logo

BIR YILLIK JAVDARNING AYRIM FIZIOLOGIK XUSUSIYATLARI

Yuklangan vaqt:

12.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

5669.5 KB
BIR YILLIK JAVDARNING AYRIM FIZIOLOGIK XUSUSIYATLARI
MUNDARIJA
KIRISH ………………………………………………………………………….. 3
1.ADABIYOTLAR SHARHI
1.1Javdarning morfobiologik xususiyatlari………………………………………. 9
1.2.Javdarning fiziologik xususiyatlari…………………………………………..19
1.3.Javdar agrotexnikasi va uning asosiy xususiyatlari…………………………. 27
2.TADQIQOT SHAROITLARI, OBYEKTI VA USLUBLARI
2.1.Tadqiqot o‘tkazilgan hududning tuproq va iqlim sharoitlari………………... 35
2.2.Tadqiqot obyekti……………………………………………………………. .37
2.3.Tadqiqot uslublari…………………………………………………………… 39
3.TADQIQOT NATIJALARI
3.1.Bir yillik javdar urug’larining unuvchanligi…………………………………41
3.2.Bir yillik javdarning o‘sishi va rivojlanishi………………………………….46
3.3.Javdarning plastid pigmentlar miqdori………………………………………50
3.4.Javdarning suv almashinuv xususiyatlari……………………………………56
3.5.Javdarning mahsuldorligi va hosildorligi……………………………………66
XULOSALAR …………………………………………………………………. 70
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI ……………………….. 71
ILOVALAR …………………………………………………………………… 82
1 KIRISH
  Mavzuning   dolzarbligi.   Yil   sayin   mamlakatimiz   aholisi   o‘sib   bormoqda.
Bu o‘sishni hisobga olgan holda, aholining don mahsulotlariga bo‘lgan talabi ham
ortib   bormoqda.   Shu   sababli   qishloq   xo‘jaligining   asosiy   vazifalaridan   biri   don
yetishtirishni ko‘paytirish hisoblanadi. Donli ekinlar yetishtirish, saqlash va qayta
ishlash iqtisodiy ahamiyatga ega. 
Respublikamizda   s ifatli,   serhosil   va   ekologik   toza   mahsulotlar   yetishtirish
kabi   muammolarga   katta   e’tibor   qaratilib,   aholining   sifatli   oziq   ovqatga   bo‘lgan
ehtiyojlarini   to‘la   qondirish   bosqichma-bosqich   amalga   oshirilmoqda.   Bunday
islohotlarning   samarali   darajada   amalga   oshirilishiga   berilayotga   e’tibor   bugungi
kunga kelib don mahsulotlarini ko‘plab yetishtirish aholini oziq-ovqat mahsulotlari
bilan yetarli darajada ta’minlash imkonini beradi [1].
Keying   yillarda   respublikamizda   qishloq   xo’jaligini   yanada   rivojlantirish
bo’yicha keng qamrovli islohatlar olib borilmoqda. Buning natijasida boshoqli don
ekinlarini   yetishtirishga   alohida   e‘tibor   berilib,   keng   qamrovli   chora-tadbirlar
amalga oshirilmoqda [1; 2].
O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining 2017-yil 7-fevraldagi PF-4947-son
,,O‘zbekiston Respublikasini yanada rivojlantirish bo’yicha Harakatlar strategiyasi
to‘g‘risida’’ gi farmonida ,,qishloq va suv xo‘jaligini ilm-fan yutuqlarini joriy etish
asosida   rivojlantirish,   uning   eksport   salohiyati   samaradorligini   oshirish,   qishloq
xo‘jaligi ishlab chiqarish sohasiga intensiv usullarni, eng avvalo suv va resurslarni
tejaydigan zamonaviy agrotexnologiyalarni qo‘llash” muhim vazifalardan biri etib
belgilab   berilgan.   Bu   borada   yaratilgan   har   bir   navning   fiziologik   va   biologik
xususiyatlarini   chuqur   tahlil   qilish   asosida   muayyan   tuproq-iqlim   sharoitida
ulardan   yuqori   va   sifatli   hosil   olish,   ma‘danli   o‘g‘itlarni   tejash,   yetishtirish
texnologiyasini takomillashtirish va import o‘rnini bosadigan mahsulot yetishtirish
muhim ahamiyat kasb etadi[1;  2].
2       Bugungi kunda javdar( Secale cereale)  va undan olinadigan mahsulotlarga
bo‘lgan talabning yuqoriligi, o‘z navbatida ularni ishlab chiqarishning yanada jadal
sur‘atlar bilan rivojlanishiga sabab bo‘lmoqda. Shuning uchun ham hozirgi vaqtda
aholining   javdar   mahsulotlariga   bo‘lgan   talabini   qondirish   maqsadida   jahon
hamjamiyati   tomonidan   javdar   yetishtirish     texnologiyasini   yanada   rivojlantirish
choralari ko‘rilmoqda [8; 110].
        Javdarning vatani Kichik Osiyo, Markaziy Amerika, Eron, Kavkaz, Janubiy
Afrika   mamlakatlari   hisoblansada,   asosan   Yevropa   mamlakatlarida   juda   ko‘plab
ekilmoqda(Polshada-2,2 mln.ga, Rossiyada-3,5 mln.ga, Ukrainada-0,6 mln.ga).
  Bu   mamlakatlar   javdar   donini   eksport   qilish   bo‘yicha   jahonda   yetakchi
mamlakatlar qatorida turadi. Yaponiya esa javdar donini eng ko‘p import qiluvchi
mamlakat hisoblanadi.  Jahon bo‘yicha yetishtirilayotgan javdarning  ekin maydoni
9,9 mln.ga o‘rtacha hosildorlik 20,3s/ga, yalpi hosili 20,1 mln. t ga  teng   [8; 49; 51;
55; 111] .   
                    Ba’zi mamlakatlarda ham ko‘pgina yaroqsiz tuproqlarni yaxshilash uchun
ham   1-hosil   sifatida   javdar   o‘simligidan   foydalaniladi.   Masalan:   Janubiy
Avstraliyada   shamol   erroziyasini   oldini   olish   uchun   javdar   o‘stiriladi.
Argentinaning   ko‘pgina   joylarida   javdar   muhim   yaylov   o‘simligi   sifatida
yetishtiriladi.   Javdarning   ko‘p   ishlatilishi   va   afzalliklarga   ega   bo‘lishi   uning
kamchiliklaridan ustun turadi [100; 101].      
    Javdar   yetishtirish   bo‘yicha   yetakchi   mamlakatlarda   uning   biologik   va
fiziologik   xususiyatlarini   hisobga   olgan   holda   turli   xil   kasalliklarga   chidamli,
hosildorligi   yuqori   bo‘lgan   yangi   navlarni   yaratish   bo‘yicha   keng   miqyosdagi
tadqiqotlar  amalga oshirilmoqda. Tadqiqotlar davomida yaratilayotgan navlarning
chidamliligini   oshirish,   urug’larini   saqlash,   qayta   ishlov   berish   va   o‘simliklarni
bargi   va   ildizi   orqali   oziqlantirish,   yuqori   va   sifatli   hosil   yetishtirish
texnologiyalarini   ishlab   chiqarish   bo‘yicha   ilmiy   izlanishlarga   katta   e’tibor
berilmoqda[8].
3     Bizning hududimizda ham  javdar  yetishtirish  texnologiyasini  keng yo‘lga
qo‘yish   va   hosildorlik   ko‘rsatkichlarini   oshirish   bo‘yicha   ham   keng   qamrovli
chora-tadbirlar ko‘rilmoqda. Bu borada javdar navlarining fiziologiyasini o‘rganish
va   ular   ekilayotgan   hudud   maydonlarini   kengaytirish   muhim   ahamiyat   kasb
etmoqda.
  Shuning  uchun  ham   hozirgi  vaqtda   mamlakatimizda  ham   javdarning  yalpi
hosildorligini  oshirish, uning yangi  navlarini  yaratish bo‘yicha qilinayotgan ilmiy
izlanishlarga katta e’tibor berilmoqda [3].
            Respublikamiz sharoitida javdar o‘simligi kam ekiladi (8ming ga). Hozirda
bu   ko‘rsatkichni   yuqori   qilish,   javdarning   yangi   navlarini   yaratish,   javdar
hosildorligini   oshirish   va   uni   kelgusida   eksport   mahsulotiga   aylantirish   muhim
ahamiyat   kasb   etadi.   Javdar   ( Secale   cereale )   donlari   tarkibida   inson   organizmi
uchun   juda   foydali   bo‘lgan,   tez   o‘zlashtirilovchi   oqsillar,   yog’lar,   uglevodlardan
tashqari   ko‘plab   organik   kislotalar,   aminokislotalar,   mineral   tuzlar   va
mikroelementlar   vitaminlar   mavjuddir.   Javdar   donlari   antioksidant   bo‘lib,   ular
yallig’lanishga   va   allergiyaga   qarshi   ta’sirga   ega.   Javdar   donidan   tayyorlangan
mahsulotlar   tanani   mustahkamlaydi,   gemopoez   faoliyatini   yaxshilaydi   va   yurak-
qon tomir tizmiga foydali ta’sir ko‘rsatadi. Javdardan   tayyorlangan mahsulotlarni
muntazam   ravishda   iste’mol   qilish   o‘pka,   oshqozon,   ko‘krak   va   tomoq
saratonining   oldini   oladi.   Bundan   tashqari   javdar   kepagi   damlamasi   anemiya,
o‘pka   tuberkulyozi,   diareya,   ateroskleroz   kasalliklarini   davolashda   ham   foydali
xususiyatga ega [10; 56].
Javdar   donidan   tayyorlanayotgan   mahsulotlarda   inson   salomatligi   uchun
zarur   bo‘lgan   ko‘plab   biologik   moddalar   mavjuddir.   Uning   tarkibida   uglevodlar,
oqsillar, yog’lar, fosfatli tuzlar, har xil makro va mikroelementlar, vitaminlardan B
guruh vitaminlar PP,   E, A  va boshqa vitaminlar uchraydi [37; 38].
          Tibbiyot sohasi uchun javdar donining ahamiyati juda muhimdir. Tibbiyotda
javdar doni mavjud bo‘lgan preparatlardan ko‘plab xavfli kasalliklarni davolashda
foydalaniladi.   Masalan   har   xil   onkologik   kasalliklar,   artrit,   arteroz,   suyak
4 yallig’lanishi,   yurak-qon   tomir   kasalliklari,   qandli   diabet,   bronxial   asma,   teri
kasalliklari,   qalqonsimon   bez   kasalliklariga   qarshi   muvaffaqiyatli   foydalanib
kelinmoqda [60].
  Xalq xo‘jaligi uchun javdarning foydali jihatlari ko‘pdir. Xo‘jalikda javdar
unidan non, chorvachilikda ozuqa uchun don, yaylov uchun yashil o‘simlik sifatida
ishlatiladi.     Javdar   boshqa   o‘simliklarga   qaraganda   o‘zining   bir   qancha
afzalliklariga   egadir.   U   bug’doyga   qaraganda   anchagina   sovuqqa   chidamli
o‘simlikdir.   Ko‘pgina   foydali   o‘simliklarni   yetishtirish   mumkin   bo‘lmagan   kam
qumli tuproqli yerlarda ham hosil berishi aniqlangan [17; 28; 59]. 
Qishloq xo‘jaligi uchun ham javdar foydali o‘simlikdir.Uning poxoli chorva
mollari   uchun   to‘yimli   ozuqa   mahsuloti   hisoblanadi.   Bundan   tashqari   xo‘jalikda
javdar   poxoli   toshli   g’isht   ishlab   chiqarishda   asosiy   xomashyodir.   Javdarning
bunday foydali xususiyatlarini hisobga olgan holda javdar mahsulotlariga bo‘lgan
talab yil sayin ortib bormoqda [55].
                  Mamlakatimizda   javdar   yetishtirish   texnologiyasini   keng   yo‘lga   qo‘yish,
mahalliy sharoitga mos keluvchi serhosil va sifatli don beradigan navlarini yaratish
bugungi   kunda   dolzarb   masalalardan   biri   hisoblanadi.     Hozirgi   vaqtda   dunyoda
don   mahsulotlariga   ayniqsa,   javdar   va   undan   olinadigan   mahsulotlarga   bo‘lgan
talabning yil sayin ortishi natijasida ularni ishlab chiqarishning jadal suratlar bilan
rivojlanishiga sabab bo‘lmoqda. Foydali xususiyatlari ko’p bo’lishiga qaramasdan
bugungi   kungacha   viloyatimiz   sharoitiga   mos   javdar   navlari   yetarlicha   tadqiq
etilmagan [4;  6].  
Shuning   uchun   biz   tadqiqotlarimizni   Samarqand   viloyati     sharoitida
yetishtirilayotgan javdar navlarining   fiziologi k xususiyatlarini   o‘rganish bo‘yicha
olib bordik.
  Tadqiqotning obyekti va predmeti:   Bir yillik javdarning “Vaxsh-116” va
“Shalola” navi tadqiqot obyekti sifatida olingan.
5    Bir yillik javdarning  “Vaxsh-116” va “Shalola” navlarining laboratoriya va
dala sharoitida unuvchanligi, o‘sishi va rivojlanishi, suv almashinuv xususiyatlari,
mahsuldorlik ko‘rsatkichlari tadqiqotimiz predmeti hisoblanadi.  
Tadqiqotning   maqsadi.   Tadqiqotimizning   maqsadi   Samarqand   viloyati
hududida   yetishtirilayotgan   bir   yillik   javdar   navlarining   ayrim   fiziologik
xususiyatlarini o‘rganishdan iboratdir.
                    Tadqiqotning   vazifalari.   Tadqiqotimizning   vazifalari   quyidagilardan
iborat:
- dala   va   labaratoriya   sharoitida   javdar   navlari   urug’larining   unuvchanligini
aniqlash ;
-Samarqand   viloyati   sharoitida   bir   yillik   javdar   navlarining   o‘sishi,   rivojlanishi
hamda mahsuldorlik ko‘rsatkichlarini o‘rganish;
-javdar navlarining fotosintetik ko’rsatkichlari (barglar sathi, quruq moddaning 
to’planishi, pigmentlar miqdori) ni aniqlash;
-javdar navlarining suv almashinuv xususiyatlarini xususiyatlarini (barglardagi suv
miqdori, transpiratsiya jadalligi, suv tanqisligi) tadqiq etish;
- Samarqand   viloyati   sharoitida   yetishtirilgan   javdar   navlarining   hosildorligini
o’rganish.     
  Tadqiqotda   qo‘llanilgan   metodikaning   tavsifi:   Tadqiqot   ishida
labaratoriya   va   dala   tajribalari   morfologik,   fenologik,   fiziologik   va   statistik
usullardan foydalanilgan.
                      Tadqiqot natijalarining ilmiy va amaliy ahamiyati.   Ilk bor Samarqand
viloyatining   sug‘oriladigan   yerlarida   yetishtirilayotgan   bir   yillik   javdar   navlari
urug‘larining   unuvchanligi,   o‘simliklarning   fotosintetik   ko‘rsatkichlari,   suv
almashinuv xususiyatlari aniqlanganligi bilan izohlanadi.  
                      Tadqiqot   natijalarining   amaliy   ahamiyati   Samarqand   viloyati   sharoitida
yetishtirishga   mos   javdarning   Vaxsh-116   va   Shalola   navlaridan   yuqori   va   sifatli
hosil olishimkoni bilan belgilanadi.
6 Ishning tuzilishi va hajmi.   Magistrlik dissertatsiyasi   82   betdan iborat.  Unda
kirish, adabiyotlar sharhi, tadqiqot sharoitlari, ob‘ekti, uslublari, tadqiqot natijalari,
xulosalar,   tavsiyalar,   foydalanilgan   adabiyotlar   ro‘yxati   berilgan.   Ishda   15   ta
jadval, 6 ta rasm va 110 ta foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxati hamda 3 ta internet
ma’lumotlari keltirilgan.
7 1.ADABIYOTLAR SHARHI
1.1. Javdarning morfobiologik xususiyatlari
                      Javdar donli ekinlar qatoriga kirib, bug’doydoshlar (Gramineae) oilasiga
mansubdir. Javdarning bir yillik va ko‘p yillik shakllari mavjuddir. Bugungi kunda
javdarning   13   turi   mavjud.   Ulardan   12   tasi   yovvoyi,   1   tasi   madaniy   hisoblanadi.
Madaniy javdarning ikki shakli, ya‘ni kuzgi va bahorgi shakllari bor [8;   11;   27;
100]. 
Javdarning     vatani   O’rta   yer   dengizi,   Osiyo   va   Janubiy   Afrika   bo’lib,
madaniy turlari Kavkaz tog’ etaklarida va kichik Osiyoda o‘sadigan donli begona
o’tlardan  kelib  chiqqan.  Hozirda  ham  javdarning  yovvoyi  ajdodlari   Kazvkaz  tog‘
etaklarida o‘stirilmoqda.  Ba‘zi bir manbaalarga qaraganda madaniy javdar  budan
ikki ming yil oldin  yovvoyi tur hisoblangan Secale montanum Guss. turidan kelib
chiqqan degan taxminlar mavjuddir. Shu vaqtdan boshlab deyarli hamma joylarda
yetishtiriladigan javdarning ko’p navlari paydo bo’ldi [7; 9; 26; 110].
Bugungi   kunda   javdar   asosan   Germaniya,   Polsha,   Skandinaviya,   Rossiya,
Xitoy,   Kanada   va   AQSH   da   yetishtiriladi.   Rossiya   hududida   u   asosan   o’rmon
zonasida o’stiriladi. Javdar yetishtirish bo’yicha jahonda Polsha, Rossiya, Ukraina
va Germaniya yetakchilik qiladi [49; 50].
Javdar   boshqa   donli   ekinlarga   nisbatan   qishga   chidamli   va   tuproq   sifati
jihatdan boshqa don ekinlariga nisbatan kamroq talabga ega. 
  Ildiz   tizimi.   Javdar   o‘simligining   ildiz   tizimi   popuk   ildiz   bo‘lib,
boshlang’ich va qo‘shimcha ildizlardan iboratdir. Boshlang’ich ildizlar murtakdan
rivojlanadi. Murtak ildizlar soni to‘rttagacha bo‘ladi. Qo‘shimcha ildizlar poyaning
yer ostki bo‘g’inidan tuplanish fazasida o‘sib chiqadi. Bu ildizlar ancha rivojlanib,
asosiy   ildiz   hosil   bo‘ladi.   Birlamchi   ildizlar   nobud   bo‘lib   ketmaydi,   o‘simlik
hayotida   muhim   ahamiyat   kasb   etadi.   Javdar   o‘simligining   ildiz   tizimi   faqatgina
suv   va  unda   erigan  ozuqa   moddalarni   so‘rish   organi   emas,   balki   ko‘plab   organik
moddalar  sintez bo‘ladigan muhim organ hisoblanadi. Ildizda murakkab fiziologik
va   kimyoviy   jarayonlar   natijasida   organik   kislotalar,   fosfoorganik   moddalar,
8 aminokislotalar,   alkaloidlar,   amidlar   va   boshqa   birikmalar   hosil   bo‘ladi.Ildiz
o‘simlikda   modda   almashinuv,   fiziologik   jarayonlarda,   xlorofill   hosil   bo‘lishida
ishtirok etadi, ularga ta’sir ko‘rsatadi [8; 51; 105; 106].
          O‘simlikning rivojlanishida, hosil to‘plashida birlamch va ikkilamchi bo‘g’in
ildizlarining   ahamiyati   katta.   Murtak   ildizlar   o‘simlikning   butun   o‘simlikning
butun   o‘suv   davrida   oziqlanishida   ishtirok   etadi.   Ular   bo‘g’in   ildizlaridan   oldin
hosil   bo‘ladi.  Tuproqda namlik  yetarli  bo‘lganda ular   tez rivojlanadi. Ildizlarning
asosiy massasi tuproqning 25-30 sm haydalma qatlamida joylashgan [5; 7; 11].
                  Poyasi.   Javdarning   poyasi   5-7   poya   bo‘g’inlari   bilan   ajratilgan   bo‘g’in
oraliqlaridan iborat.  Poyasining o‘sishida hamma bo‘g’im oraliqlari ishtirok etadi.
Dastlab   eng   pastki   bo‘g’im   oraliqlarikeyin   navbatdagisi   o‘sa   boshlaydi.   Keyin
hosil   bo‘lgan   oraliqlari   o‘zidan   oldingisidan   uzunroq   bo‘ladi,   eng   oxirgi   bo‘gim
oralig’i eng uzun bo‘ladi. O’simlik poyasi uning vegetatsion hayotida muhim ro’l
o’ynaydi.   Poyadagi   naylar   orqali   suv   va   unda   erigan   ozuqa   elementlar
harakatlanadi [7;11; 49].
Bargi.     Javdarning   bargi   oddiy,   barg   qini   va   yaprog’idan   iborat.   Barg
qinining   yaproqqa   o‘tish   joyida   tilcha   joylashgan.   U   yupqa,   rangsiz   parda
ko‘rinishida   bo‘ladi.   Barg   qinining   asosida   ikkita   quloqchalari   bor.     Tilcha   va
quloqchalarining   tuzilishiga   qarab   g’alla   ekinlarini   bir   biridan   oson   farq   qilish
mumkin.   Javdar,   bug’doy,   arpa,   sholining   tilchasi   kichik,   sulida   juda   rivojlangan
va   cheti   tishchali   bo’ladi.   Javdar   quloqchalari   kichik   kipriksiz   va   kalta   bo’lsa,
bug’doyda   kiprikli,   arpada   juda   yirik   butun   poyani   o’rab   turadi.   Sulida   esa
quloqchalar umuman bo’lmaydi [4; 8; 105; 108].
                To‘pguli.   Javdarning   to‘pguli   boshoq   to‘pguldan   iborat.   Boshoq   bo‘g’inli
boshoq   o‘qi   va   uning   har   bo‘g’inida   joylashgan   boshoqchalardan   iborat.
Boshoqning keng tomoni yuza yuza, tor tomoni yoni deyiladi. Boshoq o‘qining har
qaysi bo‘g’inida bittadan yoki uchtadan boshoqcha joylashgan [11; 26; 27; 51].
  Guli.   Ikki  jinsli, ikkita tashqi  va ichki  qipiqlardan iborat. Tashqi  qipig’ida
qiltig’i bo‘ladi. Tashqi qipig’ida qiltiq bo‘ladi, ichki qipig’I yupqa, nozik va yassi.
9 Gul   qobiqlari   o‘rtasida   ikkita   tumshuqchali   patsimon   urug’chi   uchta   changchi
joylashgan. Gulning asosida  qobiqlar  bilan tuguncha o‘rtasida ikkita yupqa parda
lodikula joylashgan. U gullash paytida bo‘rtib, gul ochilishiga yordam beradi [7; 8;
27; 109].   
           Mevasi.  G’alla ekinlarining mevasi doncha. Po‘stli don ekinlarining doni gul
qipig’i   bilan   o‘ralgan   yoki   qo‘shilib   o‘sgan.   Yalang’och   donli   ekinlarning   gul
qipig’i dondan oson ajraladi [11; 26].
            Donning endospermi oziq moddalardan iborat. Endospermning bevosita don
ostida joylashgan qismi aleyron qavati deyiladi va u oqsilga boy. Endospermning
qolgan   qismi   kraxmal   donachalaridan   iborat.   Murtakning   asosida   joylashgan.
Murtak   qalqoncha,   boshlang’ich   barglar   bilan   o‘ralgan   kurtakcha,   dastlabki   poya
va ildizchalardan iborat. Murtak bug’doy, arpa, javdarda don vaznining 1,5-2,5%,
sulida 2-3,5%, makkajo‘xorida 10-14% tashkil qiladi [3; 5;7;49].
    Donning   kimyoviy   tarkibi.   Javdar   donining   asosiy   qismini   uglevodlar
tashkil   qilib,   ularning   yarmidan   ko‘prog’i   kraxmaldir.   Donning   qolgan   qismini
suvda   eriydigan   yuqori   molekulyar   birikmalar   tashkil   qiladi.   Umuman   olganda
uglevodlar   don   massasining   55-60   %ni   tashkil   qiladi.   Javdar   donida   shakar
miqdori   yuqoriligi bilan boshqa don ekinlari orasida ajralib turadi. Don tarkibida
oqsil   moddalar   ham   mavjuddir.   Proteinlarning   asosiy   qismi   albumin   va
gliadinlardir   va   oz   miqdorda   globulinlar   ham   bor.   Javdar   donining   proteinli
moddalari uchun juda tez shishish xarekterlidir, shu vaqt davomida viskoz kolloid
massa   hosil   bo‘ladi.   Don   tarkibida   10   dan   ortiq   muhim   va   8   ta   muhim
aminokislotalar mavjud. Yog’ umumiy don massasining 2 %ni egallaydi. Ularning
80   %   dan   ortig’i   to‘yinmagan   kislotalarning   glitseridlari   hisoblanadi.   Donlarning
tarkibidagi   yog’larning   asosiy   joylashuvi   embrion   va   aleron   qatlamlaridadir.
Mineral   tuzlar   asosan   hujayralar   ichida   eritma   shaklida   bo‘ladi,   ozroq   qismi
organik   moddalar   tarkibiga   kiradi.   Turiga   va   xilma-   xilligiga   qarab   kul   miqdori
1,5%   dan   2,5%   gacha   bo‘lishi   mumkin,   ammo   ko‘p   hollarda   1,8-2%.   Ko‘pgina
mineral   birikmalar-   kaliy,   natriy,   kalsiy,   magniy,   fosfor,   oltingugurt,   kremniy   va
10 xlor   oksidlaridir.   Quruq   ishlov   berilmagan   javdar   donlarining   kimyoviy   tarkibi
quyidagicha:   100   g   don   tarkibida   uglevodlar   55,8g,   yog’lar   2,2g,   suv   14g,
vitaminlardan   A     vitamini   3mg,     B1(tiamin)     0,44mg,     B2   (riboflavin)     0,22mg,
B5(pantotenik kislota) 1mg, B6(pirodoksin) 0,41mg, B9(foliy kislota) 0,55mg, PP
3,5 mg [8; 21; 30].
      Donning tarkibi har xil bo‘lganligi sababli, ko‘plab iqlim omillarga qarab,
donlar   tarkibi   o‘zgarishi   mumkin.   E   vitamin   ham   don   tarkibida   uchraydi.   U   don
tarkibida   15-20%   mavjud.   E   vitamin   tokoferol   deb   atalib,   saraton   kasaligining
oldini   olishda   immunitet   tizmini   qo‘llab   quvvatlovchi   asosiy   antioksidantdir.
Budan   tashqari   E   vitamin   hujayralarning   qarishini   oldini   oladi   [10;   15;   17;   51;
108].
Donning tarkibidagi suv quyidagi ko‘rinishda uchraydi:
1) Moddalar   molekulalari   tarkibiga   kiruvchi,   kimyoviy   bog’langan,   qat’iy
nisbatlarda bo‘luvchi suv u doimiy o‘zgarmas.
2) Fizik-   bog’langan,   don   tarkibida   turli   nisbatlarda   bo‘luvchi,   suvning   bu
shakliga   adsorbsiyali   bog’langan,   osmotik   yutilgan   va   strukturali   suvlar
kiradi.
3) Mexanik   bog’langan   erkin,   miqdori   tez   o‘zgarib   turuvchi   suv.   Donlar
quritilganda bu suv tez kamayadi. Urug’lar tarkibida suv miqdori 14 % dan
oshmagan holda saqlanadi [31; 32; 35; 38].
                    Don tarkibida fermentlardan diastaza, amilaza kraxmalni, lipaza yog’larni,
peptaza   oqsillarni   parchalashda   ishtirok   etadi.   Oksidlovchi   fermentlardan
peroksidaza bor [8; 106].
Suvda   erimaydigan   oqsillar   kleykovina   deyiladi.   Kleykovina   xamirdan
kraxmal   va   boshqa   birikmalarni   yuvishdan   keyin   qolgan   oqsil   moddasidir.
Javdarda   xom   kleykovinaning   miqdori   juda   oz,   ya’ni   3,1-9   %   gacha,   bug’doyda
16-50  %gacha,  arpada   2-19  %   gacha  bo’ladi.  Don  tarkibida   kleykovinaning   ko’p
bo’lishi   nonning   g’ovak   bo’lishi   va   tez   hazmlanish   jarayoniga   olib   keladi   [7;   26;
27].
11         Donli ekinlarining orgonogenez bosqichlari va rivojlanish fazalari quyidagicha
bo’lishini ko’rishimiz mumkin.
              Donli   ekinlar   individual   rivojlanish   davrida   bir   qator   orgonogenez
bosqichlarini   o‘taydi   va   ularning   har   qaysisi   yangi   organlarning   hosil   bo‘lishi
hamda   organlarning   tuzilishidagi   o‘zgarishlar   bilan   tavsiflanadi.   O‘simliklarning
hayotiy siklini F.M.Koperman 12 ta orgonogenez bosqichlariga ajratadi. 
    1-poya o‘sish konusining dastlabki shakllanishi;
    2-konusning murtak holdagi poya bo‘g’ini va bo‘g’in oraliqlariga bo‘linishi;
    3-boshoq segmentlarining hosil bo‘lishi bilan o‘sissh konusining cho‘zilishi;
    4-boshoqcha bo‘rtmalarining hosil bo‘lishini boshlanishi va shakllanishi;
    5-gul bo‘rtmalarining hosil bo‘lishi va bo‘linishi;
    6-chang donalari va urug’chi sporogen to‘qimalarining shakllanishi;
    7-boshoqni hamma organlari bo‘yicha jadal o‘sishi;
    8-boshoqlash, boshoq va gullar shakllanishining tugashi;
    9-gullash, urug’lanish, zigotalarning hosil bo‘lishi;
    10-urug’ organlari va donning o‘sishi hamda shakllanishi;
      11-donning sut pishish fazasidan mum pishishigacha donda oziqa moddalarning
to‘planishi;
    12-oziqa moddalarning zaxiraga aylanishi, urug’larning yetilishi.
                  Boshoqli don ekinlari o‘suv davrida quyidagi rivojlanish fazalarini o‘taydi:
urug’larning   bo‘rtishi,   unib   chiqishi,   tuplanish,   naychalash,   gullash,   boshoqlash,
don pishish  fazasi.  O‘simlikning kamida 10%  muayyan fazaga kirganda fazaning
boshlanishi va 75% o‘simlik kirgan payti to‘liq faza deb belgilaadi [8; 49; 51].
              Jahon  dehqonchiligida   o‘simlikning  rivojlanishining  boshqa   o‘lchamlaridan
ham   foydalaniladi.   Bunday   shkala   va   o‘lchamlarda   rivojlanish   fazalari   qisqa
davrlarga   mikrofazalarga   bo‘linadi   va   ular   00   dan   99   gacha   belgilanadi.
Rivojlanish   mikrofazalar   shkalasi   boshoq,   boshoqchalar,   gullari   va   donni
rivojlanish   jarayonlarini   alohida   olib,   nazorat   qilish   va   shu   asosda   ekinlar
12 parvarishini   tashkil   qilish,  mo‘l,  sifatli   don  hosil   yetishtirishga  imkon  beradi  [47;
51; 110].  
              Urug’larning   bo‘rtishi.   Yetarli   namlik,   issiqlik,   havo   kislorodi   bo‘lganda
urug’lar bo‘rtib boshlaydi. Suvni yutilishi murtakda jadal kechadi. Urug’lar suvni
bir  tekis yutmasligi  natijasida bo‘rtish davomida urug’ po‘sti  yoriladi. Fermentlar
ta’sirida   kraxmal,   yog’lar,   oqsillar   parchalanib,   suvda   eriydigan   birikmalarga
aylanadi va qalqoncha orqali murtakka o‘tadi [6; 7; 8; 57].
              Bo‘rtayotgan   urug’larning   suvga   talabi   turlicha.   Urug’larni   bo‘rtishi   uchun
(urug’ quruq og’irligiga nisbatan %) o‘z vazniga nisbatan bug’doy 47-48, arpa 48-
57, javdar 58-65, suli  60-70, makkajo‘xori 37-44, tariq va oq jo‘xori 25-38% suv
yutadi.   Dukkakli   don   ekinlari   urug’lari   bo‘rtishi   uchun   o‘z   vazniga   nisbatan   80-
90% suvni yutadi[11; 27; 33; 49; 100].
        Maysalash.  G’alla ekinlarini bo‘rtayotgan urug’larida dastlab murtak ildizlari
keyin   poya   rivojlanadi.   Dastlab   tuproq   yuzasida   bigizsimon   holda   poya   hosil
bo‘ladi. U tiniq barg- kaleoptil bilan o‘ralgan [84; 90; 101; 107]. 
        Birinchi barg 6-14 kunlardan so‘ng o‘sishdan to‘xtaydi. Taxminan bir haftadan
keyin   birinchi   barg   qo‘ltig’idan   ikkinchi   yana   shuncha   vaqt   o‘tgach   uchinchi
barglar hosil bo‘ladi va ular murtak barglar deyiladi. Shu bilan bir paytda murtak
ildizlari ham rivojlana boshlaydi va 30-35 sm chuqurlikka kirib boradi [49; 53; 60
100].
              Bug’doy   maysalari-   yashil,   javdarniki-   to‘q   yashil,   suli   va   ikkinchi   guruh
g’alla ekinlariniki och yashil rangli bo‘ladi. 
              Maysalar   hosil   bo‘lish   tezligi   donlarning   o‘sish   energiyasiga,   namlikka,
haroratga,   tuproq   mexanik   tarkibiga,   ekish   chuqurligiga,   donning   yirikligiga
bog’liq holda o‘zgaradi [6; 8; 50;51].
              Tuplanish.   Poyaning   yer   osti   bo‘g’inlaridan   novdalarning   hosil   bo‘lishi
tuplanish deyiladi. Dastlab poya bo‘ginlaridan bo‘g’in ildizlari(qo‘shimcha) keyin
yon novdalar hosil bo‘ladi. Ular  poya osti  bo‘g’inlarining hammasidan  ham  hosil
13 bo‘lishi   mumkin,   ammo   eng   yuqori,   tuproq   yuzasidan   1-3   sm   chuqurlikda
joylashgan bo‘g’inlardan hosil bo‘lishi ko‘proq kuzatiladi [36; 47; 58; 60;100].
  Yuqori eng rivojlangan bo‘g’in tuplanish bo‘g’ini deyiladi. Ular asosiy yon
novdalar va popuk ildiz tizimini hosil qiluvchi qo‘shimcha ildizlar paydo bo‘ladi.
Javdar, bug’doy, arpada yer osti bo‘g’ini maysalar hosil bo‘lishining 5-7 kunlarida
shakllanadi.   Tariqsimon   g’alla   ekinlari   va   sulida-   ular(maysalar)   bilan   bir   vaqtda
hosil bo‘ladi [26; 27; 48; 49].
              O‘simlikning   tuplanish   tuguni   o‘simlikning     tuplanishi,   ildiz   tizimining
rivojlanganligi,   qurg’oqchilikka,   qishga   chidamliyligiga,   mahsuldorligiga   va
boshqa   xususiyatlarga   bog’liq.   Tuplanish   tugunining   nobud   bo‘lishi   o‘simlikning
ham nobud bo‘lishiga olib keladi [11; 13; 26].
              Bitta o‘simlikdagi poyalar(novdalar) soni umumiy tuplanish deyiladi. Qulay
sharoitda bitta o‘simlikda 6-12 ta va undan ko‘proq novdalar hosil bo‘ladi. Odatda
O‘zbekiston  sharoitida kuz davrida g’alla ekinlari  bitta o‘simlikda 2-6 ta bahorda
10-12   tagacha   novdalar   hosil   qiladi   va   bu   ko‘rsatkich   bahorgi   ekinlarda   2-4   tani
tashkil qiladi [10; 33; 42; 51]. 
              Amaliyotda   boshoq   hosil   qiladigan   (don   beradigan)   poyalar   soni   muhim
bo‘lib,   ularning   soni   mahsuldor   tuplanish   deyiladi.   Ammo   ayrim   novdalar
boshoqlarida   donlar   hosil   bo‘lsada   ularning   doni   pishib   yetilmaydi,   ular   pishib
yetilmagan   boshoqlar   va   boshoq   hosil   qilmagan   poyalar,   yetishib   ulgurmagan
poyalar deyiladi [92; 93; 102].
              Unumdor   tuproqlarda   yuqori   hosil   beradigan   odatda   4-7   poyadan   2-3   ta
boshoq hosil qiladigan mahsuldor poyalar hosil qiladi. Bug’doy poyalari yirik, don
soni ko‘p boshoqlar hosil qiladi [7; 8; 12; 102].
              Tuplanish  va tuplanish energiyasi  o‘simlik  turiga, naviga, urug’  yirikligiga,
oziqlanish   maydoniga,   tuproq   namligiga,   ekish   muddatiga,   tuproqni   ishlash   sifati
va unumdorligiga, yorug’likka, haroratga, o‘g’itlashga bog’liqdir.   Tuplanish turli
g’alla   ekinlarida   turlicha   boshlanadi.   Javdar   va   sulida   tuplanish   o‘simlikda   3-4
barglarning hosil bo‘lishida, bug’doy va arpada bo‘g’in ildiz otishdan sal oldin, 3
14 bargning hosil bo‘lishida boshlanadi va ildiz otish 4-5 barglarning hosil bo‘lishiga
to‘g’ri keladi [45; 52; 55; 101].
              Naychalash   (poya   hosil   qilish).   G’alla   ekinlarida   tuplanish   davrida   poya
rivojlanib   boshlaydi.     Murtak   boshog’i   asosida   joylashgan   bo‘g’in   oralig’i   sezila
boshlaydi.   Naychalashning   boshlanishi   bosh   poya   bo‘g’in   oralig’ining   cho‘zilib
boshlashi   va   poyaning   birinchi   bo‘g’in   tuproq   yuzasidan   5   sm   balandlikka
ko‘tarilganda belgilanadi [48; 52].
            Dastlab   pastki   bo‘g’in   oralig’i   uzayib   boshlaydi.   Keyin   ikkinchi   bo‘g’in
oralig’i   o‘sib   boshlaydi   va   u   birinchisidan   uzunroq   bo‘ladi.   Navbatdagi   uchinchi
bo‘g’in oralig’i ikkinchisidan   uzun bo‘ladi. Bu jarayon 5-7 bo‘g’in oralig’i  hosil
bo‘lguncha davom etadi (makkajo‘xorida 15 va undan ortiq). Poyaninng har qaysi
bo‘g’in   oralig’i   pastki   qismidan   o‘sadi-interkolyar.   Odatda   poyalar   gullash-
davrining oxirida, don to‘lishining boshida o‘sishdan to‘xtaydi [10; 11; 45].
        Boshoqlash(ro‘vaklash).  Yuqori barg qinidan boshoqning 1/3qismi ko‘rinishi
bilan   boshoqlash   fazasi   boshlanadi.   Naychalashdan   boshoqlash   fazasiga   poyalar,
barglar   jadal   o‘sadi,   boshoq   shakllanadi.   Shuning   uchun   o‘simlik   ozuqa
moddalariga, suvga bu davrda juda talabchan bo‘ladi [ 10;27; 49].
              Boshoqlarning   kattaligiga   ma’danli   oziqlanish   elementlarining   nisbati   katta
ta’sir   ko‘rsatadi.   Tuplanish   davrida   oziqlanishda   azot   ustuvorlik   qilsa,   o‘sish
konusining   cho‘zilishi   bir   necha   kunga   uzayadi   va   boshoqda   boshoqchalar   ko‘p
hosil bo‘ladi. Fosfor ustuvorlik qilsa boshoq shakllanishi tezlashadi va boshoqda 
boshoqchalar kam hosil bo‘ladi, shuning uchun oziq elementlar to‘g’ri nisbatlarda
tuproqqa solinishi lozim[33;  38;  48]
                Gullash.   O‘simlik   boshoqlagandan   keyin   gullay   boshlaydi.   Faqat   kuzgi
javdar   boshoqlash   boshlangandan   keyin   8-10   kun   o‘tgach   gullasa,   boshqa   g’alla
ekinlari   boshoqlaguncha   gullaydi.   G’alla   ekinlari   gullash   xususiyatiga   ko‘ra
o‘zidan changlanuvchi(bug’doy, arpa, suli, tariq, sholi)  va chetdan changlanuvchi
(javdar,   makkajo‘xori,   oq   jo‘xori)   larga   bo‘linadi.   O‘zidan   changlanuvchi   g’alla
15 ekinlarining   changdoni   odatda   hali   guli   ochilmasdan   yetilib   yoriladi.   Shuning
uchun ular o‘zidan changlanadi [100; 102; 108].
              Havo   issiq   va   quruq   bo‘lganda   bug’doy   guli   qobig’i   ochiq   holda   gullashi
mumkin   va   bunday   holat   ertalabki   soatlarda   kuzatiladi.   Noqulay   ob-havo
sharoitida gul qobiqlari yopiq holda gullashi mumkin [23; 25; 27]. 
              Chetdan   changlanuvchi   g’alla   ekinlarida   changchi   gul   ochilgandan   keyin
yetilib yoriladi.  Javdarda uning yengil changi to‘kilib shamol yordamida tarqaladi
va   boshqa   o‘simlik   gullarining   urug’chi   tumshuqchasiga   tushib   ularni
urug’lantiradi.   Agar chang shu o‘simlik gulining tugunchasiga tushsa urug’lanish
sodir bo‘lmaydi [5; 6; 8]. 
              Boshoqli   g’alla   ekinlarida   gullash   boshoqning   o‘rta   qismidagi
boshoqchalardan boshlanadi.   Dastlab hosil bo‘lgan don yirik va urug’lik sifatlari
eng   yuqori   bo‘ladi.   Ro‘vakli   g’alla   ekinlarida   gullash   ro‘vakning   uchki   qismidan
boshlanadi. Eng yaxshi, sifatli donnlar ro‘vakning uchki qismida hosil bo‘ladi [7;
11; 45].
              Yetilish(pishish).   Gul   urug’langandan   so‘ng   tuguncha   rivojlana   boshlaydi.
Urug’ va murtak rivojlanadi. Barglarda to‘plangan oziq moddalar don shakllanishi
uchun   sarflanadi.   Bunda   ular   eriydigan   shakldan(qand,   aminokislotalar),
erimaydigan shaklga(kraxmal, oqsil, yog’) o‘tadi [ 12 ; 22;  26].
                Donning   hosil   bo‘lish   jarayoni   to‘rt   davrga   bo‘linadi:   hosil   bo‘lish,
shakllanish, to‘lish va yetilish.
            Urug’ning   hosil   bo‘lishi.   Urug’lanishdan   o‘sish   nuqtasining   hosil
bo‘lishigacha davom etadi. Bu holda urug’ kuchsiz o‘simta hosil qiladi.
            Urug’ning   shakllanishi.   Urug’   hosil   bo‘lishidan   don   oxirgi   uzunligiga
yetguncha davom etadi. Urug’ tarkibida suv ko‘p, quruq modda kam bo‘ladi. 1000
ta urug’ og’irligi  25-30 [49; 55].
              To‘lish.   Endospermda  kraxmal  to‘planishining boshlanishidan  bu jarayonni
tugashigacha   davom   etadi.   Don   namligi   37-40%   gacha   kamayadi.   Davr
davomiyligi 23-35 kun. [12; 13; 15].
16           Urug’ning hosil bo‘lishi, shakllanishi, to‘lish davrlari sut pishiqlik davri ham
deyiladi.   Bunda   don   to‘la   shakllangan   bo‘lib,   organik   moddalar   to‘planishda
davom etadi. O‘simlikning pastki qismidagi barglar sarg’ayadi. Donlar yashil tusda
bo‘ladi [11; 17].
         To‘lish davri ham to‘rt fazaga bo‘linadi.
1. Suv holatidagi fazada  endosperm hujayralarining shakllanishi boshlanadi. 
Quruq moddalar maksimal miqdorining 2-3% to‘planadi. Faza davomiyligi 6 kun. 
2. Sut holati oldi fazasida urug’ sutsimon suv suyuqligi bilan to‘ladi; umumiy
quruq moddaning 10% to‘planadi. Faza davomiyligi 6-7 kun [49; 54].
3. Sut holatidagi fazada don sutsimon oq suyuqlik bilan to‘lib, yetilgan  dondagi
quruq moddaning 50 % to‘planadi. Faza davomiyligi 7-15 kun.
4. Xamirsimon holatdagi fazada endosperm konsistensiyasi xamirsimon bo‘ladi.
5. Quruq   modda   miqdori   yetilgan   don   massasining   85-90   %   ini   tashkil   qiladi.
Faza davomiyligi 4-5 kun.
        Pishish  davri ikki fazaga bo‘linadi:
1. Mum pishish fazasida- endosperm mumsimon, eziluvchan, tirnoq bilan oson
kesiladigan   holatda   bo‘ladi.   Don   namligi   25-30%   gacha   kamayadi,   faza
davomiyligi   3-6   kun.   Bunda   donda   to‘plangan   oziq   moddalar   miqdori   donning
to‘la   pishiqlik   davridagidan   kam   farq   qiladi.   Havo   sernam   bo‘lganda   bu   davr
cho‘zilib   ketishi   mumkin.   Bu   davr   hosil   ikki   fazali   usulda-   avval   o‘rilib,   keyin
yanchib olish uchun eng qulay muddat hisoblanadi [21; 100; 101].
2. Qattiq pishiqlik fazasida- endosperm kattalashadi, shishasimon  bo‘lib, rang 
jihatdan  shu don uchun xos bo‘ladi, namligi 8-22%. Faza davomiyligi 3-5 kun. Bu
fazada   donda   murakkab   biokimyoviy   jarayonlar   sodir   bo‘ladi   va   urug’lar
me’yordagi   unuvchanlikka   ega   bo‘ladi.   Shuning   uchun   yana   ikkita   qo‘shimcha
davr ajratiladi: hosil yig’ishtirib olingandan keying pishib yetilish va to‘la pishish.
          Hosil yig’ishtirilgandan keyin pishib yetilish davrida yuqori molekulyar oqsil
moddalarning sintezi tugaydi, erkin yog’ kislotalari yog’larga aylanadi, uglevodlar
molekulasi   yiriklashadi,   nafas   olish   sustlashadi.     Bu   davrning   boshlanishida
17 urug’larning   unuvchanligi   past,   oxirida   me’yoriga   yetadi.   Uning   davomiyligi   bir
necha   kundan   bir   necha   oygacha   davom   etadi   va   ekin   turiga   hamda   tashqi
sharoitga qarab o‘zgaradi [47; 49; 51].
              To‘la   pishish   davri   urug’   unuvchanligi   eng   yuqori   darajaga   yetganda
boshlanadi.   Sug’oriladigan   yerlarda   siyrak   ekinzorda,   sernam   ob-havo   sharoitida
donning yetilishi ancha kechikadi, davomli bo‘ladi. Quruq va issiq havo sharoitida
erta ekilganda, poyalar qalin bo‘lganda, kaliyli-fosforli o‘g’itlar solinganda javdar
ertaroq yetiladi [42; 44; 47].
            G’alla   ekinlari   zang   va   boshqa   kasalliklar,   zararli   boshqa   hashorotlar   bilan
zararlanishi natijasida don hosili va sifati pasayadi. Ekinlarning yotib qolishi ham
huddi shu jarayonlarga olib keladi. Hozirgi kunda yotib qolishga qarshi kurashlar
va   donli   ekinlarni   zararlovchi   har   xil   zararkunandalarga   qarshi   har   xil   chora-
tadbirlar olib borilmoqda [6; 8].
                                                  
   
1.1-rasm.  Javdar boshoqlari va donining ko’rinishi
18 Xulosa   qilib   aytganda     javdar   o’simligining   morfobilogik   xususiyatlari
bug’doy o’simligiga juda ham yaqin bo’lishi bilan bir-biriga o’xshash bo’lar ekan. 
Javdar   poyalarining   balandligi   boshqa   donli   ekinlarga   nisbatan   baland
bo’ladi.     Javdar   rivojlanish   davrida   bir   qator   orgonogenez   bosqichlarini   o’tashi
aniqlangan.     Javdarning   tuplanish   davri   3-4   ta   barglarning   hosil   bo’lishidan
boshlanar   ekan.   Adabiyotlarda   keltirilishicha   javdar   o’simligining   suvga   eng
talabchan davri boshoqlash (ro’vaklash) ga to’g’ri keladi.
1.2. Javdarning fiziologik xususiyatlari
                  Haroratga   talabi.   Kuzgi   javdar   avgust   oyidan   boshlab   noyabr   oyigacha
ekiladi.   Bu   muddatlarda   ekilgan   urug’larning   unishi   va   keying   bosqichlarning
davomiyligiga   ta’sir etuvchi bosh omil- harorat ekanligi aniqlangan. O‘zbekiston
sharoitida   kuzgi   bug’doy   va   arpa   ekinlari   urug’larining   unib   chiqishi   uchun   kam
harorat   6 o
C   ni   tashkil   etsa,   kuzgi   javdar   uchun   esa   eng   kam   harorat   1-2   o
C   ni
tashkil etadi [12; 18; 32; 51].
                Kuzgi javdarning me’yorida rivojlanishi uchun jami harorat yig’indisi 380-
570 o
C   bo‘lib,   o‘suv   davri   170-185   kun   davom   etadi.   Kuzgi   javdar   barcha   kuzgi
don   ekinlari   ichida   sovuqqa   eng   chidamli   ekinlardan   biri   hisoblanadi.   Qorsiz
joylarda -20-25  o
C sovuqqa, qor tagida esa maysalari -60   o
C sovuqqa ham bardosh
beradi [14; 18; 25].
              Javdar   unib   chiqqan   paytda   havo   harorati   6-8   o
C   bo‘lsa,   maysalari   tez
rivojlanadi. Ekilgan urug’lar nam yetarli tuproqlarda 6-7 kunda unib chiqadi. Unib
chiqqach   13-15   kunda   tuplay   bohlaydi,   havo   harorati   10-11   o
C   da   tez   va     yaxshi
tuplaydi.     Erta   bahorda   havo   harorati   4-5   o
C   ga   yetganda   javdar   o‘sa   boshlaydi.
Havo  harorati  10   o
C  dan oshganda   o‘sish   tezlashadi,  ayniqsa  havo  harorati   20   o
C
dan  yuqori  bo‘lganda  bir   kecha  kunduzlik  o‘sishi   boshqa  don  ekinlariga  nisbatan
yuqori bo‘ladi [7; 8; 27].
        Bahorda yaxshi tuplangan javdar 18-20 kunda naycha torta boshlaydi. Boshoq
tortish va gullash fazasida vaqt juda ham qisqa bo‘lib, 10-12 kun davom etadi. Don
19 hosil   bo‘lishi   tez   boshlanadi   yoki   changlangandan   5-6   kundan   so‘ng   urug’lar
boshoqlari   shakllana   boshlaydi.   Sut   pishish   fazasi   changlangandan   10-15   kun
o‘tgach   boshlanib,   8-10   kun   davom   etadi.   Mum   pishish   fazasi   12-18   kun   davom
etadi,   don   to‘liq   pishguncha   8-10   kun   vaqt   kerak   bo‘ladi.   Havo   harorati   salqin
bo‘lgan vaqtlarda don hosil bo‘lishi va pishishi uchun 40-45 kun vaqt kerak bo‘ladi
[12; 17; 33].
  Kuzgi   javdar   kuzda   unib   chiqqanidan   yaxshi   tuplanguncha   300-400   o
C,
bahorda   una   boshlaganidan   pishib   yetilguncha   1200-1400   o
C,   jami   1500-1800   o
C
harorat zarurdir [16; 35; 100].
              Kuzgi   javdarning   1-rivojlanish   fazalari   tuplanish   va   nay   o‘rash   kuzgi
bug’doynikiga   qaraganda   tez   boradi,   lekin   boshoqlash   va   gullash   fazalari   ancha
uzoq davom etadi. Javdar chetdan changlanuvchi osimlik, guli ochilganda shamol
yordamida changlanadi. Kuzgi javdar yetilgan paytda donning oson to‘kilib ketishi
uning salbiy biologik xususiyati hisoblanadi [55; 67; 89].
        O‘zbekistonning lalmikor hududlarida,  kuzda urug’lar tuproq quruq tuproqqa
ekilganligi,   keyin   nam   yetarli   miqdorda   yog’ingarchiliklar,   harorat   bo‘lmaganligi
uchun   ko‘pchilik   yillarda   qishda   yoki   ko‘klamda   unib   chiqadi.   Sug’oriladigan
yerlarda   kuzgi   javdar   urug’lari   optimal   muddatlarda   nam   yetarli   tuproqlarga
ekilganda 6-8 kunda unib chiqadi. Ekin unib chiqishi davrida samarali harorat 116-
140   o
C   ni   tashkil   etadi.   Fotosintez   jarayoni   uchun   minimal   harorat   3-4   o
C.
haroratning   ortishi   va   boshqa   sharoitlar   qulay   bo‘lganda   uglerodning
o‘zlashtirilishi   kuchayadi.   Harorat   35-36   o
C   bo‘lganda   assimliyatsiya   jarayoni
sekinlashadi [14; 17; 27].
              Tuplanish fazasida o‘simlikning qishlashi eng yuqori bo‘ladi. Sug’oriladigan
yerlarda   o‘simlikni   to‘rtinchi   bargni   hosil   bo‘lishida   tuplanish   tuguni   shakllana
boshlaydi.   Ildizsimon   bo‘g’in   oralig’ining   uchida   joylashgan   murtak   asta-   sekin
kattalasha  boshlaydi  va to‘rtinchi  barg hosil  bo‘lganda sharsimon  yo‘g’onlashgan
shaklni   ko‘rish   mumkin.   Bu   tuplanish   tuguni   hisoblanadi.   Lalmikorliklarda   unib
chiqishdan tuplanishgacha bo‘lgan davr har xil muddatlarni tashkil qiladi. Masalan
20 G’allaorolda   60   kun,   Qarshining   tekislik   mintaqalarida   45   kun,   Baxmalda   100
kunni  tashkil  etadi. Javdar  urug’larining kech  unib chiqishiga sabab,    namlikning
va   haroratning   yetishmasligidir.   Bunday   javdar   maysalarida   tuplanish   ham   kech
amalga   oshadi.   Namlik   va   haroratning   yetishmasligi   uning   boshqa   rivojlanish
fazalariga   ham   ta’sir   qiladi.     Bunday   vaqtlarda   javdar   donlari   kech   hosil   bo’lishi
mumkin. Agar maysalar kuzda hosil bo‘lsa, tuplanish fazasi qish faslining yanvar
oyida, qishda hosil bo‘lsa, bahorning mart oyida hosil bo‘ladi. Agar maysalar mart
oyida hosil bo‘lsa, tuplanish aprelda boshlanadi [30; 35; 67].   
              Tuplanish   energetikasiga   kuzgi   javdarning   nam   va   oziqa   moddalar   bilan
ta’minlanishi katta ta’sir ko‘rsatadi. Tuplanish tuguni joylashgan tuproq qatlamida
namlik   yetishmasa,   yon   novdalarning   hosil   bo‘lishi   keskin   kamayishi   yoki   to‘la
to‘xtashi mumkin [36; 41; 43].
              Dala   sharoitida   bitta   o‘simlikda   5-7   ta   novda,   kechki   ekish   muddatlarida   3
tagacha novda hosil bo‘ladi. Yon novdalar odatda o‘zlarini tuplanish tugunini bosh
poya   tuplanish   tuguniga   yaqin   hosil   qiladi   va   ularni   ajratish   qiyin.   Ular   faqat
tuplanish   tugunidagi   kurtakchalardagina   emas,   murtakdagi   uxlovchi   kurtaklardan
va kleoptil asosidagi  kurtakchalardan ham hosil  bo‘lishi mumkin. Ayrim hollarda
bosh   poyada   bir   emas,   bir   nechta   tuplanish   tugunlari   hosil   bo‘lib,   ularni   har
qaysisida yon novdalar hosil bo‘ladi [7; 8].
        Tuplanish tugunida yon novdalarning hosil bo‘lishi va o‘sishi bilan birgalikda
bo‘g’in ildizlari tizimi(ikkilamchi) tizimi hosil bo‘ladi. Birinchi murtak ildizlaridan
farq qilib, ikkilamchi ildizlar tuplaish tugunidan rivojlanadi [11].
              Kuzgi   javdarda   tuplanish   harorat   1-3   o
C   bo‘lganda   sekin   o‘tadi.   Harorat
oshganda   tezlashadi.   Harorat  oshib  borishi  bilan  tuplanish   jadalligi   va  ikkilamchi
ildizlar   hosil   bo‘lishi   kuchayadi.   Ammo   harorat   25-30   o
C   bo‘lganda   tuplanish
to‘xtashi   mumkin.   Bu   hol   tuproq   yuza   qatlamini   tez   qurishi   va   suvni
transpiratsiyaga   sarflanishi   bilan   bog’liqdir.   Unib   chiqish   fazasida   barglarning
shakllanishi va ildiz tizimining o‘sishi 4 va 20  o
C va undan yuqori haroratda o‘tishi 
21 mumkin.   Dala   sharoitida   kuzgi   bug’doy   optimal   muddatda   ekilganda   tuproqda
namlik   yetarli   bo‘lganda   o‘rtacha   sutkalik   harorat   15-17   o
C   ga   to‘g’ri   keladi.
Kechki   ekish   muddatlarida   sug’oriladigan   yerlarda   ham   o‘simlik   bitta-uchta   barg
hosil   qilib   qishlashga   ketadi.   Unib   chiqish   fazasi   bahorda   ham   davom   etadi,
bunday hollarda unib chiqish fazasi 100-150 kun davom etadi [7; 10; 27].
                Tuplanish   boshlanishi   odatda,  pastki   barg   qo‘ltig’idan  birinchi   yon   shoxni
hosil bo‘lishi bilan belgilanadi. U bosh poyaning birinchi barg qini asosida yotgan
kurtakdan shakllanadi. O‘sish davomida kurtakdan rivojlangan birinchi novdaning
bargini o‘sishi bilan asosiy poya bargining ikkinchi bargi asosida yotgan kurtakdan
ikkinchi   novda   hosil   bo‘ladi.   Qulay   sharoitda   yon   novdalar   faqat   bosh   poyaning
barg   qo‘ltig’idan   emas,   balki   yon   novdalar   bargining   asosida   joylashgan
kurtaklardan   ham   hosil   bo‘ladi.   Bu   kurtaklardan   ikkilamchi   tartibda   novdalar,
ulardan   uchlamchi   tartibdagi   novdalar   hosil   bo‘ladi.   Tuproqda   nam   yetishmasligi
natijasida   o‘simlikning   bunday   hollarda   4-5   ta   novdalar   o‘rniga   1-2   ta   novdalar
hosil   bo‘lishi   mumkin.   Tuplanish   davrida   tuproqdagi   namlikni   cheklangan   dala
sig’imidan  80%  dank  am   bo‘lmasligi  eng   qulay   hisoblanadi.  Tuproqda  suv,   havo
oziqlanish   rejimini   buzadigan   ortiqcha   namning   jadalligini   pasaytiradi   [53;   56;
69].
              O‘simlikni   o‘sishi   va   rivojlanishi,   shu   jumladan   yon   novdalarning   hosil
bo‘lishi   tuplanish   tugunini   joylashish   chuqurligiga   bog’liq.   Tuplanish   tuguni
qancha chuqur joylashsa u yuqori va past haroratning hamda tuproq qurib qolishni
salbiy   ta’sirlardan   kam   zararlanadi.   Tuplanish   tuguni   joylashgan   chuqurlikning
oshib borishi bilan o‘simlikni novda hosil qilishi oshib boradi [44; 46; 55].
              Tuplanish   tugunini   joylashish   chuqurligi   urug’ni   ekish   chuqurligiga,   uning
yirikligiga,   tuproq   zichligi,   strukturasiga,   tuproqni   tayyorlash   sifatiga,   haroratga,
namlik   va   yorug’likka   bog’liq.   Bu   omillarqulay   nisbatlarda   bo‘lganda   tuplanish
tuguni   2-3   sm   chuqurlikda   joylashadi.   Unib   chiqish   fazasining   oxirida   bulutli   va
nam     havo     bo‘lsa,     tuplanish     tuguni     tuproq     yuzasidan   0,5-1   sm     chuqurlikda
22 joylashadi.   Zich   va   strukturasiz   tuproqlarda   tuplanish   tuguni   yuzaroq   joylashadi.
Havoning issiq bo‘lishi uni chuqur joylashishiga imkon beradi [50; 65; 71].
              Yirik urug’lar  ekilganda, azotli  o‘g’itlar  solinganda  tuplanish keskin  ortadi.
yuqori,   o‘rta,   past   tuplanadigan   navlari   bor.   Tuplanish   fazasining   oxirida,
naychalash fazasining boshlarida bo‘linish poyaning hamma organlari kurtak holda
bo‘lib, tegishli sharoitlarda   o‘simlikda plastik   zaxira moddalari yetarli bo‘lganda
u   o‘sishga   qo‘zg’aladi.   Oldin   bosh   poya,   ma’lum   vaqt   o‘tgandan   keyin   yon
novdalar o‘sishni boshlaydi. Birinchi bo‘g’in oralig’i kuzgi bug’doyda odatda 3-4
sm, ayrim hollarda 7-10 sm ga yetadi. Birinchi bo‘g’in oralig’i 5-6 kun davomida
jadal o‘sadi. 10-15 kundan keyin o‘sishdan to‘xtaydi. Poyaning o‘sishi bir sutkada
o‘rtacha birinchi bo‘g’in oralig’iniki 0,5-1,5 sm, oxirgisiniki 5-6 sm va undan ko‘p
bo‘ladi. Oxirgi bo‘g’in oralig’i eng uzun bo‘ladi [10; 58; 105]. 
              Qulay   sharoitda   o‘rtacha   harorat   6-8   o
C     bo‘lganda   naychalash   fazasi
boshlanadi.   Haroratning   oshishi   bilan   poya   va   barglarning   o‘sishi   tezlashadi.   Bu
fazaning tugashi uchun 10  o
C haroratda 30-35 kun, harorat13-15   o
C bo‘lganda 28-
30 kun,  20-25   o
C  bo‘lganda  18-20 kun  kerak  bo‘ladi. Harorat  20-25   o
C  va undan
yuqori   bo‘lganda   o‘sish   jarayonlari   tezlashadi,   fazani   davom   etishi   qisqaradi,
ammo tuproda namning yetishmasligi va suv rejimining buzilishiga olib keladi va
poya,   barglarning   o‘sishi   sekinlashadi.   Kuzgi   javdar   o‘stiriladigan   mintaqalarda
harorat rejimi har xil. Shuning uchun bu fazaning tugashi uchun o‘rtacha sutkalik
harorat 350-500  o
C ni tashkil qiladi [30; 33; 100] 
          Naychalash fazasida o‘simlikni namlik va oziqa moddalar bilan ta’minlanishi
ham   katta   ahamiyatga   ega.   Ularning   yetishmasligi   o‘sishni,   plastik   moddalarning
to‘planishini   kamaytiradi,   boshoqning   shakllanish   sharoitini   yomonlashtiradi   va
natijada hosilning kamayishiga sabab bo‘ladi. Bu davrda o‘simlik uchun eng qulay
suv   rejimi   tuproqni   cheklangan   dala   sig’imining   80   %       dan   kam   bo‘lmaganda
hosil qilinadi [31; 34; 89]. 
23        O‘zbekiston sharoitida kuzgi javdarning boshoq tortish ob-havo quruq va issiq
davriga   to‘g’ri   keladi.   Aprel   oyining   oxiri   may   oyining   boshlarida
yog’ingarchilikning bo‘lishi kuzgi javdar hosildorligiga deyarli ta’sir ko‘rsatmay
Bu   davrda   yog’ingarchilikning   miqdori   kam   bo‘lib,   ular   faqat   tuproqni   yuza
qatlamini   namlashi   mumkin.   Shuning   uchun   lalmikorlikda   tuproqning   pastki
qatlamlarida namlik zaxirasi katta ahamiyatga ega [12; 17].
           Samarqand viloyati sharoitida sug’oriladigan maydonlarda kuzgi javdar turli
muddatlarda   ekilganda   boshoqlash   fazasi   25-   apreldan,   10-maygacha   kuzatilgan.
Naychalash   fazasining   boshlanishidan   boshoqlash   fazasigacha     25-30   kun   o‘tadi.
Ob-havo   sharoitiga   qarab   boshoqlash   ko‘rsatilgan   muddatdan   oldin   yoki   keyin
boshlanishi   mumkin.   Salqin,   yomg’irli   ob-havoda   boshoqlash   fazasi   naychalash
boshlangandan   keyin   36-40   kunda,   havo   quruq   va   issiq   bo‘lganda   20-25   kunda
boshlanadi [10; 49; 51].
                  Kuzgi   javdarning   gullashi   boshoqlashdan   2-3   kundan   keyin   boshlanadi.
Ayrim   hollarda   juda   noqulay   sharoitlarda   boshoq   oxirgi   barg   qinidan   chiqmay
gullashi   va  urug’lanishi   mumkin.   Bunday   hol   kuchli   qurg’oqchilik  hamda   yuqori
haroratda   kuzatilib,   poya   oxirgi   bo‘g’in   oralig’ining   o‘sishdan   to‘xtashi   bilan
bog’liq.   Salqin, yomg’irli ob-havoda boshoqlash va gullash o‘rtasidagi davr 5-10
kunga yetishi mumkin. Bitta boshoq 3-5 kun, ekinzordagi boshoqlar 6-7 kun gullab
turadi. Eng ko‘p gullar, gullashning boshlanishidan 2-3 kun o‘tgach kuzatiladi  va
oxiriga kelib kamayadi [13; 18].
        Bug’doy changlari urug’chiga kelib tushmasa yashovchanligini tez, 2-3 soatda
yo‘qotadi. Urug’chilar esa changni qabul qilib olish qobiliyatini 6-8 kun davomida
saqlaydi [8].
              Gullash va urug’lanish 10-25   o
C haroratda me’yorida o‘tadi. Tuproqda nam
yetarli   havo   harorati   25-30   o
C   bo‘lganda   ham   gullash   va   urug’lanish   me’yorida
o‘tadi.  Boshoqlash, gullash, urug’lanish fazalarining davomiyligi 5-8 kundan, 10-
12   kungacha   o‘zgaradi.     Kuzgi   javdar   iyunda,   tog’li   mintaqalarda   iyulda   pishib
yetiladi.   Donning   shakllanish   davrida   harorat   21-23   o
C   bo‘lsa,   donning   o‘sishi
24 jadallashadi   uning   davomiyligi   qisqaradi.   O‘zbekiston   sharoitida   donning   to‘lishi
va pishib yetilish davri yuqori harorat bo‘lgan sharoitda o‘tadi [ 49; 107; 108].
                    Tuproqqa   talabi.     Boshqa   g’alla   ekinlariga   qaraganda   kuzgi   javdar
tuproqqa unchalik talabchan emas.   Uning   me’yorida   o‘sishi   va   rivojlanishi
uchun   tuproq   muhiti   neytral   (pH-6,5-7)   bo‘lishi   kerak.   Javdar   eng   barqaror   va
yuqori   hosilni   unumdorligi   yuqori   qora   tuproqlar,   bo‘z   tuproqlar   va   to‘q   kashtan
tuproqlarda beradi [69; 71; 98].
                      O‘zbekistonda   eg   keng   tarqalgan   bo‘z   tuproqlar   ham   mayin,   begona
o‘tlardan   toza   bo‘lsa   kuzgi   javdar   uchun   eng   qulay   hisoblanadi.   Bu   tuproqlar
chirindiga, azotga boy bo‘lmasa ham, ularda mikrobiologik jarayonlar jadal o‘tadi
va   o‘simlik   o‘zlashtirishi   oson   bo‘lgan   ma’danli   moddalarni   harakatchan
formalarini   hosil   qiladi.   Sug’oriladigan   yerlarda   keng   tarqalgan   o‘tloq,   bo‘z-
tuproq, o‘tloq-botqoq tuproqlar ham kuzgi javdardan mo‘l hosil yetishtirish uchun
juda qulay [10; 11].
  Yorug’likka   talabi.   Yorug’lik   javdar   o‘simligi   hayotining   eng   muhim
omillaridan biri hsoblanadi. Yorug’lik kunining uzunligi, yorug’likning intensivligi
va   uning   spektr   tarkibi,   fotosintetik   intensivligiga   organik   moddalarning
to‘planishiga,   o‘simlikning   o‘sishiga,   rivojlanishiga,   ayrim   organlarning
shakllanishiga ta’sir qiladi [76; 83].
Kuzgi   o‘suv   davrining   boshlanishida   yorug’likning   yetishmasligi
o‘simlikning   o‘sish   tezligiga   birinchi   navbatda   barglar   va   tuplanish   tugunining
hosil   bo‘lishiga   ta’sir   qiladi.   Yorug’likning   yetarlicha   bo‘lishi   o‘simlikning   unib
chiqish   fazasida,   ayniqsa,   ikkinchi,   uchinchi   barglarning   o‘sish   davrida,   qulay
harorat, suv, ozuqa rejimi bilan uyg’unlashgan holda yirik barglar hosil bo‘lishiga
va   tuplanish   tugunining   chuqur   joylashishiga   yordam   beradi.   Aksincha   bulutli,
yomg’irli   ob-havo   past   harorat   bilan   uyg’unlashganda   tuplanish   tuguni   tuproq
yuzasiga   yaqin   joylashadi   va   qish   davrida   o‘simlik   zararlanish   imkoniyatini
kuchaytiradi [83; 84].
25          Kuzgi javdar uzun kun o‘simligi. Bahorda, o‘sish davrida 13-14 soatdan kam
bo‘lmagan   yorug’lik   kuni   o‘simlikni   ko‘p  miqdorda  plastik   moddalarni   to‘plashi,
biomassaning   to‘planishi   va   yorug’lik   stadiyasini   tez   o‘tishiga   yordamlashadi.
Quyoshli   ob-havo   sharoitida   naychalash   fazasining   boshlanishida   qisqa,   ammo
mustahkam pastki bo‘g’in oralig’i shakllanadi va o‘simlik yotib qolishga chidamli
bo‘ladi.   Serquyosh,   bulutsiz,   ochiq   ob-havo,   yetarli   namlik   donning   shakllanishi,
pishib yetilishida, yuqori hosil olishda muhim omillar hisoblanadi [10; 30; 33].
Quyoshli   ob-havo   sharoitida   kuzgi   javdarning   naychalash   fazasining
boshlanishida   qisqa,   ammo   mustahkam   bo’g’in   oralig’i   shakllanadi   va   o’simlik
yotib qolishga chidamli bo’ladi. Serquyosh, bulutsiz, ochiq ob-havo, yetarli namlik
donning   shakllanishi,   pishib   yetilishi,   yuqori   hosil   olishda   muhim   omillar
hisoblanadi.   Bu     omillarning   yetarlicha   bo’lishi   javdarning   fiziologik
ko’rsatkichlari yuqori bo’lishiga sabab bo‘ladi [11; 27; 45].
Umuman   olganda   bugungi   kunda   javdar   biologiyasini   o’rganish   bo’yicha
ko’pgina olimlar izlanishlar olib bormoqda.   Masalan Eshmirzayev.K.E, Yusupov
X.Y,   Omonov.A.S,   va   boshqalar.     Ko’pgina   rossiyalik   olimlar   tomonidan   javdar
fiziologiyasi bo’yicha tadqiqotlar olib borilmoqda.   Misol uchun   И. С. Браилова
javdarning morfo-fiziologik xususiyatlarini o’rganib kelmoqda.   
1.3. Javdar agrotexnikasi  va uning asosiy xususiyatlari
O‘zbekiston   Respublikasi   tuproq   va   iqlim   sharoiti   har   xilligi   sababli   kuzgi
javdar   yetishtirish   texnologiyasi   har   bir   mintaqaning   o‘ziga   xos   bo‘lishi   kerak.
Kuzgi   javdarni   eng   yaxshi   o‘tmishdosh   ekinlardan   keyin   joylashtirish,   intensiv
navdagi   javdar   navlarini   ekish,   tuproqni   yetarli   miqdordagi   oziqa   moddalar   bilan
ta’minlash,   kasallik   va   zararkunandalarga   qarshi   kurashni   o‘z   vaqtida   o‘tkazish
muammolari   Siddiqov   R.I,   Egamov   I.U,   va   Mansurov   A.M   risolasida   to‘la
yoritilgan [28; 49; 51]. 
              Urug’larni   ekishga   tayyorlash.   Kuzgi   javdarni   yuqori   sifatida   navdor
urug’lik   bilan   ekish   yuqori   va   sifatli   don   hosili   olishning   asosiy   omillaridan
26 hisoblanadi.   Ekish   uchun   belgilangan   davlat   andozalari   talabiga   javob   beradigan
bir xil yiriklikda va tekis, sog’lom, begona o‘tlar urug’idan toza, unuvchanligi 92-
95%   va   unib   chiqish   kuchi   80%   dan   kam   bo‘lmagan   urug’lardan   foydalanish
hosildorlikni   2-3   barobar   oshiradi.   Urug’lik   uchun   ekiladigan   donlarni   turli   xil
zamburug’ kasalliklaridan zararlantirish lozim [8; 45].
              Ekish muddati.   Kuzgi javdar kuzgi javdar ekishni har bir mintaqada tuproq
iqlim sharoitidan kelib chiqqan holda maqbul muddatlarda o‘tkazilishi, urug’larni
tekis   undirib   olish,   kuzgi   o‘sish   davrida   qishgi   tinim   davriga   kirishi   uchun
tayyorgarlik   holatini   o‘tash,   normal   qishlash   va   yuqori   hosil   berishni
ta’minlaydi[10; 52; 54]. 
        Muddatidan o‘ta erta ekilgan javdar kuzdagi issiq havo harorati va tuproqdagi
yetarli   namlikdan   foydalanib,   javdar   o‘sib   qalinlashib   ketishi   natijasida   javdar
dimiqishi   na   uni   qishda   biroz   sovuq   olishi   mumkin.   Undan   tashqari   bunday
maydonlardagi javdar zang kasalligi bilan ham zararlanishi mumkin [102; 108].
                  Kechgi   muddatda   javdar   ildiz   tizimi   yaxshi   rivojlanmasdan,   qishga
tayyorgarlik   holatini   o‘tmasdan   tinim   davriga   kiradi.   Bunday   holda   javdarni   bir
qismini   sovuq   oladi,   qolganlari   esa qor   tagida   kuchsiz     nozik   holda   chiqib
muhitni   noqulay   omillariga   chidamsiz   bo‘ladi.   Xaddan   kech   ekilgan   urug’
umuman unib chiqmasligi ham mumkin [17; 19; 30].
                  Kuzgi   boshoqli   don   ekinlari   mintaqa   uchun   maqbul   muddatlarda
ekilgandagina   urug’ni   tekis   unib   chiqishi,   o‘simlikni   kuchli   rivojlanishi,   yaxshi
tuplanishi, qishga yaxshi tayyorgarlikni o‘tashi va qishni qattiq sovug’iga bardoshli
bo‘lishini ta’minlaydi [83; 86]. 
                    Ekish  usullari.   Kuzgi  javdar   qatorlab  (qator   oralari   15 sm),  tor   qatorlab
(qator oralari 7,5 sm), ikki tomonlama qatorlar kelishtirilgan usullarda ekiladi. Tor
qatorlab   ekish   ilg’or   usul   hisoblanadi.   Bunda   o‘simliklar   maydonda   bir   tekis
taqsimlanadi.   Tuproqda   yetarli   namlik   va   oziqa   moddalar   bo‘lgada   ular   yaxshi
o‘sadi,   rivojlanadi,   yorug’likdan,   namlikdan   oziqa   moddalardan   yaxshi
27 fordalanadi,  tuplanish   va  mahsuldorligi   yuqori  bo‘ladi.  Bunda  o‘simliklar   begona
o‘tlar tomonidan kam zararlanadi, tuproqda namlik kam bug’lanadi [100; 106].
                    Kuzgi javdarni tor qatorlab va qatorlarni kesishtirib ekishda tuproqda nam
yetarli bo‘lsa hosildorlik oddiy qatorlab ekishdan afzalligi yo‘q.
                    Ekishga   yaxshi   tayyorlanmagan,   ayniqsa   makkajo‘xoridan   bo‘shagan
maydonlarga   kuzgi   javdar   ekishda   tuproqda   nam   yetarli   bo‘lsa   hosildorlik   oddiy
qatorlab   ekishga   nisbatan   ancha   yuqori   bo‘lgan.   Qatorlarni   kesishtirib   ekish   tor
qatorlab ekishdan afzalligi yo‘q [18; 19]. 
                    Hozirgi paytda urug’larni maydonga bir tekis taqsimlaydigan va tuproqqa
yaxshi   ko‘madigan   qatorsiz   seyalkalar   yaratilmoqda.   Dastlabki   tajribalar   qatorsiz
ekish usulini yuqori samaradorligini ko‘rsatmoqda.
Tuprog’i   og’ir,   sizot   suvlari   yuza   joylashgan   mintaqalarda   kuzgi   javdarni
pushtalarga ekish tavsiya etiladi. Pushtaga ekilgan o‘simliklar namning ko‘pligidan
zararlanmaydi, suv to‘planib qolmaydi. Bunda tuproqning suv, havo, issiqlik rejimi
yaxshilanadi.,   aerob   mikrobiologik   jarayonlar   uchun   qulay   sharoit   yaratiladi.
Urug’larni   ko‘paytirish   uchun   keng   qatorlab   ekish   usuli   keng   qo‘llaniladi.   Uning
eng  qulay   variantda  lenta(tasma)   usulidir.  Bunda   lentaga   uch   qator   oralari   15  sm
qilib   joylashtiriladi.   Lentalar   orasi   45   sm   bo‘ladi.   Buning   uchun   uchta   soshnik
ekiladi,   ikkitasi   yopib   qo‘yiladi.   Bu   usulda   1   ga   maydonga   50-70   kg   urug’
sarflanadi [37; 55]. 
                Ekinzorda   qatorlar   shimoldan   janubga   qaratib   joylashtirilsa,   quyosh
yorug’ligidan   ayniqsa   ertalabki   va   kechkisidan   yaxshi   foydalanadi,   kun   yarimida
bo‘ladigan jaziramada issiqlikdan kam zararlanadi, hosildorlik 2-3 s/ga oshadi.
                Ekish   me’yorlari.   Kuzgi   javdarni   suv   bilan   ta’minlanishi   va   mineral
oziqlanishi   o‘sish   jarayonlarini   kuchaytiradi,   barg   yuzasini   kengaytiradi,   ekinzor
zichligini   oshiradi,   fotosintetik   faol   radiatsiyadan,   karbanat   angidrid   gazidan
foydalanishini   yaxshilaydi,   hosilni   oshiradi.   Optimal   me’yorlardan   ortiq   urug’
ekilganda o‘simliklar qalin joylashadi [41; 110].
28                   Ekish   me’yorlari   tuproq-iqlim   sharoitiga   qarab   o‘zgaradi.   Qalin   ekish
sernam, shimoliy mintaqalarda qo‘llaniladi. Janubiy mintaqalarda ekish me’yorlari
nisbatan   kam   bo‘ladi.   Sernam   shimolda   ekish   me’yorlarini   belgilaydigan   asosiy
omillar-   yorug’lik   va   tuproq   unumdorligi   bo‘lsa,   qurg’oqchil   mintaqalarda   –
o‘simlikning   nam   bilan   ta’minlanishidir.   Shuning   uchun   sug’oriladigan   yerlarda
ekish me’yori lalmikorlikdagidan ancha ko‘p bo‘ladi [106; 107].
                    Hozirga qadar   tuproq  unumdorligini  ekish  me’yorining  kattaligiga  ta’siri
haqida   yagona   fikr   yo‘q.   Ayrim   tadqiqotchilar   unumdor   tuproqlarda   ekish
me’yorlarini kamaytirish, unumsiz tuproqlarda ko‘paytirish kerak deb hisoblashsa,
boshqalari   teskarisini   isbotlashadi.   Tavsiyanomalardagi   bunday   qarama-
qarshiliklar tajribalarni turli tuproq iqlimga ega mintaqalarda, har xil navlar bilan,
bir xil bo‘lmagan tuproqlarda o‘tkazilishi bilan bog’liq [28; 47; 56].
    Ekish   muddatlari   ham   ekish   me’yorlariga  ta’sir   ko‘rsatadi.   Ekish   optimal
muddatdan   kechikkanda   ekish   me’yori   oshiriladi.   Kech   ekilgan   o‘simliklarda
tuplanish   koeffisienti   urug’larni   unib   chiqishi   kam,   kuzgi   va   qishgi   noqulay
sharoitlarga chidamliligi eng past bo‘ladi [42; 78]
                Tor   qatorlab,   qatorlarni   kesishtirib   ekish   usullarda   ekish   me’yori   10%
oshiriladi.   Qandaydir   sabablarga   ko‘ra   mayda   urug’larni   ekishga   to‘g’ri   kelsa,
ularni   dona   hisobidagi   me’yori   10-12%   ga   oshiriladi.   Sababi   mayda   urug’lar
unuvchanligi o‘rta va yirik urug’larnikiga nisbatan past bo‘ladi. Begona o‘tlar bilan
ifloslangan   dalalarda   ham   ekish   me’yori   oshiriladi.   Qalin   ekilgan   o‘simliklar
begona o‘tlarni qisib qo‘yadi [40; 45]. 
         Ekish me’yori gektariga kilogram yoki unib chiqadigan urug’lar soni (million
hisobida 1 ga ekilgan urug’lar bilan ifodalanadi). Urug’larni vazni bo‘yicha ekish
me’yori   belgilanganda   ularni   yirikligi   e’tiborga   olinmaydi.   Shuning   uchun   1000
dona   urug’   vazni   har   xil   bo‘lganda   vazni   bir   xil   ekish   me’yorida   turli   sondagi
urug’lar   ekilib   oziqlanish   maydoni   har   xil   bo‘ladi.   Ekish   me’yorini   bir   gektarga
ekiladigan   urug’lar   soniga   qarab   aniqlash   to‘g’ri   bo‘ladi.   Bunda   yirikligi   har   xil
urug’lar   ekilganda   ham   o‘simliklarni   oziqlanish   maydoni   bir   xil   bo‘ladi.   Kuzgi
29 javdarni   ekish   me’yorlari   ham   har   bir   mintaqa,   xo‘jalik,   dala,   nav   uchun
o‘tmishdoshlar,   o‘g’itlash,   sug’orish   va   boshqa   omillar   hisobga   olingan   holda
aniqlanadi  [11; 27].
                Urug’larni   ekish   chuqurligi.   Kuzgi   javdar   urug’larini   ekish   chuqurligiga
urug’larni   unib   chiqish   tekisligi,   maysalarni   hosil   bo‘lish   muddati,   tuplanish
tugunini   joylashish   chuqurligi,   o‘simlikning   qishga   chidamliligi,   mahsuldor
tuplanish albatta hosildorlikka bog’liq [99; 101].
                Unib   chiqayotgan   maysaga   tuproqning   qarshiligi   uning   mexanik   tarkibiga
bog’liq  bo‘ladi.  Maysalarni  unib  chiqishiga  ayniqsa,  og’ir  loy  tuproqlar  ko‘p
qarshilik   qiladi.   Shuning   uchun   og’ir   tuproqlarda   urug’lar   4-5   sm   chuqurlikda
ekiladi,   o‘rtacha   qumoq   tuproqlarda   urug’lar   5-6   sm,   yengil   tuproqlarda   7-8   sm
chuqurlikda   ekiladi.   Tuproqni   yuza   qatlami   juda   urib   ketganda   urug’lar   yengil
tuproqlarda 8-10 sm chuqurlikda ekilishi mumkin [27].
                Urug’larni   juda   chuqur,   shuningdek   sayoz   ekish   ham   o‘simlikni   qishga
chidamliligini   kamaytirishi   mumkin.   Urug’lar   juda   chuqur   ekilganda   maysalar
kechikib   hosil   bo‘ladi,   kuchsiz   bo‘ladi,   qishda   nobud   bo‘lishi   mumkin.   Sayoz
ekilgan urug’lar ham o‘simlikni qishlashiga salbiy ta’sir ko‘rsatadi [10].
         Ekinzorlarni parvarishlash.  O‘simlikning o‘sishi va rivojlanishi, qishlashda
va   o‘suv   davrida   saqlanishi,   ularni   ekishdan   hosilni   yig’ishtirishgacha   saqlanishi
ekinzor parvarishiga bog’liq. Kuzgi javdarni asosiy parvarishi oziqlantirish, yerga
bahorda   baronlash,   yotib   qolishdan   saqlash,   begona   o‘tlardan   himoya   qilish,
kasallik va zararkunandalarga qarshi kurashishdan iborat [101; 102; 103].
                Urug’larni qisqa vaqt davomida yaxshi  undirib olish uchun, ekishdan oldin
dalaga   yaxshi   ishlov   beriladi.   Bu   urug’larni   tuproq   zarrachalari   bilan   jipslashishi
hamda tuproqni pastki qatlamlaridan namlikni kapillyarlar orqali urug’ joylashgan
qismiga   ko‘tarilishiga   yordamlashadi.   Tuproqni   g’altaklash   tuproq   g’ovakligini
kamaytirib,   namni   yoqolishini   kamayishiga   olib   keladi.   Ammo   tuproqda   namlik
yetarli   bo‘lib,   uning   zichligi   optimal   (1,1-2   g/sm 2
)   bo‘lsa   g’altaklash   zaruriyati
bo‘lmaydi [101].
30                 Kuzgi   javdarni   baronalash   bahorda   yer   yetilishi   bilan   o‘tkaziladi.   Uning
asosiy   vazifasi-ekish   davomida   zichlashib   qolgan   tuproq   yuzasini   yumshatish,
o‘simlikni   nobud   bo‘lgan   qismlarini   chiqarib   tashlash,   begona   o‘tlarni   yo‘q
qilishdir. Sug’oriladigan maydonlarda bahorda tup qalinligi yetarli bo‘lib, o‘simlik
yaxshi rivojlangan ekinzor, begona o‘tlardan toza, qatqaloq bo‘lmasa baronalashni
o‘tkazmasa ham bo‘ladi [10; 101].
  Bahor   quruq   bo‘yicha   kelganda   tuproq   yuzasi   qatqaloq   bo‘lganda
baronalash   qatorlarni   dioganal   bo‘yicha   yoki   ko‘ndalangiga   tuproq   yetilganda
o‘tkaziladi.
Kuchsiz   rivojlangan,   yomon   tuplangan,   ikkilamchi   ildizlar   tizimi   yaxshi
shakllanmagan   o‘simliklar   qoplami   baronalanganda   ular   baronalar   tishiga   ilashib
sug'urilishi   hamda   ekinzor   siyraklashishi   mumkin.   Bunday   maydonda   baronalash
samara   bermaydi.   Baronalashda   o‘simliklarni   rivojlanish   holati,   tup   qalinligi
baronalar tili, agregat harakatining tezligi, tuproq ob-havo sharoiti hisobga olingan
holda o‘tkaziladi [43; 102]. 
                Kuzgi   javdarni   azotli   o‘g'itlar   bilan   oziqlantirish   2-3   o‘tkaziladi.   Yerga
bahorda   -   o‘simlik   o‘sishni   boshlaganda,   tuplanish   fazasida   hamda   boshoqlash
fazasida don sifatini oshirish uchun o‘tkaziladi.
Kuzda   ekiladigan   javdar   O‘zbekistan   sharoitida   g'o‘za,   sabzavot   ekinlari,
beda,   makkajuxori   dukkakli   don   ekinlaridan   keyin   joylashtirilsa,   begona   o‘tlar
bilan   kam   ifloslanadi.   Juda   siyraklashgan,   begona   o‘tlar   bilan   kuchli   ifloslangan
bedapoyalar,   agrotexnik   qoidalarga   rioya   qilib   buzilmaganda   ham   dalani   begona
o‘tlar bosadi [49; 55].
                  Kuzgi   javdar   erta   va   optimal   muddatlarda   ekilsa   hamda   o‘simliklar   qish
tushguncha   1   m 2
  da   1,3-1,6   m 2
  barg   yuzasi   hosil   qilsa   dalani   begona   o‘tlar   bilan
ifloslanishi   keskin   kamayadi.   Bunday   maydonlarda   o‘simlik   kuz,   bahor,   yoz
davrida   yaxshi   rivojlanib   begona   o‘tlarni   rivojlanishiga   yo‘l   qo‘ymaydi.   Shuning
uchun kuzgi javdar hosilidan bo‘shagan dalalar begona o‘tlardan ancha tozalangan
bo‘ladi [12; 17; 26].
31 Hozirgi   paytda   sug'oriladigan   don   ekinlar   maydonlarida   bir   yillik,   ko‘p
yillik,   kuzgi   va   qishlaydigan   begona   o‘tlarning   80   dan   ortiq   turi   uchraydi.
Sug'oriladigan   g'allazorlarda   sho‘ra,   olabo‘ta,   yulduzo‘t,   qo‘ytikan,   paxta-tikan,
yovvoyi   gultojixo‘roz,   dala   qandalasi,   yovvoyi   suli,   qo‘ypechak,   ituzum,   sariq
paxtatikon va boshqa begona o‘tlar ko‘p uchraydi. Kuzda ekilayotgan donli ekinlar
hosilini oshirish uchun dalani begona o‘tlardan tozalash zarur hisoblanadi [18; 78;
81].
          Chunki begona o‘tlar bilan ifloslangan g'allazorda don hosili va sifati keskin
pasayadi,   hosilni   o‘rib   yanchib   olish   qiyinlashadi.   Begona   o‘tlar   javdar   hosilini
gektaridan 5-15 s/ga kamaytirishi munikin [56; 67].
Sho‘ra   yovvoyi   gultojixo‘roz,   shamak   va   boshqa   begona   o‘tlarni   1   m 2
qalinligi   50   o‘simlikdan   oshsa,   1   gektaridan   o‘rtacha   30-70   kg   azot,   10-15   kg
fosfor,   50-70   kg   kaliy   o‘zlashtiradi.   Bu   miqdordagi   oziqa   elementlari   15-17   s/ga
don   shakllantirish   uchun   yetarlidir.   Begona   o‘tlar   sug'orilganda   yerlarda   ma'danli
o‘g'itlarning samaradorligini, foydalanish koeffisientini 30-40% kamaytiradi.
Respublikamizda   so‘ngi   yillarda   keng   tarqalgan   kalta   poyali,   intensiv
tipdagi   javdar   navlarini   o‘stirish   samaradorligi,   begona   o‘tlardan   toza
maydonlardagina   juda   yuqori   bo‘ladi.   Ularning   poyalari   kalta,   barglari   vertikal
joylshganligi   uchun   uzun   poyali   navlarga   nisbatan   1,5-2   barobar,   begona   o‘tlar
bilan ko‘p ifloslanadi [55; 60]
Kuzgi don ekinlari dastlabki rivojlanish fazalarida begona o‘tlar bilan kuchli
ifloslanadi. Begona o‘tlar soni 1m 2
 da 200 donadan ko‘p bo‘lsa, bunday maydonlar
kuchli ifloslangan hisoblanadi. Bunday dalalarda bug'doy hosili, don sifati keskin
pasayadi, o‘rim - yig'im ishlari qiyinlashadi [19; 29].
Javdar   ekiladigan   maydonlar   ekishdan   oldin   nam   to‘playdigan   sug'orishlar
o‘tkazilganda   begona   o‘tlarni   urug'lari   unib   chiqa   boshlaydi.   Bunday   maydonlar
25-27sm   ga   chuqurlikda   chimqirqarli   pluglar   bilan   haydalsa,   begona   o‘tlar
yo‘qoladi [15; 18].
Sug'oriladigan  yerlarda javdarzorning ifloslanishiga  asosiy  sabablar  begona
32 o‘tlar bilan ifloslangan dalalarga urug' ekish, urug'larni begona o‘tlar urug'laridap
tozalanmasligi, nam  to‘playdigai sug'orishlami  o‘tkazmaslik, almashlab ekishlarni
yo‘lga   qo‘ymaslik,   bir   maydonga   surunkasiga   ikki   yildan   ortiq   boshoqli   don
ekinlarini   ekish,   paxtazorlarni   begona   o‘tlardan   tozalamaslik   hisoblanadi   [33;   89;
101].
Zang va qorakuyaga qarshi ko‘rash tadbirlari urug'larni ekishga tayyorlashda
qo‘llaniladi. Zang kasalliklariga un shudringga qarshi o‘suv davrida 25%, Bayleton
gektariga   0,5   -1kg,   Follikyur   -0,5   l   miqdorda   250-300   l   suvga   aralashtirib
purkaladi [38; 102].
              Kuzgi ekinzorlarda turli xil zararkunandalar uchraydi va ular har yili hosilga
katta zarar keltiradi. Kuzgi g'allazorlarda daryo bo‘ylarida ariq yoqalarida, zaxkash
maydonlarda   g'alla   zuligi   (piyavisa)   barglarni   kuchli   zararlaydi.   Javdar   ekilgan
maydonlarda   shilliqurt,   xumkalla,   tripe,   hasvalar,   shiralar   ko‘p   uchraydi.   Ular
kuzgi   don   ekinlarini   unib   chiqishidan   pishishigacha   zarar   keltiradi,   don   hosili   va
sifatini kamaytiradi [100; 101].
Ekinzorlarda   zararkunandalarga   qarshi   karash   olib   borishda,   ular
keltiradigan zararni boshlanishini aniqlash muhim. Ularni 1m 2
 soniga qarab zaharli
preparatlar qo‘llanishi boshlanadi. Masalan,  g'alla zulugi 1m 2
  da 5 donani, zararli
xasva   va   xumkalla   2   donani,   shiralar,   tripslar   50   donani   tashkil   etsa   zaharli
preparatlar   bilan   ishlash   tavsiya   etiladi.   Bularga   qarpga   55   %   karate   gektariga   0.
15-0,   25   yoki   2,5%   summi   alfa   0,2-0,25   yoki   0,5%   desis   0,35   kg   miqdorda
to‘planishdan pishib yetilguncha qo‘llanish mumkin. Ko‘rsatilgan preparatlar 50 l
suvga aralashtirib 1 gektarga purkaladi [24; 28; 89].
Keyingi   yillarda   ekologik   toza,   hayvonlar,   o‘simliklar   uchun   zararsiz
biologik   usullarda   zararkunandalarga   qarshi   kurash   tarqalmoqda.   Bu   usul
kimyoviy   preparatlarni   qo‘llashga   nisbatan   ancha   arzon   biologik   usullarda
sichqonlarga, qurtlarga qarshi bakterial preparatlar, o‘simlik bitiga, shved chiviniga
va boshqa zararkunandalarga entomofaglar, zararli hashoratlarni parazitlari hamda
yirtqichlari yordamida kurashilmoqda. Bu usul istiqbolli hisoblanadi [34; 77].
33 Yuqoridagi   adabiyotlar   sharhi   ma’lumotlaridan   aniqlanishicha,   Samarqand
viloyati hududida ekilayotgan javdar navlarining biofiziologik xususiyatlari yaxshi
o‘rganilmagan.   Ayniqsa,   uning   suv   almashinuv   xususiyatlari,   transpiratsiya
jadalligi,   fotosintetik   faoliyati,   mahsuldorlik   ko‘rsatkichlari   bo‘yicha   ma’lumotlar
deyarli   uchramaydi.   Shuning   uchu n   biz   hozirgi   kunda   Samarqand   viloyati
hududida   ekilayotgan   bir   yillik   javdar   navlarining   ayrim   fiziologik
ko‘rsatkichlarini aniqlashga harakat qildik.
Xulosa:   Umuman   olganda   adabiyotlar   sharhi   bo’yicha   xulosa   keltiradigan
bo’lsak,  javdarnini  morfobiologik va fiziologik xususiyatlari hozirgi vaqtda ba’zi
olimlar   tomonidan   o’rganilib   kelinmoqda.   Jumladan:   В . И .   Бабенко ,   Г . А .
Баталова   А . В ,  Амелин   Д . А ,  Алиев   А . Ф ,  Жогин   А . П .  Иванов  va boshqalar.
1.2-rasm. Tajriba dalasining umumiy ko’rinishi
34 2.TADQIQOT SHAROITLARI, OBYEKTI VA USLUBLARI.
2.1. Tadqiqot o‘tkazilgan hududning iqlimi va tuproq sharoitlari
Iqlim   sharoiti.   O‘simliklarning   o‘sishi,   rivojlanishi   muayyan   mintaqaning
ob-havo   sharoitiga   bog’liq   bo‘lib,   yuqori   va   sifatli   hosil   olish   uchun
qo‘llaniladigan agrotexnologik jarayonlar shunga mos bo‘lishi lozim.
Samarqand   viloyatining   sug’oriladigan   maydonlari   tog’oldi   mintaqasiga
mansub bo‘lib, ob-havosi keskin kontinentalligi bilan tavsiflanadi. Yillararo va yil
davomida   kutilmaganda,   birdaniga   o‘zgaruvchan   iqlimi,   qurg’oqchilik   bo‘lishi,
issiqlik   va   yorug’likning   ko‘pligi,   qishning   sovuqligi,   bahorning   nisbatan   iliq,
seryog’ingarchiligi,   yozning   quruq,   jazirama   issiqligi   bilan   tavsiflanadi.   Kuzda
ko‘pincha   haroratning   keskin   o‘zgarishi,   qisqa   muddatli   sovuq   tushishi,
yog’ingarchiliklarning   ba’zan   qorga   aylanishi   kuzatiladi.   Bunday   keskin
o‘zgarishlarning   sabablaridan   asosiysi,   viloyatda   sahro   va   tog’   tizmalarining
mavjudligi   hamda   hududning   cho‘zilib   ketganligidir.   Jomboy   tumanining   iqlimi
keskin   kontinental   yillik   o‘rtacha   temperatura   13,4 0
C   yanvarning   o‘rtacha
temperaturasi -1,2  0
C iyulniki 27  0  
C eng yuqori temperatura 45  0  
C, yillik o‘rtacha
yog’in   312   mm   asosan,   qishda   va   bahorda   yog’adi.   Havoning   nisbiy   namligi
ekinlarning amal davrida 44-54%,  yilning eng issiq oyi –iyul va sovuq oyi-yanvar
hisoblanadi [26; 76].
               Samarqand viloyati tuproq-iqlim sharoitlari javdar yetishtirish uchun qulay.
Shu   sababli   davlat   reyestriga   kirgan   va   istiqbolli   navlarni   shu   tabiiy   muhitga
moslashtirish, agrotexnologik tadbirlarni qo‘llash orqali mo‘l va sifatli don hosilini
yetishtirish mumkin  [ 10; 39].
Tuproq sharoitlari. 
Samarqand   viloyatining   Jomboy   tumani   hududida   asosan,   tipik   bo‘z   tuproq,
och-   bo‘z   tuproq,   to‘q-   bo‘z   tuproqlar   hisoblanadi.   Och   tusli   bo‘z   tuproqning
morfologik   tuzilishi   genetik   qatlamlarining   uncha   yaxshi   ajralib   turmasligi   va
barcha   qatlamlarning   xlorid   kislota   ta’sirida   shiddatli   qaynashligi   bilan
xarakterlanadi.   Och   tusli   bo‘z   tuproqlar   mexanik   tarkibiga   ko‘ra   asosan   yirik
35 changsimon   o‘rtacha   qumoq   tuproqlar   jumlasiga   kiradi.   Anchagina   g’ovakli
bo‘lishi   och   tusli   bo‘z   tuproqlarning   o‘ziga   xos   xususiyatidir.   Bunga   tuproqda
kalsiy   karbanatning   mo‘lligi   va   hashorotlar   yo‘llarining   ko‘pligi   sabab   bo‘ladi.
Tuproq   hosil   qiluvchi   ona   jinsi   asosan   lyoss   tog’   jinsidan   hamda   proallyuviydan
iborat. Bo`z tuproqlar O`zbekistonda 2635 ming gektar maydonni yoki  Respublika
umumiy   maydonining   6,40   %   ini   egallaydi.   Och   tusli   bo`z   tuproqlarning
morfologik   tuzilishi   genetik   qatlamlarnining   uncha   yaxshi   ajralib   turmasligi   va
barcha   qatlamlarning   xlorid   kislotasi   ta`sirida   shiddatli   qaynashligi,   hashoratlar
inlarining ko`p bo`lishi bilan xarakterlanadi [10].
Bo`z   tuproqlar   zonasida   och   tusli   bo`z   tuproqlar   tarqalgan   maydon   o`zining
tekisligi, yog’in-sochinlarning eng kam miqdorda bo`lishi hamda havo harorati eng
yuqori,   aksariyat-tuproqdan   sarflanadigan   suvning   eng   katta   ko`rsatkichga   ega
bo`lishi bilan xarakterlanadi [10; 49].
Bo`z   tuproqlar   ob-havoning   (tabiiy   iqlimning)   kelishiga   qarab,   40-120   sm
gacha   chuqurlikda   namlanadi.   Bo`z   tuproqlarda   o`simlik   foydalana   olmaydigan
namlik   (so`lish   namligi)   to`q   tusli   va   tipik   bo`z   tuproqdagilarga   nisbatan   1,5-2
barobar kam. Bu esa, albatta tuproq mexanik tarkibining engilligi, nam sig’imining
bir muncha kichik bo`lishi bilan bog’liqdir Bo`z tuproqlar mexanik tarkibiga ko`ra,
asosan yirik changsimon o`rtacha qumoq tuproqlar jumlasiga kiradi [10; 100].
Oziq moddalar miqdori  jihatdan kam  ta`minlangan tuproqlar  qatoriga kiradi.
Yalpi   azot   0,05   –   0,11   %,   fosfor   0,10-0,14   %   va   kaliy   miqdori   1,72-2,20   %   ga
yaqin. Bahorikor shudgorda chirindi va boshqa oziq moddalar miqdori ancha kam
bo`ladi. 
Tajriba   o`tkazilgan   maydonning   tuproq   sizot   suvlarining   sathi   8-10   metr.
Mexanik   tarkibi   o`rtacha   qumoq   haydalma   (0-30   sm)   qatlamda   tuproq   chirindisi
1,1 %, haydalama osti (30-50) qatlamda esa 0,7 % ni tashkil etdi [102]. Umumiy
azot haydalma (0-30 sm) qatlamda 0,12 %, fosfor 0,12   %, kaliy 2,2 % ni tashkil
etib,   ularning   harakatchan   shakli   esa,     N-NO
3 -8,5,   P
2 O
5 -22,0,       K
2 O-197   mg/kg
tashkil etganligi laboratoriya tahlilida aniqlandi.
36 Tuproq   suvli   so`rimining   muhiti   kuchsiz   ishqoriy   bo`lib,   pH   =   7,1-7,3   ga
teng.
Xulosa   qilib   aytish   mumkinki,   tumanning   tuproq   va   iqlim   sharoitlari,
sug’orish   imkoniyatlari,   tuproqning   sho`rlanmaganligi   javdar   ekinining   navlarini
to`g’ri   tanlab   joylashtirish,   qulay   muddatlarda   maqbul   tup   qalinligi   va   o`g’itlash,
me`yorida oziqlantirib parvarishlash orqali yuqori, sifatli hamda arzon hosil olishni
ta`minlaydi.
Xo‘jalikning   tuproq   sharoiti   asosan   och   va   tipik   bo‘z   tuproqlardan   tashkil
topgan bo‘lib, biz dala tajribasini tipik bo‘z tuproqli maydonda o‘tkazdik. Umumiy
tarzda   I.Boboxo‘jayev,   T.Uzoqovlarning   ma’lumotlariga   ko‘ra   (1995)   bo‘z
tuproqlarning morfologik tuzilishini quyidagicha: A-Gumusli gorizont qalinligi 12-
17   sm,   ustki   qizg’ish   tusli,   ko‘pincha   changsimon   qumoq   tangasimon   mayda
uvofli, strukturali [10; 105].
AB-   unuvchi   gorizont,   15-20   sm   sarg’ish   malla   bo‘z   asosan   changli   qumoq
tez uvalanib ketadigan chidamsiz uvoqli strukturali.
B
k -   karbonatli   illyuvinal   gorizont   qalinligi   60-100   sm   och-qo‘ngir   sarg’ish
(malla) ko‘pincha changsimon qumoqli zichlangan.
  C
k - sarg’ish yoki malla tusli changsimon qumoq yuqori qismida tuzlar turadi.
1,5-2,0   mga   mayda   gipslangan   taram-taram   tuzilishli   kiristallari   uchraydi.   Dala
tajribasi   o‘tkazilgan   maydon   tuprog’i   sho‘rlanmagan   ,   mexanik   tarkibi   o‘rta
qumoqli   yer   osti   sizot   suvlar   8-10   m   chuqurlikda   joylashgan   jadvaldagi
ma’lumotlardan ko‘rinib turibdiki, bu tuproqda chirindi miqdori kam bo‘lib 60sm
qatlamda 0,94%ni tashkil etadi [10].
2.2.Tadqiqot obyekti
Biz tadqiqotlarimizda bir yillik javdarning ,,Vaxsh-116” va ,,Shalola” navidan
foydalandik.   Bu   navlar   Samarqand   viloyatining   ayrim   hududlarida   ekilmoqda.
Javdarning   ,,Vaxsh-116”   navi   Tojikiston   dehqonchilik   ilmiy   tekshirish
insititutining   Vaxsh   bo‘limida   yovvoyi   javdar   7323   ni   Bernub   9939   bilan
37 changlatish va dastlab ko‘plab (ommaviy)  tanlash, so‘ngra esa ko‘p martta yakka
tanlash yo‘li bilan yaratilgan [8; 11; 101].
Mualliflar: N.S.Parishkura, M.K.Zarshikov, N.V.Lvova,M.Raxmonov.
1983-yilda   Respublikaning   sug’oriladigan   yerlarida   yashil   oziqa   uchun   ekin
sifatida Davlat reyestriga kiritilgan. Vulgare tur xiliga mansub. 
,,Vaxsh-116”   javdar   navining   maysalari   to‘q   yashil   rangda   bo‘lib,   poyasi
g’ovak, balandligi 110 sm dan 200 sm gacha bo‘ladi. Poya 6-7 bo‘g’im oraliqlariga
ega. Poyasi yalong’och yoki tukli bo‘ladi. Poyasi baland bo‘lganligi uchun u yotib
qolishga   moyil.   Poyasi   yaxshi   tuplanadi,   poyalar   rivojlanishi   bo‘yicha   bir-   biriga
yaqin,   teng   boshoqlar   hosil   qiladi.   Pishish   davrida   3-8   ta   boshoq   hosil   qilgan
poyalar   beradi.  Bargi   bug’doyning  bargiga  nisbatan   enli,  barg  tilchasi   kalta,   barg
quloqchalari   har   xil   shaklda   va   uzunlikda,   ko‘pincha   juda   kalta.   Boshoqlari   ikki
yon tomondan siqiq, ikki tomonga yo‘nalgan kalta qiltiqlarga ega. Boshog’i 8 sm
dan 15 sm gacha, prizma duksimon, cho‘ziq ellipssimon bo‘lishi mumkin [45; 49]. 
Prizmasimon boshoqning old va yon tomonlari bor bo‘yicha bir xil kenglikda
bo‘ladi. Duksimon boshoqning asosida old tomoni yon tomonidan enliroq bo‘ladi.
Cho‘ziq   ellipssimon   boshoqning   old   tomoni   o‘rta   qismida   birmuncha   enli   bo‘lib,
uchi   bilan   asosiga   qarab   torayib   boradi.   Doni   dumaloq,   cho‘zinchoq   yoki   oval
shaklida bo‘lishi mumkin. 1000 ta donning massasi yuqori 31 gr, o‘rtacha 24-29gr
va eng past 16 gr gacha bo‘lishi mumkin [48; 49]. 
O’rtacha   hosildorligi   55-67   sentnerni   tashkil   etadi.   Tezpishar,   vegetatsiya
davri 163 kun, don uchun 179 kun. 
Javdarning   ,,Shalola”   –   Vaxsh-116   navi   bo’yicha   aalitik   seleksiya   usulida,
ya’ni   ko’p   martalab   tabiiy   tanlash   yo’li   bilan   yaratilgan.     Bu   nav   ham   ko‘pgina
mamlakatlarda rayonlashtirilgan [51].
Nav   yaxshi   barglangan.   Yotib   qolishga   bardoshliligi   o’rtacha.   2019-   yildan
Toshkent viloyati bo’yicha sug’oriladigan yerlarda kuzgi muddatlarda ekish uchun
istiqbolli   nav   deb   topilgan   va   Davlat   reyestriga   kiritilgan.   Kuzda   ekilganda   sut
38 pishish   davrigacha   vegetatsiya   davomiyligi   muddati   180-190   kun,   bahorda
ekilganda esa 100-105 kunni tashkil etadi [60; 102].].
   Bu navning maysalari to‘q yashil rangda bo‘lib, poyasi g’ovak, uzunligi 150-
180 sm gacha bo‘ladi.  Poya 6-7 bo‘g’im oraliqlariga ega. Poyasi yalong’och yoki
tukli   bo‘ladi.   Poyasi   baland   bo‘lganligi   uchun   u   yotib   qolishga   moyil.   Poyasi
yaxshi   tuplanadi,   poyalar   rivojlanishi   bo‘yicha   bir-   biriga   yaqin,   teng   boshoqlar
hosil   qiladi.   Pishish   davrida   3   -7   ta   boshoq   hosil   qilgan   poyalar   beradi.   Bargi
bug’doyning   bargiga   nisbatan   enli,   barg   tilchasi   kalta,   barg   quloqchalari   har   xil
shaklda   va   uzunlikda,   ko‘pincha   juda   kalta.   Boshoqlari   ikki   yon   tomondan   siqiq,
ikki   tomonga   yo‘nalgan   kalta   qiltiqlarga   ega.   Boshog’i   7   sm   dan   12   sm   gacha,
prizma   duksimon,   cho‘ziq   ellipssimon   bo‘lishi   mumkin.     Doni   dumaloq,
cho‘zinchoq yoki oval shaklida bo‘lishi mumkin. 1000 ta donning massasi yuqori
30 gr, o‘rtacha 23-27gr va eng past 15 gr gacha bo‘lishi mumkin [49; 51; 60].
  Hosildorligi don uchun 30-35 s/ga. Ko’k massa uchun 250-300 s/ga ni tashkil
etadi.
2.3. Tadqiqot uslublari
Laboratoriya   va   dala   tajribalarda   javdar   urug’larining   unuvchanligi,
o‘simliklarning o‘sishi, rivojlanishi, bir tup o‘simlikning biometrik ko‘rsatkichlar,
hosildorligi keng tarqalgan va sinalgan uslublar yordamida o‘rganildi .
Tajribalar   Samarqand   viloyati   Jomboy   tumanidagi   “ Ulug’   Baraka ”   fermer
xo`jaligida o‘tkazildi .
                Tadqiqotlar   davomida   urug‘larning   laboratoriya   va   dala   unuvchanligi,
o‘simliklarning   o‘sishi,   rivojlanishi,   suv   almashinuv   xususiyatlari,   transpiratsiya
jadalligi,   fotosintetik   faoliyati,   hosildorlik   ko‘rsatkichlari   rivojlanish   fazalari
bo‘yicha o‘rganildi.
Tadqiqotlarda   quyidagi   kuzatishlar,   biometrik   o‘lchovlar   va   tahlillar
o‘tkazildi:
39 -F enologik     kuzatishlar,   biometrik   o‘lchovlar   qishloq   xo‘jalik   ekinlarini   nav
sinash bo‘yicha davlat inspeksiyasining uslubi bo‘yicha o‘tkazildi ;  
-   Ekish   muddati,   ekish   me’yori   va   boshqa   agrotexnologik   tadbirlar   O‘zPITI
(2007) uslublari asosida olib borildi; 
- O‘simlik barglaridagi pigmentlar miqdori spektrofotometr asbobi yordamida
aniqlandi;
-   Fotosintetik   sof   mahsuldorlik   A.A.Nichiporovich   va   boshqalar   [1961]
usullarda aniqlandi;
  - Quruq modda miqdori- quritish shkafida doimiy massagacha kiritish orqali
L.G. Tretyakov, A.S.Sulaymonov usulida;
-  Barglar sathi Lazerov usulida aniqlandi.
                - Transpiratsiya jadalligi tarozida o‘lchash usulida aniqlandi, bunda KERN
440-45 N rusumli tarozidan foydalanildi; 
          -Ilmiy tadqiqotlar mobaynida to‘plangan natijalar, statistik qayta ishlash
B.A.Dospexov, B.J.Azimov tavsiyalariga asosan bajarildi.           
Umuman, qo‘llanilgan tadqiqot uslublari ilmiy tadqiqot jarayonlarida sinalgan
va keng qo‘llanilgan uslublar hisoblanadi. 
              Tajriba   o`tkazilgan   maydonning   umumiy   yuzasi     gektar   bo`lib,
paykalchalarning   umumiy   yuzasi   1000   m 2
,   hisobga   olinadigan   yuzasi   400   m 2
.
Urug’lar  19.10. 2020 yilda qator orasi 15 sm, ekish chuqurligi 4-5 sm qilib ekildi. 
              Tajribada   tuproqdagi     namlik   cheklangan   dala     nam   sig‘imining   (CHDNS)
70% dan kam bo‘lmagan holda ushlandi.
    Urug’larning   laboratoriya   unuvchanligi   Biologiya   fakulteti   o`simliklar
fiziologiyasi   laboratoriyasida     maxsus   termostatlarda   o`tkazildi.  Bu   urug’lar   Petri
kosachalariga namlangan filtr qog’ozi ustiga joylashtirildi  va harorati 15-20-25 0
C
ga teng bo‘lgan maxsus termostatlarda o‘stirildi. 
40 3.TADQIQOT NATIJALARI
3.1. Bir yillik javdar urug’larining unuvchanligi
        Kuzgi javdar avgust oyidan boshlab noyabr oyigacha ekiladi. Bu muddatlarda
ekilgan urug’larning unishi va keying bosqichlarning davomiyligiga  ta’sir etuvchi
bosh   omil-   harorat   ekanligi   aniqlangan.   O‘zbekiston   sharoitida   kuzgi   bug’doy   va
arpa    ekinlari     urug’larining   unib   chiqishi   uchun     eng   kam   harorat   6 o
C   ni   tashkil
etsa,   kuzgi   javdar   uchun   esa   eng   kam   harorat   1-2   o
C   ni   tashkil   etadi.     Bundan
yuqori haroratda uning unib chiqishi tezlashadi.   Javdar unib chiqqan paytda havo
harorati   6-8   o
C   bo‘lsa,   maysalari   tez   rivojlanadi.   Ekilgan   urug’lar   nam   yetarli
tuproqlarda 6-7 kunda unib chiqadi. Unib chiqqach 13-15 kunda tuplay bohlaydi,
havo harorati 10-11   o
C da tez va   yaxshi tuplaydi.   Erta bahorda havo harorati 4-5
o
C   ga   yetganda   javdar   o‘sa   boshlaydi.   Havo   harorati   10   o
C   dan   oshganda   o‘sish
tezlashadi, ayniqsa havo harorati 20   o
C dan yuqori bo‘lganda bir kecha kunduzlik
o‘sishi boshqa don ekinlariga nisbatan yuqori bo‘ladi [7;8; 27].
              Biz   tadqiqotlarimizda   javdar   urug’larining   labaratoriya   va   dala   sharoitida
unuvchanligini   aniqladik.   Labaratoriya   va   dala   sharoitida   urug’larning
unuvchanligini   javdarning   ,,Vaxsh-116”   va   ,,Shalola”   navida   4   takrorlanishlar
asosida undirib ko‘rdik.
  Labaratoriyada   «Vaxsh-116»   javdar   navi   urug’ini   4   takrorlanish   asosida
undirib ko‘rganimizda 1-takrorlanishda urug’larning unish quvvati 78,9% ekanligi
aniqlandi   va   ikkinchi   takrorlanishda   unish   quvvati   80%   ekanligi   aniqlandi   va
birinchi   takrordan   1,1   %   ga   ziyod   unganligi   isbotlandi.   3-takrorlanishda
urug’larning   unish   quvvati   75,0   %   ekanligi   aniqlandi   va   to‘rtinchi   takrorlanishda
unish   quvvati   82,0   %   ekanigi   aniqlandi   va   uchinchi   takrordan   7%   ga   ziyod
unganligi   aniqlandi.O‘rtacha   hisoblaganimizda   unish   quvvati   78,9%   tashkil   etdi.
Bu natijalarimiz quyidagi 3.1. -rasmda keltirilgan.
41 3.1-rasm. Javdar navlarining labaratoriyada unish quvvati va unuvchanligi
              «Shalola» javdar navi urug’ini 4 takrorlanish asosida  labaratoriyada undirib
ko‘rdik,   bunda   1-takrorlanishda   urug’larning   unish   quvvati   72,0%   ekanligi
aniqlandi   va   ikkinchi   takrorlanishda   unish   quvvati   80,0%   ekanligi   aniqlandi   va
birinchi   takrordan   8,0   %   ga   ziyod   unganligi   isbotlandi.   3-takrorlanishda
chigitlarning  unish   quvvati   74,0  %  ekanligi  aniqlandi  va   to‘rtinchi   takrorlanishda
unish   quvvati   83,0   %   ekanigi   aniqlandi   va   uchinchi   takrordan   9,0%   ga   ziyod
unganligi aniqlandi.O‘rtacha hisoblaganimizda unish quvvati 77,2% ni tashkil etdi.
  Ma‘lumotlardan   aniqlanishicha   1-2-3-takrorliklarda   urug’larning   unuvchanligi
100   %   ni tashkil etgan bo‘lsa 4-takrorlikda esa 96   %    ni tashil  etdi. Urug’larning
o‘rtacha unuvchanligi 99% ekanligi tadqiqotlarimiz davomida aniqlandi. 
        Xulosa qilib aytganimizda ,,Vaxsh-116” javdar navi urug’larining labaratoriya
sharoitida o‘rtacha unuvchanligi ,,Shalola” javdar naviga nisbatan yuqori ekanligi
aniqlandi.   ,,Vaxsh-116”   navi   urug’ining   o‘rtacha   unuvchanligi   78,9%   ni   tashkil
etsa,   ,,Shalola”   javdar   navida   esa   77,2%   ni   tashkil   etdi.   ,,Shalola”   javdar   navida
birinchi  takrorlanishda  unish   quvvati     Vaxsh-116  navidan  6,9%   ga  kam,  ikkinchi
takrorlikda   esa   teng   bo’lishi,   uchinchi   takrorlikda   1%   ga   kamligi,   to’rtinchi
takrorlikda esa 1% ga ko’pligi tajribamizda o’rganildi. 
42 Rasmdan   keltirilgan   ma’lumotlardan   aniqlanishicha   1-2-3-takrorliklarda
urug’larning   unuvchanligi  100   %   ni  tashkil  etgan bo‘lsa,  4-takrorlikda esa  96   %
ni tashil etdi va urug’larning  o‘rtacha unuvchanligi 99  %  ni tashkil etdi.
Labaratoriya   sharoitida   urug’larning   unuvchanligi   javdarning   ikkala   navida
ham yuqori ko’rsatkichga ega ekanligini aniqladik.                               
Biz   tadqiqotlarimiz   davomida   javdar   urug’larining   dala   sharoitida
unuvchanligiga ham alohida e’tibor berdik. Urg’larni biz dalaga 28-oktabrda ekdik.
Urug’lar   11-   noyabrdan   boshlab   unib   chiqa   boshladi.     Javdarning   ikki   xil   nav
urug’larining dala unuvchanligini 4 takrorlanishlar asosida aniqladik. 
  Javdar   navlarining   dala   unuvchanligini   aniqlash   bo’yicha   to’plangan
ma’lumotlar ilovadagi jadvallar va quyidagi rasmlarda ko’rsatilgsan.
    Bunda   birinchi   takrorlanishda   Vaxsh-116   navi   urug’larining   unuvchanligi
89,2%   ekanligi   aniqlandi   va   ikkinchi   takrorlanishda   unuvchanligi   91,2%   ekanligi
aniqlandi va birinchi takrordan 2 % ga ziyod unganligi isbotlandi.  3- takrorlanishda
urug ’ larning   unuvchanligi   92,5%   ekanligi   aniqlandi   va   to ‘ rtinchi   takrorlanishda
unuvchanligi   93,8%   ekanligi   aniqlandi   va   uchinchi   takrordan   0,8%   ga   kam
unganligi   aniqlandi .  O ‘ rtacha   hisoblaganimizda   unuvchanligi   91,6 %  ni   tashkil   etdi .
3.2-rasm. “Vaxsh-116”javdar navi urug’larining  dala unuvchanligi.
         ,,Shalola” navida esa  birinchi takrorlanishda urug’larning unuvchanligi 90,2%
ekanligi   aniqlandi   va   ikkinchi   takrorlanishda   unuvchanligi   87,9%   ekanligi
43 aniqlandi va birinchi takrordan 2,3 % ga kam unganligi isbotlandi. 3-takrorlanishda
urug’larning   unuvchanligi   89,1%   ekanligi   aniqlandi   va   to‘rtinchi   takrorlanishda
unuvchanligi   88.1%   ekanligi   aniqlandi   va   uchinchi   takrordan   1,0%   ga   kam
unganligi aniqlandi. O‘rtacha hisoblaganimizda unuvchanligi 88,8% ni tashkil etdi.
Javdarning   Vaxsh-116   navida   urug’larning   dala   sharoitida   unuvchanligi   to‘rtala
takrorlikni solishtirib chiqganimizda eng yuqori ko’rsatkich birinchi takrorlanishda
ekanligi aniqlandi. Qolgan takrorlanishlarda esa unuvchanlik birinchio takrorlikka
nisbatan bir ozgina past bo’lishini tajribamiz davomida o’rganib chiqildi. Olingan
natijalar ilovadagi jadvalda keltirilgan.
Xulosa   qilib   aytganimizda   umuman   respublikamiz   sharoitida   yetishtirilgan
bir   yillik   javdar   navi   urug’larining   unuvchanligi   yuqori   bo‘lib,   laboratoriya
sharoitida ,,Vaxsh-116” navining unish quvvati 78,9%, unuvchanligi 99,2 %, dala
unuvchanligi   esa   91,2%     bo‘lishi   aniqlandi.   ,,Shalola”   navida   esa   labaroratoriya
unuvchanligi   99%   ,   unish   quvvati   77,2%   ekanligi   dala   unuvchanligi   esa   88,8   %
bo‘lishi   kuzatildi.   Javdarning   Vaxsh-116   navida   dala   sharoitida   urug’larning
unuvchanligi   Shalola   naviga   nisbatan   yuqori   bo‘lar   ekan.     Ikkala   navning   dala
sharoitida unuvchanligini solishtirib ko’rganimizda Vaxsh-116 navi Shalola naviga
nisbatan 0,8% ga ko’p unganligi aniqlandi. Deyarli javdarning ikkala navida ham
urug’larning   dala   sharoitida   unuvchanligi   bir   –biridan   unchalik   farq   qilmas   ekan.
Shalola   javdar   navida   urug’larning   dala   sharoitida   unuvchanligini   quyidagi   3.3-
rasmda ko’rishimiz mumkin.
Quyidagi   rasmdan   ko’rinib   turibdiki   Shalola   javdar   navi   urug’larining   dala
unuvchanligi   to’rtta   takrorlanishlar   asosida   o’rganilganda   1-takrorlikda   87,9   %ni,
2-takrorlikda 90,2 % ni, 3-takrorlikda esa 91,1 %, 4-takrorlikda 92,5 % ni tashkil
etishi  aniqlandi. O’rtacha urug’larning unib chiqish   foizini  aniqlaganimizda 90,4
% ga teng bo’lishi tadqiqotlarimiz mobaynida  aniqlandi. Xulosa qilib 
44 3.3-rasm. Shalola javdar navi urug’larining dala unuvchanligi.
3.2. Bir yillik javdarning o‘sishi va rivojlanishi
                  Javdarning   tuplanish   fazasining   oxirida,   naychalash   fazasining   boshlarida
bo‘linish   poyaning   hamma   organlari   kurtak   holda   bo‘lib,   tegishli   sharoitlarda
o‘simlikda   plastik     zaxira   moddalari   yetarli   bo‘lganda   u   o‘sishga   qo‘zg‘aladi.
Oldin   bosh   poya,   ma’lum   vaqt   o‘tgandan   keyin   yon   novdalar   o‘sishni   boshlaydi.
Birinchi bo‘g’in oralig’i kuzgi bug’doyda odatda 3-4 sm, ayrim hollarda 7-10 sm
ga yetadi.  Birinchi   bo‘g’in oralig’i   5-6  kun davomida  jadal   o‘sadi.  10-15 kundan
keyin   o‘sishdan   to‘xtaydi.   Poyaning   o‘sishi   bir   sutkada   o‘rtacha   birinchi   bo‘g’in
oralig’iniki 0,5-1,5 sm, oxirgisiniki 5-6 sm va undan ko‘p bo‘ladi. Oxirgi bo‘g’in
oralig’i eng uzun bo‘ladi. 
              Qulay   sharoitda   o‘rtacha   harorat   6-8   o
C     bo‘lganda   naychalash   fazasi
boshlanadi.   Haroratning   oshishi   bilan   poya   va   barglarning   o‘sishi   tezlashadi.   Bu
fazaning tugashi uchun 10  o
C haroratda 30-35 kun, harorat13-15   o
C bo‘lganda 28-
30 kun,  20-25   o
C  bo‘lganda  18-20 kun  kerak  bo‘ladi. Harorat  20-25   o
C  va undan
yuqori   bo‘lganda   o‘sish   jarayonlari   tezlashadi,   fazani   davom   etishi   qisqaradi,
ammo tuproda namning yetishmasligi va suv rejimining buzilishiga olib keladi va
poya,   barglarning   o‘sishi   sekinlashadi.   Kuzgi   javdar   o‘stiriladigan   mintaqalarda
45 harorat rejimi har xil. Javdarning eng jadal o‘sishi tuplanish va naychalash fazasiga
to‘g’ri keladi.  Biz tadqiqotlarimiz kuzatganimizda javdar navlarinining rivojlanish
fazalariga o’tish muddatlari quyidagicha bo’lishini kuzatdik.
3.3-jadval
Navlar Rivojlanish fazalariga o’tish muddatlari
unib
chiqish tuplanish naychalash boshoqlash gullash sut
pishish mum
pishish
Vaxsh-
116 15.11 28.11 20.03 17.04 28.04 18.05 10.06
shalola 15.11 25.11 18.03 14.04 26.04 15.05 08.06
Yuqoridagi   jadvaldan   aniqlanishicha   javdar   navlarida   rivojlanish   fazalariga
o’tish   muddatlari   bir-biridan   farq   qilar   ekan.   Shalola   javdar   navining   vegetatsiya
davri  Vaxsh-116 naviga nisbatan  kamroq muddatni  tashkil  etadi. Vaxsh-116 navi
urug’larining   unib   chiqishi   15-noyabrga   to’g’ri   kelib,   13   kun   o’tgach   tuplanish
fazasiga   o’tgan.   Tuplanish   fazasi   bu   navda   62   kunni   tashkil   etgan.   Naychalash
fazasiga o’tish davri 20-martga to’g’ri kelib, 27 kun davom etdi. Boshoqlash fazasi
17-aprelda   boshlanib,   11   kun   davom   etgan.   Boshoqlash   va   gullash   fazasi
o’rtasidagi vaqt qisqa davom etgan. Gullash fazasi 28-aprelda boshlandi va bu faza
20   kun   davom   etdi.   Sut   pishish   fazasiga   o’tish   18-maydan   boshlanib,   23   kun
davom etdi. Oxirgi mum pishish fazasi 10-iyundan 24-iyungacha davom etgan. 
Shalola   navi   urug’larining   unib   chiqishi   13-noyabrga   to’g’ri   kelib,   13   kun
o’tgach   tuplanish   fazasiga   o’tgan.   Tuplanish   fazasi   bu   navda   59   kunni   tashkil
etgan. Naychalash fazasiga o’tish davri18-martga to’g’ri kelib, 25 kun davom etdi.
Boshoqlash   fazasi   14-aprelda   boshlanib,   9   kun   davom   etgan.   Boshoqlash   va
46 gullash   fazasi   o’rtasidagi   vaqt   qisqa   davom   etgan.   Gullash   fazasi   25-aprelda
boshlandi   va   bu   faza   18   kun   davom   etdi.   Sut   pishish   fazasiga   o’tish   15-maydan
boshlanib, 20 kun davom etdi. Oxirgi mum pishish fazasi 8-iyundan 20-iyungacha
davom etgan. 
Biz   tajribalarimizda   javdar   navlarida   maysalarning   o’sish   jadalligini   ham
kuzatdik. Bunda olingan natijalar quyidagi jadvalda keltirilgan.
3.4-jadval
Javdar(Secale cereale) maysalarining o‘sish jadalligi  (sm)
Navlar Aniqlanish muddatlari15.11	
30.11	
15.12	
30.12	
15.01	
30.01	
15.02	
02.03	
17.03	
02.04	
17.04	
02.05	
17.05	
01.06
Vaxsh-
116 3,5 4,1 4,2 4,7 5,2 5,8 9,1 14,9 32,1 74,6 92,3 120,3 145,8 165,2
Shalola 3,7 4,3 4,5 5,1 5,7 6,4 9,8 15,9 34,5 78,5 97,5 126,3 152,3 172,3
           Yuqoridagi jadvaldan ko‘rinib turibdiki, javdar maysalarining o‘sishi noyabr
oyidan   boshlanib,   dastlab   ,,Vaxsh-116”   navining   maysalari   3,5   sm,   ,,Shalola”
naviniki  esa   3,7 sm   ga   teng  bo‘lgan.  Biz  tadqiqotlarimizda     maysalarning o‘sish
davomiyligini har 15 kun davomida aniqlab bordik.  Bunda maysalarning eng jadal
sur’atda   o‘sish   jadalligi   tuplanish   va   naychalash   fazasiga   teng   bo‘lishi
tadqiqotlarimizda   aniqlandi.     ,,Vaxsh-116”   navi   maysalarining   o‘sish
jadalligi   ,,Shalola”   navi   maysalarining   o‘sish   jadalligiga   nisbatan   bir   ozgina   past
bo‘lishi tadqiqotimizda ilmiy asoslandi. 
Javdar   o’simligi   tashi   muhit   omillariga   juda   chidamli   o’simlik  hisoblanadi.
Ayniqsa   biz   o’rgangan   navlardan   ,,Shalola”   javdar   navining   tashqi   muhit
47 omillariga   chidamliyligi   va   o’sish   ko’rsatkichi   ,,Vaxsh-116”   naviga   nisbatan
yuqoridir. 
                Javdar   navi   maysalarining   o‘sish   sur’atini   aniqlashdan   olingan   natijalar
quyidagi 3.4-jadvalda berilgan.
3.5-jadval
Javdar(Secale cerea le) maysalarining o‘sish sur’ati
Navlar Aniqlanish muddatlari15.11	
30.11	
15.12	
30.12	
15.01	
30.01	
15.02	
02.03	
17.03	
02.04	
17.04	
02.05	
17.05	
01.06
Vaxsh-
116 3,5 0,6 0,1 0,5 0,5 0,6 3,3 5,8 17,2 42,5 17,7 28,1 25,5 19,4
Shalola 3,7 0,6 0,2 0.6 0,7 0,8 3,6 6,1 18,1 43,3 18,2 29,3 26,1 20,2
              Xulosa   qilib  aytganda   javdarning  ,,Vaxsh-116”  navida   maysalarning   o‘sish
sur’ati   birinchi   15   kunlikda   4,3   sm,   ikkinchi   15   kunlikda   4,1sm,   uchinchi   15
kunlikda  5,7   sm,   to‘rtinchi   15   kunlikda  17,2   sm,   beshinchi   15  kunlikda   42,5  sm,
oltinchi   15   kunlikda   17,7   sm,   yettinchi   15   kunlikda   28,0   sm,   sakkizinchi   15
kunlikda 25,5 sm, to‘qqizinchi 15 kunlikda esa 19,4 smni tashkil etgan. ,,Shalola”
javdar navi maysalarining o‘sish sur’ati quyidagicha: birinchi 15 kunlikda 4,4 sm,
ikkinchi   15   kunlikda   4,1sm,   uchinchi   15   kunlikda   5,6   sm,   to‘rtinchi   15   kunlikda
20,1 sm, beshinchi 15 kunlikda 42,0 sm, oltinchi 15 kunlikda 18,1 sm, yettinchi 15
kunlikda 29,9  sm,  sakkizinchi   15 kunlikda  22,8 sm,  to‘qqizinchi  15  kunlikda esa
22,0   smga   tengligi   aniqlandi.   ,,Shalola”   javdar   navida   maysalarning   o‘sish
sur’ati   ,,Vaxsh-116”   javdar   naviga   nisbatan   yuqori   ekanligi   ham
aniqlandi.   ,,Shalola”   javdar   navi   maysalarining   ,,Vaxsh-116”   naviga   qaraganda
48 birinchi  15  kunlikda  0,1  sm,   uchinchi   15  kunlikda  0,1  sm,  to‘rtinchi  15  kunlikda
2,9 sm, beshinchi 15 kunlikda  0,5 sm,  oltinchi  15 kunlikda  0,4 sm,  yettinchi  15
kunlikda  0,4 sm, sakkizinchi 15 kunlikda 1,9 sm, to‘qqizinchi 15 kunlikda esa 2,7
sm,   o‘ninchi   15   kunlikda   2,6   sm   yuqori   sur’atda   o‘sganligi   tajribalarimizda
o‘rganildi.   Javdar   maysalarining   eng   jadal   suratlarda   o’sishi   asosan   bahor   fasliga
to’g’ri   keldi.   Bu   davrda   javdar   navlarida   tuplanish   va   naychalash   fazasi   amalga
oshadi.
3.3. Javdar barglarining plastid pigmentlar miqdori
O‘simliklar   hayotida   xloroplast   pigmentlari   ham   asosiy   ro‘l   o‘ynaydi.
Chunki fotosintez jarayonining amalga oshishi uchun barg pigmentlari o‘ta muhim
hisoblanadi.   Xloroplastlar   tarkibida   uchraydigan   pigmentlar   asosan   uchta   sinfga
bo‘linadi:   xlorofillar,   karatinoidlar   va   fikobilinlar.   Bu   pigmentlar   miqdori   har   xil
o‘simliklarda   turli   xil   bo‘ladi.   Eng   ko‘p   miqdorda   xlorofillar   uchraydi.   O‘simlik
barglari   tarkibida   xlorofili   ,,a”   miqdori   xlorofill   ,,b”   ga   nisbatan   yuqori
ko‘rsatkichda   bo‘ladi.   Xloroplast   tarkibida   uchraydigan   pigmentlar   asosan   uchta
sinfga bo’linadi. Bular: 1) xlorofillar, 2) karatinoidlar, 3)fikoblinlar.
O’simliklarning   bargida   xlorofil   maxsus   sharoitlar   mavjudligida   hosil
bo’ladi. O’simlik pigmentlari faqat plastidalarning lamella va granalarida vujudga
keladi.   Magniy   elementi   to’g’ridan   to’g’ri   xlorofill   molekulasining     tarkibiga,
temir   eklementi   esa   xlorofillarning   hosil   bo’lishida   ishtirok   etuvchi   fermentlar
tarkibiga   kiradi.   Xlorofillar   faqatgina   yorug’likda   o’sgan   o’simliklarda   hosil
bo’ladi.   Qorong’u   joyda   o’suvchi   o’simliklarda   xlorofillar   hosil   bo’lmaydi.
Shuning   uchun   ham   bunday   o’simlilklar   rangsiz   sariq   rangda   bo’ladi.   Ayrim
hollarda yorug’likda o’suvchi o’simliklarda ham sarg’ayish hodisalari ro’y beradi.
Bunday hollarda o’simliklarda temir elementi yetishmayotgan bo’ladi. 
Yashil   o’simliklarda   xlorofillar   bilan   birgalikda   sariq,   to’q   sariq,   qizil
rangdagi   pigmentlar   guruhi   karatinoidlar   deyiladi.   Bu   pigmentlar   hamma
o’simliklarning   xloroplastlarida   mavjuddir.   Karatinoidlar   xloroplastlarda
xlorofillar   bilan   birgalikda   uchraganligi   uchun   ham   sezilmaydi.   Chunki
49 xlorofillarning  miqdori   karatinoidlarga  nisbatan  o’rtacha  uch  martta  ko’p  bo’ladi.
Lekin   kuzda   xlorofillarning   parchalanishi   natijasida   karatinoidlar   ko’rina
boshlaydi. Karatinoidlar turli xil bo’ladi. 
Umuman  olganda   o’simliklarda  pigmentlar   hosil   bo’lishi   ham   tashqi   muhit
sharoitlariga   bog’liqdir.   Biz   tajribalarimizda   javdar   o’simligining   barglaridagi
pigmentlar   miqdorini   rivojlanish   fazalari   bo’yicha   aniqlab   bordik.   Tajriba
davomida olingan natijalar quyidagi jadvallarga joylashtirilgan.
3.6-jadval
Javdaring barglardagi pigmentlar miqdori (mg/g )
Rivojlanish
fazalari Vaxsh-116
Pigmentlar  mg/g
Xlorofill ,,a’
’ Xlorofill ,,b’
’ karatinoidlar xlorofill a
xlorofill b xlorofill   ,,
a”+,,b”
Tuplanish 3,31 2,52 0,38 1,31 5,83
Naychalash 3,42 2,65 0,42 1,29 6,07
Boshoqlash 2,94 2,31 0,49 1,27 5,25
Gullash 2,88 2,23 0,51 1,29 5,11
Sut pishish 2,75 2,11 0,55 1,30 4,86
Mum pishish 2,49 1,88 0,62 1,32 4,37
              Yuqoridagi   ma’lumotlarga   qaraganda   ,,Vaxsh-116”   javdar   navining
barglardagi   pigmentlar   miqdori   rivojlanish   fazalari   bo‘yicha   o‘rganilgan   bo‘lib,
bunda xlorofil ,,a” miqdori eng ko‘p uchragan. Xlorofil pigmentlar miqdori fazalar
bo‘yicha   kamayib   borgan.   Karatinoidlar   miqdori   esa   fazalar   bo‘yicha   oshib
borganini ko‘rishimiz mumkin. Xlorofil ,,a” va ,,b” pigmenlar naychalash fazasida
eng ko‘p uchragan. Tuplanish fazasida xlorofil ,,a” pigmenti xlorofil ,,b” nisbatan
0,79 mg, naychalash fazasida   0,77 mg,   boshoqlash    fazasida    0,63 mg,   gullash
fazasida 0,65 mg, sut pishish fazasida 0,64 mg, mum pishish fazasida esa 0,61 mg
50 ga ko‘p miqdorda uchragan. Karatinoidlar miqdori eng ko‘p mum pishish fazasida
to‘plangan.   Tuplanish   fazasida   eng   kam   miqdorda   uchragan.   Har   rivojlanish
fazasiga   o‘tganda   karatinoidlar   miqdori   ortib   borganligi   tajribalarimizda
aniqlangan.   Tuplanish   fazasida   xlorofil   ,,a”   miqdori   3,31   mg   to‘planngan   bo‘lsa,
naychalashda   3,42   mg,   boshoqlash   fazasida   2,94   mg,   gullasgda   2,88   mg,   sut
pishish fazasida 2,75 mg, mum pishish fazasida esa 2,49 mg  barglarda pigmentlar
to‘plangan.
            Xlorofill   ,,b”   pigmentlar   miqdori   ,,a”   pigmentlar   miqdoriga   qaraganda   bir
ozgina   kamroq   uchraydi.   Tajribamizda   ham   bu   isbotlangan.   Tuplanish   fazasida
xlorofi   ,,b”  ning  miqdori  2,52  mg  ni  tashkil  etgan   bo‘lsa,   naychalashda  2,65  mg,
boshoqlash   fazasida   2,31   mg,   gullashda   2,23   mg,   sut   pishish   fazasida   2,11   mg,
mum pishish fazasida esa 1,88 mgni tashkil etgan. Karatinoidlar miqdori xlorofillar
bilan   birgalikda   uchraganligi   uchun,   o’simlikning   dastlabki   rivojlanish   fazalarida
aniq   bilinmasligi   mumkin,   ya‘ni   uning   miqdori   juda   oz   bo‘lib,   ammo
xlorofillarning   asta-   sekinlik   bilan   yemirilishi   natijasida   uning   miqdori   sekinlik
bilan   ortib   borishini   ko‘rishimiz   mumkin.   Tajribamiz   davomida   karatinoidlar
dastlabki rivojlanish fazasida 0,38 mg, naychalash fazasida 0,42 mg, boshoqlashda
0,49 mg, gullash fazasida 0,51 mg, sut  pishishda  0,55 mg va oxirgi mum pishish
fazasida esa 0,62 mg ni tashkil etgan. 
       Xlorofil ,,a” ning xlorofil ,,b” ga nisbatini ko‘rib chiqadigan bo’lsak,  tuplanish
fazasida   1,31,   naychalash   fazasida   1,29,   boshoqlashda   1,27,   gullashda   1,29,   sut
pishish fazasida 1,30, mum pishish fazasida  esa 1,32 ni  tashkil  etgan. Bunda eng
yuqori   ko’rsatkich   mum   pishish   fazasiga   to’g’ri   kelgan.   Xlorofillar   ya‘ni   a   va   b
pigmentlar   qo‘shilmasi   quyidagicha   bo‘lishi   aniqlandi.   Tuplanish   fazasida   5,83
mg, naychalashda  6,07 mg, boshoqlashda  5,25 mg, gullash  fazasida  5,11 mg, sut
pishish fazasida 4,86 mg bo‘lsa, oxirgi mum pishish fazasida esa 4,37 mg ni tashkil
etgan.   Bundan   ko‘rinib   turibdiki,   eng   ko‘p   pigmentlar   tuplanish   va   naychalash
fazasida   ekanligi   aniqlandi.   Eng   kam   pigmentlar   miqdori   sut   pishish   va   mum
pishish fazasiga to‘g‘ri kelgan. 
51             Tajribalarimizda biz javdarning ,,Shalola” navi da ham  barglarida uchrovchi
pigmentlar   miqdorini   o‘rganib   chiqdik.   Bu   navda   ham   pigmentlar   miqdori     ya’ni
xlorofillar   miqdori   eng   ko‘p   tuplanish   va   naychalash   fazasida   ekanligi   aniqlandi.
Karatinoidlar   miqdori   har   rivojlanish   fazasida   oshganligini   ko‘rishimiz   mumkin.
Karatinoidlarning   eng   ko‘p   miqdori   mum   pishish   fazasida   ekanligi   o‘rganildi.
To‘plangan ma‘lumotlar quyidagi jadvalga joylashtirilgan.
3.7-jadval
Javdaring barglardagi pigmentlar miqdori (mg/g)
Rivojlanish
fazalari Shalola
Pigmentlar  mg/g
Xlorofill ,,a
’’ Xlorofill ,,b
’’ karatinoidlar xlorofill a
xlorofill b xlorofill   ,,
a”+,,b”
Tuplanish 3,23 2,31 0,39 1,41 5,54
Naychalash 3,32 2,45 0,43 1,35 5,77
Boshoqlash 2,91 2,25 0,48 1,29 5,16
Gullash 2,89 2,21 0,51 1,30 5,10
Sut pishish 2,82 2,15 0,56 1,31 4,97
Mum pishish 2,57 1,89 0,61 1,32 4,46
              Jadvaldagi   ma’lumotlarga  qaraganda  ,,Shalola”  javdar  navining  barglardagi
pigmentlar   miqdori   rivojlanish   fazalari   bo‘yicha   o‘rganilgan   bo‘lib,   bunda
xlorofil   ,,a”   miqdori   eng   ko‘p   uchragan.   Xlorofil   pigmentlar   miqdori   fazalar
bo‘yicha   kamayib   borgan.   Karatinoidlar   miqdori   esa   fazalar   bo‘yicha   oshib
borganini ko‘rishimiz mumkin. Xlorofil ,,a” va ,,b” pigmenlar naychalash fazasida
eng ko‘p uchragan. Tuplanish fazasida xlorofil ,,a” pigmenti xlorofil ,,b” nisbatan
0,92 mg, naychalash fazasida   0,87 mg,   boshoqlash    fazasida    0,66 mg,   gullash
fazasida 0,68 mg, sut pishish fazasida 0,67 mg, mum pishish fazasida esa 0,68 mg
ga ko‘p miqdorda uchragan. Karatinoidlar miqdori eng ko‘p mum pishish fazasida
52 to‘plangan.   Tuplanish   fazasida   eng   kam   miqdorda   uchragan.   Har   rivojlanish
fazasiga   o‘tganda   karatinoidlar   miqdori   ortib   borganligi   tajribalarimizda
aniqlangan.   Tuplanish   fazasida   xlorofil   ,,a”   miqdori   3,23   mg   to‘planngan   bo‘lsa,
naychalashda   3,32   mg,   boshoqlash   fazasida   2,91   mg,   gullashda   2,89   mg,   sut
pishish fazasida 2,82 mg, mum pishish fazasida esa 2,57 mg  barglarda pigmentlar
to‘plangan.
            Xlorofill   ,,b”   pigmentlar   miqdori   ,,a”   pigmentlar   miqdoriga   qaraganda   bir
ozgina   kamroq   uchraydi.   Tajribamizda   ham   bu   isbotlangan.   Tuplanish   fazasida
xlorofi   ,,b”  ning  miqdori  2,31  mg  ni  tashkil  etgan   bo‘lsa,   naychalashda  2,45  mg,
boshoqlash   fazasida   2,25   mg,   gullashda   2,21   mg,   sut   pishish   fazasida   2,15   mg,
mum pishish fazasida esa 1,94 mgni tashkil etgan. Karatinoidlar miqdori xlorofillar
bilan   birgalikda   uchraganligi   uchun,   o’simlikning   dastlabki   rivojlanish   fazalarida
aniq   bilinmasligi   mumkin,   ya‘ni   uning   miqdori   juda   oz   bo‘lib,   ammo
xlorofillarning   asta-   sekinlik   bilan   yemirilishi   natijasida   uning   miqdori   sekinlik
bilan   ortib   borishini   ko‘rishimiz   mumkin.   Tajribamiz   davomida   karatinoidlar
dastlabki rivojlanish fazasida 0,39 mg, naychalash fazasida 0,43 mg, boshoqlashda
0,48 mg, gullash fazasida 0,51 mg, sut  pishishda  0,56 mg va oxirgi mum pishish
fazasida esa 0,61 mg ni tashkil etgan. 
       Xlorofil ,,a” ning xlorofil ,,b” ga nisbatini ko‘rib chiqadigan bo’lsak,  tuplanish
fazasida   1,41,   naychalash   fazasida   1,35,   boshoqlashda   1,29,   gullashda   1,30,   sut
pishish fazasida 1,31, mum pishish fazasida  esa 1,32 ni  tashkil  etgan. Bunda eng
yuqori   ko’rsatkich   mum   pishish   fazasiga   to’g’ri   kelgan.   Xlorofillar   ya‘ni   a   va   b
pigmentlar   qo‘shilmasi   quyidagicha   bo‘lishi   aniqlandi.   Tuplanish   fazasida   5,54
mg, naychalashda  5,77 mg, boshoqlashda  5,16 mg, gullash  fazasida  5,10 mg, sut
pishish fazasida 4,97 mg bo‘lsa, oxirgi mum pishish fazasida esa 4,46 mg ni tashkil
etgan.   Bundan   ko‘rinib   turibdiki,   eng   ko‘p   pigmentlar   tuplanish   va   naychalash
fazasida   ekanligi   aniqlandi.   Eng   kam   pigmentlar   miqdori   sut   pishish   va   mum
pishish fazasiga to‘g‘ri kelgan. 
53          Javdarning ikkala navida uchrovchi pigmentlar miqdori bir- biridan bir ozgina
farq qilishi aniqlandi. Tuplanish fazasida xlirofill a pigmentlar miqdori Vaxsh-116
navida   3,31   mg   bo‘lsa,   Shalola   navida   3,23   mg.   birinchi   navda   0,08   mg   ko‘p
pigment   to‘plangan.   Naychalash   fazasida   ham   birinchi   navda   0,1   mg   ga   ko’p
pigment to‘plangan. Boshoqlash fazasida 0,03 mg ko‘p, gullashda 0,01mg Shalola
navida ko‘p, sut pishish fazasida 0,07 mg ga, mum pishish fazasida esa 0,08 mg ga
ko‘p pigment to‘plangan. 
            Xlorofill   ,,b”   pigmentlar   miqdorini   ikkala   navnikini   solishtirganimizda
quyidagicha   ekanligi   aniqlandi.   Tuplanish   fazasida   Vaxsh-116   navida   Shalola
naviga   nisbatan   0,21   mg   ga   ko‘p,   naychalashda   0,20   mg   ga   ko‘p,   boshoqlashda
0,06 mg ko‘p, gullash fazasida 0,02 mg ga ko‘p, sut  pishish  fazasida  0,04 mg ga
kam, mum pishish fazasida 0,06 mg ga kam pigment to‘planganligi aniqlandi. 
            Karatinoidlar   miqdori   ikkala   navda   ham   deyarli   bir   xil   ekanligi   o‘rganildi.
Ikkala   navda   ham   karatinoidlar   miqdori   rivojlanish   fazalari   bo‘yicha   ortib
borganligini   ko‘rishimiz   mumkin.   Xlorofill   ,,a”   va   xlorofill   ,,b”   pigmentlar
qo‘shilmasida   ham   quyidagicha   farqlar   borligi   aniqlandi.   Tuplanish   fazasida
Vaxsh-116 navida 5,83 mg bo‘lsa, Shalola navida 5,54 mg. Demak birinchi navda
0,29 mg ko‘p pigmentlar yig‘ indisi bor. Naychalash fazasida  birinchi navda 6,07
mg,   ikkinchi   navda   esa   5,77   mg   bo‘lib,   birinchi   navda   0,3   mg   ga   ko‘p   pigment
mavjud.   Boshoqlash   fazasida   birinchi   navda   5,25   mg,   ikkinchi   navda   5,16   mg,
ya‘ni birinchi navda yana 0,09 mg ko‘p pigment bo‘lgan. Gullash fazasida birinchi
navimizda 5,11 mg, ikkinchi  navimizda 5,10 mg pigment  to‘plangan.  Sut  pishish
fazasiga kelib ikkinchi navda bir ozgina ko‘proq pigment to‘plangan, ya‘ni birinchi
navda 4,86 mg bo‘lsa, ikkinchi navda 4,97 mg bo‘lib, ikkinchi navda 0,09 mg ga
ko‘p   pigment   to‘plangan.   Oxirgi   mum   pishish   fazasida   ham   birinchi   navda
ikkinchi   navga   qaraganda   0,09   mg   ga   ko‘p   pigment   mavjud   bo‘lganligini
tajribamizda ko‘rishimiz mumkin. 
54          Xulosa qilib aytganda Vaxsh-116 navida Shalola naviga qaraganda bir ozgina
ko‘proq pigmentlar to‘planar ekan. Karatinoidlar miqdori esa bir-biridan unchalik
farq qilmasligi tajribamizda ilmiy asoslandi.
3.4. Javdarning suv almashinuv xususiyatlari
                O‘simliklarning suv almashinuv xususiyatlari ularning o‘sishi, rivojlanishi,
hosildorligi   va   hosil   sifatini   ta'minlaydigan   asosiy   ko‘rsatgichlardan   biri   bo‘lib
hisoblanadi.
O‘simliklar   hayotida  suvning   o‘rni,   o‘simliklar   to‘qimalari   tarkibining   70- -
95%   suvdan   iborat.   O‘simlikning   barcha   organlarida   suv   bo‘ladi:   bargda-90%,
novdada-70-80%,   ildizda-50-60%,   urug'da-10%,   vakuolada-98%,   sitoplazmada-
80%,   qobiqda-50%   atrofida   suv   uchraydi.   Ayrim   ho‘l   mevalarda   juda   ko‘p:
pamidorda-94%, tarvuzda-92% gacha suv bo‘ladi  [33].
G'allasimonlarning, ayniqsa bug'doy va javdar navlarining naychalash fazasi
suvga nisbatan kritik bosqich hisoblanadi. Bu fazada suv bilan yaxshi taminlangan
va   suv   almashinuv   xususyatlari   to‘la   me'yorida   o‘tgan   o‘simliklarning   odatda
hosili   mo‘l   va   sifatli   bo‘ladi.   Bu   bosqichda   agarda   suv   taqchilligi   sezilsa   donlar
yaxshi   rivojlanmaydi.   Chunki   fiziologik   jarayonlar   juda   past   darajada   sodir
bo‘ladi.   Bunday   holatda   donlar   mayda,   soni   kam   va   hosildorlik   ham   kam   bo‘lib,
sifat   darajasiga   ham   salbiy   ta'sir   etadi.   Bunday   o‘zgarishlar   nav   xususiyatlariga
ham bog'liq bo‘lib, qurg'oqchilikka chidamli navlar nisbatan kamroq zararlanadi va
hosildorlik ham  shunga bog'liq holda to‘planadi. Demak, o‘simliklarda boradigan
barcha   fiziologik   ko‘rsatkichlar   suv   bilan   bevosita   bog’liqdir.   O‘simliklarning
o‘sishi,   rivojlanishi,   hosildorlik   ko‘rsatkichlari,   fotosintetik   faoliyati   ularning   suv
bilan qay darajada ta’minlanganligiga bog’liqdir.
O’simliklarda suvning yetarlicha bo‘lishi ularda boradigan barcha fiziologik
jarayonlarning   yuqori   darajada   bo‘lishiga   ta‘sir   etadi.   Suvning   yetarlicha
bo‘lmasligi o‘simlikda boradigan barcha jarayonlarning pasayishiga olib keladi.
55 Yuqoridagi ma‘lumotlardan kelib chiqgan holda, biz javdar navlarining suv
almashinuv   xususiyatlarini,   ularning   o‘sish   va   rivojlanish   fazalari   bo‘yicha
o‘rgandik. Javdarning ikkala navida barglardagi suv miqdorini rivojlanish fazalari
bo‘yicha   soatlar   hisobida   aniqlab   bordik.   Bunda   biz  o‘rgangan   ikkala   navda   ham
barglardagi   suv   miqdori   bir   –biridan   unchalik   farq   qilmasligini   ko‘rishimiz
mumkin.
  Biz   tadqiqotlarimiz   davomida   javdar   navlarining   suv   almashinuv
xususiyatlarini   o‘rganishdan   to‘plangan   ma‘lumotlar   quyidagi   3.8-jadvalda
keltirilgan.
3.8-jadval
Javdar (Secale cereale)ning barglardagi suv miqdori, ho‘l massasiga
nisbata n (%) hisobida
Rivojlanish
fazalari Vaxsh-116
Aniqlanish muddatlari
6:00 8:00 10:00 12:00 14:00 16:00 18:00 20:00 Kunlik
o‘rtacha
Tuplanish 79,2 79,1 78,8 77,6 77,5 77,5 77,8 78,1 78,2
naychalash 77,4 78,2 76,8 76,7 75,5 76,3 76,5 76,9 76,8
Boshoqlash 75,3 75,2 75,2 74,5 74,3 74,5 74,8 75,1 74,8
Gullash 74,7 74,1 74,9 73,8 73,5 73,3 73,2 74,2 73,9
Sut pishish 74,3 73,3 73,8 73,2 73,1 72,1 72,3 73,8 73,2
Mum pishish 73,0 72,5 71,2 70,9 68,1 65,6 65,8 66,1 69,1
                  Yuqoridagi   ma’lumotlardan   ko‘rinib   turibdiki,   javdarning   ,,Vaxsh-116”
navining   ham   barglaridagi   suv   miqdori   soatlar   bo‘yicha   olinganda   eng   ko‘p
ertalabki  soat 6:00 da   bo‘lib, eng kam suv miqdori tushki soat  12:00 da ekanligi
aniqlandi.   Rivojlanish   fazalari   bo‘yicha   barglaridagi   suv   miqdorining   eng   ko‘p
bo‘lishi tuplanish fazasiga to‘g’ri kelib, eng kam suv miqdori sut pishish fazasida
ekanligi   o‘rganildi.   O‘simlikning   barglaridagi   suv   miqdori   har   bir   rivojlanish
fazasiga   o‘tganda   asta-sekinlik   bilan   kamayib,   oxirgi   rivojlanish   fazasida   bir
ozgina     oshganligini   ko‘rishimiz   mumkin.   Tuplanish   fazasida   barglardagi   suv
56 miqdori kunlik o‘rtacha hisoblanganda 78,2 %ni  tashkil qilib, naychalash fazasiga
nisbatan 1,4 %ga, boshoqlash  fazasiga  nisbatan  3,4 %, gullash  fazasiga    nisbatan
4,3 %, sut pishish fazasiga nisbatan 5,0 % , mum pishish fazasiga nisbatan 4,1 %
ga ko‘pligi aniqlandi. 
Tuplanish   fazasida   eng   ko‘p   suv   miqdori   ertalabki   soat   sakkizda   bo’lib,
79,2% ni tashkil etgan. Eng kam suv miqdori tushki soatda bo’lib, 77,5% ni tashkil
etgan. O’rtacha suv miqdori 78,2% gat eng bo’lgan. Naychalash fazasida 78,2 %,
eng kam suv miqdori 75,5 % bo’lib, o’rtacha suv miqdori 76,8 %ni tashkil etgan.
Boshoqlash fazasida eng ko’p suv miqdori 75,3%, eng kam suv miqdori 74,3 % gat
eng bo’lib, o’rtacha suv miqdori 74,8 %ni tashkil etgan. Gullash fazasida eng ko’p
suv   miqdori   74,9%,   eng   kam   suv   miqdori   74,1%ga   teng   bo’lib,   kunlik   o’rtacha
73,9%   ni   tashkil   etgan.   Sut   pishish   fazasida   eng   ko’p   suv   miqdori   74,3%   bo’lsa,
eng  kam  suv   miqdori   72,1%  ni  tashkil   etgan.  Oxirgi   rivojlaish  fazasida  eng  ko’p
suv miqdori 73% ni tashkil etgan bo’lsa eng kam   65,8% ni tashkil etgan. Kunlik
o’rtacha 69,1% gat eng bo’lgan. Demak  barglarda eng ko’p suv miqdori tuplanish
fazasida to’planishi tajribamiz davomida aniqlandi.
            ,,Shalola”   javdar   navida   ham   barglardagi   suv   miqdori   rivojlanish   fazalari
bo’yicha soatlar hisobida o’rganilgan. 
Umuman   olganda   biz   tajribalarimizda   javdar   navlarining   barglardagi   suv
miqdorini   o’rganganimizda   barglardagi   eng   ko’p   suv   miqdori   tuplanish   fazasiga
to’g’ri kelgan. Eng kam suv miqdori esa oxirgi rivojlanish fazasiga to’g’ri kelgan.
Har rivojlanish fazasiga o’tayotganda barglardagi suv miqdori kamayib borganligi
tadqiqotimiz davomida o’rganilgan. 
Shalola   javdar   navlarining   barglardagi   suv   miqdorini   soatlar   bo’yicha
o’rganganimizda quyidagi natijalarni aniqladik.
57 3.9-jadval
Javdar (Secale cereale)ning barglardagi suv miqdori, ho‘l massasiga
nisbatan (%)hisobida
Rivojlanish
fazalari Shalola
Aniqlanish muddatlari
6:00 8:00 10:00 12:00 14:00 16:00 18:00 20:00 Kunlik
o‘rtacha
Tuplanish 81,3 80,1 79,8 78,3 78,8 78,7 78,9 79,5 79,4
Naychalash 80,1 79,3 78,4 77,6 77,9 77,4 76,1 77,8 78,1
Boshoqlash 78,7 77,8 75,5 74,6 75,1 75,9 74,2 75,7 75,9
Gullash 76,2 76,1 74,1 73,3 74,2 74,0 73,8 75,1 74,6
Sut pishish 74,0 73,9 73,5 72,6 72,2 72,1 72,4 73,4 72,3
Mum pishish 72,3 71,2 68,3 65,2 62,8 60,7 61,6 61,8 66,7
                  Xulosa   qilib   aytganda   javdarning   ,,Shalola”   navining   barglaridagi   suv
miqdori   soatlar   bo‘yicha   olinganda   eng   ko‘p   ertalabki   soat   6:00   da     bo‘lib,   eng
kam   suv   miqdori   tushki   soat   12:00   da   ekanligi   aniqlandi.   Rivojlanish   fazalari
bo‘yicha barglaridagi suv miqdorining eng ko‘p bo‘lishi tuplanish fazasiga to‘g’ri
kelib, eng kam suv miqdori sut  pishish fazasida ekanligi o‘rganildi. O‘simlikning
barglaridagi   suv   miqdori   har   bir   rivojlanish   fazasiga   o‘tganda   asta-sekinlik   bilan
kamayib, oxirgi rivojlanish fazasida bir ozgina   oshganligini ko‘rishimiz mumkin.
Tuplanish   fazasida   barglardagi   suv   miqdori   kunlik   o‘rtacha   hisoblanganda   79,4
%ni     tashkil   qilib,   naychalash   fazasiga   nisbatan   1,3   %ga,   boshoqlash   fazasiga
nisbatan 3,5 %, gullash fazasiga   nisbatan 4,8 %, sut pishish fazasiga nisbatan 6,3
% , mum pishish fazasiga nisbatan 5,9 % ga ko‘pligi aniqlandi. 
Tuplanish   fazasida   eng   ko‘p   suv   miqdori   ertalabki   soat   sakkizda   bo’lib,
81,3% ni tashkil etgan. Eng kam suv miqdori tushki soatda bo’lib, 78,3% ni tashkil
etgan. O’rtacha suv miqdori 79,5% gat eng bo’lgan. Naychalash fazasida eng ko’p
suv   miqdori   80,1%,   eng   kam   suv   miqdori   77,4   %   bo’lib,   o’rtacha   suv   miqdori
78,1%ni tashkil etgan. Boshoqlash fazasida eng ko’p suv miqdori 78,7%, eng kam
58 suv   miqdori   74,2  %   ga   teng  bo’lib,  o’rtacha   suv   miqdori   75,9   %ni   tashkil   etgan.
Gullash fazasida eng ko’p suv miqdori 76,2%, eng kam suv miqdori 73,8%ga teng
bo’lib,   kunlik   o’rtacha   74,6%   ni   tashkil   etgan.   Sut   pishish   fazasida   eng   ko’p   suv
miqdori   74,3%   bo’lsa,   eng   kam   suv   miqdori   72,1%   ni   tashkil   etgan.   Oxirgi
rivojlaish   fazasida   eng   ko’p   suv   miqdori   74,0%   ni   tashkil   etgan   bo’lsa   eng   kam
60,7% ni tashkil etgan. Kunlik o’rtacha 65,5% ga teng bo’lgan. Demak   barglarda
eng ko’p suv miqdori tuplanish fazasida to’planishi tajribamiz davomida aniqlandi.
,,Vaxsh-116”   navining   barglardagi   suv   miqdori   ,,Shalola”   naviga   nisbatan
bir   ozgina   kamligi   tadqiqotlarimiz   davomida     aniqlandi.   ,,Vaxsh-116”   navida
tuplanish   fazasida   barglardagi   suv   miqdori     kunlik   o‘rtacha   78.2   %
bo‘lib,  ,,Shalola”  naviga   nisbatan  1,2  %   ,  naychalash   fazasida   1,3  %,  boshoqlash
fazasida   1,1   %,   gullash   fazasida   0,7   kamligi,   sut   pishish   fazasida   0,1   %     hamda
mum   pishish   fazasida   esa   0,6   %   ko‘p   bo‘lishi   tajribalarimizda   ilmiy   asoslandi.
Javdar     navlarining   barglardagi   kunlik   o’rtacha   suv   miqdorining   o’zgarishini
quyidagi 3.4-rasmda ko’rko’rishimiz mumkin.   
3.4-rasm. Javdar navlarida barglardagi kunlik o’rtacha suv miqdori
59 O'simliklar   suv   almashinuv   jarayonining   muhim   ko'rsatgichlaridan   biri
to'qimalarning   suvni   saqlash   qobiliyati   hamda   suv   taqchilligi   bo'lib,   bu   jarayon
ko'pgina   omillarga   bog'liq   ravishda   o'simlikda   kechayotgan   fiziologik   jarayonlar
va   hosildorlikka   juda   katta   ta'sir   etadi.   Tuproq   namligi   bir   xil   bo'lgan   sharoitda,
ayrim   javdar   navlarning   suv   taqchilligi   kuchliligi   kuzatiladi.   Bu   esa   shu   navning
qurg'oqchilikka chidamlilik darajasi yuqori ekanligini bildiradi.
Tajribalarimiz   davomida   biz   javdar   navlarida   barglardagi   suv   taqchilligini
o’rganib chiqdik. Biz suv taqchilligini ham javdarning rivojlanish fazalari bo’yicha
o’rganib chiqdik.
Suv taqchilligini ikkala navda solishtirib ko’rganimizda bir-biridan unchalik
farq qilmqsligini ko’rdik. Javdar navlarining suv taqchilligi  boshoqlash va gullash
fazalarida yuqori ko’rsatkichga ega bo’lishi tadqiqotimizda o’rganib chiqildi.
Olingan natijalar quyidagi jadvallarda ko’rsatib borilgan.
3.10-jadval
   Javdar navlarinining barglardagi suv taqchilligi (% hisobida)
Rivojlanish
fazalari Shalola
Aniqlanish muddatlari
6:00 8:00 10:00 12:00 14:00 16:00 18:00 Kunlik
o’rtacha
tuplanish  5,68 6,25 7,92 9,76 14,32 10,31 6,27 8,64
naychalash 8,96 10,68 12,32 15,61 18,36 16,25 12,45 13,51
boshoqlash  12,23 14,05 15,98 19,51 24,21 20,06 16,32 17,48
gullash  13,24 15,33 16,72 19,96 25,03 21,23 17,42 18,35
sut pishish 12,91 14,17 15,49 18,76 23,03 19,56 15,69 17,08
mum pishish 10,03 11,21 13,19 15,28 17,91 15,82 11,61 13,57
Yuqoridagi   jadvaldagi   ma’lumotlarga   qaraganda   javdarning   Vaxsh-116
navining   barglardagi   suv   taqchilligi   har   bir   rivojlanish   fazasida   o’zgarib
borganligini   ko’rishimiz   mumkin.   Tuplanish   fazasida   suvtaqchilligi   eng   baland
60 14,32 %, eng past 5,68% bo’lsa, kunlik o’rtacha 8,64% ni tashkil etgan. naychalash
fazasida suvtaqchilligi eng baland 18,36 %, eng past 8,96% bo’lsa, kunlik o’rtacha
13,51%   ni   tashkil   etgan.   boshoqlash   fazasida   suvtaqchilligi   eng   baland   24,21   %,
eng past 12,23% bo’lsa, kunlik o’rtacha 17,48% ni tashkil etgan. Gullash fazasida
suvtaqchilligi eng baland 25,03 %, eng past 13,24% bo’lsa, kunlik o’rtacha 18,35%
ni tashkil  etgan. Sut pishish fazasida  suvtaqchilligi eng baland 23,03 %, eng past
12,91%   bo’lsa,   kunlik   o’rtacha   17,08%   ni   tashkil   etgan.   Mum   pishish   fazasida
suvtaqchilligi eng baland 17,91 %, eng past 10,03% bo’lsa, kunlik o’rtacha 13,57%
ni   tashkil   etgan.   Demak   suv   taqchilligi   eng   baland   gullash   hamda   sut   pishish
fazasiga   to’g’ri   kelgan.   Suv   taqchilligi   dastlabki   rivojlanish   fazasida   past   bo’lib,
keying   rivojlanish   fazasida   ortganligini   ko’rish   mumkin,   lekin   oxirgi   rivojlanish
fazasi,   ya’ni   mum   pishish   fazasida   esa   suv   taqchilligi   bir   ozgina   pasayganligini
ko’rishimiz mumkin. Shalola javdar navida ham suv taqchilligi o’rganilgan bo’lib,
olingan ma’lumotlar quyidagi jadvalga joylashtirilgan.
3.11-jadval
Vaxsh-116 javdar navining barglardagi suv taqchilligi
Rivojlanish
fazalari Vaxsh-116
Aniqlanish muddatlari
6:00 8:00 10:00 12:00 14:00 16:00 18:00 Kunlik
o’rtacha
tuplanish  5,51 6,19 7,87 9,56 13,98 10,22 6,23 8,51
naychalash 8,78 10,56 12,22 15,51 17,99 15,96 12,11 13,30
boshoqlash  12,10 13,77 15,29 19,09 24,13 20,01 16,09 17,21
gullash  13,08 15,11 16,65 19,78 24,89 21,15 17,21 18,26
sut pishish 12,54 14,09 15,21 18,56 22,88 19,44 15,38 16,87
mum pishish 10,01 11,04 12,98 15,01 17,11 15,66 11,21 13,28
Jadvaldagi keltirilgan ma’lumotlarga qaraganda javdarning Shalola navining
barglardagi   suv   taqchilligi   har   bir   rivojlanish   fazasida   o’zgarib   borganligini
ko’rishimiz   mumkin.   Tuplanish   fazasida   suvtaqchilligi   eng   baland   13,98   %,   eng
61 past   5,51%   bo’lsa,   kunlik   o’rtacha   8,51%   ni   tashkil   etgan,   naychalash   fazasida
suvtaqchilligi eng baland 17,99 %, eng past 8,78% bo’lsa, kunlik o’rtacha 13,30%
ni tashkil  etgan, boshoqlash fazasida  suvtaqchilligi eng baland 24,13 %, eng past
12,10%   bo’lsa,   kunlik   o’rtacha   17,21%   ni   tashkil   etgan.   Gullash   fazasida
suvtaqchilligi eng baland 24,89 %, eng past 13,08% bo’lsa, kunlik o’rtacha 18,26%
ni tashkil  etgan. Sut pishish fazasida  suvtaqchilligi eng baland 22,88 %, eng past
12,54%   bo’lsa,   kunlik   o’rtacha   16,87%   ni   tashkil   etgan.   Mum   pishish   fazasida
suvtaqchilligi eng baland 17,11 %, eng past 10,01% bo’lsa, kunlik o’rtacha 13,28%
ni   tashkil   etgan.   Demak   suv   taqchilligi   eng   baland   gullash   hamda   sut   pishish
fazasiga   to’g’ri   kelgan.   Suv   taqchilligi   dastlabki   rivojlanish   fazasida   past   bo’lib,
keying   rivojlanish   fazasida   ortganligini   ko’rish   mumkin,   lekin   oxirgi   rivojlanish
fazasi,   ya’ni   mum   pishish   fazasida   esa   suv   taqchilligi   bir   ozgina   pasayganligini
ko’rishimiz   mumkin.   Ikkala   navning   barglardagi   suv   taqchilligini   solishtirib
ko’rsak, birinchi navda eng baland suv taqchilligi gullash fazasida bo’lib, 18,36%
ga teng. Eng past suv taqchilligi tuplanish fazasida bo’lib, 8,64% ni tashkil etgan.
Shalola   navida   ham   eng   yuqori   suv   taqchilligi   gullash   fazasiga   to’g’ri   kelgan
bo’lib,  18,26%   ga teng  bo’lgan. Eng past  suv  taqchilligi   bu navda  ham   tuplanish
fazasiga to’g’ri kelib, 8,51%ni tashkil etganligi tajribamizda ilmiy asoslandi.  
    O‘simliklar   hayotida   eng   muhim   jarayonlardan   biri   transpiratsiya
jarayonidir.   Transpiratsiya   o‘simliklar   tanasi   orqali   suvning   bug’lanishidir.   Bu
jarayon   asosan   o‘simliklar   bargida   sodir   bo‘ladi.   Bir   turga   mansub   o‘simliklarda
ham   bir   xil   sharoitda   barg   sathiga   qarab   bug’lanadigan   suvning   miqdori   har   xil
bo‘ladi.   Transpiratsiya   o‘simliklar   tanasi   bo‘ylab   suv   va   unda   erigan   mineral
tuzlarning  harakatlanishini   ta’minlaydi,  barglarni   ortiqcha  qizishdan  asraydi,  barg
to‘qimalarini suvga to‘yingan holda saqlab, shu bilan birga hujayralarning so‘rish
kuchini   bir   me’yorda   ushlab   turadi.   Transpiratsiyaning   jadalligi   bargdagi
og’izchalar   soniga,   ularning   joylashishiga,   epidermsning   tuzilishiga,   o‘tkazuvchi
sistemaning   rivojlanish   darajasiga,   hujayra   shirasining   osmotik   bosimiga,
protoplazmaning suvga to‘yinganlik darajasiga, yorug’lik kuchiga, haroratga, havo
62 namligiga,   shamolga,   tuproq   tarkibidagi   azot   va   boshqa   ozuqa   elementlarning
bo‘lishiga bog’liq bo‘ladi. 
Transpiratsiya jarayoni o’simliklar hayotida eng muhim jarayon hisoblanib,
o’simliklar   huddi   shu   jarayon   tufayli   issiq   kularda   o’z   tanasini   qizib   ketishdan
saqlab   turadi.   Transpiratsiya   jadalligi   har   xil   o’simliklarda   turlicha   bo’lishi
mumkin.   Bitta   turga   mansub   har   xil   navlarda   ham   bu   ko’rsatkich   doimo   bir   xil
bo’lmaydi.
            Transpiratsiya jadalligi 1 m 2
 barg sathida bir soat mobaynida bug’langan suv
miqdoriga   qarab   aniqlanadi.   Yuqoridagi   ma’lumotlardan   kelib   chiqqan   holda   biz
javdar   navlarining   transpiratsiya   jadalligini   rivojlanish   fazalari   bo‘yicha   o‘rganib
chiqdik   va   olingan   ma’lumotlar   asosida   xulosalar   keltirib   o’tdik.   To’plangan
ma’lumotlar quyidagi jadvallarga joylashtirilgan.
3.12-jadval
Javdarning transpiratsiya jadalligi (g/m 2
soat)
Rivojlanish
fazalari Vaxsh-116
Aniqlanish muddatlari
6:00 8:00 10:00 12:00 14:00 16:00 18:00 20:00 Kunlik
o‘rtacha
Tuplanish 11,2 13,3 15,6 18,6 18,9 17,9 17,2 16,1 16,1
Naychalash 16,4 17,1 18,2 20,5 20,9 20,1 19,3 18,7 18,9
Boshoqlash 18,1 18,3 19,1 20,8 21,2 20,9 20,5 20,0 19,9
Gullash 19,4 19,8 20,5 22,6 23,1 22,5 21,7 20,9 21,3
Sut pishish 20,0 20,3 21,1 22,9 23,8 23,1 22,5 21,8 22,1
Mum pishish 21,4 21,9 22,5 24,1 24,6 24,0 23,3 22,1 23,1
    Jadvaldagi   ma’lumotlarga   ko‘ra   ,,Vaxsh-116”   javdar   navining
transpiratsiya   jadalligi   rivojlanish   fazalari   bo‘yicha   ortib   borar   ekan.   Yuqoridagi
ma’lumotlardan   ko‘rinib   turibdiki,   javdarning   ,,Vaxsh-116”   navining   ham
transpiratsiya   jadalligi   soatlar   bo‘yicha   olinganda   eng  kam   ertalabki   soat   6:00   da
bo‘lib,   eng   ko‘p     transpiratsiya   jadalligi   soat   14:00   da   ekanligi   aniqlandi.
Rivojlanish fazalari bo‘yicha transpiratsiya jadalligining eng yuqori bo‘lishi  mum
63 pishish   fazasiga   to‘g’ri   kelib,   eng   kam   transpiratsiya   jadalligi   tuplanish   fazasida
ekanligi o‘rganildi. O‘simlikning transpiratsiya jadalligi har bir rivojlanish fazasiga
o‘tganda   asta-sekinlik   bilan   ortib   borishini   ko‘rishimiz   mumkin..   Tuplanish
fazasida   transpiratsiya   jadalligi   kunlik   o‘rtacha   hisoblanganda   16,1g   ni     tashkil
qilib, naychalash fazasida 18,9 g bo‘lib, tuplanish fazasiga nisbatan 2,8 g ko‘p suv
bug’latgan.     Boshoqlash   fazasida   kunlik   o‘rtacha   19,9   g   suv   bug’langan   bo‘lsa,
gullash fazasida 21,3 g suv bug’langan bo‘lib, boshoqlash fazasiga nisbatan 1,4 g
ga   ko‘pdir.   Sut   pishish   fazasida   kunlik   o‘rtacha   22,1   g   suv   bug’latilgan   bo‘lsa,
mum  pishish fazasida  23,1 g suv  bug’langan bo‘lib, sut  pishish  fazasiga  nisbatan
ozroq miqdorda ya’ni 1 g ga ko‘p suv bug’langan. 
Xulosa   qilib   aytganda   eng   ko‘p   mum   pishish   fazasida   suv   bug’latilgan.
Tadqiqotimizda   ,,Shalola”   javdar   navining   transpiratsiya   jadalligi   o‘rganilgan
bo‘lib, olingan natijalar quyidagi 3.14- jadvalda ko‘rsatilgan.
3.13-jadval
Javdarning transpiratsiya jadalligi (g/m 2
s)
Rivojlanish
fazalari Shalola
Aniqlanish muddatlari
6:00 8:00 10:00 12:00 14:00 16:00 18:00 20:00 Kunlik
o‘rtacha
Tuplanish 10,2 12,3 15,1 17,9 18,8 17,4 16,9 16,2 15,6
Naychalash 16,2 17,3 18,7 20,9 21,3 20,5 19,6 18,4 19,1
Boshoqlash 17,9 18,2 19,3 20,7 21,5 20,7 20,2 19,7 19,7
Gullash 19,1 19,6 21,1 22,3 23,2 22,1 21,6 20,7 21,2
Sut pishish 20,1 20,5 21,3 23,1 23,9 23,4 22,7 21,8 22,1
Mum pishish 20,9 21,9 22,8 24,7 25,0 24,6 23,4 22,6 23,3
                Yuqoridagi     ma’lumotlarga   ko‘ra   ,,Shalola”   javdar   navining   transpiratsiya
jadalligi rivojlanish fazalari bo‘yicha ortib borar ekan. Yuqoridagi ma’lumotlardan
ko‘rinib   turibdiki,   javdarning   ,,Vaxsh-116”   navining   ham   transpiratsiya   jadalligi
soatlar   bo‘yicha   olinganda     eng    kam     ertalabki  soat  6:00  da    bo‘lib,   eng   ko‘p
64 transpiratsiya   jadalligi   soat   14:00   da   ekanligi   aniqlandi.   Rivojlanish   fazalari
bo‘yicha   transpiratsiya   jadalligining   eng   yuqori   bo‘lishi     mum   pishish   fazasiga
to‘g’ri kelib, eng kam transpiratsiya jadalligi tuplanish fazasida ekanligi o‘rganildi.
O‘simlikning   transpiratsiya   jadalligi   har   bir   rivojlanish   fazasiga   o‘tganda   asta-
sekinlik   bilan   ortib   borishini   ko‘rishimiz   mumkin..   Tuplanish   fazasida
transpiratsiya   jadalligi   kunlik   o‘rtacha   hisoblanganda   15,6   g   ni     tashkil   qilib,
naychalash   fazasida   19,1   g   bo‘lib,   tuplanish   fazasiga   nisbatan   3,5   g   ko‘p   suv
bug’latgan.     Boshoqlash   fazasida   kunlik   o‘rtacha   19,7   g   suv   bug’langan   bo‘lsa,
gullash fazasida 21,2 g suv bug’langan bo‘lib, boshoqlash fazasiga nisbatan 1,5 g
ga   ko‘pdir.   Sut   pishish   fazasida   kunlik   o‘rtacha   22,1   g   suv   bug’latilgan   bo‘lsa,
mum  pishish fazasida  23,3 g suv  bug’langan bo‘lib, sut  pishish  fazasiga  nisbatan
ozroq miqdorda ya’ni 1,2 g ga ko‘p suv bug’langan. 
            Xulosa   qilib   aytganda   eng   ko‘p   mum   pishish   fazasida   suv   bug’latilgan.
O‘rganilgan   ikkala   navda   transpiratsiya   jadalligi   bir   biridan   unchalik   farq
qilmasligi tajribamiz davomida aniqlandi.
3.5.Javdarning  mahsuldorligi va hosildorligi
Javdarda   mahsuldorlik   ko’rsatkichlari   yuqori   bo’lishi   uchun   yetarli   sharoit
bilan ta’minlangan bo’lishi lozim. Agar unga tashqi muhit omillari yetarli darajada
bo’lsa   uning   mahsuldorligi   yuqori   bo’ladi.   Yorug’lik,   harorat   va   suv,   ozuqa
moddalarning   yetishmasligi   javdar   hosildorligini   keskin   kamayishiga   sabab
bo’ladi.   Bu   omillar   uning   barcha   fiziologik   ko’rsatkichlariga   ta’sir   etadi.
Haroratning   yetishmasligi   uning   rivojlanish   fazalarining   kechikishiga   olib   keladi.
Ayniqsa uning tuplanish fazasiga haroratning yetishmasligi  juda katta ta’sir etadi.
Shuning   uchun   o’simlikning   normal   rivojlanishi   uchun   tashqi   muhit   omillari
yetarli darajada bo’lishi lozim.
Biz olib borgan tadqiqotlarimizda ekilgan javdar navlari yuqoridagi omillar
bilan   yaxshi   ta’minlangan   muhitlarda   o’stirildi.   Tajribalarimizda   biz   javdarning
mahsuldorlik   ko’rsatkichlariga   alohida   e’tibor   berdik.   Tadqiqotimizda   javdar
65 navlarining   barglar   sathi,   boshoq   uzunligi,   boshoqdagi   donlar   soni   1000   ta   don
massasi   va   hosildorlik   ko’rsatkichlari   o’rganilgan.   Olingan   natijalar   quyidagi
jadvallar asosida tushintirilgan.
3.14-jadval
Javdar navlarining barg sathi (sm 2
) (bir tup o’simlik misolida)
Navlar  Rivojlanish fazalari
Tuplanish  Naychalash Boshoqlash Gullash  Sut
pishish Mum 
pishish
Vaxsh-116 235,6 487,2 1264,1 1625,4 1633,8 1642,2
Shalola  226,4 474,6 1260,1 1579,2 1587,6 1633,8
Yuqoridagi jadval ma’lumotlaridan ko’rinib turibdiki, javdar navlarining bir
tupdagi barg sathi o’rtacha eng yuqori 39,1 sm 2
 ga teng bo’lar ekan. Ikkala navning
ham   bar   sathi   deyarli   bir   xil   bo’lishi   aniqlandi.   Javdarning   barg   sathi   rivojlanish
fazalari   bo’yicha   oshib   borishi   tadqiqotimizda   o’rganildi.   Biz   barg   sathini   25   ta
o’simlikda o’rtachasini aniqladik.
Tuplanish   fazasida   ,,Vaxsh-116”   navida   barg   sathi   o’rtacha   hisoblanganda
5,6 sm 2 
ni tashkil etgan. Naychalash fazasida esa 11,6 sm 2 
bo’lib, tuplanish fazasiga
nisbatan   6,0   sm 2
  ga   ko’pdir.   Boshoqlash   fazasida   barg   sathi   30,1   sm 2
  bo’lib,
naychalash fazasiga nisbatan 18,5   sm 2  
ga yuqoridir. Gullash fazasida javdar 38,7
sm 2
  barg   sathini   hosil   qilgan   bo’lib,   boshoqlash   fazasiga   qaraganda   8,6   sm 2  
ga
ko’p. Sut pishish fazasida barg sathi 38,9 sm 2
 ga teng bo’lgan. Bu fazada barg sathi
gullashga   nisbatan   2,2   sm 2
  ga   yuqoridir.   Oxirgi   rivojlanish   fazasida   barg   sathi
39,1sm 2 
ni tashkil etgan.  
  
Xulosa   qilib   aytganda   javdarning   ikkala   navida   ham   barg   sathi   bir-biridan
unchalik farq qilmas ekan. Rivojlanish fazalari bo’yicha barg sathining hajmi ham
oshib   borishi   tadqiqotimizda   ilmiy   asoslangan.   Biz   olib   borgan   tajribalarimizda
66 javdar navlarining hosildorlik ko’rsatkichlari ham ikkala navda o’rganilgan bo’lib,
olingan natijalar quyidagi jadvallar asosida tushintirilgan. 
                                                                                                      
   3.15--jadval
Bir yillik javdar (Secale cereale) navlarining mahsuldorlik ko’rsatkichlari
Navlar  Bir tup
o’simlikdagi
barg soni(ta) Boshoq
uzunligi
(sm) Bir dona
boshoqdagi
don soni 1000 ta don
massasi
(g) Hosildorlik
s/ga
Vaxsh-116 47,5 13,1 73,2 29.5 55,2s
Shalola 43,6 13,0 71,1 28,6 52,3s
  Jadvalda   keltirilgan   ma’lumotlardan   aniqlanishicha,   javdarning   Vaxsh-116
navida bir tup o’simlikdagi barglar soni 7,5 tani tashkil qilsa, Shalola javdar navida
7,6 tani tashkil qiladi.  Boshoq uzunligi Vaxsh-116 navida 12,8 sm, Shalola navida
13,4   sm   bo’lib,   Vaxsh-116   navidan   0,6   sm   uzun   bo’lishi   aniqlandi.   Boshoqdagi
donlar   soni   ham   Shalola   navida   bir   ozgina   yuqori   bo’lib,   75,5   tani   tashkil   qilsa,
Vaxsh-116   navida   72,6   ta   bo’lib,   Shalola   navidan   2,9   taga   kam.   1000   ta   don
massasi   va   hosildorlik   esa   Vaxsh-116   navida   Shalola   naviga   nisbatan   yuqori
bo’lishi  aniqlangan. Vaxsh-116 navida  1000 ta don massasi  39 gr  bo’lib, Shalola
navida   36   gr,   ya’ni   Vaxsh-116   navining   don   massasi   3   gr   ga   ko’p   bo’lishi
tadqiqotimiz davomida ilmiy isbotlangan.
XULOSALAR
67 O’tkazilgan tadqiqotlarga tayanib quyidagi xulosalarga keldik.
1.   Samarqand   viloyati   sharoitida   yetishtirilgan   bir   yillik   javdarning   ,,Vaxsh-116”
navida   urug’larning   unish   quvvati   78,9%   ni,   unuvchanligi   esa   98,1   %ni,   Shalola
navida   esa   unish   quvvati   77,2   %,   unuvchanligi   98,0   %   ni   tashkil   etganligi
aniqlandi.   Dala   sharoitidagi   unuvchanlik   ,,Vaxsh-116”   javdar   navida   91,2
%,  ,,Shalola” navuda 90,1 % urug’lari  unib chiqishi kuzatildi.
2.   Viloyatimiz   tuproq-iqlim   sharoitida   yetishtirilgan   bir   yillik   javdarning
transpiratsiya jadalligi  Vaxsh-116 navida eng kam  6:00 da 21,4 g/m 2
/soatdan, eng
yuqori 14:00 da   24,6 g/m 2
/soatgacha,   Shalola navida ham eng past 6:00 da 20,9
g/m 2
/soatdan, eng  yuqori    14:00 da   25,0 g/m 2
/soatgacha  bo’lishi  tajribalarimizda
o’z tasdig’ini topdi.
3.       Tajribalarimiz   mobaynida   bir   yillik   javdarning   barglardagi   suv   taqchilligi
Vaxsh-116 navida eng past 6:00 da 5,68% dan, eng yuqori 14:00 da 14,32% gacha,
Shalola   navida   ham   eng   past   6:00   da   5,51%   dan,   eng   yuqori   14:00   da     13,98   %
gacha   o’zgarishi   aniqlandi.     Xulosa   qilib   aytganda     Vaxsh-116   navi
qurg’oqchilikka nisbatan chidamli ekanligi isbotlandi.
4. Javdar navlarining barglaridagi xlorofill ,,a” va xlorofill ,,b” pigmentlar miqdori
dastlabki   rivojlanish   fazalarida     Vaxsh-116   navida   oshib,   ya’ni   xlorofill,,a”   3,31
mg/g,   xlorofill,,b”   2,52   mg/g   ni   tashkil   qilib,   oxirgi   rivojlanish   fazasida
xlorofill   ,,a”   2,49   mg/g,   xlorofill   ,,b”   1,88   mg/g   gacha,   Shalola   navida   dastlabki
rivojlanish   fazalarida   xlorofill,,a”   3,23   mg/g,   xlorofill,,b”   2,31   mg/g   ni   tashkil
qilib,   oxirgi   rivojlanish   fazasida   xlorofill   ,,a”   2,57   mg/g,   xlorofill   ,,b”   1,89   mg/g
gacha   kamayishi   hamda   karatinoidlar   miqdori   esa   har   rivojlanish   fazasida   ortib
borishi kuzatildi.
5.  Bir   yillik   javdarning  Vaxsh-116     javdar   navining  mahsuldorlik   ko’rsatkichlari,
boshoq uzunligi 13,1 sm, 1000 ta don massasi 29,5 g, boshoqdagi donlar soni 73,2
ta, bo’yining balandligi 165,2 sm bo’lishi, Shalola javdar navida bu ko’rsatkichlar,
boshoq uzunligi 13,0 sm, 1000 ta don massasi 28,56g, boshoqdagi donlar soni 71,1
ta, bo’yining balandligi 172,3 sm bo’lishi aniqlandi.
68 6.     Samarqand   viloyati   sharoitida   yetishtirilgan   bir   yillik   javdar   navlarining
hosildorligi   Vaxsh-116   navida   55,2   s/ga,   Shalola   navida   52,3   s/ga   teng   bo’lishi
kuzatildi.
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI
69 1.                     O‘zbekiston  Respublikasi  Prezidentining 2017-yil  7-fevraldagi PF-
494-sonli   farmoni.   <<2017-2021-yillarda   O’zbekiston   respublikasini
rivojlantirishning   beshta   ustuvor   yo’nalishi   bo’yicha   harakatlar
strategiyasi>> -T.2017.
2.                     Prezideny   devoni   va   O’zbekiston   Respublikasini   Vazirlar
mahkamasining   farmoyishi,   qarorlari   va   dasturlari   materiallari.   2017-2019-
y .
3. Алиев Д. А. Взаимосвязь архитектоники и фотосинтетической функции
пшеницы разных фенотипов / Д. А. Алиев, Э. Г. Казибекова // 3-й съезд
ВОГиС им. Н.И. Вавилова, Ленинград, 16-20 мая 1977 г. Т. 1. Генет. и
селекция растений: Тез. докл.- Л., 1977.- С. 18.
4. Алиев   Дж.   А.   Наследование   фотосинтетических   признаков   и   ис -
пользование   их   в   селекции   /   Дж.   А.   Алиев   //   Физиолого-генетические
про блемы  интенсификации  селекционого   процесса.  Материалы  Всес.
конф. (Саратов, 4-6 июля 1983 г.), Ч. 1.- 1984.- С. 46-47.
5. Амелин   А.В.   Морфофизиологические   достоинства   и   недостатки
современых   сортов.   Дальнейшие   пути   их   совершенствования   у
зернобобо вых и крупяных культур /А.В. Амелин //Вестник ОрёлГАУ.-
2012.-№ 3 (12).- С.10-15.
6. Амелин А. В. Листовая поверхность растений и её значение в селекции
высокоурожайных сортов гороха / А. В. Амелин, А. П. Лаханов, А. Н.
Зеленов // С.-х. биология. Сер. Биол. растений.- 1994.- № 1.- С. 57-61.
7. Антроповы   В.   и   В.   Рожь   СССР   и   сопредельных   стран   /В.и   В.   Ан -
троповы.- Л.: Изд-во ВИПБ и НК, 1929.- 366 с.
8. Atabayeva H., Qodirxo'jayev O. O'simlikshunoslik.  « Mehnat ».  2000. 272  b .
9. Бабаева   С.Н.,   Шаймерденова   Д.А.,   Алибаева   С.Х.   Влияние   природно-
климатических   условий   северного   Казахстана   на   качества   зерна
пшеницы. Углубление интеграции образования, науки и производства в
сельском   хозяйстве   узбекистана.   //Доклады   международной   научно-
70 практической конференции. Тошкент.2003. с.251-254
10.                Boboxo ' jayev   I .,  Uzoqov   P .  Tuproqshunoslik .  Toshkent . « Mehnat »
1995. 512  b .
11. Бабенко   В.   И.   Морфофизиологические   особености   формирова ния
урожая пшеницы в условиях юга Украины / В. И. Бабенко, М. Л. Мах -
новская, А. Я. Пушкаренко // С.-х. биология.- 1984а.- № 2.- С. 43-48.
12. Бабенко   В.   П.   Роль   корреляционых   отношений   между   органа ми
озимой пшеницы в свете познания природы её продуктивности / В. И.
Ба бенко,   М.   Л.   Махновская,   А.   Я.   Пушкаренко   //   Физиолого-
генетические   проблемы   интенсификации   селекционого   процесса.
Материалы Всес. конф. (Саратов, 4-6 июля 1983 г.), Ч. 1.- 1984б.- С. 47-
48.
13. Бабужина   Д.И.   Особености   фотосинтетической   деятельности
короткостебельной   озимой   ржи:   Автореф.   дис.   ...   канд.   биол.   наук:
03.00.12. - С.-Петербург. - 1998. - 23 с.
14. Баталова   Г.А.   Значение,   селекция   и   элементы   технологии   возде -
лывания   овса   голозерного   /Г.А.   Баталова   //Селекция,   семеноводство   и
гене тика.- 2015.- № 1.- С.26-31.
15. Бебякин   В.М.,   Старичкова   Н.И.   Генетический   анализ   зернового
уборочного индекса у яровой твёрдой пшеницы // Генетика.- 1991.- Т.
27, № 3.- С. 46-70.
16. Беденко   В.   П.   Фотосинтетические   показатели   в   селекции   высо -
копродуктивных   форм   и   сортов   пшеницы   /   В.   П.   Беденко,   О.   И.
Сидоренко,   Р.   А.   Уразалиев   //   Проблемы   теор.   и   прикл.   генетики   в
Казахстане:  Матер. Республ. конф., Алма-Ата, 18-22 ноя. 1990.- Алма-
Ата, 1990.- С. 12-17.
17. Бейли О.К. Химия пшеничной муки /О.К. Бейли.- М. 1933.- 112 с.
18. Белько Н.Б.  Фенотипический  эффект  доминантного  гена   Hl   и влияние
генетической   среды   на   его   проявление   /Н.Б.   Белько   //   Сб.   науч.   тр.
71 Белоцерковского СХИ.- 1981.- С. 76-78.
19. Берёзкин   А.Н.,   Кабыш   В.А.,   Пономарёв   В.И.   Влияние   сортосме ны
зерновых   культур   на   их   фотосинтетическую   деятельность   //   Изв.
ТСХА. - 1971. -  N   5. - С. 24-30.
20. Беспалова   Л.А.   Развитие   генофонда   как   главный   фактор   третьей
зеленой   революции   в   селекции   пшеницы   /Л.А.   Беспалова   //   Вестник
РАН.- 2015.- Т. 85, № 1.- С. 9-11.
21. Беркутова  Н.С., Швецова  И. А. Технологические  свойства пше ницы и
качество продуктов её переработки Колос 1984 223 С
22. Бирюков   С.В.,   Хангильдин   В.В.,   Комарова   В.П.   Генетический   анализ
параметров   ассимиляционого   аппарата   в   связи   с   продуктивностью
озимой   пшеницы   //   Фотосинтез   и   продукционый   процесс;   Под   ред.
А.А. Ничипоровича. - М., 1988. - С. 243-247.
23. Боровиков В.П.  Statistica .  Статистический анализ и обработка даных в
среде   Windows   /В.П.   Боровиков,   И.П.   Боровиков.-   М:   Филин,   1997.-
608 с.
24. Бочковой   А.Д.   Основные   принципы   селекции   сортов   и   гибридов
интенсивного   типа.   Обзор   //   Сельское   хоз-во   за   рубежом.   -   1979.   -   N
11.- С.17-22.
25. Бушук   В.   Рожь:   производство,   химия   и   технология   /   В.   Бушук,   У.П.
Кемпбел. Э. Древс и др. Пер.с англ.- М.: Колос, 1980.- 247 с.
26. Вавилов   Н.И.   О   происхождении   культурных   растений   /Н.И.   Ва -
вилов   //Тр.   Бюро   по   прикладной   ботанике.-   1917.-   Т.   10.-   №   7-10.-   С.
561 590.
27. Васютин   А.А.   Биологическая   характеристика   новых   морфоти-   пов
озимой ржи /А.А. Васютин: Автореф. дис. ... канд. с.-х. наук: 06.01.05.-
Каменая Степь. - 1999.- 21 с.
28. Вишнякова   И.И.   Некоторые   физиолого-биохимические   процес сы,
определяющие   продуктивность   озимой   ржи   и   устойчивость   её   против
72 по легания   /И.И.   Вишнякова:   Автореф.   дисс.   ...   канд.   биол.   наук.-
Казань, 1977.- 25 с.
29. Володарский   Н.   И.   Некоторые   особености   фотосинтетической
деятельности   высокопродуктивных   сортов   пшеницы   (Обзор)   /   Н.   И.
Воло дарский,   Е.   Е.   Быстрых   -   С.-х.   биология.-   1976.-   Т.   11,   №   3.-   С.
328-334.
30. Володарский   Н.И.,   Циунович   О.Д.   Морфофизиологические   осо -
бености   растений   пшеницы   в   связи   с   разработкой   моделей
высокопродук тивного сорта // С.-х. биология.- 1978.- № 3.- С. 323-332.
31. Вольф   В.Г.   Статистическая   обработка   опытных   даных.   -   М.:   Колос,
1966. - 255 с.
32. Голенков В.Ф. Влияние примесей зерна разной степени прорас тания на
качество   ржаного   хлеба   /В.Ф.   Голенков,   И.А.   Панкратова   //Тр.   ВНИИ
зерна.- 1969.- Вып. 68.- С. 34-37.
33. Гоdаренко   А.А.   Некоторые   особености   генетической   системы
короткостебельности   у   мутанта   ржи   ЕМ-1   /А.А.   Гоdаренко   //С.-х.
биоло гия.- 1977.- Т. 12. № 6.- С. 875- 882.
34. Гоdаренко   А.А.   Актуальные   вопросы   селекции   озимой   ржи/   А.А.
Гоdаренко.- М.: МосНИИСХ «Немчиновка», 2014.- 372 с.
35. Гоdаренко   А.А.   Вязкость   водного   экстракта   зерна   озимой   ржи   как
универсальный   показатель   при   селекции   на   целевое   использование   /
А.А.   Гоdаренко,   А.С.   Тимощенко,   Н.С.   Беркутова   и   др.   //   С.-х.
биология.- 2007.- № 4.- С. 44-49.
36. Гоdаренко   А.А.   Полегание   озимой   ржи,   урожай   и   качество   се мян   /
А.А. Гоdаренко, А.М. Фоканов // Селекция и семеноводство.-1980.- №
4.- С. 40-42.
37. Гоdаренко   А.А.   Интенсификация   селекционой   работы   с   ози мой
рожью   /А.А.   Гоdаренко,   В.М.   Фокина   //   Сб.   научн.   трудов   ВИР.-
1979.- С. 15-31.
73 38. Гоdаренко   А.А.   Связь   средневзвешеной   молекулярной   массы
водорастворимых   пентозанов   озимой   ржи   с   технологическими   и
хлебопекар ными   качествами   /А.А.   Гоdаренко,   А.С.   Тимощенко   и
др. //Доклады РАСХН.- 2008.- № 4.- С.3-6.
39. Гоdарова Ю. К. Генетические основы гетерозиса / Ю. К. Гон чарова //
Генетические основы селекции.- Уфа: БНИИСХ, 2008.- С. 146-156.
40. Гоdарова   Ю.К.   Вариабельность,   наследование   и   связь   с   про -
дуктивностью   признаков   фотосинтеза   у   риса   /   Ю.К.   Гоdарова.-
Краснодар: Краснодар; ВНИИ риса, 2012. - 106 с.
41. Гордей   И.С.   Создание   и   генетическая   характеристика   зиготиче ских
тетраплоидов ржи   ( Secale   cereal   L .)   /И.С. Гордей: Автореф. дисс. канд.
биол. наук.- Минск, 2018.- 20 с.
42. Горелик В.В. Формирование исходного материала и эффектив ность его
использования   в   селекции   тетраплоидной   озимой   ржи   /В.В.   Горе лик:
Автореф. дисс. ... канд. биол. наук.- Жодино, 2015.- 24 с.
43. Грабовец   А.И.   Совершенствование   методологии   селекции   пше ницы   в
условиях   недостаточного   увлажнения   /А.И.   Грабовец,   М.А.
Фоменко //зернобобовые и крупяные культуры.- 2016.- № 2 (18).- С. 48-
53.
44. Гужов   Ю.Л.   Способ   отбора   в   селекции   зерновых   культур   по   массе
колоса // Докл. ВАСХНИЛ. - 1986. - № 3. - С. 4-7.
45. Дедяев В.Г. Наследование и проявление гена  Hl   в аутотетрапло- идных
популяциях   озимой   ржи   /В.Г.   Дедяев:   Автореф.   дисс.   ...   канд.   биол.
наук.- Минск, 1990.- 20 с.
46. Деревянко   В.П.,   Актуальные   вопросы   гетерозисной   селекции   ози мой
ржи / В.П. Деревянко, Д.К. Егоров.- Харьков, УкрНИИР, 2008.- 152 с.
47. Долгодворова   Л.И.   Селекция   полевых   культур   на   качество   /Л.И.
Долгодворова.- М.: Изд-во МСХА, 1995.- 180 с.
48. Жайдыбаев   К.Н.   Фотосинтетическая   функция   сортообразцов   риса,
74 различающихся по высоте, архитектонике и продуктивности // 2 Съезд
Всес.  о-ва  физиологов  растений, Минск,  1990 , 24 сент.:  Тез. докл., Ч.
2 .- М., 1992.- С. 72.
49.                       Eshmirzayev   K.E.,   Yusupov   X.Y.   Don   ekinlaridan   yuqori   hosil
yetishtirish. Toshkent . « Mehnat ».  1995.  66- b .
50.                         Генкел   П.А.   Диогностика   засухоустойчивости   культурных
растенийий способы се ровышения. М. Наука. 1956.71 с.
51.                       Gorelov E.P., Xalilov N., Botirov X. O'simlikshunoslik. Toshkent .
« Mehnat ».  1990. 64-65  b .
52. Жогин   А.Ф.   О   принципах   моделирования   карликовых   сортов   озимой
мягкой пшеницы // С.-х. биология.- 1999.- № 3.- С. 33-39.
53. Жученко   А.   А.   Эколого-генетические   основы   адаптивной   сис темы
селекции   растений   /   А.   А.   Жученко   //   Селекция   и   семеноводство.-
1999.- № 4.- С. 5-16.
54. Здрилько   А.Ф.   ЦМС   у   ржи   /   А.Ф.   Здрилько   //   Гетерозис   в   расте -
ниеводстве. Научн. труды ВАСХНИЛ.- М.: Колос, 1966.- С. 19-22.
55. Иванов   А.П.   Рожь   /А.П.   Иванов.-   Л.-М:   Изд-во   с.-х.   литературы   и
плакатов, 1961.- 304 с.
56. Зеленов А.Н. Стратегия  и тактика  современой селекции гороха /А.Н.
Зеленов //Селекция, семеноводство и генетика.- 2015.- № 1.- С. 32-35.
57. Иванова   Л.А.   Отбор   морозостойких   форм   ржи   на   провокацион ном
фоне/Л.А. Иванова, М.И. Рыбакова // Сборник трудов НИИСХ ЦРНЗ. -
1979.- № 47.- С. 157-162.
58. Исмагилов   Р.Р.   Качество   и   технология   производства   продоволь -
ственого  зерна  озимой ржи  /  Р.Р. Исмагилов,  Р.Б.  Нурлыгаянов,  Т.Н.
Ваню шина.- М.: АгриПрес, 2001.- 224 с.
59. Исмагилов Р.Р. Пентозаны ржи /Р.Р. Исмагилов, Т.Н. Ванюши на, Д.С.
Аюпов.- Уфа: Башкирский ГАУ, 2006.- 113 с.
60. Жученко   А.А.   Адаптивная   система   селекции   растений   (эколого -
75 генетические основы): Монография. В двух томах / А.А. Жученко.- М.:
Изд- во РУДН, 2001.- Т.  II .-  708 с.
61. Казакова   В.В.   Селекционо-генетические   и   физиологические
индексыиндексы   продуктивности   растений   озимой   мягкой   пшеницы   /
В.В.   Казакова,   Е.М.   Кабанова,   А.С.Якушева   //   Материалы   Междунар.
научн-   практ.   конф.,   посвящ.   125-летию   со   дня   рождения   Н.И.
Вавилова 25-27 нояб. 2013 г. - Саратов, 2013. - С. 40-41.
62. Казимагомедов   М.С.   Продуктивность   и   адаптивный   потенциал
морфотипов   озимой   ржи   в   условиях   Юго-востока   Центрально-
Черноземной   зоны   /М.С.   Казимагомедов:   Автореф.   дисс.   .   канд.   с.-х
наук.- Каменая Степь, 2007.- 23 с.
63. Калиненко  И.Г. Селекция  озимой  пшеницы:   результаты,  перспек тивы,
проблемы,   поиски   /   И.Г.   Калиненко   //   Селекция   и   семеноводство.-
1986.- № 6.- С. 2-7.
64. Кедров-Зихман   О.О.   Плейотропный   эффект   доминантного   гена
карликовости   на   корреляцию   хозяйствено   ценых   признаков   озимой
ржи   /О.О.   Кедров-Зихман,   Т.И.   Шарепо,   Н.Б.   Белько   //Генетика
продуктивности с.-х. культур.-Минск: Наука и техника, 1978.- С. 27-33.
65. Кедрова   Л.И.   Озимая   рожь   в   Северо-восточном   регионе   России   /Л.И.
Кедрова.- Киров: НИИСХ Северо-востока, 2000.- 158 с.
66. Ключко   П.Ф.,   Некоторые   результаты   изучения   и   использования
мужской   стерильности   в   селекции   озимой   ржи   /П.Ф.   Ключко,   А.А.
Белоусов //  Селекция  и семеноводство  (Киев).-  1969.-  Вып. 14.-  С. 34-
38.
67. Кобылянский   В.Д.   Явление   мужской   стерильности   у   ржи   /В.Д.
Кобылянский // Селекция и семеноводство.- 1962.- № 3.- С. 71.
68. Кобылянский   В.Д.   К   генетике   доминантного   фактора   коротко-
стебельности у ржи /В.Д.  Кобылянский //Генетика.- 1972.-  Т. 8, № 2..-
С. 12 17.
76 69. Кобылянский   В.Д.   Рожь.   Генетические   основы   селекции.-   М.:   Колос,
1982.- 271 с.
70. Кобылянский   В.Д.   Предпосылки   селекции   гибридной   ржи   в   Рос сии   /
В.Д.   Кобылянский,   Н.С.   Лапиков,   А.Г.   Катерова   //   Доклады   РАСХН.-
1994.- № 3.- С. 7-10.
71. Кобылянский   В.Д.   Генетические   ресурсы   растений   -   основа
продовольственой   безопасности   и   повышения   качества   жизни   /   В.Д.
Кобы- лянский, О.В. Солодухина // Тез. докл. междунар. научн. конф.,
посвящ.   120-   летию   основания   института.   С.-Петербург,   6-8   окт.   2014
г.- СПб: ВИР, 2014.- С. 131.
72. Кобылянский   В.Д.   Роль   ВНИИ   растениеводства   в   инициации   и
становлении   новых   направлений   в   селекции   озимой   ржи   /В.Д.
Кобылянский   ,   О.В.   Солодухина   //Тр.   по   прикл.   ботан.,   генет.   и
селекции.- 2015.- Т. 176, вып. 1.- С. 5-19.
73. Кобылянский   В.Д.   Изучение   иновационой   зернофуражной
низкопентозановой   озимой   ржи   /В.Д.   Кобылянский,   О.В.   Солодухина,
Г.Н. Потапова и др. // Пермский аграрный вестник.- 2014.- № 1.- с. 10-
16.
74. Кобылянский   В.Д.   Основы   селекции   малопентозановой   ржи   /В.Д.
Кобылянский,   О.В.   Солодухина   //Тр.   по   прикл.   ботан.,   генет.   и   селек -
ции.- С-Пб;ВИР, 2009.- Т. 166.- С. 112-118.
75. Кобылянский   В.Д.   Рожь.   Генетические   основы   селекции   /В.Д.
Кобылянский.- М.: Колос,1982.- 271 с.
76. Кобылянский   В.Д.   Теоретические   основы   селекции   зернофу ражной
ржи   с   низким   содержанием   водорастворимых   пентозанов   /В.Д.   Ко-
былянский, О.В. Солодухина //Сельскохозяйственая биология.- 2013.-
№ 2.-С. 31-39.
77. Кобылянский   В.Д.   Селекция   кормовой   ржи   на   качество   зерна   в
условиях   Красноярского   края   /В.Д.   Кобылянский,   О.В.   Солодухина,
77 М.А. Тимина и др. //Вестник КрасГАУ.- 2017.- № 5.- С. 8-14.
78. Ковалёв   В.М.   Полегание   посевов   зерновых   культур   и   практика
применения   ретардантов   /   В.М   Ковалёв,   К.А.   Касаева   //   С.-   х.
биология.-
79. - № 1.- С. 72-81.
80. Козлечков   Г.   А.   Основные   закономерности   и   структурные   моде ли
морфогенеза   вегетативной   сферы   побега   Triticum   durum   Desf .   и   Tr .
aestivum   L .  / Г. А. Козлечков // С.-х. биология.- 1990.- № 3.- С. 72-79.
81. Козлечков   Г.А.   Новые   закономерности   формирования   элемен тов
продуктивности растений пшеницы в процессе морфогенеза / Г. А. Коз-
лечков. .- Новочеркасск: Лик, 2010 .- 303 с.
82. Колеман   И.Н.   Методы   анализа   зерна   и   продуктов   его   перера-
ботки./И.Н. Колеман.- М., 1931.- 236 с.
83. Кошкин Е.И. Частная физиология полевых культур / Е.И. Кош кин, Г.Г.
Гатаулина,   А.Б.   Дьяков   и   др.:   Под   ред.   Е.И.   Кошкина.   -   М.:   КолосС,
2005.- 344 с.
84. Коновалов Ю.Б. Новые морфофизиологические показатели для оценки
сортов   яровой   пшеницы   /Ю.Б.   Коновалов,   В.В.   Татарина,   Т.И.   Хупа-
цария //Доклады ВАСХНИЛ.- 1990.- № 12.- С. 2-4.
85. Кошкин В. А. Способ отбора высокопродуктивных растений зерновых
колосовых   культур:   А.с.   СССР   №   1410919,   кл.   А   01   Н   1/04   /   В.   А.
Кошкин.- 1988.- Бюл. № 27.
86. Кошкин Е.И. Частная физиология полевых культур / Е.И. Кош кин, Г.Г.
Гатаулина,   А.Б.   Дьяков   и   др.:   Под   ред.   Е.И.   Кошкина.   -   М.:   КолосС,
2005.- 344 с.
87. Кравцов   С.   Ю.   Возможность   использования   ортогональной   рег рессии
для   генетической   дифференциации   сортов   озимой   пшеницы   /   С.   Ю.
Кравцов // Селекция и генетика зерновых и зернобоб. культур / Научн.
тр. КНИИСХ.- 1988 . - С. 69-74.
78 88. Крашениник   Н.   В.   Селекция   на   повышение   эффективности   фо -
тосинтеза.   Обзор  /  Н.  В.   Крашениник  //   Сельское  хоз-во  за   рубежом.
Расте ниеводство.- 1974.- № 4.- С. 44-46
89. Кудряшов   С.   П.   Генетический   контроль   эректоидности   листьев   у
подсолнечника   /   С.   П.   Кудряшов,   В.   Ф.   Пимахин,   Ю.   В.   Лобачёв   //
Аграр ные   реформы   в   России:   опыт,   проблемы,   перспективы:   Матер.
Рос. н.-п. конф., Саратов 22-24 сент., 1944.- Саратов, 1995.- С. 185-187.
90. Культурная   флора   СССР.   Т.   II ,   ч.   1.   Рожь   /В.Д.   Кобылянский,   А.Е.
Корзун,   А.Г.   Катерова   и   др.   Под   ред.   В.Д.   Кобылянского.-   Л.:   Агро-
промиздат. Ленинградское отд. , 1989.- 368 с.
91. Кумаков   В.   А.   Физиология   яровой   пшеницы   /   В.   А.   Кумаков.-   М.:
Колос, 1980.- 207с.
92. Кумаков В. А. Физиологическое обоснование моделей сортов пшеницы
/ В. А. Кумаков.- М.: Агропромиздат, 1985.- 270 с.
93. Кумаков В. А. К физиологическому обоснованию модели сорта яровой
твердой   пшеницы.   Метод.   указания   селекционо-опытным   учрежде -
ниям   /   В.   А   Кумаков.,   О.   В.   Березина,   А.   П.   Игошин   и   др..-   Саратов,
1990. 22 с.
94. Кумаков   В.   А.   Оценка   роли   отдельных   органов   в   наливе   зерна
пшеницы и её селекционые аспекты / В. А. Кумаков, А. П. Игошин, Б.
В.   Березин   и   др.//   Физиология   и   биохимия   культурных   растений.-
1983.- Т. 15, № 2.- С. 163-170.
95. Кумаков В.А. Значение реутилизации в наливе зерна различных сортов
яровой   пшеницы   /В.А.   Кумаков,   Н.Ф.   Матвеева,   С.С.   Павлова   и   др.   //
Доклады ВАСХНИЛ.- 1979.- № 8.
96. Лаптиёв   А.Б.   Биоэкологическое   обоснование   фитосанитарной
оптимизации   агроэкосистем   Юго-востока   Центрального   Чернозёмья   /
А.Б. Лаптиёв: Дисс. . доктора биол. наук.- С.-Петербург, 2008.- 385 с
97. Леина  Г.  Д.  Дыхательные  затраты  яровой   пшеницы  в   репродук тивной
79 фазе   /   Г.   Д.   Г.   Д.   Леина,   О.   С.   Юдина,   Б.   В.   Березин   //   Физиолого -
генетические   проблемы   интенсификации   селекционого   процесса.
Материа лы Всес. конф. (Саратов, 4-6 июля 1983 г.), Ч. 1.- 1984.- С. 82-
83.
98. Литтл Т., Хиллз Ф. Сельскохозяйственое опытное дело. Пла нирование
и анализ. Перев. с англ. Б.Д. Кирюшина, под ред. Д.В. Василье вой.- М.:
Колос, 1981.- 320 с.
99. Лихачёв Б.С. Оценка проростков на раней стадии развития  - один из
методов определения силы роста семян // Тр. по прикл. ботан., генет. и
селекции.- 1974.- Т. 51, вып. 2.- С. 97-114.
100. Omonov   A.   va   boshqalar.   Qashqadaryo   viloyatida   don   ekinlaridan
mo'l hosil yetishtirish omillari. Qarshi. Nasaf.  2001. 4-7  b.
101. Ochilov   R.   O.,   Xo'jayev   Sh.   T.   O'simliklarni   zararkunandalardan
himoya qilishda ilg'or tajribalar. Toshkent. «Talqin».  2008. 21-27  b.
102. Siddiqov R.I. va boshqalar. Sug'oriladigan yerlarda g'alla va dukkakli
o'simliklar ilmiy tadqiqot instituti. Andijon.  2014. 63  b
103. Xo'jayev.J.X.   O'simliklar   fiziologiyasi.   Toshkent.   Mehnat.   2002.   224
b.
104. Xo'jayev   J.   X.,   Qobulova   F.   J.,   Jo'rayeva   Z.   J.,   Atayeva   Sh.   S.
O'simliklar   chidamliligi   fiziologiyasi   maxsus   fanidan   labaratoriya
mashg'ulotlari. Samarqand  2003. 23-34  b.
105. Yoqubjonov   O.,   Bahramov   S.,   Asronov   A.   Xirmonga   qut-baraka
engan el tajribasi to'kinlikka ochar yo'l.   //   J.   << O'zbekiston qishloq xo'jaligi
jurnali>> 1999.№ 6. 35-36  b.
106. Yoqubxo'jayev   O.,  Tursunov   S.   O'simlikshunoslik.   Toshkent.   Fan   va
texnologiya.  2008. 303  b.
107. O'zbekiston   Respublikasi   qishloq   xo'jaligida   ishlatish   uchun   ruxsat
etilgan pestidsidlar va agroximikatlar ro'yxati. Toshkent.  2007.
108. O'zbekiston   Respublikasi   hududida   ekish   uchun   tavsiya   etilgan
80 qishloq xo'jalik ekinlari Davlat reestri. Toshkent.  2012 .
109. H.Xushvaqtova, D.Yormatova. O’simlikshunoslik. Toshkent-Ilm-
Ziyo. 2016 y 48-55 b.
110. www.-agronet.ru   
111. www.-Samqxi.uz   
112. www.-ziyonet.uz   
ILOVALAR
1-ilova 
Dala tajribasining umumiy ko’rinishi
81 2-ilova
3-ilova
Laboratoriya jarayonida barg pigmentlarini aniqlash
82 4-ilova
83 84 85

BIR YILLIK JAVDARNING AYRIM FIZIOLOGIK XUSUSIYATLARI MUNDARIJA KIRISH ………………………………………………………………………….. 3 1.ADABIYOTLAR SHARHI 1.1Javdarning morfobiologik xususiyatlari………………………………………. 9 1.2.Javdarning fiziologik xususiyatlari…………………………………………..19 1.3.Javdar agrotexnikasi va uning asosiy xususiyatlari…………………………. 27 2.TADQIQOT SHAROITLARI, OBYEKTI VA USLUBLARI 2.1.Tadqiqot o‘tkazilgan hududning tuproq va iqlim sharoitlari………………... 35 2.2.Tadqiqot obyekti……………………………………………………………. .37 2.3.Tadqiqot uslublari…………………………………………………………… 39 3.TADQIQOT NATIJALARI 3.1.Bir yillik javdar urug’larining unuvchanligi…………………………………41 3.2.Bir yillik javdarning o‘sishi va rivojlanishi………………………………….46 3.3.Javdarning plastid pigmentlar miqdori………………………………………50 3.4.Javdarning suv almashinuv xususiyatlari……………………………………56 3.5.Javdarning mahsuldorligi va hosildorligi……………………………………66 XULOSALAR …………………………………………………………………. 70 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI ……………………….. 71 ILOVALAR …………………………………………………………………… 82 1

KIRISH Mavzuning dolzarbligi. Yil sayin mamlakatimiz aholisi o‘sib bormoqda. Bu o‘sishni hisobga olgan holda, aholining don mahsulotlariga bo‘lgan talabi ham ortib bormoqda. Shu sababli qishloq xo‘jaligining asosiy vazifalaridan biri don yetishtirishni ko‘paytirish hisoblanadi. Donli ekinlar yetishtirish, saqlash va qayta ishlash iqtisodiy ahamiyatga ega. Respublikamizda s ifatli, serhosil va ekologik toza mahsulotlar yetishtirish kabi muammolarga katta e’tibor qaratilib, aholining sifatli oziq ovqatga bo‘lgan ehtiyojlarini to‘la qondirish bosqichma-bosqich amalga oshirilmoqda. Bunday islohotlarning samarali darajada amalga oshirilishiga berilayotga e’tibor bugungi kunga kelib don mahsulotlarini ko‘plab yetishtirish aholini oziq-ovqat mahsulotlari bilan yetarli darajada ta’minlash imkonini beradi [1]. Keying yillarda respublikamizda qishloq xo’jaligini yanada rivojlantirish bo’yicha keng qamrovli islohatlar olib borilmoqda. Buning natijasida boshoqli don ekinlarini yetishtirishga alohida e‘tibor berilib, keng qamrovli chora-tadbirlar amalga oshirilmoqda [1; 2]. O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining 2017-yil 7-fevraldagi PF-4947-son ,,O‘zbekiston Respublikasini yanada rivojlantirish bo’yicha Harakatlar strategiyasi to‘g‘risida’’ gi farmonida ,,qishloq va suv xo‘jaligini ilm-fan yutuqlarini joriy etish asosida rivojlantirish, uning eksport salohiyati samaradorligini oshirish, qishloq xo‘jaligi ishlab chiqarish sohasiga intensiv usullarni, eng avvalo suv va resurslarni tejaydigan zamonaviy agrotexnologiyalarni qo‘llash” muhim vazifalardan biri etib belgilab berilgan. Bu borada yaratilgan har bir navning fiziologik va biologik xususiyatlarini chuqur tahlil qilish asosida muayyan tuproq-iqlim sharoitida ulardan yuqori va sifatli hosil olish, ma‘danli o‘g‘itlarni tejash, yetishtirish texnologiyasini takomillashtirish va import o‘rnini bosadigan mahsulot yetishtirish muhim ahamiyat kasb etadi[1; 2]. 2

Bugungi kunda javdar( Secale cereale) va undan olinadigan mahsulotlarga bo‘lgan talabning yuqoriligi, o‘z navbatida ularni ishlab chiqarishning yanada jadal sur‘atlar bilan rivojlanishiga sabab bo‘lmoqda. Shuning uchun ham hozirgi vaqtda aholining javdar mahsulotlariga bo‘lgan talabini qondirish maqsadida jahon hamjamiyati tomonidan javdar yetishtirish texnologiyasini yanada rivojlantirish choralari ko‘rilmoqda [8; 110]. Javdarning vatani Kichik Osiyo, Markaziy Amerika, Eron, Kavkaz, Janubiy Afrika mamlakatlari hisoblansada, asosan Yevropa mamlakatlarida juda ko‘plab ekilmoqda(Polshada-2,2 mln.ga, Rossiyada-3,5 mln.ga, Ukrainada-0,6 mln.ga). Bu mamlakatlar javdar donini eksport qilish bo‘yicha jahonda yetakchi mamlakatlar qatorida turadi. Yaponiya esa javdar donini eng ko‘p import qiluvchi mamlakat hisoblanadi. Jahon bo‘yicha yetishtirilayotgan javdarning ekin maydoni 9,9 mln.ga o‘rtacha hosildorlik 20,3s/ga, yalpi hosili 20,1 mln. t ga teng [8; 49; 51; 55; 111] . Ba’zi mamlakatlarda ham ko‘pgina yaroqsiz tuproqlarni yaxshilash uchun ham 1-hosil sifatida javdar o‘simligidan foydalaniladi. Masalan: Janubiy Avstraliyada shamol erroziyasini oldini olish uchun javdar o‘stiriladi. Argentinaning ko‘pgina joylarida javdar muhim yaylov o‘simligi sifatida yetishtiriladi. Javdarning ko‘p ishlatilishi va afzalliklarga ega bo‘lishi uning kamchiliklaridan ustun turadi [100; 101]. Javdar yetishtirish bo‘yicha yetakchi mamlakatlarda uning biologik va fiziologik xususiyatlarini hisobga olgan holda turli xil kasalliklarga chidamli, hosildorligi yuqori bo‘lgan yangi navlarni yaratish bo‘yicha keng miqyosdagi tadqiqotlar amalga oshirilmoqda. Tadqiqotlar davomida yaratilayotgan navlarning chidamliligini oshirish, urug’larini saqlash, qayta ishlov berish va o‘simliklarni bargi va ildizi orqali oziqlantirish, yuqori va sifatli hosil yetishtirish texnologiyalarini ishlab chiqarish bo‘yicha ilmiy izlanishlarga katta e’tibor berilmoqda[8]. 3

Bizning hududimizda ham javdar yetishtirish texnologiyasini keng yo‘lga qo‘yish va hosildorlik ko‘rsatkichlarini oshirish bo‘yicha ham keng qamrovli chora-tadbirlar ko‘rilmoqda. Bu borada javdar navlarining fiziologiyasini o‘rganish va ular ekilayotgan hudud maydonlarini kengaytirish muhim ahamiyat kasb etmoqda. Shuning uchun ham hozirgi vaqtda mamlakatimizda ham javdarning yalpi hosildorligini oshirish, uning yangi navlarini yaratish bo‘yicha qilinayotgan ilmiy izlanishlarga katta e’tibor berilmoqda [3]. Respublikamiz sharoitida javdar o‘simligi kam ekiladi (8ming ga). Hozirda bu ko‘rsatkichni yuqori qilish, javdarning yangi navlarini yaratish, javdar hosildorligini oshirish va uni kelgusida eksport mahsulotiga aylantirish muhim ahamiyat kasb etadi. Javdar ( Secale cereale ) donlari tarkibida inson organizmi uchun juda foydali bo‘lgan, tez o‘zlashtirilovchi oqsillar, yog’lar, uglevodlardan tashqari ko‘plab organik kislotalar, aminokislotalar, mineral tuzlar va mikroelementlar vitaminlar mavjuddir. Javdar donlari antioksidant bo‘lib, ular yallig’lanishga va allergiyaga qarshi ta’sirga ega. Javdar donidan tayyorlangan mahsulotlar tanani mustahkamlaydi, gemopoez faoliyatini yaxshilaydi va yurak- qon tomir tizmiga foydali ta’sir ko‘rsatadi. Javdardan tayyorlangan mahsulotlarni muntazam ravishda iste’mol qilish o‘pka, oshqozon, ko‘krak va tomoq saratonining oldini oladi. Bundan tashqari javdar kepagi damlamasi anemiya, o‘pka tuberkulyozi, diareya, ateroskleroz kasalliklarini davolashda ham foydali xususiyatga ega [10; 56]. Javdar donidan tayyorlanayotgan mahsulotlarda inson salomatligi uchun zarur bo‘lgan ko‘plab biologik moddalar mavjuddir. Uning tarkibida uglevodlar, oqsillar, yog’lar, fosfatli tuzlar, har xil makro va mikroelementlar, vitaminlardan B guruh vitaminlar PP, E, A va boshqa vitaminlar uchraydi [37; 38]. Tibbiyot sohasi uchun javdar donining ahamiyati juda muhimdir. Tibbiyotda javdar doni mavjud bo‘lgan preparatlardan ko‘plab xavfli kasalliklarni davolashda foydalaniladi. Masalan har xil onkologik kasalliklar, artrit, arteroz, suyak 4

yallig’lanishi, yurak-qon tomir kasalliklari, qandli diabet, bronxial asma, teri kasalliklari, qalqonsimon bez kasalliklariga qarshi muvaffaqiyatli foydalanib kelinmoqda [60]. Xalq xo‘jaligi uchun javdarning foydali jihatlari ko‘pdir. Xo‘jalikda javdar unidan non, chorvachilikda ozuqa uchun don, yaylov uchun yashil o‘simlik sifatida ishlatiladi. Javdar boshqa o‘simliklarga qaraganda o‘zining bir qancha afzalliklariga egadir. U bug’doyga qaraganda anchagina sovuqqa chidamli o‘simlikdir. Ko‘pgina foydali o‘simliklarni yetishtirish mumkin bo‘lmagan kam qumli tuproqli yerlarda ham hosil berishi aniqlangan [17; 28; 59]. Qishloq xo‘jaligi uchun ham javdar foydali o‘simlikdir.Uning poxoli chorva mollari uchun to‘yimli ozuqa mahsuloti hisoblanadi. Bundan tashqari xo‘jalikda javdar poxoli toshli g’isht ishlab chiqarishda asosiy xomashyodir. Javdarning bunday foydali xususiyatlarini hisobga olgan holda javdar mahsulotlariga bo‘lgan talab yil sayin ortib bormoqda [55]. Mamlakatimizda javdar yetishtirish texnologiyasini keng yo‘lga qo‘yish, mahalliy sharoitga mos keluvchi serhosil va sifatli don beradigan navlarini yaratish bugungi kunda dolzarb masalalardan biri hisoblanadi. Hozirgi vaqtda dunyoda don mahsulotlariga ayniqsa, javdar va undan olinadigan mahsulotlarga bo‘lgan talabning yil sayin ortishi natijasida ularni ishlab chiqarishning jadal suratlar bilan rivojlanishiga sabab bo‘lmoqda. Foydali xususiyatlari ko’p bo’lishiga qaramasdan bugungi kungacha viloyatimiz sharoitiga mos javdar navlari yetarlicha tadqiq etilmagan [4; 6]. Shuning uchun biz tadqiqotlarimizni Samarqand viloyati sharoitida yetishtirilayotgan javdar navlarining fiziologi k xususiyatlarini o‘rganish bo‘yicha olib bordik. Tadqiqotning obyekti va predmeti: Bir yillik javdarning “Vaxsh-116” va “Shalola” navi tadqiqot obyekti sifatida olingan. 5