logo

Qadimgi afrika va janubiy arabiston sivilizatsiyasi

Загружено в:

16.11.2024

Скачано:

0

Размер:

522.0244140625 KB
Qadimgi afrika va janubiy arabiston 
sivilizatsiyasi     
Африка қитъасининг Мисрдан сўнг энг қадимий маданий ўзаги бу Куш 
давлатидир. Куш Нил дарёсининг ўрта оқимида 4 остонадан юқорида 
жойлашган. Бу давлат Миср билан мил.авв.  II  минг йилликдан бошлаб 
тарихда яқин алоқада бўлиб келган. Шу даврдан бошлаб Миср маданияти 
Кушда устунлик қила бошлайди. Лекин мил.авв. 700 йилда Куш подшоси 
Кашта, кейинроқ Пианхи ва Тахарка Мисрни истило қилади. Напата шаҳри 
мил.авв.  VI  асргача Куш пойтахти эди.  VI  асрда (мил.авв. 540 й.) Куш 
давлати марказий шаҳри Мероэ бўлиб, Нил дарёси бўйида, серҳосил 
водийда жойлашган. Бу шаҳар Африканниг жанубий, ғарбий, шимолий 
қисмларини боғлаб турувчи савдо маркази ҳам эди. Бундан ташқари 
мероэликлар Арабистон, Ҳиндистон билан ҳам савдо алоқалари олиб 
борган деб тахмин қилинади. Бунга мероэликлар динида ҳиндларникига 
ўхшаш уч бошли шер худо (Апедемок) ва фил минган худолар тасвирининг 
пайдо бўлишига қараб хулоса қилинади. Кушнинг диний маркази бўлган 
Шебел Берколда Миср, Юнон, Рим таъсиридаги ибодатхоналар қурилиши 
шимолий Африка билан мунтазам алоқалар олиб борилганини кўрсатади. 
Страбон маълумотига кўра, Миср провинцияси бошлиғи Гай Петроний 
Арабистонга юриш қилганда мероэликлар Амна шаҳрига ҳужум қилиб уни 
талайдилар, Император Августнинг бозор майдонидаги ҳайкалини олиб 
кетадилар. Гай Петроний ҳарбий юриш қилиб, мероэликлар кондаки 
(малика)сини жазолаган. Милодий 64 йилда эса, римликлар қайта ҳарбий 
юриш қилганлиги маълумотлари мавжуд.  
Мероэ ва напаталиклар ўз ёзувларини ишлаб чиққанлар. Ёзувда 23 та ҳарф 
бўлиб, уларни асосан ундош товушлар ва чўзиқ унлилар ифода этган. 
Қисқа унлилар одатда ёзилмай, матнда мазмунан англанган.  Мероэда 
дастлаб подшолар Миср фиръавнларига хос пирамидаларда дафн этилган. 
Ҳажм жиҳатдан кичик бўлган бу пирамидалар қурилиши ва безатилишда 
фиръавнларникидан ортда қолмаган. Металга ишлов бериш Мероэда 
мил.авв.  IV  асрдан бошланган деб хулоса қилинади. Чунки мил.авв. 360 
йилда вафот этган подшо Хорсиотеф пирамидасидан металл буюмлар 
топилмаган, ундан кейинги ёдгорликларда эса учрайди. Шундай бўлсада, 
Мероэ Африкадаги энг қадимги темир ишлаб чиқариш марказларидан 
бири бўлиб ҳисобланади. Куш, Напата, Мероэ ёдгорликлари умумий ном 
билан одатда Мероэ цивилизацияси деб номланади. Чунки фақат Мероэ 
шаҳри Куш маркази бўлгач, ўзига хос анъаналар, цивилизация шаклланди. 
Мероэда турар жойлар ҳам ўзига хос бўлиб, ҳовли девор билан ўралган ва 
бир неча хоналардан иборат бўлган. Мероэ шаҳрини археологик жиҳатдан 
ўрганиш чоғида мил.авв.  VIII- милодий  IV  асрларда бу шаҳар мавжуд 
бўлганлиги, унинг энг гуллаган даври эса мил.авв.  III  милодий  II  асрларга 
тўғри келиши, хўжалик ҳаётда савдо-сотиқнинг ўрни катта аҳамиятга 
эгалиги аниқланган. Милодий  IV  асрда Эфиопияда пайдо бўлган Аксум 
давлатининг савдодаги рақобатчисини кучсизлантириш учун қилган 
талончилиги Мероэ цивилизациясининг емирилишига асосий сабаб бўлган 
деб ҳисобланади.          Ғарбий Суданда ташкил топган илк давлатлардан Гана ҳақида  IV 
асрда ярим афсонавий маълумотлар мавжуд бўлса,  VIII  асрда 
дастлабки маълумотлар мавжуд деб қараш лозим. Гана давлати 
қадимий туз йўлида ташкил топган бўлиб, ўша давр сайёҳлари уни 
олтинга бой ўлка деб таърифлайди (Ал-Маъсудий). Гана давлати 
1203 йили Сосо қабиласи томонидан қулатилади. Гана ҳудудларини 
1235 йил Мали давлати босиб олади. Нигер дарёсининг юқори 
оқимида Мандинго халқи Х I  асрда кичкина Кангаба князлигини 
тузади. Альморавий сулоласи (шимолий Африка) Мандинго 
халқини ислом динига киришида катта таъсир кўрсатади. Сосо 
қабиласи етакчиси Сумангуру Гана давлатини босиб олган даврда 
Кангаба давлатини ҳам босиб олади. Кейинчалик Сундиатта 
Мандинго қабиласини озод қилиб, Кангаба давлатини тиклайди. 
Сосо қабиласини мағлуб этиб, Нигер дарёси бўйида Ниани шаҳрига 
асос солади. Бу шаҳар пойтахт бўлиб қолади, давлат эса Мали деб 
юритила бошланади. 1235 йил Мали давлатига асос солинган сана 
деб қабул қилинган. Унинг ҳудудларига Нигер, Гамбия дарёлари 
ҳавзаси, олтинга бой Вангора, Бамбук ҳудудлари киради. Манси 
Мусо ҳукмдорлиги даврида Мали энг қудратли  ва бой давлатга 
айланади.        Сонгаи қабиласи Нигер дарёсининг ўрта оқимида деҳқончилик ва 
балиқчилик асосида кун кечирган. Сонгаи қабиласи дастлаб Мали 
давлатига қарам бўлсада, кейинчалик (1463 й.) нафақат мустақил 
бўлиб қолди, балки Мали давлатини, Нигер дарёсининг ўрта ва 
қуйи оқимлари ҳавзаси ерларини, Томбукти, Шинне, Волата, Гао 
ва бошқа кўплаб савдо-сотиқ, маданият марказларини босиб 
олади. Биринчи ҳукмдор Сонни Али вафотидан сўнг, Аския (олий 
ҳарбий бошлиқ) Муҳаммад даврида давлатда бошқарув, хўжалик, 
фан тараққиётини яхши йўлга қўя олди. Х IV  аср охири-Х V  аср 
бошларида Сонгаи ғарбий Судандаги энг қудратли давлат эди. 
Томбуктидаги мадрасалар Африкадаги донғи кетган олий таълим 
даргоҳи эди. 1589 йил Марокаш султонининг ҳарбий юриши 
натижасида Сонгаи давлати парчаланиб, бу ердаги гуллаб 
яшнаган давлатлар, шаҳарлар инқирозга юз тутди. Нигерия 
платосида Африканинг қадимий археологик маданияти мавжуд 
бўлиб, фанда “Нок маданияти” номи билан кирган. Бу ерда 
топилган террокоталар йоруба қабиласи маданиятига яқин. 
Тошдан ясалган кичкина мотига бу ҳудуд аҳолиси қадимдан 
деҳқончилик билан шуғулланганидан далолат беради. Археологик 
ашёларни ўрганиб, Нок маданияти мил.авв. 900- милоди 200 
йилларда гуллаб яшнаган деган хулосага келинган.           Йоруба халқи ўрмон зонасидаги қадимий давлатга асос солади. 
Дастлабки давлат бирлашмаси Ойо бўлиб ҳисобланади. Бенин 
халқининг маданий маркази эса, Ифе шаҳри эди. Бу ерда бронза, латун, 
фил суягидан ясалган кўплаб қадимий санъат асарлари топилган. 
Йоруба (Нигерия) маданиятининг қадимги даврлари ҳақида 
маълумотлар камроқ бўлиб, 1300 йиллардан бошлаб европаликлар 
билан муносабатларга киришгач, бир қатор ёзма ёдгорликлар кейинги 
давр ҳақида маълумотлар беради. Х IV  асрда Бенин, Лагос князликлари 
Йорубадан мустақил бўлиб олади. Нигерия ҳудудидаги Ашанти қабила 
иттифоқи ҳам тропик Африка ва ғарбий Судандаги халқлари сингари 
қадимда Африканинг шарқидан кўчиб келганлиги ҳақида афсоналар 
мавжуд. Ашантилар Х IV  асрдаёқ давлат бирлашмаларига эга бўлсаларда, 
Х VII  асрда Осеи Туту уларни конфедерация шаклида бирлаштирди ва 
Асантехена (Ашанти халқи бошлиғи) номини олди. Марказий 
Африканинг ғарбий қирғоқ бўйларидан Куба халқи Х V  асрда ҳозирги 
Габон ҳудудларига келиб ўрнашади. Х VII  асрда улар Касан ва Санкуру 
дарёлари оралиғига қўшни қабилалар ҳужумидан қочиб борадилар. Бу 
ерда улар деҳқончилик билан шуғуллана бориб, давлат туздилар. Давлат 
 раҳбари Бушанго деб атала бошланган. Х VII  аср охирларида Бушанго 
Луалаба дарёси ҳудудларига кўчиб боради. Бу ерда улар ўзига хос 
маданият шакллантирадилар. Айниқса, ёғочдан тайёрланган рўзғор 
буюмлари, барабанлар, стаканлар, фил суягидан ишланган санъат 
асарлари. Бу маданиятнинг юксаклигидан далолат беради.        I Х-Х II  асрларда ҳокимият тепасига Фолоша қабиласи келади. Бу даврда 
яҳудийлик давлат дини даражасига кўтарилади. Х II  асрда Загве 
династияси ҳокимият тепасига келади. Подшо Лалилота даврида Аксум 
гуллаб яшнади. Х III  асрда Йекуне-амлаке (1270-1285 йй.) Соломон 
династиясига асос солади. Бу сулола 1974 йилда (Хайле саласе охирги 
Негус) тахтдан ағдарилди.  Африка халқларида ёзувнинг пиктографик ва 
иероглиф шакллари мавжуд бўлган. Хауса, Кануру, Сонгаи, Бамбара, 
Доган халқларининг ўз пиктографик, иероглиф ёзувлари мавжуд. 
Пиктографик ёзувнинг энг кўп тарқалгани нсибиди ёзуви бўлиб, ундан 
Нигерия, Камерун аҳолиси фойдаланади. Серро-Моне, Того, Гана, Бенин 
аҳолиси нсибиди ёзувини сеҳржоду маҳсули деб уни 
илоҳийлаштирадилар. Шунга ўхшаш фикрларни тома, бамум, кпелле, 
лома каби ёзувларга нисбатан ишлатиш мумкин. Арабистон ярим 
ороли ҳам қадим цивилизация ўқочларидан бири бўлиб ҳисобланади. 
Бу ҳудудларда бундан 40-30 минг йиллик (сўнгги палеолит даври)дан 
бошлаб одамлар яшай бошлаган. Мил.авв.  III-II  минг йилликларда 
Семит халқларининг жанубий Арабистонга силжиши кузатилади. Семит 
қабилалари дастлаб олд Осиё ва шимолий-ғарбий Арабистонда яшар 
эдилар. Хўжалик тараққиёти чорва молларига яйловларнинг 
етишмаслиги сабабли уларнинг жанубга силжиши рўй беради. Жанубий 
Арабистонда улар Сабей маданиятига асос соладилар. Жанубий          Майн давлати эса мил.авв.  VI-V  асрларда Жанубий Арабистонда ташкил 
топган давлат бўлиб, унинг ҳудуди ҳозирги Яман давлати ҳудудида бўлган. 
Майн давлати пойтахти Иасил шаҳри бўлган. Майн давлати хушбўйликлар 
билан савдо қилишда устунлик қилган. Бу давлат савдо факториялари 
шимолий Арабистонда ҳам мавжуд бўлган. Биринчи асрда Майн давлати 
Катабан подшолигига қарам бўлган. Шу билан ўзининг савдодаги 
мавқеини Катабан давлатига бериб қўйган. Кўп ўтмай Сабей давлати 
Катабан давлатини, Майн ҳудудларини босиб олади. Бу ҳудудларнинг 
барчаси  IV  асрда Химьярийлар давлатига тобе бўлади. Хадрамаут –  
Химьярийлар давлати мил.авв. 195 йилда Яман ҳудудида ташкил топди. 
Дастлаб Сабей давлатига қарам бўлган бўлса, кейинчалик кучайиб,  IV 
асрда бутун жанубий Арабистонни босиб олади. Арабистон ярим оролида 
яҳудийлик, христианлик ва маҳаллий уруғ қабила динлари ҳукмрон 
мавқега эга бўлиш учун кураш олиб бормоқдалар. Химьярий давлатида 
Византия христиан динини давлат дини даражасига кўтаришни истаса, 
Эрон зардуштийлик динини тарғиб қилди. Аслида ҳар икки давлат денгиз 
савдосида ҳукмронлик учун кураш олиб борганлар. Византия Аксум 
(Эфиопия)да христианлик динини давлат дини даражага кўтарилиши 
муносабати билан бу давлатни Яманга бостириб киришга эришди. Эрон ва 
Аксум урушлари 570 йилгача давом этиб, Эроннинг Яманни босиб олиши 
ва зардуштийликнинг давлат дини даражасига кўтарилишга эришди.

Qadimgi afrika va janubiy arabiston sivilizatsiyasi

 Африка қитъасининг Мисрдан сўнг энг қадимий маданий ўзаги бу Куш давлатидир. Куш Нил дарёсининг ўрта оқимида 4 остонадан юқорида жойлашган. Бу давлат Миср билан мил.авв. II минг йилликдан бошлаб тарихда яқин алоқада бўлиб келган. Шу даврдан бошлаб Миср маданияти Кушда устунлик қила бошлайди. Лекин мил.авв. 700 йилда Куш подшоси Кашта, кейинроқ Пианхи ва Тахарка Мисрни истило қилади. Напата шаҳри мил.авв. VI асргача Куш пойтахти эди. VI асрда (мил.авв. 540 й.) Куш давлати марказий шаҳри Мероэ бўлиб, Нил дарёси бўйида, серҳосил водийда жойлашган. Бу шаҳар Африканниг жанубий, ғарбий, шимолий қисмларини боғлаб турувчи савдо маркази ҳам эди. Бундан ташқари мероэликлар Арабистон, Ҳиндистон билан ҳам савдо алоқалари олиб борган деб тахмин қилинади. Бунга мероэликлар динида ҳиндларникига ўхшаш уч бошли шер худо (Апедемок) ва фил минган худолар тасвирининг пайдо бўлишига қараб хулоса қилинади. Кушнинг диний маркази бўлган Шебел Берколда Миср, Юнон, Рим таъсиридаги ибодатхоналар қурилиши шимолий Африка билан мунтазам алоқалар олиб борилганини кўрсатади. Страбон маълумотига кўра, Миср провинцияси бошлиғи Гай Петроний Арабистонга юриш қилганда мероэликлар Амна шаҳрига ҳужум қилиб уни талайдилар, Император Августнинг бозор майдонидаги ҳайкалини олиб кетадилар. Гай Петроний ҳарбий юриш қилиб, мероэликлар кондаки (малика)сини жазолаган. Милодий 64 йилда эса, римликлар қайта ҳарбий юриш қилганлиги маълумотлари мавжуд.

 Мероэ ва напаталиклар ўз ёзувларини ишлаб чиққанлар. Ёзувда 23 та ҳарф бўлиб, уларни асосан ундош товушлар ва чўзиқ унлилар ифода этган. Қисқа унлилар одатда ёзилмай, матнда мазмунан англанган. Мероэда дастлаб подшолар Миср фиръавнларига хос пирамидаларда дафн этилган. Ҳажм жиҳатдан кичик бўлган бу пирамидалар қурилиши ва безатилишда фиръавнларникидан ортда қолмаган. Металга ишлов бериш Мероэда мил.авв. IV асрдан бошланган деб хулоса қилинади. Чунки мил.авв. 360 йилда вафот этган подшо Хорсиотеф пирамидасидан металл буюмлар топилмаган, ундан кейинги ёдгорликларда эса учрайди. Шундай бўлсада, Мероэ Африкадаги энг қадимги темир ишлаб чиқариш марказларидан бири бўлиб ҳисобланади. Куш, Напата, Мероэ ёдгорликлари умумий ном билан одатда Мероэ цивилизацияси деб номланади. Чунки фақат Мероэ шаҳри Куш маркази бўлгач, ўзига хос анъаналар, цивилизация шаклланди. Мероэда турар жойлар ҳам ўзига хос бўлиб, ҳовли девор билан ўралган ва бир неча хоналардан иборат бўлган. Мероэ шаҳрини археологик жиҳатдан ўрганиш чоғида мил.авв. VIII- милодий IV асрларда бу шаҳар мавжуд бўлганлиги, унинг энг гуллаган даври эса мил.авв. III милодий II асрларга тўғри келиши, хўжалик ҳаётда савдо-сотиқнинг ўрни катта аҳамиятга эгалиги аниқланган. Милодий IV асрда Эфиопияда пайдо бўлган Аксум давлатининг савдодаги рақобатчисини кучсизлантириш учун қилган талончилиги Мероэ цивилизациясининг емирилишига асосий сабаб бўлган деб ҳисобланади.

Ғарбий Суданда ташкил топган илк давлатлардан Гана ҳақида IV асрда ярим афсонавий маълумотлар мавжуд бўлса, VIII асрда дастлабки маълумотлар мавжуд деб қараш лозим. Гана давлати қадимий туз йўлида ташкил топган бўлиб, ўша давр сайёҳлари уни олтинга бой ўлка деб таърифлайди (Ал-Маъсудий). Гана давлати 1203 йили Сосо қабиласи томонидан қулатилади. Гана ҳудудларини 1235 йил Мали давлати босиб олади. Нигер дарёсининг юқори оқимида Мандинго халқи Х I асрда кичкина Кангаба князлигини тузади. Альморавий сулоласи (шимолий Африка) Мандинго халқини ислом динига киришида катта таъсир кўрсатади. Сосо қабиласи етакчиси Сумангуру Гана давлатини босиб олган даврда Кангаба давлатини ҳам босиб олади. Кейинчалик Сундиатта Мандинго қабиласини озод қилиб, Кангаба давлатини тиклайди. Сосо қабиласини мағлуб этиб, Нигер дарёси бўйида Ниани шаҳрига асос солади. Бу шаҳар пойтахт бўлиб қолади, давлат эса Мали деб юритила бошланади. 1235 йил Мали давлатига асос солинган сана деб қабул қилинган. Унинг ҳудудларига Нигер, Гамбия дарёлари ҳавзаси, олтинга бой Вангора, Бамбук ҳудудлари киради. Манси Мусо ҳукмдорлиги даврида Мали энг қудратли ва бой давлатга айланади.