logo

HASHAROTLARNING MORFOLOGIYASI VA ANATOMIYASI

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

99.275390625 KB
HASHAROTLARNING MORFOLOGIYASI VA ANATOMIYASI
Reja:
1. Hasharot tanasining umumiy tuzilishi va uning ayrim xususiyatlari.
2. Hasharot tanasining tashqi tuzilishi va bo’g’imlarga ajralishi.
3.   Tana   bo’laklari   va   uning   ayrim   qismlarini   tashqi   muhit   sharoitiga
moslanishi jarayonida o’zgarib borishi.
4. Bosh bo’lagining o’simtalari. Ko’krak segmentlarini birlamchi tuzilishi va
uning o’simtalari.
5.   Qorin   segmentlarini   tuzilishi.   Qorin   o’simtalari,   ularning   xillari   va
vazifalari.
6.   Yog’   tanachalari.   Ovqat   hazm   qilish   sistemasi.   Nafas   olish   sistemasi,
uning bo’laklari. Hasharotlar morfologiyasi
M o r f o l o g i y a   —   tananing   tuzilishi     hamda   ichki     tuzilishini
o’rgatadi. Bu qismda hasharotlarning   tashqi tuzilishi yoki eydonomiyasini ko’rib
chiqamiz.
Hasharot tanasi va uning o’simtalarini  qoplab to’rgan teri q o p l a  g ’ i c h i
—   kutikula   o’zaro   elastik   parda   vositasi   bilan   tutashgan   qattiq   parchalardan
tashqil   topgan.   Terining   bu   tartibda   tuzilishi   hasharot   tanasining   ust   tomonidan
bo’g’imlarga   ajralishini   ta’minlaydi.   Teri   tuzilishidagi   bu   xususiyat   hasharotga
muskullari   vositasida   tananing   turli   qismlarini   egishga   va   uning   o’simtalarini
harakatga   keltirishga   imkon   beradi.   Terining   kata     qismlari   tashqi   skelet   rolini
o’ynaydi,   chunki   unga  tananing   hamma   harakat   muskullari   tutashgan.   SHu  bilan
hasharot   umurtqali   hayvondan   farq   qiladi.   Hasharot   tanasi   harakatchan   bo’lib,
qator bo’g’imlarga bo’lingan. Ularning .bo’g’imlari uzining boshlang’ich   ketma-
ket   takrorlanishi   yoki   metamerligini   yo’qotgan   va   tanasi   uch   qismga   bo’lingan.
Bular   bosh,     va       qorin     qismlardir.   Bosh   qismi   5—6,   ko’krak   qismi   3   va   qorin
qismi   11   bo’g’imdan   iborat.   Demak,   hasharotlar   tanasidagi   bo’g’imlarning
umumiy soni   19 tadan  kam   emas.  Lekin evolyutsion  taraqqiyot  natijasida  o’zaro
o’xshash   bo’g’imlar   sonining   kamayganligini   yoki   to’la   taraqqiy   etmagan
bo’g’imlari   vazifalari   almashinish   tufayli   birlashib   ketganligini   ko’rish   mumkin.
SHuning   uchun   bo’lsa   kerak,   hasharotlarda   bo’g’imlar   soni   14   tadan   oshmaydi,
ba’zilarida   undan   ham   kam.   Hasharotning   qattiq   tashqi   ske let   umurtqalilarnikiga
nisbatan birmuncha afzal, u tanani tashqi muhit ta’siridan saqlaydi. Hasharotning
tana   pishiqligi   umurtqalilarga   nisbatan   uch   baravar   yuqori.   Ku tikula   ichki
organlarni   himoya   qiladi,   organizmdagi   suvni   bug’lanishdan   saqlaydi   va   ichki
muskullarni birlashish joyi bo’lib hisoblanadi.
Bo’g’imoyoqlilarning   har     bir   bo’g’imida   bir   juft   o’simta   bo’ladi.   Lekin
hasharotlarda   bu   metamerlik   yo’qolgan,   faqat   harakat   o’simtalari—   oyoqlari
ko’krak   qismida   saqlanib   qolgan.   Bosh   qismida   —og’iz   organlari   va   bir   juft
mo’ylov bo’lib, o’zgargan, qorin qismida o’simtalari yo’qolgan. Bundan tashqari, juda   ko’p   hasharotlarda   qanotlar   vujudga   kelgan.   SHunday   qilib,   hasharotlar
morfologiyasida   qo’yidagi   belgilar:   tanalari   bo’g’imga   ajralgan   va   bosh,   ko’krak
ham   qorin   qismlari   mavjud.   Boshida   og’iz   organi   va   bir   juft   mo’ylovi   bor,
ko’kragi   uch   bo’g’imli     va     ularga   uch   juft   oyoq   va   ko’pchiligida   qanotlar
o’rnashgan. Qorin   
qismi 11 tagacha bo’g’imdan iborat, oyoqsiz bo’ladi.
Hasharotlarning anatomiyasi.
Teri   qoplamlari.   Hasharotning   tanasi   teri   qoplami   bilan   qoplangan,   u
gipoderma   –   hujayralar   qavati   va   kutikuladan   iborat.   Kutikula   esa   ana   shu
hujayralar ajratadigan hosiladir. Kutikula qattiq, yumshoq va elastik holda bo’lishi
mumkin.   Terisi   organizmni   tashqi   mexanik   va   kimyoviy   ta’sirlardan   saqlaydi.
Bundan tashqari, u muskullar birikadigan joy bo’lib xizmat qiladi. 
Hasharotlarning   teri   qoplamlari   tashqi   (epikutikula)   va   ichki   (prokutikula)
qavatdan   iborat.   epikutikula   suv   o’tkazmaydi   va   suv   bilan   ho’llanmaydi,   ya’ni
gigrofoblidir. Bu esa hasharotlar hayotida katta ahamiyatga ega. Ho’llanmaganligi
tufayli   suv   tekkanda   teri   qoplami   tirishib   qolmaydi,   havoda   tanasi   qurimaydi.
epikutikula   tarkibida   mum   va   lipoidlar   mavjudligidan   u   gigrofobli   bo’ladi.   Ichki
qavat   –   prokutikula   ancha   qalin   bo’lib,   xitin   va   oqsildan   tashkil   topadi.   Bu
moddalar   qotib,   sovutsimon   qattiq,   to’q   kutikula   hosil   qilishi   mumkin.
Qo’ng’izning   teri   qoplami   xuddi   shunday   tuzilgan.   Ammo   ko’pchilik
hasharotlarning lichinka yoki  qurtlarida prokutikula egiluvchan  va elastik  holatda
bo’ladi.   Hasharotlarning   tashqi   muhit   bilan   bo’ladigan   o’zaro   munosabatlarini
tushunishda  ham,  ularga qarshi   kimyoviy kurash  olib borishda  ham, kutikulaning
o’tkazuvchanligiga   oid   masala   jiddiy   ahamiyat   kasb   etadi.   Kutikula   mexanik
ta’sirlardan himoyalanish vazifasini o’tashi bilan birga, fiziologik to’siq hamdir. U
suvni   organizmdan   bug’lanishiga   hamda   zaharlar   unga   o’tishiga   yo’l   qo’ymaydi.
SHu   boisdan   sirtdan   ta’sir   qiladigan   preparatlarni   ishlatishda   qo’shimcha
ho’llovchi   dorilarni   aralashtirish   yo’li   bilan   suyuq   dorining   samaradorligi
oshiriladi,   alohida   hollarda   esa   yog’larda   (bu   holda   lipoidlarda)   eriydigan
preparatlar qo’llaniladi.  Mushaklarning  tuzilishi.  Hasharot   tanasi   murakkab  ravishda  bo’g’imlangan
va tana qismlari turli darajada harakatlanishi tufayli mushaklari ham murakkabdir.
Hasharot   tanasida   qariyb   2   ming   xil   mushaklar   bor.   Teri   qoplamiga   birikmagan
mushaklar   bunga   kirmaydi.   Lichinka   yoki   qurtlarnikiga   nisbatan   ulg’aygan
hasharotlarning mushaklari ancha xilma-xildir.
Hasharotlarning ovqat hazm qilish tizimi og’iz teshigidan boshlanadi. Undan
keyin   xalqum   va   qizilo’ngach   keladi.   U   hasharotlarning   ko’pchilik   turlarida
kengaygan yoki bo’rtib chiqqan bo’lib, uni bo’qoq deyiladi. Undan so’ng muskulli
oshqozon,   keyin   haqiqiy   oshqozon,   ingichka,   yo’g’on   va   to’g’ri   ichaklar   davom
etadi. To’g’ri ichak anal teshigi bilan tamomlanadi. Burdalangan oziqa halqumdan
o’tib   bo’qoqda   to’planadi   va   oz-ozdan   mushakli   oshqozonga   o’tadi,   uning
devorlarida kuchli rivojlangan mushaklar, ichki tomonida esa qattiq tishlar bo’ladi.
Bunda   oziqa   maydalanadi   va   o’rta   ichakka   o’tadi,   bundan   tashqari   oziqa   suyuq
qismdan   ajratiladi.   O’rta   ichak   to’g’ri   naycha,   xaltasimon   yoki   uzunchoq   egri
naycha   shaklida   bo’ladi.   O’rta   ichak   turli   xil   vazifalarni   bajaradi:   fermentlar
ajratadi,   ovqat   hazm   bo’lishida   qatna-shadi,   unda   hazm   bo’ladigan   mahsulotlar
so’riladi va hazm bo’lmagan oziqa qoldiqlari orqa ichakka suriladi.
  Keyingi ichak xitin intimali bo’lib, ingichka, yo’g’on va to’g’ri ichaklarga
bo’linadi.   Ichakning   Malpigi   naychalari   ochiladigan   joyidan   boshlanadigan
bo’limida   hazm   bo’lgan   oziqadagi   suv   so’rilib,   ekskrement   (tezak)   hosil   bo’la
boshlaydi va u orqa (anal) teshik orqali chiqarib yuboriladi.
Malpigi   naychalari   (Italiya   olimi   Malpigi   nomiga   qo’yilgan)   hasharotlarning   eng
asosiy   chiqaruv   a’zosi   hisoblanadi.   Bu   naychalar   shiralardan   tashqari
hasharotlarning   deyarli   hamma   turlarida   bo’ladi.   Malpigi   naychalari   uchki   qismi
yopiq va gemolimfada erkin suzib turuvchi  ipsimon naychalardan iborat. Malpigi
naychalarining   ichki   devori   bir   qavat   epiteliy   xujayralaridan   iborat   bo’lib,   tashqi
tomondan   ba’zan   parda   bilan   qoplangan,   u   gemolimfadan   chiqindi   mahsulotlarni
so’rib   olish   uchun   xizmat   qiladi.   Malpigi   naychalarining   miqdori   hasharotlarda
turlicha   bo’lib,   2   tadan   200   tagacha   boradi.   Gemolimfadan   malpigi   naychalariga
o’tgan   moddalar   ichak   ichiga   ajraladi   va   ekskrementlar   bilan   birga   anal   teshigi orqali chiqarib yuboriladi. Hasharotlarning chiqarish tizimi. YUqorida qayd etilgan
malpigi   naychalaridan   tashqari,   hasharotlarda   chiqarish   faoliyatini   ekzo   -   hamda
endokrin bezlari ham amalga oshiradi.
Endokrin   bezlar   qonga   bevosita   sekret   yoki   gormon   moddalarni   ishlab   chiqaradi.
Ular   qon   bilan   tana   bo’ylab   harakat   qilib,   organizmda   modda   almashinuv
jarayonini   va   hasharot   rivojlanishini   boshqaradi.   Hasharotlarda   uch   xil   endokrin
bezlar,   jumladan   bosh   miyaning   neyrosekretor   to’qimalari,   old   ko’krakda
joylashgan   protorakal   bezlari   va   yondoshish   bezlari   yaxshi   o’rganilgan.
Hasharotning   qoni   yoki   gemolimfa   yagona   suyuq   to’qima   bo’lib,   plazma   va   qon
tanachalari – gomotsidlardan tashkil topadi. Qon aylanish tizimi o’ziga xos holatda
bo’lib, umurtqali hayvonlarnikidan jiddiy ravishda farq qiladi. U yopiq emas, qon
tana   bo’shlig’ini   va   a’zolar   oralig’ini   to’ldiradi,   ularni   yuvib   turadi.   Qonning   bir
qismigina   maxsus   qon   aylanish   a’zosi   –   orqa   naychada   aylanadi.   Orqa   naycha
keyingi   bo’lim   –   yurak   va   oldingi   bo’lim   aortaga   bo’linadi.   Orqa   naycha
pulslanadigan (kengayib-torayib turadigan) bir qator kameralardan, oldingi bo’lim
esa   oddiy   naychaga   o’xshash   aortadan   iboratdir.   Hasharot   organizmidagi   qon
yurak kameralarining kengayib-qisqarishi va diafragmaning ishlashi tufayli aylanib
turadi.   Pulsatsiya   natijasida   qon   orqa   naycha   bo’yicha   orqa   tomondan   oldinga
qarab harakatlanadi. Kamera kengayganda (diastola) qon ostiya orqali unga kiradi,
qisqarganda (sistola) esa, ro’y bergan qon bosimi tufayli oldingi klapanlar ochilib,
keyingilari   bekiladi   va   qon   oldinga   haydaladi.   Qonning   aylanishi   orqa   naycha
orqali oldinga qarab, tana bo’shlig’ida esa orqaga qarab ro’y beradi. 
Nafas   olish   tizimi   hasharotning   tana   to’qimalarini   kislorod   bilan   bevosita
ta’minlashga  xizmat  qiladi. U juda shoxlangan  va butun tanadan o’tadigan behad
ko’p   havo   naychalari   –   traxeyalardan   iboratdir.   Traxeyalar   ko’krak   va   qorin
segmentlarining   yonlari   bo’ylab   juft-juft   bo’lib   joylashgan   nafas   teshiklaridan
boshlanadi. Traxeyalarning boshlang’ich qismi yo’g’on bo’lib, keyin ingichkalasha
boradi, ya’ni ko’plab traxeyalarga – traxeya kapillyarlariga shoxlab ketadi. Nafas
olish   harakatlari   asosan   qorin   muskullarining   qisqarishi   tufayli   ro’y   beradi,   bu jarayon   pardaqanotlilarda   (ari,   asalari   va   boshqalarda)   ko’zga   yaqqol   tashlanib
turadi. Hasharotlarning kam harakatli fazalarida nafas olish tezligi susayadi.
Jinsiy   a’zolari.   Hasharotlar   ayrim   jinsli   hisoblanadi.   Urg’ochilarining   jinsiy
a’zolari ikkita tuxumdon, ikkita yon tuxum yo’li, o’rta tuxum yo’li, o’siqli bez va
urug’ qabul qiluvchi qismlardan iboratdir.    
Erkak hasharotning jinsiy a’zolari ikkita (ba’zan bir-biriga qo’shilib o’sgan)
urug’dondan,   ikkita   urug’   chiqarish   yo’li,   o’simta   bez   va   yig’ma   a’zodan   iborat.
Urug’donlar   naychalardan   hosil   bo’ladi,   ularning   ichida   spermalar,   ya’ni
mikroskopik mayda harakatchan erkak jinsiy hujayralari rivojlanadi. O’siqli bezlar
urug’   yo’liga   tushadi   va   spermalarni   o’rab   olib   spermatofor   hosil   qiladigan
suyuqlik   ajratadi.   Juftlashganda   spermatofor   urg’ochi   hasharotning   yig’ma
xaltachasiga   yoki   tuxum   yo’lining   o’rta   qismiga   kiradi,   unda   spermatoforning
devorlari   erib   ketadi   va   erkin   holdagi   spermalar   urug’   qabul   qilgichga   o’tadi.
Tuxumlar   tuxum   yo’lining   o’rta   qismidan   o’tayotganida   urug’   qabul   qilgichdagi
spermalar chiqib tuxumga kiradi va uni otalantiradi. 
Asab   (nerv)   tizimi   hasharot   organizmining   butun   hayot   faoliyatini   boshqaradi,   u
uch   qismdan:   asosiy   nerv   zanjiri,   periferik   nervlar   va   simpatik   tizimdan   tashkil
topadi.   Bo’g’im-bo’g’im   bo’lib   joylashgan   nerv   zanjiri   tananing   qorin   qismida
bo’ladi.   U   nerv   bo’g’imlari   (gangliyalar)   va   ulardan   chiqadigan   nervlardan
tuzilgan.   Nerv   bo’g’imlari   o’zaro   ko’ndalang   va   uzunchoq   to’siqchalar   bilan
bog’langan. Dastlabki ikkita nerv bo’g’imi boshida – biri ovqat yo’li ustida (tomoq
ustligi),   ikkinchisi   uning   ostida   (tomoq   ostligi)   bo’ladi.   Qolgan   nerv   bo’g’imlari
ko’krak va qorin qismida joylashgan. Markaziy nerv zanjirining gangliyalari sezgi
a’zolari va tananing harakat muskullarini boshqaradi. 
Nerv   tizimi   hasharot   jismining   barcha   a’zolarini,   jumladan   hazm   a’zolari,
qon   aylanish,   jinsiy   a’zolari   va   nafas   teshiklarini   boshqaradigan   periferik   hamda
simpatik nervlarning faoliyatini bir-biriga bog’lab, boshqarib boradi. Nerv tizimida
kechadigan asosiy jarayonlar qo’zg’alish va tormozlanishdan iboratdir. Nerv-sezuv
birliklari   –   sensillalar   sezgi   a’zolarining   asosini   tashkil   etadi.   Ular   ko’p   hollarda
ikkita komponentdan:   teri   strukturasi  va  undagi   sezuv  nerv hujayralaridan tashkil topadi.   Ta’sirlar   va   iztiroblarni   qabul   qilish   xususiyatlariga   qarab   sensillalar
turlicha tuzilgan, ammo ularni shartli ravishda ikkita asosiy tipga – yuza va chuqur
joylashgan sensillalarga bo’lish kerak. Birinchi tipdagisi soch tolasi, qilcha, konus
yoki   boshqa   hosilalar   shaklida   tananing   sirtiga   chiqib   turadi,   ikkinchisi   esa
kutikula   ostida   yoki   teri   ichida   bo’ladi.   Mexanik   ravishda   sezish   mexanik
retseptorlar   vositasida   ro’y   beradi,   bunda   turli   mexanik   ta’sirlar   ko’pincha   atigi
bitta   hujayra   vositasida   seziladi.   Paypaslash   retseptorlari,   shuningdek   silkinishni,
tananing   holatini,   uning   muvozanati   va   boshqalarni   sezish   uchun   mo’ljallangan
sezgir o’simtalar shular jumlasidandir. 
Eshitish.   Ko’pgina   hasharotlarda   alohida   a’zolar   bo’ladiki,   bularni   ba’zi
jihatlardan   umurtqalilardagidek   eshitish   a’zolariga   o’xshatish   mumkin.   To’g’ri
qanotlilarda   (chigirtka,   temirchaklar,   chirildoqlar),   sayroqi   tsikadalarda,   ba’zi
qandalalarda   va   bir   qator   kapalaklarda   eshitish   a’zolari   timponal   a’zo   sifatida
bo’ladi.   Bu   xil   a’zolari   temir-chak   va   chirildoqlarning   oyoqlarida,   ba’zi
kapalaklarda ko’krak qismida, chigirtkalarda esa qorin qismida joylashadi. 
               Kimyoviy sezgi  muhit  kimyoviy holatini sezish  (hid va ta’m  bilish)  uchun
xizmat   qiladi   va   kimyoviy   retseptorlardan   iborat   bo’ladi.   Bu   retseptorlar
o’rtasidagi   fiziologik   tafovut   shundan   iboratki,   hid   bilishda   past   kontsentratsiya
moddaning   gaz   holati,   ta’m   bilishda   esa   yuqori   kontsentratsiyali   suyuq   muhit
seziladi.   Hid   bilish   hasharotlarga   jinsni   qidirib   topish,   o’z   turidagi   individlarni
payqash,   oziqa   va   tuxum   qo’yadigan   joyni   qidirib   topish   uchun   xizmat   qiladi.
Ta’m bilish esa hid sezishga qaraganda ko’proq o’ziga xos ahamiyatga ega, chunki
faqat   oziqani   sezib   topish   uchungina   zarurdir.   Hasharotlarda   kimyoviy   sezgining
yuqori darajada taraqqiy etishi ular fiziologiyasidagi muhim xususiyatdir. U zararli
hasharot turlariga qarshi kimyoviy usulda kurash olib borilganda ilmiy asos bo’lib
xizmat qiladi. 
Ko’z   garchi   hamma   hasharotlarda   bo’lavermasada,   ularning   hayotida   katta
ahamiyatga   ega.   Hasharotlarning   ko’radigan   a’zolarini   ikki   xilga:   murakkab   va
oddiy ko’zlarga bo’lish mumkin. Murakkab yoki fasetkali (ikkita) ko’zlar boshning
ikki   yonida   joylashgan,   ko’pincha   juda   rivojlangan   bo’lishi   va   boshining   ancha qismini egallashi mumkin. Har qaysi fasetkali ko’z ko’pgina ko’rish birliklaridan –
sensillalardan   tashkil   topgan   bo’lib,   ular   fasetkalar   yoki   ommatidiyalar   deyiladi.
Ularning soni o’nlarcha va minglarcha bo’lishi mumkin. Hasharotlarning ko’zlarini
ikki tipga bo’lishadi: oppozitsion ko’zlar – kunduzgi hasharotlarda, superpozitsion
ko’zlar   –   tungi   hasharotlarda   bo’ladi.   Bu   esa,   ommatidiyalarning   morfologik   va
fiziologik jihatdan farqlanishiga bog’liqdir. Oddiy ko’zlar yoki ko’zchalar hasharot
peshonasidagi murakkab ko’zlar oralig’ida (uchburchak shaklida), odatda uch dona
bo’ladi.   Bu   xil   ko’zlar   yaxshi   uchadigan,   harakatchan   hasharotlarga   (to’g’ri
qanotlilar, parda qanotlilar, ninachilar, suvaraklar va b.) mansubdir. Oddiy ko’zlar
murakkab   ko’zlarning   fotokinetik   reaktsiyasini   kuchaytirish   vazifasini   o’taydi,
shuningdek yorug’likning jadalligini sezadi. 
Hasharotlar   ko’zlari   yordamida   shaklni,   harakatni,   rangni   va   o’zidan
narsagacha   bo’lgan   masofani,   shuningdek   qutblashgan   yorug’likni   ajratadi.
Hasharotlarning   ko’p   turlari   uzoqni   ko’rmaydigan   bo’ladi   va   uzoqdan   turib   faqat
harakatni   ajratadi.   Bu   hodisa   ko’p   tajribalar   asosida   tasdiqlangan.   Ko’pchilik
hasharotlar   qizil   tusli   yorug’likni   ko’rmaydi,   ammo   ular   umurtqali   hayvon   va
odamdan   farq   qilib   ultra   binafsha   nurlanishni   ko’radi   va   unga   parvona   bo’ladi.
Ko’pgina kunduzgi hasharotlarda quyosh nurlarining yo’nalishiga qarab harakatni
o’zgartirish,   ya’ni   quyosh   kompasi   bo’yicha   harakatlanishi   aniqlangan,   shu
boisdan tungi hasharotlar yorug’likka tomon uchadi. Sun’iy yorug’lik manbaining
yorug’lik nurlari radial holatda taraladi. 
Ekzokrin   bezlar  organizm   uchun  zarur   bo’lgan  turli   xil   moddalarni   yoki
sekretlarni ishlab chiqarish uchun xizmat qiladi. Bularga so’lak bezlari va ovqat
hazm   qilish   uchun   xizmat   qiladigan   o’rta   ichak   bezlari,   organizmni   mexanik
jihatdan   mustahkamlaydigan   mum,   lak   va   ipak   sekretlarini   ishlab   chiqaruvchi
bezlar,  o’zga  tur hayvonlarga  ta’sir  etuvchi  (arilarning zahari  yoki  noxush hid
ajratib   repellent   bo’lib   hisoblanuvchi)   yoki   ayni   turning   qarama-qarshi   jinsiga
ta’sir   etuvchi   (feromonlar)   biologik   faol   moddalarni   (BFM)   ajratuvchi   bezlar
kiradi 1
.  
1
  Piter Wimmer. Biologische Pflansenschutz. In Germany. 43-48 . 1990 Bundan tashqari, juda ko’p hasharotlarda qanotlar vujudga  kelgan. SHunday
qilib, hasharotlar morfologiyasida qo’yidagi: tanalari   bo’g’imga ajralgan va bosh,
ko’krak   hamda  qorin  qismlari   mavjud.  Boshida   og’iz   organi   va   bir   juft   mo’ylovi
bor. Ko’kragida uch juft oyoq va  ko’pchiligida   qanotlar o’rnashgan. Qorin qismi
11 tagacha bo’g’imdan iborat oyoqsiz bo’ladi.  
Hasharot  t uzi li shi ni ng sxem asi . B osh, ko’krak(kuk ),  qori ncha(k)  qism l ari .
Ol di ngi  va  orqa qanot l ari  ham da ol di ngi , o’rt a,  orqa oyoql ar.
HT-nafas  t eshi kl ari ,  K-ko’z,  b-burt i , O- og’i z, T t oscha,  U-o’ynog’i ch,
S -son, B - bol di r, P -panj a,  TIR - t i rnoq.
        Hasharot   boshi   -   Saput   mustahkam   pishiq   kalla   qutisi   yoki   bosh
kopqog’idan tashkil topgan bo’lib, u boshining  tashqi  skeletini  hosil qiladi. Unda
og’iz organlari, bir juft mo’ylov, bir juft murakkab yoki  fasetik ko’z va oddiy ko’z
yoki  ko’zchalar o’rnashgan. Ba’zan kalla  qutisida embrion bosh  qismidagi ayrim
bo’g’imlarning   bir-biriga   qo’shilish   ishlari   aniq   ko’rinib     turadi.   Boshning   ustki
qismi     harakatsiz   tutashgan   bosh   qismdan       tuzilgan.     Boshning   oldingi     sathi peshona   -     Frons ,       uning   yuqorisida   chakka     –   Vertex     unda   narirokda   gardoni
ossiput,   peshona   pastida   yoki   oldida     qanshar   yoki   klipeus,   undan   pastda   og’iz
organlarini  yuqoridan  yopib   turuvchi  yaproq  ko’rinishidagi harakatchan  yuqori
lab   -   Labrun     joylashgan.   Bosh     yonboshlarida     joylashgan   ko’zlar   osti   va
yonboshlari   lunj -   Genae    deb   ataladi. Suvarak va boshqa tuban   tuzilishga ega
bo’lgan hasharotlarda  boshning  oldingi  tomonidagi ko’zlar oralig’i mavjud. 
Hasharotlar   bosh   qismida   bo’g’imlarga     va   turli   ko’rinishdagi   bir   juft
mo’ylov yoki   Antennae   bo’lishi   hasharotlarga   xos xarakterli belgilardan biridir.
Faqat   mo’ylovsizlar     turkumining     vakillarida     mo’ylov     bo’lmaydi.
Hasharotlarning     mo’ylovlari   hid   bilish   va   sezish     funktsiyasini     bajaruvchi
organlardir.   Mo’ylov   tiplari   turli   xil   ko’rinishda   bo’lib,   hasharotlarni   aniqlashda
muhim  rol o’ynaydi. 
       Og’iz organlari asosan  yuqori lab,  uch juft  og’iz o’simtalari  va  tomoq osti
bug’inlaridan    tuzilgan.  Tashqi    muhitdan    qabul  qiladigan  ovqatning  holatiga  va
xiliga   qarab   organlari   shakli   o’zgaradi.   Ular   kemiruvchi   yoki     so’ruvchi   tipida
tuzilgan bo’lib, qattiq yoki suyuq ovqat bilan ovqatlanadi.
  Kemiruvchi og’iz   apparati kelib chiqishi jihatidan     birlamchi hisoblanib, u
suvarak, chigirtkasimonlar  ust  turkumiga xosdir. SHuning uchun bu   tipdagi  oziq
organlari ortopteriod  deb ataladi. Kemiruvchi og’iz apparati  qo’yidagi kismlardan
: yuqori lab,  bir juft,  yuqori jag’ yoki mandibula, bir juft pastki jag’ yoki  maksilla
va  pastki  lab   yoki    labiumdan   tashkil   topgan.  Hasharotlarning    so’ruvchi   tipidagi
og’iz organlari turlicha tuzilgan. Pashshalarning   og’iz   apparati       yalovchi
tipiga xos bo’lib, suyuq ovqatni yalashga  moslashgan. Hasharotlarda   so’ruvchi
tipidagi   og’iz   apparatlari   turlicha     tuzilgan.   Ba’zilarda     ular   sanchib   so’ruvchi
boshqalarida esa so’ruvchi yoki yalovchi tipida tuzilgan.          
      Hasharotlarning   ko’kragi -   thorax qorin qismidan keskin farq qilib alohida
bo’limga ajralgan. Lekin ularning ajdodlarida bu ikki qism bir biridan ajralmagan
bir xil   shakldagi gavdadan tuzilgan, bu  har bir  bo’g’imda bir juftdan  o’simtalar
bo’lgan.   evolyutsion   taraqqiyot   natijasida   bunday     metamerali     hasharotlarda
harakatni     markazlashtirish   yoki     lokomotiv     funktsiyasini     oshirish   natijasida gavdaning  oldingi   uch bo’g’imi    ko’krakka aylangan  bo’lib keyingi   bo’g’imlarda
o’simtalar yuqolib, qorin shakliga aylangan. Ko’krakda  qanotning  vujudga kelishi
uning     lokomov     xususiyatini   oshirib,   tuzilishni   murakkablashtiriladi,       qorin
qismini   esa   soddalashtiradi.   Natijada     gavda   oldingi   qismi   funktsiyasining
moslanishi   va   birlamchi     metameralik   xususiyatining     yuqolishi   gavdani   ikki
qismga: ko’krak va qoringa ajralishga  sabab bo’ldi.
Ikki   qanotlilar   Diptera -da     bir   juft   qanot   bo’lib,   u   o’rta   ko’krakka
o’rnashgan. Orqa ko’krakda esa yuqolib ketgan orqa   qanot rudimentlari   bo’ladi.
Hasharotlar   qanoti   har   xil     shaklda   bo’ladi,   biroq   uning   shakli   asosan
uchburchak     shaklga   yaqin,   shuning   uchun   qanotning   uchi   orqa   burchagi   va   tubi
yoki ildizini  bir - biridan ajrata bilish kerak. Qanotning tubi bilan uchi o’rtasidagi
chekka  oldingi  chekka,     qanot   uchi   bilan  orqa  burchagi  o’rtasidagi  chekka   tashqi
chekka va orqa burchagi bilan tubi  o’rtasidagi chekka orqa yoki ichki chekka deb
aytiladi.   Har   qaysi       qanot   ikkita   yupqa   yaproqchadan   iborat,   bular   o’rtasidan
ko’pincha to’rt tomoni berk katakchalar hosil qiladigan tik va ko’ndalang tomirlar
o’tadi. Qanotdagi tomirlar soni va ularning joylanishi har xil chiqib kelishi jihatdan
tuban   hasharotlar   qanotida   ko’ndalang   tomirlar   ayniqsa   ko’p.   Qanot   tomirlari
pardalarni ko’tarib turuvchi mexanik tirgaklar vazifasini bajaradi, biroq ichi g’ovak
ba’zi tomirlar orqali oziq moddani keltiradigan qon harakat qiladi va trexeya nerv
tolalari   keladi.   Qolgan   tomirlarning   ichi   g’ovak   bulmaydi.   Qanotda   uzunasiga
ketgan tomirlar juda  katta  ahamiyatga ega. Bu tomirlar orqali oziq qanotga, o’tadi
va   qanotni   tutib   turadi.   Hasharotlarni   aniqlashda   bunday   tomirlarning   ahamiyati
katta.   Qorin   bo’lagi   -   abdomen   tananing   uchinchi   qismi   bo’lib,   u   bir   necha
bo’g’imlarga   bo’linadi.   Qorin   bo’g’imlari   yoki   uromerlar   soni   har   xil
hasharotlarda,   turlicha   miqdorda.   Masalan,   tuban     hasharotlar   turkumida   dum
komponenti   telson   bilan   birgalikda   hatto   12   tagacha   yetadi.   Ko’pchilik   hollarda
voyaga   yetgan   hasharotlarda   qorin     bo’g’imi     kam   bo’ladi,   chunki   induvidual
rivojlanish taraqqiyotida embriondagi 2 ta bo’g’imdan ba’zilari bir-biriga qo’shilib
yoki   ular   o’rnini   kuchli   taraqqiy   etgan     boshqa   bo’g’imlar   egallashi   tufayli
yo’qolib   ketadi,   hatto   kopulyativ   organlar   hosil   bo’lishi   uchun   sarf   bo’ladi. Hasharotlarning qorni tubandagi xillarga bo’linadi. Qorin bo’g’imlari yonida nafas
teshigi   stidma     joylashgan.   Qorin   o’simtalari:   qorin   o’simtalarining   qoldiqlariga
to’g’ri   qanotlilarda   tserkilar,   grafelkalar,   tuxum   qo’ygich,   chaquvi   parda   (tuxum,
qo’ygich) qanotlilar, arilar yoki asalarilarda nayza hosil qiladi. TSerkilar-ba’zan
hasharotlarda   masalan,   to’g’ri   qanotlilar   suvaraklar   qorin   bo’lagining   2,   kamdan
kam   hollarda.   10   yoki   9   bo’g’imlar   tergitida   bo’g’imli   sezuvchi   o’simtalardir.
Quloq     kavlagichlarda   bu   tserkilar   baquvvat     omburga     aylangan,   bu   ombur
himoyalanish va uchish oldidan qanotlarini to’g’rilovchi organ  vazifasini bajaradi.
Grifelkalar     9     sternitda   joylashgan,   bo’g’imlarga     bo’linmagan   o’simta.   Tuxum
qo’ygich-urg’ochi     hasharotlarning   jinsiy   organi   bo’lib,   tuxum     qo’yishi   uchun
xizmat   qiladi.   Hasharotlar   tanasining   bo’g’imlari   murakkab   bo’lishi   va   tana
bo’laklarning   xilma   -   xil     harakat   qilishiga   muvofiq   ularning   muskullari   ham
murakkab bo’ladi.
Hasharotlarning  ovqat hazm qilish sistemasiga boshidagi og’iz teshigi bilan
orqa qorin bo’g’imidagi anal teshigi oralig’ida joylashgan ichaklar kiradi. Ichaklar
morfologik   tuzilishi   va   hosil   bo’lishiga     ko’ra   uch   bo’limga:   oldingi,     o’rta     va
orqa   ichaklariga   bo’linadi.   Oldingi     va   orqa   ichaklar   embrion   ektodermasidan,
o’rta     ichak   esa     endodermadan   hosil   bo’ladi.   SHuning   uchun     oldingi   va   orqa
ichaklarning ichki tomoni kutikula qavati bilan qoplangan bo’lib,  ular ektodermal
ichaklar deb ataladi.  O’rta ichakda esa  kutikula qavati bo’lmaydi va u  entodermal
ichakdir. Oldingi  ichakka    xalqum, qizilo’ngach,  jig’ildon va   muskulli  oshqozon
kiradi. Xalqum bilan qizilo’ngach   ovqat o’tkazish, jig’ildonda esa kutikula qavati
bo’lmaydi     va   u     entodermal   ichakdir.   Oldingi   ichakka   -   xalqum,   qizilo’ngach,
jig’ildon     va     muskulli   oshqozon   kiradi.   So’lak   bezlari   oldingi   ichak   bilan
bog’langan,   turli   hasharotlarda bir juftdan uch   juftgacha har xil   so’lak   bezlari
bo’lishi   mumkin.   So’lak   bezlari   naysimon,   shingilsimon   yoki     xaltasimon
tuzilgan, ko’pincha  so’lak bezlarida   rezervuar  bo’ladi, bu  joyga   sekret    (so’lak)
to’planadi.   O’rta   ichak   hech     qanday   bo’limlarga   bo’linmagan   va     ichki   yuzasi
bezli   epiteliy   tuqimasi   bilan   bilan     qoplangan.   O’rta   ichak     ba’zan   xaqiqiy
oshqozon   deb   aytiladi.   Orqa   ichak     malpigi   tomirlari     ya’ni   hasharotlarning chiqarish   organlari,    ichki   yuzasi     xitindan   iborat     parda   bilan   qoplangan     bo’lib,
ingichka,     yug’on     va   to’g’ri   ichakka   bo’linadi.   Ba’zan   orqa   ichak   bo’ylab
ko’richak       joylashadi.   Hasharot   organizmida   tashqaridan   kabul   qilingan     ovqat
ikki yul bilan: mexanik va kimyoviy qayta ishlanadi.
 
Hasharotlaming ichki tuzilishi. A—orqa tomondan ko’rinishi, 
B — yon tomondan ko’rinishi: 1—so’lak bezi rezervuari, 
2 —so’lak bezi, 3—jig’ildon,
 4 — muskulli oshqozon, 
5—o’rta ichak, 6 —malpigi naychalari, 7 —keyingi ichak, 8 —9 —traxeya, 10—
qorin nervzanjiri, 11— urug’don, 
12 —jinsiy bezlar, 13—yurak, 14 —bosh miya, 15—simpatik nerv sistemasi, 16 —
orqa ichakning ko’r o’simtalari.
Hasharotlarning nafas olish organlariga to’qima va  hujayralarni havo bilan 
ta’minlovchi  traxeya sistemasi kiradi. Traxeya ikki qavatdan: ichki  juda  yupqa 
kutikula qavatidan va uning  ustidagi- gipoderma qavatidan iborat. Kutikulaning 
ichki  tomoni xitinli qoplama bilan qoplangan bo’lib, gipoderma qavatining 
hosilasidir. Traxeyalar butun uzunasiga bo’ylab  xitindan iborat spiralsimon iplar -  tenidiyalar bilan o’ralgan.  Bular atrofdagi  to’qimalar  ta’sirida  traxeyaning  
kuchayishiga yul qo’ymaydi.  Tenidiyalar traxeyalarning umumiy xitinli 
qoplamining qalinlashishidan  hosil bo’ladi. Traxeyalar  juda ingichka kapillyarlar 
tormoqlari traxeolalarga ajraladi. Bularga tennidiyalar bo’lmaydi. Traxeyalar 
tashqi muhitga maxsus teshiklar -  stigmalar orqali ochiladi.        Foydalanilgan adabiyotlar
1. Kimsanboyev   X.X.,   Yo’ldoshev   A.   va   boshqalar   -   O’simliklarni
kimyoviy himoya qilish. Darslik - T.: “O’qituvchi”, 1997.-280 b.
2. Xo’jaev   SH.T.,   Xolmurodov   E.A.   -   “Entomologiya,   o’simliklarni
zararkunandalardan   uyg’unlashgan   himoya   qilish,   qishlok   xo’jalik
ekinlarini   himoya   qilish   va   agrotoksikologiya   asoslari”.   Darslik   -
Toshkent, “Fan” nashriyoti, 2009.-396 b.
3. Xasanov   B.O.   va   boshqalar   “G’o’zani   zararkunanda   kasallik   va
begona   o’tlardan   himoya   qilish”.   Darslik-   “Universitet”   nashriyoti,
Toshkent. 2002.-379 b.
4. O’ zbekiston   Respublikasi   q ishlo q   x o’ ja l igida   ishlatish   uchun
ruxsat   etilgan   pestitsidlar   va   agroximikatlar   r o’ yxati.   “ O ’ simliklar
himoyasi   va   karantini ” jurnali ilovasi. Toshkent, 2013.-335 b.
5. YAxontov   V.V.   -   O’rta   Osiyoda   qishloq   ekinlarining   va
mahsulotlarining   zararkunandalarini   va   ularga   qarshi   kurash.   Darslik-
T., 1962. -186 b.
6. Vasilev V.II., Livshits I.Z.- Vrediteli plodov ы x kultur 2-e izd. 
Uchebnik.-M.: «Kolos», 1984,-190 b.
7. Kimsanboyev X.X. va bosh q alar. -   G’o’ zaning zararkunandalariga
q arshi uy g’ unlashgan kurash choralari. Ma’ruza matni. T., 1994.-196 b.
8. K i msa n boyev   X.X.,   Boltaev   B.S.,   Sulaymonov   B.A.   -   Bo g’
za rarkuna n dalar g a   q arshi   uy g’ unla shg an   kurash   choralari.   O’q uv
qo’ llanma  T oshkent. 1998,- 168 b.

HASHAROTLARNING MORFOLOGIYASI VA ANATOMIYASI Reja: 1. Hasharot tanasining umumiy tuzilishi va uning ayrim xususiyatlari. 2. Hasharot tanasining tashqi tuzilishi va bo’g’imlarga ajralishi. 3. Tana bo’laklari va uning ayrim qismlarini tashqi muhit sharoitiga moslanishi jarayonida o’zgarib borishi. 4. Bosh bo’lagining o’simtalari. Ko’krak segmentlarini birlamchi tuzilishi va uning o’simtalari. 5. Qorin segmentlarini tuzilishi. Qorin o’simtalari, ularning xillari va vazifalari. 6. Yog’ tanachalari. Ovqat hazm qilish sistemasi. Nafas olish sistemasi, uning bo’laklari.

Hasharotlar morfologiyasi M o r f o l o g i y a — tananing tuzilishi hamda ichki tuzilishini o’rgatadi. Bu qismda hasharotlarning tashqi tuzilishi yoki eydonomiyasini ko’rib chiqamiz. Hasharot tanasi va uning o’simtalarini qoplab to’rgan teri q o p l a g ’ i c h i — kutikula o’zaro elastik parda vositasi bilan tutashgan qattiq parchalardan tashqil topgan. Terining bu tartibda tuzilishi hasharot tanasining ust tomonidan bo’g’imlarga ajralishini ta’minlaydi. Teri tuzilishidagi bu xususiyat hasharotga muskullari vositasida tananing turli qismlarini egishga va uning o’simtalarini harakatga keltirishga imkon beradi. Terining kata qismlari tashqi skelet rolini o’ynaydi, chunki unga tananing hamma harakat muskullari tutashgan. SHu bilan hasharot umurtqali hayvondan farq qiladi. Hasharot tanasi harakatchan bo’lib, qator bo’g’imlarga bo’lingan. Ularning .bo’g’imlari uzining boshlang’ich ketma- ket takrorlanishi yoki metamerligini yo’qotgan va tanasi uch qismga bo’lingan. Bular bosh, va qorin qismlardir. Bosh qismi 5—6, ko’krak qismi 3 va qorin qismi 11 bo’g’imdan iborat. Demak, hasharotlar tanasidagi bo’g’imlarning umumiy soni 19 tadan kam emas. Lekin evolyutsion taraqqiyot natijasida o’zaro o’xshash bo’g’imlar sonining kamayganligini yoki to’la taraqqiy etmagan bo’g’imlari vazifalari almashinish tufayli birlashib ketganligini ko’rish mumkin. SHuning uchun bo’lsa kerak, hasharotlarda bo’g’imlar soni 14 tadan oshmaydi, ba’zilarida undan ham kam. Hasharotning qattiq tashqi ske let umurtqalilarnikiga nisbatan birmuncha afzal, u tanani tashqi muhit ta’siridan saqlaydi. Hasharotning tana pishiqligi umurtqalilarga nisbatan uch baravar yuqori. Ku tikula ichki organlarni himoya qiladi, organizmdagi suvni bug’lanishdan saqlaydi va ichki muskullarni birlashish joyi bo’lib hisoblanadi. Bo’g’imoyoqlilarning har bir bo’g’imida bir juft o’simta bo’ladi. Lekin hasharotlarda bu metamerlik yo’qolgan, faqat harakat o’simtalari— oyoqlari ko’krak qismida saqlanib qolgan. Bosh qismida —og’iz organlari va bir juft mo’ylov bo’lib, o’zgargan, qorin qismida o’simtalari yo’qolgan. Bundan tashqari,

juda ko’p hasharotlarda qanotlar vujudga kelgan. SHunday qilib, hasharotlar morfologiyasida qo’yidagi belgilar: tanalari bo’g’imga ajralgan va bosh, ko’krak ham qorin qismlari mavjud. Boshida og’iz organi va bir juft mo’ylovi bor, ko’kragi uch bo’g’imli va ularga uch juft oyoq va ko’pchiligida qanotlar o’rnashgan. Qorin qismi 11 tagacha bo’g’imdan iborat, oyoqsiz bo’ladi. Hasharotlarning anatomiyasi. Teri qoplamlari. Hasharotning tanasi teri qoplami bilan qoplangan, u gipoderma – hujayralar qavati va kutikuladan iborat. Kutikula esa ana shu hujayralar ajratadigan hosiladir. Kutikula qattiq, yumshoq va elastik holda bo’lishi mumkin. Terisi organizmni tashqi mexanik va kimyoviy ta’sirlardan saqlaydi. Bundan tashqari, u muskullar birikadigan joy bo’lib xizmat qiladi. Hasharotlarning teri qoplamlari tashqi (epikutikula) va ichki (prokutikula) qavatdan iborat. epikutikula suv o’tkazmaydi va suv bilan ho’llanmaydi, ya’ni gigrofoblidir. Bu esa hasharotlar hayotida katta ahamiyatga ega. Ho’llanmaganligi tufayli suv tekkanda teri qoplami tirishib qolmaydi, havoda tanasi qurimaydi. epikutikula tarkibida mum va lipoidlar mavjudligidan u gigrofobli bo’ladi. Ichki qavat – prokutikula ancha qalin bo’lib, xitin va oqsildan tashkil topadi. Bu moddalar qotib, sovutsimon qattiq, to’q kutikula hosil qilishi mumkin. Qo’ng’izning teri qoplami xuddi shunday tuzilgan. Ammo ko’pchilik hasharotlarning lichinka yoki qurtlarida prokutikula egiluvchan va elastik holatda bo’ladi. Hasharotlarning tashqi muhit bilan bo’ladigan o’zaro munosabatlarini tushunishda ham, ularga qarshi kimyoviy kurash olib borishda ham, kutikulaning o’tkazuvchanligiga oid masala jiddiy ahamiyat kasb etadi. Kutikula mexanik ta’sirlardan himoyalanish vazifasini o’tashi bilan birga, fiziologik to’siq hamdir. U suvni organizmdan bug’lanishiga hamda zaharlar unga o’tishiga yo’l qo’ymaydi. SHu boisdan sirtdan ta’sir qiladigan preparatlarni ishlatishda qo’shimcha ho’llovchi dorilarni aralashtirish yo’li bilan suyuq dorining samaradorligi oshiriladi, alohida hollarda esa yog’larda (bu holda lipoidlarda) eriydigan preparatlar qo’llaniladi.

Mushaklarning tuzilishi. Hasharot tanasi murakkab ravishda bo’g’imlangan va tana qismlari turli darajada harakatlanishi tufayli mushaklari ham murakkabdir. Hasharot tanasida qariyb 2 ming xil mushaklar bor. Teri qoplamiga birikmagan mushaklar bunga kirmaydi. Lichinka yoki qurtlarnikiga nisbatan ulg’aygan hasharotlarning mushaklari ancha xilma-xildir. Hasharotlarning ovqat hazm qilish tizimi og’iz teshigidan boshlanadi. Undan keyin xalqum va qizilo’ngach keladi. U hasharotlarning ko’pchilik turlarida kengaygan yoki bo’rtib chiqqan bo’lib, uni bo’qoq deyiladi. Undan so’ng muskulli oshqozon, keyin haqiqiy oshqozon, ingichka, yo’g’on va to’g’ri ichaklar davom etadi. To’g’ri ichak anal teshigi bilan tamomlanadi. Burdalangan oziqa halqumdan o’tib bo’qoqda to’planadi va oz-ozdan mushakli oshqozonga o’tadi, uning devorlarida kuchli rivojlangan mushaklar, ichki tomonida esa qattiq tishlar bo’ladi. Bunda oziqa maydalanadi va o’rta ichakka o’tadi, bundan tashqari oziqa suyuq qismdan ajratiladi. O’rta ichak to’g’ri naycha, xaltasimon yoki uzunchoq egri naycha shaklida bo’ladi. O’rta ichak turli xil vazifalarni bajaradi: fermentlar ajratadi, ovqat hazm bo’lishida qatna-shadi, unda hazm bo’ladigan mahsulotlar so’riladi va hazm bo’lmagan oziqa qoldiqlari orqa ichakka suriladi. Keyingi ichak xitin intimali bo’lib, ingichka, yo’g’on va to’g’ri ichaklarga bo’linadi. Ichakning Malpigi naychalari ochiladigan joyidan boshlanadigan bo’limida hazm bo’lgan oziqadagi suv so’rilib, ekskrement (tezak) hosil bo’la boshlaydi va u orqa (anal) teshik orqali chiqarib yuboriladi. Malpigi naychalari (Italiya olimi Malpigi nomiga qo’yilgan) hasharotlarning eng asosiy chiqaruv a’zosi hisoblanadi. Bu naychalar shiralardan tashqari hasharotlarning deyarli hamma turlarida bo’ladi. Malpigi naychalari uchki qismi yopiq va gemolimfada erkin suzib turuvchi ipsimon naychalardan iborat. Malpigi naychalarining ichki devori bir qavat epiteliy xujayralaridan iborat bo’lib, tashqi tomondan ba’zan parda bilan qoplangan, u gemolimfadan chiqindi mahsulotlarni so’rib olish uchun xizmat qiladi. Malpigi naychalarining miqdori hasharotlarda turlicha bo’lib, 2 tadan 200 tagacha boradi. Gemolimfadan malpigi naychalariga o’tgan moddalar ichak ichiga ajraladi va ekskrementlar bilan birga anal teshigi

orqali chiqarib yuboriladi. Hasharotlarning chiqarish tizimi. YUqorida qayd etilgan malpigi naychalaridan tashqari, hasharotlarda chiqarish faoliyatini ekzo - hamda endokrin bezlari ham amalga oshiradi. Endokrin bezlar qonga bevosita sekret yoki gormon moddalarni ishlab chiqaradi. Ular qon bilan tana bo’ylab harakat qilib, organizmda modda almashinuv jarayonini va hasharot rivojlanishini boshqaradi. Hasharotlarda uch xil endokrin bezlar, jumladan bosh miyaning neyrosekretor to’qimalari, old ko’krakda joylashgan protorakal bezlari va yondoshish bezlari yaxshi o’rganilgan. Hasharotning qoni yoki gemolimfa yagona suyuq to’qima bo’lib, plazma va qon tanachalari – gomotsidlardan tashkil topadi. Qon aylanish tizimi o’ziga xos holatda bo’lib, umurtqali hayvonlarnikidan jiddiy ravishda farq qiladi. U yopiq emas, qon tana bo’shlig’ini va a’zolar oralig’ini to’ldiradi, ularni yuvib turadi. Qonning bir qismigina maxsus qon aylanish a’zosi – orqa naychada aylanadi. Orqa naycha keyingi bo’lim – yurak va oldingi bo’lim aortaga bo’linadi. Orqa naycha pulslanadigan (kengayib-torayib turadigan) bir qator kameralardan, oldingi bo’lim esa oddiy naychaga o’xshash aortadan iboratdir. Hasharot organizmidagi qon yurak kameralarining kengayib-qisqarishi va diafragmaning ishlashi tufayli aylanib turadi. Pulsatsiya natijasida qon orqa naycha bo’yicha orqa tomondan oldinga qarab harakatlanadi. Kamera kengayganda (diastola) qon ostiya orqali unga kiradi, qisqarganda (sistola) esa, ro’y bergan qon bosimi tufayli oldingi klapanlar ochilib, keyingilari bekiladi va qon oldinga haydaladi. Qonning aylanishi orqa naycha orqali oldinga qarab, tana bo’shlig’ida esa orqaga qarab ro’y beradi. Nafas olish tizimi hasharotning tana to’qimalarini kislorod bilan bevosita ta’minlashga xizmat qiladi. U juda shoxlangan va butun tanadan o’tadigan behad ko’p havo naychalari – traxeyalardan iboratdir. Traxeyalar ko’krak va qorin segmentlarining yonlari bo’ylab juft-juft bo’lib joylashgan nafas teshiklaridan boshlanadi. Traxeyalarning boshlang’ich qismi yo’g’on bo’lib, keyin ingichkalasha boradi, ya’ni ko’plab traxeyalarga – traxeya kapillyarlariga shoxlab ketadi. Nafas olish harakatlari asosan qorin muskullarining qisqarishi tufayli ro’y beradi, bu