logo

Tarbiya usullari va shakllari

Yuklangan vaqt:

17.12.2024

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

44.0224609375 KB
Tarbiya usullari va shakllari
I.   REJA:
1. Tarbiya metodlari haqida tushuncha.
2.        Tarbiya        metodlarining        maqsadi        va        mazmuni.   
3.        Tarbiya        metodlarining        tasnifi.   
4.        Tarbiyada        ibrat-numana        ko rsatishningʻ        tutgan        o rni.	ʻ   
5.        Tarbiyada rag batlantirish	
ʻ        va        jazolash metodlar    i.  
II.        Mavzularni mustahkamlash uchun savol        va        topshiriqlar    .  
III.        Mavzularni   o rganishda   foydalanish   mumkin   bo lgan   adabiyotlar	
ʻ ʻ   
ro yxati	
ʻ    .  
   
1. Tarbiya metodlari haqida tushuncha.
Maqsad,   mazmun,   shakl   kategoriyalari   tarbiya   jarayonining   mohiyati   (u
nimaga   qaratilgan,   nimani   to‘ldiradi,   nimaga   yo‘naltirilgan,   qanday   shaklda
tugallanadi)ni   ochib   beradi.   Biroq,   tarbiya   mohiyatini   yoritishda   qanday   qilib
tarbiyalash savoli bilan aloqador yana bir muhim kategoriya     ham mavjud. Bu
tarbiya metodi tushunchasidir.
Tarbiya   metodi   (yunoncha   «metodos»   –   yo‘l)   tarbiya   maqsadiga   erishishning
yo‘li.   Maktab   amaliyotiga   tatbiq   etilganda,   metodlar   –   bu
tarbiyalanuvchilarning   ongi,   irodasi,   tuyg‘ulari   va   xulqiga   ta’sir   etish
usullaridir.
Tarbiyaning mutlaqo yangi metodlarini yaratishga bironta tarbiyachining kuchi
etmaydi.   Metodlarni   takomillashtirish   muammosi   doimo   mavjud,   har   bir
tarbiyachi o‘zining imkoniyatiga ko‘ra uni hal qiladi, tarbiya jarayonining aniq
shart-sharoitlariga   mos   ravishda   o‘zining   xususiy   qarashlarini   ifoda   etish
asosida   umumiy   metodikani   boyitadi.   Tarbiya   metodlarini   bunday   xususiy
takomillashtirish   tarbiya   usullari   deb   ataladi.   Tarbiya   usullari   –   umumiy
metodning   bir   qismi,   alohida   harakati,   yanada   aniqlashuvi.   Obrazli   aytganda,
usullar   –   bu   qo‘yilgan   maqsadga   tezroq   erishish   uchun   tarbiyachi   o‘zining
tarbiyalanuvchilari   bilan   yo‘l   ochadigan   o‘rganilmagan   so‘qmoq.   Agar   uni
boshqa   tarbiyachilar   ham   foydalana   boshlasa,   u  holda   asta-sekin   usullar   keng
ustunli   yo‘llar   –   metodlarga   aylanishi   mumkin.   Tarbiya   metod   va   usullarini
bilish, ularni to‘g‘ri qo‘llay olishni egallash – bu pedagogik mahorat darajasini
belgilovchi muhim tavsiflardan biri. Tarbiya metod va usullarining aloqadorligi
ana shunda.
Amaliyotda   tarbiya   vositalari   tushunchasi   ham   ajratiladi.   Usullar   deganda
ta’sir ko‘rsatishlar birligi, vosita deganda, usullar yig‘indisi tushuniladi. Vosita
–   bu   usul   ham   emas,   metod   ham   emas.   Masalan,   mehnat   –   tarbiya   vositasi,
biroq   uni   ko‘rsatib   berish,   mehnatni   baholash,   ishdagi   xatoni   ko‘rsatish   –   bu
usullar.   So‘z   (keng   ma’noda)   –   tarbiya   vositasi,   biroq   replika   taqkoslash   –
usullar.   Bu   bilan   bog‘liqlikda   ba’zan   tarbiya   metodlari   qo‘yilgan   maqsadni
muvafaqqiyatli amalga oshirish uchun foydalaniladigan usul va vositalar tizimi
sifatida   aniqlanadi.   Xuddi   shuningdek   metodning   tuzilishida   usullar   va   vosita
albatta mavjud bo‘ladi.
2.   Tarbiya metodlarining maqsadi   va   mazmuni
Metodning   ijobiy   va   salbiysi   bo‘lmaydi,   tarbiya   jarayonida   ma’lum   yo‘lni
yuqori   darajadagi   samarali   va   samarasiz   deya   baholash   mumkin   emas.
Metodning   samaradorligini   u   qo‘llanilayotgan   sharoit   nuqtai   nazaridan
baholash mumkin.
Tarbiya metodlarini maqsadga muvofiq tanlash bir qator omillarga bog‘liq. 1.   Tarbiyaning   maqsad   va   vazifalari.   Maqsad   nafaqat   metodlarni   oqlaydi,
balki   ularni   aniqlab   beradi.   Maqsad   qanday   bo‘lsa,   unga   erishish   metodlari
unga muvofiq bo‘lishi zarur.  
2.   Tarbiya   mazmuni.   Unutmaslik   kerakki,   aynan   bitta   vazifa   turli   xil   fikrlar
bilan   to‘ldirilgan   bo‘lishi   mumkin.   SHuning   uchun   metodlarni   umuman
mazmun bilan emas, balki aniq fikr bilan bog‘lash g‘oyat muhimdir.
3. Tarbiyalanuvchilarning yosh xususiyatlarini hisobga olish.   U yoki shunga
o‘xshash vazifalar tarbiyalanuvchilarning yoshi bilan bog‘liqlikda hal qilinadi.
Yosh   bu   oddiygina   qancha   yashaganligi   son   ko‘rsatkichi   emas.   Unda
egallangan   ijtimoiy   tajriba,   psixologik   va   ahloqiy   sifatlarning   rivojlanganlik
darajasi o‘z aksini topadi. Aytaylik, mas’uliyat tuyg‘usini boshlang‘ich ta’lim,
o‘rta   ta’lim   va   o‘rta   maxsus,   kasb-hunar   ta’limi   muassasalarida   ta’lim
olayotgan   o‘quvchilarda   ham   shakllantirish   mumkin.   Biroq   har   bir   bosqichda
mazkur sifatni shakllantirish borasida turli metodlar qo‘llaniladi.
4.   Jamoaning   shakllanganlik   darajasi.   O‘zini   o‘zi   boshqarishning   jamoa
shaklining rivojlanishi bilan bog‘liqlikda pedagogik ta’sir ko‘rsatish metodlari
ham   o‘zgarmasdan   qolmaydi.   Bizga   ma’lumki   boshqaruvning
moslashuvchanligi   tarbiyachining   tarbiyalanuvchilar   bilan   muvafaqqiyatli
hamkorligining zaruriy sharti.
5.   Tarbiyalanuvchilarning   individual   o‘ziga   xosliklari.   Umumiy   metodlar,
umumiy   dasturlarning   o‘zi   tarbiyaviy   o‘zaro   ta’sir   etishning   asosi   bo‘la
olmaydi. Ularni indivudual va shaxsiy tuzatish zarur. Insonparvar pedagog har
bir   shaxs   o‘ziga   xosligini   rivojlanishiga,   o‘ziga   xosligini   saqlashga,   o‘zining
«Men»ini   amalga   oshirishiga   imkon   beradigan   metodlarni   qo‘llashga   harakat
qiladi.
6.   Tarbiyaviy   shart-sharoitlar.   Unga   moddiy,   psixofiziologik,   sanitar-
gigienikdan   tashqari   sinfda   yuzaga   keladigan   munosabatlar:   jamoadagi   iqlim,
pedagogik   rahbarlik   usuli   va   boshqalar   tegishlidir.Ma’lumki,   mavhum   shart-
sharoitlar   bo‘lmaydi,   ular   hamisha   aniq.   Ularni   birlashuvi   aniq   holatlarda
ko‘rinadi. Tarbiya amalag oshadigan sharoit pedagogik vaziyatlar nomini oldi.
7. Tarbiya vositalari.   Tarbiya metodlari tarbiya jarayonining tarkibiy qismlari
sifatida   yuzaga   chiqadigan     tarbiya   vositalaridan   tashkil   topadi.   Metodlar   ular
bilan   mustahkam   bog‘langan   va   birgalikda   qullaniladigan   boshqa   tarbiya
vositalari   ham   mavjud.   Masalan,   metodlarni   samarali   qo‘llanilishi   uchun
zaruriy   yordam   beruvchi   ko‘rgazmali   qo‘llanmalar,   tasviriy   san’at   asarlari   va
musiqa san’ati, ommaviy axborot vositalari.
8.   Pedagogik   malakani   egallaganlik   darajasi.   Tarbiyachi   odatda   faqat   o‘zi
biladigan   va   qo‘llashni   egallagan   metodlarni   tanlab   oladi.   Ko‘plab   metodlar
murakkab   bo‘lganligi   bois,   o‘kituvchida   ko‘p   kuch   ishlatishni   talab   etadi.
Bunday mas’uliyatdan bo‘yin tovlaydigan pedagoglar ularsiz faoliyatni tashkil etishga   harakat   qiladi.   Natijada   turli   obrazli,   xilma-xil   maqsad,   vazifa,
sharoitlardan kelib chiqib metodlardan foydalanishga qaraganda samarasi  past
bo‘ladi.      
9.   Tarbiya   vaqti.   Qachonki,   vaqt   kam   ,   maqsad   esa   katta   bo‘lsa,   «kuchli
harakatlantiruvchi»   metodlar   qo‘llaniladi,   qulay   sharoitlarda   esa,   tarbiyaning
«ayaydigan» metodlaridan foydalaniladi. Tarbiyani «kuchli harakatlantiruvchi»
va   «ayaydigan»   metodlarga   bo‘linishi   shartli:   birinchisi   tanbeh   berish   va
majbur   qilish   bilan,   ikkinchisi   nasihat   qilish   va   doimiy   o‘rgatish   bilan
bog‘liq.          
10.   Kutiladigan   natija.   Metodni   tanlayotganda,   tarbiyachida   muvafaqqiyatga
erishishiga   ishonch   bo‘lishi   kerak.   Buning   uchun   qo‘llanilayotgan   metod
qanday natijaga olib kelishini oldindan ko‘ra bilish kerak.
3.   Tarbiya metodlarining   tasnifi
Zamonaviy   pedagogikada   ba’zilari   amaliy   vazifalarni   hal   etishga,   ba’zilari
faqat nazariy vazifalarni o‘zida aks ettiradigan o‘nlab tarbiya tasniflari mavjud.
Metodlar   o‘ziga   xos   xarakteriga   ko‘ra   ishontirish,   mashq,   rag‘batlantirish   va
tanbeh   berishga   bo‘linadi.   Mazkur   holatda   metodning   umumiy   xarakterli
belgisi   uo‘zida   yo‘nalganlikni,   o‘ziga   xoslikni,   qo‘llanishga   yaroqlilikni   aks
ettiradi.   Bu   tasnifga   metodlarning   ko‘proq   umumlashganligi   bilan   ajralib
turuvchi   tarbiyaning   umumiy   metodlari   mustahkam   tutashib   ketadi.   U   o‘zida
ishontirsh,   faoliyatni   tashkil   etish,   o‘quvchilarning   xulq-atvorini
rag‘batlantirish   metodlarini   qamrab   oladi.   I.S.   Marenkoning   tasnifida   tarbiya
metodlari   guruhlar   quyidagicha   nomlanadi:   tushuntirshli-reproduktiv,
muammoli  vaziyatli,  o‘rgatish  va  mashq  metodlari,  rag‘batlantirish,  to‘sqinlik
qiluvchi, boshqarish, o‘zini-o‘zi tarbiyalash.
Tarbiyalanuvchilarga   ta’sir   etishi   natijalariga   ko‘ra   metodlarni   ikki   guruhga
bo‘lish mumkin:
1. Axloqiy me’yorlar, motivlarni hosil qilishga, tasavvur, tushuncha, g‘oyalarni
shakllantirishga ta’sir etuvchi.
2.   Xulq-atvorning   u   yoki   bu   turini   aniqlaydigan   odatlarni   hosil   qilishga   ta’sir
etuvchi.
Metodlar tarbiyaning maqsad va mazmuniga bog liq bo ladi. Tarbiya metodlariʻ ʻ
barkamol   shaxs   fazilatlarini   tarkib   toptirishga   qaratilgan   bo ladi.   Shuning	
ʻ
uchun   tarbiyalanuvchilarning   rivojlanganlik   darajasini   hisobga   olish   tarbiya
metodlaridan samarali foydalanishning muhim shartlari hisoblanadi.
O quvchilar   u   yoki   bu   tarbiyaviy   ta’sirga   turlicha   munosabatda   bo ladi.   Bu	
ʻ ʻ
ularning   alohida   xususiyatlariga,   tarbiyalanganlik   darajasiga,   tarbiya
metodlarining   qay   darajada   o rinli   va   samarali   tanlanganligiga   hamda	
ʻ
mohirona   qo llanganiga   bog liq.   Tarbiya   metodlarini   to g ri   tanlash   tarbiya	
ʻ ʻ ʻ ʻ
vazifalarini ijobiy hal qilishda o quvchilarning o z-o zini tarbiyalash faolligini	
ʻ ʻ ʻ oshirishga yordam  beradi. Masalan,  o qituvchi birinchi sinf o quvchilari bilanʻ ʻ
ishlash   jarayonida   o quvchilarni   ular   uchun   yangi   bo lgan   mehnat   faoliyatini	
ʻ ʻ
o rgatishda   o quvchilarning   xulq-atvor   qoidalarini,   ularda   kun   tartibi   aniq	
ʻ ʻ
bo lishi   muhimligini,   ularga   o quvchilarning   qat’iy   tartibga   amal   qilishi
ʻ ʻ
zarurligini   tushuntirish   metodidan   foydalanadi.   Tushuntirish   bilan   bir   qatorda
sinfga   to g ri   kirib   kelishga,   ularni   o qituvchi   va   o quvchilar   bilan	
ʻ ʻ ʻ ʻ
salomlashishga,   tartib-intizomni   saqlashga   mashq   qildirib   boradi.   Shuning
bilan   birgalikda   birinchi   sinf   o quvchilarini   yuqoridagi   jarayonlarga   dars	
ʻ
vaqtida   odatlantirib   boradi.   Bu   jarayonda   ularning   amalga   oshirgan   ijobiy
ishlari,   o quv   ishi   natijalari   rag batlantirib   borishni   taqozo   etadi.   Ko rinib	
ʻ ʻ ʻ
turibdiki, o qituvchi o quvchilar bilan tarbiya jarayonini olib borganda turli xil
ʻ ʻ
usul   va   metodlarni   qo llaydi.   Tarbiya   metodlarining   xilma-xilligi   ularni	
ʻ
turlarga   ajratish,   tasnif   qilish   zarurligini   ko rsatadi.   Shuning   uchun   ularning	
ʻ
alohida   xususiyatlarini   hisobga   olib   guruhlarga   ajratish   mumkin.   Tarbiyaviy
natijalarga   erishishni   istagan   har   bir   o qituvchi   (tarbiyachi)   tarbiya   metodlari	
ʻ
va ularning mohiyatini puxta o zlashtirib olish maqsadga muvofiqdir.	
ʻ
1-shakl.
 
Birinchi   guruh   metodlarining   vazifasi   o quvchining   ijtimoiy   ongiga   hayot,	
ʻ
axloq, mehnat qilish munosabatlari qoida va me’yorlari haqida tushuncha hosil
qilish va bilim berishdan iborat. Tarbiya jarayonida ushbu qoida va me’yorlar
shaxsning e’tiqodi, ishonchi  va hayotiy qarashlariga aylanadi. Ushbu guruhga
ma’naviy, axloqiy, estetik, mafkuraviy, huquqiy, jismoniy, ekologik, iqtisodiy
va   h.k.   mazmundagi   suhbatlar   hamda   namuna   ko rsatish   metodlarini   kiritish	
ʻ
mumkin.
Ikkinchi   guruh   metodlari   yordamida   o quvchida   ma’naviy   mazmunga   oid	
ʻ
odatlar hosil qiladi. O quvchi xulqida ijtimoiy tarbiyaning mazmuniga muvofiq	
ʻ
ma’naviy odatlar asosida, faoliyat zaminida tarkib topadi.                 Faoliyat   o quvchilarning   ijtimoiy   munosabat   va   ijtimoiy   xulq-atvor   tajribasiʻ
bilan   boyituvchi   muhim   manba   bo lib   hisoblanadi.   Ikkinchi   guruh   metodlari	
ʻ
orasida pedagogik talab metodi ahamiyatlidir. Pedagogik talab turli vazifalarni
bajarilishi, ya’ni ijtimoiy xulq-atvor me’yorini  ifodalash, u yoki bu faoliyatda
qatnashib bajarilishi zarur bo lgan aniq bir vazifani amalga oshirish, u yoki bu	
ʻ
harakatni olib borishga undovchi bo lishi mumkin.	
ʻ
Talablar   bevosita   yoki   bilvosita   qo yilishi   mumkin.   Bevosita   talablar   qat’iy
ʻ
buyruq yoki ko rsatma, ishchanlik, yo l-yo riq beruvchi tavsifdagi ko rinishda	
ʻ ʻ ʻ ʻ
bo ladi.   Bilvosita   talablar   kechinma,   intilish   tuyg usini   uyg otishi   ko zda	
ʻ ʻ ʻ ʻ
tutilgan   holda   maslahat,   iltimos,   ta’na   qilish,   faoliyatiga   nisbatan   qiziqish
uyg otish tarzida namoyon bo ladi. Talablar o quvchida u yoki bu darajaja ong,
ʻ ʻ ʻ
asos,   maqsad   hamda   e’tiqod   mavjudligini   nazarda   tutadi.   Ayni   vaqtda
o qituvchi   o quvchilarga   nisbatan   qo yiladigan   talablarning   me’yorida	
ʻ ʻ ʻ
bo lishiga qat’iy ahamiyat berishi lozim.
ʻ
Foydali faoliyat va maxsus tashkil qilinadigan vazifalar jarayonida ijobiy xulq-
atvor va xarakterlarga o rgatib boriladi.	
ʻ
O rgatish   –   bu   ijtimoiy   xulq-atvorni   odatiy   shakliga   aylantirish   maqsadida	
ʻ
o quvchilar tomonidan rejali va tizimli tarzda tashkil etiladigan turli harakatlar,
ʻ
tashkil etiladigan amaliy ishlarga undovchi faoliyatdir.
O rgatish   o quvchilarni   tarbiyalash   va   rivojlantirishning   barcha   bosqichlarida
ʻ ʻ
samarali vosita sanaladi. Faoliyatda mashqlar mehnat, ijtimoiy faoliyat, jamoa
faoliyati   hamda   o zaro   munosabat   odatlarini   tarbiyalashga   qaratilganligidir.	
ʻ
Mashq   qilish   o rgatish   bilan   yaqin   aloqada   bo ladi.   Agar   o rgatib   borish	
ʻ ʻ ʻ
negizida   bolaning   faoliyat   jarayonini   egallashi   yotsa,   u   holda   mashq   qilish
faoliyati   shaxs   uchun   alohida   ahamiyat   kasb   etadi.   Mashqlantirish   o rgatib	
ʻ
borishga   suyangan   holda   ko p   bora   takrorlashni,   mustahkamlashni   va	
ʻ
takomillashtirib   borishni   nazorat   qiladi,   bular   esa   bora-bora   ijtimoiy   xulq-
atvorning asosi bo lib qoladi.	
ʻ
Tarbiyaviy   amaliyotda   ko pincha   maxsus   pedagogik   vaziyatlarni   yuzaga	
ʻ
keltirish   zaruriyati   tug iladi,   bunda   mustaqil   tanlash   uchun   imkon   bo ladi.	
ʻ ʻ
Pedagogik   vaziyatlarda   o quvchilar   o z   fikri   va   xulq-atvorini   qayta	
ʻ ʻ
o zgartirishi lozim bo lgan sharoit yaratiladi.	
ʻ ʻ
Ikkinchi   guruh   metodlari   orasida   musobaqa   o quvchilar   amaliy   faoliyatlarini	
ʻ
tashkil   qilish   metodlari   samaradorligini   oshirishning   zarur   va   muhim   sifati
hisoblanadi. Musobaqa faoliyatining barcha sohalarida o quvchilarning faolligi	
ʻ
va   ijodkorligini   rivojlantirishga,   o quvchilar   jamoasi   faoliyatini   muayyan	
ʻ
maqsadga   yo naltirishga   ko maklashadi.   Musobaqa   to g ri   tashkil   qilinganda	
ʻ ʻ ʻ ʻ
jamoa   hissi   muvaffaqiyatli   shakllanadi,   intizom   va   o quvchilarning	
ʻ
uyushqoqligi mustahkamlanadi. Musobaqaning   alohida   turi   bo yicha,   shuningdek,   tizimli   tarzda   hamʻ
uyushtiriladi: chunonchi, eng yaxshi sinf, eng yaxshi guruh, eng yaxshi jamoa,
eng yaxshi maktab va h.k.
Tarbiya   jarayonida   o quvchilarning   o zlari   tashabbus   va   g ayrat   ko rsatishi	
ʻ ʻ ʻ ʻ
asosida musobaqani tashkil etishlariga, uning sharti va ko rsatkichlarini ishlab	
ʻ
chiqishlariga   erishish   muhimdir.   Shuningdek,   jamoaning   umumiy
muvaffaqiyati, qabul qilingan majburiyatning bajarilishi, musobaqa natijalarini
stendlarda   aks   etishini   ta’minlash   to g risida   g amxo rlik   qilish   zarur.	
ʻ ʻ ʻ ʻ
Musobaqani     rasmiy   axborotlar   uchun   tashkil   etish   maqsadga   muvofiq   emas.
Jamoatchilik fikri musobaqa faoliyatining muhim asosi bo lib qoladi.	
ʻ
Birinchi  va ikkinchi  guruh metodlarini  o zaro bog liq holda qo llanishi  orqali	
ʻ ʻ ʻ
ong   va   xulq   birligi   yuzaga   keladi,   ammo   bu   o z-o zidan   vujudga   kelmaydi,	
ʻ ʻ
balki   o qituvchining   tashkilotchilik   mahorati   hamda   uning   o quvchi   ongi,	
ʻ ʻ
xulqiga   ta’sir   etadigan   vositalar   xususiyatlari,   ahamiyatini   ko ra   olishiga	
ʻ
bog liq.   Bir   so z   bilan   aytganda   bugungi   o quvchi   tarbiya   natijasida   ertagni	
ʻ ʻ ʻ
komil   inson,   ya’ni   jamiyatning   barkamol   a’zosiga   aylanadi.   Buning   uchun
uning   ongi   va   tafakkuri   rivojlanib,   ijobiy   fazilatlarni   o zida   shakllantirib	
ʻ
borishi lozim.
Xo sh, inson ongi va u borliqni, atrof-muhitni anglashi uchun qanday faoliyat	
ʻ
darajasiga yetishi kerak?
Inson  ongi        – uning  idroki,  aql  orqali  hayotiy  va dunyoviy  haqiqatni  fahmlash
asosida ma’naviy istiqbolli faoliyat darajasidir.
Aql kishining o z idroki, qalbi va fikri asosida dunyoviy, hayotiy haqiqatlarni	
ʻ
anglash   va   ularga   o z   faoliyatida   ma’naviy-insoniy   nuqtai   nazardan   amal	
ʻ
qilishdir.
Uchinchi   guruh   metodlariga   shunday   metodlar   kiradiki,   bularda
tarbiyalanuvchilardagi   ijobiy   xulq-atvorni   rag batlantirish,   salbiy   xislatlarni	
ʻ
tuzatish   yoki   oldini   olish,   ularning   his-tuyg ulari   va   maqsadlariga   bevosita
ʻ
ta’sir ko rsatishda foydalaniladi. Ushbu guruhga rag batlantirish va jazo berish	
ʻ ʻ
kabi metodlar kiradi.
4. Tarbiyada ibrat-numana ko rsatishning tutgan o rni	
ʻ ʻ
Farzandlarimizning   kelajakda   komil   inson   bo lib   yetishishlarida   oila   va	
ʻ
jamiyatda   yaxshi   tarbiya   olishning   o rni   beqiyosdir.   Ota-ona,   ustoz-	
ʻ
murabbiylar,   rahbar   va   yoshi   kattalar   qancha   madaniyatli,   odobli   bo lsa,   shu	
ʻ
jamiyat   va   muhitda   o sayotgan   shaxslar   ham   shunchalik   odobli   bo lib	
ʻ ʻ
yetishadi.   Bunday   sermas’uliyat   ijtimoiy   ishni   amalga   oshirish,   ya’ni
yoshlarimizning   odobli,   xushxulqli,   vijdoni   pok   kishilar   bo lib   yetishishlari	
ʻ
uchun   o z   xulq-atvorimiz   bilan   ularga   yaxshi   ibrat   va   namuna   bo lishimiz	
ʻ ʻ
bugungi   kunning   dolzarb   masalasi   hisoblanadi.   Ilgarigi   zamonda   shunday
maqol bor edi: «Domlaning aytganini qil-u, qilganini qilma». Hozir bu maqol eskirdi: o smir va o spirinlar ko pincha ustozlari va kattalarning tashqi yashashʻ ʻ ʻ
tarzidan   o rnak   oladilar,   ya’ni   ular   «domlaning   qilganini...   qilishadi».   Bu
ʻ
o rinda ularning quyidagi haqli e’tirozlarini inobatga olish zarur.: «Nima uchun	
ʻ
chekmagin,   ichmagin   deyishadi-yu,   o zlari   chekishadi,   ichishadi?»,   «Nima	
ʻ
uchun   rost   gapirgin   deydilar-u,   o zlari   yolg on   so zlaydilar?»,   «Nima   uchun	
ʻ ʻ ʻ
to g ri, halol bo lish kerak deydilar-u, o zlari pora oladilar?». Agar o qituvchi	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
va   boshqa   ana   shunday   so zda   to g ri-yu,   amalda   noto g ri   ish   tutishsa,	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
shogirdlari qanday qilib uni hurmatlaydi? Undan nimani o rnak qilib oladilar?	
ʻ
Shu ma’noda tarbiyachi har vaqt o z so ziga amal qilishi va so zining ustidan	
ʻ ʻ ʻ
chiqishi   kerak.   Ibratning   aynan   ana   shu   jihati   komil   inson   tarbiyasida   katta
ahamiyatga ega.
Ibrat   tarbiyasi   insonni   qadimdan   qiziqtirib   kelgan.   Bu   ayniqsa,   Yunonistonnnin
g   mashhur   mutafakkirlari   –   Aflotun   va   Arastuning   nomi   bilan   bog liq	
ʻ   pandnom
alaridan   keng   o rin	
ʻ   olgan.   Jumladan,   Sharq   mamlakatlarida   Aflotunning   Arastu
ga,   Arastuning   Iskandarga   nasihati   va   vasiyatnomalari   yaxlit   asar   sifatida   tarqal
gan.   Arastuning   aytishicha,   tarbiyachining   o zi	
ʻ   tarbiya   ko rgan,	ʻ   insoniy   fazilatl
arni   egallagan   bo lishi	
ʻ   darkor.   «Shuni   bilginki,   -   deydi   Arastu,   -   ta’lim-
tarbiya   bilan   shug ullanuvchi
ʻ   odam   o zi	ʻ   tarbiya   ko rmagan	ʻ   bo lsa,	ʻ   boshqalarni  
tarbiya   qilolmaydi.   Xulqi   yaxshi   kishi   boshqalarni   yaramas,   va   iflos   ishlarga   bo
shlay   olmaydi.   Agar   sen   o z	
ʻ   o quvchingni	ʻ   tarbiyalamoqchi   bo lsang,	ʻ   avval   o z	ʻ  
ruhingni   yaxshilashdan   boshla.   Mabodo   o zgalar	
ʻ   aybini   bartaraf   etmoqni   ixtiyo
r   etsang,   bundan   oldin   o z	
ʻ   nafsingni   nuqson   va   illatlardan   tozalashing   zarur.   A
mmo   ko zi	
ʻ   ojiz   bo lgan	ʻ   kishi   qanday   qilib   ko rga	ʻ   yo l	ʻ   ko rsata	ʻ   oladi?   Xor   va
tuban kishi boshqalarga obro  va qadr-qimmat ato qila oladimi?».	
ʻ
Bulardan   tashqari   Sharq   mamlakatlarida   axloq   va   ta’lim-tarbiyaga   oid
« Rushnoinoma »,   « Q obusnoma »   Farididdin   Attorning   « Pandnoma »si,
O bayd   Zakoniyning   «	
ʻ Sad   pand »   kabi   asarlari   keng   tarqalgan.   Ilk   o rta	ʻ
asrlarda Arastu va uning izdoshlarining risolalari arab tiliga tarjima qilindi va
ularning   ta’limotlari   Al-Kindiy,   Farobiy,   Beruniy,   Ibn   Sino,   Umar   Xayyom,
Nasriddin   Tusiy,   Jomiy,   Navoiy   va   boshqa   Sharq   faylasuflari   tomonidan
o rganildi va boyitildi.	
ʻ
Demak,   bugungi   yoshlarimizning   kamoloti   va   unga   mos   dunyoqarashi
muntazam ravishda takomillashib, rivojlanib bor ishida ibrat-namunaning o rni	
ʻ
beqiyosdir .   Bu   o z   navbatida   Ozod   va   Obod   Vatan,   erkin   va   farovon   hayot	
ʻ
yaratuvchilarining ongli a’zolarini tayyorlashni kafolotlaydi.
5. Tarbiyada rag batlantirish va jazolash metodlari	
ʻ
Rag batlantirish   metodlari	
ʻ   –  o quvchilarning  harakatlarini   ijobiy  baholashni	ʻ
ko zda tutadi. Rag batlantirish quvonch, qoniqish, qanoatlanish kechinmalarini	
ʻ ʻ
paydo   qiladi,   tetiklik   va   g ayrat   bag ishlaydi,   o z   kuchiga   ishonchni	
ʻ ʻ ʻ
mustahkamlaydi,   ijobiy   xatti-harakatlarni   rag batlantiradi,   o z   faoliyati   va	
ʻ ʻ xulqiga mas’uliyatini oshiradi. Rag batlantirish metodlari xilma-xil bo lib, ularʻ ʻ
tarkibiga   ma’qullash,   ko ngil   ko tarish,   dalda   berish,   ishonch   bildirish,   qayd	
ʻ ʻ
qilish, og zaki va yozma tashakkur bildirish, mukofatlash va boshqalar kiradi.	
ʻ
Rag batlantirish   pedagogik   talablarni   hisobga   olgan   holda   qo llanilishi   lozim.	
ʻ ʻ
Har   qanday   rag batlantirish   o quvchining   jamoa   oldidagi   chinakkam	
ʻ ʻ
xizmatlariga   muvofiq   bo lishi   lozim.   Rag batlantirish   vaqtida   o quvchining	
ʻ ʻ ʻ
alohida   xususiyatlarini,   jamoada   tutgan   o rnini   hisobga   olish   va   u   ketma-ket	
ʻ
bo lmasligi   kerak.   Haddan   oshirib   maqtash   jamoaga   nisbatan   taqqoslash	
ʻ
talabchanlikni bo shashtirib yuborish, bular o quvchida man-manlik, xudbinlik	
ʻ ʻ
sifatlarining   yuzaga   kelishiga   sabab   bo ladi.   Rag batni   tashkil   etishda	
ʻ ʻ
o quvchining   muvaffaqiyati   bilan   birga   uning   jamoadagi   o rni,   axloqiy	
ʻ ʻ
qiyofasi,   shuningdek,   mehnatga,   jamoa   topshiriqlariga,   jamoaning   o ziga	
ʻ
munosabati borasidagi jamoa fikrini inobatga olish ham talab etiladi.
Jazo berish metodlari   – bu o quvchilarning xatti-harakati va faoliyatiga salbiy	
ʻ
baho berishdir. Jazo berish axloq me’yorlariga qarama-qarshi faoliyat va xatti-
harakatlarni   muhokama   etishni   ifodalaydi.   Jazo   berish   noma’qul   xatti-
harakatlarning   oldini   olish,   axloqni   tuzatishi,   jamoa   oldida   uyalishi,   o zini	
ʻ
gunohkor   deb   bilish   hissini   uyg otishi   mumkin.   Jamoa   tomonidan   yoki   uni	
ʻ
qo llab-quvvatlashi   asosida   jazo   berish   metodlari   ham   hilma-xil   bo lib,   ular	
ʻ ʻ
jumlasiga tanbeh berish, koyish, uyaltirish, qizartirish xatti-harakatlarni jamoa
o rtasida   muhokama   qilish,   muayyan   faoliyatidan   chetlatish   va   boshqalar
ʻ
kiradi.
Jazo   berish   ham   pedagogik   talablarga   amal   qilish   zarur.   Berilayotgan   jazo
maqsadga   muvofiq   bo lib,   o quvchilarning   aybiga,   salbiy   xatti-harakatiga	
ʻ ʻ
qarab   berilishi   lozim.   Jazo   berish   chog ida   salbiy   xatti-harakatning   sabablari	
ʻ
uning   jamoaga   yetkazadigan   zarari,   o quvchining   shaxsiy   xususiyatlarini
ʻ
inobatga olish lozim.
Jazo   berish   o quvchining   manfaatlaridan   kelib   chiqmasligi   yoki   uning   uchun	
ʻ
xizmat qilmasligi lozim. Jazo jamoa tomonidan ham berilishi mumkin. Barcha
hollarda   ham   o quvchini   jismoniy   va   ruhiy   azobga   solmasligi,   uni	
ʻ
tahqirlanmasligi, sha’nini yerga urmasligi, huquqini paymol etmasligi kerak.
Tarbiya   metodlari   sharoitni,   vaqtni,   shuningdek,   o zaro   bir-biriga   ta’sirini	
ʻ
hisobga   olgan   holda   qo llash   maqsadga   muvofiq   tarbiya   metodlari,   tarbiya	
ʻ
vositalari bilan juda yaqin aloqada hatto, bir-biriga singib ketgan bo lsada, ular	
ʻ
bir-biridan   farq   qiladi.     Tarbiya   vositalariga   tarbiyaning   maqsadga   muvofiq
tashkil qilingan faoliyat turiga kiradi.
O yin,   o quv   mehnati,   sport   va   boshqa   faoliyat   turlari   shunday   vositalar	
ʻ ʻ
hisoblanadi.   Bundan   tashqari   tarbiya   jarayonida   turli   predmetlar,   moddiy   va
ma’naviy   madaniyat   namunalari,   axborot   hamda   texnik   vositalardan   ham
tarbiya vositasi sifatida foydalaniladi. Chunonchi, ko rgazmali, o quv qurollari	
ʻ ʻ badiiy-ilmiy   adabiyotlar,   san’at   asarlari,   radio,   televideniye,   kompyuter,
magnitofon,   slaydo,   shuningdek,   kishilar   ham   tarbiya   vositasi   bo lib   xizmatʻ
qilishi mumkin.
Tarbiya   vositalaridan   foydalanish   doimo   unga   muvofiq   keluvchi   tarbiya
metodlaridan   foydalanishni   taqozo   etadi,   chunki   ular   yordamida   ong,   his-
tuyg u, xulq-atvor  tarkib toptiriladi. O quvchining turli  ko rinishdagi  faoliyati	
ʻ ʻ ʻ
uyushtiriladi.
Bugungi   kunda   tarbiya   jarayonida   axborot   va   texnika   vositalaridan
foydalanishga alohida diqqat-e’tibor qaratilmoqda. Ulardan maqsadga muvofiq
va samarali foydalanish o quvchilarning ma’naviy kamol topishiga olib keladi.	
ʻ
Yuqorida bildirilgan mulohazalarga tayangan holda mavzu yuzasidan quyidagi
xulosalarga kelish mumkin.
1.   Tarbiya   jarayonining   asosini,   ijtimoiy   hayotining   obyektiv   talablarini,
shaxsning   ijtimoiy   mohiyatini   hamda   tabiatini   aks   ettiruvchi   qonuniyatlar
tashkil etgani bois tarbiya jarayonini ilmiy asoslangan tarzda olib borish uning
qonuniyatlarni chuqur o rganishni talab etadi.
ʻ
2. Tarbiya jarayonining muvaffaqiyati uni tashkil etishda qanday tamoyillarga
ko ra   ish   ko rilayotganligiga   ham   bog liq.   Tarbiya   tamoyillari   yosh   avlodni	
ʻ ʻ ʻ
tarbiyalash   maqsadidan   kelib   chiqqan   va   komil   insonni   tarbiyalashning
mazmuni,   metodlari   va   yo nalishiga   qo yiladigan   eng   muhim   talablarni	
ʻ ʻ
belgilab beruvchi asosiy g oya va qoidalar yig indisidir.	
ʻ ʻ
3.   Tarbiya   jarayonini   tashkil   etishda   o qituvchi   tomonidan   qo llaniladigan	
ʻ ʻ
metodlar  ham  muhim  ahamiyatga ega bo lib, ular  ijtimoiy jamiyat tomonidan
ʻ
ta’lim   muassasalari   oldiga   qo yilgan   yosh   avlodni   har   tomonlama   barkamol,	
ʻ
erkin, ijodkor, mustaqil  fikr egasi  etib tarbiyalash vazifalari  bilan belgilanadi.
Tarbiya   metodlari   o zaro   o hshash   jihatlariga   ko ra   uch   guruhga   bo linadi.	
ʻ ʻ ʻ ʻ
Tarbiya   jarayonida   qo llaniladigan   tarbiya   vositalari   metodlari   ahamiyatini	
ʻ
kuchaytirishga xizmat qiladi.
 
  Esda saqlab qolish uchun zarur bo lgan tushunchalar:	
ʻ
Metod   –   lotincha   metodos   so’zidan   olingan   bo’lib,   tadqiqot   yo’li,   nazariya,
ta’limot   tushunchalarini   anglatadi.   O’qitish   va   tarbiyalashning   real
jarayonlariga   xos   bo’lgan   ichki   yo’llari,   uslublari,   vositalari   majmui
tushuniladi.
Tarbiya metodlari   – metod lotincha metodos – yo’l so’zidan olingan. Metod
tadqiqot yo’li, nazariya, ta’limot deb tarjima qilinadi. Ilmiy tushuncha sifatida
«metod» so’zi keng ma’noda muayn maqsadga erishish yo’li tushuniladi.
Rag’batlantirish   –   talabaning   namunali   xulqi   uchun   boshqalarga   ibrat   qilib
ko’rsatish, faxriy yorliqlar bilan taqdirlash, devoriy gazetada talaba to’g’risida kichik   ma’lumotnoma   berish,   uning   suratini   maxsus   doskaga   qo’yish,   ota-
onasining nomiga tashakkurnoma yuborish.
Mashq   -   bolalar   faoliyatini   oqilona,   maqsadga   muvofiq   ravishda   va   har
tomonlama   tashkil   qilish,   ularni   axloq   mezonlari   va   xulq   atvor   qoidalarini
bajarishga oatlantirish
Jazolash   – tarbiyalanuvchining xatti-harakati va faoliyatiga salbiy baho berish.
English:
Method   –  It   is   derived   from   the   Latin   word   methods,   which   means   research,
theory and teaching. It is understood that a set of tads of the inner paths that are
specific   to   the   real   processes   of   instruction   and   upbringing   as   a   scientific
concept,   the   term   “method”   is   broadly   understood   as   a   means   of   achieving   a
specific goal.
Teaching methods   – the way to achieve the educational goal.   When applying
to   school   practice,   the   methods   are   influenced   on   the   consciousness,   will,
emotions and behavior of these pupils.
Incentive   –   give   exemplary   behavior   to   student’s   behavior,   award   certificate
with   honorary   diploma,   give   a   briefcase   on   the   poster   to   send   a   photo   to   a
special board on behalf of his parents.
Exercise   –   balanced   and   comprehensive   organization   of   children’s   activities,
their adaptation to compliance with ethical standards and conduct rules.
Punish   – negative attitudes towards behavior and behavior of the pupil.
  A dabiyotlar ro yxati:ʻ
1.             Mirziyoyev Sh. Milliy taraqqiyot yo’limizni qat’iyat bilan davom ettirib,
yangi bosqichga ko’taramiz. – Toshkent: “O’zbekiston” NMIU, 2017. – 592 b.
2.             Karimov I.A. Barkamol avlod orzusi.   Toshkent:   Sharq, 1997.
3.             Karimov   I.A.   Yuksak   manaviyat   –   yengilmas   kuch.   –   Toshkent:
Ma’naviyat, 2008. – 174 b.
4.             Abdurahmonov A. Saodatga eltuvchi bilim. «Ma’rifat gulshani» gazetasi,
6 (11) – 2007 yil.
5.             To’raqulov   X.A.   Kamolot   sari.   Jizzax, 2007, 181-182   betlar.
6.             To’raqulov   X.A.   Pedagogik   tadqiqotlarda   axborot   tizimlari   va   texnologiy
alari.   Toshkent:   Fan, 2006, 250   bet.
7.             O’zbekiston Milliy ensiklopediyasi. 8-jild, 270 bet.
8.             Quronov   M.   Otalar   kitobi.
9.             Hasanboyev   J.   va   boshq.   Pedagogika.   Toshkent:   Fan, 2006, 284   bet.
10.   Hasanboyev J. va boshq. Pedagogika: Oliy o’quv yurtlari uchun darslik. –
Toshkent: Fan, 2009. - 480 b.

Tarbiya usullari va shakllari I. REJA: 1. Tarbiya metodlari haqida tushuncha. 2. Tarbiya metodlarining maqsadi va mazmuni. 3. Tarbiya metodlarining tasnifi. 4. Tarbiyada ibrat-numana ko rsatishningʻ tutgan o rni. ʻ 5. Tarbiyada rag batlantirish ʻ va jazolash metodlar i. II. Mavzularni mustahkamlash uchun savol va topshiriqlar . III. Mavzularni o rganishda foydalanish mumkin bo lgan adabiyotlar ʻ ʻ ro yxati ʻ .

1. Tarbiya metodlari haqida tushuncha. Maqsad, mazmun, shakl kategoriyalari tarbiya jarayonining mohiyati (u nimaga qaratilgan, nimani to‘ldiradi, nimaga yo‘naltirilgan, qanday shaklda tugallanadi)ni ochib beradi. Biroq, tarbiya mohiyatini yoritishda qanday qilib tarbiyalash savoli bilan aloqador yana bir muhim kategoriya ham mavjud. Bu tarbiya metodi tushunchasidir. Tarbiya metodi (yunoncha «metodos» – yo‘l) tarbiya maqsadiga erishishning yo‘li. Maktab amaliyotiga tatbiq etilganda, metodlar – bu tarbiyalanuvchilarning ongi, irodasi, tuyg‘ulari va xulqiga ta’sir etish usullaridir. Tarbiyaning mutlaqo yangi metodlarini yaratishga bironta tarbiyachining kuchi etmaydi. Metodlarni takomillashtirish muammosi doimo mavjud, har bir tarbiyachi o‘zining imkoniyatiga ko‘ra uni hal qiladi, tarbiya jarayonining aniq shart-sharoitlariga mos ravishda o‘zining xususiy qarashlarini ifoda etish asosida umumiy metodikani boyitadi. Tarbiya metodlarini bunday xususiy takomillashtirish tarbiya usullari deb ataladi. Tarbiya usullari – umumiy metodning bir qismi, alohida harakati, yanada aniqlashuvi. Obrazli aytganda, usullar – bu qo‘yilgan maqsadga tezroq erishish uchun tarbiyachi o‘zining tarbiyalanuvchilari bilan yo‘l ochadigan o‘rganilmagan so‘qmoq. Agar uni boshqa tarbiyachilar ham foydalana boshlasa, u holda asta-sekin usullar keng ustunli yo‘llar – metodlarga aylanishi mumkin. Tarbiya metod va usullarini bilish, ularni to‘g‘ri qo‘llay olishni egallash – bu pedagogik mahorat darajasini belgilovchi muhim tavsiflardan biri. Tarbiya metod va usullarining aloqadorligi ana shunda. Amaliyotda tarbiya vositalari tushunchasi ham ajratiladi. Usullar deganda ta’sir ko‘rsatishlar birligi, vosita deganda, usullar yig‘indisi tushuniladi. Vosita – bu usul ham emas, metod ham emas. Masalan, mehnat – tarbiya vositasi, biroq uni ko‘rsatib berish, mehnatni baholash, ishdagi xatoni ko‘rsatish – bu usullar. So‘z (keng ma’noda) – tarbiya vositasi, biroq replika taqkoslash – usullar. Bu bilan bog‘liqlikda ba’zan tarbiya metodlari qo‘yilgan maqsadni muvafaqqiyatli amalga oshirish uchun foydalaniladigan usul va vositalar tizimi sifatida aniqlanadi. Xuddi shuningdek metodning tuzilishida usullar va vosita albatta mavjud bo‘ladi. 2. Tarbiya metodlarining maqsadi va mazmuni Metodning ijobiy va salbiysi bo‘lmaydi, tarbiya jarayonida ma’lum yo‘lni yuqori darajadagi samarali va samarasiz deya baholash mumkin emas. Metodning samaradorligini u qo‘llanilayotgan sharoit nuqtai nazaridan baholash mumkin. Tarbiya metodlarini maqsadga muvofiq tanlash bir qator omillarga bog‘liq.

1. Tarbiyaning maqsad va vazifalari. Maqsad nafaqat metodlarni oqlaydi, balki ularni aniqlab beradi. Maqsad qanday bo‘lsa, unga erishish metodlari unga muvofiq bo‘lishi zarur. 2. Tarbiya mazmuni. Unutmaslik kerakki, aynan bitta vazifa turli xil fikrlar bilan to‘ldirilgan bo‘lishi mumkin. SHuning uchun metodlarni umuman mazmun bilan emas, balki aniq fikr bilan bog‘lash g‘oyat muhimdir. 3. Tarbiyalanuvchilarning yosh xususiyatlarini hisobga olish. U yoki shunga o‘xshash vazifalar tarbiyalanuvchilarning yoshi bilan bog‘liqlikda hal qilinadi. Yosh bu oddiygina qancha yashaganligi son ko‘rsatkichi emas. Unda egallangan ijtimoiy tajriba, psixologik va ahloqiy sifatlarning rivojlanganlik darajasi o‘z aksini topadi. Aytaylik, mas’uliyat tuyg‘usini boshlang‘ich ta’lim, o‘rta ta’lim va o‘rta maxsus, kasb-hunar ta’limi muassasalarida ta’lim olayotgan o‘quvchilarda ham shakllantirish mumkin. Biroq har bir bosqichda mazkur sifatni shakllantirish borasida turli metodlar qo‘llaniladi. 4. Jamoaning shakllanganlik darajasi. O‘zini o‘zi boshqarishning jamoa shaklining rivojlanishi bilan bog‘liqlikda pedagogik ta’sir ko‘rsatish metodlari ham o‘zgarmasdan qolmaydi. Bizga ma’lumki boshqaruvning moslashuvchanligi tarbiyachining tarbiyalanuvchilar bilan muvafaqqiyatli hamkorligining zaruriy sharti. 5. Tarbiyalanuvchilarning individual o‘ziga xosliklari. Umumiy metodlar, umumiy dasturlarning o‘zi tarbiyaviy o‘zaro ta’sir etishning asosi bo‘la olmaydi. Ularni indivudual va shaxsiy tuzatish zarur. Insonparvar pedagog har bir shaxs o‘ziga xosligini rivojlanishiga, o‘ziga xosligini saqlashga, o‘zining «Men»ini amalga oshirishiga imkon beradigan metodlarni qo‘llashga harakat qiladi. 6. Tarbiyaviy shart-sharoitlar. Unga moddiy, psixofiziologik, sanitar- gigienikdan tashqari sinfda yuzaga keladigan munosabatlar: jamoadagi iqlim, pedagogik rahbarlik usuli va boshqalar tegishlidir.Ma’lumki, mavhum shart- sharoitlar bo‘lmaydi, ular hamisha aniq. Ularni birlashuvi aniq holatlarda ko‘rinadi. Tarbiya amalag oshadigan sharoit pedagogik vaziyatlar nomini oldi. 7. Tarbiya vositalari. Tarbiya metodlari tarbiya jarayonining tarkibiy qismlari sifatida yuzaga chiqadigan tarbiya vositalaridan tashkil topadi. Metodlar ular bilan mustahkam bog‘langan va birgalikda qullaniladigan boshqa tarbiya vositalari ham mavjud. Masalan, metodlarni samarali qo‘llanilishi uchun zaruriy yordam beruvchi ko‘rgazmali qo‘llanmalar, tasviriy san’at asarlari va musiqa san’ati, ommaviy axborot vositalari. 8. Pedagogik malakani egallaganlik darajasi. Tarbiyachi odatda faqat o‘zi biladigan va qo‘llashni egallagan metodlarni tanlab oladi. Ko‘plab metodlar murakkab bo‘lganligi bois, o‘kituvchida ko‘p kuch ishlatishni talab etadi. Bunday mas’uliyatdan bo‘yin tovlaydigan pedagoglar ularsiz faoliyatni tashkil

etishga harakat qiladi. Natijada turli obrazli, xilma-xil maqsad, vazifa, sharoitlardan kelib chiqib metodlardan foydalanishga qaraganda samarasi past bo‘ladi. 9. Tarbiya vaqti. Qachonki, vaqt kam , maqsad esa katta bo‘lsa, «kuchli harakatlantiruvchi» metodlar qo‘llaniladi, qulay sharoitlarda esa, tarbiyaning «ayaydigan» metodlaridan foydalaniladi. Tarbiyani «kuchli harakatlantiruvchi» va «ayaydigan» metodlarga bo‘linishi shartli: birinchisi tanbeh berish va majbur qilish bilan, ikkinchisi nasihat qilish va doimiy o‘rgatish bilan bog‘liq. 10. Kutiladigan natija. Metodni tanlayotganda, tarbiyachida muvafaqqiyatga erishishiga ishonch bo‘lishi kerak. Buning uchun qo‘llanilayotgan metod qanday natijaga olib kelishini oldindan ko‘ra bilish kerak. 3. Tarbiya metodlarining tasnifi Zamonaviy pedagogikada ba’zilari amaliy vazifalarni hal etishga, ba’zilari faqat nazariy vazifalarni o‘zida aks ettiradigan o‘nlab tarbiya tasniflari mavjud. Metodlar o‘ziga xos xarakteriga ko‘ra ishontirish, mashq, rag‘batlantirish va tanbeh berishga bo‘linadi. Mazkur holatda metodning umumiy xarakterli belgisi uo‘zida yo‘nalganlikni, o‘ziga xoslikni, qo‘llanishga yaroqlilikni aks ettiradi. Bu tasnifga metodlarning ko‘proq umumlashganligi bilan ajralib turuvchi tarbiyaning umumiy metodlari mustahkam tutashib ketadi. U o‘zida ishontirsh, faoliyatni tashkil etish, o‘quvchilarning xulq-atvorini rag‘batlantirish metodlarini qamrab oladi. I.S. Marenkoning tasnifida tarbiya metodlari guruhlar quyidagicha nomlanadi: tushuntirshli-reproduktiv, muammoli vaziyatli, o‘rgatish va mashq metodlari, rag‘batlantirish, to‘sqinlik qiluvchi, boshqarish, o‘zini-o‘zi tarbiyalash. Tarbiyalanuvchilarga ta’sir etishi natijalariga ko‘ra metodlarni ikki guruhga bo‘lish mumkin: 1. Axloqiy me’yorlar, motivlarni hosil qilishga, tasavvur, tushuncha, g‘oyalarni shakllantirishga ta’sir etuvchi. 2. Xulq-atvorning u yoki bu turini aniqlaydigan odatlarni hosil qilishga ta’sir etuvchi. Metodlar tarbiyaning maqsad va mazmuniga bog liq bo ladi. Tarbiya metodlariʻ ʻ barkamol shaxs fazilatlarini tarkib toptirishga qaratilgan bo ladi. Shuning ʻ uchun tarbiyalanuvchilarning rivojlanganlik darajasini hisobga olish tarbiya metodlaridan samarali foydalanishning muhim shartlari hisoblanadi. O quvchilar u yoki bu tarbiyaviy ta’sirga turlicha munosabatda bo ladi. Bu ʻ ʻ ularning alohida xususiyatlariga, tarbiyalanganlik darajasiga, tarbiya metodlarining qay darajada o rinli va samarali tanlanganligiga hamda ʻ mohirona qo llanganiga bog liq. Tarbiya metodlarini to g ri tanlash tarbiya ʻ ʻ ʻ ʻ vazifalarini ijobiy hal qilishda o quvchilarning o z-o zini tarbiyalash faolligini ʻ ʻ ʻ

oshirishga yordam beradi. Masalan, o qituvchi birinchi sinf o quvchilari bilanʻ ʻ ishlash jarayonida o quvchilarni ular uchun yangi bo lgan mehnat faoliyatini ʻ ʻ o rgatishda o quvchilarning xulq-atvor qoidalarini, ularda kun tartibi aniq ʻ ʻ bo lishi muhimligini, ularga o quvchilarning qat’iy tartibga amal qilishi ʻ ʻ zarurligini tushuntirish metodidan foydalanadi. Tushuntirish bilan bir qatorda sinfga to g ri kirib kelishga, ularni o qituvchi va o quvchilar bilan ʻ ʻ ʻ ʻ salomlashishga, tartib-intizomni saqlashga mashq qildirib boradi. Shuning bilan birgalikda birinchi sinf o quvchilarini yuqoridagi jarayonlarga dars ʻ vaqtida odatlantirib boradi. Bu jarayonda ularning amalga oshirgan ijobiy ishlari, o quv ishi natijalari rag batlantirib borishni taqozo etadi. Ko rinib ʻ ʻ ʻ turibdiki, o qituvchi o quvchilar bilan tarbiya jarayonini olib borganda turli xil ʻ ʻ usul va metodlarni qo llaydi. Tarbiya metodlarining xilma-xilligi ularni ʻ turlarga ajratish, tasnif qilish zarurligini ko rsatadi. Shuning uchun ularning ʻ alohida xususiyatlarini hisobga olib guruhlarga ajratish mumkin. Tarbiyaviy natijalarga erishishni istagan har bir o qituvchi (tarbiyachi) tarbiya metodlari ʻ va ularning mohiyatini puxta o zlashtirib olish maqsadga muvofiqdir. ʻ 1-shakl. Birinchi guruh metodlarining vazifasi o quvchining ijtimoiy ongiga hayot, ʻ axloq, mehnat qilish munosabatlari qoida va me’yorlari haqida tushuncha hosil qilish va bilim berishdan iborat. Tarbiya jarayonida ushbu qoida va me’yorlar shaxsning e’tiqodi, ishonchi va hayotiy qarashlariga aylanadi. Ushbu guruhga ma’naviy, axloqiy, estetik, mafkuraviy, huquqiy, jismoniy, ekologik, iqtisodiy va h.k. mazmundagi suhbatlar hamda namuna ko rsatish metodlarini kiritish ʻ mumkin. Ikkinchi guruh metodlari yordamida o quvchida ma’naviy mazmunga oid ʻ odatlar hosil qiladi. O quvchi xulqida ijtimoiy tarbiyaning mazmuniga muvofiq ʻ ma’naviy odatlar asosida, faoliyat zaminida tarkib topadi.