logo

BOSHQARUV FANINING RIVOJLANISH TARIXI

Yuklangan vaqt:

12.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

228.5 KB
BOSHQARUV FANINING RIVOJLANISH
TARIXI
Reja:
I Kirish
II  BOSHQARUV MUAMMOSI TARIXI
1.Boshqaruv   muammosini   shart-sharoitlari.
2. Menejmentning ilmiy maktablari.
III   BOSHQARUV FANINING AHAMIYATI
3. Mamlakatimizda boshqaruvni rivojlanishi
4. Boshqaruv fanining  xorijiy modellari
IV  Xulosa
Foydalanilgan adabiyotlar Kirish 
Boshqaruvsiz, hech qanday tashkilot, hech qanday biznes muvaffaqiyatga erisha 
olmaydi. Biroq, menejment bir xil faoliyat turi va fan sifatida biz hozirda mavjud 
bo'lgan shaklda darhol paydo bo'lmadi. Boshqaruv amaliyoti dunyodagi kabi 
qadimiy. Ammo bugungi kunda hech kim, birinchi nazorat qachon paydo 
bo'lganligini aniq bilmaydi.
Menejmentning rivojlanish tarixi ilmiy davrgacha (miloddan avvalgi 9-7 ming-18-
asrgacha) va ilmiy (1776 yildan) davrlarga bo'linadi. Ilmiy sanoat, tizimlashtirish 
va axborotga bo'linadi (1960 yildan hozirgi kungacha).
Boshqaruv har doim ham hozirgidek ko'rinmaydi. Vaqt menejmenti tashkilotda 
amalga oshiriladigan faoliyatning alohida turi deb qaralgandan beri, tashkilotni 
boshqarishning o'rni va o'rni, boshqaruv faoliyatining mazmuni va uni amalga 
oshirish usullari haqidagi g'oyalar bir necha bor jiddiy o'zgarishlarga uchragan. 
Ijtimoiy munosabatlar rivojlanishi, biznes o'zgarishi, ishlab chiqarish texnologiyasi
takomillashishi, aloqa va axborotni qayta ishlashning yangi vositalari paydo 
bo'lishi bilan menejment haqidagi qarashlar rivojlandi. Menejment amaliyoti 
o'zgardi - menejment haqidagi ta'limot ham o'zgardi. Biroq, boshqaruv fikri 
menejment amaliyotiga passiv tarzda amal qilmadi. Bundan tashqari, menejment 
sohasidagi yangi g'oyalar va menejmentni amalga oshirishning yangi 
yondashuvlari, menejment fikrining etakchi onglari tomonidan ilgari surilgan va 
shakllantirilgan bo'lib, odatda menejment amaliyotida keng o'zgarishlar bo'lgan 
bosqichlarni belgilab beradi.
Menejment haqidagi qarashlar asosan ular yaratilgan va rivojlangan ijtimoiy-
siyosiy tizimga bog'liq edi. Kommunistik mafkura sharoitida erkin bozor 
munosabatlariga ega tizimlarda ishlab chiqilgan boshqaruv fikridan sezilarli farq 
qiladigan boshqaruv nazariyasi ishlab chiqildi. 1.  Boshqaruv   muammosini   shart-sharoitlari.
Boshqaruv   odamlar   bilan   birga   paydo   bo'lgan.   U   mehnatni   taqsimlanishi   va
kooperatsiyalanish   jarayonida   faoliyatning   mustaqil   turiga   ajralgan.   Bu
odamlarning   ijtimoiy   ishlab   chiqarishdagi   faoliyatini   tashkil   qilish   va
muvofiqlashtirish   zarurligi   bilan   asoslangan.   Bunda   ulardan   birlari   rahbar,   ya'ni
boshqaruvchilar,   boshqalari   esa   ularning   tobelari,   ya'ni   boshqariladiganlar
bo'ladilar.
Boshqaruv   muammosini   birinchi   bo'lib   hal   qilishga   qadimgi   misrlik-lar
kirishganlar.   6   mingga   yaqin   yillar   oldin   ular   odamlar   faoliyatini   maqsadga
yo'naltirilgan   holda   tashkil   qilish,   uni   rejalashtirish   va   natijasini   nazorat   qilish
zarurligini   tan   olganlar,   hamda   boshqaruvni   markazlashtirmaslik   haqida   masalani
qo'yganlar.
Eramizga   qadar   20   asrda   Misrga   qo'shni   Vavilonda   podshoh   Xammurapi
boshqaruv   va   nazorat   qilish   zaruriyati   uchun   sopol   jadvallardagi   hujjatlar   va
guvohlik   ko'rsatmalarini   qo'llagan,   amaldor   shaxslar   tomonidan   javobgarlikni   o'z
tobelariga   o'tkazishga   yo'l   ko'ymaslikni   tan   olgan,   ish   haqi   darajasini   qonunan
belgilagan.
Eramizga qadar uchinchi ming yilliklar bilan sanalangan sopol jadvalchalarga
tijorat   bitimlari   haqidagi   ma'lumotlar   va   qadimgi   SHumeriya   qonunlari   yozilgan,
bu ham u yerda boshqaruv amaliyoti mavjudligidan darak beradi.
Boshqaruvga   antik   davrda   ham   ma'lum   ulush   qo'shilgan,   bizning   eramizdan
400   yil   avval   Suqrot   boshqaruvning   universalligi   tamoyili   shakllantirgan.   Uning
zamondoshi   Eron   shohi   Kir   odamlarni   harakat   qilishga   undashnini,   ya'ni
motivatsiyani   maxsus   tadqiqot   qilish   zarurligi   haqidagi   g'oyani   ilgari   surgan.   U
yana   boshqaruv   axborotlarini   ishlab   chiqish   va   rejalar   tuzish   muammosini   ham
ko'rib   chiqqan.   Biroz   keyinroq   Gretsiyada   mehnat   operatsiyalarini   bajarish   va
ularning   bir   maromdaligini   ta'minlash   usullari   bilan   shug'ullanganlar.   Platon
ixtisoslashish tamoyilini shakllantirgan.
Eramizdan   avvalgi   325   yilda   Iskandar   Zulqaynayn   birinchi   marta   jangovar
harakatlarni boshqarish markazi sifatida shtabni tashkil qilgan. Qadimgi   tashkilotlar   ma'lum   tuzilishga   ega   bo'lgan,   unda   boshqaruvchining
darajalari   ajratilgan.   Yirik   siyosiy   tashkilotlar   ham   mavjud   bo'lganlar,   qirollar   va
generallar   ularning   rahbarlari   bo'lganl   ar.   YAna   boshqaruvchilar,   omborlarni
saqlovchilari,   mol   haydovchilar,   ishni   nazorat   qiluvchilar,   xududlarning
gubernatorlari   va   xazinachilar   bo'lganlar,   ular   ushbu   tashkilotlarning   faoliyatini
ta'minlashga yordam berganlar.
Yillar   o'tdi,   ko'pgina   tashkilotlarni   boshqarish   aniqroq   va   murakkabroq,
tashkilotlarning   o'zlari   esa   -   kuchliroq   va   barqarorroq   bo'la   boshlaganlar.   Rim
imperiyasi   bunga   misol   bo'lib   xizmat   qiladi,   u   yuz   yillar   mavjud   bo'lgan.
Boshqaruvning   aniq   tuzilishi   bilan   ajralib   turuvchi,   generallar   va   ofitserlardan
tashkil   topgan   diviziyalarga   bo'lingan   rim   armiyasi   legionlari   yomon   tashkil
qilingan Yevropa  mamlakatlari,  O'rta Osiyo  davlatlari   orqali   g'alaba  marshi   bilan
o'tganlar. Bosib olingan xududlar Rimga bo'ysunuvchi gubernatorlar boshqaruviga
berilgan, Rim bilan aloqa o'rnatish uchun yo'llar qurilgan.
Zamonaviy   boshqaruvning   deyarli   barcha   shakllari   xarakteri   va   tuzilishini
bugungidan katta farq qiluvchi qadimgi tashkilotlarda ko'rish mumkin.
Quldorlik   davrida   ham   boshqaruv   elementlari   mavjud   bo'lgan,   ammo
mehnatga majbur qilishning asosiy vositalari sifatida to'g'ridan to'g'ri majbur qilish
va jazo bilan qo'rqitish usullari ustunlik qilganlar.
Keyinchalik,   ijtimoiy   ishlab   chiqarishni   rivojlanishi   bilan,   bunday   mehnat
o'ziga   uzviy   ravishda   xos   bo'lgan   samarasizligini   ko'rsatgan.   Uni   burjua   davrida
vujudga   kelgan   yollanma   mehnat   tizimi   almashtirgan.   U   mehnatni   boshqarishda
moddiy   rag'batlar   va   iqtisodiy   vositalarni   qo'llovchi   majbur   qilishning   tubdan
boshqa,   vositali   mexanizmidan   foydalanishga   asoslangan.   250   yil   avval   G'arbiy
Yevropaning bir qator mamlakatlarida vujudga kelgan savdo kapitalizmi butunlay
boshqa asosga - pul kapitaliga ega bo'lgan. Mehnatga majbur qilishning to'g'ridan
to'g'ri   va   qurol   shakllari   o'rniga   kapitalizmda   o'lchov   qiymatlarini   almashtirish
asosida   harakat   qiluvchi   va   rasmiy   shaxsiy   mustaqillik   va   almashtiruvchi
tomonlarning tengligini ko'zlovchi bozor mehanizmi shakllangan va undan hamma
yerda foydalanilgan. Boshqaruv   amaliyoti   qadimgi   vaqtlardan   XX   asrga   qadar   rivojlanayotgan
bo'lsa   ham,   ehtimol,   hech   kim   uni   tizimli       boshqarish   haqida   o'ylab   ko'rmagan.
Odamlarni   asosan   tashkilotlarni   qanday   boshqarish   emas,   balki   qanday   qilib  ko'p
pul ishlash, siyosiy hokimiyatni egallash sho'baiqtirgan.
XIX   asrning   boshida   ingliz   tadqiqotchisi   R.Ouen   ko'p   vaqtini   tashkilot
maqsadlariga   boshqa   odamlar   yordamida   erishish   muammolariga   bag'ishlagan.   U
ishchilarga   durustroq   uy-joy   bergan,   ularning   mehnat   sharoitlarini   yaxshilagan,
ularning   mehnatlari   natijalarini   baholash   tizimini   ishlab   chiqqan   va   ko'pgina
to'lovlar   yo'li   bilan   yaxshi   ishni   rag'batlantirgan.   Bu   islohotlar   haqiqat   va   rahbar
rolini   insoniy   idrok   etishning   mohiyatida   noyob   yorib   o'tish   bo'lgan.   Ammo,
shunga   qaramasdan,   o'sha   davrning   tadbirkorlari   R.   Ouenning   islohotlarida
sog'lom  fikrni  kamroq  ko'rganlar,  ulardan   hech  biri  uning  misoliga   ergashmagan,
chunki ularda boshqaruvga sho'baiqish bo'lmagan.
Shuning  munosabati  bilan  faqat   XIX-XX  asrlar  oralarida  menejment  insoniy
bilimlar, fanning mustaqil sohasiga aylangan.
Amerikali   Jozef   Varton   1881   yilda   birinchi   marta   kollejlarda   o'qitish   uchun
menejment   kursini   ishlab   chiqqan.   Amerikalik   mu   xandis   F.Teylor   1911   yilda
o'zining   "Ilmiy   menejment   tamoyillari"   kitobini   nashr   qilgan,   u   umumiy
sho'baiqishni   keltirib   chiqargan   va   unda   birinchi   marta   boshqaruv   fan   va
tadqiqotning mustaqil   sohasi   deb tan  oligan. Bu  asarlar   jamlangan  tajribani   ilmiy
umumlashtirish   va   ilmiy   boshqaruv   asoslarini   shakllantirishga   harakat   qilingan
birinchi ishlar bo'lganlar. Ular ommaviy ishlab chiqarish va ommaviy sotish, katta
sig'imli bozorlar va qudratli korporatsiyalar va aksiyadorlar jamiyatlari shaklidagi
yirik   ko'lamli   tashkilotlarni   mo'ljallash   kabi   o'ziga   xos   alomatlarni   borgan   sari
kengroq qamrab olayotgan sanoat rivojlanishining ehtiyojiga javob bo'lganlar. Juda
yirik   tashkilotlar   ishlab   chiqarish   va   mehnatni   ratsional   tashkil   qilish,   barcha
bo'linmalar   va   xizmatlar,   menejerlar   va   ijrochilarni   ilmiy   asoslangan   tamoyillar,
me'yorlar   va   standartlarga   muvofiq   aniq   va   o'zaro   bog'langan   holda   ishlashlariga
keskin   zaruriyatni   xis   qilganlar.   Angliyadagi   sanoat   inqilobi   boshqaruvga
sho'baiqishni   dastlabki   uyg'otuvchi   asosiy   kuch   bo'lgan.   Ammo   boshqaruv tashkilotning   rivojlanishi   va   muvaffaqiyatiga   katta   hissa   qo'shishi   haqidagi   g'oya
birinchi   marta   zamonaviy   boshqaruvning   vatani   bo'lagan   Amerikada   vujudga
kelgan.   XX   asrning   boshlarida,   jo'shqin   rivojlanish   davrida,   Qo'shma   Shtatlar
amalda inson o'zini kelib chiqishi, millati bilan bog'liq qiyinchiliklarni yengib o'tib,
tashabbuskorligi va shaxsiy omilkorligini namoyon qilishi mumkin   bo'lgan yagona
mamlakat   bo'lgan.   Millionlab   yevropaliklar   Amerikaga   ko'chib   o'tganlar   va
shuning  bilan  u  yerda  juda  katta  ishchi   kuchi   bozorini   tashkil   qilganlar.  Qo'shma
Shtatlar   deyarli   o'zlarini   vujudga   kelganlaridan   boshlab   barcha   istovchilar   uchun
ta'lim  olish  g'oyasini  jiddiy  qo'llab quvvatlaganlar,  bu biznes   va boshqaruvda  har
xil   rollarni   bajarishga   aqlan   qodir   odamlar   sonini   o'sishiga   yordam   bergan.
Transkontinental   temir   yo'llar   Amerikani   jahondagi   eng   yirik   yagona   bozorga
aylantirgan. O'sha paytda amalda biznesda davlat tomonidan tartibga solish mavjud
bo'lmagan, shuning uchun muvaffaqiyatga erishgan tadbirkorlar monopolist (yakka
hokim)larga   aylanganlar.   Natijada   yirik   sohalar   va   korxonalar   tashkil   qilingan,
ularni boshqarish uchun bir shaklga keltirgan usullar talab qilingan.
Menejmentni paydo bo'lishi quyidagi asosiy sharoitlar bilan bog'liq:
Mashinali ishlab chiqarishni rivojlanishi, boshqaruvchiga talablarni o'sishi, mulk 
egasi va tadbirkorni boshqaruvning o'sib borishga qiyinchiliklarini bartaraf qilishga
qodir emasligi;
> Bozor  sub'ektlarining  katta  miqdorini   vujudga kelishi,  hajmini   o'sishi  va  bozor
aloqalarini kuchayishi;
> Boshqaruvga kasbiy yondashuv zarurligini asoslab beruvchi raqobatni o'sishi va
bozor iqtisodiyotining barqarorligi;
> Yirik   korporatsiyalarni   paydo   bo'lishi   va   shunga   ko'ra   faqat   xodimlarning
maxsus   apparati   bajarishi   mumkin   boshqaruv   ishlari   hajmi   va   murakkabligini
ko'payishi,.  Xuddi   korporatsiyada  menejment   mulk egasi-tadbirkorning  o'zini   o'zi
boshqarishidan butunlay ajraladi;
> Mulkni   aksiyadorlar   o'rtasida   jamlanishi,   buning   natijasida   aksiyadorlik
sarmoyasini boshqarishning yangi vazifalari paydo bo'ladi; > Tadbirkorlarni   sanoat   inqilobi   davrida   yaratilgan   texnikaning   afzalliklaridan
foydalanishga harakat qilishlari;
> Ijodiy,   sho'baiquvchan   odamlar   guruhlarining  ishni   samarali   bajarish   usullarini
yaratish istagi.
2. Menejmentning ilmiy maktablari
Boshqaruv   fikri   g'oyatda   nomuntazam   holda   rivojlangan.   Bir   necha
yondashuvlar   mavjud  bo'lib,   ular   ba'zida   bir   birlariga   mos   kelganlar,  ba'   zida   esa
bir   birlaridan   ancha   farqlanganlar.   Odamlar   va   texnika   boshqaruv   ob'ektlari
bo'lganlar,   shuning   uchun   boshqaruvdagi   muvaffaqiyatlar   ko'proq   boshqa
sohalardagi   muvaffaqiyatlarga   bog'liq   bo'lganlar.     Jamiyat,     texnika     rivojlangani
sari     boshqaruv   bo'yicha     mutaxassislar   tashkilot   faoliyatiga   ta'sir   ko'rsatuvchi
omillar haqida bila boshlaganlar.
Boshqaruv   tizimini   shakllantirishda   quyidagi   olimlarni   sanab   o’tish
mumkin   :   Elton   Meyo   (1880-1949),   Valter   Dill   Skott   (1869-1955),   Mari   Parker
Fellot   (1868-1933),   Abraxam   Maslou   (1908-1970),   Duglas   Mak   Gregor   (1906-
1964), Anri Fayol (1841-1925), Maks Veber (1864-1920), Piter Draker (1909).
YUkorida   aytganimizdek,   boshkarish   fan   sifatida   shakllangunga   kadar
davrlarda xam ushbu jarayonni tub moxiyati va mazmunini tuyingan va amaliyotda
qo’llagan, turli murakkab odamlar guruxlariga muvaffakiyatli raxbarlik qilgan, o’z
tajriba   va   nuktai-nazarlarini   kelajak   avlodga   meros   sifatida   koldirgan   buyuk
shaxslar   bulganki,   ularni   urganishlik   xozirgi   zamon   boshkarish   fanini
rivojlanishiga   shubxasiz   samarali   ta’sir   kursatadi.   Ana   shunday   sifatarga   ega
shaxslardan   biri   Soxibkiron   Amir   Temurdir.   Uning   boshkarishga   doir   boy
me’rosini   tarixiy   adabiyotlardan     bilishimiz   mumkin.   Amir   Temurning   “Xar   bir
voli   o’zining   kamchisi   kabi   axamiyatga   ega   bulmasa,   u   turalik   mansabiga   loyik
emas iborasi [11, 6 b]. Uning   raxbarlik   lavozimiga,   odamlar   guruxini   boshqarish   faoliyatiga   aloxida
axamiyat   berganligini   kursatadi.   “Temur   tuzuklari”ni   o’qib,   murakkab   Tashkiliy
birikmalarini   boshkarishning   klassik   (chizikli)   strukturasini   taxlil   qilish   mumkin.
1995-96   yillarda   Respublikamizda   Soxibkiron   Amir   Temurning   660   yilligiga
bagishlab   utkazilgan   kator   ilmiy-amaliy   anjumanlar   materiallari   bilan   tanishish
orkali   kadimiy   murakkab   Tashkilotlarni   boshkarishga   doir   boy   me’rosdan   vokif
bulish mumkin. 
Bundan   tashqari,   dunyo   ilmiy-texnika   taraqqiyot   bilan   asoslangan   tez
o'zgarishlarning   maydoniga   aylangan   va   ko'p   mamlakatlarning   hukumatlari
biznesga nisbatan o'z munosabatlarini borgan sari qat'iyroq belgilay boshlaganlar.
Bu   omillar   boshqaruv   sohasidagi   tadqiqotchilar   tashkilot   faoliyatiga   ta'sir
ko'rsatuvchi tashqi kuchlar mavjudligini his qila boshlashlariga ta'sir ko'rsatganlar.
Buning   munosabati   bilan   yangi   yondashuvlar   ishlab   chiqilgan.   Boshqaruv   fanini
rivojlanishiga katta hissa qo'shgan to'rtta asosiy yondashuvlarni ajratish mumkin.
Hammadan   avval,   boshqaruvda   har   bir   maktablarni   ajratish   nuqtai
nazardan yondashuv.  U, o'z navbatida boshqaruvni har bir nuqtai nazardan ko'rib
chiquvchi quyidagi beshta maktabni oladi: ilmiy boshqaruv, ma'muriy boshqaruv,
insoniy   munosabatlar,   hulq   haqidagi   fan,   hamda   boshqaruv   fani,   yoki   miqdoriy
usul.
Ilmiy   boshqaruv   maktabi   (1885-1920).   Butun   dunyoda   "Maktabni   ilmiy
tashkil   qilish"   nomi   bilan   keng   mashhur   bo'lgan   bu   maktabni   vujudga   kelishi   va
rivojlanishi   XX   asrning   boshlariga   to'g'ri   keladi.   Bu   maktabning   boshida
amerikalik muxandis-tadqiqotchi F.Teylor (1850 1915) turgan, u o'zining kundalik
ishida   unumdorlik   va   samaradorlikni   oshirish   maqsadida   ishlab   chiqarish   va
mehnatni   faollashtirish   muammolarini   hal   qilgan.   Uning   ta'limi   menejment
zamonaviy   konsepsiyasining   asosiy   nazariy   maktabi   bo'lgan.   Bu   maktabning
ko'zga   ko'ringan   vakillari:   L.Gilbert,   F.Gilbert,   G.   Emerson,   A.Gastev
(Rossiya)lardir.
F.Teylor   o'z   nomini   butun   dunyoga   mashhur   qilgan   quyidagi   kitoblarni
yozgan. "Kelishuv tizimi" (1895), "Sex menejmenti" (1903), va "Ilmiy menejment tamoyillari" (1911). F.Teyl or o'z asarlarida kapital va mehnat manfaatlarini birga
qo'shish,   "kapitalistik   korxonalarda   hamkorlik   falsafasi"ni   amalga   oshirishga
harakat qilgan. U tomonidan ishlab chiqilgan mehnatni jadallashuvini ta'minlovchi
usul turli mamlakatlar boshqaruvchilarida katta sho'baiqish uyg'otgan.
F.Teylor ilmiy boshqaruvni muxandislar turi bo'yicha sanoat mehnati sohasiga
aylantirishga   jonbozlik   qilgan.   Uning   tizimi   mehnatni   ijrochilar   mehnati   va
farmoyish   beruvchilar   mehnatiga   taqsimlash   tamoyilini   izchil   o'tkazishdan   iborat
bo'lgan. Ishlab chiqarish tizimida yo'lga qo'yilgan mexanizm kabi ishlovchi har xil
xodim o'zining vazifalari  uchun javobgar  bo'lishi  kerak. Bunda xodimlar turlarini
ishlar turlariga mos kelishiga erishishga harakat qilish kerak.
F.Teylor   ilmiy   menejmentga   tashkilotni   ishlab   chiqarish   va   iqtisodiy
maqsadlariga erishish uchun barcha xodimlar manfaatlarini ularning farovonligini
o'sishi   va   xo'jayinlar   va   ma'muriyat   bilan   yaqindan   hamkorlikni   yo'lga   qo'yilishi
tufayli   yaqinlashuvining   haqiqiy   vositasi   sifatida   qaragan.   U,   agar   ilmiy
menejment tizimi to'liq hajmda qabul qilinsa, bu narsa tomonlar o'rtasidagi barcha
bahslar va ziddiyatlarni hal qiladi deb o'ylagan.
SHunday qilib, ushbu maktablar uchun quyidagi alomatlar xosdir:
- ma'muriyat hal qilishi kerak bo'lgan vazifalarni belgilash;
- sub'etivizm va avtoritar usullarni ilmiy qoidalarga almashtirish;
- boshqaruvni sanoat mehnati sohasiga aylantirish;
- mehnatni   taqsimlash   va   ixtisoslashtirish,   xodimlarni   tor   vazifalarni
bajarishga yo'naltirish;
- faoliyatni qat'ian tartibga solish;
- vazifalarni   bajarish   uchun   eng   yaxshi,   eng   to'g'ri   bajaradigan   xodimlarni
maqsadga qaratilgan xolda tanlab olish, ularni o'qitish;
- xo'jalik   vazifalarini   hal   qilishning   eng   yaxshi   usullarini   belgilash   uchun
ilmiy tahlildan foydalanish;
- ishlarni rejalashtirish;
- xo dimlarni rag'batlantirish.
Boshqaruvning klassik yoki ma'muriy maktabi  (1920-1950). Uni rivojlantirishiga fransuz olimi A.Fayol va nemets sotsiologi M.Veber eng
katta ulush qo'shganlar. Bu maktabning vakillari tashkilotlarning umumiy ta'riflari
va  qonuniyatlarini  aniqlashga  harakat  qilganlar.  Ularning  maqsadi  boshqaruvning
ikkita   jihatiga   daxldor   bo'lgan   universal   tamoyillarni   yaratishdan   iborat   bo'lgan.
Birinchisi-tashkilotni   boshqarishning   rasional   tizimini   ishlab   chiqish.   Bu
nazariyachilar   biznesning   asosiy   xizmatlarini   belgilab   olib,   tashkilotni
bo'linmalarga   bo'lishning   eng   yaxshi   usulini   belgilash   mumkinligiga   ishonganlar.
Ular   moliya,   ishlab   chiqarish   va   marketingni   xuddi   shunday   xizmatlar   deb
hisoblanganlar.   Ikkinchi   jihat   -   tashkilot   va   xodimlar   boshqaruvining   tuzilishini
qurish.   YAkkaboshchilik   tamoyili   bunga   misol   bo'lib   xizmat   qilgan,   unga   ko'ra
odam faqat bitta boshliqdan bo'yruqlar olishi va fakat bitta unga bo'ysunishi kerak.
Boshqaruvdagi   insoniy   munosabatlar   maktabi   (1930-1950).   M.Follett
(Angliya),   E.Meyo   va   A.Maslou   (AQSh)   uning   eng   yirik   obro'li   vakillaridir.   Bu
maktab vakillari, agar rahbarlik o'z xodimlari haqidagi g'amxo'rlikni oshirsa, unda
xodimlarning   qanoatlanganligi   darajasi   oshadi,   bu   esa   muqarrar   unumdorlikni
ko'payishiga   olib   keladi   deb   ishonganlar.   Ular   bevosita   boshliqlarning   samarali
harakatlari,   xodimlar   bilan   maslahatlashishlar   va   ularga   ishda   muloqot   qilishga
kengroq   imkoniyatlarni   berishni   o'z   ichiga   oluvchi   insoniy   munosabatlarni
boshqarish usullaridan foydalanishga tavsiya berganlar.
Ahloqiy fanlar yoki bixevioristik maktab  (1950 yildan hozirgi vaqtgacha).
Eng   ko'zga   ko'ringan   vakillari   -   F.Gersberg,   R.Laykert,   D.   Mak   Gregor.   Ushbu
maktab   insoniy   munosabatlar   maktabidan   ancha   uzoqlashib   ketgan.   Ushbu
yondashuvga   ko'ra   xodimga   tashkilotlarni   boshqarishga   nisbatan   ahloqiy   fanlar
konsepsiyalarini   qo'llash   asosida   o'zining   shaxsiy   imkoniyatlarini   his   qilishga
ko'proq darajada yordam ko'rsatish kerak. Bu maktabning asosiy maqsadi tashkilot
faoliyati   samaradorligini   uning   insoniy   resurslari   samaradorligini   oshirish   yo'li
bilan oshirishdan iborat. Uning asosiy qoidasi: ahloq haqidagi fanni to'g'ri qo'llash
hamma vaqt, ham alohida xodimning, ham umuman tashkilotning samaradorligini
oshishiga yordam berishi kerak. Boshqaruv   fani   maktabi   yoki   miqdoriy   usul   (1950   yildan   hozirgi
vaqtgacha).   Eng   ko'zga   ko'ringan   olimlari   R.Akoff,   N.Viner,   V.Poreto   hamda
V.Glushkov   va   L.Kantoravich   (SSSR).   Maktab   boshqaruvda   aniq   fanlar   -
matematika.   statistika,   muxandislik   fanlari   ma'   lumotlaridan   foydalanishga
asoslanadi   va   operatsiyalar   va   vaziyatlar   modellari   tadqiqotlari   natijalarini   keng
ko'llashni ko'zga tutadi. Ammo ikkinchi jahon urushiga qadar miqdoriy usullardan
boshqaruvda   yetarlicha   foydalanilmagan.   Ehtimol,   kompyuterlarni   rivojlanishi
boshqaruvda   ushbu   usullarni   ko'llashga   kuchli   turtki   bo'lgan   bo'lsa   kerak.   Ular
o'sib   boruvchi   murakkablikdagi   matematik   modellarni   qurishga   imkon   berganlar,
bu modellar haqiqatga ko'proq darajada yaqinlashadilar, demak aniqroq bo'ladilar.
Vaziyatli   yondashuv   (1960   yildan   hozirgi   vaqtgacha).   Bu   yondashuvni
ishlab   chiqilishi   boshqaruv   nazariyasiga   katta   hissa   qo'shgan,   chunki   fanni   aniq
vaziyatlar   va   sharoitlarga   to'g'ridan-to'g'ri   qo'llash   imkoniyati   paydo   bo'lgan.
Vaziyatli yondashuvda asosiy tomon vaziyat, ya'ni aniq holatlardan iborat bo'ladi,
ular   tashkilotlarga   ushbu   aniq   vaqtda   katta   ta'sir   ko'rsatadilar.   Ham   tashkilotning
o'zida,   ham   atrof   muhitda   ko'pgina   bunday   omillar   mavjud   bo'lganligi   sababli,
tashkilot   faoliyatini   boshqarishning   yagona   "yaxshi"   usuli   yo'q   bo'ladi.
Boshqaruvning vujudga kelgan vaziyatda ko'proq mos keluvchi usuli eng samarali
bo'ladi.
M.Follett   20   -   yillardayoq   "Vaziyat   qonuni"   haqida   gapirgan.   Ammo   bu
yondashuv faqat 60 - yillarning oxirida kerakli darajada ishlab chiqilgan.
Vaziyatli   yondashuv   buyurilgan   tavsiyalarning   oddiygina   yig'indisi   emas,
balki,   tashkiliy   muammolar   va   ularning   yechimlariga   nisbatan   fikrlash   usulidir.
Undan   foydalangan   holda,   rahbarlar   aniq   vaziyatlarda   qaysi   usullar   tashkiliy
maqsadlariga   erishishga   ko'proq   darajada   yordam   berishini   tushunib   olishlari
mumkin.   Shuning   uchun   tashkilot   maqsadlariga   samaraliroq   erishish   uchun   aniq
usullar va konsepsiyalarni ma' lum vaziyatlar bilan bog'lash zarur.
Vaziyatli   yondashuvda   e'tibor   tashkilotlar   va   tashkilotlarning   o'zlarining
ichidagi   vaziyatli   farqlarga   qaratiladi.   Shu   munosabat   bilan   ahamiyatli o'zgaruvchan   vaziyatlar   va   ularning   tashkilot   faoliyati   samaradorligiga   ta'sirini
aniqlash zarur.
Tizimli   yondashuv   (50   yillarning   oxiridan   hozirgi   vaqtgacha).   50-yillarning
oxirida boshqaruvda tizimlar nazariyasini qo'llanishi menejmentga boshqaruv fani
maktablari   va   xususan,   amerikalik   olimlar   J.Pol   Getti   va   Piter   F.   Drukerlarning
muhim   ulushi   bo'lgan.   Bu   yondashuv   nisbatan   yaqindan   qo'llana   boshlaganligi
tufayli,   hozirgi   vaqtda   ushbu   maktabning   boshqaruv   nazariyasi   va   amaliyotiga
haqiqiy ta'sirini to'liq darajada baholashning iloji yo'q. Shunga qaramasdan bugun
uning   ta'siri   juda   katta   va   bundan   keyin   ham   u   o'sib   boradi.   Tizimli   asosda,
ehtimol, kelajakda ishlab chiqiladigan yangi bilimlar va nazariyalarni sintez qilish
mumkin bo'lar.
O'zgaruvchanlar   va   ularning   tashkilot   samaradorligiga   ta'sirini   aniqlash
menejmentga   tizimlar   nazariyasining   mantiqiy   davomi   bo'lgan   tizimli
yondashuvning asosiy ulushi bo'ladi.
Rahbarlar   tizimlar   nazariyasini   boshqaruv   jarayoniga   nisbatan   qo'llashlari
uchun   tashkilotni   o'zgaruvchan   tizimlar   sifatida   bilishlari   kerak.   Ular   tashkilotga
o'zgarayotgan   tashqi   muhit   sharoitlarida   har   xil   maqsadlarga   erishishga
mo'ljallangan   odamlar,   tuzilma,   vazifalar,   texnologiya   kabi   o'zaro   bog'langan
elementlarning majmuasi sifatida qarashlari kerak.
      Jarayonli     yondoshuv     (1920     yildan     hozirgi   vaqtgacha).     Bu   yondashuv
hozirgi   vaqtda   keng   qo'llaniladi.   U   birinchi   marta   ma'muriy   boshqaruv   maktabi
vakillari   tomonidan   taklif   qilingan   bo'lib,   ular   menejerning   vazifasini   ta'riflashga
harakat qilganlar. Bu konsepsiyani dastlabki ishlab chiqilishi A.Fayolga tegishlidir.
Ushbu yondashuvga ko'ra, boshqaruv uzluksiz o'zaro bog'liq harakatlar (xizmatlar)
jarayoni   sifatida   ko'rib   chiqiladi,   ularning   har   biri   ham,   o'z   navbatida   bir   necha
o'zaro   bog'langan   harakatlardan   iborat   bo'ladi.   Ular   kommunikatsiyalar   va   qaror
qabul   qilishning   bog'lovchi   jarayonlari   bilan   birlashganlar.   Bunda   rahbarlik
(yetakchilik)   mustaqil   faoliyat   sifatida   ko'rib   chiqiladi.   U   xo   dimlarga   ta'sir
ko'rsatishning   shunday   imkoniyatini   ko'zda   tutadiki,   ular   maqsadlarga   erishish
yo'nalishida mehnat qilsinlar. Boshqaruv maktablaridagi ilmiy bilimlarni tizimga tushirish.
Maktablar
nomi Asosiy
namoyendalar Fanning yutugi Tash q i muxit
1.   Ilmiy
boshkaruv
(1885y.-
1920y.) F.Teylor.
F.Gilbert.
G.Gant.
X.Emerson. Ilmiy   menejment
ishtiyekni   tarakkiyet
etishi   vazifalar   va
takdirlash   tiimi
Samarali inshiniring Ommaviy ishlab chikarish
Standart maxsulot
Tarmoklar chegaralangan
Tashkilotlar usaetgan
Tovarlar bozori kengaetgan
2.
Ma’muriy
(1920y.-
1950y.) A.Fayol,
L.Urvik.
M.Veber Menejmentning birligi
nazariyasi, 
Funktsional,
Printsiplar,
Sotsial psixologiya Menejerlar   ta’siri   yuksalishi,
ularning   kasbiy   maxoratini   tan
olinishi
3.   Insoniy
munosabatl
ar
(1930y.-
1950y.) E.Meyo,
A.Maslou,
U.Bernard Guruxlar
sotsiologiyasi.Tashkil
etish nazariyasi
Menejmentning
sotsiologik tomonlari Extiyetning tuyinishi
Differentsiyalangan
takomillashgan maxsulot
Tayyor menejerlarga extiyej
4.   Xulkiy
(xatti
xarakat)
(1950y-
xozirgacha) D.   Mak
Gregor,
F.Gersberg,
F.Abrams “X” va “U” nazariyasi
menejerlar
fikrlashlarida
boshkaruv san’ati Bozorga yunaltirilgan
5.   Boshqa N.Viner, Tizimli   taxlil Korporatsiyalar   xajmi   yunali ruv   fani
(1950y.-
xozirgacha) I.Eshbi,
V. Leontev
I.Ansoff menejmentga   axborot
nazariyasi
Balans   modeli
strategik rejalashtirish shi, konglomeratlar
Xarbiy   sanoat   majmuasi
rivojlanishi
Bozorga   yunaltirilgan
rivojlanishi. Inflyatsiya
6.   Xolatiy
maktab
(1950y.-
xozirgacha) D. Tomson,
P.Lorens,
V.Ouchi,
G.Mintsberg
M.Porter.
T.Dil,
A.Keniyedi Xolatiy kurinishi
“Z” nazariyasi
Tashkiliy strukturalar
Rakobat strategiyasi
Korporativ madaniyat Iktisodiy farovonlik yuksak
Koinotdagi rakobat
Xalkaro savdo
Texnik   tarakkiyet   yukori
texnologik munosabatlar
Xodimlarning yukori malakasi
Quyida   boshqaruvda   yondashuvlarning   evolyutsiyasining   chizmasi
ko'rsatilgan [15].
1885y 1920y   1930y   1940y   1950y  1960y   hozirgi vaqt 
1
  2
3
4
            
5
6 7
8
1. Ilmiy boshqaruv nuqtai nazaridan yondoshuv
2. Ma'muriy yondoshuv
3. Insoniy munosabatlar nuqtai nazaridan yondoshuv
4. Hulq haqidagi fan nuqtai nazaridan yondoshuv
5. Miqdoriy usul nuqtai nazaridan yondoshuv
6. Boshqaruvga jarayon sifatida yondoshuv
7. Tizimli yondoshuv
8. Vaziyatli yondoshuv
Yondoshuvlarning   qisqacha   manzarasidan   shu   narsa   ko ' rindiki ,   boshqaruv
fikri   doimiy   ravishda   rivojlanib   borgan ,   bu   tashkilotlarni   samarali   boshqarish
haqidagi   yangi   g ' oyalarni   tug ' ilishga   yordam   bergan .
Har   bir   yondoshuv   yoki   maktabning   vakillari   faraz   qilganlarki ,   ular   tashkilot
maqsadlariga   samaraliroq   erishishga   kalit   tola   olganlar .   Ammo   so ' nggi   tadqiqotlar
va   boshqaruv   amaliyotini   ko ' rsatishicha ,   bu   tadqiqotlar   boshqaruv   jarayonining
faqat   ayrim   tomonlariga   tegishli   bo ' lgan ,   olingan   natijalar   esa   faqat   ma ' lum
vaziyatlar   uchungina   to ' g ' ri   bo ' lgan .   Bundan   tashqari ,   boshqaruv   amaliyoti   hamma
vaqt   ham   tegishli   nazariy   fikrga   qaraganda   murakkabroq ,   chuqurroq   va   turli
tumanliroq   bo ' lgan .  Vaqti    vaqti   bilan   tadqiqotchilar   boshqaruv   jarayonining   yangi ,
oldin   noma ' lum   bo ' lgan   tomonlarini   ochganlar   va   mustahkam   bo ' lib   ko ' ringan ,
ammo   noto ' g ' ri   qarashlarni   ko ' rsatib   berganlar .   Shunga   qaramasdan   ushbu
tadqiqotchilar   boshqaruv   fanini   rivojlanishiga   bebaho   hissa   qo ' shganlar .
3.  Mamlakatimizda   boshqaruvni   rivojlanishi O ' zbekistonda   iqtisodiy   jarayonlarni   boshqarish   chuqur   tarixiy   tomirlarga   ega .
Yuqorida   aylgandek ,   boshqaruv   fan   sifatida   shakllangunga   qadar   davrlarda   ham
ushbu   jarayonning   tub   mohiyati   va   mazmunini   tushungan   va   amaliyotda   qo ' llagan
turli   xildagi   murakkab   odamlar   guruhiga   muvaffaqiyatli   ravishda   rahbarlik   qilgan ,
o ' z   tajriba   va   nuqtai   nazarlarini   kelajak   avlodga   meros   sifatida   qoldirgan   buyuk
shaxslar   bo ' lganki ,   ularni   o ' rganish   hozirgi   zamon   boshqaruv   fanini   rivojlanishiga
samarali   ta ' sir   ko ' rsatadi .   Ana   shunday   shaxslardan   Al - Xorazmiy ,   Abu   Nasr
Farobiy ,   Abu   Ali   ibn   Sino   ( IX - Xasrlar ),   Yusuf   Xos   Xojib   ( XI - XIIasrlar ),   Amir
Temur ,   Nizomulmulk   ( XIII - XIYasrlar ),   Zahriddin   Muhammad   Bobur ,   Alisher
Navoiy   ( XYasrlar ) ning   boshqaruvga   oid   asarlari   bugungi   kunda   ham   qo ' llanma
bo ' ladigan   ko ' rsatmalar   hisoblanadilar .   Masalan ,   " Qutadg ' i   bilik ",   " Temur
tuziklari "  va   boshqalar .
O ' zbekiston   Respublikasi   tashkil   topgandan   buyon   o ' tgan   20   yil   ichida   bozor
islohatlariga   oid   qabul   qilingan   qonunlar ,   Prezident   farmonlari   va   qarorlari ,
Vazirlar   Mahkamasining   qarorlari   mamlakatimizda   bozor   mexanizmlarini
iqtisodiyotiga   joriy   etishga   karatilgan .   O ' zbekiston   iqtisodiyotini   Prezident   Islom
Karimov   asoslab   bergan   tamoyillar   asosida   bozor   munosabatlariga   o ' tkazish   bozor
mexanizmlarini   shakllantirish   dasturi   bir   qator   mamlakatlarda  " O ' zbek   modeli "  deb
e ' tirof   etildi .   Ushbu   model   jahon   moliyaviy - iqtisodiy   inqiroziga   dosh   berib ,
mamlakatimizni   barqaror   rivojlanishi   uchun   mustahkam   poydevor   yaratdi .
Mustaqil   O ’ zbekiston   o ’ z   xalqi   tanlab   olgan   yul   –   ochiq ,   erkin   bozor
iqtisodiyotiga   asoslangan   odil   jamiyat ,   kuchli   demokratik   xukukiy   davlat   kurish
yulidan   boskichma - boskich   olga   bormokda .   Biz   barpo   etayotgan   davlat ,   avvalo
umumjaxon   tsivilizatsiyasiga ,   davlat   kurilishi   soxasida   tarakkiy   etgan   boshqa
xalqlar   erishgan   tajribalarga   va   O ’ zimizga   xos   milliy   an ’ analarga ,   ijtimoiy
kadriyatlarga   asoslanmokda .   Respublika   Prezidenti   I . Karimov   ushbu   masalani
quyidagicha   ifodalaganlar :   « Pirovard   maksadimiz   ijtimoiy   yunaltirilgan   barkaror
bozor   iqtisodiyotiga ,  ochiq   tashki   siyosatga   ega   bulgan   kuchli   demokratik   xukukiy
davlatni   va   fukarolik   jamiyatini   barpo   etishdan   iboratdir »  Mustaxkam   moddiy   negiz   yaratish   manfaatlarini     ko ’ zlab   quyidagilar
iqtisodiyotni   islox   qilish   soxasida   strategik   maksadlar   qilib   belgilandi  :
1. Ijtimoiy   yunaltirlgan   bozor   iqtisodiyotini   boskichma - boskich
shakllantirish ,  kudratli   va   tinimsiz   rivojlanib   boradigan ,  milliy   boylikning   ortishini ,
kishilar   xayoti   va   faoliyati   uchun   zarur   shart - sharoit - larni   ta ’ minlaydigan   iqtisodiy
tizimni   barpo   etish . 
2. Ko ’ p   ukladli   iqtisodiyotni   yaratish ,  insonning   mulkdan   maxrum   bulishiga
barxam ,   tashabbuskorlik   va   uddaburonlikni   butun   choralar   bilan   rivojlantirish
negizi   bulgan   xususiy   mulkning   davlat   tomonidan   ximoya   qilinishini   ta ’ minlash .
3. Korxonalar   va   fukarolarga   keng   iqtisodiy   erkinliklar   berish ,   ularning
xujalik   faoliyatiga   davlatning   bevosita   aralashuvidan   vos   kechish ,   iqtisodiyotni
boshqarishning   ma ’ muriy  –  buyrukbozlik   usullarini   bartaraf   etish ,  iqtisodiy   omillar
va   ragbatlantirish   vositalaridan   keng   foydalanish . 
4. Iqtisodiyotda   moddiy ,   tabiiy   va   mexnat   resurslaridan   samarali
foydalanishni   ta ’ minlaydigan   chukur   strukturaviy   o ’ zgarishlar   qilish ,
ragbatbardosh   maxsulotlarni   ishlab   chiqarish ,   jaxon   itkisodiy   tizimiga   kushilib
borish .
5. Kishilarda   yangicha   iqtisodiy   fikrlashni   shakllantirish ,   ularning
dunyokarashini   o ’ zgartirish ,   xar   bir   kishiga   o ’ z   mexnatini   sarflash       soxasi   va
shakllarini   mustaqil   belgilash   imkonini   beradi .
Bunda   isloxatlar   inson   manfaatlariga   mos   kelgan ,   uning   talab   va
extiyojlarini   kondirishga   yordam   bergan ,   turmush   darajasini   oshirishga   karatilgan
takdirdagina   axamiyatli   bulishni   O ’ zbekiston   bozor   modelida   kurish   mumkin .
Sistema   (tizim)   –   o’zaro   bog’liq   bir-biriga   ta’sir   kursatuvchi   elementlar
tuplamiga   aytiladi.   Tizimning   moxiyati   ma’lum   bir   maksadga   yunaltiril   ganlik
bilan belgilanadi. Agarda tizimdagi elementlar o’zaro muvofiklikni yo’qotsa unda
tizim   tubdan   o’zgarishini   yoki   alokalarni   boshqatdan   kurib   chiqilishini   takozo
etadi. Masalan, sobik ittifok sharoitidagi yukoridan majburiy rejalashtirish nafakat
barkarorlikni keltirib chiqishni, balki ma’muriyatchilik, byurokratizmni va kishilar tomonidan lokaydlik, mas’uliyatsizlikni keltirib chiqarar edi. Bozor munosabatlari
aksincha   –   nobarkarorlik   xolatni   mavjud   etsa,   u   o’z   yuliga   kishilardan
ishbilarmonlik, tadbirkorlikni namoyon etishni takozo etadi.
Ba’zi olimlar tizimi quyidagicha ta’riflashadi: tizim (sistema) – bu umumiy
maksad  yunalishda tushungan  xolda o’zaro munosabatlar  urnatib ma’lum  muddat
davomida   birgalikda   faoliyat   kursatuvchi   turli   element-larning   (tarkibiy
kismlarning) tuplamidir Tizimlar odatda texnik, biologik, sotsial-iqtisodiy turlarga
bulinadi.
Mentalitet   –   xalqning   ko’p   yillik   kadriyatlari,   urf-odati,   madaniyati,   dunyo
karashiva boshqa namoyon buluvchi xususiyatlar tuplamiga aytiladi. O’zbek xalqi
yoki uning xududiy elatlanishi buyicha viloyatlar vaqillarida xar xil xususiyatlarini
kurish   mumkin.   Masalan,   o’zbek   xalqiga   monand   bulgan   mexmondustlik,
itoatkorlik,   kattani   xurmat   qilish   va   shu   kabilar   xislatlari   uning   mentalitetini
belgilaydi.   Afsuski,   menejment   uchun   zid   bulgan   tanish   bilishchilik,   karindosh-
urugchilik   kadrlar   siyosatiga   aks   ta’sir   kursatsa,   berilgan   vazifani   o’z   vaktida
doimiy   ravishda   bajarilmaslik,   ma’lum   xolatda   kengchilik   kursatish   ishning
samarasiga salbiy ta’sir etadi.
Bozor   iqtisodiyotiga   utish   davrida   nafakat   ushbu   xususiyatlarni   balki
bozorga xos bulgan konuniyat va talablarni inobatga olish kerak.
2-chizmada   bozor   iqtisodiyotining   belgilari   keltirilgan.   Unda   bozor
mexanizmini shakllanishdagi ta’sir ko’rsatuvchi omillar va kerakli shart-sharoitlar
keltirlgan.
Tashki muxitni 
muxofaza etish Demokratiya ximoyasi Inson-xukukini     ta’minlash
Umumiy ximoya  Iste’molchini ximoyasi
Axborotni kuriklash Iqtisodiy tizimni muxofaza etish
2 –chizma. Bozor iqtisodiyoti belgilari.   - Xujalik faoliyati erkinligi
   - Kasb tanlash erkinligi
   - Kelishuv erkinligi
   - Birlashuv erkinligi
   - Rakobat erkinligi
   - Xususiy mulk erkinligi O’zbekiston Respublikasining bozor iqtisodiyotiga utishda o’ziga xususiyatlari
bor:
- ijtimoiy yo’naltirilgan bozor iqtisodiyotini modelini yaratish;
- axoli tarkibida nafakaxur, yeshlar ko’pchiligini Tashkil etish;
- malakali mutaxassislar yetishmasligi;
- ishlab chiqarish tuzilmasi rivojlanmaganligi;
- agrodavlat bulib ixtisoslashganligi;
- dunyo bozoriga chiqish muammolari va boshqalar.
Boshqaruv fanining  xorijiy modellari
Menejmentni   mavjud   bo'lishi   davrida   ko'pgina   xorijiy   mamlakatlar,
o'zlarining o'ziga xos xususiyatlarini hisobga olish bilan, sanoat, qishloq xo'jaligi,
savdo   va   boshqa   sohalarda   boshqaruvning   nazariyasi   va   amaliyoti   sohasidagi
ko'pgina ma'lumotlarni to'plaganlar.
Bu   to'plangan   tajribani   o'rganish   va   ulardan   foydalanishni   taqozo   qiladi.
Shuning   bilan   birga   menejment   modellarini   shakllanishining   jahon   tajribasi   (va
hammadan   avval   Yaponiya   tajribasi)   shundan   darak   beradiki,   boshqaruv
modellarini bitta ijtimoiy madaniy muhitdan boshqasiga ko'shirishning amalda iloji
yo'q.   Menejmentning   xususiy   modelini   yaryatishda   mulkchilikning   turi,   davlat
qurilishining   shakli   va   vujudga   kelgan   bozor   munosabatlarining   pishib   yetilishi
kabi omillarning ta'sirini hisobga olish zarur.
Menejmentning   amerikacha   modelini   o'rganish   ma'lum   sho'baiqish
uyg'otadi.   Amerikacha   menejment   AQShga   g'arbiy   mamlakatlar   orasida   yetakchi
o'rinni egallashga imkon bergan.
Amerikacha menejment hammadan avval boshlanishida F.Teylor turgan ilmiy
boshqaruv maktabi ta'limlariga asoslanadi.
Amerikacha   mejentment   yana   o'ziga   asoschisi   Anri   Fayol   bo'lgan   klassik
maktab asoslarini ham sindirib olgan. U boshqaruvning amerikacha nazariyasidagi
barcha yo'nalishlari shakllanishiga ham katta ta'sir ko'rsatgan. 20-30   yillarda   xo'jalik   yuritishning   ekstensiv   usullaridan   intensiv   usullariga
o'tish boshqaruvning yangi shakllarini qidirib topishni taqozo qilgan.
Asta-sekinlik   bilan   kapitalistik   ishlab   chiqarishni   yashab   qolishi   uchun
korxonadagi   ishchilar   holatiga   munosabatni   o'zgartirish,   motivatsiya   va   xodimlar
va tadbirkorlar o'rtasidagi hamkorlikning yangi usullarini ishlab chiqish zarurligini
tushunish vujudga kelgan. "Insoniy munosabatlar maktablari" nomini olgan yangi
konsepsiyani   shakllanishi   amerikalik   sotsiolog   va   psixolog   E.Meyo   nomi   bilan
bog'liqdir.
"Insoniy   resurslar   menejmenti"   atamasi   60-yillarda   vujudga   kelgan.
Amerikalik sotsiolog R.E.Maylz o'zining asarlaridan birida "Insoniy munosabatlar"
modeliga "Insoniy resurslar" modlelini qarama-qarshi qo'ygan. "Insoniy resurslar"
modeli   strategik,   tashkilotning   asosiy   maqsadlarini   hal   qilishga   ko'maklashuvchi
sifatida   ko'rib   chiqilgan.   "Insoniy   resurslar"   modeli   shaxsning   tashkilotdagi   faol
o'rniga   qaratilgan.   Har   bir   kishi   o'z   mehnatining   natijalariga   javob   berishi,
tashkilotning   umumiy   maqsadlarini   bilishi   va   o'z   mehnati   bilan   ularga   erishishga
ko'maklashishi   kerak.   O'z   navbatida   tashkilot   o'z   xodimlarining   shaxsiy
tashabbusini   moddiy   rag'batlantirishi   va   xizmatda   ko'tarilish   yordamida
sho'baiqtirishi kerak.
60-70 yillarda ko'pgina amerika firmalari insoniy resurslarga o'zlarining katta
e'tiborlarini aks ettirishga harakat qilgan holda, xodimlar nomlarini keyingi ikki o'n
yilliklarda roli ancha o'sgan insoniy resurslar xizmatlari nomlariga o'zgartirganlar.
Zamonaviy   amerikacha   menejment   quyidagi   uchta   tarixiy   shart-sharoitlarga
asoslanadi:
- bozorning mavjudligi;
- ishlab chiqarishni tashkil qilishning sanoat usuli;
- tadbirkorlikning asosiy shakli sifatidagi korporatsiya. Korporatsiyalar yuridik 
shaxs mavqeiga, ularning aksiyadorlari esa
foydaning o'zlariga tegishli bo'lgan aksiyalar miqdoriga mutonosib bo'lgan qismiga
egalik   qilish   huquqiga   egalar.   Korporatsiyalar   barcha   mulk   sarmoya   egasiga tegishli   bo'lgan   va   egalari   ishchilar   faoliyatini   to'liq   nazorat   qiluvchi   kichik
korxonalar o'rniga kelganlar.
Menejment nazariyachilarining fikriga ko'ra, korporatsiyalarni tashkil qilishni
o'z   orqasidan   mulkni   unga   egalik   qilishni   nazorat   qilishdan,   ya'ni   hukmronlikdan
ajratilishiga olib kelgan. Korporatsiyalarni boshqarish bo'yicha haqiqiy hukmronlik
uni   boshqaruvchi   va   menejerlar   (ishlab   chiqarishni   tashkil   qilish   va   boshqarish
sohasidagi   mutaxassislar)ga   o'tgan.   Hozirgi   vaqtda   amerikacha   menejment
modellarida korporatsiyalar asosiy tarkibiy birlik bo'ladilar.
Amerika   korporatsiyalari   o'zlarining   faoliyatlarida   strategik   boshqaruvdan
keng foydalanadilar.
Strategik   boshqaruvning   mazmuni,   birinchidan,   raqobat   kurashida   g'alaba
qozonish   uchun   zarur   bo'lgan   uzoq   muddatli   strategiyani   ishlab   chiqish,
ikkinchidan, vaqtning haqiqiy ko'lamida boshqaruvni amalga oshirishdan iboratdir.
Korporatsiyaning   ishlab   chiqilgan   strategiyasi   keyinchalik   amaliyotda   amalga
oshirilishi kerak bo'lgan joriy ishlab chiqarishning xo'jalik rejalariga ayl anadilar.
Strategik boshqaruv tashkiliy strategik tuzilmani tashkil qilishni taqozo qiladi,
uning   tartibiga   boshqaruvning   yuqori   darajasidagi   strategik   rivojlanish   bo'limi   va
strategik   xo'jalik   markazlari   (SXM)   kiradilar.   Har   bir   SXM   bir   turdagi
mahsulotlarni   ishlab   chiqaruvchi,   bir   xil   resurslar   va   texnologiyalarni   talab
qiluvchi   va   umumiy   raqiblarga   ega   bo'lgan   bir   necha   ishlab   chiqarish
bo'linmalarini   birlashtiradi.   SXM   raqobatbardosh   mahsulotni   o'z   vaqtida   ishlab
chiqarish   va   uni   sotish,   navlar   bo'yicha   mahsulotni   ishlab   chiqarishning   ishlab
chiqarish dasturini shakllantirishga javob beradi.
Strategik rejalashtirish korporatsiyalar  rejaviy ishining muhim tarkibiy qismi
bo'ladi.   U   rahbarlarning,   uzoq   muddatlik   vazifalarning   yechimiga   zarar   keltirgan
holda,   ko'proq   joriy   foyda   olishga   intilishlarini   to'xtatib   turadi,   ularni   tashqi
muhitning   o'zgarishlarini   oldinga   ko'ra   bilishga   yo'naltiradi,   resurslarni
taqsimlashga asoslangan ustivorliklarni belgilashga imkon beradi.
XX   asrning   60-yillarida   korporatsiyalar   xodimlarining   o'zlarining   ijtimoiy-
iqtisodiy   holatlarini   yaxshilash   bo'yicha   talablari   borgan   sari   qat'iyroq   bo'la boshladi.   Bu   bilan   parallel   ravishda   menejmentning   ko'pgina   nazariyachilari
shunday   fikriga   kelishdiki,   bir   qator   tashkilotlar   tez   o'zgarib   borayotgan   ijtimoiy
muhitning   ziddiyatlarini   e'tiborga   olmay   qo'yganliklari   sababli   o'z   maqsadlariga
erisha olmayaptilar. "Ishlab chiqarish demokratiyasi" (ish joylaridagi demokratiya)
doktrinasini   paydo   bo'lishi   vujudga   kelgan   holatning   oqibati   bo'lgan,   u
boshqaruvga   ham   korxonaning   o'zini,   ham   tovarlar   va   xizmatlar   iste'molchilari,
vositachilar, ya'ni kasb egasi bo'lmaganlarni jalb qilinishi bilan bog'liqdir. Ba'zi bir
amerikalik mualliflar buni boshqaruvdagi "uchinchi inqilob" deb ataydilar.
Hozirgi vaqtda AQShda boshqaruvga ishchilarni jalb qilishning to'rtta asosiy
shakllari keng tarqalgan:
1. Ishchilarni   sex   darajasiga   mehnat   va   mahsulot   sifatini   boshqarishda
ishtirok etishi.
2. Ishchilar   va   boshqaruvchilarning   ishchi   kengashlari   (qo'shma
qo'mitalari)ni tashkil qilinishi.
3. Foydada ishtirok etish tizimlarini ishlab chiqilishi.
4. Ishchilar   vakillarini   korporatsiyalar   direktorlar   kengashlariga   jalb
qilinishi.
60-yillarga   AQShda   mehnatga   tashkil   qilishning   brigada   usullar,   70-yillarda
esa   tashkil   qilish   g'oyasi   amerikaliklarga   tegishli   bo'lgan   sifatni   nazorat   qilish
to'garaklari   keng   tarqalgan   edi.   Ammo   sifatni   nazorat   qilish   to'garaklari   birinchi
marta Yaponiyada qo'llanila boshlangan.
Korporatsiyalarda   sodir   bo'layotgan   tashkiliy   o'zgarishlarga   ishchilarning
qarshiliklarini pasaytirish uchun "mehnat hayoti sifati"ni oshirish dasturlari ishlab
chiqiladi, uning yordamida korporatsiya xodimlari uni  rivojlantirish strategiyasini
ishlab chiqish, ishlab chiqarishni ratsionallashtirish masalalarini muhokama qilish,
turli tuman tashqi va ichqi muammolarni hal qilishga jalb qilinadilar.
Menejer "universal dohiy" bo'lishi mumkin emas. Rahbar xodimlarni tanlab
olishning   amerika   amaliyoti   asosiy   e'tiborni   mutaxassisning   bilimiga   emas,   balki
yaxshi tashkilotchilik qobiliyatiga qaratadi. Menejmentning   yapon   modeli   ham   katta   sho'baiqish   uyg'otadi.   Yaponiya
jahon   bozorida   yetakchi   o'rinlardan   birini   egallaydi.   Buning   asosiy   sabablaridan
biri   u   tomonidan   qo'llanayotgan   menejmentning   insoniy   omilga   qaratilgan
modelidir.   Yaponiyada   milliy   xarakterning   o'ziga   xos   alomatlariga   mos   keluvchi
mehnat va hulq usullari vujudga kelgan.
Yaponlar insoniy resurslarni mamlakatning asosiy boyligi deb hisoblaydilar.
Xo'jalik yuritishning yapon tizimi tarixan vujudga kelgan guruhli jipslashganlik va
yaponlarni   yuqori   sifatli   mahsulotlarni   yaratishga   tug'ma   intilishi   an'analariga
suyanadi.
Iqtisod qilish va tejamkorlik yapon xarakterining ajralib turuvchi alomatlari
bo'ladi. Iqtisod va tejamkorlikni talab qilish bevosita yuqori sifatli mahsulot ishlab
chiqarish bilan bog'langan.
Yapon menejmentining mohiyati odamlarni boshqarishdan iboratdir. Bunda
yaponlar   amerikaliklarga   o'xshab   bitta   odam   (shaxs)ga   emas,   balki   odamlar
guruhiga   qaraydilar.   Bundan   tashqari,   Yaponiyada   tutgan   o'rni   guruh   tomonidan
ma'qullanadigan   yoshi   bo'yicha   kattaroq   kishiga   bo'ysunish   an'anasi   vujudga
kelgan.
Ma'   lumki,   insonning   hulqi   uning   extiyojlari   bilan   belgilanadi.   Bunga
yaponlar   ijtimoiy   extiyojlar   (ijtimoiy   guruhga   tegishlilik,   xodimning   guruhdagi
o'rni,   atrofdagilarning   hurmati)ni   boshqalardan   yuqori   qo'yadilar.   Shuning   uchun
ham   mehnat   uchun   mukofotlashlarni   ijtimoiy   extiyojlar   prizmasi   orqali   qabul
qiladilar, ammo keyingi vaqtlarda yapon menejmenti o'ziga yakka shaxs ruhiyatiga
qaratilgan amerika menejmenti konsepsiyasini singdirib oldi.
Yaponlar   mehnatning   oldida   bosh   egadilar.   Ularni   ko'pincha
"mehnatsevarlar"   deb   ataydilar.   Yapon   xalqi   boyliklari   iererxiyasida   mehnat
birinchi o'rinda turadi. Yaponlar yaxshi bajarilgan ishdan qoniqishni his qiladilar.
Shuning   uchun   ular   qat'iy   intizom,   keskinlik   va   ish   vaqtidan   tashqari   ishlashga
chidashga rozilar.
Menejmentning   yapon   modeli   "ijtimoiy   insonga"   mo'ljallangan.   "Ijtimoiy
inson"   rag'batlar   va   motivatsiyaning   o'ziga   xos   tizimiga   egadir.   Rag'batlarga   ish haqi,   mehnat   sharoitlari,   rahbarlik   usuli,   xodimlar   o'rtasidagi   shaxslararo
munosabatlar   kiradi.   Xodimning   mehnatdagi   muvaffaqiyatlari,   uning   xizmatlarini
tan   olinishi,   xizmatdagi   o'sish,   kasbiy   mukammalashish,   ijodiy   yondashuv
mehnatga motivatsiya bo'ladilar.
Yaponlar   vujudga   kelgan   vaziyatlarni   hisobga   oladilar   va   unga
moslashadilar.   Boshqa   mamlakatlar   xodimlaridan   farqli   ravishda,   yaponlar
qoidalar, yo'riqnomalar va va'dalarni so'zsiz bajarishga harakat qiladilar. Ularning
nuqtai   nazarlaridan   menejerning   hulqi   va   u   tomonidan   qarorlar   qabul   qilinishi
butunlay vaziyatga bog'liqdir.
Yaponiyaga tarixan mehnat uchun tenglashtirilgan mukofotlash xosdir. Buni
hisobga   olish   bilan   xodimlar   mehnatiga   uzoq   mehnat   qilganligi   bo'yicha   haq
to'lash tizimi ishlab chiqilgan.
Yaponiyada   firmaning   "korporativ   ruhi"   undovning   eng   kuchli   vositasi
bo'ladi, uning ostida firma bilan birlashib ketish va uning g'oyalariga sodiq bo'lish
tushuniladi.   Firmaning   "korporativ   ruhi"ning   asosida   guruh   manfaatlarini   alohida
xodimlarning shaxsiy manfaatlaridan yuqori qo'yuvchi guruh psixo logiyasi yotadi.
jadval
Yapon modeli Amerika modeli
Boshqaruv   qarori   jamoaviy   qabul  
qilinadi   Jamoaviy   javobgarlik   ustun  
bo ' ladi   Boshqaruvning   egiluvchan   tizimi
Nazoratni   norasmiy   tashkil   qilinishi  
Jamoaviy   nazorat  X odim   ishini  
sekinlashtirilgan   holda   baholanishi   va  
xizmatdagi   o ' sish
Rahbarning   eng   muhim   sifati - Qaror shaxsan qabul qilinadi
Shaxsiy javobgarlik ustun bo'ladi
Boshqaruvning qat'iy, bir shaklga 
keltirilgan   tizimi
Nazoratnint bir shaklga keltirilgan 
tadbirlari Menejmentning shaxsiy 
nazorati Mehnat natijalarini tez 
baholash, xizmat bo'yicha jadal siljishi muvofiqlashtirish   va   nazoratni   amalga  
oshirishni   bilish   Boshqaruvni  
guruhlarga   qaratish   Boshqaruvni  
jamoaviy   uyg ' unlikka   erishish   va  
jamoaviy   natija   bo ' yicha   baholash   qo ' l  
ostidagilar   bilan   norasmiy  
munosabatlarni   ustunlik   qilishi   Xizmat  
bo ' yicha   yosh   va   ish   stajiga   ko ' ra   ilgari  
siljish   Universal   turdagi   rahbarlarni   
tayyorlash  
Guruh ishining natijalari, staj bo'yicha 
mehnatga haq to'lash  Firmada uzoq 
muddatli bandlik Rahbarning eng muhim sifati-kasb egasi
bo'lish
Boshqaruvning yakka shaxslarga 
qaratish Boshqaruvni shaxsiy natija 
bo'yicha baholash
Qo'l ostidagilar bilan rasmiy munosabat  
larni ustunlik qilishi
Martabani shaxsiy natijalarga bog'liq 
bo'lishi
Tor mutaxasissislikdagi rahbarlarni 
tayyorlash Shaxsiy ulush bo'yicha 
mehnatga haq to'lash
Qisqa muddatga yollash
Har   bir   yapon   firmasi   ko'pgina   guruhlardan   tashkil   topgan.   Ularda   kattalar
va   kichiklar   bor,   ular   yoshi,   staji   va   tajribasi   bo'yicha   farqlanadilar.   Kichiklar
kattalarning   obro'sini   so'zsiz   tan   oladilar,   ularni   hurmat   qiladilar,   ularga
bo'ysunadilar. Guruhlar firmaning maqsadlari va vazifalariga qaratilganlar. Bunda
har bir yapon guruhga va o'zi uchun ishlayotganini tushunadi.
Yaponlar guruhdagi o'z xolatlarini e'tibor bilan kuzatib boradilar. Ular har bir
kishining guruhdagi o'rnini o'zgarishiga sezgirlik bilan e' tibor beradilar va ulardan
har biri uchun chizilgan chegaradan chiqmaslikka harakat qiladilar.
Yirik yapon firmalari uchun "umrbod yollash" tizimi xosdir. U ham tadbirkor,
ham   xodim   uchun   juda   foydalidir.   Tadbirkorlar   firmaning   farovonligi   uchun
kattaroq   qaytarilish   bilan   ishlashga   tayyor   bo'lgan   sodiq   va   ishonchli   xodimlarni
oladilar.   Firma   tomonidan   "umrbod"   yollangan   xodimlar   ularning   qobiliyati,
ma'lumoti va tayyorgarlik darajasi tan olingan chuqur qanoatlanish hissini boshdan kechiradilar.   Xodimda   ertagi   kunga   ishonch   paydo   bo'ladi.   O'zlarini   yollagan
firmaga   xodimlar   minnatdorlik   va   bog'liqlik   hislari   bilan   o'rnashadilar.   Shuning
munosabati   bilan   yapon   tizimiga   undovchi   ta'sir   ko'rsatishning   qudratli   quroli
sifatida qarash kerak.
"Umrbod"   yollash   tizimi   "uzoq   vaqt   mehnat   qilganlar   uchun"   tizimi   bilan
yaqindan   chatishib   ketgan.   Ish   haqining   miqdori   bevosita   uzluksiz   ish   stajiga
bog'liqdir.   Mehnatga   haq   to'lash   tizimi   tenglashtirish   tamoyillariga   bo'ysunadi   va
g'oyatda kichik tabaqalashtirishga ega.
"Uzoq vaqt mehnat qilganlik uchun" haq to'lash tizimi "kattaligi bo'yicha ilgariga
siljish"   tizimi   ("sinorizm   tizimi")ga   katta   ta'sir   ko'rsatadi.   Xodimni   rahbarlik
lavozimiga ilgari surishda yoshi  va ish stajiga afzallik beriladi. Keyingi vaqtlarda
ma'lumot borgan sari kattaroq ahamiyatga kasb etmoqda.
Ko'pgina   yapon   firmalari   uchun   xodimlarni   rotatsiya   qilish   xosdir,   u   shundan
iboratki, taxminan har 3-5 yildan keyin xodimlarni yangi mutaxassisliklarga qayta
o'qitishni amalga oshiriladi.
Yapon   menejmentining   operativ   boshqaruvida   sifatni   boshqarish   markaziy
o'rinni   egallaydi.   Sifat   uchun   harakat   dastavval   ishlab   chiqarilayotgan
mahsulotning   kamchiliksizligi   uchun   kurashish   ko'rinishida   o'z   aksini   topgan,
keyin sifatni boshqarishning qudratli tizimiga kelib qo'shilgan.
Mahsulot   sifatini   boshqarishning   yapon   tizimi   asosiga   firma   doirasida   sifat
ustidan   yalpi   nazorat   qilish   qo'yilgan,   u   din   statusini   olgan.   Sifat   ustidan   nazorat
ishlab   chiqarishning   barcha   bosqichlarini   qoplab   oladi.   Nazorat   qilish   tizimiga
firmaning barcha xodimlari jalb qilingan (1.1- j adval).
Hozirgi   vaqtda   yapon   iqtisodiyotining   barcha   sohalarida   sifat   guruhlari
(to'garaklari) harakat qiladilar, ularga ishchilardan tashqari master va muxandislar
kiritiladilar.   Sifat   guruhlari   (to'garaklari)   texnalogiyadan   tortib   to   ijtimoiy   -
ruhiygacha bo'lgan barcha muammolarni xal qildilar. 1.1-jadvalda menejmentning
yapon   va   amerika   modellarini   solishtirilishi   berilgan.   Bu   ulardan   har   birining
avzalliklari va kamchiliklarini ajratishga imkon beradi. Menejmentning   G'arbiy   Yevropa   modelini   shakllanishiga   Yevropa
davlatlari   olimlarining   tadqiqotlari   katta   ta'sir   ko'rsatgan.   Masalan,   bixeviorizim
ta'siri   ostida   boshqaruvni   psixologiyalashtirish   tendensiyasi   kuzatiladi.   Faraz
qilinadiki,   pulli   mukofatlash   barcha   harakatlarni   belgilab   beruvchi   yagona   omil
bo'lmaydi.   Ular   ko'proq   yakka   shaxsning   hulqiga   bog'liq   bo'lgan   psixiologik
motivatsiyani belgilab beradilar.
Menejmentning   yapon   va   amerika   modellarining   ta'siri   yagona   omil
bo'lmaydi.   Ular   qo'proq   yakka   shaxsning   uning   hulqi   bog'liq   bo'lgan   ruhiy
motivatsiyasi bilan belgilanadilar.
"Insoniy   munosabatlar"   maktabining   g'arbiy   germaniyali   nazariyachilari,
o'zlarining AQSh va Yaponiyadagi  hamkasblariga ko'ra, xodimlarni  boshqarishga
qat'iyroq yondashish uchun ovoz berganlar.
AQShdan  keyin  Yevropada  ham  "mehnatni   boyitish",   ya'ni  ish   joyida  uning
mazmundorligini   oshirish   bo'yicha   tajribalar   o'tkazilgan.   Masalan,   bir   qator
firmalarda   konveyer   bekor   qilingan,   bu   xodimlar   qo'nimsizligini   pasaytirish   va
rentabellikni oshirishga imkon bergan. Angliya, Gollandiya, Norvegiya, Shvetsiya
va G'arbning boshqa mamlakatlarda xodimlarni boshqaruvda "ishtirok etish"ga jalb
qilish   masalalari   ham   keng   ishlab   chiqilgan.   GFRda   shakllangan   "hamkorlikdagi
ishtirok"   tizimi   e'tiborga   molikdir.   U   uchta   elementdan   tashkil   topgan:
korxonalarda   "ishlab   chiqarish   kengashlari"ni   tashkil   qilish,   yollanma   xodimlar
vakillarini kuzativ kengashlariga kiritish va "ishchi  direktorlar"ni  boshqaruvchilar
kengashlariga kiritish. Ishchilarning kengashlar, qo'mitalar va boshqa idoralardagi
vakilligi   G'arbiy   Yevropaning   boshqa   mamlakatlari   -   Fransiya,   Gollandiya,
Norvegiya,   Avstriya   va   boshqalarda   ham   mavjud.   1973   yilda   shved   kasaba
uyushmalari   kompaniyalar   direktorlari   kengashlarida   vakillik   qilish   huquqiga
erishganlar.
Keyingi   yillarda   jamoaviy   ishga   katta   e'tibor   karatila   boshlandi.   Boshqaruv
guruhlari   aniq   belgilangan,   ularning   har   biriga   hal   masalalar   doirasi   biriktirilgan.
Masalan,   nemets   "Rarsburg   modeli"   javobgarlikni   quyi   darajalarga   ko'chirishni
ko'zda   tutadi.   G'oya   qarorlar   qabul   qilish   huquqini   omilkorroq   xodimlarga topshirishdan   iborat   bo'ladi,   bu   boshqaruvning   barcha   darajalariga   qabul   qilina-
yotgan   qarorlarning   sifatini   oshiradi.   Har   bir   xodim   o'z   vazifalari   va   omilkorligi
doirasida boshqaruv qarorlarini qabul qiladi. Xulosa
Boshqaruv   amaliyotida   ratsional   boshqaruv   tuzilmasini   yaratish   tufayli   o'rta
asrlarda   paydo   bo'lgan   va   bugungi   kunda   muvaffaqiyatli   faoliyat   yuritayotgan
tashkilotlarga   misollar   mavjud.   Bularga   hukumatning   eng   oddiy   tuzilishiga   ega
bo'lgan   Rim   -katolik   cherkovi   kiradi:   Papa,   Kardinal,   Arxiepiskop,   Yepiskop   va
Priest.   Zamonaviy   harbiy   tashkilotlar   ham   katolik   cherkoviga   o'xshash   tuzilishga
ega.   Samarali   boshqaruv   tuzilmalarining   mavjudligi   bu   tashkilotlarning
muvaffaqiyatli   rivojlanishi   va   gullab   -yashnashiga   imkon   beradi,   boshqaruv
tuzilmasi   zaif   bo'lgan   ko'plab   zamonaviy   tashkilotlar   esa   pasayadi   yoki   hatto   o'z
faoliyatini to'xtatadi.
Mavzudagi  farqlar yuqorida aytib o'tilgan. Shuni  ham  ta'kidlaymizki, oldingi
bosqichda   ta'kidlangan   mavzu   keyingi   bosqich   mavzusiga   kiritilgan,   bu   har   bir
darajaning   o'ziga   xos   xususiyatlarini   buzmaydi.   Bu   holat   mavzu   maydonining
yaxlitligini va ayni paytda uning murakkabligini aks ettiradi. Aniq tarixiy va ilmiy
izlanishlarda,   odatda,   har   xil   predmet   darajalarini   ajratish   qiyin,   aniqrog'i,
tadqiqotchining   bitta   fan   sohasida   "qolishi"   qiyin.   Bu   tarixshunos   olimlarning
tarixiy   va   ilmiy   tadqiqot   ishlarini   murakkablashtiradi.   Помимо   общей   цели   –
выявления   закономерностей   в   развитии   науки,   на   каждом   уровне   ставятся
специфические   исследовательские   гносеологические   цели   (например,
отыскание   новых   ученых   и   учений,   новых   научных   сообществ   и   связей
между   ними,   оценка   влияния   тех  или   иных   политических,   экономических   и
других факторов на развитие конкретной науки va h.k.). Bu maqsadlar tegishli
tadqiqot   vazifalari   va   usullarini   vujudga   keltiradi,   epistemologik   jarayon
bosqichlarining ahamiyati nisbatining o'zgarishiga olib keladi. Adabiyotlar
1. Yuldoshev N.K,, Nabokov V.I. "Menejment nazariyasi". Darslik. T.TDIU, 
2013.- 433 b.
2. Yuldoshev N.K, Menejment. Ukuv kullanma.T.: TDIU, 2006 Y.-150 b.
3. Kucharov  A .S. Menejment. O’quv qollanma. T..TDIU, 2009  u.  -120 b. 
4. SHarifxodjaev M.Menejment. Darslik.T.: Ukituvchi, 2002.-464 b.
5. Yo'ldoshev N.Q., Azlarova M.M., Xo'djamuratova G. Y. "Menejment va 
marketing asoslari": (O'quv qo'llanma). - T.: TDIU, 2012 y. -258 b.
6. L ap ы gin YU.N. Strategicheskiy menedjment.Uchebnoye posobiye. - M.: 
Eksmo, 2010.-432 s.
7. Vesnin V.R. Menedjment v sxemax i opredeleniyax: Uchebnoye posobiye. -
M.: Prospekt, 2009. - 120 s.
8. Danilin V.I. Finansov ы y menedjment: zadachi, test ы , situatsii.Uchebnoye 
posobiye. - M.: Prospekt, 2009. - 360 s.
9. Kane M.M., Ivanov B.V., Koreshkov V.N, Sxirtladze A.G. Sistem ы , metod ы  i 
instrument ы  menedjmenta kachestva: Uchebnik dlya vuzov / Pod red. M.M. 
Kane. - SPb.: Piter, 2009. - 560 s.
10. B Kattakishiyev, I Mamayusupov Strategik menejment  Toshkent 2008 y
11. R I Gumish, Matmurodov F.I. Innavatsion  menejment  Toshkent 2008y
12. Matmurodov F.I. Ma’muriy  menejment  Toshkent 2008y
13. S.I Ahmedov, R.I Nirimbetov  Ishlab chiqarish menejmenti  Toshkent 2008y
14. A.Qo’chqarov  Menejer imkoniyatlari. “Istiqlol” nashriyoti 2000
15. SH.N.Zaynutdinov va boshqalar.  Menejment asoslari. T. Moliya-2001 y
16. A.YUldashev, I.Sirojiddinov. Moliyaviy menejment. Namangan-2001 y.

BOSHQARUV FANINING RIVOJLANISH TARIXI Reja: I Kirish II BOSHQARUV MUAMMOSI TARIXI 1.Boshqaruv muammosini shart-sharoitlari. 2. Menejmentning ilmiy maktablari. III BOSHQARUV FANINING AHAMIYATI 3. Mamlakatimizda boshqaruvni rivojlanishi 4. Boshqaruv fanining xorijiy modellari IV Xulosa Foydalanilgan adabiyotlar

Kirish Boshqaruvsiz, hech qanday tashkilot, hech qanday biznes muvaffaqiyatga erisha olmaydi. Biroq, menejment bir xil faoliyat turi va fan sifatida biz hozirda mavjud bo'lgan shaklda darhol paydo bo'lmadi. Boshqaruv amaliyoti dunyodagi kabi qadimiy. Ammo bugungi kunda hech kim, birinchi nazorat qachon paydo bo'lganligini aniq bilmaydi. Menejmentning rivojlanish tarixi ilmiy davrgacha (miloddan avvalgi 9-7 ming-18- asrgacha) va ilmiy (1776 yildan) davrlarga bo'linadi. Ilmiy sanoat, tizimlashtirish va axborotga bo'linadi (1960 yildan hozirgi kungacha). Boshqaruv har doim ham hozirgidek ko'rinmaydi. Vaqt menejmenti tashkilotda amalga oshiriladigan faoliyatning alohida turi deb qaralgandan beri, tashkilotni boshqarishning o'rni va o'rni, boshqaruv faoliyatining mazmuni va uni amalga oshirish usullari haqidagi g'oyalar bir necha bor jiddiy o'zgarishlarga uchragan. Ijtimoiy munosabatlar rivojlanishi, biznes o'zgarishi, ishlab chiqarish texnologiyasi takomillashishi, aloqa va axborotni qayta ishlashning yangi vositalari paydo bo'lishi bilan menejment haqidagi qarashlar rivojlandi. Menejment amaliyoti o'zgardi - menejment haqidagi ta'limot ham o'zgardi. Biroq, boshqaruv fikri menejment amaliyotiga passiv tarzda amal qilmadi. Bundan tashqari, menejment sohasidagi yangi g'oyalar va menejmentni amalga oshirishning yangi yondashuvlari, menejment fikrining etakchi onglari tomonidan ilgari surilgan va shakllantirilgan bo'lib, odatda menejment amaliyotida keng o'zgarishlar bo'lgan bosqichlarni belgilab beradi. Menejment haqidagi qarashlar asosan ular yaratilgan va rivojlangan ijtimoiy- siyosiy tizimga bog'liq edi. Kommunistik mafkura sharoitida erkin bozor munosabatlariga ega tizimlarda ishlab chiqilgan boshqaruv fikridan sezilarli farq qiladigan boshqaruv nazariyasi ishlab chiqildi.

1. Boshqaruv muammosini shart-sharoitlari. Boshqaruv odamlar bilan birga paydo bo'lgan. U mehnatni taqsimlanishi va kooperatsiyalanish jarayonida faoliyatning mustaqil turiga ajralgan. Bu odamlarning ijtimoiy ishlab chiqarishdagi faoliyatini tashkil qilish va muvofiqlashtirish zarurligi bilan asoslangan. Bunda ulardan birlari rahbar, ya'ni boshqaruvchilar, boshqalari esa ularning tobelari, ya'ni boshqariladiganlar bo'ladilar. Boshqaruv muammosini birinchi bo'lib hal qilishga qadimgi misrlik-lar kirishganlar. 6 mingga yaqin yillar oldin ular odamlar faoliyatini maqsadga yo'naltirilgan holda tashkil qilish, uni rejalashtirish va natijasini nazorat qilish zarurligini tan olganlar, hamda boshqaruvni markazlashtirmaslik haqida masalani qo'yganlar. Eramizga qadar 20 asrda Misrga qo'shni Vavilonda podshoh Xammurapi boshqaruv va nazorat qilish zaruriyati uchun sopol jadvallardagi hujjatlar va guvohlik ko'rsatmalarini qo'llagan, amaldor shaxslar tomonidan javobgarlikni o'z tobelariga o'tkazishga yo'l ko'ymaslikni tan olgan, ish haqi darajasini qonunan belgilagan. Eramizga qadar uchinchi ming yilliklar bilan sanalangan sopol jadvalchalarga tijorat bitimlari haqidagi ma'lumotlar va qadimgi SHumeriya qonunlari yozilgan, bu ham u yerda boshqaruv amaliyoti mavjudligidan darak beradi. Boshqaruvga antik davrda ham ma'lum ulush qo'shilgan, bizning eramizdan 400 yil avval Suqrot boshqaruvning universalligi tamoyili shakllantirgan. Uning zamondoshi Eron shohi Kir odamlarni harakat qilishga undashnini, ya'ni motivatsiyani maxsus tadqiqot qilish zarurligi haqidagi g'oyani ilgari surgan. U yana boshqaruv axborotlarini ishlab chiqish va rejalar tuzish muammosini ham ko'rib chiqqan. Biroz keyinroq Gretsiyada mehnat operatsiyalarini bajarish va ularning bir maromdaligini ta'minlash usullari bilan shug'ullanganlar. Platon ixtisoslashish tamoyilini shakllantirgan. Eramizdan avvalgi 325 yilda Iskandar Zulqaynayn birinchi marta jangovar harakatlarni boshqarish markazi sifatida shtabni tashkil qilgan.

Qadimgi tashkilotlar ma'lum tuzilishga ega bo'lgan, unda boshqaruvchining darajalari ajratilgan. Yirik siyosiy tashkilotlar ham mavjud bo'lganlar, qirollar va generallar ularning rahbarlari bo'lganl ar. YAna boshqaruvchilar, omborlarni saqlovchilari, mol haydovchilar, ishni nazorat qiluvchilar, xududlarning gubernatorlari va xazinachilar bo'lganlar, ular ushbu tashkilotlarning faoliyatini ta'minlashga yordam berganlar. Yillar o'tdi, ko'pgina tashkilotlarni boshqarish aniqroq va murakkabroq, tashkilotlarning o'zlari esa - kuchliroq va barqarorroq bo'la boshlaganlar. Rim imperiyasi bunga misol bo'lib xizmat qiladi, u yuz yillar mavjud bo'lgan. Boshqaruvning aniq tuzilishi bilan ajralib turuvchi, generallar va ofitserlardan tashkil topgan diviziyalarga bo'lingan rim armiyasi legionlari yomon tashkil qilingan Yevropa mamlakatlari, O'rta Osiyo davlatlari orqali g'alaba marshi bilan o'tganlar. Bosib olingan xududlar Rimga bo'ysunuvchi gubernatorlar boshqaruviga berilgan, Rim bilan aloqa o'rnatish uchun yo'llar qurilgan. Zamonaviy boshqaruvning deyarli barcha shakllari xarakteri va tuzilishini bugungidan katta farq qiluvchi qadimgi tashkilotlarda ko'rish mumkin. Quldorlik davrida ham boshqaruv elementlari mavjud bo'lgan, ammo mehnatga majbur qilishning asosiy vositalari sifatida to'g'ridan to'g'ri majbur qilish va jazo bilan qo'rqitish usullari ustunlik qilganlar. Keyinchalik, ijtimoiy ishlab chiqarishni rivojlanishi bilan, bunday mehnat o'ziga uzviy ravishda xos bo'lgan samarasizligini ko'rsatgan. Uni burjua davrida vujudga kelgan yollanma mehnat tizimi almashtirgan. U mehnatni boshqarishda moddiy rag'batlar va iqtisodiy vositalarni qo'llovchi majbur qilishning tubdan boshqa, vositali mexanizmidan foydalanishga asoslangan. 250 yil avval G'arbiy Yevropaning bir qator mamlakatlarida vujudga kelgan savdo kapitalizmi butunlay boshqa asosga - pul kapitaliga ega bo'lgan. Mehnatga majbur qilishning to'g'ridan to'g'ri va qurol shakllari o'rniga kapitalizmda o'lchov qiymatlarini almashtirish asosida harakat qiluvchi va rasmiy shaxsiy mustaqillik va almashtiruvchi tomonlarning tengligini ko'zlovchi bozor mehanizmi shakllangan va undan hamma yerda foydalanilgan.

Boshqaruv amaliyoti qadimgi vaqtlardan XX asrga qadar rivojlanayotgan bo'lsa ham, ehtimol, hech kim uni tizimli boshqarish haqida o'ylab ko'rmagan. Odamlarni asosan tashkilotlarni qanday boshqarish emas, balki qanday qilib ko'p pul ishlash, siyosiy hokimiyatni egallash sho'baiqtirgan. XIX asrning boshida ingliz tadqiqotchisi R.Ouen ko'p vaqtini tashkilot maqsadlariga boshqa odamlar yordamida erishish muammolariga bag'ishlagan. U ishchilarga durustroq uy-joy bergan, ularning mehnat sharoitlarini yaxshilagan, ularning mehnatlari natijalarini baholash tizimini ishlab chiqqan va ko'pgina to'lovlar yo'li bilan yaxshi ishni rag'batlantirgan. Bu islohotlar haqiqat va rahbar rolini insoniy idrok etishning mohiyatida noyob yorib o'tish bo'lgan. Ammo, shunga qaramasdan, o'sha davrning tadbirkorlari R. Ouenning islohotlarida sog'lom fikrni kamroq ko'rganlar, ulardan hech biri uning misoliga ergashmagan, chunki ularda boshqaruvga sho'baiqish bo'lmagan. Shuning munosabati bilan faqat XIX-XX asrlar oralarida menejment insoniy bilimlar, fanning mustaqil sohasiga aylangan. Amerikali Jozef Varton 1881 yilda birinchi marta kollejlarda o'qitish uchun menejment kursini ishlab chiqqan. Amerikalik mu xandis F.Teylor 1911 yilda o'zining "Ilmiy menejment tamoyillari" kitobini nashr qilgan, u umumiy sho'baiqishni keltirib chiqargan va unda birinchi marta boshqaruv fan va tadqiqotning mustaqil sohasi deb tan oligan. Bu asarlar jamlangan tajribani ilmiy umumlashtirish va ilmiy boshqaruv asoslarini shakllantirishga harakat qilingan birinchi ishlar bo'lganlar. Ular ommaviy ishlab chiqarish va ommaviy sotish, katta sig'imli bozorlar va qudratli korporatsiyalar va aksiyadorlar jamiyatlari shaklidagi yirik ko'lamli tashkilotlarni mo'ljallash kabi o'ziga xos alomatlarni borgan sari kengroq qamrab olayotgan sanoat rivojlanishining ehtiyojiga javob bo'lganlar. Juda yirik tashkilotlar ishlab chiqarish va mehnatni ratsional tashkil qilish, barcha bo'linmalar va xizmatlar, menejerlar va ijrochilarni ilmiy asoslangan tamoyillar, me'yorlar va standartlarga muvofiq aniq va o'zaro bog'langan holda ishlashlariga keskin zaruriyatni xis qilganlar. Angliyadagi sanoat inqilobi boshqaruvga sho'baiqishni dastlabki uyg'otuvchi asosiy kuch bo'lgan. Ammo boshqaruv