logo

Yerning gravitatsiya maydoni

Загружено в:

14.12.2024

Скачано:

0

Размер:

297.8564453125 KB
Yerning gravitatsiya maydoni
Reja :
1) Og‘irlik kuchi maydoni to‘g‘risida tushuncha. Og‘irlik kuchining tashkil 
etuvchilari.
2) Og‘irlik kuchining potensiali.  Yerning  normal gravitatsion maydoni.
3)  Og‘irlik kuchi anomaliyalari. Izostaziya.
4)  Ye rga bo‘lgan Quyosh va Oyning gravitatsion ta’siri. Priliv
Og‘irlik kuchi maydoni to‘g‘risida tushuncha va uning mohiyati
  Og‘irlik   kuchi     (gravitatsion)   maydoni   Er   ichidagi   tog‘   jinslarining   zichliklari
farqlanishi   bilan   bog‘liq.   Gravitatsion   maydonni   havoda   va   kosmosda,   Er   yuzasida,
dengiz va okeanlarda, quduqlarda va tog‘ qazilmalarida kuzatiladi.  YYerning gravitatsion
maydoni og‘irlik  kuchining tezlanishi va uning hosilalari bilan tavsiflanadi. 
Og‘irlik   kuchi.   –   «Gravitas»   lotincha   og‘irlikdir.Og‘irlik   kuchi   YYerning
tortishish   kuchi   (F)   va   YYerning
o‘z   o‘qi   atrofida   aylanishi
natijasida   hosil   bo‘lgan   markazdan
qochma (R)  kuchlarning teng ta’sir
etuvchisi hisoblanadi.
Demak,   og‘irlik   kuchi   (G)
tortish   kuchi   (F)   va   markazdan
qochma   kuchlarni   (P)   to‘plamiga
teng.    ⃗G	=	⃗F+⃗P (Rasm1.).
Bu   kuchlar   massasining
birligiga   nisbati   tezlanishlar   bilan
tavsiflanadi;?
? ?? ω
Расм 1.        Оғирлик  
кучи ва           унинг 
ташкил этувчилари.         g=G
m;f=F
m;p=p
m; vec  ital {g}}= { vec  {f}}+ { vec  {p}}	¿Gravirazvedkada   «og‘irlik   kuchi»   deganda   «og‘irlik   kuchining   tezlanishi»
tushuniladi.   g   tezlanishini   o‘lchov   birligi   SGS   tizimida   Galiley   sharafiga   atalgan   «gal»
hisoblanadi va   u   1sm / s 2
  ga teng.   Gravirazvedkada milligal   (mgal ) ishlatiladi. 1mgal= 10 -
3
gal.
                                                                        
Si tizimida  	
1гал	=10	−2м/с2,1мгал	=10	−5м/с2 .
Qaysidir «m» massani YYerning hamma massasi (M
er ) F kuch bilan o‘ziga tortadi.
Bu kuch butun olam tortishish qonuni ( Nyuton qonuni ) bilan aniqlanadi :	
F=	Κ	mM	ер	
R2
.
Bu erda, R – “m” massadan Er markazigacha masofa; k – gravitatsion doimiylik –
bir grammga teng bo‘lgan, orasi 1 sm masofada joylashgan ikkita massa orasidagi o‘zaro
ta’sir etuvchi kuchning qiymatiga teng:	
Κ=66	.7⋅10	−9cм	3	
г⋅c2−(СГСтизимида	),
yoki 	K=6.67	⋅10	−11	м3	
кг⋅с2(СИтизимида	).
Agar, 	
m=1 g ga teng bo‘lsa, unda birlik massani tortishish kuchi 	
F≈	Κ	M
R2 ga teng
va   Yer   markaziga   yo‘naltirilgan   bo‘ladi.   Markazdan   qochma   kuch   R   aylanish   o‘qiga
perpendikulyar   bo‘lgan   “r”   radius   bo‘ylab   yo‘nalgan   va   u  	
P=mr	ω2   formula   bilan
aniqlanadi 	
(ω− burchakli tezlik).  R  kuchning miqdori qutbda 0 ga teng 	(r=0) , ekvatorda
maksimal miqdorga teng. Nisbat   r /f =1/288  ga teng ,   demak og‘irlik  kuchi   asosan   butun
tortishish   kuchi   bilan     aniqlanadi  	
g≈	f≈	Κm	/R2 .   YYerning   radius i   qutbda	
(Rп=6356	,78	км	)
  va   ekvatorda  	(R∋=6378	.16	kм	)   har   xil   bo‘lgani   sababli	
gк›gэ(gк=983	гал	,gэ=978	гал	)
.   YYerning   o‘rtacha   og‘irlik   kuchi   981,26   gal   ga   teng
(Potsdamning standartli qiymati). Har qanday massaga ega bo‘lgan jismni erga tortadigan
kuch og‘irlik kuchi deb ataladi.
Og‘irlik kuchining potensiali  
YYerning   gravitatsion   maydoni   og‘irlik   kuchi   tezlanishiga   teng   bo‘lgan
kuchlanganlik   bilan   tavsiflanadi.   Markazdan   qochma   kuchning   tezlanishi   tortishish
kuchining   tezlanishiga   nisbatan   juda   kichik   bo‘lgani   uchun   amalda   og‘irlik   kuchining
tezlanishi tortishish kuchining tezlanishiga teng qilib olinadi:	
g≈	f=	KM	ер	
R2
. Gravirazvedkani ng   bir   necha   masalalarini   echishda   og‘irlik   kuchi   potensial
funksiyasi  “ W ”  ishlatiladi. Er markazidan R masofada joylashgan A nuqtada gravitatsion
potensiali 1W
A	=	
ΚM	ер
R ga   teng.   Er   markazida   potensial   maksimal   qiymatga   ega.   YYerning
markazidan uzoqlashgan sari potensial uzluksiz kamayib boradi.
R   radiusning   davomida   A   nuqtadan  	
ΔR masofada   joylashgan   boshqa   V   nuqtada
potensial 	
W
B	=	
ΚM	ер	
R+ΔR  ga teng. 
Ikkita nuqtaning potensiallar ayirmasi :	
ΔW	=W
B	−W A	
=	ΚM	ер	
R+ΔR	−	ΚM	ер
R	=	ΚM	ерR−	ΚM	ер(R+ΔR	)	
R(R+ΔR	)	=	
=	ΚM	ер	
R−	R−	ΔR	
R(R+ΔR	)
=	ΚM	ер(	
−	ΔR	
R(R+ΔR	))
 ga teng bo‘ladi.	
ΔR
 nolga intilganda (limitda), ya’ni juda kichik bo‘lganda
ΔW	=−	ΚM	ер	
R2	⋅ΔR	=−	f⋅ΔR
ga   teng   bo‘ladi.   Bundan  	f=−	ΔW
ΔR	=−	dW
dR   ni
topamiz.	
f≈	g
  ga   teng   bo‘lgani   uchun  	g=−	dW
dR ,   ya’ni   og‘irlik   kuchining   tezlanishi   Er
markazi yo‘nalishi bo‘yicha gravitatsion potensialning hosilasiga teng  bo‘ladi .
Tortilayotgan nuqtani  	
ΔR qism bo‘yicha harakat ishi  	ΔA	=	f⋅ΔR  ga teng. Bundan	
ΔW	=−	ΔA
aniqlanadi yoki og‘irlik kuchining 1 g ga teng bo‘lgan massaning ∆R b o‘ ylab
ko‘chirish   ishi   bu   qismning
uchidagi   gravitatsion   potensial
qiymatlarining ayirmasiga teng.
Og‘irlik   kuchi   (gravitatsion)
maydonini   potensiallari   doimiy
bo‘lgan yuzalar bilan tasvirlash
mumkin.   Ular   ekvipotensial
yuzalar   deb   ataladi.   Og‘irlik
kuchi   vektorlari   shu   yuzalarga
normal   (perpendikulyar)
holatda   joylashadi.   Suyuqlik
massaning yuzasi og‘irlik kuchi
maydonida   ekvipotensial
1
  Воскресенский Ю.Н. Полевая геофизика. М.: Недра, 2010-478 с. эл л ипсо и д
геоид
σ 0геоид А
эл л ипсо и д
В
σ 0
2-расм yuza siga  to‘g‘ri keladi. Er dagi  okeanlarning tinch holatidagi yuzani geoid deyiladi. Geoid
ellipsoid shakliga yaqin  bo‘ladi . 
Haqiqiy   Erda   geoid   ellipsoid   bilan   to‘g‘ri   kelmaydi.   CHunki   ortiq   massa
qo‘shimcha   gravitatsion   potensialni  ΔW yaratadi.   U   ekvipotensial   yuzani   (geoidni)
egilishiga   olib   keladi.     Agar    σ  0     bo‘lsa,   tepaga   egiladi.   Agar    σ  0   bo‘lsa,   pastga
egiladi, 	
gN	=	ΔW  (g – A va V nuqtalardagi g ning o‘rta qiymati) (2-rasm).
Og‘irlik   kuchining   to‘liq   vektori   deyarli   uchta   koordinata   o‘qlari   bo‘yicha
gravitatsion potensialning hosilalaridan aniqlanadi:	
g=	√gx
2+gy
2+gz
2.
Og‘irlik   kuchining   x,   y,   z   koordinata   o‘qlariga   proeksiyalari	
gx=	gcos	(g¿x);gy=	gcos	(g¿y);gz=	gcos	(g¿z)
 - 
og‘irlik kuchining tashkil etuvchilari bilan ta’riflanadi.
g – og‘irlik kuchining to‘liq qiymati	
gx=	∂W
∂x	,gy=	∂W
∂y	,gz=	∂W
∂z−
 potensialning vertikal gradienti.
Potensialning  gorizontal
            gradientlari
Agar , Z o‘qi Yer markaziga yo‘naltirilgan va x=y=0 bo‘lsa, unda   	
∂W
∂x=∂W
∂y=0
ga   teng   va  	
g=	∂W
∂z   ga   teng   bo‘ladi.   Gravirazvedkada   potensialning   ikkinchi   tartibli
hosilalari ham o‘rganiladi. 	
∂2W	
∂x∂y
,∂2W
∂x2,∂2W	
∂y∂z
,∂2W
∂y2,∂2W	
∂z∂y
,∂2W
∂z2
 -gradientlpr  
Agar,  	
∂W
∂z=g   formula   hisobiga   olinsa,   unda   bu   ifodalarni   fizik   ma’nosi
aniqlanadi.   Masalan  	
∂2W	
∂x∂z=∂g
∂x− “X”   o‘qi   bo‘yicha   og‘irlik   kuchining   o‘zgarish
(gradientini)   tezligini   bildiradi,   ya’ni   “X”   o‘qi   bo‘yicha   og‘irlik   kuchining   gorizontal
gradienti bo‘ladi.   Og‘irlik kuchi gradientining o‘lchov birligi      Etvesh (E    )     qabul qilingan
(SGS   tizimida).  	
1E=1∗10	−91/c2   va   1   km   masofada   og‘irlik   kuchining   0,1   mgal   ga
o‘zgarishini bildiradi. 189./1
э э


g gg
к
 ∂2W
∂z2− og‘irlik kuchining vertikal gradienti.	
∂2W	
∂y∂z−
og‘irlik kuchining Y o‘qi bo‘yicha gorizontal gradienti.
Ikkilamchi tartibli hosilalar	
∂2W	
∂x∂y
,∂2W
∂x2−	∂2W	
∂y2=	Δ
  - kuzatuv nuqtasidagi geoid yuzasini tavsiflaydi.
Og‘irlik kuchining absolyut (to‘liq) va nisbiy o‘lchovlari
Og‘irlik kuchining o‘lchovlari to‘liq (absolyut) va nisbiy bo‘lishi mumkin.
Absolyut   o‘lchovlarda   –   har   bir   nuqtada   og‘irlik   kuchining   to‘liq   qiymatlari
aniqlanadi.
Nisbiy   o‘lchovlarda   –   har  bir  nuqtada   ba’zi  asos  qilib  olingan   (tayanch)   nuqtaga
nisbatan   og‘irlik   kuchining   or t tirmalari,   ya’ni   ayirmalari   aniqlanadi.   Absolyut   (to‘liq)
o‘lchovlarda mayatnik asboblar i  ishlatiladi. Nisbiy o‘lchovlarda gravimetrlar va mayatnik
asboblar i  ishlatiladi.
Absolyut   o‘lchovlarga   juda   ko‘p   vaqt   sarflanadi.   SHuning   uchun   gravirazvedka
dala  ishla ri d a nisbiy o‘lchovlar o‘tkaziladi .
Og‘irlik kuchining gradientlarini o‘lchash uchun gradientometrlar va variometrlar
ishlatiladi.
Og‘irlik kuchining normal qiymati
YYerning   bir   jinsli,   zichliklari   doimiy   bo‘lgan   konsentrik   qatlamlardan   tashkil
topgan   deb   hisoblangan   va   og‘irlik   kuchining   geoid   yuzasi   uchun   hisoblangan   nazariy
qiymatini og‘irlik kuchining normal qiymati deb ataladi.
Fransuz olimi A. Klero YYerning shakli sferoid (sharga o‘xshash) deb faraz qilib
quyidagi formulani chiqargan.	
γ0=	g∋(1+βsin	2ϕ)
.
Bu erda, 	
g∋ - og‘irlik kuchining ekvatordagi qiymati (978.016 mgal);	
ϕ
  -   geografik   kenglik;	β -   aylanish   burchak   tezligiga   va   sferoidning   siqilishiga
bog‘liq bo‘lgan koeffitsient:
Gelmert Yerni ellipsoid deb  hisoblagan va  aniqroq formulani chiqargan : )2sinsin1( 2
22
1
э0  
g
bu   erda,   β
1   va   β
  2     -   YYerning   shakliga   va   aylanish   burchak   tezligiga   bog‘liq
bo‘lgan koeffitsientlari:g∋=978	.016	гал	;β1=0,005302	;β2=0.000007
 - larga teng	
γ0=	g∋(1+0,005302	sin	2ϕ−0,000007	sin	22ϕ)−14
( Mgal )   gravirazvedkada
ishlatiladigan og‘irlik kuchining normal qiymatining formulasi (MDH mamlakatlarda).
Og‘irlik kuchi anomaniyalari
O‘lchangan og‘irlik kuchi  va shu nuqta uchun og‘irlik kuchi normal qiymatining
farqi og‘irlik kuchining anomaliyasi (gravitatsion anomaliya) deyiladi.	
Δg	a=	gўлч	−γo
.
Og‘irlik   kuchi   Er
yu zasida o‘lchanadi, og‘irlik
kuchining normal qiymatlari
esa   geoid   yuzasi   uchun
hisoblanadi.
Anomaniyalarni   taqqoslash
qiyofasiga   keltirish   zarur.
Bu   xolatda   tuzatishlar
(reduksiyalar)   kiritiladi   va
bunday   jarayonni
reduksiyalash deyiladi.
Og‘irlik   kuchining
anomaniyalarini   hisoblash
uchun har xil  reduksiyalar kiritiladi.
1) Bo‘sh havoga     kiritilgan     (balandlik uchun) tuzatish    .
Bu   tuzatishni   kiritganda   o‘lchash   nuqtasini   okean   sathiga   nisbatan   balandligi
ortgani hisobga olinib, okean sathi va o‘lchash nuqtasi oralig‘ida tortuvchi massalar yo‘q
deb   faraz   qilinadi.   Bu   reduksiyani   kiritish ning   maqsadi   shundaki,   balandlik   ortganda
o‘lchangan   «g»   ning   qiymati   kamayadi.   Bu   reduksiyani   nomi   -   Faya   reduksiyasidir.   U
musbat  bo‘lib  va quyidagi formula bo‘yicha hisoblanadi :	
Δg	1=+	0,3086	H	,мгал
bu   erda,   N   –   kuzatuv   nuqtasining   balandligi   (m)   (3-rasm) .   Bu   tuzatma   bilan
hisoblangan anomaliya – Faya anomaliyasi deyiladi.   
2) Oraliq qatlam uchun tuzatish.
Bunda   kuzatuv   nuqtasi   va   geoid   orasidagi   oraliq   qatlamdagi   massalarning
tortishish kuchining ta’siri hisobga olinadi va u quyidagi formula orqali aniqlanadi: Ер юзаси
геоидА
ВН
σ
Қ
Расм-3  Δg	2=−0,0419	σк⋅H	(мгал	),bu erda  σ
q  – oraliq qatlamdagi tog‘ jinslarining o‘rtacha zichligi;
N - oraliq qatlamning qalinligi.
Tog‘li   rayonlarda   oraliq   qatlamning   o‘rtacha   zichligi   2,67   g/sm 3
  ga   teng   qilib
olinadi,   tekislik   rayonlarda   esa ,   2,3   g/sm 3
  deb   qabul   qilinadi.   Oraliq   qatlam   massalari
o‘lchangan og‘irlik kuchi qiymatini ko‘paytirgani uchun bu tuzatish manfiy bo‘ladi. 2
3) SHu ikkita tuzatishlarning to‘plami BUGE tuzatmasi deyiladi    :  	
Δg	Б=	Δg	1+Δg	2=0,3086	H	−	0,0419	σ
q N.
Bundan tashqari, relef uchun ham tuzatish kiritiladi  	
(Δg	p) . Relef uchun  	Δg	p   har
doim musbat bo‘ladi, chunki notekis o‘lchangan «g» ning qiymatini kamaytiradi. Uchta
tuzatishlarning yig‘indisi «Byge» ning to‘liq reduksiyasi deb ataladi.	
Δg	Б=	Δg	1+Δg	2+Δg	p
  unda   hisoblangan   anomaliya  	Δg	a=	gўлч	−γo+Δg	Б   -   Buge
anomaliyasi.
4)   Dengiz   va   okeanlar   suvi   ostida   o‘tkaziladigan   kuzatuvlar   uchun   Prey
reduksiyasi hisoblanadi:	
Δg	Пр=(−0,3086	+2⋅0,0419	σc)⋅h(мгал	)
  bu erda, σ
s   – suvning zichligi, h – kuzatuv
nuqtasigacha   bo‘lgan   chuqurlik.   Bu   kuzatish   bilan   hisoblangan   anomaliya   –   Prey
anomaliyasi deb ataladi.
Amalda,   gravirazvedka   dala   ishlari   natijasida   o‘rganilgan   Buge   anomaliyasini
tahlil qilishga asoslangan.
Izostaziya
Izostaziya   -   Yer   qobig‘idagi   tog‘   jinslari   massalarining   gravitatsion   tenglik
xolatidir.  Har  qanday  xududda  bir   xil  ko‘ndalang  kesimga  ega  bo‘lgan  ma’lum  vertikal
kolonka   olinsa,   undagi   massalar   izostatik   kompensatsiya   satxidan   balandda   bir   xil
qiymatga ega bo‘ladi.   
Izostaziya   nazariyasi   erkin   tushish   tezlanishini   kuzatish   natijasida   paydo   bo‘ldi.
Ya’ni   tog‘larda   normadan   kichik,   okeanlarda   esa   katta.   Bundan   qit’alardagi   jinslarning
zichligi     okeanlardagi   jinslarning   zichligidan     kichikligi   kelib   chiqadi.   Izostaziya
nazariyasini Eri, Pratt, Venning Meyneslar ishlab chiqqan. 
Eri   modeli.   Uning   taxminicha   Yer   qobig‘i   jinslari   zichliklari   bir   biriga   yaqin,
shuning   uchun,   relefdagi   5-6   km   lik   tog‘larni   massalarini   kompensatsiya   qilish   uchun,
Yer   qobig‘i   mantiyaga   proporsional   ravishda   cho‘kishi   kerak.   Bu   modelning   natijasi
tog‘larning”ildizi”     mavjudligidir   (kompensatsion   massalar).   Izostaziya   yuzasi   bu
kompensatsion massalarga bo‘lgan mantiyaning bosimidir, ya’ni bu yuzada mantiyadagi
bosim Yer qobig‘i jinslari og‘irligiga teng.
Pratt   modeli.   Bu   modelda   Yer   qobig‘ining   xar   xil   bloklaridagi   zichliklarning   xar
xilligida, ya’ni tog‘larni tashkil qiluvchi bloklarning zichligi  botqliklarni tashkil qiluvchi
2
  Воскресенский Ю.Н. Полевая геофизика. М.: Недра, 2010-478 с. bloklarning   zichliklaridan   kam.     Eksperimental   kuzatishlar   ikkala   modelni   to‘g‘riligini
ko‘rsatyapti.  
Eri  Pratt
Izostaziya   mavjudligining   isbotlaridan   biri   bu   relefning   og‘irlik   kuchiga   bog‘liq
emasligidir.   Lekin   Er   sharining   ba’zi   rayonlarida   izostaziya   xolatidan   chekinishlar   bor.
Masalan   subduksiya   zonalarida   har   doim   manfiy   gravitatsion   anomaliyalar   kuzatiladi.
Buning sababi, okean qobig‘i materik qobig‘ining ostiga kirib ketayotganda bu bloklarda
muvozanat holati vujudga kelmaydi. YAna bir misol, okeanlardagi orollarda joylashgan
yirik vulqonlar qisqa vaqt ichida ulkan miqyosda magma hosil qilib uni sochishi. Buning
natijasida okean qobig‘i cho‘kishni boshlaydi va muvozanatni buzadi.
XX   asrning   30   –   yillarida   Venning   –Meynes   o‘z   gipotezasini   taklif   qildi.   U
tabiatda  Eri   va  Pratt   o‘z  modellarida  ko‘rsatganidek  o‘zaro  bir-  biriga  sirpanib  turuvchi
bloklar   yo‘qligini     ko‘rsatdi.   U   o‘z   modelida   Yer   qobig‘ini   elastik   plastina   ko‘rinishida
bo‘lib, bu plastina chekkalari qobiqning barqaror qismlariga bog‘langan va u gidrostatika
qonunlariga bo‘ysinmaydi deb olgan. SHunga qaramay bu chekkalar Eri  modelidagidek
zichligi   kattaroq   mantiyaga   emas   balki,   astenosferaning   ustiga   yotadi.   Izostaziyani
bunday talqin qilganda Yer qobig‘ining bloklari bir – biri bilan tirkalishi hisobga olinadi.
Yerni   aylanishini   sekinlashtiruvchi   protsesslarga   Er   o‘qining   pretsessiyasi,
nutatsiyasi, priliv (qappayish yoki ko‘tarilish) va qutblarning tebranishi kiradi.
Eramizdan avvalgi  II  asrda  grek astronomi Gipparx  baxorgi tengkunlik  nuqtasini
asta sekin samodagi yulduzlarga nisbatan Quyoshning yillik xarakati tomonga siljishini,
ya’ni   tengkunlik   Quyosh   ekliptika   bo‘ylab   to‘liq   aylanishidan   birmuncha   oldinroq
kelishini   kuzatdi.Bu   xodisa   oldindan   ro‘y   berish   yoki   grekchasiga   pretsessiya   nomini
oldi.
Ekvatordagi   qappayishga   bo‘lgan   Quyosh   va   oyning   ta’siri   natijasidagi   harakat
miqdori momenti pretsessiyani tashkil qiladi. Ma’lumki Er o‘qi ekliptikaga nisbatan 23,5 0
og‘gan.   Er   o‘qining   ekliptikaga   normal   holda   asta   sekin   aylanishi   pretsessiya   nomini
olgan.   Er   o‘qining   qutbdan   ma’lum   bir   balandlikda   faraz   qilingan   yuzada   qoldirgan
chizig‘i konusning asosini tashkil qiladi. Bu konusning aylanishi 47 0
ni tashkil etadi. Yer
o‘qi 25800 yilda bir marta to‘liq aylanib chiqib ilgarigi nuqtasiga etib keladi 3
.
Pretsessiyaning o‘rtacha tezligi yiliga 50,2” ni tashkil etadi.
  ω
p =  ω
pq   +  ω
poy   = 50,2”/yil
  ω
pq   = -3/2*G/  ω
p   *(C-A)/C*M
q  /R 3
*cos θ ,  bu erda
3
 Абидов А.А., Атабаев Д.Х., Хусанбаев Д.Д. ва б.лар “Yer fizikasi”,   “Fan va texnologiyalar markazi”. 
Tошкент, 2014 ω
p   - Er aylanishining burchak tezligi,
Er o‘qlari  pretsessiyasining PN-PS  ekliptika yuzasiga o‘tkazilagan normalga RE-
R'E nisbatan sxemasi tasviri.
                            
S, A – YYerning qutbiy va ekvatorial inersiya momenti,
Mq – Quyosh massasi,
R   –   YYerning   Quyosh   atrofida   aylanish   orbitasi   radiusi,
θ   –   YYerning   ekvatorial   yuzasi   bilan   Quyoshning   ekvatorial   aylanma   orbitasi   yuzasi
orasidagi   burchak.   Y u qorida   ko‘rsatilgan   pretsessiyaning   ustiga   Er   va   Oyning   elliptik
orbitalarining   har   hil   sathlarda   joydashganligi   sababli   hosil   bo‘ladigan   tebranishlar
qo‘shiladi. Bu tebranishlarni nutatsiyalar deyiladi. Nutatsiyalar amplitudasi 18,4”  davri –
306 sutkani tashkil etadi. Yer-Oy sistemasining orbitasi yuzi ekliptika chizig‘i tomonga
og‘gan   va   bu   og‘ish   18,6   yilda   +5 0
  dan   -5 0
  gacha   o‘zgaradi.   Sistemaning   umumiy
massalar   markazi   (baritsentr)   Er   markazidan   Er   radiusining   0,8   qismiga   uzoqlashgan,
lekin   u   planetaning   ichida   joylashgan.   1973   yilda   YU.N.Avsyukov   tomonidan   Er
qutblarining   tebranishlarini   tushuntiruvchi   gipoteza     o‘rtaga   tashlandi.   Qutblarning
CHandler   tebranishi   nomini   olgan   tebranishlarga   –   baritsentr   siljishi   natijasida   Er   ichki
yadrosining   suyuq   tashqi   yadrodagi   harakati   olib   keladi.   YAdroning   siljishi   100   m   ni tashkil   etadi.   Er   yuzidagi   katastrofik   vulqonlar   va   zilzilalar   6-7   yillik   davrda,   ya’ni
CHandler tebranishlari davrida  qaytarilib turadi.
Oyning ta’sirida ochiq dengizlarda qappayish davrida (priliv) 1 metrga ko‘tariladi,
masalan Tinch okeani Oxot dengizidagi Penjinskiy qo‘ltig‘ida esa uning amplitudasi 11
metrga   etadi.   Sutka   davomida   ikkita   ko‘tarilish   (priliv)   va   ikkita   pasayish   (otliv)
kuzatiladi. Yer qobig‘i   Oyning prilivlari natijasida 36 sm ga, Quyoshning ta’sirida yana
16sm ga jami 52 sm ga ko‘tariladi. 
Prilivlarning tarqalish tezligi katta bo‘lib 1666 km/s  tashkil qiladi. Deformatsiyalar
har   6   soatda   Yerni   600   km   chuqurlikkacha   “massaj”   qilib   turadi.   Og‘irlik   kuchi
ta’siridagi   YYerning   siqilishi   va   zichlashishi   gravitatsion   potensial   energiya   ajralib
chiqishiga   sabab   bo‘ladi,   bu   esa   tektonik   protsesslarning   asosiy   manbasi   bo‘lib   xizmat
qiladi.
    Kuzatiladigan prilivlarning hammasi 
yarim sutkalik, sutkalik va uzoq 
davrlilarga bo‘linadi.
Uzoq   davrli   priliv,   tortib   turuvchi
sayyoraning yarim aylanish davriga teng.
Masalan   agar   bu   Oy   bo‘lsa,   uning   davri
ikki hafta, agar bu Quyosh bo‘lsa – yarim
yil.   Bu   tipdagi   priliv   zonal
konfiguratsiyaga   ega,   u   YYerning
inersiya   momentini   o‘zgartiradi   va   shu
bilan uning aylanishini sekinlashtiradi.
Bir sutka ichida soat burchagi 2π ga
o‘zgaradi. Bu priliv YYerning inersiya momenti va aylanishining burchak tezligini 
o‘zgartirmaydi.
Asosiy priliv to‘lqinlar N
2 12.39  (245.655)  Acos(2τ-s+p)
O
1 25.49  (145.555)  Acos(τ-s)
K
1 23.56  (165.555)  Acos(τ+s)
Mf dve nedeli  (075.555)  Acos2s
Mm tropicheskiy mesyas (065.455)  Acos(s+p)
S
2 12.00  (273.555)  Acos(2τ+2s-2h)
P
1 24.04  (163.555)  Acos(τ+s-2h)
M
2 ,   N
2   –   oyning   yarim   sutkali   priliv   tashkil   qiluvchi   kuchi;   S
2   –   Quyoshning   yarim
sutkali   priliv   kuchi,   O
1   –   oyning   sutkalik   priliv   kuchi,   R
1   va   K
1 -   Quyoshning   sutkalik
priliv kuchi.
τ   –   Oyning   o‘rtacha   vaqti;   s   –   Oy   meridianining   o‘rtacha   uzoqligi;     h   –   Quyosh
meridianing o‘rtacha uzoqligi;  r – Oy perigeyining uzoqligi. 
Erda kuzatiladigan prilivlar:
Dengiz prilivlari;
Ye r yuzasidagi tepaliklarning variatsiyasi;
Og‘irlik kuchi variatsiyalari;
Ye r aylanishining burchak tezligi variatsiyalari;
YYer qobig‘i  deformatsiyalari;
Ye r osti suvlari sathining o‘zgarishlari.
Glossariy
Normal   fizik   maydon .   Bir   jinsli   muhit   ustida   hosil   bo‘lgan   maydon,   regional
geofizik   tekshirishlarda   esa,   YYerning   tabiiy   magnit   va   gravitatsion   maydonlaridir.
Normal fizik maydon, odatda o‘lchangan miqdorlarni silliqlashtirish – o‘rtacha qiymatga
keltirish yo‘li bilan olinadi.
Anomal   fizik   maydon .   Kuzatilgan   maydon   miqdorlarini   normal   fizik   maydon
miqdorlaridan farqlanishi. Ular geologik muhitning bir jinsli emasligidan hosil bo‘ladilar.
Geofizika   geologik   jismlarning   fizik   xossalari   va   geometrik   o‘lchamlari   o‘zgarishi
natijasida hosil bo‘lgan anomal fizik maydonlarni aniqlashga hizmat qiladi.
Gravirazvedka.   Ye r   po‘stining   geologik   tuzilishi   va   foydali   qazilmalarni
qidirishning   geofizik   usulidir.   Gravirazvedka-og‘irlik   kuchi   maydonining   Er   yuzasida
taqsimlanishini o‘rganishga asoslangan.
Og‘irlik kuchi.    «Gravitas»   lotincha og‘irlikdir.Og‘irlik  kuchi YYerning tortishish
kuchi   (F)   va   YYerning   o‘z   o‘qi   atrofida   aylanishi   natijasida   hosil   bo‘lgan   markazdan
qochma (R)  kuchlarning teng ta’sir etuvchisi hisoblanadi. Og‘irlik   kuchining   normal   qiymati.   YYerning   bir   jinsli,   zichliklari   doimiy
bo‘lgan   konsentrik   qatlamlardan   tashkil   topgan   deb   hisoblangan   va   og‘irlik   kuchining
geoid yuzasi uchun hisoblangan nazariy qiymati. 
Faya   reduksiyasi.   Bu   tuzatishni   kiritganda   o‘lchash   nuqtasini   okean   sathiga
nisbatan   balandligi   ortgani   hisobga   olinib,   okean   sathi   va   o‘lchash   nuqtasi   oralig‘ida
tortuvchi massalar yo‘q  deb faraz qilinadi.
Buge   reduksiyasi.   Bo‘sh   havo   uchun   (Faya)   tuzatmasi   va   oraliq   qatlam   uchun
tuzatmalar yig‘indisidan iborat tuzatma. 
Gravimetr.  Og‘irlik kuchi maydonini o‘lchash asbobi.
Izoanomal   –   og‘irlik   kuchi   anomaliyalari   qiymatlari   teng   bo‘lgan   nuqtalarni
birlashtiruvchi chiziq.
      Transformatsiya.  Gravitatsion anomaliyalarni ajratish.
O‘tilgan mavzu bo‘yicha  savollar
1) Og‘irlik kuchi nima?
2) Og‘irlik kuchini (erkin tushish tezlanishini) o‘lchov birligi.
3) Yerni normal gravitatsion maydoni bu nima?
4) Regional fon nima?
5) Gravitatsion xaritadagi izochiziqlar nomi?
6) Magnit maydon induksiyasi nimada  o‘ lchanadi?
7) Magnit anomaliyalar nima?
8) Qoldiq magnitlanganlik nima?
9) Magnit qabul qiluvchanlik nima?

Yerning gravitatsiya maydoni Reja : 1) Og‘irlik kuchi maydoni to‘g‘risida tushuncha. Og‘irlik kuchining tashkil etuvchilari. 2) Og‘irlik kuchining potensiali. Yerning normal gravitatsion maydoni. 3) Og‘irlik kuchi anomaliyalari. Izostaziya. 4) Ye rga bo‘lgan Quyosh va Oyning gravitatsion ta’siri. Priliv Og‘irlik kuchi maydoni to‘g‘risida tushuncha va uning mohiyati Og‘irlik kuchi (gravitatsion) maydoni Er ichidagi tog‘ jinslarining zichliklari farqlanishi bilan bog‘liq. Gravitatsion maydonni havoda va kosmosda, Er yuzasida, dengiz va okeanlarda, quduqlarda va tog‘ qazilmalarida kuzatiladi. YYerning gravitatsion maydoni og‘irlik kuchining tezlanishi va uning hosilalari bilan tavsiflanadi. Og‘irlik kuchi. – «Gravitas» lotincha og‘irlikdir.Og‘irlik kuchi YYerning tortishish kuchi (F) va YYerning o‘z o‘qi atrofida aylanishi natijasida hosil bo‘lgan markazdan qochma (R) kuchlarning teng ta’sir etuvchisi hisoblanadi. Demak, og‘irlik kuchi (G) tortish kuchi (F) va markazdan qochma kuchlarni (P) to‘plamiga teng. ⃗G = ⃗F+⃗P (Rasm1.). Bu kuchlar massasining birligiga nisbati tezlanishlar bilan tavsiflanadi;? ? ?? ω Расм 1. Оғирлик кучи ва унинг ташкил этувчилари.

g=G m;f=F m;p=p m; vec ital {g}}= { vec {f}}+ { vec {p}} ¿Gravirazvedkada «og‘irlik kuchi» deganda «og‘irlik kuchining tezlanishi» tushuniladi. g tezlanishini o‘lchov birligi SGS tizimida Galiley sharafiga atalgan «gal» hisoblanadi va u 1sm / s 2 ga teng. Gravirazvedkada milligal (mgal ) ishlatiladi. 1mgal= 10 - 3 gal. Si tizimida 1гал =10 −2м/с2,1мгал =10 −5м/с2 . Qaysidir «m» massani YYerning hamma massasi (M er ) F kuch bilan o‘ziga tortadi. Bu kuch butun olam tortishish qonuni ( Nyuton qonuni ) bilan aniqlanadi : F= Κ mM ер R2 . Bu erda, R – “m” massadan Er markazigacha masofa; k – gravitatsion doimiylik – bir grammga teng bo‘lgan, orasi 1 sm masofada joylashgan ikkita massa orasidagi o‘zaro ta’sir etuvchi kuchning qiymatiga teng: Κ=66 .7⋅10 −9cм 3 г⋅c2−(СГСтизимида ), yoki K=6.67 ⋅10 −11 м3 кг⋅с2(СИтизимида ). Agar, m=1 g ga teng bo‘lsa, unda birlik massani tortishish kuchi F≈ Κ M R2 ga teng va Yer markaziga yo‘naltirilgan bo‘ladi. Markazdan qochma kuch R aylanish o‘qiga perpendikulyar bo‘lgan “r” radius bo‘ylab yo‘nalgan va u P=mr ω2 formula bilan aniqlanadi (ω− burchakli tezlik). R kuchning miqdori qutbda 0 ga teng (r=0) , ekvatorda maksimal miqdorga teng. Nisbat r /f =1/288 ga teng , demak og‘irlik kuchi asosan butun tortishish kuchi bilan aniqlanadi g≈ f≈ Κm /R2 . YYerning radius i qutbda (Rп=6356 ,78 км ) va ekvatorda (R∋=6378 .16 kм ) har xil bo‘lgani sababli gк›gэ(gк=983 гал ,gэ=978 гал ) . YYerning o‘rtacha og‘irlik kuchi 981,26 gal ga teng (Potsdamning standartli qiymati). Har qanday massaga ega bo‘lgan jismni erga tortadigan kuch og‘irlik kuchi deb ataladi. Og‘irlik kuchining potensiali YYerning gravitatsion maydoni og‘irlik kuchi tezlanishiga teng bo‘lgan kuchlanganlik bilan tavsiflanadi. Markazdan qochma kuchning tezlanishi tortishish kuchining tezlanishiga nisbatan juda kichik bo‘lgani uchun amalda og‘irlik kuchining tezlanishi tortishish kuchining tezlanishiga teng qilib olinadi: g≈ f= KM ер R2 .

Gravirazvedkani ng bir necha masalalarini echishda og‘irlik kuchi potensial funksiyasi “ W ” ishlatiladi. Er markazidan R masofada joylashgan A nuqtada gravitatsion potensiali 1W A = ΚM ер R ga teng. Er markazida potensial maksimal qiymatga ega. YYerning markazidan uzoqlashgan sari potensial uzluksiz kamayib boradi. R radiusning davomida A nuqtadan ΔR masofada joylashgan boshqa V nuqtada potensial W B = ΚM ер R+ΔR ga teng. Ikkita nuqtaning potensiallar ayirmasi : ΔW =W B −W A = ΚM ер R+ΔR − ΚM ер R = ΚM ерR− ΚM ер(R+ΔR ) R(R+ΔR ) = = ΚM ер R− R− ΔR R(R+ΔR ) = ΚM ер( − ΔR R(R+ΔR )) ga teng bo‘ladi. ΔR nolga intilganda (limitda), ya’ni juda kichik bo‘lganda ΔW =− ΚM ер R2 ⋅ΔR =− f⋅ΔR ga teng bo‘ladi. Bundan f=− ΔW ΔR =− dW dR ni topamiz. f≈ g ga teng bo‘lgani uchun g=− dW dR , ya’ni og‘irlik kuchining tezlanishi Er markazi yo‘nalishi bo‘yicha gravitatsion potensialning hosilasiga teng bo‘ladi . Tortilayotgan nuqtani ΔR qism bo‘yicha harakat ishi ΔA = f⋅ΔR ga teng. Bundan ΔW =− ΔA aniqlanadi yoki og‘irlik kuchining 1 g ga teng bo‘lgan massaning ∆R b o‘ ylab ko‘chirish ishi bu qismning uchidagi gravitatsion potensial qiymatlarining ayirmasiga teng. Og‘irlik kuchi (gravitatsion) maydonini potensiallari doimiy bo‘lgan yuzalar bilan tasvirlash mumkin. Ular ekvipotensial yuzalar deb ataladi. Og‘irlik kuchi vektorlari shu yuzalarga normal (perpendikulyar) holatda joylashadi. Suyuqlik massaning yuzasi og‘irlik kuchi maydonida ekvipotensial 1 Воскресенский Ю.Н. Полевая геофизика. М.: Недра, 2010-478 с. эл л ипсо и д геоид σ 0геоид А эл л ипсо и д В σ 0 2-расм

yuza siga to‘g‘ri keladi. Er dagi okeanlarning tinch holatidagi yuzani geoid deyiladi. Geoid ellipsoid shakliga yaqin bo‘ladi . Haqiqiy Erda geoid ellipsoid bilan to‘g‘ri kelmaydi. CHunki ortiq massa qo‘shimcha gravitatsion potensialni ΔW yaratadi. U ekvipotensial yuzani (geoidni) egilishiga olib keladi. Agar  σ  0 bo‘lsa, tepaga egiladi. Agar  σ  0 bo‘lsa, pastga egiladi, gN = ΔW (g – A va V nuqtalardagi g ning o‘rta qiymati) (2-rasm). Og‘irlik kuchining to‘liq vektori deyarli uchta koordinata o‘qlari bo‘yicha gravitatsion potensialning hosilalaridan aniqlanadi: g= √gx 2+gy 2+gz 2. Og‘irlik kuchining x, y, z koordinata o‘qlariga proeksiyalari gx= gcos (g¿x);gy= gcos (g¿y);gz= gcos (g¿z) - og‘irlik kuchining tashkil etuvchilari bilan ta’riflanadi. g – og‘irlik kuchining to‘liq qiymati gx= ∂W ∂x ,gy= ∂W ∂y ,gz= ∂W ∂z− potensialning vertikal gradienti. Potensialning gorizontal gradientlari Agar , Z o‘qi Yer markaziga yo‘naltirilgan va x=y=0 bo‘lsa, unda ∂W ∂x=∂W ∂y=0 ga teng va g= ∂W ∂z ga teng bo‘ladi. Gravirazvedkada potensialning ikkinchi tartibli hosilalari ham o‘rganiladi. ∂2W ∂x∂y ,∂2W ∂x2,∂2W ∂y∂z ,∂2W ∂y2,∂2W ∂z∂y ,∂2W ∂z2 -gradientlpr Agar, ∂W ∂z=g formula hisobiga olinsa, unda bu ifodalarni fizik ma’nosi aniqlanadi. Masalan ∂2W ∂x∂z=∂g ∂x− “X” o‘qi bo‘yicha og‘irlik kuchining o‘zgarish (gradientini) tezligini bildiradi, ya’ni “X” o‘qi bo‘yicha og‘irlik kuchining gorizontal gradienti bo‘ladi. Og‘irlik kuchi gradientining o‘lchov birligi Etvesh (E ) qabul qilingan (SGS tizimida). 1E=1∗10 −91/c2 va 1 km masofada og‘irlik kuchining 0,1 mgal ga o‘zgarishini bildiradi.

189./1 э э   g gg к  ∂2W ∂z2− og‘irlik kuchining vertikal gradienti. ∂2W ∂y∂z− og‘irlik kuchining Y o‘qi bo‘yicha gorizontal gradienti. Ikkilamchi tartibli hosilalar ∂2W ∂x∂y ,∂2W ∂x2− ∂2W ∂y2= Δ - kuzatuv nuqtasidagi geoid yuzasini tavsiflaydi. Og‘irlik kuchining absolyut (to‘liq) va nisbiy o‘lchovlari Og‘irlik kuchining o‘lchovlari to‘liq (absolyut) va nisbiy bo‘lishi mumkin. Absolyut o‘lchovlarda – har bir nuqtada og‘irlik kuchining to‘liq qiymatlari aniqlanadi. Nisbiy o‘lchovlarda – har bir nuqtada ba’zi asos qilib olingan (tayanch) nuqtaga nisbatan og‘irlik kuchining or t tirmalari, ya’ni ayirmalari aniqlanadi. Absolyut (to‘liq) o‘lchovlarda mayatnik asboblar i ishlatiladi. Nisbiy o‘lchovlarda gravimetrlar va mayatnik asboblar i ishlatiladi. Absolyut o‘lchovlarga juda ko‘p vaqt sarflanadi. SHuning uchun gravirazvedka dala ishla ri d a nisbiy o‘lchovlar o‘tkaziladi . Og‘irlik kuchining gradientlarini o‘lchash uchun gradientometrlar va variometrlar ishlatiladi. Og‘irlik kuchining normal qiymati YYerning bir jinsli, zichliklari doimiy bo‘lgan konsentrik qatlamlardan tashkil topgan deb hisoblangan va og‘irlik kuchining geoid yuzasi uchun hisoblangan nazariy qiymatini og‘irlik kuchining normal qiymati deb ataladi. Fransuz olimi A. Klero YYerning shakli sferoid (sharga o‘xshash) deb faraz qilib quyidagi formulani chiqargan. γ0= g∋(1+βsin 2ϕ) . Bu erda, g∋ - og‘irlik kuchining ekvatordagi qiymati (978.016 mgal); ϕ - geografik kenglik; β - aylanish burchak tezligiga va sferoidning siqilishiga bog‘liq bo‘lgan koeffitsient: Gelmert Yerni ellipsoid deb hisoblagan va aniqroq formulani chiqargan :