logo

EHTIMOLLARNI QO‘SHISH FORMULASI VA UNING UMUMLASHMALARI

Yuklangan vaqt:

12.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

183.94921875 KB
EHTIMOLLARNI QO‘SHISH FORMULASI VA UNING
UMUMLASHMALARI  
MUNDARIJA
1.2-§. Kombinatorika elementlari. ............................................................................................................... 7
Biror qoida bo‘yicha chekli sondagi elementlardan tuzilgan to‘plamning mumkin bo‘lgan barcha turli xil 
kombinatsiyalarini hisoblashga doir masalalar kombinatorika masalalari deyiladi. Matematikaning 
bunday masalarini yechish bilan shug‘ullanadigan bo‘limi  kombinatorika  deyiladi. .................................... 7
Ko‘paytirish qoidasi. Agar ob’ekt ta usul bilan tanlansa va shunday tanlashdan so‘ng ob’ekt ta usul bilan 
tanlanishi mumkin bo‘lsa, u holda va tanlov ta usul bilan tanlanishi mumkin. ............................................ 7
Demak olti xil buterbrod tayyorlash mumkin. ............................................................................................. 8
O‘rinlashtirishlar.  ta elementdan tuzilgan chekli to‘plam berilgan bo‘lsin. ta turli elementdan tadan 
o‘rinlashtirishlar deb, berilgan ta elementdan olingan ta elementni o‘z ichiga olgan barcha mumkin 
bo‘lgan shunday gruppalarga aytiladiki, ular bir-birlaridan yo elementlarining tarkibi, yo tartibi bilan 
farq qiladi. ta elementdan tadan tuzilgan o‘rinlashtirishlar soni orqali belgilanadi. ................................... 8
 ta turli elementdan tadan takrorsiz o‘rinlashtirishlar soni .......................................................................... 8
 (1.2.1) ......................................................................................................................................................... 8
 ta turli elementdan tadan takrorlanadigan o‘rinlashtirishlar soni .............................................................. 8
 (1.2.2) ......................................................................................................................................................... 8
formula bo‘yicha topiladi. ............................................................................................................................ 8
O‘rin almashtirishlar.  ta turli elementdan tuzilgan o‘rin almashtirishlar deb, ta elementdan tuzilgan va 
bir-biridan faqat elementlarining tartibi bilan farq qiladigan mumkin bo‘lgan barcha gruppalarga 
aytiladi. ........................................................................................................................................................ 9
O‘rin almashtirishlar soni orqali belgilanadi. ............................................................................................... 9
 ta turli elementdan takrorlamasdan o‘rin almashtirishlar soni ................................................................... 9
 (1.2.4) ......................................................................................................................................................... 9
formula bo‘yicha aniqlanadi. ....................................................................................................................... 9
Demak 4 xil fanni dars jadvaliga 24 xil usulda joylashtirish mumkin. ........................................................... 9
II BOB. EHTIMOLLARNI QO‘SHISH FORMULALARINING ASOSIY VARIANTLARI .......................................... 21
2.1-§. Ehtimollarni qo‘shish formulasi ....................................................................................................... 21
III BOB. MOS TUSHISHLAR SONLARINING KO‘P O‘LCHOVLI TAQSIMOTI .................................................... 29
3.1-§. Ehtimollarni qo‘shish teoremasining umumlashmasi ...................................................................... 29
3.2-§. Mos tushishlar sonlarining ko‘p o‘lchovli taqsimoti haqida ............................................................. 32
XULOSA. ..................................................................................................................................................... 37
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR ................................................................................................................ 39
1 KIRISH.
1.Masalaning   dolzarbligi.   Ehtimollar   nazariyasining   qator   masalalarini
yechishda   ko‘pincha   qaralayotgan   hosisani   boshqasiga   nisbatan   sodda   hodisalar
ustida birlashma, kesishma, ayrim hodisalar ustida amallarini bajarish orqali hosil
bo‘ladigan hodisa sifatida qarashga to‘gri keladi. Maslan, nishonga qarata n ta o‘q
uzilsin   A
k ( k = 1 , n )
  orqali   k-   inchi   o‘qning   nishonga   tegish   hodisasini,   A   orqali
kamida   bitta   o‘qning   nishonga   tegishini   belgilaylik.   U   holda   hodisalar   yig‘indisi
tarifiga ko‘ra 
A=A1+A2+…	+An
bo‘ladi   va   P(A)   ehtimolni   topish   uchun   P( A
1 + … + A
n )   ehtimolni   hisoblashga   to‘gri
keladi.	
A1,…	,An
  hodisalardan   bir   nechtasi   bir   paytda   ro‘y   berishi   mumkinligi   e’tiborga
olinsa,   A   ning   ehtimolini   faqat   A
1 , … , A
n   larning   ehtimolini   orqali   umumiy   holda
hisoblab bo‘lmaydi. Agar, masalan,  	
A1,…	,An  hodisalardan kamida m tasining yoki
aniq   m   tasining   ro‘y   berish   ehtimolini   topish   talab   etilsa,   masala   yanada
murakkablashadi. Ushbu holda  	
A1,…	,An   hodisaning ehtimolini topish talab etiladi.
Masalan,   yuqoridagi   misolda   kamida   ikkita   o‘qning   nishonga   tegishi   (B   hodisa)
ehtimolini topish talab qilinsa, u holda 
                       B= A
1 A
2 + A
1 A
3 + … + A
1 A
n + A
2 A
3 + … + A
n − 1 A
n
2 Yigindining   ehtimolini   hisoblashga   to‘gri   keladi.   Demak,   ko‘pchilik   hollardaA1,…	,An
  hodisalar   har   xil   kombinatsiyalar   yig‘indisining   ehtimollarini   hisoblash
formulalarini o‘rganishga to‘gri keladi.
Masalaning   nisbatan   sodda   variantlari   [1],   [2],[3],[4]   ishlarda   tahlil   qilingan   va
qator tadbiqlari ham o‘rganilgan.
Ushbu   ishda   masalaning   nisbattan   murakkab   variantlarini,   jumladan
binomial va polinomial taqsimotlar umumlashmalarini topish masalalari qaraladi.
2.   Masalaning   qo‘yilishi.   Har   bir   tajribada  	
A1,…	,Ak   hodisalardan   bittasi
ro‘y berishi mumkin bo‘lsa, n ta tajribada   A
1    hodisaning   m
1   marta,   A
2    hodisaning
m
2  marta  va hokozo  A
k   hodisaning 	
mk  marta 
(	
m1+m2+…	+mn =n) ro‘y berish ehtimolining formulasini keltirib chiqarish va ushbu
formula tatbiqlarini o‘rganish. Ushbu masalaning  xususiy hollari [5] va[6] ishlarda
hamda [3] monografiyada keltirilgan.
3.   Tadqiqot   ob’ekti   va   predmeti.   Tadqiqot   ob’ekti   ehtimollarini   qo‘shish
formulalari va tadqiqot predmeti 	
A1,…	,An  hodisalardan aniq m tasi, kamida m tasi,	
Ai
 hodisaning 	mi marta ro‘y berishehtimollari hisoblanadi.
4. Tadqiqotning maqsad va vazifalari.  Tadqiqotning maqsadi ehtimollarni
qo‘shish   formulalarining   nisbatan   murakkab   vazifalarini   tahlil   qilish   va   vazifasi
esa   shu   maqsadda   A
1   hodisaning   m
1   marta   va   hokozo   A
k   hodisaning   m
k   marta   (	
m1+m2+…	+mk
)   ro‘y   berish   ehtimoli   formulasini   keltirib   chiqarish   va   uni   mos
tushishlar sonining ko‘p o‘lchovli taqsimotini topsihga tatbiq etish hisoblanadi.
5. Ishning ilimy yangiligi: 
1)  n ta tajribada  	
A1   hodisaning  	m1   marta va hokozo  	Ak   hodisaning  	mk   marta
ro‘y berish ehtimolini hisolash formulasini keltirib chiqariladi.
2)   Formulaning   tatbiqi   sifatida   mos   tushishlar   sonining   ko‘p   o‘lchovli
taqsimoti topildi.
3 6.  Tadqiqot  natijalarining  ilmiy  va  amaliy  ahamiyati.     Olingan  natijalar
ma’lum ma’lum natijalarning ko‘p o‘lchovli hollar uchun umumlashmalari  bo‘lib,
masalaning   yanada   murakkab   variantlarini   o‘rganish   uchun   yo‘llanma   bo‘lib
xizmat qiladi. Shuningdek, yechilgan masalaning tatbiqlari amaliy ahamiyatga ega
bo‘lib ushbu tatbiqlardan biri ishda keltirilgan.
7.   Ishning   tadqiqot   metodlari.   Ushbu   ishda   ehtimollar   nazariyasining
standart   tadqiqot   metodlari  bilan  bir   qatorda  matematik induksiya,  kombinatorika
analiz metodlaridan keng foydalanilgan.
8.   Ishning   tuzilishi .   Ish   kirish   qismi   va   ikkita   bobga     birlashtirilgan   5   ta
paragraf qismidan iborat. Adabiyotlar ro‘yxatiga 5 ta darslik, 2 ta monografiya va
2 ta ilmiy maqolalar, jami  9 ta adabiyot kiritilgan. Ish 43 betdan iborat.
9.   Ishning   qisqacha   mazmuni .   Kirish   qismida   masalaning   dolzarbligi,
nazariy va amaliy ahamiyati, tadqiqot  metodlari  ilmiy yangiliklari  hamda ishning
tuzilishi  haqida so‘z yuritiladi. 
I - bobda   ehtimollarni   qo‘shish   formulasi   va   uning   ayrim   umumlashmalari
tahlil   qilingan.   II-bobda   ehtimollarni   qo‘shish   formulasining   ko‘p   o‘lchovli   holi
topilgan   va   uning   tatbiqi   sifatida   mos   tushish   hodisalari   sonining   ko‘p   o‘lchovli
taqsimoti topilgan.
4 I BOB. KOMBINATORIKA ELEMENTLARI VA   ULARNING
TATBIQLARI
1.1-§. Kombinatorika tarixi.
  Kombinatorika   so‘zi   lotincha   “combinare”   so‘zidan   olingan   bo‘lib,
“birlashtirish”   degan   ma’noni   bildiradi.   Kombinatorika ,   kombinator   analiz,
kombinator   matematika-matematikaning   chekli   to‘plamlar   ustida   bajariladigan
amallarni o‘rganadigan bo‘limi.
Kombinatorikaning   kombinator   geometriya   deb   ataladigan   bo‘limida
elementlari   soni   cheksiz   ko‘p   bo‘lgan   ba’zi   to‘plamlar   (geometrik   figuralar)   ham
o‘rganiladi. Masalan, tekislikda yotuvchi chegaralangan qavariq figuralar berilgan
bo‘lib,   ulardan   har   uchtasi   umumiy   nuqtaga   ega   bo‘lsa,   shu   figuralarning
barchasiga tegishli nuqta ham mavjud bo‘ladi (J. Xelli teoremasi).
Kombinatorikaga   oid   dastlabki   ma’lumotlar   qadimdan   ma’lum.   17—18-
asrlarda   kombinatorikaning   asosiy   masalalari   ko‘phadlar   nazariyasi   va   ehtimollar
nazariyasi   talabi   bilan   o‘rganilgan.   20-asrda   elektron-hisoblash   mashinalari,
kompyuterlar   yaratilishi   bilan   kombinatorika   kengayib,   texnika   va   iqtisodiyotda
tatbiq qilina boshlandi.
Paskal  uchburchagining Paskal  nomi  bilan atalishiga qaramasdan,  bunday
sonlar   jadvali   juda   qadimdan   dunyoning   turli   mintaqalarida,   jumladan,   sharq
mamlakatlarida   ham   ma’lum   bo‘lgan.   Masalan,   Erondagi   Tus   shahrida   (hozirgi
Mashhadda)   yashab   ijod   qilgan   Nosir   at-Tusiy   XIII   asrda   bu   jadvaldan
foydalanib, berilgan ikkita son yig‘indisining natural darajasini hisoblash usulini
o‘zining   ilmiy   ishlarida   keltirgan   bo‘lsa,   g‘arbda   Al-Kashi   nomi   bilan   mashhur
Samarqandlik   olim   Ali   Qushchi   butun   sonning   istalgan   natural   ko‘rsatkichli
5 arifmetik   ildiz   qiymatini   taqribiy   hisoblashda   bu   jadvaldan   foydalanganligi
haqida ma’lumotlar  bor. Keyinchalik G‘arbiy Yevropada  bu sonlar  uchburchagi
haqida   M.Shtifel   arifmetika   bo‘yicha   qo‘llanmalarida   yozgan   va   u   ham   butun
sondan   istalgan   natural   ko‘rsatkichli   arifmetik   ildizning   taqribiy   qiymatini
hisoblashda   bu   uchburchakdan   foydalana   bilgan.1556   yilda   bu   sonlar   jadvali
bilan   N.Tartalya,   keyinroq   logarifmik   lineyka   ijodkori   U.Otred   (1631   yil)   ham
shug‘ullanganlar.   1654   yilga   kelib   B.Paskal   o‘zining   “Arifmetik   uchburchak
haqidagi   traktat”   nomli   asarida   bu   sonlar   jadvali   haqidagi   ma’lumotlarni   e’lon
qildi.
6 1.2-§. Kombinatorika elementlari.
Biror   qoida   bo‘yicha   chekli   sondagi   elementlardan   tuzilgan   to‘plamning
mumkin   bo‘lgan   barcha   turli   xil   kombinatsiyalar i ni   hisoblashga   doir   masalalar
kombinatorika   masalalari   deyiladi.   Matematikaning   bunday   masalarini   yechish
bilan shug‘ullanadigan bo‘limi  kombinatorika  deyiladi.
Qo‘shish qoidasi.  Agar A  ob’ekt  m
 ta usul bilan, 	B  ob’ekt esa boshqa 	n  ta
usul bilan tanlanishi mumkin bo‘lsa, u holda 	
A  yoki 	B  tanlov 	n	m	  ta usul bilan
tanlanishi mumkin.
1.2.1-misol.  Savatda 5 ta olma va 3 ta nok bor. Savatdan bitta meva tanlashni
necha usulda amalga oshirish mumkin?
Yechish:   Bu   yerda  	
A   savatdagi   olmalar,  	B   esa   noklar   to‘plami.   Demak	
5		m
 va 	.3		n  Qo‘shish qoidasiga ko‘ra savatdan bitta mevani 	8	3	5					n	m
xil usulda tanlash mumkin.
Ko‘paytirish   qoidasi.   Agar  	
A   ob’ekt   m
  ta   usul   bilan   tanlansa   va   shunday
tanlashdan so‘ng  	
B   ob’ekt  	n   ta usul bilan tanlanishi  mumkin bo‘lsa, u holda  	A
va 	
B  tanlov 	mn  ta usul bilan tanlanishi mumkin.
1.2.2-misol.   Maktab   oshxonasida   oq   non,   qora   non   va   uch   xil   kolbasa   bor.
Ulardan necha xil buterbrod tayyorlash mumkin?
Yechish:   Bunda  	
A   oshxonadagi   nonlar   to‘plami,  	B   esa   oshxonadagi
kolbasalar to‘plami. Ya’ni 	
2		m  va 	.3		n  Ko‘paytirish qoidasiga ko‘ra buterbrod
tayyorlash   uchun   bir   bo‘lak   non   va   bir   bo‘lak   kolbasani  	
6	3	2				mn   usulda
tanlash mumkin.
7 Demak olti xil buterbrod tayyorlash mumkin.
O‘rinlashtirishlar.
 n  ta elementdan tuzilgan chekli to‘plam berilgan bo‘lsin.	
n
  ta   turli   elementdan  	k   tad a n   o‘rinlashtirishlar   deb,   berilgan  	n   ta   elementdan
olingan  	
k   ta   elementni   o‘z   ichiga   olgan   barcha   mumkin   bo‘lgan   shunday
gruppalarga   aytiladiki,   ular   bir-birlaridan   yo   elementlarining   tarkibi,   yo   tartibi
bilan   farq   qiladi.  	
n   ta   elementdan  	k   tadan   tuzilgan   o‘rinlashtirishlar   soni  	knA
orqali belgilanadi.	
n
 ta turli elementdan 	k  tadan takror siz  o‘rinlashtirishlar soni
( 1) ( 1)k
nA n n n k     
                                       ( 1.2. 1)
formula bo‘yicha aniqlanadi. ( 1. 1) formulani quyidagicha ham yozish mumkin:	
.)!	(	
!
k	n
n	Akn			
n
 ta turli elementdan 	k  tadan takrorlanadigan o‘rinlashtirishlar soni	
k	kn	n	A	
                                                      ( 1.2.2 )
f ormula bo‘yicha topiladi.
Agar 	
n	k  bo‘lsa, quyidagi	
!
n
n n	A P n	 
          (1.2.3)
formula hosil bo‘ladi.
Endi o‘rinlashtirishga doir ba’zi misollarni qaraymiz.
1.2.3-misol . 1) 10 ta elementdan 8 tadan tuzilgan;
2) 	
6		n  ta elementdan 	4	n  tadan tuzilgan o‘rinlashtirishlar sonini toping.
Yechish.  (1.1) formulaga ko‘ra topamiz: 
1) 	
;	90	9	10	210				A
2) 	
.	2	
)5	)(6	(	46	
				
n	n	Ann
8 1.2.4-misol.  Agar natural sonning yozuvida faqat toq sonlar qatnashsa, bunday
sonni “yoqimtoy” son deymiz. Nechta to‘rt xonali „yoqimtoy” son mavjud?
Yechish.   Toq   sonlar   5   ta,   ya’ni   1,3,5,7,9.   Bu   misolni   yechishda   (1.2.3)
formuladan   foydalanamiz.   Demak   jami   to‘rt   xonali   „yoqimtoy”   sonlar
6255 44
5 A
 ta bo‘ladi.
O‘ rin almashtirish lar . n   ta turli elementdan tuzilgan o‘rin almashtirishlar
deb,  	
n   ta   elementdan   tuzilgan   va   bir-biridan   faqat   elementlarining   tartibi   bilan
farq qiladigan mumkin bo‘lgan barcha gruppalarga aytiladi.
O‘rin almashtirishlar soni  nP
 orqali belgilanadi.
n
 ta turli elementdan takrorlamasdan o‘rin almashtirishlar soni
!nP
n 
                                                                  (1. 2. 4)
formula bo‘yicha aniqlanadi.
1. 2. 5 -m isol .   4   xil   fanni   dars   jadvaliga   necha   xil   usulda   joylashtirish
mumkin?
Yechish.  Bu misolni yechishda (1.4) formuladan foydalanamiz:	
.	24	4	3	2	1	!4	4							P
Demak 4 xil fanni dars jadvaliga 24 xil usulda joylashtirish mumkin.	
m
  ta   turli   elementdan   takrorlash   bilan,   chunonchi   birinchi   tipdagi  	1k   ta
elementdan,   ikkinchi   tipdagi  	
2k   ta   elementdan   va   hokazo  	n –tipdagi  	nk   ta
elementdan tuzilishi mumkin bo‘lgan o‘rin almashtirishlar soni
!!! )!(
),,,(
21 21
21
n n
nm
kkk kkk
kkkP
 
 

                                       (1. 2. 5)
formula bilan aniqlanadi, bu yerda 	
. 21m	k	k	k n					
1.2.6-misol.   Bir   egatga   5   ta   atirgul   va   4   ta   lolani   necha   xil   usulda   ekish
mumkin.
9 Yechish.  Ushbu misolda 5	1	k  ta (atirgul) birinchi tip elementdan,  4
2 k
 ta
(lola)   ikkinchi   tip   elementdan   takrorlanadigan   o‘rin   almashtirishlar   sonini   topish
talab qilingan. (1.5) formulaga ko‘ra	
126	4	3	2	1	
6	7	8	9	
!4!5	
!9	
!4!5	
)!4	5(	)4,5(9					
						
		P
ni   hosil   qilamiz .
Shunday   qilib ,   bir   egatga   5   ta   atirgul   va   4   ta   lolani   126   xil   usulda   ekish
mumkin .
Gruppalashlar.  
n   ta   turli   elementdan  	k   tadan   tuzilgan   gruppalash   deb,
berilgan  	
n   ta elementdan olingan  	k   ta elementni o‘z ichiga olgan va bir–biridan
kamida bitta elementi bilan farq qiladigan barcha mumkin bo‘lgan birlashmalarga
aytiladi.	
n
  ta   elementdan  	k   tadan   tuzilgan   gruppalashlar   soni  	knC   orqali   belgilanadi.
Bu son quyidagi formula bo‘yicha topiladi: 
.
k k
nk
n
PA
C 	
n
 ta turli elementdan 	k  tadan takrorlashsiz  g ruppalashlar soni
!
!( )!k
n n
C
k n k

                                           ( 1.2.6 )
yoki 	
!	
)1	(	)1	(	
k	
k	n	n	n	Ckn	
				
                                            ( 1.2.7 )
formula bilan aniqlanadi.
1.2.7-misol.  Guruhda 25 nafar talaba bor. Fan olimpiadasida qatnashish uchun
3 nafar talabadan iborat jamoani necha xil usulda tanlab olish mumkin?
Yechish.  Bu masalani yechishda (1.7) formuladan foydalanamiz.
2300
321 232425
!22!3 !25
)!325(!3 !25
3
25 
 


C
10 Demak, guruhdagi 25 nafar talaba orasidan fan olimpiadasida qatnashishi uchun 3 
nafar talabadan iborat jamoani 2300 xil usulda tanlab olish mumkin.n
  ta   turli   elementdan  	k   tadan   takrorsiz   gruppalashlar   soni   shu  	n   ta
elementdan 	
k	n  tadan tuzilgan gruppalashlar soniga teng:
)0( nkCC kn
nk
n  
.                                     	
n
 ta turli elementdan 	k  tadan takrorlanadigan  g ruppalashlar soni
!)1(! )!1(
1
 


nk kn
CC k
knk
n
                                     ( 1.2.8 )
formula bilan aniqlanadi.
1.2.8-m isol .   Sotuvchi uch xil   mobil telefon   sotmoqda. Anvar  4 dona   mobil
telefon ni necha xil usul bilan sotib olishi mumkin?
Yechish.   Masalada uchta turli elementdan tuzish mumkin bo‘lgan barcha 4
elementli gruppalar sonini topish talab qilinadi, bunda ko‘rsatilgan elementlar har
bir   gruppada   takrorlanishi   mumkin,   gruppalarning   o‘zlari   esa   bir-biridan   kamida
bitta elementi bilan farq qiladi.
Bu   masala   yechimi   uchta   elementdan   to‘rttadan   takrorlanish   bilan   tuzilgan
g ruppalashlar  sonini topishdan iborat. Demak, (1.8) formulaga ko‘ra,	
15	2
6	5	
!2!4	
!6	46	
43						C	C
ni hosil qilamiz, ya’ni Anvar 4 dona   mobil telefon ni 15 xil usul bilan sotib olishi
mumkin.
Endi kombinarorika elementlarini qo‘llab, ba’zi namunaviy misollarni yechamiz:
1.2.9-misol .  	
n ta   elementdan   3   tadan   tuzilgan   gruppalashlar   soni  	2n   ta
elementdan 4 tadan tuzilgan gruppalashlar sonidan 5 marta kichik bo‘lsa, u holda	
n
 ni toping.
Yechish.  Masalaning shartiga ko‘ra 	
3n  va	
4
2	
3	5			n	n	C	C
11 tenglik o‘rinli. Bundan (1.6) formulani e’tiborga olib, 
!4 )2)(1()1(
!3 )2)(1(5 
 nnnnnnn
ifodani hosil qilamiz. Bu tenglikdan)2	)(1	(	)2	(	20					n	n	n
yoki	
0	42	17	2				n	n
kvadrat   tenglamaga   ega   bo‘lamiz.   Bu   tenglamani   yechib,  	
14n   yoki  	3n
ekanligini topamiz.
1.2.10-m isol .   1,   2,   3,   4   raqamlarini   takrorlamasdan   ularni   har   birini   bir
martadan   ortiq   ishlatmasdan   nechta   uch   xonali   yoki   to‘rt   xonali   son   tuzish
mumkin?
Yechish.   To‘rt xonali  sonning biribchi  raqamini  4 usul  bilan (chunki bizda
to‘rtta 1,2,3,4 raqamlar bor), ikkinchi raqamini 3 xil usul bilan tanlash (chunki bitta
raqam tanlangandi, uchta raqamni istalgan birin iolish) mumkin. Uchinchi raqamni
tanlashga faqat 2 raqam qoldi, ya’ni 2 usul bilan, to‘rtinchi raqamni tanlashga faqat
birgina   imkoniyat   qoldi.   Ko‘paytirish   qoidasiga   ko‘ra   har   xil   to‘rt   xonali   sonni	
24	1	2	3	4				
  xil   usul   bilan,   xuddi   shunday   1,2,3,4   lardan   ularni   takrorlamasdan   3
xonali sonni 	
24	2	3	4			  xil usul bilan tuzish mumkin.
Demak uch xonali, yoki to‘rt  xonali sonni  tanlash qo‘shish qoidasiga ko‘ra
24+24=48 ta usul bilan amalga oshirish mumkin.
Shunday   qilib,   sonni   hosil   qilishda   har   bir   raqamdan   ko‘pi   bilan   bir   marta
foydalanib,   1,   2,   3,   4   raqamlaridan   tuzish   mumkin   bo‘lgan   uch   xonali   va   to‘rt
xonali sonlarning umumiy miqdori 48 ga teng bo‘ladi.
12 1.3-§. Ehtimolning klassik va statistik ta’riflari.
1.3.1-ta’rif.   A
- hodisalar   algebrasi,  P=	P(A);A∈A   esa   A
  da   aniqlangan   va
[0;1]   to‘plamdan   qiymatlar   qabul   qiladigan   to‘plam   funksiyasi   bo‘lsin.   Agar  	
A
dan olingan va birgalikda bo’lmagan ixtiyoriy  A
  va  В
 hodisalar uchun	
P(A+B)=	P(A)+P(B)
tenglik   o‘rinli   bo‘lsa,   u   holda   A
  da   chekli   additiv   o‘lchov   kiritilgan   deyiladi.
P	
( Ω	) = 1
  shartni   qanoatlantiruvchi   chekli   additiv   o‘lchovga   esa  	A   da   aniqlangan
chekli additiv ehtimollik o‘lchovi   deyiladi.
Bu ta’rif hodisa ehtimolining umumiy ta’rifidir.
Faraz  qilaylik, elementar  hodisalar  fazosi   
  cheklita   1 2 , , ,
n	
  
  elementar
hodisalardan tashkil topgan bo‘lib, ular teng imkoniyatli bo‘lsin.
1.3.2 -ta’rif.   A
  hodisaning   ro‘y   berishiga   qulaylik   tug‘diruvchi   elementar
hodisalar   sonining   ro‘y   berishi   mumkin   bo‘lgan   barcha   elementar   hodisalar
son i ga   nisbati   A
  hodisaning   ehtimoli   deyiladi   va  	
n
m	A	P	)	(   ko‘rinishda
belgilanadi.
B u   y erda   Am 
  hodisaning   ro‘y   berishiga   qulaylik   tug’dir uvchi   elementar
hodisalar soni,  n
 mumkin bo‘lgan  barch a elementar hodisalar soni.
1. 3.2-ta’rif hodisaning klassik ta’rifidir.
3.2. Ehtimolning geometrik ta’rifi.  Bizga  n
R
 fazoda biror  G  soha berilgan
bo‘lib, bu soha  g  sohani o‘z ichiga olsin.  G  sohaga tashlangan n uqtaning  g  sohaga
ham   tushish   ehtimolini   topish   talab   qilinadi.   Tashlangan   nuqta   G   sohaga   albatta
13 tushsin   va   uning   biror   g   qismiga   tushish   ehtimoli   shu   qismning   o‘lchoviga
(uzunligiga, yuziga, hajmiga) proporsional bo‘lib,  g  ning formasiga va  g  ni  G  ning
qay   yerida   joylashganligiga   bog‘liq   bo‘lmasin.   G   sohaga   tashlangan   nuqtaning   g
sohaga tushish hodisasini  A  orqali belgilaylik. Bu shartlarda  A  hodisaning ehtimoli
)( )(
)(
Gmess gmess
AP 
                                                                  (1.3.1)
formulalar   yordamida   aniqlanadi,   bu   yerda   )( gmess
  orqali   g   sohaning   o‘lchovi
belgilangan.
1.3.3-ta’rif.   A
  hodisa ustida   n
  ta bog‘liqsiz tajriba o‘tkazilgan bo‘lsin.   A
hodisaning   nisbiy   chastotasi   deb,   hodisa   ro‘y   berishlar   sonining   o‘tkazilgan
barcha tajribalar soniga nisbatiga aytiladi, ya’ni
nAW )(
.
Bu   yerda   n
  o‘tkazilgan   barcha   tajribalar   soni,   o‘tkazilgan   n
  ta   tajribaning  	

tasida   A
  hodisa ro‘y bergan.   A   hodisaning nisbiy chastotasi uning ehtimolligining
taqribiy qiymati sifatida qabul qilinadi, boshqacha aytganda A hodisasining nisbiy
chastotasi uning ehtimoli sifatida qabul qilinadi.
Bu hodisa ehtimolining statistik ta’rifidir.
Ehtimolning  klassik  tarifida n  quyidagi xossalar kelib chiqadi.
1. Muqarrar hodisaning ehtimoli 1 ga teng .
Haqiqatan,  agar  hodisa  muqarrar   bo‘lsa,   u holda  sinashning  har   bir   natijasi
bu hodisaning ro‘y berishiga qulaylik tug‘diradi. Bu holda  m n 
, va demak,
( ) 1 m n
P A
n n  
.
2. Mumkin bo‘lmagan hodisaning ehtimoli 0 ga teng .
Agar hodisa ro‘y bermaydigan bo‘lsa, u holda sinashlarning hech bir natijasi
bu hodisaning ro‘y berishiga qulaylik tug‘dirmaydi. Bu holda  0m 
, va demak,
14 00
)( 
nnm
AP
.
3. Tasodifiy hodisaning ehtimoli nol va bir orasida bo‘ladi.
Tasodifiy hodisaning ro‘y berishiga barcha elementar hodisalarning bir 
qismigina qulaylik tug‘diradi. Bu yerdan  0 m n 
 ni olamiz. Demak,  0 m n
n n n  
 bu 
esa 	 (0, 1)m
P A
n 
 ni keltirib chiqaradi.
Shunday qilib, istalgan hodisaning ehtimoli nol va bir orasida bo‘ladi.
1.3.1-misol.  Qutida 7 ta oq, 3 ta qora shar bor. Undan tavakkaliga olingan
sharning oq bo‘lish hodisasi ehtimolini toping.
Yechish.   A
  olingan   shar   oq   chiqish   hodisasi   bo‘lsin.   Bu   holda   elementar
hodisalar   fazosi   10   ta   teng   imkoniyatli   elementar   hodisalardan   iborat   bo‘lib,
ularning   7   tasi   A   hodisaning   ro’y   berishiga   qulaylik   tug‘diradi.   Demak,
7,0
10 7
)( AP
.
1.3.2-misol.   Telefonda nomer terayotgan abonent oxirgi ikki raqamni esdan
chiqarib qo‘yadi va faqat bu raqamlar har xil ekanligini eslab qolgan holda ularni
tavakkaliga teradi. Abonentning kerakli raqamlarni terilganligi ehtimolini toping.
Yechish.   B
–kerakli   ikkita   raqam   terilganlik   hodisasi   bo‘lsin .   Elementar
hodisalar   soni   o‘nta   raqamdan   ikkitadan   nechta   o‘rinlashtirishlar   tuzish   mumkin
bo‘lsa, shuncha, ya’ni  909102
10 A
 ta turli raqamlarni terish mumkin.
Demak,   .
90 11
)(
2
10 
ABP
1. 3. 3-misol.   Qurilma 5 ta elementdan iborat bo‘lib, ularning 2 tasi eskirgan.
Qurilma   ishga   tushirilganda   tasodifiy   ravishda   2   ta   element   ulanadi.   Ishga
tushirishda eskirmagan elementlar ulangan bo‘lish ehtimolini toping.
15 Yechish.   A
  bilan   qurilma   ishga   tushirilganda   eskirmagan   elementlar
ulangan bo‘lish hodisasini belgilaylik. Mumkin bo‘lgan barcha elementar hodisalar
soni   2
5C
  ga teng. Bularning ichidan   2
3C
  tasi eskirmagan elementlar ulangan bo‘lish
hodisasi  A
 uchun qulaylik tug‘diradi. Shuning uchun  2
3
2
5 3
( ) 0.3
10C
P A
C  
. 
1.3. 4-misol.  Texnik nazorat bo‘limi tasodifan ajratib olingan 100 ta kitobdan
iborat   partiyada   5   ta  nuqsonli   kitob   topdi.   Nuqsonli   kitoblar   chiqish   hodisasining
nisbiy chastotasini toping.
Yechish.   A
  bilan olingan kitob nuqsonli chiqish hodisasini belgilaylik. 100
kitob   tekshirildi.   Bundan   o‘tkazilgan   tajribalar   soni   100n 
  ekanligini   olamiz .
Tekshirish   natijasida   5   ta   kitob   nuqsonli   chiqdi,   ya’ni   5   ( 5
)   marta   A
  hodisa
ro‘y   berdi.   Demak,   nuqsonli   kitob   chiqish   hodisasining   nisbiy   chastotasi
5
( ) 0, 05.
100W A  
1. 3. 5-misol.   Nishonga   20   marta   o‘q   uzilgan   shundan   18   ta   o‘q   nishonga
tekkani qayd qilingan. Nishonga tegishlar nisbiy chastotasini toping.
Yechish.   Demak,  jami  o‘tkazilgan tajribalar  soni   20n 
,   nishonga  tegishlar
soni   18   (ya’ni   shundan   18   tasida   A
  hodisa   ro‘y   berdi) .   Shunday   qilib,
18
( ) 0, 9
20W A  
.
1.3.6-misol.   Yashikda 4 ta oq, 10 ta qora va 6 ta ko‘k shar  bor. Yashikdan
tasodifan bitta shar olinadi. Shu sharning oq rangda bo‘lish ehtimolini toping.
Yechish.  Bu yerda tajriba yashikdan ixtiyoriy shar olinishidan iborat. Barcha
bunday tajribalar soni yashikdagi sharlar soniga teng, ya’ni  20n
. Oq shar chiqishi
hodisasini   A
 bilan belgilasak, unga qulaylik tug‘diruvchi elementar hodisalar soni
yashikdagi   oq   sharlar   soniga   tengligi   ravshan,   ya’ni   4m
.   Demak,   ehtimolning
klassik ta’rifiga asosan 
16 .
51
20 4
)( 
nk
AP
1. 3.7-misol.   O‘yin   kubi   tashlanganda   juft   raqam   yozilgan   tomoni   bilan
tushish hodisasi ehtimoli topilsin.
Yechish.  O‘yin kubining 6 ta tomoni bo‘lib, har bir tomoniga 1, 2, 3, 4, 5, 6
raqamlardan biri yozilgan. Demak, barcha ro‘y berishi mumkin bo‘lgan elementar
hodisalar soni   6n
. Juft raqam yozilgan tomoni tushishiga qulaylik tug‘diruvchi
elementar   hodisalar   esa   2,   4,   6   ya’ni   ularning   soni   3k
.   Agar   o‘yin   kubi
tashlanganda   juft   tomoni   tushish   hodisasini   A
  bilan   belgilasak,   u   holda   uning
ehtimoli klassik ta’rifga asosan quyidagicha bo‘ladi:
21
63
)( 
nk
AP
.
1. 3.8-misol.  Ikkita o‘yin kubi tashlangan. Kublarning tushgan tomonlaridagi
ochkolar   yig‘indisi   juft   son,   shu   bilan   birga   kublardan   hech   bo‘lmaganda   bitta
tomonida olti ochko chiqish ehtimolini toping.
Yechish.   «Birinchi»   o‘yin   kubida   tushgan   tomonida   bir   ochko,   ikki   ochko
va hokazo olti ochko tushishi mumkin. «Ikkinchi» kubni tashlaganda ham shunday
oltita   elementar   hodisadan   biri   bo‘lishi   mumkin.   «Birinchi»   kubni   tashlashdagi
hodisalarning   har   biri   «ikkinchi»   kubni   tashlash   natijasidagi   har   bir   hodisa   bilan
birga   ro‘y   berishi   mumkin.   Shunday   qilib,   barcha   mumkin   bo‘lgan   elementar
hodisalar soni  3666 
 ga teng. 
Bizni qiziqtirayotgan hodisaga (hech bo‘lmaganda bitta tomonida olti ochko
chiqadi,   tushgan   ochkolar   yig‘indisi   juft   son)   qulaylik   tug‘diruvchi   elementar
hodisalar quyidagi beshtadan biri bo‘ladi:
,1266;6,6)3 .1064;6,4)5,1046;4,6)2 ,862;6,2)4,826;2,6)1
  
 
17 Demak, 5	,	36			k	n , izlanayotgan hodisaning ehtimoli:
.
36 5

nk
P
1.3.9- misol .   Uchta   o ‘ yin   kubini   tashlashda   ikkita   kubning   ( qaysilari
bo ‘ lishining   ahamiyati   yo ‘ q )   yoqlarida   oltidan   farqli   turli   ( oltiga   teng   bo ‘ lmagan )
ochkolar   chiqish ,  qolgan   bitta   kubda   olti   ochko   chiqish   ehtimolini   toping .
Yechish.  Jami elementar hodisalar  ( , , ) i j k
ko‘rinishda bo‘lib,  , ,i j k
 lar 1dan 6
gacha bo‘lgan natural qiymatlarni qabul qiladi, demak, ular soni   3
6 216 
  ga teng.
Bitta   yoqda   olti   ochko   va   qolgan   ikkita   kubning   yoqlarida   turli   (oltiga   teng
bo‘lmagan) ochkolar chiqishiga qulaylik tug‘diruvchi hodisalar  (6, , ) j k
 ko‘rinishda
bo‘lib,   ,j k
  lar   1   dan   5   gacha   bo‘lgan   har   xil   natural   qiymatlarni   qabul   qiladi,
demak, ular soni   2
5 5 20  
  ga teng. Xuddi shunday birida 6 ochko   ( , 6, ) ,	
 ( , , 6) i k i k
qolgan   ikkita   kubning   yoqlarida   turli   oltiga   teng   bo‘lmagan   ochkolar   chiqishiga
qulaylik tug‘diruvchi hodisalar soni  20 20 40  
 bo‘ladi. Izlanayotgan ehtimol bizni
qiziqtirayotgan hodisalar soni  20 20 20 60   
 ni mumkin bo‘lgan barcha elementar
hodisalar soni  3
6
ga nisbatiga teng:
360 10 5
( ) .
6 36 18Р A   
1.3.10-misol .   N
  ta   detaldan   iborat   partiyada   n
  ta   yaroqli   detal   bor.
Tavakkaliga   m
  ta   detal   olingan.   Olingan   detallar   orasida   rosa   k
  ta   yaroqli   detal
bo‘lish ehtimolini toping.
Yechish.  Jami elementar hodisalar soni  N
 ta detaldan  m
 tadan detalni
ajratib olish usullari soniga, ya’ni  N
 ta elementdan  m
 tadan tuzilgan gruppalashlar
soni  m
NС
 ga teng.
Bizni   qiziqtirayotgan   hodisaga   ( m
  ta   detal   orasida   rosa   k
  ta   yaroqli   detal
bor) qulaylik tug‘diruvchi hodisalar sonini hisoblaymiz:  n
 ta yaroqli detal orasidan
18 k
 ta yaroqli detalni   к
nС
 ta usul bilan tanlab olish mumkin; bunda qolgan  km 
 ta
detal yaroqsiz bo‘lishi lozim:  km 
 ta yaroqsiz detalni esa  nN 
 ta yaroqsiz detal
orasidan   km
nNC 

  usul   bilan   olish   mumkin.   Demak,   qulaylik   tug‘diruvchi   hodisalar
soni  km
nNk
n CС 

 ga teng.
Izlanayotgan   ehtimol,   hodisaga   qulaylik   tug‘diruvchi   hodisalar   sonining
barcha elementar hodisalar soniga nisbatiga teng:
m
N km
nNk
n
C CC
P 


.
1.3.11-misol.   Uzunligi 30 sm bo‘lgan L kesmaga uzunligi 20 sm bo’lgan   l
kesma   joylashtirilgan.   L   kesmaga   tavakkaliga   tashlangan   nuqtaning   l
  kesmaga
tushish ehtimolini toping.
Yechish . Bu ehtimolni  hodisa  ehtimolining geometrik ta’rifidan foydalanib
hisoblaymiz.   L   kesmaning   uzunligi   30   sm,   l
  kesmaning   uzunligi   20   sm.   (3.1)
formulaga ko‘ra izlanayotgan ehtimol quyidagicha topiladi:
.
32
30 20

uzunliginingL uzunliginingl
P
1. 3. 12-misol .   Radiusi   r
  ga   teng   doiraga   kvadrat   ichki   chizilgan.   Doiraga
tavakkaliga tashlangan nuqtani kvadratga tushish ehtimolini toping.
Yechish .   Doiraning   yuzi   2
rS
doira 
,   kvadratning   yuzi
2
2
kvS r 
  (3.1-chizma).   (3.2)   formulaga   asosan   doiraga
tavakkaliga   tashlangan   nuqtaning   kvadrat   ichiga   tushish
ehtimoli       
.22
22	
	

rr
SS
P
kvdoira
     
1. 3.1-chizma
19 1. 3.13-misol.   Tomoni   R2
  ga   teng   kvadratga   doira   ichki   chizilgan.
Kvadratga   tavakkaliga   tashlangan   nuqtani   doiraga   tushish
ehtimolini toping. 
Yechish .   Doiraning   yuzi   2
RS
doir a 
,   kvadratning   yuzi
2
4
kvS R 
  (3.2-chizma). ( 3. 2) formulaga asosan doiraga tavakkaliga
tashlangan nuqtaning kvadrat ichiga tushish   ehtimoli
1. 3. 2 -chizma
.
44 22	
	

RR
SS
P
kvd o ira
 
1. 3.14 -misol.   T
  vaqt   oralig‘ining   ixtiyoriy   momentida   priyomnikka   ikkita
signal kelishi teng imkoniyatli. Agar signallar orasidagi vaqt  	
   dan kichik ( T	
)
bo‘lsa,   priyomnik   band   deb   hisoblanadi.   Priyomnikning   band   bo‘lish   ehtimoli
qancha?
Yechish.   To‘g‘ri   burchakli   xOy
  dekart
koordinatalar   sistemasini   qaraymiz.   x
  va   y
mos
ravishda birinchi va ikkinchi signallarning 
priyomnikka keladigan momentlari bo‘lsin. Unda
signallar   kelishining   barcha   mumkin   bo‘lgan
kombinatsiyalari  TyTx  0,0
 kvadrat nuqtalari                    1.3.3-chizma.
bilan   tasvirlanadi.   T
  vaqt   oralig‘i   ichida   signallar   kelishi   teng   imkonli   bo‘lgani
uchun  	
	 yx ;
  nuqtalarning   qaralayotgan   kvadrat   sohadagi   vaziyatlari   ham   teng
imkoniyatli.
Kvadradning   qaysi   nuqtalari   bizni   qiziqtirayotgan   A
  (priyomnik   band)
hodisaga   qulaylik   tug‘dirishini   aniqlaymiz.   A
  hodisa   signallar   orasidagi   vaqt
bo‘yicha farq 	
  dan kichik, ya’ni 
20  yx
                                                    (1.3.2)
bo‘lsagina ro‘y beradi.
Shunday   qilib,   kvadratning   A
  hodisaga   qaraylik   tug‘diradigan   sohasi   (3.3-
chizmada u shrtixlangan)  	
	 yx ,
  koordinatalari (3.2) tengsizlikni qanoatlantiradigan
nuqtalardan iborat ekan. Kvadratning yuzi  ;2
TS 
 shtrixlangan sohaning yuzi 	
			
2
22
2
0
21
2	  TTTTS
.
Bundan quyidagini olamiz:	
			
.11 2
2 2
2
0






T
T TT
SS
AP		
II BOB.  EHTIMOLLARNI   QO‘SHISH FORMULALARI NING
ASOSIY VARIANTLARI
2.1-§. Ehtimollarni qo‘shish formulasi
                Agar ixtiyoriy ikkita   A
1   va    A
2   hodisalar berilgan bo‘lsa,ehtimollarning
xossalaridan bilamizki, ularning yig‘indisining ehtimoli ushbu formula bilan
aniqlanadi.
                         P(	
A1  +  	A2 ) = P(	A1 )+P(	A2 ) – P(	A1∙A2  )                        (2.1.1)
Endi   bu   N   ta   A
1 , A
2 , … , A
N     hodisalar   uchun   umumlashtiramiz.   Buning
uchun   alohida   olingan   hodisalarninggina   emas,   balki   ularning   mumkin
bo‘lgan barcha kesmalarining ham ehtimollarini ham bilishimi kerak bo‘ladi.
Qulaylik uchun quyidagi belgilashlarni kiritamiz:
       P
i =P(	
Ai ),  P
ij =P( A
i ∙ A
j ),  P
ijk =P(	Ai∙Aj∙Ak ), ...,                     (2.1.2)
21 bu yerda indekslarni o‘sish tartibida joylashtiramiz va har bir ehtimollikdagi
indekslar mos tushmaydi.
Mumkin   bo‘lgan   barcha   ehtimolliklar   yig‘indisini   quyidagicha
belgilaymiz:S1=∑i	
Pi,S2=∑i<j
Pij,S3=	∑i<j<k
Pijk,…	,(2.1	.3)
bu   yerda   1	
≤i<j<k…	≤N	,   ya’ni   yig‘indilardagi   ehtimolliklar   faqat   bir   marta
qatnashadi va  S
r  yig‘indi 
CrN  ta qo‘shuluvchiga ega.  N = 2 da (2.1.1) ga ko‘ra 
P( 	
A1+A2¿=	S1−	S2                               (2.1.4)
tenglik   hosil   bo‘ladi.   Ushbu   formula   N     ta   (N ≤ 2
)   hodisa   uchun
umumlashtirib, quyidagi tenglikni hosil qila olamiz:
Teorema:  	
A1,A2,…	,AN       hodisalardan   kamida   bittasining   ro‘y   berish
ehtimoli ushbu formula bilan hisoblanadi;	
P1=	P(A1+A2+…	+AN)=	S1−	S2+S3−	S4+…	+(−	1)N−1SN.
  (2.1.5)
Teoremani ikki xil usulda isbotlash mumkin.
             1-isbot.    “Qo‘shish  va ajratib yozish metodi”. Ma’lumki, har qanday
hodisaning   ehtimoli   uni   tashkil   etuvchi   elementlar   hodisalar   ehtimollarining
yig‘indisiga   teng,   ya’ni   (5)   formuladagi  	
S1,S2,…   larni   elementar     hodisalar
ehtimollari   bo‘yicha   yoysak,   B   =   A
1 + A
2 + … + A
N   hodisani   tashkil   etuvchi
ixtiyoriy 	
ω∈B  .
Elementlar   hodisaning   ehtimoli   (2.1.5)   ning   o‘ng   tomonida   birga   teng
koeffitsienti   bilan   qatnashadi.   Faraz   qilaylik,   biror    	
ω∈B   elementar   hodisa	
A1,…	,AN
      hodisalardan   n   tasining   tarkibiga   kirishi.   U   holda  	ω   elementar
hodisa ehtimoli  	
S1   yig‘indidan n ga teng koeffitsient bilan,   	S2   yig‘indida   C
n2
22 ga teng koeffitsient bilan va h.k    S
n    ning tarkibi Cnn  ga teng koeffitsient bilan
qatnashadi. i > n da P(	
ω ) ehtimollik 	Si   ning tarkibida mavjud bo‘lmaydi. 
Demak, agar   	
ω∈B   elementar hodisa   A
1 , … , A
N      hodisalardan n tasining
tarkibida mavjud bo‘lsa, P(	
ω ) ehtimollik (1.1.5) ning o‘ng tomonida 	
n−Cn2+Cn3−…	+(−1)n−1Cnn.
                         (2.1.6)
koe f fitsient   bilan   qatnashadi.   endi   teoremani   isbotlash   uchun   yig‘indining
birga tengligini ko‘rsatish yetarli. Haqiqatdan ham 
n − C
n2
+ C
n3
− … +	
( − 1	) n − 1
C
nn
= 1 − ¿
¿ 1 − ( C
n0
− C
n1
+ C
n2
… ± C
nn
) = 1 − ¿
2-isbot.   “Matematik induksiya metodi”. (2.1.1) tenglikka ko‘ra (2.1.5)
formla N=2 uchun o‘rinli. Faraz qilaylik, (2.1.5) formula N-1     ta     A
1 , … , A
N − 1
hodisalar uchun o‘rinli bo‘lsin. quyidagi belgilashni kiritaylik:
B=	
A1+…	+AN.
U holda (1.1.1) ga ko‘ra ushbu tenglikka ega bo‘lamiz
P
1 = P	
( A
1 + A
2 + A
N	) = S
1 = P	( B + A
N	) = P	( B	) + P	( A
N	) − P	( B A
N	) . ( 2.1 .6 )
Shartga ko‘ra (1.1.5) formula 	
A1,…	,AN−1  hodisalar uchun o‘rinli, ya’ni 
P(B)=	
S1'−	S2'+S3'−…	±SN−1	' ,                            (2.1.7)
bu yerda  S
i'
 lar   S
i'
 lardan faqat 	
AN  hodisa qatnashmasligi bilan farq qiladi
P(BA)=P( A
1 A
N + … + A
N − 1 A
N ),
yani   B	
AN    ham   N – 1 ta hodisa yig‘indisiga   teng va farazga ko‘ra (2.1.5)
formula  
A1AN,…	,AN−1AN  hodisalar uchun o‘rinli : 
P ( BA ¿ ¿ N ) = S
1' '
− S
2' '
+ S
3' '
− … ± S
N − 1' '
¿
 ,                      (2.1.9)
23 bu yerda  Si''   yig‘indisi   S
i + 1   ning    A
N   hodisa qatnashadigan qo‘shiluvchilardan
iborat.
(1.1.8)   va   (1.1.9)   ifodalarni   (2.1.7)   ga   qo‘ysak,  	
S1''     P ( A ¿ ¿ N ) ¿
  larning
yig‘indisi  	
S1   ni   S
2' '
  va   S
1' '
  larning   yig‘indisi  	S2   ni   S
3'
  va   S
2' '
  larni   yig‘indisi  	S3
beradi   va   h.k.   shunday   qilib,   (2.1.5)   formula   N   ta   hodisa   uchun   o‘rinli
ekanligi kelib chiqadi.
Misol . Mos tushushlar (Monmort (1708) masalasi) 
N   ta   qartalardan   ikkita   qartalar   dastasining   har   biri   yaxshilab
aralashtiriladi va ikkala dastadagi qartalarning joylashish tartibi solishtiriladi.
Biror o‘rinda bir xil qarta joylashgan bo‘lsa, shu joyda mos tushish hodisasi
ro‘y   beradi   deyiladi.   Kamida   bitta   mos   tushish   hodisasining   ro‘y   berish
ehtimolini topish talab qilinsin. 
Yechish. i – inchida (1 ≤ i ≤ N) o‘rinda mos tushish hodisalarining ro‘y
berishini 	
Ai  orqali ifodalaylik. U holda (1.1.5) formulaga ko‘ra	
P(A1+…	+AN)=∑i	
P(A¿¿i)−∑i	
P(AiAj)+…	+(−1)P(A1,A2,…	,AN)(2.1	.10	)¿
Masalaning   qo‘yilishiga   ko‘ra   hamma     A
1 , … , A
N   hodisalar   teng
imkoniyatli shu sababli
           P( A
1 ¿ = … = P	
( A
N	) , P	( A
1 A
2	) = … = P	( A
N − 1 A
N	) , … .
Demak,   (1.1.10)   formuladagi   yig‘indilarda   bittta   qo‘shuluvchini,
aytaylik,   P( A
1 ),   P(	
A1A2 ),   ...   larni   olib,   qo‘shuluvchilar   soniga   ko‘paytirish
yetarli. (1.1.10) ga asosan hosil qilamiz:	
P1=	P(A1+…	+AN)=	NP	(A1)−CN2P(A1A2)+…	¿
P(	
A1 ) ni hisoblaylik. Ehtimolning klassik ta’rifiga ko‘ra 
P ( A ¿ ¿ 1 ) = m ( A
1 )
n . ¿
24 Birinchi   dastadagi   qartalar   biror   tarkibida   joylashgan   bo‘lsin.   Unda
ikkinchi dastadagi qartalarni birinchi dastaga solishtirish uchun  n=N! Usulda
tartiblash   mumkin.   Endi   A
1   hodisa   ro‘y   beradigan   hollarni   hisoblaymiz.
Birinchi   o‘rinda   mos  tushish   hodisasi   ro‘y   bergan   bo‘lsin.   U  holda   ikkinchi
dastadan   N   –   1   ta   qartani   (N  –   1)!   usulda   tartiblash   mumkinligini   e’tiborga
olsak, m(A1 )=(N-1)! bo‘ladi. Demak,    
P(	
A1¿=	(N	−1)!	
N	=	1
N
Endi,   faraz   qilaylik   ,  	
A1∙A2   hodisa   ro‘y   bergan   bo‘lsin .   U   holda   ikkinchi
dastadagi N – 2  ta qartani (N – 2)  usulda tartiblash mumkin va 
P( A
1 A
2 ¿ = m	
( A
1 A
2	)
n  = 	( N − 2	) !
N = 1
N ( N − 1 ) = 1
P
N2 .
bo‘ladi huddi shuningdek,
  P( A
1 A
2 A
3 ¿ = m	
( A
1 A
2 A
3	)
n =	( N − 3	) !
N = 1
N ( N − 1 ) ( N − 2 ) = 1
P
N3 .
va h.k ehtimolliklarni hisoblaymiz. Bularga asosan (2.1.11) dan 
P
1 = N 1
N − C
N2 1
P
N2 + C
N3 1
P
N3 − … ¿
         (2.1.12)
tenglikka ega bo‘lamiz. Agar  C
Nm
= P
N2
m !   tenglikni e’tiborga olsak,
P
1 = 1 − 1
2 ! − … + ¿
munosabatni hosil qilamiz.
Bundan ko‘rinadiki, 1 – 
P1  ehtimol
e − 1
= 1 − 1 + 1
2 ! − 1
3 ! + …
25 Yoyilmaning birinchi N+1 ta hadi yig‘indisiga teng. Demak, 
lim
N → ∞ ( 1 − P
1 = e − 1
)
Shunday qilib quyidagi munosabat o‘rinli bo‘ladi:P1≈1−e−1=0.63212	…
Bundan   quyidagi   xulosani   chiqarish   mumkin:   N   yetarlicha
katta qiymatlarida kamida bitta mos tushish hodisasining ro‘y berish
ehtimoli amaliy jihatdan N ga bog‘liq emas va 	
1−	e−1   ga teng.
   2.2-§. N ta hodisadan m tasining ro‘y berish   ehtimoli.
1-teorema. 	
A1 ,A2 ... 	A3  hodisalardan rosa m tasining (1	≤m≤N )
ro‘y berish ehtimoli  P
[ m ]  ushbu formula bilan aniqlanadi:
P
[ m ] =
∑
r = 0N − m
¿ ¿
Izoh.   Oldingi   paragrafdagi   natijaga  ko‘ra  birorta  ham  hodisaning   ro‘y
berish ehtimoli quydagiga  teng
P
[ 0 ] = 1 -  S
1 + ¿
 	
S2−S3+…	±SN  .
Demak, agar biz  	
S0=1   deb qabul qilsak, (2.2.1)     formula m = 0 uchun
ham o‘rinli bo‘ladi. 
Teoremaning isboti. Faraz qilaylik 	
P[0]=	P(B)  bo‘lsin va biror 	ω	∋B
elementar   hodisa      	
A1,A2,…	AN   hodisalardan     n   tasining   tarkibiga   kirsin.   U
holda  	
ω	∋B   hodisa     (2.2.1)   tenglikning   o‘ng   tomoniga   faqat   n   =   m
bo‘lgandagina   kiradi.   Shuni   qayd   etib   o‘tamizki,   agar   ω A
1 , A
2 , … A
N
26 hodisalardan   N   tasining   tarkibiga   kirsa,   u   holda   P( ω
)       ehtimol   (2.2.1)
tenglikdagi    Sm,Sm+1,…	Sn     yig‘indilar   tarkibiga   kiradi   va  	Sn+1,…	SN   yigindilar
tarkibiga   kirmaydi.   Demak,   n   <   m   da     P( ω
)         ehtimol   (2.2.1)     tenglikning
o‘ng tomonida qatnashmaydi, ya’ni agar tenglikning o‘ng tomonini elementar
hodisalar   ehtimoli   bo‘yicha   yoysak,   P( ω
)       lar   o‘zaro   qisqarib   ketadi.
Haqiqatdan   ham   P(	
ω )   ehtimoli   n   >   m   da    	Sk   (m	¿k≤n )     yigindiga   C
nk
koefitsiyent bilan kiradi. Shunday qilib P( ω
)  ehtimol (2.2.1) tenglikning o‘ng
tomoniga 	
Cnk−Cm+1	m	Cnm+1+Cm+2	m	Cnm+2−…	±Cn−mm	Cnn−m
              (2.2.3)
koefitsiyent bilan kiradi.
C
m + km
∙ C
nm + k
=	
( m + k	) !
m ! k ! ∙ n !	
(
m + k	) !( n − k − m	) ! = n !
m !	( n − m	) ! ∙	
( n − m	) !
k !	
( n − m − k	) ! = C
nm
C
n − mk
tenglikka ko‘ra (1.2.2) ifoda ushbu ko‘rinishga keladi:
C
nm
( C
n − m0
− C
n − m1
+ C
n − m2
− … ± C
n − mn − m
)
                            (2.2.3)
Bu   yerda   qavs   ichidagi   ifoda   ¿
    ning   binomal   yoyilmasi   ekanligi
e’tiborga olinsa, (1.2.3)  ifoda nolga tengligi kelib chiqadi.
Misol.   Misol   sifatida   mos   tushishlar   haqidagi   masalalarni   qaraymiz.
Oldingi   paragrfda   biz   S   =   1
k !   Tenglikni   topgan   edik.   Ushbu   ifodani   (2.2.1)
formulaga   qo‘yib,   rosa   m   ta   mos   tushish   hodisalari   ro‘y   berish   ehtimolini
hisoblaymiz . m=0, m=1, ... , m = N da quyidagi tengliklarga ega bo‘lamiz:
P
[ 0 ] = 1 − 1 + 1
2 ! − 1
3 ! + … ± 1	
(
N − 1	) ! ± 1
N !  ,	
P[1]=1−	1+	1
2!−	1
3!+…	±	1	
(N−	2)!±	1	
(N−1)!
 ,
P
[ 2 ] = 1
2 ! ¿
 ),
27 P
[ 3 ] = 1
3 ! ¿
 ),
− − − − − − − − − − − − − … ,P[N−2]=	1	
(N	−2)!¿
 ),	
P[N−1]=	1	
(N−1)!¿
 
P
[ N − 2 ] = 1
( N ) ! ,
Bu yerda  	
P[N−2]=0   tenglk shuni ko‘rsatadiki, rosa N – 1 ta mos tushish
hodisasi   ro‘y   berishi   mumkin   emas.   Haqiqatdan   ham,   agar   N   –   1   ta   mos
tushish  hodisasi ro‘y bergan bo‘lsa, N – orinda ham o‘z-o‘zidan mos tushish
ro‘y beradi. 
(2.2.4) tengliklardan ko‘rinadiki, 	
Pm   ehtimollikdagi qavs ichidagi ifoda	
e−1
  ning qatorga yoyilmasidagi birinchi N – m ta hadining yig‘indisini beradi.
Shu sababli ushbu munosabat bajariladi:
lim
N → ∞ P
[ m ] = 1
m ! e − 1
,
ya’ni   cheksiz   sondagi   qartalardan   iborat   ikkita   qartalar   dastasi   dastasi
solishtirilsa,   mos   tushishlar   soni   parametri   biriga   teng   bo‘lgan   Puasson
taqsimottiga ega bo‘ladi.
2-teorema.   A
1 , A
2 , … , A
N   hodisalardan   kamida   m   tasining   ro‘y   berish
ehtimoli ushbu formula bilan hisoblanadi:
                	
Pm=Sm−Cmm−1Sm+1+Cm+1	m−1Sm+2−…	±CN−1	m−1SN.            (2.2.5)
Teoremani isbotlash uchun (1.2.1)   tenglkdan foydalanladi Ehtimolnng
xossasiga ko‘ra
P
m = P
[ m ] + P	
[
m + 1	] + … + P
N .                                                     (2.2.6)
28 Bu   tenglikka  P[k]   larning   (m   ≤ k ≤ N
)   qiymatlarin   qo‘yib,   qator
soddalashtirishlardan keyin (2.2.6) tenglikni hosil qilish mumkin.
III BOB. MOS TUSHISHLAR SONLARINING KO‘P
O‘LCHOVLI TAQS I MOT I
3.1-§. Ehtimollarni qo‘shish teoremasining umumlashmasi
Quyidag hodisalar sistemasini qaraymiz. 
               ¿
                              (3.1.1)
Faraz qilaylik, biror tajrbada ushbu hodsalardan ko‘pi bilan N tasi ro‘y
berishi mumkin bo‘lsin, agar  ξ
i	
( i = 1 , k − 1	)
 ro‘y bergan (	1(i) ) tpdagi  hodisalar soni
bo‘lsa, ushbu shartlar bajarilsin:	
{	
0≤ξi≤N	,i=1,k−1	
0≤ξ1+ξ2+…	+ξk−1≤N
Teorema. Tajrbada 	
m1  ta ( 1 '
) tipdagi 	m2  ta ( 1 ' '
) tipdag va h.k  	mk−1  ta (	1(k−1)
) tipdagi hodisalarning ro‘y berish ehtimoliquyidagi formula bilan aniqlanadi:	
Pn(m1,…	,mk−1)=∑r=0
mk
¿¿	
∙∏j−1
k−r
Cmj+ij	
mj	Cmk−1+r−i1−…−ik−2	
mk−1
(3.1.2)
bu yerda 	
mk=	N	−m1−…	−mk−1,	
Sr(m1,…	,mk−1,i1,…	,ik−2)=¿
=
∑ j	
( − 1)
, j( k − 1)
, P A
j
1	( 1) ∙ … ∙ A
j
m
1 + i	(1) ∙ … ∙ A
j
1	(k − 1)(k − 1)
∙ … ∙ A
j
m	( k − 1)(k − 1)(
k − 1	) + r − i
1 − … − i
k − 2
29 (2.1)   munosabatda   k=2   da   [1]   ishning   4-bo‘limida   isbotlangan   (3.1.1)
formula, k=3 da esa [3] ishda isbotlangan formula kelib chiqadi.
Agar (3.1.1) hodisalar o‘zaro bog‘liq bo‘lmasa va 
                     Ar(i)∙Ar(j)=∅,i≠	j,i,j=1,k−1       hamda 
P ( A ¿
¿ 1 ( i )
) = P	
( A
2	( i))
= … = P	( A
N	( i))
= P
i , 1 , k − 1 ¿       shartlar bajarlsa (3.1.2)
formuladan quydagi taqsimot kelib chiqadi:
                         P
N	
( m
1 , m
2 , … , m
k − 1	) = N !
m
1 ! m
2 ! … m
k ! P
1m
1
P
2m
2
… P
km
k
    bu yerda 
P
k = 1 − P
1 − … − P
k − 1 .
 
Teoremaning   isboti.   Teoremani   qo‘shib   va   chiqarib   tashlash   metodi
yordamida isbot qilamiz. Ω=(	
ω¿  elementlar hodisalar fazosi va  
G=( ξ
1 = m
1 , ξ
2 = m
2 ,...,	
ξk−1=mk−1 )
bo‘lsn. U holda ehtimolning xossasiga ko‘ra 	
PN(m1,m2,…	,mk−1)=	P(G)=	∑ω∋G
P(ω)
bo‘ladi.   Ushbu   tenglikdan   ko‘rinadiki,   agar   (2.1.1)   formulaning   o‘ng   tomni
G-ga   tegishli   elementar   hodisalar   ehtimollari   bo‘yicha   yoyilsa,   bu
ehtimollarning   koefsientlari   birga   teng   bo‘lishi   kerak.   Demak,   teoremani
isbotlash   uchun   ixtyoriy   ω ∋ G
  elementar   hodisaning   ehtimoli   (3.1.2)
tenglikning   o‘ng   tomoniga   birga   teng   koefitsient   bilan   kirishni   ko‘rsatish
yetarli.
Faraz   qilaylik,  	
ω0∋G   elementar   hodisa   (3.1.1)   tenglamadagi   ∙tasining
tarkibiga   kirsin.   a(n,m)   orqali   P( ω
0 )   ehtimolning   koefsientini   belgilaylik,   bu
yerda.
30 n =  n
1 + n
2 + … + n
k − 1 ,
m=m1+m2+…	+mk−1.
(2.1.2) tenglikdan quyidagiga ega bo‘lamiz:
a	
( n , m	) =
∑
r = 0n − m
¿ ¿
Agar   C
nm
= n !
m !	
( n − m	) !      ekanligi e’tiborga olinsa, quyidagi tenglik to‘g‘rilgiga
ishonch hosil qilish mumkin:
C
m
j + n
jm
j
∙ C
n
jm
j + n
j
= C
n
jm
j
∙ С
n
j − m
ji
j
Bunga ko‘ra (3.1.2) dan ushbu tenglikka ega bo‘lamiz:
a ( n , m ) =
∏
j = 1k − 1
C
n
jm
j
∙ C
n
j − m
ji
j
∑
r = 0n − m
¿ ¿
Ma’lumki,	
(
∏
j = 1k − 2
C
n
ji
j
∙ C
n
k − 1 − m
k − 1r − i
j − … − i
k − 2	)
∙ ¿
gipergeometrik     taqsimotning     umumlashmasidir.   Demak,   (3.1.2)   nig   i
1 , i
2 , … , i
k − 1
o‘zgaruvchilarning   mumkin   bo‘lgan   qiymatlari   bo‘yicha   yig‘indisi   birga   teng,
ya’ni	
∑i1=0
r	
…	∑ik−2=0	
r−i1−…−ik−3
∏j=1
k−2
Cnj+mj	
ij	∙Cnk−1−mk−1	
r−i1−…−ik−2=Cn−mr	.
Bu tenglikka ko‘ra
                             	
a(n,m)=∏j=1
k−2
Cnj
mj∙Cnk−1
mk−1∑r=0	
n−m
¿¿
31 Agar   C
n0
= 1
  (n≥0 ) deb qabul qilinishi e’tiborga olinsa, yuqoridagi tenglikdan
ko‘rinadiki,
n
1 = m
1 , … , n
k − 1 = m
k − 1  da n=m va 	
a(n,m)=∏j=1
k−2
Cnj
mj∙Cnk−1
mk−1∑r=0	
n−m
¿¿
Boshqa hollarda, ya’ni n<m da 	
∑r=0	
n−m
¿¿
va a(n,m)=0.  Teorema isbot bo‘ldi.
3.2-§. Mos tushishlar sonlar in ing ko‘p o‘lchovli taqsimoti haqida
Har   biri   bir   biridan   N   ta   soqqadan   iborat   k(k   ≥   1)   guruh   soqqalar
berilgan bo‘lsin. Avval birinchi guruh, keyin ikkinchi guruh va h.k  k – guruh
soqqalarini   raqamlangan   N   ta   qutiga   bittadan   joylaymiz.   Agar   biror   qutida
quti   raqami   bilan   shu   qutiga   tushgan   i   ta   soqqa   raqami   bir   xil   bo‘lsa,   shu
o‘rinda   i   (1   ≤ i ≤ k
)   karrali   mos   tushish   hodisalarining   ro‘y   berish   ehtimoli
quyidagi formula bilan aniqlanadi:
Teorema. 	
m1  o‘rinda bir karrali,  m
2  o‘rinda ikki karrali va h.k 	mk  o‘rinda
k   karrali   mos   tushish   hodisalarining   ro‘y   berish   ehtimoli   quyidagi   formula
bilan aniqlanadi:
P
N	
( m
1 , m
2 , … , m
k	) = 1
m
1 ! , … , m
k ! ¿ ¿
32 ∙ A
r( m
1 , … , k
k − 1 , i
1 , … , i
k − 1	)
i
1 ! , … , i
k − 1 !	
( r − i
1 − … − i
k − 1	) !( m
0 − r	) ! , ( 3.2 .1 )
Bu yerda  m
0 = N − m
1 − … − m
k ,	
Ar(m1,…	,kk−1,i1,…	,ik−1)=¿
¿
∑
j
1 = 0m
1 + i
1
∙ … ∙
∑
j
k − 1m
k − 1 + i
k − 1
∏
n = 1k − 1
⌊ m
k − r +
∑
ϑ = 1n	
(
m
ϑ − j
ϑ − i
ϑ	) ⌋( m
0 − r + j
1 + … + j
k − 1	) ! C
m
n + i
nj
n
Isbot.  Teoremani isbotlash uchun ehtimollarni qo‘shish formulasining ushbu
umumlashmasidan foydalanamiz. Agar 	
A1(1),A2(1),…	,AN(1)
− − − − − − − − ¿
A
1( k )
, A
2( k )
, … , A
N( k )
hodisalar   guruhlari   berilgan   bo‘lsa,   tajribbada   birinchi   guruh   hodisalardan  	
m1
tasining   va   h.k   k-guruh   hodisalardan  	
mk   tasining   ro‘y   berish   ehtimoli   ushbu
formula yordamida hisoblanadi:	
PN(m1,m2,…	,mk)=	∑i1=0
r	
¿¿
∙
S
r	
( m
1 , … , m
k , i
1 , … , i
k − 1	) ∏
j = 1k − 2
C
m
j + i
jm
j
C
m
k + r − i
1 − … − i
k − 1m
k − 1
,
bu yerda
0 ≤ m
i ≤ N , i = 1 , k , 0 ≤ m
1 + … + m
k ≤ N , m
0 = N − m
1 − … − m
k	
Sr(m1,…	,mk,i1,…	,ik−1)=	¿
33        
¿
∑
j ( 1 )
, … , j ( k ) P( A
j
1	( 1)(1)
∙ … ∙ A
j
m
1 + i
1	(1)(1)
∙ … ∙ A
j
1	( k)(k)
∙ … ∙ A
j
m
k + r − i
1 − … − i
k − 1	(k)(k)	)
.
 Ushbu formuladagi 	
Sr(m1,…	,mk,i1,…	,ik−1)  ni topamiz. Agar 
{ A
j
1( 1 )
∙ … ∙ A
m
k + r − i
1 − ¿ … − i
k − 1 ¿
}   hodisalar   teng   imkoniyatligi   e’tiborga   olinsa,   quyidagi
tenglikka ega bo‘lamiz:	
Sr(m1,…	,mk,i1,…	,ik−1)=CNm1+i1∙CN−m1−ik−1	
m2+i2	∙…	∙CN−m1−…−mk−1−i1−…−ik−1	
mk+r−i1−…−ik−1	∙
     ∙	
P(A1(1)∙Am1+i1	
(1)	∙…	∙A1(k)∙…	∙Amk+r−i1−…−ik−1	
(k)	)(3.2	.2	.)
(2)   tenglikdagi   P	
( A
1	( 1)
∙ A
m
1 + i
1	(1)
∙ … ∙ A
1	( k)
∙ … ∙ A
m
k + r − i
1 − … − i
k − 1	(k)	)
  ehtimolni   hsoblash   uchun
ehtimolnng klassik ta’rifidan foydalanamiz:, 
P	
( A
1	( 1)
∙ A
m
1 + i
1	(1)
∙ … ∙ A
1	( k)
∙ … ∙ A
m
k + r − i
1 − … − i
k − 1	(k)	)
= m
n
Har bir guruh soqqalarini N ta qutiga bittadan N! usulida joylash mumkin. 
Agar guruhlar k taligi e’tiborga olinsa ,
n = (N!	
¿k
bo‘ladi. Endi m ning qiymatini hisoblaymiz. Faraz qilaylik,  	
m1+i1   o‘einda bir
karrali   m
2 + i
2   o‘rinda ikki karrali va h.k   m
k + r − i
1 − … − i
k − 1   o‘rinda k karrali mos
tushish   hodisalari   ro‘y   bergan   bo‘lsin.   Agar   bir   karrali   mos   tushishlar   faqat
birinchi guruh elementlari hisobidan va h.k. k karrali mos tushishlar 1,2,..., k
–   guruh   elementlari   hisobidan   ro‘y   bergan   bo‘lsa,   u   holda   bunday   holatlar
soni 	
Cm1+j1	
0	…	Cmk−1+ik−1	
0	(m0−r)!(m0+r+i1)!…	(m0+mk−1−	r+i1+…	+ik−1)!
bo‘ladi.   Agar   bir   karrali   va   h.k   k   karrali   mos   tushishlar   har   xil   guruhlar   elementlari
hisobidan   ro‘y   berishi   mumkinligi   e’tiborga   olinsa,   umumiy   holda   ushbu   ifodaga   ega
bo‘lamiz:
C
m
1 + j
1j
1
∙ … ∙ C
m
k − 1 + i
k − 1j
k − 1
∙	
( m
0 − r + j
1 + … + j
k − 1	) !( m
0 + m
1 − r − j
1 + i
1	) ! ∙
34 ∙( m
0 + m
1 + m
2 − r − j
1 − j
2 + i
1 + i
2	) ! …	( m
0 + … + m
k − 1 − r − j
1 − … − j
k − 1 + i
1 + … + i
k − 1	) ! ( 3.2 .3 )
bu   yerda  	
j1   i-guruhdagi   birorta   ham   elelmenti   mos   tushishlarda
qatnashmaydigan elementlar soni .
(3.2.3)   ifodaning    	
ji     lar   (1  	≤i≤k−1 )   bo‘yicha   yig‘idisini   olib,   quyidagi
munosabatni hosil qilamiz:
A
r	
( m
1 , .. , m
k − 1 , i
1 , … , i
k − 1	) = ¿	
¿∑j1=0	
m1+i1
∙∙∙∑jk−1	
mk−1
Cm1+j1	
j1	∙…	∙Cmk−1+ik−1	
jk−1	∙(m0−	r+	j1+…	+	jk−1)!(m0+m1−	r−	j1+i1)!∙	
∙(m0+m1+m2−r−	j1−	j2+i1+i2)!…	(m0+…	+mk−1−r−	j1−…	−	jk−1+i1+…	+ik−1)!=	m(3.2	.4)
(2.2.4) ga asosan 
P	
( A
1	( 1)
∙ … ∙ A
m
1 + i
1	(1)
∙ … ∙ A
1	( k)
… ∙ A
m
k + r − i
1 − … − i
k − 1	(k)	)
= A
r ( m
1 , … , m
k − 1 , i
1 , … , i
k − 1 )
¿ ¿
bo‘ladi. Ushbu ifodani (2.2.2) ga  qo‘yib, quyidagi tenglikni hosil qilamiz:	
Sr(m1,…	,mk,…	,i1,…	,ik−1)=¿	
∙CNm1+i1CN−m1−i1	
i2	…	CN−m1−…−mk−1−i1−…ik−1	
mk+r−i1−…−ik−1	∙Ar(m1,…	,mk−1,i1,…	,ik−1)	
¿¿
Bunga   asosan   ehtimollarni   qo‘shish   formulasining   umumlashmasidan   ushbu
ifodani hosil qilamiz:	
PN(m1,…	,mk)=∑r=0
m0
(−1)r∑i1=0
r	
∑i2=0	
r−i1
…	∑ik−1=0	
r−i1−…−ik−2
∏j=1
k−2
Cmj+ij	
mj	Cmk+r−i1−…−ik−1	
mk−1	∙
∙ C
Nm
1 + i
1
C
N − m
1 − i
1m
2 + i
2
… C
N − m
1 − … − m
k − 1 − i
1 − … i
k − 1m
k + r − i
1 − … − i
k − 1
∙ A
r	
( m
1 , … , m
k − 1 , i
1 , … , i
k − 1	)
¿ ¿
Ayrim soddalashtirishlardan keyin ([1], [2]) hosil qilamiz:
35 ∏
j = 1k − 2
C
m
j + i
jm
j
C
m
k + r − i
1 − … − i
k − 1m
k − 1
∙ C
Nm
1 + i
1
C
N − m
1 − i
1i
2
… C
N − m
1 − … − m
k − 1 − i
1 − … i
k − 1m
k + r − i
1 − … − i
k − 1
= ¿¿¿¿
Ushbu tenglikka ko‘ra (2.2.5) dan teoremaning isboti kellib chiqadi.
(3.2.1) formula k=1 va k=2 da ushbu nisbatan sodda ko‘rinishga ega bo‘ladi.
P
N	
( m
1	) = 1
m
1 ! ∑
r = 0N − m
1
( − 1 ) r 1
r !
P
N
( m
1 , m
2	) = ¿
¿ 1
m
1 ! m
2 ! N ! ∑
r = 0m
0
( − 1 ) r
∑
i = 0r ∑
k = 0m
i − i
C
m
i + ik	
(
m
0 − r + k	) !( m
0 + m
1 − r − k − i	) !
i !	
( r − i	) !( m
0 − r	) ! .
bu yerda 	
m0=	N−	m1−m2  .
 
36 XULOSA.
Hodisalar   yig‘indisining   ehtimolini   yoki   shu   masalaga   olib   kelinadigan
murakkab hodisalar ehtimolini ehtimollar nazariyasining muhim vazifalaridan biri
hisoblanadi. Umumiy holda hodisalar yi’gindisining ehtimolini hisoblash formulasi
tegishli   darslik   va   o‘quv   qo‘llanmalarda   berilgan   va   uning   qator   tatbiqlari     ham
qaralgan. Lekin qator masalalarni hal qilishda  ushbu formulalarni to‘gridan-to‘gri
qo‘llab   bo‘lmaydi.   Ularning   turli   umumlashmalari   alohida   variantlarni   qarashga
to‘g‘ri   keladi.   Masalan,   n   ta   tajribada   A   hodisaning   ro‘y   berish   ehtimollarini
hisoblashda,   har   bir   tajribada   faqat   bittasi   ro‘y   berishi   mumkin   bo‘lgan   A
1 , … , A
n
hodisalar berilgan bo‘lsa, n ta tajribada   A1   ning  	m1   marta va hokazo  	Ak    ning	
mk
 marta 
(
m1+m2+…	+mn =n)   ro‘y   berish   ehtimollarini   hisoblashda   ehtimollarni   qo‘shish
formulalarining umumlashmalarini topishga to‘g‘ri keladi.
Qaralayotgan   ishda   ushbu   ehtimollarni   hisoblash   formulalari   keltirib
chiqariladi.   Ushbu   formulalar   binomial   va   polinmial   taqsimotlarning
umumlashmalari   bo‘lib,   ulardan   ma’lum   binomial   va   polinmial   taqsimotlar
kelib   chiqadi.   Shuningdek,   ushbu   bitiruv   ishida   topilgan   formulalarning
tegishli masalalarini yechishga tatbiqi ham qaraladi. Masalan, mos tushishlar
sonining   tegishli   masalalarni   yechishga   tatbiqi   ham   qaraladi.   Masalan,   mos
tushishlar sonining ko‘p o‘lchovli taqsimoti topiladi. 
Bitiruv   malakaviy   ishda   ko‘rilgan   masalalar   tahlilini   keyinchalik   yana
quyidagi yo‘nalishlarda davom ettirish mumkin.
37 1.   Hodisalar   ro‘y   berishlar   sonining   sonli   xarakteristikalarining
(matematik kutilma, despersiya) xusiusiyatlarini o‘rganish.
2.  Topilgan taqsimot qonunlarining asimptotik ko‘rinishlarini topish
3. Asimptotik holatlarda yaqinlashish tezliklarini baholash. 
4.   Topilgan   formulalar   tatbiqiga   doir   masalalarni   davom   ettirish   va
hokzao. 
38 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR
1. А.А. Боровков. Теория вероятносдтей, “Наука” – Москва, 1976, 352 ст.
2. Б.В. Г нденко . Курс теории вероятивстей, “Наука”- М осква, 1988, 447 ст.
3. В. Феллер. Введени е  в теорию вероятностей и ее приложения, 1-том,
  “Мир”-Москва, 1984, 527 ст
4.Н. Я. В и линкин. Комбинаторика. – М, “Наука”, 1969  328 ст.
5. Х. Курбонов. Задача о cложном кратном совподении, св.тr. СамДУ
  “ Во просы математического анализа и его приложения”,  С амарканд,
  1983, 48-50 ст.
6. X. К.Курбонов. Одно об о бшение формулы cложения вероятности 
  св.тr. СамДУ “Вачислител ь ны е  алгоритм ы  прикланой матем а тики”, 
Самарқанд, 1987, 52-55.
7. Т.Л. Соати. Элем е нты теории массового обслуживания и ее приложения,
  -М,: Советекое радио,  1971, 510 ст
8. Л. Клейнрок, Теория массового обс л уживания, 
М осква:”Машиностро е ния”, 
  1970, 432 ст.
9. Л. Така ч . Комбинаторн ые  методы в теории cлучайных проессов,
  -М. “Мир”, 1971, 264 ст
39

EHTIMOLLARNI QO‘SHISH FORMULASI VA UNING UMUMLASHMALARI MUNDARIJA 1.2-§. Kombinatorika elementlari. ............................................................................................................... 7 Biror qoida bo‘yicha chekli sondagi elementlardan tuzilgan to‘plamning mumkin bo‘lgan barcha turli xil kombinatsiyalarini hisoblashga doir masalalar kombinatorika masalalari deyiladi. Matematikaning bunday masalarini yechish bilan shug‘ullanadigan bo‘limi kombinatorika deyiladi. .................................... 7 Ko‘paytirish qoidasi. Agar ob’ekt ta usul bilan tanlansa va shunday tanlashdan so‘ng ob’ekt ta usul bilan tanlanishi mumkin bo‘lsa, u holda va tanlov ta usul bilan tanlanishi mumkin. ............................................ 7 Demak olti xil buterbrod tayyorlash mumkin. ............................................................................................. 8 O‘rinlashtirishlar. ta elementdan tuzilgan chekli to‘plam berilgan bo‘lsin. ta turli elementdan tadan o‘rinlashtirishlar deb, berilgan ta elementdan olingan ta elementni o‘z ichiga olgan barcha mumkin bo‘lgan shunday gruppalarga aytiladiki, ular bir-birlaridan yo elementlarining tarkibi, yo tartibi bilan farq qiladi. ta elementdan tadan tuzilgan o‘rinlashtirishlar soni orqali belgilanadi. ................................... 8 ta turli elementdan tadan takrorsiz o‘rinlashtirishlar soni .......................................................................... 8 (1.2.1) ......................................................................................................................................................... 8 ta turli elementdan tadan takrorlanadigan o‘rinlashtirishlar soni .............................................................. 8 (1.2.2) ......................................................................................................................................................... 8 formula bo‘yicha topiladi. ............................................................................................................................ 8 O‘rin almashtirishlar. ta turli elementdan tuzilgan o‘rin almashtirishlar deb, ta elementdan tuzilgan va bir-biridan faqat elementlarining tartibi bilan farq qiladigan mumkin bo‘lgan barcha gruppalarga aytiladi. ........................................................................................................................................................ 9 O‘rin almashtirishlar soni orqali belgilanadi. ............................................................................................... 9 ta turli elementdan takrorlamasdan o‘rin almashtirishlar soni ................................................................... 9 (1.2.4) ......................................................................................................................................................... 9 formula bo‘yicha aniqlanadi. ....................................................................................................................... 9 Demak 4 xil fanni dars jadvaliga 24 xil usulda joylashtirish mumkin. ........................................................... 9 II BOB. EHTIMOLLARNI QO‘SHISH FORMULALARINING ASOSIY VARIANTLARI .......................................... 21 2.1-§. Ehtimollarni qo‘shish formulasi ....................................................................................................... 21 III BOB. MOS TUSHISHLAR SONLARINING KO‘P O‘LCHOVLI TAQSIMOTI .................................................... 29 3.1-§. Ehtimollarni qo‘shish teoremasining umumlashmasi ...................................................................... 29 3.2-§. Mos tushishlar sonlarining ko‘p o‘lchovli taqsimoti haqida ............................................................. 32 XULOSA. ..................................................................................................................................................... 37 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR ................................................................................................................ 39 1

KIRISH. 1.Masalaning dolzarbligi. Ehtimollar nazariyasining qator masalalarini yechishda ko‘pincha qaralayotgan hosisani boshqasiga nisbatan sodda hodisalar ustida birlashma, kesishma, ayrim hodisalar ustida amallarini bajarish orqali hosil bo‘ladigan hodisa sifatida qarashga to‘gri keladi. Maslan, nishonga qarata n ta o‘q uzilsin A k ( k = 1 , n ) orqali k- inchi o‘qning nishonga tegish hodisasini, A orqali kamida bitta o‘qning nishonga tegishini belgilaylik. U holda hodisalar yig‘indisi tarifiga ko‘ra A=A1+A2+… +An bo‘ladi va P(A) ehtimolni topish uchun P( A 1 + … + A n ) ehtimolni hisoblashga to‘gri keladi. A1,… ,An hodisalardan bir nechtasi bir paytda ro‘y berishi mumkinligi e’tiborga olinsa, A ning ehtimolini faqat A 1 , … , A n larning ehtimolini orqali umumiy holda hisoblab bo‘lmaydi. Agar, masalan, A1,… ,An hodisalardan kamida m tasining yoki aniq m tasining ro‘y berish ehtimolini topish talab etilsa, masala yanada murakkablashadi. Ushbu holda A1,… ,An hodisaning ehtimolini topish talab etiladi. Masalan, yuqoridagi misolda kamida ikkita o‘qning nishonga tegishi (B hodisa) ehtimolini topish talab qilinsa, u holda B= A 1 A 2 + A 1 A 3 + … + A 1 A n + A 2 A 3 + … + A n − 1 A n 2

Yigindining ehtimolini hisoblashga to‘gri keladi. Demak, ko‘pchilik hollardaA1,… ,An hodisalar har xil kombinatsiyalar yig‘indisining ehtimollarini hisoblash formulalarini o‘rganishga to‘gri keladi. Masalaning nisbatan sodda variantlari [1], [2],[3],[4] ishlarda tahlil qilingan va qator tadbiqlari ham o‘rganilgan. Ushbu ishda masalaning nisbattan murakkab variantlarini, jumladan binomial va polinomial taqsimotlar umumlashmalarini topish masalalari qaraladi. 2. Masalaning qo‘yilishi. Har bir tajribada A1,… ,Ak hodisalardan bittasi ro‘y berishi mumkin bo‘lsa, n ta tajribada A 1 hodisaning m 1 marta, A 2 hodisaning m 2 marta va hokozo A k hodisaning mk marta ( m1+m2+… +mn =n) ro‘y berish ehtimolining formulasini keltirib chiqarish va ushbu formula tatbiqlarini o‘rganish. Ushbu masalaning xususiy hollari [5] va[6] ishlarda hamda [3] monografiyada keltirilgan. 3. Tadqiqot ob’ekti va predmeti. Tadqiqot ob’ekti ehtimollarini qo‘shish formulalari va tadqiqot predmeti A1,… ,An hodisalardan aniq m tasi, kamida m tasi, Ai hodisaning mi marta ro‘y berishehtimollari hisoblanadi. 4. Tadqiqotning maqsad va vazifalari. Tadqiqotning maqsadi ehtimollarni qo‘shish formulalarining nisbatan murakkab vazifalarini tahlil qilish va vazifasi esa shu maqsadda A 1 hodisaning m 1 marta va hokozo A k hodisaning m k marta ( m1+m2+… +mk ) ro‘y berish ehtimoli formulasini keltirib chiqarish va uni mos tushishlar sonining ko‘p o‘lchovli taqsimotini topsihga tatbiq etish hisoblanadi. 5. Ishning ilimy yangiligi: 1) n ta tajribada A1 hodisaning m1 marta va hokozo Ak hodisaning mk marta ro‘y berish ehtimolini hisolash formulasini keltirib chiqariladi. 2) Formulaning tatbiqi sifatida mos tushishlar sonining ko‘p o‘lchovli taqsimoti topildi. 3

6. Tadqiqot natijalarining ilmiy va amaliy ahamiyati. Olingan natijalar ma’lum ma’lum natijalarning ko‘p o‘lchovli hollar uchun umumlashmalari bo‘lib, masalaning yanada murakkab variantlarini o‘rganish uchun yo‘llanma bo‘lib xizmat qiladi. Shuningdek, yechilgan masalaning tatbiqlari amaliy ahamiyatga ega bo‘lib ushbu tatbiqlardan biri ishda keltirilgan. 7. Ishning tadqiqot metodlari. Ushbu ishda ehtimollar nazariyasining standart tadqiqot metodlari bilan bir qatorda matematik induksiya, kombinatorika analiz metodlaridan keng foydalanilgan. 8. Ishning tuzilishi . Ish kirish qismi va ikkita bobga birlashtirilgan 5 ta paragraf qismidan iborat. Adabiyotlar ro‘yxatiga 5 ta darslik, 2 ta monografiya va 2 ta ilmiy maqolalar, jami 9 ta adabiyot kiritilgan. Ish 43 betdan iborat. 9. Ishning qisqacha mazmuni . Kirish qismida masalaning dolzarbligi, nazariy va amaliy ahamiyati, tadqiqot metodlari ilmiy yangiliklari hamda ishning tuzilishi haqida so‘z yuritiladi. I - bobda ehtimollarni qo‘shish formulasi va uning ayrim umumlashmalari tahlil qilingan. II-bobda ehtimollarni qo‘shish formulasining ko‘p o‘lchovli holi topilgan va uning tatbiqi sifatida mos tushish hodisalari sonining ko‘p o‘lchovli taqsimoti topilgan. 4

I BOB. KOMBINATORIKA ELEMENTLARI VA ULARNING TATBIQLARI 1.1-§. Kombinatorika tarixi. Kombinatorika so‘zi lotincha “combinare” so‘zidan olingan bo‘lib, “birlashtirish” degan ma’noni bildiradi. Kombinatorika , kombinator analiz, kombinator matematika-matematikaning chekli to‘plamlar ustida bajariladigan amallarni o‘rganadigan bo‘limi. Kombinatorikaning kombinator geometriya deb ataladigan bo‘limida elementlari soni cheksiz ko‘p bo‘lgan ba’zi to‘plamlar (geometrik figuralar) ham o‘rganiladi. Masalan, tekislikda yotuvchi chegaralangan qavariq figuralar berilgan bo‘lib, ulardan har uchtasi umumiy nuqtaga ega bo‘lsa, shu figuralarning barchasiga tegishli nuqta ham mavjud bo‘ladi (J. Xelli teoremasi). Kombinatorikaga oid dastlabki ma’lumotlar qadimdan ma’lum. 17—18- asrlarda kombinatorikaning asosiy masalalari ko‘phadlar nazariyasi va ehtimollar nazariyasi talabi bilan o‘rganilgan. 20-asrda elektron-hisoblash mashinalari, kompyuterlar yaratilishi bilan kombinatorika kengayib, texnika va iqtisodiyotda tatbiq qilina boshlandi. Paskal uchburchagining Paskal nomi bilan atalishiga qaramasdan, bunday sonlar jadvali juda qadimdan dunyoning turli mintaqalarida, jumladan, sharq mamlakatlarida ham ma’lum bo‘lgan. Masalan, Erondagi Tus shahrida (hozirgi Mashhadda) yashab ijod qilgan Nosir at-Tusiy XIII asrda bu jadvaldan foydalanib, berilgan ikkita son yig‘indisining natural darajasini hisoblash usulini o‘zining ilmiy ishlarida keltirgan bo‘lsa, g‘arbda Al-Kashi nomi bilan mashhur Samarqandlik olim Ali Qushchi butun sonning istalgan natural ko‘rsatkichli 5