Ko’makchilar stilistikasi
1O’ZBEKISTON RESPUBLIKASI OLIY TA’LIM VAZIRLIGI SHAROF RASHIDOV NOMIDAGI SAMARQAND DAVLAT UNIVERSITETI FILOLOGIYA FAKULTETI O’ZBEK TILSHUNOSLIGI KAFEDRASI KURS ISHI Fan: O‘zbek tilining grammatik uslubiyati muammolari Mavzu: Ko’makchilar stilistikasi Fan o‘qituvchisi : Prof. S. Karimov Bajaruvchi: 1-kurs magistranti Burhonova Malika Hisobot O‘zbek tilshunosligi kafedrasining __-yil __-fevraldagi __-son yig’ilishida ko’rib chiqildi. (Ro‘yxat raqami __) Kurs ishiga __ ball qo’yildi. Komissiya raisi: _______________ Komissiya a’zolari: _______________ ______________________ ______________________
2Mavzu: Ko`makchilar stilistikasi Reja: 1. O`zbek tilshunosligida ko`makchilar va ularga xos bo`lgan funksional- stilistik xususiyatlarning o`rganilishi. 2. Sof ko`makchilarning stilistik xususiyatlari. 3. Funksional ko`makchilarning stilistik xususiyatlari. 4. Ko`makchilar sinonimiyasi.
3Kirish So‘zlarni turkumlarga ajratish masalasi antik davrdan buyon tilshunoslikning asosiy muammolaridan biri sifatida mutaxassislar diqqatini o‘ziga jalb etib kelmoqda. Qadimgi hind tilshunosligidan quvvatlangan arab tilshunosligida ham so‘zlar ism, fe’l va harf(yordamchi)larga ajratilgan. Buyuk qomusiy olimlarimiz Farobiy, Ibn Sino, Beruniy, Mahmud Koshg‘ariy, Mahmud Zamaxshariy, Alisher Navoiy va boshqalarning lingvistik qarashlarida ham bu borada fikr-mulohazalar bildirilgan. Jumladan, Farobiy so‘z turkumlarini tasniflashda arab grammatikasi an’analariga asoslanib, ot, fe’l va harflarga ajratadi. U ot va fe’llarning grammatik kategoriyalari haqida so‘z yuritib, ot va fe’llar uchun jins (er-xotinlik), son (birlik- ikkilik-uchlik) kategoriyalari xos ekanligini, shu bilan fe’llarning o‘ziga xos belgisi zamon (o‘tgan-hozirgi-kelasi zamon) bildirishi ekanligini ta’kidlaydi. Buyuk tilshunos alloma Mahmud Koshg‘ariy ham arab tilshunosligi an’analari asosida turkiy tillarda ham uchta so‘z turkumi borligini e’tirof etadi: otlar (ismlar), fe’llar va yordamchilar (harflar). U bu so‘z turkumlari ichida ayniqsa fe’llarni chuqur tahlil etadi. Fe’llarning zamon, nisbat shaxs kategoriyalari haqida qimmatli ma’lumotlar beradi. Tilshunoslik ilmining asoschilaridan biri Mahmud Zamaxshariy bu borada juda sermaxsul ijod qilgan. U ko‘p o‘rinlarda hatto arab tili grammatikasining asoschisi sifatida e’tirof etiladi. Zamaxshariyning grammatikaga doir asarlari ichida “Al-Mufassal” arab tili morfologiyasi va sintaksisini o‘rganishda eng muhim qo‘llanma sifatida SHarqda ham, G‘arbda ham katta shuhratga ega bo‘lgan. Bundan tashqari, uning “Muqaddimat ul-adab” asari ham tilshunoslik fani uchun muhim qimmatga egadir. Asarda so‘z turkumlari besh qismdan: 1) ot; 2) fe’l; 3) bog‘lovchilar; 4) ot o‘zgarishlari; 5) fe’l o‘zgarishlaridan iborat deyilgan. O‘zbek tili taraqqiyotida muhim o‘rin tutgan namoyandalardan biri – Alisher Navoiydir. Alisher Navoiyning morfologik qarashlari “Muhokamat ul - lug‘atayn» asarida bayon qilingan. U ham o‘sha davrdagi arab grammatikasi an’anasiga ko‘ra, so‘zlarni uch guruhga ismlar, fe’llar va harakatlar (yordamchilar). Vaholanki, Alisher Navoiy so‘z turkumlarini tasnif etishda arab sarfi an’anasiga bo‘ysunsa ham lekin turk tilining o‘ziga xos xususiyatlarini, otlarning va fe’llarning xarakteri morfologik jihatlarini zukko tilshunos sifatida ochib berdi 1 . O‘zbek tilining rus turkiyshunoslari tomonidan o‘rganilishi XIX asrning ikkinchi yarmidan, ya’ni chor Rossiyasi O‘rta Osiyoni ishg‘ol etganidan so‘ng 1 Бу ҳақда кенгроқ маълумот олиш учун қаранг: Элтазаров Ж. Сўз туркумлари ҳақидаги лингвистик назариялар. – Самарқанд: СамДУ нашри , 1996. 11-92 бетлар.
4boshlangan. Dastlab o‘zbek tilini o‘rganish bo‘yicha turli qo‘llanmalar, harbiy tarjimonlik kitoblari, mustaqil o‘rganish va so‘zlashuv kitoblari yozilgan va nashr etilgan. Bu kitoblardan ko‘zlangan maqsad O‘rta Osiyoda harbiy xizmatini o‘tayotgan yoki turli amaldorlik vazifalarini bajarayotgan ruslar uchun o‘zbek tilini amaliy ravishda o‘rgatishdan iborat edi.
51. O‘zbek tilshunosligida ko‘makchilar va ularga xos bo‘lgan funksional- stilistik xususiyatlarning o‘rganilishi. Turkiy tillarda, jumladan o`zbek tilida ham ko’makchi ko’pdan buyon tilshunoslikning tekshirish manbayi bo’lib kelmoqda. O’zbek tilidagai ko’makchiga birinchi bo’lib mukammal ta’rifni A.N.Kononov bergan: “Ko’makchilar shunday bir gruppa so’zlarki, ular ot bilan yoki obyekt bilan predikat orasidagi qurol- vosita, maqsad-sabab, payt, masofa, o’xshatish kabi munosabatning yaratilishiga xizmat qiladi”. Ko‘makchilar o‘zbek tilshunosligida o‘rganish ob’ekti bo‘lgan va buning natijasida katta-kichik maqolalardan tortib, monografik yo‘nalishdagi ishlar yuzaga kelgan. Jumladan, H.Berdiyorovning «Hozirgi zamon o‘zbek adabiy tilida so‘ngko‘makchilar» mavzuidagi (Samarqand, 1949), X.T.Axtamovaning «Hozirgi o‘zbek adabiy tilida murakkab analitik so‘ngshakllar» nomli nomzodlik dissertatsiyalari (Toshkent,1981), A.N.Kononovning «Hozirgi o‘zbek adabiy tilida so‘ng ko‘makchilar» (Toshkent,1951), SH.SHoabdurahmonovning «O‘zbek tilida yordamchi so‘zlar» (Toshkent,1953), R.Rasulovning «O‘zbek tilida yordamchi so‘zlarning semantik-grammatik xususiyatlari» (Toshkent,) T.Rustamovning «O‘zbek tilida ko‘makchilar» (Toshkent,1995), «Sof ko‘makchilar» (Toshkent,1991) monografiyalari bevosita o‘zbek tilidagi ko‘makchilarning lingvistik tabiatini o‘rganishga bag‘ishlangan. O‘zbek tilshunosligida ko‘makchilarning funksional-stilistik xususiyatlari esa A.Pardaev tomonidan monografik yo‘nalishda o‘rganilgan hamda nomzodlik, keyinchalik doktorlik dissertatsiyalari himoya qilingan. Ko‘makchilarning stilistik xususiyatlarini o‘rganishda ana shu tadqiqot materiallaridan foydalanamiz. Ko‘makchilar tahliliga bag‘ishlangan muhim ishlar sifatida H.Berdiyorov va T.Rustamovlarning tadqiqotlari e’tiborga molikdir. H.Berdiyorovning «Hozirgi zamon o‘zbek adabiy tilida so‘ngko‘makchilar» (Samarqand, 1949) deb atalgan nomzodlik dissertatsiyasi ikki qismdan iborat. Uning 1-qismida tanlangan mavzuning dolzarbligi, so‘z turkumlarining, jumladan yordamchi so‘zlarning kelib chiqishi, so‘ngko‘makchilarning grammatik va