logo

Uchinchi Rennesans yaratishda jadid mutafakkirlarini o‘rni

Yuklangan vaqt:

27.11.2024

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

54.47265625 KB
Uchinchi Rennesans yaratishda jadid mutafakkirlarini o‘rni  
Mundarija:
Kirish....... ..... ............................................................................................................... .3
Asosiy qism:
I-BOB.Uchinchi Rennesansning vujudga kelishi ………………………............... 5
1.1.  Jadidchilik harakatining o‘rni......................................................................... ......5
1.2. Jadidlarning o‘sha davrda tutgan roli............................................................. ........8
II-BOB.   Jadid   mutafakkirlarining   siyosiy   va   ijtimoiy   muammolarga
ta'siri........................................................................................................................ ...17
2.1.Uchinchi   rennesans   yaratishda   jadidlarning   siyosiy
ta‘siri .................................... 17
2.2.Jadid   mutafakkirlarining   paydo   bo‘lgan   ijtimoiy   muammolarga
ta'siri ................. 20
III-BOB. Jadidlar tomonidan olib borilgan ishlar ................................................ 28
3.1.Jadidlar   tomonidan   ijtimoiy   muammolarni   hal
etilishi.......................................................................................................................... 28
3.2.Jadidlar taklif etgan ijtimoiy islohotlar………………………………………..…31
Xulosa..........................................................................................................................3 6
Foydalanilgan adabiyotlar.........................................................................................3 8
1                                               
Kirish
Jadidchilik   dastlab   19-asrning   80-yillarida   Qrimda   Ismoilbek   Gasprinskiy
rahbarligida   qrimtatarlar   o rtasida   vujudga   keldi.  Jadidchilik   harakati   namoyandalariʻ
ko pincha   o zlarini   taraqqiyparvarlar,   keyinchalik   jadidlar   deb   atashgan.   O sha	
ʻ ʻ ʻ
davrning   ilg or   taraqqiyparvar   kuchlari,   birinchi   navbatda,   ziyolilar   mahalliy	
ʻ
aholining umumjahon taraqqiyotidan orqada qolayotganligini his etib, jamiyatni isloh
qilish   zaruriyatini   tushunib   yetgandilar.   Jadidchilik   mohiyat   e tibori   bilan   avvalo	
ʼ
siyosiy   harakat   edi.   Uning   shakllanish   va   mag lubiyatga   uchrash   davrlari   bo lib,	
ʻ ʻ
ularni shartli ravishda to rtga bo lish mumkin.Turkiston, Buxoro va Xiva hududida bu	
ʻ ʻ
davrlar   1895-1905;   1906-1916;   1917-1920;   1921-1929-yillarni   o z   ichiga   oladi.	
ʻ
Birinchi   davrda   Turkistonda   podsho   Rossiyasining   mustahkam   o rnashib   olishi
ʻ
kuzatiladi.   U   o z   siyosiy   agentlari   (vakillari)   yordamida   mahalliy   xon   va   amir	
ʻ
vakolatlarini   cheklabgina   qolmay,   ularni   qo g irchoqqa   aylantirib,   rus   va   g arb	
ʻ ʻ ʻ
sarmoyadorlarining   ishlashi   va   yashashi   uchun   sharoit   yaratadi,   turli   kompaniyalar,
aksiyadorlik   jamiyatlari   manfaatini   ko zlaydi.Ayni   chog da   mahalliy   aholining   talab	
ʻ ʻ
va   ehtiyojlari   nazarga   olinmay   qo yildi,   diniy   e tiqodlari,   urf-odatlari   bilan
ʻ ʼ
hisoblashmaslik, ularni mensimaslik kuchaydi. Hayotiy, ilmiy saviyasi yuqori bo lgan	
ʻ
qozilar tajribasiz kishilar bilan almashtirildi, poraxo rlik, ijtimoiy-siyosiy adolatsizlik	
ʻ
avj   oldi.   Madrasa   va   maktablar   faoliyatini   cheklash,   mahalliy   joy   nomlarini   ruscha
atamalar   bilan   almashtirish,   hatto   mahkama   jarayonida   qozilar   bo yniga   xoch	
ʻ
taqtirishgacha  borildi. O sha davr  ahvolini Muhammadali  xalfa Sobir o g li  (Dukchi	
ʻ ʻ ʻ
eshon)   xalqqa   qarata   o z   „Xitobnoma“si   (1898)da   yaxshi   bayon   qilgan.Millat
ʻ
2 istiqbolini   o ylovchi   taraqqiyparvar   kuchlar   xalqning   deyarli   barcha   tabaqalari   —ʻ
hunarmand,   dehqon,   savdogar,   mulkdor,   ulamolar   orasida   mavjud   edi.   Ziyolilar
dastlab   chorizmga   qarshi   kurashni   xalqni   asriy   qoloqlikdan   uyg otish   —   siyosiy-	
ʻ
ma rifiy jabhadan boshlashga qaror qildilar.  	
ʼ Jadidchilik harakati ana shunday tarixiy
bir   sharoitda   Turkiston   mintaqasida   rivojlanish   uchun   o ziga   qulay   zamin   topdi.	
ʻ
Xalqimizning ulug‘vor qudrati jo‘sh urgan hozirgi zamonda O‘zbekistonda yangi bir
uyg‘onish   –   uchinchi   Renessans   davriga   poydevor   yaratilmoqda,  desak   ayni   haqiqat
bo‘ladi.   Chunki   bugungi   O‘zbekiston   —   kechagi   O‘zbekiston   emas.   Bugungi
xalqimiz   ham   kechagi   xalq   emas”,   —   degan   davlat   rahbari.Jadidlar   orasidan   yetuk
olimlar,   sanoat   va   ziroatchilik   sohalarining   zamonaviy   bilimdon   mutaxassislari,
madaniyat arboblari yetishib chiqib, yurtni obod va o z vatanlarini mustaqil ko rishni	
ʻ ʻ
orzu   qildilar   va   shu   yo lda   kurashdilar.   Jadidlarning   Turkiston   mustaqilligi   uchun	
ʻ
kurashida asosan quyidagi yo nalishlar ustuvor edi: yangi usul maktablari tarmog ini	
ʻ ʻ
kengaytirish;   qobiliyatli   yoshlarni   chet   elga   o qishga   yuborish;   turli   ma rifiy	
ʻ ʼ
jamiyatlar va teatr truppalari tuzish; gazeta va jurnallar chop qilish, xalqning ijtimoiy-
siyosiy   ongini   yuksaltirish   bilan   Turkistonda   milliy   demokratik   davlat   qurish.   Jadid
ziyolilarining kuchli partiyasi tashkil qilingan taqdirdagina bu ishlarni amalga oshirish
mumkin edi. 1
1
 Mirziyoyev Sh.M  Yangi O 'zbekiston strategiyasi. -Т.: O 'zbekiston, 2021 , 57-bet
3 I-BOB. Uchinchi Rennesansni vujudga kelishi.
1.1.Jadidchilik harakatining o‘rni.
Jadid mutafakkirlar, uchinchi rennesans yaratishda muhim o‘rni egallashgan. Ular,
tarixiy rivojlanishda, ma'naviyat va madaniyat sohasida katta o‘zgarishlar kiritganlar.
Jadid   mutafakkirlarning   o‘rni   rivojlanishda   o‘zgarishlarni   keltirib   chiqish,
to‘qnashuvlar   va   yuksak   qadrlash   holatlarini   o‘rganishda   muhim   bo‘ladi.   Uchinchi
rennesansning   asosiy   o‘zgarishlari.Uchinchi   rennesansning   asosiy   o‘zgarishlari
darsliklarni   o‘qish,   ilmiy   tadqiqotlar   va   boshqa   odamlar   bilan   faoliyat   olib   borish,
ma'rifatni  o‘z qo‘liga olishdan iborat. Bular, jadid mutafakkirlarning o‘rni va tarixiy
rivojlanishda   muhim   ahamiyatga   ega   bo‘lgan   sabablar   sifatida   ko‘rsatiladi.Jadid
mutafakkirlar   tarixiy  rivojlanishda,   ishlab   chiqarish,   iqtisodiyot   va   boshqa   sohalarda
katta   o‘zgarishlarni   keltirish   bilan   bog‘liq   bo‘lib   turadi.   Ularning   o‘rni   tarixiy
rivojlanishga ko‘p yo‘nalishda ta'sir qilgan va dunyoning boshqa mamlakatlarida ham
ma'rifatning   oshishiga   olib   keldi.   Jadid   mutafakkirlarning   o‘rni   ma'naviyat   va
madaniyatda jadid mutafakkirlar, ma'naviyat va madaniyat  sohasida ahamiyatli o‘rni
egallashgan.   Ular,   ijtimoiy   muammolar   bilan   ishlash,   adabiyot,   san'at   va   falsafa
sohalarida   yaratishlarini   e'tirof   etingan.   Jadid   mutafakkirlarning   ma'naviyat   va
madaniyat   sohasida   o‘rnini   o‘rganish,   ularning   yaratgan   asarlar   va   o‘zgarishlarni
tahlil   qilishda   muhimdir.Uchinchi   rennesans   muhim   asr   bo‘lib,   u   19-20   asrlarning
o‘rtalarida   O‘zbekiston,   to‘g‘ridan   to‘g‘ri   Rossiyadagi   Turkestondan   boshlab
uchraydi.   Bu   davrda   jahon   madaniyatining   to‘laqonli   ishlanishi   va   rivojlanishi
jarayonida   jadid   mutafakkirlar   samarali   o‘rni   va   ahamiyati   bilan   ajralib   turar.
Uchinchi   rennesans   davrida   russkiy,   fransuz   va   ingliz   adabiyoti   eserlari   ushbu
mutafakkirlarga nafas olish imkoniyatini berdi va ularning butun dunyoning asarlariga
qiziqish   uyg‘otti.   Bu   jarayonda   jadid   mutafakkirlar   orasida   to‘qquz   ahamiyatli
shaxslar o‘rnini egalladi.
4 Uchinchi   rennesans   davrida   jadid   mutafakkirlar   madaniyat,   ilm-fan   va   san‘at
sohasida   katta   ahamiyatga   ega   bo‘lgan   o‘zbek   adebiyoti   shaxslardir.   Ularning
faoliyati tarixiy o‘rinda nufuzli va aniq o‘rtiqcha tajriba va tadqiqotga asoslangan edi.
Shu   deb,   jadid   mutafakkirlar   milliy   adabiyotimizni   asrab   turib,   ijodiy   qo‘llanma   va
maqolalar, dostonlar, hikoyalar va yangiliklar bilan zakirlashganlar. Ularning ko‘plab
asarlarida o‘zbek tili va adabiy yuzalariga qiziqarli tutqazishlar, ma'naviyat, millat va
davlat, xayotiy falsafa va qadriyatlar, ijtimoiy va iqtisodiy muammolar hamda milliy
voqelik   kabi   mavzular   jihozlanib   turadi.Jadidlar   orasidan   yetuk   olimlar,   sanoat   va
ziroatchilik   sohalarining   zamonaviy   bilimdon   mutaxassislari,   madaniyat   arboblari
yetishib chiqib, yurtni obod va o z vatanlarini mustaqil ko rishni orzu qildilar va shuʻ ʻ
yo lda   kurashdilar.   Jadidlarning   Turkiston   mustaqilligi   uchun   kurashida   asosan	
ʻ
quyidagi   yo nalishlar   ustuvor   edi:   yangi   usul   maktablari   tarmog ini   kengaytirish;	
ʻ ʻ
qobiliyatli   yoshlarni   chet   elga   o qishga   yuborish;   turli   ma rifiy   jamiyatlar   va   teatr	
ʻ ʼ
truppalari   tuzish;   gazeta   va   jurnallar   chop   qilish,   xalqning   ijtimoiy-siyosiy   ongini
yuksaltirish   bilan   Turkistonda   milliy   demokratik   davlat   qurish.   Jadid   ziyolilarining
kuchli partiyasi tashkil qilingan taqdirdagina bu ishlarni amalga oshirish mumkin edi
hamda milliy matbuotga asos solinishi edi. Bu esa o‘z navbatida progressiv g‘oyalarni
tarqatish   uchun   muhim   vosita   bo‘lib   xizmat   qildi.   Turkiston   taraqqiyparvar
sarmoyadorlari yoshlarni chet ellarga yuborib, zarur kasblarni egallab, xalqqa foydali
xizmat qiladigan yoshlarni va ular uchun qayg‘urgan jadidlarni qo‘llab-quvvatladilar.
Andijonlik   Mirkomil   Mirmo‘minboyev   o‘z   hisobidan   ana   shu   ishga   katta   miqdorda
mablag‘   ajratgan.   1910-yilda   Buxoroda   mudarris   Hoji   Rafiy,   Mirza   Abduvohid,
Hamidxo‘ja   Mehriy,   Usmonxo‘ja   va   Muhammaddin   maxdum   kabilar   Tarbiyayi	
ʻʻ
atfol  ( Bolalar tarbiyasi ) jamiyatini tashkil qilib, 1911-yilda 15 nafar, 1912-yilda	
ʼʼ ʻʻ ʼʼ
esa   30   nafar   talabani   Turkiyaga   o‘qishga   yuborishgan.Jadidlar   harakatining   milliy
xususiyatlari.Ma’rifatparvarlar   keng   ma’noda   bilim   tarqatuvchi   kishilar   hisoblanadi.
Siyosiy ma’noda ma’rifatparvarlik xalqni ozodlikka olib chiqish va milliy davlatchilik
5 g‘oyalarini   ilgari   surish   bilan   ifodalanadi.   Turkiston   ma’rifatparvarlari   jaholat,
bilimsizlik,   madaniyatsizlik,   mutaassiblik,   diniy   aqidaparastlikni   inson   azob-
uqubatlarining   asl   sabablari   deya   talqin   etdilar.   Ular   podsho   yakkahukmronligi
(absolyutizm)ga   qarshi   kurashdilar,   siyosiy   erkinlik   va   inson   huquqlarini   yoqlab
chiqdilar.   Turli   mamlakatlarda   ma’rifatchilik   harakatlari   o‘ziga   xos,   milliy
xususiyatlarga   ega   bo‘lgan,   ammo   ularning   mushtarak   jihatlari   ham   mavjud   edi.   Bu
jihatlar   Turkiston   jadidlari   faoliyatida   ham   namoyon   bo‘ldi.   Jumladan,   ular   mavjud
tuzum, uning iqtisodiy, ijtimoiy va huquqiy sohalardagi barcha salbiy ko‘rinishlariga
va   kamchiliklariga   qarshi   kurashish;   maorif,   erkinlik,   hayotning   insoniy-madaniy
jihatlarini   shakllantirish,   ularni   qo‘llab-quvvatlash   va   himoya   qilish,   ma’naviy   va
axloqiy me’yorlarni takomillashtirish; xalq manfaatlarini himoya qilish, farovonligini
oshirishga sidqidildan intilish yo‘lidan bordilar. Jadidlar Turkistonda azaldan mavjud
bo‘lgan,   ya’ni   Alisher   Navoiy,   Mirzo   Bedil   va   Boborahim   Mashrabdan   qolgan
merosdan   foydalangan   holda   Turkistonda   demokratik   va   taraqqiyparvar   g‘oyalarni
davom ettirdilar. Turkiston ilg‘or ziyolilari erishgan yutuqlari orasida eng salmoqlisi
hukmron   mafkuradan   mustaqil   bo‘lgan   xalq   ta’limi   tizimining   yaratilishi.Dastlabki
paytlarda   madaniy-ma’rifiy,   keyinchalik   siyosiy-ijtimoiy   xususiyat   kasb   etgan
islohotchilik harakati  faol ishtirokchilaridan biri Abdulla Avloniy 1878-yil Toshkent
shahrida   hunarmandlar   oilasida   tug‘ildi.   U   maktab   va   madrasada   ta’lim   olib,   o‘z
zamonining   ma’rifatli   va   chuqur   bilim   sohibiga   aylandi.   Abdulla   Avloniy   o‘lkada
ta’lim,   matbuot,   teatr   sohalarining   rivojlanishiga   katta   hissa   qo‘shib,   1907-yil
Shuhrat  gazetasiga asos soldi.ʻʻ ʼʼ
O‘zi   tashkil   qilgan   yangi   usul   maktabi   uchun   Birinchi   muallim ,   Ikkinchi	
ʻʻ ʼʼ ʻʻ
muallim ,   Turkiy   guliston   yoxud   axloq   kabi   darsliklarni   yaratdi.   Behbudiy,	
ʼʼ ʻʻ ʼʼ
Munavvarqori,   Abdulla   Avloniy   kabi   boshqa   milliy   taraqqiyparvarlar   ham
ma’rifatparvarlik   faoliyatini   olib   borib,   yangi   maktablar,   xayriya   jamiyatlari,
6 kutubxona va kitob do‘konlari ochdilar.Munavvarqori Abdurashidxonov (1878–1931)
—   Turkiston   o‘lkasida   ozodlik,   millat   kelajagi   uchun   kurashgan   ma’rifatparvar
siyosiy   arbob,   jadidchilik   harakatining   yirik   namoyandalaridan   biri.   1904-yildan
boshlab o‘lkadagi ijtimoiy-siyosiy, ma’rifiy harakatlarning faol ishtirokchisi. U jadid
maktablari   ochilishining   tashabbuskori   va   amaliyotchisi,   milliy   gazeta   va   jurnallar
asoschisi,   muharriri   hamda   jadid   teatri   targ‘ibotchisi   bo‘lgan.   Munavvarqori
maktablar   uchun   Adibi   avval ,   Adibi   soniy ,   Yer   yuzi   kabi   darsliklarniʻʻ ʼʼ ʻʻ ʼʼ ʻʻ ʼʼ
yaratdi.
Turkiston   jadidlarini   birlashtirishda   O‘rta   Osiyo   jadidlarining   otasi   deb   tan	
ʻʻ ʼʼ
olingan   Mahmudxo‘ja   Behbudiy   (1875–1919)   ning   xizmati   katta   bo‘ldi.   U   1875-
yilning 19-yanvarida Samarqand yaqinidagi Baxshitepa qishlog‘ida tug‘ilgan. Dastlab
Samarqand, so‘ngra Buxoro madrasalarida tahsil olib, imom-xatib, qozi, keyin muftiy
darajasiga   ko‘tarildi.   Behbudiy   O‘rta   Osiyo   jadidchilik   harakatining   asoschisi   va
yo‘lboshchisi   edi.   Turkistonda   ma’rifatparvarlik   harakatining   rivojlanishiga   katta
hissa qo‘shgan shaxs  hisoblanadi. Behbudiyning tashabbusi  bilan o‘z otasi  sharafiga
Behbudiya kutubxonasi  deb atalgan kutubxona tashkil qilingan.	
ʻʻ ʼʼ
1.2. Jadidlarning o‘sha davrda tutgan roli:
XX   asr   boshlariga   kelib   Toshkent,   Samarqand,   Buxoro,   Farg’ona   vodiysi
shaharlarida o’nlab jadid usulidagi maktablar ochildi. Jadidlar maktablarda yoshlarni
bilimli   va   ma’rifatli   qilib   tarbiyalab,   ular   orqali   Turkistonda   mustaqil   davlat   barpo
etish   uchun   milliy   davlatchilik   g’oyalarini   ilgari   surgan.   XX   asr   boshiga   kelib
Turkistonda   jadid   ziyolilarining   butun   bir   avlodi,   o’lka   ma’naviy-ma’rifiy   soha
taraqqiyotiga,   milliy   madaniyatning   rivojlanishiga   katta   hissa   qo’shgan
namoyandalari   vujudga   keldi.   Bular   Samarqandda   Mahmudxo‘ja   Behbudiy,
Abduqodir   Shakuriy,   Said   ahmad   Siddiqiy   Ajziy,   Toshkentda   Munavvarqori
7 Abdurashidxonov,   Abdulla   Avloniy,   Ubaydullaxo’ja   Asadullaxo’jayev,   Buxoroda
Abdurauf   Fitrat,   Sadriddin   Ayniy,   Fayzulla   Xo’jayev,   Farg’ona   vodiysida   Hamza
Hakimzoda   Niyoziy,   Obidjon   Mahmudov,   Abdulhamid   Cho’lpon,   Is’hoqxon   Ibrat,
Xivada   Bobooxun   Salimov,   Polvonniyoz   hoji   Yusupov   va   boshqalar   edi.Turkiston
jadidlarini   birlashtirishda   O‘rta   Osiyo   jadidlarining   otasi   deb   tan   olinganʻʻ ʼʼ
Mahmudxo‘ja   Behbudiy   (1875–1919)   ning   xizmati   katta   bo‘ldi.   U   1875-yilning   19-
yanvarida   Samarqand   yaqinidagi   Baxshitepa   qishlog‘ida   tug‘ilgan.   Dastlab
Samarqand, so‘ngra Buxoro madrasalarida tahsil olib, imom-xatib, qozi, keyin muftiy
darajasiga   ko‘tarildi.   Behbudiy   O‘rta   Osiyo   jadidchilik   harakatining   asoschisi   va
yo‘lboshchisi   edi.   Turkistonda   ma’rifatparvarlik   harakatining   rivojlanishiga   katta
hissa qo‘shgan shaxs  hisoblanadi. Behbudiyning tashabbusi  bilan o‘z otasi  sharafiga
Behbudiya kutubxonasi  deb atalgan kutubxona tashkil qilingan.XX asr boshlariga	
ʻʻ ʼʼ
kelib   Toshkent,   Samarqand,   Buxoro,   Farg’ona   vodiysi   shaharlarida   o’nlab   jadid
usulidagi maktablar ochildi. Jadidlar maktablarda yoshlarni bilimli va ma’rifatli qilib
tarbiyalab,   ular   orqali   Turkistonda   mustaqil   davlat   barpo   etish   uchun   milliy
davlatchilik   g’oyalarini   ilgari   surgan.   XX   asr   boshiga   kelib   Turkistonda   jadid
ziyolilarining   butun   bir   avlodi,   o’lka   ma’naviy-ma’rifiy   soha   taraqqiyotiga,   milliy
madaniyatning   rivojlanishiga   katta   hissa   qo’shgan   namoyandalari   vujudga   keldi.
Bular   Samarqandda   Mahmudxo‘ja   Behbudiy,   Abduqodir   Shakuriy,   Said   ahmad
Siddiqiy   Ajziy,   Toshkentda   Munavvarqori   Abdurashidxonov,   Abdulla   Avloniy,
Ubaydullaxo’ja   Asadullaxo’jayev,   Buxoroda   Abdurauf   Fitrat,   Sadriddin   Ayniy,
Fayzulla   Xo’jayev,   Farg’ona   vodiysida   Hamza   Hakimzoda   Niyoziy,   Obidjon
Mahmudov,   Abdulhamid   Cho’lpon,   Is’hoqxon   Ibrat,   Xivada   Bobooxun   Salimov,
Polvonniyoz hoji Yusupov va boshqalar edi.
“Jadidlar”ning o‘ziga xos jihati nimada?
“Kitoblar maktab o‘quvchisiga tushunarli bo‘lishi uchun yozildi”
8 Bu   savolga   to‘plamning   “Abdulla   Qodiriy”   kitobi   muallifi,   filologiya   fanlari
doktori, professor  Bahodir  Karimov javob berar  ekan, kitobga har qachongidan ham
ishonchli bo‘lgan, bahsli bo‘lmagan ma’lumotlar kiritilgani, ayrim ma’lumotlar keng
jamoatchilik uchun ham yangi ekanini ta’kidlaydi.
—   Kitobning   8ta   bo‘lishining   sababi   yon   tomondan   qaraganda   “Jadidlar”   degan
yozuv   ko‘rinishi   uchun   edi.   Lekin   jadidlar   bundan   ancha   ko‘p.   Agentlik   tashabbus
qiladigan   bo‘lsa,   yana   8tasini   chiqarishimiz   mumkin.   Kitoblar   maktab   o‘quvchisiga
tushunarli   bo‘lishi   uchun   yozildi.   Dalillar   o‘quvchilarni   ikkilantiradigan   bahsli,
muammoli bo‘lmasligi kerak edi. O‘quvchilarning qo‘liga yetib borayotgan kitoblarga
mutaxassislar   1-2   yil   emas,   10   yil,   chorak   asr   davomida   yig‘ib   yurgan   fikrlarning
qaymog‘ini   kiritdilar   va   bu   yerda   muhim   bir   jihat   bor:   jadidlarning   o‘zi   kimlar,
jadidlar   degan   so‘zning   ma’nosi   nima,   jadidlarning   maqsadlari   nimadan   iborat
bo‘lgan,   degan   qirralarni   qamrab   olishga   va   o‘quvchilarga   taqdim   etishga   harakat
qilindi.   Bu   kitobning   muhim   jihati   –   bugungi   o‘quvchi   fikrini   tarbiyalaydi,   Vatan,
millat taqdiriga befarq bo‘lmaslikka undaydi.
Yana bir jihat bu – kitobga kiritilgan ayrim gaplar yangi. Chunki mualliflar ayrim
ma’lumotlarini   noyob   fondlardan   topib,   ilmiy   konferensiyalarda   yoki   100-200   dona
nashr qilingan kitoblarida ma’lum qilgan. Ular ko‘pchilik uchun yangi, deydi olim.
“Maqsadimiz kitobni o‘qitish emas, manbani izlab topib o‘qishsin” 2
To‘plamni   nashr   etilish   maqsadlari   haqida   “Abdurauf   Fitrat”   kitobini   tayyorlagan
professor   fitratshunos   Hamidulla   Boltaboyev   ham   fikr   bildirdi.   Olim   kitobning
rasmini   ijtimoiy   sahifalarga   qo‘ygandan   ko‘ra,   uni   o‘qib   xulosalarni   ommaga
bildirgan afzalroq deydi.
2
 Hamidullo Boltaboyev “Abdurauf Fitrat” 2015 107-bet
9 —   Kitobni   tarqatishda   avvalo   uni   egasiga,   qiziquvchiga   berish   kerak.   Kimnidir
targ‘ib   qilib   qiziqtirish   masalaning   bir   tomoni,   lekin   ikkinchi   tomoni   –   kitob   o‘z
egasiga  yetib borishi  kerak.  Ijtimoiy tarmoqlarda kuzatib boryapman. Ko‘proq kitob
o‘qiganlar   emas,   kitob   olmoqchi   bo‘lgan   va   olganlarning   minnatdorchiliklaridan
iborat   bo‘lib   qolyapti.   Mana   shu   8   ulug‘   jadid   bobolarimizning   hayotini   birdaniga
hammasini o‘qib bo‘lmaydi: tanlab olib o‘qib, shular bo‘yicha savol-javob bo‘lishini
istardim.
Ertaga   mening   kitobimni   o‘qigan   odam,   Fitratning   asarini   o‘qishga   rag‘bat   sezsa,
ana   shunda   maqsadimizga   yetgan   bo‘lamiz.   Maqsadimiz   –   kitobni   o‘qitish   emas,
manbani   izlab   topib   o‘qisin,   deydi   u.Tekinga   tarqatilish   sababi:Kitobning   jadidlar
haqida oldin nashr etilganlaridan yana bir farqi – u tekinga tarqatilmoqda.
Agentlik rahbari to‘plamni avgust-sentabr oylari davomida maktablar, professional
ta’lim   muassasalari,   oliy   ta’lim   muassasalariga   –   barcha   ta’lim   tashkilotlarining
kutubxonalariga   mutlaqo   bepul   yetkazish   rejalashtirilgani,   kitob   barcha   ta’lim
muassasalariga to‘liq yetkazib berilganidan keyin sotuvga chiqarilishini aytdi.
“Agar   ta’lim   muassasalariga   to‘liq   yetib   bormasdan   turib   sotuvga   chiqsa,   bitta
narsadan   qo‘rqyapmiz,   yarim   yo‘lda   o‘sha   kitob   sotuvga   chiqib   ketishi   mumkin”,   –
deya tushuntirdi Sa’dullayev kitob tekin tarqatilishi sababini. 3
To‘plamning   Fitratga   bag‘ishlangan   kitobini   professor   Hamidulla   Boltaboyev
yozgan.   144   betdan   iborat   kitob   adib   hayoti,   ijodi,   hikmatli   so‘zlar,   e’tirof,
foydalanilgan adabiyot kabi 5 bo‘limga ajratilgan.
Fitratning   hayoti   yozilgan   qism   maktab   darsliklariga   kiritilmagan,   ko‘pchilikka
noma’lum bo‘lgan ma’lumotlar bilan to‘yintirilgan.
3
 Alisher Sa’dullayev 2017 yil  https://www.gazeta.uz  
10 Masalan,   kitobning   9-sahifasida   o‘zbek   tilidagi   ilk   darslik   “Ona   tili”ni   nashr
qildirgan   Fitrat   bo‘lgani,   u   shuningdek,   Buxoro   ilmiy   jamiyatini   tuzgani   va   jamiyat
bilan   “Buxoro   arki   tarixi”   asarini   chop   ettirgani   aytilgan.   Shuningdek,   kitobda
frunzechilar   tomonidan   to‘pga   tutilib,   vayrona   holiga   kelgan   Buxoro   me’moriy
obidalari   va   shahar   suv   inshootlarini   tiklash   ishlariga   ham   Fitrat   bosh   bo‘lgani
aytilgan.   Bu   ma’lumotlar   Fitrat   asarlari   joy   olgan   8-sinf   adabiyot   darsligidan
topilmaydi.
Yana   bir   muhim   jihat   shuki,   jadid   hayoti   qismiga   1921   yil   23   sentabrda   Fitrat
tahriridan chiqqan Buxoro xalq sho‘rolar jumhuriyati Konstitutsiyasi  qabul qilingani
ma’lumoti   kiritilgan.   Bu   kitobxonni   o‘sha   paytda   uzoq   yillar   monarxiya   yo‘li   bilan
boshqarilgan   davlatni   demokratik   islohotlarga   yetaklagan   yo‘lboshlovchilar   kim
bo‘lgani bilan tanishtiradi.
Ijodiga   bag‘ishlangan   qismida   Fitrat   asarlarining   shirasi:   uning   she’riyati,
publitsistikasi,   nasriy   asarlari,   dramalari,   ilmiy   merosi,   tilshunosligi,
adabiyotshunosligiga oid sara namunalardan parchalar berilgan.
Masalan,   Fitratning   “Qiyomat”   hikoyasidan   berilgan   parchalarni   o‘qib,   kitobxon
uni topib o‘qishga rag‘bat sezadi. Shuningdek, adibning “Xudosizlar” jurnalida chop
etilgan   “Zahroning   iymoni”,   “Qiyshiq   eshon”,   “Me’roj”,   “Oq   mozor”   hikoyalari
bosilgani ham keng jamoatchilik uchun yangilik bo‘lsa kerak.
Kitobda Fitratning tilshunoslik sohasiga qo‘shgan hissasi ham ixcham va tushunarli
usulda yoritilgan. Uning “Tilimiz” maqolasidan keltirilgan ushbu parcha bugun ham
ahamiyatini yo‘qotmagan:
11 “Dunyo   sahnasida   iyaru   taqlidning   rolin   hech   bir   millat   biz   turklar   kabi   ado   eta
olmaganlar.   Biz   qaysi   bir   millatning   qaysi   bir   narsasiga   taqlid   etmoqchi   bo‘lsak,
o‘zimizning milliy ruhimizga qaramasdan taqlid etamiz”. 4
Kamchiliklar
Kitobning   o‘lchami   o‘qishga   biroz   noqulaylik   tug‘diradi.   To‘g‘ri,   uni   cho‘ntakda
olib   yurish   mumkin,   lekin   kitob   kichikligi   uchun   mutolaa   davomida   qo‘ldan   chiqib
ketaveradi.   Ikkinchidan,   satrlarning   bir   tarafi   kitob   sahifasi   tikilgan   joyga   yaqin,   bu
esa satrni to‘liq o‘qishni qiyinlashtiradi. Buning uchun kitobni kuch bilan ochish talab
etiladi va natijada kitobga shikast yetishi mumkin.
Fitratning   hayoti   haqida   berilgan   ma’lumotlar   tadrijiylik   asosida   berilgani
kitobxonni   chalg‘itmay   voqealarni   kuzatish   imkonini   beradi.   Biroq   hayotiga   oid
ma’lumotlar   biroz   xronologiyaga   o‘xshab   qolgan.   Ya’ni   bo‘lgan   voqea   va   yili
keltirilganidan tashqari, o‘sha paytdagi siyosiy vaziyat va voqea sabablariga oydinlik
kiritilishi kerak.
Masalan,   kitobda   “….   Bunday   maktablar   Abduvohid   Burhonov   va   Mirkomil
Burhonovlar   tomonidan   ochilgan   bo‘lib,   1919-1920   yillarda   Buxoro   inqilobiy
xodimlarining   katta   qismini   tayyorlab   bergani   manba   bo‘ldi…   Eski   jadidlarga   A.
Burhonov,   so‘l   jadidlarga   Fitrat   boshchilik   qildi.   Nihoyat   ular   murosaga   kelishib,
“Yosh   buxorolilar”   partiyasini   tashkil   qildilar”,   degan   ma’lumot   bor.   Shu   o‘rinda
savol   tug‘iladi,   nega   jadidlar   2   toifaga   bo‘lingan   va   matndagi   “murosaga   kelishib” 5
deyilgani   nimaga   ishora?   Jadidlar   orasida   qandaydir   kelishmovchilik   bo‘lganmi?
Agar shunday bo‘lsa, eski jadidlar nimani xohlagan va yangi jadidlar-chi, degan savol
tug‘iladi. Shularga izoh berib ketilsa, foydali bo‘lar edi. Chunki voqeaning sababi uni
eslab qolishni oson va qiziqarli qiladi.
4
 Fitrat “Tilimiz” maqolasi 1919 yil 32 son
5
   Fitrat “Tilimiz” maqolasi 1919 yil 32 son
12 Uchinchi   rennesans   yaratishda   jadidlarning   dinga   ta‘siri :“ So‘l   jadidlar”
namoyish boshlamoqchi bo‘lgani haqida gapirilgan o‘rinda ularda namoyish o‘tkazish
fikri   qanday   paydo   bo‘lganiga   izoh   berilmagan.   Shuningdek,   amir   namoyishchilarni
o‘qqa   tutgani   haqida   ma’lumot   berilib,   darhol   Fitrat   Samarqandga   ketgani   haqida
gapirilgan.
Tarixiy   manbalarda   amir   va   “So‘l   jadidlar”   o‘rtasida   jiddiy   to‘qnashuv   bo‘lgani,
jadidlar halok bo‘lgani, namoyishchilar nega yengilgani haqida ham ma’lumotlar bor.
Taxminimizcha,   bu   kabi   ma’lumotlar   kitobni   kattalashtirib   yubormaslik   uchun
kiritilmagan   bo‘lishi   mumkin.   Lekin   kitobxon   uchun   amir   va   jadidlar   orasidagi
tarixning   burilish   nuqtasi   doimo   qiziq.   Bir   so‘z   bilan   aytganda,   Fitratning   siyosiy
faoliyati haqida kam ma’lumot berilgan.
Fitratning Buxoroda o‘zbek tilini davlat tili deb e’lon qildirishda qo‘shgan hissasi
haqida   yozilgan   o‘rinda   Buxoroda   o‘sha   paytda   qaysi   til   davlat   tili   bo‘lgani   haqida
ham   ma’lumot   berib   ketish   o‘rinli   bo‘lardi.   Til   masalasida   qandaydir   chalkashliklar
yoki   ziddiyat   bo‘lgani   tushuntirilib,   o‘zbek   tilini   davlat   tili   deb   e’lon   qilishning
ahamiyatini   ko‘rsatib   berish   kerak   edi.   Chunki   til   masalasi   hamma   davrlarda   ham
katta islohot sanaladi.
Kitobda   Fitratning   qamoqqa   olinishi,   unga   qanday   ayblar   qo‘yilgani   va   vafoti
haqidagi   ma’lumotlarga   o‘rin   berilmagan.   Fikrimizcha,   millat   fidoyisining   so‘nggi
kunlari, unga qo‘llangan adolatsizliklar haqida avlodlar ko‘proq bilishga haqli.
Kitob maqsadiga erishganini bilish mumkinmi?
Tayyor   yo‘llarni   buzib,   ularni   qayta   qurish   yoki   turli   tadbirbozliklar   uchun
milliardlar   ajratishdan   ko‘ra,   kitobga   mablag‘   ajratib,   uni   yozishni   olimlarga
topshirish   e’tirofga   loyiq,   albatta.   Aholimizning   jadidlar   faoliyatidan   xabardorligi
13 uyuyatli darajada ekanini hisobga olsak, bu borada qilinishi kerak bo‘lgan ishlar hali
ko‘p.
Afsuski, to‘plab tarqatila boshlaganiga 2 oydan oshgan bo‘lsa-da kitob kim uchun
qay   darajada   foydali   bo‘lgani   haqida   kam   gapirilyapti.   Kitobxonlarning   shaxsiy
sahifalarini   asosan   kitob   bilan   tushilgan   rasmlar   egallayapti,   taqriz   va   mutolaa
mulohazalarini deyarli uchratmaysiz.
Yana   bir   ochiq   qolayotgan   savol   shuki,   kitobni   tekin   tarqatish   uni   ko‘proq   odam
o‘qishiga yordam beradimi, bu targ‘ibot usuli ish berarmikan?
Balki   kitob   qanchalik   o‘z   maqsadiga   erishganini   bilish   uchun   bir   necha   yil   vaqt
kerakdir.   Agar   kitob   olganlar   o‘z   sahifalarida   kitobni   olganlari   haqida   emas,
o‘qiganlari, undagi ma’lumotlar haqida ham postlar qo‘ysalar, kitob ma’lum ma’noda
o‘z   maqsadiga   yetgan   bo‘lishi   mumkin.   Bundan   tashqari,   kitobni   olganlar   yoki   uni
o‘qiganlar   o‘rtasida   tadqiqot,   so‘rovnomalar   o‘tkazish   orqali   ham   buni   aniqlasa
bo‘ladi.
Biroq   ko‘pchilikning   ichida   bir   hadik   kezib   yuribdi:   kitobga   mehrimiz   bilan
maqtana   olmay   qolganimizni   inobatga   olsak,   to‘plamlar   targ‘iboti   bilan   har   qancha
shug‘ullanmaylik,   ular   maktablar,   tashkilotlar,   o‘quvchilar   tokchalarida   chang   bosib
qolmasmikan?
Umuman,   maqsad   aholining,   ayniqsa   yoshlarning   jadidlar   haqidagi   xabardorligini
oshirish ekan, ular kunini o‘tkazayotgan internet va mediada targ‘ibotning zamonaviy,
original va badiiy ta’sirchan usullarini ham qo‘llash kerak emasmikan?
Zuhra Abduhalimova, jurnalist
Mahmudxo'ja   Behbudiy   XX   asr   boshlarida   Turkiston   ijtimoiy-siyosiy
harakatchiligining   eng   yirik   namoyandasi,   xalq   ommasi   ijtimoiy   ongining
14 uyg'onishida   beqiyos   hissa   qo'shgan   mutafakkir   olim,   yangi   davr   o'zbek
madaniyatining asoschisidir. Turkiston jadidlarining yo'l boshchisi hamda mustaqillik
g'oyasining   targ'ibotchisi,   yangi   maktablar   g'oyasining   nazariyotchisi   hamda
amaliyotchisi   hisoblanadi.   Mahmudxo'ja   Behbudiy   o'zbek   tarixining   g'oyat   og'ir   va
murakkab bir davrida yashab, faoliyat ko'rsatishga to'g'ri kelgan. 16 asrda boshlangan
inqiroz,   o'zaro   janjallar,   mahalliy   urug'-aymoqchilik   nizolari   millatni   charchatgan,
mazkur   vaziyatdan   foydalanib,   Ruslar   zo'rlik   bilan   tutqun   saqlashga   urinardi.   Mana
shunday bir sharoitda Vatanni butunlay yo'q bo'lish xavfidan saqlab qolish, avlodlarni
erk   va   ozodlik,   mustaqillik   ruhida   tarbiyalash,   ma'rifat   va   taraqqiyotga   boshlash
jadidlar nomi bilan tarixga kirgan, istiqlol uchun kurash yo'lida jonini garovga tikkan
buyuk   vatandoshimiz   Behbudiy   zimmasiga   tushgan   edi.Behbudiyning   ta'limiy-
axloqiy   qarashlarida   insonning   ma'naviy   barkamol   shaxs   egallashi   zarur   bo'lgan
talablariga ilmdan orttirilgan xislat, ichki va tashqi ko'rinishidan topilgan haqiqat, aql
tufayli   hosil   qilingan   xulq-atvor,   mol-mulkdan   ham   ziyoda   bo'lgan   salomatlik
hisoblangan   [1].   Ushbu   talablar   hozirgi   kunda   barkamol   insonni   tarbiyalashda
mardlik,   to'g'rilik,   adolatparvarlik,   vafodorlik,   halollik,   saxiylik,   mehr-oqibat,
insonparvarlik kabi xislatlarni tarbiyalash muhim ahamiyat kasb etadi.
15 II-BOB.Jadid mutafakkirlarining dinshunoslikka va ijtimoiy muammolarga
ta'siri.
2.1.Uchinchi rennesans yaratishda jadidlarning dinga ta‘siri.
Behbudiyning   ma'rifiy   qarashlari   o'sha   davrning   yetakchi   g'oyasi   sifatida
shakllanib,  safdoshlari   uchun  ushbu  qarashlar  yo'lboshchi  bo'lib  xizmat  qildi.  Uning
millatni   qullik   changalidan   qutqarish   yo'llari   va   ma'naviy   jihatlarini   yuksaltirishni
ko'zda tutgan holda fidoiylik bilan faoliyatini olib bordi. Behbudiy yangi maktablarda
diniy   va   dunyoviy   bilimlarni   mukammal   o'qitishni   tashkil   etib,   yoshlarni   komillik
darajasiga   ko'tarish,   gazeta   va   jurnallar   tashkil   qilib,   xalqning   ma'naviyatini
oshirishni, teatr orqali madaniy darajasini rivojlantirishni o'z oldiga maqsad qildi.
Dunyo   ilm-fanida   jadidchilik   harakati,jadid   adabiyotiga   doir   eng   yangi   ilmiy
izlanishlar   olti   yo'nalishda   olib   borilyapti.Teatr   san'ati   orqali   xalqni
uyg‘otish,ma'rifatli   qilish,muammolarni   gavdalantirish   jadid   bobolarimiz   g‘oyaviy
qarashlarining   muhim   jihatlaridan.Shu   kunga   kelib   jadid   adabiyotshunosligiga
yondosh   tarzda   jadid   tilshunosligi,folklorshunosligi,tarjimashunosligi,pedagogikasi
kabi yo'nalishlar ham shakllandi.Shunisi ahamiyatliki,jadid adabiyoti,badiiyatiga doir
asosiy   nazariy   tadqiqotlar   aynan   O‘zbekistonda   olib   borilgan.   Dunyo   ilm-fani
jadidchilik   harakatlarini   ko‘proq   siyosiy-tarixiy   jarayon   sifatida   o‘rganadi   va
manbalarga shu nuqtai nazardan yondashadi.
Shu tariqa jadidchilik va jadid adabiyotiga doir ilmiy izlanishlar xalqaro miqyosda
erishilgan   ilmiy   natijalarni   umumlashtirish   va   qiyoslash   yo'liga   chiqdi.   Xalqaro   fan
tarmog'i   sifatida  2002-yildan  beri   an'anaviy   tarzda   zamonaviy  turkologik  tadqiqotlar
simpoziumi   o‘tkazib   kelinadi.   Zero,mazkur   davrdagi   milliy   adabiyotga   yangilanish
omillari   va   tamoyillarini   tadqiq   etish   milliy   adabiyotning   dunyo   adabiyotidagi   o‘rni
va   qiyofasini   belgilash   imkonini   beradi.Xorijdagi   materiallarni   aniqlash,yig'ish,olib
16 kelish,avvalo,ularni belgilangan tartibda talab qilish uchun aniq huquqiy asoslarga va
harakat doirasiga ega bo‘lish zarur.
Jadidchilik   islomiy   islohotlar   harakati   o‘laroq   boshlandi,   Islom   harakat   uchun
markaziy   masala   bo‘lib   qoldi.   Dastlabki   jadidlarning   aksariyati   an’anaviy   islomiy
ta’lim   olgan   ulamolar   edi.   Mahmudxo‘ja   Behbudiy   muftiy   edi,   Sadriddin   Ayniy
mudarris   edi,   Munavvar   qori   Abdurashidxon   o‘g‘li,   Abdurauf   Fitrat,   Abdulqodir
Shakuriy (va ko‘plab boshqalar) esa Buxoro va boshqa joylardagi madrasalarda tahsil
olgan edi.
Ammo   jadidlarni   jadid   qilgan   narsa   shuki,   ular   markaziy   osiyoliklar   haqiqiy
Islomdan   yiroqlashib,   o‘z   e’tiqodlari   buzilishiga   yo‘l   qo‘ygan,   deb   hisoblar   edilar.
Darhaqiqat,   ular   o‘z   jamoalarining   «tanazzuli»   va   «degeneratsiyasini»   hamda
mustamlakaga   aylantirilganini   haqiqiy   Islom   yo‘lidan   chiqish   bilan   izohladilar.
Jadidlarga   ko‘ra,   musulmonlar   haqiqiy   Islomga   amalga   qilgan   davrda   ular   ilm
sohasida  dunyoda  yetakchi   edilar,  musulmon   imperiyalar   esa   qudratli  edi.  Imonning
buzilishi   ularni   jaholatga   hamda   siyosiy   va   harbiy   zaiflikka   yo‘liqtirgan   edi.   Ushbu
muammoga yechim «haqiqiy Islomga» qaytish edi.Jadidlarning fikriga ko‘ra, ularning
jamiyatlari   haqiqiy   e’tiqoddan   yiroq   edi.   Ajdodlardan   meros   bo‘lib   qolgan   ko‘plab
urf-odatlar   va   an’analar   buzuq   edi,   ularning   Islomga   zid   jihatlari   bor   edi.   Islohotga
muhtoj   ko‘plab   masala   bor   edi.Mozorlarni   ziyorat   qilish   va   u   yerda   ko‘milgan
avliyolardan   shafoat   so‘rash   eng   keskin   tanqidga   uchragan   odat   bo‘ldi,   deyish
mumkin. Jadidlar avliyolarga sig‘inishni shirk va butparastlikning bir turi deb hisoblar
edilar.   Fitratning   taniqli   «Bayonoti   sayyohi   hindi»   («Hind   sayyohi   qissasi»)   asarida
Bahouddin   Naqshband   maqbarasini   ziyorat   qilgani   kelgan   hindistonlik   musulmon
sayyoh   u   yerda   ko‘rganlaridan   hayratga   tushadi.   Ziyoratchilar   qo‘chqor   shoxlari   va
mozor   bayrog‘i   ilingan   bayroq   ustuni   kabi   muqaddas   hisoblangan   yodgorliklarni
o‘pib, dafn etilgan avliyoga ibodat qilayotgan edi. Sayohatchi bu holatdan lol qoladi:
17 «Chi qadar shoyoni hairat ast, ki shumo digaronro ba illati butparast  va sa dai salibӣ ҷ
kofir   medoned   va   xudaton   am   ba   ch bi   alami   mazorho   sa da   ovarda,   ho ati	
ӯ ҷ ҷ
xudatonro   az   Bahouddin   mexohed   va   bozxudatonro   musulmon   medoned».   («
Hayratlanarli   joyi   shundaki,   sizlar   boshqalarni   butparastlik   va   salibga   sig‘inish
jihatidan   kofir   deb   ataysiz,   shu   qatori   o‘zingiz   ham   mozor   cho‘plari   va   yalovlariga
sajda   qilib,   hojatingiz   ravo   bo‘lishini   Bahovuddindan   tilaysiz   va   yana   o‘zingizni
musulmon deb ataysiz») 6
Darhaqiqat,   so‘fiylik   udumlarining   aksariyati   keskin   tanqidga   uchradi.
Mahmudxo‘ja   Behbudiy   uchun   so‘fiylik,   xonaqohdorlik,   muridgarlik   kabi   so‘fiylik
bilan   bog‘liq   amallar   Islomning   asl   ta’limotini   chalkashtiradigan   va   musulmonlarni
jaholat   zulmatida   saqlaydigan   safsata   va   xurofot   shakllari   edi.   Bachchabozlik
tanqidga   uchragan   yana   bir   masala   bo‘ldi.   Nihoyat,   jadidlar   tug‘ilish   va   sunnat
to‘ylarini,   oila   qurish   to‘ylarini   va   motam   marosimlari   isrofgarchilik   o‘laroq   tanqid
qildilar.Ushbu   buzuqliklar   maktablar   va   madrasalar   ham   buzuq   bo‘lgani   uchun
mavjud edi. Maktablar nafaqat samarasiz edi, balki ularda bolalar anglay olmaydigan
so‘fiy   she’riyatdan   foydalanilar   edi   (jadidlar   bunday   she’rlar   kattalar   uchun   ham
foydasiz   deb   hisoblardi).   «Madrasalarda   biz   dunyoviy   ilm   nari   tursun   lo-aql   diniy
ilmlarning   asli   bo‘lgan   tafsir   va   hadis   ham   o‘qitilmaydi»,   [deb   yozgan   edi   jadid
muallif].
Islomning   bu   yo‘sin   buzilishi   Markaziy   Osiyo   tanazzulga   yuz   tutishi   va   ruslar
tomonidan   zabt   etilishiga   sababchi   bo‘lgan   edi.   Munavvar   qori   yozgan   edi:
«Bo‘zaxo‘rlik,   qimorbozlik,   bachchabozlik,   bazm   qilmoq,   …   zino   qilmoq,   shikoyat
qilmoq va bir-birlarini haqorat  qilmoq … bu af’oli  qabihalarimizni  sababidan mulk-
mamlakatimiz   tag‘ayyur   va   tabaddul   bo‘lub,   asir-u,   xor-u   zalil   bo‘lduk».To‘g‘ri
javoblarni   Qur’on   va   hadislarda   topish   mumkin   edi   –   agar   ular   faqat   qonuniy
6
 Mahmudxo’ja Behbudiy “Tanlangan asarlar” – Toshkent. Ma’naviyat 1997
18 matnlarga   sharhlar   (hoshiya)   bilan   cheklanuvchi   madrasalar   yo‘lida   emas,   balki
to‘g‘ri o‘rganiladigan bo‘lsa. Jadidlar uchun hidoyat yo‘lida to‘g‘ridan-to‘g‘ri Qur’on
va   hadisga   qaytish   juda   zarur   edi.   Fitrat   uchun   Qur’on   «rohbari   najot»   edi.   Fitrat
shunday   nomlanuvchi   kitobida   to‘g‘ri   hayot   kechirish   to‘g‘risida   Qur’ondan   iqtibos
(arab   tilida)   keltirgan   holda   ko‘rsatmalar   berdi.   Shuningdek,   u   «Oila»   deb
nomlanuvchi  kitobni  ham  nashr  etdi. Unda oilaviy hayot  haqidagi  o‘z tasavvurlarini
bayon   qildi.   Uning   tasavvurlari   Qur’ondan   olingan   iqtiboslarga   tayangan   bo‘lib,
madrasalarda o‘qitiladigan kitoblar ta’limotidan farq qilardi.
2.2.Jadid mutafakkirlarining paydo bo‘lgan ijtimoiy muammolarga ta'siri.
Chor   hukmronligi   davrida   shar’iy   mahkamalar   o‘z   faoliyatini   davom   ettirdi.
Qozilar shariat haqidagi tushunchalariga tayangan holda hukm chiqarardilar. Jadidlar
ushbu sudlarni isloh qilmoqchi edilar, chunki shariat zamonadan xabardor bo‘lganlar
tomonidan va zamona «iqtizosicha» talabicha talqin qilinishi lozim edi. Mahmudxo‘ja
Behbudiy   1906   -   yilda   ilgari   surgan   bu   fikr   1917   -   yilgi   jadidlar   dasturida   muhim
o‘rin tutdi.Ushbu masalalarda  jadid ziyolilar  mustamlakachilik  tug‘dirgan savollarga
javob   izlar   ekan,   musulmon   dunyosida   boshlangan   keng   islohotlar   oqimi   bilan
hamnafas edilar. Ko‘p holatlarda bahslar keskin tus oldi va islohotchilar hamda ularga
qarshi   bo‘lgan   bir-birlarini   qattiq   tanqid   qildilar.   Ammo   bu   «dunyoviylar»   va
«islomchilar»   o‘rtasidagi   bahs   emas   edi.   Ikkala   tomon   ham   islomiy   argumentlarni
keltirdi.   Aksincha,   bahs-munozaralar   Islomning   turli   talqini   atrofida   edi   –   Islom
nimani   anglatishi,   kim   uni   ta’riflash   vakolatiga   ega   ekani   va,   pirovardida,
musulmonlik nimani anglatishi [asosiy bahs mavzulari edi].
Bugungi kunda sharoit umuman boshqacha bo‘lsa-da, bunday bahslar hali ham bor.
Jadidlar uchun agar Islom to‘g‘ri talqin qilinadigan bo‘lsa, zamonaviy dunyo fuqarosi,
millat a’zosi va musulmon bo‘lish o‘rtasida hech qanday ziddiyat yo‘q edi. Ularning
19 an’anaviy   odatlarni   xurofot   va   safsata   deb   tanqid   qilish,   Qur’on   va   hadisdan
to‘g‘ridan-to‘g‘ri   foydalanishga   chorlash,   turli   marosimlardagi   isrofgarchilikni
qoralash   va   mozorlarga   borishga   keskin   qarshi   chiqish   kabi   qarashlari   musulmon
dunyosidagi   turli   xil   islomiy   islohot   harakatlarining   bir   qismidir.   Bugungi   kunda
ushbu qarashlarning ayrimlari  «vahhobiylar» qarashlariga o‘xshaydi. Ammo jadidlar
nazarida   isloh   qilingan   Islom   zamonaviy   dunyoda   taraqqiyotga,   xususan,   millat
taraqqiyotiga erishishga sog‘lom zamin yarata olar edi. Markaziy Osiyoning mustaqil
davlatlari   va   ularning   fuqarolari   dunyoda   o‘z   o‘rinlarini   belgilash   uchun   kurashar
ekan,   jadidlarning   din   va   millatni   murosaga   keltirish   haqidagi   qarashlari   hali-hanuz
dolzarb bo‘lib qolmoqda.
Jadidlar   mafkurasiga   ko‘ra   islom   dini   shaxsning   ma’naviy   kamoloti   va   jamiyat
rivojida   muhim   o‘rin   tutgan.   Ular   ushbu   vazifani   hal   etmay   turib,   boshqa
muammolarni   bartaraf   qilishning   iloji   yo‘qligini   anglab   yetgan.   Ana   shu   maqsadda
1909-yilda   Mahmudxo‘ja   Behbudiy,   1910-yilda   Abdulla   Avloniy,   1915-yilda
Abdurauf   Abdurahim   o‘g‘li   Fitrat   tomonidan   islom   tarixiga   oid   asarlar   yaratildi.
Ushbu   asarlarda   ular   islomning   paydo   bo‘lishi   va   tarqalishining   eng   muhim
bosqichlarini   yoritib   berishdi,   shuningdek,   islom   aqidalarining   noto‘g‘ri   talqin
qilinishiga qarshi chiqishdi. Turkiston taraqqiyparvarlari tomonidan birinchi navbatda
amalga oshirilgan chora-tadbirlar qatorida islom dini me’yorlarini, Qur’on oyatlari va
hadislarni,   shariat   hukmlarini   to‘g‘ri   talqin   etish,   ta’lim   tizimini   isloh   qilish,   uni
zamon talablariga moslashtirish kabilar bor edi. 
 G ozi Yunus o zining “Al-Ulamo varasatul anbiyo” (Ulamolar payg ambarlarningʻ ʻ ʻ
me rosxo ridir)   nomli   maqolasida:   “Islom   dinining   qabulina   musharraf   bo lg on   va	
ʼ ʻ ʻ ʻ
islomiyat tarbiya ila tarbiyalanmish har bir musulmon yuqoridagi hadisi sharifni janob
sayyidil-a zam   va   rasuli   karimimizning   qavli   sharifi   bo lg oniyg a   inonmishlar.	
ʼ ʻ ʻ ʻ
Demakki,   bir   pok   musulmon   ulamo   laqabi   va   a losig a   yetushkan   vaqtida   anbiyo	
ʼ ʻ
20 sifatlari   ila   mutassif   bo lib   va   anbiyolarning   o z   millatlarig a   fidokoronaʻ ʻ ʻ
xizmatlarinda sabot etganlari kabi vorisliqg a yetushkanlari uchun din va millatlarig a	
ʻ ʻ
fidokorona xizmatlar ila isbot huquq etsalar vorisi anbiyo bo lurlar. Ulamo laqabi va	
ʻ
a losig a   yetushkan   zoti   kiromning   vorisi   anbiyo   bo ldiqlarinda   hech   bir	
ʼ ʻ ʻ
musulmonning   shubhag a   tushurajak   yer   yo qdir.   Nabiylar   har   birlari   shaxs   vohid	
ʻ ʻ
bo ldiqlari   holda   sabot   va   matonatlarining   soyasida   o z   qavmlarini   ruhoniyatg a	
ʻ ʻ ʻ
da vatlari   ila   barobar   madaniyatg a   targ iblari   soyasida   o z   qavmlarini   boshqa
ʼ ʻ ʻ ʻ
qavmlarg a qiyos qabul etilmas darajada yuqori ko tarmishdir” 	
ʻ ʻ 7
 deb yozadi.
XX   asr   boshlarida   butun   Turkistonda   yangi   kuchga   kira   boshlagan   jadidchilik
harakati   o‘lkaning   barcha   sohadagi   ishlarining   kelajagini   belgilab   berdi.   Jumladan,
yangi   adabiyot,   publitsistika,   siyosat   va   hokazolar.   Davr   ushbu   yo‘nalishlarning
xarakterini   aniqlab   bergan   namoyandalarini   ham   o‘rtaga   chiqardi.   Ushbu
islohotchilik,   ya’ni   jadidchilik   nomi   bilan   tarixga   kirgan   keng   qamrovli   harakat
jamiyatning   barcha   sohalarini   teng   qamrab   oldi.   O‘sha   davr   ko‘zga   tashlangan
islohotchi   shaxslaridan  biri   Abdurauf   Fitrat   (1886  – 1938)  bo‘lib, uning  faoliyati   va
ijodi   yaqin   tariximizning   eng   porloq   sahifalaridan   birini   tashkil   qiladi,   desak
mubolag‘a   bo‘lmaydi.   Jadidshunos   olim,   Alisher   Navoiy   nomidagi   o‘zbek   tili   va
adabiyoti universiteti prorektori Zaynobiddin Abdurashidov buyuk mutafakkir hayoti
va ijodi haqida s‘oz yuritadi.
Fitrat   yoshlik   chog‘ida   haj   amalini   bajarish   uchun   sayohatga   chiqqan   va   Sharqda
Turkiya, Hindiston, Arabiston hamda markaziy Rossiya – Moskva, Peterburg bo‘ylab
sayohat   qiladi.   Fitrat   o‘sha   vaqtda   haj   safarining   an’anaviy   yo‘li   hisoblangan
Hindiston orqali emas, balki temir yo‘l bilan Odessa, Turkiya orqali Arabistonga safar
qilgan va Hindiston orqali Buxoroga qaytib kelgan.
7
 G’ozi Yunus “Al-Ulamo varasatul anbiyo” 117-bet
21 Fitrat,   o‘zi   yozishiga   qaraganda,   dastlab   jadidlarga   qarshi   bo‘lgan   va   ayrim
kishilarning   ta’siri   ostida   unda   yangi   usul   maktabi   va   umuman,   jadidchilikka
moyillik,   qiziqish   paydo   bo‘lgan.   U   buxorolik   yoshlarning   birinchilari   qatorida
Turkiyaga   o‘qishga   ketdi.   1910-1914-yillar   davomida   Turkiyada   tahsil   olgan   Fitrat
Turkistonga anchagina mashhur shaxs sifatida qaytib keldi. Uning 1911-1912-yillarda
Istanbulda   nashr   qilingan   “Munozara”   va   “Bayonoti   sayyohi   Hindiy”   kabi   birinchi
nasriy asarlari hamda “Sayha” she’riy to‘plami nafaqat Buxoro, balki butun Turkiston
jadidlarini   yana-da   kuchlantirdi.   Sadriddin   Ayniyning   ta’biri   bilan   aytganda,
Fitratning   birgina   “Munozara”si   davr   taraqqiyotiga   g‘oyat   kuchli   va   samarali   ta’sir
ko‘rsatdi.
XIX   asrning   oxirigi   choragida   Qrimda   dunyoga   kelgan   “usuli   jadid”   maktablari
Rossiya   imperiyasining   musulmonlar   yashaydigan   mintaqalarida   keng   yoyila
boshladi. Maktablar Turkistonga ham yoyildi. Lekin bu maktablar dinga zid kelishini
da’vo   qilgan   ulamo   qarshiligiga   duch   keldi.   Ayniqsa,   bunday   qarshilik   Buxoroda
1908-yilda   ochilgan   maktab   atrofida   juda   katta   janjalga   sabab   bo‘ldi.   Fitrat   ana   shu
maktab   janjali   ta’sirida   yaratgan   “Munozara”   asari   yangi   usul   maktablardan
musulmon dunyosi shariat yuzasidan foydalanishi mumkinligini isbot eta oldi. Faqat
shu asarning bosilib chiqishi tufayligina Buxoroda yangi usul maktablari qayta ochildi
va ulardan mulla-mudarrislarning tavqi la’natlari olib tashlandi.
“Munozara”ning   markazida   buxorlik   yoshlar   tashkil   etgan   birinchi   “usuli   jadid”
maktabi   va   uning   atrofida   paydo   bo‘lgan   janjal   voqealari   turadi.   Ushbu   maktabning
tarixiga qisqacha nazar tashlaymiz. Maktab 1908-yil 5-oktabr kuni Sadriddin Ayniy,
Abdulvohid   Munzim,   Homidxo‘ja   Mehriy   va   Ahmadjon   mahdum   Hamid   (bu   ikkisi
Ayniyning   madrasadosh   do‘stlari   edi)   tarafidan   Abdulvohid   Munzim   hovlisida
ochiladi.   Oradan   deyarli   bir   yil   o‘tib,   1909-yil   6-sentabr   kuni   maktabda   tantanali
ochiq imtihon o‘tkaziladi. Buxoroda jadid maktablarini taqiqiga olib kelgan voqealar
22 aynan shu kuni sodir bo‘ldi. Fitrat bu haqda oradan 20 yil o‘tib yozgan bir maqolasida
shunday   eslaydi:“1908-yilda   (Fitrat   bu   yerda   yilni   yanglish   ko‘rsatadi,   asarning
markazida   turgan   voqealar   1909-yil   bo‘lgan   edi.   Yuqorida   bu   haqda   yozib   o‘tildi   –
A.Z.)   yozganim   bir   asarimda   Buxoro   amiriga   qaratilgan   bir   xatim   bor...   (bu   xat
“Munozara”ning   so‘ngida   ilova   qilingan   –   A.Z.)   Lekin   8-yilda   Buxoro   xonligida
hukm   surgan  diniy  taassubni   va  shunga   tayangan  idora  usuli...  hibs   qilish,   o‘ldirish,
sangsor   (toshbo‘ron   –   A.Z.)   qilish   kundagi   odatlardan   edi.   U   zamonlarda   kitob
yozishning   o‘zi   “kofirlik”   edi.   Men   shu   vaqtlarda   birinchi   asarimni   yozdim.
Buxoroning   idora   usulini,   ta’lim-tarbiya   usulini,   bir   ko‘p   rasmiy   idoralarni   tanqid
qildim”.
“Munozara”   Istanbulda   chop   etilganidan   keyin   Buxoroga   turli   yo‘llar   bilan
yashirincha   olib   kelindi.   “Munozara”ning   asl   forscha   matni   hatto   1914-yilda   ham
Rossiya   impriyasi   hududiga   olib   kirilishi   Peterburgdagi   chet   el   nashrlari   senzorligi
tarafidan   taqiqlandi.   “Munozara”   Mahmudxo‘ja   Behbudiyning   yaqin   izdoshlaridan
bo‘lgan   Hoji   Muin   ibn   Shukrulloh   tarafidan   o‘zbekchaga   tarjima   qilinib,   oldin
“Turkiston   viloyatining   gazeti”ning   1912-yilgi   sonlarida,   so‘ng   1913-yili   kitobcha
shaklida   Toshkentda   bosilib   chiqdi.   Ushbu   asarga   birinchi   bo‘lib   Mahmudxo‘ja
Behbudiy, so‘ngra rus olimi V.Andreyevning taqrizlari e’lon qilindi.
Turkiyadan qaytgan Fitrat maktab ishlari bilan shug‘ullanar ekan 1915-1916-yillar
davomida   qator   asarlar   ham   nashr   qildi.   Bular   “Oila”,   “Rahbari   najot”,   “Qisqacha
islom   tarixi”   va   boshqalar.   1920-yillarda   Fitratning   “Chin   sevish”,   “Hind
ihtilolchilari”,   “Abo   Muslim”   dramalari   sahnaga   qo‘yildi   va   o‘z   davri   adabiy
tanqidchilari tarafidan juda iliq kutib olindi. Ayniqsa, uning bu davrdagi ijodi ozodlik
tuyg‘ulari   bilan   to‘lib   toshgan   edi.   Yuqoridagi   asarlarning   barchasida   bir   maqsad   –
millat   ozodligi,   mustaqillik   nashidasi,   hurriyat,   erkinlik   mavzusi   ilgari   surildi.   Bu
holat   uning   she’rlarida   yaqqol   seziladi.   Uning   “Mirrix   yulduziga”   she’rida   davrning
23 manzarasi,   bolsheviklar   siyotsatining   tub   mohiyati,   ular   olib   borgan   siyosat   bus-
butunligicha ochib berilgan edi.
1917-yildan  boshlab   Fitrat  maorif  ishlaridan   biroz  chekinib,  siyosiy  faoliyat   bilan
shug‘ullana   boshladi.   Buxoro   jadidlarining   tashabbusi   bilan   tuzilgan   “Yosh
buxorolilar”   partiyasi   sarkotibligi   vazifasini   bajardi,   Samarqandda   nashr   qilingan
“Hurriyat” gazetasida avval faol muallif sifatida qatnashgan bo‘lsa, qisqa vaqt o‘tishi
bilan uning bosh muharriri sifatida faoliyat olib bordi.
Fitrat   bu   davrda   Rossiyadagi   Muvaqqat   hukumat   bilan   o‘zaro   tenglik   asosida
aloqalarni   yo‘lga   qo‘yish   borasida   juda   ko‘plab   maqolalari   bilan   siyosiy   faoliyatini
davom   ettirdi.   Ammo   Fitrat   orzu   qilgan   tenglik,   hurriyat   orzusi   bolsheviklar
tomonidan   chil   parchin   qilindi.   Shu   sabab   “bolshevik   balosi”   bosh   ko‘targan   1917-
yilning oktabrida sodir bo‘lgan to‘ntarishni “yurt qayg‘usi” sifatida qabul qildi.
1918-yili   Toshkentga   kelgan   Fitrat   o‘z   atrofiga   yoshlarni   yig‘ib   “Chig‘atoy
gurungi”ni   tashkil   qildi.   Bu   jamiyat   3   yil   faoliyat   olib   borgan   bo‘lishiga   qaramay,
nafaqat   o‘zbek   tili   va   adabiyoti,   balki   umuman   yangi   o‘zbek   madaniyatining
shakllanishi   va   taraqqiyot   tarixni   butkul   yangi,   zamonaviy   ilm   asosida   o‘rganishni
boshlab   berdi.   “Chig‘atoy   gurungi”   yangi   O‘zbekiston   tarixidagi   mahalliy   ziyolilar
tarafidan   tuzilgan   birinchi   ilmiy   tadqiqot   jamiyati   sifatida   tarixga   kirdi.   Ayni   shu
jamiyat hozirgi O‘zbekiston Yozuvchilar uyushmasi, O‘zbekiston Respublikasi Fanlar
Akademiyasi O‘zbek tili, adabiyoti va folklori institutining ham tamaltoshini qo‘ydi.
Gurung   a’zolari   tomonidan   qator   ilmiy   risolalar,   ayniqsa,   til,   imlo   masalasiga   oid
nashrlar e’lon qilindi.
1920-1923-yillar  davomida  yangi  tuzilgan Buxoro hukumati  tarkibida turli  yuqori
lavozimlarda   ishlagan   Fitrat   turli   siyosiy   ayblovlar   bilan   ishdan   bo‘shatildi   va
24 Moskvadagi   “Jonli   sharq   tillari”   institutiga   yuborildi.   Shu   davrdan   boshlab   Fitrat
umrining oxiriga qadar faqat ilmiy izlanishlar bilan mashg‘ul bo‘ldi.
Fitratning   adabiy   asarlari,   xususan,   uning   dramaturg   sifatidagi   faoliyati
zamondoshlari   tomonidan   yakdillik   bilan   e’tirof   etildi.   1916-1930-yillar   oralig‘ida   u
o‘ndan   ortiq   dramalar   yozdi.   Ayniqsa,   1920-yillarda   yozgan   “O‘g‘uzxon”,   “Chin
sevish”,   “Hind   ihtilolchilari”,   “Abulfayzxon”   kabi   dramalari   katta   shuhrat   qozondi.
“Chin sevish” dramasida biz oldingi Fitrat, ya’ni g‘arb ilm-fanini o‘rganishga bo‘lgan
targ‘ibotning boshqa bir darajaga o‘tgani, ya’ni   siyosiy jihatdan yetuklikka erishgan
Fitratni   ko‘ramiz.   U   asar   qahramoni   Karimbaxsh   tilidan   bu   kabi     g‘oyalarini
quyidagicha   ifodasini   kuzatish   mumkin:   “Ovrupo   ishlarini   o‘rganmak   albatta
kerakdir.   Ovrupoda   o‘qimoq   oprupolilarni   insofli,   adolatli   deb   maqtamoq   uchun
emas, ulardan o‘zimizni saqlamoq, tishli-tirnoqli bo‘lish uchun kerakdir.”
Fitrat bundan biroz avvalroq yozilgan “Sharq siyosati” nomli maqolasida G‘arbga
bo‘lgan munosabatini,  uning haqiqiy siyosati  nimada ekanligini  ochib tashlagan  edi.
Bir vaqtlar   “Sharqg‘a madaniyat maktablari, insoniyat madrasalari ocharmiz” degan
bahona bilan Turkistonni qonga botirib, uning yuzini toptagan bosqinchi “jahongirlari
fohishaxona va mayxonadan boshqa bir narsa” olib kelmadi. Fitrat shu o‘rinda o‘ziga
o‘zi   savol   beradi:   “Ajabo,   Ovrupa   jahongirlari   bu   ishlarini   bilibmi   qildilar,
bilmasdanmi   qildilar?”   Javobi   esa   “Albatta,   bilib   qildilar,   jo‘rttaga   qildilar”.   Fitrat
maqolasida   mustamlakachilarning   asosiy   maqsadlari   qo‘l   ostiga   olingan   mazlum
xalqqa   “madaniyat   berish”,   “maorif   tarqatish”,   “taraqqiy   etdurmak”   emas,   “turli
fohishaxonalar,   mayxonalar   ochib,   bizning   axloqimizni   buzmoq”   va   oxir   oqibatda
“bizni   ishdan   chiqarmoq   va   o‘z   qo‘llarig‘a   muhtoj   qilib   qo‘ymoqdir”.   Fitrat   bu
fikrlarni   yozar   ekan,   siyosiy   jihatdan   ancha   yetishgan,   xalqni   haqiqiy   ahvoldan
boxabar   qilish   uchun   hech   narsadan   tap   tortmay   fikr   yuritadigan   shaxs   sifatida
ko‘rinadi.
25 Mantiqan olib qaraganda “Hind ihtilolchilari”ni  “Chin sevish”ning davomi deyish
mumkin.   Lekin   ular   ayri   ikki   asar.   “Hind   ihtilolchilari”da   Fitratning   ona   Vatanga
bo‘lgan   muhabbati,   uning   erki   uchun   hamma   narsaga   tayyor   bo‘lgan   “Yurtimizni
qutqaramiz. Yashasin istiqlol!”, deb mustabid tuzumga qarshi qo‘zg‘algan isyonkorni
ko‘ramiz.   Uning   1922-yili   nashr   etilgan   “O‘zbek   yosh   shoirlari”   to‘plamidan   joy
olgan   “O‘gut”   she’rida   Fitratning   yurt   erkinligi   uchun   kurash,   bir   daqiqa   ham
hurriyatga erishish maslagidan qaytmaslikka undov juda yaxshi ko‘rinadi.
Fitrat   tarixiy   drama   janriga   asos   soldi.   U   “Abulfayzxon”,   “Abo   Muslim”   kabi
dramalarida   tarixga   yuzlanar   ekan,   o‘tmishdagi   voqelikning   mazmun-mohiyatini
tarixiy shaxslar  obrazi orqali ularning taqdirlari  misolida qayta jonlantirishga hamda
ulardan zamon uchun kerakli xulosalar chiqarishga muvaffaq bo‘lgan ijodkordir.
Jadidlar harakati Turkiston o lkasida tasodifan shakllanib qolgan harakat bo lmay,ʻ ʻ
balki   chuqur   asoslarga   ega,   tarixiy   ildizlardan   oziqlangan   holda   vujudga   keldi,
shakllandi   va   kuchli   ijtimoiy,   siyosiy   va   amaliy   mohiyatga   ega   bo lgan   harakatga	
ʻ
aylandi.  Bu   harakat   bir   tomondan  islom   dinining  asoslariga,   uning  ma rifatparvarlik	
ʼ
g oyalariga, ikkinchi tomondan ilg or ilm-fan yutuqlariga tayanishni, milliy qadriyat	
ʻ ʻ
va o zlikni saqlab qolgan holda zamon kishisini tarbiyalashni o z oldiga maqsad qilib	
ʻ ʻ
olgan   edi.   Bu   harakatni   yuzaga   keltirgan   yana   bir   omil   Chor   hukumati
amaldorlarining Rossiyadagi musulmonlarga bepisandlik qilishi va musulmon aholini
oyoq   uchida   ko rsatishi   va   buning   natijasida   mahalliy   musulmon   qatlamida   paydo	
ʻ
bo lgan xo rlik hissi edi.	
ʻ ʻ
Garchi   chor   ma murlari   musulmonlar   yashaydigan   hududlarda   qanday   yaxshi	
ʼ
narsalarni   joriy   qilgan   bo lsalar,   bu   gimnaziyalarning   ochilishi   bo ladimi,   zavod   va	
ʻ ʻ
fabrikalarning   qurilishimi,   bularning   barchasini   ular   eng   avvalo   o zlarining	
ʻ
manfaatlari   uchun   amalga   oshirdi.   Qurol   va   quvvat   nuqtayi   nazaridan   ojiz   bo lgan	
ʻ
26 mahalliy xalq orasidan maydonga chiqqan bir guruh taraqqiyparvarlar mustamlaka va
xo rlik balosidan xalqni qutqarish uchun jadidlar harakatiga asos soldi.ʻ
27 III-BOB. Jadidlar tomonidan olib borilgan ishlar.
3.1.Jadidlar tomonidan ijtimoiy muammolarni hal etilishi 
Turkistondagi jadidlar harakatining rivojlanishi ham silliq kechgani yo q. Bu yerdaʻ
ham   Buxoroda   bo lgani   kabi   jadid-qadim   munozaralari,   ikki   qatlamning   o zaro	
ʻ ʻ
tushunmasligi kabi muhit hukmron edi. “Sadoyi Turkiston” gazetasining 1914-yil 23-
may   kungi   sonida   chop   etilgan   “Jadid   va   qadim   nedur?”   maqolasi   so zimizga   isbot	
ʻ
bo la   oladi.   Maqola   muallifi   Abdulloh   Shoshiy   jadid   va   qadim   kalimalarida   hech	
ʻ
qanday gunoh yo qligini ta kidlab, balki haqiqiy gunoh “rasmiy qabihchamiz ila odati	
ʻ ʼ
shar iyyadadir”,   deydi.  Shu  boisdan  ham  o zaro  ixtiloflarni  tugatib,  ikki  tomon  ham	
ʼ ʻ
bir-birini   eng   avvalo   tushunib   olishlari   lozimdir.   Shuningdek,   muallif
musulmonlarning   ikkinchi   manbasi   bo lmish   hadisdan   “Binobarin   Hazrati   Imom	
ʻ
Rabboniyni mujaddidi soniy derlar. Yani sanoyi hijriyaning ikkinchi minggida dinni
jadid   qilg uvchi,   rivojlantirguvchi   va   nusrat   yuborguvchi   deyiladir   va   ham   hadisda	
ʻ
kelibdurki, “Alloh taolo hazrati yuborur va paydo qilur bu ummat marhamatining nafi
uchun   va   dini   islomning   rivoji   va   taraqqiysi   uchun   har   yuz   yil   boshida   mujaddid
yuboradur”, 8
  misolini   keltirib,   ilohiy   mohiyat   va   dinning   o zi   jadidlikni   ya ni	
ʻ ʼ
islohotchilikni talab qilishini yozadi.
Turkistondagi   jadidlar   harakatining   rivojlanishiga   G ozi   Yunus   ham   o zining	
ʻ ʻ
salmoqli hissasini qo shdi. U ham taraqqiyparvarlar bo lgan Mahmudxo ja Behbudiy,	
ʻ ʻ ʻ
Munavvarqori Abdurashidxonov, Abdurauf Fitrat, Obidjon Mahmudov va boshqa shu
kabi insonlarning maslak va maqsadlari yo lida xizmat qildi. U bir tomondan turli xil	
ʻ
bid at   va   xurofotlarga   chirmashib   ketgan   islomni   pok   va   musaffo   holatga   keltirish	
ʼ
lozimligini   ta kidlasa,   boshqa   tomondan   xalqni   yangi   usul   maktablarida   o qishga	
ʼ ʻ
targ ib etdi. G ozi Yunus ham aksariyat ziyolilar kabi eski usul maktablari o z  umrini	
ʻ ʻ ʻ
o tab   bo lganini,   undan   endi   hech   qanday   foyda   yo qligini   aksincha   qaytaga   zarar	
ʻ ʻ ʻ
8
 Abdullox Shoshiy “Jadid va qadim nedur?”
28 keltirishini ta kidladi. Jumladan, u o ziningʼ ʻ 9
 “Eski maktablar haqinda” nomli she rida	ʼ
shunday yozadi:
Ko z oching Turon eli, biz ilmsiz pomolmiz,	
ʻ
Ish agar bu yo lda ketsa ne bo lur ahvolimiz.	
ʻ ʻ
Yangi maktablar ochildi bizga lozimdur o qish	
ʻ
Ilm olsaq yaxshi bo lg ay bizning hama af olimiz.	
ʻ ʻ ʼ
Eski maktab orqasida bo ldi Turkiston harob	
ʻ
Ilmsizlik orasida bitguvsi islomimiz.
G ozi   Yunus   ongli   musulmon   sifatida   islom   dinining   mintaqa   hayotida   tutgan	
ʻ
o rnini   chuqur   anglagan.   U   bu   dinning   eng   yetuk   vakillari   bo lmish   ulamolarga	
ʻ ʻ
murojaat   qilib,   ulardan   Turkiston   xalqlarini   uyg otishni,   jaholatdan   ma rifatga	
ʻ ʼ
yo naltirishni,   turli   xil   fitna   va   fasodlarni   tugatishni   so ragan.   G ozi   Yunus   ularning	
ʻ ʻ ʻ
asl   vazifasi   firqalarga   bo linib   olib   janjallashishda   emas,   balki   millat   va   xalqni	
ʻ
ma rifatli qilishda ekanini ta kidlagan.	
ʼ ʼ
G ozi Yunusning fikricha olimlar o z qavmlarining har qanday sitamlariga chidam,
ʻ ʻ
sabr   va   matonat   ko rsatib,   insonlarni   to g ri   yo lga   solishga   qanday   intilgan   bo lsa	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
ulamolar   ham   shunday   namuna   ko rsatgan   holda   odamlarga   saodatli   manzilni	
ʻ
ko rsatishi lozimdir. Shuningdek, ular huddi payg ambarlardek faqatgina dinga emas,	
ʻ ʻ
balki   madaniyatga   ham   chaqirishi,   odamlarni   ratsional   tafakkur   qilishga,   olamni   va
ijtimoiyotni   mulohaza   qilishga   da vat   qilishi   darkor.   Agar   “…o zlari   voris	
ʼ ʻ
bo lganlariga inonsalar Alloh A zimush-shan tarafidan berilgan bir quvvat ila millatni	
ʻ ʼ
ittifoq   va   nizomg a   solub   Janobi   Alloh,   Kalomi-sharif   va   Rasuli   Akramimiz	
ʻ
taraflaridan   ularg a   omonat   qo yilmush   vazifalarg a   tushunib   Janobi   Allohg a
ʻ ʻ ʻ ʻ
9
  G’ozi Yunus “Eski maktablar haqinda”
29 mutavassil   bo lib,   millatlarig a   lozim   bo lg on   xizmatlarini   ado   etsunlar.   Diniy,ʻ ʻ ʻ ʻ
milliy,   madaniy   va   siyosiy   biror   habar   bo lg onlarini   ko rsatub   millatning   o ziga	
ʻ ʻ ʻ ʻ
munosib har bir jamiyatg a tavvodde  va zoyif etsunlar”.	
ʻ ʼ
G ozi   Yunus   madrasalarni   isloh   etish   masalasini   ham   boshqa   aksariyat   jadidlar	
ʻ
singari amalga oshirilishi zarur bo lgan vazifalardan biri deb bildi. Bu to g rida uning	
ʻ ʻ ʻ
o zi:   “Turkistonda   islohi   madariys   masalasi   ko pdan   beri   qo zg olg on   bo linsada,	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
ma lum   qora   kuchlarning   (G ozi   Yunus   qora   kuchlar   deganda   chor   va   bolsheviklar	
ʼ ʻ
hukumatini nazarda tutmoqda – M.Alijonov) qarshi harakati va eskichilarning teskari
tutqon   yo llari   orqasida,   har   bir   zamon   kutar   lekin   islohi   madariys   tovushina	
ʻ
chuqurroq   qabr   qazilur   edi.   Islohi   madarischilar   garchi   Ho qand   va   Toshkand	
ʻ
shaharlarida   bor   bo lsa-da,   eskilarning   quvvati   oldida   chekkalarda   pusib   yotmoqqa	
ʻ
majbur edilar. O zgarish boshlanishi  bilan madrasani zamonga muvofiq isloh etishni	
ʻ
amal   qilib   olg on   kichkina   guruhlarga   nafas   olish   mumkin   bo lib,   yonlarig a
ʻ ʻ ʻ
tarafdorlar to plashg a imkoniyat hosil bo ldi”,	
ʻ ʻ ʻ 10
 deb ta kidlaydi.	ʼ
1917-1918-yillarda   Qo qonning   ba zi   madrasalarida   va   Toshkentning   mashhur	
ʻ ʼ
Baroqxon   madrasasida   ta limni   isloh   qilish   tarafdorlari   bosh   ko taradi.   Biroq
ʼ ʻ
Farg onada   boshlangan   Muxtoriyat   atrofidagi   voqealar   sabab   bu   ezgu   niyat   amalga	
ʻ
oshmasdan qoldi. G ozi Yunusning fikricha, Toshkentdagi madrasalarni isloh qilishga	
ʻ
harakat   qilayotgan   talabalar   o zlariga   Baroqxon   madrasasini   umumiy   qarorgoh   qilib	
ʻ
olib,   “eskilar   va   eskichilar”   bilan   kurashdi.   Islohot   tarafdorlari   madrasadan   40-50
yildan   beri   faoliyat   olib   borayotgan   “muborak”   ho jalarni   haydab   chiqarib,   ularning	
ʻ
o rniga   o zini   ko rsata   olgan,   zamon   zayli   bilan   yashab,   uning   talablariga   javob	
ʻ ʻ ʻ
beradigan   mudarrislar   ishga   joylandi.   Biroq   “…shunday   bo lsa   ham   xalqning   ruhi	
ʻ
bilan hisoblashmoqqa to g ri keldi, va birdan (madrasalarni – M.Alijonov) isloh etish	
ʻ ʻ
mumkin bo lmadi”.	
ʻ
10
 G’ozi Yunus “Al-Ulamo varasatul anbiyo”
30 3.2.Jadidlar taklif etgan ijtimoiy islohotlar
  Jadid taraqqiyparvarlari  o zbek yoshlarini  horijiy o quv yurtlarida o qitishni  hamʻ ʻ ʻ
maqsad qilgan bo lib, ular bu yo lda xalq ilmiy tafakkurini yuksaltirish va bu omilni	
ʻ ʻ
taraqqiyotning   eng   kuchli   vositasi   sifatida   hal   qilinishi   lozim   bo lgan   milliy   masala	
ʻ
darajasiga   ko tardi.   Ular   Turkistonda   oliy   ta lim   muassasalarining   yo qligi   va   bu	
ʻ ʼ ʻ
borada   amaliy   tajriba   ham   pastligi   sabab   jadid   taraqqiyparvarlari   yoshlarni   chet
ellarda   o qitish,   ayniqsa,   Yevropa   ilm-fani   yutuqlari   bilan   yoshlarni   yaqindan	
ʻ
tanishtirish   orqali   Turkistonni   erk   va  ozodlikka   olib  chiqishni   maqsad   qilgandi.   Shu
maqsadda   ilk   marotaba   1909-yil   12-mayda   Toshkentdagi   Turkiston   jadidlarining
“Jamiyati   xayriya”si   talabalarning   ilk   guruhini   Rossiyaning   Peterburg,   Saratov,
Qozon,   Ufa,   Orenburg   shaharlariga   o qishga   yubordi.   Bu   jarayon   jadallik   bilan	
ʻ
rivojlanib bordi.
1909-yil 18-iyulda Buxorodagi “Tarbiyali atfol” jamiyati shu yilning o zida Fitrat,	
ʻ
Usmonxo ja Po latxo ja o g li, Ato Xo ja, Mazhar Burxonov kabi ko pgina yoshlarni	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
Istanbulga   o qishga   yo llagan   [6:4].   Bu   harakatlar   natijasida   Buxorodan   Istanbulga	
ʻ ʻ
yuborilgan   talabalar   soni   1911-yilda   15   nafarni   tashkil   etgan   bo lsa,   1912-yilda   30	
ʻ
nafarga   yetgan.   Qolaversa,   “Ko mak”   tashkiloti   ham   o zbek   yoshlarini   horijda	
ʻ ʻ
o qitish   borasida   katta   ishlarni   amalga   oshirgan.   Bu   tashkilotning   yuzaga   kelishida	
ʻ
Maorif komissariyati O zbek bilim hay ati qoshidagi o rta, oliy maktablarda o quvchi	
ʻ ʼ ʻ ʻ
o zbek   yoshlarining   “Adabiyot”   to garagi   asosiy   o zak   bo lib   xizmat   qildi.   Bu	
ʻ ʻ ʻ ʻ
tashkilotning   yuzaga   kelish   jarayoni   to g risida   Salimxon   Tillaxonov   quyidagilarni	
ʻ ʻ
yozadi:   “Ko mak”   uyushmasining   maqsadi   Turkiston   talabalariga   oliy   tahsil	
ʻ
asoslarini   yaratmoq,   horijga   va   ichki   Rossiyaga   borib   o quvchilarning   ishlarini	
ʻ
yengillashtirmoqdir”.   Shuningdek,   Salimxon   Tillaxonov   o z   maqolasida   uyushma
ʻ
Toshkent dorulfununi va boshqa maktablarda o qigan o quvchilarni ta lim olishlarini	
ʻ ʻ ʼ
samarali davom ettirishi uchun tashkil  qilinganini qayd etgan. Yana Rossiya va chet
31 ellarda   talabalar   uchrashi   mumkin   bo lgan   mashaqqatlarni   prognoz   qilibʻ
Sayyidalixo ja,   Ibrohim   Orifxonov,   Kamol   Dadaxo ja   o g li,   Rizqi   Rahimiy,	
ʻ ʻ ʻ ʻ
Abduvohid  Jahongir,   To lagan   Mo min  o g li,   Ochil   Xo ja,   Ahmad  Shakuriy,  Tohir	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
Shokiriy,   Salimxon   Tillaxonlar   to planib   1922-yil   2-mayda   “Ko mak”   uyushmasiga	
ʻ ʻ
asos solinganini yozgan.
G ozi   Yunus   “Ko mak”   uyushmasining   faoliyatiga   baho   berib:   ““Ko mak”	
ʻ ʻ ʻ
uyushmasi   a zolari   bu   to g rida   charchamasdan   ishlab   turadirlar.   Bular   hukumatdan	
ʼ ʻ ʻ
ko mak kutib o lturmasdan, ionalar to plab ishka boshladi. “Ko mak” uyushmasi iona	
ʻ ʻ ʻ ʻ
to plash   bilan  ishning  yaxshi   samaralik  chiqmaslig ini  ko zda  tutib  hukumatimizdan
ʻ ʻ ʻ
ko mak   so rab   tegishlik   o runlarg a   murojaat   qildi.   Shuning   bilan   barobar   qo shni
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
jumhuriyatlarga   ham   ko mak   so rab   murojaat   qilg on   edi.   Bu   murojaatga   birinchi	
ʻ ʻ ʻ
quchoqni   Buxoro   hukumati   ochdi.   Buxoro   hukumati   “Ko mak”   uyushmasi	
ʻ
a zolaridan ikki kishini [6:9] o z masorifi bilan chet ellarda o qutishni o z ustiga oldi.	
ʼ ʻ ʻ ʻ
Eshitishimizga   qarag onda   Buxoro   hukumati   Turkistondan   yana   ikki   o quvchi	
ʻ ʻ
yuborishni   o z   ustiga   olg on.   Har   holda   Buxoro   hukumatining   bir   qarindoshliq	
ʻ ʻ
muruvvatini butun Turkiston xalqi esidan chiqormaydur”, deb ta kidlaydi.	
ʼ
Albatta,   yuqoridagi   ishlarni   taraqqiyparvar   ziyolilarning   ko pchiligi   qizg in	
ʻ ʻ
qo llab-quvvatladi,   biroq   oradan   ozgina   fursat   o tmasdan   horijda   tahsil   olayotgan	
ʻ ʻ
talabalarning   kam-ko stlari   uchun     yig ilgan   pul   juda   oz   ekani   ma lum   bo ldi.   Bu	
ʻ ʻ ʼ ʻ
haqda   G ozi   Yunus:   “Rossiyada   o qig uvchi   talabalarimizning   soni   borg on   sari	
ʻ ʻ ʻ ʻ
ko payishi   aniqdir.   Bultur   butun   Rossiyada   Turksitonlik   o qig uvchilar   20ga	
ʻ ʻ ʻ
yetmagani   holda,   bu   yilgi   o qush   vaqtida   (agar   borg uvchi   o quvchilarg a   turli	
ʻ ʻ ʻ ʻ
to siqlar   bo lmasa)   200dan   oshishi   mumkindir.   Bultur   Moskovda   va   Peterburgda	
ʻ ʻ
o qig uvchi   talabalarimizning   maishiy   va   o qush   asboblari   yetishmagani   orqasida,
ʻ ʻ ʻ
ularning   qandog   qiyin   hollarg a   tushkanliklari   ko pimizga   ma lumdir”   [9:2],   deb	
ʻ ʻ ʻ ʼ
xabar   beradi   va   barchani   talabalar   uchun   ionalar   to plashga   chaqiradi.   G ozi   Yunus	
ʻ ʻ
32 talabalarning   iqtisodiy   muammolarini   hal   qilish   uchun:   “Rossiyada   o qig uvchiʻ ʻ
talabalarimiz   uchun,   o zimizdan   to plang on   nalog lardan   bir   miqdorini   chiqarish	
ʻ ʻ ʻ ʻ
kerak.   Hamda   o zimizning   milliy   boylig imiz   bo lg on   vaqflarning   yillik	
ʻ ʻ ʻ ʻ
daromadidan   bir  qismini  ajratib,  Rossiyada   o qig uvchi   talabalarimizni   ovqat,  kiyim	
ʻ ʻ
va o qush qurollari bilan ta min etishimiz kerak. Bundan boshqa hech chora yo qdir”,	
ʻ ʼ ʻ
deb yechim taklif qiladi.
Xullas   G ozi   Yunus   jadid   va   faol   jamoat   arbobi   sifatida   XX   asrning   boshidagi	
ʻ
taraqqiyparvarlik   jarayonlarida   faol   ishtirok   etdi.   U   jadid   taraqqiyparvarlari   qatorida
Turkistonning   azaliy   va   o z   yechimini   kutib   yotgan   muammolarini   dadil   ko tarib	
ʻ ʻ
chiqib, xalq va hukumat e tiborini ularga qaratishga harakat qildi.
ʼ
Jadidlar   ilm-fanni   taraqqiyotning   va   farovonlikning   asosiy   yo‘naltiruvchi   kuchi
hamda jaholatga qarshi kurashning birdan bir vositasi deb hisoblashdi.
Ularning   fikriga   ko‘ra   chin   musulmon   bo‘lish   uchun   diniy   bilimlar   bilan   birga
dunyoviy   bilimlarni,   ayniqsa,   matematika,   fizika,   kimyo,   tibbiyot,   tarix   va   boshqa
fanlarni bilishlari zarur deb hisoblangan. Buni muqaddas Qur’on oyatlari va hadislar
asosida   tasdiqladilar.   Jadidlarning   islomga   oid   g‘oyalari   ularni   islomning   asosiy
ta’limotini   o‘zgartirishga   intilganlar,   degan   xulosaga   olib   kelmasligi
kerak.Taraqqiyparvarlarning Turkiston ijtimoiy-iqtisodiy sohasidagi faoliyati.Jadidlar
o‘lkani  ijtimoiy-iqtisodiy rivojlantirish borasida ham  o‘ziga xos qarashlarga ega edi.
Taraqqiyparvarlar   o‘z   faoliyatlari   davomida   o‘lka   xalqlarining   ijtimoiy   hayoti,
turmush   tarzi,   kasb-kori,   shart-sharoitlaridan   xabardor   bo‘lishgan.   Xalqning   ahvoli
yildan   yilga   og‘irlashib   borayotganini   angladi.   Ularning   fikricha,   mamlakatning
iqtisodiy   mustaqilligini   ta’minlamay   turib,   siyosiy   va   huquqiy   erkinlikka   erishish
mumkin   emasdi.   Buning   uchun   birinchi   navbatda   yerni,   yerosti   va   yerusti
boyliklarini,   suvni   Turkiston   xalqlarining   umumiy   boyligi   deb   e’lon   qilish,   barcha
33 sohalarni   rivojlantirishga   qodir   mahalliy   kadrlarni   tayyorlash,   zavod   va   fabrikalar
qurib,   mahsulotlarni   o‘lkaning   o‘zida   ishlab   chiqarishni   zarur   deb   bilishdi.   Jadidlar
ko‘plab   yoshlarni   rivojlangan   xorijiy   davlatlarga,   jumladan,   Germaniyaga   o‘qishga
yuborish, u yerda ular tahsil olib kelib, yurt va millat uchun xizmat qilishi g‘oyalarini
ilgari   surdi.   Ularning   sa’y-harakatlari   bilan   mahalliy   aholi   tomonidan   yoshlarning
xorijda   o‘qib   kelishiga   ketadigan   xarajatlari   uchun   mablag‘lar   yig‘ildi.   O‘lkada   va
xorijda   savdo-sotiq,   sanoat   va   qishloq   xo‘jaligi   rivojining   qiyosiy   tahliliga
bag‘ishlangan   ko‘plab   maqolalar   e’lon   qilindi.   Turkiston   taraqqiyparvarlaridan   biri,
Toshkentning   Qor   yog‘di   mahallasidan   bo‘lgan   Asadullaxo‘ja   o‘g‘liʻʻ ʼʼ
Ubaydullaxo‘ja   Rossiyada   huquqshunoslik   sohasi   bo‘yicha   ta’lim   olib,   birinchi   oliy
ma’lumotli   o‘zbek   advokati   bo‘ldi.   U   buyuk   rus   yozuvchisi   Lev   Tolstoy   bilan
yozishmalar olib borgan.
Turkiston taraqqiyparvarlari XX asrning boshlaridagi dunyoda ro‘y bergan siyosiy
jarayonlarni diqqat bilan kuzatib bordilar. Bu davrda xorijdagi siyosiy partiyalarning
dasturlarini   tahlil   qildilar.   Shu   vaziyatda   taraqqiyparvarlar   o‘zbek   xalqining
tinchliksevarligi, bosiqligidan kelib chiqib, barcha muammolarni tinch yo‘l bilan hal
etishga   intildilar,   chunki   ular   qonli   to‘qnashuv   va   urushlarga   qarshi   edilar.Mahalliy
aholi   huquqlarini   kengaytirish,   o‘lkani   boshqarish   yuzasidan   islohotlar   o‘tkazish,
Davlat   Dumasidan   o‘lka   aholisi   sonidan   kelib   chiqib   o‘rin   ajratish,   milliy   matbuot
erkinligini   ta’minlash   kabilar.   Ayni   vaqtda,   milliy-siyosiy   partiyalar   va   tashkilotlar,
masalan,   Sho‘royi   Islomiya ,   Ittifoq   kabi   bir   qator   tashkilotlar   tuzildi.	
ʻʻ ʼʼ ʻʻ ʼʼ
Jadidchilik harakati o‘lkada podsho hukumatining mustamlakachilik siyosatiga qarshi
turuvchi asosiy ma’naviy kuch sifatida namoyon bo‘ldi. 1917-yil mart oyi boshlarida
jadidlar   tomonidan   Toshkentda   barcha   erkparvar   tashkilotlarning   umumiy   dasturiga
ega bo‘lgan yagona tashkilot —  Musulmon markaziy sho‘rosi  tuzildi. Uning ta’sis	
ʻʻ ʼʼ
syezdida 350 delegat qatnashgan.Biroq Turkistonda 1917-yildagi oktyabr voqealari va
34 bolsheviklarning   hokimiyatni   egallashi   jadidlarning   o‘z   maqsadlarini   oxirigacha
amalga   oshirishlariga   imkon   bermadi.   Shunga   qaramay,   ular   markazi   Qo‘qonda
bo‘lgan,   Turkiston   muxtoriyati   deb   atalgan   mustaqil   muxtor   respublika   e’lon   qildi.
Natijada   jadidlar   ta’qibga   uchradi   va   oxir-oqibat,   1937–1938-yillarda   qatag‘on
qurboni bo‘lishdi.
35 Xulosa
Xulosa   qilib   aytganda   Uchinchi   Renessans   g oyasini,   avvalo,   jamiyatimiz   chuqurʻ
anglab   olmog i   kerak.   Har   jabhada,   sohada   qiladigan   ishlarimiz,   reja-yu   istiqbol	
ʻ
dasturlarimiz, ta lim-tarbiya va kadrlar siyosati, investitsion siyosat — barchasi unga	
ʼ
sharoit   va   muhit   yaratishga   qaratilmog i   lozim.   Uchinchi   rennesansning   o‘rni   jadid	
ʻ
mutafakkirlarning   o‘zbek   adabiyoti,   o‘zbek   milliyati   va   o‘zbek   tarixiyati   ta'limida
katta   ahamiyatga   ega   bo‘lganligi   bilan   bog‘liq.   Jadid   bu   rivojlanish   davrida   jon-
jahdlari bilan millatimizning qadriyat va ma naviyatlarini saqlab qolishga urinishdi va	
ʼ
ular   bu   natijaga   erishish   yo‘lida   juda   murakkab   bo‘lgan   yo‘llarni   bosib   o‘tdilar.O‘z
maqsadlariga   qisman   darajada   erishdilar   ham.Uchinchi   rennesansning   asosiy
salohiyati   shundaki,   jadid   mutafakkirlar   milliy   merosi,   adabiy   va   madaniy   qadr-
ahamiyatining   berilishi   va   yuksalishiga   erishishga   urinildi.   Ularning   ijodiy   faoliyati
o‘zbek   adabiyotining   kengayishiga   ham,   jamiyat   qadriyatlari,   nafaqat   jamiyatning
axloqsiz,   o‘z   bog‘liqlik   qilganini   ham   ifodalab   berdi.   Xalqaro   talablarga   javob
beradigan   sharoitda   saqlash,manbalardan   foydalanishda   ochiqlikka   erishish,barcha
ilmiy natijalarni bir nuqtada jamlash va ularni milliy g'urur timsoli sifatida o‘rganish
uchun   xalqaro   jadidchilik     ilmiy-tadqiqot   markazi,uning   o‘z   harakat   dasturi   zarur.
Mustaqillikka   erishgandan   keyin   dastlab   chorak   asr   davomida   milliy   tiklanish   bilan
shug ullanishga   to g ri   keldi.   Istiqlolga   erishganimizdan   keyin   dastlabki   yillarda	
ʻ ʻ ʻ
“O zbekiston   —   kelajagi   buyuk   davlat”   shiori   olg a   surildi.Birinchi   va   ikkinchi	
ʻ ʻ
renessanslarning tarixiy sharoiti va davri talablari, imkoniyatlarini haqqoniy baholab,
Yangi   Renessansning   tarixiy   sharoitlari   va   talablari   mutlaqo   o zgacha   ekanini	
ʻ
asoslash,   dalillash   maqsadga   muvofiq.Endilikda   milliy   tiklanishdan   milliy
yuksalishga   o tganimizdan   keyin,   uchinchi   Renessansga   erishishni   davlat   rahbari	
ʻ
strategik   vazifa   etib   qo ydi.Buning   uchun   barcha   shart-sharoitlar   yaratib	
ʻ
berilmoqda.Yangi  uyg‘onish nuqtasi  aynan bizdan boshlanishi  kerak. O‘tyurak shoir
36 Usmon Nosir tavalludining 112yilligi kunlarida shu orzuni amalga oshirsak, bir yo‘la
bu vazifani to‘liq darajada uddalagan bo‘lar edik.
                             
37 Foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxati
1.Mirziyoyev Sh.M   Yangi O 'zbekiston strategiyasi. -Т.: O 'zbekiston, 2021 , 57-
bet
2.   Mirziyoyev   SH.M.   O‘qituvchi   va   murabbiylar   kuniga   bag‘ishlangan   tantanali
marosimdagi nutqi// “Xalq so‘zi”, 2020-yil 1-oktabr
3.Mirziyoev Sh.M     Yangi  O 'zbekiston strategiyasi. -Т.: O 'zbekiston, 2021 , 57-
bet.
4.Mirziyoyev   SH.M.   O‘qituvchi   va   murabbiylar   kuniga   bag‘ishlangan   tantanali
marosimdagi nutqi// “Xalq so‘zi”, 2020-yil 1-oktabr
5. O 'zbekiston  Respublikasi   Prezidenti  Shavkat   Mirziyoyevning Oliy  Majlisga
Murojaatnomasi. —Т.:O'zbekiston, 2021 , 12-bet.
6."Jadidchilarning   ma'rifatparvarlik   harakati"   O'quv   qo'llanma   D.Yu.Xodjayeva,
B.M.Negmatov. -Toshkent. 2022.
7.Jadidchilik:   islohot,   yangilanish,   mustaqillik   va   taraqqiyot   uchun   kurash   –T.:
Universitet, 1999
8.O'quv qo'llanma / D.Yu.Xodjayeva, B.M.Negmatov. -Toshkent. 2022.
9.G ozi Yunus. Eski maktabalar haqinda // Ishtirokiyun. –1919-yil 25-iyun. –№ ʻ
129.
38

Uchinchi Rennesans yaratishda jadid mutafakkirlarini o‘rni Mundarija: Kirish....... ..... ............................................................................................................... .3 Asosiy qism: I-BOB.Uchinchi Rennesansning vujudga kelishi ………………………............... 5 1.1. Jadidchilik harakatining o‘rni......................................................................... ......5 1.2. Jadidlarning o‘sha davrda tutgan roli............................................................. ........8 II-BOB. Jadid mutafakkirlarining siyosiy va ijtimoiy muammolarga ta'siri........................................................................................................................ ...17 2.1.Uchinchi rennesans yaratishda jadidlarning siyosiy ta‘siri .................................... 17 2.2.Jadid mutafakkirlarining paydo bo‘lgan ijtimoiy muammolarga ta'siri ................. 20 III-BOB. Jadidlar tomonidan olib borilgan ishlar ................................................ 28 3.1.Jadidlar tomonidan ijtimoiy muammolarni hal etilishi.......................................................................................................................... 28 3.2.Jadidlar taklif etgan ijtimoiy islohotlar………………………………………..…31 Xulosa..........................................................................................................................3 6 Foydalanilgan adabiyotlar.........................................................................................3 8 1

Kirish Jadidchilik dastlab 19-asrning 80-yillarida Qrimda Ismoilbek Gasprinskiy rahbarligida qrimtatarlar o rtasida vujudga keldi. Jadidchilik harakati namoyandalariʻ ko pincha o zlarini taraqqiyparvarlar, keyinchalik jadidlar deb atashgan. O sha ʻ ʻ ʻ davrning ilg or taraqqiyparvar kuchlari, birinchi navbatda, ziyolilar mahalliy ʻ aholining umumjahon taraqqiyotidan orqada qolayotganligini his etib, jamiyatni isloh qilish zaruriyatini tushunib yetgandilar. Jadidchilik mohiyat e tibori bilan avvalo ʼ siyosiy harakat edi. Uning shakllanish va mag lubiyatga uchrash davrlari bo lib, ʻ ʻ ularni shartli ravishda to rtga bo lish mumkin.Turkiston, Buxoro va Xiva hududida bu ʻ ʻ davrlar 1895-1905; 1906-1916; 1917-1920; 1921-1929-yillarni o z ichiga oladi. ʻ Birinchi davrda Turkistonda podsho Rossiyasining mustahkam o rnashib olishi ʻ kuzatiladi. U o z siyosiy agentlari (vakillari) yordamida mahalliy xon va amir ʻ vakolatlarini cheklabgina qolmay, ularni qo g irchoqqa aylantirib, rus va g arb ʻ ʻ ʻ sarmoyadorlarining ishlashi va yashashi uchun sharoit yaratadi, turli kompaniyalar, aksiyadorlik jamiyatlari manfaatini ko zlaydi.Ayni chog da mahalliy aholining talab ʻ ʻ va ehtiyojlari nazarga olinmay qo yildi, diniy e tiqodlari, urf-odatlari bilan ʻ ʼ hisoblashmaslik, ularni mensimaslik kuchaydi. Hayotiy, ilmiy saviyasi yuqori bo lgan ʻ qozilar tajribasiz kishilar bilan almashtirildi, poraxo rlik, ijtimoiy-siyosiy adolatsizlik ʻ avj oldi. Madrasa va maktablar faoliyatini cheklash, mahalliy joy nomlarini ruscha atamalar bilan almashtirish, hatto mahkama jarayonida qozilar bo yniga xoch ʻ taqtirishgacha borildi. O sha davr ahvolini Muhammadali xalfa Sobir o g li (Dukchi ʻ ʻ ʻ eshon) xalqqa qarata o z „Xitobnoma“si (1898)da yaxshi bayon qilgan.Millat ʻ 2

istiqbolini o ylovchi taraqqiyparvar kuchlar xalqning deyarli barcha tabaqalari —ʻ hunarmand, dehqon, savdogar, mulkdor, ulamolar orasida mavjud edi. Ziyolilar dastlab chorizmga qarshi kurashni xalqni asriy qoloqlikdan uyg otish — siyosiy- ʻ ma rifiy jabhadan boshlashga qaror qildilar. ʼ Jadidchilik harakati ana shunday tarixiy bir sharoitda Turkiston mintaqasida rivojlanish uchun o ziga qulay zamin topdi. ʻ Xalqimizning ulug‘vor qudrati jo‘sh urgan hozirgi zamonda O‘zbekistonda yangi bir uyg‘onish – uchinchi Renessans davriga poydevor yaratilmoqda, desak ayni haqiqat bo‘ladi. Chunki bugungi O‘zbekiston — kechagi O‘zbekiston emas. Bugungi xalqimiz ham kechagi xalq emas”, — degan davlat rahbari.Jadidlar orasidan yetuk olimlar, sanoat va ziroatchilik sohalarining zamonaviy bilimdon mutaxassislari, madaniyat arboblari yetishib chiqib, yurtni obod va o z vatanlarini mustaqil ko rishni ʻ ʻ orzu qildilar va shu yo lda kurashdilar. Jadidlarning Turkiston mustaqilligi uchun ʻ kurashida asosan quyidagi yo nalishlar ustuvor edi: yangi usul maktablari tarmog ini ʻ ʻ kengaytirish; qobiliyatli yoshlarni chet elga o qishga yuborish; turli ma rifiy ʻ ʼ jamiyatlar va teatr truppalari tuzish; gazeta va jurnallar chop qilish, xalqning ijtimoiy- siyosiy ongini yuksaltirish bilan Turkistonda milliy demokratik davlat qurish. Jadid ziyolilarining kuchli partiyasi tashkil qilingan taqdirdagina bu ishlarni amalga oshirish mumkin edi. 1 1 Mirziyoyev Sh.M Yangi O 'zbekiston strategiyasi. -Т.: O 'zbekiston, 2021 , 57-bet 3

I-BOB. Uchinchi Rennesansni vujudga kelishi. 1.1.Jadidchilik harakatining o‘rni. Jadid mutafakkirlar, uchinchi rennesans yaratishda muhim o‘rni egallashgan. Ular, tarixiy rivojlanishda, ma'naviyat va madaniyat sohasida katta o‘zgarishlar kiritganlar. Jadid mutafakkirlarning o‘rni rivojlanishda o‘zgarishlarni keltirib chiqish, to‘qnashuvlar va yuksak qadrlash holatlarini o‘rganishda muhim bo‘ladi. Uchinchi rennesansning asosiy o‘zgarishlari.Uchinchi rennesansning asosiy o‘zgarishlari darsliklarni o‘qish, ilmiy tadqiqotlar va boshqa odamlar bilan faoliyat olib borish, ma'rifatni o‘z qo‘liga olishdan iborat. Bular, jadid mutafakkirlarning o‘rni va tarixiy rivojlanishda muhim ahamiyatga ega bo‘lgan sabablar sifatida ko‘rsatiladi.Jadid mutafakkirlar tarixiy rivojlanishda, ishlab chiqarish, iqtisodiyot va boshqa sohalarda katta o‘zgarishlarni keltirish bilan bog‘liq bo‘lib turadi. Ularning o‘rni tarixiy rivojlanishga ko‘p yo‘nalishda ta'sir qilgan va dunyoning boshqa mamlakatlarida ham ma'rifatning oshishiga olib keldi. Jadid mutafakkirlarning o‘rni ma'naviyat va madaniyatda jadid mutafakkirlar, ma'naviyat va madaniyat sohasida ahamiyatli o‘rni egallashgan. Ular, ijtimoiy muammolar bilan ishlash, adabiyot, san'at va falsafa sohalarida yaratishlarini e'tirof etingan. Jadid mutafakkirlarning ma'naviyat va madaniyat sohasida o‘rnini o‘rganish, ularning yaratgan asarlar va o‘zgarishlarni tahlil qilishda muhimdir.Uchinchi rennesans muhim asr bo‘lib, u 19-20 asrlarning o‘rtalarida O‘zbekiston, to‘g‘ridan to‘g‘ri Rossiyadagi Turkestondan boshlab uchraydi. Bu davrda jahon madaniyatining to‘laqonli ishlanishi va rivojlanishi jarayonida jadid mutafakkirlar samarali o‘rni va ahamiyati bilan ajralib turar. Uchinchi rennesans davrida russkiy, fransuz va ingliz adabiyoti eserlari ushbu mutafakkirlarga nafas olish imkoniyatini berdi va ularning butun dunyoning asarlariga qiziqish uyg‘otti. Bu jarayonda jadid mutafakkirlar orasida to‘qquz ahamiyatli shaxslar o‘rnini egalladi. 4

Uchinchi rennesans davrida jadid mutafakkirlar madaniyat, ilm-fan va san‘at sohasida katta ahamiyatga ega bo‘lgan o‘zbek adebiyoti shaxslardir. Ularning faoliyati tarixiy o‘rinda nufuzli va aniq o‘rtiqcha tajriba va tadqiqotga asoslangan edi. Shu deb, jadid mutafakkirlar milliy adabiyotimizni asrab turib, ijodiy qo‘llanma va maqolalar, dostonlar, hikoyalar va yangiliklar bilan zakirlashganlar. Ularning ko‘plab asarlarida o‘zbek tili va adabiy yuzalariga qiziqarli tutqazishlar, ma'naviyat, millat va davlat, xayotiy falsafa va qadriyatlar, ijtimoiy va iqtisodiy muammolar hamda milliy voqelik kabi mavzular jihozlanib turadi.Jadidlar orasidan yetuk olimlar, sanoat va ziroatchilik sohalarining zamonaviy bilimdon mutaxassislari, madaniyat arboblari yetishib chiqib, yurtni obod va o z vatanlarini mustaqil ko rishni orzu qildilar va shuʻ ʻ yo lda kurashdilar. Jadidlarning Turkiston mustaqilligi uchun kurashida asosan ʻ quyidagi yo nalishlar ustuvor edi: yangi usul maktablari tarmog ini kengaytirish; ʻ ʻ qobiliyatli yoshlarni chet elga o qishga yuborish; turli ma rifiy jamiyatlar va teatr ʻ ʼ truppalari tuzish; gazeta va jurnallar chop qilish, xalqning ijtimoiy-siyosiy ongini yuksaltirish bilan Turkistonda milliy demokratik davlat qurish. Jadid ziyolilarining kuchli partiyasi tashkil qilingan taqdirdagina bu ishlarni amalga oshirish mumkin edi hamda milliy matbuotga asos solinishi edi. Bu esa o‘z navbatida progressiv g‘oyalarni tarqatish uchun muhim vosita bo‘lib xizmat qildi. Turkiston taraqqiyparvar sarmoyadorlari yoshlarni chet ellarga yuborib, zarur kasblarni egallab, xalqqa foydali xizmat qiladigan yoshlarni va ular uchun qayg‘urgan jadidlarni qo‘llab-quvvatladilar. Andijonlik Mirkomil Mirmo‘minboyev o‘z hisobidan ana shu ishga katta miqdorda mablag‘ ajratgan. 1910-yilda Buxoroda mudarris Hoji Rafiy, Mirza Abduvohid, Hamidxo‘ja Mehriy, Usmonxo‘ja va Muhammaddin maxdum kabilar Tarbiyayi ʻʻ atfol ( Bolalar tarbiyasi ) jamiyatini tashkil qilib, 1911-yilda 15 nafar, 1912-yilda ʼʼ ʻʻ ʼʼ esa 30 nafar talabani Turkiyaga o‘qishga yuborishgan.Jadidlar harakatining milliy xususiyatlari.Ma’rifatparvarlar keng ma’noda bilim tarqatuvchi kishilar hisoblanadi. Siyosiy ma’noda ma’rifatparvarlik xalqni ozodlikka olib chiqish va milliy davlatchilik 5