logo

Buyuk Ipak yo’lining shakllanishi,rivojlanish bosqichlari

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

24.6923828125 KB
Buyuk Ipak yo’lining shakllanishi,rivojlanish bosqichlari
Reja:
1. Buyuk ipak yo`lining paydo bo`lishi va        rivojlanishi
2. Buyuk ipak yo`lining tarmoqlari
3. Buyuk ipak yo`lining O`rta Osiyo    xalqlari  tarixida tutgan o`rni. Vatanimiz tarixida Yevropa bilan Osiyoni bog’lovchi xalqaro savdo va muloqot
yo’li hisoblangan Buyuk Ipak yo’lining tarixiy ahamiyati kattadir.
Buyuk Ipak yo’lini har tomonlama ham tarixiy , ham geografik va madaniy
jihatlarini   ilmiy   o’rganish   amalda   ko’plab   mamlakat   olimlari   tomonidan   XIX
arsning ikkinchi yarmidan  boshlandi. Uning tarixini o’rganishda G’arbiy Yevropa,
rus   va   yapon     olimlarining   xissalari   katta   bo’ldi.   Yaponiya   olimlarining   ilmiy
izlanishlari   natijasidada   «Buyuk   Ipak   yo’li     ensiklopediyasi»   nomli   kitob   nashr
qilingan. Buyuk ipak yo’li tashkil topmasdan avval O’rta Osiyo va Qadimgi Sharq
hududida savdo va madaniy ayirboshlash uchun turli-tuman yo’llar bo’lgan. 
Eng qadimgi yo’llardan biri   “La’l yo’li”   deyilgan.   U miloddan avvalgi 3-2-
mingyilliklarda vujudga kelgan. U Pomir tog’laridan boshlanib, Eron va old Osiyo,
Misr   orqali   o’tgan.   Badaxshondan   qazib   olinadigan   la’l   toshi   (lojuvard)   Qadimgi
Sharq   zargarlari   tomonidan   yuksak   baholangan.   Badaxshon   la’li   ishlatilgan
buyumlar   Misr   fir’avnlari   maqbalaridan   ham   topilgan.   Ikkinchisi   eron
ahamoniylari   sulolasining   yo’li   bo'lib,   “Shoh   yo’li”   deb   atalgan.   U   miloddan
avvalgi   VI-IV   asrlarda   Kichik   Osiyo   shaharlarini,   O’rta   dengiz   bo’yidagi   Efes   ,
Sardi  shaharlarini  Eron  poytaxtlaridan  biri  –  Suza   bilan   bog’lagan.  Yana   bir  yo’l
Eron,   Baqtriya   orqali   So’g’diyona,   Toshkent     vohasi   va   Qozog’iston   hududidan
o’tgan va Oltoygacha borgan. 
Tog’li Oltoydagi ko’chmanchilarning zodagonlari qo’rg’onlaridan miloddan
avvalgi   V-IV   asrlarga   oid   Paziriq   qo’rg’onini   o’rganishda   kigiz   gilam,   jun
gazlamalar,   oltin,   jez   va   kumush   buyumlar,   O’rta   Osiyo   va   Eron   matolaridan
tikilgan   kiyim   qoldiqlari   topildi.   Bu   narsalar   qabrlar   qalin   muz   qatlami   bilan
qoplangani   uchun   yaxshi   saqlangan.   Buyuk   Ipak   Yo'li   12ming   chaqirimcha
uzunlikda   bo’lgan.   U   sariq   dengiz   sohilidan   boshlanib,   Sharqiy   Turkiston,   O’rta
Osiyo,   Eron   mesopotamiya   orqali   o’rta   dengiz   sohillarigacha   borgan.   Yo’l
Xitoydan O’rta Osiyogacha ikki yo’nalish orqali kelgan. Buning sababi yo’l ustida
o’tib   bo’lmas   Taklamakon   cho’li   joylashganligi   edi.   Janubiy   yo’l   Dun   Xuandan
Norin daryosining janubiy qirg’og’I bilan Pomir platosidan Vakxon vodiysi orqali
Balx   (qadimgi   Baqtra)   shahrigacha   borgan.   Bu   yo’l   Toshqo’rg’onning   g’arbidan Gandxara  orqali   o’tgan.   Shimoliy   yo’l   ham   Dun   Xuandan   boshlangan.   San   Long
Shaning shimoli-g’arbi orqali Loyanga, undan Norinning shimoliy qirg’og’igacha
va   Qorashar,   Oqsuv   bilan   janubi-g’arbiy   Qoshg’arga   kirib   borgan.   Qoshg’ardan
Farg’ona   vodiysiga,   u   orqali   Toshkemtga   o’tib,   Sirdaryo,   Amudaryo   bo’ylab
Baqtriyagacha borgan va Baqtriyada janubiy yo’lga qo’shilgan. 1
   2-yo’nalish O'rta
Osiyo   orqali   Hisdistonga   olib   borgan.   Bu   yo’lda   qator   qadimiy   shaharlar
joylashgan:   Sian,   Dunhuan,   Yorkent,   Samarqand,   Termiz,   Buxoro,   Marv   va
boshqalar.   Savdogarlar   moldan   tashqari   turli   fan   va   madaniyat   sohalari
yangiliklarini ham keltirganlar. So’g’diyonadan Xitoyga jun gazlama, gilam, bezak
buyumlari  va qimmatbaho toshlar  olib borilgan. Baqtriyadan tuyaar, Farg’onadan
nasldor   otlar,   Badaxshondan   la’l,   Hindistondan   Xitoyga   kumush   va   fil   suyagidan
ishlangan   buyumlar,   ziravorlar   va   boshqa   mahsulotlar   olib   borilgan.   Buyuk   Ipak
Yo'lida joylashgan me’morchilik yodgorliklarini o’rganishda turli hunarmandchilik
buyumlari,   tangalar   topilgan.   Masalan,   Termizdan   Rim   tangalari   xazinasi,
Afrosiyobdan   spool,   Rim   shamdonlari,   Misr   muhrlari   topilgan.   Kushon   tangalari
o’rta dengiz atrofi hududlarida topilgan. 
Buyuk Ipak yo’li bo’yicha qilingan ilmiy tadqiqot ishlari hamda ommabop
maqolalar   bibliografiyasI   mingdan   ziyoddir:   kitoblar,   monografiyalar,
broshyuralar, maqolalar, dokladlar va tezislar shular jumlasidandir. Bu manbalarda
Buyuk Ipak yo’lining tarixi, bu yo’lning yo’nalishlari va tarmoqlari, yo’lda mavjud
shaharlar   haqida   xarakteristika,   aholisining   etnik   tarkibi,     savdodagi   mahsulot
turlari,   arxitektura,   san’at,   musiqa   va   kishilarning   turmush   tarzi   haqida   ma’lumot
berilgan.
Ma’lumki,   miloddan   avvalgi   II   asrgacha   ham   SHarq   bilan   G’arb
o’rtasida   O’rta   Osiyo   karvon   yo’llari   orqali   amalga   oshirilgan   aloqalar   mavjud
bo’lgan.   Bunga   Tog’li   Oltoydagi   Pozariq   qo’rg’onidan   topilgan   Kichik   Osiyoda
tayyorlangan buyumlar, Afg’oniston va O’rta Osiyodan topilgan yunon buyumlari
misol   bo’lishi   mumkin.     Jamiyat   taraqqiyotining   bronza   davridan   ham   ilgarigi
davrlardan boshlab xududlaroro bog’lovchi vosita sifatida unga xos ixtisoslashgan
1
  History of civilizations of  Central Asia .  The development of sedentary and nomadic civilizations: 700 
B.C. to A.D. 250 Volume II.1996  P. 236  . yo’llar   paydo   bo’lganligini   ko’ramiz.   Tarixiy   ma’lumotlarga   ko’ra   miloddan
avvalgi VI- IV asrlarda Eron Axamoniylari saltanati davrida uning xududi bo’ylab
«SHoh   Yo’li»   o’tgan.   Undan   ham   ilgariroq   O’rta   va   Yaqin   SHarkda   Badaxshon
lazuritiga   bo’lgan   ehtiyoj     «Lazurit   yo’li»ning   vujudga   kelishiga   sabab   bo’lgan.
Badaxshon   lazuritlari   Mesopatamiya   va   Misr   podsholari   saroylarini,
ibodatxonalarini bezagan, ayollarning turli bezaklarini bezashda keng ko’llanilgan.
SHu   bilan   birga   bu   yo’l     qadimda   «G’arbiy   meridional   yo’l»   deb   ham
yuritilgan.edi.
Buyuk   Ipak   yo’lining   tarixiy   an’analaridan   yana   biri   bu   sayyohlik
hisoblanadi. Karvon yo’li bo’ylab safarga chiqqan sadogarlar, elchilar va boshqalar
bir   vaqtning   o’zida   sayyohlar   ham   hisoblangan.   Ular   Buyuk   Ipak   yo’li   bo’ylab
ko’rgan   va   kechirganlarini   o’z   esdaliklarida   yozib   koldirishgan.   SHu   bilan
birgalikda   bu   yo’lga   siyosiy   jihatdan   ham   xukmdorlarning   qiziqishlari   baland
bo’lgan. Jumladan, Xan imperiyasi mil. avvalgi I ming yillik oxirida o’z xududini
kengaytirish siyosatini yurgazib bu yo’nalishga alohida e’tibor qaratadi va bu yo’l
haqida   alohida   ma’lumot   to’plash,   ayg’oqchilik   va   diplomatik   masalalarda   elchi
CHjan   Szyanni   yuboradi.   Ammo   Suriyadagi   O’rta   Yer   dengizining   sharqida
joylashgan   Gierapol   shahridan   Serikagacha   bo’lgan   masofa   bo’ylab   cho’zilgan
dastlabki   batafsil   yo’llik   makedoniyalik   savdogar   May   Tisian   (mil   100   y)
tomonidan   tuzilgan.   Bu   ma’lumotlar   Klavdiy   Ptolomeyning   «Geografik
qo’llanmasi»da   saqlangan.   Ptolomey   esa   o’z   navbatida   bu   ma’lumotlarni   tarixchi
Marining   taxminan   107-114   yillar   oralig’ida   yozilgan   va   bizgacha   еtib   kelmagan
asarlaridan olingan.
Xususan,   Rim   papasi   Innokentiy   IV   ning   Plano   Karpini   boshchiligidagi
elchilari Fransiyaning Lion shahridan chiqishib, mo’g’ullar davlatining bosh shahri
bo’lgan   Qoraqurumga   kelishadi.   Ular   o’z   elchilik   vazifalarini   bajarib   1247   yili
Lion shahriga qaytib ketadilar. Plano Karpiniy boshchiligidagi elchilar Buyuk Ipak
yo’lining   shimoliy   tarmog’idan   foydalanishgan   edi.   Ikki   yildan   ko’proq   vaqtga
cho’zilgan   bu   sayyoxat   tafsilotlari   aks   etgan   xisobot   orqali   еvropaliklar   Buyuk
Ipak   yo’li     bo’ylab   joylashgan   Markaziy   Osiyo   xalqlari   va   xitoyliklar   haqida, ularning   savdo-sotiq   va   xunarmandchilik   an’analari,   madaniy   hayoti   haqida
ko’pgina ma’lumotlarga ega bo’ladilar.
XIII asrda Yevropadan Osiyoga sayyohat qilgan va o’z safar tassurotlariga
Buyuk Ipak yo’lining yo’nalishlari, bu yo’l o’tuvchi xududlardagi aholi turmushi,
madaniyati   haqida   muhim   ma’lumotlar   qoldirgan   kishilar   ichida   Venesiyalik
savdogar   va   sayyoh   Marko   Polo   alohida   e’tiborga   molikdir.   Marko   Poloning
«Dunyo   ajoyibotlari   haqida   kitob»   asarida   Xitoyga   qilgan   ikkita   sayyohat:   1254-
1269   yillarda   Markoning   otasi   (Nikallo   Polo)   va   amakisi   (Meffeo   Polo)ning
Xitoyga   sayyohati   va   1271-1295   yillarda   Marko   Poloning   ular   bilan   birgalikdagi
sayyohati aks etgan. Aka-uka Pololarning birinchi sayyohati Buyuk Ipak yo’lining
O’rta Osiyo orqali o’tgan yo’nalishlari bo’ylab amalga oshirilgan.
Evropaliklarning  Markaziy Osiyo va Xitoyga sayyohatlari XIV asrda ham
davom   etdi.   Xususan,   venesiyalik   sayyoh   Franchesko   Pecholattining   Markaziy
Osiyoga   sayyohati   (1348-1355)   yo’nalishi   muhim   savdo   yo’llari   bo’ylab   amalga
oshirilganligiga alohida e’tibor qaratish lozimdir. Konstantinopoldan Azov-Doning
quyi   oqimidagi   qipchoqlar   qo’rg’oni   Astraxan   (25   kun)-   Kaspiy   dengizi   bo’ylab
(8kun)- Ural daryosi quyi oqimi-kichik Saroy yo’nalishida Urganchga (20kun) еtib
keladi.   Bu   еrdan   Sirdaryo   kechuvi   orkali   O’trorga   (40kun)   o’tadi   va   Buyuk   Ipak
yo’lining   shimoliy   tarmog’i   bo’ylab   Olmalikdan   Xanchjouga,   bu   еrdan   Xuanxe
daryosi   bo’ylab   Pekinga  boradi.  Bu   sayyohat   davomida  otlardan,  tuya   qo’shilgan
aravalardan   va   suv   yo’lidan   foydalanilgan.   Bu   esa   o’sha   davrning   transport
vositalari   edi.   Demak,   qadimiy   karvon   yo’llari   azaliy   asrlar   davomida   o’z
ahamiyatnini   yo’qotmadi.   Balki   uni   asrlardan   asrlarga   еtkazib   dunyo   xalqlarini
birlashtirish uchun o’zining munosib ulushini qo’shib keldi.
Savdo yo’lining «Ipak yo’li» deb nomlanishiga sabab qadim davrlarda g’arb
mamlakatlari va umuan barcha xalqlar uchun qimmatbaho xom ashyo hisoblangan
ipak matosi  bilan bog’liqdir. Ma’lumotlarga ko’ra, ipak kurtlaridan ipak matosini
tayyorlash   sirlari   xitoyliklarga   5   ming   yil   avval   ma’lum   bo’lgan.   Xattoki,   ipak
tarixi   bo’yicha   yirik   mutaxassis   A.A.Tixomirov   aniq   Vaqtini   ham   aytib   o’tgan,
ya’ni   miloddan   avvalgi   2698   yil   deb   ta’kidlaydi.   Ba’zi   bir   tadqiqotchilar   yanada qadimiylashtirib ipakni 6-7 ming yil avval vujudga kelgan deydilar.
Xitoy   rivoyatlariga   ko’ra   ipak   tolasining   tarqalishi   Xitoy   imperatori
Xoang-tining   xotini   malika   Si   Ling-chi   nomi   bilan   bog’liq   qilib   ko’rsatiladi.
Malika bog’da, tut daraxtlari soyasida choy ichib o’tirgan vaqtda uning piyolasiga
yuqoridan pilla tushib, issiq choyda yumshab, uning tolalari yoyilib ketadi. Malika
Si pilla tolalarini piyoladan olib tashlashga qancha urinmasin, uning uzundan-uzun
tolalari chuvalab bo’lmaguncha choyni pilla tolasidan tozalay olmaydi. Rivoyatda
aytilishicha, pilla tolasini olish usuli ana shu voqedan so’ng ma’lum bo’ladi. Xitoy
xalqi   pilla  kalavasini  topib  olishni   Osmon  xudosi  Si  Ling  CHiga  bog’laydilar.  Si
Osmon   xudosi   nazari   tushgan   malika   deb   uni   ilohiylashtiradilar.   Unga   atab
ibodatxonalar qurilgan. Hozirgacha Xitoyda malika Siga atab har yili ipak bayrami
o’tkaziladi.
Fanda   ipaknng   vatani   deb   xitoy   tan   olingan.   Ammo   bu   masalada   olimlar
orasida   baxslar   bo’lib   turadi.   Xitoy   manbalarida   ham   miloddan   avval   xitoyliklar
o’zining   shimoliy   qo’shnilarini   ipak   matolar   bilan   ta’minlaganliklari   to’g’risida
ma’lumotlar ko’p. Biroq O’zlarini «xanzu»miz deb nomlaydigan, qadimda Xuanxe
(Sarik   daryo)ning   janubida   istiqomat   qilgan   xitoyliklarning   ipak   ishlab
chiqarganligi   to’g’risida   aniq   ma’lumot   yo’q   Xitoy   manbalaridagi   ipak   ishlab
chiqarish bilan bog’liq ma’lumotlar shimolda yashagan rung-dilar xududiga to’g’ri
keladi.   Xanzular   esa,   ularning   janubida   istiqomat   qilganlar.   Binobarin   qadimda
xanzular   ipak   ishlab   chiqarganmi   yoki   yo’qmi   degan   savolning   tug’ilishi   tabIIy.
SHuning uchun ham Xanzu davlati ipak mamlakati bo’lganmi yoki yo’k masalasi
jiddiy munozaraga sabab bo’lmokda.
Xind olimi Mukerji Xindistonda ipakning qachon paydo bo’lganligi haqida
aniq   va   ishonarli   ma’lumot   bera   olmasa-da,   u   ipakning   Xitoyda   paydo   bo’lib,   u
еrdan boshqa еrlarga tarqalganligi haqidagi fikrlarga ko’shilmaydi. U Xindistonda
ham   tog’li   tumanlarda   yovvoyi   ipak   qurti   tut   daraxtlari   ustida   pilla   o’rashlarini
ta’kidlaydi. 
Ko’p   olimlar   ipakning   vatani   Turkiston   deb   ta’kidlaydilar.   Turkiston
qadimiy «Ipak mamalakati» bo’lganligini undan topilgan arxeologiya yodgorliklari tasdiqlaydi. Xitoy arxeologlari tomonidan Turkistonning sharqiy SHinjang Uyg’ur
Muxtor   O’lkasining   Olguy   degan   mavzeida   qadimiy   qabrlardan   topilgan   chiroyli
kashtali gul tikilgan ipak matolar milod. avv VIII-IV asrlarda to’qilganligi taxmin
qilinadi.   Albatta   3000   yil   avval   kashtali   gul   tikilgan   ipak   mato   ishlab
chiqarilganligi   aniq.   Buni   qadimshunos   olim   akademik   A.Asqarovning   buyuk
kashfiyoti  tasdiqlab beradi. Axmadali  Asqarov  olib borgan ko’p yillik arxeologik
izlanishlar   oqibatida   O’zbekistoning   Surxondaryo   viloyatidagi   Sopollitepa
yodgorligi   va   Jarko’ton   mozorlarini   qazish   paytida   3,5-4   ming   yillik   tarixga   ega
ipak   mato   qoldiqlari   topilgan.   Topilgan   kiyim   parchalarini   O’zbekiston   fanlar
akademiyasining   akademigi   M.Xojinova   boshchiligidagi   bir   gurux   olimlarning
sinchiklab tekshirishlari natijasida u tabIIy ipakdan to’qilganligi aniqlandi. Mazkur
ipak   matolarini   A.Asqarov   eng   sodda   to’qimachilik   dastgohlarida   to’qilganligini,
urchug’ boshlarining shu joydan topilishi bilan isbotladi.
Markaziy   Osiyoda   dastgohda   mato   to’qish   juda   qadimdan   boshlanganligi
ma’lum.   SHarqiy   Turkistonning   Lubnur   o’lkasidan   topilgan   jasad   egnida
dastgohda   jundan   to’qilgan   ko’ylak   kiyg’azilgan.   Jasadning   yoshi   6412   yil   deb
belgilanganligi   sababli   dastgohda   mato   to’qish   6,5   ming   yil   ilgari   ham   mavjud
bo’lgan.   A.Asqarov   O’zbekiston   xududidan   topgan   ipak   mato   esa   xanuzgacha
dastgohda   to’qilgan   ipak   matolar   ichida   eng   qadimgisi   hisoblanadi   Uning   yoshi
4000   yilni   qamrab   oladi.   Demak,   bu   еrda   4   ming   yil   ilgari   ipakning   dastgohda
to’qilishi,   mazkur   xududning   o’zida   juda   qadimdan   ipak   еtishtirib   kelinganligini
ko’rsatadi. CHunki ipak xom ashyosi mazkur mintaqada еtishtirilganligidan dalolat
beradi. Bundan 4 ming yil avval xitoy ipagi O’zbekiston xududiga olib kelinganligi
to’g’risida   xitoy   manbalari   ma’lumot   keltirmaydi.   Yoki   shu   davrda   sharq
madaniyatining   g’arbga   bo’lgan   ta’sirini   ko’rsatadigan   arxeologik   ma’lumotlar
topilmagan.   Uning   aksicha   g’arb   madaniyatining   sharqqa   tarqalganligini
ko’rsatadigan   yaqqol   misollarning   biri   Xitoyning   shimolida   topilgan   Yangshau
madaniyatidir.
Pekin universiteti professori SHan Yue In sulolasiga oid shaharlarni qazish
vaqtida   Xitoy   ierogliflari   yozilgan   toshbaqa   kosasi   va   suyak   parchalarini   topib, ularda   «ipak»,   «tut   daraxti»   so’zlari   yozilganligini   aniqlaydi.   Boshqa   bir   xitoy
yilnomasida   Fu   Gi   ismli   xunarmandning   miloddan   avvalgi   3400   yilda   musiqa
asbobi   yasab,   uning   torlarini   ipakdan   qilganligi   haqida   ma’lumotlar   bor.   Xitoyda
yovvoyi   ipak   qurti   hozirgacha   Xitoyning   SHandun   va   Xanan   viloyatlarida
uchraydi.   Xitoy   dehqonlari   tut   daraxtidan   har   yili   yovvoyi   qurt   pillalarini   terib,
undan   o’zlari   uchun   kiyim-bosh   qiladilar.   Bu   ipak   kiyimning   xonakilashtirilgan
pilla   ipagidan   ancha   pishiq   va   mustahkam   ekanligi   isbotlangan.   Xitoyda
ipakchilikning   dastlab   keng   tarqalgan   joyi   Xuanxe   daryosining   quyi   havzasida
joylashgan   hozirgi   SHandun   viloyati   hisoblanadi.   Miloddan   avvalgi   2255   yilda
xitoy   imperatoriga   soliqni   ipak   orqali   to’lashgan.   Ko’p   o’tmay   ipakdan   mato
tayyorlash   butun   Xitoyga   tarqalib   ketadi   deyiladi.   Ayniqsa,   ipakchilik   miloddan
avvalgi   I   ming   yillikning   2-chi   yarmida   keng   tarqaladi.   Bu   xom   ashyodan   pul,
mato ishlab chiqarganlar hamda soliqlar ipak matosi  tarzida undirilgan.   Yovvoyi
ipak   qurtining   xonakilashtirilguniga   qadar   yuz   yillar   o’tadi.   SHuni   aytish   joizki
pilladan   ipak   tolalarini   olish   jarayoni   qadimdan   hozirgi   kungacha   qanday   bo’lsa
shundayligicha saqlanib qolgan.   Urg’ochi kapalak 600-700 gacha tuxum qo’yadi.
Bahorning aprel oyida   tuxumlarni issiq xonaga olinadi, 10-12 kundan so’ng ipak
qurtlari paydo bo’ladi. Ular misli ko’rilmagan darajada ko’p ovqat еydilar. Asosan
ular   tut   barglarini   iste’mol   qiladilar.   30   kun   ichida   ipak   qurti   10   000   martagacha
kattalashadi. Ipak qurti 5 yoshgacha yashaydi va so’ngi yoshida ipak tolalari paydo
bo’ladi.   Ipak   qurti   ikki   kavatdan   qilib   o’ziga   o’ray   boshlaydi,   natijada   pilla
vujudga   keladi.   Bitta   pillada   600-2000   metrgacha   ipak   tolasi   bo’ladi.   Mana
shunday tabiat ajoyiboti bizlarga ipak matosini yaratib beradi. Adabiyotlar:
1. Ртвеладзе Э.В. Великий Шелковий пут. -Т.:1999.   стр:34-58. 
2. Сулаймонова Ф. Шарқ ва  Ғ арб. -Т.: 1991 ,69-103 бетлар.
3. Хўжаев А. Буюк ипак йўли. –Т.: 2007, 23-28 бетлар.

Buyuk Ipak yo’lining shakllanishi,rivojlanish bosqichlari Reja: 1. Buyuk ipak yo`lining paydo bo`lishi va rivojlanishi 2. Buyuk ipak yo`lining tarmoqlari 3. Buyuk ipak yo`lining O`rta Osiyo xalqlari tarixida tutgan o`rni.

Vatanimiz tarixida Yevropa bilan Osiyoni bog’lovchi xalqaro savdo va muloqot yo’li hisoblangan Buyuk Ipak yo’lining tarixiy ahamiyati kattadir. Buyuk Ipak yo’lini har tomonlama ham tarixiy , ham geografik va madaniy jihatlarini ilmiy o’rganish amalda ko’plab mamlakat olimlari tomonidan XIX arsning ikkinchi yarmidan boshlandi. Uning tarixini o’rganishda G’arbiy Yevropa, rus va yapon olimlarining xissalari katta bo’ldi. Yaponiya olimlarining ilmiy izlanishlari natijasidada «Buyuk Ipak yo’li ensiklopediyasi» nomli kitob nashr qilingan. Buyuk ipak yo’li tashkil topmasdan avval O’rta Osiyo va Qadimgi Sharq hududida savdo va madaniy ayirboshlash uchun turli-tuman yo’llar bo’lgan. Eng qadimgi yo’llardan biri “La’l yo’li” deyilgan. U miloddan avvalgi 3-2- mingyilliklarda vujudga kelgan. U Pomir tog’laridan boshlanib, Eron va old Osiyo, Misr orqali o’tgan. Badaxshondan qazib olinadigan la’l toshi (lojuvard) Qadimgi Sharq zargarlari tomonidan yuksak baholangan. Badaxshon la’li ishlatilgan buyumlar Misr fir’avnlari maqbalaridan ham topilgan. Ikkinchisi eron ahamoniylari sulolasining yo’li bo'lib, “Shoh yo’li” deb atalgan. U miloddan avvalgi VI-IV asrlarda Kichik Osiyo shaharlarini, O’rta dengiz bo’yidagi Efes , Sardi shaharlarini Eron poytaxtlaridan biri – Suza bilan bog’lagan. Yana bir yo’l Eron, Baqtriya orqali So’g’diyona, Toshkent vohasi va Qozog’iston hududidan o’tgan va Oltoygacha borgan. Tog’li Oltoydagi ko’chmanchilarning zodagonlari qo’rg’onlaridan miloddan avvalgi V-IV asrlarga oid Paziriq qo’rg’onini o’rganishda kigiz gilam, jun gazlamalar, oltin, jez va kumush buyumlar, O’rta Osiyo va Eron matolaridan tikilgan kiyim qoldiqlari topildi. Bu narsalar qabrlar qalin muz qatlami bilan qoplangani uchun yaxshi saqlangan. Buyuk Ipak Yo'li 12ming chaqirimcha uzunlikda bo’lgan. U sariq dengiz sohilidan boshlanib, Sharqiy Turkiston, O’rta Osiyo, Eron mesopotamiya orqali o’rta dengiz sohillarigacha borgan. Yo’l Xitoydan O’rta Osiyogacha ikki yo’nalish orqali kelgan. Buning sababi yo’l ustida o’tib bo’lmas Taklamakon cho’li joylashganligi edi. Janubiy yo’l Dun Xuandan Norin daryosining janubiy qirg’og’I bilan Pomir platosidan Vakxon vodiysi orqali Balx (qadimgi Baqtra) shahrigacha borgan. Bu yo’l Toshqo’rg’onning g’arbidan

Gandxara orqali o’tgan. Shimoliy yo’l ham Dun Xuandan boshlangan. San Long Shaning shimoli-g’arbi orqali Loyanga, undan Norinning shimoliy qirg’og’igacha va Qorashar, Oqsuv bilan janubi-g’arbiy Qoshg’arga kirib borgan. Qoshg’ardan Farg’ona vodiysiga, u orqali Toshkemtga o’tib, Sirdaryo, Amudaryo bo’ylab Baqtriyagacha borgan va Baqtriyada janubiy yo’lga qo’shilgan. 1 2-yo’nalish O'rta Osiyo orqali Hisdistonga olib borgan. Bu yo’lda qator qadimiy shaharlar joylashgan: Sian, Dunhuan, Yorkent, Samarqand, Termiz, Buxoro, Marv va boshqalar. Savdogarlar moldan tashqari turli fan va madaniyat sohalari yangiliklarini ham keltirganlar. So’g’diyonadan Xitoyga jun gazlama, gilam, bezak buyumlari va qimmatbaho toshlar olib borilgan. Baqtriyadan tuyaar, Farg’onadan nasldor otlar, Badaxshondan la’l, Hindistondan Xitoyga kumush va fil suyagidan ishlangan buyumlar, ziravorlar va boshqa mahsulotlar olib borilgan. Buyuk Ipak Yo'lida joylashgan me’morchilik yodgorliklarini o’rganishda turli hunarmandchilik buyumlari, tangalar topilgan. Masalan, Termizdan Rim tangalari xazinasi, Afrosiyobdan spool, Rim shamdonlari, Misr muhrlari topilgan. Kushon tangalari o’rta dengiz atrofi hududlarida topilgan. Buyuk Ipak yo’li bo’yicha qilingan ilmiy tadqiqot ishlari hamda ommabop maqolalar bibliografiyasI mingdan ziyoddir: kitoblar, monografiyalar, broshyuralar, maqolalar, dokladlar va tezislar shular jumlasidandir. Bu manbalarda Buyuk Ipak yo’lining tarixi, bu yo’lning yo’nalishlari va tarmoqlari, yo’lda mavjud shaharlar haqida xarakteristika, aholisining etnik tarkibi, savdodagi mahsulot turlari, arxitektura, san’at, musiqa va kishilarning turmush tarzi haqida ma’lumot berilgan. Ma’lumki, miloddan avvalgi II asrgacha ham SHarq bilan G’arb o’rtasida O’rta Osiyo karvon yo’llari orqali amalga oshirilgan aloqalar mavjud bo’lgan. Bunga Tog’li Oltoydagi Pozariq qo’rg’onidan topilgan Kichik Osiyoda tayyorlangan buyumlar, Afg’oniston va O’rta Osiyodan topilgan yunon buyumlari misol bo’lishi mumkin. Jamiyat taraqqiyotining bronza davridan ham ilgarigi davrlardan boshlab xududlaroro bog’lovchi vosita sifatida unga xos ixtisoslashgan 1 History of civilizations of Central Asia . The development of sedentary and nomadic civilizations: 700 B.C. to A.D. 250 Volume II.1996 P. 236 .

yo’llar paydo bo’lganligini ko’ramiz. Tarixiy ma’lumotlarga ko’ra miloddan avvalgi VI- IV asrlarda Eron Axamoniylari saltanati davrida uning xududi bo’ylab «SHoh Yo’li» o’tgan. Undan ham ilgariroq O’rta va Yaqin SHarkda Badaxshon lazuritiga bo’lgan ehtiyoj «Lazurit yo’li»ning vujudga kelishiga sabab bo’lgan. Badaxshon lazuritlari Mesopatamiya va Misr podsholari saroylarini, ibodatxonalarini bezagan, ayollarning turli bezaklarini bezashda keng ko’llanilgan. SHu bilan birga bu yo’l qadimda «G’arbiy meridional yo’l» deb ham yuritilgan.edi. Buyuk Ipak yo’lining tarixiy an’analaridan yana biri bu sayyohlik hisoblanadi. Karvon yo’li bo’ylab safarga chiqqan sadogarlar, elchilar va boshqalar bir vaqtning o’zida sayyohlar ham hisoblangan. Ular Buyuk Ipak yo’li bo’ylab ko’rgan va kechirganlarini o’z esdaliklarida yozib koldirishgan. SHu bilan birgalikda bu yo’lga siyosiy jihatdan ham xukmdorlarning qiziqishlari baland bo’lgan. Jumladan, Xan imperiyasi mil. avvalgi I ming yillik oxirida o’z xududini kengaytirish siyosatini yurgazib bu yo’nalishga alohida e’tibor qaratadi va bu yo’l haqida alohida ma’lumot to’plash, ayg’oqchilik va diplomatik masalalarda elchi CHjan Szyanni yuboradi. Ammo Suriyadagi O’rta Yer dengizining sharqida joylashgan Gierapol shahridan Serikagacha bo’lgan masofa bo’ylab cho’zilgan dastlabki batafsil yo’llik makedoniyalik savdogar May Tisian (mil 100 y) tomonidan tuzilgan. Bu ma’lumotlar Klavdiy Ptolomeyning «Geografik qo’llanmasi»da saqlangan. Ptolomey esa o’z navbatida bu ma’lumotlarni tarixchi Marining taxminan 107-114 yillar oralig’ida yozilgan va bizgacha еtib kelmagan asarlaridan olingan. Xususan, Rim papasi Innokentiy IV ning Plano Karpini boshchiligidagi elchilari Fransiyaning Lion shahridan chiqishib, mo’g’ullar davlatining bosh shahri bo’lgan Qoraqurumga kelishadi. Ular o’z elchilik vazifalarini bajarib 1247 yili Lion shahriga qaytib ketadilar. Plano Karpiniy boshchiligidagi elchilar Buyuk Ipak yo’lining shimoliy tarmog’idan foydalanishgan edi. Ikki yildan ko’proq vaqtga cho’zilgan bu sayyoxat tafsilotlari aks etgan xisobot orqali еvropaliklar Buyuk Ipak yo’li bo’ylab joylashgan Markaziy Osiyo xalqlari va xitoyliklar haqida,

ularning savdo-sotiq va xunarmandchilik an’analari, madaniy hayoti haqida ko’pgina ma’lumotlarga ega bo’ladilar. XIII asrda Yevropadan Osiyoga sayyohat qilgan va o’z safar tassurotlariga Buyuk Ipak yo’lining yo’nalishlari, bu yo’l o’tuvchi xududlardagi aholi turmushi, madaniyati haqida muhim ma’lumotlar qoldirgan kishilar ichida Venesiyalik savdogar va sayyoh Marko Polo alohida e’tiborga molikdir. Marko Poloning «Dunyo ajoyibotlari haqida kitob» asarida Xitoyga qilgan ikkita sayyohat: 1254- 1269 yillarda Markoning otasi (Nikallo Polo) va amakisi (Meffeo Polo)ning Xitoyga sayyohati va 1271-1295 yillarda Marko Poloning ular bilan birgalikdagi sayyohati aks etgan. Aka-uka Pololarning birinchi sayyohati Buyuk Ipak yo’lining O’rta Osiyo orqali o’tgan yo’nalishlari bo’ylab amalga oshirilgan. Evropaliklarning Markaziy Osiyo va Xitoyga sayyohatlari XIV asrda ham davom etdi. Xususan, venesiyalik sayyoh Franchesko Pecholattining Markaziy Osiyoga sayyohati (1348-1355) yo’nalishi muhim savdo yo’llari bo’ylab amalga oshirilganligiga alohida e’tibor qaratish lozimdir. Konstantinopoldan Azov-Doning quyi oqimidagi qipchoqlar qo’rg’oni Astraxan (25 kun)- Kaspiy dengizi bo’ylab (8kun)- Ural daryosi quyi oqimi-kichik Saroy yo’nalishida Urganchga (20kun) еtib keladi. Bu еrdan Sirdaryo kechuvi orkali O’trorga (40kun) o’tadi va Buyuk Ipak yo’lining shimoliy tarmog’i bo’ylab Olmalikdan Xanchjouga, bu еrdan Xuanxe daryosi bo’ylab Pekinga boradi. Bu sayyohat davomida otlardan, tuya qo’shilgan aravalardan va suv yo’lidan foydalanilgan. Bu esa o’sha davrning transport vositalari edi. Demak, qadimiy karvon yo’llari azaliy asrlar davomida o’z ahamiyatnini yo’qotmadi. Balki uni asrlardan asrlarga еtkazib dunyo xalqlarini birlashtirish uchun o’zining munosib ulushini qo’shib keldi. Savdo yo’lining «Ipak yo’li» deb nomlanishiga sabab qadim davrlarda g’arb mamlakatlari va umuan barcha xalqlar uchun qimmatbaho xom ashyo hisoblangan ipak matosi bilan bog’liqdir. Ma’lumotlarga ko’ra, ipak kurtlaridan ipak matosini tayyorlash sirlari xitoyliklarga 5 ming yil avval ma’lum bo’lgan. Xattoki, ipak tarixi bo’yicha yirik mutaxassis A.A.Tixomirov aniq Vaqtini ham aytib o’tgan, ya’ni miloddan avvalgi 2698 yil deb ta’kidlaydi. Ba’zi bir tadqiqotchilar yanada