logo

Yangi O’zbekistonda tarixga bo’lgan munosabat va falsafaning yangi qirralari

Yuklangan vaqt:

12.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

56.5654296875 KB
Mavzu:Yangi O’zbekistonda tarixga bo’lgan munosabat va falsafaning yangi
qirralari
                                              Reja.
1.Mustaqillik yillarida Tarix faniga bolgan e’tibor
2.2017-yil  O’ZFA huzuridagi  eng yangi  tarix bo’yicha jamoatchilik kengashining
tashkil etilishi va uning faoliyati
3.Falsafa fanining rivojlanishi va yangi falsafiy yondashuvlar O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   Shavkat   Mirziyoyevning   2017-yil   30-
iyundagi “O‘zbekiston Respublikasi Fanlar akademiyasi huzurida O‘zbekistonning
eng   yangi   tarixi   bo‘yicha   jamoatchilik   kengashi   faoliyatini   tashkil   etish
to‘g‘risida”gi qarorini o‘qib...
Mustaqillik yillarida O‘zbekistonda tarix fani sobiq mustabid tuzum mafkurasidan
voz   kechish,   yangi   yondashuvlar   bilan   bog‘liq   o‘zgarishlarga   yuz   tutdi.   Fan
taraqqiyoti   va   ijtimoiy-iqtisodiy   rivojlanish   O‘zbekiston   tarixchilari   zimmasiga
jahon amaliyoti yutuqlaridan kelib chiqib, tarix fanini yanada yuqori ilmiy-nazariy
darajaga   olib   chiqish   hamda   yangi   ilmiy   yo‘nalishlarni   o‘zlashtirish   kabi
vazifalarni yuklamoqda.
Davlatimiz   rahbarining   2017-yil   30-iyundagi   “O‘zbekiston   Respublikasi   Fanlar
akademiyasi   huzurida   O‘zbekistonning   eng   yangi   tarixi   bo‘yicha   jamoatchilik
kengashi   faoliyatini   tashkil   etish   to‘g‘risida”gi   qarori   kengash   ishidagi
kamchiliklarni bartaraf etish va uni yangi pog‘onaga ko‘tarish hamda bu boradagi
ishlar samaradorligini oshirishga qaratilgan muhim hujjatlardan biridir.
Qarorda   Jamoatchilik   kengashi   oldiga   O‘zbekistonning   eng   yangi   tarixini   tizimli,
haqqoniy   va   xolis   tarzda   o‘rganishni   tashkil   etish,   yangi   avlod   ilmiy   va   o‘quv-
uslubiy adabiyotlarni yaratish hamda mamlakatimizning dunyodagi o‘rni va rolini
ko‘rsatishga   qaratilgan   qator   vazifalar   qo‘yilgan.   Mazkur   hujjatda   ko‘rsatilgan
vazifalarni   bir-birini   to‘ldiruvchi   ikki   yo‘l   orqali   ro‘yobga   chiqarish   lozim.
Birinchi yo‘l – yangi avlod ilmiy va o‘quv adabiyotlarini yaratish. Ikkinchi yo‘l –
mavjud bilimlarni yoshlarga targ‘ib etish va o‘qitish.
O‘zbekiston   milliy   davlatchiligining   vujudga   kelishi   va   taraqqiy   topishining   eng
yangi   tarixini   tadqiq   etish   va   o‘qitish,   ilmiy,   ilmiy-ommabop,   o‘quv-metodik,
ma’rifiy   adabiyotlarni   tayyorlash   va   chop   etish,   ilm-fanning   ta’lim   va   boshqa
ijtimoiy   sohalar   bilan   integratsiyasi   mexanizmlarini   mustahkamlash   va
rivojlantirish borasida ilmiy, madaniy, ta’lim, jamoat muassasalari  va tashkilotlari faoliyatini   muvofiqlashtirish   ishlarining   samaradorligini   oshirish,   yoshlarda,
avvalambor,   umumta’lim   maktablari,   kasb-hunar   kollejlari,   akademik   litseylar
o‘quvchilarida,   oliy   ta’lim   muassasalari   talabalarida   mamlakat   tarixi   haqidagi
chuqur bilimlarni shakllantirish maqsadida:
  O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidentining   2017-yil   17-fevraldagi   “Fanlar
akademiyasi   faoliyati,   ilmiy-tadqiqot   ishlarini   tashkil   etish,   boshqarish   va
moliyalashtirishni   yanada   takomillashtirish   chora-tadbirlari   to‘g‘risida”gi   PQ-
2789-sonli   qaroriga   muvofiq,   Oliy   va   o‘rta   maxsus   ta’lim   vazirligi   huzuridagi
O‘zbekistonning   eng   yangi   tarixi   bo‘yicha   Jamoatchilik   kengashi   O‘zbekiston
Respublikasi   Fanlar   akademiyasi   huzuridagi   O‘zbekistonning   eng   yangi   tarixi
bo‘yicha   Jamoatchilik   kengashiga   (keyingi   o‘rinlarda   —   Jamoatchilik   kengashi)
aylantirilganligi   ma’lumot   uchun   qabuMustaqillik   yillarida   O‘zbekistonda   tarix
fani   sobiq   mustabid   tuzum   mafkurasidan   voz   kechish,   yangi   yondashuvlar   bilan
bog‘liq   o‘zgarishlarga   yuz   tutdi.   Fan   taraqqiyoti   va   ijtimoiy-iqtisodiy   rivojlanish
O‘zbekiston tarixchilari zimmasiga jahon amaliyoti yutuqlaridan kelib chiqib, tarix
fanini   yanada   yuqori   ilmiy-nazariy   darajaga   olib   chiqish   hamda   yangi   ilmiy
yo‘nalishlarni o‘zlashtirish kabi vazifalarni yuklamoqda.
Davlatimiz   rahbarining   2017-yil   30-iyundagi   “O‘zbekiston   Respublikasi   Fanlar
akademiyasi   huzurida   O‘zbekistonning   eng   yangi   tarixi   bo‘yicha   jamoatchilik
kengashi   faoliyatini   tashkil   etish   to‘g‘risida”gi   qarori   kengash   ishidagi
kamchiliklarni bartaraf etish va uni yangi pog‘onaga ko‘tarish hamda bu boradagi
ishlar samaradorligini oshirishga qaratilgan muhim hujjatlardan biridir.
Qarorda   Jamoatchilik   kengashi   oldiga   O‘zbekistonning   eng   yangi   tarixini   tizimli,
haqqoniy   va   xolis   tarzda   o‘rganishni   tashkil   etish,   yangi   avlod   ilmiy   va   o‘quv-
uslubiy adabiyotlarni yaratish hamda mamlakatimizning dunyodagi o‘rni va rolini
ko‘rsatishga   qaratilgan   qator   vazifalar   qo‘yilgan.   Mazkur   hujjatda   ko‘rsatilgan
vazifalarni   bir-birini   to‘ldiruvchi   ikki   yo‘l   orqali   ro‘yobga   chiqarish   lozim. Birinchi yo‘l – yangi avlod ilmiy va o‘quv adabiyotlarini yaratish. Ikkinchi yo‘l –
mavjud bilimlarni yoshlarga targ‘ib etish va o‘qitish.
O‘zbekistonning   eng   yangi   tarixi   haqida   so‘z   yuritilganda,   biz   uchun,   avvalo,
mamlakatimizning   1991-yildan   keyin   bosib   o‘tgan   tarixiy   yo‘li   mohiyati   va
mazmunini   anglab   yetish   muhimdir.   Bu   jarayon   qanday   borganligini,
mamlakatimiz   mustaqillik   arafasida   va   uning   dastlabki   yillarida   qanday
muammolarga duch kelganini tushunib yetish muhim. O‘zbek jamiyatida qadimgi
davrlardan   beri   ayrim   demokratiya   unsurlari:   o‘zini   o‘zi   boshqarishning   jamoa
shakli,   mahalla   yig‘inlari,   oqsoqollar   kengashlari   va   xalq   diplomatiyasi   mavjud
edi.   Biroq   hozirgi   kunda   ushbu   institutlar   tomonidan   an’anaviy   funksiyalar
bajarilishining   o‘zi   bilan   qanoatlanib   bo‘lmaydi.   Biz   ularning   faoliyatini   hozirgi
davr talablariga mos yangi mazmun bilan to‘ldirishimiz maqsadga muvofiqdir.
Rivojlangan   demokratik   davlatlarda   siyosiy   partiyalar   fuqarolik   jamiyatining   eng
muhim institutlaridan birini tashkil etadi. Mamlakatimiz Birinchi Prezidenti Islom
Karimov   fuqarolarning   davlat   va   jamiyatni   boshqarishda   keng   ishtirok   etishini
ta’minlovchi   siyosiy   institutlarning   xilma-xilligiga   asoslangan   yangi   demokratik
tizim negizlarini shakllantirish zarurligiga alohida e’tibor qaratgan.
Sobiq   tuzum   davrida   davlat   va   yakkapartiyaviylik   tizimi   shaxs   ustidan   yalpi
hukmronligini   o‘rnatgan   edi.   Fuqaroning   huquqiy   himoyalanmagani,
boshqaruvning   ma’muriy-buyruqbozlik   usullari,   har   qanday   muqobil   fikrlashning
tazyiq ostiga olinishi ko‘p odamlarda chorasizlik tuyg‘usini uyg‘otib, real hayotdan
uzoqlashish istagini oshirdi. “Siyosiy autsayderlar” deb ataluvchi kishilar sonining
o‘sishi,   jamiyatda   ijtimoiy   pessimizm   va   boqimandalikning   kuchayishiga   sabab
bo‘ldi.
Afsuski,  bugungi  kunda ham  jamiyatda eski  davrga xos bo‘lgan ijtimoiy ongning
retsidivlari   muayyan   darajada   saqlanib   qolmoqda.   Prezidentimiz   Shavkat
Mirziyoyev   ushbu   holatni   nazarda   tutgan   holda   O‘zbekistondagi   siyosiy partiyalarni jiddiy tanqid ostiga olib, quyidagilarni ta’kidladi: “Ochiq aytish kerak,
siyosiy   partiyalarda   bu   sohada   haligacha   xotirjamlik,   qandaydir   mudrab   o‘tirish
kayfiyati hukm surmoqda. Hech kimga foydasi bo‘lmagan majlislar soatlab davom
etmoqda,   tanqidiy   tahlil   o‘rniga   mayda   masalalar   bilan   o‘ralashib,   dolzarb
muammolarning   yechimi   chetda   qolib   ketmoqda”.   Bugun   kuchli   fuqarolik
jamiyatni   qurish   vazifasi   tobora   ko‘proq   dolzarblik   kasb   etmoqda.   Uning   amalga
oshirilishi real va faol ko‘p partiyali tizimni shakllantirishni talab etayotir.
O‘zbekistonning   eng   yangi   tarixini   o‘rganishda   yuqorida   ta’kidlab   o‘tilgan
vazifalar   qatorida   jamiyatni   ijtimoiy-iqtisodiy   isloh   qilishdagi   o‘zbek   modelining
konseptual asoslarini idrok etish, davlatimizning global va mintaqaviy integratsiya
jarayonlarida   ishtiroki   bilan   bog‘liq   masalalarning   to‘g‘ri   va   haqqoniy   tahlilini
xalqimiz va kelajak avlodga yetkazish burchimizdir.
O‘zbekiston   Respublikasi   Fanlar   akademiyasi   Tarix   instituti   mamlakat   milliy
davlatchiligining   vujudga   kelishi   va   taraqqiy   topishining   eng   yangi   tarixini
o‘rganish,   ilmiy,   ilmiy-ommabop,   o‘quv-metodik,   ma’rifiy   adabiyotlarni
tayyorlash   va   chop   etish   borasidagi   yetakchi   ilmiy-tadqiqot   muassasalaridan   biri.
Institutda O‘zbekiston eng yangi tarixining turli jabhalarini tadqiq etuvchi “Yangi
va   eng   yangi   tarix”,   “Etnologiya   va   antropologiya”,   “Tarixshunoslik   va
manbashunoslik”   bo‘limlari   faoliyat   ko‘rsatmoqda.   Bu   yerda   eng   yangi   tarixni
o‘rganishda   tarix,   xalqaro   munosabatlar   nazariyasi,   sotsiologiya,   antropologiya,
etnologiya,   falsafa,   iqtisodiy   nazariya,   siyosiy   muammolarni   qamrab   olgan   yangi
fanlararo   yondashuvlar   tahlili   amalga   oshirilmoqda.   Yana   ahamiyatli   jihati,
institutning olti nafar yetakchi olimi Jamoatchilik kengashi a’zosi hamdir.
Olimlar  tomonidan  “Buyuk   va  muqaddas,   mustaqil  diyor”,  “O‘zbekistonning  eng
yangi tarixi: nazariy-metodologik asoslari, o‘rganish tajribasi, manba va uslublar”,
“O‘zbekiston   yoshlari   ijtimoiy-madaniy   islohotlar   jarayonida”,   “O‘zbekistonning
eng   yangi   tarixidan   lavhalar”,   “Farg‘ona   vodiysi   shaharlarida   iqtisodiy transformatsiya   jarayonlari   (1991-1996-yillar)”   kabi   qator   to‘plam   va
monografiyalarning   nashr   etilishi   O‘zbekistonning   eng   yangi   tarixiga   oid   amalga
oshirilgan qator ilmiy-tadqiqot loyihalar natijasi, deyish mumkin.
Institutda   xorij   davlatlari   bilan   hamkorlikda   ishlash   yanada   takomillashib
borayotir.   Bugun   “Yangi   va   eng   yangi   tarix”   bo‘limi   xodimlarining   ilmiy
ishlanmalarini   chet   elda   nashr   etilgan   yigirmadan   ortiq   monografiyada   o‘qish
imkonimiz   bor   ekanligi   quvonarli.   Bundan   tashqari,   Rossiya,   Germaniya,
Yaponiya,   AQSh,   Belgiya,   Buyuk   Britaniya,   Xitoy,   Hindiston,   Shveytsariya,
Shvetsiya,   Gollandiya,   Qozog‘iston,   Qirg‘iziston,   Turkmaniston   kabi   davlatlar
ilmiy   nashrlarida   yuzdan   ortiq   maqola   chop   etilgan.   Bo‘lim   xodimlari   eng   yangi
tarixning   dolzarb   masalalariga   bag‘ishlangan   va   jahonning   turli   mamlakatlarida
o‘tkazilgan o‘nlab nufuzli xalqaro konferensiyalarda faol qatnashib kelmoqda.
Bugungi   kun   talab   va   ehtiyojlari   asosida   institut   xodimlari   va   yetakchi   malakali
mutaxassislar   tomonidan   tayyorlangan   “O‘zbekiston   Respublikasining   eng   yangi
tarixi” darsligi chop etilish arafasida. Jamoamiz O‘zbekiston tarixi davlat muzeyi,
“Qatag‘on qurbonlari xotirasi” muzeyi, O‘zbekiston Respublikasi Qurolli Kuchlari
davlat   muzeyi   bilan   hamkorlikda   ishlab,   ularga   doimiy   amaliy   ko‘mak   berib
kelmoqda.   Shu   bilan   birga,   institutimizning   xorijiy   mamlakatlar   ilmiy   markazlari
bilan hamkorligi yanada mustahkamlanib borayotir.
Bu kabi sa’y-harakatlar albatta e’tiborli. Lekin shu kungacha O‘zbekistonning eng
yangi   tarixini   o‘rganish   chuqur   va   har   tomonlama   tadqiq   etilgan   emas.
Jamoatchilik kengashi  zimmasiga yuklatilgan vazifalar to‘laqonli bajarilmaganligi
sababli   ilm-fanning   ta’lim   va   boshqa   ijtimoiy   sohalar   bilan   integratsiyasi
mexanizmlari   yetarli   darajada   faollashmadi.   Kengashning   ishchi   organi   –
O‘zbekistonning eng yangi tarixi masalalari bo‘yicha Muvofiqlashtiruvchi-metodik
markaz   cheklangan   imkoniyatlari   sabab   bu   davr   bo‘yicha   mavjud   adabiyotlarni
qayta   ko‘rib   chiqishni   talab   darajasida   amalga   oshirmadi.   Ayniqsa,   O‘zbekiston tarixi bo‘yicha zamonaviy chet el ilmiy va o‘quv adabiyotlarini o‘rganish va tahlil
etish   mohiyat   jihatidan   qoniqtirmaydi.Bundan   tashqari,   bizda,   afsuski,
O‘zbekistonning   eng   yangi   tarixi   turli   aspektlarini   o‘rganish   bilan
shug‘ullanayotgan   mutaxassislarning   (tarixchilar,   sotsiologlar,   siyosatshunoslar,
faylasuflar,   iqtisodchi   olimlar,   huquqshunoslar)   tarqoqligi,   ular   faoliyatini
muvofiqlashtirish talab darajasida emasligi yaqqol ko‘rinib qolmoqda. Bugun ilmiy
gumanitar   hamjamiyat   vakillarining   hamkorligisiz   va   birgalikda   sarflanadigan
kuch-g‘ayratisiz   hozirgi   zamon   tarixining   mazmunini   tushunish   murakkabligi
barchaga ayon.
Ana   shunday   bir   paytda   davlatimiz   rahbarining   O‘zbekiston   Respublikasi   Fanlar
akademiyasi   huzurida   O‘zbekistonning   eng   yangi   tarixi   bo‘yicha   jamoatchilik
kengashi   faoliyatini   tashkil   etish   to‘g‘risidagi   qarori   kengash   va   tarixchilarga
muhim yo‘riqnomalarni belgilab berdi. Institut olimlari va kengashning faoliyatini
qayta   ko‘rib   chiqish,   tariximizni   mufassal   ifoda   etadigan   tadqiqotlar,   kitoblar,
monografiya   va   darsliklar   yaratish   masalasini   tez   va   sifatli   hal   etmoq   talabini
qo‘ymoqda.
Mazkur qarorda belgilanganidek, institut va kengash a’zolari qator rejalar, amalga
oshirilishi   zarur   bo‘lgan   masalalarga   jiddiy   kirishgan.   Unda   siyosat,   iqtisod,
madaniyat,   ijtimoiy   hayotning   barcha   sohalarida   sodir   bo‘layotgan   voqealar
asosida   O‘zbekistonning   eng   yangi   tarixini   o‘rganish   bo‘yicha   kompleks
yondashuvni ta’minlash inobatga olingan. Ushbu vazifalarning ilmiy idrok etilishi
va   hal   qilinishi   muayyan   darajada   tarix   fani   mavjud   tushuncha-metodologik
arsenalining  tanqidiy  tahlili   va  tegishli  tarzda  O‘zbekistonning   eng  yangi   tarixiga
oid   turli   voqealarni   tadqiq   etish   bilan   shug‘ullanayotgan   barcha   ilmiy
yo‘nalishlarning nazariy salohiyati yangilanishi bilan bog‘liqdir.
Umuman   olganda,   O‘zbekistonning   eng   yangi   tarixini   o‘rganish   va   uni
o‘qitishning   dolzarb   muammolari   bo‘yicha   keng   munozaralarning   zaruratini chuqur anglagan holda olimlar, pedagog xodimlar va maorifning boshqa vakillarini
tarix   ilmi   va   fani   masalalarini   keng   ommaga   yetkazish   hamda   matbuotda   faol
muhokama qilish zarur. Jamiyatimiz, ayniqsa, yosh avlod ona Vatanimizning yaqin
o‘tmishini   tushunishga,   murakkab,   jo‘shqin   va   jadal   sur’atlar   bilan   davom
etayotgan   mamlakatimiz   mustaqilligining   tarix   solnomasini   tizimli   o‘rganishga,
uni   to‘laqonli   anglab   yetishga   katta   ehtiyoj   sezmoqda.   Mazkur   sharafli   ijtimoiy
vazifani amalga oshirish esa o‘zbek tarixchilarining ilmiy va fuqarolik burchidir.
  O‘zbekiston  Respublikasi  Prezidentining, O‘zbekiston  Respublikasi  FA huzurida
O‘zbekistonning   eng   yangi   tarixi   bo‘yicha   Jamoatchilik   Kengashi   faoliyatini
tashkil   etish   to‘g‘risidagi   qarorida   Jamoatchilik   Kengashi   oldiga   quyilgan   asosiy
vazifalar   nimalardan   iborat?           O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   Shavkat
Mirziyoyevning   2017-yil   30-iyundagi   “O‘zbekiston   Respublikasi   Fanlar
akademiyasi   huzurida   O‘zbekistonning   eng   yangi   tarixi   bo‘yicha   jamoatchilik
kengashi   faoliyatini   tashkil   etish   to‘g‘risida”gi   qarori   e’lon   qilindi.   Mustaqillik
yillarida O‘zbekistonda tarix fani sobiq mustabid tuzum mafkurasidan voz kechish,
yangi   yondashuvlar   bilan   bog‘liq   o‘zgarishlarga   yuz   tutdi.   Fan   taraqqiyoti   va
ijtimoiy-iqtisodiy   rivojlanish   O‘zbekiston   tarixchilari   zimmasiga   jahon   amaliyoti
yutuqlaridan   kelib   chiqib,   tarix   fanini   yanada   yuqori   ilmiy-nazariy   darajaga   olib
chiqish   hamda   yangi   ilmiy   yo‘nalishlarni   o‘zlashtirish   kabi   vazifalarni
yuklamoqda.   Davlatimiz   rahbarining   2017-yil   30-iyundagi   “O‘zbekiston
Respublikasi   Fanlar   akademiyasi   huzurida   O‘zbekistonning   eng   yangi   tarixi
bo‘yicha   jamoatchilik   kengashi   faoliyatini   tashkil   etish   to‘g‘risida”gi   qarori
kengash   ishidagi   kamchiliklarni   bartaraf   etish   va   uni   yangi   pog‘onaga   ko‘tarish
hamda bu boradagi ishlar samaradorligini oshirishga qaratilgan muhim hujjatlardan
biri   bo’ldi.   Qarorda   Jamoatchilik   kengashi   oldiga   O‘zbekistonning   eng   yangi
tarixini   tizimli,   haqqoniy   va   xolis   tarzda   o‘rganishni   tashkil   etish,   yangi   avlod
ilmiy va o‘quv-uslubiy adabiyotlarni yaratish hamda mamlakatimizning dunyodagi o‘rni   va   rolini   ko‘rsatishga   qaratilgan   qator   vazifalar   qo‘yilgan.   Mazkur   hujjatda
ko‘rsatilgan   vazifalarni   bir-birini   to‘ldiruvchi   ikki   yo‘l   orqali   ro‘yobga   chiqarish
lozim. Birinchi yo‘l – yangi avlod ilmiy va o‘quv adabiyotlarini yaratish. Ikkinchi
yo‘l  –  mavjud  bilimlarni   yoshlarga  targ‘ib  etish   va  o‘qitish.   O‘zbekistonning   eng
yangi tarixini o‘rganishda tizimli yondoshuvning shakllantirilishi, siyosiy, ijtimoiy-
iqtisodiy,   madaniy   sohadagi   tub   o‘zgarishlarni   tadqiq   qilishda   har   bir   jarayon
xususiyatidan kelib chiqib ma’lum xronologik ramkalarni belgilab olish maqsadga
muvofiq   bo‘lishini   ko‘rsatdi.   Mazkur   tadqiqotlar,   ularda   mujassamlashgan
manbaviy   ma’lumotlarni   tanqidiy   va   tahliliy   o‘rganish   O‘zbekistonning   eng
tarixini yaxlit manzarasini yaratishga xizmat qiladi. Mamlakatimiz tarixchilarining
O‘zbekistonning   mustaqillik   davri   tarixiga   doir   izlanishlari   natijalari   shuningdek
ko‘plab   maqolalar,   risolalar,   monografik   tadqiqotlarda   o‘z   ifodasini   topdi.
O‘zbekistonning   mustaqillik   davri   masalalarini   o‘rganishda   faylasuflar,
iqtisodchilar,   huquqshunoslar,   sotsiologlarning   izlanishlarini   e’tirof   etgan   holda,
ularning   tadqiqotlarida   mujassamlashgan   ma’lumotlar   va   xulosalarni   tarixiy
tadqiqotlarga   jalb   qilish   asnosida,   fanlararo   yondoshuvga   asoslangan
O‘zbekistonning eng tarixini yaxlit yorituvchi asarning yaratilishi fursati yetdi. Bu
asar   jamiyat   tarixiy   tafakkurida   mamlakatimizning   dunyoda   munosib   o‘ringa
egaligi va O‘zbekiston tarixi umumjahon tarixiy jarayonlarining ajralmas bir qismi
ekanligi haqidagi tasavvurlarni shakllantirmog‘i lozim.
O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   Shavkat   Mirziyoyevning   2017-yil   30-
iyundagi “O‘zbekiston Respublikasi Fanlar akademiyasi huzurida O‘zbekistonning
eng   yangi   tarixi   bo‘yicha   jamoatchilik   kengashi   faoliyatini   tashkil   etish
to‘g‘risida”gi   qarori   e’lon   qilindi.   Mustaqillik   yillarida   O‘zbekistonda   tarix   fani
sobiq mustabid tuzum mafkurasidan voz kechish, yangi yondashuvlar bilan bog‘liq
o‘zgarishlarga   yuz   tutdi.   Fan   taraqqiyoti   va   ijtimoiy-iqtisodiy   rivojlanish
O‘zbekiston tarixchilari zimmasiga jahon amaliyoti yutuqlaridan kelib chiqib, tarix fanini   yanada   yuqori   ilmiy-nazariy   darajaga   olib   chiqish   hamda   yangi   ilmiy
yo‘nalishlarni   o‘zlashtirish   kabi   vazifalarni   yuklamoqda.   Davlatimiz   rahbarining
2017-yil   30-iyundagi   “O‘zbekiston   Respublikasi   Fanlar   akademiyasi   huzurida
O‘zbekistonning eng yangi tarixi bo‘yicha jamoatchilik kengashi faoliyatini tashkil
etish   to‘g‘risida”gi   qarori   kengash   ishidagi   kamchiliklarni   bartaraf   etish   va   uni
yangi   pog‘onaga   ko‘tarish   hamda   bu   boradagi   ishlar   samaradorligini   oshirishga
qaratilgan muhim hujjatlardan biri bo’ldi.
O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   Shavkat   Mirziyoyevning   2017-yil   30-
iyundagi “O‘zbekiston Respublikasi Fanlar akademiyasi huzurida O‘zbekistonning
eng   yangi   tarixi   bo‘yicha   jamoatchilik   kengashi   faoliyatini   tashkil   etish
to‘g‘risida”gi qarorini o‘qib...
O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidenti   Shavkat   Mirziyoyevning   2017-yil   30-
iyundagi “O‘zbekiston Respublikasi Fanlar akademiyasi huzurida O‘zbekistonning
eng   yangi   tarixi   bo‘yicha   jamoatchilik   kengashi   faoliyatini   tashkil   etish
to‘g‘risida”gi qarorini o‘qib...
Mustaqillik yillarida O‘zbekistonda tarix fani sobiq mustabid tuzum mafkurasidan
voz   kechish,   yangi   yondashuvlar   bilan   bog‘liq   o‘zgarishlarga   yuz   tutdi.   Fan
taraqqiyoti   va   ijtimoiy-iqtisodiy   rivojlanish   O‘zbekiston   tarixchilari   zimmasiga
jahon amaliyoti yutuqlaridan kelib chiqib, tarix fanini yanada yuqori ilmiy-nazariy
darajaga   olib   chiqish   hamda   yangi   ilmiy   yo‘nalishlarni   o‘zlashtirish   kabi
vazifalarni yuklamoqda.
Davlatimiz   rahbarining   2017-yil   30-iyundagi   “O‘zbekiston   Respublikasi   Fanlar
akademiyasi   huzurida   O‘zbekistonning   eng   yangi   tarixi   bo‘yicha   jamoatchilik
kengashi   faoliyatini   tashkil   etish   to‘g‘risida”gi   qarori   kengash   ishidagi
kamchiliklarni bartaraf etish va uni yangi pog‘onaga ko‘tarish hamda bu boradagi
ishlar samaradorligini oshirishga qaratilgan muhim hujjatlardan biridir. Qarorda   Jamoatchilik   kengashi   oldiga   O‘zbekistonning   eng   yangi   tarixini   tizimli,
haqqoniy   va   xolis   tarzda   o‘rganishni   tashkil   etish,   yangi   avlod   ilmiy   va   o‘quv-
uslubiy adabiyotlarni yaratish hamda mamlakatimizning dunyodagi o‘rni va rolini
ko‘rsatishga   qaratilgan   qator   vazifalar   qo‘yilgan.   Mazkur   hujjatda   ko‘rsatilgan
vazifalarni   bir-birini   to‘ldiruvchi   ikki   yo‘l   orqali   ro‘yobga   chiqarish   lozim.
Birinchi yo‘l – yangi avlod ilmiy va o‘quv adabiyotlarini yaratish. Ikkinchi yo‘l –
mavjud bilimlarni yoshlarga targ‘ib etish va o‘qitish.
O‘zbekistonning   eng   yangi   tarixi   haqida   so‘z   yuritilganda,   biz   uchun,   avvalo,
mamlakatimizning   1991-yildan   keyin   bosib   o‘tgan   tarixiy   yo‘li   mohiyati   va
mazmunini   anglab   yetish   muhimdir.   Bu   jarayon   qanday   borganligini,
mamlakatimiz   mustaqillik   arafasida   va   uning   dastlabki   yillarida   qanday
muammolarga duch kelganini tushunib yetish muhim. O‘zbek jamiyatida qadimgi
davrlardan   beri   ayrim   demokratiya   unsurlari:   o‘zini   o‘zi   boshqarishning   jamoa
shakli,   mahalla   yig‘inlari,   oqsoqollar   kengashlari   va   xalq   diplomatiyasi   mavjud
edi.   Biroq   hozirgi   kunda   ushbu   institutlar   tomonidan   an’anaviy   funksiyalar
bajarilishining   o‘zi   bilan   qanoatlanib   bo‘lmaydi.   Biz   ularning   faoliyatini   hozirgi
davr talablariga mos yangi mazmun bilan to‘ldirishimiz maqsadga muvofiqdir.
Rivojlangan   demokratik   davlatlarda   siyosiy   partiyalar   fuqarolik   jamiyatining   eng
muhim institutlaridan birini tashkil etadi. Mamlakatimiz Birinchi Prezidenti Islom
Karimov   fuqarolarning   davlat   va   jamiyatni   boshqarishda   keng   ishtirok   etishini
ta’minlovchi   siyosiy   institutlarning   xilma-xilligiga   asoslangan   yangi   demokratik
tizim negizlarini shakllantirish zarurligiga alohida e’tibor qaratgan.
Sobiq   tuzum   davrida   davlat   va   yakkapartiyaviylik   tizimi   shaxs   ustidan   yalpi
hukmronligini   o‘rnatgan   edi.   Fuqaroning   huquqiy   himoyalanmagani,
boshqaruvning   ma’muriy-buyruqbozlik   usullari,   har   qanday   muqobil   fikrlashning
tazyiq ostiga olinishi ko‘p odamlarda chorasizlik tuyg‘usini uyg‘otib, real hayotdan
uzoqlashish istagini oshirdi. “Siyosiy autsayderlar” deb ataluvchi kishilar sonining o‘sishi,   jamiyatda   ijtimoiy   pessimizm   va   boqimandalikning   kuchayishiga   sabab
bo‘ldi.
Afsuski,  bugungi  kunda ham  jamiyatda eski  davrga xos bo‘lgan ijtimoiy ongning
retsidivlari   muayyan   darajada   saqlanib   qolmoqda.   Prezidentimiz   Shavkat
Mirziyoyev   ushbu   holatni   nazarda   tutgan   holda   O‘zbekistondagi   siyosiy
partiyalarni jiddiy tanqid ostiga olib, quyidagilarni ta’kidladi: “Ochiq aytish kerak,
siyosiy   partiyalarda   bu   sohada   haligacha   xotirjamlik,   qandaydir   mudrab   o‘tirish
kayfiyati hukm surmoqda. Hech kimga foydasi bo‘lmagan majlislar soatlab davom
etmoqda,   tanqidiy   tahlil   o‘rniga   mayda   masalalar   bilan   o‘ralashib,   dolzarb
muammolarning   yechimi   chetda   qolib   ketmoqda”.   Bugun   kuchli   fuqarolik
jamiyatni   qurish   vazifasi   tobora   ko‘proq   dolzarblik   kasb   etmoqda.   Uning   amalga
oshirilishi real va faol ko‘p partiyali tizimni shakllantirishni talab etayotir.
O‘zbekistonning   eng   yangi   tarixini   o‘rganishda   yuqorida   ta’kidlab   o‘tilgan
vazifalar   qatorida   jamiyatni   ijtimoiy-iqtisodiy   isloh   qilishdagi   o‘zbek   modelining
konseptual asoslarini idrok etish, davlatimizning global va mintaqaviy integratsiya
jarayonlarida   ishtiroki   bilan   bog‘liq   masalalarning   to‘g‘ri   va   haqqoniy   tahlilini
xalqimiz va kelajak avlodga yetkazish burchimizdir.
O‘zbekiston   Respublikasi   Fanlar   akademiyasi   Tarix   instituti   mamlakat   milliy
davlatchiligining   vujudga   kelishi   va   taraqqiy   topishining   eng   yangi   tarixini
o‘rganish,   ilmiy,   ilmiy-ommabop,   o‘quv-metodik,   ma’rifiy   adabiyotlarni
tayyorlash   va   chop   etish   borasidagi   yetakchi   ilmiy-tadqiqot   muassasalaridan   biri.
Institutda O‘zbekiston eng yangi tarixining turli jabhalarini tadqiq etuvchi “Yangi
va   eng   yangi   tarix”,   “Etnologiya   va   antropologiya”,   “Tarixshunoslik   va
manbashunoslik”   bo‘limlari   faoliyat   ko‘rsatmoqda.   Bu   yerda   eng   yangi   tarixni
o‘rganishda   tarix,   xalqaro   munosabatlar   nazariyasi,   sotsiologiya,   antropologiya,
etnologiya,   falsafa,   iqtisodiy   nazariya,   siyosiy   muammolarni   qamrab   olgan   yangi fanlararo   yondashuvlar   tahlili   amalga   oshirilmoqda.   Yana   ahamiyatli   jihati,
institutning olti nafar yetakchi olimi Jamoatchilik kengashi a’zosi hamdir.
Olimlar  tomonidan  “Buyuk   va  muqaddas,   mustaqil  diyor”,  “O‘zbekistonning  eng
yangi tarixi: nazariy-metodologik asoslari, o‘rganish tajribasi, manba va uslublar”,
“O‘zbekiston   yoshlari   ijtimoiy-madaniy   islohotlar   jarayonida”,   “O‘zbekistonning
eng   yangi   tarixidan   lavhalar”,   “Farg‘ona   vodiysi   shaharlarida   iqtisodiy
transformatsiya   jarayonlari   (1991-1996-yillar)”   kabi   qator   to‘plam   va
monografiyalarning   nashr   etilishi   O‘zbekistonning   eng   yangi   tarixiga   oid   amalga
oshirilgan qator ilmiy-tadqiqot loyihalar natijasi, deyish mumkin.
Institutda xorij davlatlari bilan hamkorlikda ishlash yanada takomillashib 
borayotir. Bugun “Yangi va eng yangi tarix” bo‘limi xodimlarining ilmiy 
ishlanmalarini chet elda nashr etilgan yigirmadan ortiq monografiyada o‘qish 
imkonimiz bor ekanligi quvonarli. Bundan tashqari, Rossiya, Germaniya, 
Yaponiya, AQSh, Belgiya, Buyuk Britaniya, Xitoy, Hindiston, Shveytsariya, 
Shvetsiya, Gollandiya, Qozog‘iston, Qirg‘iziston, Turkmaniston kabi davlatlar 
ilmiy nashrlarida yuzdan ortiq maqola chop etilgan. Bo‘lim xodimlari eng yangi 
tarixning dolzarb masalalariga bag‘ishlangan va jahonning turli mamlakatlarida 
o‘tkazilgan o‘nlab nufuzli xalqaro konferensiyalarda faol qatnashib kelmoqda.
Bugungi kun talab va ehtiyojlari asosida institut xodimlari va yetakchi malakali 
mutaxassislar tomonidan tayyorlangan “O‘zbekiston Respublikasining eng yangi 
tarixi” darsligi chop etilish arafasida. Jamoamiz O‘zbekiston tarixi davlat muzeyi, 
“Qatag‘on qurbonlari xotirasi” muzeyi, O‘zbekiston Respublikasi Qurolli Kuchlari 
davlat muzeyi bilan hamkorlikda ishlab, ularga doimiy amaliy ko‘mak berib 
kelmoqda. Shu bilan birga, institutimizning xorijiy mamlakatlar ilmiy markazlari 
bilan hamkorligi yanada mustahkamlanib borayotir.
Bu kabi sa’y-harakatlar albatta e’tiborli. Lekin shu kungacha O‘zbekistonning eng 
yangi tarixini o‘rganish chuqur va har tomonlama tadqiq etilgan emas.  Jamoatchilik kengashi zimmasiga yuklatilgan vazifalar to‘laqonli bajarilmaganligi 
sababli ilm-fanning ta’lim va boshqa ijtimoiy sohalar bilan integratsiyasi 
mexanizmlari yetarli darajada faollashmadi. Kengashning ishchi organi – 
O‘zbekistonning eng yangi tarixi masalalari bo‘yicha Muvofiqlashtiruvchi-metodik
markaz cheklangan imkoniyatlari sabab bu davr bo‘yicha mavjud adabiyotlarni 
qayta ko‘rib chiqishni talab darajasida amalga oshirmadi. Ayniqsa, O‘zbekiston 
tarixi bo‘yicha zamonaviy chet el ilmiy va o‘quv adabiyotlarini o‘rganish va tahlil 
etish mohiyat jihatidan qoniqtirmaydi.
Bundan tashqari, bizda, afsuski, O‘zbekistonning eng yangi tarixi turli aspektlarini 
o‘rganish bilan shug‘ullanayotgan mutaxassislarning (tarixchilar, sotsiologlar, 
siyosatshunoslar, faylasuflar, iqtisodchi olimlar, huquqshunoslar) tarqoqligi, ular 
faoliyatini muvofiqlashtirish talab darajasida emasligi yaqqol ko‘rinib qolmoqda. 
Bugun ilmiy gumanitar hamjamiyat vakillarining hamkorligisiz va birgalikda 
sarflanadigan kuch-g‘ayratisiz hozirgi zamon tarixining mazmunini tushunish 
murakkabligi barchaga ayon.
Ana shunday bir paytda davlatimiz rahbarining O‘zbekiston Respublikasi Fanlar 
akademiyasi huzurida O‘zbekistonning eng yangi tarixi bo‘yicha jamoatchilik 
kengashi faoliyatini tashkil etish to‘g‘risidagi qarori kengash va tarixchilarga 
muhim yo‘riqnomalarni belgilab berdi. Institut olimlari va kengashning faoliyatini 
qayta ko‘rib chiqish, tariximizni mufassal ifoda etadigan tadqiqotlar, kitoblar, 
monografiya va darsliklar yaratish masalasini tez va sifatli hal etmoq talabini 
qo‘ymoqda.
Mazkur qarorda belgilanganidek, institut va kengash a’zolari qator rejalar, amalga 
oshirilishi zarur bo‘lgan masalalarga jiddiy kirishgan. Unda siyosat, iqtisod, 
madaniyat, ijtimoiy hayotning barcha sohalarida sodir bo‘layotgan voqealar 
asosida O‘zbekistonning eng yangi tarixini o‘rganish bo‘yicha kompleks 
yondashuvni ta’minlash inobatga olingan. Ushbu vazifalarning ilmiy idrok etilishi  va hal qilinishi muayyan darajada tarix fani mavjud tushuncha-metodologik 
arsenalining tanqidiy tahlili va tegishli tarzda O‘zbekistonning eng yangi tarixiga 
oid turli voqealarni tadqiq etish bilan shug‘ullanayotgan barcha ilmiy 
yo‘nalishlarning nazariy salohiyati yangilanishi bilan bog‘liqdir.
Umuman olganda, O‘zbekistonning eng yangi tarixini o‘rganish va uni 
o‘qitishning dolzarb muammolari bo‘yicha keng munozaralarning zaruratini 
chuqur anglagan holda olimlar, pedagog xodimlar va maorifning boshqa vakillarini
tarix ilmi va fani masalalarini keng ommaga yetkazish hamda matbuotda faol 
muhokama qilish zarur. Jamiyatimiz, ayniqsa, yosh avlod ona Vatanimizning yaqin
o‘tmishini tushunishga, murakkab, jo‘shqin va jadal sur’atlar bilan davom 
etayotgan mamlakatimiz mustaqilligining tarix solnomasini tizimli o‘rganishga, 
uni to‘laqonli anglab yetishga katta ehtiyoj sezmoqda. Mazkur sharafli ijtimoiy 
vazifani amalga oshirish esa o‘zbek tarixchilarining ilmiy va fuqarolik burchidir.
Tarixning mazmunini aniqlash yo‘lidagi izlanishlar. Bilimning integral shakli 
sifatida falsafa jamiyat, tarix va inson haqidagi muayyan-ilmiy tasavvurlarni sintez 
qiladi. U gumanitar fanlar – psixologiya, san'atshunoslik, semiotika, san'atga 
murojaat etadi. Tarix falsafasining asosiy vazifalaridan biri – o‘zgaruvchan va 
murakkab ijtimoiy dunyoda hayot mazmuniga doir mo‘ljallarni topish, insoniyat 
mavjudligining har bir muayyan davrida uning oldida turgan ustuvor vazifalarni 
belgilashdir. Har bir inson va kishilik hamjamiyati hayotining burilish davrlarida 
uning oldida hayot mazmuni nimada degan savol ko‘ndalang bo‘ladi. Tarixning 
mazmun va mohiyatini anglab yetish borasidagi ilk urinishlarga qadimgi 
faylasuflarning asarlarida duch kelish mumkin. Tarix ularning talqinida oldinma-
ketin yuz beradigan voqyealar majmui sifatida namoyon bo‘lgan. Tarix tavsifi 
ancha to‘liq bo‘lgan, ba'zan bo‘yab ko‘rsatilgan, lekin ularning hikoyatlari tarix 
haqida yaxlit tasavvur hosil qilish imkonini bermagan. Bu narrativ tarixdir.
(tarixchining talqini, interpretatsiyasi) Keyinchalik qadimgi faylasuflar tarixni  uzluksiz takrorlanib turadigan jarayonlar, «abadiy ortga qaytish» (F.Nitsshe) 
sifatida tasavvur qilganlar.
Diniy an'ana tarixning butunlay boshqacha talqinini taklif qildi. O‘rta asrlarda 
ilohiy taqdir asosiy tarixiy kuch sifatida e'tirof etildi. Tarixiy voqyealarning ichki 
mantiqi alohida mazmun kasb etdi: Xudo nafaqat tarixiy jarayonni boshqaradi, 
balki adashgan insoniyatga gunohlardan forig‘ bo‘lish, jannatdagi boqiy hayotga 
erishish yo‘lini ko‘rsatadi. Avreliy Avgustin o‘zining «Ilohiy shahar haqida» 
asarida boqiylik va muvaqqatlik, ilohiylik va dunyoviylikning birligi to‘g‘risida 
so‘z yuritadi. Uning fikricha, Iso Masih insoniyatga boqiylik sari yo‘l ko‘rsatgan. 
Tarixning mazmuni – boqiylikka eltuvchi yo‘ldan borishda, inson hayotining 
mazmuni esa – Xudoga xizmat qilish, gunohlardan forig‘ bo‘lishdadir
Tarixning mazmunini aniqlash borasidagi keyingi izlanishlar amalda muayyan 
ideal tajassumi sifatidagi tarixning mazmuni haqidagi tezisning ko‘rinishlari 
hisoblanadi. Idealning mazmuni har xil, hatto qarama-qarshi bo‘lishi mumkin: 
texnokratik illyuziyalar, ommaviy iste'mol jamiyati ideali, axborot jamiyati ideali, 
xususiy mulk va ekspluatatsiyasiz umumiy tenglik jamiyati va h.k. Tarixning 
mazmunini aniqlash yo‘lidagi izlanish rang-barang ekanligiga qaramay, uning har 
bir talqini aholi muayyan qismining orzu-umidlariga mosdir. Tarixning mazmuni 
tushunchasining eng teran talqinlarini XX asr faylasuflari –K.Yaspers taklif 
qilgan . U jahon tarixining mazmunini davrlarning umuminsoniy aloqalarga 
asoslanadigan mazmun jihatidan bog‘lanishida ko‘radi. Mazkur bog‘lanishning 
mavjudligini tarixning mazmunini aks ettiradigan dunyoviy vaqt o‘qi kafolatlaydi. 
U Sharq va G‘arb madaniyatlarining umumiy asosi hisoblanadi. Yaspers jahon 
tarixida tillarning vujudga kelishi, mehnat qurollari ixtiro qilinishi, olovdan 
foydalanishga kirishilishi kabi to‘rt bosqichini farqlaydi:. Vaqt o‘qining 
boshlanishi Hindiston, Xitoy, Yunoniston ,Markaziy Osiyo, Eron buyuk 
madaniyatlari deyarli bir vaqtda vujudga kelgan miloddan avvalgi 800 va 200  yillar oralig‘idagi davrga mos keladi. yevropada fan-texnika davrining boshlanishi 
mazkur madaniyatlarning davomi (ma'lum ma'noda esa ularning ziddi) bo‘lgan. 
To‘rtinchi bosqichda insoniyatning birligi vujudga keladi. Bu davrda jamiyat 
insonga munosib bo‘lgan asoslar va tamoyillarga muvofiq rivojlanadi. 
Totalitarizmdan butunlay voz kechishga asoslangan huquqiy davlat mazkur 
birlikning kafili hisoblanadi. Tarixning mazmuni – umuminsoniy madaniyatni va 
vaqt o‘qining avvalida shakllangan an'analarni saqlash va rivojlantirishdadir.
Bugungi kunda jamiyatning globallashuvi munosabati bilan tarixning mazmuni 
haqidagi masala yana kun tartibidan o‘rin olmoqda. Zamonlar va xalqlar aloqasini, 
xalqlar o‘rtasidagi hamjihatlikni qaror toptiradigan, ajdodlarning ma'naviy 
merosini saqlash va ko‘paytirishni, hozirgi avlodlarning erkinligi va ijodiy 
imkoniyatlarini ro‘yobga chiqarishni ta'minlaydigan qadriyatlar tizimiga qarab 
mo‘ljal oluvchi g‘oyalar yana muhim ahamiyat kasb etmoqda.
XIX asrda falsafadan sotsiologiya ajralib chiqa boshladi. Mazkur fan jamiyatni 
tushunishga nisbatan falsafiy yondashuvlarni asosan tan oladi va ayni vaqtda o‘z 
predmeti va tadqiqot metodlariga ega.
Tarix falsafasining dunyoqarashga doir funksiyasi shundan iboratki, u insonda 
tarixga, ya'ni jamiyatning mavjudligi va rivojlanishi, tarixiy jarayonning yagonaligi
va rang-barangligiga, uning mazmuni va yo‘nalishiga, insonning undagi o‘rni va 
roliga va hokazolarga nisbatan umumiy munosabatni shakllantiradi.
Tarix falsafasining nazariy funksiyasi shundan iboratki, u tarixiy jarayonni teran 
anglab yetish va u haqda nazariya, ya'ni tarixiy jarayonning mavjudligi, mazmuni, 
rivojlanish yo‘nalishi haqidagi qarashlar tizimi darajasida xulosa chiqarish 
imkonini beradi. Tarix falsafasining mazkur funksiyasi tarixiy o‘tmishni nazariy 
darajada rekonstruksiya qilishni amalga oshirish, tarixiy dalillar va voqyealarning 
haqqoniylik darajasini aniqlash uchun imkoniyat yaratadi. Tarix falsafasining metodologik funksiyasi uning qoidalarini tarixiy o‘tmishning u 
yoki bu ijtimoiy fanlar doirasida o‘rganiluvchi ayrim hodisalari va voqyealarini 
o‘rganish jarayonida amalga tatbiq etish imkoniyatidan iborat. Bu holda tarix 
falsafasining qoidalari va xulosalari tarix, sotsiologiya, iqtisod, siyosatshunoslik, 
huquq falsafasi, psixologiya va boshqa fanlar sohasida amalga oshiriluvchi 
tadqiqotlarda qudratli metodologik vosita rolini o‘ynaydi.
Tarix falsafasining prognostik funksiyasi shundan iboratki, tarixiy jarayon 
qonuniyatlarini bilish jamiyat, uning ayrim kichik tizimlarining rivojlanish 
tendensiyalarini, tarix voqyealari, kishilar faoliyatining yaqin va uzoq kelajakdagi 
oqibatlarini bashorat qilishga yordam beradi. Bunday bashorat negizida u yoki bu 
ijtimoiy hodisalar va umuman jamiyatning rivojlanishini prognoz qilish mumkin.
Shuni qayd etish lozimki, tarix falsafasining ko‘rib chiqilgan funksiyalari bir-biri 
bilan uzviy bog‘liq va bir-biriga o‘tadi. Ularning har biri qolganlarini nazarda 
tutadi va ularni o‘z tarkibiga u yoki bu tarzda kiritadi.
Tarix falsafasining hozirgi konsepsiyalari. «Tarix falsafasi» atamasi nisbatan 
yaqinda paydo bo‘lgan bo‘lsa-da, dastlabki falsafiy-tarixiy g‘oyalar qadim 
zamonlardayoq vujudga kelgan. Shu sababli tarix falsafasining hozirgi 
konsepsiyalari mohiyatini yaxshiroq anglab yetish uchun tarixiy o‘zlikni 
anglashning tadrijiy rivojlanish jarayoniga nazar tashlash lozim. Tarixiy 
jarayonning yagonaligi va rang-barangligi, uni davriylashtirish va uning shakllarini
tizimga solish haqidagi tasavvurlar, shuningdek insoniyat tarixiy rivojlanishini 
harakatlantiruvchi kuchlar va uning yo‘nalishi haqidagi masala har doim yuqorida 
zikr etilgan jarayonning muhim tarkibiy qismlari hisoblangan.
Tarixiy harakat yo‘llarini, tarixiy jarayon tendensiyalari va yo‘nalishini anglab 
yetish muammosi antik davr mutafakkirlari, avvalo Gerodot, Fukidid, Aristotel, 
Teofrast, Pliniy Katta va boshqalarda kuchli qiziqish uyg‘otgan. Bu tarixchi va 
faylasuflarning asarlarida insoniyatning o‘tmishi va kelajagi haqida muayyan  tasavvurlar, odamlarning qilmishlari haqida, tarixiy voqyealarning yo‘nalishi va 
mazmuni to‘g‘risida mulohazalar mavjud bo‘lgan. Kkeyinchalik bularning 
barchasi jamuljam holda «tarix falsafasi» deb nomlangan, lekin ular hali 
qarashlarning mukammal tizimini tashkil etmagan. Bundan tashqari, qadimgi 
faylasuflar va tarixchilarning aksariyati diniy-mifologik dunyoqarashga amal 
qilgan. Bu dunyoqarashga ko‘ra, jamiyatda, xuddi tabiatdagi kabi, aylanma harakat
mavjud, odamlarning xatti-harakatlari taqdirga yoki xudolar irodasiga bo‘ysunadi. 
Buyuk shaxslar – jamoa oqsoqollari, siyosiy arboblar, qahramonlarga xos bo‘lgan, 
o‘z tabiatiga ko‘ra o‘zgarmas sanalgan ehtiros va iroda inson xulq-atvorini 
belgilovchi omil hisoblanadi.Tarixiy o‘zlikni anglash jarayoni evolyusiyasining 
keltirilgan tavsifi bizga tarix falsafasining hozirgi konsepsiyalariga nazar tashlash 
imkonini beradi. Bu konsepsiyalar orasida gnoseologik yo‘nalish (tanqidiy tarix 
falsafasi), ontologik konsepsiya, aksiologik konsepsiya, tarixning texnokratik 
konsepsiyalari alohida o‘rin egallaydi.
Tarix falsafasining gnoseologik yo‘nalishi XIX asrning ikkinchi yarmidan e'tiboran
mazkur fanning mustaqil yo‘nalishi sifatida shakllana boshladi. Bu yondashuv 
namoyandalari (Vilgelm Diltey, Benedetto Kroche, Georg Zimmel, Robin 
Kollingvud, Raymon Aron va b.) tarix falsafasining asosiy predmeti – tarixiy 
o‘tmishni o‘rganishning mantiqiy-nazariy va metodologik muammolari, uni 
nazariy jihatdan rekonstruksiya qilish va tarixiy dalillarning haqiqiyligini aniqlash, 
deb hisoblaganlar.
Gegel naturfalsafasida o‘zi yashagan davrning ma'lum bo‘lgan ilmiy tasavvurlarini 
bayon etadi. U tabiatni mutlaq ruhning o‘zgacha borlig‘i sifatida tavsiflaydi va 
uning vazifasi o‘z falsafasining uchinchi qismi – ruh falsafasida amalga oshadigan 
sintezga zamin yaratishdan iborat ekanligini qayd etadi. Gegel ta'riflab bergan 
tabiatni o‘rganishning asosiy tamoyillari hozirgi kunda ham o‘z ahamiyatini 
yo‘qotgani yo‘q. Bular: antireduksionizm, tabiatni o‘rganishga nisbatan yaxlit  yondashuv, tabiatning asosiy sohalari: mexanika, fizika, organikaning o‘ziga xos 
xususiyati kabilardir.
XX asrda biz yashayotgan sayyora qiyofasi butunlay o‘zgardi. Insonning ishlab 
chiqarish faoliyati insoniyatni dunyo miqyosidagi ekologik tanglikka giriftor etdi. 
Yutuqlar va ziddiyatlardan iborat og‘ir va mashaqqatli globallashuv jarayoni yuz 
berdi. Fanda, xususan astrofizikani, Olamning kelib chiqishini o‘rganish borasida 
erishilgan ajoyib yutuqlar, ehtimollik nazariyasini matematik asoslash, tizimlar 
umumiy nazariyasi, turli tipdagi tizimlarning qonuniyatlari haqidagi 
tasavvurlarning rivojlanishi va hokazolar dialektikaning kategoriyalar apparatini 
sezilarli darajada boyitdi va ularga aniqlik kiritdi. Dialektika kategoriyalari 
haqidagi tasavvurlarga sinergetika ham jiddiy tuzatishlar kiritmoqda. (Uning 
kategoriyalarini biz tegishli bo‘limlarda ko‘rib chiqamiz).
So‘nggi o‘n yilliklarda falsafiy tadqiqotlar doirasiga butunlay yangi soha – 
virtualistika kirib kelmoqda. Uning falsafiy maqomini va kategoriyalar tizimini 
belgilash shakllanish bosqichini boshdan kechirmoqda. Hozirgi zamonda falsafada 
ilmiy va noilmiy bilishning nisbati, bilish sub'ektining roli, falsafiy 
kategoriyalarning bilish jarayoni va odamlar amaliy faoliyatidagi rolini 
tushunishga nisbatan yondashuvlarda tub o‘zgarishlar yuz bermoqda. Bu falsafa 
o‘tmishning falsafiy tafakkuri erishgan yutuqlardan voz kechyapti, degan ma'noni 
anglatmaydi. O‘tmish mutafakkirlarining dunyoqarashi qanday qonunlarga 
muvofiq o‘zgargan bo‘lsa, hozirgi zamon falsafasi ham shu qonunlarga muvofiq 
o‘zgarmoqda va rivojlanmoqda: fan va amaliyot muqarrar tarzda bizning dunyo 
haqidagi tasavvurlarimizga tuzatishlarini
Bugungi kunga kelib ko`pgina falsafiy oqimlar o`zlarining an’anaviy falsafaga 
aloqador ekanliklarini hamda ulardan farq qilishlarini ta’kidlash maqsadida, 
nomlariga «neo», ya’ni yangi, zamonaviylashgan degan ma’noni anglatuvchi  qo`shimchani qo`shganlar. Masalan, neopozitivizm, neotomizm va boshqalar 
shular jumlasiga kiradi.
Fanning jamiyat hayotidagi o`rnini belgilash va unga nisbatan munosabatga qarab, 
zamonaviy falsafiy ta’limotlarni asosan ikki yo`nalishga ajratish mumkin. Ulardan 
biri — ssiyentizm (lot scientia — fan) ya’ni fan mavjud barcha ijtimoiy 
muammolarni xal etishi mumkinligini ilm-fan taraqqiyotining doimiy ijobiyligini 
asoslovchi falsafiy dunyoqarash. Ssiyentizm G`oyalari, neopozitivizm, texnologik 
determinizm kabi ta’limotlarning asosini tashkil etadi.
Ikkinchisi — antissiyentizm, ya’ni fan taraqqiyoti jamiyat hayotiga salbiy ta’sir 
ko`rsatishini asoslovchi falsafiy dunyoqarash. Bunday dunyoqarash 
ekzistensializm, frankfurt ijtimoiy-falsafiy maktabi, Rim Klubining bir qator 
tarmoklarini, ba’zi diniy-falsafiy oqimlarning fanga munosabatini ifodalaydi. 
Antissiyentizm ilm-fan taraqqiyotining natijalarini nazorat ostiga olish, bu 
masalada jamiyat hayotini xavf ostiga kuymaslik talabi bilan bog`liqdir.
Antissiyentizmning ayrim uta ashaddiy namoyandalari fan-texnika taraqqiyotini 
tamoman to`xtatib guyish G`oyasini ham ilgari suradilar. Umuman olganda, ХХ 
asr falsafasida bir-biriga muqobil bo`lgan yo`nalishlar ratsionalizm va 
irratsionalizm, antropologizm va naturalizm, ssiyentizm va antissiyentizm, 
materializm va idealizm o`z o`rniga ega bo`lmoqda.
Neotomizm — ХХ asrdagi eng yirik diniy-falsafiy oqim bo`lib, u o`rta asrlardagi 
(ХIII asr) Foma Akvinskiyning ta’limotini qaytadan tikladi. U (neo — yangi, 
tomizm — «foma», transkripsiyada «toma» bo`lib o`zgargan) Foma Akvinskiyning
yangi, zamonaviy ta’limoti demakdir. Bu ta’limotga ko`ra, ilm va e`tiqod o`rtasida 
tula muvofiglik, uyg`unlik bor. Ular bir-birini tuldirib turadi, har ikkisi ham xudo 
tomonidan berilgan haqiqat.
Neotomizm vakillari fikricha, ilm yetmagan joyda e`tiqod qo`llanishi kerak. Lekin 
bu e’tigod kur-kurona, shunchaki ishonch bo`lmay, balki mantiqan teran anglangan e’tigod bo`lishi kerak. Хudoning mavjudligini falsafa turli mantiqiy usullar orqali 
isbot qilishi lozim. Shunday qilib, falsafaning vazifasi dinga xizmat qilishdan 
iboratdir.
Neotomistlar dunyoni, jamiyatni xudo yaratgan, jamiyat taraqqiyoti xudoning 
rejasi asosida boradi, deydilar. Diniy teologiya oqimi bo`lganligidan neotomizm 
albatta, iloxiy qadriyatlarni ustuvor kuyadi. Ammo u din va uning jamiyatdagi 
o`rniga, o`zining nomi kelib chiqishiga sabab bo`lgan, Foma Akvinskiy zamonidan
farqli yondoshadi. Fomadan keyingi davr Yevropada xristianlikning sofligini 
saqlash G`oyasi, asta-sekin mutloqlashib, o`rta asr akidaparastligining ma’lum 
ko`rinishlaridan biri-inkvizitsiyaga olib kelgan edi. Bu esa xurfikrlilik, ilm-fandagi 
yangilikka qarshi ko`rashga aylanib ketgan edi. Lekin inson huquqlari, fikr 
erkinligi demokratiya belgisiga aylangan ХХ asrda bunday utaketgan 
akidaparstlikka o`rin yo`q. Neotomizm hozirgi sivilizatsiyali dunyoda 
sivilizatsiyalashgan ta’limot sifatida maydonga chiqmokda. O`z navbatida bu 
demokratiya ustivor bo`lgan hayot tarziga muayyan darajada mos keladi.
Neokantchilik XIX asr o`rtalarida shakllangan va ХХ asr boshlarida rivojlangan 
edi. Uning vakillari I. Kant o`z davrida kuygan ilmiy bilishning umumiyligi va 
zaruriyati haqidagi hamda tajribaviy aql haqidagi muammolarni tahlil etadilar. Bu 
ta’limotga ko`ra, inson dunyoga bir marta keladi, shuning uchun har bir insonning 
hayoti o`zi uchun eng oliy maqsaddir. Shunday ekan, inson hayotidan kimdir o`z 
maqsadlarini amalga oshirish uchun vosita sifatida foydalanishi mumkin emas. 
Erkin mavjudot deganda, Kant izdoshlari o`zi xoxlagan ishlarni qiluvchi kishini 
emas, balki jamotchilik manfaatiga qarshi yurmaydigan, unga zid ish qilmaydigan, 
ammo o`z xaq-huquqlarini yaxshi biladigan insonni nazarda tutadilar.
ХХ asrga kelib, fan va texnika taraqqiyoti bilan ilmiy tafakkur va til muammolarini
falsafiy tahlil qilishga kizikish nixoyatda ortdi. Bu yo`nalishda ishlayotgan eng  yirik oqimlarga neopozitivizm, strukturalizm va germenevtika kabi falsafiy qarash 
namoyondalari misol bo`ladi.
Neopozitivizm oqimining yirik namoyandalari Karnap, Ayer, Rassel, Vitgenshteyn
va boshqalardir. Neo — yangi; pozitiv — ijobiy degan ma’noni anglatadi. 
Nepozitivizm g’arbda Х1Х asrning 20 — yillarida paydo bo`lgan, asoschisi XIX 
asrda yashagan Ogyust Kontdir. Uning fikricha, falsafa aniq fanlar taraqqiyotisiz 
mavjud bo`la olmaydi. Falsafa — ob’ektiv reallikni emas, balki aniq fanlar 
qilayotgan ilmiy, ya’ni ijobiy (pozitiv) xulosalarni o`rganib, tahlil qilib ularni 
mantiqan bir tartibga, sistemaga solishi kerak.
Kont falsafaning o`zi mustaqil ravishda ob’ektiv dunyo to`g`risida xech qanday 
aniq bilimlar berishi mumkin emas, u shu paytgacha yiQilgan bilimlarni formal 
logika qonunlari asosida tahlil etishi va qayta baholashi, uni «absolyut G`oya, rux»
to`g`risidagi ortigcha fikrlardan tozalashi kerak va yangi falsafani yaratishi kerak, 
deb ta’lim bergan.
Neopozitivistlar verifikatsiya prinsipini ilgari suradilar (lot. Veritas — haqiqat.) 
ularning fikricha, faqat tajribada o`z tasdiKini topgan bilimgina xaqiqiydir. Lekin 
nazariy, mavxum bilimlarning hammasini ham tajribada ekvivalentini topish, 
aynan shunday ekanligini isbot qilish mumkin emasligi tufayli bu prinsip 
keyinchalik inkor etildi.
Shundan sung postpozitivizm (ya’ni keyingi pozitivizm) vakili K. Popper 
falsifikatsiyalash metodini ilgari surdi. Bunga ko`ra, inson ba’zi nazariy 
bilimlarning haqiqatligini emas, xato ekanligini isbotlashi kerak. Oxir-oqibatda 
neopozitivizm vakillari falsafa bilimlarning xaqiqiyligini mantiqiy — lingvistik 
usul orqali isbotlashi va sistemalashtirishi kerak, degan xulosaga keldilar.
Shunday qilib, ХХ asrga kelib rang-barang falsafiy ta’limotlar shakllandi. Ularning
barchasini mazkur mavzuda kurib chiqish imkoniyati bo`lmasa-da, yuqorida bayon
etilgan ma’lumotlardan falsafiy plyuralizm haqida, falsafa zamon va makon bilan  bog`liq murakkab fan ekanligi to`g`risida muayyan xulosaga kelish mumkin. Bu 
soxadagi bilimlarimiz, o`z navbatida bizning milliy G`oya va mafko`ramizni 
shakllantirishga, ma’naviyatimizning boyib, mustaxkamlanib borishiga, 
intellektual kamolotimizga xizmat qiladi.

Mavzu:Yangi O’zbekistonda tarixga bo’lgan munosabat va falsafaning yangi qirralari Reja. 1.Mustaqillik yillarida Tarix faniga bolgan e’tibor 2.2017-yil O’ZFA huzuridagi eng yangi tarix bo’yicha jamoatchilik kengashining tashkil etilishi va uning faoliyati 3.Falsafa fanining rivojlanishi va yangi falsafiy yondashuvlar

O‘zbekiston Respublikasi Prezidenti Shavkat Mirziyoyevning 2017-yil 30- iyundagi “O‘zbekiston Respublikasi Fanlar akademiyasi huzurida O‘zbekistonning eng yangi tarixi bo‘yicha jamoatchilik kengashi faoliyatini tashkil etish to‘g‘risida”gi qarorini o‘qib... Mustaqillik yillarida O‘zbekistonda tarix fani sobiq mustabid tuzum mafkurasidan voz kechish, yangi yondashuvlar bilan bog‘liq o‘zgarishlarga yuz tutdi. Fan taraqqiyoti va ijtimoiy-iqtisodiy rivojlanish O‘zbekiston tarixchilari zimmasiga jahon amaliyoti yutuqlaridan kelib chiqib, tarix fanini yanada yuqori ilmiy-nazariy darajaga olib chiqish hamda yangi ilmiy yo‘nalishlarni o‘zlashtirish kabi vazifalarni yuklamoqda. Davlatimiz rahbarining 2017-yil 30-iyundagi “O‘zbekiston Respublikasi Fanlar akademiyasi huzurida O‘zbekistonning eng yangi tarixi bo‘yicha jamoatchilik kengashi faoliyatini tashkil etish to‘g‘risida”gi qarori kengash ishidagi kamchiliklarni bartaraf etish va uni yangi pog‘onaga ko‘tarish hamda bu boradagi ishlar samaradorligini oshirishga qaratilgan muhim hujjatlardan biridir. Qarorda Jamoatchilik kengashi oldiga O‘zbekistonning eng yangi tarixini tizimli, haqqoniy va xolis tarzda o‘rganishni tashkil etish, yangi avlod ilmiy va o‘quv- uslubiy adabiyotlarni yaratish hamda mamlakatimizning dunyodagi o‘rni va rolini ko‘rsatishga qaratilgan qator vazifalar qo‘yilgan. Mazkur hujjatda ko‘rsatilgan vazifalarni bir-birini to‘ldiruvchi ikki yo‘l orqali ro‘yobga chiqarish lozim. Birinchi yo‘l – yangi avlod ilmiy va o‘quv adabiyotlarini yaratish. Ikkinchi yo‘l – mavjud bilimlarni yoshlarga targ‘ib etish va o‘qitish. O‘zbekiston milliy davlatchiligining vujudga kelishi va taraqqiy topishining eng yangi tarixini tadqiq etish va o‘qitish, ilmiy, ilmiy-ommabop, o‘quv-metodik, ma’rifiy adabiyotlarni tayyorlash va chop etish, ilm-fanning ta’lim va boshqa ijtimoiy sohalar bilan integratsiyasi mexanizmlarini mustahkamlash va rivojlantirish borasida ilmiy, madaniy, ta’lim, jamoat muassasalari va tashkilotlari

faoliyatini muvofiqlashtirish ishlarining samaradorligini oshirish, yoshlarda, avvalambor, umumta’lim maktablari, kasb-hunar kollejlari, akademik litseylar o‘quvchilarida, oliy ta’lim muassasalari talabalarida mamlakat tarixi haqidagi chuqur bilimlarni shakllantirish maqsadida: O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining 2017-yil 17-fevraldagi “Fanlar akademiyasi faoliyati, ilmiy-tadqiqot ishlarini tashkil etish, boshqarish va moliyalashtirishni yanada takomillashtirish chora-tadbirlari to‘g‘risida”gi PQ- 2789-sonli qaroriga muvofiq, Oliy va o‘rta maxsus ta’lim vazirligi huzuridagi O‘zbekistonning eng yangi tarixi bo‘yicha Jamoatchilik kengashi O‘zbekiston Respublikasi Fanlar akademiyasi huzuridagi O‘zbekistonning eng yangi tarixi bo‘yicha Jamoatchilik kengashiga (keyingi o‘rinlarda — Jamoatchilik kengashi) aylantirilganligi ma’lumot uchun qabuMustaqillik yillarida O‘zbekistonda tarix fani sobiq mustabid tuzum mafkurasidan voz kechish, yangi yondashuvlar bilan bog‘liq o‘zgarishlarga yuz tutdi. Fan taraqqiyoti va ijtimoiy-iqtisodiy rivojlanish O‘zbekiston tarixchilari zimmasiga jahon amaliyoti yutuqlaridan kelib chiqib, tarix fanini yanada yuqori ilmiy-nazariy darajaga olib chiqish hamda yangi ilmiy yo‘nalishlarni o‘zlashtirish kabi vazifalarni yuklamoqda. Davlatimiz rahbarining 2017-yil 30-iyundagi “O‘zbekiston Respublikasi Fanlar akademiyasi huzurida O‘zbekistonning eng yangi tarixi bo‘yicha jamoatchilik kengashi faoliyatini tashkil etish to‘g‘risida”gi qarori kengash ishidagi kamchiliklarni bartaraf etish va uni yangi pog‘onaga ko‘tarish hamda bu boradagi ishlar samaradorligini oshirishga qaratilgan muhim hujjatlardan biridir. Qarorda Jamoatchilik kengashi oldiga O‘zbekistonning eng yangi tarixini tizimli, haqqoniy va xolis tarzda o‘rganishni tashkil etish, yangi avlod ilmiy va o‘quv- uslubiy adabiyotlarni yaratish hamda mamlakatimizning dunyodagi o‘rni va rolini ko‘rsatishga qaratilgan qator vazifalar qo‘yilgan. Mazkur hujjatda ko‘rsatilgan vazifalarni bir-birini to‘ldiruvchi ikki yo‘l orqali ro‘yobga chiqarish lozim.

Birinchi yo‘l – yangi avlod ilmiy va o‘quv adabiyotlarini yaratish. Ikkinchi yo‘l – mavjud bilimlarni yoshlarga targ‘ib etish va o‘qitish. O‘zbekistonning eng yangi tarixi haqida so‘z yuritilganda, biz uchun, avvalo, mamlakatimizning 1991-yildan keyin bosib o‘tgan tarixiy yo‘li mohiyati va mazmunini anglab yetish muhimdir. Bu jarayon qanday borganligini, mamlakatimiz mustaqillik arafasida va uning dastlabki yillarida qanday muammolarga duch kelganini tushunib yetish muhim. O‘zbek jamiyatida qadimgi davrlardan beri ayrim demokratiya unsurlari: o‘zini o‘zi boshqarishning jamoa shakli, mahalla yig‘inlari, oqsoqollar kengashlari va xalq diplomatiyasi mavjud edi. Biroq hozirgi kunda ushbu institutlar tomonidan an’anaviy funksiyalar bajarilishining o‘zi bilan qanoatlanib bo‘lmaydi. Biz ularning faoliyatini hozirgi davr talablariga mos yangi mazmun bilan to‘ldirishimiz maqsadga muvofiqdir. Rivojlangan demokratik davlatlarda siyosiy partiyalar fuqarolik jamiyatining eng muhim institutlaridan birini tashkil etadi. Mamlakatimiz Birinchi Prezidenti Islom Karimov fuqarolarning davlat va jamiyatni boshqarishda keng ishtirok etishini ta’minlovchi siyosiy institutlarning xilma-xilligiga asoslangan yangi demokratik tizim negizlarini shakllantirish zarurligiga alohida e’tibor qaratgan. Sobiq tuzum davrida davlat va yakkapartiyaviylik tizimi shaxs ustidan yalpi hukmronligini o‘rnatgan edi. Fuqaroning huquqiy himoyalanmagani, boshqaruvning ma’muriy-buyruqbozlik usullari, har qanday muqobil fikrlashning tazyiq ostiga olinishi ko‘p odamlarda chorasizlik tuyg‘usini uyg‘otib, real hayotdan uzoqlashish istagini oshirdi. “Siyosiy autsayderlar” deb ataluvchi kishilar sonining o‘sishi, jamiyatda ijtimoiy pessimizm va boqimandalikning kuchayishiga sabab bo‘ldi. Afsuski, bugungi kunda ham jamiyatda eski davrga xos bo‘lgan ijtimoiy ongning retsidivlari muayyan darajada saqlanib qolmoqda. Prezidentimiz Shavkat Mirziyoyev ushbu holatni nazarda tutgan holda O‘zbekistondagi siyosiy

partiyalarni jiddiy tanqid ostiga olib, quyidagilarni ta’kidladi: “Ochiq aytish kerak, siyosiy partiyalarda bu sohada haligacha xotirjamlik, qandaydir mudrab o‘tirish kayfiyati hukm surmoqda. Hech kimga foydasi bo‘lmagan majlislar soatlab davom etmoqda, tanqidiy tahlil o‘rniga mayda masalalar bilan o‘ralashib, dolzarb muammolarning yechimi chetda qolib ketmoqda”. Bugun kuchli fuqarolik jamiyatni qurish vazifasi tobora ko‘proq dolzarblik kasb etmoqda. Uning amalga oshirilishi real va faol ko‘p partiyali tizimni shakllantirishni talab etayotir. O‘zbekistonning eng yangi tarixini o‘rganishda yuqorida ta’kidlab o‘tilgan vazifalar qatorida jamiyatni ijtimoiy-iqtisodiy isloh qilishdagi o‘zbek modelining konseptual asoslarini idrok etish, davlatimizning global va mintaqaviy integratsiya jarayonlarida ishtiroki bilan bog‘liq masalalarning to‘g‘ri va haqqoniy tahlilini xalqimiz va kelajak avlodga yetkazish burchimizdir. O‘zbekiston Respublikasi Fanlar akademiyasi Tarix instituti mamlakat milliy davlatchiligining vujudga kelishi va taraqqiy topishining eng yangi tarixini o‘rganish, ilmiy, ilmiy-ommabop, o‘quv-metodik, ma’rifiy adabiyotlarni tayyorlash va chop etish borasidagi yetakchi ilmiy-tadqiqot muassasalaridan biri. Institutda O‘zbekiston eng yangi tarixining turli jabhalarini tadqiq etuvchi “Yangi va eng yangi tarix”, “Etnologiya va antropologiya”, “Tarixshunoslik va manbashunoslik” bo‘limlari faoliyat ko‘rsatmoqda. Bu yerda eng yangi tarixni o‘rganishda tarix, xalqaro munosabatlar nazariyasi, sotsiologiya, antropologiya, etnologiya, falsafa, iqtisodiy nazariya, siyosiy muammolarni qamrab olgan yangi fanlararo yondashuvlar tahlili amalga oshirilmoqda. Yana ahamiyatli jihati, institutning olti nafar yetakchi olimi Jamoatchilik kengashi a’zosi hamdir. Olimlar tomonidan “Buyuk va muqaddas, mustaqil diyor”, “O‘zbekistonning eng yangi tarixi: nazariy-metodologik asoslari, o‘rganish tajribasi, manba va uslublar”, “O‘zbekiston yoshlari ijtimoiy-madaniy islohotlar jarayonida”, “O‘zbekistonning eng yangi tarixidan lavhalar”, “Farg‘ona vodiysi shaharlarida iqtisodiy