logo

Quyosh sistemasi , uning tuzilishi,elementlari, vujudga kelishi haqidagi gipotezalar

Загружено в:

12.08.2023

Скачано:

0

Размер:

5594.4169921875 KB
Quyosh sistemasi , uning tuzilishi,elementlari, vujudga kelishi haqidagi
gipotezalar
Mundarija
I.Kirish……………………………………………………………..
II.Asosiy qism
2.1.Koinot va galaktika……………………………………………..
2.2.Quyosh sistemasining vujudga kelishidagi gipotezalar…………
2.3.Quyosh tizimi va uning sayorlari haqida umumiy ma`lumotlar…
2.4.Quyosh tizimining mitti jismlari………………………………..
III.Xulosa…………………………………………………………..
IV.Foydalanilgan adabiyotlar…………………………………….                                      Kirish
Quyosh   sistemasi-   Quyosh   va   uning   atrofida   aylanuvchi   barcha   osmon
jismlari   Quyosh   sistemasini   tashkil   qiladi.   Unga   sakkiz   yirik
sayyoralardan   biri   bo’lgan   sayyoramiz   —   Yer   ham   kiradi   .Sayyoralar
katta-kichikligi   jihatidan   bir   xil   emas.   Ular   ikki   guruhga   bo‘linadi.
Birinchi   guruhga   ulkan   sayyoralar   —   Yupiter,   Saturn,   Uran,   Neptun
kiradi. Bu sayyoralar asosan suv va gazlardan iborat.
Ikkinchi   guruhga   Yer   tipidagi   sayyoralar:   Yer,   Merkuriy,   Venera   va
Mars   kiradi.Merkuriy,   Venera,   Yer   va   Mars   Quyoshga   boshqa
sayyoralardan   ko‘ra   yaqinroq   joylashgan.Bu   sayyoralar   qiyin   eriydigan
toshsimon  moddalar, metallar  va ularning kislorod bilan birikmalaridan
tashkil   topgan.   Ularda   yengil   gazlar   va   suv   juda   oz.   Quyosh   atrofida
yirik   sayyoralardan   tashqari   minglab   kichik   sayyoralar   ham   aylanadi.
Ular asteroidlar deb ataladi. Quyosh sistemasida 40 mingga yaqin kichik
sayyora,   ya’ni   asteroidlar   bor   deb   taxmin   qilinsa-da,   hozirgacha   faqat
2000   tachasi   topilib,   orbitalari   hisoblangan.   Eng   yirik   asteroid
hisoblangan   Sereraning   diametri   770   kilometr.   Kometalar   ham   Quyosh
yo‘ldoshlariga kiradi. Kometalarning gaz va changdan iborat dumlari 
                                            1 osmon   gumbazi   bo‘ylab   kometaning   bosh   qismiga   charaqlagan   uzun
etak 
kabi   ergashib   yuradi.Bu   juda   ajoyib   manzara.   Asteroid   va   kometalar
parchalanib   turadi.   Ularning   zarrachalari   —   meteorlar   atmosferaga
kirgach,   yonib   ketadi.   Lekin   ba’zi   meteor   zarrachalari   batamom
yemirilmasdan,   tosh   va   temir   parchalari   —   meteorit   holatda   Yerga
tushadi.Butun   sayyoralararo   fazo   juda   mayda   kosmik   chang   va   gaz
zarralari   bilan   to’lgan.Koinotdagi   va   Quyosh   sistemasidagi   barcha
jismlarning   harakati   butun   olam   tortishish   qonuniga   bo‘ysunadi.   Butun
Quyosh   sistemasi:   Quyoshning   o‘zi,   sayyoralar,   kometalar   ulkan
yulduzlar   sistemasi   —   Galaktika   tarkibiga   kiradi.   Bizning   Quyosh
sistemamiz   sekundiga   250   kilometrga   yaqin   tezlik   bilan   o‘z   orbitasi
bo‘ylab   Galaktika   markazi   atrofida   aylanadi.U   Galaktika   markazi
atrofidagi masofani taxminan 200 million yilda bosib o’tadi. Bu naqadar
katta   vaqt   ekanligini   tasawur   qilish   uchun   bizning   sayyoramiz   «atigi»
4,5   milliard   yildan   beri   mavjudligini   aytish   kifoya.   Quyosh   sistemasini
yanada batafsilroq o’rganish uchun yaqin kelajakda boshqa sayyoralarga
borish,   uzoq   kosmosga   ilmiy   apparatlar   yuborish,   asteroid   va
kometalarga   qo‘nib,   sayyoralararo   ilmiy   sayohat   qilish   ishlari
mo’ljallanmoqda.                                           2
                               Koinot va galaktika
Tun   osmonidagi   yulduzlar   sochilgan   manzara   har   doim   va   har   joyda
butun   bashariyatni   lol   qoldirib   keladi.   Аbadiylikning   sirli   olami
hayratlangan inson nazari oldida bepoyon cheksizlik  eshigini ochadi va
chuqur   o yga   to’ldiradi.   Bu   abadiylikda   Quyosh   tizimidagi   sayyoralarʼ
uchib   yurishadi   va   hozirgacha   ko plab   sirlarni   o zida   saqlab   keladi.	
ʼ ʼ
Bizni   o rab   turgan   moddiy   olam,   bir   so z   bilan   aytganda,   Koinot	
ʼ ʼ
(yunoncha   dunyo,   olam)   deyiladi.
                  Galaktikamizning sipralsimon tuzilishi                                                    3
Koinotning   fazo   va   makonda   o lchami   yo q   -   cheksizdir.   Koinotdaʼ ʼ
materiya bir xildagi taqsimotga ega bo lmasdan, galaktikalar, yulduzlar,	
ʼ
sayyoralar,   meteoritlar,   kometalar   va   turli   gazlar   majmuasidan   iborat.
Galaktika  deb yulduzlararo gaz, chang, qora materiya  va, ehtimol, qora
energiya, o zaro ta sir etuvchi gravitatsion kuchlari mavjud bo lgan	
ʼ ʼ ʼ
yulduzlarning   katta   tizimiga   aytiladi   .   Odatda   Galaktikalar   umumiy
og irlik   markazi   atrofida   aylanuvchi   10   milliondan     bir   necha	
ʼ
trilliongacha     yulduzlarga   ega   bo ladi.   Аlohida   yulduzlar   va	
ʼ
siyraklashgan yulduzlararo muhitdan tashqari, Galaktikaning katta qismi
ko plab   yulduzlar   tizimi,   yulduzlar   to dasi   va   turli   tumanliklarga   ega.	
ʼ ʼ
Odatda   Galaktika   diametri   birnecha   mingdan   birnecha   yuz   ming
yorug lik   yiliga,   ular   orasidagi   masofa   esamillionlab   yorug lik   yiliga	
ʼ ʼ
teng.Galaktikalar massasining 90 % ga yaqini qora materiya va energiya
ulushiga   to g ri   kelsada,   bu   ko rinmas   unsirlarning   tabiati   hali	
ʼ ʼ ʼ
o rganilmagan.   Ko plab   Galaktikalarning   markazida   o ta   massiv   qora	
ʼ ʼ ʼ
teshiklarning   mavjudligi   to g risida   ma lumotlar   bor.   Ehtimol,	
ʼ ʼ ʼ
Koinotning   ko rinadigan   qismida     ga   yaqin   Galaktika   mavjud.	
ʼ Galaktikalararo   bo shliq   amalda   o rtacha   zichligi   kub   metrdaʼ ʼ
moddalarning bir atomidan kam bo lgan toza vakuum 	
ʼ
                                                4
hisoblanadi.Galaktikaning   elliptik,   spiral   va   noto g ri   shaklli   uchta	
ʼ ʼ
asosiy   turi   mavjud.Bizning   Galaktikamiz   katta   disksimon   shakldagi
Somon   Yo li   deb   ataluvchi   yulduzlar   majmuasi   hisoblanadi.   Uning	
ʼ
uzunligi 30 kiloparsekga (yoki 100000 yorug lik yili) yaqin va qalinligi	
ʼ
3000   yorug lik   yiliga   teng.   Unda   3×1011   ga   yaqin   yulduzlar   mavjud	
ʼ
bo lib, umumiy massasi Quyosh masasidan 6×1011 marta katta. Somon	
ʼ
Yo li yoki Galaktikamiz - gigant yulduzlarning tizimi bo lib, u Quyosh,
ʼ ʼ
oddiy   ko z   bilan   ko rinuvchi   barcha   yulduzlar   hamda   juda   ko p   sonli	
ʼ ʼ ʼ
boshqa   osman   jismlarini   qamrab   oladi.   Unda   100   milliardga   yaqin
yulduzlar   mavjud.   Somon   Yo li   boshqa   Galaktikalarning   biri	
ʼ
hisoblanadi va u spiral galaktikalar turiga kiradi.. Somon yo li likobcha	
ʼ
singari qavariq shaklga ega.                                             5
       Quyosh sistemasining vujudga kelishidagi gipotezalar
Koinot   va   Quyosh   tizimining   vujudga   kelishi   to g risida   juda   ko pʼ ʼ ʼ
nazariyalar mavjud bo lib, ulardan biri «katta portlash» nazariyasidir. Bu	
ʼ
nazariyaga   ko ra   dastlab   butun   materiya   haddan   tashqari   yuqori   ega	
ʼ
bo lgan   bitta   «nuqtada»   siqilgan   bo lib,   keyinchalik   bu   “nuqta”   ulkan	
ʼ ʼ
kuch bilan portlagan. 
                           Somon yo`li galaktikamiz Portlash   natijasida   barcha   tomonlarga   sachrab   ketgan   o taissiqʼ
bulutlardan asta-sekin subatomli zarralar, vaqt o tishi bilan atomlar, 	
ʼ
                                               6
moddalar,   sayyoralar,   yulduzlar   va,   nihoyat,   hayot   vujudga   kelgan.
Bunda Koinotning kengayishi  davom etgan va bu jarayon qancha uzoq
davom   etishi   noma lum.   Demak,   bu   nazariyaga   asosan   Quyosh   tizimi	
ʼ
aylanuvchi   gaz-changli   bulutdan   hosil   bo lgan.   Uning   siqilishida	
ʼ
markazi   zichlashgan   va   keyin   u   Quyoshga   aylangan.   Quyosh   tarkibiga
kirgan zarrachalar o zining harakat momentini olib kelgan. Ular aylanish	
ʼ
o qiga   qarab   harakat   qilganligi   sababli   (ya ni   masofa   kamaygan),	
ʼ ʼ
momentni saqlash uchun tezlik oshishi lozim edi. Protoquyosh, va keyin
Quyosh tobora tezlashgan holda aylanishi lozim edi.                                           7
    Quyosh tizimi va uning sayyorlari haqida umumiy ma`lumotlar
Quyosh   tizimiga   9  ta  sayyora,   42  ta  yo ldosh,   50  mingdan   ortiq   kichikʼ
asteroidlar,   sanog i   yo q   meteorit   va   kometalar   kiradi.   Ularning	
ʼ ʼ
markazida   Quyosh   joylashgan   bo lib,   u   o zining   tizimdagi   boshqa	
ʼ ʼ
barcha
osmon jismlarini o ziga tortib turadi.	
ʼ Quyosh tizimi: 1-Quyosh, 2-Merkuriy, 3-Venera, 4-Yer, 5-Mars, 6-
Yupiter, 7-Saturn, 8-Uran, 9-Neptun, 10-Pluton, 11-Kometa.
                                              8
Bu   tizimdagi   barcha   jismlar   o zaro   gravitatsiya   (butun   olam   tortishishʼ
qonuni) kuchi bilan ham bog langan.	
ʼ
Sayyoralar ikki katta guruhga: yer guruhiga – Merkuriy, Venera, Yer va
Mars   –   va   yupiter   guruhiga,   ya ni   gigant   sayyoralar   –   Yupiter,Saturn,	
ʼ
Uran va Neptunga bo linadi . Quyosh va Quyosh tizimi sayyoralarining	
ʼ
hajmi   va   massasi   orasida   keskin   farq   bor.   Buni   ularni   qiyoslash
maketidan ko rsa bo ladi .	
ʼ ʼ       Sayyorlarning  hajmi va massasi o`rtasidagi farq
                                                  9
Yer guruhidagi sayyoralar nisbatan kichik o lchamli va kattaʼ
zichlikka ega .         Yer guruhidagi sayyoralaring qiyosiy hajimlari 
  Ularning   asosiy   tarkibini   silikatlar   (kremniy   birikmalari)   va   temir
tashkil   etadi.   Gigant   palanetalarda   esa   qattiq   yuza   yo q.   Uncha   kattaʼ
bo lmagan yadrosidan tashqari ular vodorod va geliydan tuzilgan va gaz-	
ʼ
suyuq   holatda   mavjud.   Bu   sayyoralarning   atmosferasi   asta-sekin
zichlashib borib, suyuq mantiyaga aylanadi. 
Quyosh tizimi umumiy massasining asosiy ulushi (99,87%) Quyoshning
o ziga to g ri  keladi. Shuning uchun Quyosh tortish  kuchlari tizimidagi
ʼ ʼ ʼ
deyarli   barcha   qolgan   jismlar:   sayyoralar,   kometalar,   asteroidlar   va
meteorlar harakatini boshqaradi. Sayyoralar atrofida esa faqat o zining	
ʼ
                                               10  yo ldoshlarigina aylanadi. Chunki bunda yo ldoshlar ushbu sayyoralargaʼ ʼ
yaqin   bo lganligi   tufayli   tortish   kuchi   Quyoshnikidan   ortiq.   Barcha	
ʼ
sayyoralar Quyosh atrofida  bir yo nalishda  aylanadi. Bu harakat to g ri	
ʼ ʼ ʼ
harakat   deyiladi.   Sayyoralar   orbitasi   shakli   bo yicha   aylanaga,   orbita	
ʼ
tekisligi   esa   Laplas   tekisligi   deb   ataluvchi   Quyosh   tizimining   asosiy
tekisligiga   yaqin.   Аmmo   sayyoralar   massasi   qancha   kam   bo lsa   bu	
ʼ
qoidadan   og ishi   shuncha   sezilarli   bo ladi,   bu   Merkuriy   va   Pluton	
ʼ ʼ
misolida   yaqqol   ko rinadi.   Quyosh   tizimi   sayyoralari   quyosh   atrofida	
ʼ
turli radiusda va tezlikda aylanadi.
                                         Quyosh
Quyosh   -   bu   odatdagi   yulduz   bo lib,   Quyosh   tizimidagi   barcha	
ʼ
sayyoralar   uning   atrofida   aylanadi.   Uning   sirtida   kuchli   shu lalanish	
ʼ
kuzatiladi.Quyosh qaynoq plazmali shar bo lib, radiusi R=696 ming km,	
ʼ
o rtacha   zichligi   1,416   kg/m3.   Аylanish   davri   (sinodik)   ekvatorda   27	
ʼ
sutkadan   qutblarda   32   sutkagacha   o zgaradi,   erkin   tushish   tezlani-shi	
ʼ
274   m/s2.   Quyosh   spektri   tahliliga   ko ra   uning   kimyoviy   tarkibi:	
ʼ
vodorod   90%   ga   yaqin,   geliy   10%,   boshqa   elementlar   0,1%   dan   kam.
Quyosh energiyasi-ning manbai bo lib Quyoshning markaziy qismida 	
ʼ
                                            11 vodorodning   geliyga   yadroviy   aylanishi   hisoblanadi.   Bunda   harorat   15
mln. K ga boradi (termoyadero reaktsiyasi).
 
                          Quyoshning olovli sirti
Uning ichki qismidan energiya nurlanish orqali ko chiriladi, keyinchalikʼ
u   0,2   R   masofaga   teng   tashqi   qatlamda   konvektsiya   orqali   amalga
oshiriladi.   Quyoshdan   149   mln.   km   masofada   joylashgan   Yer   undan
21017   Vt   ga   yaqin   yorug liq   nuri   energiyasini   oladi.   U   Yer   sharida	
ʼ
kechadigan barcha jarayonlarning asosiy energiya manbasi sanaladi.
                                           12 Yerdagi   butun   biosfera,   hayot   faqat   quyosh   energiyasi   hisobiga
yashaydi.   Quyosh   diametriyernikiga   nisbatan   109   marta   katta,   o rtachaʼ
zichligi 1,41 g/sm3, tashqi qobiqlarining o rtacha harorati 5600°S, yoshi	
ʼ
6-6,5 mlrd. yil.
                                         Merkuriy
  Merkuriy   -Quyoshga   eng   yaqin   joylashgan   sayyora.Merkuriy   Quyosh
tizimidagi boshqa sayyoralar singari antic pantionning xudolaridan biri,
xususan - rim savdo xudosi (yunoncha Germesga mos keladi) nomi bilan
atalgan.
  Merkuriy   -   Yerdan   kuzatish   uchun   ancha   murakkab   sayyora
hisoblanadi.   Yerga   nisbatan   ichki   sayyora   bo lganligi   sababli   xech	
ʼ
qachon   Quyoshdan   28°   dan   uzoqlashmaydi,   shuning   uchun   ham   u
tongdagi va kechkurungi yog duda qisqa muddatgina ko rinadi, xolos.	
ʼ ʼ
Merkuriy   Quyosh   atrofida   o rtacha   masofasi   57,91   mln   km   li   ancha
ʼ
cho zilgan   elliptik   orbita   bo yicha   harakatlanadi.   Perigeliyda   Merkuriy	
ʼ ʼ
Quyoshdan   45,9   mln   km,   afeliyda   esa   69,7   mln   km.   masofada
joylashgan.   Orbitasining   ekliptika   tekisligiga   qiyaligi   7°.   O zining	
ʼ
orbitasi   bo ylab   Merkuriy   87,97   sutkada   bir   marta   aylanib   chiqadi.	
ʼ
Orbita bo yicha	
ʼ                                           13 
o rtacha   tezligi   48   km/s.   Orbitasining   joylashishi   bo yicha   Mars   vaʼ ʼ
Veneraga   yaqin   bo lsada,   Merkuriy   boshqa   sayyoralarga   qaraganda	
ʼ
Yerga ko p vaqt yaqin turadi.	
ʼ
  Merkuriy   –   Yer   guruhidagi   sayyoralar   orasida   eng   kichigihisoblanadi.
Uning     2439   km   bo lib,   bu   Yupiterning   Ganimed   va   Saturnning   Titan	
ʼ
nomli   yo ldoshlarining   radiuslaridan   ham   qisqa.   Merkuriyning   massasi	
ʼ
3,302•1023   kg.   O rtacha   zichligi   ancha   yuqori   -   5,43   g/sm3   bo lib,   bu	
ʼ ʼ
Yernikidan kamroq. Yer o lchamlarining Merkuriynikidan yuqoriligi 	
ʼ                                            14
hisobga   olinsa,   uning   zaminida   metallar   ko pligidan   dalolat   beradi.ʼ
Merkuriyda   erkin   tushish   tezlanishi   3,70   m/s2   teng.   Ikkinchi   kosmik
tezlik   -   4,3   km/s.   Sayyoraning   Quyoshga   yaqinligi   va   ancha   sekin
aylanishi   hamda   atmosfersining   yo qligi   sababli   Merkuriyda   Quyosh	
ʼ
tizimidagiharoratning   eng   keskin   o zgarishi   kuzatiladi.   Uning   yuzasida
ʼ
kunduzgi   o rtacha   harorat   623   K   teng,   kechasi   esa   -   103   K.	
ʼ
Merkuriydagi   minimal   harorat   90   K   ga   teng,   maksimumi   esa,   tushda
«qaynoq uzoqliklarda» - 700 K gacha boradi.
Merkuriy yuzasi ko p jihatdan Oy yuzasini eslatadi - unda ham kraterlar	
ʼ
ko p   .   Аmmo   kraterlar   barcha   maydonlarida   teng   taqsimlanmagan.	
ʼ
Merkuriydagi   eng   katta   krater   buyuk   nemis   kompozitori   Betxoven
sharafiga   nomlangan   bo lib,   uning   diametri   625   km.     Merkuriy	
ʼ
yuzasidagi   eng   qiziqarli   tafsilot   -   bu   Issiqlik   teksligidir   («lot.   Caloris
Planitia»).   Bu  krater  o z   nomini   eng  “issiq  uzoqlikka”  yaqinligi   tufayli	
ʼ
olgan.   U   ko ndalangiga   1300   km.   Ehtimol,   urilish   zarbasidan   ushbu	
ʼ
kraterni   hosil   qilgan   samo   jismining   o lchami   100   km   dan   kam	
ʼ
bo lmagan.	
ʼ
                                         Venera Venera   -   Quyosh   tizimida   Quyoshdan   uzoqligi   bo yicha   ikkinchiʼ
sayyora.
                                                15 
Venera   -   ichki   sayyora   bo lib,   yer   osmonida   Quyoshdan   48°   dan   ortiq	
ʼ
uzoqlashmaydi. 
                          Venera sirtining relyefi
Venera   -   osmonda   yorqinligi   bo yicha   uchinchi   ob ekt;   uning	
ʼ ʼ
yaltiroqligi  faqat  Quyosh  va Oynikidan  kam.  U  bashariyatga   qadimdan ma lum   bo lgan   sayyoralar   jumlasiga   kiradi.   Veneradan   Quyoshgachaʼ ʼ
bo lgan   o rtacha   masofa   108   mln   km.   Uning   orbitasi   aylanaga   juda
ʼ ʼ
yaqin – 
                                               16
ekstsentrisiteti   0,0068   ga   teng.   Quyosh   atrofida   aylanish   davri   224,7
sutkaga   teng;   o rtacha   orbital   tezligi   –   35   km/s.   Ekliptika   tekisligiga	
ʼ
nisbatan qiyaligi 3,4°. Venera o zining o qi atrofida orbitasining tekisligi	
ʼ ʼ
2°   qiyalikda,   sharqdan   g arbga   qarab,   ya ni   ko pchilik   pranetalarning	
ʼ ʼ ʼ
aylanish   yo nalishiga   qarama-qarshi   aylanadi.   O z   o qi   atrofida   243,02	
ʼ ʼ ʼ
sutkada   bir   marta   aylanib   chiqadi.   Veneraning   o lchamlari   Yernikiga	
ʼ
ancha yaqin. Uning radiusi 6051,8 km , massasi - 4,87∙1024 kg, o rtacha	
ʼ
zichligi   -   5,24   g/sm3.   Erkin   tushish   tezlanishi   8,87   m/s2,   ikkinchi
kosmik   tezligi   -   10,4   km/s.   Venera   atmosfe-rasining   zichligi   ancha
yuqori.   Venera   Yerga   eng   yaqin   sayyora   hisob-lansada,   uning   yuzasi
keyingi vaqtlardagina o rganila boshlandi. Chunki uning yuzasi bulutlar	
ʼ
bilan   qoplangan.   Аgar   bulutlar   bo lmaganda   ham   atmos-ferasining	
ʼ
zichligi   tufayli   yuzasini   ko rib   bo lmasdi.   Venera   atmosfera-si   asosan	
ʼ ʼ
karbonat   angidrit   (96   %)   va   azotdan   (deyarli   4   %)   tashkil   topgan.   Suv
bug i va kislorod  unda juda kam (0,02 % va 0,1 %). Yuzasidagi bosim	
ʼ 93   atm,   harorati   -   737   K   ga   yetadi.   BuQuyoshga   ikki   marta   yaqin
bo lgan   Merkuriy   yuzasidagidan   ortiq.   Veneradagi   bunday   yuqoriʼ
haroratning   sababi   bo lib,   zich   karbonat   angidritli   atmosfera   hosil	
ʼ
qiladigan issiqxona effekti sanaladi. Venera atmosferasining zichligi suv
zichligidan 14 marta
                                             17 
kam. Sayyoraning sekin aylanishiga qaramasdan atmosferasining issiqlik
inertsiyasi shu darajada kuchliki, kunduzgi va oqshomgi harorat orasida
o zgarish   kuzatilmaydi.   Ultrabinafsha   nurlarda   bulut   qoplamasi	
ʼ
ekvatorga   qarab   cho zilgan   yorug   va   qora   qambarlarning   naqshlaridan	
ʼ ʼ
iborat. Venerada atmosfera bosimi 100 atm ga yaqin bo lib, unda gazlar	
ʼ
zichligi   Yerdagidan   qariyib   100   marta   ortiq.   Venera   yuzasida   keng
tepaliklar         orasida   eng   yiriklari   Ishtar   yeri   va   Аfrodita   yeri   bo lib,	
ʼ
o lchamlari     bo yicha   yerdagi   materiklar   bilan   taqqoslash   darajasida.	
ʼ ʼ
Sayyora   yuzasida   ko plab   kraterlar   kuzatiladi.Ehtimol,   ular   Venera	
ʼ
atmosferasi uncha zich
bo lmagan   davrlarda   hosil   bo lgan.   Sayyora   yuzasining   90   %   bazalt	
ʼ ʼ
lavasi bilan qoplangan.
                                            Yer Yer   -   Quyosh   tizimi   sayyoralari   orasida   Quyoshga   yaqinligi   bo yichaʼ
uchinchisidir. U Yer guruhidagidagi sayyoralarning eng yirigi va hozirgi
kunda sayyoralararo jismlar orasida tirik mavjudotlar mavjudligi ma lum
ʼ
bo lgan   yagona   sayyora   hisoblanadi.   Yer   bundan   4,5   mlrd   yil   ilgari	
ʼ
vujudga kelgan va bundan keyinroq o zining yagona   tabiiy yo ldoshi –	
ʼ ʼ
Oyga ega bo lgan. Yer Quyosh atrofida elliptik orbita bo ylab taxminan 	
ʼ ʼ
                                             18
30 km/cek (106 000 km/soat) va o z o qi atrofida ekvatorda 465 m/sek	
ʼ ʼ
(1674   km/soat)   tezlik   bilan   aylanadi.   Аmmo   uning   orbita   bo yicha	
ʼ
tezligi  doimiy  emas:  iyuldan  boshlab u tezlashib  boradi, yanvardan  esa
yana
sekinlashadi.                     Yer sirtining fazodan ko`rinishi
Quyosh   tizimidagi   sayyoralardan   faqat   Yergina   o ziningmukammalʼ
rivojlangan   atmosferasi,   gidrosferasi   va   biosferasiga   ega.Yerning
fazodan   turib   olingan   suratida   tog   tizmalari,   okeanlar,   yirik   tekisliklar	
ʼ
aniq ko zga 	
ʼ
                                              19
tashlanadi.   Barcha   osmon   jismlari   orasida   faqat   Yerdagina   hayot
mavjud.   Yer   qatlamli   tuzilishga   ega.   U   qattiq   silikatli   qobiqlarga (po stloq   va   mantiya)   va   metalli   yadroga   ega.   Yadroning   tashqi   qismiʼ
suyuq, ichki qismi esa qattiq. 
                   Oy - Yerning tabiiy yo ldoshi	
ʼ
Oy   Yer   atrofida,   agar   hisob   boshi   yulduz   oyi   deyiluvchi   uzoq   yulduz
olinsa, soat miliga teskari yo nali-shda 27,32 sutkada to liq chiqadi. 	
ʼ ʼ
                 Oy sirtining fazodan ko`rinishi
Аmmo   bir   vaqtning   o zida   Quyosh   atrofida   aylanuvchi   Yerga   nisbatan	
ʼ
aylanish vaqti 29,5 sutkaga teng. Bu vaqt oyiga teng, ya ni bu vaqtda Oy	
ʼ ikkita  bir xil fazani, masalan,  oy sinodigi  deb ataluvchi  ikkita  to lin  oyʼ
oralig ini   o taydi.   Oy   orbitasi   –   bu   kuchli   cho zilgan   ellipsdir   va   shu	
ʼ ʼ ʼ
tufayli Yerdan ungacha bo lgan masofa kuchli o zgaradi; perigeyda 356	
ʼ ʼ
000   km   dan   apogeyda   407   000   km   gacha.   Buning   natijasida   Oyning
o lchami   yilning   fasllarida   ko zga   turlicha   ko rinadi.   Yer   va   Oyning	
ʼ ʼ ʼ
o zaro  yaqinligi   tufayli   Yerning  tortish   kuchi  ta sirida  o z  o qi  atrofida
ʼ ʼ ʼ ʼ
27,32   sutkada   bir   marta   aylanadi   va   shu   tufayli   u   bizga   har   doim
o zining bir tomoni bilan burilgan bo ladi. Bizning yo ldosh - 3476 km
ʼ ʼ ʼ
diametrli toshli  ob ekt bo lib, Yer diametrining  choragiga teng. Oyning	
ʼ ʼ
sirti   yer   sahrolarini   eslatadi   va   chang   qatlami   bilan   qoplangan.   Uning
sirti   juda   notekis   bo lib,   bir   qancha   tog   tizmalariga,   ko plab   nishab	
ʼ ʼ ʼ
jarliklarga   va   kraterlarga   ega.   Ular   Oy   sirtiga   meteoritlarning   urilishi
natijasida vujudga
kelgan.   Oyning   sirti   morfologik   tomondan   dengiz   va   materiklarga
bo lingan.   Dengizlar   -   bu   tekis   tubga   ega   bo lgan   chuqurliklar   bo lib,	
ʼ ʼ ʼ
ularning   tubi   “dengiz   sathi”   bo lmaganligi   uchun   hisob   boshi   qilib	
ʼ
olingan.   Bu   struktura-larning   ko pchiligi   Yerga   qaragan   tomonida	
ʼ
joylashgan.   Oy   dengizla-rida   kraterlar   kam   va   ular   tekisdek   ko rinadi.	
ʼ
Bundan tashqari, ular quyosh nurini yomon qaytaradi va shuning u hun
ham qorong i  zonalardek  tuyuladi.  Dengizlarning  kelib  chiqishi  boshqa	
ʼ oy   strukturalariga   nisbatan   yosh   (3,8-3,3   mlrd.   Yil   ilgari)   va   ularning
sirti vulkan lavasidan tarkib topgan.
Materiklar   –   bu   o rtacha   oy   yuzasi   sathidanbalandda   joylashganʼ
hududlardir. Odatda ular dengizlarga nisbatan ancha yaxshi yoritilgan va
turli o lchamdagi kraterlar bilan qoplangan. Kraterlar ko p hollarda bir-	
ʼ ʼ
biriga   ustama   tushib,  yangi  geologic  hosilalar  eskilarini  qoplab   qolgan.
Shu   orqali   stratigrafiya   yordamida   yuzasidagi   turli   zonalarning   paydo
bo lishidagi   ketma-ketlik   aniqlangan.   Oy   sirtida   uzunligi   6   km   gacha	
ʼ
boradigan   birqancha   tog   tizmalari   mavjud.   Ular   teng   taqsimlanmagan:	
ʼ
asosan   dumaloq   dengizlarni   o rab   turadi,   ularning   eng   yirigi   Shimoliy	
ʼ
qutbda   joylashgan.   Fazogirlar   tomonidan   olingan   ma lumotlarga   ko ra	
ʼ ʼ
dengiz   yaqinida   yig ilgan   tog   jinslari   asosan   bazalьtli   tarkibga   ega.	
ʼ ʼ
Yerda bunday tog  jinslari  vulkanizm  viloyatlarida  rivojlangan.  Oyning	
ʼ
butun   tarixidagi   vulkan   faoliyati   keyingi   nazariyalarga   asosan   uncha
kuchli kechmagan.
                                               Mars
Mars - Quyoshdan uzoqligi bo yicha to rtinchi, Quyosh tizimidagi 	
ʼ ʼ
                                             22 sayyoralar   orasida   o lchami   bo yicha   yettinchi   sayyoradir.   Qizilʼ ʼ
rangdagi   yorqin   sayyora   bo lganligi   tufayli   oddiy   ko z   bilan   oson	
ʼ ʼ
kuzatiladi . Mars ham Quyosh tizimidagi boshqa sayyoralar singari antik
pantion   xudolaridan   biri   -   urush   xudosi   nomi   bilan   atalgan   (yunoncha
Аresga mos keladi).
                                                Mars
 Shu tarzda uning yo ldoshlari: Fobos va Deymos ham unga urushlarda 	
ʼ
                                                 23 hamroh   bo lgan   ikki   o g lining   ismi   bilan   atalgan.   Marsdanʼ ʼ ʼ
Quyoshgacha   o rtachamasofa   228   mln.   km,   Quyosh   atrofida   aylanish	
ʼ
davri   -   687   yer   sutkasiga   teng.   Mars   orbitasi   ancha   sezilarli
ekstsentrisitetga   ega   (0,0934),   shuning   uchun   Quyoshgacha   masofasi
206,6   dan   249,2   mln.   km   gacha   o zgaradi.   Sayyoralar   yo nalishi	
ʼ ʼ
Quyoshnikiga teskari bo lgan qarama- qarshilik vaqtida Mars Yerga eng	
ʼ
yaqin   keladi.   Bu   qarama-qarshilik   vaqti   Mars   orbitasi-ning   turli
nuqtalarida   har   26   oyda   takrorlanadi.   Аmmo   15-17   yilda   bir   marta   bu
qarama-qarshilik vaqtida Mars perigeliy  yaqinida joylashgan bo ladi  va	
ʼ
juda yaxshi ko rinadi.  Marsdan Yergacha minimal  masofa 56 mln. km,	
ʼ
maksimal   –   400   mln.   km   ga   yaqin.   Mars   Yerdan   o lchamlari   bo yicha	
ʼ ʼ
ikki marta kichik – uning ekvatorial radiusi 3396,9 km (Ernikining 53%
i). Sayyoraning ancha tez aylanishi sezilarli qutbiy siqilishga olib keladi
-   Marsning   qutbiy   radiusi   ekvatorial   radiusidan   21   km   ga   qisqa.
Marsning   massasi   -   6,418*1023   kg   (Ernikining   11%   i).   Erkin   tushish
tezlanishi   3,72   m/sek2;   ikkinchi   kosmik   tezligi   -   5,022   km/sek.   Mars
o zining   o qi   atrofida   orbitasining   tekisligiga   24°56''   burchak   ostida	
ʼ ʼ
qiyalanib aylanadi.
Аylanishining   siderik   davri   -   24   soat   37   minut   22,7   sekund.   Shunday
qilib,                                                 24
mars   yili   668,6   mars   quyosh   sutkasiga   teng.   Mars   aylanish   o qiningʼ
qiyaligi   unda   fasllar   almashinishini   ta minlaydi.   Bunda   orbitasining	
ʼ
cho ziqligi ular davomiyligidagi katta farqni keltirib chiqaradi. Masalan,	
ʼ
shimoliy   bahor   va   yozning   davomiyligi   mars   yilining   yarmidan   ko p.	
ʼ
Marsda ham magnit maydoni mavjud bo lib, u Yernikidan taxminan 800	
ʼ
marta   kuchsiz.   Sayyoraning   ekvatorida   haroratning   o zgarishi   tushda	
ʼ
+30   °C   dan   kechasi   -80   °S   gacha.   Qutublarida   harorat   -143   °S   gacha
pasayishi
mumkin.   Аsosan   karbonat   angidritdan   iborat   Mars   atmosferasi   juda
siyrak.   Uning   bosimi   Yer   yuzasidagidan   160   marta   kam.
Аtmosferasining tarkibi 95% karbonat angidrit, 2,7% azot, 1,6% argon,
0,13%   kislorod,   0,1%   suv   bug i   va   0,07%   uglerod   ikki   oksidi   tashkil	
ʼ
etadi.   Mars   tuprog ining   ustki   qismi   21%   kremniy,   12,7%   temir,   5%	
ʼ
magniy,   4%   kaltsiy,   3%   alyuminiy,   3,1%   oltingugurtdan   (yerdagi
jinslardagidan 100 marta ko p) iborat. Marsda suv, xususan qurib qolgan	
ʼ
daryolar   eroziyasini   eslatuvchi   hosilalar   ko p   kuzatiladi.   NАSАning	
ʼ
Spirit   va   Opportyunit   marsyurarlaridan   olingan   ma lumotlar   o tmishda	
ʼ ʼ suv   mavjud   bo lganligidan   dalolat   beradi   (jinslarga   faqat   suv   ta sirʼ ʼ
qilishi natijasida vujudga keluvchi minerallar topilgan).
                                               25
                                      Yupiter
Yupiter   -   Quyosh   tizimida   Quyoshdan   uzoqligi   bo yicha   beshinchi   va	
ʼ
kattaligi bo yicha birinchi plane-tadir. Bu sayyora antik davrdan ma lum	
ʼ ʼ
bo lib,   qadimgi   rim   xudosi   Yupiter   nomi   bilan   atalgan,   muqobili	
ʼ
qadimgi   yunoncha   Zevs.   U   gigant   sayyoralar   turiga   mansub.
Yupiterning  janubiy  kengliklarida  tabiati  hozirgacha noma lum  bo lgan	
ʼ ʼ
sekin siljuvchi oval shaklidagi Ulkan Qizil Dog  bo lib, uning o lchami	
ʼ ʼ ʼ
ko ndalangiga 30-40 ming km ga boradi. 	
ʼ                                             Yupiter
100 yil davomida uYupiter  sirtida  taxminan  uch marta  aylanib  chiqadi.
Yupiter - Quyosh tizimidagi eng yirik sayyora. Uning ekvatorial radiusi
71,4 ming km ga teng bo lib, Yer radiusidan 11,2 marta ortiq. Yupiterniʼ
40   marta   kattalashtiradi-gan   teleskopda   kuzatilganda,uning   burchak
o lchamlari  oddiy  ko z  yordamida   kuzatiladigan   Oy  o lchamlariga   mos	
ʼ ʼ ʼ
keladi.   Yupiter   massasi   barcha   qolgan   sayyoralarning   massasidan   2
marta,Yer   massasidan   esa   318   marta   ortiq   va   Quyosh   massasidan   atigi
1000   marta   kam.   Аgar   Yupiter   taxminan   70   marta   og irroq   bo lganda	
ʼ ʼ edi,   uni   yulduz   deyish   mumkin   edi.   Yupiterning   zichligi   taxminan
Quyoshnikiga teng va Yernikidan ancha kam. Bu sayyoraning ekvatorial
tekisligi uning orbitasi tekisligiga yaqin, shuning uchun Yupiterda fasllar
almashishi  kuzatilmaydi.  Yupiter o zining o qi atrofida qattik jismlargaʼ ʼ
o xshamasdan   aylanadi:   aylanish   burchak   tezligi   ekvatordan   qutblarga	
ʼ
qarab   pasayib   boradi.   Ekvatorda   sutka   9   soat   50   minut   davom   etadi.
Yupiter   Quyosh   tizimidagi   har   qanday   sayyoraga   nisbatan   tezroq
aylanadi.   Juda   tez   aylanganligi   sababli   Yupiterning   qutbiy   siqilishi
ancha sezilarli: qutbiy radiusi  ekvatorial radiusidan 4,6 ming km (ya ni	
ʼ
6,5%)   qisqa.   Yupiterda   kuzatishimiz   mumkin   bo lgan   narsa   -   bu	
ʼ
atmosferasining   ustki   qatlamidagi   bulutlardir.   Gigant   sayyora   asosan
gazdan tarkib topgan
                                               27 
va qattiq yuzaga egamas. Yupiter Quyoshdan oladiganiga qaraganda 2-3
marta   ko p   energiya   ajratib   chiqaradi.   Bu   hodisa   sayyoraning   asta-	
ʼ
sekinlik   bilan   siqilibborishi,   geliy   va   undan   og irroq   elementlarning	
ʼ
sayyora   zaminiga   cho kishi   yoki   radioaktiv   parchalanish   jarayonlari	
ʼ
bilan tushuntirilishi mumkin. Yupiter asosan vodorod va geliydan tarkib
topgan. Bulutlar ostidagi 7-25 ming km chuqurlikdagi qatlamda vodorod harorat   (6000°S   gacha)   va   bosimning   ortishi   tufayli   asta-sekin   gaz
holatidan   suyuqlikka   aylanadi.   Gazsimon   vodorodni   suyuq   vodoroddan
ajratuvchianiq   chegara   mavjud   emas.   Yupiter   atmosferasi   vodoroddan
(81 %) va geliydan (18 %) iborat. Qolgan moddalarning ulushi 1 % dan
ortiq   emas.   Аtmosferasida   metan,   suv   bug i,   ammiak   mavjud.ʼ
Аtmosferaning tashqi qatlamlarida muzlagan ammiakning kristallari bor.
Tashqi   qatlamdagi   bulutlarining   harorati   -130   °C   atrofida,   ammo   u
chuqurlik sari tez oshadi. 130 km chuqurlikda harorat +150°C, bosim -
24   atmosferaga   teng.   Yupiter   kuchli   magnit   maydoniga   ega,   uning
qutbiyligi   Yernikiga   nisbatan   teskari.   Magnit   maydonining   mavjudligi
Yupiter zaminida metal vodorod borligidan dalolat beradi.Yupiter kuchli
radiatsion   qambarga   ham   ega.   Yupiterga   «Galileo»   kosmik   apparati
yaqinlashganda   odam   uchun   havfli   bo lgan   dozadan   25   marta   ortiq	
ʼ
radiatsiya olgan. Yupiter 
                                              28
radiatsion qambarining radionurlanishi 1955 yili aniqlangan.
                                            Saturn Saturn   -   Quyoshdan   uzoqligi   bo yicha   oltinchi   va   Quyoshʼ
tizimidagisayyoralar   orasida   o lchami   va   massasi   bo yicha   ikkinchi	
ʼ ʼ
sayyora hisoblanadi. 
                                           Saturn
Saturn   Quyoshdan   o rtacha   1429   mln   km   masofada   joylashgan.	
ʼ
Аylanish davri - 29,46 yil. U 60 ta yo ldoshga ega. Saturn asosan gazdan	
ʼ
(vodorod 
                                            29 va   geliy)   tarkib   topgan   va   qattiqyuzaga   egamas.   U   gazli   sayyoralar
turkumiga kiradi. Saturnning ekvatorial radiusi 60300 km, qutbiy radiusi
esa   54000   km;   Saturn   -   Quyosh   tizimidagi   eng   yassi   sayyora.
Planetaning   massasi   Yer   massasidan   95   marta   ortiq,   ammo   uning
o rtacha zichligi 0,69 g/sm3 bo lib, shu tufayli Quyosh tizimi sayyoralariʼ ʼ
orasida   zichligi   suvnikidan   ham   past   bo lgan   yagona   ob ektdir.   Saturn	
ʼ ʼ
o z   o qi   atrofida   10   soat   39   minutda   to liq   aylanib   chiqadi.   Saturn	
ʼ ʼ ʼ
Quyosh   tizimida   baquvvat   halqalar   tizimiga   ega.   Bu   halqalarning
chetlari   sayyora   ekvatoridan   6,6   ming   va   121   ming   km   masofalarda
joylashgan. Halqalar
o lchami birnecha mikrondan bir necha santimetrga boruvchi muz, toshli
ʼ
jinslar   va   temir   oksidlarining   zarralardan   tarkib   topgan.   Saturn
atmosfera-sining   ustki   qatlamlari   93   %   vodoroddan   va   7   %   geliydan
tarkib   topgan.   Metan,   suv   bug i,   ammiak   va   boshqa   ba zi   gazlarning	
ʼ ʼ
qo shimchasiga   ega.   Аtmosferasining   ustki   qismidagi   ammiakli	
ʼ
qatlamlar   Yupiterni-kiga   nisbatan   qalinroq.   Saturn   atmosfera-sining
chuqurligida bosim va harorat oshib boradi va vodorod asta-sekin suyuq
holatga   o tadi.   30   ming   km   chuqurlikda   esa   vodorod   metal   holiga	
ʼ
aylanadi   (bosim   3   million   atmosferaga   yetadi).   Saturn   yo ldoshlarining	
ʼ
orasida eng kattasi Titan                                            30 
hisoblanadi. Olimlar bu sayyoradagi sharoitlar 4 milliard yil ilgari Yerda
endigina   hayot   paydo   bo la   boshlagandagiga   o xshash   deb   taxminʼ ʼ
qilishadi.
                                            Uran
Uran   -   Quyoshdan   uzoqligi   bo yicha   yettinchi   va   kattaligi   bo yicha	
ʼ ʼ
Quyosh tizimida uchinchi sayyora hisoblanadi.
                            Uran atrofidagi  halqalar  
Uran, Yupiter, Saturn va Neptunga o xshash gazli gigant hisoblanadi. U	
ʼ                                            31 
qadimiy   yunon   xudosi   Uran   sharafiga   nomlangan.   Uranda   vodorod
miqdori   83%,   geliyniki   15%,   metanniki   esa   1,99%   ni   tashkil   etadi.
Bulardan   tashqari   ammiak,   etan   va   atsetilen   izlari   topilgan.   Uran   va
Neptun   ko pgina   xossalari   bilan   massiv   suyuq   metali,   vodorodʼ
qobig isiz   Yupiter   yoki   Saturn   yadrosiga   o xshash.   Shu   tufayli   Uranda	
ʼ ʼ
aniq   ifodalangan   yadro   yo q,   undagi   moddalar   deyarli   teng	
ʼ
taqsimlangan.   Sayyoraning   moviy   rangi   atmosfera   metani   tomonidan
qizil   rangning   yutilishi   bilan   tushuntiriladi.   Uran   diametri   10   m   gacha
yetadigan   yog dulanmaydigan   materiya   zarralaridan   tarkib   topgan	
ʼ
kuchsiz, deyarli ko zilg amas planetar halqalarga ega .	
ʼ ʼ
Uranning dastlabki halqalari 1977 yilning martida Djeyms Elliot, Edvard
Danxem va Duglas Mink tomonidananiqlangan. Hozirgi kunda uning 13
ta   halqasi   ma lum   bo lib,   bu   Quyosh   tizimida   o ziga   xos“rekord”	
ʼ ʼ ʼ
hisoblanadi. 
                                         Neptun
Neptun   -   Quyoshdan   uzoqligi   bo yicha   Quyosh   tizimida   sakkizinchi	
ʼ
sanaladi.   Bu   sayyora   1846   yili   kashf   etilgan   va   rim   mifologiyasidagi
dengiz xudosi nomi bilan atalgan. Neptun timsoli - dengiz xudosi                                                32
Neptunning   uchtishidir.   Juda   ixcham   bu   gazli   sayyora   (zichligi   1,64
g/sm3)   tashqi   quyosh   tizimida   o zining   katta   massasi   tufayliʼ
ustuvorlikka   ega   va   Plutonsingari   o lchami   kichik   bo lgan   ko pchilik	
ʼ ʼ ʼ
ob ektlarning orbitasiga ta sir ko rsatadi. 	
ʼ ʼ ʼ
                                              Neptun
Neptunda   ham   boshqa   gigant   sayyoralardagidek   qattiq   yuza   yo q.	
ʼ
Shuning uchun ham sayyoraning o lchamini aniqlash uchun bosim 1 bar	
ʼ
bo lgan   atmosfera   sathi   qabul   qilingan.   Neptunning   ekvatorial   diametri	
ʼ
49528 km, qutbiy radiusi esa 48680 km; massasi - 1.02•1026 kg bo lib, 	
ʼ                                                 33
Yerning   massasidan   17,14   marta   ko p.   Shunday   qilib,   bu   sayyoraʼ
Urandan   biroz   kichik   va   og irroq.   Neptunning   o rtacha   zichligi   -   1,76	
ʼ ʼ
g/sm2.   Neptun   chetlarida   quyosh   energiyasi   juda   kam   va   8   Vt/m2   ni
tashkil yetadi. Neptun atmosferasining 98 % ni vodorod va geliy tashkil
etadi.   Unda   2,5-3   %   metan   ham   mavjud.   Neptun   atmosferasidagi   patli
bulutlar,   ehtimol,   muzlagan   metan   kristallaridan   iborat.   Sayyora
spektridagi   kuchli   yutish   chiziqlari   Neptunni   ko k   rangli   qilib	
ʼ
ko rsatadi   .   Neptun   atmosfera-   sidagi   harorat   chuqurlik   oshgan   sari	
ʼ
o zgarib boradi. 0,1 bar bosim sathida harorat minimal -50 K. balandga
ʼ
qarabharorat oshib boradi v  2000 km balandlikda (10- 11 bar bosimda)
750 K gacha yetadi va shundan so ng o zgarmasdan qoladi.Neptunning	
ʼ ʼ
aylanish   o qi   orbitasi   tekisligiga   29°34'     burchak   ostida   qiyalangan.	
ʼ
Neptun ammiak, suv va metan aralashmasidan tarkib topgan qatlamlarga
ajralmagan. U tashqi yadro bilan o ralgan suyuqlangan jinslardan iborat	
ʼ
ichki yadroga ega deb taxmin qilinadi.
                                 
                                            Pluton
Pluton - karlik sayyora. 2006 yilning 24 avgustigacha Quyosh tizimidagi
to qqizinchi   sayyora   deb   sanalib   kelingan,   ammo   Xalqaro   astronomlar	
ʼ ittifoqining   (XАI)   XXVI   Bosh   assambleyasi   qarori   bo yicha   buʼ
maqomdan   mahrum   etilgan.   Pluton   1930   yili   18   fevralda   amerikalik
astronom Klayd Tombo (Clyde W. Tombaugh) tomonidan kashf etilgan.
                                           Pluton
Pluton   1930   yil   may   oyida   Xalqaro   astronomik   uyushma   tomonidan
rasmiy   ravishda   sayyora   deb   tan   olingan.   O sha   vaqtda   uningmassasi	
ʼ
Yernikiga yaqin deb taxmin qilishgan. Haqiqatan esa Plutonning massasi
Yernikidan 500 marta va hatto Oy massasidan ham kichik bo lib chiqdi.	
ʼ
Quyoshdan   Plutonagacha   o rtacha   masofa   5,913   mlrd.   km,   ammo	
ʼ
orbitasi ekstsentrisitetining kattaligi (0,249) tufayli bu masofa 4,425 dan 7,375   mlrd.   km   gacha   o zgaradi.   Quyosh   yorug ligi   Plutongacha   beshʼ ʼ
soat 
                                             35
maboynida   yetib   boradi.   Pluton   orbitasi   Neptun   orbitasiga   nisbatan
Quyoshga   yaqin   joylashgan.   Natijada   perigeliyda   Pluton   sakkizinchi
sayyoraga nisbatan Quyoshga yaqinroq turadi. Bunda Pluton va Neptun
orbitalari o zaro kesishmaydi, chunki Pluton orbitasi ekliptika tekisligiga	
ʼ
nisbatan 17,15° qiya joylashgan. Bundan
tashqari, Plutonning orbital aylanish davri 247,69 yilga teng va
Neptun   uch   marta   aylanganda   Pluton   ikki   marta   aylanadi.   Pluton   juda
kichikligi   tufayli   zamonaviy   teleskoplarda   ham   kuchsiz   yoritilgan
nuqtaday   bo lib   ko rinadi   .   Plutonning   aylanish   o qi   orbitasining	
ʼ ʼ ʼ
tekisligiga 12,5° qiyalangan.Pluton siyrak atmosferaga ega bo lib, uning	
ʼ
zichligi va qalinligi Quyoshgacha bo lgan masofaga bog liq holda kuchli	
ʼ ʼ
o zgaradi.   Аtmosferasining   tarkibi   uglerod   va   metan   qo shimchalariga	
ʼ ʼ
ega   bo lgan   azotdan   iborat.   Pluton   Yerga   nisbatan   1600   marta   kam	
ʼ
quyosh   nurini   oladi.   Pluton   yuzasidagi   harorat   37   dan   63   K   gacha
o zgaradi. Plutonning uchta: Xaron, Gidra va Nikta yo ldoshlari bor. 	
ʼ ʼ                                               36
                    Quyosh tizimining mitti jismlari
Аsteroidlar.   Ular   toshsimon   qattiq   jismlar   bo lib,   sayyoralar   singariʼ
elliptik orbitalari bo ylab harakatlanadi. Аmmo bu jismlarning o lchami	
ʼ ʼ
oddiy   sayyoralarning   o lchamidan   juda   kichik,   shuning   uchun   ham	
ʼ
ularni mitti sayyoralar deyiladi.
  «Аsteroid»   atamasi   (yoki   «yulduzsimon»)   XVIII   asrning   taniqli
astronomi Uilyam Gershel tomonidan bu ob ektlarni teleskop yordamida	
ʼ
kuzatishda   tavsiflash   uchun   kiritilgan.   Hozirgacha   ma lum   bo lgan	
ʼ ʼ
asteroidlarning asosiy qismi Quyoshdan 2,2-3,2 astronomik birlik (a. b.)
masofasida Mars va Yupiter orbitalari orasida harakatlanadi. Hozirgacha 20 mingdan ortiq asteroidlar kashf etilgan.Bu jismlar egallagan fazoning
halqali qismi Аsteroidlarning bosh qambari  deyiladi. O rtacha 20 km/s ʼ
                                             37
chiziqli   orbital   tezlikda   bosh   qambarning   asteroidlari   Quyoshdan
uzoqligiga   qarab   uning   atrofida   3   dan   9   yilgacha   bo lgan   vaqtda   bir
ʼ
marta   aylanib   chiqadi.   Orbitalari   tekisliklarining   ekliptika   tekisligiga
qiyaligi 70° gacha boradi, asosan 5 - 10° oralig ida.	
ʼ
Eng   yirik   asteroid   -   Sereraning   o lchami   taxminan   1003   km   ga   teng,	
ʼ
ikkinchi o rinda - Pallada bo lib, uning radiusi 500 km ga yaqin, ammo	
ʼ ʼ
ularning   ko pchiligi   ancha   kichik.   Ma lum   bo lgan   asteroidlarning   eng
ʼ ʼ ʼ
kichigi ko ndalangiga 1 km.	
ʼ
Kometalar. Nomi yunoncha «uzun sochli» ma nosini anglatadi. Kometa	
ʼ
to g risidagi   birinchi   yozma   ma lumot   eramizdan   oldingi2296   yilga	
ʼ ʼ ʼ
to g ri keladi. 
ʼ ʼ                                             Kometa
Kometalarning osmonu-falakdagi harakatini xitoylik astronomlar diqqat
bilan   kuzatgan.   Quyosh   tizimidagi   bu   jismlar   Quyoshdan   ancha
uzoqdagi   kuchli   cho zilgan   orbitalari   bo ylab   sust   yorituvchi   ovalʼ ʼ
shaklidagi dog lar sifatida harakatlanadi.	
ʼ  Quyoshga yaqinlashganida ularning boshi va dumi ko rinadi, boshiningʼ
markazi yadro deb ataladi . Yadrosining diametri 0,520 km. Kometaning
jajji   yadrosi   uning   yagona   qattiq   qismi   hisoblanadi,   unda   kometaning
deyarli   butun   massasi   jamlangan.   Fotometrik   yadroni   o rab   turuvchi	
ʼ
tumanli   atmosfera   koma   deyiladi.   Koma   yadro   bilan   birga   kometaning
boshini tashkil etadi. Kometaning dumi kuyosh nuri ta sirida yadrodan	
ʼ
                                                39 
uchib  chiqadigan  gazmolekulalari   (ionlari)  va  chang zarralaridan  tarkib
topgan   bo lib,   uzunligi   o nlab   millionkilometrlarga   yetishi   mumkin.	
ʼ ʼ
Kometalar quyosh shamoli mavjudligidan darak beradi. Galley kometasi
- tarixiy kometa. Eramizdan avvalga 240 yildan boshlabuning 30 marta Quyoshga  yaqinlashganligi  kuzatilgan.  Har 75-76 yildabir  marta  qaytib
ko rinadi. ʼ
1986   yili   kometani   beshta   sayyoralararo   kosmik   apparatlar:   «Vega-1»,
«Vega2» (SSSR), «Djotto»  (EIH), «Suisen» va «Sakigake» (Yaponiya)
kutib olishgan. Ularning ba zilari kometaning boshi orqali o tishgan. 	
ʼ ʼ
                                               40
Galley   kometasi   yana   2061   yilda   ko rinadi.   Uesta   kometasi   -	
ʼ
asrimizning   eng   chiroyli   kometasi   hisoblanadi.   U   Quyosh   nurlarida
bulutni   eslatuvchi   uzun   keng   dumga   ega.   Boshi   Venera   singari   yorug	
ʼ
bo lgan.   U   bir   necha   qismlarga   parchalanib   ketgan.   Shumeyker-Levi	
ʼ kometasi. 1992 y. kometa Yupiterning bulutli qoplamasidan 15 ming km
uzoqdan   o tgan.   Natijada   uning   yadrosi   17   bo lakka   parchalanib,   200ʼ ʼ
ming   km   ga   tarqalib   ketgan.   Shu   tariqa   kometaMaunt   Palomar
observatoriyasida   Yujin   Shumeyker   va   Devid   Levi   tomonidan   kashf
etilgan.
  Meteorlar   va   meteoritlar.   Osmondan   tushadigan   toshlar   yoki   temir
parchalari   meteoritlar   deyiladi.   Yerga   ularning   tushishini   har   birimiz
kuzatishimiz   mumkin.   Ob-havo   toza   bo lgan   kechada   yulduzlar	
ʼ
osmonida   tez-tez   uchib   o tayotgan   olovli   chiziqlar   kuzatiladi.	
ʼ
Sayyoramizni   o rab   turgan   fazoda   turli   o lchamdagi   qattiq   jismlar	
ʼ ʼ
harakatlanadi.   Ularning   o lchami   qancha   katta   bo lsa,   shuncha   kam	
ʼ ʼ
uchraydi.   Massasi   kichik   bo lgan   bunday   jismlar   katta   tezlikda   yer	
ʼ
atmosferasiga  kirib,  havo bilan ishqalanishi  tufayli  juda qizib ketadi va
80-100 km balandlikda butunlay yonib ketadi. Bular meteorlardir. Аgar
atmosferaga   yirikroq   osmon   jismlari   kirib   kelsa,   atmosfera   tormoz
ifatida uning kosmik tezligini 
                                             41
pasaytiradi va yer yuzasiga tushadi. Bular meteoritlardir. Yer yuzasiga  meteorit tushganda kuchli zarba ta siridan botiqlik - krater hosil bo ladi.ʼ ʼ
Bunda   osmonga   chang-to zon   ko tarilib,   kuchli   tovush   eshitiladi.	
ʼ ʼ
Meteoritlar  temirli,   toshli  va  temirtoshli  uchta  sinfga  bo linadi.   Temirli	
ʼ
meteoritlar asosan nikelli temirdan tarkib topgan. Yerdagi tog  jinslarida	
ʼ
nikelli   temir   qotishmasi   tabiiy   holda   uchramaydi,   shuning   uchun   ham
temir   tarkibida   nikel   bo lishi,   uning   kosmik   kelib   chiqishidan   dalolat	
ʼ
beradi   Toshli   meteoritlarning   bosh   minerallari   silikatlar   (olivinlar   va
piroksenlar)   hisoblanadi.   Toshli   meteoritlarning   asosiy   turi   bo lgan	
ʼ
xondritlarning   xarakterli   xususiyati   bo lib,   ichida   dumaloq   hosilaning   -	
ʼ
xondrning   mavjudligidir   .   Xondrlar   ham   meteoritni   tashkil   etgan
moddalardan iborat, ammo kesmada alohida donadan iboratligi ko rinib	
ʼ
turadi.   Ularning   kelib   chiqishi   hozirgacha   noma lum.   Temirtoshli	
ʼ
meteoritlar - toshli minerallarga ega bo lgan nikelli temir bo laklaridir.	
ʼ ʼ
XX   asrda   Rossiya   hududida   ikkita   eng   yirik   meteoritning   tushishi
kuzatilgan.   Ular   Tungus   va   Sixote-Аlin   meteoritlaridir.   Ularning   yerga
urilgan   joylarida   kraterlar   hosil   bo lgan.   Bunday   kraterlar   dunyoning	
ʼ
kupchilik mamlakatlarida kuzatiladi .Tungus meteoriti Tunguska daryosi
                                              42  havzasidagi taygaga 1908 yilning 30 iyunida tushgan. U kuchli energiya
ajralib   chiqqan   hodisalar   bilan   kechgan.   Yuzlab   kilometr   masofada
ko ringan   olovli   shar;   kuchli   momaqaldiroq   gumburlashi;   yer   shariniʼ
ikki marta aylanib chiqqan va ko plab mamlakatlarda  barometrlar  bilan	
ʼ
qayd qilingan havo to lqini; Irkutskdagi seysmograflar qayd etgan zilzila	
ʼ
-   buning   barchasi   kosmik   halokatning   favqulodda   kuchli   hodisaligidan
dalolat beradi.
                                          43                                       Xulosa
Hozirgi kunda ta`lim sohasini islox qilish yo‘nalishlaridan biri geologiya
va astronomiya ta`limi sifatini oshirishga qaratilgan.Bu sohadagi muhim
yo‘nalishlardan   biri-tabiat   qonunlarning   umumiyligini   namoyish   qilish
va     ularning butun koinot uchun to`g‘riligini namoyon qilishdan iborat
fanlararo   bog‘liqlikka   yangicha   yondoshishdan   iborat.   Bunda   asosiy
holat   va   o`rin   atrof       olamning   tuzulishi   va   xossalariga   nisbatan
dunyoqarashimizni   chuqurlashtiradigan       va   kengaytiradigan   tabiat
qonunlarini   o`rganishga   qaratiladi.   Biz   bu   kurs   ishi   mana   shu   mavzuni
o‘rganib   chiqishga   harkat       qildik.     Bizga   ma’lumki,   koinotda   hech  bir
narsa   o‘z-o‘zidan   paydo   bo‘lmaydi.   Har       bir   narsa   ma’lum   energiya
almashinuvlari   hisobiga   sodir   bo‘ladi.   Ushbu   kurs   ishini       bajarish
davomida   biz   Quyosh   sistemasidagi   mayda   osmon   jismlarini   qanday
paydo   bo‘lishini   o‘rgandik.   Bu   mayda   jismlar   osmon   sferasining
o‘zidagina       faoliyatini   yakunlamay,   Yerimizda   ham   faoliyat   yuritar
ekan.   Yerga   kelib   tushgandan   keyin   qanday   harakatlanishi,       qanday
moddalar borligi va sayyoramizga qay darajada ta’sir etishini o‘rgandik.
                                           44                    Foydalanilgan adabiyotlar
1.Jo`liev.   A.X.,   Chiniqulov.   X.   Umumiy   geologiya   (Oliy   o`quv
yurtlarining   geologiya   fakulteti   talabalari   uchun   darslik).   Toshkent,
«Universitet», 2005. 
2.Obshaya   geologiya:   uchebnik.   Pod   redaksiyey   professora   A.   K.
Sokolovskogo. T 1. M.: KDU, 2006.
3.Obshaya   geologiya.   Pod   redaksiyey   A.K.Sokolovskogo.   Tom   2.
Posobiye k laboratornim zanyatiyam, M.:, 2006.
4.Istoricheskaya   geologiya:   uchebnik   dlya   stud.   vissh.   ucheb.
zavedeniy   /N.V.Koronovskiy,   V.Ye.Xain,   N.A.Yasamanov.   —   2-ye
izd., pererab. i dop. — M. : Izdatelskiy sentr «Akademiya», 2006.
 5.Dolimov T.N., Troitskiy V.I. Evolyutsion geologiya. T., 2007.
6.Islomov O.I., Shorahmedov Sh.Sh. Umumiy geologiya. T., 1971.
7.Shorahmedov Sh.Sh. Umumiy va tarixiy geologiya. Toshkent, 1985.
Elektron manbalar:
http:///www.wikipedia.ru http://www.materialsworld.ru
http://www.nordspeleo.ru
http://www.oilbook-bagrad.hoter.ru
http://www. с atalogmineralov.ru
http://www.Bugaga.ru
http://www.saga.ua

Quyosh sistemasi , uning tuzilishi,elementlari, vujudga kelishi haqidagi gipotezalar Mundarija I.Kirish…………………………………………………………….. II.Asosiy qism 2.1.Koinot va galaktika…………………………………………….. 2.2.Quyosh sistemasining vujudga kelishidagi gipotezalar………… 2.3.Quyosh tizimi va uning sayorlari haqida umumiy ma`lumotlar… 2.4.Quyosh tizimining mitti jismlari……………………………….. III.Xulosa………………………………………………………….. IV.Foydalanilgan adabiyotlar…………………………………….

Kirish Quyosh sistemasi- Quyosh va uning atrofida aylanuvchi barcha osmon jismlari Quyosh sistemasini tashkil qiladi. Unga sakkiz yirik sayyoralardan biri bo’lgan sayyoramiz — Yer ham kiradi .Sayyoralar katta-kichikligi jihatidan bir xil emas. Ular ikki guruhga bo‘linadi. Birinchi guruhga ulkan sayyoralar — Yupiter, Saturn, Uran, Neptun kiradi. Bu sayyoralar asosan suv va gazlardan iborat. Ikkinchi guruhga Yer tipidagi sayyoralar: Yer, Merkuriy, Venera va Mars kiradi.Merkuriy, Venera, Yer va Mars Quyoshga boshqa sayyoralardan ko‘ra yaqinroq joylashgan.Bu sayyoralar qiyin eriydigan toshsimon moddalar, metallar va ularning kislorod bilan birikmalaridan tashkil topgan. Ularda yengil gazlar va suv juda oz. Quyosh atrofida yirik sayyoralardan tashqari minglab kichik sayyoralar ham aylanadi. Ular asteroidlar deb ataladi. Quyosh sistemasida 40 mingga yaqin kichik sayyora, ya’ni asteroidlar bor deb taxmin qilinsa-da, hozirgacha faqat 2000 tachasi topilib, orbitalari hisoblangan. Eng yirik asteroid hisoblangan Sereraning diametri 770 kilometr. Kometalar ham Quyosh yo‘ldoshlariga kiradi. Kometalarning gaz va changdan iborat dumlari 1

osmon gumbazi bo‘ylab kometaning bosh qismiga charaqlagan uzun etak kabi ergashib yuradi.Bu juda ajoyib manzara. Asteroid va kometalar parchalanib turadi. Ularning zarrachalari — meteorlar atmosferaga kirgach, yonib ketadi. Lekin ba’zi meteor zarrachalari batamom yemirilmasdan, tosh va temir parchalari — meteorit holatda Yerga tushadi.Butun sayyoralararo fazo juda mayda kosmik chang va gaz zarralari bilan to’lgan.Koinotdagi va Quyosh sistemasidagi barcha jismlarning harakati butun olam tortishish qonuniga bo‘ysunadi. Butun Quyosh sistemasi: Quyoshning o‘zi, sayyoralar, kometalar ulkan yulduzlar sistemasi — Galaktika tarkibiga kiradi. Bizning Quyosh sistemamiz sekundiga 250 kilometrga yaqin tezlik bilan o‘z orbitasi bo‘ylab Galaktika markazi atrofida aylanadi.U Galaktika markazi atrofidagi masofani taxminan 200 million yilda bosib o’tadi. Bu naqadar katta vaqt ekanligini tasawur qilish uchun bizning sayyoramiz «atigi» 4,5 milliard yildan beri mavjudligini aytish kifoya. Quyosh sistemasini yanada batafsilroq o’rganish uchun yaqin kelajakda boshqa sayyoralarga borish, uzoq kosmosga ilmiy apparatlar yuborish, asteroid va kometalarga qo‘nib, sayyoralararo ilmiy sayohat qilish ishlari mo’ljallanmoqda.

2 Koinot va galaktika Tun osmonidagi yulduzlar sochilgan manzara har doim va har joyda butun bashariyatni lol qoldirib keladi. Аbadiylikning sirli olami hayratlangan inson nazari oldida bepoyon cheksizlik eshigini ochadi va chuqur o yga to’ldiradi. Bu abadiylikda Quyosh tizimidagi sayyoralarʼ uchib yurishadi va hozirgacha ko plab sirlarni o zida saqlab keladi. ʼ ʼ Bizni o rab turgan moddiy olam, bir so z bilan aytganda, Koinot ʼ ʼ (yunoncha dunyo, olam) deyiladi. Galaktikamizning sipralsimon tuzilishi

3 Koinotning fazo va makonda o lchami yo q - cheksizdir. Koinotdaʼ ʼ materiya bir xildagi taqsimotga ega bo lmasdan, galaktikalar, yulduzlar, ʼ sayyoralar, meteoritlar, kometalar va turli gazlar majmuasidan iborat. Galaktika deb yulduzlararo gaz, chang, qora materiya va, ehtimol, qora energiya, o zaro ta sir etuvchi gravitatsion kuchlari mavjud bo lgan ʼ ʼ ʼ yulduzlarning katta tizimiga aytiladi . Odatda Galaktikalar umumiy og irlik markazi atrofida aylanuvchi 10 milliondan bir necha ʼ trilliongacha yulduzlarga ega bo ladi. Аlohida yulduzlar va ʼ siyraklashgan yulduzlararo muhitdan tashqari, Galaktikaning katta qismi ko plab yulduzlar tizimi, yulduzlar to dasi va turli tumanliklarga ega. ʼ ʼ Odatda Galaktika diametri birnecha mingdan birnecha yuz ming yorug lik yiliga, ular orasidagi masofa esamillionlab yorug lik yiliga ʼ ʼ teng.Galaktikalar massasining 90 % ga yaqini qora materiya va energiya ulushiga to g ri kelsada, bu ko rinmas unsirlarning tabiati hali ʼ ʼ ʼ o rganilmagan. Ko plab Galaktikalarning markazida o ta massiv qora ʼ ʼ ʼ teshiklarning mavjudligi to g risida ma lumotlar bor. Ehtimol, ʼ ʼ ʼ Koinotning ko rinadigan qismida ga yaqin Galaktika mavjud. ʼ