logo

BIOSFERA

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

79.5 KB
MAVZU: BIOSFERA 
                                                            Reja:
 Kirish 
1. Biosfera haqida tushuncha. 
2. Ekologik omillar tasnifi.
3. Inson va organizmlarning ekologik omillar ta'siriga moslashuvi. 
4.Biosfera muvozanatining buzilishi va oqibatlari.
4. Tabiiy resurslar
5. Xulosa  Ekologiya   atamasini   fanga   birinchi   bo"lib   nemis   olimi   Ernest   Gekkel
1866 yilda kiritgan . Lekin hozirgi  kunda  juda ommalashib ketgan bu atamaning
mazmuni (grekcha «oykos» -uy yashash joyi,   «logos»  -fan  )   asl  moxiyatini  to'la
tushinish   imkonini   bermaydi   Ekologiya-hayot       jarayonlarini         o'ziga       xos
uslublarda       tadqiq   qiladigan     mustaqil     fan     hisoblanidi.       Ekologiya   biologik
fanlar   turkumiga   mansub   mustaqil   fandir.   Ekologiyaning   juda   ko"p   tariflari
mavjud Ulardan birida shunday  deyiladi:«Ekologiya O rganizmlarning (har
qanday   ko'rinishlardagi,   barcha   darajada   uyg'unlashgan)   hayot   faoliyati
qonuniyatlarini       ular       hayoti       kechadigan       tabiiy       muhitga       inson   omilining
ta'sirini   hisobga   olgan   holda   o'rganadigan   fandir».   Tirik   tabiat   qanday   tuzilgan,
qaysi   qonunlar   asosida   mavjud   va   rivojlanadi,   inson   ta'siriga   qanday   javob
beradi-bularning   barchasi   ekologiyaning   predmeti   hisoblanadi.   Hozirgi   kunda
ekologiyaning     asosiy   vazifalari   quyidagilardir:   -hayotning   tashkil   topish
qonuniyatlarini   inson   ta'sirini   hisobga   olgan   holda   o'rganish;   -biosferadagi
jarayonlarni   o'rganish,   boshqarish,   bashorat   qilish   insonning   yashash   muhitini
saqlash;   -biologik   resurslardan   oqilona   foydalanishning   ilmiy   asoslarini
yaratish va boshqalardir.  Dastlabki ekologik tushunchalar haqida qadimgi yunon
olimlari   asarlarida   ham   ma'lumotlar   keltirilgan.   (Tsimlik   va   hayvonlar,   inson
hayotining   atrof   muhit   bilan   bog'liqligini   Ibn   Sino,   Beruniy   asarlarida,
shuningdek   A.Gumboldt,   J.   Lamark,   K.Rule,   Ch.Darvin, E.Gekkel asarlarida
yoritilgan.   Lekin   ekologiyaning   fan   sifatida   shakllanishi   XX   asr   boshlarida
amalga   oshdi.   Dastlab   o’simliklar   va   hayvonlar   ekologiyasi,   XX   asrning   20
yillarda   ijtimoiy   ekologiya   va   inson   ekologiyasi   rivojlandi.   20-30   yillarda   O'rta
Osiyo Davlat  universitetida D.N.Kashkarov va   E.P.Korovinlarning ekologiya-
geograflya   maktabi   tashkil   etilib,   o'lkamiz   tabiatini   ekologik   tadqiq   qilish
boshlandi.   1940-50   yillarda   sobiq   ittifoqda   ekologik   bilimlarning   rivojlanishi
susayib   qoldi.   Atrof   muhit   holati   tez   o'zgara   boshladi.   XX   asrning   60- yillariga
kelib ekologiya jadal rivojlandi, uning yangi yo'nalishlari  vujudgakeldi.
Umumiy   ekologiya   barcha   organizmlarning   alohida   darajadagi,   muhit sharoitlari   bilan   o'zaro   munosabatlari   ekologiyasini   o'rgandi.   Hozirgi   kunda
ekologiyaning ijtimoiy va tabiiy fanlar  chegarasida rivojlanayotgan tarmoqlarga
inson   ekologiyasi,   ijtimoiy   ekologiya,   gidroekologiya,   global   ekologiya   va
boshqalar  kiradi. Ekologiyaning vujudga kelgan yangi tarmoqlari fanlar  tizimida
o'ziga xos o'rin egallaydi.
Organizmni   o'rab   turuvchi   va   u   bilan   doimiy   munosabatda   bo’ladigan
tabiatning   bir   qismi   hayot   muhiti   deb   ataladi.   Yer   yuzida   organizmlar   to'rt
hayot   muhitini   o'zlashtirganlar   -suv,   havo,   tuproq,   organizm.   Organizmning
yashashi  uchun  bir   yoki   bir   nechta   muhitlar   zarurdir.   Hayot   muhitlari   aloxidaa
yashash   muhitlariga   bo'linadi.   Yashash   muhiti   hayot   muhitining   geografik   va
ekologik   xususiyatlari   bilan   ajraluvchi   qismidir.   Masalan:   suv   hayot   muhitida
chuchuk va sho'r suvli yashash  muhitlari , oqar va   oqmas  suv  yashash   muhitlari
ajratiladi. Yashash muhiti yashash  joyi va biotoplarga bo'linadi.
Tabiatdagi   mavjud   barcha   organizmlar   populyatsiyalar   tarkibiga   kiradi.
Ekologiyada   populyatsiya   deb   umumiy   maydonda   yashaydigan   va   o'zaro
munosabatdagi   bir   turning   zotlari   guruhiga   aytiladi.   Tabiatda   faqat
populyatsiyalar o'z tarkibidagi zotlar  sonini boshqara oladi.
Shuning   uchun   o'simlik   va   hayvonlarni   muhofaza   qilish   populyatsiya
darajasida   amalga   oshirilishi   lozim.Ekologiyada   asosiy   tushunchalardan   biri
ekologik   sistema   tushunchasidir.Tirik   organizml ur   j am oasi   va   ular ni   yashash
muhi tini   o'z   i chiga   oladigan   funktsional   sistema   -   ekologik   sistema   deyiladi.
Cho'l,  o'rmon , o'tloq, botqoq, ko'lni ekosistemalarga misol qilib aytish  mumkin.
Muhitning   ekologik   omillari   tasnifi.   Abiotik   omillar;   Biotik   omillar;   Antropogen
omillar;   Iqlimiy;   yorug'lik,   harorat,   namlik,   shamol,   bosim.   Fitogen;   o"simliklar
ta'siri   Insonning   organizmlarga   bevosita   va   yashash   muhitlariga   ta'siri   Edafogen;
tuproq xususiyatlarining organizmlarga ta'siri   Zoogen; hayvonlar ta'siri   Orografik;
yer   yuzasi   past   balandliklarining   ta'siri   Mikrobiogen;   viruslar,   bakteriyalarning
organizmlarga ta'siri
Gidrologik;   suv   muhiti   xususiyatlarining   ta'siri   Ekosistema         chegarasiz
tushuncha    bo’lib,    unga    tomchidan  okeangacha bo’lgan barcha       obektlarni misol  qilib  keltirish  mumkin.
Shahar,     akvarium,    tuvakdagi     gul,    kosmik    kema    suniy  ekosistemalarga
misol        bo’ladi.Ekosistemadagi        barcha  komponentlar o'zaro  chambarchas
bog'langan.   Ekosistemadagi   dinamik muvozanat holati gomeostaz deb yuritilad
i.   Agar   tashqi   tasir   natijasida   muvozanat   buzilsa   ekosistema   o'z-o'zini   tiklashi
mumkin.   Insonlarning   tabiatga   tasiri   ekosistemalarning   o'z-o'zini   tiklash
imkoniyatlaridan   oshmasligi   kerak   .   Ekosistemadagi   organizmlarning   alohida
to'plami   ,biotsenoz   deb   ataladi.   Ekosistemadagi   yashash   sharoitlarining
yig'indisi   biotop   deb   yuritiladi.   Biotsenoz   va   biotop   birgalikda   biogeotsenozni
hosil   qiladi   Biogeotsenoz   biosferaning   eng   kichik   hududiy   birligi   hisoblanadi.
Ekosistemadagi        organizmlar       oziq       zanjirlari        orqali       o'zaro bog'langan.
«O’simlik-hashorat-baqa-ilon-kalxat»     oziq   zanjirida   birinchi   bug'indan
keyingilariga   qarab   biomassa   kamayib   boradi   .   Turli       ekosistemalar       oziq
turlari     orqali     bog'langan.     Hamma   ekosistemalar   «ochiq»   bolib,     modda   va
energiya   almashinuvi   jarayonida   biri   ikkinchisini   taqozo   etib   turadi.   Yer
yuzidagi   barcha   organizmlar   tarqalgan   va   ularning   tasirida   o'zgargan   hayot
qobig   biosfera   deb   yuritiladi.   Biosfera   haqidagi   talimotning   asoschisi   akademik
V.I.Vernadskiy   (1863-1945y)   hisoblanadi.   Biosfera   atmosferaning   quyi
troposfera   qismini,   butun   gidrosferani   va   litosferaning   ustki   qismi   bo'lgan
nurash   qobig^ini   o'z   ichiga   oladi.   Organizmlar   hosil   qilgan   yoki   o'zgartirgan
barcha   jonsiz   jinslarni   ham   hisobga   olganda   biosferaning   «qalinligi»   40   km
dan   ortadi.   Biogeokimyoviy   j ar ayonl ar   -   m odda   va   ener gi ya   al m ashi nuvi
bi osf er a   mavjudligining   asosiy   sharti   hisoblanadi.   Biosfera   turg'un,
murakkab,   eng   katta   o'ziga   xos   ekosistema   hisoblanadi.   Insonning   xo'jalik
faoliyati   natijasida   biosferaning   turgunligiga   putur   yetmoqda.   Antropogen
tasir   surati   o'sib   boraversa,   yaqin   kelajakda   biosferaning   o'z-o'zini   tiklash
qobiliyati   butunlay   izdan   chiqishi   va  uning   oqibatida  insoniyat   ekologik  halokat
iskanjasiga tushib qolishi mumkin.
Biosferadagi   barcha   tirik   organizmlar   yig’indisini   1.   Vernadskiy   «jonli   modda»
deb   ataydi   va   uning   tarkibiga   insoniyatni   ham   kiritadi.   Biosferaning o'zgarishida inson ongi butunlay yangi   qudratli omil ekanligini takidlaydi .Aqlli
inson o'z taraqqiyotida biosferaning inson tomonidan boshqariladigan yangi sifat
holati   noosfera   (aql,tafakkur   qobig'i)   ga   o'tishi   muqarrardir   .   V.I.
Vernadskiyning   fikricha   noosfera   (biosfera   rivojining   oliy   bosqichi)   bizning
sayyoramizdagi yangi geologik hodisalardir . Inson noosferada birinchi bor yirik
geologik   kuchga   aylanadi   .U   o'z   aqli   va   mehnati   bilan   yashash   makonini
o'zgartiradi va qayta  bunyod qiladi.
Lekin   shuni   takidlash   kerakki,   insonning   biosferani   o'zgartirishi   uning
imkoniyatlari   chidamliligi   darajasidan   oshib   ketmasligi   kerak.   XX   asrning
ikkinchi   yarmida   fan-texnikaning   jadal   rivojlanishi,   ishlab   chiqarish
vositalarining   takomillashuvi   biosferada   ko^plab   salbiy   o'zgarishlar   keltirib
chiqaradi.   Insoniyatning   yaqin   kelajakdagi   faoliyati   birinchi   navbatda
biosferadagi salbiy o’zgarishlar oqibatlarini bartaraf qilishga  qaratilmogi lozim.
TABIIY   RESURSLAR:   tushunchasini   ta'riflashdan   oldin,   bu   tushunchani
ko'pchilik   mualliflar   tomonidan   turlicha   talqin   qilinishi   haqida   aytib   o'tish
kerak.   Akademik   I.P.Gerasimov   bilan   professor   D.A.Armond   tabiiy   resurslarga
eng to’liq ta'rif beradilar.   «Tabiiy resurslar kishilar bevosita tabiatdan oladigan va
ularning   yashashlari uchun zarur bo’lgan xilma-xil vositalardir».   Iqtisodiy geograf
pofessor   Y.G.Saushkin   elektr   energiya   olish,   oziq-ovqat   maxsulotlarini   ishlab
chiqarish   uchun   foydalanishi   mumkin   bo’lgan   komponentlarni   va   sanoat   uchun
xom-ashyoni   tabiiy   resurslarga   kiritadi.   Yana   bir   geografik   A.A.Mints   bu   haqda
boshqacharoq   fikr   bildiradi.   U   tabiiy   resurslardan   foydalanish   formalari   va
yo'nalishlariga qarab, ularni iqtisodiy jihatdan  kl as si f i ka t s i y a   qi l i sh ni   bi r i n ch i
o' r i ng a   qo’ ya di .   Bu   klassifikatsiyada   tabiiy   resurslar   moddiy   ishlab
chiqarishning   asosiy   sektorlaridan   ishlab   chiqarishdan   tashqari   sferada
foydalanishga   qarab   gruppalarga   ajratilgan.   Tabiiy   resurslarni   yana   shu   tariqa
klassifikatsiya   qilish   K.Marks   asarlarida   uchraydi.   Shunday   qilib   tabiiy   resurslar
kishilarning yashashi uchun zarur   m anbal ar i   va   m ehnat   vosi t al ar i   m anbl ar i ga
bo'l i nadi .   Mukammalroq   klasifikatsiya   qilinganda   tabiiy   resurslar
quyidagilarga   bo'linadi:   a)   moddiy   ishlab   chiqarish   resurslari   - sanoatda   yoqilg'i, metallar,   suvlar,   yog'och-taxta,   baliq,   qishloq   xo'jaligida   sug'orish   uchun   suv,
ovlanadigan   hayvonlar.   b)   ishlab   chiqarishdan   tashqari   sfera   resurslari,
ichimlik suv,  daraxtlar,   kishilarni davolash uchun iqlim resurslari va hakozolar.
Tabiiy   jismlar   va   kishilar    foydalanadigan   energiya   turlari  RESURS lar
deyiladi.   Resurs   so’zi   fransuzcha   so'z      bo'lib  «yashash   vositasi»   degan
ma'noni   bildiradi.   Tabiiy   resurslar    kishilarning yashashi uchun zarur bo’lgan
shunday vositalarki, bu vositalar jamiyatga bevosita emas balki ishlab chiqaruvchi
kuchlar va ishlab chiqarish vositalari orqali ta'sir etadi.  Tabiiy resurslar - ovqatga
ishlatiladigan   yovvoyi   o’simliklar   va   hayvonlar,       kishilar       ichadigan       va
boshqa       ko'p       maqsadlarda   foydalanadigan         suvlar,         metallar         olinadigan
rudalar,         uylar   quriladigan       yogoch       taxtalar,       energiya       va       yoqilg'i
manbalari   bo’lgan   kumir,   neft,   tabiiy   gazlardir.   Tabiiy   resurslardan   to'g'ri
foydalanish   va   ularni   muhofaza   qilish   uchun   klasifikatsiya   qilish   zarur.   Tabiiy
resurslar ikki turga bulinadi: tugaydigan va tugamaydigan  resurslarga.   
Tugaydigan       resurslar       o'z       navbatida       2       gruppaga       bo'linadi       -
tiklanadigan   va   tiklanmaydigan.   Tiklanmaydigan   tabiiy   resurslar   yoki
foydalanayotgan   darajadan   yuz   ming   marta   va   million   -   million   marta   sekin
tiklanadigan
tabiiy   resurslar   birinchi   gruppaga   kiradi.     Butunlay   yo'q   bolib   ketadigan   va
juda   kamayib   qoladigan   yer   osti       boyliklari,   foydali   qazilmalar   shular
jumlasidandir.   Demak,   bunday   resurslarni   tiklab   bo'lmas   ekan,   mineral
resurslardan   ratsional   foydalanish   ularni   tejab-tergab   ishlatish   va   qazib
olayotganda   xo'jalikning   boshqa   sohalariga,   chunonchi   yerlarga   zarar
etkazishga yo'l qo'ymaslik   kerak. Havo,    suv    resurslari,    energiya    (quyosh
energiyasi,         yadro,   geotermal,   shamol,   tcf   Iqin   energiyalari)   Er   osti   qazilmalari
(ko’mir,   neft,   gaz,   ruda   va   h.k)   Tuproq,   o’simlik   va   hayvonlar,   ba'zi   mineral
resurslar   Tiklanadigan   tabiiy   resurslar   butunlay   yo'q   bo’lib       ketmaydi   va
qaytadan     tiklanadi.       Tirik     mavjudotlar,     o’simlik     va     hayvonlar,   shuningdek,
tuproq   ana   shunday   resurslardandir.   Chunonchi,  tuproq yo'q bo’lib ketmaydi
balki,   asosiy   xossasini   umundorligini   yo'qotadi.       Bunday     resurslardan foydalanayotganda     shuni       esda   tutish   kerakki,   muayyan   tabiiy   sharoitning
buzilishi   ularning   qayta   tiklanishiga   halaqit   berishi   mumkin.   Masalan,   hozirgi
vaqtda   butunlay qirib yuborilgan ko’pgina hayvon va o’simlik turlari,   shuningdek
erroziya   natijasida   butunlay   buzilgan   tuproqlar   qaytadan   tiklanmaydi.   Bunda
tiklanadigan   tabiiy   resurslarning   paydo   bo'lish   protsessi   muayyan   tezlikda
bo'lishini   esda   saqlash   kerak.   Masalan,   otib   tashlangan   hayvonlarning   qaytadan
paydo   bo'lishi   uchun   bir   yil   yoki   bir   necha   yil   kerak.   Daraxtni   kesib   tashlagan
o'rmon   kamida   60   yildan   keyin   qayta   tiklanishi   mumkin.   Tarkibi   o'zgargan
tuproqning yaxshilanishi uchun esa bir necha ming yil vaqt kerak. Shuning uchun
ham tabiiy resurslarni  ishlatish sur'atiga to'g'ri kelishi kerak. 
Tiklanadigan   tabiiy   resurslarga   zaruriy   sharoit   yaratib   berilsa   kishilarga
abadiy xizmat  qilish mumkin.
Tugamaydigan   tabiiy   resurslarga   -   suv,   iqlim   va   kosmik   resurslar   kiradi.   Suv
resurslari-   suv   barcha   jismlar   orasida   eng   ajoyibdir.   Suv   tabiatda   uchta   fizik
holatda: qattiq, suyuq va bug'simon  holatda uchraydi. Dunyodagi suvlarning 92-
94 % okeanlardadir.  Bevosita foydalanishga yaroqli suv barcha suv zahirasining
1%   iga   ham   etmaydi.   Biroq   bitmas   tuganmas   hisoblangan   dengiz   suvlari   ham
o'ta   ifloslanishi   xavfi   ostida   turibdi.   Chuchuk   suv   esa   miqdor   jihatidan
tugaydigan   resurs   hisoblanadi,   chunki   kishilarga   ishlatish   uchun   yaroqli   suv
kerak.   Yer   sharining   ko'pgina   joylarida   suvdan   noratsional   foydalanishi,
daryolarning   sayozlanib   qolishi   va   boshqalar   oqibatida   chuchuk   suv   miqdori
keskin   kamaymoqda.   Xolbuki,   sugorish   sanoat   va   kommunal   xo'jalik   uchun
suvga   bo’lgan   ehtiyoj   yildan   yilga   ortib   bormoqda.   Iqlim   va   kosmik   resurslar
quyosh   radiatsiyatsiyasi   yorug'lik   va   issiqlik,   atmosfera   havosi,   shamol
erroziyasi   ham,   iqlim   resurslariga   kiritiladi.   Planetamizga   kelgan   quyosh
nurlarining   yarmidan   ko’prog'i   energiyaning   boshqa   turiga   aylanadi.   Quyosh
nurlarining   muayyan   qismi   tuproq,   suv   va   havoni   isitishga   sarf   bo’ladi   va   asta
sekin havoga tarqaladi. Bir qismi o’simliklar  tomonidan o'zlashtiriladi.
Quyoshning   nurli   energiya   manbai   milliard-milliard   yilga   etishi   mumkin.
Shuning uchun ham quyosh energiyasi bitmas  tuganmasdir. Atmosfera   havosi   kishilar,   hayvonlar   o^simliklarning   nafas   olishi   uchun
zarur.   Havo   bitmas   tuganmas   lekin   uning   tarkibi   o’zgarishi   mumkin.   Havoni
ifloslash   ishiga   sanoat   korxonalari   va   transport   mashinalaridan   chiqayotgan
gazlar sabab bo'lmoqda, bu esa inson  organizmi uchun zararlidir.
Tabiatni muhofaza qilish aspektlari
Tabiatni   muhofaza   qilish   aspektlari   uzoq   vaqt   davomida   tabiatni
muhofaza     qilish     moddiy     farovonlik     to’gMsida     g'amxo'rlik   qilishdangina
iborat      bolib      qolgan      bo'lsa,      endilikda      tabiatni   muhofaza   qilish   deganda
keng   va   xilma-xil   masalalar   ko'zda   tutilmoqda. Tabiatni  muhofaza qilishning
bir necha    aspektlari  bor:
1 . I qtisodiy,  
2 .  S og'lomlashtirish - gigiena
3 .  T arbiyaviy
4 .  E stetik
5 .  I lmiy aspektlar
IQTISODIY     ASPEKT     -     o ' tmishda   ham     hozirgi     vaqtda   ham   tabiatni
muhofaza   qilishning   asosiy   masalalaridir . Agar   kishilar   o ' z   hayotlarida       tabiiy
resurslarsiz     yashay     olganlarida     edi ,    ularni   muhofaza    qilish    hamda    ratsional
foydalanish     to " g ' risida   bosh   qotirishi   shart   emas   edi .   Hozirgi   vaqtda   turli   xil
tabiiy   boyliklar ,   o ' similk   va   hayvon   resurslari ,   chuchuk   suv ,     unumdor
tuproq ,   mineral   foydali   qazilmalar   va   boshqalarga   bo ’ lgan   ehtiyoj   tobora   ortib
borayotganligidan     tabiatni     muhofaza     qilishning     iqtisodiy   aspektlari   ham   katta
ahamiyat   kasb   etmoqda . 
SOGLOMLASHTIRISH - GIGIENA   ASPEKTI -  tevarak   atrofdagi   muhitning
kuchli   ifloslanishi   va   meditsina   fanining   taraqqiy   etishi   munosabai   bilan   yaqin
vaqtlardagina   paydo   bo ' ldi .   Tevarak   atrofdagi   muhitni   toza   holda   saqlamasdan
turib ,   kishilarning   sog ' ligi   to ' g ' risida   gamxo ' rlik   qilib   bo ' lmaydi .   Toza havo, suv va   tabiatdan   bevosita   olinadigan   oziq-   ovqat   mahsulotlari   kishilarning   hayoti
uchun zaruriy shartlardir. Xilma xil sanoat va qishloq   xo'jalik chiqindilari, atom-
vodorod   qurollarining   sinalishi   natijasida   muhitning   ifloslanishi   va   zaharlanishi
plenetamizning barcha kishilarini tashvishga solib qo'ydi. Fan texnika taraqqiyoti
sharoitida bu aspekt juda muhimdir.
TARBIYAVIY   ASPEKT   -   tabiatni   muhofaza   qilishda   katta   o'rin   tutishi
kerak.   Kishilarni   tevarak   atrofdagi   dunyoni   ehtiyot   qilishga   o'rgatish   zarur.
Haqiqatdan  ham  kishi  tabiat   bilan bevosita   munosabatda bo’lganda oliyjanob va
xushfel   bo'lib   boradi   Barcha   tirik   organizmlarga   o’simlik   va   hayvonlarga   daryo
suvlarining   beto'xtov   oqib   turishiga,   moviy   dengiz   suviga   va   tabiatdagi   barcha
ajoyibotlarga   mahliyo   bo'lish,   ularni   sevish   va   extiyot   qilish,   yosh   avlodlarning
eng yaxshi xislati bo'lmog'i kerak. 
ESTETIK   ASPEKT   -   kishilar   har   doim   tabiatning   go'zalligiga,   chiroyli
daraxtlar   va   hayvonlar,   ajoyib   sharsharalar,   go'zal   tog'lar,   kishilarni   maftun
qiladigan yer osti g'orlarini ko’rib tabiatga   maxliyo bo'lgan va sevgan. Kishi
go'zallikka chanqoq. Tabiat   bilan    munosabatda    paydo    bolgan    tuyg'ular,
ilxomlanish,   kishilarni   ajoyib   muzika   asarlari   va   she'rlar   yozishga   va       suratlar
chizishga otlantirgan. 
ILMIY   ASPEKT   -   ko’pgina   fan   tarmoqlarining   taraqqiy   etishida   katta
ahamiyatga   ega.   Buning   uchun   ana       shu   yerda   uchraydigan   organizmlarni
saqlab     qolish     zarur.       Bularning     hammasi     tabiiy   muhitga   inson   tomonidan
qilinadigan   o’zgarishlar   qonuniyatlarini   aniqlab   olish   va   prognoz   qilish   hamda
tabiatni muhofaza qilish  bo'yicha choralar ishlab chiqish uchun zarurdir.
Atmosfera - tirik jonzotlar va inson hayoti uchun zarur bo'lgan tabiiy muhit
va   yer   qobig'ining   muhim   komponentidir.   Atmosfera   geografik   qobiqning   paydo
bo'lishi,   rivojlanishi   va   hozirgi   holatida   juda   katta   ahamiyatga   ega.   Tirik
mavjudotlar   o'zining   butun   evolutsion   rivojlanish   jarayonida   Yer   atmosferasi-
havosining tabiiy tarkibiga moslashgan bo'lib, xuddi ana shu tabiiy tarkib organizm
uchun   eng   optimal   hisoblanadi.   Atmosfera   yer   po'stiga   fizikaviy,   kimyoviy,
biologik ta'sir etadi va yer yuzida issiqlik, namlikni tartibga solib turadi. Atmosfera yerning himoya qobig'idir, chunki u tirik organizmlarni turli ultrabinafsha nurlar va
kosmosdan  tushadigan   meteoritlarning zararli  ta'siridan  himoya  qiladi.  Atmosfera
bo'lmaganda edi, Yer yuzasi kunduzi + 100°C qizigan, kechasi esa 100°C sovugan
bo'lar edi. Hozirgi vaqtda Yer yuzasining o'rtacha havo harorati +14°C ga tengdir.
Atmosfera quyosh issiqligini Yerga o'tkazib, issiqlik saqlaydi va nur, tovush
uchun   o'tkazuvchanlik   vazifasini   o'taydi.   Atmosfera   biosferada   moddalar   va
issiqlik   almashinuvida   asosiy   rol   o'ynaydi.   Yer   yuzida   rang-barang
landshaftlarning   vujudga   kelishida   va   ularning   taraqqiyotida   atmosferaning
ahamiyati   katta.   Atmosfera   bo'lmaganda,   Yer   yuzida   ham   Oydagi   kabi   hayot
bo'lmas edi.
Quyoshdan   fazoga   juda   katta   miqdorda   issiqlik   energiyasi   tarqalib   turadi.   Yer
yuzasining   bar   1   km 2
  maydoniga   2500000   ot   kuchiga   teng   energiya   tushadi.
Quyosh energiyasi atmosferaning yuqori qatlamlarida yutilib, yer yuzasiga juda oz
miqdorda yetib keladi.
Keyingi   yillarda   atmosfera   tarkibidagi   doimiy   komponent-larning   nisbatida
salbiy   o'zgarishlar   ro'y   bermoqda,   havoda   yangi   moddalar   paydo   bo'lib,   ular
atmosfera   havosi   sifatini   pasaytirmoqda.   Bu   jarayon   asosan   insonning   xo'jalik
faoliyati   natijasida   atmosferaga   chiqarib   tashlayotgan   ifloslovchi   moddalarning
miqdori   va   tarkibiga   bog'liqdir.   Atmosfera   havosini   ifloslovchi   manbalar   orasida
tobora rivojlanib borayotgan sanoat ishlab chiqarishi asosiy o'rin tutadi. Binobarin,
atrof-muhit   havosining   kuchli   ifloslanishi,   ko'plab   zavod   va   fabrikalar,   transport
serqatnov   bo'lgan   yirik   industrial   shaharlarda,   ayniqsa,   yaqqol   sezilmoqda.   Havo
ifloslanishining inson salomatligi va umuman jonli tabiat taqdiriga ko'r-satayotgan
bu   salbiy   ta'sirning   kundan-kunga   kuchayib   --borayotganligi   butun   insoniyatni
tashvishga   solmoqda.   Atmosfera   havosining   ifloslanishi   muammosi   hozirgi   fan-
texnika   inqilobi   davridagi   industrlanish   va   demografik   o'sish   jarayonlari   tufayli
yanada jiddiy tus olmoqda.
Yerning  havo  qobig'i   -  atmosfera  chegarasi  yer   yuzasidan   taxminan  20  km
balandlikka   boradi,   lekin   10-12   km   balandlikda   ham   yer   gazlari   molekulalari
aniqlangan.   Havoning   80%   dan   ortig'i   va   suv   bug'larining   deyarli   hammasi troposfera   deb ataluvchi  yerning yuza qismida  joylashgan  (qutblarda  8-10 km  va
ekvatorda   10-12   km).   Troposferadagi   harorat   har   100   m   ko'tarilgan   sari   0,65°C
pasayadi (27-rasm).
Keyingi  qatlam-stratosfera  qutblarida 8-10 km, ekvatorda 16-18 (40) km 
balandlikda joylashgan. Bu qatlamda havoning deyarli qolgan hamma qismi
joylashgan.   Stratosfera   harorati   -45°C   -75°C,   balandga   ko'tarilganda   (50-55km)
azon qatlami bo'ladi. G'arbiy shamollar tezligi lOOkm/s, sharqiy-20 km/soat.
Mezosfera-50-80   km   balandlikda   joylashgan.   Yer   yuzasidan   yiroqlashgan
sari   bu   qatlamda   harorat   har   1   km   ga   2-3°C   pasayib,   80   km   balandlikda   minus
90°C ga yetadi.
Termosfera va ekzosfera  - mezosfera qatlami ustida, yer yuzasidan 80-800
km balandlikda joylashgan qatlamlardir. Ular atmosferaning eng tarqoq qatlamidir.
Bu yerda gazlarning ionlar, atomlar va molekulalari uchraydi, ularning zichligi Yer
yuzasidagiga nisbatan million marta kam.
Havo   qobig'ining   qalinligi   Yer   radiusining   yarmiga   yaqin   bo'lsa   ham,   kosmik
o'lchov bo'yicha bu juda yupqa pardadir. Havoning o'lchov massasi Yer massasiga
nisbatan   1000000   marta   kamdir.   Biroq   uning   mohiyati   juda   katta-Yerdagi   hayot
atmosfera bor-yo'qligiga bog'liqdir.
Atmosferaning   tarkibi-atmosferada   havo   doim   aralashib   turganligi   tufayli
uning   kimyoviy   tarkibi   sayyoramizning   hamma   joyida   asosan   bir   xildir.   Yerning
havo qobig'i turli gazlarning mexanik aralashmasidan iborat bo'lib, uning tarkibida
78,09%   azot,   20,95%   kislorod,   0,03%   is   gazi,   1,8-10°   neon,   5,24-10°   geliy,
840' 3
ksenon,   l,0«10~ 5
kriptonva   1,0-10' 6
  azon   bar.   Atmosferada   neon,   geliy,
kripton, ksenon, azon, rodon, vodorod nihoyatda kam miqdorda uchraydi.
Atmosferadagi   vodorod   5,0-10~ 5
,   azon   esa   1,0»10' 6
  miqdor-dadir.   Bulardan
tashqari   atmosferaning   tarkibida   suv   bug'lari   va   har   xil   chang   aralashmalari   bor.
Atmosferaning   asosiy   tarkibiy   qismlari-azot   va   kislorod   o'rtasidagi   nisbat
doimiydir.   Atmosferadagi   karbonat   angidrid   (CO
2 ),   suv   bug'larining   miqdori   esa
vaqt va fazoda o'zgarib turadi.
Atmosferaning taxminiy massasi 5,9«10 15
 t Atmosferaning   tarkibiy   qismlarini   tashkil   etuvchi   bu   gazlarning   har   biri
geografik   qobiq   hayotida   muayyan   funksiyani   bajaradi.   Masalan,   kislorod   yer
yuzida eng ko'p tarqalgan elementlardan biri hisoblanib, uning asosiy qismi yashil
o'simliklarning   fotosintezi   jarayonida   suv   va   karbonat   angidridning   parchalanishi
natijasida   hosil   bo'ladi   hamda   ko'pdan-ko'p   oksidlanish   reaksiyalari
(organizmlarning   nafas   olishi,   chirishi,   yonishi)da   ishtirok   etadi.   Uning
atmosferada mavjudligi hayot omili-nafas olishning zaruriy shartidir. Kislorod ayni
vaqtda barcha xil hayvon va o'simliklarning tarkibiy qismi bo'lib, u organizmlarni
hosil   qiluvchi   oqsil,   yog'   va   uglevodlar   tarkibiga   kiradi.   Ma'lumki,   organizmlar
hayot 
kechirishi uchun zarur bo'lgan energiyani asosan oksidlanish hisobiga oladi.
Odam   tanasining   56   foizi   kisloroddan   iborat.   Atmosferada   erkinkislorodningjami
l,18-l,5«10 15
tdebbelgilangan.   Taxminan   shuncha   miqdordagi   kislorodning   asosiy
qismi   tirik   moddalar   orqali   o'tib   tabiatda   aylanib,   harakatda   bo'ladi.   Inson   va
hayvonlar   havodan   kislorod   olib,   unga   karbonat   angidrid   (CO
2 )   chiqaradi,   yashil
o'simliklar esa aksincha CO
2  parchalab, sarflangan kislorpd (O
2 ) o'rnini to'ldiradi.
CO
2   gazining   miqdori   o'zgaruvchandir,   u   atmosferaga   asosan   toshko'mir,
neft   mahsulotlari,   gaz   va   boshqa   xil   yoqilg'ilarning   yonishi,   vulqonlar,   organik
moddalarning   parchalanishidan   o'tadi.   CO
2   yer   yuzida   notekis   tarqalgan;   uning
miqdori   okeanlar   ustida,   qutbiy   o'lkalarda   va   aholi   siyrak   joylashgan   shahar,
sanoat, tumanlariga nisbatan kamroq bo'ladi.
Atmosfera havosining asosiy tarkibiy qismlaridan biri azotdir. U 
mikroorganizmlarning   faoliyati   natijasida,   shuningdek   o'simlik   va
hayvonlarning   chirishidan   atmosferaga   ko'tariladi.   Vulqonlar   otilganda   ham
havoga ko'p miqdorda azot ajralib chiqadi.
Azot   organik   birikmalar   tarkibida   keng   tarqalgan.   Bunday   azot,   asosan
bakteriyalarning   erkin   azotni   to'plashi   natijasida   hosil   bo'ladi.   Azotning
birikmalaridan   ajralib   chiqishi   ham   asosan   bakteriyalar   ishtirokida   ro'y   beradi.
Atmosferada   azot   kislorod   bilan   birga   oksidlanish   sur'ati,   binobarin,   biologik
jarayonlarni tartibga solib turadi. Atmosferaning   yer   yuzasidan   70   km   balandlikkacha   bo'lgan   qismida   azon
(O
3 ),   ya'ni   uch   atomli   kislorod   keng   tarqalgan.   U   kislorod   (O
2 )   molekulasining
ultrabinafsha   nurlar   ta'sirida   atomlarga   parchalanib,   so'ngra   bu   atomlarning
molekulalar bilan qo'shilishi natijasida hosil bo'ladi. Bu gaz 22-25 km balandlikda
eng ko'p to'plangan bo'lib, o'ziga xos qatlam -«azon ekrani»ni hosil qiladi. «Azon
ekrani»   inson   va   yer   yuzasidagi   organizmlar-hayvon   va   o'simliklarga   ma'lum
hayotiy qalqon, u quyoshdan ko'plab keluvchi zararli ultrabinafsha nurlarni yutib,
pastga yer yuzasiga o'tkazmaydi.
Atmosferaning yer  yuzasiga  yaqin quyi  qatlamlarida azonning miqdori juda kam;
azon   miqdori   odatda   chaqmoqdan   keyin   hamda   tog'larda   balandlikka   ko'tarilgan
sari bir oz ortadi. Havodagi azonning miqdori mavsumiy ravishda o'zgarib turadi:
bahorda ko'payib, kuzda va qishda kamayadi.
Suv   bug'lari   atmosferaning   pastki   qatlamlarining   doimiy   tarkibiy   qismidir.
Havodagi   suv   bug'larining   miqdori   qutbiy   tumanlarda   0,2%   dan   ekvatorial
mintaqada   4%   gacha   yetadi.   Suv   bug'lari   karbonat   angidrid   kabi   yer   yuzasining
issiqlik   balansida   ishtirok   etadi.   Ular   karbonat   angidridga   nisbatan   ham   kuchli
isituvchidir,   chunki   ular   quyosh   nurini   yerga   o'tkazib,   yer   yuzasidan   qaytadigan
issiqlikning 60% ini tutib qoladi.
Atmosferada   gazsimon   moddalardan   tashqari   kattaligi,   shakli,   kimyoviy
tarkibi,   fizik   xossalari   va   paydo   bo'lishiga   ko'ra   bir-biridan   farq   qiladigan   turli
chang  zarrachalari   ham   bor.  Bundan   tashqari,  atmosferada  har  doim   bakteriyalar,
o'simlik   sporalari   va   urug'lari   bo'ladi.   Bularning   hammasi   atmosferada   muallaq
turuvchi dispers sistemalar aerozollarni hosil qiladi. Aerozol zarrachalari atmosfera
jarayonlarining   borishida,   chunonchi,   suv   bug'lari   kondensatsiyasida   muhim   rol
o'ynaydi. Xulosa
Biosferadagi   barcha   tirik   organizmlar   yig’indisini   1.   Vernadskiy   «jonli   modda»
deb   ataydi   va   uning   tarkibiga   insoniyatni   ham   kiritadi.   Biosferaning
o'zgarishida inson ongi butunlay yangi   qudratli omil ekanligini takidlaydi .Aqlli
inson o'z taraqqiyotida biosferaning inson tomonidan boshqariladigan yangi sifat
holati   noosfera   (aql,tafakkur   qobig'i)   ga   o'tishi   muqarrardir   .   V.I.
Vernadskiyning   fikricha   noosfera   (biosfera   rivojining   oliy   bosqichi)   bizning
sayyoramizdagi yangi geologik hodisalardir . Inson noosferada birinchi bor yirik
geologik   kuchga   aylanadi   .U   o'z   aqli   va   mehnati   bilan   yashash   makonini
o'zgartiradi va qayta  bunyod qiladi.
Lekin   shuni   takidlash   kerakki,   insonning   biosferani   o'zgartirishi   uning
imkoniyatlari   chidamliligi   darajasidan   oshib   ketmasligi   kerak.   XX   asrning
ikkinchi   yarmida   fan-texnikaning   jadal   rivojlanishi,   ishlab   chiqarish
vositalarining   takomillashuvi   biosferada   ko^plab   salbiy   o'zgarishlar   keltirib
chiqaradi.   Insoniyatning   yaqin   kelajakdagi   faoliyati   birinchi   navbatda
biosferadagi salbiy o’zgarishlar oqibatlarini bartaraf qilishga  qaratilmogi lozim. FOYDALANILGAN  ADABIYOTLAR.
1. Alimov T.A. Rafikov A.  Ekologik xatolik saboqlari,-T.:1991.
2. Akimov T.A., Xaskin V.V.  Ekologiya.-M.:1998.
3. Belov S.V. I dr .  Oxrana okrujayushey sredi.-M.:1993.
4. Beknazar R.U.Novikov Yu.V.  Oxrana prirodi. –T.:1995.
5. Bigon M.  I dr. Ekologiya, osobi, populuyatsiya I soobshestva.  1,2.-
        M.:1989.
6. Bud’ko M.I.  Global’naya ekologiya.-M.:1977.
7. Vladimirov A. M.  I dr.  Oxrana okrujayushey sredi.-L.:1991.

MAVZU: BIOSFERA Reja: Kirish 1. Biosfera haqida tushuncha. 2. Ekologik omillar tasnifi. 3. Inson va organizmlarning ekologik omillar ta'siriga moslashuvi. 4.Biosfera muvozanatining buzilishi va oqibatlari. 4. Tabiiy resurslar 5. Xulosa

Ekologiya atamasini fanga birinchi bo"lib nemis olimi Ernest Gekkel 1866 yilda kiritgan . Lekin hozirgi kunda juda ommalashib ketgan bu atamaning mazmuni (grekcha «oykos» -uy yashash joyi, «logos» -fan ) asl moxiyatini to'la tushinish imkonini bermaydi Ekologiya-hayot jarayonlarini o'ziga xos uslublarda tadqiq qiladigan mustaqil fan hisoblanidi. Ekologiya biologik fanlar turkumiga mansub mustaqil fandir. Ekologiyaning juda ko"p tariflari mavjud Ulardan birida shunday deyiladi:«Ekologiya O rganizmlarning (har qanday ko'rinishlardagi, barcha darajada uyg'unlashgan) hayot faoliyati qonuniyatlarini ular hayoti kechadigan tabiiy muhitga inson omilining ta'sirini hisobga olgan holda o'rganadigan fandir». Tirik tabiat qanday tuzilgan, qaysi qonunlar asosida mavjud va rivojlanadi, inson ta'siriga qanday javob beradi-bularning barchasi ekologiyaning predmeti hisoblanadi. Hozirgi kunda ekologiyaning asosiy vazifalari quyidagilardir: -hayotning tashkil topish qonuniyatlarini inson ta'sirini hisobga olgan holda o'rganish; -biosferadagi jarayonlarni o'rganish, boshqarish, bashorat qilish insonning yashash muhitini saqlash; -biologik resurslardan oqilona foydalanishning ilmiy asoslarini yaratish va boshqalardir. Dastlabki ekologik tushunchalar haqida qadimgi yunon olimlari asarlarida ham ma'lumotlar keltirilgan. (Tsimlik va hayvonlar, inson hayotining atrof muhit bilan bog'liqligini Ibn Sino, Beruniy asarlarida, shuningdek A.Gumboldt, J. Lamark, K.Rule, Ch.Darvin, E.Gekkel asarlarida yoritilgan. Lekin ekologiyaning fan sifatida shakllanishi XX asr boshlarida amalga oshdi. Dastlab o’simliklar va hayvonlar ekologiyasi, XX asrning 20 yillarda ijtimoiy ekologiya va inson ekologiyasi rivojlandi. 20-30 yillarda O'rta Osiyo Davlat universitetida D.N.Kashkarov va E.P.Korovinlarning ekologiya- geograflya maktabi tashkil etilib, o'lkamiz tabiatini ekologik tadqiq qilish boshlandi. 1940-50 yillarda sobiq ittifoqda ekologik bilimlarning rivojlanishi susayib qoldi. Atrof muhit holati tez o'zgara boshladi. XX asrning 60- yillariga kelib ekologiya jadal rivojlandi, uning yangi yo'nalishlari vujudgakeldi. Umumiy ekologiya barcha organizmlarning alohida darajadagi, muhit

sharoitlari bilan o'zaro munosabatlari ekologiyasini o'rgandi. Hozirgi kunda ekologiyaning ijtimoiy va tabiiy fanlar chegarasida rivojlanayotgan tarmoqlarga inson ekologiyasi, ijtimoiy ekologiya, gidroekologiya, global ekologiya va boshqalar kiradi. Ekologiyaning vujudga kelgan yangi tarmoqlari fanlar tizimida o'ziga xos o'rin egallaydi. Organizmni o'rab turuvchi va u bilan doimiy munosabatda bo’ladigan tabiatning bir qismi hayot muhiti deb ataladi. Yer yuzida organizmlar to'rt hayot muhitini o'zlashtirganlar -suv, havo, tuproq, organizm. Organizmning yashashi uchun bir yoki bir nechta muhitlar zarurdir. Hayot muhitlari aloxidaa yashash muhitlariga bo'linadi. Yashash muhiti hayot muhitining geografik va ekologik xususiyatlari bilan ajraluvchi qismidir. Masalan: suv hayot muhitida chuchuk va sho'r suvli yashash muhitlari , oqar va oqmas suv yashash muhitlari ajratiladi. Yashash muhiti yashash joyi va biotoplarga bo'linadi. Tabiatdagi mavjud barcha organizmlar populyatsiyalar tarkibiga kiradi. Ekologiyada populyatsiya deb umumiy maydonda yashaydigan va o'zaro munosabatdagi bir turning zotlari guruhiga aytiladi. Tabiatda faqat populyatsiyalar o'z tarkibidagi zotlar sonini boshqara oladi. Shuning uchun o'simlik va hayvonlarni muhofaza qilish populyatsiya darajasida amalga oshirilishi lozim.Ekologiyada asosiy tushunchalardan biri ekologik sistema tushunchasidir.Tirik organizml ur j am oasi va ular ni yashash muhi tini o'z i chiga oladigan funktsional sistema - ekologik sistema deyiladi. Cho'l, o'rmon , o'tloq, botqoq, ko'lni ekosistemalarga misol qilib aytish mumkin. Muhitning ekologik omillari tasnifi. Abiotik omillar; Biotik omillar; Antropogen omillar; Iqlimiy; yorug'lik, harorat, namlik, shamol, bosim. Fitogen; o"simliklar ta'siri Insonning organizmlarga bevosita va yashash muhitlariga ta'siri Edafogen; tuproq xususiyatlarining organizmlarga ta'siri Zoogen; hayvonlar ta'siri Orografik; yer yuzasi past balandliklarining ta'siri Mikrobiogen; viruslar, bakteriyalarning organizmlarga ta'siri Gidrologik; suv muhiti xususiyatlarining ta'siri Ekosistema chegarasiz tushuncha bo’lib, unga tomchidan okeangacha bo’lgan barcha obektlarni

misol qilib keltirish mumkin. Shahar, akvarium, tuvakdagi gul, kosmik kema suniy ekosistemalarga misol bo’ladi.Ekosistemadagi barcha komponentlar o'zaro chambarchas bog'langan. Ekosistemadagi dinamik muvozanat holati gomeostaz deb yuritilad i. Agar tashqi tasir natijasida muvozanat buzilsa ekosistema o'z-o'zini tiklashi mumkin. Insonlarning tabiatga tasiri ekosistemalarning o'z-o'zini tiklash imkoniyatlaridan oshmasligi kerak . Ekosistemadagi organizmlarning alohida to'plami ,biotsenoz deb ataladi. Ekosistemadagi yashash sharoitlarining yig'indisi biotop deb yuritiladi. Biotsenoz va biotop birgalikda biogeotsenozni hosil qiladi Biogeotsenoz biosferaning eng kichik hududiy birligi hisoblanadi. Ekosistemadagi organizmlar oziq zanjirlari orqali o'zaro bog'langan. «O’simlik-hashorat-baqa-ilon-kalxat» oziq zanjirida birinchi bug'indan keyingilariga qarab biomassa kamayib boradi . Turli ekosistemalar oziq turlari orqali bog'langan. Hamma ekosistemalar «ochiq» bolib, modda va energiya almashinuvi jarayonida biri ikkinchisini taqozo etib turadi. Yer yuzidagi barcha organizmlar tarqalgan va ularning tasirida o'zgargan hayot qobig biosfera deb yuritiladi. Biosfera haqidagi talimotning asoschisi akademik V.I.Vernadskiy (1863-1945y) hisoblanadi. Biosfera atmosferaning quyi troposfera qismini, butun gidrosferani va litosferaning ustki qismi bo'lgan nurash qobig^ini o'z ichiga oladi. Organizmlar hosil qilgan yoki o'zgartirgan barcha jonsiz jinslarni ham hisobga olganda biosferaning «qalinligi» 40 km dan ortadi. Biogeokimyoviy j ar ayonl ar - m odda va ener gi ya al m ashi nuvi bi osf er a mavjudligining asosiy sharti hisoblanadi. Biosfera turg'un, murakkab, eng katta o'ziga xos ekosistema hisoblanadi. Insonning xo'jalik faoliyati natijasida biosferaning turgunligiga putur yetmoqda. Antropogen tasir surati o'sib boraversa, yaqin kelajakda biosferaning o'z-o'zini tiklash qobiliyati butunlay izdan chiqishi va uning oqibatida insoniyat ekologik halokat iskanjasiga tushib qolishi mumkin. Biosferadagi barcha tirik organizmlar yig’indisini 1. Vernadskiy «jonli modda» deb ataydi va uning tarkibiga insoniyatni ham kiritadi. Biosferaning

o'zgarishida inson ongi butunlay yangi qudratli omil ekanligini takidlaydi .Aqlli inson o'z taraqqiyotida biosferaning inson tomonidan boshqariladigan yangi sifat holati noosfera (aql,tafakkur qobig'i) ga o'tishi muqarrardir . V.I. Vernadskiyning fikricha noosfera (biosfera rivojining oliy bosqichi) bizning sayyoramizdagi yangi geologik hodisalardir . Inson noosferada birinchi bor yirik geologik kuchga aylanadi .U o'z aqli va mehnati bilan yashash makonini o'zgartiradi va qayta bunyod qiladi. Lekin shuni takidlash kerakki, insonning biosferani o'zgartirishi uning imkoniyatlari chidamliligi darajasidan oshib ketmasligi kerak. XX asrning ikkinchi yarmida fan-texnikaning jadal rivojlanishi, ishlab chiqarish vositalarining takomillashuvi biosferada ko^plab salbiy o'zgarishlar keltirib chiqaradi. Insoniyatning yaqin kelajakdagi faoliyati birinchi navbatda biosferadagi salbiy o’zgarishlar oqibatlarini bartaraf qilishga qaratilmogi lozim. TABIIY RESURSLAR: tushunchasini ta'riflashdan oldin, bu tushunchani ko'pchilik mualliflar tomonidan turlicha talqin qilinishi haqida aytib o'tish kerak. Akademik I.P.Gerasimov bilan professor D.A.Armond tabiiy resurslarga eng to’liq ta'rif beradilar. «Tabiiy resurslar kishilar bevosita tabiatdan oladigan va ularning yashashlari uchun zarur bo’lgan xilma-xil vositalardir». Iqtisodiy geograf pofessor Y.G.Saushkin elektr energiya olish, oziq-ovqat maxsulotlarini ishlab chiqarish uchun foydalanishi mumkin bo’lgan komponentlarni va sanoat uchun xom-ashyoni tabiiy resurslarga kiritadi. Yana bir geografik A.A.Mints bu haqda boshqacharoq fikr bildiradi. U tabiiy resurslardan foydalanish formalari va yo'nalishlariga qarab, ularni iqtisodiy jihatdan kl as si f i ka t s i y a qi l i sh ni bi r i n ch i o' r i ng a qo’ ya di . Bu klassifikatsiyada tabiiy resurslar moddiy ishlab chiqarishning asosiy sektorlaridan ishlab chiqarishdan tashqari sferada foydalanishga qarab gruppalarga ajratilgan. Tabiiy resurslarni yana shu tariqa klassifikatsiya qilish K.Marks asarlarida uchraydi. Shunday qilib tabiiy resurslar kishilarning yashashi uchun zarur m anbal ar i va m ehnat vosi t al ar i m anbl ar i ga bo'l i nadi . Mukammalroq klasifikatsiya qilinganda tabiiy resurslar quyidagilarga bo'linadi: a) moddiy ishlab chiqarish resurslari - sanoatda yoqilg'i,