logo

PANJARADAGI IKKI BOZONLI SISTEMAGA MOS SCHӦDINGER OPERATORINING XOS QIYMATLARI

Yuklangan vaqt:

12.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

140.0087890625 KB
PANJARADAGI IKKI BOZONLI SISTEMAGA MOS SCH Ӧ DINGER
OPERATORINING  XOS QIYMATLARI
MUNDARIJA
Kirish………………………………………………...………………
3
1-BOB Funksional analizning  ba’zi muhim  elementlari …………….....
1.1 Evklid fazolari ………….…….……………………
1.2 Hilbert fazolari …………………….………………………………….
1.3 Hilbert fazosida chiziqli operatorlar ………………………………….
1.4 Teskari va Qo‘shma operatorlar……………………..……………
1.5 O‘z - o‘ziga qo‘shma operator xossalari  …………………………...
1.6  Musbat va Kompakt operatorlar …………………………….............
1.7 Hilbert fazosida aniqlangan operator spektri ……………………
1.8 Unitar ekvivalent operatorlar…………..…………………………
2-BOB Panjaradagi ikki zarrachali  sistemaga mos diskret Schr ¨
O
dinger
operatori ……… …………….............................................…..……...
2 .1 Koordina tasviri va Impuls tasviri.................................................
2 .2 Asosiy natijalar bayoni va isboti.……………………………………
Xulosa………………………………………………………………..
Foydalanilgan adabiyotlar ………………………………….……… Kirish
Masalaning   qo‘yilishi.   Bir   o‘lchamli   panjara  Z   da	vμ ,  	μϵR   potensial
yordamida   tasvirlashuvchi   ikkita   bir   xil   bozonlar   sistemasiga   mos	
^H	μ(k)=	^H	0(k)+^Vμ
    Schr ӧ dinger   operatorining   k = 0 ∈ T
  uchun  	σess(^H	¿¿μ)(0)¿   muhim
spektridan tashqaridagi xos qiymatlarining aniq sonini va joylashgan o’rnini   ta’sir
energiyasi  μ	
ϵ R
   parametrga bog’liq  ravishda  topishga doir teoremalarni isbotlash.  
Mavzuning   dolzarbligi.     Bir   va   ikki   zarrachali   diskret   Schr ӧ dinger
operatorlarining   spektral   xossalari   keyingi   yillarda   faol   o’rganilmoqda   (masalan
[32-44] larni qaraymiz)
Panjaradagi Schrödinger operatorlari uchun xos qiymatlarning mavjudligi va
xos   qiymatlar   o’rnining   kontakt   va   qo’shni   tugunlarda   juft-jufti   bilan   o’zaro
ta’sirlashuvchi potentsialga bog’liqligi [33,41,44] da keltirilgan.	
d≥1
  o’lchamli   panjarada   juft-jufti   bilan   qisqa   masofada   tasirlashuvchi
ixtiyoriy ikki zarrachali sistemaga mos ikki zarrachali  Schr ӧ dinger operatori uchun
xos   qiymatning   mavjudlik   shartlari   dispersion   funksiyalarning   keng   sinfi   uchun
[5,42,43] da ko’rsatilgan.
Ishning   maqsad   va   vazifalari.   Bitiruv   malakaviy   ishning   asosiy   maqsadi
Bir o‘lchamli panjara  Z
 da	
vμ ,  μ	ϵ R
 potensial yordamida tasvirlashuvchi ikkita bir xil
bozonlar   sistemasiga   mos  
^H	μ(k)=	^H	0(k)+^Vμ   Schr ӧ dinger   operatorining   k = 0 ∈ T
uchun  	
σess(^H	¿¿μ)(0)¿   muhim   spektridan   tashqaridagi   xos   qiymatlarining   aniq
sonini   va   joylashgan   o’rnini   ta’sir   energiyasi  	
μϵR       parametrga   bog’liq   ravishda
topish.
Ilmiy   yangiligi   .   Bir   o‘lchamli   panjara  
Z   da	vμ ,  	μϵR   potensial   yordamida
tasvirlashuvchi   ikkita   bir   xil   bozonlar   sistemasiga   mos  	
^ H
μ	( k	) =	^ H
0	( k	) +	^ V
μ
Schr ӧ dinger   operatorining  	
k=0∈T   uchun   σ
ess (	^ H ¿
¿ μ ) ( 0 ) ¿
  muhim   spektridan
tashqaridagi xos qiymatlarining aniq sonini va joylashgan o’rnini   ta’sir energiyasi	
μϵR
   parametrga bog’liq  ravishda  topishga doir teoremalar isbotlangan.
Tatqiqot   usullari.   Matematika   fizika   va   funksional   analiz   usullaridan
foydalanildi. Mavzuning o‘rganilish darajasi.  Atom va molekulyar hamda qattiq jismlar
fizikasi,   kvant   maydonlar   nazariyasining   asosiy   masalalari   Shredinger
operatorlarini   o‘rganishga   qaratilgan.   Bu   sohada   olingan   natijalar   to‘g‘risida
ko‘plab   ma’lumotlar   matematik   fizikaning   “ensiklopediyasi”   –   M.Rid   va
B.Saymonning to‘rt tomli kitobida keltirilgan. Panjaradagi zarrachalar sistemasiga
mos   Schr ӧ dinger   operatorlari   o‘tgan   asrning   to‘qsoninchi   yillarida   D.S.Mattis,
A.I.Mogilner tomonidan qaralib boshlandi va unga oid tadqiqotlar jadal rivojlandi.
Panjaradagi  Schr ӧ dinger  operatorlarini matematik ma’noda tadqiq etishda uzluksiz
Schr ӧ dinger   operatorlaridagi   kabi   muammolar   uchraydi.   Ya’ni,   dastlab   bir,   ikki
zarrachali va hokazo ko‘p zarrachali operatorlarni o‘rganish talab etiladi.  
Ma’lumki,   ikki   zarrachali   Schr ӧ dinger   operatorlarida   o‘zaro   ta’sir
konstantasi   kichrayishi   natijasida   bog‘langan   holat   energiyasi   uzluksiz   spektr
chekkasiga   yaqinlashadi   va   ta’sir   konstantasining   chekli   qiymatida   chegara   bilan
ustma-ust   tushadi.   Bu   bo‘sag‘aviy   qiymatga   bog‘langan   holat   yoki   virtual   holat
mos   kelishini   aniqlash   masalasi   bilan   Dj.Raux,   B.   Saymon,   M.   Klauz   va
S.N.Laqayevlar shug‘ullangan.
Ishning   tuzilishi.   Bitiruv   malakaviy   ishiga     kirish,   ikkita   bob,   xulosa   va
adabiyotlar ro’yxatidan tashkil topgan.
Kirish   qismida   masalaning   qo’yilishi,   qo‘yilgan   masalaning   dolzarbligi   va
olingan natijalarning ilmiy yangiligi asoslangan.
Birinchi   bobda   asosiy   natijalarni   olishda   zarur   bo’lgan   tushuncha,   ta’rif   va
teoremalar, jumladan chiziqli fazo, ichki ko‘paytmali fazo, Hilbert fazolari hamda,
Hilbert   fazolarida   aniqlangan   chiziqli,   chegaralangan,   o’z-o’ziga   qo’shma
operatorlarning ba’zi xossalari keltirilgan.
Ikkinchi   bobda   bir   o‘lchamli   panjara  Z   da	vμ ,  	μϵR   potensial   yordamida
tasvirlashuvchi   ikkita   bir   xil   bozonlar   sistemasiga   mos   diskret   Schr ӧ dinger
operatorining   koordinata   va   impuls   ko’rinishlari   keltirilgan,   hamda   uning   l 2 , e
( Z )
Hilbert   fazosida   chiziqli   ,chegaralangan,   o’z-o’ziga   qo’shma   operator   ekanligi   va	
^H	μ(0)
 operatorning muhim spektri,	^H	μ(0)  operatorga mos Fredgolm determinanti va muhim spektridan tashqaridagi xos qiymatlarining aniq soni va joylashgan o’rnini
ta’sir   energiyasi   μϵ R
      parametrga   bog’liq   ravishda   topishga   doir   teoremalar
isbotlangan .
                          
                          
                 I BOB.    Funksional analizning  ba’zi muhim  elementlari
Bu   bobda   ichki   ko‘paytmali   vektor   fazolar   ,   to‘la   normallangan   fazolar   ,   Hilbert
fazosida aniqlangan chiziqli chegaralangan operatorlar ta’rifi va xossalari , Hilbert fazosida   o‘ziga   –   o‘zi   qo‘shma   va   teskari   operator   tushunchsi   ,   o‘z   –   o‘ziga
qo‘shma operatorlarning xossalari , kompakt operator ta’rifi va xossalari , Hilbert
fazosida   aniqlangan   operatorlarning   spektri   o‘rganilgan   va   ularga   misollar
qurilgan.
                                   1.1  Evklid fazolari
Faraz   qilamiz,   V
  to‘plamda   elementlarni   qo‘shish   va   kompleks   (haqiqiy)   songa
ko‘paytirish amallari kiritilgan bo‘lsin.
Agar V  to‘plamda kiritilgan qo‘shish amali uchun ushbu 
• Yopiqlik: 	
∀	x,y∈V  uchun, 	x+y∈V , 
• Kommutativlik: 	
∀	x,y∈V  uchun,  x + y = y + x
,
• Assotsiativlik: 	
∀	x,y,z∈V  uchun,  ( x + y ) + z = x + ( y + z )
,
• Neytral yoki nol element mavjudligi: ∃ Θ ∈ V : ∀ x ∈ V , x + Θ = Θ + x = x
,
• Qarama-qarshi element mavjudligi:	
∀	x∈V  uchun 	∃	x∈V:x+(−	x)=Θ ,
va ko‘paytirish amali uchun
• Yopiqlik:  ∀ α ∈ C ( R )
 va 	
∀	x∈V  uchun 	αx	∈V ,
• Assotsiativlik: 	
∀	α,β∈C	(R)  va  ∀ x ∈ V
 uchun  α ( βx ) = ( αβ ) x
,
• 	
1x=	x,∀	x∈V ,
•  ( α + β ) x = αx + βx , ∀ α , β ∈ C ( R )
 va  ∀ x ∈ V
,
• 	
α(x+y)=	αx	+αy	,∀	α∈C(R)  va 	∀	x,y∈V  
munosabatlar bajarilsa, 	
V  to‘plam  vektor fazo  yoki  chiziqli fazo  deb ataladi. Sonlar
maydonining   kompleks  
C   yoki  	R   haqiqiy   bo‘lishiga   qarab,   vektor   fazolar   mos
ravishda  kompleks  yoki  haqiqiy vektor fazolar(chiziqli fazo)  deb yuritiladi.
Misol   1.1.  	
Z1−¿   butun   sonlar   to‘plami   yordamida  	Zd=	ya'∋	¿	dmarta	
Z1xZ1x…….Z1	⏟	
¿ ,
uning  	
d   marta   o‘z-o‘ziga   Dekart   ko‘paytmasini   aniqlaymiz.   Bu   to‘plamga  	d
o‘lchamli  butun qiymatli panjara  deyiladi. 
Demak :
Z d
= { s = ( s
1 , s
2 … … s
d ) : s
k ∈ Z 1
, k = 1,2 … .. d } . Z d
  panjarada  s   elementning moduli deb  	|s|=∑k=1
d
|sk|   songa aytiladi. Quyidagi shartni
qanoatlantiruvchi barcha 	
f:Zd→	C  funksiyalar fazosini qaraymiz: 
∑
s ∈ d   ∨ f ( s ) ¿ d
< ∞ ,
Ushbu fazoda qo‘shish va songa ko‘paytirish amallarini quyidagicha kiritamiz:
1. 	
∀	f,g  uchun 
( f + g ) ( x ) = f ( x ) + g ( x ) ;
2. 	
∀	λ∈C  va 	f  uchun 
( λf ) ( x ) = λf ( x ) .
Nol element   Θ	
( x	) ≡ 0.
  f ( ⋅ )
  ga qarama-qarshi element   − f ( ⋅ )
  kabi aniqlanadi. Hosil
bo‘lgan fazo 	
lp(Zd)  kabi belgilanadi va chiziqli fazo bo‘ladi.
Darhaqiqat, agar  f ∈ l
p ¿
) bo‘lsa, yaqinlashuvchi qatorning xossalariga binoan
ixtiyoriy  	
λ∈C   uchun  	λf	∈lp(Zd)   bo‘ladi.   ∀ f , g ∈ l
p ( Z d
)
  uchun   	f+g∈lp(Zd)   ekanligi
Minkovskiy   tengsizligiga   asoslanadi.   Demak  	
lp(Zd)   fazo   qo‘shish   va   songa
ko‘paytirish amallariga nisbatan yopiq. 	
▲
Misol 1.2.  Faraz qilamiz, 	
T1=¿  bo‘lsin. 	T1  da qo‘shish va songa ko‘paytirish
amallarini   haqiqiy   sonlarni  	
2π   modul   bo‘yicha   qo‘shish   va   songa   ko‘paytirish
sifatida kiritamiz, masalan 
π
2+π=	3π
2	=	−π
2	(mod	2π),
6 ⋅ π
5 = 2 π − 4 π
5 = − 4 π
5 ( mod 2 π ) .
Ushbu to‘plam  bir o‘lchamli tor  deb ataladi. 	
Td  bilan d  o‘lchamli tor, ya’ni :
T d
= .
d martaT 1
x T 1
x … … . T 1	
⏟
ni belgilaymiz .  d o‘lchamli tor 	
Td  da aniqlangan, Har ma’nosida o‘lchovga ega va
∫
Td ∨	f(q)¿pdq	<∞
shartni   qanoatlantiruvchi   barcha  	
f:Td→	C   funksiyalarning   chiziqli   fazosini
qaraymiz, bunda integralda o‘lchov  har ma’nosida olinadi . Elementlarni qo‘shish
va   songa   ko‘paytirish   odatdagi   funksiyalarni   qo‘shish   va   songa   ko‘paytirish   kabi
bo‘ladi.   Hosil   bo‘lgan   fazo   L
p ( T d
)
  kabi   belgilanadi.   Demak,   bu   fazoning elementlari  
R d
  da   aniqlangan   va   har   bir   o‘zgaruvchisi   bo‘yicha  2π   davrga   ega
bo‘lgan funksiyalardir.
Bu yerda ham ushbu fazo qo‘shish va songa ko‘paytirish amallariga nisbatan
yopiq:   agar  	
f∈Td   bo‘lsa,   integralning   xossalariga   ko‘ra   ixtiyoriy  	∀	λ∈C   uchun
λf ∈ L
p ( T d
)
 bo‘ladi.   ∀ f , g ∈ L
p ( T d
)
 uchun  f + g ∈ L
p ( T d
)
 ekanligi esa Minkovskiyning
integral  tengsizligidan kelib chiqadi. Nol  element  	
Θ(x)≡0   kabi  ,  	f(⋅)   ga qarama-
qarshi element  − f ( ⋅ )
 kabi aniqlanadi. Demak,  L
p ¿
ham chiziqli fazo bo‘ladi. 	
V
 chiziqli fazo bo‘lsin. Agar 	p:V	→	C  akslantirish 
 1. 	
p(x)≥0,∀	x∈V	va	p(x)=0⟷	x=0   
 	
2.	p(αx	)=|α|p(x),∀	x∈V	va	∀	α∈C   
3 . p ( x + y ) ≤ p ( x ) + p ( y ) , ∀ x , y ∈ V
 
munosabatlarni qanoatlantirsa, unga 
V  fazoda aniqlangan  norma  deyiladi.
Norma aniqlangan fazolar  normalangan fazolar  deyiladi. Bitta chiziqli fazo
normaning   aniqlanishiga   ko‘ra   bir   necha   xil   normalangan   fazolarga   aylantirilishi
mumkin. Odatda norma 	
∥⋅∥  kabi belgilanadi. 
Misol 1.3     	
l∞∞¿ fazolarda normani 
             	
∥	f∥ =  ¿ f ¿ ¿
funksional yordamida kiritish mumkin.
Misol 1.4. 	
lp(Zd)  fazoda norma 	
∥	f∥p=	p
√∑x∈Z2 ∨	f(x)¿p
kabi kiritiladi. 
Misol 1.5. 	
Lp(Td),p>0  fazoda normani quyidagicha kiritish mumkin: 
∥ f ∥
p = p	
√
∫
T d   ∨ f ( q ) ¿ p
dq	
V
 chiziqli fazo bo‘lsin.
Ta'rif   1.1.   Agar  	
(⋅,⋅):V	×V	→	C   funksional   ∀ x , y , z ∈ V
  va  	∀	α∈C   uchun
ushbu munosabatlarni qanoatlantirsa:  
• ( x , x ) ≥ 0 , ( x , x ) = 0 ⟷ x = 0
;
•	
(x+y,z)=(x,z)+(y,z) ; •(αx	,y)=α(x,y) ;
•	
(x,y)=(y,x) , 
u   holda  	
V   vektor   fazo   ichki(skalyar)   ko‘paytmali   fazo   deyiladi.  	(⋅,⋅)   funksional
esa  ichki ko‘paytma  yoki  skalyar ko‘paytma  deyiladi. 
Misol 1.6. 
R n
 da 	
(x,y)=∑k=1
n	
xkyk
funksional ichki ko‘paytmani aniqlaydi. 
Misol 1.7. 
C n
 da
( x , y ) =
∑
k = 1n
  x
k y
k
funksional ichki ko‘paytmani aniqlaydi. 
Misol 1.8.  l
2 ( Z d
)
 da ichki ko‘paytma quyidagicha kiritiladi: 
( f , g ) =
∑
s ∈ Z 2   f ( s ) g ( s ) .
Misol 1.9. 	
L2(Td)  da ichki ko‘paytma quyidagicha kiritiladi: 
( f , g ) =
∫
T d   f ( p ) g ( p ) dp .
Izoh 1.1.  Agar 
Td  da Har o‘lchovidan boshqa biror sanoqli-additiv  μ
 o‘lchov
kiritilgan bo‘lsa, hosil bo‘lgan fazo  L
2 ( T d
, d μ )
 kabi belgilanadi. 
Ichki   ko‘paytma   kiritilgan   fazolarda  	
x   va  	y   elementlar   uchun   ( x , y ) = 0
tenglik   bajarilsa,   ular   ortogonal   elementlar   deyiladi.   Agar   V
  ichki   ko‘paytmali
fazoda  	
{xα}⊂V   vektorlar   sistemasi  	(xα,xα)=1   va  	(xα,xβ)=	0,α≠β   munosabatlarni
qanoatlantirsa,   u   holda   bu   sistema     ortogonal   normalangan   sistema   (qisqacha
ONS) deyiladi.
Ushbu belgilashni kiritamiz: : ∥ x ∥ =	
√ ( x , x )
.
Teorema   1.1.1   (Pythagoras   teoremasi)   .Faraz   qilamiz,   { x
n }
n = 1N
⊂ V
  ichki
ko’paytmali V fazodagi ONS bo’lsin.U holda istalgan   	
x   uchun  
∥ x ∥ 2
=
∑
n = 1N	
|(
x , x
n	)| 2
+	‖ x −
∑
n = 1N	(
x , x
n	) x
n	‖ 2
  tenglk o’rinli.
Isbot 1.   x ∋ quyidagic h a yozib olamiz :x=∑n=1
N	
(x,xn)xn+(x−∑n=1
N	
(x,xn)xn)=	y+z.
Ichki ko’paytmaning xossalari va sistemaning ONS ekanidan   	
(y,z)=¿
ya’ni y va z o’zaro ortogonal ekanini ko’ramiz.Shuning uchun 
∥ x ∥ 2
=	
( x , x	) =	( y + z , y + z	) =	( y , y	) +	( z , z	) = ∥ y ∥ 2
+ ∥ z ∥ 2
{	
xn}n=1N	ONS	ekanidan   	( y , y	) =
∑
n = 1N	|(
x , x
n	)| 2
 tenglikni hosil qilamiz.Teorema isbotlandi.
Bu teoremadan quyidagi natija kelib chiqadi.
Natija 1.1.1(Bessel tengsizligi)   Faraz qilamiz 	
{xn}n=1N	⊂V   ONS  bo’lsin.
U  holda istalgan  x ∈ V uchun
∥ x ∥ 2
≥
∑
n = 1N	
|(
x , x
n	)| 2
tengsizlik o’rinli.
Natija   1.1.2     (Schwartz   tengsizligi)   Ichki   ko‘paytmali   fazodagi   istalgan  	
x   va  	y
vektorlar uchun 	
¿(x,y)∨≤∥	x∥∥	y∥
tengsizlik o‘rinli. Bu yerda : ∥ x ∥ =	
√ ( x , x )
.
Isbot 2  Agar 	
y=	0  bo‘lsa tenglik o‘rinli , aks holda 	y/∥	y∥  vektor ortonormal
sistema hosil qiladi. Bessel tengsizligiga binoan 	
∥x∥2≥∨(x,y/∥	y∥)¿2=	¿(x,y)¿2	
∥	y∥2	.
Bu yerdan  ¿ ( x , y ) ∨ ≤ ∥ x ∥ ∥ y ∥
. 
Teorema   1.1.2   Istalgan   ichki   ko‘paytmali  	
V   fazo   ∥ x ∥ =	√ ( x , x )
  norma
yordamida  normalangan fazo  bo‘ladi. 
 Isbot 3   Ichki ko’paytmaning xossalaridan normaning 1-2 shartlari 
bajarilishi kelib chiqadi. 3-shartning bajarilishini isbotlaymiz. Aytaylik, 	
x,y∈V . U 
holda Schwartz tengsizligiga ko’ra:  ∥ x + y ∥ 2
= ( x + y , x + y ) = ( x , x ) + ( x , y ) + ( y , x ) + ( y , y ) = ( x , x ) + 2 ℜ ( x , y ) + ( y , y ) ≤ ( x , x ) + 2 ∨ ( x , y ) ∨ + ( y , y ) ≤ ( x , x ) + 2 ¿
Demak, ∥x+y∥≤∥x∥+∥	y∥.  
Ushbu   teoremadan   ichki   ko’paytmali   fazoda   kiritilgan   ichki   ko’paytmadan
foydalanib,   normani   aniqlash   mumkin   ekanligi   kelib   chiqadi.   Normalangan
fazolarda esa kiritilgan normadan foydalanib, ichki ko’paytmani aniqlash masalasi
quyidagi ayniyatga asoslanadi: 	
∥x+y∥2+∥x−	y∥2=(x+y,x+y)+(x−	y,x−	y)=	¿
(1.1.1)
¿ 2 ( x , x ) + 2 ( y , y ) = 2 ∥ x ∥ 2
+ 2 ∥ y ∥ 2
.
 Bu tenglik  parallelogramm ayniyati  deyiladi.
Teorema   1.1.3.   Normallangan   fazoda   ichki   ko‘paytmani   norma   orqali   kiritish
uchun   paralelogramm   ayniyatining   bajarilishi   zarur   va   yetarli;   bu   holda   ichki
ko‘paytma norma orqali quyidagicha aniqlanadi:
Kompleks normallangan fazo uchun
  	
( x , y	) = 1
4	{ (‖ x + y	‖ 2
−	‖ x − y	‖ 2
) − i (	‖ x + iy	‖ 2
−	‖ x − iy	‖ 2
)	}
Haqiqiy normallangan fazo uchun
 	
( x , y	) = 1
4	{‖ x + y	‖ 2
−	‖ x − y	‖ 2	}
Faraz qilamiz, 	
V  normalangan vektor fazo bo‘lsin.
Ta'rif 1.1.2.   Agar   { x
n }
n = 1∞
⊂ V
  ketma-ketlik uchun Koshi sharti bajarilsa, yani	
∀	ε>0
  uchun  	∃n0∈N   mavjud   bo‘lib,  	∀	n,m>n0   lar   uchun  	∥xn−	xm∥<ε   tengsizlik
bajarilsa,   u   holda   bu   ketma-ketlik   fundamental   ketma-ketlik   yoki   Cauchiy
ketma-ketligi  deb ataladi. 
Yuqorida   zikr   etilgan   Koshi   ketma-ketligi   ta’rifi   quyidagi   ta’rifga   ekvi-
valentdir:	
∀	ε>0
 	∃n0∈N   mavjud   bo‘lib,   ∀ n > n
0   va   ∀ p ∈ N
  uchun   ∥ x
n + p − x
n ∥ < ε
munosabat bajarilsa 
{xn}  ketma-ketlik  Cauchiy  ketma-ketligi  deyiladi.
Ta'rif 1.1.3.  Agar  { x
n }
 ketma-ketlik uchun shunday  x
0 ∈ H
 element topilib, lim
n → ∞ ∥ x
n − x
0 ∥ = 0
munosabat   bajarilsa,   bu   ketma-ketlik   x
0   elementga   yaqinlashuvchi   (yoki
oddiygina  yaqinlashuvchi ) ketma-ketlik deyiladi. 
Ta'rif   1.1.4.   Agar  V   fazodagi   istalgan   fundamental   ketma-ketlik
yaqinlashuvchi bo‘lsa, u  to‘la fazo  deyiladi. 
Odatda to‘la normallangan fazolarni   Banax fazolari   deb ataydilar.   Q
  Banax
fazosi emas. Biroq ko‘rsatish mumkinki, 	
R  va 	C  fazolar Banax fazolari bo‘ladi.
1.2 Hilbert fazolari
Ta'rif   1.2.1.   Ichki   ko‘paytma   kiritilgan   va   uning   yordamida   aniqlangan   normaga
nisbatan to‘la chiziqli normallangan fazo  Hilbert fazolari  deyiladi. 
Yuqorida aniqlangan 	
Rn,Cn,l2(Z2),L2(T2)  fazolar Hilbert fazolaridir.
1.2.1 Hilbert fazosida qism to’plamlar
Faraz qilamiz,  H
 - Hilbert fazosi bo‘lsin. Ushbu 	
B(x0,r)={x∈H	:∥x−	x0∥<r}
to‘plam  	
H   dagi   markazi   x
0   nuqtada   va   radiusi   r
  ga   teng   bo‘lgan   ochiq   shar
deyiladi.  Xuddi shunday 	
B[x0,r]={x∈H	:∥x−	x0∥≤r}
to‘plam  	
H   dagi   markazi  	x0   nuqtada   va   radiusi  	r   ga   teng   bo‘lgan   yopiq   shar
deyiladi.   x
0 ∈ H
  nuqtaning   atrofi   deganda   markazi   shu   nuqtada   bo‘lgan   ixtiyoriy
ochiq   sharni   tushunamiz.  	
x0∈H   nuqtaning  	ε   atrofi   deganda   esa  	B(x0,ε)   sharni
tushunamiz.
Ta'rif   1.2.2.   Agar  	
M	⊂	H   to‘plam   biror  	B(x0,r)   sharda   saqlansa,   u
chegaralangan to‘plam  deyiladi. 
Ta'rif   1.2.3.  	
M   to‘plam  	H   ning   biror   qism   to‘plami   bo‘lsin.   Agar   har   bir	
x∈M
  nuqta   biror   atrofi   bilan  	M   ga   tegishli   bo‘lsa,   bu   to‘plam  	H   fazoda   ochiq
to‘plam  deyiladi. 
Agar  x
0 ∈ H
 nuqtaning istalgan atrofida  M
 ning biror elementi mavjud bo‘lsa,
u holda bu nuqta  	
M   ning   urinish nuqtasi   deyiladi.  	M   to‘plamning barcha urinish nuqtalari to‘plami uning  yopig‘i  deb ataladi va  [ M ]
 kabi belgilanadi. Tushunarliki,M	⊂[M	]
 .
Ta'rif 1.2.4.  Agar 	
M	=[M	]  bo‘lsa, 	M    yopiq to‘plam  deyiladi. 
Faraz qilamiz,  	
H	−¿   Hilbert fazosi,  	M   va  	N   uning qism to‘plamlari bo‘lsin.
Agar  	
M	⊂[N	]   munosabat   bajarilsa,   N
  to‘plam  	M   da   zich   deyiladi.   Misol   uchun
irratsional sonlar to‘plami ratsional sonlar to‘plamida zich. Xususan, agar  	
M	=[H	]
bo‘lsa,   M
 to‘plam   H
 da zich deyiladi. Agar  	
M  to‘plam  	H  dagi birorta ham sharda
zich bo‘lmasa bu to‘plam  	
H   ning   hech qayerida zich emas   deyiladi. Misol uchun
butun sonlar to‘plami 	
Z1  haqiqiy sonlar fazosi 	R1  ning hech qayerida zich emas.
Ta'rif   1.2.5.   Agar   Hilbert   fazosida   hamma   yerda   zich   sanoqli   to‘plam
mavjud bo‘lsa, u  separabel Hilbert fazosi  deyiladi.
Misol   1.2.1.   L
2 ( T 2
)
  separabel   Hilbert   fazosi   bo‘ladi.   Bu   fazoda   qiymatlari
to‘plami chekli yoki sanoqli bo‘lgan kompleks qiymatli funksiyalar to‘plami zich.
Haqiqatan ham haqiqiy qiymatli 	
g(x)  funksiya uchun barcha 	x∈T2  larda 
g ( x ) − 1
n ≤ [ ng ( x ) ]
n ≤ g ( x )
va demak 
lim
n → ∞ [ ng ( x ) ]
n = g ( x )
munosabatlar   bajariladi,   bunda  	
[q]−q   ning   butun   qismi.   Endi   agar   istalgan	
f∈L2(Td)
 uchun 
f
n ( x ) = [ nRef ( x ) ]
n + i [ nImf ( x ) ]
n
ketma-ketlikni   aniqlasak,   bu   ketma-ketlikning   qiymatlari   to‘plami   chekli   yoki
sanoqli va shuningdek, 	
fn(x)→	f(x),  n→	∞ .  Qiymatlari chekli yoki sanoqli bo‘lgan
funksiyalar odatda  sodda funksiyalar  deyiladi. Sodda funksiyalar esa sanoqlidir. 
Demak,  L
2 ( T d
)
 separabel Hilbert fazosi bo‘ladi.
Misol   1.2.2.   l
2 ( Z d
)
  ham   Hilbert   fazosidir.   Bu   fazoda   ushbu   to‘plamni
aniqlaymiz: 
P
n = {	
^ f ∈ l
2 ( Z d
) :	^ f ( s ) = 0 , agar ∨ s ∨ ¿ n } ,
bunda 	
n  chekli natural son.  U	=¿n∈N	,n<∞	 Pnbo‘lsin. Tushunarliki,  	
U   l
2 ( Z 2
)
  da zich. Chunki  ixtiyoriy  	ε>0   va istalgan  	^ f ∈ l
2 ( Z 2
)
uchun shunday 	
n0∈N  mavjudki,	∀	n>N  larda 	
∑	s∈Z2,∨s∨¿n
¿^f(s)¿2<ε
munosabat bajariladi. Bundan foydalanib,	
^
f
n ( s ) = ¿
funksiyalar ketma-ketligini qursak, u holda 	
^ f
n ∈ U
 va 	
limn→∞∥	^fn−	^f∥=	0
,
ya’ni 	
U  ning  l
2 ( Z 2
)
 da zichligi kelib chiqadi. Agar 	U	q  deb 	U  dagi ratsional qiymatli
funksiyalar to‘plamini belgilasak, unda  	
U	q   to‘plam  	U   da va demak,   l
2 ( Z d
)
  da zich.	
U	q
 to‘plam sanoqli ekanligidan  l
2 ( Z d
)
 ning separabel ekanligi kelib chiqadi. 
Misol   1.2.3.   Faraz   qilaylik,  	
H	1   va  	H	2   Hilbert   fazolari   bo‘lsin.   Birinchi
elementi   H
1   dan   va   ikkinchi   elementi   H
2   dan   olingan,   mumkin   bo‘lgan   barcha
juftliklar to‘plamini qaraymiz: 
{ 〈 x , y 〉 : x ∈ H
1 , y ∈ H
2 } .
Bu   to‘plamda   qo‘shish   va   songa   ko‘paytirish   kompleks   sonlarda   aniqlanganidek
aniqlanadi: 	
α〈x1,y1〉+β〈x2,y2〉=〈αx1+βx2,αy1+βy2〉.
Agar ichki ko‘paytmani 	
(〈x1,y1〉,〈x2,y2〉)=¿
kabi   kiritsak,   hosil   bo‘lgan   fazo   Hilbert   fazosi   bo‘ladi   va   u   H
1   va   H
2   Hilbert
fazolarning  to‘g‘ri yig‘indisi  deyiladi hamda 	
H	1⊕H	2  kabi belgilanadi.
Izoh   1.2.1   Bu   ta’rifdan   chekli   yoki   sanoqli   sondagi   Hilbert   fazolarining   to’g’ri
yig’indisini kiritishda ham foydalanish mumkin.
1.2.2.Chekli va cheksiz o’lchamli Hilbert fazolari
Chiziqli   fazoning   o’lchami   odatda   unda   mavjud   bo’lgan   chiziqli   bog’lanmagan
elementlarning maksimal  soni  bilan aniqlanadi. Agar  biror  	
n∈N   uchun  	V   chiziqli
fazoda   n
  ta chiziqli erkli vektor topilib, istalgan   n + 1
  ta vektor chiziqli bog’langan
bo’lsa, u holda bu fazoni 	
n  o’lchamli chiziqli fazo  deymiz. Agar istalgan natural 	n uchun  V   da  	n   ta   chiziqli   erkli   vektor   mavjud   bo’lsa,   bu   vektor   fazo   cheksiz
o’lchamli   deyiladi.   Misol   uchun  	
Cn   fazo   n
  o’lchamli   (chekli   o’lchamli)   Hilbert
fazosi,  L 2
( T )
 esa cheksiz o’lchamli chunki unda 	
{1,cos	t,sin	t,cos	2t,sin	2t,…	}
vektorlar sistemasi chiziqli bog’lanmagan. Ma’lumki,  
n   o’lchamli fazoda ixtiyoriy
chiziqli bog’lanmagan  n
 ta vektor yordamida shu fazoning bazisini qurish mumkin.
Bunda   bazis   deganda   shunday   vektorlar   sistemasi   tushuniladiki,   sistema   chiziqli
erkli   va   fazoning   istalgan   elementini   shu   sistema   elementlarining   chiziqli
kombinatsiyasi sifatida ifodalanadi. Cheksiz o’lchamli Hilbert fazolari ham bunday
xossaga egami? Quyida shu savolga javob beramiz.
Teorema 2.1 (Gram-Schmidtning ortogonallashtirish jarayoni)    Faraz qilamiz,  
f
1 , f
2 , … , f
n , …
(1.2.1)
 	
H   Hilbert fazosidagi chiziqli bog’lanmagan(erkli) elementlar sistemasi bo’lsin. U
holda  H
 da shunday 	
ϕ1,ϕ2,…	,ϕn,…
(1.2.2)
 sistema topiladiki, u ushbu munosabatlarni qanoatlantiradi:  
    1.  (1.2.2) sistema ortonormal;
    2.  har bir 	
ϕn  vektor ushbu 	f1,f2,…	,fn  vektorlarning chiziqli 
kombinatsiyasidan iborat: 	
ϕn=an1f1+an2f2+…	+ann	fn,ann≠0;
    3.  har bir 	
fn  vektor ushbu 	ϕ1,ϕ2,…	,ϕn  vektorlarning chiziqli 
kombinatsiyasidan iborat:  fn=	bn1ϕ1+bn2ϕ2+…	+bnnϕn,bnn≠0; bu yerda  a
nk  va  b
nk ,
 	
k=1,2	,…	,n  lar haqiqiy sonlar. (1.2.2) ning har bir elementi 1-3
shartlar asosida 	
±1  ko’paytuvchi aniqligida bir qiymatli aniqlanadi. 
(1.2.1) sistemadan (1.2.2) sistemaga o’tish Shmidtning ortogonallashtirish jarayoni
deyiladi.   Ravshanki,   bu   sistemalar   yordamida   hosil   qilgan   (sistemalardan
tug’ilgan) fazolar ustma-ust tushadi. Shuning uchun ular bir vaqtda to’la yoki to’la
emas.
  Separabel va separabel bo’lmagan Hilbert fazolarinig farqi nimada? Bunga
ushbu teorema oydinlik kiritadi.
Teorema 1.2.2  Har qanday separabel  H
 Hilbert fazosida chekli yoki sanoqli
ortogonal normalangan bazis (ONB) mavjud. 
Bu   teorema   Shmidtning   ortogonallashtirish   haqidagi   teoremasining
natijasidir. Haqiqatan ham agar 	
ψ1,ψ2,…  sistema 	H  da zich sanoqli to’plam bo’lsa,
u   holda   bu   sistemadan   to’la   sistemani   ajratib   olish   mumkin.   Buning   uchun   ψ
n
vektorlar   orasida  	
ψi,  i<n   elementlarning   chiziqli   kombinatsiyasi   shaklida   yozish
mumkin   bo’lganlarini   chiqarib   tashlash   kifoya.   Hosil   qilingan   sistemani
ortogonallashtirib, to’la ONS ga ega bo’lamiz.
Aslida   istalgan   Hilbert   fazosida   ONB   mavjud.   Lekin   separabel   Hilbert
fazolarida bu ONB elementlari soni chekli yoki sanoqli bo’ladi.
Faraz   qilamiz   { x
n }
  vektorlar   sistemasi   H
  separabel   Hilbert   fazosidagi   biror
ONS   bo’lsin.   Bessel   tengsizligiga   ko’ra  	
∀	x∈H   uchun   ∥ x ∥ 2
≥
∑
n   ∨ ( x , x
n ) ¿ 2
.	
cn=(x,xn)
  deb   belgilash   kiritamiz.   Ushbu  	c1,c2,…	,cn,…   sonlar  	x   elementning  	{xn}
sistema   bo’yicha   Fourier   koeffitsiyentlari   deyiladi.   Bessel   tengsizligiga   ko’ra,
ushbu 	
∑n	
¿cn¿2(1.2	.3)
 yig’indi chekli. Ta'rif 1.2.6  Agar {xn}  sistemani o’zida saqlovchi eng kichik qism fazo 	H  ga teng 
bo’lsa, u holda  { x
n }
 sistema  to’la  deyiladi. 
Misol uchun 
{ e ∫ ¿ }
n ∈ Z 1 ¿
 sistema  L 2
( T 1
)
 da to’la sistema bo’ladi.
Ta'rif 1.2.7  Agar 	
∀	x∈H  uchun 
∥ x ∥ 2
=
∑
n   ∨ ( x , x
n ) ¿ 2
(1.2.4)
  tenglik bajarilsa, u holda  	
{xn}   sistema   yopiq   deyiladi. (2.4) tenglik esa   Parseval–
Steklov tengligi  deyiladi. 
Yopiq va to’la sistemalar orasida quyidagicha bog’lanish bor: 
Teorema 1.2.3  Separabel Hilbert fazosida har qanday to’la ortogonal 
normalangan sistema yopiq va aksincha har qanday yopiq ortogonal normalangan 
sistema to’la.  
Yuqorida ko’rdikki, separabel Hilbert fazosining istalgan elementining 
Fourier koeffitsiyentlaridan tuzilgan (2.3) qator yaqinlashuvchi. Bu tasdiqning 
teskarisi ham o’rinli ekanini ushbu teorema ko’rsatadi:
Teorema 1.2.4 (Lemmasi)    Faraz qilamiz, 	
{ϕn}  sistema 	H  separabel Hilbert 
fazosidagi ONB bo’lsin va  { c
n }
 ketma-ketlik uchun ushbu   
∑
n   ∨ c
n ¿ 2
< ∞
(1.2.5)
 shart bajarilsin. U holda yagona  f ∈ H
 mavjudki, 	
ck=(f,ϕk)
va 	
∑n	
 ∨	cn¿2=(f,f)=	∥	f∥2
tengliklar bajariladi.  Bu teoremadan quyidagi natija kelib chiqadi. 
Natija 1.2.1  Separabel Hilbert fazosi H  da biror 	{ x
n	}  ortonormal sistema to’la
bo’lishi uchun 	
H  fazoda uning hamma elementlariga ortogonal bo’lgan 
elementning faqat nol bo’lishi yetarli va zarur. 
Hilbert fazolarida bazislarga misollar keltiramiz.
Misol 1.2.4    L 2
( T d
)
 fazoda 	
ϕn(x)=	1
¿¿
ortonormal sistema bazis tashkil qiladi. Ixtiyoriy  	
f(x)∈L2(Td)   funksiyaning ushbu
bazisdagi Fourier koeffitsiyentlari quyidagicha hisoblanadi: 	
^
f ( n ) = 1
¿ ¿
Misol 1.2.5    l 2
( Z d
)
 fazoda quyidagi  
ϕs(n)=	¿
(1.2.6)
 funksiyalardan iborat ONS bazis tashkil qiladi.  
1.2.3. Hilbert fazosining qism fazosi 
Faraz qilamiz, 	
H  Hilbert fazosi va 	M	−¿  uning biror qism to’plami bo’lsin. Agar 	M
to’plam 	
H  da kiritilgan qo’shish, songa ko’paytirish va ichki ko’paytmaga nisbatan
Hilbert fazosini hosil qilsa, u  H
 ning qism fazosi deyiladi. Biz bundan buyon qism
fazo deganda faqat yopiq qism fazolarni tushunamiz.
Misol 1.2.6 	
L2(Td)  da  f ( x ) = f ( − x )
 munosabatni qanoatlantiruvchi barcha 
funksiyalar to’plami bu fazoda yopiq qism fazoni tashkil qiladi. Biz uni juft 
funksiyalar fazosi deb ataymiz va 	
L2c(Td)  deb belgilaymiz.  Xuddi shunday, toq 
funksiyalar to’plami  	
L2o(Td)={f∈L2(Td):f(x)=−	f(−	x)}
ham 	
L2(Td)  da qism fazo hosil qiladi.    Misol   1.2.7   L
2 ( T d
)
  da   biror  
L ∈ T d
  uchun   f ( x ) = f ( L − x )
  munosabatni
qanoatlantiruvchi   barcha   funksiyalar   to’plami   ham   bu   fazoda   yopiq   qism   fazoni
tashkil   qiladi.   Biz   uni  L2(Td)   fazodagi   L − ¿
juft   funksiyalar   fazosi   deb   ataymiz   va
L
2 , Lc
( T d
)  deb belgilaymiz.  Xuddi shunday, 	
L−¿  toq funksiyalar to’plami 	
L2,Lo	(Td)={f∈L2(Td):f(x)=−	f(L−	x)}
ham 	
L2(Td)  da qism fazo hosil qiladi. 
  Misol   1.2.8  	
l2(Zd)(L2(Td))   da   o’zgaruvchilarni   o’rnini   almashtirishga
nisbatan invariant funksiyalar fazosini 	
l2sym	(Zd)(L2sym	(Td))  deb belgilaymiz. Ko’rsatish
mumkinki, bu fazo ham qism fazodir. Bu fazoning elementiga misol sifatida 	
L2(T3)
da 
f ( x
1 , x
2 , x
3 ) = e i x
1
+ e i x
2
+ e i x
3
funksiyani olishimiz mumkin. 
  Misol   1.2.9   Xuddi   shunday,	
l2(Zd)(L2(Td))   da   antisimmetrik   funksiyalar,
ya’ni   o’zgaruvchilari   o’rnini   almashtirish   juft   inversiyaga   ega   bo’lganda   qiymati
o’zgarmas, toq bo’lganda esa ishorasi teskariga almashinuvchi funksiyalar fazosini	
l2anti	(Zd)(L2anti	(Td))
 deb belgilaymiz. Ko’rsatish mumkinki, bu fazo ham qism fazodir.	
L2(T2)
 da 	
f(x1,x2)=	eix1−	eix2
funksiyani   olishimiz   mumkin.   Bu   funksiya   uchun   f ( x
1 , x
2 ) = − f ( x
2 , x
1 )
  munosabat
bajariladi. 
1.4.Teskari   va Qo’shma operatorlar	
H	1
  va  	H	2   Hilbert   fazolari   bo‘lsin.  	A   operator  	H	1   fazoda   aniqlanib,	H	2   fazoda
qiymatlar qabul qilsin, ya’ni 	
A:H	1⟶	H	2  .
Ta'rif 1.4.1.  Agar istalgan  y ∈ R ( A )
 uchun 	
Ax	=	y  tenglama yagona yechimga 
ega bo‘lsa,  A
 operator  teskarilanuvchan  deyiladi. Agar  A
 teskarilanuvchan bo‘lsa, har bir  y ∈ R ( A )
 ga Ax	=	y  tenglamaning yagona yechimi  x ∈ D ( A )
 ni mos qo‘yuvchi 
akslantirish  A
 operatorning  teskarisi  deyiladi va 	
A−1  kabi belgilanadi. 
Teorema 1.4.1.  Agar chiziqli operator teskarilanuvchan bo‘lsa, unga teskari 
operator ham chiziqlidir. 
Teorema 1.4.2. 	
A:H	1⟶	H	2  chiziqli operator teskarilanuvchan bo‘lishi 
uchun  Ax = 0
 tenglama yagona 	
x=0  yechimga ega bo‘lishi zarur va yetarli. 
Teorema 1.4.3.  (Teskari operatorlar haqida Banach teoremasi)   Faraz 
qilamiz, 	
A−	H	1  Hilbert fazosini  H
2  Hilbert fazosiga o‘zaro bir qiymatli 
akslantiruvchi chiziqli chegaralangan operator bo‘lsin. U holda u teskarilanuvchan 
va teskari operator 	
A−1  ham chegaralangan. 
Ta'rif 1.4.2.   Agar 	
A:X	⟶	Y  teskarilanuvchan operator, 	R(A)=Y  va teskari
A − 1
 operator chegaralangan bo‘lsa, u holda 	
A   uzluksiz teskarilanuvchan  deb 
ataladi. Bundan keyin biz teskarilanuvchanlik va uzluksiz teskarilanuvchanlik 
tushunchalari bir xil deb hisoblaymiz. 
Teorema 1.4.4. 	
A:H	1⟶	H	2  chiziqli operator bo‘lsin. U holda 	A  
teskarilanuvchan bo‘lishi uchun  R ( A ) = H
2  va shunday 	
m>0  soni topilib, ixtiyoriy
x ∈ H
1  uchun  ∥ Ax ∥
H
2 ≥ m ∥ x ∥
H
1  munosabatlarning bajarilishi yetarli va zarur. 
Teorema 1.4.5.  A ∈ L ( H )
 operator uchun 	
∥	A∥<1  tengsizlik o‘rinli bo‘lsa,
A − I
 operator teskarilanuvchan bo‘ladi va 	
∥¿
va 	
∥I−¿
baholar o‘rinli. 
Lemma 1.4.1.  Agar 	
A,B∈L(H	)  operatorlar teskarilanuvchan bo‘lsa, u holda
AB
 ham teskarilanuvchan bo‘ladi va 
¿  tenglik o‘rinli bo‘ladi. 
Misol 1.4.1.  L
2 ( T d
)
 fazoda aniqlangan ko‘paytirish operatorini qaraymiz: 
( Af ) ( x ) = ε ( x ) f ( x ) , f ∈ L
2 ( T d
) , x ∈ T d
,
bunda  	
ε(x)∈L2(Td) .  	A−	zI   operatorni qaraymiz, bunda  	z∈C   va  	I−¿   ayniy operator.	
σ(ε)−	ε
  ning   qiymatlar   sohasining   yopig‘i   bo‘lsin.   Isbot   qilamizki,   agar   z ∈ C ¿ ( ε ) bo‘lsa,  A−	zI   teskarilanuvchan.   Haqiqatan,   ε ( x ) ∈ L
2 ( T d
)
  bo‘lsa,   shunday  	d>0   son
topiladiki,
∀ x ∈ T d
 uchun  ¿ z − ε ( x ) ∨ ¿ d
 bo‘ladi.  U holda 	
∥(A−	zI	)f∥2=∫
Td ∨(ε(t)−	z)f(t)¿2dt	≥d2∫
Td ∨	f(t)¿2dt	=d2∥	f∥2
ekanidan     1.4.4   teoremaga   asosan    	
A−	zI   teskarilanuvchan.   Osongina   ko‘rsatish
mumkinki, 
¿
Demak,   teskari   operator   ham   ko‘paytirish   operatori   ekan.  	
∀	x∈Td   uchun
¿ z − ε ( x ) ∨ ¿ d
  ekanidan   1
ε ( x ) − z   funksiya   muhim   chegaralangan   va   yuqoridagi
teoremaga asosan 	
D	¿
Shuningdek, 	
∥¿
munosabatga ko‘ra, 	
A−	zI  teskarilanuvchan. Shuni ko‘rsatmoqchi edik. 
 Qo‘shma operatorlar
Ta'rif   1.4.3.  	
H   Hilbert   fazosida   aniqlangan   chegaralangan  	T   operator   va
∀ x , y ∈ H
 uchun 
( Tx , y ) = ( x , T ¿
y )
tenglikni qanoatlantiruvchi  T ¿
 operator  T
 operatorning  Hilbert qo‘shmasi  deyiladi.
Bundan   buyon   operatorning   qo‘shmasi   deganda   uning   Hilbert   qo‘shmasini
tushunamiz. 
Lemma   1.4.2.  	
A:H	⟶	H	,B:H	⟶	H   operatorlar   berilgan   bo‘lsin.   Agar
barcha  x , y ∈ H
 lar uchun  ( Ax , y ) = ( Bx , y )
 tenglik bajarilsa, u holda  A = B
 bo‘ladi. 
Tasdiq 1.4.2. 	
A  chiziqli operatorning qo‘shmasi ham chiziqlidir. 
Teorema   1.4.6.  	
T:H	⟶	H   operatorning   qo‘shmasi   mavjud   bo‘lishi   uchun
uning aniqlanish sohasi   D ( T )
  butun fazo  	
H   da zich bo‘lishi zarur va yetarli. Agar
bu   shart   bajarilsa,   T ¿
  operator   quyidagicha   aniqlanadi:  	
y∈H   element   T ¿
  ning aniqlanish   sohasiga   tegishli   bo‘lishi   uchun   shunday  y¿∈H   mavjud   bo‘lib   istalgan
x ∈ D ( T )
 uchun 
( Tx , y ) = ( x , y ¿
)
tenglik bajarilishi yetarli va zarur. Bu holda 	
T¿y=	y¿ . 
Misol 1.4.3. Yuqorida qaralgan ushbu operatorning qo‘shmasini topamiz: 
A : l
2 ( Z 2
) ⟶ l
2 ( Z 2
) , ( A	
^ f ) ( n ) =	^ v ( n )	^ f ( n ) ,
bunda 	
^v  funksiya 	Z2  da chegaralangan. 	
(A^f,^g)=	∑n∈Z2 (A^f)(n)^g(n)=	∑n∈Z2 ^v(n)^f(n)^g(n)=	∑n∈Z2 ^f(n)^v(n)^g(n)=	∑n∈Z2 ^f(n)(A¿^g)(n)=(^f,A¿^g)
munosabatlarga va oldingi teoremaga asosan  	
(A¿^f)(n)=	^v(n)^f(n)  kabi aniqlanadi. 	^v
chegaralangan funksiya ekanidan,  D ( A ) = l
2 ( Z 2
)
. U holda esa  D ( A ¿
) = l
2 ( Z 2
)
 . 
Ushbu   misollardagi   qo’shma   operatorlarning   aniqlanishi   ham   1.5.1   teoremaga
asoslanadi.
Misol 1.4.4. 	
A:L2(Td)⟶	L2(Td),(Af	)(x)=ε(x)f(x),f∈L2(Td)  operatorni 
qaraymiz, bunda 	
ε(x)∈L2(Td)  chegaralangan funksiya. Bu operatorning qo’shmasi
( A ¿
f ) ( x ) = ε ( x ) f ( x ) . 
Misol   1.4.5     .	
A:L2(Td)→	L2(Td),(Af	)(x)=∫
TdK	(x,y)f(y),f∈L2(Td)     integral
operatorning qo’shmasi ham integral operator bo’ladi:	
(
A ∗ f	) =
∫
T d K	( y , x	) f	( y	) ,
bu   yerda   K(x,y)   funksiya     ( T ¿ ¿ d ) 2
¿
  da   aniqlangan   biror   chegaralangan   uzluksiz
funksiya.
Ta'rif 1.4.4  Agar  A ∈ L ( H )
 operator barcha 
x,y∈H  lar uchun 
( Ax , y ) = ( x , Ay )
munosabatni qanoatlantirsa, u  o’z-o’ziga qo’shma operator  deyiladi. 
Misol 1.4.6. 	
A:l2(Zd)⟶	l2(Zd),(A^f)(n)=	^v(n)^f(n)  , operator qanday 	^v  
funksiyalar uchun o’z-o’ziga qo’shma bo’lisini topamiz, bunda 	
^v  chegaralangan.  1.5.1 misolga ko’ra (A¿^f)(n)=	^v(n)^f(n) . Endi 	A=	A¿  ekanidan 	^ v ( n ) =	^ v ( n )
 ,	∀	n∈Zd  
kelib chiqadi. Demak  A
 o’z-o’ziga qo’shma bo’lishi uchun 	
^v  chegaralangan 
funksiya haqiqiy qiymatli funksiya bo’lishi yetarli va zarur.  
Misol 1.4.7.  Xuddi shunday 	
A:L2(Td)⟶	L2(Td),(Af	)(x)=ε(x)f(x),f∈L2(Td)  
operator o’z-o’ziga qo’shma bo’lishi uchun 	
ε(x)  funksiyaning haqiqiy qiymatli 
funksiya bo’lishi yetarli va zarur, bunda  ε ( x ) ∈ L
2 ( T d
)
 chegaralangan funksiya.  
Misol 1.4.8  Chegaralangan  K ( x , y )
 yadroli integral operator o’z-o’ziga 
qo’shma bo’lishi uchun 	
K	(x,y)=	K	(y,x)  bo’lishi yetarli va zarur.  
  Teorema   1.4.7.  	
A−	H   Hilbert   fazosida   aniqlangan   chiziqli   operator   va
D ( A ) = H
  bo’lsin.   Agar   biror   B
  chiziqli   operator   D ( B ) = H
  va   ∀ x , y ∈ H
  uchun	
(Ax	,y)=(x,By	)
 munosabatlarni qanoatlantirsa,  A
 operator chegaralangan.  
   1.5 . O‘z - o‘ziga qo‘shma operator xossalari
Ta'rif   1.5.1.   A , B ∈ L ( H ) − ¿
  o’z-o’ziga   qo’shma   operatorlar,  	
α,β−	¿   haqiqiy   sonlar
bo’lsin. U holda  α A + β B
 ham  H
 dagi o’z-o’ziga qo’shma operator
Teorema 1.5.1  Agar 	
A=	A¿  bo’lsa, ixtiyoriy 	x∈H  uchun 	(Ax	,x)  haqiqiy son bo’ladi.
Darhaqiqat, teorema shartiga va ichki ko’paytmaning xossalariga binoan 	
(Ax	,x)=(x,A¿x)=(x,Ax	)=(Ax	,x)
va demak, ( Ax , x ) ∈ R
 .
Teorema 1.5.2  Agar 	
A  operator o’z-o’ziga qo’shma bo’lsa, u holda  
∥ A ∥ = ¿
∥ x ∥ ≤ 1 ∨ ( Ax , x ) ∨ .
                                                                                   
Bu teoremadan quyidagi natijalar kelib chiqadi.
Natija 1.5.1.  A
 o’z-o’ziga qo’shma operator bo’lsin. U holda barcha  x ∈ H
 lar
uchun  ( Ax , x ) = 0
 bo’lishi uchun 	
A=0  bo’lishi zarur va yetarli.  
Natija   1.5.2.   A
  o’z-o’ziga   qo’shma   operator   bo’lsin.   U   holda   barcha   x , y ∈ H
  lar
uchun   ( Ax , y ) = 1
4 { ( A ( x + y ) , x + y ) + ( A ( x − y ) , x − y ) } − ¿
− 1
4 i { ( A ( x + iy ) , x + iy ) + ( A ( x − iy ) , x − iy ) }
tenglik bajariladi. 
  Quyidagi   teorema   o’z-o’ziga   qo’shma   operatorlar   va   haqiqiy   qiymatli
kvadratik formalar orasidagi munosabatni ifodalaydi.
Teorema 1.5.2 H	−¿  kompleks Hilbert fazosi bo’lsin. Agar ixtiyoriy 	x∈H  da
( Ax , x )
 haqiqiy qiymatli bo’lsa, u holda  A − ¿
 o’z-o’ziga qo’shma operator bo’ladi. 
  Shuni   aytib   o’tamizki, A
  operator   haqiqiy   Hilbert   fazolarida   aniqlangan
bo’lsa, umumiy holda,  ( Ax , x ) = 0
 ekanligidan 	
A  ning o’z-o’ziga qo’shmaligi va 	A=0
ekanligi kelib chiqmaydi.
   1.6. Musbat va Kompakt  operatorlar
  H
  Hilbert  fazosi,   A ∈ L ( H )
  bo’lsin.  1.6.3 teoremaga  ko’ra  	
(Ax	,x)   kvadratik
forma   haqiqiy   qiymatlar   qabul   qiladi.   Bundan   foydalanib,   musbat   operator
tushunchasini kiritish mumkin.
Ta'rif 1.6.1   Agar 1)	
A=	A¿   , 2)  	∀	x∈H   uchun  	(Ax	,x)≥0   munosabatlar  o’rinli
bo’lsa,   A
  operator   nomanfiy   operator     deyiladi.   Agar   A
  nomanfiy   operator   va
barcha 	
0≠x∈H  uchun  ( Ax , x ) > 0
 bo’lsa, 	A    musbat operator  deyiladi.  
  Teorema   1.6.1   AB ∈ L ( H ) − ¿
  nomanfiy   operatorlar,  	
α,β   nomanfiy   sonlar
bo’lsa, u holda 	
αA+βB  operator ham nomanfiydir.  
  Bu   teoremaning   isboti   skalyar   ko’paytmaning   xossalari   va   nomanfiy
operatorning ta’rifidan kelib chiqadi: 
( ( αA + βB ) x , x ) = α ( Ax , x ) + β ( Bx , x ) ≥ 0. Lemma 1.6.1 A  nomanfiy operator bo’lsin. U holda quyidagi umumlashgan 
Cauchy-Bunyakovskiy tengsizligi o’rinli : 	
¿(Ax	,y)∨≤√(Ax	,x)√(Ay	,y).
Misol 1.6.1  A : l
2 ( Z d
) ⟶ l
2 ( Z d
) , ( A	
^ f ) ( n ) =	^ v ( n )	^ f ( n ) ,
 operator musbat bo’lishi uchun 	^v
haqiqiy   qiymatli   va  
∀ n ∈ Z d
  da  	
^ v ( n ) > 0
  bo’lishi   yetarli   va   zarur.   Darhaqiqat   agar
biror 	
^ v ( n
0 ) < 0
 uchun, 	
fn0(n)=¿
funksiya  uchun   ( A f
n
0 , f
n
0 ) =	
^ v ( n
0 ) < 0
  munosabat  bajariladi. Bu  	A   musbat  emasligini
ko’rsatadi. 
Misol   1.6.2  	
A:L2(Td)⟶	L2(Td),(Af	)(x)=ε(x)f(x),f∈L2(Td),ε(x)∈L2(Td)   operator
musbat   bo’lishi   uchun   ε
  funksiyaning   deyarli   haqiqiy   qiymatli   va   nomanfiy
bo’lishi yetarli va zarur. Haqiqatan ham agar biror  	
X	⊂T  nolmas o’lchovli to’plam
uchun  ε ( x ) < 0
 bo’lsa, 	
f1(x)=¿
funksiya uchun 
( A f
1 , f
1 ) =
∫
T d   ε ( x ) f
1 ( x ) f
1 ( x ) dx =
∫
X   ε ( x ) dx < 0
tengsizlik bajariladi. Bu esa  A
 musbat emasligini ko’rsatadi. 
 
                       Kompakt operatorlar
Faraz qilamiz,  	
H	1,H	2−¿   Hilbert fazolari,   A : H
1 ⟶ H
2   chiziqli chegaralangan
operator bo‘lsin. Ta'rif 1.6.2.   Agar A  operator 	H	1  fazodagi ixtiyoriy chegaralangan to‘plam-
ni  H
2  fazodagi nisbiy kompakt to‘plamga o‘tkazsa, u  kompakt operator  deyiladi. 
  Boshqacha   aytganda,  	
H	1   fazodagi   ixtiyoriy   chegaralangan   to‘plamning
operator ta’siridagi aksi nisbiy kompakt bo‘lsa, bu operator  kompakt  deyiladi.
Teorema 1.6.2.  Agar 	
H	1  yoki 	H	2  chekli o‘lchamli Hilbert fazosi bo‘lsa, u 
holda ixtiyoriy  A ∈ L ( H
1 , H
2 )
 operator kompaktdir. 
Misol 1.6.3. 	
H	1,H	2  Hilbert fazolari bo‘lsin. Yuqorida ko‘rdikki, 	A:H	1⟶	H	2  
chiziqli operatorning qiymatlar sohasi  R ( A )
 chiziqli ko‘pxillik bo‘ladi. Agar 	
R(A)  
fazo chekli o‘lchamli bo‘lsa, u holda 	
A  operator chekli o‘lchamli operator deyiladi.
Chekli o‘lchamli fazolarda har qanday chegaralangan to‘p-lam nisbiy kompakt 
ekanidan ixtiyoriy chekli o‘lchamli operator kompakt. 
Misol 1.6.4. 	
A:l2(Zd)⟶	l2(Zd),(Af	)(n)=	v(n)f(n),f∈l2(Zd)  operatorni 
qaraymiz, bunda 	
¿∨v∨	¿∞  .  v
 funksiya qanday shartlarni qanoatlantirsa,  A
 operator 
kompakt bo‘lishini o‘rganamiz. 
Teorema 1.6.3.    A
 operator kompakt bo‘lishi uchun 
lim
n → ∞ ¿
s ∈ Z d
, ∨ s ∨ ¿ n ∨ v ( s ) ∨ ¿ 0
bo‘lishi yetarli va zarur. 
Isbot   Yetarliligi. Faraz qilamiz, 
lim
n → ∞ s up
s ∈ Z d
, ∨ s ∨ ¿ n ∨ v ( s ) ∨ ¿ 0
tenglik   bajarilsin.   Biz   birlik   shar  	
I   ning   aksi   nispiy   kompakt   ekanini   ko‘rsatsak,
yetarli.   Ixtiyoriy  	
∀	ε>0   son   olamiz.  	n   sonini   ¿
s ∈ Z d
, ∨ s ∨ ¿ n ∨ v ( s ) ∨ ¿ ε / 2
  bo‘ladigan   qilib
tanlaymiz.  Har bir 	
f∈A(I)  ga 
f ¿
( s ) = ¿
elementni   mos   qo‘yamiz.   Barcha  	
f¿   to‘plamini  	I¿   deb   belgilaylik.   Ko‘rsatish
mumkinki,  bu  to‘plam   A ( I )
  uchun   ε / 2
  to‘r   tashkil  etadi.   Haqiqatdan  ham  shartga
binoan 	
∥	f¿−	Af	∥=√∑s∈Zd ∨(AF	)(s)−	f¿(s)¿2=√	∑	s∈Zd,∨s∨¿n
 ∨	v(s)f(s)¿2≤
≤ ¿
s ∈ Z d
, ∨ s ∨ ¿ n { v ( s ) } ∥ f ∥ < ε / 2. Aniqlanishiga ko‘ra I¿  chekli o‘lchamli. U holda uning chekli 	ε/2  to‘ri mavjud. Bu
to‘r  A ( I )
 uchun ham chekli  ε
 to‘rni hosil qiladi. Demak  A ( I )
 nisbiy kompakt.
Zarurligi.  Aytaylik, 	
A  kompakt bo‘lsin.  l 2
( Z d
)
  dagi ONS ni qaraymiz: 
ϕ
n ( s ) = ¿
Agar 
lim
n → ∞ ∑
s ∈ Z d
, ∨ s ∨ ¿ n   ∨ v ( s ) ∨ ≠ 0
bo‘lsa, shunday 	
ε0>0  mavjudki, cheksiz ko‘p 	s  lar uchun 
∑
s ∈ Z d
, ∨ s ∨ ¿ n   ∨ v ( s ) ∨ ¿ ε
0
tengsizlik bajariladi. U holda o‘sha shartni qanoatlantiruvchi 	
k≠n  larda 	
∥	Aϕn−	Aϕk∥=√¿v(n)¿2+¿v(k)¿2>ε0>0
munosabat   o‘rinli.  Bu   yerda   { A ϕ
n }
  sistema   chegaralangan   ketma-ketlik  bo‘lishiga
qaramay   undan   yaqinlashuvchi   qismiy   ketma-ketlik   ajratib   bo‘l-maydi   degan
xulosaga kelamiz.  Bu  A
 ning kompaktligiga zid. Teorema isbotlandi. 
 
Misol 1.6.5. 	
A:L2(Td)⟶	L2(Td),(Af	)(x)=ε(x)f(x),f∈L2(Td)  operatorni 
qaraymiz, bunda 	
ε(x)∈L2(Td) . Bu operator qanday  ε
 larda kompakt bo‘lishini 
tekshiramiz. 
Teorema 1.6.4. 	
A  operator hech qanday 	ε(x)∈L2(Td)¿0}¿  uchun kompakt 
bo‘la olmaydi. 
Misol 1.6.6.  Yuqorida ko‘rdikki, cheksiz o‘lchamli Hilbert fazolarida birlik 
shar nisbiy kompakt emas. Bu esa birlik operator 	
I  ning kompakt emasligini 
ko‘rsatadi. 
Teorema 1.6.5. 	
H  Hilbert fazosi bo‘lsin. Agar 	A  kompakt,	B  chegaralangan 
operator bo‘lsa, u holda  AB
 va  BA
 operatorlar kompakt bo‘ladi. 
  Bu   teorema  	
A   va  	B   operatorlar   har   xil   fazolarda   aniqlanib,  	AB   yoki  	BA
mavjud bo‘lgan holda ham o‘rinlidir.
Natija 1.6.1  Cheksiz o‘lchamli fazolarda har qanday chegaralangan 
kompakt operator chegaralangan teskariga ega bo‘la olmaydi.  Teorema 1.6.6. A  chegaralangan chiziqli operator kompakt bo‘lishi uchun	
A¿A
 operatorning kompakt bo‘lishi yetarli va zarur. 
Natija 1.6.2.  A
 chiziqli, chegaralangan operator bo‘lsin. Agar  A ¿
A
 kompakt 
bo‘lsa, u holda 	
AA¿  ham kompaktdir. 
Natija 1.6.3.  Musbat kompakt operatorning kvadrat ildizi ham kompaktdir. 
  Darhaqiqat,
A   musbat ekanligidan  
A 1 / 2
  mavjud va  
A 1 / 2
= ¿   . Lemmaga asosan
A = A 1 / 2
¿  kompakt. 1.8.5 teoremaga ko‘ra esa 
A 1 / 2
 ham kompakt.
Teorema 1.6.7. 	
A  chiziqli chegaralangan operator bo‘lsin. 	A  operator 
kompakt bo‘lishi uchun  A ¿
 operatorning kompakt bo‘lishi yetarli va zarur. 
1.7. Hilbert fazosida aniqlangan operator spektri
H
 – Hilbert fazosi,  A : H ⟶ H
 biror chiziqli chegaralangan operator bo‘lsin.
Ta'rif   1.   Agar   biror  	
z∈C   uchun  	A−	zI   operator   teskarilanuvchan   bo‘lsa,   u
holda   z
  soni   A
  operatorning   regulyar   nuqtasi ,   R
z ( A ) = ¿
  operator   esa   uning
rezolventasi  deyiladi.  
A
  operatorning   barcha   regulyar   nuqtalari   to‘plami   ρ ( A )
  deb   belgilanadi.
σ ( A ) = C ¿ ( A )
  to‘plam  	
A   operatorning   spektri   deb   ataladi.   Demak   spektr   nuqtalari
quyidagilardan iborat bo‘lishi mumkin:
1.   A − zI
  operator   umuman   teskarilanuvchan   emas.   Demak   ( A − zI ) x = 0
tenglama   nolmas   yechimga   ega.   Bu   holda  	
z   soni  	A   operatorning   xos   qiymati ,
nolmas  x
 esa  xos vektori  deyiladi.
2.  	
A−	zI   operatorning teskarisi  mavjud,  lekin chegaralanmagan.  Bu  holda  	z
soni  A
 operatorning  uzluksiz spektriga tegishli  deyiladi.
3.  	
A−	zI   operatorning   teskarisi   mavjud,   chegaralangan,   lekin  	A−	zI   ning
qiymatlar sohasi butun fazoga teng emas. Bu holda 	
z  soni  qoldiq spektrga tegishli
deyiladi.
A
  operatorning   z
  xos   qiymatiga   mos   keluvchi   xos   vektorlaridan   hosil
qilingan   fazoning   o‘lchami  	
z   xos   qiymatning   karraliligi   deyiladi.   Agar  	z   ning
karraliligi   1
  ga teng bo‘lsa, u   oddiy xos qiymat , aks holda   karrali xos qiymat   deb ataladi.  A   operatorning chekli karrali xos qiymatlari to‘plamini   diskret spektr   deb
ataymiz va   σ
disc ( A )
  deb belgilaymiz.   A
  operatorning uzluksiz spektrini  	
σcont	(A)   deb,
qoldiq spektrini  esa  	
σres(A)   deb belgilaymiz. Odatda operatorning uzluksiz spektri
va cheksiz karrali xos qiymatlari to‘plami  muhim spektr  deb ataladi va  σ
ees ( A )
 kabi
belgilanadi.
Teorema 1.  Ixtiyoriy chegaralangan  A
 operatorning spektri yopiq to‘plam. 
Lemma   1.  	
A   chegaralangan   operator   va  	∥	A∥<1   bo‘lsin.   U   holda  	I−	A
operator teskarilanuvchan. 
Teoremaning   isbotiga   o‘tamiz.   Ixtiyoriy  	
z0∈ρ(A)   ni   qaraymiz.   U   holda
q uyidagi munosabat o‘rinli: 
A − zI = A − z
0 I − ( z − z
0 ) I = ( A − z
0 ) ( I − ( z − z
0 ) R
z
0 ( A ) ) .
Endi  z
 ni shunday tanlash mumkinki, 
¿ z − z
0 ∨ ∥ R
z
0 ( A ) ∥ < 1.
U   holda   lemmaga   asosan  	
I−(z−	z0)Rz0(A)   teskarilanuvchan.	z0   ning   aniqlanishidan
A − z
0 I
 teskarilanuvchan. U holda  A − zI
 ham teskarilanuvchan bo‘ladi. Bu yerdan 	
z0
o‘zining   biror   atrofi   bilan   ρ ( A )
  ga   tegishli   ekani,   ya’ni   ning   ochiq   ekanini   hosil
qilamiz. Teorema isbotlandi.
Agar  	
¿z∨¿∥A∥   bo‘lsa,  	∥z−1A∥<1   bo‘ladi.   U   holda  	A−	zI	=−	z(I−	z−1A)   ekanidan
lemmaga   asosan  	
−	z(I−	z−1A)   va   demak   A − zI
  teskarilanuvchan.   Demak   bu   holda	
z∈ρ(A)
  .   Shunday   qilib   chegaralangan  	A   operatorning   spektri   markazi  	0   nuqtada
bo‘lgan 	
∥	A∥  radiusli doira ichida to‘liq saqlanadi. Demak 	A  chegaralangan bo‘lsa,
ρ ( A )
 chegaralanmagan.
Misol   1.  	
A:l2(Z2)⟶	l2(Z2),(Af	)(n)=	v(n)f(n),f∈l2(Z2)   operatorni   qaraymiz,
bunda   v
  aynan   nol   bo‘lmagan   biror   chegaralangan   funksiya.   M
  deb   v
  ning
qiymatlari   to‘plamini   belgilaymiz   va  	
σ(A)=	M   bo‘lishini   ko‘rsatamiz.   Ixtiyoriy
z ∈ C ¿ M
  ni   qaraymiz.   Bu   to‘plam   ochiq   va   q = dist ( z , M ) > 0
  bo‘ladi.   Bu   holda	
∀	f∈l2(Zd)
 uchun  	
∥(A−	zI	)f∥2=	∑x∈Z2 ∨	v(x)−	z¿2∨	f(x)¿2≥q2∑x∈Z2 ∨	f(x)¿2=q2∥	f∥2
bo‘lib, 1.4.4 teoremaga asosan  	
A−	zI  teskarilanuvchan bo‘ladi. Demak, σ ( A ) ⊂ M
  .   Endi  z∈M   bo‘lsin.  	Af	=	zI   tenglamani   qaraymiz.   Agar  	z∈M
bo‘lsa,   u   holda   bu   tenglama   nolmas   yechimga   ega   bo‘ladi.   Misol   uchun,   biror
x
0 ∈ Z 2
 uchun 	
z=v(x0)  ni qarasak, u holda 
f
x
0 ( x ) = ¿
funksiya bu tenglamaning yechimi bo‘ladi. Bu yerdan 	
z  ning xos qiymatligi va  f
x
0
ning xos vektorligini topamiz. Demak  z ∈ σ ( A )
.
Endi  	
z∈M	¿   bo‘lsin.   U   holda  	A−	zI   operator   teskarilanuvchan,   ya’ni  	Af	=	zf
tenglama yagona 	
0  yechimga ega va rezolventa 
( R
z ( A ) f ) ( x ) = f ( x )
v ( x ) − z
kabi   aniqlanadi.  
z∈M	¿   ekanidan   har   bir  	n∈N   uchun   shunday  	xn∈Zd   topiladiki,
¿ v ( x
n ) − z ∨ ¿ 1
n  bo‘ladi.  Quyidagi funksiyalar ketma-ketligini aniqlaymiz 	
fn(x)=¿
U holda 	
∥Rz(A)fn∥2=	∑
x∈Z2 	fn(x)	
¿v(x)−	z¿2=	fn(xn)	
¿v(xn)−	z¿2>n2.
Demak  	
Rz(A)   chegaralanmagan   operator.   Ta’rifga   binoan  	z∈σess(A)   .   Demak	
M	⊂σ(A)
. Bu yerdan  M = σ ( A )
 ekani kelib chiqadi. 
             
            O’z-o’ziga qo’shma operatorning spektri
H
  Hilbert   fazosi,   A ∈ L ( A )
  o‘z-o‘ziga   qo‘shma   operator   bo‘lsin.   Quyidagi
belgilashlarni kiritamiz: 
M = ¿
∥ x ∥ = 1 ( Ax , x ) , m = inf
∥ x ∥ = 1 ( Ax , x ) .	
M
 va 	m  sonlari mos ravishda  A
 operatorning yuqori va quyi chegarasi deyiladi.
Teorema 1. 	
∥	A∥=	max	{∨	m∨	,∨	M	∨} . 
Ma’lumki,   σ ( A )
  ∥ A ∥
  radiusli doira ichida saqlanar edi. O‘z-o‘ziga qo‘shma
operatorlar uchun esa bu baholash yanada aniqroq.
Teorema 2. 	
σ(A)⊂[m	,M	]  . Shuningdek, m , M ∈ σ ( A )
 .  Natija 1.4.  Har qanday chegaralangan o‘z-o‘ziga qo‘shma operatorning 
spektri bo‘sh emas. 
Teorema 3.  O‘z-o‘ziga qo‘shma operatorning har xil xos qiymatlariga mos 
keluvchi xos vektorlari ortogonal. 
Teorema 4. A  o‘z-o‘ziga qo‘shma operator bo‘lsin. 	z  soni 	A  operator uchun
xos qiymat bo‘lishi uchun 	
R(A−	zI	)≠H  bo‘lishi yetarli va zarur. 
Natija   1.5.  	
z   xos   qiymatga   mos   keluvchi   xos   funksiyalar   fazosi   R ( A − zI )
ning ortogonal to‘ldiruvchisidan iborat
O‘z-o‘ziga   qo‘shma   operatorning   spektrini   quyidagicha   tavsiflash   ham
mumkin: agar 	
R(A−	zI	)≠R(A−	zI	)  bo‘lsa, 	z  soni  A
 operatornng uzluksiz  v
μλ spektriga
tegishli   bo‘ladi.   Va   agar  	
R(A−	zI	)≠H   bo‘lsa,  	z   soni  	A   operatorning   nuqtali
spektriga tegishlidir.
Teorema 5.   Faraz qilamiz,   A ∈ L ( H ) − ¿
  o‘z-o‘ziga qo‘shma operator,  	
M	−	H
ning biror qism fazosi. Agar 	
A(M	)⊂M  bo‘lsa, u holda 
σ
H ( A ) = σ
M ( A ) ∪ σ
M ⊥ ( A ) .
Bu yerda 	
σX(A)A:X	⟶	X  operatorning spektri. 
Teorema 6.  Faraz qilamiz,  A − H
 Hilbert fazosidagi o‘z-o‘ziga qo‘shma 
operator bo‘lsin. U holda 	
A  qoldiq spektrga ega emas. 
H
 Hilbert fazosi,  A ∈ L ( H ) − ¿
 o‘z-o‘ziga qo‘shma operator bo‘lsin.
Teorema 7.  Kompakt operatorning nolmas 	
z  xos qiymatiga mos keluvchi 	Xz
xos fazosi chekli o‘lchamli. 
Teorema   8.   Istalgan  	
δ>0   son   uchun   kompakt   operator   xos   qiymatlarining
moduli 	
δ  dan katta bo‘lganlari soni chekli. 
Bu   teoremadan   shuni   xulosa   qilamizki,   kompakt   operatorning   xos
qiymatlarini moduli bo‘yicha kamayish tartibida joylashtirish mumkin.
Natija   1.6.   Kompakt   operatorning   xos   qiymatlari   to‘plami   noldan   farqli
limitik nuqtaga ega emas. 
Teorema 9. (Phillips).  Agar  	
z∈C  soni  	A  kompakt operatorning xos qiymati
bo‘lsa,  z ∈ C
 soni  A ¿
 ning xos qiymati bo‘ladi.  Teorema 10.  A   va  	A¿   kompakt operatorlarning  	z   va  	z   xos qiymatlariga mos
keluvchi xos qism fazolarining o‘lchamlari teng. 
Teorema 11.  A ∈ L ( H ) − ¿
 kompakt operator bo‘lsin. U holda  
• A
 operatorning spektridagi noldan farqli ixtiyoriy nuqta xos qiymatdir;
• Agar 	
H  cheksiz o‘lchamli bo‘lsa, 	0  soni operatorning spektriga tegishli. 
Teorema 12.  Agar  A ≠ 0
 o‘z - o‘ziga qo‘shma va kompakt bo‘lsa, uning hech
bo‘lmaganda bitta nolmas xos qiymati bor. 
Teorema 13. (Hilbert-Shmidt).   H
 Hilbert fazosidagi har qanday o‘z-o‘ziga
qo‘shma   kompakt  	
A   operator   uchun   uning   nolmas  	zn   xos   qiymatlariga   mos
keluvchi   ψ
n   xos  vektorlaridan  tuzilgan  shunday  ONS  mavjudki,  ixtiyoriy   x ∈ H
  ni
yagona ravishda 
x =
∑
k   c
k ψ
k + x '
kabi ifodalash mumkin, bunda 
x '
∈ KerA  , ya’ni 
A x '
= 0  . Bu holda 	
Ax	=∑k	
 ckzkψk.
Agar 	
ψn  sistema cheksiz bo‘lsa,
lim
n → ∞ z
n = 0.
          1.8    Unitar ekvivalent operatorlar
  H
1  va  H
2  Hilbert fazolari bolsin.
Ta'rif 8.1  Agar 	
U	:H1⟶	H	2  akslantirish barcha 	x,y∈H	1  lar uchun 	
¿
munosabatni   qanoatlantirsa   va  	
D(U	)=	H1 ,  	R(U	)=	H	2   bo’lsa,   u   holda   u   unitar
operator  deyiladi. 
 Unitar operatorning quyidagi ekvivalent ta’rifi ham ishlatiladi.
Ta'rif 8.2  Agar  U : H
1 ⟶ H
2  akslantirish barcha  x ∈ H
1  lar uchun  ∥ Ux ∥
H
2 = ∥ x ∥
H
1
munosabatni   qanoatlantirsa   va   D ( U ) = H
1 ,  R(U	)=	H	2   bo’lsa,   u   holda   u   unitar
operator  deyiladi. 
  Faraz qilamiz, A : H
1 ⟶ H
1   va   B : H
2 ⟶ H
2   bo’lsin. Agar shunday   U : H
1 ⟶ H
2
unitar   operator   topilib,  
A = U − 1
BU   tenglik   bajarilsa,  	
A   va  	B   operator   unitar
ekvivalent operatorlar  deyiladi.
Teorema 8.1  Ixtiyoriy chegaralangan unitar ekvivalent operatorlarning spektrlari, 
xususan muhim spektrlari, diskret spektrlari, qoldiq spektrlari ustma-ust tushadi. 
Misol 8.1 	
^V	:l2(Zd)⟶	l2(Zd),(^V	^f)(n)=	^v(n)^f(n),^f∈l2(Zd)  bunda 	^v  funksiya 
chegaralangan, operatorni qaraymiz. Bu operator biror operatorga unitar ekvivalent
bo’ladimi? Unitar operator sifatida Fourier akslantirishini olamiz. 
f = F	
^ f = ¿
bo’lsin.
( Vf ) ( p ) = ( F	
^ V F − 1
) ( p ) = ( F	^ V	^ f ) ( p ) = ¿
Ag ar 	
¿
yaqinlashuvchi   bo’lsa,   bu   biror  	
v:L2(Td)⟶	C   funksiyani   aniqlaydi,   ya’ni  	^ v
funksiyaning Fourier almashtirishiga bo’lamiz. 
v ( p − q ) = ¿
kabi belgilash kiritsak,  V
 operator quyidagi ko’rinishga keladi: 
( Vf ) ( p ) = ¿
Demak  	
l2(Zd)   fazodagi   ko’paytirish   operatori  	L2(Td)   fazodagi   integral   operatorga
unitar ekvivalent. Yuqoridagi teoremaga asosan  σ(^V)=σ(V),σdisc	(^V)=σdisc	(V),σess(^V)=σess(V),σres(^V)=σres(V).  BOB 2
PANJARADAGI  IKKI   ZARRACHALI  SISTEMAGA MOS  DISKRET 
SCHÖDINGER OPERATORI. 
2.1.1. Koordinata tasviri
Faraz   qilaylik   Z − ¿
  bir     o‘lchovli     panjara   va   l 2	
(
Z	)  
    kvadrati   bilan   jamlanuvchi
funksiyalarning     Hilbert   fazosi   hamda  	
l2,e(Z)   kvadrati   bilan   jamlanuvchi   juft
funksiyalarning qism fazosi bo’lsin.
Ikkita   bir xil bozonlar sistemasiga mos  diskerit Schr Ö dinger operatori  	
^ H
μ	( k	)
 ning
koordinata tasviri 	
l  2,e
(	Z )  fazoda quyidagicha aniqlangan :	
^H	μ(k)=	^H	0(k)+^Vμ,μ∈R,k∈T	,(2.1	.1	)	
(k=0)
  hol uchun
bu yerda 	
(^
H
0	( 0	)^ f)( x	) =
∑
s ∈ Z	^ E
0	( x − s	)^ f( s) ,^ f ∈ l 2 , e	(
Z	) ,( 2.1 .2	)
hamda	
^E0(x)=	2^E(x),x∈Z(2.1	.3)
va 	
^ ε( ∙)
 quyidagicha 	
^ε(s)=
{
1,|s|=0,	
−1
2	,|s|=1,	
0,|s|>1.	
(2.1	.4)
Bu yerda 	
^Vμ     operator 	^vμ(x)  funksiyaga ko’paytirish operatori sifatida 
aniqlangan ,ya’ni 
(^V	μ^f)(x)=	^vμ(x)^f(x),(2.1	.5	) ^vμ(∙) funksiya quyidagicha 	
^
v
μ	( s) =	
{ μ ,	
| s| = 0 ,
μ
2 ,
| s| = 1 ,
0 ,
| s| > 1.	
( 2.1 .6	)
Lemma 2.1.1.    	
^ H
μ	( 0)
      operator ,  l 2 , e	(
Z	)
  da chiziqli ,chegaralangan va o‘z-o‘ziga 
qo’shma operatordir.
Isbot. 1)    	
^H	μ(0)  operator chiziqli operator ,ya’ni  ∀ α , β є C
 va 	∀	^f,^g∈l2,e(Z)
lar uchun 	
(^
H
μ	( 0	)( α	^ f + β	^ g))( x	) =
∑
s ∈ Z	^ E
0	( x − s	)( α	^ f + β	^ g)( s) +	^ v
μ	( x	)( α	^ f + β	^ g)( x	) = α	(
∑
s ∈ Z	
^ E
0	( x − s	)^ f( s) +	^ v
μ	( x	)^ f( x	)) + β	(
∑
s ∈ Z	
^ E
0	( x − s	)^ g( s) +	^ v
μ	( x	)^ g( x	)) = α	
^ H
μ	( 0)^ f( x	) + β	^ H
μ	( 0)^ g( x	)
Tenglik o’rinli.
2)  Endi bu operatorni chegaralanganlikka tekshiramiz.Dastlab quyidagi 
tengsizlikni isbotlaymiz.Agar  K	
( ∙) , l p	(
Z	) , 1 ≤ p ≤ ∞
   va 	g∈l1(Z)   bo’lsa, u holda 	
(K∗g)(x)≔∑y∈Z
K	(x−	y)g(y),lp(Z)
fazoda yotadi hamda quyidagi tengsizlikni qanoatlantiradi:	
‖
K ∗ g	‖
p ≤	‖ K	‖
p	‖ g	‖
1 ,	( 2.1 .7	)
 Faraz qilaylik 	
1≤	p<∞   bo’lsin.  U holda, 	
||
K ∗ g	||
p =	(
∑
x ∈ Z	|( K ∗ g	)( x	)| p) 1
p
=	(
∑
x ∈ Z	| ∑
y ∈ Z K	( x − y	) g	( y	)| p) 1
p
≤
∑
y ∈ Z	( ∑
x ∈ Z	| K	( x − y	)| p|
g	( y	)| p) 1
p
=
∑
y ∈ Z	| g	( y	)|(
∑
x ∈ Z	| K	( x − y	)| p) 1
p
=	|| K	||
p|| g	||
1 .
¿ ∨	
^ H
μ	( 0	)^ f ∨ ¿
l 2	(
Z) =	(
∑
x ∈ Z	|^ H
μ	( 0	)^ f( x	)| 2) 1
2
=	(
∑
x ∈ Z	| ∑
s ∈ Z	^ E
0	( x − s	)^ f( s)| 2) 1
2
≤	(
∑
x ∈ Z	(| ∑
s ∈ Z	^ E
0	( x − s	)^ f( s)|) 2) 1
2	
x−	s=	t
  almashtirishni kiritamiz. Bundan quyidagiga kelamiz:	
(∑x∈Z(|∑t∈Z
^E0(t)^f(x−t)|)
2
)
12≤∑t∈Z(∑x∈Z|^E0(t)|2|^f(x−t)|2
)
12=∑t∈Z|^E0(t)|(∑x∈Z
|^f(x−t)|2
)
12=¿∨	^E0∨	¿l1(Z)¿∨	^f∨¿l2(Z)	
¿∨	^H	μ(0)^f∨¿2=	∑x∈Z|^vμ(x)^f(x)|2	
^
v ∈ l 1
( Z )      ekanligidan 	^v   funksiya  	Z da chegaralangan bo’ladi,ya’ni  
∃ M > 0 , ∀ x ∈ Z →	
|^ v( x	)| < M
  bo’ladi ,u holda  ‖^H	μ(0)^f‖2≤M	2∑x∈Z
|^f(x)|2=¿M	2‖^f‖l2(Z)	
2	¿Bundan 	
^H	μ(0)  operatorning chegaralanganligi kelib chiqadi .
3)  	
^ H
μ	( 0)
 operatorni o’z o’ziga qo’shma operator ekanligini ko’rsatamiz.
∀ f , g ∈ l 2
( Z )     bo’lsin. U holda	
(^H	μ(0)^f,^g)l2(Z)=∑s∈Z(^H	μ(0)^f)^g(x)=¿∑x∈Z(∑s∈Z
^ε0(x−	s)^f(s)+^v(x)^f(x))^g(x)=∑x∈Z∑s∈Z
^ε0(x−	s)^f(s)^g(x)+∑x∈Z
^v(x)^f(x)^g(x)=¿¿
bu yerda birinchi qo’shiluvchida 	
x va 	s  joylarini almashtiramiz	
∑x∈Z
^f(x)∑s∈Z
^E0(x−	s)^g(s)+∑x∈Z
^f(x)^vμ(x)^^g(x)=	¿∑x∈Z
^f(x)∑s∈Z
^E0(x−	s)^g(s)+^vμ(x)^g(x)=(^f,^H	μ(0)^g)¿
 tenglikka asosan 	
^ H
μ	( 0)
 o’z-o’ziga qo’shma operator ekan.
        	
2.1	.2  Impuls tasviri Faraz qilaylik ,	T , bir-o’lchamli tor bo’lsin, ya’ni  	¿  –
qarama-qarshi chegaralari bitta nuqtani ifodalovchi kub, va    L 2
( T ) , T
da kvadrati
bilan integrallanuvchi funksiyalarning Hilbert fazosi bo’lsin hamda  L 2 , e	
(
T	) , T
 da
kvadrati bilan integrallanuvchi juft funksiyalarning qism fazosi bo’lsin.
Faraz, qilaylik,	
F:l2,e(Z)→	L2,e(T),(F	^f)(p)=	1	
(2π)
12
∑x∈Z
ei(p,x)^f(x)
Odatdagi Fourier almashtirishi va 	
F−1 uning teskarisi bo’lsin:
F − 1
: L 2 , e	
(
T	) → l 2 , e	(
Z	) , ( F ¿ ¿ − 1 f )	( x	) = 1	
(
2 π	) 1
2 ∫
T e − i	
( p , x	)
f	( p	) η	( dp	) . ¿
Fur’e almashtirishi yordamida mahkamlangan  0 ∈ T
 uchun 
 	
H	μ(0)=	F	^H	μ(0)F−1  Schr
¨o dinger
 operatorining    	L2,e(T),   fazoda impuls tasvirini 
quyidagicha aniqlaymiz:
H
μ ( 0 ) = H
0	
( 0	) + V
μ	( 2.1 .1	)
Bu yerda ,	
H	0(0)≔F	^H	μ(0)F−1   operator funksiyaga ko’paytirish operatori sifatida 
aniqlanadi: ( H
0( 0) f ¿ ( p ) = ε
0 ( p ) f ( p ) , f ∈ L 2 , e
( T )
bu yerda  ε
0 ( p ) = 2 ¿
)
Integral operator  	
Vμ:=	F	^VμF−1    quyidagicha aniqlanadi :	
(
V
μ f	)( p	) = μ
2 π	( ∫
T f	( t) dt +
∫
T cos p cos t f	( t) dt	) , f ∈ L 2 , e
( T )
.
Yuqoridagi  H
0	
( 0) ≔ F	^ H
0	( 0	) F − 1
   operatorni quyidagicha hosil qilamiz:
H
0	
( f	)( p	) =	( F	^ H
0	( 0) F − 1
f	)( p	) = ¿ 1	
√
2 π ∑
s ∈ Z e i	
( p , s	)(^
H
0	( 0	)^ f)( s) = ¿ 1	
√
2 π ∑
s ∈ Z e i	
( p , s	)
∑
s ∈ Z ε
0	( s − x	)^ f( x	) = 2	
√
2 π ∑
s ∈ Z e ips	
^
E( s − x	)^ f( x	) = ¿ 1	
√
2 π ∑
s ∈ Z e ips	[
2	^ f( s) −	^ f( s + 1	) −	^ f( s − 1	)] = ¿ 2	√
2 π ∑
s ∈ Z e ips	
^
f( s) − ¿ 1	
√
2 π ∑
s ∈ Z e ips	
^
f( s + 1	) − 1	
√
2 π ∑
s ∈ Z e ips	
^
f( s − 1	) = 2 f	( p	) − 1	
√
2 π ∑
s ∈ Z e ipz	
^
f( z) e − ip
− 1	
√
2 π ∑
s ∈ Z e ipt	
^
f( t) e ip
= ¿ 2 f	( p	) − f	( p	)( e − ip
+ e ip	)
= 2 f	( p	) − 2 cosp f	( p	) = 2	( 1 − cosp	) f	( p	) = E
0	( p	) f	( p	) . ¿ ¿ ¿ ¿ ¿
Demak  	
H	0(f)(0)=	E0(p)f(p)  ko’paytirish operatori bo’lar ekan.
Yuqoridagi  	
Vμ:=	F	^VμF−1     operatorni quyidagicha hosil qilamiz:	
(V¿¿μ	f)(p)=(F	^VμF−1f)(p)=(F	^V	μF−1^f)(p)=	1
√2π∑s∈Z
eips	^vμ(s)^f(s)=	1
√2π	μ^f(0)+	1
√2π(eipμ
2	
^f(1)+e−ipμ
2	
^f(−1))=	μ	1
√2π	
1
√2π∫T
e−iq0f(q)dq	+	1
√2π	
μ
2eip	1
√2π∫T
e−iqf(q)dq	+	1
√2π	
μ
2e−ip	1
√2π∫T
eiqf(q)dq	=	μ
2π∫T	
f(q)dq	+μ
2	
1
2π∫T
ei(p−q)f(q)dq	+	μ
2	
1
2π∫T
e−i(p−q)f(q)dq	=	μ
2π∫T	
f(q)dq	+	μ
2π∫T
(ei(p−q)+e−i(p−q))f(q)dq	=	μ
2π∫T	
f(q)dq	+	μ
2π∫T
(cosp	cosq	+sinpsinq	)f(q)dq	=¿¿¿
∫
T sinp sinq dq = 0
 dan foydalansak,
( V ¿ ¿ μ f )	
( p	) = μ
2 π ∫
T ( 1 + cosp cosq ) f	( q	) dq ¿
Operatorga ega bo‘lamiz.
H
μ	
( 0)
 operatorning xos qiymatlari soni va ularning joylashgan o’rni
2.1.3. 
H	μ(0¿,0∈T)   operatorning muhim spektri .	
H	0(0)
 ,0∈T     operator T da aniqlangan uzluksiz haqiqiy qiymatli 	E0(p)
funksiyaga ko’paytirish operatori bo’lganligi uchun uning spektri faqat muhim 
spektrdan iborat bo’ladi:	
σ(H	0(0))=	σess	(H	0(0))=¿
bu yerda                    E
min( 0) ≔ E
0
q ∈ T dmin	(
q	) = 2	( 1 − cos q
2	) ≥ 0 ,
 
E
max	
( 0) ≔ E
0
q ∈ T dmax	(
q	) = 2	( 1 + cos q
2	) ≤ 4.
 
Qo’zg’alish operatori 	
Vμ   ning rangi ko’pi bilan ikkiga teng bo’lganligi uchun Weyl
teoremasiga ko’ra 	
H	μ(0)   operatorning 	σess(H	¿¿μ(0))¿ muhim spektori  H
0	( 0)
operatorning σ
ess ( H
0	
( 0) )
  muhim spektori bilan ustma-ust tushadi,ya’ni:
              
                      σ
ess ¿
2.1.4.	
H	μ(0),0ϵT  operatorga mos Fredgolm  determinant.
Ixtiyoriy  	
μ∈R  
  va  0 ϵ T ,
 uchun  L 2 , e
( T )   
 da Birman-Schuinger operatorini 
quyidagicha  aniqlaymiz
            B
μ	
( 0 , z	) = − V
μ R
0	( 0 , z	) ,( 2.4 .1	)
                                                                                
bu yerda    	
R0(0,z)=(H	0(0)−	zI	)−1 ya’ni 	H	0(0)    operatorning    z	ϵ C /	[ 0,4	]
                 
nuqtadagi rezolventasi.   Quyidagi tenglamani qaraylik
( B ¿ ¿ μ	
( 0 , z	) ψ )	( p	) = ψ	( p	) ¿
Berilganlarga ko’ra 
V
μ R
0	
( 0 , z	) ψ = − ψ ( 2.4 .2 )
 Operator aniqlanishiga ko’ra tenglamani quyidagi ko’rinishda yozamiz
μ
2 π ∫
T ( 1 + cosp cost ) ψ ( t )
ε
0
( t) − z dt = − ψ	( p	) . ( 2.4 .3 )
  ψ	
ϵ L 2 , e	(
T	)
ning Fur’e qatori quyidagicha aniqlangan
ψ	
( p	) = a
0 +
∑
n = 1∞
a
n cos np ,
bu yerda 	
an=	1
π∫−π
π
φ(t)cos	nt	dt   Furye koeffisenti.Natijalarni (2.4.3.) tenglikdagi 	ψ
ning o’rniga qo’yib quyidagilarni hosil qilamiz; μ
2 π ∫
T 1 + cos p cos t
ε
0( t) − z	[ a
0 +
∑
n = 1∞
a
n cos n t	] dt = − a
0 −
∑
n = 1∞
a
n cos np ,
yanada soddalashtirsak quyidagi ko’rinishga keladi:
μ a
0
2 π ∫
T 1 + cos p cos t
ε
0	
( t) − z dt + μ
2 π ∑
n = 1∞
a
n	[ ∫
T cos nt
ε
0	( t) − z dt + cosp
∫
T cost cosnt
ε
0	( t) − z dt ¿ = a
0 −
∑
n = 1∞
a
n cos np ,
¿
Tenglamaning chap tomoni uchun 	
{1,cos	p}  bazis. Shuning uchun n=1 dan boshqa 
koeffitsentlarni e’tiborsiz qoldirish mumkin va tenglama quyidagi ko’rinishga 
keladi:	
a0¿
Soddalik uchun quyidagi belgilashlarni kiritaylik    	
a (0,z), b(0,z) va c(o,z)
                     a	
( 0 , z	) ≔ 1
2 π ∫
T dt
ε
0	( t) − z
                     b	
( 0 , z	) ≔ 1
2 π ∫
T cost dt
ε
0	( t) − z
               (0,z)= c	
( 0 , z	) ≔ 1
2 π ∫
T cos 2
t
ε
0	( t) − z dt , z C	ϵ / ⌈ 0,4 ⌉
1 va   cosp larning chiziqli bog’langan ekanligini hisobga olsak ,	
a0 va 	a1
noma’lum koeffitsentlar uchun quyidagi chiziqli tenglamalar sistemasini hosil 
qilamiz	
{
a0(1+μa	(0,z))+a1μb	(0,z)=o	
a0μb(0,z)+a1(1+μc(0,z))=0
(2.4	.4)
Ixtiyoriy 	
μϵR  uchun 	Bμ(0,z)  operatorga mos determinantni quyidagicha 
aniqlaymiz:
D	
( μ , 0 , z	) =	| 1 + μa	
( 0 , z	) μb	( 0 , z	)
μ b	
( 0 , z	) 1 + μ c	( 0 , z	)|( 2.4 .5	)
Quyidagi lemma  D ( μ , 0 , z )
 determinantning nollari va  H
μ	
( 0)
  operatorning xos 
qiymatlari orasidagi bog’liqlikni ifodalaydi.
Lemma 3.2.1.  Ixtiyoriy 	
,μϵR    uchun 	zϵC/[0,4	]  soni  H
μ	( 0)
  operatorning xos  
qiymati bo’lishi uchun                           D(μ,0,z)=0                                              (2.4.6)
bo’lishi zarur va yetarli .
Isbot.Zaruriyligi.   Faraz qilaylik,ixtiyoriy  	
μϵR   uchun   	zϵC/[0,4	]     soni H
μ	( 0)
  
operatorning xos qiymati bo’lsin,ya’ni 
H
μ	
( 0) f = zf
tenglama  L ❑ 2 , e
∈ ( T )
  fazoda noldan farqli yechimga ega bo’lsin,
U holda  quyidagi munosabatlar o’rinli :	
ε0(p)f(p)+	μ
2π∫T
(1+cosp	cosq	)f(q)dq	=	zf	(p)	
(ε0(p)−	z)f(p)=	−	μ
2π∫T	
f(q)dq	−	μcosp
2π	∫T
cos	q	f(q)dq	,
( ε ¿ ¿ 0	
( p	) − z ) f ( p ) = − μ C
1 − μ cosp C
2 ¿
,
bu yerda	
C1=	1
2π∫T	
f(q)dq
C
2 = 1
2 π ∫
T cosq f
( q) dq
Yuqoridagi tengliklardan quyidagiga ega bo’lamiz:	
f(p)=	−	μC1−	μC2cosp	,	
ε0(p)−	z
Ushbu funksiya  z	
ϵ C /	[ 0,4	]
     xos qiymatga mos xos funksiya bo’ladi.
C
1 ≠ 0 va C
2 ≠ 0
 ekanligidan quyidagilar kelib chiqadi:	
C1=	1
2π∫T	
f(q)dq	=¿	1
2π∫T
−	μC1−	μC2cosq	
ε0(p)−	z	dq	=	−	μC	1	
2π	∫T	
dq	
ε0(p)−	z−¿μC2	
2π	∫T	
cosq	,	
ε0(p)−	zdq	¿¿
bundan quyidagi tengliklarga ega bo’lamiz:	
C1¿ C
1( 1 + μa	( 0 , z	)) + μ C
2 b	( 0 , z	) = 0. ( 2.4 .7 )	
C2
 ning aniqlanishiga ko’ra quyidagilarga ega bo’lamiz:
C2=	1
2π∫T
cosq	f(q)dq	=	1
2π∫T
cosq	−	μC	1−	μcosq	C2	
ε0(p)−	z	dq	=−	μC	1	
2π	∫T	
cosq	,	
ε0(p)−	zdq	−	μC2	
2π	∫T	
co	s2q	
ε0(p)−	zdq	.
Yuqoridagi tenglikga ekvivalent bo’lgan quyidagi tengliklarga ega bo’lamiz:	
μC	1	
2π	∫T	
cosq	,	
ε0(p)−	zdq	+¿C2¿¿	
μC	1b(0,z)+C2(1+μc(0,z))=0(2.4	.8)
        
(2.4.7) va (2.4.8) tengliklardan quyidagi sistemaga ega bo’lamiz:	
{
C
1	
( 1 + μa	( 0 , z	)) + μ C
2 b	( 0 , z	) = 0.
μC
1 b	
( 0 , z	) + C
2	( 1 + μ c	( 0 , z	)) = 0
Yuqoridagi tenglamalar sistemasida  C
1 va C
2  lar noldan farqli yechimlar bo’lishi 
uchun uning asosiy determinant nolga teng bo’lishi zarur va yetarli,ya’ni
                 D ( μ , 0 , z ) =	
| 1 + μa ( 0 , z ) μb ( 0 , z )
μ b ( 0 , z ) 1 + μ c ( 0 , z )	|  =0        (2.4.9)
 Bu yerda 
                     (1+   μa ( 0 , z )
 ( 1 + μ c ( 0 , z ) ¿
- μ b 2
(
0 , z	) = 0
  
ekanligi kelib chiqadi.
Yetarliligi.  Faraz qilaylik, 	
zϵC/[0,4	]      soni uchun 
                            D(	
μ,0,z¿=	0                         (2.4.10)
tenglik bajarilsin.
U holda ,shunday 
f	
( p	) = − μC
1 − μ C
2 cosp
ε
0	( p	) − z ≠ 0
funksiyani tanlaymizki, bu funksiya berilgan 
H	μ(0)operatorning	z  xos qiymatiga mos
xos funksiyasi bo’ladimi? Ushbu savolga javob beramiz.	
(H	¿¿μ(0)−	z)f=0=¿¿ (ε0(p)−	z)f(p)+	μ
2π∫T	
f(q)dq	+μcosp
2π	∫T
cosq	f(q)dq	=0=¿	
(ε¿¿0(p)−	z)−	μC	1−	μC2cosp	
ε0(p)−	z	+	μ
2π∫T
−	μC	1−	μC2cosq	
ε0(p)−	z	dq	+¿μcosp
2π	∫T
cosq	−	μC	1−	μC2cosq	
ε0(p)−	z	dq	=0=¿¿¿	
−	μC	1−	μC2cosp	−	μ2C1	
2π	∫T	
dq	
ε0(p)−	z−	μ2C2	
2π	∫T	
cosq
ε0(p)−	zdq	−	μ2C1cosp
2π	∫T	
cosq
ε0(p)−	zdq	−	μ2C2cosp
2π	∫T	
co	s2q	
ε0(p)−	zdq	=0Yuqoridagi belgilashlarni hisobga olsak ,oxirgi tenglik quyidagi ko’rinishga 
keladi:	
−	μC	1−	μC2cosp	−	μ2C1a(0,z)−	μ2C2b(0,z)	
−	μ2C1cospb	(0,z)−	μ2C2cospc	(0,z)=0.
Bu tenglikni quyidagicha tasvirlashimiz mumkin.	
−	μC	1(1+μa	(0,z))−	μ2C2b(0,z)−¿
− μ C
2 cosp	
( 1 + μc	( 0 , z	)) − μ 2
C
1 cospb	( 0 , z	) = 0
Bundan quyidagini hosil qilamiz:
− μ	
[ C
1	( 1 + μa	( 0 , z	)) + μ C
2 b	( 0 , z	)] − ¿	
−	μcosp	[C2(1+μc	(0,z))+μC1b(0,z)]=0
U holda yuqoridagi tenglamadan quyidagi sistemani hosil qilamiz.	
{
C
1	
( 1 + μa	( 0 , z	)) + μ C
2 b	( 0 , z	) = 0.
C
1 μb	
( 0 , z	) + C
2	( 1 + μ c	( 0 , z	)) = 0
Bu yerda C
1 ≠ 0 va C
2 ≠ 0
 ekanligidan 	
D(μ,0,z)=0     ga kelamiz.
Demak  z
soni 	
H	μ(0)  operator uchun xos qiymat bo’lar ekan va unga mos xos 
funksiya	
f(p)=	−	μ(C¿¿1+C2cosp	)	
ε0(p)−	z	¿
ko’rinishda bo’lar ekan. 2. 1.5.   D ( μ , 0 , z )
 determinantning nollari soni va joylashgan o’rni.
Quyidagi lemmalar a,b,c  funksiyalar va  D ( μ , 0 , z )
 determinantning  aniqlanishini 
to’g’ridan to’g’ri natijasidir.
Lemma 2.5.1    Ixtiyoriy  μ Rϵ va z	ϵ C /	[ 0,4	]
uchun    D ( μ , 0 , z )
     funksiya quyidagicha 
ifodalanadi.	
D(μ,0,z)=(1+μa	(0,z))¿
Lemma 2.5.2.    Ixtiyoriy     0 ∈ T
  uchun  a	
( 0 ; ∙	) , b	( 0 ; ∙	) , c	( 0 ; ∙	)
funksiyalar .
i.	
C/[0,4	]    da regulyar bo’ladi.
ii.	
(4,+∞)    oraliqda manfiy va monoton o ’ suvchi bo ’ ladi .
iii.	
(−	∞	,0)   oraliqda musbat va monoton o ’ suvchi bo ’ ladi .
Isbot :  (I)  Ixtiyoriy   	
0∈T   uchun 	a(0;∙),b(0;∙),c(0;∙)  funksiyalarning 	C/[0,4	]    da 
regulyarligi bu funksiyalarning berilishidan ko’rinib turubdi.
(II)  Berilgan 
                   	
a(0,z)≔	1
2π∫T	
dt	
ε0(t)−	z
                   
b	
( 0 , z	) ≔ 1
2 π ∫
T cost dt
ε
0	( t) − z
               	
c(0,z)≔	1
2π∫T	
cos	2t	
ε0(t)−	zdt
funksiyalar 	
zϵ(4,+∞)bo'lganligi	uchun	ushbu	oraliqda	manfiy	bo'ladi	.  
Ixtiyoriy    0 ∈ T
  uchun  a	
( 0 ; ∙	) , b	( 0 ; ∙	) , c	( 0 ; ∙	)
funksiyalarning 	z   bo’yicha hosilalaridan 
ko’rinadiki, ushbu funksiyalar 	
( 4 , + ∞	)
oraliqda monoton o’suvchi bo’ladi.
(III) Berilgan	
a(0,z)≔	1
2π∫T	
dt	
ε0(t)−	z b( 0 , z	) ≔ 1
2 π ∫
T cost dt
ε
0	( t) − z	
c(0,z)≔	1
2π∫T	
cos	2t	
ε0(t)−	zdt
funksiyalar 	
zϵ(−∞	,0)bo'lganligi	uchun	ushbu	oraliqda	musbat	bo'ladi	.  
Ixtiyoriy   	
0∈T   uchun  a	( 0 ; ∙	) , b	( 0 ; ∙	) , c	( 0 ; ∙	)
 funksiyalarning 	z   bo’yicha hosilalaridan 
ko’rinadiki, ushbu funksiyalar 	
( − ∞ , 0	)
oraliqda monoton o’suvchi bo’ladi.
Lemma 2.5.3. 	
a(0;∙),b(0;∙),c(0;∙) funksiyalar uchun 0 nuqtaning chapida assimtotik
yoyilmalarni quyidagicha olamiz: 
                     a	
( 0 , z	) = 1
2 ¿
                   b	
( 0 , z	) = 1
2 ¿
                     c	
( 0 , z	) = 1
2 ¿
hamda   4 nuqtaning o’ngida quyidagicha 	
a(0,z)=	1
2¿
b	
( 0 , z	) = 1
2 ¿
c	
( 0 , z	) = − 1
2 ¿
Shuningdek, ixtiyoriy 	
μϵR   lar uchun 
lim
z → ± ∞ D	
( μ , 0 , z	) = 1
ega bo’lamiz.
Isbot: 
a	
( 0 , z	) ≔ 1
2 π ∫
T dt
2	( 1 − cosq	) − z = 1
2 π ∫
T dt
2 − 2 cosq + m ( 0 ) − z  bu yerda              m(0) =0
Yuqoridagi tenglikdan quyidagilarni hosil qilamiz:
a( 0 , z	) ≔ 1
2 π ∫
T dt
2	( 1 − cosq	) − z = 1
2 π 1
2 ∫
T dt
( 1 − cosq ) − z
2 = ¿
Bu ifodadan
A = 1 − z
2 > 1
deb belgilash olsak ,quyidagilarga ega bo’lamiz:
¿ > 1
2 π 1
2 ∫
T dt
A − cosq
Quyidagicha almashtirish olamiz:
                                         
t=eiq
 ,
                     
dt = i e iq
dq dq = dt
¿                
                   
cosq = t 2
+ 1
2 t
| t| =	| e iq	|
= 1
Bu almashtirishlarni hisobga olsak,yuqoridagi integral quyidagi ko’rinishga keladi:	
¿>	1
2π	
1
2	∫|t|=1	
dt	
¿(A−	t2+1	
2t	)
=	1
4π	∫|t|=1	
2dt	
i(2At	−t2−1)
=¿−	1
2πi	∫|t|=1	
dt	
(t2−	2At	+1)
=¿¿
Yuqoridagi integral ostidagi ifodaning maxrajidagi ko’phadning nollarini topsak,	
t1=	A−√A2−1
,
t
2 = A +	√ A 2
− 1	
|t1|>1 Tengliklarga ega bo’lamiz.Bundan kelib chiqadiki, yuqoridagi integral quyidagi 
ko’rinishga keladi: ∫|
t| = 1 dt
( t − t
1 ) ( t − t
2 ) = 2 π i
t = t
1res
f	
( t) = 2 πi
( t − t
1 )
           f	
( t) = 1
( t − t
1 ) ( t − t
2 ) ,   
t = t
1res
f	
( t) =
t → t
1lim ¿	( t − t
1	) f( t) =
t → t
1lim ¿ 1
( t − t
2 ) = 1
( t
1 − t
2 ) ¿
¿	
¿>	
−1
2πi	∗2πi	
(A−√A2−1)−(A+√A2−1)
=	1	
2√A2−1
=	1	
2(√A−1)¿¿
A ni joyiga belgilash kiritganimizni qo’yib soddalashtiramiz, va quyidagiga ega 
bo’lamiz.
¿ > 1	
(√
− z	) (√ 4 − z )    ga teng bo’lar ekan.
Endi quyidagi ifodani hisoblaymiz:	
1	
(√4−	z)=	f(x)
 deb olsak ,berilgan funksiyani Teylor qatoriga yoyib hisoblaymiz:	
f(x)=	f(x0)fI(x0)	
1!	(x−	x0)+	fII(x0)	
2!	¿
f	
( x	) = 1
(	
√ 4 − z ) 1
2 + 1
2 ∗ 1
8
1 ! z = 1
2 + 1
2 ∗ 3
2 ∗ 1
32
2 ! z 2
+ … +	
(√ 4 − z	) n
n ! ¿
ga teng deb olamiz.
Demak,  	
z↗	0   da quyidagiga ega bo’lamiz:
                     a
( 0 , z	) = 1
2 ¿
 
Endi ikkinchi 	
z↗	0   da asimptotikasini hisoblaymiz.	
b(0,z)≔	1
2π∫T	
cosq	dq	
ε0(q)−	z=¿	1
2π∫T	
cosq	dq	
2(1−	cosq	)−	z=	1
4π∫T	
cosq	
(1−cosq	)−	z
2	
dq	=	1
2π∫T	
cosq	dq	
2(1−	cosq	)−	z=¿¿ Bu ifodadan
A = 1 − z
2 > 1
deb belgilash olsak ,quyidagilarga ega bo’lamiz:¿>	1
4π∫T	
cosq
A−	cosq	dq	=	−1
4π∫T	
A−	cosq	−	A	
A−	cosq	dq	=	−1
4π∫T(1−	A	
A−	cosq	)dq	=¿−	1
4π∫T
dq	+	A
4π∫T	
1	
A−	cosq	dq	=¿−	1
2+	A
4π∫T	
1	
A−	cosq	dq	¿¿
Endi yuqoridagi  a	
( 0 , z	)
 dagidek integralga kelib qoldik huddi oldingidek
hisoblanadi va oxirida quyidagiga kelamiz:	
¿>−1
2	+	A
4π[
1
2(−	z)
−12+0(1)]=	−1
2	+(1−	z
2)[
1
2(−	z)
−12+0(1)]=	−1
2	+(1−	z
2)[
1
2(−	z)
−12+0(1)]=	−1
2	+1
2(−	z)
−12−	1
4∙z(−	z)
−12+0(1)=	−1
2	+1
2(−	z)
−12+0(1)
Bundan kelib chiqadiki,  
              b	
( 0 , z	) = 1
2 ¿
   
Endi quyidagini hisoblaymiz:
c	
( 0 , z	) = 1
2 π ∫
T cos 2
q
ε
0	( q) − z dq = 1
2 π ∫
T cos 2
q
2	( 1 − cosq	) − z dq = 1
4 π ∫
T cos 2
q	(
1 − cosq	) − z
2 dq = 1
4 π ∫
T cos 2
q
A − cosq dq = − 1
4 π ∫
T A 2
− cos 2
q − A 2
A − cosq dq = − 1
4 π ∫
T	
( A + cosq	) dq + A 2
4 π ∫
T 1
A − cosq dq = − A
4 π ∫
T dq − 1
4 π ∫
T cosq dq + A 2
4 π ∫
T 1
A − cosq dq = − A
2 + A 2
4 π ∫
T 1
A − cosq dq
Endi yana integral ostidagi ifodani hisoblashimiz uchun a(o,z) ifodadan 
foydalanamiz:	
⇒	−	A
2+A2¿
Demak,quyidagiga ega bo’lamiz:
c	
( 0 , z	) = 1
2 ¿	
a(0;∙),b(0;∙),c(0;∙)
 integrallarni    z ↘ M	( 0)
 da asimptotikalari yuqoridagilarga 
o’xshash hosil qilinadi.
Yuqoridagi munosabatlardan quyidagi natija to’g’ridan –to’g’ri natija kelib 
chiqadi.  
Natija  2.5.1 .  Har bir    μ
  uchun quyidagi assimtotikalar o’rinli : (I)  (2.4.9) formulaga  a( 0 ; ∙	) , b	( 0 ; ∙	) , c	( 0 ; ∙	)
 yoyilmalarni   qo’yib quyidagiga 
ega bo’lamiz:	
D	(μ,0,z)=	1
8C−12
−¿(μ,0)(−z)−12+18C0−¿(μ,0)+o(1),asz↗0,¿¿
      
 
bu yerda
                                                       	
C−12
−¿(μ,0)=μ2+6μ¿  	
C0−¿(μ,0)=μ2+2μ−8.¿
(II) 
D	
( μ , 0 , z	) = 1
8 C
− 1
2+ ¿	
( μ , 0	)( z − 4	) − 1
2
+ 1
8 C
0+ ¿	( μ , 0) + o( 1) , as z ↘ 4 , ¿
¿
      
bunda 
                                                        C
− 1
2+ ¿
( μ , 0	) = μ 2
− 6 μ ¿
 
C
0+ ¿	
( μ , 0	) = − μ 2
+ 2 μ − 8. ¿
Quyidagi 	
μ∈Ruchun	H	μ0(0)va	H	0μ(0)  operatorlarning xos qiymatlari mavjudligi va 
ularning joylashgan o’rni uchun bazi natijalarni keltirib o’tamiz.
2.2 Asosiy natijalar bayoni va ularning isbotlari.
Natija 2.5.1 da aniqlangan   C
− 1
2− ¿	
( μ , 0	) = 0 C
− 1
2+ ¿	( μ , 0) = 0 ¿
¿
 nuqtalar o’qni bir nechta qismlarga 
ajratadi (Fig .3.1.) Biz bu qismlarni quyidagicha belgilab olamiz:
__________________________	
G2+¿=μ∈R:μ>6¿
G
1+ ¿ = μ ∈ R : 0 < μ < 6 ¿	
G0+¿=μ∈R:μ<0¿
va	
G2−¿=μ∈R:μ←6¿ G
1− ¿ = μ ∈ R : − 6 < μ < 0 ¿G0−¿=μ∈R:μ>0¿
Quyidagi teorema barcha 	
μ∈R   larda   H
μ	( 0)
 operatorning xos qiymatlari 
va ularning joylashgan o’rnini ifodalaydi.
Teorema: 2.2.1.  
(I) Ixtiyoriy  μ ∈ G
20 = G
2− ¿ ¿
 da  H
μ	
( 0)
operatorning 	(−	∞	,0)  da quyidagi shartlarni 
qanoatlantiruvchi ikkita   z
1	
( μ	) va
  	z2(μ)  xos qiymatlari mavjud	
z1(μ)<ζmin−¿(μ)≤ζmax−¿(μ)<0.¿¿
(II)
Ixtiyoriy  μ ∈ G
10 = G
1− ¿ ∩ G
0+ ¿ ¿
¿
   da  	
H	μ(0)  operatorning   ( − ∞ , 0 )
 da yotuvchi 
yagona  	
z1(μ)  xos qiymati mavjud.
(III)
Ixtiyoriy   μ ∈ G
11 = G
1− ¿ ∩ G
1+ ¿ ¿
¿
  da   	
H	μ(0)  operatorning   	z1(μ)<Emin	(0)  va
z
2	
( μ	) > E
max ( 0 )
  shartni qanoatlantiruvchi ikkita xos qiymati mavjud.
(IV)
Ixtiyoriy 	
μ∈G01=G0−¿∩G1+¿¿¿    da  	H	μ(0)  operatorning  	(4,+∞)  da yotuvchi   
yagona  	
z1(μ,0)   xos qiymat mavjud .
(V)  Ixtiyoriy  	
μ∈G02=	G2+¿¿   da   	H	μ(0)  operatorning   quyidagi shartlarni 
qanoatlantiruvchi ikkita  	
z1(μ,0)  va 	z2(μ,0)    xos qiymatlari  mavjud 
ε
max ( 0 ) < z
2	
( μ	) < ζ
min+ ¿	( μ) ≤ ζ
max+ ¿	( μ) < z
1 ( μ ) . ¿
¿
Isbot:
(I) Faraz qilaylik ,( μ ¿ ∈ G
20 = G
2− ¿ ¿
    bo’lsin,  u holda   	
μ<0   bo’lganligi uchun 
D ¿ ¿
va	
D	¿¿
bo’ladi. Bundan tashqari ixtiyoriy   	
μ∈R
 lar uchun 
D
( μ , 0 , z	) = 1
z → ± ∞lim ¿ ¿
bo’lganligi uchun quyidagi xulosalarga ega bo’lamiz. Yuqoridagilardan hamda  D( μ , 0 , z	)
  funksiyaning   ( − ∞ , 0 )
  oraliqda uzluksizligidan 
va monotonligidan shunday   z
1	
( μ	) ∈ ¿
 mavjudki,
D	
( μ , 0 , z
1	( μ , 0	)) = 0
bo’ladi.
Shuning bilan birgalikda 	
D	(μ,0,z)=+∞.	z↗	εmin 	
lim	¿¿
bo’lganligi uchun shunday  z
2	
( μ	) ∈ ¿
 soni mavjudki,
D	
( μ , 0 , z
2	( μ , 0	)) = 0
bo’ladi.
Bulardan kelib chiqadiki,  	
H	μ(0)  operatorning 	(−	∞	,0)   oraliqda quyidagi shartlarni 
qanoatlantiruvchi ikkita   	
z1(μ,0)  va 	z2(μ,0)  xos qiymatlari mavjud ekan
z
1	
( μ , 0	) < ζ
min− ¿	( μ , 0	) ≤ ζ
max− ¿	( μ) < z
2( μ , 0) < ε
min	( 0) . ¿
¿
Teoremaning qolgan qismlari yuqoridagiga o’xshash isbotlanadi.
Quyidagilar 	
k=π  va barcha 
μ ∈ R 2
 bo’lganda teoremaning natijasi.
Natija 2.2.1. 	
k=π∈T  da ixtiyoriy  
μ ∈ R 2
 , uchun  H
μ	( 0)
  operatorning ikkita	
z1=	:z1(μ,0)
  va  	z2=:z2(μ,0)  xos qiymatlari mavjud va quyidagi xossalar o’rinli 
(I) z
1 > z
2 > ε
max	
( π	)
  agar,  
μ > 0 b o '
lsa ,
(II) z
1 > ε
max	
( π	) va z
2 < ε
min	( π	) agar μ > 0 , b o '
lsa
(III)	
z1<εmin	(π)va	z2>εmax	(π)agar	μ<0,bo'lsa
(IV)	
z1<z2<εmin	(π)   agar,  
μ < 0 b o '
lsa .   Xulosa
Ushbu   bitiruv   malakaviy   ishida   bir   o‘lchamli   panjara  Z   da	vμ ,  	μϵR   potensial
yordamida tasvirlashuvchi ikkita bir xil bozonlar sistemasiga mos 	
^H	μ(k) = 	^H	0(k)    +	
^Vμ
  Schr ӧ dinger   operatorining   k = 0 ∈ T
  uchun  	σess(^H	¿¿μ)(0)¿   muhim   spektridan
tashqaridagi   xos   qiymatlarining   aniq   soni   va   joylashgan   o’rnini   ta’sir   energiyasi
μ	
ϵ R
   parametrga bog’liq  ravishda  topishga doir teoremalar isbotlangan.
Bitiruv   malakaviy   ish   natijalarini   olishda   funsional   analiz,matematik
analiz,kompleks   o’zgaruvchining   funksiyalari   nazariyasi,chiziqli   operatorlar
spektral   nazariyasi   fanlari   metodlaridan,hamda   Birman-Schwinger   printsipidan
foydalanilgan.
Ushbu   bitiruv   malakaviy   ishdan   olingan   natijalar   ilmiy   xarakterga   ega   bo’lib,   bu
natijalar   Schrödinger   operatorlarining   spektral   nazariyasiga   qo’shilgan   hissa
bo’ladi.                    FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR
1. J.I. Abdullayev, S.N. Lakaev. Asymptotics of the discrete Spectrum of the
three-particle   Schrödinger   difference   operator   on   a   lattice   //   Theor.   and   Math.
Phys.   136 :3, 231–245 (2003).
2.  S   Albeverio,   R.Hoegh-Krohn,  and   T.T.   Wu.  A   class   of   exactly  solvable
three   body   quantum   mechanical   problems   and   universal   low   energy   behavior   //
Phys. Lett. A  83 , 105-109 (1971)
3.   S.   Albeverio,   F.   Gesztesy,   and   R.   Hoegh-Krohn.   The   law   energy
expansion   in   non-relativistic   scattering   theory   //   Ann.   Inst.   H.Poincare   Sect.   A
(N.S.)  37 , 1-28(1982)
4.   S.Albeverio,   S.N.   Lakaev   and   Z.I.   Muminov.   Schrödinger   operators   on
lattices   //   The   Efimov   effect   and   discrete   spectrum   asymptotics.   Ann.   Henri
Poincare.  5 , (2004), 743-772.
5.   S.   Albeverio,   S.N.   Lakaev,   K.A.   Makarov   and   Z.I.Muminov.   The
threshold   effects   for   the   two-particle   Hamiltonians   on   lattices   //   Commun.   Math.
Phys. 262 , 91-115 (2006).
6. D. C. Mattis. The few-body problem on lattice // Rev.Modern Phys.     58
(1986), No. 2, 361-379.
7. S. Albeverio, S.N. Lakaev, Z.I. Muminov. On the number of eigenvalues
of a model operator associated to a system of three-particles on lattices // Russ. J.
Math. Phys. 14 (2007), no. 4, 377–387.
8.   S.   Albeverio,   S.N.   Lakaev,   Z.I.   Muminov.   On   the   structure   of   the
essential spectrum for the three-particle Schroedinger operators on lattices // Math.
Nachr.   280  (2007), no.7, 699–716.
9. S. Albeverio, S.N. Lakaev, A.M. Khalkhujaev. Number of eigenvalues of
the three-particle  Schrödinger   operators  on  lattices  //  Markov  Proc.  Relat.  Fields.
18 :3, 387–420 (2012).
10.   V.   Bach,   W.   de   Siqueira   Pedra,   S.   Lakaev:   Bounds   on   the   Discrete
Spectrum of Lattice Schrödinger Operators // Preprint mp-arc 10-143,43 pp.(2011) 11.   V.   Bach,   W.   de   Siqueira   Pedra,   S.N.   Lakaev.   Bounds   on   the   discrete
spectrum of lattice Schrödinger operators // J. Math. Phys.  59 :2, 022109 (2017).
12. R. Blankenbecker et al. The bound states of a weakly coupled long-range
one-dimensional quantum Hamiltonians // Annals of Physics, 108 (1977), 69–78.
13.   I.   Bloch.   Ultracold   quantum   gases   in   optical   lattices   //   Nat.   Phys.   1
(2005), 23–30.
14. M. Sh. Birman, M. Solomiak. Spectral theory of selfadjoint operators in
Hilbert space // Dordrecht: D.Reidel P.C.–1987.
15.   P.A.   Faria   Da   Veiga,   L.   Ioriatti,   M.   O’Carroll:   Energy-momentum
spectrum   of   some   two-particle   lattice   Schrödinger   Hamiltonians   //   Phys.   Rev.   E
66 :3 (2002), 016130.
16.   G.   M.   Graf   and   D.   Schenker.   2
-magnon   scattering   in   the   Heisenberg
model // Ann. Inst. H. Poincaré Phys. Theor. 67 , 91–107 (1997). 
17. W. Hofstetter et al. High-temperature superfluidity of fermionic atoms in
optical lattices // Phys. Rev. Lett.  89 (2002), 220407.
18. M. Lewenstein et al. Atomic Bose-Fermi mixtures in an optical lattice //
Phys. Rev. Lett.  92 (2004), 050401
19. M.-S. Heo, T.T. Wang, C.A. Christensen, T.M. Rvachov, D.A. Cotta, J.-
H. Choi, Y.-R. Lee, W. Ketterle. Formation of ultracold fermionic NaLi Feshbach
molecules // Phys. Rev. A   86  (2012), 021602.
20. V. Hoang, D. Hundertmark, J. Richter, S. Vugalter. Quantitative bounds
versus existence of weakly coupled bound states for Schrödinger type operators //
arXiv:1610.09891v2 [math-ph], 22 May (2017).
21.   F.   Hiroshima,   Z.   Muminov,   U.   Kuljanov.   Threshold   of   discrete
Schrödinger operators with delta-potentials on N  -dimensional lattice // Linear and
Multilinear Algebra (2020).
22. D. Jaksch,  C.  Bruder, J.  Cirac, C.W.  Gardiner, P. Zoller. Cold bosonic
atoms in optical lattices // Phys. Rev. Lett.   81  (1998), 3108–3111. 23. D. Jaksch, P. Zoller. The cold atom Hubbard toolbox // Ann. Phys.   315
(2005), 52–79.
24. A. Jensen and T. Kato. Spectral properties of Schrödinger operators and
time decay of the wave functions // Duke Math. J.–1979. –Vol.46. –P. 583-611.
25. Sh.Yu. Kholmatov, S.N. Lakaev, F. Almuratov. Bound states of discrete
Schrödinger   operators   on   one   and   two   dimensional   lattices   //   Submitted,
arXiv:2007.04035 (2020).
26.   M.   Klaus.   On   the   bound   state   of   Schrödinger   operators   in   one
dimension // Ann. Phys.  108 :2, (1977), 288-300.
27.   M.   Klaus,   B.   Simon:   Coupling   constant   thresholds   in   non-relativistic
quantum mechanics. I. Short range two body case // Ann. Phys.   130  (1980), 251–
281.
28.   Kondratiev Yu. G. and R. A. Minlos  R. A.: One-particle subspaces  in
the stochastic  XY
 model.// J. Statist. Phys.  87 :3-4, 613–642 (1997).
29.   S.N.   Lakaev.   Bound   states   and   resonances   of  N   -particle   discrete
Schrödinger operator // Theor. and Math. Phys., 91(1), 1992, 51–65.
30. S.N. Lakaev. The Efimov effect in a system of three identical quantum
particles // Funct. Anal. Appl.   27 :3, 166–175 (1993).
31. S.N.Lakaev, Sh.M. Tilavova: Merging of eigenvalues and resonances of
a two-particle Schrödinger operator // Theoret.and Math. Phys.,  101 :2, 1320 -1331,
(1994)
32.   S.   N.   Lakaev   and   A.   M.   Khalkhuzhaev:   Spectrum   of   the   two-particle
Schrödinger   operator   on   a   lattice   //   Theor.   and   Math.   Phys.,     155 (2),(2008),754–
765.
33. S.N. Lakaev, I.N. Bozorov. The number of bound states of a one-particle
Hamiltonian   on   a   three-dimensional   lattice   //   Theoret.   and   Math.   Phys.     158 :3
(2009), 360–376. 34.  S.  N.  Lakaev   and  A.  M.  Khalkhuzhaev.  The  number  of  eigenvalues  of
the   two-particle   discrete   Schrödinger   operator   //   Theor.   and   Math.   Phys.,   158 (2),
(2009),220–231.
35.   S.N.   Lakaev,   Sh.Yu.   Kholmatov:   Asymptotics   of   eigenvalues   of   two-
particle Schrödinger operators on lattices with zero-range interaction // J. Phys. A:
Math. Theor.   44  (2011).
36.   S.N.Lakaev.   Threshold   effects   for   the   two   and   three   particle   Discrete
Schrödinger Operators on lattices // Proceedings of The International Training and
Seminars on Mathematics,p.160-166,(2011)
37.   S.N.Lakaev,   Sh.Yu.   Holmatov.   Asymptotics   of   Eigenvalues   of   a   two-
particle Schrödinger operators on lattices with zero range interaction // J. Phys. A:
Math. Theor.   44 (2011), 135304,19 pp.
38.   S.N.   Lakaev,   A.M.   Khalkhuzhaev,   Sh.S.   Lakaev.   Asymptotic   behavior
of   an   eigenvalue   of   the   two-particle   discrete   Schrödinger   operator   //   Theor.   and
Math. Phys.  171 :3, (2012), 800–811.
39.   S.N.   Lakaev,   Sh.Yu.   Kholmatov.   Asymptotics   of   the   eigenvalues   of   a
discrete   Schrödinger   operator   with   zero-range   potential   //   Izvestiya   Math.     76 :6,
(2012), 946–966.
40.   S.   N.   Lakaev,   Sh.   U.   Alladustov.   Positivity   of   eigenvalues   of   the   two-
particle Schrödinger operator on a lattice // Theor. and Math. Phys.,   178 :3 (2014),
390–402.
41. S.N. Lakaev, E. Özdemir. The existence and location of eigenvalues of
the   one   particle   Hamiltonians   on   lattices   //   Hacettepe   J.   Math.   Stat.   45   (2016),
1693–1703.
42. S.N. Lakaev, A.T. Boltaev. Threshold phenomena in the spectrum of the
two-particle   Schrödinger   operators   on   a   lattice   //   Theor.   and   Math.   Phys.,   198 :3
(2019), 363–375
43. S. N. Lakaev, S. Kh. Abdukhakimov: Threshold effects in a two-fermion
system on an optical lattice // Theor. and Math. Phys.,   203  (2020), 251–268. 44.   S.   N.   Lakaev,   Sh.   Yu.   Kholmatov,   Sh.   I.   Khamidov,   Bose-Hubbard
models   with  on-site   and  nearest-neighbor   interactions:   Exactly   solvable   case   //   J.
Phys. A: Math. Theor. 54 (2021) 245201.
45.   M.   Lewenstein,   A.   Sanpera,   V.   Ahufinger.   Ultracold   Atoms   in   Optical
Lattices:   Simulating   Quantum   Many-body   Systems   //   Oxford   University   Press,
Oxford, 2012.
46.   D.   Mattis:   The   few-body   problem   on   a   lattice   //   Rev.   Mod.   Phys.     58
(1986), 361–379.
47.   R.A.   Minlos,   Y.M.   Suhov.   On   the   spectrum   of   the   generator   of   an
infinite   system   of   interacting   diffusions   //   Comm.   Math.   Phys.     206 ,   463–489
(1999).
48.   A.   Mogilner.   Hamiltonians   in   solid-state   physics   as   multi-particle
discrete Schrödinger  operators:  Problems and results // Advances in Societ Math.
5  (1991), 139–194.
49.   C.   Ospelkaus,   S.   Ospelkaus,   L.   Humbert,   P.   Ernst,   K.   Sengstock,   K.
Bongs: Ultracold heteronuclear molecules in a 3d optical lattice // Phys.Rev. Lett.
97  (2006).
50.   Yu.N.   Ovchinnikov,   and   I.M.   Sigal.   Number   of   bound   states   of   three
particle systems and Efimov’s effect // Ann.Physics.  123 , 274-295 (1989)
51.   Rauch   J.   Perturbation   theory   for   eigenvalues   and   resonances   of
Schrödinger Hamiltonians // J. Funct. Anal.  35 , 304–315 (1980).
52.   M.   Reed   and   B.   Simon.   Methods   of   modern   mathematical   physics.   I:
Functional Analysis // Academic Press, New York, 1979.
53.   M.   Reed   and   B.   Simon.   Methods   of   modern   mathematical   physics.   II:
Fourier Analysis, Self-adjointness Academic Press // New York, 1979.
54. M. Reed  and B.  Simon. Methods  of  modern mathematical  physics.  III:
Scattering theory // Academic Press, New York, 1979.
55.   M.   Reed,   B.   Simon.   Methods   of   modern   mathematical   physics.   IV:
Analysis of Operators, Academic Press // New York, 1979. 56. B. Simon. The bound state of weakly coupled Schrödinger operators in
one and two dimensions // Ann. Phys.  97  (1976), 279–288.
57.   B.   Simon:   Notes   on   infinite   determinants   of   Hilbert   space   operators   //
Advances in Math.   24  (1977), 244-273.
58.   A.V.   Sobolev.   The   Efimov   effect.   Discrete   spectrum   asymptotics   //
Commun. Math. Phys.  156 :1, 127-168 (1993).
59.   H.   Tamura.   The   Efimov   effect   of   three-body   Schrödinger   operators:
Asymptotics for the number of negative eigenvalues // Nagoya Math. J. 130 , 55-83
(1993)
60. K. Winkler, G. Thalhammer, F. Lang, R. Grimm, J. Hecker Denschlag,
A.J. Daley, A. Kantian, H.P. Büchler, P. Zoller. Repulsively bound atom pairs in
an optical lattice // Nature   441  (2006), 853–856.
61. D. R. Yafaev. The virtual level of the Schrödinger equation. J. Soviet //
Math.,  11 , 501–510 (1979).
62. D.R. Yafaev. On the theory of the discrete spectrum of the three-particle
Schrödinger operator // Math. USSR-Sb.   94(136) :4(8), 567–593 (1974).
63.   J.J.   Zirbel,   K.-K.   Ni,   S.   Ospelkaus,   T.L.   Nicholson,   M.L.   Olsen,   P.S.
Julienne,   C.E.   Wieman,   J.   Ye,   D.S.   Jin.   Heteronuclear   molecules   in   an   optical
dipole trap // Phys. Rev. A   78  (2008).
64.   E.   A.   Zhizhina.   Two-particle   spectrum   of   the   generator   for   stochastic
model   of   planar   rotators   at   high   temperatures   //   J.   Statist.   Phys.   91 ,   343–368
(1998).

PANJARADAGI IKKI BOZONLI SISTEMAGA MOS SCH Ӧ DINGER OPERATORINING XOS QIYMATLARI MUNDARIJA Kirish………………………………………………...……………… 3 1-BOB Funksional analizning ba’zi muhim elementlari ……………..... 1.1 Evklid fazolari ………….…….…………………… 1.2 Hilbert fazolari …………………….…………………………………. 1.3 Hilbert fazosida chiziqli operatorlar …………………………………. 1.4 Teskari va Qo‘shma operatorlar……………………..…………… 1.5 O‘z - o‘ziga qo‘shma operator xossalari …………………………... 1.6 Musbat va Kompakt operatorlar ……………………………............. 1.7 Hilbert fazosida aniqlangan operator spektri …………………… 1.8 Unitar ekvivalent operatorlar…………..………………………… 2-BOB Panjaradagi ikki zarrachali sistemaga mos diskret Schr ¨ O dinger operatori ……… …………….............................................…..……... 2 .1 Koordina tasviri va Impuls tasviri................................................. 2 .2 Asosiy natijalar bayoni va isboti.…………………………………… Xulosa……………………………………………………………….. Foydalanilgan adabiyotlar ………………………………….………

Kirish Masalaning qo‘yilishi. Bir o‘lchamli panjara Z da vμ , μϵR potensial yordamida tasvirlashuvchi ikkita bir xil bozonlar sistemasiga mos ^H μ(k)= ^H 0(k)+^Vμ Schr ӧ dinger operatorining k = 0 ∈ T uchun σess(^H ¿¿μ)(0)¿ muhim spektridan tashqaridagi xos qiymatlarining aniq sonini va joylashgan o’rnini ta’sir energiyasi μ ϵ R parametrga bog’liq ravishda topishga doir teoremalarni isbotlash. Mavzuning dolzarbligi. Bir va ikki zarrachali diskret Schr ӧ dinger operatorlarining spektral xossalari keyingi yillarda faol o’rganilmoqda (masalan [32-44] larni qaraymiz) Panjaradagi Schrödinger operatorlari uchun xos qiymatlarning mavjudligi va xos qiymatlar o’rnining kontakt va qo’shni tugunlarda juft-jufti bilan o’zaro ta’sirlashuvchi potentsialga bog’liqligi [33,41,44] da keltirilgan. d≥1 o’lchamli panjarada juft-jufti bilan qisqa masofada tasirlashuvchi ixtiyoriy ikki zarrachali sistemaga mos ikki zarrachali Schr ӧ dinger operatori uchun xos qiymatning mavjudlik shartlari dispersion funksiyalarning keng sinfi uchun [5,42,43] da ko’rsatilgan. Ishning maqsad va vazifalari. Bitiruv malakaviy ishning asosiy maqsadi Bir o‘lchamli panjara Z da vμ , μ ϵ R potensial yordamida tasvirlashuvchi ikkita bir xil bozonlar sistemasiga mos ^H μ(k)= ^H 0(k)+^Vμ Schr ӧ dinger operatorining k = 0 ∈ T uchun σess(^H ¿¿μ)(0)¿ muhim spektridan tashqaridagi xos qiymatlarining aniq sonini va joylashgan o’rnini ta’sir energiyasi μϵR parametrga bog’liq ravishda topish. Ilmiy yangiligi . Bir o‘lchamli panjara Z da vμ , μϵR potensial yordamida tasvirlashuvchi ikkita bir xil bozonlar sistemasiga mos ^ H μ ( k ) = ^ H 0 ( k ) + ^ V μ Schr ӧ dinger operatorining k=0∈T uchun σ ess ( ^ H ¿ ¿ μ ) ( 0 ) ¿ muhim spektridan tashqaridagi xos qiymatlarining aniq sonini va joylashgan o’rnini ta’sir energiyasi μϵR parametrga bog’liq ravishda topishga doir teoremalar isbotlangan. Tatqiqot usullari. Matematika fizika va funksional analiz usullaridan foydalanildi.

Mavzuning o‘rganilish darajasi. Atom va molekulyar hamda qattiq jismlar fizikasi, kvant maydonlar nazariyasining asosiy masalalari Shredinger operatorlarini o‘rganishga qaratilgan. Bu sohada olingan natijalar to‘g‘risida ko‘plab ma’lumotlar matematik fizikaning “ensiklopediyasi” – M.Rid va B.Saymonning to‘rt tomli kitobida keltirilgan. Panjaradagi zarrachalar sistemasiga mos Schr ӧ dinger operatorlari o‘tgan asrning to‘qsoninchi yillarida D.S.Mattis, A.I.Mogilner tomonidan qaralib boshlandi va unga oid tadqiqotlar jadal rivojlandi. Panjaradagi Schr ӧ dinger operatorlarini matematik ma’noda tadqiq etishda uzluksiz Schr ӧ dinger operatorlaridagi kabi muammolar uchraydi. Ya’ni, dastlab bir, ikki zarrachali va hokazo ko‘p zarrachali operatorlarni o‘rganish talab etiladi. Ma’lumki, ikki zarrachali Schr ӧ dinger operatorlarida o‘zaro ta’sir konstantasi kichrayishi natijasida bog‘langan holat energiyasi uzluksiz spektr chekkasiga yaqinlashadi va ta’sir konstantasining chekli qiymatida chegara bilan ustma-ust tushadi. Bu bo‘sag‘aviy qiymatga bog‘langan holat yoki virtual holat mos kelishini aniqlash masalasi bilan Dj.Raux, B. Saymon, M. Klauz va S.N.Laqayevlar shug‘ullangan. Ishning tuzilishi. Bitiruv malakaviy ishiga kirish, ikkita bob, xulosa va adabiyotlar ro’yxatidan tashkil topgan. Kirish qismida masalaning qo’yilishi, qo‘yilgan masalaning dolzarbligi va olingan natijalarning ilmiy yangiligi asoslangan. Birinchi bobda asosiy natijalarni olishda zarur bo’lgan tushuncha, ta’rif va teoremalar, jumladan chiziqli fazo, ichki ko‘paytmali fazo, Hilbert fazolari hamda, Hilbert fazolarida aniqlangan chiziqli, chegaralangan, o’z-o’ziga qo’shma operatorlarning ba’zi xossalari keltirilgan. Ikkinchi bobda bir o‘lchamli panjara Z da vμ , μϵR potensial yordamida tasvirlashuvchi ikkita bir xil bozonlar sistemasiga mos diskret Schr ӧ dinger operatorining koordinata va impuls ko’rinishlari keltirilgan, hamda uning l 2 , e ( Z ) Hilbert fazosida chiziqli ,chegaralangan, o’z-o’ziga qo’shma operator ekanligi va ^H μ(0) operatorning muhim spektri, ^H μ(0) operatorga mos Fredgolm determinanti va

muhim spektridan tashqaridagi xos qiymatlarining aniq soni va joylashgan o’rnini ta’sir energiyasi μϵ R parametrga bog’liq ravishda topishga doir teoremalar isbotlangan . I BOB. Funksional analizning ba’zi muhim elementlari Bu bobda ichki ko‘paytmali vektor fazolar , to‘la normallangan fazolar , Hilbert fazosida aniqlangan chiziqli chegaralangan operatorlar ta’rifi va xossalari , Hilbert

fazosida o‘ziga – o‘zi qo‘shma va teskari operator tushunchsi , o‘z – o‘ziga qo‘shma operatorlarning xossalari , kompakt operator ta’rifi va xossalari , Hilbert fazosida aniqlangan operatorlarning spektri o‘rganilgan va ularga misollar qurilgan. 1.1 Evklid fazolari Faraz qilamiz, V to‘plamda elementlarni qo‘shish va kompleks (haqiqiy) songa ko‘paytirish amallari kiritilgan bo‘lsin. Agar V to‘plamda kiritilgan qo‘shish amali uchun ushbu • Yopiqlik: ∀ x,y∈V uchun, x+y∈V , • Kommutativlik: ∀ x,y∈V uchun, x + y = y + x , • Assotsiativlik: ∀ x,y,z∈V uchun, ( x + y ) + z = x + ( y + z ) , • Neytral yoki nol element mavjudligi: ∃ Θ ∈ V : ∀ x ∈ V , x + Θ = Θ + x = x , • Qarama-qarshi element mavjudligi: ∀ x∈V uchun ∃ x∈V:x+(− x)=Θ , va ko‘paytirish amali uchun • Yopiqlik: ∀ α ∈ C ( R ) va ∀ x∈V uchun αx ∈V , • Assotsiativlik: ∀ α,β∈C (R) va ∀ x ∈ V uchun α ( βx ) = ( αβ ) x , • 1x= x,∀ x∈V , • ( α + β ) x = αx + βx , ∀ α , β ∈ C ( R ) va ∀ x ∈ V , • α(x+y)= αx +αy ,∀ α∈C(R) va ∀ x,y∈V munosabatlar bajarilsa, V to‘plam vektor fazo yoki chiziqli fazo deb ataladi. Sonlar maydonining kompleks C yoki R haqiqiy bo‘lishiga qarab, vektor fazolar mos ravishda kompleks yoki haqiqiy vektor fazolar(chiziqli fazo) deb yuritiladi. Misol 1.1. Z1−¿ butun sonlar to‘plami yordamida Zd= ya'∋ ¿ dmarta Z1xZ1x…….Z1 ⏟ ¿ , uning d marta o‘z-o‘ziga Dekart ko‘paytmasini aniqlaymiz. Bu to‘plamga d o‘lchamli butun qiymatli panjara deyiladi. Demak : Z d = { s = ( s 1 , s 2 … … s d ) : s k ∈ Z 1 , k = 1,2 … .. d } .