logo

Turkiy tillar fonetikasi

Загружено в:

10.08.2023

Скачано:

0

Размер:

153.716796875 KB
Turkiy tillar fonetikasi
                        R eja: 
1.Tur kiy t illar  fonet ikasi haqida malumot  
2.Tur kiy t illar  unli fomemalar
3.Tur kiy t illar  undosh fonemalar TURKIY TILLAR FONETIKASI

Asosiy  tushunchalar:  fonema,  tovush 
o'zgarishlari,  geminatsiya,   geminat  tovush, 
singarmonizm,  unlilar  tizimi,  undoshlar  tizimi, 
rotatsizm,  labdaizm,  jaranglilashish, 
jarangsizlashish.   :

Har bir til oilasining boshqa til oilalaridan ajratib turuvchi 
xususiyatlari

mavjud. Turkiy tillar oilasi uchun xos bo‘lgan 
singarmonizm, so'z boshida undoshlarning ketma-ket kela 
olmasligi. bir bo'g'inda undoshlarning qator kelmasligi, gap 
bo'laklarining joylashish tartibi kabi

xususiyatlar bu tillami boshqa til oilalaridan farqlab turadi. 
Muayyan tilga xos xususiyatlar shu til oilasining til qurilishi. 
grammatik tizimini tashkil etadi. Til oilasining o' ziga xos 
xususiyatlari muayyan davr nuqtayi nazaridan o'rganiladi. 
Tilga xos fonetik-fonologik, leksik-semantik,morfem -
morfologik xususiyatlar o'zgaruvchan bo'lib. turli tillardagi 
o'xshash jihatlar genetik asos til belgilari bilan izohlanadi. 
Shu bilan bir qatorda tashqi omillar ham nazarda tutiladi. TURKIY TILLAR FONETIKASI 
TURKIY  TILLAR 
FONETIKASI
Mahmud Koshg'ariy sharqiy va g‘arbiy guruh turkiy 
tillarining  qator   farqli  xususiyatlarini  keltiradi. 
Masalan,  sharqiy  va  g'arbiy  guruh  turkiy   tillarining 
fonetik  jihatdan  quyidagicha  farqlanishini 
ko'rsatadi:
So‘z boshida:
Sharqiy turkiy tillarda G'arbiy turkiy tillarda  
Jarangsiz  t  - tovushi keladi:  tebey  Jarangli  d - tovushi 
keladi:  debey
Til o'rta  у  tovushi keladi;  yinju, y ilk in  Til oldi  j 
tovushi keladi yoki  у  tovushi   kelmaydi \ja n ju , elkin  
Sonor  m  - tovushi keladi:  men,  т щ  Portlochi  b ~ 
tovushi keladi:  ben , but)  TURKIY TILLAR  FONETIKASI
Dunyodagi barcha tillarda bo'lgani   kabi turkiy tillarda ham 
unli va undoshlar oppozitsiyasi mavjud.
Hozirgi turkiy tillarda unli va undosh tovushlar miqdori bir xil emas.
Tuva, gagauz, chulim, tatar tillarida unlilar miqdori variantlari bilan
hisoblaganda yigirmatadan ortadi. Masalan, gagauz tili fonetikasida 
18ta
unli fonema beriladi:  a, i, o, u, e, i,  о :,  и :, a:, aa,  и , oo, uu,  ее , ii, 0:0:,
u:u:, a:a:.  V.V.Radlov fikricha, umumturkiy bobo til davrida sakkizta 
unli mavjud bo‘lgan. Turkiy tillarning aksariyatida unli fonemalar 8ta:
Qisqa unlilar a  Э  0 e 11 ii 1 i
Cho‘ziq unlilar a:  э :  о : e: u: ii: r. i:   TURKIY TILLAR  FONETIKASI
 Hozirgi o'zbek adabiy tilida 6 ta unli fonema mavjud. 
Qadimgi turkiy til davriga xos til oldi  a  ning lablangan orqa qator  a 
unlisiga o'tishi tatar, boshqird tillari uchun xarakterlidir:  бащр  “mis". 
0 ‘zbek tiliga lablanmagan  о  xosdir:  бош , mong.  Turkiy tillarga xos 
cho'ziq  a  unlisi turkman va yoqut tillarida ko'proq saqlangan.
Turkiy tillarda cho‘ziq unlilar birlamchi va ikkilamchi turlarga 
ajratiladi. Birlamchi cho'ziq unlilar tarixi qadimgi turkiy tilga borib 
taqalsa, ikkilamchi cho'ziq unlilar turkiy tillar taraqqiyotining keying 
bosqichlarida qadimgi turkiy so'zlar tarkibidagi ayrim undosh 
tovushlarning qisqarishi va tushishi natijasida kelib chiqqanligi qayd 
etilgan. TURKIY TILLAR  FONETIKASI
  O`zbek tili Oltoy tillari oilasining turkiy tillar guruhiga  mansub.Turkiy tillar 
guruhi: o`zbek, qozoq, qorachoy, yoqut, gagauz, turk, ozarbayjon, qirg`iz, turkman, 
uyg`ur, tatar kabi 24 ta tilni o`z ichiga oladi.
O`zbek adabiy tili milliy tilning bir qismi bo`lib  fonetik, leksik, grammatik 
jihatdan sayqallashtirilgan, me’yorlashtirilgan tildir.
Adabiy til ikkita: og`zaki va yozma shaklga ega.    
og`zaki  shakl  –  orfoepiya da
yozma shakl –  orfografiya da   o`rganiladi:
   Adabiy til ikki man ba  asosida boyiydi:
ichki man b a
tashqi man b a .
Ichki manba  asosida tilning boyishiga: a)shevalar;  b)o`zbek tili so`z yasash imkoniyatlari 
asosida yangi so`zlarni yasash usullari kiradi. Masalan: gul chi , kitob ning ,  kelin chak , 
toy choq ,  o`yin goh ,  o`t xo`r .
     T ashqi man b a  asosida tilning boyishi . T ashqi man b a (imkoniyat) asosida tilning 
boyishi ga  qardosh bo`lmagan tillardan so`zlarning o`zlashishi va iste’molda bo`lish  
hodisasi kiradi:  fakul’tet, kollej, stol, stul, menejer, broker va x.k. TURKIY TILLAR  FONETIKASI
 Til   jamiyat taraqqiyoti bilan birgalikda ri v ojlanib boradi. Tilda eng 
ko`p o`zgarish tilning  leksik   sathida, ya’ni leksikologiyada yuz beradi.
Shevalar  adabiy tilning  ichki asosidir .    Y aqin shevalar  birligi  lahja  
deyiladi. O`zbek tilida 3ta lahja mavjud:
1 .Qarluq  lahjasi
2 .Qipchoq  lahjasi
3 .O`g`uz  lahjasi:
Qarluq lahjasi:  adabiy tilning tayanch lahjasi bo`lib Toshkent va Farg`ona 
shahar  Shevalarini o`z ichiga oladi.
Farg`ona shevasi -  morfologik  (grammatik) jihatdan ;  
Toshkent shevasi -  fonetik   jihatdan  adabiy tilning tayanchi bo`lib 
hisoblanadi.
Qipchoq lahjasi -  barcha  - j- lovchi shevalarni o`z ichiga oladi. 
O`g`uz lahjasi: - janubiy Xorazm shevalarini o`z ichiga oladi.  TURKIY TILLAR  FONETIKASI
 O`zbek tilining  tarixiy taraqqiyot bosqichlari:
1. Qadimgi turkiy til  (X-XIII ) asr; manbalari: “O`rxun Enasoy” yozma 
yodgorliklari. Bu yodgorliklar X V III asrda topib o`rganilgan.
2. Turkiy til  X-XII asrda ijod qilingan yozma man b alarni o`z ichiga 
oladi. Manbalari: Yusuf Hos Xojibning – “Qutadg`u bilig”, Ahmad 
Yugnakiyning – “Hibat-ul haqoyiq” asarlari.
3. Eski o`zbek adabiy tili  XIV-XIX asrlardagi yozma manbalarini o`z 
ichiga oladi.
4. Yangi o`zbek adabiy tili  XX asrning 20-yillaridan mustaqillik 
yillarigacha bo`lgan yozma manbalarni o`z ichiga oladi.
5. Mustaqillik davri o`zbek adabiy tili  1991 yildan hozirgi kungacha 
bo`lgan davr  manbalari shular sirasidandir.  TURKIY TILLAR  FONETIKASI
 Tilshunoslikning fonetika bo`limi tilning tovush tomonini - 
nutq tovushlarini  o`rganuvchi bo`limdir. 
Nutq tovushlari–nutq a’zolari yordamida hosil bo`luvchi tovushlardir. 
Tarkibidagi  shovqin  va  ovoz miqdorigi  ko`ra nutq tovushlari  unli  va  
undoshlarga  bo`linadi.
Unli tovushlar   faqat ovozdan iborat bo`lib , talaffuzda to`siqqa 
uchramaydi.
Ular: A: O: I:  Е : U: O`:
Old qator unlilar - A: I:  E :
Orqa qator unlilar - O: U: O`: TURKIY TILLAR  FONETIKASI
 Oltoy. gagauz, qirg’iz, tuva, turkman, yoqut tillarida va 
o'zbek tilining
qorabuloq shevasida unlilar uzun-qisqaligiga ko'ra farqlanadi. 
Bu holat
fiziologik farq bolib, ma’noni farqlash uchun xizmat qiladi. 
Masalan,
qorabuloq shevasida:  a:t  “ism” -  at  “ot”( hayvon) ,  a:c  '‘och” 
(sifat) -
oc-  “och-” (fe’l). Bu so‘zlar tarkibidagi uniilar birlamchi cho‘ziq 
unlilar
hisoblanib, shu so‘z tarkibida azaldan cho‘ziq holda mavjud bo 
‘lgan. TURKIY TILLAR  FONETIKASI
 Turkiy tillarda unlilar o‘zgarishi.  Chuvash adabiy tilida unlautda  a
ning  и  ga o'tishi kuzatiladi:  bas  chuv.  nuc3S; turk. tap-  “ топмок ”, chuv.
tup-',  no‘g ‘.  jar-  “yormoq” - chuv.  cur.
Uyg'ur tilida birinchi bo'g'indagi  a  ning keyingi bo‘g‘m dagii ta ’sirida
umlautlashuvi kuzatiladi:  etu  "uning oti”,  белик  “baliq”,  elip  “olib”,
besim  “boshim” (ko'plikda  basm).
a > 1 :  a  fonemasining  i  ga o'tishi bir qator turkiy tillarda uchraydi:  tap-,
tart-  tuv.  tip-; tirt; j at-  “yotmoq” - yoq.  sit-; jaz-  “yozmoq” - chuv.  sir-;
saqla- -  chuv.  sixla-, altin -  chuv.  ildan; bai  “asal” - chuv.  nm.
a >i:  a/-“olmoq” - chuv.  il-.  B a’zi so‘zlardagina  a  saqlanib qolgan:  ata
“ota” - chuv.  atte.
e >a:  chuvash tili uchun xarakterli: ozarb.  tan,  “teng”, uyg‘.  tsn,  chuv.
tan ; ozarb.  kas-  “kesmoq”, uyg‘.  kds,  chuv.  kas;  ozarb.  tar  “ter”, uyg1. 
tar, chuv.  tar. TURKIY TILLAR  FONETIKASI
 э  >i  o'zgarishi tatar, boshqird, chuvash, xakas tillari uchun xos: 
ozarb.
э t uyg    it  “tana”, tatar  it  “go'sht”, boshq.  it,  xak.  it.
o>u  o'zgarishi tatar, boshqird, qisman, chuvash tillariga xos:  togiz  
“to'qqiz” : qoz.,  togiz,  qirg':  toguz,  turk.  dokuz , boshq.  tugiz , q-qalp. 
togiz, qum.  toguz,  tat.  tugiz.
Bobo til davriga xos bo'lgan cho'ziq  o:  unlisi faqat turkman tilida 
uchraydi:  jo:l,  o :r “olov”,  o:n,jo:q.
Cho'ziq 6: unlisining yo diftongiga o'tishi yoqut tilida kuzatiladi:
turkm.  go:l  - yoqut  kyol;  turkm.  co.k  - yoqut.  yox;  turkm.  dd.rt -  yoqut.
tyort;
e: > ’va. Chuvash tilida bir qator so'zlardagi o: unlisi  -v a -  birikmasi
ko'rinishida namoyon bo'ladi: chuv.  k vak“ ko 'k ”,  t ’vada  “to 'rt”. TURKIY TILLAR  FONETIKASI
Diftonglar.  Turkiy tillarda  j(i)  komponentli diftonglar mavjud.
aj: tat.  qajda  “qayda”, “qozoq.  qajda,  qum.  qajda,  xak.  xajda.
aj: chuv.  kajik  “kiyik”; tat.  Ыэк .
oj:  tat.  ujna-  “o'ynamoq”, qirg'.  ojno-,  xak.  ojna-.  Turkiy tillarda
soxta diftonglar ham uchraydi: qazaq.  tav  “to g '”; boshq.  hiv  “suv”, tat.
kiav  “kuyov”;
o, e  unlilari qozoq, qoraqalpoq, no'g'ay, qorachoy-balqar tillarida so'z
boshida diftonglashgan holda talaffuz etiladi: q-qalp.  uoq  “o 'q ”, q-balq.
uot  “olov”,  uon  “o 'n ”, qoz.  uoraq  “o'roq”. Shunga o'xshash talaffuz 
singarmonizm saqlangan ayrim o'zbek shevalarida ham kuzatiladi.
Chuvash tili turkiy tillardagi so'z oxirida unli orttirilishi bilan ham 
xarakterlanadi: chuv.  kule  “ko‘l”: turk. go/; qirg’.  kol,  tat.  kiil,  chuv.  ug
“o 'q ”, turkm.  oq\  turk.  ot.  Bu hodisa oxirgi bo'g'inning aksariyat hollarda 
chuvash tiliga xos ochiq holatda bo'lishi natijasidur. TURKIY TILLAR  FONETIKASI
Chuvash adabiy tilida quyidagi unli tovushlar mavjud: a, a, e, yo, i,
o, u, o, i. Chuvash tilidagi “a” tovushi rus tilidagi “a” tovushidan kelib
chiqqan. Ba’zi bir so'zlarning chuvash va rus tillarida talaffuz qilmishini
solishtirish jarayonida, mazkur tovushlarning farqini kuzatish mumkin:
qarantas, karta,  MC7fe/“o ‘qituvchi”,  osen  “kuz”,  kofe  “qah va”,  parikmaxcr 
“sartarosh” va h.k.
a  va yo reduksiyalangan unlilar bo'lib, ular qadimgi  u v a o ‘  tovushlaridan 
kelib chiqqan, deb hisoblanadi. a tovushi urg'uli bo'g'indan keyin xuddi rus 
tilidagi “o” tovushi kabi talaffuz qilinadi. a va  о  tovush)ari urg'u qabul qilishi 
mumkin:  vakar, xerex, dene  va boshqalar. Adabiy tilda birinchi bo'g'indagi 
so'z kuchsiz seziluvchi urg'u bilan aytiladi.  о  tovushi xuddi' nemis tilidagi til 
oldi  i  fonemasi kabi talaffuz qilinadi. Qolgan jarangli unli laming talaffuzi 
rus tilidagi unlilarga mos keluvchi tovushlar talaffu/id;m farq qilmavdi. TURKIY TILLAR  FONETIKASI
Chuvash tili dialektida  о  tovushi bo'lgani holda chuvash adabiy tilida 
uning o'rnida  u  fonemasi ishlatiladi.  о  tovushi esa faqatgina 
o'zlashgan so'zlarda  uchrashi mumkin.
Ayrim turkiy tillarda unlilar uyg'unlashuvining buzilish holatlari 
kuzatiladi. Ushbu holat chuvash tilida ham uchraydi. Chuvash tilida 
qo'shimcha bo‘g ‘inlarda unlilar uyg'unlashuviga hamma hollarda 
ham
amal qilinavermaydi. Masalan, -  sem  ko‘plik qo‘shimchasi chuvash 
tilida orqa qator asoslariga ham, old qator asosiariga ham bir xil 
ko'rinishda  birikadi:  ivilmzem  “o'g'illarim”,  lajazem  “otlar”,  essem 
“ishlar”,  enezem  “sigirlar”. TURKIY TILLAR  FONETIKASI
Chuvash tili vokalizmintng boshqa bir o'ziga xosligi shundaki, bunda
ikki unlining yonma-yon kelishi mavjud emas, Biror bir unli 
tovushdan
keyin boshqa unli kelmaydi. Agar so‘z yasalishida yoki morfologik
tuzilishda ikkita unlining ketma-ket kelishi zai'ur bo'lsa, bu holatda 
har ikki unlini bir-biridan ajratuvchi  у  yoki  n  tovushi keladi. Hozirgi 
vaqtda ikkita qo'sh unlilami talaffuz qilishning artikulyatsion 
qiyinchiliklari bartaraf etilgan va ular chuvash tilida erkin 
muomaladadir. Masalan,  kooperatsiya, poet, poema  va h.k. TURKIY TILLAR  FONETIKASI
Turkiy tillarda singarmonizm.  Turkiy tillardagi singarmonizm
hodisasi oldingi bo‘g‘in (yoki o‘zak)dagi unliga keyingi b o 'g 'in
(yoki bo‘g'inlar)dagi unlilar, ba’zan undoshlarning artikulyatsiya
o'rni va usuliga ko'ra moslashuvidir. A.M. Sherbak ta ’kidlaganidek,
bir bo'g'inli so'zlardagi unli sifat jihatidan doimiy va mustaqil bo'lib,
ko‘p bo‘g ‘inli so'zlardagi keyingi unlilar esa birinchi bo'g'inga
muvofiqlashadi. Masalan,  bar -gan -lar, kol-ga  (o‘zbek tili qipchoq
shevalari),  yuksaltmak  (ozarbayjon tili). Singarmonizmning bu ko‘rinishi
- palatal yoki tanglay singarmonizmida birinchi bo‘g‘in unlisi mustaqil
bo'lib, keyingi bo‘g‘indagi unlilar unga tobe bo'ladi, ya’ni birinchisiga
moslashadi. Palatal yoki tanglay singarmonizmi qadimiy bo'lib, turkiy
bobo til davriga oiddir. TURKIY TILLAR  FONETIKASI
Turkiy tillar oilasiga mansub bo'lgan hozirgi uyg'ur tilida singarmonizmning 
boshqa ko'rinishi ham mavjud. Bu tilning o'ziga xos xususiyati asl turkiy bir 
bo'g'inli so'zlarda (ba’zan ko'p bo'g'inli so'zlarda
ham) keyingi bo'g'indagi tor  i  unlisi ta’sirida undan oldingi bo'g'indagi
keng  a  unlisi torayadi va  e  tovushiga o'tadi:  bas-besi, bala-belesi.  Bu
hodisa  teskari singarmonizm  deb ataladi. Teskari singarmonizm, uyg'ur
tilidan tashqari, o'zbek tilining Namangan va Uychi shevalarida ham
uchraydi:  belik  “baliq ”,  jeyim  “joyim”,  temirj  “toming”,  yeyi  "yangi”.
O'zaklar tarkibidagi unlilar turkiy tillarda, b a ’zan bir turkiy til doirasida ham, 
birxilbo'lavermaydi: ayni bir so'zning birinchi bo'g'inida bir turkiy tilda yoki 
shevada oldingi qator unlisi, ikkinchi turkiy tilda (shevada ) orqa qator unlisi 
kelishi mumkin. Bunday hodisa turkologiyada   singarmonisdk variantlar  deb 
yuritiladi. Masalan, qadimgi uyg‘.  turna -
tirna,  qirg'  .comul - cotnul,  qoz.  say-say,  ozarb.  okuz-dkuz. TURKIY TILLAR  FONETIKASI
Turkiy tillarda dastlabki bo'g'indagi unlilarning lablanishi natijasida
keyingi bo'g'indagi unlilar ham lablanadi: qirg1.  kollordo,  alt.  kalda, 
yoq.  qorobun  "ko'ryapman” ;  turuoxput  "turamiz”,  ogolar  “bolalar”, 
qirg'.  quldor  “qo'llar”, turk.  kolu  “qo'li” .
Turkiy tillardagi labial singarmonizm unli hosil bo'lishida labning 
ishtirokiga asoslanadi:  o, 6, u, ii  unlilari lablangan, a, a, 1, i, unlilari 
lablanmagan unlilardir. Labial singarmonizm, ayniqsa, qirg'iz tilida 
yaqqol ifodalanadi:  duioloro  “tuyalarga”,  oglonloro  “o'g'illarga”, 
qopoloq  “kapalak”,  tun do  “tunda”,  koldomnuzdim  “qo'llaringizdan” . 
Singarmonizmning buturi o‘g‘uz va qipchoq guruhiga mansub 
tillarda keng tarqalgan bo'lib, o'zbek va xakas tillarida kam kuzatiladi. TURKIY TILLAR  FONETIKASI
Turkiy tillar orasida unlilar mosligi ham mavjud. 
Tovush mosligi
deganda bir tildagi biror tovushga ikkinchi qardosh 
tildagi boshqa bir
tovushning muntazam holda mos kelishi tushuniladi. 
Masalan o'zbek tilidagi  e  tovushiga tatar tilida  i 
tovushi mos keladi :  kel / / kil, et //it, bet //bit  kabi; 
o'zbek tilidagi  e  tovushiga ozarbayjon tilidagi  a  tovushi 
mos keladi:  men //man, kel //gal, ellik//alii  va h.k. TURKIY TILLAR  FONETIKASI
Turkiy tillarda undoshlar tizimi.  Turkiy tillar undosh 
tovushlar
miqdori jihatidan, deyarli, farqlanmavdi. Turkiy tillar 
fonetikasiga bag'ishlangan adabiyotlarda undoshlar 
20tadan - 30 tagacha bo'lgan
miqdorda ko'rsatiladi. Undoshlar tizimida umumiy 
jihatlar bilan birga farqli xususivatlar ham mavjud. 
Masalan, turkiy tillarda undoshlar so'z tarkibida 
qo'llanish o'rni nuqtayi nazaridan o'zaro farqlanadi. TURKIY  TILLAR  FONETIKASI
Turkiy  tillarda  undoshlar  tizimidagi  umumiy  jihatlar  quyidagicha:
-  sof  turkiy  so'zlar  sonor  tovush  bilan  boshlanmaydi  (bunday  so'zlar
uchrasa,  ular  boshqa  tildan  o'zlashgan  yoki  keyingi  fonetik  taraqqiyot
natijasida  yuzaga  kelgan  bo'ladi);
-  sonorlar  ko'proq  so'zning  oxirgi  qismida  uchraydi.  Sonor  bo'lmagan
undoshlar  esa  so'zning  boshida  ham,  oxirida  ham  keladi.  Bu  hodisa  turkey  tillar 
tarixining  eng  qadimgi  davrlarida  kuchli  bo'lgan;
-  turkiy  bobo  til  va  undan  keyingi  davrlarda  jarangli  undoshlar  so'z
boshida  juda  kam  qo'llangan.  Umuman,  turkiy  tillar  taraqqiyotida  so'z
boshida  jarangli  undoshlarning  kelishi  kam  kuzatiladi;
-turk  iy  bobo  til  davrida  r,  1,  m,  n,  b,  d,  с  kabi  undoshlar  so'z  boshida
kelmagan.  A.Sherbak  tiklagan  bir  bo'g'inli  turkiy  bobo  til  o'zaklari  ichida
na  (nima)  o'zagidan  boshqa  sonor  yoki  jarangli  undosh  bilan  boshlangan
o'zak  uchramaydi  (y  bilan  boshlangan  o'zaklar  bundan  mustasno). TURKIY TILLAR  FONETIKASI
Undosh tovushlarning  tarkibi ovoz va sho v qindan iborat 
bo`lib, talaffuzda to`siqqa uchraydi.
O`zbek tilida 24 ta undosh tovush bor: B: B: G: D: J 
(portlovchi):J:(sirg`aluvchi): Z: Y: K: L: M: N: NG: P: R: S: T: 
F: X: Sh: Ch: Q: G`: H:
     Undoshlar tasnifi .
Undosh tovushlar uch tomonlama tasnif qilinadi:
hosil bo`lish o`rniga ko`ra;
hosil bo`lish usuliga ko`ra;
ovoz va shovqin (un paychalari) ishtirokiga ko`ra. TURKIY TILLAR  FONETIKASI
Hosil bo`lish o`rniga ko`ra   tasnifda  undosh  tovushning qaysi nutq 
a’zosida hosil bo`lishi nazarda tutiladi. Unga ko`ra lab undoshlari, til 
undoshlari va bo`g`iz undoshlari farqlanadi.
1. Lab undoshlari:   B ,  P ,  M ,  B ,  F  tovushlari.  Shundan   :   B ,  P ,  M   
tovushlari   lablarda   hosil bo`lganligi uchun     lab-lab ;  B ,  F  tovushlari 
lab va tishda hosil bo`lganligi uchun   lab-tish  undoshlari deyiladi.
2. Til oldi undoshlari:   D ,  J (portlo v chi) ,  J (sirg`alu v chi) ,  Z ,   L ,   N ,  R ,  S ,  
T ,  Sh ,  Ch .  
3.Til o`rta undoshi:  Y
4.Sayoz til orqa undoshlari:  K ,  Ng ,  G .
5.Chuqur til orqa undoshlari:  Q ,  G` ,  X .
6.Bo`g`iz  undoshi:  H: Hosil bo`lish usuliga ko`ra.   Bunda o`pkadan kelayotgan havo oqimining 
to`siqdan qay tarzda o`tishi nazarda tutiladi va quyidagi turkumlarga 
ajraladi:
1.Sof portlo v c h ilar. Bunda og`iz bo`shlig`idagi nutq a’zolarining 
juftlashishi asosida to`siq hosil bo`ladi va  to`siq zich yopiladi. Havo oqimi 
ushbu to`siqqa urilib, portlashi natijasida tovush hosil bo`ladi. Ularga  B, 
G, D, K,  P, Q  tovushlari kiradi.
2. Qorishiq portlo v c h ilar. Bunday tovushlarning tarkibi bitta portlo v chi va 
bitta sirg`alu v chi tovush qorishishidan  iborat   bo`ladi. Unga  J, Ch  
undoshlari kiradi. J qorishiq portlovchi undoshi tarkibida D (portlovchi) va 
 J (sirg`aluvchi) tovushlari, Ch qorishiq portlovchi undoshi tarkibida T 
(portlovchi) va Sh (sirg`aluvchi) tovushlari qorishgan.    TURKIY TILLAR FONETIKASI
3.Sirg`aluvchi undoshlar. Bunda nutq a’zolari juftlashadi, lekin 
jipslashmaydi, to`siq zich yopilmaydi. Havo oqimi tor oraliqdan sirg`alib 
chiqadi. Ularga   J(sirg`aluvchi),B, F, Z, S, L, R  tovushlari kiradi.  Bulardan  L 
- yon  tovush ,  R - titroq tovush  deb ham yuritiladi.
4.Portlo v chi  -  sirg`alu v chilar (burun tovushlari) . Bu tovushlar hosil 
bo`lishida og`iz bo`shlig`i a’zolarida to`siq zich yopiladi va undosh  
og`izdan portlab, burundan sirg`alib chiqadi.  Bularga  M ,  N ,  NG 
undoshlari kiradi.
U n paychalarining ishtirokiga ko`ra nutq tovushlarining jarangli va 
jarangsiz turlari farqlanadi.
Jarangli – B,  G,  D,  Z,  G`,  J,  J,  B, L, M, N, Ng, R,  Y . 
Jarangsiz -  F , K,  T,  S, X,  Ch,  Sh,   P ,  Q , H.
L, M, N, Ng, R,  Y   tovushlari sonorlar  deb ham yuritiladi. Sonor tovushlar 
tarkibidagi ovoz miqdori kuchli  bo`ladi.   •
ADABIYOTLAR Ro‘yxati
1.Turkiy tillarning qiyosiy-tarixiy grammatikasi
H. A. Dadaboyev, Z. T. Xolmanova 
Toshkent – 2015 
2.Туркий тилларнинг қиёсий-тарихий грамматикаси
  Ё. Абдурасулов, Тошкент-2009
  E’tiboringiz uchun rahmat!!! 
   TAYYORLADI: Pardayeva Maftuna 
    TEKSHIRADI: Suvonova  Rohila

Turkiy tillar fonetikasi R eja: 1.Tur kiy t illar fonet ikasi haqida malumot 2.Tur kiy t illar unli fomemalar 3.Tur kiy t illar undosh fonemalar

TURKIY TILLAR FONETIKASI  Asosiy tushunchalar: fonema, tovush o'zgarishlari, geminatsiya, geminat tovush, singarmonizm, unlilar tizimi, undoshlar tizimi, rotatsizm, labdaizm, jaranglilashish, jarangsizlashish.

:  Har bir til oilasining boshqa til oilalaridan ajratib turuvchi xususiyatlari  mavjud. Turkiy tillar oilasi uchun xos bo‘lgan singarmonizm, so'z boshida undoshlarning ketma-ket kela olmasligi. bir bo'g'inda undoshlarning qator kelmasligi, gap bo'laklarining joylashish tartibi kabi  xususiyatlar bu tillami boshqa til oilalaridan farqlab turadi. Muayyan tilga xos xususiyatlar shu til oilasining til qurilishi. grammatik tizimini tashkil etadi. Til oilasining o' ziga xos xususiyatlari muayyan davr nuqtayi nazaridan o'rganiladi. Tilga xos fonetik-fonologik, leksik-semantik,morfem - morfologik xususiyatlar o'zgaruvchan bo'lib. turli tillardagi o'xshash jihatlar genetik asos til belgilari bilan izohlanadi. Shu bilan bir qatorda tashqi omillar ham nazarda tutiladi. TURKIY TILLAR FONETIKASI

 TURKIY TILLAR FONETIKASI Mahmud Koshg'ariy sharqiy va g‘arbiy guruh turkiy tillarining qator farqli xususiyatlarini keltiradi. Masalan, sharqiy va g'arbiy guruh turkiy tillarining fonetik jihatdan quyidagicha farqlanishini ko'rsatadi: So‘z boshida: Sharqiy turkiy tillarda G'arbiy turkiy tillarda Jarangsiz t - tovushi keladi: tebey Jarangli d - tovushi keladi: debey Til o'rta у tovushi keladi; yinju, y ilk in Til oldi j tovushi keladi yoki у tovushi kelmaydi \ja n ju , elkin Sonor m - tovushi keladi: men, т щ Portlochi b ~ tovushi keladi: ben , but)

TURKIY TILLAR FONETIKASI Dunyodagi barcha tillarda bo'lgani kabi turkiy tillarda ham unli va undoshlar oppozitsiyasi mavjud. Hozirgi turkiy tillarda unli va undosh tovushlar miqdori bir xil emas. Tuva, gagauz, chulim, tatar tillarida unlilar miqdori variantlari bilan hisoblaganda yigirmatadan ortadi. Masalan, gagauz tili fonetikasida 18ta unli fonema beriladi: a, i, o, u, e, i, о :, и :, a:, aa, и , oo, uu, ее , ii, 0:0:, u:u:, a:a:. V.V.Radlov fikricha, umumturkiy bobo til davrida sakkizta unli mavjud bo‘lgan. Turkiy tillarning aksariyatida unli fonemalar 8ta: Qisqa unlilar a Э 0 e 11 ii 1 i Cho‘ziq unlilar a: э : о : e: u: ii: r. i: