Fransiya inqilobi davrida Yevropa diplomatiyasi (1789-1794)
Mavzu: Fransiya inqilobi davrida Yevropa diplomatiyasi (1789-1794) REJA: Kirish Asosiy qism: I BOB. Inqilob arafasida fransuz monarxiyasining burjuaziyasi va diplomatiyasi. 1 -§. XVI-XVIII asrlarda mutlaq monarxiyalar burjuaziya va diplomatiyasi. 2 -§. 1789-yilgacha bo‘lgan fransuz absolutizmi diplomatiyasi inqirozi. 3 -§. XVIII asrning mutlaq monarxiyalar diplomatiyalarining burjuaziya ideologlari tomonidan tanqid qilinishi. II BOB. Ta'sis majlisi va qonunchilik majlisi davrida fransuz inqilobi va Yevropa diplomatiyasi. 1- §. Milliy Ta'sis Majlisi davrida fransuz diplomatiyasi. 2- §. 1789-1792 yillardagi Ye vropa diplomatiyasi. 3- §. 1790-yil 27-iyuldagi Reyxenbak kelishuvi. 4- §. 1791-yildagi Sharqiy inqiroz davrida Pittning muvaffaqiyatsizligi va Yekaterina IIning muvaffaqiyati. 5- §. Qirolning qochib ketishi, muvaffaqiyatsizligi va aksilinqilobiy koalitsiya tuzilishi. 6- §. Yevropa Kongressining Fransiya ishlariga aralashish g‘oyasi (1791). 7- §. Rossiya-Shvetsiya rejalari va Fransiya emigrantlari. 8- §. Fransiyaga qarshi A vstriya-Prussiya ittifoqi (1792-yil 7-fevral) 9- §. Qonunchilik Majlisidagi fransuz diplomatiyasi (1791-yilning kuzidan 1792-yil 10-avgustigacha) III BOB. Fransuz diplomatiyasi va Yevropadagi davlatlari Fransiyadagi monarxiya ag‘darilishidan - yakobinchi diktaturaning o‘rnatilishigacha bo‘lgan davri. 1- §. 1792-yil sentyabrdan 1793-yil aprelgacha bo‘lgan Konvent davrida Jirondachilar diplomatiyasi. 2- §. Uilyam Pitt va aksilinqilobiy koalitsiyaning kengayishi. 3- §. Fransiyani bo‘lib olish va talon-taroj qilish rejalari. 4- §. Polshaning ikkinchi bo‘linishi (1793). 5- §. Fransiya mag‘lubiyati va Danton diplomatiyasi. Xulosa Foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxati 1
I BOB. Inqilob arafasida fransuz monarxiyasining burjuaziyasi va diplomatiyasi 1 -§. XVI-XVIII asrlarda mutlaq monarxiyalar burjuaziya va diplomatiyasi 1789-1794 yillardagi fransuz inqilobi, fransuz monarxiyasining zodagon- sulolaviy diplomatiyasiga hal qiluvchi zarba berdi. XVI – XVIII asrlar mutloq monarxiyalarning burjuaziyasi va diplomatiyasi. Fransuz tashqi siyosati 1789- yillardan ancha oldin Fransiya burjuaziyasida chuqur norozilikni keltirib chiqardi. Mustahkamlangan burjuaziya endi tashqi va ichki siyosatda oliyjanob va sulola manfaatlarining ustunligini xohlamadi. Qirol hokimiyatining ilohiy kelib chiqishi va mutloq monarxlar g‘oyasiga qarshi XVIII asr burjua "Ma'rifatparvarligi"ning falsafasi millat suvereniteti g‘oyasini ilgari surdi. Albatta, keyinchalik "Millat" uchinchi hokimiyatni anglatardi. Ushbu millat g‘oyasidan kelib chiqib, burjuaziya olijanob va sulolaviy siyosat o‘rniga milliy tashqi siyosatni talab qildi. Shuning uchun burjuaziyaning davlat tashqi siyosatini boshqarishning barcha vositalariga bo‘ysunishi zaruriy qismiga aylandi. Yevropa qit'asining boshqa mamlakatlarida 1789-yilgi inqilob arafasida mutlaq monarxiyalar diplomatiyasi asosan dvoryanlar va hukmron sulolalar manfaatlariga bo‘ysundirilgan edi. Ammo Avstriyada, Prussiyada va ayniqsa Rossiyada, Fransiyadan farqli o‘laroq, hali ham siyosiy hokimiyat uchun kurashishga qodir kuchli burjuaziya mavjud emas edi. XVII asrda allaqachon burjua inqilobini boshdan kechirgan Angliyada, parlamentning qirol hokimiyatidan ustunligi tufayli, burjua tashqi siyosatdagi manfaatlari Yevropa qit'asi davlatlariga qaraganda to‘liq amalga oshirildi. 2 -§. 1789-yilgacha bo‘lgan fransuz absolutizmi diplomatiyasi inqirozi XVIII asrning ikkinchi yarmida fransuz diplomatiyasining asosi 1756- yildagi fransuz-avstriya ittifoqi bo‘lib, u merosxo‘rning taxtga (bo‘lajak Lyudovik XVI) avstriyalik malika bilan nikohi bilan muhrlangandi. Dastlab, bu ittifoq Fransiyaning orqa hududlarini Avstriya mulkidan va Prussiya hujumidan 2
himoyalashi kerak edi. Shuningdek, fransuz kuchlari yordamida Angliyaga qarshi kurashga o‘tish imkoniyatini yaratishi kerak edi. 1756 – 1763-yillarda yetti yillik urush bo‘lib o‘tdi. Fransiya hokimiyati Avstriya bilan oilaviy aloqalari tufayli, uni juda ko‘p askar va pul bilan ta'minladi va shu bilan o‘z mamlakatini harbiy jihatdan zaiflashtirdi. Avstriya Fransiyani o‘z siyosatining quroliga aylantirdi. Lyudovik XV sulolaviy diplomatiyasidagi xatolar Angliyaning yetti yillik urushda g‘alaba qozonishiga va Fransiyaning Kanada va boshqa mustamlakalarni yo‘qotishiga sababchi bo‘ldi. "Avstriyalik" - qirolicha bilan bog‘liq bo‘lgan "Avstriya tizimi" burjuaziyaning kuchli noroziliklariga sabab bo‘ldi. Burjuaziya Avstriya timsolida dushmanni ko‘rgan va kelajakda Avstriya Gollandiyasini zabt etishga umid qilgan. Avstriya bilan ittifoq fransuz burjuaziyasining manfaatlariga keskin zid kela boshladi va Fransiyaga faqat muvaffaqiyatsizliklar keltirdi. Fransiya tashqi siyosatining ikkinchi asosi Ispaniya bilan ittifoq edi: u Angliyaning mustamlakachilik hukmronligiga qarshi qaratilgan edi. Ushbu ittifoq Avstriyadan ko‘ra ko‘proq mashhur edi. Ammo, burjuaziya unga sulolaviy manfaatlar uchun soliq sifatida qaragan. B u Burbon sulolasining Ispaniya va Fransiya o‘rtasida "Oilaviy shartnoma"si edi. Bundan tashqari, ittifoqdan foydalanib fransuz qirollari o’z mollarini Ispaniya mustamlakalariga olib kirishni soddalashtirishga urinishmadi, natijada, "Oilaviy kelishuv"ni burjuaziya uchun yanada foydaliroq qildi. Fransiya monarxiyasining kuchsizligi, moliyaviy-siyosiy cheklanganligi, inqirozi va Fransiyaning obro‘sizlangani norozilikka sabab bo‘ldi. 1789-yilga kelib fransuz diplomatiyasining inqirozi va zaiflashishiga qaramay, u bilan Angliya o‘rtasidagi savdo va mustamlakachilik hukmronligi uchun kurash 1789-yilgacha xalqaro siyosatning asosiy masalasi bo‘lib qoldi. 1778-1783-yillarda Fransiya va Ispaniya AQShga o‘z mustaqilligini himoya qilishda yordam berganida, qisman muvaffaqiyatga erishgan bo’lsada, fransuz monarxiyasi Angliyaga yon berdi. Ayni paytda fransuz diplomatiyasi tomonidan Angliya foydasiga berilgan imtiyozlarning eng ahamiyat lis i 1786 - yilgi savdo 3
shartnomasi edi. Bu ingliz ishlab chiqarishlari uchun Fransiya bozoriga kirishni osonlashtirdi, fransuz sanoatiga putur yetkazildi, lekin zodagon yer egalari uchun foydali bo‘ldi. O‘sha yillarda Angliya bilan mustaqil kurash olib borish uchun juda zaif bo‘lgan Fransiya Rossiyaga yaqinlashdi. U Rossiyaga qarshi Turkiyani qo‘llab-quvvatlashni to‘xtatdi va 1787-yilgi savdo shartnomasi yangi Qora dengiz portlari bilan savdoning barcha afzalliklarini ta'minladi. Rossiya bilan tuzilgan 1787-yilgi savdo shartnomasi, inqilob arafasida fransuz diplomatiyasining yagona katta muvaffaqiyati edi. Nihoyat, fransuz savdogarlarining Turkiyadan Qizil dengizga kirishi ta'minlandi va Misrdan Hindistonga boradigan yo‘llarni ko’zlay boshlashdi. Shunday qilib, Yaqin Sharqda Fransiya baribir o‘z savdo gegemonligini saqlab qolishga muvaffaq bo‘ldi, ammo Angliya o‘jarlik bilan uni buzdi. 1787-1788-yillarda Fransiyaning xalqaro obro‘siga zarba berildi. Fransuz monarxiyasi, moliyaviy va siyosiy zaifligi tufayli, Gollandiyaga nisbatan ittifoqchilik majburiyatlarini bajarishdan bosh tortdi. 1785- yilda Fransiya Gollandiya bilan Angliya va Prussiyaga qarshi ittifoq tuzdi. O‘sha paytda Angliyaga dushman bo‘lgan "Vatanparvarlar" burjua partiyasi Gollandiyada hokimiyatni qo‘lga kiritdi. Ammo, 1787-yilda Prussiya qo‘shinlari Gollandiyaga bostirib kiradi. Angliya va Prussiya bilan ittifoq tarafdorlari bo‘lgan Gollandiya burjuaziyasi tomonidan qo‘llab-quvvatlanadigan zodagonlar va sud partiyasining hukmronligi tiklanadi. Prussiya aralashuviga qarshi Fransiyaning Gollandiyaga yordam berishdan bosh tortishi fransuz diplomatiyasining muvaffaqiyatsizligi edi. Bu esa uning butun Yevropa oldida ojizligini isbotladi. Prussiya aralashuvi natijasida Gollandiya Angliya va Prussiya ta'siriga tushib qoladi. 1788-yilda Angliya, Prussiya va Gollandiya, Rossiya, Fransiya va Avstriyaga qarshi harbiy ittifoq - uchlar ligasini tuzdilar. 1789-yilgi inqilob arafasida Turkiya va Shvetsiyani qo‘llagan ushbu Angliya-Prussiya-Gollandiya ligasi kuchlarning eng kuchli guruhi edi. Unga tarqoq ittifoqlar qarshi chiqdi - Avstriya Rossiya bilan, Fransiya esa Avstriya va Ispaniya bilan ittifoq tuzdilar. 4
3 -§. XVIII asrning mutlaq monarxiyalar diplomatiyalarining burjuaziya ideologlari tomonidan tanqid qilinishi XVIII asr burjua "Ma'rifat" mafkurachilari tomonidan feodalizm va absolutizmning barcha institutlarini tanqid qilish, 1789-yilgi inqilobdan oldin Yevropa diplomatiyasiga ham tarqaldi. Mutlaq monarxiyalarning xalqaro munosabatlariga millatlar o’rtasida emas, monarxlar o‘rtasidagi munosabatlar sifatida qaralishi, rivojlangan burjuaga yoqmadi. Burjuaziya zodagon-sulolaviy manfaatlarga bo‘ysungan diplomatiya, "Meros" uchun son-sanoqsiz urushlar olib boradi. Burjuaziyaning mo‘tadil qismi fransuz diplomatiyasining yo‘nalishini o‘zgartirishni, "Avstriya tizimi"ni yo‘q qilishni, tashqi siyosatda olijanob va sulolaviy manfaatlarning ustunligini yo‘q qilishni va Fransiya obro‘sini mustahkamlashni xohlar edi. Liberal byurokratik dvoryanlarning mafkurachisi Monteske "Urush odamlarni zavolga uchratdi"deb yozgandi. Volter mutlaq monarxiya diplomatlarining fitnalarini va taxtlar ustidan olib borgan cheksiz sulolalar urushlarini "Adolatsiz" va "Bema'ni" deb masxara qildi. Ratsionalist sifatida u mantiqan asoslanib ta'kidlaganidek, agar ikki suveren diplomatik nizoni hal qilmasdan urush boshlasa, unda ulardan kamida bittasi, aql nuqtai nazaridan yanglishadi. Fransiyadagi mayda burjua radikalizmining vakillari Meybl va Russo mutlaq monarxiyalar diplomatiyasini tanqid qilishda ancha oldinga borishdi. Meybl "Avstriya tizimi"ning ashaddiy dushmani edi. U mutlaq monarxiyalarning diplomatik san'ati "Buyuk prinsiplar" bilan emas, balki "Suverenitetlarning shaxsiy motivlari, mayda manfaatlari va injiqliklari" bilan boshqarilishini yozgan. "Hukumatlarimizning kelishuvi, muzokaralar ilm-fanining rivojlanishiga to‘sqinlik qiladi", dedi Meybl, tasodif yoki fitna odamlarni hokimiyatga boshlaydi. Russo mutlaq monarxiyalar diplomatiyasiga teng darajada salbiy baho beradi. Polshada islohotlarni o‘tkazishni maslahat berib, ularga shunday deb yozgan edi: "Behuda muzokaralar bilan o‘zingizni charchatmang, 5