logo

QASHQADARYO VILOYATI YER RESURSLARIDAN SAMARALI FOYDALANISHNING HUDUDIY XUSUSIYATLARI

Yuklangan vaqt:

12.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

188.1396484375 KB
QASHQADARYO VILOYATI YER RESURSLARIDAN SAMARALI
FOYDALANISHNING HUDUDIY XUSUSIYATLARI
MUNDARIJA:
KIRISH ……………………………………………………………….……. 4
I-BOB. QASHQADARYO VILOYATI  YER RESURSLARI VA 
UNDAN SAMARALI FOYDALANISH MUAMMOLARI 
7
1.1. Qashqadaryo viloyati  yer- resurslaridan foydalanishda  tabiiy-
iqtisodiy  omillarning roli ............................................................. 7
1.2 Qashqadaryo viloyati yer resurslaridan foydalanish 
muammolari  ................................................................................
16
II-BOB. QASHQADARYO   VILOYAT I   YER   RESURSLARINING
HOZIRGI   HOLATI   VA   YER   SIFATIDAGI
O`ZGARISHLAR…………………………………………….. 27
2.1.
Viloyat yer fondi va uning  taqsimlanishi … ............................... 27
2.2. Yer resurslarining sifat tavsifi va  geo ekologik 
muammolari .................................................................................
38
III-BOB. QASHQADARYO   VILOYAT I   YER   RESURSLARIDAN
SAMARALI   FOYDALANISHNING   HUDUDIY
XUSUSIYATLARI   VA SAMARADORLIGINI OSHIRISH
MASALALARI ………………………………………………. 41
3.1. Yer resurslaridan  oqilona  foydalanish  masalalari  ......................
41
3.2. Viloyat yer resurslaridan samarali foydalanishning hududiy 
xususiyatlari…………………………………………………….
50
XULOSA ……………………………………………… ………
69
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR  ................................. 66
1 KIRISH
O`zbekistonda   yer   resurslaridan   foydalanishning   o`ziga   xos   xususiyatlari,
xususan,   dehqonchilikning   sug`orishga   asoslanganligi,   sug`oriladigan   yerlarda
dehqonchilik   mahsulotlarining   90   foizdan   ko`prog`ining   ishlab   chiqarilishi,   suv
resurslarining   cheklanganligi,   ekologik   vaziyatning   murakkabligi,   respublikamiz
demografik   rivojlanishining   o`ziga   xosligi   yer   resurslaridan   foydalanish
samaradorligini muttasil oshirib borishni taqozo etadi. 
Ushbu   masalada   birinchi   Prezidentimiz   I.A.Karimov   ta`kidlaganlaridek
“Ayni   paytda   biz   qishloq   xo`jaligi   sohasida   birinchi   navbatda   tuproq
unumdorligini   oshirish   choralarini   ko`rish,   barcha   agrotexnik   tadbirlarni   o`z
vaqtida   bajarish,   zamonaviy   agrotexnologiyalarni   joriy   qilish,   selektsiya   va
urug`chilikni yanada rivojlantirish, mehnatni tashkil etish va rag`batlantirish bilan
bog`liq   hali   beri   ishga   solinmagan   katta   imkoniyatlar   mavjudligini   ham   e`tirof
etishimiz zarur” 1
.
Mavzuning   dolzarbligi.   Yer   resurslarining   cheklanganligi   va   so`nggi
yillarda   tuproq   unumdorligining   pasayib   borishi   mamlakat   ijtimoiy-iqtisodiy
rivojlanishiga   o`zining   salbiy   ta`sirini   ko`rsatmasdan   qolmaydi.   Shu   nuqtai
nazardan,   Qashqadaryo   viloyati   yer   resurslaridan   foydalanish   samaradorligini
oshirish,   unga   ta`sir   ko`rsatuvchi   omillarni   tahlil   qilish,   yer   resurslaridan
foydalanish   mexanizmini   hududiy   xususiyatlardan   kelib   chiqqan   holda
takomillashtirish bo`yicha amaliy taklif va tavsiyalar ishlab chiqish katta ijtimoiy-
iqtisodiy   ahamiyatga   ega   va   mazkur   magistrlik   dissertatsiyasi   mavzusining
dolzarbligini belgilab beradi.
Tadqiqot   ishining   asosiy   maqsadi   Qashqadaryo   viloyatining   hududiy
xususiyatlarini hisobga olgan holda yer resurslaridan foydalanish samaradorligini
oshirishga qaratilgan ilmiy-amaliy taklif va tavsiyalar ishlab chiqishdan iborat.
Ushbu maqsadga erishish uchun ishda quyidagi  vazifalar  qo`yilgan:
-   yer   resurslaridan   foydalanish   samaradorligini   oshirishda   tabiiy-   iqtisodiy
1 Ў збекистон   Республикаси   Президента   И.А.Каримовнинг   2011   йилнинг   асосий   якунлари   ва   2012   йилда
Ў збекистонни   ижтимоий-иктисодий   ривожлантиришнинг   устивор   йуналишларига   багишланган   Вазирлар
Махкамасининг мажлисидаги маърузаси. “Халк сузи” рузномаси.... январ, 2012 й.
2 omillarning roliga baho berish;
-   ixtisoslashuv   va   mujassamlashuv   jarayonlarining   yerdan   foydalanish
samaradorligiga ta`sirini iqtisodiy jihatdan aniqlash va baholash;
- iqtisodiy isloxotlarni chuqurlashtirish sharoitida yerdan foydalanishning miqdor
va   sifat   ko`rsatkichlarini   tahlil   qilish   asosida   undan   foydalanishni   yaxshilash
bo`yicha takliflar ishlab chiqish;
-   Qashqadaryo   viloyatining   ichki   xususiyatlaridan   kelib   chiqqan   holda   qishloq
xo`jaligi ekin maydonlarini joylashtirish yuzasidan taklif va tavsiyalar tayyorlash.
Tadqiqotning   ilmiy   yangiligi:   Qashqadryo   viloyati   yer   resurslaridan
foydalanish   samaradorligini   oshirishda   1.   Ixtisoslashuv   va   mujassamlashuv
jarayonlarining   yerdan   foydalanish   samaradorligiga   ta`sirini   iqtisodiy   ji h atdan
aniqlandi va baholandi, 2. Iqtisodiy isloxotlarni chuqurlashtirish sharoitida yerdan
foydalanishning   miqdor   va   sifat   ko`rsatkichlarini   ta h lil   qilish   asosida   undan
foydalanishni   yaxshilash   bo`yicha   takliflar   ishlab   chiqildi,   3.   Qashqadaryo
viloyatining   ichki   xususiyatlaridan   kelib   chiqqan   holda   qishloq   xo`jaligi   ekin
maydonlarini joylashtirish yuzasidan taklif va tavsiyalar ishlab chiqildi, 4. Ushbu
ma`lumotlar   asosida   tuzilgan   xaritalar   dissertatsiya   ishining   ilmiy   yangiligi
hisoblanadi.
Tadqiqotning   asosiy   masalalari   va   farazlari:   tadqiqot   oldiga   qo`yilgan
asosiy   masalalar   ishning   maqsad   va   vazifalaridan   kelib   chiqadi.   Dissertatasiya
ishiga   qo`yilgan   bosh   masala   yer   resurslaridan   foydalanish   samaradorligini
oshirish   yo`llarini   ko`rsatib   berishdan   iborat.   Dissertatsiya   ishi   oldiga   qo`yilgan
farazlar   (g`oya)   ning   mazmun-mohiyati   quyidagilardan   iborat.   Qashqadaryo
viloyatida   aholining   ko`payishi,   sug`oriladigan   yerlarning   kengayishi   natijasida
sug`orish   uchun   noqulay   bo`lgan   joylarni   o`zlashtirish,   yerdan     agrotexnik
qoidalarga   rioya   qilmasdan   fodalanish,   ya`ni   o`t-dalali   almashlab   ekishga   rioya
qilmaslik, kimyoviy preparatlarning ortiqcha ishlatilishi va inson xo`jalik faoliyati
ta`sirlarida   yer     resurslari   sifatida   katta   o`zgarishlar   sodir   bo`lmoqda.   Yer
resusrlaridagi   o`zgarishlarni   to`plangan   ma`lumotlarni   tahlil   qilish   orqali
3 ko`rsatish   va   ularni   inson   faoliyati   tufayli   hozirgi   holatga   yetganligini   ko`rsatib
berish dissertatsiya ishiga qo`yilgan asosiy g`oya hisoblanadi.
Tadqiqot   mavzusining   o` rganilganlik   darajasi.   Yer   resurslaridan
foydalanish   samaradorligi,   unga   hududiy   omillarning   ta`siri   hamda   yer
resurslaridan foydalanish samaradorligini oshirishning asosiy yo`nalishlari MDH
olimlari   -   Blagovidov   N.L.,   Boruk   A.YA,   Kovalenko   N.YA.,   Marakulin   P.P.,
Popov   N.A.,   Rozov   N.N.,   Semenov   B.A.,   Sobolev   S.S.,   Xaritonov   N.S.,
SHmelev G.I. va boshqalar tomonidan o`rganilgan hamda mamlakatimiz olimlari
—   Abdu g` aniev   A.A.,   Vaxobov   A.V.,   Juraev   A.M.,   Kayumov   F.K.,   Xusanov
R.X.,   U.P.Umurzakov,   T.Farmonov,   N.Xushmatov,   A.Sultanov,   B.Sultanov   va
bosh q alarning   ilmiy   tadqiqotlarida   o` z   aksini   topgan.   Yuqorida   nomlari   zikr
etilgan   olimlarning   mazkur   mavzuni   o`rganishga   qo`shgan   h issalarini   e`tirof
etgan holda shuni ta`kidlash lozim. 
Tadqiqotda qo`llanilgan usullar: Tadqiqotda geografik taqqoslash,  tarixiy-
geografik,   kartografik,   ekspeditsiya,   tayanch-nuqtalar   hamda   yangi   kompyuter
dasturlaridan foydalanildi.
Tadqiqot natijalarining nazariy va amaliy ahamiyati:   Nazariy ahamiyati
shundaki,   to`plangan   ma`lumotlar   tahlil   qilingan   ma`lumotlar   asosida   bir   nechta
yangi yer resusrlari xaritalar tuziladi. Bunday xaritalar Qashqadaryo viloyati   yer
resusrlaridan   foydalanish   uchun   muhim   bo`lib,   ular   Qashqadaryo   viloyatining
ekologik xaritalari uchun ilmiy asos bo`ladi. Ishning amaliy ahamiyati shundaki,
o`rganilgan   ma`lumotlar,   berilgan   tahlil   va   tavsiyalar   yer   resurslaridan   samarali
foydalanishda ilmiy asos bo`ladi.
Magistrlik  dissertatsiyasining  hajmi  va  tarkibiy  tuzilishi.   Dissertatsiya
ishi kirish, uch bob, xulosa va foydalanilgan adabiyotlar ro`yxatidan iborat.
Ishning   kirish   qismida   tadqiqot   mavzusining   dolzarbligi,   o`rganilganlik
darajasi   asoslanib,   tadqiqotning   maqsad   va   vazifalari,   ilmiy   yangiligi   va   amaliy
ahamiyati   yoritilgan,   shuningdek,   izlanish   natijalarini   sinash   to`g`risidagi
ma`lumotlar o`rin olgan.
4 I BOB.  QASHQADARYO VILOYATI  YER RESURSLARI VA UNDAN
SAMARALI FOYDALANISHNING NAZARIY ASOSLARI
1.1. Qashqadaryo viloyati yer resurslaridan foydalanishda tabiiy-
iqtisodiy omillarning roli
Mamlakatimiz qishloq xo`jaligida amalga oshirilayotgan iqtisodiy islo h otlar
tizimida yer isloxotlari alohida ahamiyatga ega. Bu, eng avvalo, yer resurslarining
agrar   ishlab   chiqarishda   tutgan   o`rni   va   roli   bilan   belgilanadi.   Yer   h ar   qanday
davlat   milliy   boyligining   muhim   manbasi   va   moddiy   ne`matlar   ishlab
chiqarishning tabiiy asosi hisoblanib, jamiyat mavjudligining asosiy shartidir.
Yer   resurslaridan   oqilona   foydalanish   mamlakat   ijtimoiy-iqtisodiy
rivojlanishida   alohida   o` rin   tutadi.   Ishlab   chiqarish   sohalari   nuqtai   nazaridan
yerning  ahamiyati   turlicha.  Sanoatda  u asosan   korxona  joylashuvi  uchun  makon
vazifasini   bajarsa,   qishloq   xo`jaligida   yerning   ahamiyati   juda   salmo q li.   Yer
qishloq   xo`jaligi   ishlab   chiqarishi   uchun   makongina   bo`lib   q olmay,   balki   bir
paytning   o` zida   ham   me h nat   predmeti   va   vositasi,   ham   asosiy   ishlab   chiqarish
vositasi bo`lib xizmat qiladi.
Insonlarning   mehnat   q urollari   vositasida   yerning   yuqori   qatlami,   ya`ni
tuproqka   ishlov   berish   jarayoni   yerni   qishloq   xo`jaligining   mehnat   predmeti
sifatida   gavdalantiradi.   Tuproq q a   ishlov   berish   jarayonida   insonlar   uning
mexani k ,   tabiiy   va   kimyoviy   xususiyatlaridan   foydalanish   or q ali   unda   eqilgan
ekinlarning   o` sishiga   va   rivojlanishiga   kerakli   shart-   sharoitlarni   ta`minlab
beradilar. Bunda yer mehnat vositasi sifatida  q atnashadi.
Shundan   kelib   chiqqan   holda   yer   qishloq   xo`jaligida   faol   ishlab   chiqarish
vositasiga aylanadi. U mehnat jarayonining zaruriy moddiy shart- sharoiti, ishlab
chiqarishning   eng   muhim   omili   sifatida   maydonga   chi q adi.   Yer   qishloq
xo`jaligida takror ishlab chiqarilmaydigan ishlab chiqarish vositasi hisoblanadi. U
qishloq xo`jaligida alohida, yagona, original va almashtirib bo`lmaydigan ishlab
chiqarish vositasidir.
5 Yerning boshqa ishlab chiqarish vositalaridan farqli bir qator xususiyatlari
mavjud bo`lib, bu xususiyatlar qishloq xo`jaligi yurit ish  samaradorligiga sezilarli
darajada ta`sir ko`rsatadi:
- boshqa   barcha   ishlab   chiqarish   vositalari   insonlar   mehnati   maxsuli
hisoblansa,   yer   tabiat   in`omidir.   Boshqa   asosiy   vositalardan   far q li   o` laro q   yer
tabiatning uzo q  yillik tabiiy-tarixiy rivojlanishi ma h suli hisoblanadi. Yerni ishlab
chiqarishga   inson   mehnati   sarflanmaganligi   tufayli   uning   q iymati   mavjud   emas.
Shu   sababli   yerdan   foydalanish   jarayonida   unga   amortizatsiya   ajratmalari
ajratilmaydi va u mahsulot ishlab chiqarish tannarxiga ta`sir ko`rsatmaydi;
- yerni   boshqa   ishlab   chiqarish   vositalari   singari   texnik   nu q tai   nazardan
mukammalroq   ishlab   chiqarish   vositasiga   almashtirib   bo`lmaydi.   Yer   resurslari
bo`lmasa,   ishlab   chiqarish   jarayonini   tashkil   qilib   bo`lmaydi.   Masalan,   ko`plab
ishlab   chiqarish   vositalari   ilmiy-texnika   taraqqiyoti   natijasida   sezilarli   darajada
o`zgargan.   Tuproq   yuzasiga   ishlov   beruvchi   ishlab   chiqarish   vositalarining
rivojlanishi   eng   sodda   motigalardan   boshlanib   hozirgi   zamonaviy   pluglargacha
o`zgarib   kelgan.   Boshqa   ko`plab   ishlab   chiqarish   vositalari   doimiy   joy   bilan
bog`liq   bo`lmasa,   yerni   bir   joydan   ikkinchi   joyga   k o` chirib   bo`lmaydi.   Yer
resurslaridan faqat u joylashgan joyda foydalanish mumkin, xolos;
- yer   resurslari   makonda   cheklangan   va   uning   yuzasini   kengaytirish
imkoniyati   yo`q.   Alohida   mamlakatlar   doirasida   yer   resurslari   mamlakatlarning
chegaralari bilan aniqlansa, umuman planetamiz miqyosida uning sathi  quruqlik
yuzasi  bilan cheklangan. Dunyo bo`yicha qishloq xo`jaligiga yaroqli yerlar jami
quruqlik maydonining 10 foizdan ko`prog`ini tashkil etadi, xolos;
- alohida yer uchastkalari o`z unumdorligiga ko`ra bir xil emas. Ba`zi yer
uchastkalari   ozuqa   moddalarining   ko`pligi   bilan   ajralib   tursa,   boshqalari   namlik
bilan   yaxshiroq   ta`minlangan,   yana   boshqalari   esa   umuman   o`ziga   xos   tuproq
tarkibiga  ega.  Buning  natijasida  bir   birlik  yer   uchastkasi   hisobiga  bir   xil  xarajat
va   mehnat   sarflansa   ham   olinadigan   mahsulot   hajmi   turlicha   bo`ladi.   Albatta,
inson mehnatining ta`sirida bu tafovut qisqarishi yoki aksincha, oshishi mumkin.
6 Yerlardan noto`g`ri foydalanish pirovard natijada boshqa barcha ishlab chiqarish
omillarining roli va ahamiyatini y o`qq a chiqarishi mumkin;
- yerdan   oqilona   foydalanilganda   uning   sifati   pasaymaydi,   balki
muntazam   oshib   boradi.   Yerning   ushbu   xususiyati   uning   unumdorligi   bilan
belgilanadi. Tuproqning unumdorligi esa yerni ishlab chiqarish vositasi sifatidagi
faoliyatining   asosiy   ko`rsatkichlaridan   biridir,   ya`ni   tuproq   unumdorligi   yerdan
samarali foydalanishni ta`minlovchi asosiy omildir.
Yerning   asosiy   ishlab   chiqarish   vositasi   sifatida   yuqorida   qayd   etilgan
barcha   xususiyatlari   yer   resurslaridan   foydalanish   samaradorligiga   ta`sir
ko`rsatadi.   Inson   tuproq   unumdorligiga   faol   ta`sir   ko`rsatishi   mumkin.   Bu   ta`sir
darajasi   ishlab   chiqarish   kuchlarining   rivojlanish   holati,   ularning   qishloq
xo`jaligida   texnologik   qo`llanilishiga   (fan   va   texnika   natijalaridan,   ishlab
chiqarishning   ilg`or   texnologiyalari   va   boshqaruv   usullaridan   foydalanish   va
boshqalarga) bog`liq.
Tuproqning   unumdorligi   keng   qamrovli   tushunchadir.   Uning   mohiyati
tuproqning   o`simliklarni   butun   o`sish   va   rivojlanish   davrida   ozuqa   va   suvga
bo`lgan   ehtiyojlarini   ta`minlash   qobiliyati   bilan   tavsiflanadi.   Tuproqning
unumdorlik   holati   o`zgaruvchandir.   Shu   sababli   ishlov   berilgan   tuproqning
unumdorligi  faqat  unda ozuqa moddalari, namlikning mavjudligi, tarkibiy holati
yoki boshqa tabiiy omillargagina emas, balki tuproqqa ishlov berish va ekinlarni
sug`orish jarayonida (meliorativ tadbirlarni o`tkazish, organik va mineral o`g`itlar
solish va h.k.) sarflanadigan qo`shimcha xarajatlarga ham bog`liq. Shundan kelib
chiqqan   holda   aytish   mumkinki,   unumdor   tuproqlar   tabiiy   va   iqtisodiy
jarayonlarning o`zaro ta`siri natijasi hisoblanadi.
Inson mehnati tuproq unumdorligini shakllantiruvchi asosiy omil vazifasini
bajaradi.   Tuproqdan   qishloq   xo`jaligi   maqsadlarida   foydalanish   jarayonida
insonning   unga   muntazam   va   har   tomonlama   ta`sir   ko`rsatishi   natijasida   tuproq
nafaqat   tabiiy   xususiyatlarga   ega   bo`ladi,   balki   ma`lum   ma`noda   inson   mehnati
maxsuliga aylanadi.
7 Insonning   mehnat   faoliyati   orqali   tuproq   unumdorligiga   faol   ta`siri
hosildorlik,   mehnat   unumdorligini   oshirish,   mahsulot   tannarxini   pasaytirishning
asosini   tashkil   etadi.   Ushbu   ta`sir   darajasi   esa   ishlab   chiqarish   kuchlarining
rivojlanish darajasiga va ularni amalga oshirishda mavjud bo`lgan ob`ektiv shart-
sharoitlarga bog`liq.
Iqtisodiy   adabiyotda   tuproqning   tabiiy,   sun`iy   va   iqtisodiy   unumdorligi
ajratib   ko`rsatiladi.   Tuproqning   tabiiy   unumdorligi   uzoq   vaqt   davomida   tuproq
tarkibida shakllanib boruvchi jarayonlar natijasidir, ya`ni u tuproqning kimyoviy,
jismoniy,   biologik   va   boshqa   xususiyatlari,   iqlim   sharoiti   bilan   belgilanib,
tuproqda   mavjud   tabiiy   ozuqa   zaxirasida   o`z   aksini   topadi.   Tuproqda   mavjud
ozuqa   zaxirasi   miqdoriga   qarab   yerlarning   unumdorligi   ham   turlicha   bo`ladi.
Natijada, yerlarni  nisbatan  yuqori yoki past  unumli guruhlarga ajratish mumkin.
Tuproqning   tabiiy   unumdorligi   yerlarning   potensial   sifatini   ifodalaydi.   Ulardan
amaliyotda   foydalanish   darajasi   agronomiya,   agrokimyo,   yerlar   mexanizatsiyasi
hamda   fan   va   texnikaning   boshqa   natijalari   bilan   belgilanadi.   Shuning   uchun
qishloq   xo`jaligi   ishlab   chiqarishining   eng   muhim   vazifalaridan   biri   tuproqning
tabiiy unumdorligidan to`liq va oqilona foydalanishdan iborat.
Tuproqning   sun`iy   unumdorligi   insonning   dehqonchilik   madaniyatini
yaxshilash   borasida   olib   borgan   faoliyati   va   qo`shimcha   xarajatlari   natijasida
shakllanadi. Dehqonchilik yuritish amaliyotida mazkur unumdorlik meliorativ va
tuproqni   muhofazalash   ishlari,   organik   va   mineral   o`g`itlar   kiritish   va   boshqa
tadbirlar   olib   borish   orqali   ta`minlanadi.   Natijada   ishlov   berilgan   tuproqning
yuqori   unumdorligiga   erishiladi.   O`z   navbatida   ushbu   natija   ishlab   chiqarish
kuchlarining rivojlanish darajasiga bog`liq bo`ladi.
Tuproqning   iqtisodiy   unumdorligi   tabiiy   va   sun`iy   unumdorliklar
yagonaligining   ifodasidir.   Ular   bir-birlari   bilan   yonma-yon   yoki   alohida   emas,
balki o`simliklarning ozuqalanishi va hayotining tabiiy yagona jarayonida mavjud
bo`ladilar,   ya`ni   bir   tomondan   inson   mehnati   ta`sirida   tabiiy   unumdorlikda
tegishli  o`zgarishlar   sodir   bo`ladi,  ikkinchi  tomondan,  yerdan  uzoq  muddatlarda
8 faol   foydalanish   natijasida   sun`iy   unumdorlik   tabiiy   unumdorlik   bilan
chambarchas   bog`lanib   ketadi.   Shunday   qilib,   yerdan   foydalanish   jarayonida
tabiiy va sun`iy unumdorlik o`rtasidagi  chegaralar asta-sekinlikda barham topib,
ular yagona, tugallangan ko`rinishga ega bo`ladilar.
K o` rinib   turibdiki,   tuproqning   iqtisodiy   unumdorligi   yerning   ishlab
chiqarish   xususiyatlarini   t o` li q   va   h ar   tomonlama   aks   ettiradi.   O` z   mo h iyatiga
ko`ra u yerning tabiiy unumdorligini sa q lash, samarali foydalanish va oshirishni
k o` zda   tutadi.   Dehqonchilik   yuritish   tizimini   takomillashtirish   va   qo`shimcha
xarajatlar   kiritish   natijasida   o` simliklar   tomonidan   ozu q a   moddalarini
o` zlashtirishning   oshishiga   fa q atgina   tuproqda   ularning   miqdorini   ko`paytirish
orqali   emas,   balki   tuproq   rejimini   optimallashtirish   hamda   ekinlar   ozuqlanish
unsurlari tarkibining yaxshilanishi evaziga ham erishiladi. Shundan kelib chiqib,
tuproq   sun`iy   unumdorligining   oshirilishi   uning   tabiiy   unumdorligidan
samaraliro q  foydalanishni ta`minlab beradi. Bu esa, ularning  o` zaro bog`liq l igi va
birligini ifodalaydi.
Yerning   ishlab   chiqarish   xususiyati   sifatidagi   tuproq   unumdorligi   yerdan
fa q atgina  qishloq   xo`jaligi   maqsadlarida   foydalanilgandagina   gavdalanadi,   ya`ni
uning   natijasi   yetishtirilgan   mahsulotda   o` z   aksini   topadi.   Ho sildorlik   iqtisodiy
unumdorlikning nisbatan ob`ektiv ko`rsatkichi bo`lib xizmat qiladi.
Tuproqning   iqtisodiy   unumdorligini   taqqoslash   uchun   “unumdorlik
darajasi”   ko`rsatkichida   foydalaniladi.   Ushbu   ko`rsatkich   bir   birlik   yer   maydoni
hisobiga   to`g`ri   keladigan   yetishtirilgan   dehqonchilik   mahsuloti   (mutla q
unumdorlik)   h ajmi   yoki   xuddi   shunday   mahsulotni   yer   maydonlarini   sifatini
hisobga   olgan   holda   (nisbiy   unumdorlik)   ishlab   chiqarishni   ifodalaydi.   Qishloq
xo`jaligi   amaliyotida   bir   birlik   harajat   hisobiga   olinadigan   dehqonchilik
mahsulotlarini   ifodalovchi   qo`shimcha   ko`rsatkichdan   ham   foydalaniladi.   Lekin
ushbu   ko`rsatkichda   tuproqning   tabiiy   unumdorligidagi   far q lar   nisbatan
barqarorro q  aks etadi.
Demak,   tuproq   unumdorligi   yerning   ishlab   chiqarish   xususiyatlarini
9 ifodalab, yerdan foydalanish samaradorligining asosiy mezoni hisoblanadi.
Yerlardan   oqilona   foydalanish   va   uning   unumdorligini   doimiy   tarzda
oshirib   borish   yagona   yer   kadastri   asosida   yerlarning   miqdori   va   sifatini   h ar
tomonlama   hisobga   olishni   tashkil   etishni   taqozo   etadi.   Davlat   yer   kadastri
yerlarning   huquqiy   rejimi,   yer   egalari   va   yer   toifalari   bo`yicha   ularning
taqsimlanishi,   shuningdek,   yer   resurslarining   sifat   tavsiflari   va   q immatlari
to`g`risidagi zaruriy ma`lumotlar va hujjatlar tizimini o`zida aks ettiradi.
Yerlarning   miqdori   va   sifatini   hisobga   olish   ularning   amaldagi   holati   va
foydalanilishiga   ko`ra   amalga   oshiriladi.   Yerlarning   sifatini   hisobga   olish   yer
kadastri bo`yicha rayonlashtirish, yerlarning tasniflanishi, ekologik, texnologik va
shahar   qurilishi   xususiyatlari,   tuproqlarning   guruhlari   bo`yicha   ularning
tavsiflarini   o`z   ichiga   oladi.   Yerlarni   baholash   natural   va   qiymat   ko`rsatkichlari
tizimi   yordamida   amalga   oshiriladi.   Baholash   to`g`risidagi   ma`lumotlar   yer-
kadastr hujjatlarida aks ettiriladi.
Yerni   miqdor   jihatidan   hisobga   olish   uni   yer   turlari   va   yerdan
foydalanuvchilar   bo`yicha   mavjudligi   va   taqsimlanishi   darajasini   aniqlashni
k o` zda   tutadi.   Lekin   yerdan   to`g`ri   va   oqilona   foydalanish   uchun   uni   miqdor
jihatdan hisobga olishning o`zi yetarli emas. Shu bois, yerni sifatini hisobga olish
katta  qiyinchiliklar   bilan   bog`liq   bo`lsada,   lekin  maqsadga   muvofi q   jarayon   deb
qaraladi.
Yerning sifatini hisobga olish uni tabiiy resurs va ishlab chiqarish vositasi
sifatidagi xo`jalik ahamiyatini aniqlovchi belgi va mezonlari asosida olib boriladi.
Ularga   yerni   tuproq   qatlamidan,   unda   ekilgan   ekinlar   va   rel e fidan   kelib   chiqib
tasniflanishi, tuproqni suv va shamol eroziyasiga moyillik darajalari to`g`risidagi
ma`lumotlari, botqoqlanishi, kislotalanishi, ozuqa moddalar bilan ta`minlanishi va
boshqa ma`lumotlar kiradi. Shuningdek, tuproq sifati hosildorlik darajasiga ta`sir
ko`rsatuvchi   boshqa   tabiiy   omillar   (yo g` ingarchiliklar   miqdori,   h arorat)   bilan
o`zaro bog`liqdikda uning unumdorligini ham o`zida aks ettiri shi   lozim. Chunki,
bir   turdagi   tuproqlarning   unumdorligi   ham   turlicha   bo`ladi.   Tuproq
10 xususiyatining   uning   xo`jalik   ahamiyatiga   k o` ra   bir   xil   emasligi   h osildorlikka
ham turlicha ta`sir ko`rsatadi. Natijada ularni  q iyoslashga e h tiyoj paydo bo`lib, bu
masala tuproq bonitirovkasi or q ali amalga oshiriladi.
Tuproq   bonitirovkasi   tuproq   sifati   hamda   tabiiy   unumdorlik   quvvatiga
beriladigan   qiyosiy   bahodir.   Tuproq   bonitirovkasi   qishloq   xo`jaligiga
mo`ljallangan   yerlarning   keyingi   qiymat   bahosini   chiqarish,   mulkiy   paylarning
miqdorini   aniqlash,   yer   tuzishni   amalga   oshirish   va   yerlardan   oqilona,   samarali
foydalanishni  ra g` batlantirish uchun asosdir. Bu esa tuproq bonitirovkasi  ekinlar
bilan bog`liq bo`lishi va uning tabiiy unumdorligini asosiy qishloq xo`jaligi ekini
talabidan kelib chiqib aks etishi lozimligini anglatadi.
Bonitirovkaning asosiy mazmuni  o` rtacha darajadagi agrotexnika sharoitida
turlicha tuproq sifatiga ega bo`lgan yerlarni o`rtacha hosildorlikni ta`minlanishini
aniqlashni   k o` zda   tutadi.   Bonitirovka   tuproq   tabiiy   unumdorligini   nisbiy
baholash,   shuningdek,   ayni   bir   intensifikatsiya   darajasida   muayyan   turdagi
qishloq xo`jaligi ekinlariga nisbatan ularning potensial unumdorligini taqqoslama
baholashga   imkon  beradi.  Shu  bilan  bir   q atorda,   u  yoki   bu  ekinlarni  yetishtirish
uchun   turli   xil   tuproqlarning   yaro q lilik   darajasini,   eng   yuqori   hosil   beradigan
tuproq l arni,   tuproqlarning   agroishlab   chiqarish   guruhlarini   ajratish   va   yerlarning
unumdorligini   oshirish   bo`yicha   asosiy   meliorativ   hamda   boshqa   chora-
tadbirlarning   ketma-ketligi   va   hajmini   aniqlashga   imkoniyat   yaratadi.   Tuproqlar
bonitirovkasi 100 balli tizimda aniqlanadi.
Yerni   iqtisodiy   baholash   uni   qishloq   xo`jaligi   ishlab   chiqarish   vositasi
sifatidagi unumdorlik   q obiliyatini  ifodalaydi. Uning asosida tuproqning sifati  va
yer   uchastkalarining   joylashuvini   hisobga   olgan   h olda   aniqlangan   turli   sifatdagi
yerlarning   daromadligi   yotadi.   Yerni   iqtisodiy   baholash   muvofi q lashtirilgan
intensifikatsiya   darajasida   amalga   oshiriladi   va   u   ishlab   chiqarishning   fa q atgina
tabiiy   shart-sharoitlarini   dehqonchilik   yuritish   natijalariga   ta`siri   darajasini
aniqlash imkonini beradi.
Yerning iqtisodiy baholash uslubi ekinlarni amaldagi hosildorligi va ularni
11 yetishtirishga ketgan harajatlar to`g`risidagi kamida oxirgi besh yildagi ommaviy
ma`lumotlarga asoslanadi. Ishlab chiqarishning moslashtirilgan tarkibi sharoitida
tuproqning   agroishlab   chiqarish   guru h lari   bo`yicha   baholash   ko`rsatkichlari
sug`oriladigan   va   melioratsiya   tadbirlari   amalga   oshirilmagan   yerlarda   alohida
ravishda   hisoblanadi.   Yalpi   ma h sulot   qiymatini   hisoblashda   yagona   narxlar
qo`llaniladi.
Mahsulotni   ishlab   chiqarishga   ketgan   xarajatlarning   amaldagisi   olinadi.
Dehqonchilik   yuritish   amaliyoti   shuni   ko`rsatadiki,   yerning   iqtisodiy   baholash
darajasini   aniqlashda   shuningdek,   oldindan   belgilangan   maqsadli   mo`ljallardan
kelib   chiqish   lozim.   Chunki   alohida   ekinlar   bo`yicha   olingan   teng   sifatga   ega
bo`lgan tuproqlarning ishlab chiqarish natijalariga ta`siri turlicha bo`ladi. Bu esa
amaliyotda u yoki bu yerning boshqa yerlarga nisbatan qanchalik yaxshiro q  yoki
yomonro q  ekanligini aniqlashda qo`llaniladi.
Yerning   tuproq   unumdorligi   undan   foydalanishni   samaradorligini   asosiy
me`zoni   bo`lsada,   lekin   iqtisodiy   ahamiyati   yerdan   foydalanish   samaradorligi
ko`rsatkichlarida   ya qq ol   namoyon   bo`ladi.   Ya`ni,   ma`lum   bir   yerda   mavjud
bo`lgan   yoki   erishilgan   xo`jalik   yuritish   darajasi   yerdan   foydalanish
samaradorligi   mazmunini   anglatadi.   Samaradorlik   bir   birlik   maydondan
olinadigan   mahsulot   va   uning   tannarxi   bilan   tavsiflanadi.   Shu   bois,   barcha
minimal   ishlab   chiqarish   xarajatlari   bilan   har   bir   gektar   yer   hisobiga   maksimal
hosil   olishni   ta`minlash   barcha   yerdan   foydalanuvchilar   oldiga   qo` yilgan   asosiy
vazifadir.
Lekin   shunga   qaramay,   xo`jalik   yuritishning   teng   sharoitdagi   darajasiga
turlicha   sifatga   ega   bo`lgan   yerlarda   erishish   mumkin.   Shu   sababli   alohida
olingan mintaqa, tuman va korxonalarda qishloq xo`jaligi yerlaridan foydalanish
samaradorligini   ob`ektiv   baholash   maqsadida   iqtisodiy   baholash   ma`lumotlarini
hisobga olish lozim.
Ma`lumki,   sug`oriladigan   yerlarni   kengaytirish   imkoniyati   cheklangan
mamlakatimiz sharoitida mavjud yerlardan foydalanish samaradorligini oshirish,
12 avvalo,   maydon   birligidan   olinayotgan   mahsulot   va   pirovardida   daromad
miqdorini oshirish muhim ahamiyatga ega. Umuman olganda yerdan foydalanish
samaradorligini   oshirish   juda   k o` p   omillarga   bog`liq   bo`lib   bu   omillarni   shartli
ravishda   3   guruhga   bo`lish   mumkin.   Bular:   tashkiliy-   iqtisodiy   omillar ,
texnologik  va geografik  omillar.
1-rasm. Yerdan samarali foydalanishga ta`sir etuvchi omillar
Tashkiliy-iqtisodiy   omillarga   yerga,   ishlab   chiqarilgan   mahsulotga   egalik
masalasining  h al etilganligi, bevosita yer bilan ishlovchilarning malakasi, qishloq
xo`jaligi   tovar   mahsuloti   ishlab   chiqaruvchilarni   davlat   tomonidan   qo`llab
q uvvatlash,   soli q   sohasidagi   imtiyozlar,   ularga   servis   xizmati   ko`rsatuvchi
infratuzilma   sub`ektlarining   rivojlanganligi   kirsa,   texnologik   omillarga   ekinlarni
13 Cho`llanish jarayoniYe rga egalik masalasi
Soliq sohasidagi 
imtiyozlar
Servis xizmati 
infratuzilmasining 
rivojlanganligiIshlab chiqarilgan 
mahsulotga egalik 
masalasi
Ye r bilan ishlovchining 
malakasi
Davlat tomonidan 
qo`llab-quvvatlanishiTashkiliy-iqtisodiy 
omillar
Sug`orishni to`g`ri 
yo`lga q`oyish
Tu proq unumdorligini 
saqlab qolishga 
qaratilgan chora-
tadbirlar
Mineral va organik 
o`g`itlardan oqilona 
foydalanish
Tu proq sho`rini 
yuvish
Meliorasiya tadbirlarini 
amalga oshirish
Almashlab ekish va 
ekinlarni joylashtirishTe xnologik omillarYe rdan foydalanishga ta`sir etuvchi omillar
Tabiiy geografik 
omillar
Geografik o`rni va 
maydoni
Geomorfologik va 
litologik tuzilishi
Gidrologik sharoiti
Gidrotexnik 
inshootlar joylashtirish,   tuproq   unumdorligini   sa q lab   q olish   tadbirlarini   amalga   oshirish,
mineral va organi k   o`g`itlardan foydalanish, tuproq sh o` rini yuvish, melioratsiya
tadbirlarini   amalga   oshirish,   sug`orishni   to`g`ri   yo`lga   qo`yish,   tuproqqa   ishlov
berish   texnologiyasi,   almashlab   ekish,   ekinlarni   joylashtirish,   serhosil   navlarni
tanlash va boshqa omillar kiradi.
Shuningdek,   qishloq   xo`jalik   ekin   turlarini   joylashtirishda   xo`jaliklarning
geografik   joylashish   o`rni   va   maydoni,   geomorfologik-litologik   tuzilishi,
gidrologik,   i q lim   sharoitlari,   gidromeliorativ   tizimlari   va   yer   osti   suvlarining
holati, eng avvalo muayyan tuproq tiplari va meliorativ guru h lari hamda ularning
asosiy xususiyatlari hisobga olinadi.
Qishloq   xo`jaligi   ishlab   chiqarishini   tabiiy-iqtisodiy   hududlar   bo`yicha
oqilona   joylashtirish   mahsulot   ishlab   chiqarish   hajmini   ko`paytirish   va
arzonlashtirish   imkoniyatini   yaratadi.   Shu   bilan   birga   qishloq   xo`jaligi   ishlab
chiqarishini oqilona joylashtirish yer resurslaridan foydalanish samaradorligining
oshishiga olib keladi.
1.2 Qashqadaryo viloyati yer resurslaridan foydalanish
muammolari
Ma`lumki,   ijtimoiy   mehnat   taqsimotining   asosiy   shakli   ishlab   chiqarishni
joylashtirish   hisoblanadi.   Ijtimoiy   mehnat   taqsimoti   barcha   tarmoqlarga,   shu
jumladan,   qishloq   xo`jaligiga   ham   taalluqli.   Biroq   qishloq   xo`jaligi   ishlab
chiqarishi   o`ziga   xos   xususiyatlarga   ega   bo`lib,   ular   iqtisodiy   va   tabiiy   takror
ishlab   chiqarish   jarayonlarining   rivojlanish   qonuniyatlarini   o`zida   aks   ettiradi.
Aynan ushbu jihatlar tarmoqda ishlab chiqarish jarayonini joylashtirishga u yoki
bu darajada ta`sir ko`rsatadi.
Qishloq   xo`jaligida   ishlab   chiqarishni   joylashtirish   mamlakat,   iqtisodiy
rayonlar,   viloyat   hududida   alohida   turdagi   mahsulotlar   ishlab   chiqarishning
geografik   nuqtai   nazaridan   yoki   makon   bo`yicha   taqsimlanish   jarayonini   o`zida
aks ettiradi. Mintaqada alohida turdagi mahsulot ishlab chiqarish hajmi va alohida
hududlarning   yalpi   va   tovar   mahsuloti   hajmidagi   ulushi   kabi   ko`rsatkichlar
14 qishloq xo`jalik ishlab chiqarish i ni joylashtirishni tavsiflaydi.
Qishloq   xo`jaligi   ishlab   chiqarishini   tabiiy-iqtisodiy   zonalar   bo`yicha
oqilona   joylashtirish   mahsulot   ishlab   chiqarish   hajmini   ko`paytirish   va
arzonlashtirishning   muhim   omili   hisoblanadi.   Shu   bilan   birga   qishloq   xo`jaligi
ishlab   chiqarishini   oqilona   joylashtirish   yer   resurslaridan   foydalanish
samaradorligining oshishiga olib keladi.
Mehnatning  hududlar  bo`yicha taqsimlanishi   alohida iqtisodiy  rayonlar  va
mintaqalar   bo`yicha   ishlab   chiqarish   ixtisoslashuvining   chuqurlashuviga   imkon
yaratadi.   Ishlab   chiqarish   ixtisoslashuvining   chuqurlashuvi   esa   tarmoqka   fan-
texnika   taraqqiyoti   natijalarini   joriy   etishga   olib   keladi.   O`z   navbatida
ixtisoslashuvning   rivojlanishi   ishl ab   chiqarishning   mujassamlashuviga   ham
sezilarli darajada ta`sir ko`rsatadi.
Shunday   qilib,   ishlab   chiqarishni   joylashtirish,   ixtisoslashuv   va
mujassamlashuv   qishloq   xo`jaligida   o`zaro   chambarchas   bog`liq   bo`lib,   ulardan
biring o`zgarishi boshqalarida sezilarli o`zgarishlarni keltirib chiqaradi.
Ixtisoslashuvning   chuqurlashuvi   va   mujassamlashuvning   rivojlanishi
mamlakat   mintaqalari   bo`yicha   qishloq   xo`jaligi   ishlab   chiqarish i ni   joylashtirish
sharoitida   mexanizatsiya   vositalarini   keng   qo`llashga,   tarmoqni   bosqichma-
bosqich kimyolashtirish va intensivlashtirishga ijobiy ta`sir ko`rsatadi.
Qishloq   xo`jaligi   ishlab   chiqarishini   oqilona   joylashtirish   va   texnika
taraqqiyoti   ham   chambarchas   bog`liq   bo`lib,   ishlab   chiqarishini   oqilona
joylashtirish   umuman   qishloq   xo`jaligi   va   uning   alohida   tarmoqlarida   texnika
taraqqiyoti rivojini rag`batlantiradi. O`z navbatida agrar sektorning ixtisoslashgan
mashina   va   uskunalarga   bo`lgan   ehtiyoji   hududlarda   texnika,   qishloq   xo`jaligi
mashinasozligi, kimyo, oziq-ovqat va sanoatning boshqa tarmoqlari rivoji uchun
kuchli turtki hisoblanadi.
Qishloq  xo`jaligi   ishlab  chiqarishini  joylashtirish,   uni  mamlakat   hududlari
bo`yicha   oqilona   taqsimlash   kengaytirilgan   takror   ishlab   chiqarishning   muhim
shartlaridan   biri   hisoblanadi.   Qishloq   xo`jaligi   ishlab   chiqarishini   maqsadga
15 muvofiq   joylashtirish   qo`shimcha   sof   daromad   olish,   yer   resurslaridan   samarali
foydalanishning muhim shartidir.
Shuni   alohida   ta`kidlash   lozimki,   bozor   munosabatlariga   o`tish   sharoitida
qishloq   xo`jaligi   ishlab   chiqarishini   joylashtirishning   bir   qator   o`ziga   xos
xususiyatlari namoyon bo`la boshladi.
Iqtisodiyot   tarmoqlari   o`rtasidagi   ishlab   chiqarish   va   iqtisodiy
munosabatlarning   buzilishi,   qishloq   xo`jaligi   mahsulotlari   va   unga   xizmat
ko`rsatuvchi   sanoat   tarmoqlari   mahsulotlari   narxlari   o`rtasidagi   nomutanosiblik
agrar sektorga moddiy resurslar etkazib berishning sezilarli darajada qisqarishiga
va ishlab chiqarishni  joylashtirishning, xo`jalik yuritishning pirovard natijalariga
ta`sirining susayishiga olib keldi.
So`nggi   yillarda   fan-texnika   taraqqiyotining   ishlab   chiqarishni
joylashtirishga   ta`siri   sezilarli   darajada   pasaydi.   Agrar   sektor   tomonidan
ixtisoslashgan   mashinalar,   texnika   va   uskunalar   iste`molining   keskin   qisqarishi
mamlakatning   ixtisoslashgan   hududlarida   qishloq   xo`jaligi   mashinasozligi
tarmoqlarida,   kimyo,   oziq-ovqat,   to`qimachilik   sanoatida   ishlab   chiqarish   hajmi
pasayishining   asosiy   sababi   bo`lib   xizmat   qildi.   Bu   esa   o`z   navbatida   umuman
qishloq   xo`jaligi   va   agrosanoat   majmuining   alohida   tarmoqlarida   kengaytirilgan
takror ishlab chiqarish sur`atlarining sekinlashuviga olib keldi.
Shu   nuqtai   nazardan   iqtisodiy   munosabatlarni   erkinlashtirish   jarayonlari
izchillik   bilan   amalga   oshirilayotgan   bugungi   kunda   ixtisoslashuv   jarayonlarini
chuqurlashtirish   va   mujassamlashuv   imkoniyatlaridan   maqsadga   muvofiq
foydalanish   agrar   sohada   yer   resurslaridan   foydalanish   samaradorligini
oshirishning eng muhim shartlaridan biriga aylandi.
Qishloq   xo`jaligi   ishlab   chiqarishining   ixtisoslashuvi   asosiy   tarmoqni
alohida   ajratishni   va   uning   ustun   darajada   rivojlanishi   uchun   shart-sharoitlar
yaratib   berishni   ko`zda   tutadi.   U   qishloq   xo`jaligi   mintaqasi   yoki   xo`jalikning
ishlab chiqarish yo`nalishi va uning tarmoq tarkibini belgilab beradi.
Iqtisodiyot va uning tarmoqlarida ishlab chiqarish samaradorligini muttasil
16 oshirib   borish   har   qanday   mamlakat   ijtimoiy-iqtisodiy   rivojlanishining   asosiy
yo`nalish i   hisoblanadi.   Negaki,   u   cheklangan   iqtisodiy   resurslar   sharoitida
kishilarning   o`sib   borayotgan   ehtiyojlarini   to`laroq   qondirish   va   turmush
farovonligini yaxshilash imkonini beradi.
Ta`kidlash   joizki,   “ishlab   chiqarish   samaradorligi”   atamasining   mohiyati,
mezonlari, shuningdek, ishlab chiqarish samaradorligini o shi r ish   yo`nalishlari va
usullari   kabi   masalalar   ko`plab   xorijiy   va   mamlakatimiz   olimlari   ilmiy-
tadqiqotlarida   o`rganilgan 2
  va   garchi   bu   tadqiqotlarning   aksariyati   rejali
iqtisodiyot   sharoitida   amalga   oshirilgan   bo`lsa-da,   ular   bugungi   kunda   ham   o`z
ahamiyatini   saqlab   qolgan.   Shu   bilan   birga   ishlab   chiqarish   samaradorligining
mohiyatini   ochib   beruvchi   yagona   ta`rif   hanuzgacha   mavjud   emas   va   uning
mezonlari   hamda   ko`rsatkichlar   tizimi   bugungi   kunda   ham   chuqur   munozaralar
va bahslarga sabab bo`lmoqda. Buning eng asosiy sababi shundan iboratki, ishlab
chiqarish   samaradorligi   murakkab   iqtisodiy   atama   bo`lib,   ishlab   chiqarish
kuchlari   faoliyati   va   uning   foydali   samarasi   o`rtasida   vujudga   keluvchi   keng
qamrovli iqtisodiy munosabatlarni o`z ichiga oladi. Ishlab chiqarish faoliyatining
turli   tumanligi   hamda   undan   olinadigan   samaraning   turli   sur`at   va   shakllarda
namoyon bo`lishi mazkur atamaning murakkab, ziddiyatli va serqirra ekanligidan
dalolat beradi.
Ishlab chiqarish samaradorligini o`rganish va tahlil qil ish da turli xil baxs va
munozaralarga   sabab   bo`layotgan   asosiy   masalalardan   biri   ishlab   chiqarish
samaradorligi darajasini statistik jihatdan qanday ifodalash lozimligi to`g`risidagi
masaladir. Bu masala bo`yicha deyarli barcha iqtisodchilarning fikri bir xil, ya`ni
iqtisodiy   samaradorlik   ishlab   chiqarish   natijasini   yoki   undan   olingan   samarani
sarflangan resurslarga yoki xarajatlarga taqqoslash yo`li bilan aniqlanadi.
Iqtisodiy   adabiyotlarda   keng   tarqalgan   quyidagi   ta`rif   buni   yaqqol
2 Ё.Абдуллаев.   Регионалный   аспект   статистического   изучения   эффективности   общественного   производства.
Т.:   Фан,   1986.   -   184   с.,   Ф.Каюмов   Эффективност   АПК   в   условиях   перехода   к   рынку:   Общие   и   регионалные
проблемы. М.: ИПО “Полигран”, 1992. - 160с., Экономика селского хозяйства. В.А. Добрынин, А.В. Беляев, П.П.
Дунаев и др.; Под. ред. В.А. Добрынина. - М.: Агропромиздат, 1990. - 476 с.,
Статистическое   изучение   экономической   эффективности   общественного   производства.   Под.ред.   Т.В.
Рябушкина. - М.: Наука, 1977. - 352 с. ва бошкалар.
17 ifodalaydi:   “iqtisodiy   samaradorlik   erishilgan   iqtisodiy   samaraning,   natijaning
omillar,   resurslar,   xarajatlarga   nisbati   bilan   ifodalanadigan   iqtisodiy   faoliyat,
iqtisodiy   dasturlar   va   chora-   tadbirlarning   natijaviyligi,   muayyan   nisbatdagi
resurslardan   foydalangan   holda   iqtisodiy   ishlab   chiqarish   hajmining   eng   yuqori
darajasiga   erishishdir” 3
.   Ammo   ishlab   chiqarish   natijalari   yoki   undan   olingan
samara turli iqtisodchilar tomonidan turlicha tal q in qilinadi. Ba`zi iqtisodchilar bu
ikkala   tushunchani   bir   xil   tushunchalar,   ba`zilarining   fikricha,   samara   ishlab
chiqarish natijasi va xarajatlar o`rtasidagi tafovutga teng.
Masalan, Rayzberg B.A., Lozovskiy L.SH., Starodubtseva E.B.lar “samara
-   moddiy,   pul   va   ijtimoiy   ifodada   erishilgan   natija” 4
  deb   ta`kidlaydilar.   Shunga
yaqin qarash Dobrinin V.A. tomonidan ham keltirilgan. U qishloq xo`jaligi ishlab
chiqarish samaradorligini tadqiq qilar ekan, “samara - qishloq xo`jaligida amalga
oshirilgan u yoki bu chora- tadbirlarning oqibati, natijasi” 5
, - deb ta`kidlaydi.
Ko`rinib  turibdiki,  yuqorida  nomlari  keltirilgan  mualliflar   ishlab  chiqarish
natijasi   va   ishlab   chiqarishdan   olingan   samarani   bir   xil   tushunadilar,   ya`ni
ularning   fikricha,   bu   ikkala   tushuncha   miqdor   va   sifat   jihatidan   bir-biriga   mos
tushadi.
Ikkinchi   guruh   olimlar   mazkur   tushunchalarning   miqdor   va   sifat   jihatidan
muvofiq   kelmasligini   ta`kidlaydilar.   Masalan   E.G.Liberman   fikricha,   “Ishlab
chiqarishdan   olingan   samara   ishlab   chiqarish   natijasidan   unga   sarflangan
xarajatlarni   chiqarib   tashlash   yo`li   bilan   aniqlanadi” 6
.     A.I.Notkin   ham   shunga
yaqin   fikrni   ilgari   suradi:   “Faqat   ishlab   chiqarishning   sof   natijasigina   u   yoki   bu
davr   oraligidagi   ishlab   chiqarish   samarasi   bo`lishi   mumkin” 7
.   Mazkur   ta`rifda
ishlab   chiqarishning   sof   natijasi,   ya`ni   ishlab   chiqarish   natijasidan   unga
3 Райзберг   Б.А.,   Лозовский   Л.Ш.,   Стародубцева   Е.Б.   Современный   экономический   словар.   -   М.:   ИНФРА-М,
1997. - 403 с
4 Райзберг   Б.А.,   Лозовский   Л.Ш.,   Стародубцева   Е.Б.   Современный   экономический   словар.   -   М.:   ИНФРА-М,
1997. - 403 с.
5 Экономика селского хозяйства. /В.А. Добрынын, А.В.Беляев, П.П. Дунаев и др. - М.: Агропромиздат, 1990. -
238 с.
6 Либерман   Е.Г.   “Различия   показателей   эффективности   на   уровнях   общественного   производства   и   отделных
предприятий”.   /Статистические   изучение   экономической   эффективности   общественного   производства.   -   М.:
Наука, 1977. - 12 с.
7 Ноткин   А.И.   Вопросы   определения   экономической   эффектифности   капиталных   вложений.   М.:   Изд-во   АН
СССР. 1978. - с.32
18 sarflangan   xarajatlar   ayirib   tashlangandan   keyin   qolgan   qiymat   va   samara   bir-
biriga tenglashtirilmoqda.
Bizning   fikrimizcha,   ishlab   chiqarish   natijasi   va   ishlab   chiqarishdan
olingan samarani bir xil ma`noda tushunish lozim. Bu, bir tomondan, “samara” va
“samaradorlik”   atamalarining   mohiyatini   ochib   berishda   qulaylik   tug`diradi,
ikkinchi tomondan ishlab chiqarish samaradorligini aniqlashni uslubiy tomondan
yengillashtiradi.
Ishlab   chiqarish   natijasi   va   ishlab   chiqarishdan   olingan   samarani   turli   xil
tushunish “samara” va “samaradorlik” atamalarining mohiyatini aniqlashda  ham
chigallikni   yuzaga   keltiradi.   Iqtisodiy   adabiyotlarda   “samaradorlik”
tushunchasiga   berilgan   ta`riflarini   ko`zdan   kechirganda   “samaradorlik”   va
“samara”   tushunchalarini   mohiyatini   ochishda   ularni   bir-   biriga   qarama-qarshi
qo`yish   yoki   ularni   turli   xususiyatga   ega   bo`lgan   tushunchalar   deb   talqin   qilish
hollari   ko`p   uchraydi.   Vaholanki,   samara   va   samaradorlik   haqida   gap   borganda
ularni   miqdor   emas,   balki   sifat   jihatdan   tahlil   qilish   maqsadga   muvofiq.   Bu   esa
o`z   navbatida   tushunchalarning   mohiyatini   chuqurroq   ochish   imkonini   beradi.
Bizning   fikrimizcha,   samaradorlik   va   samara   yagona   bir   tushunchaning   ikki
tomonidir,   xolos.   Samaradorlik   biror   bir   hodisaning   natijaviyligini   anglatsa,
samara   ushbu   hodisaning   bilvosita   natijasidir.   Boshqacha   qilib   aytganda
samaradorlik   va   samara   yagona   bir   iqtisodiy   hodisa,   jarayonning   sababi   va
oqibati sifatida namoyon bo`ladi.
Masalan,   o`g`itlardan   foydalanish   natijasida   olingan   natija   yalpi   hosilning
o`sishida,   ozuqalardan   foydalanishdan   olingan   natija   qo`shimcha   vazn   yoki   sut
sog`ib olishning o`sishida o`z aksini topadi. Ammo mazkur samara o`g`itdan yoki
ozuqadan   foydalanishning   nafliligini   yoki   foydaliligini   aniqlash   uchun   yetarli
emas.   Ulardan   foydalanishning   foydaliligini   aniqlash   uchun   olingan   natijani
o`g`it   yoki   ozuqadan   foydalanish   bilan   bog`liq   xarajatlarga   taqqoslash   lozim
bo`ladi.
Ishlab   chiqarish   samaradorligini   yagona   ko`rsatkich   orqali   ifodalash
19 mumkinmi yoki buning uchun muayyan tizimni tashkil qiluvchi ko`rsatkichlardan
foydalanish   lozimmi,   degan   savolni   hal   etish   bo`yicha   ham   olimlar   o`rtasida
yakdillik mavjud emas.
Haqiqatdan   ham,   yagona   umumlashtiruvchi   ko`rsatkichni   aniqlash
zaruriyati   shu   bilan   tushuntiriladiki,   xususiy   ko`rsatkichlar   makon   va   zamonda
nafaqat   turli   sur`atlarda,   balki   turli   xil   yo`nalishlarda   ham   o`zgarishi   mumkin.
Bundan   tashqari   ular   o`zaro   muayyan   ziddiyatda   ham   bo`ladilar:   mazkur
ko`rsatkichlardan   birortasining   o`sishi   ikkinchisining   pasayishiga   olib   kelishi
mumkin.
Masalan,   amaliyotda   mehnat   unumdorligining   o`sishi   fond   q aytimining
pasayishi   bilan   birga   borishi   holati   kuzatiladi.   Natijada   bir   birlik   mahsulotga
sarflangan   jami   mehnat   xarajatlari   miqdori   oshadi.   Xuddi   shunday   fond
sig ` imining pasayishi ish xa q i miqdorining oshishi evaziga mahsulot tannarxining
o`sishi   bilan   birga   borishi   mumkin.   Chunonchi,   sobiq   Ittifoqda   mehnat
unumdorligi  XX  asrning  70-80  yillarida   muttasil   o`sib   bordi,  ammo  taqqoslama
narxlarda   yalpi   ichki   mahsulotning   material   sigimi   sezilarli   darajada
o`zgarmasdan   qoldi,   ayni   vaqtda   fond   qaytimida   barqaror   pasayish   tendensiyasi
kuzatildi.
Yuqoridagi   holatlardan   kelib   chiqib   aytish   mumkinki,   ko`rsatkichlar
tizimiga   asoslanib,   nafaqat   ishlab   chiqarish   samaradorligining   miqdoriy
o`zgarishlari, balki uning umumiy tendensiyalari to`g`risida ham xulosa chiqarib
bo`lmaydi.   Shu   sababli   ishlab   chiqarish   samardorligini   aniqlashning   umumiy,
integral ko`rsatkichini aniqlash lozim.
V.E.Adamov nuqtai nazariga muvofiq, bunday ko`rsatkichni aniqdamasdan
turib   ishlab   chiqarish   samaradorligining   muttasil   usish   borishini   ta`minlash
mumkin emas 8
.
Bizning fikrimizga ko`ra, yagona umumlashtiruvchi ko`rsatkichni aniqlash
zaruriyati   to`g`risidagi   qarash   maqsadga   muvofiq   bo`lib,   u   tizimlar   nazariyasiga
8 Адамов В.Е. Статистическая оценка экономической эффективности производства. /Статистическое изучение
экономической эффективности общественного производства. М.: Наука, 1977. - с.125
20 to`la   mos   keladi.   Ma`lumki,   iqtisodiyotning   h ar   bir   ierarxik   tizimi   q uyi   tizimlar
majmuidan   iborat.   Bu   quyi   tizimlar   murakkab   tuzilishga   ega   bo`lish   bilan   birga
o`z   faoliyatida   nisbatan   mustaqil   hisoblanadi.   Quyi   tizimlar   tarkibida   yuz
berayotgan   o`zgarishlarni   ifodalash   uchun   o`zaro   bog`liq   xususiy   ko`rsatkichlar
majmuidan,   quyi   tizim   faoliyat   ko`rsatishining   umumiy   maqsadlarini   va   boshqa
quyi   tizimlar   bilan   munosabatlarini   ifodalash   uchun   esa   quyi   tizimda   yagona
umumlashtiruvchi ko`rsatkich zarur bo`ladi.
X uddi   shu   xolat   umuman   tizimga   ham   xos.   Tizim   tarkibini   quyi
tizimlarning   xususiy   ko`rsatkichlari,   tizim   faoliyat   ko`rsatishining   umumiy
maqsadini   esa   umumlashtiruvchi   ko`rsatkich   ifodalaydi.   Shunday   qilib,   ishlab
chiqarish   samaradorligini   aniqlashning   umumiy   ko`rsatkichi   umuman   ishlab
chiqarish   samaradorligini   ifodalasa,   xususiy   ko`rsatkichlar   tizimi   uning   ayrim
jihatlarini o`zida aks ettiradi.
Umumlashtiruvchi   ko`rsatkichni   aniqlash   zaruriyati   ishlab   chiqarish
samaradorligining   mohiyati,   xususiy   ko`rsatkichlarni   aniqlash   zaruriyati   esa
uning namoyon bo`lish shaklining turli tumanligi bilan izoxlanadi.
Ma`lumki, ishlab chiqarishning ko`p kirrali ekanligiga qaramay, uning har
bir ierarxik darajasida, ya`ni korxonalardan toki umuman iqtisodiyotgacha barcha
tizim   faoliyati   yo`naltirilgan   asosiy   maqsad   mavjud   bo`ladi.   Nisbatan   past
darajadagi   tizim   maqsadi   yuqoriroq   darajadagi   tizim   maqsadiga   zid   kelmasligi
lozim.   Boshqacha   qilib   aytganda,   quyi   tizim   maqsadi   yuqori   tizim   maqsadining
bajarilishiga olib kelishi lozim.
Bundan   shunday   xulosa   chiqarish   mumkinki,   ishlab   chiqarishning   har   bir
darajasida   uning   iqtisodiy   samaradorligi   yagona   umumlashtiruvchi   ko`rsatkich
orqali   o`lchanishi   lozim.   Asosiy   ko`rsatkich   bilan   birga   ishlab   chiqarishning
alohida jihatlarini  ifodalovchi  va uni  to`ldiruvchi  xususiy  ko`rsatkichlardan ham
foydalanish mumkin.
Shuni alohida ta`kidlash lozimki, umumlashtiruvchi ko`rsatkichni aniqlash
zaruriyati   ko`plab   iqtisodchi-olimlar   tomonidan   e`tirof   etilayotgan   bo`lsa-da,
21 aynan   qaysi   ko`rsatkichdan   foydalanish   to`g`risida   yagona   fikr   mavjud   emas.
Iqtisodiy   adabiyotlarda   ishlab   chiqarish   samaradorligini   aniqlashning   mezoni
sifatida   yalpi   ichki   mahsulot,   qo`shilgan   qiymat,   mehnat   unumdorligi   kabi
ko`rsatkichlar   tavsiya   etiladi.   Bu   ko`rsatkichlardan   har   biri   o`z   afzalliklari   va
kamchiliklariga ega. Ammo bu ko`rsatkichlar ishlab chiqarish samaradorligining
u yoki bu tomonini o`zida aks ettiradi. Masalan, mehnat unumdorligi mehnat va
moddiy mablag`lardan foydalanish darajasini ifodalaydi. Biroq u ishlab chiqarish
resurslaridan,   masalan,   asosiy   fondlardan   foydalanish   darajasini   o`zida   aks
ettirmaydi.
Ishlab   chiqarish   samaradorligining   mezoni   esa   keng   tushuncha   bo`lib,   u
nafaqat   ishlab   chiqarish,   balki   moddiy   boyliklarni   taqsimlash   va   iste`mol   qilish
jarayonlari   bilan   ham   bog`liq.   Shu   munosabat   bilan   aytish   mumkinki,   ishlab
chiqarish   samaradorligini   aniqlashning   boshlang`ich   mezoni   bo`lib   yangidan
yaratilgan mahsulot, ya`ni milliy daromad hisoblanadi. Aholi jon boshiga ishlab
chiqarilgan   milliy   daromad   esa   ishlab   chiqarish   samaradorligini   t o` laro q
ifodalaydi.
Milliy   daromad   muayyan   davr   mobaynida   (bir   yilda)   yangidan   yaratilgan
jami   mahsulotning   puldagi   ifodasi   bo`lib,   barcha   ishlab   chiqarish   omillari   (yer,
mehnat, kapital, tadbirkorlik) tomonidan olingan daromadlarni o`zida aks ettiradi.
Milliy   daromad   yalpi   ichki   mahsulotdan   amortizatsiya   ajratmalari   (asosiy
fondlarning   eskirishi)   va   egri   soliqlarni   ayirish   yo`li   bilan   aniqlanadi.   Ikkinchi
tomondan   milliy   daromadni   ish   h aqi,   sanoat   va   savdo   foydasi,   sarflangan
kapitaldan olingan foiz va yer rentasining yig ` indisi sifatida aniqlash mumkin.
Ko`rinib   turibdiki,   milliy   daromad   barcha   ishlab   chiqarish   omillaridan
foydalanish  darajasini  ifodalash   bilan   birga  iste`mol  darajasiga   ham   baho  berish
imkoniyatini beradi. Shu bilan birga ishlab chiqarishning turli darajalarida milliy
daromadning   ularga   moslashtirilgan   ko`rinishlaridan   foydalanish   mumkin.
Masalan, qishloq xo`jaligi ishlab chiqarishi samaradorligining mezoni bo`lib yalpi
daromad hisoblanadi.
22 Ma`lumki,   iqtisodiy   samaradorlik   resurslar   va   xarajatlar   bilan   bilvosita
bog`liq.   Demak,   bu   borada   mavjud   muammolardan   yana   biri   iqtisodiy
samaradorlikni xarajatlar yoki resurslar orqali hisoblanishi bilan bog`liq.
Shundan   kelib   chiqib,   bugungi   kunda   yer   resusrlaridan   foydalanish
hisobiga iqtisodiy samaradorlikni hisoblashning ikki xil uslubi shakllandi: ishlab
chiqarish   natijasini   unga   sarflangan   xarajatlarga   taqqoslash   va   ishlab   chiqarish
natijasini resurslarga taqqoslash.
Mazkur  ikki uslub mohiyatiga ko`ra o`zaro bog`liq. Masalan,  resurslardan
ishlab chiqarishda foydalanish ayni vaqtda ularning iste`mol qilinishini bildiradi.
Shu   bilan   birga   ular   xarajatlarni   ham   ta shk il   etadi.   O`z   navbatida   xarajatlar
nafaqat mahsulotni ishlab chiqarishga, balki resurslarni takror ishlab chiqarishga
ham   yo`naltirilgan   bo`ladi.   Boshqacha   qilib   aytganda,   xarajatlar   resurslarning
harakatdagi   shakli   bo`lsa,   resurslarni   xarajatlarning   statik   shakliga   qiyos   qilsa
bo`ladi.   Shundan   kelib   chiqib,   ishlab   chiqarish   samaradorligini   hisoblash
jarayonida   xarajatlarga   foydalanib   bulingan   resurslar,   resurslarga   esa   ishlab
chiqarish jarayonida foydalanishga jalb etilgan mablag`lar deb qarash mumkin.
Yer   resurslaridan   foydalangan   holda   ishlab   chiqarish   samaradorligini
muttasil   oshirib   borish   mamlakatimizda   amalga   oshirilayotgan   iqtisodiy
islohotlarning   eng   asosiy   maqsadi   hisoblanadi.   Agrar   sohada   ishlab   chiqarish
samaradorligini   oshirish   ikkita   bir-biri   bilan   bog`liq   vazifani   h al   etish   imkonini
beradi. Qishloq xo`jalik mahsulotlari ishlab chiqarish hajmini maksimallashtirish
va   mahsulot   birligiga   sarflangan   sarf-xarajatlar   miqdorini   kamaytirish.   Bu
vazifalarni   hal   etish   qishloq   xo`jaligi   ishlab   chiqarishini   intensivlashtirish,   ya`ni
qishloq   xo`jaligi   ishlab   chiqarishiga   kapital   mablag`lar   hajmini   oshirib   borish
bilan   uzviy   bog`liq.   Amaliyot   shuni   ko`rsatadiki,   kapital   qo`yilmalar   hajmi
qanchalik   yuqori   bo`lsa,   ulardan   oqilona   foydalanish   darajasi   ham   shunchalik
yuqori bo`ladi va aksincha.
Qishloq   xo`jalik   ishlab   chiqarish   samaradorligini   o shi ri shn ing   muhim
manbasi   mehnat   unumdorligini   oshirish   hisoblanadi.   Mehnat   unumdorligi
23 darajasi   qancha   yuqori   bo`lsa,   shuncha   aholi   turmush   darajasini   oshirishga   va
kengaytirilgan   takror   ishlab   chiqarishga   ko`proq   mablag`   ajratish   mumkin.
Boshqacha   qilib   aytganda,   mehnat   unumdorligining   o`sishi   aholi   turmush
farovonligining o`sishini ta`minlovchi asosiy omildir.
Moddiy   va   ma`naviy   boyliklar   qancha   ko`p   va   arzon   ishlab   chiqarilsa,
ularning   aholi   keng   qatlamlari   tomonidan   sotib   olinishi   va   iste`mol   qilinishi
yengillashadi. Mehnat unumdorligining o`sishi kishilarni moddiy ishlab chiqarish
tarmoqlaridan ozod qilib, ularni xizmat ko`rsatish va boshqa sohalariga jalb qilish
imkonini beradi.
Mehnat unumdorligini oshirish uchun yangi texnologiya va xom ashyolarni
ishlab chiqarishga tadbiq etish, mehnatni ilg`or usullarini o`rganish, ilmiy-amaliy
ishlar   va   ixtirochilikni   rag`batlantirish   muhim   masala   hisoblanadi.   Ishchilarning
ma`lumoti   va   kasbiy   tayyorgarligi   unumdorlikni   belgilovchi   asosiy   omillardan
biri ekanligini aytib o`t ish  lozim.
Ishlab   chiqarish   omillari   yer   resurslaridan   foydalanish   jarayoniga   jalb
qilinar   ekan   ular   turli   usullarda   birlashtiriladi.   Bunda   ishlab   chiqarish
omillarining   ayrimlari   boshqalariga   nisbatan   samarali   faoliyat   ko`rsatadi.   S h u
sababli   amaliyotda   ishlab   chiqarish   omillarining   samarali   tarzda   birlashtirilishi
albatta unumdorlikning oshishini ta`minlaydi. 
Yer resurslari  samaradorligining oshishiga ijobiy ta`sir ko`rsatuvchi omillar
bilan   birga   salbiy   ta`sir   ko`rsatuvchi   omillar   ham   mavjud.   Tabiat   resurslaridan,
eng   avvalo,   yer   boyligidan   intensiv   foydalanish   iqtisodiy   samaradorlikni
ta`minlash   bilan   birga   atrof   mu h itni   h imoya   qilish   muammosini   ham   oldinga
surishi   mumkin.   Bu   esa   atrof   muhitga   keltirilgan   zarar   oqibatlarini   qoplash,
mehnat shart- sharoitlarini yaxshilashga yirik mablag`larni sarf qilinishini taqozo
qiladi.   Masalan,   Markaziy   Osiyo   mamlakatlari,   shu   jumladan,   O`zbekiston
Respublikasining  yirik miqdordagi  moliyaviy resurslari Orol  dengizi  muammosi
va mintaqa aholisining ijtimoiy-iqtisodiy ahvolini yaxshilashga sarflanmoqda.
Yer   resurslari   samaradorligiga   salbiy   ta`sir   ko`rsatuvchi   boshqa   omillarga
24 mehnat   intizomining  buzilish  hollari,  xo`jalik  jinoyatlari,  qishloq   xo`jalik  ishlab
chiqarishiga   noqulay   ob-xavo   sharoitlarining   ta`sirini   ko`rsatib   o`tish   mumkin.
Mehnat   xavfsizligining   oshishi,   toza   havo   va   suv,   hayot   sifatini   yaxshilashga
yo`naltirilgan   xarajatlar   ham   yer   resurslari   samaradorligini   pasayishi   hisobiga
amalga   oshadi.   Lekin,   samaradorlikni   o`zi   ana   shu   maqsadlarni   amalga   oshirish
uchun qo`shimcha xarajatlarni ta`minlash imkonini beradi.
Yer   resurslari   samaradorligini   oshirishning   asosiy   yo`nalishlaridan   yana
biri bu texnika taraqqiyotidir. Texnika taraqqiyoti ko`p jihatdan ilmiy taraqqiyot
va   tajriba-konstruktorlik   tadbirlariga   xarajatlar   miqdori   bilan   belgilanadi.   Bu
xarajatlarning   yalpi   ichki   mahsulotdagi   ulushini   kamaymasligini   ta`minlash
muhimdir.
Yer   resurslari   samaradorligi   mehnatni   tashkil   etish   shakllari   bilan
chambarchas   bog`liqdir.   Bu   borada   asosiy   o`rinni   qattiq   intizom   va   yuqori
darajadagi   mehnat   unumdorligi   egallaydi.   Bundan   tashqari,   ishchilarda
innovatsiyaga,   yangilikka   intilish,   jamiyat,   korxona   manfaatini   shaxsiy
manfaatdan ustun qo`yish, yuksak tadbirkorlik, erishilgan natija bilan qanoatlanib
qolmaslik,   dehqonchilik   madaniyatini   shakllantirish   va   rivojlantirish   kabi
muammolarni hal etish lozim.
Yer   resurslari   samaradorligini   oshirish   uchun   yuqorida   sanab   o`tilgan
omillar albatta real ishlab chiqarish jarayonida qo`llanilayotgan barcha omillarni
o`z   ichiga   to`liq   kamrab   ola   olmaydi.   Bu   yerda   o`lchash   mumkin   bo`lmagan
omillarning   ham   roli   juda   yuqoridir.   Bu   omillarga   milliy,   siyosiy   va   madaniy
barqarorlik   uchun   muhit,   sohibkorlik,   ixtirochilik,   yaratuvchilik   uchun   qulay
shart-sharoit   hozirlash   kabi   tadbirlar   majmuasi   kiradi.   Bu   shart-sharoitlarni
miqdoriy   baholash   mumkin   bo`lmasada,   lekin   ular   iqtisodiy   o`sish   va
taraqqiyotning asoslarini tashkil qiladi.
I I  BOB.  VILOYAT  YER RESURSLARINING HOZIRGI HOLATI VA
YER SIFATIDAGI O`ZGARISHLAR
2. 1  Viloyat yer fondi va uning taqsimlanishi
25 Ma`lumki,   O`zbekiston   Respublikasining   Konstitutsiyasi   va   “Yer
Kodeksiga” muvofiq yer umummilliy boylik hisoblanadi. Shu sababli hozirgi va
kelajak avlodlarning manfaatlarini ko`zlab, undan ilmiy asosda tabiiy-iqtisodiy va
hududiy   omillarni   hisobga   olib   oqilona   foydalanish   va   uni   muhofaza   qilish,
tuproq   unumdorligini   tiklash   va   oshirish,   tabiiy   muhitni   asrash   va   yaxshilash,
xo`jalik   yurit ish ning   barcha   shakllarini   teng   huquqlilik   asosida   rivojlantirish
uchun   sharoit   yaratish,   yuridik   va   jismoniy   shaxslarning   yer   uchastkalariga
bo`lgan   huquqlarini   ximoya   qilishni   ta`minlash   iqtisodiy   munosabatlarni
erkinlashtirish   jarayonlari   izchillik   bilan   amalga   oshirilayotgan   bugungi   kunda
hal etilishi lozim bo`lgan muhim vazifalar jumlasiga kiradi.
Yer   resurslaridan   foydalanish   samaradorligini   oshirish   ko`p   jihatdan   yer
fondi   tarkibiga,   yer   resurslarining   yerdan   foydalanuvchilar,   hududlar,   yer
uchastkalari ijarachilari va mulkdorlar o`rtasida to`g`ri va oqilona taqsimlanishiga
bog`liq. Shu nuqtai  nazardan tadqiqot  ob`ekti  hisoblangan Qashqadaryo viloyati
yer fondi va uning tarkibidagi tarkibiy o`zgarishlarni tahlil qilish, ularning asosiy
va   ustuvor   yo`nalishlari   hamda   tendentsiyalarini   aniqlash   viloyat   yer
resurslaridan samarali foydalanishda muhim o`rin tutadi.
Yer   fondi   tarkibini   turli   guruhlarga   ajratib   o`rganish   mumkin.   Xususan,
qishloq xo`jaligida yerdan foydalanish samaradorligini oshirish nuqtai nazaridan
yer fondi tarkibini quyidagi belgilari bo`yicha o`rganish maqsadga muvofiq:
- belgilangan maqsadga k o` ra;
- sifat holatiga k o` ra;
- ma`muriy-hududiy b o` linishiga k o` ra;
- xo`jalik maqsadida foydalanishiga ko`ra;
- yerdan foydalanuvchilar tarkibiga ko`ra.
Ishlab chiqarish jarayonida foydalanish xususiyatiga ko`ra yer fondini ikki
guruhga   ajratib   o`rganish   mumkin:   asosiy   ishlab   chiqarish   vositasi   sifatida
foydalanilayotgan   yerlar   va   iqtisodiyotning   sanoat   va   boshqa   tarmoqlarini
joylashtirish uchun makon vazifasini bajarayotgan yerlar.
26 Jami yer fondida ikkinchi guruh yerlari ulushining o`sib bori shi   qonuniyat
hisoblanadi, chunki sanoat, transport va boshqa tarmoqlarning rivojlanishi, yo`llar
kurilishi   kabi   jarayonlar   hamda   yer   resurslarining   cheklanganligi   qishloq   va
o`rmon   xo`jalik   yerlarining   bir   qismini   ular   uchun   ajratib   berishni   taqozo   etadi.
Bu   xolat   yer   resurslaridan   samarali   foydalanishni   shart   qilib  qo`yuvchi   ob`ektiv
sabablardan biri hisoblanadi.
Shuni   alohida   ta`kidlash   lozimki,   yer   fondi   tarkibini   bunday   guruhlash
umumiy   xarakterga   ega   bo`lganligi   bois   yerdan   oqilona   foydalanish   va   uni
huquqiy   jihatdan   tartibga   solish   bilan   bog`liq   amaliy   vazifalarni   xal   etish
imkonini   bermaydi.   Shu   sababli   yer   fondini   maqsadli   foydalanish   yo`nalishiga
ko`ra o`rganish ilmiy va amaliy jihatdan muhim ahamiyatga ega.
O`zbekiston   Respublikasi   “Yer   Kodeksi”ga   muvofiq   yer   fondi   yerlardan
foydalanishning belgilangan asosiy maqsadiga ko`ra 8 toifaga ajratilgan:
1)   qishloq   xo`jaligiga   mo`ljallangan   -   qishloq   xo`jaligi   extiyojlari   uchun
berilgan   yoki   ana   shu   maqsadga   mo`ljallangan   yerlar.   Qishloq   xo`jaligiga
mo`ljallangan   yerlar   sug`oriladigan   va   sug`orilmaydigan   (lalmikor)   yerlar,
haydaladigan yerlar, pichanzorlar, yaylovlar, ko`p yillik mevali dov- daraxtzorlar
va tokzorlar egallagan yerlarga bulinadi;
2) aholi punkt (shaharlar, posyolkalar  va qishloq aholi punkt)larining
yerlari - shaharlar va posyolkalar, shuningdek qishloq aholi punktlari chegarasi
doirasidagi yerlar;
3) sanoat,   transport,   alo q a,   mudofaa   va   boshqa   maqsadlarda
mo`ljallangan   yerlar   -   ko`rsatilgan   maqsadlarda   foydalanish   uchun   yuridik
shaxslar uchun berilgan yerlar;
4) tabiatni   muhofaza   q ilish,   so g` lomlashtirish,   rekreatsiya
maqsadlariga   mo`ljallangan   yerlar   -   alohida   mu h ofaza   etiladigan   tabiiy
hududlar egallagan, tabiiy davolash omillariga ega bo`lgan yerlar, shuningdek,
ommaviy dam olish va turizm uchun foydalaniladigan yerlar;
5) tarixiy-madaniy   ahamiyatga   molik   yerlar,   tarixiy-madaniy
27 yodgorliklar joylashgan yerlar;
6) o`rmon   fondi   yerlari   -   o` rmon   bilan   q oplangan,   shuningdek,   o` rmon
bilan  q oplanmagan bo`lsa ham,  o` rmon xo`jaligi ehtiyojlari uchun berilgan yerlar;
7) suv   fondi   yerlari   -   suv   ob`ektlari,   suv   xo`jaligi   inshootlari   egallagan
yerlar va suv ob`ektlarining  q ir g` o q lari buylab ajratilgan minta q adagi yerlar;
8) zaxira yerlar.
Olingan   ma`lumotlarga   q araganda,   2014-yil   1-yanvar   holati   bo`yicha
viloyatning   umumiy   yer   maydoni   2856,8   ming   gektarni   tashkil   etadi.   Viloyat
umumiy   yer   maydonining   85,9   foizini   qishloq   xo`jalik   maqsadlari   uchun
ajratilgan.   Bundan   tashkari   umumiy   haydalma   yerlarining   99,56   foizi,
daraxtzorlarning   98,25   foizi,   bo`z   yerlarning   jami   hamda,   yaylov   va
pichanzorlarning 91,81 foizi qishloq xo`jalik maqsadlarida foydalaniladi.
Shuningdek,   o`rmon   fondi   yerlari   qishloq   xo`jaligi   yerlaridan   keyin
ikkinchi   o`rinda   to`rgan   bo`lib,   umumiy   yer   maydonining   10,1   foizini   (289,4
ming ga) tashkil qiladi. Qolgan toifadagi yerlarning ulushi esa ancha past bo`lib,
jami   3,3  foizni  tashkil   etadi,  xolos.  Bu   ma`lumotlarning  barchasi  yana   bir  karra
istiqbolda   viloyatda   qishloq   xo`jaligi   ishlab   chiqarishini   yurit ish   uchun   qulay
imkoniyatlar mavjud ekanligini ko`rsatadi.
Qashqadaryo   viloyatida   qishloq   xo`jalik   yerlaridan   foydalanish   holatini
baholashda   albatta   mazkur   holatning   viloyat   tumanlari   bo`yicha   taqsimlanishini
hamda   mavjud   qishloq   xo`jalik   yerlarining   tarkibida   qishloq   xo`jaligi   ishlab
chiqarishi uchun asosiy vosita bo`lgan sug`oriladigan yerlarning ulushini alohida
e`tiborga olish maqsadga muvofi q dir.
Jadvaldagi   ma`lumotlardan   ko`rinadiki,   2014   yilda   viloyat   bo`yicha
umumiy   yer   maydonining   18,0   foizi,   ekin   maydonlarining   esa   62,2   foizini
sug`oriladigan yerlar tashkil etadi.
Bu   ko`rsatkich   tumanlar   bo`yicha   keskin   farq   qilib,   viloyat   yangi
sug`oriladigan   hududlarida   yuqori   ulushni   tashkil   etgan.   Masalan,   qishloq
xo`jaligi   ishlab   chiqarishi   uchun   ajratilgan   ekin   maydonlari   tarkibida
28 sug`oriladigan   yerlar   ulushi   bo`yicha   Kasbi,   Mirishkor,   Nishon   tumanlarida
mazkur   ko`rsatkich   100   foizni,   Qarshi   tumanida   92,9   foizni,   Koson   tumanida
83,79 foizni, Muborak tumanida 94,21 foizni, Qarshi shaxrida 94,24 foizni tashkil
qilgan.
1-jadval
Qashqadaryo viloyatida yer fondining foydalanish turlari bo`yicha
taqsimlanishi   (2015 y. 1-yanvar holatiga)
№ Yer toifalari Jami,
ming ga Umumiy
maydonga
nisbatan,
% Shundan, ming ga
Haydalmay
digan y erlar daraxtzorla
r Rzabre yaylov va
pichanzorla
r
1 Qishloq xo`jaligiga mo`ljallangan
yerlar 2453,875 85,9 681,44 33,787 23,147 1457,223
2
Aholi punktlari yerlari 11,804 0,4 0,5 0,2 - 0,3
3 Sanoat, transport, aloka, mudofaa
va boshqa maqsadlarda
foydalaniladigan yerlar 63,439 2,2 0,1 0,1 1,0
4 Tabiatni muhofaza qilish,
soglomlash- tirish, rekreatsiya
maqsadlarida foydalaniladigan
yerlar 0,01
5 Tarixiy-madaniy ahamiyatga
molik yerlar - - - - - -
6 O`rmon fondi yerlari 289,36 10,1 2,3 0,2 - 127,6
7 Suv fondi yerlari 34,492 1,2 0,1 0,1 - 0,6
8 Zaxira yerlar 3,819 0,1 0,4
Jami 2856,899 100 684,44 34,387 23,147 1587,23
Yer   fondining   mazkur   toifalari   ko`p   jihatdan   iqtisodiyotning   asosiy
tarmoqlari tarkibi bilan belgilanadi. Shu sababli ular o`zgarmas hisoblanmaydi va
bir toifadan ikkinchi toifaga o`tib turi shi  mumkin. Yerlarning bir toifadan boshqa
toifaga o`tib turishi natijasida yer fondida tarkibiy o`zgarishlar yuz beradi.
Qashqadaryo   viloyati   geografik   va   hududiy   joylashuvining   o`ziga   xos
jihatlari,   ya`ni   uning   tog   va   togoldi   zonalarida   joylashganligi   o`rmon   xo`jaligi
yerlari   ulushining   nisbatan   yuqori   bo`lishiga   olib   kelib,   bu   borada   katta
29 imkoniyatlar borligidan dalolat beradi.
Qolgan toifadagi yerlar ulushi ancha past bo`lib, ularning jami yer fondidagi
birgalikdagi salmog`i 3 foizini tashkil qiladi, xolos. Bu esa viloyat yer maydonlari
qishloq xo`jaligini yuritish uchun qulay imkoniyatlarga ega ekanligi va bu yerda
dehqonchilik   hamda   chorvachilik   rivojlanishi   istiqbollari   yuqori   ekanligini
ko`rsatadi.
2-jadval
Qashqadaryo viloyati tumanlari bo`yicha jami qishloq xo`jalik
yerlarining taqsimlanishi   (2014 yil 1 yanvar holatiga)
№ Tumanlar Umumiy yer maydoni Ekin yerlari
jami, ming
ga shu jumladan
jami, ming shu jumladan
sug`oriladigan,
ming ga jamiga
nisbatan,
%
hisobida sug`oriladigan
ming ga jamiga
nisbatan,
%
hisobida
1 G`uzor 265,230 34,954 13,18 61,886 31,271 50,53
2 Dehqonobod 395,662 2,930 0,74 44,725 1,927 4,31
3 Qamashi 245,735 34,806 14,16 62,915 28,249 44,9
4 Qarshi 91,704 49,190 53,64 44,210 41,068 92,89
5 Koson 187,241 73,996 39,52 73,324 61,441 83,79
6 Kasbi 73,479 50,565 68,82 44,472 44,472 100
7 Kitob 174,198 20,272 11,64 21,741 9,955 45,79
8 Mirishkor 312,538 62,644 20,04 55,287 55,287 100
9 Muborak 307,013 34,999 11,40 34,204 32,224 94,21
10 Nishon 211,128 57,595 27,28 51,764 51,764 100
11 CHiro q chi 283,686 30,545 10,77 122,641 22,793 18,58
12 SHaxrisabz 166,687 26,036 15,62 24,662 18,077 73,3
13 Y a kkabog` 134,947 34,566 25,61 39,072 24,668 63,13
14 Qarshi  sh. 7,551 1,739 23,03 0,538 0,507 94,24
Jami viloyat 
bo`yicha 2856,799 514,437 18,0 681,441 423,703 62,18
3-jadval
Qashqadaryo  viloyatida yer fondining foydalanish turlari bo`yicha
taqsimlanishi, ming gektar.
Yer turlari 1990 2000 2010 2014 2014 da 1990 ga
nisbatan, % da
Qishloq xo`jalik yerlari 2531,2 2531,1 2495,0 2495,0 98,6
Aholi punktlari yerlari 8,7 11,6 11,6 11,6 133,3
30 Sanoat, transport, aloka,
mudofaa va boshqa
maqsadlarga mo`ljallangan
yerlar 18,0 20,0 35,5 35,5 197,2
Tabiatni muhofaza qilish,
sog`lomlashtirish,
rekreatsiya yerlari 7,1 3,0
Tarixiy-madaniy
ahamiyatga molik yerlar - - -
O`rmon fondi yerlari 258,5 271,6 276,6 276,3 106,7
Suv fondi yerlari 29,8 33,7 34,3 34,3 115,1
Zaxira yerlari 4,2 3,8 3,8 3,8 90,5
Jami yerlar 2857,5 2856,8 2856,8 2856,8 99,98
Jadval   ma`lumotlarini   tahlil   qilish   natijalari   shuni   ko`rsatadiki,   1990-2014
yillar davomida viloyat yer fondi hajmi sezilarli darajada o`zgarmagan bo`lsa-da,
uning tarkibida qator o`zgarishlar yuz bergan. Chunonchi, tahlil qilinayotgan davr
mobaynida qishloq xo`jaligi yerlari 36,2 ming gektarga yoki 1,4 foizga qisqargan.
Buning natijasida mazkur yerlarning viloyat jami yer fondidagi ulushi 1990 yilda
88,6 foizdan 2014 yilda 87,3 foizgacha pasaydi.
Bu pasayish, eng avvalo, o`rmon xo`jaligi, aholi punktlari, sanoat, transport,
mudofaa   va   boshqa   maqsadlar   uchun   belgilangan   yerlarning   ham   mutlaq,   ham
nisbiy miqdorda o`sganligi bilan bog`liq.
Qashqadaryo viloyatida 1990-2014 yillar davomida o`rmon xo`jaligi yerlari
17,8 ming gektarga yoki 6,7 foizga o`sdi. Bu asosan qishloq xo`jaligi yerlarining
bir qismini o`rmon xo`jaligiga ajratib berilishi hisobiga yuz berdi. Bu esa o`rmon
yerlarining   jami   yer   fondidagi   ulushini   taxlil   qilinayotgan   davr   mobaynida   9,0
foizdan 9,7 foizga o`sishini ta`minladi.
Mustaqillik   yillarida   respublikamiz   agrar   sohasida   amalga   oshirilayotgan
iqtisodiy isloxotlar natijasida aholini yer resurslari bilan ta`minlanishida sezilarli
ijobiy   o`zgarishlar   yuz   berdi.   Xususan,   1991   yilda   respublika   miqyosida   aholi
shaxsiy xo`jaliklari  uchun 100 ming gektar  yer ajratib berildi. Bunday o`zgarish
Qashqadaryo viloyatiga ham xos.
Jadval ma`lumotlaridan ko`rinib turibdiki, aholi punktlari yerlari 1990 yilda
31 8,7   ming   gektardan   2014   yilda   11,6   ming   gektargacha,   ya`ni   33,3   foizga   o`sdi.
Buning   natijasida   aholi   punktlari   yerlarining   viloyat   yer   fondidagi   salmog`i   0,3
foizdan 0,4 foizgacha oshdi.
Qishloq   aholisining   yer   bilan   ta`minlanishidagi   bunday   ijobiy   o`zgarishlar
nafaqat   ularning   uy-joy   bilan   ta`minlanishining   oshishiga,   balki   daromad
manbalarini   kengaytirib,   utish   davrida   ijtimoiy   ahvolining   yaxshilanishiga   ham
turtki bo`ldi.
Qishloq xo`jaligi yerlarining jami yer maydonidagi ulushi tumanlar bo`yicha
bir-biridan   sezilarli   darajada   farq   qiladi.   Bunday   tafovutning   mavjudligi
tumanlarning  o`ziga  xos   hududiy  xususiyatlari,  xususan,  urbanizatsiyalashganlik
va o`rmon xo`jaligi yerlari bilan ta`minlanganligi, yerlarning relef tuzilishi hamda
aholining   zichlik   darajasi   bilan   bog`liq.   Masalan,   Qarshi   shahrida   qishloq
xo`jaligi   yerlari   jami   yer   maydonining   27,5   foizini   tashkil   qiladi   va   bu,   eng
avvalo, jami yer fondida aholi punkti hamda sanoat, transport, aloqa, mudofaa va
boshqa   maqsadlarga   mo`ljallangan   yerlar   ulushining   yuqoriligi   (72,5   foiz)   bilan
izohlanadi.
Qarshi   (71,6   foiz)   va   Kasbi   (67,7   foiz)   tumanlarida   aholining   zich
joylashganligi   hamda   sanoat   tarmogining   nisbatan   yuqorirok   darajada
rivojlanganligi jami yer maydonida qishloq xo`jaligi yerlari ulu shi ning pastligini
ta`minlaydi.
4-jadval
Qashqadaryo viloyati qishloq xo`jaligida foydalaniladigan yer maydonining
2014 yilda tumanlar bo`yicha taqsimlanishi
Tumanlar Umumiy maydoni Qishloq
xo`jaligi yer maydoni Umumiy maydonga
nisbatan, %
G` uzor 265230 237493 89,5
Dehqonobod 395662 280474 70,9
Qarshi 91705 65694 71,6
Koson 187241 143622 76,7
32 Qamashi 245735 179184 72,9
Kitob 174198 103944 59,7
Mirishkor 312538 277473 88,8
Muborak 307013 271875 88,6
Nishon 211128 155086 73,5
Kasbi 73479 49777 67,7
Chiro q chi 283686 241350 85,1
Shaxrisabz 166687 102906 61,6
Yakkabog` 134947 100480 74,5
Qarshi  shaxri 7551 2079 27,5
Viloyat bo`yicha jami 2856800 2211437 77,4
Kitob   (59,7   foiz ),   SHaxrisabz   (61,6   foiz ),   Dehqonobod   (70,9   foiz )   va
Q amashi   (72,9   foiz )   tumanlarida   qishloq   xo ` jalik   yerlarining   nisbatan   past   ulushi
jami   yer   maydonida   o ` rmon   xo ` jaligi   va   aholi   punkti   yerlarining   sezilarli
salmo qq a   ega   ekanligi   bilan   tushuntiriladi .
Qishloq   xo`jaligida   yerdan   foydalanish   samaradorligini   oshirish   nuqtai
nazardan   qishloq   xo`jalik   yerlarining   xo`jalik   maqsadida   foydalanishiga   ko`ra
tarkibini   o`rganish   muhim   ahamiyatga   ega   bo`lib,   unda   sug`oriladigan   yerlar
alohida   o`rin   tutadi,   chunki   etishtiriladigan   qishloq   xo`jaligi   mahsulotlarining
asosiy qismi aynan mana shu yerlar  h issasiga to`g`ri keladi.
5-jadval
Qashqadaryo viloyati qishloq xo`jaligi yer turlarining foydalanish
maqsadlariga k o` ra taqsimlanishi (ming ga)
Yer turlari 1990 2000 2010 2014 Barcha
yerlardagi
ulushi 2014 da
1990 ga
nisb.
% da
1990 2014
Haydaladigan   yerlar
670,6 669,7 668,5 668,0 29,9 30,0 99,7
Shu jumladan:
sug`oriladigan
yerlar 416,4 417,7 417,6 418,6 18,6 18,7 100,2
Lalmikor yerlar 254,2 252,0 250,9 249,4 11,4 11,3 98,7
Ko`p yillik
daraxtzorlar 35,0 34,6 33,9 31,8 1,6 1,5 98,6
33 Shu jumladan:
sug`oriladigan
yerlar 32,1 31,7 31,1 29,5 1, 4 1, 4 98,4
Bo`z yerlar 25,7 23,5 24,1 23,9 1,1 1,0 91,4
Shu jumladan:
sug`oriladigan
yerlar 5,2 4,8 8,6 5,2 0,2 0,2 92,3
Yaylov va
pichanzorlar 1542,2 1503,2 1487,6 1488,6 68,6 67,4 97,4
Jami qishloq
xo`jalik yerlari 2273,5 2231,0 2214,1 2212,2 100 100 98,0
Jadval   ma`lumotlarini   tahlil   qilish   natijalari   shuni   ko`rsatadiki,
Qashqadaryo   viloyati   qishloq   xo`jalik   yerlarining   asosiy   qismi   yaylov   va
pichanzorlar   hissasiga   to`g`ri   keladi.   Bu,   eng   avvalo,   viloyatning   geografik
joylashuvi   va   hududiy   xususiyatlari   bilan   bog`liq,   ya`ni   viloyat   hududining
asosiy qismini tog` va tog`oldi zonalari hamda cho`llar va chala chullar tashkil
etadi.   Mazkur   turdagi   yerlarning   jami   qishloq   xo`jaligi   yerlaridagi   salmog`i
1990 yilda 68,6 foizni ta shk il qilgan bo`lsa, 2014 yilga kelib bu ko`rsatkich 67,4
foizga teng bo`ldi.
Viloyat   qishloq   xo`jaligida   haydaladigan   yerlar   o`ziga   xos   muhim
ahamiyatga ega bo`lib, uning jami qishloq xo`jaligi yerlaridagi ulushi 30 foizni
tashkil   qiladi.   Haydaladigan   yerlarning   1990   yilda   62,1   foizi,   2014   yilda   esa
62,7 foizi sug`oriladigan yerlar hisobiga to`g`ri kelgan.
6-jadval
Q ash q adaryo viloyati tumanlarida su g` oriladigan va lalmi yerlar
h ajmining o`zgarishi, ming gektar
Tumanlar 1990 yil 2014 yil
Sug`oriladigan
yerlar Lalmi
Yerlar Sug`oriladigan
yerlarning
h aydaladigan
yerlardagi
ulushi Sug`orilad
igan
yerlar Lalmi
yerlar Sug`oriladigan
yerlarning
x,aydaladigan
yerlardagi
ulushi
Bahoriston 23,6 - 100 - - -
G`uzor 31,1 27,9 51,9 31,0 25,8 54,5
Dehqonobod 4,9 42,6 10,3 1,9 42,7 4,3
Q arshi 36,3 4,7 88,5 40,4 3,1 92,8
34 Koson 51,8 7,9 86,8 61,2 10,0 85,9
Q amashi 27,7 36,3 43,2 28,0 35,0 44,4
Kitob 12,2 9,8 55,4 11,3 11,1 51,0
Kasbi 41,0 - 100 43,2 - 100
Mirishkor - - - 54,1 - 100
Muborak 30,7 2,0 93,9 32,2 2,0 94,1
Nishon 51,6 - 100 50,4 - 100
U.Yusupov 36,6 - 100 - - -
Chiro q chi 29,3 94,6 23,6 22,2 97,7 18,5
Shaxrisabz 18,1 8,5 68,0 18,0 6,8 72,6
Yakkabog` 21,2 19,9 51,6 23,7 15,4 60,6
Q arshi shaxri 0,3 - 100 0,7 - 100
Viloyat
bo`yicha 416,4 254,2 62,0 418,6 249,6 62,7
Sug`oriladigan   yerlarning   haydaladigan   yerlardagi   salmog`i   viloyat
tumanlari   bo`yicha   bir-biridan   farq   qilib,   bu,   eng   avvalo,   tumanlarning   o`ziga
xos   geografik,   tabiiy-iqlim   va   hududiy   sharoitlariga   bog`liq.   Xususan,
Mirishkor,   Nishon,   Kasbi   kabi   tumanlarda   sug`oriladigan   yerlarning   jami
haydaladigan yerlardagi ulushi 100 foizni tashkil  q ilsa, Dehqonobod, Chiro q chi,
Q amashi,   Yakkabog`   kabi   tumanlarda   haydaladigan   yerlarning   asosiy   qismini
lalmi yerlar tashkil etadi.
Sug ` oriladigan   va   lalmi   yerlar   o ` rtasidagi   bunday   tafovut   yerlardan
foydalanish   samaradorligiga ,   xususan ,   bir   gektar   yerdan   olinadigan   mahsulot   va
daromad miqdoriga  o` z ta`sirini ko`rsatadi.
Shunday   qilib,   Qashqadaryo   viloyati   yer   fondining   taqsimlanishida   yuz
bergan o`zgarishlarni tahlil qilish natijalari quyidagi xulosalarga kelish imkonini
beradi:
- Qashqadaryo viloyati yer fondining 97,6 foizidan asosiy ishlab chiqarish
fondlari sifatida foydalaniladi. Boshqacha so`z bilan aytganda, viloyatda mavjud
yerlarning   asosiy   qismi   qishloq   va   o`rmon   xo`jaligi   yerlari   hisoblanadi.   Bu
viloyat   qishloq   xo`jalik   salohiyatining   yuqoriligidan   va   georafik   jihatdan
joylashuvining o`ziga xosligidan dalolat beradi;
- mustaqillik   yillarida   viloyat   yer   fondining   umumiy   hajmi   sezilarli
35 darajada   o`zgarmagan   bo`lsa-da,   uning   tarkibida   birmuncha   o`zgarishlar   yuz
berdi. 1990-2014 yillarda qishloq xo`jaligi  yerlarining umumiy hajmi  36,2 ming
gektarga yoki 1,4 foizga qisqardi. Bu qisqarish o`rmon xo`jaligi, aholi punktlari,
sanoat,   transport,   mudofaa   va   boshqa   maqsadlar   uchun   belgilangan   yerlarning
ham  mutlaq,  ham  nisbiy  miqdorda o`sganligi   bilan bog`liq. Xususan,   17,8 ming
gektarga   yoki   6,7   foizga,   aholi   punktlari   yerlari   8,7   ming   gektarga   yoki   33,3
foizga o`sdi;
- qishloq   xo`jaligi   yerlarining   jami   yer   maydonidagi   ulushi   tumanlar
bo`yicha   bir-biridan   sezilarli   darajada   farq   qiladi   (Qarshi   shaxrida   27,5   foizdan
G`uzor   tumanlarida   89,5   foizgacha).   Bunday   tafovutning   mavjudligi
tumanlarning hududiy xususiyatlari, xususan, ularning urbanizatsiyalashganlik va
o`rmon   xo`jaligi   yerlari   bilan   ta`minlanganligi,   aholining   zichlik   darajasi   va
yerlarning relef tuzilishi bilan bog`liq;
- Qashqadaryo   viloyati   qishloq   xo`jalik   yerlari   tarkibini   tahlil   qilish
natijalari shuni ko`rsatadiki, uning asosiy qismi yaylov va pichanzorlar xissasiga
to`g`ri   keladi.   Mazkur   turdagi   yerlarning   jami   qishloq   xo`jaligi   yerlaridagi
salmog`i   1990   yilda   68,6   foizni   ta shk il   qilgan   bo`lsa   2014   yilga   kelib   bu
ko`rsatkich   67,4   foizga   teng   bo`ldi.   Viloyat   qishloq   xo`jaligida   haydaladigan
yerlar   o`ziga   xos   muhim   ega   bo`lib,   uning   jami   qishloq   xo`jaligi   yerlaridagi
ulushi   30   foizni   tashkil   qiladi.   Haydaladigan   yerlarning   1990   yilda   62,1   foizi,
2014 yilda esa   62,7 sug`oriladigan yerlar hisobiga to`g`ri keldi;
- sug`oriladigan   yerlarning   haydaladigan   yerlar   hajmidagi   salmog`i
viloyat   tumanlari   bo`yicha   bir-biridan   farq   qilib,   bu,   eng   avvalo,   tumanlarning
o`ziga   xos   geografik,   tabiiy-iklim   va   hududiy   sharoitlariga   bog`liq.   Xususan,
Miri shk or,   Nishon,   Kasbi   kabi   tumanlarda   sug`oriladigan   yerlarning   jami
haydaladigan yerlardagi  ulushi  100 foizni  tashkil  kilsa,  Dehqonobod, Chiroqchi,
Qamashi,   Yakkabog`   kabi   tumanlarda   haydaladigan   yerlarning   asosiy   qismini
lalmi yerlar tashkil etadi;
- islohotlar   yillarida   viloyat   qishloq   xo`jaligida   ishlab   chiqarish n i   tashkil
36 etishning   yangi   shakllari   paydo   bo`ldi   va   qishloqda   mulkdorlar   sinfi   shakllana
boshladi. Buning natijasida yerdan foydalanuvchilarning tarkibi tubdan o`zgardi.
2.2 Yer resurslarining sifat tavsifi va geoekologik muammolari
Ma`lumki,   yerlarning   miqdori   va   sifatini   ifodalovchi   ko`rsatkichlarning
o`zgarishi ko`p jihatdan unga kapital mablag`larni jalb etish bilan bog`liq bo`lib,
yerning unumdorligini tiklash bo`yicha meliorativ, agrotexnik tadbirlarni amalga
oshirishni takozo etadi. Shu nuqtai nazardan aytish mumkinki, yerni tabiiy resurs
sifatida takror ishlab chiqarish mumkin bo`lmasa-da, uni unumdorligini tiklash va
o shi r ish  nuqtai nazardan takror ishlab chiqarish mumkin.
Hududlarda   yerdan   samarali   foydalanishni   ta`minlashda   yerni   faqat
miqdoriy   jihatdan   hisobga   olish   etarli   emas.   Buning   uchun   uning   sifat
ko`rsatkichlarini   hisobga   olish   taqozo   etiladi.   Bu   jarayon   o`zining   murakkabligi
bilan ajralib turadi.
Sho`rlanish   jarayonlari   viloyat   sug`oriladigan   yerlarining   55,6   foizida
uchraydi.   Kuchli   sho`rlangan   tuproqlar   maydoni   22496   gektarni   yoki   viloyat
sug`oriladigan yerlarining 4,9 foizini tashkil etadi. O`rtacha sho`rlangan tuproqlar
maydoni  52409 gektar  yoki  11,4 foizini, kuchsiz  sho`rlangan  tuproqlar  maydoni
180202 gektarni yoki 39,3 foizini tashkil etadi. Sho`rlanmagan tuproqlar maydoni
esa   202951,0   gektarni   yoki   viloyat   sug`oriladigan   tuproqlari   maydonining   44,4
foizini tashkil etadi.
Viloyat   sug`oriladigan   tuproqlarining   asosiy   qismi   gumus   (88,68%)   bilan
kam   ta`minlangan   guruhni   tashkil   etib,   11,3   foizi   o`rtacha   va   0,02   foizi   yuqori
ta`minlangan   guruhlarga   kiradi.   Bu   xolat   viloyat   sug`oriladigan   tuproqlarida
gumus miqdorini ko`paytirish uchun organiq va organominyeral  o`g`itlarni keng
qo`llashni talab etadi.
Tuproq   baholash   ishlari   natijalariga   ko`ra   viloyatda   birinchi   kadastr
guruhiga   kiruvchi   yomon   yerlar   uchramaydi.   Ikkinchi   kadastr   guruhiga   kiruvchi
o`rtachadan   past   yerlar   maydoni   45008,3   ga   bo`lib,   sug`oriladigan   qishloq
37 xo`jaligi   ekin   yerlari   maydonining   9,8   foizini   tashkil   etadi.   Bu   guruh   tuproqlari
viloyatning barcha tumanlarida uchraydi.
Uchinchi   kadastr   guruhiga   kiruvchi   sifati   o`rtachadan   past   va   o`rtacha
yerlar   maydoni   313427,1   ga   bo`lib,   sug`oriladigan   qishloq   xo`jaligi   ekin
yerlarining   68,5   foizini   tashkil   qiladi.   Bu   guruh   tuproqlari   viloyatning   barcha
tumanlarida uchraydi.
To`rtinchi   kadastr   guruhiga   kiruvchi   sifati   o`rtachadan   yuqori   va   yaxshi
yerlar  maydoni  92589,08  ga  bo`lib,  viloyat   sug`oriladigan  qishloq   xo`jaligi  ekin
yerlari   maydonlarining   20,2   foizini   tashkil   etadi.   Bu   guruh   tuproqlari   Qarshi
shahri hududidan tashqari barcha tumanlarda tarqalgan.
Beshinchi   kadastr   guruhiga   kiruvchi   sifati   yaxshi   va   eng   yaxshi   yerlar
maydoni   7036,3   gektardan   iborat   bo`lib,   viloyat   sug`oriladigan   qishloq   xo`jaligi
ekin yerlari maydonlarining 1,5 foizini tashkil etadi.
Tuproq-baholash   ishlari   natijalariga   ko`ra,   Koson   tumanidagi   66408,7
gektar   sug`oriladigan   qishloq   xo`jalik   yer   maydonlarining   o`rtacha   boniteti   50
ball bilan baholanib, 1999 yilga nisbatan 3 ballga, Mir ishk or tumanidagi 58571,4
gektar yer maydonlarining o`rtacha boniteti 46,7 ball bilan baholanib, 1999 yilga
nisbatan   4,7   ballga,   N ish on   tumanidagi   53939.7   gektar   yer   maydonlarining
o`rtacha boniteti 47,3 ball bilan baholanib, 1999 yilga nisbatan 3,4 ballga, Kitob
tumanidagi   15981   gektar   yer   maydonlarining   o`rtacha   boniteti   64,5   ball   bilan
baholanib,   1999   yilga   nisbatan   0,5   ballga,   Chiroqchi   tumanidagi   25434,6   gektar
yer   maydonlarining   o`rtacha   boniteti   59,7   ball   bilan   baholanib,   1999   yilga
nisbatan   1,7   ballga,   G`uzor   tumanidagi   32764.3   gektar   yer   maydonlarining
o`rtacha   boniteti   53,4   ball   bilan   baholanib,   1999   yilga   nisbatan   1,4   ballga,
Dehqonobod tumanidagi 2245.5 gektar yer maydonlarining o`rtacha boniteti 52,1
ball bilan baholanib, 1999 yilga nisbatan 0,1 ballga, Qamashi tumanidagi 30089,1
gektar yer maydonlarining o`rtacha boniteti 55,0 ball bilan baholanib, 1999 yilga
nisbatan 2,0 ballga oshdi. Viloyat sug`oriladigan yerlarining o`rtacha boniteti 52,3
ballni tashkil etib, 1999 yilga nisbatan 1,3 ballga oshdi.
38 Ma`lumki,   1970   yillarda   respublikamizning   qator   viloyatlarida,   xususan
Qashqadaryo   viloyatida   ham   yangi   yerlarni   o`zlashtirish   jadal   sur`atlar   bilan
amalga oshirildi. Natijada sug`oriladigan yer maydonlari yil sayin ko`payib bordi
va   bu   jarayon   1990   yillarga   qadar   davom   etdi.   Mamlakatimiz   mustaqillikka
erishgandan   keyin   sug`oriladigan   yerlarni   qayta   tiklash   uchun   zarur   bo`lgan
moliya   mablag`lari   yil   sayin   kamayib   borishi   qator   muammolarni   paydo   qildi.
Xususan,   suv   xo`jaligi   meliorativ   tizimlaridan   foydalanish   koeffitsienti   tu shi b,
qishloq   xo`jaligi   ekinlari   qator   oralariga   ishlov   berish   texnikalari   soni   kamayib
bordi.   Bu   esa   o`z   navbatida   agrotexnik   tadbirlarni   o`tkazish   imkoniyatlarini
cheklab, yerlarning meliorativ holatini yomonlashuviga olib keldi.
39 I II  B OB .  VILOYAT  YER RESURSLARDAN SAMARALI
FOYDALANISHNING HUDUDIY XUSUSIYATLARI   VA
SAMARADORLIGINI OSHIRISH MASALALARI
3.1 Yer resurslaridan oqilona foydalanish masalalari
Ma`lumki,   yer   resurslari   milliy   xo`jalik   ishlab   chiqarish n ing   joylashuviga
va qishloq xo`jalik mahsulotlarini etishtirishda asosiy vosita hisoblanadi.
Shu   maqsadda   mustaqillik   yillarida   mamlakatimizda   yer   munosabatlarini
tartibga   solishga   doir   qabul   qilingan   qonun   va   me`yoriy   hujjatlar   to`plamida
asosiy   masala   sifatida   turli   toifadagi   yerdan   foydalanuvchilarning   huquqlari   va
majburiyatlari,   undan   oqilona   foydalanishlari,   uning   hosildorligini   oshirish,
yerlarning   qishloq   xo`jaligini   ishlab   chiqarishdan   chiqib   ketishni   hamda   zararli
moddalar   bilan   ifodalanishini   oldini   olish   choralarini   ko`rish,   o`z   vaqtida
agrotexnik   va   boshqa   chora-tadbirlarini   ko`rish   ishlab   chiqish   vazifasi
yuklatilgan.
Bugungi kunda mamlakatimizda yer resurslaridan samarali foydalanishning
to`liq   tashkiliy-huquqiy   poydevori   yaratilgan   deb   aytish   mumkin.   CHunki
mustaqillik   yillarida   qabul   qilingan   me`riy   hujjatlar   yer   resurslaridan
foydalanishning nafaqat huquqiy, balki uning tashkiliy mexanizmini ham vujudga
keltiradi.   Jumladan,   qabul   qilingan   “O`zbekiston   Respublikasi   Konstitutsiyasi”,
“Yer   kodeksi”,   “Davlat   yer   kadastri   to`g`risida”   mamlakatda   yer   resurslaridan
foydalanishning   yagona   bir   tizim   shaklidagi   huquqiy   mexanizm   asosini   tashkil
qiladi.   “Qishloq   xo`jalik   kooperativi,   shirkat   xo`jaligi   to`g`risida”gi,   “Fermer
xo`jaligi   to`g`risida”gi,   “Ijara   xo`jaligi   to`g`risida”gi   qonunlar   esa   yerdan
foydalanishning tashkiliy mexanizmi asoslarini o`zida mujassam etadi.
Qabul   qilingan   mazkur   qonun   hujjatlari   agrar   sohada   ko`p   tarmoqli
iqtisodiyotni shakllantirish imkonini berib, qishloq xo`jaligi yurituvchilarni ishlab
chiqarish   hajmlari   va   bu   jarayonda   jalb   qilinajak   mehnat   resurslarining
xarakteriga ko`ra ularni uch guruhga bo`ldi.
Birinchi guruh - yirik tovar ishlab chiqaruvchilar bo`lib, unda shirkat jamoa
40 xo`jaliklari, ikkinchi guruh - o`rta tovar ishlab chiqaruvchilar bo`lib, unda fermer
xo`jaliklari   va   uchinchi   guruhda   kichik   tovar   ishlab   chiqaruvchilar   sifatida
dehqon xo`jaliklarini o`z ichiga oldi.
Shuningdek, uchchala guruh tovar ishlab chiqaruvchilarining ixtisoslashuvi
ham   qonunchilik   isloxotlari   davrida   to`liq   shakllandi.   Unga   ko`ra   yirik   tovar
ishlab   chiqaruvchilarning,   eng   avvalo,   paxtachilik   va   g`allachilik   mahsulotlarini
etishtirishga   ixtisoslashuvi   maqsadga   muvofiqligi   ko`zda   tutilgan.   O`rta   tovar
ishlab   chiqaruvchilar,   ayniqsa,   chorvachilik   va   ayrim   qishloq   xo`jalik
mahsulotlariga   ixtisoslashadilar.   Kichik   tovar   ishlab   chiqaruvchilarning   esa
meva-sabzavotchilik,   uzumchilik   va   chorvachilik   mahsulotlarini   etishtirishi
belgilangan.
Agrar  sohada  qabul  qilingan yer  munosabatlari  qonunchiligi  yagona tizim
sifatida   va   mamlakatda   shakllangan   shart-sharoitlardan   kelib   chiqib   milliy
iqtisodiyotni   barqaror   rivojlanish   asosini   ta`minlash   maqsadida   quyidagi
tamoyillarni oldinga surdi:
- yer   resurslari   mamlakat   boyligi   va   uni   h ar   tomonlama   muhofazalash
yerdan foydalanuvchilarning asosiy vazifasi hisoblanadi;
- yerdan   foydalanish   ijara   munosabatlari   asosida   tashkil   etiladi   va   unga
egalik qilish jarayonlari davlat qonunchiligi tomonidan kafolatlanadi:
- qishloq   xo`jaligida   faoliyat   ko`rsatuvchi   turli   tarmoqlardagi   barcha
xo`jalik yurituvchilarning yerdan foydalanish va unga egalik qilishda teng sharoit
yaratish davlat tomonidan ta`minlanadi;
- yerning meliorativ holatini agrotexnik tadbirlar o`tkazish orqali mutassil
yaxshilab   borish,   uning   samaradorligini   oshirishga   yo`naltirilgan   ilg`or
agromeliorativ   texnologiyalarni   keng   joriy   etish   qishloq   xo`jalik   sub`ektlarining
majburiyatlari deb belgilanadi.
Bugungi kunda yer resurslaridan foydalanishning tashkiliy jihatlari nisbatan
shakllangan va qaror topgan bo`lsa-da, lekin uning huquqiy jihatlarida bir muncha
kamchiliklar   ko`zga   tashlanadi.   Bizning   fikrimizcha,   ushbu   kamchiliklar   asosan
41 yerdan   foydalanish   amaliyotini   tashkil   etish   bilan   bog`liq   shartnomalar   tuzish
tizimida ko`plab uchramoqda.
Ma`lumki,   O`zbekiston   Respublikasi   Yer   kodeksining   49-moddasida
“qishloq xo`jaligi kooperativi (shirkat xo`jaligi)-tovar qishloq xo`jaligi mahsuloti
etishtirish   maqsadida   pay   usuliga   asoslangan   qishloq   xo`jaligi   korxonasining
asosiy tashkiliy-huquqiy shakli hisoblanadi” 9
 deb belgilab berilgan.
Mazkur   shirkat   xo`jaligi   yer   fondi   uning   ishlab   chiqarish   faoliyatida
ishtirok etuvchi a`zolari, ya`ni mulkiy pay egalari ulushlaridan tashkil topadi.
Bunda  qishloq  xo`jalik  yerlarini  taqsimlashda  shirkat   xo`jaliklari  yirik yer
egalari   sifatida   alohida   o`rin   egallaydi   va   boshqa   xo`jalik   yuritish   shakllarining
paydo   bo`lishi   shart-sharoitlariga   bevosita   ta`sir   ko`rsatish   imkoniyatiga   egadir.
Yer   kodeksining   49,51   -moddalarida   ko`zda   tutilganidek,   shirkatlar   yerni   ichki
shartnomalar   bo`yicha   oila   pudratiga   berish   munosabatlarini   belgilab   beradi.
Xuddi shu qonunning 53- moddasida shirkat yerlari fermer xo`jaligi uchun uzoq
muddatli ijaraga shartnoma asosida berilishi ko`zda tutilgan 10
.
Qonunning 55-moddasi esa shirkatning o`z a`zolariga dehqon xo`jaliklarini
yuritish   uchun   shartnoma   bo`yicha   yer   uchastkalari   berilishini   belgilab   beradi.
Ko`rinib   turibdiki,   qishloq   xo`jaligi   maqsadlari   uchun   ajratilgan   yerlarni
taqsimlashda   shirkat  xo`jaliklari  birlamchi   yer  egalari  sifatda   yuqori  huquqlarga
ega.   Qonun   moddalarida   belgilanganiga   ko`ra   shartnoma   asosida   oilaviy   pudrat
a`zolari,   fermer   xo`jaliklariga   ajratilayotgan   yerlardan   foydalanish   va   egalik
qilish shartlari va tartiblari qonun hujjatlari bilan belgilanadi, deb ko`rsatilgan.
Qishloq xo`jaligini islox qilish davrida soha sub`ektlari faoliyatining taxlili
shuni ko`rsatdiki, yer munosabatlarini tashkil etish jarayoni nixoyatda murakkab
va ko`plab omillar ta`sirida bo`lganligi sababli  bu borada turli qonunbuzarlik va
kamchiliklar   vujudga   kelishini   ta`minlab   bermoqda.   Agrar   sohada   bozor
9 Узбекистон Республикасининг Ер кодекси. Ер муносабатларини тартибга солишга доир қонун ва меъёрий
хужжатлар   тўплами.   Тошкент:   2000,   Ўзбекистон   Республикаси   ер   ресурслари   давлат   қўмитаси   “Ер   сервис”
нашриёти. 55 бет.
10 Узбекистон   Республикасининг   Ер   кодекси.   Ер   муносабатларини   тартибга   солишга   доир   қонун   ва
меъёрий  хужжатлар  туплами. Тошкент:  2000,  Узбекистон  Республикаси ер  ресурслари  давлат  кумитаси “Ер
сервис” нашриёти. 55-61 бетлар.
42 munosabatlari   sharoitiga   mos   yuqori   malakali   kadrlarning   etishmasligi   ham
ushbu jarayonning ob`ektiv ravishda samarasini pasaytirmoqda.
Bugungi   kunda   agrar   sohada   yer   munosabatlarini   tashkil   etishda
tuzilayotgan shartnomalarda quyidagi kamchiliklar xos deb hisoblaymiz:
- yerdan   foydalanish   bo`yicha   tuzilayotgan   shartnomalarning   aksariyatida
shartlar   yagona   me`yoriy   xolatlardan   kelib   chiqib   belgilanadi.   Vaxolanki,
shartnoma   shartlarini   belgilashda   muayyan   yer   holati,   yerdan   foydalanuvchilar,
mintaqa   yoki   yer   tarkibi   xususiyatlari   natijasida   differentsial   yondashuv
maqsadga muvofiq;
- shartnomalar tuzish jarayoniga yuzaki yondashuvlar  mavjud bo`lib, ko`p
xollarda   shartnomalarga   xos   barcha   shartlar   tulik   holda   belgilanmaslik   xolatlari
ko`plab uchraydi;
- ko`p   xollarda   shartnomada   belgilangan   hosildorlik   ko`rsatkichlari
xaqiqatda erishish mumkin bo`lgan ko`rsatkichdan ancha yuqori belgilanmokda.
Natijada   mahsulot   etishtiruvchida   tashabbuskorlik   ruxi,   moddiy   manfaat   va
rag`batlantirish hissi shakllanishiga salbiy ta`sir etmoqda:
- shartnoma   shartlarida   tomonlar   javobgarligi   aniq   belgilanmasligi   yerdan
foydalanish   samaradorligini   keskin   pasayishiga   olib   kelmoqda.   SHuningdek,
tomonlar javobgarligini amalga oshirish mexanizmi ham takomillashtirishni talab
qiladi;
shartnomada   belgilangan   barcha   shartlarni   to`liq   bajarmaslik   va   bunda   turli
ob`ektiv   va   sub`ektiv   sabablarini   ro`kach   qilish   hollari   shartnomani   imzolagan
ikkala tomondan keng uchraydigan hodisaga aylangan.
Jaxon   tajribasi   taxlili   shuni   ko`rsatadiki,   yerga   egalik   qilish   va   uni
taqsimlash   jarayonlaridagi   aniqlik   va   adolat   tamoyillarini   joriy   etilishi   nafaqat
yerdan   foydalanish   samaradorligining   oshishiga   olib   keladi,   balki   butun   qishloq
xo`jaligini barqaror rivojlanitirishda mustaxkam asos yaratib beradi.
O`zbekiston   agrar   soha   amaliyotida   esa,   yer   egalari   huquqlarini   bir
tomondan,   xo`jaliklar   va   ikkinchi   tomondan   maxalliy   hokimiyat   ixtiyoriga
43 topshirilganligi ushbu jarayon ta`sirchanligi pasaytirib, ular tomonidan huquqlarni
suiste`mol   qilinishiga   olib   keladi.   Ikkinchi   tomonidan,   yerni   taqsimlash
jarayonida   odatda   yerdan   foydalanish   samaradorligi   darajasini   inkor   etish
holatlari   ham   kuzatiladi.   Masalan,   bizning   fikrimizga   ko`ra   yerdan   samarali
foydalanayotgan   va   rentabel   faoliyat   yuritayotgan   shirkat   xo`jaligi   yerlarining
fermerlarga   taqsimlab   berilishi   qishloq   xo`jaligi   rivojlanishi   nuqtai   nazaridan
strategik   xato   hisoblanadi.   O`z   navbatida   yerdan   foydalanish   samaradorligini
yildan yilga pasayishga yo`l qo`yayotgan shirkat xo`jaligi korporativ manfaatidan
kelib   chiqib   yerni   fermer   foydasiga   taqsimlash   jarayonlariga   to`sqinlik   qilish
xollari kuzatiladi.
Mazkur   noaniqliklar   xarakatda   bo`lgan   qonun   hujjatlarida   ham   o`z   aksini
topgan.   Chunonchi,   “Fermer   xo`jaligi   to`g`risida”gi   qonunning   10-moddasida
belgilanishiga   ko`ra,   fermer   xo`jaliklari   uchun   yer   uchastkalari   shirkat   xo`jaligi
boshqaruvi   qaroriga   asosan   ajratib   berish   kayd   etilgan.   Vaxolanki,   O`zbekiston
Respublikasining   Yer   kodeksida   yer   uchastkalari   faqat   ularning   egalari
tomonidan   berilishi   va   bunda   yerga   egalik   huquqi   bo`lmagan   shaxslarning
huquqlari   cheklanganligi   ko`rsatib   o`tilgan.   Shirkat   xo`jaligi   yerdan
foydalanuvchi   sifatida   uni   boshqa   xo`jalik   yurituvchilariga   berishda   yuridik
huquqqa ega emasdirlar. Chunki yer kodeksining 49-moddasida “qishloq xo`jaligi
kooperativi   (shirkat   xo`jaligi)   kooperativ   (shirkat)ning   ishlab   chiqarish
faoliyatida,   asosan   oila   (jamoa)   pudrati   asosida   shaxsan   ishtirok   etuvchi   mulkiy
pay egalari bo`lgan a`zolarini birlashtiradi” deb belgilangani holda 51 -moddasida
“...   yer   uchastkalari,   qoida   tarikasida,   ….   oila   pudrati   shartnomasi   shartlari
asosida   beriladi”   deb   aytilishi   bilan   birga   shu   moddaning   o`zida   “Pudrat
shartnomasi   asosida   olingan   yer   uchastkalarini   ijaraga   yoki   yordamchi   pudratga
berish   takiklanadi”   deb   shirkat   xo`jaligini   yerlarni   ajratib   berish   imkoni   qat`iy
cheklab   qo`yilgan.   Shundan   kelib   chiqib,   qonunchilikda   yerlarni   fermer   va
boshqa   qishloq   xo`jalik   sub`ektlariga   ajratish   munosabatlarida   aniqlik   kiritish
maqsadida mutlaq vakolatini yer egasi maqomiga ega bo`lgan mahalliy hokimiyat
44 organi, tuman hokimligiga biriktirilishini maqsadga muvofiq deb hisoblaymiz.
Viloyatda   yerdan   foydalanish   samaradorligi   tashkiliy-huquqiy   asoslarini
takomillashtirish,   shuningdek,   yerning   meliorativ   holatini   yaxshilash,   ekinlarni
parvarishlash   jarayonidagi   texnologik   jarayonlarga   to`liq   amal   qilish   va   qishloq
xo`jaligi   sohasiga   xos   bo`lgan   ob`ektiv   omillar   ta`sirini   ilmiy   asoslangan
tadbirlarni ishlab chiqish va joriy etish orqali kamaytirish choralarini ham ko`zda
tutadi.
Tuproqning   unumdorligini   muttasil   tiklab   borish   Qashqadaryo   viloyatida
uning hududiy xususiyatlaridan kelib chiqib, ayniqsa, dolzarb masalaga aylangan.
Tuproq unumdorligini tiklashda tizimli yondashuvni tashkil etish viloyat qishloq
xo`jaligida   yerdan   foydalanish   samaradorligini   oshiruvchi   asosiy   vazifalardan
biridir.
Viloyat   yerlari   tarkibida   sho`rlangan   va   sho`rlanishga   moyil   yerlarning
ulushi   ancha   katta   hisoblanadi.   Bu   esa   ekinlar   hosildorligining   pasayishiga
to`g`ridan-to`g`ri ta`sir ko`rsatadi. Shu sababdan viloyat tuproq tarkibini muttasil
kuzatib boruvchi monitoring tizimini tashkil et ish  maqsadga muvofiqdir. Yerning
monitoringi   bilan   shug`ullanuvchi   tuzilma   ko`rsatkichlariga   ko`ra   viloyatda
yerlarni   sho`rlanishiga   yo`l   qo`yilmaslik   va   sho`rlanib   ulgurgan   yer
maydonlarning sho`rini yuvish tadbirlarini olib borish maqsadga muvofiq. Bu esa
ushbu   jarayonning   ta`sirchanligi,   tezkorligi   va   samaradorligini   oshirishga   ijobiy
ta`sir ko`rsatadi.
Yuqorida   aytilgan   chora-tadbirlarning   tashkil   etil ishi ni   markazlashtirish
ushbu   yo`nalishga   ajratilayotgan   moliyaviy   mablag`lardan   unumli   foydalanish
imkonini beradi. Chunki, meliorativ chora-tadbirlar juda katta mablag`larni talab
qilib,   yaqin   istiqbolda   xo`jalik   yurituvchilar   uchun   bunday   xarajatlarni   amalga
oshirish ularning iqtisodiy manfaatlariga zid kelishi mumkin.
Viloyat   qishloq   xo`jaligi   ekinlari   tarkibini   optimallashtirish   maqsadida
tuproq   sifat   tarkibi   va   hududiy   joylashuvidan   kelib   chiqib   ma`lum   darajada
xo`jalik   yurituvchilarning   ixtisoslashuvi   bo`yicha   aniq   tartiblarni   ishlab   chiqish
45 va   belgilash   maqsadga   muvofiq.   Jumladan,   viloyat   qishloq   xo`jaligi   yer   va   suv
resurslari boshqarmasi monitoringi xizmati Tadqiqotlari natijalari va tavsiyalariga
ko`ra   ekin   ekishda   ixtisoslashuvning   ilmiy   asoslangan   yo`nalishlarini   belgilash
mintaqa yerlaridan samarali foydalanish darajasiga ijobiy ta`sir ko`rsatadi.
Shuningdek,   ushbu   jarayonda   tashkil   etilayotgan   turli   mulkchilik
shakllarida   bo`lgan   qishloq   xo`jaligi   ishlab   chiqaruvchilarining   ixtisoslashuv
yo`nalishlarini hisobga olish lozim.
Ushbu   tashkiliy-iqtisodiy   tadbirlarni   amalga   oshirish   viloyat   yerlaridan
foydalanish   samaradorligining   yuqori   darajalarini   ta`minlashga   yunaltirilgan
bo`lib,   o`z   navbatida   yerlarni   meliorativ   holatini   yaxshilash   va   qo`shimcha
irrigatsiya-melioratsiya tadbirlarini tizimli joriy etishni ko`zda tutadi.
Yerning   meliorativ   holatini   yaxshilash   tadbirlari   xar   qanday   qishloq
xo`jaligi   korxonasi   uchun   tashkiliy   jihatdan   nihoyatda   murakkab   va   katta
moliyaviy   resurslarni   talab   qilishini   hisobga   olgan   holda   bu   jarayonda
markazlashgan   moliya   resurslari   va   maxalliy   byudjet   imkoniyatlarining   optimal
mutanosibligini ta`minlashga erishish lozim.
Ajratilayotgan   mablag`lardan   foydalanish   samaradorligini   oshirish
maqsadida   ulardan   maqsadli   foydalanishni   tashkil   etish   mexanizmini
takomillashtirish   bugungi   kunda   viloyatda   amalga   oshirish   lozim   bo`lgan   eng
muhim vazifalardan biridir. Jumladan, viloyatning cho`l zonalarida sug`orishning
yangi   texnologik   uslublarini   joriy   etish   tuproqning   sifatini   muhofazalovchi
ahamiyat kasb etadi.
Mutaxassislarning   hisob-kitoblariga   ko`ra,   tomchilab   sug`orish
texnologiyasi   sug`orishga   ajratilayotgan   suv   resurslari   hajmini   30-50   foizgacha
tejash   bilan   birga   tuproq   tarkibida   shakllanayotgan   sho`rlanish   jarayonining
keskin   sekinlashuviga   yoki   butunlay   bartaraf   etishga   imkon   beradi.   Demak,
sug`orishni   yangi   texnologik   uslublarini   birinchi   navbatda   cho`l   zonalarida
ommaviy ravishda joriy etishning viloyat bo`yicha dasturini ishlab chiqish, uning
moliyaviy   manbalari,   bosqichlari   va   nazorat   qilish   tadbirlarini   kechiktirmasdan
46 qabul   qilish   lozim.   Ushbu   dastur   bugungi   kunda   viloyatda   ishlab   chiqilgan
agrotexnik   va   meliorativ   tadbirlar   dasturining   ajralmas   va   ustuvor   yo`nalishi
sifatida   qabul   qilinishi   uning   ta`sirchanligi   va   samaradorligiga   ijobiy   ta`sir
ko`rsatadi.
Yuqorida   ta`kidlaganimizdek,   yerga   egalik   qilish   va   undan   foydalanish
bo`yicha   huquqiy   va   me`yoriy   asoslar   mavjud,   ammo   «Yer   kodeksi»   qabul
qilinib, shirkat, fermer va dehqon xo`jaliklariga yerlarni ijaraga berish muddati va
mexanizmi ishlab chiqilgan bo`lsa-da, bu mexanizm etarli darajada ishlamayapti.
Avvalo shuni  ta`kidlash  joizki, yerga ijara haqi  to`lash va uzoq  muddatga
ijaraga   olingandan   so`ng   yerga   bo`lgan   egalik   mexanizmi   mukammal   emas.
Yagona   yer   solig`i   bilan   ijara   xaqi   bir-biri-bilan   aralashtirib   yuborilgan.   SHuni
hisobga   olib,   yerga   ijara   xaqi   to`lash   va   yerning   bahosini   aniqlash   mexanizmi,
shuningdek,   ijaraga   olingan   yerni   kredit   olish   uchun   garovga   qo`yish
mexanizmini ishlab chiqish lozim.
Bu   ishlarni   amalga   oshirish   dehqonlarda   yerga   bo`lgan   egalik   hissini
oshiradi   va   natijada   yerdan   foydalanuvchilar   tuproq   unumdorligini   oshirish   va
yerlarning   meliorativ   holatini   yaxshilash   uchun   investitsiyalarni   amalga
oshiradilar.   Bugungi   kunga   qadar   yerdan   foydalanuvchilar   tomonidan   yerga
investitsiya qilish va bu jarayonni rag`batlantirish tizimi ishlab chiqilmagan.
Yerdan   foydalanishning   samaradorligini   oshirish   muammosi   ishlab
chiqarish jarayonida ko`zda tutilgan tadbirlardan tashqari etishtirilgan mahsulotni
iste`molchilarga   etkazib   byerish   tizimida   ham   tegishli   o`zgarishlarni   amalga
oshirish   bilan   chambarchas   bog`liq.   Jumladan,   ekin   turlarini   tanlash   va   uning
hajmi,   narxi   va   iste`molchilarga   sotish   jarayonida   qishloq   xo`jaligi
korxonalarining erkinligini oshirish qisqa muddatli istiqbolda katta samara berishi
jaxon   tajribasida   ko`plab   sinalgan.   Chunki   ishlab   chiqarish   jarayonidagi
cheklovlar   bir   tomondan,   ob`ektiv   ravishda   yerlardan   foydalanishning
samaradorligini   ifodalovchi   ko`rsatkichlar   qiymatining   pasayishiga   ta`sir
ko`rsatsa,   ikkinchi   tomondan,   ishlab   chiqarishda   rag`batlantirish   omilini
47 cheklaydi.   Albatta,   ushbu   omil   makroiqtisodiy   darajadagi   tadbirlarni   amalga
oshirish bilan bog`liq bo`lib erkinlashtirish bosqichida o`z echimini topadi.
Mamlakat   qishloq   xo`jaligini   jadal   rivojlanish   mazkur   sohada   mavjud
barcha yer  resurslaridan oqilona foydalanishga  chambarchas bog`liq, chunki yer
resurslari   qishloq   xo`jaligi   ishlab   chiqarish   jarayonida   asosiy   ishlab   chiqarish
vositasi   sifatida   tarmoq   doirasida   shakllanuvchi   barcha   iqtisodiy-ijtimoiy
munosabatlar xarakterini belgilab beradi va xal qiluvchi ahamiyat kasb etadi. SHu
sababli,   yer   resurslaridan   foydalanish   samaradorligini   oshirish   muammolari
aniqlash,  ularning  echimini  top ish ,  ushbu  yo`nalishdagi  mavjud  imkoniyatlar   va
istiqbollarni belgilab ol ish  bugungi kunning dolzarb vazifasidir.
Olib   borilgan   tadqiqotlar   natijasiga   ko`ra,   Qashqadaryo   viloyati   yer
resurslaridan   foydalanish   samaradorligini   oshirishda   viloyat   miqyosida   qisqa   va
o`rta   muddatlarga   mo`ljallangan   chora-tadbirlar   majmuasini   ishlab   chiqish   va
amalga   oshirish   maqsadga   muvofiqdir.   Chora-tadbirlar   majmuasini   viloyat
miqyosida   ishlab   chiqish   va   joriy   etish   birinchidan,   mazkur   tadbirlarni
viloyatdagi   barcha   yer   resurslaridan   foydalanish   samaradorligini   oshirishga
markazlashgan   tartibda   ta`sirini   ta`minlasa,   ikkinchidan,   yer   resurslaridan
foydalanuvchi   barcha   qishloq   xo`jaligi   yurituvchilari   uchun   yagona   qoidalarni
joriy etilishini ta`minlaydi.
Shuningdek,   joriy   etilishi   ko`zda   tutilgan   chora-tadbirlar   majmuasi
doirasida joylarda xususiyatlardan kelib chiqib maxalliy tadbirlarni ishlab chiqish
va   joriy   etish   imkonini   beradi.   Demak,   Tadqiqot   ishi miz   natijalaridan   kelib
chiqib,   viloyatdagi   yer   resurslaridan   foydalanish   samaradorligini   oshirishning
quyidagi chora-tadbirlarini amalga oshirish maqsadga muvofiq deb hisoblaymiz:
- mulk   egalarining   ishlab   chiqarish   natijalariga   egalik   qilish   huquqlari
o`rtasidagi bog`liqlikni kuchaytirish.  Bunda rag`batlantirish tizimi ta`sirchanligini
oshirish imkoniyatlarini keng joriy qilish;
- ilg`or   sug`orish   texnologiyalarini   joriy   qilishning   amaliy   dasturlarni
ishlab chiqish va qo`llash;
48 - yerlarning   meliorativ   holatini   yaxshilash   orqali   uning   samaradorligini
oshirishni ta`minlash;
- agrotexnika   tadbirlarini   ilmiy   asoslangan   tavsiyalar   bo`yicha   olib  borish
va uning nazoratini ta`minlash.
Yuqorida   viloyatda   yer   resurslaridan   foydalanish   samaradorligini
oshirishga qaratilgan sanab o`tilgan chora-tadbirlarga tuxtalib o`tsak.
Mulk   egalarini   ishlab   chiqarish   natijalariga   egalik   qilish   huquqlari
o`rtasidagi bog`liqlikni kuchaytirish vazifasining taxlil etilayotgan muammoning
echimiga   ta`sir   kulami   juda   keng   bo`lib,   yerdan   foydalanish   samaradorligini
oshirishda   muhim   ahamiyat   kasb   etadi.   O`z   navbatida,   ishlab   chiqarish
natijalariga   egalik   qilish   huquqlari   o`rtasidagi   bog`liqlikni   ta`minlash   vazifasi
ham turli yo`nalishlarda amalga oshirilishi ko`zda tutiladi:
- yer huquqlarini izchil kafolatlash;
- xo`jalik yuritiishning yangi, samarali shakllarini izchil joriy etish;
- qishloq   xo`jalik   mahsulotlari   ishlab   chiqarish,   sotib   olish   va   narxlar
siyosatida erkinliklarni ta`minlash;
- ra q obat muxitini ta`minlash.
3.2 Viloyat yer resurslaridan samarali foydalanishning hududiy xususiyatlari
Viloyatda qishloq xo`jaligi  sub`ektlari  yer  mulklarini  izchil  kafolatlanishi,
eng   avvalo,   joylarda   mahalliy   hokimiyat   organlari   va   bugungi   kunda   egalik
qilayotgan   yer   resurslari   hajmi   bo`yicha   katta   salohiyatga   ega   bo`lgan   shirkat
xo`jaliklarini   o`zboshimchalik   bilan   yerlarni   qaytarib   olishlariga   barham   berish
lozim.   Buning   uchun   yer   resurslarini   undan   foydalanuvchilardan   faqatgina   sud
xukmi bo`yicha qaytarib olinishi va bundan boshqa xollarda yer so`zsiz va tulik
xo`jalik   ixtiyorida   bo`lishini   viloyat   miqyosida   bajarilishini   ta`minlash   lozim.
Mazkur masalaning yana bir echimlaridan biri xo`jalik yurituvchilarning yuridik
savodxonligini   oshirishga   qaratilgan   qisqa   muddatli   va   dolzarb   hisoblangan
mulkiy   munosabatlar   bo`yicha   o`quv   kurslarini   tashkil   etishdir.   Bu   esa,   mulk
49 egalarini mavjud qonunchilikda kafolatlangan huquqlarini sud tizimi orqali izchil
himoya qilish imkonini oshirishga xizmat qiladi.
Qashqadaryo  viloyati  qishloq   xo`jaligida  xo`jalik  yurituvchilar   tarkibining
tahlili   shuni   ko`rsatdiki,   bugungi   kunda   viloyatda   nisbatan   yuqori   samarali
hisoblangan   dehqon   va   fermer   xo`jaliklarining   viloyat   yer   resurslaridagi   ulushi
past   darajadadir.   Ayniqsa,   o`rta   tovar   ishlab   chiqaruvchi   hisoblangan   fermer
xo`jaliklarining   viloyat   yer   fondidagi   ulushi   ancha   past   bo`lib,   atigi   8,2   foizni
tashkil etadi. Vaholanki, fermer xo`jaliklari bozor munosabatlariga moslashuvi va
samaradorlikni   ta`minlashi   jihatidan   shirkat   va   dehqon   xo`jaliklaridan   ancha
ustundir.
Shu   sababdan,   bugungi   kunda   viloyatda   birinchi   navbatda   fermer
xo`jaliklari   tizimini   qo`llab-quvvatlash,   yangi   xo`jaliklarni   tashkil   etishning
ta shk iliy-iqtisodiy   tomondan   kuchli   rag`batlantirish   sohada   yerdan   foydalanish
samaradorligiga sezilarli ijobiy ta`sir ko`rsatadi.
Shuni alohida ta`kidlash lozimki, «2004-2006 yillarda fermer xo`jaliklarini
rivojlantirish   kontseptsiyasi   to`g`risida»gi   O`zbekiston   Respublikasi
Prezidentining Farmonida bu masalaga alohida e`tibor qaratildi.  Jumladan, ushbu
farmonning 1-bandida shunday ta`kidlanadi:
«Yaqin   yillarda   fermer   xo`jaliklari   barqaror   rivojlanishini   ta`minlashning
asosiy yo`nalishlari etib quyidagilar belgilansin:
- fermer   xo`jaliklarining   to`liq   iqtisodiy   va   moliyaviy   mustaqilligini
ta`minlaydigan   va   fermer   xo`jaliklariga   uzoq   muddatli   ijaraga   berilgan   qishloq
xo`jaligi   yer   resurslaridan   maqsadli,   oqilona   va   samarali   foydalanishni
rag`batlantiradigan huquqiy shart-sharoitlar va kafolatlarni yaratish;
- qishloq   xo`jaligi   mahsuloti   ishlab   chiqarishni   moliyala shn ing   bozor
tamoyillariga   javob   beradigan   hamda   moliyalashning   uslub   va   shakllarini
tanlashda,   moliyaviy   mablag`lardan   foydalanishda   fermer   xo`jaliklarining
mustaqilligini,   barcha   xarajatlarni   qishloq   xo`jaligi   mahsulotini   sotishdan
tushadigan o`z daromadlari hisobiga koplashni ta`minlaydigan ishonchli tizimini
50 shakllantirish
- bozor sharoitida biznesni boshqarish ko`nikmalariga ega bo`lgan fermer
xo`jaliklari raxbarlari va mutaxassislarini tayyorlash tizimini yaratish;
- qishloqda   fermer   xo`jaliklarining   extiyojlariga   qarab   barcha   zarur
xizmatlarni   ko`rsata   oladigan   zamonaviy   ishlab   chiqarish   va   bozor
infratuzilmasini jadal rivojlantirish» 11
.
Ko`rinib   turibdiki,   fermer   xo`jaliklarida   yer   resurslaridan   foydalanish
samaradorligini   oshirishning   huquqiy   asoslarini   mustahkamlash   borasida
respublikamizda ijobiy chora-tadbirlar amalga oshirilmoqda.
Shu   munosabat   bilan   Qashqadaryo   viloyati   miqyosida   mahalliy   fondlar
mablag`lari   hisobiga   tumanlar   talablaridan   kelib   chiqib   qishloq   xo`jaligi
konsalting korxonalari tizimini yaratish va ularni asosiy vazifasi etib yangi tashkil
etilgan   fermer   va   boshqa   samarali   xo`jalik   yurituvchilarga   xar   tomonlama
xizmatlar   ko`rsatish,   deb   qat`iy   belgilash   lozim.   O`z   navbatida,   mazkur
korxonalar   xizmatlarining   avans   yo`li   bilan   yoki   imtiyozli   shartlarda   fondlar
hisobidan ta`minlanishi viloyat miqyosida sezilarli samara beradi.
Bugungi kunda qishloq xo`jaligi mahsulotlarini kontraktatsiya asosida sotib
olinishi va narxlar siyosatida ham mulk va unga egalik qilish huquqi o`rtasidagi
bog`liqlikni   kuchaytirishga   sezilarli   ijobiy   ta`siri   kuzatilmayapti.   Masalan,
mavjud   tartibga   ko`ra,   qishloq   xo`jaligi   sub`ekti   rejada   belgilangan   ma`lum
ulushdagi   mahsulotni   davlat   xarid   narxlarida   va   ortiqchasini   erkin   narxlarda
sotishi   ko`zda   tutilgan.   Ammo,   joylardagi   mahalliy   xukumat   vakillari   mahsulot
topshirish   ko`rsatkichlarini   o`z   manfaatlari   yulida   oshirib   ko`rsatish   maqsadida
xo`jalik ixtiyoridagi mahsulotlarni ham olib kuyish xollari uchraydi.
Ko`pgina   hollarda   erkin   sotishga   muljadlangan   mahsulotlar   narxi   ham
davlat xarid narxlari darajasida yoki sezilarsiz yuqori narxlarda sotib olinmokda.
Bu   esa   qishloq   xo`jalik   korxonasining   rag`batini   so`ndiribgina   kolmay,   uzoq
istiqbolda yer resurslaridan samarali  foydalanishiga salbiy ta`sir ko`rsatadi. SHu
11 Қишлоқ хужалигида иқтисодий ислохотларни чуқурлаштириш асослари. Т.:Фан, 2003. - 12-бет.
51 bois,   viloyat   miqyosida   korxona   ixtiyorida   rejadan   tashkari   mahsulotlarni
majburiy   sotib   olishga   chek   qo`yish   bugungi   kunda   amalga   oshirilishi   lozim
bo`lgan asosiy vazifalardan biridir.
Ikkinchidan,   rejadan   tashkari   mahsulotlarning   erkin   sotili shi ni   ta`minlash
bilan   birga   uning   narxini   hudud   bozorlarida   talab   va   taklif   ta`siri   ostida
shakllangan   narxlar   darajasiga   bog`liqligini   kat`iy   ta`minlash   lozim.
Monopolistik   faoliyatga   qarshi   va   antimonpol   siyosat   qo`mitasining   joylardagi
bulimlari buning ustidan qat`iy nazorat o`rnatishlari lozim.
Mazkur   chora-tadbirlar   tabiiy   ravishda   viloyatda   raqobat   muhitini
kuchaytirib   qishloq   xo`jaligi   ishlab   chiqaruvchilarida   teng   huquqlilik,   adolat
hissiyotlari va mulkka egalik huquqlarini kuchaytirib viloyatda yer resurslaridan
foydalanish jarayonlariga ijobiy o`zgarishlar olib kiradi.
Taklif   etilayotgan   chora-tadbirlarning   ikkinchi   guruhi   -   ilg`or   sug`orish
usullarini   joriy   qilish   bo`yicha   amaliy   dasturlarni   ishlab   chiqish   va   qo`llash
bugungi   kunda   viloyat   hududiy   xususiyatidan   kelib   chiqib   o`z   echimini
kutayotgan dolzarb masalalardan biri hisoblanadi.
Ma`lumki, viloyat qishloq xo`jaligi yerlarining aksariyat qismi sug`orishga
mo`ljallangan   bo`lib,   ular   asosan   an`anaviy   sug`orish   usullaridan   foydalanib
sug`oriladi.   Vaholanki,   mutaxassilarning   hisob-   kitoblariga   ko`ra,   sug`orishning
ilgor usullarining joriy qilin ishi   suv resurslarini 50-70 foizgacha tejash imkonini
beradi.   Yangi   sug`orish   usullaridan,   ayniqsa,   tomchilab   sug`orishdan
mamlakatimiz va shu jumladan, viloyatda tajriba tariqasida qo`llanilganligi uning
katta   samara   berishini   ko`rsatdi.   Hisob-kitoblarga   ko`ra   tomchilab   sug`orish
dastlab katta moliyaviy xarajatlarni talab qilsada, keyingi joriy xarajatlar nisbatan
past   bo`ladi.   Shu   bilan   birga   tomchilab   sug`orish   natijasida   erishilgan   samara
ulkan iqtisodiy, tabiiy va ekologik ahamiyatiga ega.
Yangi sug`orish usullarining viloyatda keng joriy etili shi   katta tashkiliy va
moliyaviy   xarajatlarni   talab   qilishi   bilan   birga   qisqa   muddatlarda   xo`jalik
yurituvchilarning   moliyaviy   ko`rsatkichlariga   salbiy   ta`sir   qilishini   ham   hisobga
52 olish   lozim.   Buning   uchun   yangi   sug`orish   usullarini   joriy   etuvchi   sub`ektlar
faoliyatini   rag`batlantirishni   turli   usullaridan   foydalanish   maqsadga   muvofiq.
Ular   jumlasiga   yangi   sug`orish   texnologiyalari   importini   viloyat   miqyosida
markazlashgan   holda   tashkil   etish,   uskunalarni   lizing   shartlarida   olishga
ko`maklashish, imtiyozli kreditlar ajratish, avans to`lovlarini yoki uskuna narxlari
bo`yicha   garov   kafolatlarini   viloyat   miqyosida   berish   kabi   tadbirlarni   kiritish
mumkin.
Shuningdek,   yangi   sug`orish   uskunalaridan   foydalanuvchi   mutaxassislarni
maqsadli   tayyorlash   xarajatlarini   viloyat   miqyosida   tayyorlov   kurslari   tashkil
etish orqali koplash ham maqsadga muvofiq bo`ladi.
Albatta, yangi sug`orish usullarini keng kulamda viloyat miqyosida tashkil
etishda   taklif   etilayotgan   chora-tadbirlarda   ko`zda   tutilgan   ko`mak   va
rag`batlantirishlarning o`zi etarli bo`la olmaydi. SHuning uchun, viloyatda yangi
sug`orish   usullarini   joriy   etishni   moliyalashtirishga   ixtisoslashgan   maqsadli
fondni tuzish maqsadga muvofiq bo`lib, uning resurslarini tejalgan suv resurslari
hisobiga keladigan mablag`lar, viloyatda mavjud barcha korxonalarning ixtiyoriy
to`lovlari   va   sug`orish   ishlarini   yaxshilashga   ajratilayotgan   markazlashgan
moliyaviy resurslardan tashkil topi shi ni belgilab kuyish lozim.
O`z   navbatida   yangi   sug`orish   texnologiyalarini   izchil   joriy   qilgan
xo`jaliklar uchun to`lov imtiyozlarining joriy etilishi, rejadan ortik mahsulotlarni
yuqori narxlarda sotib olish orqali ushbu resurslarni maqsadli ravishda kreditlarni
koplashga yunaltirish ham maqsadga muvofiq bo`ladi.
Ma`lumki,   viloyat   yerlarining   hududiy   o`ziga   xosligi   ham   mavjud.   SHu
sababli   yangi   sug`orish   usullarini   joriy   etishga   mo`ljallangan   viloyat   dasturida
mintaqaviy xususiyatlar ham hisobga olinishi lozim.
Viloyatda   yangi   sug`orish   usullarining   keng   joriy   qilinishi   o`z   navbatida
yerdan   foydalanish   samaradorligini   oshirishda   ko`zda   tutilgan   uchinchi   guruh
chora-tadbirlari   -   yerlarning   meliorativ   holatini   yaxshilash   vazifasini   amalga
oshirishda ijobiy shart-sharoitlarni yaratib beradi.
53 Tadqiqot   natijalari   shuni   ko`rsatdiki,   viloyat   yerlarining   meliorativ   holati
asosan   qoniqarli   bo`lsa-da,   lekin   meliorativ   ahvoli   buzilgan   yerlar   hududiy
jihatdan notekis taqsimlangan.
Meliorativ   ahvoli   yomon   yerlar   asosan   viloyatning   cho`l   zonalarida   katta
ulushga ega bo`lib, qolgan hududlarda kam ulushni tashkil qiladi. Shundan kelib
chiqib, viloyat yerlari meliorativ holatini yaxshilash bo`yicha maxsus dasturlarini
ishlab   chiqishda   mintaqa   yerlariga   tabaqalashtirilgan   uslubda   yondashish
maqsadga muvofiq bo`ladi.
Viloyatda   yerlarning   meliorativ   axvolini   kuzatib   boruvchi,   uning
monitoringini   o`tkazuvchi   bo`linmaning   tashkil   etilishi   va   tumanlarda   ularning
tayanch punktlarini joylashtirish bu borada operativ ma`lumotlarni to`plash bilan
birga   yerlar   holati   dinamikasini   kuzatish,   undagi   tendentsiyalarni   aniqlash   va
istiqbollarini belgilash imkonini beradi.
Viloyat   monitoring   bo`linmasi   ma`lumotlari   asosida   meliorativ   chora-
tadbirlarining   xar   bir   tuman   xususiyatini   hisobga   olgan   holda   quyidagi
yo`nalishlarda ta shk il etilishi ko`zda tutiladi:
- yerlarni sug`orishni tashkil etish bilan bog`liq tadbirlar;
- yerlarning sho`rini yuvish tadbirlari;
- tuproqning sifat tarkibini tiklash va yaxshilash tadbirlari;
- yerlarni   shamol   va   suv   eroziyalaridan   muhofazalashga   mo`ljallangan
ixotalash va boshqa tadbirlar.
Yuqorida   aytib   o`tilganidek,   viloyatda   yerlarni   sug`orish   borasida   juda
katta   imkoniyatlar   mavjud   bo`lib,   o`z   navbatida   bu   viloyat   qishloq   xo`jaligi
yerlaridan   foydalanish   samaradorligini   oshirish   istiqbollari   yuqori   ekanligidan
dalolat beradi. Chunki, suv tanqisligi natijasida yerdan foydalanish samaradorligi
nafaqat pasayadi, balki tuproq tarkibida muntazam kechayotgan salbiy jarayonlar
ham tezlashadi.
O`z navbatida sug`orishda yo`l qo`yilgan suvning ortiqcha sarfi ham tuproq
tarkibida   sho`rlanish   darajasini   ortib   ketishiga   olib   keladi.   Demak,   monitoring
54 bo`linmasiga nafaqat yerlarni meliorativ holatini kuzatib borish, balki to`plangan
ma`lumotlarni tahlil qilish, istiqboldagi rivojlanish maqsadlaridan kelib chiqib xar
bir   tuman   doirasida   sug`orishning   ilmiy   asoslangan   me`yorlarini   ishlab   chiqish,
kerakli   xollarda   unga   tezkor   o`zgartirishlar   kiritish   vazifalari   ham   yuklatilishi
lozim.
Monitoring bulinmasi  ko`rsatmalari xar bir qishloq xo`jaligi yurituvchilari
tomonidan   amalga   oshirilishi   jarayonini   ham   nazoratga   ol ish   maqsadga
muvofiqdir.   Chunki,   bozor   iqtisodiyoti   sharoitida   xo`jaliklar,   ayniqsa,   qisqa
muddatli   ijara   sharoitida   ishlovchi   sub`ektlar   yerlarning   meliorativ   holati   bilan
bog`liq   har   qanday   qo`shimcha   xarajatlarni   amalga   oshirishdan   manfaat
ko`rmaydi.
Sho`r   yuvish   tadbirlari   asosan   mavsumiy   bo`lgani   holda   ushbu   jarayonni
tulik   va   o`z   navbatida   amalga   oshirishni   yuqorida   keltirilgan   sabalarga   ko`ra
qat`iy   nazoratga   olish   maqsadga   muvofiqdir.   Bu   esa   sho`r   yuvish   tadbirlarini
to`liq   amalga   oshirishni   barcha   xo`jaliklarda   tashkil   etishni   ta`minlab,   viloyat
yerlari   tuproq   tarkibini   muttassil   ya xsh ilan ishi ni   ta`minlash   bilan   birga   yerdan
foydalanish samaradorligi istiqbollarining ijobiy o`zgarishini ta`minlaydi.
Viloyatda   shamol   va   suv   eroziyasiga   moyil   yerlar   xaritasi   mavjud   bo`lib,
shunga   binoan   ixotalash   tadbirlarini   uzoq   istiqbolga   mo`ljallangan   dasturlarini
ishlab chiqib uni qat`iy bajarilishini nazorat ostiga olish lozim. Negaki, viloyatda
bugungi   kunda   ixotalash   tadbirlari   deyarli   amalga   oshirilmay   qo`yilgan   yoki
ayrim   xo`jaliklar   miqyosidagina   bajarilishi  o`zining cheklangan  ko`lamiga ko`ra
ko`zda   tutilgan   samarasini   bermayapti.   Shundan   kelib   chiqib,   ixotalash
tadbirlarining   kompleks   ravishda   tashkil   etilishi   lozim   ekanligini   va   uni   uzoq
istiqbollarni   ko`zda   tutib   amalga   oshirish   lozimligini   dasturda   kat`iy   belgilab
qo`yish shart.
Keyingi yillarda viloyatda joriy ishlab chiqarish rejalarini bajarishga asosiy
e`tiborni   karatish   natijasida   amalga   oshirilayotgan   agrotexnika   tadbirlari   sifati
birmuncha   pasaydi.   Masalan,   shirkat   xo`jaligi   belgilangan   rejani   bajarish
55 maqsadida   yerlarni   almashlab   ekish   tizimiga   amal   kilmaydilar,   sifatsiz   yoki   yer
sifatini   yo`qotish   evaziga   rejani   bajarish   xollari   uchraydi.   Ko`pgina   xollarda
agrotexnik tadbirlar ko`zda tutilgan muddatlardan ancha kechiktirilib o`tkaziladi.
Bunda   sub`ektiv   omillarning   ham   ta`siri   yuqori   bo`lib,   ular   ekinlarning
rivojlanish   jarayonlariga   salbiy   ta`sirni   kuchaytiradi.   Bu   esa   o`z-o`zidan   yerdan
foydalanish samaradorligining pasayishiga olib keladi.
Bugungi   kunda   xal   etilishi   lozim   bo`lgan   eng   muhim   masalalardan   biri
qishloq   xo`jaligi   ekinlari   tarkibini   takomillashtirishdan   iborat.   Taxlillar   shuni
ko`rsatadiki, Qashqadaryo viloyatining ko`pchilik tumanlari va xo`jaliklarida 80-
85 foiz sug`oriladigan ekin maydonlarida galla va paxta ekilmokda, ammo galla
va paxtaning almashlab eqilishi tuproq unumdorligini saqlab qolish imkoniyatini
bermayapti.   Bundan   tashkari,   ball-boniteti   past   bo`lgan   maydonlarda   ham   faqat
paxta   va   gallaning   joylashtirilishi   nafaqat   yer   maydonlarining,   balki   boshqa
resurslar   -   suv,   o`g`it,   yonilgi   moylash   materiallaridan   foydalanish
samaradorligining ham past bo`lishiga olib kelmoqda.
Joylarda beda, dukkakli va moyli ekinlar ekish bilan tuproq unumdorligini
oshirishga mutlako e`tibor berilmayapti. Xo`jalik raxbarlari va fermerlarning esa
bu sohadagi huquqlari cheklab kuyilgan.
Shuni   hisobga   olib,   Qashqadaryo   viloyatida   sug`oriladigan   yerlarda
etishtirilayotgan   asosiy   qishloq   xo`jaligi   ekinlari   hosildorligini   va   yerdan
foydalanish   samaradorligini   oshirish   uchun   quyidagi   chora-   tadbirlarni   amalga
oshirish maqsadga muvofiq:
- qishloq   xo`jaligida   keyingi   yillarda   deyarli   izdan   chiqib   ketgan   ilmiy
asoslangan almashlab ekish tizimini joriy qilish;
- mavjud sug`oriladigan yerlarning meliorativ holatini yaxshilash bo`yicha
keskin chora-tadbirlarni amalga oshirish lozim. Buning uchun mavjud kollektor,
drenaj va zovurlarni sifatli tozalash hamda qayta ta`mirlash ishlarini zudlik bilan
amalga oshirish kerak;
- so`nggi   yillarda   sug`oriladigan   yerlarning   katta   qismida   paxta   va   galla
56 ekinlaridan past  hosil  olinayotganligini  hisobga olib, viloyat hududlari  bo`yicha,
ularning   tabiiy-iqlim,   tuproq   va   suv   sharoitlarini   hisobga   olgan   holda   qishloq
xo`jaligi   ekinlarini   joylashtirish   masalalarini   qayta   ko`rib   chiqish   lozim.   Bunda
ball-boniteti   40  balldan   past   bo`lgan   yerlarda  paxta   va   boshoqli   don   ekinlaridan
past hosil olinayotganligini inobatga olib, ushbu ekinlarni ball-boniteti 40 balldan
yuqori bo`lgan yerlarga ekish maqsadga muvofiq. Tuproq unumdorligi 40 balldan
past,   sho`rlanish   darajasi   yuqori   yerlarda   urug`lik   beda,   kungaboqar,   oq   jo`xori,
yeryongoq, shirin miya va sholi ekinlarini ekish samarali hisoblanadi.
Yuqorida   sanab   o`tilgan   salbiy   holatlarning   oldini   olish   maqsadida
viloyatda   agrotexnika   tadbirlarini   hududiy   xususiyatlarni   hisobga   olgan   holda
ilmiy   asoslangan   tavsiyalarini   ishlab   chiqishni   tegishli   vakolatlarga   ega   bo`lgan
yagona   markazga   yuklash   maqsadga   muvofiq   bo`ladi.   Bizning   fikrimizcha,
mazkur   tarkibiy   tuzilma   sifatida   viloyat   qishloq   va   suv   xo`jaligi   boshqarmasi
qoshidagi viloyat yerlarining monitoringi bo`limi va uning joylardagi vakillariga
topshirilishi jarayonni oqilona tashkil etish imkonini beradi.
Ushbu   bo`linma   o`z   ilmiy   saloxiyati   va   jalb   etilgan   mutaxassislar
ko`magida   har   bir   tuman   xususiyatini   hisobga   olgan   holda   agrotexnika
tadbirlarining ilmiy asoslangan va to`liq jarayonlarini ishlab chiqish imkoniga ega
bo`ladi. Natijada ushbu tavsiyalarni joylarda joriy etishning kat`iy tartibda tashkil
etilishi   bilan   birga   maxalliy   xususiyatlar   ko`zda   tutilib   jarayonning   samarasini
oshiradi.
Viloyatda   agrotexnika   tadbirlarini   tashkil   etishda   ayniqsa   almashlab   ekish
va   barcha   tadbirlarni   belgilangan   muddatlarda   amalga   oshirilishini   ta`minlash
dolzarb   ahamiyat   kasb   etadi,   chunki   agrotexnika   tadbirlarining   biror-bir
bo`g`inida   belgilangan   muddat   va   ketma-ketlikning   buzil ishi   butun   qishloq
xo`jaligi   ishlab   chiqarish   jarayoniga   salbiy   ta`sir   ko`rsatib,   yerdan   foydalanish
samaradorligining   sezilarli   darajada   pasayishiga   sabab   bo`ladi.   Masalan,   paxta
terimini muddatidan kech tugallanishi kuzgi shudgorni yoki kuzgi g`allani tabiiy
shart-shaoitlar   asosida   ilmiy   asoslab   belgilangan   muddatlarda   orqaga   surilishiga
57 olib keladi. Sho`r yuvish ishlari, yerga urug` qadash tadbirlarining kechigishi esa
tuproq   sifatining   buzilishiga   yoki   ekinlarning   rivojlanishda   orqada   qolishiga
sabab   bo`ladi.   Demak,   agrotexnika   tadbirlarini   ilmiy   asoslangan   tavsiyalarini
nafaqat   ishlab   chiqish,   balki   ularni   amalga   oshirish   jarayonlarini   ham   qat`iy
nazorat   ostiga   olish   lozim.   Bu   esa   viloyatda   yer   resurslaridan   foydalanish
samaradorligini   oshirishning   asosiy   shart-sharoitlarini   ta`minlab   beruvchi   omil
bo`ladi.
58 XULOSA VA TAKLIFLAR
Iqtisodiyotni erkinlashtirish sharoitida viloyat yer resurslaridan foydalanish
tuzilmasini   tahlil   qilish   asosida   yer   resurslaridan   qishloq   xo‘jaligining   barcha
tarmoqlarida foydalanish samaradorligini oshirishning geografik jihatlari bo‘yicha
qilingan magistrlik dissertatsiya ishidan quyidagi xulosa va takliflar ishlab chiqish
imkonini berdi.
1.   Islohotlar   yillarida   Qashqadaryo   viloyati   yer   fondining   taqsimlanishida
yuz   bergan   o‘zgarishlarni   tahlil   qilish   natijalari   quyidagi   xulosalarga   kelish
imkoniyatini beradi.
- Qashqadaryo   viloyatining yer fondi 97,6 % idan asosiy ishlab chiqarish
fondlari   sifatida   foydalaniladi.   Boshqacha   qilib   aytganda,   viloyatda   mavjud
yerlarning   asosiy   qismi   qishloq   xo‘jalik   va   o‘rmon   xo‘jaligi   yerlari   hisoblanadi.
Bu   viloyat   qishloq   xo‘jalik   salohiyatining   yuqoriligidan   va   geografik   jihatdan
joylashuvining o‘ziga xosligidan dalolat beradi;
-   mustaqillik   yillarida   viloyat   yer   fondining   umumiy   hajmi   sezilarli
darajada   o‘zgarmagan   bo‘lsada,   uning   tarkibida   bir   muncha   o‘zgarishlar   yuz
berdi. 1990 – 2016 yillarda qishloq xo‘jaligi yerlarining umumiy hajmi 22,9 ming
gektarga yoki 0,9 foizga qisqardi. Bu qisqarish o‘rmon xo‘jaligi, aholi punktlari,
sanoat,   tarnsport,   mudofaa   va   boshqa   maqsadlarga   belgilangan   yerlarning   ham
mutloq, ham nisbiy miqdorda o‘sganligi bilan ham bog‘liq. Xususan, mazkur davr
mobaynida   o‘rmon   xo‘jaligi   yerlari   18,1   ming   gektarga   yoki   7,0   %   ga,   aholi
punktlari yerlari 8,7 ming gektarga yoki 33,3 % ga o‘sdi;
-   qishloq   xo‘jaligi   yerlarining   hajmi   yer   maydonidagi   ulushi   tumanlar
bo‘yicha bir – biridan sezilarli darajada farq qiladi (Qarshi shahrida 17,1 foizdan,
Mirishkor   va   Muborak   tumanlarida   98,6   %   gacha).   Bunday   tafovutning
mavjudligi   ma’muriy   –   hududiy   birliklarning   urbanizatsiyalashganlik   va   o‘rmon
xo‘jaligi yerlari bilan ta’minlanganlik darajasi bilan bog‘liq;
59 -   Qashqadaryo   viloyati   qishloq   xo‘jalik   yerlari   tarkibini   tahlil   qilish
natijalari shuni ko‘rsatadiki, uning qismi yaylov va pichanzorlar hissasiga to‘g‘ri
keladi. Mazkur turdagi yerlarning jami qishloq xo‘jaligi yerlaridagi salmog‘i 1990
yilda 68,6 foizni tashkil qilgan bo‘lsa, 2016 yilga kelib bu ko‘rsatkich 67,4 foizga
teng   bo‘ldi.   Viloyat   qishloq   xo‘jaligida   haydaladigan   yerlar   o‘ziga   xos   muhim
ahamiyatga   ega   bo‘lib,   uning   hajmi   qishloq   xo‘jaligi   yerlaridagi   ulushi   30   %   ni
tashkil   qiladi.   Haydaladigan   yerlarning   1990   yilda   62   foizi,   2016   yilda   esa   62,4
sug‘oriladigan yerlar hisobiga to‘g‘ri keldi;
- sug‘oriladigan yerlarning haydaladigan yerlar hajmidagi salmog‘i viloyat
tumanlari   bo‘yicha   bir   –   biridan   farq   qilib,   bu   eng   avvalo,   tumanlarning   o‘ziga
xos   geografik,   tabiiy   iqlim   sharoitlariga   bog‘liq.   Xususan,   Mirishkor,   Nishon,
Kasbi   kabi   tumanlarda   sug‘oriladigan   yerlarning   jami   haydaladigan   yerlardagi
ulushi 100 foizni tashkil qilsa, Dehqonobod, Chiroqchi, Qamashi, Yakkabog‘ kabi
tumanlarda haydaladigan yerlarning asosiy qismini lalmi yerlar tashkil etadi;
-   islohotlar   yillarida   viloyat   qishloq   xo‘jaligida   ishlab   chiqarishni   tashkil
etishning yangicha shakllari paydo bo‘ldi va qishloqda mulkdorlar sinfi shakllana
boshladi. Buning natijasida yerdan foydalanuvchilarning tarkibi  tubdan o‘zgardi.
Xususan,   so‘nggi   uch   yil   davomida   jamoa   va   shirkat   xo‘jaliklarida   biriktirilgan
yerlar   hajmi   96,7   %   ga,   shu   jumladan,   sug‘oriladigan   yerlar   hajmi   98,7   %   ga
qisqargan   bo‘lsa,   fermer   va   dehqon   xo‘jaliklari   tasarrufidagi   yerlar   hajmi   o‘sish
tendensiyasiga ega bo‘ldi. .
2. Qashqadaryo viloyati  tumanlarida yerlarni  ajratish bo‘yicha tahlil  qilish
natijalari   shuni   ko‘rsatadiki,   sug‘oriladigan   yerlar   bo‘yicha   eng   yuqori   ball
boniteti   Shaxrisabz   (72   ball)   tumanida   kuzatiladi.   Ball   bonitetiga   sug‘oriladigan
yerlarning sho‘rlanish darajasi, yer osti suvlarining joylashishi kabi omillar ta’sir
ko‘rsatadi.   Ushbu   omillarning   salbiy   ta’siri   kam   bo‘lgan   Yakkabog‘   (64,2   ball),
Kasbi   (64   ball)   va   Kitob   (61,8   ball)   tumanlarida   ham   viloyat   o‘rtacha
ko‘rsatkichidan yuqori natijaga erishilgan.
60 Ayni   vaqtda   Dehqonobod   (41   ball),   Muborak   (41   ball),   Nishon   (46   ball),
Koson   (49   ball),   Mirishkor   (51   ball)   tumanlarida   ball   boniteti   viloyat   o‘rtacha
ko‘rsatkichidan   ancha   kata.   Buning   eng   asosiy   sababi   shundan   iboratki,   ushbu
tumanlarda   o‘rtacha,   kuchli   va   juda   kuchli   sho‘rlangan   yerlarning   jami
sug‘oriladigan ekin maydonidagi ulushi nisbatan yuqori darajadadir.
3.   Yerlarni   sifat   jihatdan   tavsiflovchi   ko‘rsatkichlardan   biri   uning
sho‘rlanish   darajasi   hisoblanadi.   Qashqadaryo   viloyatida   2016   yilda   197,7   ming
gektar sug‘oriladigan ekin maydoni bo‘lib, shundan 51,4 foizi sho‘rlanmagan, 33
foizi   kuchsiz   sho‘rlangan,   12,0   foizi   o‘rta   sho‘rlangan   va   3,6   foizi   kuchli
sho‘rlangan yerlarni tashkil etdi.
Tahlillar shuni ko‘rsatadiki, viloyat bo‘yicha  sho‘rlanmagan yerlar miqdori
2016   yilda   1999   yilga   nisbatan   61,6   ming   gektarga   yoki   19,4   foizga   qisqargan.
Ayni   vaqtda   mazkur   davr   mobaynida   kuchsiz   sho‘rlangan   yerlarning   54,9   ming
gektarga (yoki 50,3 foizga), o‘rta sho‘rlangan yerlarning 14,9 ming gektarga (yoki
33,3   %   ga)   ko‘payganligini   ko‘rish   mumkin.   Ushbu   ko‘rsatkichlar   viloyat
miqyosida tuproq tuzilishi salbiy tomonga o‘zgarayotganligini ko‘rsatadi. Bu esa
viloyatda   asosiy   e’tiborni   yerlarning   sifatini   yaxshilash   bo‘yicha   chora   –
tadbirlarni amalga oshirishga qaratish lozimligini ko‘rsatdi.
4.   Yerlarning   sho‘rlanish   darajasi   tumanlar   bo‘yicha   bir   –   biridan   farq
qiladi. Yuqori tuproq sifatiga ega bo‘lgan yerlarning asosiy qismi tog‘ va tog‘oldi
hududlarida   joylashgan   tumanlar   –   Shaxrisabz,   Yakkabog‘,   Kitob,   Qamashi,
Dehqonobod tumanlariga to‘g‘ri keladi.
Mazkur   tumanlarda   sho‘rlanmagan   yerlarning   salmog‘i   yuqori   darajada
saqlanib   qolmoqda   yoki   olib   borilayotgan   meliorativ   yoki   agrotexnika   tadbirlari
ta’sirida   yanada   yaxshilanmoqda.   Xususan,   1995   yilga   nisbatan   2016   yilda
Shaxrisabz   tumanida   sho‘rlanmagan   yerlarning   samog‘i   93,3   foizdan   95,1
foizgacha,  Chiroqchi   tumanida  78,5 foizdan 85  foizgacha   o‘sgan.  O‘z  navbatida
kuchsiz   sho‘rlangan   yerlar   ulushi   1995   –   2016   yillarda   mazkur   tumanlarda
sezilarli darajada kamaydi.
61 Viloyatda   ikkinchi   guruh   tumanlarida   esa   tuproq   sifatini   muttasil
yomonlashuvi   oqibatida   keyingi   yillarda   salbiy   tendensiyalar   yaqqol   ko‘zga
tashlanadi. Ushbu tendensiyalar, eng avvalo yangi o‘zlashtirilgan va asosan paxta
yetishtirishga ixtisoslashgan Mirishkor, Muborak, va Nishon tumanlariga xosdir.
Islohotlar   yillarida   ushbu   tumanning   barchasida   tuproq   sifatining
yomonlashuvi   jarayonlari   kuchayganligining   guvohi   bo‘lamiz.   Jumladan,
Bahoriston   tumanida   1990   –   2016   yillar   davomida   kuchsiz   va   o‘rta   sho‘rlangan
yerlar   ulushi   mos   ravishda   4,4   foizdan   10,6   %   gacha   va   8,2   foizdan   11,5
foizgacha   oshgan.   Ushbu   ko‘rsatkich   Muborak   tumanida   12,4   %   dan   16,5   %
gacha   va   19,6   %   dan   19,7   %   gacha,   Mirishkor   tumanida   23,8   foizdan   33,3   %
gacha va 5,9 % dan 11,4 % gacha, Nishon tumanida 17,4 % dan 36,0 % gacha va
9,4 % dan 15,8 % gacha o‘sgan.
Tuproq   sifatining   o‘zgarish   tendensiyasiga   qarab   qolgan   tumanlarni   3   –
guruhga birlashtirish mumkin. Mazkur guruhning asosiy xususiyati  shundaki, bu
tumanlarda   o‘rta   va   kuchli   sho‘rlangan   yerlar   ulushi   nisbatan   yuqori   bo‘lsada,
ularning barqaror darajada saqlanib turishi yoki sezilarsiz o‘sishi kuzatiladi.
5.   Viloyatda   yer   resurslari   sifatini   yaxshilash   va   tiklash   uchun,   bizning
fikrimizcha, quyidagi chora – tadbirlarni amalga oshirish maqsadga muvofiq;
- almashlab ekish  tizimini amalda keng joriy etish;
-   urug‘chilik   va   seleksiya   ishlarini   tuproq   sifatini   tiklovchi   va   unga   zarar
keltirmaydigan yo‘nalishlarga qaratish;
-   ekinlarni   optimal   o‘g‘itlash   va   bunda   ilmiy   asoslangan,   mintaqa
xususiyatlaridan   kelib   chiqib   me’yorlarini   ishlab   chiqish   va   amaliyotga   joriy
etish;
- ilg‘or irrigatsiya texnologiyalarini qo‘llash;
-  ye rlarga ishlov berishning zamonaviy uslublariga e’tiborni qaratish;
-   yopiq   –   yotiq   drenajlar   o‘tkazish   va   mavjud   drenajlarni   holatini   nazorat
qilib borish ;
62 -   yaxob   suvlari   berish,   yer   osti   sizot   suvlarini   va   sho‘rlanish   darajasini
pasaytirish va hokazolar.
6.  Viloyatda yerlardan foydalanish samaradorligiga sho‘rlanish darajasining
ta’sirini   aniqlash   maqsadida   viloyatda   faoliyat   ko‘rsatayotgan   ayrim   fermer
xo‘jaliklari ning   yerlari   o‘rtacha   sho‘rlanganlik   darajasiga   qarab,   guruhlarga
ajratildi   va   ularning   paxta   yetishtirish   bo‘yicha   samaradorligini   ifodalovchi
ko‘rsatkichlari o‘zaro taqqoslandi.
Tahlillar   shuni   ko‘rsatadiki,   sho‘rlanish   darajasi   va   yerdan   foydalanish
samaradorligi o‘rtasida teskari mutanosiblik mavjud. Yerning sho‘rlanish darajasi
qanchalik   past   bo‘lsa,   samaradorlik   darajasi   shunchalik   yuqori,   sho‘rlanish
darajasi   qanchalik   yuqori   bo‘lsa,   samaradorlik   ko‘rsatkichlari   shunchalik   past
bo‘lishi   kuzatiladi.   Birinchi   guruhga   sho‘rlanish   darajasi   0   –   25   foiz   bo‘lgan
xo‘jaliklar   kiritilib,   bu   xo‘jaliklar,   Shaxrisabz,   Kitob   va   Yakkabog‘   tumanlariga
tegishli xo‘jaliklardir. Ularning  har  bir gektaridan 24,5 sentner hosil olingan.
III – guruhga sho‘rlanish darajasi 50,1 – 75 % bo‘lgan xo‘jaliklar kiritilgan.
Bu xo‘jaliklar asosan sho‘rlanish darajasi yuqori bo‘lgan Muborak, Mirishkor   va
Nishon tumanlarida faoliyat ko‘rsatayotgan xo‘jaliklardir. Bu xo‘jaliklarda ishlab
chiqarish samaradorligi  ko‘rsatkichlari  1 – guruh xo‘jaliklariga nisbatan sezilarli
darajada past.
Dehqon xo‘jaliklari va viloyat o‘rtacha hosildorlik ko‘rsatkichi  o‘rtasidagi
nisbatda dehqon xo‘jaliklarining ustunligi kuzatiladi. Xususan, 2016 yilda dehqon
xo‘jaliklarida hosildorlik darajasi viloyat o‘rtacha ko‘rsatkichidan, g‘alla bo‘yicha
47,5   %   ga,   kartoshka   bo‘yicha   7   %   ga,   sabzavot   bo‘yicha   13,0   %   ga,   poliz
bo‘yicha 44,7 % ga, meva bo‘yicha 57,6 % ga, uzum bo‘yicha 18,4 foizga yuqori
bo‘ldi.
7.   Fermer xo‘jaliklarida yerdan foydalanish samaradorligi nisbatan pastligi
eng avvalo quyidagi omillar bilan izohlanadi:
-   fermer   xo‘jaliklariga   ajratib   berilgan   yerlarning   unumdorlik   darajasi
nisbatan ancha past;
63 -   fermer   xo‘jaliklari   ko‘p   hollarda   o‘zlariga   ajratib   berilgan   yer
maydonlaridan mustaqil foydalana olmayaptilar;
-   fermer   xo‘jaliklarida   agrotexnik   va   texnologik   jarayonlarni   o‘z   vaqtida
amalga oshirish uchun texnika vositalari yetishmaydi.  Tuman MTP larida mavjud
texnika   vositalarining   yetishmasligi   sababli   fermer   xo‘jaliklariga   vaqtida   sifatli
xizmat ko‘rsatilmayapti. Bu o‘z navbatida fermer xo‘jaliklarining yerdan samarali
foydalanishlariga salbiy ta’sir ko‘rsatmoqda;
-   fermer   xo‘jaliklariga   qonunda   ko‘zda   tutilgan   miqdorda   yer   ajratib
berilmaslik holatlari kuzatiladi va hokazo.
Bizning   fikrimizcha,   fermer   xo‘jaliklarida   yerdan   foydalanish
samaradorligini     oshirish   uchun   quyidagi   quyidagi   chora   –   tadbirlarni   amalga
oshirish maqsadga muvofiq:
-   fermer   xo‘jaliklarini   faoliyatini   muvofiqlashtiruvchi   xizmat   ko‘satish
sohalarini, tizimini bozor iqtisodiyoti talablariga moslashtirish;
- fermer xo‘jaliklariga ajratib berilayotgan yerlardan foydalanishda, ekinlar
tarkibini tanlashda qonunchilikda ko‘zda tutilgan erkinliklarni to‘liq ta’minlash;
-  yerdan foydalanish  samaradorligini  oshirganligi   va yerlarning meliorativ
va holatini yaxshilaganligidan fermer xo‘jaliklarining manfaatdorligini oshirish;
-   fermer   xo‘jaliklarini   davlat   tomonidan   qo‘llab   –   quvvatlash   tizimini
takomillashtirish;
-   fermerlarni   bilim   va   kasbiy   mahoratini   tayyorgarligini   oshirish,   ularni
tayyorlash va qayta tayyorlash tizimini yo‘lga qo‘yish va boshqalar.
Dehqon   xo‘jaliklarida   yerdan   foydalanish     samaradorligining   boshqa
xo‘jalik yuritish shakllariga nisbatan  yuqoriligi  dehqon xo‘jaliklarining   mulkka,
yerga va yetishtirilgan mahsulotga egalik hissi va ishochining  ortib borishi va shu
asosda mehnatga bo‘lgan munosabatning o‘zgarishi bilan tushuntiriladi.
Dehqon   xo‘jaliklarida   yerdan   foydalanish   samaradorligining   yuqori
bo‘lishiga quyidagi omillar ijobiy ta’sir ko‘rsatadi;
64 -   dehqon   xo‘jaliklari   mustaqil   tovar   ishlab   chiqaruvchi   bozor   subekti
sifatida faoliyat yuritish uchun mustahkam huquqiy asos yaratilgan;
-   dehqon   xo‘jaliklari   to‘liq   xususiy   mulk   asosida   faoliyat   yuritishi   ularga
mustaqil ravishda barcha xavf – xatarlarni o‘z zimmasiga olgan holda bozorlarni
va ekin turlarini tanlash imkoniyatini beradi;
-   dehqon   xo‘jaliklariga   yer   maydonlarining   meros   qilib   qoldirish   huquqi
bilan   umrbod   egalik   qilishga   berilishi   ularga   yerlarning   meliorativ   holatini
yaxshilab berishga va tuproqlar unumdorligini oshirishga undaydi.
8.   Bugungi   kunda   agrar   sohada   yer   munosabatlarini   tashkil   etishda
tuzilayotgan shartnomalarda quyidagi kamchiliklar kuzatiladi:
-   yerdan   foydalanish   bo‘yicha   tuzilayotgan   shartnomalarning   aksariyatida
shartlar   yagona   me’yoriy   holatlardan   kelib   chiqib   belgilanadi.   Vaholanki,
shartnoma   shartlarini   belgilashda   muayyan   yer   holati,   yerdan   foydalanuvchilar,
mintaqa yoki yer tarkibi xususiyatlari natijasida defferensial yondashuv maqsadga
muvofiq;
- shartnoma shartlarida tomonlar javobgarligi aniq   belgilanmasligi yerdan
foydalanish   samaradorligini   keskin   pasayishiga   olib   kelmoqda.   Shuningdek,
tomonlar javobgarligini amalga oshirish mexanizmi ham takomillashtirishni talab
qiladi.
9.   Viloyat   yer   resurslaridan   foydalanish   samaradorligining   oshirilishi
quyidagi chora – tadbirlarini amalga oshirish maqsadga muvofiq deb hisoblaymiz:
-   mulk   egalarining   ishlab   chiqarish   natijasiga   egalik   qilish   huquqlari
o‘rtasidagi   bog‘liqlikni   kuchaytirish.   bunda   rag‘batlantirish   tizimining
ta’sirchanligini oshirish imkoniyatlarini keng joriy qilish;
-   ilg‘or   sug‘orish   texnologiyalarini   joriy   qilishning   amaliy   dasturlarini
ishlab chiqish va qo‘llash;
-   yerlarning   meliorativ   holatini   yaxshilash   orqali   uning   samaradorligini
oshirishni ta’minlash;
65 -   agrotexnika   tadbirlarini   ilmiy   asoslangan   tavsiyalar   bo‘yicha   olib   borish
va uning nazoratini ta’minlash.
66 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR:
1. Ўзбекистон   Республикасининг   “Ер   кодекси”.   //Солиқ   тўловчи
журнали. 1998. - №7-8. - Б.12.
2. Ўзбекистон   Республикасининг   “Ер   кадастри   тўғрисида”ги   Қонуни
Ўзбекистон   Республикаси   Олий   Мажлисининг   ахборотномаси.   -   Т.   -
1998.
3. Ўзбекистон   Республикаси   Қонуни   “Қишлоқ   ва   сув   хўжалигида
иқтисодий   ислоҳотлар   чуқурлаштирилганлиги   муносабати   билан
Ўзбекистон   Республикасининг   айрим   қонун   ҳужжатларига
ўзгартириш   ва   қўшимчалар   кирит иш   тўғрисида”   Ўзбекистон
Республикаси Қонун ҳужжатлари тўплами. 2009 й., 52-сон, 17-54 б.
4. Ўзбекистон Республикаси Президентининг 2008 йил 19 мартдаги ПК-
817-сон   “2008-2012   йилларда   суғориладиган   ерларнинг   мелиоратив
ҳолатини яхшилаш Давлат дастури тўғрисида”ги  Қарори. //Халқ сўзи
газетаси. 2008 йил 20 март.
5. Ўзбекистон   Республикаси   Вазирлар   Махкамасининг   2003   йил   27
октябрдаги   “Сув   хўжалигини   бошқаришни   ташкил   эт ишн и
такомиллаштириш тўғрисида”ги 320-сонли қарори.
6. Каримов   И.А.   Деҳқон   тараққиёти   -   фаровонлик   манбаи.   -   Т.:
Ўзбекистон, 1994.
7. Каримов   И.А.   Ўзбекистон   XXI   асрга   интилмоқда.   -   Т.:   Ўзбекистон,
1999.
8. Каримов И.А. Мамлакатни модернизация қилиш ва иқтисодиётимизни
барқарор ривожлантириш йўлида - Т.: “Ўзбекистон”,  2008. - 368 б. 
9. Тўхлиев   Н.Т.,   Таксанов   А.   Национальная   экономическая   модель
Узбекистана, - Т.: Ўқитувчи, 2000,- 368 с.
10. Тўхлиев   Н.Т.   Ўзбекистон   иқтисодиёти.   “Ўзбекистон   Миллий
энциклопедияси”, 1998, - 268 б.
11. Хусанов   Р.Х.   Аграрная   реформа:   теория,   практика,   проблемы.   Т.:
67 Узбекистан, 1994. - 72 с.
12. Вахобов   X.,   Дусанова   Ш.   Хоразм   во ҳ аси   агроландшафтларини
ў рганиш   ва   ба ҳ олаш   масалалари.   //Ўзбекистан   география   жамияти
ахбороти, 20-жилд. Тошкент, 1998 - Б. 77-80.
13. Гвоздецкий   Н.А.   Самаркандская   область.   //Природные   ресурсы   и
условия Юго-западного  Узбекистана.  - Ташкент:  Фан, 1965. - С.  337-
369.
14. Гвоздецкий   Н.А.   Основные   проблемы   физической   географии:   Учебн.
пособие для студентов ВУЗов. - Москва: Высшая школа, 1979. - 222 с.
15. Ер   ресурслари   атласи.   Ўзбекистон   Республикаси   Ер   ресурслари
геодезия, картография ва давлат кадастри давлат қўмитаси. - Тошкент,
2004.
16. Зокиров Ш.С. Ландшафтшунослик асослари. - Т о шкент: Университет,
1994.-92 6.
17. Зокиров   Ш.С.,   Мўминов   И.Т.   Табиий   географияда   тизимли
ёндошишнинг   мохияти   ва   мазмуни.   //Ўзбекистон   география   жамияти
ахбороти, 21-жилд. - Тошкент, 2000. - Б. 29-30.
18. Исаченко   А.Г.   Ландшафтоведение   и   физико-географическое
районирование. - Москва: Высшая школа, 1991. - 366 с.
19. Камилов   O . K .   Мелиорация  засоленных почв  Узбекистана.  -  Ташкент:
Фан, 1985. - 21 с.
20. Комилов   O . K .   Тупроқ   ш ў рланиши   ва   унга   қ арши   кураш.   -   Тошкент:
Ўзбекистан, 1973. - 20 б.
21. Мильков Ф.Н. Антропогенное ландшафтоведение, предмет изучения и
современное состояние // Вопросы географии - Москва, 1977, № 106. -
С. 11- 27.
22. Мухина   Л.И.   Принципы   и   методы   технологической   оценки
природных комплексов. - Москва: Наука, 1973. - 95 с.
68 23. Назаров   И.Қ.   Табиий   географик   районлаштиришнинг   методологик
асослари   ва   амалиёт.   //Табиий   ва   иктисодий   районлаштиришнинг
долзарб муаммолари. - Тошкент, 2004. -Б. 15-18.
24. Нигматов   А.Н.   Геоэкологические   аспекты   заовраженности   и
техногенной   нарушенности   земель   Узбекистана.   -   Ташкент,   2005.   -
240 с.
25. Равшанов   А.Х.   Зарафшон   водийси   адир   ландшафтларига   антропоген
таъсир   ва   уларни   му ҳ офаза   қ илиш.   // Ў збекистоннинг   геоэкологик
муаммолари. - Самар қ анд, 2004. - Б. 75-79.
26. Рахматуллаев   А.Р.   Зарафшон   воҳ а   ландшафтларидан   де ҳқ ончиликда
фойдаланиш   ва   унинг   экологик   о қ ибатлари.   //Суғориладиган   буз
тупроқлар  унумдорлигини   ошириш  ва  унинг  экологик   муаммолари .   -
Самарқанд, 2002. - Б. 61-62.
27. Рахматуллаев   А.Р.   Воҳ а   ландшафтлари   функционал   бир   бутун   ва
динамик   геотизимдир.   //   Ў збекистоннинг   геоэкологик   муаммолари.   -
Самар қ анд, 2004. - Б. 23-27.
28. Рафиков А.А. Мелиоративные мероприятия как фактор охраны среды
и   вопросы   создания   карты   «Мелиорация   орошаемых   земель»   //
Природные ресурсы и их картографирование. - Ташкент: Фан, 1976. -
С. 6-18.
29. Рафиков   А.А.   Оценка   природно-мелиоративных   условий   земель
Южного Приаралья. - Ташкент: Фан, 1984. - 160 с.
30. Рўзиқулова   О.Ш.   Зарафшон   воҳ а си   тупроқ-мелиоратив   картасини
тузиш   услубларини   такомиллаштириш   й ў ллари.   // Ў збекист о н
тупроқшунослар ва агрокимёгарларининг IV  қ урилтойи материаллари.
- Тошкент: ТАИТДИ 2005.-Б. 163-165.
31. Рўзиқулова О.Ш.  Зарафшон  водийси  геосистемалари  тупроқларининг
суғориш таъсирида   ў згариши. //ТошДТУ хабарлари. - Тошкент, 2006.
№3 - Б. 161-163.
69 32. Сабитова   Н.И.,   Р ў зи қ улова   О.Ш.   Зарафшон   дарё   ҳа взаси
геосистемалари   ва   уларни   тупроқ-мелиоратив   хусусиятлари.   Хал қ аро
илмий- амалиий конфренция материаллари. - Тошкент:   Ў зМУ, 2006. -
Б. 82-83.
33. Сочава   В.Б.   Геотопология   как   раздел   учения   о   геосистемах.   -   В   кн.:
Топологические   аспекты   учения   о   геосистемах   [Сб.ст.].   -
Новосибирск, «Наука» Сибирское отделение, 1974. -293 с.
34. Чембарисов Э., Бахритдинов Б. Тупроқ ва сувдаги тузлар. - Ташкент:
Фан, 1984-38 б.
35. Эгамбердиев А.  Ў збекистонда картографиянинг шаклланиши,  ҳ озирги
ҳ олати, муаммолари ва исти қ боллари. - Тошкент: Университет, 2001. -
25 б.
36. Ў збекист о н   ер   ресурслари   атласи.   -   Ў збекист о н   Ер   ресурслари
геодезия, картография ва давлат кадастри давлат  қў митаси. - Тошкент,
2003. -56 6.
37. Қўзиев Р . Д. ва бошқа. Суғориладиган ерлардан самарали фойдаланиш
б ў йича амалий таклифлар. - Тошкент, 2002.  Ў збекист о н Республикаси
ер ресурслари давлат  қў митаси. - 15 бет.
38. Қўзиев   Р.,   Бобомуродов   Ш.М.   Зарафшон   қ уйи   о қ ими   суғориладиган
тупроқлари ва уларнинг унумдорлигини ошириш й ў ллари. - Тошкент:
Фан, 2004.- 120 б.
39. Хасанов   А.С.,   Шерфеддинов   Л.З,   Қа ххоров   О.С.   Суғориладиган
ерларнинг сув ва туз режими - Тошкент: Мехнат, 1986. - 61 б.
40. Хожиматов А.Н. Оазисные ландшафты пустынной зоны Узбекистана:
состояние,   оценка   и   прогноз   возможных   изменений   (на   примере
агросистем   низовьев   Зарафшана   и   Амударьи).   Автореф.   дис.   ...   канд.
географ, наук. - Ташкент: 1996.-23 с.
70

QASHQADARYO VILOYATI YER RESURSLARIDAN SAMARALI FOYDALANISHNING HUDUDIY XUSUSIYATLARI MUNDARIJA: KIRISH ……………………………………………………………….……. 4 I-BOB. QASHQADARYO VILOYATI YER RESURSLARI VA UNDAN SAMARALI FOYDALANISH MUAMMOLARI 7 1.1. Qashqadaryo viloyati yer- resurslaridan foydalanishda tabiiy- iqtisodiy omillarning roli ............................................................. 7 1.2 Qashqadaryo viloyati yer resurslaridan foydalanish muammolari ................................................................................ 16 II-BOB. QASHQADARYO VILOYAT I YER RESURSLARINING HOZIRGI HOLATI VA YER SIFATIDAGI O`ZGARISHLAR…………………………………………….. 27 2.1. Viloyat yer fondi va uning taqsimlanishi … ............................... 27 2.2. Yer resurslarining sifat tavsifi va geo ekologik muammolari ................................................................................. 38 III-BOB. QASHQADARYO VILOYAT I YER RESURSLARIDAN SAMARALI FOYDALANISHNING HUDUDIY XUSUSIYATLARI VA SAMARADORLIGINI OSHIRISH MASALALARI ………………………………………………. 41 3.1. Yer resurslaridan oqilona foydalanish masalalari ...................... 41 3.2. Viloyat yer resurslaridan samarali foydalanishning hududiy xususiyatlari……………………………………………………. 50 XULOSA ……………………………………………… ……… 69 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR ................................. 66 1

KIRISH O`zbekistonda yer resurslaridan foydalanishning o`ziga xos xususiyatlari, xususan, dehqonchilikning sug`orishga asoslanganligi, sug`oriladigan yerlarda dehqonchilik mahsulotlarining 90 foizdan ko`prog`ining ishlab chiqarilishi, suv resurslarining cheklanganligi, ekologik vaziyatning murakkabligi, respublikamiz demografik rivojlanishining o`ziga xosligi yer resurslaridan foydalanish samaradorligini muttasil oshirib borishni taqozo etadi. Ushbu masalada birinchi Prezidentimiz I.A.Karimov ta`kidlaganlaridek “Ayni paytda biz qishloq xo`jaligi sohasida birinchi navbatda tuproq unumdorligini oshirish choralarini ko`rish, barcha agrotexnik tadbirlarni o`z vaqtida bajarish, zamonaviy agrotexnologiyalarni joriy qilish, selektsiya va urug`chilikni yanada rivojlantirish, mehnatni tashkil etish va rag`batlantirish bilan bog`liq hali beri ishga solinmagan katta imkoniyatlar mavjudligini ham e`tirof etishimiz zarur” 1 . Mavzuning dolzarbligi. Yer resurslarining cheklanganligi va so`nggi yillarda tuproq unumdorligining pasayib borishi mamlakat ijtimoiy-iqtisodiy rivojlanishiga o`zining salbiy ta`sirini ko`rsatmasdan qolmaydi. Shu nuqtai nazardan, Qashqadaryo viloyati yer resurslaridan foydalanish samaradorligini oshirish, unga ta`sir ko`rsatuvchi omillarni tahlil qilish, yer resurslaridan foydalanish mexanizmini hududiy xususiyatlardan kelib chiqqan holda takomillashtirish bo`yicha amaliy taklif va tavsiyalar ishlab chiqish katta ijtimoiy- iqtisodiy ahamiyatga ega va mazkur magistrlik dissertatsiyasi mavzusining dolzarbligini belgilab beradi. Tadqiqot ishining asosiy maqsadi Qashqadaryo viloyatining hududiy xususiyatlarini hisobga olgan holda yer resurslaridan foydalanish samaradorligini oshirishga qaratilgan ilmiy-amaliy taklif va tavsiyalar ishlab chiqishdan iborat. Ushbu maqsadga erishish uchun ishda quyidagi vazifalar qo`yilgan: - yer resurslaridan foydalanish samaradorligini oshirishda tabiiy- iqtisodiy 1 Ў збекистон Республикаси Президента И.А.Каримовнинг 2011 йилнинг асосий якунлари ва 2012 йилда Ў збекистонни ижтимоий-иктисодий ривожлантиришнинг устивор йуналишларига багишланган Вазирлар Махкамасининг мажлисидаги маърузаси. “Халк сузи” рузномаси.... январ, 2012 й. 2

omillarning roliga baho berish; - ixtisoslashuv va mujassamlashuv jarayonlarining yerdan foydalanish samaradorligiga ta`sirini iqtisodiy jihatdan aniqlash va baholash; - iqtisodiy isloxotlarni chuqurlashtirish sharoitida yerdan foydalanishning miqdor va sifat ko`rsatkichlarini tahlil qilish asosida undan foydalanishni yaxshilash bo`yicha takliflar ishlab chiqish; - Qashqadaryo viloyatining ichki xususiyatlaridan kelib chiqqan holda qishloq xo`jaligi ekin maydonlarini joylashtirish yuzasidan taklif va tavsiyalar tayyorlash. Tadqiqotning ilmiy yangiligi: Qashqadryo viloyati yer resurslaridan foydalanish samaradorligini oshirishda 1. Ixtisoslashuv va mujassamlashuv jarayonlarining yerdan foydalanish samaradorligiga ta`sirini iqtisodiy ji h atdan aniqlandi va baholandi, 2. Iqtisodiy isloxotlarni chuqurlashtirish sharoitida yerdan foydalanishning miqdor va sifat ko`rsatkichlarini ta h lil qilish asosida undan foydalanishni yaxshilash bo`yicha takliflar ishlab chiqildi, 3. Qashqadaryo viloyatining ichki xususiyatlaridan kelib chiqqan holda qishloq xo`jaligi ekin maydonlarini joylashtirish yuzasidan taklif va tavsiyalar ishlab chiqildi, 4. Ushbu ma`lumotlar asosida tuzilgan xaritalar dissertatsiya ishining ilmiy yangiligi hisoblanadi. Tadqiqotning asosiy masalalari va farazlari: tadqiqot oldiga qo`yilgan asosiy masalalar ishning maqsad va vazifalaridan kelib chiqadi. Dissertatasiya ishiga qo`yilgan bosh masala yer resurslaridan foydalanish samaradorligini oshirish yo`llarini ko`rsatib berishdan iborat. Dissertatsiya ishi oldiga qo`yilgan farazlar (g`oya) ning mazmun-mohiyati quyidagilardan iborat. Qashqadaryo viloyatida aholining ko`payishi, sug`oriladigan yerlarning kengayishi natijasida sug`orish uchun noqulay bo`lgan joylarni o`zlashtirish, yerdan agrotexnik qoidalarga rioya qilmasdan fodalanish, ya`ni o`t-dalali almashlab ekishga rioya qilmaslik, kimyoviy preparatlarning ortiqcha ishlatilishi va inson xo`jalik faoliyati ta`sirlarida yer resurslari sifatida katta o`zgarishlar sodir bo`lmoqda. Yer resusrlaridagi o`zgarishlarni to`plangan ma`lumotlarni tahlil qilish orqali 3

ko`rsatish va ularni inson faoliyati tufayli hozirgi holatga yetganligini ko`rsatib berish dissertatsiya ishiga qo`yilgan asosiy g`oya hisoblanadi. Tadqiqot mavzusining o` rganilganlik darajasi. Yer resurslaridan foydalanish samaradorligi, unga hududiy omillarning ta`siri hamda yer resurslaridan foydalanish samaradorligini oshirishning asosiy yo`nalishlari MDH olimlari - Blagovidov N.L., Boruk A.YA, Kovalenko N.YA., Marakulin P.P., Popov N.A., Rozov N.N., Semenov B.A., Sobolev S.S., Xaritonov N.S., SHmelev G.I. va boshqalar tomonidan o`rganilgan hamda mamlakatimiz olimlari — Abdu g` aniev A.A., Vaxobov A.V., Juraev A.M., Kayumov F.K., Xusanov R.X., U.P.Umurzakov, T.Farmonov, N.Xushmatov, A.Sultanov, B.Sultanov va bosh q alarning ilmiy tadqiqotlarida o` z aksini topgan. Yuqorida nomlari zikr etilgan olimlarning mazkur mavzuni o`rganishga qo`shgan h issalarini e`tirof etgan holda shuni ta`kidlash lozim. Tadqiqotda qo`llanilgan usullar: Tadqiqotda geografik taqqoslash, tarixiy- geografik, kartografik, ekspeditsiya, tayanch-nuqtalar hamda yangi kompyuter dasturlaridan foydalanildi. Tadqiqot natijalarining nazariy va amaliy ahamiyati: Nazariy ahamiyati shundaki, to`plangan ma`lumotlar tahlil qilingan ma`lumotlar asosida bir nechta yangi yer resusrlari xaritalar tuziladi. Bunday xaritalar Qashqadaryo viloyati yer resusrlaridan foydalanish uchun muhim bo`lib, ular Qashqadaryo viloyatining ekologik xaritalari uchun ilmiy asos bo`ladi. Ishning amaliy ahamiyati shundaki, o`rganilgan ma`lumotlar, berilgan tahlil va tavsiyalar yer resurslaridan samarali foydalanishda ilmiy asos bo`ladi. Magistrlik dissertatsiyasining hajmi va tarkibiy tuzilishi. Dissertatsiya ishi kirish, uch bob, xulosa va foydalanilgan adabiyotlar ro`yxatidan iborat. Ishning kirish qismida tadqiqot mavzusining dolzarbligi, o`rganilganlik darajasi asoslanib, tadqiqotning maqsad va vazifalari, ilmiy yangiligi va amaliy ahamiyati yoritilgan, shuningdek, izlanish natijalarini sinash to`g`risidagi ma`lumotlar o`rin olgan. 4

I BOB. QASHQADARYO VILOYATI YER RESURSLARI VA UNDAN SAMARALI FOYDALANISHNING NAZARIY ASOSLARI 1.1. Qashqadaryo viloyati yer resurslaridan foydalanishda tabiiy- iqtisodiy omillarning roli Mamlakatimiz qishloq xo`jaligida amalga oshirilayotgan iqtisodiy islo h otlar tizimida yer isloxotlari alohida ahamiyatga ega. Bu, eng avvalo, yer resurslarining agrar ishlab chiqarishda tutgan o`rni va roli bilan belgilanadi. Yer h ar qanday davlat milliy boyligining muhim manbasi va moddiy ne`matlar ishlab chiqarishning tabiiy asosi hisoblanib, jamiyat mavjudligining asosiy shartidir. Yer resurslaridan oqilona foydalanish mamlakat ijtimoiy-iqtisodiy rivojlanishida alohida o` rin tutadi. Ishlab chiqarish sohalari nuqtai nazaridan yerning ahamiyati turlicha. Sanoatda u asosan korxona joylashuvi uchun makon vazifasini bajarsa, qishloq xo`jaligida yerning ahamiyati juda salmo q li. Yer qishloq xo`jaligi ishlab chiqarishi uchun makongina bo`lib q olmay, balki bir paytning o` zida ham me h nat predmeti va vositasi, ham asosiy ishlab chiqarish vositasi bo`lib xizmat qiladi. Insonlarning mehnat q urollari vositasida yerning yuqori qatlami, ya`ni tuproqka ishlov berish jarayoni yerni qishloq xo`jaligining mehnat predmeti sifatida gavdalantiradi. Tuproq q a ishlov berish jarayonida insonlar uning mexani k , tabiiy va kimyoviy xususiyatlaridan foydalanish or q ali unda eqilgan ekinlarning o` sishiga va rivojlanishiga kerakli shart- sharoitlarni ta`minlab beradilar. Bunda yer mehnat vositasi sifatida q atnashadi. Shundan kelib chiqqan holda yer qishloq xo`jaligida faol ishlab chiqarish vositasiga aylanadi. U mehnat jarayonining zaruriy moddiy shart- sharoiti, ishlab chiqarishning eng muhim omili sifatida maydonga chi q adi. Yer qishloq xo`jaligida takror ishlab chiqarilmaydigan ishlab chiqarish vositasi hisoblanadi. U qishloq xo`jaligida alohida, yagona, original va almashtirib bo`lmaydigan ishlab chiqarish vositasidir. 5