logo

IX-XII asrlarda Yaqin va O'rta Sharq mamlakatlarida mantiq ilmi.Al-Kindiyning mantiqiy ta'limoti Forobiyning mantiq konsepsiyasi

Yuklangan vaqt:

23.11.2024

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

35.947265625 KB
                  
IX-XII asrlarda Yaqin va O'rta Sharq mamlakatlarida mantiq ilmi.Al-Kindiyning 
mantiqiy ta'limoti Forobiyning mantiq konsepsiyasi.Abu Abdulloh Xorazmiy 
ilmiy merosida mantiq masalalariAbu Rayxon Beruniy mantiq ilmi haqidaIbn 
Sinoning mantiqiy ta'limotiBaxmanyorning mantiqiy qarashlari.Abu Xomid 
G'azzoliy mantiq ilmi haqida.       MUNDARIJA
   KIRISH ................................................................................................................3 
    ASOSIY QISM                          
I    IX - XI asrlarda Yaqin va Oʻrta sharq mamlakatlarida mantiq ilmi.….……….4 
II Al - Kindiyning mantiqiy ta'limoti.....................................................................8
III Xorazmiy, Abu Rayhon Beruniy, Ibn Sino, Gʻazzoliy va Baxmanyorning mantiqiy 
qarashlari .............…............................…............................................14
XULOSA  …………………………………………………..….……….…..…..…….………………............19
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR................................................................21
                                                 
                                            KIRISH  
Sharqda mavjud bo'lgan ilk o'rta asrlar sivilizatsiyasi butun g'arbga ijobiy 
ta'sir o'tkazgan, keyinchalik g'arbda shakllangan sivilizatsiya Sharq 
taraqqiyotiga o'z ijobiy ta'sirini o'tkazgan va shu asnoda sivilizatsiyalar millat, 
xalq va mamlakatlarning o'zaro yaqinlashuvida ham ijobiy ahamiyatga ega 
bo'lib kelgan. G'arb va Sharq sivilizatsiyalarining o'zaro bir-biriga ta'siri, bir-
birini boyitishi insoniyat taraqqiyotining muhim ma'naviy omilidir. Sharq 
sivilizatsiyasidagi o'z mohiyatiga ko'ra insonparvarlik xarakteriga ega bo'lgan 
qadriyatlar jahon sivilizatsiyalar rivojlanishida barqarorlikni 
ta'minlaydi.Ayniqsa, IX-XV asr musulmon tarixiy-falsafiy merosi, Sharq, 
aniqrog'i Markaziy Osiyo mutafakkirlarining o'rta asrlar va Uyg'onish davri 
Ovrupa falsafiy tafakkuriga ko'rsatgan ta'siri hamda ahamiyatini ochib berish 
xalqimizni, ayniqsa, yoshlarni tarbiyalashga samarali xizmat qilishi 
shubhasizdir. Jahon fani rivojida Markaziy Osiyo mutafakkirlaridan Abu Nasr 
Forobiy, Ibn Sino, Abu Rayhon Beruniy va ko'plab bobokalonlarimizning 
durdona asarlari milliy-ma'naviy bo'lib, ularning beqiyos ilmiy-ma'rifiy 
kashfiyotlarisiz tasavvuf, tariqat,islomqadriyatla-rimiz fan bir muncha 
achinarli tushib qolgan bo'lar edi. Bu fikrni tarix ham isbotlaydi. 
Oddiy tasavvurga ko'ra Quyosh Sharqdan chiqqani kabi, falsafiy va mantiqiy 
qarashlarning paydo bo'lishi ham qadimiy Sharq xalqlari taffakuriga borib 
taqaladi.Qadimgi Sharq xalqlarining tarixi va madaniyati, ularning afsonaviy, diniy, 
axloqiy, siyosiy va huquqiy badiiy-estetik va falsafiy tasavvur va qarashlari, ularga 
xos mazmunlar haqidagi bilimlar antiq davr mualliflari asarlarida, arxeologik                    
manbalarda, xalq og'zaki ijodiyoti namunalari: afsonalar, dostonlar va rivoyatlarda
aks etgan. 
Bir necha asrlar davomida uning falsafiy risolalari musulmon va ayniqsa, Yevropa 
mutafakkirlariga kuchli ta’sir ko‘rsatgan.Ibn Sinoda falsafaning dinga munosabati 
intellektual elitizm pozitsiyasidan kelib chiqqan holda qaror topadi: taqdir 
masalasini ochiq muhokama qilish omma uchun zararlidir. Taqdirning mohiyatini 
tahlil qilish, dunyo tartibini, jazolash, ruhni tiriltirish muammolarini o'rganish, aql-
idrok tamoyillari bilan chambarchas bog'liq bo'lgan, ya'ni ruhi pok inson 
tomonidan amalga oshirilishi mumkin – faylasuf tomonidan.
 
     IX - XI asrlarda Yaqin va Oʻrta sharq mamlakatlarida mantiq ilmi
       Ilohiyotshunoslardan farqli ravishda Sharq faylasuflari mantiqni “fanlar fani” 
dеb hisoblashgan. Shuning uchun ham bir vaqtning o‘zida matеmatika, tibbiyot,                    
fizika va farmakologiya bilan shug‘ullanib kеlgan al-Kindiy Platon va Aristotеl 
ta’limotlarini yagona tizimga birlashtirishga va ratsional bilishni inson aql-
zakovatining ilohiy aql-idrokka oshino etilishi tariqasida tanishtirishga intilgan edi. 
Al-Kindiy saroydagi mavqeidan mahrum bo‘lib qoldi va uning kutubxonasi esa, 
musodara qilindi. Biroq, mu’taziliylar ta’sir davri qisqa bo‘lishiga qaramasdan, ular
ekib kеtgan urug‘ o‘z samarasini bergan edi.Al-Farobiy ta’limotiga ko‘ra, barcha 
jarayonlarni “faol intеllеkt” boshqaraib turadi.   Har bir fan kabi mantiq fani ham 
o`z shakllanish va rivojlanish tarixiga ega. Mantiqqa oid dastlabki atamalar 
Qadimgi Sharq mamlakatlarida, xususan, Hindiston, Xitoyda vujudga keldi. Biroq 
Yunon faylasuflari mantiq fanini rivojlanishi va alohida fan sifatida shakllanishiga 
sabab bo'ldilar. Ularning shakllanishiga notiqlik san`ati, matematika ilmining 
rivojlanishi va shu kabilar katta ta`sir ko`rsatdi. Bu fanning mantiq deb 
nomlanishining sababi, botiniy va zohiriy nutqning aniq, mustahkam bo`lishi u 
sababidandir. Mantiq fani insonning zehnini xatolardan saqlovchi qonun-qoidalar 
jamlanmasi hisoblanadi. “Mantiq” so`zi lug`atda yunoncha “logika” so`zining 
arabcha tarjimasidir. “Logikos”-“so`z, aql” va “aql yuritish” ma`nolarini beradigan 
“logos” so`zi bilan aloqador bo`lib, so`z va aql ma`nolarini o`z ichiga qamrab olgan 
tushunchadir. Mantiq so`zi arabcha " قطن " so`zidan olingan masdari miymiy bo`lib, 
“nutq qilmoq”, “fikr, kalom” yoki “ong” degan ma`nolarni ham bildiradi.Mantiq 
fanining alohida fan sifatida shakllanishi uning nomi bilan bog`liq. U birinchi bo`lib 
mantiq ilmi o`rganadigan masalalar doirasini aniqlab berdi. Aristotelning 
“Kategoriyalar”, “Talqin haqida”, “Birinchi analitika”, “Ikkinchi analitika”, “Sofistik 
raddiyalar haqida”, “Topika” nomli asarlari bevosita mantiq masalalariga 
bag`ishlangan. Aristotel mantiqni – “ma`lum bilimlardan noma`lum bilimlarni 
aniqlovchi”, “to`g`ri fikrni xato fikrdan ajratuvchi” fan sifatida ta`riflaydi.                   
  Ar-Roziy axloq(etika)da zohidlikka qarshi chiqdi, faol ijtimoiy hayotga chaqirdi, 
Suqrotni namuna sifatida ko‘rdi. U o'z davrida mavjud bo'lgan barcha dinlarni 
tanqid qilgan: haqiqat bitta, dinlar ko'p, shuning uchun hamma dinlar yolg'ondir. 
Haqiqat manbai Muqaddas Kitob emas, balki faylasuflar va olimlarning kitoblari 
bo'lishi kerak, degan edi u.Ar-Roziyning tibbiyotga oid asosiy asarlari “Al-Xavi” 
kitobi va 10 jildlik “Mansurga bag‘ishlangan tibbiy kitob” – arab tilidagi o‘ziga xos 
tibbiy ensiklopediyadir. Lotin tiliga tarjima qilinib, ular bir necha asrlar davomida 
shifokorlar uchun qo'llanma bo'lib xizmat qilgan. Shuningdek, u kasalxonalar 
qurish va ular uchun joy tanlash bo'yicha ko'rsatmalar tuzdi, shifokorlar 
ixtisoslashuvining ahamiyati, kambag'allarga tibbiy yordam va o'z-o'zidan yordam 
ko'rsatish haqida asarlar yozdi.Ar-Roziy birinchilardan bo‘lib ba’zi kasalliklarning 
yuqumli xususiyati haqida fikr bildirgan. “Chechak va qizamiq haqida” asarida u bu
kasalliklarning klassik tavsifini berib, qayta kasallikka qarshi immunitetni 
ta’kidlagan. Kasallikning oldini olish uchun chechakka qarshi emlash qo'llaniladi. 
Har bir bemorning kasallik tarixini tuzish, oyoq-qo‘l singanida gips qo‘llashni 
tibbiyot amaliyotiga joriy etdi. U paxta momig'ini bog'lash uchun va katgutni 
yaralarni tikish uchun ishlata boshladi, farenksdan begona jismlarni olish uchun 
maxsus vositani tasvirlab berdi.Ar-Roziy matematik atomizm ta’limoti tarafdori 
boʻlib, uning taʼlimotini “Vaqt va makon kitobi”da bayon qilgan. Shuningdek, 
Yerning sharsimon tabiati, yulduzlar va umuman fazoga oid bir qancha risolalari 
mavjud.
                 
                 AL KINDIYNING MANTIQIY TAʼLIMOTI 
Hayoti va asarlari                   
Al-Kindi arablarning Kinda qabilasining a'zosi bo'lib, u islomning ilk tarixida muhim
rol o'ynagan.   Uning nasl-nasabi unga keyingi yozuvchilar orasida "arab faylasufi" 
unvonini berdi.   Biz bilamizki, al-Kindi eramizning 866-yilidan keyin vafot etgan va 
uning o'lim sanasi odatda 870-yillarning boshiga to'g'ri keladi.   Uning tug'ilgan 
sanasini aniqlash qiyinroq, ammo u 833 yilda hukmronligi tugaydigan xalifa al-
Ma'mun davrida olim bo'lib xizmat qilgani va u, albatta, keyingi xalifa al-Muning 
saroyi bilan aloqador bo'lganligi aytiladi. 'tasim (hukmronlik qilgan 833—
842).   Shunday qilib, u odatda miloddan avvalgi 800 yilda tug'ilgan deb 
hisoblanadi.   Basrada tug‘ilgan, Bag‘dodda tahsil olgan.   Uning falsafiy karerasi al-
Mu'tasim davrida cho'qqisiga chiqdi, al-Kindi o'zining eng mashhur asari   "Birinchi 
falsafa haqida   "ni bag'ishladi va uning o'g'li Ahmadga al-Kindiy ustozlik qildi.Al-
Kindiyning falsafiy faoliyati al-Kindiy tug'ilishidan oldin Abbosiy xalifalari 
tomonidan boshlangan va qo'llab-quvvatlangan tarjima harakati atrofida 
yo'naltirilgan (bu haqida Endress 1987/1992, Gutas 1998).   Al-Kindiy IX asrda 
tarjimonlarning ikki asosiy guruhidan birini boshqargan (ikkinchi guruhga Hunayn 
ibn Ishoq boshchilik qilgan).   "Kindi doirasi"  ko'plab falsafa va fan asarlarini yunon 
tilidan arab tiliga tarjima qilgan.
“Al-Kindi, Ptolemey va qadimgi sharhlovchilarda ko‘rish, yorug‘lik va rang”,   Arab fanlari va falsafasi   , 16: 207–236., 
2007
 Al-Kindi bu tarjimonlarning homiylari va aslida tarjimani amalga oshirgan olimlar 
o'rtasida vositachi bo'lgan ko'rinadi, ularning aksariyati suriyalik nasroniylar yoki 
suriyalik ekstrakt bo'lgan.                   
Ishlari
Al-Kindiyga tegishli asarlarning nomlari ro'yxatiga ega bo'lganimizdan baxtiyormiz,
bu ro'yxat   X asrdagi kitob sotuvchisi Ibn an- Nadimning "   Fihrist "ida uchraydi.   Ibn 
an-Nadim tufayli biz al-Kindiy juda xilma-xil ilmiy va falsafiy fanlar bo'yicha yuzlab 
risolalar yozganini bilamiz.   Darhaqiqat, ilmiy va matematik nomlar falsafiy 
unvonlardan ancha ko'p.   Al-Kindiyning saqlanib qolgan falsafiy asarlarining 
aksariyati Istanbulda saqlanayotgan birgina qo‘lyozma bo‘lmasa, ikkinchisining 
ko‘plari endi yo‘qolgan bo‘lar edi. ).   Bunga u eng mashhur bo'lgan   "Birinchi falsafa
haqida" asari kiradi.   Ushbu risolaning bizning versiyamiz to'liq emas, faqat birinchi
qismdan iborat bo'lib, u to'rt qismga bo'lingan.   Birinchi bo'lim o'quvchiga yunon 
falsafiy hikmatini hurmat qilishga undaydi.   Ikkinchisida al-Kindining dunyoning 
abadiyligi haqidagi mashhur munozarasi mavjud.   Uchinchi va to‘rtinchisi esa, 
barcha boshqa narsalarda birlik manbai bo‘lgan “haqiqiy Zot”, ya’ni Xudoning 
mavjudligini tasdiqlaydi va tilning bu haq Zotga taalluqli emasligini ko‘rib chiqadi.
Istanbuldagi qoʻlyozmada al-Kindiyning “ Aql   haqida” asarining arab tilida saqlanib
qolgan sanoqli nusxalaridan biri ham mavjud.   Bu arab anʼanasidagi birinchi risola 
boʻlib, al-Farobiy, Avitsenna va Averroda tanish boʻlgan aql turlarining 
taksonomiyasini beradi.   Boshqa asarlar al-Kindi psixologiyasini (ya'ni ruh 
nazariyasini) yanada yoritib beradi: "   Ruh haqidagi nutq"   yunon faylasuflarining 
taxminiy iqtiboslaridan iborat bo'lib, "   Alohida moddalar borligi   " 
Aristotelning   ruhning moddiy emasligini isbotlash uchun   toifalaridan foydalanadi, 
"   Uyqu haqida" va Orzubashoratli tushlar haqida Aristotelning tasavvur nazariyasi 
nuqtai nazaridan ma'lumot beradi.   Al-Kindining psixologik nazariyalari bilan 
bog'liq bo'lib, uning etika bo'yicha saqlanib qolgan yagona muhim                    
asari,   qayg'ularni yo'q   qilishdir .   (U shuningdek, Sokratga tegishli axloqiy latifalar 
va so'zlar to'plamini tuzgan.)
Al-Kindi o'zining kosmologik nazariyalarini xuddi shu qo'lyozmada topilgan yana 
ikkita matnda bayon qiladi, "Asl   va   buzilishning yaqin agenti to'g'risida" va 
"Eng   tashqi sferaning sajdasi haqida"   .   Bu erda meteorologiya va ob-havo 
prognozi bo'yicha ko'plab ishlar ham dolzarbdir.   Ular samoviy harakat qanday qilib
yomg'ir va biz yashayotgan quyi dunyoda boshqa meteorologik hodisalarni keltirib
chiqarishini ko'rsatish uchun bir xil kosmologik g'oyalarni qo'llaydi.   Bu asarlar 
Arastu ta’sirida bo‘lsa-da, al-Kindi boshqa yunon manbalaridan, masalan, 
Ptolemeydan ham foydalanadi.   Uning yunon ilmiy an'analari haqidagi bilimi aslida 
keng edi.   Masalan, u Evklid va Ptolemeyga tegishli bo'lgan g'oyalarni optikaga oid 
mashhur asarida "   Perspektivlar haqida" ishlatadi., bu faqat lotin tilida saqlanib 
qolgan.   Al-Kindining saqlanib qolgan ilmiy korpusi juda katta bo'lib, u dori 
vositalarini ishlab chiqarish, musiqa, astrologiya va matematika bo'yicha 
risolalarni o'z ichiga oladi .   Lekin bu yerda asosiy e’tibor al-Kindiyning falsafiy 
qarashlariga qaratiladi.
Al-Kindiyga Yunon ta'siri
Uning tarjima harakatidagi muhim rolini hisobga olgan holda, al-Kindiy asarlari 
yunon tafakkurining g'oyalari bilan to'ldirilgan.   Uning falsafiy asarlari qisman o'z 
davrida tarjima qilingan matematik va ilmiy mualliflarga qarzdir, masalan, Geraslik
Nikomax;   Evklid uning metodologiyasi bilan bir qatorda matematikasiga ham ta'sir
ko'rsatdi.   Ammo uning falsafasiga eng muhim ta'sir Aristoteldan bo'lgan, uning 
korpus al-Kindi   "Aristotel kitoblarining miqdori to'g'risida" risolasida so'zlagan.   Bu 
asar Aristotelning korpusi haqida juda toʻliq maʼlumot beradi, garchi al-Kindi u                    
muhokama qilgan risolalarning bir qismini oʻqimaganligi aniq.   Al-Kindi " 
Metafizika   " ning mazmunini eslatib o'tganda,   u hayratlanarli tarzda quyidagi 
xulosani beradi:
Uning “ Metafizika   ” nomli kitobidan ko‘zlagan maqsadi   materiyasiz mavjud 
bo‘lgan va ular materiyaga ega bo‘lgan narsalar bilan birga mavjud bo‘lishi 
mumkin bo‘lsa-da, materiya bilan bog‘lanmagan va birlashgan bo‘lmagan 
narsalarni tushuntirishdir;   Ulug‘ va buyuk Allohning yagonaligini tasdiklash, Uning 
go‘zal ismlarini bayon qilish va U (hamma narsani) kamolotga yetkazuvchi 
koinotning sababchisi, O‘zining mukammal ta’limoti va to‘liq hikmati bilan 
hukmronlik qiluvchi olam Xudosidir. .
Garchi bu Aristotelning “ Metafizika   ” asarining toʻgʻri tavsifiga oʻxshamasa-da   , bu
al-Kindiyning metafizika faniga oid oʻz tushunchasining toʻliq aniq tavsifidir.   Uning 
metafizikani ilohiyot bilan bog‘lashi “   Birinchi falsafa to‘g‘risida   ” asarining 
ochilishidan ko‘rinib turibdiki , unda falsafa umuman haqiqatni o‘rganish ekan, 
“birinchi falsafa” “barcha haqiqatning sababi bo‘lgan birinchi haqiqatni 
bilish”dir.   Va haqiqatan ham Aristotelning "   Metafizika   " asari bu ishda katta ta'sir 
ko'rsatadi.   Biroq, al-Kindiyning falsafiy asarlariga xos bo‘lganidek, “   Birinchi falsafa
haqida”.neoplatonik yozuvlar tarjimalaridagi fikrlardan ham keng 
foydalanadi.   "Haqiqiy" mavjudligining isboti qisman Proklga asoslanadi va 
Plotinusning al-Kindi davrasida yaratilgan arabcha ta'siridan,   Aristotel 
teologiyasi   deb ataladigan ta'sirni aniqlash mumkin. .   Biroq, ehtimol, eng muhim 
yagona ta'sir bu neoplatonist nasroniy mutafakkiri Jon Filoponning Aristotelga 
dunyoning abadiyligi masalasida qilingan hujumidir.                   
Har bir atama yoki ibora ko‘plik bilan bir qatorda birlikni ham anglatishini 
allaqachon ko‘rganimiz sababli,   “Birinchi falsafa   ”ning to‘rtinchi bo‘limida al-
Kindiyning har xil turdagi predikatlarni qo‘llash mumkin emasligini ta’kidlashi 
ajablanarli emas. haqiqiy biri.   U o'z xulosasini quyidagicha yakunlaydi.Shunday 
qilib, haqiqiy Zot materiya, shakl, miqdor, sifat va munosabatlarga ega emas.   Va 
boshqa atamalarning hech biri bilan tavsiflanmagan: uning jinsi, o'ziga xos farqi, 
individualligi, to'g'ri tasodifiy va umumiy tasodif yo'q.   U harakat qilmaydi va 
haqiqatda birligi inkor etilgan hech narsa orqali tasvirlanmaydi.   Shuning uchun bu 
faqat sof birlik, men birlikdan boshqa narsani nazarda tutmayman.   Va undan 
boshqa har bir birlik ko'pdir.Birinchi savolga kelsak, al-Kindi neoplatonik 
matnlarga amal qiladi va u birinchi tamoyildan kelib chiqadigan ta'sirlarning 
vositachilik emanatsiyasini nazarda tutadi deb taxmin qilish mumkin. Qizig'i 
shundaki, al-Kindi Filopon polemikasining asosiy jihatini butunlay e'tiborsiz 
qoldirdi:, Aristotel osmon abadiy bo'lishi kerakligini ta'kidlagan edi, chunki ular 
mukammal, aylanma harakatga ega va shuning uchun bizning pastki 
dunyomizning buzilmaydigan to'rtta elementidan iborat emas.   Filopon bu 
kosmologiyaga uzoq va batafsil raddiya bilan hujum qilsa, al-Kindi osmonlar 
buzilmas va buzilmas beshinchi elementdan yaratilganligini shunchaki qabul 
qiladi, lekin ular Xudo tomonidan vaqtning boshlanishi bilan yaratilganligini ko'p 
qo'shimcha qiladi.
Al-Kindi dunyoning abadiyligiga qarshi ochiq bahs yuritishga kelganida, u 
Filoponning Aristotelni o'ziga qarshi ishlatish strategiyasidan foydalanadi.   Aristotel
haqiqiy cheksiz narsa bo'lishi mumkin emasligi haqida mashhur edi.   Shunday qilib,
masalan, dunyo tanasi cheksiz katta bo'lishi mumkin emas.   Kosmos fazoviy 
kattalikda chekli bo'lgani uchun, al-Kindi ta'kidlaydi, kosmos jismiga asoslangan                    
hech narsa cheksiz bo'lishi mumkin emas.   Vaqt bu jismning predikatsiya qilingan 
narsalardan biri bo'lganligi sababli, vaqt cheklangan bo'lishi kerak;   shuning uchun 
dunyo abadiy emas.
Bu argument kambag'al bo'lib tuyuladi.   Agar Aristotel chekli jismga cheksiz hech 
narsa belgilab bo'lmaydi, deb tan olsa ham, u al-Kindi argumenti haqiqiy   va 
shunchaki   potentsial   o'rtasidagi farqni to'liq hisobga olmaydi, deb aytmoqchi 
bo'ladi.   cheksizliklar.   Haqiqiy cheksizlik bir vaqtning o'zida butunligicha mavjud 
bo'lgan cheksizlikdir - masalan, cheksiz katta jism yoki umuman olganda, bir 
vaqtning o'zida cheksiz sonli a'zolar mavjud bo'lgan har qanday to'plam.   Potensial 
cheksizlik - bu chekli kattalikni cheksiz ravishda uzaytirish yoki ko'paytirish 
mumkin bo'lganda.   Masalan, Aristotel makon yoki vaqtning har qanday chekli 
kattaligi potentsial cheksizdir, chunki uni printsipial jihatdan xohlagancha ko'p 
qismlarga bo'lish mumkin, kichikroq bo'linishlar hali ham mumkin.   Kosmos tanasi, 
al-Kindi o'zi tan olganidek, potentsial cheksizdir, ya'ni uning hajmini cheksiz 
ravishda oshirishning kontseptual jihatdan imkonsiz narsa yo'q.   E'tibor bering, har 
ikkala holatda ham bunday jarayonning haqiqiy natijasi chekli bo'ladi:   jismning 
o'lchamiga har qanday aniq qo'shilish hali ham cheklangan o'lchamdagi jismni 
beradi.   Xuddi shunday, men tanani qanchalik nozik bo'lishimdan qat'iy nazar, har 
qanday bo'linish harakati cheklangan miqdordagi qismlarni beradi.
Endi Aristotel dunyoning abadiyligi uni faqat potentsial   cheksizlikka bog'laydi   , deb
hisoblaydi .   Buning sababi shundaki, dunyo doimo mavjud bo'lgan deyish, 
hozirda   hech qanday cheksizlik mavjud degani emas   .   Toʻgʻrirogʻi, bu faqat “dunyo
N   yil davomida mavjud boʻlgan” N   ning istalgan qiymati uchun toʻgʻri boʻlishini 
nazarda tutadi. Oʻtmishga borgan sari kattaroq (lekin baribir chekli) oʻtmishda                    
xohlagancha borish mumkin. o'tgan vaqt davrlari, xuddi tanani xohlagancha nozik 
tarzda ajratish mumkin.   Va bu kabi   potentsial   cheksizlik cheklangan kattalikka 
taalluqli emasligi aniq emas.   Al-Kindi bunga javob beradimi?
U shunday qiladi, garchi uning javobi dunyoning abadiyligiga bo'lgan 
munosabatining oxirida keladi.   Filoponda ham topilgan javob shundan iboratki, 
hatto hozirgi kunga erishish uchun cheksiz sonli lahzalar allaqachon o'tgan bo'lishi 
kerak.   Boshqacha qilib aytadigan bo'lsak, hozirda "dunyo paydo bo'lganidan beri" 
o'tgan cheksiz sonli lahzalar (yoki yillar yoki boshqa narsalar) mavjud.   Va 
Aristotelning o'zi aytganidek, cheksizni bosib o'tib bo'lmaydi.   Ushbu dalil 
muvaffaqiyatli bo'ladimi yoki yo'qmi - noma'lum.   Aftidan, biz o'tgan vaqt ichida 
cheksiz uzoq nuqtani tanlaymiz, keyin esa o'shandan beri o'tgan yillar sonini 
hisoblaymiz.   Ammo Aristotel, ehtimol, o'tgan vaqt ichida cheksiz uzoq nuqtani 
tanlashning dastlabki harakatiga to'sqinlik qilmoqchi bo'lib, har qanday   maxsus   Biz
o'tmishda tanlagan nuqta, hozirgi paytdan faqat cheklangan yillar davomida olib 
tashlanadi.
U Turkumlarning   birinchi boblariga asoslanib, ruhning substansiya ekanligini 
ta'kidlaydibiror narsaning mohiyati shu narsa bilan nom va ta'rifga ega ekanligini 
da'vo qilish.   Jon tirik mavjudotning mohiyati, tirik mavjudot substansiya bo‘lgani 
uchun ruh ham substansiyadir.   Qolaversa, bu nomoddiy substansiya: chunki ruh 
“jonli mavjudotning intellektual shakli”, intellektual shakl esa turdir.   Ammo, al-
Kindi fikricha, turlar ahamiyatsizdir;   shuning uchun ruh nomoddiydir.   Ushbu bahs-
munozaralar poyezdidagi muammoli harakatlar orasida inson ruhini inson turi 
bilan identifikatsiya qilish kiradi.   Bu al-Kindining "   Kategoriyalar " dagi "ikkilamchi 
substansiya" bo'lgan turlar haqidagi g'oyani "   De Anima   " va "   Metafizika   " kabi                    
asarlarda topilgan shakl haqidagi ta'limot bilan birlashtirishga urinishi bo'lib 
tuyuladi..   Al-Kindi oddiygina bu ikkisini bir-biriga qarama-qarshi qo'yadi - u qanday
qilib ko'plab inson ruhlari bo'lishi mumkinligi haqidagi aniq savolga javob 
bermaydi, ularning barchasi bitta turdagi   inson   bilan bir xildir .
                                                 
Xorazmiy, Abu Rayhon Beruniy, Ibn Sino, Gʻazzoliy va Baxmanyorning
mantiqiy qarashlari 
Abul Hasan Marzubon oʻgʻli Baxmanyor (? — 1067) — ozarbayjon faylasufi. Ibn 
Sinoning shogʻirdi. Forobiy va Ibn Sino taʼlimotlarini himoya qilgan va 
rivojlantirgan. Islom aqidalarini asoslashda aristotelizm va neoshgatonizmdan 
foydalangan. B. mavjudot haqida panteistlarcha fikr yurittan (k-Panteizm). U 
olamni "boshlangʻich ruhiy sabab" — Allohdan keltirib chiqaradi va emanatsiya 
asosida tushuntiradi; barcha mavjud narsalarni oʻrta asr falsa-fasida keng 
tarqalgan tushunchalar — vujudi mumkin, vujudi vojib asosida talqin etishga 
harakat qiladi. B. bilish nazariyasida aqliy bilishni himoya qilib, ratsionalizmnn 
rivojlantirdi. B.ning "Mabod attabiat ("Metafizika") va "Marotib al-mavjudot" 
("Mavjudotning martabalari") (Qohira, 1911, arab tilida; Leypsig , 1851, nemis 
tilida) asarlarida mavjudot va bilish masalalari qarab chiqilgan. "Kitob attahsil" 
("Tahsil kitobi") va "az-Ziynat" ("Ziynatlash") asarlari mantiq ilmiga, "al-Baxjad 
va as-saodat" ("Goʻzallik va baxt") kitobi axloq masalalariga bagʻishlangan. B. 
bilan Ibn Sino oʻrtasidagi falsafiy yozishmalarning keyinchalik koʻchirilgan ayrim 
nusxalari Oʻzbekiston Fanlar akademiyasi Sharqshunoslik institutida saqlanadi.                   
      Ma’naviyatimizning buyuk siymolari” nomli loyihamizning navbatdagi ilm 
ahllaridan yana biri Abu Abdulloh al-Xorazmiydir. U ulug‘ zotning  to‘liq ismi Abu
Abdulloh Muhammad ibn Ahmad ibn Yusuf al-Xorazmiy. Tug‘ilgan yili haqida 
ma’lumotlar saqlanib qolmagan. Olim 997-yilda vafot etgan. Abu Abdulloh al-
Xorazmiyning yoshligi Xiva, Zamaxshar va Qiyot shaharlarida o‘tgan.Abu 
Abdulloh al-Xorazmiy mashhurlik davri somoniylar amiri Nuh ibn Mansurning 
vaziri  Abul Hasan al-Utbiy huzurida kotib bo‘lib xizmat qilgan davrida 
cho‘qqisiga chiqqan. Shu vazifasi tufayli u “al-kitob al-Xorazmiy” nomi bilan ham
tanilgan. O‘z xizmat vazifalari yuzasidan Buxoroga tez-tez borib turgan va 
ko‘pgina allomalar bilan hamsuhbat bo‘lgan.Abu Abdulloh Xorazmiyning 
bizgacha yetib kelgan, ko‘pchilik asarlari singari o‘sha davrning ilm tili – arab 
tilida bitilgan, yagona ma’lum asari – “Mafotih al-ulum”(“Ilmlar kaliti”)dir. 
Qo‘lyozma nusxalari juda ko‘p emas. Yaqin-yaqingacha to‘rt nusxasi bor deb 
hisoblanar edi. Uchtasi Buyuk Britaniya muzeyida hamda Berlin kutubxonasida 
saqlanadi. XX asrning 60-yillarida ushbu asarning yana olti nusxasi Istanbul 
kutubxonalarida borligi aniqlandi.“Mafotih al-ulum”(“Ilmlar kaliti”) o‘ziga xos 
qomusiy asar bo‘lib, o‘sha davrdagi deyarli hamma asosiy fan sohalarini o‘z 
ichiga qamrab olgan. Abu Abdulloh al-Xorazmiy asarida  har bir ilm mazmunini 
sharhlab beradi. Ularning tasnifi quyidagicha:
Shariat va u bilan bog‘liq ilmlar:
– fiqh, ya’ni musulmon huquqshunosligi;
– kalom, ya’ni din asoslari;
– grammatika;                   
– ish yuritish;
– she’riyat va aruz; 
– tarix.
Nazariy falsafa:
– tabiiy ilmlar – tibbiyot (tib, samoviy hodisalar – meteorologiya, mineralogiya, 
al-kimyo, mexanika) – quyi;
– riyoziyot ilmlari (arifmetika, handasa, ilm an-nujum, musiqa) – o‘rtacha;
– ilohiy, ya’ni metafizika – oliy ilm;
– mantiq.
Amaliy falsafa:
– axloq – etika (odamni boshqarish);
– uyshunoslik (uyni boshqarish);
– siyosat (shaharni, mamlakatni boshqarish).
Abu Abdulloh Xorazmiy o‘z tasnifida o‘sha davr an’anasi, ya’ni ilmlarni ikkiga 
bo‘lishni qo‘llab-quvvatlab, an’anaviy (shar’iy) va an’anaviy bo‘lmagan 
(falsafiy)larga ajratadi. Asardagi an’anaviy ilmlardan biri, fiqhda muallif islom 
qonunshunosligining asosi bo‘lgan va islom huquqi posbonining doimiy dasturi 
Qur’on, payg‘ambar so‘zlari, hikmatli gaplari va hayotlarini aks ettiruvchi 
sunnat, hadis va uning xillari; ijmo – islom jamoasining yakdillik bilan tan olgan                    
qarori; shariat qonun-qoidalariga amal qilishni, ya’ni tahorat qilish, namoz 
o‘qish, azon aytish, ro‘za tutish, zakot to‘lash ustida to‘xtalib o‘tadi.
 
Abu Nasr al-Farobiy (870-950) singarilarning qarshiligini kеltirib chiqardi. Ammo 
al-Farobiyning o‘zi sharq faylasuflari orasida Aristotеldan kеyin “ikkinchi 
muallim” dеb hisoblangan. Garchi Platonning “abadiy dunyoning abadiy 
yaratuvchisi” va Aristotеlning “ilohiy aql-zakovat” tushunchalari o‘rtasida 
tafovut ko‘rmagan bo‘lsa-da, aql-zakovatni dindan ustun qo‘ygan edi. Al-Farobiy
ta’limotiga ko‘ra, barcha jarayonlarni “faol intеllеkt” boshqaraib turadi. Al-
Farobiy o‘zining ijtimoiy-axloqiy risolalarida ilk marotaba bir vaqtning o‘zida 
diniy jamoat boshlig‘i (imomi) bo‘lgan holda xalqni “faol intеllеkt”dan 
olinadigan haqiqatlar bilan tanishtirib boruvchi faylasuf boshqaruvi ostidagi 
“saodat shahri” to‘g‘risidagi ta’limotni ilgari surgan edi. Al-Farobiy arab-islom 
falsafasi, xuddi shuningdеk, boshqa gumanitar fanlar taraqqiyotiga katta ta’sir 
ko‘rsatdi. Jumladan, bu ta’sir muqaddam aytib o‘tilgan al-Mas’udiy, Ibn 
Miskavayh, Abu Ali ibn Sino asarlarida yaqqol sеzilib turadi. X asr oxirida Platon,
Aristotеl va Pifagorning ta’limotlari hind-eron mutafakkirlari ta’limotlari 
elеmеntlari bilan qo‘shilib uyg‘unlashib kеtgan taxminan ellikta “nomalar”ni 
o‘zida birlashtirgan “Poklik birodarligi” (“Ihvon as-Safo”) jamiyati vujudga keldi. 
Ular Suqrotni ham, xristian avliyolarini ham, shialar jabrdiydalari Hasan va 
Husaynni ham o‘z qahramonlari dеya e’tirof etgandi. Shuning barobarida ular 
go‘yoki al-Farobiy boshlab bergan “idеal davlat” va “sof aql-zakovat”ni izlashni 
ham davom ettirdilar. Shuningdek, ular namozni diniy va falsafiyga ajratishgan,                    
namoz va ibodat dеganda axloqiy poklanish va ezgu ishlar sodir etishni 
tushungan edi. Al-Farobiy ta’siri ostida musulmon Sharqining buyuk mutafakkiri,
ayni mahalda shifokor, matеmatik, tabiatshunos, shoir va faylasuf Abu Ali ibn 
Sino ham ijod qilgan edi. Uning asarlari orasida “Jon haqida risola”, “Adolat 
haqida kitob”, “Birlamchi aql-zakovat haqida”, “Harakat to‘g‘risida” singari 
asarlar uchraydi. Ibn Sino dunyo Ollohning tajallisi (emanatsiyasi) bilan, uning 
irodasi bilan emas, balki ob’еktiv zarurat tufayli vujudga kеladi, biroq yagona 
xudo - barcha mavjudotning zaruriy birlamchi sababidir degan g‘oyani ilgari 
surgan. Boshqa musulmon faylasuflar kabi Ibn Sino ham mantiq va dinni o‘zaro 
kеlishtirishga intilgan edi. Uning o‘zi fanlarni nazariy va amaliy fanlarga ajratgan 
edi. Nazariy fanlar sirasiga fizika va matеmatika kiradi, darvoqе, “birlamchi” 
fizikada materiya, harakat shakllari, o‘simliklar, hayvonlar to‘g‘risidagi ta’limot 
kirsa, “ikkilamchi” fizika - tibbiyot, astrologiya, alximiyadan iboratdir. Davlat 
boshqarish va oila, xo‘jalik, mulkning barcha muammolarini tartibga solib turish 
to‘g‘risidagi ta’limotni Ibn Sino amaliy fanlar dеb hisoblagan. Abu Ali ibn Sino 
islom olamida falsafa va boshqa fanlarning kеyingi taraqqiyotiga Abu Nasr al-
Farobiydan ham ko‘proq hissa qo‘shgan edi.X asr o‘rtalaridan boshlab va 
kеyiroq dunyo yaratilishidan boshlanuvchi umumiy asarlar bilan bir qatorda 
sulolalar solnomasi, alohida hukmdorlar, ularning vazirlari va kotiblari 
biografiyasi - tarjimayi holi janrlari, alohida mamlakatlar va shaharlar tarixiga 
oid asarlar vujudga kеldi. Yaman (al-Hamdoniy), Misr (Ibn Abu al-Hakim), 
Bag‘dod (al-Hoshib al-Bag‘dodiy), Damashq (Ibn Asokir), Halab (Ibn al-Odim) va 
boshqalarning asarlari ana shunday asarlar sirasiga kiradi. Shuning barobarida 
odatda salaf o‘tmishdoshlar tajribalaridan foydalangan holda umumiy yalpi 
tarixlarni yozish ham davom etaverdi:                    
                                               XULOSA 
Al-Kindi aqlli ruhni tanadan va pastki psixologik qobiliyatlardan keskin 
ajratganligini va u aqlli ruhni bizning haqiqiy "men" yoki "mohiyatimiz" va 
tananing o'limidan keyin omon qoladigan yagona qism sifatida ko'rishini hisobga 
olsak. , uning axloqiy fikri ham xuddi shunday yuksak intellektual ekanligi 
ajablanarli emas. G'amginlikni yo'qotish haqida, nomidan ko'rinib turibdiki, 
falsafiy tasalli janridagi asar.   Matnning ko'p qismi amaliy maslahatlar, iboralar va 
latifalardan iborat bo'lib, kishi qayg'uga duchor bo'lganida yodda tutishi 
mumkin.Ayniqsa, diqqatga sazovor parchalardan biri bizning yerdagi hayotimizni 
dengiz sayohati chog'ida vaqtinchalik quruqlikka tushish sifatida tasvirlaydi;   Bu 
tasvir oxir-oqibat Epiktetdan olingan.   Garchi risolaning falsafiy asoslari dastlabki 
bo'limlarda qo'yilgan bo'lsa-da, bu erda al-Kindi jismoniy ob'ektlarga qiymat 
qo'yishga qarshi printsipial dalillar keltiradi.   Uning aytishicha, o‘zining tabiatiga 
ko‘ra, boylik va boshqa jismoniy ne’matlar zaif va o‘tkinchidir.   Hech kim ularning 
mulklari tortib olinmasligiga ishonch hosil qila olmaydi - ular "har qanday kuch 
tomonidan tortib olinishi" mumkin.   Va eng muhimi, ularning jismoniy bo'lishi 
ularning avlod va buzilishlarga duchor bo'lishini anglatadi.   va shuning uchun 
o'tkinchidir.   Buning o'rniga, biz barqaror va mustahkam bo'lgan va bizdan tortib 
olinmaydigan narsalarni qadrlashimiz va ularga intilishimiz kerak: bular hozir 
tanish bo'lgan "aql olamida" bo'ladi.   Insonning xohish-istaklari faqat tushunarli 
narsalarga qaratilgan bo'lsa, odam qayg'uga daxlsiz bo'ladi.    Risolaning qolgan 
qismida taklif qilingan latifalar va ko'proq amaliy "davolar" bu xulosani qabul qilish
va unga muvofiq yashashimizni osonlashtirish uchun mo'ljallangan.   kishi qayg'uga                    
daxlsiz bo'ladi.     Risolaning qolgan qismida taklif qilingan latifalar va ko'proq amaliy
"davolar" bu xulosani qabul qilish va unga muvofiq yashashimizni osonlashtirish 
uchun mo'ljallangan.   kishi qayg'uga daxlsiz bo'ladi.   Demak, bu dalil qayg'u har 
doim keraksiz ekanligini ko'rsatadi.   Risolaning qolgan qismida taklif qilingan 
latifalar va ko'proq amaliy "davolar" bu xulosani qabul qilish va unga muvofiq 
yashashimizni osonlashtirish uchun mo'ljallangan,degan xulosaga kelishimiz 
mumkin.
                          
                                 
                  
                      Foydalanilgan adabiyotlar                   
Abu Rido, M.'AH (tahr.), 1950/1953, Al-Kindi,   Rasail al-Kindi al-Falsafiya   , 2 jild, 
Qohira: Dorul-Fikr al-'Arabiy.
Adamson, P., 2002a, "Abu Ma'shar, al-Kindi va astrologiyaning falsafiy 
himoyasi",   Recherches de philosophie et théologie médiévales   , 69: 245-270.–––, 
2002b,
 “Mohiyat va mavjudlikdan oldin: Al-Kindiyning borliq tushunchasi”   , Falsafa tarixi 
jurnali   , 40: 297–312., 2003
“Al-Kindiy va Mu’tazila: Ilohiy sifatlar, ijod va ozodlik”,   Arab fanlari va falsafasi   , 
13: 45–77., 2005, 
“Al-Kindi va yunon falsafasining qabul qilinishi”, “   Arab falsafasining Kembrij 
hamrohi   ” kitobida , ed.   P. Adamson va RC Taylor, Kembrij: Kembrij universiteti 
nashriyoti, 32-51., 2006,
“Al-Kindi, Ptolemey va qadimgi sharhlovchilarda ko‘rish, yorug‘lik va rang”,   Arab 
fanlari va falsafasi   , 16: 207–236., 2007
Al-Kindi   , Nyu-York: Oksford universiteti nashriyoti., 2015,   Plotinus va al-Kindi 
bo'yicha tadqiqotlar   , Farnxem: Ashgate Variorum.
Adamson, P. va Pormann, PE (trans.), 2012,   Al-Kindining falsafiy asarlari   , Karachi: 
Oksford universiteti nashriyoti.
Adamson, P. va Pormann, PE, 2009,

IX-XII asrlarda Yaqin va O'rta Sharq mamlakatlarida mantiq ilmi.Al-Kindiyning mantiqiy ta'limoti Forobiyning mantiq konsepsiyasi.Abu Abdulloh Xorazmiy ilmiy merosida mantiq masalalariAbu Rayxon Beruniy mantiq ilmi haqidaIbn Sinoning mantiqiy ta'limotiBaxmanyorning mantiqiy qarashlari.Abu Xomid G'azzoliy mantiq ilmi haqida. MUNDARIJA KIRISH ................................................................................................................3 ASOSIY QISM I IX - XI asrlarda Yaqin va Oʻrta sharq mamlakatlarida mantiq ilmi.….……….4 II Al - Kindiyning mantiqiy ta'limoti.....................................................................8 III Xorazmiy, Abu Rayhon Beruniy, Ibn Sino, Gʻazzoliy va Baxmanyorning mantiqiy qarashlari .............…............................…............................................14 XULOSA …………………………………………………..….……….…..…..…….………………............19 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR................................................................21

KIRISH Sharqda mavjud bo'lgan ilk o'rta asrlar sivilizatsiyasi butun g'arbga ijobiy ta'sir o'tkazgan, keyinchalik g'arbda shakllangan sivilizatsiya Sharq taraqqiyotiga o'z ijobiy ta'sirini o'tkazgan va shu asnoda sivilizatsiyalar millat, xalq va mamlakatlarning o'zaro yaqinlashuvida ham ijobiy ahamiyatga ega bo'lib kelgan. G'arb va Sharq sivilizatsiyalarining o'zaro bir-biriga ta'siri, bir- birini boyitishi insoniyat taraqqiyotining muhim ma'naviy omilidir. Sharq sivilizatsiyasidagi o'z mohiyatiga ko'ra insonparvarlik xarakteriga ega bo'lgan qadriyatlar jahon sivilizatsiyalar rivojlanishida barqarorlikni ta'minlaydi.Ayniqsa, IX-XV asr musulmon tarixiy-falsafiy merosi, Sharq, aniqrog'i Markaziy Osiyo mutafakkirlarining o'rta asrlar va Uyg'onish davri Ovrupa falsafiy tafakkuriga ko'rsatgan ta'siri hamda ahamiyatini ochib berish xalqimizni, ayniqsa, yoshlarni tarbiyalashga samarali xizmat qilishi shubhasizdir. Jahon fani rivojida Markaziy Osiyo mutafakkirlaridan Abu Nasr Forobiy, Ibn Sino, Abu Rayhon Beruniy va ko'plab bobokalonlarimizning durdona asarlari milliy-ma'naviy bo'lib, ularning beqiyos ilmiy-ma'rifiy kashfiyotlarisiz tasavvuf, tariqat,islomqadriyatla-rimiz fan bir muncha achinarli tushib qolgan bo'lar edi. Bu fikrni tarix ham isbotlaydi. Oddiy tasavvurga ko'ra Quyosh Sharqdan chiqqani kabi, falsafiy va mantiqiy qarashlarning paydo bo'lishi ham qadimiy Sharq xalqlari taffakuriga borib taqaladi.Qadimgi Sharq xalqlarining tarixi va madaniyati, ularning afsonaviy, diniy, axloqiy, siyosiy va huquqiy badiiy-estetik va falsafiy tasavvur va qarashlari, ularga xos mazmunlar haqidagi bilimlar antiq davr mualliflari asarlarida, arxeologik

manbalarda, xalq og'zaki ijodiyoti namunalari: afsonalar, dostonlar va rivoyatlarda aks etgan. Bir necha asrlar davomida uning falsafiy risolalari musulmon va ayniqsa, Yevropa mutafakkirlariga kuchli ta’sir ko‘rsatgan.Ibn Sinoda falsafaning dinga munosabati intellektual elitizm pozitsiyasidan kelib chiqqan holda qaror topadi: taqdir masalasini ochiq muhokama qilish omma uchun zararlidir. Taqdirning mohiyatini tahlil qilish, dunyo tartibini, jazolash, ruhni tiriltirish muammolarini o'rganish, aql- idrok tamoyillari bilan chambarchas bog'liq bo'lgan, ya'ni ruhi pok inson tomonidan amalga oshirilishi mumkin – faylasuf tomonidan. IX - XI asrlarda Yaqin va Oʻrta sharq mamlakatlarida mantiq ilmi Ilohiyotshunoslardan farqli ravishda Sharq faylasuflari mantiqni “fanlar fani” dеb hisoblashgan. Shuning uchun ham bir vaqtning o‘zida matеmatika, tibbiyot,

fizika va farmakologiya bilan shug‘ullanib kеlgan al-Kindiy Platon va Aristotеl ta’limotlarini yagona tizimga birlashtirishga va ratsional bilishni inson aql- zakovatining ilohiy aql-idrokka oshino etilishi tariqasida tanishtirishga intilgan edi. Al-Kindiy saroydagi mavqeidan mahrum bo‘lib qoldi va uning kutubxonasi esa, musodara qilindi. Biroq, mu’taziliylar ta’sir davri qisqa bo‘lishiga qaramasdan, ular ekib kеtgan urug‘ o‘z samarasini bergan edi.Al-Farobiy ta’limotiga ko‘ra, barcha jarayonlarni “faol intеllеkt” boshqaraib turadi. Har bir fan kabi mantiq fani ham o`z shakllanish va rivojlanish tarixiga ega. Mantiqqa oid dastlabki atamalar Qadimgi Sharq mamlakatlarida, xususan, Hindiston, Xitoyda vujudga keldi. Biroq Yunon faylasuflari mantiq fanini rivojlanishi va alohida fan sifatida shakllanishiga sabab bo'ldilar. Ularning shakllanishiga notiqlik san`ati, matematika ilmining rivojlanishi va shu kabilar katta ta`sir ko`rsatdi. Bu fanning mantiq deb nomlanishining sababi, botiniy va zohiriy nutqning aniq, mustahkam bo`lishi u sababidandir. Mantiq fani insonning zehnini xatolardan saqlovchi qonun-qoidalar jamlanmasi hisoblanadi. “Mantiq” so`zi lug`atda yunoncha “logika” so`zining arabcha tarjimasidir. “Logikos”-“so`z, aql” va “aql yuritish” ma`nolarini beradigan “logos” so`zi bilan aloqador bo`lib, so`z va aql ma`nolarini o`z ichiga qamrab olgan tushunchadir. Mantiq so`zi arabcha " قطن " so`zidan olingan masdari miymiy bo`lib, “nutq qilmoq”, “fikr, kalom” yoki “ong” degan ma`nolarni ham bildiradi.Mantiq fanining alohida fan sifatida shakllanishi uning nomi bilan bog`liq. U birinchi bo`lib mantiq ilmi o`rganadigan masalalar doirasini aniqlab berdi. Aristotelning “Kategoriyalar”, “Talqin haqida”, “Birinchi analitika”, “Ikkinchi analitika”, “Sofistik raddiyalar haqida”, “Topika” nomli asarlari bevosita mantiq masalalariga bag`ishlangan. Aristotel mantiqni – “ma`lum bilimlardan noma`lum bilimlarni aniqlovchi”, “to`g`ri fikrni xato fikrdan ajratuvchi” fan sifatida ta`riflaydi.

Ar-Roziy axloq(etika)da zohidlikka qarshi chiqdi, faol ijtimoiy hayotga chaqirdi, Suqrotni namuna sifatida ko‘rdi. U o'z davrida mavjud bo'lgan barcha dinlarni tanqid qilgan: haqiqat bitta, dinlar ko'p, shuning uchun hamma dinlar yolg'ondir. Haqiqat manbai Muqaddas Kitob emas, balki faylasuflar va olimlarning kitoblari bo'lishi kerak, degan edi u.Ar-Roziyning tibbiyotga oid asosiy asarlari “Al-Xavi” kitobi va 10 jildlik “Mansurga bag‘ishlangan tibbiy kitob” – arab tilidagi o‘ziga xos tibbiy ensiklopediyadir. Lotin tiliga tarjima qilinib, ular bir necha asrlar davomida shifokorlar uchun qo'llanma bo'lib xizmat qilgan. Shuningdek, u kasalxonalar qurish va ular uchun joy tanlash bo'yicha ko'rsatmalar tuzdi, shifokorlar ixtisoslashuvining ahamiyati, kambag'allarga tibbiy yordam va o'z-o'zidan yordam ko'rsatish haqida asarlar yozdi.Ar-Roziy birinchilardan bo‘lib ba’zi kasalliklarning yuqumli xususiyati haqida fikr bildirgan. “Chechak va qizamiq haqida” asarida u bu kasalliklarning klassik tavsifini berib, qayta kasallikka qarshi immunitetni ta’kidlagan. Kasallikning oldini olish uchun chechakka qarshi emlash qo'llaniladi. Har bir bemorning kasallik tarixini tuzish, oyoq-qo‘l singanida gips qo‘llashni tibbiyot amaliyotiga joriy etdi. U paxta momig'ini bog'lash uchun va katgutni yaralarni tikish uchun ishlata boshladi, farenksdan begona jismlarni olish uchun maxsus vositani tasvirlab berdi.Ar-Roziy matematik atomizm ta’limoti tarafdori boʻlib, uning taʼlimotini “Vaqt va makon kitobi”da bayon qilgan. Shuningdek, Yerning sharsimon tabiati, yulduzlar va umuman fazoga oid bir qancha risolalari mavjud. AL KINDIYNING MANTIQIY TAʼLIMOTI Hayoti va asarlari