Mustaqillik davrida O’zbekistonda huquq va davlat tushunchalariga yangicha yondashuv
![Mavzu: Mustaqillik davrida O’zbekistonda huquq va davlat tushunchalariga
yangicha yondashuv .
Reja:
1.Mustaqil O’zbekistonda huquqiy-falsafiy qarashlarning tubdan o’zgarishi va
rivoji.
2.Huquqiy islohotlarning mohiyati, uni amalga oshirishning zaruriy shartlari.
3.Demokratik tamoyillariga asoslangan huquqiy davlatning mazmuni, uning barpo
etilishi zaruriyati.
4.I.A.Karimov asarlarida huquqiy davlat shakllanishining umumnazariy falsafiy
asoslari.
5.Sh.M.Mirziyoyevning Yangi O’zbekistonda huquqiy davlat shakllantirishga doir
umumnazariy falsafiy qarashlari.](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_1.png)
![O’zbekiston Respublikasi Prezidenti I.A.Karimovning ta’kidlashicha,
«O’tmish davri sharoitida fuqarolik jamiyati asoslarini shakllantirish jarayoni yuz
berayotgan bir paytda O’zbekiston aholisi turli qatlamlarining manfaatlarini ifoda
etishi lozim bo’lgan keng tarmoqli, ko’ppartiyaviy tizim kabi demokratik institutlar
hamda boshqa jamoat tashkilotlarining qaror topishi ham muhim ahamiyat kasb
etmoqda.
Siyosiy nuqtai nazardan baholaganda fuqarolik jamiyatidagi siyosiy tizim va
siyosiy boshqaruvning mazmun-mohiyatini huquqiy davlatchilik ifoda etadi.
Boshqacha aytganda, huquqiy davlat fuqarolik jamiyatining siyosiy mohiyatini,
siyosiy shaklini tashkil etadi. Bu ikki hodisaning o’zaro munosabati shakl bilan
mazmunning o’zaro aloqadorligini aks ettiradi. Bundan kelib chiqadigan xulosa
shuki, fuqarolik jamiyati to’la ma’noda mavjud bo’lishining shak-shubhasiz sharti
huquqiy davlatning mavjudligidir. Va, aksincha, huquqiy davlat faqat fuqarolik
jamiyatidek ijtimoiy makonda qaror topishi va faoliyat yuritishi mumkin.
Fuqarolik jamiyati bilan huquqiy davlatning o’zaro nisbatini iqtisod bilan
siyosatning nisbati tarzida izohlash o’rinli bo’ladi. Buni O’zbekiston misolida ham
yaqqol ko’rish mumkin. Zero, iqtisodiy islohatlar tegishli demokratik siyosiy
tuzilmalar, institutlar mavjud bo’lishini taqozo etadi.
“Amalga oshirilayotgan islohotlarimizning mamlakatimizda kuchli
fuqarolik jamiyatiga asoslangan huquqiy demokratik davlat qurish bo’yicha biz
tanlab olgan yo’lning mantiqiy va qonuniy davomi bo’lishini nazarda tutgan holda,
ularning uzviyligi, bosqichma-bosqichligi va izchilligini, boshqacha aytganda,
tadrijiyligini saqlash shart”.
Huquq va davlat tushunchalarini o’rganishda O’zbekiston Respublikasi
Prezidenti I.A.Karimovning asarlari muhim metodologik asos bo’lib xizmat qiladi.
Bu asarlarda o’z aksini topgan nazariy g’oyalar sun’iy ravishda inkor qilingan
ta’limotlarni o’rganish va fan doirasiga kiritish imkonini beradi. Xalqimiz o’zining
buyuk allomalariga nazar solmoqda, ularning ibratli ishlar i dan saboq olishga
intil moqda . «Mustaqilligimizni dastlabki kunlar i danoq ajdodlarimiz tomonidan](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_2.png)
![ko’p asrlar mobaynida yaratib kelingan g’oyat ulkan, bebaxo ma’naviy va
madaniy merosni tiklash davlat siyosati darajasiga ko’tarilgan g’oyat muhim vazifa
bo’lib qoldi».
Ajdodlarimizning davlatchilik g’oyalarini o’rganish, ijtimoiy-siyosiy fikrga
xos xususiyatlarini bilish zaruriyati tobora oshib bormoqda. O’tmish
mutafakkirlarini adolatli jamiyat va davlat qurilishi va boshqarish ta’moyillari
haqidagi ta’limotlari bizni hayajonlantirgan savollarga javob topishda, ibratli
ishlardan saboq olishga ko’maklashadi. Ularning barchasi odamlar o’rtasidagi
munosabatlarni yaxshilashga va takomillashtirishga qaratilgan ijtimoiy idealni
izlash, adolat va tenglik prinsiplariga asoslangan jamiyatni qurish g’oyalarini
targ’ib qildilar.
O’zbekiston ijtimoiy-siyosiy fikriga xos xususiyatlardan biri shundan
iboratki, uning namoyondalari davlat, xokimiyat, adolat masalalarini islom siyosiy
madaniyatga tayangan holda hal qilishga harakat qildilar.
«Vatanimiz azaldan bashariyat tafakkuri xazinasiga unitilmas h issa qo’shib
kelgan. Asrlar mobaynida xalqimizning yuksak madaniyat, adolatparvarlik,
ma’rifatparvarlik kabi ezgu fazilatlari Sharq falsafasi va islom dini ta’limoti bilan
uzviy ravishda rivojlandi. Va o’z navbatida bu falsafiy ahloqiy ta’limotlar ham
xalqimiz dahosidan ba h ra ol i b boyib bordi. Bizning kelajagi buyuk davlatimiz ana
shu falsafaga uyg’un h olda Xo’ja Axmad Yassaviy, Xo’ja Bahovuddin
N aqshbandiy, Imom al-Buxoriy, Abu Iso Muhammad at-Termiziy , Amir Temur,
Mirzo Ulug’bek, Alisher Navoiy, Bobur Mirzo singari mutafakkir
ajdodlarimizning dono fikrlariga uyg’un holda shakllanishi lozim».
O’zbekiston ning ijtimoiy va siyosiy fikriga xos x ususiyatlardan yana biri
shundaki, unda ahloq masalalari yetakchi o’rin egallaydi. Uning namoyondalari
ezgulik, yaxshilikni bilishga intildilar, axloqiy qonun va tamoyillarga amal qilish
insonning oliy ma’naviy burchi deb bildilar.
O’zbekiston ijtimoiy-siyosiy va huquqiy fikr i maxsus siyosiy va huquqiy
asarlardagina emas, badiiy ijodda ham o’z aksini topdi.
Forobiy, Imom M o trudiy, Imom al-Samarqandiy, Burxoniddin Marg’inoniy](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_3.png)
![o’z qarashlarini maxsus falsafiy va huquqiy asarlarda ifodalagan bo’lsa lar ,
Yassaviy, Alisher N avoiy, Mashrab, Furqat, Muqimiy va boshqalar badiiy ijodda
namoyon qildilar.
Badiiy asarlarning barchasini badiiy shakl berilgan falsafiy yoki siyosiy asar
deb hisoblab, shoir va yozuvchilarning barchasini falsafiy va ijtimoiy siyosiy fikr
tarixiga kiritish yaramaydi, albatta. Shu bilan birga ijtimoiy va siyosiy fikr tarixiga
ilmiy yondashish «sof faylasuf» yoki «sof huquqshunos» bo’lmagan mutafakkirlar
ijodida ifodalangan ijtimoiy-siyosiy g’oyalarning rivojining kuzatishni talab qiladi.
Badiiy merosning tahlil qilish ijodkorning ijtimoiy-siyosiy va huquqiy
muammolarga bo’lgan munosabatini tiklash imkonini beradi. O’zbekiston ijtimoiy-
siyosiy fikr tarixiga kiritilgan buyuk shoir, yozuvchilar o’z asarlarida zamondosh
jamiyatning ijtimoiy-siyosiy holatini tasvirlash bilan birga, jamiyatdagi
adolatsizlik, zo’ravonlik, insoniy munosabatlarda uchraydigan soxta lik sabablarini
aniqlash va ularni bartaraf qilish yo’llarini topishga urindilar. Ular haqiqat va
adolatga asoslangan insoniy munosabatlarning o’rnatish uchun nima qilish zarur
degan savolga javob izladilar.
Huquq falsafasi huquqiy borliqning kompleks tadqiq etishning umumiy
metodologiyasidir. Huquq falsafasi huquqni faqatgina ijtimoiy ong shakllaridan
biri sifatidagina emas, balki uni ijtimoiy, milliy va individual qadriyatlarining
birligi sifatida ham o’rganadi.
Huquq falsafasi O’zbekistonda shakllanayotgan va rivojlanayotgan ijtimoiy
falsafa, inson va jamiyat falsafasining ajralmas qismi bo’lib, huquqni jamiyatdagi
munosabatlarni tartibga soluvchi boshqa me’yoriy tizimlar bilan birgalikda olib
o’rganadi. Bu o’z navbatida jamiyatimizda kishilarning keng qamrovli faoliyati
uchun shart-sharoitlarni yaratishni ta’minlaydi. «Ya’ni jamiyatning – deb
ta’kidlaydi I.Karimov, siyosiy va davlat tuzumini belgilar ekanmiz, unda har-bir
odamning siyosiy , iqtisodiy, ijtimoiy va ma’naviy faoliyati uchun yetarli erk
beradigan shart-sharoitlar yaratilmog’i kerak».
Huquq falsafasi–huquqiy davlatning nazariy poydevori. Huquqiy davlat
ta’limotida, mazkur davlatni barpo etishda haqiqiy demokratik ta’moyillar qaror](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_4.png)
![topishi va barcha ijtimoiy qatlamlarning maqsadlari, ularning huquqiy muhofaza
qilishga alohida e’tibor etadi.
Zero, ijtimoiy falsafa, inson va jamiyat falsafasi ekan, kishilar o’rtasida
munosabatlarni tartibga solish, ularning haqqi-huquqini targ’ib–tashviqot qilishda
huquqiy falsafaning ahamiyati beqiyosdir. «Mustaqil O’zbekiston Respublikasida
haqiqiy demokratiya qaror topar ekan, unda Respublika aholisining barcha
qatlamlari, barcha ijtimoiy guruhlarining milliy va madaniy haq-huquqlari
muhofaza etiladi» -deb ta’kidlaydi I.Karimov.
O’zbekiston jahon hamjamiyatiga sobitqadamlik bilan kirib borayotgan
mustaqil, demokratik va huquqiy davlatdir. Huquq falsafasi esa davlatimizning ana
shu yo’ldan rivojlanishning nazariy poydevorlaridan biri hisoblanadi. Huquqiy
davlat huquq falsafasi bir-birlari bilan uzviy bog’liq tushunchalardir.
O’zbekistonda huquqiy davlat barpo etish jarayonida umumjahon qadriyatlarini
o’zida mujassam etgan milliy huquq falsafasini yaratish lozim bo’ladi. Huquq
falsafasining asosi, uning maqsadini va mohiyatini, avvalambor, inson,
insonparvarlik g’oyasi tashkil etishi lozim. I.Karimov ta’kidlaganidek,
O’zbekistonda huquqiy davlat bu - insonparvarlik qoidalariga asoslangan, millati,
dini, ijtimoiy ahvoli, siyosiy va diniy e’tiqodlaridan qat’iy nazar fuqarolarning
huquqlari va erkinliklarini ta’minlab beradigan davlatdir». Qonun, inson irodasini
ifoda etadi va uning haq-huquqlarini va erkini himoya qiladi. Bu esa kuchli ijroiya
hoqimiyatning bo’lishini taqazo etadi. Chunki kuchli ijroiya hokimiyat bo’lmasa,
hatto eng demokratik yo’l bilan qabul qilingan qarorlar ham bajarilmasligi
mumkin. Ijtimoiy falsafaning asosiy muammolaridan biri bu - inson borlig’i, uning
hayotining mazmuni va uning huquqiy masalalari ya’ni boshqacha qilib aytsak,
qonun ustuvorligi, ayni paytda insonparvarlik g’oyalariga asoslanishi va bu
g’oyalarning maqsadi, mohiyati esa kishilar hayoti, ularning shaxsiy dahlsizli,
erkinligi va qadr-qimmatini himoyalash demakdir. Ma’lumki huquqiy davlatning
muhim belgilaridan biri – bu barcha fuqarolarning qonun oldida tengligi,
O’zbekiston Respublikasining asosiy qonuni bo’lgan Kontitusiyaning, demakki
qonunlarning ustuvorligini ta’minlashdir. Asosiy qonun hisoblangan O’zbekiston](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_5.png)
![Respublikasi Kontitusiyasi bilan joriy qonunlar va me’yoriy–huquqiy hujjatlar
o’rtasidagi o’zaro munosabatning mohiyati, shundan iboratki, joriy qonunlar
Konstitusiyaning asosiy mazmunining real ijtimoiy voqyelikka tadbiq etish va
O’zbekiston fuqarolarining huquqiy himoyalashga qaratilgan bo’ladi. Mustaqillik
yillarida qabul qilingan qonunlar, Konstitusiyamizda olg’a surilgan g’oyalarning
konkretlashuvi va yangi tarixiy sharoitda rivojlanishi demakdir. Konstitusiya
ijtimoiy umumiylik bo’lsa joriy qonunlar va me’yoriy huquqiy hujatlar ayrimlikdir.
Ijtimoiy doirada ular uzviy bog’liq bo’ladi va bir birilarini mazmunan boyitadi,
to’ldiradi va rivojlantiradi. “Huquqiy davlatning asosiy belgisi - deb takidlaydi
I.Karimov, – bu barcha fuqarolarning qonun oldida tengligi, Konstitusiya va
qonunlarning ustunligini ta’minlashidir. Konstitusiya va qonunlarning ustunligi
prinsipi shuni anglatadiki, bunda barcha joriy qonunlar va me’yoriy huquqiy
hujjatlar Konstitusiya asosida va unga muvofiq bo’lishi talab etiladi”. Huquq
falsafasi huquqiy davlat shakllanishi va rivojlanishining substansional asosi
hisoblanadi. Zero, huquq falsafasi jamiyat rivojlanishi jarayoniga jiddiy ijobiy
ta’sir ko’rsatadi. Huquq falsafasi o’zida ijtimoiy–siyosiy, gumanitar fanlar
yutuqlarini mujassam etsa va jamiyatimiz rivojlanishini o’rganuvchi ijtimoiy
falsafa tamoyillaridan kelib chiqsa, mazkur ta’sir faqat ijobiy xarakterga ega
bo’ladi. Huquq falsafasi jamiyat taraqqiyotining umumiy qonuniyatlarining inkor
eta olmaydi, ular o’rtasida ziddiyat mavjud bo’lmaydi. O’zbekistonda shakllangan
huquqiy davlatning asosiy va muhim belgilaridan biri huquq falsafasining jamiyat
taraqqiyotining qonun va tamoyillari bilan uzviy bog’liqlikda rivojlanishidir.
Huquq falsafasi mazkur qonunlar tizimining muhim bo’g’ini, elementi bo’lishi
bilan birga, ularning muhim belgilarini o’zida in’kos etadi va ularning substrati
hamdir.
Huquq falsafasi, O’zbekistonda iqtisodiy islohotlarning huquqiy, ma’naviy–
ma’rifiy zaminlarini ham yaratishda muhim rol o’ynaydi. “Ijtimoiy yo’naltirilgan
bozor iqtisodiyotining qonunchilik asosini yaratish–bu faqat o’tish davrining
majburiy shartlarigina bo’lib qolmay, balki huquqiy davlatning barpo etishining
o’ziga xos xususiyati hamdir”–deb yozadi I.Karimov.](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_6.png)
![Jamiyat taraqqiyotining o’tish bosqichida huquqiy–me’yoriy normalarning,
qonunlarning ahamiyati beqiyos katta bo’ladi. Shu munosabat bilan Prezidentimiz
qonunlarning ijtimoiy amaliyotdagi ahamiyat haqida to’xtalib: O’zbekistonda
huquqiy davlatni qurishda qonunlar qanday bo’lmog’i lozim degan savolga javob
berib quyidagi javoblarni beradi.
Birinchidan qonunlar hayotiy, amaliyot bilan uzviy bog’liq bo’lishi va undan
kelib chiqmog’i lozim.
Ikkinchidan qonun hujjatlari bevosita ta’sir ko’rsatish kuchiga ega bo’lishi,
pishiq puxta bo’lishi kerak.
Uchinchidan qonunning ustuvorligi huquqiy davlatning asosiy prinsipidir,
ya’ni jamiyatda qonun qat’yan hukmron va qonun oldida barcha fuqarolar
barobardir.
Va nihoyat to’rtinchidan huquqiy madaniyatning inson yaratgan “ikkinchi
tabiat” sifatida yuqori darajada bo’lishi huquqiy davlatning o’ziga xos
xususiyatlaridan biridir.
Yangi mafkura yangicha fikrlashni, yangi tafakkurni taqoza etadi. Uning
mazmunini esa boshqa bir qator sohalar bilan birgalikda yangicha mazmunga ega
bo’lgan huquq falsafasi tashkil etadi. Bu o’z navbatida “Yangicha, erkin
fikrlaydigan, mutelik va jur’atsizlik tuyg’usidan mutloqo holi, mustaqil insonni
tarbiyalashdir. Yangicha fikrlaydigan fozil inson, eng avvalo, fuqorolik burchini
his etadigan shaxs bo’lishi darkor» .
Huquqiy davlat va demokratik jamiyatning O’zbekistonda shakllanishi
jarayoni o’zining hususiyatlariga ega. Ana shunday muhim hususiyatlardan biri–bu
jarayonning tadrijiy, asta-sekin ijtimoiy buhronlarsiz rivojlanishidir. “Bu sohada
inqilobiy o’zgarishlar yasashga urinishlar g’oyat nohush, hatto fojiyali natijalarga
olib keladi”.
O’zbekistonda huquqiy davlat shakllanishi jarayoni, huquq falsafasining
muhim konsepsiyalaridan biri ijtimoiy adolat va haqiqat kategoriyalarini ijtimoiy
amaliyotga keng qo’llashni taqozo etadi. Ijtimoiy bilish jarayonida adolat va
haqiqat tushunchalari uzviy bog’liq bo’ladi. Adolat ijtimoiy–falsafiy, huquqiy–](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_7.png)
![axloqiy tushunchalar tizimiga mansub bo’lib, ijtimoiy haqiqatni bilishning muhim
bosqichi hisoblanadi. Huquqiy davlat ijtimoiy adolat qaror topgan davlat demakdir.
Adolat kategoriyasi qotib qolgan, o’zgarmas kategoriya emas. Uning falsafiy,
huquqiy mazmuni doimo rivojlanishda, o’zgarishda bo’ladi. Binobarin adolat
kategoriyasi “adolat haqida bilimlarning oxirgisi nuqtasi emas”.
“Adolat va haqiqat g’oyasi, - deb takidlaydi I.Karimov ijtimoiy
hayotimizning barcha sohalarini qamrab olmog’i darkor. Adolat va haqiqat g’oyasi
qonunchilik faoliyatimizning zamini, bosh yo’nalishi bo’lmog’i shart”
Huquqiy davlat demokratik o’zgarishlar va ijtimoiy hayotning barcha
sohalarini isloh qilish asosida yuzaga keladi. Bu mohiyatiga ko’ra tarixiy
ahamiyatga molik ijtimoiy jarayonning asosida avvalo shaxs manfaati, uning
huquqlari va erkinliklari yotadi.
O’zbekistonda huquqiy davlatning shakllanishining asosiy talablaridan biri
qonun ustuvorligi ekanligini yuqorida biz qayd etgan edik. Bu ijtimoiy jarayonni
vaqtinchalik yoxud huquqiy davlatni shakllantirish yo’lidagi o’tish davrining
“o’tkinchi tadbirlari”dan biri deb tushunmaslik kerak. Huquq falsafasi mazkur
masalaga dialektik tamoyillar asosida yondashib, uni tarixiy zaruriyat ekanligini
qayd etadi
“Yuksak huquqiy tafakkur ustuvorligi nafaqat bugungi jamiyatimiz uchun,
balki bizdan keyin keladigan avlodlar uchun ham zarurdir-deb yozadi I.Karimov.
Huquqning mazmunini belgilovchi asosiy omillardan biri O’zbekistonning
davlat mustaqilligiga erishganligidir. Ma’lumki, O’zbekiston 1991 yili o’z
mustaqilligini qo’lga kiritganidan so’ng umrini o’tab bo’lgan mustabid, ma’muriy-
buyruqbozlik, rejali-taqsimot tizimidan voz kechib, “o’zbek modeli” deb nom
olgan o’z taraqqiyot yo’lini tanlab oldi.
Biz ishlab chiqqan va bugungi kunda hayotga tatbiq etayotgan ushbu
modelning ma’no-mazmuni – davlat qurilishi va konstitusiyaviy tuzumni tubdan
o’zgartirish va yangilash, iqtisodiyotni mafkuradan xoli etish, uning siyosatdan
ustunligini ta’minlash, davlatning bosh islohotchi vazifasini bajarishi, ya’ni
islohotlar tashabbuskori bo’lishi va ularni muvofiqlashtirib borishi, qonun](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_8.png)
![ustuvorligini ta’minlash, kuchli ijtimoiy siyosat yuritish, islohotlarni bosqichma-
bosqich va izchil olib borish tamoyillariga asoslanadigan siyosiy, iqtisodiy va
ijtimoiy islohotlarni amalga oshirishdan iboratdir.
Biz islohotlarni inqilobiy usulda, ya’ni “shok terapiyasi” yo’li bilan amalga
oshirishdan ongli ravishda voz kechib, tadrijiy taraqqiyot yo’lini tanlab olganimiz
tufayli xalqimizni qanday og’ir oqibatlarga olib kelishi mumkin bo’lgan iqtisodiy
va ijtimoiy to’fonlardan asrab qolishga muvaffaq bo’lganimizni bugun hayotning
o’zi tasdiqlab bermoqda...
Shu ma’noda, 1992 yil dekabr oyida qabul qilingan, mamlakatimizning
demokratik taraqqiyotini ta’minlash va fuqarolik jamiyatini shakllantirishning
asosiy prinsiplarini belgilab bergan Konstitusiyamizning qoida va normalariga
tayanish alohida ahamiyat kasb etadi. Bu boradagi ishlarimiz 2001 yildan 2010
yilgacha bo’lgan keyingi 10 yil davomida yanada faollashib, ko’lami va miqyosi
tobora kengayib bordi.
Natijada bugungi kunga kelib biz o’z oldimizga qo’ygan asosiy
maqsadimizga erishdik, deb aytish uchun barcha asoslarimiz bor. Buning tasdig’ini
mamlakatimizni isloh etish va demokratlashtirish jarayoni hyech qachon ortga
qaytmaydigan, qat’iy va izchil tus olgani, odamlarimiz o’zgarib, ularning siyosiy
va fuqarolik faolligi oshayotgani, ongu tafakkuri yuksalib, yon-atrofda bo’layotgan
barcha voqyea-hodisalarga daxldorlik tuyg’usi, ertangi kunga ishonchi ortib
borayotgani misolida ko’rish, anglash qiyin emas.
Ma’lumki, o’tgan davr mobaynida mamlakatimizda davlat hokimiyati va
boshqaruvini demokratlashtirish sohasida amalga oshirilgan islohotlar o’ta muhim
bir maqsadga, ya’ni hokimiyatlar bo’linishi konstitusiyaviy prinsipini hayotga
izchil tatbiq etish, hokimiyatlar o’rtasida o’zaro tiyib turish va manfaatlar
muvozanatining samarali tizimini shakllantirish, markazda va joylarda qonun
chiqaruvchi va vakillik hokimiyatining vakolatlari hamda nazorat vazifalarining
rolini kuchaytirish, sud tizimini liberallashtirish va uning mustaqilligini ta’minlash
bo’yicha g’oyat dolzarb chora-tadbirlarni ko’rishga qaratilgan edi.](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_9.png)
![Bu jarayonda markaziy ijro etuvchi hokimiyatning boshqaruv tuzilmalari va
ma’muriy organlarning vazifalarini o’zgartirishga, ularning boshqarish, tartibga
solish va taqsimlash borasidagi vakolatlarini, xo’jalik tuzilmalari faoliyatiga
bevosita aralashuvini keskin qisqartirishga katta e’tibor berildi. Boshqacha
aytganda, ularning vakolatlarini bozor tamoyillariga muvofiqlashtirish va pirovard
natijada davlatning iqtisodiyotni boshqarishdagi rolini jiddiy kamaytirish ko’zda
tutilgan edi.
Boshqaruv sohasini markazlashtirishni cheklash, bu boradagi vazifalarning
bir qismini respublika darajasidan viloyat, tuman va shahar miqyosiga o’tkazish,
O’zbekistonda mahalliy o’zini o’zi boshqarishning noyob shakli bo’lgan mahalla
tizimini shakllantirish masalalariga katta ahamiyat qaratildi.
Ikki palatali milliy parlamentimizni tashkil etish masalasi bo’yicha 2002 yil
27 yanvarda o’tkazilgan referendum yakunlari va shu asosda “Referendum
yakunlari hamda davlat hokimiyati tashkil etilishining asosiy prinsiplari
to’g’risida”gi konstitusiyaviy qonunning qabul qilinishi qonun chiqaruvchi
hokimiyatni tubdan isloh qilishning asoslarini belgilab berdi.
Bundan ko’zlangan asosiy maqsadlar parlament tomonidan o’z vakolatlarini
amalga oshirish jarayonida o’zaro tiyib turish va manfaatlar muvozanati tizimini
shakllantirish, qonun ijodkorligining sifatini jiddiy ravishda oshirish, umumdavlat
va hududiy manfaatlarning mutanosibligiga erishishdan iborat edi. Bu borada
tarkib jihatidan asosan xalq deputatlari mahalliy Kengashlari vakillaridan tashkil
topgan yuqori palata – Senatning hududlar manfaatlarini ifoda etishi, quyi –
Qonunchilik palatasi esa o’z faoliyatini doimiy professional asosda amalga
oshirishi hisobga olinganini aytib o’tish lozim.
Ta’kidlash kerakki, milliy parlamentimizning rivojlanishida yangi parlament
va uning har bir palatasining maqomi, vakolatlari va faoliyat mexanizmlari aniq
belgilab berilgan “O’zbekiston Respublikasi Oliy Majlisining Qonunchilik palatasi
to’g’risida”gi va “O’zbekiston Respublikasi Oliy Majlisining Senati to’g’risida”gi
konstitusiyaviy qonunlarning 2003 yilda qabul qilinishi alohida ahamiyat kasb etdi.](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_10.png)
![2007 yilda O’zbekiston Respublikasi Konstitusiyasidan mamlakat Prezidenti
bir vaqtning o’zida ijro etuvchi hokimiyat boshlig’i ekanini belgilaydigan
normaning chiqarilishi ushbu davrdagi muhim siyosiy-huquqiy voqyealardan biri
bo’ldi. Bugungi kunda Konstitusiyamizning 89-moddasida “O’zbekiston
Respublikasining Prezidenti davlat boshlig’idir va davlat hokimiyati organlarining
kelishilgan holda faoliyat yuritishini hamda hamkorligini ta’minlaydi” degan qoida
belgilab qo’yilgan.
Ilgari O’zbekiston Respublikasi Prezidenti egallab turgan Vazirlar
Mahkamasi raisi lavozimining tugatilishi ham liberallashtirish va
demokratlashtirish yo’lida muhim qadam bo’ldi. Qabul qilingan qonunlarga
muvofiq endilikda Bosh vazir nafaqat Vazirlar Mahkamasi faoliyatini tashkil etadi,
balki unga rahbarlik qiladi va uning ishi samaradorligi uchun shaxsan javob beradi,
Vazirlar Mahkamasi majlislariga raislik qiladi, hukumat hujjatlarini imzolaydi,
davlat va xo’jalik boshqaruvi masalalari yuzasidan qarorlar qabul qiladi.
Hozirgi paytda mamlakatimiz aholisining siyosiy-huquqiy madaniyati va
ijtimoiy ong darajasining o’sib borishi, jamiyatni demokratlashtirish va
liberallashtirish jarayonlarining jadal rivojlanishi, yurtimizda ko’ppartiyaviylik
tizimining tobora mustahkamlanishi davlat hokimiyatining uchta subyekti, ya’ni
davlat boshlig’i bo’lgan Prezident, qonun chiqaruvchi va ijro etuvchi hokimiyatlar
o’rtasidagi vakolatlarning yanada mutanosib taqsimlanishini ta’minlash uchun
zarur shart-sharoitlarni yuzaga keltirmoqda...
Ayni vaqtda shuni unutmasligimiz kerakki, mazkur islohotlarning
muvaffaqiyati, avvalambor, mamlakatimizni yanada demokratlashtirish va
liberallashtirish yo’lidagi say’-harakatlarimiz sur’atiga, fuqarolarimizning ijtimoiy-
siyosiy faolligiga, ularning siyosiy va huquqiy madaniyatining yuksakligiga va
o’z-o’zidan ayonki, birinchi navbatda siyosiy partiyalarning yetuklik darajasiga,
ularning O’zbekistonimiz taqdiri va kelajagiga daxldor bunday ulkan mas’uliyatli
vakolatlarni o’z zimmasiga olishga qay darajada tayyor ekaniga bevosita
bog’liqdir...](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_11.png)
![Avvalo, sud hokimiyatini bosqichma-bosqich mustahkamlab borish,
sudning mustaqilligini ta’minlash, uni sobiq tuzumda bo’lgani kabi qatag’on quroli
va jazolash idorasi sifatidagi organ emas, balki inson va fuqaro huquq va
erkinliklarini ishonchli himoya va muhofaza etishga xizmat qiladigan tom
ma’nodagi mustaqil davlat institutiga aylantirishga qaratilgan keng ko’lamli
tashkiliy-huquqiy chora-tadbirlar amalga oshirildi.
Hokimiyatlar bo’linishiga oid konstitusiyaviy prinsipni izchil amalga
oshirish maqsadida “Sudlar to’g’risida”gi Qonun yangi tahrirda qabul qilindi,
shuningdek, bu davrda jinoyat-prosessual, fuqarolik-prosessual qonunchiligiga
tegishli o’zgartish va qo’shimchalar kiritildi. Bu esa o’z navbatida sud tizimini ijro
etuvchi hokimiyat organlari nazorati va ta’siridan chiqarish imkonini berganini
alohida ta’kidlash lozim...
Jamiyatning demokratiya yo’lidan jadal rivojlanishi va bu borada amalga
oshirilayotgan islohotlarning muvaffaqiyati ko’p jihatdan odamlarning huquqiy
ongi va huquqiy madaniyat darajasiga bog’liqdir. Yuksak huquqiy madaniyat –
demokratik jamiyat poydevori va huquqiy tizimning yetuklik ko’rsatkichidir .
Shunday qilib, yuqorida keltirilgan fikrlarni O’zbekistonda huquqiy davlat
shakllantirishning falsafiy-huquqiy masalalariga oid yurtboshimizning, nazariy
g’oyalarining juda ham qisqa tahlili deb tushunmoq lozim. Davlatimiz rahbari
huquqiy davlat huquqiy va ijtimoiy falsafiy bilimlarsiz, ularning yoshlar ongiga
singdirmasdan turib shakllanishi mumkin emasligini alohida ta’kidlaydilar.
Huquqiy davlat - mamlakatimizdagi barcha fuqarolarining dini, millati,
e’tiqodi va ularning manfaati, haq-huquqini himoya etuvchi, qonun ustuvorligiga
asoslangan davlat tizimidir. Huquq falsafasi boshqa huquqiy, falsafiy, ijtimoiy-
siyosiy fanlar bilan uzviy bog’liq holda huquqiy davlatning umumnazariy
poydevoridir.
Huquqiy davlat albatta huquqiy tarbiya va huquqiy madaniyat bilan
chambarchas bog’liqdir.
HUQUQIY TARBIYa TUShUNChASI VA VAZIFALARI](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_12.png)
![Fuqarolar tarbiyasi hamma tomonlarni qamrab oluvchi yagona tizim
doirasida olib boriladi. Agar ularni alohida tarkibiy qismlarga ajratilsa, turli xil,
nisbiy mustaqil tarbiya ko’rinishlarini aniqlash mumkin: siyosiy, huquqiy,
ma’naviy, axloqiy, mehnat, estetik va shu kabilar. Bu alohida tarbiyaviy
jarayonlardan har biri tarbiyaning shakllari, vositalari, uslub va prinsiplari
qo’llanishining o’ziga xosligidan kelib chiqadigan bir qator xususiyatlariga ega.
Barcha tarbiya ko’rinishlari uchun umumiylik –tarbiyaning markazida inson
turganligi bo’lsa, ularning har biri uchun o’ziga xos xususiyat-tarbiya usullarining
turlichaligidir. Tarbiya jarayonlarining turlichaligini farqlashda qo’llaniladigan
boshqa muhim mezonlardan biri - ong shakllarining turlicha ekanligi. Chunki
alohida olingan tarbiya jarayonlarining har qaysisi, inson ongining hamma
tomonlarini emas, faqat uning ayrim ko’rinishlarini qamrab oladi. Masalan, siyosiy
tarbiya siyosiy ongni; ma’naviy tarbiya ma’naviy ongni; estetik tarbiya estetik
ongni va h.k. Xuquqiy tarbiya, ongning o’ziga xos ko’rinishi bo’lgan huquqiy ong
bilan bog’liq.
Huquqiy tarbiya – fuqarolarga huquqiy bilimni singdiruvchi muhim ijtimoiy
vositadir. Ammo bu bilimlarni hosil qilish, ko’p hollarda, maxsus uyushtirilgan
ongli tarbiyaviy jarayonlardan tashqari, ijtimoiy borliqning turli obyektiv omillari
ta’sirida yuz beradi. Shu sababli shaxsni "huquqiy tarbiya"lash va uni "huquqiy
shakllantirish" tushunchalari orasidagi farqni ko’rish kerak.
Huquqiy tarbiya – shaxslar va ijtimoiy guruhlarning huquqiy ongiga
ko’rsatiladigan, aniq maqsadga yo’naltirilgan, tashkillashtirilgan,
boshqariladigan, oldindan rejalashtirilgan va maxsus ishlab chiqilgan
huquqiy tarbiya usullari vositasida amalga oshiriladigan pedagogik ta’sir
jarayonidir .
Huquqiy shakllantirish tushunchasi ancha keng va qamrovlidir. Unga
huquqiy tarbiya jarayonining o’zi va shu bilan birga, obyektiv hayotda mavjud
bo’lgan, jamiyat hayotining hamma sohalariga kirib boruvchi ko’p hollarda
boshqarib bo’lmaydigan, uyushtirilmagan, mo’ljallanmagan ommaviy
jarayonlarning odamlar huquqiy tarbiyasiga ta’sirlari ham kiradi.](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_13.png)
![Bizningcha, huquqning tarbiyaviy rolini ajratib ko’rsatadigan, uni huquqiy
tartibga solishdan ajratib qaraydigan mualliflar haqdirlar, chunki huquqiy tartibga
solishning obyekti – asosan, odamlar fe’l-atvorining iroda safarbarligi vositasida
qilingan xatti-harakatlari hisoblanadi. Huquqning tarbiyaviy funksiyasi obyekti –
birinchi navbatda odam fe’l-atvori emas, uning ongi-fikrlari, tasavvurlari, his-
tuyg’ulari hisoblanadi.
Bu huquqiy tartibga solish inson ongiga hyech qanday ta’sir o’tkazmaydi,
degani emas, albatta. Bunday tarbiyaviy ta’sir huquqiy tartibga solish jarayonida
o’tkaziladi, ammo u inson fe’l-atvori, uning qilmishlariga nisbatan ikkinchi
darajalidir.
Demak, huquqiy tarbiya – fuqarolarning ongi va ruhiyatiga ta’sir qilishga
qaratilgan, rejalashtirilgan, boshqariladigan, uyushtirilgan, tizimli, maqsadga
yo’naltirilgan, hozirgi zamon huquqshunosligi tasarrufida mavjud bo’lgan turli xil
huquqiy tarbiya shakllari, vositalari va uslublaridan foydalanib, fuqarolar ongida
chuqur va barqaror huquqiy bilimlar, e’tiqodlar, ehtiyojlar, qadriyatlar, qonunga
mos fe’l-atvor, odatlarni shakllantirish jarayonidir.
HUQUQIY TARBIYaNING VAZIFALARI
Huquqiy tarbiya, ikki asosiy vazifani bajaradi. Birinchisi –
tarbiyalanuvchilarga (shaxslar, ijtimoiy guruhlar) ma’lum miqdordagi huquqiy
bilimlar, ko’nikmalar va malakalarning berilishi; ikkinchisi – tarbiyalanuvchilarda
huquqiy g’oyalar, hissiyotlar, e’tiqodlarni shakllantirishdir.
Fuqarolar huquqiy tarbiyasida, bizningcha, mana shu funksional
xarakteristikadan kelib chiqmoq, "mohiyat" va "mazmun" tushunchalarini farqlab,
ish yuritmoq lozim. "Mohiyat" tushunchasi tarbiyalanuvchilarda muhim huquqiy
g’oyalar va prinsiplarning barpo etilish jarayoni, "mazmun" tushunchasi esa
fuqarolar (guruhlar) huquqiy ongiga jamiyat tasarrufida bo’lgan barcha huquqiy
vositalar kompleksini safarbar etib maqsadga yo’naltirilgan va tizimli ta’sirni o’z
ichiga oladi.
Huquqiy tarbiyaning mazmuniy tomonini e’tiborga olib, huquqiy tarbiya –
tarbiyalanuvchilar huquqiy ongiga sistemali. maqsadga yo’naltirilgan ta’sir](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_14.png)
![jarayoni ekanligi; tarbiyachining tar-biyalanuvchilarda huquqiy ong va huquqiy
madaniyatni kerakli darajada hosil qilish uchun maqsadga yo’naltirilgan xatti-
hatakatlari tizimi ekanligi o’rtasidagi farqni ajrata bilish lozim.
Mana shu asosiy vazifalardan kelib chiqib, fikrimizcha, huquqiy tarbiyada
fuqarolar huquqiy ongini shakllantirishga yo’naltirilgan quyidagilarni e’tiborga
olish kerak:
birinchidan , asosiy huquqiy ko’rsatmalar tizimini bilish, ularning mazmuni
va mohiyatini ilg’ab olish, to’g’ri tushunish;
ikkinchidan , huquqni, qonunlarni, qonuniylik va huquq tartibotni chuqur
hurmat qilish;
uchinchidan , huquqiy bilimlarni amalda mustaqil qo’llay olish, muayyan
borliqqa nisbatan shaxsiy munosabat va kundalik fe’l-atvorni hamda o’z amaliy
faoliyatini jamg’arilgan va olinayotgan huquqiy bilimlar bilan mos-lashtirish;
to’rtinchidan , o’z odatlarini olingan huquqiy bilimlar bilan aniq
moslashtirish;
beshinchidan , huquqiy normalarni har qanday buzilishlarga nisbatan
mustahkam va barqaror ma’naviy huquqiy ko’nikma hosil qilish.
Bu yig’indiga kiruvchi huquqiy ongning tarkibiy qismlari shaxsga nisbatan
kerakli psixologik va mafkuraviy yo’l-yo’riqlarni tashkil qiladi, uning o’z huquqiy
bilimlarini turmushda faol tatbiq qila olishga imkoniyat yaratadi. Mana shu
tayyorgarlik darajasi huquqiy tarbiya ishlarining samarali jarayoni vositasida
fuqarolar huquqiy ongiga majburiy xususiyatga ega bo’lgan g’oyalar olib kiradi.
Shundan kelib chiqib, huquqiy tarbiya jarayonining quyidagi bosh xususiyatlarini
belgilash mumkin:
birinchisi , hamma uchun majburiy huquqiy normalar tizimi uning
boshlang’ich asosi hisoblanadi;
ikkinchisi , u amalga oshirilayotganda tarbiyalanuvchilar huquqiy ongiga
davlat tomonidan o’rnatilgan, ularning fe’l-atvoriga taalluqli huquqiy yo’l-
yo’riqlar, ruxsatlar, man qilishlar singidiriladi;](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_15.png)
![uchinchisi , huquqiy tarbiya zarur hollarda davlat tomonidan
huquqbuzarlarga nisbatan kuch ishlatish kafolatiga tayanadi;
to’rtinchisi , uning ta’sir doirasi nafaqat huquq normalariga rioya qiluvchi
odamlarni, shuningdek, huquqbuzarlikka moyil yoki huquqbuzarlik sodir etgan
shaxslarni ham kamrab oladi va bu ma’lum darajada huquqbuzarlikning oldini
olish masalasini yechishga xizmat qiladi;
beshinchisi , u maxsus huquqiy tarbiyaviy shakllarda, maxsus huquqiy vosita
va uslublar yordamida amalga oshiriladi;
oltinchisi , uni amalga oshiruvchi shaxslar, odatda, yuridik ma’lumotga ega
yoki maxsus yuridik tayyorgarlikni o’tagan bo’lishadi.
HUQUQIY MADANIYaT TUShUNChASI VA TARKIBIY TUZILIShI
Madaniyatning umumiy ta’rifiga nazar tashlasak, bugungi kunda ijtimoiy
fanlar doirasida "madaniyat" tushunchasi kabi turli-tuman, qarama-qarshi talqin va
fikrlarga boy bo’lgan boshqa ijtimoiy hodisani topish qiyin.
Misol tariqasida shuni keltirish mumkinki, chet ellik olimlarning hisob-
kitoblariga qaraganda, 1919 yilga qadar "madaniyat" tushunchasiga yettita ta’rif
berilgan, 1950 yilga kelib bu son 164 taga, 1970 yillarda esa - 250 taga yetgan.
Amerikalik olimlar A. Kreber va K.Klakxonlar esa 1950 yillarning boshida
"madaniyat" tushunchasining 257 ta ta’rifi mavjudligini ta’kidlaganlar.
Ijtimoiy fanlar miqyosida madaniyatga oid yondashuvlarni uch guruhga
bo’lish mumkin:
1) antropologik yondashuv;
2) sosiologik yondashuv;
3) falsafiy yondashuv.
Antropologik yondashuvda madaniyat tabiat yaratgan narsalardan farqli
ravishda, inson tomonidan yaratilgan ne’matlarning yig’indisi deb tushuniladi.
Sosiologik yondashuv esa madaniyatni ma’naviy qadriyat deb talqin etadi. Bu
yerda madaniyat ijtimoiy hayotning tarkibiy qismi sifatida qatnashadi. Falsafiy
yondashishda madaniy hodisalar ijtimoiy rivojlanishga bog’liq bo’lmagan, sof
tahliliy holda ajratilib ko’rsatiladi.](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_16.png)
![Antropologik yondashishning ijobiy tomoni uning keng ko’lamliligi
hisoblanadi. Chunki madaniyat ijtimoiy hayotning hilma-xil tomonlari va
doiralarining namoyon bo’lishini ko’rsatadi. Uning afzalligi hozir juda keng
tarqalgan tor amaliyot va ko’p hollarda «madaniy» va «huquqiy madaniyat» ni
vaziyatga qarab ishlatish hollari bilan taqqoslaganda yanada ravshanroq ko’rinadi.
Biroq, keng ko’lamli yondashish jiddiy kamchiliklardan ham xoli emas.
U inson faoliyati natijalarining obyektiv holatini yuzaki, umumiy aniqlashga
mo’ljallangan. Bundan tashqari, ushbu natijalarni qadriyatlar sifatida tavsiflaganda,
antropologik yondashuv qadriyatlarga nimalar kirishini belgilaydigan mezonlarni
aniqlab bermaydi. Bu fikrlar bilan huquqiy qadriyatlarni ajratish mumkin emas,
chunki huquqiy qadriyatlarsiz huquqiy madaniyatni tushunib bo’lmaydi.
Madaniyat haqidagi tasavvurlarning rivojlanish jarayonida ijobiy rol
o’ynaydigan, ushbu ijtimoiy hodisaning tahlili ikkita boshqa usul bilan to’ldirilishi
lozim. Ulardan birinchisi, madaniyatning ijobiy faoliyat jarayonini anglashda
namoyon bo’lsa, ikkinchisi, inson faoliyatining o’ziga xos usulidir.
Birinchi usulda, madaniyat insonning takomillashish, amal qilish va
ma’naviy ishlab chiqarish jarayoni orqali tahlil qilinadi. Ikkinchi fikr vakillari
madaniyatning umumiy modelini ijtimoiy hayotning universal xususiyati sifatida
qarashni taklif etadilar.
Madaniyatni shaxs rejasi sifatida qarash, nazarimizda, zamonaviy huquqiy
madaniyatshunoslikning asosiy yo’nalishlarini belgilaydi va shaxsning huquqiy
madaniyati muammolarini tadqiq etishni rag’batlantiradi.
Huquqiy madaniyat nazariyasini o’rganishda umummilliy boshlang’ich
talablarni tahlil qilib, huquqiy madaniyatni aksiologik tahlilsiz tasavvur etish,
huquqiy madaniyatni to’g’ri anglash mumkin emas. Huquqiy madaniyat sohasiga
tegishli voqyealarni ajratib, tanlab olingandan keyin, ushbu voqyealarga amal
qilish va takomillashtirish qonuniyatlarini bilishda, albatta aksiologik tahlil kerak.
Faqat uning yordamida huquqiy madaniyatning har bir voqyeasiga xolis baho
berish, uning ijtimoiy-tarixiy ahamiyatini aniqlash mumkin. Huquqiy madaniyat
nazariyasini shakllantirish tamoyillarini hisobga olish zarur.](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_17.png)
![Shuni alohida ta’kidlash joizki, davlat va huquq nazariyasi doirasida
mustaqil ilmiy yo’nalish bo’lgan huquqiy madaniyatshunoslik yoki,
boshqacha so’z bilan aytganda, huquqiy madaniyat nazariyasi shakllandi .
Huquqiy madaniyat nazariyasining hayotiyligi va kuchi shundaki, u inson
huquqiy tafakkurini shakllantirishning muhim vositasi va natijasi sifatida namoyon
bo’ladi.
Huquqiy madaniyat jamiyat va shaxsning huquqiy holati timsolida
qabul qilinishi mumkin bo’lgan alohida ijtimoiy hodisadir . Huquqiy madaniyat
nazariyasiga oid barcha muammolar atroflicha o’rganilishi zarur. Shu bilan birga,
har bir muayyan holatlarda madaniyatning turlicha ko’rinishlarini tushunishda
qat’iy belgilanadigan u yoki bu jihati ustun bo’ladi. Chunonchi, huquqiy hayotda,
ma’rifatparvarlikning shakllanishini ta’minlashda, inson omilini oshirish nuqtai
nazaridan yondashilganda, avvalambor, huquqiy madaniyatning mazmuniga
e’tibor qaratish zarurligi namoyon bo’ladi.
Huquqiy madaniyat – kishilarning huquqiy bilim darajasi, huquqqa
nisbatan ongli munosabat, huquqni hurmat qilish va unga rioya qilishni ifodalovchi
tushuncha.
HUQUQIY MADANIYaTNING TARKIBIY TUZILIShI
Huquqiy madaniyatning tuzilishini, mohiyatini o’rganish uchun, uning
adolatli fuqarolik jamiyati va demokratik huquqiy davlat qurishda tutgan o’rni va
vazifasini aniqlab olish kerak. Bunda uning elementlarini sanab o’tish va umumiy
tavsifi bilan cheklanib qolmasdan, ushbu elementlarning o’zaro munosabatlarini,
ularning yaxlitligini, uzviy birligini ko’rsatish lozim. Ular orasidan asosiy
elementlar va ikkinchi darajali elementlarni ajratib ko’rsatish talab qilinadi.
Huquqiy voqyelikning turli jihatlari huquqiy madaniyatning tarkibiy
qismlari hisoblanadi.
birinchidan, yuridik normalar tizimi bo’lmish huquq;
ikkinchidan, huquqiy munosabatlar, ya’ni qonun bilan tartibga solingan
ijtimoiy munosabatlar tizimi;](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_18.png)
![uchinchidan, huquqni muhofaza qilish va ta’minlash faoliyati bilan
shug’ullanuvchi davlat va jamiyat institutlari tizimi bo’lmish yuridik muassasalar;
to’rtinchidan, huquqiy ong, ya’ni huquqiy voqyelikni ma’naviy jihatdan aks
ettiruvchi tizim;
beshinchidan, huquqiy xatti-harakat (ham qonuniy, ham qonunga xilof).
Ko’rib turganimizdek, huquqiy madaniyat ijtimoiy ong va ijtimoiy
amaliyotning ko’p qirrali holatidir. U jamiyatni tavsiflovchi barcha huquqiy
jihatlarning sintezidir.
Jamiyatning huquqiy madaniyatini tashkil etuvchi elementlar bir vaqtning
o’zida boshqa xil tuzilmalarga ham kiradi. Bundan tashqari, huquqiy madaniyat
elementlari bir necha tizimlarning tarkibiy qismlari hisoblanadi.
Huquqiy madaniyatning tuzilishini tahlil etganda, asosiy e’tiborni uning
tabiatiga qaratish kerak. Agar kishilik faoliyati shakllarining huquqiy madaniyatda
tutgan o’rnini aniqlashga harakat qilinsa, avvalambor, ikkita sohani nazarda tutish
kerak: birinchidan, bevosita huquqiy sohadagi faoliyat; ikkinchidan, huquqiy
bo’lmagan, lekin huquq amal qiladigan soha bilan bog’liq bo’lgan faoliyat.
Birinchisini tushunishda g’oyatda an’anaviy bo’lmagan yo’nalishlar namoyon
bo’lsa-da, alohida qiyinchiliklar uchramaydi. Ikkinchisining mazmunini ishlov
berish, ya’ni badiiy shaklda bo’lgan huquqiy g’oyalarni, qarashlarni, baholarni,
hissiyotlarini va hokazolarni aks ettiradigan qandaydir asarlar tashkil etadi. Bu
faoliyat bevosita huquqiy madaniyatga kirmaydi, lekin o’z g’oyaviy mazmuni
jihatidan unga singib ketadi. Shunday qilib, radio, televideniye, adabiyot, tasviriy
san’at, kino, jurnalistika o’zicha huquqiy madaniyatga kirmaydi, lekin doimiy
ravishda uni to’ldirib boradi.
Huquqiy madaniyatning yuqorida ta’kidlangan elementlari uning
mazmuniga to’la mos kelmaydi. Ammo ular jamiyatning huquqiy madaniyati
darajasini ifodalaydi. Uning mazmuni esa faqat huquqiy ong, huquq, qonuniylik
kabilarnigina emas, balki uning rivojlanish darajasini, miqdorini, ya’ni
sivilizasiyaning, ijtimoiy taraqqiyotning hozirgi bosqichi nimalarni bersa,
hammasini qamrab oladi.](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_19.png)
![ShAXSNING HUQUQIY MADANIYaTI
Shaxs huquqiy madaniyatining tuzilishi juda xilma-xildir. Bu yerda huquq
madaniyatining yo’nalishi uning ijtimoiylashuvi darajasi, mazmuni va boshqalar
nazarda tutilmoqda.
Shaxs huquqiy madaniyati uch xil holatda namoyon bo’ladi: 1) huquq
madaniyatini tushunishda; 2) ijodiy faoliyatni amalga oshirishda; 3) bu
tushunchaning amalga oshirish natijalarida shaxs huquqiy madaniyati individning
maxsus rivojlanish darajasi sifatida avvalo uning tayyorgarligi.
Huquqiy madaniyatning kasb bilan bog’liq darajasi maxsus huquqiy faoliyat
bilan shug’ullanadigan shaxslarda, jumladan yuristlarda vujudga keladi. Kundalik
hayotda huquqiy voqyealarga uzluksiz ravishda duch kelish ularda huquqiy
madaniyatning kasbiy xususiyatlarini vujudga keltiradi.
Huquqiy tushunchalar va kategoriyalar shaxs huquqiy madaniyatining
muhim tomonini tashkil qiladi, erishilgan bilimlar darajasi va huquqiy holatlarini
tushunishni aks ettiradi. Shu nuqtai nazardan, huquqiy madaniyat mazmunan
bilimning xolis, muayyan to’plamidan iborat. Huquqiy tushuncha, shaxs huquqiy
madaniyati baholovchi tomonining shakllanishi uchun asos bo’lib xizmat qiladi.
Baholovchi tomoni, huquqiy madaniyatning uzviy tomoni bo’lib, progressiv
huquqiy normalar qo’llanishini ta’minlaydigan, huquqiy boshqarishdagi o’rnini
tushunishga yordam beribgina qolmasdan, balki eskirib qolgan regulyatorlarni
almashtirishga yordam beradi, yangi g’oyaviy – nazariy darajasi va yuqori yuridik
– texnik darajasi o’zaro muvofiq bo’lgan huquqiy madaniyatning shakllanishiga
imkoniyat yaratadi.
Shaxs huquqiy madaniyatining mazmunidan kelib chiqib, yaxlit ko’rib
chiqilishi lozim bo’lgan elementlarni ajratib ko’rsatish mumkin. Huquqiy doirada
uch guruh g’oyaviy-nazariy, huquqiy, tasavvur, ijobiy-huquqiy tuyg’u va
shaxsning ijodiy faoliyati. Yuqoridagilardan birinchisi harakatdagi yoki istalgan
huquq va bilim, huquqiy holatga, huquqiy hayotga nisbatan qarashlar to’plamini
tashkil qiladi. Nazariy, tizimli aks ettirishda huquqiy tasavvur, huquqiy
madaniyatning yetakchi tomonini ifodalovchi, huquqiy nazariyani tashkil qiladi.](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_20.png)
![Huquqiy madaniyatning mazmuni shaxs huquqiy madaniyati modelini
belgilaydi. Bunday model quyidagicha tavsiflanadi:
birinchidan , shaxsning haqiqatan huquqiy yoki huquqiy ahamiyatga ega
bo’lgan xulqi;
ikkinchidan , uning huquqqa va boshqa huquqiy holatlarga munosabati,
huquq va inson huquqini hurmat bilan tan olish;
uchinchidan , huquqiy xatti-harakatga odatlanish;
to’rtinchidan, fuqarolik-huquqiy faollik.
Shaxsning huquqiy madaniyati jamiyat huquqiy madaniyatining uzviy
tarkibiy qismidir . Bu faoliyat huquq sohasida jamiyat taraqqiyotiga va uning
madaniyatiga mos keladi, natijada shaxsning va jamiyatning doimiy huquqiy
boyishi sodir bo’ladi. Shubhasiz, shaxsning yuksak huquqiy madaniyati jamiyat
taraqqiyotini ta’minlaydi. U insonning bilimdonligi bilan yaqindan uyg’unlashib
ketadi. Shaxs huquqiy ongining shuningdek, huquqiy tarbiyaning ham umumiy va
o’ziga xos jihatlari mavjud.
Shaxsning huquqiy madaniyati - jamiyat huquqiy madaniyatining zaruriy
shart-sharoiti va tarkibiy qismidir . Shu bilan birga, huquqiy madaniyat shaxsning
huquqiy rivojlanishiga xizmat qiladi. U jamiyat huquqiy holatining muayyan
darajasiga bog’liq. Shaxsning huquqiy madaniyati jamiyatning progressiv
yutuqlariga mos keluvchi ijodiy faoliyatni tashkil etadi. Natijada shaxsning doimiy
huquqiy boyishi ro’y beradi.
Shunday qilib, shaxsning va jamiyatning huquqiy madaniyati umuminsoniy
qadriyatlar tushunchalarining va insoniyat umumdemokratik yutuqlarining muhim
natijasidir. Huquqiy madaniyat - huquqiy davlatning ajralmas qismidir .
Huquqiy madaniyatning funksiyalari
Huquqiy madaniyat bir necha maxsus funksiyalarni bajaradi. Bu funksiyalar
quyidagilardan iborat:
- regulyativ (tartibga soluvchi) funksiya;
- normativ funksiya;
- sosiologik (ijtimoiy) huquqiy funksiya;](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_21.png)
![- kommunikativ (aloqalar o’rnatish) funksiya;
- prognoz (bashoratlash) funksiyasi.
Huquqiy madaniyatning regulyativ funksiyasi demokratik huquqiy davlatni
shakllantirishni va adolatli fuqarolik jamiyatini vujudga keltirishni ta’minlovchi
nazariy va tashkiliy faoliyat bilan bog’liq. Bu funksiya umumiy va shaxsiy
manfaatlarni, insoniyat ijtimoiy rivojlanishining markaziga qo’yish, shaxsning har
tomonlama kamol topishi uchun muhit yaratish, unga zarur mehnat va hayot
sharoitini yaratish, siyosiy erkinligini ta’minlashga yordam beradi. Bu funksiya
umuminsoniy ahamiyatga ega bo’lgan huquqiy va ma’naviy kafolatlarni, ya’ni
rostgo’ylik, insof, diyonat, ezgulik, shafqat, vijdon, insoniy qadr-qimmat va tanlov
erkinligini qamrab oladi.
Huquqiy madaniyatning regulyativ funksiyasi huquqiy tizimning barcha
elementlari barqaror va batartib harakatlanishini ta’minlaydi.
Huquqiy madaniyat yaxlit huquqiy ong va borliqning tarkibiy qismi. U
butun insoniy borliqni aks ettiradi, unga faol qayta ta’sirni shakllantiradi. Unga xos
qadriyatlar, huquqiy normalar, tamoyillar va hulq-atvor namunalari fuqarolar,
ijtimoiy qatlamlar va guruhlar birdamligiga, ular kuchini huquqiy davlatni vujudga
keltirishga yo’naltirishga, to’plashga yordam beradi.
Huquqiy madaniyat odamlarning ijtimoiy birlashuvini ta’minlashi mumkin.
U fuqarolarga o’zaro huquqiy muloqotga kirishishga imkoniyat yaratib beradi,
ularning o’zaro munosabatlarini boshqaradi. Huquqiy madaniyatning regulyativ
funksiyasi huquqiy va boshqa sosial normalar orqali amalga oshadi. Ushbu
funksiya sharofati bilan, huquqiy madaniyat odamlarni faoliyatda belgilangan
qoidalarga, sosial intilish va ideallari, ehtiyojlari va manfaatlarining huquqiy
munosabatlarda o’zaro huquq va majburiyatlarining amalga oshuvini ta’minlaydi,
bu munosabatlarni yo’lga qo’yishga yordam beradi.
Huquqiy madaniyatning normativ funksiyasi aksiologik (baholovchi)
tavsiflar tizimi yordamida aks ettiriladi. U turli hodisa va faktlarda, ma’lum bir
ahamiyat kasb etgan ongli shaxslar harakatida o’z aksini topadi. Shundan kelib](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_22.png)
![chiqqan holda, huquqiy normalar boshqa jamiyatning huquqiy madaniyatini
tashkil qiluvchi elementlarni baholovchi obyekt sifatida maydonga keladi.
Huquqiy madaniyatning normativ funksiyasi huquq normalarida nazarda
tutilgan harakat namunalariga mos holda atrof huquqiy voqyelikni
o’zgartirishga erishilgan natijaga nisbatan munosabatda o’z aksini topadi .
Huquqiy madaniyatdagi baholovchi faoliyat shaxs, huquq xizmatchilari jamiyati,
qonunchilik, huquqiy tartib-intizom, huquqiy munosabatlar, huquqiy boshqaruv
mexanizmi (tegishli huquqiy ahamiyatga ega bo’lgan) «o’lchovidan» tashkil
topadi. Huquqiy reallik aniq yuridik holatdan huquqiy tizimgacha keng ko’lamda
baholanadi. Huquqni, aniq huquqiy normalarni, fuqarolar hulq-atvori, huquqni
buzishga qarshi kurash olib boruvchi huquqni himoya qiluvchi organlar faoliyatini
o’z ichiga oladi.
Huquqiy madaniyatning sosiologik funksiyasi shaxsning huquqiy sifatlari
shakllanishi tizimi orqali o’rganib chiqilishi mumkin. So’zsiz, bunday jarayonga
huquqiy voqyelik ma’lum bir ta’sir o’tkazadi. Shu bilan birga, maqsadli huquqiy
tarbiyaviy ishlarni olib borish, aholining huquqiy ta’limini tashkil qilish chorasini
ko’rish, ularga yuridik yordam ko’rsatish, shaxsning o’zini-o’zi tarbiyalash
jarayonini faollashtirish zarur.
Huquqiy madaniyat kommunikativ funksiyani ham bajaradi . U
fuqarolarning huquqiy doiradagi muloqotini ta’minlar ekan, shu muloqat orqali
mavjud bo’ladi va ta’sir etadi. Bu yerda fuqarolarning faqat huquqiy harakat
doirasidagi bevosita muloqoti, shuningdek, bizga shaxsan notanish bo’lgan, bizdan
makon va zamonda ajralib turgan tengdoshlarimiz, o’tmish avlodlarimiz bilan
bevosita «muloqoti» nazarda tutilmoqda. Bunday muloqot yozma yuridik asarlar
vositasi bilan ta’minlanadi. Bugungi kunda u ommaviy axborot vositalarining
takomillashuvi bilan yanada rivojlanadi. Huquqiy muloqot subyektlararo o’zaro
ta’sir formulasi bo’lib, huquq doirasida erkin va kamyob mohiyat sifatida
maydonga chiqadi.](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_23.png)
![Bu funksiyani o’zlashtirish huquqiy madaniy merosga, zamonaviy huquqiy
madaniyatning boshqa ko’rinishlariga nisbatan huquqiy madaniyatni
o’zlashtirishga yordam beradi.
Har bir jamiyatning huquqiy madaniyati boshqa jamiyat huquqiy
madaniyatning o’zaro tasvirisiz muvaffaqtiyatli rivojlana olmaydi.
Mamlakatimizning sovetlar davrida madaniyatni cheklashga urinish, jumladan boy
tarixiy, huquqiy merosimizdan uzishga intilish va zamonaviy davlatlar madaniy-
huquqiy hayoti bilan har qanday aloqani cheklashga urinish qanday achinarli
oqibatlarga olib kelgani ma’lum.
Huquqiy madaniyat o’zida hozirgi va o’tmish davr huquqiy madaniyatining
ilg’or yutuqlarini to’plashi lozim.
Huquqiy madaniyatning kommunikativ funksiyasi faqat «bugungi» huquqiy
boshqaruv doirasidagina tashkil topib qolmaydi. U huquqiy madaniyatning
rivojlanishini rejalashtirish va bashorat qilish, huquqiy madaniyat qurish va uni
rivojlantirish uchun zaruriy element sifatida yuzaga keladi.
Huquqiy madaniyatning prognostik funksiyasi o’z ichiga huquq
ijodkorligi va huquqni qo’llashni qamrab oladi, qonunlar va huquq tartibotni
mustahkamlashni, fuqarolarning huquqqa mos xatti-harakati, faolligini, butun
huquqiy tizim uchun xos bo’lgan an’analarni o’z ichiga oladi. Hozirgi vaqtda ilmiy
prognozlash va rejalashtirishning elementlari, masalan, qonunchilik faoliyatida
kuchayib bormoqda. Chunki qonun hujjatlarini ishlab chiqish va qabul qilishni
rejali ravishda amalga oshirish zarur.
Huquqiy madaniyat bashoratlar ehtimoli bo’lgan o’ziga xos qadriyatlardan
iborat. Bunday hollarda hatto ma’lum darajadagi noaniqlik yetarli asoslangan
bashorat qilish imkoniyatini cheklab qo’yadi.
Huquqiy madaniyatga bevosita aloqador bo’lgan juda ko’p qarama-
qarshiliklarga duch kelish mumkin. Bularning hammasi, albatta, huquqiy
madaniyatga ta’sir qiladi. Shuning uchun huquqiy madaniyatni rivojlantirish
bo’yicha qonunchilik va huquqiy tizimdagi mavjud ziddiyatlarni bartaraf
qilmasdan, shaxsni har tomonlama huquqiy kamol toptirish mumkin emas.](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_24.png)
![Huquqiy madaniyat sivilizasiyaning rivojlanishiga, tartibga solinishiga,
yaxshilanishiga turtki bo’ladi. Huquqiy madaniyat – dinamik holat . Unda
ma’naviy boyliklar nihoyatda muhim o’rin tutadi. Shaxsniki kabi, jamiyatning
huquqiy madaniyati ham ma’naviyliksiz bo’lishi mumkin emas. Jamiyatimizda
umumbashariy qadriyatlarni tiklash yuqori umuminsoniy madaniyatning ajralmas
elementini, mamlakatimiz huquqiy madaniyati elementini ham tashkil qiladi.
Huquqiy madaniyat mamlakatimiz ideallariga xizmat qilganligi uchun
muhim ahamiyatga ega va unda umuminsoniy ideallar o’z aksini topgani uchun
qadrlidir.
Birlashgan Millatlar Tashkiloti 1993 yilda Venada o’tkazgan Inson
huquqlari bo’yicha ikkinchi umumjahon anjumanining qarorlarini bajarish
borasida O’zbekistonda inson huquqlari bo’yicha milliy institutlar tizimi yaratildi.
Bu tizimga inson huquqlari bo’yicha Oliy Majlis vakili (ombudsman), Inson
huquqlari bo’yicha milliy markaz, Amaldagi qonunchilik monitoringi instituti,
"Ijtimoiy fikr" jamoatchilik markazi va boshqa o’quv-ma’rifiy, nodavlat
tashkilotlar kiradi. “Fuqarolik institutlari, nodavlat notijorat tashkilotlari hozirgi
kunda demokratik qadriyatlar, inson huquq va erkinliklari hamda qonuniy
manfaatlarini himoya qilishning muhim omiliga aylanmoqda, fuqarolarning o’z
salohiyatlarini ro’yobga chiqarishi, ularning ijtimoiy, sosial-iqtisodiy faolligi va
huquqiy madaniyatini oshirish uchun sharoit yaratmoqda, jamiyatda manfaatlar
muvozanatini ta’minlashga ko’maklashmoqda”. Bu o’rinda Ichki ishlar vazirligi
akademiyasining inson huquqlari nazariyasi va amaliyoti kafedrasi, Toshkent
yuridik instituti qoshidagi Inson huquqlari va gumanitar huquqni o’rganish
markazi, Advokatlar va sudyalar uyushmalarini ko’rsatish mumkin. Bugungi
kunda yana bir muhim fakt bu 2008 yil Prezidentimiz I.Karimov farmoniga asosan
huquqni himoya qilish organlarida Inson huquqlarini himoya qilish bo’yicha
boshqarmalar tashkil etildi.](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_25.png)
![Mazkur demokratik institutlar demokratlashtirish jarayonlariga barqarorlik
tusini berish va islohotlarning bir zum ham to’xtab turishiga yo’l qo’ymaslik
maqsadida barpo etilgan. Jamiyatda siyosiy plyuralizm va ko’ppartiyaviylik qaror
topdi. Inson huquqlarini ta’minlash borasida O’zbekistonning hyech bir davlatdan
qolishmasligi uchun barcha chora-tadbirlar amalga oshirilmoqda.
Sovet imperiyasi davrida davlat doimo o’z huquq va manfaatlarini inson va
jamiyat manfaatlaridan ustun qo’yardi. Inson bor-yo’g’i ma’muriy-boshqaruv
tizimining bir “ murvati ” edi, xolos. Eski huquqiy mafkuradan ozod bo’lish zarur.
Bu gap huquqni muhofaza qilish organlarining xodimlariga ham taalluqlidir.
Chunki ularning ma’lum qismi o’sha davr yuridik o’quv yurtlarida ta’lim olganlar
va sovet huquqiy mafkurasi sharoitida tarbiya topganlar. Albatta, ularni bunda
ayblab bo’lmaydi. Biroq ularning yangi huquqiy tafakkur va dunyoqarashining
shakllanishidagi sustkashlikka yo’l qo’yib bo’lmaydi.
Shu boisdan, mamlakatda inson huquqlari, erkinliklari va qonuniy
manfaatlarini ta’minlash, ijtimoiy hayotning barcha sohalarini demokratlashtirish
uchun shart-sharoitlar yaratish va huquqiy davlat asoslarini shakllantirish
zaruriyatlaridan kelib chiqib, O’zbekiston Respublikasi Oliy Majlisining IX
sessiyasi “ Jamiyatda huquqiy madaniyatni yuksaltirish milliy dasturi ” ni qabul
qildi. U huquqiy madaniyatni yuksaltirish mexanizmining, aholining huquqiy
tarbiyasi va ta’limi tizimini takomillashtirish orqali kishilar huquqiy ongini
yuksaltirishning asosiy jihatlarini nazarda tutadi. Bizga ma’lumki respublikamizda
islohotlar jarayoni jadal davom etmoqda. Shu tufayli Prezidentimiz I.Karimov
tomonidan taqdim etilgan “Mamlakatimizda demokratik islohotlarni yanada
chuqurlashtirish va fuqarolik jamiyatini rivojlantirish konsepsiyasi”
konstitusiyaviy taraqqiyot, davlatni modernizasiya qilish strategik maqsadlarini
amalga oshirishda yangi bosqichni boshlab berdi. “Hozirgi paytda mamlakatimiz
aholisining siyosiy-huquqiy madaniyati va ijtimoiy ong darajasining o’sib borishi,
jamiyatni demokratlashtirish va liberallashtirish jarayonlarining jadal rivojlanishi,
yurtimizda ko’ppartiyaviylik tizimining tobora mustahkamlanishi davlat
hokimiyatining uchta subyekti, ya’ni davlat boshlig’i bo’lgan Prezident, qonun](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_26.png)
![chiqaruvchi va ijro etuvchi hokimiyatlar o’rtasidagi vakolatlarning yanada
mutanosib taqsimlanishini ta’minlash uchun zarur shart-sharoitlarni yuzaga
keltirmoqda.
Mamlakatimizni demokratik yangilashning bugungi bosqichdagi eng muhim
yo’nalishlaridan biri bu – qonun ustuvorligi va qonuniylikni mustahkamlash, shaxs
huquqi va manfaatlarini ishonchli himoya qilishga qaratilgan sud-huquq tizimini
izchil demokratlashtirish va liberallashtirishdan iboratdir. Bir so’z bilan aytganda,
yurtimizda huquqiy davlat asoslarini yanada takomillashtirish va aholining
huquqiy ongi va madaniyatini yuksaltirish biz uchun hal qiluvchi vazifa bo’lib
qolmoqda...
Jamiyatning demokratiya yo’lidan jadal rivojlanishi va bu borada amalga
oshirilayotgan islohotlarning muvaffaqiyati ko’p jihatdan odamlarning huquqiy
ongi va huquqiy madaniyat darajasiga bog’liqdir. Yuksak huquqiy madaniyat –
demokratik jamiyat poydevori va huquqiy tizimning yetuklik ko’rsatkichidir.
Shu munosabat bilan, bugungi siyosiy-huquqiy voqyelikni hisobga olgan
holda, mamlakatimizda huquqiy ta’lim va ma’rifatni, jamiyatda huquqiy bilimlar
targ’ibotini tubdan yaxshilashga yo’naltirilgan maqsadli keng ko’lamli chora-
tadbirlar dasturini ishlab chiqish zarur. Ushbu dasturning amalga oshirilishi
aholining inson huquq va erkinliklariga nisbatan hurmat bilan munosabatda
bo’lishini, fuqarolarda qonunga itoatkorlik tuyg’usining yanada ortishini
ta’minlaydi, deb o’ylayman.
Shu nuqtai nazardan qaraganda, Inson huquqlari sohasida milliy harakat
dasturini ishlab chiqish dolzarb ahamiyatga ega. Ushbu dastur eng avvalo huquqni
muhofaza qilish va nazorat organlari tomonidan inson huquq va erkinliklarining
himoya qilinishini ta’minlash, jamiyatda inson huquqlari bo’yicha madaniyatni
shakllantirish va shu kabi boshqa sohalarga oid qonunlarga rioya etilishi ustidan
jamoatchilik monitoringini olib borishga qaratilgan chora-tadbirlarni o’zida
mujassam etishi kerak”.
Mustaqil davlatchilikni qo’lga kiritish buyuk tarixiy voqyeadir. Huquq
falsafasining tarixi ziddiyatlarga boy va unga bo’lgan munosabat ham xilma-xildir.](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_27.png)
![Chor Rossiyasi davrida huquqshunos olimlar huquq falsafasiga oid asarlar, o’quv
qo’llanmalari yaratgan va Rossiyaning nufuzli dorilfununlarida huquq falsafasi
mustaqil sifatida o’qitilgan. Ayniqsa XVIII asrda mazkur fan rivojlanishida
boshlang’ich bosqich bo’ldi deyishimiz mumkin .
Sobiq ittifoq davrida huquq falsafasi mustaqil kurs sifatida o’qitiladi. Bu
davrda mafkuralashgan falsafa huquq falsafasining ham o’rnini bosishi kerak edi.
Umuman o’z vaqtida kibernetika, genetika g’ayriilmiy fan deyilganidek huquq
falsafasi ham ana shunday fanlar sirasiga xufyona kiritilgan fanlar biri edi.
Natijada, oliy ma’lumotli mutaxassislar huquqni falsafa kursining “tarixiy
materializm” nomli ikkinchi qismida, ijtimoiy ong shakllaridan biri ekanligini yod
etish bilan cheklanar edilar. Huquq falsafasi huquqni ruhiy, ma’naviy, mafkuraviy
olam sifatida o’rganadi va uni real voqyelikka mos kelishi muammolarini tahlil
etadi. Huquqqa bunday yondashuv, tabiiyki mavjud mafkuraga zid bo’lib,
huquqning idealistik falsafasi hisoblanar edi.
O’zbekistonning mustaqillikka erishishi huquq falsafasining ham mustaqil
fan sifatida shakllanishiga va rivojlanishiga to’la imkoniyat yaratib berdi. Mazkur
sohada olib borilayotgan ilmiy nazariy tadqiqotlarni ham jonlantirib yubordi.
Ko’plab oliy o’quv yurtlarda huquq falsafasi kursini talabalarga o’qitish yo’lga
qo’yilgan va bu bilan bog’liq bo’lgan uslubiy-tashkiliy tadbirlar amalga
oshirilmoqda.
Respublikaning yetakchi huquqshunos olimlari A.A.Azizxo’jayev,
G’.Abdumajidov, H.Boboyev, Z.Islomov, H.Rahmonqulov, M.Rustamboyev,
A.X.Saidov, H.Odilqoriyev, U.Tojixonov, Sh.Z.O’razayev, M.M.Fayziyev va
boshqalarning ilmiy tadqiqotlarida huquqning falsafiy muammolari tahlil etilgan.
Faylasuf olimlarimizdan S.A.Abduxoliqov, R.Z.Jumayev, N.Jo’rayev, A.Jalolov,
K.N.Nazarov, S.Shermuxamedov, N.Shermuxamedova, S.Otamurodov,
I.Sayifnazarov, I.Ergashev, B.To’ychiyev, F.Musayev, A.Ochildiyev, A.Qodirov,
X.F.Haydarov va boshqalarning tadqiqotlarida huquq falsafasining u yoki bu
jihatlari o’z ifodasini topmoqda.](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_28.png)
![Huquq falsafasining asosiy yo’nalishlaridan biri bo’lgan huquqiy
aksiologiyaning mohiyatini bilishda faylasuf olim Q.N.Nazarovning qadriyatlar
falsafasi, ya’ni aksiologiya falsafasiga bag’ishlangan tadqiqotlar alohida
ahamiyatga ega bo’ladi.
S.Abduxoliqov huquq falsafasi va din falsafasining mushtarakligi bilan
bog’liq muammolarga bag’ishlangan doktorlik dissertasiyasini himoya qildi.
X.F.Xaydarov esa “Jamiyat qonunlari - islohotlar jarayonlarini bilish va boshqarish
omili” mavzusida doktorlik dissertasiyani muvafaqqiyatli himoya qildi.
O’zbekiston Respublikasida siyosiy tizimni yanada mustahkamlash va huquqiy
davlat shakllanishiga oid masalalar bilan bog’liq bo’lgan huquq falsafasining
boshqa bir yo’nalishiga yetakchi siyosatshunos olim R.Z.Jumayevning doktorlik
dissertasiyasi, monografiyalari va ilmiy-nazariy tadqiqotlari bag’ishlangan.
F.Musayev bevosita huquq falsafasining mohiyati va mazmuni, tarkibi va uning
yurtimizda huquqiy davlat va demokratik jamiyat qurishdagi ahamiyati, hamda bu
borada Prezidentimiz I.A.Karimov asarlarida olg’a surilgan g’oyalarining
O’zbekistonda huquq falsafasining rivojlanishidagi ahamiyatiga bag’ishlangan
doktorlik dissertasiyani muvafaqqiyatli himoya qildi. Mana shu qisqa tarixiy
davrda mustaqillikning keyingi yillarida respublikamizda o’nga yaqin nomzodlik
dissertasiyalari huquq falsafasining u yoki bu jihatlarining ilmiy tahliliga
bag’ishlangandir, vaqtli matbuotda huquq falsafasiga keng ilmiy jamoatchilikning
diqqatiga qaratilgan ommabop maqolalar ham e’lon qilinmoqda. Ayniqsa, 2003 yil
noyabr oyida M.Ulug’bek nomli O’zbekiston Milliy Universitetida moskvalik
yurist, akademik V.S.Nersesyansning Moskvada nashr etilgan “Filosofiya prava”
(1998) oliy o’quv yurtlari uchun tayyorlangan darsligini o’zbek tiliga nashr etilishi
va shu munosabat bilan bo’lgan taqdimotda, O’zbekistonda huquq falsafasining
rivojlantirilishi bilan bog’liq bo’lgan muhim fikrlar o’rtaga tashlandi. Mazkur
darslikni tarjimasi va uning chop etilishi bevosita respublikamizda huquqiy-
falsafiy fanlarni rivojlantirshning jonkuyarlaridan biri prof. A.Saidov rahbarligida
amalga oshirilgan bo’lib, mazkur fanning respublikamiz oliy o’quv yurtlarida
o’qitishning samaradorligini oshirishda muhim voqyea bo’ldi.](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_29.png)
![Modomiki biz huquqiy davlat qurayotgan ekanmiz, huquq falsafasini oliy
o’quv yurtlarida o’qitish - bu obyektiv zaruriyatdir. Chunki huquqiy ong, huquqiy
madaniyat va huquqiy tafakkurni shakllantirmasdan turib, huquqiy davlat qurib
bo’lmaydi. Huquqiy davlatni yaratuvchilari esa, tabiiyki, avvalo chuqur huquqiy
bilimga ega bo’lgan, huquqiy tafakkur sohiblari, yoshlardir.
Respublikamizda yuridik fanlar o’qitilayotgan oliy o’quv yurtlarida va
O’zbekiston Milliy Universitetida falsafa va huquqshunoslik fakultetlarida huquq
falsafasi kursi bo’yicha ishchi o’quv dasturi tayyorlangan va shu dastur asosida
o’quv mashg’ulotlari olib borilmoqda.
Huquq falsafasini o’rganishda uning ko’pdarajalilik xarakterini hisobga
olmoq zarur bo’ladi. Ya’niki, huquq falsafasining ilmiy-nazariy tadqiqotlari bilan
uning oliy o’quv yurtlarida o’qitishning uslubiy masalalari ayni bir narsa emas.
Huquq falsafasini sodda va talabalar qalbiga yetib boradigan maqomda o’qitish
maqsadga muvofiq. Buning uchun esa, avvalo mavjud dasturlarni qiyosiy o’rganib,
respublikamizning yetakchi yuristlari va faylasuflarning hamkorligining natijasi
o’laroq, oliy o’quv yurtlarining noyuridik mutaxassisliklari uchun namunaviy
dastur yaratish xozirgi davr talabidir. Tabiiyki, bu borada boy tajribaga ega
bo’lgan mutaxasisslarning o’zaro hamkorligi va hamjihatligi, hamfikrligi muhim
omil hisoblanadi. Prezidentimiz I.Karimov respublikamizning yetakchi yuristlari
bilan uchrashuvda davlat va huquqning umumiy nazariyasi tarixiga oid davr
talabiga mos keladigan darsliklar, qo’llanmalar yaratishni yuristlar,
siyosatshunoslar, faylasuflar oldiga muhim vazifa qilib qo’ygan edilar. Istiqlol
falsafasi, o’zbek milliy qadriyatlari jahon huquq falsafasi yutuqlarini o’zda
mujassam etgan huquq falsafasini yaratish mazkur soha mutaxassislarining oldida
turgan vazifalardandir.
Falsafa va huquq tarixida huquq falsafasining muhim g’oyalarini
shakllanishi va rivojlanishi bilan bog’liq bo’lgan fikrlar olg’a surilgan. Huquq
falsafasini o’rganish jarayonida quyidagi xulosalarni keltirib chiqarish mumkin
bo’ladi.](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_30.png)
![1. Har qanday ilmiy muammoni, shuningdek huquq falsafasini tadqiq etish
tarixiylik va mantiqiylik tamoyilidan kelib chiqishini taqozo etadi. Huquq
falsafasining nazariyasi, uning tarixisiz mavjud bo’lolmaydi.
2. Huquqiy muammolarni tarixiy-nazariy va falsafiy-metodologik tahlili
o’tmishida mavjud falsafiy falsafiy-huquqiy ta’limotlarni hozirgi va q t huquq
falsafasi bilan qiyoslashni taqozo etadi. Bu o’z navbatida huquq falsafasining
Mustaqillikni mustahkamlashda yangi konsepsiyalari, tushuncha kategoriyalari
siyosiy-huquqiy fanlar rivojlanishida muhim rol o’ ynaydi. Ayni q sa, huquq
falsafasi Markaziy Osiyo mutafakkirlarining falsafiy-huquqiy, ijtimoiy-siyosiy
qarashlari tamoyili asosida o’rganil ishi va yuqori malakali mutaxassislarni
huquqning falsafiy mohiyatini bilishi, olingan bilimlar mustaqil davlatimiz ravnaqi
uchun xizmat qilishini ta’minlashi lozim.
3. Milliy istiqlol mafkurasi yangicha huquqiy tafakkursiz huquqning real
mazmunini, uning ichki mohiyatini, o’tmish mustabid tuzumidan kolgan
asoratlardan xolos bo’lish va kelajakdagi muhim vazifalarni aniqlash va ularni hal
etishdagi o’rni va ahamiyatini chuqur anglab yetmasdan mavjud bo’la olmaydi.
Huquq falsafasi–bu yuridik ta’limot bo’lib, o’zida huquqiy makon va huquqiy
zamonni mujassam etadi.
4. Huquqiy islohot, milliy davlatchilikning mantiqiy ifodasi bo’lib, faqatgina
qonunchilik islohotidan iborat bo’libgina kolmay, balki huquqning falsafiy-nazariy
asosini yaratish, uni bilish va hayotga joriy etishni taqozo etadi.
Huquq falsafasi, huquqning axloqiy asoslari haqidagi fan sifatida, davlat va huquq
umumiy nazariyasi va boshqa yuridik fanlar tizimida o’z o’rniga ega bo’lgan
fandir. Huquqiy davlat qurish huquq falsafasining mohiyatini bilmasdan turib
amalga oshmaydi. Huquq falsafasi huquqiy davlatning nazariy poydevoridir.](/data/documents/ee53cb4e-e15f-48c0-843c-32b4ebf042a1/page_31.png)
Mavzu: Mustaqillik davrida O’zbekistonda huquq va davlat tushunchalariga yangicha yondashuv . Reja: 1.Mustaqil O’zbekistonda huquqiy-falsafiy qarashlarning tubdan o’zgarishi va rivoji. 2.Huquqiy islohotlarning mohiyati, uni amalga oshirishning zaruriy shartlari. 3.Demokratik tamoyillariga asoslangan huquqiy davlatning mazmuni, uning barpo etilishi zaruriyati. 4.I.A.Karimov asarlarida huquqiy davlat shakllanishining umumnazariy falsafiy asoslari. 5.Sh.M.Mirziyoyevning Yangi O’zbekistonda huquqiy davlat shakllantirishga doir umumnazariy falsafiy qarashlari.
O’zbekiston Respublikasi Prezidenti I.A.Karimovning ta’kidlashicha, «O’tmish davri sharoitida fuqarolik jamiyati asoslarini shakllantirish jarayoni yuz berayotgan bir paytda O’zbekiston aholisi turli qatlamlarining manfaatlarini ifoda etishi lozim bo’lgan keng tarmoqli, ko’ppartiyaviy tizim kabi demokratik institutlar hamda boshqa jamoat tashkilotlarining qaror topishi ham muhim ahamiyat kasb etmoqda. Siyosiy nuqtai nazardan baholaganda fuqarolik jamiyatidagi siyosiy tizim va siyosiy boshqaruvning mazmun-mohiyatini huquqiy davlatchilik ifoda etadi. Boshqacha aytganda, huquqiy davlat fuqarolik jamiyatining siyosiy mohiyatini, siyosiy shaklini tashkil etadi. Bu ikki hodisaning o’zaro munosabati shakl bilan mazmunning o’zaro aloqadorligini aks ettiradi. Bundan kelib chiqadigan xulosa shuki, fuqarolik jamiyati to’la ma’noda mavjud bo’lishining shak-shubhasiz sharti huquqiy davlatning mavjudligidir. Va, aksincha, huquqiy davlat faqat fuqarolik jamiyatidek ijtimoiy makonda qaror topishi va faoliyat yuritishi mumkin. Fuqarolik jamiyati bilan huquqiy davlatning o’zaro nisbatini iqtisod bilan siyosatning nisbati tarzida izohlash o’rinli bo’ladi. Buni O’zbekiston misolida ham yaqqol ko’rish mumkin. Zero, iqtisodiy islohatlar tegishli demokratik siyosiy tuzilmalar, institutlar mavjud bo’lishini taqozo etadi. “Amalga oshirilayotgan islohotlarimizning mamlakatimizda kuchli fuqarolik jamiyatiga asoslangan huquqiy demokratik davlat qurish bo’yicha biz tanlab olgan yo’lning mantiqiy va qonuniy davomi bo’lishini nazarda tutgan holda, ularning uzviyligi, bosqichma-bosqichligi va izchilligini, boshqacha aytganda, tadrijiyligini saqlash shart”. Huquq va davlat tushunchalarini o’rganishda O’zbekiston Respublikasi Prezidenti I.A.Karimovning asarlari muhim metodologik asos bo’lib xizmat qiladi. Bu asarlarda o’z aksini topgan nazariy g’oyalar sun’iy ravishda inkor qilingan ta’limotlarni o’rganish va fan doirasiga kiritish imkonini beradi. Xalqimiz o’zining buyuk allomalariga nazar solmoqda, ularning ibratli ishlar i dan saboq olishga intil moqda . «Mustaqilligimizni dastlabki kunlar i danoq ajdodlarimiz tomonidan
ko’p asrlar mobaynida yaratib kelingan g’oyat ulkan, bebaxo ma’naviy va madaniy merosni tiklash davlat siyosati darajasiga ko’tarilgan g’oyat muhim vazifa bo’lib qoldi». Ajdodlarimizning davlatchilik g’oyalarini o’rganish, ijtimoiy-siyosiy fikrga xos xususiyatlarini bilish zaruriyati tobora oshib bormoqda. O’tmish mutafakkirlarini adolatli jamiyat va davlat qurilishi va boshqarish ta’moyillari haqidagi ta’limotlari bizni hayajonlantirgan savollarga javob topishda, ibratli ishlardan saboq olishga ko’maklashadi. Ularning barchasi odamlar o’rtasidagi munosabatlarni yaxshilashga va takomillashtirishga qaratilgan ijtimoiy idealni izlash, adolat va tenglik prinsiplariga asoslangan jamiyatni qurish g’oyalarini targ’ib qildilar. O’zbekiston ijtimoiy-siyosiy fikriga xos xususiyatlardan biri shundan iboratki, uning namoyondalari davlat, xokimiyat, adolat masalalarini islom siyosiy madaniyatga tayangan holda hal qilishga harakat qildilar. «Vatanimiz azaldan bashariyat tafakkuri xazinasiga unitilmas h issa qo’shib kelgan. Asrlar mobaynida xalqimizning yuksak madaniyat, adolatparvarlik, ma’rifatparvarlik kabi ezgu fazilatlari Sharq falsafasi va islom dini ta’limoti bilan uzviy ravishda rivojlandi. Va o’z navbatida bu falsafiy ahloqiy ta’limotlar ham xalqimiz dahosidan ba h ra ol i b boyib bordi. Bizning kelajagi buyuk davlatimiz ana shu falsafaga uyg’un h olda Xo’ja Axmad Yassaviy, Xo’ja Bahovuddin N aqshbandiy, Imom al-Buxoriy, Abu Iso Muhammad at-Termiziy , Amir Temur, Mirzo Ulug’bek, Alisher Navoiy, Bobur Mirzo singari mutafakkir ajdodlarimizning dono fikrlariga uyg’un holda shakllanishi lozim». O’zbekiston ning ijtimoiy va siyosiy fikriga xos x ususiyatlardan yana biri shundaki, unda ahloq masalalari yetakchi o’rin egallaydi. Uning namoyondalari ezgulik, yaxshilikni bilishga intildilar, axloqiy qonun va tamoyillarga amal qilish insonning oliy ma’naviy burchi deb bildilar. O’zbekiston ijtimoiy-siyosiy va huquqiy fikr i maxsus siyosiy va huquqiy asarlardagina emas, badiiy ijodda ham o’z aksini topdi. Forobiy, Imom M o trudiy, Imom al-Samarqandiy, Burxoniddin Marg’inoniy
o’z qarashlarini maxsus falsafiy va huquqiy asarlarda ifodalagan bo’lsa lar , Yassaviy, Alisher N avoiy, Mashrab, Furqat, Muqimiy va boshqalar badiiy ijodda namoyon qildilar. Badiiy asarlarning barchasini badiiy shakl berilgan falsafiy yoki siyosiy asar deb hisoblab, shoir va yozuvchilarning barchasini falsafiy va ijtimoiy siyosiy fikr tarixiga kiritish yaramaydi, albatta. Shu bilan birga ijtimoiy va siyosiy fikr tarixiga ilmiy yondashish «sof faylasuf» yoki «sof huquqshunos» bo’lmagan mutafakkirlar ijodida ifodalangan ijtimoiy-siyosiy g’oyalarning rivojining kuzatishni talab qiladi. Badiiy merosning tahlil qilish ijodkorning ijtimoiy-siyosiy va huquqiy muammolarga bo’lgan munosabatini tiklash imkonini beradi. O’zbekiston ijtimoiy- siyosiy fikr tarixiga kiritilgan buyuk shoir, yozuvchilar o’z asarlarida zamondosh jamiyatning ijtimoiy-siyosiy holatini tasvirlash bilan birga, jamiyatdagi adolatsizlik, zo’ravonlik, insoniy munosabatlarda uchraydigan soxta lik sabablarini aniqlash va ularni bartaraf qilish yo’llarini topishga urindilar. Ular haqiqat va adolatga asoslangan insoniy munosabatlarning o’rnatish uchun nima qilish zarur degan savolga javob izladilar. Huquq falsafasi huquqiy borliqning kompleks tadqiq etishning umumiy metodologiyasidir. Huquq falsafasi huquqni faqatgina ijtimoiy ong shakllaridan biri sifatidagina emas, balki uni ijtimoiy, milliy va individual qadriyatlarining birligi sifatida ham o’rganadi. Huquq falsafasi O’zbekistonda shakllanayotgan va rivojlanayotgan ijtimoiy falsafa, inson va jamiyat falsafasining ajralmas qismi bo’lib, huquqni jamiyatdagi munosabatlarni tartibga soluvchi boshqa me’yoriy tizimlar bilan birgalikda olib o’rganadi. Bu o’z navbatida jamiyatimizda kishilarning keng qamrovli faoliyati uchun shart-sharoitlarni yaratishni ta’minlaydi. «Ya’ni jamiyatning – deb ta’kidlaydi I.Karimov, siyosiy va davlat tuzumini belgilar ekanmiz, unda har-bir odamning siyosiy , iqtisodiy, ijtimoiy va ma’naviy faoliyati uchun yetarli erk beradigan shart-sharoitlar yaratilmog’i kerak». Huquq falsafasi–huquqiy davlatning nazariy poydevori. Huquqiy davlat ta’limotida, mazkur davlatni barpo etishda haqiqiy demokratik ta’moyillar qaror
topishi va barcha ijtimoiy qatlamlarning maqsadlari, ularning huquqiy muhofaza qilishga alohida e’tibor etadi. Zero, ijtimoiy falsafa, inson va jamiyat falsafasi ekan, kishilar o’rtasida munosabatlarni tartibga solish, ularning haqqi-huquqini targ’ib–tashviqot qilishda huquqiy falsafaning ahamiyati beqiyosdir. «Mustaqil O’zbekiston Respublikasida haqiqiy demokratiya qaror topar ekan, unda Respublika aholisining barcha qatlamlari, barcha ijtimoiy guruhlarining milliy va madaniy haq-huquqlari muhofaza etiladi» -deb ta’kidlaydi I.Karimov. O’zbekiston jahon hamjamiyatiga sobitqadamlik bilan kirib borayotgan mustaqil, demokratik va huquqiy davlatdir. Huquq falsafasi esa davlatimizning ana shu yo’ldan rivojlanishning nazariy poydevorlaridan biri hisoblanadi. Huquqiy davlat huquq falsafasi bir-birlari bilan uzviy bog’liq tushunchalardir. O’zbekistonda huquqiy davlat barpo etish jarayonida umumjahon qadriyatlarini o’zida mujassam etgan milliy huquq falsafasini yaratish lozim bo’ladi. Huquq falsafasining asosi, uning maqsadini va mohiyatini, avvalambor, inson, insonparvarlik g’oyasi tashkil etishi lozim. I.Karimov ta’kidlaganidek, O’zbekistonda huquqiy davlat bu - insonparvarlik qoidalariga asoslangan, millati, dini, ijtimoiy ahvoli, siyosiy va diniy e’tiqodlaridan qat’iy nazar fuqarolarning huquqlari va erkinliklarini ta’minlab beradigan davlatdir». Qonun, inson irodasini ifoda etadi va uning haq-huquqlarini va erkini himoya qiladi. Bu esa kuchli ijroiya hoqimiyatning bo’lishini taqazo etadi. Chunki kuchli ijroiya hokimiyat bo’lmasa, hatto eng demokratik yo’l bilan qabul qilingan qarorlar ham bajarilmasligi mumkin. Ijtimoiy falsafaning asosiy muammolaridan biri bu - inson borlig’i, uning hayotining mazmuni va uning huquqiy masalalari ya’ni boshqacha qilib aytsak, qonun ustuvorligi, ayni paytda insonparvarlik g’oyalariga asoslanishi va bu g’oyalarning maqsadi, mohiyati esa kishilar hayoti, ularning shaxsiy dahlsizli, erkinligi va qadr-qimmatini himoyalash demakdir. Ma’lumki huquqiy davlatning muhim belgilaridan biri – bu barcha fuqarolarning qonun oldida tengligi, O’zbekiston Respublikasining asosiy qonuni bo’lgan Kontitusiyaning, demakki qonunlarning ustuvorligini ta’minlashdir. Asosiy qonun hisoblangan O’zbekiston