logo

Etnos va madaniyat.

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

35.9267578125 KB
Etnos va madaniyat.
Reja:
1.Madaniyat tushunchasi.
2. Madaniy evolyusiya bosqichlari va sivilizasiya
3.Ma’naviy madaniyatning tarkibiy tuzilishi.
4.Etnik madaniyat.
5.Milliy madaniyat. 1. Madaniyat tushunchasi.
Madaniyat-keng   va   qamrovi   juda   katta   tushuncha.   “Madaniyat”   atamasi
reallikning   turli   daraja   va   shakllariga   ta’luqli   bo‘lgan   ko‘pgina   fenomenlarni   o‘z
ichiga   oladi.   Shuning   uchun   ham   turli   tuman   ko‘rinishdagi   madaniyatni   birgina
tushunchaga   birlashtirishga   bo‘lgan   urinishlar   muvaffaqqiyatsiz   tugamoqda.
Olimlar 200 dan ortiq madaniyatni sanab o‘tishgan.
Lotin   tilidagi   “Cultura”   so‘zining   dastlabki   ma’nosi   “ishlov   bermoq,   qayta
ishlamoq”   degan   ma’nolarni   anglatadi.   Haqiqatda,   madaniyat   deganda   keng
ma’noda   insonning   moddiy   va   ma’naviy   ehtiyojlarini   qondirish   maqsadida   uning
jismoniy   va   aqliy   mexnati   natijasida   yaratilgan   barcha   narsa   tushuniladi.   Bunda
kelib   chiqadiki   madaniyat   insondan   mustaqil   ravishda   mavjud   bo‘lgan   tabiatga
teskari bo‘lishi mumkin. Bizni o‘rab turgan barcha narsalar tabiiy, ya’ni yer yuzida
inson paydo bo‘lishidan ancha oldin mavjud bo‘lgan narsalar va suniy (madaniy)
ya’ni insonni tabiat bilan aniq maqsad uchun yaratilgan narsalarga bo‘linadi.
Madaniyatning   uchta   asosiy   qismi   mavjud:   ulardan   birinchisi   kishilarning
ommaviy   anglashi   bilan   bog‘liq,   ikkinchisi   ularning   xulq-atvorida   namoyon
bo‘ladi   va   uchinchisi-ularning   faoliyatining   moddiy   natijasida   ko‘rinadi.   Biz
gapiradigan,   qiladigan   yoki   tasavvur   etadigan   barcha   narsalarni   shartli   ravishda
madaniy   deb   atash   mumkin.   Shuning   uchun   ham   bizning   tilimiz,   ovqatimiz,
dinimiz, uy xo‘jaligimiz, sport turlari va yana boshqa ko‘plab o‘zlashtirilgan xulq-
atvorlar madaniyatning negizlaridan iboratdir.
Madaniyat   insonning   unikal   darajadagi   erishgangan   yutug‘i   hisoblanadi.   Bu
insoniylikning   belgilaridan   biri   hisoblanadi.   Insoniyat   bo‘lmasa   madaniyat   ham
bo‘lmaydi,   insoniylikni   darajasi   esa   madaniyat   darajasi   bilan   ham   o‘lchaniladi.
Inson   madaniy   olamda   tug‘iladi   va   unda   tarbiya   topadi.   Olamdagi   boshqa
jonzodlar   hayvonot   olamida   yashaydi.   Inson   qaysi   jamiyatda   tug‘ilsa   o‘sha
jamiyatdagi   madaniy   olamda   tug‘ilgan   hisoblanadi.   Har   bir   inson   qandaydir
madaniyatni   vakili   hisoblanadi.   Madaniyat   insoni   boshqa   hayvonot   dunyosidan
ajratib turuvchi o‘ziga xos sifatlardan biri hisoblanadi.   Madaniyatni   keng   ma’noda   tushunadigan   bo‘lsak   u   bizning   hayotimizdagi
xulq-atvorimiz,   falsafamiz   va   etikamiz,   ahloqimiz,   an’ana   va   urf   odatlarimiz,
siyosiy, diniy va iqtisodiy jarayonlar  bilan bog‘liq faoliyatimiz tushuniladi. Inson
individual  va  jamoaviy hayoti   davomida  madaniyatni  o‘zlashtiradi.  “Maclver   and
page”   kitobida   keltirilishicha   “madaniyat-   uslublar,   qadriyatlar,   ijodkorlik   va
intelektual   faoliyat   sohasidir.   Bu   bir   butunlikdagi   inson   ma’lum   jamoadan
o‘zlashtiruvchi jamiyatning merosidir. 
 Madaniyat borasida antropolog olimlarning quydagicha fikrlari mavjud:
  1. Boris Malinovski madaniyatni insoniyatning ijod na’munalarini majmuasi
deb   ta’kidlagan.   U   madaniyatni   insoniyat   faoliyati   natijasida   sharoitga
moslashtirish orqali erishgan na’munasi ham deb ataydi. 
  2.   Mashxur   Angliyalik   antropolog   olim   Edvard   Teylor   madaniyatni   ,   Inson
tamonidan jamiyat a’zosi sifatida erishadigan bilim, ahloq, e’tiqod, san’at , odatlar
bilan bog‘liq murakkab majmua deb ataydi.
  3. Robert Bayrested- Madaniyatni biz jamiyat a’zosi sifatida o‘ylayotgan va
qilayotgan xatti-harakatlarimizni murakkab tizimi deb hisoblaydi. 
Madaniyatning tavsifi
  1.Madaniyatni   anglash:   Madaniyat   biologik   meros   sifatida   o‘tmaydi,   lekin
insonni   ijtimoiyligini   anglatadi.   Bu   tug‘ma   tendensiya   hisoblanmaydi.   Madaniy
bilan   bog‘liq   instinklar   mavjud   bo‘maydi.   Madaniyat   odatda   xulq-atvorni   ham
anglatadi. 
 2.Madaniyat ijtimoiydir: Madaniyat yakka holda mavjud bo‘lmaydi. Bu xech
qanday   individual  xodisa emas.  Bu ijtimoiy o‘zaro ta’sir  natijasida  yuzaga keladi
va rivojlanadi. Jamiyat a’zolari o‘rtasida tarqaladi.
 3.Madaniyat ommalashgandir:   Madaniyat ommalashishi bilan sotsiologiyada
ahamiyatlidir. Bu inson yakka xolda o‘zlashtiradigan jarayon emas. 
  4.Madaniyat   o‘tkazuvchandir:   Madaniyat   bir   avloddan   boshqa   avlod   o‘tish
xususiyatiga ega. Madaniyat gen orqali emas til, harakatlar vosiyasida yetkaziladi. 
  5.Madaniyat davomli va mujassamdir: Madaniyat to‘xtovsiz jarayon sifatida
mavjudir.   U   tarixiy   tarraqiyot   davomida   mujassamlashib   boraveradi.   Madaniyat oldingi   va   hozirgi   yutuqlarni   mujassamlashtirib   insoniyatning   kelajakdagi
yutuqlariga zamin yaratadi. 
6. Madaniyat integrasionlashgandir: Madaniyatda muntazamlik tendensiyasini
mavjudir. O’z navbatida u boshqa jamiyat sohalarini o’zaro aloqasini ta’minlaydi.
7.   Madaniyat   dinamik   va   moslashuvchandir:   Madaniyat   statik   xolda
barqarorlik   kasb   eta   olmaydi.   Unda   asta   sekinlik   bilan   lekin   doimiy   o’zgarishlar
yuz beradi. O’zgarish va yuksalish madaniyatda latent holatda bo’ladi. 
Madaniyat   ma’lum   bir   jamiyat   a’zolarining   turmush   tarzi,   ularning   urf-
odatlari,   udumlariga,   shuningdek   ular   ishlab   chiqargan   moddiyatga   ham   bevosita
aloqador. Xech bir jamiyat madaniyatsiz mavjud bo‘la olmaydi. Madaniyatsiz biz
“odam” bo‘la olmasdik. Bizda fikr bildirish uchun til, o‘z-o‘zini anglash bo‘lmasdi
va bizning o‘ylash va fikr yuritish qobiliyatimiz ancha cheklangan bo‘lardi.
Madaniyat-a’zolari ma’lum  bir guruhga tegishli  bo‘lgan, ular  amal  qiladigan
va   ularning   moddiy   farovonligi   uchun   o‘zlari   tomonidan   yaratilgan   qadriyatlarni
o‘z   ichiga   oladi.   Qadriyat   o‘ziga   xos   mavhum   mukammallik   bo‘lgan   bir   paytda
tartib-kishilar amal  qiladigan ma’lum bir qoidadan iborat. Tartib ijtimoiy xayotda
“mumkin”   yoki   “mumkin   emas”   shaklida   namoyon   bo‘ladi.   Xususan,
monogamiya-g‘arbning   ko‘pgina   jamiyatlarida   yagona   nikoxdagi   juftga   nisbatan
sadoqat   ekanligini   bildiradi.   Boshqa   ko‘pgina   madaniyatlarda   esa   kishiga   bir
vaqtning   o‘zida   bir   necha   xotin   yoki   erli   bo‘lishga   ruhsat   beriladi.   Ba’zi
jamiyatlarda   er-xotinlarga   o‘z   ota-onalari   bilan   yaqin   aloqada   bo‘lish   belgilab
qo‘yilgan   bo‘lsa,   boshqalarida   ota-onalar   bilan   mutloqo   aloqa   uzlishi   tavsiya
etiladi.
Kundalik   turmushda   biz   “madaniyat”   so‘zini   ishlatganimizda   faqatgina
“ongni   oliy   yaratuvchanligi”-san’at,   adabiyot,   musiqa,   tasviriy   san’at   kabilarni
tushunamiz.   Biroq   madaniyat   tushunchasi   nafaqat   bu   ijodiy   faoliyatni,   balkim
boshqa   ko‘pgina   narsalarni   ham   o‘z   ichiga   oladi.   Madaniyat   jamiyat   a’zolarining
butun yashash  tarziga ta’sir  etadi. U kiyinish madaniyati, nikox munosabatlari va
oilaviy xayot, ish faoliyati, diniy marosimlar va bo‘sh vaqtini bekor o‘tkazish kabi
sohalarni ham o‘z ichiga oladi. Unga shuningdek kishilar tomonidan yaratilgan va ular   uchun   qadrli   bo‘lgan   kamon   va   paykon,   omoch,   fabrika   va   mashinalar,
kompyuter, kitoblar va turar joylar va boshqalar ham tegishlidir.
Shunday qilib, madaniyat-moddiy (yegulik, kiyim-kechak), ijtimoiy (jamiyat
tashkil   etilishi   va   uning   bo‘laklari),   shuningdek   shaxsning   fe’li,   reproduksiyasi,
tashkiliy   faoliyati   (din   va   fan)ga   tegishli   bo‘lgan   murakkab   tushunchadir.
Madaniyat-insoniyat tomonidan yaratilgan barcha narsadir.
Madaniyatning   qandaydir   bir   tomonini   ajratib   ko‘rsatadigan   turli   tuman
tushunchalardan   umumiy   holatda   quyidagilarni   ajratib   olish   mumkin:   madaniyat-
bu   insoniyat   xayotini   tashkil   etish   va   rivojlantirish,   ijtimoiy   tartiblar,   ma’naviy
qadriyatlar   doirasida   moddiy   va   ma’naviy   mexnatga   asoslangan   o‘ziga   xos
xususiyatdir. Madaniyatda ma’lum shaxsning (shaxs madaniyati), ijtimoiy guruhlar
(masalan   guruh,   ijtimoy   qatlam,   sinf),   ijtimoiy-etnik   jamiyat   (etnik   madaniyat,
milliy   madaniyat)   yashash   tarzini   va   butun   jamiyat   xayotini   belgilab   ko‘rsatish
mumkin.
Moddiy va ma’naviy madaniyat
Moddiy madaniyat deb insoniyat tamonidan yaratilgan obyektlar shuningdek
instrumental   vositalar,   jihozlar,   avtomobillar,   dambalar,   yo‘llar,   ko‘priklar   kabi
inson   faoliyati   natijasida   o‘zi   uchun   moddiylik   asosida   yaratgan   narsalarni   misol
qilib   keltirish   mumkin.   Qadimgi   obidalar,   ishlab   chiqarish   usullari,   texnik   va
moddiy   jihozlar   moddiy   madaniyatning   namunalari   hisoblanadi.   Moddiy
madaniyatni o‘zgarishi va rivoj topishi bilan sivilizatsiya rivojlanadi. 
Ma’naviy   madaniyat   insonni   ichki   ruhiy   dunyosini   yuzaga   chiqaradigan
madaniyat   namunalaridir.   Ma’naviy   madaniyatni   insoning   gapirishi,   normalarga
amal   qilishi,   e’tiqodi,   urf-odatlariga   rioya   qilishi,   marosimlar   va   uslublarida
ko‘rishimiz   mumkin.   Shuningdek   qadriyatlar   va   tafakkur   bilan   bog‘lik   xatti-
harakatlarini jamlamasini ma’naviy madaniyat deb hisoblash mumkin. 
Madaniyatni funksiyalari:
 -Madaniyat bilimlar majmuasidir
 -Madaniyat xolatni aniqlashtiradi  -Madaniyat munosabatlarni belgilaydi
 -Madaniyat bizning faoliyatimizda hal qiluvchi ahamiyatga ega
 -Madaniyat xulq-atvor namunasini ta’minlaydi
 -Madaniyat insoniylik qolipidir
2.  Madaniy evolyusiya bosqichlari va sivilizasiya .  
  Evolyutsiya   so‘zi   sifatli   o‘zgarishlar   jarayonini   ifodalaydi.   evolyutsionizm
ushbu jarayonni  bayon qiluvchi, tushuntiruvchi  ilmiy faoliyat  hisoblanadi.   Charlz
Darvin   va   Gerbert   Spenser   barcha   xodisotlarni   evolyutsion   jarayonlarini
tushuntirib   bergandan   so‘ng   sotsiologiya   va   antropologiyaga   evolyutsion
nazariyalar ham kirib kela boshladi. 
  Evolyutsionizm   antropologiyadagi   aosiy   yo‘nalishlardan   biri   hisoblanadi.
Gerbert   Spenser   evolyutsion   birinchilardan   bo‘lib   tushuntirishga   harakat   qilgan.
Keyinchalik   uning   insoniyat   jamiyati   va   madaniyatini   o‘rganish   borasidagi
g‘oyalari Eduard Teylor va L.G. Morganlarning qarashlari bilan uyg‘unlikni kasb
etgan. 
  Teylor   o‘zining madaniyat   tushunchasiga   qo‘shgan  xissasi  bilan  zamonaviy
antropologiyaning otasi deb ham ataladi. U o‘zining “ Ibtidoiy madaniyat” kitobida
madaniyat va sivilizatsiya tushunchalarini yoritgan. Teylor madaniyat oddiylikdan
murakkablik sari rivoj topadi va jamiyatlar bu bosqichlar orqali yuzaga keladi deb
ta’kidlagan. 
  Teylor   bu   jarayonlarni   din   tushunchalarni   paydo   bo‘lishi   va   rivojlanishi
misolida   tushuntirib   berishga   harakat   qilgan.   U   madaniyatni   biologik   nuqtai-
nazardan aniqlanmagan degan nazariyani ilgari suradi. U madaniyatni o‘rganishda
irqiy tamonlama yondashishni bartaf etgan. 
  Teylor   madaniyat   borasida   izlanishlarda   tarixiy   jihatdan   tahlil   etish   muhim
degan   fikrda   bo‘lgan   va   madaniyatni   tarixiy   jarayoning   bir   qismi   sifatida
baholagan.   Uning   firkriga   ko‘ra   antropologiya   insoni   tarixiy   jarayonlarda   tadqiq
qilishi kerak.    Teylorni   madaniyat   borasidagi   tushuntirishlari   oldingi   bu   borada   xato
tushuntishlar   olib   borilgan   deb   hisoblaydi   va   madaniyatni   antrologiyaning   asosiy
mavzusiga   aylantiradi.   Teylor   ta’kidlaydiki   madaniyat   va   sivilizatsiya   bir
butunlikdagi   etnolografik   ahamiyatni   kasb   etib   insoning   jamiyat   a’zosi   sifatida
erishgan bilimi, e’tiqodi , ahloqi, uruf-odatlarini , san’ati kabi namunalar uning bir
butunligini   ta’minlaydi.   Uning   madaniyat   tarixi   borasidagi   naziyasi   madaniy
jarayonlarning falsafasiga aoslangan bo‘lib quydagi uch bosqichni o‘z ichiga oladi.
Yovvoyilik   ,   Varvarizm   va   Sivilizatsiya.   U   bu   uch   universal   rivojlanish
bosqichlarini   taklif   etadi.   Lekin   uning   fikrlari   qadimgi   tarixni   qayta   tiklash
borasida harkatlantiruvchi kuch vazifasini bajarashini o‘ylamagandi.
 
 Edvard Teylorning “Qadimgi jamiyat” kitobida berilgan sxema
1 Yavvoyilikning qadimgi davri Meva va ildiz orqali kun ko‘rish va 
nutqning paydo bo‘lishi
2 O‘rta yavvoyilik  Baliqchilik va olovdan foydalanish
3 So‘nggi yavvoyilik Kamon va o‘q yoydan foydalanish
4 Ilk varvarizm Rassomchilik va kullochilikning 
yuzaga kelishi
5 O‘rta varvarizm Hayvonlarni qo‘lga o‘rgatish, sugorish
va dala ishlari,tosh-g‘ishdan binolar
6 So‘nggi varvarizm Temirni eritish jarayonini kashf etilishi
va temirdan instrument vosiyasida 
foydalanish
7 Sivilizatsiya Fonetik alfavit va yozuvning paydo 
bo‘lishi Gordon Chayldning sxemasi
Arxeologik davr Madaniy rivojlanish
Paleolit Yavvoyilik
Neolit Varvarizm
Mis-tosh davri Yuqori varvazim
Ilk Bronza davri Sivilizatsiya
3.  Ma’naviy madaniyatning tarkibiy tuzilishi .
 Submadaniyat
  Submadaniyat   -   bu   turli   ijtimoiy   guruhlar   madaniyati,   deb   qaraladi.
Submadaniyatga ijtimoiy qatlamlar: shaharliklar, qishloq aholisi, yoshlar, ishchilar,
dehqonlar, o‘rta qatlam, quyi qatlam va hatto yuqori qatlam kiradi. Gap shundaki,
shu   qatlamga   kiruvchi   kishilar   faqatgina   A’zolarining   qatlamiga   tegishli
madaniyatni   yoqtiradilar,   qolgan   qatlamlardagi   madaniyat   turi   ularga   begonadek,
tushunarsiz   ko‘rinadi.   Sababi   esa   submadaniyat   har   bir   o‘ziga   tegishli   guruhni
boshqa guruh madaniyatlaridan “izolatsiya”da  saqlaydi. Masalan,  eng rivojlangan
va   faol   bo‘lgan   yoshlar   submadaniyati.   Yoshlar   submadaniyatining   markazini
musiqa tashkil qiladi
    Elitar madaniyati turi
  Oliy   -   elitar   madaniyat.   Elita   (fransuzcha   elita   -   eng   sara,   eng   yaxshi,
saralangan)   -   har   qanday   ijtimoiy   tuzilmaning   boshqaruv   jihatlarini
muvofiqlashtirish   hamda   rivojlantirish   funksiyalarini   amalga   oshiruvchi   oliy,
imtiyozli   qatlamdir.   Elita   haqidagi   nazariyalar   dastavval   Platon,   Aristotel,   Nitshe
va   boshqa   limlarning   qarashlarida   bayon   qilingan.   Hozirgi   G‘arb
sotsiologiyasidayelita   turli   xil   talqin   etiladi.   Bunda   elita   hokimiyatga   yo‘nalgan,
siyosiy jihatdan eng faol odamlar jamiyatda eng ko‘p obro‘, maqom, boylikka ega
bo‘lgan, ommaga nisbatan aqliy va axloqiy ustunlikka ega odamlar (X. Ortega va
Gasset),   jamiyatning   noijodiy   ko‘pchiligidan   farq   qiluvchi   qismi   (Toynbi),   eng malakali   mutaxassislar,   menejerlar   va   boshqaruv   tizimidagi   oliy   xizmatchilardir,
deb  izohlanadi”  elitar  madaniyati  ostida,   odatda,  an’anaviy  ijtimoiy-gumanitar   va
ilmiy-texnik (intellektual) madaniyat tushuniladi.
    Ommaviy madaniyat
Ommaviy madaniyat - madaniyat mavjudligining murakkab, hamma vaqt bir
xilda   talqin   qilinmaydigan   o‘ziga   xos   shakli.   “Ommaviy   madaniyat   G‘arb
madaniyati   bilan   bog‘liq   hodisa   deb   tushuniladi,   shuningdek,   u   g‘oyasizlik,
sifatsizlik   va   didsizlik   namunasi   sifatida   talqin   qilinadi.   Ommaviy   madaniyat
chuqur   ijtimoiy   va   madaniy   ildizlarga   ega.   Ommaviy   madaniyat   paydo
bo‘lishining   ijtimoiy-iqtisodiy   ildizlari   yirik   sanoat   ishlab   chiqarishning   paydo
bo‘lishi bilan bog‘liq.
4. Etnik madaniyat.
Keng   ma’noda   etnik   madaniyat-bu   etnosning   saqlanib   qolishi   va   rivojlanish
uchun   zarur   bo‘lgan   o‘ziga   xos   hayot   tarzidir.   Tor   doirada   esa   etnik   madaniyat
deyilganda   etnosni   asosiy   etnik   farqlanishidagi   moddiy   va   ma’naviy   belgilari
tushuniladi.
Etnik   madaniyat-insoniyatning   o‘zi   kabi   qadimiydir.   Madaniyatsiz   xalqlar
nafaqat   xozirgi   vaqtda   yo‘q,   balkim   o‘tmishda   ham   bo‘lmagan.   Xar   bir   xalq
madaniyatida   faqat   uning   o‘ziga,   boshqa   etnoslarga   va   ayni   shu   tarixiy   davrda
butun   insoniyatga   tarqalib   ketish   xususiyatlariga   ega   bo‘lishi   mumkin.   Xususan,
bumerang   faqat   avstraliyaliklarga   xos   bo‘lgan   holda   nayza   uloqtirish   ulardan
tashqari   Melaneziyaning   ko‘pgina   xalqlari,   eskimoslar,   Janubiy   Amerikadagi   bir
qancha   ideytslar   guruhlari,   so‘nggi   paleolit   davrida   esa   qadimgi   yevropa   xalqlari
orasida ham keng tarqalgan edi.
Etnik  madaniyat  odatda   moddiy  va   ma’naviy  qismlarga   bo‘linadi.  Birinchisi
ma’lum vaqt oralig‘ida borliqda mavjud bo‘lgan buyumlarni o‘z ichiga oladi. Unga
mehnat   qurollari,   olov   xosil   qilishda   zarur   anjomlar,   qurollar,   harakatlanish
vositalari, og‘ir buyumlarni tashish vositalari, yashash joylari va boshqa inshootlar,
yegulik   va   ichimliklar,   idish-tovoq,   mebellar,   kiyim-kechak,   bezaklar   va   boshqa
narsalar   kiradi.   Ma’naviy   madaniyat   istalgan   kishilik   populyatsiyasida   ommaviy ravishda   mavjud   bo‘lgan,   og‘zaki   yoki   ko‘rsatib   berish   orqali   avloddan-avlodga
o‘tadigan,   insoniyat   xotirasidagi   axborotdan   iboratdir.   Ma’naviy   madaniyatga
anaviylik   va   qatiyatlilik   xususiyatiga   ega   bo‘lgan   mexnat   malakasi,   jamoa,
xo‘jalik,   oila   turmush   tarzi   bilan   bog‘lik   bo‘lgan   urf-odatlar,   diniy   e’tiqoddan
iboratdir. Etnik o‘ziga xoslik bilan birgalikda ko‘p hollarda mukammal  ma’naviy
madaniyat ham, eng birinchi navbatda tasviyriy san’at yonma-yon turadi.
Har   bir   etnosning   madaniyati   uning   turmush   tarzi   bilan   bevosita   bog‘liqdir.
Turmush tarzi deyilganda kishilarning kundalik turmushidagi ma’lum xulq-atvori,
shuningdek   kishilar   o‘rtasida   shakllangan   o‘zaro   munosabatlari,   ularning   moddiy
va   ma’naviy   ehtiyojini   qondirish   uchun   zarur   bo‘lgan   vositalarning   ishlatish
usullari   tushuniladi.   Turmush   tarzida   ham   madaniyatda   bo‘lgani   kabi   xalqning,
uning ma’lum bir ijtimoiy va hududiy bo‘laklarini ijtimoiy-iqtisodiy rivojlanishiga,
uni   o‘rab   turgan   tabiiy-geografik   joylashuv   bilan   bog‘liq   bo‘lgan   etnik   o‘ziga
xoslik   yorqin   namoyon   bo‘ladi.   Turmush   tarzi   bilan   bevosita   bog‘liq   bo‘lgan
madaniyatda etnosning  o‘ziga  xos xususiyati  yaqqol  aks  etadi, lekin bunda butun
boshli   moddiy   madaniyat   emas   balkim   uning   eng   turg‘un,   an’anviy   qismi   aks
etadi.
Etnosda   doimiy   ravishda   ijtimoiy-madaniy  ziddiyat-“biz-ular”,   “o‘zimizniki-
begona”   mavjuddir.   Shuning   uchun   ham   etnos   bu-o‘zini   boshqa   an’anaviy
jamoalardan   farqli   ekanligini   tushunib   yetgan   madaniy   jamoadir.   Farqlanish
borasidagi   ehtiyoj   tarkibiy   qismlardan   biri   (til,   din,   madaniy-siyosiy   tizim,   yoki
bo‘lmasam badiiy o‘ziga xoslik)ni boshqalardan ajralib turish uchun zaruriy tizimli
faktor   sifatida   ajralib   chiqishiga   olib   keladi.   Etnos   a’zolarining   madaniy   jihatdan
birligi ularning ruhiyati bilan ham bevosita bog‘liqdir.
O‘ziga xos madaniy mansublik bir  tilda gaplashadigan  va uzoq vaqtdan beri
bir  hududda yashab  kelayotgan  xalqlarning chegaralanib  turishi  borasidagi  asosiy
shartidir.   Masalan   Bosniya   va   Gersogovinada   serblar,   xorvatlar   va
bosniyaliklarning   barisi   yagona   serbxorvat   tilida   gaplashadi,   bir-biriga   qo‘shilib
ketgan   xududda   yashaydi,   umumiy   iqtisodiy   asosga   ega,   lekin   shunga   qaramay
o‘ziga xos madaniyatga ega mustaqil xalqlardir. Yuqorida keltirilgan misoldan ko‘rinib turibdiki bir hududda yashab, yagona
iqtisodiy   asosga   ega   bo‘lgan,   bir   tilda   gaplashadigan   xalqlar   bo‘lishi   mumkin
ekanu, lekin ikkita bir xil madaniyatga ega bo‘lgan xalqlar mavjud bo‘lmas ekan.
Agar xalq madaniy o‘ziga xosligini yo‘qotsa u mustaqil etnos sifatida yashashdan
to‘xtaydi.
Etnosning   madaniyati   nafaqat   uning   integratsiyasi   va   tizim   sifatidagi
turg‘unligini   ta’minlaydi.   Bu   madaniyat   belgilarining   “ikkinchi     hayoti”   ham
mavjud   bo‘lib,   u   “biz”   va   “ular”ni   ajratib   turish   uchun   asosiy   funksiya   bo‘ladi.
Etnik   madaniyatlarning   o‘zaro   munosabati   murakkab,   qarama-qarshi   xususiyatga
ega.   Madaniyat   belgilarini   o‘zaro   o‘zlashtirilishi   bir   tomondan   integratsion
xususiyat   kasb   etib,   bir-birini   o‘zaro   boyitib   borish   jarayoni   hisoblansa,   boshqa
tomondan-etnik   o‘ziga   xoslik   va   etnik   xususiyatlarni   mustahkamlanishi   bilan
kechadigan holatdir.
Etnik madaniyatni milliy madaniyatdan ajrata bilish zarur. Kishilarning etnik
jihatdan   aloqasini   ta’minlab   bergan   manba-ayni   shu   guruhni   boshqa   jamoalardan
birinchi  darajada farqlashga  olib kelgan  genetik va tabiiy sharoitdir. Millat  ancha
murakkab va keyinroq tashkil bo‘lgan tushunchadir. Albatta, millat shakllanishida
etnik   mansublik   yo‘q   bo‘lib   ketmaydi.   Va   baribir   millat-ancha   yuqori   darajadagi
tashkiliy   birlikdir.   Madaniyatning   etnik   belgilari   millat   tushunchasidan   alohida
ham mavjud bo‘lishi mumkin. Masalan, ruslar, armanlar, ukrainlar turli davlatlarda
bo‘lishiga   qaramay   uzoq   vaqt   davomida   o‘z   etnosiga   bog‘langanlikni   saqlab
qolishadi.
Etnosning   millat   tarkibiga   kirishi   uning   milliy   madaniyatni   o‘zlashtirib
olishini   anglatmaydi.   Ular   o‘z   submadaniyatlarini   tashkil   etgan   holda   millatning
ma’naviy   madaniyatini   qisman   o‘zlashtirishadi.   Faqatgina   aniq   tahlillar   asosida
ayni   etnos   milliy   madaniyatning   qaysi   belgilarini   qabul   qilganligini   aytish
mumkin.   Bunga   yorqin   misol-AQSH   bo‘lib   bu   yerda   amerika   millati   doirasida
italyan, nemis, polyak, xitoy, yapon, arab va boshqa submadaniyatlar mavjuddir.
5.  Milliy madaniyat. Milliy madaniyat deganda-keng ma’noda mazkur millatning turli elementlari
ayni   o‘ziga   xos   ekanligi   yoki   emasligidan   qatiy   nazar   mazkur   millat   tomonidan
erishilgan   madaniy   yutuqlar   tushuniladi.   Bu   ma’noda   milliy   madaniyat   kundalik
hayotda faol ishlatiladigan va boshqa xalqlar bilan o‘zaro munosabatlarda mazkur
millat tomonidan yaratilgan barcha moddiy, ilmiy, falsafiy, etnik, estetik va boshqa
qadriyatlardan   iboratdir.   Millat   madaniyati   millatning   xalqaro   miqyosidagi
ijtimoiy-iqtisodiy   jarayonlardagi:   sanoat   rivoji,   jamiyatning   siyosiy   tuzilish,   ilm-
fan,   madaniyat,   axborot   tizimlari   rivojidagi   ishtiroki   darajasi   xaqida   guvohlik
beradi. Millat madaniyati millatning o‘ziga xos ijodkorligi, uning dunyoqarashi va
dunyoni   tushinishi   dinamikasini,   umuminsoniy   qadriyatlarni   mazkur   millatdagi
aksini,   uning   ijtimoiy-iqtisodiy   va   tarixiy-madaniy   jarayonlarga   munosabatini
o‘zida aks ettiradi.
Millat   madaniyati-dunyo   madaniyatining   ajralmas   bo‘lagidir.   Milliy
madaniyat  tushunchasining  asl  mohiyati insonlar  tomonidan “bizniki” va “bizniki
emas”   deb   tushuniladigan,   ularni   boshqa   xalq   vakillaridan   ajratib   turadigan
madaniyat   belgilaridan   iboratdir.   Madaniy   o‘ziga   xoslikni   bir   millatni   boshqa   bir
millatdan ajratib turadigan asosiy belgilardan biri deb qarash kerak.
Shubhasiz,   milliy   madaniyat   ma’naviy,   ijtimoiy-iqtisodiy   va   moddiy
qismlarni o‘z ichiga oladi va faqatgina ma’naviy madaniyat (ko‘pincha uning to‘rt
belgisi-din,   til,   o‘ziga   xoslik   va   badiiy   adabiyoti   tushuniladi)dan   iborat   bo‘lib
qolmaydi.   Milliy   madaniyat-bu   ancha   turg‘un   tuzilma   bo‘lib,   uning   asosida
ko‘pchilik   kishilarning   ijtimoiylashuvi   ro‘y   beradi.   Madaniyat   har   bir   millatning
tarixiy   rivojida   va   uning   milliy   o‘zligini   anglab   yetishda   muhim   o‘rin   egallaydi.
Xozirgi   sharoitda   moddiy   madaniyat   milliy   belgilarni   o‘zida   kamroq
mujassamlashtirgan   va   har   doim   ham   milliy   o‘zlikni   anglashda   “tayanch”   bo‘la
olmaydi.
Milliy   madaniyatni   xalq   va   rasmiy   (oliy)   madaniyat   sifatida   chegaralash
mumkin. Milliy madaniyat bir qancha ananalarning murakkab qorishmasini o‘zida
aks ettiradi. Uning umumiy ko‘rinishi qadriyatlar, millatning bilimi, dunyoqarashi
va ehtiyojlari bilan aniqlanadi. Har bir tarixiy davr o‘zining rasmiy madaniyatdan farq   qilgan   alohida   xalq   madaniyatiga   ega   bo‘ladi.   Dunyodagi   integratsion
jarayonlar   millat   madaniyatida   iqtisodiy,   siyosiy   va   madaniy   jihatdan   yangi
komponentlarni yuzaga keltiradi.
Milliy   madaniyatning   o‘ziga   xosligini   shakllantiradigan   manba   nimadan
iborat?   Eng   birinchi   navbatda   xalqning   madaniy   o‘ziga   xosligini   tor   doiradagi
etnografik ma’noda tushunmaslik kerak. Bu yerda gap u yoki bu xalqning madaniy
sohada   erishgan   yutuqlari,   uning   zamonaviy   madaniyatga   kirib   borishi   xaqida
ketmoqda.
Yuz yillar, ba’zan ming yillar davomida millatlarning tarixi va barcha o‘ziga
xosliklari   uning   milliy   madaniyati   va   o‘ziga   xosligining   manbasi   bo‘lib   xizmat
qiladi.   Ma’lumki,   har   bir   xalq   ishlab   chiqarishni   rivojlantiradi,   turmush   tarzini
ta’minlaydi,   ma’lum   tabiiy   sharoitlarda   madaniyat   yaratadi.   Bu   esa   ma’lum
ma’noda kishilarning ruhiyatiga, kundalik turmush tarziga ta’sir ko‘rsatadi. Tabiiy
sharoit   inson   faoliyatidagi   asosiy   faktor   sifatida   madaniy   o‘ziga   xoslikning
shakllanishida   bevosita   tasirga   ega.   Jo‘shqin   daryolarning   ovozi   tog‘liklar
qulog‘ida   yoqimli   kuy   sifatida   yangraydi.   Bepoyon   sahro   va   cho‘llarda
yashaydigan xalqlar esa o‘zlari uchun alohida shart-sharoit, ro‘zg‘or va madaniyat
yaratishgan.   Madaniyatning   o‘ziga   xosligini   shakllanishida   milliy   an’analar   katta
ahamiyatga   ega.   Milliy   o‘ziga   xoslik   nafaqat   madaniy   yodgorliklarda   saqlanib
qoladi,   balkim   u   yoki   bu   xalqni   mavjud   urf-odatlarida   ham   o‘z   aksini   topadi.   U
yoki   bu   xalqning   madaniyatda   milliy   o‘ziga   xoslikni   bilish   uchun   uning
dunyoqarashi,   dinini   yaxshi   bilish   muhim   ahamiyatga   ega.   Bu   esa   adabiyot   va
san’atda   o‘z   aksini   topadi.   Istalgan   xalqning   tarixiy   rivojlanish   jarayonida
shakllangan   dunyoqarashini   bilish   uchun   badiiy   asarlarni   o‘rganishning   o‘zi
yetarlidir. Madaniy o‘ziga xoslik adabiyot va san’atda ham o‘z aksini topadi.
Milliy madaniyatda nafaqat millatning ruhiyati, balkim eng birinchi navbatda
madaniyatga   o‘ziga   xoslik   beradigan   barcha   ziddiyatlar   va   aniqliklardan   iborat
bo‘lgan   butun   boshli   tarixi   aks   etadi.   O‘z   rivojida   milliy   madaniyat   ikki
bosqich(shakl)dan o‘tadi. A)   an’anaviy   shakl.   Bu   holatda   milliy   madaniyat   “o‘zi   uchun   madaniyat”
sifatida  chiqadi   va   etnos   manfaatlaridan   chetga   chiqmaydi   va  hududiy   madaniyat
sifatida mavjud bo‘ladi.
B) zamonaviy madaniyat ya’ni industrial va postindustrial tamaddunlarga xos
bo‘lgan,   dunyo   sahnasiga   chiqqan,   boshqa   madaniyatlarni   jamlashira   olish
imkoniyatiga ega bo‘lgan madaniyat.
Milliy   madaniyatning   rivojlanish   jarayoni   murakkab:   bir   tomondan   u   o‘tib
ketgan bosqichlarni kuchli xususiyatlarin saqlab qolgan bo‘ladi, boshqa tomondan
esa-eskirib   qolgan   belgilardan   voz   kechib,   ularni   yangilariga   almashtirib,   yangi
sharoitga moslashadi. Har bir milliy madaniyat takrorlanmas, o‘ziga xos belgilarga
ega; bu ma’noda barcha milliy madaniyatlar bir xil qiymatga ega. Shu bilan birga
madaniyatlar   to‘liq   betaraf   emas   va   ular   bir-biriga   ta’sir   ko‘rsatadi.   Tarixiy
jarayonlar shuni ko‘rsatadiki milliy yopiqlik va cheklanishlar milliy madaniyatning
qashshoqlashishiga   va   uni   bir   xillashuvini   keltirib   chiqaradi.   Har   bir   millatning
madaniyati boshqa millat madaniy qadriyatini boyitadi va uning kelajakda rivojini
kafolatlaydi.
Istalgan   millatning   madaniyatida   ikkita   ijobiy   yo‘nalish   kuzatiladi.   Ulardan
biri shundan iboratki milliy madaniyat boshqa xalqlarning madaniyati uchun ochiq,
ular   bilan   doim   aloqada,   ularni   qadriyatlar,   an’analar,   g‘oyalar   bilan   boyitib
turibdi.   Bu   esa   milliy   madaniyat   baynalminal   ekanligini   va   uni   mutloq   yopiq
holatga keltirish mumkin emasligini ko‘rsatadi. Aks holatda milliy madaniyatning
ruhiyati   qashshoqlashadi.   Milliy   madaniya   umridagi   ikkinchi   yo‘nalish   bu   milliy
madaniyatlar qanchalik bir-biriga yaqinlashmasin, bir-biriga ta’sir ko‘rsatmasin, bu
aloqa nisbiydir yoki u ikki madaniyatning mustaqilligiga dahl qilmaydi, uni o‘ziga
xosligiga  zarar   yetkazmaydi.  O‘z  navbatida  millat  madaniyati   har  doim  milliy  va
umummilliydir.   Har   bir   halq   madaniyatidagi   oliy   yutuqlar   zx   navbatida   boshqa
milliy madaniyatlarning ham yutug‘i hisoblanadi.
Shunday qilib milliy madaniyat bevosita mazkur millat tomonidan yaratilgan
moddiy,   ijtimoiy-siyosiy,   ilmiy,   ma’naviy   va   boshqa   qadriyatlardan,   shuningdek
uning   boshqa   madaniyatlar   bilan   aloqasi   natijasida   olingan   qadriyatlaridan iboratdir.   Dunyo   madaniyatining   o‘ziga   xosligi   shundaki   uning   rivojlanishi   uni
tashkil etgan har bir milliy madaniyatlarning rivoji bilan bog‘liqdir.
Milliy madaniyatlarning o‘zaro yaqinlashuv.
Milliy madaniyatlarning yaqinlashuvi ularning bir-biriga bo‘lgan munosabati
va   rivojlanishida   aks   etadi.   Ularning   umumilik   darajasi   tarkibi   va   shakliga   qarab
aniqlanadi.   Milliy   madaniyatlarning   yaqinlashuvi   ko‘p   qirralidir.   Bir   tomondan   u
ularning o‘zaro aloqalarining bir qismi bo‘lsa, boshqa tomondan-ma’lum ma’noda
uning natijasidir. Xalqlar butun tarix davomida bir-biriga ta’sir ko‘rsatib kelgan va
bundan   o‘z     hayotida   faol   ravishda   foydalanishgan.   Lekin   o‘zlashtirilish   darajasi
turli etnoslarda turlicha bo‘lgan. Kam sonli etnik guruhlarning madaniyati nafaqat
o‘zlari yaratgan madaniyatdan, balkim o‘zlashitirilgan madaniyatni ham o‘z ichiga
oladi.   Ular   boshqa   xalqlar   ma’naviy   qadriyatlarini,   ayniqsa,   rivojlangan   qo‘shni
xalqlar   qadriyatlarini   o‘zlashtirishadi.   Asl   va  o‘zlashtirilgan  madaniyat   kam   sonli
xalqlar   etnik   guruhlarga   nisbatan   boshqacha   darajada   namoyon   bo‘ladi.   O‘zaro
munosabatlar   natijasida   kam   sonli   xalqlar   atrofini   o‘rab   turgan   xalqlardan   juda
katta   miqdordagi   qadriyatlarni   o‘zlashtirib   oladi   va   ularning   katta   qismi   milliy
an’analarga moslashtirib qayta ishlanadi. 
Biroq   har   bir   xalq   mexanik   emas,   aksincha   ijodiy,   shaffoflik   orqali
madaniyatning   umumiinsoniy   ko‘rinishini   qabul   qiladi.   Yangi   madaniy   shaklni
o‘zlashtrib olib, millat uni o‘zining milliy qadriyatlariga, an’analariga va turmush
tarziga moslashtiradi.
Shunday qilib milliy madaniyatlarning yaqinlashuvi ko‘p qirrali o‘zaro ta’sir,
o‘zaro   boyish,   madaniyatlararo   ko‘p   qirrali   malakaga   ega   bo‘lish   kabi   xislatlarni
o‘z   ichiga   oladi.   Xalq   istedodi   qanchalik   yuksak   bo‘lmasin   u   tashqi   aloqalarsiz
madaniyatni   rivojlantirishda   ojizdir.   Faqatgina   o‘zini   chegaralamagan,   o‘zini
milliy   madaniyat   qobig‘ida   ushlab   qolmagan   millat   dunyo   tamadduni   davrasiga
chiqadi.
Xar bir xalq o‘z ijtimoiy-iqtisodiy va ma’naviy   hayotidan kelib chiqib, unda
o‘z   o‘y-fikrlari,   qiziqish   va   g‘amlarini   aks   ettirgan   holda   boshqa   xalqlar
madaniyatida mavjud bo‘lgan qadriyatlardan foydalanadi va qabul qiladi. Madaniyatning   milliy   shakli   millat   madaniyatining   tashqi   tomondan
ifodalanishi, uning tashqi ko‘rinishi. U o‘zida yaratuvchisi  bo‘lgan millatning aks
ettiradi.   Eng   birinchi   navbatda   milliy   til   milliy   madaniyatning   shaklidir.
Shuningdek   millatning   tashqi   ko‘rinishi   uning   turmush-tarzida   ham   aks   etgan
bo‘lishi   mumkin.   Madaniyatning   milliy   shakli-tarixiy   tushunchadir.   U   xalq   va
uning madaniyati bilan paydo bo‘ladi va u bilan birgalikda o‘zgaradi. Har qanday
milliy madaniyat yagona shaklga egadir. 
Foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati .
1. Barth   F.   Introduction   //   Ethnic   Groups   and   Boundaries:   The   Social
Organisation   of   Culture  Difference  /  Ed de  F.Barth  Bergen, Oslo,  London, 1969.
P.9-17.  
2. Edited by M. N. Srinivas .  The University Of Chicago Press  1998
3. Encyclopedia   Of   Social   And   Cultural   Anthropology.   Edited   by  Alan   Barnard
Jonathan Spencer. - London & New York, 2002.
4. Greenberg J.H. Language in the Americas. Stanford, 1987.
5. Introduction to Sociocultural Anthropology.  Zerihun Doda  .  Debub University .
2005
6. Method   In   Social   Anthropology   Selected Essays by K. R. Radcliffe-Brown
7. Ruhlen M. A guide to world' languages. Vol.1: Classification. London, 1987.
8. Small   Places,   Large   Issues   An   Introduction   to   Social   and   Cultural
Anthropology .  Thomas Eriksen   2001
9. Social Anthropology  Core Course Calicut University page 26-27-28
10. Social Anthropology  Core Course Calicut University , 2011
11. Алесеев   В.П,   Першиц   А.И.   “История   первобытного   обшества”   Москва.
“Высшая школа” 2004
12. Асқаров   А.   Ўзбек   халқи   этногенез   ва   этник   тарихининг   баъзи   бир
назарий   ва   илмий   методологик   асослари   // O ’ zbekiston   tarixi .–   2002.№4.   –
Б.54-60.
13. Аширов А. «Авесто»дан мерос маросимлар» - Т.; 2001. 14. Бромлей Ю.В. Очерки теории этноса. М., 1983.– С. 34.
15. Бўриев О. ва бошқалар «Ўзбек оиласи тарихи».  Т., 1995.

Etnos va madaniyat. Reja: 1.Madaniyat tushunchasi. 2. Madaniy evolyusiya bosqichlari va sivilizasiya 3.Ma’naviy madaniyatning tarkibiy tuzilishi. 4.Etnik madaniyat. 5.Milliy madaniyat.

1. Madaniyat tushunchasi. Madaniyat-keng va qamrovi juda katta tushuncha. “Madaniyat” atamasi reallikning turli daraja va shakllariga ta’luqli bo‘lgan ko‘pgina fenomenlarni o‘z ichiga oladi. Shuning uchun ham turli tuman ko‘rinishdagi madaniyatni birgina tushunchaga birlashtirishga bo‘lgan urinishlar muvaffaqqiyatsiz tugamoqda. Olimlar 200 dan ortiq madaniyatni sanab o‘tishgan. Lotin tilidagi “Cultura” so‘zining dastlabki ma’nosi “ishlov bermoq, qayta ishlamoq” degan ma’nolarni anglatadi. Haqiqatda, madaniyat deganda keng ma’noda insonning moddiy va ma’naviy ehtiyojlarini qondirish maqsadida uning jismoniy va aqliy mexnati natijasida yaratilgan barcha narsa tushuniladi. Bunda kelib chiqadiki madaniyat insondan mustaqil ravishda mavjud bo‘lgan tabiatga teskari bo‘lishi mumkin. Bizni o‘rab turgan barcha narsalar tabiiy, ya’ni yer yuzida inson paydo bo‘lishidan ancha oldin mavjud bo‘lgan narsalar va suniy (madaniy) ya’ni insonni tabiat bilan aniq maqsad uchun yaratilgan narsalarga bo‘linadi. Madaniyatning uchta asosiy qismi mavjud: ulardan birinchisi kishilarning ommaviy anglashi bilan bog‘liq, ikkinchisi ularning xulq-atvorida namoyon bo‘ladi va uchinchisi-ularning faoliyatining moddiy natijasida ko‘rinadi. Biz gapiradigan, qiladigan yoki tasavvur etadigan barcha narsalarni shartli ravishda madaniy deb atash mumkin. Shuning uchun ham bizning tilimiz, ovqatimiz, dinimiz, uy xo‘jaligimiz, sport turlari va yana boshqa ko‘plab o‘zlashtirilgan xulq- atvorlar madaniyatning negizlaridan iboratdir. Madaniyat insonning unikal darajadagi erishgangan yutug‘i hisoblanadi. Bu insoniylikning belgilaridan biri hisoblanadi. Insoniyat bo‘lmasa madaniyat ham bo‘lmaydi, insoniylikni darajasi esa madaniyat darajasi bilan ham o‘lchaniladi. Inson madaniy olamda tug‘iladi va unda tarbiya topadi. Olamdagi boshqa jonzodlar hayvonot olamida yashaydi. Inson qaysi jamiyatda tug‘ilsa o‘sha jamiyatdagi madaniy olamda tug‘ilgan hisoblanadi. Har bir inson qandaydir madaniyatni vakili hisoblanadi. Madaniyat insoni boshqa hayvonot dunyosidan ajratib turuvchi o‘ziga xos sifatlardan biri hisoblanadi.

Madaniyatni keng ma’noda tushunadigan bo‘lsak u bizning hayotimizdagi xulq-atvorimiz, falsafamiz va etikamiz, ahloqimiz, an’ana va urf odatlarimiz, siyosiy, diniy va iqtisodiy jarayonlar bilan bog‘liq faoliyatimiz tushuniladi. Inson individual va jamoaviy hayoti davomida madaniyatni o‘zlashtiradi. “Maclver and page” kitobida keltirilishicha “madaniyat- uslublar, qadriyatlar, ijodkorlik va intelektual faoliyat sohasidir. Bu bir butunlikdagi inson ma’lum jamoadan o‘zlashtiruvchi jamiyatning merosidir. Madaniyat borasida antropolog olimlarning quydagicha fikrlari mavjud: 1. Boris Malinovski madaniyatni insoniyatning ijod na’munalarini majmuasi deb ta’kidlagan. U madaniyatni insoniyat faoliyati natijasida sharoitga moslashtirish orqali erishgan na’munasi ham deb ataydi. 2. Mashxur Angliyalik antropolog olim Edvard Teylor madaniyatni , Inson tamonidan jamiyat a’zosi sifatida erishadigan bilim, ahloq, e’tiqod, san’at , odatlar bilan bog‘liq murakkab majmua deb ataydi. 3. Robert Bayrested- Madaniyatni biz jamiyat a’zosi sifatida o‘ylayotgan va qilayotgan xatti-harakatlarimizni murakkab tizimi deb hisoblaydi. Madaniyatning tavsifi 1.Madaniyatni anglash: Madaniyat biologik meros sifatida o‘tmaydi, lekin insonni ijtimoiyligini anglatadi. Bu tug‘ma tendensiya hisoblanmaydi. Madaniy bilan bog‘liq instinklar mavjud bo‘maydi. Madaniyat odatda xulq-atvorni ham anglatadi. 2.Madaniyat ijtimoiydir: Madaniyat yakka holda mavjud bo‘lmaydi. Bu xech qanday individual xodisa emas. Bu ijtimoiy o‘zaro ta’sir natijasida yuzaga keladi va rivojlanadi. Jamiyat a’zolari o‘rtasida tarqaladi. 3.Madaniyat ommalashgandir: Madaniyat ommalashishi bilan sotsiologiyada ahamiyatlidir. Bu inson yakka xolda o‘zlashtiradigan jarayon emas. 4.Madaniyat o‘tkazuvchandir: Madaniyat bir avloddan boshqa avlod o‘tish xususiyatiga ega. Madaniyat gen orqali emas til, harakatlar vosiyasida yetkaziladi. 5.Madaniyat davomli va mujassamdir: Madaniyat to‘xtovsiz jarayon sifatida mavjudir. U tarixiy tarraqiyot davomida mujassamlashib boraveradi. Madaniyat

oldingi va hozirgi yutuqlarni mujassamlashtirib insoniyatning kelajakdagi yutuqlariga zamin yaratadi. 6. Madaniyat integrasionlashgandir: Madaniyatda muntazamlik tendensiyasini mavjudir. O’z navbatida u boshqa jamiyat sohalarini o’zaro aloqasini ta’minlaydi. 7. Madaniyat dinamik va moslashuvchandir: Madaniyat statik xolda barqarorlik kasb eta olmaydi. Unda asta sekinlik bilan lekin doimiy o’zgarishlar yuz beradi. O’zgarish va yuksalish madaniyatda latent holatda bo’ladi. Madaniyat ma’lum bir jamiyat a’zolarining turmush tarzi, ularning urf- odatlari, udumlariga, shuningdek ular ishlab chiqargan moddiyatga ham bevosita aloqador. Xech bir jamiyat madaniyatsiz mavjud bo‘la olmaydi. Madaniyatsiz biz “odam” bo‘la olmasdik. Bizda fikr bildirish uchun til, o‘z-o‘zini anglash bo‘lmasdi va bizning o‘ylash va fikr yuritish qobiliyatimiz ancha cheklangan bo‘lardi. Madaniyat-a’zolari ma’lum bir guruhga tegishli bo‘lgan, ular amal qiladigan va ularning moddiy farovonligi uchun o‘zlari tomonidan yaratilgan qadriyatlarni o‘z ichiga oladi. Qadriyat o‘ziga xos mavhum mukammallik bo‘lgan bir paytda tartib-kishilar amal qiladigan ma’lum bir qoidadan iborat. Tartib ijtimoiy xayotda “mumkin” yoki “mumkin emas” shaklida namoyon bo‘ladi. Xususan, monogamiya-g‘arbning ko‘pgina jamiyatlarida yagona nikoxdagi juftga nisbatan sadoqat ekanligini bildiradi. Boshqa ko‘pgina madaniyatlarda esa kishiga bir vaqtning o‘zida bir necha xotin yoki erli bo‘lishga ruhsat beriladi. Ba’zi jamiyatlarda er-xotinlarga o‘z ota-onalari bilan yaqin aloqada bo‘lish belgilab qo‘yilgan bo‘lsa, boshqalarida ota-onalar bilan mutloqo aloqa uzlishi tavsiya etiladi. Kundalik turmushda biz “madaniyat” so‘zini ishlatganimizda faqatgina “ongni oliy yaratuvchanligi”-san’at, adabiyot, musiqa, tasviriy san’at kabilarni tushunamiz. Biroq madaniyat tushunchasi nafaqat bu ijodiy faoliyatni, balkim boshqa ko‘pgina narsalarni ham o‘z ichiga oladi. Madaniyat jamiyat a’zolarining butun yashash tarziga ta’sir etadi. U kiyinish madaniyati, nikox munosabatlari va oilaviy xayot, ish faoliyati, diniy marosimlar va bo‘sh vaqtini bekor o‘tkazish kabi sohalarni ham o‘z ichiga oladi. Unga shuningdek kishilar tomonidan yaratilgan va

ular uchun qadrli bo‘lgan kamon va paykon, omoch, fabrika va mashinalar, kompyuter, kitoblar va turar joylar va boshqalar ham tegishlidir. Shunday qilib, madaniyat-moddiy (yegulik, kiyim-kechak), ijtimoiy (jamiyat tashkil etilishi va uning bo‘laklari), shuningdek shaxsning fe’li, reproduksiyasi, tashkiliy faoliyati (din va fan)ga tegishli bo‘lgan murakkab tushunchadir. Madaniyat-insoniyat tomonidan yaratilgan barcha narsadir. Madaniyatning qandaydir bir tomonini ajratib ko‘rsatadigan turli tuman tushunchalardan umumiy holatda quyidagilarni ajratib olish mumkin: madaniyat- bu insoniyat xayotini tashkil etish va rivojlantirish, ijtimoiy tartiblar, ma’naviy qadriyatlar doirasida moddiy va ma’naviy mexnatga asoslangan o‘ziga xos xususiyatdir. Madaniyatda ma’lum shaxsning (shaxs madaniyati), ijtimoiy guruhlar (masalan guruh, ijtimoy qatlam, sinf), ijtimoiy-etnik jamiyat (etnik madaniyat, milliy madaniyat) yashash tarzini va butun jamiyat xayotini belgilab ko‘rsatish mumkin. Moddiy va ma’naviy madaniyat Moddiy madaniyat deb insoniyat tamonidan yaratilgan obyektlar shuningdek instrumental vositalar, jihozlar, avtomobillar, dambalar, yo‘llar, ko‘priklar kabi inson faoliyati natijasida o‘zi uchun moddiylik asosida yaratgan narsalarni misol qilib keltirish mumkin. Qadimgi obidalar, ishlab chiqarish usullari, texnik va moddiy jihozlar moddiy madaniyatning namunalari hisoblanadi. Moddiy madaniyatni o‘zgarishi va rivoj topishi bilan sivilizatsiya rivojlanadi. Ma’naviy madaniyat insonni ichki ruhiy dunyosini yuzaga chiqaradigan madaniyat namunalaridir. Ma’naviy madaniyatni insoning gapirishi, normalarga amal qilishi, e’tiqodi, urf-odatlariga rioya qilishi, marosimlar va uslublarida ko‘rishimiz mumkin. Shuningdek qadriyatlar va tafakkur bilan bog‘lik xatti- harakatlarini jamlamasini ma’naviy madaniyat deb hisoblash mumkin. Madaniyatni funksiyalari: -Madaniyat bilimlar majmuasidir -Madaniyat xolatni aniqlashtiradi