logo

IMTIYOZLI XIZMAT KO’RSATISH SISTEMASI BANDLIK DAVRI TAQSIMOTI

Yuklangan vaqt:

12.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

94.9052734375 KB
IMTIYOZLI XIZMAT KO’RSATISH SISTEMASI BANDLIK DAVRI
TAQSIMOTI
Mundarija
Kirish …………………………………………………………………… ………...4
I bob.  Q isqacha tarixiy ma’lumotlar. Xizmat ko’rsatish sistemalarining 
matematik modellari va asosiy xarakteristikalar
1.1-§.   Ommaviy xizmat ko‘rsatish nazariyasi haqida qisqacha tarixiy   
ma’lumotlar   …………………………………….......................................... 9
1.2-§.   Ommaviy xizmat ko’rsatish tarmoqlarining matematik modellari va asosiy  
xarakteristikalari..………………………... ...................................... ....... ... ..9
II bob .   Ommaviy   xizmat ko’rsatish tarmoqlarining ayrim modellari va asosiy
xarakteristikalarining taqsimoti 
2.1-§.    Kutishli xizmat ko’rsatish tarmoqlari bandlik davrlari 
taqsimoti ……………….…………………………………….……………15
2.2-§.  ⃗M	2|⃗M	2|1∨	N	,∞ , ∞
 tarmoqning navbat uzunligi taqsimoti ….…………….25
III bob . Imtiyozli sistema navbat uzunligi va bandlik davri taqsimoti
3.1-§.  	
⃗M	2|⃗M	2|1∨	N	,∞  sistemaning navbat uzunligi taqsimoti .…….……………29
3.2-§.    Mutloq imtiyozli  	
⃗ M
1	|⃗ M
1	| 1 ∨	⃗ M
1	|⃗ N
1	| , ∞
   va  	⃗M	2|⃗G2|1  / N
1 ,
  N
2  xizmat ko’rsatish
sestimalari navbat uzunliklari taqsimotlari o’zaro 
munosabatlar………………………..……….………….………………...34 
3.3-§.    Kutish joylari soni chekli bo’lgan nisbiy imtiyozli xizmat ko’rsatish 
sistemasining bandlik davri taqsimoti…….…………….………………...38
Xulosa …………………………………………………………………………….42
Foydalanilgan adabiyotlar … …………………………………………………...44
1 Kirish
1.  Magistrlik   dissertatsiyasi   mavzzusining   asoslanishi   va   uning
dolzarbligi.   Kundalik hayotda navbatda turib vaqt yo’qotish muammosi oddiy bir
shaxs uchun toqat qilish mumkin bo’lgan hol hisoblanishi  mumkin. Lekin xizmat
ko’rsatish   lozim   bo’lgan   talablar   sanoat   korxonalarida,   savdo   tarmoqlarida,
transportda,   harbiy   ishlarda   va   kommunikatsiya   tizimlarida   to’planib   qolib,   uzun
navbatlar   hosil   bo’ladigan   bo’lsa,   bu   nafaqat   vaqt   yo’qotish,   balki   resurslarni
vaqtida  ishlatilmasligi,   ularni   saqlash,   mahsulotlarning   eskirishi,   ma’lumotlarning
vaqtida yetkazib berilmasligi natijasida kelib chiqadigan katta miqdordagi moddiy
zarar   ko’rish   muammolarini   keltirib   chiqaradi.   Shu   sababli   navbat   uzunliklarini
qisqartirish   uchun   xizmat   ko’rsatish   korxonalarini   optimal   rejalashtirish,   samarali
xizmat ko’rsatishni ta’minlash hayotiy muhim ahamiyatga ega.
                  Xizmat   ko’rsatish   tarmoqlarini   tahlil   qilish   uchun   ularning   matematik
modellarini yaratish, masalalarini yechish metodlarini ishlab chiqish , tarmoq bilan
bog’liq tasodifiy jarayonlarni aniqlash va muhimlarini ajratish talab etiladi.
Xizmat   ko'rsatish   tarmoqlarining   matematik   tahlili   bilan   birinchi   bo'lib
shug'ullangan   olim   Daniyalik   A.K.Erling   hisoblanadi.   U   tomonidan   telefon   va
telegraf   stansiyalarida   hosil   bo ladigan   jarayonlarga   tegishli   ko'plab   holatlar   talilʻ
qilinib,   natijalar   ushbu   korxonalarga   tadbiq   etildi   va   ijobiy   samara   berdi.
Keyinchalik   boshqa   ko'plab   soxalarda   (savdo,   ishlab   chiqarish   korxonalari,
transport,   komunikatsiya   va   xokozo)   tegishli   masalalarning   modellari   Erlang
modellari   bilan   mos   tushishi   ma'lum   bo'lgandan   keyin   ushbu   soxaga   qiziqish
kuchayib ketdi. Korxonalar va tashkilotlar tomonidan matematiklar oldiga ko'plab
masalalar   qo'yila   boshlandi.   Tadqiqot   natijalari   ilmiy   jurnallarda   nashr   etildi.   Bu
2 bo'yicha   ishlar   B.V.Gnedenko,   A.A.Borovkov,   L.Kleynrok,   G.P.Klimov,
L.Takach,   N.Djeysuol,   va   boshqa   olimlar   kitoblarida   o'z   aksini   topdi.   Ushbu
ishlarda   asosiy   e'tibor   ommaviy   tarmoqning   bandlik   davri,   navbat   uzunligi,
talabining xizmatini kutish vaqti kabi tasodifiy jarayonlarni o’rganishga qaratiladi. 
Ushbu   dissertatesiyada   kutish   joylari   soni   chekli   bo’lgan   imtiyozli   xizmat
ko’rsatish sistemalarining navbat uzunligi va bandlik davri taqsimoti tahlil qilinadi.
Kutish joylari soni cheklanmagan sistemalarning  ¿  va h.k) bandlik davri taqsimoti
G.P.Klimov, B.V Gnedenko, I.N.Kleynrok, A.Danilyan, N.Djeysuolning ishlarida
batafsil   tahlil   qilingan.   Shuningdek,   kutish   joylar   soni   chekli   bo’lgan	
M	∨G∨1∨	N	,G∨	M	∨1∨	N
  sistemalar   bandlik   davri   taqsimoti     Xarris   tomonidan,
navbat   uzunligi   taqsimoti   esa   T.A.Azlarov,   O.B.Viskov,   X.Qurbonov,
A.I.Ismoilov tomonidan o’rganilgan. Lekin imtiyozli xizmat ko’rsatish sistemalari
bandlik   davri   va   navbat   uzunligi   taqsimotlari   ko’tish   joylari   chekli   bo’lgan
sistemalar uchun deyarli o’rganilmagan. 
2.  Tadqiqot   obyekti   va   predmeti.   Tadqiqot   obyekti  	
⃗M	2|⃗G2|1∨	N	,∞     va	
⃗
M
2	|⃗ M
2	| 1 ∨ N
1 , ∞
  xizmat   ko’rsatish   sistemalari,   tadqiqot   predmeti   esa   ushbu
sistemalar navbat uzunligi va  bandlik davri taqsimoti hisoblanadi.
3.  Tadqiqotning   maqsadi   va   vazifalari.   Tadqiqotning   maqsadi   –   kutish
joylar   soni   chekli   bo’lgan     imtiyozli   xizmat   ko’rsatish   sistemalarining   navbat
uzunligi   va   bandlik   davri   taqsimotlarini   aniqlovchi   munosabatlarni   keltrib
chiqarish. 
Shu   maqsadda   qo’yilgan   masaladagi   xizmat   ko’rsatish   sistemalari
xarakteristikalari,   xususan,   navbat   uzunligi   va   bandlik   davriga   tegishli
ma’lumotlarni  chuqur o’rganib chiqish, ma’lum shartlarda 	
⃗M	2|⃗G2|1∨	N	,∞    sistema
3 bandlik   davri   va   statsionar   navbat   uzunligi   taqsimotlarini   aniqlovchi   formulalar
mavjud tatqiqot metotlari yordamida keltirib chiqarish, shuningdik,  ⃗ M
2	|⃗ M
2	| 1 ∨ N , ∞
sistema   statsionar   navbat   uzunligi     taqsimotining   aniq     ko’rinishlarni   aniqlash
vazifalari qo’yildi.
4.  Ilmiy yangiligi.
1)	
⃗M	2|⃗G2|1∨	N	,∞     sistema   bandlik   davri   taqsimotini   aniqlovchi   formula
keltrib chiqarildi.
2)  	
⃗ M
2	|⃗ M
2	| 1 ∨ N , ∞
  sistema   statsionar   navbat   uzunligi   taqsimotining   aniq
ko’rinishi topildi.
5.  Tadqiqotning   asosiy   masalalari   va   farazlari.  	
⃗M	2|⃗G2|1∨	N	,∞ sistema
bandlik   davri   va   statsionar   navbat   uzunligi   taqsimotlarini   aniqlovchi
munosabalarni keltirib chiqarish. 
Shuningdek,  	
⃗M	2|⃗G2|1∨	N	,∞   sistema   statsionar   navbat   uzunligi   taqsimotining   aniq
ko’rinishini topish. 
6.  Ilmiy tadqiqot  usullari.   Ushbu ishda  ehtimollar  nazariyasining  umumiy
tadqiqot   usullari   bilan   bir   qatorda   hosil   qiluvchi   funksiyalar,   differinsial
tenglamalar, Laplas-Stiltes almashtrishlari metodlaridan keng foydalanildi.   
7.  Tadqiqot natijalarining ilmiy ahamiyati.   Ushbu ishda olingan natijalar
yangi   bo’lib,  	
⃗ M
2	|⃗ G
2	| 1
  sistema   navbat   uzunligi   va   bandlik   davri   taqsimotlariga
tegishli   qator   natijalar  	
⃗M	2|⃗M	2|1∨	N	,∞   sistemaga   o’tkazildi.   Bu   ma’lum
qiyinchiliklar   bilan   bog’liq   bo’ldi,   masalaga   alohida   yondoshish   talab   qilinadi.
4 Olingan   natijalar   imtiyozli   sistemalarning   boshqa   tipdagi   modellarini   o’rganish
uchun yo’nalish bo’lib xizmat qilishi mumkin.
8.Tadqiqot natijalarining nazariy va amaliy ahamiyati.
Olingan   natijalardan   imtiyozli   xizmat   ko’rsatish   sistemalarida   xizmat
samaradorligini   aniqlash,   shuningdek,   sistemalarni   rejalashtrish   bilan   bog’liq
masalalarni hal etishda foydalanish mumkin.
8.  Tadqiqotda   qo’llanilgan   metodikaning   tavsifi.   Ish   kirish   qismi,   uchta
bobga   birlashtirilgan   oltita   paragraf,     xulosa   va   foydalanilgan   adabiyotlar
qisimlaridan iborat. Bibliografiyada  4 ta darslik, 12 ta monografiya va   8 ta ilmiy
maqolalar, jami 18 ta adabiyot ro’yxati keltirilgan. Ish 46 betdan iborat. 
10. Ish tuzilmasining tavsifi.  I-bob ikkita paragrafdan iborat bo’lib,  xizmat
ko’rsatish   sistemalariga   tegishli   qisqacha   tarixiy   ma’lumotlar,   xizmat   ko’rsatish
sistemalarining   matematik   modelini   tuzish   bo’yicha   asosiy   ko’rsatmalar,   asosiy
xarakteristikalar   navbat   uzunligi,   ko’tish   vaqti   va   bandlik   davri,   navbat   uzunligi
tasnifi berilgan.
II-bobda   kutishli   xizmat   ko’rsatish   tarmog’ining   bandlik   davrlaritaqsimoti,
shuningdek,    ⃗M	2|⃗M	2|1∨	N	,∞   sistemaning   statsionar   navbat   uzunligi   taqsimoti
o’rganiladi.
III-bob uch paragrafdan iborat bo’lib, bevosita muallif tomonidan olingan natijalar
bayoniga bag’ishlangan. Ushbu natijalar 	
⃗M	2|⃗G2|1∨	N	,∞ sistemaning navbat uzunligi
taqsimoti,     Mutloq   imtiyozli  	
⃗ M
1	|⃗ M
1	| 1 ∨	⃗ M
1	|⃗ N
1	| , ∞
    va    	⃗M	2|⃗G2|1   / N
1 ,
 	N	2   xizmat
ko’rsatish   sestimalari   navbat   uzunliklari   taqsimotlari   o’zaro   munosabatlar   va
5 Kutish joylari soni chekli bo’lgan nisbiy imtiyozli xizmat ko’rsatish sistemasining
bandlik davri taqsimoti ni aniqlovchi munosabatlarga tegishli.
6 BOB. QISQACHA TARIXIY MA’LUMOTLAR . XIZMAT KO’RSATISH
SISTEMALARINING MATEMATIK MODELLARI VA ASOSIY
XARAKTERISTIKALAR.
1.1-§. Ommaviy xizmat ko’rsatish nazariyasi haqida qisqacha tarixiy
ma’lumotlar
O’tgan   asrning   boshlarida   iqtisodiyotda   avtomatlashtirilgan   boshqaruv
tizimiga   o’tishning   boshlanishi,   hayotga   telifon   va   telegraf   kabi   aloqa   tizimlari
kirib   kelishi,   ommaviy   xizmat   ko’rsatish   sohalarining   kengayishi,   tabiiy   fanlar
(fizika,   astronomiya,   biologiya,   geografiya)   bo’yicha   qator   muammolar
matematiklar   oldiga   yangi   tipdagi   masalalarni,   jumladan,   xizmat   ko’rsatish
tarmoqlarini   optiomal   rejalashtirish,   xizmat   ko’rsatish   qurilmalarining   samarali
ishlashini   ta’minlash,   vaqt   yo’qotish   bilan   bog’liq   muammolarni   hal   qilish   kabi
vazifalarni   ko’ndalang   qilib   qo’ydi.   Dastlab   ushbu   muammolar   asosan   telifon
stansiyasi   abonentlariga   xizmat   ko’rsatish,   savdo   shahobchalaridagi   sotiladigan
tovarlar   zahirasining   optimal   hajmini   belgilash,   ma’lum   hududdagi   savdo
shahobchalari va ulardagi sotuvchilarning ratsional miqdorini aniqlash masalasiga
tegishli edi.
Ommaviy   xizmat   ko’rsatish   tarmoqlariga   tegishli   jarayonlarini   tadqiq
etishga   doir   dastlabki   ishlar   1878-1929-yillarda   yashab   o’tgan   daniyalik   olim
Kopengagen   telifon   kompaniyasining   xodimi   A.K.Erlangga   tegishli   bo’lib,   u
asosan   telifon   stansiyasiga   keladigan   abonentlar   oqimi   hamda   stansiyaning
yuksalishi   bilan   bog’liq   masalalarni   real   hayotdan   bir   muncha   uzoqroq   bo’lgan
shartlarda   bo’lsa   ham   hal   qildi.   A.K.Erlang   tomonidan   masalani   reallikka
yaqinlashtirish   bo’yicha   bir   muncha   ishlar   muvaffiqiyatli   hal   etildi.   Ushbu
ishlardan   keyin   ommaviy   xizmat   ko’rsatish   tarmoqlarini   tahlili   bilan
shug’ullanuvchi   matematik,   muhandis   va   iqtisodiyot,   transport,   harbiy   ishlar,
ishlab chiqarishni  tashkil  etishga doir  ko’plab masalalarning matematik modellari
7 telifon stansiyasiga tegishli masalalar bilan mos tushadi. Har xil xizmat ko’rsatish
tarmoqlarini modellashtirish bilan bir qatorda ushbu tarmoqlarga tegishli tasodifiy
jarayonlarini tatqiq qilish metodlarini ishlab chiqarishga doir ko’plab ishlar amalga
oshirildi.
O’tgan   asarning   30-yillarida   va   undan   keyin   sanoatda   stanoklarni
avtomatlashtiriishga o’tilganligi, yadro fizikasining rivojlanishi bilan mutaxasislar
oldiga ehtiyojning o’zi  yangidan  yangi  vazifalarni  qo’ydi  va bu boradagi  ko’plab
masalalar muvaffaqiyatli hal qilindi.
Ommaviy   xizmat   ko’rsatish   nazariyasiga   tegishli   ishlar   dastlab
A.Ya.Xinchin [21] keyinchalik L.Tkich [18], T.L.Saati  [17], larning monografiya
tipidagi   kitoblarida   umumlashtirildi.   O’tkan   asrning   70-yillarida   D.Gross   va
Kleyrok I.N [15], G.B.Klimov [11], G.I.Ivchenko, B.A.Kashtanov, I.N.Kovalenko
[10],   80-yillarda   I.N.Kleynrok   [15],   N.Djeysoul   [7],   B.V.Gnedenko,
E.A.Danielyan,   V.I.Dimitrov,   G.P.Klimov,   V.F.Matveev   [8],   90-yillarda
B.V.Gnedenko va I.N.Kovalinko [6] tomonidan monografiya va darsliklar yozildi.
Ushbu   adabiyotlarda   ommaviy   xizmat   ko’rsatish   nazariyasi   bo’yicha   olingan
natijalar   umumiylashtirilib,   ma’lum   sistemaga   solindi.   Shu   bilan   birgalikda
ommaviy   xizmat   ko’rsatish   tarmoqlarini   tadqiq   qilish   va   asimtotik   tahlil   qilishga
bag’ishlangan   bir   nechta   kitoblar   nashr   etildi.   Jumladan,   A.A.Borovkov   [3],
L.Takach [18] ning kitobida ushbu muammolar yetarlicha chuqur tahlil etib berildi.
8 1.2-§. Ommaviy xizmat ko’rsatish tarmoqlarining matematik modellari va
asosiy xarakteristikalari
Odatda   xizmat   ko’rsatish   jarayoni   quyidagicha   ifodalanadi:   tarmoqqa   kelib
tushadigan har bir talabga xizmat ko’rsatish  qurilmasi bo’sh bo’lsa, shu zahotiyoq
xizmat   ko’rsatiladi,   agar   band   bo’lsa,   u   holda   navbatda   turadi   va   xizmat
tugagandan   keyin   tarmoqdan   chiqib   ketadi.   Xizmat   ko’rsatish   jarayonining
matematik tahlili uchun quyidagi ma’lumotlar talab etiladi:
a)  Talablarning tarmoqqa kelib tushish qobiliyati.
Talablarning   kelib   tushish   momentlari    t0,t1,t2,..,tn,…   bo’lsin.   U   holda	
zk=tk−tk−1,k≥1
   tasodifiy miqdorlar bo’ladi. Aksariyat hollarda 	z0,z1,z2,…	zn,…  lar
o’zaro   bog’liq   bo’lmagan   va   bir   xil    	
A(x)=	P(zn<x)   taqsimot   funksiyasiga   ega
bo’lgan tasodifiy miqdorlar hisoblanadi.  A	
( x	)
 talablarning kelib tushish momentlari
orasidagi vaqt uzunliklarining taqsimoti deyiladi. Ko’pchilik hollarda  A	
( x	)
 funksiya	
λ
parametrli ko’rsatkichli taqsimot, ya’ni
A	
( x	) =	{ 1 − e − λx
, x > 0 , λ > 0
0 , x ≤ 0
deb faraz qilinadi. Bu holda 	
(0,t)  vaqt oralig’ida kelib tushgan talablar soni  ξ ( t )
 
Puasson taqsimotiga ega bo’ladi. Ya’ni	
P(ξ(t)=n)=	(λt)n	
n!	e−λt,n≥0.
Shu sababli bunday hollarda tarmoqqa kelib tushuvchi talablar  λ
 parametrli 
Puasson oqimini tashkil etadi deyiladi.
b)   Talablarga   xizmat   ko’rsatish   qonuniyati.   S
n , n ≥ 1 ,
  orqali   tarmoqqa
kelib   tushgan   n-talabga   xizmat   ko’rsatish   vaqti   uzunligini   belgilaymiz.
9 Aksariyat   hollarda  S1,S2,…	,Sn,…   lar   o’zaro   bog’liq   bo’lmagan   va   bir   xil
B	
( x	) = p	( S
n < x	) , n ≥ 1.
  taqsimot   funksiyasiga   ega   bo’lgan   tasodifiy   miqdorlar
hisoblanadi.   B	
( x	)
  xizmat   ko’rsatish   vaqti   uzunliklari   taqsimoti   deyiladi.   Xususiy
holda  B	
( x	)
 taqsimot	
B(x)={
1−e−µx,x>0,µ>0	
0,x<0
ko’rinishga ega bo’ladi va 	
µ  parametrli ko’rsatkichli taqsimot deyiladi.
c) Xizmat ko’rsatish qurilmalari soni.  Xizmat ko’rsatish tarmoqlarida bitta
yoki   undan   ko’p   xizmat   ko’rsatish   qurilmalari   mavjud   bo’lishi   mumkin.   Bitta
qurilmaga   ega   bo’lgan   tarmoqlar   birkanalli   va   bittadan   ortiq   qurilmaga   ega
tarmoqlar ko’p kanalli xizmat ko’rsatish tarmog’i deyiladi.
d)   Xizmat   ko’rsatish   tartibi.   Xizmat   ko’rsatish   tartibi   deganda   talablarga
xizmat   ko’rsatish   uchun   belgilangan   qoidalar   tushuniladi.   Eng   ko’p   uchraydigan
xizmat ko’rsatish tartiblari quyidagilar hisoblanadi:
“Birinchi   bo’lib   keldi,   birinchi   bo’lib   xizmat   ko’rsatildi”,     ya’ni   talablarga
ularning kelish tartibi bo’yicha xizmat ko’rsatish;
“Oxirida keldi, birinchi bo’lib xizmat ko’rsatildi” , ya’ni talablarga ularning
kelishiga   teskari   tartibda   xizmat   ko’rsatish.   Ushbu   tartib   “inversion   tartib   “   deb
ham aytiladi.
“Guruhli   xizmat   ko’rsatish”.   Ushbu   holda   alohida   bitta   talabga   emas,
ma’lum   chekli   guruh   (xususiy   holda   boshqa   talablar   bo’lmaganda   bitta   talabga)
xizmat ko’rsatiladi;
“Imtiyozli   xizmat   ko’rsatish”.   Ushbu   holda   tarmoqqa   kelib   tushuvchi
talablar xizmatning zaruriyat darajasiga qarab turlarga ajratiladi va har bir tur ba’zi
10 turlarga   nisbatan   yuqori   imtiyozga   ega   bo’ladi,   ya’ni   imtiyozi   yuqori   bo’lgan
talabga   imtiyozi   past   bo’lgan   talablardan   oldin   xizmat   ko’rsatiladi.   Aytaylik,
talablar imtiyoziga qarab r  ta turga ajratilgan va birinchi tur eng yuqori imtiyozga,
ikkinchi tur undan keying imtiyozga va h.k. ga ega bo’lsin, ya’ni agar 	
i<	j   bo’lsa,	i -
turdagi   talabga    	
j -turdagi   talabdan   oldin   xizmat   ko’rsatilsin.   Bu   holda   imtiyozli
xizmat ko’rsatishning quyidagi variantlari amaliyotda ko’p uchraydi.
1)   Mutloq   imtiyoz:   Ushbu   holda   i < j
    bo’lsa,   j
-turdagi   talabga   xizmat
ko’rsatilayotganda   tarmoqqa    	
i -turdagi   talab   kelib   tushsa,  	j -turdagi   talabning
xizmati uzib qo’yiladi va 	
i -turdagi talabga xizmat ko’rsatish boshlanadi.
2) Nisbiy imtiyoz:    i < j
 holda qurilmadagi 	
j -tur talabning xizmati oxirigacha
davom etadi va xizmat tugagandan keyin qurilmaga  	
i -tur talab qabul qilinadi.
3)  Aralash imtiyoz:  	
i<	j   holda   	j -turdagi talabga xizmat  ko’rsatish vaqtiga
bog’liq holda 1) va 2) variantlardan biri tanlanadi.
Mutloq   imtiyozli   xizmat   ko’rsatish   tarmog’i   ham   o’z   navbatida     quyidagi
tiplarga ajraladi.
1)   Oxirigacha   xizmat   ko’rsatadigan   mutloq   imtiyoz:   xizmati   uzib
qo’yilgan   talabga   xizmat   yuqori   imtiyozli   talablar   qolmagandan   keyin   uzib
qo’yilgan joyidan davom ettiradi;
2)   Xizmat   takrorlanadigan   mutloq   imtiyoz:     xizmat   uzib   quyiladigan
talabga   dastlabki   tartib   xizmat   ko’rsatiladi,   ya’ni   xizmat   uzilguncha   ko’rsatilgan
xizmat vaqti takrorlanadi;
11 3)   Boshqatdan   xizmat   ko’rsatiladigan   mutloq   imtiyoz:   xizmat
tiklangandan   keyin   xizmat   uzilgan   momentgacha   ko’rsatilgan   xizmat   vaqti
etiborga olinmaydi va boshqatdan boshlanadi.
Xizmat   ko’rsatish   tarmoqlarini   matematik   modeli   qisqacha  A∨	B∨	n∨	N
ko’rinishida   belgilnadi.   Bu   yerda	
A−¿ talablarning   kelib   tushish   qonuniyati,   B –
talablarga   xizmat   ko’rsatish   qonuniyati,  	
n−¿ xizmat   ko’rsatish   qurilmalari   soni,
N − ¿
kutish toylari soni yoki kutish vaqtiga qo’yilgan chegara. Agar   N = ∞
 bo’lsa, u
tushurilib   qoldiriladi   va   tarmoq  	
A∨	B∨	n   ko’rininshda   belgilanadi.   Agar
talablarning   kelish   va   ularga   xizmat   ko’rsatish   qonuniyati   ko’rsatkichli   taqsimot
bo’lsa,  	
M   harfi   va   agar   ixtiyoriy   taqsimot   bo’lsa  	G   harfi   ishlatiladi.   Masalan,
M ∨ M ∨ 1 , M ∨ G ∨ 1 ∨ N ,
 	
G∨	M	∨n  va h.k.
Imtiyozli xizmat ko’rsatish tarmoqlari uchun  quyidagi belgilashlar 
ishlatiladi:	
⃗Ar|⃗Br|n|N1,N2,…	,N	r,⃗Ar|⃗Br|n|N	,…	,
bu yerda  	
r−¿ talablar turlarining soni,   N
1 , N
2 , … , N
r   lar mos   holda tegishli turdagi
talablar   uchun   belgilangan   kutish   joylari   soni,   agar   turlar   uchun   alohida   kutish
joylar soni belgilangan bo’lsa,  N
1 , N
2 , … , N
r lar o’rniga o’sha joylar soni  N
 yoziladi.
  “	
→ ”   belgi   kelib   tushish   va   xizmat   ko’rsatish   qonuniyati   har   tur   uchun   har
xilligini  bildiradi.   “	
→ ” tushurib qoldirilsa, ushbu qonuniyat  barcha tur uchun bir
xil ekanligini anglatadi. Masalan,  	
⃗ M
2 ∨	⃗ M
2	| 1| ∞ , ∞
 model ikki turdagi talablar har xil
parametrli Pusasson oqimini tashkil etishi va ularga bir xil parametrli ko’rsatichli
taqsimot   bo’yicha   xizmat   ko’rsatilishini   bildiradi.   Ba’zan   xizmat   ko’rsatish
tartibini   belgilaydigan   qo’shimcha   belgilash   ham   kiritiladi   va   kutish   joylari
sonidan   keyin   qo’yiladi.   Masalan,    	
⃗M	2∨⃗M	2|n|N1,N2,∨	fij,     bu   yerda   i = 0,1,2
va
j = 0,1
 qiymatlarni qabul qiladi.    i = 0
 imtiyozsiz xizmatni,  i = 1
 nisbiy imtiyozni 	
i=2
mutloq   imtiyozni   bildiradi.   Yuqoridagi   indeks   barcha   turlar   umumiy   kutish
12 joylariga   ega   bo’lganda   ishlatiladi   va   yuqoridagi   indeks   barcha   turlar   umumiy
kutish joylariga ega bo’lganda ishlatiladi va   j = 0
  barcha kutish joylari band holda
yangi   kelgan   talab   imtyozidan   qat’iy   nazar   qabul   qilinmasligini   va    j=1   barcha
joylar   band   holda   yuqori   imtiyozli   talab   kelib   tushsa,   navbatda   turgan   eng   quyi
imtiyozli talablardan biri o’z joyini bo’shatib berishi va tarmoqdan chiqib ketishini
bildiradi.
Ommaviy xizmat ko’rsatish tarmoqlarining asosiy xarakteristikalari.
Xizmat   ko’rsatish   tarmoqlarini   rejalashtirish   va   xizmat   ko’rsatish
samaradorligini   ta’minlash   hamda   vaqt   yo’qotish   bilan   bog’liq   muammolarni   hal
etish nuqtai nazaridan quyidagi xarakteristikalarini tahlil qilish muhim hisoblanadi:
a)   Navbat   uzunligi.   Tarmoqning  	
t   momentdagi   navbat   uzunligi   shu
momentda xizmat qilinayotgan va navbatda turgan talablar soni bilan  aniqlanadi.
Navbat   uzunligini   o’rganish   tarmoqni   rejalashtirish     va   umuman   nazariy   nuqtai
nazardan muhim hisoblanadi;
b)   Kutish   vaqti   (ba’zi   hollarda   tarmoqda   bo’lish   vaqti).	
t   momentda
tarmoqqa kelib tushgan talablarning kutish vaqti   t
    momentdan tarmoqda navbatda
turgan va xizmat ko’rsatilayotgan  talablarga to’liq xizmat ko’rsatilgancha bo’lgan
vaqt   uzunligi   bilan   aniqlanadi.   t
  momentdagi   kutish   vaqti   odatda     virtual   kutish
vaqti   deb   ham   ataladi.   Ushbu   xarakteristikani   o’rganish   vaqt   yo’qotish   bilan
bo’g’liq muammolarni hal etish uchun zarur hisoblanadi;
c)   Bandlik   davri.   Tarmoqda   birorta   ham   talab   bo’lmagan   vaqt   oralig’i
tarmoqning  band bo’lmagan davri deyiladi. Bandlik davri esa tarmoqning uzluksiz
xizmat bilan band bo’lgan (band bo’lmagan davrga o’tmagan) vaqt uzunligi bilan
aniqlanadi.   Aytish   mumkinki,   xizmat   jarayoni   ketma-ket   keladigan   bandlik   va
band bo’lmagan davrlardan iborat bo’ladi.
Bandlik   davrini   tahlil   qilish   xizmat   ko’rsatish   samaradorligini   ta’minlash   nuqtai
nazardan muhim hisoblanadi.
13 II-BOB. OMMAVIY XIZMAT KO’RSATISH TARMOQLARINING
AYRIM MODELLARI XARAKTERISTIKALARINING TAQSIMOTI.
2.1-§.  Kutishli xizmat ko’rsatish tarmoqlari bandlik davrlari taqsimoti
14 Bitta   xizmat   ko’rsatish   uskunasidan   iborat   xizmat   ko’rsatish   sistemasiga
A ( t )
  taqsimot   funksiyasi   orqali   aniqlanadigan   rekkurent   chaqiruvlar   oqimi
kelayotgan   bo’lsin.   Bu   chaqiriqlarga   bir   xil    B(t)   taqsimot   funksiya   bo’yicha
xizmat   ko’rsatilsin.   Agar   chaqiruv   sodir   bo’lganda   uskuna   boshqa   chaqiriqqa
xizmat   ko’rsatayotgan   bo’lsa,   u   navbatga   qo’yiladi   va   xizmat   boshlanishini   kutib
turadi.
Qurilma uzluksiz xizmat  ko’rsatayotgan vaqt  oralig’ini uning bandlik davri
deb ataymiz. Bandlik davri taqsimot funksiyasi  П ( t )
 orqali belgilaymiz.
2.2.1-teorema.   Agar   A	
( t) = 1 − e − at
 bo’lsa, u holda
                                                  	
π(s)=	β(s+α−	απ	(s))                               (2.1.1)
tenglik o’rinli bo’lib, bu funksional tenglama  yarim tekislikda analitik,   ¿ π	
( s) ∨ ¿ 1
 
shartni qanoatlantiruvchi va	
π(s)=∫0
∞
e−stdП	(t),
            ( 
П	( t) − kamaymovchi funksiya ) 
ko’rinishda ifodalovchi yagona  π	
( s)
 funksiyani aniqlaydi. Bu yerda
                                               П
( + ∞	) =	{ 1 , agar α β
1 ≤ 1 ,
ρ , agar α β
1 > 1 ;                            (2.1.2)
 	
ρ(αβ1>1)  bo’lganda ρ = ( β − αρ )
 tenglikning   ( 0,1 )
 ga qarashli yagona ildizi. Bundan 
tashqari
                                  π
1 =
∫
0∞
td П	
( t) =	
{ β
1
1 − α β
1 , agar α β
1 < 1 ;
+ ∞ , agar α β
1 ≥ 1 ;               (2.1.3)
2.2.2-teorema.   Agar  	
B(t)=1−	e−bt,b>0   bo’lsa, u holda
15 π( s) = b [ 1 − γ	( s) ]
s + b [ 1 − γ
( s) ]
                                               γ	
( s) = α	( s + b − bγ	( s)) ,
                                   (2.1.4)
tengliklar o’rinli bo’lib, bu tengliklar  	
Res	>0  yarim tekislikda  ¿ γ	( s) ∨ ¿ 1
 va
¿ π	
( s) ∨ ¿ 1
 shartlarni qanoatlantiruvchi	
π(s)=∫0
∞
e−stdП	(t),
            ( 
П	( t) − kamaymovchi funksiya )
ko’rinishda ifodalanuvchi yagona   π	
( s)
 ,  γ ( s )
  analitik juftlikni aniqlaydi.
Bunda
П
( + 0	) = 0
                                                                                                                          (2.1.5)	
П	(+∞)=	min	(1,a1b).
Bundan tashqari
π
1 =	
{ b − 1
1 − σ , agar a
1 b > 1
+ ∞ , agar a
1 b ≤ 1
bu yerda 	
σ  	¿     bo’lganda)      σ = a ( b − aσ )
 tenglamaning 	(0,1	)  ga tegishli yagona ildizi.
Izoh. П	
( + ∞	) < 1
 bo’lgan hol shuni anglatadiki, bandlik davri cheksiz qiymatni
qabul   qilishi   mumkin   (ya’ni   sistema   hech   qachon   bandlikdan   xalos   bo’lolmaydi)
va uning ehtimoli  1 − П	
( + ∞	) > 0
 ga teng.
2.1.1-teorema ni isbotlashdan oldin quyidagi keltiriladigan mulohazalar 
yordamida isbotlanadigan
16 П	(t)=∑n≥0∫0
t(au	)n	
n!	e−auП	n(t−	u)dB	(u),                                                                                                                          (2.1.6)
П
n	
( t) = ¿
formulaning  o’rinli ekanligiga e’tiborimiz qaratamiz.
Faraz   qilaylik,   xizmat   ko’rsatish   tarmog’i   inversiyali   bo’lsin,   ya’ni
chaqiriqlarni   xizmatga   qabul   qilish   tartibiga   bog’liq   bo’lmasin.   Bu   xizmat
ko’rsatilishi   kutilayotgan   chaqiruvlardan   oxirgisini   qabul   etilishini   anglatadi.
Ko’rinib   turibdiki,   xizmat   ko’rsatishning   bunday   tartibi   sistemaning   bandlik
davriga ta’sir ko’rsatmaydi.
Bandlik   davrining   boshlanishida   sistemada   bitta   chaqiruv   mavjud   bo’lsin.
Faraz   qilaylik,   unga   xizmat   ko’rsatish   vaqti   u ( ≤ t )
  bo’lsin.   Bu   vaqt   oralig’ida
sistemaga   ( au ) n
n ! e − au
  ehtimol   bilan   n   ta   chaqiruv   kelishi   mumkin.   Sistemaning
qolgan   bandlik   vaqti   n   ta   bandlik   davrlarining   yig’indisiga   teng   bo’ladi.(va   u t − u
da oshmasligi   kerak)   . Laplas-Stiltes  almashtirishlaridan  (2.1.6)  formula  quyidagi
ko’rinishda bo’ladi:	
π(s)=	s∫0
∞
e−stdt	∫0
t
∑n≥0
(au	)n	
n!	e−auП	n(t−u)dB	(u)=¿	
¿s∫0
∞
dB	(u)∫u
∞
∑n≥0
(au	)n	
n!	e−auП	n(t−u)e−stdt	=¿
¿ s
∫
0∞
∑
n ≥ 0	
( au	) n
n ! e − au
e − su
dB	( u	)
∫
0∞
e − sv
П
n	( v) dv = ¿	
¿∫0
∞
∑n≥0
(au	)n	
n!	e−aue−su[π(s)]ndB	(u)=∫0
∞
e−(s+a−aπ(s))udB	(u),
Bundan esa (2.1.1) kelib chiqadi.
17 Faraz qilaylik, s  kompleks son  Res > 0
 shartni qanoatlantirsin.
                                          	
z=	β(s+a−	az	)                                        (2.1.7)
tenglamani  qaraymiz.  (2.1.7) ning chap  va o’ng tomonlari 	
¿z∨≤1  doirani o’zida 
saqlovchi sohada (masalan,  ℜ	
( s + a − az	) > 0 ,
 ya’ni 	Rez	<1+a−1  sohada)  z
bo’yicha 
analitik bo’ladi. B undan tashqari  	
|z|=1  bo’lganda 
ℜ	
( s + a − az	) = Res + a	( 1 − Rez	) > 0 .
Shuning uchun	
|
β	( s + a − az	)| ≤ β	( ℜ	( s + a − az	)) < 1 =	| z| ,
bu yerdan Rushe teoremasiga ko’ra, 	
z  va 	z−	β(s+a−	az	)  funksiyalar  	¿z∨≤1  doirada
bir   xil   sondagi   nollarga   ega   bo’ladi.   Shunday   qilib,   (2.1.7)   tenglama,   Res > 0
  ni
qanoatlantiruvchi   har   bir   s   uchun     ¿ π	
( s) ∨ ≤ 1
  shartni   qanoatlantiruvchi   yagona
z = π	
( s)
  funksiyani   aniqlaydi.   Oshkormas   funksiya   haqidagi   teorema   yordamida
tekshirish   mumkinki,   π	
( s)
  funksiya  	Res	>0   yarim   tekislikda   analitik   funksiya
bo’ladi.
Boxner-Xinchin   teoremasi   yordamida   π	
( s)
  funksiyani   biror   monoton
kamaymovchi    П	
( t)
 funksiyaning Laplas-Stiltes almashtirishi yordamida tasvirlash
mumkinligini isbotlash mumkin.
lim
t → 0 П	
( t)
limit mavjud bo’lgani uchun
П	
( + 0	) = π	( + ∞	)
yoki  (2.1.1) ga ko’ra  ¿ π	
( s) ∨ ≤ 1
 ,  β	( + ∞	) = β	( 0	)
 bo’lgani uchun 
П	
( + 0	) = β	( 0)
18 tengliklarni hosil qilamiz.
Xuddi  shunday, chekli yoki cheksizlimt→0П	(t)=	П	(+∞)
limit mavjud bo’lgani uchun 
                                                            П	
( + ∞	) = π	( + 0	)
                                (2.1.8)
tenglik bajarilishini ko’rsatish mumkin. Bu yerda
                                                    π	
( + 0	) = β	( α − απ	( + 0	))
                          (2.1.9)
bo’lib, 	
Res	>0  yarim tekislikda   0 ≤ π	( + 0	) ≤ П	( + ∞	) = π	( + 0	)
 va  ¿ π	( s) ∨ ≤ 1
 bo’lgani uchun
π	
( s) − 0 ≤ π	( + 0	) ≤ 1
 shartni qanoatlantiruvchi haqiqiy son bo’ladi.
Endi 
αβ1<1  bo’lganda
                                                            x = β	
( α − αx	)
                                  (2.1.10)
tenglama 	
[0,1	]  da yagona  x
1 = 1
 yechimga, 	αβ1>1  bo’lganda esa  x
0 = ρ
,
x
1 = 1
,    ( 0 < ρ < 1 )
 yechimgs ega ekanligini ko’rsatamiz.
(2.1.10) ning chap va o’ng tomonlarini grafik ravishda tasvirlaymiz. 	
β(α−αx	)
funksiya   grafigining   qavariqligi   pastga   yo’nalganligi   uchun   (0,1)   da   nolning
mavjudligi   masalasi   β	
( α − αx	)
  funksiyaning  	x=1−0   nuqtadagi   holatini   tekshirishga
keltiriladi.   Uning   bu   nuqtadagi   hosilasi     α β
1   ga   teng.   Agar   α β
1 > 1
  bo’lsa   u   holda
(2.1.10)   ning   ( 0,1 )
  ga   tegishli   yagona   ildizi   mavjud;   agar  	
αβ1≤1   bo’lsa,   u   holda
(2.1.10) tenglama  ( 0,1 )
 da yechimga ega emas. Shuni qayd etish kerakki, kompleks
tekislikning 	
¿x∨	≤1  yopiq doirasida
19 tenglama topilgan ildizlar bilan bir xil bo’lgan faqat haqiqiy ildizlarga ega bo’lar 
ekan.
Shunday   qilib,  αβ1≤1   bo’lganda   π	( + 0	) = 1.
 	αβ1>1   bo’lganda   π	( + 0	)
  uchun
ikkita hol bo’lishi mumkin:  π	
( + 0	) = 1
va   π	( + 0	) = ρ < 1
. Aslida esa 	π(+0)=	ρ  bo’ladi. Bu
tasdiq ixtiyoriy 	
ε>0  uchun  π	( ε)
 ildiz                      π	( ε) = β ( ε + α − απ	( ε) )
 tenglamaning
π	
( ε) < 1
 shartni qanoatlantiruvchi yagona ildiz ekanligidan bevosita kelib chiqadi.
Teorema isbotini yakunlash uchun 
π
1 =
∫
0∞
td П	
( t) = ¿ π '
( + 0 ) ¿
tenglikni e’tiborga olish yetarli.
2.1.2-teoremaning   isboti.   Qandaydir   chaqiriqning   kelishi   bilan   xizmat
boshlanadigan   sistemaga   ushbu   xizmat   davomida   k
  ta   ( k ≥ 0 )
  chaqiriqlar   kelgan
holda   sistemaning   ushbu   chaqiriqlardan   ozod   bo’lish   vaqtigach   bo’lgan   vaqt
oralig’ining uzunligini       Ϛ
k   deb belgilaymiz. Xizmat  qilish vaqtining   davomiyligi
eksponensial   taqsimotga   ega   ekanligi   munosabati   bilan  	
Ϛk ,    	k≥1   bo’lgan   holda,
ungacha   qancha   vaqt   xizmat   ko’rsatilganidan   bog’liq   emas.   Ma’lumki,   Ϛ
0
sistemaning bandlik davridir. Shartli ravishda 
П
k	
( t) = P	{ Ϛ
k ≤ t	} , П
k	( t) = 1 − П
k	( t) , k ≥ 0 .	
П	k(t)=[1−	A(t)][e−bt+bt
1!e−bt+…	+(bt	)k	
k!	e−bt
]+¿
+
∫
0 t	
[
e − bu
П
k − 1	( t − u	) + bu
1 ! e − bu
П
k	( t − u	) + … +	( bu	) k
k ! e − bu
П
1	( t − u	)] dA	( u	) , k ≥ 0 ( 2.1 .11 )
20 tengliklar quyidagi mulohazalar asosida olinishi mumkin. Bandlik davri  Ϛk>t  
bo’lishi uchun quyidagi hollardan birining bajarilishi zarur va yetarli bo’ladi:
1) t vaqt davomida chaqiriqlar tushmaydi hamda bu vaqt oralig’ida 	
k  dan 
ko’p bo’lmagan chaqiriqlarga xizmat ko’rsatiladi;
2)   birinchi   chaqiriq     	
u≤t     vaqtda   kelib  tushadi   va   asbob  	i   ta   chaqiriqlarga
i = ( 0,1,2 , … , k )
  xizmat   qiladi.   Shundan   so’ng   ( k + 1 − i )
-chaqiriqning   xizmati   bilan
boshlanayotgan bandlik davri  	
( t − u	)
 dan katta bo’lmaydi.
Faraz qilaylik, 	
{	
R(z,t)=∑k≥0
zk⃗П	k(t);	
R(z,t)=∑k≥0
zkП	k(t)=(1−	z)−1−	R(z,t)	
r(z,s)=∫0
∞
e−stdtR(z,t);	
r(z,s)=∫0
∞
e−stdtR(z,t)=(1−	z)−1−	r(z,t);
(2.1	.12	)
(2.1.11)  ning chap va o’ng qismlarini 	
zk+1  ga ko’paytirib , 	k  bo’yicha 0 dan	
+∞
 gacha yig’ib chiqib, quyidagini olamiz.
z R	
( z , t	) =	[ 1 − A	( t)] z
1 − z e − bt	( 1 − z	)
+ ¿	
+∫0
∞
e−bt(1−z)[R(z,t−	u)¿−	R(0,t−u)dA	(u)],¿
bundan Laplas-Stiltes almashtirishiga o’tsak,
21 z r( z , s	) = z
1 − z s
s + b − bz	[ 1 − α	( s + b − bz	)] + ¿
+ α	
( s + b − bz	)[ r( z , s	) − r	( 0 , s	)] ,
r	
( z , s	)[ z − α	( s + b − bz	)] = ¿
¿ z
1 − z s
s + b − bz	
[ 1 − α	( s + b − bz	)] − ¿	
−α(s+b−	bz	)⃗r(0,s).(2.1	.13	)
tenglik hosil bo’ladi.
2.1.1-teorema ning isboti kabi, funksional tenglamani quyidagi ko’rinishda 
izlaymiz:
γ	
( s) = α	( s + b − bγ	( s)) .
Bu tenglamaning yagona yechimi quyidagicha bo’ladi:	
γ(s)=∫0
∞
e−stdC	(t),
bu yerda   C	
( t) − ¿
kamaymaydigan funksiya bo’lib, bunda
C	
( + 0	) = γ	( + ∞	) = A	( 0	) ;	
C	(+∞)=	γ(+0)={
1,agar	a1b>1	
σ,agar	a1b≤1
bu yerda   σ
 ( a
1 b > 1
 bo’lganda)   σ = α ( b − bσ )
 tenglamaning 	
(0,1	)  oraliqda yotuvchi 
yagona ildizidir.  z = γ	
( s)
 da (2.1.13) munosabatdan 
r	
( 0 , s	) = s
s + b − bγ	( s) ( 2.1 .14 )
va bundan 
22 π( s) = r	( 0 , s	) = 1 − r	( 0 , s	) = b [ 1 − γ	( s) ]
s + b [ 1 − γ
( s) ]
tenglikka ega bo’lamiz. Bu yerda	
π(s)=∫0
∞
e−stdП	(t),
П ( t ) − ¿
kamaymovchi funksiyaligidan quyidagi tenglik kelib chiqadi:	
π(s)=	
b
s[1−	γ(s)]	
1+b
s[1−γ(s)]
,	
b
s[1−γ(s)]
 funksiya 	
b∫0
t
[1−	C(u)]du	.
funksiyaning  Laplas- Stiltes  almashtirishidir.
2.1.2-teorema ning qolgan tasdig’i odatdagicha tekshiriladi.
Haqiqatan ham, biz bir muncha katta qiymat oldik, ya’ni 
r	
( z , s	) =	[ z − α	( s + b − bz	)] − 1
×
×	
{ z 1 − α	
( s + b − bz	)
1 − z s
s + b − bz − α	( s + b − bz	) s
s + b − bγ	( s)} .( 2.1 .15	)
Bir  nechta misollar ko’rib chiqamiz.	
∫0
∞
tdB	(t)<∫0
∞
tdA	(t)<+∞
23 deb faraz qilaylik.
1-misol. 
A( t) = 1 − e αt
 ,  	α>0.  bandlik davrining birinchi va ikkinchi tartibli momentlari
π
1 = β
1
1 − α β
1 ,	
π2=	β2	
(1−αβ1)3
bo’ladi.
2-misol. 
  A	
( t) = 1 − e αt
 ,  B	( t) = 1 − e bt
.
   (1.2.1) dan 	
π(s)=	b	
s+b+a−	aπ	(s),
ni olamiz, bundan
π	
( s) = s + b + a −	√ ( s + b + a ) 2
− 4 ab
2 a
“  − ¿
 ”ishorani olamiz, chunki  ¿ π	
( s) ∨ ≤ 1 ¿ .
Bandlik davrining darslabki to’rtta momentlari 
π
1 =	
( b − a	) − 1
,
24 π
2 = 2 b( b − a	) − 3
,
π
3 = 6 b ( a + b )
( b − a	) − 5	
π4=	24	b(a2+3ab	+b2)(b−a)−7;
va bandlik davri dispersiyasi   π
2 − π
1 2
= ( a + b )	
( b − a	) − 3
 bo'ladi.
25 2.2-§.  ⃗ M
2	|⃗ M
2	| 1 ∨ ∞
,	∞  tarmoqning navbat uzunligi taqsimoti.
 Bir kanalli xizmat ko'rsatish tarmog'iga	
λ1  va  λ
2  parametrli Puasson oqimini 
tashkil etuvchi imtiyozli va oddiy kelib tushayotgan bo'lsin. Ushbu talablarga mos 
ravishda  μ
1  va  μ
2   parametirli ko'rsatkichli taqsimot bo'yicha xizmat ko rsatilsin. 	
ʻ
Birinchi tipdagi talablar oddiy talablarga nisbatan absalyut imtiyozga ega bo'lsin, 
deb faraz qilaylik, ya'ni oddiy talabga xizmat ko'rsatilayotgan paytda tarmoqqa 
imtiyozli talab kelib tushsa, oddiy talabning xizmati uzib qo'yiladi. Tarmoq 
imtiyozli talabdan bo'shagan momentda oddiy talabning xizmati uzib qo'yilgan 
joydan tiklanadi. Bunday xizmat ko`rsatish tarmoqda odatda  	
⃗M	2|⃗M	2|1∨∞ ,	∞   orqali 
ifodalanadi.
Aytaylik 	
ξ1(t)  va  	ξ2 (t)  lar mos holda t momentda tarmoqda mavjud bo lgan 	ʻ
imtiyozli va oddiy talablar soni bo'lsin. Quyidagi belgilashlarni kiritamiz.	
Pij(t)=	P(ξ1(t)=	i,ξ1(t)=	j)
,   	i≥0,j≥0
ρ
1 = λ
1 μ
1 -1 
, 	
ρ2 = λ
2 μ
2 -1 
 .
P
ij lim
n → ∞ P
ij ( t )
= 
P ( ξ
1 ( t ) y j
= i , ξ
1 ( t ) = j ) .                          (2.2.1)
φ ( x , y ) =
∑
i = 0∞
∑
j = 0∞
x i
P
ij , 
|
x| ≤ 1  ,   	|
x| ≤ 1. 
(2.2.1)   munosabat  ρ
1 +	
ρ2  < 1    shartda o'rinli bo'lishini ko rsatish qiyin emas. 	ʻ
Qaralayotgan ishda  φ ( x , y )
    funksiyaning aniq ko'rinishi topiladi.
 Ushbu funksiya yordamida  P
ij  taqsimotning assimptotik holatlarini tahlil qilish 
mumkin.
26 2.2.1- Teorema.  Quyidagi munosabat o'rinli;
φ ( x , y )
= μ
1 ( 1 − 1
y ) P
00 +[ μ
1 ( 1 − 1
x ) − μ
2 ( 1 − 1
y )	] φ ( y )
λ
1 ( 1 − x ) + λ
2 ( 1 − y ) + μ
1 ( 1 − 1
x )	
P00
=1-	ρ1−	ρ2	
φ(y)
=	
μ2(1−	ρ1−	ρ2)(1−	1
y)	
μ2(1−	1
y)−	μ1(1−	1
x)	
x1,2
=	λ1+μ1+λ2(1−	y)±√(λ1+μ1+λ2(1−	y))2−4λ1μ1	
2λ1
     Izoh:  Teoremada keltrilgan munosabat kutishli tarmoqlar uchun ishlarda
keltrilgan 
N=	
∞  da 	⃗ M
2	|⃗ M
2	| 1 ∨ ∞
,	∞  tarmoq uchun olingan natijalar kelib chiqadi.
Isbot:  Markov jarayonlari o’rganishda qo’llaniladigan standart usullar 
yordamida  P
ij ( t )
 uchun quyidagi differensial tenglamalar sistemasini hosil qilish 
mumkin.
27 {	
P'i0(t)=−(λ1+λ2)P00(t)+μ1P10(t)+μ2P01(t),	
P'i0(t)=−(λ1+λ2+μ1)Pi0(t)+λ1Pi−10(t)+μ1Pi+10(t),i>1,(2.2	.2)	
P'0j(t)=−(λ1+λ2+μ2)P0j(t)+λ2P0j−1(t)+μ2P0j+1(t)+μ1P1j(t),j>1,	
P'ij(t)=−(λ1+λ2+μ2)Pij(t)+λ1Pi−1j(t)+μ1Pi+1j(t)+λ2Pij−1(t),j>0,i>0.Bu yerda  t → ∞
 da limitga o’tib, (2.2.2) munosabatga ko’ra ushbu rekkurent 
tenglamalar sistemasini hosil qilamiz:	
{
− ( λ
1 + λ
2 ) P
00 + μ
1 P
10 + μ
2 P
01 = 0 ,
− ( λ
1 + λ
2 + μ
1 ) P
i 0 + λ
1 P
i − 10 + μ
1 P
i + 10 = 0 , i > 1 ,
− ( λ
1 + λ
2 + μ
2 ) P
0 j + λ
2 P
0 j − 1 + μ
2 P
0 j + 1 + μ
1 P
1 j , j > 1 ,
− ( λ
1 + λ
2 + μ
2 ) P
ij + λ
1 P
i − 1 j + μ
1 P
i + 1 j + λ
2 P
ij − 1 , j > 0 , i > 0.
Ushbu sistemadan hosila funksiyaga o’tamiz. Buning uchun sistemadagi 
ikkinchi tenglikni  
x i
 ga, uchunchi tenglikni  
y i
 ga va oxirgi tenglikni   	
xiyj   ga 
ko’tarib  	
iva	j  larning barcha mumkin bo’lgan qiymatlari bo’yicha yig’indilarni 
qaraymiz.	
−(λ1+λ2)P00+μ1P10+μ2P01−(λ1+λ2+μ1)∑i=1
∞	
xiPi0+¿	
+λ1∑i=1
∞	
xiPi−10+μ1∑i=1
∞	
xiPi+10−(λ1+λ2+μ2)∑i=1
∞	
yjP0j+¿	
+λ2∑j=1
∞	
yjP0j−1+μ2∑j=1
∞	
yjP0j+1+μ1∑j=1
∞	
yjP1j−¿
− ( λ
1 + λ
2 + μ
1 )
∑
i = 1∞
∑
j = 1∞
x i
y j
P
ij + λ
1 ∑
i = 1∞
∑
j = 1∞
x i
y j
P
i − 1 j + ¿
+ λ
2 ∑
i = 1∞
∑
j = 1∞
x i
y j
P
ij − 1 + μ
1 ∑
i = 1∞
∑
j = 1∞
x i
y j
P
i + 1 j = 0.     (2.2.3)
28 Quyidagi belgilashni kritamiz:
φ ( y ) ¿
∑
j = 0∞
y j
P
0 j
(2.2.3) tenglikning chap tomonini soddalashtiramiz: −(λ1+λ2+μ1)(φ(x,y)−	φ(y))+λ1xφ	(x,y)+¿
+ λ
2 yφ ( x , y ) + μ
1
x ( φ ( x , y ) − φ ( y ) ) − ( λ
1 + λ
2 + μ
1 ) φ ( y ) + ¿
+ ( λ
1 + λ
2 + μ
1 ) P
00 + μ
2
x ¿
Ushbu tenglikdan  φ ( x , y )
  ni topamiz:
φ ( x , y ) =	
[ μ
2 ( 1 − 1
y ) − μ
1 ( 1 − 1
x )	] φ ( y ) − μ
2 ( 1 − 1
y ) P
00
λ
1 ( 1 − x ) + λ
2 ( y − 1 ) + μ
1 ( 1
x − 1 )                 (2.2.4)
Ma’lumki,   φ ( 1 , 1 ) = 1. ( 2.2 .4 )
  tenglikdan   x → 1 va y → 1
  da   limetga   o’tib,   quyidagi
teglikka ega bo’lamiz:	
limy→1limx→1φ(x,y)=limy→1¿
μ2(1−	1
y)φ(y)−	μ2(1−	1
y)P00	
yλ2(1−	1
y)	
=¿¿
29 ¿ lim
y → 1 φ ( y ) − P
00
ρ
2 y = φ ( 1 ) − P
00
ρ
2 = 1                                          (2.2.5)
bu yerda
φ ( 1 ) =
∑
i = 1∞
P
0 j
30 III-BOB. IMTIYOZLI SISTEMA NAVBAT UZUNLIGI VA BANDLIK
DAVRLARI TAQSIMOTI
3.1-§.  ⃗M	2|⃗M	2|1∨	N	,∞   sistemaning navbat uzunligi taqsimoti
Bir   kanalli   xizmat   ko rsatish   tarmog'iga  	
ʻ λ
1   va   λ
2   parametirli   Puasson   oqimini
tashkil   etuvchi   imtiyozli   va   oddiy   talablar   kelib   tushayotgan   bo'lsin.   Talablarga
mos ravishda  μ
1 va 	
μ2  parametirli ko'rsatkichli taqsimot boyicha xizmat ko rsatilsin.	ʻ
Birinchi   tipdagi   talablar   oddiy   talablarga   nisbatan   mutloq   imtiyozga   ega   bo'lsin,
deb   faraz   qilaylik,   ya'ni   oddiy   talabga   xizmat   ko'rsatilayotgan   paytda   tarmoqga
imtiyozli   talab   kelib   tushsa,   oddiy   talabning   xizmati   uzib   qo'yiladi.   Tarmoq
imtiyozli   talabdan   bo shagan   momentda   oddiy   talabning   xizmati   uzib   qo'yilgan	
ʻ
joydan   tiklanadi.   Tarmoqda   imtiyozli   talablarning   kutish   joylari   N   bilan
cheklangan   bo'lsin,   ya'ni   tarmoqda   N   +   1   ta   talab   mavjud   bo'lgan   paytda   kelgan
imtiyozli   talab   qabul   qilinmasin.   Xizmat   tarmoqlarining   ushbu   modeli   odatda,  	
⃗
M
2	|⃗ M
2	| 1 ∨ N , ∞
, orqali belgilanadi.	
ξ1(t)
  va  	ξ2(t)   lar   mos   holda   t   momentda   tarmoqda   mavjud   bo’lgan   imtiyozli   va
oddiy talablar soni bo'lsin. 
Quyidagi belgilashlarni kiritamiz.	
Pij(t)=	P(ξ1(t)=	i,ξ2(t)=	j)
,      	0≤  	i≤N	+1 ,      	j≥0 ,
ρ
1 = λ
1 μ
1 − 1
,           ρ
2 = λ
2 μ
2 − 1
.
P
ij = lim
t → ∞ P
ij ( t ) = P ( ξ
1 ( t ) = i , ξ
2 ( t ) = j )
,        
0 ≤  
i ≤ N + 1 ,      
j≥0 , (3.1.1)
φ ( x , y ) =
∑
i = 0N
∑
j = 0∞
x i
y i
P
ij , 	
|x|≤1  ,           	|y|≤ 1, 
31 φ
2 ( y ) ¿
∑
j = 0N
y j
P
0 j ,          |y|≤ 1, 
φ
N + 1 ( y ) ¿
∑
j = 1N
y j
P
N + 1 j ,          
|y|≤ 1.
ρ
1 + ρ
2 < 1
  shartda (3.1.1) o’rinli bo’lishini ko’rsatish qiyin emas. 
Qaralayotgan ishda  φ ( x , y )
funksiyaning aniq ko’rinishi topiladi. Ushbu funksiya
yordamida 	
Pij  taqsimotining assimptotik holatlarini tahlil qilish mumkin.
3.1.1-teorema.  Quyidagi munosabat o’rinli;
φ ( x , y )
= μ
1 ( 1 − 1
y ) P
00 +	
[ μ
1 ( 1 − 1
x ) − μ
2 ( 1 − 1
y )	] φ
2 ( y ) −	[ λ
1 ( 1 − 1
x )	] X N + 2
ψ
N + 1 ( y )
λ
1 ( 1 − x ) + λ
2 ( 1 − y ) + μ
1 ( 1 − 1
x )	
P00=	1−	ρ1	
1−	ρ1N+2−	ρ2
 ,	
φ2(y)=	c(b2−b1)	
a1b2−a2b1
 ,	
ψN+1(y)=	c(a1−a2)	
a1b2−	a2b1
,	
bi=	λ1(1−	1
xi
)xiN+2,i=1,2	,
b
i = μ
1 ( 1 − 1
x
1 ) − μ
2 ( 1 − 1
y ) , i = 1,2 ,
32 c = − μ
2 ( 1 − 1
y ) P
00 ,
x
1,2 =λ1+μ1+λ2(1−	y)±√(λ1+μ1+λ2(1−	y))2−4λ1μ1	
2λ1
Izoh:   Teoremada keltrilgan munosabat kutishli tarmoqlar uchun	
[2]
 va 	[4]  ishlarda keltrilgan.  N = ∞
 da 	[3]   ish  	⃗ M
2	|⃗ M
2	| 1 ∨ ∞ , ∞
  tarmoq uchun 
olingan natija kelib chiqadi.
Isbot.   Markof jarayonlarini o’rganishda qo’llaniladigan standart usullar 
yordamida 	
Pij(t)
 uchun quyidagi defferensial tenglamalar sistemasini hosil qilish mumkin:	
{	
P'00(t)=−(λ1+λ2)P00(t)+μ1P10(t)+μ2P01(t),	
P'i0(t)=−(λ1+λ2+μ1)Pi0(t)+λ1Pi−10(t)+μ1Pi+10(t),0≤i≤N	,	
P'0j(t)=−(λ1+λ2+μ2)P0j(t)+λ2P0j−1(t)+μ2P0j+1(t)+μ1P1j(t),j>0,	
P'ij(t)=−(λ1+λ2+μ1)Pij(t)+λ1Pi−1j(t)+μ1Pi+1j(t)+λ2Pij−1(t),0≤i≤N	,	
P'N+10(t)=−(λ2+μ1)PN+10(t)+λ2PN0(t),	
P'N+1j(t)=−(λ2+μ1)PN+1j(t)+λ1PNj(t)+λ2PN+1j−1(t)j>0.
Bu yerda  t → ∞
 da limitga o’tib, (2.3.1) munosabatga ko’ra ushbu rekurent 
tenglamalar sistemasini hosil qilamiz:  	
{	
P'00=−(λ1+λ2)P00+μ1P10+μ2P01,	
P'i0(t)=−(λ1+λ2+μ1)Pi0+λ1Pi−10+μ1Pi+10	
P'0j=−(λ1+λ2+μ2)P0j+λ2P0j−1+μ2P0j+1+μ1P1j,j>0,	
P'ij=−(λ1+λ2+μ1)Pij+λ1Pi−1j+μ1Pi+1j+λ2Pij−1,0≤i≤N	,j>0	
P'N+10=−(λ2+μ1)PN+10+λ2PN0,	
P'N+1j=−(λ2+μ1)PN+1j+λ1PNj+λ2PN+1j−1,j>0.
 (3.1.2)
33 Ushbu sistemadan hosila funksiyaga o’tamiz. Buning uchun 
sistemadagi ikkinchi tenglikni  xi    ga, uchinchi tenglikni     	yj  ga va to’rtinchi 
tenglikni 	
xiyj  ga beshinchi tenglikni 	XN+1  ga va oxirgi tenglikni 	XN+1yj  ga 
ko’paytrib, 	
i  va 	j   larning barcha mumkin bo’lganqiymatlari bo’yicha yig’indilarni 
qaraymiz:	
−(λ1+λ2)P00+μ1P10+μ2P01−(λ1+λ2+μ1)∑i=1
N	
xiPi0+¿	
+λ1∑i=1
N	
xiPi−10+μ1∑i=1
N	
xiPi+10−(λ1+λ2+μ2)∑j=1
∞	
yjP0j+¿	
+λ2∑j=1
∞	
yjP0j+μ2∑j=1
∞	
yjP0j+1+∑j=1
∞	
yjP1j−	¿
− ( λ
1 + λ
2 + μ
1 )
∑
i = 1N
∑
j = 1∞
x i
y j
P
ij + λ
1 ∑
i = 1N
∑
j = 1∞
x i
y j
P
i − 1 j + ¿
+ λ
2 ∑
i = 1N
∑
j = 1∞
x i
y j
P
ij − 1 + μ
1 ∑
i = 1∞
∑
j = 1∞
x i
y j
P
i + 1 j − ¿
− ( λ
2 + μ
1 ) P
N + 10 x N + 1
+ λ
1 P
N 0 x N + 1
− ( λ
2 + μ
1 )
∑
j = 1∞
x N + 1
y j
P
N + 1 j + ¿	
+λ1∑i=1
∞	
xN+1yjPNj+λ1∑j=1
∞	
xN+1yjPN+1j−1=0.
    (3.1.3)
Quyidagi belgilashni kiritamiz:
φ
2 ( y ) =
∑
j = 0N
y j
P
0 j  ,	
ψN+1(y)=∑i=1
N	
yjPN+1j
.
34 (3.1.3) tenglikning chap tomonini soddalashtiramiz:
− ( λ
1 + λ
2 + μ
1 − λ
1 x − μ
1
x − λ
2 y ) φ ( x , y ) − ( μ
1 − μ
1
x − μ
2 + μ
2
y ) φ
2 ( y )
− ( λ ¿ ¿ 1 x N + 1
+ λ
1 x N + 2
) ψ
N + 1 ( y ) − ( μ
2 + μ
2
y ) P
00 = 0. ¿
Ushbu tenglikdan  φ ( x , y )
 ni topamiz:
φ ( x , y )
=[ μ
1 ( 1 − 1
x ) − μ
2 ( 1 − 1
y ) φ
2 ( y )	] − λ
1 ( 1 − 1
x ) x N + 2
ψ
N + 1 ( y ) + μ
2 ( 1 − 1
y ) P
00
λ
1 ( 1 − x ) + λ
2 ( y − 1 ) + μ
1 ( 1 − 1
x )     (3.1.4)
Ma’lumki ,  φ ( 1,1 ) = 1
. (3.1.4) tenglikdan 	
x→	1    va    	y→ 1da limitga o’tib, 
quyidagi tenglikga ega bo’lamiz:
lim
y → 1 lim
x → 1 φ ( x , y ) = lim
y → 1 ¿ μ
2 ( 1 − 1
y ) P
00 − μ
2 ( 1 − 1
y ) φ
2 ( y )
− y λ
2 ( 1 − 1
y ) = ¿ ¿
¿ lim
y → 1 φ
2 ( y ) − P
00
ρ
2 y = φ
2 ( 1 ) − P
00
ρ
2 = 1 ,  (3.1.5)
Bu yerda  P
00 = φ
2 ( 1 ) − ρ
2  munosabatlarni olamiz. Ma’lumki, 
35 φ
2 ( 1 ) =
∑
j = 0∞
P
0 j = P
0 = P
(ξ1=	0 )	¿	1−	ρ1	
1−	ρ1N+2
yoki
P
00 = 1 − ρ
1
1 − ρ
1 N + 2 − ρ
2 .
φ
2 ( y )
 va   ψ
N + 1 ( y )
funksiyalarni aniqlash uchun  φ ( x , y )
 funksiyaning analitiklik
xossasidan foydalanamiz. Analitiklik shartiga ko’ra (3.1.1) formulani 
o’ng tomonidagi ifodada  x
 ning maxraj nolga aylanadigan qiymatlarida 
sur’at ham nolga aylanishi kerak. Maxrajini nolga tenglashtrib, hosil 
bo’lgan tenglamani  x
 ga nisbatan yechimlarni topamiz:	
x1,2
=	λ1+μ1+λ2(1−	y)±√(λ1+μ1+λ2(1−	y))2−4λ1μ1	
2λ1
(3.1.1) formulada 	
x  ning 	x1 va  	x2  qiymatlarida ifodaning sur’ati ham 
nolga aylanadi. 
Agar (3.1.2) tenglikni ham etiborga olsak, u holda 	
{
[μ1(1−	1
x1
)−	μ2(1−	1
y)]φ2(y)+λ1(1−	1
x1
)x1N+1ψN+1(y)+μ2(1−	1
y)P00=0,	
[μ1(1−	1
x2
)−	μ2(1−	1
y)]φ2(y)+λ1(1−	1
x2
)x2N+1ψN+1(y)+μ2(1−	1
y)P00=	0.
(3.1.6) sistemani yechib, 
36 φ2(y) va  	ψN+1(y) funksiyalarni topamiz:	
φ2(y)=	c(b2−b1)	
a1b2−a2b1
 ,
ψ
N + 1 ( y ) = c ( a
1 − a
2 )
a
1 b
2 − a
2 b
1 .
37 3.2-§   Mutloq imtiyozli  | |1| |N1 , ∞ va  	⃗M	2|⃗G2|1  /	N1,  N	2  xizmat ko’rsatish
sestimalari navbat uzunliklari taqsimotlari o’rtasidagi o’zaro munosabatlar.
Quyidagi shartlar bilan berilgan F(	
N1 )-	⃗M	2|⃗G2|1  /	N1 , ∞ va F(	N1,  N	2 )- 	⃗ M
2	|⃗ G
2	| 1
| N
1 , N
2  xizmat ko’rsatish sistemalari qaralayotgan bo’lsin: Sistemaga mos holda
λ
1 va λ
2  parametrli Puasson talablar oqimini tashkil etuvchi shoshilinch va oddiy 
talablar kelib tushadi. Shoshilinch va oddiy talablarga xizmat ko’rsatish vaqti 
uzukliklari o’zaro bog’liq bo’lmagan va mos holda   µ
1 va µ
2  parametrli ko’rsatkichli
taqsimotga ega bo’lgan tasodifiy miqdorlarni tashkil etadi. Shoshilinch va oddiy 
talablarni kutish joylari soni mos holda  N
1 ¿
≥1) va 	
N	2¿ ≥1) ga teng. Xizmar 
ko’rsatish tartibi: oxirigacha xizmat ko’rsatiladigan mutloq imtiyoz.
            Quyidagi belgilashlarni kiritamiz:
ζ
N
1 K  - F(	
N1,  K ) , K≥1, sistemaning bandlik davri;
ζ
N
1  – sistemaning shoshilinch talablar bilan bandlik davri;
ξ
N
1 N
2  – va  ξ
N
1 - mos holda F(	
N1,  N	2 ) va F(	N1¿  sestimalarni navbat uzunliklari;	
ρi=	λiµi−1
, i=1,2;	
ρ
=  	ρ2 (1+	λ1M	ξN1 ).
Ushbu ishda  	
ρ<1  da  ξ
N
1 N
2 va  ξ
N
1 tasodifiy miqdorlarning taqsimotlari 
o’rtasida bog’liqlik o’rnatiladi.
38 3.2.1-Teotema.   ρ<1  da qo’yidagi munosabat o’rinli
P( ξ
N
1 N
2 = K
)=	
( 1 − ρ	) P ( ξ
N
1 = K )
1 − ρ + ρ
1	
( 1 − ρ + ρ
2	) P ( ξ
N
1 = N
2 )  ,  0≤K≤	
N	2
P( ξ
N
1 N
2 = N
2 + 1
)= 1 − ρ + ρ
2	
( 1 − ρ + ρ
2	) P ( ξ
N
1 ≤ N
2 )
1 − ρ +	
( ρ
22
−	( 1 − ρ	) ( 1 − ρ
2 )	) P ( ξ
N
1 ≤ N
2 )  ,
Izoh.  Teoremada kelrtilgan tenliklarga o’xshash munosabatlar M	
|G| 1 va 
M	
|G| 1| N sistemalar statsionar navbat uzunliklari taqsimotlari uchun  [3] ishda 
o’rnatilgan edi.
Teorema isboti. Qaralayotgan imtiyozli sestimalarni faqat oddiy talablarga 
xizmat ko’rsatayotgan va xizmat vaqti uzunligi xizmat ko’rsatish sikliga teng 
bo’lgan oddiy sistemaga keltrish mumkin. 
Xizmat ko’rsatish sikli deb, oddiy talabning qurulmaga kelib tushishi 
momentidan uning sistemadan chiqib ketishi momentigacha bo’lgan vaqt 
uzukligiga aytiladi. Ushbu belgilashlarni kiritaylik:
C – oddiy talabga xizmat ko’rsatish sikli;
C(s)=b(s+ λ
1 − λ
1 g
N
1 ( s )
);                                         (3.2.1)
39 b(s)=∫0
∞
e−sx dB(x) , B(x) – oddiy talabga xizmat ko’rsatish vaqti uzunligining 
taqsimoti,  Res≥0;
g
N
1 ¿
)=	
∫0
∞
e−sx dP( ζ
N
1 < x
) , Res≥0.
(1) munosabat	
[ 1]
 ishda 	N1=	∞   uchun keltrib chiqarilgan tenglikning 
isbotiga o’xshash isbot qilinadi. Shu sababli uning isbotini keltrib o’tirmaymiz.
(3.2.1) munosabatdan ushbu tenglikga ega bo’lamiz:
MC = 1
µ
2 ( 1 + λ
1 M ζ
N
1 )
.
U holda xizmat davomiyligi xizmat ko’rsatish sikliga teng bo’lgan 
sistemaning yuklaninishi quydagiga teng bo’ladi:
              	
ρ = 	λ2MC  	¿ρ2 (1+	λ1M	ζN1 ).                                       (3.2.2)
Bundan keyin sestimaga faqat oddiy talablar kelib tushadi va ularning 
xizmat vaqti uzunligi xizmat ko’rsatish sikliga teng deb hisoblanadi:
P( ξ
N
1 N
2 = 0
) = 1
1 + λ
2 M ζ
N
1 N
2  ,                                       (3.2.3)
40 P( ξ
N
1 N
2 = K
) =µ2(M	ζN1K−	M	ζN1K−1)	
1+λ2M	ζN1N2  ,   1≤K≤ N
2
Ma’lumki,  	
ρ<1  da 
limN2→∞M	ζN1N2
= M ζ
N
1 ∞
= 1
1 + µ
2 ( 1 − ρ ) .
Ushbu munosabatni etiborga olib , (3.2.3) dan 	
N	2→	∞   da quyidagi 
tengliklarga ega bo’lamiz:
P( ξ
N
1 N
2 = 0
) → P( ξ
N
1 = 0
) =	
( 1 − ρ	)
1 − ρ + ρ
2  ,                         (3.2.4)
P( ξ
N
1 N
2 = K
) →	
µ2(1−	ρ)(M	ζN1K−	M	ζN1K−1)	
1−	ρ+ρ2  ,   1≤K≤	
N	2 .
(3.2.3) va (3.2.4) tenglilklarga ko’ra 
P( ξ
N
1 N
2 = K
) = 	
P(ξN1=	K)(1−	ρ+ρ2)	
(1−	ρ)(1+λ2M	ζN1N2)                                        (3.2.5)
munosabatni  qilamiz. Agar (3.2.4) ga asosan 
41 P(ξN1≤N2 ) =  ∑
K = 0N
2
P	( ξ
N
1 = K	) = ¿ µ
2 ( 1 − ρ )
( 1 − ρ + ρ
2 ) M ζ
N
1 N
2 ¿
tenglik o’rinli bo’lishini etiborga olsak, u holda (3.2.5) ushbu ko’rinishga keladi:
  P( ξ
N
1 N
2 = K
) =	
P(ξN1=	K)  
( 1 + ρ
2	( 1 + ρ
2 − ρ	)
1 − ρ P	( ξ
N
1 ≤ N
2	) ) − 1
.     (3.2.6)
Agar    P( ξ
N
1 N
2 = N
2 + 1
) =  1 −
∑
K = 0N
2
P	
( ξ
N
1 = K	)
munosabatni etiborga olsak, (3.2.6) dan teoremada keltirgan ikkinchi tenglik kelib 
chiqadi.
3.3-§.   Kutish joylar soni chekli bo’lgan nisbiy imtiyozli xizmat ko’rsatish
sistemasining bandlik davri taqsimoti.
42 Birkanalli   xirmat  ko’rsatish  sistemasiga    λ1va	λ2   parametrli  ikki   xil   Puasson
talablar orqali kelib tushayotgan bo’lsin. Birinchi turdagi talablar ikkinchi turdagi
talablarga nisbatan nisbiy   imtiyozga deb faraz qilamiz. Ya’ni  agar  sistemaga  har
ikkala   turdagi   talablar   mavjud   bo’lsa,   xizmat   ko’rsatish   qurilmasi   avval   birinchi
turdagi   talablarga   xizmat   ko’rsatadi.   Ikkinchi   turdagi   talabning   xizmati   paytida
sistemaga   birinchi   tur   talablar   kelib   tushsa,   qurilmadagi   talabning   xizmati   uzib
qo’yiladi   va   birinchi   tur   talabga   xizmat   ko’rsatiladi.   Sistema   birinchi   turdagi
talablardan   bo’shagandan   keyin   xizmati   uzib   qo’yilgan   talabning   xizmati   uzib
qo’yilgan   joydan   davom   ettiriladi.   Bundan   keyin   birinchi   tur   talablarni
“shoshilinch”, ikkinchi tur talablarni esa “oddiy” talablar deb ataymiz. Talablarga
xizmat   ko’rsatish   vaqti   uzunliklari   o’zaro   bog’liq   bo’lmagan   tasodifiy   miqdorlar
bo’lib,mos   holda  	
B1(x) va   B
2 ( x )
  taqsimot   funksiyalari   va  	µ1−1,µ2−1   o’rta   qiymatlarga
ega bo’lsin.
Shoshilinch talablar uchun kutish joylari soni chekli  N ( N ≥ 1 )
 miqdorga teng
deb   faraz   qilamiz.   Ya’ni   agar   sistemada   xizmat   ko’rsatayotgan   talab   bilan
birgalikda  	
N	+1   ta shoshilinch talab mavjud bo’lsa,  ya’ni kelgan shoshilinch talab
sistemaga   qabul   qilinmaydi   va   keyingi   xizmat   jarayoniga   ta’sir   ko’rsatmaydi.
Oddiy   talablarning   navbat   uzunligi   cheklanmagan.   Qaralayotgan   sistema   Kendall
tomonidan kiritilgan belgilashlarga ko’ra
 	
⃗ M
2 ∨	⃗ G
2 ∨ 1 ∨ N , ∞
 deb belgilanadi. Quyidagi belgilashlarni kiritamiz:	
Ϛ−¿
sistemaning bandlik davri, yangi sistema uzluksiz xizmat bilan band bo’lgan 
vaqt uzunligi;	
ϚN−	¿
 sistemaning faqat shoshilinch talablar xizmati bilan uzluksiz band bo’lgan 
vaqt uzunligi;
                 	
bi(s)=∫0
∞
e−sxdBi(x),   Res ≥0,  i=1;2;
                  g	
( s) =
∫
0∞
e − sx
dP	( ξ < x	) ,
     Res ≥0 ;
43                 gN(s)=∫0
∞
e−sxdP	(ξN<x),   Res ≥0.
  Sistemaga bir xil talablar kelib tushadigan hol,ya’ni 	
M	∨G∨1∨	N
Sistema uchun  	
gN(s)   funksiyani aniqlovchi munosabat T.I.Xarris  [ 3 ]
 tomonidan 
topilgan edi:	
gN(s)=	∆N−1(s)	
∆N(s)
         
∑
0∞
v k
∆
k	( s) = v b
1	( s) − b
1 ( s + λ
1 − λ
1 v )
(
1 − v	) ¿ ¿              (3.3.1)
Ushbu   ishda     g ( s )
    funksiyani   aniqlovchi   munosabatlar   qaralgan,   yani   nisbiy
imtiyozli   xizmat   ko’rsatish   sistemasi   bandlik   davri   taqsimotining   Laplas-Stiltes
almashtirishi o’rganiladi.
3.1.1-teorema.    Quyidagi munosabat o’rinli:
                	
g(s)=	λ2	
λ1+λ2
f(s)+	λ1	
λ1+λ2
b1[s+λ2−	λ2f(s)],                     (3.3.2)
bu yerda   	
f(s)−	x=b2[s+λ1−	λ1gN(s)+λ2−	λ2x]    tenglamaning    	¿f(s)∨	≤1  shartni 
qanoatlantiruvchi yagona yechimi,	
gN(s)−(3.3	.1)  tenglik bilan aniqlangan funksiya.
  Izoh.  Xususiy holda, B
2	
( x	) = 1 − e − µ
2 x
, x > 0
bo’lsa, u holda ushbu tengliklar 
o’rinli bo’ladi:
44 gN(s)=	
µ1
λ1
∗α1N(1−α1)+α2N(α2−1)	
α1N+1(1−	α1)+α2N+1(α2−1), 
   	
α1,2=	λ1+µ1+s±√¿¿¿  ,
f	
( s) = λ
2 + µ
2 + s + λ
1	[ 1 − g
N	( s)] −	√ { λ
2 + µ
2 + s + λ
1	[ 1 − g
N	( s)] } 2
− 4 λ
2 µ
2
2 λ
2
Isbot.   Xizmat ko’rsatish jarayoni sistemada bitta shoshilinch va oddiy talab
bo’lgan holda bog’lanish hodisasini mos holda    A
1  va  A
2  deb belgilaymiz. U holda
to’la ehtimollik formulasiga ko’ra ushbu tenglikka ega bo’lamiz:
P	
( Ϛ < x	) = λ
2
λ
1 + λ
2 P ( Ϛ < x / A
2 )
 + λ
1
λ
1 + λ
2 P ( Ϛ < x / A
1 )
                (3.3.3)
Faraz   qilaylik,   C − ¿
oddiy   talab   xizmatining   boshlanish   momentidan   xizmat
tugagan   momentgacha   bo’lgan   vaqt   uzunligi   bo’lsin.     Agar   xizmat   jarayoni
tarmoqga   oddiy   talab   kelib   tushishi   bilan   boshlansa,   u   holda   xizmat   ko’rsatish
tarmog’ini   talablarga       P ( C < x )
  qonuniyat   bo’yicha   xizmat   ko’rsatayotgan   oddiy
sistema   sifatida   qarash   mumkin.     Shunday     qilib,     P ( Ϛ < x / A
2 )
  xizmat   ko’rsatish
vaqti   uzunliklari   umumiy   P ( C < x )
  taqsimotga   ega   bo’lgan   sistemaning   bandlik
davri taqsimotidir. Agar 	
f(s)=∫0
∞
e−sxdP	(Ϛ<x/A2)
,
Res ≥0,     c	
( s) =
∫
0∞
e − sx
dP ( C < x )
 ,      Res ≥0,
45 bo’lsa, u holda     f( s) − x = c ( s + λ
2 − λ
2 x )
     tenglamaning    ¿ f	( s) ∨ ≤ 1
 shartni 
qanoatlantiruvchi yagona yechimi bo’ladi.  Geyver  [2] tomonidan isbotlangan.
                                        	
c(s)=b2[s+λ1−	λ1gN(s)]
munosabatga  asosan quyidagiga ega bo’lamiz:
                                     x = b
2	
[ s + λ
1 − λ
1 g
N	( s) + λ
1 − λ
2 x	]
                  (3.3.4)
    P ( Ϛ < x / A
1 )
ehtimollik   xizmat   ko’rsatilgan   talablar   oqimi     P	
( Ϛ
N < x	)
  va     P ( C < x )
taqsimotlarga ega bo’lsak kechikgan rekurent oqimni tashkil qiluvchi sistemaning
bandlik davri taqsimot funksiyasidir. [1] ishdagi mulohazalar yordamida	
∫0
∞
e−sxdP	(Ϛ<x/A2)=	gN(s+λ2−	λ2f(s))
                       (3.3.5)
tenglik o’rinli ekanligini  ko’rsatish qiyin emas.
(3.3.4)   va   (3.3.5)     munosabatlarga   asosan   (3.3.3)   tenglikda   Laplas-Stiltes
almashtirishiga  o’tib, teoremaning tasdig’iga ega bo’lamiz.
Xulosa
46 Ushbu   dissertatsiya   ishida   qaralgan   masalalar   absolyut   imtiyozli   va   kutish
joylar   soni   chekli   bo’lgan   birkanalli   xizmat   ko’rsatish   sistemalarining   bandlik
davrlari   taqsimotiga   tegishli   bo’lib,   ma’lum   shartlarda  ⃗M	2|⃗G2|1∨	N	,∞   sistemaning
va    	
⃗M	r|⃗Gr|1∨	N1,…	,Nr   sistemaning   bandlik   davrlari   taqsimotini   aniqlovchi
munosabatlar   keltirib   chiqariladi.   Kutish   joylar   soni   chekli   bo’lgan   M|G|1|N
sistema   bandlik   davri   taqsimoti   Xarris   tomonidan   va   G|M|1|N   sistema   bandlik
davri taqsimoti Viskov, Ismoilovlar tomonidan o’rganilgan.
Shuningdek, 	
⃗ M
2	|⃗ G
2	| 1 ∨ ∞ , ∞
 sistema bandlik davri taqsimoti uchun olingan 
natijalar Djeysuolning monografiyasida keltirib o’tilgan.
Ushbu ishda olingan asosiy natijalar quyidagilar:
1) 	
⃗ M
2	|⃗ G
2	| 1 ∨ N , ∞
  sistema bandlik davri taqsimotini aniqlovchi 
munosabatlar;
2)  	
⃗M	r|⃗Gr|1∨	N1,…	,Nr   sistemaning   j ( j = 1 , r )
-imtiyoz   va   undan   yuqori
imtiyozga   ega   bo’lgan   talablar   xizmati   bilan   band   bo’lgan   davr   taqsimotini
aniqlovchi munosabatlar.
Olingan   natijalar   yangi   bo’lib,   sistemani   optimal   rejalashtirish   va
qurilmaning   effektiv   ishlashi   bilan   bog’liq   muammolarni   hal   etishda   muhim
ahamiyatga ega.
Dissertatsiyada qaralgan masalalarni quyidagi yo’nalishlarda davom ettirishi
mumkin:
1)  	
⃗ G
2 ¿	⃗ M
2 ∨ 1 ∨ N , ∞
 sistemaning bandlik davri taqsimoti.
2)  	
⃗M	2|⃗G2|m∨∞	,∞   sistemaning bandlik davri taqsimoti.
3)  	
⃗M	2|⃗G2|1∨	∞	,N	,    sistema bandlik davri taqsimoti.
4) Nisbiy imtiyozli 	
⃗M	2|⃗G2|1∨	N	,∞  sistema bandlik davrining taqsimoti.     
47 5) Nisbiy imtiyozli ⃗M	r|⃗Gr|1∨	N1,…	,Nr  sistema bandlik davrining taqsimoti.
6) Imtiyozli ikkilanma sistemalar bandlik davrlari taqsimotlari o’rtasida 
ikkilanma munosabatlar.
7)  	
⃗M	2|⃗G2|1∨	N	,∞   sistema bandlik davri taqsimoti uchun asimptotik 
munosabatlar.
Ushbu masalalarni yechish nisbatan murakkab bo’lib, qator hollarda mavjud
tadqiqot   metodlari   bilan   bir   qatorda   alohida   usullardan   foydalanish   talab   etiladi.
Ayniqsa, G|G|1 tipdagi sistemalarni o’rganish muhim ahamiyatga ega. 
Foydalanilgan adabiyotlar.
48 1. Азларов   Т.А.,   Тахиров   А.   Случайные   процессы   и   статистические
выводы, вып, 4, Ташкент, Фан, 1974, 4-7,47-56.
2. Азларов   Т.А.,   Курбонов   Х.   Сотн ение   двойственности   для
распределений длины очереди систем  M| G	| 1| NиGJ	| M ∨ 1 ∨ N
 - 1. Изв. АН
УзССРБ Серия физ.мат.наукю 1982,  N1.  3-8.
3. Боровков   А.А.,   Вероятностные   процесса   в   теории   массового
обслуживания. – М.; Наука, 1972.
4. Боровков   А.А.   Асимптотические   методф   теории   массового
обслуживания. – М.; Наука, 1980.
5. Висков   О.В.,   Исмоилов     А.И.   Система   массового   обслуживания   с
ограниченной очередыю, Исследования по математической статистике
и смежные вопросы, науч. Труды. ТашГУ, вып. 402, 1972, 17-29, 28-31.
6. Гнеденко   Б.В.,   Коваленко   И.Н.,   Лекции   по   теории   массового
обслуживания, изд-во КВИРТУ, 1974.
7. Джейсуол Н. Ояереди с приоритетами. – М.: Мир, 1973, 280 бет.
8. Гнеденко   Б.В.,   Димитров   Б.Н.,   Климов   Г.П.,   Матвеев   В.Ф.
Приоритетные система бслуживания. – М.:МГУ , 1973,447 бет. 
9. Гнеденко   Б.В.,   Коваленко   И.Н.   Введение   в   теории   массового
обслуживания. – М.: Наука, 1987,336 бет.
10. Ивченко   Г.И.,   Каштанов   В.А.,   Коваленко   И.Н.   теории   массового
обслуживания. – М.:Высшая школа, 1982.
11. Климов Г.Б. Стохастические системы обелуживания. – М.: Наука, 1966,
239 б.
12.   Курбонов   Х.   Переходные   явления   для   распрудулуния   периода
занятости   система   массового   обслуживания  	
M	|G|1∨	N .   “Пределыные
теорема   для   случайных   процессов   и   статистические   вывода”,   Сб
трудов. 	
ИМАНУ	3 ССР, 1981,108-122.
13.   Курбонов   Х.   Некоторые   пределъные   теоремы,   связанные   со   средним
значением   периоди   занятости   систем   с   ограниченной   очередю,   науч.
тр. СамГУ, 1990, 61-64.
49 14.   Курбонов   Х.   Сотн ения   двойственности   и   переходныя   явления   в
системах   с   ограниченной   очередъю,   Дисс.   На   соискание   уч.степини
к.ф.м.н, Ташкент, 1987, 122 стр.
15.  Клейнрок И.Н. Вычислителъной система сочередями.  – М.: Мир, 1979.
16.  Курбонов Х. Распределение преиода занятости системы с присритетy
и ограниченной очередъю, Сб.тр.СамГУ, 1991, 51-54.
17.   Саати   Т.Л.   Элементы   теории   массового   обслуживания   и   ее
приложения. . – М.:Советское радио, 1971.
18.   Такач     Л.   Кyбинаторные   метода   в   теории   случайнах   процессов.       –
М.: Мир, 1971.
19.   Ташманов   Х.Т.   Асимптотический   анализ   системы   массового
обслуживания   M| M	| 1 ∨ N
.   “ Пределъные   теорема   и   мат.   статистика ” ,
Ташкент,  “ фан ” , 1976.
20.   Ташманов Х.Т. Переходные явления в простейшей системе   массового
обслуживание  с  органичунием.   Изв  АН  Уз   ССР.  Физ.-мат.   Наук,  1973
№4, 46-49.
21.   Хинчин   А.Я.   Работы   по   математической   теории   массового
обслуживания. – М.: Физматгиз, 1963.
22.   Прохоров   Ю.В.   Переходные   явления   в   процессах   массового
обслуживание. Литовский мат.сборник, №2, 1063.
23.   Harris   T.J.     The   remaining   busy   period   of   finite   queue,   Oper.   Res.,   v19,
1971, 219-233.
24.   Такач Л. Теория очередей. 1966, 216 стр.
25.  Риордан Дж. Вероятностное сисеуьы обслуживания. 1966, 160 стр.
26.   Qurbonov   H.   Navbat   uzunligi   chegaralangan   xizmat   ko’rsatish
tarmog’ining bandlik davri. SamDU ilmiy maqolalar to’plami, 1996, 48-50.
27.   Qurbonov   H.,   Xasanov   J.   Kutish   joylar   soni   chekli   bo’lgan   absolyut
imtiyozli   xizmat   ko’rsatish   sistemasining   bandlik   davri   taqsimoti   haqida.
“Stoxastik tahlilning dolzarb muammolari” mavzusidagi ilmiy konferensiya,
20-21 fevral, 2021 yil. Toshkent.  II- qism. 194-bet.
50 28.  Qurbonov H., Xasanov J. ⃗M	2|⃗G2|1∨	N	,∞  Mutloq imtiyozli xizmat ko’rsatish
tarmog’ining   bandlik   davri   taqsimoti   haqida.“Ilmiy   maqolalar
sammiti”nomli konferensiyasi 2021-yil 12-iyun. Toshkent.
29.  Ziyonet.uz sayti.
30.  Mathnet.ru sayti.
31. Wikipedia.org sayti.
51

IMTIYOZLI XIZMAT KO’RSATISH SISTEMASI BANDLIK DAVRI TAQSIMOTI Mundarija Kirish …………………………………………………………………… ………...4 I bob. Q isqacha tarixiy ma’lumotlar. Xizmat ko’rsatish sistemalarining matematik modellari va asosiy xarakteristikalar 1.1-§. Ommaviy xizmat ko‘rsatish nazariyasi haqida qisqacha tarixiy ma’lumotlar …………………………………….......................................... 9 1.2-§. Ommaviy xizmat ko’rsatish tarmoqlarining matematik modellari va asosiy xarakteristikalari..………………………... ...................................... ....... ... ..9 II bob . Ommaviy xizmat ko’rsatish tarmoqlarining ayrim modellari va asosiy xarakteristikalarining taqsimoti 2.1-§. Kutishli xizmat ko’rsatish tarmoqlari bandlik davrlari taqsimoti ……………….…………………………………….……………15 2.2-§. ⃗M 2|⃗M 2|1∨ N ,∞ , ∞ tarmoqning navbat uzunligi taqsimoti ….…………….25 III bob . Imtiyozli sistema navbat uzunligi va bandlik davri taqsimoti 3.1-§. ⃗M 2|⃗M 2|1∨ N ,∞ sistemaning navbat uzunligi taqsimoti .…….……………29 3.2-§. Mutloq imtiyozli ⃗ M 1 |⃗ M 1 | 1 ∨ ⃗ M 1 |⃗ N 1 | , ∞ va ⃗M 2|⃗G2|1 / N 1 , N 2 xizmat ko’rsatish sestimalari navbat uzunliklari taqsimotlari o’zaro munosabatlar………………………..……….………….………………...34 3.3-§. Kutish joylari soni chekli bo’lgan nisbiy imtiyozli xizmat ko’rsatish sistemasining bandlik davri taqsimoti…….…………….………………...38 Xulosa …………………………………………………………………………….42 Foydalanilgan adabiyotlar … …………………………………………………...44 1

Kirish 1. Magistrlik dissertatsiyasi mavzzusining asoslanishi va uning dolzarbligi. Kundalik hayotda navbatda turib vaqt yo’qotish muammosi oddiy bir shaxs uchun toqat qilish mumkin bo’lgan hol hisoblanishi mumkin. Lekin xizmat ko’rsatish lozim bo’lgan talablar sanoat korxonalarida, savdo tarmoqlarida, transportda, harbiy ishlarda va kommunikatsiya tizimlarida to’planib qolib, uzun navbatlar hosil bo’ladigan bo’lsa, bu nafaqat vaqt yo’qotish, balki resurslarni vaqtida ishlatilmasligi, ularni saqlash, mahsulotlarning eskirishi, ma’lumotlarning vaqtida yetkazib berilmasligi natijasida kelib chiqadigan katta miqdordagi moddiy zarar ko’rish muammolarini keltirib chiqaradi. Shu sababli navbat uzunliklarini qisqartirish uchun xizmat ko’rsatish korxonalarini optimal rejalashtirish, samarali xizmat ko’rsatishni ta’minlash hayotiy muhim ahamiyatga ega. Xizmat ko’rsatish tarmoqlarini tahlil qilish uchun ularning matematik modellarini yaratish, masalalarini yechish metodlarini ishlab chiqish , tarmoq bilan bog’liq tasodifiy jarayonlarni aniqlash va muhimlarini ajratish talab etiladi. Xizmat ko'rsatish tarmoqlarining matematik tahlili bilan birinchi bo'lib shug'ullangan olim Daniyalik A.K.Erling hisoblanadi. U tomonidan telefon va telegraf stansiyalarida hosil bo ladigan jarayonlarga tegishli ko'plab holatlar talilʻ qilinib, natijalar ushbu korxonalarga tadbiq etildi va ijobiy samara berdi. Keyinchalik boshqa ko'plab soxalarda (savdo, ishlab chiqarish korxonalari, transport, komunikatsiya va xokozo) tegishli masalalarning modellari Erlang modellari bilan mos tushishi ma'lum bo'lgandan keyin ushbu soxaga qiziqish kuchayib ketdi. Korxonalar va tashkilotlar tomonidan matematiklar oldiga ko'plab masalalar qo'yila boshlandi. Tadqiqot natijalari ilmiy jurnallarda nashr etildi. Bu 2

bo'yicha ishlar B.V.Gnedenko, A.A.Borovkov, L.Kleynrok, G.P.Klimov, L.Takach, N.Djeysuol, va boshqa olimlar kitoblarida o'z aksini topdi. Ushbu ishlarda asosiy e'tibor ommaviy tarmoqning bandlik davri, navbat uzunligi, talabining xizmatini kutish vaqti kabi tasodifiy jarayonlarni o’rganishga qaratiladi. Ushbu dissertatesiyada kutish joylari soni chekli bo’lgan imtiyozli xizmat ko’rsatish sistemalarining navbat uzunligi va bandlik davri taqsimoti tahlil qilinadi. Kutish joylari soni cheklanmagan sistemalarning ¿ va h.k) bandlik davri taqsimoti G.P.Klimov, B.V Gnedenko, I.N.Kleynrok, A.Danilyan, N.Djeysuolning ishlarida batafsil tahlil qilingan. Shuningdek, kutish joylar soni chekli bo’lgan M ∨G∨1∨ N ,G∨ M ∨1∨ N sistemalar bandlik davri taqsimoti Xarris tomonidan, navbat uzunligi taqsimoti esa T.A.Azlarov, O.B.Viskov, X.Qurbonov, A.I.Ismoilov tomonidan o’rganilgan. Lekin imtiyozli xizmat ko’rsatish sistemalari bandlik davri va navbat uzunligi taqsimotlari ko’tish joylari chekli bo’lgan sistemalar uchun deyarli o’rganilmagan. 2. Tadqiqot obyekti va predmeti. Tadqiqot obyekti ⃗M 2|⃗G2|1∨ N ,∞ va ⃗ M 2 |⃗ M 2 | 1 ∨ N 1 , ∞ xizmat ko’rsatish sistemalari, tadqiqot predmeti esa ushbu sistemalar navbat uzunligi va bandlik davri taqsimoti hisoblanadi. 3. Tadqiqotning maqsadi va vazifalari. Tadqiqotning maqsadi – kutish joylar soni chekli bo’lgan imtiyozli xizmat ko’rsatish sistemalarining navbat uzunligi va bandlik davri taqsimotlarini aniqlovchi munosabatlarni keltrib chiqarish. Shu maqsadda qo’yilgan masaladagi xizmat ko’rsatish sistemalari xarakteristikalari, xususan, navbat uzunligi va bandlik davriga tegishli ma’lumotlarni chuqur o’rganib chiqish, ma’lum shartlarda ⃗M 2|⃗G2|1∨ N ,∞ sistema 3

bandlik davri va statsionar navbat uzunligi taqsimotlarini aniqlovchi formulalar mavjud tatqiqot metotlari yordamida keltirib chiqarish, shuningdik, ⃗ M 2 |⃗ M 2 | 1 ∨ N , ∞ sistema statsionar navbat uzunligi taqsimotining aniq ko’rinishlarni aniqlash vazifalari qo’yildi. 4. Ilmiy yangiligi. 1) ⃗M 2|⃗G2|1∨ N ,∞ sistema bandlik davri taqsimotini aniqlovchi formula keltrib chiqarildi. 2) ⃗ M 2 |⃗ M 2 | 1 ∨ N , ∞ sistema statsionar navbat uzunligi taqsimotining aniq ko’rinishi topildi. 5. Tadqiqotning asosiy masalalari va farazlari. ⃗M 2|⃗G2|1∨ N ,∞ sistema bandlik davri va statsionar navbat uzunligi taqsimotlarini aniqlovchi munosabalarni keltirib chiqarish. Shuningdek, ⃗M 2|⃗G2|1∨ N ,∞ sistema statsionar navbat uzunligi taqsimotining aniq ko’rinishini topish. 6. Ilmiy tadqiqot usullari. Ushbu ishda ehtimollar nazariyasining umumiy tadqiqot usullari bilan bir qatorda hosil qiluvchi funksiyalar, differinsial tenglamalar, Laplas-Stiltes almashtrishlari metodlaridan keng foydalanildi. 7. Tadqiqot natijalarining ilmiy ahamiyati. Ushbu ishda olingan natijalar yangi bo’lib, ⃗ M 2 |⃗ G 2 | 1 sistema navbat uzunligi va bandlik davri taqsimotlariga tegishli qator natijalar ⃗M 2|⃗M 2|1∨ N ,∞ sistemaga o’tkazildi. Bu ma’lum qiyinchiliklar bilan bog’liq bo’ldi, masalaga alohida yondoshish talab qilinadi. 4

Olingan natijalar imtiyozli sistemalarning boshqa tipdagi modellarini o’rganish uchun yo’nalish bo’lib xizmat qilishi mumkin. 8.Tadqiqot natijalarining nazariy va amaliy ahamiyati. Olingan natijalardan imtiyozli xizmat ko’rsatish sistemalarida xizmat samaradorligini aniqlash, shuningdek, sistemalarni rejalashtrish bilan bog’liq masalalarni hal etishda foydalanish mumkin. 8. Tadqiqotda qo’llanilgan metodikaning tavsifi. Ish kirish qismi, uchta bobga birlashtirilgan oltita paragraf, xulosa va foydalanilgan adabiyotlar qisimlaridan iborat. Bibliografiyada 4 ta darslik, 12 ta monografiya va 8 ta ilmiy maqolalar, jami 18 ta adabiyot ro’yxati keltirilgan. Ish 46 betdan iborat. 10. Ish tuzilmasining tavsifi. I-bob ikkita paragrafdan iborat bo’lib, xizmat ko’rsatish sistemalariga tegishli qisqacha tarixiy ma’lumotlar, xizmat ko’rsatish sistemalarining matematik modelini tuzish bo’yicha asosiy ko’rsatmalar, asosiy xarakteristikalar navbat uzunligi, ko’tish vaqti va bandlik davri, navbat uzunligi tasnifi berilgan. II-bobda kutishli xizmat ko’rsatish tarmog’ining bandlik davrlaritaqsimoti, shuningdek, ⃗M 2|⃗M 2|1∨ N ,∞ sistemaning statsionar navbat uzunligi taqsimoti o’rganiladi. III-bob uch paragrafdan iborat bo’lib, bevosita muallif tomonidan olingan natijalar bayoniga bag’ishlangan. Ushbu natijalar ⃗M 2|⃗G2|1∨ N ,∞ sistemaning navbat uzunligi taqsimoti, Mutloq imtiyozli ⃗ M 1 |⃗ M 1 | 1 ∨ ⃗ M 1 |⃗ N 1 | , ∞ va ⃗M 2|⃗G2|1 / N 1 , N 2 xizmat ko’rsatish sestimalari navbat uzunliklari taqsimotlari o’zaro munosabatlar va 5