logo

Yulduzlararo muhit va yulduzlarning shakillanishi

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

2400.7607421875 KB
   Y ulduzlararo muhit  v a yulduzlarning shak illanishi
Reja:
1. Yulduzlararo muhitda planitar tumanliklar,  gaz va chang
2. Protoyulduzlar paydo bo’lishining nazariy asoslari 1.  Yulduzlararo muhitda planitar tumanliklar,  gaz va chang
Spektrida   emission   (yorug')   chiziqlar   kuzatiladitgan   tumanlik   gaz   tumanlik
deb   ataladi.   Gaz   tumanliklar   o'zlaridan   nurlanish   chiqaradilar.   Ularnig   ikki
xili mavjud: diffuz va planetar tumanlik. Diffuz tumanliklar odatda noto'g'ri
shaklda   bo'ladilar   va   ularning   ko'ndalang   kesmi   birnecha   parsekdan   150
parsekgacha   bo'ladi.   Bunday   tumanliklarni   150   tasi   qayd   qilingan.   Planetar
tumanliklar   elliptik   yoki   aylana   gardish   yoki   halqa   shaklga   ega.   Ularnig
diametri   10-100   ming   astronomik   birlik   oraliqda   bo'ladi.   Bunday   planetar
tumanliklarning   1100   da   ortig'i   topilgan   va   qayd   qilingan.   Yuqorida
aytganimizdek   Galaktikada   ko'p   (1000)l   ab   qora   tumanliklar   borligi
aniqlangan, bu tumanliklar chang tumanlik deb ataladi.  
a) Planetar tumanliklar. Planetar tumanliklarning fotografik yorug'ligi 7 ¸ 13 m
,
uzoqligi 1.5 Kps gacha, diametri 0.05 ¸ 0.2 ps (burchakiy 10 ¸ 1000 ² ) massasi
0.05 ¸ 0.2   Quyosh   massasi   oralig'ida   joylashadilar.   Kamdan   kam   hollrni
hisobga   olmaganda,   planetar   tumanlik   o'rtasida   hamma   vaqt   qaynoq   (OV)
yulduz   kuzatiladi.   Ko'rinishidan   tumanlikni   nurlantiruvchi   manba   anashu
qaynoq   yulduz   bo'ladi   (Rasm   4.6   ).   Yorug'lik   nurlarida   yulduz   tumanlikdan
100 marta xira biroq ukuchli ultrabinafsha nurlanish sochadi va bu nurlanish
tumanlikda yutiladi va yorug'lik nurlari sifatida qayta sochiladi.
Tumanlikda   yulduz   nurlanishi   qayta   ishlanadi.   Yulduzdan   sochilayotgan
yuqori   energiyali   ultrabinafsha   kvantlar   tumanlik   atomlari   va   ionlarini
uyg'ongan   holatlarga   o'tkazadi.   Uyg'ongan   holatlardan   asosiy   holatga
qaytishda   shu   atomlar   va   ionlar   yorug'lik   nurlari   diapazoni   chastotalarida
nurlanish   chiqaradilar:   bitta   yuqori   energiyali   ultrabinafsha   kvant   ikkita
yorug'lik kvanti hosil qiladi. Bu hodisa fluorestsentsiya deb ataladi.   Planetar
tumanliklar o'zagidagi yulduzlar o'ta qaynoq yulduzlardir.
Planetar   tumanliklarning   temperaturasi   35   mingdan   100   ming   K   oraliqqa
to'g'ri   keladi,  nurlanishning  maksimumi   l <1000   Å,  ya'ni   uzoq  ultrabinafsha nurlanish   diapazoniga   to'g'ri   keladi.   Tumanlik   o'zagidan   sochilayotgan   L
C
(Layman   seriyasi   kotinuumi)   kvantlar   ( l <912   Å)   vodorod   atomlarini
uyg'ongan   (n ³ 4)   holatlarga   o'tkazadi.   Bu   atomlar   asosiy   holatga   to'ppa-t
o'g'ri,   4 ® 1   singari,   o'tmasdan   balki   4 ® 2   va   2 ® 1   yoki   4 ® 3,   3 ® 2 ® 1
o'tishlarni   bajaradi.   Ma'lumki   3 ® 2   o'tish   Balmer   seriyasi   birinchi   chizig'ini
beradi va uning to'lqin uzuligi  l =6563 Å . Bu chiziq spektrning qizil qismiga
to'g'ri   keladi   yoki   4 ® 2   o'tish   balmer   seriyasining   ko'k   chiziq   ( l =4861   Å)n
iberadi. Shunday qilib bitta L
C  kvant birnechta yorug'lik kvanti hosil qiladi.
Bunday   jaryonni   muvozanatligiga   asoslanib   tumanlik   o'zagining
temperaturasi aniqlangan (Zanstra usuli). Masalan bunday usul bilan topilgan
NGC 7293 o'zagining temperaturasi 100 ming Kga teng. Planetar tumanliklar
spektrida   vodorod   va   azot   ionlarining   Pauli   prntsipi   bo'yicha   taqiqlangan
chiziqlari   [ OII ]   3727   Å,   [ NII ]   6584   Å   [ OIII ]   4959   Å   va   5007   Å   kuzatiladi.
Ayrim   planetar   tumanliklarning   emission   chiziqli   spektrida   kuchsiz   tutash
spektr   ham   kuzatiladi.   Uayniqsa   Balmer   seriyasi   kontinuumida   yaqqol
kuzatiladi va ozod elektronni ikkinchi sathga rekombinatsiyasi bilan bog'liq. 
Rasm   1.   Planetar   tumanlik   IC   418(a)   va   Dalv   yulduz   turkumidagi   NGC
7293(radiusi bir parsekka etadi). 
Planetar   tumanliklar   massasi   0.1 ¸ 0.2 c
c (Quyosh   massasi)   oraliqda   bo'ladi   va
ular 14-40 km/s tezlik bilan kengaymoqdalar. Bu   natija   ular   gigant   yulduzni   to'satdan   portlashi   va   qobug'   qatlamini
kengayishi natijasida hosil bo'lgan degan xulosaga olib keladi. Ular o'ta yangi
qoldig'i   bo'la   olmaydilar,   chunki   Galaktikada   buncha   o'ta   yangi
chaqnamagan. 
b) Diffuz tumanliklar
Ko'pchilik   diffuz   tumanliklarning   ko'ndalang   kesimi   1 ¸ 25   ps   (burchakiy
kattaligi   10-100 ¢ ),   uzoqligi   <   1.5   Kps,   massasi   0.1 ¸ 10 4
  Quyosh   massasi,
o'rtacha elektron kontsentratsiyasi 20 ¸ 1000 sm -3
 , ko'rinma yulduziy kattalgi
1 ¸ 10 m
  oraliqda   joylashadi.   Diffuz   tumanliklar   ham   planetar   tumanliklar
singari   ichidagi   yoki   yonidagi   qaynoq   yulduz   nurlanishi   hisobiga
shu'lalanadilar.   Planetar   tumanliklar   Galaktika   tekisligidan   chetda
kuzatilsalar, diffuz tumanliklar kontsentratsiyasi unga tomon ortib boradi. Bu
qaynoq   yulduzlarni   Galaktika   tekisligi   tomon   kontsentratsiyasi   ortaborishi
bilan   bog'liq.   Ayrim   diffuz   tumanliklar   tasodifan   qaynoq   yulduz   yaqinida
bo'lib   qolganliklari   tufayli   ko'rinsalar   boshqalari   yulduz   bilan   «qarindosh»d
irlar.   Masalan   mashhur   Qisqichbaqasimon   tumanlik   o'tayangi   yulduz
chaqnashi   natijasida   hosil   bo'lgan.   Yoki   Orion   yulduz   turkumidagi   diffuz
tumanlikning   eng   yorug'   markaziy   qismi   yaqinida   mashhur   Orion
trapetsiyasi   deb   ataladigan   qaynoq   yulduzlar   guruhi   joylashgan.   Shunday
yulduz va tumanlik assotsiatsiyalaridan yana bir mashhuri Yakkashox yulduz
turkumida   kuzatiladigan   NGC   2237-38   tumanlikdir.   Bu   tumanlik   ichida
emission chiziqlarda nurlanadigan Oyulduzlar (O-assotsiatsiya) to'dasi NGC
2244   joylashgan   (Rasm   4.7).   Bu   yulduzlar   tumanlikni   shu'lalantiradilar,
ularning   temperaturasi   (15-25   mingK)   planetar   tumanlik   o'zaginiki   singari
yuqori   bo'lmaganligi   uchun   tumanlik   moddasini   uyg'onish   darajasi   past,
spektrida   [O   II]   l 3727   ko'zga   tashlanib   turadi.   Tumanlik   temperaturasi   10 4
Kga   yaqin.   Orion   tumanligi   Balmer   kontinuumida   intensiv   tutash   spektr
ko'rsatadi.    Bunday   tumanliklar   yorug'   bo'lganligi   uchun   boshqa   galaktikalarda   ham
kuzatiladi.   Masalan   Oltin   Baliq   (Tarantul)   deb   nomlangan   tumanlik   Katta
Magellan   Bulutiga   tegishlidir.   Uning   ko'ndalang   kesimi   400   ps,   massasi
5 × 10 6
  Quyosh   massasi,   elektron   kontsentratsiya   ~ 200   sm -3
.   Bu   tumanlikni
birnecha   qaynoq   va   massiv   (100   Quyosh   massasi)   yulduzlar   shu'lalantiradi.
Tumanliklarda modda harakati (  ~  10 km/s) uyurmalari kuzatiladi.
Rasm   2.   Yakkashox   yulduz   turkumida   kuzatiladigan   ichida   tarqoq   yulduz
to'dasi NGC2244 joylashgan tumanlik NGC 2237-38 (pastda). Orion yulduz
turkumida   kuzatiladigan   diffuz   tumanlik   (yuqorida):   chapda   –oq   nurda,
o'rtada   –kabonat   monooksidi   nurida,   o'ngda   –uzoq   infraqizil   nurlarda
(chang). 
v) Ionlangan vodorod (H II) sohalari Qaynoq   yulduz   (O6   -   V2)   o'z   yaqinidagi   yulduzlararo   fazodagi   gazni
ionlantiradi va yulduz atrofida ionlangan vodorod H II soha hosil bo'ladi. Bu
sohada   modda   to'la   ionlangan,   ya'ni   asosan   elektron   va   protonlardan   tarkib
topgan   bo'ladi.   HII   sohaning   kattaligi   yulduzning   temperaturasiga   va
yorqinligiga   bog'liq.   Jadvalda   har   xil   spektral   sinf,   absolyut   kattalik   va
temperaturadagi   yulduzlar   atrofida   hosil   bo'ladigan   HII   soha   radiusi
keltirilgan.  HII zonani neytral vodorod soha (HI) o'rab turadi. 
Sp M
V T
* r, ps
O6
B0
A0 -3,9
-3,1
-0,9 40 000
25 000
10 700 80
28
0,6
Ma'lumki HI   l =21 sm da radionurlanish sochadi. Shuning uchun osmonning
21 sm da tuzilgan radiokartalarida H II soha ajralib ko'rinadi. 
g) Tumanliklarning ichki tuzilishi xususiyatlari
Qaynoq   yulduz   atrofidagi   qizdirilgan   (5000   –   10000K)   gaz   bilan   uni   o'rab
turuvchi   sovuq   (100K)   gaz   chegarasida   murakkab   modda   harakati   vujudga
keladi va to'lqinlar hosil bo'ladi. Bular o'z navbatida chegarada notiniq modda
quyuqmalari hosil bo'lishiga sabab bo'ladi. Bunday qora modda quyuqmalar
yorug'   diffuz   tumanliklar   ichida   kuzatiladi.   Misol   tariqasida   Ilon   yulduz
turkumidagi   diffuz   tumanlikda   ko'rinadigan   «fil   tumshug'i»n   i(Rasm   4.8)
yoki   yorug'   tumanliklar   sahnida   kuzatiladigan   kichik   gardishcha   shakldagi
qora bulutsha (globula)l arni ko'rsatish mumkin. Globula gravitatsion siqilish
darajasiga o'tgan modda quyuqmasi bo'lib undan yulduz hosil bo'ladi. Rasm 3. Ilon yulduz turkumida ko'rinadigan qaynoq yulduzlar to'dasi M16 
bilan bog'liq gaz tumanlik. Fil tumshuqlari deb ataladigan neytral qora 
moddani o'rab turuvchi yorug' halqalarni ko'rish mumkin. 
  Ko'pchilik tumanliklar radionurlanish sochadi. Bu nurlanish issiqlik tabiatga
ega   va   qaynoq   gazdagi   elektronlarni   ionlar   maydonida   tormozlanishi
natijasida   hosil   bo'ladi.   Radionurlanishi   bo'yicha   tumanliklar   orasida
Qisqichbaqasimon   tumanlik   ajralib   turadi.   Uning   nurlanishi   noissiqlik
tabiatga ega.   Uni relyativistik elektronlar hosil qiladi. Bu tumanlik amorf va
tolasimon   tashkil   etuvchilardan   iborat.   Amorf   modda   tutash,   tolasimon
modda esa chiziqli spektr ko'rsatadi. Tumanlik ichida amorf modda tashqari
qismlarida   esa   tolasimon   modda   asosiy   etuvchiga   aylanadi.   Ayrim   diffuz
tumanliklarni   noto'g'ri   shaklga   egaligi   ularning   nurlanishi   yuqorida   bayon
etilgan   planetar   tumanliklarda   kuzatiladigan   jarayonlardan   boshqacha
emasmikan degan shubhani qoldiradi.
g) Qora tumanliklar
Somon   Yo'li   sahnida   kuzatiladigan   bunday   tumanliklar   chang   modda
quyunlari   yoki   bulutlari   bilan   bog'liq.   Bunday   chang   quyunlari   (masalan
Janubiy   But   yaqinidagi   «Kumir   qop»   nomli)   yulduzlararo   muhitda
joylashganlar   va   orqalaridagi   yulduzlar   nurini   o'tqazmaydilar,   natijada
Somon Yo'li sahnida qora bulut shakldagi tumanlik sifatida ko'rinadilar. Qora
tumanlikning   fizik   ko'rsatqichlari,   modda   zichligi   ( r ),massasi   ( c )va ko'ndalang   kesimi   (d)   uning   ichida   kuzatiladigan   yulduzlar
kontsentratsiyasini   undan   tashqaridagi   kontsentratsiya   bilan   solishtirish
natijasida   baholanadi.   Masalan   «Kumir   qop»   ichida   yulduzlar
kontsentratsiyasi   tashqarisidagidan   uch   marta   kam.   Demak   uning   optik
qalinligi   t =lg 3=1.1 va unda yorug'likni kuchsizlanish miqdori   D m=1.08 t   »
1.2 m
. Agar chang zarralari ko'ndalang kesimi  » 1 mkm deb hisoblasak bunday
kuchsizlanishni   zichligi   r =2 × 10 -24
  g/sm 3
,   qalinligi   d ~ 8   ps   keladigan   chang
bulut beraoladi. 
Qora   tumanliklarni   uch   xil   turi   mavjud.   Ularning   fizik   ko'rsatqichlari
jadvalda keltirilgan.  Apg - fotografik nurlarda to'la yutish miqdori.
Jadval
Ko'mir qop singari qora bulutlar Orionda, Iloneltuvchining   r   va   q   yulduzlari
yaqinida,   Oqqush   va   boshqa   yulduz   turkumlarida   kuzatiladi.   Katta   qora
bulutlar   Aqrab,   Qavs,   Oqqush,   Savr,   Orion   va   boshqa   yana   8   ta   yulduz
turkumlarida   kuzatiladi.   Ularning   kattaligi   10 ° x10 °   dan   to   50 ° x20 °   gacha,
massasi   100   ¸   500 c
c (Quyosh   massasi),   vizual   nurlarda   to'la   yutish   miqdori
1 ¸ 2 m
  yulduziy   kattalik   atrofida.   Qora   bulutlar   noto'g'ri   shaklga   ega.
Bulutlarda  chang  va  gaz   aralash  holda   bo'ladi  shuning   uchun   alohida   chang
va   gaz   bulut   bo'lmaydi   va   ularni   ajratib,   fizik   ko'rsatqichlarini   berib
bo'lmaydi.   Biroq   o'rtacha   gaz   zichligini   shunday   chang   zichligiga   nisbati100»	
ча нг
газ	
r
r
. Tumanlik turi d, ps Apg r , g/sm 3
c / c
c
Globula
Kumir qop
Katta bulut 0.5
8
40 1.5 m
1.5 m
1.4 m 5 × 10 -23
2 × 10 -24
 
5 × 10 -25 0.05
15
300 Bulutlar   Galaktika   tekisligida   kuzatiladilar   va   7   %   fazoni   egallaydilar.
Ularning   o'rtacha   diametri   15   ps,   ular   orasidagi   masofa   40   ps   va   qarash
chizig'i bo'ylab 1 Kps masofaga 10 ga yaqin qora tumanlik to'g'ri keladi. Bitta
bulutda yutilish miqdori vizual nurlarda o'rtacha 0.2 m
.
Galaktikada   chang   va   gaz   bulutlar   shaklda   kuzatilishi   bilan   bir   qatorda   ular
tarqoq holda ham tarqalgan. Bunday tarqoq va bir jinsli holdagi chang va gaz
yulduzlar   yorug'ligini   kuchsizlantiradi   va   ular   spektrida   gaz   chiziqlari
ko'rinadi.   Galaktika   tekisligi   yaqinida   bir   kiloparsek   masofaga   to'g'ri
keladigan   vizual   nurlarda   yutilishning   A
V =2 m
/Kps   asosiy   qismi   (1.6 m   l
/Kps)
bulutlar hissasiga qolgan qismi (0.4 m
)e sa tarqoq changga to'g'ri keladi
Rasm 4. Qavs yulduz turkumidagi qora tumanlik.
 Galaktikada tarqoq holdagi chang va gaz
Gaz   va   chang   tumanliklar   Galaktika   tekisligida   maksimal   kontsentratsiyaga
ega va undan uzoqlashgan sari ular soni keskin kamaya boradi. b=   ±   0.2 da
ularning umumiy yuzasi 387 kv. gradusni tashkil etsa b= ± 20 °¸± 30 °  oraliqda
17   kv.   gradusga   teng.   Biroq   yulduzlar,   ayniqsa   galaktikalar,   yorug'ligini
kuchsizlantirishi   Galaktika   tekisligidan   uzoqlashgan   sari   tez   kamaymaydi.
Galaktika   qutbi   yaqinida   undan   tashqaridagi   galaktikalar   yorug'ligi   0.5 m
miqdorga   kuchsizlangan.   Demak   Galaktikada   gaz+chang   bulutlar   orasidagi
fazo   absolyut   bo'shliq   emas,   balki   utarqoq   gaz   va   chang   bilan   to'ldirilgan.
Bulutlar   uchun   balandlik   shkalasi   b =60   ps,   tarqoq   gaz   va   chang   uchun   esa 140   ps,   ya'ni   tarqoq   holdagi   gaz   va   chang   kontsentratsiyasi   Galaktika
tekisligidan   uzoqlashgan   sari   bulutlarnikiga   qaraganda   ikki   marta   sekin
kamaya   boradi.   Shuni   aytish   kerakki   tarqoq   gaz   va   chang   kontsentratsiyasi
ham   Galatika   tekisligida   maksimal   qiymatga   ega.   Chang   va   gazning   fizik
xususiyatlari bilan tanishib chiqaylik.
Yulduzlararo changda yorug'likni kuchsizlanishi.
a) Chang zarralarida yorug'likni sochilishi.
Qorong'i   uyga   eshik   tirqishidan   Quyosh   nuri   dastasi   tushayotgan   bo'lsin.
Agar uyda ko'rpani qoqib chang ko'tarsak uy ichi yorug'lashib ketadi va polda
nur dastasi hosil qilayotgan yorug' tasvirning yoritilganligi pasayadi. Buning
sababi   nur   dastasidagi   chang   zarralarida   (ular   ko'rinib,   uchib   turadi)
yorug'likni   to'silishi   va   sochilishidir.   Agar   chang   zarrasining   ko'ndalang
kesimi d unga tushayotgan nurning to'lqin uzunligi ( l )dan ancha katta bo'lsa,
ya'ni   d   >>   l ,   uholda   zarra   nurni   to'sadi   va   aks   qaytaradi.   Bunda   nur
kvantlarining   bir   qismi   zarrada   yutilishi   ham   mumkin.   Bu   zarraning   nur
qaytarish   qobiliyatiga   bog'liq.   Bunday   katta   zarralar   uzoq   uchib
yuraolmaydilar va Erga qo'nadilar. Kichik zarralarda (d <  l ) ham nurlanishni
bir qismi yutiladi qolgan qismi esa sochiladi. Zarra kichik (d   £   l ) bo'lganda
undan   aks   kaytgan   nurlar   difraktsiyalanadi   va   keng   yo'nalishda   sochiladi.
Yulduzlararo   fazodagi   chang   ham   yulduz   nuri   dastasiga   shunday   ta'sir
ko'rsatadi.   Yorug'likni   chang   zarralarida   sochilishi   murakkab   jarayon.   Ul
	
d2

parametrga   bog'liq   funktsiya   (Q(  ))orqali   ifodalanadi   va
Q(  )zarraning effektiv ko'ndalang kesimini belgilaydi.
Yorug'likni   har   xil   shakl   va   tabiatga   ega   zarralarda   sochilishi   nazariyasi
yaxshi   ishlab   chiqilgan   va   uni   sochilishi   natijasida   kuchsizlanishi   to'lqin
uzunligiga   va   zarralar   kundalang   kesimiga   va   shakliga   bog'liq.   Agar      ³   1
bo'lsa,   uholda   har   xil   shakl   va   tabiatdagi   zarralarda   kuchsizlanishi   bir   xil bo'ladi   va   to'lqin   uzunligiga   dyarli   bog'liq   emas.   Biroq    <1   bo'lganda
kuchsizlanish   darajasi   zarraning   shakli   va   tabiatiga   va   unga   tushayotgan
nurning to'lqin uzunligiga bog'liq bo'ladi. Ko'ndalang kesmi d<0.1 mkm dan
kichik   bo'lgan   temir   kukni   va   1.0
2 »d
  mkm   bo'lgan   dielektrik   zarralari
yorug'likni effektiv sochadi.
b) Yulduzlar yorug'ligini kuchsizlanishini to'lqin uzunligiga bog'liqligi
Qanday   shakl   va   tabiatdagi   zarralarda   yulduz   yorug'ligi   kuchsizlanishini
bilish uchun kuchsizlanishni to'lqin uzunligi yoki spektr bo'yicha o'zgarishini
tekshirish   zarur.   Bunday   ish   spektrofotometrik   yoki   kolorimetrik   usul   bilan
bajarilishi   mumkin.   Birinchi   usul   ancha   mashaqqatli   ikkinchisi   esa   engil.
Rasm   909da   spektrofotometrik   usul   bilan   olingan   kuchsizlanish   miqdori
( D m)   bilan   to'lqin   uzunligi   orasidagi   bog'lanishi   tasvirlangan.   Bu   bog'lanish
ikkita bir xil spektral sinf (V)g aoid va osmonda yonma-yon ko'rinadign lekin
bir   ( e Persey)   juda   yaqin   ikkinchisi   ( x Persey)   esa   juda   uzoqda   joylashgan
yulduzlar   yorug'liklari   (m)   ayirmasi   ( D m=m( x )-m( e ))ni   spektrning   har   xil
( l )qismlarida o'lchashga asosan topilgan. Rasm   5.   Ultrabinafsha   nurlarda   yorug'likni   kuchsizlanishi.   Ordinata   o'qi
bo'ylab  D m=m(Perseyning  	x -i)   -   m(Perseyning  	e -i)   ,   abtsissa   o'qi   bo'ylab
to'lqin uzunligi qo'yilgan. Chap tomondagi egri 0.4 – 1 mkm uchun olingan
natijani tasvirlaydi. 
Uzoqda   joylashgan   yulduzning   nuri   yaqindaginikiga   qaraganda   ko'p   yo'l
bosib o'tadi va ko'p chang zarralarida sochiladi, demak uning yorug'ligi ko'p
miqdorga   kuchsizlandi.   Agar   yulduzlarning   temperaturasi   bir   xil   bo'lsa
ularning spektrida energiyani taqsimlanishi bir xil bo'lishi ( D m( l )=0)k erak.
Biroq   Rasm   4.11   dagi   chizmadan   ko'rish   mumkin   D m( l )murakkab
bog'lanishga   ega.   O'rtacha   kuchsizlanish   miqdori   to'lqin   uzunligiga   teskari
propotsional   ravishda   ortib   boradi   ya'ni   D m( l )=2 m
  -   (	
l
1 ) m
.   Biroq
ultrabinafsha   ( l< 2500Å)   diapazonda   bunday   chiziqiy   bog'lanishdan
chetlashishlar   kuzatiladi.   Uzoq   ultrabinafshada   ( l< 1250   Å)   chetlashish
kuchli.   Bu   sochishda   molekulaalarni   ishtiroki   bilan   bog'liq.   Rasmdagi
bog'lanishga   asoslanib   yorug'likni   kuchsizlantiruvchi   zarralar   ko'ndalang
kesimi   d   ~   0.1   mkm   bo'lishi   kerak   degan   xulosaga   kelish   mumkin,   chunki
l =0.6 mkm va  	
~ 1.
v) Yulduzlar yorug'ligining kuchsizlanishini qutblanganligi
Zarra   tabiati   to'g'risidagi   bilimlar   kuchsilanish   miqdorini
( D m( l ))qutblanganligidan   olinishi   mumkin.   Uzoqda   joylashgan
yulduzlarning   yorug'ligini   qarash   chizig'iga   tik   har   xil   (0 °   dan   360 °   gacha)
yo'nalishlarda intensivligi har xil ekanligi aniqlanadi. Buning uchun fotometr
oldiga   qarash   chizig'iga   tik   holda   analizator   o'rnatiladi   va   o'q   atrofida
aylantirib   yulduzning   yorug'ligi   o'lchanadi.   Uzoqdagi   yorug'ligi
kuchsizlangan   yulduzlar   ustida   olib   borilgan   bunday   o'lchashlar   yulduzning
nuri   qutblanganligini   ko'rsatadi,   ya'ni   yulduz   nuri   ma'lum   ( g )yo'nalishda maksimal (I
max ) va ( g +90 ° ) minimal (I
min ) intensivlik ko'rsatdi va  D mp = 2.5lgmin
max
I
I
  farq   o'lchandi.   Yulduzlar   yorug'ligini   qutblanganligi   D mp=0.2 m
  gacha
etadi.   Hozirgi   paytdagi   fotoelektrik   fotometrlarning   xatosi   ± 0.005 m
ekanligini   hisobga   olsak   olingan   natija   realligiga   ishonch   hosil   qilamiz.
Shunday usul bilan ko'plab yorug'ligi kuchsizlangan yulduzlar tekshirildi va
har safar  D mp va  g  aniqlab borildi.
O'lchash   natijalarini   tahlil   qilish   shuni   ko'rsatdiki   qutblanish   simmetrik,
sharsimon   zarrachalarda   ro'y   bermasligi   kerak.   Qutblantiradigan   zarralar
ma'lum yo'nalishda bir-biriga parallel yo'naltirilgan uzunchoq zarra bo'lishlari
kerak. Bunday parallel joylashgan zarralarni tartibga keltiruvchi kuch bo'lishi
kerak.   Agar   zarralar   cho'zinchoq   metall   zarralari,   masalan   niynasimon
kristalik ferromagnit, bo'lsa uholda ularni Galaktika magnit maydoni tartibli
joylashtiradi.   Haqiqatdan   Persey   yulduz   turkumidagi   yulduzlar   nurining
qutblanish   burchagi   ( g )Somon   Yo'li   yo'nalishiga   mos   keladi.   Demak
niynasimon kristalik metal  chang  zarralarini Galaktika  spiral englari Somon
Yo'li   bo'ylab   yo'nalgan   magnit   maydon   tartibli   joylashtirgan.   Buning   uchun
magnit   maydon   kuchlanganligi   10 -5
  ersted   bo'lsa   etarlidir.   Shunday   qilib
yulduzlar   yorug'ligini   kuchsizlantiradigan   yulduzlararo   muhitdagi   chang
ko'ndalang   kesimi   0.1   mkm   bo'lgan   kristalik   metal   zarralardan   iboratdir
degan xulosaga kelamiz. 
g) Yulduzlar yorug'ligini kuchsizlanish darajasi va changning zichligi
Quyoshdan   r=1000   parsek   uzoqlikdagi   yulduzlarning   yorug'ligi   vizual
nurlarda   D m
V =1.6 m
  miqdorga kuchsizlangan.   D m
V =-2.5lg 0	
E
E
=2.5lge -
t
.   t   @   s
n   r-chang   muhitni   optik   qalinligi,   s =    d 2
-   chang   zarra   yuzasi,   n-
kontsentratsiyasi, r- yulduzning uzoqligi.   Yuqorida keltirilganlarga asoslanib
s   »  5 × 10 -9 
sm -2
 ekanligini topamiz va r=1000 ps ligi hisobga olinsa  n = r
m
s
D =10 -13
 zarra/sm -3
.
Agar   zarralar   yuqorida   aytganimizdek   metal   kristallari   bo'lsa   uholda   bitta
bunday   zarra   massasi  	
3
4 	
3	
2	

	

d r =4.0 × 10 -7
  gva   Galaktikada   tarqoq   chang
modda   zichligi   r
g   =   4 × 10 -25
  g/sm 3
  ekanligini   topamiz.   Chang   zichligi   qora
tumanliklarda   millionlab   marta   kuchli   bo'ladi.   Masalan   “Kumir   qop”
tumanlikda   n=0.2 × 10 -6
  zarra/sm 3
  va   r»   2 × 10 -2
  g/sm 3
  ya'ni   yulduzlararo
fazodagidan   200   marta   ko'p.   Qora   bulutlar   zarralari   massasi   o'rtacha   10 -16
g.
Demak qora bulutlar chang va gaz aralashmasidan iborat. 
d) Yulduz yorug'ligini kuchsizlanishini o'lchash va hisobga olish
Quyosh   Galaktika   tekisligi   yaqinida   joylashgan   va   uning   atrofida   1   Kps
masofaga   4-5   ta   chang   bulut   to'g'ri   keladi.   Demak   har   bir   bulut   1   Kps   dan
uzoqda   joylashgan   yulduzlar   nurini   D m
V =0.3 m
  miqdorga   kuchsizlantiradi.
Endi  bu  miqdorga  Galaktika  tekisligiga  tik  yo'nalishda  tarqoq  chang  modda
kuchsizlantirish   miqdorini   qo'shsak,   vizual   nurlarda   1   Kps   masofada
kuchsizlanish   2 m
  ga   etishini   topamiz.   Fotografik   nurlarda   kuchsizlanish
miqdori   Apg=4 m
  ga   etadi.   Bu   kuchsizlanishni   to'lqin   uzunligiga   teskari
proportsional   o'zgarishi   natijasidir.   Natijada   yulduz   nuri   tarkibida   qisqa
to'lqinli   ( l   <   0.5   mkm)   havorang   va   binafsha   nurlar   ko'p   miqdorga
kuchsizlanadi   va   sariq   va   qizil   nurlarni   nisbiy   hissasi   ortadi,   yulduz   nuri
sarg'ayadi   yoki   qizaradi,   uning   rang   ko'rsatgichi   (B-V)   ortadi.   Agar
yulduzning   spektral   sinfiga   ko'ra   haqiqiy   rang   ko'rsatqichi   (B-V)
0   bo'lsa
uholda   E
B-V =(B-V)-   (B-V)
0   uning   rang   ortiqligini   belgilaydi.   Rang   ortiqligi
E
B-V   bilan   vizual   nurlarda   umumiy   kuchsilanishi   A
V   orasida   quyidagi
bog'lanish topilgan
A
V =3.2 E
B-V . Kuzatishlardan (B-V) o'lchanadi, spektral sinfiga ko'ra (B-V)
0   aniqlanadi va
A
V   topiladi.   Yulduzning   o'lchangan   ko'rinma   kattaligi   m   bo'lsa   uning
kuchsizlanish hisobga olingandan keyingi kattaligi 
10000 rA
mm V
VV 
va agar yulduzning uzoqligi (r) ma'lum bo'lsa uholda uning absalyut kattaligi 1000	
lg5	5	r	A	r	m	M	V	V	V				
formula yordamida hisoblanadi.
Misol   uchun   Oqqushning   g -si   yaqinida   topilgan   yulduz   (VI   Cyg12)   V5   I
a
sinfga mansub, uning yorug'ligini o'lchashdan V-V=+3,01 m
 , U–V=+1.69 m
 va
U=16.3 m
  aniqlandi.   Normal  V5  yulduzning  V-V=-0,3 m
, demak  E
B-V =3 m
,3  va
A »  10 m
! , ya'ni yulduz yorug'ligi 10 birlikka kuchsizlangan.
2.     Protoyulduzlar   paydo   bo’lishining   nazariy   asoslari.   Yulduzlarning
fizik   xarakteristikalari,   ichki   tuzilishi   va   kimyoviy   tarkiblarining   vaqt
bo'yicha   o'zgarishi   yulduzlar   evolyutsiyasi   yoki   rivojlanish   jarayonida
o'zgarishi   deb   ataladi.   Statsionar   holatdagi   yulduz   gidrostatik   (gravitatsion
kuch   ich   M   bosim   kuchiga   teng)   va   energetik   (atrofga   sochilayotgan   nuriy
energiyasi yulduz o'zagida ajralayotgan energiyaga teng) muvozanatdagi gaz
(plazma)   shardir.   Yulduzning   «tug'ilishi»   atrof   fazoga   sochilayotgan
energiyasini   o'zining   ichki   energiya   manbayi   hisobiga   to'ldirib   turuvchi
gidrostatik muvozanatdagi obyektning hosil bo'lishidir. Yulduzning «o'lishi»
tiklanmaydigan   muvozanatning   buzilishi   yoki   lining   halokatli   holatda
siqilishidir.
Yulduz   sirtidan   energiya   sochilishi   Lining   ichki   qatlamlarini   sovishiga,
gravitatsion potensial energiyaning ajralib chiqishi unung siqilishi yoki yadro
reaksiyalar hisobiga ro'y berishiga olib keladi. Sovish va gravitatsion siqilish,
masalan,   Quyoshning   10   million   yil   hozirgi   kundagidek   nurlanish   sochib turishi uchun yetadi. Holbuki, Quyosh bilan birga hosil boigan Yerning yoshi
4.5 milliard yilga teng, demak, uning energiyasi siqilish energiyasi emas.
Yulduzning evolutsiyasi boshidan oxirigacha kuzatib bo'lmaydigan juda uzoq
davom   etadigan   jarayon.   Shuning   uchun,   yulduz   evolutsiyasini   tekshirishda
har   xil   massaga   ega   yulduzlarning   ichki   tuzilishi   va   kimyoviy   tarkibining
vaqt   bo'yicha   o'zgarishini   namoyish   etuvchi   evolutsion   modellarini   tuzish
usuli qo'llaniladi. Bu evolutsion modellar kuzatish natijalari, masalan, har xil
evolutsiya   bosqichidagi   ko'plab   yulduzlarning   yorqinligi   bilan
temperaturasini   bog'lovchi   Gershprung-Ressel   diagrammasi   bilan
solishtiriladi   va   bu   yulduzning   evolutsion   ketma-ketlikda   o'rnini   aniqlashga
yordam   beradi.   Bu   usul   yulduz   to'dalari   (tarqoq   va   sharsimon)   uchun
qo'llanilganda ay-niqsa yaxshi natija beradi. Chunki to'da a'zolari bir vaqtda
bir xil kimyoviy tarkibdagi tumanlikdan hosil bo'lgan.
Yulduzlarning   evolutsion   ketma-ketliklari   ularning   ichida   massa,   zichlik,
temperatura   va   yorqinliklarning   o'zgarishini   ifodalovchi   differensial
tenglamalar (1.3—1.5) ni yechish natijasida topiladi. Bunda gazlarning holat
tenglamasi,   energiya   ajralish   qonunlari,   ichki   qatlamlarning   notiniqligini
hisoblash   formulalari   va   bu   qatlamlarning   kimyoviy   tarkibini   vaqt   bo'yicha
o'zgarishi hisobga olinadi.
a) yulduzlarning hosil boiishida gravitatsion siqilish bosqichi.
Eng   keng   tarqalgan   qarashga   ko'ra   yulduzlar   yulduzlararo   muhitdagi
moddaning   kondensatsiyalanishi   natijasida   hosil   bo'ladi   (4.13-rasmga
qarang).   Buning   uchun   yulduzlararo   muhit   ikki   bosqichni   o'tishi   zarur:   zich
sovuq   bulut   va   yuqoriroq   temperaturadagi   siyraklashgan   muhit.   Birinchi
bosqich yulduzlararo muhitdagi magnit maydonda Reley-Teylor noturg'unligi
tufayli ro'y bersa, ikkinchisiga zich bulut moddasini kosmik.va rentgen nurlar
tomo-nidan   ionlantirish   natijasida   ro'y   bergan   issiqlik   noturg'unligi   sabab
bo'ladi.   Haqiqatdan,   massasi  m=(10	5−10	6)mk ;   (	mk   —   Quyosh   massasi)   ga teng),   o'lchamlar   10   —   100   parsek,   zarra   konsentrasiyasi  n=10	8m−3   bo'lgan
chang+   gaz   komplekslar   kuzatiladi.   Bunday   komplekslar   siqilishi   uchun
ulardagi zar-ralarning gravitatsion bog'Ianish  energiyasi zarralarning issiqlik
harakati,   bulutning   yaxlit   holda   aylanish   energiyalari   yig'indisidan   katta
bo'lishi kerak (Jins kriteriyasi). Agar faqat issiqlik energiyasi hisobga olinsa,
Jins   kriteriyasiga   ko'ra   hosil   bo'lgan   bulutning   massasi   quyidagicha   bo'lishi
kerak:	
m>mk≃150	T
23n
−12mk
      (8.1)
Bu yerda: T — kelvinlarda hisoblangan temperatura; n — bir  	
sm	3 dagi zarra
konsentratsiyasi.   Gaz+chang   bulutlar   uchun   hozirgi   zamonda   aniqlangan   T
va n larda ularning massasi 	
m>10	3mk  bo'lishi kerak.
Jins kriteriyasiga ko'ra massasi hozir ma'lum bo'lgan oraliqdagi (0.01 — 100	
mk
)   yulduz   hosil   bo'lishi   uchun   siqilayotgan   bulutda  	(dTdr	)ad=+	γ−1γ	mgKВ   bo'lishi
kerak.   Bu   gaz+chang   bulutlarda   kuzatilayotgandan   10   —   100   marta   ko'p
demakdir.   Biroq   bunday   zarralar   konsentratsiya   bulut   o'zagida   bo'lishi
mumkin.   Demak,   massiv   bulutda   ketma-ket   ro'y   beradigan   bo'laklarga
ajralish   natijasida   yulduz   hosil   bo'lishi   mumkin.   Bu   yulduzlar   to'da   holda
paydo bo'ladi, degan xulosa qilishga imkon beradi.
Keyinchalik kollaps natijasida yulduzga aylanadigan obyekt (bulut bo'lagi) I
protoyulduz deb ataladi. Bunda magnit maydonsiz va aylanmaydigan sferik I
simmetrik   protoyulduz   bir   necha   bosqichlarni   bosib   o'tadi.   Dastawal   bir   I
jinsli va izotermik bulut o'zining issiqlik nurlanishi uchun tiniq va kollaps I
energiya yo'qotadi. Chang-gaz zarralarining kinetik energiyasi hisobiga issiy-'
boshlaydi va unda energiya issiqlik uzatuvchanlik natijasida tarqala boshlaydi
va   protoyulduzni   tashqi   chegarasidan   issiqlik   nurlanishi   sifatida   fazoga
sochiladi   (energiya   yo'qotish).  Bir  jinsli   bulutda  bosim  gradiyenti   bo'lmaydi
va   siqilish   erkin   tushish   sifatida   boshlanadi.   Siqilish   boshlangandanoq bulutda   tovush   tezligida   uning   markaziga   tomon   tarqaladigan   siyraklashish
to'lqini   hosil   bo'ladi.   Chunki   kollaps   zichlik   yuqori   joyda   tez,   natijada
protoyulduz   quyuq   o'zakka   va   keng   siyrak   qobiqqa   ajraladi.   O'zakda   zarra
konsentratsiyasi  10	11sm	−3   ga   yetgach   u   o'zining   infraqizil   nurlanishi   uchun
notiniqlashadi.   O'zakda   ajralayotgan   energiya   uning   sirtiga   nuriy   yo'l   bilan
chiqa   boshlaydi.   Temperatura   adiabatik   ko'tarila   boshlaydi   va   bosim   oshib,
o'zak   gidrostatik   muvozanatga   o'tadi.   Qobiq   moddasi   o'zakka   tushisbini
davom   ettiradi   va   o'zak   chetida   zarb   to'lqini   hosil   bo'ladi.   Bu   paytda   o'zak
parametrlari proto yulduz massasiga bog'liqligi kam va uning massasi, radiusi,
zichligi, tem-peraturasi quyidagicha bo'ladi:	
mo'=5⋅10	−3mk
, 	ro'=100	Rk , 	ρ=	2⋅10	−2g
sm	3 , 	T=200	K .(8.2)
Qobiqdan   o'zakka   modda   tushishi   (akkretsiya)   natijasida   uning   tempera-
turasi   2000   K   ga   yetguncha   adiabatik   ko'tariladi.   Temperatura   2000   K   ga
yetgach   vodorod   molekulalari   parchalana   boshlaydi   va   adiabata   ko'satkichi
4/3   dan   kamayadi.   Bu   holatda   bosimning   o'zgarishi   gravitatsiya   kuchlarini
yengishga yetmaydi. O'zak yana siqiladi (kollaps) va uning parametrlari endi
quyidagicha bo'ladi:	
mo'=5⋅10	−3mk
, 	ro'=1Rk , 	ρ=	2⋅10	−2g
sm	3 , 	T=	2⋅10	4K .(8.3)
Qobiqdan   o'zakka   modda   akkretsiyasi   davom   etadi,   temperaturaning
ko'tarilishi davom etadi. Endi o'zakda vodorodning ionlanishi bosh-lanadi va
yuqoridagi o'zakning tuzilishi qayta ro'y beradi.
O'zakni   qobiq   hisobiga   kattalashuvi   qobiqda   modda   tu-gaguncha   davom
etadi. Qobiq moddasining bir qismi yul-duzning nuriy bosimi ta'sirida fazoga
tarqalib   ketadi.   O'zak   va   qobiqdan   iborat   yulduzlar   IQ   nur   manbayi   sifatida
kuzatiladi.   Qobiq   optik   yupqa     bo'lgach   protoyulduz   yulduz   maqomiga   ega
obyekt   sifatida   kuzatiladi.   Ayrim   massiv   yulduzlarda   qobiq   o'zakda   yadro
reaksiyalari   boshlanguncha   qoladi.   Protyulduz   kollapsi  	
10	5−10	6   yil   davom etadi.   O'zak   tomonidan   yoritilayotgan   qobiq   qoldiqlari   yulduz   shamoli
ta'sirida   tezlatiladi.   Bunday   obyektlarga   Xerbig   —   Axo   obyektlari   deb
ataladi.   Kam   massali   yulduzlar   ko'rina   boshlaganda   ular   Savrning   T   -   si
singari   xususiyatlarga   ega   bo'ladi.   3.26-rasmda   har   xil   massali
protoyulduzlarning   gidrostatik   muvozanatdagi   o'zaklarining   G—R
diagrammada   evolutsion   izi   tasvirlangan.   Gidrostatik   muvozanatdagi   kam
massali yulduzlar o'zagidan energiya konveksiya yo'li bilan chiqadi. Massasi
Quyoshnikining   uchdan   biridan   ko'p   yulduzlar   o'zagida   nuriy   muvozanat
qaror topadi. Massasi uch Quyosh  massasidan ko'p yulduzlar o'zagida nuriy
muvozanat tezda shakllanadi.
8.1 rasm
Yadro   reaksiyalari   asosida     yulduz   evolutsiyasi   Dastlabki   yadro   reaksiyalar
taxminan million  K  temperaturada deyteriy, litiy va bor ishi bilan boshlanadi.
Bu   elementlarning   dastlabki   miqdori   shu   darajada   kamki,   ularning   yonishi
amalda   protoyulduz   siqilishini   to'xtata   olmaydi.   Yulduz   markazida
temperatura  ¿10	7K   ga   yetganda   va   vodorod   yona   boshlanganda   uning
gravitatsion   siqilishi   to'xtaydi.   Chunki   faqat   vodorodni   yonish   energiyasi
yulduz fazoga sochayotgan energiyani toidirib turish uchun yetarli. O'zagida
vodorodning   yonishi   boshlangan   bir   jinsli   yulduzlar   G-D   da   dastlabki   bosh ketma-ketlikni   ( BKK)   tashkil   qiladi.   Massiv   yulduzlar   BKK   ga   kam
massalilarga   qaraganda   tezroq   tushadi.   BKK   ga   tushgandan   boshlab   yulduz
evolutsiyasi   yadrolarning   yonishi   asosida   (yadroviy   bosqichlar   jadvalda
keltirilgan)   boradi.   Yulduzlarning   evolutsion   izi   3.26-rasm   tasvirlangan.
Temperatura  ¿18	⋅10	6   bo'lganda   proton-proton   sikli,   undan   yuqori   bo'lganda
uglerod-azot   sikli   ( CNO)   asosiy   energiya   manbayi   bo'ladi.   Eng   massiv
yulduzlarda massaning 50%    konveksiyalanadi.
Vodorodning   to'la   yonish   vaqti   massasi  	
m≃1mk   bir   Quyosh   massasiga   teng
yulduzlarda  	
1010   yil,  	m≃50	mk   —   yulduzlarda  	3⋅10	6   yil.   Jadvaldan   ko'rinib
turibdi,   boshqa   reaksiyalar   hisobiga   yulduzning   yashash   vaqti   umumiy
yashash   vaqtining   10%   dan   oshmaydi.   Shuning   uchun   G-D   diagrammada
ko'pchilik yulduzlar o'rni bosh ketma-ketlikdir  (BKK ).
Yulduz evolutsiyasining asosiy yadroviy bosqichlari
Vodorodning   yonishi   o ' zak   moddasining   o ' rtacha   molekular   massasini
oshiradi ,  gidrostatik   muvozanat   uchun   markazda   bosim   va   temperatura   ko ' ta -
riladi ,   yorqinlik   oshadi ,   qobiq   tiniqlashadi .   Katta   miqdordagi   energiya
yo ' qotishini   ta ' minlash   uchun   o ' zak   siqila   boshlaydi ,   qobiq   esa   kengaya -
boshlaydi .   G - D   diagrammada   yulduz   BKK   dan   o ' nga   siljiydi .   Massasi   katta
yulduzlar   BKK   ni   birinchilar   qatori   tark   etadi .  	
m≃15	mk   yulduzlarni   BKK   da
bo ' lish   vaqti   10   mln   yil ,  	
P=−δEδV∫S¿¿   larniki   -   70   mln   yil   va  	m≃1mk   larniki   10 milliard   yil .
d)   yulduz   evolutsiyasining   oxirgi   bosqichi.   Massasi  m>5mk   bo'lgan
yulduzlarning   markaziy   qismlarida   jadvalda   ko'rsatilgan   barcha   reaksiyalar
ro'y   berishi   mumkin.   Temir   o'zakning   hosil   bo'lishi,   ayrim   hollarda   undan
ham   oldin   gidrostatik   muvozanat   yo'qotilishiga   olib   kelishi   mumkin   va
gravitatsion kollaps ro'y beradi. Kollaps natijasida zichlik  	
10	12g
sm	3   ga yetadi
va   modda   neytrallashadi.   Agar  	
m<2mk   bo'lsa,   aynigan   gaz   va   y   =   5/3   da
bosim   va   tortishish   tenglashadi.   Aks   holda   kollaps   cheksiz   va   yulduz   qora
o'raga aylanadi. Kollaps to'xtatilganda neytron yulduz sirtida zarb to'lqin ro'y
beradi   va   u   tashqi   tomon   tarqaladi,   qobiqni   uloqtirib   yuboradi   (o'tayangi
yulduz).

Y ulduzlararo muhit v a yulduzlarning shak illanishi Reja: 1. Yulduzlararo muhitda planitar tumanliklar, gaz va chang 2. Protoyulduzlar paydo bo’lishining nazariy asoslari

1. Yulduzlararo muhitda planitar tumanliklar, gaz va chang Spektrida emission (yorug') chiziqlar kuzatiladitgan tumanlik gaz tumanlik deb ataladi. Gaz tumanliklar o'zlaridan nurlanish chiqaradilar. Ularnig ikki xili mavjud: diffuz va planetar tumanlik. Diffuz tumanliklar odatda noto'g'ri shaklda bo'ladilar va ularning ko'ndalang kesmi birnecha parsekdan 150 parsekgacha bo'ladi. Bunday tumanliklarni 150 tasi qayd qilingan. Planetar tumanliklar elliptik yoki aylana gardish yoki halqa shaklga ega. Ularnig diametri 10-100 ming astronomik birlik oraliqda bo'ladi. Bunday planetar tumanliklarning 1100 da ortig'i topilgan va qayd qilingan. Yuqorida aytganimizdek Galaktikada ko'p (1000)l ab qora tumanliklar borligi aniqlangan, bu tumanliklar chang tumanlik deb ataladi. a) Planetar tumanliklar. Planetar tumanliklarning fotografik yorug'ligi 7 ¸ 13 m , uzoqligi 1.5 Kps gacha, diametri 0.05 ¸ 0.2 ps (burchakiy 10 ¸ 1000 ² ) massasi 0.05 ¸ 0.2 Quyosh massasi oralig'ida joylashadilar. Kamdan kam hollrni hisobga olmaganda, planetar tumanlik o'rtasida hamma vaqt qaynoq (OV) yulduz kuzatiladi. Ko'rinishidan tumanlikni nurlantiruvchi manba anashu qaynoq yulduz bo'ladi (Rasm 4.6 ). Yorug'lik nurlarida yulduz tumanlikdan 100 marta xira biroq ukuchli ultrabinafsha nurlanish sochadi va bu nurlanish tumanlikda yutiladi va yorug'lik nurlari sifatida qayta sochiladi. Tumanlikda yulduz nurlanishi qayta ishlanadi. Yulduzdan sochilayotgan yuqori energiyali ultrabinafsha kvantlar tumanlik atomlari va ionlarini uyg'ongan holatlarga o'tkazadi. Uyg'ongan holatlardan asosiy holatga qaytishda shu atomlar va ionlar yorug'lik nurlari diapazoni chastotalarida nurlanish chiqaradilar: bitta yuqori energiyali ultrabinafsha kvant ikkita yorug'lik kvanti hosil qiladi. Bu hodisa fluorestsentsiya deb ataladi. Planetar tumanliklar o'zagidagi yulduzlar o'ta qaynoq yulduzlardir. Planetar tumanliklarning temperaturasi 35 mingdan 100 ming K oraliqqa to'g'ri keladi, nurlanishning maksimumi l <1000 Å, ya'ni uzoq ultrabinafsha

nurlanish diapazoniga to'g'ri keladi. Tumanlik o'zagidan sochilayotgan L C (Layman seriyasi kotinuumi) kvantlar ( l <912 Å) vodorod atomlarini uyg'ongan (n ³ 4) holatlarga o'tkazadi. Bu atomlar asosiy holatga to'ppa-t o'g'ri, 4 ® 1 singari, o'tmasdan balki 4 ® 2 va 2 ® 1 yoki 4 ® 3, 3 ® 2 ® 1 o'tishlarni bajaradi. Ma'lumki 3 ® 2 o'tish Balmer seriyasi birinchi chizig'ini beradi va uning to'lqin uzuligi l =6563 Å . Bu chiziq spektrning qizil qismiga to'g'ri keladi yoki 4 ® 2 o'tish balmer seriyasining ko'k chiziq ( l =4861 Å)n iberadi. Shunday qilib bitta L C kvant birnechta yorug'lik kvanti hosil qiladi. Bunday jaryonni muvozanatligiga asoslanib tumanlik o'zagining temperaturasi aniqlangan (Zanstra usuli). Masalan bunday usul bilan topilgan NGC 7293 o'zagining temperaturasi 100 ming Kga teng. Planetar tumanliklar spektrida vodorod va azot ionlarining Pauli prntsipi bo'yicha taqiqlangan chiziqlari [ OII ] 3727 Å, [ NII ] 6584 Å [ OIII ] 4959 Å va 5007 Å kuzatiladi. Ayrim planetar tumanliklarning emission chiziqli spektrida kuchsiz tutash spektr ham kuzatiladi. Uayniqsa Balmer seriyasi kontinuumida yaqqol kuzatiladi va ozod elektronni ikkinchi sathga rekombinatsiyasi bilan bog'liq. Rasm 1. Planetar tumanlik IC 418(a) va Dalv yulduz turkumidagi NGC 7293(radiusi bir parsekka etadi). Planetar tumanliklar massasi 0.1 ¸ 0.2 c c (Quyosh massasi) oraliqda bo'ladi va ular 14-40 km/s tezlik bilan kengaymoqdalar.

Bu natija ular gigant yulduzni to'satdan portlashi va qobug' qatlamini kengayishi natijasida hosil bo'lgan degan xulosaga olib keladi. Ular o'ta yangi qoldig'i bo'la olmaydilar, chunki Galaktikada buncha o'ta yangi chaqnamagan. b) Diffuz tumanliklar Ko'pchilik diffuz tumanliklarning ko'ndalang kesimi 1 ¸ 25 ps (burchakiy kattaligi 10-100 ¢ ), uzoqligi < 1.5 Kps, massasi 0.1 ¸ 10 4 Quyosh massasi, o'rtacha elektron kontsentratsiyasi 20 ¸ 1000 sm -3 , ko'rinma yulduziy kattalgi 1 ¸ 10 m oraliqda joylashadi. Diffuz tumanliklar ham planetar tumanliklar singari ichidagi yoki yonidagi qaynoq yulduz nurlanishi hisobiga shu'lalanadilar. Planetar tumanliklar Galaktika tekisligidan chetda kuzatilsalar, diffuz tumanliklar kontsentratsiyasi unga tomon ortib boradi. Bu qaynoq yulduzlarni Galaktika tekisligi tomon kontsentratsiyasi ortaborishi bilan bog'liq. Ayrim diffuz tumanliklar tasodifan qaynoq yulduz yaqinida bo'lib qolganliklari tufayli ko'rinsalar boshqalari yulduz bilan «qarindosh»d irlar. Masalan mashhur Qisqichbaqasimon tumanlik o'tayangi yulduz chaqnashi natijasida hosil bo'lgan. Yoki Orion yulduz turkumidagi diffuz tumanlikning eng yorug' markaziy qismi yaqinida mashhur Orion trapetsiyasi deb ataladigan qaynoq yulduzlar guruhi joylashgan. Shunday yulduz va tumanlik assotsiatsiyalaridan yana bir mashhuri Yakkashox yulduz turkumida kuzatiladigan NGC 2237-38 tumanlikdir. Bu tumanlik ichida emission chiziqlarda nurlanadigan Oyulduzlar (O-assotsiatsiya) to'dasi NGC 2244 joylashgan (Rasm 4.7). Bu yulduzlar tumanlikni shu'lalantiradilar, ularning temperaturasi (15-25 mingK) planetar tumanlik o'zaginiki singari yuqori bo'lmaganligi uchun tumanlik moddasini uyg'onish darajasi past, spektrida [O II] l 3727 ko'zga tashlanib turadi. Tumanlik temperaturasi 10 4 Kga yaqin. Orion tumanligi Balmer kontinuumida intensiv tutash spektr ko'rsatadi.

Bunday tumanliklar yorug' bo'lganligi uchun boshqa galaktikalarda ham kuzatiladi. Masalan Oltin Baliq (Tarantul) deb nomlangan tumanlik Katta Magellan Bulutiga tegishlidir. Uning ko'ndalang kesimi 400 ps, massasi 5 × 10 6 Quyosh massasi, elektron kontsentratsiya ~ 200 sm -3 . Bu tumanlikni birnecha qaynoq va massiv (100 Quyosh massasi) yulduzlar shu'lalantiradi. Tumanliklarda modda harakati ( ~ 10 km/s) uyurmalari kuzatiladi. Rasm 2. Yakkashox yulduz turkumida kuzatiladigan ichida tarqoq yulduz to'dasi NGC2244 joylashgan tumanlik NGC 2237-38 (pastda). Orion yulduz turkumida kuzatiladigan diffuz tumanlik (yuqorida): chapda –oq nurda, o'rtada –kabonat monooksidi nurida, o'ngda –uzoq infraqizil nurlarda (chang). v) Ionlangan vodorod (H II) sohalari