logo

OʻZBEK LEKSIKOGRAFIYASI TARIXIDA QOʻLYOZMA LUGʻATLAR

Yuklangan vaqt:

20.11.2024

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

96.052734375 KB
MUNDARIJA
Kirish ……………………………………………………………………….3
I   BOB.   O ZBEK   LEKSIKOGRAFIYASI   TARIXIDA   QO LYOZMAʻ ʻ
LUG ATLAR	
ʻ …………………………………………………………………….6
1.1.  XI-XIV asr o zbek lug atchiligi	
ʻ ʻ ……………………………………….6  
1.2.  XV-XIX asrlar da  yaratilgan lug atlar	
ʻ ………………………………..22
II   BOB.   O ZBEK   TILSHUNOSLIGIDA   LUG ATCHILIK	
ʻ ʻ
MASALALARI: XX-XXI ASR LEKSIKOGRAFIYASI …………………….33
2.1. Bosma lug atlar va ularning turlari	
ʻ ……………………………………33
2.2 Zamonaviy lug atlar va ularning bugungi kundagi ahamiyati	
ʻ ………..50
Xulosa………………………………………………………………………60
Foydalanilgan adabiyotlar………………………………………………….62
2 Mavzuning   dolzarbligi.   Dunyo   tilshunosligida   til   leksik   sathini   uni
o rgatish   maqsadi   bilan   aks   ettirgan   ilk   lingvistik   manbalar   −   noyob   mumtozʻ
lug atlarni tadqiq qilish, mazkur lug atlarning o z davrida mamlakat taraqqiyotiga	
ʻ ʻ ʻ
qo shgan   muhim   ijtimoiy,   siyosiy,   madaniy-ma rifiy   xizmatini   ochib   berishga
ʻ ʼ
asosiy   e tibor   qaratildi.	
ʼ   Axborot-kommunikatsion   texnologiyalarning   jadal   rivoji
tilshunoslik,   xususan,   leksikografiya   sohasida   ham   yangi   tipdagi   lug‘atlarning
paydo bo‘lishiga zamin yaratmoqda. Kompyuter tarjimasi, tahriri, tahlili, elektron
lug‘atlar   va   tezaurus   va   milliy   til   korpuslarining   yaratilishi   fikrimizning   dalili.
Ayniqsa, zamonaviy elektron lug‘atlarni yaratish, undan foydalanish madaniyatini
shakllantirish   til   imkoniyatini   egallashda   samarador   ekanligini   asoslashga   hojat
yo‘q.  
O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidentining   “O‘zbek   tilining   davlat   tili
sifatidagi   nufuzi   va   mavqeyini   tubdan   oshirish   chora-tadbirlari   to‘g‘risida”gi   PF-
5850-son   farmonida   “Davlat   tilining   axborot   va   kommunikatsiya   texnologiyalari,
xususan,   Internet   jahon   axborot   tarmog‘ida   munosib   o‘rin   egallashini   ta’minlash,
o‘zbek   tilining   kompyuter   dasturlarini   yaratish” 1
  vazifasi   belgilangan.
Globallashuv   sharoitida   milliy   madaniyat   fenomenining   asosiy   belgisi   bo lgan	
ʻ
tilning   maqom   va   mevqeyini   saqlab   qolish,   axborot-kommunikatsiya,   internet
tiliga   aylanish   darajasini   oshirishda   ta limning   turli   bo g inlari   uchun	
ʼ ʻ ʻ
mo ljallangan   yangi   avlod   lug atlari   hamda   ularning   elektron   qurilmalarda	
ʻ ʻ
ishlashga   mo ljallangan   mobil   ilovalarini   yaratish,   foydalanuvchilarda	
ʻ
leksikografik   kompetentlikni   oshirishga   qaratilgan   ilmiy   tadqiqotlarni   amalga
oshirish bugungi tilshunosliknnig dolzarb masalalaridan biri hisoblanadi.
Muammoning   o rganilganlik   darajasi.  	
ʻ O zbekistonda   leksikografik	ʻ
tadqiqotlar     XX   asrning   60-yillarida   amalga   oshirila   boshlagan.   Ular   monografik
1
  Ўзбекистон Республикаси Президентининг “Ўзбек тилининг давлат тили сифатидаги нуфузи ва мавқеини
тубдан ошириш чора-тадбирлари тўғрисида”ги ПФ-5850-сон Фармони .// Халқ сўзи, 2019, 22 октябрь.  №   218
(7448).
3 rejada   va   turli   maqolalar   shaklida   bo lgan.   H.Fattohovʻ 2
,   T.Kadirov 3
,
K.Muhiddinov 4
,   E.Umarov 5
,   Sh.Fayzullayeva 6
,   N.Rasulov 7
,   M.Ziyayeva 8
,
B.Hasanov 9
  S.Karimov 10
,   B.Mengliyev 11
,   B.Yo‘ldoshev 12
,   N.Uluqov 13
,
S.Normamatov 14
,   S.G‘ofurova 15
lar   leksikografiyaning   shakllanish,   taraqqiyoti
xususida tadqiqotlar olib borgan  hamda turli lug atlar yaratishgan.
ʻ
Tadqiqotning   maqsadi   o‘zbek   tilida   yaratilgan   lug‘atlarning   nazariy   va
amaliy masalalarini yoritish hamda istiqboldagi vazifalarini belgilashdan iborat.
Tadqiqotning   obyekti   o‘zbek   leksikografiyasi   tarixida   yaratilgan   barcha
turdagi lug‘atlar tashkil qiladi. 
Tadqiqotning   predmeti   sifatida   o‘zbek   tilida   yaratilgan   qo‘lyozma,   bosma
va elektron lug‘atlarning antroposentrik xususiyatlari, o‘ziga xosligini tadqiq etish
tanlangan. 
Tadqiqotning usullari . Tadqiqot mavzusini yoritishda tasniflash, tavsiflash,
qiyoslash tahlil  metodlaridan foydalanilgan.
Tadqiqotning ilmiy yangiligi:
o‘zbek lug‘atshunosligi  ilk davrlaridan bugunga qadar davrlashtirib 
o‘rganildi ;
2
 Фаттахов   
Х. Мухаммад Риза Хаксар и его “Мунтахаб ал-лугат”: Автореф. дисс. ... канд. филол. наук.          –
Ташкент, 1974.
3
 Кадиров Т. Филологическое исследование словаря “Хуласа-и Аббаси” Мирзы Мухаммада Хойи: Автореф.
дисс. ... канд. филол. наук. – Ташкент, 1988.
4
  Мухиддинов   К.  
“Санглах”   Мирзы   Мухаммада   Махдихана:   Автореф.   дисс.   ...   канд.   филол.   наук.
– Ташкент, 1971. 
5
  Умаров  
  Э.   “Бадайи   ал-лугат”   и   “Санглах”   как   лексикографические   памятники   и   источники   изучения
староузбекского языка: Автореф. дисс. ... доктора. филол. наук. – Ташкент, 1989.
6
  Файзуллаева  
  Ш.   Исследование   языка   памятника   XVв.   «Китабу   булгат   ал-муштак   фи-луғат   ат-турк   ва-л-
кифчак» Жамаладдина ат Турки: Автореф. дисс.  … канд. филол. наук.  – Ташкент, 1969. 
7
  Расулов   Н.   Исследование   языка   “Китаб   ал-идрак   ли-лисан   ал-атрак”   Абу     Хаййана:   Автореф.   дисс.     …
канд. филол. наук. – Ташкент, 1969. 
8
 Зияева М. Исследование памятника  XIV  в. “Китаб ат-туҳфат уз закийа фил – лугатит - туркийа” – Ташкент,
1972. 
9
  Хасанов Б. Принципы составления рукописных словарей к произведениям Навои: Автореф. дисс. ... докт.
филол. наук. – Ташкент, 1989 .
10
  Каримов   С.,   Қаршиев   А.,   Исроилова   Г.   Абдулла   Қаҳҳор   асарлари   тилининг   луғати.   Алфавитли   луғат.
Частотали луғат. Терс луғат – Т.: ЎМЭ, 2007. – 420 б.
11
 Менглиев Б.Р., Баҳриддинова Б.М.  Ўқув луғатлари.  “Маърифат”, 201 3  й., № 82 .
12
  Йўлдошев Б. Ўзбек лингводидактикаси  тараққиётида ўқув лексикографиясининг ўрни масаласига доир //
Навоий ДПИ ахборотномаси. 2015., 1-сон. – Б. 66-72.;
13
  Uluqov N. Lingvistik kompetentlikni shakllantirish omillari //Til va adabiyot ta’limi, 2018., 6-son. –B.16-18.
14
Нормаматов С.Э. Ўзбек луғатчилигининг шаклланиши ва ривожланишида жадид маърифатпарварларининг
ўрни: Филол.фан... доктори (DSc) дисс. −Тошкент. 2019., −250 б. 
15
Ғафурова   С.   Салоҳидин   Тошкандий   “Луғоти   салос”   асарининг   лексикографик   хусусиятлари:   Филол.
фанлари бўйича фалсафа доктори (PhD)... дисс. автореф. – Тошкент, 2018. – 51 б.
4 lug‘atlardagi mazmuniy vazifaviy o ‘ zgarishlar, lug‘at turlarining ko‘payishi 
misollar bilan yoritildi ;
har bir davrdagi lug‘atshilikning o‘ziga xos jihatlari, yutuq va kamchiliklari
imkon qadar tahlil etildi ;
bosma lug ‘ atlar va zamonaviy lug‘atlar solushtirildi ;  
zamonaviy lug‘atlarning ommabopligi, qulayliklari ochib berildi .
Tadqiqotning vazifalari :
o zbek   leksikografiyasi   tarixida   yaratilgan   qo lyozma   lug atlar   tarixi,ʻ ʻ ʻ
taraqqiyotining asosiy bosqichlarini yoritish;
  XI-XIV   asr   hamda   XV-XIX   asrlar   o zbek   lug atchiligi	
ʻ ʻ ning   o‘ziga   xos
xususiyatlarini belgilash;  
o zbek   tilshunosligida   lug atchilik   masalalari:   XX-XXI   asr	
ʻ ʻ
leksikografiyasining xarakterli tomonlarini aniqlash; 
bosma lug atlar va ularning turlari	
ʻ , mavzu ko‘lamini o‘rganish;
zamonaviy lug atlar va ularning bugungi kundagi ahamiyati	
ʻ  ko‘rsatib berish.
Malakaviy bitiruv ishining nazariy va amaliy ahamiyati . “Hozirgi o‘zbek
tili”,   “O‘zbek   terminologiyasi”,   “Leksikografiya   asoslari”   fanlari   bo‘yicha
yaratilgan   va   yaratiladigan   adabiyotlar,   hozirgi   o‘quv   hamda   izohli   lug‘atlarning
mukammallashuvi uchun xizmat qiladi; 
  tadqiqot   natijalari   filologiya   yo‘nalishida   tahsil   olayotgan   talabalar,   ilmiy
tadqiqotchilar   va   soha   mutaxassislarining   bilim   va   malakasini   oshirishda   manba
bo‘ladi; 
  o‘zbek   o‘quv   lug‘atchiligi   taraqqiyoti   bilan   bog‘liq   ravishda   yaratilgan   va
yaratiladigan   zamonaviy   o‘quv   lug‘atlari   yosh   avlodning   davlat   tili   bo‘lgan   ona
tilimizdan amaliy foydalanish kompetensiyalarini rivojlantirishga yordam beradi.
Malakaviy bitiruv ishining tuzulishi va hajmi. Malakaviy   bitiruv   ishi
kirish,   ikki   asosiy   bob,   xulosa   va   foydalanilgan   adabiyotlar   ro‘yxatidan   iborat.
Malakaviy bitiruv ishining umumiy hajmi 6 3  sahifani tashkil etadi.
5 I BOB. O ZBEK LEKSIKOGRAFIYASI TARIXIDA QO LYOZMAʻ ʻ
LUG ATLAR	
ʻ
1.1.XI-XIV asr о‘zbek lug‘atchiligi
Lug‘at   –   so‘z,   frazema,   parema,   morfema   va   boshqalarning   belgilangan
maqsadga   ko‘ra,   ma’lum   qonuniyat   hamda   ehtiyoj   asosida   tartibga   solingan
yig‘indisi, leksikografiya – lug‘at va uning tuzilishi, yaratilish tamoyillari haqidagi
bilim – ta’limot. Leksikografiya – yunoncha “lexis” –   so‘z , “grapho” –   yozaman,
yozish, yozilgan  kabi ma’nolarni ifodalaydi.
Ilmiy   adabiyotlarda   lug‘atchilik   tilshunoslikning   alohida   sohasi   hisoblansa-
da, aslida leksikologiya bilan bevosita aloqadordirligi aytiladi 16
. Chunki leksikada,
avvalo,   tilning   lug‘at   tarkibi,   shuningdek,   so‘z   ma’nosi,   uning   iste’mol   darajasi,
nutq, uslub hamda shakl va mazmunga munosabati kabilar o‘rganiladi.
Leksikografiya   tilshunoslikning   lug‘at   tuzish   bilan   shug‘ullanuvchi   va   u
bilan   aloqador   bo‘lgan   masalalarni   o‘rganuvchi   sohasi,   “lug‘atchilik”   deb   ham
yuritiladi.   Aslida   leksikografiya   va   lug‘atchilik   tushunchalari   farqlanadi.
Leksikografiya   lug‘at   tuzish   nazariyasini,   lug‘atchilik   lug‘at   tuzish   amaliyotini
ifodalaydi.
“Lug‘at”   arabcha   “til”,   “sheva”,   “lahja”,   “so‘z”,   “ibora”   kabi   ma’noni
bildiradi.   Hozirgi   kunda   ushbu   so‘z   ikki   ma’noda: 1) muayyan   tilda,   uning   hududiy
yoki ijtimoiy lahjasida mavjud bo‘lgan, shuningdek, u yoki bu yozuvchi asarlarida
uchraydigan   so‘zlar   yig‘indisi,   ya’ni   leksika;   2)   so‘zlar   (yoki   morfema,   so‘z
birikmasi,   ibora)   muayyan   tartibda   (alifboli,   uyali,   mavzuli)   joylashtirilgan,
tavsiflanuvchi   birliklar,   ularning   kelib   chiqishi,   ma’nolari,   yozilishi   (imlosi),
talaffuzi,   uslubiy   mansubligi,   boshqa   tillarga   tarjimasi   haqida   ma’lumotlar
jamlangan kitob ma’nolarida qo‘llanadi.
Ana   shu   ikkinchi   ma’nodagi   lug‘atlar   madaniyat   sohasida   muhim   o‘rin
egallaydi, chunki ularda jamiyatning ma’lum davrda erishgan bilimlarni aks etadi 2
.
Lug‘atlar,   shuningdek,   bir   qator   ijtimoiy   vazifalarni   bajaradi:   muayyan   voqea-
hodisa haqida o‘quvchiga ma’lumot beradi; uni o‘z ona tilidagi va o‘zga tillardagi
16
  Ўзбек   тили   лексикологияси.   –   Тошкент:   Фан,   1981.   –Б.   289.
6 so‘zlar   bilan   tanishtiradi;   tilni,   uning   lug‘at   tarkibini   takomillashtirish,
me’yorlashtirish va tartibga solishga yordam beradi.
Lug‘at   tuzishda,   albatta,   ma’lum   maqsad   ko‘zda   tutiladi.   Maqsad   esa,
davrga   ko‘ra,   ehtiyoj   asosida   belgilanadi.   Leksikografiya   sohasining   obyekti
lug‘atlar   va   ularning   tarkibiga   kiruvchi   birliklar.   Leksikografiyaning   predmeti
lug‘at   tuzish   qonuniyatlari,   lug‘at   tiplari,   lug‘atchilikning   tarixiy   taraqqiyotini
belgilashdan  iborat.
Ma’lumki, insoniyat dunyoga kelganidan so‘z bilan ish tutadi, so‘z olamiga
duch   keladi,   undan   foydalanadi.   Kishilar   bir-biri   bilan   muloqotga   kirishar   ekan,
tildan   foydalanish   jarayonida   ularda   turli   ehtiyoj   paydo   bo‘ladi.   Bu   ehtiyojlarni
qondirish   lug‘at   yaratishni   taqozo   etadi.   Tilning   so‘z   boyligini   jamlash,   ularni
tartibga   solib,   foydalanish   uchun   qulay   holatda   taqdim   etish,   tavsiflash,
imkoniyatlarini   ochib   berish   leksikografiya   sohasining   bosh   vazifasi   ekanligi
ma’lum.
Darhaqiqat,   lug‘atlar   barchaga   barobar   xizmat   qiladi.   Undan   barcha   soha
vakillari birdek foydalanadi.
Ma’lumki,   til   doimo   o‘zgarib   turadi.   Ayniqsa,   tilning   leksikasi   tez
o‘zgaruvchan   bo‘ladi.   Shu   bilan   birga,   tilning leksik   qatlami   asrlar   mahsuli   hamdir,
ya’ni har bir tarixiy davr, ijtimoiy taraqqiyot bosqichi o‘z ifodasini topadi. So‘zlar,
til birliklari eskiradi, yangi so‘zlar paydo bo‘ladi.
O‘zbek   tilini   ilmiy   asosda   o‘rganishga   oid   ilk   ma’lumotlar   leksikografiya
sohasidagi   qadimgi   lug‘atlarda   kuzatiladi.   Lug‘atchilik   o‘zbek   adabiy   tilining
shakllanish   davridan   boshlab,   keyingi   barcha   davrlarda   ham   doimo   adiblar,
ziyolilar,   tilshunoslar   diqqat   markazida   bo‘lib   kelgan.   Mahmud   Koshg‘ariy   XI
asrdayoq   turkiy   so‘zlar   boyligini   arab   tilida   izohlab   o‘sha   davrgacha   xalqimiz
yaratgan   lisoniy   boylikni   bizga   buyuk   meros   sifatida   qoldirgan   bo‘lsa,   bu   an’ana
keyingi   davrlarda   Mahmud   Zamaxshariyning   “Asos   ul-balog‘a”,   Muqaddimat   ul-
adab” (XII asr), Tole Imon Xiraviyning “Badoye’ ul-lug‘at” (XV asr), Muhammad
Yoqub   Chingiyning   “Kelurnoma”   (XVII   asr),   Muhammad   Rizo   Xoksorning
“Muntaxab   ul-lug‘ot”   (XVIII   asr),   Mirzo   Mehdiyxonning   “Sangloh”   (XVIII   asr),
7 Sulaymon   Buxoriyning   “Lug‘ati   chig‘atoyi   va   turki   usmoniy”   (XIX   asr)   hamda
muallifi noma’lum bo‘lgan “At-tuhfat uz-zakiyati f-il-lug‘at it-turkiya” (XIII asr),
“Abushqa”   (XVI   asr)   kabi   turkiy   lug‘atchilikning   ko‘plab   noyob   durdonalari
yaratilishi   bilan   davom   etib   keldi   va   bu   lug‘atlar   tilshunos   olimlar   tomonidan
yetarlicha tadqiq etildi.
Turkiy   tillar   lug atchiligi   boy   tajribaga   ega.   Ayniqsa,   o tmishʻ ʻ
lug atshunoslari   o ziga   xos   lug at   tuzish   usullari,   tamoyillari,   so zlarni   sharhlash	
ʻ ʻ ʻ ʻ
uslublari   jihatidan   ajralib   turadi.   Ushbu   lug atlarda   so z   tanlash   mezonlari,	
ʻ ʻ
so zning semantik tarkibiga munosabat bildirish, so zning ma no qirralarini ochish	
ʻ ʻ ʼ
kabi   masalalar   bo yicha   hozirgi   zamon   lug atshunoslari   uchun   ham   nazariy,   ham	
ʻ ʻ
amaliy   ahamiyat   kasb   etadi.   O zbek   tilida   turkiy   va   turkiy   bo lmagan   leksik	
ʻ ʻ
birliklarni   aniqlashda,   etimologik   sharhlashda   qo lyozma   lug atlar   muhim   manba	
ʻ ʻ
hisoblanadi.   Turli   davrlarda   yaratilgan   qo zlyozma   lug atlarni   qiyosan   o rganish,	
ʻ ʻ ʻ
ularni   turli   maqsadlarda   tuzilganligini   aniqlash,   nazariy   va   amaliy   jihatdan   tatbiq
etish,   lisoniy   xususiyatlarini   maxsus   o rganish   tilshunoslik   fani   uchun   naqadar	
ʻ
ahamiyatli va zarur ekanligi o z-o zidan sezilmoqda.	
ʻ ʻ
O‘zbek   lug‘atchiligining   shakllanish   tarixi   XI   asrga   borib   taqaladi.   X-XII
asrlar turkiy xalqlar tarixida “Qoraxoniylar davri” deb e’tirof etiladi. Qoraxoniylar
sharqda uyg‘ur, g‘arbda turk, Eron madaniyati va ilm- fanini uyg‘unlashtiradi. Bu
davrda   turkiy   tilga   qiziqish   kuchayadi.   Shu   davrda   Yusuf   Xos   Hojibning
“Qutadg‘u bilik” asari hamda turkiy tilni o‘rganish ishtiyoqidagi xalqlar   ehtiyojini
qondirish   uchun   Mahmud   Koshg‘ariyning   “Devonu lug‘otit turk” asari yaratildi.
Tilshunoslik   tarixida   ham,   lug‘atchilik   tarixida   ham   Mahmud
Koshg‘ariy ning   alohida   o‘rni   bor.   U   qiyosiy-tarixiy   tilshunoslikning   asoschisi,
fonetika   bilimdoni,   leksikolog,   leksikograf,   lingvogeograf,   turkiy   tillar
morfologiyasi   va   sintaksisi   asoschisi   ham.   Olimning   leksikografiya   sohasidagi
faoliyati,   albatta,   uning   “Devonu   lug‘otit   turk”   asari   bilan   bog‘lanadi.   Bu   asar
adabiyotlardagi qaydlarga ko‘ra, 1076-107- yillarda   yozilgan.   Asarning   yozilish
tarixi,   kimga   sovg‘a   qilinganligi,   topilish,   tarixi,   tarjimalari   haqidagi
ma‘lumotlar  ko‘plab  adabiyotlarda  izohlangan. “Devonu lug‘otit  turk”   arab tilida
8 yozilgan.   Bizgacha   bu   asarning   birgina   qo‘lyozmasi   yetib   kelgan,   u   Istanbulda
saqlanadi.   Bu   lug‘at,   ko‘chiruvchi   kotib   Muhammad   binni   Abu   Bakr   Damashqiy
ma‘lumotiga   ko‘ra,   Mahmud   Koshg‘ariyning   o‘z   qo‘li   bilan   yozilgan   nusxadan
ko‘chirilgan.   Asar   sharqshunos   olim   Solih   Mutallibov   tomonidan   o‘zbek   tiliga
tarjima   qilinib,   1960-1963-yillarda   Toshkentda   nashr   qilindi.   Uning   to‘ldirilgan,
kamchiliklari   tuzatilgan   yangi   nashri   3   jildda   professor   Hamidulla   Boltaboev
tomonidan kirill yozuvida 2016-yili qayta nashr etildi.
“Devonu   lug‘otit   turk”   –   o‘zbek   lug‘atchiligining   shakllanishiga   asos
bo‘lgan ilk lug‘at. Albatta, Mahmud Koshg‘ariy bu lug‘atni yozishdan avval, oldin
yaratilgan   hind   va   arab   mualliflarining   lug‘atlaridan   foydalangan,   lug‘atchilik
an’analarini   o‘zlashtirgan.   “Devonu   lug‘otit   turk”ning   tuzilishi,   maqolalarning
joylashtirilish tartibi quyidagicha:
1)   professor   H.Boltaboyevning   “Ilmi   adab   ibtidosi”   nomli   kirish   so‘zi;   2)
nashrda   qo‘llanilgan   transkripsiya   va   belgilarga   izohlar;   3)   muqaddima;   4)
“bismillohi-r   rahmoni-r   rahiym”;   5)   “ollohga   hamd”;   6)   “turkiycha   so‘zlarning
tuzilishida qo‘llaniladigan harflar haqida”; 7) “fe’llardan yasalgan ismlar haqida”;
8)   “so‘zlarning   tuzilishi   haqida”;   9)   “ismlarning   orttirma   belgilari   haqida”   kabi
qismlar,   so‘ngra   “so‘z   boshida   hamza   kelgan   otlar   bo‘limi”,   “ikki   harfli   so‘zlar
bo‘limi”,   “uch   harflilar   bo‘limi”,   “to‘rt   harflilar   bo‘limi”,   “o‘rtasi   harakatlilar
bo‘limi”,   “solim   otlar   bo‘limi”,   “ilovalar”   kabi   qismlardan   iborat.   Lug‘at   oxirida
xarita ilova qilingan.
Mahmud   Koshg‘ariy   “Devon”da   6,5   mingdan   ortiq   so‘zni   izohlagan.   Olim
aslida 10 ming atrofidagi so‘z bilan ishlagan. Bu so‘zlar turkiy xalqlar hayotining
deyarli   barcha   sohalarini   qamraydi:   moddiy   madaniyat   tusunchalari   nomlari
(kiyim-kechak,   uy,   ro‘zg‘or,   bezaklar,   muzika,   qurol-yarog‘,   asbob-uskuna,
xo‘jalik   buyumlarining   nomlari);   etnonim   va   toponimlar;   qarindoshlik   nomlari;
davlat   tuzumiga   oid   terminlar;   taom   nomlari;   hayvonlar   va   o‘simliklarning
nomlari;   kasallik   va   dorilarning   nomlari;   ilmiy,   diniy,   etnografiya,   geografik
terminologiya;   yil   fasllari,   oy   va   hafta   kunlarining   nomlari;   tarixiy   va   mifologik
qahramonlarning   nomlari   va   shu   kabilar.   Asarda   163   to‘rtlik   va   57   bayt   ikkilik
9 adabiy namuna sifatida keltirilgan. “Devon”da 318 ta maqol va hikmatli so‘z, 200
dan   ortiq   dori   nomi   keltirilganligi   aniqlangan.   Mahmud   Koshg‘ariyning   bu   asari
XI   asr   lug‘atchiligining   ilk   namunasi   sifatida   hozirgi   kunga   qadar   o‘z   qimmatini
yo‘qotmagan 17
.
Umrini turkiy xalqlar va ularning tilini tadqiq etishga bag‘ishlagan Mahmud
Koshg‘ariy Buxoro, Nishopur, Samarqand, Marv, Bog‘dod kabi shaharlarda tahsil
ko‘radi,   arab   tilini,   arab   filologiyasi   sirlarini   puxta   o‘rganadi.   “Men   turklar,
turkmanlar,   o‘g‘uzlar,   chigillar,   yag‘molar,   qirqiz   (qirg‘iz)   larning   shaharlarini,
qishloq   va   yaylovlarini   ko‘p   yillar   kezib   chiqdim,   –   deb   yozadi   u.   –   Ularning
lug‘atlarini   to‘pladim,   turli   xil   so‘z   xususiyatlarini   o‘rganib,   aniqlab   chiqdim...”
(“Devon”, I, 44).
M.Koshg‘ariy   ko‘p   yillar   davomida   to‘plagan   bu   materiallari   asosida
“Devonu   lug‘otit   turk”   (“Turkiy   so‘zlar   devoni”)   nomli   asarini   yozadi.   Bundan
tashqari,   uning   yana   bir   topilmagan   “Kitobi   javohir   an-nahv   fi-l-lug‘at   at-turk”
nomli ikkinchi asarida turkiy tillar sintaksisi ustida bahs yuritiladi.
“Devonu lug‘otit turk” asari ikki qismdan tashkil topgan: 1) muqaddima; 2)
lug‘at.
Muqaddimada   turkiy   tillarning   mavqei,   lug‘atning   oldiga   qo‘yilgan
vazifalar,   asarning   mundarijasi,   turkiy   tillarda   so‘z   tuzilishi   va   yasalishi,   turkiy
qabilalar va ular tillarining o‘ziga xos xususiyatlari yoritiladi.
Asarning   lug‘at   qismi   sakkiz   bo‘limdan   iborat:
1.hamzali   so‘zlar   (boshida   alif,   vov,   yoy   harflari   keladigan   so‘zlar)
bo‘limi;
2.solim   (tarkibida   alif,   vov,   yoy   harflari   kelmaydigan   so‘zlar)   bo‘limi;
3.   muzoaf   (tarkibida   bir   harf   ikki   marta   kelgan,   takrorlangan   so‘zlar)
bo‘limi;
4.   misol   (boshida,   o‘rtasida   yoki   oxirida   alif,   vov,   yoy   harflaridan   biri
kelgan so‘zlar) bo‘limi;
5. uch   harfli   so‘zlar  bo‘limi;
17
 Normamatov S. Leksikografiya asoslari. –Toshkent, 2020. –B. 28.
10 6. to‘rt   harfli   so‘zlar   bo‘limi;
7. g‘unnalilar   (tarkibida   burun   tovushlari   keladigan   so‘zlar)   bo‘limi;
8. tarkibida   ikki   undosh   qator   kelgan   so‘zlar   bo‘limi.
Lug‘atning   bu   tartibda   tuzilishi   arab   leksikografiyasi   an’analariga   mos   edi.
Muallif  lug‘at  tuzishda  mashhur  arab tilshunosi  Halil  ibn Ahmadning “Kitob-  ul-
Ayn”   lug‘atiga   asoslanganini   alohida   ta’kidlaydi.   Lekin   Halil   ibn-Ahmadning
lug‘at tuzish printsipiga to‘la ergashmaydi, uning ayrimlarini rad etdi. Bu haqda u
shunday deb yozadi: “Kitobni tuzish oldida Halil ibn-Ahmadning “Kitob-ul-Ayn”
asarida tutgan tartibni qo‘llash, iste’moldan chiqqan so‘zlarni ham bera borish fikri
menda   tug‘ilgan   edi.   Bu   tartib   arab   tili   bilan   ikki   uloqchi   ot   singari   teng   poyga
qilib   o‘zib   borayotgan   turk   tilini   yoritish   jihatidan   ham   yaxshi   edi.   Lekin   men
o‘quvchilarning   foydalanishi   masalasiga   asoslandim.   Iste‘moldagi   so‘zlarnigina
berdim,   iste’moldan   chiqqanlarini   tashladim.   Men   tutgan   tartib   to‘g‘riroq...”
(“Devon”, I, 45-46).
M.Koshg‘ariy   turkiy   tillar   qurilishini   tasvirlashda   qiyosiy   metoddan
foydalandi.   U   turkiy   tillar   leksikasi,   morfologiyasi   va   fonetikasini   bir-biriga
qiyoslab,   ular   orasidagi   o‘xshash   va   farqli   tomonlarni   ko‘rsatdi.   O‘zi   bu   haqda
shunday   deydi:   “Puxta   qo‘llanma   bo‘lsin   deb,   har   bir   qabilaning   o‘ziga   xos
xususiyatlariga   qiyosiy   qoidalar   tuzdim...   Bu   masalaga   qiziqqan
mutaxassislarga   asarni   qo‘llanma   qildim...”   (“Devon”,   I,   47).
Mahmud Koshg‘ariy o‘z oldiga qo‘ygan ulkan vazifani a’lo darajada bajardi.
Barcha   sathdar bo‘yicha turkiy tillarni   o‘zaro qiyoslab,   umumiy va farqli jihatlarini
ajrata   oldi.   Turkiy   tillarni   farqli   belgilariga   ko‘ra   dastlab   ikki   guruhga
ajratdi: turklar (chigil, koshg‘ar, arg‘u, barsag‘on, uyg‘ur) hamda ug‘uz va qipchoq
qabilalari tillari.
Mahmud   Koshg‘ariy   leksikografiya   sohasida   dunyo   tilshunosligida   yuksak
cho‘qqiga   ko‘tarildi.   U   XI   asrdayoq   turkiy   so‘zlarning   izohli   lug‘atini   tuzdi.
Mahmud   Koshg‘ariyga   qadar   arab   tilshunosligida   leksikografiya   sohasida   katta
muvaffaqiyatlarga   erishilgan   edi.   Xususan,   Xalil   ibn   Farohidiy   ibn   Ahmadning
“Kitobul-ayn”,   Sibavayhiyning   “Al   Kitob”   singari   asarlari   arab   olamida   shuhrat
11 qozongandi.   Mahmud   Koshg‘ariyning   lug‘ati   so‘zlarni   joylashtirish   tamoyili
jihatidan   ham,   lug‘at   materiali   tomonidan   ham   tamoman   yangi   hamda   mavjud
arab   tili   lug‘atlariga   nisbatan   bir   necha   barobar   yuqori   turuvchi   lug‘at   edi.   U
turkiy   tilning   amaldagi   leksik   imkoniyatlarini   ko‘rsatmoq   uchun   turk   qavmlari
ichida   birma-bir   yurib,   ularning   tillaridagi   umumiy   va   o‘ziga   xos   tomonlarini
aniqlashga   harakat   qildi   va   buning   uddasidan   chiqdi.   Shu   tariqa,   tilshunoslikda
yangi   sahifa   ochdi.   U   qiyosiy-tarixiy   tilshunoslik,   lingvogeografiya   singari
tilshunoslik yo‘nalishlariga asos soldi.
XI-XII asrlar turkiy lug‘atchilik taraqqiyotida   Mahmud Zamaxshariy   ham
alohida o ‘rin tutadi. Zamaxshariy o‘z davrining buyuk olimi darajasiga ko‘tarildi.
U   tilshunoslik,   adabiyot,   jug‘rofiya,   tafsir,   hadis,   fiqh   va   ilmi   al   qiroatga   oid
ellikdan   ortiq   asarlar   yaratdi.   Ularning   ko‘pi   bizgacha   yetib   kelgan.   U   arab   tili
grammatikasiga  doir  “Al-  mufassal”  nomi  bilan mashhur  bo‘lgan “Al-mufassal  fi
san’at il-i’rob” (“Fleksiya san’ati haqida mufassal kitob”), “Al-muhojat bil-masoil
an-naxviya   av   al-axajiy   an-nahviya”   (“Grammatik   masalalarga   oid   jumboqlar’),
“Al-unmuzaj, fi-n-nahvi” (“Grammatik namunalar haqida”), “Samiym ul-arabiya”
(“Arab   tilining   negizi”),   “Al-mufrad   va-l-muallif   fi-n-nahvi”   (“Grammatikada
birlik va ko‘plik’), “Al- mufrad va-l murakkab fi-l-arabiya” (“Arab tilida birlik va
ko‘plik”), “Al-amaliy fi- n-nahvi” (“Grammatik qoidalarda orfografiya”), “Diyvon
ut-tamoyil”   (“Assimilyasiya   haqida   devon”)   kabi   qator   asarlar   yaratdi.   Yuqorida
sanalganlarning   o‘ziyoq   uning   lingvistika   sohasida   naqadar   sermahsul   qalam
tebratganidan   dalolat   beradi.   Grammatikaga   doir   asarlari   ichida   “Al-Mufassal”
arab   tili   morfologiyasi   va   sintaksisini   o‘rganishda   eng   muhim   qo‘llanma   sifatida
sharqu g‘arbda katta shuhrat qozongan.
Lug‘atshunos   sifatida   dastlab   arab   leksikografiyasining   mavzuviy   tamoyili
(so‘zlarni   lug‘atda   mavzuviy   guruhlar   bo‘yicha   joylashtirish)   “Al-jibol   va-l-
amkina va-l-miyoh” (tog‘, manzil va suvlar) nomli toponimik asarini yaratadi. Bu
asarda   arab   tili   leksikasiga   oid   geografik   nomlar   mavzuviy   guruhlarga   ajratib
izohlangan. Mavzuviy guruh ichida so‘zlar alifbo asosida joylashtirilgan.
Unung turkiy lug‘atchilik uchun ham nodir bo‘lgan asari   “Muqaddimat ul-
12 adab”   (“Adabiyotga kirish”) asari. Asar Xorazmshoh Alouddavla Abdulmuzaffar
Otsizga bag‘ishlab yozilgan. Besh qismdan iborat: 1) ot, fe‘l; 3) bog‘lovchilar; 4)
ot o‘zgarishlari; 5) fe‘l o‘zgarishlari.
Asarda ismlar (otlar) bir qancha mavzuviy guruhlarga ajratilgan. Bular, o‘z
navbatida, yana kichik guruhlarga ajratilgan. Masalan, ismlarning hayvon nomlari
qismi (bu qism mashhur polyak sharqshunosi A.Zayonchkovskiy tomonidan e‘lon
qilingan)   o‘n   bir   kichik   mavzuviy   guruhchalardan   iborat.   Bu   mavzuviy
guruhchalar   asarda   fasllar   deb   berilgan.   Lekin   fasllarning   aniq   nomlari
keltirilmagan. Ularni shartli ravishda quyidagicha nomlash mumkin:
- tuya   nomlari   (71   nom);
- tuya   a‘zolarining   nomlari   (25   nom);
- tuya   jabdug‘ining   nomlari   (32   nom);
- eshak   va   eshak   jabdug‘ining   nomlari   (42   nom);
- qoramol   va   qoramol   a’zolarining   nomlari   (19   nom);
- qo‘y   va   echki   nomlari   (42   nom);
- qo‘y   va   boshqa   hayvon   nishon   (belgi)larining   nomlari   (24   nom);
- jun   nomlari   (11   nom);
- yovvoyi   hayvon   nomlari   (93   nom);
- ilon-chayon   nomlari   (59   nom);
- hasharot   nomlari   (52   nom);
Mashhur   sharqshunos   V.V.Bartoldning   ko‘rsatishicha,   Mahmud
Zamaxshariy   lug‘atining   turkiycha   qismida   XII-XIII   asrlar   O‘rta   Osiyo   turkiy
adabiy tilining leksikasi aks etgan.
Mazkur lug‘at o‘sha davrda arab tilining iste‘molda bo‘lgan barcha so‘zlari,
iboralarini  qamrab oladi. Bu so‘zlarning ma‘nolari, etimologiyasi  yetarli  darajada
keng sharhlanadi. “Muqaddimat  ul-adab” fors tilidan tashqari, chig‘atoy (o‘zbek),
mo‘g‘ul,   turk   tillariga   ham   tarjima   qilingan.   Chig‘atoy   tiliga   tarjima   muallifning
o‘zi   tomonidan   bajarilgan   bo‘lishi   kerak.   Chunki   asar   Xorazmshoh   Otsizga
bag‘ishlanganidan,   u   oson   tushunishi   uchun   arabcha   matn   bilan   birgalikda   uning
chig‘atoy   tiliga   tarjimasi   ham   berilgan.   Asaring   bir   necha   qo‘lyozmalari
13 O‘zbekiston   Respublikasi   Fanlar   akademiyasi   Sharqshunoslik   institutida
saqlanmoqda.   Asarning   bizgacha   yetib   kelishi   tilshunoslikning   katta   yutug‘i
sanaladi. Chunki  u o‘zbek tili tarixini  o‘rganishda qimmatli  va ishonchli  material
bo‘lib   xizmat   qiladi.   Sadriddin   Ayniy:   “Muqad-dimat   ul-adab”   asari   o‘zbek   tili
uchun butun dunyoning xazinasi bilan barobardir”, – deb yozgan edi.
“Muqaddimat   ul-adab”   asrimizga   kelib   ko‘pchilik   tilshunos   olimlarning
diqqatini   tortdi.   Ayniqsa,   N.N.Poppe va   A.K.Borovkovlar   uning   mo‘g‘ul   va   o‘zbek
tiliga doir qismini tadqiq etdilar hamda butun asarning matnini nashr etishda katta
xizmat   qildilar.   1926-yilda   Buxorodan   topilgan,   hijriy   989   (milodiy   1492)-yili
hattot   Darvesh   Muhammad   tomonidan   ko‘chirilgan   nusxada   “Muqaddimat   ul-
adab”   arabcha   matnining   birdaniga   uch   –   fors,   chig‘atoy   (o‘zbek)   va   mo‘g‘ul
tillariga   so‘zma-so‘z   tarjimasi   beriladi.   Faqat   qisqacha   so‘zboshininggina
mo‘g‘ulcha tarjimasi beriladi.
Mo‘g‘ul   istilosidan   keyin   turkiy   xalqlarning   katta-katta   guruhlari   arab
mamlakatlariga, xususan, Misrga ko‘chdi va bu yerda oldindan yashab kelayotgan
xalqlar:   arablar,   forslar   turkiylar   bilan   hayot   kechira   boshladi.   Buning   natijasida
Misrda   turkiy   tillarni   o‘rganish,   turkiy   tillarni   arab   tiliga   solishtirish,   qiyoslash
bo‘yicha filologik qo‘llanma va lug‘atlar yaratildi. 
Bu   davrda   o‘zbek,   uyg‘ur   adabiy   tillari   mustaqil   tillar   sifatida   bir-biridan
ajraldi.   O‘zbek   tilida   bir   qator   badiiy   asarlar   maydonga   keldi.   A.K.Borovkov,
A.M.Shcherbak   singari   turkolog   olimlarning   e’tirof   etishicha,   “Tafsir”,
“Muhabbatnoma”,   “Qissai   Rabg‘uziy”   kabi   yodgorliklar   o‘zbek   tilining   ilk
yodgorliklari sanaladi.
Bu davrda ham  turkiy tillarga qiziqish ortib bordi. Turkiy tillarni  o‘rganish
ehtiyoji  tufayli  turkiy tillar   lug‘ati   va  grammatikasiga  bag‘ishlangan  qator   asarlar
yaratildi.   Ana   shunday   asarlardan   biri,   “At-tuhfatuz   zakiyatu   fil   lug‘atit
turkiya”   (“Turkiy   til   haqida   noyob   tuhfa”)   kitobi,   bu   asarning   muallifi   shu
kungacha   aniqlanmagan.   Biroq   asar   muallifi   Mahmud   Koshg‘ariy   izidan   borib,
turkiy   qabilalar   tillarini,   ularning   o‘zaro   o‘xshash   va   farqli   xususiyatlarini
belgilashga harakat qilgan. Muallif bu asarida asosan qipchoqlar tilini o‘rganishni
14 tadqiqot   uchun   ob’ekt   qilib   olgan.   Bu   tilni   turkman   tili   bilan   qiyoslagan.   Uning
aytishicha,   “eng   ko‘p   qo‘llanadigan   til   qipchoq   tili...   Juda   zarur   bo‘lgan
o‘rinlardagina turkman tiliga murojaat qildim”, – deydi.
“Bugungi   turkiyshunoslik   uchun   ham,   o‘zbek   xalqining   kelib   chiqishida
katta   etnik   guruh   hisoblangan   qipchoq   shevalari   tarixini   o‘rganishda   ham   bu
asarning asosiy manba bo‘lishi aniq. “At-tuhfa” (“Noyob tuhfa”) asarining birgina
nusxasi bizgacha etib kelgan,   Istanbul Valiuddin kutubxonasida saqlanadi.
“ Turkiy   xalqlar,   shu   jumladan,   o zbek   leksikografiyasiningʻ   rivojida
hanuzgacha   muallifi   noaniq   bo lgan   “At-tuhfatuz   zakiyatu   fil   lug atit   turkiya”	
ʻ ʻ
(“Turkiy   til   haqida   noyob   tuhfa”)   asari   ham   muhim   o rin   egallaydi.   XIV   asrda	
ʻ
Misrda yaratilgan bu asar ko proq qipchoqlar tili materiallariga asoslanib yozilgan,	
ʻ
ba zi   o rinlarida   uning   materiallari   turkman   tili   bilan   solishtirilgan.   Bugungi	
ʼ ʻ
qipchoq guruhiga mansub bo lgan tillarning tarixini, shuningdek, o zbek xalqining	
ʻ ʻ
shakllanishida   katta   etnik   guruh   bo lib   qo shilgan   qipchoq   shevalari   tarixini	
ʻ ʻ
o rganishda mazkur asar eng mo tabar manba bo lib xizmat qiladi. Asarning yana	
ʻ ʻ ʻ
bir   muhim   jihati   shundaki,   unda   turkiy   tillarning   fonetikasi,   so z   yasalishi,	
ʻ
morfologiyasi, sintaksisi bo yicha bir qancha tadqiqotlar olib borilgan”	
ʻ 18
.
Professor   E.Fozilov   va   M.T.Ziyayevalar   “At-tuhfa”ni   kirish,   leksik-
grammatik   ocherk,   tarjima,   so‘zlik,   grammatik   ko‘rsatkichlari   bilan   rus   tilida   1978-
yilda nashr etganlar. Asarning, aslida, qayerda yozilganligi ham munozarali (Misr
yoki Suriyada yozilganligi aniqlanmagan).
Professor   Solih   Mutallibov   “At-tuhfa”ni   1966-yilda   birinchi   bor   o‘zbek
tiliga   tarjima   qilib   nashr   etdi.   Lug‘atning   tuzilishi   ham,   grammatik   ocherkning
berilishi
ham   asar   muallifining   tilshunoslik   bo‘yicha   chuqur   bilim   va   tajribaga   ega
ekanligidan   darak   beradi.   Asar   qisqacha   kirish,   fonetik   va   grafik   ma’lumotdan
tashqari,   ikki   asosiy   qismdan   iborat,   birinchi   qismda   lug‘at,   ikkinchi   qismda
grammatik   materiallar   berilgan.   Lug‘at   tuzish   mezonlari   va   grammatik   qoidalari
arab   tili   leksikografiyasi   va   grammatikasi   an’analariga   asoslangan.   Muallif   “men
18
  Мадвалиев А. Ўзбек терминологияси ва лексикографияси масалалари. –Тошкент, 2017. – Б. 138
15 bu   ishda   o‘zimdan   oldin   yozganlar   tajribalariga   muvofiq   bo‘lishga   kirishdim”,   –
deydi.   U   o‘zigacha   bo‘lgan   mualliflar   ichida   Abu   Hayyon   nomini   alohida   tilga
oladi. Muallif Abu Hayyon haqida quyidagi fikrni aytadi: “Andalusli  ulug‘ shayx
alloma, tangri yorlaqagur Sharafitdin Abu Hayyon Muhammad bin Yusuf bin   Ali
bin Hayyon turkiy tillar xususida yozgan kitobida shunday deydi: “Bundan so‘ng
har tilni bilish, uch narsani o‘zlashtirish bilan hosil qilinadi. Birinchisi, har bir so‘z
ma’nosini   aniqlab   bilish.   Bu   qism   “Lug‘atshunoslik”   deb   ataladi.   Ikkinchisi,
so‘zlarning   ayrim-ayrim   holdagi   xususiyatlarini   o‘rganish.   Bu   qism   “ilmli   sarf”
deb   yuritiladi.   Uchinchisi,   so‘zning   bir-biriga   bog‘lanishiga   doir   xususiyatlarini
o‘rganish.   Bu   qism   arabcha   “ilmi   nahv”   deyiladi   (9-10-bet).   Bu   fikrdan   ma’lum
bo‘ladiki,   “At-tuhfa”dan   oldin   ham   shu   davrda   boshqa   olimlar,   jumladan,   Abu
Hayyon ham ana shu kabi lug‘at yaratgan” 19
.
Lug‘atda kasb-hunar, savdo, ijtimoiy hayot, tafakkur, o‘simliklar, hayvonlar
va   boshqa   sohalarga   oid   so‘zlar   arab   alifbosi   harflari   bo‘yicha   boblarga   ajratib
izohlangan:   hamza   harfli   (tovushli)   so‘zlar;   b   harfli   (tovushli)   so‘zlar;   t   harfli
(tovushli)  so‘zlar  kabi. Har  qaysi  bobda oldin otlar, keyin fe’llar  berilgan. Lug‘at
21   bobni   o‘z   ichiga   oladi.   Grammatik   ocherkda   qipchoq   tili   morfologiyasi   va
qisman   sintaksisi   mumtoz   arab   tilshunosligi   terminlari   vositasida   tavsiflangan.
Asarning   bu   qismi   qipchoq   tili   grammatik   qurilishi   haqida   ancha   tugal   tasavvur
hosil etihga yordam beradi.
Professor   A.Nurmonov   o‘zining   “O‘zbek   tilshunosligi   tarixi”   (-Тошкент:
Ўзбекистон,   2002)   kitobida   asar   muallifining   lingvistik   qarashlarini   alohida-
alohida   sarlavhalar   ostida   qayd   etadi.   Jumladan:   1)   muallifning   mentalingvistik
qarashlari;   2)   fonetika   va   grafika   bo‘yicha   qarashlari;   3)   grammatik   masalalar;   4)
ot   va   uning   grammatik   xususiyati;   5)   fe’l   va   uning   grammatik   xususiyatlari;   6)
yordamchi so‘zlar; 7) undovlar; 8) so‘z yasalishi; 9) sintaktik qarashlari kabi.
“At-tuhfa”   asarining   lug‘at   qismi   “so‘zlar,   hamza   bilan   boshlanuvchilar”
tarzidagi   sarlavhachalar,   “tana   qismlari”,   “ot   ranglari”,   “yer   va   u   bilan   bog‘liq
hamma   narsalar”,   “o‘rin   va   zamon   bildiruvchi   so‘zlar”,   “tomonlarni
19
 Normamatov S. Leksikografiya asoslari. – Toshkent, 2020. –B. 39-40.
16 bildiruvchilar”,   “o‘tgan   zamon   fe’llari”,   “otlar”,   “fe’llar”   nomi   ostida   berilgan.
Bularning   hammasi   harflar   ostida   ma’lum   tartibda   qayd   etilgan,   glossariygacha
bo‘lgan qismida ham so‘zlar berilib, ularning grammatik shakli ko‘rsatilgan.
Haqiqatan   ham,   “At-tuhfa”   asari,   o‘zbek   tilshunosligi   tarixini   o‘rganishda
o‘ziga   xos   o‘ringa   ega.   Kitob   muallifining   tilshunoslikning   barcha   sohalari
bo‘yicha qarashlari, o‘z mukammalligi, yangiligi, yashovchanligi bilan farqlanadi.
Tilning   ijtimoiyligi   haqidagi   fikrlari   muallifning   hozirgi   davr   tilshunosligidagi
fikrlar bilan uyg‘unlashganligini bildirib turadi.
XII-XIV asrlar lug‘atchiligi taraqqiyotida mashhur tilshunos  Asiruddin Abu
Hayyon   al-Andalusiy ning   o‘ziga   xos   o‘rni   bor.   Arab,   fors,   turk   tillarini
mukammal   bilgan   olim   bu   tillarning   grammatikasi,   leksikografiyasi   bo‘yicha
qimmatbaho   asarlar   yaratadi.   Batrus   al-   Bo‘stoniy   kitobida   Abu   Hayyonning   50
dan   ortiq   asarlari   nomi   berilgan.   Abu   Hayyon   turkiy   tillarga   bag‘ishlangan   4   ta
asar yozgan, shundan bittasigina   bizgacha yetib kelgan. Bu kitob  “Kitob al idrok
li-lison al-atrok”  deb nomlanadi va 1312-yilda Qohirada yozib tugallanadi.
Tukolog olim N.A.Baskakovning ko‘rsatishicha,  “Kitob al-idrok li-lison al-
atrok”   asari   qipchoq   tilini   o‘rganuvchilar   uchun   mo‘ljallab   yozilgan   amaliy
qo‘llanma.     Asarda     turkiy   tillar   leksikasi   va   grammatikasiga   oid   qiyosiy
ma’lumotlar   ham   bor.
Asar   ikki   qismdan   iborat:   1)   lug‘at;   2)   grammatika.
Lug‘atda so‘zlar alifbo tamoyili asosida joylashtirilgan. So‘zning lug‘atdagi
o‘rni so‘z boshidagi ikki harf (tovush) asosida belgilangan. Izohlangan so‘zlarning
ko‘pchiligi   qipchoq   tiliga   oid.   Lekin   lug‘atda   turkman   tiliga   tegishli   deb
ko‘rsatilgan   so‘zlar  ham   anchagina.  Mana   shu  faktga  tayanib  ba‘zi  tadqiqotchilar
Abu Hayyonning bu asari qipchoq-turkman tiliga bag‘ishlangan asar  degan fikrni
bildiradilar.
“Abu   Hayyonning   bu   asarida   qipchoq   va   turkman   tillarining   fonetik
xususiyatlari   ham   taqqoslangan.   Qipchoq   tiliga   oid   fonetik   xususiyatlar   sifatida
quyidagilar ko‘rsatilgan:
1) so‘z   boshida   y   tovushining   kelishi:   yip   (ip),   yilan   (ilon);
17 2) g   va   y   tovushlarining   o‘rin   almashib   kelishi:   egin   –   eyin   (elka);
3) g‘   va   y   tovushlarining   o‘rin   almashib   kelishi:   bug‘doy   –   buyday
(bug‘doy);
4) g‘   va   >   v   tovushlarining   o‘rin   almashib   kelishi:   o‘g‘ul   –   o‘vul,
ag‘uz-
avuz;
5) x   va   q   tovushlarining   o‘rin   almashib   kelishi:   xo‘ja-   qo‘ja.
Asarda   turkman   tiliga   oid   fonetik   xususiyatlar   sifatida   quyidagilar
ko‘rsatiladi:
1) m   va   b   tovushlarining   o‘rin   almashib   kelishi:   man   –   ban;
2) t  va  d  tovushlarining o‘rin almashib kelishi: tamir  –  damir, tilku  –  dilku
(tulki).” 20
Professor   Ahmad   Ja’far   o‘g‘li   asarni,   keyin   topilgan   ikkinchi   nusxa   bilan
solishtirib,   uning   matnini   tuzgan   va   turk   tiliga   tarjima   qilgan.   “Kitob   al   idrok”
asariga   olimlarning   qiziqishi   katta.   Bu   kitob   XIV   asr   turkiy   tillarni   o‘rganishda
juda   katta   material   beradigan   muhim   va   original   yodgorlik.   Unda   mamluklar
davlati   hududida   mavjud   bo‘lgan   asosiy   dialektlarning   leksikasi   va   grammatikasi
haqida   ma’lumotlar   mavjud.   Asarda   umumturkiy   leksik   birliklar   bilan   birga
qipchoq,  o‘g‘uz	  va	  boshqa	  dialektlarga	  xos	  bo‘lgan	  so‘zlar	  beriladi.	  Ayrim
o‘rinlarda grammatik shakllarning u yoki bu dialektlarga taalluqli ekanligi haqida
ham ma’lumotlar berilganligi, ayniqsa, muhim.
Bu davr lug‘atchiligi taraqqiyotida  Jamoliddin Abu Muhammad Abdulloh
Turkiy ning   ham   o‘z   o‘rni   bor.   Bu   mashhur   olimning   tug‘ilgan   yili   noma’lum.
Taxminan,   XIV   asrning   ikkinchi   yarmida   yashagan.   Bizga   bu   olimning   birgina
“Kitob   bulg‘at   al-mushtoq   fi-lug‘atit-turk   va-l-qifchoq”   (“Turk   va   qipchoq
tillariga   mushtoqlarni   qoniqtiruvchi   kitob”)   asari   etib   kelgan.   Asarning   yagona
qo‘lyozmasi   Parij   milliy   kutubxonasining   Sharq   qo‘lyozmalari   fondida   293   shifri
bilan   saqlanadi.   Qo‘lyozma   83   sahifadan   iborat.   Har   bir   sahifada   10   ta   qator
20
  Normamatov S. Leksikografiya asoslari. – Toshkent, 2020. –B. 4 2 .
18 mavjud, bunda 30 ga yaqin turkiy so‘zlar arabcha izoh bilan berilgan. Avval qora
siyohda   yozilgan   arab   so‘zlari,   so‘ng   qizil   siyohda   turkiy   tilda   arabcha   so‘z   va
iboralarning muqobili beriladi. Muallif leksikografik materiallarni bob va fasllarga
ajratgan.   Qo‘lyozma   4   bobdan   iborat.   Abdulloh   Turkiyning   bu   lug‘ati,   ayniqsa,
so‘zlarni   mavzuiy   guruhlarga   ajratgan   holda   qayd   etishi   bilan,   odatda,   mavzuviy
lug‘atlar   tuzishdagi   ilk   namuna   bo‘lishi   bilan   o‘ta   muhim   ahamiyatga   ega.
Lug‘atning   birinchi   bobi   tangrining   ismi   va   unga   samoda   tobe   bo‘lgan
mavjudotlarning   nomi:   tangri,   arzu-birchi,   yalavach,   farishtalar   kabi   birliklarni
qamrab olgan; ikkinchi bobda yer yuzidagi narsalarni ifodalovchi so‘zlar bir necha
fasllarda   berilgan:   a)   yer,   qir,   sirt,   yar,   o‘rmon   kabilar;   b)   qazilmalar   –   metall,
minerallar,   oltin, kumush, qamur, temir va boshqalar;  c)  tijorat  ashyolari: sircha,
ibar   va   boshqalar;   d)   ichimliklar   nomlari:   sut,   ash,   bal;   e)   qarindoshlik   nomlari:
ana,   o‘g‘lan,   og‘ul,   qiz   va   boshqalar.   Shu   tarzda   bob   17   ta   faslga   ajratilgan.
Uchinchi   bobda   payt   ravishlari,   o‘rin   ravishlari,   hafta,   kun   nomlari,   olmoshlar
kabilar; to‘rtinchi bobda fe’llar, fe’l shakllari infinitiv ko‘rinishda qayd etilgan. Bu
bobda   yana   so‘zlarni   tushunish   va   o‘zlashtirishni   osonlashtirish   maqsadida
leksikografik materiallar   bilan birga  ba’zi   o‘rinlarda, ayrim  grammatik  qoidalarni
ham beradi. Asarning yozilgan vaqti taxminan 1451-yil, yozilgan o‘rni esa Suriya
deb belgilangan.
Jamoliddin   Turkiyni   fan   olamiga   polyak   Ananiyash   Zayonchkovskiy   olib
kiradi.   A.Zayonchkovskiy   1938-yilda   Varshavada   bu   nodir   manbaning   birinchi
qismini, ya’ni “ot bobi”ni lotin alifbosida transkriptsiyada polyak va fransuz tiliga
tarjimasi   bilan   arab   yozuvidagi   matn   va   faksimillarini   e’lon   qilgan.
A.Zayonchkovskiy   1954-yilda   qo‘lyozmaning   ikkinchi   bobi,   ya’ni   “fe’l   bobi”ni
1958-yilda   nashr   qiladi.   Mashhur   olimning  ana   shu   nashri   turkologlar   tomonidan
yuqori   baholanadi   va   muhim   manba   sifatida   qabul   qilinadi.   Professor   Ergash
Fozilov   “Sharqning   mashhur   filologlari”   risolasida   (1971)   Abu   Hayyon   va
Jamoliddin Turkiy asarlarida qayd etilgan so‘zlar lug‘atini ham beradi.
Mo‘g‘ullar   istilosidan  keyin   turkiy   xalqlarning	  butun-butun	  guruhlari
arab   mamlakatlariga,   xususan,   Misrga   ko‘chadi   va   bu   erda   oldindan   yashab
19 kelayotgan   xalqlar:   arablar,   forslar,   turkiylar   bilan   birga   hayot   kechira   boshlaydi.
Arab   mamlakatlarida   turkiy   xalqlar   mavqeining   oshuvi   ular   tiliga   qiziqishni
yanada kuchaytiradi. Misrda turkiy tillarni o‘rganish, ularni arab tiliga solishtirish
va   bir-biriga   qiyoslash   bo‘yicha   filologik   qo‘llanmalar   soni   ko‘payadi.   Ana
shunday   asarlardan   biri   –   “Kitobi   tarjimon   turkiy   va   ajamiy   va   mug‘uliy”   asari.
Bu   asarning   muallifi   va   yozilgan   vaqti   aniqlangan   emas.   N.A.Baskakovning
taxminicha,   bu   asar   XIII   asrning   o‘rtalarida   yaratilgan.   Mazkur   asar   tilshunos
Abdulla Yunusov tomonidan 1980-yilda nashr etilgan. 21
Asar   76   sahifadan   iborat   bo’lib,   uning   asosiy   qismi   62   varog‘i   –   turkcha-
arabcha so‘zlik tashkil etadi. So‘nggi 14 betda esa, mo‘g‘ulcha-forscha va arabcha-
mo‘g‘ulcha lug‘at berilgan. 
Asar   Misr   yoki   Suriyada   yozilgan   deb   faraz   qilinadi.   Yodgorlik   bitilgan
joyda   turkiy   xalqlarning   qipchoq,   o‘g‘uz,   turkman   urug‘   xalqlari   yashaganligi
tufayli  asarda ularning til xususiyatlari  aks etgan. So‘zlikda berilgan har  bir  bosh
maqola   arab   tilidan   tashqari,   turkiy,   fors   va   mo‘g‘ul   tillari   materiallari   berilgan.
Asosiy qism arabcha-turkiycha lug‘atdan iborat. Asarning fors va mo‘g‘ul tillariga
bag‘ishlangan   qismlarida   mo‘g‘ulcha-forscha   va   arabcha-mo‘g‘ulcha   lug‘at
berilgan.
“Bu   asarning   kirish   qismida   turkiy   tillar   lug‘ati   va   grammatikasi   bo‘yicha
anchagina   qo‘llanmalar   mavjudligi   haqida   ma’lumot   keltiriladi.   Bu   ma’lumot
o‘sha   davrda   turkiy   tillarni   o‘rganish   va   tavsiflash   bo‘yicha   ma‘lum   an’ana
yaratilganidan dalolat beradi.
Asar   muallifi   turkiy   til   shevalarining   ko‘pligi   va   xilma-xilligini   aytib,
bulardan   ikkitasini   alohida   ajratib   ko‘rsatadi:   sof   turkiy   til   va   turkman   tili
(turkmaniy  til).  Asarda   keltirilgan  material   asosan   sof   turkiy   tilga  tegishli,   bu   til,
N.A.Baskakovning ko‘rsatishicha, qipchoq tili (Dashti qipchoq vakillarining tili).
Asarda  izohlangan   turkiycha  so‘zlarning  soni   1500  ga  yaqin.  Shulardan   90
tasi turkmancha yoki turkman tili orqali o‘zlashgan so‘z sifatida sharhlanadi”. 22
21
  “Таржумон”   XIV   аср   ёзма ёдномаси. Нашрга тайёрловчи  Аб дулла  Юнусов. – Тошкент: Фан, 1980.
22
  Normamatov S. Leksikografiya asoslari. – Toshkent, 2020. –B. 45.
20 Asar kirishdan tashqari to’rt katta qismga bo‘lingan. 
Birinchi   qism   “Faqat   ismlar   haqida”   deb   nomlangan   bo‘lib,   u   26   fasldan
iborat.   Ikkinchi   qism   “Fe’l   masdari   va   buyruq   mayli   haqida”.   Uchinchi   qism
“So‘zlarning   turlanishi   va   fe’llarning   tuslanishi   haqida”.   To‘rtinchi   qism
“So‘zlarning  ishlatilishi   va  boshqa   muhim  narsalar  haqida”.   Mazkur  lug’at   1343-
yilda Xalil ibn Muhammad ibn Yusuf al-Kunaviy tomonidan ko‘chirilgan. 
Qo‘lyozma   Gollandiyaning   Leyden   kutubxonasida   saqlanmoqda.   Bu   lug‘at
ustida ko‘pgina olimlar  ilmiy ishlar  olib borganlar. Asar  muallifi  turkiy tillarning
xilma-xilligini aytib, ulardan ikkitasini  sof turkiy va turkman tilini alohida ajratib
ko‘rsatadi.   N.A.Baskakovning   ko‘rsatishicha,   sof   turkiy   termini   qipchoq   tiliga
nisbatan ishlatilgan. 
Lug‘at   ustozning   shogirdga   o‘giti   tarzida   yaratilgan.   Masalan,   “Harakat
nomi   –   masdarni   topmoqchi   bo‘lsang,   o‘zing   xohlagan   buyruq   fe’lini   ko‘rasan,
-g‘il  qo‘shimchasi bilan tugagan buyruq fe’li bo‘lsa, “-g‘il”ni tashlab, o‘rniga -mak
qo‘shimchasini qo‘shasan, buyruq fe’lining masdari hosil bo’ladi.
“Tarjumoni   turki   va   ajami   va   mo‘g‘ali”   lug‘ati   turkologiyada   ilk   bor
onomastika haqida fikr bildirilgan asardir. Unda antroponimlar va samoviy jismlar
(kosmonimlar)   nomi   guruhlarga   ajratilib,   ularning   etimologiyasiga   qisqacha
ekskurslar   berib   boriladi:   Aybak,   Temir-tash,   Xutlaba,   Satmaz,   Kumush,   Aygina,
Aqbala  (antroponim);  Shom, Misr  (toponim);  Ulkar ,  Quyash  (kosmonim).
Lug‘at   muallifi   turkiy   tilda   rodlarning   yo‘qligini   qayd   qiladi.   Shunga
qaramasdan,   u   jinslarni   ifodalovchi   bir   qator   so‘zlarni   beradi:   ana,   qoyin   ana,
chacha, akachi, anchi, avdash, qiz, kalin, yana, qatun, qiz qarindash, qirnaq, ata,
achki ata qarindashi, tay, tig‘a, og‘ul, kuyaku, qoyin ata, kokurdash  kabilar. 
“Tarjumon” tilida keltirilgan so‘zlar leksik qatlami jihatidan turli-tumandir:
qulan,   qulun,   qunaa,   qatir,   qochqar,   tana,   chibich,   bog‘ra,   kiji   kabi   hayvon
nomlari;   buldirchin,   yabalaq,   sag‘izg‘an,   kaz,   qarlag‘ach,   tavshanjil,   qartal   kabi
qush   nomlari;   alma,   ayva,   anjir,   avsaq,   arana,   alastik,   burla,   karitma,   qavun,
tarbiz,   qabaq   kabi   polizchilik   terminlari;   ash,   at,   qavurma,   churak,   chukat,
suklungi,   boza,   sut,   yag‘   kabi   oziq-ovqat   nomlari;   bosu,   yachi,   yariq,   yariqchi,
21 sunu, oqchi, qilij, qalqan, choqmar  kabi harbiy terminlar uchraydi. 
1.2.  XV-XIX asrlar da  yaratilgan lug atlarʻ
Eski   o‘zbek   adabiy   tili   (o‘rta   asrlar   nazarda   tutiladi   –   XIV   asrdan   keyingi
davr)   leksikografiyasi   bevosita   XII-XIV   asrlar   lug‘atchiligi   ta’sirida   shakllandi,
deyish   mumkin.   Mazkur   davrda   sohibqiron   Amir   Temur   saltanati   tashkil   topadi.
Amir   Temur   davrining   yetuk   bilimdoni   bo‘lgani   uchun   o‘zi   barpo   etgan   buyuk
imperiya   hududida   ilm-fan,   madaniyat,   san’at,   arxitekturaning   rivojiga   alohida
ahamiyat   beradi.   Dunyoning   turli   joylaridan   olimu   fuzalolarni   saroyga   yig‘ib,
ularga izzat- ikrom ko‘rsatdi. Ijod qilishlari uchun qulay imkoniyat yaratib beradi.
U   turkiy   (o‘zbek)   tilning   obro‘-e’tiborini   ko‘tarish,   uning   qo‘llanish   doirasini
kengaytirish,   bu   tilni   diplomatik   munosabatlar,   davlatning   turli   hujjatlari
yuritiladigan tilga aylantirishga alohida ahamiyat berdi.
Temuriylar   saroyida   o‘sib-ulg‘aygan   Alisher   Navoiy   Amir   Temur   niyatini
to‘la   amalga   oshirishga   bel   bog‘lab,   o‘zbek   milliy   tilini   adabiy   til   darajasiga
ko‘tarishda samarali mehnat qildi.
Bu   davrda   Alisher   Navoiy   asarlariga,   ayniqsa,   forsiyzabon   adiblarning
qiziqishi   ortadi.   Shuningdek,   adib   asarlarining   keng   omma   tushunishi   masalasi
ham   ko‘zda   tutiladi.   Ana   shu   ehtiyojlarni   qondirish   maqsadida   ko‘pgina   turkcha-
forscha   tarjima   lug‘atlari   yaratildi:   Toli   Imoniyning   “Badoyi   al-lug‘at”,   Mirza
Mehdiyxonning   “Sangloh”,   “Lug‘ati   atrokiya”,   “Xulosayi   Abbosi”,
(“Sangloh”ning   qisqa   varianti);   Muhammad   Rizo   Xoksorning   “Muntaxab   al-
lug‘at”   asari,   shuningdek,   eski   o‘zbekcha-turkcha   “Abushqa”   lug‘ati   kabilar.   Bu
lug‘atlar, ayniqsa, ma’lum bir adib asarlari bo‘yicha tuzilganligi bilan lug‘atchilik
tarixida   yangilik   edi.   Shuning   uchun   ham,   o‘zbek   leksikografiyasiga   oid   bunday
lug‘atlar,   avvalo,   Evropa   olimlarining   qiziqishini   kuchaytirdi.   Hatto   rang-barang
lug‘atlarga   boy   bo‘lgan   arab   va   fors   leksikografiyasi   tarixida   ham   ma’lum   adib
yoki bir necha adiblar asarlari asosida tuzilgan bunday lug‘atlar mavjud emas.
XX   asrning   60-yillaridan   boshlab   o‘zbek   olimlari   yuqoridagi   lug‘atlarning
leksikografik xususiyatini  o‘rganishga kirishdilar. Alisher Navoiy asarlari  asosida
22 tuzilgan   lug‘atlarda   mualliflar,   asosan,   eski   o‘zbek   tiliga   xos   bo‘lgan   so‘zlarni
tanlab olis h ni maqsad qilishgan.
Alisher   Navoiy   asarlari   tili   bo‘yicha   yaratilgan   dastlabgi   lug‘at   “Badoe-al-
lug‘at”   asari.   Lug‘at   muallifi   Toli   Imoniy   Hiraviy ning   hayoti   to‘g‘risida
ma’lumot   yo‘q.   Taxallusi   (Hiraviy)   uning   Hirotlik   bo‘lganidan,   asarni   Husayn
Boyqaro   farmoniga   muvofiq   yozgani   esa   uning   Alisher   Navoiy   bilan   bir   davrda
yashaganidan dalolat beradi.
Lug‘atning kirish qismida muallif turkiycha lug‘atlardan foydalangani haqida
yozadi. Bu ma’lumot o‘sha davrda Hirotda boy turkiycha lug‘atshunoslik an’anasi
mavjud   bo‘lganini   ko‘rsatadi.   Bu   an’ana,   shubhasiz,   Mahmud   Qoshg‘ariy   va
boshqa   olimlar   boshlagan   an’anaga   borib   taqaladi.   “Badoe-al-lug‘at”da   so‘zlar
alifbo   tamoyili asosida   joylashtirilgan   va   turkiycha   so‘zlarning   ma’nolari   fors   tilida
izohlangan.   So‘zlar   izohida,   leksik-semantik   ta’rif   (izoh,   tushuntirish)   bilan   bir
qatorda,   fonetik,   orfografik   va   morfologik   ma’lumotlar   ham   keltirilgan.   Fonetik-
orfografik   ma’lumotlar   so‘zning   talaffuzi   (o‘qilishi)   va   yozilishi   xususidagi
qoidalardan   tashkil   topgan.   Lug‘at   muallifi   bir   xil   yoziladigan   so‘zlarni   qanday
diakritik belgi bilan ta’minlash kerakligiga alohida e’tibor bergan.
Lug‘atda so‘zlarning morfologiyasi arab filologiyasi an’analari   asosida puxta
ishlangan. Otlar bosh kelishikda, birlik sonda, fe’llar esa masdar formasida (-moq
va  -mak	  formasida)	  keltirilgan.	  Yordamchilar	  alohida	  berilgan.	  Lug‘atning
illyustrativ   materiali   Alisher   Navoiyning   “Xamsa”   va   “Chor   devon”   asarlaridan
olingan.   Toli   Imoniy   Hiraviyning   “Badoe-al-lug‘at”   asari   bo‘yicha   bir   qancha
ilmiy tadqiqot ishi amalga oshirildi. Lug‘atning fotokopiyasi bilan ruscha tarjimasi
alohida kitob holida A.K.Borovkov tomonidan nashr ettirildi.
Alisher   Navoiy   asarlari   asosida   yaratilgan   lug‘atlardan   yana   biri   –
“Abushqa”   lug‘ati.   Bu   lug‘atning   nomi   ham,   muallifi   ham   noma’lum.   Lug‘at
ichidagi   birinchi   so‘z   bilan   “Abushqa”   (qari   chol)   deb   atab   kelinadi.   Lug‘at
“Badoe-al-lugat”   asariga   ko‘p   jihatdan   yaqin.   “Badoe-al-lug‘at”   XV   asrda
yaratilgan   bo‘lsa,   “Abushqa”   XVI   asrning   birinchi   yarmida   yaratilgan.   Har   ikki
lug‘atda   misollar   Alisher   Navoiy   asarlaridan   olingan.   A.K.Borovkovning
23 taxminicha, “Abushqa”ning muallifi “Badoe-al-lugat”ni yaxshi bilgan. Bu lug‘tlar
orasidagi  yaqinlik ularda ko‘p so‘zlarning bir  xil  izohlanishi  va ularda keltirilgan
illyustrativ   materialning   bir-biriga   o‘xshash   ekanligida   ko‘rinadi.   Lekin   bu
o‘xshashliklar   “Abushqa”   “Badoe-al-lug‘at”ning   ko‘chirmasi   ekan   degani   emas.
Bu lug‘atlar orasida sezilarli farq ham mavjud. Masalan, Toli Imoniy Hiraviyning
lug‘atida   forslar   uchun   tushunarsiz   bo‘lgan   eski   o‘zbekcha   so‘zlarning   ma’nolari
fors tilida izohlangan, “Abushqa”da esa turklar (usmonli turklar) uchun tushunarsiz
bo‘lgan   eski   o‘zbekcha   so‘zlarning   ma’nolari   turk   tilida   izohlangan.   Shuning
uchun bu lug‘atlarning mundarijasi katta farqqa ega.
“Abushqa”dagi   lug‘at   maqolachalari   ham   “Badoe-al-lug‘at”dagi   lug‘at
maqolachalaridan   farq   qiladi.   “Badoe-al-lug‘at”da   maqolachaning   sarlavhasi
sifatida   fe’lning   masdar   formasi   olinib,   boshqa   shakllarning   barchasi   shu   forma
tagida   berilgan.   “Abushqa”da   esa   fe’lning   masdar   shakli   emas,   balki   fe’lning
matnda   uchragan   shakli   sarlavhaga   chiqarilgan.   Masalan,   eskirmak   fe’li   “Badoe-
al-lugat”da izohlanganda, maqolacha sarlavhasiga uning masdar formasi  (eskirmak
formasi)   chiqarilib,   misol   uning   o‘tgan   zamon   ( eskirdi)   formasiga   keltirilgan.
“Abushqa”da   esa   eskirdi   formasining   o‘zi   sarlavhaga   chiqarilgan.   “Abushqa”   asari
turkologlarning e’tiborini o‘tgan asrdayoq o‘ziga jalb etgan.
Eski   o‘zbek   tili   bo‘yicha   yaratilgan   lug‘atlar   ichida   “Kelurnoma”   lug‘ati
ham   ahamiyatli.  Bu	  lug‘at	  Hindistonda,	  boburiylardan	  Abu	  Muzaffar
Muhiddin   Aurangzeb   hukmronligi   davrida   (XVII   asrda)   yaratiladi.   Asar   muallifi
Muhammad Yoqub Changiy   “Kelurnoma” lug‘atining kirish qismida o‘z asarini
Avrangzebning   topshirig‘iga   binoan   yozganini   aytib   o‘tadi.   Lug‘atda   eski   o‘zbek
tiliga tegishli so‘zlarnnng ma’nolari, fors tilida izohlanadi. Fe’llar lug‘atda masdar
formasida   (-moq,   -mog‘   formasida)   berilgan.   Fe’llarning   ma’no   xususiyati   bilan   bir
qatorda   ularning   grammatik   kategoriyalari,   zamon   formalari   ham   izohlanadi.   Bu
asar ikki xil lug‘atning ajoyib namunasi. Lug‘at 15 bobdan va 332 fasldan iborat.
Ulardan   14   bobi   arab   alifbosi   asosida   joylashtirilgan   400   dan   ortiq   fe’lni
izohlashga   bag‘ishlanadi.   Lug‘atning   oxirgi   bobi   ot   so‘zlarga   bag‘ishlanadi.   Bu
bob quyidagi mavzuviy guruhlarga ajratiladi:
24 koinotga   tegishli   tushunchalar,   predmet   va   hodisalarning   nomlari; 
geografik   joylarning   nomlari;
hayvonlarning   nomlari;
qushlarning   nomlari;
odam   gavdasi   a’zolarining   nomlari;
qarindoshlik   nomlari;
qurol-aslahalarning   nomlari;
sonlar;
olmosh,   ravish   va   yordamchi   so‘zlar.
Muhammad   Yoqub   Changiyning   “Kelurnoma”   asari   haqida   muayyan
tadqiqotlar   olib   borilgan.   Bu   lug‘at   ikki   tipdagi   lug‘atni   –   uya   va   ideografik
lug‘atni   o‘z   ichiga   oladi.
Fazlullaxon   Barlosning   “Lug‘ati   turkiy”   asari   o‘zbekcha- forscha   lug‘at
sirasiga   kiradi.   Turkolog   olim   A.Shcherbakning   taxminicha,   lug‘at   XVII
asrning   oxirida   yaratilgan.   Asar   uch   qismdan   iborat,   uning   birinchi   qismida
eski   o‘zbek   tilidagi   hodisalar   fe’lning   masdar   formasi   fors   tilida   izohlangan,
ikkinchi   qismida   fe’lning   boshqa   formalari   (mayl,   zamon   kabi   formalari)
tavsiflangan.   Asarning   uchinchi   qismi   otlar   talqiniga   bag‘ishlangan.
Tilshunos   A.Ubaydullayev   Fazlullaxonning   “Lug‘ati   turkiy”   asari   tahlilida
lug‘atda   so‘zlar   izohlarining   quyidagi   turlarini   ko‘rsatadi:
-muqobili   bilan   izohlash; 
-kengroq   izohlash;
-umumiy   izohlash;
-qo‘shimcha   ravishda   hindcha   so‘zlar   bilan   izohlash 23
.
Lug‘atda   so‘zlarning   talaffuziga   oid   ma‘lumot   ham   bor.   O‘zbek   adabiy   tili
fonetik   sistemasi   taraqqiyotini   o‘rganishda   bu   ma’lumotlardan   foydalanish
mumkin.   Mutaxassislarning   ko‘rsatishicha,   Fazlullaxonning   “Lug‘ati   turki”   asari
kamchiliklardan   ham   xoli   emas.   Unda   ayrim   so‘zlarning   ma’nosi   noto‘g‘ri
23
 Убайдуллаев   А.   “Луғати   туркий”нинг   лексикографик   тадқиқи:   Филол.   фан.   номз.   дисс ........ автореф.
–
Тошкент,   2011.   –  Б.16.
25 izohlangan.   Lug‘atda   illyustrativ   material   ham   etarli   emas.   Ba’zi   so‘zlar   izohida
umuman misollar yo‘q.
Bu   davr   lug‘atchiligida   grammatika   masalalarini   o‘z   ichiga   olgan   lug‘atlar
ham uchraydi. Ana shulardan biri  Mirza Mehdiyxon ning  “Sangloh”  lug‘ati. Eski
o‘zbek   tilidagi   8   000   so‘zni   o‘z   ichiga   olgan   mazkur   lug‘at   “Moboni   ul-lug‘at”
(“Til   asoslari”)   nomli   grammatik   ocherkni   ham   o‘z   ichiga   oladi.   Mirza
Mehdiyxonning   to‘liq   ismi   Nizomiddin   Muhammad   Hodi   al-Husayni   as-Safaviy,
otasining   ismi   esa   Mirza   Muhammad   Nosiriy.   U   asli   Astrobodlik,   Eron   shohi
Nodirshoh   saroyida   muarrix   va   hattot   bo‘lib   ishlagan.   Mehdiyxon   “Sangloh”
lug‘atini melodiy 1760-yilda yozib tugallagan (hijriy 1172-1173).
Lug‘atning   “Moboni   ul-lug‘at”   nomli   grammatikaga   bag‘ishlangan   qismi
muqaddima va tarsifdan (grammatika) iborat.
Tarsif   qismi   olti   mabna   (qism)ni   o‘z   ichiga   oladi.   Muqaddima   qismida
asarning   yozilish   sabablari   va   Alisher   Navoiyning   bu   asar   uchun   manba   bo‘lib
xizmat qilgan nazmiy va   nasriy asarlarining nomi qayd etiladi.
Mehdiyxon   bu   qismda   turkiy   tilning   fors   tilidan   ham,   arab   tilidan   ham   farq
qiladigan o‘ziga xos grammatika qonuniyatlari mavjudligini ta‘kidlaydi.
Tarsif   qismida   arab   tilida   fe’llarning   asosi   masdar-infinitiv   ekanligi,   o‘zbek
tilida   esa II shaxs,   birlik,   buyruq maylining   shakli ekanligi bayon qilinadi.   Fe’lning
barcha   shakllari   shu   asosdan   hosil   bo‘lishini   aytadi.   Shundan   so‘ng   fe’lning   turli
shakllari haqida fikr yuritiladi.
Birinchi   mabna   o‘n   bobni   o‘z   ichiga   oladi.   Birinchi   bobda   masdar   va   uning
turli   nisbat   shakllari   haqida   ma’lumot   beriladi.   Ikkinchi   bobda   esa   fe’li   moziy
(o‘tgan   zamon)   shakllariga   to‘xtaladi.   Fe’li   moziy   shakllariga   -di   (-ti) ,
ravishdoshning   -p,   -ban,   sifatdoshning   -mish,   -gan   (-g‘an,   -qan,   -kan)   shakllari
hamda fe’lning  -maydur  shakli kelritiladi.
Uchinchi   bobda   fe’li   muzori   (hozirgi-kelasi   zamon)   shakllari   tavsiflanadi.
Bunday   shakllar   qatoriga  -gay   (-g‘ay,   -kay,   -kay),   -sun   (sun),   -dik,   -a   va   -r  shakllari
kiritiladi.
To‘rtinchi bobda ismi foillar (harakat qiluvchi shaxs- lar nomlari)
26 o‘rganiladi.   Bunday   fe’llar   qatoriga   -guchi   (-g‘uchi,   -kuchi,   -quchi),   -agan   (- g‘an),
-r   shakllari   hamda   kasb   nomlari   hosil   qiluvchi   -ni,   -vul,   -gun   (-qun,   -kun),   - chak
shakllari   kiritiladi.
Beshinchi bobda  ismi maf’ul  atamasi ostida o‘tgan zamon sifatdoshi  (-mish, -
lig,   -lik) -lug,   gun (-g‘un)  kabi, oltinchi   bobda  fe’li   amr  atamasi   bilan buyruq mayli
shakllari,   yettinchi   bobda   fe’lning   bo‘lishsizlik   shakllari,   sakkizinchi   bobda   fe’li
nafi   nomi   ostida   fe’lning   bo‘lishsizlik   shakllari   hosil   qiluvchi   qo‘shimchalar
sharhi,   to‘qqizinchi   bobda   hol   (ravish   va   ravishdosh)   shakllari,   o‘ninchi   bobda
affikslarning o‘zakka qo‘shilish usullari bayon qilinadi.
Ikkinchi mabnada   fe’l shakllari hosil qiluvchi affikslarning fonetik variantlari
va ularning qo‘llanilish xususiyatlari haqida fikr yuritiladi.
Uchinchi   mabna   olmoshlarni   o‘rganishga   bag‘ishlanadi.   Olmoshlar   ismi
ishora  (ko‘rsatish olmoshlari),  zamoiri-munfa- sayaa  (bunga kishilik olmoshlari va
-men,  -sen,  -biz,  -siz   kabi  bog‘lamalar  kiritiladi),   zamoiri  muttasila   (bunga  egalik
qo‘shimchalari kiritiladi) kabi turlarga bo‘linadi.
To‘rtinchi   mabnada   harf   atamasi   ostida   affikslar   ro‘yxati   va   ularning   tavsifi
beriladi.
Beshinchi   mabna   esa   grammatikalashayotgan   olmoq,   tushmoq,   bilmak,
kirishmak, yazmak, ko‘rmak  kabi ko‘makchi fe’llar tavsifiga bag‘ishlanadi.
Oltinchi  mabnada   eski   o‘zbek  orfografiyasi   tamoyillari   va ayrim  so‘zlarning
imlosi bayon qilinadi. Yuqoridagilardan ko‘rinib turibdiki, Mirza Mehdiyxonning
“Moboni ul-lug‘at” asari orqali XVI-XVII asr o‘zbek tilshunosligidagi grammatik
tushunchalar haqida tasavvurga ega bo‘lish mumkin.
Mirza Mehdiyxon asarining lug‘at  qismi  “Sangloh” deb nomlangan. Forscha
sang   so‘zi   “tosh”   degan   ma’noni   ifodalaydi.   Sangloh   (toshli   yer)   majoziy   ifoda,
forslar   uchun   tushunilishi   qiyin   bo‘lgan   turkiy   (eski   o‘zbek   tiliga   oid)   so‘zlar
toshloq, toshli erga o‘xshatilgan. Lug‘at yigirma to‘rt bobdan iborat. Bu boblarda
so‘zlar   soni   bir   xil   emas.   Ba’zi   boblarda   atigi   to‘rt-beshta   so‘z   berilgan   bo‘lsa,
ba’zi boblarda mingdan ortiq (hatto ikki minggacha) so‘z berilgan.
Lug‘atda,   so‘zlar   bilan   bir   qatorda,   ko‘plab   turg‘un   birikmalar,   frazeologik
27 ibora   va   sostavli   atamalar   ham   izohlangan.   Mirza   Mehdiyxonning   asari   eski
o‘zbek   tili   grammatikasi   va   leksikasi   bo‘yicha   noyob   manba   sifatida   bir
qancha   ilmiy   tadqiqotning   ob’ekti   bo‘lgan 24
.
Xorazmda   yashab   ijod   etgan   Muhammad   Rizo   Xoksor   “Muntaxab-al-
lug‘at”   (“Saylanma   lug‘at”)   asarini   1798-1799-yillarda   yaratadi.   Asar   izohli
lug‘atlar sirasiga kiradi. Unda eski o‘zbek adabiy tilida ishlatilgan arabcha, forscha
va ayrim eskirgan o‘zbekcha so‘zlarning ma’nolari eski o‘zbek tilida (ba’zan fors-
tojik tilida) tavsiflanad.
Asarning   kirish   qismida   muallif   o‘sha   davrda   mavjud   bo‘lgan   lug‘at   va
filologik   asarlar   to‘g‘risida   ma’lumot   berar   ekan,   bu   asarlarda   yo‘l   qo‘yilgan
kamchiliklarni, ayrim so‘zlarning ularda noto‘g‘ri izohlanganini ko‘rsatib o‘tadi.
Lug‘at   ikki   qismdan   iborat.   Birinchi   qismda   eski   o‘zbek   adabiy   tilida
ishlatilgan   arabcha   so‘zlar,   ikkinchi   qismda   esa   forscha-tojikcha   va   eskirgan
o‘zbekcha   so‘zlar   izohlanadi.   “Muntaxab-al-lug‘at”da   hammasi   bo‘lib   2400   so‘z
berilgan. 
Xoksor     lug‘atining     o‘ziga     xos     xususiyatlaridan     yana     biri     shuki,     unda
so‘zlarning to‘gri (asosiy) ma’nosi bilan bir qatorda, ko‘chma (hosila) ma’nolariga
ham izoh beriladi.
Lug‘atda   so‘zlar   arab   alifbosi   tartibida   so‘zning   birinchi   tovushiga   (harfiga)
qarab   28   bobga   taqsimlanadi.   Har   qaysi   bobda   so‘zlar   oxirgi   tovushga   (harfga)
qarab   guruhlanadi.   Masalan,   alif   bilan   tugaydigan   so‘zlar,   be   bilan   tugaydigan
so‘zlar,  te  bilan tugaydigan so‘zlar kabi.
Eski o‘zbek tili bo‘yicha yaratilgan lug‘atlar ichida  Fath Alixon Kojariy ning
“Lug‘ati atrokiya”   asari ham muhim sanaladi. Bu lug‘at XIX asrning o‘rtalarida
(1857-1858-yillarda)   yaratilgan,   mutaxassislar   tomonidan   yuksak   baholandi.   Rus
turkologi  A.Romaskevich  bu  lug‘at  bo‘yicha  maxsus   tadqiqot   olib  bordi 25
.  Uning
24
  Мухиддинов   К.   “Санглах”   Мирзы   Мухаммада   Махдихана:   Автореф.   дисс.   ...   канд.   филол.   наук.   –
Ташкент,1971;   Умаров   Э.   “Бадайи   ал-лугат”   и   “Санглах”   как   лексикографические   памятники   и
источники изучение староузбекского языка: Автореф. дисс     доктора. филол. наук. – Ташкент, 1989.
25
  Новый  чи гатайско- персидский словарь /  «Ми р- Али-Шир» тўплами. – Л., 1928
28 yozishicha, Fath Alixon Kojariyning lug‘ati chigatoy tili (eski o‘zbek tili) bo‘yicha
yaratilgan lug‘atlarning eng yaxshisi.
Asarning kirish qismida   chig‘atoy (eski   o‘zbek)   tili va   Alisher Navoiy asarlari
to‘grisida  ma’lumot	  berilgan.	  Asarning	  lug‘at	  qismi	  uch	  bo‘limdan	  iborat:
1)   O‘zbekcha-forscha   lug‘at;   2)   “Maboni-ul-lug‘at”   asarining   muallifi   Mirza
Mehdiyxon tushunmagan so‘zlar   (o‘n ikki so‘z)   izohi; 3)   Alisher Navoiy asarlarida
ishlatilgan ba’zi forscha so‘zlar izohi.
Fath   Alixon   Kojariyning   lug‘ati   so‘z   ma’nolari   izohlarining   mukammalligi,
Alisher   Navoiy   va   boshqa   shoir,   yozuvchilarning   asarlaridan   keltirilgan
misollarning   ko‘pligi   bilan   ajralib   turadi.   Lug‘atda   jami   8000   ga   yaqin   so‘z
izohlangan.
XIX asrda  Sulaymon Buxoriy ning  “Lug‘ati chig‘atoyi va turkiy usmoniy”
asari   yaratildi.   Muallif   Buxorodagi   madrasada   o‘qiydi,   Turkiyada   (Istambulda)
hayot   kechiradi.   Vengriyada   turkologlar   anjumanida   (1860)   ishtirok   etadi.   Uning
lug‘at   tuzishiga   mana   shu   anjumanda   qatnashuvi   sabab   bo‘ladi.  Shayx   Sulaymon
Buxoriyning   lug‘ati   taniqli   turkolog   I.Kunosh   tomonidan   nemis   tiliga   tarjima
qilinadi va 1902-yilda Budapeshtda nashr etiladi.
Asar   uch   qismdan   iborat.   Birinchi   qism   muqaddima,   u   “Manzumai
chig‘atoyi”   deb   nomlangan. Bu   qismda   muallif   asarning   yozilish   sababi, o‘zining
tarjimayi holi va lug‘atning tuzilishiga oid ma’lumotlarni keltiradi. Ikkinchi qismi
“Qavoid”   deb   nomlangan.   Bu   qism   eski   o‘zbek   tilining   grammatik   xususiyatlari
tavsiflangan   ocherk.   Unda   muallif,   til   qurilishiga   oid   tushunchalar   bilan   bir
qatorda, chig‘atoy tilining o‘ziga xos xususiyatlarini, uning boshqa turkiy tillarga
o‘xshash   va   ulardan   farqli   tomonlarini   ham   aytib   o‘tadi.   Turkiy   tillarni   bunday
qiyoslash asarning yutuqlaridan biri.
Sulaymon Buxoriy asarining uchinchi qismini lug‘at tashkil etadi. Unda eski
o‘zbek tilida   qo‘llanilgan 7000   ga   yaqin   so‘z va   turg‘un   birikma   usmonli   turk   tilida
izohlanadi.   So‘z   ma’nolarining   izohlari   Alisher   Navoiy   va   boshqa   adiblarning
asarlaridan   olingan.   Sulaymon   Buxoriyning   ushbu   asari   eski   o‘zbek   tilini
o‘rganishda jiddiy va ishonchli manbalardan biri sifatida katta ahamiyatga ega.
29 Mazkur   davr   lug‘atchiligining   asosiy   xususiyatlarini   lug‘at   tuzish
tamoyillarining   o‘ziga   xos   tarzda   takomillashganida   ko‘rishimiz   mumkin.
Jumladan,   o‘zbek   leksikograflari   tomonidan,   amaliyotga   XV   asrlardayoq
tatbiq   etilgan   so‘zlarni   uyalarga   birlashtirish   tamoyili,   XX   asrning   ikkinchi
yarmida   rus   lug‘atchiligida   qo‘llana   boshlandi.   Rus   tilshunosligida   A.Tixanov
tomonidan   “gnezdovoy   prinsip”,   ya’ni   “uyalarga   joylashtirish   tamoyili”   XX   asr
oxirlarida   birinchi   bor   qo‘llangan.   Shuningdek,   bu   davr   lug‘atchiligida,   ayniqsa,
grammatik   izohga,   etimologik   izohga,   semantik   izohga   alohida   e’tibor
qaratilganligi   kuzatiladi.   Bu   holat   “Sangloh”   lug‘atida   izchillik   bilan   bajarilgan.
Jumladan, har bir fe’lning o‘zgarish paradigmalari berilib, so‘ng etimologik tahlil
zarurati bo‘lsa, u beriladi, undan keyin ko‘p ma’noli so‘zlarning ma’nolari ma’lum
izchillikda,   “umumiylik   va   xususiylik”   tamoyiliga   asosan   berib   borilganligi
diqqatga   sazovor.   XV   asr   o‘zbek   lug‘atchiligida   yaqin   ma’no,   ya’ni   har   qanday
so‘zning asosiy, bosh ma’nosini berish, keyin esa uning ko‘chma ma’nolarini qayd
etish masalasi  hal etilgan edi. Yaqin ma’no har  qanday so‘zning nutqqa kirgunga
qadar   anglanadigan   ma’nosi   bo‘lsa,   ko‘chma   ma’no   nutqda   voqelanuvchi   ma’no
ekanligi   aniq   ajratilgan.   Bu   ham   mazkur   davr   lug‘atchiligining   yana   bir   yutug‘i,
xarakterli xususiyati.
Bob yuzasidan xulosa
Turkiy   lug atchilikning   shakllanishi   davrida   yaratilgan   Mahmudʻ
Koshg ariyning     “Devonu   lug otit   turk”   asari,   shuningdek,   Abu   Hayyonning	
ʻ ʻ
“Kitobi al-idrok” va muallifi noma lum bo lgan “Kitob at - tuhfatuz - zakiyati fil -	
ʼ ʻ
lug atit   turkiya”   asarlari,   shuningdek,   “Badoe   al-lug at”,   “Sangloh”,   “Lug ati	
ʻ ʼ ʻ ʻ
atrokiya”,   “Muntahab   al-lug at”,   “Abushqa”   kabi   yana   ko plab   lug atlar   uzoq	
ʻ ʻ ʻ
tarixga ega mumtoz lug atchiligimizning birlamchi manbasi bo lib xizmat qiladi.	
ʻ ʻ
XV   asr   lug‘atchiligining   yana   bir   xarakterli   xususiyati   mavzuiy   lug‘atlar
tuzishga   e’tibor   qaratilganligi.   Ma’lumki,   mavzuiy   (ideografik)   lug‘atlar   yaratish
Yevropada boshlangan, degan fikr yuradi. Biroq sharq lug‘atchiligi, jumladan, arab
va   o‘zbek   lug‘atchiligi   tarixiga   e’tibor   qaratilsa,   bunday   lug‘atlar   eski   o‘zbek
30 adabiy   tili   shakllangan   davrlarda   (XV   asrdan   boshlab)   yaratila   boshlanganligi
kuzatiladi. Zahiriddin Muhammad Boburning “Boburnoma” asarida bunday lug‘at
belgilari   kuzatilsa,   Muhammad   Yoqub   Changiyning   “Kelurnoma”   asari   bunday
lug‘atning ajoyib namunasi ekanligi bilan ajralib turadi. “Kelurnoma”ning o‘n to‘rt
bobi 400 dan ortiq fe’llarni izohlashga bag‘ishlangan, sarlavha sifatida infinitivda
berilgan fe’ldan so‘ng uning barcha shakllar paradigmasi beriladi. Bu bilan ushbu
lug‘at, avvalo, uyali lug‘atning muhim namunasi  bo‘lsa, keyingi  15 bobda ismlar
va yordamchi so‘zlar izohlanar ekan, ular mavzular asosida joylashtiriladi. (10 ga
yaqin   mavzuiy   guruh   qayd   etiladi).   Demak,   bu   lug‘at   “mavzuiy”   (mavzuviy)
lug‘atning   ham   ajoyib   namunasi.   Keyingi   bobda   1300   atrofidagi   so‘z   6000   dan
ortiq so‘zshakllarni  o‘z ichiga  olgan  holda izohlanadi. Demak, bu lug‘at, birinchi
navbatda, uyali lug‘atning, ikkinchidan, mavzuiy lug‘atning ilk namunasi.
Eski   o‘zbek   adabiy   tili   davri   lug‘atchiligida   grammatika   masalalarini   o‘zida
qayd   etgan   lug‘atlarning   ham   yaratilganligi   muhim   yangilik.   Mirzo
Mehdiyxonning “Sangloh”   lug‘ati,   Muhammad   Yoqub Changiyning “Kelurnoma”,
Sulaymon   Buxoriyning   “Lug‘ati   chig‘atoyi   va   turkiy   usmoniy”   asarlari   ana
shunday   lug‘atlarning   namunasi.   Shuningdek,   Muhammad   Rizo   Xoksorning
“Muntaxab-al-lug‘at”   (“Saylanma   lug‘at”)   asarida   so‘zlarning   to‘gri   (asosiy)
ma’nosi   bilan   bir   qatorda,   ko‘chma   (hosila)   ma’nolariga   ham   izoh   berilganligi
o‘zbek   lug‘atchiligida   izohli   lu‘g‘atlar   yaratilishi   uchun   ham   dastlabgi   intilishlar
mazkur davrda boshlanganligini ko‘ramiz.
Xullas,   eski   o‘zbek   adabiy   tili   davri   o‘zbek   lug‘atchiligining   taraqqiy   etgan
holatini   aks   ettiradi.   Bu   davrda,   umuman,   lug‘atchilik   tarqqiyotini   belgilab
beruvchi   muhim   lug‘atlar   yaratilgan,   ular   dunyo   lug‘atchiligining   rivojlanishi
uchun   ham   asosiy   manbalar   sifatida   xizmat   qiladi.   Ayniqsa,   Alisher   Navoiy
asarlarini   o‘zlashtirish,   tushunishni   osonlashtirish   ehtiyoji   bilan   yaratilgan   o‘nlab
lug‘atlar   o‘zbek   lug‘atchiligini   bu   davrda   yuqori   darajaga   olib   chiqadi.   Keyingi
davr   lug‘atchiligining   shakllanishiga,   taraqqiyotiga   katta   hissa   qo‘shdi.   Bu   davr
lug‘atchiligi   o‘rta   asr   lug‘atchiligi   tarzida   tilshunoslik   tarixida   o‘ziga   xos   o‘ringa
ega.
31 32 II BOB. O ZBEK TILSHUNOSLIGIDA LUG ATCHILIKʻ ʻ
MASALALARI: XX-XXI ASR LEKSIKOGRAFIYASI
2.1. Bosma lug atlar va ularning turlari	
ʻ
O‘zbek   lug‘atchiligi   tarixida   XIX   asrning   oxiri   XX   asrning   boshlari   alohida
o‘rin   tutadi.   Bu   davrda   xalqlar   o‘rtasidagi   ma’naviy-ma’rifiy   munosabatlarni   aks
ettiruvchi  ikki  va  uch   tilli  so‘zlashgichlarning   yaratilishi,   bunda,  ayniqsa,   ruscha-
o‘zbekcha   va   o‘zbekcha-ruscha,   shuningdek,   o‘zbek   tilini   boshqa   Yevropa   va
xorijiy sharq tillari bilan qiyoslab o‘rganishga  mo‘ljallangan lug‘atlarning yuzaga
kelganligi ancha e’tiborli.
XIX   asrning   ikkinchi   yarmidan   boshlab   o zbek   leksikografiyasining   keyingi	
ʻ
taraqqiyot   davri   –   bosma   ya ni   lito-tipografik   lug atlar   yaratildi.   O zbek	
ʼ ʻ ʻ
leksikografiyasida   qo lyozma   va   bosma   lug atlarni   o zaro   bog lovchi   manba	
ʻ ʻ ʻ ʻ
“Abushqa”   lug ati   sanaladi.   Bu   lug at   taxminan   1560-yilda   tuzilgan   bo lib,	
ʻ ʻ ʻ
muallifi   noma lumligi   sababli,   uni   atroflicha   o rgangan   Sharq   va   Fapb
ʼ ʻ
turkiyshunoslari o rtasida ayni shu nom – lug atning boshlang ich so zi “abushqa”	
ʻ ʻ ʻ ʻ
bilan mashhur bo lib kelgan. Bu lug at bir necha asr davomida Alisher Navoiy va
ʻ ʻ
unga zamondosh bo lgan ayrim shoir va adiblar asarlari tilini o rganishda muhim	
ʻ ʻ
qo llanma   vazifasini   bajargan   va   o zidan   keyingi   davrlarda   yaratilgan   lug atlar	
ʻ ʻ ʻ
uchun asosiy manba bo lgan. U dastlab venger olimi Arminiy (German) Vamberi	
ʻ
tomonidan 1862-yilda venger tiliga qiskartirib (misollarsiz) tarjima qilingan holda
chop   etilgan.   1868-yilda   esa   filologiya   fanlari   doktori,   Imperatorlik   (Rossiya)
Fanlar   akademiyasining  haqiqiy  a zosi   V.V.Velyaminov-Zernov tomonidan  nashr	
ʼ
qilingan. 
V.V.Velyaminov-Zernov   lug atni   nashrga   tayyorlash   jarayonida   uning
ʻ
turkiyshunoslikdagi   ahamiyatiga,   Yevropa   turkiyshunoslari   tomonidan
o rganilishiga alohida e tibor beradi, lug atning bir necha qo lyozmalarini, Navoiy	
ʻ ʼ ʻ ʻ
asarlari uchun tuzilgan boshqa qo lyozma lug atlarni qiyosan o rganadi va shu yo l	
ʻ ʻ ʻ ʻ
bilan  lug atdagi   kamchilik   va   nuqsonlarni   mumkin  qadar   bartaraf   etishga   harakat	
ʻ
qiladi; buning uchun esa Alisher Navoiyning qo‘lyozma va bosma asarlaridan o‘z
33 imkoniyati   doirasida   bo‘lganlarini   sinchiklab   mutolaa   qiladi;   lug at   muallifiningʻ
she riy   “Sababi   nazmi   kitob...”idan   kelib   chiqib,   lug atga   “Allug atun   Navoiyya	
ʼ ʻ ʻ
val   istishhodotul   chig atoiyya”   (Navoiy   so zlari   va   chig atoycha   daliliy   misollar)	
ʻ ʻ ʻ
deb   nom   qo yadi.   Xullas,   lug atga   yozilgan   31   betlik   so zboshida	
ʻ ʻ ʻ
V.V.Velyaminov-Zernov   lug at   ustida   olib   borgan   tadqiqotlarini,   lug atni   nashr	
ʻ ʻ
etish   tamoyillarini,   o zi   o rgangan   qo shimcha   materiallarni   o quvchiga   batafsil	
ʻ ʻ ʻ ʻ
tushuntirib,   lug atni   “eng   yaxshi   chig atoy   adiblari   asarlarini   o ta   aniq   tushunib	
ʻ ʻ ʻ
olishlari uchun boy materialga ega bo lgan lug at”, deb baholaydi.	
ʻ ʻ
Leksikografiya   tilshunoslikning   alohida   sohasi   bo‘lib,   ma’lum   darajada
leksikologiya   bilan   bog‘liqdir.   Uning   ikki   tarmog‘i   bor:   1)   lug‘atchilik,   2)   lug‘at
tuzish  bilan bog‘liq nazariy  masalalar.  Lug‘atlar, o‘z mohiyati   e’tibori  bilan,  ikki
tipga bo‘linadi: 1) ensiklopedik, ya’ni qomus lug‘atlar; 2) lingvistik lug‘atlar. 
 Ensiklopedik lug‘at bilan lingvistik lug‘at o‘zaro ikki jihatdan farq qiladi: 1)
obyekti jihatidan, 2) so‘zligi jihatidan. Lingvistik lug‘atlarning obyekti so‘zlardir.
Bunday   lug‘atlar   so‘zlarning   semantikasi,   grammatik   xususiyatlari,   imlosi,
talaffuzi,   tarixi,   taraqqiyoti,   kelib   chiqishi   va   hokazolari   haqida   ma’lumotlar
beradi.   Ensiklopedik   lug‘atlarning   obyekti   so‘zlarda   ifoda   topgan   narsa,   hodisa,
tushuncha,   shaxs   kabilardir.   Bunday   lug‘atlarda   narsa,   hodisa,   tushuncha,   shaxs
haqida ma’lumotlar qayd etiladi. Lingvistik lug‘atlarning so‘zligida umumlashgan
ifodaga   ega   leksik   ma’noli   barcha   turkumdagi   so‘zlar,   shuningdek   yordamchi,
modal,   undov,   taqlid   so‘zlar,   yuklamalar   qayd   etiladi.   Ensiklopedik   lug‘atlarning
so‘zligida   esa   terminlar,   tarixiy   hodisa   nomlari,   shuningdek   joy,   daryo,   buyuk
shaxs   va   hokazolarni   ko‘rsatuvchi   atoqli   otlar   beriladi.   Ensiklopedik   lug‘atlarda
davlat   va   jamiyat   manfaatlari   nazarda   tutilgani   holda,   lingvistik   lug‘atlar   bu
nuqtayi nazardan neytraldir. 
Aytish   mumkinki,   bu   davr   davr   lug‘atchiligi   O‘rta   Osiyoni   zabt   etish
ehtiyojiga   bo‘ysundirilgan   lug‘atchilik   bo‘lgan.   L.Budagov,   V.Radlov,
P.Melioranskiy   va   boshqa   yirik   olimlarning   turkiy   tillarni   o‘rganishni   nazarda
tutishdan ham   ko‘ra,   ko‘proq xalqni o‘rganishni,   bosib olishga   xizmat qilishda   qo‘l
keladigan lug‘atlar tuzish orqali ularni qaram qilishni nazarda tutgan holda faoliyat
34 ko‘rsatganlari   ma’lum.   Ostroumov,   Pantusov,   Nalivkin,   Nalivkina,   Terentev   kabi
rus   davlat   xizmati   vakillari   tomonidan   tuzilgan   ko‘pgina   tarjima   lug‘atlari   shu
ehtiyojni   qondirishga   xizmat   qilgan,   deyish   mumkin.   O‘zbekistonda   XX   asrning
birinchi   choragida   yaratilgan   asosiy   lug‘atlar   tarjima   lug‘atlari   xarakterida
bo‘lganligi ham shu sababli.
“XIX   asrning   ikkinchi   yarmidan   turkiy   tillar   leksikasini   izohlovchi   o‘nlab
maxsus   lug‘atlar   vujudga   kelib,   bu   lug‘atlarning   yaratilishidagi   bosh   maqsad,
asosan, O‘rta Osiyo xalqlari tilini, urf-odatlari va boshqa jihatlarini o‘rganish, ular
bilan   yaqindan   tanishish   edi.   Bu   borada   L.Z.Budagovning   2-jildli   “Sravnitelniy
slovar   turesko-tatarskix   narechiy”   (“Turkiy   lahjalar   qiyosiy   lug‘ati”,   1869-1971),
V.V.Radlovning 4-jildli “Opit slovarya turkskix narechiy” (“Turkiy lahjalar lug‘ati
tajribasi”,   1893-1911),   V.P.Nalivkin   va   M.Nalivkinalarning   1884-1912-yillarda
qayta-qayta nashr etilgan “Russko-sartovskiy sartovsko-russkiy slovar” (“Ruscha-
sartcha   va   sartcha-ruscha”),   M.A.Terentevning   “Grammatika   tureskaya,
persidskaya,   kirgizskaya”   (1875),   I.A.Belyayevning   “Rukovodstvo     izucheniyu
sartovskogo   yazika”   (1906),   V.A.Alekseyevning   “Samouchitel   sartovskogo
yazika”   (1884),   S.Lapinning   “Karmanniy   russko-uzbekskiy   slovar     prilojeniyem
kratkoy   grammatiki   uzbekskogo   yazika”   (1895),   A.Afanasevning   “Slovar
sartovskix   slov     glavneyshimi   grammaticheskimi   pravilami”   (1908),
N.Budzinskiyning “Grammatika sartovskogo yazika   russko-sartovskie razgovori”
(1910),   N.Ostroumovning   “Etimologiya   sartovskogo   yazika”   (1910)   hamda
“Materialы     izucheniyu   narechiya   sartov   russkogo   Turkestana”   (1908)   kabi
ko‘pgina boshqa asarlar va alohida lug‘atlarni ko‘rsatish mumkin” 26
.
Bu   davr   o‘zbek   lug‘atchiligining   rivojlanishi,   taraqqiyoti   haqida   fikr   yuritar
ekanmiz,   XIX   asrning   ikkinchi   yarmi   va   XX   asrning   birinchi   yarmi   o‘zbek
lug‘atchiligi   davri,   ya’ni   jadid   ma’rifatparvarlari   faoliyati   bilan   bog‘liq   davr
lug‘atchiligining   o‘rni   haqida   ham   alohida   fikr   aytishga   to‘g‘ri   keladi.   Inqilobni
qo‘llab-quvvatlash va ikkilanishlar davrida (dastlabgi  davr) mamlakat taraqqiyoti,
26
  Normamatov S. Leksikografiya asoslari. – Toshkent, 2020. –B. 63-64.
35 millat   ravnaqini   o‘ylab,   barcha   sohani   tiklashni,   har   sohada   dunyo   hamjamiyati
qatoriga   ko‘tarilishni   nazarda   tutib,   ommaning   ong,   ilm   darajasini,   ma‘naviyatini
yuksaltirish maqsadida ana shu qayd etilgan ziyolilar turli xil lug‘atlar tuzish, rus
tilini o‘rganish, ular bilan erkin muloqotni ta’minlash kabi jihatlarni nazarda tutib
lug‘atchilik ishiga alohida e’tibor qaratdilar. Ular bu borada qilinayotgan ishlarda,
ya’ni   ma’rifat   yo‘lidagi   har   bir   ish   –   odamlar   bilimini,   ongini   oshirish,   ta’limni
yaxshilashda   faol   ishtirok   etdilar.   Lug‘atlar   tuzish   ishida   qatnashdilar:   1926-yili
G‘ozi   Olim   Yunusovning   “Qisqacha   ruscha-o‘zbekcha   siyosiy-huquqiy   lug‘at”i
nashr   etildi.   Bu   lug‘at   o‘sha   davrda   ilk   bor   yaratilgan   terminologik   lug‘atlardan.
Shuningdek, mazkur lug‘at o‘zbek lug‘atchiligida sohaviy – terminologik lug‘atlar
tuzishni   boshlab   berganligi   bilan   ham   ahamiyatli;   Ashurali   Zohiriy   tomonidan
“Ruscha-o‘zbekcha mukammal lug‘at” (2 jildli, 34 000 so‘zli, 1927-1928) tuzildi;
S.Rahmatiy, A.Qodiriylar ishtirokida “Ruscha-o‘zbekcha to‘la so‘zlik” (Toshkent-
Qozon,   1934   yil.   Lug‘atning   1-jildi   nashr   etilmay   qolgan);   Elbek   tomonidan
“O‘zbekcha   shakldosh   so‘zlar   lug‘ati”   (1924)   tuzildi.   Bu   lug‘at   o‘zbek   tilida
birinchi   bor   tuzilgan   maxsus   lug‘at.   Shuningdek,   Elbek   tomonidan   “O‘zbek   to‘la
so‘zligiga   materiallar”   (O‘zdavnashr,   1935)   asari   ham   nashr   etiladi.   Elbek   bu
asarida   o‘zbek   tilining   etimologik,   morfemik   lug‘atlarini   yaratish   borasidagi   o‘z
nazariy   va   amaliy   qarashlarini   bayon   qiladi,   ular   haqida   ma‘lumotlar   beradi.
Ibrohim   Davron   tuzgan   “Ibn   Sino   asarlarida   qo‘llangan   arabcha,   forscha
so‘zlarning   izohli   lug‘ati”   (1922)   ma’lum   muallif   tomonidan   yaratilgan   asar   tili
asosida   yaratilganligi   uchun   leksik   tanlangan   lug‘at   sifatida   muhim.   Abdurauf
Fitrat  tomonidan	  “Eng	  eski	  turk	  adabiyoti	  namunalari”	  kitobining	  3-qismi
lug‘atdan   iborat   (1927).   Bu   lug‘at   darslik   materiallari   asosida   tuzilganligi   tufayli
o‘zbek  lug‘atchiligida yaratilgan  birinchi   o‘quv  lug‘ati   hisoblanadi;   M.Brilevning
“Shokirjon   Rahimiyning   “Kattalar   Yo‘ldoshi”   darsligi   uchun   o‘zbekcha-ruscha
lug‘at”i (1927)   ham   yaratilgan. Bu lug‘at ham o‘sha   davr   jadid adibi tuzgan darslik
asosida yaratilganligi uchun ilk o‘quv lug‘ati.
O‘zbek   adabiy   tiliga   asoslangan   so‘zlikka   ega   birinchi   o‘zbekcha-ruscha
lug‘at   K.K.Yudaxinning   1927-yil   Toshkentda   bosilib   chiqqan   «Uzbeksko-russkiy
36 kratkiy slovar” nomli lug‘atidir. Uning so‘zligi 9 ming so‘zdan iborat edi. 
  Fan   va   madaniyatning   birinchi   tarmoqlariga   oid   terminologik   lug‘atlar
yaratila   boshladi.   Masalan,   siyosiy   va   huquq   terminlariga   oid   lug‘atlardan
G.Usupovning  «Kratkiy  russko-uzbekskiy   politiko-uridicheskiy  slovar”i   1926-yil,
K.Sarimsoqovning «Russko-uzbekskiy administrativno-pravovoy slovar” va 1933-
yil   Toshkentda,   Sh.B.Ilyazovning   «Russko-uzbekskiy   terminologicheskiy   slovar
po     deloproizvodstvu”   (“Ish   boshqarishga   oid   ruscha-o‘zbekcha   terminologik
lug‘ati”)   1934-yil   Toshkent-Qozonda   bosilib   chiqqandan   keyin   shu   yillargacha
harbiy ta’limga, embriologiyaga, anatomiya, fiziologiyaga, ximiyaga, zoologiyaga,
geologiyaga, pedagogikaga va lingvistikaga oid bir qancha terminologik tarjima va
izohli lug‘atlar yaratildi va nashr etildi. 
  1927-yilga   kelib   imlo   lug‘ati   ham   yaratildi.   Birinchi   “O‘zbek   tili   imlo
lug‘ati”ni A.Alaviy tuzdi va Toshkentda nashr ettirdi. Shundan keyin o‘ndan ortiq
imlo   lug‘ati   nashr   etildi.   1957-yilda   esa   umumiy   hajmdagi   izohli   lug‘at ni   tuzish
g‘oyasi   tug‘ildi.   1969-yil   “O‘zbek   tilining   dialektologik   lug‘ati”   yaratildi.   Shu
yili   esa   ters   lug‘at   yuzaga   keldi.   1972-yilga   kelib   “ Chastotali   lug‘at ”   yaratildi.
O‘zbek   lug‘atchiligida   tematik   lug‘atga   qayta   e’tibor   berildi.     foydalanuvchilarga
1976-yil taqdim etildi. Shu yili yana “ Morfem lug‘at ” ham yuzaga keltirildi. Ikki
tilli lug‘atlarning esa tillar bo‘yicha doirasi ancha kengaydi. 
O‘zbek lug‘atchiligining to‘rt davriga ham o‘z xarakteri bilan mos kelmagan
ayrim   lug‘atlar   bor.   Bu   lug‘atlar   asosan   savdo   maqsadlari   bilan   yaratilgan.   Bu
lug‘atlarning   o‘ziga   xos   tomoni   shundan   iboratki,   1)   ular   faqat   tarjima   lug‘ati
bo‘lib,   ko‘p   tillidir;   2)   kichik   hajmga   ega;   3)   so‘zligi   tematik   usulda
joylashtirilgan;   4)   so‘zlik   ro‘yxati   savdo   uchun   zarur   bo‘lgan   leksika   bilan
chegaralangan.
Jadid vakillarining   yetakchilaridan biri bo‘lgan To‘raqo‘rg‘onlik (Namangan
viloyati) Ishoqxon Ibratning “Lug‘oti sitta al sina” (Toshkent, 1901) ko‘p tilli (6 ta
til)  tarjima lug‘ati  ham alohida ahamiyatga ega. Bu lug‘at  1150 o‘zbekcha so‘zni
o‘z   ichiga   oladi,   umuman,   turkiy   lug‘atchilik   tarixida   XIV   asrlarda   tuzilgan
“Tarjumoni   turki   va   ajami   va   mo‘g‘uli   va   forsi”   ko‘p   tilli   lug‘atidan   keyingi,
37 o‘zbek lug‘atchiligi tarixidagi birinchi ko‘p tilli lug‘at ekanligi bilan juda muhim.
Unda   o‘zbekcha   so‘zlar   rus,   arab,   fors,   turk,   hind   tillariga   tarjima   qilib   berilgan.
Tarjimada   asosan   ekvivalent   bo‘la   oluvchi   so‘z   topishga   harakat   qilingan.   So‘z
ma’nolariga esa uncha e’tibor berilmagai. Uning so‘zligi ham, tarjimalari ham bir
xilda arab alifbosiga asoslangan transkripsiyada berilgan.  kichik hajmda 53 betdan
nborat. Lug‘at 1901-yil Toshkentda ko‘p nusxada bosilib chiqqan.
Bu davr lug‘atchiligi   XIV-XIX asrlar oralig‘ida yaratilgan lug‘atlar  ta’sirida
shakllandi.   Shu   bilan   birga,   yangi   davr,   ya’ni   mustamlakachilik   talablari   bilan
bog’liq   ehtiyojlar   asosida   qaror   topdi.   Jadidlar   faoliyat   ko‘rsatgan   davrdagi
lug‘atchilikning eng xarakterli jihati, yetakchi tomoni shundaki, bu davrda asosan
“o‘zbekcha-ruscha”  va  “ruscha-o‘zbekcha”  tarjima lug‘atlarini   yaratishga alohida
e’tibor qaratildi.
Adib   Abdulla   Qodiriy ning   tilshunoslik,   xususan,   lug‘atchilik   bilan   ham
shug‘ullanganligi   ijodining   o‘rganilmagan   yana   bir   qirrasini   namoyon   qiladi.   Bu
davrda   yaratilgan   ruscha-o‘zbekcha   lug‘atlarning   eng   muhimlari   sirasida
S.Rahmatiy   bilan   hammualliflikda   yaratgan   “Ruscha-o‘zbekcha   to‘la   so‘zlik”   (2-
jild,   34   ming   so‘z,   Toshkent-Qozon,   1934)   tarkibi,   so‘z   tanlash   tamoyillari,
so‘zlarning ma’noviy, uslubiy, grammatik tavsiflari, lug‘at maqolalarining to‘laligi
jihatdan   o‘sha   davrda   yaratilgan   boshqa   lug‘atlardan   ancha   mukammalligi   bilan
ajralib   turadi.   “Bu   o‘rinda   adibning   lug‘atchilik   sohasidagi   faoliyatini   o‘zi
tomonidan   tartib   berilgan   lug‘atdagi   “P”   harfi   bo‘yicha   o‘zbekcha   so‘zlikning
leksikografik   xususiyatlari   misolida   tahlil   qilishni   lozim   topdik:   1)   tarjimada
ruscha   so‘zlarning   o‘zbek   tilidagi   xalqona   variantlarini   keltirish.   2)   iboralar
yordamida izohlash. 3) ko‘chma ma’noli so‘zlar yordamida izohlash. 4) okkazional
yasalmalar orqali izohlash 27
.
Abdulla Qodiriy so‘zlikning “P” harfini tuzishdan oldin turkiy lug‘atchilik,
arab,   fors-tojik   lug‘atchiligi,   usmonli   turk   lug‘atchiligi   va   shuning   barobarida,
rus   lug‘atchiligi   bilan   ham   mukammal   tanishib   chiqqan.   Aniqrog‘i,   adib
lug‘atchilikning   nazariy   va   amaliy   masalalarini   chuqur   o‘zlashtirgan   va   puxta
27
  Normamatov S. Leksikografiya asoslari. – Toshkent, 2020. –B. 65-66.
38 egallagan.   Lug‘at   o‘sha   davr   talablari   nuqtayi   nazaridan   “Ruscha-o‘zbekcha   to‘la
so‘zlik”   nomi   ostida   tuzilgan   bo‘lsa-da,   ruscha   so‘zlarning   tarjimasida   adibning
diqqat  markazida  mumkin qadar  sof  o‘zbekcha,  xalq tilidagi  muqobillarini  berish
birinchi   o‘rinda   turganligining   guvohi   bo‘lamiz,   masalan:   peremyorzliy   –
to‘ng‘an,   muzlab   qolg‘on;   peresudchik   –   g‘iybatchi,   so‘zchin   (104);   petrushka   –
kashnich, qog‘ursoq (123); panenka – oyimqiz, bikach, qaqajon (13); pag – dara,
uchastka,   kent   (1),   pelmeni   –   chuchvara,   barak   (45);   panel   –   salmataxta   (13);
pemza – yong‘irtosh (45); prostinya – choyshab, ro‘ja (453)   kabi. Tarjimalardagi
to‘ng‘an,   so‘zchin,   qog‘ursoq,   bikach,   qaqajon,   kent,   barak,   salmataxta,
yong‘irtosh,   ro‘ja   kabi   so‘zlarning   keltirilishi   muallif   xalq   tilining   ham   nodir
bilimdoni   ekanligini   ko‘rsatadi.   Yana   bir   e’tiborli   jihat   shundaki,   ayrim   ruscha
so‘zning   o‘zbekcha   muqobili   sifatida   o‘sha   so‘zning   adabiy   til   va   xalq
shevalaridagi varianti ham keltirilgan:   papa – ota, doda (17); papasha – dadajon,
ada   (17);   patat   –   shirin   kartishka   (36);   perekumitsya   –   quda,   qudag‘aylashmoq,
qudayimlashmoq   (76);   podnos   –   barkash,   xon,   la’li   (200);   podushka   –   yostiq,
bolish,   takya   (218)   kabi .   Misollardagi   doda,   ada,   kartishka,   qudag‘ay,   barkash,
la’li,  bolish,  takya   kabi  so‘zlar   xalq shevalarining  nodir  boyliklari  sanaladi.  Adib
tarjimada ruscha   so‘zning faqat adabiy tildagi shaklini keltirish bilan cheklanishi
ham mumkin edi. Biroq xalq yaratgan tilning jozibadorligi, ta’sirchanligi, sehri va
butun   borlig‘i   jonli   xalq   tilida   butunicha   mujassam   bo‘lishini   chuqur   anglagan
adib   jonli   xalq   tilidagi   adabiy   tildan   farq   qiluvchi   ayrim   so‘z   yoki   grammatik
shakllarni   ham   keltiradiki,   bu   holat   XX   asr   boshlarida   yuzaga   kelayotgan   o‘zbek
adabiy tilining leksik fondini boyitishga xizmat qilgan, deyish mumkin.” 28
Abdulla   Qodiriy   tarjimadagi   so‘zlar   izohini   berishda   frazemalardan   nutqiy
ta’sirchanlikni   ta’minlovchi   uslubiy   vosita   sifatida   unumli   foydalangan:
povlinitsya   –   kekkaymoq,   kattalik   qilmoq   (1);   perekorobit   –   egmak,   sindirmoq,
ko‘nglini   og‘ritmoq   (74);   perekroshivat   –   uvoqlamoq,   uvalamoq,   mayda-mayda
qilmoq, tit- pit qilmoq (75);  kabi .
28
  Normamatov S. Leksikografiya asoslari. – Toshkent, 2020. –B. 65-66.
39 Abdulla Qodiriy lug‘atda ruscha so‘zlar tarjimasini izohlab berishda ko‘chma
ma’nolarda   qo‘llangan   bir   qator   umumiste’mol   so‘zlarni,   mumtoz   adabiyot   tilida
faol   ishlatilgan   an’anaviy   poetik   so‘zlarni   mahorat   bilan   qo‘llagan   va   o‘ziga   xos
izohlash usulidan foydalangan:  penie – ashula, qo‘shiq, ashula qiluv, sayrov (46);
penya   –   o‘pka,   gina   (48);   perebivatsya   –   zo‘rg‘a   kun   ko‘rmoq,   qiyinchilik   bilan
tirikchilik   qilmoq   (53);   pereglyadka   –   qarashuv,   ko‘zlashuv   (60);   perejiganie   –
kuydiruv,   yondiruv,   o‘rtov   (67-bet) .   Misollardagi   sayrov,   o‘pka,   zo‘rg‘a   kun
ko‘rmoq,   ko‘zlashuv,   o‘rtov   kabi   so‘z   va   so‘z   birikmalarining   ma’nolari   turli
usullarda   yuzaga   kelgan   hosila   ma’nolar.   Muallifning   ruscha   so‘zlarning
o‘zbekcha muqobillarini o‘z ma’nosidagi leksemalar qatorida ko‘chma ma’nodagi
so‘zlar yordamida ham izohlashi o‘quvchini o‘zbek tilidagi so‘zlarning so‘zlashuv
va   poetik   nutq   talablaridan   kelib   chiqqan   holda   yuzaga   keladigan   xilma-xil
ko‘chma, ramziy ma’nosidan ham xabardor qilishni maqsad qilgan.
Lug‘atdagi   ruscha   so‘zlar   tarjimasida   Abdulla   Qodiriy  tomonidan   yaratilgan
bir   qator   xarakterli   okkazional   yasalmalar   mavjudligini   va   muallif   tarjimadagi
so‘zlar izohini berishda bunday so‘zlardan ham samarali foydalanganligini ko‘rish
mumkin:   palomnichestvo   –   ziyoratchilik,   hajchiliq   (8);   pamyatlivost   –   yodliliq,
esda   tutuvchanliq   (10);   peregodovat   –   yillamoq,   yil   kechirmak   (61);   perejitie   –
uzoq   yashov,   yashamolliq   (68);   podyonshik – kunlikchi,   mardikor   (187);   podstavka
– xarrak, ko‘targi, taglik (212); pokrov – qopqoq, yopqi, o‘rama (242); priprava –
dorivor   ta’mlagich   (383).   Keltirilgan   misollardagi   hajchiliq,   yodliliq,   yillamoq,
yashamolliq,   kunlikchi,   ko‘targi,   yopqi,   ta’mlagich   kabi   leksemalarning   mavjud
lug‘atlarda   uchramasligi   muallifning   ijodiy   mahsuli   ekanligidan,   ularning
okkazional   yasalma   ekanligidan   dalolat   beradi.   Afsuski,   bu   so‘zlar   keyinchalik
tilimizdan   o‘rin   topmadi.   Demak,   adib   lug‘at   tuzishda   faqatgina   tilda   avvaldan
mavjud   so‘zlardangina   foydalanmagan,   balki   ba’zi   hollarda   aytmoqchi   bo‘lgan
fikrni,   ya’ni   tarjimadagi   so‘z   ifodalagan   tushunchani   aniqroq,   ta’sirchanroq
ifodalash   maqsadida   shunga   mos   so‘zlarni   topishga,   lozim   o‘rinlarda   ularni   o‘zi
yasashga,   original   tarzda   qo‘llashga   intilgan.   Bu   hol   Abdulla   Qodiriyning
40 so‘zshunos   sifatidagi   mahoratidan,   til   boyligiga   ijodiy   yondashganligidan   dalolat
beradi.
Bu davr  lug‘atchiligida ko‘p tilli tarjima lug‘atlarining yaratilganligini  ham
alohida   ta’kidlash   lozim   bo‘ladi.   Ma’rifatparvarlar   jadid   adibi   Ishoqxon
Junaydulla   Xo‘ja   o‘g‘li   Ibrat   tuzgan   “Lug‘oti   sitta   alsina”   (“Olti   tilli   lug‘at”)
asari – o‘zbek lug‘atchiligidagi o‘ziga xos leksikografik asar. “Lug‘oti sitta alsina”
ommabop   lingvistik   lug‘at,   keng   o‘quvchilar   ommasi   uchun   mo‘ljallangan.
Lug‘atda   o‘sha   davrda   yaratilgan   boshqa   lug‘atlardan   o‘ziga   xos   anchagina
sezilarli   farq   mavjud.   Garchi,   yangicha   g‘oya,   yangicha   tafakkur,   yangicha   bilim
olish   tarafdorlari   bo‘lgan   ilg‘or   jadid   ma’rifatparvarlari   qatorida   bo‘lsa-da,   Ibrat
“Lug‘oti sitta alsina” asarini yaratishda yangicha yo‘nalishdagi g‘arb lug‘atchiligi
tamoyillari  bilan birga, an’anaviy sharq lug‘atchiligi  printsiplariga ham  tayangan.
Muallif   lug‘atda   so‘zlikni   joylashtirishda   ideografik   usulni   qo‘llagan,   fe’llarni
masdar   ( chochmak,   kesmak,   kiymak ),   hozirgi-kelasi   zamon   ( o‘ynar,   yog‘ar,
xohlar ),   o‘tgan   zamon   ( yotgan,   turgan )   hamda   buyruq   mayllarida   ( kelma,
o‘rganma )   berilishi;   ismlarni   esa   37   ta   mavzuiy   guruhga   ajratib,   tarjimalarining
berilishi   jadid   davrigacha   bo‘lgan   sharq   lug‘atchiligi,   xususan,   arab   lug‘atchiligi
an’analarining   ta’sir   belgilari.   Shuningdek,   lug‘at   mavzular   bo‘yicha   “Moziy   va
amr”   (O‘tgan   zamon   va   buyruq   mayli),   “Almutakallim”   (Olmoshlar),   “A’zoyi
hayvonot”   (Jonzotlarning   a’zolari),   “Asmou   ahli   qarobat”   (Qarindoshlik
nomlari),   “Asmoi   aqsomi   taom”   (Taom   nomlari),   “Asmoi   nag‘amot”   (Musiqa
asboblari   nomlari),   “Aqsomi   rang”   (Rang   nomlari) 9
  kabi   bir   necha   bo‘limga
ajratilgan   va   sarlavhalangan.   Sarlavhalarning   arabcha   nomlanishini   ham   arab
leksikografiyasi ta’siri, deb qarash mumkin.  
O‘zbek   leksikografiyasi   tarixida   dastlabgi   terminologik   lug‘at   ham   XX
asrning 20-yillarida yaratildi.  Nazir To‘raqulov ning  “Rus-o‘zbek tilining siyosiy
va iqtisodiy lug’atchasi”   (Toshkent: Turkiston jumhuriyatining davlat nashriyoti,
1922)   bu   yo‘nalishdagi   dastlabki   ish.   Taniqli   davlat   arbobi,   publitsist   va   noshir
Nazir   To‘raqulovning   rus   grafikasi   alifbosi   tartibida   tuzilgan,   jami   403   ta   ruscha
siyosiy   va   iqtisodiy   terminning   o‘zbekcha   tarjimasi   berilgan   mazkur   lug‘ati
41 quyidagi   leksikografik   xususiyatlarga   ega:   1)   lug‘atda   ruscha   siyosiy-iqtisodiy
terminlar tarjimasi izohsiz berilgan; 2) ruscha siyosiy-iqtisodiy terminlar tarjimasi
izohli   tarzda   berilgan;   3)   siyosiy-iqtisodiy   terminlar   tarjimasining   geneologik
tarkibi   turlicha;   4)   terminlarning   izohli   tarjimasida   omonimiya,   antonimiya
hodisasi   mavjud   va   muallif   terminlarga   ijodiy   yondashgan;   5)   lug’atda   ayrim
kamchilik va nuqsonlar mavjud. 
O‘zbek   lug‘atchiligining   XIX   asrning   ikkinchi   yarmi   –   XX   asrning   20-30-
yillar   davri   o‘zbek   zamonaviy   leksikografiyasining   shakllanishi   uchun   poydevor
vazifasini   o‘tadi.   Jadid   ziyolilari   –   tilshunoslar,   yozuvchilar,   shoirlar,   olimlar,
pedagoglar tomonidan   yaratilgan bir tilli, ko‘p tilli tarjima lug‘atlari, terminologik
va   o‘quv   lug‘atlari   ilk   lingvistik   lug‘at   namunalari.   Bu   davrda   yaratilgan
lug‘atlar,   birinchidan,   o‘tmish   va   zamon   tajribalariga   asoslanganligi   bilan
xarakterlanadi,   ularda   mumtoz   sharq   va   zamonaviy   g‘arb   leksikografik   amaliyoti
uyg‘unlashib   ketganligini   ko‘rish   mumkin.   Ikkinchidan,   asosan,   badiiy   asar   tilini
tushunish   uchun   xizmat   qilgan   o‘zbek   mumtoz   lug‘atlaridan   farqli   ravishda   jadid
lug‘atlari   ko‘proq   til   o‘rgatish   va til ta’limi muammolari bilan bog‘landi.
O‘zbek   lug‘atchiligi   sobiq   sho‘rolar   davrida   ham   tez   sur’atlar   bilan
rivojlandi.   Bu   davrda   lug‘at   yaratish   ishlarida   o‘zbek   ziyolilari   qatorida   rus
turkolog olimlari ham faoliyat olib borishdi, yaratilgan dastlabki lug‘atlar, asosan,
o‘quv-ma’rifiy xarakterga ega edi. Jumladan, E.D.Polivanovning “Kratkiy russko-
uzbekskiy   slovar”   lug‘ati   (1926),   K.K.Yudaxinning   “Qisqacha   o‘zbekcha-ruscha
lug‘at”i   (1927),   U.Ahmadjonov   va   B.Ilyazovning   “Qisqacha   o‘zbekcha-ruscha
lug‘at”i   (1931),   V.V.Reshetovning   “Qisqacha   o‘zbekcha-ruscha   lug‘at”i   (1935)
kabi asarlari ana shunday lug‘atlar qatoriga kiradi.
40-yillarning     boshlarida     17     ming     so‘zli     “O‘zbekcha-ruscha     lug‘at”
(1941) va 30 ming so‘zli “Ruscha-o‘zbekcha lug‘at” (1942) yaratildi. Professorlar
T.N.Qori-Niyoziy va A.K.Borovkovlar tahriri ostida tayyorlangan ushbu lug‘atlar
so‘zligining   tarkibi   jihatdan   ham,   lug‘at   maqolalarining   to‘laligi   jihatdan   ham
avval   nashr   etilgan   lug‘atlardan   ancha   mukammal   edi.   O‘zbekiston   Respublikasi
Fanlar   akademiyasi   Til   va   adabiyot   institutining   lug‘atshunos   olimlari   tomonidan
42 yaratilgan   5   jildli   “Ruscha-o‘zbekcha lug‘at” (78 ming so‘z; 1950-55) va 40 ming
so‘zli   “O‘zbekcha-ruscha   lug‘at”   (1959)   lug‘atlarning   yaratilishi   o‘zbek
leksikografiyasida   muhim   tarixiy   voqea   bo‘ldi.   “O‘zbekcha-ruscha   lug‘at”   ustida
olib   borilgan   barcha   ishlar,   ma’lum   ma’noda,   o‘zbek   tilining   izohli   lug‘atini
yaratishga   zamin   hozirladi.   Bu   ishlar   davomida   o‘zbek   tilining   izohli   lug‘ati   va
o‘zbekcha-ruscha   lug‘atlarning   tuzilishi   uchun   umumiy   bo‘lgan   ko‘pgina
masalalar,   jumladan,   lug‘atda   bosh   so‘zlarning   shakli,   so‘z   tanlash   tamoyillari,
so‘zlarning ma’noviy, uslubiy va grammatik tavsiflari, leksikografik belgilar tizimi
va boshqa   masalalar   amaliy ravishda  hal   etildi.  60 ming  so‘z  va so‘z  birikmasini
qamrab   olgan   2   jildli   “O‘zbek   tilining  izohli	  lug‘ati”	  (1981),	  2	  jildli
“Ruscha-o‘zbekcha	
  lug‘at”   (983-84)   hamda   1   jildli   “O‘zbekcha-ruscha   lug‘at”
(1988) larning nashr etilishi  o‘zbek lug‘atchiligi tarixida yangi bosqichni  boshlab
berdi. 
Bu   davrda   lug‘atchilikning   nazariy   muammolariga   bag‘ishlangan   qator
tadqiqotlar   ham   yuzaga   keldi.   Jumladan,   O.Usmonov,   Z.Ma’rufov,   S.Akobirov,
A.Xo‘jaxonov   kabi   olimlarning   xizmati   katta   bo‘ldi.   Sovet   davrida   nashr   etilgan
o‘zbekcha-ruscha   lug‘atlarning   leksikografik   tavsifi   (G.M.Mixaylov),   o‘zbekcha-
ruscha   lug‘atlarda so‘z ma’nolarini izohlash printsiplari (Q.O.Sharafutdinova), ikki
tilli   lug‘atlarda   terminlarning   o‘rni   va   tavsifi   (S.F.Akobirov),   izohli   lug‘atlarda
sifatlarning   berilishi   (I.Hamdamova)   bo‘yicha  nomzodlik   dissertatsiyalari   himoya
qilindi.
O‘zbek tilining turli tarixiy davrlaridagi so‘z boyligini aks ettiruvchi lug‘atlar
ham yaratildi. Jumladan, Alisher Navoiy va boshqa mumtoz shoirlarning asarlarini
o‘qish   va   tushunish   maqsad   qilingan   lug‘atlar   qatoriga   P.Shamsiyev   va
S.Ibrohimovlar  tomonidan yaratilgan “O‘zbek mumtoz adabiyoti asarlarini  o‘qish
uchun   qisqacha   lug‘at”   (1955),   “Navoiy   asarlari   lug‘ati”   (1972)   hamda   1983-85-
yillarda E.Fozilov rahbarligida yaratilgan shoir asarlarining 4 jildli lug‘ati yuzaga
keldi.
O‘zbekistonda   qadimdan   rivojlangan   kasb-hunarga   oid,   turli   lahja   va
shevalarga   oid   hamda   turli   terminologik   tizimlarga   oid   lug‘atlar   ham   yaratila
43 boshlandi.   Xususan,   S.Ibrohimovning   uch   qismli   “Farg‘ona   shevalarining   kasb-
hunar   leksikasi”   lug‘ati   (1956-59),   O.Usmon   va   R.Doniyorovlarning   “Ruscha-
inernatsional   so‘zlar   izohli   lug‘ati”   (1965;   2-nashri   1972),   akademik
Sh.Shoabdurahmonov   tahriri   ostida   nashr   etilgan   “O‘zbek   xalq   shevalari   lug‘ati”
(1972) kabilar shular jumlasidan. Bundan tashqari, rus-o‘zbek xalqlari muloqotini
takomillashtirishni,   munosabatlarni   yaxshilashni,   tezlashtirishni   ko‘zlab,
shuningdek,   ilm-fan   sohalari   bilan   tanishtirishni   nazarda   tutib   tuzilgan   bu   davrga
xos   quyidagi   lug‘atlarni   ham   ko‘rsatib   o‘tish   o‘rinlidir:   T.N.Qori-Niyoziy
“Ruscha-o‘zbekcha   riyoziyot   terminlari   lug‘ati”   (1931);   Husayinxon     Niyoziy
“Ruscha-o‘zbekcha     fizika     terminlari     lug‘ati”     (1932);   A.Asqarov,
T.Najmiddinov   “Normal   mikroskopik   anotomiyadan   lotincha-o‘zbekcha-ruscha
terminologik   lug‘at”   (1933);   N.Sayfulmulukov   “Ruscha-o‘zbekcha   paxtachilik
terminlari lug‘ati” (1934); S.Ibrohimov “Paxtachilikka doir qisqacha izohli lug‘at”
(1935);   N.Kolosovskiy,   Z.Saidnosirova   “Kimyo   terminologik   lug‘ati”   (1935);
G‘.Rahimov   va   boshqalar.   “Ruscha-o‘zbekcha   elektronika   terminlari   lug‘ati”
(1937);   T.Zohidov   “Qisqacha   izohli   zoologiya   terminlari   lug‘ati”   (1938),   A.
Hojiyev “O‘zbek tili sinonimlarining izohli lug‘ati” (1974), O.Usmonov “Ijtimoiy-
siyosiy   terminlar   lug‘ati”   (1976),   Sh.   Rahmatullayev   “O‘zbek   tilining   izohli
frazeologik   lug‘ati”   (1978),   “O‘zbek   tili   omonimlarining   izohli   lug‘ati”   (1979),
Sh.Rahmatullayev,   R.Shukurov “O‘zbek tili   antonimlarining izohli lug‘ati” (1980),
A.Hojiyev “O‘zbek tili sinonimlari lug‘ati” (1982), Sh.Rahmatullayev “O‘zbek tili
frazeologizmlarining   izohli   lug‘ati”   (1983).   Y.Yunusov   “Fiziologik   terminlarning
izohli   lug‘ati”   (1984),   X.Bekmuhammedovning   “Tarix   terminlarining   izohli
lug‘ati” (1985).
Lingvistik   lug‘atlar   turli   maqsadlarda   tuziladi.   Shu   maqsad   nuqtayi
nazaridan ular quyidagi tiplarga bo‘linadi: 
  1) tarjima lug‘atlari; 
 2) izohli lug‘atlar; 
  3) tarixiy lug‘atlar;  
  4) etimologik lug‘atlar; 
44   5) dialektologik lug‘atlar; 
  6) qiyosiy lug‘atlar; 
  7) ters lug‘atlar; 
  8) orfografik (imlo) lug‘atlar; 
  9) orfoepik lug‘atlar, 
  10) morfem lug‘atlar; 
  11) chastotali lug‘atlar.
Tarjima   lug‘ati   lug‘at   tiplari   ichida   eng   uzoq   tarixga   egadir.   Bunday
lug‘atlarning taraqqiyoti boshqa tip lug‘atlarga asos bo‘lgan. Tarjima lug‘atlarining
taraqqiyoti, faqat boshqa tip lug‘atlar kelib chiqishiga emas, balki mazkur lug‘atga
xos   bo‘lgan   tillarniig   grammatikasi,   leksikasi,   fonetikasi   kabilarga   e’tibor
berilishiga ham sabab bo‘lgan. 
 Tarjima lug‘atlari ikki tipga bo‘linadi: 1) ikki tilli, 2) ko‘p tilli. 
  Ikki   tilli   lug‘at   o‘zbek   lug‘atchiligida   eng   ko‘p   tarqalgan   lug‘at   bo‘lib,
o‘zbek   tili   bilan   arab,   fors,   rus,   nemis,   ingliz,   fransuz   kabi   tillarning   biridan
ikkinchisiga tarjimasi asosida yaratilgai. Bizning asrimizdan avval asosan fors tili
bilan o‘zbek tili  bo‘yicha, hozirgi asrimizda asosan  rus, ingliz tillari bilan o‘zbek
tili  bo‘yicha tarjima lug‘atlar  yaratildi. Arab tili  bilan o‘zbek tili bo‘yicha tarixda
ikkita   ikki   tilli   lug‘at   yaratilgan.   Nemis,   ingliz   va   fransuz   tili   bilan   o‘zbek   tili
bo‘yicha   lug‘at   yaratilishi   o‘zbek   lug‘atchiligining   eng   so‘nggi   davrlariga   to‘g‘ri
keladi.   Bular,   albatta,   nemis,   ingliz   va   fransuz   tillarini   o‘rganish   uchun   yuzaga
keltirilayotgan   lug‘atning   dastlabki   namunalari   hisoblanadi.   Rus   tili   bilan   o‘zbek
tili bo‘yicha esa ko‘p va xilma-xil lug‘atlar mavjud. 
  Bunday lug‘atlar ikki maqsadni ko‘zda tutadi: 1) ona tili bo‘lmagan tildagi
matnni   o‘qib   tushunish   uchun   yordam   berish   maqsadida;   2)   ona   tili   bo‘lmagan
tilda   gaplashish   uchun   yordam   berish   maqsadida.   Bu   ikki   maqsad   uchun   lug‘at
ham   ikki   tilda   tuzilgan   bo‘lishi   shart.   Agar   lug‘atdan   foydalanuvchi   ona   tilidan
boshqa   tildagi   matnni   o‘qib   tushunish   uchun   foydalanmoqchi   bo‘lsa,   unda
qaraydigan   lug‘atning   so‘zligi   o‘sha   chet   tilda   berilib,   ona   tiliga   tarjima   qilinadi.
Boshqa   tilda   so‘zlashmoqchi   bo‘lgan   kishi   uchun   so‘zlik   ona   tilida   berilib,
45 o‘rganayotgan tilga tarjima qilinadi.
O‘zbek  tilining	  barcha	  leksemalarini	  izohlashga	  bag‘ishlangan	  lug‘at
esa   umumiy   izohli   lug‘at .   60   ming   so‘zni   o‘z   ichiga   olgan   ikki   jildli
“O‘zbek	
  tilining	  izohli   lug‘ati”   (1981;   2005-2008;   2023)	  o‘zbek
leksikografiyasi	
  tarixida o‘zbek	  adabiy	  tilining	  nisbatan	  barcha	  leksemalarini
izohlashga	
  qaratilgan   lug‘at.   Izohli   lug‘at   so‘zining   leksik   ma’nolari   va
qatnashgan   frazeologik   birlik   ma’nolarini   izohlab,   grammatik   xarakteristikasini
yoritib beruvchi lingvistik lug‘atdir. Izohli lug‘atda so‘zlikdagi har bir so‘z alohida
lug‘at   maqolasini   tashkil   qilib,   uning   avval   grammatik   xarakteristikasi   beriladi.
Keyin   arab   raqami   bilan   har   bir   leksik   ma’nosi   izohlanadi   va   adabiyotlardan
keltirilgan illyustrativ misol  bilan mustahkamlanadi.  Maqola oxirida romb belgisi
bilan ajratilib, shu so‘z qatnashgan frazeologik birliklar keltiriladi va izohlanadi.
Tarixiy   lug‘at   so‘zlarning   qachondan   boshlab   shu   tilda   qo‘llana
boshlaganini,   uning   fonetik,   grammatik,   semantik   taraqqiyoti   jarayonini   ko‘rsatib
beruvchi   lug‘atdir.   Lekin   o‘zbek   lug‘atchiligida   hali   bu   tipdagi   lug‘at   yaratilgan
emas. 
Etimologik lug‘at  so‘zning kelib chiqishini ko‘rsatib beradigan lug‘atdir.
Dialektal lug‘at   adabiy til boyligini o‘z resurslari hisobiga taraqqiy ettirish
uchun   material   beruvchi   manba   sifatida   dunyoga   keltiriladi.   Bunday   lug‘at
so‘zligida   shevalardagi   adabiy   tildan   fonetik   va   semantik   jihatdan   farq   qiluvchi,
shuningdek adabiy tilda bo‘lmagan so‘zlar beriladi. Ular esa transkripsiyada qayd
etiladi.   So‘zlikdagi   so‘z   ketidan   adabiy   tildagi   varianti   beriladi.   Bunday   lug‘atlar
ba’zi ayrim ilmiy ishlar ketidan ilova sifatida beriladi. 
  Qiyosiy   lug‘at   bir   sistemaga   oid   tillardagi   so‘z   boyligini   solishtirib,
ulardagi   tafovut   qonuniyatlarini   o‘rganish   maqsadida   tuziladi.   Bunday   lug‘atlar
so‘zligi   ham   odatda   dialektal   lug‘atlardagiga   o‘xshash   transkripsiya   asosida
beriladi va ulardagi urug‘lar ham ko‘rsatiladi. Tushuntirish qismi esa izohlash yoki
boshqa til vositasida kalkalash, variantlash orqali berilishi mumkin.
Ters   lug‘at   so‘zlikda   so‘zlarni   yozilishi   bo‘yicha   so‘nggi   harfidan   boshlab
alfavit   tartibida   beriladigan   lug‘atdir.   Bunday   lug‘at   tuzishdai   maqsad   bir   xil
46 affiksli   so‘zlarni   bir   qatorga   to‘plash,   qofiyali   so‘zlarni   jamg‘arishdir.   Bu   tipdagi
lug‘at R.Qo‘ng‘urov va L.Tixonovlar tomonidan yaratilib, “O‘zbek tilining chappa
lug‘ati” nomi bilan 1968-yil Samarqandda nashr etilgan. 
Imlo   lug‘ati ning   vazifasi   so‘zlarning   ma’lum   imlo   qoidasi   asosida
yozilishini ko‘rsatishdir. 
Orfoepik lug‘at  so‘zlarning to‘g‘ri talaffuz etilishini ko‘rsatib berish uchun
tuziladigan   lug‘atdir.   Bu   tip   lug‘atlarda   so‘zlikdagi   har   bir   so‘zning   ketidan
transkripsiya   orqali   ularning   talaffuzi,   agar   shu   so‘zning   oxirida   affiksatsiyada
o‘zgarish   ro‘y   beradigan   bo‘lsa,   shu   o‘zgarishlar   ko‘rsatiladi.   Masalan,   bunday
lug‘atda   so‘zlar   quyidagicha   beriladi:   past   (pas);   pastak   (pastag);   pastki   (paski);
pastqam (pasqam)  
  Bu   tipdagi   lug‘at   M.Sodiqova   va   U.Usmonova   tomonidan   yaratilgan   va
197-yil   Toshkentda   “O‘zbek   tilining   orfoepik   lug‘ati”   nomi   bilan   nashr   etildi.
Lug‘at so‘zligida faqat tub (asliy) so‘zlar berilgan bo‘lib, ular 3800 tadir.
Morfem   lug‘at   so‘zlarni   morfemalarga   ajratib   ko‘rsatadigan   lug‘atdir.
Uning tuzilishi deyarli imlo lug‘atidan farq qilmaydi. Lekin uning so‘zligidagi so‘z
morfemalari   chiziqcha   orqali   ajratilgan   bo‘ladi.   Masalan,   sin/dir/il/moq,
sin/dir/ish,   sin/dir/ish/moq,   sin/dir/moq,   sin/dir/tir/moq,   sin/dir/uv/chan,
sin/dir/uv/chan/lik   kabi.   Bu   tip   lug‘at   A.G‘.G‘ulomov,   A.N.Tixonov,
R.Q.Qo‘ng‘urovlar   tomonidan   yaratildi   va   197-yil   Toshkentda   “O‘zbek   tilining
morfem lug‘ati” nomi bilan nashr etilgan. Lug‘at so‘zligi 40 ming so‘zdan iborat. 
  Chastotali   lug‘at   so‘zlikdagi   so‘zlarning   ma’lum   nutq   yoki   kontekstda
ishlatilish miqdori yoki foizini ko‘rsatadigan lug‘atdir. Bu tip lug‘atlar so‘zligidagi
har   bir   so‘z   yoniga   uning   obyekt   bo‘lgan   nutqda   qo‘llangan,   miqdori   yoki   foizi
qayd   etiladi.   Undan   keyin   o‘sha   so‘z   qaysi   ma’noda   qayd   etilishi   ham   beriladi.
Ayrim   chastotali   lug‘atlarda   esa   qaysi   ma’no   bilan   kelish   chastotasi   ham   qayd
etilishi   mumkin.   Bu   tip   lug‘atlar   turli   hajmdagi   lug‘atlar   tuzishda   so‘zlik
chegarasini  belgilash, chet  tilini  o‘rganishda qaysi  so‘zlar  o‘zlashtirish minimumi
ekanligini aniqlash uchun yordam beradi.
47 Alfavit   tartibli   lug‘atlarda   so‘zlikni   tarkib   toptirgan   so‘zlar   ro‘yxati   alfavit
tartibida   beriladi.   Unda   so‘zlar   avvalo   birinchi   harflari   asosida,   har   bir   harf
doirasida   esa   ichki   harflari   alfaviti   tartibida   joylashtiriladi.   Leksikografiyada
so‘zning   birinchi   harfi   bo‘yicha   qilingan   tartib   “sirtqi   tartib”,   keyingi   harflar
bo‘yicha   qilingan   tartib   “ichki   tartib”   deb   yuritiladi.   Hozirgi   o‘zbekcha   lug‘atlar
deyarli   alfavit   tartibli   lug‘atlardir.   Chunki   alfavit   tartibli   lug‘atlar   foydalanish
uchun nihoyatda qulayligi bilan xarakterlanadi. 
Tematik   lug‘atlarda   so‘zlikni   tarkib   toptirgan   so‘zlar   ro‘yxati   ma’lum
temalarga bo‘lib beriladi. Ro‘yxatni temalarga bo‘lish turli ko‘rinishlarda bo‘ladi.
Ko‘p hollarda ular avval so‘z turkumlari bo‘yicha ajratib olinib, keyin ot, sifat, fe’l
turkumiga  oid so‘zlar   ichki  tematik  bo‘linishlar   bilan  beriladi. Ba’zan  esa   so‘zlik
to‘g‘ridan-to‘g‘ri   tematik   qismlarga,   uning   ichida   turkumlarga   ajratiladi.   Uning
ichida alfavit tartibi qo‘llanishi ham mumkin. 
O‘zbek   lug‘atchiligi   tarixida   ensiklopedik   lug‘atlarni   yaratish   keyingi
vaqtlarda   yo‘lga   qo‘yildi.   1950-yillardan   boshlab   ba’zi   fanlarga   oid   terminologik
ensiklopedik   lug‘atlar   yaratildi.   1966-yildan   to‘la   “O‘zbek   sovet
ensiklopediyasi”ni   tuzishga   kirishilgan.   Mustaqillik   qo‘lga   kiritilgandan   so‘ng
O‘zbekiston   Milliy   ensiklopediyasi   nashr   etildi.   Bu   ensiklopediya   14   jildli
universal   milliy   ensiklopediyadir.   O‘zMEda   O‘zbekiston   Respublikasi   haqidagi
materiallar bilan birgalikda umumbashariy ma’lumotlar ham berilgan. O‘zMEning
1-11-jildlarida umumiy hajmi  1600 nashriyot-hisob tabog‘ini  tashkil  etgan qariyb
50   ming   maqola   berilgan.   Ensiklopediyadagi   maqolalarning   60   foizi   ijtimoiy,
qolgan   40   foizi   esa   tabiiy   fanlar   bo‘yichadir.   O‘zMEda   ko‘pgina   zamonlar   va
xalqlarga   mansub   mashhur   shaxslar,   kashfiyotchilar,   sayyohlar,   fan,   texnika,
adabiyot   va   san’at   namoyondalari,   taniqli   davlat   va   siyosat   arboblari   to‘g‘risida
maqolalar  kirgan. O‘zME  1-11-jildlarida faqat  adabiyot  sohasidan  56,124 muallif
tabog‘ida 1538 ta maqola (12-jildda bu sohadan 10,3 muallif tabog‘idagi hajmda)
maqola o‘rin olgan. Tilshunoslik sohasidan 22,162 muallif tabog‘i hajmida 538 ta
maqola,   madaniyat   va   san’at   sohasidan   94,19   muallif   tabog‘ida   4000   dan   ziyod
maqola berilgan. O‘zME 1-jildi O‘zbekiston Respublikasining Birinchi Prezidenti
48 Islom Karimovning “O‘zbekiston Milliy ensiklopediyasi o‘quvchilari”ga yo‘llagan
tabrigi   bilan   boshlangan.   O‘zMEning   12-jildi   maqolalari   faqat   O‘zbekiston
haqidadir.   12-jildiga   kiritilgan   maqolalar,   oldingi   jildlardagi   kabi   alifbo   tartibida
emas, muayyan mavzu bo‘yicha joylashtirilgan. Kitob shartli ravishda 17 bo‘limga
bo‘lingan.   Har   bir   bo‘lim   o‘zining   mohiyatidan   kelib   chiqib   boblarga,   ular   esa
bandlarga   ajratilgan.   Shu   tarzda   ensiklopediya   bo‘limlaridan   muayyan   mavzuni
ochib   beradigan,   bir   tizimga   solingan   batafsil   axborotlar   berilgan.   Bu   jildda
mamlakat   tarixi   mustaqillik   yillarida   qabul   qilingan   davrlashtirish   asosida   eng
qadimgi   davrlardan   to   hozirgi   kungacha   xronologik   tarzda   izchil   yoritilgan.
Ensiklopediya   sahifalaridagi   maqolalarda   mamlakatning   bugungi   kundagi   hayoti
o‘zbeklarning   bunyodkorlik   mehnati   va   yutuqlari   haqida   ma’lumot   berilgan.
Ensiklopediyani   tayyorlashda   besh   mingga   yaqin   muallif   va   taqrizchilar
qatnashgan.
Mustaqillik   mafkurasi   bilan   sug‘orilgan   turli   lug‘atlar,   xususan,
N.Mirza y evning   “ O‘zbek etnografizmlarining izohli lug‘ati ”   (1991), N.To‘xli y ev,
A.O‘lmasovlarning   “ Ishbilarmonlar lug‘ati ”   (1993),    “ Mustaqillik ilmiy-ommabop
lug‘ati ”   (1994), S.Qora y evning   “ O‘zbekiston  toponimlarini  hosil  qiladigan asosiy
terminlar   va   boshqa   so‘zlar   lug‘ati ”   (2001),   A.Hojiyevning   “ Tilshunoslik
terminlarining   izohli   lug‘ati ”   (2002),   Sh.Rahmatulla y evning   “ O‘zbek   tilining
etimologik lug‘ati ”   (2002),  “ Milliy   istiqlol g‘oyasi: asosiy tushuncha va tamoyillar
(qisqa   izohli   tajribaviy   lug‘at) ”   (2002),   12   jildli   “ O‘zbekiston   Milliy
Ensiklopediyasi ”   (2000 - 2006),   E.Begmatov,   N.Uluqovlarning   “ O‘zbek
onomastikasi terminlarining izohli lug‘ati ”  (2006),  “ Ish  yuritish bo‘yicha elektron
lug‘at ”   (2006)   singari   lug‘atlar   yaratildi.   Ulardan   xalqimizning   boy   ma’naviy
xazinasi o‘z o‘rnini topdi. 
Ma’lumki,   so‘nggi   o‘n   yillikda   leksik     sathni     tadqiq     etishga     qiziqish
yanada   kuchaydi.   I.Qo‘chqortoev,   Sh.Rahmatullayev,   H.Ne’matov,   R.Rasulov,
A.Nurmonov,   N.Mahmudov,   M.Mirtojiyev,   O.Bozorov,   B.Mengliyev,
Sh.Iskandarova, A.Sobirov, M.Abdiyev, R.Safarova, M.Narziyeva,  Sh.Orifjonova,
B.Qilichev, G.Ne’matova, N.Nishonova va boshqa tadqiqotchilar tomonidan leksik
49 sathning   sistemaviy-struktur   xususiyatlari   tadqiq   etildi,   uning   keyingi   istiqbollari
belgilab   berildi.   Bu   narsa   leksikologiya   bilan   parallel   ravishda     rivojlanuvchi,
o‘zida   muayyan   davrda   yashagan   xalqning     ijtimoiy     hayoti,     kasb-kori,
qiziqishlari,  intilishlari,  ilm-fani,  madaniyati  va  san’atini  to‘liq  aks  ettiruvchi
leksikografiya – lug‘atshunoslik takomiliga ham jiddiy ta’sir ko‘rsatdi. 
Lug‘atlar   “ milliy   tillar     nutq   madaniyatining   qudratli   quroli   bo‘lishi   bilan
birga, ayni zamonda ana shu madaniyatning mahsuli hamdir ” . Shu ma’noda inson
hayotida lug‘atlarning o‘rni beqiyos: o‘zimiz bilmagan, tushunmagan narsalarning
izohini   lug‘atlar   yordamidagina   anglab   y etamiz.   Zero   akademik   L.V.Shcherba
ta’kidlaganidek:   “Milliy   tillarning   lug‘atlari   haqiqiy   xazina,   milliy   tushunchalar,
millat hayoti va aqlining o‘ziga xos qomusidir”. Bundan o‘zbek tili lug‘atlari ham
mustasno emas. 
2.2 Zamonaviy lug atlar va ularning bugungi kundagi ahamiyatiʻ
Keyingi   yillardagi   axborot-kommunikatsion   texnologiyalarning   jadal   rivoji
tilshunoslik,   xususan,   leksikografiya   sohasida   ham   yangi   tipdagi   lug‘atlarning
paydo bo‘lishiga zamin yaratmoqda. Kompyuter tarjimasi, tahriri, tahlili, elektron
lug‘atlar,   tezaurus   va   milliy   til   korpuslarining   yaratilishi   fikrimizning   dalili.
Ayniqsa,   zamonaviy   elektron   lug‘atlar   tuzish   va   undan   foydalanish   madaniyatini
shakllantirish   til   imkoniyatini   egallashda   samarador   ekanligini   asoslashga   hojat
yo‘q.
XXI   asr   axborot-kommunikatsiya   texnologiyalarining   rivojlanishi,   global
“o‘rgimchak   to‘ri”ning   dunyoni   qamrab   olishi   natijasida   on-line   lug‘at larning
yaratilishi   aynan   lug‘atchilik   sohasida   zamonaviy   so‘zining   o‘z   mohiyatini   to‘la-
to‘kis   saqlab   qolishiga   imkon   yaratdi.   On-line   lug‘atlargina   davr   bilan   baravar
qadam tashlaydi va undagi har bir yangilikni qayd etib borish imkoniga ega.
Kompyuter   texnikasining   paydo   bo‘lishi   va     rivojlanishi   dasturiy   ta’minot
yaratuvchilari   oldiga   yangi   tipdagi   lug‘atlarni,   ya’ni   elektron   lug‘atlarni   yaratish
vazifasini   qo‘ydi.     Bu   tip   lug ‘ atlar   leksikografiya   tarixida   yangi   burilish   yasadi.
Aynan hozir an’anaviy qog‘oz lug‘atlardan ayri holda yangi, qulay va tezkor lug‘at
50 shakli tilshunoslik maydonga chiqdi. Chunki an’anaviy lug‘atlardan ko‘ra yangi tip
lug‘atlar  bir qator  qulayliklarga ega. Yagona noqulaylik tomoni  uning kompyuter
texnikasiga bog‘liqligidir. Zamonaviy elektron lug‘atlar bilan kompyuter lug‘atlar
bilan   aralashtirmaslik   lozim.   Kompyuter   lug‘atlar   foydalanuvchilar   uchun
kompyuter   dasturlarini   yaratishda   qo‘llaniladi.   Elektron   lug‘at   –   lug‘atning
elektron ko‘rinishi.
Elektron   lug‘at   –   so‘zlar,   iboralar   tarjimalarini   lug‘atlardan   qulay   va   oson
izlash imkonini   beruvchi,   qidiruv dasturi asosida ishlovchi lug‘at. Bunday lug‘atlar
оn-line   yoki   off-line   ko‘rinishda   bo‘lishi   mumkin.   Hozirgi   paytda   chet   tillarni
o‘rganish   jarayonida   yangicha   yondashuv   sifatida   elektron   lug‘atlardan
foydalanish   ta’lim   jarayonining   samaradorligini   oshirishda   qo‘l   kelmoqda.   Shu
sababdan   ham   o‘zbek,   rus   va   ingliz   tillari   bo‘yicha   umumiy   elektron   lug‘atlar
dasturini   ishlab   chiqish   dolzarb   masalalardan   biri.   Elektron   lug‘atlar   an’anaviy
lug‘atlarga   qaraganda   bir   qator   afzalliklarga   ega.   Zamonaviy   elektron   lug‘atlar
nafaqat   o‘zining   so‘z   boyligi   bo‘yicha,   balki   lug‘atdagi   mavjud   so‘zlarni   tezda
qidirib topish imkoniyatining mavjudligi bilan ham ajralib turadi.
Xorij va rus tilshunosligida elektron lug‘atlar juda ko‘p miqdorda yaratilgan.
Ikkita   eng   mashhur   lug‘at   xususida   to‘xtalsak,   Abbyy   kompaniyasi
tomonidan   Lingvo ,   MediaLingva   firmasi   tomonidan   MultiLeks   lug‘atlari
yaratilgan. 
MultiLeks   –     elektron   lug‘ati.   MediaLingva   kompaniyasi   MultiLeks
lug‘atini   yaratishda   taniqli   badiiy   asarlar   manba   qilib   olingan.   Firma   saytida
ta’kidlanishicha,   elektron   lug‘at   asosini   shu   paytgacha   o‘qituvchilar,   talaba   va
o‘quvchilar,   tarjimonlar   o‘rtasida   dong‘i   ketgan   eng   sara   adabiyot   durdonalari
tashkil   qiladi.   MediaLingva   firmasining   vazifasi   –   an’anaviy   lug‘atlarni   elektron
shaklga   o‘tkazish.   Shu   sababli   MultiLeks   kompaniyasi   katta   hajmdagi   rus-ingliz,
nemis,   fransuz,   ispan,   italyan,   portugal   va   ko‘p   tili   lug‘atlarni,   izohli,
ixtisoslashgan   leksikani   tarjima   qilish   uchun   mavzuviy   lug‘atlar   yaratdi.   Bu   tip
lug‘atlar   turli   kompyuter   dasturlarini   yaratishda,   foydalanuvchilarning   ehtiyojini
qondirishda   xizmat   qilib   kelmoqda.   MultiLeks   lug‘ati   manbai   sifatida
51 A.D.Apresyan   tahriri   ostida   nashr   etilgan   “Yangi   katta   inglizcha-ruscha   lug‘at”i
olingan.  Iqtisodiy-moliyaviy, huquqiy, me’morchilik, noshirchilik ishlari bo‘yicha
manbalar   kengaytirilgan   nashriga   qo‘shilgan.   Ammo   bu   lug‘at   ayrim
kamchiliklardan   ham   holi   emas.   Birinchidan,   an’anaviy   lug‘atlar   til   nuqta y i
nazaridan   o‘n   yilga   kech   qoladi.   Elektron   lug‘atlarni   esa   har   kuni   yangilash
imkoniyati   bo‘ladi.   Ikkinchidan,   mingdan   ortiq   lug‘at   maqolalari   malakali
leksikograflar   tomonidan   yaratilsa-da,   ayrim   xatolarga   yo‘l   qo‘yiladi.   Uni   qayta-
qayta   to‘g‘irlash   imkoniyati   bo‘lmaydi.   Elektron   lug‘atda   esa,   doimiy   ravishda
to‘g‘irlash imkoni bo‘ladi.
Lingvo   –   elektron   lug‘ati.     Abbyy   kompaniyasi   tomonidan   yaratilgan  yirik
Lingvo7.0   lug‘ati   yuridik,   tibbiy,   iqtisodiy,   moliyaviy   an’anaviy   lug‘atlarning
litsenziyalangan   sifrlangan   shakli   hisoblanadi.   Lingvo   tarkibini   firma   lingvistik
markazi   rahbari   Vladimir   Selegey   rahbarligidagi   guruh   ishlab   chiqqan.   Ular
doimiy   ravishda   lug‘at   tarkibini   boyitib   borishadi,   xatolar   to‘g‘irlanadi.   Shuning
uchun ham  bu lug‘at  kundalik leksikaga juda yaqin. Abbyy kompaniyasi  Internet
orqali foydalanuvchilar uchun ham lug‘atni to‘ldirish imkonini bergan bo‘lib, ular
lingvo/dictionaries/index.htm.   sayti   orqali   shaxsiy   lug‘atlarini   ro‘yxatdan
o‘tkazishadi.   Foydalanuvchilarning   bu   shaklda   Internet   hamkorlariga   aylantirish
leksikografiya   ishini   yengillashtiradi.   Hozirgi   kunda   23   ta   turli   tipdagi   lug‘atlar
foydalanuvchilar   tomonidan   qo‘shilgan.   Lingvo-7.0   lug‘ati   bir   million   ikki   ming
lug‘at maqolasini o‘z ichiga oladi. Lug‘at maqolalari izchil ishlab chiqilgan bo‘lib,
eng katta lug‘at maqolasida yigirma besh mingdan ortiq belgi qo‘llanilgan. 
Kompyuter   va   lug‘atshunoslik   o‘rtasidagi   o‘zaro   muvofiqlashuv   o‘tgan
asrning   60-yillaridan   boshlangan.   Bu   yillarda   Brown   korpusi,   1978-yilda
avtomatik   tekshiruvchi   hamda   tilni   qayta   ishlash   uchun   maxsus   kodlangan
zamonaviy ingliz tilining  Longman  lug‘ati (Longman Dictionary of Contemporary
English)   yaratildi.   Ma’lumotlar   qidirish,   avtomatik   referatlash   va   mashina
tarjimasiga   mo‘ljallangan   avtomatik   lug‘atlar   foydalanuvchi   uchun   lug‘atdagi
maqolalarning strukturasi va interfeysiga ko‘ra alohida ko‘rinishga ega bo‘ladi.
Elektron   lug‘atlardan   foydalanish   dasturiy   ta’minot   sifatida   (offline
52 dictionary)   hamda   Internet   tizimida   (online   dictionary)   avtomatik   qidiruv   tarzida
foydalaniladi,   ularning   har   biri   foydalanuvchining   kuchini   tejaydi.   Elektron
lug‘atlarda   hajm   ixchamlashadi.   Yigirma   besh   kilogrammlik   hajmga   ega   bo‘lgan
kitoblar   o‘n   grammlik   kompakt-diskka   joylashadi.   Asosiysi   bu   emas.   Zamonaviy
elektron   lug‘atlar   biror   so‘z   yoki   so‘z   birikmasini   tez   sur’atda   topish   imkonini
yaratadi. 
An’anaviy   lug‘atda   u   yoki   bu   so‘zlarning   tuzilish   kompozitsiyasi   aks   etgan
izohlar   qay   holatda   berilishi   qamrab   olinsa,   elektron   (avtomatik,   kompyuter)
holatdagi   lug‘atni   yaratish   tamoyillariga   ko‘ra   foydalanuvchilar   uchun   maxsus
kompyuter   formatida   yoki   muayyan   tarkibiy   qism   dasturi   sifatida   yaratish
masalalari nazarda tutadi   (masalan, mashina tarjimasi).
Axborot   texnologiyalari   asrida   fan-texnika   taraqqiyoti   o‘zbek   tilshunosligi
oldiga   ham   muayyan   vazifalarni   qo‘ymoqda.   Ayniqsa,   o‘zbek   kompyuter
lingvistikasini   yo‘lga   qo‘yish,   uning   istiqbolli   rejalarini   belgilash   zarurati
kuchaygandan kuchaymoqda.
O‘zbek   kompyuter   leksikografiyasiga   nazar   tashlasak,   bir   qancha   elektron
lug‘atlarga   yaratilganligiga   amin   bo‘lamiz.   Jumladan,   “Elektron   online   lug‘at”
o'zbekcha-ruscha,   ruscha-o'zbekcha,   inglizcha-o'zbekcha   elektron   lug‘at
dasturlaridan foydalangan holda yaratilgan. 
“Axborot-kommunikatsiya texnologiyalari izohli lug‘ati”ning o‘zbek tilidagi
ikkinchi   nashri   davlat   xizmatchilari,   o‘qituvchilar,   turli   ta’lim   muassasalarining
talabalari, shuningdek  aholi   o‘rtasida  axborot-kommunikatsiya  texnologiyalaridan
foydalanish,   shuningdek   shu   sohadagi   bilimlarni   oshirish   maqsadida   yaratilgan.
Lug‘at   4000dan   ortiq   zamonaviy   atamalar   va   tushunchalar,   shuningdek   ko ‘ p
qo ‘ llaniladigan   qisqartmalarni   qamrab   olgan.   Ikkinchi   nashr   (birinchi   nashr   2004
yilda   chiqarilgan   edi)   450dan   ortiq   diagrammalar,   rasmlar,   fotosuratlar   va
logotiplarni   o‘zida   jamlagan,   undagi   atamalar   grafik   jihatdan   ancha   ko‘proq
to‘ldirilganligi   ham   lug‘atning   o‘ziga   xos   xususiyatlaridan   biridir.   Lug‘at   AKT
sohasidagi   mutaxassislar,   shuningdek   aholi   uchun   zamonaviy   kompyuter
texnologiyalari   bo'yicha   bir   vaqtning   o‘zida   ham   ma’lumotnoma,   ham   darslik
53 bo‘lib   xizmat   qilmoqda.   Lug‘atning   birinchi   nashrini   http://solver.uz/index.php
yoki   http://solver.uz/dictionary.php   saytidan,   ikkinchi   nashrini
http://slovar.olam.uz/    saytidan toppish imkoni bo‘ladi.
O‘zbegim Dasturlari  “ IBORA ”  lug‘ati  –  keng qo‘llanadigan so‘zlarning uch
tillik   elektron   lug‘atidir.   Lug‘at   O‘zbegim   Dasturlari   tahririyati   leksikograflari
tomonidan   tuzilgan   va   ish   jarayoniga   O‘zbekiston   Fanlar   Akademiyasi   A.Navoiy
nomidagi   Til   va   adabiyot   instituti,   A.Navoiy   nomidagi   O‘zbekiston   milliy
kutubxonasi, Davlat va jamiyat qurilishi akademiyasi, Markaziy bank, Pedagogika
universiteti   va   boshqa   tashkilotlar   mutaxassislari   jalb   qilingan.   Leksik   bazalar
tuzilishida  ko‘pgina  zamonaviy  adabiyotlar  bilan  birga  sovet   davrigacha  va  sovet
davrida   nashr   qilingan   adabiyotlar   materiallari   ishlatilgan.   Lug‘atning   uch
lingvistik   bazalariga   120   000   dan   ortiq   lug‘aviy   maqolalar   to‘plangan.   Dastur
tizimi olti tarjima yo‘nalishlaridan foydalanishni ta’minlaydi: o‘zbekcha-inglizcha;
o‘zbekcha-ruscha;   inglizcha-o‘zbekcha;   inglizcha-ruscha;   ruscha-o‘zbekcha;
ruscha-inglizcha.
Bundan tashqari, 30 dan ortiq geografiya va meteorologiya, ijtimoiy-siyosiy,
moliya-bank,   ish   yuritish,   yuridik,   tibbiyot,   pedagogika,   logopediya   va   mehnat
ta`limi,   elektrotexnika,   silikatlar   texnologiyasi,   qishloq   xo‘jaligi,   matematika,
aloqa,   axborotlashtirish   sohasi,   qurilish,   paxtachilik,   to‘qimachilik,   psixologiya,
sport,   harbiy   soha   bo‘yicha   ruscha-o‘zbekcha   atama   va   ifodalar   bazasi   lug‘atlari
yaratildi.   Masalan,   “Uch   tilli   ommabop   lug‘at”   ma’lumotlar   bazasi”,   “O‘zbek-
Qoraqalpoq   (Qoraqalpoq-O‘zbek)   ikki   tilli   elektron   lug‘ati”.   Ammo   o‘zbek   tilida
elektron frazeologik lug‘at  hali  yaratilmagan.
Shu   o'rinda   jahon   tilshunosligida   kompyuter   lingvistikasining   bir   tarmog‘i
sifatida   vujudga   kelib,   alohida   yo‘nalish   sifatida   shakllangan   korpus   lingvistikasi
haqida to‘xtalish juda zarur.  Zero, o‘zbek tilining milliy elektron korpusini yaratish
tilshunosligimiz oldidagi dolzarb vazifalardan biri.
Bugungi   kunda   dunyo   tilshunosligida   til   korpuslarini   yaratish,   uni
takomillashtirish   va   foydalanish   yo‘llari   masalasida   ko‘plab   xalqaro   anjuman   va
simpoziumlar   o‘tkazilmoqda,   keng   qamrovli   ilmiy-tadqiqot   ishlari   olib
54 borilmoqda.   Shuningdek,   dunyo   tillarini   bir   korpus   doirasida   birlashtirish,   ya’ni
global korpuslar yaratish muammosi ham kun tartibiga qo‘yilmoqda.
Tilshunoslik   nuqtayi   nazaridan   korpus   deganda   bir   yoki   bir   necha   tildagi
katta   hajmdagi   matnlarning   jamlanmasiga   asoslanuvchi   elektron   shakldagi
axborot-qidiruv   tizimi   tushuniladi.   Tilning   milliy   korpusi   uning   ma’lum   bir   davr
yoki turli davrlardagi janriy, uslubiy, hududiy va ijtiomiy boshqa variantlari haqida
aniq va batafsil lingvistik ma’lumot beradi. Korpus ikki qism (ma’lumot bazasi va
axborot-qidiruv   tizimi)dan   iborat   bo‘lib,   u   to‘plangan   matnlarning
dasturlashtirilgan   maqsadli   axborot-qidiruv   tizimiga   bo‘ysundirilishidan   iborat.
Shunga   ko‘ra,   korpus   dunyo   fanida   jadal   rivojlanayotgan   korpus   lingvistikasi
yo‘nalishi mahsuli bo‘lib, tilshunos va dasturlovchilar yoki lingvist-dasturlovchilar
tomonidan   yaratiladi.   Korpus   lingvistik   tadqiqotlar   va   til   ta’limi   uchun   elektron
dasturlashtirilgan ma’lumot bazasi bo‘lib xizmat qiladi. Dunyodagi yirik tillarning
milliy   korpuslari   yaratilgan   va   yaratilmoqda.   Ulardan   Britaniya   milliy   korpusi
(BNC),  Chex  milliy  korpusi,  Rus   milliy  korpuslarini  sanab   o‘tish   kifoya.   Har  bir
korpus bir necha o‘n milliondan yuz milliongacha so‘zli matnlarni o‘z ichiga oladi.
Jumladan,   Rus   milliy   korpusida   200   mln.   so‘zli   matnlarni   qamrab   olish
rejalashtirilgan.
O‘zbek   milliy   tili   korpusining   yaratilishi   shu   bilan   ahamiyatliki,   buning
natijasida   tadqiqotchi   lingvistik   ma’lumotlarni   olish   uchun   behad   ulkan   axborot
hajmiga ega bo‘ladi. Bu esa til birliklarining barcha lingvistik xususiyatlari, tilning
taraqqiyoti,   undagi   o‘zgarishlar   –   yangilanish   va   eskirishlar,   faollashish   va
passivlashishlar haqida tezkor, aniq va to‘liq ma’lumotni beradi, osonlik bilan turli
tipdagi katta hajmli akademik lug‘atlarni tuzish, matnlarga avtomatik ishlov berish
imkonini yaratadi.
Korpusning  tarixiy, zamonaviy,  badiiy, ilmiy, publisistik;  adabiy, dialektal;
umumiy,   indivdual   (bir   ijodkorga   xos)   kabi   ko‘plab   turlarini   yaratish   mumkin.
Korpus   lingvistikasi   korpus   uchun   material   tanlash,   unga   ishlov   berish,   korpus
loyihasini   yaratish,   tahrir   qilish   va   uni   to‘ldirib   borish   kabi   masalalar   bilan
shug‘ullanadi. 
55 Bugungi   jahon   leksikografiyasida   “mualliflik   leksikografiyasi”   degan
alohida   bir   yo‘nalish   ham   vujudga   kelganki,   bu   ham   elektron   lugatchilik   bilan
bevosita aloqador. Bu lug‘atchilik muallif tili lug‘atini tuzishning nazariy asoslari,
mualliflik   idiostilini   o‘rganish   tajribasi,   mualliflik   elektron   lug‘ati   tuzishning
o‘ziga   xos   jihati,   undan   foydalanish   tajribasi,   yangi   turdagi   lug‘atlar   tuzish
g‘oyalari   hamda   mualliflik   leksikografiyasi   asosida   zamonaviy   adabiy   tildagi
o‘zgarishlarni qiyosiy tadqiq etish kabi muammolar bilan shug‘ullanadi.
Mualliflik   leksikografiyasi   –   jahon,   xususan,   rus   leksikografiyasida   shiddat
bilan   rivojlanayotgan   soha.   Uning   taraqqiyot   natijasi   o‘laroq   ko‘plab   mualliflik
elektron lug‘at va til korpuslari yaratildi. Bu borada o‘zbek lug‘atshunosligida ham
dastlabki   ishlar   boshlanagan   bo‘lib,   “Alpomish”   (uzbekcorpora.uz)   dostoni
korpusi,   Alisher   Navoiy   asarlari   korpusi,   “Tafsiri   Irfon”   (tafsiriIrfon.uz)
korpuslarini e’tirof etish o‘rinli. 
Mualliflik   leksikografiyasi   mahsuli,   odatda,   ikki   qism:   asos   hamda
mahsulotdan iborat   bo‘ladi. Аsos – korpus yoki   konkordans, mahsulot esa – lug‘at.
Keyingi   paytlarda   leksikografiyada   konkordans   tushunchasi   keng   ommalahsdi.
Konkordans   tushunchasi   korpus   lingvistikasida   u   yoki   bu   til   ifoda   vositasining
kontekstda  barcha   qo‘llanish   holati  manbasiga  havola   qiluvchi  ro‘yxat   ma’nosida
qo‘llanadi.   Bu   atama,   shiningdek,   biror   kitob   yoki   asar   kalit   so‘zlarining
kontekstga   havola   qiluvchi   alifbo   tartibidagi   ro‘yxati   ma’nosini   ham   ifodalaydi.
Bundan   tashqari,   kokordans   amaliy   tilshunoslikda   tarjima   jarayonida,
leksikografiyada,   tilni   o‘qitish,   o‘rganish   hamda   matn   tahlilida   ham   qo‘llanadi.
Konkordans so‘zlar ro‘yxatini tuzish, bir so‘zning turlicha ishlatilishini qiyoslash,
ibora   hamda   idiomalarni   qidirish,   tadqiq   etish,   kalit   so‘zlarni   tahlil   qilish,   turli
so‘z,   birikmalar   tarjimasini   izlash   yoki   chastotasini   aniqlash   kabi   lingvistik
amallarni   bajarishda   ham   qo‘llanadi.   Konkordans   lug‘at   har   bir   so‘zga   qisqacha
kontekst   keltiriladigan   alohida   lug‘at   tipi   ham.   Matnni   o‘rganishda   konkordansning
qidiruv,   analitik   funksiyalaridan   foydalanish,   indeksatsiya,   qiyoslash   kabi
imkoniyatlarini   ishga   solishi   mumkin.   Qidiruv   funksiyasi   berilgan   so‘z   yoki
birikmadan foydalangan holda matndagi kerakli lavhani zudlik bilan topish imkoni
56 mavjud.   А.Stolyarovning   fikricha,   konkordansning   ushbu   funksiyasidan   sitata
tanlab   olish   yoki   ularni   tekshirishda,   matnning   originalligini   o‘rganishda   ham
foydalanish   mumkin.   Odatda,   konkordans   xrestomatiya   tuzuvchilar   tomonidan
ko‘proq   ishlatiladi:   u   matnda   ibora,   idiomalarni   qidirish,   atamalarni   tarjima
qilishda   muhim.   Konkordansning   evristik   funksiyasi   tilshunos   yoki   oddiy
kitobxonga   matnning   yangi   talqini,   sharhini   ko‘rsatish;   analitik   funksiyasi   tilning
turli   birliklari:   leksema,   kalit   so‘z,   ularning   matnda   qo‘llanish   chastotasi   ustida
tahlil   olib   borish;   indeksatsiya   funksiyasi   matnni   nashrga   tayyorlashda   so‘zning
ro‘yxati,   indeksini   tuzish;   qiyoslash   funksiyasi   matn   ichidagi   barcha
konnotatsiyalar, so‘z qo‘llash holatini taqqoslahs imkonini beradi. 
O‘zbek   tilida   S.Karimov,   A.Qarshiyev,   G.Isroilovalar   tomonidan   “Abdulla
Qahhor   asarlari   tilining   lug‘ati.   Alifboli   lug‘at.,   Тers   lug‘at.,   Chastotali   lug‘at,
S.Umirova  tomonidan Usmon  Azim   asarlari  tilining lug‘ati. Alifboli  lug‘at., Тers
lug‘at., Chastotali lug‘at kabilar yaratilgan.
Aytish   mumkinki,   konkordans   an’anaviy   leksikografiyaga   nisbatan   katta
hajmli   ma’lumotlar   bazasini   o‘zida   saqlash   imkoniyatiga   ega.   Konkordans   birligi
matndagi   paradigmatik   munosabatni   kuzatish,   ijodkor   merosining   turli
parchalarida   so‘z   qo‘llanish   holatini   miqdoriy   tahlil   qilish,   unga   xos   sintaktik
qurilmalar   haqida   xulosalar   chiqarish   kabi   vazifalarni   bajara   oladi.   Lug‘at-
konkordans   –   lingvistik,   adabiyotshunoslikka   oid   tadqiqotlar   bajarishda
zamonaviy, samarali vosita, u korpus lingvistikasining muhim ahamiyatli qismi.
Shuningdek,   hozirgi   kunda   elektron   ko‘rinishdagi   chastotali   lug‘atlar   ham
yaratilmoqdaki,   ulardan   biror   matnning   so‘zlari   sonini   hisoblashda   hamda
kompyuter   lingvistikasiga   oid   tadqiqotlarni   olib   borishda   foydalanilmoqda.
Bundan   tashqari,   internet   hamda   elektron   lug‘atlar   ham   foydalanuvchilarga
qulaylik   yaratishi   bilan   muhim.   Internet   lug‘atlariga   ziyonet ,   google
translator   hamda bir tildan ikkinchi bir tilga online rejimida ishlaydigan dasturlar
kiradi. Elektron lug‘atlarning turi va soni  ko‘p, ular bir tilli, ikki tilli hamda ko‘p
tilli lug‘atlarni tashkil etadi.
Ana   shunday lug‘atlardan   biri Toshkent axborot texnologiyalari universitetida
57 M.Ravilov,   Sh.Tog‘ayev,   Sh.Baxshullayevlar   hammullifligada   “e-lug‘at”   nomi
bilan yaratildi. Mazkur lug‘at 3 tilda: o‘zbek, rus va ingliz tillarida ishlaydi. Ushbu
dastur asosida 6 ta yo‘nalish: o‘zbek-ingliz, ingliz-o‘zbek, o‘zbek-rus,   rus-o‘zbek,
ingliz-rus,   rus-ingliz   bo‘yicha   so‘zlarni   tarjima   qilish   imkoniyati   mavjud. 29
Elektron   lug‘atning   bazasi   145   000   dan   ortiq   so‘z   va   atamadan   tashkil   topgan.
Barcha   so‘zlarning   tarjimasi   misollar   orqali   ko‘rsatilgan.   Mazkur   lug‘atning
shaxsiy kompyuterlar uchun Windows tizimida ishlovchi hamda mobil qurilmalar
uchun   Android   va iOS   muhitlarida   ishlovchi   dasturlari   yaratilgan.   Dasturning   iOS
muhitida   ishlovchi   versiyasi   https://itunes.apple.com/app/id894894288   internet
manziliga   joylashtirilgan.   Hozirda   dastur   iOS   tizimiga   ega   bo‘lgan   qurilmalar
uchun   mobil   dasturlar   joylashtirilgan   AppStore   tizimida   yuqori   ko‘rsatkichlarni
egallab turibdi.
Dasturning   IOS   va   Android   muhitlar   uchun   tuzilgan   versiyalarida   dastur
qurilmada   yengil   ishlash   uchun   bir   necha   ishlar   amalga   oshirilgan,   ya’ni   dasturning
bazasi   to‘liq   faol   holatda   (operativ   xotiraga)   yuklanmaydi.   Dastur   qurilmada   tez
ishlashi,   so‘zlarni   qidirishda   qiyinchilik   tug‘dirmasligini   hisobga   olib,   faqatgina
faol holatda “A” harfidan boshlangan so‘zlarni ko‘rishi mumkin. Keyingi so‘zlarni
ko‘rish uchun so‘zning bosh harfini bosish kerak bo‘ladi. Bu bilan dasturning tez
va faol ishlashi ta’minlangan.
Lug‘atning   asosiy   xususiyatlari   quyidagicha:
1) lug‘at   bazasining   barcha   bo‘limlarida  ingliz   tilidagi   so‘zlarning  o‘qilishi
yozilgan.   Foydalanuvchilarga   dastur   bo‘yicha   qo‘llanma   ham   ishlab   chiqilgan.
Mazkur   dasturlar   testdan   o‘tkazilib,   ular   normal   ishlashi   uchun   talablar
shakllantirilgan;
2) dastur   orqali   Windows   muhitida   tarjima   qilingan   misollardagi   notanish
so‘zlarning   teskari   tarjimasini   va   uning   qo‘llanilishi   haqidagi   ma’lumotlarni   ham
olish mumkin.  Buning uchun tarjima oynasidagi notanish so‘z belgilansa, so‘zning
tarjimasi oynaning pastki qismida paydo bo‘ladi;
29
  http://uz.infocom.uz/2014/11/04/e-lugat-dasturining-imkoniyatlari
58 3) dasturning   keyingi   imkoniyatlaridan   yana   biri   bu   -   foydalanuvchining
doimiy   ravishda,   so‘z   boyligini   oshirib   borish   imkoniyatini   yaratuvchi   qismi.   Bu
qism   dastur   ishga   tushirilganda   Windows   operatsion   tizimi   masalalar   panelining
o‘ng   tomonida   kichik   axborot   oynasi   ko‘rinishida   ishlaydi   va   bu   oynada   ma’lum
bir vaqt intervalida so‘zlarni ketma-ket ko‘rsatib turadi;
4) dasturning   afzalliklaridan   yana   biri,   mobil   qurilmalar   uchun   iOS   va
Android   versiyalari   mobil   qurilmada   ishlashida   qiyinchilik   tug‘dirmaydi.
Dasturning bazasi  optimallashtirilgan, har bir qidirilgan so‘z bir necha misollarda
namoyon   etiladi. Yaratilgan   dasturdan o‘rta   maxsus   va   kasb-hunar   ta’limi   tizimida,
oliy   ta’limda   chet   tili   fanini   o‘qitishda   yordamchi   material   sifatida   foydalanish
mumkin.   Bundan   tashqari,   chet   tilini   mustaqil   o‘rganuvchilarga   ham   tavsiya
etiladi.
Bob yuzasidan xulosa
Leksikografiya   tilshunoslikning   alohida   sohasi   bo‘lib,   ma’lum   darajada
leksikologiya bilan bog‘liqdir.
An’anaviy lug‘atda u yoki bu so‘zlarning tuzilish kompozitsiyasi aks etgan
izohlar   qay   holatda   berilishi   qamrab   olinsa,   elektron   (avtomatik,   kompyuter)
holatdagi   lug‘atni  yaratish   tamoyillariga  ko‘ra   foydalanuvchilar  uchun  maxsus
kompyuter   formatida   yoki   muayyan   tarkibiy   qism   dasturi   sifatida   yaratish
masalalari nazarda tutadi
Korpus   katta   hajmli   lug‘atlarni   tuzish   uchun   manba   vazifasini   o‘taydi.
Vaqt o‘tishi bilan korpus turli lingvistik yo‘nalishlar uchun ahamiyatli bo‘lishi
bilan   kuchli   informatsion   resursga   aylanadi.   Korpus   asosida   kompyuter
yordamida lug‘atlar avvalgiga nisbatan tezlik bilan tuziladi va qayta ishlanadi.
Shu   yo‘l   bilan   ish   boshlanishidan   tugash   jarayonigacha   (nashrgacha)   tilni   aks
ettirib   turadi,   lug‘at   maqolasi   “eskirish”ga   ulgurmaydi.   Tilning   zamonaviy
holatini   aks   ettiruvchi   korpus   turli   davrlarda   yashab   ijod   etgan   ijodkorlarning
mualliflik korpuslari uchun asos bo‘lib xizmat qiladi.
59 XULOSA
1. Til   taraqqiyoti   millatning   ma’naviy   yuksalishga   bo‘lgan   ehtiyoji   negizida
yuzaga chiqarkan, qator lug‘atlarning mundarijasi doimiy tarzda takomillashtirilib
borishi   shart.   Negaki   lug‘atlarning   muntazam   mukammallashib   borishi,   o‘z
navbatida   millat   madaniyatining   zamonga   mos   tarzdagi   yuksalishini   ta’minlaydi.
Qolaversa,   millat   tilida   yaratilgan   keng   qamrovli   lug‘atlar   kelajakda   o‘zbek   tili
Milliy korpusini yaratishdagi dolzarb muammolarni oson hal etish imkonini beradi.
2. Lug‘at   tuzish   –   murakkab   jarayon.   So‘zning   umumlingvistik   tavsifidan
tashqari,   uning   grammatik,   fonetik   xususiyati,   tushunchaning   ma’nosi,   matnda
qo‘llanishi,   lug‘atlarni   yaratish   tamoyillari,   lug‘at   tarkibi,   lug‘at   maqolasi   haqoda
tushunchaga ega bo‘lishi kerak.
3.   Lug‘atlar “milliy tillar   nutq madaniyatining qudratli quroli bo‘lishi bilan
birga, ayni zamonda ana shu madaniyatning mahsuli hamdir”. Shu ma’noda inson
hayotida lug‘atlarning o‘rni beqiyos: o‘zimiz bilmagan, tushunmagan narsalarning
izohini lug‘atlar yordamidagina anglab yetamiz.
4.   Dunyo   tilshunosligi   tajribasidan   kelib   chiqqan   holda   bugungi   kunda
o‘zbek   tilining   kompyuter   lug‘atlarini   yaratish,   tilimizda   ishlatilayotgan   barcha
leksemalarning   paradigmatik,   sintagmatik   qatorlarini   aniqlash,   ma’noviy
tarmoqlanishlarini belgilash, ularni kompyuter xotirasiga kiritish orqali o‘zbek tili
lug‘at jamg‘armasining ulkan zahirasini texnik jihatdan qaydlash, ularning boshqa
tillarga   sinxron   tarjimasi   uchun   imkoniyatlar   yaratish   hozirda   butun   bir   avlod
oldida ko‘ndalang bo‘lib turgan bosh masalalardan biridir. 
6.   Lug‘atlarning   muayyan   xalq   ma’naviyati   va   madaniyatida   muhim   o‘rin
egallashi   isbot   talab   qilmaydigan   holatdir.   Lug‘atlarda   xalqning   bitmas-tuganmas
so‘z boyligi, ulkan ma’naviy xazinasi o‘z aksini topadi. Shu bois keyingi yillarda
xalqimizning   iqtisodiy   va   ma’naviy   hayotida   sodir   bo‘lgan   yangilanishlar,
poklanishlar bizdan lug‘atlarning zamonaviy turlarini yaratishni talab qilmoqda.
7.   Turkiy   lug atchilikning   shakllanishi   davrida   yaratilgan   Mahmudʻ
Koshg ariyning     “Devonu   lug otit   turk”   asari,   shuningdek,   Abu   Hayyonning	
ʻ ʻ
“Kitobi al-idrok” va muallifi noma lum bo lgan “Kitob at - tuhfatuz - zakiyati fil -	
ʼ ʻ
60 lug atit   turkiya”   asarlari,   shuningdek,   “Badoe   al-lug at”,   “Sangloh”,   “Lug atiʻ ʼ ʻ ʻ
atrokiya”,   “Muntahab   al-lug at”,   “Abushqa”   kabi   yana   ko plab   lug atlar   uzoq	
ʻ ʻ ʻ
tarixga ega mumtoz lug atchiligimizning birlamchi manbasi bo lib xizmat qiladi.	
ʻ ʻ
8.   Kompyuter   lingvistikasining   yo‘nalishlaridan   biri   kompyuter
leksikografiyasida   lug‘atlarni   tuzish   va   qo‘llash   o‘rganiladi.   Maxsus   dasturlar
asosida   ma’lumotlar   bazasidan,   kompyuter   kartotekasidan,   gipermantdan   so‘zlik
maqolalari,   lug‘atlar   tuziladi.   Kompyuter   leksikografik   dasturi   ikki   qismidan
iborat:   leksikografik   ishlarni   qo‘llash   dasturi;   turli   tipdagi   avtomatik   lug‘at   va
leksikografik ma’lumotlar bazasi.
Shuningdek,   mavzuni   o‘rganish   jarayonida   leksikografiya   sohasiga   oid
quyidagi tavsiyalarni berishni joiz deb bildik:
1.Axborot-kommunikatsiya   rivojlangani   bois   orfoepik   lug‘atni   yangi
tahrirda va audio shaklda yaratish.
2. Globallashuv jarayonida tilimizda ko‘plab yangi so‘zlarning kirib kelishi
tez sur’atlarda bo‘lgani bois o‘zbek tilining izohli lug‘atining dasturiy ko‘rinishini
yaratish va uni dinamik holda ishlashini ta’minlash.
61 Foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxati
62

MUNDARIJA Kirish ……………………………………………………………………….3 I BOB. O ZBEK LEKSIKOGRAFIYASI TARIXIDA QO LYOZMAʻ ʻ LUG ATLAR ʻ …………………………………………………………………….6 1.1. XI-XIV asr o zbek lug atchiligi ʻ ʻ ……………………………………….6 1.2. XV-XIX asrlar da yaratilgan lug atlar ʻ ………………………………..22 II BOB. O ZBEK TILSHUNOSLIGIDA LUG ATCHILIK ʻ ʻ MASALALARI: XX-XXI ASR LEKSIKOGRAFIYASI …………………….33 2.1. Bosma lug atlar va ularning turlari ʻ ……………………………………33 2.2 Zamonaviy lug atlar va ularning bugungi kundagi ahamiyati ʻ ………..50 Xulosa………………………………………………………………………60 Foydalanilgan adabiyotlar………………………………………………….62 2

Mavzuning dolzarbligi. Dunyo tilshunosligida til leksik sathini uni o rgatish maqsadi bilan aks ettirgan ilk lingvistik manbalar − noyob mumtozʻ lug atlarni tadqiq qilish, mazkur lug atlarning o z davrida mamlakat taraqqiyotiga ʻ ʻ ʻ qo shgan muhim ijtimoiy, siyosiy, madaniy-ma rifiy xizmatini ochib berishga ʻ ʼ asosiy e tibor qaratildi. ʼ Axborot-kommunikatsion texnologiyalarning jadal rivoji tilshunoslik, xususan, leksikografiya sohasida ham yangi tipdagi lug‘atlarning paydo bo‘lishiga zamin yaratmoqda. Kompyuter tarjimasi, tahriri, tahlili, elektron lug‘atlar va tezaurus va milliy til korpuslarining yaratilishi fikrimizning dalili. Ayniqsa, zamonaviy elektron lug‘atlarni yaratish, undan foydalanish madaniyatini shakllantirish til imkoniyatini egallashda samarador ekanligini asoslashga hojat yo‘q. O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining “O‘zbek tilining davlat tili sifatidagi nufuzi va mavqeyini tubdan oshirish chora-tadbirlari to‘g‘risida”gi PF- 5850-son farmonida “Davlat tilining axborot va kommunikatsiya texnologiyalari, xususan, Internet jahon axborot tarmog‘ida munosib o‘rin egallashini ta’minlash, o‘zbek tilining kompyuter dasturlarini yaratish” 1 vazifasi belgilangan. Globallashuv sharoitida milliy madaniyat fenomenining asosiy belgisi bo lgan ʻ tilning maqom va mevqeyini saqlab qolish, axborot-kommunikatsiya, internet tiliga aylanish darajasini oshirishda ta limning turli bo g inlari uchun ʼ ʻ ʻ mo ljallangan yangi avlod lug atlari hamda ularning elektron qurilmalarda ʻ ʻ ishlashga mo ljallangan mobil ilovalarini yaratish, foydalanuvchilarda ʻ leksikografik kompetentlikni oshirishga qaratilgan ilmiy tadqiqotlarni amalga oshirish bugungi tilshunosliknnig dolzarb masalalaridan biri hisoblanadi. Muammoning o rganilganlik darajasi. ʻ O zbekistonda leksikografik ʻ tadqiqotlar XX asrning 60-yillarida amalga oshirila boshlagan. Ular monografik 1 Ўзбекистон Республикаси Президентининг “Ўзбек тилининг давлат тили сифатидаги нуфузи ва мавқеини тубдан ошириш чора-тадбирлари тўғрисида”ги ПФ-5850-сон Фармони .// Халқ сўзи, 2019, 22 октябрь. № 218 (7448). 3

rejada va turli maqolalar shaklida bo lgan. H.Fattohovʻ 2 , T.Kadirov 3 , K.Muhiddinov 4 , E.Umarov 5 , Sh.Fayzullayeva 6 , N.Rasulov 7 , M.Ziyayeva 8 , B.Hasanov 9 S.Karimov 10 , B.Mengliyev 11 , B.Yo‘ldoshev 12 , N.Uluqov 13 , S.Normamatov 14 , S.G‘ofurova 15 lar leksikografiyaning shakllanish, taraqqiyoti xususida tadqiqotlar olib borgan hamda turli lug atlar yaratishgan. ʻ Tadqiqotning maqsadi o‘zbek tilida yaratilgan lug‘atlarning nazariy va amaliy masalalarini yoritish hamda istiqboldagi vazifalarini belgilashdan iborat. Tadqiqotning obyekti o‘zbek leksikografiyasi tarixida yaratilgan barcha turdagi lug‘atlar tashkil qiladi. Tadqiqotning predmeti sifatida o‘zbek tilida yaratilgan qo‘lyozma, bosma va elektron lug‘atlarning antroposentrik xususiyatlari, o‘ziga xosligini tadqiq etish tanlangan. Tadqiqotning usullari . Tadqiqot mavzusini yoritishda tasniflash, tavsiflash, qiyoslash tahlil metodlaridan foydalanilgan. Tadqiqotning ilmiy yangiligi: o‘zbek lug‘atshunosligi ilk davrlaridan bugunga qadar davrlashtirib o‘rganildi ; 2 Фаттахов Х. Мухаммад Риза Хаксар и его “Мунтахаб ал-лугат”: Автореф. дисс. ... канд. филол. наук. – Ташкент, 1974. 3 Кадиров Т. Филологическое исследование словаря “Хуласа-и Аббаси” Мирзы Мухаммада Хойи: Автореф. дисс. ... канд. филол. наук. – Ташкент, 1988. 4 Мухиддинов К. “Санглах” Мирзы Мухаммада Махдихана: Автореф. дисс. ... канд. филол. наук. – Ташкент, 1971. 5 Умаров Э. “Бадайи ал-лугат” и “Санглах” как лексикографические памятники и источники изучения староузбекского языка: Автореф. дисс. ... доктора. филол. наук. – Ташкент, 1989. 6 Файзуллаева Ш. Исследование языка памятника XVв. «Китабу булгат ал-муштак фи-луғат ат-турк ва-л- кифчак» Жамаладдина ат Турки: Автореф. дисс. … канд. филол. наук. – Ташкент, 1969. 7 Расулов Н. Исследование языка “Китаб ал-идрак ли-лисан ал-атрак” Абу Хаййана: Автореф. дисс. … канд. филол. наук. – Ташкент, 1969. 8 Зияева М. Исследование памятника XIV в. “Китаб ат-туҳфат уз закийа фил – лугатит - туркийа” – Ташкент, 1972. 9 Хасанов Б. Принципы составления рукописных словарей к произведениям Навои: Автореф. дисс. ... докт. филол. наук. – Ташкент, 1989 . 10 Каримов С., Қаршиев А., Исроилова Г. Абдулла Қаҳҳор асарлари тилининг луғати. Алфавитли луғат. Частотали луғат. Терс луғат – Т.: ЎМЭ, 2007. – 420 б. 11 Менглиев Б.Р., Баҳриддинова Б.М. Ўқув луғатлари. “Маърифат”, 201 3 й., № 82 . 12 Йўлдошев Б. Ўзбек лингводидактикаси тараққиётида ўқув лексикографиясининг ўрни масаласига доир // Навоий ДПИ ахборотномаси. 2015., 1-сон. – Б. 66-72.; 13 Uluqov N. Lingvistik kompetentlikni shakllantirish omillari //Til va adabiyot ta’limi, 2018., 6-son. –B.16-18. 14 Нормаматов С.Э. Ўзбек луғатчилигининг шаклланиши ва ривожланишида жадид маърифатпарварларининг ўрни: Филол.фан... доктори (DSc) дисс. −Тошкент. 2019., −250 б. 15 Ғафурова С. Салоҳидин Тошкандий “Луғоти салос” асарининг лексикографик хусусиятлари: Филол. фанлари бўйича фалсафа доктори (PhD)... дисс. автореф. – Тошкент, 2018. – 51 б. 4

lug‘atlardagi mazmuniy vazifaviy o ‘ zgarishlar, lug‘at turlarining ko‘payishi misollar bilan yoritildi ; har bir davrdagi lug‘atshilikning o‘ziga xos jihatlari, yutuq va kamchiliklari imkon qadar tahlil etildi ; bosma lug ‘ atlar va zamonaviy lug‘atlar solushtirildi ; zamonaviy lug‘atlarning ommabopligi, qulayliklari ochib berildi . Tadqiqotning vazifalari : o zbek leksikografiyasi tarixida yaratilgan qo lyozma lug atlar tarixi,ʻ ʻ ʻ taraqqiyotining asosiy bosqichlarini yoritish; XI-XIV asr hamda XV-XIX asrlar o zbek lug atchiligi ʻ ʻ ning o‘ziga xos xususiyatlarini belgilash; o zbek tilshunosligida lug atchilik masalalari: XX-XXI asr ʻ ʻ leksikografiyasining xarakterli tomonlarini aniqlash; bosma lug atlar va ularning turlari ʻ , mavzu ko‘lamini o‘rganish; zamonaviy lug atlar va ularning bugungi kundagi ahamiyati ʻ ko‘rsatib berish. Malakaviy bitiruv ishining nazariy va amaliy ahamiyati . “Hozirgi o‘zbek tili”, “O‘zbek terminologiyasi”, “Leksikografiya asoslari” fanlari bo‘yicha yaratilgan va yaratiladigan adabiyotlar, hozirgi o‘quv hamda izohli lug‘atlarning mukammallashuvi uchun xizmat qiladi; tadqiqot natijalari filologiya yo‘nalishida tahsil olayotgan talabalar, ilmiy tadqiqotchilar va soha mutaxassislarining bilim va malakasini oshirishda manba bo‘ladi; o‘zbek o‘quv lug‘atchiligi taraqqiyoti bilan bog‘liq ravishda yaratilgan va yaratiladigan zamonaviy o‘quv lug‘atlari yosh avlodning davlat tili bo‘lgan ona tilimizdan amaliy foydalanish kompetensiyalarini rivojlantirishga yordam beradi. Malakaviy bitiruv ishining tuzulishi va hajmi. Malakaviy bitiruv ishi kirish, ikki asosiy bob, xulosa va foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxatidan iborat. Malakaviy bitiruv ishining umumiy hajmi 6 3 sahifani tashkil etadi. 5

I BOB. O ZBEK LEKSIKOGRAFIYASI TARIXIDA QO LYOZMAʻ ʻ LUG ATLAR ʻ 1.1.XI-XIV asr о‘zbek lug‘atchiligi Lug‘at – so‘z, frazema, parema, morfema va boshqalarning belgilangan maqsadga ko‘ra, ma’lum qonuniyat hamda ehtiyoj asosida tartibga solingan yig‘indisi, leksikografiya – lug‘at va uning tuzilishi, yaratilish tamoyillari haqidagi bilim – ta’limot. Leksikografiya – yunoncha “lexis” – so‘z , “grapho” – yozaman, yozish, yozilgan kabi ma’nolarni ifodalaydi. Ilmiy adabiyotlarda lug‘atchilik tilshunoslikning alohida sohasi hisoblansa- da, aslida leksikologiya bilan bevosita aloqadordirligi aytiladi 16 . Chunki leksikada, avvalo, tilning lug‘at tarkibi, shuningdek, so‘z ma’nosi, uning iste’mol darajasi, nutq, uslub hamda shakl va mazmunga munosabati kabilar o‘rganiladi. Leksikografiya tilshunoslikning lug‘at tuzish bilan shug‘ullanuvchi va u bilan aloqador bo‘lgan masalalarni o‘rganuvchi sohasi, “lug‘atchilik” deb ham yuritiladi. Aslida leksikografiya va lug‘atchilik tushunchalari farqlanadi. Leksikografiya lug‘at tuzish nazariyasini, lug‘atchilik lug‘at tuzish amaliyotini ifodalaydi. “Lug‘at” arabcha “til”, “sheva”, “lahja”, “so‘z”, “ibora” kabi ma’noni bildiradi. Hozirgi kunda ushbu so‘z ikki ma’noda: 1) muayyan tilda, uning hududiy yoki ijtimoiy lahjasida mavjud bo‘lgan, shuningdek, u yoki bu yozuvchi asarlarida uchraydigan so‘zlar yig‘indisi, ya’ni leksika; 2) so‘zlar (yoki morfema, so‘z birikmasi, ibora) muayyan tartibda (alifboli, uyali, mavzuli) joylashtirilgan, tavsiflanuvchi birliklar, ularning kelib chiqishi, ma’nolari, yozilishi (imlosi), talaffuzi, uslubiy mansubligi, boshqa tillarga tarjimasi haqida ma’lumotlar jamlangan kitob ma’nolarida qo‘llanadi. Ana shu ikkinchi ma’nodagi lug‘atlar madaniyat sohasida muhim o‘rin egallaydi, chunki ularda jamiyatning ma’lum davrda erishgan bilimlarni aks etadi 2 . Lug‘atlar, shuningdek, bir qator ijtimoiy vazifalarni bajaradi: muayyan voqea- hodisa haqida o‘quvchiga ma’lumot beradi; uni o‘z ona tilidagi va o‘zga tillardagi 16 Ўзбек тили лексикологияси. – Тошкент: Фан, 1981. –Б. 289. 6