logo

ITLARNI UMUMIY VA MAXSUS DRESSIROVKA QILISH USULLARI

Загружено в:

08.08.2023

Скачано:

0

Размер:

30.9892578125 KB
ITLARNI UMUMIY VA MAXSUS DRESSIROVKA
Q ILISH USULLARI
Reja
1. Itlarni o‘rgatishning oliy nerv faoliyati bilan bog‘liqligi.
2. Nerv sistemasi va uning o‘rgatishdagi ahamiyati
3.S Hartli reflekslrni hosil bo‘lish shartlari
4 Itlarni dressirovka qilish ahamiyati Itlarni o‘rgatishning oliy nervfaoliyati bilan bog‘liqligi.
Hayvonlarning   individual   xususiyatlariga   ko‘ra,   itlarning   o‘zini   tutishi
hamda ulardagi oliy nerv faoliyatining turlari juda ham xilma-xildir.
Ayrim  itlarda shartli reflekslar  darhol  hosil  bo‘ladi, boshqalarida esa ularni
vujudga   keltirish   uchun   juda   katta   mehnat   talab   etiladi.   Bu   o‘z   navbatida
qo‘zg‘alish   va   tormozlanish   jarayonlarining   namoyon   bo‘lish   darajasi   bilan
chambarchas   bog‘liqdir.   Oliy   nerv   faoliyatining   tip   xususiyatlarini   hisobga
olmasdan   turib,   itlarni   o‘rgatish   katta   qiyinchiliklarga   olib   kelishi,   ba’zi   hollarda
esa   hayvonlarni   xizmatga   tayyorlash   jarayonini   butunlay   to‘xtatib   qo‘yishi
mumkin.
I.P.   Pavlov   oliy   nerv   faoliyati   turlari   bo‘yicha   itlarni   guruhlarga   ajratish
tamoyillariga nerv sistemasining quyidagi uchta asosiy xususiyatlarini kiritgan:
1. Nerv jarayonlarining kuchlari – qo‘zg‘alish hamda tormozlanish, xususan,
differensiyalanishning paydo bo‘lish tezligi va uning doimiyligi;
2. Qo‘zg‘alish va tormozlanish jarayonlarining o‘zaro tenglashish darajasi;
3.   Nerv   jarayonlarining   harakatchanligi,   ya’ni   bir   nerv   jarayonining
ikkinchisi bilan almashinish tezligidagi jadallik;
Oliy nerv faoliyati 4 ta asosiy turlarga bo‘linadi:
a) Kuchli, qo‘zg‘aluvchan, nomutanosib-qiziqqon;
b) Kuchli, mutanosib, harakatchan – tez ta’sirlanuvchan;
v) Kuchli, mutanosib, bosiq-sovuqqon;
g) Zaif nerv tizimli – dilgir.
Qiziqqon   tipli   itlar   ancha   serg‘ayrat   va   serharakat   hisoblanib,   o‘rgatishga
jadal   kirishuvchan,   shartli   reflekslarni   tez   hosil   qilishda   farqlanuvchan   bo‘ladi
hamda bu kabi reflekslar ularda mustahkam saqlanib qolinib, hayvonning toliqishi
asta-sekinlik bilan ro‘y beradi.
Tormozlanish jarayoni bosh miyada qiyinchilik bilan yuzaga keladi va uning
barqaror saqlanib qolishi  qiyin kechadi, shu sababdan ham u taqiqlovchi buyruq  -
“fu!”   ni   bajarishga   hamda   bir   joyda   tik   turishga   salbiy   tarzda   aks   etadi,   masalan “yot!”, “o‘tir!” va shu kabi boshqa buyruqlarni berganda ham itlar turgan joyidan
qo‘zg‘alib, yurib ketishi mumkin.
Kuchli qo‘zg‘aluvchan itlarda qo‘zg‘atuvchi omillarning tabaqalanishi ancha
sust,   noaniq   va   beqaror   bo‘lib,   asosan   hayvonni   engil   qidiruv   ishlari   va   umuman
qidiruv   xizmatlariga   tayyorlashda   o‘zining   salbiy   ta’sirini   namoyon   qilmasdan
qolmaydi.   Uning   asosiy   sababi   kuchli   qo‘zg‘aluvchanlik   va   tormozlanish
jarayonining   sustligi   hamda   tormozlanish   ko‘nikmasining   barqaror   bo‘lmasligi
hisoblanadi.
Qiziqqon   tipli   itlarning   beqiyos   qimmatli   sifati   jonivorlarning   ish
jarayonidagi faolligi va tez toliqmasligi bilan baholanadi.
Tez   ta’sirlanuvchan   tipli   itlar   qiziqqon   tipli   itlarning   ko‘plab   umumiy
xususiyatlariga   ega   bo‘lib,   ular   ham   o‘ta   serharakat   va   serg‘ayrat   hisoblanishadi,
bu   kabi   itlar   tabaqalanishning   aniqligi   va   pishiqligi,   ijobiy   shartli   reflekslarning
jadallik   bilan   hosil   bo‘lishi   hamda   ularning   mustahkamligi   va   doimiyligi   bilan
ajralib   turadi.   Bunday   itlar   juda   kam   hollarda   toliqadi.   Xizmat   jarayonida   ular
ishlashdan bosh tortishmaydi. Bularning hammasi itlarning bosh miya po‘stlog‘ida
ro‘y berayotgan qo‘zg‘alish va tormozlanish jarayonlarining nisbiy ravishda o‘zaro
tenglashishining natijasidir.
Sovuqqon   tipli   itlar   bosiqligi,   kamharakatligi   va   hatto   sustkashligi   bilan
ajralib turadi.
Itlarning   miyasidagi   qo‘zg‘olish   va   tormozlanish   jarayonlari   o‘zaro   nisbiy
tenglik   holatida   bo‘lib,   shartli   reflekslar   va   tormozlanish   ko‘nikmalarini   hosil
qilish   imkoniyatlarini   yaratadi,   mustahkam   saqlanib   qolinadi   hamda   doimiyliligi
bilan ajraladi.  Odatlantirilgan  tabaqalanishlar   shartli  reflekslarni  hosil  qilishi   kabi
bu   jarayon   ham   bir   muncha   sekinlik   bilan,   biroq   benuqson   ravishda   ro‘y   beradi.
Mutanosiblashgan,   bosiq   turdagi   itlar   it   o‘rgatuvchidan   qunt-matonat   bilan,
astoydil   mehnat   qilishni   talab   etadi   va   mashq   qildirish   jarayonlarida   itoatkorlik
hamda chidamliligi bilan boshqa tiplardan farq qiladi.
Dilgir tipli itlar esa juda ko‘p hollarda ham salbiy, ham tormozlovchi shartli
reflekslarni   hosil   qildirishga   birmuncha   o‘jarlik   qilishadi.   Agarda   ular   hosil qilingudek   bo‘lsa,   juda   sekin   ro‘y   beradi   va   barqarorligi   bilan   ajralib   turmaydi,
ya’ni   tashqi   ta’sirlar   natijasida   juda   tez   to‘xtab   (tormozlanib)   qoladi.   Bu   tipdagi
itlar   qo‘rqoqligi,   tez   toliquvchanligi   va   oliy   nerv   faoliyatining   sustligi   bilan   farq
qiladi.   Bunday   itlar   o‘rgatish   va   xizmat   ko‘rsatishga   hamma   vaqtda   ham   yaroqli
bo‘lavermaydi.
Itlarning   tur   xususiyatlarini   it   o‘rgatuvchilar   doimiy   ravishda   hisobga   olib
borishi lozim bo‘lib, u hayvonda shartli  reflekslarni hosil qilishni engillashtirishda
ancha-muncha   asqotadi.   Ayniqsa   tez   qo‘zg‘aluvchan   va   qiziqqon  itlarni   o‘rgatish
paytida   o‘rgatuvchining   o‘ta   ehtiyotkorlik   bilan   yondashishini   talab   etadi,   chunki
bu   kabi   itlarda   qo‘zg‘alish   jarayoni   tormozlanish   jarayonidan   bir   qadar   ustun
turadi.
Kuchli   nerv   qo‘zg‘aluvchanligiga   ega   bo‘lgan   itlarni   qiyin   masalalarni   hal
etishda, masalan yaqin qidiruv ishlariga o‘rgatishda nixtab turish, ya’ni bir usulni
3-5   va   undan   ham   ortiq   marotaba   bajarishga   majbur   qilish
yaramaydi.Qo‘zg‘aluvchan   tipdagi   itlar   tormozlanish   jarayonini   haddan   tashqari
zo‘riqtirib   iz,   buyum   va   boshqa   narsalarning   hidlarini   farqlash   va   toqat   qilib   bir
joyda   jim   turish   xususiyatlarini   yo‘qotadi.   Faqatgina   bosqima-bosqich   olib
boriladigan   mashq   jarayonlarigina   itlarni   chiniqtiradi   hamda   ularda   sabr   qilib
turish   va   mehnatga   layoqatlilik   xususiyatini   tarbiyalaydi,     ya’ni   tormozlanish
jarayonidan ustun bo‘lgan qo‘zg‘alish jarayonini muvozanatlashtiradi.
Tez ta’sirlanuvchan tipdagi itlarni o‘rgatish jarayonida alohida yondashishni
talab   etmaydi,   faqatgina   oddiy   usullardan   murakkablariga   o‘tish   ketma-ketligiga
rioya qilinsa bas, ya’ni itlarning nerv sistemasini  zo‘riqtirmaslik va shuning bilan
birga ish jarayonida ro‘y beradigan uzilishlarga yo‘l qo‘ymaslik kerak.
Sovuqqon   itlarni   o‘rgatish   jarayonida   to‘xtaladigan   bo‘lsak,   bunda   it
o‘rgatuvchisi   mazkur   itlarning   individual   xususiyatlarini   ya’ni     nerv
jarayonlarining  harakatsizligini  inobatga  olib buyruqlarni  tez-tez  almashtirmasligi
lozim.
YUqorida   bayon   etilganlardan   kelib   chiqqan   holda   it   o‘rgatuvchilari   itlarni
o‘rgatish   uslubini   hayvonlarning   individual   xususiyatlariga   bog‘lagan   holda, o‘rgatish   jarayonida   vazminlik   va   sabr-bardoshni   saqlashlari   lozim,   ulardan
asabiylashmaslik,   itlarga   baqirib-chaqirish,   do‘q-po‘pisa   qilishga   va   umuman
itlarga   dag‘al   munosabatlarda   bo‘lishga   yo‘l   qo‘ymaslik   talab   etiladi.   It
o‘rgatuvchisi   hayvonni   o‘rgatish   jarayonida   chaqqon,   serg‘ayrat   va   kuzatuvchan
bo‘lishi   hamda   o‘rgatilayotgan   itlarning   kayfiyatini   izchil   nazorat   qilib   borishi
lozim. Bularning barchasi it o‘rgatuvchilarga o‘z oldiga qo‘ygan vazifalarni tez va
sifatli bajarishida qo‘l keladi.
2. Nerv sistemasi va uning o‘rgatishdagi ahamiyati
Itlarda   og‘ziga   go‘sht   solish   bilan   og‘iz   bo‘shlig‘ida   refleksli   so‘lak   va
boshqa   hazm   qiluvchi   suyuqliklar   ajrala   boshlaydi.   Birdaniga   yoqilgan   yorug‘
chiroq   ko‘zni   yumishga   majburlaydi.   Bu   reflekslar   hayvonlarda   tug‘ma   bo‘ladi
yoki   bu   reflekslar   shartsiz   reflekslar   deyiladi,   chunki   bu   refleks   sodir   bo‘lishi
uchun hech qanday qo‘shimcha shartlar keragi yo‘q.
SHartsiz   reflekslar   tashqi   muhit   va   organizmning   ichidagi   qo‘zg‘atuvchilar
(ochlik, chanqoq, jinsiy aloqa va h.k.) ta’siri natijasida sodir bo‘ladi.
Paydo   bo‘lishiga   qarab   ular   oddiy   va   murakkab   shartsiz   reflekslarga
bo‘linadi.  Oddiy to‘g‘ri  reaksiyalarga  ko‘z qorachig‘ining qisqarishi,  aks  etish  va
hokazolar   kiradi.   Murakkab   tug‘ma   shartsiz   reflekslar   ichiga   ko‘pgina   mayda
oddiy   tug‘ma   shartsiz   reflekslar   kiradi.   Masalan,   butun   organizmning
harakatlanishi   (itning   yugurishi).   SHuning   uchun   shartsiz   reflekslarning   oddiy   va
murakkablarga bo‘linishi nisbiy hisoblanadi.
Hayvonlarning xulqi va hayoti ko‘pgina oziq-ovqat, himoyalanish va boshqa
shartsiz reflekslar bilan belgilanadi.
Tug‘ma reflekslar bilan belgilangan hayvonlarning xulqi instinktiv deyiladi.
Instinkt   (tug‘ma   his)   –   bu   murakkab   shartsiz   refleks   bo‘lib,   hamma
instinktlar   ovqat,   havo   olish,   himoyalanish,   naslini   tarbiyalashga   qaratilgan.
Bularning   hammasi   doimiylik   maqsadga   muvofiqlik   bilan   ta’riflanadi.     Lekin
o‘rgatishda   o‘ziga   xos   individual   tomonlari   ham   bor.   Bitta   ota-onadan   tug‘ilgan,
bitta egadan tarbiya olgan xizmat (yoki ovchi) itlar biri oson, biri qiyin o‘rgatiladi. SHartsiz   reflekslar,   shu   jumladan   instinktlar   organizmning   o‘zgarmas
shartlarga   moslashishini   ta’minlaydi.   Lekin   faqat   shartsiz   reflekslar   hayvonlarni
murakkab   va   o‘zgaruvchan   sharoitlarda   yashashini   ta’minlay   olmaydi.   Bunday
sharoitlarda muhit munosabati shartli reflekslar bilan amalga oshiriladi.
Instinktlar   ikkita   guruhga   bo‘linadi:   hayvonning   umrini   asrab   qoladigan
instinktlar (oziqlanish, himoyalanish, aniqlash) va o‘zini nasl turini asrash (jinsi va
ota-onalik).
Instinktlar   nasldan-naslga   o‘tadi,   lekin   ularning   yuzaga   chiqarilishining
shakli, darajasi va muhitning tashqi ta’siri hamda organizmining fiziologik holatiga
bog‘liq. Demak, odatlanish instinktlariga sezilarli o‘zgarishlar kiritadi.
SHartli   reflekslarni   ishlab   chiqarish   usulidan   foydalanib   instinktlarni
“to‘g‘rilash”   mumkin.   Eski   instinktlar   yo‘qolishi   va   yangi   instinktlar   rivojlanishi
hayotning   yangi   shartlari   bilan   yaqin   bog‘langan   yoki   inson   tomonidan   itga
qo‘yilgan yangi talablar bilan bog‘langan.
SHartli  refleks –   hayvon organizmining shartli qo‘zg‘atuvchining ta’siriga
javob reaksiyasi.
Qachon it o‘zini egasiga o‘rgansa shunda  egasini boshqa odamlardan ajratib
oladi.   SHunga   o‘xshab   it   birorta   buyruqni   bajarishi   uchun   oldindan   o‘rganishi
kerak.
SHartli   refleks   jiddiy   shaxsiy   va   doimiy   emas,   ular   sharoit   o‘zgarganda
yo‘qolib   ketadi.   Agarda   it   bilan   doim   amaliy   mashg‘ulotlar   o‘tilmasa,   ishlab
chiqarilgan shartli reflekslar yo‘qolib ketadi.
SHartli reflekslar shartsiz reflekslar bazasida hosil bo‘ladi va itning xulqiga
katta   ta’sir   etadi.   SHunday   qilib,   shartsiz   va   shartli   reflekslarning   yig‘indisi
itlarning hamma murakkab xulqiga sabab bo‘ladi.
SHartli   reflekslar   itlarni   tashqi   muhit   bilan   muloqotda   bo‘lganda   tug‘iladi.
SHartli   reflekslar   faqat   belgilangan   sharoitlarda   shaxsiy   reflekslar   bazasida   hosil
bo‘ladi   va   o‘sha   belgilangan   sharoitlar   o‘zgarsa   shartli   reflekslar   yo‘qolib   ketadi,
bu yo‘qolish organizmni hayot sharoitiga yaxshiroq moslashishga imkon beradi. Belgili   ta’sirlar   bilan   inson   itda   xoxlagan   shartli   refleks   ishlab   chiqarishi
mumkin   va   shu   reflekslar   bilan   odam   itning   xulqini   boshqaradi   va   xizmat
maqsadlarida ishlatadi.
Bu   shunday   amalga   oshiriladi:   buyruqni     va   qo‘zg‘atuvchini   birga   olib
borish kerak, shunda itda shartsiz refleks paydo bo‘ladi. Masalan, o‘rgatuvchi itni
ushlab “o‘tir” deb, bir vaqtda itning o‘zida tasmasidan ushlab,  orqaga tortib, chap
qo‘li   bilan   itni   beliga   o‘tadigan   joyga   bosib   turishi   kerak.   Bu   itni   o‘tirishga
majburlaydi.
It   tasmasini   qo‘pol   tortish   –   bu   shartsiz   qo‘zg‘atuvchi.   SHu   harakat
davomida itda shartsiz refleks paydo bo‘ladi va it o‘tiradi. Bir necha kun davomida
shu tartibda ish yuritilsa, it “o‘tir” degan buyruqga bo‘ysunadi. 
Bu   ko‘nikmaga   shartli   refleksni   tezroq   ishlab   chiqarish   uchun   it   bo‘ysunib
o‘tirgandan   so‘ng   unga   rag‘batlantirish   tariqasida   ozuqa   berish   kerak   (bir   bo‘lak
go‘sht,   non   va   hokazo).   SHu     usulda   har   xil   buyruqlarga   shartli   refleks   ishlab
chiqariladi.
SHartli   reflekslar,   nafaqat   alohida   qo‘zg‘atuvchilar   bilan   ishlab   chiqariladi,
balki qo‘zg‘atuvchilar to‘plami bilan shartli refleksni ishlab chiqarish mumkin.
O‘rgatuvchi -  bu     qo‘zg‘atuvchilar yig‘indisi. Mashg‘ulotlar davomida turli
xil   qo‘zg‘atuvchilar   bilan   ta’sir   qilinadi:   faqat   o‘ziga   xos   individual   hid,   ovoz
(buyruq, o‘q ovozi va h.k.), ishora harakati (tasmani tortish, beliga bosish va h.k.),
ozuqa (non, go‘sht) va h.k.
3. SHartli reflekslrni hosil bo‘lish shartlari
SHartli  refleksning  hosil  bo‘lishi  uchun ikkita qo‘zg‘atuvchi tanlab olinadi.
Biri shartli sifatida, ikkinchisi shartsiz sifatida. Bu ikkala qo‘zg‘atuvchi bir vaqtda
itga   ta’sir   qilinishi   kerak,   shunda   shartli   refleks   ishlab   chiqariladi,   masalan,
“YOnimga”   buyrug‘i   berilib,   1-2   sekunddan   keyin   shartsiz   qo‘zg‘atuvchi   bilan
ta’sir etish kerak, ya’ni itning bo‘ynidagi tasmani o‘rta me’yorda tortish kerak.
Boshida   “yonimga”   tovush   buyrug‘iga   it   quloq   solib,   mo‘ljallash   refleksi
paydo   bo‘ladi.   Bir   necha   marta   “yonimga”   degan   so‘z   bilan   itning   bo‘ynidagi   ip tortilsa   mo‘ljallash   refleksi   yo‘qoladi   va   shu   buyruqdan   keyin   itda   o‘rgatuvchi
yonida harakatlanish refleksi tug‘iladi.
Refleks –   bu organizmning shartli va shartsiz qo‘zg‘atuvchilarning ta’siriga
javob reaksiyasidir.
SHartli qo‘zg‘atuvchilar etarli darajada kuchli bo‘lishi kerak. Kuchsiz shartli
qo‘zg‘atuvchilarga   reflekslar     sekin   ishlab   chiqariladi   va   reaksiya   bo‘sh,   kuchsiz
bo‘ladi.   SHuning   uchun   it   o‘rgatilayotganda   (dressirovka)   buyruqlar   etarlicha
kuchsiz va aniq bo‘lishi kerak. SHunda shartli reflekslar paydo bo‘ladi va it ularni
g‘ayrat bilan bajaradi.
SHartli   qo‘zg‘atuvchilar   haddan   tashqari   ko‘p   bo‘lmasligi   kerak,   bu   asabi
yomon   itlarda   shartli   reflekslarni   ishlab   chiqarilishini   kechiktirishi   mumkin,
alohida hollarda umuman refleks tug‘ilmasligi mumkin.
SHartsiz refleks asosida ishlab chiqarilgan shartli reflekslarni paydo bo‘lish
shartlaridan   biri   bu   asab   markazini   qo‘zg‘atilish   darajasi   hisoblanadi.   Masalan,
chala   och   holatdagi   itda   oziq-ovqat   asab   markazi   qo‘zg‘atilgan,   shuning   uchun
shartli reflekslarni ovqat berish (bir bo‘lak go‘sht) bilan mahkamlansa, refleks tez
ishlab chiqariladi.
SHartli   reflekslarni   hosil   bo‘lishiga   atrof-muhit   sharoiti   katta   ta’sir   qiladi.
Juda   katta   miqdorda   tashqi   qo‘zg‘atuvchilar,   masalan   ko‘p   odamlarning
harakatlanishi,   hayvonlar,   transport,   har   xil   tovushlar,   signallar   va   boshqalar
kerakli   shartli   reflekslarni   ishlab   chiqarishni   qiyinlashtiradi.   CHunki   tashqi
qo‘zg‘atuvchilar itni chalg‘itadi, itning miyasi boshqa narsalar bilan band bo‘ladi.
Itni   o‘rgatishni   kuchli   tashqi   qo‘zg‘atuvchilar   yo‘q   joyda   boshlash   kerak.
Hatto   o‘rgatuvchilar   ham   bir-biridan   ancha   uzoqda   bo‘lishi   kerak.   Keyinchalik
shartli   reflekslar   ishlab   chiqarilgandan   keyin   atrof-muhit   sharoitini   sekin-asta
murakkablashtirish   kerak   va   shu   darajagacha   sharoitni   og‘irlashtirish   kerakki,   it
bemalol har qaysi og‘ir vaziyatda buyruqni bajara oladigan bo‘lishi kerak.
Itni   o‘rgatishda   organizmning   ichki   muhitini   hisobga   olish   kerak.
O‘rgatishdan   oldin   itni   biroz   aylantirish   kerak,   quvug‘ini   va   katta   ichagini
bo‘shatib olish kerak. Mabodo it kasal bo‘lsa mashg‘ulotni to‘xtatish lozim. Itni   o‘rgatishdan   oldin   ob-havoga   e’tibor   berish   kerak.   CHunki   havoning
harorati   baland   yoki   pastligi,   qattiq   shamol,   yomg‘ir,   qor   va   boshqalar   it
o‘rgatishda salbiy ta’sir qiladi.
4. Tabiiy va sun’iy shartli reflekslar
YAxshi   mahkamlangan   shartli   reflekslarni   odat   yoki   tajriba   deb   aytsa   ham
bo‘ladi.   Hamma   hayvonlar   atrof-muhitga   qarab   o‘zlarining   odatlarini   yoki
tajribasini ishlatishadi. Hayot sharoitlari o‘zgarishi bilan odatlari ham o‘zgaradi, bu
tashqi muhitga yaxshiroq moslashishga imkon yaratadi.
Ovqatga,   ovqat   hidiga   bo‘lgan   refleks   bu   tabiiy   refleks     hisoblanadi.   Bu
bilan   shartli   qo‘zg‘atuvchilar   tabiiy   shaklda   shartsiz   qo‘zg‘atuvchilar   bilan
bog‘langan   deb   aytish   mumkin.   Bunday   reflekslar   juda   tez   rivojlanadi   va   uzoq
saqlanadi.
Tovushli   (buyruq,   qo‘ng‘iroq),   ko‘rish   qobiliyatiga   tegishli   (ishora,
lampochka   nuri),   hidli   va   boshqalar   orqali   ishlab   chiqarilgan   shartli   reflekslar
sun’iy hisoblanadi. 
Bunda   shartli   qo‘zg‘atuvchi   shartsiz   qo‘zg‘atuvchiga   to‘g‘ri   munosabatda
emas,   faqat  ular  bilan  bir   vaqtda  sodir   bo‘ladi.  Oddiy  o‘rgatish  orqali   it  hayotida
bunday sun’iy shartli  reflekslar  ko‘payib ketadi. Lekin bu sun’iy reflekslar  ancha
qiyinchiliklar   bilan   paydo   bo‘ladi   va     tabiiy   refleklarga   o‘xshab   u   darajada
mustahkam bo‘lmaydi.
Agar shartli  qo‘zg‘atuvchi 1-2 sekunddan keyin shartsiz qo‘zg‘atuvchi bilan
mahkamlansa   unda   to‘g‘ri   mos   keladigan   shartli   refleks   paydo   bo‘ladi.   SHunda
sharti qo‘zg‘atuvchi harakatlanishi natijasida shartli keskinlik bilan teskari harakat
paydo   bo‘ladi.   Itlarni   o‘rgatishda   ularda   har   xil   to‘g‘ri   mos   keladigan   shartli
reflekslar ishlab chiqarishga harakat qilinadi.
Masalan   “O‘tir”   degan   buyruqni   it   eshitishi   bilan   o‘tiradi.   Uzoq   (5
minutgacha) bo‘lgan shartli qo‘zg‘atuvchining ta’siri va uni shartsiz qo‘zg‘atuvchi
bilan   kechroq   mahkamlansa,   itda   biroz   kechiktirilgan   shartli   refleks   ishlab
chiqariladi.   O‘rgatish   jarayonida   biroz   kechiktirilgan   shartli   refleks   birinchi
buyruqni   emas,   balki   keyingi   buyruqni   ko‘p   marotaba   qaytarib,   keyin   shartsiz qo‘zg‘atuvchi bilan mahkamlash uchun ishlab chiqarilgan. Masalan “O‘tir” degan
buyruqni   uch   marta   qaytarilgandan   keyin   shartsiz   qo‘zg‘atuvchi   bilan
mahkamlanadi.
Ma’lumki,   shartli   refleks   shartsiz   refleks   asosida   ishlab   chiqariladi.   Lekin
oldin ishlab chiqarilgan shartli refleks asosida yangi shartli refleks ishlab chiqarilsa
bo‘ladi.   Bu   reflekslar   oliy   darajadagi   reflekslar   deb   ataladi   (birinchi,   ikkinchi,
uchinchi). Ularni ishlab chiqarish juda qiyin va ular tez yo‘qoladi.
Buning   uchun   boshida   “o‘tir”   degan   buyruqga   shartli   refleks   yaratiladi.
Keyin   “o‘tir”   degan   buyruqning   asosida   o‘tirish   refleksi   ishoraga   o‘rgatiladi.
Bunda   qo‘l   bilan   ishora   qilinadi   (ko‘rish   qobiliyatiga   tegishli   shartli
qo‘zg‘atuvchini keltiruvchi harakatlar) va “o‘tir” degan buyruq bilan tasdiqlanadi.
Agarda “o‘tir” degan ishora, og‘zaki buyruq bilan “o‘tir” deb va o‘rgatuvchi itning
bo‘ynidagi   tasmani   tortsa   yoki   itga   ozuqa   berilsa,   bunda     shartsiz   qo‘zg‘atuvchi
qo‘llanilgan   bo‘lib   hisoblanadi,   shu   paytda   qo‘l   ishorasiga   shartli   refleks   ishlab
chiqarilgan   bo‘lib,   bu   refleks   ikkinchi   emas,   balki   birinchi   toifali   refleks
hisoblanadi.
5. Ijobiy va tormozli shartli reflekslar.
Har   xil   qo‘zg‘atuvchilar   ta’sirida   asab   markazini   qo‘zg‘atish   yoki
tormozlanish   jarayoni   paydo   bo‘ladi.   Qo‘zg‘alish   jarayoni   itlarning   ushbu
harakatiga  asos  bo‘ladi.  Tormozlanish  jarayoni  esa   teskarisiga,   o‘sha   harakatlarni
to‘xtatadi. Tormozlanish jarayoni asosida shartli tormozlanish (manfiy) reflekslari
ishlab   chiqariladi   (“Fu”   buyrug‘iga   shartli   refleks   ishlab   chiqarish   va   boshqalar).
Tormozlanish   asosida   boshqa   shartli   reflekslar   ishlanadi,   ulardan   biri   har   xil
usullarni   tuzishda   chidamlilik,   bardoshlik   bilan   bog‘langan   shartli   reflekslar
(“o‘tkazish”,  “yotqizish”,  “turg‘izish”  va boshqalar)dir. Tormozlanish  asosida  har
xil usullar ishlab chiqariladi, bu   usullardan biri hidlarni ajratish (differensirovka-
kiyimlarni ajratish, kiyimga asosan odamni ajratish).
SHartli   reflekslarning   asosida   yotgan   qo‘zg‘alish   jarayoni   ijobiy   shartli
reflekslar  hisoblanadi. O‘rganish davomida har bir ishlangan tajribada bir necha ijobiy va tormozli
reflekslar   birga   qo‘shilib   keladi.   Bu   qo‘shilish   itdagi   murakkab   harakati   shaklida
paydo   bo‘ladi   va   u   ko‘nikma   deyiladi.   Masalan,   o‘rgatuvchi   “oldimga”   deb
buyruq berganda itda bir necha refleks paydo bo‘ladi. Birinchidan eng qiyin refleks
ishga   tushadi,   bunda   it   o‘rgatuvchining   oldiga   yaqinlashadi,   keyin   it
o‘rgatuvchining   oldiga   o‘tiradi   va   nihoyat   shartli   refleks   paydo   bo‘ladi,   bunda   it
o‘tirgan holatni ushlab turadi.
Birin-ketin   o‘zaro   bog‘langan   shartli   reflekslar   tajribaga   kiradi.   Qancha
tajriba mustahkam bo‘lsa shuncha it o‘z vazifalarini aniq bajaradi. Tajriba ijobiy va
salbiy bo‘lishi mumkin. Masalan it o‘rgatuvchi ishida xato qilib, har bir darsda har
xil buyruqlarni belgili ketma-ketlikda talab qilganda itda salbiy tajriba rivojlanadi.
Keyinchalik   it   birinchi   buyruqni   eshitgandan   keyin   uni   tajribali   bajaradi.   Qolgan
tajribalarini buyruqsiz ketma-ket bajaradi.
SHuning   uchun   it   o‘rgatilganda   buyruqlarni   ketma-ket   emas,   balki
aralashtirib berish kerak.
Tajribani   bajarishdan   oldin   amalda,   masalan,   lanj,   kam   qo‘zg‘aladigan   itni
1-2   minutga   o‘tqizib   qo‘yish   kerak,   keyin   “hidla”   deb   buyruq   berish   tavsiya
qilinadi.   It   qizg‘in   ravishda   ishlaydi,   chunki   oxirgi   buyruqni   miya   baland
qo‘zg‘algan   holatida   bajaradi.     SHunday   qilib,   miyada   ikkita   jarayon   kechadi:
qo‘zg‘alish   va   tormozlanish.   Ular   bir-biriga   o‘tadi,   bu   ikkita   jarayon   doimiy
harakatda bo‘lib, hayvonning oliy asab faoliyatiga shart qo‘yiladi.
Itlarni dressirovka qilish ahamiyati
It o‘rgatish va xizmat itlarining ishi atrof-muhit sharoitlaridan ajralmas holda
o‘tadi.
Xizmat   itlari   ishlaydigan   sharoit   doim   o‘zgaradi   va   doim   itlarga   har   xil
tashqi qo‘zg‘atuvchilar bilan ta’sir etadi va bu ta’sir itning xulqini o‘zgartiradi.
SHu   bilan   birgalikda   organizm     hujayralarida,   organlarida   va   umuman
organizmda   o‘tayotgan   fiziko-kimyoviy   jarayonlar   butun   organizm   holatini
funksional o‘zgaruvchanligiga sabab bo‘ladi va shu bilan itning xulqiga ham ta’sir
etadi.   Lekin,   bu   tashqi   va   ichki   o‘zgarishlar   noma’qul   og‘irlashuvchi   omillar   va itlarning   ishini   qiyinlashtiruvchi   omillar   deyish   shart   emas.   Teskarisiga,   it
o‘rgatishda   yordam   beruvchi,   itlarning   ishini   engillashtiruvchi   faktorlar   ham   bor.
SHuning   uchun   qaysi   sharoitlar   qiyinlashtiradi   va   qaysilari   itlarning   ishini
engilashtirishini bilish kerak. 
1. Ustunlik qiluvchi reaksiyalarning tavsifi.
Itlarning individual xususiyatlari ularda u yoki bu ustunliklarga ega bo‘lgan
reaksiyalarni hosil qilish imkoniyatlarini yaratadi.
Ustunlik   qiluvchi   reaksiyalar   deganda,   itlarga   u   yoki   bu
qo‘zg‘atuvchilarning   ta’sir   qilishida   hayvonning   aniq   namoyon   bo‘lgan   hamda
uning javob hatti-harakatlaridagi ustunliklar tushuniladi.
Katta yoshli itlarda ustunlik qiluvchi reaksiyalarning   5 ta asosiy shakllarini
qayd etilishi qabul qilingan:
1. Faol shakldagi himoyalanuvchi;
2. Sust shakldagi himoyalanuvchi;
3. Ozuqaviy;
4. Mo‘ljal oluvchi;
5. Jinsiy - uning ustunlik qilishi qanjiqlarda kuyikish davrida, ko‘ppaklarda
esa yaqin orada kuyikayotgan qanjiq bo‘lgan paytlarda ro‘y beradi.
Itlarning   individual   xususiyatlaridan   tashqari   ustunlik   qilish   reaksiyasini
hosil   qilishda   hayvon   parvarish   qilinayotgan   shart-sharoitlar   katta   ahamiyat   kasb
etadi.   Masalan,   it   bolalari   do‘q   urish   va   tepkilash   (xo‘rlash)   sharoitlarida
tarbiyalansa,   ularda   sust   shakllanuvchi   himoyalanuvchi   reaksiya   hosil   qilinadi.
Agarda tarbiyalash sharoitlari o‘zgartirilmasa, it bolalariga singdirilgan qo‘rqoqlik
hissi   bir   umrga   saqlanib   qoladi.   SHaroitlarning   o‘zgartirilishi   bilan     ustunlik
qiluvchi reaksiyalar xususiyatlari ham o‘zgarishi mumkin.
Itlardagi   ustunlik   qiluvchi   reaksiyalar   xarakterini   bilgan   holda   it
o‘rgatuvchisining     jonivorlarda   u   yoki   bu   shartli   reflekslarni   hosil   qilishi   oson
kechadi.   Itlardagi   ustunlik   qiluvchi   reaksiyasi   tavsifini   aniqlashning   ko‘plab
usullari mavjud. Eng ko‘p tarqalgan usul quyidagi: it o‘rgatuvchisi  maxsus xizmat
bo‘limi boshlig‘i bilan sinash vaqti (eng qulayi ertalab) va joyini belgilaydi hamda ikkita   yordamchi   tayinlaydi.Tegishli   yo‘riqnoma   berilganidan   keyin   maxsus
xizmat   bo‘limi   boshlig‘i   o‘z   yordamchilari   bilan   birgalikda   belgilangan   tadqiqot
sinash? o‘tkazish joyiga boradi va biror pana erga (pichan g‘arami, tig‘iz butalar,
tepalik   va   boshqalar   ortiga)   yashirinib   oladi.   10-12   daqiqalardan   keyin   it
o‘rgatuvchisi   o‘rgatilayotgan   it   bilan   keladi   va   hayvonni   daraxt   yoki   erga
ko‘milgan   to‘singa   bog‘lab   qo‘yadi   hamda   it   yoniga   ovqat   solingan   idishni
qoldirib, o‘zi pana joyga borib yashirinadi.
It   o‘zini   yangi   joyga   moslashib,   ovqat   eyishga   kirishgan   paytda
yordamchilardan   biri   pana   joydan   chiqadi   va   itga   4-6   metr   yaqin   bo‘lgan   joydan
o‘tib,   ikkinchi   bir   pana   joyga   borib   turadi.   So‘ng   qo‘liga   xivich   ushlab   olgan
ikkinchi   yordamchi   pana   joydan   chiqib   keladi   va   itga   faol   hujum   qilib,   ovqat
solingan   idishni   tortib   olish   harakatiga   tushadi.   Bu   kabi   urinishlarni   ikki-uch
marotaba qaytargan yordamchi pana joyga borib turadi. 
Bu   tadqiqot   natijasida   ustunlik   qilish   reaksiyasining   quyidagi   asosiy
belgilarni aniqlsh mumkin:
1. It o‘rgatuvchisining pana joyga yashirinishidan so‘ng it o‘zi uchun begona
bo‘lgan   yangi   joy   sharoitiga   tez   moslashib,   ovqat   eyishga   kirishadi.   Birinchi
yordamchining   it   yonidan   o‘tishini   faol   ravishda   vovillash   bilan   kuzatib   qoladi.
Ikkinchi   yordamchining   hamla   qilishiga   javoban   it   ham   faol   hujumga   o‘tadi   va
darg‘azab holda vovillaydi. Bu – faol shakldagi himoyalanish reaksiyasidir.
SHunday   holatlar   ham   bo‘lishi   mumkinki,   ikkinchi   yordamchi   itga   hamla
qilganda,   hayvon   unga   darg‘azab   vovillab   tashlanishi   va   bir   vaqtning   o‘zida
ovqatni    o‘qtin-o‘qtin og‘ziga olishi  va   eyishi  mumkin. Bu esa  – ozuqaviy bilan
birgalikda kelgan faol himoyalanish reaksiyasi.
2.   It   o‘rgatuvchisi   pana   joyga   ketishi   bilan   it   atrofga   hadiksiragan   holda
nazar tashlay boshlaydi va o‘qtin-o‘qtin uvlab, ovqatdan tanovvul qiladi. Birinchi
yordamchining o‘tishi bilan it ovqatlanishdan to‘xtab, hadik aralash tevarak atrofga
qaraydi.   Ikkinchi   yordamchi   yaqinlashganda   esa,   o‘zini   yon   tomonga   tashlab,
dumini   oyoqlari   orasiga   qisgan   holda   juftakni   rostlab   qolish   harakatiga   tushadi. Ikkinchi   yordamchi   uzoqlasha   boshlasada,   it   yon   atrofga   qo‘rqinch   aralash   nazar
tashlashda davom etadi. Bu – sust shakldagi himoyalanish reaksiyasi.
3.   O‘rgatuvchining   uzoqlashishi   hamon   hayvon   tezkorlik   bilan   idishga
yaqinlashib,   ovqatni   qizg‘anish   aralash   eyishga   tushadi.   Birinchi   yordamchining
yaqinlishishi bilan ovqatlanish sur’ati tezlashib, yonidan o‘tguvchini nigohi orqali
kuzatib qoladi. Ikkinchi yordamchining hamlaga javoban it keskin irillab, idishdan
ajralmagan   holda   ovqatlanishda   qizg‘in   davom   etadi.   YOrdamchi   idishni   tortib
olishga   harakat   qilganda   esa   it   darg‘azab   irillab   panjalari   bilan   ovqat   solingan
idishni   hamla   qiluvchidan   uzoqlashtirishga   kirishadi.   Ikkinchi   yordamchining
qorasi   o‘chishi   bilan   it   ovqatlanishda   davom   etadi.   Bu   –   ozuqaviy   reaksiyaning
ustunlik belgisidir.
Itlarni   o‘rgatishda   hamda   qorovullik,   soqchilik,   qo‘riqchilik,   cho‘ponlik   va
qidiruv   xizmatlarini   o‘tashi   uchun   eng   yaxshi   it   sifatida   faol   shakldagi
himoyalanish   reaksiyasiga   ega   bo‘lgan,   ya’ni   vazmin   va   badjahl   itlar
hisoblanishadi.
Ozuqaviy reaksiya belgilariga ega bo‘lgan itlarni o‘rgatish jarayonida oziq-
ovqatlar   bilan   ta’sir   etib,   shartli   reflekslarni   osonlik   bilan   shakllantirish   mumkin.
Ammo   bu   kabi   itlarda   erdan   yoki   begona   kimsalarning   qo‘lidan   ozuqa   olishdan
o‘zini tiyish usulini o‘rgatish juda mushkul bo‘ladi.
Sust   himoyalanish   reaksiyasiga   ega   bo‘lgan   itlar   o‘ziga   alohida   individual
yondashishni talab etadi. O‘zida sust himoyalanish reaksiyasini namoyon qiladigan
itlarni   zaif   tipli   nerv   faoliyatiga   ajratish   qabul   qilingan.   Bunday   itlarni
o‘rgatishning   ilojisi   bo‘lmasdan   ular   ayrim   xizmat   turlarini   o‘tash   uchun
yaramaydi   deb   hisoblanadi.   Ammo   akademik   I.P.   Pavlov   bu   kabi   qarashlarning
noto‘g‘ri ekanligini laboratoriya usulida isbot qilgan.
Akademik   I.P.   Pavlov   nomidagi   Evolyusion   fiziologiya   va   patologiya
institutida   o‘tkazilgan   tadqiqotlar   quyidagi   natijalarni   bergan:   35   nafar   sust
himoyalanish reaksiyasiga ega bo‘lgan itlarning 16 tasi zaif tiplilarga, 19 nafari esa
kuchli   tipga   mansub   ekanligi     ma’lum   bo‘lgan.   Binobarin,   sust   himoyalanish
reaksiyasi,   biroq   kuchli   nerv   sistemasiga   ega   bo‘lgan   itlardan,   ularga     mashq vaqtida     to‘g‘ri   yondoshilganda   yaxshigina   xizmat   itlarini   tarbiyalash   mumkin
bo‘ladi.   Bunday   itlarda   nafaqat   umumiy-intizomiy,   davriy   buyruqlarga   shartli
reflekslarni   hosil   qilish,   balki   mashq   qildirish   yo‘li   bilan   oliy   nerv   faoliyati
negizida   yotgan   nerv   sistemasining   asosiy   jarayonlarini   va   hayvonning   tipologik
xususiyatlarini yaxshilash nazarda tutiladi. 
2 . It  o‘rgatuvchining roli va uning hatolari.
Xizmat   turlarining   ko‘p   qirraligi   (qorovullik,   soqchilik,   qidiruv,   sanitar   va
boshq.) itlardan salomatlik va munosib tayyorgarlikni talab etadi. Bundan tashqari,
it o‘rgatuvchisi bergan og‘zaki buyruqlar va o‘rgatish usullarining to‘g‘ri tuzilishi,
tip xususiyatlarining ahamiyatlari va boshqalarga qattiq rioya qilish lozim.
It   o‘rgatuvchilar   tomonidan   yo‘l   qo‘yiladigan   xato   va   nuqsonlar   nafaqat
o‘rgatilayotgan   itlarning   xizmat   ko‘rsatish   sifatini   pasaytiradi,   balki   uni   butunlay
izdan chiqarishi ham mumkin.
Amaliyotda o‘rgatuvchi tomonidan tez-tez yo‘l qo‘yiladigan nuqsonlar:
1.   It   o‘rgatuvchining   “o‘tir!”   degan   buyrug‘ini   it   bajarishdan   bosh   tortishi
mumkin   qachonki,   shartli   qo‘zg‘atuvchi   (ovoz   bilan   beriladigan   buyruq,   test)   ga
nisbatan   shartsiz   qo‘zg‘atuvchi,   ya’ni   o‘tirish   vaqtida   itning   belidan   qo‘l   bilan
pastga bosish harakati oldinroq yuz bersa va shu kabilar.
2.   O‘rgatilayotgan   itlarda   u   yoki   bu   usulni   ko‘p   marotaba   va   uzluksiz
takrorlash.
3.   Agarda   itga   bajarish   mumkin   bo‘lmagan   talablar   qo‘yilsa,   hayvon   ish
jarayonidan butunlay bosh tortadi.
4. Majburiy va taqiqlovchi talablarni noto‘g‘ri qo‘llanganda itlar sustkash va
kamharakat bo‘lib qoladi.
5.   Itlarning   tip   xususiyatlarini   hisobga   olmagan   holda,   it   o‘rgatuvchisi
hayvonni majburlash va taqiqlash jarayonida it tizginidan kuchli tortish, siltash va
boshqa   qo‘zg‘atuvchilarni   qo‘llashi   natijasida   jonivorda   qo‘rqoqlik   hissi
o‘yg‘onadi yoki u ish jarayonidan butunlay bosh tortadi. 6.  Ovoz   va   ko‘rish   qo‘zg‘atuvchilari   (ovoz   chiqarib   va   qo‘l   bilan   ko‘rsatib
beriladigan   buyruqlar)ning   bir   xilligi   buzilganligi   va   buyruq   berish   jarayoni   aniq
ijro etilmaganligi hayvon tomonidan buyruqning bajarilmasligiga olib kelinadi.
7.   Itning   jismoniy   imkoniyatlari   va   salomatligini   hisobga   olmagan   holda,
jonivor   majburlanganda   va   yoki   unga   nisbatan   dag‘al   munosabatda   bo‘linganda
hayvon buyruqni bajarishdan butunlay bosh tortadi.
8.   Buyruqlarning   aniq   ijro   etilmasligi   yoki   ularni   ma’nodosh   va   hamohang
so‘zlarga almashtirish natijasida.
9.   Itga   nisbatan   g‘amxo‘r   va   e’tiborli   bo‘lmaslik   oqibatida   it   o‘rgatuvchisi
jonivorning   panjalarini   noxosdan   bosib   olsa   yoki   mashq   jarayonida   usullarni
bajarish   vaqtida   it   tasmasi   bilan   hayvonning   boshiga   ursa,   unga   kuchli   og‘riq
etkazish   mumkin.   Bu   esa   o‘z   navbatida   hayvonda   qo‘rqoqlik   yoki   it
o‘rgatuvchisiga   nisbatan   ishonchsizlik   hissini   uyg‘otadi,   ya’ni   itni   to‘g‘ri
o‘rgatishga   salbiy   ta’sir   etadigan   noo‘rin   harakatlarning   vujudga   kelishini
chaqiradi.
10. It hali buyruqni bajarmasidan turib, uni rag‘batlantirish mutlaqo mumkin
emas!   Masalan,   “yot!”   degan   buyruq   berilsa-yu,   ammo   it   o‘tirsa,   it   o‘rgatuvchi
hayvonga biron-bir shirinlik hadya etmasligi lozim. Agarda bu paytda itga shirinlik
berilsa, u holda bunday harakat itda “yot!” buyrug‘iga nisbatan shartli refleksning
noto‘g‘ri   shakllanishiga   olib   keladi.   Itdan   berilgan   buyruqqa   nisbatan   usulni
bajarishni   do‘q   urgan   holda   qayta   buyruq   berib   mustahkamlab   borish   lozim
bo‘ladi. Agar it uni bajarmasa, it o‘rgatuvchisi bevosita boshqa bir usulni qo‘llashi,
ya’ni itning yag‘rinidan pastga bosgan holda, jonivorni talab etilgan buyruqni ijro
etishga majbur etish kerak.
11.   Aniq,   ishlab   chiqilgan   buyruqlarni   boshqa   bir   o‘ylab   topilgan
buyruqlarga   almashtirmaslik,   masalan   “yot!”   degan   buyruq   o‘rniga   “uzala   tush!”
yoki   “yonimga!”   degan   buyruq   o‘rniga   “bu   yoqqa   kel!”   buyruqlarini   qo‘llash
tavsiya etilmaydi.
Itlarni   o‘rgatish   jarayonida   tajribasiz   o‘rgatuvchilar   tomonidan   yo‘l
qo‘yiladigan xatolar uslubiy yoki texnik turlarga ajratiladi. Uslubiy xatolar:
a) itlarni o‘rgatish sistemasini yoki alohida usullarini noto‘g‘ri tuzish;
b)   u   yoki   bu   usullar   talabini   it   tomonidan   bajarmaslik   sabablarini   to‘g‘ri
tahlil qilmaslik va ularni bartaraf etish uchun muhim qaror qabul qilinmasligi;
v)  itlarning oliy nerv faoliyati tip xususiyatlarini  bilmaslik va bundan kelib
chiqqan   holda,   uning   yoqimsiz   harakatlarini   o‘z   vaqtida   bartaraf   etishni   eplay
olmaslik.
It   o‘rgatuvchisining   noto‘g‘ri   xatti-harakatlari   itda   yoqimsiz
munosabatlarning   kelib   chiqishiga   zamin   yaratishi   mumkin.   Masalan,   it   biron-bir
molni   to‘daga   qo‘shish   uchun   haydab   borayotgan   bir   paytda   ancha   kuchliroq
bo‘lgan   qo‘zg‘atuvchi,   ya’ni   butalar   orasidan   otilib   chiqqan   tovushqon   izidan
quvlab   ketishi.   It   o‘rgatuvchisi   “fu!”   buyrug‘ini   berar   ekan,   bir   vaqtning   o‘zida
“yonimga!”   degan   buyruqni   ham   behosdan   aytib   yuboradi.   It   o‘rgatuvchining
oldiga chopib keladi va u jonivorni rag‘batlantiradi. Bu paytda taqiqlovchi buyruq
“fu!”   go‘yoki   “yonimga!”   degan   buyruq   bilan   uyg‘unlashib   ketganday   tuyuladi.
Xuddi   shu   juftlikda   mazkur   buyruqlar   bir     necha   marotaba   takrorlansa,   “fu!”
buyrug‘i jonivor uchun “yonimga!” buyrug‘ining ahamiyatini kasb etadi va buning
natijasida   taqiqlovchi   “fu!”   buyrug‘i   berilganda   it   o‘z   xo‘jayini   oldiga   yugurib
keladigan bo‘lib qoladi.
Hayvon   u   yoki   bu   buyruqni   ikki   marotaba   bajarganidan   keyin   uchinchi
marta   aynan   shu   buyruqni   bajarishdan   bosh   tortishi   kabi   holatlar   ham   bo‘lishi
mumkin.
d)   itlarda   noo‘rin   xatti-harakatlarni   bartaraf   etishda   ularni   haddan   tashqari
kuchli   siltash     hamda   “fu!”   buyrug‘ini   ortig‘idan   ko‘proq   qo‘llash   itlarning
cho‘chib qolishiga olib keladi.
Og‘riqli   qo‘zg‘atuvchi   bilan   uyg‘unlashmagan   “fu!”   buyrug‘i   hayvonda
shartli   tormozlanishning   so‘nishini   vujudga   keltiradi.   “Fu!”   buyrug‘ini   haddan
ziyod   ko‘p   ishlatish     itlarda   reaksiyaning   susayishiga   olib   keladi.   Bu   buyruq
og‘riqli     qo‘zg‘atuvchi   bilan   hamohang   qo‘llangan   holda   va   zarurat   tug‘ilgan
paytlardagina qo‘llanishi mumkin. e)   itda   “yonimda”   buyrug‘iga   nisbatan   shartli   refleksni   shakllantirishda
jonivorni   uzun   arqonda   etaklab   yurish   tavsiya   etilmaydi,   chunki   bu   hol   itda
faqatgina   uzun   arqonda   yurish   shartli   refleksini   hosil   bo‘lishiga   olib   keladi.
Birgalikda yonma-yon harakat qilinganda, itning panjalarini noxosdan bosib olish
hayvonda   og‘riqqa   shartli   aloqadorlikning   hosil   bo‘lishini   va   keyinchalik
“yonimda” degan buyruq unda og‘riq xosil bo‘lishini kutishiga va o‘rgatuvchining
yonida yurishga hadiksirashiga olib keladi.
j)   “Erkin!”   buyrug‘iga   nisbatan   usullarni   ishlab   chiqishda   it   o‘rgatuvchisi
sekinlik   va   sustkashlik   bilan   harakat   qilsa,   bu   ham   o‘z   navbatida   hayvonda
sustkashlikni   uyg‘otib,   uning   o‘zini   tutishi   va   buyruqlarni   ijro   etishida   o‘z   aksini
topmasdan   qolmaydi.   Buyruqning   aniq   ijro   etilmasligi   esa,   hayvonda   shartli
reflekslarning jadallik bilan shakllanishiga to‘sqinlik qiladi va shuningdek, undagi
intizomning pasayishiga olib keladi. A D A B I YO T L A R:
1 . Gavlin I.  Razvedenie domashnix jivotn ы x . Alma-Ata. 1985 .
2. Ziyadinnov F. Kinologiya asoslari.  Toshkent 2004.
3.   Zubko   V.N.,   Ukrojenko   V.A.   Dressirovka   slujebnыx   sobak.   M.
DOSAAF, 1977.
4. Zubko V.N. Slujebnoe sobakovodstvo. M., DOSAAF, 1987 .
5. Korneev  L.A. Slovo o sobake. M., M ы sl, 1989.
6.   Korneev   L.A.   Sportivnaya   dressirovka   sobak   slujebn ы x   porod.   –   M.,
1994.
7. Naymonova D. Atlas porod sobak. Praga, 1985.
8.  Narziev D.X.  H ayvonlar anatomiyasi . Toshkent. Mehnat. 1986.
9 . CHistyakov. Vospitanie i dressirovka slujebnoy sobaki. Sankt-Peterburg.
2005.
10. Xasanova R.A. Dekorativnoe sobakovodstvo: Neobыchnoe i obыchnoe o
sobakax.TMexnat, 1990.

ITLARNI UMUMIY VA MAXSUS DRESSIROVKA Q ILISH USULLARI Reja 1. Itlarni o‘rgatishning oliy nerv faoliyati bilan bog‘liqligi. 2. Nerv sistemasi va uning o‘rgatishdagi ahamiyati 3.S Hartli reflekslrni hosil bo‘lish shartlari 4 Itlarni dressirovka qilish ahamiyati

Itlarni o‘rgatishning oliy nervfaoliyati bilan bog‘liqligi. Hayvonlarning individual xususiyatlariga ko‘ra, itlarning o‘zini tutishi hamda ulardagi oliy nerv faoliyatining turlari juda ham xilma-xildir. Ayrim itlarda shartli reflekslar darhol hosil bo‘ladi, boshqalarida esa ularni vujudga keltirish uchun juda katta mehnat talab etiladi. Bu o‘z navbatida qo‘zg‘alish va tormozlanish jarayonlarining namoyon bo‘lish darajasi bilan chambarchas bog‘liqdir. Oliy nerv faoliyatining tip xususiyatlarini hisobga olmasdan turib, itlarni o‘rgatish katta qiyinchiliklarga olib kelishi, ba’zi hollarda esa hayvonlarni xizmatga tayyorlash jarayonini butunlay to‘xtatib qo‘yishi mumkin. I.P. Pavlov oliy nerv faoliyati turlari bo‘yicha itlarni guruhlarga ajratish tamoyillariga nerv sistemasining quyidagi uchta asosiy xususiyatlarini kiritgan: 1. Nerv jarayonlarining kuchlari – qo‘zg‘alish hamda tormozlanish, xususan, differensiyalanishning paydo bo‘lish tezligi va uning doimiyligi; 2. Qo‘zg‘alish va tormozlanish jarayonlarining o‘zaro tenglashish darajasi; 3. Nerv jarayonlarining harakatchanligi, ya’ni bir nerv jarayonining ikkinchisi bilan almashinish tezligidagi jadallik; Oliy nerv faoliyati 4 ta asosiy turlarga bo‘linadi: a) Kuchli, qo‘zg‘aluvchan, nomutanosib-qiziqqon; b) Kuchli, mutanosib, harakatchan – tez ta’sirlanuvchan; v) Kuchli, mutanosib, bosiq-sovuqqon; g) Zaif nerv tizimli – dilgir. Qiziqqon tipli itlar ancha serg‘ayrat va serharakat hisoblanib, o‘rgatishga jadal kirishuvchan, shartli reflekslarni tez hosil qilishda farqlanuvchan bo‘ladi hamda bu kabi reflekslar ularda mustahkam saqlanib qolinib, hayvonning toliqishi asta-sekinlik bilan ro‘y beradi. Tormozlanish jarayoni bosh miyada qiyinchilik bilan yuzaga keladi va uning barqaror saqlanib qolishi qiyin kechadi, shu sababdan ham u taqiqlovchi buyruq - “fu!” ni bajarishga hamda bir joyda tik turishga salbiy tarzda aks etadi, masalan

“yot!”, “o‘tir!” va shu kabi boshqa buyruqlarni berganda ham itlar turgan joyidan qo‘zg‘alib, yurib ketishi mumkin. Kuchli qo‘zg‘aluvchan itlarda qo‘zg‘atuvchi omillarning tabaqalanishi ancha sust, noaniq va beqaror bo‘lib, asosan hayvonni engil qidiruv ishlari va umuman qidiruv xizmatlariga tayyorlashda o‘zining salbiy ta’sirini namoyon qilmasdan qolmaydi. Uning asosiy sababi kuchli qo‘zg‘aluvchanlik va tormozlanish jarayonining sustligi hamda tormozlanish ko‘nikmasining barqaror bo‘lmasligi hisoblanadi. Qiziqqon tipli itlarning beqiyos qimmatli sifati jonivorlarning ish jarayonidagi faolligi va tez toliqmasligi bilan baholanadi. Tez ta’sirlanuvchan tipli itlar qiziqqon tipli itlarning ko‘plab umumiy xususiyatlariga ega bo‘lib, ular ham o‘ta serharakat va serg‘ayrat hisoblanishadi, bu kabi itlar tabaqalanishning aniqligi va pishiqligi, ijobiy shartli reflekslarning jadallik bilan hosil bo‘lishi hamda ularning mustahkamligi va doimiyligi bilan ajralib turadi. Bunday itlar juda kam hollarda toliqadi. Xizmat jarayonida ular ishlashdan bosh tortishmaydi. Bularning hammasi itlarning bosh miya po‘stlog‘ida ro‘y berayotgan qo‘zg‘alish va tormozlanish jarayonlarining nisbiy ravishda o‘zaro tenglashishining natijasidir. Sovuqqon tipli itlar bosiqligi, kamharakatligi va hatto sustkashligi bilan ajralib turadi. Itlarning miyasidagi qo‘zg‘olish va tormozlanish jarayonlari o‘zaro nisbiy tenglik holatida bo‘lib, shartli reflekslar va tormozlanish ko‘nikmalarini hosil qilish imkoniyatlarini yaratadi, mustahkam saqlanib qolinadi hamda doimiyliligi bilan ajraladi. Odatlantirilgan tabaqalanishlar shartli reflekslarni hosil qilishi kabi bu jarayon ham bir muncha sekinlik bilan, biroq benuqson ravishda ro‘y beradi. Mutanosiblashgan, bosiq turdagi itlar it o‘rgatuvchidan qunt-matonat bilan, astoydil mehnat qilishni talab etadi va mashq qildirish jarayonlarida itoatkorlik hamda chidamliligi bilan boshqa tiplardan farq qiladi. Dilgir tipli itlar esa juda ko‘p hollarda ham salbiy, ham tormozlovchi shartli reflekslarni hosil qildirishga birmuncha o‘jarlik qilishadi. Agarda ular hosil

qilingudek bo‘lsa, juda sekin ro‘y beradi va barqarorligi bilan ajralib turmaydi, ya’ni tashqi ta’sirlar natijasida juda tez to‘xtab (tormozlanib) qoladi. Bu tipdagi itlar qo‘rqoqligi, tez toliquvchanligi va oliy nerv faoliyatining sustligi bilan farq qiladi. Bunday itlar o‘rgatish va xizmat ko‘rsatishga hamma vaqtda ham yaroqli bo‘lavermaydi. Itlarning tur xususiyatlarini it o‘rgatuvchilar doimiy ravishda hisobga olib borishi lozim bo‘lib, u hayvonda shartli reflekslarni hosil qilishni engillashtirishda ancha-muncha asqotadi. Ayniqsa tez qo‘zg‘aluvchan va qiziqqon itlarni o‘rgatish paytida o‘rgatuvchining o‘ta ehtiyotkorlik bilan yondashishini talab etadi, chunki bu kabi itlarda qo‘zg‘alish jarayoni tormozlanish jarayonidan bir qadar ustun turadi. Kuchli nerv qo‘zg‘aluvchanligiga ega bo‘lgan itlarni qiyin masalalarni hal etishda, masalan yaqin qidiruv ishlariga o‘rgatishda nixtab turish, ya’ni bir usulni 3-5 va undan ham ortiq marotaba bajarishga majbur qilish yaramaydi.Qo‘zg‘aluvchan tipdagi itlar tormozlanish jarayonini haddan tashqari zo‘riqtirib iz, buyum va boshqa narsalarning hidlarini farqlash va toqat qilib bir joyda jim turish xususiyatlarini yo‘qotadi. Faqatgina bosqima-bosqich olib boriladigan mashq jarayonlarigina itlarni chiniqtiradi hamda ularda sabr qilib turish va mehnatga layoqatlilik xususiyatini tarbiyalaydi, ya’ni tormozlanish jarayonidan ustun bo‘lgan qo‘zg‘alish jarayonini muvozanatlashtiradi. Tez ta’sirlanuvchan tipdagi itlarni o‘rgatish jarayonida alohida yondashishni talab etmaydi, faqatgina oddiy usullardan murakkablariga o‘tish ketma-ketligiga rioya qilinsa bas, ya’ni itlarning nerv sistemasini zo‘riqtirmaslik va shuning bilan birga ish jarayonida ro‘y beradigan uzilishlarga yo‘l qo‘ymaslik kerak. Sovuqqon itlarni o‘rgatish jarayonida to‘xtaladigan bo‘lsak, bunda it o‘rgatuvchisi mazkur itlarning individual xususiyatlarini ya’ni nerv jarayonlarining harakatsizligini inobatga olib buyruqlarni tez-tez almashtirmasligi lozim. YUqorida bayon etilganlardan kelib chiqqan holda it o‘rgatuvchilari itlarni o‘rgatish uslubini hayvonlarning individual xususiyatlariga bog‘lagan holda,

o‘rgatish jarayonida vazminlik va sabr-bardoshni saqlashlari lozim, ulardan asabiylashmaslik, itlarga baqirib-chaqirish, do‘q-po‘pisa qilishga va umuman itlarga dag‘al munosabatlarda bo‘lishga yo‘l qo‘ymaslik talab etiladi. It o‘rgatuvchisi hayvonni o‘rgatish jarayonida chaqqon, serg‘ayrat va kuzatuvchan bo‘lishi hamda o‘rgatilayotgan itlarning kayfiyatini izchil nazorat qilib borishi lozim. Bularning barchasi it o‘rgatuvchilarga o‘z oldiga qo‘ygan vazifalarni tez va sifatli bajarishida qo‘l keladi. 2. Nerv sistemasi va uning o‘rgatishdagi ahamiyati Itlarda og‘ziga go‘sht solish bilan og‘iz bo‘shlig‘ida refleksli so‘lak va boshqa hazm qiluvchi suyuqliklar ajrala boshlaydi. Birdaniga yoqilgan yorug‘ chiroq ko‘zni yumishga majburlaydi. Bu reflekslar hayvonlarda tug‘ma bo‘ladi yoki bu reflekslar shartsiz reflekslar deyiladi, chunki bu refleks sodir bo‘lishi uchun hech qanday qo‘shimcha shartlar keragi yo‘q. SHartsiz reflekslar tashqi muhit va organizmning ichidagi qo‘zg‘atuvchilar (ochlik, chanqoq, jinsiy aloqa va h.k.) ta’siri natijasida sodir bo‘ladi. Paydo bo‘lishiga qarab ular oddiy va murakkab shartsiz reflekslarga bo‘linadi. Oddiy to‘g‘ri reaksiyalarga ko‘z qorachig‘ining qisqarishi, aks etish va hokazolar kiradi. Murakkab tug‘ma shartsiz reflekslar ichiga ko‘pgina mayda oddiy tug‘ma shartsiz reflekslar kiradi. Masalan, butun organizmning harakatlanishi (itning yugurishi). SHuning uchun shartsiz reflekslarning oddiy va murakkablarga bo‘linishi nisbiy hisoblanadi. Hayvonlarning xulqi va hayoti ko‘pgina oziq-ovqat, himoyalanish va boshqa shartsiz reflekslar bilan belgilanadi. Tug‘ma reflekslar bilan belgilangan hayvonlarning xulqi instinktiv deyiladi. Instinkt (tug‘ma his) – bu murakkab shartsiz refleks bo‘lib, hamma instinktlar ovqat, havo olish, himoyalanish, naslini tarbiyalashga qaratilgan. Bularning hammasi doimiylik maqsadga muvofiqlik bilan ta’riflanadi. Lekin o‘rgatishda o‘ziga xos individual tomonlari ham bor. Bitta ota-onadan tug‘ilgan, bitta egadan tarbiya olgan xizmat (yoki ovchi) itlar biri oson, biri qiyin o‘rgatiladi.