logo

Konflikt turlari, rivojlanish bosqichlari va mexanizmi

Загружено в:

12.08.2023

Скачано:

0

Размер:

58.3662109375 KB
Mavzu: Konflikt turlari, rivojlanish bosqichlari va mexanizmi.
Mundarija:
I BOB Konfliktning tabiati va turlari ......................................................................................................... 3
1.1  Konfliktlar haqidagi hozirgi zamon konsepsiyasi ............................................................................... 3
1.2 Konfliktlar to’g’risidagi steriotiplar .................................................................................................. 11
2.1 Konfliktning o’rganishning asosiy yo’nalishlari ................................................................................ 20
2.2 Konfliktning yuzaga kelish sabablari ................................................................................................ 29
Xulosa .................................................................................................................................................... 30
1 Mavzu   dolzarbligi : Ushbu   dastur   shaxslararo   va   guru h lararo   nizolarning
kelib   chiqish   sabablarini,   uning   shaxs   psixikasiga,   uning   ruhiy   h olatiga   ta’siri
masalalariga   doir   nazariy   manbalarni   qamrab   olgan.   Ma’lumki   shaxs   insonlar
jamoasi   orasida   kamolga   yetadi.   Mazkur   jarayonda     muomala,   munosabatga
kirishadi   va   o’zaro   tomonlarning   bir-   birlarini   tushunmasliklari   natijasida   kelib
chiqadigan nizolarni mohiyatini anglab yetishga yordam beradi
Kurs   ishining maqsadi : universitet talabalari o’rtasidagi nizoli vaziyatlarni
tahlil qilish .
Tadqiqot ob'ekti –universitet talabalari.
Ish vazifalari:
1.   Universitet   talabalari   o’rtasidagi   nizoli   vaziyatlarni   ilmiy   adabiyotlar
orqali tahlil qilish
2.Konfliktlarni yuzaga kelish sababalarini ko’rib chiqish
3. Oiladagi nizolarni tahlil qilish, sabablarini o’rganish
Ishning   amaliy   ahamiyati   Jamiyatda   fanlarni   rivojlanishi   shaxs
muammosiga   nisbatan   qiziqishni   ortishiga   sabab   bo’lmoqda.   Jamiyatning   asosini
insonlar   jamoasi   tashkil   qiladi.   Ma’lumki   shaxsning   kamoloti   atrofdagi
insonlarning   ta’siri   natijasida   yuzaga   keladi.   Ayniqsa   insonlar   jamoasidagi
shaxslararo   munosabatlar,     muomala,     muloqot   malakalarini   rivojlanganligi
muhimdir.   Aynan   shaxs   ijtimoiy   hayotining   tarkibiy   qismi   bo’lgan   konfliktlarni
psixologik   yo’l   bilan   hal   qilish   imkonini   beradi.   O’rganilgan   jabhalar   bo’yicha
ma’lumotlarni   ta’lim   jarayoniga   tadbiq   qilish   shaxsning   har   tomonlama   kamol
topishiga   hulq-atvor   xatti-harakatlarini   ongli   boshqarishga   yordam   beradi.
Shuningdek tadqiqot natijalarni qulay qayta ishlash imkonini beradi.
Talabalar     Konfliktlar   psixologiyasi   fanini   o’zlashtirishlari     uchun   o’qitishning
ilg’or   va   zamonaviy   usullaridan   foydalanish,   yangi   informasion   pedagogik
texnologiyalarni   tadbiq   qilish   muhim   ahamiyatga   egadir.     Fanni   o’zlashtirishda
darslik,   o’quv   va     uslubiy   qo’llanmalar,   ma’ruza   matnlari,   tarqatma   materiallar,
elektron materiallar hamda   virtual stendlardan foydalaniladi. Ma’ruza, amaliy va
2 laboratoriya   darslarida   mos   ravishdagi   ilg’or   pedagogik   texnologiyalardan
foydalaniladi. 
Umumiy   psixologiya   kursini   loyixalashtirishda   qo’yidagi   asosiy   konseptual
yondashuvlardan foydalaniladi:
  Bu   ta’lim   o’z   mohiyatiga   ko’ra   ta’lim   jarayonining   barcha   ishtirokchilarini
to’laqonli   rivojlanishlarini   ko’zda   tutadi.   Bu   esa   ta’limni
loyihalashtirilayotganda,albatta,   ma’lum   bir   ta’lim   oluvchining   shaxsini     emas,
avvalo,   kelgusidagi   mutaxassislik   faoliyati   bilan   bog’liq   o’qish   maqsadlaridan
kelib chiqqan holda yondoshilishini nazarda tutadi. 
I BOB  Konfliktning tabiati va turlari
1.1  Konfliktlar haqidagi hozirgi zamon konsepsiyasi
3 Konfliktlar yomon holatmi, yoki konfliktlarda ham o’ziga xos ijobiy tomonlar
mavjudmi?!   Konflikt   –   buzg’unchilikmi,   yoki   unda   yaratuvchanlik   xususiyatlari
ham mavjudmi?! Konflikt – zo’ravonlikmi, yoki insonlarni muloqotga o’rgatuvchi
asosmi?!   Tabiiy   ravishda   mana   shu   savollarning   javoblari   aslida   konfliktning
mazmuni va mohiyati biz o’ylagan qarashlardan anchayin keng ekanligini, bizning
an’anaviy   qarashlarimiz   esa   chegaralangan   va   haqiqiy   ahvoldan   ancha   uzoq
ekanligini isbotlaydi.
  Bizning   konflikt   borasidagi   tasavvurimiz   uning   faqat   bir   tomoniga
yo’naltirilgandir.   Biz   odatda   konfliktning   faqat   bir   qirrasini   ko’rishga
o’rganganmiz. U ham bo’lsa, konfliktda odamlar ziddiyatga kirishib, o’zaro urush,
nizo, janjallar chiqarishidir. Ammo har doim ham shunday bo’laveradimi?! 
Konflikt   –   bu   tabiiy   holat.   Konflikt   har   doim   ham   buzg’unchilik   yoki
zo’ravonlik   emas.   Konfliktni   to’g’ri   hal   etilsa,   u   yaratuvchanlik   qudratiga   ega
bo’ladi.   Konflikt   tomonlar   munosabatlarini   yanada   mustahamlashi,   ularni   yangi
mazmunda qayta qurishi mumkin. Masalan, o’zbeklar “eru-xotinning urushi, doka
ro’molning   qurishi”   deb   bejiz   aytishmagan.   Oilada   er   va   xotin   o’rtasidagi
ziddiyatlar mavjud bo’lsa ham, ko’p hollarda umumiy manfaatlar ularning tez hal
etilishi,   manfaatlar   asosida   tomonlar   uyg’unligi   vujudga   kelishini   isbotlaydi.
Demak,   konflikt   vaziyatni   vujudga   keltiruvchi   turli   manfaatlarni   o’zaro
birlashtirish, ularni muvofiqlashtirish imkoniyati tabiiy mavjud.Ziddiyatdan chiqib
ketish uchun qilinadigan eng birinchi qadam har doim mana shu ziddiyatni keltirib
chiqargan manfaatlarni o’zaro muvofiqlashtirish mumkinligiga bo’lgan ishonch va
harakatdan   boshlanadi.   Manfaatlarni   o’zaro   yaqinlashtirish   va   muvofiqlashtirish
ziddiyatni   yengishning   eshigini   ochishdir.   Demak,   konfliktning   ikki   tomoni
mavjud.   Konflikt   kelib   chiqqanidayoq,   mana   shu   uning   mavjud   ikki   tomoni   ham
vujudga   keladi.   Bir   tomon   -   ziddiyatni   kuchaytirish ,   ikkinchi   tomon   –   ziddiyatni
pasaytirish . Bir tomon –   ziddiyatni buzg’unchilikka olib kelish,   ikkinchi   tomon –
ziddiyatni   murosaga,   yaratuvchanlikka   va   osoyishtalikka   olib   kelishdir. Konflikt
faqat bir tomondan iborat bo’la olmaydi . Konfliktda, uning qanchalik murakkab
4 bo’lishiga   qaramay,   har   vaqt   ikki   tomon   –   buzg’unchilik   va   yaratuvchanlik
mavjud bo’ladi. 
Shu   bois,   konfliklarning   murakkab   xususiyatlari   ularda   vayron   etish   va
yaratuvchanlik,   zo’ravonlik   va   hamkorlik   qirralarining   ham   mavjudligini
ko’rsatadi. 
2. Konflikt larning  vayron etish  yoki yaratuvchanlik  imkoniyatlari
Xitoyliklar hayotdagi har bir vaziyat va holatning ikki ajralmas tarkibiy qismini
ta’kidlashadi:   bir   tomondan,   konflikt,   albatta   odatdagi   holatni   vayron   etadi,   va
boshqa   tarafdan,   konflikt,   uning   kelib   chiqishi   bilan   vaziyatga   o’z   ta’sirini
o’tkazadi,   natijada   yangi   vaziyat   vujudga   keladi,   ana   shu   yangi   vaziyatda   esa
o’ziga   xos   ijobiy   holat   ham   mavjud   bo’ladi,   shu   bois   konflikt     yangi   ijobiy
o’zgarishlar   uchun   ham   imkon   yaratishi   mumkin.   Konfliktning   ijobiy   va
yaratuvchanlik   qobiliyati   konflikt   vaziyatni   siz   qanday   maqsadlarga   ishlata
olishingizga bog’liq bo’ladi.  Xitoyliklar fikricha, konflikt ikki asosiy tushunga:
vayron etish va yaratuvchanlikning yaxlitligi, yagonaligidan iboratdir. 
Qadimgi xitoy falsafasida In va Yan tushunchalari mavjud.  Ularga ko’ra Yan –
oq   rang,   yaxshi   va   ijobiy   narsalarda   iborat   bo’lgan,   faol   birlik,   tashqi   olamni
bilishga   qaratilgan   va   erkaklik   belgilaridan   iborat   bo’lgan   voqyelikdir.   In   esa   –
qora   rang,   sust   bo’lgan,   ya’ni   faol   bo’lmagan   birlik,   ayollik   belgilarini   o’zida
mujassam etgan, ichki olamni anglashga qaratilgan voqyelikdir.  Hayot esa, mana
shu ikki muhim kategoriya – Yan va In birligi, o’zaro qorishmasi, yagonaligi,
uzviyligi,   biri   birini   mutlaqo   inkor   etmasligi,   o’zaro   hamkorligidan   tashkil
topadi. 
Ularni   o’zaro   qarama-qarshi   qo’yish   olamdagi   tabiiy   mavjud   bo’lgan
muvozanatni   buzishga,   uni   ichdan   qo’porishga   olib   keladi.   Shu   bois,   qadimgi
obidalardan bo’lgan “I szin” (“O’zgarishlar kitobi”) da ta’kidlanishicha, Yan va In
olamdagi rang-baranglik asosida vujudga keladigan birlikni tashkil etuvchi omillar
hisoblangan.   Tabiatdagi   yorug’lik   va   qorong’ulik,   nur   va   og’u,   yumshoqlik   va
qattiqlik, tosh va suv, ayol va erkak, kun va tun, osmon va yer, quyosh va oy, issiq
va   sovuq,   yaxshilik   va   yomonlik   kabi   qarama-qarshiliklar   muvozanati   tabiiy
5 bo’lib,   ularni   o’zaro   qarama-qarshi   qo’yish   emas,   ularni   o’z   holicha   qabul   qilish
kerak. Tabiatdagi evolyusion taraqqiyot mana shu tabiatan qarama-qarshi  bo’lgan
birliklarning hamkorlikdagi tabiiy harakatidan iboratdir. 
Borliqning   evolyusion   o’zgarishlari   Inning   Yanga   aylanishi   jarayoniga   teng
keladi.   In   va   Yan   tabiatning   ikki   fundamental   asosi   hisoblanadi.   Ular   borliq   –
makon   va   kosmosni   tashkil   qiladi.   Ularning   o’zaro   munosabatlari   borliqdagi
barcha   o’zgarishlarning   kelib   chiqishi   uchun   xizmat   qiladi.   Ular   harakati   –
borliqdagi  garmoniyaning negizidir. Aslida, har bir narsa, har bir o’zgarishda Yan
va Inning o’zaro qarama-qarshiligi mavjud bo’ladi. Chunki ular ikki qarama-qarshi
energiya birligidan iborat bo’lib, ular o’rtasidagi harakat olamdagi barcha dinamik
taraqqiyotning asosini  tashkil  qiladi. Demak, reallik – qarama-qarshi birliklarning
o’zaro   hamkorlikdagi   harakatidan   iborat   bo’lgan   kategoriyadir.   Shu   bois,   Yan   va
In  mustaqil   holda mavjud  bo’la  olmaydi, ulardan  birining  borligi  ikkinchisi  bilan
solishtirgandagina   o’zini   namoyon   qiladi.   Ular   o’zaro   bir   biri   bilan   aloqadordir.
Ular   faqat   qarama-qarshi   kategoriyalar   bo’lmay,   ular   birida   yo’q   xususiyatlarni
ikkinchisidan   oladigan,   buning   hisobiga   biri   birini   to’ldiradigan   va   o’zaro
olamdagi   turli-tumanlik   va   rang-baranglik   o’rtasidagi   garmoniyani   vujudga
keltiradigan  kategoriyalardir. 
Qadimgi   xitoy   filosofiyasiga   ko’ra,   olamni   vujudga   keltirgan   besh   asosiy
eyelment, ya’ni unsur Yan va Inning o’zaro harakati orqali vujudga keltiriladi: ular
– suv, olov, yog’och, metal  va yer. Bu besh  unsur – olamdagi besh energiyaning
turli   ko’rinishlari   hisoblanadi.   Ular   munosabati   bir   energiyaning   ikkinchisiga
aylanishi   asosi   bo’lib   xizmat   qiladi.   Mana   shu   energiyalar   almashuvi   borliqdagi
siklik   jarayonni   ta’minlab   beradi.   Bir   unsurdan   ikkinchi   unsurga   o’tilishi
davomiylik   va   abadiylikni   ta’minlaydi.   Yanning   Inni   qabul   qilishi,   Inning   Yanga
aylanishi - taraqqiyotni belgilaydi. Hayot, taraqqiyot, borliq va tabiatning mavjud
bo’lishi   uchun   Inning   doimiy   Yanga   aylanishi   jarayoni   bo’lishi   kerak.   Shunday
ekan, konfliktlarning ham o’z ichki In va Yani mavjud, deb hisoblanadi.
Demak,   qadimgi   xitoy   falsafasiga   ko’ra,   konfliktda   ham   mana   shu   tabiiy
qarama-qarshiliklar   birligi   mavjuddir.   Konfliktdagi   qarama-qarshiliklar   birligi
6 o’zini   uning   vayron   etish   va   bunyodkorlik   xususiyatlari   orqali   namoyon   etadi.
Ya’ni,   har   bir   konfliktda   vayron   etish   xususiyati   bilan   birgalikda   bunyodkorlik,
yangitdan yaratish xususiyati ham mavjud bo’ladi. 
Konflikt ziddiyatli vaziyatni tugatadi, ya’ni vayron etadi, ammo shu bilan birga
uning qanday hal etilishidan qat’iy nazar, yangi vaziyat, yangi holat yuzaga keladi.
Ana   shu   yangi   vaziyatda   konfliktning   yaratuvchanlik   xususiyati   yashiringan
bo’ladi.   Konfliktning   mazkur   yaratuvchanlik   qobiliyatini   ko’ra   bilish,   uni
anglash va o’z maqsadlarida ishlata olish konfliktning yaratuvchanlik yechimi
bilan   bog’liq   bo’lgan   vaziyat   hisoblanadi.   Konfliktlarni   doimo   yaratuvchanlik
sari yo’naltira bilish ma’lum bilim va malakalarni talab etadi. 
Konfliktning yaratuvganlik imkoniyati:
Konflikt, kuyidagi hollarda ijobiy imkoniyatga ega:
 ya shirin i mkoniyat lar va  muammoning  yangi qirralar i ningochilishigasabab
bo’ladi ;
 muammo   yechimining   yangi   yo’l-yo’riqlari,   imkoniyatlari   va   usullarini
kashf etadi;
 ishonch,   samimiylik,   hamkorlik   va   haqiqatni   tan   olishga   qaratilgan   yangi
munosabatlar   qurilishiga sabab bo’ladi;
 o damlarni umumiy  g’oya lar asosida birlashtiradi ;
 samimiy   va   ochiq,   iliq   muloqot   uchun   imkon   yaratadi   va   shunday
munosabatlarga insonlarni o’rgatadi;
 o’z fikr va o’ylaringizga aniqlik kiritishga va o’z pozisiyasini qayta ko’rib
chiqishga majbur qiladi.
Konfliktning vayron qilish imkoniyati:
Konflikt kuyidagi hollarda vayron etish imkoniyatiga ega bo’ladi:
- k onflikt yechimi topilmasa va uni boshqarish imkoniyati boy berilsa ;
- g’azab,   jahl,   dilsiyohlik,   hafagarchilik,   nafrat   va   qasos   xislarining   kelib
chiqishiga sabab bo’lganda;
- j uda qattiq stressga  olib kelganda;
7 - odamlar o’rtasida uzoq muddatli nizo va ixtilof vujudga keltirganda;
- p ashshadan fil yasab, kichkina muammoni katta mojaroga aylantirganda ;
- z o’ravonlik va urushga sabab bo’lganda.
Afsuski, hayotda ko’pchilik hollarda konflikt zo’ravonlik bilan tugaydi. Chunki
ko’pchilik   konfliktlarning   asl   mazmuni   va   mohiyati   bo’yicha   maxsus   bilimlarga
ega emas. 
Konfliktlar   bo’yicha   odamlar   orasida   tur l i   stereotiplar   mavjud.   Bu   holatlar
konfliktlarning   asl   mazmuni   va   mohiyatini,   inson   hayotida   tutgan   o’rnini   to’g’ri
baholamaslik   va   bilmaslik   oqibatida   ro’y   beradi.   Ana   shunday   stereotiplardan,
ongimizga   o’rnashib   qolgan   noto’g’ri   tushunchalardan   ba’zilarini   ko’rib
chiqadigan   bo’lsak,   konfliktlar   mazmunini   yanada   oydinroq   tasavvur   etgan
bo’lamiz.
Stereotiplar, ongimizga o’rnashib qolgan ba’zi noto’g’ri tushunchalar:
1. Konflikt   abadiydir,   u   har   doim   mavjud.Konfliktni,   agar   u   paydo   bo’lsa,
yo’qotib bo’lmaydi hamda konfliktni o’zgartirib ham bo’lmaydi. 
Noto’g’ri.   Mazkur   stereotipning   ikki   jihati   mavjud.   Birinchidan,   umuman
olganda, haqaqatan ham dunyoda konfliktlarni yo’qotib bo’lmaydi.  Dunyoda agar
faqat   ikki   odam   qolsa,   demak,   ular   o’rtasida   konfliktlar   mavjud   bo’ladi.   Agar
konfliktlar   bo’lmasa,   odamlar   maqsadlar   to’qnashuvida   o’ziga   xos   tajribaga   ega
bo’lmaydi.   Demak,   konfliktlar   hayotning   ajralmas   va   bo’lishi   tabiiy   bo’lgan
voqyeligidir. Ikkinchidan, umuman olganda emas, balki har bir konfliktga xususan,
ya’ni konkret konflikt mazmunidan kelib chiqib qaraladigan bo’lsa, har bir konkret
konfliktning   yechimi   topilsa,   konflikt   mazmunini   ijobiy   tomonga   o’zgartirsa
bo’ladi.   Har   bir   konkret   bir   konfliktning   har   doim   o’ziga   xos   yechimi   mavjud
bo’ladi,   konflikt   ishtirokchilarining   sayi-harakati   asosisida   uning   yechimini
topishga   imkoniyat   har   vaqt   mavjud   bo’ladi.   Konfliktning   yechimini   topish
konfliktga   bog’liq   bo’lmay,   balki   unda   ishtirok   etayotgan   tomonlar   irodasi   va
hohishiga   bog’liqdir.   Shu   bois,   agar   konflikt   vujudga   kelgan   bo’lsa,   uni   yo’qotib
bo’ladi. Ya’ni konflikt vaziyatni konfliktsiz vaziyatga aylantirib bo’ladi. 
8 2. Imkon qadar konfliktlardan uzoqroq yurgan ma’qul.
Noto’g’ri.   Konfliktga   nisbatan   noto’g’ri   bo’lgan   va   stereotipga   aylangan
qarash. Qayerda konflikt bo’lsa, o’sha yerda muammo mavjud bo’ladi. Muammo -
konfliktdan   uzoqlashish   bilan,   uni   nazarga   olmagani   bilan,   bu   borada
o’ylanmagani bilan o’z-o’zidan yo’qolib qolmaydi. Konfliktning to’g’ri yechimini
topish   mana   shu   muammoni   yo’qotishga   teng   keladi.     Muammoning   yechimini
topmasdan   turib,   konfliktni   ijobiy   hal   etib   bo’lmaydi.   Agar   konfliktga   e’tibor
berilmasa,   muammo   yechilmay   qolib   ketadi,   u   yo’qolmaydi,   bilaks   chuqurlashib,
o’t olib, og’ir oqibatlarga olib kelishi mumkin.  Konfliktlar yechimini topa bilishda
esa maxsus bilimlar qo’l keladi. Muammoning yechimiga qaratilgan umumiy sayi-
harakatlar   esa   uning   chuqurlashib   ketib,   og’ir   natijalarga     olib   kelishining   oldini
oladi.   Shu   bois,   konflikt   vujudga   kelganida   undan   uzoqroqda   emas,   balki   unga
nisbatan faol munosabatda bo’lish darkor. Konfliktga nisbatan faol munosabat esa
konfliktlar   yechimi   bo’yicha   maxsus   bilim   va   ko’nikmalarning   qo’llanilishini
anglatadi. 
3. Konfliktlar odamlar orasidagi yaxshi munosabatlarni buzadi.
Noto’g’ri   stereotip fikr. Aslida konflikt jarayonining o’zi  emas, balki  mazkur
konfliktni   ijobiy   boshqara   olmaslik   insonlar   orasidagi   munosabat   va   aloqalarni
buzadi.   Har   qanday   yuzaga   kelgan   konflikt   jarayonida   inson   o’zini   tuta   bilsa,
oppozision tomonlar o’rtasida hurmat va o’zgalar fikrini anglashga urinish mavjud
bo’lsa, tomonlar “dushman”lar sifatida emas, balki, ziddiyatlarni muhokama qilib,
o’z   manfaatlarini   ifoda   qiluvchi   tomonlar   sifatida   o’zini   tutsa,   konflikt   odamlar
orasini buzmaydi, aslida ularning munosabatlarini mustahkamlaydi. Konflikt aslida
ikki qarama-qarshi tomon uchun sinov jarayoni hisoblanadi. Hurmat, o’zgalarning
manfaatlarini   hurmat   qilish,   o’z   manfaatlarini   ham   tushuntirishga   intilish,   o’zaro
manfaatlar   uyg’unligini   topa   bilish   –   konfliktlarning   har   doim   odamlar   orasini
yangi munosabatlar asosida qurilishi uchun asos bo’lib xizmat qiladi. Boshqalarga
yaxshilish   qilish   va   o’z   manfaatlarini   muhofaza   qilishni   birlikda   ushlagan   odam
9 o’zini ham, boshqalarni ham konflikt vaziyatlardagi ijobiy munosabatlarini saqlab
qolgan bo’ladi. 
4. Konfliktning eng yaxshi yechimi unga qo’l siltab, uni esdan chiqarishdir.
Noto’g’ri .   Bu   ham   konfliktga   nisbatan   mavjud   bo’lgan   noto’g’ri   qarashdir.
Ba’zan   konfliktlardan   kochish   mumkin,   ba’zan   konfliktning   rivojlanib
ketmasligiga   yo’l   kuymaslik   zaruratdir,   ammo   konfliktlar   o’z-o’zicha   yo’qolib,
yuq   bo’lib   ketmaydi.   Qarama   –qarshilik   oldida   mas’uliyatni   xis   etish,   vaziyatni
to’g’ri   baholash,   muloqot   uchun   tayyorlik   konfliktlar   yechimini   hozirlashning   ilk
qadamlaridir.   Faraz   qiling,   eng   yaqin   do’stingiz   yoki   dugonangiz,   sizni   o’z   to’y
kechasiga taklif etmadi. Siz qo’l siltab, do’stingizdan hafa bo’lib, uni turli ayblarda
ayblab, bundan buyon do’stingiz bilan umuman gaplashmaslikka qaror qilishingiz
mumkin.   Yoki,   do’stingizga   qasdma-qasd   ravishda,   o’sha   kechada   qatnashgan
barcha   ishtirokchilar   bilan,   yoki   o’sha   kecha   o’tgan   bino   oldida   turganlar,   yoki
kechadan   5   km.   uzoqlidagi   odamlar   bilan   sira   gaplashmayman,   deyishingiz
mumkin. Ammo bu qaror bilan siz konfliktni, ya’ni muammoni hal kila olmaysiz.
Agar   siz   do’stingiz   bilan   ochiqchasiga,   ammo   uni   ayblamasdan,   “kechaga   meni
taklif   etish   esingdan   chiqibdi,   ammo   men   hafa   bo’lmadim,   chunki   ishlaring   juda
ko’p   edi”,   qabilida   ochiq   va   samimiy   gaplashsangiz,   va   agar   u   haqiqatan   sizga
do’st bo’lsa, yugur-yugurlar bilan ovora bo’lib qolganini, aslida sizsiz kecha unga
tatimasligi  u ham  ochiq bayon qiladi.   Konfliktlar  yechimini  qidirishda mana shu
samimiylik   va   ochiqlik   juda   qo’l   keladi.   Shu   bois,   konfliktda   unga   qo’l   siltash
emas, uni chuqur tahlil qilish, unga faol ijobiy munosabat bildira olish muhimdir.
5. Hamma konfliktlar oxir-oqibat kuch ishlatish va zo’ravonlik bilan tugaydi.
Noto’g’ri.   Bu   munosabat   -   o’z   mohiyatiga   ko’ra   batamom   noto’g’ri   bo’lgan
qarashdir.   Konfliktning   zo’ravonlik   bilan   tugashi   zaruriy   holat   emas.   Konflikt
yechimi,   aynisa   uning   zo’ravonlik   bilan   tugashi,   yoki   zo’ravonliksiz   hal   bo’lishi,
aslida   tomonlarning   o’zini   qanday   tutishiga   bog’liq.   Agar   tomonlar   o’zga
insonlarning   huquq   va   istaklarini   inobatga   olgan   holda,   o’zgalarga   e’tiborli   va
hurmatli   munosabatda   bo’lsalar,   har   qanday   jiddiy   ziddiyat   ham   tinchlik   va
osudalik   bilan   tugashiga   ehtimol   va   imkoniyat   kuchayadi.   Ammo   konflikt
10 ishtirokchilari   jahl,   g’azab,   o’zgalarning   nafsoniyati   va   g’ururiga   tegish   orqali
harakat qilsalar, o’zga insonlar huquqlarini poymol etsalar, “Men zo’rman, shuning
uchun   mening   aytganim   bo’ladi”,   “Men   uning   boshlig’iman,   shuning   uchun
mening aytganim bo’lishi kerak”, “Men uning eriman (yoki otasi), shuning uchun
u menga bo’ysunishi kerak” qabilida ish tutsalar,
1.2  Konfliktlar to’g’risidagi steriotiplar
O’tgan     asrlarda     ijod     qilgan     faylasuflar,   tarixchilar,   yozuvchilarning
asarlarida,   afsonalarida     va     g’oyalarida   vujudga     kelishi       ehtimol   bo’lgan
konfliktlarning     yuzaga     kelish     sabablari     va     ularni     tugatish     yo’llari     haqida
muayyan  fikrlar  bildirilgan. O’tmishda  konfliktlarni  hal  etishning  asosiy  usuli
sifatida     urug’-qabila     oqsoqollari,   dohiylarining     yakka     hokimligi     tushunilgan.
Biroq     ilk     davlatchilik       tuzilmalarining         vujudga     kelishi     har     doim     ham
jamiyatda     uyg’unlikka         olib     kelmagan,   ba’zida     ijtimoiy     notenglikni
keskinlashtirgan, konfliktlarni  yaqqol  namoyon etgan  va kuchaytirgan.  Shu  bois
asr lar     davomida     insonlar     urushlar     bo’lmaydigan,   nizolar     va     adovat     barham
topadigan   mukammal  kelajakka  ishonch  hissi  bilan  yashaganlar.
Q adimgi     yunon     faylasuflari     birinchi lardan     bo’lib       ijtimoiy
konfliktlarning     tabiatini     to’g’ri     tushunishga     uringanlar.   Mashhur     qadimgi
faylasuf-dialektik   olim   Geraklit   (er.av.   530-470   y.y.)       urushlar     va     ijtimoiy
konfliktlar     haqidagi     fikrlarini       borliqning     tabiatiga     bo’lgan     qarashlarning
umumiy     tizimi     bilan     bog’lashga     harakat     qilgan.   Uning   fikricha ,   «koinotda
hukm     suruvchi     yagona     umumiy     qonun     -   bu     urushdir,   u     hamma     narsaning
otasi  va  shohidir. U kimlarnidir  xudolar   va kimlarnidir  insonlar qilib  yaratadi,
insonlarining  ba’zilarini   qul, boshqalarini  erkin  qilib  belgilaydi. Hamma  narsa,
shu  jumladan  inson   muloqoti  normalari ham  abadiy  aylanma  harakat  va  bir-
biriga   aylanish  ta’sirida  bo’ladi. Dunyoda barcha narsa adovat  va  nifoq  orqali
11 tug’iladi» 1
. Geraklitning  bu  so’zlari  ijtimoiy  taraqqiyot  jarayonida   kurashning
ijobiy  rolini  to’g’ri  asoslashga  bo’lgan  dastlabki  urinishlardan  biri  ekanligini
ko’rsatadi.     Konfliktlar     o’zining     yangi     xususiyati     bilan     ijtimoiy     hayotning
muhim    atributi, ijtimoiy   taraqqiyotning   eng   muhim    va   zarur    sharti    sifatida
namoyon   bo’l a di.   Geraklitning   konfliktlar   va   kurash   barcha   narsaning   asosi
sifatida  hisoblanishi  haqidagi  g’oyalari  boshqa    qadimgi  faylasuf-materialist  -
Epikur   (er.av.   341-270   y.y.)       tomonidan     rivojlantirildi,   ayni     paytda     u
to’qnashuvlarning  salbiy  oqibatlari   qachonlardir  insonlarni  doimiy   tinch-totuv
sharoitda     yashashga         majbur     qiladi     deb     hisoblagan.     Shunday     qilib,
jamiyatning   konfliktsiz   holatda   bo’lishi   haqidagi     g’oyalar   dastlabki   nazariy
xulosalar  bilan   to’ldirildi.
Xristian   falsafasi   o’z   rivojining   dastlabki   bosqichida   insonlar   o’rtasida
tinchlik, hamjihatlik, qardoshlikning     afzalligini     isbotlashga   harakat   qilgan. II-
III   asrlar     arafasida   Kliment   Aleksandriyskiy   Origen     va         Tertullion       qurolli
to’qnashuvlarga   qarshi  qaratilgan  nazariy  fikrlarni  rivojlantirganlar, biroq ular
tarixiy taraqqiyot  tabiiy  jarayoniga  jiddiy  ta’sir ko’rsata  olmaganlar.
  IU   asrning    boshiga   kelib, «Iso   ta’limoti»ning   urushlar    bilan   sig’isha
olmasligi     haqidagi     tamoyiliga     shubha     bilan     qaraldi.   O’rta     asrlardan     Yangi
davrga   o’tishda   Farbiy   va   Markaziy   Yevropa   mamlakatlarida   sodir   bo’lgan
madaniy   va  g’oyaviy  rivojlanish  davrida   ijtimoiy  konfliktlarga   murakkab  va
o’ta   ziddiyatli   baholar   berildi.   Bu   davrda   taraqqiyparvar   olimlardan   T.Mor,
E.Rotterdamskiy, F.Rabl   va   F.Bekonlar   ijtimoiy   to’qnashuvlarni    hamda    qurolli
konfliktlarni    keskin     qoralaganlar.
Konfliktlar   tabiati haqidagi      ingliz faylasufi    Frensis   Bekon (1561-1626)
tomonidan    bildirilgan   fikrlar   ham     o’ziga  xosdir.    U    birinchi   bo’lib   mamlakat
ichkarisidagi     ijtimoiy     konfliktlar     sabablari     majmuini     chuqur     nazariy     tahlil
qildi,     ijtimoiy     tartibsizliklarning     moddiy,   siyosiy,   ruhiy   sharoitlarini     hamda
1
Қ аранг: Гутоюров В.А. Античная  социальная  утопия. Вопросы  истории  и  теории.Л. ,  1989.
12 ularni     bartaraf     qilish     usullarini         qarab     chiqdi.   U     ijtimoiy     tartibsizliklarni
yuzaga     kelishida       moddiy     sabablarning     hal     qiluvchi     rolini     chuqur     anglab
yetdi. Shulardan biri  xalqning  nochor moddiy  ahvoli  hisoblanadi.
F.Bekon konfliktlarni  oldini  olishning  muayyan  vositalariga  ham  e’tibor
qaratgan.   U   ijtimoiy       konfliktlarning     moddiy     sabablarini     mumkin     bo’lgan
barcha   usullar   bilan, ular   ichida       alohida   o’ringa   ega   bo’lgan     jamiyatdagi
ayrim  tabaqalarning  qoniqarsiz  ahvolini  mumkin  qadar  barcha  vositalar bilan
bartaraf  qilish  zarurligini  ta’kidlagan.
Bu   davrda XVII    asr    ingliz    demokratlari    va   fransuz    ma’rifatparvarlari
D.Pristli,   Sh.Monteskye,   D.Didro,   J.J.Russo   va   Volter     qurolli     konfliktlarni,
bosqinchilik   hamda   zo’rlikni     keskin     tanqid     qilib     chiqdilar.   Ular     qurolli
konfliktlarga     «yovvoyi     davr»     qoldig’i     deb     qaraganlar       va     feodal     tuzum
asoslarini     tugatish     «abadiy     tinchlik»ka     olib     keladi     deb     o’ylaganlar.   Shu
sababli     bu     davrdagi     asarlarda     jamiyat     hayotini     tashkil     etishning     oqilona
shakllarini   axtarishga,     davlat     tuzilishining     eskirgan     shakllarida     ildiz     otgan
ijtimoiy    konfliktlar  sabablarini  tugatishga  ko’p  e’tibor  berilgan.
XVIII asrda  mutafakkirlar  jamiyat  hayotini  umumjahon   tarixi  doirasida
tushuna   boshlaganlar. Bu   jihat   J.J.Russo  (1712-1778)ning   ijtimoiy   falsafasida
ko’rinadi.   U     umumjahon-tarixiy     jarayonini         quyidagi   uch     tarkibiy     qismga
bo’ladi:   insonlar     «tabiiy     holat»da     erkin     va     teng     bo’ladilar,   so’ngra
sivilizasiya     rivojlanishi     insonlarni   teng,   erkin   va   baxtli   bo’lishdan   mahrum
qiladi       va,   nihoyat,     «ijtimoiy     shartnoma»     tuzib     ijtimoiy     munosabatlarning
yo’qotilgan     uyg’unligiga,   «abadiy     tinchlik»ka,   hamjihatlik     va     birlikka
erishadilar.
13 J.J.Russoning   «tabiiy   holat»   tabiatiga   doir   qarashlari   uning   ko’pchilik
zamondoshlari       tomonidan     ma’qullangan.   Mashhur     nemis     faylasufi     I.Kant
(1724-1804)   esa, “Qo’shnichilik   asosida   yashovchi   insonlar   orasidagi   tinchlik
holati   tabiiy   holat   emas, … aksincha, u   urush   holatidir, ya’ni   agar   to’xtovsiz
dushmanchilik     harakatlari     bo’lmasa     ham     ularning     doimiy       tahdidi     mavjud.
Demak, tinchlik  holati  o’rnatilishi  lozim” 1
.  Bu  yerda  muayyan  qarama-qarshi
nuqtai   nazarni   borligini   ko’rish   mumkin. Bir   tomondan, T.Gobbs   kabi «tabiiy
holat»ga     «barchaning     boshqalarga     urush     qilish»     holati     deb     qarash,   boshqa
tomondan     esa,   J.J.Russo     singari     kelgusida   tinchlik     va     totuvlikning     butunlay
yangi  holatini  o’rnatilishi  imkoniyatiga  bo’lgan  ishonch  aks  ettirilgan.
Yangi  davrning  tarixiy  doirasida  ham  ijtimoiy  konfliktlarning  sabablari
va  ularni  oldini  olish  istiqbollari  haqida  turlicha  fikrlar  bildirilgan. Biroq  bu
fikrlar   qanchalik   turli-tuman   bo’lmasin   ularda jamiyat   rivojlanishida   odamlar
o’rtasidagi   totuvlik     va     hamjihatlikning     hal     qiluvchi     rolini,   o’rta     asr
qoldiqlariga,   tartibsizliklariga     va     urushlarga     umumiy     salbiy     baho     berish,
kelgusida «abadiy  tinch» hayotga  erishish  imkoniyatiga  bo’lgan  umidlarni  tan
olinishi  xosdir.
XIX   asrga     kelib     bu     masalaga     bo’lgan     munosabat     tubdan     o’zgara
boshladi.   Nemis   faylasufi   Gegel     urushlar     va     ijtimoiy     konfliktlarga       baho
berishga     boshqacha     yondash a di.   Eng     avvalo,       u     jamiyatning     rivojlanishida
urushlarning     ijobiy     rol     o’ynashi     xususida     muayyan     fikrlarni     bildir a di.   Shu
bilan     birga     kuchli       davlat     hokimiyati     tarafdori     bo’lgan     Gegel     davlatning
yaxlitliligini     zaiflashtiruvchi     mamlakat     ichkarisidagi       ijtimoiy     tartibsizliklar
va  qo’zg’olonlarga  qarshi  chiq a di.
Ijtimoiy     taraqqiyotning     murakkab     jarayonlarini     va     jamiyat     hayotida
ijtimoiy   konfliktning   o’rnini   yanada   chuqur   anglash       tarixiy   jarayonlarning
borishi     bilan     obyektiv     tarzda     belgilandi.   XIX     asrda     jamiyat     hayotining
1
1
Қаранг: Кант И. Сочинения в 6 т. М. ,  1996. т.6. С.266.
14 iqtisodiy,   siyosiy,   ma’naviy     va     boshqa     sohalarida         bo’lib     o’tgan     keskin
o’zgarishlar       ijtimoiy   nazariyalar   mazmuniga     ta’sir   etmasdan   qolmadi.        B u
nazariyalarda         izohlanishicha,   i jtimoiy     taraqqiyot   davomida   kurash, konfliktlar
va     to’qnashuvlar       nafaqat     bo’lishi         mumkin,   balki       ijtimoiy     borliqning
muqarrar  voqyeliklari    hisoblanadi.
Ingliz   iqtisodchisi, ruhoniy Tomas Maltus (1766-1834)ning “Aholi   o’sishi
qonuni     haqida     tajriba“     nomli     asarida   (1798)       mamlakatda     o’sib     boruvchi
ishsizlik     holati     yangicha     tushuntirilgan.     Xalqning     nochorligini       tabiatning
“abadiy     biologik     xususiyatlari“   bilan     tushuntirib,     u     aholi     sonining     o’sishi
geometrik     progressiya,   yashash     vositalari       arifmetik     progressiya   bo’yicha
ko’payib  borishi  haqidagi  “tabiiy  qonun“ni  ishlab  chiqqan. Mehnatkashlarning
kambag’allashuvi   sabablarini   sanoat   to’ntarishi   va    dehqon larni   yersizlantirish
siyosatining     tarixiy     oqibatlarida     emas,   balki     ishchi     sinfining     “telbalarcha
ko’payish“ga   bo’lgan  “yengil“  munosabatida  deb bilgan.
Yashash     uchun     kurash     muammosi       ingliz     biologi     Charlz   Darvinning
(1809-1902)   ta’limotida   ham     markaziy     o’rinni     egallagan.     Uning   biologik
evolyusiya        nazariyasining     asosiy    mazmuni      “Tabiiy      tanlanish    yo’li     bilan
turlarning     kelib     chiqishi“     nomli     kitobida   (1859)     bayon     etilgan.   Kitobdagi
asosiy     g’oya   –   bu     yashash     uchun           doimiy     kurash     sharoitida     amalga
oshadigan  jonli  tabiat  rivojlanishi  bo’lib, u eng  moslashgan turlarni  tanlashning
tabiiy  mexanizmidan  iborat. Ch.Darvinning  bu  g’oyalarini   ijtimoiy  taraqqiyot
jarayonlariga     qo’llash     haqida     bir     narsa     aytish     qiyin.   Uning     ijodini
o’rganuvchilar     o’rtasida     bu     masalada   yagona     fikr     yo’q.   Biroq     uning
ta’limotidan     so’ng     ijtimoiy   hayot     evolyusiyasini     yashash     uchun     kurash     va
tabiiy  tanlanish  biologik  qonunlari  asosida   tushunishga  urinuvchi   yo’nalish  -
“sosial darvinizm“   shakllangan.
Yashash  uchun  kurash   tamoyiliga  asoslangan  sof  sosiologik  konsepsiya
pozitivizm     asoschilaridan     biri     Gerber   Spenser   (1820-1903)     tomonidan     ishlab
15 chiqilgan.     Ijtimoiy     taraqqiyotning     asosiy     qonuni     bu     eng     moslashgan
individlarning     yashash     qonuni     deb     hisoblaydi.   G.Spenser     ta’limotiga     ko’ra,
o’zaro kurashish     holati   universaldir. U   alohida   olingan   jamiyat   doirasidagina
emas, shuningdek,   jamiyat   bilan   uni   o’rab   turgan   tabiat   o’rtasida   bo’ladigan
muvozanatni  ham ta’minlaydi.
Konfliktlarni     nazariy     tahlil     qilishdagi     yangi     bir   yo’nalish     sosial
darvinizmning       polyak-avstriyalik     vakili       yurist     Lyudvig   Gumplovich   (1838-
1909)       ijodida    namoyon    bo’ldi.   U    umumjahon    tarixi             irqlarning     yashash
uchun     doimiy     kurashidan     kelib     chiq qanligini   ta’kidlab ,       irqiy     tafovutlarning
mohiyatini     biologiya fani    xulosalari  bilan   emas, balki      madaniy   xususiyatlar
bilan   tushuntiradi. Alohida   irq   -   bu madaniyatning   maxsus   tipidir. Konfliktlar
manbaini     faqat     inson     tabiatidan     emas,   shuningdek     madaniyatning     o’z     tipi
bilan  farqlanuvchi   ijtimoiy  hodisalardan  ham  qidirish  kerak.
L.Gumplovichning     fikricha,   konfliktlar   birgina     muhim     ijtimoiy     jarayon
emas.   Ijtimoiy     birlashish     jarayoni     ham       muhimdir,   uning     asosida     yanada
kengroq  ijtimoiy  uyushmalar, davlatlar    paydo  bo’ladi.
L.Gumplovichning     ijtimoiy   konflikt   tabiatiga   bo’lgan   qarashlarini   uch
asosiy  yo’nalishga  bo’lish  mumkin: 
1) konfliktlar  tarixiy  jarayonning  mohiyatidir, ularning  xarakteri  turlicha,
biroq     ularning     hammasi     taraqqiyot     omilidir;   2)   jamiyatning     hukmronlar     va
qaramlarga  bo’linishi  abadiy  hodisadir; 3) konfliktlar  jamiyatning  birlashuviga
yordam  qiladi.
X1X-XX   asrlar     arafasida     sosiologiya       konflikt     muammolarini     ishlab
chiqishga  tobora  ko’proq  ta’sir    ko’rsata bordi. Konflikt  muammolarini   ishlab
chiqish  sosiologiyadagi  turli  yo’nalishlar  tomonidan  amalga  oshirildi. Ularning
hammasi     ham     konfliktni     sosiologik     konsepsiyalarning     boshlang’ich
kategoriyasi   deb   tan   olmasalar-da, biroq   ular   konfliktlarning jamiyat   hayotida
16 muhim  ahamiyatga  ega  ekanligini  va  ularni  nazariy  tahlil  qilishning zaruratini
muayyan  darajada  ta’kidlaganlar.
Nemis     sosiologi   Georg     Zemmel   (1858-1918)       birinchi     bo’lib     ilmiy
muomalaga     “konflikt     sosiologiyasi“       atamasini     kiritgan.   U     tarixiy         jarayon
mohiyatini     bilishdan     voz     kechishni     hamda     ijtimoiy     muloqot     va     o’zaro
ta’sirning     “sof   shakllari“ni     tahlil     qilish     bilan     shug’ullanishni     tavsiya     etgan.
Ijtimoiy   o’zaro   ta’sirning   nisbatan   qat’iy   shakllari   ichida   avtoritet,   kelishish ,
bo’ysunish,  hamkorlik   va   boshqalar    bo’lib, konflikt    o’zining   alohida   o’rniga
ega. Konflikt   ijtimoiy     hamkorlikka   olib   keladi, muayyan   ijtimoiy   tuzilmalar
xarakterini   belgilaydi,   ularni   tashkil     etish       tamoyillari     va     normalarini
mustahkamlaydi.
G.Zemmelning     nazariy     qarashlarini   XX     asrning   20-yillarida     Chikago
maktabining     yirik     vakillari     Robert   Park   (1864-1944),   Ernst   Berdjess   (1886-
1966),  Albion Smoll (1854-1926)lar  qo’llab-quvvatlaganlar.
Ular  ijtimoiy  jarayonga  o’zaro  ta’sirning  o’zaro  bog’liq  4 ta tipi  nuqtai
nazaridan     qaraganlar:   musobaqalar,   konflikt,   moslashish       va     assimilyasiya.
Konfliktlar   ijtimoiy     o’zaro     ta’sirning     bu     tiplari     orasida     markaziy     o’rinni
egallaydi,   musobaqadan     moslashishga     va     assimilyasiyaga     o’tish     rolini
bajaradilar, shu  tarzda  ijtimoiy  o’zgarishlarning   muhim  manbai  hisoblanadilar.
Sosiologiyaning     amaliy     maqsadi     -   konfliktlarni     hamkorlikka     aylanishiga
yordam     qilish,   ijtimoiy     guruhlar     o’rtasidagi     uyg’un     munosabatlarga     ta’sir
etishdir.
3. Konfliktologiya  va  marksizm
X I X   asrning     oxiri     va   XX   asrning     boshida     konfliktologlar     orasida
K.Marksning   (1818-1883)     sosiologik     nazariyasiga     bo’lgan     qiziqish       yaqqol
namoyon     bo’la     boshladi.   Bunga     sabab     markscha     sosiologiya     jamiyat
17 taraqqiyoti     jarayonlari     haqidagi       mavjud     tasavvurlarga     jiddiy     o’zgarishlar
kiritgan  edi.
K.Marks     “Siyosiy     iqtisodga     tanqid“   kitobiga     yozgan     so’zboshi si da
(1859)     tarixni     materialistik     tushunishga     asos     solgan     edi.     Uning     fikricha,
jamiyatda   insonlar    o’z erklariga   va   onglariga   bog’liq   bo’lmagan   holda   bir-
birlari     bilan     zarur     munosabatlarga     kirishadilar.   Bunday     munosabatlarning
mavjudligi  ularning  ijtimoiy   mohiyatini  belgilaydi.
Marks     jamiyatning     tuzilmasini   quyidagi   4   ta     asosiy     elementdan     iborat
deb     bilgan   :   ishlab     chiqaruvchi     kuchlar   –   ishlab     chiqarish     munosabatlari   –
siyosiy  ustqurma  -  ijtimoiy  ong  shakllari.  Bu  elementlarning  o’zaro  ta’siri  va
mutanosibligining     tartibga     solingan     tizimi     marksizm   umumiy     sosiologik
nazariyasining  asosini  tashkil  etadi.
Shu  bilan  birga ,   Marks umumiy  sosi o logik  nazariyani ilmiy  asoslantirib
berishdan     tashqari     konfliktlar     nazariyasining   barqaror     tizimini     ham     ishlab
chiqdi.
Ijtimoiy     jarayonlarni     bilishning     barcha     darajalarida   marksizm   ijtimoiy
konfliktlar,   kolliziyalar     va     antogonizmlarni     ro’y     berishi     mumkin     bo’lgan,
keskin   sinfiy   kurash     sharoitida    esa,     jamiyat     hayotining      muqarrar     ravishda
sodir  bo’ladigan   voqyeliklari  deb  tan  olgan.
Shu     bilan     birga   marksizm     o’z     davrini       tushunish     chegarasida       qolib
ketgan. Marks  kelgusida  jamiyat  hayotida  ijtimoiy  konfliktlarni istisno  qilinishi
mumkinligiga     ishongan.   Siyosiy       inqiloblar     yo’q     bo’lishi,   moddiy
ne’matlarning     to’kinligi       ijtimoiy     munosabatlarning     tabiatini     keskin
o’zgartirishi, konfliktlar   faqat   sanoat   fabrikasi   doirasida     o’zaro   munosabatlar
darajasida  qolishi  mumkinligi  haqida   fikr  bildirgan.
18 Marks     va     Engels     o’sha     davrdagi     burjuaziya     va     proletariatning   sinfiy
manfaatlari  qarama-qarshiligini  faqatgina    ijtimoiy  inqilob  jarayonidagina    hal
qilinishiga  ishonganlar. Bunday  ishonish  ularni   bu  inqilobni  amalga  oshirish
jarayonida  yuzaga  kelishi  mumkin  bo’lgan  aniq  masalalarni  ishlab  chiqishga
undagan. Bu   holat konflikt   muammosiga   bevosita     aloqador   bo’lgan       boshqa
bir     qator       masalalarni     ham     keltirib     chiqardi.   Inqilob ning     harkatlantiruvchi
kuchlari     va     ular     o’rtasidagi     munosabatlar     dialektikasi,   qurolli     qo’zg’olonga
rahbarlik    qilish      san’ati     va    ishchilar     sinfi     tarafiga    ittifoqchilarni    jalb    etish
siyosati,   aksilinqilobning     oldini     olish       va     tinch     sharoitda   ishni   tashkil     etish
kabi ko’pgina   masalalarni   kun   tartibiga   qo’yish       va   hal   etish turli   konfliktli
vaziyatlarni   markscha  nuqtai  nazardan  aniq  tahlil  etishning  tarixiy  tajribasiga
misol  bo’la  oladi.
Marks    inqilobiy    harakatga   yaqqol   ustunlik   bergan. Uning   bu    inqilobiy
jo’shqinligi uni  burjuaziyaning  muqarrar  o’limga  mahkumligi  haqida  noto’g’ri
xulosalar     chiqarishga     va     islohotlarga       inqilobning     qo’shimcha     mahsuli     deb
qarashga  olib  keldi.
XX     asrning     birinchi     yarmida     fanda     yana     bir     yo’nalish     shakllandiki,
uning     vakillari     V.Pareto,   G.Mosk i ,   J.Sorel,   F.Oppengeymer,   A.Bentli     kabilar
jamiyat     hayotida     sodir     bo’ladigan     o’zgarishlar     va     konfliktlarni     o’rganish
zarurligiga  e’tiborni  qaratdilar.
Italiyalik     tadqiqotchi   Vilfredo   Paretoning   (1848-1923)     fikricha,
elitalarning  almashib  turishi  va  ular  o’rtasidagi kurash jamiyatning  mohiyatini
tashkil  etadi. Ko’p  sonli  va  turli  konfliktlar  jamiyatning  rivojlanish   jarayoni
bilan  bog’liq  holda   muntazam  ro’y  beradi, biroq  ularning  roli  va  ahamiyati
hukmron     elita     rivojlanishining     muayyan     bosqichiga     bog’liq.     Ular     dinamik
muvozanatni     ta’minlab,   siyosiy     tizimning     barqarorligiga     xizmat     qilishlari
mumkin,   biroq     revolyusion     xarakterdagi       tub     o’zgarishlarga     ham     olib
kelishlari   mumkin, bunda  elitalarning   hukmronligi  almashishi  ro’y beradi.  
19         II BOB  Konfliktlarning tabiati va turlari
2.1  Konfliktning o’rganishning asosiy yo’nalishlari 
  Ijtimoiymuhitdasababiylikko ’ pmurakkablikvachalkashlikbilanxarakterlanadi .   Har
bir ijtimoiy harakat turli-tuman va aksariyat hollarda ziddiyatli hodisalarni keltirib
chiqaradi.   Konfliktlarning   asl   sabablarini   aniqlash   esa,   hodisalar   va   kishilar
o’rtasidagi   o’zaro   aloqadorlikning   butun   zanjirini   chuqur   tahlil   qilishni   taqozo
etadi.
Turli   konflik t lardagi   taraflar   hatti-harakatlari   sabablarini   tahlil   etishda
ularning   odatdao’z   manfaatlarini   qondirishga   bo’lgan   intilishlaridan   iborat
ekanligini   tushunish   qiyin   emas.   Faraz,   o’ch   olish,   hasadgo’ylik,   ko’rolmaslik,
nosamimiylik,   araz,   qabul   qilingan   qarordan   qoniqmaslik,   bugungi   kunda   yoki
kelgusida   o’zini   moddiy   jihatdan   ta’minlashga   bo’lgan   intilish   sud   amaliyotida
uchrab   turadigan   turmush   konfliktlari   sabablarining   aksariyati   hisoblanadi.
Guruhiy konfliktlarning motivlari xam bulardan far q lansa-da, ular xam o’ziga xos
xilma-xil, masalan, iqtisodiy qiyinchiliklar, siyosiy ehtiroslar, rahbarlikka intilish,
milliy g’urur va sh.k. Xalqaro maydonda davlatlar hatti-harakatlari motivlari ham
shu   kabi   turli cha   bo’lishi   mumkin.     Aslini   olganda   konfliktlar   sabablari   hozirgi
hayotning   butun   murakkabligini   aks   ettirishga   qodir.   Aytish   joizki,   “Konflikt
tahlili  quyidagilar 
       -vaziyat  sabablari  va  tarixini, shuningdek ,   joriy    hodisalarni  tushunish  ;
             -faqat   asosiy   yoki   aniq   ko’rinib   turgan   taraflarni   emas, balki konfliktga
jalb  qilingan  barcha   ishtirokchi (guruh)larni  aniqlash ;
             -barcha   bu   ishtirokchi(guruh)larning   nuqtai   nazarlari   va   ularning   o’zaro
munosabatlarini  bilish ;
-konflikt  negizida  yotgan  omillar  va  tendensiyalarni  aniqlash ;
              -muvafaqqiyatsizliklar     va     yutuqlardan     tegishli     xulosa     va     saboqlar
chiqarish  uchun  zarurdir.
20 Konflikt    tahlili    bu   bir    martalik   tadbir    emas, u   o’zgaruvchan   omillar,
dinamika  va sharoitlarga    harakatlarni  moslashtirishga  yordam  qiluvchi  doimiy
jarayon  bo’lib  qolishi  kerak.» 1
.
      Biroq, individlar va ijtimoiy guruhlar hatti-harakatlarining (sabablari) motivlari
konfliktlarning chuqur sabablari bo’la olmaydi, chunki bu motivlarni o’zi ham izoh
talab   etadi.   Inson   tashqi   vaziyat   o’zgarishlariga   befarq   bo’lmay,   o’zgarib   boradi;
o’z   navbatida   psixologik   omillar   iqtisodiy   va   siyosiy   jarayonlarning   borishiga
ta’sir o’tkazadi. Ijtimoiy ong tafakkur, hissiyotlar, ehtiyojlar, motivlar, manfaatlar
orqali   namoyon   bo’ladi,   bundan   esa,   muayyan   kishilarning   fikrlari,   mavqyei,
harakatlari, ehtiyojlari, xul q -atvori shakllanadi. Bunda aynan hissiy darajada qayd
etiladigan   va   guruhlar,   jamoalarning   hatti-harakati,   xul q -atvori,   nuqtai   nazari
sifatida   umumlashadigan   ijtimoiy   ongning   individual   ifodalanish   turli   shakllarida
ma’naviy   sohadagi   ziddiyatlar   oshkora   va   keskin   ko’rinishda   namoyon   bo’ladi,
borliq ziddiyatlari aks etadi.
                  Umuman   keng   ko’lamli   konfliktli   vaziyat   jamiyatdagi   ijtimoiy   tarqoq
jarayonlarning kechishi haqida, muayyan jamiyatning barqarorligini yoki hududiy
yaxlitligini ta’minlovchi muhim ijtimoiy tuzilmalarning qisqa muddatli yoki uzoq
davom   etadigan   ko’p   yoki   kam   darajadagi,   ba’zan   esa   tuzatib     bo’linmaydigan
dezintegrasiyasi  haqida guvohlik beradi.
                Hozirgi   zamon   jamiyatida   konfliktlar   oqibat   natijada   obyektiv   mavjud
ijtimoiy ziddiyatlarning tug’ilishi va namoyon bo’lishidan iborat.
Bunday   nuqtai   nazar   markscha   nazariyada   keng   ishlab   chiqilgan.   K.Marksning
fikricha,   jamiyat   qotib   qolgan   emas,   sinfiy   kurash   orqali   u   doimo   o’zgaradi.
Bunday   jamiyat   ishchi   sinfi   tomonidan   o’zining   qaramlik   holatini   anglab   borgan
sari   ko’prok   ziddiyatlashib   boraveradi,   toki   ijtimoiy   inqilob   sodir   bo’lib,
ekspluatator sinfni qulatmaguncha. Bunday jarayon umumjahon xarakteriga ega va
vaqti kelib sinfsiz jamiyatga olib kelishi muqarrar.
              Ijtimoiy-tarixiy   jarayonni   bunday   tushunish   ba’zilar   tomonidan   jiddiy
asoslantirilgan e’tirozlarga sabab bo’ladi. Marks ijodiy merosini o’rganuvchi ba’zi
1
1
Қаранг :   Работа   с  конфликтом:   навыки   и   стратегия   действия.  Лондон,  Конфликтологический   центр,  2001 .
С.40. 
21 tadqiqotchilar   shu   narsaga   e’tibor     beradilarki,   bu   ma’nodagi   sinfiy   konfliktga
uning   turli   xil   hatti-harakat   shakllarini   nazariy   tahlil   etmasdan   qaralgan.   Ba’zi
olimlar   esa,   uning   ta’limotida   sinflar   o’rtasidagi   iqtisodiy   munosabatlarni
mutlaqlashtirishni ko’rganlar.
              M.Veber   esa   konfliktlarning   paydo   bo’lishini   faqat   kambag’allik   va   boylik
tafovutlariga   bog’liq   deb   hisoblamaydi.   U   notenglik   xususiyatiga   karab     e’tibor,
hurmatning   turli   darajada   bo’lishi,   bir   xilda   bo’lmagan   obro’,   mavqye,   maqomli
guruhlar   tushunchasini   kiritgan.   Bunda   Veber   turli   guruhlarning   moddiy   va
g’oyaviy manfaatlari bilan diniy ong o’rtasidagi bog’liqlikni ko’rsatib o’tgan.
R . D a rendorf   esa   aynan   sinflarni   konfliktlashuvchi   ijtimoiy   guruhlar   deb
hisoblagan.   Uning   fikricha,sinfiy   konflikt   jamiyat   xarakteri   bilan   belgilanadi.
Konflikt   odatda   iqtisodiy   munosabatlar   bilan   emas,   balki   boshliqlar   va
bo’ysunuvchilar   o’rtasidagi   munosabatlar   orqali   vujudga   keladi,   uning   bosh
sabablari   kishilarning   bir-birlari   ustidan   xukmronligi,   hokimiyatga   esa
bo’lishlaridir.     Konflikt   uchun   asos   faqat   ishchilar   ustidan   tadbirkorlar
hokimiyatining   o’rnatilishi   emas,   konflikt   boshqaruvchilar   va   bo’ysunuvchilar
mavjud   bo’lgan   har   qanday   tashkilotda   paydo   bo’lishi   mumkin   (kasalxonada,
harbiy   qismda,   universitetda     va     h.).   Darendorf   o’zining   «Industrial   jamiyatda
ijtimoiy sinflar  va sinfiy konflikt» nomli  mashhur  asarida  obyektiv «yashirin» va
anglashilgan   «oshkora»   manfaatlarning   mavjudligi   haqidagi   xulosani   chiqarish
uchun Marksning ko’p nazariy xulosalaridan foydalangan. Sinflar, uning fikricha,
qachonki   «yashirin»   manfaatlar   «oshkora»   manfaatlarga   aylanganda   vujudga
keladilar.
                Hozirgi   zamon   olimlaridan   Pyer   Burdye   esa   hozirgi   konfliktlarning
rivojlanish   xususiyatlari   ustida     fikrlash   uchun   amaliy   tavsiyalar   beradi.   Uning
fikricha,   sinflar   to’g’risidagi   markscha   nazariyaning   kamchiligi   obyektiv   mavjud
tafovutlar majmuini e’tiborga olmaslik, ijtimoiy borliqning faqat iqtisodiy maydon
bilan cheklash natijasidir.
                K.Boulding,   L.Kraysberg,   M.Krozelar   fikricha,   konfliktning   o’zi   turli   xil
maqsadlarga   intiluvchi   guruhlarning   qarshi   kurashidan   iborat.   K.Bouldingning
22 ta’kidlashicha,   hamma   konfliktlar   umumiy   elementlarga   xamda   rivojlanishning
umumiy   me’yorlariga   ega   bo’ladi,   bu   elementlarni   o’rganish   konflikt   hodisasini
uning istalgan ko’rinishida o’rganish, tasavvur qilishga imkon beradi.
          Demak, konfliktlarni tushunishda va asoslashdagi asosiy yondashuvlar yirik
ijtimoiy   uyushmalar   o’zaro   munosabatlarining   xususiyatlarini   ko’rib   chiqish
doirasida shakllanganligini ko’rishimiz mumkin.
Notenglik konflikt manbai sifatida.  Ijtimoiy notenglikning asosiy belgilari bo’lib
mulkchilik,   hokimiyat,   maqom   munosabatlaridagi   farqlar   hisoblanadi.   Bu
xususiyatlar  u  yoki  bu  darajada   jamiyatning  ijtimoiy-sinfiy  tuzilmasida  aks   etadi,
ijtimoiy   guruhlar,   individlar   o’rtasidagi   munosabatlardagi   notenglik   bo’lib
namoyon bo’ladi. Ijtimoiy-siyosiy va  ijtimoiy-iqtisodiy   notenglik  bilan ijtimoiy
guruhlar va individlarning hayot tarzida, madaniyatida, ruhiyatidagi muhim farqlar
xam bog’liq bo’ladi.
         Moddiy va ma’naviy boyliklarni  yaratish, ularni ayirboshlash va taqsimlash
yuzasidan   bo’ladigan   ijtimoiy   harakatlar   ijtimoiy   guruhlar   o’rtasida   tanglikka,
muayyan sharoitlarda esa ochiq konfliktga olib borishi muqarrardir.
               So’nggi o’n yilliklarning tarixiy tajribasi shundan guvohlik beradiki, davlat
sosializmi   xususiy   mulkchilikni   va   sinflarning   ijtimoiy   notengligini   butunlay
tugata olmadi.U jamiyatni ijtimoiy konfliktlardan xam qutqara olmadi.
                Bugungi   kunda   bozor   iqtisodi   ishlab   chiqarish   tizimining   eng   yaxshisi
hisoblanadi, biroq uning afzalliklari insonparvarlik xarakteriga ega bo’lishi uchun
demokratik   davlat     bozor   iqtisodi   vujudga   keltirishi   mumkin   bo’lgan   insonni
qullikka   solish   va   begonalashtirish   tipik   shakllarini   yumshatish   mas’uliyatini   o’z
zimmasiga   olishi   kerak.   Amalda   bu   davlat   tomonidan   daromadlarni   yo’qsillar
foydasiga   qayta   taqsimlashni,   progressiv   soliqqa   tortishni   joriy   etishni   anglatadi.
Bunday   qayta   taqsimlashning   mexanizmi     va   vositalari   turli   yo’llar   bilan   ishlab
chiqilgan   va   amalga   oshirilgan:   muzokaralar,   kelishuvlardan   to   konfliktlargacha.
Biroq,     kelajakda   konfliktlarning     bo’lishi   istalmagan   narsa,   chunki   bu   o’zaro
ijtimoiy   talofatlar   bilan   kechadi.   Yuridik   adabiyotlarda     bu   xususda   bildirilgan
ba’zi fikrlarga k o’ ra,     «Mikrodarajadagi     shaxslar   o’zaro   ta’siridan   boshlab   to
23 guruhlar,   tashkilotlar,   jamoalar     va     millatlar     orqali       insoniy     o’zaro     ta’sirning
barcha     tiplarigacha,   shu   jumladan,   ijtimoiy,   iqtisodiy     munosabatlar     va
hokimiyatning     taqsimlanishi     masalalari     -   bularning     hammasi     konflikt     orqali
rivojlanadi,   o’zgaradi       va     sodir     bo’ladi.     Konflikt     bu     munosabatlarda
muvozanat    yo’qligi    sababli    yuzaga    keladi, masalan,  noteng:  ijtimoiy   maqom,
iqtisodiy   ahvol, boylikka   egalik   yoki   hokimiyatning   taqsimlanishi.   Bular   o’z
navbatida         kamsitilish,   ishsizlik,   kambag’allik,   jinoyatchilik     va     tazyiq     ostida
bo’lishlik       kabi     muammolarga     olib     keladi.     Bu     darajalarning     har     biri
boshqalari  bilan  aloqador  va  kelgusida  ijobiy  o’zgarishlarga  yoki  buzg’unchi
zo’rlikka  olib  keluvchi  qudratli «shoxobcha»ni  shakllantirishga  qodirdir» 1
.
Shuni   ta’kidlash   lozimki,   jamiyatda   katta   ijtimoiy   guruhlarning   notengligi
bilan   bog’liq   konfliktlarni   butunlay   bartaraf   qilishning   samarali   usullari   mavjud
emas.   Birinchidan,   insoniyat   tarixi   shuni   ko’rsatadiki,   ijtimoiy   notenglik   doimo
qaror   topaveradi.   Davriy   tarzda   takrorlanadigan     inqilob lar   notenglikni   amalga
oshirilishi   tiplari,   shakllari   va   metodlarini   ko’p   darajada   o’zgartiradi,   biroq   uni
yo’qotishga   kuchi   yetmaydi.   Har   qanday   jamiyatda   doimo   turli   ijtimoiy   guruhlar
o’rtasida manfaatlar konflikti, hyech bo’lmaganda hayotiy muhim resurslarga ega
bo’lish    yoki  ulardan foydalanishga  bo’lgan  huquq uchun kurash  mavjud bo’lgan
va   bunday   keyin   ham   bo’ladi.   Bu   kurash   uning   obyekti   bo’lgan   resurslarni   vaqt
chegaralari ga   bog’liq  ravish da davom etadi.
        Manfaatlar va ehtiyojlar.  Ijtimoiy konfliktlar tabiatini tushunish manfaatlar
qarama-qarshi kurashini tahlil qilishdan iborat qadimiy an’anaga ega.
T urli-tuman   konfliktlarni   tahlil   qilish   shuni   ko’rsatadiki,     kurashuvchi   taraflar
hatti-harakatining   negizida   qandaydir   aniq   sabablar   yotmasin,   ular   taraflar
manfaatiga   borib   taqaladi,   konflikt   bo’lganda   bu   manfaatlar   qarama-qarshi   yoki
bir-birini   istisno   qiladi.   Gitler   Germaniyasi   o’zga   davlatlar   yerlarini   egallashga
intilgan,   Yevropa   mamlakatlari   esa   mustaqillik ka   intilganlar.   O’g’ri   birovning
mulkini   o’g’irlasa,   mulkdor   uni   himoya   qiladi.   Er-xotinlar   pul   masalasida   janjal
1
1
Қаранг :   Работа   с  конфликтом:   навыки   и   стратегия   действия.  Лондон,  Конфликтологический   центр,  2001 .
С.24.
24 qiladilar, ularning har biri oila mablag’idan mustaqil foydalanishga harakat  qiladi
va ular  o’z manfaatlarini ma’qullab o’zini haqli deb hisoblaydilar.
       Konflikt asoslari sifatida manfaatlarni tahlil qilishda ba’zi tadqiqotchilar unga
yaqin   turgan   ijtimoiy   va   ruhiy   hodisalarga   e’tiborni   qaratadilar,   ya’ni   manfaatni
uzviy keltirib chiqaruvchi hodisalarga. Masalan, biror narsaning tanqisligi holatini
asoslovchi   ehtiyojlar   kategoriyasi,   bunda   organizm(shaxs,   guruh,   jamiyat)   shu
yetishmovchilikni to’ldirishga harakat qiladi. Ehtiyoj manfaatni keltirib chiqaradi,
manfaat bu anglashilgan extiyoj, ba’zida esa, uni qanoatlashtirishning anglashilgan
yo’li hamdir.
                    K.Ledederning   fikricha,   ijtimoiy   konflikt   inson   ehtiyojlarining   butun
majmuini nomutanosib qanoatlantirish yoki unga putur yetkazish natijasidir.
                    Xavfsizlikka,   tan   olinishga,   o’xshashlikka,   ijtimoiy   mansublikka   va   shu
kabilarga bulgan ehtiyojlar faqat alohida individga emas, balki ijtimoiy guruhlarga,
etnik   uyushmalarga,   butun   jamiyatga   va   davlatlarga   xos.     J .Bertonning   fikricha,
«asosiy   insoniy   ehtiyojlarni   to’liq   qanoatlantiradigan   tashkiliy   intilishlar,
harakatlar konfliktni haqiqiy yakunlanishiga olib kelishi mumkin». Shu munosabat
bilan   ko’p   mualliflar   konfliktning   psixologik   sababi   deganda   asosiy   insoniy
ehtiyojlarning   birortasiga   tahdid   solish(frustrasiya)ni   tushunadilar.   Konfliktda
kurashuvchi   taraflar   o’z   maqsadlari   sari   harakat   qiladilar,   birok,   bu   maqsadlarga
bir   vaqtning   o’zida   ikki   tomonning   bir-birlariga   zarar   yetkazmasdan   turib
erishishlari istisno qilinadi.
De privasiya   konsepsiyasi.   Yirik   ijtimoiy   kolliziyalar   sabablarini   aniqlash   uchun
deprivasiya   deb   ataladigan   konsepsiyadan   foydalanish   mumkin.   Bunda   gap
shunday   holat   to’g’risida   ketadiki,   bu   holat   uchun   talablar   va   ularni   qondirish
imkoniyatlari   o’rtasidagi   yaqqol   farqlanish   xosdir.   Vaqt   o’tishi   bilan   deprivasiya
kuchayishi yoki kamayishi yoxud o’zgarmasdan qolishi mumkin. Deprivasiyaning
kuchayishi   bir   tomondagi   talablar   (kutilayotgan   natijalar),   ikkinchi   tomondan,
ularni   qanoatlantirish   imkoniyatlari   o’rtasidagi   nisbatga   bog’liq.   Deprivasiyaning
o’sishi,   birinchidan,   shakllangan   talablarning     imkoniyatlarini   kamayishida   ro’y
berishi   mumkin,   masalan,iqtisodiy   krizis   sharoitida.   Bunday   sharoitda   talablar
25 quyidagi   formula   bilan   belgilanadi:   «faqat   yomon   bo’lmasa   bo’ldi».   Ikkinchidan
shunday   vaziyat   bulishi   mumkinki,   bunda   kutilayotgan   natijalar,   talablar   ularni
qondirish   imkoniyatlaridan   ko’pro q   o’sib   boradi.   Mana   shunda   deprivasiya
kuchayadi va demak, konfliktlarni vujudga kelish ehtimoli kuzatiladi.
       Deprivasiya barqaror darajasining saqlanishi yoki uning kamayishi ehtiyojlarni
qondirish   sharoitida   talablar(kutilayotgan   natijalar)   darajasining   pasayishi   yoki
kutilayotgan natijalarga nisbatan talablarni qondirishning juda tez o’sishi sharoitida
yuz   berishi   mumkin,   bu   esa   jamiyatda   axloqiy-psixologik   muhitni
barqarorlashtirish,   keskinlikni   yumshatishga   imkon   beruvchi   ruhiy   shart-sharoitni
yaratadi.   Va   aksincha,   deprivasiyaning   kuchayishi   ijtimoiy   tanglikni   ortishiga,
ochiq ijtimoiy, siyosiy va etnik konfliktlarni vujudga kelishiga olib keladi.
Irrasional   elementlar.     Konfliktlarning   paydo   bo’lishida   ijtimoiy   subyektlar
manfaatlarining  to’qnashuviga olib kelgan u yoki bu obyektiv sabablarni aniqlash
mumkin.Masalan,bir ayolni sevuvchi ikki erkak o’rtasidagi konflikt yoki transport
vazirligi   bilan   fermerlar   o’rtasidagi   ularning   hududida   avtomagistral   qurilishidan
kelib   chiqqan   to’qnashuv   obyektiv   shakllangan   vaziyatdan   qonuniy   tarzda   kelib
chiquvchi   ziddiyatlarga   asoslanadi,   bu   vaziyatda   har   kaysi   tarafning       haqiqiy
ehtiyojidan to’qnashadi.
               Biroq jamiyatda ziddiyatlar va demak, konfliktlar ham juda ko’p uchraydi,
ularning hammasi ham biror jiddiy sabablar bilan bog’liq emas, balki odamlarning
asl   ehtiyojlari   va   maqsadlariga   to’g’ri   aloqador   bo’lmagan   subyektiv   omillar   va
kishilarning   xarakterlari,   kayfiyatlari,   oddiy,   arzimagan   injiqliklari   kabi   sabablar
bilan ham ziddiyatlar yuzaga kelishi mumkin.
             Bunday «subyektiv» ziddiyatlar oilada, xizmatda va boshqa ishlarda doimiy
muloqotda   bo’lishga   majbur   bo’lgan   ayrim   individumlar   o’rtasida   tez-tez   sodir
bo’lib   turadi.   Bu   ziddiyatlar   juda   mayda,   boshqa   kishilar   nazarida
arzimaydigan,soxta   bo’lishi   mumkin,   biroq   xarakter   xususiyatlariga   ko’ra   normal
o’zaro   munosabatlar   uchun   yengib   bo’lmas   to’siqlar   bo’lishi   mumkin.
Psixologlarning   ta’kidlashicha,   xarakter   yoki   xulk-atvorning   eng   ta’sirchan
jihatlari   bo’lib,   me’yordagi,tabiiy   sifatlar   bo’lishi,   biroq   bunday
26 sifatlarboshqaodamlarda   bo’lmasligi   mumkin:
punktuallik,tejamkorlik,aniqlik,sabrlilik va b.
             Boshqa bir odamning kiyinish odati yoki ovqat yeyish usuli ham norozilikni
yuzaga     keltirishi     mumkin.   Ko’pincha     temperament,   ta’sirlanishning       tezligida
farqlanuvchi  kishilar o’rtasidagi to’qnashuv - larni tushunish qiyin bo’ladi. Nihoyat,
konflikt   sababi   bo’lib   kimningdir   shunchalik   ta’sirchanligi,   axmoqona   qilig’i
bo’lishi mumkin.
                Konflikt   haqidagi   odatdagi   fikr   shundan   iboratki,   konflikt   doimo   o’z
manfaatlarini   oqilona   qo’llab-quvvatlovchi   kishilar   o’rtasidagi   mantiqan
tushuniladigan ziddiyatdir.
            Biroq, dastavval bunday tushun i shga mutaxassislar tomonidan kuzatiladigan
ko’p   omillar   qarama-qarshi   turadi.   Masalan,oilaviy   janjalda   er   ziddiyatni   iloji
boricha   yumshatishga harakat qilib xotiniga yon bosadi , ayol esa, erning bunday
harakatini   «bejiz   emas»   deb   tushunib,   battar   «to’nini   teskari   kiyib   oladi»   va
konflikt   yangi   kuch   bilan   avj   oladi.   Davlatlararo   muzokaralarda   bir   taraf   unga
birinchi   so’z   berilmagani   uchun   o’zini   haqoratlangan   (kamsitilgan)   deb   biladi   va
muzokaralar   uziladi.   Mana   shunga   o’xshash   konfliktlar   sabablarining
murakkabligini   tasdiqlovchi   shu       kabi   ko’p   misollarni   keltirish   mumkin,   biroq
bular   har   doim   ham   qat’iy     mantiqiy   tuzilma   (rekonstruksiya)da   e’tiborga
olinavermaydi   va   ko’pincha   yo’qotib   bo’lmaydigan   irrasional   elementlari   bilan
kechadi, bu esa, konfliktning individual o’ziga xosligini tashkil qiladi va uni oddiy
vositalar bilan hal qilishga yo’l qo’ymaydi.
                Bu,   ayniqsa,   milatlararo   konfliktlarda   ko’rinadiki,   bu   konfliktlar   odamlar
hatti-harakatining     puxta   ishlab   chikilmaganligi,   oqilona   emasligi   (irrasional
bo’lishi),   destruktiv   (buzg’unchi)   xarakterdagi   hissiyotlarning   ustun   kelishi
oqibatida   boshqara   olinmaydi   va   mabodo   ular   kengayib,   avj   olsa,   haqiqiy
halokatga aylanishi mumkin.
             Psixoterapevtik amaliyotdan ma’lumki, odamning muloqot jarayonida sodir
etadigan   xulq-atvori,   harakatining   noaniqligi,   boshqa   kishilarda   asabiy   reaksiyani
tug’dirishi   mumkin   va   konfliktlarga   olib   kelishi   mumkinki,   bular   go’yo   boshqa
27 shaxslarga   butunlay   bema’ni   va   sababsizdek   bo’lishi   mumkin.   Shu   bilan     birga
barcha   muammo   munosabatlarning   tartibga   solinmaganligida   va   chalkashligida,
psixologik jihatdan «turli tilda» ekanligidadir.
         Shaxsiy konfliktda irrasional  element, agar unda ruhiy kasal yoki aqli noraso
shaxs ishtirok etsa, uning haqiqiy asl sababi bo’lib xizmat qilishi mumkin. Bunday
holatlar kam emas. Biz bu yerda shaxsning ichki konfliktlari ustida tuxtalmaymiz,
ayni   vaqtda   milliy   yoki   diniy   hislar   bilan   qo’zg’ a lgan   omma   orasida   ba’z an
konfliktni   kuchli   keskinlashtirishga   qodir     odamlarning   hozir   bo’lib   qolishini
yodimizdan   chikarmasligimiz   kerak.   Shu   bois   kompleks   fan   bo’lgan
konfliktologiya shunday kam ahamiyatli bo’lgan holatni e’tiborga olish lozim.
         O’z-o’zidan tushunarliki, «obyektiv» va «subyektiv» ziddiyatlar, shuningdek
«irrasional» elementlar   deb atalgan narsalar real hayotda qat’iy chegaralarga   ega
emas   va   bu   yerda   konfliktli   xul q -atvor   sabablarida   bo’lishi   mumkin   bo’lgan
variantlar     doirasini   ko’rsatish   uchun   juda   shartli   qilib   belgilanadi.   Hamma
hollarda biz u yoki bu tarzda kishilar manfaatlari bilan ish ko’ramiz, bu manfaatlar
ko’p   yoki   kam   ahamiyatli,   barqaror   va   o’zgaruvchan,   oshkora   yoki   yashiri n
bo’lishi mumkin.
Ziddiyatlar   darajasi.   Ziddiyatlarning   «obyektivligi»   va   «subyektivligi»ni
ularning   ikki   xil   darajadagi   manfaatlar   bilan   bog’liqligini   e’tiborga   olganda   turli
nuqtai nazardan tushunish mumkin. Sodda kilib aytganda bunday bo’lish u yoki bu
tashqi  faoliyatdagi  ehtiyojlar  bilan  yoki  mustaqillikka,  o’z-o’zini  saqlab  qolishga,
o’z-o’zini hurmat qilinishiga bo’lgan ehtiyojlari bilan bog’liq.
                Odamlar   o’rtasidagi   jiddiy   to’qnashuvga     qator   holatlar   sabab   bo’lishi
mumkin,masalan,   ikki   odam   restoranda   bitta   stolga   da’vo   qiladi,   urushlar   ikki
davlatning biror hududda o’z ta’sirini saqlab qolish yoki birining ikkinchisi ustidan
hukmronligini   o’rnatish,   o’z       mustamlakasiga   aylantirishga   bo’lgan   intilishidan
kelib chiqadi.
Yuqoridagi   ikki  holatda mohiyat bo’yicha turli darajadagi manfaatlar to’qnashadi.
Birinchi   holatda   har   qaysi   subyekt   o’zining   xususiy   manfaatidan   kelib   chiqib,
o’ziga   halaqit   berayotgan   boshqa   subyekt   bilan   kurashadi.   Ikkinchi   holatda
28 ozodlik,   daxlsizlik,   asosiy   huquqlarni   hurmat   qilinishini   saqlash   bilan   bog’liq
motivlar   ahamiyatli.   Inson   uchun   muhimrog’i   bu   uning   individual   erkinligi,
jismoniy daxlsizligi, sha’ni  va qadr-qimmati bo’lsa; davlat yoki millat uchun esa,
mustaqqilligi,   hududi   yoki   chegarasining   daxlsizligi,   jahon   hamjamiyatining   teng
huquqli   subyekti   sifatida   tan   olinishi   muhimdir.   Bunday   manfaatlardagi
ziddiyatlarning eng keskin ifodalanishi - bosh q a ijtimoiy subyekt  bilan to’liq mos
kelmaslik va uni yo’q kilish uchun kurashish hisoblanadi.
        Yuqorida gap ijtimoiy ziddiyatlarning darajalari haqida bor a diki, bu darajalar
taraflarning manfaatlari qanchalik muhimligini farqlaydi. Ziddiyatlarni darajalarga
ajratish ularning bir biridan qanchalik chuqurligiga qarab farqlanishini  ko’rsatadi.
Bu   esa,subyektning   konfliktga   jalb   qilinganligi   darajasini,   konfliktni   hal   qilish
imkoniyati va usullarini belgilab beradi.    
2.2   Konfliktning yuzaga kelish sabablari
Konfliktni   noxush,   keraksiz   voqyelik   deb   tan   oluvchi   tadqiqotchilar   un i
me’yorda   amal   qiluvchi   ijtimoiy   tizimga   putur   yetkazuvchi     hodisa   deb
hisoblaydilar.   Ularning   fikricha,   konflikt   dastlab   tizimda   mavjud   emas   va   odatda
tizimni barqaror va muvozanat holatiga qaytaruvchi kuchlar yuzaga kelganda (yoki
faollashganda)   u   yuz   beradi.   Biroq   bundan   konfliktning   o’zida   tizimni   barqaror
holatda   tutib   turish   uchun   zarur   bo’lgan   institutlarni   paydo   bo’lishiga   sababchi
omillar   yotganligi   tushuniladi.   Bu   institutlarga:   qonunchilik   faoliyati,   turli
nizolarni   hal   etish   uchun   qabul   qilingan   tartiblar,   siyosiy   bahslar,   munozaralar,
tortishuv(debat)lar, bitimlar vositasida sotuvchi va xaridorlarning raqobatlashuvchi
manfaatlari   hal   qilinadigan   bozor   va   shu     kabilar   kiradi.   Bundan   shunday   xulosa
chiqadiki,   konfliktni   umuman   salbiy   hodisa   deb   hisoblovchi   mutaxassislar   ham
unda ba’zi ijobiy xususiyatlarning borligiga e’tibor beradilar.
Boshqa   bir   ilmiy   yondashuv   esa,   konfliktni   normadan   chetga   chiquvchi   va
o’tkinchi voqyelik deb emas, balki ijtimoiy munosabatlarning doimiy va hatto eng
muhim   tarkibiy   qismi   deb   qaraydi.   Bunday   yondashuv   Aristotel,   Gob b s,   Gegel,
29 Marks, Veber qarashlariga asoslanadi. Bu qarashga ko’ra, jamiyatdagi har qanday
tanqislik fakti  o’z-o’zicha konfliktni yuzaga keltirish uchun yetarlidir; har qanday
inson istalgan doirada (guruhda) o’zining tanqis resurslarga bo’lgan ulushini, zarur
bo’lsa,   boshqalar   hisobidan   ko’paytirishga   harakat   qiladi.   Hudud   va   boyliklar
(resurs)   uchun   kurashuvchilarda   yana   yo’lboshchilikka,   hokimiyatga   va   mavqye
uchun   kurashga   moyillik   bo’lsa,   konflikt   bo’lishi   muqarrar.   Darendorfning
fikricha,   «Real   borliq   uchun   turli   qarashlarning   kesishuvi,   konfliktlar,
o’zgarishlarning bo’lishi zarur. Aynan konflikt va o’zgarishlar insonlarga erkinlik
beradi; bularsiz erkinlikning mavjud bo’lishi mumkin emas».
Uchinchi   guruh   olimlar   esa,   konflikt   ziddiyatni   u   yoki   bu   tarzda   hal
qilganligi   uchun   uni   foydali   deb   hisoblaydilar.   Biroq,   konflikt   nimaning   evaziga
hal   etiladi?   Tizimni   buzish   yoki   unga   jiddiy   zarar   yetkazish   yo’li   bilan   yoki
taraflardan   birini   yo’qotish   vositasida   hal   etilishi   mumkin.   Yaxshisi,     obyektiv
mavjud   ziddiyatni   konflikt   darajasiga   yetkazmasdan,   uni   tinch,   ma’rifiy   vositalar
yordamida   yo’qotish   kerak.   Shu   sababli   konfliktlarning   foydaliligi   haqida   faqat
muayyan   konkret   holatlarda   va   shartli   ma’noda   gapirish   mumkin.   Ziddiyatni   hal
etish - ijtimoiy konfliktning obyektiv funksiyasidir.
Xulosa
1. Jamiyatda   fanlarni   rivojlanishi   shaxs   muammosiga   nisbatan   qiziqishni
ortishiga   sabab   bo’lmoqda.   Jamiyatning   asosini   insonlar   jamoasi   tashkil
qiladi.   Ma’lumki   shaxsning   kamoloti   atrofdagi   insonlarning   ta’siri   natijasida
yuzaga keladi.
2. Ayniqsa insonlar jamoasidagi shaxslararo munosabatlar,   muomala,   muloqot
malakalarini   rivojlanganligi   muhimdir.   Aynan   shaxs   ijtimoiy   hayotining
tarkibiy  qismi   bo’lgan  konfliktlarni  psixologik  yo’l   bilan hal   qilish  imkonini
beradi. O’rganilgan jabhalar bo’yicha ma’lumotlarni ta’lim jarayoniga tadbiq
qilish shaxsning har tomonlama kamol topishiga hulq-atvor xatti-harakatlarini
30 ongli   boshqarishga   yordam   beradi.   Shuningdek   tadqiqot   natijalarni   qulay
qayta 
3. Z amonaviy   usullaridan   foydalanish,   yangi   informasion   pedagogik
texnologiyalarni   tadbiq   qilish   muhim   ahamiyatga   egadir.     Fanni
o’zlashtirishda   darslik,   o’q   Inson   ilk   bolalik   davridanoq   turli   nizolar   va
ziddiyatlar   bilan   o’zi   xohlamagan   tarzda   to’qnash   keladi.   Agar   o’zimizning
bolaligimizni esga olsak, oddiy narsalar ustida juda qattiq qayg’urganimiz, o’z
xis-tuyg’ularimizga berilib, manfaatimiz himoyasi uchun kurashga kiramiz. 
Foydalanilgan a dabiyotlar
1. Ворожейкин И.Е., Кибанов А.Я., Захаров Д.К. Конфликтология, 
Учебник для вузов.  М. :  “Изд-во”   2004 г.
2. Ансупов А. Я., Шипилов А.И. Конфликтология, М.:  “Изд-во”  1999 
3. 3.3.Зайсев   А.   К.   Социалн ы й   конфликт   на   предприятии.   —   Калуга:
КИСИ.   1993,
4. Ergeshova D.q., Najimov M.K. Yuridik konfliktologiya: O’quv qo’llanma –
T.: TDYuI, 2007. – 9 7 b.
5. T . Eshquvvatov ,  Sh . Nurbobyev .  Konfliktlarpsixologiyasi : O’quv qo’llanma-
Samarqand  2020.-200 b .
6. V.Karimova.Psixologiya,2000
Internet saytlari
1.www. edu.uz
2.www.   pedagog.uz  
3.www.   ziyonet.uz  
31 3-kurs talabasi Abdurashidova Mashhuraning « Konflikt  turlari,
rivojlanish bosqichlari va mexanizmi  »  mavzusidagi « Konfliktlar
psixologiya si » fanidan yozgan kurs ishiga
TAQRIZ
______________________________________________________________
______________________________________________________________
______________________________________________________________
______________________________________________________________
______________________________________________________________
______________________________________________________________
______________________________________________________________
______________________________________________________________
______________________________________________________________
______________________________________________________________
______________________________________________________________
______________________________________________________________
______________________________________________________________
______________________________________________________________
Talaba:  _______________________ ___________   ning kurs  ishi  ____ ball
bilan baholandi.
      Ilmiy ra h bar:  _____________________
32

Mavzu: Konflikt turlari, rivojlanish bosqichlari va mexanizmi. Mundarija: I BOB Konfliktning tabiati va turlari ......................................................................................................... 3 1.1 Konfliktlar haqidagi hozirgi zamon konsepsiyasi ............................................................................... 3 1.2 Konfliktlar to’g’risidagi steriotiplar .................................................................................................. 11 2.1 Konfliktning o’rganishning asosiy yo’nalishlari ................................................................................ 20 2.2 Konfliktning yuzaga kelish sabablari ................................................................................................ 29 Xulosa .................................................................................................................................................... 30 1

Mavzu dolzarbligi : Ushbu dastur shaxslararo va guru h lararo nizolarning kelib chiqish sabablarini, uning shaxs psixikasiga, uning ruhiy h olatiga ta’siri masalalariga doir nazariy manbalarni qamrab olgan. Ma’lumki shaxs insonlar jamoasi orasida kamolga yetadi. Mazkur jarayonda muomala, munosabatga kirishadi va o’zaro tomonlarning bir- birlarini tushunmasliklari natijasida kelib chiqadigan nizolarni mohiyatini anglab yetishga yordam beradi Kurs ishining maqsadi : universitet talabalari o’rtasidagi nizoli vaziyatlarni tahlil qilish . Tadqiqot ob'ekti –universitet talabalari. Ish vazifalari: 1. Universitet talabalari o’rtasidagi nizoli vaziyatlarni ilmiy adabiyotlar orqali tahlil qilish 2.Konfliktlarni yuzaga kelish sababalarini ko’rib chiqish 3. Oiladagi nizolarni tahlil qilish, sabablarini o’rganish Ishning amaliy ahamiyati Jamiyatda fanlarni rivojlanishi shaxs muammosiga nisbatan qiziqishni ortishiga sabab bo’lmoqda. Jamiyatning asosini insonlar jamoasi tashkil qiladi. Ma’lumki shaxsning kamoloti atrofdagi insonlarning ta’siri natijasida yuzaga keladi. Ayniqsa insonlar jamoasidagi shaxslararo munosabatlar, muomala, muloqot malakalarini rivojlanganligi muhimdir. Aynan shaxs ijtimoiy hayotining tarkibiy qismi bo’lgan konfliktlarni psixologik yo’l bilan hal qilish imkonini beradi. O’rganilgan jabhalar bo’yicha ma’lumotlarni ta’lim jarayoniga tadbiq qilish shaxsning har tomonlama kamol topishiga hulq-atvor xatti-harakatlarini ongli boshqarishga yordam beradi. Shuningdek tadqiqot natijalarni qulay qayta ishlash imkonini beradi. Talabalar Konfliktlar psixologiyasi fanini o’zlashtirishlari uchun o’qitishning ilg’or va zamonaviy usullaridan foydalanish, yangi informasion pedagogik texnologiyalarni tadbiq qilish muhim ahamiyatga egadir. Fanni o’zlashtirishda darslik, o’quv va uslubiy qo’llanmalar, ma’ruza matnlari, tarqatma materiallar, elektron materiallar hamda virtual stendlardan foydalaniladi. Ma’ruza, amaliy va 2

laboratoriya darslarida mos ravishdagi ilg’or pedagogik texnologiyalardan foydalaniladi. Umumiy psixologiya kursini loyixalashtirishda qo’yidagi asosiy konseptual yondashuvlardan foydalaniladi: Bu ta’lim o’z mohiyatiga ko’ra ta’lim jarayonining barcha ishtirokchilarini to’laqonli rivojlanishlarini ko’zda tutadi. Bu esa ta’limni loyihalashtirilayotganda,albatta, ma’lum bir ta’lim oluvchining shaxsini emas, avvalo, kelgusidagi mutaxassislik faoliyati bilan bog’liq o’qish maqsadlaridan kelib chiqqan holda yondoshilishini nazarda tutadi. I BOB Konfliktning tabiati va turlari 1.1 Konfliktlar haqidagi hozirgi zamon konsepsiyasi 3

Konfliktlar yomon holatmi, yoki konfliktlarda ham o’ziga xos ijobiy tomonlar mavjudmi?! Konflikt – buzg’unchilikmi, yoki unda yaratuvchanlik xususiyatlari ham mavjudmi?! Konflikt – zo’ravonlikmi, yoki insonlarni muloqotga o’rgatuvchi asosmi?! Tabiiy ravishda mana shu savollarning javoblari aslida konfliktning mazmuni va mohiyati biz o’ylagan qarashlardan anchayin keng ekanligini, bizning an’anaviy qarashlarimiz esa chegaralangan va haqiqiy ahvoldan ancha uzoq ekanligini isbotlaydi. Bizning konflikt borasidagi tasavvurimiz uning faqat bir tomoniga yo’naltirilgandir. Biz odatda konfliktning faqat bir qirrasini ko’rishga o’rganganmiz. U ham bo’lsa, konfliktda odamlar ziddiyatga kirishib, o’zaro urush, nizo, janjallar chiqarishidir. Ammo har doim ham shunday bo’laveradimi?! Konflikt – bu tabiiy holat. Konflikt har doim ham buzg’unchilik yoki zo’ravonlik emas. Konfliktni to’g’ri hal etilsa, u yaratuvchanlik qudratiga ega bo’ladi. Konflikt tomonlar munosabatlarini yanada mustahamlashi, ularni yangi mazmunda qayta qurishi mumkin. Masalan, o’zbeklar “eru-xotinning urushi, doka ro’molning qurishi” deb bejiz aytishmagan. Oilada er va xotin o’rtasidagi ziddiyatlar mavjud bo’lsa ham, ko’p hollarda umumiy manfaatlar ularning tez hal etilishi, manfaatlar asosida tomonlar uyg’unligi vujudga kelishini isbotlaydi. Demak, konflikt vaziyatni vujudga keltiruvchi turli manfaatlarni o’zaro birlashtirish, ularni muvofiqlashtirish imkoniyati tabiiy mavjud.Ziddiyatdan chiqib ketish uchun qilinadigan eng birinchi qadam har doim mana shu ziddiyatni keltirib chiqargan manfaatlarni o’zaro muvofiqlashtirish mumkinligiga bo’lgan ishonch va harakatdan boshlanadi. Manfaatlarni o’zaro yaqinlashtirish va muvofiqlashtirish ziddiyatni yengishning eshigini ochishdir. Demak, konfliktning ikki tomoni mavjud. Konflikt kelib chiqqanidayoq, mana shu uning mavjud ikki tomoni ham vujudga keladi. Bir tomon - ziddiyatni kuchaytirish , ikkinchi tomon – ziddiyatni pasaytirish . Bir tomon – ziddiyatni buzg’unchilikka olib kelish, ikkinchi tomon – ziddiyatni murosaga, yaratuvchanlikka va osoyishtalikka olib kelishdir. Konflikt faqat bir tomondan iborat bo’la olmaydi . Konfliktda, uning qanchalik murakkab 4

bo’lishiga qaramay, har vaqt ikki tomon – buzg’unchilik va yaratuvchanlik mavjud bo’ladi. Shu bois, konfliklarning murakkab xususiyatlari ularda vayron etish va yaratuvchanlik, zo’ravonlik va hamkorlik qirralarining ham mavjudligini ko’rsatadi. 2. Konflikt larning vayron etish yoki yaratuvchanlik imkoniyatlari Xitoyliklar hayotdagi har bir vaziyat va holatning ikki ajralmas tarkibiy qismini ta’kidlashadi: bir tomondan, konflikt, albatta odatdagi holatni vayron etadi, va boshqa tarafdan, konflikt, uning kelib chiqishi bilan vaziyatga o’z ta’sirini o’tkazadi, natijada yangi vaziyat vujudga keladi, ana shu yangi vaziyatda esa o’ziga xos ijobiy holat ham mavjud bo’ladi, shu bois konflikt yangi ijobiy o’zgarishlar uchun ham imkon yaratishi mumkin. Konfliktning ijobiy va yaratuvchanlik qobiliyati konflikt vaziyatni siz qanday maqsadlarga ishlata olishingizga bog’liq bo’ladi. Xitoyliklar fikricha, konflikt ikki asosiy tushunga: vayron etish va yaratuvchanlikning yaxlitligi, yagonaligidan iboratdir. Qadimgi xitoy falsafasida In va Yan tushunchalari mavjud. Ularga ko’ra Yan – oq rang, yaxshi va ijobiy narsalarda iborat bo’lgan, faol birlik, tashqi olamni bilishga qaratilgan va erkaklik belgilaridan iborat bo’lgan voqyelikdir. In esa – qora rang, sust bo’lgan, ya’ni faol bo’lmagan birlik, ayollik belgilarini o’zida mujassam etgan, ichki olamni anglashga qaratilgan voqyelikdir. Hayot esa, mana shu ikki muhim kategoriya – Yan va In birligi, o’zaro qorishmasi, yagonaligi, uzviyligi, biri birini mutlaqo inkor etmasligi, o’zaro hamkorligidan tashkil topadi. Ularni o’zaro qarama-qarshi qo’yish olamdagi tabiiy mavjud bo’lgan muvozanatni buzishga, uni ichdan qo’porishga olib keladi. Shu bois, qadimgi obidalardan bo’lgan “I szin” (“O’zgarishlar kitobi”) da ta’kidlanishicha, Yan va In olamdagi rang-baranglik asosida vujudga keladigan birlikni tashkil etuvchi omillar hisoblangan. Tabiatdagi yorug’lik va qorong’ulik, nur va og’u, yumshoqlik va qattiqlik, tosh va suv, ayol va erkak, kun va tun, osmon va yer, quyosh va oy, issiq va sovuq, yaxshilik va yomonlik kabi qarama-qarshiliklar muvozanati tabiiy 5