logo

O'rta Osiyo hududidagi ilk davlatlar

Загружено в:

08.08.2023

Скачано:

0

Размер:

32.4130859375 KB
Reja
1. Kirish
2. Assosiy qism
3. Xorazm
4. Baqtriya
5. Xulosa
6. Foydalanilgan adabiyotlar
 Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
 Древняя Бактрия, L., 1974;
 Sagdullayev A. S, Usadbo  drevney Baktrii, T.. ʻ 1987. O'rta   Osiyo   hududidagi   ilk   davlat   tuzilmalari   to'g'risida   qadimgi   yozma
tariximizning   eng   noyob   manbasi   hisoblangan   «Avesto»   kitobi,   shuningdek,
qadimshunos   olimlarning  o'lkamizning   turli   hududlarida   olib  borgan   arxeologik   -
qidiruv ishlari, ularning natijalari muhim manba hisoblanadi. Shuningdek, qadimgi
Yunon,  Rim   va   Eron  manbalari   asosida   ham   bu   masalani   oydiniashtirish,   yetarli,
asosli   fikrlarni   aytish   mumkin   bo'ladi.   Bu   o'rinda   Yunon,   Rim   mualliflaridan
Gerodot,   Ktesiy,   Strabon,   Arrian   va   boshqa-larning   asarlari,   yodnomalari,   forsiy
mixxat yozuvlari, qolaversa, oMkamizda keng ko'lamli arxeologik tadqiqotlar olib
borgan   Ya.G'ulomov,   S.Tolstov,   V.Masson,   A.Asqarov,   E.Rtvaladze,
A.SagdulIayevlarning ilmiy tadqiqotlari alohida ahamiyatga molik.
Arxeolog   olimlarimizning   so'nggi   tadqiqotlari   asosida   fikr   yuritadigan
bo'lsak, O'zbekiston hududida bronza davridayoq, 2- ming yillik o'rtalarida kichik
shahar davlatlari shakllangan.
Barcha   daliliy   ashyolar   miloddan   avvalgi   so'nggi   ming   yillik   boshlarida,
aniqrog'i   VII-VI   asrlarda   Vatanimiz   hududlarida   3   ta:   Katta   Xorazm,   Baqtriya
hamda   saklar   va   massagetlar   konfederatsiyasi   ko'rinishidagi   dastlabki   davlatlar
shakllangan.   Bu   davlatlar   o'ziga   xos   rivojlanish   jarayonini   bosib   o'tgan.   Ayniqsa,
bu ilk davlatlar  orasida Baqtriya nisbatan barqaror bo'lganligi bilan ajralib turadi.
Katta   Xorazm   «ishlab   chiqarishning   Osiyo   usuli»ga   ega       bo'lgan   davlatlarning
qadimgi   sharq   tipiga   mansub   edi.   Saklar   va   massagetlarning   konfederatsiyasi   esa
chorvador   turlarning   ko'chmanchi   va   yarim   ko'chmanchi   qabilalarning
harbiylashgan davlatidan iborat edi.
Xorazm   davlati   egallagan   hududlar   ba'zi   ma'lumotlarga   ko'ra,   hozirgi
Xorazm   yerlari   bilan   chegaralanib   qolmay,   balki   undan   ancha   janubga,   ya'ni
Murg'ob va Tajang daryolari atroflariga qadar ham yoyilgan.
 Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
 Древняя Бактрия, L., 1974;
 Sagdullayev A. S, Usadbo  drevney Baktrii, T.. ʻ 1987. Miloddan   avvalgi   so'nggi   ming   yillikning   boshlariga   tegishli   «Amirobod
madaniyati», quyi Amudaryo havzasida yuzaga kelgan o'ziga xos sun'iy sug'orish
inshooti   tizimi   hamda   dastlabki   shaharsozlik   timsoli   bo'lgan   shahar-qal'alar
Qal'aliqir,   Ko'zaliqir,   Jonbosqal'a   va   boshqalar   -   bular   Xorazm   vohasida   davlat
tuzilmalari   mavjudligidan   daloiat   beradi.   Negaki,   bu   singari   umumelatlar,   qavm-
qabilalar   manfaatlariga   xizmat   qiladigan   muhim   o'zgarishlar   davlat   boshqaruvi
yo'li   bilangina   amalga   oshirilishi   mumkin   bo'lgan.   /jfQadimshunos   olim
Ya.G'ulomov tomonidan Xorazmda aniqlangan 200 km uzunlikdagi, eni bir necha
o'nlab metrdan iborat kana! o'zani, obod dehqonchilik madaniyati - Xorazm davlati
qadimdan   insoniyatning   yirik   madaniy   maskanlaridan   biri   sifatida   shuhrat
topganligidan   guvohlik   beradi.   «Avesto»da   Xorazm   Markaziy   Osiyodagi   rivoj
topgan,   o'z   hududiy   chegaralariga   ega   bo'lgan   o'lkalardan,   viloyat   (davlat)lardan
biri   sifatida   tilga   olinishi   ham   bejiz   emas.   Gerodot   ma'lumoticha,   qadimda   Oks
(Amu)   daryosi   bo'ylab   360   dan   ziyod   sun'iy   sug'orish   kanallari,   suv   inshootlari
barpo   etilib,   cho'lli,   sahroli   yerlarga   suv   chiqazilib   dehqonchilik   uchun   ekin
maydonlari   kengaytirib   borilgan.f   Gerodot   taassurotlarida   Xorazm   o'lkasida
yashagan   aholi   dehqonchilikda   katta  tajribaga   ega  boiib,   ularning   donli,  dukkakli
ekinlar, chunonchi, bug'doy, suli, arpa, meva-sabzavot-chilik mahsulotlarini mo'1-
ko'l   yetishtirganligi   qayd   etib   o'tiladi.   Xorazm   shaharsozligida   xom   g'isht,
paxsalardan keng foydalanilgan. Binolarning tashqi va ichki ko'rinishlariga maxsus
ishlov   berilib,   ularning   mustahkamligi,   o'ziga   xos   ko'rkamligi   ta'minlangan.   Bu
ko'hna   hudud   bag'rida   ming   yillar   davomida   zamonlar   silsilasidan   o'tib,   saqlanib
kelayotgan   ko'plab   osori   atiqalar,   shahar-qal'alar   xarobalari,   qoldiqlari   ham   buni
isbot etadiJ Xorazm vohasida hunarmandchilik, tog'-kon ishlari ancha rivojlangan.
Bu yerdan qazib
olingan   qimrnatbaho   ma'danlar   ishlov   berilib,   yuksak   sifat   ko'rsatkichiga
yetganidan keyingina u tayyor mahsulot sifatida foydalanishga chiqarilgan.
 Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
 Древняя Бактрия, L., 1974;
 Sagdullayev A. S, Usadbo  drevney Baktrii, T.. ʻ 1987. Xorazmda   aholining   bir   qismi   chorvachilik   bilan   shug'ullangan,   ularning
tuya, ot, qo'y-echkilardan iborat ko'plab suruvlari bo'lgan. Savdo bozorlarida g'alla,
meva, chorvachilik mahsulotlari, hunar-mandchilik buyumlari ayirbosh qilingan.
Afsuski,   Xorazm   davlatida   hukmronlik   qilgan   sulolalar   to'g'risida
ma'lumotlar   hozirgacha   yetarli   emas.   Rivoyatlarga   ko'ra,   Xorazmning   qadimiy
siyosiy   sulolasi   -   Siyovushiylar   bo'lganlfgi   zikr   etiladi.   «Aves-to»da
ta'kidlanishicha,   Siyovarshon   Kavousning   o'g'li   bo'lgan.   Siyo-varshon   o'limidan
so'ng lining nabirasi  Kova Xisrav bobosi qotilidan o'ch olib, hokimiyatni egaliab,
Xorazmda Siyovushiylar sulolasiga asos soladi.
O'rta   Osiyoning   yana   bir   qadimgi   davlati   -   Baqtriya   podshohligi   bo'lgan.
Uning   tarkibiga   hozirgi   O'zbekistonning   Surxondaryo,   Qash-qadaryo   viloyatiari,
Tojikistonning janubi, Afg'onistonning shimoli-sharqiy yerlari kirgan,
Baqtriyadagi   koLpdan-ko'p   yirik   shaharlar   orasida   Baqtra   mashhur   bo'lib,
mamlakatning   poytaxti   hisoblangan.   Baqtra   baland   va   mustahkam   mudofaa
devorlari bilan o'ralgan, unda podshoh qal'asi alohida ajralib turgan.
Rim   tarixchisi   Kursiy   Rufning   shahodat   berishicha,   «Baqtra   daryosi
nomidan   shahar   va   viloyatning   nomi   kelib   chiqqan».   Umuman   tarixiy
ma'lumotlarga   asoslanadigan   bo'lsak,   qadimgi   davlatlar   nomlari   ko'pincha   daryo,
qabila, xalq yoki shaharlar nomiga qiyosan kelib chiqqan bo'ladi.
Binobarin,   «Baqtriyaliklar»,   «Baqtriya   xalqi»   iboralari   juda   qadimgi
manbalarda   tilga   olinib,   bitta   xalqni   yoki   bir   necha   qarindosh   qabilalarni
birlashtirgan hududiy tushunchani anglatadi.
«Avesto» kitobida ham Baqtriya «Eng yaxshi mamlakatlar va o'lkalardan bin
bo'lgan,   baland   bayroqli,   go'zal   o'lka»   sifatida   ta'riflangan.   Bu   xildagi   fikr-
mulohazalar   Baqtriya   o'z   davrining   yirik   davlatlaridan   biri   bo'lganligidan   dalolat
beradi.
 Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
 Древняя Бактрия, L., 1974;
 Sagdullayev A. S, Usadbo  drevney Baktrii, T.. ʻ 1987. Ktesiy  ma'lumoticha,   Baqtriyaga  qarashli  Vaxsh  vodiysi  obi-hayotga  mo'1-
kolligi, unumdor yeriari ko'p boMganligidan, bu hududda dehqonchilik madaniyati
taraqqiy   topgan,   aholi   bog'dor-chilik,   mevachilik   mahsulotlari   yetishtirishda
omilkor   bo'lgan.   Qashqadaryo   vohasining   miloddan   awalgi   VIII-V1I   asrlarga   oid
Sangirtepa,   Yangitepa,   Chiroqchitepa,   Yerqo'rg’on   singari   aholi   manzilgohlarini
o'rganish   shuni   ko'rsatadiki,   bu   joylarda   o'troq   turmush   kechirgan   qavm,   elatlar
dehqonchilik   bilan   faol   shug'ul-langanlar.   Xuddi   shunday   fikrni   So'g'diyona
hududlariga   nisbatan   ham   aytish   mumkin.   Qulay   tabiiy-jug'rofiy   sharoitga   ega
bo'lgan   Omonqo'ton.   Gurdara,   Qo'tirbuloq,   Zirabuloq   makonlarida   yashagan
aholining madaniy hayoti ham ancha to'laqonli kechgan. Baqtriyada oltin, la'l kabi
qimmatbaho ma'danlarko'plab miqdorda qazib olinib, ular tegishli ishlov berishdan
so'ng   yurt   ehtiyoji   uchun,   qolaversa,   xorijiy   ellar   uchun   tayyor   mahsulot   holiga
keltirilgan. Baqtriya la'ligauzoqXitoy, Misr, Hindiston singari mamlakatlarda ham
talab-ehtiyoj katta bo'lgan. Baqtriyada qimmatbaho ma'danlar ishlab chiqarishning
yo'lga   qo'yilishi   bu   yurtda   maxsus   hunarmandchilik   turi   -   zargarlik,   badiiy   hunar
tarmog'ining   rivoj   topishiga   olib   kelgan.   Buni   1877—yilda   Vaxsh   va   Panj
daryolarining   Amudaryoga   quyilish   yerida   topilgan   «Amudaryo   xazinasi»
topilmasi  timsolida ham kuzatish mumkin. Topilmalar orasidagi  179 ta oltin va 7
ta   kumush   zargarlik   buyumlari   qadimgi   Baqtriyada   nafis   hunarmandchilikning
o'sganligidan   dalolat   beradi.   Bu   xazina   aslida   Baqtriya   hududiga   qarashli   Taxti
Sangin shaharchasidagi  ibodatxonaga tegishli  bo'lgan. Ular  Londondagi  Britaniya
muzeyiga (1897) oiib ketilgan.
Shunday   qilib,   Xorazm   va   Baqtriya   davlatlarida   kechgan   siyosiy,   ijtimoiy-
iqtisodiy, madaniy jarayonlar ajdodlarimizning ijtimoiy-tarixiy taraqqiyot yo'lidan
ilgarilab borib, o'z davlatchilik tuzilmalarini vujudga keltirib, boshqaruv usullarini
takomillashtirib   borganligidan   guvohlik   beradi.   Dehqonchilik,   chorvachilik,
hunarmandchilik,   sha-harsozlik,   mehnat   taqsimoti,   ishlab   chiqarish   qurollarining
tako-millashib borishi ulug' bobokalonlarimiz o'lmas dahosi, salohiyatining yorqin
 Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
 Древняя Бактрия, L., 1974;
 Sagdullayev A. S, Usadbo  drevney Baktrii, T.. ʻ 1987. ifodasidir. Bular O'zbekiston hududidagi dastlabki davlatchilik tarixiy tajribasining
muhim jihatlari, namunalari sifatida alohida qimmatga egadir.
Tallashqon   yodgorligi   to‘liq   tadqiq   qilingan.   Bu   yodgorlik   doira   shaklida
bo‘lib, diametri 135 metr, 5 metrli devor bilan o‘ralgan, tashqi tomondan 15 ta burj
bilan   mustahkamlangan.   Qal’a   devori   hamda   burjlarda   shaxmat   kataklari   tarzida
qurilgan,   ikki   qator   shinaklar   joylashgan.   Qal’a   darvozasi   uzun   yo   ‘lak   shaklda
bo‘lib,   harbiy   jihatdan   juda   mustahkam.   Tallashqon   qal’asining   ichki   qismidagi
uylar   qal’a   devoriga   taqab   qurilgan,   o‘rtasi   hovli   sifatida   ochiq   qoldirilgan.   Bu
erdan   ko‘plab   o‘q-yoy,   temir   bo‘laklari,   sopol   buyumlar   va   boshqa   turdagi
hunarmandchilik ashyolari topilgan.
SHo‘rchi   tumanida   joylashgan   Qizilcha,   Muzrabotdagi   Kuchuktepa,   Pishaktepa
yodgorliklari   ham   to‘liq   o‘rganilgan.   Bu   obidalardan   ham   qadimgi   Baqtriya
madaniyatiga oid muhim ma’lumotlar olingan. Qadimgi Baqtriya madaniyatining
Turon   xalqlari   tarixida   tutgan   o‘rni   beqiyosdir,   baqtriyaliklar   nafaqat   o‘zlari
rivojlangan san’at, hunarmandchilik va shahar madaniyati sohibi bo‘lganlar, balki
bu madaniyatni qo‘shni hududlarga ham tarqatgan. Qarshi vohasidagi Erqo‘rg‘on,
Samarqanddagi  Afrosiyob  va  boshqa  shaharlar   Baqtriya madaniyatining  bevosita
ta’siri ostida shakllangan. Bu yodgorliklardan Qadimgi Baqtriya madaniyatiga oid
hunarmandchilik   ashyolari   topilgan,   hatto   shahar   qurilish   uslublari   ham   aynan
Baqtriya me ’morchiligiga monand.
Baqtriya   madaniyati   miloddan   avvalgi   IV   asrning   30-yillarida   boshlangan
Aleksandr   Makedonskiy   istibdodi   oqibatida   inqirozga   yuz   tutadi.   Makedoniyalik
Aleksandr va uning lashkarboshilari voha aholisini birma-bir qilichdan o‘tkazgan
desak   mubolag‘a   bo‘lmaydi.   Viloyatdagi   qadimgi   Baqtriya   madaniyatiga   oid   36
yodgorliqdan   33   tasi   bosqinchilar   hujumi   tufayli   yondirilgan   va   vayronaga
aylantirilgan.   Kushonlar   davri   O‘rta   Osiyo,   Afg‘oniston,   Pokiston   va   Hindiston
xalqlari   tarixidagina   emas,   balki   butun   dunyo   madaniyatining   taraqqiyotida
 Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
 Древняя Бактрия, L., 1974;
 Sagdullayev A. S, Usadbo  drevney Baktrii, T.. ʻ 1987. alohida o‘rin egallaydi. Bu davrda etnik madaniyati, tili va dinlari har xil bo‘lgan
xalqlarningsiyosiyjihatdan   birlashishi   ayniqsa,   muhim   ahamiyatga   ega   bo‘ldi.
Turli   xalqlar   madaniyatining   chatishishi   natijasida   bu   erda   o‘ziga   xos   yangi
madaniyat   shakllandi   va   rivojlandi.   Baktriyada   hind   madaniyatining,   ayniqsa
budda dini bilan bog‘liq bo‘lgan san’atning ta’siri orta bordi. Buning asosiy sababi
taxminan   to‘rt   asr   davomida   Baqtriya   va   Hindistonningyagona   saltanat   —
Kushonlar podsholigi tarkibiga kirganligi va Kanishka tomonidan budda dinining
kushonlar saltanatining davlat dini deb e’lon qilinishidir.
O‘rta   Osiyo   xalqlari,   jumladan   baqtriyaliklar   orasida   din   erkinligi   mavjud   edi.
SHuning   uchun   aholi   har   hil   dinlarga   topingan.   Baqtriyaaholisi   orasida   ayniqsa,
budda  va   zardushtiylar   diniga   e’tiqod  qiluvchilar   ko‘p  bo‘lgan.  Bu   erda   ko‘mish
marosimi ham turlicha bo‘lgan.
CHunki har bir din o‘ziga xos ko‘mish qoidalarini ishlab chiqqan. Dalvarzintepa
yaqinidan   tadqiqotchilar   sag‘ana   qoldig‘ini   o‘rganishlari   natijasida,   uning   eng
pastki qatlamida odamlar yotgan holda xumga ko‘milganliklari aniqlangan. O‘rta
qatlamda   avval   daxmada   tozalangan   odam   suyaklari   qayd   qilingan   va   o‘rta
qatlamda   ko‘milgan   odamlar   zardushtiy   diniga   mansub   kishilar   ekanliklari
ma’lum   bo‘lgan.   SHuning   uchun   ularni   zardushtiylarning   odatiga   binoan
ko‘mganlar.
YUqori   qatlamda   odamlar   bir-birlari   ustiga   ko‘milganlar.   Mazkur   sag‘ana
miloddan   oldingi   II-I   asrlarda   qurilgan   bo‘lib,   undan   kushonlar   davrida   ham
foydalanganlar   Kushon   davlatida   turli   dinlarga   e’tiqod   qiluvchi   xalqlarning
birlashtirilishi   natijasida   Kushon   shohlari   diniy   bag‘rikenglikka   katta   e’tibor
beradilar,   bu   holat   Kanishka   va   Xuvishka   tangalarida   Avestodagi   xudolar,
Baqtriya va hind aholisining e’tiqod qiluvchi boshqa xudolarining aks ettirilishida
ko‘zga tashlanadi.
Ular   Otash,   Oxsho,   Mihra,   Moh,   Nana,   Ardoxsho   va  boshqalardir.   Vima   Kadfiz
va Vasudeva  I  tangalarida  xindlar  xudosi  SHiva  tasvirlangan. Kushonlar  davrida
 Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
 Древняя Бактрия, L., 1974;
 Sagdullayev A. S, Usadbo  drevney Baktrii, T.. ʻ 1987. budda   dini   bilan   birga   O‘rta   Osiyoga   hinduizmnig   elementlari   xam   kirib   keldiki
bular san’atda yaqqol ko‘zga tashlanadi.
Hinduizm   Hindistonda   I   ming   yillik   o‘rtalarida   vujudga   kelgan   bo‘lib,   o‘zida
muqaddas hayvonlarga, tabiat hodisalariga, ajdodlar ruhiga sig‘inish kabi ko‘plab
ibtidoiy   tasavvurlarni   mujassamlashtirgan.   Hinduizmning   uch   asosiy   xudosi
bo‘lib,   ulardan   eng   oliy   xudo   SHiva,   Brahma   va   Vishna   bo‘lgan.   Ularning   o‘z
vazifalari bo‘lib, SHiva urush xudosi sifatida tasvirlangan.
Vaqtlar   o‘tishi   bilan   Brahmaga   sig‘inish   deyarli   yo‘qolib   borib   Braxma   va
SHivaning   funksiyalari   qo‘shilib   ketadi.   SHivaga   sig‘inuvchilar   uni   barcha
mavjudotlarning yaratuvchisi va vayron etuvchi, abadiy hayot va harakat manbai
deb   hisoblaydilar.   Ko‘plab   tadqiqotchilar   SHivani   chorvalar   homiysi   va
qo‘riqlovchisi deb talqin etadilar. 1
SHivaga   atab   Hindistonda   ibodatxonalar   qurilgan,   uning   tasviri   tushirilgan
buyumlar   ishlangan.   Kushonlar   davrida   Baqtriya   tasviriy   san’atiga   xam   SHiva
obrazi   kirib   keldi.   Buni   Dilberjindagi   xona   devorlarining   biridagi   rasmlardan
ko‘rish mumkin. Unda hindlar xudosi SHiva va uning rafiqasi Parvatining ho‘kiz
—   Nandi   ustida   o‘tirgani   tasvirlangan.   Ho‘kiz   SHivaning   hayotbaxsh   kuchini
ifodalovchi hayvon bo‘lib, u oyoqlariniyig‘ib yotgan tarzda chizilgan va tanasi oq
bo‘yoq bilan bo‘yalgan.
SHiva va Parvati yarim yalang‘och holda tasvirlanganlar.
Ularning ikki tomonida ikki odamning rasmi bo‘lgan. Odamlardan birining rasmi
deyarli   saqlanmagan,   ikkinchi   odamning   tasviri   juda   yaxshi   saqlanib   qolgan.
Uning   egnida   uzun   oq   kiyim.   Ko‘ylakning   old   qismi   yo‘l-yo‘l   chiziqli   bo‘lgan.
Uning o‘ng qo‘li yuqoriga ko‘tarilgan.
Ho‘kizning   oyoqlari   tagida   yana   bir   necha   odamlarning   rasmi   bor.   I.T.
Kruglikovaning   taxminicha,   bu   rasmlar   Kushon   shohi   Vima   Kadfiz   zamonida
chizilgan.2   Ma’lumki,   Kushon   shohlaridan   birinchi   bo‘lib,   Vima   Kadfiz   o‘z
nomidan   zarb   qilingan   tangalarning   orqa   tomoniga   SHiva   va   Nandining   rasmini
 Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
 Древняя Бактрия, L., 1974;
 Sagdullayev A. S, Usadbo  drevney Baktrii, T.. ʻ 1987. joylashtirgan.
Kopincha   SHiva   xudosi   ho‘kiz   tasviri   bilan   birga   ishlangan.   Bunday   tasvirlar
O‘rta   Osiyoning   kushonlar   davri   yodgorliklaridan   ko‘plab   topilgan.   SHiva
kultining   qadimiy   CHoch   hududida   vujudga   kelishi   ham   o‘z   navbatida   O‘rta
Osiyoning   kushonlar   davlati   tarkibiga   kirishi   bilan   bog‘liq.   Ma’lumki   kushonlar
davrida  Hindistondan buddizmning kirib kelishi  bilan birga  SHiva  e ’tiqodi  xam
kirib keladi.   CHoch hududlarida yashagan chorvador qabilalar orasida SHivaning
ho‘kiz   bilan   birga   ishlangan   tasviri   chorvalar   homiysi   va   qo‘riqlovchisi   sifatida
qabul qilingan.1
Qadimdan   CHochda   ho‘kiz   muqaddas   hayvonlar   sirasiga   kirgan.   Toshkent
vohasidan   topilgan  ko‘plab  yodgorliklardan  ho‘kizning  shohli  boshi   tasvirlangan
o‘choq   tagliklari,   dastasiga   ho‘kizning   boshi   tasviri   tushirilgan   sopol   idishlar
ko‘plab topilgan. 2 CHochda SHiva e’tiqodining chorvador aholi orasida mavjud
bo‘lganligini   bu   hududdan   topilgan   SHiva   xudosi   tasviri   tushirilgan   metall
buyumdan xam yaqqol ko‘zga tashlanadi.
Qadimiy   Baqtriya   va   CHoch   shaharlari   antik   davrlarda   nafaqat   ma’muriy   va
mafkuraviy   markazlar   bo‘lgan,   balki   savdo   va   hunarmandchilik   markazlari
hamdir.
Mil.avv.   II   asrdayoq   CHjan-Szyan   Dax   aholisi   (Baqtriya)   juda   mohir   savdogar
bo‘lganliklarini, poytaxtda esa turli mamlakatlardan keltirilgan mollar sotiladigan
bozor   bo‘lganini   ta’kidlaydi.   Bu   erda   xalqaro   savdoni   rivojlanishining   asosiy
sababi,   bu   hududdan   O‘rta   Er   dengizi   mamlakatlarini   Uzoq   SHarq   bilan
bog‘lovchi   Buyuk   ipak   yo‘lining   o‘tganidir.   Bu   yo‘lning   bir   tarmog‘i   Polien
tomonidan   tasvirlanishicha,   Baqtriyadan   shimolga   Amudaryo   orqali   Tarmitaga
o‘tilgan,   so‘ng   shimoliy-sharq   tomonga   burilib   Surxondaryo   voxasi   bo‘ylab
Qoratog‘ va Qorategin orqali komedlaryurtiga o‘tilgan Yo‘lning boshqa tarmog‘i
Tarmitadan   so‘ng   SHeroboddaryo   tomoniga   o‘tgan   va   Temir   Darvozadan   chiqib
So‘g‘dga o‘tgan. Buyo‘llar O‘rta Osiyoni markaziy va shimoliy hududlari bilan va
 Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
 Древняя Бактрия, L., 1974;
 Sagdullayev A. S, Usadbo  drevney Baktrii, T.. ʻ 1987. SHimoliy Baqtriyani Hindiston bilan bog‘lagan. 4
Bundan   tashqari   SHimoliy   Baqtriyani   Parfiya   va   Xorazm   bilanbog‘lovchi
Amudaryodan o‘tuvchi suvyo‘li ham bo‘lgan. CHjan  —  Szyan ma’lumotiga ko‘ra,
Guy-shuy   (Amudaryo)   daryosi   orqali   savdogarlar   o‘z   mollarini,   boshqa
hududlarga olib o‘tganlar. SHu bilan birga Baqtriyani o‘zini ichki tumanlari bilan
bog‘lab   turuvchi   va   ichki   savdoda   muhim   o‘rin   tutuvchi   yo‘llar   ham   mavjud
bo‘lgan.   Amudaryo   bo‘ylab   joylashgan   qishloqlar   (Kampirtepa,   Xotinrabod,
Ayvadj)  o‘z navbatida  savdo  manzilgohlari  yoki   bojxona vazifasini  ham   o‘tagan
bo‘lishlari mumkin.
Bu   hududlarning   xalqaro   savdo   aloqalarining   rivoji   haqida   ko‘plab   arxeologik
topilmalar   guvohlik   beradi.   Bular   Hindistondan   keltirilgan   buyumlar-taroq,
shaxmat   donalari,   folbinllik   buyumlari,   oltin   buyumlar,   fil   suyagidan   ishlangan
buyumlar   (Dalvarzintepa),   Rimdan   —   shisha   (Xolchayon),   marmardan
tayyorlangan bosh tasviri (Ilontepa), maskaron (SHaxri Gul-gul), Neron sestersiyi
(Xayrobodtepa);   Misrdan-   havorang   misr   pastasidan   ishlangan   taqinchoqlar   va
tumorlar   (Boysun,   Bandixon,   Kampirtepa,   To‘pxona),   papirus   (Kampirtepa),
Xitoydan-ipak   mato   parchalari   (Kampirtepa,   Xolchayon)   ko‘zgu   (Ayrtom,
Barattepa)dir. 1
CHoch shaharlaridan biri bo‘lgan Banokat shahri esa YU.F.Buryakovma’lumotiga
ko‘ra   milodiy   II-III   asrlarda   So‘g‘ddan   CHochga,   undanXindiston   va   Xitoyga
boradigan   janubiy   karvon   yo‘lida   joylashgan.   Bundan   ko‘rinadiki   CHoch
shaharlari   kushonlar   davrida   SHimoliy   Baqtriyakabi   Hindiston   bilan   madaniy
aloqalar olib borganliklari shubhasiz.
Bu   aloqalar   CHochning   qadimiy   shaharlaridan   bo‘lgan   Ming-   O‘rikdantopilgan
buddaviylik   san’atiga   mansub   bo‘lgan   terrakota   topilmasidanma’lum.   Ming   -
O‘rikdan   topilgan   terrakotada   buddaning   dxayana   —   mudra   holatida   o‘tirgani
tasvirlangan.
 Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
 Древняя Бактрия, L., 1974;
 Sagdullayev A. S, Usadbo  drevney Baktrii, T.. ʻ 1987. Xorazm   davlati   egallagan   hududlar   hozirda   Xorazm   erlari   chegaralanib   qolmay,
balki undan janubga, ya’ni Marv (Turkmaniston), Hirot (Avg’onistonning shimoli)
atroflariga qadar ham yoyilgan.
Miloddan   avvalgi   so’nggi   ming   yillikning   boshlariga   tegishli   “Amirobod
madaniyati”, Quyi Amudaryo havzasida yuzaga kelgan o’ziga xos sun’iy sug’orish
inshooti   tizimi   hamda   dastlabki   shaharsozlik   timsoli   bo’lgan   shahar   –   qal’alar-
Qal’aliqir,   Ko’zaliqir   va   boshqalar   bular   Xorazm   vohasida   davlat   tuzumlari
mavjudligidan   dalolat   beradi   –   Umumelatlar,   qavm   –   qabilalar   manfaatlariga
xizmat   qiladigan   muhim   o’zgarishlar   davlat   boshqaruv   yo’li   bilangina   amalga
oshirilishi   mumkin   bo’ladi.   Qadimshunos   Ya.G’ulomov   tomonidan   Xorazmda
aniqlangan 200 km uzunlikdagi, eni bir necha metrdan iborat bo’lgan kanal o’zagi,
obod   dehqonchilik   madaniyati   Xorazm   davlati   qadimdan   insoniyatning   yirik
madaniy markazlaridan biri sifatida shuhrat topganligidan dalolat beradi. “Avesto”
da Xorazm Markaziy Osiyoda rivoj topgan, o’z hududi, chegaralariga ega bo’lgan
davlatlardan   biri   sifatida   tilga   olinishi   ham   bejiz   emas.   Geradot   ma’lumotiga
qaraganda, qadimgi Oks daryosi bo’yida 360 dan ziyod sun’iy sug’orish kanallari,
suv   inshootlari   barpo   etilib,   cho’lni,   sahroli   hududlarga   suv   chiqarilib,
dehqonchilik uchun ekin maydonlari kengaytirib borilgan. Geradot taassurotlarida
Xorazm  o’lkasida yashagan aholi dehqonchilikdan katta tajribaga ega bo’lib, ular
donli,   dukkakli   ekinlar,   masalan,   bug’doy,   arpo,   suli,   meva   –   sabzavotchilik
mahsulotlarini   etishtirganliklarini   qayd   etib   borganlar.   Xorazm   shaharsozligida
xom   g’isht,   paxsalardan   keng   foydalanilgan,   binolarning   tashqi   va   ichki
ko’rinishlariga   maxsus   ishlov   berilib,   ularning   mustahkamligi,   o’ziga   xos
ko’rkamligi   ta’minlangan.   Xorazm   vohasida   huranmandchilik,   tog’   –   kon   ichlari
ancha  rivoj   topgan. Bu  erdan  qazib olingan  qimmatbaho zumrad  toshlarga ishlov
berilib, yuksak sifat ko’rsatgichiga eyganidan keyingina u muhim tayyor mahsulot
 Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
 Древняя Бактрия, L., 1974;
 Sagdullayev A. S, Usadbo  drevney Baktrii, T.. ʻ 1987. sifatida   foydalanishga   chiqarilgan.   Xorazm   zumradi,   Sharqning   bir   qator,
jumladan, Eron, Xitoy, Hindiston, Misr singari mamlakatlarga ham yuborilgan.
Xorazmda aholining bir qismi chorvachilik bilan shug’ullangan, ularning tuya, ot,
qo’y – echkilardan iborat suruvlari bo’lgan.
Xorazm  davlatida hukmronlik qilgan sulolalar  to’g’risida ma’lumotlar hozirgacha
aniq   emas.   Rivoyatlarga   ko’ra,   Xorazmning   qadimiy   siyosiy   sulolasi   Siyovushlar
bo’lganligi   zikr   etiladi.   “Avesto”   da   ta’kidlanishicha,   Siyovush   Kaykovusning
o’g’li   bo’lgan.   Siyovushronning   o’limidan   so’ng   uning   nabirasi   Kova   Xisrav
bobosi   qotilidan   o’ch   olib,   Xorazmda   birinchi   sulolaga   asos   soladi.   Abu   Rayhon
Beruniyning   “Qadimgi   xalqlardan   qolgan   yodgorliklar”   asarida   ta’kidlashicha,
Xorazmga   aholi   miloddan   avvalgi   1292-   yilda   kela   boshlagan   deb   ko’rsatadi.
Siyovushning   Turonga   kirib   kelgan   sanasi   esa   miloddan   avvalgi   1200-   yil
belgilangan.
Miloddan   avvalgi   III   asrlarda   Xitoyning   shimoliy   g’arbiy   chegaralaridan
Sirdaryoning o’rta oqimi havzalarigacha bo’lgan juda katta maydonda turkey tilda
so’zlashuvchi   ko’p   sonli   chorvador   qabilalari   yashab   kelgan.   Ular   xunnlar,   sak
usunlar,   yuechjilar   va   boshqa   nomlar   bilan   mashhur   bo’lganlar.   Ular   yaylovlar
uchun doimo bir – birlari bilan to’qnash kelganlar. Ayni paytda siyosiy hukmronlik
uchun ham kurash qizg’in edi.
Shimoliy   –   G’arbiy   Xitoy   va   Sharqiy   Turkiston   hududlaridan   Markaziy   Osiyoga
ko’chmanchi   chorvador   qabilalarning   kirib   kelishi   bu   mintaqada   muhim   siyosiy
o’zgarishlarga olib keldi.
Hozirgi O’zbekiston hududida Qadimgi Xorazm davlatidan tashqari Choch, So’g’d
hududlarini   o’z   ichiga   olgan   qudratli   Qang’   podsholigi   (Miloddan   av.   III   asr)
Parkana   –Farg’ona   davlati,   Baqtriya,   Yunon   –   Baqtriya   davlati   tashkil   topdi.
 Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
 Древняя Бактрия, L., 1974;
 Sagdullayev A. S, Usadbo  drevney Baktrii, T.. ʻ 1987. Yunon   –   Baqtriya   davlatining   asosini   Baqtriya,   So’g’diyona,   Marg’iyona   tashkil
etadi.
Qang’   davlatining   joylashgan   o’rni   haqida   olimlar   o’rtasida   yangicha   qarashlar
mavjud.   A.Asqarovning   fikricha,   hozirgi   Toshkent   va   Sirdaryo   viloyatlari   ham
Janubiy Qozog’iston erlarida yashovchi sak qabilalarning makedoniyalik Iskandar
qo’shinlari   va   Salavkiylarga   qarshi   kurashlari   jarayonida   miloddan   avvalgi   III
asrda yarim o’troq Qang’ davlati tashkil topadi degan xulosaga keldi.
A.Asqarovning fikricha, Qang’ davlatining asosiy erlarini Toshkent vodiysi, Talas
vodiysi,  Chu   daryosining   quyi   oqimlaridan,  daryosigacha   bo’lgan  joylarni   tashkil
etgan. Qadimgi Xorazm va So’g’d erlari ham Qang’ davlatiga tobe bo’lgan.
Qang’   davlatining   ikkita   markazi   –   Qanxa   (Qang’diz)   va   O’tror   (Turband)
shaharlari bo’lgan. Qanxa shahri Toshkent vohasida, O’tror shahri esa Aris daryosi
quyi oqimida joylashgan.
Qang’ davlati haqida Xitoy manbalarda ham ma’lumotlar bor. Xitoy tarixchisi Si –
Ma-   Syan’   miloddan   avvalgi   II   asrning   oxirlarida   O’rta   Osiyoga   kelgan   Xitoy
elchisi   va   sayyohi   Ijan’   –   Syan’   ma’lumotlariga   asoslanib,   bu   hududda
ko’chmanchi   Qang’yuy   yoki   Qandzyuy   davlati   mavjudligi   haqida   yozadi.   Uning
ta’kidlashicha,   Qang’yuy   davlati   aholisining   urf   –   odatlari   yuechjilar   urf–
odatlariga o’xshash ekan.
Xitoy   manbalaridagi   ma’lumotlarga   ko’ra,   Anvsi   (Parfiya)   shimolda   Qang’yuy
bilan chegaradosh bo’lgan.
Bu ma’lumotlarga ko’ra, Qang’yuy yoki Qanha davlati tarkibiga qadimgi Xorazm,
Choch   va   So’g’diyona   ham   kirgan.   Miloddan   av.   II   asrda   Qang’yuy   davlati   o’z
taraqqiyotining yuksak darajaga erishadi.
Qang ’  davlati   o ’ sha   davrda   vujudga   kelgan   ilk   quldorlik   davlatlardan   biri edi.
 Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
 Древняя Бактрия, L., 1974;
 Sagdullayev A. S, Usadbo  drevney Baktrii, T.. ʻ 1987. Miloddan avv. I ming yillikning I yarimida Xorazmda patrialxal quldorlik jamiyati
shakllana   borib,   mil.   avv.   II   asrda   ham   bu   jarayon   davom   etadi.   Bu   jamiyat
chorvador   yarim   o’troq   jamiyati   bo’lib,   ularning   asosiy   mulki   boyligi   chorva,
chorva   mollari   boqiladigan   yaylovlarda   bo’lgan.   Boy   chorvador   toifasi
chorvadorlar   harbiy   aristokratiyasini   tashkil   qilgan.   Bunday   hodisa   chorvador
zodagonlarga,   patriarxal   qullarga   bo’linish   ro’y   bergan.   Hunarmandchilikning
qishloq xo’jalikdan ajralish jarayoni yuz berdi.
Xorazmda   patrialxal   quldorlik   jamiyati   vujudga   kelgan   bo’lsada,   urug’   -
qabilachilik   tartiblari   saqlanib   qoladi.   Jamiyat   negizini   urug’   tashkil   qilgan.   Bir
necha urug’ birlashmasi qabilani, bir necha qabilalar birlashmasi qabilalar ittifoqini
tashkil   qiladi.   Urug’   qabila,   qabilalar   ittifoqi   alohida   saylangan   oqsoqollar
boshliqlari   tomonidan   saylangan.   Qanha   davlatida   qurilgan   shaharlarning   ko’p
bo’lishiga   qaramay   yangi   shaharlar   qurilishiga,   sug’orish   inshootlarini   barpo
etishga alohida e’tibor berilgan. Jonbos qal’a shular jumlasidandir.
Qang’yuylar   davrida   Xorazmda   pul   munosabatlari   vujudga   kelib   ular   o’z
tangalarini   Kushon   podsholari   tangalariga   taqlid   qilib   zarb   qila   boshlaganlar.
Tanganing   yuz   tomonida   shoh   tasviri,   orqasida   esa   Xorazmlik   chavandoz   tasviri
solingan.   1940   –   yilda   Tuproqqal’adan   topilgan   “nomsiz   podsho”   tasviri
tushirilgan   tangalar   o’sha   davrda   tanga   zarb   qilish   texnikasi   va   tasviriy   san’atni
yuksak darajada bo’lganligidan darak beradi.
Xorazmda   miloddan   avvalgi   .   II   –   I   asrlarda   va   milodiy   I   yuz   yilliklar   davrida
harbiy   texnika   sohasida   ham   katta   yutuqqa   erishilgan.   S.P.Tolstovning   fikricha,
harbiy   taktikaning   yangi   usuli   qo’llannilgan   va   keyin   butun   O’rta   Osiyoga
yoyilgan. Bu yangi texnikaning mohiyati shundan iboratki, jang vaqtida og’ir sovut
kiygan,   o’q   –   yoy,   uzun   nayza,   qilich   va   pichoq   bilan   qurollangan   va   zixrlangan
otga  mingan  chacandoz   zich  saf  tortib  hujum  qilganlar.  O’q  –  yoy  uchlari  tez   va
 Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
 Древняя Бактрия, L., 1974;
 Sagdullayev A. S, Usadbo  drevney Baktrii, T.. ʻ 1987. muvozanat   saqlash   uchun   ularning   ketiga   burgut   paridan   ishlangan   alohida
moslama taqilgan.
Arxeologik   qazishmalar   natijasida   Ural   hududidan   topilgan   ilk   Xorazm   tangalari
kumush buyumlar, Xorazm davlati Volga bo’yi, Kavkaz oldi va janubiy Ural oldi
hududlari bilan keng iqtisodiy va madaniy aloqada bo’lganligidan dalolat beradi.
Milodiy I asr boshlarida Xorazm davlati Kushonlar imperiyasi tarkibiga kiradi.
Xullas,   Qanha   davri   Xorazm   tarixida   o’lkaning   iqtisodiy,   siyosiy,   harbiy   va
madaniy jihatdan rivojlanishi  bilan tasniflanadi. Xo’jalikning eng asosiy  tarmog’i
dehqonchilik   va   chorvachilik   hisoblanadi.   Bu   davrda   sug’orish   inshootlari   qal’a
devorlari qurilgan, sug’orilgan maydonlar kengaytirilgan.
 Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
 Древняя Бактрия, L., 1974;
 Sagdullayev A. S, Usadbo  drevney Baktrii, T.. ʻ 1987. Xulosa
Surxondaryo   viloyatida   Qadimgi   Baqtriya   madaniyatining   36   ta   yodgorligi
aniqlangan.   Bular   qurilish   uslubi,   maydoni   va   vazifasiga   ko‘ra   quyidagi   turlarga
bo‘linadi:   SHaharlar;   Arkli   qishloqlar;   Arksiz   qishloqlar;   Harbiy   istehkom-
qal’alar; Ibodatxonalar; Qo‘rg‘onlar.
Bu yodgorliklar uchta dehqonchilik vohasida joylashgan. SHerobod dehqonchilik
vohasi O‘lanbuloqsoy va SHeroboddaryo havzalarini o‘z tarkibiga olgan. Bu erda
Kuchuktepa,   Pishaktepa,   Tallashqon   va   Jondavlattepa   kabi   yodgorliklar
joylashgan. O‘lkaning markaziy shahri Jondavlattepa hisoblangan.
Boysun dehqonchilik vohasi Bandixon, Mirshodi, Sangardak, Topalang daryolari
havzalarini o‘z ichiga olgan. Vohaning markaziy shahri Qiziltepa bilan bir qatorda
Bandixontepa, G‘ozimulla kabi yodgorliklar mavjud.
Surxon   dehqonchilik   vohasi   Surxondaryoning   o‘rta   va   quyi   oqimlari   atrofidagi
hududlarni o‘z tarkibiga olgan. Bu o‘lkaning markazi Hayitobodtepa hisoblangan.
Har   bir   dehqonchilik   o‘lkasi   o‘zining   bosh   shahriga,   5-12   ta   qishloq   va
qo‘rg‘onlariga,   harbiy   istehkom   va   diniy   markazi-ibodatxonaga   ega   bo‘lgan.   Bu
kichik   hududiy   davlatlarning   shakllanish   jarayonini   ko‘rsatuvchi   arxeologik
dalildir.
Hududiy   davlatlarning   konfederativ   birlashtirilishi   tufayli   Markaziy   Osiyodagi
eng   qadimgi   va   yirik   davlatlardan   biri   hisoblangan   Baqtriya   podsholigi
 Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
 Древняя Бактрия, L., 1974;
 Sagdullayev A. S, Usadbo  drevney Baktrii, T.. ʻ 1987. shakllangan.   Baqtriya   yoki   Baqtriana   yunoncha,   forsiyda   Baqtrish.
Otashparastlarning muqaddas  kitobi  ”Avesta  da Baxdi  nomi  ostida  tilga olingan.
Bu podsholik
tarkibiga   hozirgi   Surxondaryo   viloyati,   Janubiy   Tojikiston   va   SHimoliy
Afg‘oniston erlari kirgan.
Qadimgi   Baqtriya   podshohligi   miloddan   avvalgi   VI-IV   asrlarda   Ahamoniylar
saltanati   tarkibida   bo‘lgan.   Arxeologik   manbalarga   ko‘ra,   Ahamoniylar
baqtriyaliklar   madaniyatiga   va   madaniy   rivojlanishga   aytarli   ta’s   .   Bu   madaniyat
ilmiy adabiyotlarda ilk bor o‘rganilgan yodgorlikka nisbatan atalib, Kuchuktepa 
madaniyati deb nomlangan.
Foydalanilgan adabiyotlar
1. Azamat Ziyo O‘zbek davlatchiligi tarixi: (Eng qadimgi davrdan Rossiya
bosqiniga qadar).  T., 2000.
2. Axmadjonov Rossiya imperiyasi Markaziy Osiyoda.  T., 2003
3. Ismoilova J. Farg‘ona vodiysida milliy ozodlikkurashlari.  T., 2003.
4. Istoriya Uzbekistana. - T.: Fan, 2012.
5. Sagdullayev A.S. Qadimgi O‘rta Osiyo tarixi.  T., 2004.
6. Sagdullayev   va   boshqalar.   O‘zbekiston   tarixi:   davlat   va   jamiyat   taraqqiyoti.
T., 2000.
 Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
 Древняя Бактрия, L., 1974;
 Sagdullayev A. S, Usadbo  drevney Baktrii, T.. ʻ 1987. 7. Tarix   shohidligi   va   saboqlari:   chorizm   va   sovet   mustamlakachiligi   davrida
O‘zbekiston   milliy   boyliklarining   o‘zlashtirilishi.   \   Loyiha   rahbari,   mas   ’ul
muharrir: D.A.Alimova. - T.: Sharq, 2001.
8. Murtazayeva R.H. O‘zbekistonda millatlararo munosabatlar va bag‘rikenglik.
- Toshkent: Universtitet, 2007.
9. O‘zbekiston Milliy Ensiklopediyasi. 13-jildlik.  T.: O‘zME, 2000-2006.
10. O‘zbekiston tarixi. T.: Universitet, 1997.
 Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
 Древняя Бактрия, L., 1974;
 Sagdullayev A. S, Usadbo  drevney Baktrii, T.. ʻ 1987.

Reja 1. Kirish 2. Assosiy qism 3. Xorazm 4. Baqtriya 5. Xulosa 6. Foydalanilgan adabiyotlar  Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil  Древняя Бактрия, L., 1974;  Sagdullayev A. S, Usadbo drevney Baktrii, T.. ʻ 1987.

O'rta Osiyo hududidagi ilk davlat tuzilmalari to'g'risida qadimgi yozma tariximizning eng noyob manbasi hisoblangan «Avesto» kitobi, shuningdek, qadimshunos olimlarning o'lkamizning turli hududlarida olib borgan arxeologik - qidiruv ishlari, ularning natijalari muhim manba hisoblanadi. Shuningdek, qadimgi Yunon, Rim va Eron manbalari asosida ham bu masalani oydiniashtirish, yetarli, asosli fikrlarni aytish mumkin bo'ladi. Bu o'rinda Yunon, Rim mualliflaridan Gerodot, Ktesiy, Strabon, Arrian va boshqa-larning asarlari, yodnomalari, forsiy mixxat yozuvlari, qolaversa, oMkamizda keng ko'lamli arxeologik tadqiqotlar olib borgan Ya.G'ulomov, S.Tolstov, V.Masson, A.Asqarov, E.Rtvaladze, A.SagdulIayevlarning ilmiy tadqiqotlari alohida ahamiyatga molik. Arxeolog olimlarimizning so'nggi tadqiqotlari asosida fikr yuritadigan bo'lsak, O'zbekiston hududida bronza davridayoq, 2- ming yillik o'rtalarida kichik shahar davlatlari shakllangan. Barcha daliliy ashyolar miloddan avvalgi so'nggi ming yillik boshlarida, aniqrog'i VII-VI asrlarda Vatanimiz hududlarida 3 ta: Katta Xorazm, Baqtriya hamda saklar va massagetlar konfederatsiyasi ko'rinishidagi dastlabki davlatlar shakllangan. Bu davlatlar o'ziga xos rivojlanish jarayonini bosib o'tgan. Ayniqsa, bu ilk davlatlar orasida Baqtriya nisbatan barqaror bo'lganligi bilan ajralib turadi. Katta Xorazm «ishlab chiqarishning Osiyo usuli»ga ega bo'lgan davlatlarning qadimgi sharq tipiga mansub edi. Saklar va massagetlarning konfederatsiyasi esa chorvador turlarning ko'chmanchi va yarim ko'chmanchi qabilalarning harbiylashgan davlatidan iborat edi. Xorazm davlati egallagan hududlar ba'zi ma'lumotlarga ko'ra, hozirgi Xorazm yerlari bilan chegaralanib qolmay, balki undan ancha janubga, ya'ni Murg'ob va Tajang daryolari atroflariga qadar ham yoyilgan.  Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil  Древняя Бактрия, L., 1974;  Sagdullayev A. S, Usadbo drevney Baktrii, T.. ʻ 1987.

Miloddan avvalgi so'nggi ming yillikning boshlariga tegishli «Amirobod madaniyati», quyi Amudaryo havzasida yuzaga kelgan o'ziga xos sun'iy sug'orish inshooti tizimi hamda dastlabki shaharsozlik timsoli bo'lgan shahar-qal'alar Qal'aliqir, Ko'zaliqir, Jonbosqal'a va boshqalar - bular Xorazm vohasida davlat tuzilmalari mavjudligidan daloiat beradi. Negaki, bu singari umumelatlar, qavm- qabilalar manfaatlariga xizmat qiladigan muhim o'zgarishlar davlat boshqaruvi yo'li bilangina amalga oshirilishi mumkin bo'lgan. /jfQadimshunos olim Ya.G'ulomov tomonidan Xorazmda aniqlangan 200 km uzunlikdagi, eni bir necha o'nlab metrdan iborat kana! o'zani, obod dehqonchilik madaniyati - Xorazm davlati qadimdan insoniyatning yirik madaniy maskanlaridan biri sifatida shuhrat topganligidan guvohlik beradi. «Avesto»da Xorazm Markaziy Osiyodagi rivoj topgan, o'z hududiy chegaralariga ega bo'lgan o'lkalardan, viloyat (davlat)lardan biri sifatida tilga olinishi ham bejiz emas. Gerodot ma'lumoticha, qadimda Oks (Amu) daryosi bo'ylab 360 dan ziyod sun'iy sug'orish kanallari, suv inshootlari barpo etilib, cho'lli, sahroli yerlarga suv chiqazilib dehqonchilik uchun ekin maydonlari kengaytirib borilgan.f Gerodot taassurotlarida Xorazm o'lkasida yashagan aholi dehqonchilikda katta tajribaga ega boiib, ularning donli, dukkakli ekinlar, chunonchi, bug'doy, suli, arpa, meva-sabzavot-chilik mahsulotlarini mo'1- ko'l yetishtirganligi qayd etib o'tiladi. Xorazm shaharsozligida xom g'isht, paxsalardan keng foydalanilgan. Binolarning tashqi va ichki ko'rinishlariga maxsus ishlov berilib, ularning mustahkamligi, o'ziga xos ko'rkamligi ta'minlangan. Bu ko'hna hudud bag'rida ming yillar davomida zamonlar silsilasidan o'tib, saqlanib kelayotgan ko'plab osori atiqalar, shahar-qal'alar xarobalari, qoldiqlari ham buni isbot etadiJ Xorazm vohasida hunarmandchilik, tog'-kon ishlari ancha rivojlangan. Bu yerdan qazib olingan qimrnatbaho ma'danlar ishlov berilib, yuksak sifat ko'rsatkichiga yetganidan keyingina u tayyor mahsulot sifatida foydalanishga chiqarilgan.  Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil  Древняя Бактрия, L., 1974;  Sagdullayev A. S, Usadbo drevney Baktrii, T.. ʻ 1987.

Xorazmda aholining bir qismi chorvachilik bilan shug'ullangan, ularning tuya, ot, qo'y-echkilardan iborat ko'plab suruvlari bo'lgan. Savdo bozorlarida g'alla, meva, chorvachilik mahsulotlari, hunar-mandchilik buyumlari ayirbosh qilingan. Afsuski, Xorazm davlatida hukmronlik qilgan sulolalar to'g'risida ma'lumotlar hozirgacha yetarli emas. Rivoyatlarga ko'ra, Xorazmning qadimiy siyosiy sulolasi - Siyovushiylar bo'lganlfgi zikr etiladi. «Aves-to»da ta'kidlanishicha, Siyovarshon Kavousning o'g'li bo'lgan. Siyo-varshon o'limidan so'ng lining nabirasi Kova Xisrav bobosi qotilidan o'ch olib, hokimiyatni egaliab, Xorazmda Siyovushiylar sulolasiga asos soladi. O'rta Osiyoning yana bir qadimgi davlati - Baqtriya podshohligi bo'lgan. Uning tarkibiga hozirgi O'zbekistonning Surxondaryo, Qash-qadaryo viloyatiari, Tojikistonning janubi, Afg'onistonning shimoli-sharqiy yerlari kirgan, Baqtriyadagi koLpdan-ko'p yirik shaharlar orasida Baqtra mashhur bo'lib, mamlakatning poytaxti hisoblangan. Baqtra baland va mustahkam mudofaa devorlari bilan o'ralgan, unda podshoh qal'asi alohida ajralib turgan. Rim tarixchisi Kursiy Rufning shahodat berishicha, «Baqtra daryosi nomidan shahar va viloyatning nomi kelib chiqqan». Umuman tarixiy ma'lumotlarga asoslanadigan bo'lsak, qadimgi davlatlar nomlari ko'pincha daryo, qabila, xalq yoki shaharlar nomiga qiyosan kelib chiqqan bo'ladi. Binobarin, «Baqtriyaliklar», «Baqtriya xalqi» iboralari juda qadimgi manbalarda tilga olinib, bitta xalqni yoki bir necha qarindosh qabilalarni birlashtirgan hududiy tushunchani anglatadi. «Avesto» kitobida ham Baqtriya «Eng yaxshi mamlakatlar va o'lkalardan bin bo'lgan, baland bayroqli, go'zal o'lka» sifatida ta'riflangan. Bu xildagi fikr- mulohazalar Baqtriya o'z davrining yirik davlatlaridan biri bo'lganligidan dalolat beradi.  Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil  Древняя Бактрия, L., 1974;  Sagdullayev A. S, Usadbo drevney Baktrii, T.. ʻ 1987.

Ktesiy ma'lumoticha, Baqtriyaga qarashli Vaxsh vodiysi obi-hayotga mo'1- kolligi, unumdor yeriari ko'p boMganligidan, bu hududda dehqonchilik madaniyati taraqqiy topgan, aholi bog'dor-chilik, mevachilik mahsulotlari yetishtirishda omilkor bo'lgan. Qashqadaryo vohasining miloddan awalgi VIII-V1I asrlarga oid Sangirtepa, Yangitepa, Chiroqchitepa, Yerqo'rg’on singari aholi manzilgohlarini o'rganish shuni ko'rsatadiki, bu joylarda o'troq turmush kechirgan qavm, elatlar dehqonchilik bilan faol shug'ul-langanlar. Xuddi shunday fikrni So'g'diyona hududlariga nisbatan ham aytish mumkin. Qulay tabiiy-jug'rofiy sharoitga ega bo'lgan Omonqo'ton. Gurdara, Qo'tirbuloq, Zirabuloq makonlarida yashagan aholining madaniy hayoti ham ancha to'laqonli kechgan. Baqtriyada oltin, la'l kabi qimmatbaho ma'danlarko'plab miqdorda qazib olinib, ular tegishli ishlov berishdan so'ng yurt ehtiyoji uchun, qolaversa, xorijiy ellar uchun tayyor mahsulot holiga keltirilgan. Baqtriya la'ligauzoqXitoy, Misr, Hindiston singari mamlakatlarda ham talab-ehtiyoj katta bo'lgan. Baqtriyada qimmatbaho ma'danlar ishlab chiqarishning yo'lga qo'yilishi bu yurtda maxsus hunarmandchilik turi - zargarlik, badiiy hunar tarmog'ining rivoj topishiga olib kelgan. Buni 1877—yilda Vaxsh va Panj daryolarining Amudaryoga quyilish yerida topilgan «Amudaryo xazinasi» topilmasi timsolida ham kuzatish mumkin. Topilmalar orasidagi 179 ta oltin va 7 ta kumush zargarlik buyumlari qadimgi Baqtriyada nafis hunarmandchilikning o'sganligidan dalolat beradi. Bu xazina aslida Baqtriya hududiga qarashli Taxti Sangin shaharchasidagi ibodatxonaga tegishli bo'lgan. Ular Londondagi Britaniya muzeyiga (1897) oiib ketilgan. Shunday qilib, Xorazm va Baqtriya davlatlarida kechgan siyosiy, ijtimoiy- iqtisodiy, madaniy jarayonlar ajdodlarimizning ijtimoiy-tarixiy taraqqiyot yo'lidan ilgarilab borib, o'z davlatchilik tuzilmalarini vujudga keltirib, boshqaruv usullarini takomillashtirib borganligidan guvohlik beradi. Dehqonchilik, chorvachilik, hunarmandchilik, sha-harsozlik, mehnat taqsimoti, ishlab chiqarish qurollarining tako-millashib borishi ulug' bobokalonlarimiz o'lmas dahosi, salohiyatining yorqin  Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil  Древняя Бактрия, L., 1974;  Sagdullayev A. S, Usadbo drevney Baktrii, T.. ʻ 1987.