QASHQADARYO VILOYATI YER RESURSLARIDAN SAMARALI FOYDALANISHNING HUDUDIY XUSUSIYATLARI
![QASHQADARYO VILOYATI YER RESURSLARIDAN SAMARALI
FOYDALANISHNING HUDUDIY XUSUSIYATLARI
MUNDARIJA:
KIRISH ……………………………………………………………….……. 4
I-BOB. QASHQADARYO VILOYATI YER RESURSLARI VA
UNDAN SAMARALI FOYDALANISH MUAMMOLARI
7
1.1. Qashqadaryo viloyati yer- resurslaridan foydalanishda tabiiy-
iqtisodiy omillarning roli ............................................................. 7
1.2 Qashqadaryo viloyati yer resurslaridan foydalanish
muammolari ................................................................................
16
II-BOB. QASHQADARYO VILOYAT I YER RESURSLARINING
HOZIRGI HOLATI VA YER SIFATIDAGI
O`ZGARISHLAR…………………………………………….. 27
2.1.
Viloyat yer fondi va uning taqsimlanishi … ............................... 27
2.2. Yer resurslarining sifat tavsifi va geo ekologik
muammolari .................................................................................
38
III-BOB. QASHQADARYO VILOYAT I YER RESURSLARIDAN
SAMARALI FOYDALANISHNING HUDUDIY
XUSUSIYATLARI VA SAMARADORLIGINI OSHIRISH
MASALALARI ………………………………………………. 41
3.1. Yer resurslaridan oqilona foydalanish masalalari ......................
41
3.2. Viloyat yer resurslaridan samarali foydalanishning hududiy
xususiyatlari…………………………………………………….
50
XULOSA ……………………………………………… ………
69
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR ................................. 66
1](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_1.png)
![KIRISH
O`zbekistonda yer resurslaridan foydalanishning o`ziga xos xususiyatlari,
xususan, dehqonchilikning sug`orishga asoslanganligi, sug`oriladigan yerlarda
dehqonchilik mahsulotlarining 90 foizdan ko`prog`ining ishlab chiqarilishi, suv
resurslarining cheklanganligi, ekologik vaziyatning murakkabligi, respublikamiz
demografik rivojlanishining o`ziga xosligi yer resurslaridan foydalanish
samaradorligini muttasil oshirib borishni taqozo etadi.
Ushbu masalada birinchi Prezidentimiz I.A.Karimov ta`kidlaganlaridek
“Ayni paytda biz qishloq xo`jaligi sohasida birinchi navbatda tuproq
unumdorligini oshirish choralarini ko`rish, barcha agrotexnik tadbirlarni o`z
vaqtida bajarish, zamonaviy agrotexnologiyalarni joriy qilish, selektsiya va
urug`chilikni yanada rivojlantirish, mehnatni tashkil etish va rag`batlantirish bilan
bog`liq hali beri ishga solinmagan katta imkoniyatlar mavjudligini ham e`tirof
etishimiz zarur” 1
.
Mavzuning dolzarbligi. Yer resurslarining cheklanganligi va so`nggi
yillarda tuproq unumdorligining pasayib borishi mamlakat ijtimoiy-iqtisodiy
rivojlanishiga o`zining salbiy ta`sirini ko`rsatmasdan qolmaydi. Shu nuqtai
nazardan, Qashqadaryo viloyati yer resurslaridan foydalanish samaradorligini
oshirish, unga ta`sir ko`rsatuvchi omillarni tahlil qilish, yer resurslaridan
foydalanish mexanizmini hududiy xususiyatlardan kelib chiqqan holda
takomillashtirish bo`yicha amaliy taklif va tavsiyalar ishlab chiqish katta ijtimoiy-
iqtisodiy ahamiyatga ega va mazkur magistrlik dissertatsiyasi mavzusining
dolzarbligini belgilab beradi.
Tadqiqot ishining asosiy maqsadi Qashqadaryo viloyatining hududiy
xususiyatlarini hisobga olgan holda yer resurslaridan foydalanish samaradorligini
oshirishga qaratilgan ilmiy-amaliy taklif va tavsiyalar ishlab chiqishdan iborat.
Ushbu maqsadga erishish uchun ishda quyidagi vazifalar qo`yilgan:
- yer resurslaridan foydalanish samaradorligini oshirishda tabiiy- iqtisodiy
1 Ў збекистон Республикаси Президента И.А.Каримовнинг 2011 йилнинг асосий якунлари ва 2012 йилда
Ў збекистонни ижтимоий-иктисодий ривожлантиришнинг устивор йуналишларига багишланган Вазирлар
Махкамасининг мажлисидаги маърузаси. “Халк сузи” рузномаси.... январ, 2012 й.
2](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_2.png)
![omillarning roliga baho berish;
- ixtisoslashuv va mujassamlashuv jarayonlarining yerdan foydalanish
samaradorligiga ta`sirini iqtisodiy jihatdan aniqlash va baholash;
- iqtisodiy isloxotlarni chuqurlashtirish sharoitida yerdan foydalanishning miqdor
va sifat ko`rsatkichlarini tahlil qilish asosida undan foydalanishni yaxshilash
bo`yicha takliflar ishlab chiqish;
- Qashqadaryo viloyatining ichki xususiyatlaridan kelib chiqqan holda qishloq
xo`jaligi ekin maydonlarini joylashtirish yuzasidan taklif va tavsiyalar tayyorlash.
Tadqiqotning ilmiy yangiligi: Qashqadryo viloyati yer resurslaridan
foydalanish samaradorligini oshirishda 1. Ixtisoslashuv va mujassamlashuv
jarayonlarining yerdan foydalanish samaradorligiga ta`sirini iqtisodiy ji h atdan
aniqlandi va baholandi, 2. Iqtisodiy isloxotlarni chuqurlashtirish sharoitida yerdan
foydalanishning miqdor va sifat ko`rsatkichlarini ta h lil qilish asosida undan
foydalanishni yaxshilash bo`yicha takliflar ishlab chiqildi, 3. Qashqadaryo
viloyatining ichki xususiyatlaridan kelib chiqqan holda qishloq xo`jaligi ekin
maydonlarini joylashtirish yuzasidan taklif va tavsiyalar ishlab chiqildi, 4. Ushbu
ma`lumotlar asosida tuzilgan xaritalar dissertatsiya ishining ilmiy yangiligi
hisoblanadi.
Tadqiqotning asosiy masalalari va farazlari: tadqiqot oldiga qo`yilgan
asosiy masalalar ishning maqsad va vazifalaridan kelib chiqadi. Dissertatasiya
ishiga qo`yilgan bosh masala yer resurslaridan foydalanish samaradorligini
oshirish yo`llarini ko`rsatib berishdan iborat. Dissertatsiya ishi oldiga qo`yilgan
farazlar (g`oya) ning mazmun-mohiyati quyidagilardan iborat. Qashqadaryo
viloyatida aholining ko`payishi, sug`oriladigan yerlarning kengayishi natijasida
sug`orish uchun noqulay bo`lgan joylarni o`zlashtirish, yerdan agrotexnik
qoidalarga rioya qilmasdan fodalanish, ya`ni o`t-dalali almashlab ekishga rioya
qilmaslik, kimyoviy preparatlarning ortiqcha ishlatilishi va inson xo`jalik faoliyati
ta`sirlarida yer resurslari sifatida katta o`zgarishlar sodir bo`lmoqda. Yer
resusrlaridagi o`zgarishlarni to`plangan ma`lumotlarni tahlil qilish orqali
3](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_3.png)
![ko`rsatish va ularni inson faoliyati tufayli hozirgi holatga yetganligini ko`rsatib
berish dissertatsiya ishiga qo`yilgan asosiy g`oya hisoblanadi.
Tadqiqot mavzusining o` rganilganlik darajasi. Yer resurslaridan
foydalanish samaradorligi, unga hududiy omillarning ta`siri hamda yer
resurslaridan foydalanish samaradorligini oshirishning asosiy yo`nalishlari MDH
olimlari - Blagovidov N.L., Boruk A.YA, Kovalenko N.YA., Marakulin P.P.,
Popov N.A., Rozov N.N., Semenov B.A., Sobolev S.S., Xaritonov N.S.,
SHmelev G.I. va boshqalar tomonidan o`rganilgan hamda mamlakatimiz olimlari
— Abdu g` aniev A.A., Vaxobov A.V., Juraev A.M., Kayumov F.K., Xusanov
R.X., U.P.Umurzakov, T.Farmonov, N.Xushmatov, A.Sultanov, B.Sultanov va
bosh q alarning ilmiy tadqiqotlarida o` z aksini topgan. Yuqorida nomlari zikr
etilgan olimlarning mazkur mavzuni o`rganishga qo`shgan h issalarini e`tirof
etgan holda shuni ta`kidlash lozim.
Tadqiqotda qo`llanilgan usullar: Tadqiqotda geografik taqqoslash, tarixiy-
geografik, kartografik, ekspeditsiya, tayanch-nuqtalar hamda yangi kompyuter
dasturlaridan foydalanildi.
Tadqiqot natijalarining nazariy va amaliy ahamiyati: Nazariy ahamiyati
shundaki, to`plangan ma`lumotlar tahlil qilingan ma`lumotlar asosida bir nechta
yangi yer resusrlari xaritalar tuziladi. Bunday xaritalar Qashqadaryo viloyati yer
resusrlaridan foydalanish uchun muhim bo`lib, ular Qashqadaryo viloyatining
ekologik xaritalari uchun ilmiy asos bo`ladi. Ishning amaliy ahamiyati shundaki,
o`rganilgan ma`lumotlar, berilgan tahlil va tavsiyalar yer resurslaridan samarali
foydalanishda ilmiy asos bo`ladi.
Magistrlik dissertatsiyasining hajmi va tarkibiy tuzilishi. Dissertatsiya
ishi kirish, uch bob, xulosa va foydalanilgan adabiyotlar ro`yxatidan iborat.
Ishning kirish qismida tadqiqot mavzusining dolzarbligi, o`rganilganlik
darajasi asoslanib, tadqiqotning maqsad va vazifalari, ilmiy yangiligi va amaliy
ahamiyati yoritilgan, shuningdek, izlanish natijalarini sinash to`g`risidagi
ma`lumotlar o`rin olgan.
4](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_4.png)
![I BOB. QASHQADARYO VILOYATI YER RESURSLARI VA UNDAN
SAMARALI FOYDALANISHNING NAZARIY ASOSLARI
1.1. Qashqadaryo viloyati yer resurslaridan foydalanishda tabiiy-
iqtisodiy omillarning roli
Mamlakatimiz qishloq xo`jaligida amalga oshirilayotgan iqtisodiy islo h otlar
tizimida yer isloxotlari alohida ahamiyatga ega. Bu, eng avvalo, yer resurslarining
agrar ishlab chiqarishda tutgan o`rni va roli bilan belgilanadi. Yer h ar qanday
davlat milliy boyligining muhim manbasi va moddiy ne`matlar ishlab
chiqarishning tabiiy asosi hisoblanib, jamiyat mavjudligining asosiy shartidir.
Yer resurslaridan oqilona foydalanish mamlakat ijtimoiy-iqtisodiy
rivojlanishida alohida o` rin tutadi. Ishlab chiqarish sohalari nuqtai nazaridan
yerning ahamiyati turlicha. Sanoatda u asosan korxona joylashuvi uchun makon
vazifasini bajarsa, qishloq xo`jaligida yerning ahamiyati juda salmo q li. Yer
qishloq xo`jaligi ishlab chiqarishi uchun makongina bo`lib q olmay, balki bir
paytning o` zida ham me h nat predmeti va vositasi, ham asosiy ishlab chiqarish
vositasi bo`lib xizmat qiladi.
Insonlarning mehnat q urollari vositasida yerning yuqori qatlami, ya`ni
tuproqka ishlov berish jarayoni yerni qishloq xo`jaligining mehnat predmeti
sifatida gavdalantiradi. Tuproq q a ishlov berish jarayonida insonlar uning
mexani k , tabiiy va kimyoviy xususiyatlaridan foydalanish or q ali unda eqilgan
ekinlarning o` sishiga va rivojlanishiga kerakli shart- sharoitlarni ta`minlab
beradilar. Bunda yer mehnat vositasi sifatida q atnashadi.
Shundan kelib chiqqan holda yer qishloq xo`jaligida faol ishlab chiqarish
vositasiga aylanadi. U mehnat jarayonining zaruriy moddiy shart- sharoiti, ishlab
chiqarishning eng muhim omili sifatida maydonga chi q adi. Yer qishloq
xo`jaligida takror ishlab chiqarilmaydigan ishlab chiqarish vositasi hisoblanadi. U
qishloq xo`jaligida alohida, yagona, original va almashtirib bo`lmaydigan ishlab
chiqarish vositasidir.
5](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_5.png)
![Yerning boshqa ishlab chiqarish vositalaridan farqli bir qator xususiyatlari
mavjud bo`lib, bu xususiyatlar qishloq xo`jaligi yurit ish samaradorligiga sezilarli
darajada ta`sir ko`rsatadi:
- boshqa barcha ishlab chiqarish vositalari insonlar mehnati maxsuli
hisoblansa, yer tabiat in`omidir. Boshqa asosiy vositalardan far q li o` laro q yer
tabiatning uzo q yillik tabiiy-tarixiy rivojlanishi ma h suli hisoblanadi. Yerni ishlab
chiqarishga inson mehnati sarflanmaganligi tufayli uning q iymati mavjud emas.
Shu sababli yerdan foydalanish jarayonida unga amortizatsiya ajratmalari
ajratilmaydi va u mahsulot ishlab chiqarish tannarxiga ta`sir ko`rsatmaydi;
- yerni boshqa ishlab chiqarish vositalari singari texnik nu q tai nazardan
mukammalroq ishlab chiqarish vositasiga almashtirib bo`lmaydi. Yer resurslari
bo`lmasa, ishlab chiqarish jarayonini tashkil qilib bo`lmaydi. Masalan, ko`plab
ishlab chiqarish vositalari ilmiy-texnika taraqqiyoti natijasida sezilarli darajada
o`zgargan. Tuproq yuzasiga ishlov beruvchi ishlab chiqarish vositalarining
rivojlanishi eng sodda motigalardan boshlanib hozirgi zamonaviy pluglargacha
o`zgarib kelgan. Boshqa ko`plab ishlab chiqarish vositalari doimiy joy bilan
bog`liq bo`lmasa, yerni bir joydan ikkinchi joyga k o` chirib bo`lmaydi. Yer
resurslaridan faqat u joylashgan joyda foydalanish mumkin, xolos;
- yer resurslari makonda cheklangan va uning yuzasini kengaytirish
imkoniyati yo`q. Alohida mamlakatlar doirasida yer resurslari mamlakatlarning
chegaralari bilan aniqlansa, umuman planetamiz miqyosida uning sathi quruqlik
yuzasi bilan cheklangan. Dunyo bo`yicha qishloq xo`jaligiga yaroqli yerlar jami
quruqlik maydonining 10 foizdan ko`prog`ini tashkil etadi, xolos;
- alohida yer uchastkalari o`z unumdorligiga ko`ra bir xil emas. Ba`zi yer
uchastkalari ozuqa moddalarining ko`pligi bilan ajralib tursa, boshqalari namlik
bilan yaxshiroq ta`minlangan, yana boshqalari esa umuman o`ziga xos tuproq
tarkibiga ega. Buning natijasida bir birlik yer uchastkasi hisobiga bir xil xarajat
va mehnat sarflansa ham olinadigan mahsulot hajmi turlicha bo`ladi. Albatta,
inson mehnatining ta`sirida bu tafovut qisqarishi yoki aksincha, oshishi mumkin.
6](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_6.png)
![Yerlardan noto`g`ri foydalanish pirovard natijada boshqa barcha ishlab chiqarish
omillarining roli va ahamiyatini y o`qq a chiqarishi mumkin;
- yerdan oqilona foydalanilganda uning sifati pasaymaydi, balki
muntazam oshib boradi. Yerning ushbu xususiyati uning unumdorligi bilan
belgilanadi. Tuproqning unumdorligi esa yerni ishlab chiqarish vositasi sifatidagi
faoliyatining asosiy ko`rsatkichlaridan biridir, ya`ni tuproq unumdorligi yerdan
samarali foydalanishni ta`minlovchi asosiy omildir.
Yerning asosiy ishlab chiqarish vositasi sifatida yuqorida qayd etilgan
barcha xususiyatlari yer resurslaridan foydalanish samaradorligiga ta`sir
ko`rsatadi. Inson tuproq unumdorligiga faol ta`sir ko`rsatishi mumkin. Bu ta`sir
darajasi ishlab chiqarish kuchlarining rivojlanish holati, ularning qishloq
xo`jaligida texnologik qo`llanilishiga (fan va texnika natijalaridan, ishlab
chiqarishning ilg`or texnologiyalari va boshqaruv usullaridan foydalanish va
boshqalarga) bog`liq.
Tuproqning unumdorligi keng qamrovli tushunchadir. Uning mohiyati
tuproqning o`simliklarni butun o`sish va rivojlanish davrida ozuqa va suvga
bo`lgan ehtiyojlarini ta`minlash qobiliyati bilan tavsiflanadi. Tuproqning
unumdorlik holati o`zgaruvchandir. Shu sababli ishlov berilgan tuproqning
unumdorligi faqat unda ozuqa moddalari, namlikning mavjudligi, tarkibiy holati
yoki boshqa tabiiy omillargagina emas, balki tuproqqa ishlov berish va ekinlarni
sug`orish jarayonida (meliorativ tadbirlarni o`tkazish, organik va mineral o`g`itlar
solish va h.k.) sarflanadigan qo`shimcha xarajatlarga ham bog`liq. Shundan kelib
chiqqan holda aytish mumkinki, unumdor tuproqlar tabiiy va iqtisodiy
jarayonlarning o`zaro ta`siri natijasi hisoblanadi.
Inson mehnati tuproq unumdorligini shakllantiruvchi asosiy omil vazifasini
bajaradi. Tuproqdan qishloq xo`jaligi maqsadlarida foydalanish jarayonida
insonning unga muntazam va har tomonlama ta`sir ko`rsatishi natijasida tuproq
nafaqat tabiiy xususiyatlarga ega bo`ladi, balki ma`lum ma`noda inson mehnati
maxsuliga aylanadi.
7](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_7.png)
![Insonning mehnat faoliyati orqali tuproq unumdorligiga faol ta`siri
hosildorlik, mehnat unumdorligini oshirish, mahsulot tannarxini pasaytirishning
asosini tashkil etadi. Ushbu ta`sir darajasi esa ishlab chiqarish kuchlarining
rivojlanish darajasiga va ularni amalga oshirishda mavjud bo`lgan ob`ektiv shart-
sharoitlarga bog`liq.
Iqtisodiy adabiyotda tuproqning tabiiy, sun`iy va iqtisodiy unumdorligi
ajratib ko`rsatiladi. Tuproqning tabiiy unumdorligi uzoq vaqt davomida tuproq
tarkibida shakllanib boruvchi jarayonlar natijasidir, ya`ni u tuproqning kimyoviy,
jismoniy, biologik va boshqa xususiyatlari, iqlim sharoiti bilan belgilanib,
tuproqda mavjud tabiiy ozuqa zaxirasida o`z aksini topadi. Tuproqda mavjud
ozuqa zaxirasi miqdoriga qarab yerlarning unumdorligi ham turlicha bo`ladi.
Natijada, yerlarni nisbatan yuqori yoki past unumli guruhlarga ajratish mumkin.
Tuproqning tabiiy unumdorligi yerlarning potensial sifatini ifodalaydi. Ulardan
amaliyotda foydalanish darajasi agronomiya, agrokimyo, yerlar mexanizatsiyasi
hamda fan va texnikaning boshqa natijalari bilan belgilanadi. Shuning uchun
qishloq xo`jaligi ishlab chiqarishining eng muhim vazifalaridan biri tuproqning
tabiiy unumdorligidan to`liq va oqilona foydalanishdan iborat.
Tuproqning sun`iy unumdorligi insonning dehqonchilik madaniyatini
yaxshilash borasida olib borgan faoliyati va qo`shimcha xarajatlari natijasida
shakllanadi. Dehqonchilik yuritish amaliyotida mazkur unumdorlik meliorativ va
tuproqni muhofazalash ishlari, organik va mineral o`g`itlar kiritish va boshqa
tadbirlar olib borish orqali ta`minlanadi. Natijada ishlov berilgan tuproqning
yuqori unumdorligiga erishiladi. O`z navbatida ushbu natija ishlab chiqarish
kuchlarining rivojlanish darajasiga bog`liq bo`ladi.
Tuproqning iqtisodiy unumdorligi tabiiy va sun`iy unumdorliklar
yagonaligining ifodasidir. Ular bir-birlari bilan yonma-yon yoki alohida emas,
balki o`simliklarning ozuqalanishi va hayotining tabiiy yagona jarayonida mavjud
bo`ladilar, ya`ni bir tomondan inson mehnati ta`sirida tabiiy unumdorlikda
tegishli o`zgarishlar sodir bo`ladi, ikkinchi tomondan, yerdan uzoq muddatlarda
8](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_8.png)
![faol foydalanish natijasida sun`iy unumdorlik tabiiy unumdorlik bilan
chambarchas bog`lanib ketadi. Shunday qilib, yerdan foydalanish jarayonida
tabiiy va sun`iy unumdorlik o`rtasidagi chegaralar asta-sekinlikda barham topib,
ular yagona, tugallangan ko`rinishga ega bo`ladilar.
K o` rinib turibdiki, tuproqning iqtisodiy unumdorligi yerning ishlab
chiqarish xususiyatlarini t o` li q va h ar tomonlama aks ettiradi. O` z mo h iyatiga
ko`ra u yerning tabiiy unumdorligini sa q lash, samarali foydalanish va oshirishni
k o` zda tutadi. Dehqonchilik yuritish tizimini takomillashtirish va qo`shimcha
xarajatlar kiritish natijasida o` simliklar tomonidan ozu q a moddalarini
o` zlashtirishning oshishiga fa q atgina tuproqda ularning miqdorini ko`paytirish
orqali emas, balki tuproq rejimini optimallashtirish hamda ekinlar ozuqlanish
unsurlari tarkibining yaxshilanishi evaziga ham erishiladi. Shundan kelib chiqib,
tuproq sun`iy unumdorligining oshirilishi uning tabiiy unumdorligidan
samaraliro q foydalanishni ta`minlab beradi. Bu esa, ularning o` zaro bog`liq l igi va
birligini ifodalaydi.
Yerning ishlab chiqarish xususiyati sifatidagi tuproq unumdorligi yerdan
fa q atgina qishloq xo`jaligi maqsadlarida foydalanilgandagina gavdalanadi, ya`ni
uning natijasi yetishtirilgan mahsulotda o` z aksini topadi. Ho sildorlik iqtisodiy
unumdorlikning nisbatan ob`ektiv ko`rsatkichi bo`lib xizmat qiladi.
Tuproqning iqtisodiy unumdorligini taqqoslash uchun “unumdorlik
darajasi” ko`rsatkichida foydalaniladi. Ushbu ko`rsatkich bir birlik yer maydoni
hisobiga to`g`ri keladigan yetishtirilgan dehqonchilik mahsuloti (mutla q
unumdorlik) h ajmi yoki xuddi shunday mahsulotni yer maydonlarini sifatini
hisobga olgan holda (nisbiy unumdorlik) ishlab chiqarishni ifodalaydi. Qishloq
xo`jaligi amaliyotida bir birlik harajat hisobiga olinadigan dehqonchilik
mahsulotlarini ifodalovchi qo`shimcha ko`rsatkichdan ham foydalaniladi. Lekin
ushbu ko`rsatkichda tuproqning tabiiy unumdorligidagi far q lar nisbatan
barqarorro q aks etadi.
Demak, tuproq unumdorligi yerning ishlab chiqarish xususiyatlarini
9](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_9.png)
![ifodalab, yerdan foydalanish samaradorligining asosiy mezoni hisoblanadi.
Yerlardan oqilona foydalanish va uning unumdorligini doimiy tarzda
oshirib borish yagona yer kadastri asosida yerlarning miqdori va sifatini h ar
tomonlama hisobga olishni tashkil etishni taqozo etadi. Davlat yer kadastri
yerlarning huquqiy rejimi, yer egalari va yer toifalari bo`yicha ularning
taqsimlanishi, shuningdek, yer resurslarining sifat tavsiflari va q immatlari
to`g`risidagi zaruriy ma`lumotlar va hujjatlar tizimini o`zida aks ettiradi.
Yerlarning miqdori va sifatini hisobga olish ularning amaldagi holati va
foydalanilishiga ko`ra amalga oshiriladi. Yerlarning sifatini hisobga olish yer
kadastri bo`yicha rayonlashtirish, yerlarning tasniflanishi, ekologik, texnologik va
shahar qurilishi xususiyatlari, tuproqlarning guruhlari bo`yicha ularning
tavsiflarini o`z ichiga oladi. Yerlarni baholash natural va qiymat ko`rsatkichlari
tizimi yordamida amalga oshiriladi. Baholash to`g`risidagi ma`lumotlar yer-
kadastr hujjatlarida aks ettiriladi.
Yerni miqdor jihatidan hisobga olish uni yer turlari va yerdan
foydalanuvchilar bo`yicha mavjudligi va taqsimlanishi darajasini aniqlashni
k o` zda tutadi. Lekin yerdan to`g`ri va oqilona foydalanish uchun uni miqdor
jihatdan hisobga olishning o`zi yetarli emas. Shu bois, yerni sifatini hisobga olish
katta qiyinchiliklar bilan bog`liq bo`lsada, lekin maqsadga muvofi q jarayon deb
qaraladi.
Yerning sifatini hisobga olish uni tabiiy resurs va ishlab chiqarish vositasi
sifatidagi xo`jalik ahamiyatini aniqlovchi belgi va mezonlari asosida olib boriladi.
Ularga yerni tuproq qatlamidan, unda ekilgan ekinlar va rel e fidan kelib chiqib
tasniflanishi, tuproqni suv va shamol eroziyasiga moyillik darajalari to`g`risidagi
ma`lumotlari, botqoqlanishi, kislotalanishi, ozuqa moddalar bilan ta`minlanishi va
boshqa ma`lumotlar kiradi. Shuningdek, tuproq sifati hosildorlik darajasiga ta`sir
ko`rsatuvchi boshqa tabiiy omillar (yo g` ingarchiliklar miqdori, h arorat) bilan
o`zaro bog`liqdikda uning unumdorligini ham o`zida aks ettiri shi lozim. Chunki,
bir turdagi tuproqlarning unumdorligi ham turlicha bo`ladi. Tuproq
10](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_10.png)
![xususiyatining uning xo`jalik ahamiyatiga k o` ra bir xil emasligi h osildorlikka
ham turlicha ta`sir ko`rsatadi. Natijada ularni q iyoslashga e h tiyoj paydo bo`lib, bu
masala tuproq bonitirovkasi or q ali amalga oshiriladi.
Tuproq bonitirovkasi tuproq sifati hamda tabiiy unumdorlik quvvatiga
beriladigan qiyosiy bahodir. Tuproq bonitirovkasi qishloq xo`jaligiga
mo`ljallangan yerlarning keyingi qiymat bahosini chiqarish, mulkiy paylarning
miqdorini aniqlash, yer tuzishni amalga oshirish va yerlardan oqilona, samarali
foydalanishni ra g` batlantirish uchun asosdir. Bu esa tuproq bonitirovkasi ekinlar
bilan bog`liq bo`lishi va uning tabiiy unumdorligini asosiy qishloq xo`jaligi ekini
talabidan kelib chiqib aks etishi lozimligini anglatadi.
Bonitirovkaning asosiy mazmuni o` rtacha darajadagi agrotexnika sharoitida
turlicha tuproq sifatiga ega bo`lgan yerlarni o`rtacha hosildorlikni ta`minlanishini
aniqlashni k o` zda tutadi. Bonitirovka tuproq tabiiy unumdorligini nisbiy
baholash, shuningdek, ayni bir intensifikatsiya darajasida muayyan turdagi
qishloq xo`jaligi ekinlariga nisbatan ularning potensial unumdorligini taqqoslama
baholashga imkon beradi. Shu bilan bir q atorda, u yoki bu ekinlarni yetishtirish
uchun turli xil tuproqlarning yaro q lilik darajasini, eng yuqori hosil beradigan
tuproq l arni, tuproqlarning agroishlab chiqarish guruhlarini ajratish va yerlarning
unumdorligini oshirish bo`yicha asosiy meliorativ hamda boshqa chora-
tadbirlarning ketma-ketligi va hajmini aniqlashga imkoniyat yaratadi. Tuproqlar
bonitirovkasi 100 balli tizimda aniqlanadi.
Yerni iqtisodiy baholash uni qishloq xo`jaligi ishlab chiqarish vositasi
sifatidagi unumdorlik q obiliyatini ifodalaydi. Uning asosida tuproqning sifati va
yer uchastkalarining joylashuvini hisobga olgan h olda aniqlangan turli sifatdagi
yerlarning daromadligi yotadi. Yerni iqtisodiy baholash muvofi q lashtirilgan
intensifikatsiya darajasida amalga oshiriladi va u ishlab chiqarishning fa q atgina
tabiiy shart-sharoitlarini dehqonchilik yuritish natijalariga ta`siri darajasini
aniqlash imkonini beradi.
Yerning iqtisodiy baholash uslubi ekinlarni amaldagi hosildorligi va ularni
11](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_11.png)
![yetishtirishga ketgan harajatlar to`g`risidagi kamida oxirgi besh yildagi ommaviy
ma`lumotlarga asoslanadi. Ishlab chiqarishning moslashtirilgan tarkibi sharoitida
tuproqning agroishlab chiqarish guru h lari bo`yicha baholash ko`rsatkichlari
sug`oriladigan va melioratsiya tadbirlari amalga oshirilmagan yerlarda alohida
ravishda hisoblanadi. Yalpi ma h sulot qiymatini hisoblashda yagona narxlar
qo`llaniladi.
Mahsulotni ishlab chiqarishga ketgan xarajatlarning amaldagisi olinadi.
Dehqonchilik yuritish amaliyoti shuni ko`rsatadiki, yerning iqtisodiy baholash
darajasini aniqlashda shuningdek, oldindan belgilangan maqsadli mo`ljallardan
kelib chiqish lozim. Chunki alohida ekinlar bo`yicha olingan teng sifatga ega
bo`lgan tuproqlarning ishlab chiqarish natijalariga ta`siri turlicha bo`ladi. Bu esa
amaliyotda u yoki bu yerning boshqa yerlarga nisbatan qanchalik yaxshiro q yoki
yomonro q ekanligini aniqlashda qo`llaniladi.
Yerning tuproq unumdorligi undan foydalanishni samaradorligini asosiy
me`zoni bo`lsada, lekin iqtisodiy ahamiyati yerdan foydalanish samaradorligi
ko`rsatkichlarida ya qq ol namoyon bo`ladi. Ya`ni, ma`lum bir yerda mavjud
bo`lgan yoki erishilgan xo`jalik yuritish darajasi yerdan foydalanish
samaradorligi mazmunini anglatadi. Samaradorlik bir birlik maydondan
olinadigan mahsulot va uning tannarxi bilan tavsiflanadi. Shu bois, barcha
minimal ishlab chiqarish xarajatlari bilan har bir gektar yer hisobiga maksimal
hosil olishni ta`minlash barcha yerdan foydalanuvchilar oldiga qo` yilgan asosiy
vazifadir.
Lekin shunga qaramay, xo`jalik yuritishning teng sharoitdagi darajasiga
turlicha sifatga ega bo`lgan yerlarda erishish mumkin. Shu sababli alohida
olingan mintaqa, tuman va korxonalarda qishloq xo`jaligi yerlaridan foydalanish
samaradorligini ob`ektiv baholash maqsadida iqtisodiy baholash ma`lumotlarini
hisobga olish lozim.
Ma`lumki, sug`oriladigan yerlarni kengaytirish imkoniyati cheklangan
mamlakatimiz sharoitida mavjud yerlardan foydalanish samaradorligini oshirish,
12](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_12.png)
![avvalo, maydon birligidan olinayotgan mahsulot va pirovardida daromad
miqdorini oshirish muhim ahamiyatga ega. Umuman olganda yerdan foydalanish
samaradorligini oshirish juda k o` p omillarga bog`liq bo`lib bu omillarni shartli
ravishda 3 guruhga bo`lish mumkin. Bular: tashkiliy- iqtisodiy omillar ,
texnologik va geografik omillar.
1-rasm. Yerdan samarali foydalanishga ta`sir etuvchi omillar
Tashkiliy-iqtisodiy omillarga yerga, ishlab chiqarilgan mahsulotga egalik
masalasining h al etilganligi, bevosita yer bilan ishlovchilarning malakasi, qishloq
xo`jaligi tovar mahsuloti ishlab chiqaruvchilarni davlat tomonidan qo`llab
q uvvatlash, soli q sohasidagi imtiyozlar, ularga servis xizmati ko`rsatuvchi
infratuzilma sub`ektlarining rivojlanganligi kirsa, texnologik omillarga ekinlarni
13 Cho`llanish jarayoniYe rga egalik masalasi
Soliq sohasidagi
imtiyozlar
Servis xizmati
infratuzilmasining
rivojlanganligiIshlab chiqarilgan
mahsulotga egalik
masalasi
Ye r bilan ishlovchining
malakasi
Davlat tomonidan
qo`llab-quvvatlanishiTashkiliy-iqtisodiy
omillar
Sug`orishni to`g`ri
yo`lga q`oyish
Tu proq unumdorligini
saqlab qolishga
qaratilgan chora-
tadbirlar
Mineral va organik
o`g`itlardan oqilona
foydalanish
Tu proq sho`rini
yuvish
Meliorasiya tadbirlarini
amalga oshirish
Almashlab ekish va
ekinlarni joylashtirishTe xnologik omillarYe rdan foydalanishga ta`sir etuvchi omillar
Tabiiy geografik
omillar
Geografik o`rni va
maydoni
Geomorfologik va
litologik tuzilishi
Gidrologik sharoiti
Gidrotexnik
inshootlar](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_13.png)
![joylashtirish, tuproq unumdorligini sa q lab q olish tadbirlarini amalga oshirish,
mineral va organi k o`g`itlardan foydalanish, tuproq sh o` rini yuvish, melioratsiya
tadbirlarini amalga oshirish, sug`orishni to`g`ri yo`lga qo`yish, tuproqqa ishlov
berish texnologiyasi, almashlab ekish, ekinlarni joylashtirish, serhosil navlarni
tanlash va boshqa omillar kiradi.
Shuningdek, qishloq xo`jalik ekin turlarini joylashtirishda xo`jaliklarning
geografik joylashish o`rni va maydoni, geomorfologik-litologik tuzilishi,
gidrologik, i q lim sharoitlari, gidromeliorativ tizimlari va yer osti suvlarining
holati, eng avvalo muayyan tuproq tiplari va meliorativ guru h lari hamda ularning
asosiy xususiyatlari hisobga olinadi.
Qishloq xo`jaligi ishlab chiqarishini tabiiy-iqtisodiy hududlar bo`yicha
oqilona joylashtirish mahsulot ishlab chiqarish hajmini ko`paytirish va
arzonlashtirish imkoniyatini yaratadi. Shu bilan birga qishloq xo`jaligi ishlab
chiqarishini oqilona joylashtirish yer resurslaridan foydalanish samaradorligining
oshishiga olib keladi.
1.2 Qashqadaryo viloyati yer resurslaridan foydalanish
muammolari
Ma`lumki, ijtimoiy mehnat taqsimotining asosiy shakli ishlab chiqarishni
joylashtirish hisoblanadi. Ijtimoiy mehnat taqsimoti barcha tarmoqlarga, shu
jumladan, qishloq xo`jaligiga ham taalluqli. Biroq qishloq xo`jaligi ishlab
chiqarishi o`ziga xos xususiyatlarga ega bo`lib, ular iqtisodiy va tabiiy takror
ishlab chiqarish jarayonlarining rivojlanish qonuniyatlarini o`zida aks ettiradi.
Aynan ushbu jihatlar tarmoqda ishlab chiqarish jarayonini joylashtirishga u yoki
bu darajada ta`sir ko`rsatadi.
Qishloq xo`jaligida ishlab chiqarishni joylashtirish mamlakat, iqtisodiy
rayonlar, viloyat hududida alohida turdagi mahsulotlar ishlab chiqarishning
geografik nuqtai nazaridan yoki makon bo`yicha taqsimlanish jarayonini o`zida
aks ettiradi. Mintaqada alohida turdagi mahsulot ishlab chiqarish hajmi va alohida
hududlarning yalpi va tovar mahsuloti hajmidagi ulushi kabi ko`rsatkichlar
14](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_14.png)
![qishloq xo`jalik ishlab chiqarish i ni joylashtirishni tavsiflaydi.
Qishloq xo`jaligi ishlab chiqarishini tabiiy-iqtisodiy zonalar bo`yicha
oqilona joylashtirish mahsulot ishlab chiqarish hajmini ko`paytirish va
arzonlashtirishning muhim omili hisoblanadi. Shu bilan birga qishloq xo`jaligi
ishlab chiqarishini oqilona joylashtirish yer resurslaridan foydalanish
samaradorligining oshishiga olib keladi.
Mehnatning hududlar bo`yicha taqsimlanishi alohida iqtisodiy rayonlar va
mintaqalar bo`yicha ishlab chiqarish ixtisoslashuvining chuqurlashuviga imkon
yaratadi. Ishlab chiqarish ixtisoslashuvining chuqurlashuvi esa tarmoqka fan-
texnika taraqqiyoti natijalarini joriy etishga olib keladi. O`z navbatida
ixtisoslashuvning rivojlanishi ishl ab chiqarishning mujassamlashuviga ham
sezilarli darajada ta`sir ko`rsatadi.
Shunday qilib, ishlab chiqarishni joylashtirish, ixtisoslashuv va
mujassamlashuv qishloq xo`jaligida o`zaro chambarchas bog`liq bo`lib, ulardan
biring o`zgarishi boshqalarida sezilarli o`zgarishlarni keltirib chiqaradi.
Ixtisoslashuvning chuqurlashuvi va mujassamlashuvning rivojlanishi
mamlakat mintaqalari bo`yicha qishloq xo`jaligi ishlab chiqarish i ni joylashtirish
sharoitida mexanizatsiya vositalarini keng qo`llashga, tarmoqni bosqichma-
bosqich kimyolashtirish va intensivlashtirishga ijobiy ta`sir ko`rsatadi.
Qishloq xo`jaligi ishlab chiqarishini oqilona joylashtirish va texnika
taraqqiyoti ham chambarchas bog`liq bo`lib, ishlab chiqarishini oqilona
joylashtirish umuman qishloq xo`jaligi va uning alohida tarmoqlarida texnika
taraqqiyoti rivojini rag`batlantiradi. O`z navbatida agrar sektorning ixtisoslashgan
mashina va uskunalarga bo`lgan ehtiyoji hududlarda texnika, qishloq xo`jaligi
mashinasozligi, kimyo, oziq-ovqat va sanoatning boshqa tarmoqlari rivoji uchun
kuchli turtki hisoblanadi.
Qishloq xo`jaligi ishlab chiqarishini joylashtirish, uni mamlakat hududlari
bo`yicha oqilona taqsimlash kengaytirilgan takror ishlab chiqarishning muhim
shartlaridan biri hisoblanadi. Qishloq xo`jaligi ishlab chiqarishini maqsadga
15](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_15.png)
![muvofiq joylashtirish qo`shimcha sof daromad olish, yer resurslaridan samarali
foydalanishning muhim shartidir.
Shuni alohida ta`kidlash lozimki, bozor munosabatlariga o`tish sharoitida
qishloq xo`jaligi ishlab chiqarishini joylashtirishning bir qator o`ziga xos
xususiyatlari namoyon bo`la boshladi.
Iqtisodiyot tarmoqlari o`rtasidagi ishlab chiqarish va iqtisodiy
munosabatlarning buzilishi, qishloq xo`jaligi mahsulotlari va unga xizmat
ko`rsatuvchi sanoat tarmoqlari mahsulotlari narxlari o`rtasidagi nomutanosiblik
agrar sektorga moddiy resurslar etkazib berishning sezilarli darajada qisqarishiga
va ishlab chiqarishni joylashtirishning, xo`jalik yuritishning pirovard natijalariga
ta`sirining susayishiga olib keldi.
So`nggi yillarda fan-texnika taraqqiyotining ishlab chiqarishni
joylashtirishga ta`siri sezilarli darajada pasaydi. Agrar sektor tomonidan
ixtisoslashgan mashinalar, texnika va uskunalar iste`molining keskin qisqarishi
mamlakatning ixtisoslashgan hududlarida qishloq xo`jaligi mashinasozligi
tarmoqlarida, kimyo, oziq-ovqat, to`qimachilik sanoatida ishlab chiqarish hajmi
pasayishining asosiy sababi bo`lib xizmat qildi. Bu esa o`z navbatida umuman
qishloq xo`jaligi va agrosanoat majmuining alohida tarmoqlarida kengaytirilgan
takror ishlab chiqarish sur`atlarining sekinlashuviga olib keldi.
Shu nuqtai nazardan iqtisodiy munosabatlarni erkinlashtirish jarayonlari
izchillik bilan amalga oshirilayotgan bugungi kunda ixtisoslashuv jarayonlarini
chuqurlashtirish va mujassamlashuv imkoniyatlaridan maqsadga muvofiq
foydalanish agrar sohada yer resurslaridan foydalanish samaradorligini
oshirishning eng muhim shartlaridan biriga aylandi.
Qishloq xo`jaligi ishlab chiqarishining ixtisoslashuvi asosiy tarmoqni
alohida ajratishni va uning ustun darajada rivojlanishi uchun shart-sharoitlar
yaratib berishni ko`zda tutadi. U qishloq xo`jaligi mintaqasi yoki xo`jalikning
ishlab chiqarish yo`nalishi va uning tarmoq tarkibini belgilab beradi.
Iqtisodiyot va uning tarmoqlarida ishlab chiqarish samaradorligini muttasil
16](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_16.png)
![oshirib borish har qanday mamlakat ijtimoiy-iqtisodiy rivojlanishining asosiy
yo`nalish i hisoblanadi. Negaki, u cheklangan iqtisodiy resurslar sharoitida
kishilarning o`sib borayotgan ehtiyojlarini to`laroq qondirish va turmush
farovonligini yaxshilash imkonini beradi.
Ta`kidlash joizki, “ishlab chiqarish samaradorligi” atamasining mohiyati,
mezonlari, shuningdek, ishlab chiqarish samaradorligini o shi r ish yo`nalishlari va
usullari kabi masalalar ko`plab xorijiy va mamlakatimiz olimlari ilmiy-
tadqiqotlarida o`rganilgan 2
va garchi bu tadqiqotlarning aksariyati rejali
iqtisodiyot sharoitida amalga oshirilgan bo`lsa-da, ular bugungi kunda ham o`z
ahamiyatini saqlab qolgan. Shu bilan birga ishlab chiqarish samaradorligining
mohiyatini ochib beruvchi yagona ta`rif hanuzgacha mavjud emas va uning
mezonlari hamda ko`rsatkichlar tizimi bugungi kunda ham chuqur munozaralar
va bahslarga sabab bo`lmoqda. Buning eng asosiy sababi shundan iboratki, ishlab
chiqarish samaradorligi murakkab iqtisodiy atama bo`lib, ishlab chiqarish
kuchlari faoliyati va uning foydali samarasi o`rtasida vujudga keluvchi keng
qamrovli iqtisodiy munosabatlarni o`z ichiga oladi. Ishlab chiqarish faoliyatining
turli tumanligi hamda undan olinadigan samaraning turli sur`at va shakllarda
namoyon bo`lishi mazkur atamaning murakkab, ziddiyatli va serqirra ekanligidan
dalolat beradi.
Ishlab chiqarish samaradorligini o`rganish va tahlil qil ish da turli xil baxs va
munozaralarga sabab bo`layotgan asosiy masalalardan biri ishlab chiqarish
samaradorligi darajasini statistik jihatdan qanday ifodalash lozimligi to`g`risidagi
masaladir. Bu masala bo`yicha deyarli barcha iqtisodchilarning fikri bir xil, ya`ni
iqtisodiy samaradorlik ishlab chiqarish natijasini yoki undan olingan samarani
sarflangan resurslarga yoki xarajatlarga taqqoslash yo`li bilan aniqlanadi.
Iqtisodiy adabiyotlarda keng tarqalgan quyidagi ta`rif buni yaqqol
2 Ё.Абдуллаев. Регионалный аспект статистического изучения эффективности общественного производства.
Т.: Фан, 1986. - 184 с., Ф.Каюмов Эффективност АПК в условиях перехода к рынку: Общие и регионалные
проблемы. М.: ИПО “Полигран”, 1992. - 160с., Экономика селского хозяйства. В.А. Добрынин, А.В. Беляев, П.П.
Дунаев и др.; Под. ред. В.А. Добрынина. - М.: Агропромиздат, 1990. - 476 с.,
Статистическое изучение экономической эффективности общественного производства. Под.ред. Т.В.
Рябушкина. - М.: Наука, 1977. - 352 с. ва бошкалар.
17](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_17.png)
![ifodalaydi: “iqtisodiy samaradorlik erishilgan iqtisodiy samaraning, natijaning
omillar, resurslar, xarajatlarga nisbati bilan ifodalanadigan iqtisodiy faoliyat,
iqtisodiy dasturlar va chora- tadbirlarning natijaviyligi, muayyan nisbatdagi
resurslardan foydalangan holda iqtisodiy ishlab chiqarish hajmining eng yuqori
darajasiga erishishdir” 3
. Ammo ishlab chiqarish natijalari yoki undan olingan
samara turli iqtisodchilar tomonidan turlicha tal q in qilinadi. Ba`zi iqtisodchilar bu
ikkala tushunchani bir xil tushunchalar, ba`zilarining fikricha, samara ishlab
chiqarish natijasi va xarajatlar o`rtasidagi tafovutga teng.
Masalan, Rayzberg B.A., Lozovskiy L.SH., Starodubtseva E.B.lar “samara
- moddiy, pul va ijtimoiy ifodada erishilgan natija” 4
deb ta`kidlaydilar. Shunga
yaqin qarash Dobrinin V.A. tomonidan ham keltirilgan. U qishloq xo`jaligi ishlab
chiqarish samaradorligini tadqiq qilar ekan, “samara - qishloq xo`jaligida amalga
oshirilgan u yoki bu chora- tadbirlarning oqibati, natijasi” 5
, - deb ta`kidlaydi.
Ko`rinib turibdiki, yuqorida nomlari keltirilgan mualliflar ishlab chiqarish
natijasi va ishlab chiqarishdan olingan samarani bir xil tushunadilar, ya`ni
ularning fikricha, bu ikkala tushuncha miqdor va sifat jihatidan bir-biriga mos
tushadi.
Ikkinchi guruh olimlar mazkur tushunchalarning miqdor va sifat jihatidan
muvofiq kelmasligini ta`kidlaydilar. Masalan E.G.Liberman fikricha, “Ishlab
chiqarishdan olingan samara ishlab chiqarish natijasidan unga sarflangan
xarajatlarni chiqarib tashlash yo`li bilan aniqlanadi” 6
. A.I.Notkin ham shunga
yaqin fikrni ilgari suradi: “Faqat ishlab chiqarishning sof natijasigina u yoki bu
davr oraligidagi ishlab chiqarish samarasi bo`lishi mumkin” 7
. Mazkur ta`rifda
ishlab chiqarishning sof natijasi, ya`ni ishlab chiqarish natijasidan unga
3 Райзберг Б.А., Лозовский Л.Ш., Стародубцева Е.Б. Современный экономический словар. - М.: ИНФРА-М,
1997. - 403 с
4 Райзберг Б.А., Лозовский Л.Ш., Стародубцева Е.Б. Современный экономический словар. - М.: ИНФРА-М,
1997. - 403 с.
5 Экономика селского хозяйства. /В.А. Добрынын, А.В.Беляев, П.П. Дунаев и др. - М.: Агропромиздат, 1990. -
238 с.
6 Либерман Е.Г. “Различия показателей эффективности на уровнях общественного производства и отделных
предприятий”. /Статистические изучение экономической эффективности общественного производства. - М.:
Наука, 1977. - 12 с.
7 Ноткин А.И. Вопросы определения экономической эффектифности капиталных вложений. М.: Изд-во АН
СССР. 1978. - с.32
18](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_18.png)
![sarflangan xarajatlar ayirib tashlangandan keyin qolgan qiymat va samara bir-
biriga tenglashtirilmoqda.
Bizning fikrimizcha, ishlab chiqarish natijasi va ishlab chiqarishdan
olingan samarani bir xil ma`noda tushunish lozim. Bu, bir tomondan, “samara” va
“samaradorlik” atamalarining mohiyatini ochib berishda qulaylik tug`diradi,
ikkinchi tomondan ishlab chiqarish samaradorligini aniqlashni uslubiy tomondan
yengillashtiradi.
Ishlab chiqarish natijasi va ishlab chiqarishdan olingan samarani turli xil
tushunish “samara” va “samaradorlik” atamalarining mohiyatini aniqlashda ham
chigallikni yuzaga keltiradi. Iqtisodiy adabiyotlarda “samaradorlik”
tushunchasiga berilgan ta`riflarini ko`zdan kechirganda “samaradorlik” va
“samara” tushunchalarini mohiyatini ochishda ularni bir- biriga qarama-qarshi
qo`yish yoki ularni turli xususiyatga ega bo`lgan tushunchalar deb talqin qilish
hollari ko`p uchraydi. Vaholanki, samara va samaradorlik haqida gap borganda
ularni miqdor emas, balki sifat jihatdan tahlil qilish maqsadga muvofiq. Bu esa
o`z navbatida tushunchalarning mohiyatini chuqurroq ochish imkonini beradi.
Bizning fikrimizcha, samaradorlik va samara yagona bir tushunchaning ikki
tomonidir, xolos. Samaradorlik biror bir hodisaning natijaviyligini anglatsa,
samara ushbu hodisaning bilvosita natijasidir. Boshqacha qilib aytganda
samaradorlik va samara yagona bir iqtisodiy hodisa, jarayonning sababi va
oqibati sifatida namoyon bo`ladi.
Masalan, o`g`itlardan foydalanish natijasida olingan natija yalpi hosilning
o`sishida, ozuqalardan foydalanishdan olingan natija qo`shimcha vazn yoki sut
sog`ib olishning o`sishida o`z aksini topadi. Ammo mazkur samara o`g`itdan yoki
ozuqadan foydalanishning nafliligini yoki foydaliligini aniqlash uchun yetarli
emas. Ulardan foydalanishning foydaliligini aniqlash uchun olingan natijani
o`g`it yoki ozuqadan foydalanish bilan bog`liq xarajatlarga taqqoslash lozim
bo`ladi.
Ishlab chiqarish samaradorligini yagona ko`rsatkich orqali ifodalash
19](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_19.png)
![mumkinmi yoki buning uchun muayyan tizimni tashkil qiluvchi ko`rsatkichlardan
foydalanish lozimmi, degan savolni hal etish bo`yicha ham olimlar o`rtasida
yakdillik mavjud emas.
Haqiqatdan ham, yagona umumlashtiruvchi ko`rsatkichni aniqlash
zaruriyati shu bilan tushuntiriladiki, xususiy ko`rsatkichlar makon va zamonda
nafaqat turli sur`atlarda, balki turli xil yo`nalishlarda ham o`zgarishi mumkin.
Bundan tashqari ular o`zaro muayyan ziddiyatda ham bo`ladilar: mazkur
ko`rsatkichlardan birortasining o`sishi ikkinchisining pasayishiga olib kelishi
mumkin.
Masalan, amaliyotda mehnat unumdorligining o`sishi fond q aytimining
pasayishi bilan birga borishi holati kuzatiladi. Natijada bir birlik mahsulotga
sarflangan jami mehnat xarajatlari miqdori oshadi. Xuddi shunday fond
sig ` imining pasayishi ish xa q i miqdorining oshishi evaziga mahsulot tannarxining
o`sishi bilan birga borishi mumkin. Chunonchi, sobiq Ittifoqda mehnat
unumdorligi XX asrning 70-80 yillarida muttasil o`sib bordi, ammo taqqoslama
narxlarda yalpi ichki mahsulotning material sigimi sezilarli darajada
o`zgarmasdan qoldi, ayni vaqtda fond qaytimida barqaror pasayish tendensiyasi
kuzatildi.
Yuqoridagi holatlardan kelib chiqib aytish mumkinki, ko`rsatkichlar
tizimiga asoslanib, nafaqat ishlab chiqarish samaradorligining miqdoriy
o`zgarishlari, balki uning umumiy tendensiyalari to`g`risida ham xulosa chiqarib
bo`lmaydi. Shu sababli ishlab chiqarish samardorligini aniqlashning umumiy,
integral ko`rsatkichini aniqlash lozim.
V.E.Adamov nuqtai nazariga muvofiq, bunday ko`rsatkichni aniqdamasdan
turib ishlab chiqarish samaradorligining muttasil usish borishini ta`minlash
mumkin emas 8
.
Bizning fikrimizga ko`ra, yagona umumlashtiruvchi ko`rsatkichni aniqlash
zaruriyati to`g`risidagi qarash maqsadga muvofiq bo`lib, u tizimlar nazariyasiga
8 Адамов В.Е. Статистическая оценка экономической эффективности производства. /Статистическое изучение
экономической эффективности общественного производства. М.: Наука, 1977. - с.125
20](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_20.png)
![to`la mos keladi. Ma`lumki, iqtisodiyotning h ar bir ierarxik tizimi q uyi tizimlar
majmuidan iborat. Bu quyi tizimlar murakkab tuzilishga ega bo`lish bilan birga
o`z faoliyatida nisbatan mustaqil hisoblanadi. Quyi tizimlar tarkibida yuz
berayotgan o`zgarishlarni ifodalash uchun o`zaro bog`liq xususiy ko`rsatkichlar
majmuidan, quyi tizim faoliyat ko`rsatishining umumiy maqsadlarini va boshqa
quyi tizimlar bilan munosabatlarini ifodalash uchun esa quyi tizimda yagona
umumlashtiruvchi ko`rsatkich zarur bo`ladi.
X uddi shu xolat umuman tizimga ham xos. Tizim tarkibini quyi
tizimlarning xususiy ko`rsatkichlari, tizim faoliyat ko`rsatishining umumiy
maqsadini esa umumlashtiruvchi ko`rsatkich ifodalaydi. Shunday qilib, ishlab
chiqarish samaradorligini aniqlashning umumiy ko`rsatkichi umuman ishlab
chiqarish samaradorligini ifodalasa, xususiy ko`rsatkichlar tizimi uning ayrim
jihatlarini o`zida aks ettiradi.
Umumlashtiruvchi ko`rsatkichni aniqlash zaruriyati ishlab chiqarish
samaradorligining mohiyati, xususiy ko`rsatkichlarni aniqlash zaruriyati esa
uning namoyon bo`lish shaklining turli tumanligi bilan izoxlanadi.
Ma`lumki, ishlab chiqarishning ko`p kirrali ekanligiga qaramay, uning har
bir ierarxik darajasida, ya`ni korxonalardan toki umuman iqtisodiyotgacha barcha
tizim faoliyati yo`naltirilgan asosiy maqsad mavjud bo`ladi. Nisbatan past
darajadagi tizim maqsadi yuqoriroq darajadagi tizim maqsadiga zid kelmasligi
lozim. Boshqacha qilib aytganda, quyi tizim maqsadi yuqori tizim maqsadining
bajarilishiga olib kelishi lozim.
Bundan shunday xulosa chiqarish mumkinki, ishlab chiqarishning har bir
darajasida uning iqtisodiy samaradorligi yagona umumlashtiruvchi ko`rsatkich
orqali o`lchanishi lozim. Asosiy ko`rsatkich bilan birga ishlab chiqarishning
alohida jihatlarini ifodalovchi va uni to`ldiruvchi xususiy ko`rsatkichlardan ham
foydalanish mumkin.
Shuni alohida ta`kidlash lozimki, umumlashtiruvchi ko`rsatkichni aniqlash
zaruriyati ko`plab iqtisodchi-olimlar tomonidan e`tirof etilayotgan bo`lsa-da,
21](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_21.png)
![aynan qaysi ko`rsatkichdan foydalanish to`g`risida yagona fikr mavjud emas.
Iqtisodiy adabiyotlarda ishlab chiqarish samaradorligini aniqlashning mezoni
sifatida yalpi ichki mahsulot, qo`shilgan qiymat, mehnat unumdorligi kabi
ko`rsatkichlar tavsiya etiladi. Bu ko`rsatkichlardan har biri o`z afzalliklari va
kamchiliklariga ega. Ammo bu ko`rsatkichlar ishlab chiqarish samaradorligining
u yoki bu tomonini o`zida aks ettiradi. Masalan, mehnat unumdorligi mehnat va
moddiy mablag`lardan foydalanish darajasini ifodalaydi. Biroq u ishlab chiqarish
resurslaridan, masalan, asosiy fondlardan foydalanish darajasini o`zida aks
ettirmaydi.
Ishlab chiqarish samaradorligining mezoni esa keng tushuncha bo`lib, u
nafaqat ishlab chiqarish, balki moddiy boyliklarni taqsimlash va iste`mol qilish
jarayonlari bilan ham bog`liq. Shu munosabat bilan aytish mumkinki, ishlab
chiqarish samaradorligini aniqlashning boshlang`ich mezoni bo`lib yangidan
yaratilgan mahsulot, ya`ni milliy daromad hisoblanadi. Aholi jon boshiga ishlab
chiqarilgan milliy daromad esa ishlab chiqarish samaradorligini t o` laro q
ifodalaydi.
Milliy daromad muayyan davr mobaynida (bir yilda) yangidan yaratilgan
jami mahsulotning puldagi ifodasi bo`lib, barcha ishlab chiqarish omillari (yer,
mehnat, kapital, tadbirkorlik) tomonidan olingan daromadlarni o`zida aks ettiradi.
Milliy daromad yalpi ichki mahsulotdan amortizatsiya ajratmalari (asosiy
fondlarning eskirishi) va egri soliqlarni ayirish yo`li bilan aniqlanadi. Ikkinchi
tomondan milliy daromadni ish h aqi, sanoat va savdo foydasi, sarflangan
kapitaldan olingan foiz va yer rentasining yig ` indisi sifatida aniqlash mumkin.
Ko`rinib turibdiki, milliy daromad barcha ishlab chiqarish omillaridan
foydalanish darajasini ifodalash bilan birga iste`mol darajasiga ham baho berish
imkoniyatini beradi. Shu bilan birga ishlab chiqarishning turli darajalarida milliy
daromadning ularga moslashtirilgan ko`rinishlaridan foydalanish mumkin.
Masalan, qishloq xo`jaligi ishlab chiqarishi samaradorligining mezoni bo`lib yalpi
daromad hisoblanadi.
22](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_22.png)
![Ma`lumki, iqtisodiy samaradorlik resurslar va xarajatlar bilan bilvosita
bog`liq. Demak, bu borada mavjud muammolardan yana biri iqtisodiy
samaradorlikni xarajatlar yoki resurslar orqali hisoblanishi bilan bog`liq.
Shundan kelib chiqib, bugungi kunda yer resusrlaridan foydalanish
hisobiga iqtisodiy samaradorlikni hisoblashning ikki xil uslubi shakllandi: ishlab
chiqarish natijasini unga sarflangan xarajatlarga taqqoslash va ishlab chiqarish
natijasini resurslarga taqqoslash.
Mazkur ikki uslub mohiyatiga ko`ra o`zaro bog`liq. Masalan, resurslardan
ishlab chiqarishda foydalanish ayni vaqtda ularning iste`mol qilinishini bildiradi.
Shu bilan birga ular xarajatlarni ham ta shk il etadi. O`z navbatida xarajatlar
nafaqat mahsulotni ishlab chiqarishga, balki resurslarni takror ishlab chiqarishga
ham yo`naltirilgan bo`ladi. Boshqacha qilib aytganda, xarajatlar resurslarning
harakatdagi shakli bo`lsa, resurslarni xarajatlarning statik shakliga qiyos qilsa
bo`ladi. Shundan kelib chiqib, ishlab chiqarish samaradorligini hisoblash
jarayonida xarajatlarga foydalanib bulingan resurslar, resurslarga esa ishlab
chiqarish jarayonida foydalanishga jalb etilgan mablag`lar deb qarash mumkin.
Yer resurslaridan foydalangan holda ishlab chiqarish samaradorligini
muttasil oshirib borish mamlakatimizda amalga oshirilayotgan iqtisodiy
islohotlarning eng asosiy maqsadi hisoblanadi. Agrar sohada ishlab chiqarish
samaradorligini oshirish ikkita bir-biri bilan bog`liq vazifani h al etish imkonini
beradi. Qishloq xo`jalik mahsulotlari ishlab chiqarish hajmini maksimallashtirish
va mahsulot birligiga sarflangan sarf-xarajatlar miqdorini kamaytirish. Bu
vazifalarni hal etish qishloq xo`jaligi ishlab chiqarishini intensivlashtirish, ya`ni
qishloq xo`jaligi ishlab chiqarishiga kapital mablag`lar hajmini oshirib borish
bilan uzviy bog`liq. Amaliyot shuni ko`rsatadiki, kapital qo`yilmalar hajmi
qanchalik yuqori bo`lsa, ulardan oqilona foydalanish darajasi ham shunchalik
yuqori bo`ladi va aksincha.
Qishloq xo`jalik ishlab chiqarish samaradorligini o shi ri shn ing muhim
manbasi mehnat unumdorligini oshirish hisoblanadi. Mehnat unumdorligi
23](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_23.png)
![darajasi qancha yuqori bo`lsa, shuncha aholi turmush darajasini oshirishga va
kengaytirilgan takror ishlab chiqarishga ko`proq mablag` ajratish mumkin.
Boshqacha qilib aytganda, mehnat unumdorligining o`sishi aholi turmush
farovonligining o`sishini ta`minlovchi asosiy omildir.
Moddiy va ma`naviy boyliklar qancha ko`p va arzon ishlab chiqarilsa,
ularning aholi keng qatlamlari tomonidan sotib olinishi va iste`mol qilinishi
yengillashadi. Mehnat unumdorligining o`sishi kishilarni moddiy ishlab chiqarish
tarmoqlaridan ozod qilib, ularni xizmat ko`rsatish va boshqa sohalariga jalb qilish
imkonini beradi.
Mehnat unumdorligini oshirish uchun yangi texnologiya va xom ashyolarni
ishlab chiqarishga tadbiq etish, mehnatni ilg`or usullarini o`rganish, ilmiy-amaliy
ishlar va ixtirochilikni rag`batlantirish muhim masala hisoblanadi. Ishchilarning
ma`lumoti va kasbiy tayyorgarligi unumdorlikni belgilovchi asosiy omillardan
biri ekanligini aytib o`t ish lozim.
Ishlab chiqarish omillari yer resurslaridan foydalanish jarayoniga jalb
qilinar ekan ular turli usullarda birlashtiriladi. Bunda ishlab chiqarish
omillarining ayrimlari boshqalariga nisbatan samarali faoliyat ko`rsatadi. S h u
sababli amaliyotda ishlab chiqarish omillarining samarali tarzda birlashtirilishi
albatta unumdorlikning oshishini ta`minlaydi.
Yer resurslari samaradorligining oshishiga ijobiy ta`sir ko`rsatuvchi omillar
bilan birga salbiy ta`sir ko`rsatuvchi omillar ham mavjud. Tabiat resurslaridan,
eng avvalo, yer boyligidan intensiv foydalanish iqtisodiy samaradorlikni
ta`minlash bilan birga atrof mu h itni h imoya qilish muammosini ham oldinga
surishi mumkin. Bu esa atrof muhitga keltirilgan zarar oqibatlarini qoplash,
mehnat shart- sharoitlarini yaxshilashga yirik mablag`larni sarf qilinishini taqozo
qiladi. Masalan, Markaziy Osiyo mamlakatlari, shu jumladan, O`zbekiston
Respublikasining yirik miqdordagi moliyaviy resurslari Orol dengizi muammosi
va mintaqa aholisining ijtimoiy-iqtisodiy ahvolini yaxshilashga sarflanmoqda.
Yer resurslari samaradorligiga salbiy ta`sir ko`rsatuvchi boshqa omillarga
24](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_24.png)
![mehnat intizomining buzilish hollari, xo`jalik jinoyatlari, qishloq xo`jalik ishlab
chiqarishiga noqulay ob-xavo sharoitlarining ta`sirini ko`rsatib o`tish mumkin.
Mehnat xavfsizligining oshishi, toza havo va suv, hayot sifatini yaxshilashga
yo`naltirilgan xarajatlar ham yer resurslari samaradorligini pasayishi hisobiga
amalga oshadi. Lekin, samaradorlikni o`zi ana shu maqsadlarni amalga oshirish
uchun qo`shimcha xarajatlarni ta`minlash imkonini beradi.
Yer resurslari samaradorligini oshirishning asosiy yo`nalishlaridan yana
biri bu texnika taraqqiyotidir. Texnika taraqqiyoti ko`p jihatdan ilmiy taraqqiyot
va tajriba-konstruktorlik tadbirlariga xarajatlar miqdori bilan belgilanadi. Bu
xarajatlarning yalpi ichki mahsulotdagi ulushini kamaymasligini ta`minlash
muhimdir.
Yer resurslari samaradorligi mehnatni tashkil etish shakllari bilan
chambarchas bog`liqdir. Bu borada asosiy o`rinni qattiq intizom va yuqori
darajadagi mehnat unumdorligi egallaydi. Bundan tashqari, ishchilarda
innovatsiyaga, yangilikka intilish, jamiyat, korxona manfaatini shaxsiy
manfaatdan ustun qo`yish, yuksak tadbirkorlik, erishilgan natija bilan qanoatlanib
qolmaslik, dehqonchilik madaniyatini shakllantirish va rivojlantirish kabi
muammolarni hal etish lozim.
Yer resurslari samaradorligini oshirish uchun yuqorida sanab o`tilgan
omillar albatta real ishlab chiqarish jarayonida qo`llanilayotgan barcha omillarni
o`z ichiga to`liq kamrab ola olmaydi. Bu yerda o`lchash mumkin bo`lmagan
omillarning ham roli juda yuqoridir. Bu omillarga milliy, siyosiy va madaniy
barqarorlik uchun muhit, sohibkorlik, ixtirochilik, yaratuvchilik uchun qulay
shart-sharoit hozirlash kabi tadbirlar majmuasi kiradi. Bu shart-sharoitlarni
miqdoriy baholash mumkin bo`lmasada, lekin ular iqtisodiy o`sish va
taraqqiyotning asoslarini tashkil qiladi.
I I BOB. VILOYAT YER RESURSLARINING HOZIRGI HOLATI VA
YER SIFATIDAGI O`ZGARISHLAR
2. 1 Viloyat yer fondi va uning taqsimlanishi
25](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_25.png)
![Ma`lumki, O`zbekiston Respublikasining Konstitutsiyasi va “Yer
Kodeksiga” muvofiq yer umummilliy boylik hisoblanadi. Shu sababli hozirgi va
kelajak avlodlarning manfaatlarini ko`zlab, undan ilmiy asosda tabiiy-iqtisodiy va
hududiy omillarni hisobga olib oqilona foydalanish va uni muhofaza qilish,
tuproq unumdorligini tiklash va oshirish, tabiiy muhitni asrash va yaxshilash,
xo`jalik yurit ish ning barcha shakllarini teng huquqlilik asosida rivojlantirish
uchun sharoit yaratish, yuridik va jismoniy shaxslarning yer uchastkalariga
bo`lgan huquqlarini ximoya qilishni ta`minlash iqtisodiy munosabatlarni
erkinlashtirish jarayonlari izchillik bilan amalga oshirilayotgan bugungi kunda
hal etilishi lozim bo`lgan muhim vazifalar jumlasiga kiradi.
Yer resurslaridan foydalanish samaradorligini oshirish ko`p jihatdan yer
fondi tarkibiga, yer resurslarining yerdan foydalanuvchilar, hududlar, yer
uchastkalari ijarachilari va mulkdorlar o`rtasida to`g`ri va oqilona taqsimlanishiga
bog`liq. Shu nuqtai nazardan tadqiqot ob`ekti hisoblangan Qashqadaryo viloyati
yer fondi va uning tarkibidagi tarkibiy o`zgarishlarni tahlil qilish, ularning asosiy
va ustuvor yo`nalishlari hamda tendentsiyalarini aniqlash viloyat yer
resurslaridan samarali foydalanishda muhim o`rin tutadi.
Yer fondi tarkibini turli guruhlarga ajratib o`rganish mumkin. Xususan,
qishloq xo`jaligida yerdan foydalanish samaradorligini oshirish nuqtai nazaridan
yer fondi tarkibini quyidagi belgilari bo`yicha o`rganish maqsadga muvofiq:
- belgilangan maqsadga k o` ra;
- sifat holatiga k o` ra;
- ma`muriy-hududiy b o` linishiga k o` ra;
- xo`jalik maqsadida foydalanishiga ko`ra;
- yerdan foydalanuvchilar tarkibiga ko`ra.
Ishlab chiqarish jarayonida foydalanish xususiyatiga ko`ra yer fondini ikki
guruhga ajratib o`rganish mumkin: asosiy ishlab chiqarish vositasi sifatida
foydalanilayotgan yerlar va iqtisodiyotning sanoat va boshqa tarmoqlarini
joylashtirish uchun makon vazifasini bajarayotgan yerlar.
26](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_26.png)
![Jami yer fondida ikkinchi guruh yerlari ulushining o`sib bori shi qonuniyat
hisoblanadi, chunki sanoat, transport va boshqa tarmoqlarning rivojlanishi, yo`llar
kurilishi kabi jarayonlar hamda yer resurslarining cheklanganligi qishloq va
o`rmon xo`jalik yerlarining bir qismini ular uchun ajratib berishni taqozo etadi.
Bu xolat yer resurslaridan samarali foydalanishni shart qilib qo`yuvchi ob`ektiv
sabablardan biri hisoblanadi.
Shuni alohida ta`kidlash lozimki, yer fondi tarkibini bunday guruhlash
umumiy xarakterga ega bo`lganligi bois yerdan oqilona foydalanish va uni
huquqiy jihatdan tartibga solish bilan bog`liq amaliy vazifalarni xal etish
imkonini bermaydi. Shu sababli yer fondini maqsadli foydalanish yo`nalishiga
ko`ra o`rganish ilmiy va amaliy jihatdan muhim ahamiyatga ega.
O`zbekiston Respublikasi “Yer Kodeksi”ga muvofiq yer fondi yerlardan
foydalanishning belgilangan asosiy maqsadiga ko`ra 8 toifaga ajratilgan:
1) qishloq xo`jaligiga mo`ljallangan - qishloq xo`jaligi extiyojlari uchun
berilgan yoki ana shu maqsadga mo`ljallangan yerlar. Qishloq xo`jaligiga
mo`ljallangan yerlar sug`oriladigan va sug`orilmaydigan (lalmikor) yerlar,
haydaladigan yerlar, pichanzorlar, yaylovlar, ko`p yillik mevali dov- daraxtzorlar
va tokzorlar egallagan yerlarga bulinadi;
2) aholi punkt (shaharlar, posyolkalar va qishloq aholi punkt)larining
yerlari - shaharlar va posyolkalar, shuningdek qishloq aholi punktlari chegarasi
doirasidagi yerlar;
3) sanoat, transport, alo q a, mudofaa va boshqa maqsadlarda
mo`ljallangan yerlar - ko`rsatilgan maqsadlarda foydalanish uchun yuridik
shaxslar uchun berilgan yerlar;
4) tabiatni muhofaza q ilish, so g` lomlashtirish, rekreatsiya
maqsadlariga mo`ljallangan yerlar - alohida mu h ofaza etiladigan tabiiy
hududlar egallagan, tabiiy davolash omillariga ega bo`lgan yerlar, shuningdek,
ommaviy dam olish va turizm uchun foydalaniladigan yerlar;
5) tarixiy-madaniy ahamiyatga molik yerlar, tarixiy-madaniy
27](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_27.png)
![yodgorliklar joylashgan yerlar;
6) o`rmon fondi yerlari - o` rmon bilan q oplangan, shuningdek, o` rmon
bilan q oplanmagan bo`lsa ham, o` rmon xo`jaligi ehtiyojlari uchun berilgan yerlar;
7) suv fondi yerlari - suv ob`ektlari, suv xo`jaligi inshootlari egallagan
yerlar va suv ob`ektlarining q ir g` o q lari buylab ajratilgan minta q adagi yerlar;
8) zaxira yerlar.
Olingan ma`lumotlarga q araganda, 2014-yil 1-yanvar holati bo`yicha
viloyatning umumiy yer maydoni 2856,8 ming gektarni tashkil etadi. Viloyat
umumiy yer maydonining 85,9 foizini qishloq xo`jalik maqsadlari uchun
ajratilgan. Bundan tashkari umumiy haydalma yerlarining 99,56 foizi,
daraxtzorlarning 98,25 foizi, bo`z yerlarning jami hamda, yaylov va
pichanzorlarning 91,81 foizi qishloq xo`jalik maqsadlarida foydalaniladi.
Shuningdek, o`rmon fondi yerlari qishloq xo`jaligi yerlaridan keyin
ikkinchi o`rinda to`rgan bo`lib, umumiy yer maydonining 10,1 foizini (289,4
ming ga) tashkil qiladi. Qolgan toifadagi yerlarning ulushi esa ancha past bo`lib,
jami 3,3 foizni tashkil etadi, xolos. Bu ma`lumotlarning barchasi yana bir karra
istiqbolda viloyatda qishloq xo`jaligi ishlab chiqarishini yurit ish uchun qulay
imkoniyatlar mavjud ekanligini ko`rsatadi.
Qashqadaryo viloyatida qishloq xo`jalik yerlaridan foydalanish holatini
baholashda albatta mazkur holatning viloyat tumanlari bo`yicha taqsimlanishini
hamda mavjud qishloq xo`jalik yerlarining tarkibida qishloq xo`jaligi ishlab
chiqarishi uchun asosiy vosita bo`lgan sug`oriladigan yerlarning ulushini alohida
e`tiborga olish maqsadga muvofi q dir.
Jadvaldagi ma`lumotlardan ko`rinadiki, 2014 yilda viloyat bo`yicha
umumiy yer maydonining 18,0 foizi, ekin maydonlarining esa 62,2 foizini
sug`oriladigan yerlar tashkil etadi.
Bu ko`rsatkich tumanlar bo`yicha keskin farq qilib, viloyat yangi
sug`oriladigan hududlarida yuqori ulushni tashkil etgan. Masalan, qishloq
xo`jaligi ishlab chiqarishi uchun ajratilgan ekin maydonlari tarkibida
28](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_28.png)
![sug`oriladigan yerlar ulushi bo`yicha Kasbi, Mirishkor, Nishon tumanlarida
mazkur ko`rsatkich 100 foizni, Qarshi tumanida 92,9 foizni, Koson tumanida
83,79 foizni, Muborak tumanida 94,21 foizni, Qarshi shaxrida 94,24 foizni tashkil
qilgan.
1-jadval
Qashqadaryo viloyatida yer fondining foydalanish turlari bo`yicha
taqsimlanishi (2015 y. 1-yanvar holatiga)
№ Yer toifalari Jami,
ming ga Umumiy
maydonga
nisbatan,
% Shundan, ming ga
Haydalmay
digan y erlar daraxtzorla
r Rzabre yaylov va
pichanzorla
r
1 Qishloq xo`jaligiga mo`ljallangan
yerlar 2453,875 85,9 681,44 33,787 23,147 1457,223
2
Aholi punktlari yerlari 11,804 0,4 0,5 0,2 - 0,3
3 Sanoat, transport, aloka, mudofaa
va boshqa maqsadlarda
foydalaniladigan yerlar 63,439 2,2 0,1 0,1 1,0
4 Tabiatni muhofaza qilish,
soglomlash- tirish, rekreatsiya
maqsadlarida foydalaniladigan
yerlar 0,01
5 Tarixiy-madaniy ahamiyatga
molik yerlar - - - - - -
6 O`rmon fondi yerlari 289,36 10,1 2,3 0,2 - 127,6
7 Suv fondi yerlari 34,492 1,2 0,1 0,1 - 0,6
8 Zaxira yerlar 3,819 0,1 0,4
Jami 2856,899 100 684,44 34,387 23,147 1587,23
Yer fondining mazkur toifalari ko`p jihatdan iqtisodiyotning asosiy
tarmoqlari tarkibi bilan belgilanadi. Shu sababli ular o`zgarmas hisoblanmaydi va
bir toifadan ikkinchi toifaga o`tib turi shi mumkin. Yerlarning bir toifadan boshqa
toifaga o`tib turishi natijasida yer fondida tarkibiy o`zgarishlar yuz beradi.
Qashqadaryo viloyati geografik va hududiy joylashuvining o`ziga xos
jihatlari, ya`ni uning tog va togoldi zonalarida joylashganligi o`rmon xo`jaligi
yerlari ulushining nisbatan yuqori bo`lishiga olib kelib, bu borada katta
29](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_29.png)
![imkoniyatlar borligidan dalolat beradi.
Qolgan toifadagi yerlar ulushi ancha past bo`lib, ularning jami yer fondidagi
birgalikdagi salmog`i 3 foizini tashkil qiladi, xolos. Bu esa viloyat yer maydonlari
qishloq xo`jaligini yuritish uchun qulay imkoniyatlarga ega ekanligi va bu yerda
dehqonchilik hamda chorvachilik rivojlanishi istiqbollari yuqori ekanligini
ko`rsatadi.
2-jadval
Qashqadaryo viloyati tumanlari bo`yicha jami qishloq xo`jalik
yerlarining taqsimlanishi (2014 yil 1 yanvar holatiga)
№ Tumanlar Umumiy yer maydoni Ekin yerlari
jami, ming
ga shu jumladan
jami, ming shu jumladan
sug`oriladigan,
ming ga jamiga
nisbatan,
%
hisobida sug`oriladigan
ming ga jamiga
nisbatan,
%
hisobida
1 G`uzor 265,230 34,954 13,18 61,886 31,271 50,53
2 Dehqonobod 395,662 2,930 0,74 44,725 1,927 4,31
3 Qamashi 245,735 34,806 14,16 62,915 28,249 44,9
4 Qarshi 91,704 49,190 53,64 44,210 41,068 92,89
5 Koson 187,241 73,996 39,52 73,324 61,441 83,79
6 Kasbi 73,479 50,565 68,82 44,472 44,472 100
7 Kitob 174,198 20,272 11,64 21,741 9,955 45,79
8 Mirishkor 312,538 62,644 20,04 55,287 55,287 100
9 Muborak 307,013 34,999 11,40 34,204 32,224 94,21
10 Nishon 211,128 57,595 27,28 51,764 51,764 100
11 CHiro q chi 283,686 30,545 10,77 122,641 22,793 18,58
12 SHaxrisabz 166,687 26,036 15,62 24,662 18,077 73,3
13 Y a kkabog` 134,947 34,566 25,61 39,072 24,668 63,13
14 Qarshi sh. 7,551 1,739 23,03 0,538 0,507 94,24
Jami viloyat
bo`yicha 2856,799 514,437 18,0 681,441 423,703 62,18
3-jadval
Qashqadaryo viloyatida yer fondining foydalanish turlari bo`yicha
taqsimlanishi, ming gektar.
Yer turlari 1990 2000 2010 2014 2014 da 1990 ga
nisbatan, % da
Qishloq xo`jalik yerlari 2531,2 2531,1 2495,0 2495,0 98,6
Aholi punktlari yerlari 8,7 11,6 11,6 11,6 133,3
30](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_30.png)
![Sanoat, transport, aloka,
mudofaa va boshqa
maqsadlarga mo`ljallangan
yerlar 18,0 20,0 35,5 35,5 197,2
Tabiatni muhofaza qilish,
sog`lomlashtirish,
rekreatsiya yerlari 7,1 3,0
Tarixiy-madaniy
ahamiyatga molik yerlar - - -
O`rmon fondi yerlari 258,5 271,6 276,6 276,3 106,7
Suv fondi yerlari 29,8 33,7 34,3 34,3 115,1
Zaxira yerlari 4,2 3,8 3,8 3,8 90,5
Jami yerlar 2857,5 2856,8 2856,8 2856,8 99,98
Jadval ma`lumotlarini tahlil qilish natijalari shuni ko`rsatadiki, 1990-2014
yillar davomida viloyat yer fondi hajmi sezilarli darajada o`zgarmagan bo`lsa-da,
uning tarkibida qator o`zgarishlar yuz bergan. Chunonchi, tahlil qilinayotgan davr
mobaynida qishloq xo`jaligi yerlari 36,2 ming gektarga yoki 1,4 foizga qisqargan.
Buning natijasida mazkur yerlarning viloyat jami yer fondidagi ulushi 1990 yilda
88,6 foizdan 2014 yilda 87,3 foizgacha pasaydi.
Bu pasayish, eng avvalo, o`rmon xo`jaligi, aholi punktlari, sanoat, transport,
mudofaa va boshqa maqsadlar uchun belgilangan yerlarning ham mutlaq, ham
nisbiy miqdorda o`sganligi bilan bog`liq.
Qashqadaryo viloyatida 1990-2014 yillar davomida o`rmon xo`jaligi yerlari
17,8 ming gektarga yoki 6,7 foizga o`sdi. Bu asosan qishloq xo`jaligi yerlarining
bir qismini o`rmon xo`jaligiga ajratib berilishi hisobiga yuz berdi. Bu esa o`rmon
yerlarining jami yer fondidagi ulushini taxlil qilinayotgan davr mobaynida 9,0
foizdan 9,7 foizga o`sishini ta`minladi.
Mustaqillik yillarida respublikamiz agrar sohasida amalga oshirilayotgan
iqtisodiy isloxotlar natijasida aholini yer resurslari bilan ta`minlanishida sezilarli
ijobiy o`zgarishlar yuz berdi. Xususan, 1991 yilda respublika miqyosida aholi
shaxsiy xo`jaliklari uchun 100 ming gektar yer ajratib berildi. Bunday o`zgarish
Qashqadaryo viloyatiga ham xos.
Jadval ma`lumotlaridan ko`rinib turibdiki, aholi punktlari yerlari 1990 yilda
31](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_31.png)
![8,7 ming gektardan 2014 yilda 11,6 ming gektargacha, ya`ni 33,3 foizga o`sdi.
Buning natijasida aholi punktlari yerlarining viloyat yer fondidagi salmog`i 0,3
foizdan 0,4 foizgacha oshdi.
Qishloq aholisining yer bilan ta`minlanishidagi bunday ijobiy o`zgarishlar
nafaqat ularning uy-joy bilan ta`minlanishining oshishiga, balki daromad
manbalarini kengaytirib, utish davrida ijtimoiy ahvolining yaxshilanishiga ham
turtki bo`ldi.
Qishloq xo`jaligi yerlarining jami yer maydonidagi ulushi tumanlar bo`yicha
bir-biridan sezilarli darajada farq qiladi. Bunday tafovutning mavjudligi
tumanlarning o`ziga xos hududiy xususiyatlari, xususan, urbanizatsiyalashganlik
va o`rmon xo`jaligi yerlari bilan ta`minlanganligi, yerlarning relef tuzilishi hamda
aholining zichlik darajasi bilan bog`liq. Masalan, Qarshi shahrida qishloq
xo`jaligi yerlari jami yer maydonining 27,5 foizini tashkil qiladi va bu, eng
avvalo, jami yer fondida aholi punkti hamda sanoat, transport, aloqa, mudofaa va
boshqa maqsadlarga mo`ljallangan yerlar ulushining yuqoriligi (72,5 foiz) bilan
izohlanadi.
Qarshi (71,6 foiz) va Kasbi (67,7 foiz) tumanlarida aholining zich
joylashganligi hamda sanoat tarmogining nisbatan yuqorirok darajada
rivojlanganligi jami yer maydonida qishloq xo`jaligi yerlari ulu shi ning pastligini
ta`minlaydi.
4-jadval
Qashqadaryo viloyati qishloq xo`jaligida foydalaniladigan yer maydonining
2014 yilda tumanlar bo`yicha taqsimlanishi
Tumanlar Umumiy maydoni Qishloq
xo`jaligi yer maydoni Umumiy maydonga
nisbatan, %
G` uzor 265230 237493 89,5
Dehqonobod 395662 280474 70,9
Qarshi 91705 65694 71,6
Koson 187241 143622 76,7
32](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_32.png)
![Qamashi 245735 179184 72,9
Kitob 174198 103944 59,7
Mirishkor 312538 277473 88,8
Muborak 307013 271875 88,6
Nishon 211128 155086 73,5
Kasbi 73479 49777 67,7
Chiro q chi 283686 241350 85,1
Shaxrisabz 166687 102906 61,6
Yakkabog` 134947 100480 74,5
Qarshi shaxri 7551 2079 27,5
Viloyat bo`yicha jami 2856800 2211437 77,4
Kitob (59,7 foiz ), SHaxrisabz (61,6 foiz ), Dehqonobod (70,9 foiz ) va
Q amashi (72,9 foiz ) tumanlarida qishloq xo ` jalik yerlarining nisbatan past ulushi
jami yer maydonida o ` rmon xo ` jaligi va aholi punkti yerlarining sezilarli
salmo qq a ega ekanligi bilan tushuntiriladi .
Qishloq xo`jaligida yerdan foydalanish samaradorligini oshirish nuqtai
nazardan qishloq xo`jalik yerlarining xo`jalik maqsadida foydalanishiga ko`ra
tarkibini o`rganish muhim ahamiyatga ega bo`lib, unda sug`oriladigan yerlar
alohida o`rin tutadi, chunki etishtiriladigan qishloq xo`jaligi mahsulotlarining
asosiy qismi aynan mana shu yerlar h issasiga to`g`ri keladi.
5-jadval
Qashqadaryo viloyati qishloq xo`jaligi yer turlarining foydalanish
maqsadlariga k o` ra taqsimlanishi (ming ga)
Yer turlari 1990 2000 2010 2014 Barcha
yerlardagi
ulushi 2014 da
1990 ga
nisb.
% da
1990 2014
Haydaladigan yerlar
670,6 669,7 668,5 668,0 29,9 30,0 99,7
Shu jumladan:
sug`oriladigan
yerlar 416,4 417,7 417,6 418,6 18,6 18,7 100,2
Lalmikor yerlar 254,2 252,0 250,9 249,4 11,4 11,3 98,7
Ko`p yillik
daraxtzorlar 35,0 34,6 33,9 31,8 1,6 1,5 98,6
33](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_33.png)
![Shu jumladan:
sug`oriladigan
yerlar 32,1 31,7 31,1 29,5 1, 4 1, 4 98,4
Bo`z yerlar 25,7 23,5 24,1 23,9 1,1 1,0 91,4
Shu jumladan:
sug`oriladigan
yerlar 5,2 4,8 8,6 5,2 0,2 0,2 92,3
Yaylov va
pichanzorlar 1542,2 1503,2 1487,6 1488,6 68,6 67,4 97,4
Jami qishloq
xo`jalik yerlari 2273,5 2231,0 2214,1 2212,2 100 100 98,0
Jadval ma`lumotlarini tahlil qilish natijalari shuni ko`rsatadiki,
Qashqadaryo viloyati qishloq xo`jalik yerlarining asosiy qismi yaylov va
pichanzorlar hissasiga to`g`ri keladi. Bu, eng avvalo, viloyatning geografik
joylashuvi va hududiy xususiyatlari bilan bog`liq, ya`ni viloyat hududining
asosiy qismini tog` va tog`oldi zonalari hamda cho`llar va chala chullar tashkil
etadi. Mazkur turdagi yerlarning jami qishloq xo`jaligi yerlaridagi salmog`i
1990 yilda 68,6 foizni ta shk il qilgan bo`lsa, 2014 yilga kelib bu ko`rsatkich 67,4
foizga teng bo`ldi.
Viloyat qishloq xo`jaligida haydaladigan yerlar o`ziga xos muhim
ahamiyatga ega bo`lib, uning jami qishloq xo`jaligi yerlaridagi ulushi 30 foizni
tashkil qiladi. Haydaladigan yerlarning 1990 yilda 62,1 foizi, 2014 yilda esa
62,7 foizi sug`oriladigan yerlar hisobiga to`g`ri kelgan.
6-jadval
Q ash q adaryo viloyati tumanlarida su g` oriladigan va lalmi yerlar
h ajmining o`zgarishi, ming gektar
Tumanlar 1990 yil 2014 yil
Sug`oriladigan
yerlar Lalmi
Yerlar Sug`oriladigan
yerlarning
h aydaladigan
yerlardagi
ulushi Sug`orilad
igan
yerlar Lalmi
yerlar Sug`oriladigan
yerlarning
x,aydaladigan
yerlardagi
ulushi
Bahoriston 23,6 - 100 - - -
G`uzor 31,1 27,9 51,9 31,0 25,8 54,5
Dehqonobod 4,9 42,6 10,3 1,9 42,7 4,3
Q arshi 36,3 4,7 88,5 40,4 3,1 92,8
34](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_34.png)
![Koson 51,8 7,9 86,8 61,2 10,0 85,9
Q amashi 27,7 36,3 43,2 28,0 35,0 44,4
Kitob 12,2 9,8 55,4 11,3 11,1 51,0
Kasbi 41,0 - 100 43,2 - 100
Mirishkor - - - 54,1 - 100
Muborak 30,7 2,0 93,9 32,2 2,0 94,1
Nishon 51,6 - 100 50,4 - 100
U.Yusupov 36,6 - 100 - - -
Chiro q chi 29,3 94,6 23,6 22,2 97,7 18,5
Shaxrisabz 18,1 8,5 68,0 18,0 6,8 72,6
Yakkabog` 21,2 19,9 51,6 23,7 15,4 60,6
Q arshi shaxri 0,3 - 100 0,7 - 100
Viloyat
bo`yicha 416,4 254,2 62,0 418,6 249,6 62,7
Sug`oriladigan yerlarning haydaladigan yerlardagi salmog`i viloyat
tumanlari bo`yicha bir-biridan farq qilib, bu, eng avvalo, tumanlarning o`ziga
xos geografik, tabiiy-iqlim va hududiy sharoitlariga bog`liq. Xususan,
Mirishkor, Nishon, Kasbi kabi tumanlarda sug`oriladigan yerlarning jami
haydaladigan yerlardagi ulushi 100 foizni tashkil q ilsa, Dehqonobod, Chiro q chi,
Q amashi, Yakkabog` kabi tumanlarda haydaladigan yerlarning asosiy qismini
lalmi yerlar tashkil etadi.
Sug ` oriladigan va lalmi yerlar o ` rtasidagi bunday tafovut yerlardan
foydalanish samaradorligiga , xususan , bir gektar yerdan olinadigan mahsulot va
daromad miqdoriga o` z ta`sirini ko`rsatadi.
Shunday qilib, Qashqadaryo viloyati yer fondining taqsimlanishida yuz
bergan o`zgarishlarni tahlil qilish natijalari quyidagi xulosalarga kelish imkonini
beradi:
- Qashqadaryo viloyati yer fondining 97,6 foizidan asosiy ishlab chiqarish
fondlari sifatida foydalaniladi. Boshqacha so`z bilan aytganda, viloyatda mavjud
yerlarning asosiy qismi qishloq va o`rmon xo`jaligi yerlari hisoblanadi. Bu
viloyat qishloq xo`jalik salohiyatining yuqoriligidan va georafik jihatdan
joylashuvining o`ziga xosligidan dalolat beradi;
- mustaqillik yillarida viloyat yer fondining umumiy hajmi sezilarli
35](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_35.png)
![darajada o`zgarmagan bo`lsa-da, uning tarkibida birmuncha o`zgarishlar yuz
berdi. 1990-2014 yillarda qishloq xo`jaligi yerlarining umumiy hajmi 36,2 ming
gektarga yoki 1,4 foizga qisqardi. Bu qisqarish o`rmon xo`jaligi, aholi punktlari,
sanoat, transport, mudofaa va boshqa maqsadlar uchun belgilangan yerlarning
ham mutlaq, ham nisbiy miqdorda o`sganligi bilan bog`liq. Xususan, 17,8 ming
gektarga yoki 6,7 foizga, aholi punktlari yerlari 8,7 ming gektarga yoki 33,3
foizga o`sdi;
- qishloq xo`jaligi yerlarining jami yer maydonidagi ulushi tumanlar
bo`yicha bir-biridan sezilarli darajada farq qiladi (Qarshi shaxrida 27,5 foizdan
G`uzor tumanlarida 89,5 foizgacha). Bunday tafovutning mavjudligi
tumanlarning hududiy xususiyatlari, xususan, ularning urbanizatsiyalashganlik va
o`rmon xo`jaligi yerlari bilan ta`minlanganligi, aholining zichlik darajasi va
yerlarning relef tuzilishi bilan bog`liq;
- Qashqadaryo viloyati qishloq xo`jalik yerlari tarkibini tahlil qilish
natijalari shuni ko`rsatadiki, uning asosiy qismi yaylov va pichanzorlar xissasiga
to`g`ri keladi. Mazkur turdagi yerlarning jami qishloq xo`jaligi yerlaridagi
salmog`i 1990 yilda 68,6 foizni ta shk il qilgan bo`lsa 2014 yilga kelib bu
ko`rsatkich 67,4 foizga teng bo`ldi. Viloyat qishloq xo`jaligida haydaladigan
yerlar o`ziga xos muhim ega bo`lib, uning jami qishloq xo`jaligi yerlaridagi
ulushi 30 foizni tashkil qiladi. Haydaladigan yerlarning 1990 yilda 62,1 foizi,
2014 yilda esa 62,7 sug`oriladigan yerlar hisobiga to`g`ri keldi;
- sug`oriladigan yerlarning haydaladigan yerlar hajmidagi salmog`i
viloyat tumanlari bo`yicha bir-biridan farq qilib, bu, eng avvalo, tumanlarning
o`ziga xos geografik, tabiiy-iklim va hududiy sharoitlariga bog`liq. Xususan,
Miri shk or, Nishon, Kasbi kabi tumanlarda sug`oriladigan yerlarning jami
haydaladigan yerlardagi ulushi 100 foizni tashkil kilsa, Dehqonobod, Chiroqchi,
Qamashi, Yakkabog` kabi tumanlarda haydaladigan yerlarning asosiy qismini
lalmi yerlar tashkil etadi;
- islohotlar yillarida viloyat qishloq xo`jaligida ishlab chiqarish n i tashkil
36](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_36.png)
![etishning yangi shakllari paydo bo`ldi va qishloqda mulkdorlar sinfi shakllana
boshladi. Buning natijasida yerdan foydalanuvchilarning tarkibi tubdan o`zgardi.
2.2 Yer resurslarining sifat tavsifi va geoekologik muammolari
Ma`lumki, yerlarning miqdori va sifatini ifodalovchi ko`rsatkichlarning
o`zgarishi ko`p jihatdan unga kapital mablag`larni jalb etish bilan bog`liq bo`lib,
yerning unumdorligini tiklash bo`yicha meliorativ, agrotexnik tadbirlarni amalga
oshirishni takozo etadi. Shu nuqtai nazardan aytish mumkinki, yerni tabiiy resurs
sifatida takror ishlab chiqarish mumkin bo`lmasa-da, uni unumdorligini tiklash va
o shi r ish nuqtai nazardan takror ishlab chiqarish mumkin.
Hududlarda yerdan samarali foydalanishni ta`minlashda yerni faqat
miqdoriy jihatdan hisobga olish etarli emas. Buning uchun uning sifat
ko`rsatkichlarini hisobga olish taqozo etiladi. Bu jarayon o`zining murakkabligi
bilan ajralib turadi.
Sho`rlanish jarayonlari viloyat sug`oriladigan yerlarining 55,6 foizida
uchraydi. Kuchli sho`rlangan tuproqlar maydoni 22496 gektarni yoki viloyat
sug`oriladigan yerlarining 4,9 foizini tashkil etadi. O`rtacha sho`rlangan tuproqlar
maydoni 52409 gektar yoki 11,4 foizini, kuchsiz sho`rlangan tuproqlar maydoni
180202 gektarni yoki 39,3 foizini tashkil etadi. Sho`rlanmagan tuproqlar maydoni
esa 202951,0 gektarni yoki viloyat sug`oriladigan tuproqlari maydonining 44,4
foizini tashkil etadi.
Viloyat sug`oriladigan tuproqlarining asosiy qismi gumus (88,68%) bilan
kam ta`minlangan guruhni tashkil etib, 11,3 foizi o`rtacha va 0,02 foizi yuqori
ta`minlangan guruhlarga kiradi. Bu xolat viloyat sug`oriladigan tuproqlarida
gumus miqdorini ko`paytirish uchun organiq va organominyeral o`g`itlarni keng
qo`llashni talab etadi.
Tuproq baholash ishlari natijalariga ko`ra viloyatda birinchi kadastr
guruhiga kiruvchi yomon yerlar uchramaydi. Ikkinchi kadastr guruhiga kiruvchi
o`rtachadan past yerlar maydoni 45008,3 ga bo`lib, sug`oriladigan qishloq
37](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_37.png)
![xo`jaligi ekin yerlari maydonining 9,8 foizini tashkil etadi. Bu guruh tuproqlari
viloyatning barcha tumanlarida uchraydi.
Uchinchi kadastr guruhiga kiruvchi sifati o`rtachadan past va o`rtacha
yerlar maydoni 313427,1 ga bo`lib, sug`oriladigan qishloq xo`jaligi ekin
yerlarining 68,5 foizini tashkil qiladi. Bu guruh tuproqlari viloyatning barcha
tumanlarida uchraydi.
To`rtinchi kadastr guruhiga kiruvchi sifati o`rtachadan yuqori va yaxshi
yerlar maydoni 92589,08 ga bo`lib, viloyat sug`oriladigan qishloq xo`jaligi ekin
yerlari maydonlarining 20,2 foizini tashkil etadi. Bu guruh tuproqlari Qarshi
shahri hududidan tashqari barcha tumanlarda tarqalgan.
Beshinchi kadastr guruhiga kiruvchi sifati yaxshi va eng yaxshi yerlar
maydoni 7036,3 gektardan iborat bo`lib, viloyat sug`oriladigan qishloq xo`jaligi
ekin yerlari maydonlarining 1,5 foizini tashkil etadi.
Tuproq-baholash ishlari natijalariga ko`ra, Koson tumanidagi 66408,7
gektar sug`oriladigan qishloq xo`jalik yer maydonlarining o`rtacha boniteti 50
ball bilan baholanib, 1999 yilga nisbatan 3 ballga, Mir ishk or tumanidagi 58571,4
gektar yer maydonlarining o`rtacha boniteti 46,7 ball bilan baholanib, 1999 yilga
nisbatan 4,7 ballga, N ish on tumanidagi 53939.7 gektar yer maydonlarining
o`rtacha boniteti 47,3 ball bilan baholanib, 1999 yilga nisbatan 3,4 ballga, Kitob
tumanidagi 15981 gektar yer maydonlarining o`rtacha boniteti 64,5 ball bilan
baholanib, 1999 yilga nisbatan 0,5 ballga, Chiroqchi tumanidagi 25434,6 gektar
yer maydonlarining o`rtacha boniteti 59,7 ball bilan baholanib, 1999 yilga
nisbatan 1,7 ballga, G`uzor tumanidagi 32764.3 gektar yer maydonlarining
o`rtacha boniteti 53,4 ball bilan baholanib, 1999 yilga nisbatan 1,4 ballga,
Dehqonobod tumanidagi 2245.5 gektar yer maydonlarining o`rtacha boniteti 52,1
ball bilan baholanib, 1999 yilga nisbatan 0,1 ballga, Qamashi tumanidagi 30089,1
gektar yer maydonlarining o`rtacha boniteti 55,0 ball bilan baholanib, 1999 yilga
nisbatan 2,0 ballga oshdi. Viloyat sug`oriladigan yerlarining o`rtacha boniteti 52,3
ballni tashkil etib, 1999 yilga nisbatan 1,3 ballga oshdi.
38](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_38.png)
![Ma`lumki, 1970 yillarda respublikamizning qator viloyatlarida, xususan
Qashqadaryo viloyatida ham yangi yerlarni o`zlashtirish jadal sur`atlar bilan
amalga oshirildi. Natijada sug`oriladigan yer maydonlari yil sayin ko`payib bordi
va bu jarayon 1990 yillarga qadar davom etdi. Mamlakatimiz mustaqillikka
erishgandan keyin sug`oriladigan yerlarni qayta tiklash uchun zarur bo`lgan
moliya mablag`lari yil sayin kamayib borishi qator muammolarni paydo qildi.
Xususan, suv xo`jaligi meliorativ tizimlaridan foydalanish koeffitsienti tu shi b,
qishloq xo`jaligi ekinlari qator oralariga ishlov berish texnikalari soni kamayib
bordi. Bu esa o`z navbatida agrotexnik tadbirlarni o`tkazish imkoniyatlarini
cheklab, yerlarning meliorativ holatini yomonlashuviga olib keldi.
39](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_39.png)
![I II B OB . VILOYAT YER RESURSLARDAN SAMARALI
FOYDALANISHNING HUDUDIY XUSUSIYATLARI VA
SAMARADORLIGINI OSHIRISH MASALALARI
3.1 Yer resurslaridan oqilona foydalanish masalalari
Ma`lumki, yer resurslari milliy xo`jalik ishlab chiqarish n ing joylashuviga
va qishloq xo`jalik mahsulotlarini etishtirishda asosiy vosita hisoblanadi.
Shu maqsadda mustaqillik yillarida mamlakatimizda yer munosabatlarini
tartibga solishga doir qabul qilingan qonun va me`yoriy hujjatlar to`plamida
asosiy masala sifatida turli toifadagi yerdan foydalanuvchilarning huquqlari va
majburiyatlari, undan oqilona foydalanishlari, uning hosildorligini oshirish,
yerlarning qishloq xo`jaligini ishlab chiqarishdan chiqib ketishni hamda zararli
moddalar bilan ifodalanishini oldini olish choralarini ko`rish, o`z vaqtida
agrotexnik va boshqa chora-tadbirlarini ko`rish ishlab chiqish vazifasi
yuklatilgan.
Bugungi kunda mamlakatimizda yer resurslaridan samarali foydalanishning
to`liq tashkiliy-huquqiy poydevori yaratilgan deb aytish mumkin. CHunki
mustaqillik yillarida qabul qilingan me`riy hujjatlar yer resurslaridan
foydalanishning nafaqat huquqiy, balki uning tashkiliy mexanizmini ham vujudga
keltiradi. Jumladan, qabul qilingan “O`zbekiston Respublikasi Konstitutsiyasi”,
“Yer kodeksi”, “Davlat yer kadastri to`g`risida” mamlakatda yer resurslaridan
foydalanishning yagona bir tizim shaklidagi huquqiy mexanizm asosini tashkil
qiladi. “Qishloq xo`jalik kooperativi, shirkat xo`jaligi to`g`risida”gi, “Fermer
xo`jaligi to`g`risida”gi, “Ijara xo`jaligi to`g`risida”gi qonunlar esa yerdan
foydalanishning tashkiliy mexanizmi asoslarini o`zida mujassam etadi.
Qabul qilingan mazkur qonun hujjatlari agrar sohada ko`p tarmoqli
iqtisodiyotni shakllantirish imkonini berib, qishloq xo`jaligi yurituvchilarni ishlab
chiqarish hajmlari va bu jarayonda jalb qilinajak mehnat resurslarining
xarakteriga ko`ra ularni uch guruhga bo`ldi.
Birinchi guruh - yirik tovar ishlab chiqaruvchilar bo`lib, unda shirkat jamoa
40](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_40.png)
![xo`jaliklari, ikkinchi guruh - o`rta tovar ishlab chiqaruvchilar bo`lib, unda fermer
xo`jaliklari va uchinchi guruhda kichik tovar ishlab chiqaruvchilar sifatida
dehqon xo`jaliklarini o`z ichiga oldi.
Shuningdek, uchchala guruh tovar ishlab chiqaruvchilarining ixtisoslashuvi
ham qonunchilik isloxotlari davrida to`liq shakllandi. Unga ko`ra yirik tovar
ishlab chiqaruvchilarning, eng avvalo, paxtachilik va g`allachilik mahsulotlarini
etishtirishga ixtisoslashuvi maqsadga muvofiqligi ko`zda tutilgan. O`rta tovar
ishlab chiqaruvchilar, ayniqsa, chorvachilik va ayrim qishloq xo`jalik
mahsulotlariga ixtisoslashadilar. Kichik tovar ishlab chiqaruvchilarning esa
meva-sabzavotchilik, uzumchilik va chorvachilik mahsulotlarini etishtirishi
belgilangan.
Agrar sohada qabul qilingan yer munosabatlari qonunchiligi yagona tizim
sifatida va mamlakatda shakllangan shart-sharoitlardan kelib chiqib milliy
iqtisodiyotni barqaror rivojlanish asosini ta`minlash maqsadida quyidagi
tamoyillarni oldinga surdi:
- yer resurslari mamlakat boyligi va uni h ar tomonlama muhofazalash
yerdan foydalanuvchilarning asosiy vazifasi hisoblanadi;
- yerdan foydalanish ijara munosabatlari asosida tashkil etiladi va unga
egalik qilish jarayonlari davlat qonunchiligi tomonidan kafolatlanadi:
- qishloq xo`jaligida faoliyat ko`rsatuvchi turli tarmoqlardagi barcha
xo`jalik yurituvchilarning yerdan foydalanish va unga egalik qilishda teng sharoit
yaratish davlat tomonidan ta`minlanadi;
- yerning meliorativ holatini agrotexnik tadbirlar o`tkazish orqali mutassil
yaxshilab borish, uning samaradorligini oshirishga yo`naltirilgan ilg`or
agromeliorativ texnologiyalarni keng joriy etish qishloq xo`jalik sub`ektlarining
majburiyatlari deb belgilanadi.
Bugungi kunda yer resurslaridan foydalanishning tashkiliy jihatlari nisbatan
shakllangan va qaror topgan bo`lsa-da, lekin uning huquqiy jihatlarida bir muncha
kamchiliklar ko`zga tashlanadi. Bizning fikrimizcha, ushbu kamchiliklar asosan
41](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_41.png)
![yerdan foydalanish amaliyotini tashkil etish bilan bog`liq shartnomalar tuzish
tizimida ko`plab uchramoqda.
Ma`lumki, O`zbekiston Respublikasi Yer kodeksining 49-moddasida
“qishloq xo`jaligi kooperativi (shirkat xo`jaligi)-tovar qishloq xo`jaligi mahsuloti
etishtirish maqsadida pay usuliga asoslangan qishloq xo`jaligi korxonasining
asosiy tashkiliy-huquqiy shakli hisoblanadi” 9
deb belgilab berilgan.
Mazkur shirkat xo`jaligi yer fondi uning ishlab chiqarish faoliyatida
ishtirok etuvchi a`zolari, ya`ni mulkiy pay egalari ulushlaridan tashkil topadi.
Bunda qishloq xo`jalik yerlarini taqsimlashda shirkat xo`jaliklari yirik yer
egalari sifatida alohida o`rin egallaydi va boshqa xo`jalik yuritish shakllarining
paydo bo`lishi shart-sharoitlariga bevosita ta`sir ko`rsatish imkoniyatiga egadir.
Yer kodeksining 49,51 -moddalarida ko`zda tutilganidek, shirkatlar yerni ichki
shartnomalar bo`yicha oila pudratiga berish munosabatlarini belgilab beradi.
Xuddi shu qonunning 53- moddasida shirkat yerlari fermer xo`jaligi uchun uzoq
muddatli ijaraga shartnoma asosida berilishi ko`zda tutilgan 10
.
Qonunning 55-moddasi esa shirkatning o`z a`zolariga dehqon xo`jaliklarini
yuritish uchun shartnoma bo`yicha yer uchastkalari berilishini belgilab beradi.
Ko`rinib turibdiki, qishloq xo`jaligi maqsadlari uchun ajratilgan yerlarni
taqsimlashda shirkat xo`jaliklari birlamchi yer egalari sifatda yuqori huquqlarga
ega. Qonun moddalarida belgilanganiga ko`ra shartnoma asosida oilaviy pudrat
a`zolari, fermer xo`jaliklariga ajratilayotgan yerlardan foydalanish va egalik
qilish shartlari va tartiblari qonun hujjatlari bilan belgilanadi, deb ko`rsatilgan.
Qishloq xo`jaligini islox qilish davrida soha sub`ektlari faoliyatining taxlili
shuni ko`rsatdiki, yer munosabatlarini tashkil etish jarayoni nixoyatda murakkab
va ko`plab omillar ta`sirida bo`lganligi sababli bu borada turli qonunbuzarlik va
kamchiliklar vujudga kelishini ta`minlab bermoqda. Agrar sohada bozor
9 Узбекистон Республикасининг Ер кодекси. Ер муносабатларини тартибга солишга доир қонун ва меъёрий
хужжатлар тўплами. Тошкент: 2000, Ўзбекистон Республикаси ер ресурслари давлат қўмитаси “Ер сервис”
нашриёти. 55 бет.
10 Узбекистон Республикасининг Ер кодекси. Ер муносабатларини тартибга солишга доир қонун ва
меъёрий хужжатлар туплами. Тошкент: 2000, Узбекистон Республикаси ер ресурслари давлат кумитаси “Ер
сервис” нашриёти. 55-61 бетлар.
42](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_42.png)
![munosabatlari sharoitiga mos yuqori malakali kadrlarning etishmasligi ham
ushbu jarayonning ob`ektiv ravishda samarasini pasaytirmoqda.
Bugungi kunda agrar sohada yer munosabatlarini tashkil etishda
tuzilayotgan shartnomalarda quyidagi kamchiliklar xos deb hisoblaymiz:
- yerdan foydalanish bo`yicha tuzilayotgan shartnomalarning aksariyatida
shartlar yagona me`yoriy xolatlardan kelib chiqib belgilanadi. Vaxolanki,
shartnoma shartlarini belgilashda muayyan yer holati, yerdan foydalanuvchilar,
mintaqa yoki yer tarkibi xususiyatlari natijasida differentsial yondashuv
maqsadga muvofiq;
- shartnomalar tuzish jarayoniga yuzaki yondashuvlar mavjud bo`lib, ko`p
xollarda shartnomalarga xos barcha shartlar tulik holda belgilanmaslik xolatlari
ko`plab uchraydi;
- ko`p xollarda shartnomada belgilangan hosildorlik ko`rsatkichlari
xaqiqatda erishish mumkin bo`lgan ko`rsatkichdan ancha yuqori belgilanmokda.
Natijada mahsulot etishtiruvchida tashabbuskorlik ruxi, moddiy manfaat va
rag`batlantirish hissi shakllanishiga salbiy ta`sir etmoqda:
- shartnoma shartlarida tomonlar javobgarligi aniq belgilanmasligi yerdan
foydalanish samaradorligini keskin pasayishiga olib kelmoqda. SHuningdek,
tomonlar javobgarligini amalga oshirish mexanizmi ham takomillashtirishni talab
qiladi;
shartnomada belgilangan barcha shartlarni to`liq bajarmaslik va bunda turli
ob`ektiv va sub`ektiv sabablarini ro`kach qilish hollari shartnomani imzolagan
ikkala tomondan keng uchraydigan hodisaga aylangan.
Jaxon tajribasi taxlili shuni ko`rsatadiki, yerga egalik qilish va uni
taqsimlash jarayonlaridagi aniqlik va adolat tamoyillarini joriy etilishi nafaqat
yerdan foydalanish samaradorligining oshishiga olib keladi, balki butun qishloq
xo`jaligini barqaror rivojlanitirishda mustaxkam asos yaratib beradi.
O`zbekiston agrar soha amaliyotida esa, yer egalari huquqlarini bir
tomondan, xo`jaliklar va ikkinchi tomondan maxalliy hokimiyat ixtiyoriga
43](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_43.png)
![topshirilganligi ushbu jarayon ta`sirchanligi pasaytirib, ular tomonidan huquqlarni
suiste`mol qilinishiga olib keladi. Ikkinchi tomonidan, yerni taqsimlash
jarayonida odatda yerdan foydalanish samaradorligi darajasini inkor etish
holatlari ham kuzatiladi. Masalan, bizning fikrimizga ko`ra yerdan samarali
foydalanayotgan va rentabel faoliyat yuritayotgan shirkat xo`jaligi yerlarining
fermerlarga taqsimlab berilishi qishloq xo`jaligi rivojlanishi nuqtai nazaridan
strategik xato hisoblanadi. O`z navbatida yerdan foydalanish samaradorligini
yildan yilga pasayishga yo`l qo`yayotgan shirkat xo`jaligi korporativ manfaatidan
kelib chiqib yerni fermer foydasiga taqsimlash jarayonlariga to`sqinlik qilish
xollari kuzatiladi.
Mazkur noaniqliklar xarakatda bo`lgan qonun hujjatlarida ham o`z aksini
topgan. Chunonchi, “Fermer xo`jaligi to`g`risida”gi qonunning 10-moddasida
belgilanishiga ko`ra, fermer xo`jaliklari uchun yer uchastkalari shirkat xo`jaligi
boshqaruvi qaroriga asosan ajratib berish kayd etilgan. Vaxolanki, O`zbekiston
Respublikasining Yer kodeksida yer uchastkalari faqat ularning egalari
tomonidan berilishi va bunda yerga egalik huquqi bo`lmagan shaxslarning
huquqlari cheklanganligi ko`rsatib o`tilgan. Shirkat xo`jaligi yerdan
foydalanuvchi sifatida uni boshqa xo`jalik yurituvchilariga berishda yuridik
huquqqa ega emasdirlar. Chunki yer kodeksining 49-moddasida “qishloq xo`jaligi
kooperativi (shirkat xo`jaligi) kooperativ (shirkat)ning ishlab chiqarish
faoliyatida, asosan oila (jamoa) pudrati asosida shaxsan ishtirok etuvchi mulkiy
pay egalari bo`lgan a`zolarini birlashtiradi” deb belgilangani holda 51 -moddasida
“... yer uchastkalari, qoida tarikasida, …. oila pudrati shartnomasi shartlari
asosida beriladi” deb aytilishi bilan birga shu moddaning o`zida “Pudrat
shartnomasi asosida olingan yer uchastkalarini ijaraga yoki yordamchi pudratga
berish takiklanadi” deb shirkat xo`jaligini yerlarni ajratib berish imkoni qat`iy
cheklab qo`yilgan. Shundan kelib chiqib, qonunchilikda yerlarni fermer va
boshqa qishloq xo`jalik sub`ektlariga ajratish munosabatlarida aniqlik kiritish
maqsadida mutlaq vakolatini yer egasi maqomiga ega bo`lgan mahalliy hokimiyat
44](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_44.png)
![organi, tuman hokimligiga biriktirilishini maqsadga muvofiq deb hisoblaymiz.
Viloyatda yerdan foydalanish samaradorligi tashkiliy-huquqiy asoslarini
takomillashtirish, shuningdek, yerning meliorativ holatini yaxshilash, ekinlarni
parvarishlash jarayonidagi texnologik jarayonlarga to`liq amal qilish va qishloq
xo`jaligi sohasiga xos bo`lgan ob`ektiv omillar ta`sirini ilmiy asoslangan
tadbirlarni ishlab chiqish va joriy etish orqali kamaytirish choralarini ham ko`zda
tutadi.
Tuproqning unumdorligini muttasil tiklab borish Qashqadaryo viloyatida
uning hududiy xususiyatlaridan kelib chiqib, ayniqsa, dolzarb masalaga aylangan.
Tuproq unumdorligini tiklashda tizimli yondashuvni tashkil etish viloyat qishloq
xo`jaligida yerdan foydalanish samaradorligini oshiruvchi asosiy vazifalardan
biridir.
Viloyat yerlari tarkibida sho`rlangan va sho`rlanishga moyil yerlarning
ulushi ancha katta hisoblanadi. Bu esa ekinlar hosildorligining pasayishiga
to`g`ridan-to`g`ri ta`sir ko`rsatadi. Shu sababdan viloyat tuproq tarkibini muttasil
kuzatib boruvchi monitoring tizimini tashkil et ish maqsadga muvofiqdir. Yerning
monitoringi bilan shug`ullanuvchi tuzilma ko`rsatkichlariga ko`ra viloyatda
yerlarni sho`rlanishiga yo`l qo`yilmaslik va sho`rlanib ulgurgan yer
maydonlarning sho`rini yuvish tadbirlarini olib borish maqsadga muvofiq. Bu esa
ushbu jarayonning ta`sirchanligi, tezkorligi va samaradorligini oshirishga ijobiy
ta`sir ko`rsatadi.
Yuqorida aytilgan chora-tadbirlarning tashkil etil ishi ni markazlashtirish
ushbu yo`nalishga ajratilayotgan moliyaviy mablag`lardan unumli foydalanish
imkonini beradi. Chunki, meliorativ chora-tadbirlar juda katta mablag`larni talab
qilib, yaqin istiqbolda xo`jalik yurituvchilar uchun bunday xarajatlarni amalga
oshirish ularning iqtisodiy manfaatlariga zid kelishi mumkin.
Viloyat qishloq xo`jaligi ekinlari tarkibini optimallashtirish maqsadida
tuproq sifat tarkibi va hududiy joylashuvidan kelib chiqib ma`lum darajada
xo`jalik yurituvchilarning ixtisoslashuvi bo`yicha aniq tartiblarni ishlab chiqish
45](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_45.png)
![va belgilash maqsadga muvofiq. Jumladan, viloyat qishloq xo`jaligi yer va suv
resurslari boshqarmasi monitoringi xizmati Tadqiqotlari natijalari va tavsiyalariga
ko`ra ekin ekishda ixtisoslashuvning ilmiy asoslangan yo`nalishlarini belgilash
mintaqa yerlaridan samarali foydalanish darajasiga ijobiy ta`sir ko`rsatadi.
Shuningdek, ushbu jarayonda tashkil etilayotgan turli mulkchilik
shakllarida bo`lgan qishloq xo`jaligi ishlab chiqaruvchilarining ixtisoslashuv
yo`nalishlarini hisobga olish lozim.
Ushbu tashkiliy-iqtisodiy tadbirlarni amalga oshirish viloyat yerlaridan
foydalanish samaradorligining yuqori darajalarini ta`minlashga yunaltirilgan
bo`lib, o`z navbatida yerlarni meliorativ holatini yaxshilash va qo`shimcha
irrigatsiya-melioratsiya tadbirlarini tizimli joriy etishni ko`zda tutadi.
Yerning meliorativ holatini yaxshilash tadbirlari xar qanday qishloq
xo`jaligi korxonasi uchun tashkiliy jihatdan nihoyatda murakkab va katta
moliyaviy resurslarni talab qilishini hisobga olgan holda bu jarayonda
markazlashgan moliya resurslari va maxalliy byudjet imkoniyatlarining optimal
mutanosibligini ta`minlashga erishish lozim.
Ajratilayotgan mablag`lardan foydalanish samaradorligini oshirish
maqsadida ulardan maqsadli foydalanishni tashkil etish mexanizmini
takomillashtirish bugungi kunda viloyatda amalga oshirish lozim bo`lgan eng
muhim vazifalardan biridir. Jumladan, viloyatning cho`l zonalarida sug`orishning
yangi texnologik uslublarini joriy etish tuproqning sifatini muhofazalovchi
ahamiyat kasb etadi.
Mutaxassislarning hisob-kitoblariga ko`ra, tomchilab sug`orish
texnologiyasi sug`orishga ajratilayotgan suv resurslari hajmini 30-50 foizgacha
tejash bilan birga tuproq tarkibida shakllanayotgan sho`rlanish jarayonining
keskin sekinlashuviga yoki butunlay bartaraf etishga imkon beradi. Demak,
sug`orishni yangi texnologik uslublarini birinchi navbatda cho`l zonalarida
ommaviy ravishda joriy etishning viloyat bo`yicha dasturini ishlab chiqish, uning
moliyaviy manbalari, bosqichlari va nazorat qilish tadbirlarini kechiktirmasdan
46](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_46.png)
![qabul qilish lozim. Ushbu dastur bugungi kunda viloyatda ishlab chiqilgan
agrotexnik va meliorativ tadbirlar dasturining ajralmas va ustuvor yo`nalishi
sifatida qabul qilinishi uning ta`sirchanligi va samaradorligiga ijobiy ta`sir
ko`rsatadi.
Yuqorida ta`kidlaganimizdek, yerga egalik qilish va undan foydalanish
bo`yicha huquqiy va me`yoriy asoslar mavjud, ammo «Yer kodeksi» qabul
qilinib, shirkat, fermer va dehqon xo`jaliklariga yerlarni ijaraga berish muddati va
mexanizmi ishlab chiqilgan bo`lsa-da, bu mexanizm etarli darajada ishlamayapti.
Avvalo shuni ta`kidlash joizki, yerga ijara haqi to`lash va uzoq muddatga
ijaraga olingandan so`ng yerga bo`lgan egalik mexanizmi mukammal emas.
Yagona yer solig`i bilan ijara xaqi bir-biri-bilan aralashtirib yuborilgan. SHuni
hisobga olib, yerga ijara xaqi to`lash va yerning bahosini aniqlash mexanizmi,
shuningdek, ijaraga olingan yerni kredit olish uchun garovga qo`yish
mexanizmini ishlab chiqish lozim.
Bu ishlarni amalga oshirish dehqonlarda yerga bo`lgan egalik hissini
oshiradi va natijada yerdan foydalanuvchilar tuproq unumdorligini oshirish va
yerlarning meliorativ holatini yaxshilash uchun investitsiyalarni amalga
oshiradilar. Bugungi kunga qadar yerdan foydalanuvchilar tomonidan yerga
investitsiya qilish va bu jarayonni rag`batlantirish tizimi ishlab chiqilmagan.
Yerdan foydalanishning samaradorligini oshirish muammosi ishlab
chiqarish jarayonida ko`zda tutilgan tadbirlardan tashqari etishtirilgan mahsulotni
iste`molchilarga etkazib byerish tizimida ham tegishli o`zgarishlarni amalga
oshirish bilan chambarchas bog`liq. Jumladan, ekin turlarini tanlash va uning
hajmi, narxi va iste`molchilarga sotish jarayonida qishloq xo`jaligi
korxonalarining erkinligini oshirish qisqa muddatli istiqbolda katta samara berishi
jaxon tajribasida ko`plab sinalgan. Chunki ishlab chiqarish jarayonidagi
cheklovlar bir tomondan, ob`ektiv ravishda yerlardan foydalanishning
samaradorligini ifodalovchi ko`rsatkichlar qiymatining pasayishiga ta`sir
ko`rsatsa, ikkinchi tomondan, ishlab chiqarishda rag`batlantirish omilini
47](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_47.png)
![cheklaydi. Albatta, ushbu omil makroiqtisodiy darajadagi tadbirlarni amalga
oshirish bilan bog`liq bo`lib erkinlashtirish bosqichida o`z echimini topadi.
Mamlakat qishloq xo`jaligini jadal rivojlanish mazkur sohada mavjud
barcha yer resurslaridan oqilona foydalanishga chambarchas bog`liq, chunki yer
resurslari qishloq xo`jaligi ishlab chiqarish jarayonida asosiy ishlab chiqarish
vositasi sifatida tarmoq doirasida shakllanuvchi barcha iqtisodiy-ijtimoiy
munosabatlar xarakterini belgilab beradi va xal qiluvchi ahamiyat kasb etadi. SHu
sababli, yer resurslaridan foydalanish samaradorligini oshirish muammolari
aniqlash, ularning echimini top ish , ushbu yo`nalishdagi mavjud imkoniyatlar va
istiqbollarni belgilab ol ish bugungi kunning dolzarb vazifasidir.
Olib borilgan tadqiqotlar natijasiga ko`ra, Qashqadaryo viloyati yer
resurslaridan foydalanish samaradorligini oshirishda viloyat miqyosida qisqa va
o`rta muddatlarga mo`ljallangan chora-tadbirlar majmuasini ishlab chiqish va
amalga oshirish maqsadga muvofiqdir. Chora-tadbirlar majmuasini viloyat
miqyosida ishlab chiqish va joriy etish birinchidan, mazkur tadbirlarni
viloyatdagi barcha yer resurslaridan foydalanish samaradorligini oshirishga
markazlashgan tartibda ta`sirini ta`minlasa, ikkinchidan, yer resurslaridan
foydalanuvchi barcha qishloq xo`jaligi yurituvchilari uchun yagona qoidalarni
joriy etilishini ta`minlaydi.
Shuningdek, joriy etilishi ko`zda tutilgan chora-tadbirlar majmuasi
doirasida joylarda xususiyatlardan kelib chiqib maxalliy tadbirlarni ishlab chiqish
va joriy etish imkonini beradi. Demak, Tadqiqot ishi miz natijalaridan kelib
chiqib, viloyatdagi yer resurslaridan foydalanish samaradorligini oshirishning
quyidagi chora-tadbirlarini amalga oshirish maqsadga muvofiq deb hisoblaymiz:
- mulk egalarining ishlab chiqarish natijalariga egalik qilish huquqlari
o`rtasidagi bog`liqlikni kuchaytirish. Bunda rag`batlantirish tizimi ta`sirchanligini
oshirish imkoniyatlarini keng joriy qilish;
- ilg`or sug`orish texnologiyalarini joriy qilishning amaliy dasturlarni
ishlab chiqish va qo`llash;
48](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_48.png)
![- yerlarning meliorativ holatini yaxshilash orqali uning samaradorligini
oshirishni ta`minlash;
- agrotexnika tadbirlarini ilmiy asoslangan tavsiyalar bo`yicha olib borish
va uning nazoratini ta`minlash.
Yuqorida viloyatda yer resurslaridan foydalanish samaradorligini
oshirishga qaratilgan sanab o`tilgan chora-tadbirlarga tuxtalib o`tsak.
Mulk egalarini ishlab chiqarish natijalariga egalik qilish huquqlari
o`rtasidagi bog`liqlikni kuchaytirish vazifasining taxlil etilayotgan muammoning
echimiga ta`sir kulami juda keng bo`lib, yerdan foydalanish samaradorligini
oshirishda muhim ahamiyat kasb etadi. O`z navbatida, ishlab chiqarish
natijalariga egalik qilish huquqlari o`rtasidagi bog`liqlikni ta`minlash vazifasi
ham turli yo`nalishlarda amalga oshirilishi ko`zda tutiladi:
- yer huquqlarini izchil kafolatlash;
- xo`jalik yuritiishning yangi, samarali shakllarini izchil joriy etish;
- qishloq xo`jalik mahsulotlari ishlab chiqarish, sotib olish va narxlar
siyosatida erkinliklarni ta`minlash;
- ra q obat muxitini ta`minlash.
3.2 Viloyat yer resurslaridan samarali foydalanishning hududiy xususiyatlari
Viloyatda qishloq xo`jaligi sub`ektlari yer mulklarini izchil kafolatlanishi,
eng avvalo, joylarda mahalliy hokimiyat organlari va bugungi kunda egalik
qilayotgan yer resurslari hajmi bo`yicha katta salohiyatga ega bo`lgan shirkat
xo`jaliklarini o`zboshimchalik bilan yerlarni qaytarib olishlariga barham berish
lozim. Buning uchun yer resurslarini undan foydalanuvchilardan faqatgina sud
xukmi bo`yicha qaytarib olinishi va bundan boshqa xollarda yer so`zsiz va tulik
xo`jalik ixtiyorida bo`lishini viloyat miqyosida bajarilishini ta`minlash lozim.
Mazkur masalaning yana bir echimlaridan biri xo`jalik yurituvchilarning yuridik
savodxonligini oshirishga qaratilgan qisqa muddatli va dolzarb hisoblangan
mulkiy munosabatlar bo`yicha o`quv kurslarini tashkil etishdir. Bu esa, mulk
49](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_49.png)
![egalarini mavjud qonunchilikda kafolatlangan huquqlarini sud tizimi orqali izchil
himoya qilish imkonini oshirishga xizmat qiladi.
Qashqadaryo viloyati qishloq xo`jaligida xo`jalik yurituvchilar tarkibining
tahlili shuni ko`rsatdiki, bugungi kunda viloyatda nisbatan yuqori samarali
hisoblangan dehqon va fermer xo`jaliklarining viloyat yer resurslaridagi ulushi
past darajadadir. Ayniqsa, o`rta tovar ishlab chiqaruvchi hisoblangan fermer
xo`jaliklarining viloyat yer fondidagi ulushi ancha past bo`lib, atigi 8,2 foizni
tashkil etadi. Vaholanki, fermer xo`jaliklari bozor munosabatlariga moslashuvi va
samaradorlikni ta`minlashi jihatidan shirkat va dehqon xo`jaliklaridan ancha
ustundir.
Shu sababdan, bugungi kunda viloyatda birinchi navbatda fermer
xo`jaliklari tizimini qo`llab-quvvatlash, yangi xo`jaliklarni tashkil etishning
ta shk iliy-iqtisodiy tomondan kuchli rag`batlantirish sohada yerdan foydalanish
samaradorligiga sezilarli ijobiy ta`sir ko`rsatadi.
Shuni alohida ta`kidlash lozimki, «2004-2006 yillarda fermer xo`jaliklarini
rivojlantirish kontseptsiyasi to`g`risida»gi O`zbekiston Respublikasi
Prezidentining Farmonida bu masalaga alohida e`tibor qaratildi. Jumladan, ushbu
farmonning 1-bandida shunday ta`kidlanadi:
«Yaqin yillarda fermer xo`jaliklari barqaror rivojlanishini ta`minlashning
asosiy yo`nalishlari etib quyidagilar belgilansin:
- fermer xo`jaliklarining to`liq iqtisodiy va moliyaviy mustaqilligini
ta`minlaydigan va fermer xo`jaliklariga uzoq muddatli ijaraga berilgan qishloq
xo`jaligi yer resurslaridan maqsadli, oqilona va samarali foydalanishni
rag`batlantiradigan huquqiy shart-sharoitlar va kafolatlarni yaratish;
- qishloq xo`jaligi mahsuloti ishlab chiqarishni moliyala shn ing bozor
tamoyillariga javob beradigan hamda moliyalashning uslub va shakllarini
tanlashda, moliyaviy mablag`lardan foydalanishda fermer xo`jaliklarining
mustaqilligini, barcha xarajatlarni qishloq xo`jaligi mahsulotini sotishdan
tushadigan o`z daromadlari hisobiga koplashni ta`minlaydigan ishonchli tizimini
50](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_50.png)
![shakllantirish
- bozor sharoitida biznesni boshqarish ko`nikmalariga ega bo`lgan fermer
xo`jaliklari raxbarlari va mutaxassislarini tayyorlash tizimini yaratish;
- qishloqda fermer xo`jaliklarining extiyojlariga qarab barcha zarur
xizmatlarni ko`rsata oladigan zamonaviy ishlab chiqarish va bozor
infratuzilmasini jadal rivojlantirish» 11
.
Ko`rinib turibdiki, fermer xo`jaliklarida yer resurslaridan foydalanish
samaradorligini oshirishning huquqiy asoslarini mustahkamlash borasida
respublikamizda ijobiy chora-tadbirlar amalga oshirilmoqda.
Shu munosabat bilan Qashqadaryo viloyati miqyosida mahalliy fondlar
mablag`lari hisobiga tumanlar talablaridan kelib chiqib qishloq xo`jaligi
konsalting korxonalari tizimini yaratish va ularni asosiy vazifasi etib yangi tashkil
etilgan fermer va boshqa samarali xo`jalik yurituvchilarga xar tomonlama
xizmatlar ko`rsatish, deb qat`iy belgilash lozim. O`z navbatida, mazkur
korxonalar xizmatlarining avans yo`li bilan yoki imtiyozli shartlarda fondlar
hisobidan ta`minlanishi viloyat miqyosida sezilarli samara beradi.
Bugungi kunda qishloq xo`jaligi mahsulotlarini kontraktatsiya asosida sotib
olinishi va narxlar siyosatida ham mulk va unga egalik qilish huquqi o`rtasidagi
bog`liqlikni kuchaytirishga sezilarli ijobiy ta`siri kuzatilmayapti. Masalan,
mavjud tartibga ko`ra, qishloq xo`jaligi sub`ekti rejada belgilangan ma`lum
ulushdagi mahsulotni davlat xarid narxlarida va ortiqchasini erkin narxlarda
sotishi ko`zda tutilgan. Ammo, joylardagi mahalliy xukumat vakillari mahsulot
topshirish ko`rsatkichlarini o`z manfaatlari yulida oshirib ko`rsatish maqsadida
xo`jalik ixtiyoridagi mahsulotlarni ham olib kuyish xollari uchraydi.
Ko`pgina hollarda erkin sotishga muljadlangan mahsulotlar narxi ham
davlat xarid narxlari darajasida yoki sezilarsiz yuqori narxlarda sotib olinmokda.
Bu esa qishloq xo`jalik korxonasining rag`batini so`ndiribgina kolmay, uzoq
istiqbolda yer resurslaridan samarali foydalanishiga salbiy ta`sir ko`rsatadi. SHu
11 Қишлоқ хужалигида иқтисодий ислохотларни чуқурлаштириш асослари. Т.:Фан, 2003. - 12-бет.
51](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_51.png)
![bois, viloyat miqyosida korxona ixtiyorida rejadan tashkari mahsulotlarni
majburiy sotib olishga chek qo`yish bugungi kunda amalga oshirilishi lozim
bo`lgan asosiy vazifalardan biridir.
Ikkinchidan, rejadan tashkari mahsulotlarning erkin sotili shi ni ta`minlash
bilan birga uning narxini hudud bozorlarida talab va taklif ta`siri ostida
shakllangan narxlar darajasiga bog`liqligini kat`iy ta`minlash lozim.
Monopolistik faoliyatga qarshi va antimonpol siyosat qo`mitasining joylardagi
bulimlari buning ustidan qat`iy nazorat o`rnatishlari lozim.
Mazkur chora-tadbirlar tabiiy ravishda viloyatda raqobat muhitini
kuchaytirib qishloq xo`jaligi ishlab chiqaruvchilarida teng huquqlilik, adolat
hissiyotlari va mulkka egalik huquqlarini kuchaytirib viloyatda yer resurslaridan
foydalanish jarayonlariga ijobiy o`zgarishlar olib kiradi.
Taklif etilayotgan chora-tadbirlarning ikkinchi guruhi - ilg`or sug`orish
usullarini joriy qilish bo`yicha amaliy dasturlarni ishlab chiqish va qo`llash
bugungi kunda viloyat hududiy xususiyatidan kelib chiqib o`z echimini
kutayotgan dolzarb masalalardan biri hisoblanadi.
Ma`lumki, viloyat qishloq xo`jaligi yerlarining aksariyat qismi sug`orishga
mo`ljallangan bo`lib, ular asosan an`anaviy sug`orish usullaridan foydalanib
sug`oriladi. Vaholanki, mutaxassilarning hisob- kitoblariga ko`ra, sug`orishning
ilgor usullarining joriy qilin ishi suv resurslarini 50-70 foizgacha tejash imkonini
beradi. Yangi sug`orish usullaridan, ayniqsa, tomchilab sug`orishdan
mamlakatimiz va shu jumladan, viloyatda tajriba tariqasida qo`llanilganligi uning
katta samara berishini ko`rsatdi. Hisob-kitoblarga ko`ra tomchilab sug`orish
dastlab katta moliyaviy xarajatlarni talab qilsada, keyingi joriy xarajatlar nisbatan
past bo`ladi. Shu bilan birga tomchilab sug`orish natijasida erishilgan samara
ulkan iqtisodiy, tabiiy va ekologik ahamiyatiga ega.
Yangi sug`orish usullarining viloyatda keng joriy etili shi katta tashkiliy va
moliyaviy xarajatlarni talab qilishi bilan birga qisqa muddatlarda xo`jalik
yurituvchilarning moliyaviy ko`rsatkichlariga salbiy ta`sir qilishini ham hisobga
52](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_52.png)
![olish lozim. Buning uchun yangi sug`orish usullarini joriy etuvchi sub`ektlar
faoliyatini rag`batlantirishni turli usullaridan foydalanish maqsadga muvofiq.
Ular jumlasiga yangi sug`orish texnologiyalari importini viloyat miqyosida
markazlashgan holda tashkil etish, uskunalarni lizing shartlarida olishga
ko`maklashish, imtiyozli kreditlar ajratish, avans to`lovlarini yoki uskuna narxlari
bo`yicha garov kafolatlarini viloyat miqyosida berish kabi tadbirlarni kiritish
mumkin.
Shuningdek, yangi sug`orish uskunalaridan foydalanuvchi mutaxassislarni
maqsadli tayyorlash xarajatlarini viloyat miqyosida tayyorlov kurslari tashkil
etish orqali koplash ham maqsadga muvofiq bo`ladi.
Albatta, yangi sug`orish usullarini keng kulamda viloyat miqyosida tashkil
etishda taklif etilayotgan chora-tadbirlarda ko`zda tutilgan ko`mak va
rag`batlantirishlarning o`zi etarli bo`la olmaydi. SHuning uchun, viloyatda yangi
sug`orish usullarini joriy etishni moliyalashtirishga ixtisoslashgan maqsadli
fondni tuzish maqsadga muvofiq bo`lib, uning resurslarini tejalgan suv resurslari
hisobiga keladigan mablag`lar, viloyatda mavjud barcha korxonalarning ixtiyoriy
to`lovlari va sug`orish ishlarini yaxshilashga ajratilayotgan markazlashgan
moliyaviy resurslardan tashkil topi shi ni belgilab kuyish lozim.
O`z navbatida yangi sug`orish texnologiyalarini izchil joriy qilgan
xo`jaliklar uchun to`lov imtiyozlarining joriy etilishi, rejadan ortik mahsulotlarni
yuqori narxlarda sotib olish orqali ushbu resurslarni maqsadli ravishda kreditlarni
koplashga yunaltirish ham maqsadga muvofiq bo`ladi.
Ma`lumki, viloyat yerlarining hududiy o`ziga xosligi ham mavjud. SHu
sababli yangi sug`orish usullarini joriy etishga mo`ljallangan viloyat dasturida
mintaqaviy xususiyatlar ham hisobga olinishi lozim.
Viloyatda yangi sug`orish usullarining keng joriy qilinishi o`z navbatida
yerdan foydalanish samaradorligini oshirishda ko`zda tutilgan uchinchi guruh
chora-tadbirlari - yerlarning meliorativ holatini yaxshilash vazifasini amalga
oshirishda ijobiy shart-sharoitlarni yaratib beradi.
53](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_53.png)
![Tadqiqot natijalari shuni ko`rsatdiki, viloyat yerlarining meliorativ holati
asosan qoniqarli bo`lsa-da, lekin meliorativ ahvoli buzilgan yerlar hududiy
jihatdan notekis taqsimlangan.
Meliorativ ahvoli yomon yerlar asosan viloyatning cho`l zonalarida katta
ulushga ega bo`lib, qolgan hududlarda kam ulushni tashkil qiladi. Shundan kelib
chiqib, viloyat yerlari meliorativ holatini yaxshilash bo`yicha maxsus dasturlarini
ishlab chiqishda mintaqa yerlariga tabaqalashtirilgan uslubda yondashish
maqsadga muvofiq bo`ladi.
Viloyatda yerlarning meliorativ axvolini kuzatib boruvchi, uning
monitoringini o`tkazuvchi bo`linmaning tashkil etilishi va tumanlarda ularning
tayanch punktlarini joylashtirish bu borada operativ ma`lumotlarni to`plash bilan
birga yerlar holati dinamikasini kuzatish, undagi tendentsiyalarni aniqlash va
istiqbollarini belgilash imkonini beradi.
Viloyat monitoring bo`linmasi ma`lumotlari asosida meliorativ chora-
tadbirlarining xar bir tuman xususiyatini hisobga olgan holda quyidagi
yo`nalishlarda ta shk il etilishi ko`zda tutiladi:
- yerlarni sug`orishni tashkil etish bilan bog`liq tadbirlar;
- yerlarning sho`rini yuvish tadbirlari;
- tuproqning sifat tarkibini tiklash va yaxshilash tadbirlari;
- yerlarni shamol va suv eroziyalaridan muhofazalashga mo`ljallangan
ixotalash va boshqa tadbirlar.
Yuqorida aytib o`tilganidek, viloyatda yerlarni sug`orish borasida juda
katta imkoniyatlar mavjud bo`lib, o`z navbatida bu viloyat qishloq xo`jaligi
yerlaridan foydalanish samaradorligini oshirish istiqbollari yuqori ekanligidan
dalolat beradi. Chunki, suv tanqisligi natijasida yerdan foydalanish samaradorligi
nafaqat pasayadi, balki tuproq tarkibida muntazam kechayotgan salbiy jarayonlar
ham tezlashadi.
O`z navbatida sug`orishda yo`l qo`yilgan suvning ortiqcha sarfi ham tuproq
tarkibida sho`rlanish darajasini ortib ketishiga olib keladi. Demak, monitoring
54](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_54.png)
![bo`linmasiga nafaqat yerlarni meliorativ holatini kuzatib borish, balki to`plangan
ma`lumotlarni tahlil qilish, istiqboldagi rivojlanish maqsadlaridan kelib chiqib xar
bir tuman doirasida sug`orishning ilmiy asoslangan me`yorlarini ishlab chiqish,
kerakli xollarda unga tezkor o`zgartirishlar kiritish vazifalari ham yuklatilishi
lozim.
Monitoring bulinmasi ko`rsatmalari xar bir qishloq xo`jaligi yurituvchilari
tomonidan amalga oshirilishi jarayonini ham nazoratga ol ish maqsadga
muvofiqdir. Chunki, bozor iqtisodiyoti sharoitida xo`jaliklar, ayniqsa, qisqa
muddatli ijara sharoitida ishlovchi sub`ektlar yerlarning meliorativ holati bilan
bog`liq har qanday qo`shimcha xarajatlarni amalga oshirishdan manfaat
ko`rmaydi.
Sho`r yuvish tadbirlari asosan mavsumiy bo`lgani holda ushbu jarayonni
tulik va o`z navbatida amalga oshirishni yuqorida keltirilgan sabalarga ko`ra
qat`iy nazoratga olish maqsadga muvofiqdir. Bu esa sho`r yuvish tadbirlarini
to`liq amalga oshirishni barcha xo`jaliklarda tashkil etishni ta`minlab, viloyat
yerlari tuproq tarkibini muttassil ya xsh ilan ishi ni ta`minlash bilan birga yerdan
foydalanish samaradorligi istiqbollarining ijobiy o`zgarishini ta`minlaydi.
Viloyatda shamol va suv eroziyasiga moyil yerlar xaritasi mavjud bo`lib,
shunga binoan ixotalash tadbirlarini uzoq istiqbolga mo`ljallangan dasturlarini
ishlab chiqib uni qat`iy bajarilishini nazorat ostiga olish lozim. Negaki, viloyatda
bugungi kunda ixotalash tadbirlari deyarli amalga oshirilmay qo`yilgan yoki
ayrim xo`jaliklar miqyosidagina bajarilishi o`zining cheklangan ko`lamiga ko`ra
ko`zda tutilgan samarasini bermayapti. Shundan kelib chiqib, ixotalash
tadbirlarining kompleks ravishda tashkil etilishi lozim ekanligini va uni uzoq
istiqbollarni ko`zda tutib amalga oshirish lozimligini dasturda kat`iy belgilab
qo`yish shart.
Keyingi yillarda viloyatda joriy ishlab chiqarish rejalarini bajarishga asosiy
e`tiborni karatish natijasida amalga oshirilayotgan agrotexnika tadbirlari sifati
birmuncha pasaydi. Masalan, shirkat xo`jaligi belgilangan rejani bajarish
55](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_55.png)
![maqsadida yerlarni almashlab ekish tizimiga amal kilmaydilar, sifatsiz yoki yer
sifatini yo`qotish evaziga rejani bajarish xollari uchraydi. Ko`pgina xollarda
agrotexnik tadbirlar ko`zda tutilgan muddatlardan ancha kechiktirilib o`tkaziladi.
Bunda sub`ektiv omillarning ham ta`siri yuqori bo`lib, ular ekinlarning
rivojlanish jarayonlariga salbiy ta`sirni kuchaytiradi. Bu esa o`z-o`zidan yerdan
foydalanish samaradorligining pasayishiga olib keladi.
Bugungi kunda xal etilishi lozim bo`lgan eng muhim masalalardan biri
qishloq xo`jaligi ekinlari tarkibini takomillashtirishdan iborat. Taxlillar shuni
ko`rsatadiki, Qashqadaryo viloyatining ko`pchilik tumanlari va xo`jaliklarida 80-
85 foiz sug`oriladigan ekin maydonlarida galla va paxta ekilmokda, ammo galla
va paxtaning almashlab eqilishi tuproq unumdorligini saqlab qolish imkoniyatini
bermayapti. Bundan tashkari, ball-boniteti past bo`lgan maydonlarda ham faqat
paxta va gallaning joylashtirilishi nafaqat yer maydonlarining, balki boshqa
resurslar - suv, o`g`it, yonilgi moylash materiallaridan foydalanish
samaradorligining ham past bo`lishiga olib kelmoqda.
Joylarda beda, dukkakli va moyli ekinlar ekish bilan tuproq unumdorligini
oshirishga mutlako e`tibor berilmayapti. Xo`jalik raxbarlari va fermerlarning esa
bu sohadagi huquqlari cheklab kuyilgan.
Shuni hisobga olib, Qashqadaryo viloyatida sug`oriladigan yerlarda
etishtirilayotgan asosiy qishloq xo`jaligi ekinlari hosildorligini va yerdan
foydalanish samaradorligini oshirish uchun quyidagi chora- tadbirlarni amalga
oshirish maqsadga muvofiq:
- qishloq xo`jaligida keyingi yillarda deyarli izdan chiqib ketgan ilmiy
asoslangan almashlab ekish tizimini joriy qilish;
- mavjud sug`oriladigan yerlarning meliorativ holatini yaxshilash bo`yicha
keskin chora-tadbirlarni amalga oshirish lozim. Buning uchun mavjud kollektor,
drenaj va zovurlarni sifatli tozalash hamda qayta ta`mirlash ishlarini zudlik bilan
amalga oshirish kerak;
- so`nggi yillarda sug`oriladigan yerlarning katta qismida paxta va galla
56](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_56.png)
![ekinlaridan past hosil olinayotganligini hisobga olib, viloyat hududlari bo`yicha,
ularning tabiiy-iqlim, tuproq va suv sharoitlarini hisobga olgan holda qishloq
xo`jaligi ekinlarini joylashtirish masalalarini qayta ko`rib chiqish lozim. Bunda
ball-boniteti 40 balldan past bo`lgan yerlarda paxta va boshoqli don ekinlaridan
past hosil olinayotganligini inobatga olib, ushbu ekinlarni ball-boniteti 40 balldan
yuqori bo`lgan yerlarga ekish maqsadga muvofiq. Tuproq unumdorligi 40 balldan
past, sho`rlanish darajasi yuqori yerlarda urug`lik beda, kungaboqar, oq jo`xori,
yeryongoq, shirin miya va sholi ekinlarini ekish samarali hisoblanadi.
Yuqorida sanab o`tilgan salbiy holatlarning oldini olish maqsadida
viloyatda agrotexnika tadbirlarini hududiy xususiyatlarni hisobga olgan holda
ilmiy asoslangan tavsiyalarini ishlab chiqishni tegishli vakolatlarga ega bo`lgan
yagona markazga yuklash maqsadga muvofiq bo`ladi. Bizning fikrimizcha,
mazkur tarkibiy tuzilma sifatida viloyat qishloq va suv xo`jaligi boshqarmasi
qoshidagi viloyat yerlarining monitoringi bo`limi va uning joylardagi vakillariga
topshirilishi jarayonni oqilona tashkil etish imkonini beradi.
Ushbu bo`linma o`z ilmiy saloxiyati va jalb etilgan mutaxassislar
ko`magida har bir tuman xususiyatini hisobga olgan holda agrotexnika
tadbirlarining ilmiy asoslangan va to`liq jarayonlarini ishlab chiqish imkoniga ega
bo`ladi. Natijada ushbu tavsiyalarni joylarda joriy etishning kat`iy tartibda tashkil
etilishi bilan birga maxalliy xususiyatlar ko`zda tutilib jarayonning samarasini
oshiradi.
Viloyatda agrotexnika tadbirlarini tashkil etishda ayniqsa almashlab ekish
va barcha tadbirlarni belgilangan muddatlarda amalga oshirilishini ta`minlash
dolzarb ahamiyat kasb etadi, chunki agrotexnika tadbirlarining biror-bir
bo`g`inida belgilangan muddat va ketma-ketlikning buzil ishi butun qishloq
xo`jaligi ishlab chiqarish jarayoniga salbiy ta`sir ko`rsatib, yerdan foydalanish
samaradorligining sezilarli darajada pasayishiga sabab bo`ladi. Masalan, paxta
terimini muddatidan kech tugallanishi kuzgi shudgorni yoki kuzgi g`allani tabiiy
shart-shaoitlar asosida ilmiy asoslab belgilangan muddatlarda orqaga surilishiga
57](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_57.png)
![olib keladi. Sho`r yuvish ishlari, yerga urug` qadash tadbirlarining kechigishi esa
tuproq sifatining buzilishiga yoki ekinlarning rivojlanishda orqada qolishiga
sabab bo`ladi. Demak, agrotexnika tadbirlarini ilmiy asoslangan tavsiyalarini
nafaqat ishlab chiqish, balki ularni amalga oshirish jarayonlarini ham qat`iy
nazorat ostiga olish lozim. Bu esa viloyatda yer resurslaridan foydalanish
samaradorligini oshirishning asosiy shart-sharoitlarini ta`minlab beruvchi omil
bo`ladi.
58](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_58.png)
![XULOSA VA TAKLIFLAR
Iqtisodiyotni erkinlashtirish sharoitida viloyat yer resurslaridan foydalanish
tuzilmasini tahlil qilish asosida yer resurslaridan qishloq xo‘jaligining barcha
tarmoqlarida foydalanish samaradorligini oshirishning geografik jihatlari bo‘yicha
qilingan magistrlik dissertatsiya ishidan quyidagi xulosa va takliflar ishlab chiqish
imkonini berdi.
1. Islohotlar yillarida Qashqadaryo viloyati yer fondining taqsimlanishida
yuz bergan o‘zgarishlarni tahlil qilish natijalari quyidagi xulosalarga kelish
imkoniyatini beradi.
- Qashqadaryo viloyatining yer fondi 97,6 % idan asosiy ishlab chiqarish
fondlari sifatida foydalaniladi. Boshqacha qilib aytganda, viloyatda mavjud
yerlarning asosiy qismi qishloq xo‘jalik va o‘rmon xo‘jaligi yerlari hisoblanadi.
Bu viloyat qishloq xo‘jalik salohiyatining yuqoriligidan va geografik jihatdan
joylashuvining o‘ziga xosligidan dalolat beradi;
- mustaqillik yillarida viloyat yer fondining umumiy hajmi sezilarli
darajada o‘zgarmagan bo‘lsada, uning tarkibida bir muncha o‘zgarishlar yuz
berdi. 1990 – 2016 yillarda qishloq xo‘jaligi yerlarining umumiy hajmi 22,9 ming
gektarga yoki 0,9 foizga qisqardi. Bu qisqarish o‘rmon xo‘jaligi, aholi punktlari,
sanoat, tarnsport, mudofaa va boshqa maqsadlarga belgilangan yerlarning ham
mutloq, ham nisbiy miqdorda o‘sganligi bilan ham bog‘liq. Xususan, mazkur davr
mobaynida o‘rmon xo‘jaligi yerlari 18,1 ming gektarga yoki 7,0 % ga, aholi
punktlari yerlari 8,7 ming gektarga yoki 33,3 % ga o‘sdi;
- qishloq xo‘jaligi yerlarining hajmi yer maydonidagi ulushi tumanlar
bo‘yicha bir – biridan sezilarli darajada farq qiladi (Qarshi shahrida 17,1 foizdan,
Mirishkor va Muborak tumanlarida 98,6 % gacha). Bunday tafovutning
mavjudligi ma’muriy – hududiy birliklarning urbanizatsiyalashganlik va o‘rmon
xo‘jaligi yerlari bilan ta’minlanganlik darajasi bilan bog‘liq;
59](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_59.png)
![- Qashqadaryo viloyati qishloq xo‘jalik yerlari tarkibini tahlil qilish
natijalari shuni ko‘rsatadiki, uning qismi yaylov va pichanzorlar hissasiga to‘g‘ri
keladi. Mazkur turdagi yerlarning jami qishloq xo‘jaligi yerlaridagi salmog‘i 1990
yilda 68,6 foizni tashkil qilgan bo‘lsa, 2016 yilga kelib bu ko‘rsatkich 67,4 foizga
teng bo‘ldi. Viloyat qishloq xo‘jaligida haydaladigan yerlar o‘ziga xos muhim
ahamiyatga ega bo‘lib, uning hajmi qishloq xo‘jaligi yerlaridagi ulushi 30 % ni
tashkil qiladi. Haydaladigan yerlarning 1990 yilda 62 foizi, 2016 yilda esa 62,4
sug‘oriladigan yerlar hisobiga to‘g‘ri keldi;
- sug‘oriladigan yerlarning haydaladigan yerlar hajmidagi salmog‘i viloyat
tumanlari bo‘yicha bir – biridan farq qilib, bu eng avvalo, tumanlarning o‘ziga
xos geografik, tabiiy iqlim sharoitlariga bog‘liq. Xususan, Mirishkor, Nishon,
Kasbi kabi tumanlarda sug‘oriladigan yerlarning jami haydaladigan yerlardagi
ulushi 100 foizni tashkil qilsa, Dehqonobod, Chiroqchi, Qamashi, Yakkabog‘ kabi
tumanlarda haydaladigan yerlarning asosiy qismini lalmi yerlar tashkil etadi;
- islohotlar yillarida viloyat qishloq xo‘jaligida ishlab chiqarishni tashkil
etishning yangicha shakllari paydo bo‘ldi va qishloqda mulkdorlar sinfi shakllana
boshladi. Buning natijasida yerdan foydalanuvchilarning tarkibi tubdan o‘zgardi.
Xususan, so‘nggi uch yil davomida jamoa va shirkat xo‘jaliklarida biriktirilgan
yerlar hajmi 96,7 % ga, shu jumladan, sug‘oriladigan yerlar hajmi 98,7 % ga
qisqargan bo‘lsa, fermer va dehqon xo‘jaliklari tasarrufidagi yerlar hajmi o‘sish
tendensiyasiga ega bo‘ldi. .
2. Qashqadaryo viloyati tumanlarida yerlarni ajratish bo‘yicha tahlil qilish
natijalari shuni ko‘rsatadiki, sug‘oriladigan yerlar bo‘yicha eng yuqori ball
boniteti Shaxrisabz (72 ball) tumanida kuzatiladi. Ball bonitetiga sug‘oriladigan
yerlarning sho‘rlanish darajasi, yer osti suvlarining joylashishi kabi omillar ta’sir
ko‘rsatadi. Ushbu omillarning salbiy ta’siri kam bo‘lgan Yakkabog‘ (64,2 ball),
Kasbi (64 ball) va Kitob (61,8 ball) tumanlarida ham viloyat o‘rtacha
ko‘rsatkichidan yuqori natijaga erishilgan.
60](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_60.png)
![Ayni vaqtda Dehqonobod (41 ball), Muborak (41 ball), Nishon (46 ball),
Koson (49 ball), Mirishkor (51 ball) tumanlarida ball boniteti viloyat o‘rtacha
ko‘rsatkichidan ancha kata. Buning eng asosiy sababi shundan iboratki, ushbu
tumanlarda o‘rtacha, kuchli va juda kuchli sho‘rlangan yerlarning jami
sug‘oriladigan ekin maydonidagi ulushi nisbatan yuqori darajadadir.
3. Yerlarni sifat jihatdan tavsiflovchi ko‘rsatkichlardan biri uning
sho‘rlanish darajasi hisoblanadi. Qashqadaryo viloyatida 2016 yilda 197,7 ming
gektar sug‘oriladigan ekin maydoni bo‘lib, shundan 51,4 foizi sho‘rlanmagan, 33
foizi kuchsiz sho‘rlangan, 12,0 foizi o‘rta sho‘rlangan va 3,6 foizi kuchli
sho‘rlangan yerlarni tashkil etdi.
Tahlillar shuni ko‘rsatadiki, viloyat bo‘yicha sho‘rlanmagan yerlar miqdori
2016 yilda 1999 yilga nisbatan 61,6 ming gektarga yoki 19,4 foizga qisqargan.
Ayni vaqtda mazkur davr mobaynida kuchsiz sho‘rlangan yerlarning 54,9 ming
gektarga (yoki 50,3 foizga), o‘rta sho‘rlangan yerlarning 14,9 ming gektarga (yoki
33,3 % ga) ko‘payganligini ko‘rish mumkin. Ushbu ko‘rsatkichlar viloyat
miqyosida tuproq tuzilishi salbiy tomonga o‘zgarayotganligini ko‘rsatadi. Bu esa
viloyatda asosiy e’tiborni yerlarning sifatini yaxshilash bo‘yicha chora –
tadbirlarni amalga oshirishga qaratish lozimligini ko‘rsatdi.
4. Yerlarning sho‘rlanish darajasi tumanlar bo‘yicha bir – biridan farq
qiladi. Yuqori tuproq sifatiga ega bo‘lgan yerlarning asosiy qismi tog‘ va tog‘oldi
hududlarida joylashgan tumanlar – Shaxrisabz, Yakkabog‘, Kitob, Qamashi,
Dehqonobod tumanlariga to‘g‘ri keladi.
Mazkur tumanlarda sho‘rlanmagan yerlarning salmog‘i yuqori darajada
saqlanib qolmoqda yoki olib borilayotgan meliorativ yoki agrotexnika tadbirlari
ta’sirida yanada yaxshilanmoqda. Xususan, 1995 yilga nisbatan 2016 yilda
Shaxrisabz tumanida sho‘rlanmagan yerlarning samog‘i 93,3 foizdan 95,1
foizgacha, Chiroqchi tumanida 78,5 foizdan 85 foizgacha o‘sgan. O‘z navbatida
kuchsiz sho‘rlangan yerlar ulushi 1995 – 2016 yillarda mazkur tumanlarda
sezilarli darajada kamaydi.
61](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_61.png)
![Viloyatda ikkinchi guruh tumanlarida esa tuproq sifatini muttasil
yomonlashuvi oqibatida keyingi yillarda salbiy tendensiyalar yaqqol ko‘zga
tashlanadi. Ushbu tendensiyalar, eng avvalo yangi o‘zlashtirilgan va asosan paxta
yetishtirishga ixtisoslashgan Mirishkor, Muborak, va Nishon tumanlariga xosdir.
Islohotlar yillarida ushbu tumanning barchasida tuproq sifatining
yomonlashuvi jarayonlari kuchayganligining guvohi bo‘lamiz. Jumladan,
Bahoriston tumanida 1990 – 2016 yillar davomida kuchsiz va o‘rta sho‘rlangan
yerlar ulushi mos ravishda 4,4 foizdan 10,6 % gacha va 8,2 foizdan 11,5
foizgacha oshgan. Ushbu ko‘rsatkich Muborak tumanida 12,4 % dan 16,5 %
gacha va 19,6 % dan 19,7 % gacha, Mirishkor tumanida 23,8 foizdan 33,3 %
gacha va 5,9 % dan 11,4 % gacha, Nishon tumanida 17,4 % dan 36,0 % gacha va
9,4 % dan 15,8 % gacha o‘sgan.
Tuproq sifatining o‘zgarish tendensiyasiga qarab qolgan tumanlarni 3 –
guruhga birlashtirish mumkin. Mazkur guruhning asosiy xususiyati shundaki, bu
tumanlarda o‘rta va kuchli sho‘rlangan yerlar ulushi nisbatan yuqori bo‘lsada,
ularning barqaror darajada saqlanib turishi yoki sezilarsiz o‘sishi kuzatiladi.
5. Viloyatda yer resurslari sifatini yaxshilash va tiklash uchun, bizning
fikrimizcha, quyidagi chora – tadbirlarni amalga oshirish maqsadga muvofiq;
- almashlab ekish tizimini amalda keng joriy etish;
- urug‘chilik va seleksiya ishlarini tuproq sifatini tiklovchi va unga zarar
keltirmaydigan yo‘nalishlarga qaratish;
- ekinlarni optimal o‘g‘itlash va bunda ilmiy asoslangan, mintaqa
xususiyatlaridan kelib chiqib me’yorlarini ishlab chiqish va amaliyotga joriy
etish;
- ilg‘or irrigatsiya texnologiyalarini qo‘llash;
- ye rlarga ishlov berishning zamonaviy uslublariga e’tiborni qaratish;
- yopiq – yotiq drenajlar o‘tkazish va mavjud drenajlarni holatini nazorat
qilib borish ;
62](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_62.png)
![- yaxob suvlari berish, yer osti sizot suvlarini va sho‘rlanish darajasini
pasaytirish va hokazolar.
6. Viloyatda yerlardan foydalanish samaradorligiga sho‘rlanish darajasining
ta’sirini aniqlash maqsadida viloyatda faoliyat ko‘rsatayotgan ayrim fermer
xo‘jaliklari ning yerlari o‘rtacha sho‘rlanganlik darajasiga qarab, guruhlarga
ajratildi va ularning paxta yetishtirish bo‘yicha samaradorligini ifodalovchi
ko‘rsatkichlari o‘zaro taqqoslandi.
Tahlillar shuni ko‘rsatadiki, sho‘rlanish darajasi va yerdan foydalanish
samaradorligi o‘rtasida teskari mutanosiblik mavjud. Yerning sho‘rlanish darajasi
qanchalik past bo‘lsa, samaradorlik darajasi shunchalik yuqori, sho‘rlanish
darajasi qanchalik yuqori bo‘lsa, samaradorlik ko‘rsatkichlari shunchalik past
bo‘lishi kuzatiladi. Birinchi guruhga sho‘rlanish darajasi 0 – 25 foiz bo‘lgan
xo‘jaliklar kiritilib, bu xo‘jaliklar, Shaxrisabz, Kitob va Yakkabog‘ tumanlariga
tegishli xo‘jaliklardir. Ularning har bir gektaridan 24,5 sentner hosil olingan.
III – guruhga sho‘rlanish darajasi 50,1 – 75 % bo‘lgan xo‘jaliklar kiritilgan.
Bu xo‘jaliklar asosan sho‘rlanish darajasi yuqori bo‘lgan Muborak, Mirishkor va
Nishon tumanlarida faoliyat ko‘rsatayotgan xo‘jaliklardir. Bu xo‘jaliklarda ishlab
chiqarish samaradorligi ko‘rsatkichlari 1 – guruh xo‘jaliklariga nisbatan sezilarli
darajada past.
Dehqon xo‘jaliklari va viloyat o‘rtacha hosildorlik ko‘rsatkichi o‘rtasidagi
nisbatda dehqon xo‘jaliklarining ustunligi kuzatiladi. Xususan, 2016 yilda dehqon
xo‘jaliklarida hosildorlik darajasi viloyat o‘rtacha ko‘rsatkichidan, g‘alla bo‘yicha
47,5 % ga, kartoshka bo‘yicha 7 % ga, sabzavot bo‘yicha 13,0 % ga, poliz
bo‘yicha 44,7 % ga, meva bo‘yicha 57,6 % ga, uzum bo‘yicha 18,4 foizga yuqori
bo‘ldi.
7. Fermer xo‘jaliklarida yerdan foydalanish samaradorligi nisbatan pastligi
eng avvalo quyidagi omillar bilan izohlanadi:
- fermer xo‘jaliklariga ajratib berilgan yerlarning unumdorlik darajasi
nisbatan ancha past;
63](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_63.png)
![- fermer xo‘jaliklari ko‘p hollarda o‘zlariga ajratib berilgan yer
maydonlaridan mustaqil foydalana olmayaptilar;
- fermer xo‘jaliklarida agrotexnik va texnologik jarayonlarni o‘z vaqtida
amalga oshirish uchun texnika vositalari yetishmaydi. Tuman MTP larida mavjud
texnika vositalarining yetishmasligi sababli fermer xo‘jaliklariga vaqtida sifatli
xizmat ko‘rsatilmayapti. Bu o‘z navbatida fermer xo‘jaliklarining yerdan samarali
foydalanishlariga salbiy ta’sir ko‘rsatmoqda;
- fermer xo‘jaliklariga qonunda ko‘zda tutilgan miqdorda yer ajratib
berilmaslik holatlari kuzatiladi va hokazo.
Bizning fikrimizcha, fermer xo‘jaliklarida yerdan foydalanish
samaradorligini oshirish uchun quyidagi quyidagi chora – tadbirlarni amalga
oshirish maqsadga muvofiq:
- fermer xo‘jaliklarini faoliyatini muvofiqlashtiruvchi xizmat ko‘satish
sohalarini, tizimini bozor iqtisodiyoti talablariga moslashtirish;
- fermer xo‘jaliklariga ajratib berilayotgan yerlardan foydalanishda, ekinlar
tarkibini tanlashda qonunchilikda ko‘zda tutilgan erkinliklarni to‘liq ta’minlash;
- yerdan foydalanish samaradorligini oshirganligi va yerlarning meliorativ
va holatini yaxshilaganligidan fermer xo‘jaliklarining manfaatdorligini oshirish;
- fermer xo‘jaliklarini davlat tomonidan qo‘llab – quvvatlash tizimini
takomillashtirish;
- fermerlarni bilim va kasbiy mahoratini tayyorgarligini oshirish, ularni
tayyorlash va qayta tayyorlash tizimini yo‘lga qo‘yish va boshqalar.
Dehqon xo‘jaliklarida yerdan foydalanish samaradorligining boshqa
xo‘jalik yuritish shakllariga nisbatan yuqoriligi dehqon xo‘jaliklarining mulkka,
yerga va yetishtirilgan mahsulotga egalik hissi va ishochining ortib borishi va shu
asosda mehnatga bo‘lgan munosabatning o‘zgarishi bilan tushuntiriladi.
Dehqon xo‘jaliklarida yerdan foydalanish samaradorligining yuqori
bo‘lishiga quyidagi omillar ijobiy ta’sir ko‘rsatadi;
64](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_64.png)
![- dehqon xo‘jaliklari mustaqil tovar ishlab chiqaruvchi bozor subekti
sifatida faoliyat yuritish uchun mustahkam huquqiy asos yaratilgan;
- dehqon xo‘jaliklari to‘liq xususiy mulk asosida faoliyat yuritishi ularga
mustaqil ravishda barcha xavf – xatarlarni o‘z zimmasiga olgan holda bozorlarni
va ekin turlarini tanlash imkoniyatini beradi;
- dehqon xo‘jaliklariga yer maydonlarining meros qilib qoldirish huquqi
bilan umrbod egalik qilishga berilishi ularga yerlarning meliorativ holatini
yaxshilab berishga va tuproqlar unumdorligini oshirishga undaydi.
8. Bugungi kunda agrar sohada yer munosabatlarini tashkil etishda
tuzilayotgan shartnomalarda quyidagi kamchiliklar kuzatiladi:
- yerdan foydalanish bo‘yicha tuzilayotgan shartnomalarning aksariyatida
shartlar yagona me’yoriy holatlardan kelib chiqib belgilanadi. Vaholanki,
shartnoma shartlarini belgilashda muayyan yer holati, yerdan foydalanuvchilar,
mintaqa yoki yer tarkibi xususiyatlari natijasida defferensial yondashuv maqsadga
muvofiq;
- shartnoma shartlarida tomonlar javobgarligi aniq belgilanmasligi yerdan
foydalanish samaradorligini keskin pasayishiga olib kelmoqda. Shuningdek,
tomonlar javobgarligini amalga oshirish mexanizmi ham takomillashtirishni talab
qiladi.
9. Viloyat yer resurslaridan foydalanish samaradorligining oshirilishi
quyidagi chora – tadbirlarini amalga oshirish maqsadga muvofiq deb hisoblaymiz:
- mulk egalarining ishlab chiqarish natijasiga egalik qilish huquqlari
o‘rtasidagi bog‘liqlikni kuchaytirish. bunda rag‘batlantirish tizimining
ta’sirchanligini oshirish imkoniyatlarini keng joriy qilish;
- ilg‘or sug‘orish texnologiyalarini joriy qilishning amaliy dasturlarini
ishlab chiqish va qo‘llash;
- yerlarning meliorativ holatini yaxshilash orqali uning samaradorligini
oshirishni ta’minlash;
65](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_65.png)
![- agrotexnika tadbirlarini ilmiy asoslangan tavsiyalar bo‘yicha olib borish
va uning nazoratini ta’minlash.
66](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_66.png)
![FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR:
1. Ўзбекистон Республикасининг “Ер кодекси”. //Солиқ тўловчи
журнали. 1998. - №7-8. - Б.12.
2. Ўзбекистон Республикасининг “Ер кадастри тўғрисида”ги Қонуни
Ўзбекистон Республикаси Олий Мажлисининг ахборотномаси. - Т. -
1998.
3. Ўзбекистон Республикаси Қонуни “Қишлоқ ва сув хўжалигида
иқтисодий ислоҳотлар чуқурлаштирилганлиги муносабати билан
Ўзбекистон Республикасининг айрим қонун ҳужжатларига
ўзгартириш ва қўшимчалар кирит иш тўғрисида” Ўзбекистон
Республикаси Қонун ҳужжатлари тўплами. 2009 й., 52-сон, 17-54 б.
4. Ўзбекистон Республикаси Президентининг 2008 йил 19 мартдаги ПК-
817-сон “2008-2012 йилларда суғориладиган ерларнинг мелиоратив
ҳолатини яхшилаш Давлат дастури тўғрисида”ги Қарори. //Халқ сўзи
газетаси. 2008 йил 20 март.
5. Ўзбекистон Республикаси Вазирлар Махкамасининг 2003 йил 27
октябрдаги “Сув хўжалигини бошқаришни ташкил эт ишн и
такомиллаштириш тўғрисида”ги 320-сонли қарори.
6. Каримов И.А. Деҳқон тараққиёти - фаровонлик манбаи. - Т.:
Ўзбекистон, 1994.
7. Каримов И.А. Ўзбекистон XXI асрга интилмоқда. - Т.: Ўзбекистон,
1999.
8. Каримов И.А. Мамлакатни модернизация қилиш ва иқтисодиётимизни
барқарор ривожлантириш йўлида - Т.: “Ўзбекистон”, 2008. - 368 б.
9. Тўхлиев Н.Т., Таксанов А. Национальная экономическая модель
Узбекистана, - Т.: Ўқитувчи, 2000,- 368 с.
10. Тўхлиев Н.Т. Ўзбекистон иқтисодиёти. “Ўзбекистон Миллий
энциклопедияси”, 1998, - 268 б.
11. Хусанов Р.Х. Аграрная реформа: теория, практика, проблемы. Т.:
67](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_67.png)
![Узбекистан, 1994. - 72 с.
12. Вахобов X., Дусанова Ш. Хоразм во ҳ аси агроландшафтларини
ў рганиш ва ба ҳ олаш масалалари. //Ўзбекистан география жамияти
ахбороти, 20-жилд. Тошкент, 1998 - Б. 77-80.
13. Гвоздецкий Н.А. Самаркандская область. //Природные ресурсы и
условия Юго-западного Узбекистана. - Ташкент: Фан, 1965. - С. 337-
369.
14. Гвоздецкий Н.А. Основные проблемы физической географии: Учебн.
пособие для студентов ВУЗов. - Москва: Высшая школа, 1979. - 222 с.
15. Ер ресурслари атласи. Ўзбекистон Республикаси Ер ресурслари
геодезия, картография ва давлат кадастри давлат қўмитаси. - Тошкент,
2004.
16. Зокиров Ш.С. Ландшафтшунослик асослари. - Т о шкент: Университет,
1994.-92 6.
17. Зокиров Ш.С., Мўминов И.Т. Табиий географияда тизимли
ёндошишнинг мохияти ва мазмуни. //Ўзбекистон география жамияти
ахбороти, 21-жилд. - Тошкент, 2000. - Б. 29-30.
18. Исаченко А.Г. Ландшафтоведение и физико-географическое
районирование. - Москва: Высшая школа, 1991. - 366 с.
19. Камилов O . K . Мелиорация засоленных почв Узбекистана. - Ташкент:
Фан, 1985. - 21 с.
20. Комилов O . K . Тупроқ ш ў рланиши ва унга қ арши кураш. - Тошкент:
Ўзбекистан, 1973. - 20 б.
21. Мильков Ф.Н. Антропогенное ландшафтоведение, предмет изучения и
современное состояние // Вопросы географии - Москва, 1977, № 106. -
С. 11- 27.
22. Мухина Л.И. Принципы и методы технологической оценки
природных комплексов. - Москва: Наука, 1973. - 95 с.
68](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_68.png)
![23. Назаров И.Қ. Табиий географик районлаштиришнинг методологик
асослари ва амалиёт. //Табиий ва иктисодий районлаштиришнинг
долзарб муаммолари. - Тошкент, 2004. -Б. 15-18.
24. Нигматов А.Н. Геоэкологические аспекты заовраженности и
техногенной нарушенности земель Узбекистана. - Ташкент, 2005. -
240 с.
25. Равшанов А.Х. Зарафшон водийси адир ландшафтларига антропоген
таъсир ва уларни му ҳ офаза қ илиш. // Ў збекистоннинг геоэкологик
муаммолари. - Самар қ анд, 2004. - Б. 75-79.
26. Рахматуллаев А.Р. Зарафшон воҳ а ландшафтларидан де ҳқ ончиликда
фойдаланиш ва унинг экологик о қ ибатлари. //Суғориладиган буз
тупроқлар унумдорлигини ошириш ва унинг экологик муаммолари . -
Самарқанд, 2002. - Б. 61-62.
27. Рахматуллаев А.Р. Воҳ а ландшафтлари функционал бир бутун ва
динамик геотизимдир. // Ў збекистоннинг геоэкологик муаммолари. -
Самар қ анд, 2004. - Б. 23-27.
28. Рафиков А.А. Мелиоративные мероприятия как фактор охраны среды
и вопросы создания карты «Мелиорация орошаемых земель» //
Природные ресурсы и их картографирование. - Ташкент: Фан, 1976. -
С. 6-18.
29. Рафиков А.А. Оценка природно-мелиоративных условий земель
Южного Приаралья. - Ташкент: Фан, 1984. - 160 с.
30. Рўзиқулова О.Ш. Зарафшон воҳ а си тупроқ-мелиоратив картасини
тузиш услубларини такомиллаштириш й ў ллари. // Ў збекист о н
тупроқшунослар ва агрокимёгарларининг IV қ урилтойи материаллари.
- Тошкент: ТАИТДИ 2005.-Б. 163-165.
31. Рўзиқулова О.Ш. Зарафшон водийси геосистемалари тупроқларининг
суғориш таъсирида ў згариши. //ТошДТУ хабарлари. - Тошкент, 2006.
№3 - Б. 161-163.
69](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_69.png)
![32. Сабитова Н.И., Р ў зи қ улова О.Ш. Зарафшон дарё ҳа взаси
геосистемалари ва уларни тупроқ-мелиоратив хусусиятлари. Хал қ аро
илмий- амалиий конфренция материаллари. - Тошкент: Ў зМУ, 2006. -
Б. 82-83.
33. Сочава В.Б. Геотопология как раздел учения о геосистемах. - В кн.:
Топологические аспекты учения о геосистемах [Сб.ст.]. -
Новосибирск, «Наука» Сибирское отделение, 1974. -293 с.
34. Чембарисов Э., Бахритдинов Б. Тупроқ ва сувдаги тузлар. - Ташкент:
Фан, 1984-38 б.
35. Эгамбердиев А. Ў збекистонда картографиянинг шаклланиши, ҳ озирги
ҳ олати, муаммолари ва исти қ боллари. - Тошкент: Университет, 2001. -
25 б.
36. Ў збекист о н ер ресурслари атласи. - Ў збекист о н Ер ресурслари
геодезия, картография ва давлат кадастри давлат қў митаси. - Тошкент,
2003. -56 6.
37. Қўзиев Р . Д. ва бошқа. Суғориладиган ерлардан самарали фойдаланиш
б ў йича амалий таклифлар. - Тошкент, 2002. Ў збекист о н Республикаси
ер ресурслари давлат қў митаси. - 15 бет.
38. Қўзиев Р., Бобомуродов Ш.М. Зарафшон қ уйи о қ ими суғориладиган
тупроқлари ва уларнинг унумдорлигини ошириш й ў ллари. - Тошкент:
Фан, 2004.- 120 б.
39. Хасанов А.С., Шерфеддинов Л.З, Қа ххоров О.С. Суғориладиган
ерларнинг сув ва туз режими - Тошкент: Мехнат, 1986. - 61 б.
40. Хожиматов А.Н. Оазисные ландшафты пустынной зоны Узбекистана:
состояние, оценка и прогноз возможных изменений (на примере
агросистем низовьев Зарафшана и Амударьи). Автореф. дис. ... канд.
географ, наук. - Ташкент: 1996.-23 с.
70](/data/documents/7d9283a6-c3fe-4b2c-8e0a-68483bc34b0f/page_70.png)
QASHQADARYO VILOYATI YER RESURSLARIDAN SAMARALI FOYDALANISHNING HUDUDIY XUSUSIYATLARI MUNDARIJA: KIRISH ……………………………………………………………….……. 4 I-BOB. QASHQADARYO VILOYATI YER RESURSLARI VA UNDAN SAMARALI FOYDALANISH MUAMMOLARI 7 1.1. Qashqadaryo viloyati yer- resurslaridan foydalanishda tabiiy- iqtisodiy omillarning roli ............................................................. 7 1.2 Qashqadaryo viloyati yer resurslaridan foydalanish muammolari ................................................................................ 16 II-BOB. QASHQADARYO VILOYAT I YER RESURSLARINING HOZIRGI HOLATI VA YER SIFATIDAGI O`ZGARISHLAR…………………………………………….. 27 2.1. Viloyat yer fondi va uning taqsimlanishi … ............................... 27 2.2. Yer resurslarining sifat tavsifi va geo ekologik muammolari ................................................................................. 38 III-BOB. QASHQADARYO VILOYAT I YER RESURSLARIDAN SAMARALI FOYDALANISHNING HUDUDIY XUSUSIYATLARI VA SAMARADORLIGINI OSHIRISH MASALALARI ………………………………………………. 41 3.1. Yer resurslaridan oqilona foydalanish masalalari ...................... 41 3.2. Viloyat yer resurslaridan samarali foydalanishning hududiy xususiyatlari……………………………………………………. 50 XULOSA ……………………………………………… ……… 69 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR ................................. 66 1
KIRISH O`zbekistonda yer resurslaridan foydalanishning o`ziga xos xususiyatlari, xususan, dehqonchilikning sug`orishga asoslanganligi, sug`oriladigan yerlarda dehqonchilik mahsulotlarining 90 foizdan ko`prog`ining ishlab chiqarilishi, suv resurslarining cheklanganligi, ekologik vaziyatning murakkabligi, respublikamiz demografik rivojlanishining o`ziga xosligi yer resurslaridan foydalanish samaradorligini muttasil oshirib borishni taqozo etadi. Ushbu masalada birinchi Prezidentimiz I.A.Karimov ta`kidlaganlaridek “Ayni paytda biz qishloq xo`jaligi sohasida birinchi navbatda tuproq unumdorligini oshirish choralarini ko`rish, barcha agrotexnik tadbirlarni o`z vaqtida bajarish, zamonaviy agrotexnologiyalarni joriy qilish, selektsiya va urug`chilikni yanada rivojlantirish, mehnatni tashkil etish va rag`batlantirish bilan bog`liq hali beri ishga solinmagan katta imkoniyatlar mavjudligini ham e`tirof etishimiz zarur” 1 . Mavzuning dolzarbligi. Yer resurslarining cheklanganligi va so`nggi yillarda tuproq unumdorligining pasayib borishi mamlakat ijtimoiy-iqtisodiy rivojlanishiga o`zining salbiy ta`sirini ko`rsatmasdan qolmaydi. Shu nuqtai nazardan, Qashqadaryo viloyati yer resurslaridan foydalanish samaradorligini oshirish, unga ta`sir ko`rsatuvchi omillarni tahlil qilish, yer resurslaridan foydalanish mexanizmini hududiy xususiyatlardan kelib chiqqan holda takomillashtirish bo`yicha amaliy taklif va tavsiyalar ishlab chiqish katta ijtimoiy- iqtisodiy ahamiyatga ega va mazkur magistrlik dissertatsiyasi mavzusining dolzarbligini belgilab beradi. Tadqiqot ishining asosiy maqsadi Qashqadaryo viloyatining hududiy xususiyatlarini hisobga olgan holda yer resurslaridan foydalanish samaradorligini oshirishga qaratilgan ilmiy-amaliy taklif va tavsiyalar ishlab chiqishdan iborat. Ushbu maqsadga erishish uchun ishda quyidagi vazifalar qo`yilgan: - yer resurslaridan foydalanish samaradorligini oshirishda tabiiy- iqtisodiy 1 Ў збекистон Республикаси Президента И.А.Каримовнинг 2011 йилнинг асосий якунлари ва 2012 йилда Ў збекистонни ижтимоий-иктисодий ривожлантиришнинг устивор йуналишларига багишланган Вазирлар Махкамасининг мажлисидаги маърузаси. “Халк сузи” рузномаси.... январ, 2012 й. 2
omillarning roliga baho berish; - ixtisoslashuv va mujassamlashuv jarayonlarining yerdan foydalanish samaradorligiga ta`sirini iqtisodiy jihatdan aniqlash va baholash; - iqtisodiy isloxotlarni chuqurlashtirish sharoitida yerdan foydalanishning miqdor va sifat ko`rsatkichlarini tahlil qilish asosida undan foydalanishni yaxshilash bo`yicha takliflar ishlab chiqish; - Qashqadaryo viloyatining ichki xususiyatlaridan kelib chiqqan holda qishloq xo`jaligi ekin maydonlarini joylashtirish yuzasidan taklif va tavsiyalar tayyorlash. Tadqiqotning ilmiy yangiligi: Qashqadryo viloyati yer resurslaridan foydalanish samaradorligini oshirishda 1. Ixtisoslashuv va mujassamlashuv jarayonlarining yerdan foydalanish samaradorligiga ta`sirini iqtisodiy ji h atdan aniqlandi va baholandi, 2. Iqtisodiy isloxotlarni chuqurlashtirish sharoitida yerdan foydalanishning miqdor va sifat ko`rsatkichlarini ta h lil qilish asosida undan foydalanishni yaxshilash bo`yicha takliflar ishlab chiqildi, 3. Qashqadaryo viloyatining ichki xususiyatlaridan kelib chiqqan holda qishloq xo`jaligi ekin maydonlarini joylashtirish yuzasidan taklif va tavsiyalar ishlab chiqildi, 4. Ushbu ma`lumotlar asosida tuzilgan xaritalar dissertatsiya ishining ilmiy yangiligi hisoblanadi. Tadqiqotning asosiy masalalari va farazlari: tadqiqot oldiga qo`yilgan asosiy masalalar ishning maqsad va vazifalaridan kelib chiqadi. Dissertatasiya ishiga qo`yilgan bosh masala yer resurslaridan foydalanish samaradorligini oshirish yo`llarini ko`rsatib berishdan iborat. Dissertatsiya ishi oldiga qo`yilgan farazlar (g`oya) ning mazmun-mohiyati quyidagilardan iborat. Qashqadaryo viloyatida aholining ko`payishi, sug`oriladigan yerlarning kengayishi natijasida sug`orish uchun noqulay bo`lgan joylarni o`zlashtirish, yerdan agrotexnik qoidalarga rioya qilmasdan fodalanish, ya`ni o`t-dalali almashlab ekishga rioya qilmaslik, kimyoviy preparatlarning ortiqcha ishlatilishi va inson xo`jalik faoliyati ta`sirlarida yer resurslari sifatida katta o`zgarishlar sodir bo`lmoqda. Yer resusrlaridagi o`zgarishlarni to`plangan ma`lumotlarni tahlil qilish orqali 3
ko`rsatish va ularni inson faoliyati tufayli hozirgi holatga yetganligini ko`rsatib berish dissertatsiya ishiga qo`yilgan asosiy g`oya hisoblanadi. Tadqiqot mavzusining o` rganilganlik darajasi. Yer resurslaridan foydalanish samaradorligi, unga hududiy omillarning ta`siri hamda yer resurslaridan foydalanish samaradorligini oshirishning asosiy yo`nalishlari MDH olimlari - Blagovidov N.L., Boruk A.YA, Kovalenko N.YA., Marakulin P.P., Popov N.A., Rozov N.N., Semenov B.A., Sobolev S.S., Xaritonov N.S., SHmelev G.I. va boshqalar tomonidan o`rganilgan hamda mamlakatimiz olimlari — Abdu g` aniev A.A., Vaxobov A.V., Juraev A.M., Kayumov F.K., Xusanov R.X., U.P.Umurzakov, T.Farmonov, N.Xushmatov, A.Sultanov, B.Sultanov va bosh q alarning ilmiy tadqiqotlarida o` z aksini topgan. Yuqorida nomlari zikr etilgan olimlarning mazkur mavzuni o`rganishga qo`shgan h issalarini e`tirof etgan holda shuni ta`kidlash lozim. Tadqiqotda qo`llanilgan usullar: Tadqiqotda geografik taqqoslash, tarixiy- geografik, kartografik, ekspeditsiya, tayanch-nuqtalar hamda yangi kompyuter dasturlaridan foydalanildi. Tadqiqot natijalarining nazariy va amaliy ahamiyati: Nazariy ahamiyati shundaki, to`plangan ma`lumotlar tahlil qilingan ma`lumotlar asosida bir nechta yangi yer resusrlari xaritalar tuziladi. Bunday xaritalar Qashqadaryo viloyati yer resusrlaridan foydalanish uchun muhim bo`lib, ular Qashqadaryo viloyatining ekologik xaritalari uchun ilmiy asos bo`ladi. Ishning amaliy ahamiyati shundaki, o`rganilgan ma`lumotlar, berilgan tahlil va tavsiyalar yer resurslaridan samarali foydalanishda ilmiy asos bo`ladi. Magistrlik dissertatsiyasining hajmi va tarkibiy tuzilishi. Dissertatsiya ishi kirish, uch bob, xulosa va foydalanilgan adabiyotlar ro`yxatidan iborat. Ishning kirish qismida tadqiqot mavzusining dolzarbligi, o`rganilganlik darajasi asoslanib, tadqiqotning maqsad va vazifalari, ilmiy yangiligi va amaliy ahamiyati yoritilgan, shuningdek, izlanish natijalarini sinash to`g`risidagi ma`lumotlar o`rin olgan. 4
I BOB. QASHQADARYO VILOYATI YER RESURSLARI VA UNDAN SAMARALI FOYDALANISHNING NAZARIY ASOSLARI 1.1. Qashqadaryo viloyati yer resurslaridan foydalanishda tabiiy- iqtisodiy omillarning roli Mamlakatimiz qishloq xo`jaligida amalga oshirilayotgan iqtisodiy islo h otlar tizimida yer isloxotlari alohida ahamiyatga ega. Bu, eng avvalo, yer resurslarining agrar ishlab chiqarishda tutgan o`rni va roli bilan belgilanadi. Yer h ar qanday davlat milliy boyligining muhim manbasi va moddiy ne`matlar ishlab chiqarishning tabiiy asosi hisoblanib, jamiyat mavjudligining asosiy shartidir. Yer resurslaridan oqilona foydalanish mamlakat ijtimoiy-iqtisodiy rivojlanishida alohida o` rin tutadi. Ishlab chiqarish sohalari nuqtai nazaridan yerning ahamiyati turlicha. Sanoatda u asosan korxona joylashuvi uchun makon vazifasini bajarsa, qishloq xo`jaligida yerning ahamiyati juda salmo q li. Yer qishloq xo`jaligi ishlab chiqarishi uchun makongina bo`lib q olmay, balki bir paytning o` zida ham me h nat predmeti va vositasi, ham asosiy ishlab chiqarish vositasi bo`lib xizmat qiladi. Insonlarning mehnat q urollari vositasida yerning yuqori qatlami, ya`ni tuproqka ishlov berish jarayoni yerni qishloq xo`jaligining mehnat predmeti sifatida gavdalantiradi. Tuproq q a ishlov berish jarayonida insonlar uning mexani k , tabiiy va kimyoviy xususiyatlaridan foydalanish or q ali unda eqilgan ekinlarning o` sishiga va rivojlanishiga kerakli shart- sharoitlarni ta`minlab beradilar. Bunda yer mehnat vositasi sifatida q atnashadi. Shundan kelib chiqqan holda yer qishloq xo`jaligida faol ishlab chiqarish vositasiga aylanadi. U mehnat jarayonining zaruriy moddiy shart- sharoiti, ishlab chiqarishning eng muhim omili sifatida maydonga chi q adi. Yer qishloq xo`jaligida takror ishlab chiqarilmaydigan ishlab chiqarish vositasi hisoblanadi. U qishloq xo`jaligida alohida, yagona, original va almashtirib bo`lmaydigan ishlab chiqarish vositasidir. 5