Badiiy asar tilining stilistik xususiyatlari Poetika va ritorika. O‘xshatish, o‘xshashlik va sub’ekt
![Badiiy asar tilining stilistik xususiyatlari Poetika va ritorika. O‘xshatish,
o‘xshashlik va sub’ekt
Reja:
1. Badiiy matnda ekspressivlikning namoyon bo‘lish shakllari.
2. Sintaktik parallelizm.
3. Emotsional va ritorik so‘roq gaplar.
4. Inversiya, ellipsis, sukut.
5. Gradatsiya va antiteza.
6. Farqlash va o‘xshatish.](/data/documents/b01f1bb9-d65e-4b3a-b4c6-80d6282cecbf/page_1.png)
![«Badiiy tekstning lingvistik tahlili" kitobi mualliflari sintaktik
figuralarning quyidagi takror asosiy ko‘rinishlari mavjudligini bayon
qilishadi: «anafora, epifora, antiteza, gradatsiya, ellipsis, alliteratsiya, ritorik
so‘roq kabilar».65 Bu uslubiy vositalar mavzuga aloqador bo‘lgan barcha
adabiyotlarda uchraydi. Biz quyidagi o‘nta hodisaga to‘xtalish bilan
cheklanamiz: 1. Sintaktik parallelizm. 2. Emotsiyonal gap. 3.Ritorik so‘roq
gap. 4. Inversiya. 5. Ellipsis. 6. Sukut 7. Gradatsiya. 8. Antiteza. 9. Farqlash.
10. O‘xshatish. Sintaktik parallelizm. Badiiy matnda sintaktik jihatdan bir
xil shakllangan gaplar ko‘p qo‘llaniladi. Tilshunoslikda bunday qurilmalar
parallelizm atamasi ostida o‘rganiladi. Parallelizm (yun. parallelos-yonma-
yon boruvchi) yonma-yon gaplar sintagmalarning bir xil sintaktik qurilishga
ega bo‘lishi. Masalan: Oshxona taraf
quloq tutadi. Darvoza taraf quloq tutadi, Molxona taraf quloq tutadi. Ovoz
qaerdan kelyapti - bilolmaydi (T. Murod) “Parallel birliklarning asosiy
vazifasi fikrga izoh berish va eng muhimi, unga tinglovchini to‘la ishontira
olishdan iborat. Ular uslubiy vositalarining boyishi manbalaridan biri bo‘lib,
poetik nutqda ko‘p qo‘llanadigan, eng mahsuldor va ta’sirchan sintaktik
birlik hisoblanadi». Bir xil shakllangan gaplar badiiy nutq ta’sirchanligini
boyitish bilan birga ma’noni kuchaytirishga va fik rning batafsil – atroflicha
ifodalanishiga, tasvir obekti bilan bog‘liq ma’lumotlar fondining kengayib
borishiga xizmat qiladi. Masalan: Qo‘shchi kalondimoq – kalondimoq qadam
bosdi. Kibor – kibor quoch otdi. Kerma qosh - kerma qosh boqdi.(T.Murod)
Bu misolda qahramonning uch xil harakati bir xil shakllangan gaplarda
ifodalangan, ya’ni, qadam bosmoq - quloch otmoq-boqmoq. Quyidagi
misolda esa bir harakat bilan ma’lumotlar fondi parallel gaplarda kengayib
boradi: Tom bosh adog‘ilab qadamladi Vazmin - vazmin qadamladi.
Olislarga dono – dono boqib qadamladi. Yoki: Qo‘shchi qo‘llari ketida](/data/documents/b01f1bb9-d65e-4b3a-b4c6-80d6282cecbf/page_2.png)
![tag‘in qadam oldi. Mag‘ribga boqib qadam oldi. Mashriqqa boqib qadam
oldi. (T.Murod)
Ye motsional gaplar. So‘zlovchining o‘ta xursandlik yoki o‘ta xafalik
holatlarini yoki qahramonning his-hayajonini, voqea-hodisaga emotsional
munosabatini ifodalovchi gaplar emotsiyonal gaplar hisoblanadi. Emotsional
gaplar tarkibida maxsus ijobiy va salbiy bo‘yoqdor so‘zlar ( chehra, o‘ktam,
tabassum / turq, qo‘pol, tirjaymoq kabi) mavjud bo‘ladi. O‘sha so‘zlar orqali
qahramon ruhiyatida kechayotgan sevinish, qo‘rquv, g‘azab kabi psixologik
jarayonlarni hamda yozuvchining tasvir obektiga nisbatan subektiv
munosabatini bilib olamiz. Emotsional gaplar tarkibida ijobiy yoki salbiy
bo‘yoqdor so‘z va iboralar, his-tuyg‘u ifodalovchi undovlar ( oh, voy,
sho‘rim, eh, attang, bay-bay-bay kabi), munosabat ifodalovchi undalmalar
qatnashadi va ular nutqning ekspressivligini ta’min|ashga xizmat qiladi:
Qanday yoqimli tong! To‘yib-to‘yib nafas olasan! Buncha fusunkor bo‘lmasa
bahor! Qishlog‘imiz naqadar go‘zal-a! (Gazetadan). Sarvarov to‘ng‘illadi:
– Ikkinchi chiqishimda ushlashi kerak edi. Birinchi chiqishimdayoq ushlab
o‘tiribdi bu miyasi aynigan chol (S.Ahmad). – Tilimni qichitma jo‘jaxo‘roz!
Aytmadimmi, kuzda qiyqiliab stolning tagiga kirib ketasan, deb... Eh-ye,
sening xo‘roz bo‘lishingga hali o‘n to‘rt prosent bor. Bahorda karillab hech
kimga so‘z
bermaganding. Menga, kekkayma, deganday shama qilding-a! (A.Qahhor)
e voh, essiz umr, essiz qizim!.. Voy bechora! - dedi Gulsumbibi birdan.
Sho‘rlik qizga qiyin bo‘libdi hammadan (Oybek).
Ritorik so‘roq gaplar ham badiiy matnning emotsional-
yekspressivligini](/data/documents/b01f1bb9-d65e-4b3a-b4c6-80d6282cecbf/page_3.png)
![ta’miniovchi uslubiy vositalardan hisoblanadi. Tasdiq va inkor mazmuniga
ega
bo‘lgan, tinglovchidan javob talab qilmaydigan gaplar ritorik so‘roq gap
deyiladi.
Ko‘pincha ritorik so‘roq gaplar tarkibida nahotki, axir kabi ta’kidni
kuchaytiruvchi
so‘zlar keladi. Ular nutqqa ko‘tarinki ruh bag‘ishlaydi va tasdiqning kuchli
emotsiya bilan ta’kidlanishi uchun xizmat qiladi. Bunday gap shakllari
qahramonning hayratlanishini, quvonchini, ajablanishini, shubha va
gumonsirashini, g‘azab va nafratini ifodalashda juda qo‘l keladi. Ichki va
tashqi nutqda, monologik va dialogic nutqlarda keng qo‘llaniladi. Ardoqli
shoir Abdulla Oripovning «Olamonga» deb atalgan quyidagi she’ri ritorik
so‘roqning go‘zal namunasi bo‘la oladi:
Mashrab osilganda qayoqda eding?
Cho‘lpon otilganda qayoqda eding?
Surishtirganmiding Qodiriyni yo
Qalqon bo‘lganmiding kelganda balo?
Hukmlar o‘qilur sening nomingdan,
Tarixlar to‘qilur sening nomingdan.
Nimasan? Qandayin sehrli kuchsan?
Nechun tomoshaga bunchalar o‘chsan?
Qarshingda, hasratli o‘yga tolaman,
Qachon xalq bo‘lasan, ey, sen - olomon?!](/data/documents/b01f1bb9-d65e-4b3a-b4c6-80d6282cecbf/page_4.png)
![Inversiya deb gap bo‘laklarining o‘rin almashinishi, yoki gap
bo‘laklari
joylashish tartibining ma’lum bir maqsad bilan o‘zgarishi hodisasiga aytiladi.
Inversiya og‘zaki nutqqa xos xususiyat. Badiiy matnda qahramonlar nutqini
jonli
nutqqa yaqinlashtirishda, ularning tilini individuallashtirishda mazkur
usuldan
foydalaniladi: Bolangni olib ketsang-chi! Ko‘rmayotipsanmi, bu yerda
odamlar
ishlab o ‘tiripti! (A.Qahhor) - Tashla u toshni! - deb do‘q qilib qoldi onam.
Ko‘chaning o‘rtasidan haydatib ketdim aravani. - Bilasizmi, nimaga
ergashdim
sizga? - deb qolsa bo‘ladimi shunda. ( Sh.Xolmirzaev)
She’riyatda esa ifodalilikni, ohangdorlikni va ta’sirchanlikni ta’minlovchi
muhim
vosita sifatida ko‘p ishlatiladi:
Bozorga o‘xshaydi asli bu dunyo,
Bozorga o‘xshaydi bunda ham ma’ni.
Ikkisi ichra ham ko‘rmadim aslo,
Molim yomon degan biror kimsani. (A.Oripov)
Ye llipsis (yun. tushish, tushirilish) deb nutqiy aloqa jarayonida gap
bo‘laklarining muayyan maqsad bilan tushirilishi hodisasiga aytiladi. Bunday
tushirilish tildagi lingvistik iqtisod – lisoniy tejamkorlik tamoyili asosida](/data/documents/b01f1bb9-d65e-4b3a-b4c6-80d6282cecbf/page_5.png)
![amalga oshiriladi. Masalan: Avaylaganing shu bo‘lsa... uning zardali ovozi
ham jonimga tegdi. (Y.Akram) Iltimos to‘xtang... Anavinga qarang!
(Sh.Xolmirzaev) – Nima qilardingiz shu sassiq bilan tortishib? (S.Ahmad) –
Topamiz-da, - dedim. Talantlar seni redaksiyangga emas, redaksiyam
bo‘lmasayam menga keladi. (Sh.Xolmirzaev) Keltirilgan misollarning
birinchi va ikkinchisida « narsa » so‘zi, uchinchi va to‘rtinchisida « odam »
so‘zi ellipsisga uchragan. Bu jonli nutq uchun tabiiy hol bo‘lib, badiiy
matnga ham huddi shu – jonli nutqqa xos tabiiylikni ta’minlash maqsadi
bilan olib kirilgan. Badiiy matndagi ellipsis tekshirilganda, qaysi gap bo‘lagi
ellipsisiga uchraganligi va bundan qanday maqsad kuzatilganligi izohlanadi.
Ellipsisni maqollarda juda ko‘p uchratamiz. So‘zlarning tushirilishi natijasida
maqol tabiatiga xos ixchamlik va ifodalilik yuzaga keladi: Ayrilganni ayiq
yer, bo‘linganni bo‘ri yer. Yaxshi bilan yursang, yetarsan murodga. Yomon
bilan yursang qolarsan uyatga. Yaxshi xunuk libos bilan ham yaxshi. Ahmoq
og‘asini tanimas, To‘qmoq tog‘asini tanimas.
Sukut (yoki jim qolish) deb, “so‘z yoki so‘zlar guruhining gap oxirida
tushirib qoldirilishiga»ga aytiladi. Adabiyotlarda ellipsisning bir ko‘rinishi
sifatida talqin qilinadi. Bu usuldan badiiy matnda quyidagi maqsadlarda
foydalanilganligini kuzatishimiz mumkin: 1. Qahramon nutqining biror-bir
sabab bilan uzilishi va tugallanmay qolganligini ifodalashda: - Bu tuproq...
Oqposhsho gapinitopolmay qoldi.Ketiga qayrilib qaraydi. (T.Murod). 2.
Tinglovchi e’tiborini tortish maqsadida so‘zlovchining atayin jim qolshini
ifodalashda: – Qap lo‘ndasi...
Shvetsiya vaziri Falonchiev janoblari aytganlariday, bu tuproq O‘rusiya
tojidagi
oliy qimmat dur, ha, dur! (T.Murod) 3. Qahramonning ma’lum muddat
o‘ylanib](/data/documents/b01f1bb9-d65e-4b3a-b4c6-80d6282cecbf/page_6.png)
![qolganligini ifodalashda: - O‘zi... poshsho kattami, vazir kattami? (T . Murod)
– Bolalarim... -deydi. Oppoq soch odam labiarini
rho‘chchaytirio‘cho‘chchaytirib
o‘ylab qoladi. ~ Bolalarim... ~ deydi - Men sizlarni bola deyishgayam tilim
bormayapti. Sizlar kattatar hayotini boshdan kechiryapsiz. (T.Murod).
Odatda, qahramonning sukuti (jim qolishi) ko‘p nuqta bilan belgilanadi.
Lekin,
shuni unutmaslik kerakki, ko‘p nuqta bilan tugallangan hamma gaplar ham
sukutga
misol bo‘lavermaydi. Ba’zan muallifning o‘zi qahramonning jim qolishi va
uning sababini bayon qiladi. Bunday vaziyatda ekspressiv effekt sezilarsiz
darajaga tushadi: Xotini nima desa "yo‘q" deydigan so‘fi bu safar birdaniga
"yo‘q" demasdan, xayolga ketdi. Sukut-uzoqqa cho‘zilganidan keyin
Qurvonbibi endi bu safar jiddiy bir chehra bilan: - Nimaga indamaysiz?
Xo‘p deng! Katta odam, uyat bo‘ladi. Bir yaxshi xotinlari, bir otincha qizlari
borki... (Cho‘lpon).
Gradatsiya (lot. gradatio - zinapoya, bosqichma bosqich kuchaytirish).
Nutq
parchalaridan biri ikkinchisining ma’nosini kuchaytirib borishdan iborat
uslubiy
jarayon68. Badiiy adabiyotda holatlarni, tuyg‘u va kechinmalarni
qiyoslashda, hishayajonlar junbushini to‘liq ifodalashda gradatsiya usulidan
foydalaniladi.](/data/documents/b01f1bb9-d65e-4b3a-b4c6-80d6282cecbf/page_7.png)
![Adabiyotlarda gradatsiya xususiyatlariga ko‘ra turlicha tasnif qilinadi:
mohiyatiga
ko‘ra: ko‘tariluvchi gradatsiya va pasayuvchi gradatsiya; ifoda usuliga ko‘ra:
mantiqiy, emotsional va miqdoriy gradatsiya; ifoda materialiga ko‘ra: leksik
gradatsiya va sintaktik gradatsiya.
Men nadomatlarni unutganman. Men meros dovlamayman. Men molparast
ham
yemasman. Lekin qani mening yetti ma’dandan eritib quyilgan darvozam?
Jahonning bir mo‘jizasi? Oltin, temir, qurch, qalay, po‘lat, mis, kumush
darvozam? Bibixonim darvozasi?
Yo‘qolgan darvoza…
O‘g‘irlngan darvoza…
Tanga qilib maydalangan darvoza … (I.G‘afurov)
Keltirilgan misolda dastlab shaxsiy sifatlar bosqichma-bosqich
kuchaytirib
tasvirlanyapti. Keyin darvoza bilan bog‘liq sifatlar tasvirida pasayuvchi
gradatsiyani kuzatish mumkin: mo‘jizaviy darvoza – temir darvoza – qurch
darvoza. Ortidan darvozaning kimga taalluqli ekanligi aytiladi va
darvozaning g‘oyib bo‘lish sababi oshkor qilinadi: darvoza yo‘qolgan –
(aslida) o‘g‘irlangan – (va) tanga qilib maydalangan.
Antiteza (antithesis – qarama-qarshi qo‘yish, zidlash) deb mantiqiy
jihatdan](/data/documents/b01f1bb9-d65e-4b3a-b4c6-80d6282cecbf/page_8.png)
![qiyoslanuvchi fikr, tushuncha, sezgi va timsollarni qarama-qarshi qo‘yish,
zidlash
hodisasiga aytiladi. Voqea-hodisalar mohiyatidagi ziddiyatni ochish uchun
asosan,
badiiy nutqda zid ma’noli qo‘shimchalar, zidlovchi bog‘lovchilar, so‘z va
iboralardan foydalaniladi. Badiiy matnni lisoniy jihatdan tahlil qilishda
zidlantirishdan yozuvchining ko‘zda tutgan maqsadi nima ekanligini aniqlash
talab qilinadi. Yozuvchining mahorati zidlantirilayotgan voqeliklar uchun
tanlangan ifoda materialida yana-da aniq ko‘rinadi. Masalan: Noningni
yo‘qotsang yo‘qot, nomingni yo‘qotma! (O‘.Hoshimov) Bu misolda bir-biriga
aloqasi bo‘lmagan ikkita tushuncha – non va nom zidlantirilyapti. Nega?
Yozuvchi nima uchun bu ikki tushunchani qarama-qarshi qo‘yyapti? Aslida
non – hayotning, tiriklikning ajralmas bo‘lagi. Bir parcha non topib yeyish
uchun odamzod mehnat qiladi ter to‘kadi. Ammo hayotda o‘sha bir parcha
nonni topaman deb o‘z nomiga, sha’niga dog‘ tushirayotganlar ham uchrab
turadi. Non zarur, lekin nom undan ham muhim ekanligi mazkur misolda
ta’kidlanmoqda. Haqiqatan ham, nonini yo‘qotgan uni qaytib topishi
mumkin, lekin o‘z nomiga, sha’niga dog‘ tushirsa-chi? Uni qaytib tiklab
bo‘lmaydi. Bu misoldagi «non»ni “hayot uchun kerak bo‘lgan hamma narsa,
mol-dunyo” ma’nosida ham tushunish mumkin. Yoki: Nodonlar davrasida
kar bo‘l. Donolar davrasida soqov bo‘l… (O‘.Hoshimov) Bu misolda
antitezaning ifoda materiali sifatida nodon - dono, kar - soqov birliklari
keltirilgan. Bolalikda dunyo keng-u kiyim tor. Keksayganda kiyim keng-u
dunyo tor… (O‘. Hoshimov) Zidlanishni yuzaga keltirayotgan birliklar
(bolalik – keksalik, keng – tor, keng dunyo – tor dunyo, tor kiyim – keng
kiyim) xiazmatik konstruktsiya shaklida kelib kontrastlikni yana-da bo‘rttirib
ifodaiashga xizmat qilgan.](/data/documents/b01f1bb9-d65e-4b3a-b4c6-80d6282cecbf/page_9.png)
![Adabiyot ilmida oksyumoron deb ataluvchi hodisada ham mantiqan biri
ikkinchisini inkor etadigan, bir-biriga mazmunan zid bo‘lgan ikki
tushunchani
ifodalovchi so‘zlar o‘zaro qo‘shib qo‘llaniladi. Oksyumoron grekcha so‘z
bo‘lib,
«o‘tkir lekin bema’ni» degan ma’noni bildiradi. Ular ayrim adabiyotlarda
«okkazional
birikmalar», «noodatiy birikmalar» yoki «g‘ayriodatiy birikmalar» deb ham
yuritiladi. Bunday birikmalar individualligi, yangiligi, ko‘nikilmaganligi va
ohorliligi bilan tasvir ifodaliligini ta’minlaydi: Sokin hayqiriq (M.Ali).
Otashin muz, yong‘inli daryo, so‘qir lomakon, qora nur, yalang‘och shuur,
yaxlagan sarob (R.Parfi), oppoq tun, so‘zsiz suhbat kabi birikmalar
oksyumoronga misol bo‘ladi. Bunday g‘ayriodatiy birikmalar antitezaning bir
ko‘rinishi sifatida talqin qilinadi. Ma’lumki, istalgan ikki so‘zni biriktirish
bilan oksyumoron yuzaga kelavermaydi. Bunday birikmalar yozuvchining
badiiy tafakkur mahsuli hisoblanadi. Shuning uchun g‘ayriodatiy
birikmalarni mantiqsizlik bilan bog‘lash mumkin emas. Ularga estetik hodisa
sifatida yondashish zarur, o‘zaro bog‘lanmaydigan so‘zlarni bog‘layotgan
kuch nimada? Ularning birikib badiiy effekt berishi uchun qanday ifoda
imkoniyati mavjud? Yozuvchini bunday “maromsiz” birikmalar yaratishga
nima majbur qildi? Kabi savollar bilan mazkur hodisa mohiyatiga kirib
borish mumkin.
Farqlash deb ikki narsa-buyum, voqea-hodisa yoki holatlardagi
differensiyal belgini aniqlashga aytiladi. Farqlash ham qiyos va
chog‘ishtirishga asoslanadi. Ifoda usuliga ko‘ra antitezaga yaqin, lekin
“antitezaga mantiqiy jihatdan qarama-qarshi bo‘lgan ikki qutb qiyoslanadi.](/data/documents/b01f1bb9-d65e-4b3a-b4c6-80d6282cecbf/page_10.png)
![Bunda biri ikkinchisini rad etadi yoki inkor qiladi”. Tasviriy vosita sifatidagi
farqlashda belgilar qaysi xususiyatiga ko‘ra farq qilayotganligi aniqlanadi.
O‘xshatish ham qiyosga asoslanadi, biroq o‘xshatishda integral belgilar idrok
qilinadi. Farqlashda qiyos asnosida o‘rtaga chiqadigan fundamental tafovutni
aniqlash nazarda tutiladi. O‘xshatishda bo‘lgani kabi farqlashning ham ifoda
unsurlarini quyidagicha tartiblash mumkin: 1. Farqlash subekti. 2. Farqlash
nisbati. 3. Farqlash asosi. 4. Farqlashni yuzaga keltiruvchi shakliy belgilar. 5.
Farqlash natijasi. Masalan: "Saroyning to‘rida boshqalarga qaraganda
ko‘rkamrak bir hujra, anavi hujralarga kiygiz to‘shalgani holda bu hujrada
qip-qizil gilam, uttalarda bo‘z ko‘rpalar ko‘rilgan bo‘lsa, munda ipak va
adras ko‘rpalar narigilarda qora charog‘ sasiganda, bu hujrada sham’
yonadir, o‘zga hujralarda yengil tabi’atlik, serchaqchaq kishilar bo‘lganida
bu hujraning egasi boshqacha yaratilishda. Og‘ir tabi’atlik, ulug‘ gavdalik,
ko‘rkam va oq yuzlik kelishgan, qora ko‘zlik, mutanosib qora qoshliq va
endigina murti sabz urgan bir yigit. Bas bu hujra bino va jihoz yog‘idan,
ham ega jihatidan diqqatni o‘ziga jalb etarlik edi". (A.Qodiriy. O‘tkan
kunlar). Ayon bo‘lganidek, parchada hujra, hujra ashyolari, hujra egalari
qiyosga
tortilgan. Qiyos asnosida hujraning qaysi belgilari o‘rtaga chiqarilgan?
Saroyda bir
necha hujra bor. Lekin tasvirda ikkiga ajratilyapti: a (bitta) hujra va b (ko‘p)
hujra. A ni b dan ajratib turuvchi belgilar dastlab umumiy tarzda berilgan: a
– ko‘rkam ( b – ko‘rkam emas). Keyin hujra ashyolarini birma-bir sanash
asnosida o‘rtadagi farq
ko‘rsatib berilgan: gilam - kiygiz; adras ko‘rpa – bo‘z ko‘rpa; sham’ – qora
charog‘;](/data/documents/b01f1bb9-d65e-4b3a-b4c6-80d6282cecbf/page_11.png)
![Shundan so‘ng hujra egalaridagi farq sanab o‘tiladi: a ning egasi og‘ir
tabiatlik, ulug‘
gavdalik, ko ‘rkam va oq yuzlik, kelishgan, qora ko ‘zlik, mutanosib qora
qoshliq va
yendigina murti sabza urgan bir yigit. b ning egalarini, tabiiyki, bu tarzda
tasvirlab
bo‘lmaydi. Shu sababli b dagi barcha kishilar ikkita belgida umumlashtiradi:
ye ngil
tabiatlik, serchaqchaq. Farqlashning ifoda unsuriga ko‘ra hujra ( a ) – farqlash
subekti hisoblanadi. Chunki farqlanayotgan predmet bu - hujradir. Hujralar
( b )–
farqlash nisbati bo‘lib hujra( a )ning o‘ziga xosligi boshqa hujralar ( b )ga
nisbatan
aniqlanyapti. Farqlash asosi sifatida «ko‘rkamrak» so‘zini olishimiz mumkin.
Chunki a da mavjud bo‘lgan ko‘rkamlik b da mavjud emas. Shu belgi a ning
b dan farqini ta’kidlaydi. Farqlashning shakliy belgilari: "boshqalarga
qaraganda» birikmasi yordamida o‘rtadagi tafovut yana-da bo‘rttirilgan.
Farqlash natijasi yozuvchining badiiy niyatini aniqlashga olib keladi. Xo‘sh,
yozuvchi nima maqsadda bunday taqqosni keltiradi? Mazkur ifodalarning
badiiy asar mohiyati bilan qay darajada aloqadorligi bor? Bu kabi savollar
asosida farqlashning beshinchi unsuriga javob izlanadi. Keltirilgan parchada
3 bosqichli farqlar silsilasi mavjudligini sezish qiyin emas. 1-bosqich: hujra.
2-bosqich: hujra ashyolari. 3-bosqich hujra egalari. Badiiy asardagi bunday
holatlarni tahlil qilish orqali yozuvchining murakkab konstruksiyali farqlash](/data/documents/b01f1bb9-d65e-4b3a-b4c6-80d6282cecbf/page_12.png)
![sillogizmini, qiyoslash, chog‘ishtirish mantig‘ini tasavvur etishimiz mumkin
bo‘ladi.
O‘xshatish deb «ikki narsa yoki voqea-hodisa o‘rtasidagi o‘xshashlikka
asoslanib, ularning biri orqali ikkinchisining belgisini, mohiyatini to‘laroq,
konkretroq, bo‘rttiribroq ifodalash»ga aytiladi. O‘xshatishlar eng qadimiy
tasviriy
vositalardan biri sifatida nutqimizni, ayniqsa, badiiy adabiyot tilini bezashda,
tasvirning aniqligi va obrazliligini ta’minlashda foydalanib kelinadi.
Adabiyotlarda
har qanday o‘xshatish munosabati tilda ifodalanar ekan, albatta, to‘rt unsur
nazarda
tutiladi, ya’ni: 1) o‘xshatish subekti: 2) o‘xshatish etaloni; 3) o‘xshatish
asosi; 4)
o‘xshatishning shakliy ko‘rsatkichlari. Masalan: Alisher tulkiday ayyor bola.
Bunda:
Alisher - o‘xshatish subekti; tulki -o‘xshatish etaloni; ayyor - o‘xshatish
asosi; -day
- o‘xshatishning shakliy ko‘rsatkichi hisoblanadi. M. Yoqubbekova o‘zbek
xalq
qo‘shiqlari lingvopoetikasiga bag‘ishlangan monografiyasida o‘xshatishning
yana bir unsuri “o‘xshatish maqsadi» ham mavjudligini ta’kidlagan.
O‘xshatish etaloni
o‘xshatish konstruksiyaning poetik qimmatini, estetik salmog‘ini belgilaydi.](/data/documents/b01f1bb9-d65e-4b3a-b4c6-80d6282cecbf/page_13.png)
![O‘xshatish etaloni qanchalik original bo‘lsa, o‘xshatishli qurilma ham shu
darajada
ohorli bo‘ladi. Badiiy matndagi o‘xshatishli qurilmalar tekshirilganda ularni
an’anaviy va xususiy–muallif o‘xshatishlari sifatida tasniflash kerak bo‘ladi.
An’anaviy o‘xshatishlar og‘zaki nutqda ko‘p ishlatiladigan, shu
sababdan
ta’sirchanligini yo‘qotgan o‘xshatishlardir. Masalan: tulkiday ayyor, toshday
qattiq, yuzlari oydek, ko‘zlari charosdek, qo‘yday yuvosh, otning
qashqasiday ma’lum kabilar. Aslida ko‘p takrorlanishi tufayli “siyqasi
chiqqan” deb baholanadigan bunday qurilmalarni tasviriylik, obrazlilik
maqsadiga xizmat qildirish yozuvchining mahoratiga bog‘liq. Xususiy-
muallif o‘xshatishlari yozuvchining o‘z nigohi, kuzatuvchanligi, badiiy
taxayyuli, analogiya quvvati asosida xalq tilidan foydalangan holda yaratgan
o‘xshatishlaridir. Bunday o‘xshatishlarda originallik, obrazlilik va
ekspressivlik hamisha yorqin ifodalangan bo‘ladi. Har qanday o‘xshatishdan
maqsad tasavvur qilinishi qiyin bo‘lgan tushunchalarni konkretlashtirish,
mavhum tushunchalarni aniqlashtirish, narsa-hodisa, harakat-holatlarning eng
nozik jihatlarini kitobxon ko‘zi o‘ngida go‘zal bo‘yoqlarda gavdalantirishdan
iborat bo‘lmog‘i lozim. Masalan:
Burungi so‘fidan, yaqindagina kelib bir hafta yotib ketgan so‘fidan asar
yo‘q. Uning rangi machitning jaydari shamidek sap-sariq... go‘yo kasaldan
yaqindagina bosh ko‘targan. (Cho‘lpon). Keltirilgan misolda so‘fining,
ruhoniy kishining so‘ngan, sarg‘aygan rangi masjidning jaydari shamiga
o‘xshatilgan. Ta’kidlash lozimki, yozuvchi tasvirdagi holat qahramon
ruhiyati uchun favqulodda muvofiq o‘xshatish etaloni tanlagan, ya’ni
qahramon – ruhoniy, sham – masjidniki, qahramon – g‘arib, dardmand, sham](/data/documents/b01f1bb9-d65e-4b3a-b4c6-80d6282cecbf/page_14.png)
![– jaydari, arzonbaho, qahramon tuganmas dard bilan adoyi tamom bo‘lib
bormoqda, sham –yonib tugashning ham ramziy ifodachisi. Sap-sariq sifati
bilan ifodalangan o‘xshatish asosidagi belgi benihoya quyuqlashib katta bir
dard shaklini olgan.](/data/documents/b01f1bb9-d65e-4b3a-b4c6-80d6282cecbf/page_15.png)
![Adabiyotlar :
1. Yo‘ldoshev M., Isoqov Z., Haydarov Sh. Badiiy matnning lisoniy tahlili.–
Toshkent:A.Navoiy nomidagi O‘zbekiston Milliy kutubxonasi nashriyoti,
2010.
2. Yo‘ldoshev B. Frazeologik uslubiyat asoslari.–Samarqand, 1999.
3. Abdurahmanov X., Mahmudov N. So‘z estetikasi.– Toshkent: O‘qituvchi,
2002.
4. Boboev T., Boboeva Z. Badiiy san’atlar. – Toshkent: TDPU, 2001.
5. Yo‘ldoshev M. Badiiy matn lingvopoetikasi. – Toshkent: Fan, 2008.
6. Yo‘ldoshev M., Yadgarov Q. Badiiy matnning lisoniy tahlili fanidan
amaliy
mashg‘ulotlarni tashkil etish.–Toshkent: Nizomiy nomidagi TDPU, 2007.
7. Mamajanov A. Tekst lingvistikasi.–Toshkent, 1999.](/data/documents/b01f1bb9-d65e-4b3a-b4c6-80d6282cecbf/page_16.png)
Badiiy asar tilining stilistik xususiyatlari Poetika va ritorika. O‘xshatish, o‘xshashlik va sub’ekt Reja: 1. Badiiy matnda ekspressivlikning namoyon bo‘lish shakllari. 2. Sintaktik parallelizm. 3. Emotsional va ritorik so‘roq gaplar. 4. Inversiya, ellipsis, sukut. 5. Gradatsiya va antiteza. 6. Farqlash va o‘xshatish.
«Badiiy tekstning lingvistik tahlili" kitobi mualliflari sintaktik figuralarning quyidagi takror asosiy ko‘rinishlari mavjudligini bayon qilishadi: «anafora, epifora, antiteza, gradatsiya, ellipsis, alliteratsiya, ritorik so‘roq kabilar».65 Bu uslubiy vositalar mavzuga aloqador bo‘lgan barcha adabiyotlarda uchraydi. Biz quyidagi o‘nta hodisaga to‘xtalish bilan cheklanamiz: 1. Sintaktik parallelizm. 2. Emotsiyonal gap. 3.Ritorik so‘roq gap. 4. Inversiya. 5. Ellipsis. 6. Sukut 7. Gradatsiya. 8. Antiteza. 9. Farqlash. 10. O‘xshatish. Sintaktik parallelizm. Badiiy matnda sintaktik jihatdan bir xil shakllangan gaplar ko‘p qo‘llaniladi. Tilshunoslikda bunday qurilmalar parallelizm atamasi ostida o‘rganiladi. Parallelizm (yun. parallelos-yonma- yon boruvchi) yonma-yon gaplar sintagmalarning bir xil sintaktik qurilishga ega bo‘lishi. Masalan: Oshxona taraf quloq tutadi. Darvoza taraf quloq tutadi, Molxona taraf quloq tutadi. Ovoz qaerdan kelyapti - bilolmaydi (T. Murod) “Parallel birliklarning asosiy vazifasi fikrga izoh berish va eng muhimi, unga tinglovchini to‘la ishontira olishdan iborat. Ular uslubiy vositalarining boyishi manbalaridan biri bo‘lib, poetik nutqda ko‘p qo‘llanadigan, eng mahsuldor va ta’sirchan sintaktik birlik hisoblanadi». Bir xil shakllangan gaplar badiiy nutq ta’sirchanligini boyitish bilan birga ma’noni kuchaytirishga va fik rning batafsil – atroflicha ifodalanishiga, tasvir obekti bilan bog‘liq ma’lumotlar fondining kengayib borishiga xizmat qiladi. Masalan: Qo‘shchi kalondimoq – kalondimoq qadam bosdi. Kibor – kibor quoch otdi. Kerma qosh - kerma qosh boqdi.(T.Murod) Bu misolda qahramonning uch xil harakati bir xil shakllangan gaplarda ifodalangan, ya’ni, qadam bosmoq - quloch otmoq-boqmoq. Quyidagi misolda esa bir harakat bilan ma’lumotlar fondi parallel gaplarda kengayib boradi: Tom bosh adog‘ilab qadamladi Vazmin - vazmin qadamladi. Olislarga dono – dono boqib qadamladi. Yoki: Qo‘shchi qo‘llari ketida
tag‘in qadam oldi. Mag‘ribga boqib qadam oldi. Mashriqqa boqib qadam oldi. (T.Murod) Ye motsional gaplar. So‘zlovchining o‘ta xursandlik yoki o‘ta xafalik holatlarini yoki qahramonning his-hayajonini, voqea-hodisaga emotsional munosabatini ifodalovchi gaplar emotsiyonal gaplar hisoblanadi. Emotsional gaplar tarkibida maxsus ijobiy va salbiy bo‘yoqdor so‘zlar ( chehra, o‘ktam, tabassum / turq, qo‘pol, tirjaymoq kabi) mavjud bo‘ladi. O‘sha so‘zlar orqali qahramon ruhiyatida kechayotgan sevinish, qo‘rquv, g‘azab kabi psixologik jarayonlarni hamda yozuvchining tasvir obektiga nisbatan subektiv munosabatini bilib olamiz. Emotsional gaplar tarkibida ijobiy yoki salbiy bo‘yoqdor so‘z va iboralar, his-tuyg‘u ifodalovchi undovlar ( oh, voy, sho‘rim, eh, attang, bay-bay-bay kabi), munosabat ifodalovchi undalmalar qatnashadi va ular nutqning ekspressivligini ta’min|ashga xizmat qiladi: Qanday yoqimli tong! To‘yib-to‘yib nafas olasan! Buncha fusunkor bo‘lmasa bahor! Qishlog‘imiz naqadar go‘zal-a! (Gazetadan). Sarvarov to‘ng‘illadi: – Ikkinchi chiqishimda ushlashi kerak edi. Birinchi chiqishimdayoq ushlab o‘tiribdi bu miyasi aynigan chol (S.Ahmad). – Tilimni qichitma jo‘jaxo‘roz! Aytmadimmi, kuzda qiyqiliab stolning tagiga kirib ketasan, deb... Eh-ye, sening xo‘roz bo‘lishingga hali o‘n to‘rt prosent bor. Bahorda karillab hech kimga so‘z bermaganding. Menga, kekkayma, deganday shama qilding-a! (A.Qahhor) e voh, essiz umr, essiz qizim!.. Voy bechora! - dedi Gulsumbibi birdan. Sho‘rlik qizga qiyin bo‘libdi hammadan (Oybek). Ritorik so‘roq gaplar ham badiiy matnning emotsional- yekspressivligini
ta’miniovchi uslubiy vositalardan hisoblanadi. Tasdiq va inkor mazmuniga ega bo‘lgan, tinglovchidan javob talab qilmaydigan gaplar ritorik so‘roq gap deyiladi. Ko‘pincha ritorik so‘roq gaplar tarkibida nahotki, axir kabi ta’kidni kuchaytiruvchi so‘zlar keladi. Ular nutqqa ko‘tarinki ruh bag‘ishlaydi va tasdiqning kuchli emotsiya bilan ta’kidlanishi uchun xizmat qiladi. Bunday gap shakllari qahramonning hayratlanishini, quvonchini, ajablanishini, shubha va gumonsirashini, g‘azab va nafratini ifodalashda juda qo‘l keladi. Ichki va tashqi nutqda, monologik va dialogic nutqlarda keng qo‘llaniladi. Ardoqli shoir Abdulla Oripovning «Olamonga» deb atalgan quyidagi she’ri ritorik so‘roqning go‘zal namunasi bo‘la oladi: Mashrab osilganda qayoqda eding? Cho‘lpon otilganda qayoqda eding? Surishtirganmiding Qodiriyni yo Qalqon bo‘lganmiding kelganda balo? Hukmlar o‘qilur sening nomingdan, Tarixlar to‘qilur sening nomingdan. Nimasan? Qandayin sehrli kuchsan? Nechun tomoshaga bunchalar o‘chsan? Qarshingda, hasratli o‘yga tolaman, Qachon xalq bo‘lasan, ey, sen - olomon?!
Inversiya deb gap bo‘laklarining o‘rin almashinishi, yoki gap bo‘laklari joylashish tartibining ma’lum bir maqsad bilan o‘zgarishi hodisasiga aytiladi. Inversiya og‘zaki nutqqa xos xususiyat. Badiiy matnda qahramonlar nutqini jonli nutqqa yaqinlashtirishda, ularning tilini individuallashtirishda mazkur usuldan foydalaniladi: Bolangni olib ketsang-chi! Ko‘rmayotipsanmi, bu yerda odamlar ishlab o ‘tiripti! (A.Qahhor) - Tashla u toshni! - deb do‘q qilib qoldi onam. Ko‘chaning o‘rtasidan haydatib ketdim aravani. - Bilasizmi, nimaga ergashdim sizga? - deb qolsa bo‘ladimi shunda. ( Sh.Xolmirzaev) She’riyatda esa ifodalilikni, ohangdorlikni va ta’sirchanlikni ta’minlovchi muhim vosita sifatida ko‘p ishlatiladi: Bozorga o‘xshaydi asli bu dunyo, Bozorga o‘xshaydi bunda ham ma’ni. Ikkisi ichra ham ko‘rmadim aslo, Molim yomon degan biror kimsani. (A.Oripov) Ye llipsis (yun. tushish, tushirilish) deb nutqiy aloqa jarayonida gap bo‘laklarining muayyan maqsad bilan tushirilishi hodisasiga aytiladi. Bunday tushirilish tildagi lingvistik iqtisod – lisoniy tejamkorlik tamoyili asosida