logo

QATTIQ, SUYUQ, YUMSHOQ DORILAR VA ANTIBIOTIKLAR

Загружено в:

29.08.2023

Скачано:

0

Размер:

52.8369140625 KB
QATTIQ, SUYUQ, YUMSHOQ DORILAR VA ANTIBIOTIKLAR
Reja:
1. Dori  vositalariga  shakl  berilishiga  sabab va dozalari.
2. Qattiq, suyuq, yumshoq, va gassimon turlarga kiruvchi dori 
darmonlar.
3. Antibiotiklar haqida tushuncha va antibiotiklarning ta’sir etish 
mexanizmi Dori  vositalariga  shakl  berilishiga  sabab,  dori  moddalarning  fizik  kimyoviy
holati,  maydalik  darajasi,  moddalarning  bir-biriga  ta’sir  etishi  yoki  ta’sir  etmasligi
va   yana     turli     xususiyatlariga     bog’liqligidir.     Dori     vositalarini     qattiq     (kapsula,
tabletka,
draje), yumshoq (shamchalar, surtmalar) yoki suyuq shaklda ishlab chiqarilishi uchun
ularning  kationlarga  ajralishini  ya’ni  qutublanishini  ham  e’tiborga  olish  kerak
bo’ladi. Masalan yurak glikozidlari qanchalik ionlashish darajasi(qutiblanish darajasi)
yuqori  bo’lsa,  qonga  tushganda  erish  darajasi  shuncha  yuqori  bo’ladi.  Ionlanishiga
qarab  suyuq  shaklda  ya’ni  ampulalarda  chiqarilishi  mumkin.  Ionlanish  darajasi
yuqori  bo’lsa  uni  suyuq  shaklda,  (in’eksiya  uchun)  ishlab  chiqarish  maqsadga 
muvoffiq  bo’ladi.  Ba’zi  moddalar  oshqozon  ichakda  yaxshi  so’rilganligi  uchun 
tabletka, draje ko’rinishida chiqariladi. Oshqozonda 15-20 daqiqada eriydi. 
Tabletkalar-kukunlarni  presslash  yo’li  orqali  yuzaga  keladigan  dori  shakli. 
Tabletkalarning  og’irligi  0,1gramdan  dan  0,5  gramgacha  bo’lishi  kerak.  Agar 
0,1gramdan  kichik  bo’lsa  qo’shimcha  moddalar  bilan  to’ldirilishi  maqsadga 
muvoffiqdir. 
 Qattiq:   planshetlar,   kukunlar,   kolleksiyalar,   kapsulalar,   drajelar   yoki   pastillar,
granulalar, karamel, dorivor tayoq;
 Yumshoq   : malhamlar, kremlar, pastalar, jellar, TTS, shamlar (rektal, vaginal);
 Suyuqlik   : eritmalar, damlamalar, suspenziyalar, emulsiyalar, tomchilar, siroplar,
iksirlar, damlamalar
 Gazsimon yoki aerodispers:   aerozollar
In'ektsion dozalash shakllari ham ma'lum.
Xuddi shu dorivor modda turli dozalash shakllarida ishlab chiqarilishi mumkin.   Bir yoki
boshqa   shaklni   tayinlash   muayyan   kasallikka,   bemorning   ahvoliga   yoki   terapiya
jarayonida erishish kerak bo'lgan ma'lum ta'sirga bog'liq bo'ladi.
Tabletkalar   eng mashhur va keng tarqalgan dozalash shakllaridan biridir.   Ular  bir yoki
bir   nechta   faol   moddalarni   o'z   ichiga   olgan   kukunlar   va   granulalarni   bosish   orqali olinadi.   Ba'zida   planshetlar   ma'lum   bir   vazifa   uchun   tayyorlangan   maxsus   massadan
tayyorlanadi.   Planshetning   tashqi   ko'rinishi   iste'molchiga   yaxshi   ma'lum:   tekis   yoki
bikonveks yuzasi bo'lgan yumaloq, tasvirlar yoki boshqa shakldagi plitalar.   Ushbu shakl
ko'p   qatlamli   preparatni   yaratish   tufayli   kompozitsiyaga   kiritilgan   tarkibiy   qismlarning
oshqozon-ichak   traktida   so'rilishining   ma'lum   bir   ketma-ketligiga   erishishga   imkon
beradi.   Aytgancha,   ko'plab   bemorlar   tabletkalarni   chaynashda   bu   haqda
o'ylamaydilar.   Buni   qilish   qat'iyan   tavsiya   etilmaydi.,   chunki   agent   kerakli   faol
moddalarni   to'g'ri   tartibda   chiqarib,   asta-sekin   "eritishi"   kerak.   Ta'riflangan   shakl
foydalanish uchun qulay, ko'chma va uzoq vaqt saqlanadi.   Ko'pgina planshetlar yuzasida
kesiklar   mavjud,   bu   esa   preparatni   belgilangan   dozaga   rioya   qilish   uchun   qismlarga
bo'lish imkonini beradi.
Kukunlar   ichki yoki tashqi (yara yuzalariga va shilliq pardalarga qo'llash, shu jumladan
kukun   shaklida)   foydalanish   uchun   mos   keladi   va   muhim   oqim   xususiyatiga   ega.   Ular
dozalash,   aralashtirish   va   tashishda   qulaydir.   Afsuski,   barcha   afzalliklarga   qaramay,
kukunlarning   bir   qator   kamchiliklari   ham   bor:   ular   oshqozon-ichak   shirasi   ta'sirida
parchalanadi,   shilliq   qavatni   bezovta   qiladi,   suyuq   shakllarga   qaraganda   sekinroq
ishlaydi, saqlash vaqtida namlikni so'radi yoki yo'qotadi, nam va havoga aylanadi.
Kapsulalar   -   jelatin   qobig'ida   yashiringan   chang,   xamir   yoki   suyuq
dorilar.   Kapsulalarning   shakllari   juda   xilma-xil:   silindrsimon,   sharsimon,   tuxumsimon,
cho'zinchoq va boshqalar.   Ta'riflangan moddalar tasodifan emas, balki o'ziga xos "idish"
da   yashiringanligini   taxmin   qilish   oson:   ularning   har   biri   ichak   shilliq   qavatini   bezovta
qiladi   yoki   kislotalar   tomonidan   yo'q   qilinadi   yoki   yoqimsiz   ta'm   yoki   hidga
ega.   Binobarin,   kapsulani ochgan va uning tarkibini erkin shaklda olgan bemorlar tubdan
noto'g'ri.   Ko'pchilik   bu   tarzda   dori   tezroq   ta'sir   qilishiga   ishonishadi   (oxir-oqibat,
kapsulaning   erishi   uchun   juda   ko'p   vaqt   kerak   bo'ladi!),   lekin   ular   qobiqsiz   bu   hech
qanday ta'sir ko'rsatmasligini tushunishmaydi.
Draje,   lozenjlar,   granulalar,   karamel   .   Xuddi   shunday   qattiq   dozalash
shakllari.   Granulalar   dumaloq,   silindrsimon   yoki   tartibsiz   shakldagi   donalar   (donlar)
shaklida paydo bo'ladi.   Drajelar muntazam sharsimon shaklga, tekis va silliq yuzaga ega
bo'lib,   shakar   granulalarida   dori-darmonlar   va   yordamchi   moddalarni   qurish   orqali
olinadi.   Xuddi   shu   qoida   tabletkalardagi   kabi   draje   uchun   ham   amal   qiladi   -   ularni
maydalash,   chaynash   yoki   maydalash   mumkin   emas.   Pastillar   va   karamel   (lolipoplar) kattaroq   farmakologik   vositalardir.   Ular   faol   moddalarni   karamel   massasiga   kiritib,
shinni bilan qalinlashgan shakardan tayyorlanadi.   Lozenjlar, masalan, yo'talni davolashda
keng qo'llaniladi.
Dori-darmonli qalam   - tashqi foydalanish uchun mo'ljallangan uchi uchli yoki yumaloq
silindr.   Misol   tariqasida,   "Oltin   Yulduz"   (mashhur   "Yulduzcha"   balzam)   inhalasyon
qalamini keltirish mumkin.
Drajelar  -  ta’sir  etuvchi  moddaning  yordamchi  moddalarga  qavat  qavat  qilib 
o’ralganiga aytiladi.  Bunga  vitaminlarni misol qilib olish mumkin.  Masalan: undivit,
revit, diazalin. Drajelar 30 daqiqagacha eriydi. 
Kapsulalar  -  dori  moddasining  yoqimsiz,  badxun  ta’mga  ega  bo’lgan,
oshqozonni  qitiqlash  va  ko’pincha  ichak  mahallasiga  yetib  borib  so’ng  erishini 
ta’minlash maqsadida kraxmal yoki jelatoza yordamida qobiqqa joylanishiga aytiladi. 
Ko’pincha  kapsulalar  ichakda  erish  uchun  mo’ljallangan.  Ular  30  daqiqada  eriydi.
Ammo bu erish vaqtlari har bir  qattiq dori vositasiga  boshqa ko’rsatma bo’lmaganda 
inobatga  olinadi.  Qattiq  dori  vositalarining  erishi,  parchalanishi  organizmdagi 
muhitga bog’liq bo’lishi ham mumkin. 
Dori  vositasi  qattiq  dori  shaklida  bo’lsa,  demak  u  oshqozon  ichak  yo’li  orqali 
o’tgandagina  kuchli  ta’sirga  ega  ekanligini  anglatadi.  Ichiladigan  suyuq  dori 
vositalari ham oshqozon ichak yo’li orqali o’z ta’sirini ko’rsatadi. 
Agar  dori  modda  suyuq  ya’ni  ampulalarda  chiqarilgan  bo’lsa  demak  bu  dori 
in’yeksiya yo’li orqali yuborilganda  o’z  ta’sirini yo’qotmaydi va  kuchli ta’sirga ega 
bo’ladi. 
Qattiq dori shakllarining og’irligi  0,1 grammdan  0,5 grammgacha bo’lishi shart,
aks  holda  bemorga  qabul  qilish  noqulaylik  tug’diradi.  Ba’zida  qattiq  dori 
shakillarining og’irligi  0,5 gramdan kata qilib  ishlab chiqarilishi ham mumkin ammo  ular shimish uchun yoki chaynash uchun mo’ljallangan bo’ladi. 
Qattiq  dori  shakllariga  kiruvchi  dori  vositalari  interal  yo’l  orqali  organizmga 
yuboriladi.  Interal  yo’l  da  dori  moddalari  oshqozon  ichak  yo’lidan  o’tadi.  Bularga 
ogiz  orqali,  til  osti  orqali,  o’n  ikki  barmoqli  ichak  va  to’g’ri  ichak  orqali  yo’llari 
kiradi. Dori  moddasining  til  ostiga  yuborilishi-  sublingval  yo’l  deyiladi  va  bu  yo’l 
orqali  kichik  yoshdagi  bolalarni  davolashda  umuman  qo’llanilmaydi.  Til  osti  yo’li 
usulida dori moddasi og’izdagi sulaklar  yordamida so’rilib umumiy ta’sir ko’rsatadi,
chunki og’iz bo’shlig’ida fermentlar sust bo’ladi. Demak bu usul xamma dorilar ucun 
emas.  Faqat  ayrim dori vositalarigina til ostiga qo’yish usulida yuboriladi.  Masalan 
nitroglitserin,  metiltestosteron  va  pregnin  kabilar.  Ya’ni  ko’rsatib  o’tilgan  dori 
moddalari qonga tez so’riladi va juda tez ta’sir etadi. 
Og’iz  orqali  yuborish-per  oral  yo’l  deyiladi.  Bu  usulda  dorilarni  qabul  qilish 
ham qulay,  ham oson,  ham juda keng  qo’llaniladigan yo’l bo’lib hisoblanadi.  Ba’zi
dorilar  oshqozon  shilliq  qavatida  so’rilishni  boshlaydi,  ammo  so’rilish  asosan 
ingichka  ichakda  ro’y  beradi.  Chunki  ingichka  ichakda  vorsinkalar  mavjud  va  qon 
aylanish  yaxshi.  Lekin  so’rilish  qabul  qilingan  dorining  turiga,  shakliga  va  qabul 
qilinish  sharoitiga  bog’liq  bo’lishi  ham  mumkin.  Masalan  oshqozon  muhitining 
xarakteri,  uning  miqdori,  yopishqoqligi,  vaqti,  oshqozondagi  moddalar  bilan 
aralashishi va hattoki harorat. (37C)
O’n  ikki  barmoqli  ichak  orqali  yuborish  usuli-ichakda  dori  moddalarining 
yuqori konsentratsiyasini hosil  qilish maqsadida moddalar  o’n ikki barmoqli ichakka 
zond orqali yuboriladi. 
Dori  moddalari  peroral  usulda  organizmga  yuborilganda  uning  biologik
samaradorligiga  ya’ni  ta’sir  etuvchi  moddasining  chiqish  tezligiga  ta’sir  etuvchi  omillar  ko’p  bo’ladi.  Umuman  dori  vositalarining  peroral  yuborilishi  dorilarning 
ovqatdan oldin yoki keyin ichilishiga bog’liq.  Oshqozon ichak traktidagi  fermentlai 
ta’sir ko’rsatishi mumkin Bu oshqozon ichak traktining holatiga ham  bog’liq chunki 
oshqozondagi  (PH)  sharoiti  ya’ni  kislotaning  yetarlicha  ekanligi  yoki  kislotaning 
yetarli  emasligi  kata  ahamiyatga  egadir.  Ovqatlanishda  va  ovqatdan  keyin 
oshqozondagi  sharoit  PH=2,  9…3  ga,  ingichka  ichakniki  esa  8,  0…8,  4ga  teng 
bo’ladi.  Bu esa o’z navbatida dori moddasining ionlarga ajralishiga,  ularni oshqozon 
ichak  yo’lidan  o’tish  tezligiga,  ularning  turg’unligiga,  so’rilishiga  va  qonga 
tushishiga  ta’sir  qiladi.  Misol  uchun  aspirin  ovqatdan  keyin  qabul  qilinadi. 
Oshqozondagi muhit PH 1dan 3 gacha bo’lganda u to’liq ionlashmagan boladi ammo 
lipidlarda yaxshi eriganligi ushun to,  liq so’riladi.  Agar uni ovqat bilan qabul qilinsa 
preparatning  tuzga  aylanish  holati  oshadi  va  uning  oshqozonda  so’rilishi 
sekinlashadi.  Xuddi  shu  tariqa  biologik  samaradorligi  keskin  pasayadi.  Shu  sababli 
bemorlarga  dori  moddalarini  qabul  qilishda  albatta  ularni  qachon  qabul  qilinishini 
dorinomada  ko’rsatilganidek  qabul  qilinishi  kerak.  Aks  holda  dorilarning 
biosamaradorligi  kutilgan  samarani  bermasligi  mumkin.  Ba’zi  moddalar  ovqatdan 
keyin  qabul  qilinganda,  ovqatlarni  hazm  qiluvchi  suyuqliklar  bilan  o’z  faolligini 
yo’qotadi   yoki   qisman   ta’siri   pasayadi.   Kislotali     sharoitda     ba’zi     moddalar
masalan:eritromitsin,  benzilpenitsillin, 
pituitrin  va  boshqalar  o’z  ta’sirlarini  yo’qotadi.  Ularning  tarkibi 
geksamitilentetraminga,  ammiak  va  formaldegidga  parchalanib  ketadi.  Natijada 
dorining ta’siri biz kutgan natijani bermaydi. 
Qattiq  dori  preparatlrining  so’rilishiga  og’iz  bo’shlig’idagi  va  oshqozon 
ichakdagi  mutsin  moddasi  kata  ta’sir  ko’rsatadi.  Masalan:  Streptomitsin  sulfat, atropine sulfat,  belladonna preparatlari,  platifillin gidrotartratlar va boshqalar  yomon 
so’riluvchi komplekslar paydo qiladi. 
Qattiq  dori  moddalarini  biosamaradorligini  aniqlashda  in  vivo  va  in  vitro 
usulidan  foydalaniladi.  Bunda  biosamaradorlikni  o’rganish  uchun  qo’yidagi 
parametrlar kerak bo’ladi:
Dori vositasining qondagi maksimal konsentratsiyasi;
Eng yuqori konsentratsiyaga yetish vaqti;
Egri  chiziqli  yuza  ostida  plazmadagi  yoki  qon  zardobidagi  dori  vositasining 
konsentratsiyasini vaqt davomida o’zgarishi;
Dori  vositalarining  biosamaradorligini  aniqlash  uchun  meyoriy  texnik 
ko’rsatmalarga e’tibor qaratish lozm bo’ladi.  Ush bu vaziyatda dori vositasi standart 
vosita bilan solishtiriladi. 
Qattiq  dori  shakllarining  erish  tezligi  va  biosamaradorligi  aylanuvchi  kajava 
yordamida  aniqlaniladi.  Buning  uchun  aylanuvchi  kajava  zanglamaydigan  populat 
materialdan  yasaladi.  Aylanuvchi  kajavaga  kerakli  muxit  250  gram  va 
tekshirilayotgan  vosita  solinadi.  So’ng  kajava  bir  maromda  tebranib  aylanadi.  1 
daqiqada  50  yoki  100  marotaba.  (  DFdagi  ko’rsatmaga  qaraladi)Dori  vositasining
kajavadan  o’tish  tezligi  va  qancha  o’tganligiga  qarab  moddaning  biosamaradorligi 
tekshiriladi. 
Xulosa: Ko’pchilik per oral yo’l orqali qabul qilingan dori moddalar ovqatlanish 
vaqtida  va  ovqatdan  keyin  ajralib  chiquvchi  fermentlar  va  turli  yuqori  faol 
moddalarning (oshqozon ichak trakti) ta’siriga tushib o’zlarining to’liq ta’sirini bera 
olmaydi va bu ularni biosamaradorligiga juda kata ta’sir ko’rsatadi.   Antibiotiklarni   (grekcha   so’z   bo’lib   «anti»   —   qarshi,   «bios»   —   hayot
degan   ma’noni   anglatadi)   ko’pincha   qancha   roqda   yashoovchi   aktinomitsetlar,
mog’orlar,   sporalik   va   sporasiz   mikroblar,   o’simliklar   va   hayvon   organizmlari
hosil qiladi.
Antibiotiklar  bir qator  sezgir  mikroblarga ta’sir etib, ularning rivojlanishini
va bioximiyaviy aktivligini pasaytiradi. Antibiotiklarniig mikroblarga ta’siri har xil
bo’lishi mumkin. Bir xil antibiotiklar mik roblarga ta’sir etib, ularning ko’payishiga
yo’l   qo’ymaydi.   Antibiotikning   bunday   ta’sir   etishi   bakteriostatik   ta’ sir   deyiladi.
Antibiotiklar   mikroblarga   kuchli   ta’sir   etib,   ularni   uldirishi   ham   mumkin.
Antibiotikning   bun day   ta’sir   etishi   bakteritsid   ta’sir   etish   deyiladi.   Ayrim
antibiotiklar   mikrobni   eritib   yuborishi   ham   mumkin,   bunday   ta’sir   etish
bakteriolitik   tasir   etish   deyiladi.   Gramm-musbat   bakteriyalarga   ta’sir   etuvchi
antibiotiklar  bilan bir  qatorda  gramm-manfiylarga ham  ta’sir  etuvchi  antibiotiklar
bor.   Agarda   antibiotiklar   gramm-manfiy   va   gramm-musbat   mikroblarning
ko’pchilik   turlariga   ta’sir   etsa,   bu   bakteriyalarga   keng   kulamda   ta’sir   etuvchi
antibiotiklar   deyiladi,   aksincha,   oz   turdagi   mik roblarga   ta’sir   etsa   —   oz   kulamda
ta’sir etuvchilar deyiladi.
Rus   olimi   V.   A.   Manassein   (1871)   yashil   mog’orning   bakteriyalarga   ta’sir
etishini   o’z   tajribalarida   tasdiqlangan.   1872   yilda   esa   A.   G.   Polotebnov   yiringli
yaralarni yashil mog’or bilan davolagan. M. G. Tartakovskiy (1904) tovuqlarning
pasterellez   kasalligini   penitsilium   mog’orining   mahsuloti   bilan   davolagan.
Angliyalik olim Fleming (1928) oziq muhitida rivojlangan yashil mog’or atrofida
stafilokokklarning   rivojlanib   o’smaganligi,   ya’ni   ulariing   antagonizminn
aniqlagan.   Sut   kislotasi   hosil   qiluvchi   mikroblar   sut   kislotasi   hosil   qilishdan
tashqari,   ulardan   yuqori   temperatura   va   kislotalarga   chidamli   va   ko’pchilik
mikroblarga halokatli ta’sir etuvchi antibiotiklar tayyorlanadi.
Hozirga   qadar   necha   yuzlab   antibiotiklar   topilgan   bo’lsa   ham,   bulardan
meditsina   va   veterinariyada   atigi   bir   necha   o’n   turi   ishlatilmoqda;   buning   sababi
shuki,   ko’pchilik   antibiotiklar   zaharli   xususiyatga   ega   bo’lib,   kasallikni
davolaganda ularni qo’llash mumkin emas. Mog’or zamburug’ning penitsillium va
aspergillium   gruppalaridan   aktiv   antibiotiklar   tayyorlanadi.   Penitsillium
mog’oridan   penitsillin   (kristall   holdagi,   kaliy   tuzli,   fenoqsimetillin,   bitsillin   va
boshqalar),   aspergillium   mog’oridan   aspergillin,   fumigatsin,   klavatsin
antibiotiklari tayyorlanadi.
Nursimon   zamburug’lar   hosil   qiluvchi   antibiotiklardan   srteptomitsin,
biomitsin,   aureomitsin,   xlormitsetin,   terramitsin,   eritromitsin,   neomitsin   gruppasi
(kolimitsin, mitserin, monomitsin) juda aktiv bo’ladi.
Batsitratsin,   polimiksin,   gramitsidin   va   subtilin   bakteriyalar   ishlab
chiqaruvchi   antibiotiklarga   kiradi.   Bu   antibiotiklarning   mikroblarga   ta’sir   etishi zamburug’lardan   olinadigan   antibiotiklarga   nisbatan   ancha   kuchsizdir.   Hayvon
organizmidan   olinadagan   antibiotiklar   qo’yidagilardan   iborat:   qondan   –   eritrin,
baliq   to’qimalaridan   –   ekmolin,   organizmning   turli   to’qima   va   suyuqliklaridan
(sutda, qon zardobida, tuxumda, so’lakda, ko’z yoshida va boshqalardan) lizotsim
antibiotiklari hosil bo’ladi.
O’simliklar   organizmidan   olinadigan   antibiotiklar   fitontsidlar   deyiladi.
Hayvon   organizmi   va   o’simliklardan   olinadigan   antibiotiklar   hozircha   to’liq
o’rganilmagan, shu sababli ular juda kam qo’llaniladi.
Antibiotiklarning   ximiyaviy   tuzilishi   har   xildir.   Ba’zi   bir   xillarining
ximiyaviy   tuzilishi   hali   aniqlanmagan.   Bir   qancha   antibiotiklar   kristall   holda
olingan bo’lib, ximiyaviy formulasi       aniqlangan. Masalan,  xlormitsetindan sun’iy
sintezlash bilan sintomitsin va levomitsetin antibiotiklari     tayyorlangan.
Antibiotiklarning   aktiv   ta’sir   etish   birligi   «YeD»   bilan   aniqlanadi.   «YeD»,
ya’ni   ta’sir   etish   birligi   –   bu   antibiotikning     aktivligini       ko’rsatadigan   miqdordir.
Halqaro   ta’sir   etish   birliklari   mavjud.   Masalan:   penitsillinning   bir   halqaro   ta’sir
etish birligi 0,6 mkg ga, streptomitsinning — 1 mkg ga va biomitsinning — 0,001
mkg ga teng.
Penitsillin   —   Renicillium   mog’or   zamburug’idan   tayyorlanadigan
antibiotikdir.   1928   yilda   A.   Fleming   birinchi   bo’lib   mog’ordan   penitsillin
tayyorlagan.   SSSRda   1941—42   yillarda   3.   V.   Yermoleva   bir   gruppa   xodimlari
bilan   birlikda   penitsillinni   mog’or   zamburug’idan   tayyorlagan.   Hozirgi   paytda
penitsillin   Penicillium   notatum,   Penicillium   chryzogenum,   Penicillium   crustosum
mog’orlarndan tayyorlanadi. Penicillium mog’orining har bir turi bir necha tipdagi
penitsillin hosil qiladi. Bu tiplar G, D, X, K bilan belgilanadi yoki inglizcha I—II
—III—IV raqamlar bilan kursatiladi.
Penitsillinning   bu   tiplari   ximiyaviy   tuzilishn   va   boshqa   xususiyatlari   bilan
bir-biridan   farq   qiladi.   Xi miyaviy   tuzilishidagi   farq   shuki,   har   qaysi   tipning
radikali boshqa tipning radikaliga uxshamaydi.
Bir   qator   tekshiruvchilar   penitsillinning   G   va   X   tiplarining   ancha   chidamli
bo’lib   kuchli   ta’sir   etishini   isbotlashgan.   Organizmda   X   tipi   G   tipiga   qaraganda
mikrokokklarga   ancha   kuchli   ta’sir   etadi.   X   tipi   spiroxetalarga   ham   kuchli   ta’sir
etadi.   K   tipi   boshqa   tiplariga   nisbatan   organizmda   tezda   parchalanib   ketadi   va
shuning   uchun   uning   davolash   kuchi   10   marta   kamroqdir.   G   tipdagi   peni tsillin
ayniqsa   streptokokklarga   kuchli   ta’sir   etadi.   Keyingi   vaqtlarda   Penicillium
mog’orini   ustirishda   uning   muhitiga   fenilsirkali   kislota   qo’shib,   faqat   G   tipdagi
penitsillin qancha lab olish metodi topilgan.
Penitsillinning   ximiyaviy   formulasi   bor.   Umumiy   formulasi   S3N11O4SNR
bo’lib, R —uning radikalidir. Penitsillinni ajratib olish uchun mog’or zamburug’i maxsus suyuq oziqli muhitlarga eqilib, +20 –240 issiqda 5—6 kun ko’paytiriladi,
shu   vaqt   ichida   muhitda   penitsillin   to’planadi.   Mog’ordan   suyuqlik   filtrlanib
ajratiladi, keyin u maxsus ravishda qayta ishlanadi va ximiya viy usulda tozalanadi.
Penitsillin   tozalangandan   keyin   qontsentratsiyalanadi   va   past   temperaturali
vakuumda   quritiladi   va   uning   aktivligi   aniqlanadi.   Davolash   uchun   ko’pincha
penitsillinning natriy yoki kaliylik tuzi ishlatiladi. Ko’pincha flaqonda penitsillin 1
000 000, 2 000 000, 3 000 000, 5 000 000 ta’sir etish birlikda (YeD) chiqari ladi.
Penitsillin gramm-musbat mikroblarga ta’sir etib, gramm-manfiylarga ta’sir
etmaydi.   Unga   streptokokklar,   stafilokokklar   va   pnevmokokklar   juda   sezgirdir.
Tayoqchasimon   mikroblar   koqklarga   nisbatan   penitsillin   ta’siriga   chidamlidirlar.
Penitsillin   juda   tez   (2   mino’tda)   mikrob   hujayrasiga   kiradi   va   uning   ta’sirida
mikroblarning   shakli   cho’zinchoq,   uzun   zanjirsimon   yoki   sharga   o’xshash   bo’lib
o’zgaradi,   ayrim   vaqtda   erib   ketadilar,   ko’payishdan   tuxtaydi,   gramm   usulida
bo’yalishi o’zgaradi, oziq muhitidan ayrim aminoqislota va anorganik moddalarni
o’zlashtirolmaydi. Penitsillin ta’sirida mikrob hujayrasining qobigi orqali moddalar
almashinishi bo’ziladi, natijada hujayra protoplazmasi erib nobud bo’ladi.
Organizmda   ko’pchilik   patogen   mikroblarning   rivojlanishini   tuxtata   olish
xususiyatiga   ega   bo’lishi   tufayli   pe nitsillin   meditsina   va   veterinariyada   keng
qo’llaniladi.
Masalan,   meditsinada   sepsis   kasalliklarini,   o’pka   yalliglanishini,   so’zakni,
zaxmni, anaerob infektsiyalarni  davolash  uchun va veterinariyada  qoramollarning
streptokokkli mastitini, cho’chqa saramasini, otlarning soqov kasalligini va boshqa
yuqumli kasalliklarni davolashda qo’llaniladi. Shu bilan birga, penitsillin qorin tifi,
ichburug’,   vabo   vibrioni,   kapsulalik   bakteriyalar,   ko’k   yo’tal,   sil,   yosh   mollarda
uchraydigan   kolibakterioz   va   paratif   kasalliklarining   qo’zg’atuvchilari   va   boshqa
bir qator mikroblarga ta’sir etmaydi.
Penitsillin   kaynatish   natijasida   yoki   spirt,   simob,   mis,   qo’rg’oshin,   turli
kislota va ishkorlar ta’sirida parchalanib o’z kuchini yo’qotadi. Penitsillin qon, qon
zardobi va yiring ta’sirida o’z kuchini yo’qotmaydi.
Penitsillin   ta’sirida   kasallikni   qo’zg’atuvchi   mikrob   organizmda   mo’tlako
yo’q bo’ladi. U kasalning isitmasini pasaytirish bilan birga, organizmning umumiy
ahvolini ancha yengillashtiradi va leykotsitlarning faoliyatini kuchaytiradi.
Penitsillin   teri   ostiga   yuborilsa,   u   organizmga   sekinroq   tarqaladi,   qon
tomirlariga yuborilsa organizmga tez tarqalib, qonda penitsillin ko’p to’planadi.
Penitsillinni   ovqat   bilan   qo’shib   ham   iste’mol   qilinadi,   biroq   bu   usulda
qonga   uning   oz   qismi   o’tadi,   chunki   oshqozondagi   xlorid   kislota   ta’sirida   uning
ko’p   qismi   aktivligini   yo’qotishi   mumkin,   shuning   uchun   keyingi   vaqtlarda
penitsillinning   xlorid   kislotaga   chidamln   xili   —   «fenoqsimetil   penitsillin»   ishlab chiqilmoqda.   Qaysi   usulda   berilsa   ham   penitsillin   qonga   o’tadiyu,   lekin   qonda
uzoq saqlana olmaydi, ya’ni 2—3 soatdan so’ng qonda u ko’proq qancha saqlanib
qoladi.
Organizmga   yuborilgan   penitsillinning   70%   i   o’zgarmagan   holda   siydik
bilan organizmdan chiqib ketadi. Penitsillinning shu xususiyatini hisobga olib, uni
organizmda   uzoqroq   saqlab   turish   yo’llari   topilgan.   Agar   penitsillin   0,5%   lik
novoqain   eritmasiga   aralashtirib   organizmga   yuborilsa,   u   organizmda   6—8
soatgacha   saqlanishi   mumkin.   Keyingi   vaqtlarda   penitsillinning   qo’yidagi   xillari
ishlatilmoqda:
1.   Penitsillinning   novakainli   tuzlari;   bu   organizmga   yuborilgandan   so’ng   u
qonda ko’plab qancha parchalanib 18—23 soatgacha saqlanib turadi.
2.  Panbiotik;   bu   preparat   penitsillinning   uch  xil   tuzidan  iborat   birikmasidir
(kaliy  tuzli  penitsillindan  100  000, novoqainli   penitsillindan 300  000 va  debenzil
etilendiolinlik   penitsillindan   800   000   ta’sir   etish   birligida   (YeD).   Panbiotik
preparat  uzoq  saqlanishi  va qonda ko’proq qancha  lanishi  sababli  davolash kuchi
juda yaxshidir.
3.   Bitsillin;   bu   penitsillinning   kaliyli   tuzidan   iborat   bo’lib,   panbiotikka
qaraganda  bu tuz  3 barobar  ko’p —  300 000  ta’sir   birligida       (YeD)       yetkaziladi.
Bir   marta   yuborilgan   bitsillin   organizmda   uzoq   muddat   saqlanib   turadi.
Bitsillinning 3 turi bor: Bitsillin I, II, III;   so’nggi turining organizmga ta’siri yaxshi
bo’lib, ukol qilingandan keyin ogritmaydi.
4. Neopinil, astopen iliotsillin; bu dorilar penitsillinning dietilamino-etilenlik
efiridir. Organizmga yuborilganda nafas yo’llariga o’tib qancha lanish xususiyatiga
ega,   shuning   uchun   bu   preparat   nafas   yo’llarida   sodir   bo’ladigan   kasalliklarni,
ayniqsa, zotiljam kasalligini davolashda foydasi zurdir.
5.             Fenoqsimetilpenitsillin   yoki   «penitsillin-fau»;   bu
oshqozondagi     kislotada     erimaydi,     shuning   uchun   uni   suvga   qo’shib   ichirish
mumkin.   Bu   dori   organizmlar   kasalliklarini   davolashda   ko’p   ishlatiladi   va   yaxshi
natijalar beradi.
6.             Ekmonovatsillin;   u   penitsillinning   ekmolin   bilan   birikmasidir.   Qonda
o’rtacha   18   soat   saqlanadi,   shuning   uchun   bu   preparat   100   000   ta’sir   birlikdan   2
marta berilsa yetarli     bo’ladi.
Angliya   olimi   Erist   Cheyn   1959   yilda   penitsillinning   uzagi   6   aminli
penitsillin   kislotasi   (6   APK)   ni   olgan.   U   ko’pchilik   ximiyaviy   moddalar   bilan
reaktsiyaga   kirishishi   tufayli   undan  juda   ko’p   yangi   sintetik  penitsillinlar   olinadi.
Uzakning   birgina   o’zi   bakteriyalarga   kuchsiz   ta’sir   etadi,   lekin   uni   aralashtirib
olingan   antibiotiklar   yangi,   juda   sifatli   bo’ladilar.   Shu   usul   bilan   penitsnllin- metitsillin   olingan.   Bu   antibiotik   oddiy   penitsillinga   nisbatan   penitsillinaza
fermentiga   bir   necha   chidamlidir.   Oqsatsillin   ham   kislotaga   chidamli   preparat
bo’lib, suvga qo’shib ichirish mumkin.
Penitsillinning boshqa antibiotiklar yoki sulfanilamidlar va vitaminlar bilan
birlashtirilgan xillari ham bor. Ko’pincha penitsillin streptomitsin va ekmolin bilan
aralashtirilgan holda qo’llaniladi.
Streptomitsin. Bu antibiotik 1943 yili Shati va Vaksmanlar tomonidan kashf
etilgan   bo’lib,   u   Actinomyces   glolisporus   Streptomycini     degan   aktinomitsetdan
olinadi.   Streptomitsinning   formulasi   S21N39O12N7   dan   iboratdir.   Bu   antibiotik
suvda   tez   eriydi   va   ta’siri   uzoq   saqlanadi,   oshqozonning   xlorid   kislotasiga
chidamli,  qonda,   yiringda   va   organizmdagi   boshqa   suyuqliklarda   uz   kuchini   kam
yo’qotadi,   keng   antibakterial   spektrga   ega   bo’lib,   ko’pchilik   gramm-musbat,
gramm-manfiy     mikroblarga     va kislotaga chidamli bakteriyalarga ta’sir etadi.
Streptomitsin   penitsillinga   nisbatan   mikrob   hujayrasiga   kechroq   4   soatdan
so’ng   kiradi   va   muhitda   antibiotikning   qontsentratsiyasi   kanchalik   yuqori   bo’lsa,
hujayraga   shunchalik   ko’p   miqdorda   kiradi.   Mikrob   hujayrasiga   streptomitsin
hujayra   ichidagi   turli   birikmalar   bilan   birlashadi   va   natijada   uning   biologik
aktivligi   ortadi.   Streptomitsin     mikrob   hujayrasining   oqsidlanish   protsesslarini
kuchsizlantiradi   va   moddalar   almashinishiga   kuchli   ta’sir   ko’rsatadi,   asosan
bakteriya   uchun   muhim   bo’lgan   va   strukturasi   buyicha   fosforli   shakarga   yaqin
bo’lgan moddalarning sintezlanishi qiyinlashadi.
Streptomitsin   sil   kasalligining   boshlang’ich   davridagi   turli   shakllarida,   sil
meningiti,   peritonit   (qorin   pardasining   yalliglanishi),   upka   silining   infiltratli
(suyuqlik   qancha   langan)   davrida,   kekirdak,   ovoz   pardasi,   suyak   va   ko’z   silida
yaxshi natija beradi.
Bulardan   tashqari,   streptomitsin   tulyaremiya,   ichak   tayoqchasi   gruppasi
bakteriyasi   qo’zgagan   kolibakterioz   kasalliklarida,   ichburug’,
kuydirgi       kasalligida,   ko’k   yiring   tayoqchasi   qo’zgagan   yiringli   protsesslarda,
brutsellyoz kasalligining boshlang’ich davrida yaxshi ta’sir etadi.
Streptomitsin   patogen   anaeroblardan   qoqshal   batsillasi   va   gazli   gangrena
kasalligini qo’zg’ovchi mikroblarga ta’sir etmaydi.
Streptomitsin   ko’pincha   muskullarga   yuboriladi   va   shuningdek   uni   qon
tomiriga yuborish ham mumkin.
Streptomitsin  birmuncha  zaharli  antibiotikdir.  Uning  ta’sirida  albuminuriya
bo’lishi   mumkin.   Ayrim   kasal   qishilarda   markaziy   nerv   sistemasiga   ta’sir   etib
gandiraklash, tanani tik ushlab turolmaslik, bosh og’rigi, eshituv nervi shikastlanib
karquloq   bo’lish   hodisalari   yuz   beradi.   Ayrim   hollarda   nerv   tarmoqlarida   chala falajlanish   hodisasi   ham   bo’lishi   mumkin.   Bunday   hodisalarga   barham   berish
uchun   streptomitsinni   katta   dozada   va   uzoqishlatib   ko’p   kasalliklarni   davolash
mumkin bo’ladi.
Gramitsidin.   Qancha   roqda   yashaydigan   sporali   tayoqcha   Vas.   brevis   dan
olingan. 1942 yili sovet olimlari G. Gauze bilan M. Brashnikovlar Moskva atrofida
Vas.   brevis   ni   topgan   va   uning   kulturasidan   gramitsidin   olishga   muyassar
bo’lganlar.   Gauze   bilan   Brashnikovlarning   top gan   gramitsidiniga   Sovet
gramitsidina (gramitsidin S) deb nom berilgan.
Gramitsidin S — kristall shaklida bo’lib, faqat spirtda eriydi. Shuning uchun
gramitsidin   S   ampulada   sterillangan   4%   spirtli   eritma   shaklida
tayyorlanadi.   Davolash   va   oldini   olish   uchun   gramitsidinning   spirtli   eritmasi   100
hissa   sterilli   suvga   aralashtirib   ishlatiladi,   bunday   holda   u   o’z   kuchini   uch
kungacha saqlaydi.
Gramitsidin   S   gramm-manfiy   mikroblarga   kuchliroq   ta’sir   etadi,   gramm-
musbat   mikroblarning   (stafilokokk,   streptokokk,   pnevmokokk)   ham   ayrim
turlariga   ta’sir   etadi,   ayniqsa   gazli   gangrena   kasalligini   qo’zg’atuvchi   anaerob
batsillalarga, difteriya kasalligini qo’zg’atuvchi bakteriyalarga ta’sir etadi.
Gramitsidin S eaharli antibiotikdir, shuning uchun uni qon tomiriga yuborib
bo’lmaydi,   chunki   u   qizil   qon   tanachalarini   eritadi.   Grammitsidin   S   ni   faqat
yiringli   yaraga   surkash   va   u   bilan   og’izni   chayish   mumkin.   U   bilan   sigirlarning
yuqumli mastit kasalini davolash mumkin.
Keyingi   paytlarda   Gauze   bilan   Brashnikovlar   gra mitsidin   S   ning   qizil   qon
tanachalarni eritmaydigan turini topishgan. So’nggi vaqtlarda undan yaxshiroq ta’ -
sir   etadigan   antibiotiklar   topilishi   natijasida   grammitsidin   S   borgan   sari   kam
qo’llanilmoqda.
Tetratsiklinlar:   bu   gruppaga   ximiyaviy   tarkibi   bir-biriga   o’xshash
antibiotiklar: xlortetratsiklin, oqsitetratsiklin, tetratsiklin va boshqalar kiradi.
Xlortetratsiklin:   (auromitsin,   biomitsin,   duomitsin,   antibiotik   A   —   377)
xlorid kislotali kristall shaklidagi antibiotik.
Auromitsinni   birinchi   bo’lib   Dager   qancharoqda   yashovchi   Ast.
aureofaciens aktinomitsetdan topgan.
SSSRda auromitsin tipidagi yangi antibiotik kashf etilgan, u «biomitsin» deb
nomlangan.  Biomitsinning   kristallari   suvda   eriydi   va  u   ko’pchilik   gramm-musbat
va   gramm-manfiy   mikroblarga,   sodda   hayvonlarga,   ba’zi   yirik   viruslarga
(ornitozga)   va   rikketsiyalarga   kuchli   ta’sir   etadi.   Biomitsin   leptospiroz,
stafilokokk,   pnevmokokk,   meningokokk,   paratif,   cho’chqa   saramasi   qo’zg’agan
kasalliklarini   davolashda   yaxshi   natija   beradi.   Biomitsin   zaharli   antibiotik hisoblangani   uchun   katta   dozasi   ham   jigarda   mikroskopik   o’zgarish   hosil   qilishi
mumkin. Shuning uchun biomitsinni katta dozada ishlatmaslik lozim. Bu antibiotik
har   4   soatda   suv   bilan  qo’shib   ichirilsa   organizmda   16  soatgacha   saqlanib,   keyin
siydik bilan chiqib ketadi.
Oqsitetratsiklin   (tetratsiklin,   oqsimikoin,   niomitsin)   —   bular   Astinom.
rimosus   aktinomitsetidan   olinadi   va   ko’pchilik   gramm-musbat   va   gramm-manfiy
bakteriyalarga hamda viruslarga ta’sir etadi.        
Tetratsiklin   (ambramitsin,   axromitsin,   panimitsin,   politsiklin,   tetratsin,
tsiklomitsin)   xlortetratsiklinni   hosil   qiluvchi   Astinom.   aureofaciens   dan   ajratiladi
va   shu   gruppaga   kiradigan   boshqa   antibiotiklarga   o’xshash   tetratsiklin   ham
gramm-musbat   va   gramm-manfiy   bakteriyalarga   hamda   kislotaga   chidamli
bakteriyalarga ta’sir etadi.
Ushbu   gruppaga   kiruvchi   barcha   antibiotiklar   buzoq   va   cho’chqa
bolalarining   paratif   kasalligini,   cho’chqa   saramasini   va   boshqa       kasalliklarni
davolashda qo’llaniladi.
Kolimitsin   —   neomitsin   gruppasiga   kiradigan   an tibiotik   bo’lib,   Astinom.
fradia   dan   olingan.   U   ichak   tayoqchasiga,   ichburug’   bakteriyasiga,   paratif
tayoqchasiga, stafilokokklarga kuchli ta’sir etadi.
Kolimitsin   pnevmokokk,   streptokokk   va   V.   rgoteus   vulgaris   ga   kamroq
ta’sir   qiladi.   Bu   antibiotik   bir   oz   zaharli   bo’lib,   katta   dozasi   eshituv   nervini
shikastlab   quloqni   kar   qiladi.   Ba’zan   buyrakka   ta’sir   etadi.   Buning   uchun
dermatologiyada   teriga   surkash,   xirurgiyada   yaralarni   yoki   yalliglangan
bo’shliqlarni chayish uchun ishlatiladi.
Levomitsetin va sintomitsin antibiotiklar sintezlash yo’li bilan tayyorlanadi.
Bu   preparatni   SSSR   Meditsina   akademiyasining   biologiya   va   meditsina   ximiyasi
instito’ti   xodimlari   sintez   yo’li   bilan   tayyorlaganlar;   u   Streptomyces   venezuella
kulturasining tabiiy sharoitda hosil qiladigan xloromitsetinning ayni o’zidir.
Levomitsetin   ko’pincha   suvga   qo’shib   ichiriladi,   qon   tomiriga   ham
yuborilishi   mumkin.   Levomitsetin   bakteriostatik   ta’sir   etadi.   Bu   antibiotikning
enterokokklar,   rikketsiy,   spiroxetalar,   bir   qator   viruslar   va   ba’zi   gramm-manfiy
(ichak tayoqchasi, paratiflarni qo’zg’ovchi va boshqalar) mikroblarga ta’siri bor.
Sintomitsin.   Bu   preparat   dekstavitsin   bilan   levomitsetinning   birikmasidan
iborat  bo’lib, uni  Xanenya o’z yordamchilari  balan  kashf  etgan. U levomitsitinga
nisbatan ikki baravar kuchsiz ta’sir etadi. Sintomitsin ichirila di, lekin u achchiq va
zaharli bo’lganligi uchun uni molga ichirish ancha qiyinchilik tug’diradi. Sintomitsin   ichburug ’ ni   qo ’ zg ’ ovchi   bakteriyalarga   kuchli   ta ’ sir   etadi .  Qorin
tifi ,   paratiflarda ,   yosh   mollarda   toqsik   dispepsiya   kasalliklariga   qarshi   qo ’ llanishi
mumkin .  Uning enterokokklarga ham ta’siri kuchlidir.

QATTIQ, SUYUQ, YUMSHOQ DORILAR VA ANTIBIOTIKLAR Reja: 1. Dori vositalariga shakl berilishiga sabab va dozalari. 2. Qattiq, suyuq, yumshoq, va gassimon turlarga kiruvchi dori darmonlar. 3. Antibiotiklar haqida tushuncha va antibiotiklarning ta’sir etish mexanizmi

Dori vositalariga shakl berilishiga sabab, dori moddalarning fizik kimyoviy holati, maydalik darajasi, moddalarning bir-biriga ta’sir etishi yoki ta’sir etmasligi va yana turli xususiyatlariga bog’liqligidir. Dori vositalarini qattiq (kapsula, tabletka, draje), yumshoq (shamchalar, surtmalar) yoki suyuq shaklda ishlab chiqarilishi uchun ularning kationlarga ajralishini ya’ni qutublanishini ham e’tiborga olish kerak bo’ladi. Masalan yurak glikozidlari qanchalik ionlashish darajasi(qutiblanish darajasi) yuqori bo’lsa, qonga tushganda erish darajasi shuncha yuqori bo’ladi. Ionlanishiga qarab suyuq shaklda ya’ni ampulalarda chiqarilishi mumkin. Ionlanish darajasi yuqori bo’lsa uni suyuq shaklda, (in’eksiya uchun) ishlab chiqarish maqsadga muvoffiq bo’ladi. Ba’zi moddalar oshqozon ichakda yaxshi so’rilganligi uchun tabletka, draje ko’rinishida chiqariladi. Oshqozonda 15-20 daqiqada eriydi. Tabletkalar-kukunlarni presslash yo’li orqali yuzaga keladigan dori shakli. Tabletkalarning og’irligi 0,1gramdan dan 0,5 gramgacha bo’lishi kerak. Agar 0,1gramdan kichik bo’lsa qo’shimcha moddalar bilan to’ldirilishi maqsadga muvoffiqdir.  Qattiq: planshetlar, kukunlar, kolleksiyalar, kapsulalar, drajelar yoki pastillar, granulalar, karamel, dorivor tayoq;  Yumshoq : malhamlar, kremlar, pastalar, jellar, TTS, shamlar (rektal, vaginal);  Suyuqlik : eritmalar, damlamalar, suspenziyalar, emulsiyalar, tomchilar, siroplar, iksirlar, damlamalar  Gazsimon yoki aerodispers: aerozollar In'ektsion dozalash shakllari ham ma'lum. Xuddi shu dorivor modda turli dozalash shakllarida ishlab chiqarilishi mumkin. Bir yoki boshqa shaklni tayinlash muayyan kasallikka, bemorning ahvoliga yoki terapiya jarayonida erishish kerak bo'lgan ma'lum ta'sirga bog'liq bo'ladi. Tabletkalar eng mashhur va keng tarqalgan dozalash shakllaridan biridir. Ular bir yoki bir nechta faol moddalarni o'z ichiga olgan kukunlar va granulalarni bosish orqali

olinadi. Ba'zida planshetlar ma'lum bir vazifa uchun tayyorlangan maxsus massadan tayyorlanadi. Planshetning tashqi ko'rinishi iste'molchiga yaxshi ma'lum: tekis yoki bikonveks yuzasi bo'lgan yumaloq, tasvirlar yoki boshqa shakldagi plitalar. Ushbu shakl ko'p qatlamli preparatni yaratish tufayli kompozitsiyaga kiritilgan tarkibiy qismlarning oshqozon-ichak traktida so'rilishining ma'lum bir ketma-ketligiga erishishga imkon beradi. Aytgancha, ko'plab bemorlar tabletkalarni chaynashda bu haqda o'ylamaydilar. Buni qilish qat'iyan tavsiya etilmaydi., chunki agent kerakli faol moddalarni to'g'ri tartibda chiqarib, asta-sekin "eritishi" kerak. Ta'riflangan shakl foydalanish uchun qulay, ko'chma va uzoq vaqt saqlanadi. Ko'pgina planshetlar yuzasida kesiklar mavjud, bu esa preparatni belgilangan dozaga rioya qilish uchun qismlarga bo'lish imkonini beradi. Kukunlar ichki yoki tashqi (yara yuzalariga va shilliq pardalarga qo'llash, shu jumladan kukun shaklida) foydalanish uchun mos keladi va muhim oqim xususiyatiga ega. Ular dozalash, aralashtirish va tashishda qulaydir. Afsuski, barcha afzalliklarga qaramay, kukunlarning bir qator kamchiliklari ham bor: ular oshqozon-ichak shirasi ta'sirida parchalanadi, shilliq qavatni bezovta qiladi, suyuq shakllarga qaraganda sekinroq ishlaydi, saqlash vaqtida namlikni so'radi yoki yo'qotadi, nam va havoga aylanadi. Kapsulalar - jelatin qobig'ida yashiringan chang, xamir yoki suyuq dorilar. Kapsulalarning shakllari juda xilma-xil: silindrsimon, sharsimon, tuxumsimon, cho'zinchoq va boshqalar. Ta'riflangan moddalar tasodifan emas, balki o'ziga xos "idish" da yashiringanligini taxmin qilish oson: ularning har biri ichak shilliq qavatini bezovta qiladi yoki kislotalar tomonidan yo'q qilinadi yoki yoqimsiz ta'm yoki hidga ega. Binobarin, kapsulani ochgan va uning tarkibini erkin shaklda olgan bemorlar tubdan noto'g'ri. Ko'pchilik bu tarzda dori tezroq ta'sir qilishiga ishonishadi (oxir-oqibat, kapsulaning erishi uchun juda ko'p vaqt kerak bo'ladi!), lekin ular qobiqsiz bu hech qanday ta'sir ko'rsatmasligini tushunishmaydi. Draje, lozenjlar, granulalar, karamel . Xuddi shunday qattiq dozalash shakllari. Granulalar dumaloq, silindrsimon yoki tartibsiz shakldagi donalar (donlar) shaklida paydo bo'ladi. Drajelar muntazam sharsimon shaklga, tekis va silliq yuzaga ega bo'lib, shakar granulalarida dori-darmonlar va yordamchi moddalarni qurish orqali olinadi. Xuddi shu qoida tabletkalardagi kabi draje uchun ham amal qiladi - ularni maydalash, chaynash yoki maydalash mumkin emas. Pastillar va karamel (lolipoplar)

kattaroq farmakologik vositalardir. Ular faol moddalarni karamel massasiga kiritib, shinni bilan qalinlashgan shakardan tayyorlanadi. Lozenjlar, masalan, yo'talni davolashda keng qo'llaniladi. Dori-darmonli qalam - tashqi foydalanish uchun mo'ljallangan uchi uchli yoki yumaloq silindr. Misol tariqasida, "Oltin Yulduz" (mashhur "Yulduzcha" balzam) inhalasyon qalamini keltirish mumkin. Drajelar - ta’sir etuvchi moddaning yordamchi moddalarga qavat qavat qilib o’ralganiga aytiladi. Bunga vitaminlarni misol qilib olish mumkin. Masalan: undivit, revit, diazalin. Drajelar 30 daqiqagacha eriydi. Kapsulalar - dori moddasining yoqimsiz, badxun ta’mga ega bo’lgan, oshqozonni qitiqlash va ko’pincha ichak mahallasiga yetib borib so’ng erishini ta’minlash maqsadida kraxmal yoki jelatoza yordamida qobiqqa joylanishiga aytiladi. Ko’pincha kapsulalar ichakda erish uchun mo’ljallangan. Ular 30 daqiqada eriydi. Ammo bu erish vaqtlari har bir qattiq dori vositasiga boshqa ko’rsatma bo’lmaganda inobatga olinadi. Qattiq dori vositalarining erishi, parchalanishi organizmdagi muhitga bog’liq bo’lishi ham mumkin. Dori vositasi qattiq dori shaklida bo’lsa, demak u oshqozon ichak yo’li orqali o’tgandagina kuchli ta’sirga ega ekanligini anglatadi. Ichiladigan suyuq dori vositalari ham oshqozon ichak yo’li orqali o’z ta’sirini ko’rsatadi. Agar dori modda suyuq ya’ni ampulalarda chiqarilgan bo’lsa demak bu dori in’yeksiya yo’li orqali yuborilganda o’z ta’sirini yo’qotmaydi va kuchli ta’sirga ega bo’ladi. Qattiq dori shakllarining og’irligi 0,1 grammdan 0,5 grammgacha bo’lishi shart, aks holda bemorga qabul qilish noqulaylik tug’diradi. Ba’zida qattiq dori shakillarining og’irligi 0,5 gramdan kata qilib ishlab chiqarilishi ham mumkin ammo

ular shimish uchun yoki chaynash uchun mo’ljallangan bo’ladi. Qattiq dori shakllariga kiruvchi dori vositalari interal yo’l orqali organizmga yuboriladi. Interal yo’l da dori moddalari oshqozon ichak yo’lidan o’tadi. Bularga ogiz orqali, til osti orqali, o’n ikki barmoqli ichak va to’g’ri ichak orqali yo’llari kiradi. Dori moddasining til ostiga yuborilishi- sublingval yo’l deyiladi va bu yo’l orqali kichik yoshdagi bolalarni davolashda umuman qo’llanilmaydi. Til osti yo’li usulida dori moddasi og’izdagi sulaklar yordamida so’rilib umumiy ta’sir ko’rsatadi, chunki og’iz bo’shlig’ida fermentlar sust bo’ladi. Demak bu usul xamma dorilar ucun emas. Faqat ayrim dori vositalarigina til ostiga qo’yish usulida yuboriladi. Masalan nitroglitserin, metiltestosteron va pregnin kabilar. Ya’ni ko’rsatib o’tilgan dori moddalari qonga tez so’riladi va juda tez ta’sir etadi. Og’iz orqali yuborish-per oral yo’l deyiladi. Bu usulda dorilarni qabul qilish ham qulay, ham oson, ham juda keng qo’llaniladigan yo’l bo’lib hisoblanadi. Ba’zi dorilar oshqozon shilliq qavatida so’rilishni boshlaydi, ammo so’rilish asosan ingichka ichakda ro’y beradi. Chunki ingichka ichakda vorsinkalar mavjud va qon aylanish yaxshi. Lekin so’rilish qabul qilingan dorining turiga, shakliga va qabul qilinish sharoitiga bog’liq bo’lishi ham mumkin. Masalan oshqozon muhitining xarakteri, uning miqdori, yopishqoqligi, vaqti, oshqozondagi moddalar bilan aralashishi va hattoki harorat. (37C) O’n ikki barmoqli ichak orqali yuborish usuli-ichakda dori moddalarining yuqori konsentratsiyasini hosil qilish maqsadida moddalar o’n ikki barmoqli ichakka zond orqali yuboriladi. Dori moddalari peroral usulda organizmga yuborilganda uning biologik samaradorligiga ya’ni ta’sir etuvchi moddasining chiqish tezligiga ta’sir etuvchi