logo

XX asr o‘zbek tilshunosligi taroqqiyotida bo‘lgan o‘zgarishlar morfemika sohasida erishilgan yutuqlar

Yuklangan vaqt:

24.12.2024

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

224.751953125 KB
Fan: Nazar iy t ilshunoslik 
Mavzu: X X  asr : o‘zbek t ilshunosligi t ar oqqiyot ida 
bo‘lgan o‘zgar ishlar : mor femika sohasida er ishilgan 
yut uqlar     O‘zbek tilshunosligi turkiy tilshunoslik 
sirasida peshqadam, o‘ziga xos yo‘nalishlarga, 
ta’limotlarga, ilmiy-nazariy va amaliyot bilan 
bog‘liq jiddiy  va puxta tadqiqotlarga ega bo‘lgan 
yetakchi tilshunoslikdir. 
O‘zbek tilshunosligi XX asr davomida 
sezilarli o‘sish va o‘zgarishlarni boshdan kechirdi. 
Tilshunos olimlar o‘zbek tilini yangi 
metadologiyalar bilan o‘rganib chiqdilar, bu esa 
global til naqshlarini chuqurroq tushunishga yo‘l 
ochdi.     Morfemika tilshunoslikning 
so‘zning eng kichik ma’noli 
qismlarini -morfemalarni 
o‘rganuvchi bo‘limi sanaladi. 
Morfemika bo‘limi va uning 
o‘rganish obyekti haqida 
tilshunoslikda bir qator ilmiy 
izlanishlar olib borilgan. Y.Tojiyev, 
A.Hojiyev, A.G‘ulomov, 
O.Qosimxo‘jayeva, T.Mirzaqulov, 
R.Sayfullayeva, Sh.Rahmatullayev, 
A.Nurmonov va boshqa bir qator 
olimlar tomonidan ushbu bo‘lim 
doirasida ilmiy tadqiqotlar olib 
borilgan, turli fikr-mulohazalar 
bayon qilingan. A.G‘ulomov, 
A.Tixonov va R.Qung‘urovlar 
tomonidan “O‘zbek tilining 
morfem lug‘ati” (1977-yil) 
tuzilib, nashr etilgan.     Ay y ub  G‘ ulomov morfemika masalalariga  h am 
alo hid a e’tibor berib,  o‘ zbek tilshunosligiga s o‘ zning 
eng kichik ma’noli  q ismlarini anglatish uchun xizmat 
q iladigan morfemika terminini olib kirdi va u  haqi da 
ma’lumot berdi.  Masalan, «Morfemika so‘zning eng 
kichik ma’noli qismlari haqidagi ta’limotdir. Bu 
kichik qismlar morfemalardir. Bu morfemalar turli 
ko‘rinishlarga ham ega bo‘ladi. Masalan, ishla 
so‘zidagi - la elementi hayda so‘zida - da morfemasida 
kelgan (lekin hay-hayla fe’lida yana -la tusida 
qo‘llangan), hozir ajralmaydigan unda so‘zida ham 
aslida shu - da affiksi bor (un - ovoz). Bu -la va -da 
ko‘rinishlari umumiy tarzda morfema deyiladi. 
Buning har bir kurinishi esa morf sanaladi. Demak, 
morfema morflarning yig‘indisidir. Bu turli 
ko‘rinishdagi qismlar, morflar, bir-biriga nisbatan 
allomorflar sanala di»     A.Xojievning, ayni q sa, 
O‘ zbek tili morfemikasi,  s o‘ z  
yasalishi s oh asidagi va izo h li 
lug ‘ atlar yarati sh dagi xizmatlari 
ta h singa sazovordir. Muallif 
morfemika  h a qi da, uning  o ‘rganish 
ob’ekti  h a qi da shunday deydi: 
«Morfemika s o ‘zning necha 
morfemadan tashkil topishini 
o ‘rganmaydi, balki 
morfemalarning turini va  h ar bir 
turiga xos xususiyatlarini 
o ‘ r ganadi». Bu morfemik sat h 
birligi b o ‘lgan morfemaning 
ob’ektivligini e’tirof etuvchi va ana 
shu ob’ektiv birlikni  o ‘rganuvchi 
alo h ida tilshunoslik b o ‘limining 
vazifasi  h a q idagi  h a q i q iy ilmiy 
ba h odir.     O‘ zbek tilshunosligida morfema va u bilan bog ‘ lik xodisalarning 
o‘ rganilish tarixiga nazar tashlansa, bir-biridan tamoman far q li b o‘ lgan 
ikki xil fakt (ikki  h odisa) tad q i q  etilganligi, te k shirish ob’ekti b o‘ lganligi 
k o‘ zga tashlanadi:  1 ) s o‘ zning ma’noli  q ismlarini morfema deb  q arash 
va shunday  q ismlarning mo h iyatini  o‘ rganish; 2) morfemami til birligi, til 
q urilishining asosiy birliklaridan biri  h isoblash va shunday birlik sifatida 
uning, u bi lan bog ‘ lik  h odisalarning mo h iyatini tad q i q  etish. Va h olonki, 
morfemani bunday ikki xil  t ushunish,  o ‘z- o ‘zidan, uning ta h lilida  h am 
turli xatoliklarga, bir-biriga zid xulosalarga olib keladi, ulardan biri t o ‘g‘ri 
b o ‘lsa, bosh q asi not o ‘g‘ri b o ‘ladi.  O ‘zbek tilshunosligi	
 da morfemalar va 
ular bilan bog‘lik bosh q a  h odisalarning mo h iyati yuzas i dan shu va q tga 
q adar t o ‘g‘ri va ani q  bir fikrga kelinmaganligining asosiy sababi  h am ana 
shunda. Shu bois morfema  h a q idagi  h ar ikki nu q tai nazar va ular 
asosida yuzaga kelgan fikr-mulo h azalarga alo h ida-alo h ida t o ‘ x tab 
o ‘tishga t o ‘g‘ri keladi.     Mor femaning so’zning t ar kibiy qismi sifat ida 
o’r ganilishi.  Bu bosqichni, mazkur til birligi mohiyati qanday 
tushunilishiga ko’ra, ikki davrga ajratish mumkin: 1) “morfema” 
tushunchasi va termini yuzaga kelgungacha bo’lgan davr; 2) bu 
tushuncha va termin paydo bo‘lgandan keyiigi davr. Har ikki 
davrda ham bu til birligi so‘zining, ya’ni yasama suz va suz 
shaklining tarkibiy kis mi deb karal gam xam da shu nuktai 
iazardan urganilgan.
O’tgan asrning elliginchi yillariga qadar. ya’ni o’zbek 
tilshunosligida «morfema» tushunchasi va termini paydo 
bo’lgunga kadar o’zbek tili grammatikasiga oid ishlarda so’z 
tarkibi morfologik hodisa sifatida qaralib, uning o’zak va 
affiksdan tarkib topishi e’tirof etilgan, «so’z tarkibi» sarlavxasi 
ostida o’zak, negiz va affikslarning xususiyatlari haqida fikr 
yuritilgan. Masalan, O. Usmon va B. Avizovlarning 
«Grammatika» sida yasama so’zning «asosiy ma’noli, bo’linmas 
qismi» o’zak ekani qayd etiladi. So’zdan shakl yasovchilar 
(«turlovchilar») olib tashlangandan qolgan qismi esa «negiz» 
deb ta’riflangan (Aslida, bular ham rus tilshunosligiga oid 
ishlardan kuchirilgan fikrlar).     Mor femaning t il bir ligi sifat ida 
o’r ganilishi.  Yevropa tilshunosligida, jumladan, 
rus tilshunosligida morfema til birligi sifatida 
qaralib, shunga mos ravishda ta’riflana boshlagach, 
o’zbek tilshunosligida ham shunday nuqtai nazar 
o’z aksini topa boshladi.
Morfemalarning til birligi ekani e’tiborga 
olingan dastlabki davrlarda ham u «ma’noli, 
boshqa ma’noli qismlarga bo’linmaydigan lisoniy 
birlik» deb ta’riflana boshladi. Natijada lug’aviy 
ma’noli, bo’linmas birlikni «o’zak morfema», 
«leksik mor fema» deb, bunday xususiyatga ega 
bo’lmagan bo’linmas birliklarni «grammatik 
morfema», «affiksal morfema» deb atash davom 
etdi. Shu bilan birga, lug’aviy ma’noli birlikni 
«leksema», so’z yasovchi va so’z shaklini yasovchi 
birliklarni «morfema» deb atash ham kuzatila 
boshladi.     Morfemaning mohiyati
«Morfema so’zning ma’noli, boshqa ma’noli 
qismlarga bo’linmaidigan tarkibiy qismi»  yoki 
«morfema ma’noli, boshqa ma’ noli qismlarga 
bulinmaidigan eng kichik tip birligi»  degan ta’riflar 
morfemaning mohiyatini to’la va to’g’ri aks ettira 
olmasligini ko’rdik. Bu ta’rif, umuman, uz ma’no 
jihatiga ega bo’lgan til birliklarini (lisoniy 
birliklarni) fonemadan (fonem birliklardan) 
farqlaydi, xolos. Biroq o’z ma’nosiga ega, bo’linmas 
til birliklaridan biror turining mohiyatini qayd 
etolmaydi. O’zbek tilshunosligida morfemalarning 
mohiyati haqida shu vaqtga qadar aniq bir fikrga 
kelinmaganligining sababi ham ana shu noto’g’ri 
ta’rif (ta’riflar) asosida ish kurishda edi (Yuqorida 
ma’lum darajada buning guvohi bo’ldik).     Lisonii birlik sifatida morfemaga (o’zbek 
tilshunosligida) birinchi bo’lib H. Ne’matov va R. 
Rasulovlarning ishida maxsus ta’rif shakllantirildi 
va turlari haqida ham keng ma’lumot berildi: 
«Morfema tilning eng kichik, ma’noli birligi bo’lib, 
boshqa ma’noli qismlarga bo’linmaydi...  (suvchi)  
so’zi tarkibidagi [suv] va [-chi] mana shunday 
birliklarga - morfemalarga misol bula oladi.
Morfemalar lug’aviy va qo’shimcha (yoki 
umumlashma), grammatik- affiksal morfemalarga 
ajratiladi. Bunda  [suv]  lug’aviy morfema,  [-chi]  esa 
qo’shimcha (umumlashma, affiksal, grammatik) 
morfema si fatida qaraladi»     Leksema morfemadan butunlay farqli bo’lgan til birligi 
ekani o’zbek tilshunosligida o’z isbotini topgani yuqorida 
aytildi. Bu haqida prof. Sh. Raxmatullayev, jumladan, shunday 
deydi: «Til birligi uchun muhim jihat - mazmun jihati nuqtai 
nazaridan lek sema bilan morfema keskin farq qiladi. Bu ikki 
birlikning til kurilishining boshqa-boshqa bosqichlariga 
mansubligi ham ularning ayrim-ayrim birliklar ekanini 
tasdiqlaydi». Bu fikrga qushilmaslik mumkin emas. Muhimi 
shundaki, morfema bilan so’z (lekse	
 ma) til qurilishining 
boshqa-boshqa bosqichlariga mansub birliklar ekanligining 
tan olinishi bilan o’zbek tilida «o’zak morfema» deb atash 
mumkin bo’lgan til birligi yo’qligi ma’lum bo’ldi va «o’zak», 
«o’zak morfema» terminlari ham iste’moldan chiqdi. Bu esa 
morfema bilan bog’lik til hodisalarining mohiyatini yoritishda, 
tug’ri belgilashda muhim rol o’ynadi. Lekin so’z (leksema) 
bilan morfemaning mohiyati, ularning o’uzaro munosabati 
hamda morfemaning til sistemasiga munosabati kabi 
masalalarda xatoliklar, kamchiliklar davom etyapti.     O’zbek tilidagi morfemalar haqida fikr 
yuritilgan ishlarga nazar tashlansa, ularning 
deyarli barchasida gap morfemaga ta’rif 
berishdan boshlanadi va bu ta’rif deyarli bir xil: 
«ma’noli, boshka ma’noli qismlarga 
bo’linmaydigan, grammatik ma’noli» va sh.k. 
Shuning o’ziyoq o’zbek tilshunosligida 
morfemaga berilayotgan ta’rif shu tilning 
materiallarini tadqiq etish asosida berilgan ta’rif 
emas, balki rus tilshunosligiga oid ishlardan 
ko’chirilgan, tayyor holdagi ta’rif ekanligini 
ko’rsatadi. Shuning uchun ham o’zbek tilidagi 
«affiksal morfema» deb atalayotgan hodisa 
morfemaning mohiyatini qisman aks ettiradi, 
xolos.     Mor femalar ning ifoda jihatiga ko’ra t ur lar i
Til birliklaridan bo’lmish so’z (tub so’z) ham o’z 
ifoda va mazmun jihatiga egaligi adabiyotlardan ma’lum. 
Masalan,  daraxt, go’zal, yugur  so’zlarining ifoda jihatini 
ularni tashkil etuvchi fonemalar belgilaydi.  -chi 
(yordamchi), -lash(yordamlash). -chan (xarakatchan) 
morfemalarining ifoda jihatini ham ularning tarkibidagi 
fonemalar kompleksi tashkil etadi. O’zbek tilidagi 
morfemalar. asosan, so’zga qo’shib yoziladi, ya’ni affiks 
(qo’shimcha) ko’rinishida bo’ladi. Shu bilan birga ifoda 
jihatiga ko’ra so’z ko’rinishida bo’lgan, lekin ma’no va 
vazifasiga ko’ra morfema hisoblash mumkin bo’lgan 
birliklar ham bor.  Shunga kura morfemalarni affiks 
morfemalar va so’z morfemalar kabi ikki tur ga bo’lish 
mumkin. Bularning har biri haqida alohida to’xtashga 
to’g’ri keladi.     Affiks morfemalar. Affiks lotincha so'z 
(affixus) bo'lib, "birlashtirilgan", "biriktirilgan" 
degan ma'noni bildiradi. Demak, u so'zga qo'shib 
yoziladi, xuddi shu xususiyatiga ko'ra 
"qo'shimcha" deb yuritiladi. Bu xususiyati bilan 
morfema degan ma'noni anglatmaydi. Lekin 
amalda morfema  ma'nosida ham qo'llanadi. 
Masalan, " so'z yasovchi -li affiksi", "ko'plik 
shaklini yasovchi -lar affiksi" deganda, affiks 
so'zi morfema morfema ma'nosida qo'llanadi.     So'z morfemalar. O'zbek 
tilshunosligida shu vaqtga qadar ifoda 
jihatiga ko'ra affikslarga zidlanadigan, 
mohiyatan morfema hisoblanishi mumkin 
bo'lgan so'z morfemalar haqida fikr 
yuritilgani yo'q, so'z morfema termini 
qo'llangani ham yo'q. Lekin o'zbek tili 
materiallari bu tilda juda oz bo'lsa-da, 
morfemaning shunday turi borligini 
ko'rsatadi.     O'zbek tilshunosligida morfema haqida 
davrlarda yuzaga kelgan fikr-mulohazalar rus 
tilshunosligiga oid adabiyotlardagi mavjud fikrlarning 
ko'chirmasi bo'lganini ko'rdik. "Morfemika " termini 
ifodalaydigan tushuncha yuzasidan bildirgan fikrlar 
haqida ham shunday deyish mumkin. Hatto bu 
masalada rus tilshunosligiga oid adabiyotlarda 
mavjud bo'lgan e'tiborga loyiq fikrlar o'zlashtirilib 
ulgurilmagan.     Mor fem sat hning r ivojlanishi
O'zbek tilining rivojlanishi jarayonida uning 
barcha sathlarida o'zgarish bo'lgani kabi, morfem 
sathdagi ham muayyan o'zgarishlar yuz berishi tabiiy. 
Lekin o'zbek tilshunosligida bu masalaga deyarli 
e'tibor qaratilgani yo'q. To'g'ri, ba'zi ishlarda 
affikslarning etimologiyasi, so'zning morfologik 
tarkibida ro'y beradigan o'zgarishlar haqida fikrlar 
bildirilgan. Biroq tilning morfem sathida bo'ladigan 
o'zgarishlarni affikslar misolida o'rganish, bayon etish 
to'g'ri bo'lmaydi va u kutilgan natijani bermaydi. 
Chunki "affiks" termini morfemaning mohiyatini qayd 
eta olmaydi.     
Azim  Hojiyev.  O„zbek  tili  morfologiyasi,  morfemikasi  va  
so„z  yasalishining  nazariy  masalalari. _Toshkent, 2010.

2.  Shavkat Rahmatullayev. Hozirgi adabiy o„zbek tili. Darslik. 
– Toshkent, 2006. 

3.  R.Sayfullayeva va boshq. Hozirgi o„zbek adabiy tili. – 
Toshkent, 2010.

4.  U.Tursunov va boshq. O„zbek tilining morfem lug„ati. – 
Toshkent, 1977.

5.   Ха yrullayev. Х.  Об  особенностях  изучения  объекта  
речевой  лингвистики. Иностранная филология: язык, 
литература, образование. 2019 г. (2 (71), 17–20.  
https://inlibrary.uz/index.php/foreign_philology/article/view/9
21
 

6.  I.A.  Xaydarova.  Phonemic  structure  of  morphemes  in  
modern  uzbek  language.  Toshkent,  2021. 
https://tadqiqot.uz/index.php/art/article/view/3167  Foydalanilgan adabiyotlar

Fan: Nazar iy t ilshunoslik Mavzu: X X asr : o‘zbek t ilshunosligi t ar oqqiyot ida bo‘lgan o‘zgar ishlar : mor femika sohasida er ishilgan yut uqlar

O‘zbek tilshunosligi turkiy tilshunoslik sirasida peshqadam, o‘ziga xos yo‘nalishlarga, ta’limotlarga, ilmiy-nazariy va amaliyot bilan bog‘liq jiddiy va puxta tadqiqotlarga ega bo‘lgan yetakchi tilshunoslikdir. O‘zbek tilshunosligi XX asr davomida sezilarli o‘sish va o‘zgarishlarni boshdan kechirdi. Tilshunos olimlar o‘zbek tilini yangi metadologiyalar bilan o‘rganib chiqdilar, bu esa global til naqshlarini chuqurroq tushunishga yo‘l ochdi.

Morfemika tilshunoslikning so‘zning eng kichik ma’noli qismlarini -morfemalarni o‘rganuvchi bo‘limi sanaladi. Morfemika bo‘limi va uning o‘rganish obyekti haqida tilshunoslikda bir qator ilmiy izlanishlar olib borilgan. Y.Tojiyev, A.Hojiyev, A.G‘ulomov, O.Qosimxo‘jayeva, T.Mirzaqulov, R.Sayfullayeva, Sh.Rahmatullayev, A.Nurmonov va boshqa bir qator olimlar tomonidan ushbu bo‘lim doirasida ilmiy tadqiqotlar olib borilgan, turli fikr-mulohazalar bayon qilingan. A.G‘ulomov, A.Tixonov va R.Qung‘urovlar tomonidan “O‘zbek tilining morfem lug‘ati” (1977-yil) tuzilib, nashr etilgan.

Ay y ub G‘ ulomov morfemika masalalariga h am alo hid a e’tibor berib, o‘ zbek tilshunosligiga s o‘ zning eng kichik ma’noli q ismlarini anglatish uchun xizmat q iladigan morfemika terminini olib kirdi va u haqi da ma’lumot berdi. Masalan, «Morfemika so‘zning eng kichik ma’noli qismlari haqidagi ta’limotdir. Bu kichik qismlar morfemalardir. Bu morfemalar turli ko‘rinishlarga ham ega bo‘ladi. Masalan, ishla so‘zidagi - la elementi hayda so‘zida - da morfemasida kelgan (lekin hay-hayla fe’lida yana -la tusida qo‘llangan), hozir ajralmaydigan unda so‘zida ham aslida shu - da affiksi bor (un - ovoz). Bu -la va -da ko‘rinishlari umumiy tarzda morfema deyiladi. Buning har bir kurinishi esa morf sanaladi. Demak, morfema morflarning yig‘indisidir. Bu turli ko‘rinishdagi qismlar, morflar, bir-biriga nisbatan allomorflar sanala di»

A.Xojievning, ayni q sa, O‘ zbek tili morfemikasi, s o‘ z yasalishi s oh asidagi va izo h li lug ‘ atlar yarati sh dagi xizmatlari ta h singa sazovordir. Muallif morfemika h a qi da, uning o ‘rganish ob’ekti h a qi da shunday deydi: «Morfemika s o ‘zning necha morfemadan tashkil topishini o ‘rganmaydi, balki morfemalarning turini va h ar bir turiga xos xususiyatlarini o ‘ r ganadi». Bu morfemik sat h birligi b o ‘lgan morfemaning ob’ektivligini e’tirof etuvchi va ana shu ob’ektiv birlikni o ‘rganuvchi alo h ida tilshunoslik b o ‘limining vazifasi h a q idagi h a q i q iy ilmiy ba h odir.