logo

OTLARDA MODDA ALMASHINUVI BUZILISHLARI PATOLOGIYASI

Загружено в:

08.08.2023

Скачано:

0

Размер:

71.84375 KB
OTLARDA  MODDA ALMASHINUVI BUZILISHLARI PATOLOGIYASI
Reja:
1.   Moddalar almashinuvi kasalliklarining umu-miy tavsifi 
2.    Ichki sekresiya bezlari kasalliklari
3.     Gipovitaminozlar
4.     Mikro– va makroelementlar yetishmovchiligi
4.1.  Osteodistrofiyalar
4.2. Endemik buqoq 
4.3.  Otlar mioglobinuriyasi  
1. Moddalar almashinuvi kasalliklarining umumiy tavsifi 
Moddalar almashinishi yoki metabolizm – organizmning hayotiy faoliyatini
ta’minlaydigan moddalar va energiyaning  o’zgarish majmuidir. 
Moddalar   almashinuvi   buzilishlari   u   yoki   bu   darajada   har   bir   patologik
jarayonda paydo bo’ladi, ammo hammasi ham nozologik ahamiyatga ega bo’lmay,
ikkilamchi ahamiyatga ega.
Modda   almashinuvi   jarayonlari   o’zaro   tig’iz   bog’liqligiga   qaramasdan,
shartli   ravishda   oqsil,   uglevod,   yog’,   vitamin   va   mineralli   almashinishlar   tafovut
qilinadi.
Modda   almashinuvi   jarayonlarining   buzilishini   chaqiradigan   asosiy
sabablardan   biri   bu   rasionda   ozuqa   moddalar   miqdorining   hayvonlar
maxsuldorligiga   to’g’ri   kelmasligidir.   Asab   tizimi   trofik   funksiyasining   buzilishi
va ichki sekresiya bezlarining funksional faolligi kamroq ahamiyatga ega. 
Ustunlik qiluvchi patologiyaning sabablari va tabiatiga qarab barcha modda
almashinuvi kasalliklari 4 guruhlarga bo’linadi:
1–guruhga   uglevod   –   yog’   va   oqsil   almashinishi   patologiyalarni   o’z   ichiga
olgan   kasalliklar   kiradi.   Ularga   semirib   ketish,   ketoz,   ikkilamchi   osteodistrofiya,
mioglobinuriya,   qandli   va   qandsiz   diabetlar   va   cho’chqa   bolalari   gipoglikemiyasi
kiradi. 
2–guruhga minerallar almashinishi buzilishlarini o’z ichiga olgan kasalliklar
kiradi.   Ularga   alimentar   va   enzootik   osteodistrofiya,   gipomagniyemiya,   urov
kasalligi kiradi.
3–guruhga   mikroelementlar   kamligi   yoki   ziyodligidan   kelib   kechadigan
kasalliklar   kiradi.   Ular   enzootik   kasalliklar   deb   ataladi,   chunki   ular     aniq
biogeokimyoviy zonalar va provinsiyalarda tarqalgan bo’ladi.
Bu   kasalliklar   deyarli   ko’p   bo’lib,   ularga   gipokobaltoz,   gipokuporoz,   oq
mushak   kasallik,   tishlar   kariyesi   va   flyuoroz,   endemik   buqoq,   sink   va   marganes
yetishmovchiligi, bor va nikel ziyodligi va boshq. kiradi.  4–guruhga   gipovitaminozlar:   A   va   D   (raxit)   vitaminlari,   tokoferol,   S
vitamini,   fiyelloxinon,   tiamin,   riboflavin,   pantoten   va   nikotin   kislotalari,
piridoksin, siankobalamin, biotin yetishmovchiligi kiritilgan.
Me’yordagi  moda  almashinuvi   faqat  organizm  barcha  ozuqa  moddalari    va
suv   bilan   optimal   ta’minlanganda   hamda   hayvonlarga   tegishli   saqlash   sharoitlari
yaratilganda kechadi.
Ozuqalar   hayvonlar   o’sishi,   rivojlanishi,   ko’payishini   va   maxsulotni   ishlab
chiqishini ta’minlaydigan yagona manbadir.
Hayvonlarning alimentar va endokrin kasalliklarini oldini olishda rasiondagi
kletchatkani me’yorlashtirish katta ahamiyat  kasb etadi. Kletchatkaning me’yorda
bo’lishi otlar yo’g’on ichagidagi foydali mikroflora hayotiga yordam beradi. 
2.  Ichki sekresiya bezlari kasalliklari
Veterinariya   endokrinologiyasi     –     veterinariyaning   eng   yosh   va   kam
o’rganilgan   sohalaridan   biridir.   Shuning   bilan   birga   ichki   sekresiya   bezlari
patologiyasi   bilan   bog’liq   muammolarning   aktualligi   ya’ni   juda   muhimligi   yil
sayin o’sib kelmoqda. 
Ichki   sekresiya   ya’ni   endokrin   bezlar   deb   biologik   faol   moddalarni
(gormonlar)   bevosita   qonga   yoki   limfaga   ajratadigan   organlarga   aytiladi.   Otda
boshqa qishloq xo’jalik hayvonlardagiday quyidagi ichki sekresiya bezlari mavjud:
gipofiz, epifiz, qalqonsimon va qalqon oldi va buyrak usti bezlar.
Gipofiz     –   loviya   shaklda   organ   bo’lib,   vazni   katta   otda   o’rtacha   3–4   g.
Uning hujayralari to’qimalar rangigini ta’minlovchi intermedin gormonini ajratadi.
Epifiz   jinsiy   faollik,   biologik   ritmlar   va   uyqu,   yorug’likka   reaksiya   qilish
jarayonlarini boshqarishda ishtiroq etadigan gormonlarni ishlab chiqaradi.
Qalqonsimon   bez   eng   katta   bo’lib,   uning   gormonlari   to’qimalar   o’sishi,
rivojlanishi va differensirovka bo’lishini boshqaradi.  
Modda   almashinuvi   va   i chki   sekresiya   bezlari   kasalliklari   neyrogormonal
regulyator   tizimining   holati   bilan   bog’liq.   Uning   zararlanishlari   esa   birlamchi
(masalan,   endemik   buqoq)   yoki   ikkilamchi,   metabolik   buzilishlarning   rivojlanish
mexanizmi   asosida   hosil   bo’ladigan,   uni   yurgizib   yuboradigan   mexanizm   rolini o’ynaydigan   va   patologik   regulyasiyani   ta’minlaydigan     zararlanishlar   (masalan,
ketoz,   osteodistrofiya   va   boshq.).   Bunda   metabolik   buzilishlar   oqibatiga   sezilarli
ta’sir etuvchi gipotalamus, gipofiz va boshqa ichki sekresiya bezlarida o’ziga xos
giperplastik   (giperfunksiya),   distrofik   (disfunksiya)   va   atrofik   (gipofunksiya)
jarayonlar rivojlanadi. 
Ichki   sekresiya   bezlari   junlar   o’sishiga   ham   ta’sir   qiladi.   Qalqonsimon   bez
va   gipofiz   olib   tashlanganda   junlar   sekin   o’sadi   va   ularning   sifati   pasayadi.
Qalqonsimon   bezning   funksiyasi   pasayganda   jinsiy   bezlar   rivojlanishidan
to’xtaydi,   markaziy   asab   tizimi   yaxshi   rivojlanmay   qoladi.   Funksiyasi   haddan
ziyod kuchli bo’lganda jinsiy sikllar buzilishi va bo’g’ozlik vaqtdan avval to’xtashi
mumkin;   markaziy   asab   tizimida   qo’zg’alish   jarayoni   tormozlanishdan   ustun
bo’ladi .
Otlarning   qalqonsimon   bezining   faolligi   qishda   eng   yuqori   va   yozda   past
bo’ladi.   Fiziologik   giperfunksiyasi   bo’g’ozlik   va   laktasiya   davrlarda,   ayniqsa
yuqori maxsuldor hayvonlarda kuzatiladi.  
Erkaklik   jinsiy   gormonlar   markaziy   asab   tizimi ning   funksional   holatiga
ta’sir   etadi.   Bichilgan   ayg’irlarda   asab   tizimining   holati   keskin   buziladi,   shartli
reflekslar   ishlab   chiqilish   xususiyati   pasayadi,   asab   jarayonlarining   kuchi   va
harakatchanligi   sustlashadi.   Bichish   asosan   hayvonlarni   xo’jalik   qo’llanish   uchun
bajariladi.   Bichilgan   ayg’irlar   tinchib   qoladi,   urishqoqligi   va   g’ayirligi   yo’qoladi.
Ikkilamchi jinsiy belgilar va qo’shimcha jinsiy bezlar rivojlanishi orqaga qaytadi.
Urg’ochi   otlar   qonida,   bo’g’ozlikning   40   –   kunidan   boshlab   gonadotropli
gormon paydo bo’ladi, u o’zining xususiyatlari bo’yicha xorionik  gonadotropin va
gipofizning   gonadotrop     gormonlaridan.   Bu   gormon   buzilmasdan
(parchalanmasdan)  qonda uzoq vaqt sirkulyasiya qilishi  mumkin. U xorion emas,
balki   bachadon   endometriyi   orqali   ishlab   chiqiladi   va   bo’g’oz   biyalar   qon
zardobining gonadotropini deb nomlanadi (SJK; rus.)
Oxirgi   vaqtda   veterinariya   vrachlari   qandli   va   qandsiz   diabet,   gipo–   va
gipertireoz, Kushing sindromi va adisson kasalligi bilan tez – tez to’qnashmoqda.
Qalqon oldi bezlar endokrin tizimining ajratib bo’lmas bo’g’ini bo’lib, D vitamini va kalsitonin bilan birgalikda organizmdagi kalsiy almashinishida ishtiroq etadigan
paratireotropli gormon (paratgormon) ishlab chiqaradi. Qonda kalsiy miqdorining
pasayishi   gormon   ajralishiga   turtki   beradi.   Paratireotropli   gormon   skelet   va
buyraklar   hamda   ichaklarga   ta’sir   etib,   kalsiy   so’rilishini   kuchaytiradi.   Ammo
paratgormoning     gipersekresiyasi organizmga salbiy ta’sir etishi mumkin, shuning
uchun uni universal uremik toksin deb biladilar.
3.  Gipovitaminozlar
Gipovitaminozlar   –   organizmga   vitaminlarning   ozuqa   bilan   kam   tushishi
yoki qoniqarsiz hazm qilinishi natijasida hosil bo’ladigan kasalliklar.
Ular ko’pincha bo’g’oz va laktasiya qiladigan biyalarning rasioni vitaminlar
bo’yicha   balanslashmaganligi   sababli   og’iz   suti   yoki   sut   davrlaridagi   qulunlar
orasida,   va   katta   hayvonlarda   infeksion,   invazion   va   ayrim   ichki   yuqumsiz
kasalliklarida qayd etiladi. 
Gipovitaminozlarda   bo’shashishlik,   umumiy   holsizlanish,   maxsuldorlik
pasayishi,   o’sish   va   rivojlanishdan   qolish,   junning   rangsizlanishi   va   aniq   vitamin
yetishmasligiga   xos   belgilar   kuzatiladi.   A–gipovitaminozda   kon’yunktivit,
kseroftalmiya (ko’z kon’yunktivasi  va shox pardasining qurishi), keratomalyasiya
(shox   pardaning   yumshashi   va   parchalanishi),   ko’rish   qobiliyatining   pasayishi,
enterokolit,   nafas   yo’llarining   zararlanishi;   D–gipovitaminozda   –   narusheniye
suyak   hosil   bo’lishining   buzilishi   (raxit),   Ye–gipovitaminozda   erkak   hayvonlarda
jinsiy   faollikning   pasayishi,   urg’ochilarda   –   ovulyasiya   buzilishi,   yoshlar
hayvonlarda   –   bosh   miya   yumshashi   natijasida   (ensefalomalyasii)   bosh   miya
po’stlog’i faoliyatining buzilishi, K–gipovitaminozda – qon ivishining pasayishi va
gemorragik   diatez,   V     guruhi   vitaminlar   gipovitaminozlarida   –   asab   tizimining
markaziy   va   periferik   bo’limlari   zararlanishlari   (falaj,   parez,   tomir   tortishish,
umumiy   tomir   tortishishlar),   dermatit,   ekzema,   anemiyalar,   ichki   a’zolar
zararlanishlari kuzatiladi.
Davolash   va   oldini   olish   harakatlari   urg’ochi   bo’g’oz   va   yosh   hayvonlarni
vitaminlar bo’yicha to’la qiymatli ozuqalar (ko’katlar, vitaminlarga boy pichan, o’t
uni,   sabzi,   kartoshka,   lavlagi,     unib   chiqqan   bug’doy,   drojji,   dukaklilar,   kunjara, omixta   yem,   beda,   kepak,   achitqi   o’t)   bilan   ta’minlashga   qaratiladi.   Rasionga
vitaminli konsentratlar va ishlab chiqarilgan vitaminlar (baliq moyi, trivitamin, A,
D,   Ye,   K   vitaminlari   konsentratlari,   riboflavin,   tiamin,   piridoksin   va   boshq.)
kiritiladi.
4.  Mikro– va makroelementlar yetishmovchiligi
4.1.  Osteodistrofiyalar
Osteodistrofiyalar   –   hayvonlarning   surunkali   kasalliklari   bo’lib,     fosfor   –
kalsiyli  va vitaminli  almshinishlari  buzilishlari  natijasida    suyaklar  zararlanishlari
bilan   kechadi.   Noto’g’ri   oziqlantirish   yoki   shilimshiq   pardalar   yallig’lanishi   ham
hazm tizimida shimilish jarayonining buzilishi modda almashinuvining buzilishi va
gipokalsiyemiyaga olib kelishi mumkin.
Suyak   to’qimasidagi   o’zgarishlar   raxit,   osteomalyasiya   va   osteoporoz
shakllarda   namoyon   bo’lishi   mumkin.   Toylar   organizmida   D   vitamini
yetishmasligi   va   fosfor   –   kalsiyli   almashinishning   buzilishi   suyak   hosil   bo’lish
(osteogenez)   jarayonining   chuqur   o’zgarishlarini   chaqiradi   va   hayvon   o’sishdan
qoladi  (raxit).  Bunday suyaklarda tog’aymassasi ustunlik qiladi.
O’sishdan to’xtagan hayvonlarda, ayniqsa laktasiya va bo’g’ozlikda, fosfor –
kalsiyli,   oqsil   –   uglevodli   va   vitaminli   (D–   va   A–gipoavitaminozlar)
yetishmovchilikda,  ultrabinafshali  nurlanish  kam  bo’lganda  katta  hayvonlar  raxiti
yoki   osteomalyasiya   (to’qimaning   ikkilamchi   surunkali   demineralizasiyasi,   tuzlar
yo’qolishi) rivojlanadi. 
Qari   hayvonlarda   odatda   osteoporoz   –   so’rilish   jarayonlari   osteogenez
jarayonlaridan   ustun   bo’lishi   natijasida   suyak   to’qimasining   siyraklashishi
kuzatiladi. Bunda suyaklar mo’rt bo’lib, sinishlar qiyin bitadi.
Osteodistrofiyalar ishtaxaning notabiiy buzilishi, junlar to’kilishi, ishchanlik
pasayishidan   boshlanadi.   Hayvonlarning   makloklari,   o’tirg’ich   do’ngliklari,   kaft
suyaklari paypaslab ko’rilganda bezovtanaladi.  Dumni oxirgi umurtqalar sohasida
o’tkir   burchak   ostida   bukish   mumkin,   dumg’aza   suyakning   tanasi   yupqalashishi
natijasida dum osti soha chuqurlashadi. Keyinchalik   oyoqlar   kuchsizlanishi   kuzatiladi   hayvon   qiynalib   qadam
bosadi, oqsash  va qiynalib o’rnidan turish  kuzatiladi, oxirgi  qovurg’alar  bukiladi.
Hayvonlar ko’p yotadi.
Osteodistrofiyaning   biringchi   belgilarida   tarkibida   kalsiy,   fosfor   va   D
vitaminni   mavjud   vitamin   –   mineralli   preparatlar   beriladi,   bu   komponentlar
bo’yicha balanslashgan rasion belgilanadi. Konsentratli oziqlantirish turi bo’lganda
ularning xajmi 40   % gacha kamaytiriladi. Otlar ko’proq quyoshda bo’lishit kerak,
buning   ilojisi   bo’lmaganda   otxonalarda   ultrafiolet   lampalari   o’rnatilib,   hayvonlar
har kuni 20 daqiqadan 20 kunlar mobaynida nurlantiriladi.
4.2. Endemik buqoq 
Endemik   buqoq   –   hayvonlarning   surunkali   kasalligi   bo’lib,     yod
yetishmovchiligi   natijasida   qalqonsimon   bezning   o’lchamlari   va   faoliyati
o’zgarishidir. Kasallik modda almashinuvi jiddiy buzilishlariga olib keladi.  
Kasallik   yerdagi   yod   miqdori   0,00001   %   dan,   ozuqada   5   mg   dan,   suvda
10   mkg/l dan kam bo’lganda qayd etiladi.
Kasallangan   otlarning   qalqonsimon   bezi   kattaradi   (buqoq),   past   bo’ylik,
tananing uzayishi, bosh va bo’yin sohalaridagi junlarning jadal o’sishi, ishchanlik
pasayishi,   abortlar,   jinsiy   sikli   buzilishi,   bo’qoqli     va   junsiz   qulunlar   tug’ilishi
kuzatiladi. Yosh hayvonlarda o’tkir, qarilarda surunkali kechadi.
Tashhis qo’yish maqsadidi yer, suv, ozuqalar va biyalar suti yod moddasiga
tekshiriladi. Sog’lom zonalarda 1 l sutda 60 mkg dan ko’proq yod bo’lishi lozim.
Davolash   uchun   hayvonlar   rasioniga   yodli   kaliy     3   mkg/kg   hisobidan
qo’shiladi, 
4.3.  Otlar mioglobinuriyasi
Otlar   mioglobinuriyasi   –   o’tkir   kechuvchi   kasallik   bo’lib,   modda
almashinuvi   buzilishlari   va   siydikda   qizil   bo’yovchi   modda   –   mioglobin   paydo
bo’lishi   kuzatiladi.     Kasallikning   sporadik   yoki   paralitik,   va   enzootik   shakllari
tafovut qilinadi.
Otlarning paralitik mioglobinuriyasi mo’l oziqlanadigan, mosioni yo’q, uzoq
vaqt   dam   olib   keskin   ishga   jalb   (birinchi   soatlarida)   etilgan   katta   yoshli   yaxshi boqilgan   otlarda   uchraydi.   Enzootik   shakli   shimol   va   o’rta   mintaqalarida   kuz   va
qishda qayd etiladi va barcha yoshdagi otlarni zararlaydi. Undan tashqari u rasioni
to’liq   bo’lmagan   (rasionda   oqsil,     vitaminlar,   mineral   moddalar   yetishmasligi),
hayvonlarda asta – sekin rivojlanadi va uzoq yashirin davrga ega.
Otlar   mioglobinuriyasining   asosiy   belgilari   –   noaniq   yurish   va   bog’langan
harakatlar, muskullar qaltirashi, ko’p terlash. Oyoqlar (ko’pincha orqa oyoqlar) o’z
–   o’zidan   bukiladi,   hayvon   yiqiladi   va   turolmaydi   ( –rasm ).   Sag’ri,   yelka   ayrim
paytlarda chaynash muskullari qotadi va kattaradi. Siydik qizil yoki to’q – qo’ng’ir
rangda   bo’ladi.   Puls   va   nafas   olish   tezlashadi,   tana   harorati   ko’tarilishi   mumkin.
Yengil   kechgan   kasallik   bir   necha   kunlardan   so’ng   tuzalish   bilan   tugaydi.   Og’ir
kechishda   og’irlashishlar:   yotoq   yarasi,   sepsis   (qonga   stafilokokk,   streptokokk,
klostridiylar   tushishi   natijasida   hosil   bo’ladigan   og’ir   infeksion   kasallik   bo’lib,
nerv   –   distrofik   jarayonlar   rivojlanadi),   yurak,   buyraklar   va   boshqa   a’zolarda
degenerativ o’zgarishlar bo’lishi mumkin.
Tashhis   klinik   belgilar   asosida   qo’yiladi,   kasallik   falaj,   suyak   sinishidan
farqlash lozim, bunda muskullar rigidligi va siydik bo’yalishi kuzatilmaydi.
Kasal   hayvon   yumshoq   to’shamaga   qo’yiladi,   vaqti   –   vaqti   bilan   osib
ko’tarib turuvchi apparat qo’llanadi. Rasionga yaxshi pichan, suyuq atala bo’ltama,
sabzi,   ko’k   o’tlar   kiritiladi.   Muskullari   zararlangan   tana   sohalari   kamfora   moyi
yoki   suvda   skipidar   eritmasi   (20:1)   bilan   massaj   qilinadi   va   iliq   o’rab   qo’yiladi.
Klizma   orqali   soda   eritmasi   100–150   ml   dan   kuniga   1–2   marta   yoki   vena   orqali
200–500   ml   dan   2–5   %   li   eritma   yuboriladi,   avval   yurak   faoliyatini   yaxshilovchi
vositalar,   so’ng   muskul   orasiga   300–600   MB   insulin,   venaga   novokain   eritmasi,
100   ml 1   % li metilen ko’ki kiritiladi. Yotoq yaralar bo’lganda jarrohlik amaliyoti
va   antibiotiklar   inyeksiyalari,   hayvon   holatidan   kelib   chiqqan   holda   boshqa
vositalar qo’llanadi.
Oldini   olish   choralariga   mosion,   to’g’ri   oziqlantirish   kiradi,   omixta   yem
miqdori  40–70   %  ga kamaytiriladi. –rasm .   Mioglobinuri yada ot sag’risi falaji Foydalanilgan adabiyotlar:  
1. Dorosh   M .   V .   Bolezni   loshadey.   Veche,   2007   g.   http://www.e–reading.
club/book.php?book=83010
2. Maryushina   T .   O .     Diagnostika   i   kliniko–morfologicheskaya
xarakteristika   vtorichnogo   giperparatireoza   u   sobak .   Avtoreferat       diss .   na
soiskaniye uchenoy stepeni   kandidata veterinarn ы x nauk .     Moskva .   2012
3. http://www.zoodrug.ru/topic2891.html
4. http://www.referats.5–ka.ru/15/37188/1.html
5. http://www.zoodrug.ru/topic2815.html

OTLARDA MODDA ALMASHINUVI BUZILISHLARI PATOLOGIYASI Reja: 1. Moddalar almashinuvi kasalliklarining umu-miy tavsifi 2. Ichki sekresiya bezlari kasalliklari 3. Gipovitaminozlar 4. Mikro– va makroelementlar yetishmovchiligi 4.1. Osteodistrofiyalar 4.2. Endemik buqoq 4.3. Otlar mioglobinuriyasi

1. Moddalar almashinuvi kasalliklarining umumiy tavsifi Moddalar almashinishi yoki metabolizm – organizmning hayotiy faoliyatini ta’minlaydigan moddalar va energiyaning o’zgarish majmuidir. Moddalar almashinuvi buzilishlari u yoki bu darajada har bir patologik jarayonda paydo bo’ladi, ammo hammasi ham nozologik ahamiyatga ega bo’lmay, ikkilamchi ahamiyatga ega. Modda almashinuvi jarayonlari o’zaro tig’iz bog’liqligiga qaramasdan, shartli ravishda oqsil, uglevod, yog’, vitamin va mineralli almashinishlar tafovut qilinadi. Modda almashinuvi jarayonlarining buzilishini chaqiradigan asosiy sabablardan biri bu rasionda ozuqa moddalar miqdorining hayvonlar maxsuldorligiga to’g’ri kelmasligidir. Asab tizimi trofik funksiyasining buzilishi va ichki sekresiya bezlarining funksional faolligi kamroq ahamiyatga ega. Ustunlik qiluvchi patologiyaning sabablari va tabiatiga qarab barcha modda almashinuvi kasalliklari 4 guruhlarga bo’linadi: 1–guruhga uglevod – yog’ va oqsil almashinishi patologiyalarni o’z ichiga olgan kasalliklar kiradi. Ularga semirib ketish, ketoz, ikkilamchi osteodistrofiya, mioglobinuriya, qandli va qandsiz diabetlar va cho’chqa bolalari gipoglikemiyasi kiradi. 2–guruhga minerallar almashinishi buzilishlarini o’z ichiga olgan kasalliklar kiradi. Ularga alimentar va enzootik osteodistrofiya, gipomagniyemiya, urov kasalligi kiradi. 3–guruhga mikroelementlar kamligi yoki ziyodligidan kelib kechadigan kasalliklar kiradi. Ular enzootik kasalliklar deb ataladi, chunki ular aniq biogeokimyoviy zonalar va provinsiyalarda tarqalgan bo’ladi. Bu kasalliklar deyarli ko’p bo’lib, ularga gipokobaltoz, gipokuporoz, oq mushak kasallik, tishlar kariyesi va flyuoroz, endemik buqoq, sink va marganes yetishmovchiligi, bor va nikel ziyodligi va boshq. kiradi.

4–guruhga gipovitaminozlar: A va D (raxit) vitaminlari, tokoferol, S vitamini, fiyelloxinon, tiamin, riboflavin, pantoten va nikotin kislotalari, piridoksin, siankobalamin, biotin yetishmovchiligi kiritilgan. Me’yordagi moda almashinuvi faqat organizm barcha ozuqa moddalari va suv bilan optimal ta’minlanganda hamda hayvonlarga tegishli saqlash sharoitlari yaratilganda kechadi. Ozuqalar hayvonlar o’sishi, rivojlanishi, ko’payishini va maxsulotni ishlab chiqishini ta’minlaydigan yagona manbadir. Hayvonlarning alimentar va endokrin kasalliklarini oldini olishda rasiondagi kletchatkani me’yorlashtirish katta ahamiyat kasb etadi. Kletchatkaning me’yorda bo’lishi otlar yo’g’on ichagidagi foydali mikroflora hayotiga yordam beradi. 2. Ichki sekresiya bezlari kasalliklari Veterinariya endokrinologiyasi – veterinariyaning eng yosh va kam o’rganilgan sohalaridan biridir. Shuning bilan birga ichki sekresiya bezlari patologiyasi bilan bog’liq muammolarning aktualligi ya’ni juda muhimligi yil sayin o’sib kelmoqda. Ichki sekresiya ya’ni endokrin bezlar deb biologik faol moddalarni (gormonlar) bevosita qonga yoki limfaga ajratadigan organlarga aytiladi. Otda boshqa qishloq xo’jalik hayvonlardagiday quyidagi ichki sekresiya bezlari mavjud: gipofiz, epifiz, qalqonsimon va qalqon oldi va buyrak usti bezlar. Gipofiz – loviya shaklda organ bo’lib, vazni katta otda o’rtacha 3–4 g. Uning hujayralari to’qimalar rangigini ta’minlovchi intermedin gormonini ajratadi. Epifiz jinsiy faollik, biologik ritmlar va uyqu, yorug’likka reaksiya qilish jarayonlarini boshqarishda ishtiroq etadigan gormonlarni ishlab chiqaradi. Qalqonsimon bez eng katta bo’lib, uning gormonlari to’qimalar o’sishi, rivojlanishi va differensirovka bo’lishini boshqaradi. Modda almashinuvi va i chki sekresiya bezlari kasalliklari neyrogormonal regulyator tizimining holati bilan bog’liq. Uning zararlanishlari esa birlamchi (masalan, endemik buqoq) yoki ikkilamchi, metabolik buzilishlarning rivojlanish mexanizmi asosida hosil bo’ladigan, uni yurgizib yuboradigan mexanizm rolini

o’ynaydigan va patologik regulyasiyani ta’minlaydigan zararlanishlar (masalan, ketoz, osteodistrofiya va boshq.). Bunda metabolik buzilishlar oqibatiga sezilarli ta’sir etuvchi gipotalamus, gipofiz va boshqa ichki sekresiya bezlarida o’ziga xos giperplastik (giperfunksiya), distrofik (disfunksiya) va atrofik (gipofunksiya) jarayonlar rivojlanadi. Ichki sekresiya bezlari junlar o’sishiga ham ta’sir qiladi. Qalqonsimon bez va gipofiz olib tashlanganda junlar sekin o’sadi va ularning sifati pasayadi. Qalqonsimon bezning funksiyasi pasayganda jinsiy bezlar rivojlanishidan to’xtaydi, markaziy asab tizimi yaxshi rivojlanmay qoladi. Funksiyasi haddan ziyod kuchli bo’lganda jinsiy sikllar buzilishi va bo’g’ozlik vaqtdan avval to’xtashi mumkin; markaziy asab tizimida qo’zg’alish jarayoni tormozlanishdan ustun bo’ladi . Otlarning qalqonsimon bezining faolligi qishda eng yuqori va yozda past bo’ladi. Fiziologik giperfunksiyasi bo’g’ozlik va laktasiya davrlarda, ayniqsa yuqori maxsuldor hayvonlarda kuzatiladi. Erkaklik jinsiy gormonlar markaziy asab tizimi ning funksional holatiga ta’sir etadi. Bichilgan ayg’irlarda asab tizimining holati keskin buziladi, shartli reflekslar ishlab chiqilish xususiyati pasayadi, asab jarayonlarining kuchi va harakatchanligi sustlashadi. Bichish asosan hayvonlarni xo’jalik qo’llanish uchun bajariladi. Bichilgan ayg’irlar tinchib qoladi, urishqoqligi va g’ayirligi yo’qoladi. Ikkilamchi jinsiy belgilar va qo’shimcha jinsiy bezlar rivojlanishi orqaga qaytadi. Urg’ochi otlar qonida, bo’g’ozlikning 40 – kunidan boshlab gonadotropli gormon paydo bo’ladi, u o’zining xususiyatlari bo’yicha xorionik gonadotropin va gipofizning gonadotrop gormonlaridan. Bu gormon buzilmasdan (parchalanmasdan) qonda uzoq vaqt sirkulyasiya qilishi mumkin. U xorion emas, balki bachadon endometriyi orqali ishlab chiqiladi va bo’g’oz biyalar qon zardobining gonadotropini deb nomlanadi (SJK; rus.) Oxirgi vaqtda veterinariya vrachlari qandli va qandsiz diabet, gipo– va gipertireoz, Kushing sindromi va adisson kasalligi bilan tez – tez to’qnashmoqda. Qalqon oldi bezlar endokrin tizimining ajratib bo’lmas bo’g’ini bo’lib, D vitamini

va kalsitonin bilan birgalikda organizmdagi kalsiy almashinishida ishtiroq etadigan paratireotropli gormon (paratgormon) ishlab chiqaradi. Qonda kalsiy miqdorining pasayishi gormon ajralishiga turtki beradi. Paratireotropli gormon skelet va buyraklar hamda ichaklarga ta’sir etib, kalsiy so’rilishini kuchaytiradi. Ammo paratgormoning gipersekresiyasi organizmga salbiy ta’sir etishi mumkin, shuning uchun uni universal uremik toksin deb biladilar. 3. Gipovitaminozlar Gipovitaminozlar – organizmga vitaminlarning ozuqa bilan kam tushishi yoki qoniqarsiz hazm qilinishi natijasida hosil bo’ladigan kasalliklar. Ular ko’pincha bo’g’oz va laktasiya qiladigan biyalarning rasioni vitaminlar bo’yicha balanslashmaganligi sababli og’iz suti yoki sut davrlaridagi qulunlar orasida, va katta hayvonlarda infeksion, invazion va ayrim ichki yuqumsiz kasalliklarida qayd etiladi. Gipovitaminozlarda bo’shashishlik, umumiy holsizlanish, maxsuldorlik pasayishi, o’sish va rivojlanishdan qolish, junning rangsizlanishi va aniq vitamin yetishmasligiga xos belgilar kuzatiladi. A–gipovitaminozda kon’yunktivit, kseroftalmiya (ko’z kon’yunktivasi va shox pardasining qurishi), keratomalyasiya (shox pardaning yumshashi va parchalanishi), ko’rish qobiliyatining pasayishi, enterokolit, nafas yo’llarining zararlanishi; D–gipovitaminozda – narusheniye suyak hosil bo’lishining buzilishi (raxit), Ye–gipovitaminozda erkak hayvonlarda jinsiy faollikning pasayishi, urg’ochilarda – ovulyasiya buzilishi, yoshlar hayvonlarda – bosh miya yumshashi natijasida (ensefalomalyasii) bosh miya po’stlog’i faoliyatining buzilishi, K–gipovitaminozda – qon ivishining pasayishi va gemorragik diatez, V guruhi vitaminlar gipovitaminozlarida – asab tizimining markaziy va periferik bo’limlari zararlanishlari (falaj, parez, tomir tortishish, umumiy tomir tortishishlar), dermatit, ekzema, anemiyalar, ichki a’zolar zararlanishlari kuzatiladi. Davolash va oldini olish harakatlari urg’ochi bo’g’oz va yosh hayvonlarni vitaminlar bo’yicha to’la qiymatli ozuqalar (ko’katlar, vitaminlarga boy pichan, o’t uni, sabzi, kartoshka, lavlagi, unib chiqqan bug’doy, drojji, dukaklilar, kunjara,