logo

Aleksandr Makedonskiyning Markaziy Osiyoga yurishlari

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

29.9833984375 KB
    Aleksandr Makedonskiyning  Markaziy Osiyoga yurishlari .
Reja:
1. Makyedoniyalik Iskandarning Markaziy Osiyoga harbiy yurishlari.  Baqtriya, 
So’g’d va Usturushona bosqini
2. Markaziy Osiyo xalqlarining Yunon-makyedonlar bosqinchilariga qarshi 
kurashi.  Spitamyen qo’zg’aloni  
Tarix   fani   kishilik   jamiyati   bosib   o’tgan   tarixiy   yo’lni   qonuniyatli   bir
jarayon tarzida atroflicha o’rganuvchi Fan sifatida ijtimoiy fanlar tizimida muhim
o’rin  tutadi   va  keng   xalq   ommasini,   ayniqsa,   yosh   avlodni   o’z   Vatani   va   xalqiga
sadoqat   ruhida   tarbiyalash   ishiga   xizmat   qiladi.   Davlatimiz   rahbari   ta’biri   bilan
aytganda, «o’zlikni anglash tarixni bilishdan boshlanadi».
Iskandar   Zulqarnayn   boshchiligida   yunonlarning   yurtimiz   sarxadlarini   bosib
o’tishi, ularga qarshi Spitamen rahbarligida ko’tarilgan qo’zg’olon ko’pgina manba
va adabiyotlarda o’z aksini topgandir 
O’rta   Osiyo,   shuningdek   O’zbekistonning   kadimgi   va   an tik   davrdagi   tarixini
o’rganishda   kadimgi   Yunoniston   va   Rim   tarixchilari   hamda   geograf   olimlarining
asarlari muhim manba bo’lib xizmat kiladi.
Ulardan ayrim va muhimlariga qiskacha to’xtab o’tamiz.
Diodor   (miloddan   avvalgi   90—21-yillar).   Yirik   tarixchi   olim;   asli
Sisiliyaga   qarashli   Argiriya   shahridan.   Dio dor   «Tarixiy   kutubxona»   nomli   40
kitobdan iborat asar yozib qoldirgan. Umumiy tarix yo’nalishida yozilgan bu asar
asosan   Yunoniston   va   Rimning   qadim   zamonlardan   to   milodning   I   asr
o’rtalarigacha bo’lgan tarixini o’z ichiga oladi. Asarda Sharq; xalqlari, shuningdek,
O’rta   Osiyo   va   O’zbekistonning   qadimiy   xalklari   (skiflar,   saklar,   massagetlar,
baqtriyaliklar   va   b.q.),   O’rta   Osiyo   —   Eron   munosabatlari   haqida   qimmatli
ma’lumotlar bor.
Diodorning   mazkur   asari   ko’p   jihatlari   bilan   ko’chirma   (kompilyativ)
hisoblanadi. Muallif Efor, Polibiy asar-laridan keng foydalangan. Bundan tashqari,
ko’p   hollarda   bayon   etilayotgan   voqyealar   uzviy   bog’lanmay   qolgan.   Shunga
qaramay,   Diodorning   «Tarixiy   kutubxona»si   dalillarga   boy   va   ilmiy   ahamiyatga
egadir.«Tarixiy  kutubxona»   to’la   holda  bizning   zamonimizgacha   yetib   kelmagan.
Uning   faqat   15   kitobi-   qadimgi   Sharq   xalqlarining   tarixi   va   afsonalari   haqida
hikoya   qiluvchi   1-5-kitoblari,   Yunoniston   hamda   Rimning   Yunon-Eron   urushlari
(miloddan   avvalgi   500—449   yy.)   dan   to   miloddan   avvalgi   301   yilgacha   bo’lgan
tarixini   o’z   ichiga   olgan   11-20-   kitoblarigina   saklangan,   xolos.Asar   1774-1775 yillari   I.   Alekseyev   tomonidan   (olti   qismda)   va   1874—1875   yillari   F.   G.
Mishchenko tarafidan ikki qism qilib nashr etilgan.
Pompey   Trog   (milodgacha   I- milodning   I   asrlari   o’rtasida   yashab
o’tgan)-«Filipp   tarixi»   asari   bilan   mashhur   bo’lgan   Rim   tarixchisi.   44   kitobdan
iborat bu asar afsona viy  Assuriya podsholari zamonidan to Rim imperatori Av gust
(miloddan   avvalgi   63   -milodning   14-yili)   davrigacha   dunyoda   bo’lib   o’tgan
voqyealarni   bayon   qiladi,   lekin   aso siy   e’tibor   Yunonistonning   makedoniyalik
Filipp   II   (miloddan   avvalgi   359-336-yy.)   va   Iskandar   Zulkarnayn   davridagi
ijtimoiy-siyosiy   tarixini   bayon   etishga   qaratilgan.   Mazkur   asarning   qimmati
shundaki, u bir talay noma’lum kitoblarga suyanib yozilgan; Rim, Yunoniston kabi
yirik   davlatlarning   paydo   bo’lishi   va   tarixini   keng   yoritib   bergan.   Muhimi
shundaki, muallif bunday davlatlar ning oxir-oqibatda inqirozga uchrashini  aytadi.
Lekin,   Pompey   Trogning   tarixiy   jarayon   va   uning   taraqqiyotiga   qrashlari
idealistikdir,   chunki   u   tarixni   harakatga   keltiruvchi   kuch   urf-odat   va   taqdir   deb
hisoblagan.   «Filipp   tarixi»da   skiflar,   Baktriya,   Iskandar   Zul karnayn   davrida
Baqtriya   va   Sug’dda   qurilgan   shahar   va   katta   imoratlar,   Iskandar   Zulkarnayn
vafotidan   keyin   yuz   bergan   voqyealar,   parfiyaliklarning   kelib   chikishi,   Parfiya
podsholigining   tashkil   topishi,   parfiyaliklarning   urf-odatlari;   Baktriya,   Parfiya   va
Midiyaning   o’zaro   munosabatlariga   oid   muhim   ma’lumotlar   mavjud.   Pompey
Trogning   mazkur   asari   Yustin   (II—III   asr)   tarafidan   qiskartirilib   qayta   ishlangan
shaklda bizning zamonimizgacha yetib kelgan va Ruxl tomonidan 1935 yili  chop
kilingan.   Asarning   ruscha   tarjimasi   (tarjimonlar   AA.   Dekonskiy   va   M.I.   Rijskiy)
«Vestnik   drevney   isto rii»   jurnalining   1954   yil   2-4-   va   1955   yil   1-sonlarida
bosilgan.
Arrian   Flaviy   (taxminan 95-175-yy.)- yirik yunon yozuvchisi, tarixchi va
geograf   olim;   asli   Kichik   Osiyoning   Nikomadiya   shahridan.   «Iskandar   haqida»,
«Parfiyaliklar   haqida»,   «Hindiston»   va   7   jildlik   «Iskandarning   yurishlari»   nomli
kitoblar muallifi. O’rta Osiyo va Eronning qadimiy tarixini o’rganishda Arrianning
so’nggi   asari   («Iskandarning   yurishlari»)   muhim   ahamiyat   kasb   etadi.   Asarda Iskandar   Zulkarnaynning   Eron,   O’rta   Osiyo   va   boshka   mamlakatlarga   qilgan
istilochilik yurishlari tarixi batafsil bayon qilingan.
Asar   panegirizm   ruhida   yozilgan-   muallif   Iskandar   Zulkarnayn   va   uning
faoliyatini   ko’klarga   ko’tarib   ulug’laydi.   Shunga   qaramay,   asar   Iskandar
Zulkarnaynning   harbiy   yurishlari   buyicha   muhim   va   asosiy   manbalardan   hisob -
lanadi. Mazkur asarning yana bir qimmatli tomoni shundaki, u ko’pgina qo’lyozma
manbalar va rasmiy xujjatlar asosida yozilgan.
Arrian Flaviyning «Iskandarning yurishlari» asari nemis (Myuller; Leypsig,
1886 y.) hamda rus (Koren-kov; Toshkent, 1912 y. va M.Ye. Sergeyenko, M.—L.,
1962 y.) tillarida nashr etilgan.
                Kvint   Kursiy   Ruf   (milodning   I   asri)   —   mashhur   Rim   tarixchisi;
Iskandar   Zulkarnaynning   Eron,   O’rta   Osiyo   va   boshqa   mamlakatlarga   qilgan
harbiy yurishlari haqida 10 kitobdan iborat «Buyuk Iskandarning tarixi» nomli asar
yozib   qoldirgan.   Muallif   Ptolemey   Lag   va   Iskandar   Zulkarnaynning   safdoshlari
Onesikrit va Kallisfenning xotira va asarlaridan keng foydalangan.
Kvint Kursiy Rufning mazkur asarida O’rta Osiyoning Iskandar Zulkarnayn
qo’shinlari   tomonidan   istilo   qilinishi,   O’rta   Osiyo   xalqlarining   chet   el
bosqinchilariga qarshi kurashi, xususan, Spitamen boshliq qo’zg’olon keng yoritib
berilgan.
«Buyuk   Iskandarning   tarixi»   1841   yili   Myutzel,   1867   yili   T.   Nyoldeke   va
1885   yili   Fogel   tomonidan   nashr   etilgan.   Ruscha   yangi   tarjimasi   B.C.   Sokolov
taxriri ostida chop etilgan (M., 1963 y.).
Makedoniyalik Iskandarning Markaziy Osiyoga harbiy yurishlari.
Baqtriya,Sug’d va Ustrushona bosqini.
Antik   dunyo   tarixida   makedoniyalik   Iskandar   Zulqarnayn   (Aleksandr,
Makedoniya   podshosi   Filip   II   ning   o'g'li)   olamga   dovrug'   taratgan   jahongir
hukmdorlardandir.  Aleksandr Makedonskiyning Sharqqa yurishlarini mil. avv. VI-
V asrlar chegarasida ahamoniylar Eroni va Yunoniston o’rtasidagi Kichik Osiyoda
ustunlikka   ega   bo’lish   uchun   boshlangan   raqobatning   davomi   sifatida   baholash lozim.   Mil.   avv.   359   yilda   Filipp   II   Makedoniya   taxtiga   o’tiradi.   U   butun
Makedoniyani   birlashtirib,   mil.   avv.   349   yildan   boshlab   yunon   shaharlarini   o’z
davlatiga qo’shib ola boshlaydi. Filipp II harbiy islohot o’tkazib, qo’shinni mustah-
kamlaydi.   Makedoniya   Bolqon   yarim   orolidagi   kuchli   davlatga   aylana-di.   Bu
davrga   kelib,   Makedoniya   bilan   Qadimgi   Fors   davlati   o’rta-sida   ziddiyatlar
kuchayib   ketgan   edi.   Mil.   avv.   337   yilda   Filipp   II   Korinf   shahrida   umumyunon
yig’inini   o’tkazib,   o’zini   Yunoniston   hukmdori   deb   e’lon   qiladi.   Oradan   bir   yil
o’tib Filipp fitna-chilar tomonidan o’ldiriladi. Uning Osiyoga yurishini o’g’li Alek-
sandr davom ettiradi. 
20   yoshli   Aleksandr   mil.   avv.   336   yili   otasining   o’rniga   taxtga   o’tiradi.   U
dastlab Bolqon yarim  orolida o’z mavqyeini mustahkamlab olgach, mil. avv. 334
yildan   harbiy   yurishlarini   boshlaydi.   O’n   yil   mobaynida   Kichik   Osiyo,   Suriya,
Finikiya,   Misr,   Eron,   O’rta   Osiyo   va   Hindiston   mamlakatlarini   zabt   etadi.
Makedoniyalik Aleksandr mil. avv. 334 yilning may oyida Granik daryosi yonida,
333   yilning   noyabrida   Issa   shahri   (Suriya   chegarasida)   yonida,   331   yilning   ok-
tyabrida   Gavgamela   yonida   (Shimoli-Sharqiy   Mesopotamiyada)   bo’lgan   uchta
muhim   jangda   forslarni   jiddiy   mag’lubiyatga   uchratib,   ahamo-niylar   mulkini
egallaydi.   Ahamoniylar   sulolasining   so’nggi   hukm-dori   Doro   III   mamlakatning
shimoli-sharqiy   chegaralariga   chekinadi.   Bu   yerda   Baqtriya   satrapi   Bess
tomonidan Doro III ga qarshi fitna uyushtiriladi hamda u asirga olinib qatl qilinadi.
Shundan so’ng Bess Artakserks nomi bilan o’ziga shoh rutbasini oladi.
Aleksandr mil. avv. 329 yilning bahorida Hindiqush tog’lari-dan oshib o’tib,
so’nggi   satraplik   bo’lgan   Baqtriyani   egallaydi.   Bess   Amudaryodan   o’tib   Nautaka
viloyatiga qochadi. 
Mil.   avv.   329   yilning   bahorida   Aleksandr   qo’shinlari   Oks   (Amudaryo)
bo’ylariga  yetib  keladi.  Ular  qoplarga  xashak   to’ldirib  qayiqlar  yasaydilar   hamda
besh kun davomida Oksdan suzib o’tadilar. Aleksandr Bessni ushlab kelish uchun
sarkarda   Ptolomey   Lagni   yuborgan   edi.   Spitamen,   Oksiart   va   boshqa
so’g’diyonalik   aslzodalar   Bessni   bandi   holida   Ptolomeyga   qoldirib,   o’zlari
mamlakat ichkarisiga jo’nab ketadilar. Termizning   g’arbiy   tomonida   Oksdan   suzib   o’tgan   yunon-makedon
qo’shinlari   Nautaka   viloyatiga   kirib   boradilar   hamda   So’g’diyonaning   poytaxti
Maroqandani   egallaydilar.   Bu   g’alabalar   ancha   yengil   kechgan   bo’lsa-da,   yunon-
makedon   armiyasi   So’g’diyona   yerlarida,   ayniqsa   Ustru-shonada   (Samarqand   va
Jizzax   oralig’i)   qattiq   qarshilika   uchraydi.   So’g’d   aholisi   bir   tan-bir   jon   bo’lib
bosqinchilarga qarshi chiqadi Jang juda og’ir sharoitda tog’ daralari va qoyalarida
bo’lib o’tadi. So’g’diylar eng so’nggi damga qadar kurashni davom ettiradilar. Ar-
rianning   yozishicha ,   noiloj   ahvolda   qolgan   so’g’dliklar   asirga   tushish-ni
xohlamasdan o’zlarini qoyalardan tashlab halok qilganlar.
Tog’li   hududlardagi   janglarda   yunon-makedon   jangchilari   ko’p-lab   halok
bo’lgan. Ko’plab qo’shinidan ayrilgan va o’zi ham yaralangan Aleksandr Sirdaryo
bo’ylariga yurish qiladi. Bu yerlar saklarning yurti edi. Bu davrda daryoning o’ng
qirg’og’ida saklar yashar, chap qirg’og’ida esa bir necha kichik shaharlar mavjud
edi.   Aleksandr   daryo   bo’yida   to’xtab,   qo’shinlarining   bir   qismini   shaharlarga
bo’lib   joy-lashtiradi.   Ko’p   o’tmay   bu   shaharlar   aholisi   bosqinchilarga   qarshi
qo’zg’alon   ko’taradi.   O’ng   qirg’oqdagi   ko’chmanchi   saklar   sug’diylarga   yordam
berish maqsadida o’z harbiy kuchlarini bir yerga to’play bosh-laydilar. Xuddi shu
paytda   Baqtriya   va   Sug’diyonaning   boshqa   joy-larida   ham   Aleksandrga   qarshi
qo’zg’alonlar ko’tarildi.
Mil. av. 328 yilda Xorazm shohi Farasman Baqtradagi Iskandar qarorgohiga
tashrif buyuradi va ittifoqchilik bitimi imzolanadi. Shu boisdan Iskandar Xorazmga
yurish qilmaydi. Mil. av. 329 yilda Oks (Amu) daryosi sohiliga etib kelgan Yunon
qo'shinlari   bu   azim   daryodan   o'tish   uchun   kema   topolmadi.   Ko’prik   quray   desa
tevarak- atrofda yog’och yo’q edi. Shuning uchun askarlarga somon tiqilgan mesh
tarqatishdi.  Shu meshda suzib,  bor  Askar  olti  kun deganda daryodan o’tib oldilar
va   Navtaka (hozirgi Qashqadaryoning Kesh-Shahrisabz vohasi)ga kirib boradilar.
Navtaka   bosqinidan   to’rt   kun   o’tib   Yunon   qo’shinlari   o’z   harakat   yo’nalishlarini
Sug'diyona paytaxti - Marokanda (Samarqand)ga qaratishdi.
Maroqanda  -  Samarqand ning bosib olinishi . Miloddan avvalgi 329-yilda Iskandar qo`sh in lari Oks — Amudaryodan o`ta
b o shladi.   Pishqirib   oqayotgan   daryo   ularning   sollarini   surib   ketardi,   gupsarlarni
bir-biriga ulab turgan qayishlar uzilardi. Somon to`ldirilgan gupsarlar suvga botib
ketardi.   Hurkib   ketgan   otlar   tizginlarini   uzib,   o`zlarini   suvga   otishar   va   qirg`oq
tomon suzib ketishardi.
Iskandar   qo`shinlarining   bir   qismi   g`arq   bo`ladi.   Olti   kun   deganda   ular
kechuvdan   o`tib   bo`ladilar.   Yana   So`g`diyonaga   yetguncha   ancha   tog`-u   toshdan
oshish   kerak   edi.   Ular   yo`1   yurib,   Navtaka   (Nautaka)   viloyatiga   yetadilar.   U
Qashqadaryo   vodiysining   sharqida   joylashgan   edi.   Iskandar   Navtakadagi
qo`rg`onlarni   egallab,   Maroqandaga   shoshiladi.   Bu   vaqtda   shahar   yetmish   stadiy
uzunlikdagi mustahkam devor bilan o’ralgan edi. Shahar arki Yana bir mustahkam
devor   Bilan   o’ralgan   edi. Shunga   qaramay   yunon-lar   shaharni   egalladilar   va   uni
ayovsiz talon-toroj qildilar. Tevarak-atrofdagi qishloqlarni ham talab, keyin yoqib
yubor-dilar.
U   qo`shinlarining   bir   qismini   qoldirib,   o`zi   asosiy   kuchlar   bilan   Sirdaryo
qirg`oqlari   sari   ketadi.   Iskandar   u   yerdagi   Kurushkat   (Kiropolis)   shahrini
egallamoqchi   edi.   Rivoyatga   ko`ra,   bu   shaharga   qadimgi   fors   shohi   Kir   II   asos
solgan. 
  Rim   olimi   Kurtsiy   Rufning   ma'lumot   berishicha,   Iskandar   armiyasi
Marokandani uncha qiynalmasdan va kam talofat bilan ishg'ol etgan va «shaharda
o'zlarining garnizonlarini qoldirib, yaqin atrofdagi qishloqlarni yondirib va vayron
etib», so'ngra esa shimoli-sharqqa qarab harakatlanganlar.
O'shanda   Iskandar   Zulqarnayn   So'g'diyonada   yana   yettita   shaharni   bosib
oldi.   Shundan   keyin   u   Tanais   daryosi   boylanga   qarab   qo   shin   tortdi.   Tanaisni
mahalliy   xalq   Yaksart   deb   atardi.   Uning   boshlanishi   Tyanshan   tog'larida   bo'lib,
Gurgon   dengiziga   kelib  quyilar   edi.   Tanais   bo'ylaridagi   mahalliy   xalq  oziq-ovqat
va yem-xashak qidirib yurgan makedoniyaliklarni tutib o'ldirdilar.
Shu   yerda   Iskandar   Zulqarnayn   huzuriga   saklarning   elchilari   kelishdi.
Iskandar ham ular bilan sulh tuzish uchun o'z elchilarini yuborgan edi. Aslida esa Iskandar   Zul-qarnaynning   elchilari   skiflar   mamlakatining   umumiy   ahvoli,
skiflarning   turmush   tarzi,   din-e'tiqodi,   fe'l-atvori,   askarlarining   umumiy   soni   va
qanday   qurollanganliklarini   bilib   kelishi   kerak   edi.   Iskandar   Zulqarnayn   o'sha
Tanais bo'yida Aleksandriya Esxata (Uzoqdagi Iskandariya) degan katta bir shahar
qurdirdi.  Shahar   hozirgi   Tojikistonning   Xo'jand   shahri   yaqinida   joylashgandi.   Bu
shahar Iskandar   u c h u n   skiflarga qarshi urush olib borishda tayanch bo'lib xizmat
qilishi   kerak   edi.   Lekin   Iskandarning   skiflar   ustiga   qilmoqchi   bo'lgan   yurishi
amalga   oshmay   qoldi.   So'g'diyonada   katta   qo'zg'olon   ko'tarilganligi   va   ularga
ergashib baqtriyaliklar ham qo'z g'olon ko'targanliklari haqida bir-biridan tashvishli
xabarlar kela boshladi. Shu payt Iskandar Zulqarnayn endi Aleksandriya Esxataga
kelib   tushgandi.   Shahar   juda   katta   bo'lib,   60   stadiy   uzunlikdagi   devor   bilan
o'ralgandi. Skiflar tez-tez katta shaharning ro'parasiga kelib, uni qattiq o'qqa tutar
edilar.   Shu   payt   Baqtriya   ham   Iskandar   Zulqarnaynning   tasar-rufidan   chiqib,   o'z
mustaqilligini   qo'lga   kiritib   oldi.   Iskandar   esa   ikki   o't   orasida:   bir   tomondan
mustaqilligini qo'lga kiritib olgan Baqtriya bilan qo'zg'olon ko'targan So'g'di-yona,
ikkinchi   tarafdan   yunon   askarlariga   tez-tez   hujum   qilib,   ularga   katta   talafotlar
yetkazib turgan saklar orasida qolgandi. Yarador bo'lib qolgan, sogiig'i borgan sari
yomonlashib borayotgan Iskandar Zulqarnayn buning oqibatidan qo'rqardi. Ushbu
bosqinchilarga   qarshi   iste'dodli   harbiy   rahbar,   so'g'dlik   Spitamen   boshchiligida
baqt-riyaliklar, sak va massagetlar qo'shilib qo'zg'olon ko'tar-dilar.
2-masala:
Maroqandadan   so'ng   yunon-makedon   qo'shinlarining   yurishlari   nihoyatda
qiyin   va   murakkab   kechdi.   Chunki   ular   endilikda   mahalliy   xalqning   qudratli
qarshiligiga duch keldi. Iskandar  bosqinidan,  uning yurtga solayotgan  qirg'ini-yu,
zulm, asoratidan ko'zi g'aflat uyqusidan ochilgan, erk, ozodlik qadrini har narsadan
afzal   bilgan   ona   zamin   kishilari   bir   yoqadan   bosh   chiqarib,   ajnabiy   istilochilarga
qarshi   harakatga   keladi.   Mil.   av.   329   yil   kuzida   Sug'diyonada   boshlanib,   O'rta
Osiyo   mintaqasining   boshqa   hududlarida   keng   aks   sado   bergan   xalq   qo'zg'oloni
yurtimiz ozodligi tarixida chinakam yangi sahifa yozgan. Iskandar tajovuzi va zulmiga qarshi ko'tarilgan bu ommaviy harakatga so'g'd
xalqining   mard   o'g'loni   Spitamen   boshchilik   qildi.   So'g'diyona   va   Baqtriyada
mahalliy   xalqlarning   chuqur   ishonchini   qozongan,   katta   harbiy   salohiyat   sohibi
Spitamen   xalqdan   lashkar   tuzib,   dastlab   Iskandarning   Marokandada   qoldirib
ketgan harbiy garnizoniga hujum qilib uni yanchib tashlaydi. Bu xabar erli aholiga
katta   ruhiy   quvvat   bag'ishlab,   uning   ajnabiylarga   qarshi   faol   kurashiga   turtki
beradi.   Iskandar   o'z   qo'shinining   bir   qismini   qo'zg'olonchilarga   qarshi
Marokandaga  yo'llaydi. Bu davrda Iskandarning o'zi  Yaksart  (Sirdaryo)ning chap
sohilidagi   shaharlar   va   aholi   turar   joylarini   bo'ysundirish   uchun   og'ir   janglar   olib
borayotgan   edi.   Ajoyib   jang   taktikasini   qo'llagan   Spitamen   Iskandar   lashkari
Marokandaga   yaqinlashib   kelayotganini   eshitgach,   darhol   shaharni   tark   etib,
Politimet (Zarafshon) daryosining quyi oqimi tomon jang qilib chekinadi. So'ngra
bu   erdagi   dashtli   ko'chmanchilarning   otliq   askarlari   bilan   qo'shilib   kutilmaganda
qarshi   hujumga   o'tadi.   Bundan   sarosimaga   tushgan   yunon   qo'shini   katta   talofatga
uchrab,   qolgan-qutgan   jangchilari   bilan   shaharga   chekinadi.   Spitamen
Marokandani   qamal   qiladi.   Bundan   xabar   topgan   Iskandar   Sirdaryo   bo'yidagi
hujum   harakatlarini   vaqtincha   to'xtatib,   o'zi   qo'shinga   bosh   bo'lib   Spitamenga
qarshi   yurish   boshlaydi.   U   Marokandaga   etib   kelganida   Spitamen   kuchlari
allaqachon   bu   joyni   tark   etib,   So'g'diyonaning   cho'llik   qismiga   chekingan   edi.
Iskandar   Spitamendan   o'ch   ololmagach,   butun   qahri-zahrini   Zarafshon   aholisiga
qaratadi. U Spitamen kuchlarini ta'qib qilib, Marokandadan cho'lli hududlar tomon
borar  ekan, yo'l-yo'lakay 120 mingdan ziyod tinch aholini  qirib tashlagani  tarixiy
manbalarda   uchraydi.   Biroq   u   bari-bir   mahalliy   xalqlarni   o'ziga   uzil-kesil
bo'ysindira olmaydi.
Iskandar   Doroning   yuz   minglab   muntazam   lashkarlariga   qarshi   jang   olib
borishdan ko'ra Spitamen boshchiligidagi qo'zg'olonchilarga qarshi kurashish qiyin
ekanligini tushunib etadi. Negaki, erli aholi o'zining har bir qarich tuprog'i, daryo-
ko'li,   qir-adiri,   qoyasi   uchun   dushman   bilan   jon   berib,   jon   olishib   kurashgan.
Iskandar armiyasining engilmasligi  to'g'risidagi  afsonalar  ham  bizning yurtimizda
barham topdi. Oxiri shunday bo'lib chiqdiki, O'rta Osiyo erlarini kuch, qurol bilan enga   olmasligiga   ko'zi   etgan   Iskandar   aqlu   zakovat,   hiyla   yo'li   bilan   ish   tutib,
mahalliy   aholining   yuqori   tabaqasi,   zodagonlari   bilan   umumiy   til   topishga,   erli
xalqning milliy udumlari, urf-odatlari, marosimlarini qabul qilishga majbur bo'ladi.
Shunday   yo'l   bilan   So'g'diyona   ulug'laridan   Oksiart,   Xorien   degan   mahalliy
aslzodalar uning tomoniga o'tadi. Iskandarning Oksiartning go'zal qizi  Raxshanak
(Roksana)ga   uylanishi esa qarindoshlik aloqalarining kuchayishiga xizmat qiladi.
U   xalq   qaxramoni   Spitamenni   qo'lga   tushirib,   uni   jismonan   yo'q   qilishda   ham
mahalliy zodagonlar xizmatidan foydalanadi.
Spitamenning   tez   orada   o'ldirilib,   uning   boshi   Yunon   podshohiga   tortiq
qilinganligi   fakti   ham   qo'zg'olonchi   kuchlar   o'rtasida   birlikning   bo'lmaganligi
alomatidir. Shunga qaramay ajnabiy bosqinchilarga qarshi xalq g'alayonlari 327 yil
boshlariga   qadar   davom   etdi.   Garchand   Spitamen   boshchiligidagi   keng   ommaviy
xalq   harakati   oxir-oqibatda   mag'lubiyatga   uchragan   bo'lsada,   u   ulug'
ajdodlarimizning mardlik jasoratini, elu-yurt hurligi, ozodligi yo'lidagi fidoyiligini
yorqin namoyon etdi.
Shunday   qilib,   muttasil   uch   yil   davom   etgan   shiddatli   janggu   jadallardan
so'ng Iskandar Baqtriya, Sug'diyona va Ustrushonaning faqat bir qisminigina itoat
ettirib,   bu   hududlarga   o'z   ishonchli   odamlarini,   o'ziga   sodiq   sug'dlik   Oropiyni
Sug'diyona   hokimi   etib   tayinlab,   o'zi   mil.   av.   327   yilda   Hindiston   tomon   qo'shin
tortadi.
Yunon-Makedon   qo'shinlari   O'rta   Osiyo   erlarida   shu   qadar   holdan   toyib,
o'zining   jangovorlik   qobiliyatini   yo'qotdiki,   buning   oqibatida   ular   shimoliy   Hind
erlariga arang kirib bordilar. Bu holatni tan olgan Iskandar tez orada Hindistondagi
urush   mavsumini   tugatib,   ortga,   ikki   daryo   oralig'idagi   Bobil   shahriga   qaytib
ketishga buyruq beradi. Antik dunyo olimlarining yakdil  ta'kidlashicha, Yunonlar
podshosining   bu   buyrug'i   ruhan   cho'kkan   uning   butun   qo'shinida   katta   qoniqish
bilan qarshi olingan ekan.
Shunday   qilib,   butun   er   yuzini   egallab,   dunyo   hukmdori   bo'lishga   da'vo
qilgan   Iskandarning   sharqiy   yurishlari   oxir   -   oqibatda   ko'zlangan   yuksak
natijalarsiz   tugadi.   Uning   o'zi   mil.   av.   323   yilda   Bobilda   hayotdan   ko'z   yumadi. Ayniqsa   uning   ko'p   sonli   lashkarlarining   Vatanimiz   sarhadlarida   mislsiz   xalq
qarshiligiga   duch   kelib,   son-sanoqsiz   qurbonlar   berishi   pirovardida   uning
jahongirlik da'vosini puchga chiqardi.
O'zgalar   yurtini   zo'rlik   bilan   egallash   evaziga   qudratli   saltanat   qurish,
boshqalarga   o'z   irodasini   majburlash   yoxud   zulm-asoratni   kuchaytirish   pirovard
natijada   qanday   xunuk   oqibatlarga   olib   kelishini   Iskandar   Zulqarnayn   timsoli
yaqqol   isbot   etadi.   Tarixning   bu   achchiq   sabog'ini   hech   mahal   unutmaslik   kerak
bo'ladi. Iskandar Zulqarnaynning so’ngi taqdiriga kelsak, u miloddan avvalgi 327-
yili   Hindiston   ustiga   qo’shin   tortdi   va   mamlakatni   shimoli-g’arbiy   qismini   bosib
oldi. U Yangi yurishlarga tayyorgarlik ko’rish asnosida bezgak kasaliga chalinadi
va miloddan avvalgi 323-yilning iyunida 33 yoshida vafot etdi.
Makedoniyalik   Aleksandrning   harbiy   yurishlari   natijasida   Bolqon   yarim
oroli, Egey dengizi orollari, Kichik Osiyo, Misr, Old va O’rta Osiyo, Hind daryosi
etaklarigacha bo’lgan hududlarni qamrab oluvchi ulkan davlat tashkil topdi. Ammo
ushbu  davlat  ham  Qadimgi   Fors  davlati   singari  turli   xalq  va elatlarning majburiy
uyush-masidan   tashkil   topgan   edi.   Shu   boisdan   Aleksandr   vafotidan   ko’p
o’tmasdan   u   tuzgan   davlat   parchalanib,   Misr,   Makedoniya   va   Salav-kiylar
davlatiga bo’linib ketdi. Foydalaniladigan asosiy darsliklar va o’quv
qo’llanmalari ro’yxati
1. Античный и раннесредневековые древности Южного Узбекистана 
Отв.ред. академик АН Уз ССР Г.А. Пугаченков. Т. 1989 . 
2. Архитектурные памятники Туркменистана. М. 1972. Ахраров И. 
Ремпель Л. Резной штук Афрасияба Т. 1971. 
3. Беленицкий А.М., Бентович И.Б., Большаков О.Г. Средневековый 
город Средней Азии. Л., 1973
4. Булатов М. Мавзолей Саманидов – жемчужина архитектуры Средней 
Азии. Т. 1978. 
5. Буряков Ю.Ф. Генезис и этапы развития городской культуры 
Ташкентского оазиса. Т. 1982. 
6. Древний и средневековый город Восточного МавераннахраОтв.ред. 
д.и.н. Ю.Ф.Буряков. Т.1990. 
7. Древняя и средневековая культура Чача. Т. 1979. 
8. Живопись древнего Пянджикента / Отв.редакторы А.Ю. Якубовский и 
М.М. Дьяконов. М. 1954. 
9. Заднепровский Ю.А. Древнеземледельческая культура Ферганы МИА. 
М. 1962. № 118 .
10. Исамиддинов М.Х. Хасанов М.Х. История древнего и средневекового 
керамического производства Нахшеба. Т. 2000.
11. Л унина  С.Б. А рхеология  С редней  А зии .  Учебное пособие. Ташкент. 
1986. pdf.
12. Средняя Азия и Дальний Восток в эпоху средневековья. Средняя Азия 
в раннем средневековье.  Отв. ред. Г.Л. Брыкина. М., «Наука» 1999.
13. Сулейманов Р.Х. Древний Нахшаб. Проблемы цивилизации 
Узбекистана VП в. до н.э. –VП в. н.э. Самарканд-Ташкент, 2000. 
14. Толстов С.П. По древним дельтам Окса и Яксарта. М. 1962. 
15. Филанович М. И. Ташкент. Зарождение и развитие города и городской 
культуры. Т.,1983.
16. . www.history.ru .

Aleksandr Makedonskiyning Markaziy Osiyoga yurishlari . Reja: 1. Makyedoniyalik Iskandarning Markaziy Osiyoga harbiy yurishlari. Baqtriya, So’g’d va Usturushona bosqini 2. Markaziy Osiyo xalqlarining Yunon-makyedonlar bosqinchilariga qarshi kurashi. Spitamyen qo’zg’aloni

Tarix fani kishilik jamiyati bosib o’tgan tarixiy yo’lni qonuniyatli bir jarayon tarzida atroflicha o’rganuvchi Fan sifatida ijtimoiy fanlar tizimida muhim o’rin tutadi va keng xalq ommasini, ayniqsa, yosh avlodni o’z Vatani va xalqiga sadoqat ruhida tarbiyalash ishiga xizmat qiladi. Davlatimiz rahbari ta’biri bilan aytganda, «o’zlikni anglash tarixni bilishdan boshlanadi». Iskandar Zulqarnayn boshchiligida yunonlarning yurtimiz sarxadlarini bosib o’tishi, ularga qarshi Spitamen rahbarligida ko’tarilgan qo’zg’olon ko’pgina manba va adabiyotlarda o’z aksini topgandir O’rta Osiyo, shuningdek O’zbekistonning kadimgi va an tik davrdagi tarixini o’rganishda kadimgi Yunoniston va Rim tarixchilari hamda geograf olimlarining asarlari muhim manba bo’lib xizmat kiladi. Ulardan ayrim va muhimlariga qiskacha to’xtab o’tamiz. Diodor (miloddan avvalgi 90—21-yillar). Yirik tarixchi olim; asli Sisiliyaga qarashli Argiriya shahridan. Dio dor «Tarixiy kutubxona» nomli 40 kitobdan iborat asar yozib qoldirgan. Umumiy tarix yo’nalishida yozilgan bu asar asosan Yunoniston va Rimning qadim zamonlardan to milodning I asr o’rtalarigacha bo’lgan tarixini o’z ichiga oladi. Asarda Sharq; xalqlari, shuningdek, O’rta Osiyo va O’zbekistonning qadimiy xalklari (skiflar, saklar, massagetlar, baqtriyaliklar va b.q.), O’rta Osiyo — Eron munosabatlari haqida qimmatli ma’lumotlar bor. Diodorning mazkur asari ko’p jihatlari bilan ko’chirma (kompilyativ) hisoblanadi. Muallif Efor, Polibiy asar-laridan keng foydalangan. Bundan tashqari, ko’p hollarda bayon etilayotgan voqyealar uzviy bog’lanmay qolgan. Shunga qaramay, Diodorning «Tarixiy kutubxona»si dalillarga boy va ilmiy ahamiyatga egadir.«Tarixiy kutubxona» to’la holda bizning zamonimizgacha yetib kelmagan. Uning faqat 15 kitobi- qadimgi Sharq xalqlarining tarixi va afsonalari haqida hikoya qiluvchi 1-5-kitoblari, Yunoniston hamda Rimning Yunon-Eron urushlari (miloddan avvalgi 500—449 yy.) dan to miloddan avvalgi 301 yilgacha bo’lgan tarixini o’z ichiga olgan 11-20- kitoblarigina saklangan, xolos.Asar 1774-1775

yillari I. Alekseyev tomonidan (olti qismda) va 1874—1875 yillari F. G. Mishchenko tarafidan ikki qism qilib nashr etilgan. Pompey Trog (milodgacha I- milodning I asrlari o’rtasida yashab o’tgan)-«Filipp tarixi» asari bilan mashhur bo’lgan Rim tarixchisi. 44 kitobdan iborat bu asar afsona viy Assuriya podsholari zamonidan to Rim imperatori Av gust (miloddan avvalgi 63 -milodning 14-yili) davrigacha dunyoda bo’lib o’tgan voqyealarni bayon qiladi, lekin aso siy e’tibor Yunonistonning makedoniyalik Filipp II (miloddan avvalgi 359-336-yy.) va Iskandar Zulkarnayn davridagi ijtimoiy-siyosiy tarixini bayon etishga qaratilgan. Mazkur asarning qimmati shundaki, u bir talay noma’lum kitoblarga suyanib yozilgan; Rim, Yunoniston kabi yirik davlatlarning paydo bo’lishi va tarixini keng yoritib bergan. Muhimi shundaki, muallif bunday davlatlar ning oxir-oqibatda inqirozga uchrashini aytadi. Lekin, Pompey Trogning tarixiy jarayon va uning taraqqiyotiga qrashlari idealistikdir, chunki u tarixni harakatga keltiruvchi kuch urf-odat va taqdir deb hisoblagan. «Filipp tarixi»da skiflar, Baktriya, Iskandar Zul karnayn davrida Baqtriya va Sug’dda qurilgan shahar va katta imoratlar, Iskandar Zulkarnayn vafotidan keyin yuz bergan voqyealar, parfiyaliklarning kelib chikishi, Parfiya podsholigining tashkil topishi, parfiyaliklarning urf-odatlari; Baktriya, Parfiya va Midiyaning o’zaro munosabatlariga oid muhim ma’lumotlar mavjud. Pompey Trogning mazkur asari Yustin (II—III asr) tarafidan qiskartirilib qayta ishlangan shaklda bizning zamonimizgacha yetib kelgan va Ruxl tomonidan 1935 yili chop kilingan. Asarning ruscha tarjimasi (tarjimonlar AA. Dekonskiy va M.I. Rijskiy) «Vestnik drevney isto rii» jurnalining 1954 yil 2-4- va 1955 yil 1-sonlarida bosilgan. Arrian Flaviy (taxminan 95-175-yy.)- yirik yunon yozuvchisi, tarixchi va geograf olim; asli Kichik Osiyoning Nikomadiya shahridan. «Iskandar haqida», «Parfiyaliklar haqida», «Hindiston» va 7 jildlik «Iskandarning yurishlari» nomli kitoblar muallifi. O’rta Osiyo va Eronning qadimiy tarixini o’rganishda Arrianning so’nggi asari («Iskandarning yurishlari») muhim ahamiyat kasb etadi. Asarda

Iskandar Zulkarnaynning Eron, O’rta Osiyo va boshka mamlakatlarga qilgan istilochilik yurishlari tarixi batafsil bayon qilingan. Asar panegirizm ruhida yozilgan- muallif Iskandar Zulkarnayn va uning faoliyatini ko’klarga ko’tarib ulug’laydi. Shunga qaramay, asar Iskandar Zulkarnaynning harbiy yurishlari buyicha muhim va asosiy manbalardan hisob - lanadi. Mazkur asarning yana bir qimmatli tomoni shundaki, u ko’pgina qo’lyozma manbalar va rasmiy xujjatlar asosida yozilgan. Arrian Flaviyning «Iskandarning yurishlari» asari nemis (Myuller; Leypsig, 1886 y.) hamda rus (Koren-kov; Toshkent, 1912 y. va M.Ye. Sergeyenko, M.—L., 1962 y.) tillarida nashr etilgan. Kvint Kursiy Ruf (milodning I asri) — mashhur Rim tarixchisi; Iskandar Zulkarnaynning Eron, O’rta Osiyo va boshqa mamlakatlarga qilgan harbiy yurishlari haqida 10 kitobdan iborat «Buyuk Iskandarning tarixi» nomli asar yozib qoldirgan. Muallif Ptolemey Lag va Iskandar Zulkarnaynning safdoshlari Onesikrit va Kallisfenning xotira va asarlaridan keng foydalangan. Kvint Kursiy Rufning mazkur asarida O’rta Osiyoning Iskandar Zulkarnayn qo’shinlari tomonidan istilo qilinishi, O’rta Osiyo xalqlarining chet el bosqinchilariga qarshi kurashi, xususan, Spitamen boshliq qo’zg’olon keng yoritib berilgan. «Buyuk Iskandarning tarixi» 1841 yili Myutzel, 1867 yili T. Nyoldeke va 1885 yili Fogel tomonidan nashr etilgan. Ruscha yangi tarjimasi B.C. Sokolov taxriri ostida chop etilgan (M., 1963 y.). Makedoniyalik Iskandarning Markaziy Osiyoga harbiy yurishlari. Baqtriya,Sug’d va Ustrushona bosqini. Antik dunyo tarixida makedoniyalik Iskandar Zulqarnayn (Aleksandr, Makedoniya podshosi Filip II ning o'g'li) olamga dovrug' taratgan jahongir hukmdorlardandir. Aleksandr Makedonskiyning Sharqqa yurishlarini mil. avv. VI- V asrlar chegarasida ahamoniylar Eroni va Yunoniston o’rtasidagi Kichik Osiyoda ustunlikka ega bo’lish uchun boshlangan raqobatning davomi sifatida baholash

lozim. Mil. avv. 359 yilda Filipp II Makedoniya taxtiga o’tiradi. U butun Makedoniyani birlashtirib, mil. avv. 349 yildan boshlab yunon shaharlarini o’z davlatiga qo’shib ola boshlaydi. Filipp II harbiy islohot o’tkazib, qo’shinni mustah- kamlaydi. Makedoniya Bolqon yarim orolidagi kuchli davlatga aylana-di. Bu davrga kelib, Makedoniya bilan Qadimgi Fors davlati o’rta-sida ziddiyatlar kuchayib ketgan edi. Mil. avv. 337 yilda Filipp II Korinf shahrida umumyunon yig’inini o’tkazib, o’zini Yunoniston hukmdori deb e’lon qiladi. Oradan bir yil o’tib Filipp fitna-chilar tomonidan o’ldiriladi. Uning Osiyoga yurishini o’g’li Alek- sandr davom ettiradi. 20 yoshli Aleksandr mil. avv. 336 yili otasining o’rniga taxtga o’tiradi. U dastlab Bolqon yarim orolida o’z mavqyeini mustahkamlab olgach, mil. avv. 334 yildan harbiy yurishlarini boshlaydi. O’n yil mobaynida Kichik Osiyo, Suriya, Finikiya, Misr, Eron, O’rta Osiyo va Hindiston mamlakatlarini zabt etadi. Makedoniyalik Aleksandr mil. avv. 334 yilning may oyida Granik daryosi yonida, 333 yilning noyabrida Issa shahri (Suriya chegarasida) yonida, 331 yilning ok- tyabrida Gavgamela yonida (Shimoli-Sharqiy Mesopotamiyada) bo’lgan uchta muhim jangda forslarni jiddiy mag’lubiyatga uchratib, ahamo-niylar mulkini egallaydi. Ahamoniylar sulolasining so’nggi hukm-dori Doro III mamlakatning shimoli-sharqiy chegaralariga chekinadi. Bu yerda Baqtriya satrapi Bess tomonidan Doro III ga qarshi fitna uyushtiriladi hamda u asirga olinib qatl qilinadi. Shundan so’ng Bess Artakserks nomi bilan o’ziga shoh rutbasini oladi. Aleksandr mil. avv. 329 yilning bahorida Hindiqush tog’lari-dan oshib o’tib, so’nggi satraplik bo’lgan Baqtriyani egallaydi. Bess Amudaryodan o’tib Nautaka viloyatiga qochadi. Mil. avv. 329 yilning bahorida Aleksandr qo’shinlari Oks (Amudaryo) bo’ylariga yetib keladi. Ular qoplarga xashak to’ldirib qayiqlar yasaydilar hamda besh kun davomida Oksdan suzib o’tadilar. Aleksandr Bessni ushlab kelish uchun sarkarda Ptolomey Lagni yuborgan edi. Spitamen, Oksiart va boshqa so’g’diyonalik aslzodalar Bessni bandi holida Ptolomeyga qoldirib, o’zlari mamlakat ichkarisiga jo’nab ketadilar.