logo

Tishli uzatmalar

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

1012.2451171875 KB
6-mavzu. 	TISHLI UZATMALAR	 	
 	
Reja:	 	
1. Tishli mexanizmlar. Turlari, ishlatilish sohalari. 	 	
2. Tishli ilashmaning asosiy qonuni.	  	
3. 	Evolventali tishli ilashma: elementlari, xossalari va asosiy o’lchamlari. 	 	
4. 	Evolventali tishli ilashma chiqarish va uning  sifat kursatkichlari	. 	
 
Adabiyotlar:	 	
1. Yuldoshbekov S.A. Mexanizm va mashinalar nazariyasi. 	– T.:2006.	 	
2. Djurayev A. va boshq. Mex	anizm va mashinalar nazariyasi.	-T.: O’qituvchi, 2004.	 	
3. Usmonxo’jayev X..X Mashina va mexanizmlar nazariyasi.Toshkent:	 O’qituvchi,  1981.	 	
4. Frolov K.V. Mashina va mexanizmlar nazariyasi. 	– T.: O’qituvchi, 1990.	 	
 
Tayanch  iboralar:	 	
Tishli 	mexanizm,	 tishli	 reyka	, tishli	 g’ildirak	, reduktor	, qiya tishli silindrsimon g’ildiraklar	, 	
chervyakli uzatma	, gipoid uzatma	, konussimon g’ildirak	, planetar tishli 	mexanizmlar	, 	
 	
Tishli  mexanizmlar.  Turlari,  ishlatilish  sohalari.	Talab  qilinuvchi 	harakatlarni  tarkibida 	
faqat  qo’yi  kinematik  juftliklar  bo’lgan  mexanizmlar  orqali  amalga  oshirish  ularning  kinematik 
sxemasi  murakkabligi  tufayli  hamma  vaqt  ham  maqsadga  muvofiq  bo’lavermaydi.  Bunday 
hollarda  talab  qilinuvchi  harakatni  kam  sonli  bo’g’inla	r  yordamida  bajariluvchi  oliy  kinematik 	
juftli  mexanizmlar  qo’llaniladi.  Bunda  bo’g’inlarning  soni  kamida  uchta  bo’ladi:  kirish 
(yetaklovchi), chiqish (yetaklanuvchi) va qo’zg’almas bo’g’in (tayanch).	 	
Muayyan  shakldagi  egri  chiziqli  profilga  ega  bo’lgan  ti	shlar  ko’rinishidagi  geometrik 	
elementlarining o’zaro ilashishi orqali bog’langan bo’g’inlardan tuzilgan kinematik zanjirlar 	tishli 	
mexanizmlar 	deyiladi. Tishlar bo’g’inning doiraviy sirtida joylashsa 	- tishli g’ildirak, tekis sirtida 	
joylashsa 	- tishli re	yka hosil bo’ladi. Tishli mexanizmlar odatda aylanma harakatning tezligini va 	
yo’nalishini  o’zgartirib  uzatish  uchun  xizmat  qiladi,  shuning  uchun  ularni 	tishli  uzatmalar 	deb 	
ham ataladi.	 	
Tishli  mexanizmlar  yetakchi  va  yetaklanuvchi  bo’g’inlarning  aylanish 	tezliklari  doimiy 	
bo’lishi  talab  qilinadigan  hollarda  ishlatiladi  va  texnikada  juda  ko'p  qo’llaniladi.  Bu 
mexanizmning  asosiy  ko’rinishi 	IX.l	-a shaklda  berilgan,  u  ikkita  tishli  g’ildirak  va  stoykalardan 	
iborat. Bo’g’in 	2 (yetakchi)ning soat mili yo’nalish	iga teskari aylanishi yetaklanuvchi bo’g’in 	1 ni 	
soat  mili  aylanishida  aylantiradi.  Demak,  bu  xildagi  tishli  ilashishda  yetakchi  va  yetak	-lanuvchi 	
g’ildiraklar  qarama	-qarshi  tomonga  aylanadi.  Bunday  mexanizm 	sirtqi  ilashishli  mexanizm 	
deyiladi.	 
Agar 	bitta  g’ildirakning  tishlari  silindr  tashqi  sirtida,  ikkin	-chiniki  ichki  sirtida  ilashib 	
harakatlansa  (	IX.  1	-б shakl),  yetakchi  va  yetaklanuvchi  g’ildiraklar  bir  tomonga  aylanadi  va 	
bunday mexanizmlar 	ichki ilashishli mexanizm 	deyiladi.	 	
     	     	    	 IX. 1	-shakl	 	
 	
Agar tishli g’ildiraklardan birining o’lchamlari juda katta bo'1	-gani holda g’ildirak aylanasi 	
to’g’ri chiziqqa yaqin bo’lsa, bunday birikma 	reykali mexanizm 	deyiladi 	(IX	.1-d shakl).	 	
Tishli  mexanizmlarda  aniq  aylanish  nihoyatda  zarur,  buni  mash	ina  tirsakli  vali  bilan  gaz 	
taqsimlash valining bir	-biriga nisbatan aylanishi misolida ko’rish mumkin (	IX	. 2	- shakl).	 	
Yuqorida  biz  tekislikda  harakat  qiladigan  tishli  mexanizmlarnigina  ko’rdik,  bulardan 	
tashqari, texnikada fazoviy shesternyali mexanizmlar 	ham ko’p ishlatiladi. Bular jumlasiga o’qlari  fazoda kesuvchi ayqash o’qli vintli va chervyakli mexanizmlar (	IX	.4- shakl) va o’qlari kesishuvchi 	
konus  tishli  uzatmalar  (	IX	.3- shakl)  va  kiradi.  Vintli  mexanizmga  misol  sifatida  avtomobil  moy 	
nasosining taqsi	m-lash validan harakat oluvchi mexanizm (	IX	. 5	- shakl)ni ko’rsatish mumkin.	 	
IX	. 2	- shakl	 IX	.3- shakl	 	
IX	.4- shakl	 
 IX	. 5	- shakl	 	
 	
Tishli mexanizmlar yana quyedagi turlarga bo’linadi:	 	
1) harakatning aylanish tezligini o’zgartirish bo’yicha: 	sekinlashtiruvchi reduktorlar (	IX	.1 	
a-shakl) va tezlashtiruvchi multiplikatorlar (	IX	.1 b	 - shakl);	 	
2)  g’ildiraklar  geometrik  o’qlarining  holatiga  ko’ra:  g’ildiraklarining  o’qlari  qo’zg’almas 	
bo’lgan (qatorli) (	IX	.6 a,b,v,g,d,e,j	 - shakl	) va o’qlari 	qo’zg’aluvchan g’ildiraklari bo’lgan planetar 	
(IX	.1 	z -shakl) mexanizmlar;	 	
3) o’zaro ilashgan g’ildiraklar juftlarining soni bo’yicha: bir juftli, ya'ni bir pog’onali oddiy 	
(IX	.1 a,b,v,g,d,e	 -shakl) va ko’p juftli, ya'ni ko’p pog’onali murakkab (	IX	.1 j,z 	-shakl).	 	
                      	a)                              b)                                           v)                             g)              	 	
 	 	 	
                                	d)                    e)                                       j)                                    z)	 	
 	      	 	IX	.6 –shakl	 	
       	 	Uzliksiz  aylanma  harakatni  bir  valdan  boshqasiga  berilgan  uzatish  nisbati  bilan 	uzatish 	
ham ko’pincha tishli uzatmalar yordamida amalga oshiriladi. Tishli mexanizmlar yuqori darajada 
ishonchli  ishlashi  hamda  berilgan  harakat  qonunini  aniq  bajarishi  tufayli  mashinasozlik  va 
asbobsozlikda juda  keng  qo’llaniladi.	 	
Bulardan  tashqari  mush	tli,  friksion,  malta  va  xrapovikli  mexanizmlar  ham  ko’p 	
qo’llaniladi.  Tishli  uzatmalarda  tashqi  (	IX	.6 	- shakl, 	a),  ichki  (	IX	.6 	- shakl 	- shakl, 	b) 	va  reykali 	
(IX	.6 	- shakl, 	v) 	ilashmalar  farq  qilinadi: 	1- shesternya, 	2- g’ildirak  (yoki 	g’ildirakning  xususiy 	
holi 	- reyka).  G’ildiraklar  o’qlarining  joylashuviga  ko’ra  tishli  mexanizmlar  o’qlari  parallel 	
joylashgan 	- silindrsimon  (	IX	.6 	- shakl, 	a,  b), 	o’qlari  kesishuvchi 	- konussimon  (	IX	.6 	-shakl, 	g), 	
o’qlari  ayqash  yoki  giperboloid  uzatmala	r  bo’lishi  mumkin.  Giperboloid  uzatmalarning 	
variantlariga  vintli  (	IX	.6 	-shakl, 	d), 	chervyakli  (	IX	.6 	-shakl, 	e), 	gipoid  (	IX	.6 	-shakl, 	j) 	uzatmalar 	
kiradi. Vintli uzatmada bo’g’inlar 	1, 2 	- qiya tishli silindrsimon g’ildiraklar; chervyakli uzatmada 	
bo’g’in 	1- chervyak, 	2 	- chervyak  g’ildiragi;  gipoid  uzatmada  bo’g’inlar 	1,  2 	- konussimon 	
g’ildiraklar.	 	
      	a)                                                            b)                                                             	                         	e) 	        	 	
    	   	   	g)                                    d)                                         e)                                          	               	j) 	
 	    	      	        	        	       	   	
IX	.6 	– shakl	 	
 	
 	Ko’p bo’g’inli tishli 	uzatmalar	 - reduktorlar (	IX	.7 	- shakl, 	a), planetar tishli 	mexanizmlar 	
(IX	.7 	- shakl, 	b)  keng  qo’llaniladi.  Planetar  reduktor  tarkibiga  o’qlari  qo’zg’almas  bo’lgan 	
g’ildiraklar 	1 va 	4 gina  emas,  balki  o’qlari  aylana  bo’yicha    harakatlanadigan      g’ildiraklar 	2,  3	 	
ham kiradi.	 	
           	 IX	.7 	– shakl	 	
Tishli  ilashmaning  asosiy  teoremasi  (qonu	ni).	 Tishli  mexanizmlarda  g’ildiraklarning 	
o’zaro  ilashuvchi  tishlarining  bir	-biriga  urinuvchi  sirtlari,  ya'ni  profillari  aniq  belgilangan 	
qonuniyatga asosan loyihalangan bo’lishi kerak. Bu qonuniyat g’ildiraklarning bir	-biriga nisbatan 	
aylanma  harakatiga 	qo’yiladigan  talablardan  kelib  chiqadi.  Ilashuvchi  tishlarining  profili  va 	
ularning nisbiy harakati orasida bog’lanishni aniqlaylik (	IX	.8 -shakl).	 	
Shakldan ko’rinib turibdiki, 	VN1 >  V	N2 bo’lsa 	P, 	profil 	P2 profilining ichiga botib ketishi, 	
VNi < V	N2 bo’lganda esa 	Pt profil 	P2 dan orqada qolishi va ular bir	-biridan ajralib ketishi mumkin. 	
Bunday  hollarning  ikkalasiga  ham  yo'l  qo’yib  bo’lmaydi,  demak 	P, 	va 	P2 profillarning  nisbiy 	
harakatida uzluksiz urinishlar	iga erishish uchun birinchi navbatda 	VN1 = V	N2 	 tenglikni ta'minlovchi  ω1(O	1M1)  =	- ω2O2M2) 	sharti  bajarilishi  kerak.  Ilashuvchi  sirtlar  geometriyasini  belgilovchi 	
ikkinchi shart 	Vt va 	V2 tezliklarning urinma chiziq 	KK 	ga proektsiyalarining munosabatidan kelib 	
chiqadi.  Agar  proektsiyalar 	VKi ≠  V	K2 bo’lsa,  ularning  orasidagi  farqdan  hosil  bo’luvchi  nisbiy 	
sirpanish  rinuvchi  sirtlarning  o’zaro  ishqalanishi  va  natijada  eyilishiga  olib  keladi.  Rasmdan 
ko’rinib  turibdiki, 	VKi =  V	K2 sharti  faqat  bitta  holatdagina,  ya'ni  umumiy  urinish  nuqtasi 	C 	 NN 	
normal  chiziqning  markazlar  chizig’i 	O1O2 bilan  kesishgan  joyidagi 	P 	nuqta	 bilan  ustma	-ust 	
tushgandagina bajariladi, chunki bunda 	V1 = V	2 bo’lib qoladi.	 	
 	
 IX	.8 -shakl	 	
O1M1P  	va 	O2M	2P 	uchburchaklarning o’xshashligidan          	 	
Bu yerdan                 	                      	(IX.1	) 	
(IX.1	) munosabat tishli ilashishning quyidagi asosiy qonunini ifodalaydi: 	o’zaro ilashgan 	
tishlarning  profillariga  ulaming  urinish  nuqtasidan  o’tkazilgan  umumiy  normal  chiziq 
g’ldiraklarning  markazlararo  masofasini  burchak  tezliklarga  teskari  proportsional  bo’l	aklarga 	
bo’ladi.	 Ushbu qonun Villis tomonidan teorema sifatida ochib berilgan.	 	
Umumiy normal 	NN 	bilan markazlararo 	O1O2  chiziqning kesishish nuqtasi 	P  	g’ildiraklar 	
nisbiy  aylanishining  oniy  markazi  bo’lib, 	ilashish  qutbi 	deb  ataladi.  Burchak  tezliklar 	ω1  va 	ω2  	
orasidagi nisbat   	ω1/ ω	2 uzatish nisbati	  deb ataladi va  	U12 bilan belgilanadi.	 	
Ilashish  qutbi 	P 	ning 	O1O2 markazlararo  chiziqda  joylashish  holati 	ω1  va 	ω2  burchak 	
tezliklarning ham qiymatlariga, ham yo’nalishlariga bog’liq bo’ladi. Agar 	ω1  va 	ω2  yo’nalishlari 	
har  xil  bo’lsa 	P   	nuqta 	IX	.8-shakldagiday 	O1O2 oralig’ida,  bir  xil  bo’lganda  esa 	– O1O2 dan 	
tashqa	rida joylashadi. Demak (7.4) ifodani umumiy holda quyidagicha yozish mumkin:	 	
               	(IX.2	) 	
Uzatish  nisbatining  doimiylik  sharti  tishlarining  profillari  evolventa,  tsikloida  va  doira 	
chiziqlari  bilan  hosil  qilingan 	ilashishlarda  ta'minlanadi.  Hozirgi  paytda  evolventa  profilli  tishli 	
g’ildiraklar eng ko’p ishlatiladi.	 	
Evolventali tishli ilashma: elementlari, xossalari va asosiy o’lchamlari.	  Aylanaga urinma 	
joylashgan  to’g’ri  chiziqning  sirpanmasdan  harakatlanishi  nat	ijasida  undagi  istalgan  nuqtaning 	
chizgan  trayektoriyasi 	evolventa	 deyiladi.  Bu  aylana  asosiy  aylana,  to’g’ri  chiziq  esa  uning 	
yasovchisi deyiladi.	 	
To’g’ri chiziq 	N—	N 	asosiy aylanaga nisbatan sirpanmay harakatlanar ekan (	IX.9	 - shakl), 	
undagi (	N1B) kesma uzunligi 	N1A yoy bo’lagiga teng bo’ladi:	 P	O	
P	O	
M	O	
M	O	
l
2	
1	1	
2	2	= P	O	
P	O
l
2	
2
1	−=	
 P	O	
P	O	U	
l
2	
2
1	12	=	=	
   	
bu yerda 	N1B = ρ - evolventa 	B nuqtasining egrilik radiusi.	 	
 hamda 	ekanligini e’tiborga olsak 	 	
        	(XI.3	)                         	hosil bo’ladi.	 	
Bu  yerda 	α - evolventa  chizig’idagi  nuqtaning  vaziyatini  belgilaydigan  burchak. 	β 	-  evolnenta 	
funksiyasi,  yoki  involyuta. 	inv	α ning  qiymatlari  maxsus  jadvallardan  aniqlanadi.  Evolventaning 	
istalgan nuqtasining radius vektori 	ri quyidagi nisbatdan aniqlanadi:	 	
 IX.	9- shakl.	 	
 	
Evolventaning xossalari:	 	
1)	 evolventaning istalgan 	nuqtasiga o’tkazilgan normal asosiy aylanaga urinma	 joylashadi;	 	
2)  evolventadagi  istalgan  nuqtaning	 egrilik	 radiusi  o’sha  nuqtadan  asosiy  aylanaga 	
o’tkazilgan urinmaning urinish nuqtasigacha bo’lgan qismiga teng.	 	
Evolventaning xususiyatlari	: 	
1) 	asosiy ayla	na evolventa egri chizig’idagi nuqtalar egrilik markazlarining geometrik o’rni 	
bo’ladi;	 
2) evolventa   asosiy   aylanasining   boshlanish   nuqtasida uning egrilik radiusi 	ρ=0	 bo’lib, 	
evolventaning davomida uning egrilik radiusi uzluksiz osha boradi;	 	
3)   	g’ildirak  asosiy  aylanasi  radiusi  (demak,  g’ildirakning  tishlari  soni)  cheksizlikka 	
intilganda,  evolventa  to’g’ri  chiziqqa  aylanadi.  Binobarin,  tishli  g’ildirakning  o’zi  tish  profili 
to’g’ri chiziqdan tashkil topgan tishli reykaga aylanadi.	 	
Qo’zg’almas bo’	g’in bilan aylanma yoki ilgarilanma kinematik juft hosil qilgan va o’zaro 	
tishli  ilashma  orqali  bog’langan  ikkita  qo’zg’aluvchan  tishli  g’ildirakdan  tashkil  topgan  uch 
bo’g’inli  mexanizm 	oddiy  tishli  uzatma 	deb  ataladi.  Kichik  tishli  g’ildirakni  odatda 	she	sternya, 	
kattasini 	g’ildirak deyiladi.	 	
Tishli g’ildirakning tishlarini uning tanasidan ajratib turuvchi yuza 	(1) 	tishlar 	botiqlarining 	
sirti	 deyiladi(	XI	.10	- shakl).  Tishlarni  tishli  g’ildirak  tanasining  qarama 	- qarshi  tomonidan 	
chegarlab turuvchi yuza 	(2) tishlar uchlarining sirti	 deb ataladi. Ikkita yonma yon tishlar orasidagi 	
bo’shliq 	(3)	 botiqlik	 deyiladi. Tishni botiqlik tomonidan chegaralab turuvchi yu	za 	(4) tishning yon 	
sirti	 deyiladi.	 	
Yon sirt bosh 	(5)	 va oraliq 	(6) 	sirtlardan iborat bo’ladi. B	osh sirt	 deb, tish yon sirtlarining 	
shunday qismiga aytiladiki, u boshqa tishning bosh sirti bilan o’zaro ta’sirlashib, berilgan uzatish 
nisbatini ta’minlaydi. 	Oraliq sirt bosh sirtni botiqlar sirti bilan bog’laydi.	 	
Bosh  sirt  ko’pincha 	evolventali 	sirt  bo’ladi,  chunki  silindrsimon  uzatmalar  ichida 	
evolventali  silindrsimon  uzatmalar  ayniqsa  keng  tarqalgan.  Bunga  sabab    ular  boshqa  turdagi 
uzatmalarga  qaraganda  katta  afzalliklarga  ega.  Masalan,  evolventali  uzatmada  o’qlar  orasidagi 
masofani  ma’lum  che	gara  doirasida  o’zgartirish  mumkin,  lekin  bunda  uzatish  nisbati 	
o’zgarmasdan  qolaveradi,  boshqa  uzatmalarda  esa  bunday  qilishga  imkoniyat  yo’q.  Bundan (	)	(	)B	N	B	N	
1	1	= (	)	tgr	B	N	b	=	1 (	)	(	)		+	=	br	B	N	
1 				inv	tg	−	−	=  tashqari,  evolventali  uzatma  sifatli  ishlaydi.  Evolventali  g’ildiraklarni  tayyorlash  hamda  ularni 
qirqib 	tayyorlash  uchun  zarur  bo’ladigan  asbobni  yasash  juda  oson,  bu  esa  juda  muhim  amaliy 	
ahamiyatga ega.	 	
 IX	.10 	- shakl	 	
Tishli  ilashmning  asosiy  qonuniga  muvofiq 	U12 =  const 	bo’lganida  o’zaro  ilashishdagi 	
profillar  egrilik  markazlarining  geometrik  o’rni  (sent	roida)lari 	, 	va 	 	
radiuslarga  ega aylanalar bo’ladi. Ushbu aylanalar bir	-birida sirpanmasdan du	malanadi va ularni 	
boshlang’ich  aylanalar 	deb  ataladi.  Boshlang’ich  aylanalar  bir	-birining  tashqarisida  joylashsa 	
tashqi ilashish, 	biri ikkinchisining ichida joylashsa 	- ichki ilashish 	hosil bo’ladi.	 	
Agar  tishli  bo’g’inlardan  birining  sentroidasi  cheksiz  radiusli,  ya’ni  to’g’ri  chiziq  bo’lsa, 	
uni 	tishli reyka, 	uning g’ildirak bilan ilashishi esa 	reykali ilashish 	deyiladi.	 	
Tishlar profilini tashqi tomondan 	da diametrli 	cho’qqilar aylanasi, 	ichki tomondan esa 	df  	
diametrli 	botiqliklar aylanalaci 	che	garalaydi.	 	
Tishli uzatmalar tuzilishi, 	turlari, ishlatilish soh	alari, a	fzallik va kamchiliklari	 	
 	Harakatni  bir  valdan  ikkinchi  valga  tishli  g’ildiraklar  vositasida  uzatish  mexanizmi 	tishli 	
uzatma	 deb  ataladi.  Ulardan  texnikaning  turli  sohalarida  keng  ko’lamda  foydalaniladi.  Aniq 	
asbobsozlikda  d	iametri  1  mm  dan  kichik  bo’lgan  tishli  g’ildiraklar  ishlatilgan  bir  vaqtda,  og’ir 	
sanoatda  diametri  bir  necha  10  m  ga  yetadiganlarini  uchratish  mumkin.  Vallari  o’qlarining  bir	-	
biriga nisbatan joylashuviga qarab, tishli uzatmalar quyidagi turlarga  bo’linad	i: vallarning o’qlari 	
o’zaro parallel bo’lib, sirtqi yoki ichki tomondan ilashgan silindrik g’ildirakli uzatmalar (3.2	-rasm, 	
b; 4.1	-rasm,	б): vallarining o’qlari o’zaro kesishuvchi konussimon g’ildirakli uzatmalar (4.1	-rasm, 	
a);  vallarining  o’qlari  ayqash  b	o’lgan  vintaviy  silindrik  va  gipoid  deb  ataluvchi  konussimon 	
g’ildirakli hamda chervyakli uzatmalar (3.2	-rasm, 	e). 	
 	Undan tashqari tishli g’ildirak va reykadan iborat uzatmalar ham ishlatiladi (4.1	-rasm, 	в). 	
 	Tishlarning  g’ildirak  sirtida  joylashuviga  qarab,  tishli  uzatmalar  to’g’ri  tishli,  qiya  tishli, 	
aylanaviy  tishli  g’ildiraklar  deb  ataluvchi  turlarga,  tish  profilin	ing  shakliga  ko’ra  esa  evolventa, 	
aylana yoyilmasi va sikloida bo’yicha ilashadigan turlarga bo’linadi.	 	
 	Tishli uzamalarda boshqa tur uzatmalardagiga qaraganda quyidagi afzalliklar bor:	 	
 	a ) 150 m/s gacha tezlik bilan katta (bir necha ming kVt) quvvat uzat	a oladi va uzatish soni 	
bir  necha  yuzga  yetadi;  b)  sirtki  o’lchamlari  nisbatan  kichik  bo’ladi  (4.1	-rasm, 	e.a	 – tishli; 	б – 	
tasmali; 	в – ponasimon  tasmali; 	g – zanjirli  uzatmalar,  parametrlari  bir  xil);  v)  tayanchlarga 	
tushadigan  kuch  uncha  katta  bo’lmaydi;	 foydali  ish  koeffisiyenti  yuqori  (0,97	-0,98);  d)  uzatish 	
soniga salbiy ta’sir etadigan sirpanish hodisasi bo’lmaydi; ye) ilashishi ishonchli, chidamliligi esa 
katta bo’ladi; j) xilma	-xil materiallardan foydalanishga imkon beradi.	 	
Tishli uzatmalarning kamc	hiliklari jumlasiga: a) tayyorlanishining  nisbatan murakkabligi; 	
b) ishlayotgan  vaqtda, ayniqsa, katta tezlik bilan ishlayotganda shovqin chiqarishi; v) zarb bilan 
ta’sir etuvchi kuchlarning zarari ko’proq sezilishi kiradi.	 	
 	Bu kamchiliklar tishli uzatma	larning afzalliklariga hyech qanday putur yetkazmaydi.	 	
Tajribalar  va  maxsus  tekshirishlar  shuni  ko’rsatadiki,  tishli  g’ildiraklar  tish  yuzasining 	
kontakt kuchlanishlarga chidamliligi uning qattiqligiga ko’p jihatdan bog’liq bo’ladi.	 	
 	Uzatma  g’ildiragi  tish	lari  qancha  qattiq  bo’lsa,  uning  tashqi  o’lchamlari  hamda  og’irligi 	
kam bo’ladi.	 	
 	Qattiq  tishli  g’ildiraklarni  termik  qayta  ishlov  berilgan  po’lat  materiallardan  tayyorlash 	
mumkin.	 
Tishli g’ildiraklarni tayyorlashda asosan, quyidagi po’lat 	materiallardan foydalaniladi: 40, 	
45, 50, 40X, 40XH, 35XM, 35XGCA, 20X, 12XRZA, 25XGT, 38XMYuA.	 P	O	rw	1	1= P	O	rw	2	2=   	
a)	    	 	
d) 	 	 	e) 	 	
 	
4.1	-rasm.	 	
 	
Tishli uzatmalarning geometriyasi va kinematikasi	 	
Tishli  g’ildiraklarni  tayyorlash  uchun  ishlatiladigan  materiallar	. G’ildiraklarni  tayyorlash 	
uchun  ishlatiladigan  po’lat  materiallar  qattiqligi  bo’yicha  ikki  guruhga  bo’linadi:  xossalarini 
yaxshilash va normallash yo’li bilan termik ishlov berilgan, qattiqligi ≤350HB bo’lgan materiallar, 
hamda  qattiqligi  >350HB  bo’lgan  yu	qori  chastotali  tok  yordamida  toblash  hamda  azot,  uglerod 	
bilan to’yintirish va boshqa yo’llar bilan qattiqligi oshirilgan po’lat materiallar.	 	
Qattiqligi  ≤350HB  bo’lgan  tishli  g’ildiraklarni  termik  qayta  ishlangach,  tishlariga  ishlov 	
berish  natijasida  aniq	lik  darajasi  yuqori  bo’lgan  tishli  g’ildiraklar  olish  mumkin.  Bunday  tishli 	
g’ildiraklar  ishlash  jarayonida  bir	-biriga  yaxshi  moslashadi,  qo’shimcha  dinamik  kuchlanishlar 	
kamroq bo’ladi.	 	
Ishlab  chiqarish  kam,  o’rta  seriyaga  mansub,  termik  qayta  ishlanishi 	qiyin  hamda  tashqi 	
o’lchamlari  katta  bo’lgan  tishli  g’ildiraklarni  ham  tish  yuzasini  qattiqligini  ≤350HB  qilib  
tayyorlash tavsiya etiladi.	 	
Qattiqligi >350HB bo’lganda, qattiqlikning birligi sifatida Rokvell (1HRC≈10HB) olinadi.	 	
Maxsus  termik  ishlash  yo’ll	ari  bilan  materialning  qattiqligini  50…60  HRC  ga  yetkazish 	
mumkin. Bunda kontakt kuchlanishning joiz qiymati 2 martagacha, yuklanishni esa 4 martagacha 
(shuningdek yeyilishga chidamliligini ham) oshirish mumkin.	 	
 	Tashqi o’lchamlari katta, sekin harakatlanu	vchi ochiq tishli g’ildiraklar asosan cho’yandan 	
tayyorlanadi.  Bu  materiallarning  eguvchi  kuchlanishlarga  chidamligigi  kam  bo’lsada,  toliqib 
uvalanishga va yeyilishga chidamliligi yuqoridir, tannarxi arzon, stanoklarda yaxshi qayta ishlov 
berish mumkin.	 	
 	Kam  yuklangan  hamda  kinematik  uzatmalarda  uzatma  shovqinsiz  ishlashi  uchun  tishli 	
g’ildiraklar ko’pincha plastmassalardan tayyorlanadi.	 	
Silindrsimon tishli uzatmalar turlari, geometriyasi va ularni standartlashtirish	.  	
Silindrsimon  tishli 	uzatmalarga  to’g’ri,  qiya  va  shevron  tishli  uzatmalar  kirad	i. Sanoatda 	
asosan evolventa profilli tishli g’ildiraklar ishlatilganligi uchun mulohazalarimiz ham ayni ana shu 
tishli g’i	ldiraklarga taalluqlidir.	 	
Odatda,  ilashishda  bo’lgan  bir  juft  g’ildiraklar	ning  kichigi  yetaklovchi,  kattasi 	
yetaklanuvchi  deb  ataladi.  Yetaklovchi  va  yetaklanuvchi  tishli  g’ildiraklarni  bir	-biridan  ajratish 	
uchun  indekslar  qabul  qilingan,  bunda  “1” 	- yetaklovchi  g’ildirak  uchun,  “2” 	- yetaklanuvchi  g’ildirak uchun. Shuningdek, t	ashqi diametri uchun “a” indeks, tish osti diametri uchun ”f” indeks 	
qabul qilingan.	 	
Tishli  g’ildiraklarning  aylanishi  to’xtovsiz,  uzatish  soni  o’zgarmas  bo’lishi  uchun  tish 	
yuzasining egriligi ilashish nazariyasi asoslariga bo’ysunishi kerak.	 	
5.1	-rasmda  yetaklovchi  va  yetaklanuvchi  tishli  g’ildiraklarni  o’zaro  ilashgan  holati 	
ko’rsatilgan.  Bunda 	p 	ilashish  qutbi  bo’lib,  uning  holati  ilashish  jarayonida  o’zgarsa,  uzatish 	
sonining qiymati o’zgaruvchan bo’ladi.	 	
O’zaro sirpanishsiz harakatlanib qut	b nuqtasidan o’tgan aylanalar boshlang’ich aylana deb 	
ataladi  hamda  d	ω1,  d	ω2 bilan  belgilanadi.  Boshlang’ich  diametr  g’ildiraklar  ilashganda  hosil 	
bo’ladi. Alohida olingan tishli g’idiraklarda boshlang’ich diametr bo’lmaydi.	 	
Bundan  buyon  faqat  bo’luvchi  va	 boshlang’ich  aylanalar  teng,  ya’ni 	dω=d bo’lgan  tishli 	
uzatmalarni o’rganamiz.	 	
Barcha  tishli  g’ildiraklarda  faqat  bitta  tish  bo’luvchi  diametr  d  bo’lganligi  uchun,  shu 	
diametrni g’ildirakning boshqa o’lchamlarini aniqlashda asos qilib olamiz.	 	
Tishli g’ild	irakning o’lchamlari quyidagicha ifodalanadi (5.1	-rasm).	 	
da - g’ildirak tishining uchidan o’tkazilgan aylana 	- tashqi aylana.	 	
df - g’ildirak tish tubidan o’tkazilgan aylana 	—	 tish osti aylanasi.	 	
ha- tashqi hamda buluvchi aylana bilan chegaralangan tishning bir qismi, tish kallagining 	
balandligi.	 	
hf– tish  tubidan  hamda  bo’luvchi  aylananar  bilan  chegaralangan  tishning  bir  qismi,  tish 	
oyog’ining balandligi. 	 	
h=ha+hftishning umu	miy	 balandlig	i (5.2-rasm).	 	
G’ildiraklar  ilashganda,  ilashish  qutbi 	n dan  o’tgan 	A1A2to’g’ri  chiziq  ilashish  chizig’i 	
bo’ladi .	 
A1A2 ilashish  chizig’i  bilan  ilashish  qutbidan  bo’lish  chizig’iga  o’tazilgan  urinma  chiziq 	
orasidagi α	ωburchak ilashish burchagi deyiladi. 	 	
GOST 13755	-81 g	a asosan tish kesuvchi asbobning burchagi 	α = 20°. Agar 	α = αω  bo’lsa, 	α = αω 	
= 20° bo’ladi.	 	
Yetaklovchi  va  yeta	klanuchi	 g’i	ldiraklarning  tashqi  diametrlari	 bilan  chegaralangan 	
gachiziq,  ilashish  chizig’ining  uzunligi  hisoblanadi  (	5.1-rasm).  Ilashish  chizig’ining  uzunligi 	
tishlar ilashishining boshlanishi va oxirini ko’rsatadi. 	Rb - tishli g’ildirakning asosiy diametri (ikki 	
yondosh tishning mos tomonlari orasidagi masofa) bo’yicha qadami.	 	
   	
 	
5.1	-rasm	.  	 	 	 	 	5.2	-rasm	. 	
 	
Rt - tish bo’luvchisi yoki boshlang’ich aylana bo’yicha olingan asosiy qadam; 	R = R	t ·Cosα	. 	
Tishli  g’ildirakning  bo’luvchi  aylanasining  uzunligi  tish  qadamini  tishlar  soniga 	
ko’paytmasiga teng, ya’ni 	L = π	d= Rt ·z;	 	
 	
bundan 	 	 	 	 	 	 	
 
Demak, ay	lana diametri qadam va o’lchovsiz transendent son π orqali ifodalanayapti. Shu 	
sababli, tishli g’ildirakning asosiy o’lchamlarini aniqlash va amalda ularni o’lchash oson bo’lishi 
uchun ilashish moduli deb ataluvchi asosiy parametr kiritiladi.	 	
Boshqacha qil	ib aytganda, modul nisbiy qadamdir:	 	
 	
Bundan	 	 	 	 	 	d=mz	 	
yok	i 	 	 	 	 	 	 	
Modul  millimetr  hisobida  o’lchanadi.  Uning  qiymatlari  0,05  dan  100  mm  gacha 	
standartlashgan bo’lib ST. SEV 10	-76 da keltirilgan.	 	
1-qator 	- 1,5; 	2,0; 3,0; 4; 5; 6; 8; 10; 12; 16; 20; 25.	 	
2-qator 	- 1,75; 2,25; 2,75; 35; 45; 5,5; 7; 9; 11; 14; 18; 22	 	
E  s  l  a  t  m  a  :  bu  qiymatlar  silindrsimon  va  konussimon  tishli  g’ildiraklar  uchun  tavsiya 	
etiladi.	 .z	P	d	t
	= 
tP	m	= z
d	m	=  Yuqorida  ko’rsatilgandek,  qo’shimcha  tuzatishsiz  tayy	orlangan  g’ildirak  uchun  uning 	
boshlang’ich aylanasi bilan bo’lish aylanasi bir xil ifodalanadi:	 	
 	
 	 	 	 	 	
Bunday hollarda markazlararo masofa	 	
 	
 	
bu yerda: 	z1, z	2 - yetaklovchi va yetaklanuvchi tishli g’	ildiraklarning tishlar soni. 	nisbat 	
uzatish soni deb ataladi, uzatish soni qiymat jihatidan uzatish nisbati 	ga teng bo’ladi.	 	
Tish va uning qism balandliklari 	quyidagicha ifodalanadi:	 	
 	
 	
 
bu yerda 	c= 0,25	mradial oraliq koeffisiyenti (	5.2	-rasm).	 	
Tishlarnin	g uchidan va tubidan o’	tgan aylanalarning diametrlari quyidagicha bo’ladi (	5.1-	
rasm):	 	
 	 	 	 	(5.3)	 	
Qiya tishli 	g’ildirak geometriyasining o’ziga xos xususiyatlari.	 	
Uzatmadagi  aylana  tezligi  υ>3m/s  bo’lganda  qiya  yoki  shevron  tishli  g’ildiraklardan 	
foydalanish  tavsiya  etiladi,  chunki  to’g’ri  tishli    g’ildiraklarning  bunday  tezlik  bilan  qoniqarli 
ishlashi  uchun  ularn	ing  tayyorlanish  aniqligi  juda  yuqori  bo’lishi  kerak.  Ma’lumki,  qiya  tishli 	
g’ildiraklarning  tishi  g’ildirak o’qi bilan ma’lum burchak hosil qilgan holda joylashgan bo’ladi. 
Lekin, shunga qaramasdan, ular ham to’g’ri tish qirqiladigan asbob (reyka) bilan 	 qirqiladi. Buning 	
uchun kesuvchi asbob tishning talab qilingan qiyalik burchagi 	 qanday bo’lsa, shunday burchakka 	
qiyshaytirib  qo’yiladi. Demak, tishlarga tik kesim bo’yicha olingan tishning shakli ular orasidagi 
qadam  (ya’ni  modul)  to’g’ri  tishli  g’ild	iraklarnikiga  mos  keladi.  Biroq,  qiya  tishli  g’ildiraklarda 	
tishlar  orasidagi  masofa  (qadam)ni  har  xil  kesim  bo’yicha  o’lchash  mumkin.  Qadamning  qaysi 
kesim  bo’yicha  o’lchanganligiga  qarab,  qiya  tishli  g’ildirakning  geometrik    o’lchamlari  uch  xil 
modul  bil	an  ifodalanadi:  tishga  tik  kesim  bo’yicha  o’lchangan  normal  qadam 	r va  modul 	m; 	
g’ildirak  o’qiga  parallel  kesim  bo’yicha  o’lchangan  qadam 	rx va  modul 	mx;  g’ildirak  o’qiga  tik 	
kesim bo’yicha o’lchangan yon qadam 	rt va modul 	mt (5.3	-rasm). 	 	
Uzatmaning  geometrik  o’lchamlari  aniqlashda,  asosan  yon  moduldan,      mustahkamlikka 	
hisoblashda esa normal moduldan  foydalaniladi. Ularning o’zaro munosabati qiyalik bur	chagi 	ga 	
bog’liq bo’lib,  quyidagicha ifodalanadi: 	 	
   chunki   	 	
 ,1	1	1	mz	d	d	=	=	 2	2	2	mz	d	d	=	=	 	=	+	=	+	=	mz	mz	mz	d	d	a	5,0	2	2	2	2	
2	1	2	1 i	z
z	=
1
2 2
1
n
n m	h	h	h	m	c	h	h	m	h	f	a	a	f	a	25,2	;	25,1	;	=	+	=	=	+	=	= (	)	
(	)5,2	5,2	2	
2	2	2	
−	=	−	=	+	=	
+	=	+	=	+	=	
z	m	m	mz	h	mz	d	
z	m	m	mz	h	mz	d	
f	f	
a	a 	cos	
n	t	
m	m	= 	cos	
n	t	
p	p	=   	
5.3	-rasm	.  	
 
 Aytilganlargako	’raqiyatishlig	’ildirakningbo	’luvchiaylanasi	 	
 	
bo’ladi.  Qolgan geometrik o’lchamlar ham shunga o’xshash topiladi. 	 	
 	
Nazorat 	savol va topshiriqlar	: 	
 	
1. Tishli uzatmalar 	turlari	 va	 ishlatilish soh	alari haqida so’zlab bering.	 	
2. Tishli uzatmalarning kamchilik va afzalliklariga nimalar kiradi?	 	
3. Tishli 	g’ildiraklar asosan qanday materiallardan tayyorlanadi?	 	
4. Tishli g’ildiraklar asosan qanday materiallardan tayyorlanadi?	 	
5. G’ildirak tishlarining yemirilish turlariga nimalar kiradi va ular qanday yuzaga keladi?	 	
6. Tishli uzatmadagi ruxsat etilgan kuchlanishlar q	anday aniqlanadi?	 	
7. Yuklanish koeffisiyenti haqida so’zlab bering.	 	
 	
Foydalanilgan adabiyotlar	 	
 	
1. R. N. Tojiboyev, A. Jo’rayev. «Mashina detallari». 	– T.: O’qituvchi, 2002. 6	-12 b.	 	
2. I.Sulaymonov. Mashina detallari. 	– T.: O’qituvchi, 1981.  	– 7-15 b.	 	
3. J.Botirmuxamedov.  Mashina  detallari,  ko’tarish	-tashish  mashinalari. 	–T.:  O’qituvchi, 	
1994. 	– 5-17 b.	 	
 
 	cos	
z	m	z	m	d	n	t	=	=

6-mavzu. TISHLI UZATMALAR Reja: 1. Tishli mexanizmlar. Turlari, ishlatilish sohalari. 2. Tishli ilashmaning asosiy qonuni. 3. Evolventali tishli ilashma: elementlari, xossalari va asosiy o’lchamlari. 4. Evolventali tishli ilashma chiqarish va uning sifat kursatkichlari . Adabiyotlar: 1. Yuldoshbekov S.A. Mexanizm va mashinalar nazariyasi. – T.:2006. 2. Djurayev A. va boshq. Mex anizm va mashinalar nazariyasi. -T.: O’qituvchi, 2004. 3. Usmonxo’jayev X..X Mashina va mexanizmlar nazariyasi.Toshkent: O’qituvchi, 1981. 4. Frolov K.V. Mashina va mexanizmlar nazariyasi. – T.: O’qituvchi, 1990. Tayanch iboralar: Tishli mexanizm, tishli reyka , tishli g’ildirak , reduktor , qiya tishli silindrsimon g’ildiraklar , chervyakli uzatma , gipoid uzatma , konussimon g’ildirak , planetar tishli mexanizmlar , Tishli mexanizmlar. Turlari, ishlatilish sohalari. Talab qilinuvchi harakatlarni tarkibida faqat qo’yi kinematik juftliklar bo’lgan mexanizmlar orqali amalga oshirish ularning kinematik sxemasi murakkabligi tufayli hamma vaqt ham maqsadga muvofiq bo’lavermaydi. Bunday hollarda talab qilinuvchi harakatni kam sonli bo’g’inla r yordamida bajariluvchi oliy kinematik juftli mexanizmlar qo’llaniladi. Bunda bo’g’inlarning soni kamida uchta bo’ladi: kirish (yetaklovchi), chiqish (yetaklanuvchi) va qo’zg’almas bo’g’in (tayanch). Muayyan shakldagi egri chiziqli profilga ega bo’lgan ti shlar ko’rinishidagi geometrik elementlarining o’zaro ilashishi orqali bog’langan bo’g’inlardan tuzilgan kinematik zanjirlar tishli mexanizmlar deyiladi. Tishlar bo’g’inning doiraviy sirtida joylashsa - tishli g’ildirak, tekis sirtida joylashsa - tishli re yka hosil bo’ladi. Tishli mexanizmlar odatda aylanma harakatning tezligini va yo’nalishini o’zgartirib uzatish uchun xizmat qiladi, shuning uchun ularni tishli uzatmalar deb ham ataladi. Tishli mexanizmlar yetakchi va yetaklanuvchi bo’g’inlarning aylanish tezliklari doimiy bo’lishi talab qilinadigan hollarda ishlatiladi va texnikada juda ko'p qo’llaniladi. Bu mexanizmning asosiy ko’rinishi IX.l -a shaklda berilgan, u ikkita tishli g’ildirak va stoykalardan iborat. Bo’g’in 2 (yetakchi)ning soat mili yo’nalish iga teskari aylanishi yetaklanuvchi bo’g’in 1 ni soat mili aylanishida aylantiradi. Demak, bu xildagi tishli ilashishda yetakchi va yetak -lanuvchi g’ildiraklar qarama -qarshi tomonga aylanadi. Bunday mexanizm sirtqi ilashishli mexanizm deyiladi. Agar bitta g’ildirakning tishlari silindr tashqi sirtida, ikkin -chiniki ichki sirtida ilashib harakatlansa ( IX. 1 -б shakl), yetakchi va yetaklanuvchi g’ildiraklar bir tomonga aylanadi va bunday mexanizmlar ichki ilashishli mexanizm deyiladi. IX. 1 -shakl Agar tishli g’ildiraklardan birining o’lchamlari juda katta bo'1 -gani holda g’ildirak aylanasi to’g’ri chiziqqa yaqin bo’lsa, bunday birikma reykali mexanizm deyiladi (IX .1-d shakl). Tishli mexanizmlarda aniq aylanish nihoyatda zarur, buni mash ina tirsakli vali bilan gaz taqsimlash valining bir -biriga nisbatan aylanishi misolida ko’rish mumkin ( IX . 2 - shakl). Yuqorida biz tekislikda harakat qiladigan tishli mexanizmlarnigina ko’rdik, bulardan tashqari, texnikada fazoviy shesternyali mexanizmlar ham ko’p ishlatiladi. Bular jumlasiga o’qlari

fazoda kesuvchi ayqash o’qli vintli va chervyakli mexanizmlar ( IX .4- shakl) va o’qlari kesishuvchi konus tishli uzatmalar ( IX .3- shakl) va kiradi. Vintli mexanizmga misol sifatida avtomobil moy nasosining taqsi m-lash validan harakat oluvchi mexanizm ( IX . 5 - shakl)ni ko’rsatish mumkin. IX . 2 - shakl IX .3- shakl IX .4- shakl IX . 5 - shakl Tishli mexanizmlar yana quyedagi turlarga bo’linadi: 1) harakatning aylanish tezligini o’zgartirish bo’yicha: sekinlashtiruvchi reduktorlar ( IX .1 a-shakl) va tezlashtiruvchi multiplikatorlar ( IX .1 b - shakl); 2) g’ildiraklar geometrik o’qlarining holatiga ko’ra: g’ildiraklarining o’qlari qo’zg’almas bo’lgan (qatorli) ( IX .6 a,b,v,g,d,e,j - shakl ) va o’qlari qo’zg’aluvchan g’ildiraklari bo’lgan planetar (IX .1 z -shakl) mexanizmlar; 3) o’zaro ilashgan g’ildiraklar juftlarining soni bo’yicha: bir juftli, ya'ni bir pog’onali oddiy (IX .1 a,b,v,g,d,e -shakl) va ko’p juftli, ya'ni ko’p pog’onali murakkab ( IX .1 j,z -shakl). a) b) v) g) d) e) j) z) IX .6 –shakl

Uzliksiz aylanma harakatni bir valdan boshqasiga berilgan uzatish nisbati bilan uzatish ham ko’pincha tishli uzatmalar yordamida amalga oshiriladi. Tishli mexanizmlar yuqori darajada ishonchli ishlashi hamda berilgan harakat qonunini aniq bajarishi tufayli mashinasozlik va asbobsozlikda juda keng qo’llaniladi. Bulardan tashqari mush tli, friksion, malta va xrapovikli mexanizmlar ham ko’p qo’llaniladi. Tishli uzatmalarda tashqi ( IX .6 - shakl, a), ichki ( IX .6 - shakl - shakl, b) va reykali (IX .6 - shakl, v) ilashmalar farq qilinadi: 1- shesternya, 2- g’ildirak (yoki g’ildirakning xususiy holi - reyka). G’ildiraklar o’qlarining joylashuviga ko’ra tishli mexanizmlar o’qlari parallel joylashgan - silindrsimon ( IX .6 - shakl, a, b), o’qlari kesishuvchi - konussimon ( IX .6 -shakl, g), o’qlari ayqash yoki giperboloid uzatmala r bo’lishi mumkin. Giperboloid uzatmalarning variantlariga vintli ( IX .6 -shakl, d), chervyakli ( IX .6 -shakl, e), gipoid ( IX .6 -shakl, j) uzatmalar kiradi. Vintli uzatmada bo’g’inlar 1, 2 - qiya tishli silindrsimon g’ildiraklar; chervyakli uzatmada bo’g’in 1- chervyak, 2 - chervyak g’ildiragi; gipoid uzatmada bo’g’inlar 1, 2 - konussimon g’ildiraklar. a) b) e) g) d) e) j) IX .6 – shakl Ko’p bo’g’inli tishli uzatmalar - reduktorlar ( IX .7 - shakl, a), planetar tishli mexanizmlar (IX .7 - shakl, b) keng qo’llaniladi. Planetar reduktor tarkibiga o’qlari qo’zg’almas bo’lgan g’ildiraklar 1 va 4 gina emas, balki o’qlari aylana bo’yicha harakatlanadigan g’ildiraklar 2, 3 ham kiradi. IX .7 – shakl Tishli ilashmaning asosiy teoremasi (qonu ni). Tishli mexanizmlarda g’ildiraklarning o’zaro ilashuvchi tishlarining bir -biriga urinuvchi sirtlari, ya'ni profillari aniq belgilangan qonuniyatga asosan loyihalangan bo’lishi kerak. Bu qonuniyat g’ildiraklarning bir -biriga nisbatan aylanma harakatiga qo’yiladigan talablardan kelib chiqadi. Ilashuvchi tishlarining profili va ularning nisbiy harakati orasida bog’lanishni aniqlaylik ( IX .8 -shakl). Shakldan ko’rinib turibdiki, VN1 > V N2 bo’lsa P, profil P2 profilining ichiga botib ketishi, VNi < V N2 bo’lganda esa Pt profil P2 dan orqada qolishi va ular bir -biridan ajralib ketishi mumkin. Bunday hollarning ikkalasiga ham yo'l qo’yib bo’lmaydi, demak P, va P2 profillarning nisbiy harakatida uzluksiz urinishlar iga erishish uchun birinchi navbatda VN1 = V N2 tenglikni ta'minlovchi

ω1(O 1M1) = - ω2O2M2) sharti bajarilishi kerak. Ilashuvchi sirtlar geometriyasini belgilovchi ikkinchi shart Vt va V2 tezliklarning urinma chiziq KK ga proektsiyalarining munosabatidan kelib chiqadi. Agar proektsiyalar VKi ≠ V K2 bo’lsa, ularning orasidagi farqdan hosil bo’luvchi nisbiy sirpanish rinuvchi sirtlarning o’zaro ishqalanishi va natijada eyilishiga olib keladi. Rasmdan ko’rinib turibdiki, VKi = V K2 sharti faqat bitta holatdagina, ya'ni umumiy urinish nuqtasi C NN normal chiziqning markazlar chizig’i O1O2 bilan kesishgan joyidagi P nuqta bilan ustma -ust tushgandagina bajariladi, chunki bunda V1 = V 2 bo’lib qoladi. IX .8 -shakl O1M1P va O2M 2P uchburchaklarning o’xshashligidan Bu yerdan (IX.1 ) (IX.1 ) munosabat tishli ilashishning quyidagi asosiy qonunini ifodalaydi: o’zaro ilashgan tishlarning profillariga ulaming urinish nuqtasidan o’tkazilgan umumiy normal chiziq g’ldiraklarning markazlararo masofasini burchak tezliklarga teskari proportsional bo’l aklarga bo’ladi. Ushbu qonun Villis tomonidan teorema sifatida ochib berilgan. Umumiy normal NN bilan markazlararo O1O2 chiziqning kesishish nuqtasi P g’ildiraklar nisbiy aylanishining oniy markazi bo’lib, ilashish qutbi deb ataladi. Burchak tezliklar ω1 va ω2 orasidagi nisbat ω1/ ω 2 uzatish nisbati deb ataladi va U12 bilan belgilanadi. Ilashish qutbi P ning O1O2 markazlararo chiziqda joylashish holati ω1 va ω2 burchak tezliklarning ham qiymatlariga, ham yo’nalishlariga bog’liq bo’ladi. Agar ω1 va ω2 yo’nalishlari har xil bo’lsa P nuqta IX .8-shakldagiday O1O2 oralig’ida, bir xil bo’lganda esa – O1O2 dan tashqa rida joylashadi. Demak (7.4) ifodani umumiy holda quyidagicha yozish mumkin: (IX.2 ) Uzatish nisbatining doimiylik sharti tishlarining profillari evolventa, tsikloida va doira chiziqlari bilan hosil qilingan ilashishlarda ta'minlanadi. Hozirgi paytda evolventa profilli tishli g’ildiraklar eng ko’p ishlatiladi. Evolventali tishli ilashma: elementlari, xossalari va asosiy o’lchamlari. Aylanaga urinma joylashgan to’g’ri chiziqning sirpanmasdan harakatlanishi nat ijasida undagi istalgan nuqtaning chizgan trayektoriyasi evolventa deyiladi. Bu aylana asosiy aylana, to’g’ri chiziq esa uning yasovchisi deyiladi. To’g’ri chiziq N— N asosiy aylanaga nisbatan sirpanmay harakatlanar ekan ( IX.9 - shakl), undagi ( N1B) kesma uzunligi N1A yoy bo’lagiga teng bo’ladi: P O P O M O M O l 2 1 1 2 2 = P O P O l 2 2 1 −=   P O P O U l 2 2 1 12 = =  

bu yerda N1B = ρ - evolventa B nuqtasining egrilik radiusi. hamda ekanligini e’tiborga olsak (XI.3 ) hosil bo’ladi. Bu yerda α - evolventa chizig’idagi nuqtaning vaziyatini belgilaydigan burchak. β - evolnenta funksiyasi, yoki involyuta. inv α ning qiymatlari maxsus jadvallardan aniqlanadi. Evolventaning istalgan nuqtasining radius vektori ri quyidagi nisbatdan aniqlanadi: IX. 9- shakl. Evolventaning xossalari: 1) evolventaning istalgan nuqtasiga o’tkazilgan normal asosiy aylanaga urinma joylashadi; 2) evolventadagi istalgan nuqtaning egrilik radiusi o’sha nuqtadan asosiy aylanaga o’tkazilgan urinmaning urinish nuqtasigacha bo’lgan qismiga teng. Evolventaning xususiyatlari : 1) asosiy ayla na evolventa egri chizig’idagi nuqtalar egrilik markazlarining geometrik o’rni bo’ladi; 2) evolventa asosiy aylanasining boshlanish nuqtasida uning egrilik radiusi ρ=0 bo’lib, evolventaning davomida uning egrilik radiusi uzluksiz osha boradi; 3) g’ildirak asosiy aylanasi radiusi (demak, g’ildirakning tishlari soni) cheksizlikka intilganda, evolventa to’g’ri chiziqqa aylanadi. Binobarin, tishli g’ildirakning o’zi tish profili to’g’ri chiziqdan tashkil topgan tishli reykaga aylanadi. Qo’zg’almas bo’ g’in bilan aylanma yoki ilgarilanma kinematik juft hosil qilgan va o’zaro tishli ilashma orqali bog’langan ikkita qo’zg’aluvchan tishli g’ildirakdan tashkil topgan uch bo’g’inli mexanizm oddiy tishli uzatma deb ataladi. Kichik tishli g’ildirakni odatda she sternya, kattasini g’ildirak deyiladi. Tishli g’ildirakning tishlarini uning tanasidan ajratib turuvchi yuza (1) tishlar botiqlarining sirti deyiladi( XI .10 - shakl). Tishlarni tishli g’ildirak tanasining qarama - qarshi tomonidan chegarlab turuvchi yuza (2) tishlar uchlarining sirti deb ataladi. Ikkita yonma yon tishlar orasidagi bo’shliq (3) botiqlik deyiladi. Tishni botiqlik tomonidan chegaralab turuvchi yu za (4) tishning yon sirti deyiladi. Yon sirt bosh (5) va oraliq (6) sirtlardan iborat bo’ladi. B osh sirt deb, tish yon sirtlarining shunday qismiga aytiladiki, u boshqa tishning bosh sirti bilan o’zaro ta’sirlashib, berilgan uzatish nisbatini ta’minlaydi. Oraliq sirt bosh sirtni botiqlar sirti bilan bog’laydi. Bosh sirt ko’pincha evolventali sirt bo’ladi, chunki silindrsimon uzatmalar ichida evolventali silindrsimon uzatmalar ayniqsa keng tarqalgan. Bunga sabab ular boshqa turdagi uzatmalarga qaraganda katta afzalliklarga ega. Masalan, evolventali uzatmada o’qlar orasidagi masofani ma’lum che gara doirasida o’zgartirish mumkin, lekin bunda uzatish nisbati o’zgarmasdan qolaveradi, boshqa uzatmalarda esa bunday qilishga imkoniyat yo’q. Bundan ( ) ( )B N B N  1 1 = ( ) tgr B N b = 1 ( ) ( )  + = br B N  1     inv tg − − =