logo

Кislota-asosli reaksiyalarda muvozanat

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

757.37890625 KB
4-MAVZU	 	
К	islota	-asosli reaksiyalarda muvozanat	 	
Reja	: 	
1. Kislota va asoslar haqidagi tasavvurlar. 	 	
2. Kislota	-asos	-erituvchi tizimidagi muvozanat. 	 	
3. Kislota	-asos konstantalari. 	 	
4. Erituvchilarning avtoprotoliz konstantalari, erigan moddalar xossalariga ta’siri. 	 	
5. Bufer eritm	alar. 	 	
6. Gidroliz va amfoterlikning analizda ishlatilishi. 	 	
7. Kislota, asos, bufer eritmalarda pH, hisoblash	 	
 
O’quv	 adabiyotlari	: O.Fayzullayev, “Analitik kimyo”, 	79	-94	 betlar.	 	
E.A.Ruziyev, 	“Analitik kimyo”, 	32	-40	 betlar.	 	
 	
Kislota  va  asoslar    haqidagi    hozirgi	  	tasavvurlar.	 Ostvald	-Arrenius,  Brensted	-Louri, 	
Lyuis,  solvosistema    va  Kreshkov  nazariyalari.  Kislotali	-asosli  reaksiyalar.  Kislota  va 	
asoslarning xossalariga erituvchi tabiatining ta’siri. Suvning dissosiasiyasi. 	pH	 haqida tushuncha. 	
Suvning  ion  ko’payt	masi,  erituvchilarning  avtoprotoliz  konstantasi.  Lioniy  va  liat  ionlari. 	
Kislotalik  va  asoslik  konstantalarining  analizda  ishlatilishi.  Kuchli  va  kuchsiz  kislota  va  asoslar 
eritmalarining 	pH	 qiymatini  baholash.  Bufer  eritmalar,  ularning  analizda  ishlatilis	hi.  Bufer 	
mexanizmi,  bufer  sig’imi,  bufer  eritmalarning 	pH	 qiymatini  hisoblash.  Muayyan 	pH	 qiymatiga 	
ega  bo’lgan  bufer  erit	-malar  tayyorlash.  Gidroliz  va  amfoterlik,  ularning  analizda  qo’llanilishi. 	
Gidroliz  turlari  (kation,  anion  va  ham  kation  ham  anion  b	o’yicha),  gidroliz  reaksiyalarining 	
qaytarligi,  gidroliz  darajasi  va  konstantasi,  ularni  hisoblash.  Gidrolizlanuvchi  tuzlar 
eritmalarining 	pH	 qiymatini  hisoblash.  Gidrolizni  kuchaytirish  va  susaytirish.  Gidrolizning  turli 	
omillarga bog’liqligi.	 	
Kislota  va 	asoslar    haqidagi    nazariyaning  asoschisi  Arrenius  b	o’	lib	 uning  yaratgan 	
nazariyasi	ga  kura  kislatalar  deb  suvdagi  eritmalarida  vodorod  ionlari  va  kislota  qoldig’iga 	
ajraladigan birikmalarga aytiladi. Masalan: 	 	
NCl =H	++Cl	- 	
H2SO	4 = 2H	+ +SO	42- 	
Kimyoning  rivoj	lanish  tarixida  kislota  va  asoslar  haqidagi  tasavvurlar  mukammallashib, 	
to’ldirilib va aniqlashtirilib borildi. Agar ilgari  olimlar  asosan  suvdagi  eritmalar  bilan ishlagan 
bo’lsalar,  hozirgi  vaqtda  ko’plab  boshqa  erituvchilardan  foydalanmoqdalarki,  ul	ar  bizning 	
odatdagi    tushunchalarimizni  tubdan  o’zgaritirib  yubormoqda.  Hozirgi  vaqtda  kislota  va 
asoslarning o’ziga  xos xususiyatlari 	– kislota va asoslik  xossalari  faqat suvdagi  eritmalardagina  	
emas, balki suvsiz eritmalarda ham mavjud ekanligi isbotla	ngan.	 	
Suvdagi  eritmalarda  biz  kislotalar  deb  vodorod  ionlari,  asoslar  deb  esa  gidroksid  ionlari 	
hosil  qilib    dissosilanuvchi    moddalarni  atar  edik  (Ostvald	-Arrenius  nazariyasi).  Suvsiz 	
eritmalarda  bu  tushunchalarning  noaniqligi  ma’lum.  Ushbu  noaniqlikni  oy	dinlashtirish 	
maqsadida turli nazariyalar tavsiya qilingan.	 	
Lioniy   va   liat    ionlari.	 Vodorod ionlari  hatto  suvda ham erkin  holda bo’lmaydi, ular 	
gidratlar  holida  bo’ladi.  Kislotalarning  suvsiz    eritmalarda    dissosilanishi    natijasida  turli  xil 
solvat	langan vodorod ionlari hosil bo’ladi.	 	
N+ ionlari  suvda  N	3O+ (gidroksoniy),  ammiakda  NH	4+ (ammoniy),  piridinda  C	5N5NH	+ 	
(piridiniy)  ionlari  hosil qiladi. Erituvchi   molekulalari   bilan  solvatlangan vodorod ioni (proton) 
lioniy 	deb,  erituvchining  ionlanishi	 natijasida  hosil  bo’lgan  anionlar     	liat	    	ioni  deb  ataladi.     	
Masalan:    erituvchi   lioniy    liat	 	
2H	2O 		   H3O+ + OH	-, 	
2NH	3 	   NH	4+   +  NH	2-, 	
2H	2F2 	    	H3F2+   +  HF	2-,  2CH	3COOH  		 CH	3COOH	2++CH	3COO	-, 	
2H	2SO	4  	       	H3SO	4+ + HSO	4-. 	
Solvosistema 	nazariyasi. 	Suyultirilgan  ammiakda  KNH	2 (kaliy  amid)  suvdagi  eritmada 	
KON  qanday  kuchli    asos  bo’lsa,  shunday    kuchli  asos  hisoblanadi.  Kaliy  amid  ham  kaliy 
gidroksid  ham  tegishli  erituvchilar  muhitida  fenolftaleinni  qizil    rangga  bo’yaydi  (kuchli 
ishqorla	rning  xossasi),  kislotalarni  birday  neytrallaydi  va  elektr  tokini  yaxshi  o’tkazadi. 	
Ammoniy  xlorid  suyultirilgan  ammiak  muhitida  xuddi  NSl  suvda  qanday  kuchli  kislota  bo’lsa, 
shunday  kislotalikni    namoyon  qiladi.  Ammoniy  xlorid  va  xlorid  kislotalarning    bi	rday    kuchli 	
kislotaligini    isbotlash  uchun  ularni  tegishli  erituvchilarda  asoslar  bilan  neytrallash  kerak. 
Binobarin,  kislotalik  va  asoslik    xossalarini  faqat  N	+ va  ON	- ionlari  namoyon  qilib  qolmasdan, 	
boshqa  gruppalar    ham  namoyon  qilar  ekan.  Kislota    va	 asoslarning  ayrim  neytrallash 	
reaksiyalari  natijasida  erituvchi  molekulalari  hosil  bo’ladi.  Masalan,  suvda                                      HCl  + 
NaOH  		   NaCl + H	2O,	 	
suyultirilgan ammiakda   NH	4Cl + KNH	2 	  KCl + 2NH	3 ,  	
suvsiz sirka kislotada     HClO	4+CH	3COONa 		 NaC	lO	4+CH	3COOH.	 	
Solvosistema  nazariyasiga  asosan  suv  eritmalardagi  akvobirikmalarning  va  boshqa 	
eritmalardagi birikmalarning reaksiyalari orasida juda katta o’xshashlik bor.	 	
Solvositema  nazariyasiga  binoan  kislotalar  deb  berilgan  erituvchi    kationiga    mos  kat	ion 	
va  asoslar  deb  erituvchi  anioniga  mos  anion  hosil  qiladigan  moddalarga  aytiladi.  Masalan, 
ammiak  NH	4+ va  NH	2-  ionlarini  hosil  qiladi,  suyultirilgan  ammiak    eritmasida  NH	4Cl      NH	4+ 	
ionini  hosil  qilgani  uchun  kislota,  KNH	2 esa  shu  eritmada  NH	2- ionini  h	osil  qilganligi  uchun 	
asosdir,  HClO	4 sirka  kislota  eritmasida  CH	3COOH	2+ kationini  hosil  qilgani  uchun  kislota  va 	
CH	3COONa tegishli asetat ionini hosil qilgani uchun asosdir.	 	
Bu  nazariyaning  kamchiligi  sifatida  ionlashmaydigan  erituvchilar  muhitida  kislota 	va 	
asoslikni tushuntirib berolmasligini aytish mumkin.	 	
Brensted	-Louri (proton) nazariyasi	. Ulardan biri 1923 yilda yaratilgan daniyalik D.Brensted va u 	
bilan  bir  vaqtda  angliyalik  T.Lourilaning  protolitik  nazarivasidir.  Brensted	-Louri  nazariyasiga 	
muvoftq 	kislotalar  deganda  Protonlar  berish  xususiyatiga  ega  bo’lgan  moddalar  (ion  yoki 	
molekulalar)  tushuniladi.  Brensted  ularni  disprotidlar  deb  atadi.  Protonlarni  biriktirib  olish 
xususiyatiga  ega  bo’lgan  moddalar  (ion  yoki  molekulalar)  asoslar  deyiladi.  Brenst	ed  ularni 	
emprotidlar deb atadi.	 	
 Bu  nazariya kislotalik va asoslikni protonli reaksiyalar yordamida tushuntiradi. Kislota 	- 	
proton  donori,  asos 	- proton  akseptori.  Demak,  bu  nazariyaga  ko’ra  kislotalar  vodorod  ioni	-	
protonga ega bo’lishlari kerak. Brenste	d-Louri  nazariyasiga ko’ra har bir kislotaga  mos bo’lgan 	
tutash	  asos va har bir asosga mos tutash kislota to’g’ri keladi.	 	
Proton  donori  bo’lmish  kislota  A  ning  dissosiasiyasi  natijasida  hosil  bo’ladigan  V  asos, 	
boshqa biror kislotadan proton qabul qilib 	kislotaga aylanadi: 	 	
A  		   H+  + B	- ;    HCl  		   H+ + Cl	- 	
                       	kislota            asos   kislota             asos	 	
B- + H	+  	   A  ;    NH	3 + H	+ 	  NH	4+ 	
                          	asos         kislota    asos               kislota	 	
HCl  + 	NH	3  	  Cl	-  +  NH	4+ 	
  kislota	1 asos	2    	asos	1    	kislota	2 	
Bu    misollardan    ko’rinadiki,  muvozanatda  bir  juft  kislota  va  bir  juft  asos  ishtirok 	
etmoqda,  boshqacha  aytganda  muvozanatda  HCl/Cl	- va  NH	4+/NH	3 tutash  kislota	-asos  juftlari 	
qatnashmoqda.  Bu  juftla	r  orasidagi  muvozanatni  matematik  ifodalasak,  umumiy  holda  A	1 +  B	2 	
	  B1  + A	2  muvozanat uchun K=[B	1][A	2]/[A	1][B	2] ni yozish mumkin.	 	
Mazkur  nazariyaga  asosan  kuchsiz  kislota  va  kuchsiz    asoslarning  dissosiasiya  jarayoni 	
quyidagicha ifodalanadi:	 	
     	Kuchs	iz kislota:    CH	3COOH + H	2O 		  CH	3COO	-  +  H	3O+   	  	
      	Kuchsiz asos:                  H	2O  +   NH	3  	  OH	- + NH	4+ 	
                                                	A1         	B2           	B1        	A2     	  Brensted	-Louri  nazariyasiga ko’ra kislota va as	oslarning kuchi erituvchining tabiatiga bog’liq. 	 	
Ba’zi moddalar sharoitga qarab ham kislota, ham asos bo’lishi mumkin, ya’ni protonlarni 	
biriktirishi ham yoki berishi ham mumkin. Masalan:	 	
   	  	 	 	 	 	  	           	  	 	 	 	 	    	  	
                                	k-ta                    asos     	  asos                   k	-ta 	
Bir  vaqtning  o’zida  ham  kislota,  ham  asos  bo’ladigan  bunday  birikmalar  amfolitlar 	
deyiladi.	 
Proton berish bilan boradigan reaksiyalar protolitik reaksiyalar deyiladi. Protolitik 	
reaksiyada sodir bo’ladigan muvozanat holati pro	tolitik muvozanat deyiladi.	 	
Proto lit ik nazar iyad a er it uvc hila ning pro to liz i  mu hiin o 'r in ega lla yd i.	 	
Masalan: suv quyidagi tenglama asosida pirotolitik reaksiyaga uchraydi: 	 	
    	 	    	 	  	      	 	 	 	 	  	       	 	 	 	 	     	
                                                        	k-ta 	         	asos      a	sos               k	-ta 	
Bunda  suv  molekulalaridan  biri  kislota  sifatida  proton  ajratadi,  ikkinchisi  asos  sifatida 	
uni  qabul  qiladi.  Natijada  yangi  kislota 	     va.yangi  asos 	  	  hosil  bo’ladi.  Ushbu 	
jarayonni  o’z	-o’zidan  ionlanish  yoki  av	toprotoliz  jarayoni  deyiladi.	 Kuchli    asoslik    xossalarini  	
namoyon  qiluvchi  suyuq  ammiak  eritmasida  hamma  kislotalar  to’lig’icha  dissosilanadi    va 
ularning  barchasi  bu  muhitda  kuchli  kislota  hisoblanadi.  Ammiakka  nisbatan  akseptorlik 
xossalari  kamroq  ifod	alangan  erituvchilarda  kislotalar  to’lig’icha  dissosilanmaydi.  Brensted	-	
Louri  nazariyasi  tarkibida  protoni  bo’lmagan  moddalarning  kislotalik  xossalarini  namoyon 
etishini tushuntirib berolmaydi.	 	
Lyuisning  (elektron)  nazariyasi.	 Moddalarning  tuzilishi    ularn	ing  xossalarini  (shu 	
jumladan,  kislotalik	-asoslik  xossalarini  ham)  belgilaydi.  Lyuis  nazariyasiga  ko’ra   	asoslar	 deb, 	
molekulasida  bog’lar  hosil  qilishda  ishtirok  etmagan  elektron  juftlari    bo’lgan    va  ushbu  juftlar 
mustahkam  elektron  gruppasi  (oktet)  hosi	l  qilishga  moyil  bo’lgan  kimyoviy  birikmalarga 	
aytiladi. Masalan, ammiak asosdir, chunki uning molekulasida erkin elektron jufti mavjud: 	 	
                                                    	       	     	           	 N 	
                                        	                   	      	          	 	
H :N: H	 	
    	         	
      	    	   H 	
 Kislota deb,  molekulasida  barqaror elektron gruppasi  hosil  qilish uchun elektron  juftlari 	
bo’lmagan  va  asoslarning  shunday  gruppalari  bilan  birikib  barqaror  oktet  hosil  qilishga  m	oyil 	
bo’lgan  moddalarga  aytiladi.    Bu  nazariyaga  asosan  BCl	3  	kislota  hisoblanadi,  chunki  uning 	
molekulasida  bir  juft  elektron  uchun  bo’sh  (vakant)  joy  mavjud.  Binobarin,  elektron  juft i 
donorlariga asoslar, akseptorlariga esa kislotalar deyiladi. Tarkibida	 protoni bo’lmagan kislotalar 	
aproton  kislotalar  hisoblanadi.  Lyuis  kislotalari  va  asoslari  orasidagi  kimyoviy  muvozanatni 
quyidagicha tasvirlash mumkin: 	 	
                                        	H       Cl              H  Cl:	 	
                              	          	      	              	   	
                                    	H:N:  +  B:Cl 		  H:N:B:Cl	 	
                                        	      	              	   	
                                        	H       Cl              H  Cl	 	
Koordinasion	 kovalent  bog’ning  hosil  bo’lishi  kislotali	-asosli  (ko’chma    ma’noda, 	
neytrallanish)    reaksiyasining  birlamchi  jarayoni  bo’lib,  uning  ketidan  ionizasiya  va 
dissosiasiya jarayonlari sodir  bo’lishi mumkin:	 	
                  	H                    	  H    +   	 	
                 	                     	  	
              	H:N: + H:Cl 		H:N:H   + Cl	-. 	
                 	                     	   	
                  	H                    	  H   	
Lyuis  elektron  nazariyasiga  kompleks  hosil  bo’lishidan  tortib,  oksidlanish	-qaytar	ilish 	
reaksiyalari  jarayonigacha  bo’linadi. 	Bunchalik  keng  ma’noda  kislota	-asos  tushunchalarini 	
tushuntirish Lyuis nazariyasining kamchiligidir.	 	
Kislota	-asoslar  to’g’risidagi  M.I.Usanovich  nazariyasiga  muvofiq	- kislotalar  kationlar 	
ajratadi  va  anionlar  yok	i  elektronlar  bilan  o’zaro  ta’sirlashadi.  Asoslar  anionlar  yoki  elektronlar 	
beradi va kationlarga birikadi. Kislota va asoslar ta’sirlashib tuzlar hosil qiladi. Masalan:	 	
    	  	  	   	 	 	     	 	   	         	 	 	  	  	 	   	   	
                     	k-ta         asos	 	                                   	k-ta 	
  	   	 	 	  	   	 	   	      	  	 	  	   	 	   	      	     	   	    ionlari  eritmada 	
neytral  molekulalar  hosil 	qila 	olmaydi,  faqat  ion.  Usanovich  nazariyasiga  muvofiq,  oksidlanish	-	
qaytarilish reaksiyalari ham kislota	-asosli reaksiyalarga kiradi:	 	
   	  	 	  	  	 	   	  	 	  	       	  	 	  	 	  	       	  	 	  	 	  	   	
         	k-ta       asos	 	
Fe	3+ elektron qabul qilganligi uchun kislot	a, Sn	2+ elektron bergani uchun asos vazifasini o’taydi.	 	
Proton	-elektron	-gidrid  konsepsiyasi	.  Qarab  chiqilgan  barcha  kislota	-asos  nazariyalari 	
kislotalik  va  asoslikning  tabiatini  tushuntirib  berolmadi.  Shuning  uchun  A.P.Kreshkov  barcha 
ma’lum  nazariyalarni 	umumlashtirib,  proton	-elektron	-gidrid  konsepsiyasini  olg’a  surdi.  Unga 	
ko’ra  proton  bilan  elektron    orasidagi    reaksiyani  kislotali	-asosli  reaksiya  deb  qarash  mumkin:  r 	
+  ye 		 1/2H	2. Vodorod ioni (proton) ning kislota ekanligini  barcha  nazariyalar tan  ola	di, unga  	
elektronning    birikib,    vodorod  elementi  atomi  hosil  bo’lishi,  vodorod  atomining  beqarorligi, 
vodorod molekulasining esa barqarorligi bizga anorganik kimyodan ma’lum. Demak, H	+colv	 + H	-	
solv	 	  H2solv	. 	
Binobarin,    proton    kuchli  kislota,  gidrid  es	a  kuchli  asos,  gidridning  asoslik  kuchi 	
elektronnikidan  kattaligi  vodorod    molekulasining  atomidan  ko’ra  barqarorligi  bilan 
tushuntirilishi  mumkin.  Xulosa  qilib  aytganda,  barcha  erkin  proton  tutgan  (vodorod  emas) 
moddalarni    kislotalar    deyish  mumkin.  Shun	i  ham  aytish  kerakki  sharoitga  qarab,  bitta 	
moddaning o’zi ham kislota, ham asos bo’lishi mumkin:	 	
                              	HNO	3 + H	2O      		      	H3O+ + NO	3- 	
                            	kuchli     proton         proton   elektron	 	
                     	    	kislota    akseptori   donori    donori	 	
 
                             	HNO	3 + H	2SO	4 	 H2NO	3+ + HSO	4- 	
                              	asos     proton     proton     elektron	 	
                                           	donori      donori    donori	 	
 
         	                        	H3PO	4 + N	2O     		    	H2PO	4- + H	3O+ 	
                            	kislota        asos         asos        kislota	 	
                                	H2PO	4- + N	2O     		    	HPO	42- + H	3O+ 	
                            	kislota        asos      	   asos        kislota	 	
  	Xulosa qilib aytganda, kislotalarning asosiy belgisi sifatida ularning 	
elektronlar bilan neytrallanishi, asoslarning asosiy belgisi sifatida ularning yaqqol 
ifodalangan protonga (musbat zarracha yoki vakant joyga) moyilligi hisobla	nadi. 	
Asoslarning kuchi ularning protonga moyilligi ortishi bilan kuchayadi. Demak, eng 
kuchli asosning protonga moyilligi eng katta bo’ladi. Barcha manfiy zaryadli 
zarralar (ionlar)ning  protonga  moyilligi  bo’lganligi uchun ularni asoslar deb 
qarash mum	kin. Xuddi shu negizda barcha kationlarning elektronga moyilligi 	
bo’lgani uchun ularni kislotalar deyish mumkin.  Analitik kimyoda kislotali	-asosli 	
reaksiyalar keng qo’llanilishi yuqorida  aytib o’tilgan edi. Amalda  biz u yoki bu 
nazariyadan foydalangan h	olda moddalarni tekshiramiz, ayrim  hollarda   nazariyalarning   xususiy hollari qo’llaniladi. Jumladan, gidroliz kislotali	-asosli 	
ta’sirlashishning xususiy holidir. Bunda erituvchi sifatida suv olinadi va erigan 
modda bilan suv orasidagi  muvozanat  barcha	 jarayonlarni  boshqaradi. 	
Erituvchining erigan modda xossalariga ta’siri yuqorida ko’rib o’tilgan edi. 
Ko’pchilik moddalar  suvda  eriganda eritma  muhiti o’zgaradi. Masalan, kuchli 
asos va kuchsiz kislotadan tashkil topgan tuzlarning suvdagi eritmasi kis	lotali, 	
kuchsiz  asos va kuchli kislotadan iborat tuzlarning eritmasi esa asosli bo’ladi. Bu 
xol faqatgina suv bilan erigan modda orasidagi gidroliz  reaksiyasi oqibati bo’lib 
qolmasdan, erigan modda tarkibidagi ionlarning tabiatiga ham bog’liqligini 
yuqor	ida aytib o’tdik.	 	
Suvning dissosilanishi.	 Ko’pchilik  analitik  reaksiyalar  suvda o’tkaziladi, 	
shuning uchun ham kuchsiz elektrolit bo’lmish suvning dissosilanish jarayonini  
ko’rib o’tish muhimdir. Kimyoviy toza suyuq suv eng oddiy gomogen  sistemadir. 
Suv molekulasidagi vodorod atomlari orasidagi burchak 105	0, yadrolararo  masofa  	
O		H  0,978  va  H		H 1,63 angstremni tashkil etadi, suvning dipol momenti 	
1,8*10	-18  el.st. birlikka  teng.  Suvning dipol momentining yuqoriligi uning 	
birikish mahsulotlari hos	il qilishga moyilligi va  ionlash xususiyatining kuchliligini 	
ko’rsatadi. Suvning  dielektrik o’tkazuvchanligi 80,4. Bu qiymat ko’pchilik 
suyuqliklarnikidan ancha katta. Qiyoslash uchun ayrim suyuqliklarning dielektrik 
o’tkazuvchanliklarini keltiramiz: for	mamid	-109,5; sianid kislota	-106,8; suvsiz 	
sulfit kislota	-101; suyuq vodorod ftorid	-83,6; chumoli kislota	-58,5; etanol	-24,3; 	
sirka kislota	-6,15; dioksan	-2,2. Uy haroratida ham, nol gradusda ham suvning 	
ustida sezilarli miqdorda bug’ bosimi bo’ladi, bu suv u	stidagi gazlarning hajmini 	
o’lchashda  e’tiborga  olinishi kerak. Suyuq holatda suv molekulalari birikkan, 
assosilangan (H	2O)	n holda bo’ladi. Assosiasiya bosimning oshishi va haroratning 	
pasayishi  bilan  kuchayadi. Organik erituvchilarda suv to’lig’icha  	dimer  	
molekula  (H	2O)	2 holida  bo’ladi. Odatda suvning assosiasiya darajasi n=2	-4, 	
harorat nolga yaqinlashganda 8 ga teng bo’ladi. Dimer molekula mustahkam 
bo’ladi, u kuchli vodorod  bog’lanish tufayli hosil bo’ladi.  Suv elektrolit sifatida 
kuchsiz disso	silanadi:	 	
H2O 		  H+ + OH	- .    (1)	 	
Ushbu  tenglama  suvning  ham  kislotali,  ham  ishqoriy  muhitni  namoyon  qilishi 	
mumkinligini ko’rsatadi. Muvozanatga massalar ta’siri qonunini tadbiq etsak:       	 	
                       	KH2O	=[H	+][OH	-]/[H	2O]=1,8*10	-16 (2), 	 	
bu	 yerda K	H2O	 - suvning elektrolitik dissosiasiya konstantasi.	 	
Suvning  dissosilangan  molekulalarining  muvozanatdagi  konsentrasiyasi           	
[H	2O]=C	H2O	-[H	+]=C	H2O	-[OH	-],     (3)	 	
SH2O 	- suvning  dissosilangan  va  dissosilanmagan  molekulalarining  umumiy  konsentr	asiyasi 	
(doimiy  kattalik).  Suvning  elektrolitik  dissosiasiya    darajasi    juda  kichik  bo’lganligi  uchun 
ayirmadagi  [H	+]  va  [OH	-]  qiymatlarni  tashlab  yuborish  mumkin,  u  vaqtda  [H	2O]=C	H2O	.  1  litr 	
suvda  taxminiy  hisoblashga  ko’ra  1000/18=55,5  mol  H	2O  bor.  Bu  qi	ymat  massalar  ta’siri 	
qonunining matematik ifodasi  K	H2O	=[H	+][OH	-]/[H	2O] ga qo’yilsa:       	 	
 [H	+][OH	-]=K	w=K	H2O	*55,5=1,8*10	-16*55,5=1*10	-14  	(4)	  . 	
[H	+][OH	-]  kattalikka  suvning  ion  ko’paytmasi  deb  aytiladi  va  uni  K	w deb  belgilaydilar. 	
Bu  kattalik  suvning  e	lektrolitik    dissosiasiya  qiymatidan  55,5  marta  kattadir.  Suvning  io n 	
ko’paytmasi kislota,  ishqor, tuz va boshqa  birikmalarning eritmalari uchun doimiydir. Biroq  bu  
qiymat    haroratga  bog’liq  bo’lib,  haroratning  oshishi  bilan  tez  oshib  ketadi.  Qaynash  har	oratida  suvning ion  ko’paytmasi  deyarli 100 marta ortadi va u  qariyb 10	-12 	ga teng bo’ladi. O’zgarmas 	
haroratda  [H	+][OH	-]=K	w 	doimiyligi  bilan  bir  vaqtda,  unda  [H	+]  va  [OH	-]  qiymatlar 	
o’zgaruvchandir.  Eritmadagi  [H	+]  va  [OH	-]  larning  qiymatlariga  qarab, 	uning  kislotali  yoki 	
ishqoriy muhiti to’g’risida xulosa  qilinadi. Neytral eritmalarda [H	+] = [OH	-] bo’ladi, binobarin,	 	
       	[H	+] = [OH	-]=(K	w)1/2	 =(10	-14)1/2	  =10	-7  mol.   (5)	 	
 [H	+] va [OH	-] qiymatlarning oshishi  yoki kamayishi  muhitning o’zgarishiga ol	ib keladi. 	
Masalan, [OH	-] kamaysa, muhit kislotali, oshsa esa ishqoriy bo’ladi.	 	
Kislotali muhitda [H	+]>[OH	-]; [H	+]>10	-7, [OH	-]<10	-7  mol.  	 	Ishqoriy  muhitda 	
[H	+]<[OH	-]; [H	+]<10	-7, [OH	-]>10	-7   mol.	 	
Muhitni  bunday  belgilash  noqulayligi  uchun  vodorod  ko’rsat	kich 	- pH  tushunchasi 	
kiritilgan.	 	
pH=	-lg[H	+] yoki [H	+] = 10	-pH.  (6)  pOH=	-lg[OH	-] yoki [OH	-] = 10	-pON	.  (7)	 	
     	 	[H	+] kamayganda pH ortadi,[OH	-] kamayganda rON ortadi.	 	
 	Agar    eritmadagi  [H	+]  qiymati  berilgan  bo’lsa,    suvning  ion  ko’paytmasi  (avtoprotoliz	 	
konstantasi)  formulasidan  foydalanib  [OH	-]  qiymatini,  [OH	-]  berilgan  bo’lsa,  [H	+]    qiymatini  	
hisoblab    topish  mumkin.  Shuningdek,  bu  qiymatlar  asosida  eritmaning 	pH	 qiymatini  baholash 	
mumkin.	 
Kuchsiz  kislotalar  va  kuchsiz  asoslar  eritmalaridagi  muvozanat	. Kuchli  kislota  va 	
kuchli  asoslar  suvdagi  eritmalarda  to’la  dissosilanadi,  shuning    uchun    ularning   	pH	 va    pOH  	
qiymatlari 	pH	 = 	-lg[H	+]  va  pOH= 	-lg[OH	-]  formulalar  yordamida  bevosita  hisoblanadi.  Biroq, 	
kuchsiz  kislota  va  asoslar  suvdagi  eritmalarda  to’l	a  dissosilanmaydilar.  Masalan,  sirka  kislota 	
suvdagi  eritmada  kuchsiz  kislota  ekanligi    yuqorida    ko’rsatilgan  edi,  uning  dissosiasiyasi 
(suvning hosil qiluvchi assosiati 	-gidroksoniy hisobga olinmaganda):	 	
CH	3COOH 		  H+ + CH	3COO	-.  (8)	 	
Bu   muvozanatga 	    	massalar     ta’siri    qonuni    tadbiq   etilsa,	 	
K = [H	+][CH	3COO	-]/[CH	3COOH] (9)	 	
Masalan, faraz qilaylik sirka kislotaning suvdagi  eritmasida uning umumiy konsentrasiyasi 0,01 
M bo’lsa va kislotaning "	x" ulushi dissosilangan  bo’lsa,  bu qism [H	+] v	a [CH	3COO	-] larga teng 	
bo’ladi,  demak,  kislotaning  umumiy  konsentrasiyasi  ana  shu  "	x"  qiymatga  kamayadi,  u  holda 	
uning  dissosilanmay  qolgan  qismining  konsentrasiyasi  [CH	3COOH]  =  0,01 	- x  	(10)  bo’ladi. 	
Hosil qilingan qiymatlarni yuqoridagi muvozanat konsta	ntasi formulasiga qo’ysak:	 	
Ka = x*x	/(0,01	-x) bo’ladi.	 	
Ka-kislotaning  dissosiasiya  konstantasi,  uning  son  qiymati  1,76*10	-5.  Ushbu  tenglama  yechilsa 	
x=4,3*10	-4  mol/l.	 	
Umumiy  holda  [H	+]  =(K	a*c  )	1/2	  (bu  yerda    s 	- kislotaning    umumiy  konsentrasiyasi). 	
Kuchs	iz  asoslar  uchun mos ravishda   	 	
[OH	-]=(K	b*c)	1/2	 (c 	- asosning umumiy konsentrasiyasi).	 	
Bu  qiymatlar  asosida  eritmaning  pH  yoki  rON  qiymatlari  hisoblanishi  mumkin:  pH= 	-	
1/2(lgK	a+lgc ) va  pOH= 	-1/2(lgK	b+lgc ).	 	
       	    	Bufer  eritmalar  va  ularning  anali	zda  ishlatilishi. 	Agar    biror  kislota  yoki  ishqor 	
eritmasiga  erituvchi 	- 	suv  qo’shilsa,  eritmadagi  vodorod  va  gidroksil  ionlarining  	
konsentrasiyalari  mos    ravishda  kamayadi.  Masalan,  0,001  n.  HCl  eritmasini  10  marta 
suyultirsak,  eritmadagi  kislotaning  kon	sentrasiyasi  10  marta  kamayadi,  ya’ni  0,001:10=0,0001 	
mol/l  bo’ladi.  Agar  shunday  eritmaga  teng  hajmli  kuchliroq  kislota  eritmasi  qo’shilsa,  vodorod 
ionining konsentrasiyasi ortadi.  Agar 0,01  n. HCl  eritmasiga teng  hajmli  0,01 n. NaOH eritmasi  
qo’shilsa, 	eritma    neytrallanadi.    Kuchsiz  kislota  va  uning  tuzi,  kuchsiz    asos    va    uning    tuzi  	
aralashmasining  suvdagi  eritmasida  [H	+]  va  [OH	-]  ularning  absolyut  miqdorlariga  emas,  balki 	
ular  tuzlarining  o’zaro  nisbatlariga  bog’liq.  Demak,  [H	+]  qiymati    kattaligi 	bunday  	
aralashmalarda  suyultirishga  bog’liq  emas.  Agar  biror  kislota  va  uning  tuzi  eritmasi  10  marta  
suyultirilsa,  eritmadagi  tarkibiy  qismlar  konsentrasiyalari  10  marta  kamayadi,  biroq 
aralashmadagi kislota  va  uning  tuzi orasidagi o’zaro nisbat o’zga	rishsiz qoladi va [H	+] kattalik 	
o’zgarmaydi. Ayrim eritmalarni  suyultirish  natijasida ham, kislota  yoki ishqor eritmalaridan oz  miqdorda qo’shganda  ham  vodorod  ionlari  konsentrasiyasi  o’zgarishsiz  qoladi. Eritmalarning  
bunday  xossasi    bufer  ta’siri	 deyiladi.  Bir  vaqtning  o’zida  qandaydir  kuchsiz  kislota  (asos)  va 	
uning tuzi bo’lgan va  bufer  ta’siri ko’rsatayotgan eritmalarga 	bufer eritmalar	  deyiladi.	 	
Bufer  eritmalarni  bir  ismli  ioni  bor  elektrolitlar  aralashmasi  deb  qarash  mumkin.  Bufer 	
eritmalar	 qatoriga  ammiakli  (NH	4Cl+NH	3),  asetatli  (CH	3COOH+CH	3COONa),  karbonatli 	
(Na	2CO	3+NaHCO	3)  va boshqa bufer sistemalar kiradi. 	 	
Bufer  aralashmaga  biror  kislota  yoki  ishqordan  oz  miqdorda    qo’shilsa,  vodorod    va  	
gidroksil ionlari o’zaro ta’sirlashadi va kuchs	iz elektrolit hosil bo’ladi.	 	
Masalan,        SH	3COOH  +  CH	3COONa    ga    kislota  qo’shilsa,  kislota  CH	3COONa  bilan 	
reaksiyaga kirishadi:  	 	
CH	3COONa + HCl 		  CH	3COOH + NaCl, 	 	
agar unga ishqor qo’shilsa, ishqor CH	3COOH bilan ta’sirlashadi:	 	
SH	3COOH + NaOH  		  CH	3COON	a + H	2O.	 	
Boshqa  bufer  aralashmalarga  kislota  yoki  ishqor    qo’shilganda    ham  xuddi  shunga 	
o’xshash  reaksiyalar  amalga  oshadi.  Bu  xildagi  reaksiyalar 	bufer  mexanizmi	ni  tasvirlaydi. 	
Bunday  reaksiyalar  natijasida  eritmadagi  [H	+]  ionlari  konsentrasiyasi  sezilar	li  o’zgarmaydi. 	
Biroq  bu  qo’shiladigan  kislota  yoki  ishqopHing  miqdori  (konsentrasiyasi  va  hajmi)ga  bog’liq. 
Agar  bufer  aralashmaga  ko’p  miqdorda  kislota    yoki    ishqor  qo’shilsa,  eritmaning 	pH	 qiymati 	
sezilarli  darajada  o’zgaradi.  Bufer  aralashmalar  tarkib	lariga  qarab  turlicha   	bufer 	ta’siriga    ega. 	
Binobarin,  bufer  aralashmalarni  kislota  yoki  ishqorga  ko’rsatayotgan  qarshilik  kuchi  bilan 
farqlash  mumkin. 	Bufer 	 aralashmaning	 pH	 qiymatini  bir  birlikka  o’zgartirish  uchun    ketgan  	
kislota    yoki  ishqor  miqdori	ga 	bufer  sig’imi 	deyiladi.  Agar  ikki  xil  bufer  aralashmaga  bir  xil 	
miqdordagi  kislota  yoki  ishqor  eritmasi  tomizilsa,  bu  eritmaning  birining 	pH	 qiymati 	
ikkinchisinikidan  kamroq  o’zgarsa,  aralashmaning  bufer  sig’imi  katta    hisoblanadi.    Bufer 
sistema  eritma	sining  sig’imi,  uning  tarkibiy  qismlarining    konsentrasiyasiga  bog’liq    bo’lib, 	
konsentrasiya  ortishi  bilan  eritmaning  bufer  sig’imi  ortadi.  Bufer  aralashmalari  eritmalaridagi 
vodorod  ionlari  konsentrasiyasi  muhim  kattalik  bo’lganligi  uchun  uni 	aniqlashni	  quyida  ko’rib 	
chiqamiz.	 	
Ma’lumki,  muayyan  konsentrasiyali  kuchsiz  kislota  (asos)  eritmasiga  shu  kislota 	
(asos)ning  muayyan konsentrasiyali tuzi  eritmasidan   qo’shsak,  bu  eritmalar o’zaro bir	-birovini 	
suyultiradi, natijada ularning konsentrasiyalari kamay	adi.	 	
Masalan,  30  ml  0,1  M  sirka  kislota  eritmasiga    50    ml      0,3  M  natriy  asetat  qo’shildi 	
deylik. Bunda konsentrasiya kamayishini quyidagicha baholash mumkin:	 	
          	CHAn	 = (30/80)*0,1=0,0375 M/l;  C	NaAn	 = (50/80)*0,3= 0,1875 M/l,	 	
bu  yerda  80  eritmanin	g  umumiy  hajmi.  Olingan  misolda  H	+ ionlari  sirka  kislotaning 	
dissosiasiyasi natijasida hosil bo’ladi, shuning uchun  quyidagi  muvozanatni  ko’rib chiqamiz:	 	
CH	3COOH 		 CH	3COO	- + H	+   (12)	 	
va unga massalar ta’siri qonunini tadbiq etsak: 	 	
Ka= [H	+][CH	3COO	-]/[C	H3COOH] (13)	 	
formula  yuzaga  keladi.  Muvozanat  tenglamasiga  ko’raH	+]=[CH	3COO	-]  ekanligi  ma’lum. 	
Dissosilanmay qolgan kislotaning konsentrasiyasi:       [CH	3COOH] = c	HAn	 - [H	+].              (14)	 	
Odatda tuz to’la dissosilanadi:        	 	
CH	3COONa 		 CH	3COO	- + N	a+. 	
       	Shuning uchun ham [CH	3COO	-] har ikkala muvozanatda hosil  bo’lganligi  uchun:  	 	
[CH	3COO	-] = c	NaAn	 + [H	+]   (15) bo’ladi.	 	
Hosil qilingan qiymatlarni yuqoridagi (13) tenglamaga qo’ysak:	 	
K = {[H	+][c	NaAn	 + [H	+]}/{c	HAn	 - [H	+]} (16)	 	
hosil  bo’ladi.  (16	)  tenglamada  yig’indi  va  ayirmadagi  [H	+]  qiymatlar  kichik  son  bo’lganligi 	
uchun  ularni  tashlab  yuborib  (katta   bo’lsa,  tashlab  yuborish  mumkin  emas)  ko’paytmadan  [H	+] 	
ni topsak: [H	+] =K	HAn	*c	HAn	/cNaAn	.   (17)	 	
              	Bundan pH topilsa: pH=pK	HAn 	- lgc	HAn 	+ lgc	NaAn	. (18)	  Xuddi    shunday  kuchsiz  asos  va  uning  tuzidan  iborat  bo’lgan  bufer  sistemaning  pH 	
qiymatini  hisoblash  mumkin,  bunda  pH+pOH=14  formuladan  foydalaniladi:  pH=14	-pK	B+lgc	B-	
lgc	BH	.            	 	
Bufer  sistemalar  eritmaning 	pH	 qiymatini  aniq  qiymat	da  saqlash  va  reaksiyaning 	
to’laligini  ta’minlash  maqsadida  ishlatiladi.  Ko’pchilik  bufer  aralashmalarning 	pH	 qiymatlari 	
quyidagicha:	 	
       	 	Asetatli bufer 	- 5; formiatli bufer 	- 2; ammiakli bufer 	- 9;    fosfatli bufer  	- 8 va h.k.	 	
Shuni  ham  ta’kidlash  k	erakki,  har  qanday    aralashma    ham    bufer    aralashma 	
bo’lolmaydi.  Bufer  aralashma  tarkibida  xalaqit  beruvchi  ionlar    yoki    aniqlanishi    kutilayotgan 
ionlar  (moddalar)  bo’lsa,    bunday  bufepHi  ishlatib    bo’lmaydi.  Bufer    aralashmalar    analiz  
qilinadigan  mod	daning (obyektning) tabiati, tarkibi  va reaksiya uchun zarur  bo’lgan 	pH	 qiymati 	
asosida tanlanadi.	 	
Bufer eritmalami ishlatishda quyidagi shartlarni hisobga olish kerak:	 	 	
1.  Har  qanday  bufer  aralashma  faqat  ma’lum  bir  miqdordagi  kislota  yoki  ishqor  qo’shilg	uncha 	
pH ning doimiyligini saqlab turadi, ya’ni ma’lum bufer sig’imiga ega bo’ladi.	 	
2.  Bufer  eritmadan  pH  ko’pi  bilan  bir  birlikkacha  o’zgarishi  uchun  unga  qo’shish  mumkin 
bo’lgan muayyan konsentratsiyali kuchli kislota yoki ishqopHing eng ko’p miqdori buf	er sig’imi 	
deyiladi.	 	
Tarkibida  bir  xil  konsentratsiyali  kuchsiz  kislota  va  uning  tuzi  yoki  kuchsiz  asos  va  uning  tuzi 
bo’lgan eritmaning bufer sig’imi yuqori bo’ladi.	 	
3.  Bufer  aralashma  komponentlaridan  konsentratsiyasi  qancha  yuqori  bo’lsa,  entmadning  buf	er 	
sig’imi shuncha katta bo’ladi. 	 	
4. Bufer eritmaga kislota yoki ishqor qo’shilgan sari eritmada pH o’zgarishi turg’unligi kamayib 
boradi.	 	
5.  Bufer  aralashmaning  sig’imi  ancha  katta  bo’lganidagina’eritma  pH  ning  amaldagi  doimiyligi 
saqlanadi. .	 	
6.  Bufer  e	ritmalaning  pH  qiymati  ulami  suv  bilan  suyultirganda  o’zgarmaydi.  Kislota  yoki 	
ishqorlardan oz miqdori qo’shilganda sezilarli o’zgarmaydi.	 	
Gidroliz  va  amfoterlikning  analizda  ishlatilishi. 	Yuqorida  aytilganiday  tuz  va  suv 	
orasida  eritmaning  pH  qiymati  o’zg	arishi  bilan  sodir  bo’ladigan  reaksiyaga  gidroliz 	
reaksiyasi deyiladi.	 	
Tuzning  tarkibiga  ko’ra  gidroliz     	kation  bo’yicha	, anion  bo’yicha 	va 	ham  kation,  ham 	
anion bo’yicha	 gidrolizga bo’linadi.	 	
Kation  bo’yicha  gidrolizda  tuzning  (kuchsiz  asos  va  kuchli  kis	lotadan  hosil  bo’lgan) 	
kationi  qatnashib,  muhit    kislotali    bo’ladi,  shuning  uchun  uni  kislotali  gidroliz  deb  ham 
ataydilar:	 	
NH	4Cl + HOH 		 NH	4OH + HCl	 	
Qisqartirilgan holda: NH	4++HOH		NH	4OH + H	+.  (19)	 	
Bu muvozanatga massalar ta’siri qonunini tadbiq etsak:  	             	Kgidr	 = [NH	4OH][H	+]/[NH	4+].  	
(20)	 	
Ko’p zaryadli kationlardan hosil bo’lgan  tuzlar  ko’p  bosqichli gidrolizlanadi. 	 	
FeCl	3 + HOH 		 Fe(OH)Cl	2 + HCl ;	 	
Fe(OH)Cl	2 + HOH 		 Fe(OH)	2Cl + HCl;	 	
Fe(OH)	2Cl + HOH 		 Fe(OH)	3 + HCl.	 	
Tajribalarning  ko’rsatishi	cha  gidrolizning  oxirgi  bosqichi  amalga  oshmaydi.  Anion 	
bo’yicha  gidrolizda  tuzning  (kuchli  asos  va  kuchsiz  kislotadan  hosil  bo’lgan)  anioni  qatnashib, 
muhit ishqoriy bo’ladi, shuning uchun unga asosli gidroliz ham deyiladi:	 	
 CH	3COONa + HOH 		 CH	3COOH + NaO	H;	 	
                	CH	3COO	- + HOH 		 CH	3COOH + OH	-.           	(21)	 	
(21) tenglamaga massalar ta’siri qonuni tadbiq etilsa,    	 	
Kgidr	 = [CH	3COOH][OH	-]/[CH	3COO	-]. (22)                                                                                              	                      	  Ko’p    zaryadli    anionlardan  tashkil  topgan  tuz  ham  yuqoridagiday  ko’p  bosqichli 	
gidrolizlanadi.	 	
Kation  va  anion  bo’yicha  gidroliz  reaksiyalari  qaytar  bo’lib,  ham  kation,  ham  anion 	
bo’yicha gidroliz reaksiyasi qaytmas bo’ladi.	 	
Ham  kat	ion,  ham  anion  bo’yicha  gidrolizda  kation  ham,  anion  ham  qatnashadi: 	
CH	3COONH	4+HOH 		 CH	3COOH+NH	4OH.      	 	
Bunday  reaksiyaning  qisqartirilgan  shakli  bo’lmaydi,  uni  quyidagicha  ham  tasvirlash 	
mumkin:	 	
CH	3COO	- + NH	4+ + HOH 		 CH	3COOH + NH	4OH.   	 	
Unga massalar t	a’siri qonuni tadbiq etilsa:	 	
Kgidr	 = [NH	4OH][CH	3COOH]/ [CH	3COO	-][NH	4+].        	 	
Umumiy  holda  kuchsiz  kislota  va  kuchli  asosdan  hosil  bo’lgan  tuzlar  uchun  gidroliz 	
konstantasi  suv  ionlari ko’paytmasini  kuchsiz kislotaning dissotsiyalanish konstantasiga  bo’l	gan 	
nisbatiga teng.	 	
     	 	         	 (1)	 	
Gidroliz darajasi esa: h={OH	-}/C (2)	 	
Tuz  konsentratsiyasi  gidroliz  konstantasidan  katta  bo’lsa  gidroksil  ionlari 	
konsentratsiyasini quyidagicha soddalashtirish mumkin:	 	
Shunga asosan:	 	
 	 	√	     	   	
(1) Tenglamani joyiga qo’ysa, gid	roliz darajasi:	 	
 	 	√	         	   	
Kuchli  kislota  va  kuchsiz  asosdan  hosil  bo’lgan  tuzlar  (NH	4C1,  NH	4NO	3)  gidrolizida 	
gidroliz konstantasi 	 	
Me	++H	2O 	 	 MeOH+H	+ 	
     	 	
    	
     	
 	
Bunda  faqat  kation  gidrolizlanib,  kuchsiz  asos  hosil  bo’ladi. 	     	 - kuchsiz  asosning 	
dissot	siyalanish konstantasi. Gidroliz darajasi esa:	 	
 	 	
  	  	
    	
 	√	
    	
     	
   	
Kuchsiz  asos  va  kuchsiz  kislotadan  hosil  bo’ladigan  tuzlar  gidrolizi  (NH	4CN, 	
CH	3COONH	4) quyidagi ko’rinishda bo’ladi: 	 	
Me	+An	-+H	2O 	 	 MeOH+HAn	 	
Bunday  tuzlarning  gidroliz  konstantasi  suvning  ion  ko’	paytmasini  asos  va  kislotaning 	
dissotsiyalanish konstantalari ko’paytmasiga nisbatiga teng:	 	
     	 	
    	
     	     	
 	
Tuzning gidrolizlanish darajasi:	 	
 	 	
    	 	
 	 	√	     	 	
Ya’ni:	 	
  	 	     	    	 	√	     	 	√	    	
     	     	     Gidroliz    reaksiyasini    boshqarish    mumkin,  chunki  ayrim  hollarda  gidroliz  analizga  	
halaqit  berishi, 	ayrim  hollarda  esa  analizni osonlashtirishi mumkin.	 	
Gidrolizni  kuchaytirish  yoki  susaytirishning  quyidagi  uch  usulini  keltiramiz:  1) 	
gidrolizlanuvchi    tuz    eritmasiga  boshqa  bir  gidrolizlanuvchi  elektrolit  eritmasini,  kislota  yoki 
ishqor  eritmasini  qo’s	hish;  2)  tuz  eritmasining  konsentrasiyasini  o’zgartirish    (oshirish    yoki 	
pasaytirish);  3)  tuz  eritmasining  haroratini  oshirish  yoki  pasaytirish.  Masalan,    kation  bo’yicha 
gidrolizni  kuchaytirish  uchun  hosil  bo’layotgan  vodorod  ionlarini  bog’lash  kerak,  bu	ning  uchun 	
eritmaga  ishqor  qo’shiladi,  gidrolizni  susaytirish  uchun  esa,  aksincha  eritmaga    kislota  eritmasi  
qo’shish kerak. Eritmani suyultirish va isitish gidrolizni kuchaytiradi.	 	
Gidroliz jarayoni kimyoviy analizda turli xil maqsadlarda qo’llaniladi.	 	
1. Ionlarni topish: BeCl	2 + HOH 		 Be(OH)Cl + HCl,  2Be(OH)Cl 		 Be	2OSl	2 + H	2O.	 	
Bi(NO	3)3 + HOH 		 BiONO	3 + 2HNO	3. 	
2.  Ionlarni  ajratish:  Cr	3+ ionini  Al	3+ ionidan  ajratish  uchun  eritmaga  mo’l  ishqor 	
qo’shiladi,  bunda  amfoterlik  tufayli  kationlar  anion  CrO	33- va  A	lO	33- shakliga  o’tadi,  eritma 	
qaynatilganda  yana  amfoterlik    tufayli  CrO	33- ion    Cr	3+ ionga    aylanadi  va  gidroliz  tufayli 	
Cr(OH)	3 hosil qilib cho’kadi:    CrO	33- + 3HOH 		 Cr(OH)	3 + 3OH	-. 	
Bunda AlO	33-  eritmada qoladi.	 	
3.  Eritmaning    kislotaligi    yoki    ish	qoriyligini  kuchaytirish  yoki  susaytirish:  Kislotalikni 	
susaytirish (ishqoriylikni kuchaytirish) uchun moddalarning suvdagi eritmasiga natriy asetat yoki 
natriy karbonat singari gidrolizlanganda ishqoriy muhit hosil qiladigan tuzlar qo’shiladi, natijada 
eritmadagi  OH	- ionlari  konsentrasiyasi  oshib,    uning 	pH	  qiymati    ko’tariladi.  Masalan,  bariy 	
ionini  kaliy  dixromat  bilan  topishda  reaksiya  natijasida  hosil  bo’ladigan  xlorid  kislotani 
neytrallash uchun eritmaga natriy asetat qo’shiladi:	 	
     	2BaCl	2 + K	2Cr	2O7 + H	2O 		 2BaCrO	4 + 2KCl + 2HCl,	 	
HCl + CH	3COONa 		 CH	3COOH + NaCl	 	
Kislotalikni  kuchaytirish  (ishqoriylikni  pasaytirish)  uchun    moddalarning    suvdagi  	
eritmalariga    ammoniyning  xloridi,  nitrati  yoki  sulfati  qo’shiladi,  bu  tuzlar  kislotali  
gidrolizlanganlig	i  uchun  eritmadagi  vodorod  ionlari  konsentrasiyasini  oshirib,  gidroksillarni 	
bog’laydilar. 	 	
Masalan, AlO	33- + 3HOH 		 Al(OH)	3 + 3OH	-; 	
3NH	4+ + 3OH	- 	 3NH	4+ + 3HOH.	 	
Gidroliz   jarayonini  gidroliz  konstantasi   va darajasi	 	
shaklida  tasvirlash  uchun  yuqorida	gi  konstanta  qiymatlaridan  foydalanadilar.  Masalan,  kation 	
bo’yicha gidroliz uchun (21) tenglamada gidroliz konstantasi  baholangan edi. Uning yordamida 
eritmaning 	pH	 qiymatini,  gidroliz  darajasi  qiymatlarini  aniqlash    mumkin.  (21)    tenglama  o’ng 	
tomoninin	g surat va maxrajini [OH	-] ga ko’paytirib, K	gidr	=[NH	4OH][H	+][OH	-]/[NH	4+][OH	-] (23) 	
ni  olish  mumkin.  Agar    ushbu    tenglamaga      diqqat      bilan      qaralsa,    u  K	NH4OH	 =[NH	4+][OH	-	
]/[NH	4OH]  va  [H	+][OH	-]=Kw  formulalardan  tarkib  topganligini  ko’rish  mumkin.  Ushbu 	
qiymatlardagi konstantalar (23) formulaga qo’yilsa: 	 	
Kgidr	=K	w/K	b hosil  bo’ladi.  Demak,  gidroliz  konstantasi  erituvchining  avtoprotoliz  konstantasi 	
bilan asos (yoki kislota) ning dissosiasiya konstantasi nisbatlariga teng ekan.	 	
(20) tenglamadan eritmadagi  N	+ ionlari konsentrasiyasini  topish mumkin. Buning uchun 	
quyidagi belgilashlarni qabul qilamiz:  [NH	4OH] = [H	+] = x; [NH	4+] = c	NH4Cl 	- x. 	
Bu qiymatlarni (20) tenglamaga qo’ysak, 	 	
Kgidr	=x/[c	NH4Cl	-x  yoki  x+Kx+Ks=0.  Bundan  x  topilsa,  eritmadagi  vodorod  ionlar	i 	
konsentrasiyasi va, demak, gidroliz darajasi topilishi mumkin. 	 	
6. Mavzuni mustahkamlash uchun savollar	 	
 	
1.Kislota  va  asoslar  haqida  hozirgi  vaqtda  qanday  tasavvurlar  mavjud?  Ostvald	-Arrenius, 	
Brensted	-Louri, Lyuis va Kreshkov nazariyalarining mohiyati q	anday?	 	
 2.Kislotali	-asosli  reaksiyalarga  misollar  keltiring.  Kislota  va  asoslarning  xossalariga  erituvchi 	
tabiati  qanday    ta’sir  etadi?  Suvning  dissosiasiyasini  ko’rsating  va 	pH	 haqida  tushuncha  bering.  Suvning  ion  ko’paytmasi,  erituvchilarning  avtoprotoli	z  konstantasi  qanday 	
ahamiyatga  ega.  Kislotalik  va  asoslik  konstantalari  analizda  qanday  maqsadlarda 
qo’llaniladi? 	 	
3.Kuchli va kuchsiz kislota va asoslar eritmalarining 	pH	 qiymatini qanday baholash mumkin? 	 	
4.Bufer  eritmalar  deb  qanday  eritmalarga  aytilad	i  va    ular  analizda  qanday  maqsadlarda 	
ishlatiladi? 	 	
5.Bufer mexanizmining mohiyati nimadan iborat? Bufer sig’imi nima? 	 	
6.Bufer  eritmalarning  pH  qiymatini  hisoblash  formulalarini  keltirib  chiqaring.  Muayyan 	pH	 	
qiymatiga  ega  bo’lgan  bufer  eritmalar  tayyorl	ash.  Gidroliz  va  amfoterlikning  mohiyati 	
qanday va  ular analizda nima maqsadda qo’llaniladi? 	 	
7.Gidrolizning  qanday  turlarini  bilasiz?  Ularga  misollar  keltiring.  Gidroliz  reaksiyalarining 	
qaytarligi.  Gidroliz  darajasi  va  konstantasining  mohiyatini  ko’rsat	ing  va  ularni  hisoblash 	
formulalarini keltirib chiqaring. 	 	
8.Gidrolizlanuvchi  tuzlar  eritmalarining  pH  qiymatini  hisoblang.    Gidrolizni  kuchaytirish  va 	
susaytirish uchun nima qilish kerak?  Gidrolizni qanday boshqarish mumkin? 	 	
9. Geterogen sistemaning muv	ozanat konstantasi.	 	
10. Eruvchanlik va eruvchanlik ko’paytmasi.	 	
11. Eruvchanlik ko’paytmasining aktivlik  va aktivlik koeffisiyenti  bilan  bog’liqligi tenglamasini 	
yozing.	 	
12. Kilota	-asoslar to’g’risidagi protolitik naz&riyani qo’llanilishiga misollar keltir	ing.	 	
13. Lyuisning elektron nazariyasi.	 	
14. Usanovich nazariyasiga muvofiq kislota	-asoslar nima?	 	
15. Suvning ion ko’paytmasi.	 	
16. Analitik reaksiyalarga eritma muhitining ta’siri.	 	
17. Qanday tuzlar gidrolizga uchraydi?	 	
18. Gidrolizlanish darajasi va konsta	ntasi.	 	
19. Bufer eritmalar nima? Bufer sigimichi?	 	
20. Turli bufer eritmalaning pH	-ini hisoblash tenglamalarini yozing.	 	
21. Kationlaning sistematik tahlilda' ishlatilgan bufer eritmalarga misollar keltiring va pH	-ini 	
baholang.

4-MAVZU К islota -asosli reaksiyalarda muvozanat Reja : 1. Kislota va asoslar haqidagi tasavvurlar. 2. Kislota -asos -erituvchi tizimidagi muvozanat. 3. Kislota -asos konstantalari. 4. Erituvchilarning avtoprotoliz konstantalari, erigan moddalar xossalariga ta’siri. 5. Bufer eritm alar. 6. Gidroliz va amfoterlikning analizda ishlatilishi. 7. Kislota, asos, bufer eritmalarda pH, hisoblash O’quv adabiyotlari : O.Fayzullayev, “Analitik kimyo”, 79 -94 betlar. E.A.Ruziyev, “Analitik kimyo”, 32 -40 betlar. Kislota va asoslar haqidagi hozirgi tasavvurlar. Ostvald -Arrenius, Brensted -Louri, Lyuis, solvosistema va Kreshkov nazariyalari. Kislotali -asosli reaksiyalar. Kislota va asoslarning xossalariga erituvchi tabiatining ta’siri. Suvning dissosiasiyasi. pH haqida tushuncha. Suvning ion ko’payt masi, erituvchilarning avtoprotoliz konstantasi. Lioniy va liat ionlari. Kislotalik va asoslik konstantalarining analizda ishlatilishi. Kuchli va kuchsiz kislota va asoslar eritmalarining pH qiymatini baholash. Bufer eritmalar, ularning analizda ishlatilis hi. Bufer mexanizmi, bufer sig’imi, bufer eritmalarning pH qiymatini hisoblash. Muayyan pH qiymatiga ega bo’lgan bufer erit -malar tayyorlash. Gidroliz va amfoterlik, ularning analizda qo’llanilishi. Gidroliz turlari (kation, anion va ham kation ham anion b o’yicha), gidroliz reaksiyalarining qaytarligi, gidroliz darajasi va konstantasi, ularni hisoblash. Gidrolizlanuvchi tuzlar eritmalarining pH qiymatini hisoblash. Gidrolizni kuchaytirish va susaytirish. Gidrolizning turli omillarga bog’liqligi. Kislota va asoslar haqidagi nazariyaning asoschisi Arrenius b o’ lib uning yaratgan nazariyasi ga kura kislatalar deb suvdagi eritmalarida vodorod ionlari va kislota qoldig’iga ajraladigan birikmalarga aytiladi. Masalan: NCl =H ++Cl - H2SO 4 = 2H + +SO 42- Kimyoning rivoj lanish tarixida kislota va asoslar haqidagi tasavvurlar mukammallashib, to’ldirilib va aniqlashtirilib borildi. Agar ilgari olimlar asosan suvdagi eritmalar bilan ishlagan bo’lsalar, hozirgi vaqtda ko’plab boshqa erituvchilardan foydalanmoqdalarki, ul ar bizning odatdagi tushunchalarimizni tubdan o’zgaritirib yubormoqda. Hozirgi vaqtda kislota va asoslarning o’ziga xos xususiyatlari – kislota va asoslik xossalari faqat suvdagi eritmalardagina emas, balki suvsiz eritmalarda ham mavjud ekanligi isbotla ngan. Suvdagi eritmalarda biz kislotalar deb vodorod ionlari, asoslar deb esa gidroksid ionlari hosil qilib dissosilanuvchi moddalarni atar edik (Ostvald -Arrenius nazariyasi). Suvsiz eritmalarda bu tushunchalarning noaniqligi ma’lum. Ushbu noaniqlikni oy dinlashtirish maqsadida turli nazariyalar tavsiya qilingan. Lioniy va liat ionlari. Vodorod ionlari hatto suvda ham erkin holda bo’lmaydi, ular gidratlar holida bo’ladi. Kislotalarning suvsiz eritmalarda dissosilanishi natijasida turli xil solvat langan vodorod ionlari hosil bo’ladi. N+ ionlari suvda N 3O+ (gidroksoniy), ammiakda NH 4+ (ammoniy), piridinda C 5N5NH + (piridiniy) ionlari hosil qiladi. Erituvchi molekulalari bilan solvatlangan vodorod ioni (proton) lioniy deb, erituvchining ionlanishi natijasida hosil bo’lgan anionlar liat ioni deb ataladi. Masalan: erituvchi lioniy liat 2H 2O  H3O+ + OH -, 2NH 3  NH 4+ + NH 2-, 2H 2F2  H3F2+ + HF 2-,

2CH 3COOH  CH 3COOH 2++CH 3COO -, 2H 2SO 4  H3SO 4+ + HSO 4-. Solvosistema nazariyasi. Suyultirilgan ammiakda KNH 2 (kaliy amid) suvdagi eritmada KON qanday kuchli asos bo’lsa, shunday kuchli asos hisoblanadi. Kaliy amid ham kaliy gidroksid ham tegishli erituvchilar muhitida fenolftaleinni qizil rangga bo’yaydi (kuchli ishqorla rning xossasi), kislotalarni birday neytrallaydi va elektr tokini yaxshi o’tkazadi. Ammoniy xlorid suyultirilgan ammiak muhitida xuddi NSl suvda qanday kuchli kislota bo’lsa, shunday kislotalikni namoyon qiladi. Ammoniy xlorid va xlorid kislotalarning bi rday kuchli kislotaligini isbotlash uchun ularni tegishli erituvchilarda asoslar bilan neytrallash kerak. Binobarin, kislotalik va asoslik xossalarini faqat N + va ON - ionlari namoyon qilib qolmasdan, boshqa gruppalar ham namoyon qilar ekan. Kislota va asoslarning ayrim neytrallash reaksiyalari natijasida erituvchi molekulalari hosil bo’ladi. Masalan, suvda HCl + NaOH  NaCl + H 2O, suyultirilgan ammiakda NH 4Cl + KNH 2  KCl + 2NH 3 , suvsiz sirka kislotada HClO 4+CH 3COONa  NaC lO 4+CH 3COOH. Solvosistema nazariyasiga asosan suv eritmalardagi akvobirikmalarning va boshqa eritmalardagi birikmalarning reaksiyalari orasida juda katta o’xshashlik bor. Solvositema nazariyasiga binoan kislotalar deb berilgan erituvchi kationiga mos kat ion va asoslar deb erituvchi anioniga mos anion hosil qiladigan moddalarga aytiladi. Masalan, ammiak NH 4+ va NH 2- ionlarini hosil qiladi, suyultirilgan ammiak eritmasida NH 4Cl NH 4+ ionini hosil qilgani uchun kislota, KNH 2 esa shu eritmada NH 2- ionini h osil qilganligi uchun asosdir, HClO 4 sirka kislota eritmasida CH 3COOH 2+ kationini hosil qilgani uchun kislota va CH 3COONa tegishli asetat ionini hosil qilgani uchun asosdir. Bu nazariyaning kamchiligi sifatida ionlashmaydigan erituvchilar muhitida kislota va asoslikni tushuntirib berolmasligini aytish mumkin. Brensted -Louri (proton) nazariyasi . Ulardan biri 1923 yilda yaratilgan daniyalik D.Brensted va u bilan bir vaqtda angliyalik T.Lourilaning protolitik nazarivasidir. Brensted -Louri nazariyasiga muvoftq kislotalar deganda Protonlar berish xususiyatiga ega bo’lgan moddalar (ion yoki molekulalar) tushuniladi. Brensted ularni disprotidlar deb atadi. Protonlarni biriktirib olish xususiyatiga ega bo’lgan moddalar (ion yoki molekulalar) asoslar deyiladi. Brenst ed ularni emprotidlar deb atadi. Bu nazariya kislotalik va asoslikni protonli reaksiyalar yordamida tushuntiradi. Kislota - proton donori, asos - proton akseptori. Demak, bu nazariyaga ko’ra kislotalar vodorod ioni - protonga ega bo’lishlari kerak. Brenste d-Louri nazariyasiga ko’ra har bir kislotaga mos bo’lgan tutash asos va har bir asosga mos tutash kislota to’g’ri keladi. Proton donori bo’lmish kislota A ning dissosiasiyasi natijasida hosil bo’ladigan V asos, boshqa biror kislotadan proton qabul qilib kislotaga aylanadi: A  H+ + B - ; HCl  H+ + Cl - kislota asos kislota asos B- + H +  A ; NH 3 + H +  NH 4+ asos kislota asos kislota HCl + NH 3  Cl - + NH 4+ kislota 1 asos 2 asos 1 kislota 2 Bu misollardan ko’rinadiki, muvozanatda bir juft kislota va bir juft asos ishtirok etmoqda, boshqacha aytganda muvozanatda HCl/Cl - va NH 4+/NH 3 tutash kislota -asos juftlari qatnashmoqda. Bu juftla r orasidagi muvozanatni matematik ifodalasak, umumiy holda A 1 + B 2  B1 + A 2 muvozanat uchun K=[B 1][A 2]/[A 1][B 2] ni yozish mumkin. Mazkur nazariyaga asosan kuchsiz kislota va kuchsiz asoslarning dissosiasiya jarayoni quyidagicha ifodalanadi: Kuchs iz kislota: CH 3COOH + H 2O  CH 3COO - + H 3O+ Kuchsiz asos: H 2O + NH 3  OH - + NH 4+ A1 B2 B1 A2

Brensted -Louri nazariyasiga ko’ra kislota va as oslarning kuchi erituvchining tabiatiga bog’liq. Ba’zi moddalar sharoitga qarab ham kislota, ham asos bo’lishi mumkin, ya’ni protonlarni biriktirishi ham yoki berishi ham mumkin. Masalan: k-ta asos asos k -ta Bir vaqtning o’zida ham kislota, ham asos bo’ladigan bunday birikmalar amfolitlar deyiladi. Proton berish bilan boradigan reaksiyalar protolitik reaksiyalar deyiladi. Protolitik reaksiyada sodir bo’ladigan muvozanat holati pro tolitik muvozanat deyiladi. Proto lit ik nazar iyad a er it uvc hila ning pro to liz i mu hiin o 'r in ega lla yd i. Masalan: suv quyidagi tenglama asosida pirotolitik reaksiyaga uchraydi: k-ta asos a sos k -ta Bunda suv molekulalaridan biri kislota sifatida proton ajratadi, ikkinchisi asos sifatida uni qabul qiladi. Natijada yangi kislota va.yangi asos hosil bo’ladi. Ushbu jarayonni o’z -o’zidan ionlanish yoki av toprotoliz jarayoni deyiladi. Kuchli asoslik xossalarini namoyon qiluvchi suyuq ammiak eritmasida hamma kislotalar to’lig’icha dissosilanadi va ularning barchasi bu muhitda kuchli kislota hisoblanadi. Ammiakka nisbatan akseptorlik xossalari kamroq ifod alangan erituvchilarda kislotalar to’lig’icha dissosilanmaydi. Brensted - Louri nazariyasi tarkibida protoni bo’lmagan moddalarning kislotalik xossalarini namoyon etishini tushuntirib berolmaydi. Lyuisning (elektron) nazariyasi. Moddalarning tuzilishi ularn ing xossalarini (shu jumladan, kislotalik -asoslik xossalarini ham) belgilaydi. Lyuis nazariyasiga ko’ra asoslar deb, molekulasida bog’lar hosil qilishda ishtirok etmagan elektron juftlari bo’lgan va ushbu juftlar mustahkam elektron gruppasi (oktet) hosi l qilishga moyil bo’lgan kimyoviy birikmalarga aytiladi. Masalan, ammiak asosdir, chunki uning molekulasida erkin elektron jufti mavjud: N  H :N: H  H Kislota deb, molekulasida barqaror elektron gruppasi hosil qilish uchun elektron juftlari bo’lmagan va asoslarning shunday gruppalari bilan birikib barqaror oktet hosil qilishga m oyil bo’lgan moddalarga aytiladi. Bu nazariyaga asosan BCl 3 kislota hisoblanadi, chunki uning molekulasida bir juft elektron uchun bo’sh (vakant) joy mavjud. Binobarin, elektron juft i donorlariga asoslar, akseptorlariga esa kislotalar deyiladi. Tarkibida protoni bo’lmagan kislotalar aproton kislotalar hisoblanadi. Lyuis kislotalari va asoslari orasidagi kimyoviy muvozanatni quyidagicha tasvirlash mumkin: H Cl H Cl:     H:N: + B:Cl  H:N:B:Cl     H Cl H Cl Koordinasion kovalent bog’ning hosil bo’lishi kislotali -asosli (ko’chma ma’noda, neytrallanish) reaksiyasining birlamchi jarayoni bo’lib, uning ketidan ionizasiya va dissosiasiya jarayonlari sodir bo’lishi mumkin: H H +    H:N: + H:Cl  H:N:H + Cl -.    H H

Lyuis elektron nazariyasiga kompleks hosil bo’lishidan tortib, oksidlanish -qaytar ilish reaksiyalari jarayonigacha bo’linadi. Bunchalik keng ma’noda kislota -asos tushunchalarini tushuntirish Lyuis nazariyasining kamchiligidir. Kislota -asoslar to’g’risidagi M.I.Usanovich nazariyasiga muvofiq - kislotalar kationlar ajratadi va anionlar yok i elektronlar bilan o’zaro ta’sirlashadi. Asoslar anionlar yoki elektronlar beradi va kationlarga birikadi. Kislota va asoslar ta’sirlashib tuzlar hosil qiladi. Masalan: k-ta asos k-ta ionlari eritmada neytral molekulalar hosil qila olmaydi, faqat ion. Usanovich nazariyasiga muvofiq, oksidlanish - qaytarilish reaksiyalari ham kislota -asosli reaksiyalarga kiradi: k-ta asos Fe 3+ elektron qabul qilganligi uchun kislot a, Sn 2+ elektron bergani uchun asos vazifasini o’taydi. Proton -elektron -gidrid konsepsiyasi . Qarab chiqilgan barcha kislota -asos nazariyalari kislotalik va asoslikning tabiatini tushuntirib berolmadi. Shuning uchun A.P.Kreshkov barcha ma’lum nazariyalarni umumlashtirib, proton -elektron -gidrid konsepsiyasini olg’a surdi. Unga ko’ra proton bilan elektron orasidagi reaksiyani kislotali -asosli reaksiya deb qarash mumkin: r + ye  1/2H 2. Vodorod ioni (proton) ning kislota ekanligini barcha nazariyalar tan ola di, unga elektronning birikib, vodorod elementi atomi hosil bo’lishi, vodorod atomining beqarorligi, vodorod molekulasining esa barqarorligi bizga anorganik kimyodan ma’lum. Demak, H +colv + H - solv  H2solv . Binobarin, proton kuchli kislota, gidrid es a kuchli asos, gidridning asoslik kuchi elektronnikidan kattaligi vodorod molekulasining atomidan ko’ra barqarorligi bilan tushuntirilishi mumkin. Xulosa qilib aytganda, barcha erkin proton tutgan (vodorod emas) moddalarni kislotalar deyish mumkin. Shun i ham aytish kerakki sharoitga qarab, bitta moddaning o’zi ham kislota, ham asos bo’lishi mumkin: HNO 3 + H 2O  H3O+ + NO 3- kuchli proton proton elektron kislota akseptori donori donori HNO 3 + H 2SO 4  H2NO 3+ + HSO 4- asos proton proton elektron donori donori donori H3PO 4 + N 2O  H2PO 4- + H 3O+ kislota asos asos kislota H2PO 4- + N 2O  HPO 42- + H 3O+ kislota asos asos kislota Xulosa qilib aytganda, kislotalarning asosiy belgisi sifatida ularning elektronlar bilan neytrallanishi, asoslarning asosiy belgisi sifatida ularning yaqqol ifodalangan protonga (musbat zarracha yoki vakant joyga) moyilligi hisobla nadi. Asoslarning kuchi ularning protonga moyilligi ortishi bilan kuchayadi. Demak, eng kuchli asosning protonga moyilligi eng katta bo’ladi. Barcha manfiy zaryadli zarralar (ionlar)ning protonga moyilligi bo’lganligi uchun ularni asoslar deb qarash mum kin. Xuddi shu negizda barcha kationlarning elektronga moyilligi bo’lgani uchun ularni kislotalar deyish mumkin. Analitik kimyoda kislotali -asosli reaksiyalar keng qo’llanilishi yuqorida aytib o’tilgan edi. Amalda biz u yoki bu nazariyadan foydalangan h olda moddalarni tekshiramiz, ayrim hollarda

nazariyalarning xususiy hollari qo’llaniladi. Jumladan, gidroliz kislotali -asosli ta’sirlashishning xususiy holidir. Bunda erituvchi sifatida suv olinadi va erigan modda bilan suv orasidagi muvozanat barcha jarayonlarni boshqaradi. Erituvchining erigan modda xossalariga ta’siri yuqorida ko’rib o’tilgan edi. Ko’pchilik moddalar suvda eriganda eritma muhiti o’zgaradi. Masalan, kuchli asos va kuchsiz kislotadan tashkil topgan tuzlarning suvdagi eritmasi kis lotali, kuchsiz asos va kuchli kislotadan iborat tuzlarning eritmasi esa asosli bo’ladi. Bu xol faqatgina suv bilan erigan modda orasidagi gidroliz reaksiyasi oqibati bo’lib qolmasdan, erigan modda tarkibidagi ionlarning tabiatiga ham bog’liqligini yuqor ida aytib o’tdik. Suvning dissosilanishi. Ko’pchilik analitik reaksiyalar suvda o’tkaziladi, shuning uchun ham kuchsiz elektrolit bo’lmish suvning dissosilanish jarayonini ko’rib o’tish muhimdir. Kimyoviy toza suyuq suv eng oddiy gomogen sistemadir. Suv molekulasidagi vodorod atomlari orasidagi burchak 105 0, yadrolararo masofa O  H 0,978 va H  H 1,63 angstremni tashkil etadi, suvning dipol momenti 1,8*10 -18 el.st. birlikka teng. Suvning dipol momentining yuqoriligi uning birikish mahsulotlari hos il qilishga moyilligi va ionlash xususiyatining kuchliligini ko’rsatadi. Suvning dielektrik o’tkazuvchanligi 80,4. Bu qiymat ko’pchilik suyuqliklarnikidan ancha katta. Qiyoslash uchun ayrim suyuqliklarning dielektrik o’tkazuvchanliklarini keltiramiz: for mamid -109,5; sianid kislota -106,8; suvsiz sulfit kislota -101; suyuq vodorod ftorid -83,6; chumoli kislota -58,5; etanol -24,3; sirka kislota -6,15; dioksan -2,2. Uy haroratida ham, nol gradusda ham suvning ustida sezilarli miqdorda bug’ bosimi bo’ladi, bu suv u stidagi gazlarning hajmini o’lchashda e’tiborga olinishi kerak. Suyuq holatda suv molekulalari birikkan, assosilangan (H 2O) n holda bo’ladi. Assosiasiya bosimning oshishi va haroratning pasayishi bilan kuchayadi. Organik erituvchilarda suv to’lig’icha dimer molekula (H 2O) 2 holida bo’ladi. Odatda suvning assosiasiya darajasi n=2 -4, harorat nolga yaqinlashganda 8 ga teng bo’ladi. Dimer molekula mustahkam bo’ladi, u kuchli vodorod bog’lanish tufayli hosil bo’ladi. Suv elektrolit sifatida kuchsiz disso silanadi: H2O  H+ + OH - . (1) Ushbu tenglama suvning ham kislotali, ham ishqoriy muhitni namoyon qilishi mumkinligini ko’rsatadi. Muvozanatga massalar ta’siri qonunini tadbiq etsak: KH2O =[H +][OH -]/[H 2O]=1,8*10 -16 (2), bu yerda K H2O - suvning elektrolitik dissosiasiya konstantasi. Suvning dissosilangan molekulalarining muvozanatdagi konsentrasiyasi [H 2O]=C H2O -[H +]=C H2O -[OH -], (3) SH2O - suvning dissosilangan va dissosilanmagan molekulalarining umumiy konsentr asiyasi (doimiy kattalik). Suvning elektrolitik dissosiasiya darajasi juda kichik bo’lganligi uchun ayirmadagi [H +] va [OH -] qiymatlarni tashlab yuborish mumkin, u vaqtda [H 2O]=C H2O . 1 litr suvda taxminiy hisoblashga ko’ra 1000/18=55,5 mol H 2O bor. Bu qi ymat massalar ta’siri qonunining matematik ifodasi K H2O =[H +][OH -]/[H 2O] ga qo’yilsa: [H +][OH -]=K w=K H2O *55,5=1,8*10 -16*55,5=1*10 -14 (4) . [H +][OH -] kattalikka suvning ion ko’paytmasi deb aytiladi va uni K w deb belgilaydilar. Bu kattalik suvning e lektrolitik dissosiasiya qiymatidan 55,5 marta kattadir. Suvning io n ko’paytmasi kislota, ishqor, tuz va boshqa birikmalarning eritmalari uchun doimiydir. Biroq bu qiymat haroratga bog’liq bo’lib, haroratning oshishi bilan tez oshib ketadi. Qaynash har oratida