logo

ELASTIKLIK NAZARIYASI MASALASINI ARALASH CHEKLI ELEMENTLAR METODI YORDAMIDA YECHISHNING ASOSIY MUNOSABATLARI

Yuklangan vaqt:

12.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

2770.5 KB
ELASTIKLIK NAZARIYASI MASALASINI
ARALASH CHEKLI ELEMENTLAR METODI
YORDAMIDA YECHISHNING ASOSIY
MUNOSABATLARI
MUNDARIJA
KIRISH ………………………………………………............. 4
I-BOB. BIR O‘LCHOVLI MASALALARDA CHEM NI TAQBIQ 
ETISH…………………………………………………………... 9
1.1-§. Bir o‘lchovli issiqlik tarqalish masalasi…………………………. 9
1.2-§. CHEM ning asosiy g’oyasi………….………………………....... 10
1.3-§. Sohani diskretlashtirish………………………………………….. 11
1.4-§. Sohani elementlarga bo‘lish………………………………….......
12
1.5-§. Tugunlarni no‘merlash. Simplex elementlar…………………….
13
1.6-§. Simplex elementlar: bir o‘lchovli elementlar…………………....
14
1.7-§. Ikki o‘lchovli simplex element………………………………......
15
1.8-§. Uch o‘lchovli simplex element…………………………………..
17
I-bob bo‘yicha xulosa………………………………………….... 18
II-BOB. IKKI O‘LCHOVLI MASALALARDA CHEM NI TADBIQ 
ETISH…………………………………………………………... 19
2.1-§. Vektor kattaliklarni interpolyatsiyalash………………………….
19
2.2-§. Lokal koordinatalar sistemasi……………………………………
20
2.3-§. Alohida olingan elementni tekshirilayotgan sohaga kiritish.......... 21
2.4-§. Skalyar kattaliklar.......................................................................... 22
2.5-§. Vektor kattaliklar........................................................................... 23
2.6-§. CHEM yordamida masala yechish................................................ 24
2.7-§. Sterjenda issiqlik o‘tkazish masalasini takroriy yechish............... 30
II-bob bo‘yicha xulosa…………………………………………... 32
III-BOB. ELASTIKLIK NAZARIYASI MASALALARI UCHUN 
CHEM…………………………………………………...………
33 3.1-§. Elastiklik nazariyasi masalalarini yechish usullari haqida 
mulohazalar………………………………………………………
33
3.2-§. Maydon nazariyasi masalalari uchun CHEM……………………
35
3.3-§. Matritsaviy munosabatlarni differensiallash…………………….. 38
3.4-§. Elementlar matritsasini tuzish…………………………………… 41
3.5-§. L-koordinatalar………………………………………………….. 45
3.6-§. CHEM ni kompyuterda amalga oshirish………………………... 48
3.7-§. Tenglamalar sistemasini yechish. Hisoblashlarning umumiy 
blok-sxemasi…………………………………………………….. 51
3.8-§. Galerkin metodi…………………………………………………. 54
3.9-§. Maydon nazariyasining ikki o‘lchamli masalasi………………... 56
3.10-§. Koshi masalasi…………………………………………………... 58
3.11-§. Birinchi tartibli differensial tenglamalar sistemasi……………… 60
III-bob bo‘yicha xulosa………………………………………… 62
IV-BOB. CHEM NING MATRITSAVIY MUNOSABATLARI……… 63
4.1-§. Koshi formulasi va Guk qonunini matritsaviy ko‘rinishda 
tasvirlash………………………………………………………… 63
4.2-§. Elementning qattiqlik matritsasini aniqlash……………………... 65
4.3-§. Keltirilgan tashqi kuchlarni aniqlash……………………………. 68
4.4-§. Global koordinatalar sistemasiga o‘tish…………………………. 69
4.5-§. Chiziqli tenglamalar sistemasini shakllantirish…………………. 70
4.6-§. CHEM ni tadbiq etishning xususiyatlari………………………… 72
4.7-§. Diskret masala yechilishi haqida………………………………... 74
4.8-§. Kontinual masala 79
IV-bob bo‘yicha xulosa………………………………………… 82
ADABIYOTLAR RO‘YXATI.................................................... 83 Kirish
Hisoblash   mexanikasining   ko‘pgina   masalalarini   analitik   usulda   yechib
bo‘lmaydi. Shuning uchun ularni yechishga sonli usullar ishlatiladi xususan chekli
elementlar metodi (CHEM). CHEM ning boshqa metodlardan afzalligi shundaki u
universal hisoblanadi. Bu metod yordamida chegarasi murakkab geometrik shaklda
va   ixtiyoriy   chegaraviy   shartlarda   ishlay   oladi.   Tekislikda   uchburchak,   fazoda
tetraedr   shaklidagi   hisoblash   to‘ri   istalgan   murakkab   shakldagi   jismni
diskretlashtira oladi. Bu usulni kompyuterda amalga oshirish uchun ko‘p dasturlar
ishlab chiqilgan. 
CHEM ni yutug’i bilan birga uning kamchiliklari ham bor. Asosiy kamchilik
hosil   bo‘lgan   algebraik   tenglamalar   sistemasi   juda   katta   tartibli   bo‘ladi.   Natijada
matritsalar   koeffitsiyentlari   xotirada   saqlash   maxsus   usul   talab   etadi   va   hosil
bo‘lgan tenglamalar sistemasini yechishda ham maxsus yondashish kerak bo‘ladi. 
Ushbu dissertatsiyada CHEM ning ayrim nazariy asoslariga to‘xtalgan, ular
sodda misollarda ko‘rsatilgan. 
Bugungi   kunda   CHEM   muhandislik   tahlilning   ajralmas   qismi   bo‘lib   qoldi.
CHEM   paketlari   fanning   barcha   sohalarida   ishlatiladi,   bular   qurilish
konstruksiyalarining   tahlili,   qattiq,   suyuq   jismlar,   hamda   ularning   o‘zaro   ta’siri
masalalarida. Bu metodning muhim xossasi shundaki metodlar yuqori aniqlik bilan
tuziladi va ular ishonchli ishlashidadir. Metodning keng qo‘llanilishi bundan keyin
ham   uning   tadbiqi   yanada   kengayishini   bildiradi.   CHEM   ning   tez   rivojlanishi
EHM ning paydo bo‘lishi bilan bog’liqdir. EHM si yordamida CHEM muhandislik
ishlarida   samarali   qo‘llaniladi.   CHEM   nazariyasidan   ko‘rinadiki   uning   ikkita
xossasi muhimdir: samaraliligi va muhandislik analiziga tadbiq etilishi.
Dastlab   CHEM   elastiklik   nazariyasining   va   qurilish   mexanikasining
murakkab   masalalarini   yechishga   bag’ishlangan   edi,   ma’lum   bo‘ldiki   u   chekli
ayirmalar metodidan ancha samarali ekan.  Bu   metod   sohaning   geometrik   murakkab   chegaraga   ega   bo‘lgan   holda
ayniqsa yaxshi samara beradi. 
Matematik   nuqtai   nazardan   qaraganda   bu   metod   Rits,   Galyorkin
metodlarining   umulashmasidir.   Shuning   uchun   ham   bu   metod   xususiy   hosilali
tenglamalarda ko‘p ishlatiladi. 
Rits   metodida   differensial   tenglama   bevosita   yechilmaydi,   buning   o‘rniga
dastlabki   masala   ekvivalent   variatsion   masalaga   keltiriladi,   uning   yechimi   esa
  ko‘rinishda   berilgan     basis   funksiyalarining   kombinatsiyasi
ko‘rinishida   izlanadi.     noma’lum   koeffitsiyentlar   masalaga   tegishli   bo‘lgan
variatsion prinsipdan izlanadi. 
CHEM   da     basis   funksiyalar   bo‘lakli-polinomial   bo‘lib,   tugun
atrofidagina noldan farqli bo‘lib, sohaning qolgan qismida esa nolga teng bo‘ladi.
Bu   tugun   atrofida   ,   darajasi   yuqori   bo‘lmagan   ko‘phadlardan   tuziladi,
shuning uchun ham barcha hisoblashlar sodda bo‘ladi. 
Faraz   qilaylik   yechilishi   kerak   bo‘lgan   masala   variatsion   shaklda   berilgan
bo‘lsin:   shunday     funksiya   topilsinki   bu   funksiyada   potensial   energiya
funksionali minimum qiymat olsin.
Minimallashtirishning zarurligi,     funksiya uchun differensial  tenglamaga
keladi. Bu differensial tenglamani yechish uchun taqribiy usullarni qo‘llash kerak
bo‘ladi. Rits, Galyorkin metodining g’oyasi shundan iboratki     chekli
sondagi   bazis   funksiyalari   tanlab   olinadi,     kombinatsiyalar   ichidan
funksionalga   minimum   beradigani   tanlab   olinadi.   Bu   Rits   approksimatsiyasidir.
Noma’lum     lar   differensial   tenglamalardan   emas,     ta   algebraik   tenglamalar
sistemasidan   topiladi,   ularni   yechish   uchun   esa   EHM   dan   foydalaniladi.   Bu
metodni nazariy asoslash juda oson: minimallashtirish jarayoni   funksiyaga eng
yaqin bo‘lgan kombinatsiyani beradi.
Shunday   qilib     bazis   funksiyalarini,   potensial   energiyani
minimallashtirish uchun qulay qilib tanlash kerak. CHEM   ning   asosiy   g’oyasi   juda   sodda.   Ish   sohani   mayda   bo‘laklarga
bo‘lishdan   boshlanadi.   Ularning   tuzilishi   EHM   tomonidan   darhol   topilishi   kerak.
Ular   uchburchaklar   yoki   to‘rtburchaklar   bo‘lishi   mumkin.   Shundan   so‘ng   har   bir
element   ishida   bazis   funksiyasi-odatda   u   ko‘had   bo‘ladi,     uchinchi   yoki
to‘rtinchi   darajali   bo‘lishi   mumkin.   Chegaraviy   shartlarni   uchburchak   yoki
to‘rtburchak   tomoni   bo‘yicha   olish   qulaydir.   Hisoblash   aniqligi   sohani   kichik
elementlarga ajratish orqali belgilanadi. EHM bunda ko‘proq ishlaydi ammo dastur
bitta   bo‘ladi.   Asosiy   masala       noma’lum   yechimni   approksimatsiyalovchi
bo‘lakli   ko‘phadlar   yordamida   aniqligini   tadqiqot   qilishdan   iborat.   Matematik
jihatdan   xatoni   baholash   juda   yuqori   bo‘lishi   kerak,   yana   bir   matematik   masala
xatoning kamayishi tezligini aniqlashdan  iborat (bu masalalar elementlar sonining
oshishi bilan bog’liqdir).
Masalaning fizik qo‘yilishi biror konstruksiyaga yuk qo‘yilishidan iboratdir.
Fizik   masalaning   matematik   modeli   differensial   tenglamalar   sistemasiga   olib
keladi,   bu   esa   masalaning   matematik   qo‘yilishidir.   CHEM   matematik   masalani
yechadi.   CHEM   sonli   metod   bo‘lgani   uchun   olingan   natijaning   aniqligi   masalasi
muhim   hisoblanadi.   Agar   aniqlikka   erishilmasa   masalani   qaytadan   ishlashga
to‘g’ri   keladi,   masalan   parametrlarni   aniqlashtirish   (masalan   elementlarni
kichraytirish)   kerak   bo‘ladi,   bu   jarayon   kerakli   aniqlikka   erishguncha   davom
ettiriladi.
Muhandislik   amaliyotida   asosiy   moment   kerakli   matematik   modelni
tanlashdadir. Matematik model shunday tanlanadiki u ishinchli va samarali bo‘lishi
kerak.
Umuman   olganda   eng   to‘liq   matematik   model-uch   o‘lchovli   model   bo‘lib
nochiziqli hadlar hisobga olinishidir.
Matematik   modelning   samaradorligi.   Eng   samarali   model,   yechimni
kerakli   aniqlikda   beradi,   uni   topish   uchun   sarf   harakat   dastlabki   berilganlardan
ortiq emas. Matematik modelning ishonchliligi.  Tanlangan matematik model ishonchli
bo‘ladi agar uning yordamida olingan yechim aniqligi eng to‘la matematik model
yordamida olingan yechim bilan ma’lum aniqlikda mos tushsa.
Shuning   uchun   tanlangan   matematik   model   yordamida   olingan   yechimni
baholash   uchun,   masalani   yanada   yuqori   tartibli   matematik   model   yordamida,
yanada   murakkabroq   hadlarni   hisobga   olgandagi   natija   bilan   taqqoslash   kerak
bo‘ladi. 
Quyida ayrim faktlarni keltiramiz
1. Qanday natija olinishiga qarab matematik modelni tanlash.
2. Eng   samarali   matematik   model-yetarlicha   aniqlikdagi   yechimni   eng   kam
sarf harakat bilan topish.
3. CHEM   ning   natijasida   olingan   ma’lumot   matematik   modelga   qo‘yilgan
ma’lumotdan oshmaydi.
4. Matematik modelning ishonchliligi olinganyechim aniqligini baholash bilan
bog’liq   bunda   eng   to‘la   matematik   model   bilan   olingan   natija   aniqligi   bahosiga
taqqoslanadi.
Birinchi qadamda geometrik model quriladi, buning uchun turlicha dasturlar
mavjud,   masalan   AutoCAD,   SolidWorks   va   boshqalar.   Navbatdagi   qadamda
materialning   xossalarini   berish   kerak,   chegaraviy   masalalarni   berish   kerak,
yuklanishni berish kerak. Shundan so‘ng CHEM ni qo‘llash kerak bo‘ladi.
Modelning   geometriyasi,   shu   bilan   birga   boshqa   ma’lumotlar   yetarlicha
murakkabligini  hisobga olib, ularni  soddalashtirish  kerak bo‘ladi, bundan maqsad
qulay   matematik   modelni   tuzishdir.   Agar   masala   to‘g’ri   qo‘yilsa   CHEM   to‘g’ri
yechimni   beradi   va   to‘r   yetarlicha   kichik   bo‘lsa   yetarlicha   aniqlikda   yechim
olinadi.
CHEM   ning   turg’unligi   deganda   hisoblashlar   natijalari   materiallar
parametrlari,   chegaraviy   shartlar,   yuklanish   parametrlaridan   kichik   bog’lanishi
ko‘zda tutiladi. CHEM turg’unmas bo‘lsa u ishonchli emasdir. I-BOB. BIR O‘CHOVLI MASALALARDA CHEMNI TADBIQ ETISH
1.1-§. Bir o‘lchovli issiqlik tarqalish masalasi Ko‘ndalang   kesimi   o‘zgarmas   bo‘lgan   sterjen   berilgan   bo‘lsin.   Uni   bir
nechta bir xil chekli elementlarga ajaratamiz va ulardan bittasini qaraymiz.  
Har   bir   element   uzunligi     ga
ko‘ndalang kesimi   ga teng. 
Faraz   qilaylik,   elementga   issiqlik
tashqaridan   kelmaydi     Element
uchlarida     issiqlik   oqimi   bor,     yon
sirt   issiqlikdan   himoyalangan,   koordinatalar
o‘qini   1   dan   2   ga   yo‘naltiramiz.   Sterjen   uchlarida     doimiy   issiqlik   deb
hisoblaymiz. U holda sterjen bo‘ylab issiqlik  chiziqli  tarqaladi:     bu
yerda   sterjen   o‘qi   bo‘lab   koordinata:     bu
yerdan 
U holda 
  lar   bir   o‘lchovli   chiziqli   forma   funksiyalaridir.   Ular   uchun,   1   tugunda
 va aksincha. Bundan tashqari ular to‘lalik xossasiga ega 
Forma   funksiyalarini   matritsa   ko‘rinishida   yozamiz,   ya’ni   forma   matritsasi
bir   o‘lchamli   element   uchun   biz   ko‘rayotgan   masalada   ushbu   ko‘rinishga   ega
bo‘ladi:
U   holda   element   bo‘ylab   temperatura   o‘zgarishi   matritsaning   ustunga
ko‘paytmasi ko‘rinishida ifodalanadi.
  bu yerda  1.2-§. CHEM ning asosiy g’oyasi
Faraz qilaylik   funksiya   o‘qidagi   kesmada aniqlangan bo‘lsin.
  kesmada beshta nuqtani belgilaymiz va ularni no‘merlaymiz. Ularni tugunlar
deb ataymiz va ular orasidagi masofalar teng bo‘lishi shart emas. Shu beshta nuqta
orqali metod g’oyasini bayon qilamiz.
  funksiyaning   qiymati   bu   nuqtalarning   har   birida   aniq   bo‘lsin.   Bu
qiymatlarni   deb belgilaymiz.  
Berilgan   holda     kesmani   o‘rganamiz,   kesmani   bir   nechta   usul   bilan
bo‘laklarga ajratish mumkin. 
Birinchisi-har   bir   element   ikkita   tugun   bilan   chegaralangan,   bu   holda   4   ta
elementga ega bo‘lamiz, ularning har biri ikkita tugun bilan aniqlanadi.
Ikkinchi variant-sohani ikkita elemnetga ajratish, bu holda har bir elementda
uchta   tugun   bo‘ladi.     ga   tegishli   bo‘lgan   ko‘phad   element   tugunlarida
aniqlanadi.   Agar   soha   4   ta   elementga   ajratilsa,   u   holda   ko‘phad   chiziqli   bo‘ladi.
Haqiqatan   ham   ikkita   nuqta   to‘g’ri   chiziqni   birqiymatli   ravishda   aniqlaydi,   uchta
tugun   esa-parabolani   birqiymatli   aniqlaydi.   Bizning   misolimizda     to‘rtta
bo‘lakli-chiziqli   funksiyalar   bilan   approksimatsiyalanadi,   ularning   har   biri   o‘ziga
tegishli elementda aniqlanadi.
Ikkinchi holda esa soha ikkita elementga ajralgan bo‘lib, ularning har birida
uchtadan   tugun   bo‘ladi,   demak   har   birida   kvadrat   funksiya   aniqlanadi.   Natijada
  ikkita   bo‘lakli-uzluksiz   kvadratik   funksiyalar   to‘plami   bilan   aniqlanadi. Yaqinlashish   bo‘lakli-uzluksiz   bo‘ladi,   chunki   grafiklarning   og’ish   burchagi
o‘rtadagi tugunda bir-biridan farq qilishi mumkin.
Umumiy holga o‘tamiz, bunda   ning taqsimlanishi oldindan noma’lum,
 ning qiymatini   kesmaning nuqtalarida aniqlash kerak.
Bu   holda   tugun   nuqtalari   topiladi,   shu   bilan   birga   o‘zgaruvchi   bo‘lgan
 larning qiymatlari topiladi. Soha elementlarga ajratiladi, har bir
elementda tegishli funksiya aniqlanadi.   ning tugunlardagi qiymatlari shunday
tanlanadiki, haqiqiy temperatura tarqalishiga juda yaqin bo‘lsin. Bu yaqinlashtirish
bo‘layotgan jarayonni aks ettiruvchi  differensial  tenglamaga asoslangan  jarayonni
funksionalni minimallashtirish orqali bajariladi. 
Funksionalni minimallashtirish natijasida   ning tugunlardagi qiymatlari
qatnashgan algebraik tenglamalar sistemasini yechishga keltiriladi. 
Agar   ikki   o‘lchovli   masala   qaralsa,   u   holda   element     larga   bog’liq
bo‘lgan   funksiyalar   bilan   aniqlanadi.   Bunday   hollarda   soha   uchburchak   yoki
to‘rtburchaklarga ajratiladi.
Endi   elementlar   funksiyalari   tekisliklar   yoki   sirtlardan   iborat   bo‘ladi.   Agar
elementda tugunlar soni eng kam bo‘lsa element funksiyasi  tekislik bo‘ladi. Agar
elementda egri chiziqli chegara bo‘lsa, tugunlar soni ko‘proq olinadi. 
1.3-§.  Sohani diskretlashtirish
Sohani   diskretlash:   tugunlar   soni,   elementlarning   o‘lchamlari,
elementlarning   shakli   bilan   aniqlanadi,   ular   real   obyektning   diskret   modelida
ishlatiladi. 
Bir   o‘lchamli   sohani   diskretlashtirish   bir   o‘lchamli   element   orqali   amalga
oshiriladi.   U   kesma   bo‘ladi,   ammo   ko‘ndalang   kesimi   yuzaga   ega   bo‘ladi.
Kesmaning yuzi element uzunligi bo‘ylab o‘zgarishi mumkin. Bunday element bir
o‘lchovli   sterjenlarda,   issiqlik   tarqalishida   ishlatiladi.   Eng   sodda   bir   o‘lchovli
element ikkita tugunga ega.  Yuqori   tartibli   bir   o‘lchovli   element   uchta,   to‘rtta   tugunga   ega   bo‘ladi-ular
kvadratik yoki kubik snlaynlar bilan xarakterlanadi.
Ikki   o‘lchovli   masalalarda   ko‘proq   uchburchak   va   to‘rtburchak   shakldagi
elementlar ishlatiladi.
1.4-§.  Sohani elementlarga bo‘lish
Sohani   diskretlashtirish   ikki   bosqichda   bajariladi.   Jismni   elementlarga
ajratish   va   tugunlar   hamda   elementlarni   no‘merlash.   Misol   tariqasida   tekislikdagi
sohani uchburchaklarga bo‘lishni ko‘rib chiqamiz. Dastlab soha to‘rtburchaklarga
bo‘linadi   keyin   esa   uchburchaklarga   bo‘linadi.   Chegaralarni   soha   geometriyasi
yoki jismning mexanik xarakteristikasi o‘zgarishiga moslash kerak.
Tekislikdagi   uchburchakni   kichik   uchburchaklarga   bo‘lish   quyidagicha
amalga   oshiriladi.   Har   bir   tomondan   tugunlar   gelgilab   olinadi,   bu   tugunlar
tutashtiriladi, hosil bo‘lgan kesmalar tutashgan nuqtalar tugunlar hosil qiladi.
5-chizma a) da 9 ta uchburchak hosil bo‘ldi. Agar uchburchak chegarasi egri 
chiziqli bo‘lsa ular to‘g’ri chiziq kesmalari bilan almashtiriladi. To‘rtburchalli soha qarama-qarshi tomonlardagi tugunlarni tutashtirishdan hosil bo‘lgan kesmalarni 
kesishgan nuqtalari tugunlar bo‘ladi. (6-chizma) 
Agar   kuchlanish   konsentratsiyasi   bo‘lsa   yoki   geometrik   maxsuslik   bo‘lsa,
soha shunga qarab bo‘linadi. Elementlar kattaligi turlicha bo‘lsa olishi CHEM ning
yutuqlaridan biridir.
1.5-§.  Tugunlarni nomerlash. Simpleks elementlar
Agar tugunlarning nomerlari  hisoblash  jarayonida ta’sir qilamaganda edi, u
trivial   bo‘lar   edi.   CHEM   ni   tadbiq   etish   natijasida   chiziqli   algebraik   tenglamalar
sistemasini yechishga to‘g’ri keladi, bu sistemada ko‘p koeffitsiyentlar nolga teng
bo‘ladi.   Bunda   barcha   nolmas   va   ayrim   nol   koeffitsiyentlar   bosh   diagonalga
parallel   bo‘lgan   ikkita   parallel   to‘g’ri   chiziqlar   orasida   joylashgan   bo‘ladi.   Bular
orasida masofa yo‘lak kengligi deyiladi. (7-chizma)
Yo‘lak kengligi   ni hisoblash formulasini keltiramiz: bu   yerda   alohida   elementdagi   tugunlar   nomerlari   orasidagi   ayirmaning   eng
kattasi,   har bir elementdagi erkinlik darajasi soni. Agar     ni kichikroq qilib
olish kerak bo‘lsa   ni kichik qilish kerak bo‘ladi. Bunga erishish uchun tugunlar
nomerlarini   jism   o‘lchamlari   kichraygan   tomonga   qarab   olish   kerak.   Tugunlar
nomerlarini optimal tanlash hisoblash uchun sarf bo‘ladigan mashina vaqtini 
ga kamatirishi mumkin.
1.6-§.  Simplex elementlar: bir o‘lchovli element
Chekli elementlarni ularning funksiyalari darajasiga qarab sinflash mumkin.
Quyidagi   tipdagi   elementlar   qaraladi:   simplex,   kompleks,   multiplex.   Simplex
elementlar   birinchi   tartibli   ko‘phadlar   bilan   aniqlanadi   ularda   ikkita   doimiy
qatnashadi. Ko‘phadda doimiylar soni fazo o‘lchovidan bittaga ortiq bo‘ladi.
Bir   o‘lchovli   simplex   element-biror     uzunlikdagi   kesma,   kesmaning
uchlarida   ikkita   tugun   bor.   (8-chizma)   Tugunlarni     indekslar   bilan
belgilaymiz,   tugunlardagi   qiymatlarni   esa     deb   belgilaymiz.   Sanoq
sistemasi boshini elementdan tashqarida olamiz.  
U   holda   skalyar   miqdor
ko‘phadini 
                     (1)
ko‘rinishda yozish mumkin.
  da 
  da 
Natijada   doimiylarni   topish
uchun: 
sistemani hosil qilamiz.
Topilgan koeffitsiyentlarni (1) ga qo‘yib ushbuni hosil qilamiz:
Buni quyidagicha qayta yozib olamiz:
                                          (2) Bu yerdagi     ning chiziqli funksiyalarini forma funksiyalari deb ataymiz. Ularni
  orqali   belgilaymiz.   Bu   funksiyalarning   har   birini   tegishli   tugunga   mos   quyi
indeks bilan tasvirlaymiz:
forma funksiyalaridir. (2) ni quyidagicha yozib olamiz:
Bu yerda  satr matritsa,   bo‘lib  ustun vector.
ning   tuzilishidan   ko‘rinib   turibdiki   forma   funksiyasi   o‘z
tugunida birga teng, qolgan tugunlarda esa nolga teng.
1.7-§.  Ikki o‘lchovli simplex element
9-chizmada   ikki   o‘lchamli   simplex   element   keltirilgan.   Bu   uchta   uchi   va
uchta   kesmadan   iborat   tomonlari   bo‘lgan   uchburchak.   Tugunlarni   ketma-ket   soat
strelkasiga teskari yo‘nalishda belgilaymiz. Ixtiyoriy  chi tugundan boshlaymiz.
Tugunlardagi   qiymatlarni
  tugunlar
koordinatalarini
deb belgilaymiz. 
Interpolyatsion
ko‘phad
            (3)
Element tugunlarida 
  bo‘lsa
  bo‘lsa
  bo‘lsa 
Bu   shartlarni   (2)   ga   qo‘ysak     doimiylarni   topish   uchun   uchta
chiziqli   algebraik   tenglamalar   sistemasi   hosil   bo‘ladi.   Bu   tenglamalar
quyidagichadir:
bularni yechib quyidagilarni hosil qilamiz:   orqali uchburchak yuzi belgilangan, u quyidagi formuladan topiladi:
                                                                 (4)
  larning topilgan bu qiymatlarini (3) ga qo‘ysak uni quyidagicha yozish
mumkin bo‘ladi:
bu yerda 
  ning  tugundagi qiymatini topamiz:
chunki qavs ichidagi ifoda (4) formulaga asosan     ga tengdir.     ning boshqa
tugunlarda nolga tengligini ko‘rsatish mumkin.
Misol keltiramiz.
1. Sterjenda   issiqlik   tarqalishi   masalasini   qaraydigan   bo‘lsak,   bir   o‘lchamli
simplex   elementni   ishlatamiz.   Element   tugunlarida   issiqlik   120   va   90   gradus.
Tugunlarning   koordinata   boshidan   masofasi   1,5   va   6   sm.   Koordinata   boshidan   3
sm   masofada   issiqlikni   toping,   bundan   tashqari   qaralayotgan   element   ichida
issiqlik gradiyentini toping.
2. Elementni   aniqlovchi   munosabatlarni   toping   va   element   ichidagi  
nuqtada   bosim   topilsin.   Tugunlardagi   bosimlar   tegishlicha:
  Tugunlarning   koordinatalari:
3. Oldingi masaladagi     bosimga to‘g’ri keladigan daraja chig’ini toping,
element uchburchak.
1.8-§.  Uch o‘lchamli simplex element Uch o‘lchamli simplex element-tetraedr, 4 ta uchi, 4 ta tuguni bor. Tugunlar
mos   ravishda     va     orqali
belgilanadi.   Tugunlar   soat
strelkasiga   teskari   ravishda
belgilanadi.   tugun element uchiga
  tekislikdan   tashqarida
joylashgan  bo‘ladi.  Bunday   element
uchun   interpolyatsion   ko‘phad
quyidagichadir:
Noma’lum   koeffitsiyentlar
tugunlardagi shartlardan topiladi.  
Bu  sistemani  Kramer  usulida  yechish  mumkin.  Bu  holda beshta  to‘rtinchi   tartibli
determinantlarni   hisoblash   kerak   bo‘ladi.   Yuqoridagi   sistemani   matritsaviy
ko‘rinishda   ham   yozish   mumkin,   shundan   keyin   koeffitsiyentlar   matritsasini
teskarisini topib, sistemaning yechimini quyidagicha ifodalash mumkin.
bu yerda    
  matritsaning   xossasi bor.
Misol.   Tetraedr   uchlarining   koordinatalari   berilgan.   Forma   funksiyalarini
topish talab etiladi, bunda 
I-bob bo‘yacha xulosa
Birinchi   bobda   bir   o‘chovli   masalalarda   CHEM   ning   tadbiqi   haqida   fikr
yuritiladi.   Masala   oydin   bo‘lishi   uchun   sterjenda   issiqlik   tarqalishi   masalasi
qaralgan. Shu bobda CHEM ning asosiy g’oyasi nimadan iborat ekanligi aytilgan.
Sohani   diskretlash   haqida   mulohazalar   yuritilgan.   Sohani   elementlarga   bo‘lish
ham,   element   shakli   ahamiyati   borligi   aytilgan.   Tugunlarni   maxsus   nomerlash
qattiqlik   matritsasi   nolmas   hadlari   joylashuviga   ta’siri   ta’kidlangan.   Simplex
elementlar nimaligi aytilgan. Bunday elementlar forma funksiyalarini chiziqli qilib
olishga imkon beradi. II-BOB.  IKKI O‘LCHOVLI MASALALARDA CHEM NI TADBIQ ETISH
2.1-§.  Vektor kattaliklarni interpolyatsiyalash
Oldingi   paragraflarda   skalyar   kattaliklar   qaraladi.   Vektor   kattalillar   esa
uzunlik bilan birga yo‘nalishga ham ega, shuning uchun uni komponentalar orqali
qarash kerak. Endi har bir tugunda bitta emas bir nechta o‘zgaruvchi bo‘ladi. Bular
masalaning o‘lchamidan bog’liq. 
11-chizmada simplex elementlarda vector kattaliklarni belgilash keltirilgan.
Quyi   indekslar     o‘qlarining   yo‘nalishi   bo‘yicha   tartiblanadi.
Indeksning   eng   kichigi     o‘qiga   to‘g’ri   keladi.   Bir   o‘lchamli   element   holida
vector   va   skalyar   miqdorlar   belgilanishi   mos   tushadi-har   bir   tugunda   faqat   bitta
miqdor noma’lum bo‘ladi.  bu yerda  bir o‘lchamli element o‘qi bo‘ylab siljishini bildiradi.
Agar   masala   tekislikda   bo‘lib   va   uchburchakli   element   qaralsa   u   holda
gorizontal hamda vertical siljishlar qaraladi.
Bu tengliklarni barcha tugunlardagi siljishlarni hisobga olib yozamiz.
Bu ifodalarni matritsaviy ko‘rinishda yozamiz.
Xuddi shunday formulani uch o‘lchovli hol uchun ham yozish mumkin.
2.2-§.  Lokal koordinatalar sistemasi
Tugunlarda   izlanayotgan   kattaliklarni   aniqlaydigan   algebraik   tenglamalar
sistemasini  hosil qilish uchun, forma funksiyalari va ularning hosilalarini element
yuzasi bo‘yicha integrallash kerak bo‘ladi.
Agar har bir elementga o‘zining lokal koordinatalar sistemasi kiritilsa va bu
lokal   koordinatalar   sistemasida   interpolyatsion   ko‘phadlar   kiritilsa   integrallash
osonlashadi (12-chizma).  
uchburchak   markazining
koordinatalari.
  forma   funksiyasi   global   koordinatalar
sistemasida quyidagicha bo‘ladi:
Bu ifodada   koordinatalarni lokal sistemadagi koordinatalarga almashtiramiz
yoki  Bu   formuladan   ko‘rinadiki     lar   yana   bog’liq   bo‘lmagan   koordinatalar
oldidagi koeffitsiyentlar bo‘lib turibdi. 
Biroq     doimiy  o‘zgardi. Agar     lar  uchun  ifodalarni   va     lar
uchun   formulalar   inobatga   olinsa     ni   topish   mumkin.   Natijada
forma   funksiyasi     lokal   koordinatalar   sistemasida   ushbu   ko‘rinishga   ega
bo‘ladi.
Xuddi shunday usul bilan boshqa forma funksiyalari uchun ham tegishli formulalar
hosil bo‘ladi:
Global   sistemada   berilgan   funksiyadan   olingan   integral,   lokal   sistemada
quyidagicha hisoblanadi:
bu   yerda   mos   ravishda   eski   va   yangi   integrallash   sohalari,   Yakobi
integrali   moduli.   Uning   miqdori   ikki   koordinatalar   sistemasida   yuzalar
miqdorlarining   nisbatiga   tengdir.   Bizning   misolimizda   koordinatalar   sistemalari
to‘g’ri burchakli hamda ularning masshtablari bir xil bo‘lgani uchun,   
Bir o‘lchamli element ishlatilganda lokal sistemaga ehtiyoj qolmaydi, chunki
interpolyatsion   ko‘phadlar   yetarlicha   sodda   hisoblanadi.   Biroq   integrallash
jarayoni soddalashadi agar lokal sistema boshi  tugunda olinsa. (13-chizma)
Forma   funksiyalari   uchun   quyidagi
ifodalarni hosil qilamiz:
Endi elementni aniqlovchi funksiyani yozamiz:
2.3-§.  Alohida olingan elementni tekshirilayotgan sohaga kiritish Hozirga qadar biz alohida olingan element uchun interpolyatsoin ko‘phadni
qaradik.   Bunda   tugunlar   koordinatalarini   tayinlamadik,   shuning   uchun   element
oriyentatsiyasi ixtiyoriy edi. Bu CHEM ning yutuqlaridan biridir. 
Endi   har   bir   element   uchun   tugunlar   va   tugundagi   qiymatlarni   global
koordinatalar orqali ifodalaymiz.
Dastlab   skalyar   kattaliklarni   qaraymiz,   keyin   esa   natijalarni   vector
kattaliklarga umumlashtiramiz.
2.4-§.  Skalyar kattaliklar
Yuqorida   skalyar   kattaliklar   uchun   interpolyatsoin   ko‘phadni  
ko‘rinishda   ifodalagan   edik.   Bu   formulaga   forma   funksiyalari     matritsa
shaklida kiritiladi, tugundagi qiymatlar esa   ustun-vektor orqali ifodalanadi. 
Quyidagi   misolda   alohida   olingan   elementni   sohaga   qanday   kiritilishini
ko‘ramiz.
Besh   elementli   sohani   qaraylik,   tugunlarni   1   dan   6   gacha   nomerlaymiz.
Tugunlardagi qiymatlar    bo‘lsin, ular global erkinlik darajasiga ega.
Tugunlar koordinatalari   noma’lumlar bo‘lsin. 
14-chizmada elementlar nomerlari qavs ichida ko‘rsatilgan.
Birinchi element uchun
tugunlar nomerini
kiritamiz:
Bu   tenglilar   elementlar
indekslari   bilan
tugunlarning   global
nomerlari   orasida   moslik
o‘rnatadi,   shu   orqali
elementlar sohaga kiritiladi.
Agar     indekslarning   qiymatlarini   (1)   ga   qo‘ysak   yuqorida   aytilgan
elementlarning tenglamalari to‘plami hosil bo‘ladi: Forma   funksiyalari     indekslarni   forma   funksiyalari   uchun
tenglamalarga   qo‘yish   orqali   topiladi.     forma   funksiyasini  
belgilashlarda quyidagicha yozish mumkin:
bu yerda 
Agar   beshinchi   element   qaralsa   va     qo‘yilsa   ushbuni   hosil   qilish
mumkin:
bu yerda 
Ko‘rinib   turibdiki,     va     lar   mutlaqo   bir-biridan   farq   qiladi,   hattoki
uchburchaklar yuzlari teng bo‘lsa ham. 
(2)   formulalar   chekli   elementlar   qanday   birlashtirilishini   ko‘rsatadi   va   ular
butun sohani yopadi, interpolyatsion funksiyalar esa global tugunlardagi qiymatlar
orqali ifodalanadi, bu tugunlar global koordinatalarga ega bo‘ladi. 
Endi (2) ning kengaytirilgan formasini ishlatamiz:
Bu   forma   elementlar   matritsalarini   differensiallash   bilan   bog’liq   bo‘lgan
minimallashtirish jarayonida ishlatiladi. Qisqartirilgan formasi esa CHEM ni EHM
da amalga oshirganda ishlatiladi. 
2.5-§.  Vektor kattaliklar Vektor   kattalilar   uchun   yuqoridagi   mulohazalarni   yuritish   mumkin.   15-
chizmada beshta elementga ajratilgan soha ko‘rsatilgan. 
Qulaylik   uchun   element   uchun   umumiy
tenglamani keltiramiz:
Agar   to‘rtinchi   element   qaralsa,
 bo‘ladi.
Qulaylik   uchun   element   uchun   umumiy
tenglamani keltiramiz:
Global   tugunlar   va   tanlab   olingan   element   tugunlari     orasidagi   bog’lanish
skalyar kattaliklar kabi bo‘ladi. Agar 4-element qaralsa   bo‘ladi va
quyidagini yozamiz:
Bu qisqartirilgan yozuv, kengaytirilgan yozuv esa 12 ta elementni o‘z ichiga oladi:
Xulosa   qilib   aytganda,   keltirilgan   g’oya   sodda   va   tushunarli.   Uning
yordamida   elementlarni   tekshirilayotgan   sohaga   kiritish   mumkin,   izlanayotgan
miqdorni  bo‘lakli-uzluksiz funksiyalar  yordamida approksimatsiya  qilish mumkin
bo‘ladi.
2.6-§.  CHEM yordamida masala yechish
Oldin biz  uzluksiz  funksiyani   approksimatsiya   qilish  masalasini  qaradik  bu
alohida   element   uchun   qaraldi.   Keyin   biz   chekli   elementlar   qanday   qilib   butun
sohani qoplashini ko‘rdik. Bo‘lakli-uzluksiz funksiyalar tugundagi qiymatlat orqali
aniqlanadi.   Biroq   asosiy   masala   izlanayotgan   funksiyalarning   tugunlardagi
qiymatlarini hosil qilishdir. 
Tugunlardagi   bu   qiymatlar   izlanayotgan   funksiyalarni   imkoni   boricha
aniqroq approksimatsiya qilish kerak.
CHEM   ning   paydo   bo‘lisi   bilan   tugunlardagi   qiymatlar   biror   integral
ifodaning yoki funksionalni minimallashtirish orqali topiladigan bo‘ldi. Bu integral
yoki   funksional   masalaning   fizik   qo‘yilishidan   kelib   chiqadi.
Deformatsiyalanuvchi qattiq jismlar mexanikasida funksional sifatida funksiyaning
potensial   energiyasini   olish   mumkin.   Minimallashtirish   natijasida   tugunlardagi
qiymatmatlar uchun algebraik tenglamalar sistemasi hosil bo‘ladi. Maydon   nazariyasi   masalalarida   esa   minimallashtirilayorgan   funksional
shunday   xossaga   egaki,   uni   minimallashtiruvchi   funksiya   dastlabki   differensial
tenglamani   qanoatlantirbgina   qolmay   balki   chegaraviy   shartlarni   ham
qanoatlantiradi. Keyinchalik tugunlarda izlanayotgan qiymatlar uchun tenglamalar
Galyorkin va boshqa metodlardan foydalanib topildi. 
Bu   yerda   CHEM   uchun   tenglamalar   hosil   qilish   jarayoni   bilan   tanishamiz.
Bunda   tegishli   funksionalni   minimallashtirish   bilan   shug’ullanamiz.   Dastlab
maydon nazariyasining oddiy masalasini qaraymiz. Ko‘rstamizki minimallashtirish
elementlar bo‘yicha integrallashdan oldin amalga oshirilishi mumkin.
Sterjenda   issiqlik   tarqalishi   masalasini   qaraylik.   Sterjenning   bir   uchi
mahkamlangan ikkinchi uchi esa erkin. Uning yon sirtida issiqlik almashuvi yo‘q.
Mahkamlangan uchidan sterjenga issiqlik beriladi.
Erkin uchida tashqi muhit bilan issiqlik almashishi mumkin.
Issiqlik   almashinuv   koeffitsiyenti     atrof   muhit   tempertursi     Sterjen
ichida issiqlik tarqalishi differensial tenglamasi quyidagi ko‘rinishga ega:
                                                         (1)
Chegaraviy shartlar: 
  da                                               (2)
  da                                        (3)
bu   yerda   issiqlik   o‘tkazish   koeffitsiyenti,   issiqlik   oqimi   musbat   agar
issiqlik sterjendan chiqsa.
Issiqlik o‘tkazishning bu masalasini  yechishda variatsion usulni qo‘llaymiz.
Bunda ushbu funksional minimum izlanadi:                          (4)
                                              (5)
differensial tenglama va
                                     (6)
chegaraviy   shart   qanoatlantirilishi   kerak.   Bular   dastlabki   differensial   tenglama
hamda   erkin   uchidagi   chegaraviy   shartdir.     funksionalga   minimum   beruvchi
ixtiyoriy issiqlik maydoni bu masalaning yechimi bo‘ladi. Berilgan masaladagi har
ikkala   chegaraviy   shart   qanoatlntiriladi   chunki   funksionalda   sirt   integrali   ikki
qismga ajratiladi, har ikki uchidagi sirt bo‘yicha integral olinadi.
Bu funksional minimumga erishishi uchun (5), (6) shartlar bajarilishi kerak.
Variatsion hisob funksionalning statsionar qiymatini topish bilan shug’ullanadi.
Funksional-unga   funksiya   qo‘yilsa   sonni   beradi.   Masalan     ga
aniq   funksiya qo‘yilsa son hosil bo‘ladi.
Variatsion   hisobning   masalasi-shunday     ni   topish   kerakki  
bo‘lganda   ning qiymati o‘zgarmasin.
Faraz   qilaylik     funksional   berilgan   bo‘lsin,   erkli
o‘zgaruvchi,     argumentli   funksiya   va   uning   hosilasi.     funksionalning
variatsiyasi   funksiyani o‘zgartirish yo‘li bilan hosil qilinadi.
ma’lumki   Intervaldagi ikkinchi qo‘shiluvchini integrallaymiz.
Agar     bo‘lsa     funksional   statsionar   qiymat   oladi.   Ma’lumki
 bo‘lsa, u holda  bo‘ladi. Shu bilan birga
   variatsiya   oraliqda ixtiyoriy bo‘lgani uchun  Bundan esa yuqorida yozilgan integralning nolga tengligi kelib chiqadi.
Faraz qilaylik   funksional ko‘p argumentli bo‘lsin
Funksional variatsiyasi quyidagicha topiladi:
Agar   hisobga olinsa
Ikkinchi integralni bo‘laklab integrallaymiz va Gauss formulasini tadbiq qilamiz:
va 
bu   yerda   sirt   normalining     o‘qdagi   proeksiyasi.   Xuddi   shunday   boshqa
qo‘shiluvchilar ham shakl alamshtiriladi.
funksionalning   statsionar   qiymati   integral   ostidagi   ifodalar   nolga   teng
bo‘lgandagina olinadi. Bundan esa differensial tenglamalar va chegaraviy shartlar
kelib chiqadi.
Agar 
funksional qaralsa, u holda izlanayotgan funksiya quyidagi differensial tenglamani
qanoatlantiradi. Tenglamadagi   hosilalar   funksionalni   differensiallash   orqali   hosil   qilinadi.
Hosilalarni hisoblaymiz va tenglamaga qo‘yamiz.
U holda tenglama quyidagi ko‘rinishga keladi:
Bu maydon nazariyasi masalasi uchun tenglama.
Sterjenda issiqlik tarqalishi masalasini qaraymiz.
(5)   tenglama   asosiy   bo‘lib,   uning   yordamida   sterjenda   issiqlik   tarqalishini
topamiz.
(4)   dagi   funksional   elementlardagi   funksiyalar   to‘plamida
minimallashtiriladi.   Bu   funksiyalar   o‘z   elementlarida   aniqlanadi   va   tugunlardagi
qiymatlar   orqali   ifodalanadi.   Tugunlardagi   qiymatlar   noma’lumlar   bo‘lib
funksional shular bo‘yicha minimallashtiriladi.
CHEM   ni   amalga   oshirishni   boshlaymiz   buning   uchun   elementlar   va
tugunlarni aniqlab olamiz.
Sterjenni   ikkita   elementga   ajratamiz   (chiziqli).   U   holda   tugunlardagi
qiymatlarni   deb belgilaymiz.
Har bir element ichidagi issiqlikni quyidagi formulalar orqali ifodalaymiz:
                                         (9)
Forma funksiyalari quyidagicha topiladi:
Qaralayotgan masalada funksional quyidagi ko‘rinishda bo‘ladi:
                    (10) bu yerda   sterjen uchlari yuzalari, ularda   berilgan bo‘ladi.
  funksionalning   sonli   qiymati   unga     funksiya   qo‘yilganda   hosil
bo‘ladi, ya’ni tegishli integrallar hisoblangandan keyin.
Dastlab sirt integralini hisoblaymiz:
birinchi   tugunga   mos   ko‘ndalang   kesim   yuzasi.   Bu   kesim   yuzasida  
o‘zgarmas   bo‘lib     ga   teng.   Endi   ikkinchi   sirt   integralini   qaraymiz,   unga  
issiqlik almashish koeffitsiyenti kiradi.
Funksionalda   hajmiy   integral   temperaturadan   koordinata   bo‘yicha   hosilani   o‘z
ichiga oladi, bu hosilani har ikki element uchun hisoblaymiz.
Hajmiy   integralni   hisoblashda   uni   ikkiga   ajratish   kerak,   ya’ni   har   bir   element
bo‘yicha, chunki   hosila umumiy hajm bo‘yicha uzilishga ega.
Integralni   hisoblashda  har  bir  element  ko‘ndalang  kesimi  yuzasi   o‘zgarmas
deb   hisoblanadi,   shuning   uchun     U   holda   integral   ushbu   ko‘rinishga
ega bo‘ladi:
Integralni   bunday   hisoblash   har   bir   elementda   materialning   turli   xossalarini
hisobga   olishda   kerak   bo‘ladi.   Integrallar   hisoblangandan   keyin   funksionalni
ko‘rinishini yozamiz, bunda hisoblangan integrallarni qo‘shamiz:
bu   yerda       tugunlardagi   izlanayotgan
issiqliklar, ular   funksionalga minimum beradi. Bu qiymatlarni topamiz. Bu tenglamalar sistemasini matritsaviy ko‘rinishda yozamiz:
  yoki 
qattiqli   matritsasi   deyiladi,   ushbu   masalada   uni   issiqlik   o‘tkazuvchanlik
matritsasi   deyiladi,   chunki   sterjenda   issiqlik   o‘tkazish   masalasi   yechilmoqda.
ustun vector-yuklanish vektori deyiladi.
Oxirgi   qadamda  sterjenning fizik parametrlarini   berish  kerak  va  tugunlarda
temperaturalarni topish kerak.
Masala parametrlari quyidagicha:
2.7-§.  Sterjenda issiqlik o‘tkazish masalasini takroriy yechish
Yuqorida biz funksionalni minimallashtirish natijasida algebraik tenglamalar
sistemasiga   keldik.   Bu   tenglamalar   sistemasini   yechib   temperaturaning
tugunlardagi   qiymatlari   topiladi.   Biroq   minimallashtirishning   bu   usuli   kompyuter
uchun qulay emas. EHM da hisoblash qulay bo‘lgan boshqa usul ham mavjud. Bu
usulda     miqdor   elementlar   bo‘yicha   tarqatilib   hisoblanadi.   Bu   qo‘shiluvchilar
integrallar  hisoblanganiga qadar minimallashtiriladi. Natijada elementlar bo‘yicha
integrallash amalga oshiriladi. 
 ni ikkita qo‘shiluvchi ko‘rinishda tasvirlaymiz:
birinchi   element   bo‘yicha   integrallar;   ikkinchi   element   bo‘yicha
integrallar. bu yerda 
Endi har bir qo‘shiluvchidan   lar bo‘yicha hosila olamiz:
Agar bularda integrallashni amalga oshirsak u holda quyidagiga ega bo‘lamiz:
Ikkinchi komponenta uchun quyidagi hosilalarni olamiz:
Agar integrallar hisoblansa
  funksional   minimal   qiymatga   ega   bo‘lishi   uchun   tugunlardagi   qiymatlar
bo‘yicha olingan hosilalar nolga teng bo‘lishi kerak:
Natijada   larni topish uchun tenglamalar sistemasiga ega bo‘lamiz:
Ko‘rinib turibdiki biz yana yuqorida ko‘rsatilgan algebraik tenglamalar sistemasini
hosil qildik. Bu yo‘l tugundagi qiymatlarni topish uchun tenglamalar sistemasi har
bir   element   uchun   alohida   yozilishi   mumkin.   Elementlar   bo‘yicha   hosilalarni
yig’ish EHMda qulay amalga oshiriladi. II-bob bo‘yicha xulosa
Ikkinchi   bobda   vector   kattaliklarni   interpolyatsiyalash   bilan   boshlanadi.
Siljishlar bir, ikki va uch o‘lchovli masalalarda keltirilgan. Har bir element uchun
lokal   koordinatalar   kiritilib,   tegishli   element   bo‘yicha   integrallash   amalga
oshirilgan.   Alohida   olingan   element   natijalari   global   matritsaga   kiritiladi.   Beshta
element   holi   uchun   kengaytirilgan   shaklga   keltirilgan.   Natijada   elementlarni
kengaytirilgan sohaga kiritish mumkin. Issiqlik tarqalish tenglamasi uchun CHEM
yordamida   chiziqli   algebraik   tenglamalar   sistemasini   hosil   qilish   jarayoni
ko‘rsatilgan.   Bu   tenglamalar   sistemasini   yechib   temperaturaning   tugunlardagi
qiymatlari   topiladi.   Integrallashni   element   bo‘yicha   amalga   oshirish   yo‘li   bilan
algebraik tenglamalar sistemasini hosil qilish EHM da hisoblash uchun qulaydir.
III-BOB. ELASTIKLIK NAZARIYASI MASALALARI UCHUN CHEM 3.1-§. Elasriklik nazariyasi masalalarini yechish usullari haqida mulohazalar
Elastiklik nazariyasi masalalari ikki usul bilan yechilishi mumkin. Birinchisi
differensial   tenglamalarni   chegaraviy   shartlar   asosida   yechish.   Ikkinchi   usul-
potensial   energiyani   minimallashtirish,   u   kuchlanish   va   tashqi   kuchlarning
bajargan   ishlaridan   tashkil   topadi.   Biz   keyingi   usulni   tanlaymiz.   Agar   masala
ko‘chishlarda   yechilayotgan   bo‘lsa,   u   holda   sistemaning   potensial   energiyasi
minimallashtiriladi.   Agar   masala   kuchlanishlarda   yechilayotgan   bo‘lsa,   ya’ni
chegarada   tashqi   kuchlar   berilgan   bo‘lsa,   u   holda   sistemaning   qo‘shimcha   ishi
minimallashtiriladi.
CHEM   da   tugunlarda   shunday   ko‘chishlar   topiladiki,   ular   sistemaning
potensial   energiyasini   minimallashtiradi.   Ko‘chishlar   topilgandan   keyin
deformatsiya va kuchlanish tenzorlari topiladi.
Potensial   energiya   haqidagi   teoremani   keltiramiz.   Kinematik   chegraviy
shartlarni   qanoatlantiruvchi  barcha  ko‘chishlardan  potensial  energiyaga  ekstremal
qiymat   beruvchi   ko‘chishlar   muvozanat   tenglamalarini   qanoatlantiradi.   Bu   yerda
ko‘chishlar chegaraviy shartlarni qanoatlantirshi kerak.
Sistemaning to‘la potensial energiyasi ikki qismdan iborat-deformatsiyaning
potensial energiyasi va massaviy hamda sirt kuchlarining potensial energiyasi.
U holda 
deformatsiya energiyasi,  tashqi kuchlarning potensial energiyasi.
Tashqi  kuchlar  bajargan ish ularning potensial  energiyasiga ishorasi  teskari
bo‘ladi,   U holda sistemaning to‘la potensial energiyasi 
Sterjenning o‘q bo‘ylab cho‘zilishi masalasini qaraymiz. Bu misolda sistema
potensial energiyasining minimumi haqidagi teoremani qaraymiz. Konsol sterjenni
qaraymiz,   uning   bir   uchi   qattiq   mahkamlangan,   ikkinchi   uchi   esa   erkin.   Erkin
uchiga o‘q bo‘ylab kuch qo‘yilgan. 
Sterjendagi ko‘chishlar topilsin.  
Bu   sterjen
cho‘zilishini
aniqlash uchun chiziqli   model   tanlaymiz.   Sterjenni   bitta   element   bilan   aniqlaymiz.   U   holda
sterjenda ko‘chish quyidagicha yozilishi mumkin:
Mahkamlangan uchida ko‘chish nolga teng,   U holda 
Sterjenning potensial energiyasi quyidagicha topiladi:
Birinchi qo‘shiluvchi deformatsiyaning potensial energiyasi, ikkinchi qo‘shiluvchi
esa qo‘yilgan kuchning potensial energiyasi.
Kuchlanish   va   deformatsiya   orasidagi   bog’lanish   Guk   qonuniga   asosan
 U holda potensial energiya uchun ifoda 
Agar  sterjen  ko‘ndalang  kesimi  yuzi   o‘zgarmas  ekanligini   hisobga  olsak,  u
holda   bu yerda  ko‘ndalang kesim yuzasi.
Deformatsiya   va   ko‘chish   quyidagicha   bog’langan:     U   holda
ko‘chish   uchun   ifodani   hisobga   olib     ni   hosil   qilamiz.   Bu   ifodani
potensial energiya uchun formulaga qo‘ysak, ushbuni hosil qilamiz:
Potensial energiyani minimallashtirib, tugundagi ko‘chish uchun ushbu tenglamani
hosil qilamiz:
bu yerdan esa
ni   hosil   qilamiz.   Hosil   qilingan   natija   ko‘chishning   nazariy   qiymati   bilan   mos
tushadi,   bu   masalaning   chiziqli   ekanligi   va   modelning   chiziqli   ekanligi   bilan
izohlanadi. 3.2-§.  Maydon nazariyasi masalalari uchun CHEM
Yuqorida   sterjenda   issiqlik   tarqalishining   bir   o‘lchamli   masalasini   qaradik.
Umumiy   kvazigarmonik   masalani   qaraymiz,   undan   boshqa   xusuxiy   masalalarni
hosil qilish mumkin.
                       (1)
Bu tenglamaga quyidagi chegaraviy shartlar qo‘shiladi:
                                                (2)
va
                   (3)
Tekshirilayotgan   sohaning   to‘la   chegarasi     va     birlashishidan   hosil
bo‘ladi.   lar fazoviy o‘zgaruvchilarning funksiyalaridir, ammo ular
 dan bog’liq emas.  sirt normalining yo‘naltiruvchi kosinuslari. 
(1) tenglama   va   (2),   (3)   chegaraviy   shartlardan   tuzilgan   masala   uch
o‘lchovli   fazoda   issiqlik   tarqalishini   aniqlaydi.   issiqlik
o‘tkazuvchanlik   koeffitsiyentlari,   issiqlikning   ichki   manbai,   issiqlik
oqimini   aniqlaydi,   issiqlik   almashinuvi   koeffitsiyenti,   maydon   funksiyasi
bo‘lib, jism issiqligini aniqlaydi.
  va   larni nolga tenglashtirib bir o‘lchovli yoki ikki o‘lchovli tegishli
tenglamalarni hosil qilish mumkin.
Agar   issiqlikdan   himoyalangan   bo‘lsa     bo‘ladi,   bu     ushbu
tenglikni beradi:
  da                       (4)
Bundan keyin ikki o‘lchamli masalani qaraymiz, u holda   va 
va   Bularga asosan 
                                      (5)
(5)   tenglama   ko‘ndalang   kesimi   doiraviy   bo‘lmagan   elastic   sterjenning   buralishi
masalasida   ishlatiladi.   Bu   holda     kuchlanish   funksiyasi,   sterjen
materailining elastic doimiysi,  sterjenning buralish burchagi.
Tashqi   burovchi   kuch   ta’sirida   siljish   kuchlanishi   paydo   bo‘ladi,   u  
kuchlanish funksiyasidan   o‘zgaruvchilar bo‘yicha hosila olish orqali topiladi. (1) tenglamaning   yana   bir   muhim   tadbiqi   suyuqlikning   uyurmasiz
harakati tenglamasi deb ham qarash mumkin. U holda     natijada
(1) tenglama ushbu ko‘rinishga keladi. 
                                                     (6)
Chegaraviy masala quyidagicha yoziladi:
  va                                      (7)
(1) tenglamaning   (2),   (3)   chegaraviy   shartlar   bilan   birgalikdagi   masalani
qaraymiz.   Bu   masala   variatsion   ko‘rinishda   qo‘yilsa   funksionalning   minimum
masalasiga keladi.
      (8)
(8) funksionalni minimallashtirish tugunlardagi qiymatlar to‘plami     da amalga
oshiriladi. 
Funksionalni minimallashtirishni integrallarni hisoblashdan oldin bajaramiz.
Bu usul elementlar paramertlarini topishda qulaydir, ushbu masala uchun bu qulay
hisoblanadi. 
Dastlab   (8)   funksionalni   shakl   alamahstiramiz,   buning   uchun   yangi
matritsalar kiritamiz:
                           (9)
U holda   funksional ushbu ko‘rinishga keladi:
       (10)
Bizga ma’lumki   dan bog’liq bo‘lgan funksiyalar berilgan sohada uzluksiz emas,
shuning   uchun     funksiyalarni   kiritamiz,   ular   alohida   elementlarda   aniqlangan
bo‘ladi.   (10)   dagi   integrallar   har   bir   element   bo‘yicha   integrallarga   ajraladi,
shuning uchun:
                 (11)
Bu yerda   barcha elementlar soni. (11) ni quyidagicha ham yozish mumkin:                                     (12)
Endi   ni minimallashtirish uchun quyidagi amalni bajaramiz:
                                   (13)
(12)   da     xususiy   hosilalarni,   (10)   dagi   integrallar   tugundagi   qiymatlar
orqali ifodalanmasdan bajarib bo‘lmaydi.
                                                  (14)
ekanligini   esga   olamiz.   U   holda   (9)   dan     ni   topamiz   va   uni   (14)   bilan   birga
(11) funksionalga qo‘yamiz. Dastlab   ni yozamiz:
                          (15)
yoki matritsaviy ko‘rinishda 
                                                (16)
(16)   dagi   forma   funksiyalarining   hosilalari   matritsasi.   Uning   elementlari
hali   aniq   emas,   chunki   forma   funksiyalari   hali   aniqlanmagan.   (11)   dagi   chekli
elementlar   bo‘yicha   olingan   integrallarni   (14)   va   (16)   formulalar   yordamida
yozamiz:
    (17)
lar noma’lum koeffitsiyentlardir. Ular integral ostida qolgani sababi,
ular   elementlarda   o‘zgarishi   mumkin.   (17)   ni     lar   bo‘yicha   differensiallash
qiyin emas, ammo ayrim oydinlashtirishlar kiritiladi. 
3.3-§.  Matritsaviy munosabatlarni differensiallash
Funksionalni   minimallashtirishda     lardan     bo‘yicha
hosila  olish  kerak  bo‘ladi. Bu  yerda     satr-vektor,     kvadrat   matritsadir.  Bu
differensiallash sodda bajariladi, shunga qaramasdan bu masalani to‘la keltiramiz.   munosabati   yozamiz,   bu   yerda
  Bu   yerda     dan     bo‘yicha
hosilani hisoblaymiz, ya’ni   bu hosila quyidagicha ko‘rinishga ega:
Ma’lumki   Agar bu munosabatni differensiallasak
quyidagilarni hosil qilamiz:
Bularni   ga qo‘yib ushbuni hosil qilamiz:
  dan   olingan   hosila   ham   xuddi   shu   natijani   beradi.   Ushbu
  ko‘rinishdagi   ko‘paytmani   olamiz.   Uning   hosilasini   olish   ham   qiyin
emas,   masalan     matritsa   tartibi   kichikroq   bo‘lsa.   Ushbu   simmetrik  
matritsani qaraylik:
  vector 
  matritsaning simmetrikligi hisobga olinsa:
Bu munosabatdan hosila olinsa, ushbuni hosil qilish mumkin:
U holda hosila uchun oxirgi natija quyidagicha bo‘ladi:
  yoki  
Endi   yuqorida   aytilganidek   funksionalni   differensiallashni   qaraymiz.   (17)
formuladagi qo‘shiluvchilardan hosila olamiz: Endi alohida elementning umumiy yig’indiga hissasini yozamiz:
Integrallarni kompakt ko‘rinishda yozsak:
bu yerda
Bular asosida tugunlardagi qiymatlarni topish uchun tenglamalar sistemasini hosil
qilamiz:
yoki 
  bu yerda 
Birinchisi issiqlik o‘tkazuvchanlik matritsasi, ikkinchisi esa-yuklanish vektori. Endi   ko‘ndalang   kesimi   doiraviy   bo‘lmagan   sterjenni   buralishi   masalasini
qaraymiz.
Yuqorida   jismni   dikretlash,   bitta   element   uchun   interpolyatsion   ko‘phadni
tuzish,   interpolyatsion   ko‘phadlarni   butun   diskretlashgan   sohaga   qo‘llash,   asosiy
tenglamalarni chiqardik. Bu yerda aniq masalalarda CHEM ni tadbiq etishni ko‘rib
chiqamiz. 
Shuning   uchun   metodning   barcha   bo‘g’inlarini   keltiramiz.   Bu   maqsadda
ko‘ndalang kesimi doiraviy bo‘lmagan sterjenni burash masalasini qaraymiz.
Bu   masala   tasodifiy   olingan   emas.   Chunki   bu   holda   CHEM   tenglamalarini
chiqarish   qiyin   emas.   Qattiqlik   matritsasini   hisoblash   nisbatan   qiyin   emas,
chegaralar bo‘yicha integrallar nolga teng, izlanayotgan funksiyaning chegaradagi
qiymaylari nolga teng.
Agar   silindrik   sterjenlar   qaralsa,   buralganda   siljishdagi   kuchlanishlar
quyidagi formulalardan topiladi:
                                                (1)
kuchlanish funksiyasidir, u differensial tenglamadan topiladi:
                                            (2)
  chegaraviy shart bo‘ladi. (2) tenglamaga buralish burchagi va siljish moduli
kiradi.   Bu   tenglamaga   burovchi   moment   kirmaydi,  uni   (1)   tenglamaning   yechimi
topilgandan keyin, quyidagi ifodadan topish mumkin:
(2) tenglamani quyidagicha yozib olamiz:
                                              (3)
CHEM   yordamida   masalani   yechish   uchun   quyidagi   funksionalni
minimallashtirish kerak:
                                (4)
(4) funksionalni yuqorida aytilgandek qayta yozib olamiz:
                                    (5)
bu yerda  ustun   vector   siljish   kuchlanishlari,     bo‘lgani   uchun  
birlik   matritsa   bo‘ladi.   (5)   funksionalni   minimallashtirish   natijasida   chiziqli
tenglamalar sistemasini hosil qilamiz:
3.4-§.  Elementlar matritsalarini tuzish
Ko‘ndalang   kesimi   kvadratdan   iborat   bo‘lgan   sterjenni   qaraymiz   va   unda
chiziqli   algebraik   tenglamalar   sistemasi   qanday   tuzilishini   ko‘rib   chiqamiz.
Bunday sterjenda 4 ta simmetriya o‘qi mavjud bo‘ladi, shuning uchun kvadratning
sakkizdan   bir   bo‘lagini   qaraymiz   (18-chizma).     Kvadratning   bu   qismini   20-
chizmadagidek 4 ta elementga ajratamiz.  
O‘z-o‘zidan ma’lumki bunday sondagi elementlar sifatli hisob uchun yetarli 
emas, ammo o‘rganish uchun 4 ta element yetarli.
Qaralayotgan elementlar uchun interpolyatsion ko‘phadlarni quyidagicha 
yozib olamiz:
Bitta   element   uchun   qattiqlik   matritsasini   aniqlovchi   formula   quyidagi
ko‘rinishga ega bo‘ladi: Formulada   hisobga olingan. Birinchi elementni batafsil qaraymiz va 
matritsani tuzuvchilaridan hosila olamiz:
U holda gradiyentlar matritsasi   quyidagicha bo‘ladi:
Bu element yuzasi 
Gradiyentlar matritsasi koeffitsiyentlarni hisoblaymiz:
U holda: 
  ko‘paytmani topamiz:
Bu   matritsaning   integrali   elementning   qattiqlik   matritsasini   bermaydi.
  matritsa   o‘zgarmas   bo‘lgani   uchun,   uni   integral   belgisidan   tashqariga
chiqarish mumkin.
Element  qalinligini 1 ga teng deb olinadi. Natijada element qattiqligi  matritsasini
hosil qilamiz: Hajmiy integralni 
koordinatalardan   foydalanib   hisoblash   mumkin.   Biz   bu   yerda  
koordinatalar  nazariyasi  bilan shug’ullanmaymiz, shunchaki  tayyor  formulalardan
foydalanamiz.   uchta koordinatalarni kiritamiz.
Hajmiy integralni  koordinatalarda yozamiz:
Elment   qalinligini   birga   teng   deb   hisoblaymiz   va   quyidagi   integral
formuladan foydalanamiz:
natijada
Agar doimiylarning qiymatlari va buralish burchagi qiymatlari qo‘yilsa:
U holda birinchi element uchun tenglamalar sistemasi quyidagicha bo‘ladi:
yoki  Xuddi   shunday   yo‘l   bilan   qolgan   elementlar   uchun   ham   tenglamalar
sistemasi   hosil   qilinadi.   Barcha   elementlar   uchun   (ular   4   ta)   tenglamalar
sistemasini   yozamiz.   Bu   sistema   alohida   olingan   elementlar   uchun   tenglamalarni
qo‘shish bilan hosil qilinadi.
  tugun   qiymatlari   nolga   teng,   chunki   shu   nomerli   tugunlar   tashqi
chegarada   joylashgan.   Tenglamalar   sistemasini   shakl   almashtirish   va   yechish
mumkin. Sistemaning yechimini quyidagicha yozish mumkin:
Keyingi   ishimiz   topilgan   tugundagi   qiymatlardan   foydalanib   boshqa
kattaliklarni topishdir.
Qaralayotgan   masalada   muhim   natijalardan   biri   izlanayotgan   funksiyadan
olingan hosiladir, ya’ni siljish kuchlanishidir.
Bularni   topish   qiyin   emas,   chunki   har   bir   element   uchun   gradiyentlar   matritsasi
tuzilgan. Birinchi element uchun u quyidagi formula yordamida topiladi:
Yuqoridagi hisoblanganlarni qo‘yib ushbuni olamiz:
Shunday qilib, 
Boshqa elementlar uchun kuchlanish tenzori komponentalari xuddi shunday
hisoblanadi.   Alohida   elementlar   uchun   siljish   kuchlanishi   o‘zgarmasligiga   sabab koordinatalarga   nisbatan   chiziqli   interpolyatsion   ko‘phadlar   olinganligidir.
Simplex   elementlarning   asosiy   kamchiligi   element   bo‘yicha   o‘zgaruvchi   hosila
olib bo‘lmaydi. 
Berilgan masalada bu uch yo‘l bilan hal qilinadi. Birinchisi-tugunlar sonini
ko‘paytirish   orqali,   bunda   elementlar   o‘lchami   kichrayadi,   kuchlanishlar   uchun
olingan   natijalarga   olib   keladi   bu   haqiqiy   kuchlanishga   yaqin   bo‘ladi.   Ikkinchisi
uchburchakda   tugunlar   sonini   ko‘paytirish.   Bunda   interpolyatsion   ko‘phadlar
darajasi   ikki   yoki   uch   bo‘lishi   mumkin.   Hisoblashlar   natijasida   olingan
gradiyentlar   koordinatalarning   funksiyalari   bo‘ladi.   Uchinchi   usul-qo‘shma
approksimatsiya nazariyasini tadbiq etish.
3.5-§. L-koordinatalar
Uchburchakli elementlar uchun ko‘proq tabiiy koordinatalar ishlatiladi, ular
uchta nisbiy koordinatalar   lardir (20-chizma).  
Har   bir   aytilgan   koordinata
uchburchak   nuqtasidan   tegishli   tomonigacha   masofaning   xuddi   shu   tomonga
tushirilgan balandlikka nisbatiga tengdir (21-chizma).
Ko‘rinib  turibdiki     lar  
oraliqdagi   qiymatlarni   qabul   qiladi.   (22-
chizma)   da     o‘zgarmas   qiymatlar   qabul
qiladigan   chiziqlar   ko‘rsatilgan.   Bu   chiziqlar
  ga   tegishli   tomonga   parallel   bo‘ladilar.
Yuqorida   aytilgan   koordinatalar  
koordinatalar   deyiladi.   koordinatalar
uchburchaklarning   nisbiy   munosabatlaridan
olingan   23-chizmada   ko‘rsatilgan  
koordinata     uchburchak   yuzining  
uchburchak yuziga nisbatidan olinadi.   uchburchak yuzi   uchburchak yuzi   
U holda 
Boshqa koordinatalar uchun 
Ko‘rinib turibdiki 
Bu   tenglik   koordinatalar
orasidagi   bog’lanishni
ko‘rsatadi.   Chunki   tekislikda
uchta   koordinata   erkin
bo‘lmaydi,   ixtiyoriy   nuqta
ikkita koordinata bilan aniqlanadi. Ular uchburchakli simplex element uchun forma
funksiyalaridir.
Haqiqatan ham, 
Boshqa   koordinatalar   uchun   ham   shu   munosabatlar   o‘rinlidir.   Nuqtaning   dekart
koordinatalari va  koordinatalar orasidagi bog’lanish quyidagicha bo‘ladi:
Bularni     larga   nisbatan   yechib,   forma   funksiyalariga   o‘xshash
munosabatlar   hosil   bo‘lishini   ko‘ramiz.   Bunday   koordinatalarni   tadbiq   etish,
quyidagi integral formulalarni qo‘llash imkonini beradi:
Oxirgi   munosabatlarni     ko‘rinishdagi   integrallarni   hisoblashda
qo‘llash   mumkin.   Bu   yerda     lar   koordinatalarning   funksiyalaridir.   Bu
integralni element yuzasi bo‘yicha hisoblaymiz: Bu   misolda     lar     larga   mos   keladi.     kirmaganligi   uchun  
koordinata   nolinchi   daraja   bilan   kiradi.   Birinchi   formula   koordinatalar
yordamida integrallarni hisoblashda, integral element tomoni bo‘ylab olinadi.  
esa shu tomon uzunligini bildiradi.
Hajmiy   koordinatalar   ham   shu   kabi   kiritiladi.   Bunda   to‘rttta   nisbiy
koordinatalar   bo‘ladi,   tetraedr   bilan   ish   olib   boriladi.   Uch   o‘lchovli   holda  
koordinatalar   hajmiy   koordinatalar
deyiladi.   Xuddi   tekislikda   bo‘lgani   kabi
  bo‘ladi.   Chiziqli   tetraedr   uchun
forma   funksiyalari   hajmiy     koordinatalarni
ifodalaydi (24-chizma). 
Uch   o‘lchovli   holda   hajmiy     koordinatalar
hajmiy integrallarni hisoblashda ishlatiladi. 
3.6-§. CHEM ni kompyuterda amalga oshirish
Yuqorida   qattiqlik   matritsasini   tuzish,   kompyuterda   hisoblashlarni   amalga
oshirish   uchun   samarali   emas.   Buning   sababi   shundaki   elementnik   qattiqlik
matritsasi   tartibi   global   qattiqlik   matritsasi   tartibi   bilan   bir   xildir.   Bu
matritsalarning   katta   qismi   nollardan   iborat.   Yana   bir   noqulaylik   global   matritsa
elementlar   matritsalari   yig’indisidan   tashkil   topadi.   Shunday   qilib   datslab   har   bir
element   uchun   elementning   qattiqlik   matritsasi   hisoblanadi,   keyin   esa   ular
qo‘shiladi.  Bu esa  qo‘shiluvchi  matritsalarni  hisoblashda  katta hajmli  xotira talab
qiladi. 
Samarali   dasturlarda   matritsalarni   xotirada   saqlashning   qisqa   shakli
ishlatiladi.   Bu   holda   juda   yuqori   tartibli   va   ko‘p   elementlarni   nollardan   iborat
matritsalarni xotirada saqlashdan ozod etadi. 
Shu   metod   haqida   fikr   yuritamiz.   Bunda   aniq   element   va   uning   matritsasi
olinadi.   Tanlangan   elementga   tegishli   bo‘lmagan   global   erkinlik   darajasi
qaralmaydi.   Forma   funksiyalari   tugunlar   indekslari
tartibiga   qarab   yoziladi,   tugundan   boshlab   soat
strelkasiga teskari ravishda.
26-chizmadan uchinchi elementni olamiz. 3-nomerli   elementga   2,5,4   tugunlar   mos   keladi.   Global   erkinlik   darajasi
.   Agar   forma   funksiyalarini   tugundan   boshlab   tartiblasak,
quyidagini hosil qilamiz:
Gradiyentlar matritsasi quyidagi ko‘rinishni oladi:
  va     koeffitsiyentlar   forma   funksiyalari   uchun   ma’lum   bo‘lgan
munosabatlardan topiladi.   va   ning topilgan qiymatlari   ga qo‘yiladi.
Endi topilgan elementning qattiqlik matritsasini  topish formulasiga qo‘ysak
 ushbuni hosil qilamiz:
Shunday   qilib     matritsa   hosil   bo‘ladi,     matritsa   emas,   uning
erkinlik   darajasi   soni   uchga   teng.   Agar   bunday   prosedurani   tashqi   yuklanishlar
vektorini   aniqlovchi   integralga   tadbiq   etsak:     u   holda
quyidagini olamiz:
Natijada tanlangan element uchun tenglama quyidagicha bo‘ladi:
Hosil qilingan tenglama oldin olingan tenglamalarga o‘xshamaydi. Bu   matritsa   tanlangan   element   matritsasiga   mos   kelishi   uchun,   element
matritsasini   kengaytirish   kerak.   Bu   amallar   algoritmi   yetarlicha   soddadir.
Qisqartirilgan matritsa satri va ustunlariga global erkinlik darajasini  berish kerak.
Nomerlash   tartibi   tanlangan   element   chap   tomonda   qolishi   kerak,   tugundan
boshlab.
Bizning   masalada   sterjenni   burashda   har   bir   tugunda   faqat   bitta   erkinlik
darajasi   bor,   shuning   uchun   forma   funksiyalari   global   erkinlik   darajasi   kabi
tartibda joylashadi. Bu holda elementning qattiqlik matritsasi quyidagi ko‘rinishda
bo‘ladi:
Bunga   qarab   3-elementning   qattiqlik   matritsasi   koeffitsiyentlari,   global
qattiqlik matritsasida qanday joylashganini ko‘rish mumkin. Masalan -0,5 uchinchi
ustun birinchi satrdagi koeffitsiyent  global matritsaning ikkinchi  satr va to‘rtinchi
ustunida   joylashadi.   -0,5   koeffitsiyent   esa   global   matritsaning   to‘rtinchi   satr   va
beshinchi   ustunida   joylashadi.   To‘ldirilmagan   elementlar   esa   nollardan   iborat
bo‘ladi.   Shunday   qilib   tanlangan   elementning   aniq   qattiqlik   matritsasini   hosil
qilamiz (26-chizma). 
Global   matritsani   tuzishni   ko‘rsatilgan   metodi   CHEM   ni   EHM   da   amalga
oshirish   uchun   muhim   sanaladi.   Bu   kompyuterning   yuklanishini   keskin
kamaytiradi.   Uni   qo‘llashda   katta   matritsalarni   xotirada   saqlash   zarur   emas,   ular juda   ko‘p   nollarga   egadir.   Qisqartirilgan   matritsada   satr   va   ustunlar   soni   tegishli
element erkinlik darajasi soni bilan mos tushadi.
CHEM   ni   tadbiq   etishda   chiziqli   algebraik   tenglamalar   sistemasi   hosil
bo‘ladi, uni yechib tugunlardagi qiymatlar topiladi. Bu sistema matritsasi juda ko‘p
nollarga ega ekanligini bilamiz. Tugunlar nomerlari to‘g’ri qo‘yilsa matritsa lenta
tipidagi   matritsa   bo‘ladi.   Bunday   matritsada   nolmas   elementlar   bosh   diogonalga
yaqin joylashgan bo‘ladi. Umumiy holda nol koeffitsiyentlar bu yo‘lak ichida ham
uchraydi. 
Sistema   matritsasi   juda   yaxshi   bo‘ladi,   agar   u   ushbu   ikkita   xossaga   ega
bo‘lsa:   simmetriklik   va   musbat   aniqlanganlik.   Matritsaning   simmetrikligi,   uning
koeffitsiyentlarini yarmini eslab qolmasligi bo‘lishi mumkin. Taqribiy qiymatlarni
hisoblashda xatolar bo‘lishi ehtimoli kam bo‘ladi.
Lenta   tipidagi   matritsani   dasturlashda   uni   to‘g’ri-to‘rtburchak   shaklidagi
jadvalga   keladi,   uning   kengligi   yo‘lak   kengligiga   teng,   uzunligi   esa   tenglamalar
soniga   teng.   Bu   yutuqning   afzalligini   misolda   ko‘rsatamiz.   Faraz   qilaylik,   200   ta
noma’lumli   tenglamani   yechish   kerak   bo‘lsin.   U   holda   4000   dona   xotira   kerak
bo‘ladi. Agar bu matritsa yo‘lagi kengligi 40 ga teng bo‘lsa 200 ta satrda 8000 ta
xotira   kerak   bo‘ladi,   ya’ni   40   ta   ustun   har   birida   200   tadan   element   bor.   Misol
shuni ko‘rsatadiki xotira yuki 80 % ga qisqaradi.
CHEM ni tadbiq etganda oxirgi  tenglamalar  sistemasi  quyidagi ko‘rinishga
ega bo‘ladi:
Bu tenglamalar sistemasi har bir element uchun yozilgan tenglamalar yig’indisidan
hosil   bo‘ladi.   Bu   yerda     ni   shunday   almashtiramizki,   bunda   ularning
o‘lchovi   o‘zgarmaydi.     lar   o‘lchovini   o‘zgartirish   dasturalshda   muammo
tug’diriadi. 
Agar   bitta   tugun   qiymat     aniq   bo‘lsa,   u     holda   sistemada   shakl
almashtirish ikki qadamda amalga oshiriladi. 
Masalan bizga   ma’lum bo‘lsin.
1. Beshinchi   satrning   diogonaldagi   hadidan   boshqasi   barchasi   nolga
tenglashtiriladi.   Diogonal   had   o‘zgarishsiz   qoladi.     vektorning   tegishli  
komponentasi   ga almashtiriladi.
2. Qolgan   barcha   tenglamalar     ni     dan   ayirish   va
 ni qo‘yish bilan hosil qilinadi. 
3.7-§. Tenglamalar sistemasini yechish. Hisoblashlarning umumiy 
blok-sxemasi
CHEM   ni   tadbiq   etishdan   hosil   bo‘lgan   chiziqli   algebraik   tenglamalar
sistemasini   yechishning   samarali   usullaridan   biri   Gauss   metodidir.   Sistema matritsasi  uchburchak  shakliga  keltiriladi,  keyin   esa  yechim   progonka  usuli   bilan
topiladi.   Buni   oddiy   misolda   ko‘ramiz   keyin   esa   yuqori   tartibli   tenglamani
yechishni ko‘rsatamiz. Ushbu sistemani qaraylik
Sistemaning   matritsasi   simmetrik,   eng   katta   koeffitsiyentlar   diogonalda
joylashgan.     ni   ikkinchi   va   uchunchi   satrlardan   yo‘qotamiz.   Buning   uchun
birinchi tenglamadan 
Bu ifodani ikkinchi va uchinchi tenglamalarga qo‘yamiz:
bu yerdan
bu yerdan
U holda sistema quyidagi ko‘rinishga keladi:
Xuddi   shu   usul   bilan   uchinchi   tenglamadan     ni   yo‘qotamiz,   natijada
sistema quyidagi ko‘rinishni oladi:
Hosil   qilingan   sistema   teskari   progonka   usuli   bilan   yechiladi.   Dastlab   uchinchi
tenglamadan     topiladi,   keyin   ikkinchi   tenglamadan     topiladi   va   nihoyat
  larning   topilgan   qiymatlaridan   foydalanib   birinchi   tenglamadan  
topiladi.   Shunday   qilib   chiziqli   algebraik   tenglamalarni   yechish   ikki   bosqichdan
iborat: matritsani uchburchak ko‘rinishga keltirish va teskari progonka.
Endi   umumiyroq   sistemani   qaraymiz.   Faraz   qilaylik   bu   sistema   matritsasi
simmetrik   hamda   bosh   hadlar   diogonalda   joylashgan   bo‘lsin.   Shu   bilan   birga
sistema matritsasi lentali tipda bo‘lsin. ko‘rinib   turibdiki   yo‘lakcha   kengligi   uchga   teng,   bu   yerda   nol   koeffitsiyentlar
ko‘rsatilmagan.   Gauss   metodiga   asosan   birinchi   noma’lumni   yo‘qotib   ushbu
sistemani hosil qilamiz (kengaytirilgan matritsadan foydalanamiz):
bu yerda koeffitsiyentlar quyidagicha topiladi:
Yuqoridagi 1 indeks   ni yo‘qotishni bildiradi. Birinchi yo‘qotishdan keyin hosil
bo‘lgan   koeffitsiyentlar   uchun   formulalarni   umumiy   holda   quyidagicha   yozish
mumkin:
Agar   shu   amalni   noma’lum   uchun   bajarsak,   u   holda   quyidagi   munosabatlar
hosil bo‘ladi:
  ustun vector uchun esa quyidagi ifodalarni hosil qilamiz:
Bu   munosabatlardan   ko‘rinadiki:   koeffitsiyentlarning   simmetrikligi   bu
operatsiyadan keyin ham saqlanib qoladi. Buni ko‘rsatish qiyin emas,   va 
larni   qaraylik.   Berilgan   sistema   matritsasi   simmetriklaigidan  
natijada     Matritsaning   simmetrikligi   har   bir   operatsiyadan   keyin   ham
saqlanib qolaveradi, natijada ushbu munosabatni yozish mumkin:
Shuning   uchun   ham   diagonal   ostidagi   koeffitsiyentlarni   xotirada   saqlashga   hojat
qolmaydi. Operatsiyalarni   bajarish   uchun   faqat   diagonaldagi   va   diagonal   ustidagi
koeffitsiyentlarni bilish kifoya.
Bundan   tashqari   lentadan   tashqaridagi   koeffitsiyentlarni   xotirada   saqlash
kerak emas, chunki ular faqat nollardan iborat.
3.8-§. Galyorkin metodi
Differensial   tenglamalarni   yechish   uchun   Galyorkin   metodini   ko‘rib
chiqamiz.   Bu   metod   differensial   tenglamaning   taqribiy   yechimini   beradi.   Bunda
quyidagi   shartlar   bajarilishi   kerak:   taqribiy   va   aniq   yechim   ayirmasi
approksimatsiya uchun olingan funksiyalarga perpendikulyar bo‘lishi kerak.
Agar     differensial   tenglamadan   kelib   chiqsak   (bu   yerda  
differensial   operator)   va   taqribiy   yechimni     ko‘rinishda   izlaymiz.   U
holda     bo‘lib,   xatoni   bildiradi.   kichik   bo‘lishi   kerak,   buning
uchun     bo‘lishi zarur. Matematik til bilan aytganda, bazis funksiyalar
 sohada xatoga ortogonal bo‘lishi kerak.
Bu metodni CHEM metodi bilan birga tadbiq etganda 
                                   (1)
bu   yerda     izlanayotgan   funksiya   bo‘lib,     munosabat   bilan
approksimatsiya   qilinadi.   ni   aniqlovchi   differensial   tenglama.   Faraz
qilaylik:
u holda (1) tenglama quyidagicha bo‘ladi:
yechim   izlanayotgan   bir   o‘lchamli   soha   uzunligi.     da   hosilaning   yuqori
tartibli   chegaralanmagan,   u   masalaning   fizik   ma’nosidan   kelib   chiqadi.   Biroq   (1)
dagi   eng   yuqori   tartibli   hosila,   interpolyatsion   munosabatlarning   uzluksizlik
tartibidan bittaga ortiq.
Balkaning   elgilishi   haqidagi   masalaga   Galyorkin   metodini   tadbiq   etamiz.
Balkaning elastic chizig’i differensial tenglamasini quyidagicha yozib olamiz:
                                                      (2) bu   bir   o‘lchovli   masaladir.   balkaning   ixtiyoriy   nuqtasida   eguvchi
moment.   elastiklik moduli,   inersiya  momenti,  
balkaning   egilishi,     ning   ma’lum   funksiyasi   bo‘ladi.   (2)
tenglamaga Galyorkin metodini tadbiq etamiz:
                                         (3)
  uchun  interpolyatsion   funksiya   har   bir   elementda   alohida  aniqlangan,   shuning
uchun tenglamani yig’indi ko‘rinishida yozib olamiz:
                                    (4)
bu yerda  elementlar soni,  alohida olingan element uzunligini hisoblashga
o‘tish uchun   forma funksiyalarini tanlash kerak hamda (4) integralni shunday
shakl almashtiramizki undagi hosila birinchi tartibdan oshmasin. 
  uchun chiziqli modeldan foydalanamiz:
moment   ning   funksiyasi,   funksiya   ham   chiziqli   model   orqali
approksimatsiya qilinadi:
Quyidagi integralni bo‘laklab integrallaymiz:
bu natijani (3) ga qo‘yib ushbuni hosil qilamiz:
Integraldagi birinchi qo‘shiluvchi elementning koeffitsiyentlari matritsasidir
Elementlar bo‘yicha yig’indi olinsa integraldagi ikkinchi qo‘shiluvchi   ni
beradi,   integraldan   tashqaridagi   had   esa     ustun   vektorga   qo‘shimcha   beradi,
bunda   elementning har bir uchida aniqlangan bo‘ladi. Birinchi integralni hisoblaymiz:
Integrallash 0 dan   gacha olinadi,  element uzunligi. Ikkinchi integral uchun:
3.9-§.  Maydon nazariyasining ikki o‘lchamli masalasi
Fizika va texnikada bir  qator  masalalar  ushbu ko‘rinishdagi  tenglama bilan
ifodalanadi:
Bu tenglamaga Galyorkin usulini tadbiq etamiz:
Tenglamani faqat birinchi tartibli hosila qatnashadigan qilib o‘zgartiramiz:
Endi hajmiy integraldagi birinchi qo‘shiluvchini quyidagicha yozishimiz mumkin:
Gauss-Ostrogradskiy formulasiga asosan:
Xuddi shunga o‘xshash ushbu integral ham almashtiriladi:
  va   ni hisobga olib ushbuni hosil qilamiz:
Element qalinligi   ni birga teng deb olamiz. Sirt integralini   orqali ifodalaymiz, bu yerda  sirtga tashqi normal.
Bu yerda birinchi integral   matritsaga hissa qo‘shadi, ikkinchi integral 
vektorga, uchinchi integral esa   va   larning har biriga hissa qo‘shadi. 
noma’lum funksiya ushbu munosabatdan foydalanib topiladi:
U holda:
   va   
Formulalarni birinchi integralga qo‘yib
bu ushbu ifodaga mos keladi, maydon nazariyasi masalasi uchun:
Integral  
konvektiv   matritsani   hosil
qiladi,   u   issiqlik   o‘tkazish
tenglamasiga tegishlidir. 
Faraz   qilaylik   vertical
chegara   bo‘ylab   uchburchak
elementlari joylashgan  bo‘lsin
(27-chizma)   va   bu   integralni
chegara   bo‘ylab   hisoblash
kerak bo‘lsin.
Chegara   bo‘ylab
issiqlik   oqimi   issiqlik
yo‘qotilishiga   bog’liq   bu
yo‘qotish konvektiv issiqlik almashinuvi bilan bog’liq.
bu yerda  jism chegarasidagi issiqlik,  atrof muhir temperaturasi.
Element ichidagi temperatura: bu yerdan sirt nuqtalari uchun ushbuga ega bo‘lamiz:
chunki   qaralgan   chegara   uchun     Issiqlik   oqimi   uchun   ushbu   ifoda   hosil
bo‘ladi: 
Bu ifodani integralga qo‘ysak ushbuni hosil qilamiz:  
Galyorkin   metodi   bevosita   shunday   qo‘shiluvchilarga   olib   keladiki,
funksional   formulirovkada   funksionalga   qo‘shilishi   kerak,   chegaraviy   shartlarni
hisobga olish uchun. Galyorkin metodi ikki va uch o‘lchovli masalalarni, elastiklik
nazariyasidagi masalalarni yechishda ham ishlatiladi.
3.10-§.  Koshi masalasi
Koshi masalasini yechish uchun Galyorkin metodidan foydalanamiz. Ushbu
differensial tenglamani qaraymiz:
boshlang’ich shartlar:   va   Bu tenglamaning yechimi 
Shu tenglamaga Galyorkin metodini tadbiq qilamiz:
                                             (5)
Integral   ikkinchi   taritbli   hosilani   saqlagani   uchun,   tenglamani   shakl
almashtiramiz:
bu   yerda   vaqt   qadami   (alohida   element   uzunligi).   (5)   tenglama   quyidagicha
yozilishi mumkin:
                     (6) bunda     vaqt   qiymatlari,   ular     va   tugunlarga   mos   keladi.  
elementlar   soni.   (6)   formulani   tadbiq   etish   chiziqli   interpolyatsion   ko‘phad
yordamida ko‘rsatiladi.
Bu   munosabat   mahalliy   koordinatalar   sistemasiga   nisbatan   aniqlangan,
uning boshi  tugunda,   Bu ifodani (6) ga qo‘yamiz:
Birinchi element uchun quyidagi tenglamani hosil qilamiz:
Boshqa ixtiyoriy elementga quyidagi tenglama mos keladi:
Alohida   elementlar   uchun   tenglamalarni   birlashtirib   va   elementlar   uzunligini
o‘zaro teng deb olib ushbuni hosil qilamiz:
(7)
(7) tenglamalar sistemasi quyidagicha yozilishi mumkin:
bu yerda   ixtiyoriy tugun.     ni  berilgan holda,  oxirgi  tenglamalardan barcha
 ni topish mumkin.
3.11-§.  Birinchi tartibli differensial tenglamalar sistemasi
Birinchi   tartibli   differensial   tenglamalar   sistemasini   Galyorkin   metodi
yordamida yechamiz: Natijada     ni   topish   uchun   matritsaviy   tenglamaga   kelamiz.     noma’lumni
topish uchun chiziqli modeldan foydalanamiz:
                                         (8)
bu   yerda   indekslar   ikkita   tugun   nomeri,   ular   orasida   vaqt   bo‘yicha  
masofa   bor,   tugunlarning   umumiy   soni.   Bu   munosabatlar   matritsaviy
ko‘rinishda quyidagicha bo‘ladi:
Bu   yerda     tartibli   ustun   matritsa,   forma   funksiyalari.   Bu
ifodaga Galyorkin metodini tadbiq etsak
bunda 
Hosil   qilingan   differensial   munosabatlar   va   (8)   ni   oxirgi   ikkita   tenglamaga
qo‘ysak ushbuni hosil qilamiz:
Bu   tenglama   vaqtning   bitta   qadamiga   mos   kelib   bitta   element   uchun   yozilgan.
qiymatlarni   topish   uchun   tenglamalar   sistemasi,   barcha
elementlar   uchun   yozilgan   tenglamalarni   qo‘shish   kerak.   Faraz   qilaylik   barcha
elementlarga   bir   xil   vaqt   oralig’i   to‘g’ri   kelsin.   Dastlabki   ikki   qadam   uchun
birlashtirib ushbuni hosil qilish mumkin: 
  ma’lum bo‘lgani uchun, birinchi tenglamadan     ni topish mumkin.
Ikkinchidan boshlab barcha tenglamalar bir-biriga o‘xshash bo‘lgani uchun, qolgan
tenglamalarni quyidagicha tasvirlash mumkin: Bu   formulani   ishlatishda   ikki   momentga   e’tibor   berish   kerak,   bu   chekli   ayirmali
usuldan farq qiladi.
  ni   hisoblash   uchun     va     ikkita  ustunni  bilish  kerak,  yana
uchta     matrirsani xotirada saqlash kerak bo‘ladi. Oxirgi talab xotiraga og’irlik
qiladi,   bu   esa   yuqori   tartibli   tenglamalar   sistemalarini   yechishda   qiyinchilik
tug’diradi.
CHEM ning asosiy tenglamalari
Konstruksiyani   CHEM   yordamida   hisoblash   quyidagi   bosqichlarda   amalga
oshiriladi:
1. Geometrik modelni yasash va uni chekli elementlarga ajratish. Ta’sir etuvchi
Kuchlarni   aniqlash   va   chegaraviy   shartlarni   aniqlash.   Chekli-elementli   modelni
shakllantirish.
2.   Har   bir   element   uchun   qattiqlik   matritsasini   tuzish,   tugunlarda   keltirilgan
tashqi yuklarni hisoblash.
3.   Hal qiluvchi tenglamalar sistemasini shakllantirish.
4.   Hosil bo‘lgan tenglamalar sistemasini yechish, ko‘chishlar, deformatsiyalar,
kuchlanishlarni topish.
5.   Konstruksiyaning mustahkamligini baholash, xulosa, tavsiyalar.
Tekis kuchlanganlik holati va uchburchakli elementni qaraymiz.
III-bob bo‘yicha xulosa
Bu   bobda   elestiklik   nazariyasi   masalalari   ikki   usul   bilan   amalga   oshiriladi.
Birinchisi   differensial   tenglamalarni   tegishli   chegaraviy   shartlar   asosida   yechish.
Ikkinchi usul potensial energiyani minimallashtirishga asoslangan. Bu yerda ushbu
asosiy   teorema   muhim   rol   o‘ynaydi:   Kinematik   chegaraviy   shartlarni
qanoatlantiruvchi   barcha   ko‘chishlardan   potensial   energiyaga   extremal   qiymat
beruvchi   ko‘chishlar   muvozanat   tenglamalarini   qanoatlantiradi.   Bu   bobda
kvazigarmonik masala qaralgan, undan esa boshqa xususiy masalalar kelib chiqishi
ko‘rsatilgan.   Xususan   ko‘ndalang   kesimi   doiraviy   bo‘lmagan   elestik   sterjenning
buralishi   masalasi   ham   shular   jumlasida   bo‘ladi.   Bu   bobda   matritsaviy
munosabatlarni   differensiallash   qaralgan.   Jimni   diskretlash,   bitta   element   uchun
interpolyatsion   ko‘phadni   butun   diskretlash   sohaga   qo‘llash,   asosiy   tenglamalari
qaraldi.   Aniq   masala   sifatida   ko‘ndalang   kesimi   doiraviy   bo‘lmagan   sterjenni
burash   masalasi   qaralgan.   Yana   bir   masala   tariqasida   ko‘ndalang   kesimi
kvadratdan   iborat   bo‘lgan   sterjen   qaralgan,   unda   chiziqli   algebraik   tenglamalar
sistemasi   qanday   tuzilganligi   ko‘rib   chiqilgan.   Bunday   sterjen   to‘rttta  simmetriya o‘qiga   ega   bo‘lgani   uchun,   uning   sakkizdan   bir   bo‘lagini   qarash   mumkin.   Uni
to‘rtta   elementga   ajratib   har   biri   uchun   interpolyatsion   ko‘phad   tuzilgan.
Uchburchalli   elementlar   uchun   ko‘proq   ishlatiladigan   tabiiy   koordinatalar   haqida
gap   borgan.   Nuqtani   dekart   koordintalari   va   L   koordinatalar   orasidagi
bog’lanishlar   keltirilgan.   Bu   bobda   global   matritsani   tuzishni   ko‘rsatilgan   metodi
CHEMni EHMda amalga oshirish uchun muhim sanaladi. Kompyuter yulanishini
keskin   kamayadi.   Uni   qo‘llashda   katta   matritsalarni   xotirada   saqlash   shart   emas,
ular juda ko‘p nollarga ega bo‘ladi. CHEM ni tadbiq etishdan hosil bo‘lgan chiziqli
algebraik   tenglamalar   sistemasini   yechishning   samarali   usullaridan   biri   Gauss
metodidir. Sistema matritsasini uchburchak shakliga keltiriladi, keyin esa progonka
usuli   bilan   yechim   topiladi.   Bu   usul   sodda   misolda   ko‘rsatilib   tegishli   xulosa
chiqarilgan.   Operatsiyani   bajarish   uchun   faqat   diagonaldagi   va   diagonal   ustidagi
koeffitsiyentlarni bilish kifoya. Bundan tashqari lentadan boshqa koeffitsiyentlarni
xotirada   saqlash   shart   emas,   chunki   ular   faqat   nollardan   iborat   bo‘ladi.   Bobning
nihoyasida   birinchi   tartibli   differensial   tenglamalar   sistemasi   Galyorkin   metodi
bilan yechilgan. 
IV-BOB. CHEMNING MATRITSAVIY MUNOSABATLARI
4.1-§.  Koshi formulasi va Guk qonunini matritsaviy ko‘rinishda tasvirlash
Tekis kuchlanganlik holati uchun Koshi formulasini yozamiz:
Deformatsiya   vektori     ko‘chish   vektori  
Differensiallovchi matritsa
U holda tekis kuchlanganlik holati uchun Koshi formulasi quyidagicha yoziladi:
                                                    (1)
Tekis kuchlanganlik holati uchun: bularni   larga nisbatan yechib olsak ushbu hosil bo‘ladi:
                           (2)
                                     (3)
                        (4)
(2),   (3), (4) larni matritsaviy ko‘rinishda yozamiz:
yoki 
                                        (5)
Faraz   qilaylik   konstruksiya
  ta   chekli   elementga   ajratilgan
bo‘lsin,   ular     ta   tugun   bilan
bog’langan.     element   uchun
mahalliy     (1-chizma)
sistemani   kiritamiz.   Bu   sistemada
  elementning   tuguni ko‘chish
vektori     bo‘ladi.   Tegishli
ravishda   tugun   uchun  
tugun   uchun     Butun  
element   uchun   tugunlardagi
ko‘chish   vektori       elementning   tugunida   reaksiya   vektori
  Tegishli   ravishda   qolgan  tugunlarda reaksiyalar  vektorlari,  
tugun   uchun     tugun   uchun       element   uchun   butun   reaksiya
vektori  Elementga     hajmiy   kuch   va     sirt   kuchlari   ta’sir   qiladi.
Ularni       element   tugunlariga   keltirsak,   tugunga   ushbu   tashqi   kuchlar   ta’sir
qiladi:
Tegishli  ravishda     va   tugunlarga ham keltirilgan tashqi  kuchlar vektorlari
bo‘ladi. Butun   elementga keltirilgan tashqi kuchlar vektori
Elastiklik nazariyasiga binoan:   bu yerda   elementning
qattiqlik mztritsasi.
4.2-§. Elementning qattiqlik matritsasini aniqlash
  element   ichida   ko‘chishlarning   taqsimlanishini   aniqlaymiz.   U   orqali  
elementning   ixtiyoriy     nuqtasidagi   ko‘chish   vektori     buning   uchun   uning
koordinatalari   va   tugunlardagi     ko‘chish   vektori   ma’lum   bo‘lishi   kerak.   Bu
qonun   matritsa ko‘rinishida berilgan bo‘lsa
                                               (7)
Hisoblashlar   aniqligi   qabul   qilingan   qonun   qanchalik   haqiqiy   ko‘chishlar
bilan   mos   kelishiga   bog’liq.   Haqiqiy   ko‘chishlar   noma’lum   bo‘lgani   uchun
elementlar o‘lchovini kichikroq olish kerak. (7) ni hisobga olsak (1) tenglama  
nuqtada ko‘chishlar uchun ushbu ko‘rinishga ega bo‘ladi:
                                     (8)
  nuqtada kuchlanish tenglamasi quyidagicha bo‘ladi:
Deformatsiyalangan   element   potensial   energiyasini   topamiz.   Birlik   hajmda
solishtirma energiya:     bu yerda   solishtirma potensial  energiya.
Tekis kuchlanganlik holati uchun: U holda 
Agar   ni va tugundagi ko‘chishlar vektori ixtiyoriy nuqtaning
joylashuvidan   bog’liq   bo‘lmasa,   uni   integral   belgisidan   tashqariga   chiqarish
mumkin:
               (9)
Elementning   ko‘chishida   tugundagi   reaksiyalar,   hajmiy   va   sirt   kuchlar   bajargan
ishlar yig’indisini olamiz:
                     (10)
Bu tenglamaga reaksiya kuchlari vektorini (6) va ixtiyoriy nuqta ko‘chish vektori
(7) dan qo‘yilsa ushbuni hosil qilamiz:
         (11)
Energiyaning   saqlanish   qonuniga   binoan   bajarilgan   ish   (11)   potensial   energiyaga
teng (9)=(11).
Agar quyidagi tenglik o‘rinli bo‘lsa bu tenglik aynan bajariladi:
                                       (12)
                (13) (12)   tenglama   elementning   qattiqlik   koeffitsiyentini   hisoblashga   imkon   beradi.
Buning   uchun     funksiya
kerak bo‘ladi.
Elementni  
yuzali   uchta   uchburchakka
ajratamiz   (2-chizma).
Elementda   ushbu
koordinatalar   sistemasini
kiritamiz:
Uchburchak   yuzalarini
tugunlarning   koordinatalari   va   ixtiyoriy   nuqta   koordinatalari   yordamida
hisoblaymiz (3-chizma).
Uchburchaklar o‘xshashligidan
Bu yerdan esa:  
yoki
  va 
Xuddi shu kabi
Ko ‘ chishlarni   taqsimlanish   qonunini   quyidagicha   ifoda   orqali   beramiz : yoki matritsaviy ko‘rinishda
U holda
   (14)
Ko‘rinib   turibdiki   bu   ifoda     o‘zgaruvchi   koordinatalardan   bog’liq   emas.
Shuning uchun (12) da uni integral belgisidan tashqariga chiqarish mumkin.
bu   yerda   element   qalinligi.   Uchburchak   shaklidagi   elementning   qattiqlik
matritsasi o‘lchami 
4.3-§. Keltirilgan tashqi kuchlarni aniqlash
tugunlarga keltirilgan temperature kuchlari.
tugunlarga keltirilgan hajmiy kuchlar.
tugunlarga keltirilgan sirt kuchlari.
ni integrallash belgisidan tashqariga chiqarish mumkin.
(15) Hajmiy kuchni hisoblash uchun   ni   ga ko‘paytiramiz:
Shunday   qilib,   hajmiy   kuch   uchta
qo‘shiluvchilardan   tashkil   topadi,   ular
tugunlarga   keltirilgan.   tugunga   keltirilgan
hajmiy kuch:
lar element chegaralarini
aniqlovchi funksiyalar. Bu to‘g’ri chiziq
tenglamalari orqali sodda topiladi (4-chizma).
 va   tugunlarga keltirilgan hajmiy kuchlar
shu kabi aniqlanadi. Xuddi shuningdek
tugunlarga keltirilgan sirt kuchlaridan sirt
kuchi yig’indi sifatida aniqlanadi.
(16)
4.4-§. Global koordinatalar sistemasiga o‘tish
Odatda   lokal   koordinatalar   sistemasi   alohida   element   uchun   qattiqlik
matritsasi va tugunlarga keltirilgan kuchlar vektorlarini hisoblashga kerak bo‘ladi.
Yuqoridagi   tenglamalarda   koordinatalar   ayirmasi   bo‘lgani   uchun   koordinatalar
boshini   o‘zgartirish   parallel   ko‘chirishda   ular   o‘zgarmasdan   qoladi.   Biroq   ularni
hisoblagandan   keyin   global
koordinatalar  sistemasiga  o‘tish kerak.
Bu   yerda   koordinata   o‘qlarini   burish
ahamiyatga ega bo‘ladi. Faraz qilaylik,
lokal   sistema   global   koordinatalar
sistemasiga   nisbatan     burchakka
burilgan bo‘lsin (5-chizma).  
Lokal   sistemada   ko‘chishlarni
global   sistema   koordinatalariga
proeksiyalaymiz.   U   holda   global
koordinatalar sistemasida ko‘chishlar hosil bo‘ladi:
yoki matritsaviy ko‘rinishda    yoki 
Xuddi   shu   kabi     va     tugunlarning   ham   global   koordinatalar   sistemasida
ko‘chishlari hosil bo‘ladi.
Butun element uchun
  yoki 
Xuddi   shuningdek   tugunlardagi   reaksiya   kuchlarining   ham   global
koordinatalar sistemasida ifodasi hosil bo‘ladi:
va tugunlardagi kuchlar ham paydo bo‘ladi:
Element   qattiqlik   matritsasining   ham   global   koordinatalar   sistemasida
ifodasini   hosil   qilish   uchun   (6)   ni   chap   tomondan     ga   ko‘paytirish   kerak,
qo‘shiluvchilardan birini esa birlik matritsaga ko‘paytirish kerak.
Shunday   qilib,   global   koordinatalar   sistemasiga   o‘tishda   qattiqlik   matritsasi
quyidagicha o‘zgaradi:
4.5-§. Chiziqli tenglamalar sistemasini shakllantirish
Global   koordinatalar   sistemasida     element   uchun   quyidagi   ifodani
yozamiz:
bu yerda 
U holda 
                                            (17)
bu yerda   matritsa   matritsaning 1 va 2 satrlarini o‘z ichiga oladi. Xuddi   shunday     (   matritsa     matritsaning   3   va   4-
satrlarini o‘z ichiga oladi).
 (  matritsa   matritsaning 5 va 6-satrlarini o‘z
ichiga oladi).
Faraz   qilaylik,     tugunda     elementlar   birlashgan   bo‘lsin.   Bu
tugunda   uzluksizlik   buzilmagani   uchun,   deformatsiyalarning   birgalikda   bo‘lish
shartlari quyidagicha bo‘ladi:
Buni hisobga olsak (17) tenglama quyidagicha yoziladi:
  ni   uchta   matritsa   yig’indisi   ko‘rinisida   yozamiz,   u   holda   oxirgi   tenglama
quyidagicha yoziladi:
Bu   tenglama   barcha   tugunlarning   ko‘chish   vektorlarini     koeffitsiyent
bilan qo‘shamiz.
          (18)
bu yerda  barcha tugunlarning ko‘chish vektori.
Xuddi   shunday   tenglamalarni   barcha   tugunlar   uchun   olamiz.   Hal   qiluvchi
sistema   konstruksiyaning   muvozanatda   bo‘lishi   shartidan   kelib   chiqadi,   ya’ni
ixtiyoriy tugunda barcha reaksiyalar yig’indisi nolga teng bo‘lishi kerak.
Bu   sistema     ta   chiziqli   algebraik   tenglamalar   sistemasi   bo‘lib   unda     ta
noma’lum   qatnashadi.     uning   matritsaviy   ko‘rinishidir.   Bunda   matritsa     matritsalardan   tashkil   topgan,     Bu
tenglamalar   sistemasini   yechib   tugunlar   ko‘chishlari   vektorini   hosil   qilamiz,
shundan so‘ng alohida elementlarga o‘tib ulardagi deformatsiya va kuchlanishlarni
topish mumkin.
4.6-§. CHEM ni tadbiq etishning xususiyatlari
CHEM   ni   amalda   qo‘llashda   hisoblashlarning   aniqligini   va   hisoblash   vaqti
masalasiga e’tibor berish kerak. 
Elementlar o‘lchamlari qancha kichik bo‘lsa hisoblash shuncha aniq bo‘ladi.
Juda ko‘p elementlar olinganda natija noto‘g’ri bo‘lishi mumkin, hattoki dastlabki
ma’lumotlar   to‘g’ri   keltirilgan   va   dastur   to‘g’ri   ishlasa   ham.   Afsuski   elementlar
o‘lchamini talab etilgan aniqlikka qarab olib bo‘lmaydi.
Hisoblashlarning to‘g’riligi elementlar o‘lchamlarini 20 %...30 % ga kichik
qilib hisoblashlarni to‘la qayta amalga oshirish orqali ham tushirish mumkin. Agar
bu   ikki   hisoblashlardan   olingan   natijalar   talab   etilgan   aniqlikdan   kichik   bo‘lsa,   u
holda hisoblash to‘g’ri bajarilgan deyish mumkin.
Fan va texnikada doimo sistemalarni hisoblash masalasi bilan duch kelamiz,
ular murakkab geometric va fizik xususiyatlarga ega bo‘ladi. Kompyuterlar bunday
masalalarni taqribiy usulda yechishga imkon beradi. CHEM ana shulardan biridir.
Oxirgi   yillarda   bu   usul   keng   tarqaldi.   Bir   necha   sodda   misollarda   bu   metodning
mohiyatini qaraymiz. Faraz qilaylik sistema holati biror funksiya bilan aniqlangan
bo‘lsin.   Bu   funksiya   fizik   qonunlarga   asoslangan   masalaning   yagona   yechimidir.
Masala   shundan   iboratki   cheksiz   ko‘p   funksiyalar   ichidan   tenglamani
qanoatlantiruvchi   yagona   funksiyani   topishdan   iborat.   Agar   masala   yetarlicha
murakkab   bo‘lsa   uni   aniq   yechib   bo‘lmaydi.   Funksiyani   izlash   o‘rniga   masala
soddalashtiriladi.   Chekli   sondagi   parametrlar   bilan   aniqlanuvchi   funksiyalar
oilasini   qaraymiz.   Odatda   bu   funksiyalar   orasida   masalaning   aniq   yechimi   yo‘q.
Biroq   parametrlarni   tegishli   tanlash   orqali   tadribiy   yechimni   topish   mumkin.   Bu
yondashuv ko‘pgina taqribiy usullar uchun xarakterlidir. 
CHEM   da   chekli
parametrlar   yordamida
funksiyalar   sinfini   tuzishdan
iborat. 
Faraz   qilaylik
  funksiyalar   sinfini
tuzish talab etilsin.   interval
chekli   sondagi   qismlarga ajratilgan bo‘lsin (elementlarga), kesmaning uchlari va kesmalar tutashgan nuqtalar
tugunlar   deyiladi.   Har   bir   elementda   funksiya   ko‘phad   ko‘rinishda   beriladi.   U
element   uchlaridagi   ya’ni   tugunlardagi     qiymatlar   bilan   aniqlanadi.   Agar
funksiya uzluksiz bo‘lsa har bir tugunda qo‘shni elementlarda aniqlangan funksiya
qiymatlari   o‘zaro   teng   bo‘ladi.   Natijada   bo‘lakli-uzluksiz   chiziqli   funksiyalar
oilasiga ega bo‘lamiz. 
Shunday qilib, chekli elementlar metodi funksiyani topish masalasini, uning
chekli   sondagi   taqribiy   qiymatlarni   topishga   olib   keladi.   Masalan   izlanayotgan
funksiya   funksional   tenglamadan   topish   kerak   bo‘lsa   yoki   tegishli   chegaraviy
shartni   qanoatlantiruvchi   differensial   tenglamaning   yechimi   bo‘lsa   bu   metod   uni
algebraik tenglamalar sistemasiga olib keladi.
Elementlar   maksimal   o‘lchovi   kamayishi   bilan   tugunlar   soni   ortadi   va
tugunlardagi noma’lumlar soni ham ortadi. Hozirgi vaqtga kelib chekli elementlar
metodi   bilan   masala   yechishda   taqribiy   yechimning   aniq   yechimga   yaqinlashishi
masalasida  ancha   ish  qilingan.  Chiziqli  masalalarda   noma’lum  funksiya   va  uning
ustida operatsiya masalaning barcha munosabatlarida faqat birinchi darajada kirsa,
CHEM yetarlicha matematik asoslangan. Bu yerda faqat chiziqli masalalar qaralib
uni CHEM bilan yechganda chiziqli algebraik tenglamalar sistemasi hosil bo‘ladi.
CHEMning ba’zi xossalarini keltiramiz.
1.   CHEM   metodi   chiziqli   algebraik   tenglamalar   sistemasini   paydo   qilishda
qulaylikka   ega.   Oddiy   polinominal   funksiyalar   bilan   taqribiy
approksimatsiyalashda   barcha   zaruriy   operatsiyalar   alohida   olingan   elementda
bajariladi. So‘ngra elementlar birlashtiriladi va talab etilgan algebraik tenglamalar
sistemasiga   ega   bo‘lamiz.   Alohida   elementdan   ularning   to‘la   yig’indisiga   o‘tish
geometric va fizik murakkab masalalarda qulaydir.
2.   Har   bir   alohida   algebraik   tenglama   bu   metod   bilan   olinsa,   undagi
noma’lumlar  soni, noma’lumlarning umumiy soniga  qaraganda juda kam  bo‘ladi.
Boshqacha   so‘z   bilan   aytganda   algebraik   tenglamalar   sistemasida   juda   ko‘p   nol
koeffitsiyentlar bo‘ladi, bu esa uni yechishni osonlashtiradi.
3.   CHEM   boshqa   metodlar   qatori   kontinual   masalani   diskret   masala   bilan
almashtiradi.   CHEM   da   bu   prosedura   oddiy   fizik   ma’noga   ega.   Bu   masala
yechimini aniq tasavvur qilishga imkon beradi, ko‘pgina mumkin bo‘lgan xatodan
xoli bo‘ladi, olingan natijani baholash mumkin.
4.   Kontinual   masaladan   tashqari,   diskret   masalalar   ham   CHEM   yordamida
samarali yechilishi mumkin.
CHEMga   doir   birinchi   ish   P.Kuranga   tegishlidir.   Keyinchalik   bu   metodga
doir   ko‘plab   maqolalar   va   kitoblar   chop   etildi.   CHEM   ko‘plab   kompyuter
dasturlarida amalga oshirilgan, ular ko‘p qo‘llanilmoqda. 4.7-§. Diskret masala 
Diskret  masalaga   qaraymiz uning  yechimi  chekli  sondagi  parametrlar   bilan
aniq   yechiladi.   Uzunligi   diametridan   juda   katta   bo‘lgan   silindrik   sterjenni
qaraymiz. Bu sterjenni uning o‘qi bilan mos qilishga imkon beradi. Bunday uchta
sterjen     o‘qida   joylashgan   va   1,   2   nuqtalarda   o‘zaro   tutashgan   bo‘lsin.  
nuqtalarda mahkamlangan (2a-chizma).
Ko‘rinib turibdiki sterjen o‘qlarida nuqtalar   o‘qi bo‘ylab siljiydi. Kuchlar
va   ko‘chishlar   musbat   bo‘ladi   agar     o‘qi   yo‘nalishida   bo‘lsa.   Masala
nuqtalarning ko‘chishini topish va bo‘ylama kuchlarni topishdan iborat. CHEM ga
binoan   sterjenlar
sistemasini  elementlar  deb
olamiz,   ularni   tugunlarda
tutashgan   deb
hisoblaymiz.   Elementlar
deb   alohida   sterjenlarni
olamiz, tugunlar esa 1 va 2
nuqtalar   bo‘ladi.   2a-
chizmada   elementlar   qavs
ichida ko‘rsatilgan.
Bu   sistema   uchun
elementni   olamiz.  
element   tugunlari  
(2b-chizma),   unga  
taqsimlangan   kuch   va
tugunlardagi   ko‘chishlar
tugunda     deb olamiz, element uzunligi     bo‘lsin. Masala  
elementda     funksiyani   topishga   keladi.   Elementning   cheksiz   kichik  
qismiga   yuklanish va   bo‘ylama kuch ta’sir qiladi (2c-chizma). 
ning muvozanat shartidan ushbuni olamiz:
  yoki                                 (1)
Guk qonuniga binoan elastic sterjen uchun:
                                              (2)
bo‘ylama   qattiqlik   va   u   tajribadan   topiladi.   (2)   ni   (1)   ga   qo‘yib     ga
nisbatan differensial tenglama hosil qilamiz:
                           (3) Bizning   holimizda,   diskret   masala   holida     deb   qabul   qilamiz,   sterjenlar
sistemasiga faqat to‘plangan kuchlar ta’sir qiladi   va   tegishli ravishda 1 va
2 tugunlarda. U holda (3) ning yechimi quyidagicha bo‘ladi:
                      (4)
(4)   ga   asoslanib   ,     lar   ikkita   parametr   bilan   aniq   topiladi,   ya’ni
tugunlarning ko‘chishlari orqali   bu esa masalani diskretlashtiradi.
  elementning     tugunlariga   ta’sir   qiluvchi   ichki     kuchalrni
qaraymiz.   Chiziqli   masala   qaralgani   uchun   bu   kuchlar     lardan   chiziqli
bog’liq bo‘ladi.
                                           (5)
Bu yerda   ichki kuch,   elementga   tugunda ta’sir qilib
  tugundagi siljishdan paydo bo‘ladi. Bunda boshqa tugundagi siljish nolga teng.
3-chizmada     da     kuch   tasvirlangan,   unda     (5)   munosabatni
matritsaviy   ko‘rinishda   tasvirlash   mumkin.   Buning   uchun     ustun   va
 matritsani kiritamiz:
                        (6)
U holda (5) ni quyidagicha yozish mumkin:
                                                   (7)
Elastik   prujina   uchun   kuch   va   ko‘chish   orasidagi   proporsionallik
koeffitsiyentiga   prujinaning   qattiqlik   koeffitsiyenti   deyiladi.   Xuddi   shunga
o‘xshash   ga   elementning qattiqlik koeffitsiyenti deyiladi.
Endi  umumiy elementdan aniq elementlarga  o‘tamiz. 2-element  uchun 1, 2
tugunlar uchun (4)-(7) bog’lanishlarning barchasi o‘rinli, unda   deb
olish   kerak.     nuqtalar   qo‘zg’almas   bo‘lgani   uchun,   1-element   holati   1-tugun
ko‘chishi   bilan,   3-element   holati   esa   2-tugun   ko‘chishi   bilan   aniqlanadi.   (4)ga
binoan 1 va 3 elementlar uchun ushbuni yozamiz:
                               (8) (8) da 1-element uchun     nuqtada     koordinata nolga teng, 3-element uchun 2-
tugunda     koordinata   nolga   teng.   (5)   munosabatlar   2-   va   3-elementlar   uchun
ushbu ko‘rinishni oladi:
                                      (9)
Endi har bir element uchun ma’lumotlat yetarli bo‘ldi.
Navbatdagi   qadam   elementlarni   qo‘shishdan   iborat   bunda   quyidagi
shartlarni hisobga olamiz:
                                   (10)
bu yerda   lar sistemaning 1, 2 tugunlaridagi ko‘chishlar. Bundan ko‘rinadiki
birlashtirilgan   elementlar   yoki   sistema   butunicha     ko‘chishlar   orqali
aniqlanadi, qaralayotgan masala diskretdir.
Ichki   kuchlar   yig’indisi       bo‘lsa,   ular     dan   chiziqli   bog’liq
bo‘lishi kerak:
  ustunlar,   matritsani kiritsak:
                            (11)
(7) ga o‘xshash matritsaviy munosabat quyidagicha bo‘ladi:
                                                  (12)
Bu   yerda     qo‘shni   elementlar   uchun     tugunda   paydo
bo‘ladigan     kuch     tugundagi   ko‘chish   sababli   paydo   bo‘ladi.   Bunda   boshqa
tugunda ko‘chish nolga teng bo‘ladi:
                             (13)
3-chizmada     da     kuchlar     uchun   keltirilgan.   Bunda   1
element   cho‘zilgan,   2   element   esa   siqilgan.   (13)   da     chunki   2-
tugun 1-elementga tegishli emas, 1-tugun esa 3-elementga tegishli emas. (13) dan
ko‘rinadiki   sistemaning   qattiqlik   matritsasi   alohida   elementlar   qattiqlik
koeffitsiyentlari matritsalaridan tuzilgan.
Biz qarayotgan masala uchun: va   (13)ga   asosan     elementning   muvozanat   shartidan
  agar     bo‘lsa,   bu   yerda     Cho‘zilishda  
siqilishda. Natijada (4) va (8) ga binoan ushbuni hosil qilamiz:
  matritsa ushbu ko‘rinishga ega bo‘ladi:
                                      (14)
1,   2   tugunlarning   muvozanatidan     yoki     Bu   yerda  
o‘rniga (12) dan uning ifodasini keltirib qo‘yilsa, algebraik tenglamalar sistemasini
hosil qilamiz,   larga nisbatan:
   yoki                       (15)
bu yerdan      lar aniqlangan,     larni topish mumkin bo‘ladi, bunda
(4) va (8) dan foydalaniladi.
Butun   sistemaning   qattiqlik   matritsasi   alohida   olingan   elementlar   qattiqlik
matritsalari   yig’indisi   sifatida   topiladi   va   u   algebraik   tenglamalar   sistemasining
matritsasi hisoblanadi, ular tugunlardagi noma’lum ko‘chishlarga nisbatan olinadi.
Alohida   olingan   element   uchun   aniq   yechimning   borligi,   ular   chekli   sondagi
parametrlardan bog’liq-masalani diskret qiladi.
CHEM   chiziqli   masalalarni   chiziqli   algebraik   tenglamalar   sistemasiga   olib
keladi.
(16)
Bu   yerda   noma’lumlar,   berilgan   ozod   hadlar,
noma’lumlar   oldidagi   koeffitsiyentlar.   (11)   kabi     lar   kvadrat
matritsani hosil qiladi.
Agar     larni kiritsak (16) (15) ko‘rinishga o‘tadi. Bir qarashda masala hal
bo‘lgandek   bo‘ladi.   Ammo   sistemaning   tartibi     juda   katta.   Matritsa   ko‘rinishi
hisoblashlardagi yaxlitlashlar yechimning aniqliligiga ta’sir qiladi. (16) da qanday
  matritsa   bo‘lgani   ma’qul?   Agar     matritsa   diagonal   bo‘lsa,   ya’ni
  U   holda   (16)   sistema     ko‘rinishga   keladi.   Bu   hol   faqat
fizik   sistemada   tugunlar   bir-biri   bilan   bog’liq   bo‘lmasa,   amalda   sistema   mavjud
bo‘lmasa.   Biroq   tushunarli   bo‘ldiki   matritsada   ko‘proq   nollar   bo‘lsin,   diagonalga
yaqin bo‘lsin, boshqacha aytganda sistemaning har bir tenglamasida noma’lumlar kam   bo‘lsin.   Diagonalga   yaqin   bo‘lgan   matritsalar   odatda   lenta   ko‘rinishidagi
matritsa   deyiladi,   bunda   barcha   nolmas   elementlar   ba’zi   nollar   ham   diagonalga
parallel bo‘lgan ikki to‘g’ri chiziq orasida joylashadi. 
Masalan:
(17)
belgi nolmad elementni bildiradi.
Lentali   matritsani   lentaning   kengligi   xarakterlaydi     Berilgan
matritsada     Diagonal   matritsada     Lentali   tenglamalar
sistemasini   yechishda   faqat   lentaga   tegishli   koeffitsiyentlar   qatnashadi.   Agar
matritsa   to‘la   nolmas   bo‘lsa,   bunday   sistemani   Gauss   metodi   yordamida   yechish
uchun     ta   amal   bajarish   kerak   bo‘ladi.   Agar   matritsa   lentali   bo‘lsa     va
 bo‘lsa amallar soni   dan oshmaydi.
Lentali matritsaga misol tariqasida yuqorida qaralgan beshta tugun va oltita
elementni   olamiz.   (11)   ga   o‘xshash     matritsa     koeffitsiyentlarga   ega
bo‘ladi.     ning   ma’nosiga   ko‘ra,   ular   faqat     tugunda   ko‘chish     tugundagi
ko‘chishdan hosil bo‘ladi. Tugunlarni belgilashga asosan 
bu   yerda     va     uch   diagonalli   matritsa   bo‘ladi.   CHEM   ni   tadbiq   etganda
hosil bo‘lgan matritsa lentasining kengligi tugunlar qanday nomerlanishiga bog’liq
bo‘ladi. Agar tugunlar 2d-chizmadagi kabi nomerlansa, u holda     matritsa (17)
ko‘rinish oladi. Umuman olganda elementlar bir nechta tugun olsa, u holda  
da     kattalik   shu   elementdagi   tugunlar   nomerlari   ayirmasining   eng   katta
qiymatiga   tengdir.   2d-chizmada   tugunlar   nomerlanishi   chap   tomondan   olinsa
  o‘ng   tomondan   olinsa     bo‘ladi.   Ba’zi   hollarda   masalaning   qo‘yilishi
noqulay   bo‘lishi   mumkin,   bunda   CHEM   ham   yordam   bera   olmaydi   va   uni
o‘zgartirish  kerak  bo‘ladi. Bunda  hosil  bo‘lgan algebraik  tenglamalar  sistemasida
koeffitsiyentlar   yoki   o‘ng   tomonning   kichik   o‘zgarishi   yechimning   katta
o‘zgarishiga olib keladi.
Bunday   sistemalar   yomon   shartlangan   sistemalar   deyiladi.   Yomon
shartlanganlik nima ekanligini (15) sistema misolida ko‘ramiz:
                                    (18) To‘g’ri burchakli koordinatalar sistemasida   to‘g’ri chiziq tenglamasi
  bo‘ladi,   to‘g’ri   chiziq   va     o‘qi   musbat   yo‘nalishi   orasidagi
burchak,   to‘g’ri   chiziqning     o‘qidan   ajratgan   kesmasi.   (18)   tenglamalar
ikkita   to‘g’ri   chiziqni   beradi,   (18)   ning   yechimi   to‘g’ri   chiziqlarning   kesishish
nuqtasidir. Bu yerda:
Agar     bo‘lsa   to‘g’ri   chiziqlar   paralleldir,   bu   holda   (18)   sistema
yechimga ega emas. Agar   va   lar bir-biridan kam farq qilsa u holda sistema
to‘g’ri chiziqlar bir-biriga juda yaqin bo‘ladi,   larni ozgina o‘zgarishi to‘g’ri
chiziqlarning kesishishiga keskin ta’sir qiladi.
4.8-§. Kontinual masala
3-masalada   bitta   element   holiga   qaytamiz.     berilgan   bo‘lsa   masala
kontinual   deyiladi.   Soddalik   uchun     va   indeksni
tushirib qoldirsak, 3-masala 
                                      (19)
ko‘rinishga   keladi.   CHEM   sxemasiga   binoan   (0;1)   intervalni  
tugunlar   yordamida   elementlarga   ajratamiz   (5-chizma).   (19)   ning   yechimini
parametrlar soni chekli bo‘lgan funksiyalar sinfidan izlaymiz:
                      (20)
bu   yerda     ma’lum   bo‘lgan     funksiyalarning   chiziqli   kombinatsiyasi
orqali ifodalangan, bu yerda parametrlar   bo‘ladi.   lar barcha   lar
uchun     bajarilishi   kerak.   Bundan   tashqari   (19)
chegaraviy   shart   bajarilishi   uchun   (20)   da     deb   olish   kerak.   Bunday
bazis funksiyalarni ko‘plab olish mumkin. 
Ko‘rinib turibdiki     larni tanlash hisoblash hajmi va natijani aniqligida
muhim   rol   o‘ynaydi.   CHEM   da   bunday   funksiyalar   sifatida   limit   funksiyalar
olinadi.   Ular   chekli   element   sohasiga   yaqin   joyda   noldan   farqli,   tashqarida   esa
nolga   teng.   Aynan   mana   shu   narsa   bu   metodni   muhim   tomonidir.     o‘zining
fizik   ma’nosiga   ko‘ra   uzluksiz   bo‘lgani   uchun     larni   bo‘lakli-chiziqli   qilib
tanlaymiz.   Ya’ni   ikkita   elementda   noldan   farqli   (5-chizma).   Har   bir
  funksiya     da   birga   teng,   boshqa   barcha   tugunlarda   esa
nolga   teng.   Bunda   (20)   dagi     funksiyalar   to‘plami   elementlarda   uzluksiz
bo‘lgan chiziqli funksiyalardan va o‘zining    tugundagi qiymatlari
bilan   aniqlanadigan   funksiya   bo‘ladi.   Interval   oxirlarida   nolga   teng.   Har   bir
shunday   funksiyani   siniq   chiziq   ko‘rinishida   ifodalash   mumkin.   (20)   da     larni topish masalasi qoldi. Buni har xil usulda topish mumkin, (19) ni taqribiy yechimi.
(19)   da     bor,   ammo   (20)   da     uzilishga   ega   (tugunlarda),   u   holda   quyidagi
usuldan   foydalanamiz.     (19)   ning   qoldig’I   bo‘lsin.   Aniq
yechimda   va natijada
                                     (21)
barcha bazis funksiyalari uchun o‘rinlidir. Biz taqribiy yechim qidirmoqdamiz (20)
ko‘rinishda va uning uchun   (21) ning (20) asosida bajarilishi bo‘lmaydi.
(21) ning bajarilishini  yumshatamiz, ya’ni  u faqat     lar uchun bajarilsin deb
hisoblaymiz.   Bunday   usul   Galyorkin   usuli   deyiladi.   (21)   da     va
  sharti   bilan   bo‘laklab   integrallashni   bajaramiz,   u   holda   (21)
o‘rniga 
                             (22)
Endi   (22)   ga     kiradi   va   unga     ni   (20)   dan   (22)   ga   keltirib   qo‘yish
mumkin, natijada chiziqli algebraik tenglamalar sistemasi hosil bo‘ladi, bu sistema
 larga nisbatan bo‘lib (16) ko‘rinishga egadir, uning koeffitsiyentlari    bo‘lib
erkin hadlari   bo‘ladi.
                                 (23)
Bu   yerda     bo‘lib     matritsa   simmetrikdir,   bu   Galyorkin   metodining
o‘ziga   xos   xususiyatidir.   Soddalik   uchun   elementlar   uzunligini   bir   xil     deb
olamiz   (5-chizma)   ga   binoan     bu     funksiyaning   og’ishi   bo‘lib     ga   teng,
agar   bo‘lsa,   ga teng, agar   bo‘lsa.
B u n d a n   t a s h q a r i
  ko‘paytma   faqat     dagina   noldan   farqli,   ya’ni     va  
funksiyalar berilgan sohalar kesishganda. Aks holda   Agar   bo‘lsa  Xuddi shunday   agar   bo‘lsa. Natijada   matritsa bu masalada
uch diagonally bo‘lar ekan:
(24)
(23)ga binoan integrallash faqat ikkita qo‘shni elementlarda bajariladi. Hosil
bo‘lgan   chiziqli   algebraik   tenglamalar   sistemasi     larni   beradi   va   taqribiy
yechimni   (20)   ko‘rinishda   ifoda   etadi.   Bundan   tashqari   barcha     funksiyalar
uzunligi     bo‘lgan   har   xil   intervallarda   noldan   farqli,   natijada   ular   bir-biridan
keskin   farq   qiladi   va   ular   asosida   (23)   yordamida   tuzilgan   chiziqli   algebraik
tenglamalar   sistemasi   determinant   noldan   farqli   bo‘ladi.   Buning   ustiga   (24)
matritsa lentali bo‘lib har bir tenglama uchtadan ortiq noma’lumga ega emas. Hosil
bo‘lgan (20) taqribiy yechim siniq chiziq sifatida, yetarlicha katta     larda masala
yechimini yaxshi approksimatsiya qiladi. 
Shunday   qilib   kontinual   masalada   CHEM   orqali   diskret   masalaga   o‘tiladi,
bu   masala   esa   (20)   asosida   chiziqli   algebraik   tenglamalarga   keltiriladi   undan   esa
 lar topiladi. CHEM algoritmi ikki va uch o‘lchovli masalalar uchun ham tadbiq
etiladi, aynan shu masalalarda uning qulayligi yaqqol ko‘rinadi.
IV-bob bo‘yicha xulosa
CHEM   da   matritsalar   bilan   ish   olib   borilgani   uchun,   Koshi   munosabatlari,
Guk   qonuni   bular   ham   matritsaviy   ko‘rinishda   ifodalangan.   Keltirilgan   tashqi
kuchlarni   aniqlash   amalga   oshirilgan.   Hajmiy   kuch   uchta   qo‘shiluvchidan   tashkil
topgan   holda   topiladi.   Global   koordinatalarga   o‘tish   uchun,   lokal   koordinatalarda
keltirilgan   munosabatlarni   global   koordinatalarga   o‘tkazish   kerak.   Bu   yerda
koordinata   o‘qlarini   burish   ahamiyatga   ega   bo‘ladi.   Global   koordinatalar
sistemasiga   o‘tishda   qattiqlik   matritsasi   ko‘rnishi   berilgan.   Muvozanat
tenglamalari   barcha   tugunlar   uchun   keltirilgan,   ya’ni   ixtiyoriy   tugunda   barcha
reaksiyalar yig’indisi nolga teng bo‘lishi  kerak. Natijada     ta noma’lumli     ta
tenglamalar   sistemasi   hosil   bo‘ladi.   Bu   tenglamalar   sistemasini   yechib   tugunlar
ko‘chishlari   vektorlarni   hosil   qilamiz,   shundan   keyin   alohida   elementlarga   o‘tib
ulardagi deformatsiya va ko‘chishlarni topish mumkin. 
Muhimi  shundaki  CHEM ni amalga oshirishda hisoblashlarning aniqligi va
hisoblash   vaqti   masalasiga   e’tibor   berish   kerak.   Elementlar   o‘lchamlari   qancha
kichik   bo‘lsa   hisoblash   shuncha   aniq   bo‘ladi.   Juda   ko‘p   elementlar   olinganida
natija noto‘g’ri bo‘lishi mumkin, hattoki dastlabki ma’lumotlar to‘g’ri kiritilgan va
dastur to‘g’ri bo‘lsa ham. Ketma-ket hisoblashlardan olingan natijalar talab etilgan
aniqlikdan kichik bo‘lsa, u holda hisoblash to‘g’ri bajarilgan deyish mumkin. Foydalanilgan adabiyotlar
1.  Зенкевич О., Морчан К. Конечн ые   элементы   и   аппроксимация ,  Мир , 1 986,
318 с.
2. Слчерлинд Л. Применение метода конечных элементов. Мир, М., 1979, 392
с.
3. Галлачер Р. Метод конечных элементов. Основы. –М. Мир. 1984.
4. Деклу Ж. Метод конечных элементов. –М.: Мир, 1976.
5. Зенкевич О. Метод конечных элементов в технике. –М. Мир. 1975.
6. Марчук Г. И., Ачошков В. И. Введение в проекционно-сеточные методы. –
М.: Наука, 1981. -416 с.
7. Митчелл Э., Чэйт Р. Метод конечных элементов для уравнений с частными
производными. –М.: Мир, 1981.-504 с. 
8.   Михлин   С.   Г.   Вариационные   методы   в   математической   физике.   –М.
Физматчиз, 1970.-512 с.
9.   Норри   Д.,   де   Фриз   Ж.   Введение   в   метод   конечных   элементов.   –М.:   Мир,
1981.-304 с.
10. Стренч Г., Фикс Д. Теория метода конечных элементов. –М.: Мир, 1977.-
349 с.
11.   Шабров   Н.Н.   Метод   конечных   элементов   в   расчетах   деталей   тепловых
двичателей. –Л.: Машиностроение, 1983.-212 с.

ELASTIKLIK NAZARIYASI MASALASINI ARALASH CHEKLI ELEMENTLAR METODI YORDAMIDA YECHISHNING ASOSIY MUNOSABATLARI MUNDARIJA KIRISH ………………………………………………............. 4 I-BOB. BIR O‘LCHOVLI MASALALARDA CHEM NI TAQBIQ ETISH…………………………………………………………... 9 1.1-§. Bir o‘lchovli issiqlik tarqalish masalasi…………………………. 9 1.2-§. CHEM ning asosiy g’oyasi………….………………………....... 10 1.3-§. Sohani diskretlashtirish………………………………………….. 11 1.4-§. Sohani elementlarga bo‘lish…………………………………....... 12 1.5-§. Tugunlarni no‘merlash. Simplex elementlar……………………. 13 1.6-§. Simplex elementlar: bir o‘lchovli elementlar………………….... 14 1.7-§. Ikki o‘lchovli simplex element………………………………...... 15 1.8-§. Uch o‘lchovli simplex element………………………………….. 17 I-bob bo‘yicha xulosa………………………………………….... 18 II-BOB. IKKI O‘LCHOVLI MASALALARDA CHEM NI TADBIQ ETISH…………………………………………………………... 19 2.1-§. Vektor kattaliklarni interpolyatsiyalash…………………………. 19 2.2-§. Lokal koordinatalar sistemasi…………………………………… 20 2.3-§. Alohida olingan elementni tekshirilayotgan sohaga kiritish.......... 21 2.4-§. Skalyar kattaliklar.......................................................................... 22 2.5-§. Vektor kattaliklar........................................................................... 23 2.6-§. CHEM yordamida masala yechish................................................ 24 2.7-§. Sterjenda issiqlik o‘tkazish masalasini takroriy yechish............... 30 II-bob bo‘yicha xulosa…………………………………………... 32 III-BOB. ELASTIKLIK NAZARIYASI MASALALARI UCHUN CHEM…………………………………………………...……… 33

3.1-§. Elastiklik nazariyasi masalalarini yechish usullari haqida mulohazalar……………………………………………………… 33 3.2-§. Maydon nazariyasi masalalari uchun CHEM…………………… 35 3.3-§. Matritsaviy munosabatlarni differensiallash…………………….. 38 3.4-§. Elementlar matritsasini tuzish…………………………………… 41 3.5-§. L-koordinatalar………………………………………………….. 45 3.6-§. CHEM ni kompyuterda amalga oshirish………………………... 48 3.7-§. Tenglamalar sistemasini yechish. Hisoblashlarning umumiy blok-sxemasi…………………………………………………….. 51 3.8-§. Galerkin metodi…………………………………………………. 54 3.9-§. Maydon nazariyasining ikki o‘lchamli masalasi………………... 56 3.10-§. Koshi masalasi…………………………………………………... 58 3.11-§. Birinchi tartibli differensial tenglamalar sistemasi……………… 60 III-bob bo‘yicha xulosa………………………………………… 62 IV-BOB. CHEM NING MATRITSAVIY MUNOSABATLARI……… 63 4.1-§. Koshi formulasi va Guk qonunini matritsaviy ko‘rinishda tasvirlash………………………………………………………… 63 4.2-§. Elementning qattiqlik matritsasini aniqlash……………………... 65 4.3-§. Keltirilgan tashqi kuchlarni aniqlash……………………………. 68 4.4-§. Global koordinatalar sistemasiga o‘tish…………………………. 69 4.5-§. Chiziqli tenglamalar sistemasini shakllantirish…………………. 70 4.6-§. CHEM ni tadbiq etishning xususiyatlari………………………… 72 4.7-§. Diskret masala yechilishi haqida………………………………... 74 4.8-§. Kontinual masala 79 IV-bob bo‘yicha xulosa………………………………………… 82 ADABIYOTLAR RO‘YXATI.................................................... 83

Kirish Hisoblash mexanikasining ko‘pgina masalalarini analitik usulda yechib bo‘lmaydi. Shuning uchun ularni yechishga sonli usullar ishlatiladi xususan chekli elementlar metodi (CHEM). CHEM ning boshqa metodlardan afzalligi shundaki u universal hisoblanadi. Bu metod yordamida chegarasi murakkab geometrik shaklda va ixtiyoriy chegaraviy shartlarda ishlay oladi. Tekislikda uchburchak, fazoda tetraedr shaklidagi hisoblash to‘ri istalgan murakkab shakldagi jismni diskretlashtira oladi. Bu usulni kompyuterda amalga oshirish uchun ko‘p dasturlar ishlab chiqilgan. CHEM ni yutug’i bilan birga uning kamchiliklari ham bor. Asosiy kamchilik hosil bo‘lgan algebraik tenglamalar sistemasi juda katta tartibli bo‘ladi. Natijada matritsalar koeffitsiyentlari xotirada saqlash maxsus usul talab etadi va hosil bo‘lgan tenglamalar sistemasini yechishda ham maxsus yondashish kerak bo‘ladi. Ushbu dissertatsiyada CHEM ning ayrim nazariy asoslariga to‘xtalgan, ular sodda misollarda ko‘rsatilgan. Bugungi kunda CHEM muhandislik tahlilning ajralmas qismi bo‘lib qoldi. CHEM paketlari fanning barcha sohalarida ishlatiladi, bular qurilish konstruksiyalarining tahlili, qattiq, suyuq jismlar, hamda ularning o‘zaro ta’siri masalalarida. Bu metodning muhim xossasi shundaki metodlar yuqori aniqlik bilan tuziladi va ular ishonchli ishlashidadir. Metodning keng qo‘llanilishi bundan keyin ham uning tadbiqi yanada kengayishini bildiradi. CHEM ning tez rivojlanishi EHM ning paydo bo‘lishi bilan bog’liqdir. EHM si yordamida CHEM muhandislik ishlarida samarali qo‘llaniladi. CHEM nazariyasidan ko‘rinadiki uning ikkita xossasi muhimdir: samaraliligi va muhandislik analiziga tadbiq etilishi. Dastlab CHEM elastiklik nazariyasining va qurilish mexanikasining murakkab masalalarini yechishga bag’ishlangan edi, ma’lum bo‘ldiki u chekli ayirmalar metodidan ancha samarali ekan.

Bu metod sohaning geometrik murakkab chegaraga ega bo‘lgan holda ayniqsa yaxshi samara beradi. Matematik nuqtai nazardan qaraganda bu metod Rits, Galyorkin metodlarining umulashmasidir. Shuning uchun ham bu metod xususiy hosilali tenglamalarda ko‘p ishlatiladi. Rits metodida differensial tenglama bevosita yechilmaydi, buning o‘rniga dastlabki masala ekvivalent variatsion masalaga keltiriladi, uning yechimi esa ko‘rinishda berilgan basis funksiyalarining kombinatsiyasi ko‘rinishida izlanadi. noma’lum koeffitsiyentlar masalaga tegishli bo‘lgan variatsion prinsipdan izlanadi. CHEM da basis funksiyalar bo‘lakli-polinomial bo‘lib, tugun atrofidagina noldan farqli bo‘lib, sohaning qolgan qismida esa nolga teng bo‘ladi. Bu tugun atrofida , darajasi yuqori bo‘lmagan ko‘phadlardan tuziladi, shuning uchun ham barcha hisoblashlar sodda bo‘ladi. Faraz qilaylik yechilishi kerak bo‘lgan masala variatsion shaklda berilgan bo‘lsin: shunday funksiya topilsinki bu funksiyada potensial energiya funksionali minimum qiymat olsin. Minimallashtirishning zarurligi, funksiya uchun differensial tenglamaga keladi. Bu differensial tenglamani yechish uchun taqribiy usullarni qo‘llash kerak bo‘ladi. Rits, Galyorkin metodining g’oyasi shundan iboratki chekli sondagi bazis funksiyalari tanlab olinadi, kombinatsiyalar ichidan funksionalga minimum beradigani tanlab olinadi. Bu Rits approksimatsiyasidir. Noma’lum lar differensial tenglamalardan emas, ta algebraik tenglamalar sistemasidan topiladi, ularni yechish uchun esa EHM dan foydalaniladi. Bu metodni nazariy asoslash juda oson: minimallashtirish jarayoni funksiyaga eng yaqin bo‘lgan kombinatsiyani beradi. Shunday qilib bazis funksiyalarini, potensial energiyani minimallashtirish uchun qulay qilib tanlash kerak.

CHEM ning asosiy g’oyasi juda sodda. Ish sohani mayda bo‘laklarga bo‘lishdan boshlanadi. Ularning tuzilishi EHM tomonidan darhol topilishi kerak. Ular uchburchaklar yoki to‘rtburchaklar bo‘lishi mumkin. Shundan so‘ng har bir element ishida bazis funksiyasi-odatda u ko‘had bo‘ladi, uchinchi yoki to‘rtinchi darajali bo‘lishi mumkin. Chegaraviy shartlarni uchburchak yoki to‘rtburchak tomoni bo‘yicha olish qulaydir. Hisoblash aniqligi sohani kichik elementlarga ajratish orqali belgilanadi. EHM bunda ko‘proq ishlaydi ammo dastur bitta bo‘ladi. Asosiy masala noma’lum yechimni approksimatsiyalovchi bo‘lakli ko‘phadlar yordamida aniqligini tadqiqot qilishdan iborat. Matematik jihatdan xatoni baholash juda yuqori bo‘lishi kerak, yana bir matematik masala xatoning kamayishi tezligini aniqlashdan iborat (bu masalalar elementlar sonining oshishi bilan bog’liqdir). Masalaning fizik qo‘yilishi biror konstruksiyaga yuk qo‘yilishidan iboratdir. Fizik masalaning matematik modeli differensial tenglamalar sistemasiga olib keladi, bu esa masalaning matematik qo‘yilishidir. CHEM matematik masalani yechadi. CHEM sonli metod bo‘lgani uchun olingan natijaning aniqligi masalasi muhim hisoblanadi. Agar aniqlikka erishilmasa masalani qaytadan ishlashga to‘g’ri keladi, masalan parametrlarni aniqlashtirish (masalan elementlarni kichraytirish) kerak bo‘ladi, bu jarayon kerakli aniqlikka erishguncha davom ettiriladi. Muhandislik amaliyotida asosiy moment kerakli matematik modelni tanlashdadir. Matematik model shunday tanlanadiki u ishinchli va samarali bo‘lishi kerak. Umuman olganda eng to‘liq matematik model-uch o‘lchovli model bo‘lib nochiziqli hadlar hisobga olinishidir. Matematik modelning samaradorligi. Eng samarali model, yechimni kerakli aniqlikda beradi, uni topish uchun sarf harakat dastlabki berilganlardan ortiq emas.