logo

Yosh davrlari psixologiyasi va pedagogik psixologiyaning vazifalari va taqqiqot metodlari.

Загружено в:

08.08.2023

Скачано:

0

Размер:

298.8310546875 KB
Yosh davrlari psixologiyasi va pedagogik psixologiyaning vazifalari va
taqqiqot metodlari.
Reja:
1. Yosh psixologiyasi fani predmeti va vazifalari. 
2. Sharq allomalari asarlarida yosh davrlari, ta’lim-tarbiya jarayoni hamda bilishga
qiziqish masalalarining yoritilishi 
3. Yosh psixologiyasi fanining asosiy metodologik tamoyillari. 
4. Yosh psixologiyasi fanining tadqiqot metodlari. 
5. Psixologik tadqiqotlarni o‘tkazishga qo‘yiladigan talablar. 
  1.1 Yosh davrlari psixologiyasi fanining predmeti va vazifalari.
Komil insonni, ya’ni o‘zida ruhiy boylik, ahloqiy poklik va jismoniy
yetuklikni   to‘la   mujassamlashtirgan   talabalarni   kelgusi   faoliyatga
psixologik   jihatdan   tayyorlash   uchun   umumta’lim   maktablarida   ta’lim-
tarbiya ishlarini to‘g‘ri yo‘lga qo‘yishni bilishlari muhim sanaladi. Buning
uchun bolalarning psixik taraqqiyoti qonunlarini, ularning yosh davrlari va
individual xususiyatlarini bilish muhimdir.  
  Bu   borada,   yosh   davrlari   psixologiyasi   va   pedagogik   psixologiya
fanlari   hozirgi   zamon   psixologiya   fanining   rivojlangan   sohalaridan   bo‘lib,
bu   o‘rinda   muhim   o‘rin   egallaydi,   zero   u   inson   ruhiy   olamining   tabiati   va
uning qonuniyatlarini o‘rganuvchi sohalardir.  
Yosh   davrlari   psixologiyasi   va   pedagogik   psixologiya   fanlari   mushtarak,
bir-biriga   uzviy   bogliqdir,   chunki   ularning   har   ikkisi,   bitta,   umumiy
jarayonni   -   ulg‘ayib   borayotgan   insonning   psixik   faoliyati   hamda   uning
xulq-atvorini tadqiq etadi. 
Biroq,   shunday   bo‘lsa-da,   bu   ikki   fan   psixologiya   fanining   mustaqil   sohalari
hisoblanib, ularning har biri o‘z predmeti va tadqiqot vazifalariga egadir. 
Yosh   davrlari   psixologiyasi   ontogenezdagi   turli   yosh   davrlari   psixik
taraqqiyotining   umumiy   qonuniyatlarini,   psixik   rivojlanishini   hamda
psixologik xususiyatlarini o‘rganadi.
   
Ontogenez   ~   ( yunoncha ,.   op tos- mavjud ,   jon ,   zot ;   genezis-   kelib   chiish ,
paydo   bo‘lish )   -   individning   paydo   bo‘lishidan ,   umrining   oxirigacha
psixik rivojlanish jarayoni . 
Yoshning ulg‘ayib borishi,  psixik jarayonlarning inson rivojlanishidagi 
qonuniyatlari,  undagi yetakchi omillar hamda inson hayot yo‘lining turli 
bosqichlarida uning shaxsiga xos xususiyatlar -yosh davrlari psixologiya 
fanining tadqiqot predmeti hisoblanadi. 
 Yosh psixologiyasi fani – psixologiya fanining tarmoqlaridan biri bo‘lib,
u   insonning   ontogenezdagi   psixik   rivojlanishiga   xos   xususiyatlarni
o‘rganadi.   Yosh   psixologiyasi   fanining   predmeti   –   inson   psixikasining
ontogenezda   taraqqiyoti,   psixik   jarayonlar   hamda   inson   shaxsi
xususiyatlarining yosh 
     jihatdan rivojlanish qonuniyatlarini o‘rganishdan iborat.  
Yosh psixologiyasi o‘z navbatida bir qancha sohalarga bo‘linadi. Bular : 
           1.Bolalar psixologiyasi  
2.Kichik   maktab   yoshidagi   o‘quvchilar
psixologiyasi. 
3.O‘smir psixologiyasi. 
4.Ilk   o‘spirinlik   yoshi
psixologiyasi. 
5.Katta yoshdagilar psixologiyasi. 
6.Gerontopsixologiya ( qarilik) psixologiyasi. 
 
 
                                2-rasm. Yosh psixologiyasi bo‘limlari. 
 
Yosh   psixologiyasining   nazariy     vazifalari   sifatida   quyidagilarni   ko‘rsatish
mumkin:   Yosh davrlar 
psixologiyasi
Bolalar ps ixologiyasi
O'smirlik davri 
psixologiyasi
Ка tta yoshdagilar 
psixologiyasi Kichik makt ab yoshidagi 
o'quvchilar  psixologiyasi
O'spirinlik davri 
psixologiysi
Qarilik psixologiyasi 1) Psixik   taraqqiyotning   umumiy   qonuniyatlarini   hamda   bosqichlarini
tadqiq etish.  
2) Psixik   jarayonlarning,   bilimlarni   o‘zlashtirishning   yosh
imkoniyatlarini tadqiq qilish. 
3) Shaxs rivojlanishining muhim omillarini o‘rganish.  
4) Har bir yoshning psixologik va individual xususiyatlarini o‘rganadi. 
 
  Yosh   davrlar   psixologiyasi   fanining   amaliy   vazifalarini   esa   psixik
jarayonlarning   namoyon   bo‘lishi   va   rivojlanishi,   shuningdek   inson   shaxsi
psixologik   xususiyatlarining   tarkib   topishi   qonuniyatlarini   o‘rganishda
qo‘lga kirgan ilmiy dalillarini ta’lim
  -tarbiya sohalariga tadbiq etish tashkil
etadi. 
Bu borada, ayniqsa, pedagogik psixologiya birmuncha ulkan yutuqlarga erishdi. 
Pedagogik   psixologiyaning   ta’limni   yangi   mazmunda   joriy   qilish
yuzasidan   so‘ngti   yillarda   qo‘lga   kiritgan   yutuqlari   buning   yaqqol   dalili
bo‘la oladi. Ma’lumki keyingi o‘n yil mobaynida mamlakatimizdagi barcha
ta’lim tizimlarida ta’lim ishlarining mazmuni tubdan o‘zgardi. Ta’limning
eksperimental   ravishda   tekshirilgan   yangi   usullari   (masalan,   muammoli
interfaol ta’lim metodlari) keng joriy qilinmoqda.  
 
  Yosh   psixologiyasining   asoslarini   bilmay   turib,   ta’lim-tarbiyaning
hech   qanday   nazariy   hamda   amaliy   masalalarini   muvaffaqiyatli   hal   qilib
bo‘lmaydi.   
  Ta’lim-tarbiya   jarayonini   to‘g‘ri,   ilmiy   asosda   tashkil   qilish   uchun
ta’lim jarayonining   o‘ziga xos psixologik qonuniyatlarini, ya’ni bilimlarni
o‘zlashtirish   jarayonini,   ko‘nikma   va   malakalarni,   faol,   mustaqil   hamda
ijobiy   tafakkur   jarayonlarini   tarkib   toptirishni   yaxshi   bilish   lozim   bo‘ladi.
Psixolog   L.S.   Vigotskiy   ko‘rsatib   o‘tganidek,   ular   ma’lum   hodisalarga
nisbatan o‘zlarining kundalik hayotdagi oddiy tushunishlari bo‘ladi. Bu esa
ilmiy   tushunchalarning   tarkib   topishiga   ma’lum   darajada   ta’sir   qiladi. Bundan keyin, tushunchalarni tarkib toptirishda hissiy negizga qay darajada
tayanish lozimligini, qaysi paytda ko‘rgazmalilikdan va yakka hodisalardan
qutilib,   mavhumlik   hamda   umumiylikka   o‘tish   maqsadga   muvofiqligini
bilish   kerak.   Ko‘rgazmali   tayanchdan   barvaqt   voz   kechish   ham   ana   shu
bosqichda sun’iy ravishda to‘xtab qolish ham bir xil xatodir. Shuning bilan
birga   ko‘rib   va   eshitib   idrok   qilish   xususiyatlarini   hamda   ularning   o‘zaro
munosabat xarakterini bilish kerak. O‘tilgan materiallarni qanday yo‘l bilan
psixologik   jihatdan   samarali   qilib   mustahkamlash   mumkin?   O‘quvchiga
savolni   qanday   berish   mumkin:   umumiy   qilibmi   yoki   konkret   shakldami?
Bir   xil   savollarni   beraverish   to‘g‘rimi?   Yordamchi   savollarning   roli
qanday?   (Psixologiyada   shu   narsa   ma’lumki,   javob   beriladigan   savolning
ifodalanish xarakteriga ham bog‘liq bo‘ladi). 
    Pedagogik   psixologiyani   bilish   tarbiya   ishlarida   ham   zarurdir.   Shaxs
tarkib   topishi   jarayonining   psixologik   qonuniyatlarini,   jumladan,   axloqiy
odatlar  va  ishonch-e’tiqod  tarkib topishining  qonuniyatlarini   bilmay  turib,
to‘g‘ri tarbiya berish mumkin emas. 
        
1.2   Sharq   allomalari   asarlarida   yosh   davrlari,   ta’lim-tarbiya   jarayoni
hamda bilishga qiziqish   masalalarining yoritilishi 
Yuksak   tafakkur   namoyondalarining   asarlarida   bilim   olishga   keng
o‘rin berilgan bo‘lib, o‘tmishda ham, hozirda ham, qaerda ta’lim sohasiga
e’tibor   yuqori   bo‘lsa,   o‘sha   yerda   taraqqiyot   doimo   ilgarilab   borganligi
yaqqol ko‘rinadi.  
Sharqning qomusiy olimlari asarlarida ta’lim-tarbiya, shaxs kamoloti
borasidagi   fikrlari   bilan   birga   bilim   egallash,   ilm   olish   yo‘llari   xususida
qator ilmiy ma’lumotlar keltiriladi. Jumladan, Imom al-Buxoriy,  Abu Nasr
Forobiy, Abu Ali ibn Sino,   Abu Rayhon Beruniy,     Mahmud Koshg‘ariy,
Yusuf  Xos  Hojib, Umar  Xayyom, Abu Hamid  Fazzoliy,   Alisher  Navoiy,
Muhammad   Rizo   Ogahiy,     Abdulla   Avloniy   kabi   olim   va mutafakkirlarning   asarlarida   yuqoridagi   muammolar   yuzasidan   atroflicha
ma’lumotlar keltiriladi. 
Qomusiy olim  Imom al-Buxoriy  ham ilm o‘rganishni yuqori darajaga 
qo‘yib, o‘z asarlarida quyidagi fikrlarni ilgari suradilar: “Kishi ilm bobida
nafaqat   o‘zidan   yuqori   yoki   tengdoshlaridan,   balki   o‘zidan   past
bo‘lganlardan   hadis   olmaguncha,   yetuk   muhaddis   bo‘la   olmaydi”.     Imom
Buxoriy   ushbu   fikri   bilan   o‘quv   faoliyatining   ijobiy   motivlari   ustoz-
muallim tomonidan shakllantirilishiga urg‘u beradi.  
Abu   Nasr   Forobiy   esa   ko‘plab   asarlarida   bilish   masalasiga   katta
e’tibor beradi. U bilishda ikki bosqichni - hissiy va aqliy bilishni farqlaydi
hamda   bilishda   inson   aqlining   roliga   ahamiyat   beradi.   Forobiy   insonlarni
ilmli   bo‘lishga   chaqirib,   o‘quvchining   ijtimoiy   hayotda   tutgan   o‘rni   va
uning o‘ziga xos xususiyatlari to‘g‘risida ibratli g‘oyalarni ilgari surgan. U
o‘quvchiga   ta’lim   berish,   uni   ilmli   qilish   uchun   o‘qituvchi   tinmasdan
mashaqqatli   mehnat   qilsagina   o‘quvchi   o‘qishga,   ta’lim   olishga,   bilimli
bo‘lishga   intilishi   mumkinligini   ta’kidlaydi.   O‘qituvchi   o‘quvchiga   bilim
beraman   desa,   o‘quvchi   oldida   haqiqatgo‘y   bo‘lishi   kerak,   o‘zi   fahm-
farosatli bo‘lib, or-nomusini qadrlashi lozim, shogirdlariga nisbatan adolatli
bo‘lishi,   ko‘zlagan   maqsadiga   erishishida   qat’iylik   ko‘rsata   bilishi   va
o‘rnak   bo‘lmog‘i   joiz,   deya   ta’kidlaydi   mutafakkir.     Forobiy   tushunishni,
bilimning mohiyatini uqib, anglab olishni quruq yodlashdan ustun qo‘yadi,
o‘quvchiga   umumiy   qonun-qoidalarni   o‘zlashtirishni   tavsiya   etadi,   chunki
qonun   -   qoidalarni   anglash,   uning   e’tirofiga   ko‘ra,   juda   katta   ahamiyatga
ega.   Allomaning   mulohazasiga   binoan,   har   qanday   o‘quvchi   o‘z   xatti-
harakatidan   xabardor   bo‘lmog‘i,   ya’ni   o‘zini   anglagani,   zamonaviy
psixologiya   fani   terminologiyasiga   ko‘ra,   o‘zini   refleksiya   qilish
ko‘nikmalariga   ega   bo‘lishi   va   shu   sa’y-harakatlari   tufayli   baxtga   erisha
oluvchi   insonligini   anglamog‘i   lozimdir.   Forobiy   o‘quvchining   shaxsiga
xos qator fazilatlarga  holisona sharh bergan olimdir.   Qomusiy olim   Abu Ali ibn Sinoning      fikricha, inson tafakkuri, aql
kuchiining  rivojlanishi   bir  necha   bosqichdan  iborat.  Aqliy  kuchlar   dastlab
mutlaq   tinch,   sokin   holatda   bo‘ladi.   Bolalardagi   yozishni,   o‘qishni
o‘rganishdagi potensial kuchlar shunga misol bo‘la oladi. Abu Ali ibn Sino
bu kuchlarni moddiy kuchlar deb nomlagan, ya’ni mazkur kuchlarni tashqi
motivlar   deb   tushunsa   bo‘ladi.   Sekinastalik   bilan   bu   kuchlar   harakatga
aylanadi,   bular   mehnat   quroli   samarasidir,   ya’ni   mehnat   quroli   orqali
harakatga   keladi   va   namoyon   bo‘ladi.   Bu   holatni   bola   yozishni   xohlab
turibdi-yu,  ammo  yozish  quroli   bo‘lgan  qalamning  yo‘qligi   bilan  izohlash
mumkin. Bu ikki kuchni Ibn Sino ro‘yobga chiqishi mumkin bo‘lgan kuch
deb   atagan.   Nihoyat,   uchinchi   kuch   esa   irodaning   yetishmasligi   bilan
tushuntirib   beriladi.   Ya’ni   shunday   holatning   kuchi   bor,   ammo   uni
ishlatishga,     ro’yobga   chiqarishga   bolada   iroda   yetishmaydi.   Alloma
nazarida, shu kabi uch holat bilan aql, bilim olish izohlanadi.  
Ibn Sino "Xayy ibn Yaqzon" qissasida inson fe’l-atvorini, ruhiyatini
tushunish   uchun   mantiq   ilmini   o‘rganishga   chorlaydi.   Bu   fan   inson
tafakkur doirasining kengayishiga katta yordam beradi.   Insonlarning fe’l-
atvorini bilish uchun o‘qish, o‘tkir bo‘lish uchun farosat ilmidan xabardor
bo‘lish   kerak.   Darhaqiqat,   ilm   o‘rganishga   Forobiy   musiqiy,   falsafiy   ilm
bilan da’vat etgan bo‘lsa, ibn Sino mantiq ilmi orqali da’vat etgan. 
Abu   Ali   ibn   Sino   bolalarning   o‘qish,   ta’lim   olishlariga   mas’uliyat
bilan   qarash   tarafdorlaridan   bo‘lgan.   U   bola   6   yoshga   yetgach   muallimga
bilim olish  uchun  topshirilishini  aytib  o‘tadi. Hozirda ham bolalarning 6,
7   yoshdan   boshlang‘ich   sinflarga   qabul   qilinishi   Ibn   Sinoning   o‘sha
davrdagi g‘oyalarining naqadar ahamiyatli ekanligidan dalolat beradi, zotan
ushbu   hol   bolaning   o‘qishga   bo‘lgan   muhabbatini   kuchaytirishi   mumkin.
Uning fikricha, bolaga ta’lim astasekinlik bilan berilishi joiz. Uni birdaniga
kitobga   bog‘lab   qo‘ymaslik   lozim,   deydi   alloma.   Ibn   Sino   kishilarning
yashashga qobil bo‘lishi   va bekorga jabr ko‘rmasligi uchun ularga ehtiyot bo‘lib   ta’lim   berish   kerakligini   uqtiradi.   Ya’ni   ularning   o‘qishga   bo‘lgan
ijobiy motivlarini so‘ndirmaslikka undaydi . 
O‘quvchilarning   o‘qish   faoliyatiga   oid   fikrlar   qomusiy   olim   Abu
Rayhon   Beruniy     asarlarida   ham   o‘z   aksini   topgan.   Uning   fikriga   ko‘ra,
bilim  olish   uchun  o‘quvchilarda  avvalo   intilish   va  qiziqish  bo‘lishi  kerak.
Darhaqiqat,   nimanidir   o‘rganish,   tadqiq   qilish   uchun   insonda   intilish,
harakat va qiziqish bo‘lmasa, u hech narsaga erisha olmaydi. Ilm olishning
muhim   yo‘llaridan   biri   inson   hammani   o‘ziga   do‘st   tutishi   va   boshqa
insonlarga ham yaxshilik  qila olishi lozim. Olimning mazkur fikrlarini fan
tilida     o‘quv   faoliyatiga   nisbatan   ehtiyoj   tug‘ilsagina   o‘quv   motivlari
shakllantirilishi mumkin, deya talqin qilsa bo‘ladi. 
Beruniy ilm olishda axloqiy poklikni yuqori o‘ringa qo‘yib, ta’lim va
tarbiyani   bir   xil   izchillikda   olib   borganlar   komil   inson   darajasiga
erishadilar,   deydi.   Beruniy   o‘qitish   uchun   muallim   o‘z   malaka   va
bilimlarini doimo orttirib, zamonga moslashib borishi  lozimligini uqtiradi.
U   kitob   o‘qish   usullariga   alohida   e’tibor   qaratadi.   Kitoblarni   shunchaki
emas,   fikrlab,   kichik-kichik   bo‘limlarga   bo‘lib   o‘qish   va   umumlashtirib
borish   kerakligi   haqida   ma’lumotlar   beradi.   Beruniy   o‘qitishda   faqat
induktiv   (umumiy     xulosa)   yo‘l   bilangina   emas,   balki   deduktiv   (juz’iy
xulosa)   yo‘l   bilan   ham   ish   tutish   lozimligini   ta’kidlaydi,   zotan   bunday
o‘qishda tafakkur kengayib, bilimlar ortib boradi. 
Abu   Rayhon   Beruniy   o‘qituvchilar   o‘quvchining   e’tiborini   taqqoslash ,
qiyoslash  kabi operatsiyalarga  qaratishlari  lozimligiga alohida ahamiyat beradi. 
Zotan,   bugungi   kunda   ham   ongli,   ifodali,   to‘g‘ri   va   tez   o‘qish   hozirgi   zamon
o‘quvchilarining savodli bo‘lishlarini ta’minlovchi asosiy tarkibiy qismlardandir. 
Abu   Rayhon   Beruniy     ilm   olishda   takrorlashga   zo‘r   berib,   yosh
o‘quvchilarni toliqtirib va zeriktirib qo‘ymasdan, turli psixologik usullarni
qo‘llashni,   shu   orqali   ularning   tafakkurini   boyitib,   bilimlarini
chuqurlashtira borishni ilgari surgan buyuk zotdir. Ya’ni o‘qishga nisbatan bo‘lgan qiziqishni so‘ndirmaslik uchun bolalarning yoshiga xos psixologik
xususiyatlar albatta inobatga olinishi kerakligini  e’tirof etadi. 
    Beruniyning     tafakkur   operatsiyalari   -   analiz,   sintez,   taqqoslash,
umumlashtirish kabilarni   shakllantirish orqali o‘qishga   qiziqish uyg‘otish
haqidagi   fikrlari  to hozirgi kungacha  o‘z ahamiyatini  yo‘qotgani  yo‘q. 
Sharqning   boshqa   bir   yirik   olimi   Burhoniddin   Zarnujiy   o‘zining
“O‘quvchiga   ta’lim   yo‘lida   qo‘llanma”   kitobida:   “O‘qib   o‘rganish   uchun
eng   yaxshi   vaqt   yoshlik   davri,   erta   tong   va   qosh   qoraygan   payt.   Bilim
oluvchi  ana  shu  vaqtni   samarali  tashkil  etishga   odatlansin,  bordi-yu, unga
bir   fan   zerikarli   bo‘lsa,   boshqasi   bilan   mashg‘ul   bo‘lsin”,   -   deya   ta’lim
beradi.   "Ta’limul   –   mutaallim"   nomli   kitobida   esa   ta’limning   uzviylik
prinsipini e’tirof etadi .  
XI   asrda   yashab   ijod   etgan   Mahmud   Qoshg‘ariy   ham   o‘zining
“Devonu   lug‘atit   turk”   asarida   bilim   olishga   da’vat   etgan.   Asardagi:   “Ey
o‘g‘lim, mendan o‘git, nasihat ol, odobli va tarbiyali bo‘lishga tirish, toki el
ichida zo‘r olim bo‘lib tanil va ular orasida odob va ilm tarqat” yoki “Ilm,
hikmat   o‘rgan,   o‘rganishda   havoyilik   va   takabburlik   qilma,   hech   narsa
o‘rganmasdan,   o‘zini   bilimdon   ko‘rsatib   maqtangan   kishi   imtihon   vaqtida
uyaladi, achinadi” kabi fikrlari buning yorqin misolidir. 
O‘rta Osiyoning yana bir buyuk mutafakkiri   Yusuf Xos Hojib   ham
o‘z   ijodida   bilimni   yuksak   baholaydi.   Alloma     bilimni   boylik,     kiyim,
yemish   kabi   narsa-hodisalarga   qiyoslaydi.   Bilim   va   bilimdonlikni   his   eta
olmoq,   uni   tushunmoq   darkorligi,   bilimdon   bo‘lishning   tarbiya   bilan
chambarchas   bog‘liqligi,  bola  qanchalik  erta  tarbiya  qilinsa,  bilim   olishga
ishtiyoqi ortishi  haqida yozadi. 
O‘quvchining   psixologik   xususiyatlari   va   shaxsiy   fazilatlariga   oid
mulohazalar   qomusiy   olim   Umar   Xayyom     asarlarida   chuqur   yoritib
berilgan.   Umar   Xayyomning   fikricha,   o‘quvchilar   o‘qituvchidan   olgan
bilimlari   bilan   cheklanib   qolmasdan,   hayotda   bo‘layotgan   voqea-
hodisalarni   o‘rganish   va   kuzatish,   amaliyot   davomida   bilim,   ko‘nikma hamda   malakalarini   har   xil   usullarda   ko‘p   martalab   takrorlab   borish
jarayonida   egallaydilar,   ya’ni   olim   ta’limdagi   predmet   bilan   hayot   uzviy
aloqadorligi  prinsipini  ilgari suradi. Uning fikricha, bilim olishni, ta’limni
amaliyot   bilan   uzviy   ravishda   bog‘lagan   holda   o‘quvchilarda   mustaqil
tafakkurni   shakllantirib   borish   zarur.   Buning   uchun   u     “Sen   osongina
o‘ylayapsan”,   “Ko‘p   o‘ylab,   maqsadga   erishish   mumkin”,   “Bir   oz
o‘ylagandan   keyin,   tushunib   olasan”   kabi   so‘zlarni   ishlatib,   o‘quvchilarni
mulohaza   qilishga   undab,   sekin-astalik   bilan   o‘qishga   bo‘lgan
ishtiyoqlarini oshirishga harakat qiladi.  
Inson   hayotida   ilm   va   amaliyotning   birligi   haqida   Abu   Hamid
Fazzoliy   ham   fikr   bildirgan   edi.     Darhaqiqat,   inson   olgan   nazariy
bilimlarini   amaliyotda   qo‘llay   borishi   kerak   deb   o‘ylaymiz,     chunki   bilim
va ilmgina emas, balki fan va tajriba yutuqlarini amalda qo‘llay bilish ham
insoniy hislatlardan biridir.  
Buyuk mutafakkir  va  alloma   Alisher Navoiy    inson tafakkuri, aqli-
farosati   hamda   ilmini   yuksak   qadrlagan.   U:   “Bilim   va   donishmandlik
insonning   bezagidir”,-   deb   yozadi.     Alisher   Navoiy   bolalarga   kichik
yoshligidanoq bilim, ma’lumot va tarbiya berish kerakligini aytib, ibn Sino
kabi,  6 yoshdan muallim qo‘liga topshirish kerakligini ta’kidlaydi. 
Iste’dodli   shoir   va   tarjimon,   tarixchi   Muhammad   Rizo   Ogahiy
asarlarida inson bekamu ko‘st kamolga yetishishi uchun yoshlikdan ilm va
kasb-hunar   egallashi   shart   ekanligini   aytib   o‘tadi.   Uning   fikricha,   ilm-
ma’rifat   insonning   ma’naviy   kamolotida   va   jamiyat   taraqqiyotida   kuchli
vositadir.   Ilm   inson   aqlini   boyitadi.   Ogahiy   ilmni   ko‘proq   xalq   o‘yinlari
orqali   yetkazib   berish   uchun   harakat   qiladi,   chunki   bu   narsa   ijobiy   o‘quv
motivini   shakllantirishga   xizmat   qiladi.   Xalq   o‘yinlari,   aslida   psixologik
o‘yinlar hisoblanadi. Bu vaqtda bola ham ta’lim oladi, ham shakllanadi.  
XX   asr   boshlarida   O‘zbekistonning   ijtimoiy-siyosiy   hayotida
pedagogik   fikrlar   rivojida   yetakchi   rol   o‘ynagan   olimlardan   biri   Abdulla
Avloniydir . Abdulla Avloniyning   fikriga ko‘ra, ilm insonlarning madori, hayoti, rahbari, ne’matidir. Ilm o‘rganmoq, olim bo‘lmoq uchun maktabga
kirmoq, muallimdan ta’lim olmoq lozimligini u qayta-qayta ta’kidlaydi.  
Ma’rifatparvar alloma Avloniy inson ma’naviy kamolotining yo‘llari ustida
to‘xtalib   o‘tadi.   Ilm   dunyoning   izzati,   oxiratning   sharofatidir.   Ilm   inson   uchun
g‘oyat   muqaddas   bir   fazilatdir.   Zeroki,   ilm   bizga   o‘z   ahvolimizni,   harakatimizni
oyna   kabi   ko‘rsatur,   zehnimizni,   fikrimizni   qilich   kabi   o‘tkir   qilur,   ilmsiz   odam
mevasiz daraxt kabidir, deb ta’kidlab o‘tadi. 
U ilmning nazariy  ahamiyatini ko‘rsatibgina qolmasdan, balki uning
amaliy faoliyat uchun hayotiy zaruriyat ekanligini ham ta’kidlab o‘tadi. Ilm
bizni   jaholat   qorong‘usidan   qutqarishi,   madaniyat,   ma’rifat   dunyosiga
chiqarishi, yomon fe’llardan, buzuq ishlardan qaytarishi, yaxshi xulq, odob
sohibi   qilishini   ta’kidlaydi   Shu   bilan   birga,   u   bugun   hayotimiz,
salomatligimiz,   saodatimiz,   rohatimiz,   g‘ayratimiz,   dunyo   va   oxiratimiz
ilmga bog‘liqligini qayta-qayta takrorlaydi.  
Ilm   kishi   zehnini,   fikrini   qilich   kabi   o‘tkir   qiladi.   Ilmsiz   inson
mevasiz   daraxtga   o‘xshaydi.   Ilm   daraxt   mevalaridek   har   shaxsga   ozuqa
berib,   madaniyat,   ma’naviyat,   ma’rifat   dunyosiga   olib   kiradi.   Yomon
odamlardan,   buzuq   ishlardan   qaytaradi.   Yaxshi   xulqli   va   odobli   bo‘lishga
xizmat qiladi. Natijada, ilm kishilari har yerda aziz va hurmatli bo‘ladilar.
Kishi   hayotini   haqiqiy   va   to‘g‘ri   yo‘lga   soladigan   vosita   -   bu   ilmdir.
Shuning uchun ham ilm orqali oliy fazilatlarga ega bo‘lgan, ulug‘likka va
orzu-istaklariga erishgan buyuk kishilar xalq orasida yuksak qadrlanadilar.
Abdulla Avloniyning arbiya masalasida “Tarbiya biz uchun yo hayot-
yo   mamot,   yo   najot   -yo   halokat,   yo   saodat-yo   falokat   masalasidir”
degan   ma’noli     fikrlari     dolzarbligini   yo’qotmaydi.   Alloma
fikricha,   ,k ishilarning   bilimi,   ilmi,   amaliy   malakalari   rivojisiz   jamiyat
taraqqiyotini   tasavvur   etib   bo‘lmaydi.   Muayyan   ma’naviy   ehtiyojlarga,
yuksak   axloqiy   fazilatlarga   ega   bo‘lmagan   kishilarda   ilm-fanni
o‘rganishga,  halol  mehnat  qilib, kasb-hunar  egallashga,  malaka oshirishga ishtiyoq   ham   bo‘lmaydi.   Shu   sababli   jamiyat   taraqqiyotining   barcha
bosqichlarida avval yoshlarni tarbiyalab, keyin ularga ta’lim berganlar.  
Haqiqatdan   ham,   bilimga,   ilmga   ehtiyoj   anglangan   motivlar
tizimidir. Biror muammoni hal etish imkoniyatlarini inson o‘z aql-zakovati,
bilimi,   kuchi   va   irodasi   bilan   aniqlaydi.   Bilim   mazmun   jihatidan   kengroq
bo‘lib,   insonning   hayot   tajribasi   orqali   orttirgan   barcha   tushunchalar,
fikrlar,   amaliy   malakalarni   o‘z   ichiga   oladi.   Ilm   bilimning   cho‘qqisidir.
Bilimlar   tabiat,   jamiyat,   inson   ruhiyati   qonunlarini   chuqur   o‘rganish
natijasidagina ilmga aylanadi.  
Xulosa qilib shuni aytishimiz mumkinki,  Sharq mutafakkirlari o‘quv
motivlarini   ehtiyojlar   nuqtai-   nazaridan   tahlil   qilishga   harakat   qilganlar.
Mazkur   ehtiyojlarni   hosil   qilishga,   oshirishga,   asosan   o‘qituvchilar
tomonidan   ta’lim   jarayonining   psixologik   xususiyatlarini   e’tiborga   olish,
ya’ni o‘qish jarayonida bolalarning fiziologik va psixologik xususiyatlarini
inobatga   olish,   ularga   imkon   qadar   individual   yondashish   orqali   erishish
mumkinligini   e’tirof   etishgan.   Shu   bilan   birga,   Sharq   mutafakkirlarining
buyuk   xazinasi,   bolalarga   ta’lim,   tarbiya   berishdagi   ilg‘or   fikrlari   hozirgi
kungacha o‘z ahamiyatini yo‘qotgani  yo‘q.  
 
1.3. Yosh psixologiyasining asosiy metodologik tamoyillari 
 
30-yillarning   o‘rtalariga   kelib   psixologiya   fanining   asosiy
tamoyillari: 
determinizm  tamoyili, ong va faoliyatning birligi  tamoyili, psixikaning faoliyatda
rivojlanishi tamoyili aniq ifodalab berildi. 
Determinizm tamoyili  psixikaning turmush tarzi bilan belgilanishini
va turmush tarzi o‘zgarishiga qarab o‘zgarishini anglatadi. Agar hayvonlar
psixikasi   haqida   gapiriladigan   bo‘lsa,   u   holda   bu   psixikaning   rivojlanishi
biologik   qonun   tarzidagi   tabiiy   tanlash   bilan   belgilanadi.   Agar   odamning
psixikasi   haqida   gapiriladigan   bo‘lsa,   u   holda   kishida   ong   shakllarining paydo   bo‘lishi   va   rivojlanishi   pirovard   natijada   tirikchilikning   moddiy
vositalarini   ishlab   chiqarish   usullarini   rivojlanish   qonunlari   bilan
belgilanadi.   Kishi   ongining   ijtimoiy-tarixiy   xarakterga   ega   ekanligini
tushunish   kishi   ongining   ijtimoiy   borliqqa   bog‘liqligi   haqidagi   umumiy
materialistik tamoyilidan kelib chiqadigan eng muhim xulosadir. 
Ong   va   faoliyat   birligining   psixologiyada   qabul   qilingan   tamoyili
ong bilan faoliyat bir-biriga qarama-qarshi emas, lekin ular bir-biriga aynan
o‘xshash   ham   emas,   ammo   birlikni   tashkil   etishini   bildiradi.   Ong
faoliyatning ichki rejasini, uning programmasini tashkil etadi. Voqelikning
o‘zgaruvchan   modeli   aynan   ongda   hosil   bo‘ladiki,   odam   o‘zini   qurshab
turgan muhit yordamida mo‘ljal oladi. 
Ong   va   faoliyatning   birligi   tamoyili   psixologlarga   xulq-atvorni,
faoliyatni   o‘rganayotib,   harakatning   maqsadlariga   erishishning
muvaffaqiyatini   ta’minlovchi   ichki   psixologik   mexanizmlarni   aniqlash,
ya’ni psixikaning ob’ektiv qonuniyatlarini ochish imkonini berdi. 
Psixika   va   ongning   faoliyatda   rivojlanishi   tamoyili   shuni
anglatadiki,   psixika   agar   faoliyat   samarasi   va   rivojlanish   mahsuli   sifatida
qaraladigan bo‘lsagina, u to‘g‘ri tushunilishi va aynan bir xil tarzda izohlab
berilishi mumkin. 
Bu tamoyil psixologlardan P.P. Blonskiy,  L.S. Vigotskiy, A.N. Leontev, S.L. 
Rubinshteyn, B.M.Teplov va boshqalarning ilmiy ishlarida o‘z aksini topdi. 
Psixikaning taraqqiyotini  dialektik  nuqtai  nazardan tushunish  psixik
taraqqiyot odamning mehnat faoliyatiga, ta’limga, o‘yin faoliyatiga bog‘liq
ekanligini   aniqlab   berdi.   Bunda   ijtimoiy   tajribani   o‘zlashtirishning   yuz
berishi odam uchun aynan xos bo‘lgan psixik taraqqiyotning shakli sifatida
xizmat qiladi. L.S. Vigotskiy, ta’lim psixikaning rivojlanishini yo‘naltiradi,
degan   fikrni   aytib,   shu   bilan   birga   bu   jarayonda   ongli   faoliyatning   yangi,
mutlaqo boshqacha shakllari yaratiladi, deb ta’kidlaydi.  
                    Psixologiyaning asosiy tamoillari
1.
  4 Yosh psixologiyasi fanining tadqiqot metodlari. 
   
  Metod  –  (  yunoncha ,  methods- tadkikot ,   tekshirish )-   bilishning nazariy va 
amaliy o‘zlashtirish usullari yig‘indisi .      
 
 
  Determenizm tamoyili 
Psixik hodisalar tabiiy va ijtimoiy 
sharoitlarga bog'liqbo'lib, bu 
sharoitlarining o'zgarishi psixik 
hodisalarningo'zgarishiga olib keladi. Ong va faoliyatning birligi tamoyili
– ong va faoliyat b ir - biriga qarama -
qarshi bo'lmasdan ajralmas birlikni
tashkil etadi . ( ong faoliyat jarayonida
paydo bo'ladi, rivojlanadi va namoyon
bo'ladi ; faoliyat ongning faollik
shakli sifatida namoyon bo'ladi,ong
esa faoliyat faolliginita'minlaydi) .
Psixika va ongning faoliyatda 
rivojlanishi
Ppsixikani to'g'ri tushunish mumkin 
bo'lsa, psixikagataraqqiyot maxsuli va 
faoliyat natijasi deb qaralsa,
uni to'gri tushunish va tushuntirib 
berish mumkin.                Rus psixologi   B.G.   Anan’ev   bo‘yicha tadqiqot metodlari 4 guruhga
bo‘linadi:     I.     Tashkiliy   metodlar:     taqqoslash,   longityud   va   kompleks
metodlari               kiradi.   Taqqoslash –umumiy   psixologiya,   ijtimoiy
psixologiya, pato- psixologiya va defektologiyada keng qo‘llaniladi. Yosh
va   pedagogik   psixologiyada   o‘rganilayotgan   psixik   jarayonlarning
dinamikasini aniqlash uchun qo‘llaniladi.  Longityud –  (uzluksiz) uzoq vaqt
davomida ayni                                 bir xil kishilar o‘rganiladi.  Kompleks  –
psixologik   tadqiqotlar   boshqa   fanlar   metodlari   ishtirokida   o‘tkaziladi.
(shaxsning jismoniy, fiziologik, psixik va ijtimoy  taraqqiyoti aniqlanadi). 
II. Empirik metodlar:        kuzatish va o‘z-o‘zini kuzatish; eksperimental
psixodiagnostika   metodlari   (test,   anketa,   suhbat,   sotsiometriya,   intervyu);
faoliyat natijalarini tahlil qilish; biografiya metodlari.  
III. Ma’lumotlarni   qayta     ishlash   metodlari:   miqdoriy   (statistika)   va
psixologik yoki sifatiy tahlil turlariga bo‘linadi.  
IV. Sharhlash     metodlari:   Genetik   va   “donalash”     metodlari.   Genetik
metodda   taraqqiyotdagi   bosqich,   pog‘onalar,   inqiroz   holatlari   ajratib
ko‘rsatiladi   (vertikal   aloqa).   Donalash   metodida   esa   shaxsning   barcha
xarakteristikalari o‘rtasidagi 
“gorizontal ” aloqalar aniqlanadi. 
Yosh va pedagogik psixologiyaning empirik metodlari  
 
Asosiy metodlar 
Kuzatish 
Psixologik holatlarning sabablarini
ilmiy   tarzda   tushuntirib   beruvchi
tadqiqot metodi. 
  Eksperiment 
Psixologik   ma’lumotlarni   aniqlashga
qaratilgan   sharoitlarni   yaratish   maqsadida
tadqiqotchining tekshiriluvchi 
faoliyatlariga faol aralashuvi 
Hayotiy 
kuzatish 
ma’lumotlari-ni Ilmiy   kuzatish
ma’lumotlar-ni
qayd   qilishdan Laboratoriya
eksperimenti   maxsus
yaratilgan   sharoitlarda, Tabiiy 
eksperiment 
oddiy   hayotiy qayd  etish 
bilangina 
cheklanib, 
tasodifiy 
xarakterga ega .  ularning   ichki
mohiyatini
tushuntirib
berishga   o‘tish,
uning   zaruriy
sharti   –   aniq   reja
va   natijalarni
maxsus   kundalik
yoki
bayonnomalarda  maxsus   (apparaturalar)
asbob   uskunalar   yordamida
o‘tkaziladi.   Tekshiriluvchi
xattiharakatlari   ko‘rsatma
orqali belgilanadi.   sharoitlarda
o‘tkazilib,   turli
yosh davrlarida 
bilish 
imkoniyatlarini 
o‘rganish uchun 
qo‘llaniladi. 
 
qayd etishdir . 
   
Psixologik-pedagogik  eksperiment 
Aniqlovchi
  Shakllantiruvch
i 
 
  Nazorat 
 
 
Yordamchi metodlar 
Faoliyat mahsulini tahlil qilish  
Tarjimai hol metodi  Sotsiometriya  
Anketa  
Suhbat 
Egizaklar metodi  
Test 
 
 
1.   Kuzatish   metodi.   Kishining   har   kungi   psixik   faoliyatini   odatdagi   hayot   va
sharoitlarida tahlil qilishdan iboratdir.
   
Yosh   davrlari   psixologiyasi   va   pedagogik   psixologiyada   bu   metodning
ob’ektiv (tashqi) va sub’ektiv (o‘zini-o‘zi) kuzatish turlari mavjud. Inson psixikasidagi o‘zgarishlarni kuzatish uchun quyidagilar amalga oshiriladi:
 a)kuzatishning maqsadi, vazifasi belgilanadi;  
b) kuzatiladigan ob’ekt tanlanadi;    
v) sinaluvchining yoshi, jinsi haqida ma’lumotlar to‘planadi; 
g)tadqiqot o‘tkazish vaqti rejalapggiriladi; 
    d)kuzatish qancha davom etishi qat’iylapggiriladi;  ye )
kuzatish insonning qaysi faoliyatida (o‘yin, o‘qish, 
mehnat, sportda) amalga oshirilishi tavsiya etiladi; 
yo)    kuzatishning shakli (yakka, guruh, jamoa) tayinlanadi; 
j) kuzatilganlarni qayd qilib borish vositalari (kundalik, suhbat
daftari, kuzatish varaqasi, magnitofon, videomagnitofon va 
boshqalar) taxt qilinadi. 
Kuzatish intervallari yoshga bog‘liq bo‘lishi kerak. 
Tug‘ilgandan   2   -   3   oygacha   –
har   kuni   2   -   3   oydan   -
1yoshgacha – har hafta 
Ilk bolalik ya’ni 1 – 3 yoshda – har oyda 
3 yoshdan 6 – 7 yoshgacha – yarim yilda 1 marta 
7  –   11  yoshda   –   1  yilda   1  marta   kuzatish     o‘tkazilishi   zarur.   Kuzatish   —
universal metod bo‘lib, turli vaziyatlarda ishlatiladi. Ilmiy kuzatish hayotiy
(ilmiy   bo‘lmagan)   kuzatishdan   tubdan   farq   qiladi.   Hayotiy   kuzatish   –
kundalik   hayotda,   rejasiz   amalga   oshirilib,   turli   tasodiflarga   bog‘liq
bo‘ladi. Kuzatish ilmiy bo‘lishi shu bilan bir qatorda psixologik-pedagogik
kuzatish bo‘lishi uchun bir qancha talablarga amal qilishi lozim: 
1. Maqsadga   yo‘nalganlik    .   Umuman   o‘quvchini   emas,   balki   uning
shaxsiy   sifatlari   qonkret   namoyon   bo‘lishini   turli   vaziyatlarda   va
faoliyatning   har   xil   turlarida   –   o‘yin,   o‘qish,   mehnat,   muloqat   jarayonida
kuzatish.  2. Reja.      Kuzatishni     boshlashdan   oldin   muayyan   vazifalar   belgilanishi
(nimani kuzatish), reja tuzilishi (vaqti va vositalari), ko‘rsatkichlari aniqlab
olishi (nimani qayd etish), bo‘lishi mumkin bo‘lgan xatolar va ularni oldini
olish   yo‘llari,   taxmin   qilinayotgan   natijalarni   o‘ylab   olishi   lozim.   Bunda
kuzatilayotgan   xususiyat   aniq   belgilanishi   lozim   (ular   ko‘p   bo‘lmasligi
zarur).   Kuzatishdan   maqsad   xulqatvordagi   topilgan   kamchiliklarni
to‘g‘irlash yo‘llarini ishlab chiqish bo‘lmog‘i lozim. 
3. Mustaqillik.          Kuzatish   yo‘l-yo‘lakay   qilinishi   lozim   bo‘lgan   emas,
balki mustaqil ravishda o‘tkazilishi kerak bo‘lgan vazifa bo‘lmog‘i lozim. 
4. Tabiiylik.   Psixologik-pedagogik   kuzatish   o‘quvchilar   uchun   tabiiy
sharoitlarda   o‘tkazilishi   lozim.   U   o‘qituvchining   ishtirokisiz   o‘tkazilishi
zarurki, o‘quvchi kuzatilayotganini sezmasin. 
5. Tizimlilik.     Kuzatish o‘qituvchining xohishi bilan emas, balki doimiy
reja asosida, tizimli ravishda yoki rejalashtirilgan ma’lum  oraliqdan so‘ng
o‘tkazilishi zarur. 
6. Ob’ektivlik    .   Kuzatish   jarayonida   o‘z   taxminlarini   emas,   ob’ektiv
fakt,   harakat,   o‘quvchilar   xulq-atvorining   ob’ektiv   xususiyatlarini   qayd
etish va shu asosda xulosa chiqarish lozim. 7.   Qayd etish . Olingan barcha
ma’lumotlar ma’lum tizimda qayd etilishi lozim. 
Olingan  natijalar   kuzatish  jarayonida  yoki  uni  o‘tkazilgandan  so‘ng  darhol   qayd
qilishi kerak. 
  Kuzatish   orqali   turli   odamlarning   diqqati,   his-tuyg‘ulari,   nerv
sistemasining   tashqi   ifodalari,   temperament   xususiyatlari,   imo-ishoralari,
sezgirligi, nutq faoliyati  va hokazolari  o‘rganiladi. Ammo, o‘ta murakkab
ichki psixologik kechinmalar, yuksak hissiyotlar, tafakkur, mantiqiy xotira
va aql-zakovatni tadqiq etishga bu metodning imkoni yetmaydi. 
  2.   Eksperiment metodi.  Sun’iy hosil qilingan psixologik sharoitda namoyon  
bo‘luvchi psixik faoliyatni tahlil qilishdan iboratdir. Eksperimentator yoki tajriba 
o‘tkazuvchi psixik faoliyatning o‘ziga kerakli hodisasini maxsus tarzda hosil qiladi hamda uning namoyon bo‘lish sharti va xarakterini belgilaydi. Tajriba metodi o‘z 
navbatida  tabiiy  va  laboratoriya  metodlariga  ajratiladi.
 
Tabiiy metod . Tabiiy metoddan foydalanishda ishlab chiqarish jamoalari 
a’zolarining, ilmiy muassasalar xodimlarining, o‘qituvchilarning ish 
qobiliyatlari, o‘zaro munosabatlarini, mutaxassislikka yaroqliligi muammolarini 
hal qilish nazarda tutiladi. Tabiiy sharoitda inson psixikasini o‘rganishda 
sinaluvchilarning o‘zlari bexabar bo‘lishi, ta’lim jarayonida berilayotgan 
bilimlar tadqiqot maqsadiga muvofiqlasht
  irilishi lozim. 
Laboratoriya   (klinika)   metodi   ko‘pincha   individual   (ba’zida   guruh   yoki
jamoa)   shaklida   sinaluvchilardan   yashirmay,   maxsus   psixologik   asboblar,
yo‘l-yo‘riqlar,   tavsiyalar,   ko‘rsatkichli   va   ilovalardan   foydalanib   olib
boriladi.   Hozir   inson   psixikasi   o‘zgarishlarni   aniqlaydigan   asboblar,
murakkab elektron hisoblash mashinalari, qurilmalar, moslamalar  mavjud.
Ko‘pincha   elektron   va   radio   o‘lchagichlar,   sekundomer,   refleksometr,
elektroensefalo-gramma kabilardan foydalaniladi.
   
Laboratoriya metodi yordamida diqqatning sifatlari, sezgi, idrok, xotira va
tafakkurning   xususiyatlari,   emotsional   hamda   irodaviy   va   aqliy   zo‘riqish  singari   murakkab   psixik   holatlar   tekshiriladi.   Ko‘pincha   laboratoriya
sharoitida kishilar 
(uchuvchi, haydovchi, operator, elektronlar) va kutilmagan tasodifiy vaziyatlar 
(halokat, portlash, izdan chiqish, shovqin ko‘tarilishi) ning modellari yaratiladi. 
Asboblarning ko‘rsatishi bo‘yicha o‘zgarishlar, rivojlanish dinamikasi, jismoniy 
va aqliy  toliqish,  emotsional-irodaviy  zo‘riqish,  jiddiylik, 
tajanglik  sodir bo‘layotganini ifodalovchi ma’lumotlar olinadi.    
 
3. Psixologik-pedagogik   eksperiment   -   o‘quvchilarning   psixologik
xususiyatlarini . tabiiy sharoitda maxsus usullar yordamida o‘rganishdir.    
Mazkur eksperiment o‘quvchilarni maxsus uyushtirilgan ta’lim sharoitida 
maqsadga muvofik, ulardan o‘zgarishlarni kuzatishni taqozo etadi. Bu 
eksperiment aniqlovchi va tarkib toptiruvchi bosqichlardan iborat bo‘lib, maxsus
uyushtirilgan ta’lim tarkib toptiruvchi eksperiment jarayonida olib boriladi. U 
quyidagi tuzilishga ega: eksperimentator yoki tadqiqot olib boruvchi, 
sinaluvchilar, faraz, reja, yo‘l-yo‘riq, tajribaning bir-biriga bog‘liq bo‘lgan va 
bog‘liq bo‘lmagan, o‘zgaruvchan, nazorat qilinadigan va qilinmaydigan 
qismlardan iborat. Eksperimental tadqiqotning asosiy bosqichlari: farazni ilgari 
surish, metodikani tanlash, eksperimentni rejalashtirish, olingan ma’lumotlarni 
ishlab chiqish, taxlil etish va izohlashdan iboratdir.   Psixologik-pedagogik 
eksperiment uch   qismdan  iborat. Aniqlovchi, shakllantiruvchi, nazorat 
eksperimentlari. 
 
 
4. Anketa metodi.  Kishilar psixikasini ommaviy so‘roq asosida o‘rganish
demakdir.   Bu   metod   yordamida   turli   yoshdagi   odamlarning   psixologik
xususiyatlari,   narsa   va   hodisalarning   munosabatlari   o‘rganiladi.   Anketa
odatda uch turda o‘tkaziladi.    
Ularning   birinchi   turi   anglashilgan   motivlarni   aniqlashga   mo‘ljallangan
savollardan tuziladi.
    Ikkinchi  turida har bir savolning bir nechtadan tayyor javoblari beriladi.  
Uchinchi  turdagi anketada sinaluvchiga yozilgan to‘g‘ri javoblarni ballar 
bilan   baholash tavsiya etiladi. Anketadan turli yoshdagi odamlarning 
layoqatlarini, muayyan sohaga qiziqishlari va qobiliyatlarini o‘ziga, 
tengdoshlariga, katta va kichiklarga munosabatlarini aniqlash maqsadida 
foydalaniladi.
   
Tarqatilgan   anketalar   yig‘ishtiriladi   va   elektron   hisoblash   mashinalarida
hisoblanadi,   atroflicha   miqdoriy   tahlil   qilinadi,   so‘ngra   tadqiqotga   yakun
yasalib,   ilmiy   va   amaliy   yo‘sinda   xulosalar   chiqariladi.   Anketa   metodi
inson   psixikasini   o‘rganish   uchun   boy   ma’lumotlar   to‘plash   imkonini
beradi. Biroq unda olinadigan ma’lumotlar doimo xolisona xususiyatga ega
bo‘lavermaydi. Bunday kamchilikka yo‘l qo‘ymaslik uchun anketa ichidagi
nazorat   vazifasini   bajaruvchi   savollarni   puxta   ishlab   chiqish   maqsadga
muvofiqdir .     Savollar   bajaradigan   funksiyasiga   ko‘ra   anketa   o‘z   ichiga
quyidagilarni oladi: 
a)Filtrlovchi-savollar.   M.n:   agar   o‘qituvchini   oliygohga   kirishni
xohlovchilar qiziqtirsa, anketada quyidagicha savollar taklif etiladi:
“Sening   yoqtiradigan   predmeting?”.   Bunga   faqat   oliygoxga
kirmoqchi bo‘lgan o‘quvchilargina javob beradilar. 
b)Tekshiruvchi   yoki   nazorat   qiluvchi   savollar.   Ularning   asosiy
funksiyasi   –   ma’lumotning   to‘g‘riligini   tekshirish.   Shakli   bo‘yicha
anketalar: 
a) Ochiq      –   bunda   to‘g‘ri   savollar   o‘z   xohishiga   qarab,   erkin   javob
berish mumkin. 
b) Yopiq      –  bunda  savollarga  tayyor  javob  berilgan  bo‘lib,  o‘quvchi
ulardan   birini   tanlashi   lozim.   Anketa   savollariga   quyidagi   talablar
qo‘yiladi: 1.Savollar aniq, tushunarli, sodda va qonkret bo‘lishi lozim.
2.Anketaning   boshida   oson   savollar,   keyin   qiyin,   undan   keyin   eng
murakkablari, nihoyasida yana oson savollar berilishi lozim.   3. Bitta xususiyatni aniqlashga bir necha savollar, nazorat qiluvchi savollar
berilishi lozim. 
 
  
5. Suhbat   metodi   erkin,   nutqiy   munosabat   tufayli   olingan   kishi   psixik
faoliyatining   xulosasini   tekshirish   demakdir.   Bu   metod   yordamida   inson
psixikasini  o‘rganishda  suhbatning maqsadi  va vazifasi  belgilanadi, uning
obtekti   va   sub’ekti   tanlanadi,   yakka   shaxslar,   guruh   va   jamoa   bilan
o‘tkazish   rejalashtiriladi,   o‘rganilayotgan   narsa   bilan   uzviy   bog‘liq   savol-
javob   tartibi   tayyorlanadi.   Suhbatning   bosh   maqsadi   muayyan   bir   vaziyat
yoki   muammoni   hal   qilish   jarayonida   inson   psixikasidagi   o‘zgarishlarni
o‘rganishdir.   Suhbat   orqali   turli   yoshdagi   odamlarning   tafakkuri,   aql-
zakovati,   xulq-atvori,   qiziqishi,   bilim   saviyasi,   e’tiqodi,   dunyoqarashi,
irodasi to‘g‘risida ma’lumotlar olinadi. 
 
6. Test   metodi .   Test   -   inglizcha   «sinash»,   « tekshirish »   degan   ma’noni
anglatadi,   Shaxsning   aqliy   o‘sishini,   qobiliyatini,   irodaviy   sifatlari   va
boshqa   psixik   xususiyatlarini   tekshirishda   qo‘llaniladigan   qisqa   standart
masala,   topshiriq,   misol   yoki   jumboqlar   test   deb   ataladi.   Test,   ayniqsa, odamning   qanday   kasb   egallashi   mumkinligini,   kasbga   yaroqliligi   yoki
yaroqsizligini,   iste’dodlilar   va   aqli   zaiflarni   aniqlashda,   kishilarni
saralashda keng qo‘llaniladi. Test metodining qimmati tajribaning ilmiylik
darajasiga,   tekshiruvchining   mahoratiga   va   qiziqishiga,   to‘plangan
ma’lumotlarning ob’ektivligi va ularni ilmiy taxlil qila bilishiga bog‘liqdir.
 
 
1905 yil fransuz psixologlari A.Bine va A.Simonlar insonning aqliy o‘sish
va   iste’dod   darajalarini   o‘lchash   imkoniyati   borligi   g‘oyasini   olg‘a
surganidan keyin psixologiyada test metodi qo‘llanila boshlandi.
   
Hozirgi zamon nodir testlar qatoriga psixologlardan Rorshax, Rozensveyg, Kettel, 
Veksler,   Ayzenk,   Anastazi,   Raven   va   boshqalar   ijodining   namunalarini   kiritish
mumkin.   Eng   keng   tarqalgan   testlar   qatoriga   muvafaqqiyatga   erishish   testlari,
intellekt   testlari   (aqliy   rivojlanish   darajasini   o‘lchashga   mo‘ljallangan),   shaxs
testlari   (inson   irodasi,   emotsiyasi,   qiziqishi,   motivatsiyasi   va   xulqini   baholashga
yo‘naltirilgan diagnostik usullardan  iboratdir), shaxs  «loyihasi»  (proektiv)  testlari
(savollarga   bitta   aniq   javob   berish   talab   qilinadi,   javoblarni   tahlil   qilib,   shaxs
xususiyatining «loyihasi» ishlab chiqiladi) kiradi. 
  Proektiv   metodlar.   Proektiv   metodlar   test   usullarining   bir   ko‘rinishi
bo‘lib, ularda tekshiriluvchi uchun aniq ko‘rinishga ega bo‘lmagan noaniq
narsalar   tavsiya   etiladi   va   ularni   sharhlash   topshirig‘i   beriladi.   Masalan,
tekshiriluvchiga   turlicha   talqin   qilish   mumkin   bo‘lgan   rasmlar,
tugallanmagan hikoyalar, biror aniq ko‘rinishi mavjud bo‘lmagan buyumlar
berilishi  va ularni tekshiriluvchi o‘zining hissiy kechinmalari, qiziqishlari,
dunyoqarashi nuqtai nazaridan baholashi kutiladi. 
      Proektiv metodlar qatoriga Rorshaxning “Siyoh dog‘lari” testini kiritish
mumkin (1921). Bu – 2 tomonlama simmetrik shaklda berilgan 10 xil siyoh
dog‘laridan   iborat   bo‘lib,   har   1   dog‘   har   xil   bo‘yoqli   fonda   ko‘rsatiladi.
Tekshiriluvchidan   har   1   “dog‘”   nimaning   shaklini   eslatishi   so‘raladi.
Bunda:         2 ta dog‘ qizil rangli shtrixlar,   5 ta dog‘ kul rang – qora, 3 ta
dog‘ – yorqin bo‘lmagan ranglarda beriladi.            Sinaluvchi   tasvirlagan   obrazlar   va   assotsiatsiyalarga   qarab   uning   shaxsi
xususiyatlari to‘g‘risida xulosa chiqariladi.  
           Rorshax testining yosh psixologiyasida   qo‘llaniladigan varanti Ye.T.
Sokolova tomonidan modifikatsiya qilingan test. Bu test oilaviy muloqatni
diagnostika   qilishda   foydalaniladi.   Bu   maqsadda   eksperimentga
qo‘shimcha   metodik   usul   kiritilgan.   Bir   necha   kartochkalar   bo‘yicha
eksperiment   qatnashchilari   kelishishlari   kerak.   Birgalikdagi   (kelishuv
asosida)   javoblarning   sifati   va   miqdoriga   qarab   tadqiqotchi   kichik   guruh
(yoki oila)ning jipsligi va mosligi haqida ma’lumotni qo‘lga kiritadilar. 
7.Biografik   (tarjimai   hol   )   metodi .   Inson   psixikasini   tadqiq   kilish   uchun
uning   hayoti,   faoliyati,   ijodiyoti   to‘g‘risidagi   og‘zaki   va   yozma
ma’lumotlar   biografik   metod   orqali   o‘rganiladi.   Bu   borada   kishilarning
tarjimai   holi,   kundaligi,   xatlari,   esdaliklari,   o‘zgalar   ijodiga   bergan
baholari, taqrizlari alohida o‘rin egallaydi.
    Shu   bilan   birga   o‘zgalar
tomonidan   to‘plangan   tarjimai   hol   haqidagi   materiallar:   esdaliklar,   xatlar,
rasmlar,   tavsiflar,   baholar,   magnitafon   ovozlari,   fotolavhalar,   xujjatli
filmlar, taqrizlar o‘rganilayotgan shaxs haqida to‘la tasavvur etishga xizmat
qiladi.
   
Tarjimai   hol   ma’lumotlari   inson   psixikasidagi   o‘zgarishlarni   kuzatishda,
uning suhbat  va tajriba metodlari bilan o‘rganib bo‘lmaydigan jihatlarini
ochishda yordam beradi.
   
Biografik   ma’lumotlar   odamlarning   o‘zini   o‘zi   tarbiyalashi,   nazorat
qilishi,   idora   egishi (   o‘zining   uslubini   yaratishi,   kamolot   cho‘kqisiga
erishish jarayonida nam
  una vazifasini o‘taydi. 
8.   Sotsiometrik metod .   Bu metod kichik guruh a’zolari o‘rtasidagi bevosita
emotsional   munosabatlarni   o‘rganish   va   ularning   darajasini   o‘lchashda
qo‘llaniladi, Unga amerikalik sotsiolog Djon Moreno asos solgan. Mazkur
metod   yordamida   muayyan   guruhdagi   har   bir   a’zoning   o‘zaro
munosabatini   aniqlash   uchun   uning   qaysi   faoliyatida   kim   bilan   birga qatnashishi   so‘raladi.   Tadqiqotning   sotsiometrik   metodi   sharoitga
muvrfiqlashtirilgan kichik guruhlardagi  shaxslararo munosabatni  o‘lchash
usuli   hisoblanadi.   Bu   usulda   sinaluvchilarga   bevosita   savollar   beriladi   va
ularga  ketma-ket  javob  qaytarish  orqali   guruh  a’zolarining  o‘zaro  tanlash
jarayoni vujudga keltiriladi. Maktabgacha tarbiya muassasalari maktabdagi
o‘quvchilar jamoasi, mehnat lagerlari, oliy maktablar, mehnat jamolari va
turli   muassasalarning   xodimlari   o‘rtasidagi   munosabatlarning
xususiyatlari,   dinamikasi,   shaxslararo   ziddiyatlarning   sababi   shu   metod
yordamida   o‘rganiladi.   Umuman   olganda,   sotsiometriya   metodidan   turli
yoshdagi,   ikki   xil   jinsdagi,   saviyasi   har   xil   kishilar   guruhlaridagi
psixologik qonuniyatlarni tadbiq etishda unumli foydalanish mumkin.  
  
       1.5. Psixologik tadqiqotni o‘tkazishga qo‘yiladigan talablar 
1. Tadqiqotlarni  tashkil  qilish  tekshiruvda qo‘llaniladigan metod
va metodikalarni tanlash hamda sinab ko‘rishni (pilotaj tekshiruv) o‘z
ichiga   oladi.   Tadqiqotga   tayyorgarlik   jarayonida   tekshiriluvchilar   va
ularning soni aniqlanadi. 
Tadqiqot  metodi  – bu tadqiqotchini qiziqtirgan ma’lumotni qo‘lga kiritish yo‘li,
vositasi. 
Tadqiqot   metodikasi   –   bu   psixik   jarayonlar   va   ularning   xususiyatlari
to‘g‘risidagi   zarur   ma’lumotlarni   qo‘lga   kiritish   uchun   ishlatiladigan
qonkret usul va vositalar majmui. 
2. Tadqiqot   o‘tkazish   joyi   turli   xil   tashqi   shovqinlardan   holi
bo‘lishi, shu bilan birga sanitariya- gigiena qoidalariga javob berishi
lozim. Majbur qilmaydigan ish holati ta’minlanishi kerak. 
3. Tadqiqotning   texnik   ta’minlanishi   hal   qilinishi   lozim   bo‘lgan
masalalarga mos tushishi kerak. 
4. Sinaluvchilarni sifat jihatidan bir xil qilib tanlash zarur. 
5. Tadqiqotchi tadqiqotning borishiga, uning barcha bosqichlarini
o‘tkazishga   ta’sir   etadi   (rejalashtirishdan,   to   xulosa   va   tavsiyalar ishlab   chiqishgacha).   6.   Yo‘riqnoma   yoki   ko‘rsatma   tadqiqot
boshlanishidan  oldin,  tayyorgarlik bosqichida   tuziladi.   U aniq,  qisqa
va bir ma’noli bo‘lishi lozim. 
7. Tadqiqot  natijalari bayonnomalarda qayd etilib, u bir vaqtning o‘zida ham
to‘la, ham maqsadga qaratilgan bo‘lishi kerak. 
8. Tadqiqotdan   olingan   ma’lumotlar   sifat   va   miqdor   jihatdan   analiz,   sintez
qilinishi, ya’ni qayta ishlanishi zarur. 
      Psixodiagnostik metodikalarga qo‘yiladigan talablar: 
  Psixodiagnostik   metodikalar   qo‘llanilishidan   oldin   yuqori   sifat   va
samaradorligini   ko‘rsatuvchi   mezonlar   asosida   tekshiruvdan   o‘tkazilishi
zarur.Psixodiagnostik   metodikalarni   baholashning   asosiy   mezonlari     sifatida
ishonchlilik  va  validlik  olinishi mumkin. 
  Psixodiagnostik   metodikalar   ishonchliligi   –   psixodiagnostik
metodikaning   sifati   bo‘lib,   u   ushbu   metodika   yordamida   yetarlicha
barqaror natijalarga erishish imkoniyati bilan belgilanadi. 
                  Metodikaning   ishonchliligi   –   natijalar   barqarorligi   va
takrorlanishini ko‘rsatuvchi mezon.  A.Anastazi  agar bola hafta boshida
intellekt   testi   bo‘yicha   110   ga   teng   ko‘rsatkichga   ega   bo‘lsa,   hafta
oxirida   bu   ko‘rsatkich   80   ga   teng   bo‘lsa,   bunday   metodikaga   ishonch
bilan   qarash   mumkin   emasligi   haqida   yozgan.   Ishonchli   metodikalarni
qayta   o‘tkazish   o‘xshash   natijani   ko‘rsatishi   kerak.   Ozgina   o‘zgarish
bo‘lishi mumkin, lekin ular unchalik ahamiyatli bo‘lmasligi kerak. 
  Metodikalar   ishonchlilik   darajasi   bir   qancha   sabablarga   bog‘liq.
Tadqiqot   natijalari   aniqligini   pasaytiruvchi   omillar   qatoriga
quyidagilarni kiritish mumkin: 
- diagnoz qilinayotgan sifatning stabil, barqaror emasligi; 
- diagnostik   metodikalarning   takomillashmagani   (ko‘rsatma   xato
tuzilgan,   topshiriqlar   xarakteri   jihatidan   har   turdaligi,   tekshiriluvchiga
metodikani taqdim etish bo‘yicha ko‘rsatmalarning noaniqligi);  - tadqiqot   vaziyatining   o‘zgarishi   (kunning   har   xil   vaqtida   tekshiruv
o‘tkazilishi, xonaning turlicha yoritilishi, begona shovqinlarning bor yoki
yo‘qligi); 
- eksperimentator   xulq-atvori,   gapirish   ohangining   o‘zgarishi   (bir
tajribada   boshqacha   ko‘rsatma,   boshqasida   uni   o‘zgartirib   berishi;
topshiriqning bajarilishini turlicha stimullashtirishi); 
- tekshiruvchi   funksional   holatidagi   o‘zgarishlar   (o‘zini   his   qilishi
yaxshi   bir   eksperimentda,   boshqasida   charchash   holatida   bo‘lishi);   -
natijalarni sharhlash va baholashda sub’ektivlik. 
        Psixodiagnostik metodikalar ishonchliligini tekshirish  yo‘llaridan biri
standartlashtirish ,     metodika   o‘tkazish   muolajasini   va   uning   natijalarini
baholashning yagona talablarini ishlab chiqish. 
  Metodikani   baholashning   yana   bir   muhim   mezoni   validlik   hisoblanadi.
Ishonchlilik aniqlangach, metodikaning validligi masalasi  ko‘rib chiqiladi.
Chunki   ishonchli   bo‘lmagan   metodika   validligi   yuqori   metodika   bo‘la
olmaydi. 
            Metodika   validligi   –   metodika   yordamida   olingan   ma’lumotlarning     nimani
aniqlashga qaratilganligi, ya’ni metodika mohiyati bilan mosligi. 
Validlik – metodikaning samaradorligi, amaliy foydasini ko‘rsatuvchi mezon. 
              Reprezentativlik   –   tanlanmaning   sinaluvchilar   bosh   majmui
xarakteristikalarini ko‘rsatuvchi xususiyati.  Tavsiya qilingan asosiy adabiyotlar
1. O’zbekiston Respublikasi Konstitutsiyasi T.: O’zbekiston 
nashriyoti 2019 y
2. X.I.Ibragimov Pedagogik-psixologiya. O’quv 
qo’llanma .O’zbekiston milliy jamiyatinashriyoti.T:2009y
3. Sh.Do’smuxammedova, X.A..Tillshayxova G.Baykusunova, 
G.Ziyavitdinova Umumiy psixologiya 2-kitob. Darslik. T.:2020 y
4. D.A.Nurkeldiyeva, Ya.Ye.Chicherina. Ilk maktabgacha va 
Kichik maktab yoshidagi bolalarni psixologik, pedagogik va 
logopedik tekshirish.  Uslubiy qo’llanma. T.:Yangi avlod 2007y
5. Davletshin M.G. Zamonaviy maktab o‘qituvchisi psixologiyasi. - 
Toshkent,
1998 y.
6. Sherbakov A.I. Yosh psixologiyasi va pedagogik psixologiyadan
praktikum. Toshkent, 1991.
7. Xoliqov   A.A.   Pedagogik   mahorat.   Darslik.   –   T.:   IQTISOD-
MOLIYA ” ,  2011.- 425 b.
8. Ibragimov   X.I.,   Abdullayeva   Sh.A.   Pedagogika   nazariyasi.
Darslik.  - T.: “Fan va texnologiyalar” nashriyoti, 2008 .
9. O‘zbek   pedagogikasi   antologiyasi.   1-jild.   Tuzuvchi-mualliflar:
K.Hoshimov,   S.Ochil.   –Toshkent   “O‘qituvchi”,   1995;   2-jild.
Tuzuvchi-mualliflar   S.Ochil,   K.Hoshimov   –Toshkent
“O‘qituvchi”, 1999 y
10. Po’latova P. M. Maxsus pedagogigka – T.:  2005.

Yosh davrlari psixologiyasi va pedagogik psixologiyaning vazifalari va taqqiqot metodlari. Reja: 1. Yosh psixologiyasi fani predmeti va vazifalari. 2. Sharq allomalari asarlarida yosh davrlari, ta’lim-tarbiya jarayoni hamda bilishga qiziqish masalalarining yoritilishi 3. Yosh psixologiyasi fanining asosiy metodologik tamoyillari. 4. Yosh psixologiyasi fanining tadqiqot metodlari. 5. Psixologik tadqiqotlarni o‘tkazishga qo‘yiladigan talablar.

1.1 Yosh davrlari psixologiyasi fanining predmeti va vazifalari. Komil insonni, ya’ni o‘zida ruhiy boylik, ahloqiy poklik va jismoniy yetuklikni to‘la mujassamlashtirgan talabalarni kelgusi faoliyatga psixologik jihatdan tayyorlash uchun umumta’lim maktablarida ta’lim- tarbiya ishlarini to‘g‘ri yo‘lga qo‘yishni bilishlari muhim sanaladi. Buning uchun bolalarning psixik taraqqiyoti qonunlarini, ularning yosh davrlari va individual xususiyatlarini bilish muhimdir. Bu borada, yosh davrlari psixologiyasi va pedagogik psixologiya fanlari hozirgi zamon psixologiya fanining rivojlangan sohalaridan bo‘lib, bu o‘rinda muhim o‘rin egallaydi, zero u inson ruhiy olamining tabiati va uning qonuniyatlarini o‘rganuvchi sohalardir. Yosh davrlari psixologiyasi va pedagogik psixologiya fanlari mushtarak, bir-biriga uzviy bogliqdir, chunki ularning har ikkisi, bitta, umumiy jarayonni - ulg‘ayib borayotgan insonning psixik faoliyati hamda uning xulq-atvorini tadqiq etadi. Biroq, shunday bo‘lsa-da, bu ikki fan psixologiya fanining mustaqil sohalari hisoblanib, ularning har biri o‘z predmeti va tadqiqot vazifalariga egadir. Yosh davrlari psixologiyasi ontogenezdagi turli yosh davrlari psixik taraqqiyotining umumiy qonuniyatlarini, psixik rivojlanishini hamda psixologik xususiyatlarini o‘rganadi. Ontogenez ~ ( yunoncha ,. op tos- mavjud , jon , zot ; genezis- kelib chiish , paydo bo‘lish ) - individning paydo bo‘lishidan , umrining oxirigacha psixik rivojlanish jarayoni . Yoshning ulg‘ayib borishi, psixik jarayonlarning inson rivojlanishidagi qonuniyatlari, undagi yetakchi omillar hamda inson hayot yo‘lining turli bosqichlarida uning shaxsiga xos xususiyatlar -yosh davrlari psixologiya fanining tadqiqot predmeti hisoblanadi.  Yosh psixologiyasi fani – psixologiya fanining tarmoqlaridan biri bo‘lib, u insonning ontogenezdagi psixik rivojlanishiga xos xususiyatlarni o‘rganadi.

 Yosh psixologiyasi fanining predmeti – inson psixikasining ontogenezda taraqqiyoti, psixik jarayonlar hamda inson shaxsi xususiyatlarining yosh jihatdan rivojlanish qonuniyatlarini o‘rganishdan iborat. Yosh psixologiyasi o‘z navbatida bir qancha sohalarga bo‘linadi. Bular : 1.Bolalar psixologiyasi 2.Kichik maktab yoshidagi o‘quvchilar psixologiyasi. 3.O‘smir psixologiyasi. 4.Ilk o‘spirinlik yoshi psixologiyasi. 5.Katta yoshdagilar psixologiyasi. 6.Gerontopsixologiya ( qarilik) psixologiyasi. 2-rasm. Yosh psixologiyasi bo‘limlari. Yosh psixologiyasining nazariy vazifalari sifatida quyidagilarni ko‘rsatish mumkin: Yosh davrlar psixologiyasi Bolalar ps ixologiyasi O'smirlik davri psixologiyasi Ка tta yoshdagilar psixologiyasi Kichik makt ab yoshidagi o'quvchilar psixologiyasi O'spirinlik davri psixologiysi Qarilik psixologiyasi

1) Psixik taraqqiyotning umumiy qonuniyatlarini hamda bosqichlarini tadqiq etish. 2) Psixik jarayonlarning, bilimlarni o‘zlashtirishning yosh imkoniyatlarini tadqiq qilish. 3) Shaxs rivojlanishining muhim omillarini o‘rganish. 4) Har bir yoshning psixologik va individual xususiyatlarini o‘rganadi. Yosh davrlar psixologiyasi fanining amaliy vazifalarini esa psixik jarayonlarning namoyon bo‘lishi va rivojlanishi, shuningdek inson shaxsi psixologik xususiyatlarining tarkib topishi qonuniyatlarini o‘rganishda qo‘lga kirgan ilmiy dalillarini ta’lim -tarbiya sohalariga tadbiq etish tashkil etadi. Bu borada, ayniqsa, pedagogik psixologiya birmuncha ulkan yutuqlarga erishdi. Pedagogik psixologiyaning ta’limni yangi mazmunda joriy qilish yuzasidan so‘ngti yillarda qo‘lga kiritgan yutuqlari buning yaqqol dalili bo‘la oladi. Ma’lumki keyingi o‘n yil mobaynida mamlakatimizdagi barcha ta’lim tizimlarida ta’lim ishlarining mazmuni tubdan o‘zgardi. Ta’limning eksperimental ravishda tekshirilgan yangi usullari (masalan, muammoli interfaol ta’lim metodlari) keng joriy qilinmoqda. Yosh psixologiyasining asoslarini bilmay turib, ta’lim-tarbiyaning hech qanday nazariy hamda amaliy masalalarini muvaffaqiyatli hal qilib bo‘lmaydi. Ta’lim-tarbiya jarayonini to‘g‘ri, ilmiy asosda tashkil qilish uchun ta’lim jarayonining o‘ziga xos psixologik qonuniyatlarini, ya’ni bilimlarni o‘zlashtirish jarayonini, ko‘nikma va malakalarni, faol, mustaqil hamda ijobiy tafakkur jarayonlarini tarkib toptirishni yaxshi bilish lozim bo‘ladi. Psixolog L.S. Vigotskiy ko‘rsatib o‘tganidek, ular ma’lum hodisalarga nisbatan o‘zlarining kundalik hayotdagi oddiy tushunishlari bo‘ladi. Bu esa ilmiy tushunchalarning tarkib topishiga ma’lum darajada ta’sir qiladi.

Bundan keyin, tushunchalarni tarkib toptirishda hissiy negizga qay darajada tayanish lozimligini, qaysi paytda ko‘rgazmalilikdan va yakka hodisalardan qutilib, mavhumlik hamda umumiylikka o‘tish maqsadga muvofiqligini bilish kerak. Ko‘rgazmali tayanchdan barvaqt voz kechish ham ana shu bosqichda sun’iy ravishda to‘xtab qolish ham bir xil xatodir. Shuning bilan birga ko‘rib va eshitib idrok qilish xususiyatlarini hamda ularning o‘zaro munosabat xarakterini bilish kerak. O‘tilgan materiallarni qanday yo‘l bilan psixologik jihatdan samarali qilib mustahkamlash mumkin? O‘quvchiga savolni qanday berish mumkin: umumiy qilibmi yoki konkret shakldami? Bir xil savollarni beraverish to‘g‘rimi? Yordamchi savollarning roli qanday? (Psixologiyada shu narsa ma’lumki, javob beriladigan savolning ifodalanish xarakteriga ham bog‘liq bo‘ladi). Pedagogik psixologiyani bilish tarbiya ishlarida ham zarurdir. Shaxs tarkib topishi jarayonining psixologik qonuniyatlarini, jumladan, axloqiy odatlar va ishonch-e’tiqod tarkib topishining qonuniyatlarini bilmay turib, to‘g‘ri tarbiya berish mumkin emas. 1.2 Sharq allomalari asarlarida yosh davrlari, ta’lim-tarbiya jarayoni hamda bilishga qiziqish masalalarining yoritilishi Yuksak tafakkur namoyondalarining asarlarida bilim olishga keng o‘rin berilgan bo‘lib, o‘tmishda ham, hozirda ham, qaerda ta’lim sohasiga e’tibor yuqori bo‘lsa, o‘sha yerda taraqqiyot doimo ilgarilab borganligi yaqqol ko‘rinadi. Sharqning qomusiy olimlari asarlarida ta’lim-tarbiya, shaxs kamoloti borasidagi fikrlari bilan birga bilim egallash, ilm olish yo‘llari xususida qator ilmiy ma’lumotlar keltiriladi. Jumladan, Imom al-Buxoriy, Abu Nasr Forobiy, Abu Ali ibn Sino, Abu Rayhon Beruniy, Mahmud Koshg‘ariy, Yusuf Xos Hojib, Umar Xayyom, Abu Hamid Fazzoliy, Alisher Navoiy, Muhammad Rizo Ogahiy, Abdulla Avloniy kabi olim va