logo

Tadqiqotda nazariy muammolari, ularni hal qilish yo’llari va bosqichlari. Tadqiqotda argumentasiya usulidan foydalanish

Загружено в:

08.08.2023

Скачано:

0

Размер:

31.251953125 KB
Tadqiqotda nazariy muammolari, ularni hal qilish yo’llari va 
bosqichlari.  Tadqiqotda argumentasiya usulidan foydalanish
Reja
1. Nazariy tadqiqot: xususiyati, maqsadi va vazifalari 
2. Nazariya: mohiyati va funksiyalari.   Nazariya va fakt 
3. Nazariy   tadqiqot   bosqichlari.   Ilmiy   tadqiqotda   argumentasiyani
ishlatish 
4. Ilmiy tadqiqotda argumentasiyani  ishlatish. Isbotlashning  yo’llari  va
usullari 
5. Ilmiy tadqiqotda bahs va diskussiya 
 
   1. Nazariy tadqiqot: xususiyati, maqsadi va vazifalari 
Empirik   tadqiqotda   olingan   ma’lumotlar   va   faktlar   nazariy   tadqiqotda
mantiqiy tahlil, mavhumlashtirish, umumlashtirish, xayoliy eksperiment o’tkazish,
asoslab berish jarayonlari doirasiga kiritiladi, izlanish predmetiga aylandi.  
Empirik va nazariy tadqiqot izlanishni o’ziga xos tiplari (turlari) bo’lib, ular
tadqiqot predmeti bo’yicha farqlanadilar: empirik tadqiqotlar hodisalarni bevosita,
qanday kuzatilsa, priborlarda qayd qilinsa, shundayligicha  o’rganishga  qaratilgan;
nazariy tadqiqotda esa hodisalarni ortida bo’lgan, bevosita idrok hodisalarni ortida
bo’lgan, bevosita idrok qilib bo’lmaydigan, lekin kuzatilgan hodisalarni harakatida
namoyon bo’ladigan xossalar, bog’lanishlar, qonuniyatlar tadqiq qilinadi.  
Shunday qilib, nazariy tadqiqot vazifalaridan biri empirik tadqiqotda qo’lgan
kiritilgan faktlarni tushuntirishdir. 
Faktlarda hodisalar, ularning xossalari, xossalarning ketma-ketligi, miqdoriy
qiymatlari,   koordinatalari   qayd   qilinadi.   Hodisa   va   xossalarni   bog’laydigan   aloqa
va   munosabatlar   esa   na   kuzatishda,   na   priborlar   yordamida   tavsiflab   bo’lmaydi,
ularni   mavjud   bo’lish   va   o’zgarish   qonuniyatlarini   ochish,   tushunish   va
tushuntirishga intilish nazariy muammoni keltirib chiqaradi. 
Nazariy muammoni hal qilish uchun mavhumlashtirish yo’li bilan xossalarni
obyektdan   fikrda   ajratib   olish,   tahlil   qilish,   yangi   tushunchalarni   shakllantirish
kerak. 
Xossalar   o’rtasidagi   o’xshashlik   va   aloqadorlikni   aniqlash   mantiqiy   tahlil,
umumlashtirish, doimiy bog’lanish va bir-butun sifatni ifodalaydigan tushuncha va
tamoyillarni ishlab chiqishni taqozo qiladi.  Nazariy bilish jarayoni sababiy asos va
qonuniyatni   kashf   qilish,   ularni   tushuntiradigan   nazariyani   yaratish   bilan
yakunlanadi. Shu yo’l bilan K.Darvinning evolyusion nazariyasi, A.Eynshteynning
nisbiylik   nazariyasi,   Dj.Keynsning   makroiqtisodiy   taraqqiyot   nazariyasi   ishlab
chiqilgan. 
Yaratilgan nazariya, bir tomondan, keyingi empirik va nazariy tadqiqotlarni
o’tkazish,   texnologik   loyihalarni   ishlab   chiqish,   ikkinchi   tomondan,   jamiyatda ijtimoiy islohotlarni amalga oshirish uchun asos bo’lib xizmat qiladi.  Nazariyaning
bunday xislati uning asos va qurol sifatida yaratuvchanlik kuchini namoyish qiladi.
Har   qanday   tadqiqot   konkret   ifodalangan   maqsadga   ega.   Nazariy   tadqiqot
maqsadi quyidagilardan iborat: 
- Empirik tadqiqotda qo’lga kiritilgan natijalarni tahlil qilish. 
- O’rganilayotgan obyekt tavsifini berish.  
- Obyektning   muhim   xossalari   va   tomonlarini   tushunish   imkoniyatini
beradigan g’oya va tushunchalarni shakllantirish. 
- Obyektning   mavjudligini   belgilab   beradigan   sabab,   asos   va
qonuniyatlarni ochish, tushuntirib berish. 
- Obyektning   xossalari   va   qonuniyatlarini   tushuntirib   beradigan,   shu
orqali bashorat qilish imkoniyatiga ega bo’lgan nazariyani ishlab chiqish. 
Tadqiqot   oldiga   qo’yilgan   maqsad   izlanishni   birinchi   bosqichida   ishlab
chiqilgan   rejada   konkretlashtiriladi.   Rejada   qayd   etilgan   tadbirlarni   metodologik
yo’nalishi   va   mazmuni   tadqiqot   oldiga   qo’yilgan   vazifalarda   belgilanadi.   Bular
asosan quyidagilardir: 
- obyekt   xususida   o’zida   faktual   va   mantiqiy   ziddiyatni   saqlamagan
tavsifni ishlab chiqish; 
- obyektga   xos   sababiy   bog’lanish   va   qonuniyatlarni   ifodalaydigan
qoida aksioma va tamoyillarni ishlab chiqish; 
- obyektning   xossasi,   strukturasi   va   funksional   o’zgarishlarini
tushuntirib  beradigan konsentual tizim yoki nazariyani yaratish; 
- tadqiqot   natijalari   va   umumlashmalarini   boshqa,   lekin   shu   turdagi
obyektlarni o’rganishga tatbiq qilish; 
- olingan   nazariy   xulosalarni   eksperimental   tadqiqotda   tasdiqlash,
natijalarni ishonchli bo’lishini asoslash. 
Ko’rinib   turibdiki,   nazariy   tadqiqotlar   fanda   izlanish   jarayoni,   yo’li   va
oqibatini hal qilib beradigan   bo’g’inni tashkil qiladi.Bu bo’g’inning asosiy unsuri
esa nazariya uni ishlab chiqish, amaliyot va texnologiyaga tadbiq qilishdir.  2.   Nazariya: mohiyati va funksiyalari.   Nazariya va fakt. 
Ishlab   chiqilgan   nazariya   ilmiy   tadqiqotning   eng   samarali   natijasi   va
yakunidir. Uning samaradorligi shundan iboratki, nazariya obyekt doirasiga kirgan
barcha   faktlarni   tushuntiradi,   o’rganilayotgan   xossa,   aloqadorlik   va   qonuniyatlar
xususida   bir-butun   tasavvur   beradi,   o’zini   tarkibidagi   konseptual   unsurlar   (tavsif,
tushunchalar,   tamoyillar)   tizim   xarakteriga   ega,   amaliyot   va   texnologiyaga   tatbiq
qilish imkoniyati mavjud. Nazariya tushunchasi keng va tor ma’nolarda ishlatiladi. 
Keng   ma’noda   nazariya   predmet   yoki   voqyelikning   biron-bir   tomonini
tushuntiradigan   qarash,   g’oya   va   ta’limotlarni   birlashtirgan   bilish   shaklidir.   Bu
tipdagi nazariyani tarkibiy qismlari turli darajada asoslangan faktlar tasavvurlar va
tamoyillardan tashkil topgan. 
Konseptual   yadro   rolini   o’ynagan   bir   nechta   tamoyil,   rahbar   g’oya   qolgan
tushunchalar,   qarashlar,   umumlashmalar   va   gipotetik   xislatga   ega   bo’lgan
tasavvurlarni   birlashtiradi,   hosil   bo’lgan   bilim   nazariya   ko’rinishiga   ega   bo’ladi.
Koinot   evolyusiyasi   nazariyasi,   biologik   evilyusiya   nazariyasi,   jamiyat   va   tabiat
koevolyusiyasi   nazariyasi,   postindustrial   jamiyat   nazariyasi   keng   ma’noga   ega
bo’lgan nazariyalar turkumiga kiradi. 
Tor   va   qat’iy   ma’noda   nazariya-tadqiqot   obyekti   doirasiga   kirgan   barcha
faktlarni   tushuntiradigan   konseptual   yadrosi   (boshlang’ich   aksiomalar,   qoidalar,
tamoyillar) atrofida tushunchalar, g’oyalar va gipotetik tasavvurlarni birlashtirgan,
tizim ko’rinishiga ega bo’lgan ilmiy bilish shaklidir. 
Nazariya   ma’lum   strukturaga   ega   bo’lib,   uning   tarkibiga   boshlang’ich
tushunchalar   va   tamoyillar,   faktlarni   tushuntiradigan   g’oyalar   va   tasavvurlar,
qonunlar,   ilmiy   farazlar   kiradi.   Shunday   unsurlarga   ega   bo’lgan   nazariya   yetuk
nazariya   darajasiga   ko’tariladi.   Magnetizm   nazariya,   Eynshteynning   nisbiylik
nazariyasi, Bertalanfining umumiy tizim nazariyasi shular jumlasidandir. 
Ijtimoiy-gumanitar   fanlarda   tadqiqot   obyekti   xususiyatiga   qarab   bilimlar
nazariya va ta’limot shaklida ishlab chiqiladi. 
Nazariyadan   farqliroq   ta’limot   qat’iy   bilim   shakllari   va   tamoyillar
strukturasiga,   har   bir   mulohaza   fakt   va   eksperiment   natijalari   bilan   tasdiqlangan bilim   tizimi   ko’rinishiga   ega   bo’lmasdan,   asosan   voqyelikning   biron-bir   sohasi
xususida bildirilgan nazariy g’oyalar va tasavvurlar majmuasidir. 
Izlanish   obyekti   nisbatan   aniq   struktura   va   funksiyalarga   ega   bo’lgan
taqdirda   tadqiqot   nazariyani   ishlab   chiqish   bilan   yakunlanadi.   Shunday   holatni
tilshunoslik,   psixologiya,   pedagogika,   iqtisodiy   menedjment   fanlarida   kuzatish
mumkin. Psixologiyada bu ijtimoiy rollar nazariyasi, shaxs fazilatlari nazariyasi va
boshqalar. 
Ayrim   ishlab   chiqilgan   ilmiy-psixologik   g’oyalar   ham   nazariya,   ham   ta’limot
sifatida   belgilanadi.   Masalan,   ijtimoiy   o’rganish   nazariyasi   inson   tomonidan
ijtimoiy   jarayonlar   ta’sirida   amalga   oshadigan   tajriba   va   bilim   orttirishni
tavsiflaydigan ta’limot hisoblanadi.  
Bilish va amaliyotda ilmiy nazariya uchta-tavsiflash, tushuntirish va bashorat
qilish funksiyalarini bajaradi. 
Tavsiflash funksiyasi kuzatish va eksperimentdan olingan ma’lumotlarni shu
mavjud   nazariya   tilida   bayon   qilish   va   ularni   birlamchi   qayta   ishlashdan   iborat
amalni   (bajariladigan   ishni)   bildiradi.   Tavsiflash   hodisa,   voqyea   va   jarayonlarni
tushuntirish yo’lidagi dastlabki talab va ilmiy faoliyatdir. 
Nazariyaning tushuntirish funksiyasi  nihoyatda muhim funksiya hisoblanib,
bunda obyekt xossalari va qonuniyatlarining sababi, amalga oshish mexanizmllari
tushuntiraladi,   shu   asosda   amaliyot   va   texnologiyada   tadbiq   qilinishi   mumkin
bo’lgan qoidalar, tavsiflar va modellar ishlab chiqiladi. 
Bashorat   qilish   funksiyasiga   ega   bo’lgan   nazariyada   ishlab   chiqilgan  qat’iy
qoidalar, dalillar va xulosalar asosida obyektni qanday bo’lishini, undagi jarayonlar
qanday kechishi va oqibatni oldindan aytib berish imkoniyati mavjuddir. Tabiiy-ki
bunday   nazariyada   rivojlantirilgan   tadqiqot   apparati,   takomil   uslubiy   vositalar
bo’lishi   kerak.   Aytaylik,   demografiya   (aholishunoslik)   o’zini   nazariyasi,   tadqiqot
metodi   va   statistikaga   tayanib   yaqin   va   uzoq   vaqtga   mo’ljallangan   aholini   o’sish
dinamikasini bashorat qiladi, prognizlashtirish modelini ishlab chiqadi. 
Nazariya   va   fakt.   Fakt   empirik   bilish   natijasi   sifatida   o’rganilayotgan
hodisa   haqida   ma’lumot     beradi.  Nazariya   esa   bitta   faktni   emas,   balki   fakt   ortida bo’lgan hodisa, u bilan turdosh hodisalar, ular o’rtasidagi aloqadorliklar va mavjud
qonuniyatlarni tavsiflaydi, tushuntiradi.  
Fakt   yakka,   individual   hodisa   haqidagi   axborotni   saqlaydi.   Nazariya
obyektga   oid   barcha   faktlarni   umumlashtiradi,   ular   uchun   umumiy   bo’lgan   qoida
yoki   xulosaga   ega   bo’ladi.   Bundan   kelib   chiqadiki,   fakt   yakkalikni,   nazariya
umumiylikni ifodalaydilar. Mazkur qat’iy farq ayni paytda ular o’rtasida dialektik
bog’lanishni taqozo etadi.  Dialektik bog’lanishni asosida: 
1. Nazariya   faktlarda   ifodalangan   mazmunni   umumlashtiradi,
tushuntiradi,   shu   asosda   obyektning   holati   va   funksiyalarini   bashorat   qilishi
mumkin. 
2. Fakt   nazariy   qoida   va   xulosalarni   asoslaydi,   isbot   qiladi,   namoyish
etadi. 
3. Har   qanday   nazariya   strukturasi   va   tarkibida   (zaminida)   faktlar
qatlami mavjud. 
4. Yangi   faktlarni   tushuntirish   asosida   yangi   nazariyani   ishlab   chiqish
imkoniyati mavjud. 
Hozirgi   zamon   postnoklassik   ijtimoiy   –   gumanitar   fanlarda   faktning
metodologik   xususiyati   yangicha   talqin   qilinmoqda.   Yangi   yondashuvga   kura
faktni   mazmuni   bitta   hodisa   haqida   ma’lumot,   empirik   bilim   berish   bilan
cheklanmaydi.   Mammoli   vaziyat   mazmunni   tushunishda,   unga   berilayotgan
talqinda namoyon bo’ladi.Sababi, fakt ortidagi hodisa ko’p boshqa hodisalar bilan
bog’langan, turli vaziyatda o’zini turlicha ko’rsatishi mumkin. 
Demak, faktni tushunish va tushuntirish ochiq, ko’p variantli bo’lib, har xil
sharoit   va   voqyelik   doirasida   turli   mazmunga   ega   bo’ladi,   bir   qancha   uslubiy
yondashuv negizida talqin qilish imkoniyati mavjud. 
 
3.   Nazariy   tadqiqot   bosqichlari.   Ilmiy   tadqiqotda   argumentasiyani
ishlatish Tadqiqotni   strukturasi   haqida   gapirganimizda   uning   ko’p   bosqichli jarayon   ekanligiga   e’tiborni   qaratgan   edik.   Har   bir   bosqichda   tadqiqotning
ma’lum muammolari hal bo’ladi.  
Rossiyalik   olim   V.P.Branskiyning   fikricha   tadqiqot   jarayoni   quyidagi
bosqichlardan iborat: 
1) Obyektni empirik, tajribaviy o’rganish; 
2) Birlamchi nazariy tadqiqot; 
3) Mushohadali nazariy tadqiqot; 
4) Fundamental nazariy tadqiqot 
Empirik tadqiqot bosqichida, qayd qilganimizdek, kuzatish, faktlarni yig’ish,
muammoga   oid   materiallarni   qayd   qilish,   ularni   qayta   ishlash,   tasniflash   va
birlamchi umumlashtirish amalga oshiriladi.  
Birlamchi   nazariy   tadqiqotda   oldingi   bosqichda   olingan   ma’lumotlar   va
faktlar   o’rganiladi,   ular   mavjud   nazariy   tasavvurlar   va   tushunchalar   bilan
taqqoslanadi.   Bu   esa   yangi   nazariy   tasavvurlar   ishlab   chiqilishni   zarur   shartidir.
Shu tarzda bo’lajak nazariyaning unsurlari shakllanadi. 
Birlamchi   nazariya   tadqiqot   empirik   bilishdan   nazariy   bilishga   o’tishda
oraliq bo’g’in rolini o’ynaydi. 
Mushohadali   nazariy   tadqiqot   bosqichida   obyekt,   uning   xossalari   va
tomonlarini   ideallashtirilgan   obrazi,   shu   obrazdan   umumlashtirilgan   tushuncha
hosil   qilinadi.   Bunda   tadqiqot   jarayonida   obyektning   biron-bir   xossasini   aks
etadigan yoki obyektni tushunishga yordam beradigan mavhum obraz, ideal model
(matematikada «nuqta», «nol» tushunchalari), tushuncha ishlab chiqiladi. 
Fundamental   nazariy   bosqichda   oldingi   ,ya’ni   endi   shakllanayotgan   ilmiy
obrazlar   va   tushunchalar   mazmuni   yangi   olinayotgan   faktlar   bilan   taqqoslanadi,
o’zida   nazariy   ziddiyatni   saqlaymaydigan   nazariya   yoki   qoidalar,xulosalar   ishlab
chiqiladi. 
Ishlab   chiqilgan   nazariya   asosida   yangi   olingan   eksperimental   faktlar
tushuntiriladi,   olingan   natijalarning   nazariy,   amaliy   va     texnologik   ahamiyati
aniqlanadi.  Biz   ilmiy   tadqiqot   jarayonini,   uning   mazmuni   va   yo’nalishini
umumlashtirilgan modelni ko’rib chiqdik. 
Endi shu modelni, ya’ni tadqiqot jarayoni va mazmunini fan tarixi misolida
konkretlashtiramiz.   Misol   sifatida   yorug’liknng   elektromagnit   nazariyasini
yaratilishini   olamiz.   XIX   asrda   olimlar   empirik   tadqiqot   darajasida   elektr   tokini
fizik, ximik, yorug’lik va issiqlik xossalarini  o’rganishda ilmiy faktlar to’pladilar.
Savol tug’iladi: bu xossalar bir-birlari bilan qanday bog’langan? Bu savolga javob
berish   uchun   olingan   faktlar   nazariy   tahlil   qilinadi,   elektr   haqidagi   mavjud
tasavvurlar   bilan   taqqoslanadi.   Shunda   ma’lum   bo’ladiki,   simdagi   musbat   va
manfiy   elektr   zaryadlarni   o’zaro   ta’sirini   ifodalaydigan   tushuncha,   ya’ni   atama
yo’q ekan. 
Tadqiqot mushohadali – nazariy bosqichga o’tadi. Nemis fizigi Ersted yangi
aniqlangan fizik jarayonni ideallashtirgan mazmunga ega bo’lgan «elektrli ixtilof»
atamasi bilan ifodaladi. Mana shu atamadan foydalanib, olim mushohadali nazariy
tahlilni   amalga   oshirdi.   Elektrmagnit   hodisasini   tushuntirish   maqsadida   «quyun»
(vixr) tushunchasini ishlatadi. Bu tushuncha elektromagnit hodisasini mushohadali
obrazi bo’lib qoldi. 
Olim   simda   sodir   bo’ladigan   elektrli   ixtilof   quyunni   hosil   qildi,   degan
nazariy xulosaga keladi. 
Shunday   qilib,   Ersted   elektr   tokini   magnit   o’qiga   ta’sir   qilish   hodisasini
kashf qilish yo’lini ko’rsatadi, tez orada bu hodisa ilmiy faktga aylandi. 
Lekin tadqiqot bu bilan tugamadi. 
Maksvell   bu   hodisani   mushohadali   nazariy   tahlil   usulini   qo’llab   ko’rib
chiqdi , simdagi elektr toki bir xil elektrmagnit mohiyatiga ega degan  farazni olg’a
suradi.   Olim   induksiya   hodisasiga   oid   empirik   ma’lumotlarni   diqqat   bilan
o’rganadi va umumlashtiradi. 
K.Maksvell   mushohadali   –   nazariy   tahlil   natijasida   elektromagnit
induksiyasini   yangicha   tushunirib   berdi.   Ungacha   induksion   jarayonlar   faqat
o’tkazgichlarda   mavjud,   deb   hisoblaganlar.   Maksvell   bu   jarayonni   o’zgaruvchan magnit   oqimi   atrofida   tutashgan   elektr   maydoni   chiziqlarini   vujudga   kelishi,   deb
tushuntiradi.  
Olim mushohadali nazariy tadqiqotni davom ettirib, shunday xulosaga keladi: 
o’zgaruvchan   magnit   maydoni   elektron   maydonini   hosil   qiladi.   Elektromagnit
induksiya nazariyasini yaratilishiga yo’l ochilgan 2 ta muhim postulat ta’riflanadi: 
1. Yorug’lik elektromagnit to’lqinidir; 
2. Muhitni optik xossalari uning elektromagnit xossalariga bog’liqdir. 
O’z   tadqiqotlaridan   Maksvell   metodologik   xarakterga   ega   bo’lgan
xulosalarga   ham   keladi.   Uning   fikricha   elektromagnit   hodisasini   ifodalaydigan
tenglamalar   mexanika   emas,   balki   fizik   jarayonlarning   yangi   sohalariga   oid
qonunlarni ifodalaydi. U elektr haqidagi yangi fanni ostonasida turganini anglagan
edi. 
4.Ilmiy   tadqiqotda   argumentasiyani   ishlatish.   Isbotlashning   yo’llari   va
usullari 
Ilmiy   tadqiqotning   muhim   tomonini   olingan   faktlarni   qayta   ishlash,   olg’a
surilgan   yangi   g’oyalarni   tekshirib   chiqish,   tahlil   qilish   tashkil   qiladi.   Bu   ishda
samarali yordam beradigan mantiqiy vosita-argumentasiya, ya’ni, bildirilgan fikrni
asoslash va isbotlashdir. 
Fikrni chin yoki nochin ekanligini aniqlash imkoniyatini beradigan usul, uni
tarkibiga kiradigan qoida va tamoyillar mantiq fanida ishlab chiqilgan. 
Olg’a   surilgan   g’oyalarni,   tadqiqot   doirasiga   kirgan   yangi   tushunchalarni
asoslashga qaratilgan amal argumentasiya, deb ataladi.  
«Argument» so’zi lotincha isbotni asosi ma’nosini bildiradi. Argumentasiya
biron-bir fikr yoki g’oyani asoslash uchun chin hukmni keltirish jarayonidir. Bunda
hukm   argument   (asoslash,   isbotlash)   rolini   o’ynab,   boshqa   fikrni   chinligini
asoslaydi.  
Argument   –   bu   chinligi   tajribada   yoki   aniq   faktlar   bilan   tekshirilib
isbotlangan   fikr   bo’lib,   boshqa   fikr   yoki   hukmni   asoslash   uchun   keltirilishi mumkin. Argument sifatida ma’lum nazariy tizimda qabul qilingan aksiomalardan
ham foydalanish mumkin. 
Argument   har   qanday   isbotni   tarkibiy   qismini   tashkil   qiladi.   Tabiiy-ki,
argument ishlatilishidan oldin isbotlangan bo’lishi lozim.   Hukm argument bo’lishi
uchun 2 ta talabni qondirish lozim: 
1) isbotlanishi   lozim   bo’lgan   fikr   uchun   yetarli   asos
bo’lishi; 
2) chinligi mustaqil isbotlangan, isbotlanishi kerak bo’lgan
fikrga bog’liq bo’lmasligi. 
Mantiq qoidalariga zid kelgan fikr argument sifatida ishlatilmaydi. 
Argumentda   bu   qator   xislatlar   mavjud:   chinlik,   isbotlanganlik,   ishonchli
bo’lishi, bir ma’noga ega bo’lishi. 
Argumentasiya   tarqiqotning   barcha   bosqichlarida   ijodiy   topilma   yoki
bironbir   tasavvurni   asoslashda   katta   rol   o’ynaydi.   Aytaylik,   ilmiy   muammoni
qo’yish va va tavsiflashda ma’lum g’oya turtki bo’lib xizmat qilishi mumkin. O’z
navbatida   cheklangan,   lekin   argument   sifatida   qabul   qilingan   faktual   hukm
(tajribaviy ma’lumot)     obyektning ma’lum tomonidan noma’lum tomonga o’tish,
ya’ni   izlanishga   oid   masalalarni   aniqlash,   tadqiqot   predmetini   belgilash
imkoniyatini beradi. 
Muammo   tavsiflangandan   keyin   izlanish   jaaryonida   obyekt   xossasini
tushunish   yoki   tushuntirishga   qaratilgan   gipoteza   olg’a   suriladi.   Ilmiy   faraz
asoslangan,   tajribada   tasdiqlangan   tushunchalar   va   faktlar   yordamida,   ya’ni,
argumentasiyalash   jarayonida   tekshiriladi.   Nazariy   tahlil   amalga   oshirilgandan
keyin   ilmiy   faraz   tarkibiga   yangi   aniqlangan   tasavvurlar,   qoidalar,   tamoyillar
qo’shiladi. Natijada mavjud ishchi gipoteza nazariy tizim darajasiga ko’tariladi.  
Hosil   bo’lgan   nazariy   tizim   mantiqiy   argumentasiyalashtirish   qonun-
qoidalari   asosida   qayta   ko’rib   chiqildi.   Mana   shu   tarzda   fanda   yangi   nazariya
vujudga keladi,shakllanadi.  Argumentasiyalashtirish   amali   aslida   mulohaza   yuritganda   isbotlashning
qoidalari, yo’llari va usullaridan foydalanishni bildiradi. Mana shu amalni mantiqiy
mexanizmini ko’rib chiqamiz. 
Isbotlashning yo’llari va usullari.  Isbot bir fikr chinligini boshqa fikr yoki
hukmlar   orqali   ososlashga   qaratilgan   mantiqiy   jarayondir.   Isbotlash   xulosa
chiqarishga   nisbatan   qarama-qarshi   turgan   mantiqiy   mulohazadir.   Bunda   xulosa
ikki hukmni natijasi sifatida namoyon bo’ladi. Masalan:  
Barcha metallar elektr toki o’tkazish xossasiga ega.  
Kumush elektr toki o’tkazish xossasiga ega. 
Demak,kumush elektr toki o’tkazish xossasiga ega. 
xulosani chinligi keltirilgan hukmlarning hajmi va turdoshligiga bog’liq. 
Isbotni   to’g’riligi   esa   argumentlarni,   asos   bo’lib   xizmat   qiladigan   hukmlarning
chinligidan kelib chiqadi. 
Har   qanday   isbot   uch   qismdan   iborat:   tezis,   dalil   va   namoyish   (mantiqiy
asoslash). 
Tezis   –   chinligini   isbot   qilish   kerak   bo’gan   fikr   yoki   hukmdir.   mulohaza
yoki munozara doirasiga tortilgan tezis bir qator qoidalarga mos bo’lishi kerak: 1)
tezis ayon, aniq ifodalangan hukm bo’lishi lozim. 
2) Tezis   aynan,   ya’ni,   butun   isbotlash   jarayonida   bir   xil   mazmunga   ega
bo’lishi lozim. 
3) Tezis o’zida mantiqiy ziddiyatni saqlamasligi kerak. 
4) Tezis faktlar bilan asoslangan bo’lishi kerak. 
Dalil   –   chinligi   tekshirilgan   va   isbotlangan,   shu   bois   tezisni   chinligi   yoki
nochinligini   asoslash   uchun   keltirish   mumkin   bo’lgan   fikrdir.   (argument).   Dalil
quyidagi xislatlarga ega bo’lishi lozim : 
1) dalillar tezis uchun yetarli asos bo’lishi lozim;  2) dalillar  tezisdan  mustaqil  ravishda asoslangan  fikrlardan iborat bo’lishi
kerak. 
Dalil sifatida quyidagilardan foydalanadilar: 
1.   Tasdiqlangan   faktlar,   ya’ni,   obyektga   doir   statistik
ma’lumotlar;   ilmiy   axborot,   guvohlarning   aytganlari   va   boshqa
faktlar;   2.   Har   bir   fanda   beriladigan   tushunchalarning   ta’riflari.   3.
Aksioma   va   postulatlar   (chinligi   asoslangan,   isbot   ishlab
qilmaydigan hukmlar). 4. Fan qonunlari va teoremalar. 
Mantiq   fanida   ishlatiladigan   «dalil»   tushunchasi   isbotlash   nazariyasidagi
«dalil»   tushunchasidan   farq   qilish   qabul   qilingan.   Argumentasiyada   isbotlash
amalidan   tashqari   asoslash,   rad   etish   kabi   mantiqiy   mulohazalardan   foydalanish
mavjud.  
Namoyish   –   tezisni   chinligi   yoki   nochinligini   dalillardan   kelib   chiqishini
tavsiflaydigan   (ko’rsatadigan)   mantiqiy   mulohazadir.   Namoyishda   tezis   va   dalil
o’rtasidagi mantiqiy bog’lanish asoslanadi. Namoyishni amalga oshirish jarayonida
mantiq   qoidalariga   rioya   qilinadi.   Qoidalar   deganda   biz   mantiq   qonunlarini   –
ayniyat, zidiyat, yetarli asos, uchinchisi istisno qonunlarini tushunamiz. 
Biron-bir tezis isbotini ko’rib chiqaylik: Masalan «barcha metallar elekt toki
o’tkazadi» tezisini  isbotlash kerak. Dalil sifatida keltiriladigan hukm, birinchidan,
chin bo’lishi, ikkinchidan, undan boshqa chin tezis kelib chiqishi  kerak. Shunday
dalil   sifatida   quyidagi   hukmlarni   qabul   qilamiz:   «o’zlarini   kristallik   panjaralarida
erkin   elektronlarga   ega   bo’lgan   barcha   moddalar   elektr   tokini   o’tkazadi»   va
«barcha   metallar   o’zlarini   kristallik   panjaralarida   erkin   elektronlarga   egadirlar»
xulosaga ega bo’lgan isbot quyidagi ko’rinishga ega bo’ladi.  
 
1.O’zlarini   kristallik   panjaralarida   erkin   elektronga   ega   bo’lgan   barcha
moddalar elektr toki o’tkazadilar. 
2.Barcha   metallar   o’zlarini   kristallik   panjaralarida   erkin   elektronlarga
egadirlar. 3.Demak,barcha metallar elektr toki o’tkazadi.  Mazkur   xulosani   chinligi   dalil   sifatida   ishlatilgan   hukmlarning   chinligidan
kelib chiqadi.  
Isbotni   bir   turini   raddiya   tashkil   qiladi.   Raddiya   –   biron   –   bir   tezisni
nochinligi yoki isbotlanmaganligini aniqlash maqsadiga ega bo’lgan va unga qarshi
qaratilgan mulohazadir. 
Keng   qo’llaniladigan   raddiya   –   bu   tezislardan   kelib   chiqadigan   xulosani
noto’g’riligini ko’rsatishdir. 
Raddiyani yana bir turi – rad etilayotgan tezis inkorini chinligini isbotlashdir. 
Masalan, koinotdagi har bir planeta o’zini yo’ldoshiga ega deyilayotgan bir paytda,
yo’ldosh   bo’lmagan   bittagina   planetani   aniqlash   va   ko’rsatish   tezisni   rad   etish
uchun kifoya. 
Raddiyada   tezisni   asoslash   uchun   keltirilgan   dalil   tanqid   qilinadi.   Agar   bu
amalga oshsa, tezisni isbotlanmaganligi ayon bo’ladi. 
Shunday   ham   bo’lishi   mumkin-ki,   aslida   to’g’ri   g’oyani   tasodifiy   yoki
kuchchiz argumentlar bilan himoya qilishadi. Bunda g’oyani noto’g’riligini emas,
balki u tayangan asosni ishonchli emasligini ko’rishimiz mumkin. 
Ayrim   paytlarda   raddiya   argument   va   tezis   o’rtasidagi   bog’lanishga   qarshi
qaratilgan   bo’lishi   mumkin.   Bunda   tezis   uni   tasdiqlash   uchun   keltirilgan   asosdan
kelib   chiqmasligi   ko’rsatiladi.   Agar   argument   (dalil)   va   tezis   o’rtasida   mantiqiy
aloqa bo’lmasa, unda tezisni isboti mavjud emas. 
5.   Ilmiy tadqiqotda baxs va diskussiya 
Qarama-qarshi fikr va mulohazalarni asoslash shakli, masalani hal qilishning
oqilona   yo’li   sifatida   baxs   qadimgi   sivilizasiyalarning   ma’naviyat   o’choqlarida
paydo bo’lgan. 
 Qadimgi Hindistonda turli diniy mazxab koxinlari o’zlarining ta’limotlarini
ustunlgi, haqligi borasida ko’p baxslar olib borishgan. 
Qadimg   Yunonistonda   baxslarni   xususiyati   o’zgardi.   Ularni   doirasiga
dunyoviy,   jumladan,   huququiy,   siyosiy,   ilmiy,   falsafiy   muammolar   kira   boshladi.
Baxslar   xilma-xilligini   zamini-antik   demokratiya   edi.   Erkinligi,   huquqlari himoyalangan   fuqaro   har   qanday   mavzuda   baxs   olib   borish   imkoniyatiga   ega
bo’lgan. 
Miloddan oldin V-IV asrlarda bir tomondan sofistlar Protagor, Gorgiy, 
Antifont,   ikkinchi   tomonidan   Platon   va   Aristotel   o’rtasida   o’tkir   baxslar   olib
borishgan. Har ikkila tomon mantiqiy mulohaza yurtish qoidalariga, ularni tartibga
keltirishga   katta   e’tibor   berishdi,   baxs   san’atiga   doir   dastlabki   ko’rsatmalarni
ishlab chiqishdi, shakliy mantiq ilmi vujudga keldi. 
Sofistlar kuchi kam bo’lgan argumentni kuchli argumentdan ustun qiladigan
baxs olib borish qoidalarini ishlab chiqishga  harakat  qilishdi. Protagorning «Baxs
ilmi»   asari   baxsni   tashkil   qilish   va   olib   borishga   bag’ishlangan   dastlabki
risolalardan   biri   bo’ldi.   Aristotel   «Sofistik   raddiyalar   xususiyada»   asarini   yozib,
unda baxslar ustida olib borilgan kuzatishlarni umumlshtiradi. 
O’rta   asr   va   yangi   zamonda   ham   baxs   san’ati   diqqat   markazida   bo’lgan.
Xususan O’rta va Yevropa universitetlarida qadimgi yunonlar ishlab chiqqan baxs
olib borish taktikasi o’rganilgan, ilmiy, mantiqiy va falsafiy munozaralarda tatbiq
qilingan.  
Musulmon   Sharqida   falsafa,   kosmologiya   fizika   masalalariga   bag’ishlab
Beruniy va Ibn Sinoni bir-birlariga yozgan xatlari ilmiy va falsafiy baxsni  yaqqol
namunasi bo’lib qoldi.  
Hozirgi   zamon   bilish   nazariyasi   va     ilmiy   tadqiqot   metodologiyasida   baxs
diskussiya  (lot. diskussio-ko’rib chiqish, tadqiq qilish)  deb ataladi. Bizni  bevosita
ilmiy diskussiya qiziqtiradi. 
Ilmiy   diskussiya   turli   qarashlar   va   nuqtai   nazarlarni   olg’a   surish,   bir-biriga
qarama-qarshi   qo’yish   va   tanqidiy   mulohaza   yuritish   orqali   biron-bir   muammo
yechimini birgalikda izlash vositasidir. 
Diskussiyada   ilmiy   bilish   faoliyatini   jamoaviy   xaarkteri   namoyon   bo’ladi.
O’z tabiatiga ko’ra diskussiya muloqotni bir ko’rinishidir. 
Turli   nazariy   va   metodologik   mavqyelarda   turgan   tadqiqotchilarning
muloqoti   va   baxslari   muammoni   aniqlash,   olingan   natijalarni   tanqidiy   baholash,
gipoteza va nazariyalarni tekshirish va takomillashtirish imkoniyatini beradi.  Ayniqsa   fan   paradigmasi   almashishi,   tadqiqotlarda   murakkab   muammoli
vaziyat   va   nazariiy   noaniqliklar   (paradigma   inqirozi)   paydo   bo’lganda   diskussiya
ilmiy izlanishni samarali vositasi bo’lib xizmat qiladi. 
Diskussiya  turli   shakl  va  ko’rinishda  amalga  oshirilishi   mumkin.  Shu  bilan
birga   mantiq   va   fan   metodologiyasida   uning   oqilona   modeli   ishlab   chiqilgan.   Bu
modelga ko’ra: 
- muhokamani predmeti va maqsadi aniqlanadi; 
- himoya qilinadigan va asoslanadigan tezislar keltiriladi; 
- tezis   isbotining   tanqidiy   tahlili,   ikki   tomondan   keltirilgan
tezislarni taqqoslash, ularni qarama-qarshi qo’yish amalga oshiriladi; 
- izlanayotgan haqiqat aniqlanadi; 
- diskussiya   natijalari   muhokama   qilinadi,   baholanadi,
yechilmagan muammolar va tadqiqotni keyingi vazifalari belgilanadi. 
Diskussiya  asosan  ikki xil jaaryonni  – isbot  va raddiyani  amalga oshirishni
bildiradi. Bunda bir qator qoidalarga rioya qilish lozim; 
- masalani   to’g’ri   belgilash,   baxs   predmetini   aniq   ifodalab
berish; 
- muhokama   qilinayotgan   muammo   xususida   keng   miqyosda
ma’lumot va tasavvurga ega bo’lish; 
- olg’a   surilayotgan   g’oyani   tegishli   tezislar   bilan   ifodalaganda
ma’no ma mantiqiy izchilligiga e’tibor berish; 
- muxolifni (opponentni) qarashlarini adekvat (to’la, aniq) qabul
qilish; - isbot va raddiyaning mantiqiy qoidalarini bilish. 
  
Diskussiyani   olib   borishda   tolerantlik   (lot.   tolrrantia-bardosh,   sab-toqat)
tamoyiliga   tayanish   muhim   ahamiyatga   ega.   Bu   tamoyilga   ko’ra   boshqalarni
fikrlarini   xolisona   qabul   qilish,   opponentga   hurmat   ko’rsatish,muxolif   nuqtai
nazarini tan ola bilish, o’zini g’oyasini asosli tanqiddan keyin o’zgartirishga tayyor
bo’lish kabi xislatlarga ega bo’lish lozim. 
        Xulosa
    -   Obyektning   qaysi   tomonlarini   o’rganish   maqsad   qilib   qo’yilganiga
qarab,izlanish empirik va nazariy tadqiqot  turlariga bo’linadi. Empirik tadqiqotda
obyektning   tashqi,o’zgaruvchan,bevosita   yoki   priborlarda   kuzatsa
bo’ladigan,faktlarda   qayd   qilinadigan   belgilar   va   xossalar   o’rganiladi.   Nazariy
tadqiqotda aynrim xossa yoki o’zgarishlarni keltirib chiqaradigan,o’zlarini bevosita
kuzatib bo’lmaydigan,lekin hodisalarning o’zgarishi va yo’nalishini boshqaradigan
sababiy   bog’lanishlar,qiymatlar,qonuniyatlar   ochiladi,ularning   mohiyati
tushuntiriladi. 
-   Nazariy   tadqiqotning   asosiy   quroli   tahlil   qilish,mavhumlashtirish,tafakkurda
faktlar   va   obrazlarni   taqqoslash   va   umumlashtirishdir.Shu   jarayonda   obyektni
tushuntiradigan dastlabki tasavvurlar va g’oyalar shakllanadi. 
-   Keng   va   tor   ma’noda   ishlatiladigan   nazariyalar   mavjud   bo’lib,ular   birbiridan
ichki   konseptual   tuzilishi,tushuntirish   va   bashorat   qilish   miqyosi,g’oya   va
tamoyillarini aniqligi,yetukligi bilan farqlanadi. 
-   Yetuk   xolatga   erishgan   nazariya   3-ta   funksiyani   –tavsiflash,tushuntirish   va
bashorat qilish vazifalarini bajaradi. 
-     Nazariy   tadqiqotlar   asosini   faktlar   tashkil   qiladi.Fakt   obyekt   haqida   ma’lum
aniqlik   darajasida   axborot   beradi.Axborotni   o’rganish,faktlarni   taqqoslash   va
umumlashtish   jarayonida   nazariy   umumlashmalar,xulosalar   va   g’oyalar   ishlab
chiqiladi.   Fakt   va   nazariyani   bir-biridan   farqi:fakt   axborot   beradi,yechimni
tasdiqlaydi,nazariya   esa   tavsiflaydi,obyektga   doir   xossa   va   qonuniyatlarni
tushuntiradi,uning bir-butun tasvirini beradi. 
- Ilmiy g’oyalarni asoslashga qaratilgan mantiqiy amal argumentasiya deb ataladi.
Argumentasiyada bir g’oyani (tezisni) chingligini isbotlash uchun mantiqan to’g’ri
tuzilgan boshqa fikr (hukm) keltiriladi. 
- Isbot bir hukm chinligini boshqa hukm yordamida asoslashga qaratilgan mantiqiy
fikrlashdir. 
-   Raddiya   isbotni   turi   bo’lib,   unda   biron-bir   tezisni   nochinligi   ko’rsatiladi.
Raddiyada tezisni asoslash uchun keltirilgan dalil tanqid qilinadi.  -   Tadqiqot   natijalarini   tushunish   va   tushuntirish   imkoniyatini   beradigan   muhim
qurol – bu bois va diskussiyadir. Baxs ma’naviyat va fan olamida keng tarqalgan
hodisadir,   shu   bois   tafakkur   teranligini   hosil   qilish   va   takomillashtirish   vositasi
bo’lib kelgan. 
-   Diskussiyalar   dinamikasini   yuksalishi   fan   paradigmasini   almashinuvi   davriga
to’g’ri   keladi.   Diskussiyalar   samaradorligini   ta’minlashda   mantiq   va   tadqiqot
metodologiyasida qabul qilingan qoida va tavsiyalarga amal qilish lozim. 
  Adabiyotlar
 1. O’zbekiston Respublikasining Konstitusiyasi. -T.: “O’zbekiston”, 2019 
2. Karimov I.A. Yuqori malakali mutaxassislar taraqqiyot omili. T.: 1995. 
1. Mirziyoyev   Sh.M.   Buyuk   kelajagimizni   mard   va   olijanob   xalqimiz   bilan
birga quramiz. - Toshkent: ―O’zbekiston, 2017.-491 b. 
2. Alemasov V., Mamadaliyev Sh.O. «Ilmiy tadqiqot: metodologiya, metodika,
ijodiyot»   kursidan   katta  ilmiy  xodimlar-izlanuvchilar   va   mustaqil   izlanuvchilar
uchun o’quv   qo’llanma.   –   T.:   O’zbekiston   Respublikasi   IIV   Akademiyasi,
2015. – 102 b.  
5.  Davronov Z., M.Primov “Ilmiy tadqiqot metodologiyasi” fanidan O’quv-uslubiy
majmua. – Toshkent: Moliya instituti. – 2014 y.
6.   Koxanovsiy V.P. Filosofiya i  metodologiya nauki. – Rostov  na Donu.:  Feniks,
1999.  – S 576.
7.   Peregudov   L.V.,   Saidov   M.X.,   Aliqulov   D.Ye.   Ilmiy   ijod   metodologiyasi.   –
Toshkent: «Moliya» nashriyoti, 2002. 
8.   Saifnazarov   I.,   Muxtarov   A.,   Boboyev   A.   Iimiy   tadqiqot   metodologiyasi.
O’quv- uslubiy qo’llanma. -T.: TDIIJ, 2017. - 129 b.

Tadqiqotda nazariy muammolari, ularni hal qilish yo’llari va bosqichlari. Tadqiqotda argumentasiya usulidan foydalanish Reja 1. Nazariy tadqiqot: xususiyati, maqsadi va vazifalari 2. Nazariya: mohiyati va funksiyalari. Nazariya va fakt 3. Nazariy tadqiqot bosqichlari. Ilmiy tadqiqotda argumentasiyani ishlatish 4. Ilmiy tadqiqotda argumentasiyani ishlatish. Isbotlashning yo’llari va usullari 5. Ilmiy tadqiqotda bahs va diskussiya

1. Nazariy tadqiqot: xususiyati, maqsadi va vazifalari Empirik tadqiqotda olingan ma’lumotlar va faktlar nazariy tadqiqotda mantiqiy tahlil, mavhumlashtirish, umumlashtirish, xayoliy eksperiment o’tkazish, asoslab berish jarayonlari doirasiga kiritiladi, izlanish predmetiga aylandi. Empirik va nazariy tadqiqot izlanishni o’ziga xos tiplari (turlari) bo’lib, ular tadqiqot predmeti bo’yicha farqlanadilar: empirik tadqiqotlar hodisalarni bevosita, qanday kuzatilsa, priborlarda qayd qilinsa, shundayligicha o’rganishga qaratilgan; nazariy tadqiqotda esa hodisalarni ortida bo’lgan, bevosita idrok hodisalarni ortida bo’lgan, bevosita idrok qilib bo’lmaydigan, lekin kuzatilgan hodisalarni harakatida namoyon bo’ladigan xossalar, bog’lanishlar, qonuniyatlar tadqiq qilinadi. Shunday qilib, nazariy tadqiqot vazifalaridan biri empirik tadqiqotda qo’lgan kiritilgan faktlarni tushuntirishdir. Faktlarda hodisalar, ularning xossalari, xossalarning ketma-ketligi, miqdoriy qiymatlari, koordinatalari qayd qilinadi. Hodisa va xossalarni bog’laydigan aloqa va munosabatlar esa na kuzatishda, na priborlar yordamida tavsiflab bo’lmaydi, ularni mavjud bo’lish va o’zgarish qonuniyatlarini ochish, tushunish va tushuntirishga intilish nazariy muammoni keltirib chiqaradi. Nazariy muammoni hal qilish uchun mavhumlashtirish yo’li bilan xossalarni obyektdan fikrda ajratib olish, tahlil qilish, yangi tushunchalarni shakllantirish kerak. Xossalar o’rtasidagi o’xshashlik va aloqadorlikni aniqlash mantiqiy tahlil, umumlashtirish, doimiy bog’lanish va bir-butun sifatni ifodalaydigan tushuncha va tamoyillarni ishlab chiqishni taqozo qiladi. Nazariy bilish jarayoni sababiy asos va qonuniyatni kashf qilish, ularni tushuntiradigan nazariyani yaratish bilan yakunlanadi. Shu yo’l bilan K.Darvinning evolyusion nazariyasi, A.Eynshteynning nisbiylik nazariyasi, Dj.Keynsning makroiqtisodiy taraqqiyot nazariyasi ishlab chiqilgan. Yaratilgan nazariya, bir tomondan, keyingi empirik va nazariy tadqiqotlarni o’tkazish, texnologik loyihalarni ishlab chiqish, ikkinchi tomondan, jamiyatda

ijtimoiy islohotlarni amalga oshirish uchun asos bo’lib xizmat qiladi. Nazariyaning bunday xislati uning asos va qurol sifatida yaratuvchanlik kuchini namoyish qiladi. Har qanday tadqiqot konkret ifodalangan maqsadga ega. Nazariy tadqiqot maqsadi quyidagilardan iborat: - Empirik tadqiqotda qo’lga kiritilgan natijalarni tahlil qilish. - O’rganilayotgan obyekt tavsifini berish. - Obyektning muhim xossalari va tomonlarini tushunish imkoniyatini beradigan g’oya va tushunchalarni shakllantirish. - Obyektning mavjudligini belgilab beradigan sabab, asos va qonuniyatlarni ochish, tushuntirib berish. - Obyektning xossalari va qonuniyatlarini tushuntirib beradigan, shu orqali bashorat qilish imkoniyatiga ega bo’lgan nazariyani ishlab chiqish. Tadqiqot oldiga qo’yilgan maqsad izlanishni birinchi bosqichida ishlab chiqilgan rejada konkretlashtiriladi. Rejada qayd etilgan tadbirlarni metodologik yo’nalishi va mazmuni tadqiqot oldiga qo’yilgan vazifalarda belgilanadi. Bular asosan quyidagilardir: - obyekt xususida o’zida faktual va mantiqiy ziddiyatni saqlamagan tavsifni ishlab chiqish; - obyektga xos sababiy bog’lanish va qonuniyatlarni ifodalaydigan qoida aksioma va tamoyillarni ishlab chiqish; - obyektning xossasi, strukturasi va funksional o’zgarishlarini tushuntirib beradigan konsentual tizim yoki nazariyani yaratish; - tadqiqot natijalari va umumlashmalarini boshqa, lekin shu turdagi obyektlarni o’rganishga tatbiq qilish; - olingan nazariy xulosalarni eksperimental tadqiqotda tasdiqlash, natijalarni ishonchli bo’lishini asoslash. Ko’rinib turibdiki, nazariy tadqiqotlar fanda izlanish jarayoni, yo’li va oqibatini hal qilib beradigan bo’g’inni tashkil qiladi.Bu bo’g’inning asosiy unsuri esa nazariya uni ishlab chiqish, amaliyot va texnologiyaga tadbiq qilishdir.

2. Nazariya: mohiyati va funksiyalari. Nazariya va fakt. Ishlab chiqilgan nazariya ilmiy tadqiqotning eng samarali natijasi va yakunidir. Uning samaradorligi shundan iboratki, nazariya obyekt doirasiga kirgan barcha faktlarni tushuntiradi, o’rganilayotgan xossa, aloqadorlik va qonuniyatlar xususida bir-butun tasavvur beradi, o’zini tarkibidagi konseptual unsurlar (tavsif, tushunchalar, tamoyillar) tizim xarakteriga ega, amaliyot va texnologiyaga tatbiq qilish imkoniyati mavjud. Nazariya tushunchasi keng va tor ma’nolarda ishlatiladi. Keng ma’noda nazariya predmet yoki voqyelikning biron-bir tomonini tushuntiradigan qarash, g’oya va ta’limotlarni birlashtirgan bilish shaklidir. Bu tipdagi nazariyani tarkibiy qismlari turli darajada asoslangan faktlar tasavvurlar va tamoyillardan tashkil topgan. Konseptual yadro rolini o’ynagan bir nechta tamoyil, rahbar g’oya qolgan tushunchalar, qarashlar, umumlashmalar va gipotetik xislatga ega bo’lgan tasavvurlarni birlashtiradi, hosil bo’lgan bilim nazariya ko’rinishiga ega bo’ladi. Koinot evolyusiyasi nazariyasi, biologik evilyusiya nazariyasi, jamiyat va tabiat koevolyusiyasi nazariyasi, postindustrial jamiyat nazariyasi keng ma’noga ega bo’lgan nazariyalar turkumiga kiradi. Tor va qat’iy ma’noda nazariya-tadqiqot obyekti doirasiga kirgan barcha faktlarni tushuntiradigan konseptual yadrosi (boshlang’ich aksiomalar, qoidalar, tamoyillar) atrofida tushunchalar, g’oyalar va gipotetik tasavvurlarni birlashtirgan, tizim ko’rinishiga ega bo’lgan ilmiy bilish shaklidir. Nazariya ma’lum strukturaga ega bo’lib, uning tarkibiga boshlang’ich tushunchalar va tamoyillar, faktlarni tushuntiradigan g’oyalar va tasavvurlar, qonunlar, ilmiy farazlar kiradi. Shunday unsurlarga ega bo’lgan nazariya yetuk nazariya darajasiga ko’tariladi. Magnetizm nazariya, Eynshteynning nisbiylik nazariyasi, Bertalanfining umumiy tizim nazariyasi shular jumlasidandir. Ijtimoiy-gumanitar fanlarda tadqiqot obyekti xususiyatiga qarab bilimlar nazariya va ta’limot shaklida ishlab chiqiladi. Nazariyadan farqliroq ta’limot qat’iy bilim shakllari va tamoyillar strukturasiga, har bir mulohaza fakt va eksperiment natijalari bilan tasdiqlangan

bilim tizimi ko’rinishiga ega bo’lmasdan, asosan voqyelikning biron-bir sohasi xususida bildirilgan nazariy g’oyalar va tasavvurlar majmuasidir. Izlanish obyekti nisbatan aniq struktura va funksiyalarga ega bo’lgan taqdirda tadqiqot nazariyani ishlab chiqish bilan yakunlanadi. Shunday holatni tilshunoslik, psixologiya, pedagogika, iqtisodiy menedjment fanlarida kuzatish mumkin. Psixologiyada bu ijtimoiy rollar nazariyasi, shaxs fazilatlari nazariyasi va boshqalar. Ayrim ishlab chiqilgan ilmiy-psixologik g’oyalar ham nazariya, ham ta’limot sifatida belgilanadi. Masalan, ijtimoiy o’rganish nazariyasi inson tomonidan ijtimoiy jarayonlar ta’sirida amalga oshadigan tajriba va bilim orttirishni tavsiflaydigan ta’limot hisoblanadi. Bilish va amaliyotda ilmiy nazariya uchta-tavsiflash, tushuntirish va bashorat qilish funksiyalarini bajaradi. Tavsiflash funksiyasi kuzatish va eksperimentdan olingan ma’lumotlarni shu mavjud nazariya tilida bayon qilish va ularni birlamchi qayta ishlashdan iborat amalni (bajariladigan ishni) bildiradi. Tavsiflash hodisa, voqyea va jarayonlarni tushuntirish yo’lidagi dastlabki talab va ilmiy faoliyatdir. Nazariyaning tushuntirish funksiyasi nihoyatda muhim funksiya hisoblanib, bunda obyekt xossalari va qonuniyatlarining sababi, amalga oshish mexanizmllari tushuntiraladi, shu asosda amaliyot va texnologiyada tadbiq qilinishi mumkin bo’lgan qoidalar, tavsiflar va modellar ishlab chiqiladi. Bashorat qilish funksiyasiga ega bo’lgan nazariyada ishlab chiqilgan qat’iy qoidalar, dalillar va xulosalar asosida obyektni qanday bo’lishini, undagi jarayonlar qanday kechishi va oqibatni oldindan aytib berish imkoniyati mavjuddir. Tabiiy-ki bunday nazariyada rivojlantirilgan tadqiqot apparati, takomil uslubiy vositalar bo’lishi kerak. Aytaylik, demografiya (aholishunoslik) o’zini nazariyasi, tadqiqot metodi va statistikaga tayanib yaqin va uzoq vaqtga mo’ljallangan aholini o’sish dinamikasini bashorat qiladi, prognizlashtirish modelini ishlab chiqadi. Nazariya va fakt. Fakt empirik bilish natijasi sifatida o’rganilayotgan hodisa haqida ma’lumot beradi. Nazariya esa bitta faktni emas, balki fakt ortida