logo

O‘simliklarning zararkunandalarga immuniteti – biologik xususiyat

Yuklangan vaqt:

29.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

37.1455078125 KB
Mavzu: O‘simliklarning zararkunandalarga immuniteti – biologik
xususiyat.
Reja
1. O‘simlik va hasharotlar o‘rtasidagi o‘zaro munosabatlar.
2. O‘simlik fitonsidlari – chidamlilik omili.
3. O‘simliklar morfologik belgilarining chidamlilikdagi roli.
4. O‘simlik biokimyoviy tarkibi xususiyatlarining immunitetdagi ahamiyati. Yer   yuzida   shunday   joy   yo‘qki,   o‘simlik,   hasharot,   hayvon   va   odam
alohida yashasa va uzining hayot jarayonida yakka o‘zi bo‘lsa. Millionlab yillar
mobaynida   o‘simlik   va,   xususan,   hasharot   o‘rtasida   har   xil,   ko‘p   hollarda   juda
murakkab   munosabatlar   hosil   bo‘lgan.   Shu   o‘rinda   chetdan   changlanishda
hasharotlar   roli   yoki   o‘simliklarning   hosildorligini   cheklashda   yana   usha
hasharotlarning ulushini eslasak, kifoya.
Ushbu   munosabatlar   har   qadamda,   har   qanday   tabiiy   muhitda   –   dala,
o‘rmon,   ko‘l,   daryo   va   hokazolarda   –   ro‘y   beradi.   Olimlarning   hisoblashiga
ko‘ra,   O‘zbekistonda   1   gektar   bedapoyada   5   millionga   yaqin   hasharot   va
chuvalchanglar va bir necha marta ziyodroq mikroorganizmlar yashaydi.
O‘simliklar va boshqa jonzotlar bir-biriga turli –tuman tarzda ta’sir etadi.
Ularning   ko‘plari   fanga   ayon,   lekin   undan   ham   ko‘plarini   aniqlash   dolzarb
masala bo‘lib turibdi.
O‘simliklar va hasharotlarning xossalari  evolyusiya jarayonida ayri-ayri
kechmagan.   Ularning   xossalarini   o‘zgarishi   bir-biriga   ta’sir   etadi,   qolaversa
o‘simlikdagi   bir   o‘zgarish,   tabiiy   holda   hasharotda   ham   shunga   qarata   boshqa
bir o‘zgarishga sabab bo‘ladi.
Yuqorida   ta’kidlaganimizdek,   evolyusiya   davomida   bir   muhitda,   yoki
boshqacha   aytganda   bir   biotsenozdagi   o‘simliklar   va   hasharotlar   bir-biriga
moslashadi,   ixtisoslashadi,   va   mana   shu   moslashuv   o‘simlik   va   hasharot
o‘rtasidagi   ko‘p   yillik,   ko‘p   asrlik,   ko‘p   ming   yillik   munosabatlar   natijasida
hosil bo‘ladi.
B.   P.   Tokin   quyidagi   tajriba   o‘tkazgan   edi.   Shumurt   (cheryomuxa)
daraxtining   barglarini   ezib-   maydalangani   shisha   banka   ichiga   solinadi   va   shu
bankaga har xil hasharotlar qo‘yib yuboriladi. Natijada uy pashshasi, iskab topar
chivin   va   so‘na   pashshasi   tajribani   boshlanishiga   ko‘p   vaqt   o‘tmay   halok
bo‘ladi. Xuddi shu muhitga meva pashshasi o‘tkaziladi. Ko‘p vaqt o‘tadi, lekin
bu   turdagi   hasharotlarga   shumurtning   fitonsidlari   hech   qanday   ta’sir   etmaydi.
Keyin o‘tkazilgan tajribalar meva pashshasini ko‘pchilik o‘simlik fitonsidlariga yuqori   chidamliligini   tasdiqladi.   Xulosa   shundan   iboratki,   meva   pashshalari
o‘simlik   qoldiqlari   bilan   oziqlanadi   va   evolyusiya   jarayonida   zahar   bo‘lmish
o‘simlik fitonsidlariga moslashib ketgan.
Ko‘p sonli tajribalar shuni ko‘rsatdiki, deyarli hamma o‘simliklar u yoki
bu hasharotga o‘ziga xos ta’sir o‘tkazadi. B. P. Tokin o‘tkazgan tajribalar limon,
mandarin, apelsin, igna bargli daraxtlar, evkalipt, har kuni iste’molda bo‘luvchi
piyoz,   sarimsoq   piyoz   va   boshqa   o‘simliklarning   fitonsidlari   ko‘pchilik
hasharotlarga salbiy ta’sir etishi aniqladi.
Sal   oldinroq   ta’kidlaganimizdek,   shumurt   daraxtining   fitonsidlari
ko‘pchilik hasharotlarni  nobud qiladi. Yuqorida aytilgan usulda  har  xil  o‘rmon
kanalari   bilan   tajriba   o‘tkazildi.   Lekin   bu   yerda   har   idishga   100-tadan   kana
o‘tkazildi   (hisoblash   oson   bo‘lishi   uchun).   Amaliyotdan   ma’lumki,   kanalar
insektitsidlarning   aksariyatiga   chidamliligi   bilan,   bardosh   berishi   bilan   ajralib
to‘radi.   Ayniqsa   ularning   lichinkalari.   Tajribadagi   kanalar   shumurt   kurtagidan
tayyorlangan   ezmasining   o‘ndan   bir   qismi   miqdori   ta’sirida   10-15   daqiqada
to‘liq nobud bo‘ldi. Agar shumurt ezmasi ikki barobar olinsa – bu tajribaning bir
varianti edi – kanalar 5-7 daqiqada halok bo‘lishi ko‘zatildi.
Tajriba   bu   tajriba.   Lekin   tabiiy   sharoitda   o‘simliklarning   fitonsid
xususiyatlari ro‘yobga chiqadimi yoki yo‘qmi? Chiqsa ham qay darajada?
I. G. Raspopov degan olim eman (dub) daraxtzorlaridagi kanalar soni va
tarqalishiga e’tibor berdi. Kuzatishiga qaraganda 100 metr o‘lchovda 150-180-ta
katta   yoshdagi   kana   topildi.   Daraxtzorlarni   tagida   o‘sadigan   o‘simliklarni
aniqlaganda,   ular   quyidagilar   ekan:   jo‘ka   (lipa),   qiyoq   o‘ti   (osoka)   va   yovvoyi
g‘allagulli   o‘simliklari.   Usha   emanzorning   boshqa   qismida   o‘sayotgan
darahtlarning   tagida   piretrum   (dalmat   moychechagi),   toshcho‘p   (chabres)   va
mavrak   (shalfey)   o‘simliklari   ko‘pchilikni   tashkil   qilgan   joyda   kanalar   deyarli
topilmadi. Keyinchalik o‘tkazilgan laboratoriya tajribalari ushbu o‘simliklarning
fitonsidlari kanalarni nobud qilishini yana bir bor tasdiqladi. Bu yerda e’tiborga
molik   narsa   shundan   iboratki,   toshcho‘p   va   mavrak   halq   tabobatida   ishlatiladi. Dalmat   moychechagiga,   yoki   boshqacha   –   piretrumga   kelsak,   bu   o‘simlik
qadimdan   har   xil   hasharotlarga   qarshi   insektitsid   sifatida   ishlatiladi.   Hozirgi
insektitsidlarning   ko‘pchiligi   sintetik   piretroidlardir   (desis,   simbush,   nurel,
fenvalerat   va   hokazolar).   Boshqacha   qilib   aytganda,   yuqorida   ko‘rsatilgan
preparatlar   piretrum,   ya’ni   dalmat   moychechagidan   kelib   chiqqan   kimyoviy
analoglaridir, bor-yo‘g‘i.
Kanalarga tegishli yana bir misol. Bu yerda olima T. A. Tovstoles ayrim
o‘simliklarning   fitonsid   xususiyatlari   qay   darajada   o‘rgimchakkanaga   ta’sir
etishi   to‘g‘risidagi   tajribasi.   Ma’lumki,   o‘rgimchakkana   100   dan   ortiq   har   xil
o‘simliklarning   zararkunandasidir.   Ushbu   kana     bilan   kurashish   o‘ta   mushkul,
chunki   u   juda   tez   ko‘payadi   va   kuchli   zahar   moddalariga   qarshi   himoyasi   bor
(o‘rgimchakkananing po‘panaksimon to‘ri).
Tadqiqotchi   T.   A   .   Tovstoles   ko‘p   tajribalar   natijasida   piyozni   tanladi.
Piyoz bu muammoni to‘liq yechar ekan, aniqrog‘i, piyozning quruq po‘stlog‘ida
tayyorlangan   damlama   5   kun   oralatib   3   marta   ishlatilsa   o‘rgimchakkananing
miqdorini 95% ga kamaytirar ekan.
O‘rgimchakkananing   muammosi   eng   dolzarb   muammolardan   biridir,
chunki   respublikamizda   har   yili   uning   zararini   bartaraf   qilishga   juda   ko‘p
mablag‘ sarf qilinadi. Agar uni yo‘q qilishda kam harajat talab qilinadigan dori –
vositalar   targ‘ibot   etilsa,   qanchadan   –   qancha   mablag‘larni   tejash   mumkin
bo‘lishini tasavvur qilish qiyin emas.
Ma’ruzamizning   bu   qismiga   yakun   yasar   ekanmiz,   bitta   savolga   javob
topishimiz   kerak.   Ko‘pchilikka   ma’lumki,   piyoz   va   sarimsoqpiyoz   juda   kuchli
bakteritsidlik va insektitsidlik xususiyatlariga ega. Xususan, sarimsoqpiyozning
fitonsidlari   sil   kasalligining   tayoqchalarini   5   daqiqada   nobud   qiladi,   vaholanki
bu   mikrob   30   daqiqagacha   sulfat   kislotaning   10-15   foizli   eritmasida   o‘lmaydi.
Shunga   o‘xshash   natijani   piyozning   ham   fitonsidlari   ko‘rsatadi.   Lekin   shunga
qaramay,   bu   ikkita   o‘simlik   ko‘p   mikroorganizm   va   zararkunandalarni   nobud
qilishiga   qodir   bo‘la   turib,   o‘zlariga   putur   yetkazadigan   kasalliklarga   va hasharotlarga   bardosh   berolmaydi.   Bu   holat   boshqa   fitonsidlari   kuchli
o‘simliklarga   ham   taalluqli.   Masalan,   shumurt   daraxtining   biti   o‘simlikka   juda
katta zarar yetkazadi. 
Javobi  bitta – evolyusiya jarayonida har bir  o‘simlikka yoki o‘simliklar
guruhlariga   moslashgan,   boshqacha   –   ixtisoslashgan   parazitlar   paydo
bo‘lganligi.   Demak,   hasharotlarga   chidamlilik   o‘simlik   organizmning   biologik
xususiyatidir.
Lekin istisnosiz qoida bo‘lmaydi tariqasida bir misol. Tabiatda qirqquloq
(paporotnik)   degan   ibtidoiy   o‘simlik   bor.   Mana   shu   o‘simlikka   deyarli   hech
qanday   hasharot   hattoki   qo‘nmaydi.   Sababi   balki   ibtidoiylikdadir   va   shu   bois
tabiiy kushandalarining evolyusiya jarayonida saqlanmay qolganligidadir. Keyin
bu   o‘simlik   hasharotlarning   o‘sishiga   va   rivojlanishiga   salbiy   ta’sir   etuvchi,
susaytiruvchi mahsus uchuvchan moddalar ham chiqaradi. Amerika olimlari G.
Ross,   Ch.   Ross   va   D.   Ross   (1985)   gormonlar   to‘g‘risida   mulohaza   qilib
diflubenzuron   preparati   hasharotning   xitin   qatlamini   hosil   bo‘lishini
susaytiruvchi   modda   qirqquloqdan   sintez   qilinishi   xususida   axborot   beradilar.
Xozirgi   kunda   ta’sir   etuvchi   modda   diflubenzuron   bo‘lgan   dimilin   preparati
respublikamizda   hasharotlarning   lichinka   davrida   yuqori   samara   beradigan
vosita sifatida qo‘llanilishiga ruhsat berilgan.  
Preparatlar   to‘g‘risida   gap   ketar   ekan,   yana   bitta   muammoga
e’tiborlaringni   qaratmoqchiman.   Sabzavot   ekinlari,   ayniqsa   bevosita   uzib   turib
yeyiladiganlari,   masalan,   salat,   karam   va   shularga   o‘xshashlar   insektitsidlar
bilan ishlanishida juda ehtiyot bo‘lish kerak, chunki ayrim sabzavotlar, masalan,
karam,   salatning   turlari   tuzilishi   bo‘yicha   qatlam-qatlam   bo‘lib,   ishlatilgan
preparat ushbu qatlamlar oralariga kirib, uzoq muddat saqlanishi mumkin va shu
bois iste’mol qilinganda odamning sog‘lig‘iga zarar yetkazish havfi bor.
Shu   bilan   birga,   hozirgi   vaqtda   o‘simliklarni   himoya   qilishda   xalq
amallari   deyarli   unutilgan.   Bu   amallar   madaniy   va   yovvoyi   o‘simliklarning
tarkibidagi   tabiiy   alkoloidlar   va   ularga   yaqin   boshqa   fitonsid   moddalardan oqilona foydalanishdan iboratdir. Ushbu amallarga asoslangan ekologik jihatdan
nuqsonsiz preparatlar tayyorlanishi va ishlatilishi quyidagicha:
1. Mingdevona   (shaytonkosa)   o‘simligi.   Karam   tunlami,   sholg‘om   oq
kapalagi,   karam   kuyasi   yosh   davrdagi   lichinkalariga   qarshi   ishlatishda
yaxshi natija beradi. Tayyorlanishi: o‘simlikning yuqori qismlari yashil
pillasi   3   kg   miqdorda   teriladi,   keyin   4   litr   suvda   3   saot   qaynatiladi.
Tayyor   bo‘lgan   qaynatma   sovutiladi   va   10   litr   aralashmagacha   suv
quyiladi va ishlatiladi.
2. Maralquloq  – ildizi  yo‘g‘on, popuk  gulli   ko‘p  yillik o‘simlik (ruscha   -
chemeritsa).   Tog‘   oldi   va   tog‘li   xududlarda   o‘sadi.   Yuqorida   aytib
o‘tilgan hasharotlarga qarshi kurashda samarali vosita. Tayyorlanishi: 4
kg   mayda   chopilgan   o‘simlik   10   litr   suvda   3   soat   qaynatiladi,   so‘ngra
sovutiladi, suzgichdan o‘tkaziladi va ishlatiladi.
3. Bangidevona (ruscha – durman). Damlama tayyorlash uchun barg, poya,
gul, g‘unchalari ishlatiladi. Buning uchun 1 kg quruq o‘simlik qismlari
10   litr   suvda   12   soat   mobaynida   damlanadi,   keyin   suziladi   va   yaxshi
yopishishi uchun 40 gramm kir sovun yoki kir yuvish kukuni qo‘shiladi.
Karam va poliz bitlari, kanalar va burgalarga qarshi ishlatiladi.
4. Kakra   (achchiqmiya)   yuqorida   ko‘rsatilgan   zararkunandalarga     qarshi
ishlatilishi mumkin. Buning uchun 1 kg yashil poyalar maydalanadi va
10   litr   suvda   30   daqiqa   qaynatiladi.   So‘ngra   qaynatma   sovutiladi,
suziladi va 30-40 gramm kir sovun yoki kir yuvish kukuni aralashtirilib
ishlatiladi.
5. Dastorbosh,   bo‘yimodaron   (ruscha   -   tыsyachelistnik).   Sabzavot
ekinlarining   quyidagi   zararkunandalariga   qarshi   ishlatiladi:   bitlar,
kanalar,   karam   kuyasi   va   oq   kapalagi   va   boshqalar.   Tayyorlanishi:   2,5
kg   mayda   qilib   chopilgan   o‘simliklar   (gullash   vaqti   teriladi)   10   litr
suvda 30 daqiqa qaynatiladi. Keyin qaynatma sovutiladi, suziladi, 20 –
30 gramm sovun (kir yuvish kukun) qo‘shiladi va ishlatiladi. 6. Pomidorning   barg-poyalarini   sabzavot   ekinlarida   uchraydigan
kemiruvchi   va   so‘ruvchi   zararkunandalarga   qarshi   ishlatish   mumkin.
Buning   uchun   4   kg   chopilgan   barg-poyalar   (asosan,   bachkilar)   10   litr
suvda   30   daqiqa   qaynatiladi.   So‘ngra   qaynatma   sovutiladi   va   suziladi.
Keyin   ishchi   aralashma   tayyorlash   uchun   2   litr   qaynatmaga   8   litr   suv
solinadi va ishlatiladi.
Ma’ruzamizning   boshida   piyoz   va   sarimsoq   piyoz   xislatlari   to‘g‘risida
fikr   yuritganligimiz   tufayli,   bu   o‘simliklarning   fitonsidlik   xususiyatlari   eng
kuchli deb kifoyalanamiz va mulohazalarimizni davom etamiz. 
Zararkunandalarga chidamlilik har bir organizmga xos xususiyatdir. Aks
holda   bu   forma   tabiatda   saqlanmas   edi.     Evolyusiya   natijasida   o‘simliklarning
himoya tizimlari, hasharotlarning esa bu tusiqlarni yengish qobiliyati rivojlanib
kelgan.   Shu   bilan   birga,   ma’lum   hasharotlarning   oziqa   ixtisoslashuvi,   ya’ni
ma’lum avlod va tur o‘simliklarida oziqlanishi ham kuzatiladi. O‘simliklarning
o‘sish va rivojlanish xususiyatlari, ularning morfo-anatomik tuzilishi  va modda
almashinuvi hasharotlarning oziqa ixtisoslashuvini belgilovchi omillardan bo‘lib
hisoblanadi.
Misol   tariqasida   fillokserani   olaylik.   Bu   o‘simlik   biti   respublikamizda
tashqi   karantin   ob’ekti   bo‘lib,   o‘zimizda   uchramaydi.   Ammo   hamma   yirik
uzumchilik   xududlarida,   asosan   Yevropada   uchraydi.   Bu   o‘simlik   biti   faqat
tokda   bo‘ladi,   -   demak,   u   monofag,-   va   uning   ildizlariga   zarar   yetkazadi.   19
asrning   ohirlarida   amerika   navlari   bilan   Yevropaga   keltirilgan   filloksera
uzumchilikka juda katta talafot yetkazdi. Masalan, 30 yil ichida Fransiyada 75%
toklar   nobud   bo‘ldi.   Hozirgi   kunda   bu   zararkunandaning   zarar   yetkazishi
cheklandi,   chunki   filloksera   ko‘paygan   xududlarda   madaniy   navlarning
aksariyati   amerika   yovvoyi   toklari   asosida   yaratilgan   gibridlarga   o‘tkazildi:
payvandosti amerika formasi, payvanddo‘st esa madaniy nav.
Xususan   bu   misolda,   amerikalik   yovvoyi   toklar   Amerika   xududiga
moslashgan   fillokseraga   qarshi   bardosh   berish   tizimni   vujudga   keltirgan   - filloksera   teshgan   to‘qimada   yevropa   navlariga   o‘xshab   gall   paydo   bo‘lmaydi.
Evolyusiya   jarayonida   amerika   yovvoyi   formalari   himoya   vositasi   sifatida
filloksera   jarohatlagan   to‘qimani   ko‘p   vaqt   o‘tmay   po‘kak   (probka)   qatlamga
aylantiradi va yaraning kengayishiga to‘siqlik qiladi.
Shunday   ekan   immunitetni   hosil   bo‘lish-bo‘lmasligi   alohida   olingan
belgiga qarab aniqlab bo‘lmaydi. Immunitet bunday belgilarning yig‘indisi bilan
ifodalanib,   ularning   har   biri   biologik   jihatdan   bog‘liq   hisoblanadi.   Navlarning
yoki turlarning ayrim belgilari ba’zan chidamlilikni bildirsa, ba’zan esa bunday
bog‘liqlik   kuzatilmaydi.   Masalan,   kartoshka   navlari   tarkibida   demissin
moddasining mavjudligi   ularning kolorado qo‘ng‘iziga chidamliligini bildiradi.
Lekin bu belgi doimo to‘g‘ri kelmaydi, chunki tarkibida demissin mavjud navlar
ham   chidamsiz   bo‘lib,   tarkibida   bunday   modda   bo‘lmagan   navlar   orasida   ham
chidamli navlar topilgan.
Umuman,   o‘simlikning   hasharotlarga   bo‘lgan   immuniteti   sabablari   va
qonuniyatlarini   o‘rganish   kasalliklarga   immunitet   sabablari   va   qonuniyatlarini
o‘rganishdan birmuncha orqada qolgan.
Qarshi   tura   olish   yoki   boshqacha   bardoshlilik   qobiliyati   deganda
o‘simliklarning   ham   hasharotlarga   chidamliligi,   ham   zararlangan   qismlarning
qayta tiklay olish qobiliyati tushuniladi. Masalan, kuzgi bug‘doyning Odesskaya
3 navi gessen pashshasiga moyil hisoblanadi, lekin shu bilan birga bu hasharotga
bardoshliligi   bilan   ham   ajralib   to‘radi,   chunki   nobud   bo‘lgan   poyalarning
o‘rniga   boshqa   poyalar   chiqaradi   va   hosil   miqdorini   deyarli   kamaytirmaydi.
Gessen   pashshasiga   chidamlilik   boshqacha   ko‘rinishda   ham   bo‘lishi   mumkin,
ya’ni pashshaning lichinkalari odatda poyani yotib qolishiga olib kelsa, shunday
navlar borki, ularning poyalari yotib qolmaydi.
Shunday   qilib   bardosh   berish   xossasi   deb   o‘simliklar   organlarining
buzilgan   funksiyalarini   yoki   umuman   nobud   bo‘lgan   organlarini   qayta
tiklash   qobiliyati   tushuniladi.   Masalan,   kolorado   qo‘ng‘izi   kartoshkaning
barglarini yeb qo‘ysa, bo‘lajak hosil keskin kamayadi. Lekin kartoshkaning shunday navlari borki, ular nisbatan qisqa muddatda nobud bo‘lgan barglar
sonini tiklashga qodirdir.
Makkajo‘xori   navlarining   simqurtga   bardoshliligi   unib   chiqqan
urug‘ning   murtak   ildizlar   hosil   qilishi   bilan   farq   qiladi.   Masalan,   toshsimon
turlari   navlarida  3  –  5  ta  murtak  ildizlari   rivojlanadi   va  shu  bois   ular  chidamli
deb hisoblanadi. Kremniyli navlarda esa bitta murtak ildiz rivojlanganligi uchun
ular simqurt tomonidan kuchliroq jarohatlanadi.
O‘simliklarning   zararkunandalar   tomonidan   shikastlashiga   bardosh
berish hodisalariga ularning vegetatsiya davrining cho‘zilishi hamda zararlangan
o‘simliklar   umrining   o‘zayishi   ham   kiradi.   Masalan,   fillokseraga   chidamli   tok
navlari   zararlangandan   keyin   10-12   yildan   keyin   nobud   bo‘ladi,   vaholanki   bu
hasharotga chidamsiz navlar 4 – 5 yil umr ko‘radi.
Ayrim   tok   navlari   barglarini   so‘ruvchi   hasharot   va   kanalar   tomonidan
zararlanishiga   qaramay   qurimaydi   va   tushib   ketmaydi,   demak,   ushbu   navlarni
ham bardoshlilik xususiyatiga ega deb hisoblasa bo‘ladi.
O‘simliklarning   bardoshliligini   o‘stirish   jarayonida   u   yoki   bu   omillar
bilan   ta’sir   etib   ham   oshirish   mumkin.   Masalan,   ekish   uchun   saralangan   yirik
urug‘larni   ishlatish,   ekishni   optimal   muddatda   yaxshi   ishlov   berilgan   tuproqqa
o‘tkazish,   olingan   nihollarni   yetarli   darajada   suv   va   oziqa   bilan   ta’minlash
zararkunandalarga   bardosh   berishni   kuchaytiradi.   Umuman,   o‘simliklarni
nafaqat   birinchi  hayot  bosqichlarida,   balki   butun  vegetatsiya   jarayonida  yaxshi
parvarish qilish ijobiy natija beradi.
O‘simliklarning   bardoshliligi   boshqa   chidamlilik   omillaridan,   ya’ni
tanlovchanlik   va   antibiozdan   shu   bilan   farq   qiladiki,   bu   immunitet   omilida
asosiy   rolni   o‘simlikning   o‘zi   bajaradi.   Lekin   bardoshlilikni   chidamlilik   omili
sifatida   amaliyotda   qo‘llash   uchun   dastavval   hasharotning   zararlash   usulini
hamda o‘simlikning himoyalanish usulini astoydil o‘rganish kerak.
Bardoshlilik   omili   tanlovchanlik   va   antibiozga   qaraganda   tashqi   muhit
sharoitlariga   ko‘proq   beriluvchan   bo‘ladi.   Tashqi   muhit   sharoitlariga moslashgan   nav   hasharotlar   xujumiga   chidamli   va   moslashmagan   navga
qaraganda yaxshiroq bardosh berishi mumkin. Shu sababdan navlarning haqiqiy
bardoshliligini aniqlash ko‘p holatlarda qiyin bo‘ladi.
O‘simliklarning umumiy o‘sish quvvati   hasharotlarga bardosh berishda
katta   ta’sir   o‘tkazadi.   Misol   tariqasida   makkajo‘xori   poya   parvonasiga   qarata
geterozisli   makkajo‘xorining   chidamliligini   keltirish   mumkin.   Hasharot
baquvvat geterozisli makkajo‘xori barglariga tuxum qo‘yishini xush ko‘rganiga
qaramay,   xosildorlik   boshqa   makkajo‘xori   naviga   nisbatan   keskin   tushib
ketmaydi.
Kemiruvchi   og‘iz   apparatiga   ega   hasharotlar,   odatda,   o‘simlikning
organlariga   shu   qadar   talafot   yetkazadiki,   bardoshlilikni   namoyon   bo‘lishi
birdan-bir yo‘l bilan ifodalanishi mumkin, bu ham bo‘lsa o‘simlik organlarining
qayta tiklanishi yoki almashinishidir. Ko‘p holatlarda ushbu tiklanish qobiliyati
o‘simlikning   rivojlanish   davriga   bog‘liq   bo‘ladi.   Odatda   nav   qanchalik   kech
pishar bo‘lsa, shunchalik undagi tiklanish qobiliyati kuchliroq namoyon bo‘ladi.
Makkajo‘xori,   bug‘doy   va   boshqa   o‘simliklarning   navlari   hasharot
xujumiga   har   xil   tarzda   javob   qaytarishi   mumkin.   Hatto   kuchli   rivojlanadigan
ildiz   tizimiga   ega   o‘simliklar   ham   hamma   vaqt   shikastlangan   ildizlarini   tiklay
ololmaydi,   chunki   qo‘shimcha   (zahira)   ildiz   kurtaklaridan   tashqari,   o‘simlik
shikastlangan joylarni bitkazish uchun   auksin, suberin   yoki   kallyus   moddalarini
hosil qilishga ham qodir bo‘lish kerak.
Shunday   qilib,   qayta   tiklash   qobiliyati   murakkab   o‘zaro   bog‘liq
jarayonlar bilan belgilanadi. Har xil o‘simlikda bu qobiliyat har xil tarzda o‘tadi
va   kuchli   rivojlangan   ildiz   tizimiga   ega   o‘simliklarda   bu   ko‘rsatkich   yuqori
bo‘ladi.
Ba’zi  hasharotlar o‘simlik tanasiga  toksin moddalarni  kiritishi  mumkin,
natijada esa hujayra parchalanadi, xloroplastlar ishdan chiqadi, har xil o‘simtalar
paydo   bo‘ladi   va   hokazo.   Ayrim   holatlarda   o‘simlikning   bardoshliligi   uning
toksin moddalarini zararsizlantirishi (inaktivatsiya) bilan bog‘liq . So‘ruvchi   hasharotlarning   oziqlanishi   natijasida   o‘simliklarning   o‘sishi
susayadi. Masalan, no‘hat bitiga moyil beda navlarida ushbu hodisa kuzatilgan.
Tahmin   qilinishicha,   hasharot   o‘simlik   shirasi   bilan   birga   hujayradagi
auksinlarni ham so‘rib oladi va shu sababli o‘simlik o‘sishdan qoladi.
Ayrim   bug‘doy   navlariga   xos   gessen   pashshasiga   bardoshlilik     ham
murakkab   jarayonlar   toifasiga   kiradi,   chunki   bug‘doy   navlari   gessen
pashshasining xujumidan keyin har xil tardza yangi poya hosil qiladi. Bu yerda
ta’kidlash kerakki, yangi poya chiqarish o‘simlikning umumiy poya hosil qilish
qobiliyati   bilan   bog‘liq   emas.   Gessen   pashshasi   o‘simlik   hujayralariga   toksin
modda   kiritadi,   natijada   zararlangan   hujayralar   o‘sishdan   to‘xtaydi,   boshqa
hujayralar   o‘sishi   davom   etadi   va   ohir-oqibat   lichinka,   keyinchalik   pupariy
uchun bo‘shliq hosil bo‘ladi. Qanchalik o‘simlikning bardoshliligi yuqori bo‘lsa,
shunchalik   zararlangan   hujayralar   soni   kam   bo‘ladi.   Chidamsiz   navlarda
zararlangan   to‘qimalar   sathi   ancha   keng   bo‘ladi.   Chidamli   navda   toksin
moddalar qandaydir usul bilan hujayralar tomonidan zararsizlantiriladi. Natijada
hasharot  lichinkasining mavjudligiga qaramay o‘simliklar deyarli yaxshi  o‘sadi
va hosil beradi (Paynter, 1953).
Shunday qilib, bardoshlilikni belgilaydigan mexanizmlar turli xil bo‘ladi.
Masalan,   gessen   pashshasiga   bardoshlilik   ko‘rsatgan   ayrim   navlarning
o‘simliklari   kam   miqdorda   halok   bo‘ladi,   boshqa   bardoshli   navlarning
o‘simliklarida poya sinish holati kam bo‘lishi mumkin.
O‘simliklarning zararkunandalarga qarshi chidamliligiga tashqi
sharoitlarning ta’siri.
Tashqi   muhit   o‘simliklarning   chidamliligida   juda   muhim   rol   o‘ynaydi.
Hasharotlarga   chidamlilik   xossasi   o‘simlikning   va   zararkunandaning
hususiyatlari va tashqi muhit sharoitlari bilan belgilanadi.  Tashqi  muhit   sharoitlari   o‘simlik  va  zararkunandaning  xolatlariga ta’sir
etish bilan namoyon bo‘ladi. Tashqi muhit sharoitlari o‘simlikning hasharotlarga
qarshi   chidamliligi   turlariga   har   xil   ta’sir   etadi.   Ayniqsa   o‘simlikning
bardoshliligida   ushbu   ta’sir   eng   kuchli   tarzda   kechadi.   Masalan,   bug‘doyning
o‘stirilishida   yuqori   agrotexnikani   qo‘llash   shved   pashshasining   zarar
yetkazishini   sezilarli   darajada   susaytiradi.   Bu   sharoitda   o‘sgan   bug‘doyning
bosh poyasi shikastlanganda o‘simlik qo‘shimcha poyalarini tezroq hosil qiladi.
Shunga o‘xshash vaziyat kolorado qo‘ng‘izi tomonidan kartoshkani zararlashida
ko‘zatiladi:   suv   va   oziqa   moddalari   bilan   yetarli   darajada   ta’minlangan
o‘simliklar shikastlangan barg va poyalarini tezroq tiklab oladi.
Umuman,   tashqi   sharoit   omillarini   bardoshlilikka   ta’sirini   chidamsiz
navlarda   ham   namoyon   bo‘lishini   ko‘rish   mumkin.   Masalan,   bitta   alohida
olingan   karam   navi   yetarli   darajada   mineral   o‘g‘itlar   bilan   oziqlansa,
hosildorligini   0,2%   ga,   umuman   oziqlanmagan   nav   esa,   hattoki   o‘sha   hasharot
ta’sirida bo‘lganda ham, bor yo‘g‘i 41% ga hosil unumini yo‘qotgan.  
Tashqi   sharoit   omillari   evolyusiya   davomida   shakl   bo‘lgan   o‘simlik   va
zararkunanda   davriy   rivojlanishini   ham   o‘zgartirishi   mumkin.   Davriy
rivojlanish,   ya’ni   o‘simlik   va   zararkunanda   o‘rtasidagi   taffovut   davri   shunday
o‘tishi   ham   mumkinki,   hasharot   va   o‘simlik   bir-biri   bilan   o‘chrashmaydi,   va
tabiiyki bu holatda zarar yetkazish to‘g‘risida gap ketmaydi. Lekin bu davrning
o‘tishi shunday bo‘lishi mumkinki, hasharot o‘simlikka jiddiy shikast yetkazadi.
Tashqi   omillarning   chidamlilikka   ta’siri   ham   o‘simlik   holatining
o‘zgarishi,   ham   hasharotning   hayot   kechirish   xarakteri   evaziga   ro‘yobga
chiqishi   mumkin.   Ushbu   qonuniyatlardan   oqilona   foydalanish   qishloq   xo‘jalik
amaliyoti uchun juda katta ahamiyatga egadir.
O‘simlik   va   hasharotning   o‘zaro   munosabatlarini   o‘rganish   shuni
ko‘rsatadiki,   har   xil   tashqi   omillar   bevosita   o‘simlikka   yoki   hasharotga   ta’sir
etib   hasharotning   miqdori   va   shikast   yetkazishini   ham   hal   qilishi   mumkin.
Ushbu   momentlarni   bir-biridan   ajratish   ko‘p   hollarda   qiyin   bo‘ladi,   chunki hasharotning   miqdorini   ko‘payishi   uning   zarar   yetkazishini   ham   oshiradi.
Masalan,   quruq   ob-havo   kelishi   bug‘doy   bitining   ko‘payishiga   olib   keladi,   bu
esa o‘z navbatida bitning nafaqat miqdorini oshirib qolmay, balki namlik tanqis
bo‘lgan vaziyatda o‘simlik hujayralaridagi suvdan ham ayriladi.
Har xil iqlim va tuproq omillari bevosita o‘simlikka ta’sir etib, bilvosita
hasharotning   hayot   kechirishiga   ham   ta’sir   qiladi,   bu   esa   o‘simlikning
chidamliligini ham o‘zgartiradi deganidir.
Har   bir   alohida   olingan   vaziyatda   3-ta   bir   –   biri   bilan   bog‘liq   bo‘lgan
murakkab tizimlar namoyon bo‘ladi:
1. Tuproq sharoitlari o‘simlikka ta’sir etib, uning oziqlanishini belgilaydi;
2. Ozuqa elementlari hasharotga ta’sir etadi (oziqlanganda); 
3. Hasharotning   miqdorini   ko‘payishi   o‘simlik   hujayrasidagi   ozuqa
elementlarining miqdoriga ta’sir etadi.
Tuproq sharoitlari hasharot va usimlikning o‘zaro munosabatlariga ta’sir
etib, u yoki bu  chidamlilik omillarini yuzaga chiqarishi mumkin (tanlovchanlik,
antibioz   va   bardoshlilik).   Ko‘p   vaziyatlarda   aynan   bardoshlilik   namoyon
bo‘ladi.
Ko‘p sonli tadqiqotlar o‘g‘itlarning turi va miqdori ta’siridagi u yoki bu
o‘simlikning   hasharotlarini   o‘ziga   jalb   etishi   har   xil   bo‘lishi   mumkinligini
ko‘rsatdi.   Bir   biriga   yaqin   bo‘lgan   hasharot   turlari   ham   tuproq   sharoitlarining
ta’siri   natijasida   o‘simlikda   ro‘y   beradigan   o‘zgarishlarga   juda   sezuvchan
bo‘lishligi aniqlandi.
Tuproqning   namligi   ham   o‘simlikning   chidamliligida   muhim   rol
o‘ynaydi.   Tuproqdagi   namlikning   tanqisligi   yoki   oshib   ketishi   o‘simlikning
chidamliligini tubdan o‘zgartirishi mumkin.
Ayrim   hollarda   yorug‘lik   ham   hasharotga   ta’sir   etishi   mumkin.   Evans
(1938)   karam   biti   bilan   tadqiqotlar   o‘tkazib   hasharot   soni   yorug‘likda   yarim
qorong‘uga   qaraganda   5   barobar   ko‘payishini   aniqladi.   Bu   yerda   karam   bitini
jadal   ko‘payishi   xo‘jayin-o‘simlik,   ya’ni   karamning   hujayralarida   moddalar almashinuvi   yorug‘lik  ta’sirida   tez  o‘tishi   natijasida   namoyon  bo‘lganligi   qayd
etilgan.
Harorat sharoitlari o‘simlikning o‘sishini tezlashtirishi bilan cheklanmay,
hasharotga ham ta’sirini o‘tkazadi. Masalan, gessen pashshasiga chidamli ayrim
bug‘doy   navlari   yuqori   harorat   ta’sirida   kuchliroq,   past   haroratda   esa   kamroq
zararlanadi (Paynter, 1953).
Dams   va   Paynter   (1940)   no‘hat   bitini   ko‘payish   tezligini   bedada
o‘rganib,   chidamli   o‘simliklarda   bitning   nobud   bo‘lish   holatlari   past   haroratga
nisbatan   o‘rta   me’yorli   haroratda   ancha   yuqori   bo‘lganligini   aniqladilar.
Shunday   qilib,   past   haroratda   ayrim   chidamli   navlar   kuchliroq   zararlanadi,
boshqa   navlar   esa   o‘zining   chidamliligini   24 0
  dan   14 0
S  gacha   bo‘lgan  o‘rtacha
harorat o‘zgarishida ham bir tekis saqlab turadi.
O‘simliklarning   chidamliligini   o‘sish   va   rivojlanish   davrlariga   qarab
o‘zgaruvchan   bo‘lishligini   ko‘p   tadqiqotchilar   qayd   etgan.   Makarov-Kojuxov
(1931)   Shimoliy   Kavkazda   tok   ildizlarida   yashaydigan   filloksera   qari
o‘simliklarga   qaraganda   yosh   o‘simliklarga   ko‘proq   talafot   yetkazganligini
aniqladi.   Paynterning   (1953)   xabar   berishicha,   makkajo‘xori   parvonasi
makkajo‘xori o‘simliklariga odatda gullash paytida ko‘proq zarar yetkazadi.
O‘simliklarning   kasallanishi   ham   ko‘p   hollarda   ularning   hasharotlarga
chidamliligini   belgilaydi.   Masalan,   kolorado   qo‘ng‘izi   nimjon   o‘simliklarga
tuxum   qo‘yishni   xush   kuradi,   ayniqsa   viruslar   bilan   zararlangan   o‘simliklarga
(Paynter,   1953).   Shunday   qilib,   o‘simliklarning   kasalliklari   hasharotlarga
chidamlilikning   uchala   turiga   ham   osonlikcha   ta’sir   etish   mumkin
(tanlovchanlik, antibioz va bardoshlilik).
O‘simlikning   holatiga   ta’sir   etuvchi   omillardan   tashqari,   bevosita
hasharotning   o‘ziga   ta’sir   etuvchi   omillar   ham   mavjud.   Ushbu   omillar
chidamlilik   darajasiga   ta’sir   etib   yoki   uning   barqarorligini   hamma   vaqt   ta’min
qilolmaydi,   lekin   bu   omillarni   har   birini   alohida   namoyon   bo‘lishini   inobatga
olish zarurdir. Bu omillarga, masalan, hasharotning yoshi va miqdori kiradi. Ko‘p   hollarda   hasharotning   lichinka   va   imagolari   oziqlanish   nuqtai
nazardan   bir-biridan   ancha   farqlanadi.   Ayrim   turlarga   kiruvchi   hasharotlarning
yetuk   zotlari   o‘zlarining   morfologik   o‘ziga   xosligi   tufayli   umuman
oziqlanmasligi   ham   mumkin.   Masalan,   ipak   qurtini   olaylik.   Bu   hasharotning
o‘rg‘ochisi   g‘umbakda   bo‘lgan   chog‘ida   ichidagi   tuxumlari   yaxshi   rivojlangan
bo‘lib   urug‘langandan   keyin   ko‘p   vaqt   o‘tmay   tuxum   qo‘yadi.   Ya’ni   nasl
qoldirish dasturni bajargach, yetuk zotning keragi bo‘lmaydi va u nobud bo‘ladi.
Boshqa   tur   hasharotlari   –   ham   lichinka,   ham   imagosi   –   bir   xil   ozuqa
yeydi,   tuxumlari   esa   ma’lum   vaqt   ichida   o‘rg‘ochi   hasharotning   qaramog‘ida
bo‘lishi mumkin.
Oraliq   holatni   egallagan   hasharotlarda   lichinka   va   imago   bir-biridan
oziqlanish bilan bir oz farqlanadi.
Ba’zi   hasharotlarda   yoshga   qarab   oziqlanish   usuli   o‘zgarib   turadi.
Masalan,   makkajo‘xori   parvonasi   birinchi   yoshdagi   lichinkalari   yosh   bargning
ustki   qismini   kemirsa,   keyingi   yoshdagilari   esa   bargning   o‘rta   tomirini
shikastlaydi;   lichinkaning   eng   keyingi   yoshdagilari   poyaning   ichiga   kirib
oziqlanadi.
Shunday   qilib,   o‘simlikda   har   xil   yoshdagi   lichinkalarga   qarshi
chidamlilik har xil bo‘lishi mumkin. Dala sharoitida hasharotlar miqdori keskin
o‘zgarib   turadi.   Agar   hasharot   bir   yilda   bir   nechta   nasl   bersa,   ko‘p   holatlarda
uning birinchi populyatsiyalari keyingilarga nisbatan kamsonli bo‘ladi. Shunday
ekan,   o‘simlikning   chidamliligi   bir   xil   bo‘lgan   hollarda   ham,   zarar   ko‘rish
birinchi navbatda hasharotning miqdori bilan belgilanadi.
Yana   bir   chidamlilik   omili   bo‘lib   hasharotning   rasalari   xizmat   qilishi
mumkin.   Masalan   aniqlanishicha,   gessen   pashshasining   populyatsiyasi   har   xil
biotiplardan   iborat   bo‘lib,   ular   bug‘doyning   ma’lum   navlarini   zararlashga
moslangan   bo‘ladi.   Shunga   o‘xshash   holat   shved   pashshasi,   makkajo‘xori
parvonasi, no‘hat biti va boshqa hasharotlarda aniqlandi. Shunday qilib, mavzuga yakun yasar ekanmiz, yana bir bor quyidagilarni
ta’kidlab o‘taylik:
- o‘simliklarning   hasharotga   qarshi   chidamliligiga   ko‘p   har   xil   omillar
ta’sir etadi;
- ushbu   omillar   faqat   o‘simlikka   yoki   faqat   hasharotga   ta’sir   etishi
mumkin;
- tashqi   sharoit   omillari   birinchi   navbatda   ekin   turining   parvarishiga
muvofiq tarzda ifodalanadi;
- o‘simlik va hasharotning eng tang (kritik) holatda uchrashmasligi, ya’ni
o‘simlikning   zararlanish   uchun   moyil   vaqti   hasharotning   yuqori   zarar
keltirish davrining bir-biriga to‘g‘ri kelmasligi;
- o‘simlikning   anatomo-morfologik  omillari   hasharotning   zarar   keltirishi
uchun imkon yaratmaydi;
- antibioz   chidamlilik,   ya’ni   o‘simlikning   biokimyoviy   tarkibi
hasharotning   oziqlanishini   cheklaydi   va   ayrim   holatlarda   uni   nobud
qiladi. A  D  A  B  I  Y O  T  L  A  R
1. Vavilov N.I. Izbrann ы e proizvedeniya, L., “Nauka”, 1967.
2. Van der Plank Ya. Ustoychivost rasteniy k boleznyam, M., Kolos,1972.
3. Verderevskiy   D.D.   Immunitet   rasteniy   k   parazitarnыm   boleznyam,
M.,1959.
4. Geshele   E.E.   Osnovы   fitopatologicheskoy   otsenki   v   seleksii   rasteniy,
M., Kolos, 1978.
5. Gorlenko   M.   V.   Kratkiy   kurs   immuniteta   rasteniy   k   infeksionnыm
boleznyam, M., 1962.
6. Golovin P.N. i dr. Fitopatologiya, L., Kolos, 1971.
7. Grushevoy   S.   Ye.   Selskoxozyaystvennaya   fitopatologiya,   M.,   Kolos,
1965.
8. Kimsanboev   X.X.   Umumiy   va   qishloq   xo‘jalik   entomologiyasi,   T.
O‘qituvchi, 2002.
9. Krasnikov M. i dr. Spravochnik ogorodnika, Alma-Ata, Kaynar, 1975.
10. Metliskiy   L.V.,   Ozereskovskaya   O.L.   Kak   rasteniya   zaщiщayutsya   ot
bolezney, M., Nauka, 1985.
11. Musaev   T.   S.   va   b.q.   Qishloq   xo‘jalik   fitopatologiyasi,   Samarqand,
2002.
12. Popkova K.V. Uchenie ob immunitete rasteniy. M., Kolos, 1979.
13. Popkova K. V., Kachalova  Z.P. Praktikum po immunitetu rasteniy, M.
Kolos, 1984.
14. Tokin B.P. Selebnыe yadы rasteniy. L., Lenizdat, 1974.
15. Uspenskaya  G.D.   i  dr.  Obщaya  fitopatologiya  s  osnovami   immuniteta.
M., Kolos, 1967.
16. Sheraliev   A.   O‘simliklarning   kasallik   va   hasharotlarga   immuniteti
(ma’ruzalar matni), T., 2000.
17. Sheraliev   A.   O‘simliklarning   kasallik   va   hasharotlarga   immuniteti
(uslubiy qo‘llanma) T., 2001.

Mavzu: O‘simliklarning zararkunandalarga immuniteti – biologik xususiyat. Reja 1. O‘simlik va hasharotlar o‘rtasidagi o‘zaro munosabatlar. 2. O‘simlik fitonsidlari – chidamlilik omili. 3. O‘simliklar morfologik belgilarining chidamlilikdagi roli. 4. O‘simlik biokimyoviy tarkibi xususiyatlarining immunitetdagi ahamiyati.

Yer yuzida shunday joy yo‘qki, o‘simlik, hasharot, hayvon va odam alohida yashasa va uzining hayot jarayonida yakka o‘zi bo‘lsa. Millionlab yillar mobaynida o‘simlik va, xususan, hasharot o‘rtasida har xil, ko‘p hollarda juda murakkab munosabatlar hosil bo‘lgan. Shu o‘rinda chetdan changlanishda hasharotlar roli yoki o‘simliklarning hosildorligini cheklashda yana usha hasharotlarning ulushini eslasak, kifoya. Ushbu munosabatlar har qadamda, har qanday tabiiy muhitda – dala, o‘rmon, ko‘l, daryo va hokazolarda – ro‘y beradi. Olimlarning hisoblashiga ko‘ra, O‘zbekistonda 1 gektar bedapoyada 5 millionga yaqin hasharot va chuvalchanglar va bir necha marta ziyodroq mikroorganizmlar yashaydi. O‘simliklar va boshqa jonzotlar bir-biriga turli –tuman tarzda ta’sir etadi. Ularning ko‘plari fanga ayon, lekin undan ham ko‘plarini aniqlash dolzarb masala bo‘lib turibdi. O‘simliklar va hasharotlarning xossalari evolyusiya jarayonida ayri-ayri kechmagan. Ularning xossalarini o‘zgarishi bir-biriga ta’sir etadi, qolaversa o‘simlikdagi bir o‘zgarish, tabiiy holda hasharotda ham shunga qarata boshqa bir o‘zgarishga sabab bo‘ladi. Yuqorida ta’kidlaganimizdek, evolyusiya davomida bir muhitda, yoki boshqacha aytganda bir biotsenozdagi o‘simliklar va hasharotlar bir-biriga moslashadi, ixtisoslashadi, va mana shu moslashuv o‘simlik va hasharot o‘rtasidagi ko‘p yillik, ko‘p asrlik, ko‘p ming yillik munosabatlar natijasida hosil bo‘ladi. B. P. Tokin quyidagi tajriba o‘tkazgan edi. Shumurt (cheryomuxa) daraxtining barglarini ezib- maydalangani shisha banka ichiga solinadi va shu bankaga har xil hasharotlar qo‘yib yuboriladi. Natijada uy pashshasi, iskab topar chivin va so‘na pashshasi tajribani boshlanishiga ko‘p vaqt o‘tmay halok bo‘ladi. Xuddi shu muhitga meva pashshasi o‘tkaziladi. Ko‘p vaqt o‘tadi, lekin bu turdagi hasharotlarga shumurtning fitonsidlari hech qanday ta’sir etmaydi. Keyin o‘tkazilgan tajribalar meva pashshasini ko‘pchilik o‘simlik fitonsidlariga

yuqori chidamliligini tasdiqladi. Xulosa shundan iboratki, meva pashshalari o‘simlik qoldiqlari bilan oziqlanadi va evolyusiya jarayonida zahar bo‘lmish o‘simlik fitonsidlariga moslashib ketgan. Ko‘p sonli tajribalar shuni ko‘rsatdiki, deyarli hamma o‘simliklar u yoki bu hasharotga o‘ziga xos ta’sir o‘tkazadi. B. P. Tokin o‘tkazgan tajribalar limon, mandarin, apelsin, igna bargli daraxtlar, evkalipt, har kuni iste’molda bo‘luvchi piyoz, sarimsoq piyoz va boshqa o‘simliklarning fitonsidlari ko‘pchilik hasharotlarga salbiy ta’sir etishi aniqladi. Sal oldinroq ta’kidlaganimizdek, shumurt daraxtining fitonsidlari ko‘pchilik hasharotlarni nobud qiladi. Yuqorida aytilgan usulda har xil o‘rmon kanalari bilan tajriba o‘tkazildi. Lekin bu yerda har idishga 100-tadan kana o‘tkazildi (hisoblash oson bo‘lishi uchun). Amaliyotdan ma’lumki, kanalar insektitsidlarning aksariyatiga chidamliligi bilan, bardosh berishi bilan ajralib to‘radi. Ayniqsa ularning lichinkalari. Tajribadagi kanalar shumurt kurtagidan tayyorlangan ezmasining o‘ndan bir qismi miqdori ta’sirida 10-15 daqiqada to‘liq nobud bo‘ldi. Agar shumurt ezmasi ikki barobar olinsa – bu tajribaning bir varianti edi – kanalar 5-7 daqiqada halok bo‘lishi ko‘zatildi. Tajriba bu tajriba. Lekin tabiiy sharoitda o‘simliklarning fitonsid xususiyatlari ro‘yobga chiqadimi yoki yo‘qmi? Chiqsa ham qay darajada? I. G. Raspopov degan olim eman (dub) daraxtzorlaridagi kanalar soni va tarqalishiga e’tibor berdi. Kuzatishiga qaraganda 100 metr o‘lchovda 150-180-ta katta yoshdagi kana topildi. Daraxtzorlarni tagida o‘sadigan o‘simliklarni aniqlaganda, ular quyidagilar ekan: jo‘ka (lipa), qiyoq o‘ti (osoka) va yovvoyi g‘allagulli o‘simliklari. Usha emanzorning boshqa qismida o‘sayotgan darahtlarning tagida piretrum (dalmat moychechagi), toshcho‘p (chabres) va mavrak (shalfey) o‘simliklari ko‘pchilikni tashkil qilgan joyda kanalar deyarli topilmadi. Keyinchalik o‘tkazilgan laboratoriya tajribalari ushbu o‘simliklarning fitonsidlari kanalarni nobud qilishini yana bir bor tasdiqladi. Bu yerda e’tiborga molik narsa shundan iboratki, toshcho‘p va mavrak halq tabobatida ishlatiladi.

Dalmat moychechagiga, yoki boshqacha – piretrumga kelsak, bu o‘simlik qadimdan har xil hasharotlarga qarshi insektitsid sifatida ishlatiladi. Hozirgi insektitsidlarning ko‘pchiligi sintetik piretroidlardir (desis, simbush, nurel, fenvalerat va hokazolar). Boshqacha qilib aytganda, yuqorida ko‘rsatilgan preparatlar piretrum, ya’ni dalmat moychechagidan kelib chiqqan kimyoviy analoglaridir, bor-yo‘g‘i. Kanalarga tegishli yana bir misol. Bu yerda olima T. A. Tovstoles ayrim o‘simliklarning fitonsid xususiyatlari qay darajada o‘rgimchakkanaga ta’sir etishi to‘g‘risidagi tajribasi. Ma’lumki, o‘rgimchakkana 100 dan ortiq har xil o‘simliklarning zararkunandasidir. Ushbu kana bilan kurashish o‘ta mushkul, chunki u juda tez ko‘payadi va kuchli zahar moddalariga qarshi himoyasi bor (o‘rgimchakkananing po‘panaksimon to‘ri). Tadqiqotchi T. A . Tovstoles ko‘p tajribalar natijasida piyozni tanladi. Piyoz bu muammoni to‘liq yechar ekan, aniqrog‘i, piyozning quruq po‘stlog‘ida tayyorlangan damlama 5 kun oralatib 3 marta ishlatilsa o‘rgimchakkananing miqdorini 95% ga kamaytirar ekan. O‘rgimchakkananing muammosi eng dolzarb muammolardan biridir, chunki respublikamizda har yili uning zararini bartaraf qilishga juda ko‘p mablag‘ sarf qilinadi. Agar uni yo‘q qilishda kam harajat talab qilinadigan dori – vositalar targ‘ibot etilsa, qanchadan – qancha mablag‘larni tejash mumkin bo‘lishini tasavvur qilish qiyin emas. Ma’ruzamizning bu qismiga yakun yasar ekanmiz, bitta savolga javob topishimiz kerak. Ko‘pchilikka ma’lumki, piyoz va sarimsoqpiyoz juda kuchli bakteritsidlik va insektitsidlik xususiyatlariga ega. Xususan, sarimsoqpiyozning fitonsidlari sil kasalligining tayoqchalarini 5 daqiqada nobud qiladi, vaholanki bu mikrob 30 daqiqagacha sulfat kislotaning 10-15 foizli eritmasida o‘lmaydi. Shunga o‘xshash natijani piyozning ham fitonsidlari ko‘rsatadi. Lekin shunga qaramay, bu ikkita o‘simlik ko‘p mikroorganizm va zararkunandalarni nobud qilishiga qodir bo‘la turib, o‘zlariga putur yetkazadigan kasalliklarga va

hasharotlarga bardosh berolmaydi. Bu holat boshqa fitonsidlari kuchli o‘simliklarga ham taalluqli. Masalan, shumurt daraxtining biti o‘simlikka juda katta zarar yetkazadi. Javobi bitta – evolyusiya jarayonida har bir o‘simlikka yoki o‘simliklar guruhlariga moslashgan, boshqacha – ixtisoslashgan parazitlar paydo bo‘lganligi. Demak, hasharotlarga chidamlilik o‘simlik organizmning biologik xususiyatidir. Lekin istisnosiz qoida bo‘lmaydi tariqasida bir misol. Tabiatda qirqquloq (paporotnik) degan ibtidoiy o‘simlik bor. Mana shu o‘simlikka deyarli hech qanday hasharot hattoki qo‘nmaydi. Sababi balki ibtidoiylikdadir va shu bois tabiiy kushandalarining evolyusiya jarayonida saqlanmay qolganligidadir. Keyin bu o‘simlik hasharotlarning o‘sishiga va rivojlanishiga salbiy ta’sir etuvchi, susaytiruvchi mahsus uchuvchan moddalar ham chiqaradi. Amerika olimlari G. Ross, Ch. Ross va D. Ross (1985) gormonlar to‘g‘risida mulohaza qilib diflubenzuron preparati hasharotning xitin qatlamini hosil bo‘lishini susaytiruvchi modda qirqquloqdan sintez qilinishi xususida axborot beradilar. Xozirgi kunda ta’sir etuvchi modda diflubenzuron bo‘lgan dimilin preparati respublikamizda hasharotlarning lichinka davrida yuqori samara beradigan vosita sifatida qo‘llanilishiga ruhsat berilgan. Preparatlar to‘g‘risida gap ketar ekan, yana bitta muammoga e’tiborlaringni qaratmoqchiman. Sabzavot ekinlari, ayniqsa bevosita uzib turib yeyiladiganlari, masalan, salat, karam va shularga o‘xshashlar insektitsidlar bilan ishlanishida juda ehtiyot bo‘lish kerak, chunki ayrim sabzavotlar, masalan, karam, salatning turlari tuzilishi bo‘yicha qatlam-qatlam bo‘lib, ishlatilgan preparat ushbu qatlamlar oralariga kirib, uzoq muddat saqlanishi mumkin va shu bois iste’mol qilinganda odamning sog‘lig‘iga zarar yetkazish havfi bor. Shu bilan birga, hozirgi vaqtda o‘simliklarni himoya qilishda xalq amallari deyarli unutilgan. Bu amallar madaniy va yovvoyi o‘simliklarning tarkibidagi tabiiy alkoloidlar va ularga yaqin boshqa fitonsid moddalardan