logo

Uch komponentli sistemalarning holat diagrammalari

Загружено в:

12.08.2023

Скачано:

0

Размер:

127.8701171875 KB
Uch komponentli sistemalarning holat diagrammalari
Mundarija
I. Kirish ………………………………………………………………………..3
II. Asosiy qism …………………………………………………………………7
1.1.
Sistemalar …………………………………………………………………..10
     1.2.Ikki komponentli sistemalarning holat diagrammalari……13   
    1.3. Uch komponentli sistemalarning holat diagrammalarini… .15  
III. Xulosa ………………………………………………………………………...
…....18
IV. Foydalani lgan adabiyotlar ………………………………………………….19
                                                     Kirish
Fizik   kimyo   —   kimyoviy   hodisalarni   tushuntirish   va   ularning   qonunlarini
fizikaning umumiy prinsiplari asosida aniqlab berish bilan shug ullanadigan fan sohasi. ʻ
Kimyoviy   termodinamika,   kimyoviy   kinetika,   kataliz,   sirt   hodisalari,   eritmalar,
kvant   kimyosi   haqidagi   ta limotlar,   molekulalar,   ionlar,   radikallarning   tuzilishi   va	
ʼ
xossalari to g risidagi ta limotlar Fizik kimyoning asosiy bo limlari hisoblanadi. 	
ʻ ʻ ʼ ʻ
Fizik   kimyo   deyarli   mustaqil   bo lim   sifatida   elektrokimyo,   fotokimyo,	
ʻ
kristallokimyo, radiatsion kimyo, fizik kimyoviy analiz kabi bo limlarni ham o z ichiga	
ʻ ʻ
oladi. 
1840   yilda   G.I.Gess   Fizik   kimyoning   asosiy   krnunlaridan   biri   —   kimyoviy
o zgarishlarda issiklik yig indisining doimiyligini kashf kildi.	
ʻ ʻ
  19-asr   o rtalarida   P   Bertlo   va   daniyalik   termokimyogar   X.Tomsen   reaksiya	
ʻ
issiqliklari haqidagi tasavvurlari bilan Fizik kimyoga katta hissa qo shdilar	
ʻ
      Nemis   olimi   V.   Ostvald   1887   yil   Leypsig   universitetida   ilk   bor   Fizik   kimyo
kafedrasini   tashkil   qildi.   Fizik   kimyo   19-asr   oxirlarida   mustakil   fan   sifatida   ajralib
chikdi.
  Fizik   kimyoning   19-asrning   2yarmi   va   20-asr   boshlarida   rivojlanishining   o ziga	
ʻ
xos   tomoni   makroskopik,   ya ni   bevosita   tekshirilayotgan   sistema   va   jarayonlarni	
ʼ
o rganishdan   iborat   bo ldi.   Ideal   gazlar   holat   tenglamasi   uzilkesil   aniklab   berildi   (B.	
ʻ ʻ
Klapeyron, S.I.Mendeleyev). 
Termodinamika   qrnunlari   kimyoviy   va   fazalar   muvozanatlariga   tatbiq   etildi
(J.Gibbs,   Ya.VantGoff,   V.Nernst,   A.Le   Shatelye,   N.S.Kurnakov,   G.Tamman),
makroskop   ik   kinetika   asoslari   (K.Guldberg   ,   P.Vaage,   N.I.Beketov,   Ya.VantGoff)
ishlab   chiqildi,   reaksiyaning   aktivlanish   energiyasi   xakidagi   tasavvur   kiritildi   (S.
Arrenius). M.Faradey asos solgan kataliz haqidagi tasavvur yanada rivojlantirildi. 
Adsorbsiyaning asosiy krnunlari ta riflab berildi (J.Gibbs). 	
ʼ
Suyultirilgan   eritmalarning   termodinamik   nazariyasi   olg a   surdi   (F.Raul ,	
ʻ ʼ
Ya.VantGoff, S.P.Konovalov).               
Elektrolitik   dissotsiatsiya   nazariyasi   yaratildi   (S.Arrenius).   Galvanik   elementlar
uchun elektrod potensiallari tushunchasi kiritildi (V. Nernst).   Fizik   kimyoningshutaraqqiyot   bosqichida   qo lga   kiritilgan   tadqiqot   natijalariʻ
sanoatga   tatbiq   etildi   (ammiak   sintezi,   tuz   qazib   olish,   ba zi   metallurgiya   jarayonlari,	
ʼ
haydash, rektifikatsiya va boshqalar). 
19-asr   oxiri   va   20-asr   boshlarida   tibbiyot   fanlari   sohasidagi   yirik   kashfiyotlar   —
rentgen   nurlari,   elektron,   radioaktivlik   hodisasining   ochilishi,   spektroskopiyaning
rivojlanishi Fizik kimyoning yangi bosqichi uchun zamin bo ldi. 
ʻ
Elektronlarning   atom   va   molekulalarda   harakatlanishi   qonunlarining   (kvant
mexanika   krnunlari)   ochilishi   kvant   kimyosining   paydo   bo lishiga   olib   keldi,   bu   o z
ʻ ʻ
navbatida, kimyoviy bog lanish, valentlik, kimyoviy birikmalarning tuzilishini yangicha	
ʻ
talkin qilib berishga imkoniyat tug dirdi. 	
ʻ
19-asr   oxiri   va   20-asr   boshlarida   tibbiyot   fanlari   sohasidagi   yirik   kashfiyotlar   —
rentgen   nurlari,   elektron,   radioaktivlik   hodisasining   ochilishi,   spektroskopiyaning
rivojlanishi
 Fizik kimyoning yangi bosqichi uchun zamin bo ldi.	
ʻ
  Elektronlarning   atom   va   molekulalarda   harakatlanishi   qonunlarining   (kvant
mexanika   krnunlari)   ochilishi   kvant   kimyosining   paydo   bo lishiga   olib   keldi,   bu   o z	
ʻ ʻ
navbatida, kimyoviy bog lanish, valentlik, kimyoviy birikmalarning tuzilishini yangicha	
ʻ
talqin qilib berishga imkoniyat tug dirdi.	
ʻ
                                                
  
                                     Asosiy qism
1. Uch komponentli sistemalar diagrammalari   
Termodinamik sistema material borliqning haqiqiy yoki hayoliy chegara sirt bilan
ajratilgan makroskopik qismidir. 
Termodinamika   juda   ko’p   zarrachalardan   iborat   bo’lgan   sistemalarni   o’rganadi.
Alohida   molekulalar,   atomlar   yoki   elementar   zarrachalarga   termodinamikani   qo’llab
bo’lmaydi. 
  Agar   sistemaning  tashqi  muxit  bilan  xech  qanday  o’zaro  ta’sirlashishi   bo’lmasa,
bunday sistema izolyasiyalangan (tashqi muxitdan ajratilgan) deyiladi.
  Agar   chegaradan   modda   almashinishi   kuzatilsa,   unda   sistema   ochiq   bo’ladi,   aks
holda,   ya’ni   xech   qanday   modda   chegara   orqali   o’tmasa   yopiq   sistema   deyiladi.
Izolyasiyalangan   sistemadan   farqli   ravishda   yopiq   sistema   tashqi   muxit   bilan   issiqlik
almashishi mumkin. 
           Agar sistema barcha nuqtalarda bir jinsli bo’lsa gomogen   deyiladi, aks holda
fazalar haqida so’z yuritiladi. Bir necha fazalardan tuzilgan sistema geterogen deyiladi.
Sistemaning   boshqa   qismlaridan   sirt   chegarasi   bilan   ajratilgan   bir   jinsli   material
qismlarning to’plami faza deyiladi.
            Sistemani   tavsiflovchi   fizikaviy   va   kimyoviy   xossalarning   to’plami
sistemaning holatidir.  Termodinamik sistema holatning termodinamik parametrlari  (T ,
R ,   V,  S ,   U, S  va boshqalar) bilan tavsiflanadi. 
Termodinamikaning asosiy qonunlarini tushunish va talqin qilishni ta’minlaydigan
umumiy   belgilariga   qarab   termodinamik   parametrlar   sinflarga   birlashtirilgan.   Son
qiymatlari   jixatidan   doimiy   kimyoviy   tarkibli   sistemaning   massasiga   proporsional
bo’lgan termodinamik parametrlar ekstensiv parametrlar deyiladi. 
  Ekstensiv parametrlarga hajm, massa, elektr zaryadining miqdori, ichki energiya,
entropiya   va   boshqalar   misol   bo’ladi.   Son   qiymatlari   jixatidan   sistemaning   massasiga
bog’liq bo’lmagan parametrlar intensiv parametrlar deyiladi.
  Intensiv   parametrlarga   bosim,   temperatura,   elektr   zaryadining   potensiali,
solishtirma   ekstensiv   kattaliklar   (moddaning   birlik   miqdori   uchun   olingan)   hamda
barcha   umumlashgan   kuchlar   kiradi.   Umumlashgan   kuchlar   va   umumlashgan koordinatalar ham termodinamik parametrlar bo’lib, mexanik kuch (yoki bosim), elektr
potensiali,   kimyoviy   potensial   va   boshqalar   umumlashgan   kuchlarga   va   geometrik
koordinata,   hajm,   zaryad,   ma’lum   komponentning   massasi   umumlashgan
koordinatalarga kiradi. 
Termodinamik parametrlarning xattoki bittasining o’zgarishi bilan bog’liq bo’lgan
sistemadagi har qanday o’zgarish termodinamik jarayon deyiladi. 
Agar   parametrning   o’zgarishi   faqat   boshlang’ich   va   oxirgi   holatlargagina   bog’liq
bo’lib, jarayonning yo’liga bog’liq bo’lmasa, bunday parametr holat funksiyasi deyiladi.
            Temperatura   –   termometriyada   aniqlanadigan   obyekt,   uni   bevosita   o’lchab
bo’lmaydi,   faqat   issiqroq   yoki   sovuqroq   jism   haqida   tushuncha   xosil   qilish   mumkin.
Temperatura sistema zarrachalarining o’rtacha kinetik energiyasi bo’lib, jism qanchalik
isitilganligining o’lchovidir. 
Uni   temperaturaga   bog’liq   bo’lgan   boshqa   fizikaviy   parametrlarning   son   qiymatlari
bo’yicha   aniqlanadi,   bu   esa,   yuqorida   ta’kidlaganimizdek,   empirik   temperatura
shkalalarini tuzishning asosi qilib olingandir.
          Issiqlik   –   moddaning   temperaturasi,   massasi   va   tabiatiga   bog’liq   bo’lgan   kattalik
bo’lib, alohida zarrachaning kinetik energiyasini belgilaydi. 
  Sistemaga   issiqlik   berilganda   molekulalarning   o’rtacha     kinetik   energiyasi   ortishi
hisobiga sistemaning temperaturasi ortadi.
  Demak, issiqlik  energiya uzatishning bir  turidir. Sistemaga berilgan issiqlik  har  doim
ham temperaturani oshirmaydi.
  Masalan,   muz   suyuqlanayotganda   yoki   suv   qaynayotganda   sistemaga   issiqlik   berish
temperaturani   o’zgartirmaydi   va   jarayon   doimiy   temperaturada   boradi,   bunda
sistemadagi   molekulalarning   o’rtacha   kinetik   energiyasi   o’zgarmasdan   faqat   potensial
energiyasi ortadi. 
Ushbu   issiqlik   muzning   kristall   panjarasini   buzishga     yoki   suvni   bug’lantirish
jarayoniga sarflanadi (eski adabiyotlarda “yashirin issiqlik” deb atalgan). 
          Ish   –   bir   sistemadan   ikkinchi   sistemaga   energiya   uzatishning   yana   bir     turi
bo’lib,   bunda   ish   bajarilayotgan   sistemaning   ichki   enargiyasi   kamayadi,   ta’sir
qilinayotgan sistemaning energiyasi esa, bajarilgan ishga mos ravishda ortadi.   Ish   va   issiqlik   o’zaro   ekvivalentdir.   Issiqlikning   o’lchov   birligi   kalloriya   va
ishning o’lchov birligi joul deb qabul qilingan. Bir kalloriya 4,1875 joulga teng bo’lib,
issiqlikning mexanik ekvivalenti deyiladi.    
          Ichki  energiya–jism   barcha   zarrachalarining  bir-biri   bilan  o’zaro  ta’sirlashish
potensial   energiyasi   va   alohida   zarrachalar   harakatining   kinetik   energiyalari
yig’indisidan   tashkil   topgan,   ya’ni   molekulalarning   ilgarilanma   va   aylanma   harakati
energiyasi,   molekulani   tashkil   qilgan   atom   va   atom   guruxlarining   ichkimolekulyar
tebranma   harakati   energiyasi,   atomlardagi   elektronlarning   aylanish   energiyasi,   atom
yadrolaridagi   energiya,   molekulalararo   o’zaro   ta’sirlashish   energiyasi   va
mikrozarrachalarga tegishli bo’lgan boshqa turdagi energiyalardan iboratdir. 
Ichki   energiya   sistema   energiyasining   umumiy   zaxirasi   bo’lib,   uning   tarkibiga
to’liq,   bir   butun   sistemaning   kinetik   energiyasi   va   uni   holatining   potensial   energiyasi
kirmaydi. 
Jismni   ichki   energiyasining   absolyut   qiymati   ma’lum   emas,   uni   to’g’ridan-to’g’ri
o’lchash   mumkin   emas.   Sistema   energiyasini   bir   butunligicha   bevosita   o’lchaydigan
hyech qanday usullar mavjud emas. 
Ammo   kimyoviy   termodinamikani   kimyoviy   xodisalarni   o’rganishga   qo’llashda
sistema bir holatdan ikkinchisiga o’tayotgandagi ichki energiyaning o’zgarishini bilmoq
kifoyadir.     Ish   yoki   har   qanday   ko’rinishdagi   energiya   intensivlik   va   ekstensivlik
faktorlarining ko’paytmasi sifatida ifodalanadi.  
       Issiqlik sig’imi – sistemaning haroratini bir gradusga ko’tarish uchun talab qilingan
issiqlik   miqdori   bo’lib,   u   sistemaga   berilgan   issiqlikning   temperatura   o’zgarishiga
nisbatiga   teng.   Issiqlik   sig’imi   tushunchasining   kiritilishi   termodinamika   tarixida   eng
katta yutuqlardan biri bo’lgan. 
       Bosim – birlik sirt yuzasiga ta’sir qiluvchi kuch bo’lib, turli birliklarda ifodalanadi:
Paskal,  n/m 2
  ,  bar  va  mm  sim.ust.  Bunda  doimo  sistema  bosimining  atmosfera bosimi
bilan farqi emas, balki absolyut bosim ko’rsatiladi. 
     Termodinamik sistema qandaydir boshlang’ich holatdan chiqib, qator o’zgarishlarga
uchragandan   so’ng   yana   avvalgi   holatiga   qaytadigan   jarayon   aylanma   yoki   siklik
jarayon deyiladi.  Bunday   jarayonda   har   qanday   holat   parametrlarining   o’zgarishi   nolga   tengdir.
Jarayonning   borish   sharoitlariga   qarab   izobarik,   izotermik,   izoxorik,     adiabatik
jarayonlar   bir-biridan   farqlanadi,   ularda   mos   ravishda   bosim,   temperatura,   hajm   yoki
entropiyalar o’zgarmas bo’ladi.
  Adiabatik   sharoitda   sistema   tashqi   muxit   bilan   issiqlik   almashmasligi   sababli
termodinamikaning ikkinchi qonunidan entropiyaning o’zgarmas bo’lishi kelib chiqadi.
            Atrof   muxitda   hyech   qanday   o’zgarishlarsiz   sistemaning   boshlang’ich   holatga
qaytish   imkoniyatini   beruvchi   jarayon   qaytar   (muvozanat)   jarayon   deyiladi.   Xossalari
(temperatura,   bosim,   tarkib,   elektr   potensiali)   vaqt   o’tishi   bilan   o’z-o’zidan
o’zgarmaydigan va alohida fazalarning barcha nuqtalarida bir xil qiymatga ega bo’lgan
sistemaning   holatlari   qaytar   jarayonlar   termodinamikasida   ko’rib   chiqiladi.
Sistemaning bunday holatlari muvozanat holatlar deyiladi. 
Muvozanat   jarayonda   sistema   muvozanat   holatlarning   uzluksiz   qatoridan   o’tadi   va
kvazistatik jarayon deb ham ataladi. 
           Temperatura, bosim va fazalarning ichki tarkibi teng taqsimlanmagan va vaqt
o’tishi bilan o’zgaruvchan bo’lgan holatlar nomuvozanat holatlar deyiladi. Ular qaytmas
(nomuvozanat)   jarayonlar   termodinamikasida   ko’rib   chiqiladi   va   unga
termodinamikaning asosiy qonunlaridan tashqari qator qo’shimcha postulotlar kiritiladi.
Jarayonning termodinamik jixatdan qaytar yoki qaytmasligini kimyoviy reaksiyalarning
qaytarligi yoki qaytmasligi tushunchalari bilan chalkashtirish kerak emas. 
Kimyoda ushbu atamalar to’g’ri va teskari yo’nalishlarda borishi mumkin bo’lgan
har   qanday   reaksiyalarga   qo’llanishi   mumkin   bo’lib,   bunda   sistemaning   boshlang’ich
holatga qaytib kelishida atrof muxitdagi o’zgarishlar e’tiborga olinmaydi.
Ikki   yoki   undan   ko’proq   komponentlardan   iborat   tarkibi   o’zgaruvchan   bir   jinsli
sistemalarni   qattiq   eritmalar   deyiladi.   Qattiq   eritmalar   2   xil   bo’ladi:   kiritib
joylashtirilgan va o’rin olish natijasida hosil bo’lgan qattiq eritmalar.
BIR KOMPONENTLI SISTEMALAR 
Bu sistemada faqat bitta komponent-suv bor. Bu sistema 3 fazalidir.  muz,  suv,
bug’.  Lekin  fazalarning soni   bosim   va haroratga  bog’liq. Bir   komponentli  sistemalar
uchun fazalar qoidasi tubandagicha yoziladi.                  F = 1 - F + 2       yoki    F + F =
3      Agar fazalar soni 3 ga teng bo’lsa,  F = 0      Agar fazalar soni 2 ga teng bo’lsa,  F
= 1      Agar fazalar soni 1 ga teng bo’lsa,  F = 2 bo’ladi.
Bir   komponyentli   sistyemalarga   oltingugurt   kiradi.   Agar   bir   komponyentli
sistyemaga   bir   nyecha   kristall   modifikatsiyalar   mavjud   bo`lsa,   diagramma
murakkablashadi, bir qancha uchlamchi nuqtalar vujudga kyelishi mumkin. 
Buni   oltingugurtni   holat   diagrammasida   ko`ramiz.   Tabiatda   uchraydigan   kristall
oltingugurt   rombik   oltingugurtdir.   Rombik   shakldagi   S   95,5   0S   gacha   qizdirilsa
monoklinik   shakldagi   oltingugurtga   o`tadi.   Bu   tyempyeratura   o`tish   tyempyeraturasi
dyeyiladi.
 
Kiritilgan qattiq eritmalarda bir komponentning zarrachalari (atom, molekula, ion)
ikkinchi   komponent   kristall   panjarasining   tugunlari   orasida   joylashadi.   Bunday
eritmalar,   masalan,   metallmaslarni   (bor,   uglerod,   vodorod,   azot)   metallarda   eritib
olinadi.   O’rin   olish   qattiq   eritmalarida   bir   komponentning   zarrachalari   boshqa
komponentning kristall panjara tugunlaridagi zarrachalarining o’rnini oladi. 
O’rin olish  qattiq  eritmalarida  panjara  turi  va  atomlar   soni   saqlanadi,  lekin  uning
hajmi   va   zichligi   o’zgaradi.   Kristall   panjaradagi   bunday   o’zgarish   izomorf   o’zgarish
yoki izomorfizm hodisasi deyiladi.  
Qattiq   eritma   hosil   bo’lishi   uchun   qator   shartlar   bajarilishi   kerak.   Masalan,   ion
kristall panjarali birikmalar uchun komponentlarning kimyoviy tuzilishi bir xil bo’lishi,
ionlar   zaryadlarining   ishoralari   teng   bo’lishi,   ion   radiuslarining   iloji   boricha   yaqinligi,
simmetriyaning va kristall  yacheyka o’lchamlarining o’xshashligi  talab qilinadi. Ikkita
izomorf   komponentning   zarrachalari   kristall   panjara   tugunlarida   bir-birini   butunlay
xaotik ravishda almashtiradi. 
Qattiq eritmalar kimyoviy birikmalardan (K2SO4 va Rb2SO4; KMnO4 va KClO4)
va oddiy moddalardan (Cu va Au; Ag va Pt) hosil bo’lishi mumkin.
  Bertollidlar   qattiq   eritmalarga   kiradi,   ularning   kristall   tuzilishi   boshlang’ich
komponentlarnikidan farq qiladi. Agar bir fazada bo’lgan ikki komponentli sistemalar xossasi ko’rib chiqilsa,
Gibbsning fazalar qoidasiga asosan
F=K+2-F formuladan K=2 bo’lsa, F=1 bo’ladi, hamda
F=2+2-1=3 bo’ladi va bunda erkinlik daraja 
uchga teng, bu esa R,T va tarkibdir. 
Ammo   tekislikda         bu             o’zgarishni   ko’rish             uchun,   o’zgaruvchilarni
birgacha         kamaytiriladi. 
Shuning   uchun   «tarkib-   bosim»               yoki   «tarkib-   temperatura»   diagrammalari
o’rganiladi. 
Buning   uchun   termik-   analiz   usuli   ishlatiladi.                       Uning   mohiyati
quyidagicha:          Muayyan tarkibga         ega      ikki komponentli          sistemaning
qotish egri chiziqlari olinadi. 
Agar   komponentlar                   kimyoviy   birikma       hosil     qilmasa,     biriga   ikkinchisi
qo’yilsa,        qotish    temperaturasi    pasayadi.
Sistemaning             boshqa       qismlaridan   chegara   sirtlar   bilan   ajraladigan   va
termodinamik xossalari bilan farq qiladigan qismi faza ataladi.    
Masalan,   toza   suyuqlik   va   chin   eritmalar   xam   faqat   bitta   fazani   tashkil   qiladi.
To’yingan   eritmaning   o’zi   xam   birgina   fazadan   iborat,   lekin   uning   ustidagi   to’yingan
bug’ xam nazarga olinsa, eritma va uning ustidagi bug’, albatta ikki fazadir.
  Agar   eritma   tagida   qattiq   tuz   xam   bo’lsa,   bu   sistema   uch   fazali   bo’ladi.   Xar   bir
sistema   bir   yoki   bir   necha   moddadan   iborat   bo’lib,   bu   moddalar   sistemasining   tarkibiy qismlari deb ataladi. Sistemaning tarkibiy qismlari ximiyaviy jixatdan bir jinsli moddalar
bo’lib, uzoq vaqt davomida aloxida tura oladi. 
Sistemadagi xar qaysi fazaning ximiyaviy tarkibini xarakterlash uchun etarli bo’lgan
modda   xillarining   eng   kichik   soni   sistemaning   mustaqil   tarkibiy   qismlari   yoki
komponentlar soni deb ataladi. 
Masalan,   kaltsiy  karbonat   (CaCO
3 )  ning ajralishida,     muvozanat  vaqtida  sistemada
uchta  tarkibiy  qism   (CaO,  CaCO
3 ,  SO
2 )  bo’lishiga  qaramay,    komponentlar  soni  ikkiga
teng,   chunki   biz   ikki   moddaning   miqdorini   bilsak,   uchinchisining   miqdorini   ular
orasidagi bog’lanishdan xisoblab topa olamiz.
  Ma’lum   bir   sistemaning   termodinamik   xolatini   to’la   xarakterlash   uchun   etarli
bo’lgan mustaqil o’zgaruvchilar soni sistemaning erkinlik darajasi deyiladi. 
Boshqacha aytganda, fazalar soniga xalal bermay turib, ma’lum chegarada ixtiyoriy
o’zgartirish mumkin bo’lgan parametrlar soni sistemaning erkinlik darajasi sonidir.
  Masalan,   sistemani   bosim,   harorat   va   komponentlar   kontsentratsiyalari   orqali
xarakterlash mumkin.
  SHular  ichida  mustaqil   o’zgara  oladigan  kattaliklar   sstemaning  erkinlik darajasini
tashkil qiladi.                           
                                FAZALAR QOIDASI .
 Fazalar qoidasi komponentlar, faza, sistemaning erkinlik darajasi kabi tushunchalar
orasidagi munosabatni ko’rsatadi. 
{K}   komponentdan   iborat   sistemadagi   fazalar   soni   (F)   bilan   sistemaning   erkinli
darajasi   (E)   yig’indisi   sistemaning   komponentlar   soni     K   +   2   ga   teng   .   ya’ni
F+E=K + 2      Bu erda E-sistemaning erkinlik darajasi. 
Bu  tenglamadagi 2-bosim va haroratni ko’rsatadi. Bundan                              F = K
-   E   +   2     Bosim   kam   ta’sir   etadigan   kontsensatlangan,   ya’ni   qattiq   va   suyuq   fazalardan
iborat  sistemalar  uchun  fazalar  qoidasi                                                           F =  K  -   E  +  1  shaklida
ifodalanadi. 
Erkinlik   darajasi   1   ga   teng   bo’lsa   monovariantli   sistema   deyiladi.   F=2   bo’lsa
bivariantli deb, F=3 bo’lsa, tri variantli sistema deb, F=0 bo’lsa, invariantli sistema deb
ataladi.  Fazalar   qoidasi   yoki   Gibbsning   fazalar   qoidasi   muvozanatdagi   geterogen
sistemalarga qo‘llaniladi. 
Bu   qoida,   asosan,   termodinamika   qonunlarining   geterogen   sistemalarga   tatbiq
etilishidan iborat. 
Fazalar   qoidasi   geterogen   sistemani   xarakterlovchi   kattalik   -   fazalar   soni   (F)
komponentlar soni (K) va erkinlik darajalari soni (C) ni bir-biri bilan bog‘laydi: (p{F, k ,
c)= 0 
Muvozanatda   hamma   fazalarda   harorat,   bosim   va   har   qaysi   komponentning
kimyoviy potensiali bir xil bo'ladi. 
Muvozanatda har qaysi fazaning holati harorat, bosim va hamma komponentlarning
mustaqil o‘zgaruvchi konsentratsiyalari bilan tavsiflanadi.  К  - komponent tutgan fazaning
kimyoviy takibini bilish uchun (X -l) komponentlar konsentratsiyasini bilish kifoya.
  Shunday   qilib,   F  -   fazaning   tarkibini   bilish   uchun   F   (K-l)   mustaqil   komponentlar
sonini bilish, ya'ni mustaqil o‘zgaruvchi parametrlami bilish kerak. 
Sistemaning   termodinamik   holatini   aniqlash   uchun   Т .   V,   p   lardan   ikkitasini   bilish
lozim.   Shunday   qilib,   mustaqil   o'zgaruvchilar   (noma’lumlar)   soni   [(K-1)F+1]   ga   teng
bo’ladi.  
Fizikaviy kimyo yuqorida bay on etilganidek, bu mustaqil o‘zgaruvchilar bir-biriga
bog‘lanmagan bo‘Isa, mustaqil o‘zgaruvchilar soni [(K -l)+ 2 ] ga teng.
  Agar   bunday   tenglamalar   bo‘lsa,   mustaqil   o‘zgaruvchilar   soni   F   (K   -l)+2   dan
tenglamalar soni ayriladi. 
Sistemadagi   komponentlar   1,2,   3,...,   bilan,   fazalar   esa   1,2,   3,   4,   ...,   F   bilan
ifodalanadi. 
Komponentning   qanday   bo‘lmasin   biror   fazadagi   kimyoviy   potensialini   yozishda
potensial   ishorasi   o‘ng   tomonining   pastiga,   shu   komponentning   yuqorisiga   esa   fazalar
sonini   ko‘rsatamiz.   Komponentlarni   bir-biri   bilan   bog‘laga   tenglamalar   sonini
hisoblaylik:   muvozanat   vaqtida   har   qaysi   komponentning   kimyoviy   potensiali   hamma
fazalarda bir xil bo‘lgani uchun: (1) (2) (2) (3) ( F - l) (F ) Mi =  Их  ; Mi -M l ; •••; Mi -  м
У  (F-l) tenglama (1) (2) (2) (3) (F -l) (F ) m2 = Mi ; Mi = Mi ;  и  2 = m2 (F-l) tenglama
(l) (2) (2) (3) ( F -l) (f ) M k ~ Mk ’ Mk ~ Mk » — » Mk =M k (F-l) tenglama Demak, tenglamalar   soni   (F  -l)K   ga  teng.   Shunga  ko‘ra,  mustaqil   o‘zgaruvchi   parametrlar   soni,
ya’ni erkinlik darajalari soni teng: c = [f ( * - i) + 2 ] - [ a:(f - i)] va bundan, C+F=K + 2
bo‘ladi. 
Bu tenglama fazalar qoidasining ifodasidh. Bu qoidadan kelib chiqadigan ba’zi bir
natijalami   ko‘rib   chiqay93   www.ziyouz.com   kutubxonasi   lik.   Faraz   qilaylik,   sistemada
komponentlar soni birga teng boisin (K = 1), bunda yuqoridagi tenglamaga muvofiq, C +
F = 3 Demak, agar F = 1 boisa, C = 2 F= 2 boisa, C = 1 F = 3 boisa, C = 0 boiadi. 
Erkinlik darajalari soni kamaygan sari muvozanatda turadigan fazalar soni ko‘payib
boradi.   Demak,   bir   komponentli   sistemada   bir   vaqtning   o‘zida   eng   ko‘pi   bilan   3   faza
muvozanatda   boiishi   mumkin.   Ikki   komponentli   sistemada   yuqoridagi   tenglamaga
muvofiq bu qiymat 4 ga teng. 
Geterogen sistemalar ikki sinfga boiinadi: komponentlar soni bo‘yicha - bir-ikki va
h.   k.   komponentli   sistemalar   va   erkinlik   darajalari   soni   bo‘yicha   С   =   0   boiganda,   nol
variantli,  С  = 1 da (yoki mono) variantli, C - 2 da (bi) varinatli sistema va h. k. 
        
                                                 Uch komponentli sistemalar
Uch   komponentli   sistemalar   tarkibini   molyar   qism   yoki   og’irlik   foiz
hisobidan Gibbs- Razebum uchburchagi yordamida ko’rsatish mumkin. Bu teng tomonli uchburchak uchlari A, B, S komponentlarining yuz foiziga
to’g’ri   keladi.   Uchburchak   tomonlari   ikki   komponentli   sistema   A+B,   B+S,   S+A
larning tarkibini ko’rsatadi. 
Tarkibni   hisoblash   quyidagiga   asoslangan   uchburchak   uchidagi   har   bir
nuqtadan tomonlariga o’tkazilgan perpendikulyar uzunliklari yig’indisi uchburchak
balandligiga teng.
  Agar   uchburchak   balandligi   yuz   foiziga   teng   deb   faraz   qilinsa,
komponentlar miqdorini shu perpendikulyar uzunliklari bilan hisoblash mumkin.
Uch   komponentli   aralashma   o’zaro   eruvchan,   o’zaro   chekli   va   cheksiz
bo’lishi   mumkin.   Lekin   ma’lum   haroratda   cheksiz   eruvchanlik   chekli
eruvchanlikka o’tishi mumkin. Bu temperatura «eruvchanlik kritik temperaturasi»
deyiladi. 
Uch komponentli sistemani tashkil qiluvchi moddalar o’zaro chekli eriganda
ular ikki yoki uch fazaga ajralib turadi. 
U   vaqtda   Gibbsning   uchburchakli   diagrammasida   amalda   bir   fazali
aralashmadan   hosil   bo’lmaydigan   tarkiblar   sohasi   paydo   bo’ladi.   Bu   sohalar
ichidagi   har   bir   nuqta   shu   sistemani   faqatgina   figurativ   nuqtasi   bo’lib,   uning
umumiy tarkibini belgilaydi. 
Sistemaning bu umumiy figurativ nuqtasiga muvozanatda bo’lgan ikki yoki
uch   bir   jinsli   ikki   komponentli   fazalar   to’g’ri   keladi.   Shu   muvozanatda   bo’lgan
fazalarning tarkibini ifodalovchi nuqtalar qatori qavatlanish sohasini ko’rsatadi.
Qavatlanish konturi chizilgan diagramma «uch suyuqlik o’zaro eruvchanlik
izotermasi» deyiladi.
                O’zgarmas     bosim       va     temperaturada   bir   mol   komponentga   ega   bo’lgan
geterogen      sistemada  α   fazadan   	β   fazaga  o’tishini   ko’riladi.  
Bu   jarayonda   Gibbs   energiyasining   o’zgarishi    berilgan   komponentning   turli
fazalardagi  kimyoviy potensiallari  orkali  yoziladi.
            Muvozanat     holatida    	
Δ	G =   0,   shuning     uchun   K
f -   fazoviy   muvozanat
konstantasi quyidagicha bo’ladi.  ( ∂ln	Kф	
∂	Τ  )
r	=	
ΔΗ
RT	2   ;      (	
∂lnKф	
∂	ρ	
)Т = -	
ΔV
RT
Bu yerda:	
ΔΗ
-     fazoviy     o’tish     molyar     issiqligi,  	ΔV   -     komponentning   bir     fazadan
ikkinchi   fazaga  o’tishida  molyar  hajm  o’zgarishi.
Yuqoridagi    ikkala  tenglamani  keltirib  chiqarish  uchun  	
ΔG	=	RT	(ln	Kϕ−	ln	Kϕ
1)
  tenglamani   T       yoki     R     orqali     differensiallanadi.	
(∂ΔG
∂T	)Ρ=	−	ΔS	=	ΔG	−	ΔΗ	
T
     	(
∂G
∂p)T
=	ΔV
- 	
ΔG	−ΔΗ
T	=	RT	(
∂ln	KΦ	
∂T	)Ρ
+R[lu	KΦ−	luK	Φ)=	RT	(
∂ln	KΦ	
∂T	)Ρ	
−	ΔV	=	RT	(
∂ln	KФ	
V	p	)T
Yuqoridagi tenglamadan foydalanib,	
dln	KΦ=(
∂ℓnΚ	Φ	
∂Τ	)Ρ
dΤ	+(
∂ℓnΚ	Φ	
∂p	)T
dp
,	
dℓnΚ	Φ=	ΔΗ
RT	2dT	−	Δν
RT	dP
 
kelib chiqadi .
    Bir   komponentli   sistemada,   turli   fazalardagi   muvozanati   uchun  	
ΚΦ= sonst
bo’ladi, buni esa yuqoridagi tenglamaga qo’yilsa ,	
ΔΗ
RT	2dtТ	−	Δν
RT	dp	=0
bo’ladi. Bundan	
dР
dΤ	=ΔΗ
ΤΔ	V
kelib   chiqadi.   Oxirgi   tenglama   Klapeyron   -     Klauzius   tenglamasi   bo’lib,   fazoviy
o’tish   molyar   issiqligining   bosimga,   temperaturaga   va   hajmning   molyar
o’zgarishiga bog’liqligini ko’rsatadi. Suyuqlanish issiqligi  va absolyut temperatura faqat musbat bo’lganligi uchun  dT
dp
qiymati  	
Δ V   ga   mos   keladi.   Shuning   uchun   deyarli   barcha   moddalarda   qotishda
hajm oshadi, faqat suvda, vismutda teskaricha, shuning uchun ularda 	
Δ V<0.
Suyuqliklar   va   kristallarning   bug’   bilan   munosabati   uchun   Klapeyron-
Klauzius tenglamasi	
dln	P	
dT	=	ΔH	буг	
RT	2
 va	
dln	P	
dT	=	ΔH	хайд	
RT	2
 bo’ladi (vozgonka)
R- bug’ning to’yingan bug’ bosimi bo’lib,	
ΔΗ	=Т	dp
dT	
RT
P	=	RT	2dln	P	
dT
Agar   bug’li   va   haydash   issiqliklari   temperaturaga   kam   bog’liq   bo’lsa,   u
holda ular o’zgarmas deb olinadi va 	
ln	P=−
ΔH	буг	
RT	
+const	¿
}¿¿¿
 bo’ladi.
Umumiy   holda   integrallashda   issiqliklarning   temperaturaga   bog’liqligi   Kirxgoff
formulasi asosida hisoblanadi.	
ln	P=∫	
ΔΗ	буг0	+∫
0
T
ΔCpdT	
RT	2	dT	+const
  T
0 -dagi 	ΔΗ	0,буг
yoki	
ln	P=−ΔΗ	0,буг	
RT	+1
R∫	
∫
0
T
ΔCpdT
T2	dT	+i
 bo’ladi.	
ΔC	p=Cp,буг	−Ср,суюк
i- moddaning kimyoviy doimiysi.
Agar hisoblashlarda juda aniqlikdagi shart bo’lmasa, unda	
ΔΗ	=Т⋅Vбуг⋅dp
dT bo’ladidP	туйин
dT	=ΔΗ
Tбуг	
V=	RT
P	ΔΗ	=Тбуг	⋅RT
P	⋅dp
dT	
Тбуг	=	RT
P	dln	P	
dP	туйин
dT	=ΔΗ
Tбуг
 
formulaga T
bug’  qiymati qo’yiladi.	
ΔΗ
RT	2=	dln	P	
dT
 
Bu tenglamalar Klapeyron-Klauzius tenglamasilari deyiladi.
Tenglama integrallanadi:	
∫	dln	P	
dT	=∫	ΔΗ
RT	2⇒∫	dln	P=∫	ΔΗ
R	
dT
T2	
ln	P=−	ΔΗ
R	⋅1
T	+const
Agar 	
ln	P=	f(1
T)  funksiya bo’lsa,	
ln	P=−	A
T	+B	
tg	β=	0A
0B=	
ΔΗ	буг
R	
ΔΗ	=Rtg	β
Bu ifodadan ma’lum chegarada aniq integral olinsa,	
∫
1
2
dln	P=∫
1
2ΔΗ
R	⋅dT
T2	
ln	P2
P1
=	ΔΗ
R	(
1
T2
−	1
T1)=	ΔΗ
R	(
T2−T1	
T1⋅T2)	
ΔΗ	=	
Rln	P2
P1(T1⋅T2)	
T2−T1
 
bo’ladi.
Taqsimlanish   qonuni   uch   komponyentli   sistyemaning   muvozanat   holatini
ifodalaydi   va   quyidagicha   ta ' riflanadi .  Ikkita   bir   biri   bilan   aralashmaydigan   suyuqlikdan   iborat   sistyemaga   uchinchi   bir
komponyent   qo ’ shilsa ,   uning   ikkala   suyuqlikdagi   kontsyentratsiyalarining   nisbati   ayni
harorat   o ’ zgarmas   son   bo ’ lib ,  muvozanatda   ishtirok   etayotgan   moddalarning        absolyut
va   nisbiy    miqdoriga   bog ’ liq   emas     
Bunday   sistyemalar   antibiotik   galogyen   va   boshqa   pryeparatlarning   olinishida   va
dori moddalarning tahlil qilish jarayonlarida hosil bo’ladi. 
Taqsimlanish   koeffitsyenti       K   ning   qiymati           harorat       muvozanatda   ishtirok
etayotgan   moddalarning   tabiatiga   bog’liq   bo’lib,   taqsimlanayotgan   komponyentning
kontsyentraatsiyasiga bog’liq emas. 
Taqsimlanish   koeffitsyenti   qilib   shartli   ravishda   taqsimlanayotgan
komponyentning   organik   erituvchidagi   muvozanat   kontsyentratsiyasi   (s`)ni   suvdagi
kontsyentratsiyasi (s”)ga nisbati olinadi. 
                           K=C’op/ C’c uv
V.Nyernst  va N.A.Shilov taqsimlanish  qonunining taqsimlanayotgan  komponyent
ikkala   suyuqlikda   bir   xil   molyekulyar   holatda   bo’lgandagina   qo’llash   mumkinligini
aniqladilar.   Uchinchi   komponyent   suyuqlikda   eriganda   dissotsiatsiya   yoki
assotsiatsialansa, muvozanat murakkablashadi. 
Bunday hollarda taqsimlanish qonuni formulasi quyidagicha ifodalanadi. 
k= *(1- α ’)/c’*(1-  a]  
taqsimlangan maddaning organik erituvchi va suvdagi dissotsiatsiya darajasi.  
      Uch   komponentli   nitrat   sistemalarni   o’rganisshda   ko’pincha   D.I   Mendeleyev
Davriy   sistemadagi   d   yoki   f   –   elementlarda   xossa   xususiyatlariga   ega   bo’lgan
elementlarni   eruvchanligini   o’rganishda   keskin   ionlarni   sifat   jihatdan   farq   qiladiagan
xossalarini kuzatish mumkin . 
Uch   komponentli   nitrat   sistemalardan   oldin   bir   komponentli   nitrat   sistemalarni
termodinamik tomonlari yani erish issiqligi  entropiya o’zgarishlarini kuzatish diqqatga
sazovordir   bular   erish   issiqliklari   issiqlik   energiyalari   quyidagi   formulalar   yordamida
ifodalanadi 
          Z=      H  +    T    S Agar delta Z qanchalik katta manfiy qiymatga ega bo’lganda eritmani hosil bo’lish
ehtimoli ortadi 
M.A Yakibov    Bunday holatni uch tipga ajratgan Ya’ni I tipdagi delta H  <0   va
Delta S >0   katta bo’lganda entropiya o’zgarda entalpiya erish jarayonini oshiradi          
II tipda esa yani  delta H< O Delta S<0   entropiyaning o’zgarishida entalpiya erish
jarayonida oshadi 
III tipda yani delta H >O   Delta S> 0 bo’lganda entalpiya erishini qiyinlashtiradi
bizlar o’rganadigan nitrat 
Sistema uchinchi tipga ta’luqlli 
  Yakibov Nitrat sistemalarni o’rganishda uchinchi komponentli uranil nitratni olib
ularni eruvchanliklari o’rganilgan 
Ayniqsa CsNO
3    - UO
2                { NO
3 }
2   – H
2 O sistemani eruvchanligi o’rganilganda
yangi faza ya’ni    Cs [UO
2  {NO
3 }
2  ]    kompleks tuzlar hosil bo’lishi kuzatiladi 
D   I   Mendeleyevning   birichi   guruh   elementlaridan   hamda   bazi   bir   zaryadli
kationlarni   kompleks  hosil   bo’lishini    o’rganilganda suvni  strukturasi    quyidagi   ketma
ketlik asosida o’tish o’rganilgan.
{Cs +
  , K + 
 Rb +
 NH
4 + 
} va boshqalar .
                                                 
                                                     Xulosa Men   xulosam   shundayki   har   bir   termik   analizda   1-2-3   komponentlardan
foydalanob moddalarni aniqlashni toza usulda aniqlash mumkin .
Biz labarotoriya sharoitida naftalin va fenol sistemasida  misolida termik analiz
usulini o’rgandik.
  Turli   tabi’atdagi   aralashmalar   uchun   sovish   va   egri   chiziqlarini   tuzishni
o’rgandik. 
Naftalin va  fenol   aralashmasi  suyuqlanish   diagrammasini   chizish  termik  analiz
usulida   yordamida   moddalarning   sovish   va   kristallanish   jarayonlarini   ko’rib   o’tildiuk
shundan   xulosa   qilish   mumkinki   har   qanday   reaksiya   tajriba   davomida   termik   analiz
qilib ko’rishimiz mumkin.
  Fenol   ustida   termik   analiz   usulini   C
10 H
8       va   C
6 H
5 OH   ning   holat
diagrammalarini   tuzishni   reaksiya   davomida   qanday   jarayonlar   borishini   misol   qilish
mumkin. 
Reaksiya   bo’yicha   ko’plab   aralashmalar   ustida   mholat   diagrammalarini   tuzish
mumkin ekan termik analiz usuli yordamida .
Termik analiz usulida naftalin va fenol ustida bizlarga 8 ta probirka va pilita va
termometr va Naftalin qizdirish davomida temperatura o’zgarishi ko’qib chiqdik. 
Laborotiyada   uch   ikki   bir   komponentli   sistemalar   usuli     yordaamida   o’rganish
mumkin   sovish   kristallanish   holatlarini.   Komponentlar   ( termodinamika   va   kimyoda ),
mustaqil  komponentlar   — termodinamik sistemani  tashqil  etadigan, kimyoviy jihatdan
individual hisoblanadigan moddalar.
 
                                                                    Foydalanilgan adabiyotlar
1. Usmonov   H.U.,   Rustamov,   Rahimov   H.R.   Fizikaviy   kimyo.-
Toshkent: «O’qituvchi»,-1974
2. Lunin   V.V.,Kuzmenko   N.Ye.,Uspenskaya   I.A.,Kargov
S.I.,YereminV.V.   Osnovы   fizicheskoy   ximii.-Moskva
«Ekzamen»,-2005
3. Gorshkov V.I., Kuznesov I.A. Osnovы fizicheskoy ximii.-Moskva
izd. MGU-1993
4. Semioxin   I.A.   Sbornik   zadach   po   ximicheskoy   kinetike.-Moskva
izd.  MGU-2008
5. Labovis   L.,   Arens   D.J.   Zadachi   po   fizicheskoy   ximii   s
resheniyami.-Moskva «Mir»
6.  Fizikaviy  Kimyo Rustamov H.
7. Akbarov  Fizikaviy kimyo 
8. Sirliboyev  kimyoviy  kinetika  va kataliz 
  Foydalanilgan ijtimoiy tarmoqlar .
www.kutubxona.uz
www.google.uz
www.arxiv.uz

Uch komponentli sistemalarning holat diagrammalari Mundarija I. Kirish ………………………………………………………………………..3 II. Asosiy qism …………………………………………………………………7 1.1. Sistemalar …………………………………………………………………..10 1.2.Ikki komponentli sistemalarning holat diagrammalari……13 1.3. Uch komponentli sistemalarning holat diagrammalarini… .15 III. Xulosa ………………………………………………………………………... …....18 IV. Foydalani lgan adabiyotlar ………………………………………………….19

Kirish Fizik kimyo — kimyoviy hodisalarni tushuntirish va ularning qonunlarini fizikaning umumiy prinsiplari asosida aniqlab berish bilan shug ullanadigan fan sohasi. ʻ Kimyoviy termodinamika, kimyoviy kinetika, kataliz, sirt hodisalari, eritmalar, kvant kimyosi haqidagi ta limotlar, molekulalar, ionlar, radikallarning tuzilishi va ʼ xossalari to g risidagi ta limotlar Fizik kimyoning asosiy bo limlari hisoblanadi. ʻ ʻ ʼ ʻ Fizik kimyo deyarli mustaqil bo lim sifatida elektrokimyo, fotokimyo, ʻ kristallokimyo, radiatsion kimyo, fizik kimyoviy analiz kabi bo limlarni ham o z ichiga ʻ ʻ oladi. 1840 yilda G.I.Gess Fizik kimyoning asosiy krnunlaridan biri — kimyoviy o zgarishlarda issiklik yig indisining doimiyligini kashf kildi. ʻ ʻ 19-asr o rtalarida P Bertlo va daniyalik termokimyogar X.Tomsen reaksiya ʻ issiqliklari haqidagi tasavvurlari bilan Fizik kimyoga katta hissa qo shdilar ʻ Nemis olimi V. Ostvald 1887 yil Leypsig universitetida ilk bor Fizik kimyo kafedrasini tashkil qildi. Fizik kimyo 19-asr oxirlarida mustakil fan sifatida ajralib chikdi. Fizik kimyoning 19-asrning 2yarmi va 20-asr boshlarida rivojlanishining o ziga ʻ xos tomoni makroskopik, ya ni bevosita tekshirilayotgan sistema va jarayonlarni ʼ o rganishdan iborat bo ldi. Ideal gazlar holat tenglamasi uzilkesil aniklab berildi (B. ʻ ʻ Klapeyron, S.I.Mendeleyev). Termodinamika qrnunlari kimyoviy va fazalar muvozanatlariga tatbiq etildi (J.Gibbs, Ya.VantGoff, V.Nernst, A.Le Shatelye, N.S.Kurnakov, G.Tamman), makroskop ik kinetika asoslari (K.Guldberg , P.Vaage, N.I.Beketov, Ya.VantGoff) ishlab chiqildi, reaksiyaning aktivlanish energiyasi xakidagi tasavvur kiritildi (S. Arrenius). M.Faradey asos solgan kataliz haqidagi tasavvur yanada rivojlantirildi. Adsorbsiyaning asosiy krnunlari ta riflab berildi (J.Gibbs). ʼ Suyultirilgan eritmalarning termodinamik nazariyasi olg a surdi (F.Raul , ʻ ʼ Ya.VantGoff, S.P.Konovalov). Elektrolitik dissotsiatsiya nazariyasi yaratildi (S.Arrenius). Galvanik elementlar uchun elektrod potensiallari tushunchasi kiritildi (V. Nernst).

Fizik kimyoningshutaraqqiyot bosqichida qo lga kiritilgan tadqiqot natijalariʻ sanoatga tatbiq etildi (ammiak sintezi, tuz qazib olish, ba zi metallurgiya jarayonlari, ʼ haydash, rektifikatsiya va boshqalar). 19-asr oxiri va 20-asr boshlarida tibbiyot fanlari sohasidagi yirik kashfiyotlar — rentgen nurlari, elektron, radioaktivlik hodisasining ochilishi, spektroskopiyaning rivojlanishi Fizik kimyoning yangi bosqichi uchun zamin bo ldi. ʻ Elektronlarning atom va molekulalarda harakatlanishi qonunlarining (kvant mexanika krnunlari) ochilishi kvant kimyosining paydo bo lishiga olib keldi, bu o z ʻ ʻ navbatida, kimyoviy bog lanish, valentlik, kimyoviy birikmalarning tuzilishini yangicha ʻ talkin qilib berishga imkoniyat tug dirdi. ʻ 19-asr oxiri va 20-asr boshlarida tibbiyot fanlari sohasidagi yirik kashfiyotlar — rentgen nurlari, elektron, radioaktivlik hodisasining ochilishi, spektroskopiyaning rivojlanishi Fizik kimyoning yangi bosqichi uchun zamin bo ldi. ʻ Elektronlarning atom va molekulalarda harakatlanishi qonunlarining (kvant mexanika krnunlari) ochilishi kvant kimyosining paydo bo lishiga olib keldi, bu o z ʻ ʻ navbatida, kimyoviy bog lanish, valentlik, kimyoviy birikmalarning tuzilishini yangicha ʻ talqin qilib berishga imkoniyat tug dirdi. ʻ

Asosiy qism 1. Uch komponentli sistemalar diagrammalari Termodinamik sistema material borliqning haqiqiy yoki hayoliy chegara sirt bilan ajratilgan makroskopik qismidir. Termodinamika juda ko’p zarrachalardan iborat bo’lgan sistemalarni o’rganadi. Alohida molekulalar, atomlar yoki elementar zarrachalarga termodinamikani qo’llab bo’lmaydi. Agar sistemaning tashqi muxit bilan xech qanday o’zaro ta’sirlashishi bo’lmasa, bunday sistema izolyasiyalangan (tashqi muxitdan ajratilgan) deyiladi. Agar chegaradan modda almashinishi kuzatilsa, unda sistema ochiq bo’ladi, aks holda, ya’ni xech qanday modda chegara orqali o’tmasa yopiq sistema deyiladi. Izolyasiyalangan sistemadan farqli ravishda yopiq sistema tashqi muxit bilan issiqlik almashishi mumkin. Agar sistema barcha nuqtalarda bir jinsli bo’lsa gomogen deyiladi, aks holda fazalar haqida so’z yuritiladi. Bir necha fazalardan tuzilgan sistema geterogen deyiladi. Sistemaning boshqa qismlaridan sirt chegarasi bilan ajratilgan bir jinsli material qismlarning to’plami faza deyiladi. Sistemani tavsiflovchi fizikaviy va kimyoviy xossalarning to’plami sistemaning holatidir. Termodinamik sistema holatning termodinamik parametrlari (T , R , V, S , U, S va boshqalar) bilan tavsiflanadi. Termodinamikaning asosiy qonunlarini tushunish va talqin qilishni ta’minlaydigan umumiy belgilariga qarab termodinamik parametrlar sinflarga birlashtirilgan. Son qiymatlari jixatidan doimiy kimyoviy tarkibli sistemaning massasiga proporsional bo’lgan termodinamik parametrlar ekstensiv parametrlar deyiladi. Ekstensiv parametrlarga hajm, massa, elektr zaryadining miqdori, ichki energiya, entropiya va boshqalar misol bo’ladi. Son qiymatlari jixatidan sistemaning massasiga bog’liq bo’lmagan parametrlar intensiv parametrlar deyiladi. Intensiv parametrlarga bosim, temperatura, elektr zaryadining potensiali, solishtirma ekstensiv kattaliklar (moddaning birlik miqdori uchun olingan) hamda barcha umumlashgan kuchlar kiradi. Umumlashgan kuchlar va umumlashgan

koordinatalar ham termodinamik parametrlar bo’lib, mexanik kuch (yoki bosim), elektr potensiali, kimyoviy potensial va boshqalar umumlashgan kuchlarga va geometrik koordinata, hajm, zaryad, ma’lum komponentning massasi umumlashgan koordinatalarga kiradi. Termodinamik parametrlarning xattoki bittasining o’zgarishi bilan bog’liq bo’lgan sistemadagi har qanday o’zgarish termodinamik jarayon deyiladi. Agar parametrning o’zgarishi faqat boshlang’ich va oxirgi holatlargagina bog’liq bo’lib, jarayonning yo’liga bog’liq bo’lmasa, bunday parametr holat funksiyasi deyiladi. Temperatura – termometriyada aniqlanadigan obyekt, uni bevosita o’lchab bo’lmaydi, faqat issiqroq yoki sovuqroq jism haqida tushuncha xosil qilish mumkin. Temperatura sistema zarrachalarining o’rtacha kinetik energiyasi bo’lib, jism qanchalik isitilganligining o’lchovidir. Uni temperaturaga bog’liq bo’lgan boshqa fizikaviy parametrlarning son qiymatlari bo’yicha aniqlanadi, bu esa, yuqorida ta’kidlaganimizdek, empirik temperatura shkalalarini tuzishning asosi qilib olingandir. Issiqlik – moddaning temperaturasi, massasi va tabiatiga bog’liq bo’lgan kattalik bo’lib, alohida zarrachaning kinetik energiyasini belgilaydi. Sistemaga issiqlik berilganda molekulalarning o’rtacha kinetik energiyasi ortishi hisobiga sistemaning temperaturasi ortadi. Demak, issiqlik energiya uzatishning bir turidir. Sistemaga berilgan issiqlik har doim ham temperaturani oshirmaydi. Masalan, muz suyuqlanayotganda yoki suv qaynayotganda sistemaga issiqlik berish temperaturani o’zgartirmaydi va jarayon doimiy temperaturada boradi, bunda sistemadagi molekulalarning o’rtacha kinetik energiyasi o’zgarmasdan faqat potensial energiyasi ortadi. Ushbu issiqlik muzning kristall panjarasini buzishga yoki suvni bug’lantirish jarayoniga sarflanadi (eski adabiyotlarda “yashirin issiqlik” deb atalgan). Ish – bir sistemadan ikkinchi sistemaga energiya uzatishning yana bir turi bo’lib, bunda ish bajarilayotgan sistemaning ichki enargiyasi kamayadi, ta’sir qilinayotgan sistemaning energiyasi esa, bajarilgan ishga mos ravishda ortadi.