logo

O‘RTA ZARAFSHON VOHALARIDA SUG‘ORISH TA’SIRIDA RO‘Y BERAYOTGAN DINAMIK JARAYONLAR VA AGROLANDSHAFTLARNING EKOLOGIK HOLATINI BAHOLASH

Загружено в:

12.08.2023

Скачано:

0

Размер:

11065.5 KB
O‘RTA ZARAFS H ON VOHALARIDA SUG‘ORIS H     TA’SIRIDA RO‘Y
BERAY O TGAN DINAMIK JARAY O NLAR VA
AGROLANDS H AFTLARNING EKOLOGIK HOLATINI BAHOLAS H
MUNDARIJA
KIRISH ................................................................................................................. 3
1-BOB.   SUG‘ORISH   TA’SIRIDA   VOHA   GEOSISTEMALARIDA   RO‘Y
BERAYOTGAN   DINAMIK   JARAYONLARNI   O‘RGANISHNING
NAZARIY MASALALARI   .............................................................................. .. 10
1.1. Antropogen landshaft  va voha geosistemalari haqida tushuncha.............. ...... 10
1.2.   Su g‘ orish   ta’sirida   ro‘y   berayotgan   dinamik   jarayonlarni   ta d qiq   etish
masalalari.............................................................................................................. .. 17
1.3. Xo‘jalik yuritishda tabiatdan muvozanatlashgan holda foydalanish..... ...........26
2-BOB   O‘RTA   ZARAFSHON   HAVZASI   VOHA   GEOSISTEMALARI,
ULARDA   RO‘Y   BERAYOTGAN   DINAMIK   JARAYONLARNI   VA
ULARNI TADQIQ ETISH MASALALARI .......................................................45
2.1.  Irrigatsion inshootlar va ularning ta’sirida sug‘orishning rivojlanishi … …….. ... 59
2.2.   Geosistemalaridagi   sug‘orish   bilan   bog‘liq   dinamik   jarayonlar   va   ularni
lanshaftlarga ta’siri............................................................................. .....................36
2.3. Voha geosistemalarini majmuali tavsifi......................................................... .. 50
3-BOB.   AGROLANDSHAFTLARNI     EKOLOGIK   HOLATI   VA   ULARNI
YAXSHILASHNING GEOGRAFIK ASOSLARI ........................................... .. 84
3.1.   Agrolandshaftlarni   ekologik   holatini   tadqiq   etishda   landshaftli   yondoshuvni
qo‘llash................................................................................................ ....................57
3.2.  Agrolandshaftlar da ekologik vaziyatlar va ularga ta’sir etuvchi  
manbalar ................................................................................................................. .64
3.3. Agrolandshaftlarning ekologik holatini umumiy tavsifi................. .................7 0
3.4.   Grunt suvlari tarkibi va sathining agrolanshaftlarga ta’siri........... ...................82
3.5. Sug‘orish natijasida agrolandshaftlardagi ekologik holatlarni masofadan tadqiq
etish masalalari.................................................................. ......................................92
3.6. Tabiiy va antropogen landshaftlarni muhofaza qilish hamda ekomeliorativ 
holatini yaxshilash masalalari……………………………… …………………....111
1 XULOSA ............................................................................................................. 114
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI ..................................... .. 116
ILOVALAR ……………………………………………………………………131
2 KIRISH
KIRISH  (falsafa doktori (PhD) dissertatsiyasi annotatsiyasi)
Dissertatsiya mavzusining dolzarbligi va zarur a ti.  Jahonda “inson-tabiat”
o‘rtasida   munosabatlar   natijasida   vujudga   kelayotgan   tabiiy   va   antropogen
jarayonlar   hamda   ular   ta’sirida   yuzaga   kelgan   noqulay   shart-sharoitlarni   bartaraf
etish bugungi kunning eng dolzarb muammolaridan biridir. Bunday o‘zgarishlarga
sug‘oriladigan   yerlarning   texnogen   buzilishini,   cho‘llar   maydonini   o‘zgarishini,
tuproq   degradatsiyasini,   yerlarning   meliorativ   holatini   yomonlashishini,   erozion
jarayonlarni   kuchayishi,   tuproq   va   o‘simlik   degradatsiyasini,   deflyatsiya   kabi
salbiy tabiiy geografik jarayonlar kiritish mumkin. Bu muammolarni oldini olishga
xalqaro   tashkilotlar   ham   katta   e’tibor   qaratishmoqda,   jumladan,   BMTning   2030
yilgacha   barqaror   rivojlanish   bo‘yicha   dasturining   15-bandida   “Quruqlik
ekosistemalarini   muhofaza   qilish   va   tiklash,   ulardan   oqilona   foydalanishga
ko‘maklashish,   cho‘llanishga   qarshi   kurashish,   yerlarning   degradatsiyasini
to‘xtatish,   bioxilma-xillikni   yo‘qolishini   oldini   olish” 1
  ga   qaratilgan   vazifalar
belgilab   olingan.   Mazkur   vazifalarni   ijobiy   hal   etishda   vohalarda   sug‘orish
ta’sirida   ro‘y   berayotgan   dinamik   jarayonlar   va   sug‘oriladigan
agrolandshaftlarning ekologik holatini baholash  dolzarb ahamiyat kasb etadi.
Dunyoda   yerlardan   xo‘jalikning   turli   maqsadlarida   foydalanish,   qishloq
xo‘jalik   yuritishda,   meliorativ   tadbirlarni   olib   borish,   hududlarni   turli   xo‘jalik
maqsadlarida tadqiq etish,  qishloq xo‘jalik maqsadlarida baholash,  sug‘oriladigan
yerlarning   texnogen   buzilishini,   cho‘llar   maydonini   o‘zgarishini,   tuproq   va
o‘simlik   degradatsiyasi,   erozion   jarayonlarni   kuchayib   borishi   kabi   salbiy   tabiiy
geografik   jarayonlar   tezlashishini   o‘rganishga   alohida   e’tibor   berilmoqda.
Shuningdek,   tizimli   yondashuv   asosida   ekomeliorativ   holatni   aniqlash,   ekologik
vaziyatni   baholash   va   optimallashtirishda   hududlarning   o‘ziga   xosligidan   kelib
chiqib amalga oshirishga ustuvor ahamiyat berilmoqda. 
Respublikamizda sug‘orishni to‘g‘ri tashkil etish, tabiiy resurslardan oqilona
foydalanish,   cho‘llanishga   qarshi   kurashish,   ekologik   xavfsizlik   va   uni
1
2030   йилгача   бўлган   даврда   барқарор   ривожланиш   соҳасидаги   кун   тартиби   //Электрон
доступ:http://www.uz/undp/org/content/Uzbekistan.ru
3 barqarorlashtirish   bo‘yicha   bir   qator   chora-tadbirlar   amalga   oshirilmoqda.
Jumladan,   O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidentining   2022-yil   28-yanvardagi   PF–
60-son   Farmoni   bilan   tasdiqlangan   “2022-2026   yillarga   mo‘ljallangan   Yangi
O‘zbekistonning   taraqqiyot   strategiyasi”ning   79-maqsadi   “Aholi   salomatligi   va
genofondiga   ziyon   yetkazadigan   mavjud   ekologik   muammolarni   bartaraf   etish”
hamda   80-maqsadi   “Ekologiya   va   atrof-muhitni   muhofaza   qilish,   shahar   va
tumanlarda   ekologik   ahvolni   yaxshilash,   “Yashil   makon”   umummilliy   loyihasini
amalga   oshirish” 2
  yuzasidan   muhim   vazifalar   belgilab   berilgan.   Bu   borada,
jumladan,   ekologik   vaziyat   o‘ziga   xos   bo‘lgan   O‘rta   Zarafshon   havzasi
landshaftlarida   sug‘orish   ta’sirini   o‘rganishga   yo‘naltirilgan   ilmiy   tadqiqotlar
muhim ahamiyat kasb etadi.
O‘zbekiston   Respublikasining   “ Ekologik   nazorat   to‘g‘risida ”gi   Qonuni,
“Atmosfera   havosini   muhofaza   qilish   to‘g‘risida ”gi   Qonuni,   O‘zbekiston
Respublikasi   Prezidentining   2022-yil   28-yanvardagi   PF-60-son   Farmoni   bilan
tasdiqlangan “2022-2026 yillarga mo‘ljallangan Yangi O‘zbekistonning taraqqiyot
strategiyasi   to‘g‘risida”gi   Farmoni   hamda   2020-yil   24-yanvardagi   O‘zbekiston
Respublikasi   Prezidentining   Oliy   Majlisga   Murojaatnomasi   talablariga   mos
ravishda   hamda   mazkur   faoliyatga   tegishli   boshqa   me’yoriy-huquqiy   hujjatlarda
belgilangan   vazifalarni   amalga   oshirishga   ushbu   dissertatsiya   tadqiqoti   muayyan
darajada xizmat qiladi. 
Tadqiqotning respublika fan va texnologiyalari rivojlanishining ustuvor
yo‘nalishlariga   mosligi.   Mazkur   tadqiqot   respublika   fan   va   texnologiyalar
rivojlanishining VIII. “Yer haqidagi fanlar”, V. “Qishloq xo‘jaligi, biotexnologiya,
ekologiya va atrof-muhit muhofazasi” ustuvor yo‘nalishlariga muvofiq bajarilgan.
Muammoning o‘rganilganlik darajasi.  Voha landshaftlarining shakllanishi
va   ularning   xususiyatlari,   sug‘orish   ta’sirida   landshaft   komponentlarining
o‘zgarishi,   voha   tuproqlarining   o‘ziga   hos   xususiyatlari,   landshaftlarni
ekomeliorativ   holatiga   bag‘ishlangan   tadqiqotlarni   xorijiy   olimlardan   C.Conrad,
R.Morgan,   M.Machwitz,   D.Worster,   A.S.Kostrowiki,   G.Le   Bas,   M.Jamagne,
2
Ўзбекистон Республикаси Президентининг 2022 йил 28 январдаги ПФ–60-сон Фармони билан тасдиқланган
«2022-2026 йилларга мўлжалланган Янги Ўзбекистоннинг тараққиёт стратегияси тўғрисида» ги Фармони. 
4 D. Pimentel,   S. Pimentel,   G.Behardi,   S.Fast,   X.Ren,   F.Milkov,   V.A.Nikolayev,
A.Chibilev,   Z.Ataev,   respublikamiz   olimlaridan   L.N.Babushkin,   N.A.Kogay,
A.Saidov,   A.A.Abdulqosimov,   A.A.Rafiqov,   A.Rahmatullaev,   S.B.Abbasov,
X.Vahobov,   A.Xojimatov,   A.K.Urazbaev,   K.M.Boymirzaev,   A.A.Nazarov,
Yu.X.Abduraxmonova,   Q.S.Yarashev,   O.M.Qo‘ziboeva,   B.A.Meliev,
B.B.Eshquvvatov, I.K.Mirzaxmedov va boshqalar shug‘ullanishgan.
Biroq,   voha   landshaftlarini   o‘rganilishi   bo‘yicha   olib   borilgan   ilmiy
tadqiqotlar   serqirra   bo‘lishiga   qaramasdan   sug‘orishning   O‘rta   Zarafshon   havzasi
voha   landshaftlariga   ta’siri   alohida   o‘rganilmagan,   agrolandshaflar   ekomeliorativ
holati   va   uni   tadqiq   etishda   masofali   zondlash   metodlarini   qo‘llab   tahlil   qilish
hamda ekomeliorativ holatni yaxshilash masalalariga e’tibor berilmagan.
Dissertatsiya   tadqiqotining   dissertatsiya   bajarilgan   ilmiy-tadqiqot
muassasasining   ilmiy-tadqiqot   ishlari   rejalari   bilan   bog‘liqligi.   Dissertatsiya
tadqiqoti   Samarqand davlat universiteti ilmiy tadqiqot ishlar rejasining IOT-2013-
5-08   “Samarqand   viloyatining   ekologik,   atrof-muhit   muhofazasi,   ichimlik   suv
sifati,   maishiy   xo‘jalik   chiqindilari   kartalarini   tuzish”   (2013-2014)   mavzusidagi
ilmiy loyihasi   doirasida bajarilgan.
Tadqiqotning   maqsadi.   O‘rta   Zarafshon   havzasi   voha   landshaftlarning
sug‘orish   ta’sirida   o‘zgarishi   hamda   ularni   muhofaza   qilishga   doir   taklif   va
tavsiyalar ishlab chiqishdan iborat.
Tadqiqotning vazifalari:
voha landshaftlariga bag‘ishlangan turli ilmiy, tarixiy, kartografik manbalarni
tahlil qilish;
O‘rta   Zarafshon   havzasining   landshaft   komplekslari,   tuproq   sho‘rlanishi   va
ekomeliorativ holatini ifodalovchi turli mavzuli kartalarini yaratish;
agrolandshaftlardagi   ekologik   vaziyatlar   tahlilini   masofaviy   metodlarni,
jumladan, grunt suvlarining agrolandshaftlarini o‘zgarishiga ta’sirini aniqlash;
antropogen omil ta’sirida sodir bo‘layotgan ekomeliorativ holatlarni baholash
va yaxshilash chora-tadbirlarini ishlab chiqish.
5 Tadqiqotning   ob y ekti   sifatida   O‘rta   Zarafshon   havzasi ning   sug‘oriladigan
hududlari tanlangan.
Tadqiqotning   predmeti   esa   sug‘orish   ta’sirida   ro‘y   berayotgan   dinamik
jarayonlar,   ekologik   vaziyatlar   va   ularni   ekomeliorativ   jihatdan   barqarorlashtirish
hamda yaxshilash masalalari hisoblanadi.
Tadqiqotning usullari.   Dissertatsiya  ishining maqsad  va vazifalaridan kelib
chiqqan   holda   dala   tadqiqoti,   aerokosmik,   taqqoslash,   ekspeditsion,   masofadan
tadqiq   etish,   zondlash,   GATga   asoslangan   kartografik,   tizimli   va   qiyosiy   tahlil,
olingan   statistik   ma’lumotlarni   grafiklar   va   jadvallarda   tizimlash   hamda
umumlashtirish kabi bir qator usullardan foydalanildi. 
Tadqiqotning ilmiy yangiligi  quyidagilardan iborat :
O‘rta Zarafshon havzasida sug‘oriladigan hududlar tabiiy sharoit i ning o‘ziga
xosligi,   agroiqlim   sharoiti,   sug‘orish   bilan   chambarchas   bog‘liq   ravishda
sho‘rlanmagan, kuchsiz sho‘rlangan, kuchli va juda kuchli sho‘rlangan geotizimlar
vujudga kelganligi asoslangan;
agrolandshaftlarda   tuproq   sho‘rlanishi   va   ekomeliorativ   holat   Landsat   7-8,
Sentinel   tizimlari   kosmik   tasvirlar   yordamida   ArcGIS   dasturidan   foydalanib   turli
masshtabli mavzuli kartalar yaratilgan;
agrolandshaftlardagi   ekologik   vaziyat   va   antropogen   ta’sir   masofali
metodlarni   qo‘llash   orqali   aniqlangan   va   grunt   suvlarining   agroandshaftlarini
o‘zgarishiga ta’siri statistik tahlil i  ekomeliorativ nuqtai-nazardan baholangan;
agrolandshaftlarning ekomeliorativ holatini yaxshilash chora-tadbirlari ishlab
chiqilgan. 
Tadqiqotning amaliy natijalari  quyidagilardan iborat:
landshaftlarda gi  dinamik jarayonlarga sug‘orish ta’siri aniqlangan;
agrolandshaftlarda   ekomeliorativ   sharoitni   optimallashtirish   bo‘yicha   chora-
tadbirlar ishlab chiqilgan;
agrolandshaftlar ga   antropogen   tazyiq,   jumladan,   sug‘ori sh   ta’sirida   o‘zgarib
borishi tahlil qilingan;
6 agrolandshaftlarning   ekomeliorativ   holati   baholanib,   ularni   optimallashtirish
chora-tadbirlari ishlab chiqilgan.
Tadqiqot   natijalarining   ishonchliligi.   Dissertatsiya   tadqiqot   natijalarining
ishonchliligi   O‘zbekiston   Respublikasi   Vazirlar   Mahkasasi   huzuridagi
Gidrometeorologiya   xizmati   markazi,   Samarqand   viloyati   gidrometeorologiya
boshqarmasi,   Irrigatsiya   tizimlari   havza   boshqarmasi   meliorativ   ekspeditsiyasi
ma’lumotlaridan foydalanilganligi, Samarqand viloyati ekologiya va atrof-muhitni
muhafaza   qilish   boshqarmasi,   Landsat   8-9,   Sentinel   tizimlarining   ma’lumotlar
ba’zasi,   yaratilgan   kartalarni   amaliyotga   joriy   etilganligi,   olingan   natijalarning
vakolatli tuzilmalar tomonidan tasdiqlangani bilan izohlanadi.
Tadqiqot natijalarining ilmiy va amaliy ahamiyati.  
Tadqiqot   natijalarining   ilmiy   ahamiyati   landshaftshunoslikda   antropogen,
jumladan ,   voha   landshaftlari   haqidagi   nazariyani   to‘ldirishga,   agrolandshaft
konsepsiyasiga doir bilimlarni boyitishga xizmat qilishi bilan belgilanadi.
Tadqiqotning   amaliy   ahamiyati   ishni   bajarish   davomida   amaliyotga   tavsiya
etilgan ilmiy xulosalar va ishlab chiqilgan chora-tadbirlar O‘rta Zarafshon havzasi
vohalari   agrolandshaftlarini   ekomeliorativ   jihatdan   optimallashtirish,   ekologik
sharoitni   yaxshilashning   asosiy   yo‘nalishlarini   aniqlashga   imkon   beradi.   Vohalar
tabiatidan oqilona foydalanish yo‘l-yo‘riqlarini ilmiy asosda amalga oshirish uchun
muhim   omil   hisoblanadi.   Tuzilgan   kartalar   esa   agrolandshaftlarni   boshqarishda
asos bo‘lib xizmat qiladi.
Tadqiqot   natijalarining   joriy   qilinishi.   O‘rta   Zarafshon   havzasi
landshaftlariga sug‘orish va antropogen omillar ta’sirini baholash va ekomeliorativ
holatini optimallashtirish bo‘yicha olingan natijalar asosida:
agrolandshaftlarning o‘ziga xosligi va litologik tuzilishining o‘zgarib borishi
suv-fizik   va   boshqa   xossalari   sug‘orish   tadbirlari   bilan   chambarchas   bog‘liqligini
asoslashga   doir   ma’lumotlar   ekologik   muammolarni   oldini   olishda   O‘zbekiston
Respublikasi   Ekologiya   va   atrof-muhitni   muhofaza   qilish   Davlat   Qo‘mitasi
amaliyotiga   joriy   etilgan   (O‘zbekiston   Respublikasi   Ekologiya   va   atrof-muhitni
muhofaza   qilish   Davlat   Qo‘mitasining   28-dekabr   2022-yildagi   03-01/2-4060-son
7 ma’lumotnomasi).   Natijada,   agrolandshaftlar da   sug‘orishni   tartibga   solish   orqali
gurunt suvlari sathini pasaytirish orqali ekomeliorativ holatni yaxshilash imkonini
bergan; 
sug‘orish   bilan   bog‘liq   dinamik   jarayonlarga   doir   ilmiy   natijalardan
agrolandshaftlardan   oqilona   foydalanish   tadbirilarini   takomillashtirishda
O‘zbekiston   Respublikasi   Ekologiya   va   atrof-muhitni   muhofaza   qilish   Davlat
Qo‘mitasi   amaliyotida   foydalanilgan   (O‘zbekiston   Respublikasi   Ekologiya   va
atrof-muhitni   muhofaza   qilish   Davlat   Qo‘mitasining   28-dekabr   2022-yildagi   03-
01/2-4060-son   ma’lumotnomasi).     Natijada,   qishloq   xo‘jalik   ekinlarini
joylashtirish sxemasini takomillashtirishga imkon bergan;
Landsat   8-9   va   Sentinel   tizimlari   ma’lumotlari   asosida   ArcGIS   dasturidan
foydalanib   yaratilgan   turli   mavzuli   kartalardan   yer   resurslarini   optimal
boshqarish da   O‘zbekiston   Respublikasi   Ekologiya   va   atrof-muhitni   muhofaza
qilish   Davlat   Qo‘mitasi   amaliyotida   foydalanilgan   (O‘zbekiston   Respublikasi
Ekologiya va atrof-muhitni muhofaza qilish Davlat Qo‘mitasining 28-dekabr 2022-
yildagi   03-01/2-4060-son   ma’lumotnomasi).   N atijada,   agrolandshaftlarni   rejali
baholash chora-tadbirlarini ishlab chiqish imkonini bergan ;
hudud   agrolandshaftlarning   masofadan   zondlash   usullari   yordamida
aniqlagan   dinamik   jarayonlar   va   ekomeliorativ   holatni   yaxshilashga   doir   chora-
tadbirlar   qishloq   xo‘jalik   yerlarini   rejali   boshqarish   va   samarali   foydalanishda
O‘zbekiston   Respublikasi   Ekologiya   va   atrof-muhitni   muhofaza   qilish   Davlat
Qo‘mitasi   amaliyotida   foydalanilgan   (O‘zbekiston   Respublikasi   Ekologiya   va
atrof-muhitni   muhofaza   qilish   Davlat   Qo‘mitasining   28-dekabr   2022-yildagi   03-
01/2-4060-son   ma’lumotnomasi).   Natijada,   agrolandshaftlarning   ekomeliorativ
holatini baholash ning   prognoz   kartalarini   yaratish ga imkon bergan .
Tadqiqot  natijalarining aprobatsiyasi.   Tadqiqotning asosiy  natijalari 3 ta
xalqaro va 4 ta respublika ilmiy-amaliy anjumanlarida muhokamadan o‘tkazilgan. 
Tadqiqot natijalarining e’lon qilinganligi.   Dissertatsiya mavzusi bo‘yicha
14   ta   ilmiy   ish,   shulardan ,   O‘zbekiston   Respublikasi   Oliy   attestatsiya
komissiyasining   doktorlik   dissertatsiyalari   asosiy   ilmiy   natijalarini   chop   etish
8 tavsiya etilgan ilmiy nashrlarda 7  ta maqola,  shundan 3  ta si   respublika, 4 ta  xorijiy
jurnallarda , 7 ta xalqaro va respublika konferensiyalarda  nashr etilgan.
Dissertatsiyaning   tuzilishi   va   hajmi.   Dissertatsiya   ishi   kirish,   uch   bob,
xulosa,   foydalanilgan   adabiyotlar   ro‘yxati   va   ilovalardan   tashkil   topgan   bo‘lib,
umumiy hajmi 120 sahifadan iborat.
9 1-BOB. SUG‘ORISH TA’SIRIDA VOHA GEOSISTEMALARIDA RO‘Y
BERAYOTGAN DINAMIK JARAYONLARNI O‘RGANISHNING
NAZARIY MASALALARI  
1.1. Antropogen landshaft  va voha geosistemalari haqida tushuncha
Sayyoramizning   quru q   va   yarim   quruq   iqlim   mintaqalarida   yerlarni
sug‘orish   tabiiy   landshaftlarga   antropogen   ta’sirning   kuchli   mexanizmi
hisoblanadi. Sug‘oriladigan maydonlarda suv rejimi tartibga solinadi, namlik vaqt
va makonda qayta taqsimlanadi, tuproq unumdorligi oshadi, intensiv biokimyoviy
jarayonlar uchun sharoit yaratiladi va qishloq xo‘jaligi yerlarining meliorativ holati
o‘zgaradi . Hozirgi vaqtda sug‘oriladigan qishloq xo‘jalik yerlarining maydoni 185
mln.   dan   oshadi,   shundan   78%   Osiyoda   joylashgan.   Sug‘orishdan   dunyoning   60
mamlakatida foydalaniladi (Kurakova, 1976) va umuman qishloq xo‘jalik ekinlari
maydoni - haydaladigan yerlar, bog‘lar, daraxtzorlar va ekinzorlar 19 mln.   km 2
  ni
e gallaydi,   bu   yer   umumiy   yer   maydonining   13%   ni   tashkil   etadi   (Ryabchikov,
1972).
Sug‘oriladigan   qishloq   xo‘jaligining   paydo   bo‘lishi   va   yanada
rivojlanishining   asosiy   omillari   zonal-regional   e kologik   sharoit   va   suvdir.
Sug‘oriladigan   dehqonchilik   asosan   allyuvial,   to g‘ oldi   prolyuvial   va   allyuvial
tekisliklar va tog‘ oralig‘i botiq lar i da olib boriladi.  Sug‘orish q adim zamonlarda yoq
Mesopotamiya,   Nil   deltasi,   Hind-Gang   tekisligi,   Buyuk   Xitoy   tekisliklari   va
Markaziy Osiyoda rivojlangan.
Tabiatda   antropogen   landshaftlarning   mavjudligini   geograflar   birdaniga
emas,   balki   asta-sekinlik   bilan   tan   olaboshlagan.   Shuning   uchun   ham   dastlabki
nashr   etilgan   ilmiy   tadqiqotlarda   boshqa   geokomplekslar   qatorida   antropogen
landshaftlar o‘zining ifodasini topmagan. F.N.Milkov (1960, 1970, 1973, 1977) va
A.A.Abdulqosimov   (1964,   1966,   1972,   1975,   1977,   1980,   1983)   antropogen
landshaftlarni   global   masshtabda   keng   tarqalganligini   tan   olish   va   ularni   tadqiq
etish   tarafdorlari   hisoblanadi.   Keyingi   yillarda   antropogen   landshaftlarni
o‘rganishga   aksariyat   geograflar   o‘zlarining   diqqatini   qaratgan.   Bu   muammoga
10 bag‘ishlangan   regional   (Voronej,   1972,   1975,   Orenburg,   1979)   va   sobiq   ittifoq
(Leningrad-Voronej,   1982)   konferensiya   va   sipoziumlarning   o‘tkazilishi,   ko‘plab
monografiya hamda to‘plamlarning chop etilishi buning isbotidir.
Geografik   atamalar   ensiklopedik   lug‘atida   (1968)   inson   faoliyati   tufayli
o‘zgartirilgan   geokomplekslarni   antropogen   landshaft   deb   ta’riflashgan.
Shuningdek,   antropogen   va   tabiiy   landshaftlar   o‘rtasida   keskin   chegara   yo‘q,
chunki, har bir geokompleksda geologik fundament o‘zgarmagan, iqlimning zonal
va azonal qonuniyatlari o‘zining xususiyatlarini saqlaydi deb ta’kidlanadi. Bunday
nuqtai   nazarga   S.V.Kolesnik   (1970)   va   A.G.Isachenko   (1974)   va   ular   ilmiy
maktabining   davomchilari   amal   qilishadi.   F.N.Milkov   (1973),   antropogen
landshaft   deb,   inson   tomonidan   yangidan   yaratilgan   va   inson   ta’sirida   tabiiy
komplekslarning   komponentlaridagi   sodir   bo‘lgan   tubdan   o‘zgarishlarni,   hatto
o‘simlik va hayvonot dunyosi o‘zgartirilgan landshaftlarni tushunadi.
Keyingi   yillarda   antropogen   landshaft   komplekslarini   o‘rganishga   va
kartalashtirishga   bag‘ishlangan   juda   ko‘plab   ilmiy   asarlar   vujudga   keldi.   Bu
asarlarda   Rus   tekisligi,   Kavkaz,   Qrim,   O‘ rta   Osiyo   va   boshqa   regionlardagi
antrop o gen   landshaftlarni   tadqiq   etish   muammolari   ilgari   suriladi.   Masalan,
V.I.Fedotov   O‘ rta Rus balandligi o‘rmon-dasht zonasida vujudga kelgan texnogen
landshaftlarni,   G.Ye.Grishankov   Tog‘li   Qrimdagi,   N.A.Gvozdeskiy   va
A.Ye.Fedinalar Kavkaz o‘lkasidagi antropogen landshaftlarni, A.A.Abdulqosimov
O‘ rta  Osiyo  voha  landshaftlarini   A.Xoshimatov  O‘zbekiston  voha landshaftlarini,
Yu.Abduraxmonova   va   A.Raxmatullaev   O‘rta   Zarafshon,   I.K.Mirzaxmedov
Qo‘qon   voha   landshaftlarini,   M.G.Nazarov   Qashqadaryo   havzasi   antropogen
landshaftlarini ta dqiq etish  ishlarni bajargan.
Hozirgi   geografik   muhitning   qiyofasini   asosan   quyidagi   jarayonlar
belgilaydi:   geografik   zonallik   va   inson   faoliyati   tufayli   tabiiy   muhitning
o‘zgarishini   tobora   kuchayish   jarayoni   (Ryabchikov,   1970).   Insonning   xo‘jalik
faoliyati,   introzonal   hodisa   singari,   o‘zining   geografik   tarqalishida   tabiat   zonalari
va   o‘lkalar   chegarasi   bilan   hisoblashmaydi.   Antropogen   omil   ta’sirida   subtropik,
cho‘l,   dasht,   o‘rmon-dasht,   o‘rmon   va   tog‘   landshaftlarining   qiyofasi   keskin
11 o‘zgartirilmoqda.   Tabiiy   geokomplekslar   o‘rnini   qayta   shakllangan   antropogen
landshaftlar   egalladi.   Arid   zonalar   sharoitida,   jumladan,   O‘ rta   Osiyoda   voha
landshaftlari vujudga keldi.
Antropogen   landshaftlarning   tabiiy   sharoiti   o‘ziga   xos   xususiyatlarga   ega
bo‘lsada,   ular   qaysi   geografik   zona   hududida   joylashgan   bo‘lsa,   shu   zonaning
tabiiy   sharoiti   bilan   bog‘liq   holda   rivojlanadi   va   tabiiy   qonuniyatlar   asosida
taraqqiy   etadi,   ular   o‘zining   xo‘jalikda   foydalanishiga   ko‘ra   ikki   turga   bo‘linadi:
madaniy va madaniy bo‘lmagan landshaftlar (Milkov, 1964, 1970). D.V.Bogdanov
(1951)   madaniy   va   o‘zgartirilgan,   I.M.Zabelin   (1959)   tabiiy-antropogen   va
madaniy,   A.G.Isachenko   (1965)   buzilgan   (kuchli   o‘zgartirilgan)   va   o‘zgartirilgan
(madaniy)   landshaftlarni,   D.L.Armand   (1975)   esa   o‘zgartirilgan   landshaftlar
tarkibida   madaniy   geotizimlarni   tashkil   etuvchi   qishloq   xo‘jaligi,   dala,   bog‘,
o‘tloq, yaylov kabi landshaftlarni ajratadilar.
O‘ rta   Osiyoda   antropogen   ge o tizimlar   orasi da   voha   landshaftlari   alohida
o‘rinni   egallaydi.   Voha   landshaftlarini   o‘rganish,   ularning   strukturasini   aniqlash,
tasniflashtirish   va   kartalashtirish   geograflar   oldida   turgan   muhim   va   yaqin
kelajakda   amalga   oshirilishi   zarur   bo‘lgan   muammolardandir.   Chunki,   O‘rta
Osiyoning   antropogen   landshaft   majmualari   orasida   sug‘oriladigan   dehqonchilik
landshaftlari  katta hududlarni e gallaydi.  Sug‘oriladigan yer larning tashqi ko‘rinishi
va   tuzilishi   juda   xilma-xildir.   Bunday   hududllarni   s ug‘oriladigan   qishloq   xo‘jalik
landshaftlari   yoki   agrolandshaftlar   deb   ataymiz   va   ularga   paxta   dalalari,   bog‘lar,
uzumzorlar  va tut  plantatsiyalari   hamda boshqa ekinlarning   birlashmasi dan iborat
yerlar   misol   bo‘ladi.   Sug‘oriladigan   agrolandshaftlarda   inson   xo‘jalik   faoliyati
tufayli   tuproq   va   o‘simlik   qoplamining,   iqlim,   yer   osti   suvlarining,   tuproqning
kimyoviy va fizik tarkibi hamda boshqa komponentlarning sifat va miqdor jihatdan
turlicha   shakllanish   jarayonlari   sodir   bo‘ladi.   Sug‘oriladigan   qishloq   xo‘jaligi
landshaftlari   tarkibiy   qismlarining   o‘zaro   ta’siri   va   ularni   tartibga   solish   tabiiy
landshaftlarnikidan ham farq qiladi.
Antropogen   omilning   tabiat ga   va   uning   geokomplekslar i ga   ta’siri   aholi
sonining o‘sishi   hamda  qishloq xo‘jaligi ,  sanoatning rivojlanishi bilan yildan-yilga
12 yuqori   sur’atlar   bilan   o‘sib   bormoqda.   Antropogen   omilning   global   miqyosda
tabiiy   komplekslarga   ta’sirining   kuchayishi   natijasida   Yer   landshaft   sferasi
tarkibidagi   muvozanatni   o‘zgar tirmoqda ,   ya’ni ,   tabiiy-antropogen   komplekslar
nisbati   va   yaqin   kelajakda   antropogen   landshaftlarning   ustunligi   munosabatlari
tarkib   topishi   muqarrar.   Shuning   uchun   F. N.M ilkov   (1973)   landshaftshunoslikda
ikki bo‘limni: tabiiy landshaftshunoslik va antropogen landshaftshunoslikni ajratib
ko‘rsatishni zarur deb hisoblaydi. Landshaftshunoslikdagi ikkita asosiy yo‘nalish -
tabiiy   va   antropogen   landshaftlar   vujudga   keldi.   Landshaftlar   to‘liq   yoki   deyarli
to‘liq o‘zgarsa ham o‘z ahamiyatini saqlab qoladi. Tabiiy landshaftlarni o‘rganish
keyinchalik   zamonaviy   (antropogen)   landshaftlarni   tahlil   qilishda   asos   bo‘lib
xizmat qiladi (Milkov, 1973, 14-bet).
Sug‘oriladigan   vohalarda   madaniylashgan,   sun’iy   tuproqlar   shakllangan
bo‘lib,   ularda   turli-tuman   o‘simlik   qoplami   rivojlangan.   Bularga   paxta,   zig‘ir,
kanop, jut, kunjut, yeryong‘oq, tamaki, makkajo‘xori, poliz, yem-xashak ekinlari,
o‘simliklari, mevali dbog‘lar va rezavorlarni misol qilib ko‘rsatish mumkin. 
Inson   xo‘jalik   faoliyati   ta’sirida   shakllangan   landshaftlarni   ,,antropogen
landshaft”   deb   atash   ancha   keng   ommalashgan.   Jumladan,   A.Abdulqosimov,
M.I.Axtirseva,   V.S.Jekulin,   Sh.S.Zokirov,   A.G.Isachenko,   N.G.Iogansen,
L.I.Kurakova,   F.N.Milkov,   V.I.Prokaev,   V.A.Popov,   A.M.Ryabchikov,
D.V.Ugleba,   A.N.Xojimatov,   A.R.Raxmatullaev,   K.M.Boymirzaev,
Yu.Abdurahmonova,   M.G.Nazarov   va   boshqalarning   ko‘pgina   ilmiy   ishlari   ana
shu masalani o‘rganishga qaratganlar. 
“Meliorativ   landshaft”   atamasi   A.M.Shulgin,   V.B.Mixno,   Ye.A.Vostokova
ishlarida   ko‘p   uchraydi.   “Meliorativ   landshaft”   deganda   iqtisodiyot   maqsadlari
uchun   mahsuldorligi   oshirilgan,   landshaft   komplekslarni   xususiyatlari   tubdan
yaxshilangan,   qulaylashtirilgan   landshaftlar   tushuniladi.   Arid   mintaqalarda
qulaylashtirilgan   va   yaxshilangan   landshaftlar   eng   avvalo   sug‘orish,   ko‘chma
qumlar   va   tuproq   sho‘rlanishi   hamda   eroziya,   jarlanish,   degredatsiya   kabi
jarayonlar bilan kurashishga asoslanadi. 
13 “Sug‘oriladigan   landshaftlar”   atamasi   esa   L.I.Kurakova,   Ye.V.Milanovalar
ko‘p   qo‘llashadi.   “Sug‘oriladigan   landshaftlar”   ko‘proq   eng   kuchli   o‘zgartirilgan
landshaftlar, ya’ni meliorativ landshaftlar guruhiga nisbatan qo‘llaniladi. Ularning
chegarasi,   tashqi   ko‘rinishi,   morfologik   tuzilishi   va   tabiiy   geografik   jarayonlar
yo‘nalishi   nafaqat   zonallik   xususiyatlari,   balki   sug‘orishning   o‘ziga   xosligi   bilan
belgilanadi.
“Agrolandshaft”   yoki   “qishloq   xo‘jalik   landshaftlari”   atamasini
V.A.Nikolaev,   L.I.Kurakova,   F.N.Milkovlar   ko‘p   qo‘llaydilar.   Agrolandshaftlar
tabiiy   ishlab   chiqarish   geotizimlari   hisoblanib,   asosan     tabiat   va   qishloq
xo‘jaligining   o‘zaro   ta’siri   natijasida   shakllangan   hududlar   bo‘lib,   ularni   tashkil
etishdan   asosiy   maqsad   –   qishloq   xo‘jalik   mahsulotlari   yetishtirishdir   (Nikolaev,
1979, 114-b.).
Vohalar   arid  iqlimli   o‘lkalarda  vujudga  kelgan   antropogen   landshaftlarning
zonal   turi   hisoblanadi.   Ular   hududiy   yondosh   bo‘lgan   cho‘l   va   chala   cho‘l
landshaftlaridan   tabiiy   komponentlarning   tubdan   o‘zgartirilganligi,   inson
tomonidan   doimiy   ravishda   boshqarilish   xususiyatlari   bilan   farq   qiladi.   Voha
landshaftlarida   geografik   komponentlarning   o‘zaro   aloqadorligi   ham   tabiiy
landshaftlardagi   komponentlarning   o‘zaro   aloqadorligiga   qaraganda   boshqacha
sodir bo‘ladi.
Vohalar antropogen landshaftlarning boshqa turlaridan faqat tabiiy geografik
xususiyatlari   bilan   emas,   balki   morfologik   strukturasining   murakkabligi,
strukturali-dinamik  rivojlanishi   bilan   ham   farq  qiladi.  Bu  borada  O‘rta   Zarafshon
havzasida   tarixiy   davrlar   mobaynida   shakllangan   voha   landshaftlari   va   ularning
tarkibiy   qismini   tashkil   etuvchi   Samarqand,   Kattaqo‘rg‘on   kabi   yirik   va
yoyilmalarni   kichik   vohalar   kompleks   tabiiy   geografik   tadqiqot   ishlarini   olib
borish   uchun   asosiy   obyekt   bo‘lib   xizmat   qilishi   mumkin   (Abdulqosimov   va
boshqalar, 2016). Shuning uchun ham O‘rta Zarafshon havzasi voha landshaftlarini
tahlil   qilish,   ularning   morfologik   strukturasini   o‘rganib,   kartada   tasvirlash   va
muhofaza   qilish   antropogen   landshaftshunoslikning   dolzarb   vazifalaridan   biri
hisoblanadi.
14 Geografiyaga   oid   ilmiy   adabiyotlarda   “ voha”   cho‘l   va   chalacho‘llardagi,
ba’zan buta hamda boshqa o‘simliklar o‘suvchi daraxtzorlardan iborat hududlarga
(KE,   M.,   1955,   30-jild,   289-b.)   nisbatan   ishlatiladigan   ilmiy   atamadir.   “Voha”
atamasi  lotincha oasis so‘zidan olingan bo‘lib, ular Liviya cho‘llaridagi bir necha
aholi   manzilgohlarining   dastlabki   nomlaridan   olingan   degan   ma’lumotlar   ham
mavjud (Xojimatov, 2016). 
Voha   landshafti   –   inson   xo‘jalik   faoliyati   ta’sirida     shakllangan   va   uning
boshqaruvida bo‘lgan agrobiotsenozlar bilan qoplangan, sug‘orma hamda lalmikor
dehqonchilik   keng   rivojlangan,   turli   xil   zonallikka   ega   antropogen   landshaftlar
majmuasidir”   (Abdulqosimov,   1972,   106-b.),   “ voha   cho‘l   va   chalacho‘llarda   suv
chiqarib   obod   qilingan   yer”   (Qorayev   va   b.,   1979,   33-b.)   yoki   ,,...   uzoq   yillar
mobaynida   dehqonchilikning   taraqqiyoti   vohalarni   tarkib   topishiga   olib   keldi”
(Baratov   va   b.,   2002,   149-b.);   Voha   atamasi   cho‘l   va   chalacho‘llardagi   voha
landshaftlari “meliorativ”, “sug‘oriladigan”, “qishloq xo‘jalik” va “agrolandshaft”
atamalariga nisbatan ancha keng mazmunga ega (Xojimatov, 2016).
Vohalar 1 ga dan boshlanib, bir necha xo‘jaliklar faoliyat maydonini o‘zida
aks ettiradi   “ Oasis | geological feature ” .  Encyclopedia Britannica . Retrieved 2018-
04-30   ( britannica.com/science/oasis-geological-feature ) ].   Vohalar   daryolar   yoki
suv omborlari foaliyati tufayli hosil bo‘ladi, u yer ostidagi suv o‘z-o‘zidan yetarli
inson   tomonidan   tashkil   etilgan   manbalar   yordamida   yer   yuzasiga   chiqa   oladi.
Atlas   tog‘larida   berberlar   vohalarni   saqlashning   bir   qator   innovatsion   usullarini
o‘zlashtiradilar.   Shunga   o‘xshash   xo‘jalikka   ega   badaviylar   egallagan   maydonlar
300   ming   ga   dan,   aholisi   esa   35   ming   kishidan   ziyod   [ “ Oases   System   in   Atlas
Mountains ” .   Sistemas   Importantes   del   Patrimonio   Agrícola   Mundial   (SIPAM) .
FAO.   Consultado   el   22   de   enero   de   2017.
http://www.fao.org/giahs/giahsaroundtheworld/designated-sites/near-east-and
north-africa/oases-system-in-atlas-mountains/es/ ].
Antarktidada   qor   va   muzdan   xoli   hududdir   voha   deb   ataladi.   Antarktika
vohalari   bu   muzliklar   va   doimiy   muz   yoki   qor   qoplamidan   holi   bo‘lgan,   muz
qatlami   yoki   qirg‘oqda   shelf   muzliklari   bilan   o‘ralgan   joylar.   Antarktika
15 vohalarining   maydoni   materikning   umumiy   hududining   0,03   dan   0,3%   gacha ni
tashkil etadi  [ (Aleksandrov, Simonov, 1971) ] . Antarktika vohalarida havo harorati
tevarak-atrofga qaraganda qishda 1-2 0
S, yozda 5-6 0
S ga yuqori bo‘ladi. Antarktika
voha   nomi   1938   yilda   Jon   Riddoch   Riymill   ekspeditsiyasi   tomonidan   cho‘ldagi
vohalar   bilan   taqqoslash   oraqali   taklif   qilingan.   Antarktika   vohasi   1903   yilda
Britaniya   Antarktika   ekspeditsiyasi   tomonidan   kashf   etilgan   ( Вестфолль   //
Большая   советская   энциклопедия   [в   30   т.]   3-е   изд.-М.   :   Советская
энциклопедия,   1969-1978 ).   Shuni   ta’kidlash   kerakki   Antarktika   ilmiy
stansiyalarining aksariyati vohalarda qurilgan. Okean tubidagi tektonik yoriqlarda
gidrotermal   energiya   sababli   hayot   qaynagan   joylar   ham   mavjud.   Turli   suv
hayvonlari   va   jonzotlarga   boy   bunday   joylar   ham   “ voha”   deb   yuritiladi   (Lyusen
Lobe, 1990).
Ye.P.Korovin   (1962)   ta’biricha,   vohalar   cho‘ldan   sug‘orish   tufayli   tortib
olingan, to‘q sariq cho‘l fondida yashil tusi bilan keskin ajralib turadi. Ularga cho‘l
tarafdan   yaqinlashganda   baland   terak,   zich   qayrag‘och,   tol   bilan   o‘ralgan   tik
devorni eslatadi (401-b.). Vohalar cho‘llarning  “ kindigi” (Soliev, 2013, 176-b.).
O‘zbekiston   hududida   voha   landshaftlarining   geografik   tarqalishi   daryo   va
soy   vodiylari,   tog‘   oralig‘i   botiqlari,   tog‘oldi   prolyuvial-allyuvial   tekisliklar,   tog‘
yonbag‘irlari,   konussimon   yoyilmalar   va   buloqlar   bilan   uzviy   bog‘liq.
Mamlakatimizda   mavjud   bo‘lgan   barcha   voha   landshaftlari   –   eng   qadimiysidan
tortib to hozirgi zamon voha landshaftlarigacha Amudaryo, Sirdaryo va Zarafshon
daryolari vodiylarida, Farg‘ona, Toshkent, Mirzacho‘l, Zarafshon, Surxondaryo va
Qashqadaryo   tog‘oralig‘i   botiqlarida,   yirik   daryolarning   deltalarida   tarkib   topgan
(Abdulqosimov, 2014).
Respublikamiz   aholisining   90%   yashaydigan   makon   vohalar     bo‘lib,   bu
“uy”da   ekologik   vaziyat   butun   respublika   aholisi   hayotini,   sog‘ligini,   kelajagini
belgilaydigan   asosiy   omildir.   Yirik   voha   geosistemalarining   hammasi   vodiy
yo‘nalishi   bo‘yicha   zanjirsimon   bog‘langan.   Bundan   tashqari   hamma   vohalarda
joy   relefiga   bog‘liq   holda   pastda   joylashgan   yerlar   yuqoridagilar   bilan
16 chambarchas bog‘liq (Raxmatullaev, 2018). Hududlarda turli meliorativ tadbirlarni
amalga oshirganda ana shu bog‘liqlik va aloqadorlikni etiborga olish lozim.
Voha   landshaftlarida   sug‘orishning   rivojlanganligi,   madaniy   o‘simlik
qoplamining   yaxshi   rivojlanganligi   natijasida   o‘ziga   xos   mikroiqlimiy
ko‘rsatkichlar   shakllanadi,     tabiiy   sharoit   vujudga   keladi.   Bu   yerda   eng   issiq
oylarning   o‘rtacha   harorati   2-3 0  
ga   pasayadi,   havoning   nisbiy   namligi   8-11%   ga,
mutlaq namlik esa 5-7 0  
ga ko‘tariladi. Vegetatsiya davrida samarali haroratlar 10 0
dan   yuqori   bo‘lgan   kunlarning   yillik   yig‘indisi   300-500 0
ga   kamayadi
(Abdulqosimov   va   boshqalar,   2016).   Vohalarda   sug‘orilmaydigan   hududga
nisbatan suv balansi ham farq qiladi. Sug‘oriladigan hududlarda issiq fasllarda juda
katta   miqdorda   suvning   talab   etilishi   va   sarflanishi   tabiiy   suv   balansini   keskin
o‘zgartiradi. O‘rta Osiyoda deyarli hamma daryolar boshqariladi. Ko‘plab qurilgan
kanallar, suv omborlari va gidrouzellar, ayniqsa, sug‘orish davrlarida umumiy suv
balansini   nazorat   qilish   imkonini   beradi.   Voha   agrolandshaftlarida   ko‘p   asrlar
davomida doimiy ravishda sug‘orish natijasida alohida tuproq tipi shakllanib, ular
voha-madaniy tuproqlari deb nomlanadi. Bu tuproq agroirrigatsion yotqiziqlarning
qalin   qatlamidan   tashkil   topgan.   Qadimdan   sug‘orilib   kelinayotgan   hududlarda
irrigatsion   yotqiziqlar   juda   ham   qalin.   Masalan,   Buxoro   vohasida   madaniy
qatlamning qalinligi 3-4 m gacha yetadi (Abdulqasimov va boshqalar, 2005).
Vohalarda   tabiiy   o‘simliklar   o‘rnini   qishloq   xo‘jaligi   ekinlari,   hayvonlar
o‘rnini   xonakilashtirilganlari   egallaydi,   ularda   insonning   xo‘jalik   faoliyati   tufayli
shakllangan   agrobiotsenoz,   agroiqlim,   agrozootsenoz,   agrokimyo   hamda
agrotuproq turi xosdir.
1.2. Sug‘orish ta’sirida ro‘yo berayotgan 
dinamik jarayonlarni tadqiq etish masalalari
Respublikamizda   bir   yilda   o‘rtacha   52   mlrd.   m 3
 
suv ishlatiladi, shundan
90%   trenschegaraviy   resurs   bo‘lib,   bu   suv ning   90   foizi   qishloq   xo‘jaligi
sohasida   foydalaniladi.   Shuni   ta’kidlash   kerakki,   keyingi   davrlarda   iqlim
17 o‘zgarishi   fonida   va   inson   ta’siri   natijasida   O‘rta   Osiyoda   tog‘   muzliklari
maydoni   qisqarib,   daryolarning,   jumladan,   Amudaryo   va   Sirdaryoning
gidrologik   rejimida   sezilarli   o‘zgarishlar   ro‘y   bermoqda.   Hududlarimizda   suv
taqchilligi   sharoitida   qishloq   xo‘jaligi   ishlab   chiqarishining   barqaror
rivojlanishi ko‘p tomonlama sug‘orish usullari va texnologiyalari samaradorligi
bilan belgilanadi.
Ko m pleks  a grotexnik  tadbirlar   bilan   birgalikda  muntazam   sug‘orish   tuproq
unumdorligini   oshiradi,   uning   fizik-kimyoviy,   issiqlik   va   biologik   xususiyatlarini
hamda sug‘oriladigan dalalarning mikroiqlimini yaxshilaydi, o‘simliklarga quyosh
e nergiyasidan   unumli   foydalanish   imkonini   beradi.   Bularning   barchasi   qishloq
xo‘jaligi   e kinlarini   rivojlantirish   va   yuqori   hosil   olishga   ijobiy   ta’sir   ko‘rsatadi.
Sug‘oriladigan   yerlarda   qishloq   xo‘jalik   e kinlarining   hosildorligi   bahorikor
dehqonchilikka  qaraganda 2-5 baravar yuqori  bo‘ladi .
Muntazam   sug‘orish   odatda   kunduzi   tuproq   va   havo   haroratini   pasaytiradi,
kun   davomida   uning   amplatudasini   kamaytiradi.   Sug‘orishning   ekinga   foydali
ta’siri,   sug‘orish   suvi   o‘simliklarning   tashqi   sharoitlarini,   meteorologik,
gidrogeologik   va   tuproq   sharoitlarini,   sug‘orish   usuli   hamda   texnikasini   hisobga
olgan   holda   o‘z   vaqtida   va   o‘simliklarning   ehtiyojlarini   qondiradigan   miqdorda
yetkazib berilganda to‘liq namoyon bo‘ladi.
Rejasiz   sug‘orish   dalalar   va   tuproqni   ortiqcha   suv   bilan   to‘yinishiga   sabab
bo‘ladi, shu bilan birga quyidagi oqibatlarni keltirib chiqaradi:
-   tuproqdan   oziq   moddalar   va   mayda   zarrachali   yotqiziqlarni   oqizib   chiqib
ketadi;
- kam o‘tkazuvchan zich loyqa gorizontni hosil qiladi;
- dalalarni sug‘orish davomida suv isrof bo‘ladi;
- yer  osti  suvlari  sathining ko‘tarilishiga  va tuproqlarning sho‘rlanishi  yoki
botqoqlanishi,   tutash   yerlarni   suv   bosishi   hamda   kollektor-drenaj   tarmog‘iga
bo‘lgan ehtiyoj ortadi;
-   mashina   yordamida   suv   chiqarish   uchun   juda   katta   hajmda   energiya
harajatlari vujudga keladi;
18 - sug‘orish tizimini ishlatish harajatlari oshadi.
- suvdan takror-takror foydalanish natijasida meliorativ holat yomonlashadi;
Noto‘g‘ri  sug‘orish, ya’ni  dalalarga beriladigan ortiqcha suv odatda ekinlar
hosildorligini   kamaytiradi.   Dalalarni   o‘z   vaqtida   yoki   yetarli   darajada   suv   bilan
ta’minlamaslik   ham   hosildorlikni   kamaytiradi,   sug‘oriladigan   yerlardan   va
sug‘orish suvlaridan samarasiz foydalanishga sabab bo‘ladi.
Sug‘orish   va   umuman   olganda   suvlar   tuzlarning   kuchli   erituvchisi   bo‘lib,
tuproqda   kechadigan   kimyoviy   jarayonlarga   ta’sir   etadi,   tuproq   eritmalarining
konsentratsiyasini   va   tuproqning   yuqori   gorizontlarida   zararli   tuzlar   miqdorini
kamaytiradi.   Agar   dalalarga   sug‘orish   suvi   ortiqcha   yetkazib   berilsa,   ozuqa
moddalarining ko‘p qismi tuproqdan yuvilib ketishi mumkin.
Sug‘orish   ta’siri   natijasida   tuproqlarning   issiqlik   sig‘imi   va   issiqlik
o‘tkazuvchanligi   oshadi,   bu   o‘simliklarning   ildiz   tizimining   o‘sishi   va
rivojlanishiga,   shuningdek,   tuproqlarning   mikrobiologik   faolligiga   foydali   ta’sir
ko‘rsatadi, bu oxir-oqibat ularning unumdorligini oshiradi hamda qishloq xo‘jaligi
ekinlarining yuqori hosildorligini ta’minlaydi.
Sug‘orish   ta’sirida   nafaqat   sug‘oriladigan   massivning,   balki   atrofdagi
yerlarning   ham   tabiiy   sharoiti   o‘zgaradi.   Massivning   suv   balansida   sug‘orish
paytida kanallar   va  dalalardan  suv  yo‘qotilishi  tufayli  harajatlar  sezilarli  darajada
oshadi.   Natijada,   yer   osti   suvlari   rejimi   o‘zgaradi,   ular   sug‘oriladigan   massiv   va
atrofdagi   yerlarda   asta-sekin   ko‘tarilishi   mumkin.   Sug‘orishni   loyihalashda
sug‘orish   vaqtida   yer   osti   suvlari   sathini   prognoz   qilish   shart.   Agar   sug‘orish
natijasida   hududning   yer   osti   suvlari   2-3   m   ga   yaqin   ko‘tarilsa   undan   keyin
sug‘oriladigan   massiv   va   uning   atrofidagi   yerlarni   sug‘orishning   zararli
oqibatlardan himoya qilish uchun tegishli chora-tadbirlar ko‘rish zarur.
Yerdan foydalanish boshlanishidan oldin birlamchi sho‘rlanishni yo‘q qilish
yoki   sho‘rlanishni   maqbul   chegaralarga   kamaytirish   kerak.   Sho‘rlanishning   bu
turida oson eriydigan tuzlar tuproqdan ko‘p miqdorda suv bilan yuvish yo‘li bilan
olib  chiqib   ketiladi.  Sho‘r   yuvish   tezligi   tuproqdagi   tuzlarning  turi   va   miqdoriga,
yuvilgan   qatlamning   sig‘imiga,   tuproqlarning   o‘tkazuvchanligiga,   yuvilish
19 suvlarini  oqizish  sharoitiga  bog‘liq.  Yuvilgan qatlamning  chuqurligi   odatda  yillik
sug‘orish   yerlari   uchun   1   m,   ko‘p   yillik   sug‘orish   yerlari   uchun   1,5   m  
ga   yuvish
shartlari   5   ming   m 3
/ga   teng   bo‘lishi   mumkin.   Yer   odatda   novegetatsion   davrda
yuviladi,   bunda   suv   bug‘lanishi   minimam   darajada   bo‘ladi.   Yuvish   jarayonida
ishlatilgan   suv   drenajlar   yordamida   hududdan   chiqarib   tashlanadi.   Agar   hududda
drenaj   tarmoqlari   yetarli   bo‘lmasa,   sho‘r   yuvish   davrida   vaqtincha   drenaj   tashkil
etiladi.   Yerlarda   suv   sho‘r   yuvish   ishlarida   oqizilmasdan   marzalar   ko‘tarib,
pollarga bo‘lib yuviladi. Vaqtinchalik suv beruvchi tizilar va drenajlar hamda yer
yuzasining qiyaligi orasida masofaga qarab, marza bilan ajratilgan maydonlarning
o‘lchamlari   20x20 dan  50x50 m   gacha  bo‘lishi  agronomiya sohasi   mutaxassislari
tamonidan tavsiya etiladi.
Sho‘rni   yuvishdan   oldin   kimyoviy   melioratsiya   zarur.   Haydaladigan
gorizontda natriy va magniy tuzlarini tuproqdan siqib chiqarib, ularni kalsiy bilan
almashtirib,   tuproqning   ishqoriyligini   pasaytiradigan   moddalar   yani   kimyoviy
meliorantlar   ishlatiladi.   Kalsiyni   o‘z   ichiga   olgan   ameliorantlar   sifatida   kalsiy
xlorid,   ohaktosh,   fosfogipsum   ishlatiladi;   oksidlovchi   ameliorantlar   -   oltingugurt,
temir sulfat, sulfat kislota bo‘lishi mumkin. 
Yerlarni   ekspluatatsiya   qilish   davrida   tuproqlarning   shunday   suv-tuz
rejimini saqlash kerakki, unda ikkilamchi sho‘rlanish sodir bo‘lmasin va bu sababli
yuvilgan   qatlam   ko‘payadi.   Ko‘pincha,   novegetatsion   davrda   operativ   yuvish
shaklida   ba’zan   o‘simliklarni   sug‘orish   me’yorlarini   oshirish   talab   etiladi.   Bu
sug‘orish suvlar daryolarga oqizilganda daryo suvni minallashishi oshib, daryoning
quyi   qismida   joylashgan   sug‘oriladigan   yerlarni   sho‘rlanishiga   sabab   bo‘ladi.
Bunday   sharoitda   sug‘orish   yer   osti   suvlariga   minimal   ta’sir   bilan   amalga
oshirilishi kerak. Shuningdek, mukammal sug‘orish tizimlarini qurish, sug‘orishni
qat’iy tartibga solish lozim.
Sug‘orishning   atrof-muhitga   ta’sirini   sug‘orish   natijasida   hosil   bo‘lgan
tuproq   va   suv   miqdori,   suv   sifatining   o‘zgarishini   hamda   daryo   havzalarida,
havzaning   quyi   oqimdagi   sug‘orish   tizimlaridagi   tabiiy   va   ijtimoiy   sharoitlarga
ta’sirini anglatadi. Ta’sir sug‘orish tizimini o‘rnatish va ishlatish natijasida vujudga
20 kelgan, o‘zgargan gidrologik sharoitlardan kelib chiqadi. Sug‘orishning gidrologik
yoki   to‘g‘ridan-to‘g‘ri   ta’sirlari   yer   osti   suvlari,   daryolar,   ko‘llar   suvini   tortib
olishida   yoki   quruqlik   oqimini   mintaqa   bo‘ylab   tarqatishida   namoyon   bo‘ladi
[   М.Х.Ло и Дж.С.Фамильетти. Орошение в Центральной долине Калифорнии   
усиливает   круговорот   воды   на   юго-западе   США,   Письма   о   геофизических
исследованиях,   том   40,   выпуск   2.   –С.   301–306    ]   .   Sug‘orish   natijasida   daryo
oqimining   quyi   kismida   kamayishi,   sug‘oriladigan   maydonda   bug‘lanishning
ortishi, yer osti  suvlari sathining ko‘tarilishi va sug‘oriladigan maydonda qaytgan
oqim   miqdorini   ko‘payishi   yuz   beradi.   Shuningdek,   sug‘orish   atmosferadagi
namlikni   oshishiga   bevosita   ta’sir   ko‘rsatib,   atmosferada   beqarorlikni   keltirib
chiqaradi.   Masalan,   Kaliforniyaning   Markaziy   vodiysida   sug‘orish   natijasida
AQShning   janubi-g‘arbiy   qismida   namlik   aylanishini   yaxshilaydi   [   М.Х.Ло   и   
Дж.С.Фамильетти.   Орошение  в  Центральной  долине  Калифорнии  усиливает
круговорот   воды   на   юго-западе   США,   Письма   о   геофизических
исследованиях, том 40, выпуск 2. –С. 301–306    ]     yoki boshqa hollarda atmosfera
namlikni   aylanishini   o‘zgartiradi,   bulutlarni   to‘yintiradi,   natijada   turli   joylarda
yog‘ingarchilik   vujudga   keladi   [       О.А.Туйненбург   и   др.,   Судьба   испарившейся   
воды   из   бассейна   Ганга,   Журнал   геофизических   исследований:   атмосферы,
том   117,   выпуск   D1,   16   января   2012   г.    ]   .   Sug‘orishni   ko‘paytirish   yoki
kamaytirish muhim masala bo‘lib hisoblanadi, yog‘ingarchilik yetkazib berishdagi
sezilarli   o‘zgarishlarni   o‘rganadigan   tadqiqotlar   namtijasi   asosida   bug‘lanish,
jumladan  transpiratsiya  va  evotopatranspiratsiya   atmosfera  namligini   o‘zgartirishi
mumkin  [       П.В.Киз и др., Анализ осадков, чтобы понять уязвимость регионов,   
зависящих от количества осадков, Биогеонауки, 9, 733–746, 2012    ]   .
Sug‘orishning   bilvosita   ta’sirlari   -   bu   rivojlanish   uchun   ko‘proq   vaqt   talab
qiladigan   va   uzoqroq   bo‘lishi   mumkin   bo‘lgan   oqibatlarga   olib   keladi.
Sug‘orishning   bilvosita   ta’siriga   quyidagilar   kiradi:   botqoqlanish;   tuproq
sho‘rlanishi;  ekologik zarar;  ijtimoiy-iqtisodiy  ta’sirlar. Tuproqning botqoqlanishi
va sho‘rlanishining bilvosita ta’siri bevosita sug‘oriladigan yerlarda sodir bo‘ladi.
Ekologik va ijtimoiy-iqtisodiy ta’sirlar nisbatan uzoqroq davom etadi.
21 Sug‘orish   uchun   quduqlardan   foydalanish   ham   o‘ziga   xos   jarayonlarni
vujudga   keltiradi.   Bunda   yer   osti   suvining   umumiy   sathi   pasayadi.   Bu   yer   va
tuproqning   cho‘kishi,   natijada,   tuproqdagi   kapilyarlar   orqali   sho‘r   suvning   yer
ostiga kirib kelishiga sabab bo‘lishi mumkin.
Dunyo   bo‘yicha   sug‘oriladigan   yerlar   maydoni   qishloq   xo‘jalik   yerlari
umumiy   maydonining   16%   ga,   sug‘oriladigan   yerlar   hosildorligi   esa   umumiy
hosilning   40%   ga   teng   [   П.В.Киз   и   др.,   Анализ   осадков,   чтобы   понять   
уязвимость регионов, зависящих от количества осадков, Биогеонауки, 9, 733–
746,   2012    ]     boshqacha   aytganda,   sug‘oriladigan   yerlar   sug‘orilmaydigan   yerlarga
nisbatan 2,5 barobar ko‘p hosil yaratadi. Quyida biz sug‘orishning ba’zi ekologik
va ijtimoiy-iqtisodiy oqibatlarini muhokama qilamiz:
*   daryo   oqimining   kamayishi   daryoning   quyi   oqimida   ham   suv   sathining
pasayishiga sabab bo‘lishi mumkin;
* sug‘orish ta’sirida quyi oqimdagi suv toshqinlari kamayadi;
* ekologik va iqtisodiy muhim o‘rmonlar yo‘qolish xavf ortadi  [ Всемирный
фонд дикой природы, WWF назвал 10 рек мира, которым грозит наибольшая
опасность,   онлайн:   http://www.ens-newswire.com/ens/mar2007/2007-03-21-
01.asp ];
*   sanoat,   kommunal,   maishiy   va   ichimlik   suvi   miqdori   kamayishi   va   sifati
yomonlashishi mumkin.
* dengiz yo‘llarining qisqarishi. Masalan, Gang daryosidan sug‘orish uchun
suv olish kemalar qatnoviga jiddiy xavf tug‘diradi. Hindistonda barjalar Gangning
barcha   irmoqlarida   xarakatlanadi.   Daryo   oqimining   taxminan   60%   i   yerlarni
sug‘orishga yo‘naltiradi  [ Всемирный фонд дикой природы, WWF назвал 10 рек
мира,   которым   грозит   наибольшая   опасность,   онлайн:   http://www.ens-
newswire.com/ens/mar2007/2007-03-21-01.asp ].
* baliq ovlash imkoniyatlar pasayadi. Pokistondagi Hind daryosidan qishloq
xo‘jaligi  maqsadlari  uchun ortiqcha suv olish tufayli daryoning quyi  oqimida suv
tanqisligi  kuzatilmoqda. Daryoda amfibiyalarning 25 turi va baliqlarning 147 turi
yashaydi,   ulardan   22   tasi   dunyoning   boshqa   joylarida   topilmaydi.   Bular   hozirda
22 yuqolib   ketish   xavf   ostida   qolmoqda.   Hind   daryosida   dunyodagi   eng   noyob
sutemizuvchilar   biri   delfinlar   mavjud.   Delfinlar   va   baliq   populyatsiyasi   hamda
boshqa   ko‘plab   jonzotlarning     hayoti   ham   kuchli   xavf   ostida   qolmoqda
[   Всемирный фонд дикой природы, WWF назвал 10 рек мира, которым грозит   
наибольшая   опасность,   онлайн:   http://www.ens-newswire.com/ens/mar2007
/2007-03-21-01.asp    ]   .
*   daryo   oqimining   dengiz   yoki   ko‘llarga   chiqishni   kamayishi   qirg‘oq
eroziyasi kabi turli xil oqibatlarga olib kelishi mumkin, masalan, Ganada shu holat
kuzatiladi   [       Тимберлейк,   Л.   1985.   Африка   в   кризисе   -   причины   и   способы   
лечения   экологического   банкротства.   Earthscan   в   мягкой   обложке,   IIED,
Лондон    ]   ,   sho‘r   suvning   deltalar   va   daryolarga   kirib   borish   hodisasi,   Misrda
kuzatiladi. Nil daryosidan sug‘orish uchun hozirgi kunda suv olish hajmi shu qadar
kattaki, daryo oqimning kattaligiga qaramay, issiq davrlarda daryo dengizga yetib
bormaydi   [   Всемирный   фонд   дикой   природы,   WWF   назвал   10   рек   мира,   
которым   грозит   наибольшая   опасность,   онлайн:   http://www.ens-
newswire.com/ens/mar2007 /2007-03-21-01.asp    ]   .  
*   Orol   dengizi   irrigatsiya   maqsadlarida   daryolar   suvlarining   tutib   qolinishi
sababli quridi, Orolbo‘yi aholisi “ekologik falokat” dan aziyat chekmoqda.
* sug‘orish ta’sirida, yani qaytgan oqim, sho‘r yuvish natijasida pastqam va
botiq   joylarda   texnogen   ko‘llar   vujudga   kelmoqda.   Bu   holat   respublikamiz
vohalari uchun xosdir.
Yer   osti   suvlarini   to‘yinishining   ko‘payishi   sug‘orish   tarmoqlarida   kelib
chiqadigan muqarrar shimilish bilan bog‘liq. Sug‘orish samaradorligi qancha past
bo‘lsa, yo‘qotishlar shuncha yuqori bo‘ladi. Sug‘orish samaradorligi 70% va undan
yuqori   bo‘lsa,   ya’ni   30%   yoki   undan   kam   yo‘qotish   bo‘lsa   samaradorlik   yuqori
bo‘ladi.   Sug‘orish   va   tomchilatib   sug‘orish   yoki   yaxshi   boshqariladigan
yomg‘irlatib   sug‘orish   kabi   murakkab   sug‘orish   usullardan   foydalanilganda
samaradorlik   yuqori   bo‘lishi   mumkin,   ko‘loblab   sug‘orishda   amalda   yo‘qotishlar
odatda 40%  dan 60%  gacha  bo‘lishi  mumkin. Bu  quyidagi  muammolarni  keltirib
chiqaradi:
23 * yer osti suvlari sathining oshishiga;
* quduqlardan nasos yordamida sug‘orish, kommunal, iqtisodiy va ichimlik
suvi uchun ishlatilishi mumkin bo‘lgan yer osti suvlarining kamayishiga;
*   qishloqlarda,   qishloq   xo‘jaligi   yerlarida   va   yo‘llar   bo‘ylab   drenaj
muammolarini   vujudga   kelishiga   hamda   yerlarning   botqoqlashishi   kabi   salbiy
oqibatlarga, shuningdek, yer osti  suvlari  sathining oshishi  qishloq xo‘jaligi  ishlab
chiqarishining pasayishiga olib kelishi mumkin.
*   yer   osti   suvlari   sathi   sayoz   bo‘lgan   joylar   sug‘orish   miqdori   kamayadi.
Natijada,   tuproqdan   ayrim   minerallar   yuvilmaydi   va   tuproqning   sho‘rlanishi   kabi
jarayonlar rivojlanadi; 
* tuproq yuzasiga yer osti suvlarining sizib chiqishi ko‘plab bezgak, filariaz,
sariq   isitma   kabi   suv   bilan   yuqadigan   kasalliklarni   ko‘paytirishi   ma’lum
[   Всемирная организация здравоохранения (ВОЗ), 1983 г. Оценка воздействия   
орошаемого   земледелия   на   здоровье   окружающей   среды.   Женева,
Швейцария    ]   .   Buning   natijasida   sog‘liqni   saqlash   sohasi   harajatlari   oshadi
[ Химаншу   Тхаккар.   Оценка   ирригации   в   Индии.   Всемирная   комиссия   по
плотинам. В  сети:   http://www.dams.org/docs/kbase/contrib/opt161.pdf   В архиве
2009-08-24 на  Wayback Machine ] .
*  tuproqning  sho‘rlanishining   salbiy   ta’sirini   yumshatish   uchun   suv   sathini
boshqarish,   tuproqning   sho‘rlanishini   nazorat   qilish,   drenaj   va   drenaj   tizimining
yangi shakllarini yaratish lozim bo‘ladi;
*   drenaj   suvi   tuproq   profilidan   o‘tganda,   u   nitratlar   kabi   ozuqaviy
moddalarni   eritishi   mumkin,   bu   esa   bu   ozuqa   moddalarining   yer   osti   qatlamida
to‘planishiga   olib   keladi.   Ichimlik   suvidagi   nitratlarning   yuqori   miqdori
odamlarga, ayniqsa, bolalar uchun zararli bo‘lishi mumkin.
Hududdagi   yer   usti   va   yer   osti   suvlarining   drenajlanishi   tufayli   bu   suvlar
sho‘rlangan   va   bioksidlar   hamda   o‘g‘itlar   kabi   qishloq   xo‘jaligi   kimyoviy
moddalari   bilan   ifloslangan   bo‘lishi   mumkin.   Natijada   daryo   suvining   sifati
yomonlashishi   mumkin,   bu   esa   suvdan   sanoat,   shahar   va   maishiy   xo‘jalikda
foydalanish   uchun   noqulaylik   tug‘diradi   hamda   aholi   salomatligini
24 yomonlashishiga olib kelishi mumkin. Dengiz va ko‘llarga quyiladigan ifloslangan
daryo suvlari dengiz qirg‘og‘ining ekologiyasiga salbiy ta’sir ko‘rsatishi mumkin.
Cho‘kindilar   sug‘orish   uchun   hal   qiluvchi   ahamiyatga   ega,   lekin,   to‘g‘onlar
cho‘kindilarni   ushlab   qolish   mumkin.   Cho‘kindi   jinslar   ekotizimning   muhim
qismidir,   bu   daryoning   tabiiy   oqimini   talab   qiladi.   Ushbu   tabiiy   cho‘kindilarning
tarqalish   sikli   tuproqdagi   ozuqa   moddalarini   to‘ldiradi,   bu   esa   o‘z   navbatida
daryoning quyi oqimga oqizib boriladigan cho‘kindilarga bog‘liq bo‘lgan o‘simlik
va hayvonlarning hayotini belgilab beradi. Buni Nil daryosi kabi yirik daryolarda
ko‘rish   mumkin   [   Ellen   Wohl,   “The   Nile:   Lifeline   in   the   Desert”,   A   World   of   
Rivers   p.   98f    .   ]   .   Biroq,   cho‘kindilar   daryoning   quyi   oqimidagi   suv   sifatini
pasaytirishi va oqimning yuqori qismida toshqinlarni kuchaytirishi mumkin. Buni
Xitoyning   Sanmenxia   suv   omborida   sodir   bo‘lgan   to‘lqin   misolida   ko‘rish
mumkin.   Sanmenxia   “ Uch   dara   loyihasi ”   deb   nomlangan   katta   antropogen   ko‘l
bo‘lib,   gidroenergiya   olish   qurilgan.   1998   yilda   noto‘g‘ri   hisob-kitoblar   va   og‘ir
cho‘kindilarning   cho‘kishi   suv   omborining   toshqinlardan   himoya   qilish
funksiyasini to‘g‘ri bajarish qobiliyatiga katta ta’sir ko‘rsatdi  [Эллен Воль, «Чанг
Цзян: обуздание дракона», Мир рек, стр. 284] .
Shuningdek, daryoning quyi oqimida suv sifati pasayadi. Ko‘proq ijtimoiy-
iqtisodiy   talablarni   qondirish   uchun   ommaviy   sug‘orishga   o‘tish   tabiatning   tabiiy
muvozanatiga zid keladi  [   Donald Worster, “ Thinking like a River,” in The Wealth   
of   Nature:   Environmental   History   and   the   Ecological   Imagination   (New   York:
Oxford University Press, (1993), -p.133 ].
Umuman   olganda   sug‘orish   bilan   bog‘liq   judda   ham   ko‘p   dinamik
jarayonlar   mavjud.   Biz   bunday   dinamik   jarayonlar   va   ularning   salbiy   ta’sirlari,
ularni   optimallashtirishga   doir   tadqiqotlar   misolida   ko‘rib   chiqdik.
Yuqoridagilardan   xulosa   qilib   aytish   mumkinki,   bu   dinamik   jarayonlarni   ro‘y
berishi   tadqiqot   obyekti   bo‘lgan   O‘rta   Zarafshon   havzasi   vohalarida   ham
kuzatiladi.   Ularni   salbiy   oqibatlarini   yumsatish   esa   tabiiy   muhitni   optimal
boshqarish chora-tadbirlarini ishlab chiqib, amaliyotga tadbiq etishni talab qiladi.
25 1.3. Xo‘jalik yuritishda tabiatdan muvozanatlashgan holda foydalanish
Hozirgi   kunda   jahon   qishloq   xo‘jaligi   juda   beqaror   holatda,   bu   esa   o‘z
navbatida   umumiy   qonuniyatlar,   siyosiy   jarayonlar   natijasidir.   Har   qanday   o‘sib
borayotgan soha, jumladan qishloq xo‘jaligi ham faqat atrof-muhit holati hisobiga
rivojlanadi.   Insoniyatning   iqtisodiy-ijtimoiy   taraqqiyoti   agar   hech   narsa   bilan
cheklanmasa,   atrofdagi   tabiatning   asta-sekin   yo‘q   qilinishi   bilan   sodir   bo‘ladi
[Sustainable…,   2010].   Insoniyatning   barcha   yutuqlari   ikki   jarayonga   asoslangan,
ya’ni   tabiiy   geotizimlarning   yangidan   modifikatsiyalanishi   va   ularning   asta-sekin
tanazzulga   uchrashi   bilan   belgilanadi.   Masalan,   qishloq   xo‘jaligining   yuqori
hosildorligi   yoshartirilgan   va   hatto   eskirgan   geotizimlarning   katta   o‘zini-o‘zi
teklash   qobiliyatlari   bilan   izohlanadi.   Jahonda   qishloq   xo‘jalik   ishlab
chiqarishining   o‘sishi,   birinchi   navbatda,   tabiiy   resurs   salohiyatidan   irratsional
foydalanish orqali ro‘y beradi.
O‘z navbatida ekologik vaziyatning yomonlashuvi iqtisodiy samaradorlikka
kuchli   ta’sir     ko‘rsatadi.   Bu   yerda   ijtimoiy-ekologik   muvozanat   qoidasini
qo‘llashimiz mumkin:  Bunga  jamiyatning atrof-muhitga bosimi va ushbu muhitni
tiklash,   tabiiy  yoki   sun’iy   [ Реимерс,   1994 ]   muhit   o‘rtasidagi   muvozanat   vujudga
kelguncha davom etadi.
Jahon   qishloq   xo‘jaligi   ishlab   chiqarishining   tobora   beqarorligi   ishlab
chiqarishning   o‘sish   sur’atlarining   har   yili   bosqichma-bosqich   pasayishi,   ekinlar,
ayniqsa,   moyli   va   yem-xashak   ekinlari   hosildorligining   pasayishi   va   keskin
o‘zgarishi, qishloq xo‘jaligi  mahsulotlariga narxlarning beqarorligi, harajatlarning
yuqoriligi   hamda   ilg‘or   texnologiyalarni   sust   qo‘llanilishi   natijasida   namoyon
bo‘lmoqda.   Aholisi   zich   bo‘lgan,   jumladan,   rivojlanayotgan   mamlakatlarning,
oziq-ovqat   mahsulotlariga   bo‘lgan   talabining   ortishi,   energiya   ishlab   chiqarish
uchun qishloq xo‘jaligi xom-ashyosidan foydalanish, shuningdek ortiqcha talab va
oziq-ovqat narxlarini kuchaytiradigan moliyaviy tanglik bilan murakablashmoqda.
26 Qishloq   xo‘jaligiga   doir   landshaft   tadqiqotlari   dastlab   Rossiya
Federatsiyasida,   jumladan,   Moskva   davlat   universiteti   (MDU)   olimlari   amalga
oshirishgan.   MDU   ning   Geografiya   fakultetining   N.A.Solnsev   boshchiligidagi
olimlari o‘tgan asrning, 1950 yillarida Moskva oblastining Zaraysk rayoniga ilmiy
ekspeditsiya   tashkil   etishadi.   Ekspditsiyaning   asosiy   maqsadi   rayon   hududi
landshaftlarini   xo‘jalik   maqsadlarida   foydalanish   imkoniyatlarini   o‘rganishdan
iborat bo‘lgan [Eshquvvatov, 2020]. 
Keyinchalik qishloq xo‘jaligiga mo‘ljallangan landshaft tadqiqotlari Ryazan,
Moskva,   Bryansk   va   boshqa   mintaqalarda   MDUining   olimlari   tomonidan   olib
boriladi   [Видина,   Цесельчук,   1961;   Пашканг,   Любушкина,   Родзевич,   1974].
Ana   shunday   maqsaddagi   tadqiqotlar   Ukraina,   Boltiqbo‘yi   davlatlari   va   sobiq
ittifoqning   boshqa   hududlarida   olimlar   tomonidan   ham   amalga   oshiriladi
[Геренчук, 1959; Килдема, Лепасепп, Раик, 1963].  Xususan, qishloq xo‘jaligiga
mo‘ljallangan amaliy landshaft tadqiqotlari Voronej davlat universiteti geograflari
tomonidan   amalga   oshirilgan   [Milkov,   1966;   Milkov,   Drozdov,   Nesterov,   1970;
Axtirseva,   1970].   Keyinchalik   hududlar   landshaftlarini   qishloq   xo‘jalik
maqsadlarida   baholash   ishlari   Qozog‘iston   va   G‘arbiy   Sibirda   [Nikolaev   va
boshqalar, 1972],   O‘rta Osiyo va O‘zbekistonda   [Babushkin, Kogay, 1964, 1971;
Ergashov,   1974],   Qashqadaryo   havzasida   T.V.Zvonkova,   S.A.Nishonov,
Surxondaryo viloyatida Sh.Ergashev (1972), O‘rta Zarafshon havzasida A.Saidov,
M.Umarov, Z.Akramov va B.B.Eshquvatovlar tamonidan amalga oshiriladi.
Hozirgi   paytlarda   landshaft   tuzilishini   modellashtirish   va   bashorat   qilish
usullari   ishlab   chiqilmoqda,   landshaft   tadqiqot   usullarining   arsenali   kengayib
bormoqda,   statsionar   sharoitlarda   uzoq   muddatli   kuzatuvlar   olib   borilmoqda   va
hokazo.   Ayniqsa,   landshaft   geokimyosi   sohasidagi   yutuqlar   katta   ahamiyat   kasb
etdi   [Bazilevich,   1962;   Glazovskaya,   1964;   Dobrovolskiy,   1984   yil;   Perelman,
1989 va boshqalar].   Bu borada landshaft tadqiqotlarida zamonaviy, jumladan GIS
ga   asoslangan   usullarning   qo‘lanilishi   geosistemalardan   xo‘jalik   maqsadlarida
foydalanishning   kattadan   katta   uslubiy   imkoniyatlarini   vujudga   keltirmoqda
[Sultonov, 2018; Meliev, 2019; Muqumov, 2019].
27 K.E.Siolkovskiy,   V.I.Vernadskiy   va   A.D.Saxarovlarning   fikricha   qishloq
xo‘jaligini   yanada   rivojlantirish   masalasida   xilma-xil,   ba’zan   shunchaki   hayoliy
fikrlar   bildirilgan,   ulardan   biri   zavod   va   fabrikalarda   noorganik   xom   ashyodan
ishlab   chiqarilgan   oziq-ovqat   mahsulotlarini   hisobga   olgan   holda   odamning
“avtotrof ovqatlanish” g‘oyasidir.
Avtotrofiya   N.N.Moiseevning   [1995]   “sun’iy   biogeokimyoviy   sikllar”
g‘oyasiga ko‘ra, inson hayoti butunlay o‘zining yaratilgan yashash sharoitlari bilan
belgilanadi   va   to‘g‘ridan-to‘g‘ri   quyoshdan   xemosintetik   oziq-ovqat   va   energiya
olishni nazarda tutadi  [Reymers, 1990].
“Avtotrofik   ovqatlanish”ga   doir   hisob-kitoblar   shunchaki   shubhaligina
emas,   balki   avtotrofiya   g‘oyasi   ilmdan   tashqarida   yotadi,   ya’ni   insoniyat
biosferada   tug‘ilgan   va   sun’iy   muhitda   tabiiy   biosferadan   tashqarida   mavjud
bo‘lolmaydi.   Avtotrofik   ovqatlanish   prinsipi   L.Dolloning   evolyusiyaning
qaytarilmaslik   qonuniyatiga   va   V.I.Vernadskiyning   biosferadan   turlarni   ajratib
turadigan   materiyaning   fizik-kimyoviy   birligi   prinsipiga   ziddir   va   bugungi   kunda
bizning   avlodlarimiz   asosan   biz   kabi,   ya’ni   “an’aniviy”   usulda   ovqatlanishlari
yanada aniqlashib bormoqda  [Reymers, 1990].
Boshqa nuqtai nazarda –  “ tabiatga qaytish ”  ham haqiqiy emasday ko‘rinadi.
Albatta,   insoniyat   faqat   ozmi-ko‘pmi   barqaror   biogeokimyoviy   sikllar   sharoitida
rivojlanishi   mumkin,   ammo   “yovvoyi   tabiat”   sharoitlariga   qaytish   shunchaki
mumkin   emas.   Qishloq   xo‘jaligida   “tabiatga   qaytish”   masalasiga   eng   yaqin
biologik,   organik   yoki   muqobil   qishloq   xo‘jaligi   tushunchasi   bo‘lib,   barcha
intensiv   dehqonchilik   usullaridan,   shu   jumladan,   turli   kimyoviy   himoya
vositalarini   rad   etishdan   to‘liq   voz   kechishga   asoslangan   [Ekologik
ensiklopediya..., 1999].
Garchi   bu   yo‘nalish   hal   qiluvchi   va   ko‘p  jihatdan   ilmiy   asoslangan   bo‘lsa-
da, lekin, ko‘p sabablarga ko‘ra qishloq xo‘jaligini rivojlantirishning umumiy usuli
sifatida qabul qilinmaydi. An’anaviy qishloq xo‘jaligi bilan taqqoslaganda biologik
yoki   muqobil   qishloq   xo‘jaligining   muhim   kamchiliklari   quyidagilardir:   ishlab
chiqarishning   iqtisodiy   ko‘rsatkichlarining   pasayishi,   ishlab   chiqarishni   oshirish
28 uchun   energiya   harajatlarining   ko‘payishi,   ish   hajmining   oshishi   va   ularning
oqibatlari,   dukkakli   ekinlarni   yetishtirish   paytida   nitratlarning   ko‘payishi   va
boshqalar  [Shpaar, 1994].
Shunday   bo‘lsa-da,   FiBl   ma’lumotiga   ko‘ra   [Statistiken…,   2012],   organik
mahsulotlarning global bozori hozirda 44,7 mlrd. yevroga baholanmoqda, ularning
aksariyati Yevropa va Shimoliy Amerika mamlkatlari bozorlarida sotiladi. Birgina
Yevropada 280 mingga yaqin organik minerallar yetishtiruvchi xo‘jaliklar mavjud
bo‘lib,   ularning   qishloq   xo‘jaligi   mahsuldorligini   oshirishda   eng   katta   ulushi
Lixtenshteyn,   Avstriya   va   Shveysariyada   ko‘zga   tashlanadi.   2000-2010-yillarda
dunyodagi   organik   birikmalar   asosida   hosil   yetishtiruvchi   qishloq   xo‘jaligi
yerlarining maydoni 14,9 dan 37 mln. ga ga (2,5 baravar) va turli mamlakatlarning
ichki bozorlarida organik oziq-ovqat mahsulotlarining chakana savdosi hajmi-17,9
dan 59,1 mlrd. dollargacha (3,3 baravar) o‘sdi  [Sokolova, 2013].
XX   asr   boshlarida   ekologik   tushunchalar   rivojiga   kuchli   turtki   bo‘lgan
V.I.Vernadskiyning   noosfera   haqidagi   ta’limotining   asosiy   koevolyusiya   g‘oyasi,
ya’ni, tabiat va insoniyat jamiyatining birgalikdagi, uyg‘un rivojlanishi hisoblanadi
[Vernadskiy, 1989].
BMTning   atrof-muhit   va   rivojlanish   bo‘yicha   xalqaro   komissiyasi
hisobotida   taqdim   etilgan   so‘nggi   o‘n   yilliklarda   paydo   bo‘lgan   barqaror
rivojlanish   konsepsiyasi   tabiiy-ekologik   va   ijtimoiy-iqtisodiy   komponentlar
o‘rtasidagi   muvozanatga   erishish   uchun   sayyoramizning   tabiiy   boyliklaridan
foydalanish   sohasida   ma’lum   cheklovlarni   nazarda   tutadi.   Barqaror   rivojlanish
deganda,   hozirgi   avlod   ehtiyojlari   qondiriladigan   va   kelajak   avlodlarning   o‘z
ehtiyojlarini   qondirish   qobiliyati   xavf   tug‘dirmaydigan   rivojlanish   tushuniladi
[Наше общее…, 1989].
Rossiyada   1980   yillarda   V.G.Gorshkov   tabiatni   biotik   tartibga   solish   va
ekologik   barqarorlik   nazariyasini   ishlab   chiqdi,   bu   bizga   “barqaror   rivojlanish”
atamasining aniqroq mazmunini ochishga imkon beradi: barqaror dunyo tizimi - bu
barqaror biosferada rivojlanadigan tizim  [Gorshkov, 1990].
29 Barqaror   rivojlanish   konsepsiyasi   doirasida   atrof-muhitga   salbiy   ta’sir
ko‘rsatadigan   texnologiyalarni   taqiqlash   tizimining   ekologik   imperativligi
to‘g‘risida   g‘oya   shakllanadi:   tuproqni   yo‘q   qilish,   atrof-muhitning   ifloslanishi,
oziq-ovqat mahsulotlari va boshqalar  [Mirkin, Xoziev, 1993; Moiseev, 1995].
Yaqinda   paydo   bo‘lgan   tushunchalar   orasida   biz   quyidagi   nazariy
ishlanmalarni alohida ta’kidlaymiz: Ye.S.Zarxina, V.P.Karakina [1986] tomonidan
yerdan   moslashuvchan   foydalanish   g‘oyasi;   Yu.P.Odumning   [1987]
ekotizimlarning   ekologik   samaradorligi   g‘oyasi;   A.A.Juchenkoning   qishloq
xo‘jaligi   ishlab   chiqarishini   moslashgan   intensivlashtirish   g‘oyasi   [1989];
V.N.Bashkinning   [1991]   agrolandshaftlarning   ekologik   optimal   biomahsuldorligi
nazariyasi;   A.P.Sherbakov   va   V.M.Volodinlarning   ekologik   qishloq   xo‘jaligi
nazariyasi [1993]; Amerikaning barqaror agro-ekosistemalar nazariyasi (U.Jekson,
R.G.Vudmansi, R.Mitchell, R.Xart [1987] va boshqalar), Rossiyaning moslashgan
landshaft   qishloq   xo‘jaligi   g‘oyasi   (V.I.Kiryushin   [1993]   va   boshqalar);
D.Shpaaraning   [1994]   iqtisodiy   va   ekologik   integratsiyalashgan   qishloq   xo‘jaligi
tushunchasi hamda boshqa g‘oyalar hisoblanadi.
B.M.Mirkin,   F.H.Xazievlarning   [1993,   s.   20]   ta’kidlashicha,   “qishloq
xo‘jaligi   ishlab   chiqarishini   bir   tomonlama   intensivlashtirish   o‘rniga   nafaqat
bugungi   kunda   mahsulot   olish   imkoniyatini,   balki   kelajakda   insonlar   uchun
resurslar   va   yashash   muhitini   saqlab   qolishni   ham   hisobga   oluvchi   boshqa
tamoyillarni ham qo‘llash kerak”.
Shunday   qilib,   hozirgi   kunda   qishloq   xo‘jaligining   yangidan
modernizatsiyalanishiga   ehtiyoj   katta,   unda   agronomik   va   iqtisodiy   samaradorlik
bilan   bir   qatorda   qishloq   xo‘jaligi   tadbirlari   texnologik   maqsadga   muvofiqligi,
ekologik   maqbul   va   energetik   jihatdan   maqsadga   muvofiqligi,   tabiiy   resurslarni
saqlash va ko‘paytirishni ta’minlashi kerak.
Ushbu   talablar   qishloq   xo‘jaligining   yangi   tizimi   –   agroekologik   yoki
muvozanatlashish   tomonidan   qanoatlantiradi,   bu   “inson   faoliyatining   qishloq
xo‘jaligi   shakllarining   tashqi   va   ichki   omillarni   optimallashtirish   orqali   tabiiy
tizimlarni   o‘z-o‘zini   tartibga   solishning   tabiiy   mexanizmlariga   yuqori   darajada
30 muvofiqligini   ta’minlash   maqsadida   qishloq   xo‘jaligi   texnologiyalarini   ekologik
farqlash” deb tushunilad  [Sokolov, Semenov ,1998, s. 109].
Boshqa   baholashlar   mezonining   ustuvorligini   ta’minlaydigan   boshqa
muqobil   tizimlardan   farqli   o‘laroq,   agroekologik   tizim   ularning   oqilona
muvozanatini   ta’minlashga   qaratilgan   biologik   va   an’anaviy   tizimlar   o‘rtasidagi
oraliq shaklni anglatadi.
Qishloq xo‘jaligining agroekologik tizimi texnologiyalarini amaliyotga joriy
etishning   keng   ko‘lamli   misoli   tuproqlar   hosildorligini   qayta   tiklash,   ularni
mulchalash,   almashlab   ekishni   keng   yo‘lga   qo‘yishga   asoslangan   bo‘lishi   kerak.
Shu   bilan   birga,   qishloq   xo‘jaligini   muhofaza   qilish   tizimi   organik   mahsuldorlik
dehqonchilik   tizimlaridan   farqli   o‘laroq,   kimyoviy   o‘g‘itlar   va   o‘simliklarni
himoya qilish vositalaridan foydalanishni butunlay tark etmaydi, ammo an’anaviy
dehqonchilik   tizimiga   nisbatan   kimyo   birikmalardan   foydalanish   30-50%   ga
kamayadi,   shu   bilan   birga   qishloq   xo‘jaligi   yuritishda   gerbitsidlar   umuman
foydalanilmaydi.
1975-yildan   2010-yilgacha   Braziliya   qishloq   xo‘jaligida   yangi
texnologiyalarining joriy etilishi don va moyli urug‘larni ishlab chiqarishni 213%
ga,   hosilni   2,5   baravar   oshirishga   imkon   bergan.   Kimyoviy   o‘g‘itlarni   bir   qator
o‘simliklar   tomonidan   ishlab   chiqarilgan   azot   bilan   bosqichma-bosqich
almashtirish   braziliyalik   fermerlarga   yiliga   5   mlrd.   Dollar   mablag‘ni   iqtisod
qilishga   imkon   beradi.   Hosil   yetishtirish   harajatlarini   minimallashtirish   orqali
texnika   uchun   yoqilg‘i   harajatlari   15-50%   ga   tushadi,   suvga   bo‘lgan   talab
kamayadi, fermerlarning mehnat harajatlari 30-40% ga kamayadi. Umuman, resurs
tejamkorlikda   70%   erishish   mumkin   Iqtisodiy   daromaddan   tashqari,   Braziliya
atrof-muhitni   saqlashda   sezilarli   yutuqlarga   erishdi   [Matveeva,   2011].   Hozirgi
kunda   Braziliya   va   Dunyoning   ko‘plab   boshqa   hududlarida   qishloq   xo‘jaligida
foydalaniladigan yerlar maydoni uzluksiz ortib bormoqda.
Yevropa   Ittifoqi   ma’lumotlariga   ko‘ra,   o‘tgan   asrning   1990-yillarning
oxiriga   kelib,   qishloq   xo‘jaligi   yerlarining   20%   ga   yaqiniga   agroekologik
texnologiyalar   yordamida   qishloq   xo‘jaligi   yuritilgan,   jumladan,   Luksemburg,
31 Avstriya va Shvesiyada bunday yerlarning ulushi  60%  dan oshadi,  Finlyandiyada
esa   90%   ga   yaqin   [Rubanov,   2011],   bu   raqamlar   agroekologik   g‘oyalar   va
texnologiyalarning   qishloq   xo‘jaligini   ekologik   boshqarish   amaliyotiga   kirib
borishi va joriy etilishini ko‘rsatadi.
Dunyoning   57   ta   rivojlanayotgan   mamlakatlarda   o‘tkazilgan   baholashlar
shuni ko‘rsatdiki, resurs tejaydigan agrotexnik tadbirlar va texnikalar dehqonchilik
tizimini   takomillashtirish   hamda   unumdorlikni   oshirishga   imkonini   beradi.
Tuproqni   holatini   yaxshilash   texnologiyalarini   joriy   etish,   suv   resurslaridan
oqilona   foydalanish   va   pestitsidlardan   foydalanishni   kamaytirish   ekinlar
hosildorligini o‘rtacha 79% ga oshirishga yordam beradi [Pretty, 2006].
Afsuski,   mamlakatimizda,   mahalliy   olimlarning   nazariy   va   uslubiy
tadqiqotlarining   mustahkam   bazasiga   hamda   bir   qator   qonunlar   va   dasturlarning
qabul   qilinishiga   qaramay     hali   ham   davlatdan,   ham   qishloq   xo‘jaligi   ishlab
chiqaruvchilaridan,   ham   muvozanatli   dehqonchilik   tizimlarini   amaliyotga   joriy
etishga   juda   kam   e’tibor   berilmoqda.   Hozirgi   vaqtda   barcha   qishloq   xo‘jaligi
mahsulotlarini   deyarli   yarmi   eski   texnologiyalar   asosida   aholining   tomorqalarida
ishlab chiqarilmoqda.
Mamlakatimizning   qishloq   xo‘jaligida   foydalaniladigan   sug‘oriladigan   yer
resurslarini   kelgusi   avlod   uchun   saqlash   va   ko‘paytirishga   katta   e’tibor
qaratilmoqda, lekin, qishloq xo‘jaligi yerlarining meliorativ holati doimiy ravishda
yomonlashmoqda,   tuproq   unumdorligi   pasayishi,   suv   va   shamol   eroziyasi
jarayonlari   kuchaymoqda.   Tuproqdan   ozuqa   moddalarini   har   yili   olib   chiqib
ketilishi yuqoriligicha qolmoqda. Sug‘oriladigan yerlarning katta qismi qoniqarsiz
meliorativ   holatda,   sug‘orish   tizimlari   eskirgan,   ularni   rekonstruksiya   qilish   talab
etiladi.
Qishloq   xo‘jaligi   yuritishda   yangi,   resurstejamkor   texnologiyalarni
qo‘llamasdan   turib   mahsuldorlikni   oshirish   va   saqlab   qolish,   oziq-ovqat
xavfsizligini   ta’minlash   ishlari   to‘liq   amalga   oshmaydi.   Samarali   boshqaruv   va
qishloq   xo‘jaligini   tartibga   solish   maqsadida   qishloq   xo‘jaligining   eng   murakkab
tizimini   nafaqat   ishlab   chiqarish   o‘sishi   nuqtai   nazaridan,   balki,   muvozanatli
32 qishloq   xo‘jaligi   ekologik   menejmenti   nuqtai   nazaridan   ko‘rib   chiqish   maqsadga
muvofiqdir.
“ Balans ”   tushunchasining mazmuni, birinchi  navbatda, u bilan tavsiflangan
hodisaning   mohiyati   bilan   belgilanadi   va   qoida   tariqasida   ko‘p   o‘lchovli   bo‘ladi.
“Rivojlanish” kategoriyasiga nisbatan muvozanat I.A.Gorlenkoning [1994] fikriga
ko‘ra,   ushbu   jarayonning   ichki   holatini,   uning   har   bir,   xususan   olingan   vaqt
davomidagi   barqarorligini   va   o‘zgaruvchanligini   tavsiflaydi.   Bundan   tashqari,
muvozanat   ham   miqdoriy   va   sifat   ko‘rsatkichlarining   o‘zaro   bog‘liqligida
ifodalanadi   hamda   dinamik   xarakterga   ega   ekanligi   bilan   tavsiflanadi.   “ Tizim ”
toifasi   qo‘llanilganda   muvozanat   quyi   tizimlarning   dinamik   holatini   belgilaydi
[Gorlenko, 1994].
Birinchi marta ma’lum muddatga “tabiatdan foydalanish” g‘oyasi 1958 yilda
Yu.N.Kurajskovskiy,   A.N.Formozov   va   G.E.Burdinlar   tomonidan   taklif   qilingan.
Yu.N.Kurajskovskiy   [1969,   6-bet]   tabiatdan   foydalanish   -   bu   “tabiatdan,   uning
resurslaridan   bevosita   foydalanish   yoki   unga   o‘zgaruvchan   ta’sir   ko‘rsatish   bilan
bog‘liq   har   qanday   faoliyatni   amalga   oshirishning   umumiy   tamoyillarini   ishlab
chiqish”   bilan   shug‘ullanadigan   mustaqil   ilmiy   hamda   amaliy   qoidalar   yig‘indisi
deb   tushuntirsa,   boshqa   mualliflar   “tabiatdan   foydalanish”   tushunchasini   yoki
ijtimoiy   ishlab   chiqarish   jarayoni   bilan   “tabiatni   muhofaza   qilish”   tushunchasi
bilan aniqlashtiradilar   [Gvozdeskiy, Yefremov, Isachenko, 1975; Tupыsya, 1980],
lekin, bu qarash juda ham bir tomonlama yondashuv bo‘lib tuyuladi.
Bir   qator   geograflar   [ Anuchin,   1978;   Nefedova,   1990]   tabiatdan
foydalanishni   kengroq   nuqtai   nazardan   ko‘rib   chiqishgan   va   uni   geografik
kompleksi   misolida   ko‘rib   chiqishgan,   ya’ni,   geografik   kompleksning   mavjudlik
sharoitlarini ta’minlash va moddiy foyda olish, shu jumladan, tabiat kompleksining
mahsuldorligi   hamda   jozibadorligidan   foydalanish,   saqlash   va   yaxshilash,   inson
faoliyatining   zararli   oqibatlarini   oldini   olish,   bartaraf   etishga   qaratilgan   inson
ta’sirining   majmui   sifatida   qarashgan.   Jumladan,   Yu.P.Mixaylov   [1980,   s.   160]
tabiatni   foydalanishni   nafaqat   insonning   tabiiy   muhitga   ta’siri   majmui,   balki   ikki
33 tomonning   birligi,   ya’ni   antropogen   ta’sir   va   tabiatning   unga   munosabati”   deb
tushunadi.
N.F.Reymers   [1990,   s.   404]   tomonidan   bunga   juda   qisqa   va   aniq   ta’rif
berilgan.   Muallif   “tabiatda   foydalanish”   –   bu   tabiiy   resurs   salohiyatni
ekspluatatsiya   qilishning   barcha   shakllari   va   uni   saqlab   qolish   choralari,   deb
ta’kidlaydi.   Tabiatdan   foydalanish   fan   sifatida   tabiiy   resurslar,   jamiyatning   tabiiy
yashash   sharoitlari   va   uning   ijtimoiy-iqtisodiy   rivojlanishi   o‘rtasidagi
munosabatlar   majmuidir.   Tabiatdan   foydalanish   ushbu   munosabatlarni
optimallashtirish, yashash muhitini saqlash va yaxshilash deb hisoblash mumkin.
Tabiatdan foydalanish juda murakkab, u umumiy shaklda quyidagilarni o‘z
ichiga   oladi:   1)   tabiatdan   to‘g‘ridan-to‘g‘ri   resurslar   manbai,   ishlab   chiqarish
vositasi va ularni rivojlantirish sharti sifatida foydalanadigan tabiatdan foydalanish
tarmoqlari;   2)   boshqa   tarmoqlar   tomonidan   olingan   tabiiy   mahsulotlardan
foydalanuvchi bilvosita tabiatdan foydalanish sohalari [Runova, 1985].
T.G.Runovaning [1985, s. 48] ta’rifiga ko‘ra, haqiqiy “tabiatdan foydalanish
sohasi” ma’lum bir faoliyat turi sifatida “bevosita tabiatdan foydalanish tarmoqlari
va bilvosita tabiatdan foydalanish tarmoqlarida to‘plangan atrof-muhitni muhofaza
qilish choralari to‘plami” bo‘lishi mumkin. 
Tabiatdan foydalanishning ushbu usullari doirasida quyidagi faoliyat turlari
ajratiladi: 1) resurslarni qazib olish, 2) resurslarni qayta ishlash, 3) landshaftlardan
foydalanish,  4) eksperimental  va ilmiy tabiatdan foydalanish, 5) tabiiy resurslarni
iste’mol qilish.
Ekologik   menejmentni   faoliyatning   yagona   sohasi   sifatida   ko‘rib   chiqish
odamlarning  mehnat   faoliyati   turlari  bo‘yicha,  ishlab  chiqarish  faoliyati  doirasida
ea   iqtisodiyot   tarmoqlari   bo‘yicha   tor   ixtisoslashganligi   bilan   murakkablashadi.
Shuning uchun tabiatdan foydalanish sohasini alohida turlarga bo‘lish muhimdir.
Qishloq   xo‘jaligida   tabiatdan   foydalanish   to‘g‘ridan-to‘g‘ri   tabiatdan
foydalanish sohalarining birinchi guruhiga kiradi, bu soha tabiat bilan chambarchas
bog‘liq va inson faoliyatining keng ko‘lamli faoliyat sohsi hisoblanadi.
34 Ba’zi mualliflar qishloq xo‘jaligida tabiatdan foydalanishni qishloq xo‘jaligi
tabiatini   boshqarishning   bir   qismi   sifatida   ajratadilar.   Shunday   qilib,   V.I.Bulatov
[1983, s. 35] “agro-ekologik menejment - bu qishloq xo‘jaligi va o‘simlik ta’sirida
tabiiy   tizimlarda   sodir   bo‘ladigan   murakkab   jarayonlar   hamda   hodisalar   majmui.
Bu qishloq xo‘jaligi tabiatini boshqarishning ajralmas qismi bo‘lib, u melioratsiya
va   qishloq   xo‘jaligining   tabiatga   ta’sirining   barcha   jihatlarini,   shu   jumladan,   uni
rivojlantirish, o‘zgartirish, muhofaza qilishni o‘zida birlashtiradi.
B.A.Krasnoyarova [1999] qishloq xo‘jalida tabiatdan foydalanishga kengroq
ta’rif beradi. Jumladan, muallif “qishloq xo‘jaligida tabiatdan foydalanish qishloq
xo‘jaligi   mahsulotlarini   ishlab   chiqarish   va   qayta   ishlash,   shuningdek   hududning
qishloq   xo‘jaligi   hamda   tabiiy   salohiyatidan,   hamda   uning   alohida   tarkibiy
qismlaridan foydalanish, ko‘paytirish bilan bog‘liq turli tashkiliy-iqtisodiy shakllar
hamda  bo‘limlarning  iqtisodiyot  tarmoqlari  va  faoliyati   majmui   sifatida  qaraladi”
deb ta’kidlaydi.
Qishloq xo‘jaligida tabiatdan foydalanishda nafaqat  ekinlarni yetishtirishni,
balki chorvachilik va asalarichilikni birlashtiradigan sohani hamda u bilan bog‘liq
bo‘lgan odamlarning qishloq xo‘jaligi  faoliyatining barcha turlari va tabiiy resurs
salohiyatni   oshirishni   tushunamiz.   Shunday   qilib,   qishloq   xo‘jaligida   tabiatdan
foydalanish  deganda  kishilarning qishloq  xo‘jaligi  faoliyati  jarayonida  hududning
tabiiy resurs salohiyatidan foydalanishning barcha shakllarini, uni ko‘paytirish va
saqlash choralarini birlashtiradigan murakkab hududiy tizim tushuniladi.
35 2-BOB. O‘RTA ZARAFSHON HAVZASI VOHA GEOSISTEMALARIDA
RO‘Y BERAYOTGAN DINAMIK JARAYONLARNINI TADQIQ ETISH 
2.1.  Irrigatsion inshootlar va ularning ta’sirida 
sug‘orishning rivojlanishi 
Zarafshon   daryosining   suv   resurslarini   o‘rganish,   suv   sarfini   o‘lchash   va
hisoblash   ishlari   1896   yildan   boshlangan.   1913-yildan   boshlab,   daryoning   suv
sarfini   doimiy   kuzatish   va   kuzatishlarga   doir   miqdoriy   ko‘rsatkichlar   to‘g‘risida
ma’lumotlar   to‘plash   ishlari   Tojikiston   Respublikasi   hududida   joylashgan   Dupuli
suv   o‘lchash   postida   olib   borilgan.   To‘plangan   ma’lumotlar   Zarafshon   irrigatsiya
tizimlari   havza   boshqarmasida   qayd   qilinib   kelingan.   1996-yildan   boshlab
Zarafshon daryosining suv sarfi Ravotxo‘ja to‘g‘oniga kelgan haqiqiy suv sarfidan
hisobga olingan va bu jarayoon hozirga qadar ham davom etib kelmoqda. 
Zarafshon daryosining bir yillik o‘rtacha suv oqim miqdori 5064,2 mln. m 3
ni,   qishloq   xo‘jalik   ekinlarini   sug‘orish   mavsumidagi   o‘rtacha   ko‘p   yillik   oqim
miqdori   4154,0   mln.   m 3
  ni   tashkil   etadi.   Zarafshon   daryosining   suv   resurslari
asosan O‘rta Zarafshondagi sug‘oriladigan voha landshaftlariga, Navoiy GRES va
boshqa   sanoat   ehtiyojlari   uchun   har   yili   o‘rta   hisobda   1024   mln.   m 3
  miqdorda
ishlatiladi.   Zarafshon   irrigatsiya   tizimlari   havza   boshqarmasi   O‘zbekiston
Respublikasi   Vazirlar   Mahkamasining   2003-yil   21-iyuldagi   “Suv   xo‘jaligini
boshqarishni   tashkil   etishni   takomillashtirish   to‘g‘risida”gi   320-sonli   Qarori
asosida viloyatlar Qishloq va suv xo‘jaligi boshqarmalari negizida tashkil qilingan.
Zarafshon   irrigatsiya   tizimlari   havza   boshqarmasi   oldiga   respublikamiz
hududiga kirib kelgan Zarafshon daryosi suv resurslarini iste’molchilarga yetkazib
berish,   yetkazib   berilgan   suv   resurslaridan   samarali   va   oqilona   foydalanishni,
isrofgarchilikka   yo‘l   qo‘ymaslikni   tashkil   qilish   hamda   nazorat   o‘rnatish,   shular
bilan   bir   qatorda   Zarafshon   irrigatsiya   tizimlari   havza   boshqarmasi   kompleksiga
kiruvchi   barcha   suv   xo‘jaligi   inshootlarini   doimiy   ravishda   ishchi   holatida
bo‘lishini ta’minlash vazifasi yuklatilgan. 
36 Zarafshon   irrigatsiya   tizimlari   havza   boshqarmasining   bergan   ma’lumotiga
ko‘ra   Zarafshon   daryosi   jami   571934   ga   sug‘oriladigin   maydonga   suv   yetkazib
beradi.   Buni   viloyatlar   miqyosida   ko‘rib   chiqadigan   bo‘lsak,   Zarafshon   daryosi
Samarqand   viloyatining   378137   ga,   Jizzax   viloyatining   49091   ga,   Navoiy
viloyatining 95277 ga va Qashqadaryo viloyatining 49429 ga sug‘oriladigan ekin
maydonini suv bilan ta’minlaydi.
Zarafshon   irrigatsiya   tizimlari   havza   boshqarmasi   o‘z   oldiga   qo‘yilgan
vaziflarni   har   tomonlama   to‘g‘ri,   tezkor   va   samarali   hal   etishni   ta’minlash
maqsadida   uning   tarkibida   1   ta   magistral   va   8   ta   irrigatsiya   tizimlari   tashkil
qilingan bo‘lib, ular quyidagi hududlar bo‘yicha xizmat ko‘rsatadi: 
1.   Mirza-Pay   irrigatsiya   tizimi   Bulung‘ur,   Jomboy,   Payariq   tumanlaridagi
92020 ga sug‘oriladigan maydonlarni suv bilan ta’minlaydi.
2.   Eski   Tuyatortar-Kli   irrigatsiya   tizimi   Baxmal,   G‘allaorol   va   Jizzax
tumanlaridagi 49091 ga sug‘oriladigan agrolandshaftlarga suv yetkazib beradi.
3.   Darg‘om   irrigatsiya   tizimi   Urgut,   Samarqand,   Tayloq,   Pastdorg‘om,
Nurobod   va   Kattaqo‘rg‘on   tumanlaridagi   123994   ga   sug‘oriladigan   voha
landshaftlarini suv bilan ta’minlaydi.
4.   Eski   Anhor   irrigatsiya   tizimi   Qashqadaryo   viloyatining   Chiroqchi,
Qamashi,   Shaxrisabz   hamda   qisman   Samarqand   viloyatining   Pastdarg‘om   va
Nurobod   tumanlaridagi   34727   ga   sug‘oriladigan   agrolandshaftlarga   suv   yetkazib
beradi.   Bundan   tashqari   Eski   Anhor   kanalidan   Amu-Qashqadaryo   irrigatsiya
tizimlari   havza   boshqarmasi   Oqsuv   irrigatsiya   stizimiga   qarashli   14702   ga
sug‘oriladigan voha landshaftlariga suv etkazib beradi. 
5.   Oq-Qoradaryo   irrigatsiya   tizimi   Oqdaryo,   Ishtixon,   Poyariq,   Jomboy,
Samarqand   va   Qo‘shrobot   tumanlarining   jami   68784   ga   sug‘oriladigan
agrolandshaftlarini qamrab olib, ularni suv bilan ta’minlashga xizmat qiladi. 
6.   Miankal-Toss   irrigatsiya   tizimi   Kattaqo‘rg‘on   va   Ishtixon   tumanlaridagi
hamda   Navoiy   viloyatining   Xatirchi   tumanidagi   69244   ga   sug‘oriladigan   voha
landshaftlarini suv bilan ta’minlaydi. 
37 7.   Narpay-Navoiy   irrigatsiya   tizimi   Narpay,   Paxtachi,   Nurobod   va
Kattaqo‘rg‘on   tumanlaridagi   hamda   Navoiy   viloyatining   Karmana   tumanidagi
60458 ga sug‘oriladigan agrolandshaftlarga suv yetkazib beradi. 
8.   Karmana-Konimex   irrigatsiya   tizimi   Navbohor,   Karmana,   Xatirchi,
Konimex,   Qiziltepa   va   Nurota   tumanlari   doirasidagi   jami   54335   ga   atrofida
bo‘lgan   sug‘oriladigan   qishloq   xo‘jalik   ekinlarini   vegetatsiya   davrida   suv   bilan
ta’minlaydi.
Iste’molchilarning   suvga   bo‘lgan   talabini   qondirish   hamda   vegetatsiya
davrida   sug‘oriladigan   ekin   maydonlarini   bir   xil   me’yorda   uzluksiz   suv   bilan
ta’minlab   turish   maqsadida   O‘rta   Zarafshon   hududida   9   ta   suv   ombori   barpo
etilgan. O‘rta Zarafshonda  tashkil  etilgan  irrigatsion  tizimlarni   suv  bilan bir  tekis
ta’minlashda suv omborlarida to‘plangan suv zahiralarining roli katta.
O‘rta   Zarafshon   havzasi   hududida   joylashgan   suv   omborlari   ichida   eng
kattasi Kattaqo‘rg‘on suv ombori bo‘lib, uning maksimal suv sig‘imi 818,28 mln.
m 3
  ni   tashkil   etadi.   Qolganlari   ikkinchi   kategoriyali   suv   omborlari   hisoblanadi.
Bular   Oqdaryo   (loyiha   bo‘yicha   suv   sig‘imi   91   mln.m 3
),   Jizzax   (100   mln.m 3
),
Qoravultepa   (53   mln.   m 3
),   To‘sunsoy   (42   mln.   m 3
),   Qoratepa   (17,1   mln.   m 3
),
Qorasuv (26,9 mln. m 3
), Sobirsoy (8,14 mln. m 3
), Qalqama (9,4 mln .m 3
) va Novqa
(6 mln. m 3
) suv omborlaridir. 
O‘rta Zarafshon havzasida yuqorida nomlari qayd etilgan suv omborlaridan
tashqari   daryo   suvini   irrigatsiya   tizimlariga   taqsimlab   beradigan   6   ta   gidrouzel
ishlab   turibdi.   Zarafshon   daryosi   o‘zanida   bunyod   etilgan   gidrouzellarning   suv
o‘tkazish   quvvati   turli   xil   miqdoriy   ko‘rsatkichlarga   ega.   Bular   Ravotxo‘ja   (suv
o‘tkazish   quvvati   1350   m 3
/sek),   Oq-Qoradaryo   (850   m 3
/sek),   Damxo‘ja   (550
m 3
/sek),   Narpay   (250   m 3
/sek),   Karmana   (400   m 3
/sek)   va   navbahor   (300   m 3
/sek)
gidrouzellardir.
Daryo   suvini   va   suv   omborida   to‘plangan   suvlarni   iste’molchilarga,
sug‘oriladigan   ekin   maydonlariga   yetkazib   berish   uchun   magistral   kanallar   bilan
bir   qatorda   xo‘jaliklararo   kanallar   ham   barpo   etilgan.   Shu   jarayon   tufayli   O‘rta
Zarafshonda   irrigatsion   tizimlar,   irrigatsion   to‘rlar   va   ular   bilan   bevosita   bog‘liq
38 bo‘lgan   sug‘oriladigan   agrolandshaftlar,   voha   landshaftlari,   shahar   va   qishloqlar
seliteb   landshaftlari   yaxshi   rivojlangan.   Yangi   o‘zlashtirilgan   yerlarda   barpo
etilayotgan   agrolandshaftlarga,   vohalarga   va   tashkil   etilayotgan   zamonaviy
shaharlarga   ana   shu   irrigatsion   inshootlar   yordamida   suv   yetkazib   berilib,   ekin
maydonlari, bog‘lar va parklar suv bilan ta’minlaydi. 
Hozirgi   paytda   havza   hududida   mavjud   bo‘lgan   magistral   va   xo‘jaliklararo
kanallarning  umumiy  uzunligi   3104,63  km   ni   tashkil   etadi.   Bu   jarayon   kelajakda
yanada   barqaror   rivojlanib   boradi.   Zarafshon   daryosidan   suv   oladigan   magistral
kanallarning uzunligi 2500 km dan ko‘proq. Juda qadimdan mavjud bo‘lgan yirik
kanallarning   ming   yillar   davomidagi   dinamik   faoliyati   natijasida   ularning   o‘zani
tabiiy   daryolar   qiyofasini   olgan.   Yirik   magistral   kanallar   asosan   lyoss   va
lyossimon jinslarni kesib o‘tgan. Ularning yonbag‘ir eroziyasi, ya’ni qirg‘oqlarini
faol   yuvishi   tufayli   hamda   chuqurlik   eroziyasi   natijasida,   meandralar,   terassalar,
hatto   orollar   ham   hosil   bo‘lgan.   Samarqand   vohasidagi   Darg‘om   va   Tuyatortar
magistral   kanallari,   Kattaqo‘rg‘on  vohasidagi   Narpay   kanallari   ana   shunday   yirik
inshootlardandir.  
Arxeologik   tadqiqotlar   natijalari   O‘rta   Zarafshonda   miloddan   avvalgi   2-
ming yillik 1-ming yillik boshlarida aholi o‘troq holda yashashni boshlagan. O‘sha
davrda   o‘troq   aholi   yerlarni   oddiy   usul   bilan   haydab,   suv   bostirib   sug‘orib,
dehqonchilik bilan shug‘ullangan. Bu yerda dastlabki ariq va kanallar qazish ancha
oldin boshlanganidan darak beradi.
Varaqlar,   hozirgi   Ravotxo‘ja   qishlog‘i   yaqinida   Zarafshon   daryosiga
qurilgan   to‘g‘ondan   uchta   kanal   orqali   suv   olingan.   Bu   kanallar   Samarqanddan
janubda joylashgan yerlarni sug‘organ. Ulardan eng shimoldagisi  Darg‘om kanali
hisoblanadi.   Qolgan   ikkitasi   temuriylar   davrida   Abbos   va   Qoraunos   deb   atalgan.
Keyinchalik   bu   kanallar   Yangiariq   va   Qozonariq   nomini   olgan.   Samarqand
shahridan   sharqdagi   yerlarga   suv   chiqarish   uchun   Tuyatortar,   Mirzaariq   kanallari
keyingi   V-VI   asrlarda   qazilgan   degan   ma’lumotlar   bor.   Qadimiy   kanallardan   biri
bo‘lgan Narpay kanali  ham So‘g‘dning eng yirik irrigatsiya inshooti hisoblangan.
Bu   kanallardan   minglab   ariq-shaxobchalar   chiqarilib   qishloq   xo‘jalik   ekinlarini,
39 katta va kichik vohalarni suv bilan ta’minlagan (O‘zbek Sovet ensiklopediyasi. 4-
jild,   1973).   Bu   Zarafshon   xavzasida   sug‘orma   dehqonchilikning   qadimdan   avj
olganini va voha landshaftlarini keng rivojlanganini ko‘rsatadi.
O‘rta   Zarafshon   havzasidagi   vohalarni,   ayniqsa   Samarqand,   Kattaqo‘rg‘on
vohalarini   tarkib   topishida,   shakillanishida   va   barqaror   rivojlanishida   Zarafshon
daryosining roli nihoyat darajada katta. Shuning uchun ham vohalar o‘rtasidagi suv
taqsimoti   qadimdan   to   hozirgi   kunga   qadar   muayyan   tartibda   amalga   oshirilib
kelinmoqda.   Chunki,   Zarafshon   daryosi   O‘ota   va   Quyi   Zarafshon   hududidagi
dehqonchilik   uchun   yaroqli   bo‘lgan   yerlarning   ma’lum   qisminigina   suv   bilan
ta’minlay olgan.
XIX   asrning   80-90-yillarida   vohalarda   sug‘oriladigan   agrolandshaftlar
maydoni   kengaytirilib,   Zarafshon   daryosi   suvining   katta   miqdori   vodiyning   o‘rta
qismida, O‘rta Zarafshon regioni hududida sarf bo‘la boshlaydi. Buning oqibatida
Buxoro voha landshaftlari, xususan shahar seliteb landshaftlari va agrolandshaftlar
tez-tez suv tanqisligiga uchrab turadi. 
XIX   asrning   oxirlariga   kelib   Zarafshon   daryosining   o‘rta   oqimida   suv
omborlari   barpo   etish   va   Buxoro   vohasiga   Amudaryodan   suv   chiqorib,   uni   suv
bilan   ta’minlash   g‘oyalari   paydo   bo‘ldi.   Bu   davrda   havzaning   sug‘orish   tizimlari
qayta   qo‘rilib,   gidrotexnik   inshootlar   soni   ko‘paytirildi.   O‘rta   Zarafshon   bo‘ylab
Rovotxo‘ja, Oq-Qoradaryo kabi yirik gidrouzellar qurildi.
O‘rta   Zarafshonda   qadimdan   vujudga   kelgan   va   uzoq   tarixiy   davrlar
davomida   shakllangan   voha   landshaftlarining   geografik   tarqalishi   Zarafshon
daryosi   va   uning   irmoqlari   bilan   uzviy   bog‘liq.   Bu   havzada   bunyod   etilgan   voha
landshaftlari turli xil geologik-geomorfologik va zonal farqlarga ega bo‘lgan tog‘-
tekislik iqlim sharoitida vujudga kelgan.
O‘rta Zarafshonda Zarafshon daryosining qayiri, qayir usti terrasalari, tog‘oldi
prolyuvial-allyuvial   tekisliklar   yaxshi   rivojlanganligi,   iqlim   sharoitining
dehqonchilik   uchun   qulayligi,   hosildor   tuproqlarning   keng   tarqalganligi   va   suv
resurslarining   yetarli   darajada   ekanligi   voha   landshaftlarini   qadimdan   rivoj
topishiga   imkon   yaratgan.   O‘rta   Zarafshondagi   eng   yirik   Samarqand   va
40 Kattaqo‘rg‘on   vohalari   Zarafshon   daryosining   qayiri   va   qayir   usti   terrasalarida,
prolyuvial   tekisliklarning   quyi   qismida,   Urgut,   Qoratepa,   Ohaklik,   Sazag‘on,
Mironqul   va   boshqa   kichik   vohalar   tog‘lardan   oqib   tushadigan   soylarning   botiq
hududiga   kirish   joylarida   hosil   bo‘lgan   yoyilma   konuslarida   barpo   etilgan.   Bular
O‘rta   Zarafshon   havzasining   tabiiy   landshaftlari   o‘rnida   kishilarning   bir   necha
ming   yillik   xo‘jalik   faoliyati   ta’sirida   asta-sekin   shakllanib,   maydoni   har
tomonlama   kengayib   kelayotgan   voha   landshaftlaridir.   O‘rta   Zarafshondagi   voha
landshaftlari   asosan   300-350   m   dan   800-1000   m   gacha   bo‘lgan   balandliklarda
joylashgan.
O‘rta   Zarafshon   hududida   irrigatsiyaning   vujudga   kelishi   sug‘orma
dehqonchilikning   shakllanish   tarixi   bilan   chambarchas   bog‘liq.   Qadimgi   odamlar
sug‘orma dehqonchilik bilan shug‘ullanish jarayonida voha landshaftlarini vujudga
keltirish bilan birga, ularning tarkibiy qismi bo‘lgan irrigatsion landshaftlarni ham
vujudga   keltirgan.   Kishilar   madaniy   ekinlardan   ma’lum   miqdorda   hosil   olish
maqsadida   o‘z   davriga   xos   ariq   va   kanallar   qazishgan,   hovuzlar   barpo   etishgan
hamda   shu   tariqa   soy   vodiylarini   bir-biri   bilan   tutashtirgan.   Chunki,   O‘rta
Zarafshonning   arid   iqlim   sharoiti   buni   taqozo   etgan   va   hozir   ham   asosiy
dehqonchilik sug‘orish yo‘li bilan amalga oshirilib kelinmoqda.
Arxeologlarning   ma’lumotiga   ko‘ra   (Muhammadjonov,   1969,   1971)
qadimiy   Afrosiyobga   suv   janub   tomondan   uchta   tarmoqqa   ega   bo‘lgan   magistral
kanal   orqali   keltirilgan.   Bu   tarmoqlar   markaziy,   g‘arbiy   va   sharqiy   kanallardan
tarkib   topgan.   V.L.Vyatkinning   (1927)   takidlashicha,   shaharga   kiraverishda
markaziy   kanaldan   chapga   tomon   g‘arbiy   shoxobcha   ajralib   chiqib,   Hazrati   Xizr
masjididan   shimol   tomonga,   shaharning   Buxoro   darvozasiga   qarab   yo‘nalgan.
Shayx Basir qabri yaqinida markaziy kanaldan sharqiy yo‘nalishda ajralib chiqqan
tarmoq   Afrosiyobning   janubiy   qismini   suv   bilan   ta’minlagan.   Irrigatsion   kanallar
qadimiy   shaharning   aholisini   suv   bilan   ta’minlash   bilan   birga   Afrosiyob
ichkarisida   qurilgan   hovuzlarni   ham   suv   bilan   to‘ldirib   turgan.
A.R.Muhammadjonov   ma’lumotiga   ko‘ra   bu   kanallarning   kengligi   6   m   gacha   va
chuqurligi 70-80 sm gacha bo‘lgan.
41 Milodning   dastlabki   yillaridan   qadimiy   Samarqand   vohasini   suv   bilan
ta’minlashning   yangi   bosqichi   boshlanadi.   Kushon   imperiyasi   hukmronligining
eng   rivoj   topgan   davrida   Zarafshon   daryosining   chap   qirg‘og‘idagi   prolyuvial
tekisliklardan   tashkil   topgan   cho‘l   va   chalacho‘l   landshaftlarini   o‘zlashtirish
maqsadida yirik irrigatsion inshootlar, jumladan, Darg‘om magistral kanali qurilib
ishga   tushirilgan.   Zarafshon   daryosidan   boshlangan   va   Samarqandning   janub
tomonidan   o‘tgan   Darg‘om   kanali   tufayli   shahar   atrofidagi   barcha   prolyuvial
tekisliklar   milodning   boshlarida   to‘liq   o‘zlashtirilib,   voha   landshaftlariga
aylantirilgan.   Buloq   suvlaridan   to‘yinib   oqadigan   Obimashxad   va   Novadon
kanallari   ham   shu   davrda   Darg‘om   kanali   tizimi   bilan   tutashtirilgan.   Chakardiza
irrigatsion   inshooti   bu   kanallarni   bir-biri   bilan   bog‘lovchi   bo‘lib   xizmat   qilgan.
Shu   yo‘l   bilan   qadimiy   voha   landshaftlarini   suv   bilan   ta’minlash   muammosini
yechishgan.
2.2. Geosistemalaridagi sug‘orish bilan bog‘liq 
dinamik jarayonlar va ularni lanshaftlarga ta’siri
Kompleks  agrotexnik  tadbirlar  bilan  birgalikda  muntazam  sug‘orish  tuproq
unumdorligini   oshiradi,   uning   fizik-kimyoviy,   issiqlik   va   biologik   xususiyatlarini
hamda sug‘oriladigan dalalarning mikroiqlimini yaxshilaydi, o‘simliklarga quyosh
energiyasidan   unumli   foydalanish   imkonini   beradi.   Bularning   barchasi   qishloq
xo‘jaligi   ekinlaridan   yuqori   hosil   olishga   ijobiy   ta’sir   ko‘rsatadi.   Sug‘oriladigan
yerlarda   qishloq   xo‘jalik   ekinlarining   hosildorligi   bahorikor   dehqonchilikka
qaraganda 2-5 baravar oshishiga olib keladi.
Muntazam   sug‘orish   uchun   yerlarning   yoki   landshaftlarning   yaroqliligini
aniqlashda   barcha   tabiat   majmualari   komponentlarini   (litologik,   geomorfologik,
gidrologik,   gidrogeologik,   tuproq-iqlimiy)   hisobga   olish   zarur,   ya’ni,   bu   omillar
ma’lum bir hududning meliorativ sharoitini shakllanishida va dinamikasida asosiy
rol o‘ynaydi. Xilma-xil landshaftlarda ba’zi bir alohida olingan omillar meliorativ
sharoitning   shakllanishiga   kuchli   ta’sir   etishi   mumkin.   Misol   uchun,   arid
hududlarida   landshaftning   meliorativ   sharoitini   belgilashda   relef   strukturasi   va
yotqiziqlarning   litologiyasi   asosiy   yetakchi   omil   bo‘lib   hisoblanadi.   Tabiiy-
42 meliorativ   majmualarning   shakllanishida   yer   usti   suv   oqimlari   ham   alohida   rol
o‘ynaydi (Tajiev, 2021).
Yerlarning meliorativ holatini aniqlashda yotqiziqlarning litologik tuzilishini
va  injenerlik   xususiyatlarini   bilish   ham   muhim   ahamiyatga   ega.   Landshaftlarning
meliorativ holatini belgilovchi iqlim ham tabiiy omillar qatorida katta o‘rin tutadi.
Geotizimlarda   yerlarning   meliorativ   holatini   belgilashda   grunt   suvining   roli   katta
bo‘lib, u ayniqsa, tuproqlarning suv-tuz rejimini belgilab beradi (Tajiev, 2021).
Tabiiy   majmualarni   umumiy   baholash   tabiat   komponentlari   va   uning
xossalarini   o‘rganish   natijasida   olinishi   mumkin.   Bunday   baholash   xususiy
baholashga   kiradi.   “Xususiy”   va   “umumiy”   baholash   tushunchalari   nisbiydir
[Мухина   Л.И.   Принципы   и   методы   технологической   оценки   природных
комплексов. – М.: Наука, 1973. – 96 с.].   Misol uchun, hududni qishloq xo‘jaligi
maqsadida   o‘zlashtirish   uchun   barcha   tabiiy   sharoitni   majmuasini   baholash
jarayonida   tuproqni   baholash   xususiy   bo‘lsa,   shu   vaqtning   o‘zida   tuproqni
baholash   uning   ba’zi   bir   xususiyatlariga   nisbatan   baholash   (energiya   sig‘imi,
toshloqligi   va   boshqalar)   umumiy   bo‘ladi   [Сальников   С.Е.   Карты   оценки
природных условий //Комплексные региональные атласы. –М.: Изд-во МГУ,
1976. – С. 370-396.].
S.D.Muraveyskiy   [Муравейский   С.Д.   Роль   географических   факторов   в
формировании   географических   комплексов.   //   Вопросы   географии,   -   М.:
Мысль, 1948. - Сб. 9. - С. 95-110]  o‘zining tadqiqotlarida yer usti suv oqimini ilk
bor   geografik   omil   ekanligini   nazariy   asoslab   beradi.   Uning   fikricha,   yer   yuzida
o‘simliklarning taqsimlanishida yer usti suv oqimi, ayniqsa, geografik omil sifatida
aniq   nomoyon   bo‘ladi,   ya’ni   yer   usti   cuv   oqimlari   o‘simliklarni   namlik   bilan
ta’minlaydi. Oqim oziq moddalarni tashuvchi asosiy transportdir.
A.Yu.Reteyum   yer   usti   cuv   oqimlarini   geotizim   ta’limoti   asosida   o‘rganib,
uni   tizim   hosil   qiluvchi   oqim   deb   qaraydi.   Muallif   yer   yuzidagi   geotizimlarni
ajratishda   asosiy   e’tiborni   modda   va   energiyaning   harakatlanishiga   katta   e’tibor
beradi.   Uning   ta’kidlashicha   “Geotizimlar   funksional   butunlik   nuqtai   nazardan
ajratiladi,   geotizimlarning   chegarasi   amalda   oqimlarning   chegarasiga,
43 moddalarning   olib   chiqadigan   va   olib   keladigan   hududlarning   chegarasiga   to‘liq
mos   keladi”   [Ретеюм   А.Ю.   О   геокомплексах   с   односторонним
системообразующем   потоком   вещества   и   энергии.   //Изд.   АН   СССР.   -Сер.
геогр.   -   1971.   -№5.   -   С.   122-128   с.;   Ретеюм   А.Ю.   Физико-географическое
районирование   и   выделение   геосистем.   //   Вопросы   географии,   -М.:   Мысль,
1975. — Сб.98. -С.5-27. ].
Muntazam   sug‘orish   odatda   kunduzi   tuproq   va   havo   haroratini   pasaytiradi,
kun davomida uning o‘zgarishini kamaytiradi. Sug‘orishning ekinga foydali ta’siri
sug‘orish suvi o‘simliklarning tashqi sharoitlarini, meteorologik, gidrogeologik va
tuproq   sharoitlarini,   sug‘orish   usuli   hamda   texnikasini   hisobga   olgan   holda   o‘z
vaqtida   va   o‘simliklarning   ehtiyojlarini   qondiradigan   miqdorda   yetkazib
berilganda to‘liq namoyon bo‘ladi.
Noto‘g‘ri  sug‘orish, ya’ni  dalalarga beriladigan ortiqcha suv odatda ekinlar
hosildorligini   kamaytiradi.   Dalalarni   o‘z   vaqtida   yoki   yetarli   darajada   suv   bilan
ta’minlamaslik   ham   hosildorlikni   kamaytiradi,   sug‘oriladigan   yerlardan   va
sug‘orish suvlaridan kam samarali foydalanishga sabab bo‘ladi.
Sug‘orish   tuzlarning   kuchli   erituvchisi   bo‘lib,   tuproqda   kechadigan
kimyoviy   jarayonlarga   ta’sir   etadi,   tuproq   eritmalarining   konsentratsiyasini
kamaytiradi   va   tuproqning   yuqori   gorizontlarida   zararli   tuzlar   miqdorini
kamaytiradi.   Agar   dalalarga   sug‘orish   suvi   ortiqcha   yetkazib   berilsa,   ozuqa
moddalari ko‘p qismi tuproqdan yuvilib ketishi mumkin.
Sug‘orish   ta’siri   natijasida   tuproqlarning   issiqlik   sig‘imi   va   issiqlik
o‘tkazuvchanligi   oshadi,   bu   o‘simliklarning   ildiz   tizimining   o‘sishi   va
rivojlanishiga,   shuningdek,   tuproqlarning   mikrobiologik   faolligiga   foydali   ta’sir
ko‘rsatadi, bu oxir-oqibat ularning unumdorligini oshiradi hamda qishloq xo‘jaligi
ekinlarining yuqori hosildorligini ta’minlaydi.
Sug‘orish   ta’sirida   nafaqat   sug‘oriladigan   massivning,   balki   atrofdagi
yerlarning   ham   tabiiy   sharoiti   o‘zgaradi.   Massivning   suv   balansida   sug‘orish
paytida kanallar va dalalardan suv yo‘qotilishi tufayli harajatlari sezilarli darajada
oshadi.   Natijada,   yer   osti   suvlari   rejimi   o‘zgaradi;   ular   sug‘oriladigan   massiv   va
44 atrofdagi   yerlarda   asta-sekin   ko‘tarilishi   mumkin.   Sug‘orishni   loyihalashda
sug‘orish   vaqtida   yer   osti   suvlari   sathini   prognoz   qilish   shart.   Agar   sug‘orish
vaqtida yer osti suvlari 2-3 m ga yaqin ko‘tarilishi mumkin. Keyin sug‘oriladigan
massiv   va   uning   atrofidagi   yerlarni   zararli   oqibatlardan   himoya   qilish   uchun
tegishli chora-tadbirlar ko‘rish zarur.
Kelajakda   yangi   maydonlarni   o‘zlashtirishda,   eski   sug‘oriladigan   yerlarni,
irrigatsiya   va   melioratsiya   shaxobchalarini   qayta   ta’minlashda   puxtalik   bilan
geomorfologik hamda tuproq hosil bo‘lish jarayonlarini hisobga olishni talab etadi.
Shu   bilan   bir   qatorda   respublikamiz   arid   hududlarda   joylashganligi   uchun
sug‘oriladigan   massivlarning   ko‘pchiligi   u   yoki   bu   darajada   sho‘rlangandir.   Ana
shuning uchun ham sho‘rlanish jarayonlarini tadqiq qilish va unga qarshi kurashish
chora-tadbirlarni ishlab chiqish zarur (Tajiev, 2021).
Yerdan foydalanish boshlanishidan oldin birlamchi sho‘rlanishni yo‘q qilish
yoki   maqbul   chegaralarga   kamaytirish   kerak.   Sho‘rlanishning   bu   turida   oson
eriydigan tuzlar tuproqdan ko‘p miqdorda suv bilan yuvish yo‘li bilan olib chiqib
ketiladi.   Sho‘r   yuvish   tezligi   tuproqdagi   tuzlarning   turi   va   miqdoriga,   yuvilgan
qatlamning   sig‘imiga,   grunt   va   tuproqlarning   o‘tkazuvchanligiga,   qaytgan   oqova
suvlarini   oqizish   sharoitiga   bog‘liq.   Yuvilgan   qatlamning   chuqurligi   odatda   bir
yillik ekinlarni sug‘orish uchun 1 m, ko‘p yillik ekinlarni sug‘orish uchun 1,5 m  
ga
yuvish   shartlari   5   ming   m 3
/ga   teng   bo‘lishi   mumkin.   Ekin   yerlar   odatda
novegetatsion   davrda   yuviladi,   bunda   suv   bug‘lanish   minimam   darajada   bo‘ladi.
Yuvish   jarayonida   ishlatilgan   suv   drenajlar   yordamida   hududdan   chiqarib
tashlanadi. Agar hududda drenaj tarmoqlari yetarli bo‘lmasa, sho‘r yuvish davrida
vaqtincha   drenaj   tashkil   etiladi.   Yerlar   suvni   oqizmasdan   marzalar   ko‘tarib,
ko‘loblab   yuviladi.   Vaqtinchalik   suv   beruvchi   tizimlar   va   drenajlar   hamda   yer
yuzasining qiyaligi orasida masofaga qarab, marza bilan ajratilgan maydonlarning
o‘lchamlari 20x20 dan 50x50 m gacha bo‘lishi tavsiya etiladi.
Sho‘rni   yuvishdan   oldin   kimyoviy   melioratsiya   zarur.   Haydaladigan
gorizontga natriy va magniy tuzlarini tuproqdan siqib chiqarib, ularni kalsiy bilan
almashtirish,   uchun   tuproqning   ishqoriyligini   pasaytiradigan   moddalar   ishlatiladi.
45 Kalsiyni   o‘z   ichiga   olgan   ameliorantlar   sifatida   gips,   kalsiy   xlorid,   ohaktosh,
fosfogipsum ishlatiladi, oksidlovchi ameliorantlar - oltingugurt, temir sulfat, sulfat
kislota bo‘lishi mumkin. 
Yerlarni   ekspluatatsiya   qilish   davrida   tuproqlarning   shunday   suv-tuz
rejimini   saqlash   kerakki,   unda   ikkilamchi   sho‘rlanish   sodir   bo‘lmasin   natijada
yuvilgan   qatlam   ko‘payadi.   Ko‘pincha,   novegetatsion   davrda   operativ   yuvish
shaklida   ba’zan   o‘simliklarni   sug‘orish   me’yorlarini   oshirish   talab   yetiladi.   Bu
oqova suvlar daryolarga oqizilganda suvni minallashishini oshirib, daryoning quyi
qismida   joylashgan   sug‘oriladigan   yerlarni   qayta   sho‘rlanishiga   sabab   bo‘ladi.
Bunday   sharoitda   sug‘orish   yer   osti   suvlariga   minimal   ta’sir   bilan   amalga
oshirilishi kerak. Shuningdek, mukammal sug‘orish tizimlarini qurish, sug‘orishni
qat’iy tartibga solish lozim.
Sug‘orishning atrof-muhitga ta’siri sug‘orish natijasida hosil bo‘lgan tuproq
va suv miqdori hamda sifatining o‘zgarishini va daryo havzalarida, daryoning quyi
oqimdagi sug‘orish tizimlaridagi tabiiy va ijtimoiy sharoitlarga ta’sirini anglatadi.
Ta’sir   sug‘orish   tizimini   o‘rnatish   va   ishlatish   natijasida   kelib   chiqqan   o‘zgargan
gidrogeologik   sharoitlardan   kelib   chiqadi.   Sug‘orishning   gidrologik   yoki
to‘g‘ridan-to‘g‘ri oqibatlari yer osti suvlari, daryolar, ko‘llar suvini tortib olishida
yoki   quruqlik   oqimini   mintaqa   bo‘ylab   tarqatishida   namoyon   bo‘ladi   [   М.Х.Ло   и   
Дж.С.Фамильетти.   Орошение  в  Центральной  долине  Калифорнии  усиливает
круговорот   воды   на   юго-западе   США,   Письма   о   геофизических
исследованиях, том 40, выпуск 2. –С. 301–306    ]   .   Sug‘orish natijasida daryoning
quyi oqimida suv kamayishi, sug‘oriladigan maydonda bug‘lanishning ortishi, yer
osti   suvlari   sathining   oshishi   va   sug‘oriladigan   maydonda   oqim   ko‘payishi   yuz
beradi.   Shuningdek,   sug‘orish   atmosferadagi   namlikni   oshishiga   bevosita   ta’sir
ko‘rsatib,   atmosferada   beqarorlikni   keltirib   chiqaradi.   Masalan   Kaliforniyaning
Markaziy   vodiysida   sug‘orish   natijasida   AQShning   janubi-g‘arbiy   qismida   suv
aylanishini   yaxshilaydi   [   М.Х.Ло   и   Дж.С.Фамильетти.   Орошение   в   
Центральной долине Калифорнии усиливает круговорот воды на юго-западе
США,   Письма   о   геофизических   исследованиях,   том   40,   выпуск   2.   –С.   301–
46 306    ]    yoki boshqa hollarda atmosferada namlikni aylanishini o‘zgartiradi, bulutlarni
to‘yintiradi,   natijada,   turli   joylarda   yog‘ingarchilik   vujudga   keladi
[   О.А.Туйненбург   и   др.,   Судьба   испарившейся   воды   из   бассейна   Ганга,   
Журнал   геофизических   исследований:   атмосферы,   том   117,   выпуск   D1,   16
января   2012   г.    ]   .   Sug‘orishni   ko‘paytirish   yoki   kamaytirish   muhim   masala   bo‘lib
hisoblanadi,   yog‘ingarchilik   yetkazib   berishdagi   sezilarli   o‘zgarishlarni
o‘rganadigan   tadqiqotlar   natijasi   asosida   bug‘lanish   atmosfera   namligini
o‘zgartirishi   mumkin   [        П.В.Киз   и   др.,   Анализ   осадков,   чтобы   понять   
уязвимость регионов, зависящих от количества осадков, Биогеонауки, 9, 733–
746,   2012    ]   .   Bu   jarayonlar   O‘rta   Zarafshon   havzasi   uchun   ham   xos   bo‘lishini
tadqiqot davomida aniqladik.
Sug‘orishning   bilvosita   ta’sirlari   -   bu   rivojlanish   uchun   ko‘proq   vaqt   talab
qiladigan   va   uzoqroq   bo‘lishi   mumkin   bo‘lgan   salbiy   oqibatlarga   olib   keladi.
Sug‘orishning   bilvosita   ta’siriga   quyidagilar   kiradi:   botqoqlanish;   tuproq
sho‘rlanishi; ekologik zarar; ijtimoiy-iqtisodiy ta’sirlar.
Tuproqning   botqoqlanishi   va   sho‘rlanishining   bilvosita   ta’siri   bevosita
sug‘oriladigan   yerlarda   sodir   bo‘ladi.   O‘rta   Zarafshon   havzasida   sug‘orishning
bilvosita ta’siri sharqdan g‘arbga qarab daryo o‘zani bo‘ylab kuzatilsa, havzaning
shimolidan   va   janubidan   daryo   o‘zaniga   tamon   aniqroq   namoyon   bo‘ladi.   Buni
daryoning   qayir   va   qayir   usti   terassalarida   yaqqol   ko‘rishimiz   mumkin.
Sug‘orishning   bilvosita   ta’siri   natijasida   qayir   va   qayir   usti   terassada   sho‘rlanish
kuzatiladi yoki bu hududlardagi pastqam joylarda tabiiy namlanish miqdori oshib
“botqoqlangan”   introzonal   landshaftlarni   vujudga   kelishiga   zamin   yaratadi.
Ekologik   va   ijtimoiy-iqtisodiy   ta’sirlar   uzoqroq   davom   etadi.   Sug‘orishning
ekologik   va   ijtimoiy-iqtisodiy   zarari   O‘rta   Zarafshon   havzasida   o‘ziga   xos
yo‘nalishida   sharqdan   g‘arbga   va   havza   yonbag‘irlaridan   daryo   o‘zani   bo‘ylab
murakkablashib boradi.
Sug‘orish   uchun   quduqlardan   foydalanish   ham   o‘ziga   xos   jarayonlarni
vujudga   keltiradi.   Bunda   yer   osti   suvining   umumiy   sathi   pasayadi.   Bu   yer   va
tuproqning   cho‘kishi,   natijada,   tuproqdagi   kapilyarlar   orqali   sho‘r   suvning   yer
47 ostiga   kirib   kelishiga   sabab   bo‘lishi   mumkin.   Sug‘orishda   quduqlar   va   artezian
suvlari   ta’sirini   havzaning   suv   bilan   yaxshi   ta’minlanmagan   tog‘   va   tog‘oldi
hududlari   misolida   ko‘rishimiz   mumkin.   Ayniqsa   bu   jarayon   Qoratepa,
Qaroqchitov, Oqtov, Qoratov va G‘ubdin tog‘lari hamda tog‘ oldi hududlari uchun
xos   bo‘lib,   buning   natijasida   yer   osti   suvlari   sathi   ayrim   uchastkalarda   5-10   m
gacha pasayib ketmoqda. 
Dunyo   bo‘yicha   sug‘oriladigan   yerlar   maydoni   qishloq   xo‘jalik   yerlari
umumiy   maydonining   16%   ga,   sug‘oriladigan   yerlar   hosildorligi   esa   umumiy
hosilning   40%   ga   teng   [   P         П.В.Киз   и   др.,   Анализ   осадков,   чтобы   понять   
уязвимость регионов, зависящих от количества осадков, Биогеонауки, 9, 733–
746,   2012    ]     boshqacha   aytganda,   sug‘oriladigan   yerlar   sug‘orilmaydigan   yerlarga
nisbatan 2,5 barobar ko‘p hosil yaratadi. Quyida biz sug‘orishning ba’zi ekologik
va ijtimoiy-iqtisodiy oqibatlarini muhokama qilamiz:
Daryo   oqimining   kamayishi   daryoning   quyi   oqimida   ham   suv   sathining
pasayishiga   sabab   bo‘lishi   mumkin,   bunda:   quyi   oqimdagi   suv   toshqinlari
kamayadi;   ekologik   va   iqtisodiy   muhim   o‘rmonlar   yo‘qolishi   [ Всемирный   фонд
дикой   природы,   WWF   назвал   10   рек   мира,   которым   грозит   наибольшая
опасность,   онлайн:   http://www.ens-newswire.com/ens/mar2007/2007-03-21-
01.asp ];   sanoat,   kommunal,   maishiy   va   ichimlik   suvining   kamayishi;   dengiz
yo‘llarining   qisqarishi.   Masalan,   Gang   daryosidan   sug‘orish   uchun   suv   olish
kemalar   qatnoviga   jiddiy   xavf   tug‘diradi.   Barjalar   Gangning   barcha   irmoqlarida
xarakatlanadi.  Daryo   oqimining   taxminan   60%   i   yerlarni   sug‘orishga   yo‘naltiradi
[ Всемирный фонд дикой природы, WWF назвал 10 рек мира, которым грозит
наибольшая   опасность,   онлайн:
http://www.ens-newswire.com/ens/mar2007/2007-03-21-01.asp ];   baliq   ovlash
imkoniyatlar   pasayadi.   Daryo   oqimining   dengizga   chiqishni   kamayishi   qirg‘oq
eroziyasi   kabi   turli   xil   oqibatlarga   olib   kelishi   mumkin,   masalan,   Ganada
[   Тимберлейк,   Л.   1985.   Африка   в   кризисе   -   причины   и   способы   лечения   
экологического   банкротства.   Earthscan   в   мягкой   обложке,   IIED,   Лондон] ,
sho‘r   suvning   deltalar   va   daryolarga   kirib   borishi   hodisasi,   masalan,   Misrda
48 kuzatiladi.   Nil   daryosidan   sug‘orish   uchun   hozirgi   suv   olish   shu   qadar   balandki,
daryo   oqimining   kattaligiga   qaramay,   quruq   davrlarda   daryo   dengizga   yetib
bormaydi   [   Всемирный   фонд   дикой   природы,   WWF   назвал   10   рек   мира,   
которым   грозит   наибольшая   опасность,   онлайн:   http://www.ens-
newswire.com/ens/mar2007   /2007-03-21-01.asp    ]   .   Orol   dengizi   irrigatsiya
maqsadlarida daryolar suvlarining sug‘orish maqsadlarida ushlab qolinishi sababli
quridi, Orolbo‘yi aholisi “ekologik tangchilikdan” aziyat chekmoqda.
Yer   osti   suvlarini   to‘yinishining   ko‘payishi   sug‘orish   tarmoqlarida   kelib
chiqadigan muqarrar shimilish bilan bog‘liq. Sug‘orish samaradorligi qancha past
bo‘lsa, yo‘qotishlar shuncha yuqori bo‘ladi. Sug‘orish samaradorligi 70% va undan
yuqori   bo‘lsa,   ya’ni   30%   yoki   undan   kam   yo‘qotish   bo‘lsa   samaradorlik   yuqori
bo‘ladi.   Sug‘orish   va   tomchilatib   sug‘orish   yoki   yaxshi   boshqariladigan
yomg‘irlatib   sug‘orish   kabi   murakkab   usullardan   foydalanganda   samaradorlik
yuqori   bo‘lishi   mumkin,   ko‘loblab   sug‘orishda   amalda   yo‘qotishlar   odatda   40%
dan 60% gacha. 
Hududdagi   yer   usti   va   yer   osti   suvlarining   drenajlanishi   tufayli   bu   suvlar
sho‘rlangan, bioksidlar hamda o‘g‘itlar kabi qishloq xo‘jaligi kimyoviy moddalari
bilan   ifloslangan   bo‘lishi   mumkin.   Natijada,   daryo   suvining   sifati   yomonlashishi
mumkin,   bu   esa   suvdan   sanoat,   shahar   va   maishiy   xo‘jalikda   foydalanish   uchun
noqulaylik tug‘diradi va aholi salomatligini yomonlashishiga olib kelishi mumkin.
Dengizga quyiladigan ifloslangan daryo suvlari dengiz qirg‘og‘ining ekologiyasiga
salbiy ta’sir ko‘rsatadi. Cho‘kindilar sug‘orish uchun hal qiluvchi ahamiyatga ega,
lekin,   to‘g‘onlar   cho‘kindilarni   ushlab   qolish   mumkin.   Cho‘kindi   jinslar
ekotizimning   muhim   qismidir,   bu   daryoning   tabiiy   oqimini   talab   qiladi.   Ushbu
tabiiy cho‘kindilarning tarqalish sikli tuproqdagi ozuqa moddalarini to‘ldiradi, bu
esa   o‘z   navbatida   daryoning   quyi   oqimda   olib   boriladigan   cho‘kindilarga   bog‘liq
bo‘lgan   o‘simlik   va   hayvonlarning   hayotini   belgilab   beradi.   [   Ellen   Wohl,   “The   
Nile:   Lifeline   in   the   Desert”,   A   World   of   Rivers   p.   98f    .   ]   .   Biroq,   cho‘kindilar
daryoning   quyi   oqimidagi   suv   sifatini   pasaytirishi   va   oqimning   yuqori   qismida
49 toshqinlarni   kuchaytirishi   mumkin   [   Эллен   Воль,   «Чанг   Цзян:   обуздание   
дракона», Мир рек, стр. 284    ]   .
Shuningdek, daryoning quyi oqimida suv sifati pasayadi. Ko‘proq ijtimoiy-
iqtisodiy   talablarni   qondirish   uchun   ommaviy   sug‘orishga   o‘tish   tabiatning   tabiiy
muvozanatiga zid keladi  [   Donald Worster, “ Thinking like a River,” in The Wealth   
of   Nature:   Environmental   History   and   the   Ecological   Imagination   (New   York:
Oxford University Press, (1993), p133ef ]
2.3. Voha geotizimlarini majmuali tavsifi
Samarqand voha landshafti Zarafshon botig‘ining sharqiy kengaygan qismini
egallab   olgan.   U   shimol   tomonda   Qaroqchitog‘   va   G‘o‘bdin   tog‘larning   janubiy
yonbag‘iridagi   tog‘oldi   prolyuvial   tekislik   zonasi   bilan,   g‘arbda   Kattaqo‘rg‘on
voha   landshafti   bilan,   sharqda   Panjakent   vohasi   hamda   janubda   Chaqilkalon   va
Qoratepa   tog‘larining   shimoliy   yonbag‘iridagi   tog‘oldi   prolyuvial   tekislik   zonasi
bilan   chegaralangan.   Ana   shu   chegaralar   doirasida   joylashgan   Samarqand   voha
landshaftining   umumiy   maydoni   A.A.Abdulqosimovning   (1999)   ma’lumo-tiga
ko‘ra   2533   km 2
  ni   tashkil   etadi.   Voha   landshaft   yuzasining   absolyut   balandligi
g‘arbda 550-600 m dan sharqda 850-900 m gacha ko‘tarilib boradi.
Samarqand   voha   landshaftining   poydevorini   geologik   rivojlanish   tarixi
Zarafshon   tog‘oralig‘i   botig‘ining   rivojlanish   tarixi   bilan   uzviy   bog‘liq.   Voha
hududining   katta   qismi   Jumabozor   sinklinal   cho‘kmasiga   va   unga   yaqin   bo‘lgan
joylarga   to‘g‘ri   keladi.   Uning   kamroq   maydoni   Cho‘ponota   antiklinal   ko‘tarmasi
bilan   band.   Jumabozor   cho‘kmasi   Samarqand   cho‘kma-sining   tarkibiy   qismi
bo‘lib,   u   Zarafshon   botig‘ining   paleogen   davrida   cho‘kayotgan   qismida   hosil
bo‘lgan.   Keyinchalik   bu   cho‘kma   neogen   va   to‘rtlamchi   davr   yotqiziqlari   bilan
to‘lgan.   Yotqiziqlarning   qalinligi   2000-2500   m   gacha   boradi.   Bu   yotqiziqlarning
asosini   Zarafshon   daryosi   va   uning   irmoqlari   keltirgan   allyuvial-prolyuvial
yotqiziqlar tashil  qiladi. Tog‘oldi qiya tekisliklari prolyuvial yotqiziqlardan, lyoss
va lyossimon jinslardan tarkib topgan.
50 Samarqand   voha   landshaftining   relefi   to‘lqinsimon   allyuvial   va   prolyuvial
tekisliklardan   tarkib   topgan.   Uni   yuzasining   morfologik   tuzilishida   Zarafshon,
Oqdaryo   va   Qoradaryolarning   hozirgi   zamon   qayir-lari,   qayir   usti   terrasalari,
yoyilma   konuslari   va   tog‘oldi   nishab   tekis-liklar   ishtirok   etadi.   Vohaning   barcha
sug‘orma dehqonchilik rivojlangan uchastkalarida inson xo‘jalik faoliyati ta’sirida
qalinligi   3-4   m   dan   ham   oshadigan   antropogen   yotqiziqlar   –   madaniy
agroirrigatsion   qatlamlar   vujudga   kelgan.   Voha   hududining   mikrorelefini
shakllanishida   ham   inson   xo‘jalik   faoliyatining   roli   nihoyatda   katta.   Kishilar
qishloq   xo‘jalik   landshaftlarini   sug‘orish   maqsadida   ko‘plab   kanallar   va   ariqlar
qazib   juda   qalin   irrigatsion   to‘rni   vujudga   keltirdilar,   qiya   joylarni   tekislagan,
pastqam   joylar   va   jarlar   to‘ldirilgan.   Natijada   dastlabki   relef   shakllari   o‘z
qiyofalarini o‘zgartirib, ularning o‘rnini antropogen relef shakllari egalladi.
Samarqand   voha   landshaftining   iqlimi   Kattaqo‘rg‘on   voha   landshaftining
agroiqlim sharoitlaridan farq qilib chalacho‘l iqlim xarakteriga ega. Bu Samarqand
vohasining   undan   g‘arb   tomonda   joylashgan   vohalarga   nisbatan   balandroq
gipsometrik   yuzada   joylashganligi   bilan   bog‘liq.   Yillik   yog‘in   miqdori   g‘arbdan
sharqqa qarab 300 mm dan 500 mm gacha ortib boradi. Asosan, qish va bahorda
yog‘adigan   atmosfera   yog‘inlari   agrolandshaftlarni   tabiiy   nam   bilan   ta’minlab,
tuproqlarda   namlik   zahirasi   hosil   bo‘ladi.   Bu   namlik   mayning   oxiri   va   iyunning
boshlarigacha   madaniy   o‘simliklarning   yaxshi   rivojlanishini   ta’minlaydi.
Vegetatsiya   davrining   keyingi   bosqichlarida   sun’iy   sug‘orish   keng   amalga
oshiriladi.   Voha   landshaftining   barcha   hududi   termik   resurslar   bilan   yetarli
darajada   ta’minlangan.   Vegetatsiya   davrida   o‘rtacha   sutkalik   harorati   +10 0
S   dan
yuqori   bo‘lgan   kunlardagi   haroratning   umumiy   yig‘indisi   voha   hududida   4200-
4300 0
 gacha boradi.  O‘rtacha sutkalik harorati +10 0
S dan yuqori bo‘lgan davr 210-
216   kunni   tashkil   etadi.   Vohada   o‘rtacha   yillik   havo   harorati   13,4 0
S   ga   teng.
Yanvarning   o‘rtacha   harorati   -0,2 0
S,   iyulniki   +25,9 0
S   atrofida.   Sovuq
bo‘lmaydigan   davr   o‘rtacha   215   kungacha   davom     etadi.   E ng   so‘nggi   sovuq
o‘rtacha   26   martda   (eng   ertagisi   6   martda   va   eng   kechkisi   27   aprelda)   to‘xtaydi.
Dastlabki   sovuqlar   o‘rtacha   28  oktabrdan   (eng   ertagisi   3   oktabrdan,  eng   kechkisi
51 23   noyabrdan)   boshlanadi.   Absolyut   minimal   harorat   -26 0
S   gacha   pasayadi,
absolyut   maksimal   harorat   esa   40 0
S   gacha   ko‘tariladi.   Vegetatsion   qish   ancha
yuqori ko‘rsatkichga ega bo‘lib 58% ni tashkil etadi.
Samarqand vohasi  va uning agrolandshaftlari suv bilan yaxshi  ta’minlangan.
Qishloq   xo‘jalik   ekin   maydonlarini   suv   bilan   ta’minlashda   Zarafshon   daryosi   va
uning   qadimiy   irmoqlari   bo‘lgan   Sazag‘onsoy,   Ohakliksoy,   Omonqo‘tonsoy,
Qoratepasoy, Urgutsoy, Oqtepasoy, To‘sinsoy-larning ahamiyati katta. 
Zarafshon   daryosi   yoyilmasining   yuqori   qismida   filtratsiya   tufayli   tarkib
topgan   yer   osti   suvlari   sharqdan   g‘arbga   nishablik   tomon   harakat   qilib,
yoyilmaning   etak   qismiga   kelgan   sari   yer   yuzasiga   yaqinlashib,   To‘qay
qishlog‘idan   o‘tgach   keng   maydon   bo‘ylab   yer   yuzasiga   chiqa   boshlaydi   va
Qorasuv   tarmoqlarini   hosil   qiladi.   Binobarin,   vohaning   gidrogeologik   rejimi
nihoyatda xilma-xil. Bu yerda grunt suvlari sathining yer yuzasiga yaqin yoki uzoq
yotishi,   ularning   tarqalish   xarakteri   bir   necha   omillarga   bog‘liq.   Ona   jinslarning
litologik tarkibi, relefning genetik tipi, yer yuzasining nishabligi  va boshqalar yer
osti   suvlarining   geografik   tarqalishida   va   yer   osti   suv   sathining   joylanishida
yetakchi  rol  o‘ynaydi. Shuning uchun Samarqand vohasida  yer  osti  suv sathining
chuqurligi   tog‘oldi   tekisligida   15-20   m   dan   daryo   qayirida   1-2   m   gacha   o‘zgarib
boradi. 
Samarqand   vohasidagi   sug‘orma   dehqonchilikda   o‘tloq,   botqoq-o‘tloq,   tipik
va   qoramtir   bo‘z   tuproqlar   keng   foydalaniladi.   Sug‘oriladigan   och   tusli   bo‘z
tuproqlar   prolyuvial   qiya   tekisliklarning   quyi   qismida   va   qadimgi   allyuvial
tekisliklarda   uchraydi.   Tuproq   qoplamlari   mayda   zarrali   jinslardan,   ko‘pincha
lyossimon   qumoqlardan   tarkib   topgan.   Sug‘oriladigan   och   tusli   bo‘z   tuproqning
yuqori   qatlamida   chirindi   miqdori   1,0-1,5%   ni   tashkil   etadi.   Sug‘oriladigan   tipik
bo‘z   tuproqlar   prolyuvial   qiya   tekisliklarning   yuqori   qismida,   baland   shleyflarda
yaxshi   rivojlangan   bo‘lib,   och   tusli   bo‘z   tuproqlardan   chirindiga   nisbatan   boyligi
bilan   ajralib   turadi.   Uning   yuqori   qatlamida   chirindi   miqdori   1,5-2,2%   ga   teng.
Haydaladigan   qatlamda   tuproqning   singdirish   hajmi   9   mg/ekv.   dan   16   mg/ekv.
atrofida o‘zgaradi (Buskov, Muraveva, 1965; Tursunov, Abdurahmonov, 2002).
52 Vohaning   kuchli   madaniylashtirilgan   bo‘z   tuproqlari   tabiiy   holdagi
o‘zlashtirilmagan   bo‘z   tuproqlardan   chirindi   miqdorining   haydalgan   gorizont
bo‘ylab   bir   xilda   taqsimlanishi,   profilining   tuzilishi,   ayrim   agrokimyoviy   va
fizikaviy xususiyatlari bilan farq qiladi. Ming yillar davomida obikor dehqonchilik
qilinib   kelinayotgan   bo‘z   tuproqlarda   qalinligi   1,5-2   m   dan   oshadigan   alohida
agroirrigatsion qatlam shakllangan. 
Samarqand   vohasining   o‘simlik   dunyosi   nihoyat   darajada   rang-barangligi
bilan ajralib turadi. Ayniqsa, uning shahar  seliteb landshaft-larining dendroflorasi
juda   xilma-xil   va   turlarga   boy.   Shahar   seliteb   landshaftlarining   biologik
strukturasini   murakkablashtirib   va   o‘simliklar   formatsiyasini   boyitib   turgan
xiyobonlar, istirohat bog‘lari, yo‘l va ariq bo‘ylaridagi manzarali daraxtzorlar arid
iqlim   sharoitida   vujudga   kelgan   Samarqand   vohasiga   madaniy   o‘rmonlar
elementini baxsh etib turadi.
Samarqand vohasini kompleks landshaft tahlili shuni ko‘rsatadiki, u tevarak-
atrofdagi chala cho‘l va dasht geokomplekslaridan faqat tabiatining rang-barangligi
bilan   farq   qilib   qolmasdan,   balki   landshaft   strukturasining   murakkab   tuzilganligi
bilan ham ajralib turadi. Biz dala sharoitida olib borgan landshaft tadqiqot ishlariga
asoslanib, Samarqand vohasi hududida qayir voha joy tipi, qayir usti terrasali voha
joy tipi va tog‘oldi prolyuvial tekislik voha joy tipini hamda Samarqand shahrining
shimoli-sharqiy   qismida   joylashgan,   tektonik   ko‘tarilma   asosida   vujudga   kelgan
past tog‘ chala cho‘l joy tipini ajratdik. 
Zarafshon   botig‘ining   g‘arbiy   qismini   egallab   olgan   Kattaqo‘rg‘on   voha
landshafti   Samarqand   voha   landshaftidan   geologik-geomorfologik   tuzilishi,
gipsometrik   joylashishi,   agroiqlim   sharoiti,   antropogen   suv   inshootlarining
gidrologik   rejimi,   suv   ombori   va   voha   landshaftlarining   o‘zaro   paradinamik
aloqadorligi hamda boshqa zonal-regional xususiyatlari bilan farq qiladi.
Kattaqo‘rg‘on   vohasi   shimolda   Oqtog‘   tizmasi,   janubda   Zirabuloq-
Ziyovuddin past tog‘ etaklari, g‘arbda Navoiy vohasi va sharqda Samarqand vohasi
bilan chegaradosh. Uning umumiy maydoni 2174 km 2
 ni tashkil etadi. Hududining
dengiz   sathidan   o‘rtacha   balandligi   350-500   m   ga   teng   (Abdulqosimov,
53 Abduraxmonova,   1998).   O‘rta   Osiyo   va   O‘zbekiston   regionlarini   landshaft
rayonlashtirishda   Kattaqo‘rg‘on   va   Samarqand   vohalari   alohida-alohida   mustaqil
tabiiy   geografik   rayon   sifatida   ajratiladi   (Babushkin,   Kogay,   1964;   Gvozdeskiy,
1965;   Abdulqosimov,   1983;   Alibekov,   1982;   Saidov,   1972).   Kattaqo‘rg‘on   voha
geosistemasi hududiy jihatdan Zarafshon botig‘ining g‘arbiy tarkibiy qismi bo‘lgan
Kattaqo‘rg‘on   geosinklinal   bukilmasiga   to‘g‘ri   keladi.   Bukilma   neogen   va
antropogen   davrlarining   yotqiziqlari   bilan   to‘lgan.   Uning   yuza   qismini   hozirgi
zamon   allyuvial,   allyuvial-prolyuvial,   lyoss   va   lyossimon   jinslar   qoplab   olgan.
Allyuvial yotqiziqlarning qalinligi A.I.Shevchenkoning (1961) ma’lumoti bo‘yicha
vohaning sharqiy qayir qismida 20-30 m ni, qayir usti terra-salarida 110-118 m ni
tashkil   etadi.   Voha   hududida   g‘arbdan-sharqqa   tomon   shag‘al   toshlar   yaxshi
silliqlanib   maydalashib,   qumoq   jinslar   kamayib,   gilli   yotqiziqlar   qalinlashib
boradi.
Kattaqo‘rg‘on   vohasining   relef   shakllari   Oqdaryo,   Qoradaryo   va   Zarafshon
daryolarining   qayirlaridan,   qayir   usti   terrasalaridan   va   tog‘oldi   prolyuvial
tekisliklardan   tarkib   topgan.   Bu   relef   shakllaridan   daryo   qayirlari   voha   hududini
kenglik   yo‘nalishda   kesib   o‘tib,   uning   eng   past   joyi   ham   hisoblanadi.   Daryo
qayirlaridan   shimolda   va   janubda   unga   parallel   ravishda   allyuvial-shag‘al
yotqiziqlardan   tuzilgan   qayir   usti   terrasalari   sharqdan-g‘arbga   tomon   cho‘zilgan.
Qayir   usti   terrasalari   tekis   relef   shakliga   ega   bo‘lsada   ularning   yuzasini   umumiy
nishabligi uncha sezilarli bo‘lmagan darajada daryo o‘zani tomon pasayib boradi. 
Zarafshonning   chap   qirg‘og‘idagi   qayir   usti   terrasalariga   parallel   ravishda
Zirabuloq-Ziyovuddin   tog‘   massivlarining   tog‘oldi   prolyuvial   tekisliklari
cho‘zilgan. Ular yuqori antropogenning maydalangan toshlari-dan tarkib topgan va
ustidan   lyossimon   jinslar   bilan   qoplangan.   Yuzasi   eroziya   tufayli   kuchli
parchalangan. Qiya tekislikning yuzasi bir qator yirik botiqsimon pastqamliklardan
birida   Kattaqo‘rg‘on   suv   ombori   barpo   etilgan.   Zarafshonning   o‘ng   qirg‘og‘ida
Oqtog‘ning   janubiy   yonbag‘iri   etaklarida   yastanib   yotgan   o‘rta   antropogenning
prolyuvial   yotqiziqlaridan   tashkil   topgan   tog‘oldi   qiya   tekisligi   sharqdan-g‘arbga
54 tomon cho‘zilib, vaqtincha suv oqimiga ega bo‘lgan soy vodiylari va jarliklar bilan
kesilgan.
Kattaqo‘rg‘on   vohasining   iqlimi   Samarqand   vohasining   iqlimidan   tabiiy
namlanish   miqdorining   kamligi,   iqlimining   nisbatan   keskin   kontinentalligi,
qishining sovuqligi va yozining issiqligi, tog‘ yonbag‘irlaridan oqib keladigan soy
suvlarining kamligi bilan farq qiladi.
Vohaning   g‘arbiy   qismida,   Zarafshon   vodiysining   pasaygan   joylarida   yiliga
o‘rtacha 180-200 mm miqdorda yog‘in tushadi. Janubda, daryo terrasalari ustidan
ko‘tarilib turgan tog‘oldi prolyuvial tekisliklarda yog‘in miqdori bir oz oshib 260-
280 mm ni tashkil etadi. Vegetatsiya davri uchun zarur bo‘lgan termik resurslarga
boy.   Bu   yerda   o‘rtacha   sutkalik   ijobiy   haroratning   +10 0
S   dan   yuqori   bo‘lgan
yig‘indisi   4300-4600 0
  ni   tashkil   etadi.   Havoning   o‘rtacha   yillik   harorati   13 0
S   ga
teng.   Yanvarning   o‘rtacha   harorati   –1,9 0
S   ni,   iyulniki   esa   27,2 0
S   ni   tashkil   etadi.
Mutloq minimal harorat -35 0
S ga va maksimal harorat 44 0
S ga teng. Vegetatsiyali
qish   53%   dan   oshadi.   Q ishloq   xo‘jalik   ekinlariga   zarar   keltiruvchi   garmsel
hodisalarining  tez-tez  takrorlanib  tur adi,   garmsel  shamollarining  takrorlanishi   18-
20 kunga yetadi va ayrim yillarda undan ham oshadi.
Kattaqo‘rg‘on   vohasining   agrolandshaftlari   Zarafshon   daryosi   va   uning
irmoqlarini suvi bilan sug‘oriladi. Vegetatsiya davrida voha agrolandshaftlarini suv
bilan   ta’minlashda   Miyonqol-Xatirchi   (uzunligi   36   km,   suv   sarfi   50   m 3
/sek)   va
Narpay   (uzunligi   90   km,   suv   sarfi   46,4   m 3
/sek)   magistral   kanallari   katta   rol
o‘ynaydi. 
Kattaqo‘rg‘on   voha   landshafti   Samarqand   voha   landshaftidan   yer   osti
suvlariga   boyligi   va   ularning   minerallashganligi   bilan   farq   qiladi.   G runt
suvlarining   sathi   daryo   qayirlarida   0,5-1   m   dan   qayir   usti   terrasalarida   1-2   m
gacha, tog‘oldi prolyuvial tekisliklarida 3-10 m gacha pasayib boradi.
Kattaqo‘rg‘on voha landshaftining tuproq qoplami xilma-xil. Bu yerda asosan
sug‘oriladigan   o‘tloq,   sug‘oriladigan   o‘tloq-botqoq   va  sug‘oriladigan   och  tusli   va
tipik bo‘z tuproqlar hukmronlik qiladi. Baland qayirlarda va qayir usti terrasalarda
kam sho‘rlangan o‘rta va og‘ir suglinkali sug‘oriladigan o‘tloq tuproqlar, o‘rtacha
55 sho‘rlangan   yengil   suglinkali   sug‘oriladigan   botqoq-o‘tloq   tuproqlar   keng
tarqalgan.   O‘rta   va   quyi   qayirlarning   katta   maydoni   o‘rtacha   sho‘rlangan   gilli   va
og‘ir   suglinkali   sug‘oriladigan   botqoq-o‘tloq   tuproqlari   bilan   band.   Qayirlarning
o‘zlashtirilmagan   qo‘riq   va   bo‘z   yerlarida   tarkibida   3,2-4,2%   chirindi   bo‘lgan
o‘tloq   va   o‘tloq-botqoq   tuproqlar   uchraydi.   Madaniylashtirilgan   tog‘oldi
tekisliklarining tuproq qoplami qalin lyoss va lyossimon jinslar ustida rivojlangan
sug‘oriladigan och tusli va tipik bo‘z tuproqlardan iborat.
Vohaning   mahalliy   tabiiy   geografik   sharoitidan   kelib   chiqqan   holda   qishloq
xo‘jaligida   yerdan   foydalanish   strukturasi   ham   aniq   belgilangan.   Bu
Z.M.Akramovning   (1961)   “Samarqand   va   Buxoro   oblastlarining   qishloq   xo‘jalik
geografiyasi”   monografiyasida   o‘z   ifodasini   topgan.   Vohaning   sug‘oriladigan
zonalaridagi   agrolandshaftlar   tizimining   strukturasi   paxta   plantatsiyalari,
bog‘dorchilik, uzumchilik, donchilik va polizchilik xo‘jaliklaridan tarkib topgan. 
Vohaning   landshaft   strukturasi   bir-biridan   muayyan   chegaralar   bilan   ajralib
turgan uchta voha joy tipidan tashkil topgan. Bular qayir voha (maydoni 618 km 2
),
qayir   usti   terrasali   voha   (1100   km 2
)   va   tog‘oldi   tekislik   voha   (456   km 2
)   joy
tiplaridir   (Abdulqosimov,   Abduraxmonova,   1998).   Shuni   ta’kidlab   o‘tish
maqsadga   muvofiqki,   biz   O‘rta   Zarafshon   havzasi   voha   landshaftlarini   tarkibida
antropogen voha joy tiplarini va antropogen voha urochishalarini ajratishda tabiiy
komponentlarning   bir-birlari   bilan   bo‘lgan   munosabatlarini   majmuali   tahlil   qilish
uslublaridan foydalandik.
56 3-BOB.   AGROLANDSHAFTLARNI EKOLOGIK HOLATI VA ULARNI
YAXSHILASHNING GEOGRAFIK ASOSLARI.
3.1. Agrolandshaftlarni ekologik holatini tadqiq etishda 
landshaftli yondashuvni qo‘llash
Respublikamizda   qishloq   xo‘jaligida   foydalaniladigan   yerlar   salmog‘i   (5,5
mln.   ga)dan   ziyodroqligi   agrosanoat   tarmoqlarining   iqtisodiyotimizdagi   umumiy
qay   darajada   ekanligini   aniqlashga   imkon   beradi.   Prezidentimizning   2022-yil
yakunlari   2023-yilda   Hukumatimiz   oldida   turgan   ustuvor   vazifalariga
bag‘ishlangan   Oliy   Majlis   va   O‘zbekiston   xalqiga   yo‘llangan   Murojaatnomasida
“To‘rtinchi   yo‘nalish   ekologiya,   ayniqsa   suv   muommolari   global   muommoga
aylanib borayotgani bilan bog‘liq” – deb ta’kidladilar. Shu bilan bir qatorda 2022-
yilda   1,5   mln.   t   qo‘shimcha   oziq-ovqat   mahsulotlari   yetishtirilganiga   o‘z
e’tiborlarini   qaratdilar   (2022-yil   20-dekabr).   Ana   shu   yuqoridagilar   qishloq
xo‘jalik   yerlaridan   foydalanishda   ularning   ekolgik   holatini   bilishi,   yaxshilash
chora-tadbirlarini   ishlab   chiqish   qay   darajada   muhim   va   dolzarb   ekanligini
ko‘rsatadi. 
Geografiya va qishloq xo‘jaligi fanlari yutuqlarining tahlili shuni ko‘rsatdiki,
ularning   tajribasi   qishloq   xo‘jaligidagi   yerlardan   foydalanishni   landshaft   deb
ataladigan   sifat   jihatidan   yangi   darajalarga   olib   chiqishimizga   imkon   beradi
(Kashtanov,   1992;   Shcherbakov,   Shvebs,   1992;   Xramsov,   1996).   Landshaft
tabiatni   boshqarish   tabiat   va   jamiyat   tizimlari   hamda   ularning   o‘zaro   ta’siri
jarayonida   shakllangan   tabiiy-antropogen   tizimlar   haqidagi   ta’limotga   asoslanadi.
Qishloq   xo‘jaligidagi   tabiatni   boshqarishda   bunday   tizimlar   agrolandshaftlar   va
ularning komponentlaridagi o‘zaro aloqadorliklarni o‘z ichiga oladi. 
A.G.Isachenko   (1980)   tabiatga   antropogen   ta’sirni   optimallashtirishning
ilmiy   nazariyasiga   ehtiyoj   borligini   ta’kidlab,   antropogen   ta’sirni   tadqiq   etishda
landshaftli   yondashuv   konsepsiyasini   ilgari   suradi   va   “atrof-muhitni
optimallashtirish”   atamasini   fanga   kiritdi.   Landshaftli   yondoshuv   o‘rganilayotgan
57 obyektlarning  yaxlitligi  va  ularning  ichki   dinamikasi  birligi   g‘oyasiga   asoslangan
umumiy   tizimli   yondashuvning   bir   bo‘lagi   bo‘lib   hisoblanadi   (Preobrajenskiy   va
boshq., 1988; Demek, 1977).
Landshaft   yondashuvning   mohiyati   zamonaviy   landshaftlarda   tabiiy   va
antropogen   tarkibiy   qismlarning   o‘zaro   ta’sirini   tizimli   tahlil   qilish   va   atrof-
muhitdagi   o‘zgarish   hamda   oqibatlar   natijalarini   baholashdir.   Landshaft
yondoshuvi qishloq xo‘jalik geotizimlarini monotizimli (komponent) va politizimli
(fazoviy)   modellar   nuqtai   nazaridan   ko‘rib   chiqishga   imkon   beradi.   Yaqin
vaqtgacha,   qishloq   xo‘jaligida   komponentlar   o‘rtasidagi   munosabatlarni   hisobga
olmasdan,   tizim-tarkibli   yondashuvga   ustun   axamiyat   berilar   edi.   Ushbu
yondashuv   boshqalarga   nisbatan   bitta   resursdan   foydalanishning
raqobatbardoshligini  oldindan  belgilab  qo‘ydi. Natijada,  o‘rnatilgan  munosabatlar
va agrolandshaftning tarkibiy holatining buzilishi kuzatildi.
Monotizimli model nuqtai nazaridan, agrolandshaft o‘zaro bog‘liq tabiiy va
antropogen   tarkibiy   qismlardan   tashkil   topgan   tizim   sifatida   qaraladi.   Politizimli
model   turli   xil   ierarxik   darajadagi   o‘zaro   bog‘liq   hududiy   tarkibiy   qismlardan
tashkil   topgan   agrolandshaftni   tadqiq   etishda   uning   fazoviy   tuzilishi   nuqtai
nazaridan yondoshishga imkon beradi. Hududiy model mayda hududiy majmualar
(joylar,   urochishalar,   fatsiyalar)   va   o‘zining   dehqonchilik   texnologiyasiga   ega
yerlardan foydalanish turlarining to‘plamidir. 
Morfologik   xilma-xillik   agrolandshaftning   hududiy   salohiyatini   tashkil
etuvchi   relefning   mezoformalari   ko‘pligiga   va   vertikal   qismlarning   o‘zaro
aloqadorligiga   bog‘liq.   Morfologik   birliklarning   chegaralari   odatda   ma’lum   bir
qishloq xo‘jaligi faoliyatining chegaralarini belgilaydi. Bunday faoliyatni hududiy
lokalizatsiya   qilish   funksional   bog‘liqlik   qonuniyatida   aks   ettiriladi,   bunda   tabiiy
hududiy   komplekslarning   har   bir   turidan   foydalanish,   melioratsiyalashning   aniq,
mumkin bo‘lgan va istalgan turlari mavjud bo‘ladi (Yarashev, 2022). Undan ikkita
tamoyil   kelib   chiqadi:   1)   funksional   identifikatsiya,   ya’ni   bitta   landshaft
ko‘rinishining   bo‘limlari   xuddi   shu   tarzda   qo‘llanilishi   mumkin   va   qo‘llanilishi
kerak;   2)   funksional   bir   butunligi,   ya’ni   bitta   landshaft   ko‘rinishidan   foydalanish
58 butun vaqt davomida bir xil bo‘lishi kerak (Rodoman, 1993). Ushbu yo‘nalishdagi
birinchi qadam landshaftlarning taksonomik tasnifi bo‘lishi kerak.
Qishloq   xo‘jaligidagi   landshaft   yondoshuvi   hududida   tabiiy   sharoitlarga
maksimal   darajada   moslashishni   hisobga   olgan   holda,   u   yoki   bu   ixtisoslashuvnii
amalga   oshirish   mumkin.   Funksional   identifikatsiya   prinsipi   taksonomik   birliklar
prinsipiga   muvofiq   joylar   va   tabiiy   chegaralarni,   ularning   o‘zaro   munosabatlarini
hisobga   olgan  holda,   landshaft   va  hududiy   tuzilmalarni   uyg‘unlashtirishga   imkon
beradi.   Landshaft   yondashuv   tizimning   barcha   xususiyatlari   bilan   tavsiflanadi,
bunda   o‘rganilayotgan   obyektning   yaxlitligi,   uning   elementlari   va   atrof-muhit
bilan o‘zaro bog‘liqligi sabablari; boshqa tizimlar tipi sifatida ajratiladigan hamda
yuqori darajadagi tizimlarga kiritilgan ierarxik jihatdan bo‘ysunadigan tizimlarning
mavjudligi inobatga olinadi, o‘z-o‘zini tartibga solish va tashqi ta’sirlarga qarshilik
ko‘rsatishda tizimlarning ochiqligini ta’minlaydi.
Bir   butunlik   tashqi   ta’sirlarga   qarshilik   ko‘rsatishda,   chegaralar
mavjudligida, tuzilish tartibida, tashqi aloqalarga nisbatan ichki munosabatlarning
yaqinroq   bo‘lishida   namoyon   bo‘ladi.   Landshaft   yondashuvning   muhim
xususiyatlaridan   biri   bu   nafaqat   o‘rganish   obyektini,   balki   uning   atrof-muhitini
ierarxik   jihatdan   murakkab   bir   butun   tizim   sifatida   ko‘rib   chiqishdir.   Hududning
tabiiy   omillariga   moslashtirilgan   dehqonchilik   tizimlarining   shakllanishi
landshaftning  strukturaviy   va  funksional   ierarxiyasiga   muvofiq  amalga   oshirilishi
kerak.   A.N.Kashtanov,   A.P.Shcherbakov,   I.G.Shvebs   “landshaft   turi   qishloq
xo‘jaligining   ixtisoslashuvini   belgilaydi”   degan   xulosaga   keladi   (Konsepsiya
to‘g‘risida ..., 1992).
Yaqin vaqtlargacha bu muammo juda kam o‘rganilgan bo‘lib, faqat qishloq
xo‘jaligini   ishlab   chiqarish   guruhlarini   taqsimlash   bilan   cheklangan   (Fridlend,
1966),   ularning   dehqonchilik   tizimlarini   shakllantirishdagi   kamchiliklari
geomorfologik,   litologik,   gidrologik   va   mikroiqlim   sharoitlarini   baholash   va
hisobga   olishdan   iborat   deb   tushunish   mumkin   bo‘ladi.   Hozirgi   dehqonchilik
tizimining asosi – landshaftni shu maqsadda moslashtirish bo‘lib, so‘nggi yillarda
qishloq xo‘jalik sohasining yetakchi institutlari va qishloq xo‘jaligi universitetlari
59 mualliflarining katta guruhi tomonidan yangi landshaftga asoslangan dehqonchilik
tizimlarini   ishlab  chiqish  va loyihalashning  konseptual  va  uslubiy  asoslari  hamda
me’yoriy asoslari ishlab chiqilib uzliksiz ravishda amalga oshirmoqda.
Moslashuvchan   landshaftda   yer   tuzilishi   quyidagilarni   ta’minlab   beradi:
tuproqning   unumdorligi,   issiqligi,   namligi   va   degradatsiya   jarayonlarini
rivojlanishining   cheklovchi   omillari   hamda   manbalari   bo‘yicha   yerlarning
agroekologik   tasnifi;   yerlarning   funksional   va   maqsadli   tavsiflanishi,   yerlarning
o‘zaro   bog‘liqligi   hamda   ekin   maydonlarining   tuzilishini   optimallashtirish;
agrolandshaftning   ekologik   infratuzilmasini   shakllantirish;   tabiiy-iqtisodiy
resurslar   va   ulardan   foydalanish   samaradorligini   har   tomonlama   tahlil   qilish
asosida   iqtisodiyotning   ixtisoslashuvi,   shu   bilan   bir   qatorda   agrolandshaftlar
hududida   almashlab   ekish   rejasini   ishlab   chiqish   va   takomillashtirishni   nazarda
tutadi.
Moslashuvchan   landshaft   dehqonchilik   tizimining   eng   muhim   texnologik
elementlari  quyidagilardan iborat:  mahalliy  landshaft   sharoitlariga  moslashgan   va
hududda   farqlanadigan   tuproq   qoplamidagi   agrotexnogen   yuklarni   agroekologik
tartibga   solish;   agroekologik   xususiyatlarni   hisobga   olgan   holda   ekinlarni
moslashuvchanligiga   qarab   tanlash,   navlar   va   almashlab   ekish,   ekinlarni
yetishtirish texnologiyalari; ekologiya va yerdan foydalanish nuqtai  nazaridan hal
qiluvchi;   qishloq   xo‘jalik   tizimlarida   biologik   metodlarni   qo‘llash   va
moslashuvchan   qishloq   xo‘jaligi   texnologiyalarini   ishlab   chiqish,   degradatsiyaga
uchragan   yerlarni   tiklash   va   meliorativ   holatini   yaxshilash,   agrolandshaftlarni
hosildorligini hamda barqaror tabiiy holatini saqlashdan iborat.
O‘rta   Zarafshon   agrolandshaftlari   intensiv   shakllanishi   Chor   Rossiyasi   va
sobiq   ittifoq   davri   mustamlakachiligi   bilan   bog‘liq   bo‘lib,   bunda   qishloq   xo‘jalik
yuritishda   tub   o‘zgarishlar   yuz   berdi.   Ayniqsa   XX   asrning   60-yillarida   bu   holat
juda   avj   ola   boshladi.   Yaylov   chorvachilik   tizimi   paxtachilik   bilan   almashtirildi.
Ekin   maydonlarining   ko‘payishi   hududning   tabiiy-iqlim   sharoitlarini   hisobga
olmagan   holda   yuz   berdi,   shu   sababli   agrolandshaftlardagi   salbiy   jarayonlar
(eroziya, deflyatsiya va boshqalar) kuchaydi.
60 O‘tgan asrning 70-yillarda birinchi o‘zaro ta’sirli landshaft sferasining ikkita
tizimlari   -   tabiiy   va   antropogen   (qishloq   xo‘jaligi)   landshaftlardan   tashkil   topgan
yaxlit   hududiy   geotizimlar   deb   tushuniladigan   dehqonchilik   tizimlarini   ilmiy
asoslash bo‘yicha dastlabki tadqiqot ishlari boshlandi. 
Agrolandshaft   to‘g‘risida   bunday   tushuncha   ularni   landshaft   yondoshuvi
nuqtai   nazaridan   ko‘rib   chiqishga   imkon   beradi   Qishloq   xo‘jalik   landshaftlarini
shakllantirishda   ularning   yaxlitligi,   ierarxiyasi   va   ochiqligini   hisobga   olinishi
kerak.   Respublikamizda,   jumladan   O‘rta   Zarafshon   havzasi   vohalarida
agrolandshaft   tadqiqotlarni   olib   borishning   qiyinligi   tuproqlarning   xilma-xilligi,
o‘ziga xosligi, iqlim sharoiti va relefi qishloq xo‘jaligi ishlab chiqarishining har xil
darajada   olib   borishga   imkon   beradi.   Aksariyat   agrolandshaftlarga   xos   bo‘lgan
xususiyatlarga   iqlimning   kontinentalligi,   o‘ta   quruqligi,   landshaftlarning
morfologik   murakkabligi,   tuproqlarning   suv   hamda   shamol   eroziyasiga   moyilligi
va boshqalarni misol qilib ko‘rsatish mumkin. Shuning uchun yuqori mahsuldor va
ekologik jihatdan barqaror agrolandshaftlarni yaratish murakkab masala bo‘lib, bu
tabiiy   analoglarga   imkon   boricha   yaqin   bo‘lishi   kerak.   Shu   bilan   birga   tuproq
unumdorligini   saqlash   va   qishloq   xo‘jaligi   ishlab   chiqarishining   samaradorligini
oshirishning yagona yo‘li ekanligi hech kimga sir emas.
Moslashuvchan   landshaft   dehqonchilikka   o‘tish   mahalliy   tabiiy
landshaftlarning   o‘ziga   xos   xususiyatlarini   yaxshi   bilishga   asoslangan   bo‘lishi
kerak   va   shuning   uchun   ularni   tadqiq   etishda   keng   ma’lumot   bazasini   yaratishni
talab qiladi, ayniqsa, birlamchi ma’lumotlarni to‘plash, saqlash va tahlil qilishdagi
asosiy rolini geografik axborot tizimlari va texnologiyalari bajarishi lozim.
Agrolandshaft   to‘g‘risida   zamonaviy   tushuncha   tizimli   yondashuvga
asoslanadi. Landshaftshunoslik fanida tizimli yondashuv tushunchasi V.B.Sochava
(1978), B.K.Preobrajenskiy (1986), E.Neef, P.Xagget (1979) nomlari bilan bog‘liq.
Hozirgi   vaqtda   “tizim”   tushunchalari   juda   ko‘p.   Eng   qisqa   tushuncha
J.I.Bertalanffi   (1968)   ga   tegishli,   bu   yerda   “tizim   o‘zaro   ta’sir   o‘tkazadigan
elementlar   majmuasidir”.   A.N.Averyanovaning   (1985)   fikriga   ko‘ra   har   qanday
61 tizim quyi tizimlarga bo‘linish va quyi tizimni o‘z ichiga olgan summadan kattaroq
tarkibga ega bo‘lgan yuqori darajadagi tizimlarni kiritish qobiliyatiga ega. 
“Tizim”   tushunchasi   “struktura”   tushunchasi   bilan   chambarchas   bog‘liq.
Strukturani   ba’zi   mualliflar   elementlar   o‘rtasidagi   munosabatlar   qonuni   deb
tushun sa lar   (Sviderskiy,   1962),   boshqalari   -   tizimning   invarianti   (Ovchinnikov,
1966)   deb   tushunadilar .   Tizim   –   muayyan   bir   maqsadda   jarayon,   hodisa,   holat,
voqea   va   narsalarni   qismlariga   ajratish   va   ularni   ierarxik   pog‘onaga   joylashtirish
(Nigmatov, 2018). 
Biz   ushbu   qarashlarni   qo‘llab-quvvatlaymiz   va   bizning   fikrimizcha,
“struktura” tushunchasi tizim elementlarining tarkibi va joylashishini, shuningdek,
ularning   o‘zaro   munosabatlari   hamda   o‘zaro   bog‘liqligini   aks   ettiradi.   Shu   bilan
birga, struktura tizim elementlarini tashkil qilish, ularni vaqt va makonda tartiblash
natijasidir.
Geotizim   tushunchasiga   binoan   tabiiy-qishloq   xo‘jaligi   komplekslari
(agrolandshaftlar)ga quyidagi ta’rif berilishi mumkin:  agrolandshaft  - o‘zaro ta’sir
ko‘rsatuvchi   ikkita   kichik   tizimlardan   -   tabiiy   (landshaft)   va   antropogen,
shuningdek oziq-ovqat ta’minoti, xomashyo muammolarini birgalikda hal etadigan
kichikroq   tabiiy-qishloq   xo‘jaligi   geotizimlari   majmuasidan   iborat   ajralmas
hududiy geotizimdir (Shalnev, Didenko, 1997; Yarashev, 2022).
Landshaftlar   qishloq   xo‘jaligi   ishlab   chiqarishining   ta’siri   ostida   tabiiy
geotizimni   hududiy   tabiiy   qishloq   xo‘jaligi   geotizimiga     aylanishida   sezilarli
o‘zgarishlarga uchraydi. Bir tomondan, bunday landshaftlarda tabiiy qonuniyatlar,
ya’ni, asosan o‘zini-o‘zi boshqarish qonunlariga bo‘ysunadigan tabiiy xususiyatlar
saqlanib qolgan, boshqa tomondan, iqtisodiy faoliyatda boshqaruv qonunlari bilan
bog‘liq   bo‘lgan   “antropogen   tarkib”   kiritilgan.   Modda   va   energiyaning   tabiiy
sikllariga   antropogen   kuchlar   qo‘shiladi.   Shu   sababli,   agrolandshaft   juda   ko‘p
tarkibiy qismlardan iborat murakkab tuzilishga bo‘ladi.
Iqtisodiy   faoliyat   natijasida   tabiiy   tizim   ko‘proq   yoki   kamroq
antropogenlashgan   bo‘lib,   bu   tabiiy-landshaft,   majmua   tuzilishining   o‘zgarishi,
iqtisodiy   ta’sirga   reaksiyalarning   paydo   bo‘lishi,   ko‘pincha   salbiy   jarayonlardan
62 bo‘lgan yerlarning yemirilishi, eroziya, degradatsiya, o‘simlik turlarining tarkibini
almashtirish va boshqalardan iborat bo‘ladi.
Tabiiy   muhitni   ekologik   optimallashtirish   yuqori   mahsuldorlik,   dinamik
barqaror   va   qulay   sharoitga   ega   bo‘lgan   uyg‘un   tabiiy   hamda   qishloq   xo‘jaligini
yaratishga   olib   keladi.   Tabiiy   tizimining   tuzilishi   va   dinamikasi   ma’lum   darajada
uzoq   muddatli   antropogen   ta’sir   tufayli   o‘zgarib   turadi,   bu   tabiiy   quyi   tizimning
doimiy   ortib   borayotgan   antropogen   ta’sirga   bog‘liqligini   oshishida   namoyon
bo‘ladi   ( Pimentel   D.,   Pimentel   S,   1980;   Pimentel,   Behardi,   Fast,   1983;   Shalnev,
Didenko,  1998 ).  
Zamonaviy geografik tadqiqotlar ishlab chiqarish va tabiiy muhitning o‘zaro
ta’siri to‘g‘risida turli xil muammolarni, savollarni o‘z ichiga oladi (Milkov, 1973,
1978; Ryabchikov, 1972;  Nikolaev, 1987). L.G.Ramenskiy (1938), V.A.Nikolaev
(1979,   1987)   agrogeografik   tadqiqotlar   asosini   landshaft-mintaqaviy   tadqiqotlar
tashkil etadi deb hisoblashadi. Agrolandshaftning quyi tizimlarini va uning tarkibiy
qismlarini   tahlil   qilish   barcha   tadqiqot   sxemalarining   an’anaviy   va   asosiy   qismi
hisoblanadi.   Shu   bilan   birga,   agrolandshaftlarni   o‘rganish   obyekti   nafaqat   uning
quyi   tizimlari   va   ularning   tarkibiy   qismlari,   balki   o‘zaro   ta’sirning   qonuniyatlari
ham bo‘lishi kerak, chunki, o‘zaro ta’sir jarayonida quyi tizimlarning nafaqat yangi
xossalari   shakllanib,   aniqlanibgina   qolmay,   balki   butun   tizimning   tubdan   yangi
xususiyatlari paydo bo‘ladi.
V.I.Bulatovning   (1973)   fikricha,   bu   “bog‘liklik”   quyidagilarni   o‘z   ichiga
oladi: 
a)   antropogen   landshaftni   yaratadigan   quyi   tizimlar   o‘rtasidagi   o‘zaro
ta’sirlashuvchi tizimlar paydo bo‘lishi bilan; 
b) quyi tizimlar yaxlit tizimning bir qismi bo‘lganida, ular xususiyatlarining
bir qismi yo‘qolganda; 
k) yangi yaxlitlik va yangi xususiyatlarning paydo bo‘lishi bilan; 
d) quyi tizimlarni tartibga solish, pastki tizimlarning determinizmi, ularning
fazoviy   va   funksional   munosabatlarining   determinizmi   bilan   aniqlanadi   (Bulatov,
1973, 18-bet).
63 Umuman   olganda   tuproq   landshaftning   tabiiy   morfologik   birliklari   ichida
shakllantirilgan,   agrofitotizimlarni   yerdan   foydalanishning   turli   xil
texnologiyalaridan   foydalangan   holda   tashkil   etiladigan   hududiy   tabiiy   qishloq
xo‘jaligi   geotizimlari   kabi   agrolandshaftning   yaxlitligi   va   yangi   xususiyatlariga
misol   bo‘la   oladi.   Ularning   asosiy   funksiyasi   –   buni   shakllantiruvchi   va   resurs
ishlab   chiqaradigan   qishloq   xo‘jaligi   ekanligiga   alohida   e’tibor   berish   va
agrolandshaftlarni   ekologik   moslashuvchanligini   uning   barqarorlik   darajasini
chegarasida saqlashni taqoza qiladi.
3.2.  Agrolandshaftlar da ekologik vaziyatlar va 
ularga ta’sir etuvchi  manbalar
Makon   va   zamonda   doimiy   ravishda   sodir   bo‘lib   turadigan   va   xilma-xil
tabiiy   geografik   jarayonlarni   yuzaga   keltiradigan   sabab-oqibat   hodisalarining
o‘zaro   uzviy   bog‘liqligiga   inson   o‘zining   butun   xo‘jalik   faoliyati   davomida
izchillik   bilan   e’tibor   qaratmog‘   lozim.   Chunki,   hozirgi   fan-texnika   taraqqiyoti
davrida   hamda   ishlab   chiqarishning   jadallashuvi   oqibatida   ekologik   vaziyat   kun
sayin   murakkablashib,   yangi-yangi   global,   regional   va   mahalliy   sotsial-ekologik,
landshaft-ekologik,   tibbiy-ekologik   kabi   muammolar   vujudga   kelmoqda.   Shuning
uchun   atrof-muhitda   vujudga   kelgan   ekologik   vaziyatlarni   va   uning   ta’sirida   yuz
berayotgan   salbiy   o‘zgarishlarni   landshaft-ekologik   va   atrof-muhit   muhofazasi
nuqtai   nazardan   kompleks   tadqiq   etish   hozirgi   fanimizning   dolzarb
muammolaridan biri bo‘lib hisoblanadi.
Geotizimlarda  
dinamik   rivojlanib   borayotgan   ekologik   vaziyatni
optimallashtirishning   nazariy,   metodologik   va   metodik   asoslari   I.P.Gerasimov
(1985),   V.B.Sochava   (1978),   V.S.Preobrajenskiy   (1980),   A.G.Isachenko   (1980),
I.F.Reymers   (1990),   N.A.Solnsev   (2001),   F.N.Milkov   (1981),   I.I.Mamay   (1997),
N.F.Glazovskiy   (2003),   V.A.Nikolaev   (2000),   K.N.D’yakonov   (2005),
N..S.Kasimov   (2005),   A.A.Rafiqov   (1999),   A.A.Abdulqosimov,   S.B.Abbosov
64 (1997, 2001),  S.B.Abbasov (2007, 2019), A.R.Raxmatullaev (2018), Q.S.Yarashev
(2018,   2022),   K.M.Boymirzaev   (2020),   N.T.Sabirova   (2020),   M.G.Nazarov
(2020),   I.K.Mirzaxmedov   (2021),   O.M.Qo‘ziboeva   (2022)   va   boshqalarning
ishlarida bayon qilingan, lekin ularning ishlarida agrolandshaftlar ekologik holatni
o‘zgarishida   sug‘orish   va   ularning   ta’sirida   ro‘y   berayotgan   dinamik   jarayonlar
respublikamiz,   jumladan,   O‘rta   Zarafshon   havzasi   misolida   alohida   tadqiq
etilmagan.   Ushbu   tadqiqot   ishining   asosiy   vazifalaridan   biri   ana   shu   kamchilikni
to‘ldirishga qaratilgan.
O‘zbekiston   Respublikasida   ekologik   muvozanatning   keskin   buzilishi   va
buning natijasida vujudga kelgan sotsial va tibbiy ekologik vaziat O‘rta Zarafshon
regionida   bir   necha   yillardan   beri   hukmronlik   qilib   kelmoqda.   O‘rta   Zarafshon
havzasi   hozirgi   landshaftlarining   ekologik   holati   va   uning   keskinlik   darajasi   ham
havzadagi   boshqa   hududlarida   vujudga   kelgan   ekologik   vaziyatning   murakablik
darajasi bilan uzviy bog‘liq. 
O‘rta   Zarafshon   havzasida   vujudga   kelgan   ekologik   vaziyat,   hozirgi
landshaftlarni   muhofaza     qilish   va   tabiiy   resurslardan   foydalanishning   geografik
asoslari   kabi   masalalar,   ayniqsa,   turli   tabiiy   va   antropogen   geosistemalarni
landshaft-ekologik   tadqiq   etish,   inson   tomonidan   o‘zlashtirilgan   landshaft
komplekslarida   ekologik   ekspertiza   o‘tkazish   muammolari   P.Baratov   (1971),
V.M.Chupaxin   (1985,   1990),   I.K.Nazarov   (1992),   A.A.Abdulqosimov,
S.B.Abbosov   (1997,   2001),   A.A.Abdulqosimov,   Yu.X.Abduraxmonova   (1998,
2000,   2001,   2002),   A.A.Abdulqosimov,   A.A.Abdulqosimov,   I.A.Abdulqosimov
(2004),   L.Alibekov   (2004),   N.I.Sabitova,   O.Sh.Ro‘ziqulova   (2006),   A.O‘razboev
(2004),   N.K.Komilova,   A.S.Soliev   (2005),   A.N.Nigmatov   (2006),
A.A.Abdulqosimov,   Yu.X.Abduraxmonova,   K.Q.Davronov   (2017),
A.R.Raxmatullaev   (2018)   A.X.Ravshanov   (2020)   va   boshqalarning   ishlarida
hamda   “Landshaft-ekologik   tadqiqot   va   tabiatdan   foydalanish”   (Landshaftno-
ekologicheskie   issledovaniya   i   prirodopolzovanie,   1985),   “Landshaft-ekologik
tadqiqot va amaliyot” (Landshaftno-ekologicheskie issledovaniya i praktika, 1991)
nomli ilmiy to‘plamlar   va boshqalar muallifning ishlarida atroflicha yoritilgan.
65 O‘rta   Zarafshon   havzasining   hozirgi   landshaft   komplekslar
majmuasi   genetik   jihatdan   bir-biridan   farq   qiluvchi   ikki   xil   toifadan,
ya’ni   tabiiy   va   antropogen   geotizimlardan   tashkil   topgan.   Bu
geotizimlar   doirasida   antropogen   landshaftlar   ko‘proq   ifloslanish
tendensiyasiga   ega.   Antropogen   landshaftlar   strukturasida   shahar   va
qishloq   seliteb,   sug‘oriladigan   va   lalmikor   qishloq   xo‘jalik,   irrigatsion
kabi geotizimlar katta maydonni egallaydi.
O‘rta   Zarafshon   havzasining   maqsadga   muvofiq   o‘zlashtirilgan
antropogen   landshaftlarida   tabiiy   komponentlar   tub   o‘zgarishlarga
duch   kelgan   va   ular   geotizimlarini   tartibga   solishda   hamda   o‘z-o‘zini
tozalashda   yetarli   darajada   ta’sir   ko‘rsata   olmaydi.   Ayniqsa ,   qiyalik,
yassi   tekisliklarda,   yoyilma   konuslar   oralig‘idagi   pastqam   joylarda,
qayir   usti   terrasalarida,   qayirlarning   quyi   qismlarida   rivojlangan.
Sug‘oriladigan   agrolandshaftlarda,   jumladan ,   paxta   va   oziqabop   ekinlar
ekiladigan   maydonlarda   o‘z-o‘zini   tartibga   solish   va   o‘z-o‘zini   tiklash
holati   juda   sust.   Bunday   antropogen   landshaft   komplekslarida   katta
miqdorda   kimyoviy   moddalarning   akkumulyatsiya   bo‘lish   va   tadrijiy
to‘planish   jarayoni hukmronlik qiladi. Ularni   tiklanishi   uchun esa birinchi
navbatda grunt suvlarining harakati faol bo‘lishi kerak. Shuning uchun
ham   keyingi   paytlarda   agrolandshaftlarda,   seliteb   landshaftlarda,
texnogen   va   irrigatsion   landshaftlarda   funksional   holatning   sustligi   va
yomonlashuvi,   atmosfera   havosi   hamda   tevarak-atrofning   ifloslanishi,   ichki
suvlarning zaharlanishi kabi hodisalar ko‘payib  bormoqda.
O‘rta   Zarafshon   havzasida   antropogen   landshaftlarning   ekologik
holatini   ifloslantiruvchi   manbalar   juda   xilma-xildir.   Ayniqsa,   shahar   va
qishloq seliteb landshaftlarini ifloslanishida maishiy-xo‘jalik chiqindilari,
66 zavod va fabrikalarning texnogen chiqindilari, avtotransport vositalari,
qishloq   xo‘jalik   landshaftlarini   ifloslantirishda   me’yoridan   ortiqcha
ishlatilgan   kimyoviy   o‘g‘itlar   va   zaharli   pestitsidlar   hamda
boshqalarning roli katta. 
O‘rta   Zarafshon   havzasi   agrolandshaftlarining   tarkibiy   qismi
bo‘lgan   ekin   maydonlarida   uzoq   yillar   davomida   me’yoridan   ortiq
mineral   o‘g‘itlar,   madaniy   ekinlarni   zararkunandalardan   himoya   qilish
uchun   yuqori   toksinli   zaharli   kimyoviy   moddalar   ishlatilib   kelindi.   Har
yili dunyo bo‘yicha hosildorlikni oshirish maqsadida 131 mln. t  mineral
o‘g‘it   va   qishloq   xo‘jalik   ekinlari   zararkunandalarga   qarshi   kurashish
uchun 1 mln. t pestitsidlar ishlatiladi. Yaqin paytlargacha respublikamiz
hududidagi   agrolandshaftlarning   har   bir   gektariga   ishlatilgan
pestitsidlarning o‘rtacha miqdori 54 kg atrofida bo‘lgan. Bu ko‘rsatkich
Rossiyada   1-2   kg   ni,   AQSh   da   2-3   kg   ni   tashkil   etgan.   Sug‘oriladigan
agrolandshaftlarda   o‘ta   zaharli   kimyoviy   moddalarni   ko‘plab
qo‘llanilishi vohalarda ekologik vaziyatni keskin buzilishiga olib keldi.
Agrolandshaftlarning   tarkibiy   qismi   bo‘lgan   tuproq   qoplami   yil
davomida   ishlatiladigan   zaharli   kimyoviy   moddalarning   ayrim
elementlarini o‘zida akkumulyatsiya qilish xususiyatiga ega. Binobarin,
mineral   o‘g‘itlarning   haddan   tashqari   ko‘p   ishlatilishi,   pestitsidlarning
me’yoridan ziyod qo‘llanilishi, almashlab ekish qoidasiga amal qilmaslik
va  boshqa salbiy jarayonlar natijasida  unumdor tuproq qoplami yaqin
kelajakda   tuzatib   bo‘lmaydigan   o‘zgarishlarga   duch   kelishi   mumkin.
Agrolandshaftlarning   hosildorligini   oshirish   maqsadida   belgilangan
me’yoridan   ziyod   ishlatiladigan   mineral   o‘g‘itlar   uzoq   davom
67 etmaydigan   va   doimiy   samara   bermaydigan   vaqtinchalik   choradir.
Agrobiotsenozlarni   o‘stirishda   va   rivojlantirishda   kimyoviy
regulyatorlarni   intensiv   ravishda   qo‘llanishi   kelajakda   qanday   salbiy
oqibatlarga   olib   kelishini,   mutaxassislarning   o‘zlari   ham   oldindan   aytib
bera   olmaydi.   Ularning   keyingi   yillardagi   salbiy   oqibatlari   tuproq
qoplamining   hamda   ichki   suvlarning   kimyoviy   tarkibida,   tirik
organizmlarda,   meva   va   sabzavotlarning   tarkibida   kuchli   sezilmoqda.
Shuning   uchun   hozirgi   paytda   yetkazib   berilayotgan   qishloq   xo‘jalik
mahsulotlarining   biologik   sifati     past     va   ular   uzoq   saqlanish
qobilyatiga ega emas.
O‘rta   Zarafshon   havzasi   agrolandshaftlarida   ekologik   vaziyatlarni
yomonlashib   ketishini   oldini   olish   uchun   mineral   o‘g‘itlarni   ekin
maydonining   talabiga   ko‘ra,   me’yorida   ishlatish   bilan   birga   madaniy
o‘g‘itlardan   ham   keng   foydalanish   va   almashlab   ekishni   qat’iy   joriy
etish   zarur.   Ana   shunday   chora-tadbirlarni   amalga   oshirish   yo‘li   bilan
doimo   yuqori   hosil   olish   va   ekologik   muvozanatni   barqaror   saqlash
mumkin.
O‘rta   Zarafshon   havzasi   agrolandshaftlarining   ekologik   vaziyatini
buzilishiga   ta’sir   etuvchi   omilardan   yana   biri   madaniy   tuproqlarning
qaytadan   sho‘rlanish   jarayonidir.   Tuproqlarni   takroriy   sho‘rlanishining
asosiy   sababi   sug‘oriladigan   suvlardan   keladigan   qo‘shimcha   tuzlar,
tuproqlarning quyi qatlamidagi ona jinslar tarkibida bo‘lgan tuzlarning
faollashuvi, grunt suvlarining ko‘tarilishi va boshqa jarayonlardir.  Bular
o‘z   navbatida   tuproqlarda   suv-tuz   balansi   qonuniyatining   buzilishiga
olib keladi.
68 Hozirgi paytda O‘rta Zarafshon havzasidagi madaniy tuproqlarning
qayta sho‘rlanish tendensiyasi   Samarqand va Kattaqo‘rg‘on   voha lar ida
barpo   etilgan   agrolandshaftlarda ,   jumladan   rel’efi   botiq   hududlarda
instensiv   ravishda   namoyon     bo‘lmoqda.   Binobarin,
agrolandshaftlarning   hozirgi   ekologik   holatini   optimallashtirish   va
sog‘lomlashtirish   uchun   ularda   insonning   xo‘jalik   faoliyati   tufayli
faollashgan geokimyoviy jarayonlarni, modda va energiya almashinuvi,
suv-tuz   balansi   qonuniyatini   buzilishini   mahalliy   hamda   regional
masshtablarda boshqarishni o‘rganmoq  hamda   tashkil etmoq zarurdir. 
O‘rta   Zarafshon   havzasi   agro landshaftlarining   eng   muhim
komponentlaridan   biri   bo‘lgan   ichki   suvlar   ham   yildan-yilga   kuchli
ifloslanib   bormoqda.   Bu   hol   ayniqsa   agrolandshaftlarning   tarkibiy
qismi   bo‘lgan   paxta   va   sholi   ekin   maydonlarida   voha   geotizimlarining
tavarak-atroflarida  yaqqol ko‘zga  tashlanadi. Yerlarni sho‘rini yuvishda
foydalanilgan   suvlar,   zavur   va   kollektorlarda   to‘plangan   kuchli
minerallashgan   qaytama   suvlar   har   yili   daryolarga,   kanallarga,
vohalarning   tevarak-atrofidagi   pastqam   joylarga   va   cho‘kmalarga
tashlanadi.   Buning   natijasida   agrolandshaftlar   atrofida   sho‘r   ko‘llar
instensiv   ravishda   rivojlanmoqda.   Ekologik   vaziyatning   bunday
holatdagi buzilishi  Kattaqo‘rg‘on  vohasi uchun xarakterlidir. 
O‘rta   Zarafshon   havzasi   voha   landshaftlarining   aholi   eng   zich
joylashgan   qismi   shahar   seliteb   landshaftlaridir.   Shaharlarda   ekologik
vaziyatning   buzilishi   birinchi   navbatda   transport   vositalari   va   ishlab
chiqarish   korxonalari   bilan   bog‘liq.   Hozirgi   kunda   mavjud   bo‘lgan
69 avtomashinalar   atmosferaga   karbonat   angidrid,   is   gazi   chiqarib,
shaharlarning ekologik holatini xavf ostiga qoldirmoqda. 
Texnogen   zaharli   chiqindilar   shahar   havosida   konsen tratsiyalashib,
kishilarning   salomatligiga,   fauna   va   flora   komplekslariga,   qadimiy   arxitektura
yodgorliklariga   salbiy   ta’sir   ko‘rsatmoqda.   Ayniqsa,   avtotransport   vositalaridan
chiqqan   uglerod   oksidi   kishilarining   qon   gemoglabini   bilan   kislorodga   nisbatan
300 marta  tez birlashadi.  Bundan  tashqari  uglevodorod quyosh  nuri  ta’sirida azot
oksidi   bilan   reaksiyaga   kirishib,   qattiq   va   suyuq   holatdagi   zarrachalar   bilan   bir
qatorda gaz holatdagi ozonning azotli birikmasini vujudga keltiradi. Hosil bo‘lgan
gaz   uglerod   oksidiga   nisbatan   ham   kuchli   zaharli   hisoblanadi.   Natijada   shahar
seliteb landshaftlarida ekologik vaziyat kundan-kunga keskinlashmoqda va kishilar
organizmini kislorod bilan ta’minlanishi ma’lum miqdorda kamaymoqda.
Binobarin,   O‘rta   Zarafshon   havzasining   tarkibiy   qismlari   bo‘lgan
agrolandshaftlarni   hamda   shahar   va   qishloq   seliteb   landshaftlarini   ekologik
sharoitini   sog‘lomlashtirish   uchun   ilmiy   asoslangan   chora-tadbirlarni   ishlab
chiqish zarur. 
V.Shuffanning   (1988)   qayd   qilishicha   ekin   maydonlarida   mineral   o‘g‘itlarni
hayvonot   va   o‘simliklarni   himoya   qilishda   dori-darmonlarni,   agrobiotsenozlarni
o‘stirish   hamda   rivojlantirishda   kimyoviy   regulyatorlarni   intensiv   qo‘llanilishi
kelajakda  qanday   oqibatlarga  olib  kelishini   oldindan   aytib  bera   olmaydilar.  Sodir
bo‘ladigan ekologik oqibatlar  juda ham  xavfli, uning hamma tirik organizmlarga,
hatto   inson   salomatligiga   ta’sirini   hamisha   ham   o‘z   vaqtida   seza   olmaymiz   va
keltiradigan zararlarini baholay olmaymiz (Ravshanov, 2020). 
Binobarin,   atrof-muhitni   kimyoviy   moddalar   bilan   ifloslanish   muammosi,
insonning   salomatligi   va   hayvonot   olami   uchun   jiddiy   oqibatlarini   hisobga   olish
paytida   tabiatni   boshqa   xil   zaharli   moddalar   bilan   ifloslantiradigan   manbalardan
ajralgan   holda   qarash   kerak   emas.   Shaharlarda   har   kuni   to‘planadigan   katta
miqdordagi   maishiy   va   ishlab   chiqarish   chiqindilari   zaharli   kimyoviy   moddalar
bilan   hamkorlikda   harakat   qilib,   o‘zini   toksin   ta’sirini   kuchaytiradi   va   turli   xil
kasalliklarni   vujudga   keltiradi.   Kiyingi   yillarda   parandachilik   va   chorvachilik
70 rivojlantirishda intensiv usullardan keng foydalanilmoqda. Ulardan yanada ko‘proq
daromad   olish,   go‘sht,   sut,   tuxum   yetishtirishni   ko‘paytirish   maqsadida   turli
kimyoviy pereparatlardan keng foydalanilmoqda. Ularning axlat va chiqindilaridan
ekin   yerlarini   hosildorligini   oshirishda   foydalanilmoqda.   Bu   bir   tamondan   yaxshi
va   biologik   samarador   usul,   lekin   ikkinchi   tamondan   axlat   va   chiqindilar   turli
infeksiya   va   bakteriyalarni   intensiv   rivojlantiruvchi   o‘choq   bo‘lib   ham   sanaladi.
Buning natijasida agrolandshaftlarda ma’lum darajada ifloslanish jarayoni vujudga
keladi.   Bunday   ifloslanish   shahar   va   qishloq   selitib   landshaftlari   yaqinida
joylashgan agrolandshaftlar uchun xosdir.
O‘rta Zarafshon havzasi shahar va qishloq seliteb landshaftlarining atmosfera
havosini ifloslantirishda transport vositalarining roli katta. Masalan, hozirgi kunda
mavjud   bo‘lgan   avtomashinalar   atmosferaga   yiliga   50   mln.   t   karbonat   angidrid,
200   mln.   t   is   gazi   chiqarib,   ekologik   sharoitni   xavf   ostida   qoldirmoqda.   Bitta
yengil   avtomobil   1000-1500   km   masofada   bir   kishiga   bir   yilga   yetadigan
kislorodni   ishlatadi.   Transport   vositalari   inson   salomatligi   uchun   zararli   bo‘lgan
turli xil chiqindilar – karbonat angidrid, is gazi, zaharli birikmalar chiqaradi. Misol
uchun, AQSh ning yirik shaharlarida havo ifloslanishining 60% i, Tokioda 90% i
va Rossiyada 13% i avtotransport vositalariga to‘g‘ri keladi (Baratov va boshqalar,
1980). 
Bu holat   republikamiz ning yirik, sanoatlashgan shaharlari uchun ham xosdir.
Hozirgi   kunda   respublikamizning   yirik   shaharlarida,   jumladan   O‘rta   Zarafshon
havzasidagi  Samarqand, Urgut va Kattaqo‘rg‘on  shaharlarida atmosfera havosining
buzilishida   transport   vositalarining   ulushi   50-60%   ni   tashkil   etadi.   Buning
natijasida   aholi   o‘rtasida   nafas   olish   tizimi   bilan   bog‘liq,   jumladan,   allergik
kasaliklar soni oshib bormoqda.
3.3. Agrolandshaftlarning ekologik holatini umumiy tavsifi
71 O‘rta   Zarafshon   havzasi   agrolandshaftlarining   ekologik   holatini   kompleks
tahlil   qilish,   hozirgi   landshaftlarni   muhofaza   qilishni   tashkil   etish   va   boshqarish
kabi   masalalarni   yechimini   topib,   amaliyotga   uzluksiz   tadbiq   etish   maqsadga
muvofiqdir.   O‘rta   Zarafshon   havzasining   katta   qismini   tashkil   etuvchi
agrolandshaftlar   doirasida   vujudga   kelgan   va   barqarorlashib   qolgan   ekologik
vaziyat   shunchalik   darajada   murakkablashib   ketganki,   uni   turli   xil   chora-
tadbirlarni,   jumladan,   tuproq   melioratsiyasi,   gidromelioratsiya,   fitomelioratsiya
kabi metodlarni qo‘llash yo‘li bilan ham boshqarish qiyin. 
O‘rta   Zarafshon   havzasi   vohalarining   ekologik   holatini   keskinlashib,
agrolandshaftlar,   yer   osti   va   yer   usti   suvlari,   sug‘oriladigan   tuproqlari,   atmosfera
havosi   hamda   atrof-muhitning   kundan-kunga   yomonlashib   borishiga   antropogen
omillar  bilan bir qatorda uning geografik joylashishi  ham kuchli ta’sir  ko‘rsatadi.
Masalan, sodir bo‘layotgan antropogen ta’sirlar oqibatida vujudga kelgan ekologik
vaziyatlarni   tarixan   shakllangan   tabiiy   muhitni   yaqin   kelajakda   tiklab
bo‘lmaydigan darajada o‘zgarishiga sabab bo‘lmoqda. Bunday ekologik vaziyatni
vujudga   kelishini   atmosfera   havosi,   ichki   suvlar   va   tuproqlarini   turli   xil
ifloslantiruvchi   manbalar   ta’sirida   ifloslanishi   landshaft-ekologik   yondashish   va
tahlil qilish yo‘li bilan izohlab berish mumkin.
O‘rta   Zarafshon   havzasi   vohalarining   geoekologik   vaziyatini   tadrijiy
keskinlashib,   zaharli   kimyoviy   birikmalar   bilan   ifloslanib   borishi
agrolandshaftlariga   me’yoridan   ortiqcha   madaniy   o‘g‘it,   pestitsid   va   nitratlarning
ishlatilishi   bilan   bir   qatorda   sug‘oriladigan   tuproqlarning   qayta   sho‘rlanishiga   va
ularning tarkibida katta miqdorda eriydigan tuzlarning to‘planishiga ham bog‘liq. 
Tuproq   agrolandshaftlarning   eng   muhim   komponentlaridan   biri   bo‘lib,   u
aslida qishloq xo‘jaligini rivojlantirishda, aholining iqtisodiy va madaniy hayotida,
atmosfera   havosini   toza   saqlashda,   ekologik   toza   suv,   oziq-ovqat   mahsulotlarini
yetkazib   berishda,   atrof-muhit   rejimini   tartibga   solib   turishda   hamda   inson
salomatligini   asrashda   ham   muhim   rol   yo‘nalishi   isbot   talab   qilmaydigan
aksiomadir.   Ammo,   hozirgi   kunda   sug‘oriladigan   tuproqlarda   vujudga   kelgan
ekologik   vaziyat   bunday   vazifalarni   amalga   oshirishga   to‘liq   imkon   bermaydi.
72 Chunki, vohaning tuproq qoplami pestitsidlar va nitratlar bilan kuchli zaharlangan,
uning tarkibidagi mineral tuzlar miqdori me’yordan bir necha marta oshib ketgan.
O‘rta   Zarafshon   havzasining   eng   yirik   Samarqand   va   Kattaqo‘rg‘on
vohalarini   katta   qismini   tashkil   etuvchi   sug‘oriladigan   agrolandshaftlarning
ifloslanishi   va   ularning   geoekologik   muhitni   salbiy   tomonga   o‘zgarishi   mineral
o‘g‘itlarning   hamda   yuqori   toksinli   kimyoviy   moddalarning   me’yoridan   ortiqcha
ishlatilishi   bilan   uzviy   bog‘liq.   Bundan   tashqari   agrogeotizimlarni,   irrigatsion
inshootlarni,   yer   osti   va   yer   usti   suvlarini   ifloslantiruvchi   manbalarga   maishiy-
xo‘jalik   chiqindi   suvlari,   tog‘-kon   sanoatida   rudalarni   yuvishda   ishlatilgan   va
mikroelementlar bilan to‘yingan suvlar, kollektor-zovurlarning sho‘r suvlari hamda
boshqalar kiradi.
Zarafshon havzasida mavjud bo‘lgan barcha turdagi ifloslantiruvchi manbalar
O‘rta   Zarafshon   havzasining   tabiiy   va   antropogen   geosistemalariga,   tevarak-atrof
muhitga,   atmosfera   havosiga,   ichki   suvlarga,   tuproq-o‘simlik   qoplamiga   salbiy
ta’sir   ko‘rsatib,   ularning   ekologik   holatini,   shahar   va   qishloq   seliteb
landshaftlarining   sanitariya-gigiena   sharoitini   turli   xil   darajada   buzilishiga   olib
kelgan,   texnogen   geokomplekslar   bilan   band   bo‘lgan   uchastkalarda   ekologik
tangliklar sodir bo‘lgan, infeksion kasalliklar ko‘paygan. Ayniqsa, O‘rta Zarafshon
havzasi   voha   landshaftlarining   tarkibiy   qismlarini   tashkil   etuvchi   antropogen
geotizimlarning   barcha   turlarida   o‘ziga   xos   mahalliy   va   regional   ekologik
muammolar   vujudga   kelgan.   Bu   muammolarni   yechimini   topish   uchun   ilmiy
jihatdan asoslangan va har biri individual xarakterga ega bo‘lgan chora-tadbirlarni
ishlab chiqib, ularni amaliyotga tadbiq etishni taqazo etadi.
O‘rta   Zarafshon   havzasi   vohalarining   agrolandshaftlar   tarkibi   sug‘oriladigan
va bahorikor qishloq xo‘jalik ekin maydonlaridan, bog‘ va tokzorlardan, dalalarni
himoya  qiluvchi   o‘rmon  polosalaridan,   ko‘p  yillik  antropogen   daraxtzorlardan   va
madaniy yaylovlardan iborat bo‘lib ularning areallari O‘rta Zarafshon havzasining
agroiqlim   sharoitiga,   relefiga   va   yer-suv   resurslariga   moslashgan   holda
tabaqalangan. Hududning suv resurslariga boy bo‘lgan qayir, qayir usti terrasalari
va   tog‘oldi   prolyuvial   tekisliklarining   quyi   qismlarida   sug‘oriladigan
73 agrolandshaftlarning   barcha   turlari   keng   rivojlangan   bo‘lsa,   suv   resurslari   tanqis
bo‘lgan   tog‘oldi   prolyuvial   tekisliklarning   yuqori   qismlari   va   arid   zonalarida
bahorikor dehqonchilik ko‘pchilikni tashkil etadi.
O‘rta Zarafshonning   yer fondi 2,6 mln. ga ni tashkil etadi. Shundan 2,3 mln.
ga   yerdan   qishloq   xo‘jaligida   foydalaniladi.   Haydaladigan   70,4   ming   ga   yerning
asosiy qismida paxta, g‘alla va oziqabop ekinlar ekiladi, 49 ming ga yer bog‘lar va
tokzorlar   bilan   band.   Sug‘orilmaydigan   bahorikor   agrolandshaftlar   qishloq
xo‘jaligida foydalaniladigan yerlarning 20% ini tashkil etadi. Bahorikor yerlarning
80% iga bug‘doy, 10% iga arpa, 10% iga moyli ekinlar, dukkaklilar va yem-xashak
ekinlari ekiladi.
O‘rta   Zarafshon   havzasi   agrolandshaftlari   O‘zbekiston   Respubli-kasi
iqtisodiyotida   salmoqli   o‘rin   egallaydi.   O‘rta   Zarafshon   havzasi   respublikada
yetishtiriladigan   g‘allaning   20%   ini,   kartoshka   va   sabzavotning   17%   ini,
tamakining   100%   ini,   mevaning   12%   ini,   uzumning   42%   ini   va   mayizning   90%
dan ortig‘ini beradi. O‘zbekiston hududidagi bog‘lar va tokzorlarning 20%    O‘rta
Zarafshon  havzasi ga to‘g‘ri keladi.
Qadimdan   sug‘orma   dehqonchilik   markazi   bo‘lib   kelgan   O‘rta   Zarafshon
havzasi   voha landshaftlarining katta maydoni xo‘jaliklar monopoliyasiga aylangan
paxta   plantatsiyalari   bilan   band.   Bunday   plantatsiyalarda   uzoq   yillar   mobaynida
almashlab   ekish   qoidasiga   amal   qilmaslik,   madaniylashtirilgan   tuproqlarga
agrotexnik   nuqtai   nazardan   o‘z   vaqtida   ishlov   bermaslik,   hosildorlikni   oshirish
maqsadida   mineral   o‘g‘itlar   va   pestitsidlarni   me’yoridan   ortiq   ishlatish,
minerallashgan   suvlardan   ekin   maydonlarini   sug‘orish   kabi   faoliyatlar
agrolandshaftlar   tuproqlarining   qashshoqlanishiga,   sho‘rlanishiga   va   turli   xil
kimyoviy   moddalar   bilan   ifloslanishiga   olib   keldi.   Natijada,   agrolandshaftlar   va
atrof-muhitning   ifloslanishi   natijasida   bir   qator   ekologik   muammolar   vujudga
keldi. 
Sug‘oriladigan agrolandshaftlarning ekologik vaziyatini keskinlashtiruvchi va
geoekologik   muammoni   vujudga   keltiruvchi   omillardan   biri   madaniy   ekin
maydonlariga,   ayniqsa   paxta   plantatsiyalariga   me’yoridan   ortiqcha   mineral
74 o‘g‘itlarni solinishidir. Masalan, so‘nggi yillarda har gektar paxta dalasiga 220 kg
azot,   120-130   kg   fosfor   va   50   kg   atrofida   kaliy   o‘g‘itlari   solinib   kelinmoqda.
Ayrim   hollarda   fermirlar   va   dexqon   xo‘jaliklari   kimyoviy   o‘g‘itlar   hamda
reagentlar,   shuningdek   qishloq   xo‘jalik   ekinlari   zararkunandalari   va   kasaliklarga
qarshi   kurashda   kimyoviy   pereparatlardan   miqdorini   haddan   tashqari   oshirib
yuborilmoqda.   Bu   holat   nafaqat   agrolandshaftlarni   kimyoviy   birikmalari   bilan
ifloslantiradi, balki kishilarni xavfsiz oziq-ovqat maxsulotlari bilan ta’minlanishiga
salbiy   ta’sir   ko‘rsatadi.   Bunday   agrolandshaftlarda   yetishtirilgan   qishloq   xo‘jalik
ekinlari   tarkibida   inson   salomatligiga   salbiy   ta’sir   ko‘rsatuvchi   kimyoviy
birikmalar judda ko‘p. Ularni iste’mol qilish oshqozon-ichak va ovqat hazm qilish
organlari   foaliyatini   buzilishiga,   o‘t   hamda   jigar   bilan   bog‘liq   kasaliklarni
rivojlanishiga   sabab   bo‘ladi   (Ravshanov,   2020,   Yarashev,   2018,   2022).   Bunday
miqdorda   ishlatilgan   mineral   o‘g‘itlarning   30-40%   ini   o‘zlashtiradi,   qolgan
qismlari yer usti suvlarini ifloslantiradi, tuproq qoplami va o‘simliklarda to‘planib
boradi.   Tuproqlarda   va   suvlarda   to‘plangan   mineral   o‘g‘itlarning   bir   qismi
sabzavot   va   poliz   ekinlarini,   mevalarni   zaharlaydi.   Bunday   ekologik   holat
oqibatida   inson   organizmiga   ham   salbiy   ta’sir   qiladi   (Abdulqosimov,   Alibekov,
Raxmatullaev,   Abbosov,   1994,   Raxmatullaev,   2018,   Yarashev,   2018,   2022,
Ravshanov, 2020).
Agrolandshaft   komplekslarini   doimiy   ravishda   zaharlab   kelgan   va   vohalar
hududida yashaydigan inson salomatligiga ta’sir ko‘rsatayotgan ekologik vaziyatni
vujudga   keltirgan   ikkinchi   kimyoviy   omil   –   pestitsidlardir.   Qishloq   xo‘jaligida
zararkunandalarga   qarshi   qo‘llaniladigan   pestitsidlar   o‘ta   zaharli,   yuqori   toksinli
kimyoviy   birikmalar   bo‘lib,   ularga   DDT,   butefos,   xlorofos   va   boshqa   preparatlar
kiradi. Dunyo bo‘yicha har yili hosildorlikni oshirish maqsadida 131 mln. t mineral
o‘g‘itlar   ishlatilgan   bo‘lsa,   qishloq   xo‘jaligi   ekinlari   zararkunandalariga   qarshi
kurashish   uchun   1   mln.   t   pestitsidlar   ishlatilgan.   Ekin   maydonlarining   har   bir
gektariga ishlatilgan   pestitidlar   miqdori o‘rta hisobda Rossiyada  1-2 kg ni, AQSh
da   2-3   kg   ni,   O‘zbekistonning   paxta   plantatsiyalarida,   jumladan,   O‘rta   Zarafshon
havzasi agrolandshaftlarida 54 kg ni tashkil etgan.
75 Keyingi   paytlarda   xloroorganik   va   fosforoorganik   pestitidlar   o‘rniga
ko‘pchilik   hollarda   noorganik   kimyoviy   birikmalardan   xlorat   magniy,   xlorat
kalsiy,   maydalangan   oltingugurt,   mis   kukuni   va   boshqalardan   foydalanilmoqda.
Noorganik   kimyoviy   birikmalarning   ko‘proq   ishlatilishi   tufayli   sug‘oriladigan
tuproqlar   tarkibida   ham   ularning   o‘rtacha   miqdori   ruxsat   etilgan   me’yordan   1-2
barovar   oshib   ketganligi   isbotlangan.   Binobarin,   sug‘oriladigan   tuproqlar
agrolandshaftlarning asosiy ishlab chiqaruvchi va ajralmas bir qismi bo‘lib, ularga
mineral o‘g‘itlarning haddan tashqari ko‘p ishlatilishi, pestitsidlarning me’yoridan
ziyod qo‘llanilishi, shuningdek almashlab ekish sxemasiga amal qilmasligi sababli
voha   landshaftlari   yaqin   kelajakda   tuzatib   bo‘lmaydigan   ekologik   vaziyatlar
shakillanishi mumkin.
Vujudga   kelgan   va   kelayotgan   ekologik   oqibatlar   juda   ham   xavfli,   lekin,
uning   barcha   tirik   organizmlarga,   hatto   inson   salomatligiga   salbiy   ta’sir   etishini
hamisha   ham   o‘z   vaqtida   seza   olmaymiz   va   keltiradigan   zararlarini   baholay
olmaymiz.   Shuning   uchun   atrof   muhitni   zaharli   kimyoviy   moddalar   bilan
ifloslanish   muammosini,   ekologik   vaziyatni   inson   salomatligi   va   hayvonot   olami
uchun   yetkazadigan   jiddiy   oqibatlarini   hisobga   olish   paytida   tabiatni   boshqa   xil
zararli   moddalar   bilan   ifloslantiradigan   manbalardan   ajralgan   holda   emas,   balki
ularni integrallashgan holda qarash zarur.
Agrolandshaftlardan   yuqori   hosil   olish   maqsadida   ruxsat   etilgan   me’yordan
ortiqcha ishlatilgan mineral o‘g‘itlar vaqtincha effekt beradigan chora hisoblanadi.
Ammo,   qishloq   xo‘jalik   mutaxassislari   agrolandshaftlarda   yil   sayin   to‘planib
borayotgan   katta   miqdordagi   zaharli   kimyoviy   moddalarni   –   mineral   o‘g‘itlar   va
pestitsidlarni   ekologik   vaziyatni   keskin-lashtirib   hosildorlikka,   atrof-muhitga   va
inson salomatligiga zarar keltirishini yaxshi bilishlari kerak.
Barcha   geografik   komponentlar   o‘zaro   uzviy   bog‘langan   va   bir   biriga
paradinamik ravishda  ta’sir  etadi.  Ana  shu  uzviy bog‘liqlik  va  paradinamik  ta’sir
natijasida   sug‘oriladigan   tuproqlarda   to‘plangan   mineral   o‘g‘itlar   va   pestitsidlar
yer osti va yer usti suvlariga, atmosfera havosiga, madaniy o‘simliklarga, qishloq
xo‘jalik   va   chorvachilik   mahsulotlariga   singib   boradi   va   ularni   iste’mol   qilish
76 natijasida   inson   organizmiga   ham   o‘tadi.   Hozirgi   kunda   juda   keng   tarqalib
borayotgan   gepatit,   oshqozon-ichak,   o‘pka,   astma,   saraton   va   boshqa
kasalliklarning   asosiy   sababi   atrof-muhitning   zaharli   kimyoviy   moddalar   va
maishiy-xo‘jalik   chiqindilari   bilan   ifloslanishi   oqibatida   vujudga   kelgan   ekologik
vaziyatning ta’siridir.
O‘rta   Zarafshon   havzasi dagi   agrolandshaftlarning   ekologik   vaziyatini
buzilishiga   ta’sir   etuvchi   omillardan   yana   biri   madaniy   tuproqlarning   qaytadan
sho‘rlanish   jarayonidir.   Bu   jarayon   asosan   O‘rta   Zarafshon   havzasining
Kattaqo‘rg‘on   voha   landshaftlari   uchun   xarakterli.   O‘rta   Zarafshon   havzasida
sug‘oriladigan   hududlardagi   ekologik   va   meliorativ   holat   tahliliga   doir
ma’lumotlar dissertatsiya ishining keyingi paragraflarida berilgan. O‘rta Zarafshon
havzasi   sug‘oriladigan  hududlaridan  15  ta  tayanch   nuqtalari  tanlab   olingan   va  bu
tayanch   nuqtalardan   haydalma   qatlamdan,   10-15   sm   chuqurlikdan   tuproq
namunmlari   olindi   va   olingan   namunalar   12   ta   parametr   bo‘yicha   Samarqand
viloyati   Jomboy   tumanida   joylashgan   “Bog‘bon”   ma’suliyati   cheklangan
jamiyatining xalqaro talablarga javob beradigan laboratoriyasida zamonaviy asbob
va uskunalar yordamida tahlil qilindi. Tahlil natijasi  3.6-rasmda  berilgan. 
O‘rta   Zarafshon   havzasi   agrolandshaftlaridagi   sug‘oriladigan   tuproq
qoplamidagi   hozirgi   ekologik   vaziyatni   optimallashtirish   va   sog‘lomlashtirish
uchun   ularda   insonning   xo‘jalik   faoliyati   tufayli   faollashgan   geokimyoviy
jarayonlarni,   modda   va   energiya   almashinuvini,   suv-tuz   balansi   qonuniyatini
buzilish   mexanizmini   mahalliy   va   regional   masshtablarda   boshqarishni   o‘rganish
va tashkil etish zarur.
Sug‘oriladigan   tuproqlarning   qayta   sho‘rlanish   jarayoni   asosiy   ekologik
muammolardan   biri   hisoblanadi.   Bu   aslida   qadimiy   tarixiy   jarayon   bo‘lib   hozirgi
kunda ham davom etmoqda. Natijada, O‘rta Zarafshon havzasida ekologik vaziyat
kundankunga   murakkablashib,   agrolandshaftlarda   cho‘llanish   jarayoni   faollashib
bormoqda.   Sug‘oriladigan   tuproqlarning   qayta   sho‘rlanishida   yer   usti   va   yer   osti
suvlarining   tarkibida   katta   miqdorda   turli   xil   tuzlarning   mavjudligi   sabab
bo‘lmoqda.   E.I.Chembarisov   va   B.A.Baxritdinovlarning   (1989)   ta’kidlashicha
77 1960-yilda daryo va kanal suvlaridan sug‘oriladigan 170 ming ga qishloq xo‘jalik
ekin maydonlariga 1,6-2,0 mln. t, 1970-yilda 212 ming ga maydonga 2,9-3,3 mln. t
va 1980-yilda 280 ming ga maydonga 4,28-5,99 mln. t tuz kelib tushgan. 
Binobarin,   O‘rta   Zarafshon   havzasining   sug‘oriladigan   tuproqlari   tarkibida
tuzlarning   qonuniy   ravishda   tadrijiy   to‘planib   borishi   agrolandshaftlar
strukturasida   mahalliy   sho‘rlangan   geokomplekslarni   paydo   bo‘lishiga,
rivojlanishiga   va   ularning   areallarini   kengayishiga   imkoniyat   tug‘diradi.   Bu   o‘z
navbatida   voha   tuproqlarini   kambag‘allashuviga,   hosildorlikni   kamayishiga   va
cho‘llanish jarayonini faollashuviga olib keladi. 
O‘rta   Zarafshon   havzasi   tuproqlarini   sho‘rlanishiga   yer   osti   suvlarining  ham
ta’siri   katta.   Qadimdan   sug‘oriladigan   maydonlarning   yer   osti   suvlarini
minerallashish   darajasi   1-3   g/l   dan   3-5   g/l   gacha   o‘zgarib   boradi,   yangidan
sug‘oriladigan   maydonlarda   yer   osti   suvlarining   minerallashish   darajasi   5-10   g/l
gacha yetadi. Ular kimyoviy tarkibiga ko‘ra sulfatli, xlorid-sulfatli, natriyli, natriy-
xloridli   tuzlar   hisob-lanadi.   Bu   tuzlar   ham   vohaning   sug‘oriladigan   tuproqlarini
qayta sho‘rlanishiga kuchli ta’sir etishi manbalardan ma’lum.
Daryo   suvida   minerallashish   (Rovotxo‘jada   (400   mg/l),   Navoiy   shahriga
yetmasdan   1000   mg/l,     yer   osti   suv   minerallashish   Rovotxo‘jada   350-400   mg/l,
Navoiy yaqinida 1000-1500 mg/l sho‘rlangan yerlar 40-45% ni tuproqlarda gumus
miqdorining kamayishi 50% (T.Ortiqov, 2002)ni tashkil qiladi, aholi zichligi 30%
yerlarda   me’yordan   ortiq.   1995   yilga   nisbatan   2002 - yilda   umumiy   kasallanish   3
marta oshgan (A.R.Raxmatullaev, 2018).
Ma’lumotlarga   ko‘ra   Ravotxo‘ja   to‘g‘oni   yaqinida   Zarafshon   daryosidagi
ifloslovchi   moddalar   quyidagi   miqdorlarda   qayd   qilingan   (REM   ko‘rsatgichida:)
nitritlar – 0,75, mis-1,0, rux-5,4, fenollar  – 1.2, xrom – 1.2 margimush – 0,5. Bu
miqdorlar   Samarqand   yaqinidagi   Siyob   arig‘i   suvi   quyiladigan   joyda   ancha
o‘zgaradi: nitritlar – 1,9, mis – 1,0, rux – 4,4, fenollar – 1,3, neft mahsulotlari –1,1,
GXSGning   izomerlari:     alfa-0,001   mkg/l,   gamma   –   0,003   mkg/l,   xrom   –1,0,
margimush   –   0,6.   Bu   ko‘rsatgichlar   yillik   o‘rtacha   miqdorlar   bo‘lib,   maksimal
miqdorlar   o‘rtacha   ko‘rsatgichlardan   5-6   ba’zan   o‘nlab   marta   oshadi
78 (Raxmatullaev,   2018).   M.Umarova,   S.Madalieva,   M.Molodsova   (2004)
ma’lumotlari bo‘yicha O‘rta Zarafshon hududida Zarafshon daryosiga Siyob arig‘i,
Xauzak va Cheganak zovur suvlari quyilgach ammoniy ionlar 46,0 marta, nitritlar
10 marta, fosfatlar 10,3 martagacha ortiqligi aniqlangan.
O‘rta   Zarafshon   havzasining   asosiy   qismini   egallab   yotgan   Samarqand
viloyatidagi sug‘oriladigan tuproqlarning meliorativ holati, sho‘rlanish darajasi va
ularning   tumanlar   bo‘yicha   taqsimlanishi   quyidagi   jadvallarda   berilgan   (3.1-
jadvalga qarang).
3.1-jadval
Sug‘oriladigan yerlar maydoni dinamikasi,  ming ga  hisobida
T/r Tumanlar
2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021
1 Bulung‘ur 29,86 29,859 29,859 29,859 29,859 29,86 29,86 29,86 29,102 29,102 29,859
2 Jomboy 31,66 31,597 31,597 31,600 31,600 31,60 31,60 31,60 31,587 31,587 31,599
3 Ishtixon 31,51 31,503 31,503 31,503 31,503 31,50 31,50 31,50 31,494 31,494 31,503
4 Kattakurg‘on 34,6 34,605 34,605 34,606 34,606 34,61 34,61 34,61 34,472 34,472 34,860
5 Narpay 27,49 27,489 27,489 27,493 27,493 27,49 27,493 27,49 27,443 27,443 27,444
6 Nurobod 6,97 6,969 6,969 6,961 6,961 6,96 6,96 6,96 7,395 7,395 7,395
7 Oqdaryo 27,49 28,657 28,657 28,657 28,657 28,66 28,66 28,66 28,917 28,917 28,919
8 Pastdarg‘om 53,99 53,901 53,901 53,896 53,896 53,90 53,90 53,90 53,855 53,855 53,855
9 Paxtachi 23,72 23,72 23,72 23,720 23,720 23,72 23,72 23,72 23,708 23,708 23,708
10 Payariq 40,82 40,817 40,817 40,817 40,894 40,89 40,89 40,89 40,817 40,817 40,817
11 Samarqand 16,97 15,01 15,01 15,458 15,454 15,45 15,45 15,45 15,397 15,397 15,413
12 Tayloq 16,28 16,285 16,285 16,284 16,284 16,28 16,28 16,28 16,284 16,284 16,284
13 Urgut 30,32 30,321 30,321 30,308 30,306 30,31 30,31 30,31 30,406 30,406 30,447
14 Qushrabot 5,75 5,745 5,745 5,745 5,745 5,75 5,75 5,75 5,745 5,745 5,745
15 Shaxarlar 1,74 2,694 2,694 2,694 2,694 2,69 2,69 2,70 2,694 2,694 2,694
JAMI: 379,16 379,17 379,17 379,601 379,67 379,67 379,672 379,67 379,316 379,316 380,542
79 3.2-jadval
2011 yilda sug‘oriladigan yerlarning meliorativ holati, ming ga hisobida
Tumanlar nomiSug‘oriladigan	
umumiy 	
maydon ming 	
ga. Yaxshi Qoniqarli Qoniqarsiz Shu jumladan	Tuproq	
suvining	
yaqinligi	
Tuproq	
shurlanganli	
gi
Bulung‘ur 29,86 21,82 7,75 0,29 0,29
Jomboy 31,66 22,8 8,27 0,59 0,59
Ishtixon 31,51 14,97 16,21 0,33 0,33
Kattakurg‘on 34,6 17,17 16,05 1,57 1,39 0,185
Narpay 27,49 15,33 11,90 0,33 0,26 0,07
Nurobod 6,97 5,62 1,35
Oqdaryo 27,49 14,59 12,23 0,63 0,63
Pastdarg‘om 53,99 43,1 10,48 0,41 0,41
Paxtachi 23,72 8,01 15,19 0,64 0,52 0,121
Payariq 40,82 24,74 15,50 0,58 0,58
Samarqand 16,97 8,31 7,89 0,77 0,77
Tayloq 16,28 7,78 7,07 1,43 1,43
Urgut 30,32 29,45 0,87
Q o‘ shrabot 5,75 5,75
Sha h arlar 1,74 1,74
JAMI: 379,16 241,18 130,76 7,57 7,18 0,376
3.3-jadval
2015 yilda sug‘oriladigan yerlarning meliorativ holati, ming ga hisobida
Tumanlar nomi	
Sug‘oriladigan	
umumiy 	
maydon ming 	
ga. Yaxshi Qoniqarli Qoniqarsiz Shu jumladan	Tuproq	
suvining	
yaqinligi	
Tuproq	
shurlanganl	
igi
Bulung‘ur 29,859 19,89 9,49 0,48 0,48  
Jomboy 31,600 21,05 9,90 0,65 0,65  
Ishtixon 31,503 20,98 9,75 0,77 0,77  
Kattakurg‘on 34,606 23,05 10,13 1,43 1,28 0,150
Narpay 27,493 18,31 8,51 0,68 0,62 0,055
Nurobod 6,961 4,64 2,08 0,24 0,24  
Oqdaryo 28,657 19,09 9,00 0,56 0,56  
Pastdarg‘om 53,896 35,90 17,46 0,54 0,54  
Paxtachi 23,720 15,80 6,86 1,06 0,95 0,111
Payariq 40,894 27,24 12,13 1,53 1,53  
Samarqand 15,454 10,29 4,06 1,10 1,10  
Tayloq 16,284 10,85 4,23 1,20 1,20  
Urgut 30,306 20,19 9,93 0,18 0,18  
Q o‘ shrabot 5,745 3,83 1,92      
Sha h arlar 2,694 1,79 0,90      
JAMI:
379,67 252,90 116,35 10,42 10,10 0,316
80 3.4-jadval
2021 yilda sug‘oriladigan yerlarning meliorativ holati, ming ga hisobida
Tumanlar nomiSug‘oriladigan	
umumiy 	
maydon ming 	
ga. Yaxshi Qoniqarli Qoniqarsiz Shu jumladan	Tuproq	
suvining	
yaqinligi	
Tuproq	
shurlanganl	
igi
Bulung‘ur 29,102 85,50 5,79 0,36 0,36  
Jomboy 31,587 20,87 10,00 0,71 0,710  
Ishtixon 31,494 16,27 12,08 1,14 1,14  
Kattaqo‘rg‘on 34,472 21,11 11,27 2,09 1,91 0,037
Narpay 27,443 16,49 10,25 0,71 0,57 0,035
Nurobod 7,395 5,08 1,98 0,34 0,34  
Oqdaryo 28,917 16,80 11,85 0,27 0,27  
Payariq 40,817 25,66 13,75 1,41 1,41  
Pastdarg‘om 53,855 38,72 13,55 1,58 1,58  
Paxtachi 23,708 15,63 7,10 0,98 0,88 0,019
Samarqand 15,397 10,40 4,06 0,94 0,94  
Tayloq 16,284 9,54 5,92 0,82 0,82  
Urgut 30,406 27,61 2,62 0,18 0,18  
Qo‘shrabod 5,745 5,75 0,00      
Shaharlar 2,694 2,90 0,00      
Jami: 379,316 318,33 110,22
11,53 11,11 0,09
O‘rta   Zarafshon   havzasida   sug‘oriladigan   yerlarni   meliorativ   holati
differensiallashgan   holda   hamma   hududlarda   bir   tekis   taqsimlanmagan.   Biz
tadqiqotimiz   davomida   sug‘oriladigan   yerlar   monitoringiga   oid   ko‘plab
ma’lumotlar   to‘pladik.   Shunday   statistik   ma’lumotlar   jumlasiga   Zarafshon
irrigatsiya   tizimlari   havza   boshqarmasi   tasarufidagi   meliorativ   ekspeditsiya
ma’lumotlari   hisoblanadi.   Zarafshon   irrigatsiya   tizimlari   havza   boshqarmasi
meliorativ ekspeditsiya statistik ma’lumotlariga ko‘ra (3.2-3.4-jadvallarga qarang)
2011-yilda   O‘rta   Zarafshon   havzasi   voha   landshaftlarining   judda   katta   hududlari
joylashgan Samarqand viloyati jami sug‘oriladigan yerlar umumiy maydoni 379,16
ming   ga   bo‘lib,   shundan   meliorativ   holati   yaxshi   bo‘lgan   yerlar   maydoni   241,18
ming ga,  qoniqarli   meliorativ  holati  ega  bo‘lgan yerlar  maydoni   130,76 ming ga,
qoniqarsiz meliorativ holatiga ega sug‘oriladigan yerlar maydoni 7,57 ming ga dan
iborat. Qoniqarsiz  meliorativ holatga ega  yerlar  viloyatning yoki  O‘rta Zarafshon
havzasida   joylashgan   Bulung‘ur,   Jomboy,   Ishtixon,   Kattaqo‘rg‘on,   Narpay,
81 Oqdaryo,   Pastdarg‘om,   Paxtachi,   Payariq,   Samarqand   va   Tayloq   tumanlari
hududlarida   joylashgan.   Bu   tumanlar   ichida   eng   yuqori   o‘rinda   Kattaqo‘rg‘on,
Paxtachi, Samarqand, Tayloq tumanlari egalaydi. 
Huddi shu ma’lumotlarning 2015-yilgisini tahlil qilganimizda viloyatda jami
sug‘oriladigan   yerlar   maydoni   379,67   ming   ga   tashkil   etib,   2011-yilga   nisbatan
0.51 ming ga ga ortgani holda meliorativ holati yaxshi yerlar maydoni 252,90 ming
ga ni yoki 2011-yilga nisbatan 11,72 ming ga yerni meliorativ holati yaxshilangan.
Yani   meliorativ   holat   ijobiy   te n densiyaga   ega   bo‘lgan.   Buni   respublikamizda
meliorativ tadbirlarni rejasi o‘tkazilganligi bilan izohlash mumkin.
Samarqand   viloyatidagi   sug‘oriladigan   yerlarning   2015-yilda   116,35   ming
ga   da   holat   qoniqarli,   10,42   ming   ga   yerni   meliorativ   holati   qoniqarsiz   bo‘lgan,
yani 2011-yilda 7,57 ming ga bo‘lgan bo‘lsa, 2015-yilda qoniqarsiz yerlar maydoni
4,85 ming ga ga ko‘payib, manfiy tendensiyaga ega bo‘lgan. Kattaqo‘rg‘onda 1,43
ming ga, Paxtachida 1,06 ming ga, Payariqda 1,53 ming ga, Samarqand 1,10 ming
ga, Tayloqda 1,20 ming ga yerni  meliorativ holati  qoniqarsiz  deb topilgan, lekin,
gurunt   suvining   yaqinligi   7,18   m   dan,   10,42   m   gacha   o‘zgarganligini   ta’kidlash
lozim. 
2021-yil ma’lumotlar tahlilida Samarqand viloyatidagi sug‘oriladigan yerlar
maydoni 379,316 ming ga ni tashkil etgan bo‘lib, shundan meliorativ holati yaxshi
bo‘lgan   yerlar   maydoni   318,33   ming   ga   ni,   qoniqarli   bo‘lgan   yerlar   maydoni
110,22 ming ga ni, qoniqarsiz yerlar maydoni 11,53 (2011 yilda 7,53, 2015   yilda
10,42)   ming   ga   bo‘ldi.   Shundan   Kattaqo‘rg‘on   tumanida   2,09   (2011-yilda   1,57,
2015-yilda   1,43)   ming   ga,   Paxtachi   tumanida   0,98   (2011-yilda   0,64,   2015-yilda
1,06)   ming   ga,   Pastdarg‘om   tumanida   1,58   (2011-yilda   0,41,   2015-yilda   0,54)
ming   ga,   Payariq   tumanida   1,41   (2011-yilda   0,58,   2015-yilda   1,53)   ming   ga,
Samarqand   tumanida   0,94   (2011-yilda   0,77,   2015-yilda   1,10)   ming   ga,   Tayloq
tumanida 0,82 (2011-yilda 1,43, 2015-yilda 1,20) ming ga ni tashkil etdi.
Umuman   olganda   O‘rta   Zarafshon   havzasida   meliorativ   holat   sharqdan
g‘arbga, shimol va janubdan daryo o‘zani tamon tadrijiy ravishda murakkablashib
82 borishi va meliorativ holat dinamikasini 10 yillik tahlilida salbiy tendensiyaga ega
bo‘lganligini aniqlashga muvaffaq bo‘ldik.
O‘rta Zarafshon havzasi vohalarida sug‘oriladigan tuproqlarning sho‘rlanish
darajasi yildan yilga oshib, meliorativ holati yomonlashib, suv tanqisligi kuchayib,
cho‘llanish   jarayoni   faollashib   borishi   hududda   yetishtirilayotgan   madaniy
ekinlarning   hosildorligini   tadrijiy   kamayib   borishi   va   yalpi   hosilning   umumiy
miqdoriga salbiy ta’sir ko‘rsatmoqda. Demak, O‘rta Zarafshon havzasida hududida
tabiiy   va     antropogen   omillar   ta’sirida   tabiiy   agromeliorativ   sharoit   o‘zgarib,   suv
tanqisligi   kuchayib,   ekologik   vaziyat   keskinlashib   borayotgan   bir   vaqtda
vohalarning   qishloq   xo‘jaligini   rivojlantirish,   hosildorlikni   oshirish,   ekologik
vaziyatni   yaxshilash   masalalariga   jiddiy   e’tibor   qaratishni   har   tomonlama
kuchaytirish   kerak.   Ekologik   vaziyatni   yaxshilash   bo‘yicha   asoslangan   chora-
tadbirlarni ishlab chiqishni taqozo etadi.
3.4.   Grunt suvlari tarkibi va sathining agrolanshaftlarga ta’siri
Yer   osti   suvlarning   paydo   bo‘lishi   atmosfera   yog‘inlariga,   atmosferadagi
namlikning   tosh   yoriqlariga,   tuproq,   qum   oralig‘idagi   bo‘shliqlarga   kirib
kondensatsiyalanishiga   hamda   tabiatda   keng   tarqalgan   sarbsiya   jarayonlariga
bog‘liq.   Shular   bilan   birga   oqar   suvlarning   yerga   sizib   o‘tishi   ham   yer   osti
suvlarining hosil bo‘lishida katta rol o‘ynaydi. Gidrogeologlar Zarafshon vodiysida
Zarafshon   artezian   havzasini   ajratib,   unda   alohida   Samarqand   havzasini   bo‘lib
ko‘rsatishadi (Sultonxo‘jaev va boshqalar, 1965). 
Samarqand havzasi geologik jihatdan Samarqand megasinklinal strukturasiga
kiradi   va   u   sharqdan   g‘arbga   tomon   Panjakent,   Jumabozor   hamda   Kattaqo‘rg‘on
bukilmasida   katta   maydoni   egallaydi   va   unda   mezakaynazoy   yotqiziqlarning
qalinligi 2000 m ga yetadi. 
O‘rta Zarafshon havzasida   to‘rtlamchi davr yotqiziqlar eng tarqalgan bo‘lib
kelib   chiqishiga   ko‘ra   allyuviyal,   proviyuvial   va   delyuvial   jinslar   bo‘linadi.   Ular
shag‘al qayirtosh, qum gilinalardan tarkib topgan. Ushbu turli xil yotqiziqlari suv
83 o‘tkazish, suv saqlash, suv to‘plash xususiyatlari va kimyoviy tarkibi bo‘yicha bir-
birida   farq   qiladi.   Bu   yotqiziqlardan   gil,   qumtosh,   alovrometlar   o‘zidan   suv
o‘tkazmaydi,   shu   sababli   ularning   ustida   turli   miqyosdagi   yer   osti   suvlari
to‘planadi. 
Kattaqo‘rg‘on   bukilmasida   bo‘r   davr   yotqiziqlarida   qadar   qazilgan   burg‘
qudug‘i   569   chuqurlikka   yetganda   mayda   shag‘allardan   tuzilgan
konglameratlardan   yer   yuziga   suv   otilib   chiqadi   va   uning   sho‘rligi   1,2   g/l   ni
harorati +45 0  
ni tashkil qiladi. Suv tarkibi sulfat-xlorid natriyli bo‘lib, suv sarfi 1,1
l/sek ga teng bo‘lganligi manbalarda ma’lum.
Ulus   qishlog‘i   yaqinida   109   m   qalinlikda   kaynazay   yotqiziqlar   tagida   bo‘r
davri   yoshidagi   glina,   qumtosh,   gavelit   va   konglomerat   yotqiziqlardan   tarkib
topgan   qatlamda   142-165   m   chuqurlikdan   yer   yuziga   otilib   suv   chiqadi.   Bu   suv
sulfatli-xloridli,   natriy-magniy-kalsiy   tarkibli,   ichishga   yaroqli   suv   bo‘lib
minerallashuv   darajasi   1   g/l   ga   yaqin   suv   sarfi   1,3   l/sek   ga   teng   (Baratov,
Raxmatullaev, 2018). 
Burg‘u   quduqlar   kesmalari   shuni   ko‘rsatdiki   janubga   borgan   sari   kaynazay
yotqiziqlar   qatlami   yupqalashadi.   Zirabuloq   va   Ziyovudin   tog‘lari   etaklarida   bo‘r
davr   yotqiziqlari   yer   yuziga   chiqib   yotadi.   Ana   shu   joylar   bo‘r   davri   yotqiziqlari
uchun   to‘yinish   zonasi   hisoblanadi.   Bo‘r   davri   yotqiziqlari   orasidan   chiqadigan
buloq   suvlari   tog‘   va   tog‘   oldi   zonalarida   chuchuk   bo‘lib,   mineralashuv   darajasi
1,0 g/l dan oshmaydi va ko‘p hollarda 0.6 g/l ni tashkil qiladi. 
Bosimli   yer   osti   suvlari   Ulus,   Nagornaya   qishloqlari   atroflarida   qazilgan
burg‘   quduqlarini   kuzatgan   A.Raxmatullaev   va   X.Bratovlar   ma’lumotiga   ko‘ra,
suvli gorizontlar chuqurligi 90 dan 412 m ga yetadi, suv sarfi 10 m/sek. va undan
ko‘proqni tashkil qiladi, suv sifati yaxshi va qoniqarli yoki kam sho‘rlangandir.
Samarqand   artezian   havzasidagi   uchlamchi   davr   yotqiziqlarida   bosimli
suvlarning paydo bo‘lish qonuniyati to‘g‘risida aniq fikrni aytish qiyin, uchlamchi
davr   yotqiziqlari   tog‘   va   tog‘   osti   zonalarida   yer   yuziga   chiqib   yotadi.   Ana   shu
uchlamchi   davr   yotqiziqlari   yer   yuziga   chiqib   yotgan   joylardan   atmasfera
yog‘inlari   singib   uchlamchi   davrga   xos   bo‘lgan   suvlarni   hosil   qiladi.   Agar
84 uchlamchi davr yotqiziqlari g‘ovak suv o‘tkazadigan to‘rtlamchi davr yotqiziqlari
bilan   qoplangan   bo‘lsa,   bunday   holatga   suv   ushbu   govoh,   jinslar   orqali   o‘tib
uchlamchi jinslar ustida to‘planishi mumkin (Sultonxo‘jaev va boshqalar,1965). 
To‘rtlamchi davrning bosimli, ba’zan o‘zi otilib chiqadigan suvlar 50-60 m,
ba’zi hollarda 200 m da joylashgan. Bu suvlar asosan toza chuchuk suvlar, bazan
ozgina sho‘r bo‘lib, asosan ichimlik suvi sifatida va qisman sug‘orishda ishlatiladi.
To‘rtlamchi davrning bosimli yer osti suvlarning minerallashuv darajasi ham. O‘rta
Zarafshon havzasida sharqdan g‘arbga tomon o‘zgarib boradi, ya’ni oshib boradi.
Bulung‘ur   shahar   yaqinida   qazilgan   burg‘   quduqning   chuqurligi   335   m   da
shag‘allar orasida bosimli  suv borligi  aniqlandi.   Suvda minerallar miqdori  0.2 g/l
bo‘lib,   gidrokarbonat-kal s iy   tarkibli   toza   suvdan   iborat.   Samarqand   yaqinida
gravelit, qumtosh yotqiziqlarida 11 m, 47 m, 66 m   chuqaurliklarda bosimli suvlar
borligi   aniqlan gan,   u larda   minerallar   miqdori   0.9   g/l   bo‘lib   gidrokarbonat-sulfat -
kal s iy   tuzlardan   tarkib   topgan.   G‘arbga   tomon   suvning   minerallashuv   darajasi
oshib boradi. Masalan, Karmana shahari yaqinida chuqurlikda shag‘allar orasidagi
suvning   minerallashuvi   1.1   g/l   bo‘lib   sulfat-gidrokarbonat-magniy   tarkibiga   ega.
Suvning sathi 4.6 m ga qadar ko‘tariladi.
O‘rta   Zarafshon   havzasining   50%   dan   ortiq   hududi   tog‘oldi   tekisliklaridan
iborat   bo‘lib,   proyuvial   yotqiziqlar   qirrali,   turlicha   kattalikdagi   toshlarda   tarkib
topgan   bo‘lib,   tog‘lardan   uzoqlashgan   sari   yotqiziqlar   tarkibi   o‘zgarib   Zarafshon
daryosi   tomon   mayda   qum,   loyqalar   bilan   almashinadi.   Bu   holat   yer   osti
suvlarining zonasiga va sifatiga ta’sir ko‘rsatadi. Proyuvial yotqiziqlardagi yer osti
suvlarining manbalari tog‘lar hisoblanadi. A.N.Sultonxo‘jaev   va boshqalar (1965)
yozishicha   proyuvial   yotqiziqlardagi   suvlar   ushbu   yotqiziqlar   tagida   yotgan
to‘rtlamchi   davrga   qadar   yotqizilgan   jinslardagi   yoriqlardan   ko‘tarilib   turadigan
suvlar   ham   manba   bo‘lib   xizmat   qiladi.   Tog‘   yonbag‘irlariga   yaqin   zonada
prolyuvial   yotqiziqlardagi   suvlar   30-40   m ,   ba ’ zan   60-70   m   chuqurlikda   yotadi.
Tog‘lardan   daryo   tomon   uzoqlashgan   sari   suv   yer   yuzasiga   ancha   yaqinlashadi,
masalan J uma  va Zirabuloq shaharlari yaqinida ularning chuqurligi 20 m   ni tashkil
qiladi   hamda   daryoga  yaqin   hududlarda   2 - 3  m   ga  qadar   qisqaradi  va  g i l l i   qatlam
85 yer yuziga yaqin joylarda ular   tabiiy namlangan hududlarni  hosil qiladi. Proyuvial
yotqizi q lardagi grunt suvlarning minerallashuv darajasi katta emas. Masalan ,  Juma
shahri   yaqinida   1-2   g/l   ni   tashkil   qilib.   Suv   tarkibi   gidrokarbonat-sulfat-magniyli
va   sulfat-girokarbonat - magni y   elementlaridan   tarkib   topgan.   G‘arbga   tomon
tog‘oldi tekisliklarda suvning minerallashuv darajasi oshadi va Nagorniy qishlog‘i,
Zirabuloq   shahri   hamda   Malik   qishloqlarida   5.0   g/l   ga cha   yetadi.   Suv   tarkibi
sulfat-xlori d -natriy tuzlaridan tarkib topgan.
Grunt suvlari  O‘rta  Zarafshon  havzasi da keng tarqalgan. Allyuvial - proyuvial
yotqiziqlarning   g‘ovakligi   atmosfera   yog‘inlarni   daryo,   soy,   kanal,   suvlarini
o‘zidan   tez   o‘tkazadi   va   gruntdagi   suv   zahirasini   to‘ldirib   turadi.   Ular   ayrim
pastqam   joylarda  buloq  shaklda  chiqadi   va  yer   usti   oqimni   hosil   qiladi. Masalan ,
Qorasuv  kanali, Siyob arig‘i  shunday suvlar hisob iga to‘yinadi .
Shuningdek   daryo   o‘zanidan   va   qayir lar dan   katta   miqdordagi   suv   yerga
shimilishiga   sarf   bo‘ladi.   Masalan,   X.Sidiqov   (1989)   malumoti   bo‘yicha   Dupuli
posti   va   Oq-Qoradaryo   suv   taqsimlash   inshooti     o‘rtasida   suvning   o‘zandagi
shag‘allarga   singi shiga   17.4   m 3
/sek   suv   sarflanadi.   N.M.Reshetkina   (1975)
ma’lumoti   bo‘yicha   O‘rta   Zarafshon   havzasida   ( Ravotxo‘ja   t o‘g‘o nidan )   Quyi
Zarafshongacha   yer   osti   suvlarning   umumiy   z ahirasi   3.7   mlrd .   m 3
  hisoblanadi.
Buning   judda   katta   qismi   sug‘oriladigan   yerlarda   shimilgan   suvlardan   hosil
bo‘ladi .   H avzada   tabiiy   yo‘l   bilan   hosil   bo‘ladigan   yer   osti   suvlarning   miqdori
135.4 m 3
sek ni tashkil qiladi. Shuning 51.9 m 3
/sek .  ni Ravotxo‘ja va Oq-Qoradaryo
suv   to‘g‘onlari   o‘rtasida   hosil   bo‘ladi   va   bu   hudud   ichimlik   suvlari   zaxirasi
shakillanadigan havzadagi eng yirik hudud bo‘lib  sanaladi .
O‘rta   Zarafshon   havzasidagi   allyuvial   yotqiziqlar   grunt   suvlariga   boy   va
mineralashuv   darajasi   me’yorda   ular   daryo,   kanal,   ariq,   sug‘oriladigan   suvlardan
to‘yinadi.   Shag‘al-qum   aralash   yotqiziqlar   o‘zidan   suvni   yaxshi   o‘tkazganligi
uchun ularda doimmo suv almashinib turadi. Suvning chuqurligi 1.0-4.0 m bo‘lib,
daryo   o‘zani   tomon   suv   yer   betiga   yanada   yaqinlashadi   va   qayirlarda   esa
botqoqliklarni   hosil   qiladi.   Daryoda   to‘linsuv   davrida   grunt   suvlari   sathi
86 ko‘tariladi. Qish oylari daryoda suv kamayganda grunt suvlari sathi pasayadi (3,5-
3,7-jadvallarga qarang).
3.5-jadval
2011-yilda Samarqand viloyatida sug‘oriladigan yerlarda grunt suvlari sathi, ming
ga hisobida
TumanlarSug‘orilad	
igan yerlar	
ming ga.	
0-1,0	
m.ga	
1,0-1,5	
m	
1,5-2,0	
m	
2,0-3,0	
m	
3,0-5 m	
5,0 m	va	
undan
Bulung‘ur 29,86   0,29 0,51 7,24 3,05 18,77
Jomboy 31,66 0,42 0,17 1,44 6,83 7,96 14,84
Ishtixon 31,51 0,10 0,23 4,81 11,4 5,62 9,35
Kattakurg‘on 34,6 0,126 1,26 3,216 12,836 11,876 5,29
Narpay 27,49 0,026 0,23 0,946 10,956 11,36 3,97
Nurobod 6,97     0,046 1,30 2,22 3,40
Oqdaryo 27,49 0,246 0,38 1,03 11,246 11,72 2,87
Pastdarg‘om 53,99 0,083 0,33 1,26 9,22 10,28 32,82
Paxtachi 23,72 0,10 0,416 1,60 13,594 4,22 3,79
Payariq 40,82 0,126 0,456 3,156 12,339 9,136 15,61
Samarqand 16,97 0,306 0,463 0,426 7,463 2,856 5,46
Tayloq 16,28 0,70 0,730 0,35 6,723 6,62 1,16
Urgut 30,32     0,02 0,85 5,82 23,63
Qushrabot 5,75           5,75
Shaxarlar 1,74           1,74
JAMI: 379,16 2,23 4,96 18,81 112,00 92,73 148,45
3.6-jadval
2015-yilda Samarqand viloyatida sug‘oriladigan yerlarda grunt suvlari sathi, ming
ga hisobida
Tumanlar	
Sug‘oriladigan	
yerlar ming ga.	
0-1,0 m.ga	
1,0-1,5 m	
1,5-2,0 m	
2,0-3,0 m	
3,0-5 m	
5,0 m va undan	
chuqur
Jomboy 31,600 0,17 0,48 3,52 8,60 6,85 11,98
Ishtixon 31,503 0,22 0,55 2,12 14,03 8,95 5,63
Kattakurg‘on 34,606 0,38 1,05 1,66 2,40 3,91 25,20
Narpay 27,493 0,14 0,53 1,54 7,48 11,97 5,82
Nurobod 6,961 0,04 0,20 0,41 1,16 1,75 3,40
Oqdaryo 28,657 0,22 0,35 2,08 10,27 9,92 5,83
Pastdarg‘om 53,896 0,08 0,46 1,81 9,36 13,68 28,50
Paxtachi 23,720 0,13 0,93 2,71 4,58 5,68 9,70
Payariq 40,894 0,30 1,23 4,64 12,54 11,68 10,50
87 Samarqand 15,454 0,18 0,92 1,74 5,64 5,03 1,94
Tayloq 16,284 0,20 1,00 1,48 4,48 2,57 6,54
Urgut 30,306 0,04 0,14 0,32 4,98 7,51 17,31
Qushrabot 5,745           5,75
Shaxarlar 2,694           2,69
JAMI: 349,81 2,11 7,83 24,03 85,52 89,52 156,31
3.7-jadval
2021-yilda Samarqand viloyatida sug‘oriladigan yerlarda grunt suvlari sathi, ming
ga hisobida
TumanlarSug‘oriladi	
gan yerlar	
ming ga	
0-1,0 m.ga	
1,0-1,5 m	
1,5-2,0 m	
2,0-3,0 m	
3,0-5 m	
5,0 m va	
undan	
chuqur
Bulung‘ur 29,102 0,073 0,283 1,367 4,425 7,504 78,000
Jomboy 31,587 0,217 0,498 1,725 8,278 8,149 12,720
Ishtixon 31,494 0,270 0,873 3,460 8,617 8,417 9,857
Kattaqo‘rg‘on 34,472 0,463 1,628 3,770 7,496 8,485 12,629
Narpay 27,443 0,111 0,596 2,097 8,151 9,560 6,928
Nurobod 7,395 0,064 0,274 0,697 1,285 1,543 3,532
Oqdaryo 28,917 0,069 0,197 2,790 9,062 9,203 7,596
Payariq 40,817 0,198 1,207 3,203 10,550 11,500 14,159
Pastdarg‘om 53,855 0,241 1,342 2,809 10,742 11,636 27,086
Paxtachi 23,708 0,103 0,872 1,695 5,404 5,803 9,830
Samarqand 15,397 0,149 0,793 1,143 2,914 3,838 6,560
Tayloq 16,284 0,196 0,627 1,635 4,284 2,879 6,663
Urgut 30,406 0,047 0,128 0,260 2,364 4,980 22,627
Qo‘shrabod 5,745           5,745
Samarqand 
shahar 2,356           2,356
Kattaqo‘rg‘on
shahar 0,338           0,338
Jami: 379,316 2,20 9,32 26,649 83,571 93,50 226,63
O‘rta   Zarafshon   havzasining   juda   katta   qismini   Samarqand   viloyati
egallaganligi,   unda   Samarqand   va   Kattaqo‘rg‘on   kabi   yirik   vohalar   tarkib
topganligi   sababli   sug‘oriladigan   yerlarda   grunt   suvlari   sathiga   doir   statistik
ma’lumotlar   Samarqand   viloyati   misolida   berildi.   Shu   o‘rinda   ta’kidlash   kerakki
statistik   ma’lumotlar   landshaftlar   yoki   vohalar   misolida   emas,   ma’muriy-hududiy
birliklar,   viloyatlar   va   tumanlar   misolida   beriladi.   Biz   foydalangan   ma’lumotlar
Zarafshon   irrigatsiya   tizimlari   havza   boshqarmasining   meliorativ   ekspeditsiyasi
88 tamonidan   yig‘ilgan   statistik   ma’lumotlar   bo‘lib,   biz   undan   tadqiqot   ishida
asoslovchi manba sifatida foydalandik.
Samarqand viloyati sug‘oriladigan hududlarida grunt suvlar sathi 2011-2021
yillar   davomida   qay   darajada   o‘zgarganligi   3.5-3.7-jadvallarda   berilgan.   Ularga
ko‘ra 2011-yilda viloyatda jami sug‘oriladigan yerlar maydoni 379,316 ming ga ni
tashkil etgan bo‘lib, shundan 1,23 ming ga yerda gurunt suvlar chuqurligi 0-0,1 m
gacha, 4,96 ming ga yerda 1,0-1,5 m gacha chuqurlikda, 18,81 ming ga yerda 1,5-
2,0 m chuqurlikda, 118 ming ga yerga 2,0-3,0 m chuqurlikda, 92,73 ming ga yerda
3,0-5   m   chuqurlikda,   148,45   ming   ga   yerda   5   m   va   undan   chuqurda   joylashgan.
Shu   manbaning   ma’lumotiga   asosan   2015-yil   holatiga   ko‘ra   viloyatda   jami
sug‘oriladigan   yerlar   maydoni   349,81   ming   ga   bo‘lgan,   shundan   gurunt   suvlar
sathi 0-1,0 m gacha bo‘lgan yerlar maydoni 2,11 ming ga (2011-yilga nisbatan 11
ming   ga   ga   kamaygan)   1,0-1,5   m   chuqurlikkacha     joylashgan   gurunt   suvlar
maydoni   7,83   (2011-yilga   nisbatan   2,87   ming   ga   ga   ko‘p)   ming   ga,   1,5-2,0   m
chuqurlikkacha bo‘lgan grunt suvlari maydoni 24,03 ming ga (2011-yilga nisbatan
5,22 ming ga ga ko‘paygan), 2,0-3,0 m gacha bo‘lgan grunt suvlari maydoni 85,52
ming   ga   (2011-yilga   nisbatan   26,48   ming   ga   ga   kamaygan),   3,0-5,0   m   gacha
bo‘lgan grunt suvlari maydoni 89,52 ming ga (2011-yilga nisbatan 3,21 ming ga ga
kamaygan), 5,0 m va undan chuqurda joylashgan grunt suvlari maydoni yuqoridagi
raqamlarga mos ravishda 156,31 ming ga ni (2011-yilga nisbatan 7,86 ming ga ga
kamaygan) tashkil etdi.
2021-yilgi   ma’lumotlar   tahlilida   sug‘oriladigan   yerlarning   grunt   suvlari
sathi,   Samarqand   viloyatida   jami   sug‘oriladigan   yerlar   maydoni   379,316   (2011-
yilga qaraganda ko‘paygan) ming ga ni tashkil etib, shundan grunt suvlari sathi 0-
1,0   m   gacha   chuqurlikda   bo‘lgan   yerlar   2,20   ming   ga   (2015-yilga   nisbatan
ko‘payish   tendensiyasiga),   1,0-1,5   m   gacha   chuqurlikda   bo‘lgan   grunt   suvlari
egalagan   maydon   9,32   ming   ga   (2015-yilga   nisbatan   ko‘payish   tendensiyasiga),
1,5-2   m   chuqurlikda   bo‘lgan   maydonlar   26,649   ming   ga   (2015-yilga   nisbatan
ko‘payish   tendensiyasiga),   2,0-3,0   m   gacha   chuqurlikda   joylashgan   grunt   suvlari
maydonlari 83,571 ming ga (2015-yilga nisbatan kamayish tendensiyasiga), 3,0-5
89 m   gacha   chuqurlikda   joylashgan   grunt   suvlari   joylashgan   yerlar   maydoni   93,50
ming ga (2015-yilga nisbatan ko‘payish tendensiyasiga), 5,0 m va undan chuqurda
joylashgan grunt suvlari tarqalgan maydonlar 226,63 ming ga (2015-yilga nisbatan
ko‘payish tendensiyasiga) ega bo‘ladi.
Daryo   havzasiningning   sharqiy   qismida   grunt   suvlarning   minerallashuv
darajasi   daryo   suvidan   farq   qilmaydi   va   0.3-0.5   g/l   ni   tashkil   qilib   tarkibi
gidrokarbonat-magniy   tuzlardan   tarkib   topgan.   Shu   tarkibdagi   va   miqdoriy
ko‘rsatgich   Xatirchi   shahri   yaqingacha   ham   saqlannib,   keyin   esa   daryo   sohili
bo‘ylab tor yo‘lak ko‘rinishida g‘arbga qarab davom etadi. Bunga daryo qayiri va
birinchi terrasaning daryo o‘zaniga yaqin qismlari ham kiradi. Ikkinchi terrasaning
ancha   balandligi   tufayli   daryo   suv   bilan   almashinish   ancha   qiyinlashadi.
Havzaning   g‘arbiy   qismlarida   suv   sho‘rligi   5-10   g/l   gacha   ko‘tariladi,   tuproq
sho‘rlanishi kuchayadi (3.8-3.10-jadvallarga qarang).
3.8-jadval
2011-yilda sug‘oriladigan yerlarning grunt va sug‘orish suvlari tarkibining
minerallashganligi, ming ga hisobida
Tumanlar 1,0 g/l 1,0-3,0 g/l 3,0-5,0 g/l 5,0 g/l 
dan kup Ariq suvi,
1 g/l gacha  
Bulung‘ur 29,86     29,86
Jomboy 31,66     31,66
Ishtixon 30,30 1,22   31,51
Kattakurg‘on 32,45 2,146   34,60
Narpay 24,86 2,6 0,03 27,49
Nurobod 6,93 0,045   6,97
Oqdaryo 27,49     27,49
Pastdarg‘om 53,64 0,35   53,99
Paxtachi 16,572 7,11 0,018 23,72
Payariq 40,22 0,6   40,82
Samarqand 16,97     16,97
Tayloq 16,28     16,28
Urgut 30,32     30,32
Qushrabot 5,75     5,75
Shaxarlar 1,74     1,74
JAMI: 365,04 14,07 0,05 379,16
3.9-jadval
90 2015-yilda Sug‘oriladigan yerlarning grunt va sug‘orish suvlari tarkibining
minerallashganligi, ming ga hisobida
Tumanlar 1,0 g/l 1,0-3,0 g/l 3,0-5,0 g/l 5,0 g/l 
dan kup Ariq suvi,
1 g/l gacha  
Jomboy 31,60 31,60
Ishtixon 30,62 0,88     31,50
Kattakurg‘on 32,77 1,84     34,61
Narpay 22,30 5,20     27,49
Nurobod 6,96       6,96
Oqdaryo 28,59 0,06     28,66
Pastdarg‘om 53,75 0,15     53,90
Paxtachi 18,58 5,14     23,72
Payariq   38,50 2,39     40,89
Samarqand 15,45       15,45
Tayloq 16,28       16,28
Urgut 30,31       30,31
Qushrabot 5,75       5,75
Shaxarlar 2,69       2,69
JAMI: 334,15 15,66     349,81
3.10-jadval
2021-yilda Samarqand viloyatida sug‘oriladigan yerlarning grunt va sug‘orish
suvlari tarkibining minerallashganligi, ming ga hisobida
Tumanlar 1,0 g/l 1,0-3,0 g/l 3,0-5,0 g/l 5,0 g/l 
dan kup Ariq suvi,
1 g/l gacha  
Bulung‘ur 29,102       29,10
Jomboy 31,587       31,59
Ishtixon 30,969 0,525     31,49
Kattaqo‘rg‘on 32,140 2,332     34,47
Narpay 23,065 4,378     27,44
Nurobod 7,357 0,038     7,40
Oqdaryo 28,850 0,067     28,92
Payariq 39,455 1,362     40,82
Pastdarg‘om 53,175 0,680     53,86
Paxtachi 18,452 5,029 0,227   23,71
Samarqand 15,397       15,40
Tayloq 16,284       16,28
Urgut 30,406       30,41
Qo‘shrabod 5,745       5,75
Shahar lar 2, 694       2, 70
Jami: 364,68 14,412 0,227   379,32
Shuni   ta’kidlash   kerakki,   O‘rta   Zarafshonning   sharqiy   qismida   grunt
suvlarning   sifati   yaxshi   va   ulardan   ichimlik   sifatida   foydalanish   mumkin,   lekin,
91 g‘arbiy qismida sifatli suv daryo o‘zanida yaqin tor, uzunchoq zonadagina saqlanib
qoladi.   Tog‘oldi   tekisliklarida   ikkinchi   terrasada   grunt   suvlar   sho‘rligi   oshib
boradi. 
92 3.5.  Sug‘orish natijasida agrolandshaftlardagi ekologik holatlarni masofadan
tadqiq etish masalalari
Suv   manbalari   va   sug‘oriladigan   maydonlarni   tahlil   qilishda   turli   usullardan
foydalaniladi.   Bunda   suv   manbalari   bilan   ta’minlanganlik   hamda   ularning   havza
bo‘yicha   taqsimotini   zamonaviy   masofaviy   zondlash   tizimlari   yordamida   tahlil
qilish juda muhim hisoblanadi, chunki bunda kishilar ko‘zi ilg‘amaydigan jihatlar
ham yaqqol ifodalanadi.
Dastlab   suv   manbalarini   baholash   maqsadidagi   ma’lumotlar   manbalari   bilan
ishlashda   kosmik   rasmlar   va   ularni   turli   chuqurlikda   tahlil   qiladigan   tizimlarni
belgilab olish kerak bo‘ladi. 
Zamonaviy   kosmik   tasvirlar   oddiy   rasmlar   emas   balki,   turli   spektrda
skanerlash   mahsulidir.   Zarur   bo‘lgan   maydonlar   bo‘yicha   ochiq   manbalarning
kosmik   tasvirlarini   olganimizda   ikkita   yirik   manbalar   tizimini   tanlashimiz   zarur
bo‘ladi. Bulardan biri  1972 - yil 23 - iyulda ishga tushirilgan Landsat  dasturi bo‘lib,
bugungi   kunda   bu   dasturning     Landsat-8   bosqichi   amalda   keng   foydalaniladi.
Ushbu   tizim   turli   yillarda   minglab   kosmik   tasvirlarni   oladi   hamda   ma’lumotlar
bazasini   shakllantiradi.   Biz   o‘z   tadqiqotimizda   mazkur   dasturning     Landsat-7   va
Landsat-8 tizimlaridan foydalandik (3.11-3.12-jadvallarga qarang). 
3.11-jadval
Landsat 7 ETM+ning kosmik rasmlari kanallari
Spektral kanallar To‘lqin uzunliklari,
  Mkm da hisoblangan 1 pikselning qamrab
olish imkoni
OLI  diapazoni  (Operational Land Imager)
Kanal -1  Ko‘k (Blue) 0.441 -0.514 30  m
Kanal - 2-  Yashil ( Green) 0.519 -0.601 30  m
Kanal - 3 -  Qizil (Red)  0.631-0.692 30  m
Kanal -4 -  Infraqizilga yaqin ( NIR) 0.772-0.898 30  m
Kanal - 5 -  Infraqizilga yaqin  (SWIR-1) 1.547-1.749 30  m
Kanal - 7-  Infraqizilga yaqin  (SWIR-2) 2.064-2.345 30  m
Kanal - 8 -  Panxromatik ( PAN) 0.515-0.896 15 m
Diapazon  TIRS (Thermal Infrared Sensor)
Kanal -6 -  Infraqizilga uzoq 10.31-12.36 60   m
93 3.12-jadval
Landsat 8 OLI/TIRS ning kosmik rasmlari kanallari
Spektral kanallar To‘lqin   uzunliklari,     mkm
da hisoblangan 1 pikselning qamrab
olish imkoni
OLI  diapazoni  (Operational Land Imager)
Kanal -1 -   0 ,433-0,453 30  m
Kanal - 2-  Ko‘k (Blue) 0,450-0,515 30  m
Kanal - 3 -  Yashil ( Green) 0,525-0,600 30  m
Kanal -4 -  Qizil (Red) 0,630-0,680 30  m
Kanal - 5 -  Infraqizilga yaqin ( NIR) 0,845-0,885 30  m
Kanal -6 -  Infraqizilga yaqin  (SWIR-1) 1,560-1,1,660 30  m
Kanal - 7-  Infraqizilga yaqin  (SWIR-2) 2,100-2,300 30  m
Kanal - 8 -  Panxromatik ( PAN) 0,500-0,680 15 m
Kanal - 9-   Cirrus  bulutlar (  SWIR) 1,360-1,390 30  m
Diapazon  TIRS (Thermal Infrared Sensor)
Kanal - 10-  Infraqizilga uzoq  (TIR1) 10,30-11,30 100  m
Kanal - 10-  Infraqizilga uzoq  (TIR2) 11,50-12,50 100  m
Yuqorida   berilgan   kosmik   rasmlarning   kanallaridan   foydalangan   holda   suv
manbalari   indeksini   aniqlash   uchun   1996   yilda   S.K.McFeeters 3
  tomonidan   taklif
qilingan “Suvning normallashtirilgan farqlanish indeksi”- NDWI (The Normalized
Difference Water Index) qo‘llanildi. 
3.1-rasm. ArcGIS dasturida NDWI tahlili 
(tahlil muallif tomonidan amalga oshirilgan)
3
 https://eos.com/make-an-analysis/ndwi/
94 Bu   yerda   0,2   mk   dan   boshlangan   raqamlar   suvli   muhitni   ifodalaydi.
Spektrlarning   yuza   qatlamlardan   qaytishi   namli   muxatda   o‘ziga   xos   bo‘lganligi
uchun   sug‘oriladigan   maydonlarni   ajratishga   imkon   beradi.   3.1-rasmdagi
raqamlarda -  0.2 mk dan boshlanadigan  ranglar  suvlilik  oshishi  yoki  kamayishini
ifodalaydi.
Umuman   olganda   kosmik   rasmlarni   qayta   ishlash   jarayonida   suniy
yo‘ldoshlar oladigan rasmlar spektori juda muhim.   NDWI uchun asosan yashil va
ultrabinafsha   yashil   sp ek tori   juda   muhim.   Bunda   tegishli   amalni   bajarish   uchun
quyidagi ifodani asos sifatida olamiz. 
Landsat-7  kosmik tizimi   uchun
Landsat-8  kosmik tizimi   uchun
Yerni muntazam kuzatish tizimlaridan biri  Copernicus   bo‘lib, bu tizim yerni
masofadan   zondlash   dasturi   hisoblanadi.   Dasturning   maqsadi   keng   spektrli
diapazonda   Yerni   kuzatish   uchun   global,   uzluksiz,   avtonom   va   yuqori   sifatli
imkoniyatlarni   taqdim   etishdan   iborat.   Aniq,   o‘z   vaqtida   va   oson   tizimga   kirish
mumkin   bo‘lgan   Kopernik   ma’lumotlaridan   turli   maqsadlarda,   jumladan,   global
iqlim   o‘zgarishi   va   fuqarolar   xavfsizligi   ta’sirini   yaxshiroq   tushunish   uchun
foydalanish   mumkin.   Ma’lumotlar   fuqarolarga,   xizmat   ko‘rsatuvchi
provayderlarga,   davlat,   xalqaro   va   tijorat   tashkilotlariga   Yevropa   hamda   undan
tashqarida   odamlarning   hayot   sifatini   yaxshilash   asosiy   maqsadi   sifatida   olinga
bo‘lib,   undagi   ma’lumotlar   bazasi   foydalanuvchilarga   bepul   taqdim   etiladi.
Kopernik   dasturi   maxsus   kosmik   sun’iy   yo‘ldoshlardan   (Sentinel   sun’iy
yo‘ldoshlari oilasiga kiruvchi suniy yo‘ldoshlar), yordamchi kosmik missiyalardan
(ilgari   ishga   tushirilgan   tijorat   va   ommaviy   sun’iy   yo‘ldoshlar),   shuningdek,   Yer
stansiyalarida, havo va dengiz kuzatuv tizimlarida joylashgan ko‘plab sensorlardan
katta hajmdagi global ma’lumotlarni to‘playdi va qayta ishlaydi.
95 Sentinel-2   qutb   orbitasidagi,   ko‘p   spektrli   yuqori   aniqlikdagi   tasvirlash
missiyasi bo‘lib, u masalan, o‘simliklar, tuproq va suv qoplami, ichki suv yo‘llari
hamda qirg‘oqbo‘yi hududlari tasvirini taqdim etish uchun Yer sayyorasi va ayrim
hududlarni   turli   maqsadlarda   monitoring   qilishga   mo‘ljalangan.   Sentinel-2   ham
favqulodda   xizmatlar   uchun   ma’lumotni   yetkazib   berishi   mumkin.   Sentinel-2A
2015 - yil 23 - iyunda, Sentinel-2V esa 2017 - yil 7 - martda ishga tushirilgan.
Sentinel-2   qirg‘oq,   qizil,   yashil,   ko‘k,   yaqin   infraqizil   va   qisqa   to‘lqinli
infraqizil   nurlarni   o‘z   ichiga   olgan   mul’tispektral   asbob   yordamida   quruqlikni
monitoring   qiladi.   Har   besh   kunda   Sentinel-2A   va   Sentinel-2V   12   spektral
diapazonda   Yer   sayyorasidagi   o‘zgarishlarini   kuzatib   boradi.   Bunda   har   bir
bandning piksel o‘lchami 10 dan 60  mrs  gacha bo‘ladi.
3.13-jadval
Masofadan zondlashning ayrim parametrlari haqida ma’lumot
Band Rezolyusiya T o‘lqin uzunligi Tavsif
B1 60 m 443 nm Ultra ko‘k (sohil va aerozol)
B2 10 m 490 nm Moviy
B3 10 m 560 nm Yashil
B4 10 m 665 nm Qizil
B5 20 m 705 nm Ko‘rinadigan va yaqin infraqizil (VNIR)
B6 20 m 740 nm Ko‘rinadigan va yaqin infraqizil (VNIR)
B7 20 m 783 nm Ko‘rinadigan va yaqin infraqizil (VNIR)
B8 10 m 842 nm Ko‘rinadigan va yaqin infraqizil (VNIR)
B8a 20 m 865 nm Ko‘rinadigan va yaqin infraqizil (VNIR)
B9 60 m 940 nm Qisqa to‘lqinli infraqizil (SWIR)
B10 60 m 1375 nm Qisqa to‘lqinli infraqizil (SWIR)
B11 20 m 1610 nm Qisqa to‘lqinli infraqizil (SWIR)
B12 20 m 2190 nm Qisqa to‘lqinli infraqizil (SWIR)
Bizning   tadqiqotimizda   ma’lumotlar   bazasi   bilan   ishlash   uchun   tegishli
amallarni bajarishda Sentinel-2 suniy yo‘ldoshlar rasmlaridan foydalanganda  3 va
96 8 qatorlar mos keladi. Ushbu qatorlarda 3-yashil spektori 8-ultrabinafsha yoki NiR
bo‘ladi.   NDWIni   hisoblashda   odatda   o‘simliklar   yuzasidan   qaytadigan   namlik
miqdoriga asoslanadi deyish mumkin. Xisoblash ishlarini amalga oshirishda 
Sentinel -2 uchun     formulasidan foydalandik. 
Mazkur jarayonlar bo‘yicha tadqiqotlar olib borgan Xu H (Xu H) 2006 yilda
NDWI indekslaridan ko‘ra yangi, ya’ni, modifikatsiyalangan tizimni  taklif  qiladi.
Bu   suvning   normallashtirilgan   modifikatsiyalangan   farqlanish   indeksi   –   MNDWI
(The   Modified   Normalized   Difference   Water   Index)bo‘lib,   MNDWI   ning
formulasi quydagicha  
Landsatdan olingan tasvirlar asosida O‘rta Zarafshon havzasi sug‘oriladigan
maydonlarini tahlil qilish maqsadida  besh yillik hamda 10 yillik ma’lumotlar tahlil
qilindi. Yuqorida berilgan ifodalarni qo‘llaganda natijalarni ko‘rish mumkin bo‘ldi.
Yangi MNDWI taklif qilingan Landsat TMETM+ uchun 
Ifodani   O‘rta   Zarafshon   havzasi   sug‘oriladigan   yerlarning   iyun   va   iyul
oylarida   namlikning   taqsimlanishini   bilish   maqsadida   o‘rganilganda,   sug‘orma
dehqonchilik maydonlarining maxsus spektorlar yordamida ajralishini ko‘rishimiz
mumkin   bo‘ladi.   Bu   yerlarning   o‘zgarib   borishi   holatini   suv   manbalari   konturida
ajralishini   ko‘rishga   imkon   beradi.   Rastrlarni   tozalash   jarayonida   havzaning   suv
manbalari chiziqlarini aniq ajratish imkoni mavjud bo‘lishini ko‘rish mumkin. 
97 3.2-rasm. ArcGIS dasturida NDWI tahlili
(tahlil muallif tomonidan amalga oshirilgan)
Tadqiqot   ishlarini   olib   borishda   agrolandshaftlar   va   ularning   chegarasini
ajratishda   turli   yondashuvlarni   qo‘llash   yo‘li   bilan   amalga   oshirilganligini   bilgan
holda   zamonaviy   texnologik   yechimlar   kanday   natija   berishini   bilish   maqsadida
turli indekslarga murojat qilindi. Ular ichida yetarli darajada murakkab ifodalarga
ega   bo‘lgan   AWEI   ni   qo‘llashni   amalga   oshirdik.   Bu   yerda   AWEI   uchun   juft
indeks yuqori natija beradi deb hisoblanadi:
1) AWEI
NSH =4(Pb
2 - Pb
5 )-(0,25. Pb
4 +2,75 Pb
7  )
2) AWEI
SH = Pb
1 +2,5* Pb
2 -1,5(Pb
4 + Pb
3 -0,25+ Pb
7
Hisoblashlarni   tadqiqot   obyektimiz   bo‘yicha   olib   borilganda   ArcGIS
klassifikatorlari   O‘rta   Zarafshon   havzasi   uchun   och   ko‘k   rangdan   boshlangan
chegaraga   ega   bo‘lgan   hududni   ajratib   berdi.   Bundan   xulosa   qilish   mumkinki,
aynan   shu   ajratilgan   zonalarda   sug‘orish   va   uning   landshaftlarni
o‘zgaruvchanligini ko‘rishimizga imkon yaratdi.
98 3.3-rasm. AWEI indeksi yordamida agrolandshaftlar 
(sug‘oriladigan maydonlar)ning chegarasini ajratilishi
ArcGIS   dasturi   orqali   O‘zbekiston   milliy   atlasi   (I-tom)   dan   “Tabiiy
geografik rayonlashtirish” rastrli kartasini  yuklaymiz. Bu karta dastur ta’minotida
Raster   papkaga   joylanadi.   Dastur   yordamida   kartadan   “O‘rta   Zarafshon”   tabiiy
geografik   okrugi   hududini   qirqib   olish   uchun   avvalambor,   ushbu   kartani
“georeferencing”   amali   yordamida   bog‘laymiz.   Bog‘lanishni   amalga   oshirishda
kartaning   geografik   koordinatalaridan   foydalanish   yaxshi   samara   beradi.   Keyingi
amalda   kerakli   hududni   maydon,   chegara,   ya’ni,   “polygon”   hamda   “polyline”
formatida   qirqib   olamiz   va   yangi   “shp”   formatdagi   fayllarni   yaratamiz.   Ushbu
fayllar   yaratayotgan   kartamizning   geografik   asosi   bo‘lib   xizmat   qiladi.   Kartasi
yaratilayotgan   hududni   tabiiy   geografik   jihatdan   o‘rganayotganimiz   uchun   unda
joylashgan suv obyektlari, jumladan, daryo va soylar, kanallar, ko‘llar hamda suv
omborlarini tasvirlashimiz zarur. Shundan kelib chiqib, hududdagi suv obyektlarini
“polygon”   uslubida   qirqib   olib,   yangi   “ship”   fayllar   yaratiladi   va   ularning
geografik   nomlari   yozib   chiqiladi.   Keyingi   amalda   https://earthexplorer.usgs.gov/
internet sayti orqali Landsat 8-9 dan suniy yo‘ldosh orqali olingan kosmik suratlar
yuklab   olinadi.   Kosmik   surat   orqali   O‘rta   Zarafshon   havzasi   tabiiy   geografik
99 okrugi hududida joylashgan qishloq va tumanlar chegaralari yuklanadi. Bu amalni
bajarish   uchun   “Adminstrative   map”   raster   formatdagi   shape   fayli   dasturga
yuklanadi. Natijada, butun O‘zbekiston Respublikasi  hududida joylashgan viloyat
va qishloq tumanlari chegaralari toponimlari bilan tasvirga tushadi (3.4-3.5-rasmga
qarang).
3.4 -rasm.  Sug‘oriladigan yerlarni 1 m qatlamgacha 
sho‘rlanganligiga qarab bo‘linishi
3.5 -rasm.  Sug‘oriladigan yerlarning sizot suvlari sat hig a qarab bo‘linishi
( ming ga )
100 O‘zimizga   kerakli   hudud,   ya’ni,   O‘rta   Zarafshon   tabiiy   geografik   okrugi
hududiga   kiruvchi   ma’muriy   birliklarni   ajratib   olib,   qolgan   keraksiz   hududlarni
chiqarib tashlash uchun ArcGIS dasturida  “clip”  amalini bajaramiz. Natijada, O‘rta
Zarafshon   havzasi   hududi   ichida   ma’muriy   birliklar   chegaralari   paydo   bo‘ladi.
Keyingi bosqichdagi  bajariladigan ish bu olingan statistik ma’lumotlarni dasturga
yuklash   bo‘ladi.   Buning   uchun   “ shp”   fayli   ustida   “open   attribute   table”   amalini
bajaramiz   hamda   faylga   ma’lumotlarni   yuklaymiz.   Bu   Microsoft   Excel   dasturiga
o‘xshash   jadval   ko‘rinishidagi   ma’lumotlar   bazasi   bo‘lib,   unda   faylga   tegishli
barcha ma’lumotlarni (nomi, hudud maydoni, tegishli  ko‘rsatkichlar) joylashtirish
mumkin   bo‘ladi.   Keyingi   bosqichda   dasturning   “extract”   amali   bilan   berilgan
ma’lumotlar   yordamida   hudud   kartasida   kerakli   amallarni   bajaramiz.   Bu   amalga
qo‘shimcha   tarzda   “spatial   analysis   tools”   buyruq   amali   yordamida   ma’lumotlar
ichidan eng keraklilarini ajratib olishimiz mumkin. Kartani tuzishda ishlatiladigan
turli   xil   kartografik   tasvirlash   usullariga   murojaat   qilishimiz   mumkin.   Bunda,
asosan,   tabiiy   geografik   kartalarni   tuzishda   qo‘llaniladigan   asosiy   kartografik
tasvirlash   usullarni   qo‘llashimiz   zarur.   Bu   tasvirlash   usullari   qatoriga   areallar,
kartogramma, sifatli rang, miqdorli rang, diagrammalar usullari kiradi. Bu usullar
orasida   kartamizni   yaratishda   eng   ko‘p   kartogramma   hamda   sifatli   rang   usullari
qo‘llanildi.   Jumladan,   kartogramma   usuli   yordamida   sug‘oriladigan   hududlarda
sizot   suvlari   satxining   chuqurligi   tasvirlandi,   bunda   maxsus   ranglardan
foydalanildi, ya’ni, chuqurlik ortgani sari ranglar ko‘k va yashildan sariq va qizilga
tomon o‘zgarib boradi. 
Nafaqat   sizot   suvlari   sathi,   balki   sug‘oriladigan   maydonlarda   1   m
qalinlikgacha   bo‘lgan   qismida   sho‘rlanish   darajasi   ham   tasvirlandi.   Bunda   ham
kam   sho‘rlangan   hududlardan   sho‘rlik   darajasi   ortgan   hududlarga   tomon   rang
shkalasi qo‘llaniladi, ya’ni sho‘rlik darajasi ortgani sari och sariqdan qizg‘ish sariq
rangga   tomon   o‘zgarib   boradi.   Bu   ilmiy   tadqiqot   ishida   taqqoslash   metodini
qo‘llashimiz   uchun   2011   dan   to   2021-yillargacha   bo‘lgan   tegishli   statistik
ma’lumotlarni   kiritgan   holda   har   bir   yilga   tegishli   alohida   kartalar   qilindi   hamda
taqqoslash   uchun   yonma-yon   holatda   tasvirlandi   (3.6-rasmga   qarang).   Rasmlarni
101 o‘zaro   taqqoslash   yordamida   10   yil   O‘rta   Zarafshon   davomida   hududida   sodir
bo‘lgan o‘zgarishlarni aniqlashtirishimiz mumkin.
Yaratilgan   ushbu   kartalardan   tashqari,   olingan   ma’lumotlar   asosida   har   bir
hudud bo‘yicha tuproqlarning nordonlik va sho‘rlanish darajasini inobatga olingan
holda karta tuzildi. 
Tadqiqot   ishi   davomida   15   ta   hududda   tayanchtuchastka   sifatida   o‘lchov
ishlari olib borilgan va yig‘tlgan ma’lumotlar Samarqand viloyati Jomboy tumani
hududida   joylashgan   “SAG   AGRO”   MChJ   (masuliyati   cheklangan   jamiyati)ning
laboratoriyasidagi   jaxon   standartlariga   javob   beradigan   zamonaviy   asbob   va
uskunalardan   foydalanib,   tayanch   uchastkalardagi   sug‘oriladigan   yerlarning
haydalgan   qatlamidan   10-15   sm   chuqurlikdan   olingan   tuproq   namunalari   12   ta
kriteriya   bo‘yicha   kimyoviy   tahlillardan   o‘tqazildi.   O‘tkazilgan   tahlil   natijalari
tadqiqot   ishidagi   3.14-3.15  jadvallarda   berildi   va  ulvr   asosida   amaliy   axamiyatga
ega   bo‘lgan   kartodiagramma   usulida   tayyorlangan   O‘rta   Zarafshon   havzasining
tuproq   turlarining   nordonlik,   yani   kislotalik,   tuproqlarning   minerallashganlik   va
sho‘rlanish   darajalari,   shuningdek,   ph   hududiy   tarqalishi   karta-sxemalari   ilk
marotaba   yaratildi.   Ushbu   hududlarning   geografik   koordinatalarini   ArcGIS
dasturiga   tadbiq   qilgan   holda   olingan   ma’lumotlar   “open   attribute   table”   amali
yordamida   jadvalga   biriktirib   chiqildi.   Jumladan,   tuproq   tarkibida   mavjud
kimyoviy   birikmalar   (ph-kislotalilik   darajasi,   xlor   ioni,   bo‘r,   ishqorlar,   gumus
miqdori va b.) miqdorlari mg/kg o‘lchov birligida aniqlangan. Ushbu ma’lumotlar
asosida,   O‘rta   Zarafshon   hududidagi   15   ta   nuqtada   aniqlangan   ma’lumotlar
“georeferencing”  amali yordamida kartaga joylashtirildi. 
Olingan   12   ta   kimyoviy   birikmalarni   kartada   umumiy   qilib   tasvirlash
maqsadida   kartografik   tasvirlash   usullaridan   kartodiagramma   usuli   tanlab   olindi.
Bu tasvirlash usulining afzallik tomoni shundaki, olingan ma’lumotlar ma’lum bir
hududda geografik koordinataga mos xolda, har bir hududning ma’muriy chegarasi
doirasida tasvirlash imkonini beradi. Zero, har bir kimyoviy birikmani sifatli rang
usulida   tasvirlashimiz   uchun   bizga   12   ta   karta   yaratish   kerak   bo‘lar   edi.   Bu   esa
tadqiqot ishi doirasida kartalarning mazmunan sifatsiz ko‘rinishga olib kelar edi. 
102 Kartodiagramma   usulidan   samarali   foydalangan   holda   biz   olingan   barcha
kimyoviy   birikmalarga   oid   ma’lumotlarning   barchasini   bitta   kartada   hudud
miqyosida   tarqalish   areallarini   tasvirlagan   holda   ko‘rsatish   imkoniyatiga   ega
bo‘lamiz.
103 3 .6 -rasm . O‘rta Zarafshon havzasida sug‘oriladigan yerlarning 1 m
qatlamgacha bo‘lgan qismining sho‘rlanganligiga qarab bo‘linishi 
(ming ga hisobida) 
104 3.7 -rasm . O‘rta Zarafshon havzasini sizot suvlari sathi bo‘yicha bo‘linishi
105 3.14-jadval
O‘rta Zarafshon havzasida tanlab olingan uchastkalarda tuproq muhiti va
uning sho‘rlanish darajalari
№ Namuna olingan
joylar va ularning
koordinatalaripH	
pH  me’yor	
Konduktometr	
Konduktometr	
me’yor
Quruq qoldiq, %	
Quruq qoldiq, %	
me’yor 	
Umumiy kislotalilik,	
%	
Umumiy kislotalilik,	
%	
me’yor	
Xlor ioni,     %	
Xlor ioni,     %	
me’yor	
Na2O, % 	
Na2O, % me’yor	
K2O, %	
K2O, % me’yor	
CaCO3,% 	
CaCO3,.% me’yor 
1 Payariq tumani,
Baxrin qishlog‘i,
40 0 
1'215645-
66 0
50'5000033 7,4
6,5-
7,5 208
  0,06
5
< 0.3 0,04575
< 0.061 0,00443
< 0.01 0,0033
<0.023 0,00547
0,01 13,4
5__152 Payariq tumani,
Eshimoqsoq
qishlog‘i,
39 0
52'3340293-
66 0
52'1982283 7,1 363 0,18 0,038125 0,00621 0,00377 0,00254 15
3 Kattaqo‘rg‘on
tumani,  
39 0 
53'24'73692-
66 0
19'4'92622 7,5 174 0,06 0,061 0,00443 0,00306 0,00193 18,2
4 Kattaqo‘rg‘on
tumani, Qum
qishlog‘i
39 0
55'1725679-
66 0
20'5623816 7,4 181 0,06 0,04575 0,00443 0,00354 0,002 14
5 Bulung‘ur
tumani, Uchtepa
qishlog‘i
(bahorikor yer)
39 0
34'5872393-
67 0 
24'5871386 7,67 187 0,12 0,06862 0,00443 0,00164 0,00429 15
6 Bulung‘ur tumani
1-savxoz,
39 0
34'58723-
67 0
24'5871386 7,74 200 0,15 0,05337 0,00443 0,00296 0,00963 15,8
7 Urgut tumani
Tinchlik qishlog‘i  
W65-84
39 0
30'36744-
67 0
22'4661671        7,53 153 0,08
5 0,04575 0,00621 0,00197 0,00127 15,6
8 Paxtachi tumani,
Suluvqo‘rg‘on
qishlog‘i,
40 0
3'2997799--
65 0
385161679 7,37 225 0,08
1 0,04575 0,00532 0,0066 0,00121 16,2
9 Tayloq tumani
Yangiobod
qishlog‘i
N38 0
36'12'85884-
E 67 0
3'55'81265 7,69 172 0,12 0,0549 0,00443 0,00287 0,00162 15,4
10 Samarqand
tumani Mironqul
qishlog‘i,
N- 39 0
34'2'72014
E 66 0
50'0' 83438 7,38 153 0,07 0,0442 0,00621 0,00345 0,00253 14,4
11 Jomboy tumani, 7,22 398 0,19 0,0305 0,00443 0,004 0,00188 9,4
106 Tut qishlog‘i,
39 0
44'5637902-
67 0
1'4805857
12 Narpay tumani
Oyto‘la F/Y
39 0
57'3'48264-
65 0
59'7'24531 7,24 485 0,21 0,0427 0,0133 0,0149 0,00301 18,2
13 Navoiy viloyati,
Xatirchi tumani,
40 0
3'30'59306-
65 0
59'4575994 7,58 211 0,1 0,0564 0,00887 0,00462 0,00272 20,7
14 Navoiy viloyati,
Xatirchi tumani,
Bog‘ichakalon
qishlog‘i
40 0
5'434996-
65 0
43'4910896 7,96 241 0,08
3 0,0686 0,0071 0,00495 0,00505 18
15 Pastdarg‘om
tumani, Mevali
qishlog‘i 
N 39'43'38'64475
E- 66 0
36'15'77548  7,71 199 0,11 0,064 0,00798 0,00299 0,00235 17,8
pH- tuproqning kislotalilik  muhiti  ko‘rsatkichi;  konduktometr   –   tuproq suvli   so‘rimining
elektr o‘tkazuvchanligi, ya’ni tuproqdagi jami erigan tuzlarni ko‘rsatuvchi kattalik; quruq qoldik,
%   da   –   tuproqdagi   suvda   oson   eruvchi   tuzlarning   ko‘rsatkichi;   umumiy   kislotalilik,   %   da   –
me’yordagi korbonotlar va biokorbonatlar ta’sirida yuzaga keluvi kislotali muhit;  Cl +
 ( xlor ioni ),
%   da   –   suvli  so‘rimdagi  xlor miqdori;   Na
2 O ,   %   da   –   tuproqdagi  suvda eruvchi natriy  mikdori;
K
2 O ,  %  da  -  tuproqdagi suvda eruvchi umumiy kaliy miqdori;  CaCO
3 , %  da  –  tuproq tarkibidagi
korbonatlar;
P
2 O
5 , mg/kg da – o‘simlik  o‘zlashtira  oladigan xarakatchan fosfor miqdori; K
2 O, mg/kg
da   -   o‘simlik   o‘zlashtira   oladigan   almushinuvchan   kaliy   miqdori;   gumus   (chirindi),   %   da   –
tuproqdagi organik qoldiq miqdori; N-NO
3 , mg/kg da - tuproq tarkibidagi  nitrat shaklidagi azot
miqdori.
Izoh:   kimyoviy   tahlillar   muallifning   dala   tadыiыotlari   yordamida   olingan   tuproы
namunalari   asosida   «SAG   AGRO»   MChJning   tuproq   tahlillari   ilmiy   laboratoriyasida   amalga
oshirldi (Samarqand viloyati, Jomboy tumani, Qoraqishloq qishlog‘i, 33-uy).
3.15-jadval
O‘rta Zarafshon havzasida tanlab olingan uchastkalarda tuproqlarning oziq
moddalar bilan ta’minlanganligi, mg/kg da
№ Namuna olingan joylar
va ularning
koordinatalari N-NO
3 N-NO
3 ,
me’yor P
2 O
5 P
2 O
5 ,
me’yor K
2 O   K
2 O ,
me’yor    Gumus
miqdori,
%  da Gumus
miqdori, %
da me’yor
1 Payariq tumani, Baxrin
qishlog‘i,
40 0 
1'215645-
66 0
50'5000033 7,12 20__30
46 31__45
326 201__300
1,03 0.8__1.2
2 Payariq tumani,
Eshimoqsoq qishlog‘i,
39 0
52'3340293-
66 0
52'1982283 45 31,5 180 1,14
3 Kattaqo‘rg‘on tumani,  
39 0 
53'24'73692-
66 0
19'4'92622 4,7 9,9 79 0,88
107 4 Kattaqo‘rg‘on tumani,
Qum qishlog‘i
39 0
55'1725679-
66 0
20'5623816 4,8 16 98 1,2
5 Bulung‘ur tumani,
Uchtepa qishlog‘i
(bahorikor yer)
39 0
34'5872393-67 0
24'5871386 4,5 23,2 98 0,93
6 Bulung‘ur tumani
Bulung’ur shahar ,
39 0
34'58723-
67 0
24'5871386 7,98 11,5 180 1,35
7 Urgut tumani Tinchlik
qishlog‘i  
W65-84 ,  39 0
30'36744-
67 0
22'4661671        7,2 5,1 206 0,78
8 Paxtachi tumani,
Suluvqo‘rg‘on qishlog‘i,
40 0
3'2997799--
65 0
385161679 3,12 33 94 0,98
9 Tayloq tumani
Yangiobod qishlog‘i
N38 0
36'12'85884-
E67 0
3'55'81265 2,7 5,5 77 1,29
10 Samarqand tumani
Mironqul qishlog‘i,
N- 39 0
34'2'72014 E
66 0
50'0' 83438 3,16 12,5 79 0,88
11 Jomboy tumani, Tut
qishlog‘i,
39 0
44'5637902-
67 0
1'4805857 9,07 19,5 128 1,35
12 Narpay tumani Oyto‘la
F/Y  39 0
57'3'48264-
65 0
59'7'24531 45 14,2 79 1,19
13 Navoiy viloyati, Xatirchi
tumani,  40 0
3'30'59306-
65 0
59'4575994 8,5 5,35 125 0,67
14 Navoiy viloyati, Xatirchi
tumani,   Bog‘ichakalon
qishlog‘i  40 0
5'434996-
65 0
43'4910896 2,48 17,5 162 0,78
15 Pastdarg‘om tumani,
Mevali qishlog‘i 
N 39'43'38'64475  E- 66 0
36'15'77548  6,93 55 212 0,78
Izo h :   kimyoviy   tahlillar   muallifning   dala   tad ы i ы otlari   yordamida   olingan   tupro ы
namunalari   asosida   « SAG   AGRO »   MChJning   tupro q   tahlillari   ilmiy   laboratoriyasida   amalga
oshirldi  ( Samar q and   viloyati ,  Jomboy   tumani , Qoraqishloq qishlog‘i, 33-uy )
Tadqiqot   ishlari   olib   borilgan   O‘rta   Zarafshon   havzasining   sug‘oriladigan
maydonlari   tuproq-gruntdan   namunalar   olish   ishlari   ekspeditsiya   davomida
yig‘ildi. Bunda standart holda olingan joyning koordinatalari mobil JPS ыurilmasi
yordamida   belgilangan.   Bu   koordinatalar   tegishli   k art a larni   yaratish   jarayonida
GAT   texnologiyalari   yordamida   tasvirlandi.   Har   bir   tupoq   namunasi     15-20   sm
108 chuqurlikdagi   haydalma   qatlamdan   olindi.   Olingan   namunalar   zamonaviy
texnologiyalar bilan ta’minlangan laboratoriyada tahlil qilindi. 
Laboratoriya   tahlillarida   olingan   natijalar   quyidagicha   xulosalar   chiqarishga
sabab bo‘ldi:
1.   Tuproq-grunt   namunalari   olingan   tadqiqot   hududlari   inson   tamonidan
ishlov   berilgan   vaqtning   miqdoriga   mos   ravishda   gumus   miqdorining   oshishiga
to‘g‘ri proporsionaldir;
2.   Tuproq-gruntdagi   ozuqaviy   moddalar   Zarafshon   daryosi   o‘zanidan
uzoqlashgan sari kamayib borishi o‘z isbotini topdi;
3.   Sug‘orma   dehqonchilik   ishlari   olib   boriladigan   hududlarda   pH   miqdori
Zarafshon   daryosi   tekislik   qismiga   chiqishi   vaqtida   hamda,   O‘rta   Zarafshon
havzasi   quyi   qismida   ko‘tarilganligini   quyidagicha   tushuntirish   mumkin:
havzaning yuqori qismida tog‘ jinslari tarkibidagi ishqorlar ta’sir etgan bo‘lsa, quyi
qismida antropogen ta’sir ustunligi ma’lum bo‘ldi;
4.     Tuproq-gruntdagi   azotli   birikmalar   hamda   fosforitli   qoldiqlar   miqdori
yuqoridagi gumus miqdori kabi tartiblangan. 
Barcha   olingan   natijalarni   maxsus   masofaviy   zondlash   tizimlari   orqali
kartalarda   aks   ettirildi.   Bunda   tuproq-gruntdan   turli   chuqurliklar   bo‘yicha   ham
namunalar olingan bo‘lib, vaqt o‘tishi bilan o‘zgarib borishi tahlil qilindi.
Yaratilgan kartaga qo‘shimcha ma’lumot sifatida qirqim karta joylashtirildi.
Bu qirqim kartada ma’lumot sifatida aniqlangan 12 ta kimyoviy birikmalar ichida
asosiy   o‘rinda   turuvchi   ph-kislotalilik   darajasining   hududiy   tarqalishi   sifatli   rang
tasvirlash usuli yordamida ko‘rsatib o‘tilgan (3.8-rasmga qarang).
109 3.8-rasm. O‘rta Zarafshon havzasda tuproqlarning minerallashganlik va
sho‘rlanganlik kartasi
Bundan   tashqari,   yillar   kesimida   (2011   va   2021-yillar   uchun)   olingan
kosmik   ma’lumotlar   asosida   O‘rta   Zarafshon   havzasi   hududi   bo‘yicha   yerdan
foydalanish va yer qoplamining o‘zgarish tahlili ko‘rsatilgan holda karta yaratildi.
Bu o‘zgarishlarda asosiy mezon sifatida sug‘orish ta’siri olindi. 
Tadqiqot  ishi  davomida hudud yer  yuzasida tarqalgan tabiiy va antropogen
landshaftlar turlarining geografik joylashishi va dinamik o‘zgarishi yillar kesimida
tahlil   qilib   chiqildi.   Taqqoslash   metodini   qo‘llagan   holda   2011   va   2021-yillar
uchun   aerokosmik   suratlarni   dastur   yordamida   qayta   ishlagan   holda   kartaga
joylashtirildi.   Bu   jarayonda   ham   olingan   kosmik   suratlar   “georeferencing”   amali
yordamida kartaga tushirildi. 
110 3.9-rasm. O‘rta Zarafshon havzasida yerdan foydalanish va landshaftlar
o‘zgarishining tahlili kartasi
Olingan kosmik suratlarni qayta ishlagan holda ularni kartada umumiy qilib
tasvirlash   maqsadida   kartografik   tasvirlash   usullaridan   areallar   va   sifatli   rang
111 usullari tanlab olindi. Bu tasvirlash usullarining afzallik tomoni shundaki, olingan
ma’lumotlar ma’lum bir hududda, ularning egallagan maydoni to‘g‘ri ko‘rsatilgan
holda, har bir hududning geografik chegarasini aniq tasvirlash imkonini beradi. 
Kartaning   legendasini,   ya’ni   shartli   belgilar   qismini   joylashtirishda   har   bir
landshaft turi alohida ranglar bilan tasvirlandi hamda ularning nomi mos ravishda
yozib chiqildi (3. 9 -rasmga qarang).
3.6. Tabiiy va antropogen landshaftlarni muhofaza qilish hamda
ekomeliorativ holatini yaxshilash masalalari
Tabiatni   muhofaza   qilish,   ulardagi   landshaft-ekologik   vaziyatlarni
optimallashtirishga   doir   bir   qator   mualliflar   o‘z   fikr-mulohazalarini   bildirishgan.
Ayniqsa   bu   muammoning   dolzarbligini   va   zaruriyati,   shu   bilan   birga   uning
yechimini topishda hamda hayotga tadbiq etishda har bir inson faol ishtirok etishi
lozimligi   B.N.Bogdanov   (1969),   V.B.Kozlovskiy   (1969),   A.I.Voronsov,
N.Z.Xaritonova   (1971),   Ye.V.Milanova,   A.M.Reyabchikov   (1979),   D.P.Nikitin,
E.V.Novikov   (1980),   Z.Ataev   (2020,   2022),   P.Baratov,   R.L.Yugay,   M.Rasulov,
G‘.Pardaev   (1980)   A.A.Abdulqosimov   (1983),   S.B.Abbasov   (2007,   2019),
A.R.Raxmatullaev   (2018),   K.M.Boymirzaev   (2020),   I.K.Mirzaxmedov   (2021),
Q.S.Yarashev   (2018,   2022),   N.T.Sabirova   (2020),   M.G.Nazarov   (2020)
boshqalarning ilmiy asarlarida e’tirof etilgan.
Bugungi   kunda   morfologik   strukturasi   tabiiy   va   antropogen   landshaftlar
majmuasidan   tarkib   topgan   O‘rta   Zarafshon   havzasi   hududida   ekologik   vaziyat
keskinlashib,   hududning   ijtimoiy-iqtisodiy   rivojlanishga,   atrof-muhitga   va   inson
salomatligiga   salbiy   ta’siri   oshib   bormoqda.   Ana   shunday   bir   vaqtda   tabiatni
muhofaza qilish, ekomeliorativ holatni  yaxshilash muammosi  tobora keng quloch
yoyib,  butun  jamoatchilik  e’tiborini   o‘ziga  jalb  etmoqda.   Chunki   nafaqat   hozirgi,
balki   kelgusi   avlodlarning   salomatligi,   farovon   yashashi   ko‘proq   ekologik
vaziyatni optimallashtirishga bog‘liq bo‘lib qolmoqda.
112 Buning uchun tadqiqotchi mutaxassilar tabiat bilan jamiyatning o‘zaro ta’siri
natijasida vujudga kelgan ekologik muammolar yechimini topish maqsadida tabiiy
va antropogen   landshaftlarni  muhofaza  qilishni  ilmiy asosda  tashkil  etish  hamda
boshqarish   mexanizmini   ishlab   chiqishlari   zarur.   Inson   xo‘jalik   faoliyatining
tabiatga   ta’siri   kuchayishi   bilan   tabiiy   muhitni   yaxshilash,   ulardan   oqilona
foydalanish, muhofaza qilish bo‘yicha turli ilmiy ishlanmalar, tavsiyalar, xulosalar
taklif   qilinmoqda.   Shulardan   biri   tabiiy   muhitni   optimallashtirishdir
(Raxmatullaev,   2018).   Optimallashtirishni   A.G.Isachenko   (1980)   “insoniyatni
o‘rab   turgan   tabiat   boyliklaridan   oqilona   foydalanish,   muhofazalash,
sog‘lomlashtirish   va   boyitish   bo‘yicha   kompleks   tadbirlar”,   -   deb   ta’riflaydi   (5-
bet).   “Охрана   ландшафтов”   lug‘atida   (1982)   landshaftlarni   optimallashtirish
deganda - imkoniyatlardan eng yaxshisini tanlashdir deb berilgan.
A.G.Isachenko   (1991)   optimallashtirishga   doir   quyidagi   fikirni   bildiradi:
“Tabiatga   geografik   nuqtai   nazardan   qarash   ekologiyaga   nisbatan   ancha   keng
qamrovli,  shu   sabali  ham   tabiatdan  to‘g‘ri  foydalanish,   muhofaza   qilish   va  tabiiy
muhitni   yaxshilash   masalalarida   geografiyaning   roli   kattadir”   (21-bet).   Yuqorida
tahlil   qilingan   nazariy   fikrlardan   shunday   xulosa   qilish   mumkinki,   bironta
hududning ekologik muammolari bo‘yicha xulosalar berishda, ularning yechimida
eng   optimal   metodlardan   foydalanishda   geografiyaning   imkoniyatlari   boshqa
tabiiy fanlarga nisbatan ancha katta (A.R.Raxmatullaev, 2018).
O‘rta Zarafshon havzasining qayir, qayir usti terrasa, tog‘-vodiy-yoyilma va
eol   qumli   cho‘l   landshaft   komplekslari   uchun   xarakterli   bo‘lgan   noyob   landshaft
komplekslari   hamda   ularning   barcha   komponentlari   ilmiy   nuqtai   nazardan
ahamiyatga ega bo‘lgan hamda tabiiy holati yaxshi saqlangan joylar qo‘riqxonalar
uchun  ajratilishi   dozim.  Bular   orqali   yangi   avlod  to‘qay,  qayir  usti  terrasa  va   eol
qumli   cho‘l   landshaftlari   tabiiy   holda   qanday   bo‘lganligi   to‘g‘risida   to‘liq
ma’lumotga ega bo‘ladi.
Insonning   xo‘jalik   faoliyati   qadimdan   tabiat   hayotiga   kirib     borishi   hamda
makon   va   zamonda   keng   quloch   yoyishi   bilan     atrof-muhitning   o‘zgarishiga
geotizimlarning   rivojlanishiga     yetakchi   omil   sifatida   ta’sir   etib   kelmoqda.   Inson
113 xo‘jalik   faoliyatining   tabiatga   ta’siri   ham   ijobiy,   ham   salbiy   ko‘rinishlarda
namoyon   bo‘lib,   ular   muhofaza   qilishni   taqozo   etadigan     anropogen   landshaftlar
sifatida   vujudga   kelgan,   shakllangan   va   rivojlangan.   Muhofazaga   muhtoj   bo‘lgan
bunlay     anropogen   landshaftlar     tizimi   O‘rta   Zarafshon   havzasining   barcha
landshaft tiplarida o‘zining yorqin ifodasini topgan.
Anropogen   landshaftlarni     muhofaza   qilish   tabiiy   landshaftlarni   muhofaza
qilishdan   o‘zining   mohiyati   va   usullari   bilan   bir   muncha   farq   qiladi.   Anropogen
landshaftlarni,   O‘rta   Zarafshon   havzasida   keng   tarqalgan   agrolandshaftlar   va
seliteb   landshaftlarni   muhofaza   qilish,   ulardagi   ekologik   holatni   optimallashtirish
uchun quyidagilarni amalga oshirishni talab qilnadi (1-ilovaga qarang).
114 X U L O S A
O‘rta   Zarafshon   havzasi   landshaftlarida   sug‘orish   ta’sirida   ro‘y   berayotgan
dinamik   jarayonlar,   ulardagi   ekologik   vaziyatni   vujudga   kelishi,   ko‘lamining
kengayib   borishi,   voha   landshaftlari   resurs   salohiyatidan   oqilona   foydalanish,
landshaftlarning   tadrijiy   o‘zgarishi,   ekomeliorativ   holatni   tadqiq   etish   natijasida
quyidagi ilmiy va amaliy xulosalar qilindi:
1. landshaftlarda   sug‘orish   ta’sirida   ro‘y   berayotgan   dinamik   jarayonlar
intensivligiini   tadqiq   etish,   sug‘orish   tarixini   o‘rganish,   tadrijiy   holatini   kuzatish
ilmiy va amaliy jihatdan dolzarb ahamiyat kasb etishini aniqlashga imkon yaratdi;
2.   voha   landshaftlari   ham   tabiiy   landshaftlar   kabi   o‘ziga   xos   xususiyatlarga,
murakkab morfologik tuzilishga ega ekanligini aniqlash imkonini berdi;
3. Grunt   suvlari   sathining   ko‘tarilishi   bilan   landshaftlarda   ekomeliorativ   holat
murakkablashishini   aniqlashga   imkon   berdi.   Shuningdek,   sug‘orish   turlari   va
usullariga bog‘liq holda bu jarayon tezlashishi yoki sekinlashishi mumkin ekanligi
dala tadqiqotlar natijasida ilmiy jihatdan asoslashga imkon berdi;
4. Grunt suvlari sathini ma’lum bir me’yorda ushlab turishida kollektor-drenaj
tizimlarining   axamiyati   katta   ekanligi   o‘z   isbotini   topdi.   Qishloq   xo‘jaligida
foydalanilayotgan xo‘jalik va xo‘jaliklararo kollektorlarni rekultivatsiyalash orqali
grunt   suvlarining   sathini   pasaytirish   ekomeliorativ   holatni   barqarorlashtirish
imkonini beradi;
5. agrolandshaftlarning   sug‘oriladigan   tuproqlar   mexanik   tarkibining   o‘ziga
xosligi   va   qatlamlanishi,   litologik   tuzilishining   o‘zgarib   borishi,   fizik,   suv-fizik
xossalari   va   sug‘oriladigan   yerlarning   suv-tuz   rejimi   sug‘orish   tadbirlari   bilan
chambarchas bog‘liq ekanligi e’tirof etildi;
6. havzada   ekomeliorativ   holat   tahlili   asosida   hudud   sho‘rlanmagan,   kuchsiz
sho‘rlangan,   kuchli   va   juda   kuchli   sho‘rlangan   yerlarni   toifalashtirish,   va
kartalashtirishga imkon berdi;
7. landshaftlar   mahsuldorligiga   salbiy   ta’sir   ko‘rsatuvchi   sug‘orish   natijasija
irrigatsion   eroziya   relef   qiya   bo‘lgan   agrolandshaftlar   doirasida   keng   tarqalgan
bo‘lib, ularda tuproq hosildor qatlamini yuvib ketilishiga va jarlanishni oldini olish
115 bo‘yicha chora-tadbirlar tizimini ishlab chiqishni taqazo etadi;
8. sug‘oriladigan   va   bahorikor   agrolandshaftlarda   qishloq   xo‘jalik   ekinlarini
tuproq tiplariga moslashtirib joylashtirish sxemasini  ishlab chiqib, uni amaliyotga
tadbiq   etish   lozimligiga   e’tibor   berish   lozimligini   aniqlash   imkonini   beradi.
Shuningdek,   agrolandshaftlarda   hosildorlikni   oshirishda,   tog‘oldi   zonalarida
intensiv bog‘larni barpo etish, bog‘lardagi qator orasiga ozuqabop ekinlarini ekish
oziq-ovqat xavfsizligini ta’minlashga, zahirasini ko‘paytirishga, doir muammolarni
ijobiy hal etilishiga olib keladi.
9. sug‘orishni   landshaft   komplekslariga   ta’siri   va   uning   natijasida   ro‘y
berayotgan   dinamik   jarayonlarni   aniqlash,   tadqiq   etishda   masofaviy   zondlash
ma’lumotlaridan   foydalanish   keng   imkoniyatlar   yaratishi   aniqlanish   imkonini
berdi.   Buning   natijasida   bir   qancha   ilmiy   va   amaliy   axamiyatga   ega   bo‘lgan
mavzuli kartalarni yaratishga imkon berdi;
10. su g‘orishni   landshaft   komplekslariga   ta’sirini   masofadan   zondlash
or qali   yaratilgan   zamonaviy   kartalarni   tuzishda   ko‘proq   rel’ef   plastikasi   usuli   va
havzali prinsipga asoslandik;
11. O‘rta   Zarafshon   havzasi   landshaft   komplekslarida   vujudga   kelgan
ekologik vaziyatlar, ularning keskinlik darajasi mahalliy va regional xarakterga ega
ekanligini ani qlashga imkon berdi .
116 FOYDАLАNILGАN АDАBIYOTLАR RO YXАTIʼ
I. Normativ huquqiy hujjatlar va metodologik
axamiyatga molik nashrlar
1. Повестки   дня   в   области   устойчивого   развития   на   период   до   2030
года  // Электронный доступ:  http:// www.uz/undp/org/content/        uzbekistan.ru   
2. Ўзбекистон Республикаси Президентининг 2022 йил 28 январдаги ПФ–60-
сон   Фармони   билан   тасдиқланган   «2022–2026   йилларга   мўлжалланган   Янги
Ўзбекистоннинг   тараққиёт   стратегияси   тўғрисида»   ги   Фармони   //
http://    www    .   lex    .   uz     
3. Ўзбекистон   Республикаси   Президентининг 2019   йил   17   июндаги   ПФ   –
5742-сонли   “Қишлоқ   хўжалигида   ер   ва   сув   ресурсларидан   самарали
фойдаланиш чора-тадбирлари тўғрисида”ги Фармони.
4. Ўзбекистон Республикаси Президентининг 2017 йил 31 майдаги “Ерларни
муҳофаза   қилиш   ва   улардан   оқилона   фойдаланиш   борасида   назоратни
кучайтириш, геодезия ва картография фаолиятини такомиллаштириш, давлат
кадастрлари   юритишни   тартибга   солиш   чора   тадбирлари   тўғрисида”ги
Фармони. 
5. Ўзбекистон Республикаси Президенти Шавкат Мирзиёевнинг 2020 йил, 24
январдаги Олий Мажлисга Мурожаатномаси.
II. Monografiya, ilmiy maqola, patent, ilmiy to‘plamlar
6. Аббасов   С.Б.   Қизилқум   ландшафтлари   ва   уларнинг   геоэкологик
жиҳатлари // Геогр. фанлари докт. дисс. автореферати. –Т.; 2007.-39 б.
7. Аббасов   С.Б.   Қизилқум   чўли   ландшафтлари   динамикаси   ва   экологияси
(монография). –Самарқанд, 2019. -175 б.
8. Аббасов  С.Б.,  Эшқувватов Б.Б.  Табиий географик  тадқиқотлар ва  уларда
ГИСнинг   қўлланилиши   //   Ўзбекистоннинг   геоэкологик   муаммолари.
Республика   илмий-амалий   конференция   материаллари.   -Самарқанд,   2005.   –
Б.80-83.
117 9. Абдулкасимов   А.   Антропогенные   парагенетические   комплексы   Средней
Азии. // Вопросы географии, №106. – М., Мысль, 1977. – С. 123-128.
10. Абдулкасимов   А.   Ландшафты   Самаркандского   оазиса   //   Проблемы
освоения пустынь. -   Ашхабад, 1999. №5. -С.64-69.
11. Абдулкасимов   А.   Оазис   и   приоазисная   полоса   –   сложная
парагенетическая   система.   //   Антропогенные   ландшафты   ЦЧО   и
прилегающих территорий. – Воронеж, 1975. – С. 37-38.
12. Абдулкасимов   А.   Оазис   и   приоазисная   полоса   –   сложная
парагенетическая   система.   //   Антропогенные   ландшафты   ЦЧО   и
прилегающих территорий. – Воронеж, 1975. – С. 37-38.
13. Абдулқосимов   А.А.   Проблема   охраны   примечательных   природных
ландшафтов межгорных котловин Средней Азии. // Геодезия, картография  ва
кадастр соҳа лар ини ривожлантиришнинг долзарб  муаммолари, - Самарқанд,
2014. – Б.14-17.
14. Абдулкасимов А.А. Антропогенная трансформация ландшафтов Средней
Азии   и   вопросы   её   прогнозирования.   //География   и   природные   ресурсы.
Новосибирск, № 3, 1980. с.29-32.
15. Абдулкасимов А.А. Ландшафтно-типологическое картирование и физико-
географическое   районирование   Ферганской   котловины   //   Автореферат
кандидатской диссертации. Воронеж, 1964.
16. Абдулкасимов   А.А.   Тугайный   тип   местности   Средней   Азии   и   его
хозяйственное   использование.   //Материалы   по   физической   географии
Узбекистана. Ташкент, 1966. с.12-24.
17. Абдулкасимов   А.А.   О   структуре   и   картировании   оазисных
ландшафтов.   //   Антропогенные   ландшафты     ЦЧО   и     прилегающих
территорий. Воронеж, 1972. -С.39-41.
18. Абдулкасимов   А.А.   Проблемы   изучения   межгорно-котловинных
ландшафтов Средней Азии. Монография. Ташкент: Фан, 1983. 126 с.
118 19. Абдул ка симов   А.А.,   Абб а сов   С.Б.   Ландшафтно-экологические
исследования Центрального Кызылкума. Монография. Самарканд, 2001. 153
с.  
20. Абдул ка симов   А.А.,   Абдурахм а нова   Ю.Х.   Зарафшон   ботиғи   шаҳар
ландшафтларининг   экологик   муаммолари.   //Проблемы   опустынивания   в
аридных зонах. Самарканд, 2000. 53-54 б.
21. Абдулқосимов   А. ,   Абдурахмонова   Ю. ,   Давронов   К.   Зарафшон   ботиғи
воҳа  ландшафтлари  ва  геоэкологияси   (Монография).  -Самарқанд ,  201 7.  -301
б.
22. Аверьянов   А.Н.   Системное   познание   мира:   Методологические
проблемы - М.: Политиздат, 1985. - 263 с.
23. Абдулкасимов   А.,   Журакулов   Х.   Закономерности   дифференциации
ландшафтов   Зарафшанских   гор   и   прилегающих   равнин   (Монография).   –
Самарканд .  Изд-во СамГУ, 201 4 . –156 с.
24. Акрамов   З.М.   Проблемы   хозяйственного   освоения   пустынных   и   горно-
предгорных территорий. -   Ташкент: Фан, 1974. -175 с.
25. Алибеков   Л.А.   Ландшафты   и   типы   земель   Зарафшанских   гор   и
прилегающих равнин. -  Ташкент: Фан,  1982. -151 с.
26. Алибеков   Л.А.   Приоритетные   задачи   географической   науки   в
Узбекистане //  Ўзбекистон География жамияти ахбороти.  24-жилд.  -Тошкент,
2004. –Б.   10-17.
27. Алибеков   Л.А.,   Алибекова   М.А.,   Назаров   Х.Т.,   Эшкувватов   Б.Б.
Химизация   орошаемых   земель   и   процессы   опустынивания   (дегумизация
почв)   //   Фарғона   водийсида   табиатдан   фойдаланиш  ва   муҳофаза   қилишнинг
долзарб   муаммолари.   Республика   илмий-амалий   конференция
материаллари. 1-қисм. -Наманган, 2014. –Б.28-29.
28. Арманд Д.Л. Наука о ландшафте. – М.: Мысль, 1975. – 287 с.
29. Атаев З.В. Ландшафтный анализ низкогорно-предгорной полосы Северо-
Восточного   Кавказа   //   Известия   Дагестанского   государственного
119 педагогического   университета.   Естественные   и   точные   науки.   –   Махачкала:
ИПЦ ДГПУ. – 2008, №1. – С. 59-67.
30. Атаев   З.В.   Ландшафты   Северо-Восточного   Кавказа   в   системе   горных
представителей // Молодой ученый. - Казань, 2011. - № 11. T.1. - П. 101-105.
31. Ахаминов   А.Д.   Изучение   изменений   в   природных   комплексах   под
воздействием сельского хозяйства (на примере Курской области) // Изучение
и   оценка   воздействия   человека   на   природу.   -М.:   Ин-т   географии   АН   СССР,
1980. -С. 122–133.
32. Ахтырцева   Н.И.   Склоновая   микрозональность   ландшафтов   на
правобережье   Дона   //   Склоновая   микрозональность   ландшафтов.   –Воронеж,
1974. -С. 40-46.
33. Бабушкин Л.Н. Хисамов А.В. Климатические особенности. // Природные
условия и ресурсы Юго-Западного Узбекистана. -Т.: Фан, 1965. –С. 45-73.
34. Б абушкин   Л.Н.,   Когай   Н.А.   Физико-географическое   районирование
Узбекской ССР. // Труды ТашГУ, вып. 231. – Т., 1964. – С. 5-247.
35. Базилевич Н.И. Обмен минеральных элементов в различных типах степей
и   лугов   на   черноземных,   каштановых   почвах   и   солон-цах   //   Проблемы
почвоведения. М.: Изд-во АН СССР, 1962. С. 148– 206.
36. Баратов   П.Б.   Природные   ресурсы   Зарафшанской   долины   и   их
использование. -Ташкент: Фан, 1977. - 116 с.
37. Башкин   В.Н.   Устойчивое   развитие   агроэкосферы   на   основе   её
экологически оптимальной биопродуктивности // Вестник с/х   науки. 1991. №
8. С. 59–64.
38. Богданов Д.В. Культурныне ландшафты долин Помира и возможности их
преобразования // Вопросы географии, вып.24.  – М . , 1951. –С. 300-321.
39. Боймирзаев   К.М.   Фарғона   ботиғи   воҳаларидаги   агроирригацион
ётқизиқларнинг мультифункционал ландшафт таҳлили // География фанлари
доктори   (DSc)   илмий   даражасини     олиш   учун   тақдим   этилган   диссертация
автореф. –Самарқанд, 2020. -39 б.
120 40. Булатов   В.И.   О   ландшафтно-географическом   обеспечении   аграрного
природопользования // География и природные ресурсы. 1983. № 3. С. 35–39.
41. Булатов   В.И.   Природная   организация   среды   и   сельскохозяйственное
производство   //   Вопросы   географии.   Природные   комплексы   и   сельское
хозяйство. № 124.  -М.: Мысль, 1984. -С. 34–42.
42. Буцков   Н.А.,   Муравьева   Н.   Т.Почвы.   В   кн.:   “Природные   условия   и
ресурсы Юго-Западного Узбекистана”. –  Ташкент:  Фан, 1965.- С. 147-93.
43. Вернадский В.И. Биосфера и ноосфера. М.: Наука, 1989. 261 с. 
44. Вестфолль   // Большая   советская   энциклопедия   [в   30   т.]   3-е   изд. - М.   :
Советская энциклопедия, 1969 - 1978 .
45. Видина   А.А.,   Цесельчук   Ю.Н.   Ландшафтные   исследования   для   целей
сельского   хозяйства   и   возможности   использования   ландшафтных   карт   //
Материалы   к   V-Всесоюзному   совещанию   по   вопросам   ландшафтоведения.
М.: Изд-во МГУ, 1961. С. 160–169.
46. Всемирная   организация   здравоохранения   (ВОЗ),   1983   г.   Оценка   
воздействия   орошаемого   земледелия   на   здоровье   окружающей   среды.
Женева, Швейцария . 
47. Всемирный   фонд   дикой   природы,   WWF   назвал   10   рек   мира,   которым
грозит   наибольшая   опасность,   онлайн:
http://www.ens-newswire.com/ens/mar2007/2007-03-21-01.asp ] ;
48. Гафуров   З.А.   Динамика   эвапотранспирации   сельхозкультур   орошаемых
земель в каршинской степи в условиях современной тенденции глобального
и   регионального   изменения   климата   //     Диссертация   на   соискание   учёной
степени   доктора   философии   (PhD)   по   географическим   наукам .   -Ташкент,
2019. -143 с.
49. Гвоздецкий   Н.А.   Самаркандская   область.   //   Природные   условия   и
ресурсы Юго-Западного Узбекистана. -Ташкент: Фан, 1965. -С. 337-369.
50. Гвоздецкий   Н.А.   Физико-географическое   районирование   Юго-Западного
Узбекистана   для   сельскохозяйственных   целей   // “Природные   условия   и
ресурсы Юго-Западного Узбекистана”. –  Ташкент: Фан,  1965. – С.337-370.
121 51. Гвоздецкий   Н.А.,   Ефремов   Ю.К.,   Исаченко   А.Г.   и   др.   Фи-зико-
географические   основы   природопользования   //   Материалы   VI   съезда   Геогр.
о-ва СССР. Л.: Наука, 1975. С. 19–36.
52. Гвоздецкий   Н.А.   Основные   проблемы   физической   географии.   –   М:
Высшая школа, 1979. –222 с.
53. Герасимов   И.П.   Экологические   проблемы   в   прошлой,   настоящей   и
будущей географии Мира. –М.: Наука, 1985. -247 с.
54. Геренчук   К.И.   Ландшафтные   полевые   исследования   на   Укра-ине,   их
практическое значение // Материалы к III съезду Геогр. о-ва СССР. Доклады
по   проблеме:   Общая   теория   и   практическое   применение   методов
ландшафтоведения. Л.: Наука, 1959. 11 с.
55. Глазовская   М.А.   Геохимические   основы   типологии   и   мето-дики
исследований природных ландшафтов. М.: Изд-во МГУ, 1964.  -229  с.
56. Глазовский Н.Ф. Десять лет после РИО–итоги и перспективы перехода к
устойчивому развитию //Изв.АН России, сер.геогр .  №1, 2003. –С.5-19.
57. Глазовский   Н.Ф.   Эколого-геохимические   проблемы   орошаемого
земледелия. // Достижения и перспективы. –М., 1987, вып. 57, №18. -С. 18-24.
58. Горленко   И.А.   Географические   основы   концепции   сбалан-сированного
развития территории // Проблемы комплексного раз-вития территории. Киев:
Наукова думка, 1994. С. 14–29.
59. Горшков   В.Г.   Энергетика   биосферы   и   устойчивость   состоя-ния
окружающей   среды   //   Итоги   науки   и   техники.   Теоретические   и   общие
вопросы географии. М.: ВИНИТИ, 1990. Т. 7. 239 с.
60. Гохман   В.М.   Системный   подход   в   географии   /   В.М.Гохман,   А.А.Минц,
В.С.Преображенский // Вопросы географии. –М., 1971. –Сб.8. –С.65-67. 
61. Гришанков   Г.Е.   Парагенетическая   система   природных   зон   (на   примере
Крыма). // Вопросы географии, №104. –М.: Мысль, 1977. -С.128-139.
62. Данева  М., Круглова  Г., Воропаев  А., Шрадер  Ф. Сельскохозяйственные
геотехсистемы   //   Геоэкологические   принципы   проектирования   природно-
технических геосистем. -М.: Ин-т географии АН СССР, 1987. С. 136–171.
122 63. Демек   Я.   Теория   систем   и   изучение   ландшафта   (пер.   с   чешск.).   -   М.:
Прогресс, 1977. -223 с.
64. ДеМерс М.Н. Геоинформационные систем - М.: Дата+, 1999. -141 с.
65. Джексон   У.   К   идее   унификации   в   сельскохозяйственной   экологии   //
Сельскохозяйственные экосистемы. М.: Агропромиздат, 1987. С. 209–222.
66. Добровольский   В.В.   Проблемы   геохимии   в   физической   гео-графии.   М.:
Просвещение, 1984. 232 с.
67. Дьяконов   К.Н.   Базовые   концепции   ландшафтоведения   и   их   развития
//Вестник МГУ.сер.5. География, 2005, -№1. –   С.   4-11
68. Дьяконов   К.Н.,   Сударенков   В.В.,   Чибилев   A.A.,   Чистяков   К.В.   2014.
Ландшафтоведение и   вызовы времени // Вопр. географии. Т. 138. Горизонты
ландшафтоведения. М.: ИД  ≪ Кодекс ≫ . С. 13–26.
69. Жекулин   В.С.   Введение   в   географию:   Учеб.пособие   для   студентов
ВУЗов.   -Л. Изд. –Ленинград: ЛГУ ,  1989. - 272   с.
70. Забелин И. М. Физическая география и наука будущего. – 2-е изд., доп. –
М.: Мысль, 1970. – 176 с
71. Зархина   Е.С.,   Каракин   В.П.   Система   принципов   адаптивно-го
землепользования // География и природные ресурсы. 1986. № 3. -С. 15–21.
72. Захидов   Т.З.,   Мекленбурцев   Ф.Н.,   Богданов   О.П.   Природа   и   животный
мир Средней Азии. Т. 2. – Т., 1971. – 323 с.
73. Зотов   С.И.   Бассейно-ландшафтная   концепция   природопользования.   //
Известия АН РАН, Сер. геогр. №6. – М., 1992. – С. 55-65.
74. Иогансен   Н.К.   Классификация   антропогенных   ландша фтов   //   Вестник
ЛГУ ,  № 24 ,  1970 ,  с.57-63 .  
75. Исаченко   А.Г.   Оптимизация   природной   среды:   Географический   аспект.
М.: Мысль, 1980. 264 с.
76. Калесник С.В. Общие географические закономерности Земли. М.: Мысль,
1970. -283 с.
77. Касимов   Н.С.   Географический   факультет:   вчера,   сегодня,   завтра   //
Живописная Россия . №2. -М., 2005. -С. 22-29.
123 78. Каторгин  И.Ю. Анализ и оценка агроландшафтов Ставропольского края с
использованием   геоинформационных   технологий   //   Дисс.   канд.геогр.наук.   -
Ставрополь , 200 4. – 170 с.  
79. Кашин   А.А.   Исследование   ландшафтной   организации   территории
Удмуртии   как   фактора   хозяйственного   освоения   и   расселения   населения   //
Дисс. кан. геогр. наук. –Ижевск,  2015 . –С. 184.
80. Каштанов   А.Н. ,   Лисицкий   Ф.Н. ,   Швебс   Г.И.   Основы   ландшафтно -
экологического земледелия. -М.: Колос, 1994, 127 с.  
81. Киз   П.В.         и   др.   Анализ   осадков,   чтобы   понять   уязвимость   регионов,   
зависящих от количества осадков, Биогеонауки, 9, 733–746, 2012 .
82. Кильдема   К.Т.,   Лепасепп   В.П.,   Райк   А.А.   Опыт   ландшафтного
исследования   земельного   фонда   Эстонской   ССР   //   Во-просы
ландшафтоведения. Алма-Ата, 1963. С. 336–343.
83. Кирюшин   В.И.   Концепция   адаптивно-ландшафтного   земле-делия.
Пущино: ПНЦ, 1993. 64 с.
84. Комилова   Н.   Тиббий   геграфиянинг   назарий   ва   амалий   масалалари
(монография). –Т.: 2017. -266 б.
85. Коровин Е.П. Растительность Средней Азии и Южного Казахстана. Кн.2.
– Т.: Изд. АН Узб. ССР, 1962. – 547 с.
86. Корытный,   Л.   М.   Бассейновая   концепция   в   природопользовании.   –
Иркутск: Изд-во Института географии СО РАН, 2001. – 163 с.
87. Красноярова   Б.А.   Территориальная   организация   аграрного
природопользования   Алтайского   края   /Б.А.   Красноярова.   -   Новосибирск:
Наука. Сиб. предприятие РАН, 1999. - 161 с.
88. К С Э . - М., 1955, 30-жилд, 289-б .
89. Куракова Л.И.   Антропогенные ландшафты .   - М:. МГУ,1976.  - 21 2  с . 
90. Қўзибоева   О.М.   Жанубий   Фарғона   ландшафтларининг   иқлим   ва   ер   ости
сувлари   билан   ўзаро   таъсири   ҳамда   уларнинг   геоэкологик   таҳлили   //
География фанлари доктори (DSc) дисс. Автореф.-Самарқанд, 2022. -28 б.
124 91. Ло      М.Х.    ,   Фамильетти      Дж.С.      Орошение   в   Центральной   долине   
Калифорнии   усиливает   круговорот   воды   на   юго-западе   США,   Письма   о
геофизических исследованиях, том 40, выпуск 2. –С. 301–306 .
92. Люсень  -  Лобе. Оазисы на дне океана. Л. :  Гидрометеоиздат ,  1990 (прев.  с
фанцуз) .
93. Мамай   И.   Динамика   и   функционирование   ландшафтов.   –М.:
Издательство Московского университета, 2005. –С. 138.
94. Матвеева А. Бич индийских фермеров // Эксперт. 2011.   16. С. 21–26.
95. Мелиев Б.А. Ўрта Зарафшон ландшафтларини тадқиқ этишда аэрокосмик,
математик   ва   геоинформацион   методлардан   фойдаланиш   //   PhD
дисс.автореф. –Самарқанд, 2019. -41 б.
96. Миланова  Е.В.,  Рябчиков  А.М.  Географические  аспекты  охраны природы. –
М.: Мысль, 1979. -293   с.
97. Мильков   Ф.Н.   Антропогенное   ландшафтоведение,   предмет   изучения   и
современное состояние  /Ф.Н. Мильков  //  Вопросы  географии.  - М.,  1977. -
Сб. 106.-С. 11-27.
98. Мильков   Ф.Н.   Основные   географические   закономерности   склоновой
микрозональности   ландшафтов.   //Склоновая   микрозональность   ландшафтов.
-–Воронеж, 1974. –С. 5-11.
99. Мильков Ф.Н. Рукотворные ландшафты. –М.: Мысль, 1978. -86 с.  
100. Мильков Ф.Н. Сельскохозяйственные ландшафты, их специализация и
классификация // Вопросы географии. – 1984. – Сб. 124. – С. 24-34.
101. Мильков   Ф.Н.   Физическая   география.   Учение   о   ландшафтах   и
географическая зональность /Ф.Н. Мильков. - Воронеж, 1986. - 327 с.
102. Мильков   Ф.Н.   Человек   и   ландшафты.   Очерки   антропогенного
ландшафтоведения. М: Мысль, 1973. 224 с.
103. Мильков Ф.Н., Дроздов К.А., Нестеров А.И. Прикладные ландшафтные
карты   Черноземного   центра   //   Мелкомасштабные   карты   оценки   природных
условий. М.: Мысль, 1970. С. 29–37.
125 104. Мирзаев   С.Ш.   Проблемы   хозяйственного   освоения   подземных   вод.   //
Гидрогеология   и  инженерная   геология   аридной   зоны   СССР.   вып.  10.       –  Т.:
Фан, 1970.
105. Мирзахмедов   И.К.   Қўқон   воҳаси   ландшафтларининг   экологик
оптималлаштириш   // Фалсафа доктори (PhD) авторефрати.-Самарқанд, 2021.
-19 б.
106. Миркин   Б.М.,   Хазиев   Ф.Х.   Смена   парадигм   в   земледелии   (от
технократизма к агроэкологии) // Аграрная наука. 1993. № 5. С. 20–21.
107. Михайлов   Ю.П.   Географические   грани   процесса   природополь-
зования // География и природные ресурсы. 1980. № 3. С. 159–164.
108. Михно   В.Б.   Мелиоративное   ландшафтоведение.   –Воронеж,   1984.   -244
с.
109. Моисеев   Н.Н.   Ограниченность   рыночной   философии   угро-жает
будущему // Экологический листок. 1995. № 11–12. С. 3.
110. Муравейский   С.Д.   Роль   географических   факторов   в   формировании
географических комплексов. // Вопросы географии, - М.: Мысль, 1948. - Сб.
9. - С. 95-110 ]
111. Мухамеджанов А. Р.  Изучение  древнего  водохранилища Гиштбанд
в   Джоме,—   «История   материальной   культуры   Узбекистана»,   вып.   7,
Ташкент, Изд-во «Фан», 1966.
112. Мухамеджанов   А. Р.   Қ уйи   Зарафшон   водийсининг   су ғ орилиш
тарихи   ( қ адим ги   даврдан   то   XX   аср   бошларигача) .   -Тошкент:   Фан,
1972. -375 б.
113. Мухина Л.И. Принципы и методы технологической оценки природных
комплексов. – М.: Наука, 1973. – 96 с. ].
114. Назаров   И. К .   Геоэкология   приоритетное,   интегральное,   географическое
научное направление   //  Ўзбекистон География   жамияти  ахбороти. 19-ж илд .   –
Т.,   1998.  –Б.  14-17 .
115. Назаров   М.Г.   Қашқадарё   ҳавзасининг   антропоген   ландшафтлари   ва
уларнинг геоэкологик ҳолати //  PhD  дисс. автореф. –Самарқанд, 2020. -20 б.
126 116. Намозов   Ж.,   Эшқувватов   Б.Б.   Томчилатиб   суғориш   усули   ва   уни
Самарқанд   вилояти   қишлоқ   хўжалигига   тадбиқ   этиш   //   Орол   минтақаси   ва
қўшни   ҳудудларда   комплекс   географик   тадқиқотларнинг   муаммо   ва
истиқболлари.   Халқаро   илмий-амалий   конференция   материаллари.   -Нукус,
2018. –Б. 396-399.
117. Наше   общее   будущее:   Доклад   Международной   Комиссии   по
окружающей среде и развитию (МКОСР). М.: Прогресс, 1989.  -376  с.
118. Нееф   Э.   Теоретические   основы   ландшафтоведения .   - М.:   Прогресс,
1974. - 220 с.
119. Немыкин   А.Я.   Методология   изучения   природопользования   с
использованием   бассейнового   подхода   //   Вест.   Воронеж,   отд.   Рус.   географ.
общ. Воронеж. – 2004. – Т. 4. – С. 59–62.
120. Нефедова   Т.Г.   Проблемы   природопользования:   методологические
подходы   к   изучению,   картографированию,   районированию   //     Известия   АН
СССР, сер. геогр . №4. -М., 1990. -С.71-84.
121. Нигматов   А.Н.   Геоэкологические   аспекты   заовраженности   и
техногенной нарушенности земель Узбекистана. – Т., 2005. -240 с.
122. Нигматов А.Н. Табиий география ва геоэкология назарияси. – Т.: Наврўз,
2018. -220 б.
123. Николаев   В.А.   Адаптивная   пространственно-временная   структура
агроландшафта // Вестник МГУ. Сер. 5. География. – 1999. – №1. – С. 22-26.
124. Николаев   В.А.   Концепция   агроландшафта   //   Вестник   МГУ.   Сер.   5.
География. – 1987. – №2. – С. 22-27.
125. Николаев   В.А.,   Николаева   С.А.   О   мелкомасштабных   картах
агропроизводственной   группировки   и   бонитировки   земель   //   Методы
создания   комплексных   региональных   атласов   СССР   (карты   природы).   -М.:
Мысль, 1972. С. 109–118.
126. О   концепции   ландшафтного   земледелия   /А.Н.   Каштанов,   А.П.
Щербаков, Г.Н. Швебс и др. //Вестник РАСХН. - 1992. - № 4.- С. 39-41.
127 127. О вчинников   Н.Ф.   Принципы   сохранения   /   Н.Ф.   Овчинников.   -   М.:
Наука, 1966.-331 с.
128. Одум   Ю.   Экология.   В   2-х   т.   М.,   1986.   Т.   1   -   326   с.,   т.2   –   376
с.Определение   некоторых   понятий   и   терминов   сформулировано   Комиссией
по   унификации   ландшафтной   терминологии   при   Президиуме
географического общества СССР , 1963  
129. Орлова   И.В.   Ландшафтная   планировка   для   целей
сельскохозяйственного   природо-пользования   (на   примере   Благовещенского
района Алтайского края): Автореф. дисс… канд. геогр. наук. – Барнаул, 2002.
– 24 с.
130. Орлова   И.В.   Ландшафтно-агроэкологическое   планирование   территории
муниципального района . –Новосибирск, 2014.  - 256 с.
131. Пашканг   К.В.   Оценка   природно-географическич   условий   для   целей
сельского хозяйства  // Вестн. МГУ. –Сер. 5, геогр. -1966. -№1.-С.76-84.
132. Перельман А.И. Геохимия. М.: Высшая школа, 1989. 528 с. 
133. Попов В. А. Проблема Арала и ландшафты дельты Амударьи. - Т.: Фан
Уз ССР, 1990. - 112 с.  
134. Преображенский  B . C .  Поиск в географии /В.С. Преображенский. - М.:
Просвещение, 1986. - 224 с.
135. Преображенский В.С. Основы ландшафтного анализа. -М.: 1988. -198 с.
136. Преображенский   В.С.,   Александрова   Т.Д.,   Куприянова   Т.П.   Основы
ландшафтного анализа. М.: Наука, 1988. 192 с.
137. Прокаев   В.И.   О   методике   учёта   антропогенной   динамике   геокомплексов
при   физико-географическом   районировании   //   7-совещание   по   вопросам
ландшафтоведения. –Пермь, 1974. -С. 75-77.
138. Равшанов   А.Х.   Нозогеографик   вазиятнинг   ҳудудий   хусусиятлари
(Самарқанд   ва   Навоий   вилоятлари   мисолида)   //   PhD   дисс.   автореф.   –
Самарқанд, 2020. -43 б.
128 139. Ракитников   А.Н.,   Гвоздецкий   Н.А.,   Звонкова   Т.В.   Природное   и
сельскохозяйственное   районирование   Самаркандской   и   Бухарской
областей // Вопросы географии, №55. -М., 1961. -С.138-181.
140. Раменский   Л.Г.   Введение   в   комплексное   почвенно-геоботаническое
исследование земель. -М.: Сельхозгиз, 1938. 620 с. 
141. Рафиқов   А.А.   Геоэкологиянинг   назарий   ва   методологик   асослари   //
География  ва қадриятлар.  Илмий семинар материаллари. – Тошкент, 2001. -
Б. 14-18.
142. Рахматуллаев   А.Р.   Воҳа   геосистемаларида   экологик   вазиятларни
оптималлаштиришнинг географик асослари // Докт. дисс. автореф. –Тошкент,
2018. -86 б.
143. Реймерс   Н.   Ф.   Природопользование:   Словарь-справочник.   –М.:   Мысль,
1990. –637   с.
144. Ретеюм   А.Ю.   О   геокомплексах   с   односторонним   системообразующем
потоком  вещества  и энергии. //Изд.   АН СССР.  -Сер. геогр.  - 1971. -№5. - С.
122-128 с.
145. Ретеюм   А.Ю.   Физико-географическое   районирование   и   выделение
геосистем. // Вопросы географии, -М.: Мысль, 1975. — Сб.98. -С.5-27. ].
146. Родоман   Б.Б.   Введение   в   социальную   географию:   Курс   лекций   /Б.Б.
Родоман. - М.: РОУ, 1993. - 78 с.
147. Рубанов И. Соха уже не зовет // Эксперт. 2011.   № 16.   С. 52–58.
148. Рунова Т.Г. Рациональное природопользование как объект экономико-
географического   изучения   //   Известия   АН   СССР.   Сер.   геогр.   1985.   №   2.   С.
46–58.
149. Рябчиков   А.М.   Структура   и   динамика   геосферы,   её   естественное
развитие и изменение человеком. -М.: Мысл, 1972. –178 с.
150. Сабирова   Н.Т.   Айдар-Арнасой   кўллар   тизимининг   ландшафтлар
трансформациясига таъсирини баҳолаш ва геоэкологик вазиятини баҳолаш //
PhD диссер. автореф. –Самарқанд, 2020. -44 б.
129 151. Сабитова   Н.И.,   Рўзиқулова   О.Ш.   Зарафшон   дарё   хавзаси
геосистемалари   ва   уларнинг   тупроқ-мелиоратив   хусусиятлари   //   Ҳозирги
замон   географияси:   назария   ва   амалиёт:   Халқаро   конф.   матер.   –Тошкент,
2006, - Б. 82-83.
152. Саидов   А.С.   Ландшафты   правобережья   Среднего   Зарафшана.   -
Ташкент: Фан, 1972. -132 с.
153. Сальников   С.Е.   Карты   оценки   природных   условий   //Комплексные
региональные атласы. –М.: Изд-во МГУ, 1976. – С. 370-396.].
154. Соколов   О.А.,   Семенов   В.М.   Устойчивость   экосистем   к   воздействию
антропогенных   факторов   //   Экология   и   почвы.   Пущи-но:   ОНТИ   ПНЦ   РАН,
1998. Том 1. С. 93–113.
155. Сольнцев   Н.А.   Значение   цикличности   и   ритмичности   экзогенных
ландшафтообразующих процессов. // Вестник Моск. ун-та, серия географ. №
4. М., 1961. -С. 3-7. 
156. Сочава   В.Б.   Введение   в   учение   о   геосистемах.   -   Новосибирск:   Наука,
1978. – 319 с.
157. Тажиев   Қ.Қ.   А мударё   ҳозирги   дельтаси   чап   қирғоғининг   табиий-
мелиоратив   шароитини   баҳолаш   //   Фалсафа   доктори   (PhD)   диссертацияси.-
Самарқанд, 2021. -131 б. 
158. Трапезникова   О.Н.   Структура   и   эволюция   агроландшафтов
нечерноземной   зоны   восточно-европейской   равнины   //   Дисс .   докт . геогр .
наук . –Москва, 2017. –С. 3-360.
159. Туйненбург О.А. и др., Судьба испарившейся воды из бассейна Ганга,
Журнал   геофизических   исследований:   атмосферы,   том   117,   выпуск   D1,   16
января 2012 г. 
160. Уразбаев   А.К.   Системная   организация   природно-мелиоративных
условий   современной   дельты   Амударьи.   //Автореферат   диссерт.   на
соиск.уч.степени докт.геогр.наук. – Т.: 2002. -48 с.
130 161. Федерко   В.Н.   Некоторые   вопросы   природного-хозяйственного
районирования   Среднего   Зарафшана   //   Ўзбекистон   Геогр афия   жамияти
ахбороти. 46-жилд. –  Тошкент,  2015. –С. 8 7-90 .
162. Федотов   В.И.   Техногенные   ландшафты   /В.И.Федотов.   -   Воронеж:
Изд-во Воронеж, ун-та, 1985. - 192 с.
163. Фридланд В.М. Агропроизводственные группировки почв и их роль в
улучшении   использования   земельных   фондов   /В.М.   Фридланд
//Агрохимия. - 1966.-№4.
164. Хаггет   П.   География:   синтез   современных   знаний.   —   М.,   Прогресс,
1979.   — 684 c.
165. Химаншу   Тхаккар.   Оценка   ирригации   в   Индии.   Всемирная   комиссия
по плотинам. В сети:  http://www.dams.org/docs/kbase/contrib/opt161.pdf  
166. Ходжиматов   А.Н.   Воҳа   ландшафтлари:   тушунча,   тадқиқотлар   ва
ўрганиш хусусида мулоҳазалар // География фани ва таълимининг замонавий
муаммолари.   Республика   илмий-амалий   конференция   материаллари.
Тошкент, 2015. – Б. 133-135.
167. Ходжиматов А.Н. Оазисный ландшафты пустынной зоны Узбекистана:
состояние,   оценка   и   прогноз   возможных   изменений   (на   примере
агрогеосистем  низовьев Зарафшана Амударьы)  . Автореферат  дисс.   …канд.
геогр. наук. – Т., 1996. – 23 с.
168. Храмцов   Л.И.   К   концепции   ландшафтного   земледелия   /Л.И.
Храмцов // Земледелие. - 1996. - № 1. - С. 13-16.
169. Чембарисов Э.И., Бахритдинов Б.А. Гидрохимия речных и дренажных
вод Средней Азии. – Т.: Ўқитувчи, 1989. – 232 с.
170. Чуб   В.Е.   Изменение   климата   и   его   влияние   на   природно-ресурсный
потенциал Республики Узбекистан. – Т.: САНИГМИ, 2000. -253 с.
171. Чуб В.Е. Изменение климата и его  влияние  на гидрометеорологические
процессы,   агроклиматические   и   водные   ресурсы   Узбекистан   //   Узгидромет,
НИГМИ .   – Ташкент :  VORIS-NASHRIYOT, 2007. – 132 с.
131 172. Чупахин   В.М.   Региональная   экологическая   схема   борьбы   с
опустыниванием. – Л.: Наука, 1990. – 158 с.
173. Чупахин В.М. Физическая  география Тянь-Шаня. -Алма-Ата, 1964. -373
с.
174. Шальнев В.А. К вопросу об изучении структуры агроландшафта /В.А.
Шальнев, П.А. Диденко // Вестник СГУ. - 1997. - № 12. - С.37-43.
175. Шальнев   В.А.   Ландшафтно-экологический   подход   и   ландшафтно -
адаптивные системы сельхозугодий /В.А. Шальнев, П.А. Диденко //Горные
и   склоновые   земли   России.   Пути   предотвращения   деградации   и
восстановления их плодородия. - Владикавказ, 1998. - С. 29-31.
176. Швебс Г.И. Контурное земледелие. Одесса: Маяк, 1985. 52 с.
177. Шпаар   Д.   Интегрированное   землепользование   –   экономиче-ски   и
экологически   обоснованный   и   приемлемый   путь   в   сельском   хозяйстве   //
Международный сельскохозяйственный журнал. 1994.
178. Шульгин   А.М.   Мелиоративная   география.   М.:   Высшая   шко-ла,   1980.
288 с.
179. Шуфан В. Пестициды и удобрения. // Экологические очерки о природе и
человеке. – М.: Прогресс, 1988. - С. 562-578.
180. Щербаков   А.П.   Ландшафтный  подход   в  земледелии   /А.П.  Щербаков,
Г.И. Швебс //Земледелие. - 1992. - № 6. - С. 14-16.
181. Эллен Воль. Чанг Цзян: обуздание дракона. Мир рек, стр. 284 .
182. Эргашов Ш. Ландшафты Сурхандарьинской области.-Т.: Фан, 1974.-156
с.
183. Эшқувватов   Б.   Тоғолди   текислик   ва   ёйилма   ландшафт   комплексларини
микрозоналаштириш ҳамда хўжалик мақсадларида баҳолаш (Ўрта Зарафшон
мисолида) //  PhD  дисс. автореф. –Самарқанд, 2020. -43 б.
184. Ярашев   Қ.С.   Жанубий   Ўзбекистон   дарё   ҳавзалари   ландшафтларининг
функционал-динамик   боғлиқлиги   ҳамда   уларни   ландшафт-экологик
районлаштириш // Геогр. фан. докт. дисс. –Самарқанд, 2022. -238 б.
132 185. Ярашев Қ.С. Сурхондарё ботиғи параганетик ландшафт комплекслари ва
уларни  геоэкологик  районлаштириш  //PhD  диссер.   автореферати.  –Тошкент,
2018. -19 б.
186. Ярашев   Қ.С.,   Эшқувватов   Б.Б.   Ўрта   Зарафшон   геотизимларини
ландшафт-экологик   тадқиқ   қилишда   замонавий   методлардан   фойдаланиш   //
Ўзбекистон   География   жамияти  ахбороти.   55-   жилд.  –Тошкент,  2019.  Б.  29-
31.
187. Ҳикматов Ф.Ҳ., Хайдаров С.А., Ярашев Қ.С. ва бошқ.   Зарафшон дарёси
ҳавзасининг   гидрометеорологик   шароити  ва   сув   ресурслари   (монография) .  -
Тошкент: Фан ва технология, 2016, -275 б.
188. «Oasis | geological feature».  Encyclopedia Britannica. Retrieved 2018-04-30
( britannica.com/science/oasis-geological-feature ) ] 4.  С . 27 - 31.
189. Abdulqosimov A.A., Yarashev K.S., Ulug’murodov E.B. Zаrаfshon botig’idа
vohа   lаndshаftlаrining   vujudgа   kelishi   vа   rivojlаnishi   //   Samarqand   davlat
universiteti ilmiy tadqiqotlar axborotnomasi.  Samarqand,  №4 – Samarqand, 2021.
190. Abdulqosimov   A.A.,   Yarashev   Q.S.,   Meliyev   B.   Landshaft   komplekslarini
kartalashtirishning   dolzarb   muammolari//SamDU   ilmiy   axborotnomasi.   –
Samarqand, SamDU, 2016.  1-son (95), -B. 100-104.  
191. Bertalanffy   Ludwig   von .   The   Theory   of   Open   Systems   in   Physics   and
Biology//   Science   13   January   1950 .   111:   23-29   [DOI:
10.1126/science.111.2872.23] (in Articles)
192. Conrad   C.   Satellite   based   calculation   of   spatially   distributed   crop   water
requirements   for   cotton   and   wheat   cultivation   in   Fergana   Valley,   Uzbekistan   /
C.Conrad, M.Rahmann, M.Machwitz // Global and Planetary Change. -2013. -Part
A. -№110. -P.88-98. 
193. Donald   Worster,   “   Thinking   like   a   River,”   in   The   Wealth   of   Nature:   
Environmental   History   and   the   Ecological   Imagination   (New   York:   Oxford
University Press, (1993), -p.133 ].
133 194. Donald   Worster,   “   Thinking   like   a   River,”   in   The   Wealth   of   Nature:   
Environmental   History   and   the   Ecological   Imagination   (New   York:   Oxford
University Press, (1993), p133ef .
195. Ellen   Wohl.   The   Nile:   Lifeline   in   the   Desert.   A   World   of   Rivers.   p.   98f    .  
https://earthexplorer.usgs.gov/
196. Kostrowiki   A.S.   Z   problematyki   badawcrej   Sustemu   crlowiek   srodowsko
“Pmz.geogr.” -1970/ 45 № 1.
197. Le Bas   G. , Jamagne   M. Soil databases  to support sustainable  development  ||
Join Research Center-IRCA. – Orleans, 1996. -149 p.
198. Long.   Quaternaru   rekord   in   eastern   Washington,   U.S.A.,   interpreted   from
multiple buzied paleosols in Loess /Busacca Alan J. // Geoderma. 1989. 45. №2. -
Р . 105-122.
199. Morgan R.P.S. Soil erosion and conservation. -Australia, 2005.  - P.  316 .
200. Oases   System   in   Atlas   Mountains.   Sistemas   Importantes   del   Patrimonio
Agrícola   Mundial   (SIPAM).   FAO.   Consultado   el   22   de   enero   de   2017.
http://www.fao.org/giahs/giahsaroundtheworld/designated-sites/near-east-and-
north-africa/oases-system-in-atlas-mountains/es/ ].
201. Pimentel   D.   Energy   efficiency   mins   systems   organie   and   conventional
agriculture /D. Pimentel, G. Behardi, S. Fast //Agroecosystems. - 1983. - Vol. 9,
N4. - P. 359-372.
202. Pimentel   D.,   Pimentel   S.   Ecological   aspects   of   agricultural   policy//   Nat.
Resor J. - 1980. - Vol. 20, N3. - P.555-585.
203. Pretty   J.N.,   Noble   A.D.,   Bossio   D.,   Dixon   J.,   Hine   R.E.,   de   Vries   F.   &
Morison   J.I.L.   Resource-conserving   agriculture   increases   yields   in   developing
countries // Environ. Sci. Technol. 2006. Vol. 40. P. 1114–1119.
204. Satistiken   zum   Biolandbau.   FiBl,   2012   [Electronic   resource].
http://translate.googleusercontent.com (date of access: 10.07.2012).
205. Sustainable  crop  production  intensification  through  an  ecosystem   approach
and   an   enabling   environment:   capturing   efficiency   through   eco-system   services
and management. Rome: COAG, 2010. 12 p.
134 206. Vostokova   E   A,   Shevchenko   L   A   and   Sushenya   V   A   1998   Environmental
mapping based on the   satellite   information   (Мoscow:   Nedra) p   223 .
207. Yarashev   K.S.,   Ulugmurodov   E.B.   Functional-Dynamic   Landscaping
Complexes   Of   River   Basins   Of   Southern   Uzbekistan   And   Their   Cartography   //
Journal Natural and Science. Volume 20, Number 1. USA, 2022.  -Р.  47-51.
III. Foydalanilgan boshqa adabiyotlar
208. Абдул кас имов   А.А.,   Абдул ка симов   А.А.,   Абдул ка симов   И.А.
Антропогенные   ландшафты   Средней   Азии   и   вопросы   экологии.   //Учебное
пособие. -Ташкент, 2004. 262 с.
209. Агроклиматические   ресурсы   Джизакской   и   Самаркандской   областей
Узбекской ССР. -Л.: Гидрометеоиздат, 1977. -218 с.
210. Баратов   П.   Ўзбекистон   табиий   географияси   (дарслик).   –Т.:   Ўқитувчи,
1996.  – 236  с.
211. Баратов П., Маматкулов М., Рафи қо в А. Ўрта Осиё табиий   географияси.
–   Т.: Ўқитувчи, 2002. –   198  б .
212. Зокиров   Ш.С.   Антропоген   ва   амалий   ландшафтшунослик   (ўқув
қўлланма). -Т.: Университет, 1998.  –   60 б .
213. Исаченко   А.Г.   Ландшафтоведение   и   физико-географическое
районирование. – М.: Высшая школа, 1991. – 366 с.  
214. Қораев   С.   ва   бошқалар.   Географик   терминлар   ва   тушунчалар   изоҳли
луғати. -Т., 1979. -156 б. 
215. Информационно-справочные   системы   по   оптимизации
землепользования в условиях ЦЧЗ /Под ред. И.И.Сасенова, Г.Н.Черкасова. –
Курск, 2002. -118 с.
216. Ўзбек Совет энциклопедияси. 4-жилд, 1973.
217. Охрана ландшафтов  ( Толковый словарь ) . –М.:  Прогресс , 1982.
218. Экологический энциклопедический словарь. -М.: Ноосфера, 1999. -930 с.
135 ILOVA
1-ilovaO‘rta Zarafshon agrolandshaftlarni ekologik holatini optimallashtirish	
chora-tadbirlari
Agroland -
shaft lar
guruhi birinchi ikkinchi Uchinchi
Tog‘oldi 
tekislik 
agrolandshaftla
rida  Shudgorlash  talablariga 
rioya qilish. Bunda 
yerlarni meleoratorlar 
tavsiya etgan 
chuqurlikda va 
agrotexnika qoidalariga 
rioya etgan holda kuz 
va erta bag‘orda 
shodgorlash, ikkinchi 
ekin ekish oldidan 
otvalsiz pulug bilan 
yerlarni shudgorlash 
tavsiya etiladi Suv eroziyasidan  h imoya
qilish. Bunda bahorgi
toshqinlar va sel
hodisalari ta’sirida,
shuningdek noto‘g‘ri
sug‘orish ta’sirida ekin
yerlarining eroziyaga
uchrashini oldini olish
nazarda tutiladi.
Shuningdek, yerlarni
melioratsiyalash,
sug‘orishda yerlar
qiyaligini hisobga olish,
qiyalik katta bo‘lgan
yerlarda jo‘yaklar
yo‘nalishini to‘g‘ri
tanlash, yoki sug‘orish
usullarni to‘g‘ri tanlash
tavsiya etiladi Irrigatsion eroziya va
jarlanishni oldini olish.
Yerlarni sug‘orishda
irrigatsion eroziya ro‘y
bermasligi uchun yerlar
qiyaligini hisobga olish,
qiyalik katta bo‘lgan yerlarda
jo‘yaklar yo‘nalishini to‘g‘ri
tanlash, yoki sug‘orish
usullarni to‘g‘ri tanlash
tavsiya etiladi.
Jarlanishni oldini olish
irrigatsion eroziyani oldini
olish bilan bog‘liq ravishda
olib boriladi. Jarlanish
yerlarni ko‘loblab sug‘orish
vaqtida, jo‘yaklardan
me’yoridan ortiq suv oqishi,
qiyalikni hisobga olmaslik
natijasida ro‘y beradi. Shu
sababli sug‘orishda
yuqoridagilarga rioya etish
tavsiya etiladi
Yoyilmalarda 
tashkil etilgan, 
qadimdan 
sug‘oriladigan 
agrolandshaftla
rda Suv eroziyasidan
h imoya  qilish. Bunda
bahorgi toshqinlar va
sel hodisalari ta’sirida,
shuningdek noto‘g‘ri
sug‘orish ta’sirida ekin
yerlarining eroziyaga
uchrashini oldini olish
nazarda tutiladi.
Shuningdek, yerlarni
melioratsiyalash,
sug‘orishda yerlar
qiyaligini hisobga olish,
qiyalik katta bo‘lgan
yerlarda jo‘yaklar
yo‘nalishini to‘g‘ri
tanlash, yoki sug‘orish
usullarni to‘g‘ri tanlash
tavsiya etiladi Shudgorlash  talablariga
rioya qilish. Bunda
yerlarni meleoratorlar
tavsiya etgan chuqurlikda
va agrotexnika
qoidalariga rioya etgan
holda kuz va erta
bag‘orda shodgorlash,
ikkinchi ekin ekish
oldidan otvalsiz pulug
bilan yerlarni shudgorlash
tavsiya etiladi Kislotal ilikni
me’yorlashtirish.
Agrolandshaftlarda
kislotalilik ro‘y bermasligi
uchun tuproqni mineral
tarkibini bilish zarur. Ana shu
mineral tarkibga ko‘ra
qo‘shimcha mineral
o‘g‘itlarni ishlatish lozim. Bir
bir mineral o‘qitni tuproqning
mineral tarkibini
aniqlamasdan berish, yoki
ularni ruxsat etilgan
me’yordan ortiqcha ishlatish
kislotalilik me’yorini
buzilishiga sabab bo‘ladi.
Natijada bu holat yerlarni
buzilishiga, g‘osildorlikni
kamayishiga olib keladi 
Kattako‘rg‘on 
vohasi hududi  Shudgorlash talablariga 
rioya qilish. Bunda  Hozirgi zamon s uv  va
shamol  eroziyasidan Yerlarning turli 
ifloslanishlardan himoya 
136 g‘arbi va 
shimoli 
g‘arbidagi 
tog‘oldi 
tekislik, 
daryoning 
yuqori 
terassalardagi 
agrolandshaftla
rda yerlarni meleoratorlar 
tavsiya etgan 
chuqurlikda va 
agrotexnika qoidalariga 
rioya etgan holda kuz 
va erta bag‘orda 
shodgorlash, ikkinchi 
ekin ekish oldidan 
otvalsiz pulug bilan 
yerlarni shudgorlash 
tavsiya etiladi h imoya  qilish.  Suv
eroziyasidan  h imoya
qilishda bahorgi
toshqinlar va sel
hodisalari ta’sirida,
shuningdek noto‘g‘ri
sug‘orish ta’sirida ekin
yerlarining eroziyaga
uchrashini oldini olish
nazarda tutiladi.
Shuningdek, yerlarni
melioratsiyalash,
sug‘orishda yerlar
qiyaligini hisobga olish,
qiyalik katta bo‘lgan
yerlarda jo‘yaklar
yo‘nalishini to‘g‘ri
tanlash, yoki sug‘orish
usullarni to‘g‘ri tanlash
tavsiya etiladi. 
Shamol eroziyasidan 
himoya qilishda 
ixotazorlar barpo etish, 
yerlarni shudgorlash 
mavsumida tuproqdagi 
namlikni hisobga olish, 
shudgorlangan yerlarga 
mola bosish tavsiya 
etiladi qilish. Daryoning quyi 
oqimida suvning 
menerallashganligi, daryo 
suviga turli sanoat va maishiy
chiqindilarning tashlanishi 
natijasida tuproqlar turli 
birikmalar bilan, jumladan 
og‘ir metallar bilan 
ifloslanadi. Bu ifloslanishlar 
barcha daryo havzalarining 
quyi oqimi uchun xos bo‘lib, 
uni oldini olish butun bir 
havza doirasida amalga 
oshiriladi.
Kattaqo‘rg‘on 
vohasi hududi  
qayir va qayir 
usti 
terassalariagi 
agrolandshaftla
rda Shudgorlash talablariga 
rioya qilish. Bunda 
yerlarni meleoratorlar 
tavsiya etgan 
chuqurlikda va 
agrotexnika qoidalariga 
rioya etgan holda kuz 
va erta bag‘orda 
shodgorlash, ikkinchi 
ekin ekish oldidan 
otvalsiz pulug bilan 
yerlarni shudgorlash 
tavsiya etiladi Kislotal ilikni 
me’yorlashtirish. 
Agrolandshaftlarda 
kislotalilik ro‘y 
bermasligi uchun 
tuproqni mineral tarkibini
bilish zarur. Ana shu 
mineral tarkibga ko‘ra 
qo‘shimcha mineral 
o‘g‘itlarni ishlatish lozim.
Bir bir mineral o‘qitni 
tuproqning mineral 
tarkibini aniqlamasdan 
berish, yoki ularni ruxsat 
etilgan me’yordan 
ortiqcha ishlatish 
kislotalilik me’yorini 
buzilishiga sabab bo‘ladi. 
Natijada bu holat yerlarni 
buzilishiga, g‘osildorlikni
kamayishiga olib keladi Tabiiy namlanishni
kamaytirish, drenaj
tizimlarini barpo etish grunt
suvlari yer yuzasiga yaqin
joylashgan hududlarda
amalga oshiriladi. Bunda
kollektor-drenaj tizimlarini
barpo etish, ularni vaqti-vaqti
bilan tozalab turish, kollektor
va zovurlardan chiqqan,
shuningdek sug‘orishda
ishlatilgan oqova suvlarni
foydalanilmaydigan tabiiy
botiqlarga oqizish tavsiya
etiladi.
Shuningdek, tabiiy
namlangan qayir va qayir usti
terassalarida barpo etilgan
agrolandshaftlarda qishloq
xo‘jalik ekinlarini to‘g‘ri
tanlash, namsevar ekinlarni
ekish tavsiya etiladi
Samarqand  Kislotal ilikni Tabiiy namlanishni Shudgorlash  talablariga rioya
137 vohasi hududi  
qayir va qayir 
usti 
terassalariagi 
agrolandshaftla
rda me’yorlashtirish kamaytirish, drenaj
tizimlarini barpo etish
grunt suvlari yer yuzasiga
yaqin joylashgan
hududlarda amalga
oshiriladi. Bunda
kollektor-drenaj
tizimlarini barpo etish,
ularni vaqti-vaqti bilan
tozalab turish, kollektor
va zovurlardan chiqqan,
shuningdek sug‘orishda
ishlatilgan oqova suvlarni
foydalanilmaydigan
tabiiy botiqlarga oqizish
tavsiya etiladi.
Shuningdek, tabiiy
namlangan qayir va qayir
usti terassalarida barpo
etilgan agrolandshaftlarda
qishloq xo‘jalik ekinlarini
to‘g‘ri tanlash, namsevar
ekinlarni ekish tavsiya
etiladi qilish. Bunda yerlarni
meleoratorlar tavsiya etgan
chuqurlikda va agrotexnika
qoidalariga rioya etgan holda
kuz va erta bag‘orda
shodgorlash, ikkinchi ekin
ekish oldidan otvalsiz pulug
bilan yerlarni shudgorlash
tavsiya etiladi
Tuyatortar 
kanali 
bo‘yidagi 
agrolandshaftla
rda Suv eroziyasidan 
h imoya  qilish. Bunda 
bahorgi toshqinlar va 
sel hodisalari ta’sirida, 
shuningdek noto‘g‘ri 
sug‘orish ta’sirida ekin 
yerlarining eroziyaga 
uchrashini oldini olish 
nazarda tutiladi. 
Shuningdek, yerlarni 
melioratsiyalash, 
sug‘orishda yerlar 
qiyaligini hisobga olish,
qiyalik katta bo‘lgan 
yerlarda jo‘yaklar 
yo‘nalishini to‘g‘ri 
tanlash, yoki sug‘orish 
usullarni to‘g‘ri tanlash 
tavsiya etiladi Shudgorlash  talablariga
rioya qilish. Bunda
yerlarni meleoratorlar
tavsiya etgan chuqurlikda
va agrotexnika
qoidalariga rioya etgan
holda kuz va erta
bag‘orda shodgorlash,
ikkinchi ekin ekish
oldidan otvalsiz pulug
bilan yerlarni shudgorlash
tavsiya etiladi   Irrigatsion eroziya va
jarlanishni oldini olish.
Yerlarni sug‘orishda
irrigatsion eroziya ro‘y
bermasligi uchun yerlar
qiyaligini hisobga olish,
qiyalik katta bo‘lgan yerlarda
jo‘yaklar yo‘nalishini to‘g‘ri
tanlash, yoki sug‘orish
usullarni to‘g‘ri tanlash
tavsiya etiladi.
Jarlanishni oldini olish
irrigatsion eroziyani oldini
olish bilan bog‘liq ravishda
olib boriladi. Jarlanish
yerlarni ko‘loblab sug‘orish
vaqtida, jo‘yaklardan
me’yoridan ortiq suv oqishi,
qiyalikni hisobga olmaslik
natijasida ro‘y beradi. Shu
sababli sug‘orishda
yuqoridagilarga rioya etish
tavsiya etiladi
Darg‘ombo‘yi 
kanali 
bo‘yidagi 
agrolandshaftla
rda Suv eroziyasidan 
himoya qilish. Bunda 
bahorgi toshqinlar va 
sel hodisalari ta’sirida, 
shuningdek noto‘g‘ri  Irrigatsion eroziya va
jarlanishni oldini olish.
Yerlarni sug‘orishda
irrigatsion eroziya ro‘y
bermasligi uchun yerlar Shudgorlash  talablariga rioya
qilish. Bunda yerlarni
meleoratorlar tavsiya etgan
chuqurlikda va agrotexnika
qoidalariga rioya etgan holda
138 sug‘orish ta’sirida ekin 
yerlarining eroziyaga 
uchrashini oldini olish 
nazarda tutiladi. 
Shuningdek, yerlarni 
melioratsiyalash, 
sug‘orishda yerlar 
qiyaligini hisobga olish,
qiyalik katta bo‘lgan 
yerlarda jo‘yaklar 
yo‘nalishini to‘g‘ri 
tanlash, yoki sug‘orish 
usullarni to‘g‘ri tanlash 
tavsiya etiladi qiyaligini hisobga olish,
qiyalik katta bo‘lgan
yerlarda jo‘yaklar
yo‘nalishini to‘g‘ri
tanlash, yoki sug‘orish
usullarni to‘g‘ri tanlash
tavsiya etiladi.
Jarlanishni oldini olish
irrigatsion eroziyani
oldini olish bilan bog‘liq
ravishda olib boriladi.
Jarlanish yerlarni
ko‘loblab sug‘orish
vaqtida, jo‘yaklardan
me’yoridan ortiq suv
oqishi, qiyalikni hisobga
olmaslik natijasida ro‘y
beradi. Shu sababli
sug‘orishda
yuqoridagilarga rioya
etish tavsiya etiladi kuz va erta bag‘orda
shodgorlash, ikkinchi ekin
ekish oldidan otvalsiz pulug
bilan yerlarni shudgorlash
tavsiya etiladi
Ulus va Jom 
cho‘llarida, 
hamda 
G‘o‘bdin 
tog‘oldi, 
Qaroqchi 
tog‘oldi 
tekisliklardida 
yangidan 
tashkil etilgan 
agrolandshaftla
r Hozirgi zamon s uv  va
shamol  eroziyasidan
h imoya  qilish.  Suv
eroziyasidan  h imoya
qilishda bahorgi
toshqinlar va sel
hodisalari ta’sirida,
shuningdek noto‘g‘ri
sug‘orish ta’sirida ekin
yerlarining eroziyaga
uchrashini oldini olish
nazarda tutiladi.
Shuningdek, yerlarni
melioratsiyalash,
sug‘orishda yerlar
qiyaligini hisobga olish,
qiyalik katta bo‘lgan
yerlarda jo‘yaklar
yo‘nalishini to‘g‘ri
tanlash, yoki sug‘orish
usullarni to‘g‘ri tanlash
tavsiya etiladi. 
Shamol eroziyasidan
himoya qilishda
ixotazorlar barpo etish,
yerlarni shudgorlash
mavsumida tuproqdagi
namlikni hisobga olish,
shudgorlangan yerlarga
mola bosish tavsiya
etiladi Shudgorlash  talablariga
rioya qilish. Bunda
yerlarni meleoratorlar
tavsiya etgan chuqurlikda
va agrotexnika
qoidalariga rioya etgan
holda kuz va erta
bag‘orda shodgorlash,
ikkinchi ekin ekish
oldidan otvalsiz pulug
bilan yerlarni shudgorlash
tavsiya etiladi Irrigatsion eroziya va
jarlanishni oldini olish.
Yerlarni sug‘orishda
irrigatsion eroziya ro‘y
bermasligi uchun yerlar
qiyaligini hisobga olish,
qiyalik katta bo‘lgan yerlarda
jo‘yaklar yo‘nalishini to‘g‘ri
tanlash, yoki sug‘orish
usullarni to‘g‘ri tanlash
tavsiya etiladi.
Jarlanishni oldini olish
irrigatsion eroziyani oldini
olish bilan bog‘liq ravishda
olib boriladi. Jarlanish
yerlarni ko‘loblab sug‘orish
vaqtida, jo‘yaklardan
me’yoridan ortiq suv oqishi,
qiyalikni hisobga olmaslik
natijasida ro‘y beradi. Shu
sababli sug‘orishda
yuqoridagilarga rioya etish
tavsiya etiladi
139 To‘lqinsimon 
qiya 
tekisliklardagi 
agrolandshaftla
rda Hozirgi zamon s uv  va 
shamol  eroziyasidan 
h imoya  qilish, 
irrigatsion eroziya va 
deflyatsion jarayonlar 
ta’sirini kamaytirish.
Suv eroziyasidan 
h imoya  qilishda bahorgi
toshqinlar va sel 
hodisalari ta’sirida, 
shuningdek noto‘g‘ri 
sug‘orish ta’sirida ekin 
yerlarining eroziyaga 
uchrashini oldini olish 
nazarda tutiladi. 
Shuningdek, yerlarni 
sug‘orishda irrigatsion 
eroziya ro‘y bermasligi 
uchun yerlar qiyaligini 
hisobga olish, qiyalik 
katta bo‘lgan yerlarda 
jo‘yaklar yo‘nalishini 
to‘g‘ri tanlash, yoki 
sug‘orish usullarni 
to‘g‘ri tanlash tavsiya 
etiladi. 
Shamol eroziyasidan 
himoya qilishda 
ixotazorlar barpo etish, 
yerlarni shudgorlash 
mavsumida tuproqdagi 
namlikni hisobga olish, 
shudgorlangan yerlarga 
mola bosish tavsiya 
etiladi Irrigatsion eroziya va
jarlanishni oldini olish.
Yerlarni sug‘orishda
irrigatsion eroziya ro‘y
bermasligi uchun yerlar
qiyaligini hisobga olish,
qiyalik katta bo‘lgan
yerlarda jo‘yaklar
yo‘nalishini to‘g‘ri
tanlash, yoki sug‘orish
usullarni to‘g‘ri tanlash
tavsiya etiladi.
Jarlanishni oldini olish
irrigatsion eroziyani
oldini olish bilan bog‘liq
ravishda olib boriladi.
Jarlanish yerlarni
ko‘loblab sug‘orish
vaqtida, jo‘yaklardan
me’yoridan ortiq suv
oqishi, qiyalikni hisobga
olmaslik natijasida ro‘y
beradi. Shu sababli
sug‘orishda
yuqoridagilarga rioya
etish tavsiya etiladi Shudgorlash  talablariga rioya
qilish. Bunda yerlarni
meleoratorlar tavsiya etgan
chuqurlikda va agrotexnika
qoidalariga rioya etgan holda
kuz va erta bag‘orda
shodgorlash, ikkinchi ekin
ekish oldidan otvalsiz pulug
bilan yerlarni shudgorlash
tavsiya etiladi
Havzadagi 
barcha 
agrolandshaftla
rda Eroziya va 
deflyatsiyadan himoya 
qilish.
Suv eroziyasidan 
h imoya  qilishda bahorgi
toshqinlar va sel 
hodisalari ta’sirida, 
shuningdek noto‘g‘ri 
sug‘orish ta’sirida ekin 
yerlarining eroziyaga 
uchrashini oldini olish 
nazarda tutiladi. 
Shuningdek, yerlarni 
sug‘orishda irrigatsion 
eroziya ro‘y bermasligi 
uchun yerlar qiyaligini 
hisobga olish, qiyalik  Shudgorlash  talablariga
rioya qilish. Bunda
yerlarni meleoratorlar
tavsiya etgan chuqurlikda
va agrotexnika
qoidalariga rioya etgan
holda kuz va erta
bag‘orda shodgorlash,
ikkinchi ekin ekish
oldidan otvalsiz pulug
bilan yerlarni shudgorlash
tavsiya etiladi Irrigatsion eroziya va
jarlanishni oldini olish.
Yerlarni sug‘orishda
irrigatsion eroziya ro‘y
bermasligi uchun yerlar
qiyaligini hisobga olish,
qiyalik katta bo‘lgan yerlarda
jo‘yaklar yo‘nalishini to‘g‘ri
tanlash, yoki sug‘orish
usullarni to‘g‘ri tanlash
tavsiya etiladi.
Jarlanishni   oldini   olish
irrigatsion   eroziyani   oldini
olish   bilan   bog‘liq   ravishda
olib   boriladi.   Jarlanish
yerlarni   ko‘loblab   sug‘orish
vaqtida,   jo‘yaklardan
140 katta bo‘lgan yerlarda 
jo‘yaklar yo‘nalishini 
to‘g‘ri tanlash, yoki 
sug‘orish usullarni 
to‘g‘ri tanlash tavsiya 
etiladi. 
Deflyatsion   jarayonlar
eroziya   va
degradatsiyani,
o‘simliklar   bargidan
transpiratsiyani
kuchaytirish  kabi  salbiy
jarayonlarni   o‘z   ichiga
oladi.   Shamol
eroziyasidan   himoya
qilishda   ixotazorlar
barpo   etish,   yerlarni
shudgorlash mavsumida
tuproqdagi   namlikni
hisobga   olish,
shudgorlangan   yerlarga
mola   bosish   tavsiya
etiladi.   Shuningdek,
o‘simliklar   bargidan
tranpiratsiyani
kamaytirishda   ekinlarni
vaqti-vaqti   bilan
sug‘orish,   yoki
kimyoviy   hamda
organik   elementlar
bilan amalga oshiriadi me’yoridan   ortiq   suv   oqishi,
qiyalikni   hisobga   olmaslik
natijasida   ro‘y   beradi.   Shu
sababli   sug‘orishda
yuqoridagilarga   rioya   etish
tavsiya   etiladi.   Shu   bilan   bir
qatorda   havzada
agrolandshaftlarni   turli
ifloslanishlardan   himoya
qilish   lozim.   Daryoning   quyi
oqimida   suvning
menerallashganligi,   daryo
suviga turli sanoat va maishiy
chiqindilarning   tashlanishi
natijasida   tuproqlar   turli
birikmalar   bilan,   jumladan
og‘ir   metallar   bilan
ifloslanadi.   Bu   ifloslanishlar
barcha   daryo   havzalarining
quyi  oqimi  uchun  xos  bo‘lib,
uni   oldini   olish   butun   bir
havza   doirasida   amalga
oshiriladi.
* S . V . Saprin  (2017) metodikasi asosida muallif tomonidan ishlab chiqildi
141

O‘RTA ZARAFS H ON VOHALARIDA SUG‘ORIS H TA’SIRIDA RO‘Y BERAY O TGAN DINAMIK JARAY O NLAR VA AGROLANDS H AFTLARNING EKOLOGIK HOLATINI BAHOLAS H MUNDARIJA KIRISH ................................................................................................................. 3 1-BOB. SUG‘ORISH TA’SIRIDA VOHA GEOSISTEMALARIDA RO‘Y BERAYOTGAN DINAMIK JARAYONLARNI O‘RGANISHNING NAZARIY MASALALARI .............................................................................. .. 10 1.1. Antropogen landshaft va voha geosistemalari haqida tushuncha.............. ...... 10 1.2. Su g‘ orish ta’sirida ro‘y berayotgan dinamik jarayonlarni ta d qiq etish masalalari.............................................................................................................. .. 17 1.3. Xo‘jalik yuritishda tabiatdan muvozanatlashgan holda foydalanish..... ...........26 2-BOB O‘RTA ZARAFSHON HAVZASI VOHA GEOSISTEMALARI, ULARDA RO‘Y BERAYOTGAN DINAMIK JARAYONLARNI VA ULARNI TADQIQ ETISH MASALALARI .......................................................45 2.1. Irrigatsion inshootlar va ularning ta’sirida sug‘orishning rivojlanishi … …….. ... 59 2.2. Geosistemalaridagi sug‘orish bilan bog‘liq dinamik jarayonlar va ularni lanshaftlarga ta’siri............................................................................. .....................36 2.3. Voha geosistemalarini majmuali tavsifi......................................................... .. 50 3-BOB. AGROLANDSHAFTLARNI EKOLOGIK HOLATI VA ULARNI YAXSHILASHNING GEOGRAFIK ASOSLARI ........................................... .. 84 3.1. Agrolandshaftlarni ekologik holatini tadqiq etishda landshaftli yondoshuvni qo‘llash................................................................................................ ....................57 3.2. Agrolandshaftlar da ekologik vaziyatlar va ularga ta’sir etuvchi manbalar ................................................................................................................. .64 3.3. Agrolandshaftlarning ekologik holatini umumiy tavsifi................. .................7 0 3.4. Grunt suvlari tarkibi va sathining agrolanshaftlarga ta’siri........... ...................82 3.5. Sug‘orish natijasida agrolandshaftlardagi ekologik holatlarni masofadan tadqiq etish masalalari.................................................................. ......................................92 3.6. Tabiiy va antropogen landshaftlarni muhofaza qilish hamda ekomeliorativ holatini yaxshilash masalalari……………………………… …………………....111 1

XULOSA ............................................................................................................. 114 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI ..................................... .. 116 ILOVALAR ……………………………………………………………………131 2

KIRISH KIRISH (falsafa doktori (PhD) dissertatsiyasi annotatsiyasi) Dissertatsiya mavzusining dolzarbligi va zarur a ti. Jahonda “inson-tabiat” o‘rtasida munosabatlar natijasida vujudga kelayotgan tabiiy va antropogen jarayonlar hamda ular ta’sirida yuzaga kelgan noqulay shart-sharoitlarni bartaraf etish bugungi kunning eng dolzarb muammolaridan biridir. Bunday o‘zgarishlarga sug‘oriladigan yerlarning texnogen buzilishini, cho‘llar maydonini o‘zgarishini, tuproq degradatsiyasini, yerlarning meliorativ holatini yomonlashishini, erozion jarayonlarni kuchayishi, tuproq va o‘simlik degradatsiyasini, deflyatsiya kabi salbiy tabiiy geografik jarayonlar kiritish mumkin. Bu muammolarni oldini olishga xalqaro tashkilotlar ham katta e’tibor qaratishmoqda, jumladan, BMTning 2030 yilgacha barqaror rivojlanish bo‘yicha dasturining 15-bandida “Quruqlik ekosistemalarini muhofaza qilish va tiklash, ulardan oqilona foydalanishga ko‘maklashish, cho‘llanishga qarshi kurashish, yerlarning degradatsiyasini to‘xtatish, bioxilma-xillikni yo‘qolishini oldini olish” 1 ga qaratilgan vazifalar belgilab olingan. Mazkur vazifalarni ijobiy hal etishda vohalarda sug‘orish ta’sirida ro‘y berayotgan dinamik jarayonlar va sug‘oriladigan agrolandshaftlarning ekologik holatini baholash dolzarb ahamiyat kasb etadi. Dunyoda yerlardan xo‘jalikning turli maqsadlarida foydalanish, qishloq xo‘jalik yuritishda, meliorativ tadbirlarni olib borish, hududlarni turli xo‘jalik maqsadlarida tadqiq etish, qishloq xo‘jalik maqsadlarida baholash, sug‘oriladigan yerlarning texnogen buzilishini, cho‘llar maydonini o‘zgarishini, tuproq va o‘simlik degradatsiyasi, erozion jarayonlarni kuchayib borishi kabi salbiy tabiiy geografik jarayonlar tezlashishini o‘rganishga alohida e’tibor berilmoqda. Shuningdek, tizimli yondashuv asosida ekomeliorativ holatni aniqlash, ekologik vaziyatni baholash va optimallashtirishda hududlarning o‘ziga xosligidan kelib chiqib amalga oshirishga ustuvor ahamiyat berilmoqda. Respublikamizda sug‘orishni to‘g‘ri tashkil etish, tabiiy resurslardan oqilona foydalanish, cho‘llanishga qarshi kurashish, ekologik xavfsizlik va uni 1 2030 йилгача бўлган даврда барқарор ривожланиш соҳасидаги кун тартиби //Электрон доступ:http://www.uz/undp/org/content/Uzbekistan.ru 3

barqarorlashtirish bo‘yicha bir qator chora-tadbirlar amalga oshirilmoqda. Jumladan, O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining 2022-yil 28-yanvardagi PF– 60-son Farmoni bilan tasdiqlangan “2022-2026 yillarga mo‘ljallangan Yangi O‘zbekistonning taraqqiyot strategiyasi”ning 79-maqsadi “Aholi salomatligi va genofondiga ziyon yetkazadigan mavjud ekologik muammolarni bartaraf etish” hamda 80-maqsadi “Ekologiya va atrof-muhitni muhofaza qilish, shahar va tumanlarda ekologik ahvolni yaxshilash, “Yashil makon” umummilliy loyihasini amalga oshirish” 2 yuzasidan muhim vazifalar belgilab berilgan. Bu borada, jumladan, ekologik vaziyat o‘ziga xos bo‘lgan O‘rta Zarafshon havzasi landshaftlarida sug‘orish ta’sirini o‘rganishga yo‘naltirilgan ilmiy tadqiqotlar muhim ahamiyat kasb etadi. O‘zbekiston Respublikasining “ Ekologik nazorat to‘g‘risida ”gi Qonuni, “Atmosfera havosini muhofaza qilish to‘g‘risida ”gi Qonuni, O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining 2022-yil 28-yanvardagi PF-60-son Farmoni bilan tasdiqlangan “2022-2026 yillarga mo‘ljallangan Yangi O‘zbekistonning taraqqiyot strategiyasi to‘g‘risida”gi Farmoni hamda 2020-yil 24-yanvardagi O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining Oliy Majlisga Murojaatnomasi talablariga mos ravishda hamda mazkur faoliyatga tegishli boshqa me’yoriy-huquqiy hujjatlarda belgilangan vazifalarni amalga oshirishga ushbu dissertatsiya tadqiqoti muayyan darajada xizmat qiladi. Tadqiqotning respublika fan va texnologiyalari rivojlanishining ustuvor yo‘nalishlariga mosligi. Mazkur tadqiqot respublika fan va texnologiyalar rivojlanishining VIII. “Yer haqidagi fanlar”, V. “Qishloq xo‘jaligi, biotexnologiya, ekologiya va atrof-muhit muhofazasi” ustuvor yo‘nalishlariga muvofiq bajarilgan. Muammoning o‘rganilganlik darajasi. Voha landshaftlarining shakllanishi va ularning xususiyatlari, sug‘orish ta’sirida landshaft komponentlarining o‘zgarishi, voha tuproqlarining o‘ziga hos xususiyatlari, landshaftlarni ekomeliorativ holatiga bag‘ishlangan tadqiqotlarni xorijiy olimlardan C.Conrad, R.Morgan, M.Machwitz, D.Worster, A.S.Kostrowiki, G.Le Bas, M.Jamagne, 2 Ўзбекистон Республикаси Президентининг 2022 йил 28 январдаги ПФ–60-сон Фармони билан тасдиқланган «2022-2026 йилларга мўлжалланган Янги Ўзбекистоннинг тараққиёт стратегияси тўғрисида» ги Фармони. 4

D. Pimentel, S. Pimentel, G.Behardi, S.Fast, X.Ren, F.Milkov, V.A.Nikolayev, A.Chibilev, Z.Ataev, respublikamiz olimlaridan L.N.Babushkin, N.A.Kogay, A.Saidov, A.A.Abdulqosimov, A.A.Rafiqov, A.Rahmatullaev, S.B.Abbasov, X.Vahobov, A.Xojimatov, A.K.Urazbaev, K.M.Boymirzaev, A.A.Nazarov, Yu.X.Abduraxmonova, Q.S.Yarashev, O.M.Qo‘ziboeva, B.A.Meliev, B.B.Eshquvvatov, I.K.Mirzaxmedov va boshqalar shug‘ullanishgan. Biroq, voha landshaftlarini o‘rganilishi bo‘yicha olib borilgan ilmiy tadqiqotlar serqirra bo‘lishiga qaramasdan sug‘orishning O‘rta Zarafshon havzasi voha landshaftlariga ta’siri alohida o‘rganilmagan, agrolandshaflar ekomeliorativ holati va uni tadqiq etishda masofali zondlash metodlarini qo‘llab tahlil qilish hamda ekomeliorativ holatni yaxshilash masalalariga e’tibor berilmagan. Dissertatsiya tadqiqotining dissertatsiya bajarilgan ilmiy-tadqiqot muassasasining ilmiy-tadqiqot ishlari rejalari bilan bog‘liqligi. Dissertatsiya tadqiqoti Samarqand davlat universiteti ilmiy tadqiqot ishlar rejasining IOT-2013- 5-08 “Samarqand viloyatining ekologik, atrof-muhit muhofazasi, ichimlik suv sifati, maishiy xo‘jalik chiqindilari kartalarini tuzish” (2013-2014) mavzusidagi ilmiy loyihasi doirasida bajarilgan. Tadqiqotning maqsadi. O‘rta Zarafshon havzasi voha landshaftlarning sug‘orish ta’sirida o‘zgarishi hamda ularni muhofaza qilishga doir taklif va tavsiyalar ishlab chiqishdan iborat. Tadqiqotning vazifalari: voha landshaftlariga bag‘ishlangan turli ilmiy, tarixiy, kartografik manbalarni tahlil qilish; O‘rta Zarafshon havzasining landshaft komplekslari, tuproq sho‘rlanishi va ekomeliorativ holatini ifodalovchi turli mavzuli kartalarini yaratish; agrolandshaftlardagi ekologik vaziyatlar tahlilini masofaviy metodlarni, jumladan, grunt suvlarining agrolandshaftlarini o‘zgarishiga ta’sirini aniqlash; antropogen omil ta’sirida sodir bo‘layotgan ekomeliorativ holatlarni baholash va yaxshilash chora-tadbirlarini ishlab chiqish. 5