O’lchovli funksiyalar
O’lchovli funksiyalar. Reja: 1. O’lchovli funksiyaning ta’rifi va xossalari. 2. Deyarli yaqinlashish. 3. Tekis yaqinlashish.
1.2 O’lchovli funksiyalar. 1.2.1. O’lchovli funksiyaning ta’rifi va xossalari. Uzluksiz funksiya tushunchasiga ba’zi ma’noda yaqin va matematik analiz uchun muhim ahamiyatga ega bo’lgan o’lchovli funksiya tushunchasini keltiramiz. Avval ba’zi belgilashlarni kiritamiz: f(x) funksiya o’lchovli E to’plamda aniqlangan va a biror haqiqiy son bo’lsin; o’zgaruvchi x∈E miqdorning f(x)>a tengsizlikni qanoatlantiradigan qiymatlaridan iborat to’plamni E{f>a} bilan belgilaymiz, ya’ni E{f>a}= {x∈ E:f(x)>a}. Shunga o’xshash, E{f≥ a},E{f≤ a},E{f= a},E{a< f<b} to’plamlarning har biri x∈E o’zgaruvchining katta qavs ichida yozilgan munosabatlarni qanoatlantiradigan qiymatlaridan iborat. Agar f(x) funksiya E to’plamda cheksiz qiymatlarga ega bo’lsa, kelgusida aniqlik uchun bu qiymatlarning ishorasi ma’lum deb hisoblaymiz. 1.2.1-ta’rif. Agar o’lchovli E to’plamda berilgan f(x) funksiya uchun E{f>a} to’plam har qanday haqiqiy a da o’lchovli bo’lsa, u holda f(x) o’lchovli funksiya deyiladi. Bu ta’rifda (L) o’lchovli to’plamlar haqida gap borganligi uchun f(x) funksiya ba’zan (L) o’lchovli funksiya deyiladi. Agar bu ta’rifda E va E{f>a} to’plamlar (B) o’lchovli bo’lsa, u holda f(x) funksiya ham (B) o’lchovli deyiladi. 1.2.1-teorema. Agar f(x) funksiya o’lchovli E to’plamda o’zgarmas k songa teng bo’lsa, u holda f(x) o’lchovli funksiya bo’ladi. Isbot. Darhaqiqat, E{f>a}={ E ,agar ,k>a,bo 'lsa φ,agar ,k≤a,bo 'lsa . 1.2.2-teorema. Agar f(x) o’lchovli funksiya bo’lib, k o’zgarmas son bo’lsa, u holda f(x)+k va kf (x) funksiyalar ham o’lchovli bo’ladi. Isbot. Ushbu
E {f+k>a}= E {f>a− k}, E{kf >a}= { E{f>a k},agar ,k>0,bo 'lsa E{f<a k},agar ,k<0,bo 'lsa , tengliklardan f(x)+k va kf (x) funksiyalarning o’lchovli ekanligi kelib chiqadi. Agar k= 0 bo’lsa, ikkinchi tenglikning o’ng tomoni o’z ma’nosini yo’qotadi, ammo bu holda kf (x) aynan nolga teng bo’lganligi uchun 1.2.1-teoremadan kf (x) funksiyaning o’lchovli ekanligi kelib chiqadi. Teorema isbotlandi. 1.2.3-teorema. Agar f(x) va ϕ(x) funksiyalar E to’plamda o’lchovli bo’lsa, u holda E{f>ϕ} to’plam o’lchovli bo’ladi. Isbot. Agar barcha ratsional sonlarni r1,r2,.....,rn,..... ko’rinishda nomerlab chiqsak, u holda E {f>ϕ}= ¿ k=1 ∞ [E {f>rk}∩ E {ϕ<rk}] (1.2.1) tenglikni yozishimiz mumkin. Haqiqatan, agar x∈E {f>ϕ} ixtiyoriy element bo’lsa, u holda f(x)>ϕ(x) tengsizlik o’rinli bo’lib, shunday rk ratsional son topiladiki, uning uchun f(x)>rk>ϕ(x) tengsizlik bajariladi. Bundan x∈E{f>rk} va x∈E {ϕ<rk} munosabatlarga ega bo’lamiz. Demak, x∈E {f>rk}∩ E {ϕ<rk}. Bundan x∈ ∪ k=1 ∞ [E{f>rk}∩ E{ϕ<rk}] munosabat kelib chiqadi. x elementning ixtiyorligidan ushbu E {f>ϕ}⊂ ∪ k=1 ∞ [E {f>rk}∩ E {ϕ<rk}] (1.2.2) munosabatni olamiz.
Endi x∈ ∪ k=1 ∞ [E{f>rk}∩ E{ϕ<rk}] ixtiyoriy element bo’lsin. U holda kamida bitta rn ratsional son topiladiki, x∈[E {f>rn}∩ E {ϕ<rn}] bo’ladi. Demak, x∈E{f>rn} va x∈E {ϕ<rn} bo’lib, bulardan ushbu f(x)>rn va ϕ(x)<rn tengsizliklarni olamiz. Bu tengsizliklardan f(x)>ϕ(x) tengsizlik kelib chiqadi. Bundan x∈E {f>ϕ} . x elementning ixtiyorligidan E{f>ϕ}⊃ ∪ k=1 ∞ [E{f>rk}∩ E{ϕ<rk}]. . Bu va (1.2.2) munosabatlar (1.2.1) tenglikni isbotlaydi. E{f>rk} va E{ϕ<rk} to’plamlar har bir rk son uchun o’lchovli bo’lganligi sababli, (1.2.1) tenglikning o’ng tomoni o’lchovli to’plam. Demak, E{f>ϕ} to’plam ham o’lchovli bo’ladi. Teorema isbotlandi. 1.2.4-teorema. Agar f(x) va ϕ(x) funksiyalar E to’plamda o’lchovli bo’lsa, u holda f(x)+ϕ(x) va f(x)−ϕ(x) funksiyalar ham E to’plamda o’lchovli bo’ladi. Isbot. Ushbu E {f+ϕ>a}= E {f>a− ϕ} , E {f− ϕ> a}= E ¿¿ tengliklar yordami bilan bu teoremaning isboti 1.2.3-teoremaga keltiriladi. Teorema isbotlandi. 1.2.5-teorema. Agar f(x) va ϕ(x) funksiyalar E to’plamda o’lchovli bo’lsa, u holda f(x)⋅ϕ(x) funksiya ham E to’plamda o’lchovli bo’ladi. Isbot. Agar f(x) o’lchovli bo’lsa, u holda f2(x) ning o’lchovliligi a≥0 bo’lganda E {f2>a}= E{f>√a}∪ E {f<− √a} tenglikdan, a<0 bo’lganda E {f2>a}= E tenglikdan ko’rinadi. Bundan va usbu
f(x)⋅ϕ(x)= 1 4[f(x)+ϕ(x)]2− 1 4[f(x)− ϕ(x)]2 tenglikdan teoremaning umumiy holda to’g’ri ekanligi kelib chiqadi, chunki o’ng tomonidagi funksiyalar 1.2.4 va 1.2.5-teoremalarga asosan o’lchovli bo’ladi. Teorema isbotlandi. 1.2.6-teorema. Agar ϕ(x) funksiya E to’plamda o’lchovli bo’lib, E da ϕ(x)≠0 bo’lsa, u holda 1 ϕ(x) funksiya ham E to’plamda o’lchovli bo’ladi. Isbot. Teoremaning isboti, agar a>0 bo’lsa, E { 1 ϕ>a}= E {0<ϕ<1 a} tenglikdan; agar a<0 bo’lsa, E { 1 ϕ>a}= E {ϕ>0}∪ E {ϕ< 1 a} tenglikdan; a=0 bo’lsa, E { 1 ϕ>a}= E {ϕ>0} tenglikdan kelib chiqadi. Chunki bu tengliklarning o’ng tomonidagi to’plamlarning har biri o’lchovli. Teorema isbotlandi. 1.2.7-teorema. Agar f(x) va ϕ(x) funksiyalar E to’plamda o’lchovli bo’lib, E da ϕ(x)≠0 bo’lsa, u holda f(x) ϕ(x) funksiya ham E to’plamda o’lchovli bo’ladi. Isbot. Bu teorema to’g’riligi ushbu f(x) ϕ(x)= f(x) 1 ϕ(x) munosabatdan ham 1.2.5 va 1.2.6-teoremalardan bevosita kelib chiqadi. Teorema isbotlandi. 1.2.2-ta’rif. Agar μ(E{f≠ ϕ})=0 bo’lsa, f(x) va ϕ(x) funksiyalar E to’plamda ekvivalent deyiladi.