logo

Maktabgacha tarbiya yoshining rivojlanishini shart-sharoitlari

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

29.8076171875 KB
Mavzu: Maktabgacha tarbiya yoshining rivojlanishini shart-sharoitlari
Reja:
1.  Chaqaloqlik va go‘daklik davrida psixik taraqqiyot 
2.  Ilk yoshdagi bolaning jismoniy jihatdan o‘sishi
3.  Maktabgacha yoshda o‘z-o‘zini anglash
4.  Xulosa
5.  Foydalanilgan adabiyotlar ro’yhati 1.  Chaqaloqlik va go‘daklik davrida psixik taraqqiyot
Bolaning go‘daklik (chaqaloqlik) davri jismoniy jihatdan juda tez rivojlanish
davridir.   Odatda   odamning   yoshi   tug‘ilgan   kunidan   boshlab   hisoblanadi.   Lekin
aslida   odamning   dunyoga   kelishi,   rivojlanishi   tug‘ilmasdan   ilgarigi,   ya’ni   ona
qornidagi davridan boshlanadi. Bola onaning qornidaligi davrida, ya’ni to‘qqiz oy
mobaynida   juda   tez   va   juda   murakkab   taraqqiyot   yo‘lini   bosib   o‘tadi.   Bolaning
tug‘ilgandan   keyingi   normal   taraqqiyoti   uning   ona   qornidagi   taraqqiyoti   bilan
uzviy bog‘liqdir. Shuning uchun bolaning tug‘ilgunga qadar bo‘lgan taraqqiyotiga
ham diqqat-e’tibor bilan qarash lozim, chunki tug‘ilgunga qadar ham bolaga tashqi
muhit   ta’sir   qiladi.   Lekin   bu   ta’sir   faqat   ona   orqali,   onaning   organizmi   orqali
bo‘ladi. Homiladorlik davrining har jihatdan normal o‘tishi bolaning ona qornidagi
normal   taraqqiyotini   va   har   jihatdan   yetuk   tug‘ilishini   ta’minlaydi.Bolaning
tug‘ilgandan keyin bir yoshgacha bo‘lgan davri nisbatan kam harakat va «nutqsiz»
taraqqiyot davridir. Bu davrda bolaning o‘sishi va taraqqiyoti oila doirasida yuzaga
keladi.   Ammo   shunday   bo‘lsa   ham   bu   davr   har   jihatdan   juda   ildam   rivojlanish
davridir. Bu davr-da bola deyarli faqat ona suti bilangina ovqatlanadi, u hali gapira
olmaydi va mustaqil harakat qila olmaydi. Bu davrda bola ojiz bo‘lib, kattalarning
doimiy va to‘g‘ri parvarish qilishlariga muhtoj bo‘ladi.
Yangi tug‘ilgan va bir yoshgacha bo‘lgan bolalarning tashqi qiyofalari katta
odamlarning tashqi qiyofalaridan ancha farq qiladi. Yangi tug‘ilgan bolaning boshi
gavdasiga   nisbatan   juda   ham   katta   (gavdasining   to‘rtdan   bir   qismiga   barobar),
bo‘yni deyarli yo‘q darajada qisqa, gavdasi uzun, oyoq-qo‘llari gavdasiga nisbatan
qisqa   bo‘ladi.   Katta   yoshli   odamning   boshi   gavdasining   sakkizdan   bir   qismiga
to‘g‘ri   keladi.   Bundan   tashqari   chaqaloq   bolaning   yuzi   juda   kichkina   bo‘ladi,
chunki   yuqorigi   va   pastki   jag‘lari   hali   ishlamaganligi   tufayli   rivojlanmagan
bo‘ladi.   Chaqaloq   bolalar   ichki   organlarining   holati   va   faoliyati   ham   katta
odamlarnikidan   anchagina   farq   qiladi.   Masalan,   o‘pkadagi   havo   kiradigan   mayda
pufakchalarning soni miqdor jihatidan katta odamlarniki bilan barobar bo‘lsa ham,
ular juda mayda bo‘ladi (katta odamlarnikiga nisbatan uch barobar kichik bo‘ladi).
Shuning   uchun   chaqaloq   bolalar   katta   odamlarga   nisbatan   uch   barobar   tez   nafas oladilar. Chaqaloq bola bir daqiqada 50–60 marta nafas olsa, katta yoshdagi odam
xuddi shu vaqt  ichida 14– 16 marta nafas  oladi. Chaqaloq bola jismoniy jihatdan
juda   tez   o‘sayotganligi   tufayli   sof   havoga   ayniqsa   muhtoj   bo‘ladi.   Ilk   yoshdagi
bolalarning   taraqqiyotida   buni   albatta   hisobga   olish   zarur.   Agar   chaqaloq   bola
o‘ringa   o‘ng‘ay   holatda   yotqizilmasa,   siqib   yo‘rgaklansa   va   ochiq   havoga   olib
chiqilmasa, uning nafas olishida qo‘shimcha qiyinchilik vujudga keladi.
Chaqaloq bolaning yuragi katta odamning yuragiga nisbatan anchagina tez
uradi.   Masalan,   katta   odamning   yura-gi   bir   daqiqada   o‘rtacha   70–75   marta   ursa,
chaqaloq   bolaning   yuragi   120   va   undan   ortiq   marta   uradi.   Buning   asosiy   sababi
chaqaloq   bolalar   yuragining   har   bir   qisqarishida   bosib   chiqargan   qon   hajmini
(miqdorining)   ozligi,   go‘qak   muskullarining   hali   zaifligi   bilan   bog‘liq.   Bundan
tashqari,  chaqaloq  bolalar  yuragining  nisbatan  tez   urishi   ular  organizmida  modda
almashish   jarayonining   intensivligi   (jadalligi)   bilan   ham   bog‘liqdir.   Chaqaloq
bolalarda   badanning   haroratini   idora   qilish   hali   yaxshi   rivojlanmagan   bo‘ladi.
Chaqaloq bolalarda tanasining vazniga qaraganda terisining umumiy sathi (yuzasi)
nisbatan katta hamda terisi katta odamlar terisiga qaraganda ancha yupqa bo‘ladi.
Shu sababli ular normal taraqqiyot uchun kerakli haroratni yo‘qotib sovuq qotishi
mumkin.   Chaqaloq   bolalarning   tana   harorati   tez   o‘zgaruvchan   bo‘ladi.   Bolaning
ortiqcha   harakatlari   ham,   ovqat   yeyishi   ham   temperaturasiga   ta’sir   qiladi.   Shu
sababli   chaqaloq   bolalarni   tarbiyalashda   kun   tartibining   ahamiyati   nihoyatda
kattadir.   Chaqaloq   bolalarni   hamisha   o‘z   vaqtida   ovqatlantirish,   uxlatish   va   o‘z
vaqtida  u  bilan  shug‘ullanish  (gaplashish,  o‘ynatish)   kerak.  Chaqaloq  bolalarning
ovqat hazm qilish a’zolari ham o‘ziga xos xususiyatga ega. Ularninig oshqozonlari
hali juda kichkina, oshqozon va ichak muskullari rivojlanmagan, juda zaif bo‘ladi.
Shuning uchun bu yoshdagi bolalarning eng yaxshi ovqati ona sutidir. Bolalar katta
odamlarga   nisbatan   tez-tez   ovqatlantiriladi.   Agar   katta   odamlarga   ovqat   sarf
qilingan quvvatni tiklash maqsadida kerak bo‘lsa, bolalar uchun ovqat sarf qilingan
quvvatni   tiklashdan   tashqari   o‘sishi   uchun   ham   kerak.   Bolaning   organizmi
to‘xtovsiz   o‘sadi,   buning   uchun   esa   juda   ko‘p   ozuqa   moddalar   kerak   bo‘ladi.
Ozuqa moddalarni bola ovqat orqali oladi. Shu sababli bolaning jismoniy jihatdan normal o‘sishida o‘z vaqtida ovqatlanishi va ovqatning sifati juda katta ahamiyatga
ega.   Normal   tug‘ilgan   bolaning   o‘rtacha   vazni   2800–3500   kg,   bo‘yi   45–52   sm
bo‘ladi. Bir yil davomida uning vazni va bo‘yi ayniqsa sezilarli o‘zgaradi. Normal
o‘sib   ulg‘ayayotgan   bola   yarim   yoshga   yetganida   uning   vazni   ikki   barobar,   bir
yoshga   yet-ganida   esa   uch   barobar   ortadi.   Bolaning   vazni   dastlabki   oylarda,
ayniqsa, 1–3 oyligida ko‘proq ortadi. Keyinroq borib vaznining ortishi birmuncha
sekinlashib   boradi   va   bir   yoshga   to‘lgach,   bolaning   vazni   9   kg   ga   yetadi.   Bir
yoshga to‘lgunga qadar bolaning bo‘yi ham juda tez o‘sadi. Agar bola bir yoshga
to‘lguncha taxminan 25 sm ga o‘ssa, keyingi ikki yil ichida faqat 18 sm ga o‘sadi.
Yangi   tug‘ilgan   bolaning   suyak   sistemasi   deyarli   yumshoq   tog‘aydan   iborat
bo‘ladi.   Keyingi   taraqqiyot   davrida,   ya’ni   bir   yoshga   to‘lguncha   uning   skeleti
suyakka   aylana   boshlaydi.   Agar   bola   chaqaloqlik   davrida   noto‘g‘ri   parvarish
qilinsa,   uning   skeletidagi   turli   qismlar   noto‘g‘ri   o‘sib,   biror   yeri   qiyshiq   bo‘lib
qolishi  mumkin. Ko‘pchilik hollarda bolaning noto‘g‘ri o‘tirishi, noto‘g‘ri yotishi
natijasida umurtqa suyagi  qiyshayib qolishi mumkin, chunki umurtqa suyagi juda
elastik   (egiluvchan)   bo‘ladi.Bola   psixik   taraqqiyotining   anatomik   va   fiziologik
asosini   tashkil   etuvchi   nerv   sistemasining   rivojlanishi   bolaning   bir   yoshgacha
bo‘lgan davrida juda jadal sur’at bilan boradi. Bola anchagina takomillashgan nerv
sistemasi   bilan   tug‘iladi.   Biroq   chaqaloq   bolalarning   nerv   sistemasi   o‘zining
tuzilishi  va vazifasi  (funksiyasi)  jihatidan katta odamlar  nerv sistemasidan  keskin
farq   qiladi.   Go‘dak   bolalar   nerv   sistemasining   hamma   qismlari   barobar
rivojlanmaydi. Ularda eng oldin nerv sistemasining quyi qismlari, ya’ni orqa miya,
uzunchoq miya takomillashadi. Chunki nerv sistemasining bu qismlari tug‘ma yo‘l
bilan   o‘tadigan   shartsiz   reflekslarning   markazlari   hisoblanadi.   Eng   keyin   nerv
sistemasining yuksak qismlari, ya’ni oliy nerv faoliyati bilan bog‘liq bo‘lgan katta
miya   yarimsharlari   va   uning   po‘stloq   qismi   takomillashadi.   Yangi   tug‘ilgan
chaqaloq   bolalarning   katta   miya   yarimsharlari   o‘zining   tuzilishi   va   tashqi
ko‘rinishi jihatidan katta odamlar miyasidan deyarli farq qilmasada, vazni jihatidan
keskin   farq   qiladi.   Masalan,   yuqorida   ko‘rsatib   o‘tganimizdek,   katta   odamlar
miyasining   o‘rtacha   vazni   1400   g   bo‘lsa,   yangi   tug‘ilgan   chaqaloq   miyasining vazni   350–400   g   bo‘ladi.   Bundan   tashqari,   chaqaloq   bolalar   bosh   miya
yarimsharlari   po‘stining   burmalari   katta   odamlarnikiga   qaraganda   juda   kam
bo‘ladi. Yangi tug‘ilgan chaqaloq bolalar bosh miya katta yarimsharlari po‘stidagi
nerv hujayralarining soni  katta odamlarnikidan kam  bo‘lmaydi, ya’ni  14–15 mlrd
bo‘ladi.   Bosh   miya   katta   yarimsharlari   po‘stidagi   nerv   hujayralari   (neyronlar)
odamga tug‘ilishdanoq ma’lum miqdorda berilgan bo‘ladi. 
Go‘dak   bolalar   psixikasining   rivojlanishi,   birinchidan,   analizatorlarning
takomillashuvi   bilan   bog‘liq   bo‘lsa,   ikkinchidan,   mustaqil   harakatlarining   o‘sishi
bilan   bog‘liqdir.   Analizatorlarning   tez   takomillashuvi   natijasida   bola   uch   oylik
bo‘lganidan so‘ng unda dastlabki shartli reflekslar yuzaga kela boshlaydi. Demak,
ana   shu   davrdan   boshlab   bola   psixikasi   tez   rivojlanish   yo‘liga   kiradi.   Dastavval
bolada harakat analizatorlari bilan bog‘liq bo‘lgan, undan so‘ng eshitish va ko‘rish
analizatorlari bilan bog‘liq bo‘lgan shartli reflekslar yuzaga keladi. Ana shu tarzda
barcha   analizatorlarga   nisbatan   har   xil   murakkablikda   shartli   reflekslar   tobora
ko‘plab   yuzaga   kela   boshlaydi.   Shartli   reflekslarning   yuzaga   kelishi   bola
psixikasining rivojlanishi uchun moddiy zamin bo‘ladi.Keyinchalik, ya’ni ikki-uch
oylik   bolalarda   analizatorlar   faoliyatining   takomillashuvi   natijasida   ta’sir
qilayotgan qo‘zg‘atuvchilarni farqlash qobiliyati yuzaga kela boshlaydi. Dastavval
turli   ovozlarni,   so‘ngra   ayrim   yorqin   ranglarni,   ta’mlarni,   farqlay   boshlaydi.
Nihoyat,   uch   oylik   bola   atrofidagi   juda   ko‘p   narsalardan   odamni   farqlaydigan   va
odamga nisbatan qandaydir boshqacha reaksiya  qiladigan bo‘ladi. Uch oylik bola
oldiga kelgan odamga tikilib, emotsional munosabatda bo‘la boshlaydi. U odamga
uzoq   vaqt   tikilib   qaraydi.   Lablarini   harakatlantirib,   tilini   aylantirib,   go‘yo
odamning nutqiga taqlid qilmoqchi bo‘ladi. Ana shu davrdan boshlab bolalar bilan
imkoni   bo‘richa   mehribonlik   ohangida   gaplashib   turish   kerak.   Ana   shunday
munosabatlar   natijasida   bolada   qandaydir   faollik,   kattalarga   talpinish   reaksiyasi
yuzaga   keladi.   Psixologlar   bolalarda   kattalar   bilan   bo‘lgan   munosabatdan   yuzaga
keladigan   emotsional   reaksiyalarni   jonlanish   kompleksi   deb   ataganlar.   Bu
kompleksda   bola   o‘zi   bilan   munosabatda   bo‘layotgan   odamga   muloyim   tikilib,
jilmayadi,   qo‘l   va   oyoqlari   bilan   talpinib,   qandaydir   ovoz   chiqaradi.   Bolada qandaydir kuchli mamnunlik hissi yuzaga keladi. Lekin shuni unutmaslik kerak-ki,
agar   bolalar   bilan   keragidan   ortiq   darajada   munosabatda   bo‘lib,   ularda   jonlanish
kompleksini   yuzaga   keltiraverilsa,   ular   kattalarga   o‘rganib   qoladilar   va
o‘yinchoqlarga   qaramay   qo‘yadilar.   Bola   yoshiga   to‘lguncha   juda   ko‘p
harakatlarni   o‘zlashtirib   oladi.   Bolaning   qiladigan   turli-tuman   harakatlari   orasida
qo‘l harakatlari psixik taraqqiyoti uchun muhim bo‘lgan harakatlardir. To‘rt oylik
bola narsalarga qo‘l  cho‘zadigan  bo‘ladi, ammo u hali  o‘zining qo‘l  harakatlarini
idora   qila   olmaydi.   Bola   besh   oylik   bo‘lgach,   narsalarni   ushlab,   uni   paypaslab,
timirskilab ko‘radigan bo‘ladi. Bolaning qo‘l harakatlari atrofidagi narsalarni bilish
quroliga   aylanadi,   chunki   u   narsalarni   paypaslab,   timirskilab   ko‘rish   orqali
ularning ayrim xususiyatlarini bilib oladi. Bolaning psixik taraqqiyotida murakkab
harakatlarni   egallab   borishi   juda   katta   rol   o‘ynaydi.   Bola   olti   oylik   bo‘lgach,
mustaqil   o‘tira   oladigan   bo‘ladi.   Bola   o‘tira   boshlagandan   so‘ng   uning   nazar
doirasi   kengayib,   unda   yangidan   yangi   taassurotlar   paydo   bo‘ladi.   Bola   ko‘z
o‘ngida   yangi   taassurotlarning   paydo   bo‘lishi   idrok,   diqqat,   xotira   kabi   psixik
jarayonlarning   rivojlanishiga   katta   yordam   beradi.   Bola   sakkiz   oylik   bo‘lgach,
yana   bir   murakkab   harakatni,   ya’ni   emaklashni   boshlaydi.   Bola   psixikasining
rivojlanishida   bu   yangi   harakatning   ahamiyati   juda   kattadir.   Emaklay   boshlagach
bolaning   atrofdagi   narsalar   bilan   munosabatda   bo‘lish   imkoniyati   kengayadi.
Natijada mustaqil harakat qilib, yangidan yangi narsalarni taniy boshlaydi. Bolani
hamma   narsa   qiziqtiradi.   U   bir   narsani   olib   ikkinchi   narsaga   urib   taqillatadi   va
chiqayotgan   ovozga   quloq   soladi.   Odatda,   bu   yoshdagi   bolalar   biron   narsaning
qopqog‘ini   ochib   yopishni   yoqtiradilar.   Bunday   harakatlar   bolaning   qo‘l
muskullarini   mustahkamlaydi   va   narsalarning   turli   xossalarini   bilib   olishlariga
yordam beradi. Og‘ir kasallikka uchramay, jismoniy jihatdan sog‘lom o‘sgan bola
9–10   oylik   bo‘lganida   yura   boshlaydi.   Bolaning   mustaqil   tarzda   yura   boshlashi
uning hayotida g‘oyat katta hodisadir. Bola yura boshlagandan so‘ng uning psixik
taraqqiyoti uchun juda katta imkoniyatlar yuzaga keladi. Yura boshlagan bolaning
aktivligi   kun   sayin   ortib,   erkin   harakat   qilish   doirasi   kengayadi.   Bemalol   yura oladigan bola tor uy doirasidan tashqariga chiqish imkoniyatiga ega bo‘ladi. Bu esa
idrok doirasini kengaytirib, mazmundor bo‘lishiga yordam beradi.
Xotira bola hayotining dastlabki  kunlaridan boshlaboq rivojlana boshlaydi.
Bolada   xotiraning   dastlabki   alomatlari   yaqin   atrofidagi   odamlarni   va   narsalarni
tanishida ko‘rina boshlaydi. Buni biz bola o‘ziga tanish bo‘lgan narsani ko‘rganida
qiladigan harakatlaridan ko‘rishimiz mumkin. Masalan, bola o‘ziga yaqin odamni
ko‘rganida   unga   talpinadi   yoki   notanish   odamdan   yotsiraydi.   Kichik   yoshli
bolalarda tanib olish qobiliyatining borligi idrok qilgan narsa va hodisalarini esda
olib   qolish   imkonini   beradi.   1   yoshga   yaqin   bolada   xotiraning   murakkab   turlari,
ya’ni eslash vujudga kela boshlaydi. Bolalar bu davrdan boshlab ilgari idrok qilgan
narsa   va   hodisalarni   eslay   oladigan   bo‘ladilar.   Bunda   bolalardagi   tasavvurlarning
roli nihoyatda kattadir. Tasavvurlar tufayli bolalar o‘tgan narsalarni bemalol eslay
oladilar,   masalan,   bolaga   ko‘z   o‘ngida   bo‘lmagan   narsaning   nomini   aytsangiz,   u
ko‘zlari   bilan   atrofga   qarab   shu   narsani   izlay   boshlaydi.   Bola   xotirasining
rivojlanishida nutqning o‘sishi juda katta ahamiyatga ega. Bu davrda bola narsa va
hodisalarni   faqat   bevosita   ko‘rish   orqali   emas,   balki   shu   narsa   va   hodisalarning
nomlari orqali ham idrok qila oladigan bo‘ladi. Bundan tashqari kattalardan so‘rab
bilib olish, eshitish orqali ham o‘z xotiralarini boyitadilar.
2.  Ilk yoshdagi bolaning jismoniy jihatdan o‘sishi
Bola   yoshidan   oshgach,   uning   go‘daklik   davri   tugaydi.   Bir   yoshdan   uch
yoshgacha bo‘lgan davr odatda ilk yosh davri (ilk yosh davri) deb yuritiladi. Bu
davrda ham bola jismoniy va psixik jihatdan tez rivojlanishda davom  etaveradi.
Lekin,   uning   rivojlanishi   chaqaloqlik   davridagiga   nisbatan   ancha   sekinlashadi.
Bola yoshidan oshgach, uning tashqi qiyofasi ancha o‘zgaradi. Bu o‘zgarish turli
a’zolarning   nisbati   boshqacha   bo‘lib   qolganida   ko‘rinadi.   Bir   yoshdan   oshgan
bolaning   bosh   suyaklari   ilgarigidek   tez   o‘smaydi.   Boshining   o‘sishi   biroz
sekinlashib, uning o‘rniga qo‘l va oyoqlari tez o‘sa boshlaydi. Bolaning bo‘yi 25
sm   o‘ssa,   bir   yoshdan   ikki   yoshga   to‘lguncha   bo‘lgan   davrda   10   sm   ga   o‘sadi.
Ikki yoshdan uch yoshgacha esa bolaning bo‘yi faqat 6–7 sm ga o‘sadi. Ilk yosh
davrida   bolaning   vazni   ham   ana   shu   tariqa   rivojlanadi.   Agar   tug‘ilgandan   bir yoshga to‘lguncha bo‘lgan bolaning vazni uch barobarga ortsa, bir yoshdan ikki
yoshgacha bo‘lgan bolaning vazni 3,5 kg ortadi. Ikki yoshdan uch yoshgacha esa
faqat   1,5   kg   ga   ortadi.   Shuni   e’tibordan   chetda   qoldirmaslik   kerakki,   bolaning
bo‘yi   va   vaznining   o‘sishiga   nisbatan   bo‘lgan   bu   ma’lumotlar   hamma   bolalar
uchun umumiy hamda o‘zgarmas emas. Bu ma’lumotlar o‘rtacha hisobga to‘g‘ri
keladi. Kun tartibi, bola yeydigan ovqatning turlari, ayniqsa ovqatning miqdori,
sifati   va   irsiy   xususiyatlar   bola   bo‘yi   hamda   vaznining   o‘zgarishiga   katta   ta’sir
qiladi.   Ilk   yosh   davridagi   bolalar   suyaklarining   rivojlanishida   ham   jiddiy
o‘zgarishlar yuz beradi. Bu yoshdagi bolalarda tog‘aysimon suyaklarning o‘sishi
va   qotishi   tezroq   davom   etadi.   Umurtqa   suyaklari   borgan   sari   mustahkamlanib,
suyaklanish   (qotish)   jarayoni   tezlashadi.   Umurtqa   suyaklarining   bunday
o‘zgarishi   bola   yurganda,   yugurganda   va   murakkab   sakrash   harakatlarini
bajarganda   gavda   og‘irligini   ko‘tarish   imkonini   beradi.   Biroq   ilk   yoshdagi
bolalar   umurtqa   suyaklari   hali   juda   ojiz   va   elastik   bo‘ladi.   To‘g‘ri   o‘tirmaslik,
tekis   qilib   solinmagan   o‘rinda   yotish   natijasida   bolaning   umurtqa   suyaklari
qiyshayib   o‘sishi   mumkin.   Bosh   suyagining   tutashmagan   joyi,   ya’ni   kalla
liqildoqlari   bitib   ketib,   ensa   va   tepa   qismlari   o‘sadi.   Bolaning   dastlabki   sut
tishlari chiqib, jag‘i avvalgiga nisbatan aktiv ishlay boshlaydi. Bir yoshga to‘lgan
bolaning harakatchanligi ortib borgan sari uning ichki organlari faoliyatida ham
muhim o‘zgarishlar  yuzaga keladi. Ma’lumki, har qanday harakat qon aylanishi
bilan   nafas   olishning   aktiv   ishlashini   taqozo   qiladi.   Bola   bir   yoshga   to‘lgach,
bemalol yurib, har xil harakatlarni qiladigan bo‘lgach uning yurak vazni hamda
o‘pkasining   hajmi   anchagina   kattalashadi,   yurak   muskullari   ham   birmuncha
mustahkamlanib   qon   bosimi   bir   qadar   oshadi.   Bu   esa   qon   tomirlari   urishining
sekinlashishiga   olib   keladi.   Masalan,   chaqaloq   bolaning   qon   tomiri   daqiqaga
120–130   marta   ursa,   bog‘chagacha   tarbiya   yoshida   bolaning   yuragi   110–120
marta uradigan bo‘lib qoladi. Ilk yosh davridagi bola organizmi juda ko‘p ozuqa
moddalarni talab qiladi. Yoshidan oshgan bola turli xil ozuqa moddalarni asosan
ovqatdan oladi. Bola yoshidan oshgach, ko‘krakdan ajratiladi. Ana shu davrdan
boshlab uni kattalar iste’mol qiladigan ovqatlarga sekin-asta o‘rgatila boshlanadi. Bolaning   faqat   ona   sutini   iste’mol   qilishdan   boshqa   ovqatlarni   ham   iste’mol
qilishga   o‘tishi   uning   ovqat   hazm   qilish   organlarida   o‘zgarish   yasaydi.
Bolalarning   jismoniy   jihatdan   normal   va   sog‘lom   o‘sishlari   uchun   oilada   ham
MTMda   ham   ularning   qat’iy   rejim   bilan   sifatli   ovqatlantirishga   jiddiy   e’tibor
bilan   qarash   kerak.   Ilk   yoshdagi   bola   ovqatlanishida   yuzaga   keladigan   bu
o‘zgarishlar   bolaning   qon   tarkibini   ham   o‘zgartiradi.   Ovqatning   turi   ortgan   sari
qondagi   eng   muhim   elementlar   bo‘lmish   gemoglobin   va   eritrotsitlar   miqdori
ortadi.   Lekin   shunday   bo‘lsa   ham   bu   yoshdagi   bolada   organizmni   yuqumli
kasalliklardan   muhofaza   qilib   turadigan   oq   qon   tanachalari   (leykotsitlar)   yetarli
miqdorda bo‘lmaydi va ular turli yuqumli kasalliklarga tez chalinadigan bo‘ladi.
Shunday qilib, ilk yoshdagi bola jismoniy jihatdan tez o‘sishda davom etsa ham,
u   hali   tash-qi   muhit   o‘zgarishlariga   yaxshi   moslasha   olmagan   bo‘ladi.   Shuning
uchun muhitning salgina o‘zgarishi bolaga darhol ta’sir qiladi. Bola yangi muhit
sharoitida   tez   toliqadi.   Bolaning   psixik   jihatdan   sog‘lom   o‘sishi   uchun   uning
organizmini   mustahkamlaydigan   tadbirlarga,   ya’ni   qat’iy   kun   tartibi,   gigiyena
qoidalari   va   organizmni   sistemali   tarzda   jismoniy   jihatdan   chiniqtirishga   rioya
qilish kerak.
Bog‘chagacha   tarbiya   yoshidagi   bolalarning   analizatorlari   yaxshi
takomillashgani   va  ular   erkin   harakat   qila   olish   imkoniyatiga   ega   bo‘lganliklari
tufayli bu davrda psixik jihatdan tez rivojlanadilar. Ma’lumki, ilk yosh davridagi
bolalar faqat yurib va emaklabgina qolmay, yugurish, sakrash hamda baland va
past to‘siqlardan oshib o‘tish imkoniyatiga ham ega bo‘ladilar. Ilk yosh davridagi
bolalarning   ertadan   kechgacha   turli   harakatlar   qila   olish   imkoniyatlari   tevarak-
atrofdagi   muhitni   bilish   ehtiyojini   qondirishda   juda   katta   sharoit   yaratib   beradi.
Ilk yosh davridagi bolaning turmush tajribasi deyarli yo‘q bo‘lganligi uchun uni
hamma   narsa   qiziqtiradi.   U   o‘zining   kundalik   tinimsiz   harakatlari   davomida
kattalarga   taqlid   qilib,   mustaqil   ravishda   kiyinish,   yechinish,   ovqat   yeyish,
yuvinish kabi harakatlarni o‘zlashtira boshlaydi. Ilk yosh davridagi bola o‘zining
kundalik   harakatlari   davomida   hech   bir   erinmay,   ko‘z   o‘ngidagi   hamma
narsalarni tekshirib ko‘radi. Natijada juda ko‘p yangiliklarni bilib oladi, o‘zining sezgi va idrokini, tasavvur va xotirasini, tafakkur va nutqini, hissiyot va xayolini
– umuman hamma psixik jarayonlarini rivojlantiradi.Ilk yosh davridagi bolalarda
nutq   juda   tez   rivojlana   boshlaydi.   Ikki   yoshga   to‘lgan   bola   bir   necha   so‘zlarni
aniq   talaffuz   qila   oladi   va   atrofdagi   kattalarning   gapiga   tushuna   boshlaydi.
Nutqning   o‘sishi,   ya’ni   so‘zlay   bilish   qobiliyati   bolaning   butun   psixik
taraqqiyotiga,   undagi   barcha   psixik   jarayonorlarning   va   psixik   xususiyatlarning
o‘sishiga kuchli ta’sir ko‘rsatadi. Ilk yosh davridagi bolaning psixik taraqqiyotida
asosan   ikkita   omil   –   erkin   harakatlar   va   nutq   katta   ahamiyat   kasb   etadi.   Bu
yoshdagi   davrda   sezgilarning   rivojlanishi   analizatorning   tobora   takomillashuvi
bilan bog‘liqdir. Ikki yoshdan oshgan bolaning sezgilari (ko‘rish, eshitish, hid va
ta’m bilish, teri va harakat kabi) uning har kungi xilma-xil harakatlari davomida
turli   narsalarga   bevosita   to‘qnash   kelishi   natijasida   rivojlanadi.   Bola   yoshiga
to‘lib   yura   boshlagach,   harakat   sezgilarining   rivojlanishi   uchun   juda   keng
imkoniyatlar   maydonga   keladi.   Bu   yoshda   bola   ko‘p   narsalarni   o‘zi   mustaqil
ravishda   qo‘liga   olib   ushlab,   timirskilab   ko‘radi,   stulga   chiqib   tushadi,   karavot
tagiga   kiradi,   quti   va   eshiklarni   tartib   bilan   ochib   yopadi.   Ana   shuning   uchun
bola yurgandan so‘ng uning predmetlarni bilish doirasi juda kengayib, har kungi
tinimsiz harakatlarida juda ko‘p narsalarni bilib oladi va uning harakat sezgilari
ham takomillashadi hamda fazoni va fazoviy munosabatlarni (baland, past kabi)
anglay   boshlaydi.   Ilk   yoshiga   kelib   bolaning   barcha   sezgi   a’zolari   tuzilishi
jihatidan   deyarli   to‘la   takomillashgan   bo‘ladi.   Ilk   yoshda   ko‘proq   sezgi
a’zolarining   markaziy   qismlari   takomillashadi.   Ilk   yoshdagi   bolalarga   xos
bo‘lgan   miya   po‘stida   har   qanday   qo‘zg‘alishning   keng   irradiatsiyalanish
(yoyilish)   xususiyati   qisman   bog‘cha   yoshidagi   davrda   ham   saqlanib   qolgan
bo‘ladi.   Bu   esa   bolalarda   farq   ajratish   sezgilarining   takomillashuviga   to‘sqinlik
qiladi.   Shuning   uchun,   2–3   yoshli   bolalar   narsalarning   farqini   tez   ajrata
olmasliklari tufayli har bir narsani bevosita ushlab, timirskilab ko‘rishga bo‘lgan
intilishlari   bog‘cha   yoshidagi   davrda   ham   qisman   saqlanib   qoladi.   Keyinchalik
turmush   tajribasining   birmuncha   ortishi   bilan   ko‘rish   va   eshitish   sezgilari   teri, muskul   va   harakat   sezgilaridan   (ya’ni   narsalarni   hamisha   bevosita   timirskilab
ko‘rishdan) ustunlik darajasiga ko‘tariladi.
Sezgilarning normal  rivojlanishi  bola   idrok ining taraqqiyoti  uchun zamin
bo‘ladi. Yoshidan oshib, bemalol yura va yugura oladigan bolaning idroki uning
har   kungi   tinimsiz   harakatlari   jarayonida   takomillashib,   narsalar   haqidagi
tasavvurlari   aniqlashib   boradi,  lekin   katta   odamlar   idrokidan   keskin   farq   qiladi.
Birinchidan, bog‘chagacha tarbiya yoshidagi bolalarda turmush tajribasi yo‘qligi
tufayli ularning idroklari ham anglashilmagan xarakterga ega bo‘ladi. Ular ko‘p
narsalarga birinchi  marta duch keladilar. Shuning uchun bolalar  idrok qiladigan
ko‘p   narsalar   ularga   yangilik,   ya’ni   dastlabki   taassurot   kuchiga   ega   bo‘ladi.
Ikkinchidan   esa,   bolalarning   idroki   ko‘pincha   ixtiyorsiz   xarakterga   ega   bo‘ladi,
ya’ni ularning idrokida muayyan bir maqsadni ko‘zlash hali sezilmaydi. Shuning
uchun   ularning   idroki   bir   narsadan   boshqa   bir   narsaga   beixtiyor   ko‘chib
ketaveradi.   Lekin   bu   yoshdagi   bolalarda   hissiyoti   kuchli   bo‘lgani   uchun   ular
o‘zlarini   qiziqtiradigan,   hayron   qoldiradigan,   hissiy   kechinmalar   uyg‘otadigan
narsalarni   idrok   qiladilar.Ilk   yosh   davridagi   bolalarda   diqqat ning   ixtiyorsizligi
va beqarorligi ularda tormozlanish jarayonining hali kuchsizligi bilan bog‘liqdir.
Bu   yoshdagi   bolalarda   tormozlanishga   nisbatan   qo‘zg‘alish   jarayoni   kuchli
(ustun)   bo‘lganligi   sababli   qo‘zg‘alish   jarayoni   bilan   tormozlanish   jarayoni
muvozanatlasha   olmay,   qo‘zg‘alish   ustunlik   qiladi   va   bosh   miya
yarimsharlarining tobora yangi-yangi qismlariga tarqalib ketaveradi.
3.  Maktabgacha yoshda o‘z-o‘zini anglash
Maktabgacha   yoshda   axloq   motivlarining   rivojlanish   yo‘llaridan   biri   bu
ongning yuksalishidir. 5–7 yoshga kelib bola o‘zidagi faoliyatga undovchi kuch
va   o‘z   harakatlarining   oqibati   haqida   borgan   sari   aniqroq   hisob   bera   boshlaydi.
Bu   bolada   o‘zini   anglash   xislati   rivojlanayotganini   bildiradi,   ya’ni   u   o‘zi   kim
ekanligi, qanday fazilatlarga ega ekanligi, atrofdagilar unga qanday munosabatda
ekanligi va bu munosabat nima bilan izohlanishini tushunadi. Bu xislat o‘z yutuq
va   omadsizliklarini,   o‘z   fazilatlari   va   imkoniyatlarini   bola   qanday   baholashida,
yanada   kuchli   namoyon   bo‘ladi.   O‘zligini   anglash   zamirida   katta   bog‘cha yoshining oxirlarida sodir  bo‘ladigan, boshqa odamlardan o‘zini  ajratish yotadi.
Katta   bog‘cha   yoshiga   kelib,   bola   o‘z   fazilatlari   haqida   hech   nima   bilmasada,
o‘zining mavjudligini his qiladi. Katta bog‘cha yoshidagi bolada hali o‘zi haqida
asosli   va   to‘g‘ri   fikr   mavjud   emas.   Bola   kattalar   tomonidan   ma’qullanadigan
ijobiy   xislatlarni   ko‘r-ko‘rona   o‘zlashtiradi.   O‘zini   tartibli   deb   hisoblaydigan
boladan, «Tartiblilik nima?» – deb so‘ralganda: «Men qo‘rqmayman» deb javob
beradi.   Boshqa   o‘zini   tartibliligi   haqida   gapirgan   bolalar   ham   bu   savolga:
«Bilmayman», – deb javob beradilar. O‘zini to‘g‘ri baholashga o‘rganish uchun,
bola avval boshqalarni, atrofdagi odamlarni baholashni o‘rganishi kerak. Bu esa
darhol   amalga   oshmaydi.   Bu   davrda   bola   tengdoshlarini   baholayotib,   kattalarni
ular   haqida   aytgan   fikrini   takrorlaydi.   O‘zini   baholashda   ham   bu   holat
takrorlanadi:   «Men   yaxshi   bolaman,   oyim   shunday   deydilar».   Bolani
boshqalarning   harakatlari   va   fazilatlarini   mustaqil   baholashi,   uning   ularga
bo‘lgan   munosabatiga   bog‘liq   bo‘ladi.   Bu   asosan   hikoya   personajlari
harakatlarini   baholashda   ko‘proq   bilinadi.   Ijobiy   qahramonning   har   qanday
harakati   ijobiy   baholanadi,   «salbiy»   qahramon   esa   salbiy   baholanadi.   Lekin
sekin-asta   personajlar   harakati   va   fazilatlari   bahosi   ularga   bo‘lgan   umumiy
munosabatdan   ajraladi,   va   vaziyatni   bu   harakat   va   fazilatlarga   ega   bo‘lgan
ma’noni   anglash   asosida   quriladi.   «Uycha»   ertaginieshitgach,   bola   savollarga
quyidagicha   javob   beradi:   «Ayiq   yaxshi   ish   qildimi?»,   «Yo‘q,   yomon».   «Nima
uchun   yomon?»,   «Chunki   u   uychani   ezib   tashladi».   «Senga   ayiq   o‘zi
yoqadimi?»,   «Yoqadi».   «Men   ayiqchalarni   yaxshi   ko‘raman».   O‘zlashtirilgan
axloq   qoidalari   bolaning   boshqalarni   baholashida   foydalanadigan   me’yorlarga
aylanib  qoladi.   Lekin  bu   me’yorlarni   o‘zida   qo‘llashi   ancha   murakkab   kechadi.
Bolani   qamrab   olgan,   uni   u   yoki   bu   harakatni   amalga   oshirishga   undovchi
kechinmalar,   undan   bajarayotgan   harakatining   asl   mazmunini   yashiradi,   ularni
beg‘araz   baholashiga   yo‘l   qo‘ymaydi.   Bunday   beg‘araz   baho   faqatgina   o‘z
harakatlari   va  imkoniyatlarini  boshqalar  harakati,  fazilati   va  imkoniyatlari  bilan
taqqoslaganda   amalga   oshishi   mumkin.   O‘zini   boshqalar   bilan   taqqoslay   olish
bilan  bola   katta   bog‘cha   yoshiga   kelib   to‘g‘ri   baholash   malakasiga   ega   bo‘ladi. Katta   bog‘cha   yoshidagi   bolalar   o‘z   afzalliklari   va   kamchiliklarini   yaxshi
biladilar   hamda   atrofdagilarning   bunga   munosabatini   inobatga   oladilar.   Bu
bolada   shaxsning   rivojlanishida,   axloq   motivlarini   o‘zlashtirishida,   ijobiy   axloq
namunalariga   ergashishida   katta   ahamiyatga   ega   bo‘ladi.   Shu   bilan   birga   bola
atrofdagilarni   u   yoki   bu   harakatiga   va   fazilatiga   bo‘lgan   munosabatidan   biror
maqsadda   foydalanishga   qodir   bo‘ladi.   Bolalar   bu   yoshda,   ko‘pincha   qaysarlik
axloq   me’yorlarining   buzilishi   ekanligini   yaxshi   biladilar   va   ularga   yon
beradigan   kattalarga   ataylab   qaysarlik   qiladilar.   Bola   o‘z   onasiga   bolalik
xislatlarini   ko‘rsatgan   holda,   bola   rolini   o‘ynashi   mumkin.   Bu   onada   mehr
uyg‘onishiga   va   ko‘ngli   yumshashiga   olib   keladi   va   bola   shu   tariqa   turli   xil
xursandchiliklarga   erishadi.   Bu   yoshda   bola   ataylab   o‘z   foydasiga   yolg‘on
gapirishi, hasad yomon xislat ekanligini bilib, atrofdagilardan yashirincha hasad
qilishi mumkin. Ammo maktabgacha yoshdagi  bola o‘zining ijobiy xislatlari  va
kamchiliklariga   uzoq   ahamiyat   bermaydi.   Bolada   tahlil   qilish   kerakli   darajada
rivojlangan   bo‘lsada,   u   ko‘proq   o‘ziga   emas,   boshqa   shaxslarga   qaratilgan
bo‘ladi.   Katta   bog‘cha   yoshiga   kelib   bola   o‘z   shaxsiyatining   o‘tmishiga   qiziqa
boshlaydi. «Men kichkinaligimda qanday edim, gapirib bering?» kabi savollarni
bera   boshlaydi.   O‘z   o‘tmishiga   tushunish,   ko‘ngilchanlik   bilan   munosabatda
bo‘lish  ko‘rina  boshlaydi.  Shu bilan  birga  o‘z shaxsining   kelajagi  haqida  ijobiy
fikrlar   bildirilishini   istaydi.   «Men   katta   bo‘lganimda...».   Bu   davrda   kelajakka,
hozirgi   va   o‘tgan   zamonga   bo‘lgan   qiziqish   borgan   sari   oshib   va   chuqurlashib
boradi.   Endi   u   kattalarga   o‘zi   haqida   gapirib   berishlarini   so‘rabgina   murojaat
qilmaydi,   balki   o‘zi   ham   o‘zi   haqida   eslaydi.   O‘zining   o‘tmishdagi   ishlarini   u
xolis   muhokama   qiladi,   bu   unga   o‘zi   haqida   tanqidiy   fikr   bildirishiga   imkon
beradi. Bola uchun uning o‘tmishi, hozirgi  kuni  va  kelajagi  hayotda o‘z o‘rnini
anglash   vositasi   sifatida   namoyon   bo‘ladi   va   o‘zini   o‘tmishdagi   hayotida
baholash   va   kelajakni   tasavvur   qilish   imkonini   beradi.   Bola   hayotida   istiqbol
rejalarining   paydo   bo‘lishi   uning   motivatsiya   darajasining   oshishiga   imkon
beradi  va  bu o‘z  navbatida uning  shaxsining  rivojlanishini   belgilaydi.  U  albatta
yaxshi, mehribon va omadli bo‘ladi. Agar u o‘g‘il bola bo‘lsa, kuchli, erkin, aqlli bola,   agar   qiz   bola   bo‘lsa,   chiroyli,   dono   qiz   bo‘ladi.   U   shubhasiz   doim   o‘z
yaqinlariga g‘amxo‘rlik ko‘rsatadi, o‘z onasini doim yaxshi ko‘radi. U yer yuzida
doim tinchlik bo‘lishi, hamma sog‘ va baxtli bo‘lishi uchun hamma ishni qiladi.
U kosmonavt, shifokor, bog‘bon va hattoki sehrgar ham bo‘ladi. Shaxs xislatlari
to‘g‘ri   rivojlanayotgan   bola   ezgu   maqsadlarga   boy   bo‘ladi,   bu   unga   bugundan
boshlab   atrofdagilarga   nisbatan   yaxshi   munosabatda   bo‘lishiga   va   o‘zini   ijobiy
baholashiga   asos   bo‘ladi.   Bola   shaxsining   ma’naviy   jihatdan   shakllanishida
ijobiy   va   salbiy   xususiyatlarning   o‘rni.   Bola   shaxsining   ma’naviy   rivojlanishi
quyidagilardan   tashkil   topgan:   axloq   me’yorlarini   bilish,   axloqiy   odatlar,   axloq
me’yorlariga   bo‘lgan   emotsional   munosabat   va   bolaning   o‘zining   ichki   holati.
Bola   shaxsining   to‘g‘ri   shakllanishi   uchun,   birinchi   navbatda,   axloqiy
me’yorlarni   bilishi   katta  ahamiyat   kasb   etadi.   Ilk  va   maktabgacha   yosh   davrida
bola atrofidagi insonlar  (kattalar, tengdoshlar va boshqa yoshdagi  bolalar) bilan
muloqot   orqali   axloqning   ijtimoiy   me’yorlarini   egallaydi.   Me’yorlarni   egallash,
birinchidan,   bola   uni   tushuna   boshlashi   hamda   mohiyatiga   yeta   boshlashini
nazarda   tutadi.   Me’yorlarni   egallash,   ikkinchidan,   bolaning   keyinchalik   boshqa
insonlar   bilan   muloqoti   davomida   axloqiy   odatlari   paydo   bo‘la   boshlaydi.   Bola
emotsional   his   qilinadigan   odatiy   qilmishlarini   buzgan   holda   harakat   qilsa,   bu
unda noqulaylikni keltirib chiqaradi. Me’yorlarni egallash, uchinchidan, bolaning
ushbu   me’yorlarga   bo‘lgan   ma’lum   bir   psixik   munosabatga   kirishishini
ifodalaydi.   Axloqiy   me’yorlar   va   ularni   bajarishga   bo‘lgan   aqliy   va   axloqiy
munosabat bolalarda kattalar bilan muloqot davomida rivojlanadi. Katta odamlar
bolalarga   ma’lum   bir   axloqiy   xatti-harakatning   to‘g‘riligi   yoki   kerakligi   haqida
fikrlashga yordam beradilar, katta odamlar bolaning ma’lum bir xatti-harakatiga
nisbatan   o‘z   munosabati   bilan   ko‘rsatma   beradi.   Katta   odamlarga   hissiy
bog‘liqlik  zamirida  bolada  tan olinishga  intilish  rivojlanadi.  Kattalar  tomonidan
tan   olinishga   intilish   va   tan   olinish   bolaning   eng   muhim   ehtiyojlaridan   biridir.
Uning   jamiyat   ijtimoiy   talablariga   javob   berishi   o‘z   yutuqlariga   yuqori   baho
berilishiga   bo‘lgan   intilishiga   asoslanadi.   Katta   bog‘cha   yoshida   yangi   ijtimoiy
mazmundagi harakat va faoliyatga bo‘lgan motivlarning ko‘rinishi sodir bo‘ladi. Bu   davrda   butun   motivatsion   soha   qayta   quriladi,   shu   jumladan   tan   olinishga
bo‘lgan   ehtiyojning   vujudga   kelishi   o‘zgaradi.   Bolalar   o‘zlarining   intilishlarini
yashira   boshlaydilar,   o‘z-o‘zini   ochiq   maqtash   kamdan   kam   hollardagina
uchraydi.  Tan  olinishga   bo‘lgan  intilishning  amalga   oshirilmasligi,   bola  ataylab
yolg‘onni   o‘ylab   topishi   yoki   maqtanishi   kabi   noma’qul   xatti-harakat   turlariga
olib kelishi mumkin.   Bu yoshda bolalarga ixtiyorsiz diqqat xosdir. Rang-barang
narsalarga   ko‘proq   e’tibor   beradi.   Beqaror   diqqat   (bir   o‘yinchoqdan   ikkinchi
o‘yinchoqga   o‘tib   ketishi)   fiziologik   asosi   bosh   miyada   qo‘zg‘alish
tormozlanishiga   nisbatan   kuchli.   Shuning   uchun   miyada   muvozanatga   kelish
qiyin   bo‘ladi.   bog‘chagacha   davr   oxirlarida   diqqatni   barqarorligi   2   barobar
o‘sadi. Bu davrda ixtiyoriy diqqat xali bo‘lmaydi. 
Bu davrda ixtiyorsiz xotira bo‘ladi. Bola materiallarni ongli ravishda esda
saqlab   qololmaydi.   Lekin   tanish   protsesslar   esga   tushirishga   sabab   bo‘ladi.   2
yoshga   yaqin   uylarni,   o‘z   buyumlarini   tanib   oladi.   Rasmlardan   ismlarini   aytib
beradi. Dastlabki xotiralar paydo bo‘ladi. Bolada kuchli kechinma va juda yorqin
obraz   tug‘dirgan   narsa   uzoq   vaqt   esda   qolishi   va   esga   tushishi   mumkin.   Bola
idrok qilgan narsasini konkret obraz tasavvurlar shaklida  esda saqlab qoladi. 
Taqlid qilish.  Kattalardan nusxa ko‘chirish orqali ularning imo ishoralarini
o‘rganib,   shu   xarakatlarni   takrorlashga   intiladi.   (Telefonda,   chaqaloqqa   qarash,
kir   yuvish,   supurish,   sigaret   chekish).   Ularda   mexanik   xotira   yaxshi   o‘sgan
bo‘ladi. 3 yoshga yaqin bolada ertak mazmunlarini ham 4 satrlik she’rlarni xam
ordan   bir   oy   vaqt   o‘tkazib   ayttirilganda   yaxshi   eslagan.   Savol   berib   uning
manosini xam bilishga xarakat qiladi. 
Sekin so‘zlarni tushuna boshlaydi. 1 davr. 1-1,5 yosh 20-30ta so‘zni biladi.
“oyi” so‘zini imo ishoralar bilan aytadi. Bu “situativ nutq vaziyat nutqi” deyiladi.
Birga bo‘lgan kishisi tushunadi. Bolada lug‘atpassiv ravishda  rivojlanadi, yani 1
tomonlama   faqat   tushunib,   o‘ziga   singdirib   beradi.   2   davr.   Aktiv   lug‘at
rivojlanadi.   Nutq   egallash   protsessi   sifati   o‘zgaradi.   Yangi   so‘zlarni   osonlikcha
o‘rgana boshlaydi.  Xulosa
Bog‘cha   yoshidagi   bolalar   shaxsining   shakllanishiga   ko’ra,   bu   davrni   uch
bosqichga ajratish mumkin: 
 Birinchi   davr   —   bu   3—4   yosh   oraliglda   bolib,   bola   emotsional
jihatdan o‘z-o‘zini boshqarishning mustahkamlanishi bilan bogliqdir; 
 Ikkinchi   davr   —   bu   4—5   yoshni   tashkil   qilib   axloqiy   o‘z-o‘zini
boshqarish; 
 Uchinchi   davr   esa   shaxsiy   ishchanlik   va   tadbirkorlik   xususiyatining
shakllanishi bilan xarakterlanadi. 
Maktabgacha   yosh   davridagi   bolalarning   kattalar   bilan   muloqoti   ularda
nutqning   rivojlanishi   hisobiga   chuqurlashadi.   Maktabgacha   yoshdagi   bolani
kattalar   bilan   muloqotining   vaziyatdan   tashqari   xarakterini   ta’kidlab,   uning   3   -   4
yoshga   to‘lganida   hamkorlik   o‘rniga   muloqotning   bilish   shakli   shakllanadi.
Vaziyatdan tashqari bilish muloqoti shakllanadi. Muloqotning bu shaklida yetakchi
motiv   —   bilishdir.   Bunda   kattalar   bilan   hamkorlik   qilib   tevarak-atrof   bilan
tanishadi,   kattalar   bilan   «nazariy   hamkorlik»   jarayoni   amalga   oshadi.   Bola
hayvonlar,   narsalar,   planetalar,   nimadan   yasalganligi   haqida   juda   ko‘p   «Nima
uchun?»   degan   savollar   beradi.   Kattalar   bola   tomonidan   bilim   manbayi   sifatida
idrok   qilinadi,   savollariga   va   o'ziga   jiddiy   munosabatda   bo'lishni,   hurmatni   talab
qiladi. Bu ehtiyojning muhimligi shundaki, bu yoshdagi bolalarga xos bo'lgan tez
xafa   bo'luvchanlikda   namoyon   bo'ladi.   Bola   6—7   yoshga   to'lganda   muloqotning
oliy   shakli   —   vaziyatdan   tashqari   shaxsiy   muloqotga   o'tiladi.   Bunda   bola
kattalarga   oila   haqida,   qayerda   ishlashi,   nima   ish   qilishi   haqida   savollar   bera
boshlaydi.   Endi   kattalar   bola   uchun   ijtimoiy   bilish   manbayi   sifatida   namoyon
bo'ladi.   Bolaning   kattalar   bilan   muloqoti   hamdardlik ,   o'zaro   bir-birini   tushunish,
qarashlarning   umumiyligiga   intilish   kabilar   bilan   chuqurlashadi.   Uch   yoshda
bolada tengdoshlari bilan muloqotda emotsiyalar, ifodali qarashlardan foydalanadi.
3—4 yoshli bola uchun tengdoshi birgalikdagi amaliy faoliyatning ishtirokchisiga aylanadi, uning individual xarakterologik xislatlarini sherigi payqamaydi. 4 yoshda
tengdoshi   muloqot   sherigiga   aylanadi.   4—5   yoshda   sherigini   o'zi   bilan   teng
mavjudot   sifatida   ko'rib   o'zini   u   bilan   taqqoslaydi.   5—7   yoshga   kelib   tengdoshi
bolaning ko'z o'ngida individuallikka aylanadi, u bola uchun muhim suhbatdoshga
aylanadi,   muloqotning   ko'pchilik   ko'rsatkichlari   bo'yicha   kattalardan   o'zib   ketadi.
Bola   o'zini   va   tengdoshini   bir   butun   shaxs   sifatida   idrok   qiladi,   unga   shaxsiy
munosabat   bildiradi.   S.A.Axundjanova   tomonidan   «Maktabgacha   yoshdagi
bolaning   turli   muloqot   vaziyatlarida   nutqi   funksiyalari   va   shakllari   xususiyatlari»
mavzuidagi   tadqiqotida   aniqlanishicha,   bu   yosh   davrida   nutq   shakllarining
rivojlanishida   sujetli-rolli   o‘yinlar   jarayonida   muloqot   bilan   birgalikda
tengdoshlari bilan mahsuldor faoliyat turlari ham qulay sharoit hisoblanadi. 
1.  Bunday   faoliyat   turlari   maqsadga   yo‘nalganligi,   ma’lum   darajada
ixtiyoriylikni   talab   qiladi.   Bajarilayotgan   harakatlarning   mazmunini   va   harakat
predmeti tavsifini nutqda mos aks ettirish uni muvaffaqiyatli amalga oshirish sharti
hisoblanadi.   E.Z.Usmanova   rahbarligida   B.B.Nurullayeva   tomonidan
«Maktabgacha   yoshdagi   bolalarni   tafakkurini   modellashtirish   faoliyatining
tengqurlar bilan muloqotda rivojlanishi» mavzusida ilmiy tadqiqot olib borilgan.
2.  B.B.Nurullayevaning   tadqiqotida   aniqlanishicha,   maktabgacha   yoshdagi
bolalarda   tafakkurning   modellashtiruvchi   faoliyati   bu   yosh   davri   uchun   xos
bo‘lgan faoliyat bo‘lib, unda bolalarning intellektual imkoniyatlari to‘liq namoyon
boladi.   Bu   yosh   davrida   tengdoshlari   bilan   muloqot   tafakkurning
modellashtiruvchi   faoliyatini   o‘zlashtirishning   asosiy   shartidir.   Modellashtirish
vazifalarini birgalikda hal qilish tashqi predmetli faoliyatning ichki rejaga o‘tishiga
imkon   tug‘diradi.   Bola   tengdoshini   modellashtirishga   o‘rgatib,   ushbu   faoliyatni
egallashning   sifat   jihatidan   yangi   darajasiga   o‘tadi,   diadada   o‘zaro   ta’sir   qilish
sheriklarning o‘zaro rivojlanishida muhim omil hisoblanadi. Ilk bolalik davri to‘g‘risidagi psixik nazariyalar.
 R.Ya.Abramovich-Lextmanning     tadqiqotlarida   ifodalanishicha,   bir
yoshli   va   bir   yoshu   ikki   oylik   bolada   turli   narsalr   bilan   harakat   qilishning   oddiy
turi  jadal rivojlanadi. Boshqacha  aytganda, unda jismlar bilan muayyan harakatni
amalga   oshirishning   nisbatan   barqaror   usullari   shakllana   boradi.   Shunday
harakatlar   tobora   ortadi   va   murakkablashadi,   ularning   mohiyati   borgan   sari
chuqurlashadi. 
 Psixologlardan   V.S.Vigotskiy,   P.P.Blonskiy   va   ularning   shogirdlari
olib   borgan   ishlardan   ko‘rinadiki,   bolada   paydo   bo‘lgan   dastlabki   so‘z-ibora
go‘daklik   davridan   ilk   bolalik   davriga   o‘tishning   eng   muhim   jihati   va   sharti
hisoblanadi.   harakat   bilan   so‘zning   bog‘lanshi   bolaning   mustaqillgi   va   mustaqil
faoliyatga amalga oshirish uchun zarur sharoit yaratadi.
 Yirik psixologlar V.SHtern, K.Byuler va boshqalarning tadqiqotlarida
bayon   qilinishicha,   bola   qo‘llaydigan   dastlabki   so‘zlar   ikita   muhim   xususiyatga
egadir:   birinchi   xususiyati   ular   kattalar   nutqidagi   so‘zlardan   fonetik   jihatidan
keskin farqlanishidir; ikkinchi xususiyati esa o‘zining qamrovi bilan ko‘p ma’noli
egadir.   Boshqacha   aytganda,   mazkur   so‘zlar,   iboralar   ma’lum   predmetni   emas,
balki qator narsalarning nomini, hatto, guruhlarini anglatadi.
 Yuqoridagi   mulohazalarning   dalili   sifatida   T.E.Konnikova
tajribasidan namuna keltiramiz. Olimaning nuqtai nazaricha, kattalar bilan bolalar
muloqotida ishlatiladigan so‘zlarning farqlari turli manbaga va asosga bog‘liqdir: 
a)   bolalar   nutqida   shunday   so‘zlar   qo‘llanadiki,   ular   hech   qachon   katta
odamlarda   shunday   ma’noni   bildirmaydi   (adiga   −   baliq   moyi,   ika   −   sharf,   gili-
giliga − qalam);
b) ko‘pincha bola nutqidagi so‘zlar kattalar so‘zlashuvining ma’lum bo‘lagini
emas, balki uning o‘zagini tashkil qiladi, xolos (“is” − issiq”, “di” − keldi);  v)   bolalar   kattalar   qo‘llaydigan   so‘zlarni   buzib   talaffuz   qilsalar-da,   lekin
predmetning   timsoliga   asoslanib,   ularning   umumiy   fonetik   va   ritmik   jihatlarini
saqlaydilar   (“ti-ti”   −   soat,   “pa-pa”   −   mashina,   “ling-ling”   −   radio,   televizor);   g)
taqlidiy so‘zlar (“vov   vov” − it, “mu-mu” − sigir, “ba - ba” − qo‘y kabilar).
 D.B.Elkonin tajribasida bir yoshu uch oylik Galya uchun “aka” degan
tushuncha   (sun’iy   bo‘lsa-da)   ho‘l   mevalar,   konfet,   qand,   zoldir   singari   narsalarni
anglatgan.   T.E.Konnikova   tajribasida   esa   xuddi   shu   yoshdagi   Nonna   “kx-kx”
deganda mushuk, soch, mo‘ynani atagan. Bu misollarni psixologik nuqtai nazardan
tahlil qilsak, ularda umumpsixologik qonuniyatga va xossaga mos keluvchi ikkita
xususiyat   haqiqatan   mavjudligiga   ishonch   hosil   qilamiz,   chunki   bu   voqelik
metodologik hamda fenomenologik ahamiyat kasb etadi.   
Juda   ko‘p   yirik   psixologlar   fikriga   va   kuzatishlarimiz   natijalariga   ko‘ra,
bolaning   nutqi   ixtiyorsiz   birdaniga   vujudga   kelish   xususiyatiga   ega   bo‘lib,
kattalarning mazmunli nutqi ta’sirida “nochor ahvolga tushib” qolib, o‘z faolligini
yo‘qotadi.   Hatto,   zarur   shart-sharoit   yaratilgan   taqdirda   ham   bola   o‘zining   nutq
boyligidan unumli foydalana olmaydi, chunki unda nutqning ichki dasturi mavjud
emas, shu boisdan tasodifiy xususiyatga ega.
 Tadqiqotchi   N.X.SHvachikin   mulohazasiga   ko‘ra,   bolada   avval   unli
harflarni,   keyin   undosh   harflarni   farqlash   ko‘nikmasi   vujudga   keladi.   Go‘daklik
davrida   bola   qarashi,   eshitishni   (quloq   solishni)   va   o‘z   qul   xarakatlarini
boshqarishni  o‘rganadi. U juda aktiv xarakatga kattalar  bilan muloqotga kirishish
va   boshqalar   eng   katta   yutuG‘i.   Emaklash   endi   bolaning   1   yoshdan   3   yoshgacha
bo‘lgan (ilk bolalik)  davri  boshlanadi.  Bu yoshdagi  xarakatdagi  eng katta yutug‘i
to‘gri   va   tik   yura   boshlashi   psixikasining   rivojlanishini   taminlovchi   predmetli
faoliyatning   yo‘lga   qo‘yishi   va   gaplarni   tushunib   nutq   rivojlanishidir.   Yurish
vaqtida   to‘g‘ri   yurish   ularni   qoniqtirmaydi.   Orqaga   ko‘zlarini   yumib   baland
pastqam   joylardan   yurib   o‘zlari   o‘zlariga   qiyinchilik   tug‘diradi   va   uni   engishga
xarakat qiladi. Foydalanilgan adabiyotlar ro’yhati   
1.   M. Vohidov. Bolalar psixologiyasi. – Toshkent. «O‘qituvchi» – 1882. 
2.    A.V.   Petrovskiy   va   boshqalar.   Umumiy   psixologiya.   –   T.:   «O‘qituvchi».   –
1992. 
3.   P.I. Ivanov. Umumiy psixologiya. – Toshkent. – 2007. 
4.    E. G‘oziyev. Psixologiya. Darslik. «O‘qituvchi» nashriyotmatbaa ijodiy uyi. –
Toshkent. – 2008. 
5.    V.M.   Karimova,   F.A.   Akramova.   Psixologiya.   Ma’ruzalar   matni.   FTDK,
DITAF – Toshkent. – 2000. 
6.   B.С. Муxина. Возрастная психология. – Москва. – 2008. 
7.  E. G‘oziyev. Psixologiya (pedagogik). – Toshkent. «O‘qituvchi» – 1994. 
8.    M.G.  Davletshin,   Sh.  Do‘stmuhamedova,  M.  Mavlonov,  S.To‘ychiyeva.  Yosh
davrlari   va   pedagogik   psixologiya   (o‘quv-metodik   qo‘llanma).   TDPU,   –   T.:   –
2004. 
9.   Z. Nishanova. Bolalar psixodiagnostikasi. TDPU nashriyoti. Toshkent – 1998. 
10.    P.I.   Leventuyev,   A.A.   Asqarxo‘jayev,   V.E.   Chudnovskiy,   M.V.   Vohidov.
Bolalar psixologiyasi ocherklari. – Toshkent. «O‘qituvchi» nashriyoti. 
11.   Леонтев А.Н. Проблеми развития психики. – Москва. «Мысль». – 1965. 
12.   N.M. Aksarina. Go‘dak bolalar tarbiyasi. – Toshkent. Meditsina. – 1983.
Internet veb-sahifalari:
1. www.edu.uz 
3.www.ziyonet.uz

Mavzu: Maktabgacha tarbiya yoshining rivojlanishini shart-sharoitlari Reja: 1. Chaqaloqlik va go‘daklik davrida psixik taraqqiyot 2. Ilk yoshdagi bolaning jismoniy jihatdan o‘sishi 3. Maktabgacha yoshda o‘z-o‘zini anglash 4. Xulosa 5. Foydalanilgan adabiyotlar ro’yhati

1. Chaqaloqlik va go‘daklik davrida psixik taraqqiyot Bolaning go‘daklik (chaqaloqlik) davri jismoniy jihatdan juda tez rivojlanish davridir. Odatda odamning yoshi tug‘ilgan kunidan boshlab hisoblanadi. Lekin aslida odamning dunyoga kelishi, rivojlanishi tug‘ilmasdan ilgarigi, ya’ni ona qornidagi davridan boshlanadi. Bola onaning qornidaligi davrida, ya’ni to‘qqiz oy mobaynida juda tez va juda murakkab taraqqiyot yo‘lini bosib o‘tadi. Bolaning tug‘ilgandan keyingi normal taraqqiyoti uning ona qornidagi taraqqiyoti bilan uzviy bog‘liqdir. Shuning uchun bolaning tug‘ilgunga qadar bo‘lgan taraqqiyotiga ham diqqat-e’tibor bilan qarash lozim, chunki tug‘ilgunga qadar ham bolaga tashqi muhit ta’sir qiladi. Lekin bu ta’sir faqat ona orqali, onaning organizmi orqali bo‘ladi. Homiladorlik davrining har jihatdan normal o‘tishi bolaning ona qornidagi normal taraqqiyotini va har jihatdan yetuk tug‘ilishini ta’minlaydi.Bolaning tug‘ilgandan keyin bir yoshgacha bo‘lgan davri nisbatan kam harakat va «nutqsiz» taraqqiyot davridir. Bu davrda bolaning o‘sishi va taraqqiyoti oila doirasida yuzaga keladi. Ammo shunday bo‘lsa ham bu davr har jihatdan juda ildam rivojlanish davridir. Bu davr-da bola deyarli faqat ona suti bilangina ovqatlanadi, u hali gapira olmaydi va mustaqil harakat qila olmaydi. Bu davrda bola ojiz bo‘lib, kattalarning doimiy va to‘g‘ri parvarish qilishlariga muhtoj bo‘ladi. Yangi tug‘ilgan va bir yoshgacha bo‘lgan bolalarning tashqi qiyofalari katta odamlarning tashqi qiyofalaridan ancha farq qiladi. Yangi tug‘ilgan bolaning boshi gavdasiga nisbatan juda ham katta (gavdasining to‘rtdan bir qismiga barobar), bo‘yni deyarli yo‘q darajada qisqa, gavdasi uzun, oyoq-qo‘llari gavdasiga nisbatan qisqa bo‘ladi. Katta yoshli odamning boshi gavdasining sakkizdan bir qismiga to‘g‘ri keladi. Bundan tashqari chaqaloq bolaning yuzi juda kichkina bo‘ladi, chunki yuqorigi va pastki jag‘lari hali ishlamaganligi tufayli rivojlanmagan bo‘ladi. Chaqaloq bolalar ichki organlarining holati va faoliyati ham katta odamlarnikidan anchagina farq qiladi. Masalan, o‘pkadagi havo kiradigan mayda pufakchalarning soni miqdor jihatidan katta odamlarniki bilan barobar bo‘lsa ham, ular juda mayda bo‘ladi (katta odamlarnikiga nisbatan uch barobar kichik bo‘ladi). Shuning uchun chaqaloq bolalar katta odamlarga nisbatan uch barobar tez nafas

oladilar. Chaqaloq bola bir daqiqada 50–60 marta nafas olsa, katta yoshdagi odam xuddi shu vaqt ichida 14– 16 marta nafas oladi. Chaqaloq bola jismoniy jihatdan juda tez o‘sayotganligi tufayli sof havoga ayniqsa muhtoj bo‘ladi. Ilk yoshdagi bolalarning taraqqiyotida buni albatta hisobga olish zarur. Agar chaqaloq bola o‘ringa o‘ng‘ay holatda yotqizilmasa, siqib yo‘rgaklansa va ochiq havoga olib chiqilmasa, uning nafas olishida qo‘shimcha qiyinchilik vujudga keladi. Chaqaloq bolaning yuragi katta odamning yuragiga nisbatan anchagina tez uradi. Masalan, katta odamning yura-gi bir daqiqada o‘rtacha 70–75 marta ursa, chaqaloq bolaning yuragi 120 va undan ortiq marta uradi. Buning asosiy sababi chaqaloq bolalar yuragining har bir qisqarishida bosib chiqargan qon hajmini (miqdorining) ozligi, go‘qak muskullarining hali zaifligi bilan bog‘liq. Bundan tashqari, chaqaloq bolalar yuragining nisbatan tez urishi ular organizmida modda almashish jarayonining intensivligi (jadalligi) bilan ham bog‘liqdir. Chaqaloq bolalarda badanning haroratini idora qilish hali yaxshi rivojlanmagan bo‘ladi. Chaqaloq bolalarda tanasining vazniga qaraganda terisining umumiy sathi (yuzasi) nisbatan katta hamda terisi katta odamlar terisiga qaraganda ancha yupqa bo‘ladi. Shu sababli ular normal taraqqiyot uchun kerakli haroratni yo‘qotib sovuq qotishi mumkin. Chaqaloq bolalarning tana harorati tez o‘zgaruvchan bo‘ladi. Bolaning ortiqcha harakatlari ham, ovqat yeyishi ham temperaturasiga ta’sir qiladi. Shu sababli chaqaloq bolalarni tarbiyalashda kun tartibining ahamiyati nihoyatda kattadir. Chaqaloq bolalarni hamisha o‘z vaqtida ovqatlantirish, uxlatish va o‘z vaqtida u bilan shug‘ullanish (gaplashish, o‘ynatish) kerak. Chaqaloq bolalarning ovqat hazm qilish a’zolari ham o‘ziga xos xususiyatga ega. Ularninig oshqozonlari hali juda kichkina, oshqozon va ichak muskullari rivojlanmagan, juda zaif bo‘ladi. Shuning uchun bu yoshdagi bolalarning eng yaxshi ovqati ona sutidir. Bolalar katta odamlarga nisbatan tez-tez ovqatlantiriladi. Agar katta odamlarga ovqat sarf qilingan quvvatni tiklash maqsadida kerak bo‘lsa, bolalar uchun ovqat sarf qilingan quvvatni tiklashdan tashqari o‘sishi uchun ham kerak. Bolaning organizmi to‘xtovsiz o‘sadi, buning uchun esa juda ko‘p ozuqa moddalar kerak bo‘ladi. Ozuqa moddalarni bola ovqat orqali oladi. Shu sababli bolaning jismoniy jihatdan

normal o‘sishida o‘z vaqtida ovqatlanishi va ovqatning sifati juda katta ahamiyatga ega. Normal tug‘ilgan bolaning o‘rtacha vazni 2800–3500 kg, bo‘yi 45–52 sm bo‘ladi. Bir yil davomida uning vazni va bo‘yi ayniqsa sezilarli o‘zgaradi. Normal o‘sib ulg‘ayayotgan bola yarim yoshga yetganida uning vazni ikki barobar, bir yoshga yet-ganida esa uch barobar ortadi. Bolaning vazni dastlabki oylarda, ayniqsa, 1–3 oyligida ko‘proq ortadi. Keyinroq borib vaznining ortishi birmuncha sekinlashib boradi va bir yoshga to‘lgach, bolaning vazni 9 kg ga yetadi. Bir yoshga to‘lgunga qadar bolaning bo‘yi ham juda tez o‘sadi. Agar bola bir yoshga to‘lguncha taxminan 25 sm ga o‘ssa, keyingi ikki yil ichida faqat 18 sm ga o‘sadi. Yangi tug‘ilgan bolaning suyak sistemasi deyarli yumshoq tog‘aydan iborat bo‘ladi. Keyingi taraqqiyot davrida, ya’ni bir yoshga to‘lguncha uning skeleti suyakka aylana boshlaydi. Agar bola chaqaloqlik davrida noto‘g‘ri parvarish qilinsa, uning skeletidagi turli qismlar noto‘g‘ri o‘sib, biror yeri qiyshiq bo‘lib qolishi mumkin. Ko‘pchilik hollarda bolaning noto‘g‘ri o‘tirishi, noto‘g‘ri yotishi natijasida umurtqa suyagi qiyshayib qolishi mumkin, chunki umurtqa suyagi juda elastik (egiluvchan) bo‘ladi.Bola psixik taraqqiyotining anatomik va fiziologik asosini tashkil etuvchi nerv sistemasining rivojlanishi bolaning bir yoshgacha bo‘lgan davrida juda jadal sur’at bilan boradi. Bola anchagina takomillashgan nerv sistemasi bilan tug‘iladi. Biroq chaqaloq bolalarning nerv sistemasi o‘zining tuzilishi va vazifasi (funksiyasi) jihatidan katta odamlar nerv sistemasidan keskin farq qiladi. Go‘dak bolalar nerv sistemasining hamma qismlari barobar rivojlanmaydi. Ularda eng oldin nerv sistemasining quyi qismlari, ya’ni orqa miya, uzunchoq miya takomillashadi. Chunki nerv sistemasining bu qismlari tug‘ma yo‘l bilan o‘tadigan shartsiz reflekslarning markazlari hisoblanadi. Eng keyin nerv sistemasining yuksak qismlari, ya’ni oliy nerv faoliyati bilan bog‘liq bo‘lgan katta miya yarimsharlari va uning po‘stloq qismi takomillashadi. Yangi tug‘ilgan chaqaloq bolalarning katta miya yarimsharlari o‘zining tuzilishi va tashqi ko‘rinishi jihatidan katta odamlar miyasidan deyarli farq qilmasada, vazni jihatidan keskin farq qiladi. Masalan, yuqorida ko‘rsatib o‘tganimizdek, katta odamlar miyasining o‘rtacha vazni 1400 g bo‘lsa, yangi tug‘ilgan chaqaloq miyasining

vazni 350–400 g bo‘ladi. Bundan tashqari, chaqaloq bolalar bosh miya yarimsharlari po‘stining burmalari katta odamlarnikiga qaraganda juda kam bo‘ladi. Yangi tug‘ilgan chaqaloq bolalar bosh miya katta yarimsharlari po‘stidagi nerv hujayralarining soni katta odamlarnikidan kam bo‘lmaydi, ya’ni 14–15 mlrd bo‘ladi. Bosh miya katta yarimsharlari po‘stidagi nerv hujayralari (neyronlar) odamga tug‘ilishdanoq ma’lum miqdorda berilgan bo‘ladi. Go‘dak bolalar psixikasining rivojlanishi, birinchidan, analizatorlarning takomillashuvi bilan bog‘liq bo‘lsa, ikkinchidan, mustaqil harakatlarining o‘sishi bilan bog‘liqdir. Analizatorlarning tez takomillashuvi natijasida bola uch oylik bo‘lganidan so‘ng unda dastlabki shartli reflekslar yuzaga kela boshlaydi. Demak, ana shu davrdan boshlab bola psixikasi tez rivojlanish yo‘liga kiradi. Dastavval bolada harakat analizatorlari bilan bog‘liq bo‘lgan, undan so‘ng eshitish va ko‘rish analizatorlari bilan bog‘liq bo‘lgan shartli reflekslar yuzaga keladi. Ana shu tarzda barcha analizatorlarga nisbatan har xil murakkablikda shartli reflekslar tobora ko‘plab yuzaga kela boshlaydi. Shartli reflekslarning yuzaga kelishi bola psixikasining rivojlanishi uchun moddiy zamin bo‘ladi.Keyinchalik, ya’ni ikki-uch oylik bolalarda analizatorlar faoliyatining takomillashuvi natijasida ta’sir qilayotgan qo‘zg‘atuvchilarni farqlash qobiliyati yuzaga kela boshlaydi. Dastavval turli ovozlarni, so‘ngra ayrim yorqin ranglarni, ta’mlarni, farqlay boshlaydi. Nihoyat, uch oylik bola atrofidagi juda ko‘p narsalardan odamni farqlaydigan va odamga nisbatan qandaydir boshqacha reaksiya qiladigan bo‘ladi. Uch oylik bola oldiga kelgan odamga tikilib, emotsional munosabatda bo‘la boshlaydi. U odamga uzoq vaqt tikilib qaraydi. Lablarini harakatlantirib, tilini aylantirib, go‘yo odamning nutqiga taqlid qilmoqchi bo‘ladi. Ana shu davrdan boshlab bolalar bilan imkoni bo‘richa mehribonlik ohangida gaplashib turish kerak. Ana shunday munosabatlar natijasida bolada qandaydir faollik, kattalarga talpinish reaksiyasi yuzaga keladi. Psixologlar bolalarda kattalar bilan bo‘lgan munosabatdan yuzaga keladigan emotsional reaksiyalarni jonlanish kompleksi deb ataganlar. Bu kompleksda bola o‘zi bilan munosabatda bo‘layotgan odamga muloyim tikilib, jilmayadi, qo‘l va oyoqlari bilan talpinib, qandaydir ovoz chiqaradi. Bolada