logo

Livanda fuqarolar urishi 1975-1990 - yillar

Yuklangan vaqt:

12.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

198.4208984375 KB
Mavzu: Livanda fuqarolar urishi 1975-1990 - yillar
REJA:
1.Fuqarolar urishidan oldingi Livanning ijtimoiy-siyosiy ahvoli
2.Livanda fuqarolik urishining boshlanish sabablari
3.Livan fuqarolar urishi davrda 
4.Livanda urushdan keying ijtimoiy vaziyat
5.Xulosa 1.Fuqarolar urishidan oldingi ijtimoiy-siyosiy vaziyat
Livan O’rta Yer dengizining sharqiy qirg’og’idagi davlat. Territoriyasi 10,4
ming kv.km. Aholisi - .... Aholining 90%idan ko’prog’i arablar, qolganlari arman,
kurd,   cherkas,   turk   va   boshqa   millat   vakillariga   mansub.   Davlat   tili   –   arab   tili.
Aholining 50%i xristian, qolgan 50%i esa islomga e’tiqod qiladi.
1261-1516   yillarda   Misr   tarkibida,   1517-1918   yillarda   Usmonli   turklar
imperiyasi   tarkibida,   1918   yilda   Angliya   va   Fransiya   qo’shinlari   Livanni   bosib
oldi.   1920   yilda   Fransiya   Livan   ustidan   o’z   protektorati   o’rnatadi.   1922   yilda
Millatlar Ligasi Fransiyaning mandatini tasdiqlaydi. 1926 yil may oyida Livanning
fransiyalik   oliy   komissari   mamlakat   konstitusiyasini   e’lon   qiladi.   Livanda
respublika   tuzimi   o’rnatiladi.   Biroq   mamlakatning   mudofaa   tizimida   va   tashqi
siyosatda   fransuzlarning   nazorati   to’la   hukm   suradi.   Livanning   taraqqiyparvar
kuchlari   mamlakatning   haqiqiy   mustaqilligi   uchun   kurashni   avj   oldirib   g’alabani
qo’lga kiritadi. 1943 yilning   22 noyabrida Livan rasman mustaqil respublika deb
e’lon   qilindi,   aynan   shu   kun   milliy   bayram   sifatida   nishonlanadi.   1946   yil   31
dekabrda fransuz  qo’shinlari  Livan territoriyasini  batamom  tark etdi. 1934 yildan
boshlab Livan prezidentlari xristian - maroniylar 1
dan, 1937 yildan esa Livan bosh
vazirlari   musulmonlardan   saylangan.   Bu   o’ziga   xos   an’anaviy   hokimiyat
taqsimlash   tartiboti   1943   yilda   Milliy   ahdnoma   qabul   qilinishi   bilan   rasman
qonunlashtirildi. Ahdnomaga muvofiq mamlakat prezidenti lavozimiga musulmon
– shiya vakillari saylanishi mumkin bo’lgan. 
1958   yil   21   fevralida   umumxalq   referendum   natijasida   Birlashgan   Arab
Respublikasi   deb   atalmish   federativ   davlat   yuzaga   keldi.   Birlashgan   Arab
Respublikasi   tashkil   topganiga   javob   tariqasida   Iroq   va   Iordaniya   konferativ
birlashmasi   Xoshimiy   Arab   Federasiyasi   deb   ataldi.   Ikki   federasiya   o’rtasida
kelishmovchlikning   sababi   siyosiy   boshqaruv   tizimida   edi.   Agarda   Birlashgan
Arab   respublikasida   –   respublika   tizimi   hukm   suradigan   bo’lsa,   Xoshimiylar
federasiyasida  monarxiya tartiboti hukm surardi. Buning ustiga arablar dunyosida
yetakchilikka   intilish   borasidagi   kurash,   bu   ikki   federasiya   orasida   qarama-
qarshilikni   yanada   kuchaytirgan.   Ikki   federasiya   o’rtasida   navbatdagi   keskin
kelishmovchilik Livandagi  1958 yilgi  voqyealar  bo’ldi. 1958 yilning bahorida  bu
mamlakatda ichki siyosiy vaziyat o’ta keskinlashdi. 
G’arbga tayangan liberal  guruhlar (prezident  Komil  Shamun boshchiligida)
va   g’arbga   qarshi   turgan   radikal-millatchilar   (ular   Milliy   front   nomini   olgan)
o’rtasida   mamlakatning   ichki   va   tashqi   siyosiy   yo’nalishi   bo’yicha   tortishuvlar
boshlanib   ketdi.   Komil   Shamun   hukumati   «Eyzenxauer   doktrinasi»ni   qo’llab-
quvvatlashi   bilan   oppozisiya   (Milliy   Front)   uni   betaraflik   prinsipini   buzganida
ayblab   jangavor   targ’ibot   kompaniyasini   boshlab   yubordi.   Komil   Shamunning
1
  V - VII  асрларда Сурияда ташкил топган христиан черковининг афсонавий асосчиси Мар Марон номидан 
олинган. «siyosiy   feadalizm»ga   qarshi   kurashi   ham   oppozisiyaning   noroziligini   yanada
kuchaytirdi. K.Shamunning «siyosiy feodalizmi» mamlakatdagi hokimiyatni diniy
jamoa  vakillari   orasida   taqsimlashni   tushungan.   1958  yil   mayida  Livandagi   ichki
keskin   siyosiy   vaziyat   o’zining   yuqori   cho’qqisiga   chiqdi.   Mamlakatda   umumiy
ish   tashlash   boshlanib,   u   tez   orada   hukumatga   qarshi   chiqishlarga   aylanib   ketdi.
K.Shamun   va   oppozisiya   o’rtasidagi   kurash   fuqarolar   urushiga   aylandi.   Livan
prezidenti   mamlakatda   siyosiy   inqirozning   vujudga   kelishida   Birlashgan   Arab
Respublikasini aybdor deb ko’rsatdi va BMTga shikoyat qildi. Biroq BMTning bu
yerga   kelgan   komissiyasi   BAR   Livanning   ichki   ishlariga   aralashgani   to’g’risida
hyech   qanday   dalillar   topmaganligini   rasman   ta’kidladi.   Unda   livan   Xoshimiy
Federasiyasiga murojaat qilib yordam so’raydi. Abdul Karim Qosim boshchiligida
Iroq   armiyasi   Livanga   otlanishi   kerak   bo’lgan.   Ammo   mutlaq   kutulmaganda
voqyea ro’y bergan. Adul Karim Qosim qo’shini o’z yo’nalishini o’zgartirib, Iroq
poytaxti   Bag’dodga   kirib   keladi   va   davlat   to’ntarishida   ishtirok   etib,   qirol
hokimiyatini ag’daradi. 1958 yil 14 iyulida amalga oshirilgan to’ntarish natijasida
Xoshimiylar   monarxiyasi   Iroqda   batamom   yo’q   qilindi.   1958   yil   15   iyulida
Iroqning   yangi   hokimiyati   Xoshimiylar   federasiyasidan   chiqib   ketganini   bayon
etdi. Endi komil Shamun. Arab qo’shnilari yordamidan mahrum bo’lgach, AQShga
o’z   nigohini   qaratadi.   «Eyzenxauer   doktrinasi»ni   qabul   qilgan   davlat   Amerika
yordamiga tayanish mumkin bo’lganligidan foydalangan aqsh, 1958 yil 15 iyulida
dengiz piyoda askarlarini  Livanga kiritadi. Biroq tez orada amerikaliklar Livanga
demokratiyani «jahon kommunizmidan» himoya qilishga emas, balki ichki siyosiy
va   diniy   jamoalari   o’rtasidagi   hokimiyat   uchun   bo’lgan   kurashga   tortilganini
tushunadi. Keskin vaziyatni va fuqarolar urushining oldini olish maqsadida AQSh
hukumati Komil Shamun va uning tarafdorlarini hokimiyat tepasidan chetlashtiradi
va Fuad Shihab boshchiligida yangi hukumat tuzilishiga ko’mak berdi.
Prezident Fuad Shihab Livan davlatining qat’iy betaraflik siyosatiga qaytganini 
bayon qilgan. 1950-1960 yillarning birinchi yarmigacha Livanda ijtimoiy-iqtisodiy
rivojlanishning jadal suratlarini kuzatish mumkin. Mamlakat aynan o’sha vaqtda 
Yaqin Sharq Shveysariyasi nomiga ega bo’lgan. Bayrut moliyaviy markaz sifatida 
neft qazib chiqaruvchi arab davlatlari va G’arbning eng rivojlangan mamlakatlari 
o’rtasida Livan poytaxtida Sharqning eng yirik banklari joylashganligi, bu kichik 
mamlakatni xalqaro miqyosida alohida o’ringa chiqargan.      2.Livanda fuqorolik urushlarini boshlanish sabablari
Ikkinchi jahon urushi boshida Fransiya taslim bo lgach, 1940-yil Livan Italiya ʻ
bilan Germaniyaning Yaqin Sharqdagi tayanch nuqtasiga aylandi. 1941-yil 8-
iyunda "Ozod Fransiya" harakati va ingliz qo shinlari Suriya va Livanga bostirib 	
ʻ
kirdi. Fransiya qo shinlarining bosh qo mondoni general Katru Fransiya mandatini 	
ʻ ʻ
bekor qildi, 26-noyabrda u Livan milliy ozodlik harakati talabiga javoban Livan ga
mustaqillik berish haqidagi bayonotni tasdikladi. Biroq Livan 1943-yil 22-
noyabrdagina haqiqiy mustaqillikka erisha oldi. 1945-yil Livan Arab davlatlari 
Ligasi tuzilishida ishtirok etdi va shu yili BMTga a zo bo ldi.	
ʼ ʻ
Ikkinchi jahon urushidan keyin ham Fransiya Livanda o z hukmronligini saqlab 	
ʻ
qolishga urinib, bir qancha tadbirlar ko rdi, biroq Livan hukumati bu mavzuda 	
ʻ
muzokara o tkazishdan bosh tortdi. Buyuk Britaniya va Fransiya o z qo shinlarini 	
ʻ ʻ ʻ
1946-yil 31-dekabrda Livan hududidan olib chiqib ketishga majbur bo ldi.	
ʻ
Livan hukumati 1967-yil iyunda Isroil tajovuziga duchor bulgan Misr va boshqa 
arab davlatlariga o z xayrixoxligini bildirdi va Yaqin Sharkdagi siyosiy 	
ʻ
ziddiyatlarni tinch yul bilan hal qilish to g risidagi BMTning 1967-yil 22-noyabr 	
ʻ ʻ
rezolyusiyasini ma qulladi. 1968-yildan Livan hududida Falastin qarshilik harakati	
ʼ
yuzaga keldi. O sha yili Livanga qarshi Isroil tajovuzi boshlandi. Natijada Livan, 	
ʻ
ayniqsa, uning janubiy hududlari qattiq zararlandi. 1970-yil 17-avgustda parlament
S. Franjyeni prezidentlikka sayladi. Soyib Salom hukumat rahbari bo ldi. 	
ʻ
Livanning yangi hukumati betaraflik siyosatini ilgari surdi va milliy iqtisodiyotni 
mustahkamlashga, mehnatkashlarning turmush darajasini yaxshilashga va da berdi,	
ʼ
biroq va dani bajarish o rniga demokratik huquq va erkinliklarni cheklashga 	
ʼ ʻ
harakat qildi; bu hol ish tashlash va namoyishlar boshlanishiga sabab bo ldi (1972-	
ʻ
yil oxiri — 1973-yil boshlari). 1975-yil apreldan Livanda keskin siyosiy tanglik 
vujudga keldi.
Aholisining 90% dan ortig i arablar, shuningdek, armanlar, kurdlar, cherkaslar, 	
ʻ
turklar va boshqa yashaydi. Rasmiy tili — arab tili. Aholining 60% musulmon 
(sunniy, shia, druz), qolgan qismi xristianlar (moruniy, pravoslav, katolik). 
Aholining 83,7% shaharlarda yashaydi. Yirik shaharlari:   Bayrut ,   Tarobulus ash-
Shom ,   Saydo   va   Zahla .
Livan inqirozining boshlanishi
Yuqorida aytib o‘tilganidek, Livan 1975-yilgacha, ya’ni mamlakatda fuqarolar 
urushi boshlanguncha barqaror rivojlanayotgan davlatlardan biri edi. Mamlakatda 
turizm, qishloq xo‘jaligi, bank va moliya tizimi rivojlandi. Livan Yaqin Sharqning 
Shveysariyasi edi.
Ammo shu yillarda mamlakatda bir qator ichki ijtimoiy ziddiyatlarga, shuningdek, 
Isroil davlatining tashkil etilganidan keyingi oqibatlar bilan to‘qnashishga majbur 
bo‘ldi. 1948-yildan boshlab 120 ming nafar falastinlik qochoq Livan hududiga  qochib o‘tdi. Mamlakat Isroil-Falastin maummosining asosiy ishtirokchilaridan 
biriga aylanib qoldi. Livandagi 1975–1990-yillarda bo‘lib o‘tgan fuqarolar urushi 
mamlakatni yana abgor holatga olib keldi. Urush yillarida mamlakatda 170 ming 
aholi halok bo‘ldi. Mazkur fuqarolar urushi mamlakatning siyosiy va iqtisodiy 
inqirozlar girdobiga kirib qolishiga sabab bo‘ldi.
Mamlakatni inqirozga olib kelgan sabablardan yana biri davlatdagi jamoaviy 
nizolardir. Livanda o‘ndan ziyod diniy konfessiya jamoalari mavjud bo‘lib, ular 
o‘rtasidagi nizolar zamonaviy Livan tarixini belgilab beradi. Ular o‘rtasidagi 
nizolar dastlab hukmronlik uchun kelib chiqsa, keyingi sabab falastinlik 
qochoqlarning assimilyatsiyasidir.
BMT hisob-kitoblariga ko‘ra, mamlakatda 450 mingdan ziyod falastinlik qochoq 
40 dan ziyod hududda istiqomat qiladi. Ularning ba’zilari Falastinga qaytishni 
istasa, qolganlari fuqarolik olish ilinjida. Falastinliklarga fuqarolik berilishi to‘rt 
million aholiga ega Livanda demografik o‘zgarishlar keltirib chiqarishi mumkin. 
Bu esa sunniylar sonining oshishiga olib keladi hamda nasroniy va shialarning 
noroziligiga sabab bo‘ladi. 3.Fuqorolik urishi davrida Livan
 
Livan Fuqarolar Urushi Jadvali 1975 Yildan 1990 Yilgacha
Livan fuqarolar urushi jadvali 1975 yildan 1990 yilgacha
Livan fuqarolik urushi 1975 yildan 1990 yilgacha bo'lgan va Livanni vayronaga 
aylantirgan 200 mingga yaqin odamning hayotiga zomin bo'lgan.
Livan fuqarolik urushi, 1975-1978 yillar
13 aprel 1975 yil: Qurolli shaxslar yakshanba kuni cherkovdan chiqib 
ketayotganda Maronit nasroniy farangistlari lideri Per Gemayelga suiqasd 
uyushtirishdi. Qasosda, Falangist qurolli shaxslar Falastinliklarning yuk 
avtomobilini pistirmoqda. Ularning aksariyati tinch aholi bo'lib, 27 yo'lovchini 
o'ldirgan. Livanning 15 yillik fuqarolik urushi boshlanganiga bir hafta bo'lgan 
Falastin-Musulmon kuchlari va Falangistlar o'rtasidagi to'qnashuvlar.
1976 yil iyun: Taxminan tinchlikni tiklash uchun 30,000 Suriya qo'shinlari 
Livanga kirishdi. Suriyaning aralashuvi Falastin-Musulmon kuchlari tomonidan 
nasroniylarga qarshi katta harbiy yutuqlarni to'xtatadi. Aslida Suriyaning Livanni 
talab qilishga urinishi, Livan 1943 yilda Frantsiyadan mustaqillikni qo'lga 
kiritganida, u hech qachon tan olmagan.
1976 yil oktyabr: Misr, Saudiya Arabistoni va boshqa arab qo'shinlari oz sonli 
Qohirada o'tkazilgan tinchlik sammiti natijasida Suriya kuchlariga qo'shildi. 
"Arablarni to'xtatuvchi kuchlar" deb nomlangan qisqa muddatli hayot bo'ladi.
 
 
1978 yil 11 mart: Falastin qo'mondonlari Hayfa va Tel-Aviv o'rtasidagi Isroil 
kibuttsiga hujum qilishdi, keyin avtobus haydab ketishdi. Isroil kuchlari bunga 
javoban. Jang tugashi bilan 37 isroillik va to'qqiz falastinlik halok bo'ldi. 1978 yil 14-mart: Litani operatsiyasida 25 000 ga yaqin isroillik harbiylar Livan 
chegarasini kesib o'tishdi va Litani daryosi nomi bilan Isroil chegarasidan 20 mil 
uzoqlikda emas. Bosqin Falastin ozodlik tashkilotining Janubiy Livandagi 
tuzilishini yo'q qilish uchun mo'ljallangan. Amaliyot muvaffaqiyatsiz tugadi.
1978 yil 19 mart: Birlashgan Millatlar Tashkilotining Xavfsizlik Kengashi AQSh 
homiyligida 425-rezolyutsiyani qabul qildi, Isroilni Janubiy Livandan va 
Birlashgan Millatlar Tashkilotidan Janubiy Livanda 4000 kishilik BMT 
tinchlikparvar kuchlarini tuzishga chaqirdi. Ushbu kuch Birlashgan Millatlar 
Tashkilotining Livandagi muvaqqat kuchlari deb ataladi. Uning dastlabki vakolati 
olti oy edi. Kuch bugun ham Livanda.
 
 
1978 yil 13-iyun: Isroil asosan ishg'ol qilingan hududdan chiqib, vakolatlarini 
Livan armiyasining bo'linib ketgan qo'shinini Saad Xaddadning qo'liga topshiradi, 
bu esa Livandagi operatsiyalarini kengaytirib, Isroilning ittifoqchisi sifatida 
ishlaydi.
1978 yil 1-iyul: Suriya Livandagi nasroniylarga qarshi qurollarini ishga solib, 
Livanning nasroniy hududlarini ikki yil ichida eng og'ir janglarda urdi.
1978 yil sentyabr: AQSh Prezidenti Jimmi Karter Kamp-Devid vositachiligi bilan 
Isroil va Misr o'rtasida tuzilgan birinchi arab-Isroil tinchligi. Livandagi 
Falastinliklar Isroilga qarshi hujumlarini kuchaytirishga va'da berishdi.
1982 yildan 1985 yilgacha
1982 yil 6 iyun: Isroil yana Livanga bostirib kirdi. Hujumni general Ariel Sharon 
boshqarmoqda. Ikki oylik yurish Isroil armiyasini Bayrutning janubiy chekkasiga 
olib boradi. Qizil Xoch bostirib kirishi taxminan Livandagi tinch aholidan bo'lgan 
18000 kishining hayotiga zomin bo'ldi.
 
  1982 yil 24-avgust: AQSh dengiz piyodalari, frantsuz parashyutchilari va italiyalik
askarlar Bayrutga Falastin Ozodlik Tashkilotining evakuatsiyasiga yordam berish 
uchun kelib qo'nishdi.
1982 yil 30-avgust: G'arbiy Bayrut va Janubiy Livandagi davlat ichida bir davlatni 
boshqargan Yasser Arafat va Falastin Ozodlik Tashkiloti Amerika Qo'shma 
Shtatlari tomonidan olib borilgan kuchli vositachilikdan so'ng Livanni evakuatsiya 
qildilar. PLOning 6000 ga yaqin jangari asosan Tunisga yo'l olishadi, u erda ular 
yana tarqatib yuborilgan. Ularning aksariyati G'arbiy Sohil va G'azoda.
1982 yil 10 sentyabr: Ko'p millatli kuch Bayrutdan chiqib ketishni tugatdi.
1982 yil 14-sentyabr: Sharqiy Bayrutdagi bosh qarorgohida Isroil tomonidan 
qo'llab-quvvatlangan nasroniy Falangistlar lideri va Livanning yangi saylangan 
prezidenti Bashir Gemayel o'ldirildi.
1982 yil 15 sentyabr: Isroil qo'shinlari G'arbiy Bayrutga bostirib kirishdi, Isroil 
kuchlari arab poytaxtiga birinchi marta kirishdi.
 
 
1982 yil 15-16 sentyabr: Isroil kuchlari nazorati ostida nasroniy militsionerlar 
Falastinning qolgan jangarilarini "yumshatish" uchun, ehtimol, Sabra va 
Shatiladagi Falastinlik qochqinlar lageriga kiritilishdi. 2000-3000 Falastin 
fuqarolari qatl qilinmoqda.
1982 yil 23 sentyabr: Bashirning ukasi Amin Gemayel Livan prezidenti lavozimiga
kirishadi.
1982 yil 24 sentyabr: AQSh-Frantsiya-Italiya ko'p millatli kuchlari Gemayel 
hukumatini qo'llab-quvvatlash va kuch namoyishida Livanga qaytishdi. Avvaliga 
frantsuz va amerikalik askarlar neytral rol o'ynaydi. Asta-sekin ular markaziy va  janubiy Livandagi druzlar va shiylarga qarshi Gemayel rejimining himoyachilariga
aylanmoqdalar.
1983 yil 18 aprel: Amerika Bayrutdagi elchixonasiga xudkush bomba tashlab, 63 
kishining hayotiga zomin bo'ldi. O'sha paytga qadar AQSh Gemayel hukumati 
tarafidan Livandagi fuqarolar urushi paytida faol ishtirok etmoqda.
 
 
1983 yil 17-may: Livan va Isroil AQSh qo'shinlari tomonidan tuzilgan tinchlik 
bitimini imzolashdi, bu esa Isroil qo'shinlarini Livanning shimoliy va sharqiy 
qismidan Suriya qo'shinlarini olib chiqilishini talab qiladi. Suriya Livan parlamenti
tomonidan hech qachon ratifikatsiya qilinmagan va 1987 yilda bekor qilingan 
shartnomaga qarshi.
1983 yil 23 oktabr: Bayrut xalqaro aeroporti yaqinidagi AQSh dengiz piyodalari 
kazarmasi yuk mashinasida xudkush hujumchi tomonidan hujumga uchradi va 241 
dengiz piyodasi halok bo'ldi. Bir necha daqiqadan so'ng, frantsuz 
parashyutchilarining kazarmalariga xudkush bomba tashlab, 58 frantsuz askarini 
o'ldirdi.
1984 yil 6 fevral: Asosan shia musulmon jangarilari G'arbiy Bayrutni egallab 
olishmoqda.
1985 yil 10-iyun: Isroil armiyasi Livanning ko'p qismidan chiqib ketishni 
tugatmoqda, lekin Livan-Isroil chegarasi bo'ylab ishg'ol zonasini saqlab turibdi va 
uni "xavfsizlik zonasi" deb ataydi. Zonani Janubiy Livan armiyasi va Isroil 
askarlari nazorat qiladi.
 
 
1985 yil 16-iyun: Hizbulloh jangarilari Isroil qamoqxonalarida shia asirlarini ozod 
qilinishini talab qilib, Bayrutga TWA reysini tortib olishdi. Jangarilar AQSh 
dengiz floti sho'ng'inchisi Robert Stethemni o'ldirmoqda. Ikki haftadan keyin 
yo'lovchilar ozod qilinmadi. Isroil, garovga olinish qarori qabul qilinganidan keyin  bir necha hafta davomida 700 ga yaqin mahbusni ozod qildi, ular ozod qilinish 
qaroqchilik bilan bog'liq emasligini ta'kidlab.
1987 yildan 1990 yilgacha
1987 yil 1-iyun: Livan Bosh vaziri Rashid Karami, sunniy musulmon, vertolyotida 
bomba portlaganida o'ldirildi. Uning o'rnini Selim el Xoss egallaydi.
1988 yil 22-sentyabr: Amin Gemayelning prezidentligi merosxo'rsiz tugaydi. 
Livan ikki raqib hukumat ostida ishlaydi: diktator general Mishel Aun 
boshchiligidagi harbiy hukumat va sunniy musulmon Selim El Hoss 
boshchiligidagi fuqarolik hukumati.
1989 yil 14 mart: General Mishel Aun Suriyaning istilosiga qarshi "ozodlik urushi"
ni e'lon qildi. Xristian fraktsiyalari bu urushga qarshi kurashish bilan urush Livan 
Fuqarolar urushi uchun halokatli yakun topdi.
1989 yil 22-sentyabr: Arab Ligasi vositachilari sulhni to'xtatdilar. Livan va Arab 
davlatlari rahbarlari Saudiya Arabistonining Taif shahrida Livan sunniylari lideri 
Rafiq Haririy boshchiligida uchrashmoqda. Taif shartnomasi Livandagi 
hokimiyatni qayta taqsimlash orqali urushni to'xtatish uchun samarali asos bo'lib 
xizmat qiladi. Xristianlar parlamentdagi ko'pchilikni yo'qotib, 50-50 bo'linishni hal
qilmoqdalar, ammo prezident maroniy nasroniy, bosh vazir sunniy musulmon va 
parlament spikeri shia musulmon bo'lib qolishi kerak.
1989 yil 22-noyabr: Qayta tiklanish uchun nomzod bo'lgan, saylangan yangi 
prezident Rene Muawad o'ldirildi. Uning o'rnini Elias Xaravi egallaydi. General 
Emile Lahud Livan armiyasi qo'mondoni etib general Mishel Aunning o'rniga 
tayinlandi.
1990 yil 13 oktyabr: Suriya Cho'l qalqonlari va cho'l bo'roni amaliyotida Saddam 
Husaynga qarshi Amerika koalitsiyasiga qo'shilishi bilan Frantsiya va Amerika 
Qo'shma Shtatlari tomonidan Mishel Aunning prezidentlik saroyiga bostirib kirish 
uchun yashil kuch beriladi. 1990 yil 13 oktyabr: Mishel Aun Frantsiya elchixonasiga panoh topadi, so'ng 
Parijda surgunni tanlaydi (2005 yilda Hizbulloh ittifoqchisi sifatida qaytishi kerak 
edi). 1990 yil 13 oktyabr Livan Fuqarolar urushi rasmiy ravishda yakunlandi. 
Urushda halok bo'lganlar soni 150 dan 200,000 gacha ularning aksariyati tinch 
aholi edi
).   1970 yil sentyabrda Iordaniya armiyasining zarbalaridan keyin falastinlik
jangarilar   Iordaniya   hududini   tark   etib,   Livan   territoriyasiga   ko’chadi.   Keyingi
voqyealar   shuni   ko’rsatdiki,   falastinliklarning   Livanga   kelishi   bu   kichik   arab
davlati xalqiga katta musibat va fajea keltirdi xolos. Falastin jangarilari endi Livan
territoriyasidan   foydalanib,   Isroilga   qarshi   muntazam   ravishda   harbiy-terroristik
harakatlarini   amalga   oshiraverdi.   Isroilning   Falastin   jangarilariga   javob   zarbalari
xristian   (maroniy)   va   musulmonlar   jamoalari   o’rtasidagi   ziddiyatlarni
keskinlashtirdi.   Livan   xristianlari   falastinliklarning   mamlakat   hududida
joylashuviga   mutlaqo   qarshi   edilar.   Musulmonlar   va   xristianlar   o’zlarining
jangovor dastalarini barpo etadigan bo’lishdi. 1975 yil 13 aprelida maroniylarning
falastinliklar  bilan dastlabki  harbiy to’qnashuvlari  yuzaga keldi. Livan musulmon
jangarilari   harbiy   to’qnashuvlarda   ishtirok   etishi,   Livanda   fuqarolar   urushining
boshlanishiga yo’l ochdi. 
1975 yil kuziga kelganda musulmonlar koalisiyasining (Livan musulmonlar
harbiy   dastalari   +   FOTning   jangarilari)   ustunligi   sezilgach,   Livan   maroniylariga
Isroil   o’z   yordamini   berib,  ularni   qurol-aslaha   bilan  ta’minlaydi.  Livan  beboshlik
davriga   botinadi   va   bu   davr   o’z   ichiga   1975-1990   yillarni   qamragan   bo’lib,
fuqarolar   urushi   davri   deb   ataladi.   Vaziyatdan   foydalangan   Suriya   Livandagi
urushayotgan tomonlarga o’t ochishni darhol to’xtatishini talab qiladi. Maroniylar
rozi  bo’lsa-da, ammo musulmon  koalisiyasi  rad javobini  beradi. Unda Suriya o’z
qo’shinlarini   Livanning   Bekaa   vodiysiga   kiritib,   urushayotgan   tomonlar
jangarilarining birini-biridan uzoqlashtirishga muvofiq bo’ldi. 
1976   yil   iyun   oyidagi   Arab   Davlatlari   Ligasi   kengashining   qarori   bilan
Livandagi   Suriya   qo’shinlarigag   arablararo   tinchlik   o’rnatuvchi   kuchlar   maqomi
berildi. Markaziy hokimiyati zaiflashib qolgan kichik bir davlatning ichki ishlariga
aralashish   oddiy   bir   hol   bo’lib   qoladi.   1980   yillar   boyida   Eron   Islom
Respublikasining   moliyaviy,   harbiy-texnikaviy   ko’magida   Livanda   mahalliy   shia
jamoasi   asosida   «Xizbolloh»   tashkiloti   barpo   etildi.   Uning   maqsadi   FOT   bilan
birgalikda Isroilga qarshi harbiy-diversion harakatlar olib borishdan iborat bo’lgan.
Fidoiylarning   1978   yil   mart   oyida   Isroilga   qarshi   uyushtirgan   navbatdagi
hujumidan   so’ng,   Isroil   armiyasi   janubiy   Livan   hududiga   bostirib   kiradi   va   bu
yerdagi   Falastin   jangarilar   bazalarini   yo’q   qiladi.   Faqat   4   oy   o’tgach,   BMTning
(№425-426   rezolyusiyalari)   talabi   tufayli   Isroil   qo’shinlari   Livandan   chiqarildi.
Janubiy   Livanda   havfsizlik   zonasi   vujudga   keltiriladi   va   shu   yerda   isroil
boshchiligida   «Ozod   Livan»   deb   atalmish   qo’g’irchoq   davlat   ham   paydo   bo’ladi. Shundan   so’ng   Livandagi   ichki   siyosiy   vaziyat   bir   muncha   barqarorlashdi.   Lekin
fuqarolar urushi tanaffuslar bilan davom etavergan.
1982   yil   6   iyunida   Isroil   qurolli   kuchlari   «Galileyaga   tinchlik»   harbiy
operasiyasini   boshladi.   Unining   asosiy   maqsadi   Livandagi   FOTning   jangarilarini
siqib chiqarish bo’lgan. Yuir necha kun orasida isroil armiyasi Livanning talaygina
qismini zab etib, g’arbiy Bayrutni qamalga oldi. Aynan g’arbiy Bayrutda FOT va
musulmon koalisiyasining asosiy kuchlari to’plangan edi. Bir yarim oy davomida
Isroil   qo’shinlari   g’arbiy   Bayrutni   qamalda   tutgan.   Og’ir   sharoitga   duch   kelgan
FOT  asosiy  harbiy dastalari, BMT  nazorati  ostida Livan hududini  tark etdi. 1982
yil 25 avgustida Livanga xalqaro kuchlar (NATO qo’shinlari) kiritildi. 1982 yil 1
sentyabrgacha FOTning barcha harbiy bo’linmalari Livan territoriyasidan butunlay
chiqarildi. FOT shtab-kvartirasi Tunisga ko’chirildi. 1983 yil 17 mayida Livan va
Isroil   o’rtasida   shartnoma   imzolandi.   Unga   muvofiq   Isroil   qo’shinlari   Livandan
chiqib ketishi, suriyaliklar esa Bekaa vodiysini tark etishlari kerak bo’lgan. Biroq
shartnoma   musulmonlar   koalisiyasi   tomonidan   tan   olinmadi.   Aytish   kerak-ki
koalisiya ushbu masala bo’yicha Suriya va Eron tomonidan qo’llab-quvvatlandi. 
1984 yilning bahorida Livan parlamenti ham shartnomani rad etdi. Koalisiya
harbiy bo’linmalari xalqaro kuchlarga qarshi  diversion-terroristik urushni  boshlab
yubordi.   Xalqaro   kuchlar   safida   jiddiy   yo’qotishlar   ro’y   berdi.   Bunday   ahvoldan
norozi   bo’lgan   AQSh,   Britaniya,   Fransiya   va   Italiya   (ushbu   davlatlar   harbiylari
xalqaro   kuchlar   safida   Livanga   kiritilgan)   jamoatchiligi   xalqaro   kuchlarni
Livandan   chiqarilishini   talab   qildi.   Natijada   1984   yil   kuzida   ular   Livandan
chiqarildi.   1985   yil   yozida   Isroil   ham   o’z   qo’shinlarini   Livandan   chiqardi.   Livan
territoriyasida   qolgan   Suriya   armiyasi   mamlakat   ustidan   o’z   nazoratini   tamomila
o’rnatib oldi.
Livanning   fojeasi   nafaqat   chet   elliklarning   mamlakat   ichki   ishlariga
aralashuvida   bo’lgan   livanliklarning   orasida   avj   olgan   qonli   to’qnashuvlar   ham
o’sha   fojeaning   asosi   bo’lgan.   Livan   hukumati   va   armiyasining   sustkashligi
natijasida   diniy   javoalar   milisiyasi   o’rtasida   harbiy   harakatlar   tabiiy   holga
aylangan edi. 
1980 yilda  xristianlararo,  1983 yilda  musulmonlararo  – tog’dagi  urush  deb
atalmish   to’qnashuvlar   shular   jumlasidan   bo’lgan.   1985-1987   yillar   davomida
falastinlik jangarilar va shia «Amal» tashkiloti milisiyasi o’rtasidagi lagerlar urushi
ham shiddatli janglardan biri bo’lgan. 
1985   yilda   FOT   va   Suriya   armiyasi   o’rtasida   Tripoli   shahrida,   1987   yilda
«Amal»   va   Taraqqiyparvar-sosialistik   partiyasining   (TSP)   milisiyasi   o’rtasidagi
(TSP   Livan   kommunistlari   qo’llab-quvvatlagan)   Bayrut   shahrida,   1988-1990
yillarda «Amal» va radikal islomiy «Xizbolloh» guruhi o’rtasidagi shia jamoasida o’z ustunligini o’rnatish uchun bo’lgan janglar, Livandagi fuqarolar urushining eng
yirik va fojeali harbiy to’qnashuvlar sirasiga kirardi.
1989 yilning sentyabr oyida at-Toif shahrida Milliy assambleya yig’ilishida
«Miliy   Murosa   Xartiyasi»   qabul   qilindi.   At-Toif   shartnomasiga   muvofiq   diniy
jamoalar   vakillarining   davlat   boshqaruv   tizimidagi   me’yori   qayta   ko’rildi   va
mamlakat   jamiyatining   barcha   qatlamlarida   konfesializmni   ildizi   bilan   sug’urib
tashlash ko’zda tutilgan. 1990 yilning Oktyabrida general Aun rahbarligida bo’lgan
xristian   jangovor   bo’linmalari   Livan   va   Suriya   armiyasi   zarbalari   natijasida
mag’lubiyatga   uchradi   va   ana   shundan   keyin   Livandagi   fuqarolar   urushi   o’z
nihoyasini topdi. 1991 yilda fuqarolar urushida ishtirok etgan milisiya bo’linmalari
qurolsizlantirildi.   1996   yilda   Isroil   armiyasi   janubiy   Livanga   bostirib   kirdi   va
«Xizbolloh»   tashkilotiga   qarshi   qaratilgan   «G’azab   shingillari»   operasiyasini
amalga oshirdi. 2000 yilda Isroil o’z qo’shinarini janubiy Livandan chiqardi.
Bayrutni urushdan oldingi ahvol Nihoyat, Isroil jamoatchiligi bir yildan oshiqroq kutgan hodisa ro‘y berdi: 
mamlakat armiyasi tomonidan Livanga qarshi olib borilgan urush bo‘yicha 
tekshiruv olib borgan komissiya yakuniy xulosalarini e'lon qildi. Sobiq sudya E. 
Vinograd boshchiligidagi mustaqil komissiya xulosalarini mamlakatdagi 
siyosatdonlar ham, oddiy fuqarolar ham intiqlik bilan kutishayotgandi.
Kuzatuvchilar Isroilning amaldagi bosh vaziri Exud Olmertning taqdiri ko‘p 
jihatdan ana shu xulosalarga bog‘liq ekanini ta'kidlayotgan edilar.
Aksariyat tahlilchilar bosh vazir va uning yaqin safdoshlari Livan urushining 
asosiy aybdorlari deb topilishini taxmin qilgan edilar. Chunki E. Vinograd 
boshchiligidagi komissiyaning o‘tgan yili e'lon qilgan dastlabki bayonotida ham 
qo‘shni davlat hududida olib borilgan harbiy amaliyotlar uchun javobgarlik harbiy 
shtab boshlig‘i, qo‘mondon Dan Xaluts, mudofaa vaziri Amir Perets va bosh vazir 
Exud Olmert zimmasida ekani aytilgandi. Biroq bu gal komissiya yakuniy 
xulosada biror-bir amaldorning nomini tilga olmadi. 500 sahifalik hisobotda urush 
harakatlaridagi muvaffaqiyatsizlik siyosiy va harbiy rahbariyat xatosi tufayli ro‘y 
bergani qayd etilgan bo‘lsa-da, aybdor nomi aniq e'tirof etilmadi.
4.Urushdan  keyingi davrda Livan
Nihoyat, Isroil jamoatchiligi bir yildan oshiqroq kutgan hodisa ro‘y berdi: 
mamlakat armiyasi tomonidan Livanga qarshi olib borilgan urush bo‘yicha 
tekshiruv olib borgan komissiya yakuniy xulosalarini e'lon qildi. Sobiq sudya E. 
Vinograd boshchiligidagi mustaqil komissiya xulosalarini mamlakatdagi 
siyosatdonlar ham, oddiy fuqarolar ham intiqlik bilan kutishayotgandi.
Kuzatuvchilar Isroilning amaldagi bosh vaziri Exud Olmertning taqdiri ko‘p 
jihatdan ana shu xulosalarga bog‘liq ekanini ta'kidlayotgan edilar.
Aksariyat tahlilchilar bosh vazir va uning yaqin safdoshlari Livan urushining 
asosiy aybdorlari deb topilishini taxmin qilgan edilar. Chunki E. Vinograd 
boshchiligidagi komissiyaning o‘tgan yili e'lon qilgan dastlabki bayonotida ham 
qo‘shni davlat hududida olib borilgan harbiy amaliyotlar uchun javobgarlik harbiy 
shtab boshlig‘i, qo‘mondon Dan Xaluts, mudofaa vaziri Amir Perets va bosh vazir  Exud Olmert zimmasida ekani aytilgandi. Biroq bu gal komissiya yakuniy 
xulosada biror-bir amaldorning nomini tilga olmadi. 500 sahifalik hisobotda urush 
harakatlaridagi muvaffaqiyatsizlik siyosiy va harbiy rahbariyat xatosi tufayli ro‘y 
bergani qayd etilgan bo‘lsa-da, aybdor nomi aniq e'tirof etilmadi.
Isroil armiyasi (SAXAL) va "Hizbulloh" guruhi o‘rtasidagi urush 2006 yilning 12 
iyulida boshlangan edi. Isroilning Livan hududiga kirishiga "Hizbulloh" jangarilari
yahudiy davlati armiyasiga hujum uyushtirgani va bir necha askarni asir olgani 
sabab bo‘lgandi. Bir zarbada Livandagi jangarilarni mahv etishni maqsad qilgan 
Isroil rahbariyatining istagi osonlik bilan amalga oshmadi. Livandagi urush 2006 
yilning 14 avgustiga qadar (34 kun) davom etdi. Isroil armiyasi "Hizbulloh" bilan 
kurashda talafot ko‘rgani ham yetmagandek, ular bilan sulhga kelishishga majbur 
bo‘ldi. O‘t ochishni to‘xtatish to‘g‘risidagi sulh bitimi esa Isroil jamoatchiligi 
tomonidan mag‘lubiyat o‘laroq qabul qilindi.
Shu tariqa Livandagi muvaffaqiyatsizlik sababini tahlil etish maqsadida, 
jamoatchilikning bosimi ostida 2006 yilning 17 sentyabrida tekshiruv guruhi 
tuzildi.
Komissiya o‘tgan bir yildan oshiq vaqt mobaynida 80 ga yaqin siyosatdon 
rahbarlar, deputatlar, shu jumladan, bosh vazir Exud Olmertni ham so‘roq qildi, 
600 dan ziyod bosma hujjatlarni o‘rganib chiqdi.
O‘rganilgan hujjatlarning umumiy hajmi 60 ming sahifadan ham oshib ketdi. 
Ushbu hujjatlarning aksariyatini maxfiy deb topgan ekspertlar faqatgina 500 
cahifalik hisobotni omma e'tiboriga havola etishdi.
O‘tgan yilnig martida chiqqan dastlabki bayonotda komissiya Exud Olmert 
rahbarlik tizginini bo‘shashtirib yuborgani, harbiy yetakchilar ta'siriga tushib 
qolganini qayd etgandi. Shuningdek, ilk bayonotda mudofaa vaziri Amir Perets o‘z
mansabiga noloyiq ekani, qo‘mondon Dan Xaluts esa zimmasidagi majburiyatni 
uddalay olmagani aytilgandi.
Komissiyaning yakuniy xulosasi ushbu fikr lardan farqli o‘laroq, sulh va murosa 
ruhida tayyorlangan. Unda urush davrida jiddiy xatolar bo‘lgani, lekin bu 
majburiyat va zarurat taqozosiga ko‘ra yuz bergani e'tirof etiladi. Livan voqeasini 
"muhim imkoniyatning qo‘ldan boy berilishi" deb baholagan komissiya asosiy 
kamchilik armiya tomonidan yo‘l qo‘yilganiga e'tibor qaratgan.
Tahlilchilar fikricha, komissiya tomonidan salbiy baho berilishi oxirgi paytlarda 
bir qator mojarolar, jumladan, korruptsiya bilan bog‘liq to‘palonlar qahramoni 
bo‘lib qolgan bosh vazirning iste'fosiga ham olib kelishi mumkin edi.
Agar isroilliklarning bundan bir yil oldingi munosabatini yodga oladigan bo‘lsak, 
70 foiz aholi Livandagi sulhni noto‘g‘ri deb baholagan, 41 foizi esa omadsizlik 
uchun bosh vazir Olmert iste'foga chiqishi kerak degan fikrda edi. Hukumat rahbarining baxtiga, komissiya keskin tanqidiy munosabat bildirmadi. 
Kuzatuvchilar ta'kidlaganidek, komissiya hisoboti amalda bosh vazirning barcha 
ayblarini yuvib yubordi. Chunki tekshiruv xulosasi shunday tuzilganki, u orqali 
Livandagi harbiy harakatlar uchun bosh vazir mas'ul, lekin aybdor emas degan 
to‘xtamga kelish mumkin.
Mamlakat jamoatchiligi tomonidan keng muhokama etilayotgan hisobot "oltin 
o‘rtaliq" da tayyorlangani tufayli uni turlicha talqin qilsa bo‘ladi. Buning isboti 
shuki, mazkur ma'ruza e'lon qilinishini hamma o‘zicha qabul qildi: bosh vazir 
o‘zining aybsizligini isbotlovchi dalil sifatida, muxolifat esa Olmertning iste'foga 
asos bo‘ladigan dastak sifatida.
Eng qizig‘i, Livandagi "Hizbulloh" guruhi komissiya xulosasini o‘zining g‘alabasi 
tasdig‘i o‘laroq qabul qilgan.
Mavjud siyosiy beqarorlikdan foydalanib, amaldagi hukumatga muxolif bo‘lgan 
guruhlar ham Olmertni iste'foga chiqarish kampaniyasini boshlab yuborishgan. 
Xususan, mamlakatdagi yetakchi siyosatdonlardan biri, o‘tgan asrda Isroil 
hukumatiga rahbarlik qilgan    Benyamin Netanyaxu Exud Olmertning asosiy raqibi 
bo‘lib turibdi. Ayni payt da «Likud» partiyasiga rahbarlik qilayotgan siyosatdon 
qulay imkonni qo‘ldan boy bermay, raqibini muddatdan oldin lavozimdan ketishini
talab qilmoqda.
Poytaxt bayrutni urushdan keyingi ahvoli  Livan — agrar-industrial mamlakat. Livan iqtisodiyotining asosi bank-moliya 
faoliyati, savdo va sayyohlik. Yalpi ichki mahsulotda xizmat sohasi, savdo, moliya
50,3%, sanoat va qurilish 17,8%, qishloq xo jaligi 9,8% ni tashkil etadi.ʻ
Sanoati, asosan, to qimachilik, oziqovqat, kimyo va farmatsevtika, yog ochsozlik, 	
ʻ ʻ
neftni qayta ishlash korxonalaridan iborat. Qurilish materiallari ishlab chiqariladi. 
Livanda xunar-mandchilik korxonalari, Tarobulus ash-Shom va Saydoda neftni 
qayta ishlash zavodlari mavjud. Sement, metallurgiya, metallni qayta ishlash va 
kimyo sanoati korxonalari, ip gazlama kombinati, kand-shakar zavodi bor. Yiliga 
o rtacha 4,7 mlrd. kVt-soat elektr energiya hosil qilinadi.	
ʻ
Qishloq xo jaligida mehnatga layoqatli aholining 30% band bo lib, milliy 	
ʻ ʻ
daromadning 10% hosil qilinadi. Bug doy, arpa, tamaki ekiladi, banan, sitrus, 	
ʻ
zaytun, sabzavot, olma va boshqa mevalar yetishtiriladi. Qoramol, echki, qo y, 	
ʻ
parranda boqiladi, baliq ovlanadi.
Livan chetga sitrus mevalar, gazlama, qog oz, metall buyumlar chiqaradi; chetdan 	
ʻ
mashina va uskunalar, yogoch-taxta, oziqovqat, xom ashyo keltiradi. Savdo-
sotikdagi asosiy mijozlari: Saudiya Arabistoni va boshqa arab mamlakatlari, 
G arbiy Yevropa mamlakatlari, AQSH. 	
ʻ Pul birligi — Livan funti.
Avtomobil transporti yetakchi o rinda. Avtomobil yo llari uz. —7,4 ming km; 	
ʻ ʻ
temir yo l uz. — 417	
ʻ   km. Livan hududidan Saudiya Arabistoni va Iroqdan 
keluvchi neft quvurlari o tgan. Dengiz savdo flotining tonna-ji 438 ming t dedveyt.	
ʻ
Dengiz portlari: Bayrut, Tarobulus ash-Shom, Saydo,   Juniya . Bayrutda aeroport 
bor.
Vrachlar Livandagi Amerika universiteti tibbiyot fanlar fakulteti tarkibidagi Oliy 
tibbiyot maktabi va Fransiya universitetining tibbiyot fakultetida tayyorlanadi. 
Livanda tibbiy xizmat tizimi asosan xususiydir.
1960-yildan davlatga karashli boshlang ich maktablarda bepul o qitish joriy 	
ʻ ʻ
etilgan. Birok, o quv muassasalarining yarmidan ko prog i xususiy. Maorif tizimi 	
ʻ ʻ ʻ
5 yillik boshlangich, 4 yillik to liqsiz o rta va 3 yillik o rta maktablardan iborat. 	
ʻ ʻ ʻ
Hunar-texnika bilim yurtlari, ped. o quv muassasalari mavjud. Bayrutda 4 ta 	
ʻ
universitet: Livan universiteti , Amerika universiteti (1866), Fransiya avliyo Iosif 
universiteti (1881), Arab universiteti (1960); Juniyada xususiy universitet  bor. 
Livan milliy ku-tubxonasi  universitetlar huzurida yi-rik kutubxonalar, Livan 
milliy muzeyi , Nafis san at muzeyi, Amerika universiteti muzeyi mavjud 	
ʼ
(hammasi Bayrutda).
Musiqasi — qadimgi bo lib, johiliya davridan birmuncha murakkab cholg u kuylar
ʻ ʻ
va qo shiq turlari shakllangan. Ayniqsa, badaviylarning rechitatsiyali — shargi va 	
ʻ
dabka nomli jadal sur atli raqs kuylari ommalashgan. Keyinchalik dialogli atoba, 	
ʼ kasbiy yo nalishdagi maqam uslubiga mansub murakkab asarlar rivoj topdi. ʻ
Bayrutda Milliy konservatoriya, uning huzurida kamer orkestr bor. 1956-yilda 
Livan musiqachi yoshlar jamiyati tuzilgan. U boshlang ich musiqiy ta lim, 	
ʻ ʼ
konsertlar uyushtirish bilan shug ullanadi. 1966-yil Bayrutda joylashgan Amerika 	
ʻ
universiteti tarkibidagi Oliy san atshunoslik maktabi huzurida musiqashunoslik 
ʼ
bo limi tashkil etilgan. Livan xalq qo shiqlarining ommalashuvida ashulachi 	
ʻ ʻ
Feyruzning hissasi katta. 1966-yildan boshlab har yili o tkaziladigan Ba labakka 	
ʻ ʼ
festivallari Livan musiqiy hayotida muhim ahamiyatga ega.
Marosim, bayram va boshqalarda qadimdan turli tomoshalar ko rsatilgan, lekin 	
ʻ
teatr truppalari 20-asrning 2-yarmidangina paydo bo ldi. Qiziqchi artist Shushu 	
ʻ
tashkil etgan Milliy teatrda Molyer, Shekspir, Gyote va boshqalarning asarlari 
qo yildi. Bayrutdagi Livan drama teatrida jahon mumtoz adabiyoti 	
ʻ
namoyandalarining asarlari bilan bir qatorda mahalliy mualliflarning pyesalari ham
sahnalashtirilgan. Pyesalar arab, fransuz va ingliz tillarida qo yiladi. Livandagi 	
ʻ
teatrlar xususiy bo lib, davlatdan moddiy yordam olmaydi. Bayrutda 1965-yil 	
ʻ
ochilgan Milliy va Bayrut teatrlari, Ba labakka festivali teatri (1968) va boshqa 	
ʼ
teatrlar mavjud.
Birinchi badiiy film 1929-yil suratga olingan. "Ba labakka haro-balari ostida" 	
ʼ
nomli badiiy film, kinojur.lar va hujjatli filmlar 20-asrning 30-yillarida chet el 
firmalari buyurtmasi bilan suratga olingan. 60-yillarda "Ba labakka", "Niyer ist sa-	
ʼ
und", "Alasriy" kinostudiyalari tashkil topdi. Keyingi yillarda "Salom, muhabbat!" 
(rejissyor M. Salmon), "Shayton arava" (rejissyor J. Kan), "Qayrilgan qanotlar" 
(rejissyor Yu. Ma luf), "Gung va muhabbat" (rejissyor A. Bahriy) kabi filmlar 	
ʼ
tomoshabinlar diqqatiga sazovor bo ldi.	
ʻ 5.XULOSA
Mamlakatdagi hozirgi iqtisodiy va siyosiy inqiroz juda chuqur ildiz otgan. 
Fransiyaning Monten tadqiqotlar instituti mutaxassisi Anna Gadelning fikricha, 
iqtisodiy jihatdan Livandagi vaziyat misli ko‘rilmagan darajada   yomonlashdi .   FVF
hisob-kitoblariga ko‘ra, 2020-yilgi iqtisodiy pasayish YIMning 10 foizi miqdorida 
belgilangan. Ishsizlik darajasi faol aholining 35 foizini qamrab olgan va bu yil 
oxiriga borib yanada o‘sishi mumkin. Davlat qarzi YIMning 170 foizini tashkil 
qiladi. Mart oyiga kelib mamlakat qarzlarini to‘lay olmasligini ma’lum qildi va 
bankrotlik e’lon qildi. Shuningdek, hukumat budjet mablag‘larini moliyalashtira 
olmayapti.
Livan pul birligi o‘z qadrini 80 foizga yo‘qotdi va iyun oyiga kelib inflyatsiya 
darajasi 150 foizni tashkil qildi. Mamlakatda umumiy tushkunlik holati hukm 
surmoqda. Kichik biznesdan tortib makroiqtisodiyotgacha tushkunlik holatida.
Qisqa qilib aytganda, Livandagi iqtisodiy inqirozga biror yechim topilmasa 
mamlakat xavfli alternativlar qarshisida qoladi: Livan mamlakatni abgor ahvolga 
olib kelgan oilalar boshqaradigan xususiy banklar yoki mamlakat 
infrastrukturasiga investitsiya kiritishni ko‘zlayotgan Xitoy tomonidan 
privatizatsiya qilinishi mumkin.
Livandagi ijtimoiy hayot ham havas qilarli darajada emas. Mamlakatda 50 foiz 
aholi kambag‘allikdan past darajada, 20 foiz aholi esa o‘ta qashshoqlikdan past 
darajada yashaydi. Mamlakatdagi o‘rta qatlam inqirozdan eng ko‘p jabr ko‘rgan 
qatlam bo‘lib turibdi. O‘qituvchilar, injenerlar, davlat xizmatchilari oziq-ovqatga 
muhtoj qatlamga aylanib qolgan.  Bunday qatlam “yangi kambag‘allar” qatlami deb
atalmoqda. Foto: AFP
Mamlakatdagi iqtisodiy inqiroz siyosiy inqirozni ham keltirib chiqardi. 2019-yil 
kuzda yuz bergan norozilik namoyishlari ortidan Saad Hariri hukumati iste’foga 
chiqdi. Ammo yangi hukumat ham inqirozdan chiqishga qodir bo‘lmadi. Hasan 
Diab hukumati taklif qilgan islohotlar parlamentning ko‘pchilik qismi tomonidan 
qabul qilinmadi.
Pandemiya esa Livandagi vaziyatni yanada izdan chiqardi. Shu bilan birga, 4-
apreldagi Bayrut portida yuz bergan portlash vaziyatni butunlay izdan chiqardi va 
xalq norozilik namoyishlarini qaytadan boshladi. Natijada, 8-avgust kuni Hasan 
Diab muddatidan oldin saylovlar bo‘lib o‘tishini e’lon qildi va 10-avgust kuni 
hukumatning iste’foga chiqqanini ma’lum qildi. Masalaga Fransiyaning aralashuvi 
vaziyatni izga solishga turtki berishi mumkin.
Fransiya esa Livan hukumatiga islohotlar o‘tkazish bo‘yicha bosim qilmoqda. Aks 
holda yordam bermaslik bilan tahdid qildi. Fransiya prezidenti Emmanuel Makron 
Bayrut portlashidan keyin ikki marta, 6-avgust hamda 1-sentabr kunlari mazkur 
mamlakatga tashrif buyurdi. Livanning yuqori martabali kishilari bilan 
uchrashuvdan tashqari, Makron Katta Livan tashkil topganining 100 yillik 
tantanalarida ham   ishtirok etgan . Foydalanilgan adabiyotlar
IV. Foydalanilgan adabiyotlar.
1.Knyazev_A_G_Egipet_posle Nasera 1970-1981.Moskva-1986
2.Kemp-Devid :politika,obrechennayana proval. Moskva-1982
3.Noveyshaya istoriya  stran Azii  Afriki XX vek-1945-2000
4. SHuhrat Ergashev- XX asr taqdirlarda aks etgan tarix- Toshkent -2013
5.SHuhrat Ergashov-Jahon tarixi – Eng yangi davr 1945-2017 yillar-Toshkent -
2019
Enternet manbalari:
1.https://www.elib.buxdu.uz
2.kun.uz.uz.news.2020/02/25.

Mavzu: Livanda fuqarolar urishi 1975-1990 - yillar REJA: 1.Fuqarolar urishidan oldingi Livanning ijtimoiy-siyosiy ahvoli 2.Livanda fuqarolik urishining boshlanish sabablari 3.Livan fuqarolar urishi davrda 4.Livanda urushdan keying ijtimoiy vaziyat 5.Xulosa

1.Fuqarolar urishidan oldingi ijtimoiy-siyosiy vaziyat Livan O’rta Yer dengizining sharqiy qirg’og’idagi davlat. Territoriyasi 10,4 ming kv.km. Aholisi - .... Aholining 90%idan ko’prog’i arablar, qolganlari arman, kurd, cherkas, turk va boshqa millat vakillariga mansub. Davlat tili – arab tili. Aholining 50%i xristian, qolgan 50%i esa islomga e’tiqod qiladi. 1261-1516 yillarda Misr tarkibida, 1517-1918 yillarda Usmonli turklar imperiyasi tarkibida, 1918 yilda Angliya va Fransiya qo’shinlari Livanni bosib oldi. 1920 yilda Fransiya Livan ustidan o’z protektorati o’rnatadi. 1922 yilda Millatlar Ligasi Fransiyaning mandatini tasdiqlaydi. 1926 yil may oyida Livanning fransiyalik oliy komissari mamlakat konstitusiyasini e’lon qiladi. Livanda respublika tuzimi o’rnatiladi. Biroq mamlakatning mudofaa tizimida va tashqi siyosatda fransuzlarning nazorati to’la hukm suradi. Livanning taraqqiyparvar kuchlari mamlakatning haqiqiy mustaqilligi uchun kurashni avj oldirib g’alabani qo’lga kiritadi. 1943 yilning 22 noyabrida Livan rasman mustaqil respublika deb e’lon qilindi, aynan shu kun milliy bayram sifatida nishonlanadi. 1946 yil 31 dekabrda fransuz qo’shinlari Livan territoriyasini batamom tark etdi. 1934 yildan boshlab Livan prezidentlari xristian - maroniylar 1 dan, 1937 yildan esa Livan bosh vazirlari musulmonlardan saylangan. Bu o’ziga xos an’anaviy hokimiyat taqsimlash tartiboti 1943 yilda Milliy ahdnoma qabul qilinishi bilan rasman qonunlashtirildi. Ahdnomaga muvofiq mamlakat prezidenti lavozimiga musulmon – shiya vakillari saylanishi mumkin bo’lgan. 1958 yil 21 fevralida umumxalq referendum natijasida Birlashgan Arab Respublikasi deb atalmish federativ davlat yuzaga keldi. Birlashgan Arab Respublikasi tashkil topganiga javob tariqasida Iroq va Iordaniya konferativ birlashmasi Xoshimiy Arab Federasiyasi deb ataldi. Ikki federasiya o’rtasida kelishmovchlikning sababi siyosiy boshqaruv tizimida edi. Agarda Birlashgan Arab respublikasida – respublika tizimi hukm suradigan bo’lsa, Xoshimiylar federasiyasida monarxiya tartiboti hukm surardi. Buning ustiga arablar dunyosida yetakchilikka intilish borasidagi kurash, bu ikki federasiya orasida qarama- qarshilikni yanada kuchaytirgan. Ikki federasiya o’rtasida navbatdagi keskin kelishmovchilik Livandagi 1958 yilgi voqyealar bo’ldi. 1958 yilning bahorida bu mamlakatda ichki siyosiy vaziyat o’ta keskinlashdi. G’arbga tayangan liberal guruhlar (prezident Komil Shamun boshchiligida) va g’arbga qarshi turgan radikal-millatchilar (ular Milliy front nomini olgan) o’rtasida mamlakatning ichki va tashqi siyosiy yo’nalishi bo’yicha tortishuvlar boshlanib ketdi. Komil Shamun hukumati «Eyzenxauer doktrinasi»ni qo’llab- quvvatlashi bilan oppozisiya (Milliy Front) uni betaraflik prinsipini buzganida ayblab jangavor targ’ibot kompaniyasini boshlab yubordi. Komil Shamunning 1 V - VII асрларда Сурияда ташкил топган христиан черковининг афсонавий асосчиси Мар Марон номидан олинган.

«siyosiy feadalizm»ga qarshi kurashi ham oppozisiyaning noroziligini yanada kuchaytirdi. K.Shamunning «siyosiy feodalizmi» mamlakatdagi hokimiyatni diniy jamoa vakillari orasida taqsimlashni tushungan. 1958 yil mayida Livandagi ichki keskin siyosiy vaziyat o’zining yuqori cho’qqisiga chiqdi. Mamlakatda umumiy ish tashlash boshlanib, u tez orada hukumatga qarshi chiqishlarga aylanib ketdi. K.Shamun va oppozisiya o’rtasidagi kurash fuqarolar urushiga aylandi. Livan prezidenti mamlakatda siyosiy inqirozning vujudga kelishida Birlashgan Arab Respublikasini aybdor deb ko’rsatdi va BMTga shikoyat qildi. Biroq BMTning bu yerga kelgan komissiyasi BAR Livanning ichki ishlariga aralashgani to’g’risida hyech qanday dalillar topmaganligini rasman ta’kidladi. Unda livan Xoshimiy Federasiyasiga murojaat qilib yordam so’raydi. Abdul Karim Qosim boshchiligida Iroq armiyasi Livanga otlanishi kerak bo’lgan. Ammo mutlaq kutulmaganda voqyea ro’y bergan. Adul Karim Qosim qo’shini o’z yo’nalishini o’zgartirib, Iroq poytaxti Bag’dodga kirib keladi va davlat to’ntarishida ishtirok etib, qirol hokimiyatini ag’daradi. 1958 yil 14 iyulida amalga oshirilgan to’ntarish natijasida Xoshimiylar monarxiyasi Iroqda batamom yo’q qilindi. 1958 yil 15 iyulida Iroqning yangi hokimiyati Xoshimiylar federasiyasidan chiqib ketganini bayon etdi. Endi komil Shamun. Arab qo’shnilari yordamidan mahrum bo’lgach, AQShga o’z nigohini qaratadi. «Eyzenxauer doktrinasi»ni qabul qilgan davlat Amerika yordamiga tayanish mumkin bo’lganligidan foydalangan aqsh, 1958 yil 15 iyulida dengiz piyoda askarlarini Livanga kiritadi. Biroq tez orada amerikaliklar Livanga demokratiyani «jahon kommunizmidan» himoya qilishga emas, balki ichki siyosiy va diniy jamoalari o’rtasidagi hokimiyat uchun bo’lgan kurashga tortilganini tushunadi. Keskin vaziyatni va fuqarolar urushining oldini olish maqsadida AQSh hukumati Komil Shamun va uning tarafdorlarini hokimiyat tepasidan chetlashtiradi va Fuad Shihab boshchiligida yangi hukumat tuzilishiga ko’mak berdi. Prezident Fuad Shihab Livan davlatining qat’iy betaraflik siyosatiga qaytganini bayon qilgan. 1950-1960 yillarning birinchi yarmigacha Livanda ijtimoiy-iqtisodiy rivojlanishning jadal suratlarini kuzatish mumkin. Mamlakat aynan o’sha vaqtda Yaqin Sharq Shveysariyasi nomiga ega bo’lgan. Bayrut moliyaviy markaz sifatida neft qazib chiqaruvchi arab davlatlari va G’arbning eng rivojlangan mamlakatlari o’rtasida Livan poytaxtida Sharqning eng yirik banklari joylashganligi, bu kichik mamlakatni xalqaro miqyosida alohida o’ringa chiqargan.