logo

Yangi ming yillikda Markaziy Osiyoda xavfsizlikni ta`minlash muammolari

Yuklangan vaqt:

12.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

89.220703125 KB
Yangi ming yillikda Markaziy Osiyoda
xavfsizlikni ta`minlash muammolari
MUNDARIJA.
Kirish........................................................................................................................3
I BOB. Markaziy Osiyoda mustaqil davlatlar taraqqiyoti faoliyati.
1.1. Markaziy Osiyo mintaqasida xavfsizlik mummolari ………...........................7 
1.2.   Markaziy   Osiyoda   mustaqil   davlatlar   faoliyatidagi
nomutanosibliklar............21
II BOB. Markaziy Osiyo  davlatlar i  faoliyatida   yangi integratsion  jarayonlar.
2.1.   Markaziy   Osiyoda   O`zbekiston   nufuzini   ortib   borishi   va   xavfsizlikning
barqaror
shartlari… ......................... ....................................................... .................. ....... ....30
2.2. Markaziy   Osiyoda   integratsion   jarayonlarning   mustaxkamlanishida
O`zbekisto n
peshqadamligi ............ ........................................................................................... 42
Xulosa ...................................................................................................... ........... 55
Foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxati........................................................... ........... 58
1 Kirish
Mavzuning   dolzarbligi.   Markaziy   Osiyo   o‘zining   muhim   geosiyosiy
joylashuvi   va   mineral   xom   ashyo   resurslarining   o‘lkan   zaxiralariga   ega   ekani
tufayli   kuchli   e’tibor   obyektiga   hamda   jahondagi   eng  yirik  davlatlarning  strategik
manfaatlari   to‘qnashadigan   hududga   aylanmoqda.   Dunyodagi   yirik   davlatlarning
Markaziy   Osiyo   hamda   qo‘shni   mintaqalardagi   tabiiy   resurslardan   foydalanish   va
bu resurslarni tashish yo‘nalishlarini nazorat qilish uchun kurashi borgan sari jiddiy
tus olmoqda.
O‘zbekiston   Markaziy   Osiyo   mintaqasida   o‘zining   tabiiy-geografik,   xarbiy,
ijtimoiy-siyosiy,   iqtisodiy-intellektual   salohiyatiga   ega   mamlakat.   O‘zbekiston
Respublikasi   Prezidentining   2012   yil   sentabr   oyida   qabul   qilingan   “O‘zbekiston
Respublikasining   tashqi   siyosiy   faoliyati   konsepsiyasi”da   ham   Markaziy   Osiyo
mintaqasiga   alohida   e’tibor   qaratilgan   va   “O‘zbekistonning   hayotiy   muhim
manfaatlari shu mintaqa bilan bog‘liq” ekani belgilab qo‘yilgan.
Konsepsiyada   O‘zbekiston   o‘z   qo‘shnilariga   nisbatan   ochiq   va   yaxshi
qo‘shnichilik,   do‘stlik   va   xayrixohlik   prinsiplariga   asoslangan   siyosat   olib   borishi
ta’kidlangan.   O‘zbekiston   mintaqadagi   barcha   dolzarb   masalalarni   o‘zaro
manfaatdorlik,   bir-birining   ichki   ishlariga   aralashmaslik   prinsiplariga   asoslangan
holda,   muzokaralar   yo‘li   bilan   xalqaro   huquq   normalariga   mos   ravishda   hal   etish
tarafdoridir.   Markaziy   Osiyo   muammolari   tashqi   kuchlarning   aralashuvisiz
mintaqadagi davlatlarning o‘zlari tomondan yechilmog‘i zarur, deb uqtirilgan 1
.
Markaziy   Osiyo   mintaqasi   davlatlari   o‘rtasida   keyingi   yillarda   bir   oz
bo‘lsada   o‘zaro   hamkorlik   faoliyatida   yakdillikdagi   ixtiloflarni   mavjudligi,
O‘zbekistonda 2016-yilning oxiri, 2017-yilning boshlaridan “Yaqin qo‘shnichilik”
1
  Qarang: “O‘zbekiston Respublikasining tashqi siyosiy faoliyati konsepsiyasi to‘g‘risida”gi Qonun. Oliy Majlis 
meyoriy hujjatlar to‘plami. 2012 yil sentabr. 
2 aloqalarini   kuchaytiriga   qaratilgan   davlat   siyosatini   amalga   oshirala   boshlashi
mavzuning ilmiy-nazariy jihatlarini yanada mustahkam o‘rganishni taqozo etadi.
Mamlakatimiz “tashqi siyosatni amalga oshirishda barcha davlatlar, birinchi
navbatda,   qo‘shni   mamlakatlar   bilan   do‘stona   munosabatlar   va   o‘zaro   manfaatli
hamkorlikni   yanada   mustahkamlashni   o‘zimizni   birinchi   darajali   vazifamiz   deb
bilamiz.
Biz   qo‘shnilarimiz   bilan   raqobat   qilish   emas,   aksincha,   hamkorlik   qilish
yo‘lini   izchil   davom   ettiramiz.   Hamkorlikni   tinchlik   va   taraqqiyotning   asosiy
garovi  deb bilamiz. Qo‘shnilarimiz bilan o‘zaro hurmat  va manfaatli  hamkorlikni
qancha   rivojlantirsak,   bundan   yurtimiz   ham,   butun   mintaqamiz   ham   shuncha   naf
ko‘radi” 2
. 
Markaziy   Osiyo   xalqlari   tarixi,   mintaqa   davlatlarining   ijtimoiy   taraqqiyot
modellarining   o‘ziga   xos   jihatlaridan   g‘arazli   geosiyosiy   maksadlar   yo‘lida
foydalanishga  urinishlarning namoyon bo‘lish shakllarini fosh etish, “Turkiston –
umumiy   uyimiz”   g‘oyasining   mazmuni   va   uning   mintaqa   xalklarini
birlashtirishdagi  o‘rni va ahamiyatini  yoritish nuqtai nazaridan dolzar ahamiyatga
ega.
Bitiruv malakaviy ishining maqsadi va vazifalari. 
Mazkur bitiruv malakaviy  ishining maqsadi  Markaziy Osiyoda O‘zbekiston
maqeini   mustahkamlash   mintaqada   sodir   bo‘layotgan   mafkuraviy   jarayonlarni,
xavfsizlikni oldini olishning ta’sirini ilmiy-falsafiy tahlil qilishdan iborat.
Vazifalari : 
Birinchidan , Markaziy Osiyo mintaqasining mafkuraviy manzarasini, uning
o‘ziga xosligi va rivojlanish dinamikasini o‘rganish;
Ikkinchidan ,   Markaziy   Osiyodagi   davlatlar   faoliyatidagi
nomutanosibliklarning mintaqaga zidligi, yuzaga kelish sabablari, erishish mavjud
bo‘lgan yutuqlarni ilmiy tahlil qilish;
Uchinchidan ,   Markaziy   Osiyoda   O`zbekiston   nufuzini   ortib   borishi   va
xavfsizlikning barqaror shartlari, jahon hamjamiyatidagi o‘rnini tadqiq etish;
2
 Mirziyoyev Sh.M. Buyuk kelajagimizni mard va olijanob xalqimiz bilan birga quramiz. T. “O‘zbekiston”, 2017. –
B.480.
3 To‘rtinchidan ,   Markaziy   Osiyoda   integratsion   jarayonlarning
mustaxkamlanishida   O`zbekiston   peshqadamligini,   bugungi   kunda   erishilayotgan
yutuqlarning ijtimoiy-iqtisodiy asoslarini yoritishdan iborat.
Mavzuning o‘rganilganlik darajasi.  Mamlakatimizda mustaqillik yillarida
ijtimoiy-siyosiy munosabatlarni erkinlashtirish va demokratiyalashtirish jarayonida
xavfsizlikning   fundamental   nazariy   asoslari,   metodologik   tamoyillari   va
amaliyotining   gumanistik   mohiyati   O‘zbekistonning   Birinchi   Prezidenti   va
Prezident   Shavkat   Mirziyoyevning   asarlarida,   ularni   hayotga   samarali   va   izchil
tatbiq   etish,   muammolarga   tanqidiy-tahliliy   yondashuvga   doir   mulohazalar
atroflicha yoritilgan 1
.
Shuningdek,   Markaziy   Osiyoda   xavfsizlikning   milliy,   hududiy   va   global
muammolari   Ibrohim   Karimov,     Sh.G‘oyibnazarov,   J.Y.Yaxshilikov,   N.E.
Muhammadiyev,     S.Otamurodov 3
  va   boshqa   tadqiqotchilarning   ishlarini   e’tirof
etish mumkin. 
Bitiruv malakaviy i sh i ning ilmiy yangiligi: 
Birinchidan , Markaziy Osiyo mintaqasining mafkuraviy manzarasini, uning
o‘ziga xosligi va rivojlanish dinamikasini o‘rganilgan;
Ikkinchidan ,   Markaziy   Osiyodagi   davlatlar   faoliyatidagi
nomutanosibliklarning mintaqaga zidligi, yuzaga kelish sabablari, erishish mavjud
bo‘lgan yutuqlari ilmiy tahlil qilingan;
Uchinchidan ,   Markaziy   Osiyoda   O`zbekiston   nufuzini   ortib   borishi   va
xavfsizlikning barqaror shartlari, jahon hamjamiyatidagi o‘rnini tadqiq etilgan;
To‘rtinchidan ,   Markaziy   Osiyoda   integratsion   jarayonlarning
mustaxkamlanishida   O`zbekiston   peshqadamligini,   bugungi   kunda   erishilayotgan
yutuqlarning ijtimoiy-iqtisodiy asoslari yoritilgan.
Bitiruv   malakaviy   ishining   –   Markaziy   Osiyoda   xavfsizligini
mustahkamlashning ijtimoiy-siyosiy tizimi.
Bitiruv malakaviy ishining   – Markaziy Osiyoda xavfsizlikni ta’minlashning
ilmiy-amaliy masalalari.
1 1
 Asarlar nomi dissertatsiyaning “Foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxati” qismida ko‘rsatilgan.
3
  Asarlar nomi dissertatsiyaning “Foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxati” qismida ko‘rsatilgan.
4 Bitiruv malakaviy i sh i ning  ilmiy va amaliy ahamiyati.
Mazkur tadqiqotda bayon qilingan ilmiy-nazariy xulosalar va amaliy taklif-
tavsiyalar,  umuman  yoshlarda  geosiyosiy  munosabatlarga   doir  fikr   mulohazalarni
to‘g‘ri   anglashida,   xususan     ijtimoiy   barqarorlik   haqidagi   bilimlarni   kengaytirish
va chuqurlashtirishga xizmat qiladi.
Bitiruv   malakaviy   ish   materiallari   va   natijalaridan   oliy   o‘quv   yurtlarida
milliy   g‘oya:   asosiy   tushuncha   va   tamoyillari   falsafa,   sotsiologiya,   pedagogika,
oliy   ta’lim   boshqaruvi,   psixologiya   bo‘yicha   maxsus   kurslarni   o‘qitishda
foydalaniladi.   Shuningdek,   milliy   g‘oya:   asosiy   tushuncha   va   tamoyillari   falsafa,
oliy   ta’lim   pedagogikasi,   psixologiya   va   sotsiologiya   fanlari   rivojida   mavjud
nazariy   qoidalardan   taklif   etilayotgan   matematik   modul   asosida   umumlashtirish,
amaliy tajribalarni tasniflash kabi maqsadida foydalanish mumkin.
Bitiruv   malakaviy   ishining   tuzilishi.   Bitiruv   malakaviy   ishi   kirish,   ikkita
bob, to‘rtta paragraf, xulosa hamda foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxatidan iborat.
5 I BOB. Markaziy Osiyoda  mustaqil davlatlar taraqqiyoti faoliyati.
1.1. Markaziy Osiyo mintaqasida xavfsizlik mummolari
XX   asrning   so‘nggida   jahon   siyosiy   xaritasida   amalga   oshgan   serqirra
jarayonlar   Markaziy   Osiyoda   ham   keskin   o‘zgarishlar   bo‘lishiga   olib   keldi.
Mintaqamizda   ro‘y   berayotgan   g‘oyaviy   jarayonlar   va   mafkuraviy   tahdidlar   ana
shu o‘zgarishlar bilan uzviy bog‘liqdir. Iclom Karimovning «O‘zbekiston XXI asr
bo‘sag‘asida:   xavfsizlikka   tahdid,   barqarorlik   shartlari   va   taraqqiyot   kafolatlari»
asarida   jahon,   Markaziy   Osiyo   mintaqasi   va   respublikamizda   qaysi   omillar
xavfsizlikka qanday tahdid solayotgani aniq ko‘rsatib berilgan.
Hozirgi   paytda   Markaziy   Osiyo   mintaqasida   turli   siyosiy,   iqtisodiy,   harbiy
va   ekologiyaga   oid   muammolar   to‘planib   qolgan.   Bu   joydagi   yalpi   xavfsizlikka
mintaqaviy,   milliy,   mahalliy   mojarolar,   diniy   eksteremizm   va   jangari   separatizm
tahdid   solmoqda.   Bunday   qarama–qarshiliklarda   chetdagi   ayrim   yirik
mamlakatlarning   o‘z   manfaatlarini   va   ta’sir   doiralarini   saqlab   qolish,   kuchlar
muvozanatini   o‘z   foydalariga   o‘zgartirish   uchun   olib   borayotgan   harakatlari   ham
o‘z o‘rniga ega.
Bugungi   kunda   mintaqaning   barcha   mamlakatlari   terrorizm,   diniy
ekstremizm,   transmilliy   jinoyatchilik   va   narkotrafik   tahdidlarga   duch   kelmoqda.
Ushbu   tahdidlarga   qarshi   samarali   kurashishni   faqat   birgalikda,   mintaqa
mamlakatlari   o‘rtasidagi   amaliy   hamkorlik   mexanizmlari   doirasida   ta’minlash
mumkin.
Tahdid   tug‘diruvchi   sabablardan   yana   biri   mintaqa   o‘zining   jo‘g‘rofiy   –
siyosiy   holati   jihatidan   kollektiv   xavfsizlik   tizimi   izchil   yo‘lga   qo‘yilmagan
hududda joylashganligi bilan bog‘liq.
Yaqin yillarda butun dunyo, Yevropa va Osiyo   kelajagi uchun hal qiluvchi
ahamiyatga   ega   bo‘lgan   energiya,   gaz   va   neftga   boy   konlar   Markaziy   Osiyoda
joylashgan.   Buning   ustiga   biz   Sharq   va   G‘arb   mamlakatlarining   manfaatlari   bir-
6 biriga   mos   kelmaydigan   mintaqaning   bir   qismimiz.   Bizning   hududimizdan
ko‘pgina qudratli mamlakatlar ham o‘z manfaatlarini izlaydi. 
Yana   bir   tahdid   manbai   –   O‘zbekistonni   etnik,   demografik,   iqtisodiy   va
boshqa muammolar yuki ostida qolgan ba’zi mamlakatlar qurshab turibdi. Buning
ustiga, yurtimiz mintaqadagi diniy ekstremizm, etnik murosasizlik, narkobiznes va
har   xil   tashqi   kuchlar   tomonidan   rag‘batlantirib   kelinayotgan,   ichki   mojaro   avj
olgan Afg‘oniston kabi beqarorlik o‘chog‘i bilan chegaradosh. 
Islom   Abdig‘aniyevich   Karimov   “O‘zbek   xalqiga   tinchlik   va   omonlik
kerak” risolasida Afg‘oniston masalasiga alohida to‘htalib, “Hech kimga sir emas
—   hozirgi   kunda   bizning   hududimizda,   Markaziy   Osiyo   mintaqasida   tinchlik   va
barqarorlikka   eng   katta   xavf-xatar   —   bu   Afg‘onistonda   30   yildan   ziyod   davom
etayotgan urushdir.
Ana   shu   o‘tgan   davrda   bu   jafokash   zaminda   tinch   hayot   nima   ekanini
bilmaydigan   yangi   bir   avlod   voyaga   yetdi.   Urush   boshlangan   paytda   tug‘ilgan
bolalar   30—35   yoshga   chiqdi.   Bu   avlodning   izidan   hozir   yana   bir   yangi   avlod
oyoqqa turmoqda. Ular o‘z hayotida nimaga guvoh bo‘lishi mumkin? Faqat urush,
odam   o‘ddirish,   qon   to‘kish.   Bu   yoshlarning   hayoti   pgundan   iborat   bo‘lib
qolmayapti-mi? O‘zingiz o‘ylang, shu ham hayotmi o‘zi?
Ko‘pni ko‘rgan afg‘on xalqining boshiga tushgan bunday ofatni boshqa hech
kimga hech qachon ko‘rsatmasin. Shundan ogoh bo‘lish, shundan xulosa chiqarish
zarur” 4
ligini ta’kidlagan edi.
Mintaqaviy   nizolar   ko‘pincha   terrorizm   va   zo‘ravonlik,   narkobiznes   va
qurol-yarog‘   bilan   qonunsiz   savdo   qilish,   inson   huquqlarini   ommaviy   suratda
poymol etish kabi xavfli tahdidlarning doimiy manbaiga aylanib bormoqda. Ayrim
qo‘shni   davlatlar   yadro   quroliga   ega   bo‘lishga   oshkora   intilayotganligi   bizni
tashvishga   solmoqda.   O‘zbekiston   esa   Markaziy   Osiyo   mintaqasini   yadroviy
qurollardan xoli hudud deb e’lon qilinishiga erishish uchun harakat qilmoqda.
Xullas,   Markaziy   Osiyoda   xavfsizlikka   solinayotgan   siyosiy,   mafkuraviy,
ma’naviy   tahdidlar   siyosiy   ekstremizm,   shu   jumladan   diniy   ruhdagi   ekstremizm,
4
 Karimov I.A. Mamlakatimizni yanada obod etish va modernizatsiya qilishni qat’iyat bilan davom ettirish yo‘lida. 
21-jild, T.: “O‘zbekiston”  2013. -B.342.
7 millatchilik   va   milliy   mahdudlik,   etnik,   millatlararo,   mahalliychilik   va   urug‘-
aymoqchilik   asosidagi   ziddiyatlar,   korrupsiya   va   jinoyatchilik,   ekologiya
muammolari   zaminida   shakllanmoqda.   Mazkur   mintaqaning   mafkuraviy
manzarasini   tahlil   etish   uchun   umuman   dunyoning   mafkuraviy   manzarasiga
qisqacha   to‘xtalish,   umumiy   tendensiya   va   qonuniyatlarni   ko‘zdan   kechirish
maqsadga muvofiq. 
Dunyoning   mafkuraviy   manzarasi   deganda,   jamiyat   taraqqiyoti
qonunlari,   uning   rivojlanish   tendensiyalarini   muayyan   ijtimoiy   guruh,   etnik
birliklar,   siyosiy   kuchlarning   o‘ziga   xos   manfaatlaridan   kelib   chiqib   talqin
qilish   va   unga   asoslangan   holda   insoniyat   istiqbolini   belgilashga   qaratilgan
mafkuraviy tizimlar majmui tushuniladi. 
Ikki qutbli dunyo barham topib, sotsialistik va burjua mafkuralari o‘rtasidagi
kurash   to‘xtagan   hozirgi   davrda   dunyoning   yangi   mafkuraviy   manzarasi   qaror
topib   bormoqda.   Bugungi   kunda   aksariyat   davlatlarning   mafkurasi   umuminsoniy
qadriyatlar   va   demokratik   tamoyillarga   asoslanadi.   Ularda   tinchlik   va   taraqqiyot,
inson  haq-huquqlari   va erkinligi, ijtimoiy, siyosiy,  etnik,  konfessional  totuvlik va
bag‘rikenglik g‘oyalari ustuvordir. 
Ayni   paytda,   global   xarakterga   ega   g‘oyaviy   qarashlar   dunyoning
mafkuraviy   manzarasi   mazmunini   belgilab   berishda   ustuvorlikka   intilayapti.
Kishilik   jamiyati   taraqqiyotining   hozirgi   davrida     “turli   xil   eski   va   yangi
mafkuralarning   o‘zaro   kurashi   har   qachongidan   ham   ko‘ra   shiddatli   tus
olmoqda,   -   deb   yozadi   Prezidentimiz.   -   Rang-barang,   ba’zan   bir-biriga
mutlaqo   zid   dunyoqarashlar,   siyosiy,   milliy,   diniy   oqimlar,   mazhab   va
sektalar   o‘rtasidagi   fikr   talashuvlari   goho   bahs-munozara   doirasidan   chiqib
to‘qnashuvlar,   ommaviy   qirg‘inlarga   sabab   bo‘lmoqda,   odamlar   boshiga
behisob qayg‘u-kulfatlar solmoqda” 5
. 
Inson   ongi   va   qalbi   uchun   kurash   yangi   sifatiy   xususiyat   kasb   etgan   bir
davrda,   e’tiqod   umumiyligiga   asoslanish   (masalan,   panislomizm),   etnik   birlikka
urg‘u   berish   (masalan,   panslavizm,   panturkizm,   paneronizm)   va   yagona   ijtimoiy-
5
  Iclom   Karimov   «O‘zbekiston   XXI   asr   bo‘sag‘asida:   xavfsizlikka   tahdid,   barqarorlik   shartlari   va   taraqqiyot
kafolatlari» T.1997. –B.52
8 iqtisodiy   va   siyosiy   makonda   yashash   natijasida   yuzaga   kelgan   bog‘liqlikni
ro‘kach   qilish   asosida   (masalan,   pansovetizm)   yakka   mafkuralar   hukmronligini
ta’minlash orqali jahon maydonlarini mafkuraviy jihatdan bo‘lib olishga urinishlar
kuzatilmoqda.
Bugungi   kunda   Afg‘onistondagi   vaziyatni   bartaraf   etish   bo‘yicha   ko‘p
qirrali   va   murakkab   vazifalar   mintaqa   va   xalqaro   miqyosda   keng   muhokama
qilinmoqda.
Bu   o‘rinda   Afg‘onistondagi   harbiy-siyosiy   inqirozni   hal   etish   yo‘llarini
topish maqsadida tashkil etilgan Qobul jarayoni, Moskva formati, Xalqaro muloqot
guruhi, “Osiyo yuragi” deb nomlangan Istambul jarayoni, “SHHT  - Afg‘oniston”
muloqot   guruhi   va   boshqa   ko‘p   tomonlama   muhokama   jarayonlari   alohida
diqqatga   sazovordir.   Shu   sababli,   Afg‘onistondagi   nizolar   g‘oyat   murakkab   va
qarama-qarshi xususiyatga ega ekanini, ularga turli kuchlar jalb etilganini e’tiborga
olgan holda, shuningdek, BMT Xavfsizlik kengashining tegishli rezolyutsiyasidan
kelib   chiqib,   keng   qamrovli   tinchlik   jarayonini   uchta   o‘zaro   bog‘liq   darajada
amalaga oshirishni ta’minlash muhim ahamiyatga ega, deb hisoblaymiz 6
.
Insoniyatning   yagona   birlik   sifatida   erkin   taraqqiy   qilishiga   katta   xavf
tug‘diruvchi   mafkura   shakllaridan   biri   shovinizm   hamda   uning   xavfli   ko‘rinishi
bo‘lgan  buyuk davlatchilik shovinizmidir . Shovinizm millatchilikning o‘ziga xos
shakli,   boshqa   millatlarni   mensimaslik   va   o‘z   millatining   ularga   nisbatan
ustunligini asoslashga qaratilgan g‘oyaviy-nazariy qarashlar tizimi va amaliyotidir.
I.A.Karimov   o‘rinli   ta’kidlaganlaridek,   buyuk   davlatchilik   shovinizmini
“muayyan kuchlar va davlatlar tomonidan bo‘ladigan siyosiy, mafkuraviy va
iqtisodiy   hukmronlik   deb   yoki   millatlararo   va   davlatlararo,   mintaqaviy
munosabatlarda unga intilish deb ta’riflash mumkin.
Shovinizm ba’zi ko‘p sonli millatlarning nafaqat ko‘p millatli imperiya
doirasida, balki uni o‘rab turgan   jug‘rofiy - siyosiy makonda ham   o‘zining
mutlaq hukmronligini o‘rnatish uchun kurashda namoyon bo‘ladi” 7
.     Bir so‘z
6
 Mirziyoyev Sh. Xalqimizning roziligi bizning faoliyatimizga berilgan eng oliy bahodir. 2-jild. –T.: “O‘zbekiston”,
2018. –B.364-366.
7
 Karimov I.A. O‘zbekiston XXI asr bo‘sag‘asida: xavfsizlikka tahdid, barqarorlik shartlari va taraqqiyot kafolatlari.
T.1997. –B.52
9 bilan   aytganda,   buyuk   davlatchilik   shovinizmi   g‘ayriilmiy   va   g‘ayriinsoniy
xarakterga ega. U o‘z mohiyatiga ko‘ra milliy tengsizlikni oqlash, targ‘ib - tashviq
qilish hamda himoya qilishning o‘ziga xos shaklidir. I.A.Karimov ta’kidlaganidek,
shovinizmning   salbiy   oqibatlari   faqat   shu   bilangina   chegaralanmaydi,   u   hamisha
«...avtoritar   tuzumlar   o‘rnatilishi   va   mustahkamlanishini   rag‘batlantiradi,
shafqatsiz   diktaturaga   olib   boradi.   Chunki,   bo‘ysundirilgan   va   qaram
xalqlarnigina emas, balki bir qismi muqarrar ravishda bunday siyosiy yo‘lga
qarshi chiqadigan o‘z aholisini ham boshqacha sharoitda itoatkorlikda saqlab
turish   mumkin   bo‘lmaydi».   Oxir   oqibatda   davlat   ichki   ziddiyatlar   bo‘hroniga
duchor   bo‘lib,   halokatga   yuz   tutadi.   Bir   so‘z   bilan   aytganda,   o‘zgalarni   qaram
qilgan xalqlar, davlatlarning o‘zlari ham hech qachon ozod va erkin bo‘lolmaydi.
Biroq   bu tajribadan dunyodagi ayrim siyosiy doiralar va kuchlar hali ham yetarli
saboq   chiqara   olmaganini   jahonning   ayrim   hududlaridagi   voqealar     ko‘rsatib
turibdi.
Aqidaparastlik: mohiyat va shakllar.   Bugungi kunda inson ongi va qalbi
uchun   kurash   keskin   tus   olayotgan   ekan,   xilma-xil     qarashlarning     mafkura
maydonida   hukmronlik   qilishga   intilishi   tabiiy,   albatta.   Bunga     e’tiqod
umumiyligiga   asoslangan   holda   yakka   mafkura   hukmronligini   ta’minlash   orqali
jahon   maydonlarini   mafkuraviy   jihatdan   o‘ziga   qaram   qilishga   bo‘layotgan   xatti-
harakatlarni   misol   keltirish   mumkin.   Masalan,   islom   dinini   qurol   qilib   olgan
aqidaparastlar ijtimoiy, milliy xususiyati, qaysi davlatga mansubligidan qat’i nazar,
barcha musulmonlarning ma’naviy birligi haqidagi tasavvurlarga  tayanib, ularning
yagona   xalifalik   ostida,   sodda   qilib   aytganda,   diniy   asosda   siyosiy   birlashuvi
g‘oyasini   ilgari   suradilar.   Ular   o‘z   qarashlarini   aksariyat   hollarda   diniy-ma’naviy
zamindagi   uyg‘unlik   mamlakatlarning   iqtisodiy,   madaniy-ma’rifiy,   ilmiy-texnik
sohalardagi   hamkorligi,   ular   salohiyatining   birlashishi   taraqqiyotga   yo‘l   ochadi
degan “beozor” shaklda taqdim etishga harakat qiladilar. 
Ammo   jiddiy   e’tibor   beriladigan   bo‘lsa,   ular   milliy   suverenitetdan   voz
kechish  yoki uni yo‘qotish hisobiga yagona islom davlati tuzishni ko‘zlayotganlari
ma’lum   bo‘ladi.   Shu   bilan   birga,   musulmon   xalifaligini   tiklashga,   uning   to‘g‘ri
10 ekanini   asoslashga   urinuvchilar,   bu   hol     aynan   millat   sifatida   o‘zligimizni
anglashga   yo‘l   qo‘ymasligini   yashiradilar.   Bu   g‘oyani   singdirish   yo‘lidagi
harakatlarda esa bizning islom diniga e’tiqod qilishimizga alohida urg‘u beradilar.
Bunday kuchlar shu yo‘l bilan o‘z tariximiz, tilimiz, betakror madaniyatimiz, jahon
xalqlari   o‘rtasidagi   o‘ziga   xos   o‘rnimiz,   o‘z   taraqqiyot     yo‘limiz   borligini   inkor
etishga  harakat qiladilar. 
Aqidaparastlik   xalifalik   bayrog‘i   ostida   birlashishni     noislomiy   dunyoga
qarshi turish   maqsadi bilan ham bog‘lashini   ta’kidlash zarur. Bunday yondashuv
o‘ta xavfli ekani hech kimga sir emas. Zero, u insoniyatning diniy asosda qarama-
qarshi   qutblarga   bo‘linib   ketishiga,   ba’zan   “sivilizatsiyalar   to‘qnashuvi”   deb
ataladigan  hodisaning yuzaga  kelishiga sabab bo‘lishi mumkin.
Hozirgi   paytda   dunyoda   diniy   -   ekstremistik   xarakterdagi   sekta   va
harakatlar,   ularning   inson   ongi   va   qalbi   uchun   kurash   yo‘lidagi   faoliyatining
jonlanishi   kuzatilmoqda.   Xususan,   ommaviy   axborot   vositalari   xabarlariga   ko‘ra,
birgina     Rossiyaning   o‘zida   “Bogorodichiy   sentr”,   “Serkov   obyedineniya”,
“Serkov Iisusa”, “Serkov Novogo Zaveta”, ”Beloye bratstvo”, ”Bojestvenniy orden
Pervogo   Angela”   kabi   o‘nlab   diniy   sektalar   noqonuniy   ravishda   faoliyat   olib
bormoqda.   Ular   aholining   diniy   bilimlari   pastligidan   foydalanib,   oxiratning
yaqinligi   bilan   qo‘rqitish   hamda   asosan   yoshlar   va   moddiy   ahvoli   nochor
bo‘lganlar   ichida   ish   olib   borish   yo‘li   bilan   o‘z   tarafdorlarini   ko‘paytirishga
harakat qilmoqdalar. Bunday sektalarning barchasi insonning ojizligi, ma’naviy va
jismoniy   kamolotga   erishishga   bo‘lgan   intilishi,   kishilar   hayotda   duch   keladigan
qiyinchiliklardan     o‘zlarining   g‘arazli   maqsadlari   yo‘lida,   shaxsiy   boylik   orttirish
niyatida foydalanadilar.
Dunyoning   mafkuraviy   manzarasida   etnik   zaminda   shakllangan
g‘oyaviy   qarashlarning   o‘rni.     Hozirgi   kunda   til,   madaniyat,   urf-odatlardagi
umumiylik,   boshqacha   aytganda,   etnik   birlikka   asoslangan   holda   yagona
mafkuraviy maydonni yuzaga keltirish borasidagi  qarashlar  ham mavjud. Bunday
qarashlarning   shakllanish   tarixi     uzoq   o‘tmishga   borib   taqaladi.   Bugungi   kunda
ularning   har   biri   Markaziy   Osiyoning   mafkuraviy   manzarasida   muayyan   o‘rinni
11 egallashga   urinmoqda.   Panturkizm,   paneronizm,   panamerikanizm     kabi     g‘oyalar
shular jumlasidandir.
Lisoniy (til) yaqinlik asosida xalqlarni birlashtirishni targ‘ib qiluvchi boshqa
ko‘rinishdagi   g‘oyaviy   qarashlar   tizimining   kelib   chiqishi   ham   jahon   sahnida
yuzaga   kelgan   keskin   o‘zgarishlar   bilan   bog‘liq.   Xususan,   barcha   turkiy   xalqlar
yagona davlat ostida birlashtirilishi lozimligi haqidagi g‘oyalarni ham ayrim turkiy
xalqlar   o‘rtasida   keyingi   ikki   asr   chegarasida   sodir   bo‘lgan   ma’naviy
uyg‘onishning o‘ziga xos natijasi, deb baholash mumkin. U XIX asr oxiri va XX
asr   boshlarida   davlatlar   o‘rtasida   yuzaga   kela   boshlagan   ittifoqlar   oldida   ojiz
qolmaslik, turkiy xalqlarning o‘zligini yo‘qotishiga yo‘l qo‘ymaslikka intilishning
g‘oyaviy ifodasi sifatida shakllandi.  
Turkiy  xalqlarning  lisoniy   birligi   haqidagi   g‘oya   obyektiv  haqiqat.     Ammo
turkiy   xalqlar   tarixan   turli   ijtimoiy-siyosiy,   va   iqtisodiy   munosabatlar   doirasida
hayot kechirganlar. Bu hol ular hayotida bir-biridan keskin farq qiluvchi jihatlar va
xususiyatlarni   keltirib   chiqargan.   Shuningdek,   dinning   turli   xalqlar   ma’naviyati,
madaniyati   va   ruhiyati   rivojidagi   roli   katta   ekanini,   turkiy   xalqlar   ichida
musulmonlar, nasroniylar, buddaviylar borligini inobatga oladigan bo‘lsak, lisoniy
birlikni mutlaqlashtirish o‘rinsizligini anglab yetish mumkin.
Ayni   paytda,   bu   g‘oya   mohiyatan   yagona   davlatga   uyushish,   to‘g‘rirog‘i,
muayyan   davlat   rahbarligi   va   rahnamoligi   ostida   barcha   turkiy   xalqlarning
birlashuvini   asosiy   maqsad   sifatida   belgilaydi.   Bunday   yondashuv   oxir-oqibatda,
bir   tomondan,   turkiy   xalqlar   ichidagi   biror   bir   xalqning   gegemonligini   asoslash,
ikkinchi   tomondan,   muayyan   xalqlarning   milliy   suverenitetini   tan   olmaslik,   rad
etishni keltirib chiqaradi.
Islom   Karimovning   “Turkiston”   axborot   agentligiga   1999   yil   bergan
intervyusida“barcha turkiy xalqlar – yagona millat” degan g‘oyaning xavfi, zarari
to‘g‘risida   gapirgan,   buning   hammasi   o‘zbek,   qozoq,   uyg‘ur,   ozor   kabi   yuzlab
xalqlarni o‘z tarixi. Madaniyati  va ma’naviyatidan judo qilishga qaratilgan tahdid
ekanini ko‘rsatib bergan edi.
12 Irqchilik mafkurasi, uning qaytadan jonlanishini keltirib chiqarayotgan
omillar.   Yuqoridagi   mafkura   shakllari   bilan   bir   qatorda   yuzaki   qaraganda   tarix
sahnidan   tushib   ketganday   tuyulgan,   g‘ayriinsoniy   mohiyatga   ega   bo‘lgan
neofashizm   va   irqchilikdek   mafkuralar   ham   yangidan   bosh   ko‘tara   boshlaganini
ta’kidlash zarur.
Jahonning   turli   nuqtalaridan   rivojlangan   mamlakatlarga   ko‘chib   kelishning
kuchayib   borishi   bu   davlatlarning   tub   aholisi,   ayniqsa,   yoshlari   orasida   irqchilik
g‘oyalarining   yangidan   yoyilishini   keltirib   chiqarmoqda.   Markaziy   Osiyo
mamlakatlaridan   Rossiya   va   boshqa   yurtlarga   migratsiya   qilgan   ishchilar   –
“gasterarbayt”lar   “skin-head”   (skin-xed)   deb   atalmish   millatchilardan   ozor
chekmoqda. 
Mutaxassislarning   qayd   etishicha,   Yer   yuzining   turli   nuqtalarida   diniy
ekstremistik   tashkilotlar   tomonidan   qo‘poruvchilik   harakatlari   davom
ettirilayotgani ham ksenofobiyani, ya’ni begonalar, boshqa din va millat vakillari,
ayniqsa,   musulmonlardan   qo‘rqish,   nafratlanishni   kuchaytirmoqda.   Professor
A.Ochildiyev   yozganidek,   “bunday   xavf   realligini   quyidagi   raqamlar   ham
tasdiqlaydi.   «Yevrobarometr»   ma’lumotlariga   ko‘ra,   shvetsiyaliklarning   18,
italiyaliklarning   30,   niderlandiyaliklarning   31,   britaniyaliklarning   32,
fransuzlarning   48   foizi   boshqa   din   va   madaniyat   vakillarini   butunlay
yoqtirmasliklarini   ta’kidlaydilar.   Ma’lumotlarga   ko‘ra,   bugungi   kunda   Sharqiy
Germaniya (sobiq GDR) hududida yashayotgan har 2 yoshning biri, g‘arbiy nemis
yoshlarining   esa   35   foizi   natsizm   o‘zining   ijobiy   tomonlariga   ega   edi,   deb
hisoblaydi.   Ommaviy   axborot   vositalari   xabarlariga   ko‘ra,   Sharqiy
germaniyaliklarning   46   foizi,   g‘arbiy   germaniyaliklarning   40   foizi   Germaniyada
chet   elliklar   haddan   tashqari   ko‘p   deb   hisoblashi   ham   bunday   g‘oyalar   tarqalishi
uchun yetarli zamin mavjudligini anglatadi 8
.
Ispanlar esa, o‘zlarini qiynovchi muammolar ichida ishsizlik va terrorizmdan
keyin   uchinchi   o‘rinda   aynan   immigrantlarning   ko‘payib   borayotganini   qayd
etishlari bunday qarashlarning Yevropaning boshqa mamlakatlarida ham ildiz otib
8
 Abduvohid Ochildiyev. Globallashuv va mafkuraviy jarayonlar.  B.62.
13 borayotganini   ko‘rsatadi.   Umuman   olganda,   mutaxassislar   fikricha,   Yevropa
Ittifoqiga kiruvchi davlatlar aholisining uchdan biri o‘zini u yoki bu darajada irqchi
deb hisoblaydi.
Faktlar   bunday   jarayonlar   Rossiyada   ham   jonlanib   borayotganini
ko‘rsatmoqda.   Rossiya   poytaxtida   «Beliye   buldogi»   i   «Lefortovskiy   front»
guruhlarining   qo‘shilishi   natijasida   hosil   bo‘lgan   «Obyedinenniye   brigadi   88»
shuningdek,   «Russkiy   kulak»   deb   nomlangan   tashkilotlarning   faoliyati   bunga
misol bo‘la oladi. 
Mazkur   misollarning   o‘zi   ham   irqchilik   va   uning   zamirida   yuzada
kelayotgan   ksenofobiya,   zo‘ravonlikning   xavfi   naqadar   kengayib   borayotganini
yana bir bor isbotlaydi.
Dunyo   mafkuraviy   manzarasi   rivojlanishining   istiqbollari.   Bugun
kechaning,   erta   bugunning   davomi   bo‘lganidek   yaqin   istiqbolda   dunyoning
mafkuraviy   manzarasi   qanday   bo‘lishini   hozirgi   kunda   jahon   mafkura   sahnida
kechayotgan   ayrim   jarayonlarda   ham   ko‘rish   mumkin.   Xususan,   ba’zi   hollarda
yuqorida   qayd   etilgan   vayronkor   mafkuralarning   o‘ziga   xos   omuxtalashuvi
kuzatilmoqda.   Bu,   bir   tomondan,   millatchilik   va   irqchilik,   boshqa   tomondan,
ashaddiy   millatchilikning   diniy   aqidaparastlik   bilan   qo‘shilib   ketayotganida
yaqqol   ko‘rinmoqda.   Buning   oqibati   o‘laroq   omuxtalashgan   g‘oyaviy   qarashlar
bilan   qurollangan   kuchlar   o‘z   maqsadlari   yo‘lida   ko‘plab   fojialarni   keltirib
chiqarayotgan   terrorchilik   harakatlarini   sodir   etmoqdalar.     Natijada   milliy
ozodlik   va   diniy   qadriyatlar   tushunchasining   o‘zi   obro‘sizlantirilmoqda,   jahon
afkor ommasida salbiy stereotip va qarashlarning shakllanishiga olib kelmoqda. 
Diniy-ekstremizm   va   terrorchilik   harakatlarining   oldini   olish   uchun
ularning moddiy-moliyaviy va tashkiliy asoslariga barham berishning o‘zi yetarli
emas.   Chunki,   g‘oyaviy   kurash,   diniy   ekstremizmning   mafkuraviy   asoslarini
yengish   tobora   muhim   va   hal   qiluvchi   ahamiyat   kasb   etib   bormoqda.   Buni
bugungi   kunda   dunyoning   yetakchi   davlatlari   mutaxassislari,   siyosatchilari   va
davlat rahbarlari ham e’tirof etmoqda. 
14 Shunday ekan, insoniyatning yagona birlik sifatida rivoj topishini g‘oyaviy
jihatdan   asoslash   kishilik   jamiyati   taraqqiyotini   ta’minlashning   asosiy   yo‘li
bo‘lib qolaveradi. 
O‘zbekiston   Birinchi   Prezidenti   Islom   Karimovning   «O‘zbekiston   XXI   asr
bo‘sag‘asida:   xavfsizlikka   tahdid,   barqarorlik   shartlari   va   taraqqiyot   kafolatlari» 9
asari   Markaziy   Osiyodagi   mafkuraviy   jarayonlarni   tahlil   qilishda   eng   muhim
manba   bo‘lib   hisoblanadi.   Mazkur   asarda   Islom   Karimov   xavfsizlikka   tahdidlar,
ularning   umumbashariy   va   mintaqaviy   xususiyatlarini   ko‘rsatib   bergan   edi.  Asar
1997 yili nashr etilgan, o‘nlab tillarga tarjima qilingan, Yurtboshimizning xalqaro
maydondagi   obro‘-e’tiborini   keskin   oshirgan   edi.   Oradan   shuncha   yillar   o‘tsa-da,
ammo ana shu tahdidlar orasida mintaqaviy jihatning ahamiyati pasaymadi, Yillar
o‘tsa ham Afg‘oniston muammosi o‘z yechimini topgani yo‘q. 
Bugungi   kunda   xalqaro   vaziyatning   shiddat   bilan   o‘zgarishi,   davlatlararo
ziddiyatlarning   kuchayishi,   keskinlikning   yanada   ortishi,   yer   yuzining   turli
nuqtalarida yangi nizo o‘choqlarining paydo bo‘lishi — ayni mana shunday o‘tkir
masalalar jahon jamoatchiligida katta tashvish va xavotir uyg‘otmoqda.
Bu fikrimizga qo‘shni Afg‘onistondagi o‘ttiz yildan ziyod davom etayotgan
urush   va   qon   to‘kishlar   yaqqol   misol   bo‘la   oladi.   Bugun,   oradan   shuncha   vaqt
o‘tishiga   qaramasdan,   Afg‘onistondagi   mavjud   vaziyatni   ko‘pchilik   xalqaro
siyosatchilar  nochor, o‘ta og‘ir  va  qaltis, deb baholamoqda.  Ushbu mamlakatdagi
vaziyat bizning hududimiz, Markaziy Osiyo mintaqasida tinchlik va barqarorlikka
eng katta xavf-xatar bo‘lib qolmoqda.
Bu   mojaroning   yechimini   topish,   jafokash   afg‘on   zaminida   tinch   va   osuda
hayotni   qaror   toptirish   masalasi   O‘zbekiston   va   qo‘shni   mamlakatlar,   qolaversa,
dunyodagi ko‘pgina yirik davlatlarning e’tibor markazida bo‘lib kelayotgani, o‘ttiz
yildan ortiq tarix davomida bu mintaqada qancha-qancha qon to‘kilgani, millionlab
odamlar   boshqa   o‘lkalarda   qochoq   bo‘lib   kun   kechirayotgani,   minglab   kishilar
bedarak   yo‘qolgani,   qancha   mablag‘   va   sa’y-harakatlar   sarflangani   haqida   ko‘p
gapirish mumkin.
9
 Karimov I.A. O‘zbekiston XXI asr bo‘sag‘asida: xavfsizlikka tahdid, barqarorlik shartlari va taraqqiyot kafolatlari.
T.1997. –B.328.
15 Afg‘oniston   zaminidagi   urush   alangasi   yon-atrofdagi   mamlakatlar,   el-
yurtimiz   uchun   qanday   katta   xavf-xatar   va   notinchlik   tug‘dirgani   hech   kimga   sir
emas.   Shu   bois,   O‘zbekiston   mustaqillikka   erishgan   birinchi   kunlardanoq
“qo‘shning   tinch   —   sen   tinch”,   degan   azaliy   xalq   hikmatiga   amal   qilib,   afg‘on
mojarosini   tinch   yo‘l   bilan   hal   etish   harakatida   bo‘lib   kelayotgani,   bu   muammo
doimo   bizning   e’tiborimiz   markazida   turgani,   davlatimiz   rahbarining   nufuzli
xalqaro minbarlarda  bu  qarama-qarshilikni   bartaraf  etish  maqsadida   jon  kuydirib,
dunyo   hamjamiyatiga   takror   va   takror   murojaat   qilgani   barchamizga   yaxshi
ma’lum.
O‘zbekiston Prezidenti Islom Karimov bundan yigirma yil avval, ya’ni, 1993
yilda   BMT   Bosh   Assambleyasining   48-sessiyasida   Afg‘oniston   mojarosini   jahon
hamjamiyati   yordami   bilan   hal   etishga   chaqirdi;   1995   yilda   BMT   Bosh
Assambleyasining   50-sessiyasida   Afg‘onistonga   qurol-yarog‘   kiritilishiga   qarshi
xalqaro   embargo   qo‘yish   taklifi   bilan   chiqib,   bu   mamlakatning   ichki   ishlariga
tashqi kuchlarning aralashuviga chek qo‘yish zarurligini ta’kidladi, Afg‘onistonda
koalitsion hukumat tuzish modelini taklif etdi;
1997 yili Islom Karimovning afg‘on muammosini hal qilish uchun “6 + 2”
muloqot   guruhini   tashkil   etish   tashabbusi   bilan   chiqdi   va   1999   yili   mazkur
guruhning   Toshkent   uchrashuvi   bo‘lib   o‘tdi.   2001   yilda   BMT   Bosh   kotibiga
yo‘llagan   murojaatida   Afg‘onistonni   demilitarizatsiya   qilish   masalasini   BMTning
Xavfsizlik Kengashi kun tartibiga qo‘yish taklifini ilgari surdi;
2008  yilda  NATOning  Buxarest  sammitida   BMT  shafeligi  oyetida  “6   + 3”
muloqot guruhini tashkil etish taklifi bilan chiqdi.
Bu ro‘yxatni yana davom ettirish mumkin.
Ana   pgunday   muhim   hujjatlar   qatorida   davlatimiz   rahbarining   bevosita
tashabbusi   bilan   ishlab   chiqilgan   O‘zbekiston   Respublikasining   Tashqi   siyosiy
faoliyat konsepsiyasi  va shu asosda qabul qilingan O‘zbekiston Restgublikasining
qonuni  mintaqamizda  tinchlik va barqarorlikni  saqlash  va mustahkamlash  yo‘lida
g‘oyat muhim ahamiyatga ega ekanini ta’kidlash lozim;
16 Prezidentimiz   2013   yil   9   mayda   Xotira   va   qadrlash   kuni   munosabati   bilan
ommaviy   axborot   vositalariga   bergan   intervyusida   o‘z   e’tiborini   yana   bir   bor
Afg‘onistondagi mavjud voqelikka qaratib, ushbu muammoning naqadar   jiddiyligi
va uning yechimi bo‘yicha qanday amaliy harakat va chora-tadbirlar zarurligi xususida
so‘z yuritdi.
Yurtboshimizning ana pgu intervyusi ingliz tilida ham chop etildi, bugungi kunda
nafaqat   mamlakatimiz,   balki   jahon   jamoatchiligida   katta   qiziqish   uyg‘otmoqda,   keng
muhokama qilinmoqda.
Afg‘onistondagi mavjud o‘ta og‘ir va tahlikali bir vaziyatda AQSH va Yevropa
davlatlarining   AYSEF,   ya’ni   tinchlik   o‘rnatish   kuchlari   deb   nom   olgan   harbiy
qo‘shinlarining 2014 yilning oxirigacha ushbu mamlakat hududidan olib chiqib ketilishi
bilan   Afg‘syuistonda   o‘zaro   qarama-qarshi   kuchlar   o‘rtasidagi   kurashning   avjiga
chiqishi,   terrorchilik,   qurol-yarog‘   savdosi,   narkotrafik,   turli   diniy,   millatlararo
nizolarning kuchayib, fuqarolar urushining yana qaytadan boshlanish xavfi ortadi.
Mamlakatimiz   Prezidenti   Shavkat   Mirziyoyev   ta’kidlaganidek,   “Barcha
bunyodkor   rejalarimizni   faqat   tinchlik   va   barqarorlik   sharoitida   xavfsizlikka   tahdid
soluvchi zamonaviy xavf-xatarlarga o‘z vaqtida javob qaytarish orqali ro‘yobga chiqarish
mumkinligi ayoni haqiqatdir” 10
. 
Shu   borada,   2017-2021   yillarga   mo‘ljallangan   O‘zbekistonni
rivojlantirishning   beshta   ustuvor   yo‘nalishi   bo‘yicha   “Harakatlar   strategiyasi”ga
ko‘ra   O‘zbekiston   Afg‘onistonning   ichki   ishlariga   aralashmaslik,   Afg‘onistonga
qarshi   qaratilgan   turli   harbiy-siyosiy   bloklarda   qatnashmaslik,   Afg‘oniston   bilan
aloqalarimiz   va   hamkorligimizni   faqatgina   ikki   tomonlama   asosda   tashkil   qilish,
afg‘on   xalqi   tanlagan   hukumatni   qo‘llab-quvvatlash   siyosatini   o‘ziga   ma’qul
topadi 11
.
Bunday qat’iy, shu bilan birga, uzoqni ko‘zlagan, chuqur o‘ylangan siyosat-
ni   oldinga   surish   uchun   Afg‘onistonning   yaqin   qo‘shnisi   bo‘lmish   O‘zbekistonda
barcha asoslar bor. Avvalambor, bu Afg‘oniston bilan uzoq tarixiy o‘tmishga borib
10
 Mirziyoyev Sh. Xalqimizning roziligi bizning faoliyatimizga berilgan eng oliy bahodir. 2-jild. –T.: “O‘zbekiston”,
2018. –B.330.
11
 2017-2021 yillarda O‘zbekistonni rivojlantirishning beshta ustuvor yo‘nalishi bo‘yicha Harakatlar strategiyasi, 5-
yo‘nalish 2-bandi. 2017 y.
17 taqaladigan   yaxshi   qo‘shnichilik,   o‘zaro   hurmatga   asoslangan   aloqalarimiz,
mamlakatimizning   Markaziy   Osiyoda   tutgan   alohida   o‘rni   va   mintaqamizda
tinchlik va barqarorlikni ta’minlashga qaratilgan va jahon hamjamiyati tomonidan
keng e’tirof etilgan mustahkam va sobitqadam tashqi siyosatidir.
Aynan mana shu omillar sabab, “O‘zbek xalqiga tinchlik va omonlik kerak”
risolasida mintaqamiz va uning atrofida ro‘y berayotgan keskin o‘zgarishlar tahlili,
Afg‘onistondagi   vaziyat   va   afg‘on   muammosini   hal   etish   borasida   bildirilgan
amaliy xulosa va takliflar bugun nafaqat mamlakatimizda, balki xalqaro maydonda
ham   keng   aks-sado   bermoqda.   Chet   davlatlarning   siyosiy-ijtimoiy,   ekspert   va
ilmiy-akademik   doiralari,   ommaviy   axborot   vositalari   va   xalqaro   tashkilotlar
tomonidan   keng   qo‘llab-quvvatlanmoqda   va   bahs-munozaralarga   sabab
bo‘lmoqda.
Xulosa   qilib   aytganda,   XX   asrning   oxirida   dunyoda   jahonshumul   voqealar
ro‘y   berdi.   Uning   siyosiy   xaritasi,   jumladan,   Markaziy   Osiyoning   manzarasi
tubdan   o‘zgarib   ketdi.   Sobiq   SSSRning   parchalanishi,   uning   hukmron
mafkurasining   barbod   bo‘lishi   va   Markaziy   Osiyodagi   respublikalarning   o‘z
mustaqilligini   qo‘lga   kiritishi   mintaqamizda   nafaqat   yangi   ijtimoiy-siyosiy,   ayni
paytda   yangi   mafkuraviy   vaziyatni   ham   vujudga   keltirdi.   Ushbu   vaziyatning
mohiyati quyidagilardan iborat:
Birinchidan,   sobiq   sho‘rolar   hukmronligi   sharoitida   kommunistik   mafkura,
mintaqa   xalqlari   azaldan   qon-qardosh   bo‘lishlariga   qaramasdan,   ularni   zo‘rma-
zo‘raki   «birlashtirib»   turgan   edi.   U   mintaqa   xalqlari   ongiga   zo‘ravonlik   bilan
«SSSR   –   yagona   Vatan»   va   sovet   xalqi   -   yangi   tarixiy   «birlik»   –   degan
tushunchalarni   singdirishga   zo‘r   berib   urinar   edi.   Mintaqa   xalqlari   bundan
qanchalik norozi bo‘lmasin, o‘zlarining tarixiy va ma’naviy yaqinligiga intilmasin,
ammo bu intilishlarga nisbatan mafkuraviy tazyiq benihoya kuchli edi.
Mintaqadagi sobiq ittifoqdosh respublikalar o‘zlarining mustaqilligini qo‘lga
kiritishi bilan bu mafkura barbod bo‘ldi. Ularning har biri oldida o‘zlarining ichki
hayoti   va   istiqlolini   mustahkamlash,   barqarorlikni   ta’minlash   va   o‘zlari   uchun
maqbul   bo‘lgan   taraqqiyot   yo‘lini   belgilab   olishdek   juda   murakkab   vazifalar
18 yuzaga   keldi.   Bu   jarayonning   mintaqa   mamlakatlarining   o‘zaro   munosabatlarini
uyg‘unlashtirib   turishga   xizmat   qiladigan   ma’naviy-mafkuraviy   omillar
shakllanishiga ta’sir o‘tkazishi tabiiydir.
Ikkinchidan,   mintaqadagi   mamlakatlar   o‘z   mustaqilligini   qo‘lga   kiritgan
bo‘lishiga   qaramasdan,   1991   yilgacha   sobiq   markaz   hali   o‘z   hukmronligini
qaytadan   tiklashga   moyil   edi.   Shuning   uchun   ham   u   mintaqa   mamlakatlarini   bir-
biriga   qarama-qarshi   qo‘yish,   millatlararo   ziddiyatlarni   keltirib   chiqarish   kabi
siyosatni davom ettirdi. Bu o‘z navbatida, o‘sha davrda, ma’lum darajada, mintaqa
xalqlarining o‘zaro munosabatlariga ham muayyan ta’sir ko‘rsatdi.
Uchinchidan,   mustaqillikni   qo‘lga   kiritgan   mintaqamiz   mamlakatlarini   o‘z
ta’sir doirasiga o‘tkazish uchun yana boshqa bir qator mamlakatlar ham harakatni
boshlab   yubordilar.   Ularning   ko‘pchiligi   tashqaridan   beg‘araz   yordam
ko‘rsatayotganday bo‘lib ko‘rinsalarda, aslida har bir ko‘rsatayotgan «yordamlari»
evaziga mintaqada o‘z mavqeini mustahkamlashga harakat qildilar. Aslida bunday
harakatlarning   bo‘lishi   tabiiy   holdek   ko‘rinadi.   Ammo,   ularda   ham   mintaqa
davlatlari   va   xalqlarini   bir-biriga   qarama-qarshi   qo‘yishga   intilishlar   yo‘q   emas.
Demak,   ana   shu   intilishlar   ham   mintaqa   mamlakatlarining   mustaqillik   sharoitida
yuzaga   kelgan   muammolarni   o‘zaro   yakdillik   bilan   hal   qilishga   xizmat   qiladigan
umumiy omilning yuzaga kelishiga o‘zining ta’sirini o‘tkazdi.
To‘rtinchidan,   mintaqada   yuzaga   kelgan   muammolarni   hal   qilishga   xizmat
qiluvchi   yangi   ma’naviy-mafkuraviy   muhitni   shakllantirish   ehtiyoji   ham   oshib
bordi. Mamlakatimiz Birinchi Prezidenti Islom Karimov ta’kidlagani kabi: «SSSR
parchalanib   ketgandan   keyin   bizning   irodamiz   yoki   intilishimizga   bog‘liq
bo‘lmagan   holda   O‘zbekiston   amalda   front   yaqinidagi   davlatga   aylanib   qoldi.
Uning   tashqi   chegaralarida   –   Afg‘oniston   va   Tojikistonda   so‘ngi   yillarda   yuz
minglab   insonlar   hayotiga   zomin   bo‘lgan   ikkita   tanglik   o‘chog‘i   alanga   olib
turibdi 12
.
12
 Karimov I O‘zbekiston XX1 asr bo‘sag‘asida: xavfsizlikka tahdid, barqarorlik shartlari va taraqqiyot  kafolatlari. -
T., 1997, -B.20-21.
19 Afg‘onistonda   urush   alangasi   o‘chmagani   faqat   bizning   mamlakatimiz
uchungina   emas,   balki   butun   mintaqadagi   barcha   mamlakatlar   uchun   ham   katta
xavf-xatarni vujudga keltirdi.
Beshinchidan,   O‘zbekiston   o‘zining   iqtisodiy   salohiyati,   xom-ashyo
resurslarga   boyligi,   ishchi   kuchi   va   demokratik   imkoniyatlari,   ko‘p   jihatdan
geopolitik   joylashuviga   ko‘ra   ham,   mintaqada   yetakchi   o‘rinda   turganligi   bilan
ajralib turadi. Binobarin O‘zbekistonga nisbatan bo‘ladigan har qanday xavf-xatar,
albatta,   butun   mintaqaga   ta’sir   qiladi.   Shu   ma’noda   ham   turli   siyosiy   kuchlar   va
harakatlar   Afg‘onistondagi   urush   olovini   kuchaytirish   va   mintaqadagi   vaziyatni
murakkablashtirish hamda mintaqa davlatlarini unga jalb qilishning turli yo‘llarini
va uslublarini ishga solmoqda.
Aslida   bu   urinishlarga   mintaqa   mamlakatlari   va   xalqlari   o‘rtasida   mavjud
bo‘lgan   azaliy   do‘stlikka   putur   yetkazishga   qaratilgan   mafkuraviy   harakatlar   deb
baho berish mumkin.
1.2. Markaziy Osiyoda.mustaqil davlatlar faoliyatidagi
nomutanosibliklar
Markaziy   Osiyo   mintaqasi   bugun   katta   geosiyosiy   o‘zgarishlarga   uchramoqda.
Natijada uning xalqaro tizimdagi geosiyosiy maqomi o‘zgarmoqda. Hozirda global
va mintaqaviy davlatlar o‘rtasida yangi “katta o‘yin” boshlangan.
U   avvalgi   geosiyosiy   o‘yinlardan   shunisi   bilan   farq   qiladiki,   birinchidan,
“o‘yinchilar”   soni   ikkitadan   bir   qanchagacha   ko‘paydi   (   masalan,   Xitoy,   Eron,
Pokiston,   Hindiston,   Saudiya   Arabistoni,   Turkiya,   Yevropa   Ittifoqi,   Yaponiya   va
Janubiy   Koreya   kabi   tashqi   o‘yinchilar   qo‘shildi);   ikkinchidan,   mintaqa
davlatlarining   o‘zlari   Markaziy   va   Janubiy   Osiyo   geosiyosatining   subyektlaridan
obyektlariga aylandi; uchinchidan, bu o‘yin an’anaviy harbiy tahdidlardan tashqari,
mintaqaviy   xavfsizlikka   nisbatan   yangi   tahdidlar,   masalan,   xalqaro   terrorchilik,
diniy ekstremizm, transmilliy uyushgan jinoyatchilik, narkotiklar va qurol- yarog‘
(  jumladan  ommaviy  qirg‘in  qurollari)  kontrabandasi,  ekologik  ofat,  odamlarning
nazoratsiz   ommaviy   migratsiyasi   va   qachoqlar   oqimi   hamda   bir   qator   boshqa
20 tahdidlar   paydo   bo‘lishi   va   tarqalishi   bilan   kechmoqda;   nihoyat,   to‘rtinchidan,
bugungi   geosiyosiy   “katta   o‘yin”   globallashuv   sharoitida   yangi   dunyo   tarkibi
shakllanayotgani  munosabati bilan “ juda katta o‘yin”-ga aylanmoqda. Binobarin,
uning   maqsad   va   qoidalari   avvalgi   “   katta   o‘yin”ni   ifodalagan   qoida   va
maqsadlarga o‘xshash bo‘la olmaydi. 
Mintaqa   mamlakatlari   bir   (imperiyachilik   tipidagi)   tobelik   shaklidan
chiqqanlaridan   so‘ng,   bugun   tobelikning   boshqa     shakliga-   geosiyosiy   tipidagi
tobelikka   tushib   qolish   xavfi   mavjud.     Tobelikning   birinchi   tipi,   agar   ta’bir   joiz
bo‘lsa,   eksklyuziv   xususiyatga   ega   bo‘lgan.   Bunda   Markaziy   Osiyo   mintaqasida
faqat   Rossiya   hukmronlik   qilgan   hamda   siyosiy   va   iqtisodiy   tartibni   belgilab
bergan.   Tobelikning   ikkinchi   tipi   xarakteri,   ya’ni   mohiyati   bo‘yicha   inklyuziv
bo‘lishi,   ko‘pgina   aktorlar,   jumladan   Markaziy   Osiyo   mamlakatlarining   o‘zlari
boshlangan   kurashga   qo‘shilishi   tufayli   kelib   chiqishi   mumkin.   Markaziy
Osiyodagi   geosiyosiy   status   –   kvoning   transformatsiyasi,   uman   olganda,   ikki
yo‘nalishdan   birida   amalga   oshishi   mumkin:   mintaqa   “janjal   sababchisi”ga   yoki
“dunyo   trubkasi”ga   aylanadi.   Bu   hal   qiluvchi   darajada   Markaziy   Osiyodagi
beshala davlat qanday mintaqaviy strategiyani tanlashiga bog‘liq bo‘ladi.
Mintaqaviy va yanada kengiroq xalqaro tizimda yangi maqomni izlash bilan
bog‘liq   mushkul   transformatsion   jarayonlar   mazkur   minaqa   uchun   mohiyatiga
ko‘ra   yangi   bo‘lgan   ijtimoiy-siyosiy   hodisa-   axborot-mafkuraviy   to‘qnashuvni
keltirib chiqardi. Bu, o‘z navbatida, boshlanayotgan geosiyosatni yo‘naltirib turadi
va ayni vaqtda, ushbu siyosatning talabi bilan kelib chiqmoqda. Chunki u tegishli
ijtimoiy   fikr   va   siyosiy   qarashlarni   yaratmoqda.   Ushbu   to‘qnashuv   milliy   va
mintaqaviy   tarixni   turlicha   talqin   etishlarda,   Markaziy   Osiyo   geosiyosati
aktorlarining   haqiqiy   va   imkoniyatdagi   manfaatlarining   tavsiflarida,   nihoyat,
mintaqa   davlatlarining   strategik   mo‘ljallariga   doir   turli   ssenariylarni   kutish   va
istiqbolini belgilashda o‘z ifodasini topadi.
Endi,   mintaqaviy   geosiyosatning   ana   shu   axborot-mafkuraviy   tarkibiy
qismini   batafsilroq   ko‘rib   chiqamiz.   Har   xil   ilmiy   va   jurnalistik   maqolalarda
yuzaga   chiqayotgan   va   eng   ko‘p   muhokama   qilinayotgan   masala   turli   tahliliy
21 ishlarda   bashorat   qilinayotgan,   belgilari   va   tahdidi   ko‘rsatilayotgan,   xususiyati
tavsiflanayotgan   Markaziy   Osiyodagi   “o‘zbek   gegemonizmi”   (yoki
ekspansionizmi,   hukmronligi)   haqidagi   masaladir.   Masalan,   Vashington   Strategik
va   xalqaro   tadqiqotlar   institutining   professori   Sh.   Xanter   shunday   deb   yozadi:
“Hatto G‘arb qo‘llab-quvvatlagan taqdirda ham O‘zbekistonning o‘z maqsadlariga
erishish   imkoniyatlarini   kafolatlab   bo‘lmaydi,   chunki   O‘zbek-G‘arb   alyansi,
ayniqsa,   yomonlashib   borayotgan   Rossiya-G‘arb   munosabatlari   fonida   o‘zbek
ekspansionizmiga   qarshilik   ko‘rsatish   uchun   Rossiya   boshchilik   qiladigan
koalitsiyani keltirib chiqarishi mumkin”.
Shunga   o‘xshash   fikrni   qirg‘izistonlik   muallif   I.   Grebenshchikov   ham
bildiradi:   “...Qirg‘iz   diplomatlari   tasavvurida   Afg‘oniston   emas,   qo‘shni
O‘zbekiston   eng xavfli  mamlakatdir...  Qirg‘iziston  o‘zbek  chegaralari  bilan  o‘rab
olingani   bois   yanada   murakkab   ahvolda   qolgan   Tojikiston   bilan   yaqinlashishi
kerakligi haqidagi xulosa mantiqiy xulosa bo‘lishi mumkin”.
Qozog‘istonlik   A.   Chebotarevning   qarashi   esa   quyidagicha:   “Qozog‘iston
Tojikiston bilan munosabatlarini  buzishni  istamaydi. Tojikiston har  xil  hamkorlik
sohalari   bo‘lishi   bilan   birga   Qozog‘iston   Respublikasi   uchun   O‘zbekiston
ekspansiyasiga   qarashlik   ko‘rsatishda   imkoniyatdagi   ittifoqchidir.   Chunki   uning
o‘zi ana shu ekspansiyani his qilmoqda”.
Shunday   tamoyilni   kuzatish   mumkin:   mustaqillik   mustahkamlangani,
Markaziy Osiyo mamlakatlarining davlatchiligi rivojlangani hamda jahon siyosiy-
iqtisodiy   tizimida   mintaqaning   ahamiyati   aniq   oshib   borayotgani   sayin   bunday
nashrlar   ko‘payib   bormoqda.   Biroq,   o‘zbek   tahdidi   haqidagi   tasavvurlar   va
bildirilayotgan fikrlar quyidagi sabablarga ko‘ra mutloqo asossizdir: 
birinchidan,   O‘zbekiston   uchun   gegemonizm   ham   iqtisodiy,   ham   siyosiy
nuqtai   nazardan   og‘irlik   qiladi.   Chunki,   kam   deganda,   qo‘shni   mamlakatlardan
hech   qaysisi   O‘zbekistonga   nisbatan   bo‘ysunish   maqomida   bo‘lishga   rozi
bo‘lmaydi;
ikkinchidan, Markaziy  Osiyo  mamlakatlari   orasida  O‘zbekiston  mintaqaviy
integratsiyadan eng ko‘p darajada manfaatdordir. Chunki u mintaqaning markazida
22 joylashgan bo‘lib, chegaralarni ochishga, quruqlikdagi yopiqlikni bartaraf etish va
dunyo   bozorlariga   chiqish   usuli   sifatida   umumiy   mintaqaviy   bozor   yaratishga
muhtoj.   Xalqaro   huquq   nuqtai   nazaridan   ham,   siyosiy   va   iqtisodiy   maqsadga
muvofiqlik   nuqtai   nazaridan   ham   gegemonizm   va   hukmronlik   qilish   integratsiya
va umumiy bozor yaratish vositasi bo‘la olmaydi;
uchinchidan,   o‘zbek   gegemonizmi   haqidagi   shubhalar   ko‘pincha   Markaziy
Osiyo   mamlakatlari   o‘rtasidagi   munosabatlar   masalasiga   nihoyatda   yuzaki   va
sodda   yondashuvga   asoslanadi.   Gap   shundaki,   “o‘zbek   gegemonizmining”
tanqidchilari   ushbu   mamlakatlarni   qiyosiy   tahlil   qilishga   urinib,   bir   narsani
aniqlaydilar va bu tabiiy: O‘zbekiston- aholisining soni bo‘yicha mintaqadagi eng
katta   mamlakat   (respublika   aholisining   80%ni   o‘zbeklar   tashkil   qiladi),
demografik,   iqtisodiy,   harbiy   salohiyati   eng   katta   bo‘lgan   mamlakat.   Ushbu
tanqidchilarda   O‘zbekistonning   mintaqaviy   intilishlari   haqida   shubhalar   yuzaga
keladi.   Natijada,   Xanter   talqinnidagi,   bir,   to‘g‘rirog‘i   afsonaviy,   “gegemon”
(O‘zbekiston)ni   boshqa   imkoniyatdagi   gegemon   (Rossiya)   yordamida   tiyib
turishga qaratilgan tavsiyalar taklif etiladi yoki O‘zbekistonga qarshi Qozog‘iston-
Tojikiston,   Qirg‘iziston-Tojikiston   tipidagi   yoki   ularning   barchasini
birlashtiradigan strategik ittifoq tuzishga chaqiriladi. Biroq, nima uchundir tahlilda
barcha Markaziy Osiyo davlatlarining strategik ittifoqidek model ilgari surilmaydi;
to‘rtinchidan,   O‘zbekistonning   hukmronligi   yoki   gegemonligi   haqida   so‘z
yuritayotgan kimsalar bu tushunchalarga ta’rif berishni lozim topmaydilar. Xo‘sh,
gegemoniya nimani bildiradi: Hokimiyati? Hududni olishmi? O‘z ijtimoiy-siyosiy
modelini   o‘rnatishmi?   O‘zbekistonga   bo‘ysunadigan   qo‘g‘irchoq   rejimlar
yaratishmi? Bu maqsadlarning barchasiga hozirgi vaqda tinchlik yo‘li bilan emas,
ko‘proq   kuch   ishlatish   orqali   erishish   mumkinligini   inkor   etadiganlar   kam.
Binobarin, bunday kuchga asoslangan hukmronlikka intilish nafaqat qarama-qarshi
tomonning   tabiiy   qarashiligiga   uchraydi,   balki   xalqaro   huquqiy   nuqtai   nazaridan
qoralanishga   ham   duch   keladi.   Mintaqaning   integratsion   (yoki   birlashtiruvchi)
markazi funksiyasi sifatidagi yetakchilikka keladigan bo‘lsak, bu markaz obyektiv
omillarning   amal   qilishi   asosida   aniqlanadi.   Bunday   obyektiv   omillar   ichida
23 mamlakatning   geografik   joylashuvi,   demografik   va   iqtisodiy   ko‘rsatkichlari   hal
qiluvchi ahamiyatga ega.
Shunday  qilib,   axborot   sohasidagi   va   mafkuraviy   kurash   (agar   OAV  orqali
zo‘rlab   o‘tkazilayotgan   axborot   urushi,   siyosiy   va   tahliliy   chiqishlar   demasak)
bevosita   yoki   bilvosita   tarzda   mintaqaviy   geosiyosat   manfaatlariga   xizmat   qiladi.
Siyosiy   qarorlar   qabul   qilish   jarayoniga   axborot-mafkuraviy   ta’sir   ko‘rsatish,
shuningdek   u   yoki   bu   mamlakatning   ijtimoiy   fikri   ushbu   mamlakatlarning   ham,
mintaqadan   tashqaridagi   buyuk   davlatlarning   ham   geostrategiyasidagi   tarkibiy
qismga aylanmoqda. Shu munosabat  bilan geosiyosat  bo‘yicha ko‘plab maqolalar
muallifi bo‘lgan rossiyalik V. Xlyupining Markaziy Osiyo mamlakatlariga axborot
ta’sirining   geostrategik   roli   haqidagi   xulosasiga   e’tibor   bermaslik   mumkin   emas:
“Yangi   asrda   texnologiyalar,   jumladan   axborot   texnologiyalari   hal   qiluvchi
ahamiyatga ega. Rossiya tank va raketalarsiz, faqat axborot zarbalari va transport
yo‘llarining  venalarini   bo‘g‘ib  qo‘yish   orqali     (post-sovet)   makoni   bilan   samarali
gaplashishi   mumkin.   Buning   ustiga   ushbu   qo‘shni   “makon”ning   o‘zi   doim
muzokaralar   uchun   sabablar   bermoqda”.   Muallif   ana   shunday   “axborot   zarbasi”
sifatida   quyidagi   fikrni   aytishni   taklif   etadi:   “TRASEKA   –   xomxayol,   xuddi
shunday   xomxayol   bo‘lgan   GUUAMning   singlisi”   va   binobarin,   “O‘zbekiston
uchun,   darhaqiqat,   “shimol-janub”   yo‘lagidan   foydalanish   imkoni   bugunning
o‘zidayoq   iqtisodiy   foyda   befoydalik   masalasi   emas,   balki   hayot-mamot
masalasidir”.   Ta’kidlashimiz   kerakki,   V.   Xlyupin   TRASEKA   va   GUUAM
loyihalarining   iqtisodiy   jihatdan   nochorligini   isbotlashga   urinib,   “shimol-janub”
yo‘lagining   zarurligini   asoslashga   –   ammo   iqtisodiy   emas,   balki   geostrategik
jihatdan asoslashga harakat qiladi.
Bugun     vaqti-vaqti   bilan   Markaziy   Osiyo   davlatlarining   geosiyosiy
mo‘ljallariga   va   umuman   butun   mintaqaning   geosiyosiy   maqomiga   fundamental
tarzda   ta’sir   ko‘rsata   oladigan   axborot   –mafkuraviy   “inyeksiyalar”   qilinmoqda.
Buning ustiga bunday harakatlarni nafaqat geosiyosiy subyektlarning o‘zlari, balki
transmilliy   uyushgan   jinoyatchilik,   narkobiznes,   xalqaro   terrorchilik   va   diniy
ekstremizm   manfaatlarini   ifodalovchi   muayyan   kuchlar   amalga   oshirmoqdalar.
24 Shu   sababli   mintaqaning   geosiyosiy   transformatsiyasi   Markaziy   Osiyodagi
mintaqaviy   xavfsizlik   va   ushbu   mintaqadagi   har   bir   mamlakatning   milliy
xavfsizligi masalasi bilan chambarchas bog‘liqdir.
Ma’lumki,   oxirgi   yillarda   Qirg‘iziston   va   O‘zbekiston   Turkiston   islom
harakati   (TIH)   deb   nomlanuvchi   tashkilot   a’zolarining   terrorchilik   harakatlari
qaratilgan   obyektlarga   aylanadi.   Ushbu   xalqaro   terrorchilarning   bazalari   Qobul,
Qandahor,   shuningdek,   Tavildarada   hamda   Tojikistonning   Garm   tumani
qishloqlarida   joylashgan.   Bosqinchilar   tuzilmalarining   O‘zbekiston   va
Qirg‘izistonga suqilib kirishi va harakatlarining xususiyati ularni yo‘naltirib turgan
yagona   markaz   mavjudligidan   dalolat   bermoqda.   Mafkuraviy   va   harbiy   jihatdan
puxta   tayyorgarlik   ko‘rgan   janggarilarning   kichik   guruhlar   tarkibida   O‘zbekiston
va   Qirg‘iziston   hududiga   kirib   kelishi   hamda   mahalliy   aholi   orasiga   singib
ketishni, asta-sekin teokratik davlat tuzish g‘oyalarini targ‘ib qilish maqsadida o‘z
tarafdorlarining   kichik,   ammo   kengayib   boruvchi   tarmoqlarini   yaratishi,   siyosiy
rejimni ichkaridan turib susaytirishi va jahon ijtimoiy fikrida mavjud hokimiyatga
qarshi   qurolli   guruhlar   go‘yoki   mamlakatning   ichida   kelib   chiqayotgani   haqidagi
tasavvurlarni   kuchaytirishi,   shuningdek   narkotik   moddalar   va   qurol-yarog‘
kontrabandasi   infratuzilmasining   kengayishi   ana   shu   markazning   uzoq   muddatli
strategiyasi elementlarini tashkil etadi. 
TIH va ularning homiylari tomonidan axborot – mafkuraviy inyeksiya
ar   e’lon   iilayotgan   Farg‘ona   vodiysida   ijtimoiy-siyosiy   tuzum   shakli   sifatida
Xalifalik qurish g‘oyasida namoyon bo‘lmoqda.
Binobarin, diniy ekstremistlarning yuqorida ko‘rsatilgan strategiyasiga
uning   yana   bir   maqsadini   qo‘shishimiz   mumkin   –   mintaqada   terror   muhitini
yaratish, strategik barqarorlikni buzish, davlatlar o‘rtasida o‘zaro da’volar keltirib
chiqarish,   millatlararo   va   davlatlararo   dushmanchilik   o‘tini   yoqish,   mintaqadagi
mamlakatlarga   o‘z   tabiatiga   ko‘ra   nodemokratik   xususiyatga   ega   bo‘lgan   himoya
va ajralish choralarini zo‘rlab kiritish. Bular oxir-oqibatdayanada muhim  va uzoq
muddatli maqsadga- Markaziy Osiyoda status-kvoni, ya’ni tarixan yagona bo‘lgan
25 mintaqaning   geosiyosiy   jihatdan   ajralgan   va   bo‘lingan   holatini   saqlab   qolish
maqsadiga xizmat qiladi.
Shu sababli, rossiyalik olim V. Kargunning fikriga qo‘shilish mumkin.
U   Markaziy   Osiyoda   terrorchilik   “   ssenariylari”ni   ishlab   chiqqan   shaxslarning
rejasiga, boshqa jihatlar bilan bir qatorda, “Dushanbe va Toshkent o‘rtasidagi endi-
endi   ilib   keskinlik   keltirib   chiqarish,   Tojikiston,   O‘zbekiston   va   Qirg‘iziston   bir-
birlariga   ishonmasliklari,   inqirozli   vaziyatlarda   esa,   birgalikda   muvofiqlashgan
holda   harakat   qila   olmasliklari   va   binobarin,   ularni   bitta-bitta   yo‘q   qilish   uchun
ular   o‘rtasida   dushmamanchilik   va   shubha-gumon   urug‘ini   sochish”   maqsadlari
kiradi deb hisoblaydi.
Ta’kidlash   lozimki,   xalqaro   terrorchilarning   tuzilmalariga   qarshi
aksilterror operatsiyalarni muvaffaqiyatli o‘tkazishga ko‘p jihatdan O‘zbekiston va
Qirg‘izistondagi   tegishli   tuzilmalarning   muvofiqlashgan   harakatlari   tufayli   imkon
bo‘ladi.   “O‘zbekiston   gegemonizmi”ning   tanqidchilari   ushbu   muayyan   vaziyatda
ikki davlat o‘rtasidagi strategik sheriklik faktini inkor eta olmaydi.
Yuqorida   ta’kidlaganimizdek,   Markaziy   Osiyo   mintaqasida,   kengroq
miqyosda   esa,   Markaziy-Janubiy   Osiyo   makromintaqasida   yangi   “katta   o‘yin”
boshlanmoqda. Markaziy Osiyo masalasi yana paydo bo‘ldi.
“Bu o‘yinlarda kamida to‘rtta geosiyosiy omilni ajratish mumkin,- deb
yozadi rossiyalik tahlilchi V. Plastun.
Birinchisi   –   Sovet   Ittifoqi   parchalanganidan   so‘ng,   Eron,   Pokiston   va
Rossiya   Markaziy   Osiyo   davlatlaridan   neft   va   gaz   tashshish   yo‘llari   haqidagi
masalani hal qilishga ta’sir ko‘rsatishga urinmoqdalar.
Ikkinchidan   –   bu   mamlakatlar   xomashyo   bozorida   raqobatli   kurash   olib
borishda tajribalari nisbatan kam bo‘lishga qaramay, bu so‘zsiz, ammo shavqatsiz
kurashni   qiziqib   kuzatmoqdalar,   o‘zlari   uchun   (tabiiyki,   jahon   iqtisodiyoti   va
siyosatining   qudratli   gigantlariga   qarab-qarab)   bitimning   foydaliligi   va   tegishli
pozitsiyaning ko‘rsatkichlarini aniqlab olmoqda.
26 Uchinchidan – mintaqada Hindiston va Pokiston yadro quvvatini oshirishda
davom etayotganliklari sababli raqiblar o‘rtasidagi munosabatlarda (goh kuchayib,
goh susayib borayotgan) keskinlik.
Va,   nihoyat,   to‘rtinchisi-   Markaziy   Osiyo   respublikalari   qo‘lga   kiritgan
mustaqillik   davlat   chegaralaridan   chiqib,   ularning   etnomilliy   va   diniy
mansubligining ahamiyatini oshirdi; islomning kuchayib borayotgan siyosiylashuvi
sunniylik   va   shialik   konfrontatsiyasining   xavfini   kuchaytirdi   va   mintaqaviylik
darajasida tinchlikka erishish vazifasini, umumiy olganda, murakkablashtirdi”.
O‘z   tabiatiga   ko‘ra   har   xil   va   mustaqil   bo‘lgan   ushbu   omillarni   yagona
geosiyosiy   kontekistda   birlashtirish,   o‘ylaymizki,   to‘g‘ri   va   mazkur   mintaqa
makromintaqada   borayotgan   transformatsiya   jarayonlarini   anglash   uchun   muhim
metodologik   asos   bo‘lib   xizmat   qilishi   mumkin.   Darhaqiqat,   ushbu   to‘rtala
omilning   hammasi   hozir   bir   vaqtda   yangi   bo‘lgani,   bir   vatda   kelib   chiqqani   va
kechgani,   shuningdek   Markaziy   Osiyoning   barcha   davlatlari   uchun   bir   xilda
muhimligi   sababli,   o‘zaro   bog‘liqdir.   Bunda   Markaziy   Osiyo   masalasini   ko‘rib
chiqish ko‘p hollarda yangrashi  bo‘yicha har xil, ammo mohiyati bo‘yicha bir xil
bo‘lgan   mintaqa   davlatlari   o‘rtasidagi   nizolarning   immanentligi   haqida
aytilayotgan fikrlarda namoyon bo‘layotgani e’tiborga molikdir. Zb Bjezinskiyning
boshlanishi   kutilayotgan   “bolqonlashuv”-ni   “kashf   etishi”,   shubhasiz,bunday
tahliliy jarayonning cho‘qqisi bo‘ldi.
Bizning   fikrimizcha,   mintaqaga,   shu   jihatdan,   ko‘proq   boshqa   xavf   –
Tojikistonning   afg‘onlashuvi   tahdid   solmoqda.   O‘zbekiston   Prezidenti   I.   A.
Karimov ta’kidlaganidek, xalqaro terrorchilik kuchlari bu yerda diniy ekstremizm
va   narkobiznes   kuchlari   bilan   birlashdi.   Yuqorida   bu   omil   Markaziy   Osiyo
davlatlari   o‘rtasidagi   munosabatlariga   qanday   qilib   salbiy   ta’sir   ko‘rsatishi
mumkinligi   haqida   so‘z   yuritilgan   edi.   Bu   o‘rinda   Tojikistonning   afg‘onlashuv
imkoniyati   oldidagi   ojizligi   va   Tojikiston   va   Afg‘oniston   o‘rtasida   nizo   keltirib
chiqaruvchi   tugunning   paydo   bo‘lishi   yangi   geosiyosiy   “Katta   o‘yin”ning   eng
muhim tarkibiy qismi bo‘lishi mumkinligini ta’kidlaymiz.
27 Markaziy   Osiyo-   nafaqat   tabiiy   resurslarga   boy   mitaqa,   balki   juda   katta,
o‘zlashtirilmagan   va   istiqbolli   bozor   hamdir.   Shu   sababli   “Katta   o‘yin”   aniq
iqtisodiy   tub   sababga   ega.   Bu   o‘yinning   iqtisodiy   jihatlarini   tahlil   qilish,   afsuski,
hamon   to‘liq   bo‘lmay   qolmoqda;   uni   ko‘pchilik   mualliflar   ko‘pincha   energetika
muammosidan,   neft-gaz   hisob-kitoblaridan   iborat   qilib   qo‘ymoqdalar.   Biroq
mintaqaning boshqa tabiiy resurslaridan foydalanish, xorijiy kapital ishtirokida har
xil   ancha   tarmoqlarda   biznesni   rivojlantirish   borasidagi   imkoniyatlari,   ayniqsa,
Markaziy   Osiyo   umumiy   bozorining   jami   salohiyati   geoiqtisodiy   tadqiqotlarda
ko‘rib   chiqilmayapti.   Xususan,   ushbu   mintaqa   geoiqtisodiy   jihatdan   tranzit
mintaqa   bo‘lib,   transport-kommunikatsiya   tarmoqlarini   rivojlantirish   nuqtai
nazaridan   alohida   ahamiyatga   ega.   Markaziy   Osiyo,   Kavkaz   va   Sharqiy
Yevropadagi bir qator mamlakatlar o‘z tashqi iqtisodiy aloqalarini diversifikatsiya
qilish (xalqaro iqtisodiy munosabatlarni rivojlantirishning asosiy shartlaridan biri)
maqsadida   Sobiq   ,Ittifoq   parchalanganidan   keyingi   rivojlanishining   dastlabki
bosqichlaridanoq,   Yevropa   Ittifoqining   TASIS   dastur   doirasida
moliyalashtirilayotgan,   Yevropa,   Sharqiy   va   Janubiy-Sharqiy   Osiyoni
birlashtiradigan   transport   o‘ylagini   qurishni   nazarda   tutadigan   TRASEKA   nomli
ulkan loyihani amalga oshirishga kirishganliklari bejiz emas.
Mintaqaviy   geosiyosatga,   kutilganidek,   Xitoy   ham   borgan   sari   ko‘proq
kirishib   borayotgani   tasodifiy   hol   emas.   Aynan   shu   davlatning   tashabbusi   bilan
1996   yilda   “Shanxay   beshligi”   (Xitoy,   Rossiya,   Qozog‘iston,   Qirg‘iziston   va
Tojikiston)   birlashmasi   tashkil   etildi.   Asta-sekin   beshta   davlatning   mintaqaviy,
iqtisodiy hamkorlik qilish masalalar uning  kun tartibida markaziy o‘rin egalladi.
28 II BOB. Markaziy Osiyo  davlatlar i  faoliyatida  yangi integratsion  jarayonlar.
2.1. Markaziy Osiyoda  O`zbekiston nufuzini ortib borishi va
xavfsizlikning barqaror shartlari
Bugungi kunda xaafsizlik masalalari butun dunyoda eng dolzarb masala bo‘lib
qolmoqda.   Yil   sayin   davlatlar   tomonidan   mudofaa   tizimi   va   harbiy   sohaga
ajratilayotgan xarajatlarining oshib borishi fikirimizni tasdiqlaydi. Biroq, faqatgina
zamonaviy   qurol-yaroqga   ega   bo‘lishning   o‘zigina   xavfsizlikni   ta’minlamaydi.
Chunki,   guvoh   bo‘lib   turganimizdek,   zamonaviy   bo‘zg‘inchli   kuchlar   ochiqcha
jang qilmay, balki tusatdan quparuvchilik amaliyotlarini  qo‘llash, harbiylar emas,
balki   tinch   aholini   nishonga   olish   kabi   qabih   usullardan   foydalanadi.   Bunda   esa,
milliy va diniy nizolarni  keltirib chiqarish asosiy maqsad hisoblanadi.  XXasrning
ikkinchi   yarmida   davlat-huquqiy,   etno-hududiy   va   etnodemografik   zaminda   300
dan   ortiq   katta-kichik   nizolar   qayd   qilingani   ham   ushbu   fikrning   o‘rinli   ekanini
tasdiqlaydi.
Millatlar   movjud   ekan,   ular   o‘rtasida   o‘zaro   munosabatlar   ham   bo‘ladi.
Shunday   ekan,   bugun   globallashuvning   bu   jarayongan   o‘tkazayotgan   salbiy
ta’sirining   oldini   olish   haqida   bosh   qotirish   va   samarali   mexanzmlarni   topish   o‘z
mustaqiligini,   erkini,   o‘ziga   xosligini   qadirlashga   qodir   bo‘lgan   barcha   millatlar
oldida turgan eng dolzarb vazifa hisoblanadi. 
Mamlakatimizda   ham   millatlararo   totuvlikni   ta’minlash   orqali   tinchlik   va
hamjihatlikni   mustahkamlab   borish   g‘oyasi   davlatimiz   birinchi   rahbarlarining
29 doimiy   diqqat   makazida   bo‘lib   kelgan.   Prezidentimiz   Shavkat   Mirziyoyev
keyinchalik   barcha   nutq   va   ma’ruzalarida   tinchlikni   ta’minlash,   millatlar   va
dinlararo   totuvlik   muhitni   qo‘llab-quvvatlash,   din   niqobidagi   ekstremizm   va
terrorizmga qarshi  ayovsiz kurash masalalarini  asosiy tamoyil  sifatida olg‘a surib
kelmoqda.
Prezidentimiz   tashabbusi   bilan   2017-2021   yillarda   O‘zbekiston
Respublikasini   rivojlantirishning   beshta   ustuvor   yo‘nalishi   bo‘yicha   Harakatlar
strategiyasi   ishlab   chiqildi.   Strategiyada   beshinchi   yo‘nalish   sifatida   “Xavfsizlik,
millatlararo totuvlik va diniy bag‘rikenglikni ta’minlash hamda chuqur o‘ylangan,
o‘zaro   manfaatli   va   amaliy   tashqi   siyosat   sohasidagi   ustuvor   yo‘nalishlar”
belgilanadi.   Bu   ham   yurtimizda   fuqarolarimiz   xavfsizligi,   millatlar   va   diniy
bag‘rikenglikka berilayotgan ulkan e’tibordan dalolat beradi.
“Bag‘rikenglik”   tushunchasi   ilmiy   faoliyat   va   ijtimoiy   hayotining   turli
sohalari,   jumladan,   siyosat   va   siyosatshunoslik,   sotsiologiya,   falsafa,   ilohiyot,
ijtimoiy   axloq,   qiyosiy   dinshunoslik   kabi   fanlar   doirasida   keng   istifoda   etiladi.
Lotincha   “tolerare”,   ya’ni   “chidamoq”,   “sabr   qilmoq”   ma’nosini   anglatgan
“tolerantlik”   so‘zi,   asosan   biror   narsani,   o‘zgacha   fikr   yoki   qarashni,   o‘z   shaxsiy
tushunchalaridan   qat’i   nazar,   imkon   qadar   bag‘rikenglik   va   chidam   bilan   qabul
qilishni   anglatadi.   Xususan,   ushbu   tushuncha   deyarli   barcha   tillarda   bir   xil   yoki
bir-birini to‘ldiruvchi ma’no kasb etib, “chidamlilik”, “bardoshlilik”, “ toqatlilik”,
“o‘zgacha   qarashlar   va   harakatlarga   hurmat   bilan   munosabatda   bo‘lish”,
“muruvvatlilik”, “himmatlilik”, “kechirimlilik”, “mehribonlik”, “hamdardlik” kabi
ma’nolarga ega.
Taraqqiyotning asosiy  omillaridan biri bo‘lgan bag‘rikenglik borasida 1995
yil   16   noyabrda   BMT   tizimida   Fan,   ta’lim   va   madaniyat   sohasida   ixtisoslashgan
tashkillot   (YUNESKO)   bosh   konferensiyasining   28-sessiyasida   “Bag‘rikenglik
tamoyillari  Deklaratsiyasi”  qabul  qilindi. Deklaratsiyada irqi, jinsi, kelib chiqishi,
tili, dinidan qat’i nazar, bag‘rikenglikni targ‘ib etish, inson huquq va erkinliklariga
hurmat bilan qarash kabi majburiyatlar belgilab qo‘yilgan. 
30 1998   yil6   noyabrda   Toshkentda   o‘tkazilgan   YUNESKO   Ijroiya
Kengashining   155-sessiyasida   “Tinchlik   madaniyati   va   YUNESKOning   a’zo
davlatlaridagi   faoliyati”   deklaratsiyasi   qabul   qilindi.   YUNESKOning   “Tinchlik
madaniyati” konsepsiyasi BMT tomonidan ma’qullanib, 2000yil “Xalqaro tinchlik
madaniyati   yili”,   2001   yil   esa   “Xalqaro   madaniyatlararo   muloqot   yili”   deb   e’lon
qilindi. 
O‘zbekiston   diyorida   qadimdan   turli   sivilizatsiya   vakillari,   madaniy
qatlamlar,   xilma-xil   e’tiqod   va   dunyoqarashlar   yonma-yon   yashab   kelgan.   Bu
yerda   yashovchi   xalq   boshqa   joydan   ko‘chib   kelib,   o‘rnashib   qolgan   emas.   Bu
zamin   –   Sharq   va   G‘arbning,   Shimol   va   Janubning,   qadim     o‘tmish   va   buyuk
kelajakning tutashgan joyi, Markaziy Osiyoning yuragi, insoniyat tafakkuri, fan va
madaniyatining   eng   ko‘hna   o‘choqlaridan   biridir.   Bu   tuproqda   jahonni   hayratga
solgan sivilizatsiyaning ildizlari vujudga kelgan, insoniyat tarixining eng qadimgi
davlariga mansub diniy va falsafiy an’analar shakllangan. Qadimgi yunon faylasufi
Geraklit   bu   yurtni   “falsafiy   tafakkur   beshigi”,   deb   bejiz   ta’riflamagan.   Shuni
ta’kidlash   joizki,   bizning   sivilizatsiyamiz   o‘ziga   xos   bag‘rikenglik   tafakkur
uslubiga tayanadi.
Uch   ming   yillik   tariximiz     shundan   guvohlik   bermoqadaki,oliyjanoblik   va
insonparvarlik,   millatlararo   totuvlikka   intilish   xalqimizning   eng   yuksak
fazilatlaridan   hisoblanadi.   Bu   boradagi   an’analar   avloddan-avlodga   o‘tib
kelmoqda.
Ma’lumotlarga  ko‘ra, bundan yuz yil  avval  mamlakatimiz hududida    70 ga
yaqin   millat   vakillari   istiqomat   qilgan,   1926   yilda   yurtimizda   90   millat   va   elat
yashagan bo‘lsa, 1959 yilda ularning soni 113 taga, 1979 yilda 123, 1989 yilda esa
130 taga yetgan edi. 
O‘zbekiston o‘z mustaqilligini qo‘lga kiritganidan so‘ng nafaqt mamlakatga
nom bergan  o‘zbek xalqi, balki shu  muqaddas zaminda istiqomat qilayotgan turli
millat vakillarining ham millat sifatida saqlanib qolishi va rivojlanishi uchun teng
sharoit   va   imkoniyatlar   yaratish   masalasiga   alohida   e’tibor   qaratdi.
Jumladan,ko‘pmillatli   diyorimizda   tinchlik   va   osoyishtalikni   saqlash   va   yanada
31 mustahkamlashning   muhim   omili   bo‘lgan   millatlararo   totuvlik   va   hamjihatlikni
ta’minlash,  mamlakatimizda  istiqomat   qilayotgan turli  millatga  mansub  aholining
ma’naviy-madaniy   ehtiyojlarini   qondirishga   yo‘naltirilgan   milliy-madaniy
markazlar   faoliyatini   qo‘llab-quvvatlash   hamda   millatlararo   munosabatlarni
takomillashtirish   uchun   Birinchi   Prezidentimiz   tashabbusi   bilan   1992   yil   13
yanvarda   Respublika   Baynalmilal   madaniyat   makazi   tashkil   etildi.   Uning   asosiy
vazifasi   vazirliklar,   idoralar,   Qaraqalpog‘iston   Respublikasi   Vazirlar   Kengashi,
viloyat,   shahar   va   tuman   hokimliklari,   shuningdek,   jamoa   tashkilotlari   bilan
birgalikda   millatlararo   munosabatlar   sohasidayagona   davlat   siyosati   amalga
oshirilishida qatnashish,  milliy-madaniy markazlar  faoliyatini muvofiqlashtirishda
va   o‘ziga   xox   an’ana,   urf-odat   va   rasm-rusumlarni   tiklash   hamda   rivojlantirishda
ularga ko‘maklashish deb belgildanadi.
2017   yilda   Respublika   Baynalmilal   madaniyat   markazi   tashkil   etilganining
25 yiligi keng nishonlandi. Mamlakatimizda milliy-madaniy markazlarni soni 140
dan ziyod bo‘lib, ular  yurtimizning jamoat  tashkilotlari  qatorida samarali  faoliyat
ko‘rsatmoqda.   Shunisi   diqqatga   sazovorki,   bu   markazlar   faoliyatida,   millatidan
qat’i   nazar,   barcha   yurtdoshlarimiz   qatnashishlari   mumkin.   Millatlararo
munosabatlar   yo‘nalishidagi   yana   bir   dolzarb   masalalardan   biri-   aholining   milliy
tarkibiga   mos   keladigan   ta’lim   –tarbiya   tizimini   tashkil   qilishdir.   Bu   borada
respublikamizda   bugungi   kunga   kelib,   10   minga   yaqin   maktab   faoliyat
yuritayotgani , shundan 845 ta maktabda rus tilida, 491 ta maktabda qozoq tilida,
259 ta maktabda tojik tilida, 52 ta maktabda turkman tilida, 40 ta maktabda qirg‘iz
tilida, 7ta maktabda koreys tilida ta’lim berish yo‘lga qo‘yilganini ta’kidlash kerak.
Bular orasida ikki yoki uch tilda o‘quv mashg‘ulotlari olib borilayotgan maktablar
ham bor. Xalq ta’limi vazirligiga qarashli  pedagogika institutlarida o‘zbek tilidan
tashqari rus, tojik, turkman, qirg‘iz, qozoq, qoraqalpoq tillarida ham mashg‘ulotlar
olib boriladigan maktablar uchun mutaxassislar tayyorlanmoqda. 
Respublikamizdagi   ommaviy   axborot   vositalarining   ehtiyojlarini
qondirishga xizmat qilmoqda. O‘zbekistonda 8 tilda, ya’ni o‘zbek, qoraqalpoq, rus,
qozoq, tojik, turkman, ingliz, koreys tillarida gazeta va jurnallar chop etilmoqda.
32   O‘zbekiston   televideniyesi   orqali   qator   xorijiy   tillardagi   ko‘rsatuvlarining
muntazam   ravishda   namoyish   qilinishi   va   maxsus   radio   eshittirishlarning   turli
tillarda   efirga   uzatilayotgani   ham   diqqatga   sazovor.   Bugungi   kunda,   12   (o‘zbek,
qoraqalpoq,   rus,   qozoq,   tojik,   turkman,   ingliz,   koreys   )tillarida   teleradio
eshittirishlar   efirga   chiqmoqda.   Bundan   ko‘rinadiki,   O‘zbekistonning   millatlararo
siyosiy   insoniylikka,   demokratiyaga   qarshi   bo‘lgan   siyosatning   har   qanday
ko‘rinishlarini   to‘liq   va   mutlaq   rad   etishga   asoslangan.ko‘rinib   turganidek,
millatlararo munosabatlarni to‘g‘ri yo‘lga qo‘yish borasida O‘zbekiton o‘ziga xos
tajriba   orttirdi.   Bunda   faqat   milliy   o‘zlini   anglash,   milliy   g‘urur   va   iftixor
tuyg‘usini   tarbiyalash,   millatlarning   tili,   madaniyati,   urf-odatlarini   asrab-avaylash
bilan   cheklanmaslik,   balkimamlakatdagi   barcha   millatlarning   umumiy
birdamligiga   erishish   tamoyiliga   amal   qilindi.   Birinchi   Prezidentimiz   Islom
Karimov tashabbusi bilan qurilgan bu siyosat:
-ko‘p millatlilikni yaratuvchilik qudratiga ega bo‘lgan omil sifatida tan olish;
-fuqarolarning   jinsi,   irqi,   millati,   tili,   dini,   e’tiqodi,   shaxsi,   ijtimoiy   kelib
chiqishi va mavqeidan qat’i nazar, tengligiga ta’minlash;
-milliy   mansubligidan   qat’i   nazar,   fuqarolarning   mamlakat   siyosiy   va
ijtimoiy hayotidagi teng huquqli ishtirokini kafolatlash;
-milliy   til,   urf-odat   va   an’analar   hurmat   qilinishini   ta’minlash   va   ularning
rivojlanishi uchun qulay shart-sharoit yaratish;
-ijtimoiy   hayot,   siyosiy   institutlari,   mafkura   va   fikrlar   xilma-xiligi   asosida
rivojlanishini ta’minlash;
-   fuqarolarning   konstitutsiyaviy   huquq   va   erkinliklariga   qarshi   qaratilgan
milliy, irqiy, diniy adovati va nizoni targ‘ib qiluvchi faoliyatga yo‘l qo‘ymaslik;
-millatlar   va   elatlar   huquq   va   erkinliklarini   muhofaza   qilishga   doir   xalqaro
qoidalar   ustuvorligini   tan   olish   kabi   tamoyillarga   tayangan   holda   izchil   amalga
oshirilmoqda.
  Shuni   unutmaslik   kerakki,   qayerda   millatlararo   totuvlik   g‘oyasining
ahamiyati anglab yetilmasa, jamiyat hayotida turli ziddiyatlar, muammolar vujudga
33 keladi, ular  tinchlikva barqarorlikka xavf  soladi. Bugungi  kunda jahonning ayrim
mintaqalarida sodir bo‘layotgan milliynizolar shundan dalolat berib turibdi.
Millatlararo totuvlik g‘oyasini amalga oshirishga g‘ov bo‘ladigan eng xatarli
to‘siq   –tajovuzkor   millatchilik   va   shovinizmdir.   Bunday   illat,   zararli   g‘oya
tuzog‘iga tushib qolgan jamiyat tabiiy ravishda halokatga yuz tutadi. Bunga uzoq
va yaqin tarixdan ko‘plab misollar keltirish mumkin. Birgina fashizm g‘oyasi XX
asrda   insoniyat   boshiga   avvalgi   barcha   asarlardagidan   ko‘ra   ko‘proq   kulfat,   ofat-
balolar   yog‘dirib,   oxir   –oqibatda   o‘zi   ham   xaloktga   uchradi.   Lekin   hanuzgacha
fashizm, shovinizm, irqchilik g‘oyalarini tiriltirib, millatlararo totuvlik, hamjihatlik
g‘oyasiga   qarshi   “salib   yurishi”   uyushtirishga   urinayotgan   kutlar   borligi
barchamizni hushyor torttirishi lozim.
  Bag‘rikenglikning   muhim   yo‘nalishlaridan   biri   “diniy   bag‘rikenglik”dir.
Turli din vakllari e’tiqodidagi mavjud farqlardan qat’i nazar, ularning yonma-yon,
o‘zaro tinch-totuv yashshashi hamda har bir diniy ta’limotga hurmat bilan qarashni
anglatadigan makur tushuncha, bu huquqqa boshqalar ham kim o‘z e’tiqodiga amal
qilishda   erkin   bo‘lgani   holda,   bu   huquqqa   boshqalar   ham   ega   ekanini   e’tirof
etishini   nazarda   tutadi.   “Bag‘rikenglik   tamoyillari   deklaratsiyasi”da
ta’kidlanganidek,   “Bag‘rikenlik   bo‘lmasa,   tinchlik   bo‘lmaydi,   tinchliksiz   esa
taraqqiyot va demokratiya bo‘lmaydi”.
Aslar   mobaynida   o‘lkamizning   shaharu   qishloqlarida   masjid,   cherkov   va
sinagogalar   emin-erkin   faoliyat   ko‘rsatib,   turli   millat   va   dinga   mansub   qavmlar
hamjihatlikda   o‘z   diniy   marosimlarini   ado   etib   kelganlar.   Tariximizning   eng
murakkab,   og‘ir   davrlarida   ham   ular   o‘rtasida   diniy  asosda   mojarolar   bo‘lmagan.
Bu   esa,   millati   va   diniy   qarashidan   qat’i   nazar,   insonni   ardoqlash   va   o‘zgalarni
qadrlash,   kattalarga   hurmat,   kichiklarga   izzat   ko‘rsatish   kabi   tuyg‘ular   yurtimiz
aholisining   qon-qoniga   singib   ketganidan   dalolat   beradi.   Aynan   shu   sifatlar
xalqimizga xos bo‘lgan diniy bag‘rikenglikning ma’naviy asosini tashkil qiladi.
  Ma’lumki,   har   bir   dinning   o‘ziga   xos   aqidalari   mavjud.   Ular   ba’zan   bir-
biriga mutanosib bo‘lsa, ba’zan zid ham kelishi mumkin. Diniy bag‘rikenglik ana
shu   xilma-xillik   asosida   kelib   chiqishi   mkmkin   bo‘lgan   nizolarning   oldini   oladi,
34 turli   e’tiqodlarning   yonma-yon   va   bir   paytda   mavjud   bo‘la   olishi   uchun   xixmat
qiladi.
  Qadim   zamonlardanoq   o‘lkamizda   zardushtiylik,   buddaviylik,   yaxudiylik,
nasroniylik kabi dinlar mavjud bo‘lgan. Eng qadimiy va keng tarqalgan dinlardan
biri bo‘lmish zardushtiylikning vatani ham bizning yurtimizdir. Chunki, u qadimgi
Xorazmda shakllanib, rivoj topgan.
Ilk   o‘rta   asrlarda   Markaziy   Osiyoda   buddizm   ham   muhim   o‘rin   tutgan.
Hattoki,   Buxoro   shahrining   nomi   ham   “Vaxara”   –   buddaviylar   ibodatxonasi
nomidan kelib chiqqan, degan fikrlar bor.
Markaziy   Osiyoga   islom   dinining   yoyilishi   arafasida   bu   yerga   Eron   orqali
Suriyadan kirib kelgan nestoorian yo‘nalishidagi nasroniylik dini muhim mavqeni
egallagan.   VI   asr   boshlarida   Samarqandda   nestorian   yepiskopi,   VIII   asrda   esa
mitropoliti   xizmat   qilgan.   Shuningdek,   qadimda   hozirgi   Toshkent   va   Xorazm
viloyatlari hududlarida nasroniy diniga mansub aholi ham yashagan. 
VIII asrda Markaziy Osiyoga arablar bilan birga islom dini ham kirib keldi.
Aholining bu dinni qabul qilishi asta-sekinlik bilan, bir tekis bo‘lmagan holda yuz
berdi.   Aholining   bir   qismi   o‘zlarining   qadimgi   dinlariga   e’tiqod   qilishda   davom
etdi. Bu vaqtda islom va mahalliy dinlarning, ularga xos qadriyat va oddatlarning
qorishuvi   yuz   berdi.   Movarounnahr   xalqlarining   islom   diniga   zid   kelmaydigan
ma’rifiy-axloqiy   g‘oyalari,   huquqiy   meyor   va   urf-odatlari   to‘la   saqlanib   qoldi
hamda   islom   ta’limoti   asosida   yanada   sayqallandi.   Bu   holat   Movarounnahrda
islomning  o‘ziga   xos   xususiyatlar   kasb   etishiga   sabab   bo‘ldi.  Bu   ham   yurtimizda
uzoq yillar davomida shakllangan diniy bag‘rikenglik samarasi edi.
O‘lkada   tinchlik   va   diniy   bag‘rikenglik   muhitini   ta’minlashda   islom
ta’limotidagi   o‘zga   din   vakllari   bilan   o‘zaro   murosa   yo‘lini   tutish,   ular   bilan
dunyoviy   ishlarda   hamkorlik   qilish   va   hamjihatlikda   yashashga   chorlovchi
tamoyillar ham o‘ziga xos ahamiyat kasb etadi. Ayniqsa, islom ta’limotidagi dinni
qabul qilish yoki qabul qilmaslik qalbga bog‘liq, insonning to‘liq ixtiyoridagi amal
deb qaralishi mintaqada diniy bag‘rikenglik muhiti barqaror bo‘lishi uchun asosiy
omillardan bo‘ldi.
35   Diyorimizda   yetishib   chiqqan   allomalarning   asarlarida   hamdiniy
bag‘rikenglik   bilan   bog‘liq   qadriyatlar   targ‘ib   qilingan   g‘oyalarni   uchratamiz.
Jumladan,   Shayx   Ahmad   Yassaviy   ham   o‘z   hikmatlarida   o‘zga   din   vakillariga
yaxshi munosabatda bo‘lishini uqtirgan:
Sunnat ermish, kofir bo‘lsa, berma ozor,
Ko‘ngli qottig‘ dilozordan xudo bezor.
Yurtimizdan yetishib chiqqan allomalarimizning bu kabi o‘gitlari uzoq yillar
davomida   xalqimizni   bag‘rikeng   bo‘lishga,   turli   din   va   elatlar   bilan   tinch-
totuvlikda hayot kechirishga chorlab kelgan. 
Hozirgi kunda ham yurtimizda istiqomat qilayotgan turli din vakillari uchun
teng   imkoniyatlarning   yaratilishi,   ayniqsa,   diniy   vakillar   uchun   teng
imkoniyatlarning   yaratilishi,   ayniqsa,   diniy   bag‘rikenglikka   doir   qoidalarning
qonuniy   asoslarda   mustahkamlanishi   tahsinga   sazovordir.   Eng   avvolo,
Konstitutsiyamizning   31-moddasida   mustahkamlangan   “Hamma   uchun
vijdonerkinligi   kafolatlanadi.   Har   bir   inson   xohlagan   dinga   e’tiqod   qilishi   yoki
hech   qaysi   dinga   e’tiqod   qilmaslik   huquqiga   ega.   Diniy   qarashlarni   majburan
singdirishga   yo‘l   qo‘yilmaydi”   degan   qoida   diniy   bag‘rikenglik   uchun
dasturulamal   bo‘lib   xizmat   qilmoqda.   Bu   tamoyiliga   ko‘ra,   har   kim   o‘z   dini   va
e’tiqodiga   amal   qilishda   erkindir   va   har   kim   bu   huquqqa   boshqalar   ham   ega
ekanini   tan   olmog‘i   lozim.   Bir   kishining   din   borasidagi   qarashlari   boshqalarga
majburan singdirilishi mumkin emas.
Bundan   tashqari,   Konestitutsiyamizning   18-moddasida   ham   “O‘zbekiston
Respublikasida   barcha   fuqarolar   bir   xil   huquq   va   erkinliklariga   ega   bo‘lib,   jinsi,
irqi, millati, tili, dini,ijtimoiy kelib chiqish, e’tiqodi, shaxsi va ijtimoiy mavqeidan
qat’i   nazar,qonun   oldida   tengdirlar.   Imtiyozlar   faqat   qonun   bilan   belgilanib
qo‘yiladi   hamda   ijtimoiy   adolat   prinsiplariga   mos   bo‘lishi   shart”   degan   norma
asosida turli diniy e’tiqoddagi insonlarning dini va e’tiqodidan qat’i nazar, qonun
oldida   teng   ekani   e’tirof   etilgan.   Konestitutsiyamizning   61-moddasida   esa,
yurtimizda faoliyat  olib boruvchi  diniy tashkilotlar  va birlashmalarning davlatdan
ajratilgani haqidagi qoida mustahkamlangan. Unda aytilishicha, “Diniy tashkilotlar
36 va   birlashmalar   davlatdan   ajratilgan   hamda   qonun   oldida   tengdirlar.   Davlat   diniy
birlashmalarning   faoliyatiga   aralashmaydi”.   Bu   qoidaning   mohiyati   shundaki,
O‘zbekistonda har qanday din va diniy tashkilotlar davlatdan ajratilgan va barcha
diniy konfessiyalar qonun oldida barobardir. Davlat diniy konfessiyalar o‘rtasidagi
tinchlik va totuvlikni qo‘llab-quvvatlaydi hamda ular o‘rtasidagi o‘zaro murosa va
hurmat o‘rnatilishiga ko‘maklashadi.
O‘zbekistonda   e’tiqod   erkinligi   va   diniy   bag‘rikenglikni   mustahkamlashda
qonunchilik   ham   takomillashib   bordi.   “Vijdon   erkinligi   va   diniy   tashkilotlar
to‘g‘risida”gi   qonun   1991   yilda   qabul   qilingan   bo‘lib,   1993   yilda   kiritilgan   ba’zi
qo‘shimcha   va   o‘zgarishlar   bilan   1998   yilga   qadar   amalda   bo‘lib   keldi.   So‘nggi
yillar   davomida   mazkur   qonunnidavr   talablari   asosida   tubdan   o‘zgartirish   zarur
bo‘lib qoldi va 1998 yilning yangi tahriri qabul qilinda.
Vijdon   erkinligi   haqidagi   qonun   dinga   e’tiqod   qilish   yoki   o‘zga   e’tiqodlar
erkinligi   milliy   xavfsizlikni   va   jamoa   tartibini,   boshqa   fuqarolarning   hayot,
salomatligi,   axloqi   huquqi   va   erkinliklarini   ta’minlash   uchun   zarur   bo‘lgan
darajadagina   cheklanishmumkinligini   ta’minlaydi.   Mazkur   meyor   1966   yil   16
dekabrda BMT Bosh assambleyasi tomonidan qabul qilingan Fuqarolik va siyosiy
huquqlar to‘g‘risidagi xalqaro paktning 18-moddasiga muvofiqdir.
Xalqaro   huquqiy   hujjatlarda   ham   e’tiqod   erkinligi   va   diniy   bag‘rikenglik
xalqaro huquq  himoyasida   ekani  ta’kidlanadi.  Jumladan,  1948 yili   qabul  qilingan
“Inson   huquqlari   umumjahon   din   va   e’tiqod   erkinligi   huquqiga   egadir”,   deb
ta’kidlangan. 1966 yili qabul qilingan “Fuqarolik va siyosiy huquqlar to‘g‘risidagi
xalqaro pakt”da ham “Biror odam ham o‘z ixtiyori bilan o‘z dini va e’tiqodiga ega
bo‘lishi   yoki   ularni   qabul   qilish   erkini   kamsitadigan   majburiy   xatti-harakatlarga
duchor   bo‘lmasligi   kerak”.   Deb   ko‘rsatilgan.   Bu   esa,   diniy   bag‘rikenglikning
nafaqat   milliy   qonunchilik,   balki   xalqaro   huquqiy   normalar   muhofazasida
ekanidan dalolat beradi. 
Vijdon   erkinligi   va   diniy   tashkilotlar   to‘g‘risidagi   huquqiy   meyorlarning
qonunchilikka   kiritilishi   diyorimizda   rasmiy   faoliyat   olib   borayotgan   barcha   din
vakillariga   katta   imkoniyatlar   yaratib   berdi.   Jumladan,   mustaqillikkacha
37 yurtimizda   bir   necha   cherkov   va   sinagoglar   faoliyat   olib   borgan   bo‘lsa,   qonuniy
asoslar   mustahkamlangach,   dunyoning   turli   mintaqalarida   diniy   ibodatlarini
amalga oshiruvchi yevangel-lyuteran jamoasi, rimkatolik cherkovi, “yettinchi kun
adventistlari”   diniy   tashkiloti,   bahoiylar,   yahudiylar   diniy   jamoalari   kabi
konfessiyalar rasmiy faoliyat yurita boshladi. 
Hukumatimiz   tomonidan   turli   diniy   tashkilotlarning     o‘z   faoliyatlarini
amalga   oshirish   va   mamlakat   hayotida   faol   ishtirok   etishi   uchun   barcha   shart-
sharoitlar   yaratib   berildi.   Jumladan,   markaziy   televideniye   orqali   O‘zbekiston
musulmonlar   idorasi   ma’naviy-ma’rifiy   ko‘rsatuvlarini   berib   borishi,   Imom
Buxoriy,   Imom   Termiziy,   Imom   Moturidiy   kabi   mashhur   allomalarning
tavalludiga   bag‘ishlangan   anjumanlarning   keng   ko‘lamda   nishonlanishi   kabi
tadbirlarni   aytib   o‘tish   o‘rinlidir.   Ayniqsa,   haj   ibodatini   to‘la-to‘kis   va   hamjihat
holda ado etish uchun barcha sharoitlar yaratilgan tahsinga sazovor.
O‘z   navbatida,   pravoslavlar   uchun   Isroil,   Gretsiya   va   Rossiya,   katoliklar
uchun   Isroil   va   Italiya,   armanlar   uchun   Isroil   va   Armaniston,   yahudiylar   va
bahoiylar   uchun   Isroil,   krishnachilar   uchun   Hindiston   va   buddaviylar   uchun
Koreyada joylashgan muqaddas joylarga ziyoratlar tashkil qilinmoqda.
Bundan   tashqari,   1903   yilda   qurilgan   “Svyataya   Bogoroditsa”
ibodatxonasining   Arman   apostol   cherkoviga   topshirilgan,   o‘z   vaqtida   faoliyati
to‘xtatib   qo‘yilgan   Yevangel-lyuteran   cherkovi   Kirxasining   respublikamizda
istiqomomat   qiluvchi   nemislarning   diniy   ehtiyojlarini   qondirish   maqsadida
“Vidergeburt”   nemis   madaniyati   markaziga   foydalanish   uchun   qaytarib   berilgani
va   1996   yilning   dekabrida   ushbu   konfessiyaning   yurtimizda   faoliyat
boshlaganining 100 yilligi keng nishonlanishi ham yuqoridagi fikrimiz isboti bo‘la
oladi.
Shuningdek,   xristianlarning   “Rojdestvo”,   “Pasxa”,   yahudiylarning   Rosh-
Ashona (Yangi yil), Yom-Kipur (Gunohlardan poklanish bayrami), Pesax (Pasxa),
buddaviylarning Sagaalgan (yangi yil), Donchod-xural (Buddaning tug‘ilgan kuni)
kabi bayramlarni nishonlash uchun yurtimizda yashovchi shu din vakillariga keng
imkoniyatlar yaratib berilmoqda.
38 2000 yil 13-15 sentabrda Toshkentda o‘tgan dinlararo muloqot YUNESKO
kongressi   Markaziy   Osiyodagi   madaniy,   diniy   va   etnik   xilma-xillikni   muhokama
qildi. Unda 40 ga yaqin davlatdan 80 dan  ortiq turli  din va konfessiyaga  mansub
vakillar, yirik mutaxassislar ishtirok etdi. Kongressdan so‘ng 18 sentabrda Buxoro
shahrida   “Tasavvuf   va   dinlararo   muloqot”   mavzusida   xalqaro   simpozium   bo‘lib
o‘tdi.   Unga   “tasavvuf”ga   bag‘rikenglikni   targ‘ib   etuvchi,   chaqiruvchi   islom
dinining   noyob,   o‘ziga   xos   ko‘rinishi,   degan   ta’rif   berildi.   Shuningdek,   2001   yil
sentabrda   Toshkentda   o‘tgan   Osiyo   –Tinch   okeani   mintaqasi   YUNESKO
“Bag‘rikenglik   itarmog‘i”ning   ikkinchi   yig‘ilishida   bag‘rikenglik   tamoyillari
o‘zbek xalqining urf-odatlari bilan chambarchas bog‘liq ekani ta’kidlandi.
Ta’lim   fan   va   madaniyat   bo‘yicha   xalqaro   islom   tashkiloti   (ISESKO)
tomonidan Toshkentning islom madaniyati poytaxti deb e’lon qilinishi munosabati
bilan   2007   yil   14-15   avgustda   Toshkent   va   Samarqand   shaharlarida
“O‘zbekistonning islom  sivilizatsiyasi  rivojiga qo‘shgan  hissasi”  mavzuida  bo‘lib
o‘tgan   xalqaro   konferensiyada   ham   mamlakatimizning   jamiyatda   bag‘rikenglik
madaniyatini   kamol   toptirish   yo‘lidagi   yutuqlari   yana   bir   bor   e’tirof   etildi.
Shuningdek,   2014   yilning   15-16   may   kunlari   Samarqand   shahrida   “O‘rta   asrlal
Sharq   allomalari   va   mutafakkirlarining   tarixiy   merosi,   uning   zamonaviy
sivilizatsiya   rivojidagi   roli   va   ahamiyati”   mavzusida   xalqaro   konferensiya
o‘tkazildi.   Bugungi   kunda   ham   mamlakatimizboy   tarixiy,   ilmiy-ma’rifiy   va
madaniy   merosni   o‘rganish,   milliy   qadriyatlarni   asrab-avaylash   va   targ‘ib   etish,
islomning ma’rifiy g‘oyalarini yoyish hamda diniy bag‘rikenglikni qaror toptirish
va mustahkamlashda butun dunyoga o‘rnak bo‘lmoqda.
Bag‘rikenglikning   ziddi   “mutaassiblik”dir.   Umumiy   ma’noda
“mutaassiblik”- bu bir g‘oyaning to‘g‘riligiga qattiq ishonish va undan o‘zgalarini
keskin rad etishni anglatadi. Mazkur fenomenning xavfli jihati shundaki, u borgan
sari kuchayib ksenofobiya, ekstremizm va hatto terrorizmga aylandi.
Terrorizm   bktun   dunyoda   tinchlikni   ta’minlash   yo‘lidagi   asosiy   g‘ov,
to‘siqdir.   XX   asrning   ikkinchi   yarmida   xalqaro   miqyosida   o‘zini   ochiq   namoyon
etayotgan   xatarli   voqeliklardan   biri,   turli   shiorlar   bilan   niqoblangan   terrorizm
39 mintaqalar   va   mamlakatlar   hayotiga   birdek   tahdid     solmoqda.   Keng   ko‘lam   va
xilma-xil   ko‘rinishlar   kasb   etayotgan   ushbu   illatga   qarshi   kurash   butun   dunyo
uchun   dolzarb   muammo   bo‘lib   qolmoqda.   Ma’lumotlarga   ko‘ra,   bugun   dunyo
bo‘yicha   500   ga   yaqin   terrorchilik   tashkilotlari   faoliyat   ko‘rsatmoqda.   Bir   yil
mobaynida   butun   yer   yuzida   sodir   etilgan   teraktlar   va   ularning   oqibatida   halok
bo‘lganlarning   soni   bir   necha   o‘n   mingni   tashkil   etishi   terrorizmning   tinchlik   va
xotirjamlikni   izdan   chiqarishga   qaratilgan   asosiy   tahdidlardan   biriga   aylanganini
ko‘rsatadi.
Ayni   paytda   zamonaviy   terrorizmning,   bir   tomondan,   tobora   shafqatsiz,
g‘ayriinsoniy mohiyat, ikkinchi tomondan, aqlga sig‘dirish qiyin bo‘lgan jo‘g‘rofiy
ko‘lam  kasb  etib borayotganini  alohida ta’kidlash  lozim. Hozirgi  vaqtda har  kuni
dunyoning   u   yoki   bu   burchagida   kimlarnidir   qo‘rquvga   solish   orqali   muayyan
maqsadlarga   erishishni   ko‘zlagan   qo‘poruvchilik   harakatldari   amalga
oshirilmoqda. Afsuski, ularning soni muntazam oshib bormoqda.
Markaziy   Osiyo   mintaqasida   diniy   mutaassib   oqimlar   faoliyati   XX   asrning
80-yillari boshlarida xorijiy ekstremistik markazlar sa’y-harakalari bilan shakllana
boshladi.   Mintaqada   xorijdan   kelayotgan   moliyaviy   yordam   hisobidan   jangari
sifatida   foydalaniladigan   shaxslarni   tanlash   va   tayyorlash   bilan   shug‘ullanadigan
guruhlar   paydo   bo‘ldi.   Markaziy   Osiyo   respublikalari   mustaqillikka   erishgan   90-
yillarning boshlarida esa, bu guruhlar faollashib ketdi. Mintaqada “Hizbut-tahrir”,
“Turkiston islom harakati”, “Akromiylar”, “Nurchilar” kabi guruhlarning faoliyati
kuzatildi.
Islom   asoslarini   buzib   talqin   qilish,   ilmsiz,   tashqi   ta’sirga   beriluvchan
aholini   o‘z   talqinidagi   diniy   g‘oyalar   bilan   zaharlash,   o‘zlariga   qo‘shilmagan
kishilarga, davlatlarga va tuzumlarga nisbatan zo‘ravonlik, buzg‘unchilik, qotillik
bilan   munosabatda   bo‘lishi   halol   deb   hisoblash   kabi   xususiyatlar   yuqorida   zikr
etilgan   tashkilotlarning   barchasiga   xosdir.   Afsuski,   so‘nggi   yillarda   mazkur
guruhlar faoliyati natijasida dunyo bo‘ylab har yili 30 mingdan ortiq tinch fuqaro
halok bo‘lmoqda. O‘nlab million aholi  o‘z  uylarini  tashlab  ketib, dunyoning turli
mamlakatilarida   sarson-u   sargardon   bo‘lishga   majbur   qolmoqda.   BMT
40 ma’lumotlariga   ko‘ra,   bir   milliondan   ortiq   yosh   bolalar   ochlikdan   o‘lish   xavfi
ostidadir.   Ularning   aksarichti   terrorchilik   avj   olgan,   buzg‘unchi   guruhlar
tomonidan egallab turilgan hududlarga to‘g‘ri keladi. Bugungi kunda Iroq, Suriya,
Nigeriya,   Afg‘oniston,   Yaman,   Liviya   hanuz   dunyoning   eng   xatarli   nuqtalari
hisoblanadi.   Tahlilchilarning   fikricha,   hech   qaysi   davlat   o‘zining   terrorchilar
xurujidan   holi   ekaniga   100   foiz   kafolat   bera   olmaydi.   Jumladan,   2015   yilda
dunyoning 96 mamlakati, u yoki bu darajada terrorchilikdan aziyat chekkan.
Mana   shunday   sharoitda   ekstremizm   va   terrorizm   xavfini   to‘g‘ri   anglab
yetish,   ularga   qarshi   amaliy   choralar   ko‘rish-davr   talabidir.   Shunday   ekan,
Prezidentimiz Shavkat Mirziyoyev ta’biri bilan aytganda, “yanada ogoh va sergak
bo‘lish,   eng   asosiy   boyligimiz   bo‘lgan   va   biz   haqli   ravishda   faxrlanadigan   ko‘p
millatli   xalqimizning   birdamligi   va   jipsligini   ko‘z   qorachig‘idek   asrash   hamda
yanada mustahkamlash O‘zbekistonni o‘z Vatani, deb biladigan har bir insonning
muqaddas burchidir”. 
2.2.  Markaziy Osiyoda integratsion  jarayonlarning mustaxkamlanishida
O`zbekisto n peshqadamligi
Markaziy   Osiyo   davlatlari   o’rtasidagi   bugungi   integratsion
jarayonlar   umumbashariy   iqtisodiy   va   madaniy   kommunikatsiyalar
tizimidan   nisbatan   o’zoqda   bo’lganligi   bois   tashqi   dunyo   uchun   qiziqarli
ko’r inadi.   Chunki   bu   darajadagi   i nt egr at si ya   Osi yo   subm intaqasi   uchun
xos   emas.   Osiyoda   integratsion   guruxlar,   odatda,   o’zoq   muddatli   evolyutsiya
natijasida vujudga kelgan.
Ma’lumki,   1991   yil   sobiq   SSSR   inqirozidan   keyin   Markaziy   Osiyo
mi nt aqasida   5   t a   must aqil   davl at   yo’ zaga   keldi.   O’ sha   vaqtl ar   ul ar n i n g   xa r
bi r i n i n g   ol di d a   i kki t a   dol za r b   m as al a   —   m u st aq i l   davl at   quri l i shi ni
m ust axkam l ash   va   davl at l ar ar o   m unosabat l ar   tizimini   shakllantirib   turardi.
Mana   27   yildirki   sobik   ittifoqdosh   davlatlar   mustaqil   davlatchilikning   bir   —
biriga   o’xshash   bo’lmagan   ko’rinishlarda   rivojlanishmoqda.   Tarixan   xalqlar
41 xayotida   a n ’ a n a c h i l i k   u r f   — o d a t l a r i   u s t u v o r   b o ’ l g a n   M a r k a z i y   O s i y o
m i n t a q a s i d a   —   m a v j u d   b e s h t a   m i l l i y   d a v l a t   t u r m u s h i   b i r   —   birinikidan
farkli xamda o’ziga xos. Ular o’rtasida davlat darajasida bartaraf etilishi lozim
bo’lgan   karama   —   karshiliklar   xam   yuq   emas.   Chunki   milliy   davlatchilik
davlatlararo   munosabatlarning   ijtimoiy   tomoniga   emas,   yuridik   tomonlariga
kuproq e’tibor beradi.
Bugungi   kunga   kelib   Markaziy   Osiyo   mintaqasi   davlatlarining
xa m k or l i g i   n at i j al ar i ni   qu yi da gi ch a   de b  a yt i s hi m i z   m u m ki n:   Turkmaniston
xar qanday shakldagi integratsion proektlarni rad qilib kelmoqda, O’zbekiston
esa   Rossiya   ishtirokidagi   proektlarda   ishtirok   e t i s h n i   x o x l a m a y a p t i ,
T o j i k i s t o n n i n g   i s h t i r o k i   f a k a t   n o m i n a l   darajada   deb   qaralmoqda,   chunki
umumiy  proektlarni   moliyalashtirishga   etarlicha   mablag`ga   ega   emas,   xarbiy
va   siyosiy   tomondan   esa   Rossiyaga   qaram   davlat   sifatida   qaraladi.   Agar
Qirgizistonni   Halqaro   savdo   tashkilotiga   a’zoligini   e’tiborga  olmaganda,   faqat
ikkita   davlat   —   Qozogiston   va   Qirgizistonlarning   qarashlari   deyarli   bir   xil
desa  bo’ladi.
Markaziy   Osiyodagi   davlatlar   orasidagi   muammolar   qatorida   nafaqat
iqtisodiy   (iqtisodiy   muammolar   2.2.   —   bo’limda   ko’rib   chikildi)   va   siyosiy,
balki   mintaqa  xavfsizligini   ta’minlash  muammolari,   shuningdek taxdid solib
kelayotgan   diniy   fundamentalizm,   xalqaro   terrorizm,   qushni   davlatlardagi
notinchliklar   va   boshqalar   mavjuddir.   Ushbu   muammolarni   xal   qilish   dolzarb
vazifaga aylanib qoldi.
Tug`r i,   usha   1999   va   2000   yi llardagi   Bot kent   voqealari ,
Afgonistondagi   bugungi   utish   davri   voqealari   yoki   Tojikistondagi   i c h k i
s i y o s i y   n o x u s h l i k l a r n i n g   s a k l l a n i b   t u r i s h i ,   s h u n i n g d e k ,   mintaqadagi
islom   ekstremizmi,   narkotik   moddalarning   noqonuniy   a y l a n i s h i ,   t e r r o r i s t i k
x a r a k a t l a r   t a s h k a r i d a n   k o ’ r i n i s h i   v a   eshitilishi   bilan   go’yoki   mintaqaviy
xarakterdagi   jarayonlar   sifatida   k o ’ r i n a d i .   A s l i d a   b u l a r n i n g   b a r c h a s i
k o ’ l a m i   j i x a t i d a n   mintaqaviylikdan   umumbashariylikka   daxldor
42 muammolarga   aylanib   bulganligi   bugungi   kunda   barcha   tomonidan   tan
olinmoqda.
Hozirgi  vaqtda Markaziy Osiyodagi  davlatlar  utish  davri  bilan   yuzm a-
yuz   tur ishi bdi.   Mi nt aqa   davlatl ar i   oli b   borayotgan   i chki   va   tashqi   siyosat
xar   bir   mamlakatning,   shu   bilan   birga,   mintaqaning   xavfsizligini   ta’minlash
asosida   olib   borilmog`i   zarurdir.   Zero,   mintaqa  davlatlari  o’rtasidagi   siyosiy
va   iqtisodiy   munosabatlarni,   millatlararo   totuvlikni   ko’zlab   qilinadigan
ijobiy   ishlar   xamda   chora—tadbirlar tizimi xar soxada davlatlararo aloqalarni
yanada  barkarorlashtirishdagi shart-sharoitlarni belgilab beradi.
Mintaqada   xosil   bo’lgan   voqelikka   asoslangan   xolda,   ekspertlar
tomonidan   mintaqa   davlatlari   xamkorligining   istiqbollari   to’g’risida   bir
qancha fikrlar va qarashlar bildirilmoqda.
Bir gurux tadqiqotchilarning fikriga kura, mintaqada savdo —  i q t i s o d i y
m u n o s a b a t l a r n i n g   r i v oj l a n i s h i   o b’ e k t i v   i q t i s o d i y   qonundir.   Buning
natijasida   davlatlarning   integratsion   jarayonlarda   ishtiroki   muqarrar   xodisa
bo’lib  qoladi.
Markaziy   Osiyo   va   Kavkazni   o’rganish   laboratoriyasi   direktori
L .Fr i d m a nn i n g   t a’ k i d l a sh i c ha ,   m i nt aq ad a   m a vj ud   bo’ l g an   t a bi i y   vatexnogen resurslardan 	o’zaro 	unumli foydalanish zarurati Markaziy 	Osiyodagi	
barcha   davlatlarni   xamkorlik   qilishga   majbur   etadi.   Bunday  	x a m k o r l i k	
i q t i s o d i y   i n t e g r a t s i y a   j a r a y o n i g a   o l i b   k e l a d i .   U n i n g  	fikricha   mintaqa	
davlatlarining   integartsiyasini  	iqtisodning  	ayrim  	soxal arini   bi rl ashti ri shdan	
boshl ash l ozi m (ma sal an, energeti ka 	soxasidan).	
O ’ z   n a v b at d a ,   T ur k m a n i s t o n l i k   m u t a x a s s i s  	Sh . Qo d i ro v n i n g  	fikriga	
kura,   "xozirgi   Markaziy   Osiyo   davlatlari  	o’rtasida  	madaniy,  	g e o g r a f i k   v a	
s i y o s i y   j i x a t d a n   T u r k i s t o n   f e d e r a t s i y a s i n i   t o ’ z i s h  	tarixiy   zaruriyatdir.	
Uning fikricha bunga ikkita asos bor:	
1)	mintaqa   xalqlari  	(urug’lar)   an’anaviy   ko’rinishda   o’zaro	
konfederati v  munosabat lar  t izim iga  ega 	bo’l gan  	va bu xususi yat  bugun 	xam	
saklanib turibdi;
43 2)	Turkiston   federat siyasini ng   to’zili shiga   qarshi  	bo’l ib  	kelgan	
Moskvaning ta’siri bugun yuq».	
Bizningcha,   "Turkiston   —   umumiy   uyimiz"   shiori   ostida   mintaqa	
xalqlarining   an’anaviy   madaniy   aloqalari   asosida   birlashishi   ancha   q	iyindir.	
Chunki   Markaziy   Osiyodagi   barcha   davlatlar   bugun   milliy  	r i v o j l a n i s h n i n g	
o ’ z   m o d e l l a r i g a   e g a .  	O ’ z b e k i s t o n d a  	m i l l i y  	m u s h t a r a k l i k   v a   d a v l a t n i n g	
e v ol y u t s i o n   ri v o j l an i s h i n i   b e l g i l a b  	beruvchi   milliy   —   istiqlol   mafkurasi	
shakllanib,   yanada   takomillashib  	bormoqda;  	Qozogistonda  	"davlat   —   bu	
Qozogiston,  	millat   esa   unda  	yashayotgan   barcha   fuqarolardir"   degan   milliy	
davlat   goyasini   amaliyotga   tadbiq   etishning   mexanizmlari   ishlab
chiqilmoqda	2.   Turkmanistonda  	m i l l i y   d a v l a t c h i l i k   g o y a s i	
T u r k m a n b o s h i n i n g   b u t u n   d u n y o  	turkmanlarini   birlashtirish   dasturida	3,	
Tojikistonda   "Vaxdat"da,  	Qirgizistonda  	esa   liberal   isloxatlar   dasturida	
ifodasini   topgan.  	Bunday   sharoitda   Turkiston   xalqlarining   turmushiga   siyosiy	
tus   berish,  	q a n d a y d i r   s i y o s i y   u y u s h m a   —   T u r k i s t o n   f e d e r a t s i s i d a n   y o k i	
konfederatsiyasidan baxs etish paradoksdir.	
Shuningdek,  bir  qator  tadqiqotchilar Markaziy  Osiyo  davlatlari  orasida	
xech   qanday   integratsion   to’zilma  	bo’lmaydi  	degan   fikrlarni   bildirishmoqda.	
Asosiy   sabab   sifatida   tashki   negativ   ta’sir   va  	o’zaro  	« q i y i n   e c h i l a d i g a n »	
m u a m m o l a r n i n g   m a v j u d l i g i n i  	k o ’ r s a t i s h a d i .Angliyalik   tadqiqotchi   Sh.Akinerning   fikriga   ko’ra,   davlatlararo
munosabatlarga   salbiy   ta’sir   ko’rsatib   turgan   omillardan   biri   —   bu   mintaqa
davlatlari   bir-birini   raqib   deb   bilishlari   va   ustunlik   qilishga   xarakat
qilishlaridir 1
.
A y r i m   e k s p e r t l a r   e s a ,   M a r k a z i y   O s i y o   d a v l a t l a r i   k e l a j a k a   bir-
birlaridan   o’zoqlashib   ketadilar   va   xech   qanday   integratsion   struktura
tug`risida gap bo’lishi mumkin emas degan fikrlarni  bildirishmoqda 2
.
B u n d a y   f i k r l a r g a   q o ` s h i l i s h   q i y i n .   M i s o l   t a r i q a s i d a   Evropadagi
integratsion   jarayonni   olib   qarashimiz   mumkin.   Bir   qator   to’siqlarning
bo’lishiga   qaramasdan,   G’arbiy   Evropada   to’zilayotgan   integratsion   gurux
44 ko’pchilik   yirik   proektlarning   amalga   oshirishda   o’zining   samaradorl igini
namoyon   etdi.   Buni   ko`rgan   uchinchi   dunyo   davlatlari   o’zlarida   mavjud
bulgan   iqtisodiy   va   siyosiy   muammolarni   xal   etishning   eng   optimal   varianti
sifatida   davlatlararo   integratsiya   j ar ay on i n i   b i l ga nl ar .   U l ar ni ng   ( uc hi nc hi
du ny o   d av l a t l ar i ni ng )   integratsion   proektlarida   ishtirok   etuchi   davlatlar
asosan   siyosiy   i r o d a s i g a   t a y a n g a n l i g i   u c h u n ,   j u d a   t e z   f ur s a t d a
i n t e gr a t s i o n   st r ukt ur al ar ni ng   i nst i t ut si onal l ashuvi   dekl ar at i v   xol at ga   kel i b
k o l d i .   I n s t i t u t s i o n a l   a s p e k t   m u x i m   b o ’ l i s h i g a   q a r a m a s d a n ,
geoiqtisodiy   va   geosiyosiy   determinantlarga   asoslanmaslik   bunday
birlashmalar faoliyatining samarasizligiga olib keladi.
Shuni   tan   olish   kerakki,   Markaziy   Osiyoda   kechayotgan   jarayonlar
davl at larning   faqat   siyosiy   ir odasiga   t ayanganl igi   ko’ zga   tashlani b   qoldi,
bu   esa   integratsion   jarayonlar   oxiriga   etishi   uchun   etarli   emas.   K
Yakobovning   yozishicha,   «...xozirgi   paytda   ushbu   mintaqa   davlatlari   t a s h q i
n e g a t i v   t a ’ s i r   o s t i d a   b o’ l i s h   x o l a t l ar i   j u d a   k o ` p d i r .   K o ` p   xollarda
integratsiya   jarayoniga   katta   temp   berib,   ushbu   jarayon   bilan   bevosita   bogliq
bo’lgan   suverenitetning   bir   qismini   yuqotgilari   xam   k e l m a y a p t i .
S h u n i n g d e k   b i r   q a n c h a   e c h i l m a g a n   t e r r i t o r i a l   muam molar ni ng
mavj udli gi ,   siyosiy   beqar orl ik   va   integratsion   jarayonlarda   ishtirok   etuvchi
davlatlarga   ishonchsizlik   bildirish   xam   q o` s h i m c h a   t u s h k u n l i k l a r n i
y a r a t a y a p t i » 3
.   U m u m a n   o l i b   Q a r a g a n d a ,   M a r k a z i y   O s i y o   m i n t a q a s i d a
i n t e gr a t s i y a n i   c h e g a r a l a b   t u r g a n   a s o s i y   sabalar,   xuddi   boshqa
mintaqalardagi   kabi,   takrorlanmoqda   va   quyidagilar   bo’lib   qolmoqda   —
iqtisodiy   sistemalarning   beqarorligi,   siyosiy   beqarorlik   va   davlatlararo
munosabatlarning etnik va  territorial konfliktlar asosida keskinlashuvidir.
Evropa   davlatlari   uchun   Markaziy   Osiyo   mintaqasida   kuchli
davlatlarning   paydo   bo’lishi   va   yu q ori   darajadagi   mintaqaviy   xamkorlikning
yo’lga qo’yilishi  Evropa  davlatlarining xavfsizligini  t a’ m i n l a s h   y u z a s i d a n   j u d a
m u x i m di r .   B u n g a   b i r   k a n c h a   s a b a b l a r n i   ko’rsatishimiz   mumkin.   Iqtisodiy
tomondan   Markaziy   Osiyoda   yagona   bozorining   xosil   bo’lishi   va   iqtisodiy
45 barqarolikning   vujudga   kelishi   Evropalik   investorlar   uchun   juda   muximdir.
Xavfsizlik   masalasi   jixatidan,   Markaziy   Osiyo   davlatlari   Evropa   mintaqasiga
Af g on i s t o nd an   o qi b   k el uv ch i   nar ko t i k   m od da l ar   va   x al qar o   terroristlarga
qarshi o’zga xos «bufer zonasi» bo’lishi o’zgacha axamiyat  kasb etadi. Ularning
fikricha, Markaziy Osiyo mintaqasi  davlatlari   narkotik moddalarning noqonuniy
aylanishi   va   xalqaro   terrorizmga   qarshi   kurashda   xamkorlik   qilishsalar   yuksak
natijalarga erishishlari  shubxasizdir.
Hozirgi   vaqtda,   jaxonda   kechayotgan   integratsion   jarayonlar   taxlili
natijasida   to’zilayotgan   regional   gruppalarning   quyidagi   ikki   turini   ajratib
ko’rsatishimiz mumkin:
-   birinchidan ,   bu   jarayonlar   ma’lum   davlatlar   orasidagi   savdo- iqtisodiy
munosabatlarning rivojlanishi natijasida (bunda bu  monosabatlarning dinamikasi
kolgan boshka davlatlarga nisbtan ancha  yukori bo’ladi). Bu tendendiya siyosiy
kommunikatsiya   kanallarini   kengaytirishga   majbur   qiladi   va   siyosiy
integratsiyaga olib kelishi  mumkin.
- ikkinchidan , regional birlashmalar siyosiy xarakatlar  natijasida vujudga keladi
( bunda geografik va tarixiy omillar xar  doim xam inobatga olinavermaydi).
Bizning   fikrimizcha,   bu   ikki   tendentsiyalar   bir-biri   bilan   o’zviy
bogliqdirlar.   Integratsion   jarayonlarda   birinchi   yoki   ikkinchi   belgini   ustivor
yunalish   sifatida   qarashimiz   mumkin.   Lekin   shu   narsani   ta’kidlash   lozimki,
qaysi yunalishni  tanlashdan kat’iy nazar   — iqtisodiy yoki siyosiy— integratsion
jarayonni samarali nixoyasiga  etkazish mumkin.
Klassik   nazariya   tarafdorlari   fikriga   ko`ra,   Markaziy   Osiyoda
kechayotgan integratsion jarayonlar asosida, eng avvalo, iqtisodiy omil  yotishi
kerak.   Umumiy   chegaralar,   o’zaro   ishlatiladigan   suv   resurslari,   energosistema,
kommunikatsiya va umumiy ichki bozorning mavjudligi   integratsiya   jarayoniga
boshqa   alternativ   yo’l   yuqligidan   dalolat   beradi.   Shuningdek,   yuqorida   qayd
qilganimizdek,   mintaqaning   x a v f s i z l i g i n i   t a ’ m i n l a s h ,   x a t t o k i   a y r i m
o l i n g a n   b i r   d a v l a t   miqyosida,   yolgiz   xolda   xech   kimning   qo’lidan   kelmaydi.
46 Shu   sababli,   yaqin   kelajakda,   Marakziy   Osiyo   davlatlari   o’zaro   manfaatdor
bo’lgan  davlatlararo xamkorlik sistemasini to’zishga xarakat qiladilar.
O ’ z   n a v b a t i d a ,   d u n y o d a   s o d i r   b o ’ l a y o t g a n   i n t e g r a t s i o n
jarayonlarning   taxlili   natijasida,   nemis   olimi   E.Kox   Markaziy   Osiyoda
davlatlararo integratsiya amalga oshishi uchun quyidagi shartlar   bajarilishi kerak
deb xisoblaydi:
• birinchidan,   protektsionistik   siyosatdan   voz   kechish   natijasida   zarar
qurgan   davlatlar   uchun   tegishli   mikdorda   kompensatsiya   tulash
mexanizmlarini ishlab chiqish;
• ikkinchidan,   ichki   ijtimoiy   va   iqtisodiy   siyosatni   unifikatsiyalash,
shuningdek ichki siyosiy barkarorlikni  ta’minlash;
• uchinchidan, mazmunan deklarativ  moxiyatga yaga  bo’lgan  va  bajarib
bulmaydigan maqsad va vazifalardan voz kechmoq zarur.
K o ’ r i b   t u r g a n i m i z d e k ,   b a r c h a   t a d q i q o t c h i l a r   m i n t a q a d a
davlatlararo integratsiyani amalga oshirish zarur degan xulosaga kelib, bu borada
o’zlarining   fikr-muloxazalarini   berganlar.   Lekin,   shuni   xam   aytib   utish   joizki,
mavjud   bo’lgan   barcha   muammolarni   osongina   xal   qilish   yo’li   —   bu
mintaqaviy   integratsiya   jarayoni   desak   xato   q i l g a n   b o ’ l a m i z .   C h u n k i ,
d a v l a t l a r a r o   i n t e g r a t s i y a   f a q a t g i n a   muammolarni   optimal   echimini
topishga va ularni bartaraf etishga  muxit yaratib beradi.
Shu   o’rinda,   integratsiyadan   olinadigan   yutuqlar   bilan   bir   qatorda,
uning   natijasida   ko’rilishi   mumkin   bo’lgan   ba’zi   salbiy   oqibatlar tug`risida o’z
fikr-muloxazalarimizni bildirib utishimiz zarur. Masalan, davlatlararo integratsiya
natijasida,   ishtirokchi   —   davlatlar   o’zlarini   va   fuqarolarini   ko’pgina
muammolardan   ximoya   q ilish   imkoniyatlarini   chegaralab   q o’yadi.   Xususan,
chegaralarning   ochiqligi xoxlagan davlat xududiga turli guruxlarning (terroristik,
ekstrimistik   guruxlar   va   shunga   o’xshashlarning)   kirib   kelishiga   keng
i m ko ni ya t l ar n i   y ar a t i b   b er ad i .   Bu   e sa ,   x oz i r g i   v aq t d a   x al qa r o   maydondagi
beqaror   vaziyatni   inobatga   oladigan   bo’lsak,   davlatlar   tomonidan
integratsion jarayonlarga biroz sovuqlik bilan qarashlariga  sabab bo’lmoqda.
47 Shunday qilib, yuqorida bayon etilganlardan ko’rinib turibdiki,  M a r k a z i y
O s i y o   m i n t a q a s i   d a v l a t l a r i   o ’ r t a s i d a g i   h a m k o r l i k   istikbollari   to’g`risida
jamoatchilik   fikrida   turli   hil   qarashlar   mavjud.   Bizning   o’ylashimizcha,
mintaqa davlatlari yaqin kelajakda  mavjud bo’lgan to’siq va muammolarni hal
qilib, o’zaro manfaatdor  bo’lgan kup tomonlama hamkorlikni yo’lga qo’yishadi.
X o l b u k i ,   m i n t a q a m i z d a   x a v f s i z l i k   v a   b a r q a r o r l i k n i   ta’minlash,
davlatlarning   iqtisodiy   rivojlanishiga   qulay   sharoit   y a r a t i s h ,   T o j i k i s t o n   v a
A f g ’ o n i s t o n   h u d u d l a r i d a   q u r o l l i   to’qnashuvlarga   chek   qo’yish,
giyohvandlikka barham  berish,  giyohvand   moddalarning  nokonuniy  aylanishiga
yo’l qo’ymaslik, Orol dengizi  muammosi va uning atrofidagi ekologik tanglik
kabi   mintaqa   mamlakatlari   oldida   turgan   dolzarb   va   murakkab   muammolar
faqat   birgalikda,   jipslikda   hal   etilishi   mumkin.   Davlatlararo   integratsiya   zaruriy
ob’ektiv jarayon ekanligini vaqtning o’zi isbotlab beradi.
2016   yilning   oxirlaridan   Markaziy   Osiyo   davlatlari   hamkorligi
jarayonlarida   yangi   davr   boshlandi.   O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidenti
Shavkat   Mirziyoyev   Prezidentlik   faoliyatining   ilk   davrlaridan   boshlab   “Yaqin
qo‘shnichilik”   tizimini   takomillashtirish   va   integratsion   jarayonlarni   yuqori
bosqichga   ko‘tarish   bo‘yicha   amaliy   faoliyatni   olib   bordi.   2017-2021   yillarda
O‘zbekistonni   rivojlantirishning   beshta   ustuvor   yo‘nalishi   bo‘yicha   Harakatlar
strategiyasining   beshinchi   yo‘nalishi   aynan   mana   shu   sohani   rivojlantirishga
qaratilgan 13
.
Malumki,   dunyodagi   har   qanday   suveren   davlat   jahon   ham-jamiyatiga
o‘zining   tashqi   siyosiy   qarashlari,   umumsayyoraviy   muammolarga   munosabatlari
hamda   azaliy   munozara   va   muzokaralar   obyekti   bo‘lgan   urush   va   tinchlik
masalalariga   yondashuvlari   bilan   kirib   boradi.   Bu   borada   O‘zbekiston   o‘z
mustaqiligining   dastlabgi   kunlaridanoq   aniq   siyosiy   pozitsisini   va   tashqi   siyosat
borasidagi   konsepsiyasini   bayon   etdi.   Jumladan,   1992   yil   8-dekabrda   qabul
qilingan   O‘zbekiston   Respulikasi   Konstitutsiyasi   O‘zbeitonning   tashqi   siyosatini
qonuniy   asosda   kafolatlab   berdi.   Uning   17-moddasida   O‘zbekiton   Respublikasi
13
 O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining 2017 yil 7 fevraldagi “O‘zbekiston Respublikasini yanada rivojlantirish 
bo‘yicha Harakatlar strategiyasi to‘g‘risida”gi 4947-son Farmoni.
48 xalqaro   munosabatlarning   to‘la   huquqli   subyekti   sifatida   davlatlarning   suveren
tingligi,   kuch   ishlatmaslik   yoki   kuch   bilan   tahdid   qilmaslik   chegaralarning
dahlsizligi, nizolarni tinch yo‘l bilan hal etish, boshqa davlatlarning ichki ishlariga
aralashmaslik qoidalariga va halqaro huquqning umume’tirof  etilgan boshqa qoida
va   normalariga   asoslanishi   belgilab   qo‘yildi.   Davlatning,   halqning   oliy
manfaatlarini,   farovonligi   va   havfsizligini   ta’minlash   maqsadida   turli   ittifoqlar
tuzishi,   hamdo‘stliklarga   va   boshqa   davlatlararo   tuzilmalarga   kirishi,   zarur
bo‘lganda ulardan ajiralib chiqishi mumkinligi Asosiy qonunda belgilab berildi. 
Mustaqilik   davrida   O‘zbekiston   chindan   ham   johon   hamjamiyatining   eng
siyosiy   faol,   halqaro   munosabatlarda   o‘zini   asosli,   qat’iyat   va   o‘zgarmas
pozitsiyasiga ega bo‘lgan davlat sifatida namoyon qildi. Bu O‘zbekistoning jahon
hamjamiyatidagi siyosiy mavqei va imijini belgilab beradigan muhim omil sifatida
o‘z kuch-qudratini ko‘rsatdi. 
Vaqt   o‘tgan   sari   umumdunyoviy   siyosiy   jarayonlar   tobora   faollashmoqda,
yangidan-yangi   muammolar   davlatlararo,   mintaqalararo   va   umumsayyoraviy
miqiyosda butunlay yangicha yondashuvlarni, siyosiy qarashlarni taqoza etmoqda.
O‘zbekiston   ana   shu   jarayonlarda,   halqaro   munosabatlar   va   tashqi   siyosatda
o‘zining   zamanoviy   qarashlari   va   muammolar   yechimini   topishdagi     o‘ziga   xos
yondashuvlari bilan o‘zining keng imkoniyatlarini namoyon etmoqda. Bu haqdagi
haqqoniy fikrlarni Prezidentimiz Shavkat Mirziyoyevning O‘zbekiston Respulikasi
Konstitutsiyasining   24   yiligi   munosabati   bilan   o‘tkazilgan   tantanali   yig‘ilishdagi
ma’ruzasida   yaqkol   ko‘rish   mumkin.   Ushbu   ma’ruzada   Prezident     O‘zbekiton
Respublikasi tashqi siyosatining hozirgi zamon talablari va zamonaviy sivilizatsiya
ehtiyojlari   nuqtai  nazaridan  aniq  belgilab  berdi. Shuni   alohida ta’kidlash  kerakki,
O‘zbekiston   davlatining   ichki   va   tashqi   siyosatida   mustahkam   izchillikning
mavjudligi,   Birinchi   Prezidentimiz   Islom   Karimov   boshlab   bergan   mustaqil
taraqqiyot   yo‘li,   ichki   va   tashqi   siyosat   davom   etayotgani   davlatimiz   qudratining
va siyosiy barqarorligining yorqin misolidir. Islom Karimov tamal toshini qo‘ygan
va   jahon   mexvarida   butun   salohiyatiyu   salobati   va   qudratini   ko‘rsatayotgan
O‘zbekiston   davlatining  tashqi   siyosati   zamanoviy  talablar,   bugungi   ehtiyojlar   va
49 dunyoviy   qarashlarning   eng   ilg‘or   namunalari   bilan   boyitib   borilmoqda.   Demak,
O‘zbekiston   bugungi   kunda   o‘z   Prezidenti   Sh.M.   Mirziyoyevning   rahbarligida
o‘tgan 25 yilda to‘plangan tarixiy tajribalarga tayangan holda, uni yanada boyitish,
takomillashtirish, rivojlantirish yo‘lidan bormoqda 14
.
 O‘zbekistonning zamonaviy tashqi siyosati faol, tashabbuskor va pragmatik
tashqi   siyosiy   kurash   olib   borishni   hamda   yuzaga   kelayotgan   xavf-xatarlarga   o‘z
vaqtida adekvat javob choralari ko‘rib, ularni oqilona yechishni talab etadigan XXI
asrning   o‘ta   shidat   bilan   o‘zgarib   borayotgan   xalqaro-siyosiy   voqeliklarini
inobatga olgan holda qo‘rilmoqda. 
Mamlakatimizning   halqaro   munosabatlarini   to‘laqonli   subyekti   sifatidagi
o‘rni   va   rolini   yanada   kuchaytirish   hamda   ilmiy   va   mintaqaviy   xavfsizlikni
ta’minlash,  yurtimiz iqtisodiyotining  barqaror  va  tez  sur’atlar   bilan  o‘sishi,  uning
ochiq,   demokratik   davlat   qurish   yo‘lida   jadal   siyosat   olib   borishi   va   rivojlangan
davlatlar safidan munosib o‘rin egallashi  bugungi kunda tashqi siyosat soxasidagi
asosiy maqsaddir. 
O‘zbekiston   o‘z   tashqi   siyosatida   qo‘yidagi   prinsiplarga   sodiq   bo‘lib
qolmoqda: 
-o‘zining   milliy   manfaatlariga   asoslangan   ochiq,   pragmatik   va   puxta
o‘ylangan tashqi siyosat olib borish;
-teng  huquqlililik  va  o‘zaro  manfaatdorlik,  sverenitetni,  hududiy  yaxlitlikni
hurmat   qilish,   chegaralarning   daxlsizligi     va   davlatlarning   ichki   ishlariga
aralashmaslik,   munozarali   masalarini   tinch   yo‘llar   bilan   hal   etish,   kuch
ishlatmaslik yoki kuch bilan tahdid qilmaslik; 
-tashqi   siyosiy   faoliyat   konsepsiyasiga   muvofiq,   o‘zbekiston   Respublikasi
davlatning,   xalqning   oliy   manfaatlariga,   uning   farovonligi   va   xavfsizligiga,
mamlakatni   modernizatsiya   qilishning   ustuvor   yo‘nalishlariga,   amaldagi   milliy
qonunchilik   hamda   qabul   qilingan   xalqaro   majburiyatlarga   amal   qilgan   holda
ittifoqlar   tuzish,   hamdo‘stliklarga   va   boshqa   davlatlararo   tuzilmalarga   kirish,
shuningdek ulardan chiqish huquqini o‘zida saqlab qoladi;
14
 Qarang: Mirziyoyev Sh.M. Buyuk kelajagimizni mard va olijanob xalqimiz bilan birga quramiz. T. “O‘zbekiston”,
2017. –B.270.
50 -O‘zbekiston   tinchliksevar   siyosat   yuritadi   va   harbiy-siyosiy   bloklarda
ishtirok etmaydi, har qanday dalatlararo tuzulmalar harbiy-siyosiy blokka aylangan
taqdirda ulardan chiqish huquqini o‘zida saqlab qoladi. 
Aslini   olganda,   tarixiy   tajriba   shundan   dalolat   beradiki,   davlatning   siyosiy
qarashlari   va   jahon   hamjamiyatidagi   xalqaro   munosabatlarda   uzviylikning
mavjudligi   uning   jahon   hamjamiyatidagi     movqeini   belgilash   bilan   birga,   ichki
siyosatda barqaror taraqqiyotning muhim omili bo‘lib xizmat qiladi. O‘zbekitonda
ichki va tashqi siyosatning ana shunday sog‘lom, qat’iyatli va ishochli rivojlanishi
bevosita   uning   ham   dunyoviy,   ham   ichki   movqeini   belgilamoqda.   Hozirgacha
movjud   siyosiy   qarashlar   XXI   asrda   inson   va   insoniyat   taqdiri   bilan   bog‘liq
bo‘lgan yo‘nalishlar tizimini qamrab olmoqda. Prezident Sh. Mirziyoyev bugungi
kunda   va   olis   istiqbolda   O‘zbekiston   tashqi   siyosatining   asosiy   vazifalarini   aniq
belgilab berdi. 
Jumladan:
-O‘zbekiston Respublikasi qo‘shni davlatlar hududlari qurolligi mojarolar va
keskinlik   o‘choqlariga   aylanishining   oldini   olish   yuzasidan   siyosiy,   iqtisodiy   va
boshqa   chora-tadbirlarni   ko‘radi,   shuningdek,   o‘z   hududida   xorijiy   davlatlarning
harbiy bazalari va obyektlari joylashtirilishiga yo‘l qo‘ymadi;
-siyosiy,  savdo  - iqtisodiy,  madaniy-gumonitar, ilmiy-texnikaviy va boshqa
sohalarda xalqaro hamkorlikni izchillik bilan rivojlantirish;
-mamlakatimizda olib borilayotgan demokratik islohatlarni hamda jamiyatni
va   iqtisodiyotning   modernizatsiya   qilishning   jadal   jarayonlarini   samarali   amalga
oshirish uchun mumkin qadar qulay tashqi siyosiy shart-sharoitlarni shakllantirish; 
-Markaziy Osiyoda tinchlik va barqarorlikni saqlash hamda mustahkamlash,
mintaqani   xavfsizlik   va   barqaror   taraqqiyot   zinasiga   aylantirish,   Avg‘onistonda
tinchlik va barqarorlikka erishishga ko‘maklashish;
-jahonning   yetakchi   davlatlari   va   xalqaro   tashkilotlar   bilan   strategik
hamkorlik   qilishning   mutanosib,   ko‘pqirrali   tizimini   shakllantirish,   mintaqada
giyosiysiy   muvozanatni   saqlab   turish,   O‘zbekistoni   savdo,   iqtisodiy,   texnologik,
transport va boshqa aloqalarini keng diversifikatsiya qilish;
51 -mavjud yoki  yuzaga  kelayotgan muammolarni  o‘z vaqtida  hal  etish uchun
siyosiy   diplomatik   hamda   xalqaro   huquqiy   mexanizmlardan,   jumladan,   preventiv
diplomatiya chora –tadbirlaridan foydalanish;
-O‘zbekistonning siyosiy va savdo-iqtisodiy soxadagi ishonchli, mas’uliyatli
sherik sifatidagi xalqaro nufuzini mustahkamlash, mamlakatimizning tashqi dunyo
uchun investitsion, sayyohlik, madaniy-tarixiy jozibadorligini kuchaytirish;
-milliy   iqtisodiyotning   ustuvor   tarmoqlariga   to‘g‘ridan-to‘g‘ri   chet   el
investitsiyalari   va   ilg‘or   texnologiyalarini   jalb   etish   jarayonlarini   kuchaytirish
uchun   ikki   tomonlama   va   ko‘p   tomonlama   hamkorlik   mexanizmlaridan
foydalanish va ularni rivojlantiri;
-O‘zbekistonning   dunyoning   yirik   bozorlariga   kafolatli   chiqishini
ta’minlaydigan   ko‘p   muqobilli   transport-kommunikatsiya   yo‘laklarining   tizimini
shakllantirish rivojlantirish;
-xorijdagi   O‘zbekiston   Respublikasi   fuqarolari   va   yuridik   shaxslarining
huquq va manfaatlari har tomonlama himoya qilishini ta’minlash 15
.
Yuqoridagi   vazifalar,   aytish   mumkinki,   O‘zbekistonning   jahon   ham
jamiyatiga   tobora   chuqurroq   kirib   borishini   ta’minlaydi.   Shu   asosda   har
tomonlama   o‘zaro   manfaatli   hamkorlik   chuqurlashib   boradi.   Ayni   paytda   bu
vazifalarning   samarali   hal   etilishi   O‘zbekistonning   jahon   hamjamiyatidagi
movqeini, siyosiy va iqtisodiy salohiyatini namoyon qiladi.
Yana shuni alohida takidlash kerakki, keyingi 2-3 oyda O‘zbekistonni tashqi
siyosatida   muhim   voqealar   yuz   berdi.   Jumladan,   Qirg‘iziston   Respulikasi
Prezidenti   Almazbek   Atambayev   2016   yil   24   dekabr   kuni   amaliy   tashrif   bilan
Samarqandga   keldi.   Har   ikki   davlat   rahbari   azaliy   qardoshlik   tuyg‘ulari   asosida
shakllangan   yaqin   qo‘shnichilik   tuyg‘ularini   ifoda   etishdi.   Xalqlarimiz   tarixiy,
madaniy   va   diniy   qadriyatlari   mushtarak   ekanligi,   an’ana   va   urf   –odatlari
o‘xshashligi siyosiy, ijtimoiy va manaviy jihatdan har ikki davlat o‘rtasidagi o‘zaro
bir-birini   tushunish   va   ishonchga   asos   bo‘lishi   ta’kidlandi.   Har   ikki   davlat
15
 Qarang: Mirziyoyev Sh.M. Buyuk kelajagimizni mard va olijanob xalqimiz bilan birga quramiz. T. “O‘zbekiston”,
2017. –B.480.
52 o‘rtasidagi   iqtisodiy,   ijtimoiy,   savdo   va   madaniy   hamkorlikni   yanada
chuqurlashtirishga kelishib olindi. 
2016 yil 16 dekabr kuni O‘zbekiston Respulikasi Prezidenti Sh. Mirziyoyev
Buyuk   Britaniya   va   Shimoliy   Irlandiya   Birlashgan   Qurolligi   tashqi   ishlari   vaziri
o‘rinbosari   Alan   Dunkanni   qabul   qildi.   O‘zbekiston   Buyuk   Britaniyani   jahon
siyosati   va   iqtisodiyotida   muhim   o‘rin   tutadigan   davlat   bilan   siyosiy,   iqtisodiy,
investitsiyaviy,   madaniy-gumanitar   va   boshqa   sohalarda   o‘zaro   manfaatli
hakorlikni   izchil   davom   ettirish,   xalqaro   maydonda,   jumladan,   mintaqaviy
xavfsizlik   masalalaribo‘yicha   hamkorlikni   yanada   mustahkamlashga   kelishib
olindi.
2017   yil   19   yanvar   kuni   O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   Sh.
Mirziyoyev   banki   vitse-Prezidenti   Srel   Myullerni,   1   fevral   kuni   esa   Amerka-
O‘zbekiton savdo palatasi raisi Kerolin Lemmni qabul qildi. Shu yilning 15 fevral
kuni   Iqtisodiy   Xamkorlik   bo‘yicha   Rossiya   Xukumatlararo   komissiyasining
navbatdagi   majlisida   ishtirok   etish   uchun   mamlakatimizga   kelagan   Rossiya
Federatsiyasi hukumati raisining o‘rinbosari Dmitriy Kozakni qabul qildi. 2017 yil
6-7   mart   kunlari   O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   o‘zining   chet   davlatga
birinchi   davlat   tashrifini   amalag   oshirdi-Turkmaniston   Respublikasi   prezidenti
Gurbanguli   Berdimuhamedov   taklifiga   binoan   ushbu   mamlakatda   bo‘ldi.   Mazkur
tashrif   juda   samarali   bo‘ldi   hamda   O‘zbekiston-   Turkmaniston   o‘rtasidagi
hamkorlik   aloqalarini   yangi   bosqichga,   strategik   sheriklik   darajasiga   ko‘tardi.
Bularning barchasi  O‘zbekistonning  jahon hamjamiyati  bilan  mustahkam  aloqada
bo‘lib   kelayotganidan,   turli   mamlakatlar   bilan   har   tomonlama   manfaatli
hamkorlikni yanada ququrlashtirib borayotganidan dalolat beradi.
Prezident   Sh.Mirziyoyevning   davlatlararo   va   mintaqaviy   masalalarni   hal
etishda   yaqin   qo‘shni   mamlakatlar   bilan   hamkorlikni   yanada   chuqurlashtirish,
xalqaro va mintaqaviy tashkilotlar bilan munosabatlarni yangi bosqichka ko‘tarish
borasidagi   sa’y   –   xarakatlari   O‘zbekiston   davlatining   tashqi   siyosatidagi   muhim
tomoyil sifatida ko‘zga tashlanayotgani ayniqsa e’tiborlidir. 
53 2017-2021   yillarda   O‘zbekiston   Respublikasini   rivojlantirishning
Harakatlar   strategiyasi,   hech   shubxasiz,   O‘zbekiston   tashqi   siyosatining   yangi
davrini boshlab beradi.
XULOSA
O‘zbekistonda   XXI   asrda   mamlakatimizda   demokratik   fuqarolik   jamiyatini
rivojlantirish,   hayotning   barcha   sohalarini   erkinlashtirish,   islohotlar   samarasini
yanada   oshirish   tashqi   siyosatda   o‘zaro   manfaatli   hamkorlikni   yanada
mustahkamlash   tizimini   ilmiy-nazariy   o‘rganish   xavfsizlikni   oldini   olishning
muhim nazariy-amaliy asos bo‘lib xizmat qiladi. 2017-2021 yillarga mo‘ljallangan
O‘zbekistonni   rivojlantirishning   beshta   ustuvor   yo‘nalishi   bo‘yicha   Harakatlar
strategiyasi   demokratik   jamiyatni   yanada   shakllantirishga   qaratilgan   islohotlar
dasturidir.
Huquqiy   davlat   va   adolatli   jamiyat   qurishning   asosiy   negizini   “Ozod   va
obod   Vatan,   erkin   va   farovon   hayot   qurish”   g‘oyasi   tashkil   etib,   fuqarolarning
Vatanga   muhabbat   tuyg‘usini   yanada   shakllanishiga   xizmat   qiladi.   Markaziy
Osiyoda   sodir   bo‘layotgan   mafkuraviy   jarayonlarga   turli   omillar,   chunonchi,
geosiyosiy omillar turli darajada ta’sir ko‘rsatadi va tazyiq o‘tkazadi. Mintaqadagi
har bir mustaqil davlatning o‘z siyosati va mafkurasi, o‘z intilishlari va maqsadlari,
o‘z manfaat va ehtiyojlari bor. Manfaatlar mushtarakligi ham avval g‘oya, mafkura
sifatida   shakllanib,   keyin   amaliy   siyosat   tekisligiga   ko‘chishi   lozim.   Ayrim
54 hollarda   tor   ichki   manfaatlar   qo‘shnilar   bilan   aloqalarning   taranglashishiga   olib
kelishi,   qo‘shni   davlatdagi   notinchlik   va   beqarorlik   chegara   xatlab   bu   tomonga
ham o‘tishi kuzatiladi.
Umuman, mavzu yuzasidan quyidagi xulosalarga kelish mumkin:
1.   Markaziy   Osiyoda   mintaqaviy   va   global   xavfsizlikka   jiddiy   tahdid
soladigan   keskinlik   o‘chog‘i   Afg‘oniston   bo‘lib   qolmoqda.   Xalqaro   koalitsiya
kuchlari   kontingentini   2019   yil   oxirida,   ya’ni   mamlakatda   o‘zaro   kurashayottan
kuchlarning   qara-maqarshiligi   saqlanib   turgan   bir   sharoitda,   Afg‘onistondan   olib
chiqib   ketish   rejalari   keng   mintaqada   xavfsizlik   uchun   oldindan   aytib
bo‘lmaydigan   oqibatlarga   olib   kelishi   mumkin.   Ana   shunday   qaltis   vaziyatda
milliy   taraqqiyotimizni,   mamlakatimizning   rivojlanish   sur’atlarini,   eng   muhimi,
xalqimizning   tinch-osoyishta   hayotini   saqlash   uchun   barcha   zarur   choralarni
ko‘rish masalasi oldimizda juda jiddiy vazifa bo‘lib turibdi. 
2.   O‘zbekistonning   Afg‘oniston   davlatiga   nisbatan   olib   borayottan   siyosati
aniq   va   ochiq.   O‘zbekiston   Afg‘onistonning   ichki   ishlariga   aralashmaslik,   unga
qarshi   qaratilgan   turli   harbiy-siyosiy   birlashmalarda   qatnashmaslik,   aloqalar   va
hamkorlikni   faqat   ikki   tomonlama   asosda   tashkil   etish,   afg‘on   xalqi   tanlagan
hukumatni qo‘llab-quvvatlash siyosati maqullangan.
3.   Tinchlik   bo‘lgan   joyda   taraqkiyot   bo‘ladi.   Bir-birini   ko‘rolmasdan,   gij-
gijlashgan,   nizo-adovatga   borgan   jamoada   ham,   el-yurtda   ham,   mintaqada   ham
hech qachon rivojlanish, ravnaq bo‘lmaydi. Bu haqiqatni ongu shuurimizga chuqur
singdirib, uning qadr-qimmatini unutmasligimiz zarur.
4.   Tinchlik   osmondan   tushmaydi.   Tinchlik-osoyishtalik   mustaqil
taraqqiyotimiz, farovon hayotimizning asosi ekan,   buning uchun kurashish, kerak
bo‘lsa,   bu yo‘lda fidoyilik ko‘rsatish lozim.   “Olma pish – og‘zimga tush” degan
nomaqbul qarashlarning vaqti allaqachon o‘tib ketdi. Bizning bugungi yoshlarimiz
bunday   kaltabin   qarashlarni   hech   qachon   qabul   qilmaydi.   O‘zligini,   kimlarning
avlodi   ekanini   anglagan,   zamonaviy   ilm-fan   va   kasb-hunarlarni   puxta   egallagan
o‘g‘il-qizlarimiz bugun mutlaqo boshqacha fikrlaydi.
55 5.   Markaziy   Osiyoda   tinch-osoyishta   hayot,   barqarorlikning   eng   muhim
sharti   shuki,   beg‘amlik   va   beparvolikka   yo‘l   qo‘ymasdan,   doimo   ogoh,   har
tomonlama   sezgir   va   uyg‘oq   bo‘lib,   tarixdan,   hayotdan   xulosa   chiqarib   yashash
kerak.   Bunday   qarash,   bunday   kayfiyat   shu   aziz   yurtimizdagi   barcha
vatandoshlarimizning‘   hayotiy   maqsadiga   aylanishi   lozim.   Ogoh   bo‘lib
yashayditan   odam   chyotdan  kelayotgan   xavf-xatarni   oldindan  ko‘rib,   uni   bartaraf
etishi   oson   kechadi.   Agarki   turli   balo-qazolardan   o‘z   vaqtida   ogoh   bo‘lmasa,
ularga   beparvo   qarasa,   keyin   ularni   yo‘q   qilish   juda   qiyin   bo‘ladi.   Bu   haqiqat
necha ming yillik tariximizda ko‘p bor isbotini topgan. 
6. Go‘zal  va betakror  diyorimizda yashayotgan  odamlar, birinchi  navbatda,
yoshlarimiz   “Bu   Vatan   –   meniki,   agar   uni   har   qanday   balo-qazolardan   asrash,
himoya qilish uchun men kurashmasam, kim kurashadi?” degan fikr bilan yashasa,
mana   shunday   kurash   unib-o‘sib   kelayotgan   bolalarimiz   uchun   hayotiy   e’tiqodga
aylanib,   ularning   qalbidan,   ongu   tafakkuridan   chuqur   joy   olsa,   bunday   xalqni
yo‘ldan qaytarib, yengib bo‘lmaydi. 
Bugun   mamlakatimiz   fuqarolarini   yagona   umummilliy   maqsad,   milliy
goyamiz   atrofida   yanada   jipslashtirish,   jamiyat   va   xalq-farovonligini   oshirish,
uning   manfaatlarini   turli   mafkuraviy   tahdid   va   tajovuzlardan   himoya   qilish
borasidagi   ishlarni   kuchaytirish   bo‘yicha   oldimizda   turgan   vazifalardan   kelib
chiqib,   Prezidentimiz   tomonidan   ilgari   surilgan   fikr   va   g‘oyalarni   hayotga   keng
joriy   etish,   davlatimizning   dunyoda   tinchlik   va   barqarorlikni   ta’minlashga
qaratilgan tashabbuslari jamiyatimizning har bir a’zosi zimmasiga ulkan mas’uliyat
yuklaydi.
Yuqoridagilardan kelib chiqib:
- birinchidan,   siyosiy   tarbiyaning   keng   yo‘lga   qo‘yilishi   asnosida
fuqarolar   yot   g‘oyalarga   qarshi   kurashish   uchun   o‘zlarining   g‘oyaviy,
mafkuraviy  asoslariga  ega  bo‘lishlari   bilan birga,  davlat  boshqaruvining
demokratik   tamoyillarini   huquqiy   asoslarini   takomillashuviga   ta’sir
etishi:
56 - ikkinchidan,   bugungi   mustaqillik   sharoitida   fuqarolarimizning   siyosiy-
huquqiy,   ma’naviy-tarbiyaviy     salohiyatini   oshirishda,   milliy   tarixiy
o‘zligini anglab yetishida asosiy ma’naviy negiz bo‘lib xizmat qilishi;
- uchinchidan,   milliy   g‘oya   va   mafkuraning   yoshlarimiz   ongiga
singdirishda, o‘zga yot g‘oyalarni to‘g‘ri va aniq farqlay olishida; 
- to‘rtinchidan,   fuqarolarga   milliy   va   davlat   manfaatlari   o‘rtasidagi
farqlarni   tushuntirib   berish,   siyosiy   kurashning   ko‘rinishlari,   uslub   va
vositalari,   chet   el   partiyalari   faoliyatini   tahlil   etgan   holda   partiya
faoliyatining muhim qirralarini ko‘rsatib berishida; 
beshinchidan,   davlat   faoliyatini   yorqin   rivojlanishiga,   bugungi
islohatlarimizni   yanada   shakllanishiga   hissa   qo‘shadigan,   jahon   siyosatdonlari
bilan   har   tomonlama   tenglasha   oladigan   yetuk   kadrlar   bo‘lib   kamol   topishiga
xizmat qiladi.
Bugungi   murakkab   globallashuv   jarayonida   turli   tahdidlardan
himoyalanish   uchun,   avvalo,   yoshlar   ma’naviyatini   yuksaltirish,   bu   boradagi
targ‘ibot-tashviqot   ishlariga   yanada   ko‘proq   e’tibor   qaratish   talab   etiladi.
Chunki,   sog‘lom   va   kuchli   jamiyatni   faqat   ma’naviyati   yuksak   insonlargina
shakllantiradi.
57 Foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxati.
I.  Normativ huquqiy  hujjatlar.
I.1  O‘zbekiston Respublikasi Konstitutsiyasi. T. 2018 y.
I.2   Davlat   boshqaruvini   yangilash   va   yanada   demokratlashtirish   mamlakatni
modernizatsiya va isloh qilishda partiyalar rolini yanada kuchaytirish to‘g‘risidagi
Qonun. 2006 yil 8 noyabr. // O‘zR Oliy Majlisi Axborotnomasi. – Toshkent, 2006.
– № 11. – B. 75. 
I.3   2017-2021   yillarda   O‘zbekistonni   rivojlantirishning   beshta   ustuvor   yo‘nalishi
bo‘yicha Harakatlar strategiyasi.
I.4   “O‘zbekiston   Respublikasi   Oliy   Majlisining   Inson   huquqlari   bo‘yicha   vakili
(Ombudsman) to‘g‘risida”gi Qonuni 2017 yil 24 avgust.
I.5   “O‘zbekiston   Respublikasi   Qonuniga   o‘zgartirish   va   qo‘shimchalar   kiritish
haqida”gi Qonuni. 2012 yil 5 dekabr.
58 I.6 “Jismoniy va yuridik shaxslarning murojaatlari to‘g‘risida”gi Qonuni. 2014 yil
13 noyabr.
I.7 “Ijtimoiy sheriklik to‘g‘risida”gi Qonuni. 2014 yil 28 avgust.
I.8 “Parlament nazorati to‘g‘risida” gi Qonuni. 2016 yil 31 mart.
II.Asosiy adabiyotlar.
II.1.   Karimov   I.   A.   O‘zbekiston:   milliy   istiqlol,   siyosat,   mafkura.   1-jild.   –T.:
O‘zbekiston, 1996. -364 b. 
II.2.   Karimov   I.   A.   Bizdan   ozod   va   obod   Vatan   qolsin.   2-jild.   –T.:   O‘zbekiston,
1996. -336 b. 
II.3.   Karimov   I.   A.   Vatan   sajdagoh   kabi   muqaddasdir.   3-jild.   –T.:   O‘zbekiston,
1996. -366 b. 
II.4.   Karimov   I.   A.   Bunyodkorlik   yo‘lidan.   4-jild.   –T.:   O‘zbekiston,   1996.
-349 b. 
II.4.   Karimov   I.   A.   Yangicha   ishlash   va   fikrlash   –   davr   talabi.   5-jild.   –T.:
O‘zbekiston, 1997. -384 b. 
II.5.   Karimov   I.   A.   O‘zbekiston   XXI   asr   bo‘sag‘asida:   xavfsizlikka   tahdid,
barqarorlik shartlari va taraqqiyot kafolatlari. –T.: O‘zbekiston, 1997. -326 b. 
II.6.   Karimov   I.   A.   Xavfsizlik   va   barqaror   taraqqiyot   yo‘lida.   6-jild.   –T.:
O‘zbekiston, 1998. -429 b. 
II..7.   Karimov   I.   A.   Biz   kelajagimizni   o‘z   qo‘limiz   bilan   quramiz.   7-jild.   –T.:
O‘zbekiston, 1999. -410 b. 
II.8.   Karimov   I.   A.   Ozod   va   obod   Vatan,   erkin   va   farovon   hayot   –   pirovard
maqsadimiz. 8-jild. -T.: O‘zbekiston, 2000. -526 b.
II.9.   Karimov   I.   A.   Vatan   ravnaqi   uchun   har   birimiz   mas’ulmiz.   9-jild.   -T.:
O‘zbekiston, 2001. -438 b. 
II.10.   Karimov   I.   A.   Xavfsizlik   va   tinchlik   uchun   kurashmoq   kerak.   10-jild.-T.:
O‘zbekiston, 2002. -429 b. 
II.11. Karimov  I.  A. Biz  tanlagan  yo‘l  demokratik taraqqiyot  va  ma’rifatli  dunyo
bilan hamkorlik yo‘lidir. 11-jild. -T.: O‘zbekiston, 2003. -320 b. 
59 II.12.   Karimov   I.   A.   Tinchlik   va   xavfsizlik,   o‘z   kuch   qudratimizga,   va   qat’iy
irodamizga bog‘liq. 12-jild. -T.: O‘zbekiston, 2004. -398 b. 
II.13. Karimov I. A. O‘zbek xalqi hech qachon hech kimga qaram bo‘lmaydi. 13-
jild. -T.: O‘zbekiston, 2005. -446 b. 
II.14. Karimov I. A. Inson, uning huquq va erkinliklari – oliy qadriyat. 14-jild. -T.:
O‘zbekiston, 2006. -280 b. 
II.15.   Karimov   I.   A.   Jamiyatni   erkinlashtirish,   islohotlarni   chuqurlashtirish,
ma’naviyatimizni   yuksaltirish   va   xalqimizning   hayot   darajasini   oshirish   –   barcha
ishlarimizning mezoni va maqsadidir. 15-jild. -T.: O‘zbekiston, 2007. 
II.16.   Karimov   I.   A.   Mamlakatni   modernizatsiya   qilish   va   iqtisodiyotimizni
barkamol rivojlantirish yo‘lida. 16-jild. –T.: O‘zbekiston, 2008.  
II.17.   Karimov   I.   Vatanimizning   bosqichma-bosqich   va   barqaror   rivojlanishini
ta’minlash - bizning oliy maqsadimiz, 17-jild, T.: “O‘zbekiston”  2009 280 b.
II.18.   Karimov   I.   Jahon   inqirozining   oqibatlarini   yengish,   mamlakatimizni
modernizatsiya   qilish   va   taraqqiy   topgan   davlatlar   darajasiga   ko‘tarilish   sari.   18-
jild, T.: “O‘zbekiston”  2009.-264 b.
II.19. Karimov I. A. Demokratik islohotlarni yanada chuqurlashtirish va fuqarolik
jamiyatini shakllantirish – mamlakatimiz taraqqiyotining asosiy mezonidir. 19-jild,
T.: “O‘zbekiston” 2011.-345 b.
II.20.Karimov I. A. Bizning yo‘limiz – demokratik islohotlarni chuqurlashtirish va
modernizatsiya   jarayonlarini   izchil   davom   ettirish   yo‘lidir.20-jild,   T.:
“O‘zbekiston”  -2012.320 b.
II.21. Karimov I. A. Mamlakatimizni yanada obod etish va modernizatsiya qilishni
qat’iyat bilan davom ettirish yo‘lida. 21-jild, T.: “O‘zbekiston”  2013.-384 b.
II.22. Karimov I. A. Yuksak ma’naviyat – yengilmas kuch. -T.: Ma’naviyat, 2008.
-176 b.
II.23.   75.   Karimov   I.A.   O‘zbekiston   erishgan   yutuq   va   marralar   –   biz   tanlagan
islohotlar yo‘lining tasdig‘idir. 22-jild, - T.: O‘zbekiston  2014.-368 b.
60 II.24.   Karimov   I.A.   Erishgan   marralar   bilan   chegaralanmasdan,   boshlagan
islohotlarimizni   yangi   bosqichga   ko‘tarish   –   bugungi   kundagi   eng   dolzarb
vazifamizdir. 23-jild, - T.: O‘zbekiston 2015.-408 b.
II.25.   Karimov   I.A.   Demokratik   islohotlarni,   iqtisodiyotimizda   tarkibiy
o‘zgarishlarni   yanada   chuqurlashtirish,   xususiy   mulk,   kichik   biznes   va
tadbirkorlikning   ustuvorligini   ta’minlashga   keng   yo‘l   ochib   berish   –   vatanimiz
taraqqiyotining bugungi bosqichida hal qiluvchi omildir. 24-jild, - T.: O‘zbekiston
2016. -376 b.
II.26. Mirziyoyev Sh. Buyuk kelajagimizni mard va olijanob xalqimiz bilan birga
quramiz. - T.: O‘zbekiston, 2017. -488 b.
II.   27.   Mirziyoyev   Sh.   Milliy   taraqqiyot   yo‘limizni   qat’iyat   bilan   davom   ettirib,
yangi bosqichga ko‘taramiz. 1-jild. – T.: “O‘zbekiston”, 2017. -592 b.
II.   28.   Mirziyoyev   Sh.   Xalqimizning   roziligi   bizning   faoliyatimizga   berilgan   eng
oliy bahodir. 2-jild. – T.: “O‘zbekiston”, 2018. -508 b.
II.   29.   Mirziyoyev   Sh.M.   Qonun   ustuvorligi   va   inson   manfaatlarini   ta’minlash   –
yurt taraqqiyoti va xalq farovonligining garovi. - T.: O‘zbekiston NMIU. 2017. -48
b.
II.   30.   Mirziyoyev   Sh.M.   Erkin   va   farovon,   demokratik   O‘zbekiston   davlatini
birgalikda barpo etamiz. – T.: “O‘zbekistan” NMIU, 2016. -56 b.
II.31. Abu Nasr Forobiy. Fozil odamlar shahri. – Toshkent: Meros, 1993. – 210 b.
II.32.   Abu   Nasr   Forobiy.   Fazilat,   baxt-saodat   va   kamolot   haqida.   –   Toshkent:
Yozuvchi, 2001. – 98 b.
II.33.   Abu   Rayhon   Beruniy.   Ruhiyat   va   ta’lim-tarbiya   haqida.   –Toshkent:
O‘qituvchi, 1992. – 52 b.
II.34.   Abu   Rayhon   Beruniy.   “Qadimgi   xalqlardan   qolgan   yodgorliklar”.   –
Toshkent: Fan, 1972. – B. 68.
II.35. Avloniy A. Turkiy guliston yoxud axloq. – Toshkent: Xalq merosi, 1994. –
B. 32.
II.36. Behbudiy Mahmudxo‘ja. Tanlangan asarlar. – Toshkent:  Ma’naviyat, 1997.
– 232 b.
61 II.37.   Jo‘rayev   N.   Xalqaro   terrorizm   va   mintaqaviy   mojarolar.   –   Toshkent:
Ma’naviyat, 2001. – 188 b.
II.38. Zahiriddin Muhammad Bobur. Boburnoma. –Toshkent: Yulduzcha, 1989. –
368 b.
II.39. Madayeva Sh.O. Milliy mentalitet va demokratik tafakkur: (XX asr saboqlari
va XXI asr istiqbollari). –Toshkent: Falsafa va huquq instituti nashriyoti, 2007. –
127 b.
II.40. Mahmudov R. Huquq va madaniyat. – Toshkent: O‘zbekiston, 1994. – 56 b.
II.41.   Ochildiyev   A.S.   Globallashuv   va   mafkuraviy   jarayonlar.   –Toshkent:
Muharrir,  2009 – 96 b.
II.42.   Ochildiyev   A.S.   Milliy   g‘oya   va   millatlararo   munosabatlar.   –   Toshkent:
O‘zbekiston, 2004 – 134 b.
II.43.   Tulenova   G.   Yoshlarda   mafkuraviy   immunitetni   kuchaytirish   zarurati.   –
Toshkent: O‘zbekiston, 2001. – 48 b.
II.44.To‘rayev   Sh.   Demokratik   jarayonlar   va   milliy   g‘oya.   –   Toshkent:
Ma’naviyat, 2008. – 96 b.
II.45. Fitrat Abdurauf. Najot yo‘li. – Toshkent: Ma’naviyat, 2001. – 86 b.
II.46. Fitrat Abdurauf. Oila yoki oila boshqarish tartiblari. – Toshkent: Ma’naviyat,
1998. – 112 b.
II.47.Yoshlar   ongida   g‘oyaviy   dunyoqarashni   shakllantirish.   –   Toshkent:
O‘zbekiston  faylasuflari milliy jamiyati, 2002. – 188 b.
II.48.   Milliy   istiqlol   g‘oyasi:   asosiy   tushuncha   va   tamoyillar.   –   Toshkent:
O‘zbekiston, 2000. – 60 b.
II.49.   Milliy   istiqlol   g‘oyasi:   asosiy   tushuncha   va   tamoyillar:   (izohli   ko‘rgazmali
vositalar). – Toshkent: Yangi asr avlodi, 2001. – 148 b.
II.50.   Milliy   istiqlol   g‘oyasi:   asosiy   tushunchalar,   tamoyillar   va   atamalar   (qisqa
izohli tajribaviy lug‘at). – Toshkent: Yangi asr avlodi, 2002. – 192 b.
II.51.   O‘zbekiston   Sovet   mustamlakachiligi   davrida   O‘zbekiston   yangi   tarixi.   2
tomlik.   T.2.   –   Toshkent:   Sharq   nashriyot-matbaa   aksiyadorlik   kompaniyasi   bosh
tahririyati, 2000. – 277 b.
62 II.52.   Karimov   R.   Boshqaruvda   siyosiy   madaniyat   va   siyosiy   qadriyatlar
mushtarakligi. “Jamiyat va boshqaruv” 2010 y maxsus son. 232 b.
II.53. Odilqoriyev H. T., G‘oyibnazarov Sh. G‘. Siyosiy madaniyat. – T., 2004. y
II.54. Odilqoriyev H.T. Razzoqov D.X. Siyosatshunoslik T. 2008 y.
II.55.  Xushvaqtov Z.R. Yoshlar siyosiy madaniyatini shakllantirish.  Qarshi. Nasaf
nashriyoti-2011y.
II I. Internet saytlari.
1. http://    Lex.uz   
2. http://Gov.uz       
3. http://     Islam.ru 
4. http:    //     Statistic inform.com .  
5. http:    //    granti. ru    
6. http://    simbi ref. Ru     (Referat:  Gender)   
7. http:    //     Isl o m.uz
63

Yangi ming yillikda Markaziy Osiyoda xavfsizlikni ta`minlash muammolari MUNDARIJA. Kirish........................................................................................................................3 I BOB. Markaziy Osiyoda mustaqil davlatlar taraqqiyoti faoliyati. 1.1. Markaziy Osiyo mintaqasida xavfsizlik mummolari ………...........................7 1.2. Markaziy Osiyoda mustaqil davlatlar faoliyatidagi nomutanosibliklar............21 II BOB. Markaziy Osiyo davlatlar i faoliyatida yangi integratsion jarayonlar. 2.1. Markaziy Osiyoda O`zbekiston nufuzini ortib borishi va xavfsizlikning barqaror shartlari… ......................... ....................................................... .................. ....... ....30 2.2. Markaziy Osiyoda integratsion jarayonlarning mustaxkamlanishida O`zbekisto n peshqadamligi ............ ........................................................................................... 42 Xulosa ...................................................................................................... ........... 55 Foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxati........................................................... ........... 58 1

Kirish Mavzuning dolzarbligi. Markaziy Osiyo o‘zining muhim geosiyosiy joylashuvi va mineral xom ashyo resurslarining o‘lkan zaxiralariga ega ekani tufayli kuchli e’tibor obyektiga hamda jahondagi eng yirik davlatlarning strategik manfaatlari to‘qnashadigan hududga aylanmoqda. Dunyodagi yirik davlatlarning Markaziy Osiyo hamda qo‘shni mintaqalardagi tabiiy resurslardan foydalanish va bu resurslarni tashish yo‘nalishlarini nazorat qilish uchun kurashi borgan sari jiddiy tus olmoqda. O‘zbekiston Markaziy Osiyo mintaqasida o‘zining tabiiy-geografik, xarbiy, ijtimoiy-siyosiy, iqtisodiy-intellektual salohiyatiga ega mamlakat. O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining 2012 yil sentabr oyida qabul qilingan “O‘zbekiston Respublikasining tashqi siyosiy faoliyati konsepsiyasi”da ham Markaziy Osiyo mintaqasiga alohida e’tibor qaratilgan va “O‘zbekistonning hayotiy muhim manfaatlari shu mintaqa bilan bog‘liq” ekani belgilab qo‘yilgan. Konsepsiyada O‘zbekiston o‘z qo‘shnilariga nisbatan ochiq va yaxshi qo‘shnichilik, do‘stlik va xayrixohlik prinsiplariga asoslangan siyosat olib borishi ta’kidlangan. O‘zbekiston mintaqadagi barcha dolzarb masalalarni o‘zaro manfaatdorlik, bir-birining ichki ishlariga aralashmaslik prinsiplariga asoslangan holda, muzokaralar yo‘li bilan xalqaro huquq normalariga mos ravishda hal etish tarafdoridir. Markaziy Osiyo muammolari tashqi kuchlarning aralashuvisiz mintaqadagi davlatlarning o‘zlari tomondan yechilmog‘i zarur, deb uqtirilgan 1 . Markaziy Osiyo mintaqasi davlatlari o‘rtasida keyingi yillarda bir oz bo‘lsada o‘zaro hamkorlik faoliyatida yakdillikdagi ixtiloflarni mavjudligi, O‘zbekistonda 2016-yilning oxiri, 2017-yilning boshlaridan “Yaqin qo‘shnichilik” 1 Qarang: “O‘zbekiston Respublikasining tashqi siyosiy faoliyati konsepsiyasi to‘g‘risida”gi Qonun. Oliy Majlis meyoriy hujjatlar to‘plami. 2012 yil sentabr. 2

aloqalarini kuchaytiriga qaratilgan davlat siyosatini amalga oshirala boshlashi mavzuning ilmiy-nazariy jihatlarini yanada mustahkam o‘rganishni taqozo etadi. Mamlakatimiz “tashqi siyosatni amalga oshirishda barcha davlatlar, birinchi navbatda, qo‘shni mamlakatlar bilan do‘stona munosabatlar va o‘zaro manfaatli hamkorlikni yanada mustahkamlashni o‘zimizni birinchi darajali vazifamiz deb bilamiz. Biz qo‘shnilarimiz bilan raqobat qilish emas, aksincha, hamkorlik qilish yo‘lini izchil davom ettiramiz. Hamkorlikni tinchlik va taraqqiyotning asosiy garovi deb bilamiz. Qo‘shnilarimiz bilan o‘zaro hurmat va manfaatli hamkorlikni qancha rivojlantirsak, bundan yurtimiz ham, butun mintaqamiz ham shuncha naf ko‘radi” 2 . Markaziy Osiyo xalqlari tarixi, mintaqa davlatlarining ijtimoiy taraqqiyot modellarining o‘ziga xos jihatlaridan g‘arazli geosiyosiy maksadlar yo‘lida foydalanishga urinishlarning namoyon bo‘lish shakllarini fosh etish, “Turkiston – umumiy uyimiz” g‘oyasining mazmuni va uning mintaqa xalklarini birlashtirishdagi o‘rni va ahamiyatini yoritish nuqtai nazaridan dolzar ahamiyatga ega. Bitiruv malakaviy ishining maqsadi va vazifalari. Mazkur bitiruv malakaviy ishining maqsadi Markaziy Osiyoda O‘zbekiston maqeini mustahkamlash mintaqada sodir bo‘layotgan mafkuraviy jarayonlarni, xavfsizlikni oldini olishning ta’sirini ilmiy-falsafiy tahlil qilishdan iborat. Vazifalari : Birinchidan , Markaziy Osiyo mintaqasining mafkuraviy manzarasini, uning o‘ziga xosligi va rivojlanish dinamikasini o‘rganish; Ikkinchidan , Markaziy Osiyodagi davlatlar faoliyatidagi nomutanosibliklarning mintaqaga zidligi, yuzaga kelish sabablari, erishish mavjud bo‘lgan yutuqlarni ilmiy tahlil qilish; Uchinchidan , Markaziy Osiyoda O`zbekiston nufuzini ortib borishi va xavfsizlikning barqaror shartlari, jahon hamjamiyatidagi o‘rnini tadqiq etish; 2 Mirziyoyev Sh.M. Buyuk kelajagimizni mard va olijanob xalqimiz bilan birga quramiz. T. “O‘zbekiston”, 2017. – B.480. 3

To‘rtinchidan , Markaziy Osiyoda integratsion jarayonlarning mustaxkamlanishida O`zbekiston peshqadamligini, bugungi kunda erishilayotgan yutuqlarning ijtimoiy-iqtisodiy asoslarini yoritishdan iborat. Mavzuning o‘rganilganlik darajasi. Mamlakatimizda mustaqillik yillarida ijtimoiy-siyosiy munosabatlarni erkinlashtirish va demokratiyalashtirish jarayonida xavfsizlikning fundamental nazariy asoslari, metodologik tamoyillari va amaliyotining gumanistik mohiyati O‘zbekistonning Birinchi Prezidenti va Prezident Shavkat Mirziyoyevning asarlarida, ularni hayotga samarali va izchil tatbiq etish, muammolarga tanqidiy-tahliliy yondashuvga doir mulohazalar atroflicha yoritilgan 1 . Shuningdek, Markaziy Osiyoda xavfsizlikning milliy, hududiy va global muammolari Ibrohim Karimov, Sh.G‘oyibnazarov, J.Y.Yaxshilikov, N.E. Muhammadiyev, S.Otamurodov 3 va boshqa tadqiqotchilarning ishlarini e’tirof etish mumkin. Bitiruv malakaviy i sh i ning ilmiy yangiligi: Birinchidan , Markaziy Osiyo mintaqasining mafkuraviy manzarasini, uning o‘ziga xosligi va rivojlanish dinamikasini o‘rganilgan; Ikkinchidan , Markaziy Osiyodagi davlatlar faoliyatidagi nomutanosibliklarning mintaqaga zidligi, yuzaga kelish sabablari, erishish mavjud bo‘lgan yutuqlari ilmiy tahlil qilingan; Uchinchidan , Markaziy Osiyoda O`zbekiston nufuzini ortib borishi va xavfsizlikning barqaror shartlari, jahon hamjamiyatidagi o‘rnini tadqiq etilgan; To‘rtinchidan , Markaziy Osiyoda integratsion jarayonlarning mustaxkamlanishida O`zbekiston peshqadamligini, bugungi kunda erishilayotgan yutuqlarning ijtimoiy-iqtisodiy asoslari yoritilgan. Bitiruv malakaviy ishining – Markaziy Osiyoda xavfsizligini mustahkamlashning ijtimoiy-siyosiy tizimi. Bitiruv malakaviy ishining – Markaziy Osiyoda xavfsizlikni ta’minlashning ilmiy-amaliy masalalari. 1 1 Asarlar nomi dissertatsiyaning “Foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxati” qismida ko‘rsatilgan. 3 Asarlar nomi dissertatsiyaning “Foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxati” qismida ko‘rsatilgan. 4

Bitiruv malakaviy i sh i ning ilmiy va amaliy ahamiyati. Mazkur tadqiqotda bayon qilingan ilmiy-nazariy xulosalar va amaliy taklif- tavsiyalar, umuman yoshlarda geosiyosiy munosabatlarga doir fikr mulohazalarni to‘g‘ri anglashida, xususan ijtimoiy barqarorlik haqidagi bilimlarni kengaytirish va chuqurlashtirishga xizmat qiladi. Bitiruv malakaviy ish materiallari va natijalaridan oliy o‘quv yurtlarida milliy g‘oya: asosiy tushuncha va tamoyillari falsafa, sotsiologiya, pedagogika, oliy ta’lim boshqaruvi, psixologiya bo‘yicha maxsus kurslarni o‘qitishda foydalaniladi. Shuningdek, milliy g‘oya: asosiy tushuncha va tamoyillari falsafa, oliy ta’lim pedagogikasi, psixologiya va sotsiologiya fanlari rivojida mavjud nazariy qoidalardan taklif etilayotgan matematik modul asosida umumlashtirish, amaliy tajribalarni tasniflash kabi maqsadida foydalanish mumkin. Bitiruv malakaviy ishining tuzilishi. Bitiruv malakaviy ishi kirish, ikkita bob, to‘rtta paragraf, xulosa hamda foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxatidan iborat. 5