logo

Qo’qon xonligi va Sharqiy Turkiston aloqalari

Загружено в:

28.11.2024

Скачано:

0

Размер:

2941.2734375 KB
Mavzu: Qo’qon xonligi va Sharqiy 
Turkiston aloqalari
•
Reja:
•
1. Qo'qon xonligining Sharqiy Turkistondagi siyosati. 
•
2. Savdo munosabatlari Qo’qon xonligi 
•
Qo‘qon  xonligi  1709-1876 
yillarda  hukmronlik  surgan 
bo‘lib,  o‘zining  yuksalish 
davrlarida  hozirgi  Tojikiston 
Respublikasining  shimoli  va 
sharqi,  Qozog‘iston 
Respublikasining  janubiy 
hududlari  va  Qirg‘iziston 
Respublikasi  hududlarini 
egallagan Qo'qon x onligining Shar qiy 
Tur kist ondagi siyosat i
Qo'   qon  xonligining  Xitoy  bilan  munosabati 
to'g'risidagi  dastlabki  ma'lumotlar  Erdona  (1753-
1763-y.y.)  davri  bilan  bog'liq.  Sharqiy  Turkiston 
manchjurlar  tomonidan  istilo  qilgunga  qadar 
(1759-yil)  hokimiyat  Maxdum  A'zamning 
avlodlari bo'lmish xojalar qo'lida bo'lgan.  Muhammd Bahovudin
Muhammda Yusufxo’ja
Muhammad Jahongirxo’jaSharqiy Turkistonda xo’jalar hokimiyatini 
tiklashga harakat qilganlar    Xitoy imperiyasi Sharqiy 
Turkistondagi tinchlik 
Qo'qon xonligi bilan bog'liq 
ekanligini tushungan holda 
xonlik bilan yaxshi 
qo'shnichilik aloqalarini 
o'matishga harakat qilgan. 
Manchjuriya qo'shinlari 
qo'mondoni Chjoey Xuaya 
tomonidan Erdona saroyiga 
1759-yilda Daketan 
boshchiligidagi elchilaming 
jo'natilishi ham shundan 
dalolat beradi. Norbo’tabiy va Sharqiy Turkiston
•
XVIII  asming  80-yillarida  Norbo'tabiy  Farg'ona  vodiysi 
qirg'izlari  ustidan  siyosiy  hokimiyatni  o'matgan.  1785-yili 
qirg'izlaming  Sait  Batir  boshchiligidagi  saru  qabilasi 
Norbo'tabiyning  ruxsati  bilan  Sharqiy  Turkistondan 
Qo'qon  homiyligi  (proteksiyasi)ga  o'tganlar. 
Norbo'tabiyning  bunday  xatti-harakatlari  Xitoy 
imperiyasining  Sharqiy  Turkistondagi  siyosatiga  salbiy 
ta'sir ko'rsatishi mumkin edi. XIX asming boshlarida Sharqiy Turkistonda uyg'ur, 
dungan, qozoq, qirg'iz kabi musulmon aholining Xitoy 
imperiyasining bosqinchilik siyosatiga nisbatan 
norozilik harakatlari kuchaygan1
8
1
4	
1
8
1
6
Ziyovuddin 
boshchiligid
agi uyg’urlar 
qo’zg’oloniTillaqirg' iz 
boshchiligi
dagi 
qir g' izlar  
qozg’oloni Xitoy va Qo'qon o'rtasida tuzilgan 
shartnomaga muvofiq, Qo'qonda tutqunlikda 
saqlanayotgan Jahongirxo'ja 1822-yilda 
qochishga muvaffaq bo'lgan va tez orada 
Oloy qirg'izlari bilan birgalikda Qoshg'arga 
hujum uyushtirgan. Manbalarda 
Jahongirxo'jaga yordam bergan qirg'izlar 
Suronchi boshchiligidagi cho'nbag'ish urug'i 
bo'lganligi haqida ma'lumotlar bor Maralboshi qalʼasi, (Qoshg‘ar, Shinjon-Uy g‘ur av t onom t umani, 
X it oy ) Madalixon va Sharqiy Turkiston
•
Madalixon  Qoshg'ar  yurishida  katta  muvaffaqiyatlarga 
erishmagan  va  tez  orada  Qo'qonga  qaytib  ketgan.  Lekin, 
shunga  qaramasdan,  u  xalq  orasida  “din  uchun 
kurashuvchi”  sifatida  hurmat  qozongan.  Qo'qon 
xonligining  Sharqiy  Turkistonga  hujumi  shu  bilan 
yakunlanmagan.  Keyingi  yurishda  Madalixon  qo'shinga 
Haqquli  mingboshi  va  Muhammad  Sharif  Otaliqni  bosh 
qilib, O'sh shahridan kuzatgan “ Pekin shartnomasi”
•
Bir  vaqtning  o‘zida  diplomatik  aloqalar  ham  to‘xtamaydi.  Qo‘qon 
xonligi  va  Xitoy  o‘rtasida  elchilar  almashinuvi  davom  ettiriladi. 
Qo‘qon  xonligi  elchisi  Aʼlam  pochchaning  (Alam  poshsho,  Eshon  hoji, 
Oxund  Aʼlam  pochcha  ismlari  bilan  bilan  ham  keltirilgan 3
) elchilik 
faoliyati  bevosita  1832  yil  13  yanvardagi  Qo‘qon  xonligi  va  Xitoy 
o‘rtasidagi  tuzilgan  shartnoma  bilan  bog‘liq  xisoblanadi.  Chunki 
Aʼlam pochcha Qo‘qon xonligi hukmdori Muhammad Alixon nomidan 
musulmonlarning  muqaddas  kitobi  xisoblanmish  Qurʼoni  karimni 
ushlab qasam ichish yo‘li bilan shartnomani imzolagan  Sh.Qo’ldoshev ma’lumotlariga ko’ra 
“Pekin shartnomasi” bandlari
Sharqiy Turkistonning olti 
shahariga, yaʼni Oqsuv, 
Uchturfon, Qashqar, 
Yangihisor, Yorkend, Xo‘tonga 
mol olib kelgan barcha chet 
ellik savdogarlardan boj olish 
huquqini Qo‘qon tomoniga 
topshirish bojni yig‘ib olish Qo‘qon xoni 
tomonidan tayinlanadigan 
oqsoqol zimmasiga 
yuklatilgan. Dastlabki oqsoqol 
Aʼlam pochchaning o‘zi bo‘lib, 
u ikki yil davomida Qashqarda 
istiqomat qilgan. Uning rasmiy 
idorasi Qashqar hisoblangan Sharqiy Turkistondan Qo‘qon 
savdogarlari va fuqarolari 
chiqarib yuborilganda, 
ularning tortib olingan mol – 
mulklari evaziga Qo‘qon 
xoniga tovon to‘lash
Sharqiy Turkistonga kelgan 
barcha chet ellik 
savdogarlarning idoraviy-
nazorat ishlari yuqorida 
keltirilgan Qo‘qon oqsoqoli 
idorasi bilan birga bajarilishi 
lozim Sharqiy Turkistonga kelgan 
barcha chet ellik 
savdogarlarning idoraviy-
nazorat ishlari yuqorida 
keltirilgan Qo‘qon oqsoqoli 
idorasi bilan birga bajarilishi 
lozim Baʼzi adabiyotlarda shartnomaning 
boshqa shartlari ham uchraydi:

Xitoy  imperatori  Jahongirxo‘ja  qo‘zg‘olonini  bostirib  paytida  olib  ketilgan 
va  Xitoyning  ichki  viloyatlariga  qullikka  sotib  yuborilgan  Sharqiy 
Turkiston  aholisini,  o‘z  navbatida  Qo‘qon  xonligi  Muhammad  Yusuf  xo‘ja 
yurishi vaqtida asir olingan xitoyliklarni qaytarib beradi

Xitoy  davlati  Qo‘qon  xonligiga  har  yili  1 000  (ayrim  manbalarda  250) 
yombu 8
 tovon to‘laydi.

Xitoy  Sharqiy  Turkistonda  20 000  kishilik  qo‘shin  (shundan  10 000  kishilik 
Qashqar  shahrida)  saqlash  huquqiga  ega.  Qo‘shinlar  shaharlardan 
tashqarida Gulbog‘larda (Xitoy harbiy istehkomlari) saqlanadi. Qo'qon xonligi va Xitoy o'rtasidagi Sharqiy Turkiston uchun 
kurashning  asosiy  sababi  hududga  egalik  qilish  bilan 
bog'liq.  Bu  hudud  Xitoydan  G'arbga  borish  uchun  asosiy 
savdo  yo'lida  joylashgan.  Sharqiy  Turkistonni  Tyan-Shan 
tog'i  ikki  tabiiy  geografik  zonaga  bo'lib  turgan.  Shimoliy 
qismi  Jung'oriya  bo'Isa,  Janubiy  qismi  Yettisuv,  Qoshg'ar 
deb  atalgan.  Qoshg'aming  shaharlaridagi  bozorlar  gavjum 
bo'lib, ular turli tomondan savdo yo'llari bilan tutashgan.  Savdo 
munosabatlari Bu yerga sharqdan xitoylik savdogarlar, 
shimoldan Rossiyadan kelgan tatar savdogarlari 
va g'arbdan Qo'qon, Buxoro savdogarlari o'z 
mahsulotlarini olib kelib sotgan. Qo'qondan Sharqiy Turkistonga 
boradigan uchta asosiy yo'l mavjud edi
Birinchisi, Tyan-
Shan va Oloy 
tog'laridan Terek 
dovoni orqali 
o'tuvchi eng 
qulay hamda 
qisqa yo'l. Ikkinchisi, 
Toshkent, 
Turkiston va 
Qulja orqali 
o'tuvchi xavfsiz, 
lekin uzoq yo'l.  Uchinchisi, Pomir 
va Badaxshon 
orqali o'tuvchi 
xavfli dovon 
bo'lib, karvonlar 
nisbatan kam 
qatnagan.  Ch. Valixonovning 
ma'lumotiga ko'ra, Qoshg'arda 
savdogarlarning umumiy soni 
va ahamiyati jihatdan 
birinchi o'rinda qo'qonliklar, 
keyin buxoroliklar turgan va 
xitoyliklar ularni 
“andtszidjon” (andijonliklar) 
nomi bilan ataganlar. 1832-yili 
tuzilgan shartnomaga ko'ra, 
Qoshg'ami rezident va konsul 
huquqiga ega bo'lgan oqsoqol 
boshqargan.  Qo'qon  va  Sharqiy  Turkistonning  diplomatik  va 
savdo  aloqalari  o'z  navbatida  asrlar  davomida 
shakllangan  madaniy  aloqalaming  rivojlanishiga 
ta'sir  ko'rsatgan.  Sharqiy  Turkistonda  O'rta  Osiyo 
xalqlarining  ta'sirini  sezish  bilan  birga  Qo'qonda 
ham  qoshg'arliklar  madaniyati  namunalari  o'z 
o'miga  ega  bo'lgan.  Me'morchilikda,  tikuvchilikda 
“qoshg'archa”  nomli  usullar  paydo  bo'lgan.  Xo'jalik 
yuritish,  ayniqsa,  oziq-ovqat  masalasida  Sharqiy 
Turkiston  xalqlarining  milliy  taomlari  muhim  o'rin 
egallay boshlagan. Foydalanilgan adabiyotlar
•
Ikromjon KUZIKULOV QO'QON XONLIGI TARIXI (o'quv-uslubiy 
qo'llanma)
•
Shosh.uz
•
Mulla Olim Mahmudhoji “Tarixi Turkiston”
•
Shodmon Vohidov asarlari
•
“ Tarixiy Shohruhiy” asari

Mavzu: Qo’qon xonligi va Sharqiy Turkiston aloqalari • Reja: • 1. Qo'qon xonligining Sharqiy Turkistondagi siyosati. • 2. Savdo munosabatlari

Qo’qon xonligi • Qo‘qon xonligi 1709-1876 yillarda hukmronlik surgan bo‘lib, o‘zining yuksalish davrlarida hozirgi Tojikiston Respublikasining shimoli va sharqi, Qozog‘iston Respublikasining janubiy hududlari va Qirg‘iziston Respublikasi hududlarini egallagan

Qo'qon x onligining Shar qiy Tur kist ondagi siyosat i Qo' qon xonligining Xitoy bilan munosabati to'g'risidagi dastlabki ma'lumotlar Erdona (1753- 1763-y.y.) davri bilan bog'liq. Sharqiy Turkiston manchjurlar tomonidan istilo qilgunga qadar (1759-yil) hokimiyat Maxdum A'zamning avlodlari bo'lmish xojalar qo'lida bo'lgan.

Muhammd Bahovudin Muhammda Yusufxo’ja Muhammad Jahongirxo’jaSharqiy Turkistonda xo’jalar hokimiyatini tiklashga harakat qilganlar

Xitoy imperiyasi Sharqiy Turkistondagi tinchlik Qo'qon xonligi bilan bog'liq ekanligini tushungan holda xonlik bilan yaxshi qo'shnichilik aloqalarini o'matishga harakat qilgan. Manchjuriya qo'shinlari qo'mondoni Chjoey Xuaya tomonidan Erdona saroyiga 1759-yilda Daketan boshchiligidagi elchilaming jo'natilishi ham shundan dalolat beradi.