logo

Ko‘chirma va o‘zlashtirma gaplar uslubiyati.

Загружено в:

08.08.2023

Скачано:

0

Размер:

32.1640625 KB
Ko‘chirma va o‘zlashtirma gaplar uslubiyati.
R e j a :
1. Ko‘chirma gaplarning funksional uslublarda qo‘llanish xususiyatlari.
2.  Ko‘chirma  gaplarning  badiiy   uslubda   personajlar   ichki   dunyosini,   tashqi
qiyofasini, tabiatini chizishda muhim vosita ekanligi.
3.    O‘zlashtirma gaplarning stilistik xususiyatlari. 1.   Ko‘chirma   gaplarning   funksional   uslublarda   qo‘llanish
xususiyatlari.   Har bir funksional uslubda ko‘chirma gaplarning qo‘llanishi o‘ziga
xos   tarzda   kechadi   va   o‘zbek   tilidagi   barcha   uslublarda   u   yoki   bu   darajada
uchraydi.   Masalan,   ilmiy   uslubda   ulardan   muallif   o‘z   fikrini   asoslash,   to‘g‘ri
ekanligini   tasdiqlash   maqsadida   foydalanadi   –   shu   fikrga   mos   keladigan
qarashlardan   sitata   –   iqtiboslar   keltiradi.   YOki,   aksincha,   o‘z   fikrining   to‘g‘ri
ekanligini   tasdiqlash   maqsadida   unga   zid   bo‘lgan   qarashlarni   ham   keltirishi   va
uning   noto‘g‘ri   ekanligini,   unga   qo‘shila   olmasligining   sabablarini   asoslashi
mumkin.
Bunga   misol   tarzida   R.Qo‘ng‘urovning   «O‘zbek   tili   stilistikasidan
ocherklar» (Samarqand, 1975) asarining 11-betidan quyidagi parchani keltirishimiz
mumkin:   « A.   M.   Peshkovskiy   o‘zining   «Ona   tili   metodikasi,   lingvistika   va
stilistikasi» nomliasarida stilistik kuzatishlar  qanday yo‘l  bilan borish kerakligini,
xususan,   grammatik   stilistikaning   xarakterli   xususiyatini   juda   to‘g‘ri   ko‘rsatib
bergan   edi.   U   yozadi:   «Boshqa   bo‘limlardagi   kabi,   so‘z   faqat   nafis   ottenkalar   va
nozikliklar  haqida   borishi   mumkin,  chunki  stilistika,  umuman,  xuddi   shular  bilan
shug‘ullanadi.   «Ukamni   yuboraman»   va   «ukamga   yuboraman»   birikmalari
o‘rtasidagi farq qanchalik nozik bo‘lmasin, u hali stilistika uchun dag‘al hodisadir.
Bu stilistik farq emas. «Menga yasadi» va «men uchun yasadi» gaplari o‘rtasidagi
farq   esa   faqat   grammatik   emas,   balki   stilistik   farq   hamdir.   Xuddi   shu   kabi
«pichoqqa oldim» va «pichoq bilan oldim» bir-biridan faqat grammatik farqlanadi,
«tosh otdi» va «toshbo‘ron qildi» esa bir-birlaridan ham  grammatik, ham  stilistik
jihatdan   farqlanadi.   Boshqacha   qilib   aytganda,   stilistikada,   umuman,   grammatik
ma’nolar   o‘rganilishi   va   chog‘ishtirilishi   kerak   emas,   balki   faqat   grammatik
sinonimlar,   ya’ni   grammatik   ma’nosi   bilan   bir-birlariga   yaqin   so‘z   va   so‘z
birikmalari   o‘rganilishi   va   qiyoslanishi   kerak»*   (Sitata   A.   N       Gvozdevning
“Ocherki   po     stilistike     russkogo   yazыka"   asaridan   olindi,   Moskva,   1955  y.,   133-
134-betlar). YUqorida   aytganlardan   xulosa   qilib,   A.   M.   Peshkovskiy   grammatik
stilistikaning,   jumladan,   morfologiyaning   stilistik   imkoniyatlari   juda   ham
cheklanganligini ta’kidlaydi.
Rasmiy uslubda bu kabi holatlar kam ko‘zga tashlanadi.
Publitsistik uslubda ham xuddi ilmiy uslubdagi singari holatlarda ko‘chirma
gaplarga   murojaat   qilinadi.   Masalan:   «Davlat   tili   haqida»gi   Qonunning   8-
moddasida   «O‘zbekiston   Respublikasining   qonunlari,   davlat   hokimiyati   va
boshqaruv   organlarining   boshqa   hujjatlari   davlat   tilida   qabul   qilinadi   va   e’lon
etiladi.   Mahalliy   hokimiyat   va   boshqaruv   organlarining   hujjatlari   davlat   tilida
qabul qilinadi  va e’lon etiladi», deb ta’kidlangan. Bugungi  kunda ushbu qonunga
to‘liq   amal   qilinmoqda,   darsliklar,   qo‘llanmalar,   qonunlar,   ilmiy   asarlar   davlat
tilida nashr qilinayapti. («Huquq» gazetasi, 2009 yil 15 oktyabr).
Funksional uslublarda ko‘chirma gaplarning qo‘llanish xususiyatlarini ushbu
gaplar   tarkibida   qo‘llangan   fe’llar   tahlilida   yana   ham   oydinlashtirish   mumkin.
Masalan,   turli   uslublarda aytmoq,   demoq   fe’llarining   bir   necha   sinonim lar idan
foydalan sa   bo‘ladi .   Jumladan,   publitsistikada   oddiy   xabar   aytilsa,   mazkur
fe’llarning   odatdagi   shakllari   qo‘llanadi:   Dokladchi   aytdiki,   qishloqlarimiz
qiyofasini tubdan o‘zgartish uchun kurash davom etadi.
Agar       bu   fe’llar     orqali     uslub     bo‘yoqlari,     ta’siriylik   ham   berilmoqchi
bo‘lsa,   ta’kidlamoq,   uqtirmoq,   e’tirof   etmoq,   qaydqilmoq,   eslatmoq,
ogohlantirmoq, to‘xtalmoq, da’vo qilmoq, ta’na qilmoq, ta’riflamoq, talab qilmoq,
murojaat   qilmoq,   o‘tinmoq,   yolvormoq,   so‘ramoq   kabi   fe’l-sinonimlardan
foydalaniladi,   Misollar: Notiqlar   ta’kidladilarki,   shahar   mehnatkashlari
davlatimizning   sanoatni   yanada   rivojlantirish   oldiga   qo‘ygan   vazifalarini  
bajarish   uchun   kurashda     katta   muvaffaqiyatlarni   qo‘lga   kiritdilar   (Gazetadan).
O‘tinib   so‘rayman:   tezroq   oting.   (M.   Lermontov.)   Avvalo,   shuni   qayd   qilish
kerakki, do‘stlik mavhum narsa emas, u yo‘qdan paydo bo‘lmaydi.    (V. Z.)
 
2.   Ko‘chirma   gaplarning   badiiy   uslubda   personajlar   ichki   dunyosini,
tashqi   qiyofasini,   tabiatini   chizishda   muhim   vosita   ekanligi. Ilmiy   manbalarda ko‘chirma   gap   badiiy   nutqda   boy   stilistik-sintaktik   vosita   ekanligi   ta’kidlangan
(Kojina M.N. Stilistika russkogo yazыka.- M., 1983, 161-bet).
Ko‘chirma   gap   o‘zga   kishining   nutqini   aynan,   o‘zgarishsiz   keltirishi   bilan
alohida  ahamiyatga  ega   bo‘lishi   masalaning  bir   tomoni.  Ikkinchidan  esa,  ana  shu
vazifani   ado   etish   borobarida   u   nutq   egasining   fikr   va   mulohazalarini   aniq   bera
oladigan hamda nutq muallifiga tavsif ham bera oladigan xususiyatga ega.
«O‘zgalarning   hech   o‘zgarishsiz,   so‘zma-so‘z   berilgan   gapi   ko‘chirma
gapbo‘lib, unda ham, avvalo, tugal fikr, his-tuyg‘u ifodalanadi. – deyiladi «O‘zbek
tili   stilistikasi»   asarida.   -   SHu   bilan   birga,   yozuvchi   ko‘chirma   gapdan   uslubiy
maqsadda ham foydalanadi: uning vositasida obraz yaratiladi, qahramonga ma’lum
darajada   xarakteristika   beriladi.   Ba’zi   personajlar   nutqidan   ularning   ichki
dunyosini, tashqi qiyofasini, tabiatini ham anglab olish mumkin:
—   CHexovmi?   Himm...   burjuaziya   realizmi   to‘g‘risida   so‘zlaganda,   eng
avval,   uiing   ob’ektiga   diqqat   qilish   kerak.   Burjuaziya   realistlari   tushungan,ular
aks ettirgan ob’ektiv voqelikni anglash lozim bo‘ladi. Turgan gapki, CHexovning
ijodi  boshdan-oyoq, butun mohiyati  bilan ilk  burjuaziya  realizmi,  ya’ni... himm,..
Mukarram,   tovuqqa   moyak   qo‘ydingmi?   Qo‘yish   kerak,   bo‘lmasa   daydi   bo‘lib
ketadi...   Tavba,   tovuqdan   ham   ahmoq   jonivor   yo‘q   —   moyak   qo‘ysang,tug‘adi!
Nima   uchun   moyak   qo‘ysang,   tug‘adi?   Xo‘roz   nima   uchun   saharda   qichqiradi?
Ajoyib psixologiya! Biologiya o‘qiysiz-larmi? (A. Q. Adabiyot muallimi).
 
Ko‘chirma  gap  bo‘lgan  keyin,  so‘zsiz   u  bilan  birgalik  muallif   so‘zlari   ham
ishtirok   etadi.   Muallifning   ana   shu   so‘z   va   jumlalari   nutqda   ma’lum   ekspressiv
ahamiyatga ega bo‘lishi mumkin.
Dramatik     asarlarda       qatnashuvchi     shaxslarning     replikalari   muallif  
remarkalari         ham     ayrim     qahramonlar         xarakterini     yoki   ular   orasidagi  
munosabatlarni tushunishda o‘ziga    xos o‘rin tutadi:
X o   l   m   a   t   (o‘zicha).   Voy   xom   kalla-ey,   sen   hali   hayvon   deb   yurgan
edingmi?
Xolmat (o‘zicha).Mana qo‘y, deb tumshug‘igasolmaysanmisiynitalog‘ni! Xolmat (o‘zicha).     Bo‘lmasa     hali     surma     ichgan     itdek     ovoz i   bo‘g‘ilib,  
imomatga   o‘ta   olmay   qoladilar.       (Imomga.)       CHarchamaysiz,   domla   pochcha,
faqat quruq qoshiq og‘iz yirtadi, xolos! Sadqai gapingiz ketsin bu gadoga! Bunga
o‘xshagan   mingta   sarpoyoqdan   sizlar   uchun   boyga   o‘xshagan   bitta   xo‘l   tayoq
yaxshi! (H. H.)
Navoiy   kuladi.   Mansur   kirib   erga   tashlanadi,   yig‘lab,   Navoiyning   etagini
o‘padi.
Haram.   Sochlari   parishon,   ozg‘in   Guli   to‘shakda   yotibdi.   Nozik   qo‘llari
bilan   Alisher   bergan   devonni   ko‘kragiga   bosgan.   YOnida   enaga.   («Alisher
Navoiy» dramasidan.)
Ko‘chirma   gap   ko‘proq   muallif   gapi   bilan   birga   qo‘llanadi.   Bu   vaqtda   har
ikki   sodda   gap   birikib,   to‘ldiruvchi   ergash   gapli   qo‘shma   gapga   sinonim   bo‘ladi:
ko‘chirma   gap   ham   muallif   gapini,   uning   kesimidan   anglashilgan   xilma-xil
ma’nolarni   to‘ldiradi.   Muallif   gapining   kesimi,
asosan,   aytmoq   va   demoq   fe’llarining tuslangan (aniq) shakllari orqali ifodalanadi.
Qo‘chirma   gapli   qo‘shma   gaplarni   uslub   talablariga   ko‘ra,   turlicha   qurish
mumkin:   YOzuvchi   aytgan   edi:   «So‘z   barcha   fikrlar   va   faktlar   libosidir».   «So‘z
barcha fikrlar va faktlar libosidir», —   degan edi yozuvchi.
Ko‘chirma   gapdan   shu   tarzda   foydalanilsa,   aytmoq,   demoq   fe’llari   betaraf
ma’noda — xabar qilish, xabarni aytish usuli vazifasidagina ishlatiladi. Bu vaqtda
ko‘chirma   gap   og‘zaki   nutqda   o‘ziga   xos   ohang   bilan   aytiladi,   yozuvda   esa
qo‘shtirnoq orqali belgilanadi va har ikki gap orasidagi chegara aniqlanadi.
 
Turli   nutq   uslublarida   so‘ramoq   o‘rnida   iltimos   qilmoq,   arz   qilmoq   (arz
aylamak   –   arxaik)   kabi   shakllar;   pichirlamoq,   shivirlamoq,   do‘ng‘illamoq,
vaqillamoq   (va   boshqa   ko‘rinishlari),   javob   bermoq,   e’lon   qilmoq,   ma’lum
qilmoq   va boshqa fe’llar qo‘llanadi.
Bunday   fe’llar   ma’nosini   yanada   ochish,   fikrni   kuchaytirish,   tinglovchiga
buyurish,   da’vat,   eslatish   kabi   maqsadlarda   bosh   gap   tarkibida   -ki,   -chi,   -mi,   - ku   kabi yuklamalarni ham keltirish mumkin:   Qani ayting-chi, bu shiferlarni qaysi
kolxozchiga berdingiz? (N. Safarov.) Aytdim-ku, boramiz deb.
So‘zlovchining   xilma-xil   kayfiyati,   his-tuyg‘usi,   harakat   va   holati,
mimikasini   aynan  berish  uchun   xabar   qilish,   suroqlash  ifodalovchi  fe’llar  o‘rnida
muallif   ko‘pincha   kulimsiramoq,   shod   bo‘lmoq,   tabassum   qilmoq,   jilmaymoq,
iljaymoq, ochilib ketmoq, olqishlamoq, qarshi olmoq, so‘zini bo‘lmoq, rad etmoq,
man   qilmoq,   qaytarmoq,   ma’qullamoq,   tasdiqlamoq,   bosh   irg‘amoq,   his   etmoq,
o‘ylamoq, tasavvur qilmoq, nazarda tutmoq, ishontirmoq, asaslamoq, isbot etmoq,
taajjublanmoq,   buyurmoq,   tushuntirmoq,   eslatmoq,   jerkmoq,   achchiqlanmoq,
koyimoq,   bo‘g‘ilmoq,   kesatmoq,   g‘ovg‘a   solmoq,   yuziga   solmoq,   shovqin
ko‘tarmoq, oh chekmoq, baqirmoq   kabi modallik ma’nosi kuchli bo‘lgan fe’l yoki
fe’l-iboralardan foydalanadi:
Anvar   o‘ylanib   yana   kulimsidi: —   Sening   fotihang   bo‘lmasin?   (A.   Qod.)
Mohlar   oyim   Ra’noni   bag‘ridan   chiqarib   buyurdi: —   Bor,   Anvar   akangga   salom
qil.   (A.   Qod.)   Ra’no   to‘xtab,   Mahmudni   koyishga   majbur   bo‘ldi: —   Mahmud,
Mahmud, esi yo‘q Mahmud!. (A. Qod.) «Quloq teshish fazl emas, pulni topish hazil
emas, jevak taqish farz emas!»— g‘ovg‘a solar taqsirim. (A. Qod.) Farishta ham
shunchalik bo‘lar deb o‘ylab qoldim. (A. Qod.) Mahdum qo‘lini bir-biriga urib oh
chekdi: —   SHarmanda   bo‘ldim,   rasvo   bo‘ldim!   (A.   Qod.)   SHahodat   mufti   bosh
chayqadi: — Biz   yanglishamiz.   (A.   Qod.)   Safar   bo‘zchi   Mamatqulning   so‘zini
bo‘ldi: —   Kimga yomonlabdi? (A. Qod.)
Badiiy asarlarda dialoglarni berish yozuvchining ixtiyoriga bog‘liq: shaxslar
gapi orasida (oldin yo keyin) muallif gapi ham keltirilishi mumkin.
 
3.     O‘zlashtirma   gaplarning   stilistik   xususiyatlari.   Ko‘chirma   va   muallif
gapi   orasida,   ayniqsa,   mazmun   yaqinligi   kuchli   bo‘ladi:   birinchisi   ikkinchisini
to‘ldiradi. SHuning uchun bunday qurilmalarni shaklan o‘zgartirish va ikki sodda
gapni   birlashtirib,   bir   gapga   keltirish   mumkin.   Bu   vaqtda   mazmun   saqlangan
holda,   gap   bo‘laklarining   miqdori   va   shakli   o‘zgaradi:   ko‘chirma   gapning   kesimi
to‘ldiruvchiga, egasi esa qaratqich aniqlovchiga aylanadi:   Donolardan biri aytgan edi: «Hech kimga yomonlik qilmagan odam elga yoqadi». —   Donolardan biri hech
kimga yomonlik qilmagan odamning elga yoqishini aytgan edi.
Demak,   ko‘chirma   va   o‘zlashtirma   gap   orasida   sinonimiya:   —   parallellik
bo‘ladi.
Ko‘chirma gap o‘zlashtirma gapga o‘ziga xos grammatik qonun-qoidalar    va
stilistik talablar    asosida      aylantiriladi.
Ko‘chirma   gapning   kesimi   ot,   sifat,   ravish   va   son   bilan   ifodalansa,   uni
to‘ldiruvchiga   aylantirishda   ekan   to‘liqsiz   fe’lidan   ham
foydalaniladi: «YOlg‘on so‘zdan   olam   bezor», —   degan   edi   Abay. —   Abay   yolg‘on
so‘zdan olam bezor ekanini aytgan edi.
Ayrim   gaplarni   esa   o‘zlashtirma   gapga   aylantirish   uchun   qo‘shimcha
vositalardan   foydalaniladi:   —   Sen   uy   egasidan   qochib   o‘tirma,   o‘zi   mening
og‘am...   Tuzukmi,   Ra’no?   —   dedi   Anvar.   (A.   Qod.)   -   Anvar   uy   egasining   o‘ziga
og‘a ekanligini, shuning uchun undan qochmaslikni Ra’nodan iltimos qildi.
His-tuyg‘u   kuchli   ifodalangan   gaplarni,   so‘z-gaplarni   hatto   o‘zlashtirma
gapga ham aylantirib bo‘lmaydi:   U favqulodda bir narsa kashf etganday hovliqib:
«CHiroq! Elektr»   —   dedi. (A.Q.)
Bunday   gaplarni   biror   ehtiyoj   bilan   o‘zlashtirma   gapga   aylantirish   zarur
bo‘lsa,   gapni   qayta   qurish   kerak:   U   birdan   yalt   etib   ko‘ziga   tashlangan   elektr
chiroqni   ko‘rib,   favqulodda   bir   narsa   kashf   etganday   hovliqib   «chiroq»   va
«elektr» so‘zlarini aytib yubordi.
Ko‘chirma gapli qo‘shma gapiing yana bir sinonimi to‘ldiruvchi ergash gapli
qo‘shma gaplardir. Bular ikki xil bo‘ladi:
1. Aytdi,   dedi,   uqtirdi   fe’llaridan   keyin   -ki   (-kim),   deb   kabi   bog‘lovchilar
qo‘llanadi:   Hikmatoy s’ezd delegatlarini ishontirib aytdiki, uning brigadasi bu yil
har gektar erdan olinadigan hosilni 50 sentnerga etkazadi.
2. Aytdi,   dedi,   uqtirdi,   va’da   berdi   kabi   fe’l   kesimlardan   keyin   izohiy
ohangdan   foydalaniladi;   bu   vaqtda   bosh   va   ergash   gaplar   (muallif   gapi   va
ko‘chirma   gap)   orasiga   ikki   nuqta   qo‘yiladi:   Deyman:   quvonchingga   tor   kelur
jahon...   (E.V.)   Men   undan   so‘radim:   mehringni   qo‘yib,   shunchalar   saralab   gul terding kimga? Ishidan ko‘zini uzmayin singlim, qisqa javob berdi: o‘qituvchimga.
(S. Zunnunova.)
Ko‘chirma   gaplar   kirish   so‘z   yo   iborali   sodda   gaplar   orqali   ham   berilishi
mumkin:   Abu   Ali   ibn   Sinoning   aytishicha,   agar   havoda   chang   bo‘lmasa,   odam
ming yil yashashi mumkin.
  Gaplarning ushbu turlaridan foydalanishda mualliflarning o‘ziga xos bayon
uslublari   ham   namoyon   bo‘lishi   mumkin.   A.Qahhorning   «Adabiyot   muallimi»
hikoyasini tahlil qilib ko‘ramiz:
O‘zining   aytishiga   ko‘ra   «nafis   adabiyot   muallimi»  o‘rtoq   Boqijon   Baqoev
og‘ilga   kirib   ta’bi   xira   bo‘ldi:   sigirning   qulog‘iga   yana   kana   tushibdi!   Kanadan
ham ko‘ra sigir uning achchig‘ini keltirdi: kanani teray desa qo‘ymaydi – boshini
silkiydi, pishqiradi.
–   Hayvon!   Sigir   emas,   hayvon!–   dedi   og‘ilning   eshigini   qattiq   yopib.–
Hayvon!
Xotini Mukarram hovlida samovarga suv quyar edi.
– Hayvon!– dedi Baqoev,– bu sigirni sotib puliga cho‘chqa olish kerak!
–   SHaharda   cho‘chqa   asrash   mumkin   emas,–   dedi   Mukarram   samovarga
ko‘mir solayotib.
– Nima uchun? Taqiq qilinganmi? Kim  aytdi? Men aytib edimmi? To‘g‘ri,
mumkin emas... albatta, mumkin emas...
– Uyga kiring, Hamida keldi.
Hamida  o‘n  olti  yoshlardagi   tiyrak,  quvnoq  qiz,  pochchasini  ko‘rib  sevinib
ketdi.
– Siz uyda ekansiz, bilsam daftarimni olib kelar ekanman... esizgina...
O‘rtoq   Boqijon   Baqoevning   ta’bi   ochildi   –   sigir,   uning   qulog‘idagi   ko‘m-
ko‘k kana, g‘o‘qillab tumshug‘i bilan ariq yoqalarini buzib yurgan cho‘chqa ko‘z
oldidan ketdi.
–   Texnikumdan   rabfakka   o‘tibsan   deb   eshitdim,   rostmi?–   dedi.–   Hmm...
yaxshi   qilibsan.   Rabfakka   o‘t,   deb   men   aytib   edim   shekilli?   Hmm...   Auff,   zarda
bo‘libman...   Rabfak   yaxshi.   Men   bir   borgan   edim.   Kanselyariyaning   eshigiga praktikum   deb   yozib   qo‘yipti.   To‘g‘ri   emas.   Praktikum,   minimum,   maksimum
bular   hammasi   lotincha   yoki   lotinchaga   yaqin  so‘zlar.   Men   shaxsan   shunday   deb
bilaman.
Bir oz jim qolishdi.
–   Boqijon   aka,–   dedi   qiz   uyalibroq,–   bir   narsani   sizdan   so‘ramoqchi   edim:
biz   sinfda   CHexovning   «Uyqu   istagi»ni   o‘qidik,   go‘dakni   o‘ldirgan   qizni   sud
qilmoqchimiz.   Da’vogar   go‘dakning   onasi   –   Rahima   bo‘ladi,   qoralovchi   –
SHarifjon.   Sudyalar   ham   bo‘ladi.   Men   qizni   oqlab,   butun   gunohni   uning
xo‘jayiniga,   yosh   qizni   bu   qadar   berahm   ekspluatatsiya   qilgan   kishiga
qo‘ymoqchiman.   Mana   shu...   SHuni   yozdim.   SHu   to‘g‘rida   sizning   fikringizni
bilmoqchiman. CHexov shunday demoqchi emasmi?
O‘rtoq Baqoev o‘ylab turib, so‘radi:
– Nafis adabiyot darsini sizlarga kim beradi? Hakimov? Ahmoq odam! O‘z
ustida   ishlamaydi.   Savol   alomati   hammavaqt   «mi»dan   keyin   qo‘yiladi   desam,
kuladi. Gap bunda ham emas...
Mukarram samovar ko‘tarib kirdi. Hamida irg‘ib turib, samovarni opasining
qo‘lidan   oldi   va   stolga   qo‘ydi.   U   homilador   xotinga   samovar   ko‘tartirib,   qarab
o‘tirgan pochchasidan o‘pkalamoqchi edi, biroq uyaldi, indamadi. O‘rtoq Boqijon
Baqoev juda chanqab turgan ekan, ustma-ust to‘rt piyola choy ichdi va terladi.
–   CHuchvaradan   keyin   choy   juda   yaxshi   ketadi-da,–   dedi   yuzidagi,   terni
artib.– Hmm... soqol ham o‘sipti, sartarosh bo‘lmasa odamlar maymun bo‘lib ketar
edi. Maymun juni to‘kilib, odam bo‘lgan. Bu haqda Engelsning fikri bor...
–   Haligini   aytmadingiz,   Boqijon   aka,–   dedi   qiz,–   CHexov   shunday
demoqchi emasmi?
O‘rtoq Baqoev yana bir piyola choy so‘radi.
– CHexovmi? Hmm... burjuaziya realizmi to‘g‘risida so‘zlaganda eng avval
uning   ob’ektiga   diqqat   qilish   kerak.   Burjuaziya   realistlari   tushungan,   ular   aks
ettirgan ob’ektiv voqelikni anglash lozim bo‘ladi. Turgan gapki, CHexovning ijodi
boshdan-oyoq,   butun   mohiyati   bilan   ilk   burjuaziya   realizmi,   ya’ni...   hmm...
Mukarram,   tovuqqa   moyak   qo‘ydingmi?   Qo‘yish   kerak,   bo‘lmasa   daydi   bo‘lib ketadi...   Tavba,   tovuqdan   ahmoq   jonivor   yo‘q   –   moyak   qo‘ysang   tug‘adi!   Nima
uchun   moyak   qo‘ysang   tug‘adi?   Xo‘roz   nima   uchun   saharda   qichqiradi?   Ajoyib
psixologiya! Biologiya o‘qiysizlarmi?
Hamida   biologiyadan   nimalar   o‘qiganini,   bu   o‘qish   yilida   yana   nimalar
o‘tilajagini   so‘zlab   berdi   va   o‘zining   oqlash   nutqida   fiziologik   asoslar   ham
ko‘rsatish niyati bor ekanini aytib, yana so‘zni CHexov ustiga burdi.
–   Hmm...–   dedi   Baqoev,–   CHexov   to‘g‘risida   o‘zimning   fikrim   bor.
Boshqalar   nima   desa   desin,   harholda   uning   dunyoga   qarashida...   Uning   dunyoga
qarashi Pushkin va Lermontovlarning dunyoga qarashidan farq qiladi. Bir davr, bir
sinf, bir mamlakat yozuvchilari bo‘lishlariga qaramasdan mutlaqo farq qiladi!
–   CHexov   Pushkin   bilan   bir   davrda   yashagan   emas-ku,–   dedi   Mukarram,–
bizning   kutubxonada   uning   Maksim   Gorkiy   bilan   oldirgan   surati   bor.   CHexov
1904 yilda o‘lgan bo‘lsa kerak.
O‘rtoq Baqoev bir oz o‘ng‘aysizlandi.
–   Sizlar   qaysi   CHexov   to‘g‘risida   gapirayotibsizlar?   CHoydan   quy!..   Bu
CHexov   haqidami?   To‘g‘ri,   bu   1904   yilning   birinchi   yarmidami,   ikkinchi
yarmidami o‘lgan... Boshqa ro‘molcha ber, bundan piyoz hidi kelayotipti. Men ana
u   CHexov,   ilk   burjuaziya   realizmining   namoyandasi   bo‘lgan   CHexov   haqida
so‘zlayotibman.
– «Uyqu istagi» qaysi CHexovniki?– dedi Hamida.
– Hech shubhasiz, bu CHexovniki. Bu narsa birinchi marta «Sovremennik»
jurnalida bosilgan.
SHundan   keyin   o‘rtoq   Boqijon   Baqoev   uzundan-uzoq   so‘zlab   ketdi.   Uning
nima   to‘g‘rida   so‘zlayotganini   Hamida   bilmas   edi.   Detirding   degan   allaqanday
mashhur   tanqidchi   SHelling   degan   yozuvchiga   «sen   dastyorga   zor   bo‘lguncha
o‘g‘ling dastyor bo‘ladi» deb xat yozgan; Marks Dobrolyubovni Mering bilan bir
qatorga qo‘ygan; Stending degan allaqanday bir dramaturg o‘lar chog‘ida Demping
degan bir tanqidchiga: «Agar butun jonivorlarni xudo yaratgan bo‘lsa, men uning
zavqiga   qoyil   emasman,   echkiemar   ham   jonivor   bo‘ldimi?»   degan...   Hamidaning
boshi og‘irlashib ketdi, ikki marta sekin, og‘zini ochmasdan esnadi. Hamida   mezbonlar   bilan   xayrlashib   ko‘chaga   chiqqanda   qorong‘i   tushgan
edi,   «Uyqu   istagi»   to‘g‘risida   pochchasidan   hech   qanday   fikr   ololmadi.   Uning
so‘zlaridan   nima   olgani   haqida   o‘ziga   hisob   berar   ekan,   g‘uvillab   turgan   boshida
shundan boshqa hech narsa yo‘q edi: praktikum, minimum, maksimum; Detirding,
Stending, SHelling, Mering, Demping..
Adabiyotlar:
1.  Мамажонов  А.   Қўшма гап стилистикаси.- Тошкент, 1990.
2.  Шомақудов А., Расулов И., Қўнғуров Р.  Ўзбек тили              стилистикаси. –
Тошкент, 1983.
3.  Содиқова М.  Феъл стилистикаси. – Тошкент, 1975.
4. Қў нғуров Р.  Ўзбек тили стилистикасидан очерклар.- Самарқанд, 1975.
5.   Қў нғуров   Р.   Грамматик   стилистика   //   “Ўзбек   филологияси”   тўплами.
СамДУ асарлари, янги серия, № 315. – Самарқанд, 1975.
6.   Қў нғуров   Р.   Субъектив   баҳо   фaмаларининг   семантик   ва   стилистик
хусусиятлари. – Тошкент, 1980.
7.   Қў нғурg   Р.   Стилистика   имени   существительного   в   узбекском   языке.   –
Ташкент, 1983.
8. Қў нғурg Р.  Олмош стилистикасига оид айрим мулоҳазалар // “Ўзбек тили
стилистикасидан кузатишлар” тўплами. – Самарқанд, 1981. 
9.Қў нғурg Р.   Сифат стилистикаси // “Ўзбек тили стилистикаси
ва нутқ маданияти” тўплами. – Самарқанд, 1982.
10.   Қў нғурg   Р.     Каримg   С.     Ўзбек   тили   стилистикаси   ва   нутқ   маданияти.
Библиографик кўрсаткич.– Самарқанд, 1984.
11.   Ўзбек   тили   грамматикаси.   I     том   –   Тошкент,   1975.   II     том   –   Тошкент,
1975.

Ko‘chirma va o‘zlashtirma gaplar uslubiyati. R e j a : 1. Ko‘chirma gaplarning funksional uslublarda qo‘llanish xususiyatlari. 2. Ko‘chirma gaplarning badiiy uslubda personajlar ichki dunyosini, tashqi qiyofasini, tabiatini chizishda muhim vosita ekanligi. 3. O‘zlashtirma gaplarning stilistik xususiyatlari.

1. Ko‘chirma gaplarning funksional uslublarda qo‘llanish xususiyatlari. Har bir funksional uslubda ko‘chirma gaplarning qo‘llanishi o‘ziga xos tarzda kechadi va o‘zbek tilidagi barcha uslublarda u yoki bu darajada uchraydi. Masalan, ilmiy uslubda ulardan muallif o‘z fikrini asoslash, to‘g‘ri ekanligini tasdiqlash maqsadida foydalanadi – shu fikrga mos keladigan qarashlardan sitata – iqtiboslar keltiradi. YOki, aksincha, o‘z fikrining to‘g‘ri ekanligini tasdiqlash maqsadida unga zid bo‘lgan qarashlarni ham keltirishi va uning noto‘g‘ri ekanligini, unga qo‘shila olmasligining sabablarini asoslashi mumkin. Bunga misol tarzida R.Qo‘ng‘urovning «O‘zbek tili stilistikasidan ocherklar» (Samarqand, 1975) asarining 11-betidan quyidagi parchani keltirishimiz mumkin: « A. M. Peshkovskiy o‘zining «Ona tili metodikasi, lingvistika va stilistikasi» nomliasarida stilistik kuzatishlar qanday yo‘l bilan borish kerakligini, xususan, grammatik stilistikaning xarakterli xususiyatini juda to‘g‘ri ko‘rsatib bergan edi. U yozadi: «Boshqa bo‘limlardagi kabi, so‘z faqat nafis ottenkalar va nozikliklar haqida borishi mumkin, chunki stilistika, umuman, xuddi shular bilan shug‘ullanadi. «Ukamni yuboraman» va «ukamga yuboraman» birikmalari o‘rtasidagi farq qanchalik nozik bo‘lmasin, u hali stilistika uchun dag‘al hodisadir. Bu stilistik farq emas. «Menga yasadi» va «men uchun yasadi» gaplari o‘rtasidagi farq esa faqat grammatik emas, balki stilistik farq hamdir. Xuddi shu kabi «pichoqqa oldim» va «pichoq bilan oldim» bir-biridan faqat grammatik farqlanadi, «tosh otdi» va «toshbo‘ron qildi» esa bir-birlaridan ham grammatik, ham stilistik jihatdan farqlanadi. Boshqacha qilib aytganda, stilistikada, umuman, grammatik ma’nolar o‘rganilishi va chog‘ishtirilishi kerak emas, balki faqat grammatik sinonimlar, ya’ni grammatik ma’nosi bilan bir-birlariga yaqin so‘z va so‘z birikmalari o‘rganilishi va qiyoslanishi kerak»* (Sitata A. N Gvozdevning “Ocherki po stilistike russkogo yazыka" asaridan olindi, Moskva, 1955 y., 133- 134-betlar).

YUqorida aytganlardan xulosa qilib, A. M. Peshkovskiy grammatik stilistikaning, jumladan, morfologiyaning stilistik imkoniyatlari juda ham cheklanganligini ta’kidlaydi. Rasmiy uslubda bu kabi holatlar kam ko‘zga tashlanadi. Publitsistik uslubda ham xuddi ilmiy uslubdagi singari holatlarda ko‘chirma gaplarga murojaat qilinadi. Masalan: «Davlat tili haqida»gi Qonunning 8- moddasida «O‘zbekiston Respublikasining qonunlari, davlat hokimiyati va boshqaruv organlarining boshqa hujjatlari davlat tilida qabul qilinadi va e’lon etiladi. Mahalliy hokimiyat va boshqaruv organlarining hujjatlari davlat tilida qabul qilinadi va e’lon etiladi», deb ta’kidlangan. Bugungi kunda ushbu qonunga to‘liq amal qilinmoqda, darsliklar, qo‘llanmalar, qonunlar, ilmiy asarlar davlat tilida nashr qilinayapti. («Huquq» gazetasi, 2009 yil 15 oktyabr). Funksional uslublarda ko‘chirma gaplarning qo‘llanish xususiyatlarini ushbu gaplar tarkibida qo‘llangan fe’llar tahlilida yana ham oydinlashtirish mumkin. Masalan, turli uslublarda aytmoq, demoq fe’llarining bir necha sinonim lar idan foydalan sa bo‘ladi . Jumladan, publitsistikada oddiy xabar aytilsa, mazkur fe’llarning odatdagi shakllari qo‘llanadi: Dokladchi aytdiki, qishloqlarimiz qiyofasini tubdan o‘zgartish uchun kurash davom etadi. Agar bu fe’llar orqali uslub bo‘yoqlari, ta’siriylik ham berilmoqchi bo‘lsa, ta’kidlamoq, uqtirmoq, e’tirof etmoq, qaydqilmoq, eslatmoq, ogohlantirmoq, to‘xtalmoq, da’vo qilmoq, ta’na qilmoq, ta’riflamoq, talab qilmoq, murojaat qilmoq, o‘tinmoq, yolvormoq, so‘ramoq kabi fe’l-sinonimlardan foydalaniladi, Misollar: Notiqlar ta’kidladilarki, shahar mehnatkashlari davlatimizning sanoatni yanada rivojlantirish oldiga qo‘ygan vazifalarini bajarish uchun kurashda katta muvaffaqiyatlarni qo‘lga kiritdilar (Gazetadan). O‘tinib so‘rayman: tezroq oting. (M. Lermontov.) Avvalo, shuni qayd qilish kerakki, do‘stlik mavhum narsa emas, u yo‘qdan paydo bo‘lmaydi. (V. Z.) 2. Ko‘chirma gaplarning badiiy uslubda personajlar ichki dunyosini, tashqi qiyofasini, tabiatini chizishda muhim vosita ekanligi. Ilmiy manbalarda

ko‘chirma gap badiiy nutqda boy stilistik-sintaktik vosita ekanligi ta’kidlangan (Kojina M.N. Stilistika russkogo yazыka.- M., 1983, 161-bet). Ko‘chirma gap o‘zga kishining nutqini aynan, o‘zgarishsiz keltirishi bilan alohida ahamiyatga ega bo‘lishi masalaning bir tomoni. Ikkinchidan esa, ana shu vazifani ado etish borobarida u nutq egasining fikr va mulohazalarini aniq bera oladigan hamda nutq muallifiga tavsif ham bera oladigan xususiyatga ega. «O‘zgalarning hech o‘zgarishsiz, so‘zma-so‘z berilgan gapi ko‘chirma gapbo‘lib, unda ham, avvalo, tugal fikr, his-tuyg‘u ifodalanadi. – deyiladi «O‘zbek tili stilistikasi» asarida. - SHu bilan birga, yozuvchi ko‘chirma gapdan uslubiy maqsadda ham foydalanadi: uning vositasida obraz yaratiladi, qahramonga ma’lum darajada xarakteristika beriladi. Ba’zi personajlar nutqidan ularning ichki dunyosini, tashqi qiyofasini, tabiatini ham anglab olish mumkin: — CHexovmi? Himm... burjuaziya realizmi to‘g‘risida so‘zlaganda, eng avval, uiing ob’ektiga diqqat qilish kerak. Burjuaziya realistlari tushungan,ular aks ettirgan ob’ektiv voqelikni anglash lozim bo‘ladi. Turgan gapki, CHexovning ijodi boshdan-oyoq, butun mohiyati bilan ilk burjuaziya realizmi, ya’ni... himm,.. Mukarram, tovuqqa moyak qo‘ydingmi? Qo‘yish kerak, bo‘lmasa daydi bo‘lib ketadi... Tavba, tovuqdan ham ahmoq jonivor yo‘q — moyak qo‘ysang,tug‘adi! Nima uchun moyak qo‘ysang, tug‘adi? Xo‘roz nima uchun saharda qichqiradi? Ajoyib psixologiya! Biologiya o‘qiysiz-larmi? (A. Q. Adabiyot muallimi). Ko‘chirma gap bo‘lgan keyin, so‘zsiz u bilan birgalik muallif so‘zlari ham ishtirok etadi. Muallifning ana shu so‘z va jumlalari nutqda ma’lum ekspressiv ahamiyatga ega bo‘lishi mumkin. Dramatik asarlarda qatnashuvchi shaxslarning replikalari muallif remarkalari ham ayrim qahramonlar xarakterini yoki ular orasidagi munosabatlarni tushunishda o‘ziga xos o‘rin tutadi: X o l m a t (o‘zicha). Voy xom kalla-ey, sen hali hayvon deb yurgan edingmi? Xolmat (o‘zicha).Mana qo‘y, deb tumshug‘igasolmaysanmisiynitalog‘ni!

Xolmat (o‘zicha). Bo‘lmasa hali surma ichgan itdek ovoz i bo‘g‘ilib, imomatga o‘ta olmay qoladilar. (Imomga.) CHarchamaysiz, domla pochcha, faqat quruq qoshiq og‘iz yirtadi, xolos! Sadqai gapingiz ketsin bu gadoga! Bunga o‘xshagan mingta sarpoyoqdan sizlar uchun boyga o‘xshagan bitta xo‘l tayoq yaxshi! (H. H.) Navoiy kuladi. Mansur kirib erga tashlanadi, yig‘lab, Navoiyning etagini o‘padi. Haram. Sochlari parishon, ozg‘in Guli to‘shakda yotibdi. Nozik qo‘llari bilan Alisher bergan devonni ko‘kragiga bosgan. YOnida enaga. («Alisher Navoiy» dramasidan.) Ko‘chirma gap ko‘proq muallif gapi bilan birga qo‘llanadi. Bu vaqtda har ikki sodda gap birikib, to‘ldiruvchi ergash gapli qo‘shma gapga sinonim bo‘ladi: ko‘chirma gap ham muallif gapini, uning kesimidan anglashilgan xilma-xil ma’nolarni to‘ldiradi. Muallif gapining kesimi, asosan, aytmoq va demoq fe’llarining tuslangan (aniq) shakllari orqali ifodalanadi. Qo‘chirma gapli qo‘shma gaplarni uslub talablariga ko‘ra, turlicha qurish mumkin: YOzuvchi aytgan edi: «So‘z barcha fikrlar va faktlar libosidir». «So‘z barcha fikrlar va faktlar libosidir», — degan edi yozuvchi. Ko‘chirma gapdan shu tarzda foydalanilsa, aytmoq, demoq fe’llari betaraf ma’noda — xabar qilish, xabarni aytish usuli vazifasidagina ishlatiladi. Bu vaqtda ko‘chirma gap og‘zaki nutqda o‘ziga xos ohang bilan aytiladi, yozuvda esa qo‘shtirnoq orqali belgilanadi va har ikki gap orasidagi chegara aniqlanadi. Turli nutq uslublarida so‘ramoq o‘rnida iltimos qilmoq, arz qilmoq (arz aylamak – arxaik) kabi shakllar; pichirlamoq, shivirlamoq, do‘ng‘illamoq, vaqillamoq (va boshqa ko‘rinishlari), javob bermoq, e’lon qilmoq, ma’lum qilmoq va boshqa fe’llar qo‘llanadi. Bunday fe’llar ma’nosini yanada ochish, fikrni kuchaytirish, tinglovchiga buyurish, da’vat, eslatish kabi maqsadlarda bosh gap tarkibida -ki, -chi, -mi, -