logo

Buxoro vohasi antik davr arxeologiyasi

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

28.4111328125 KB
Buxoro vohasi  antik davr  arxeologiyasi
Reja:
1 .   Antik davrda  Buxoro shahri tarixi va moddiy madaniyati. 
2.   Antik davrda  Poykand shahri tarixi va moddiy madaniyati.  Buxoro   sharqning   mashxur   qadimgi   shaharlaridan   biridir.   Arxeologik
ma’lumotlarga   ko’ra,   Buxoroga   eramizdan   avvalgi   I   ming   yillik   o`rtalarida   asos
solingan   uning   nomi   ilk   o’rta   asr   Xitoy   manbalarida   turlicha   –   An,   Ansi,   Ango,
Buxo,   Buku,   Buxe,   Buxaer,   Buxala,   Buxuala,   Fuxo,   Puxuala   kabi   nomlar   bilan
atalgan.   Bu   atamalardan   avvalgi   uchtasi   Buxoroning   xitoycha   nomlari   bo’lsa,
keyingilari «Buxoro» so`zining xitoy tilidagi talaffuzidair.
O’rta   asr   arab   manbalarida   esa   Buxoro,   Numijkat,   Navmichkat,   Bumichkat,
(yangi   Qo’rg’on)   Al   –   Madina   as   –   sufriya   (mis   shahar)   Madinat   at   tujor
(Savdogarlar   shahri),   Fohira   (Faxr-li   shahar)   kabi   nomlar   bilan   tilga   olingan.
Vuxoro   atamasi   sanksretcha   «buxoro»   so`zining   turk   mug`ulcha   shakli   «buxor»
(ibodatxonadan)   kelib   chiqgan   deb   taxmin   qilingan.   Keyingi   tadqiqotlarda   bu
atama   so’g’dcha     «bag’»   (tangri)   xamda   «oro»   (jamol)   suzlaridan   iborat   bo’lib
«tangri jamoli» degan ma’noni anglatadi, degan fikr ilgari surilgan.
Buxoroning islomga qadar bo’lgan siyosiy tarixi xususidagi ma’lumotlar mil.
av.   VII   –   VIII   asrlar   bilan   chegaralanadi.VI   –   VIII   asrlar   boshida   Buxorxudotlar
xokimligi poytaxti bo’lgan Buxoro 709 yilda arablar tomonidan bosib olinadi.
Mil.av.   I   ming   yillik   o`rtalarida,   mil.   av.   IV   –   III   asrlarga   oid   madaniy
qatlamlar   Buxoro   arki   va   Shahristoni   xududdidagi   qazishmalar   va   stratigrafik
xududlarda   aniqlangan.   Shuningdek,   yunon   tarixchilari   Arrian,   Flaviy   xam
Buxoroni tilga olganlar. Spitamen ittifoqchilar izlash maqsadida Bagi yoki Gabi –
so’g’d   yerlari   hamda   –   massagetlar   o`rtasidagi   chegaraga   qo`shinlari   bilan   yetib
borgan.   Bu   so’g’d   yerlari   chekkasida   bo’lib,   Buxoro   joylashgan   o`ringa   muvofiq
keladi.
Salavkiylar   davrida   bu   yerda   nima   bo’lganligi   noma’lum.   Biroqq,   Buxoro
voxasi   keyinroq,   ehtimol,   Yeftidem   davrida   (m.   av.   230-200)   Yunon   –   Baqtriya
davlati   tarkibiga   kiradi.   Bunga   Buxorodan   topilgan   tangalar   guvohlik   beradi.
Milodning dastlabki asrlarida Buxoro voxasi Katta Ansi (Parfiya) ga vassal tarzida
ikki   yirik   tobe   o’lka:   Gi   va   kichik   Ansi   bo’lganligi   numizmatik   ma’lumotlar
asosida xulosani tasdiqlaydi. Kichik Ansi bevosita, Buxoro mulki xisoblangan. Milodning IV asri ikkinchi yarmida Buxoro voxasining vaziyati o`zgaradi. Bu
birinchi   navbatda,   sosoniylar   ta’sirining   kuchayishi   bilan   bog’liqki,   oldingi
ellinizm   ramzlari   yo’qoldi   –   taxtiravonda   o’tirgan   Gerakl   tavsviri   o`rnini
sosoniylarni   o’tli   mexrobi   –   (otashdon)   egallaydi.   Mil.   IV   asr   boshlarida   Buxoro
voxasida   o`ng   tomonida   hukmdorning   o’ngga   qaragan   boshi   tasvirlangan,   orqa
tomonida   esa   o`tli   mehrob   va   hukmdor   nomi,   unvoni   yaxshi   o’qiladigan   so’g’d
yozuvli   kumush   tangalari   chiqarilgan.   V.A.   Liv sh i t sning   fikricha,   hukmdorning
ismi eroncha bo’lib, otlik degan ma’noni anglatadi.
Mil. VII asridan oldingi davrga mansub bo’lgan Shimoliy xonadonlar tarixi –
Beyshi va Suyshu (VII) manbalariga ko`ra, Buxoro voxasida xududida bo’lgan eng
yirik   o`lka   An   deb   atalgan.   Suyshu   (Suy   sulolari   tarixi)   ma’lumotiga   kura
Buxoroda ikkita o`lka mavjudligini aytadi. Mazkur  manbaga ko`ra, 
Andan (Buxoro) yuz li   (taxminan 45 km) g’arbda Bi o’lkasi joylashib uning
podshoxi   bo’lmagan   va   An   davlatiga   bo’ysungan.   Bu   o’lkani   Poykand   bilan
taqqoslash mumkin.
Ma’lumot   juda   qisqa   bo’lsada,   biroq   u   har   ikkila   o`lka   o`rtasida   qandaydir
ziddiyat   mavjudligiga   va   Buxoroning   bir   o`lkasi   ikkinchi   o`lka   ustidan   o`z
xukmronligini o`rnatganligi ishora qiilinadi. 
VII-VIII   asr   Buxoro   xukmdorlari   haqida   arab   –   fors   va   xitoy   manbalarida
ancha ko`p ma’lumotlar keltirilgan. 
Xuroson   noibi   Ubaydulloh   binni   Ziyod   davrida   (673   –   674)   boshlangan   va
Said   binni   Usmon   va   Salom   binni   Ziyod   davrida   (680   -   683)   davom   ettirilgan
arablarning Buxoroga harbiy yurishlari vaqtiga kelib, Boxoro voxasida bir qancha
mustaqil   tumanlar   joylashgan.   Buxorxudotlar   sulolasi   tomonidan   boshqariladigan
Buxoroning   o`zi:   fors   Shahzodasi   Shopur   avlodlari   –   vardanxudotlar   hukmronlik
qilgan. Vardana, Karmana va savdogarlar shahri Poykand. 
Mamlakat  arablar  tomonidan fath etilgandan so’ng, bularning bari  Buxoroga
qo’shib yuborilgandan so’ng,  bu tumanlar o`z mustaqilligini yo’qotdi.
Numizmatik   dalillar   bu   davrda   Buxoro   vohasida   o’z   tangasini   zabt   etish
xuquqiga ega bo’lgan mustaqil tumanlar bo’lganligidan guvoxlik beradi. A.   Naymarkning   taxminiga   ko`ra,   nisbatan   yaqinda   topilgan   va   o`ng
tomonida   yirtqich   hayvon,   orqa   tomonida   nasroniylar   xochi   tasvirlangan   bir
qancha   jez   tangalar   Vardona   xukmdorlari   tomonidan   zarb   etilgan.   Ayni   vaqtda
yirtqich   xayvon   –   xoch   tasvirli   tangalardan   tashqari,   bo’g’u   –   xoch,   qo’y   –   xoch
tangalarini   topishga  muyassar   bo’lgan   A.  Musakayevaning  fikricha,   ularning  bari
Varaxshaga taaluqlidir.
Qutayba   ayrim   ma’lumotlarga   ko`ra,   707   yili,   boshqa   ma’lumotlarga
qaraganda,   709   yili   buxorxudotlar   bilan   shartnoma   tuzgan.   Uning   shartlari
bo`yicha   Buxoro   har   yili   210   ming   dirxam   (kumush   tanga)   to`lab   turishi   poytaxt
shahristonidagi   uylarning  yarmini   istilochilarga  bo`shatib  berishi   va ularni  yem  –
hashak   bilan   muntazam   ta’minlab   turishi   kerak   bo’lgan.   Buxoro   Arkida   Qutayba
birinchi   Jome   masjidini   barpo   etdi.   Ark   yaqinida   esa   hayit   namozi   o`qiladigan
masjid   qurdirdi.   Shunisi   e’tiborga   sazovorki,   Qutayba   ibn   Muslim   kofirlarning
hujum   xavfi   borligidan   musulmonlarga   xayit   namozlarga   qurol   bilan   kelishni
buyurdi    (vaxolanki, umuman namoz o`kishga qurol bilan kelish nojoiz)  Qutayba
islomni   qabul   qilgan   Tug’shodani   taxtga   o`tqazish   bilan   Buxoroda   qadimiy
maxalliy   sulolar   xokimiyatini   saqlab   qoldi.   Uning   fuqorolaridan   ayrimlari   faqat
islomga   kirishdi.   Xurosonga   Ashros   ibn   Abdullox   as   –   Sulamiy   (727   –   729)
noiblik   qilgan   davrida   bu   yangi   dinga   kiruvchilar   oqimi   jadallashdi.   U
musulmonlardan soliq olmaslikka va’da berdi, natijada so’g’diylarning ko’pchiligi
islomga   kirishdi   va   xazinaga   mablag’   tushishi   deyarli   to’xtadi.   Shudan   keyin
Ashros soliq solishning ilgarigi usulini tiklash to`g’risida farmon chiqardi, bu xol
728   yil   so’g’diylarning   qo’zg’aloniga   sabab   bo’ldi.   Ular   ilgarigi   e’tiqod   qilgan
dinlariga   qaytishdi   turklarni   yordamga   chaqirib,   Buxoro   voxasi   bilan   birgalikda,
deyarli butun So’g’dni zabt etishdi. Faqat kelasi yilgina arablar Buxoroni qaytarib
olishga muvoffaq bo’lishdi. 
747   yilda   Abu   Muslim   boshchiligida   Ummaviylarga   qarshi   keng   ko`lamda
harakat   boshlandi.   Bu   harakat   749   yili   g`olibona   yakunlandi,   buning   natijasida,
xalifalikda   xokimiyat   tepasiga   yangi   –   Abbosiylar   sulolasi   keldi.   Deyarli   o`sha
vaqtni   o`zidayoq   (133/750-751)   Buxoroda   Alilardan   (ya’ni   xalifa   Ali   avlodlari) Sharik ibn Shayx al – Maxri 30 mingdan ziyod murid to`plab Abbosiylarga Karshi
qo`zgalon   ko`tardi.   Buxoroning   barcha   axolisi   uni   qqo`llab   –   quvvatladi.   Abu
Muslim   unga   qarshi   lashkar   yuborib,   Buxoro   bir   oydan   ko`p   davom   etgan
qamaldan   so`ng,   Buxoro   ko`lga   olinib   unga   o`t   qo`yildi,   shahar   uch   kun   yondi,
asirlar shahar darvozasiga osildi. Shundan so`ng, Abu muslimning o`zi xam uzoq
yashamadi.   755   yilda   xalifa   saroyida   o`ldirtirildi.   Biroq   Markaziy   Osiyoda   uning
muridlari   ko’p   bo’lib,   ular   orasida   Muqanna   laqabli   Xoshim   ibn   Haqim   xam   bor
edi.   U   Movarounnahrda   ko`plab   tarafdorlar   to`plab,   776   yilda   butun   So’g’dni
komiga olgan ommaviy harakatga boshchilik qildi. O`sha yili Buxoroning Narshah
qishlog’ida   va   Numichkatda,   ya’ni   Buxoroning   o`zida,   Muqanna   tarafdorlari
qo`zgalon ko`tarishdi.
806-810   yillarda   butun   Movarounnaxr   isyonchi   amir   Rafe   ibn   Lays   qo`liga
o`tdi.   Uni   Xuroson   noibining   og`ir   zulmidan   va   poraxo’rligidan   g’azablangan
so’g’diylar   faol   qo’llab   –   quvvatladi.   809   yilda   xalifa   Xorun   ar   –   Rashid   unga
qarshi katta ko`shin yubordi va Buxoro qamal qilindi. Mudofaa Rafe ibn Laysning
ukasi boshchilik qildi. Nixoyat, shahar zabt etilib, Bashir  asirga olinib, xalifaning
buyrug`iga ko`ra qatl qilindi.
Arablar   fatxi,   Markaziy   Osiyo,   jumladan,   Buxoro   tarixida   muxim   burilish
davri   bo’ldi.   Har   qanday   istilo   singari,   ayniqsa   uzoq   vaqtga   cho`zilgan   bu   fath,
ham   tolonchilik,   yong’in   vayronagarliklar,   ko`plab   so’g’diylar   halokati   yoki
qullikka aylantirilishi bilan birga kechdi. Arablar So’g’dga ilgari na siyosiy va na
diniy   birlik   nimaligini   bilmagan   yagona   islom   dinini   olib   keldi.   Uzoq   vaqt
qarshilikka va noxush xolatlarga duch kelgan islom  bu yerda asta – sekin chuqur
ildiz   ota   bordi.   Shu   bilan   birgalikda   islomdan   avvalgi   ko’pgina   an’analarga   o’z
ahamiyatini yo’qotmadi, ulardan ayrimlari xanuz yashab kelmoqda.
Arablar   kelishi   bilan   buxorxudot   tangalari   namunasida   kumush   tanga   ishlab
chiqarish davom etdi. Lekin ikkala davr tangalari o`rtasidagi farq shundaki, endigi
tangalar draxma emas, dirxam deb atalgan va ularda paxlaviy va so’g’d yozuvlari
barobarida, odatda qisqa arab yozuvlari bitilgan.      Buxoro   o’zining   uzoq
tarixi   davomida   faol   qurulish   va   qayta   qurilishni   bir   necha   bosqichini   boshidan kechirdi.   Qadimgi   davr   inshoatlari   zamonlar   o`tishi   bilan   vayronliklar   va   yangi
qurilishlar ostida qolib ko`p asrlar madaniy qoldiqlar bilan qoplangan.
Me’morchilik taraqqiyoti VI-VII asrlar Buxoro so’g’di obidalarida yaqqol aks
etgan. O’sha davr shaharlari uncha katta bo’lmasada, ulardagi turmush tarzi yuksak
bo’lgan. Bu jihatdan Buxoro ham o’ziga xosdir. Uning dastlabki antik davr o’zagi
vayrona holga kelgan qal’a devorlari qoldiqlari ustiga urilgan yangi istehkom bilan
o’raldi   hamda   ilgarigi   qala-ko’handiz   Ark–shoh   o’rdasiga   aylantirildi.   Unga
kiraverishda keng maydon – Registon barpo etildi,uning atrofida shaharning o’zi–
shahriston   shakllandi.   Arkda   mudofaa   inshootlari   va   aslahaxonalardan   tashqari,
devonxona,   xazina,   qamoqxona   joylashgan.   VII   asrda   buxoroxudot   Bidun   barpo
qilgan  saroy   kompozitsiya   markazini   tashkil   etgan.   Saroy,  chamasi   ancha   oldingi
yumshoq qatlamlar to’shalmasi ustida qurilgani sababli bo’lsa kerak bir necha bor
buzilgan;   nihoyat,   qatlam   ostiga,   Narshahiyning   yozishicha,   «tarhiga   ko’ra   Katta
Ayiq yulduzini yeslatuvchi» mustahkam qoziqoyoqlar qo’yilgach, Saroy behavotir
bo’lgan va XII asrgacha saqlanib kelgan.
Shahriston markazida   savdo–hunarmandchilik ko’chalari bo’lib,ularning har
ikkala chetiga do’kon va ustaxonalar qurilgan, ularning ortida turar joylar bo’lgan.
Shahriston   tashqarisidagi   Jo’yi   Mo’liyonning   sug’oriladigan   yerlarida   bog’   va
ko’shklar barpo etilgan. Arablar fathidan keyin shahar tashqarisida mahalliy feodal
–   kashkashonlar   saroylari   qad   ko’targan.   Chamasi,   bular,   ilk   o’rta   asr   Markaziy
Osiyo   uchun   xos   bo’lgan   ko’shklardirki,   ular   dalalar     o’rtasida   balandroq   sahnda
ko’p xonali qo’rg’onlar tarzida bunyod etilgan. Narshahiy malumotiga qaraganda,
uning   davrida   Buxoro   viloyatida   etti   yuzga   yaqin   ana   shunday   ko’shklar   bo’lib   ,
ularning talaygaina qismi tashlandiq ahvolda edi
2.  Ilk o’rta asrlarda Poykand shahri tarixi  va   moddiy   madaniyati . 
Mil.   av.   IV-III   asrlarda   chegara   istekomi   sifatida   Buxoro   so’g’dining   Eron
bilan   chegaradosh   erida   qadimgi   Poykand   shahri   bunyod   etilgan.   Keyinchalik
Buyuk   Ipak   Yo’lining   Poykand   orqali   o’tishi   qal’ani   shaharga   aylanishiga   sabab
bo’ladi. Poykand haqidagi   ma’lumotlar   arab  – fors  jo’g’rofiy olimlari:  At   – Tabariy,
Ibn   –   al   –   Xordodbex,   Ibn   Fakix,   Firdavsiylar   kitoblarida,   Muhd   Narshahiyning
«Tarixi   Buxoro»   asarida   saqlanib   qolgan.   Poykand   haqidagi   ayrim   ma’lumotlar
o’rta asr Xitoy yilnomasida xam keltirilgan.
1896 yil topograf  N.F.Sitnyakovskiy tomonidan XI asr o’rtalarida yo`q bo’lib
ketgan Poykand harobalari haqida dastlabki xabarni beradi. 1913 yilda L.A. Zimin
tomonidan   shaharchaning   ilk   qadimshunoslik   tadqiqotlari   boshlanadi.   1939-1940
yillarda   esa   shaharchani   Ermitaj   (A.Yu.   Yakobovskiy)   va   O’zkomstaris   (V.A.
Shishkin) olimlari o’rgangan.
Shaharchada   muntazam   qazilmalar   va   tadqiqotlar   XX   asrning   80   yillarida
O’zFA   Arxeologiya   instituti   olimlar   jamoasi   tomonidan   Ermitaj   mutaxassislari
ishtirokida o`tkazildi. Ko’p yillik arxeologik tadqiqotlar natijalari 1996 yilda chop
etilgan «Poykand shaharchasi» monografiyasida o’z aksini topdi.
Shaharcha   turli   vaqtda   mansub   bir   qancha   qismlardan   iborat.   Shulardan
qadimiysi   90x90m   o`lchamidagi   ark   xisoblangan.   V   asrda   arkni   dastlabki
istehkomlariga   shimoliy   sharq   tomonidan   yangi   devorlar   qurilgan   bo’lib,   ular
tirqishsimon shinaklar bo’lgan to`rtburchak minoralar bilan mustaxkamlangan.
Turli     tadqiqotlar   shaharchadagi   ilk   qatlamlarni,   ya’ni   IV-V   asrlardan   tortib
XV asrgacha bo’lgan davrni qamrab olgan.
1990-2000   yillarda   olib   borilgan   qazilmalar   jarayonida   arkda   uchta   yonib
ketgan   xona   topildi.   Ulardan   biri,   ya’ni   «Naqshu   nigorli   xona»   nomini   olganida
buxorxudotlar   xazinasi   va   yashirib   qo`yilgan   qurol   –   aslaha   omborxonasi   topildi.
Qurol   –   aslaha   bilan   birgalikda,   muhr   nishonli   osma   sopol   yorliqlar
buxorxudotlarning   kumush   tangasi,   sopol   idish   topildi.   Xonalar   VII-VIII   asr
boshida qurilgan deb taxmin qilinadi.
VIII   asrga   oid   dorixona   binosi   noyob   topilma   xisoblanadi.   Qadimshunoslar
suyuqlikni   tozalash   va   haydash   uskunasidan   bo’lgan   o`rta   asr   retort   (kimyoviy
tajribada   ishkiluvchi   noksimon   naychali   idish)   xilidagi   maxsus   kimyoviy   idishlar
alembiklar,   mum   qoldiqli,   muolajada   ishlatiladigan   mis   tovoqcha,   arab   yozuvli
nishtarlar ko`plab tanga va boshqa buyumlar topilgan. Binoning   tarxi   to’rtburchak   shaklda   bo’lib   asosan,   ikkita   ketma-ket
joylashgan   katta   xona   va   ular   ichidagi   bir   necha   bo’linmalardan   iborat.
Arxeologlarning   fikricha,   katta   xonalarning   biri   kimyoviy   uslubda   dori   –
darmonlar   tayyorlashga   mo`ljallangan   bo’lib,   ikkinchisida   dorilar,   dorivor
xomashyolar   va   idish   –   anjomlar   saqlangan.   Xonalarning   biridagi   bo’linmada
zinapoyali   keng   supa   joylashgan   bo’lib,   unda   extimol   kelgan   kasallarga   tibbiy
yordam   ko`rsatilgan,  boshqacha   aytganda,  bu bo’linma  «ambulatoriya» vazifasini
bajargan bo’lishi mumkin. Dori tayyorlaydigan xonaning ostida uzunligi 6,3 metrli
yerto`la xam bo’lib, u tayyor dori darmonlarniva turli xil buziluvchi maxsulotlarni
saqlashda   o`ziga   xos   «sovutgich»   vazifasini   bajargan.   Poykent   dorixona   binosi
xozircha   Zarafshon   vohasida   topilgan   shu   xildagi   yodgorliklarning   yagona
timsolidir.
Poykend,   qadimgi   karvon   yo’li   ustida   qad   ko’targan   shahar   xorabasi
(mil.avv   4-3.   Mil.   11   asr)   Buxorodan   44   km   jan-g’arbda,   Jondor   va   Qaorakul
tumanlari tutashgan joyda joylashgan. O’rta asr manbalarida shahar Boykad, xitoy
salnomalarida   esa   Bi   nomlari   bilan   tilga   olingan.   Uning   nomlari   quyi   shahar
ma’nosini anglatadi. Pokend tashqi devorining nihoyatda mustahkamligidan shahar
ilk o’rta asrlarda “Shahristoni ro’ni” ya’ni “jezdan qurilgan shahriston” nomi bilan
shuhrat qozongan.
Poykend  o’tmishda   4  qism:   1.   Darvozali   ark  (may.  1ga);   2.  Davozali   ichki
shahriston (may. 11 ga); 3. Darvozali tashqin shahriston (may. 6 ga) 4. Sharq-g’arb
hamda   janub   tomonlarida   qad   ko’targan   (may.   100   gadan   oshiq)   o`lkan
rabodlardan   iborat   bo’lgan.   Arkda   qadimgi   ibodatxona,   podshoh   saroyi,   9-10
asrlarda   qadko’targan   mehrobli   jome   masjidi,   ichki   va   tashqi   shahristonlarda
savdogar   va   hunarmandlarning   turar   joylari,   ichki   bozor,   ustaxonalvr   va   boshqa
inshootlar joylashgan.
Ayrim   ma’lumotlarning   guvohlaik   berishicha   Poykend   qadmida   Buxoro
hukumdorlarining   qarorgohi   bo’lgan.   Narshahiyning   ma’lumotlariga   ko’ra   shahar
aholisining   aksariyat   qismi     savdogaglar   bo’lib,   ular   Xitoy   va   dengizbo’yi mamlakatlari   bilan   savdo   qilganlar   deb   takidlaydi.   Ibn   Hurdodbeh   va   Ibn   al-
Fiqihlar Poykendni “Madina at tujor” “savdogarlar shahri” nomi bilan tariflaydi.
Poykend   arki,   ichkiva   tashqi   shahristonlarining   harbiri   alohida   (3,5-5   m)
qalin va baland devorlar xalqasi bilan o’ralgan , Devor bqylab xar 60 m masofada
va   tashqi   burchaklarida   baland   (11,5-12.5   m)   2   qavatli   burjlar   o’rnatilib,   davoza
atrofi mudofaa inshootlari bilan mustahkamlangan. Shahar devorlari va burjlari har
1,6   m   oralig’i   bo’ylab   shahmat   usulida   3   qator   nishon   tuyniklari   o’rnatilgan.   9
asrning   oxirgi   choragi   va   10   asr   maboyinida   Poykend   va   uning   dehqonchilik
vohasi ravnaq topadi.
Romiton .   O’zbekistonning   qadimgi   shaharlaridan   biri   “Romiton”-   “Tan
oromi” deb ataladi. Narshahiyning yozishicha, Romiton katta bir ko’xandizga ega
va mustahkam bir qishloq bo’lib, Buxorodan qadimiyroqdir. Ba’zi manbalarda bu
qishloqni   Buxoro   deb   ataganlar.   Romitonda   qadimdan   hukmdorlar   turar   joylari
bo’lgan.   Buxoro   shahri   vujudga   kelgandan   so’ng   ular   Romitonda   faqatgina   qish
faslida yashaganlar. 
Tabariyning yozishicha 707 yilda Qutayba Romitonni bosib olgan. Xuroson
noibi   Abu   Muslim   Buxoroga   har   gal   kelganda   o’z   qarorgohini   Romitonda
joylashtirgan.   Arab   geograf   va   sayyohlari   X   asrlarda   Buxoro   vohasidagi   30   ga
yaqin   shaharlar   qatorida   Romiton   nomini   ham   tilga   olishgan.   Mahmud   ibn
Valining   “Bahr   al-asror”   asarida   yozilishicha   Romiton   Buxoro   viloyatidagi   10
tumanning biri, o’rta asrlarda “Samjon” deb atalgan. (Romitonning ikkinchi nomi)
Vardonze.   Buxoro   viloyatining   Shofirkon   tumanidagi   “Qo’roni   Vardonze”
nomi   bilan   mashhur   yodgorlik   (VI-XIX   asrlar)   Qo’rg’onning   uzunligi   110   m.
kengligi   60-70m,   balandligi   45-50m.   vardonxudotlarning   maxsus   qarorgohi
bo’lgan.   Rivoyatlarga   ko’ra   Shopurkom   atamasi   Sosoniylar   shahzodasi   Shopur
ismidan olingan. Shopur Buxoroga kelib, Buxorxudotdan yer olib qasr va qishloq
qurdirib unga ariq keltirgan. 
Narshaxiyning   yozishicha,   bu   katta   va   mustahkam   Xisorga   ega.   U
turkistonning   chegarasida   joylashgan.   U   joyda   har   haftada   bir   kun   bozor   bo’lib
savdogarlar   ko’p   kelar   edi.   Arablar   hujumi   arafasida   (VIII   asr   boshi)   Vardonze Buxorodan   alohida   mustaqil   podsholik   poytaxtiga   aylangan.   Iardonze   hukmdori
vardonhudot   arablar   uchun   Buxorxudotlardan   xavfliroq   bo’lgan.   Xasrlarda
Vardonze obod shahar edi.  
Tavois  (dastlabki nomi Arqud) Buxoro vohasidagi tarixiy viloyat va shahar.
Milodning  boshlarida bu  yerda otashkada   va otashgoh  bo’lgan.  Arablar   ilk  marta
bu joyda tovusni ko’rgach, “Zot-ut-tovois” – “Tovuslar egasi” deb nom berishgan.
Tabariyning yozishicha Tavoisda Qutayba ibn Muslimning qarorgohi bo’lgan. 730
yil   17   noyabrda   arablar   bilan   turk   xaqqoni   bshochiligida   turkiylar   va
so’g’diylarning   birlashgan   qo’shinlari   o’rtasida   Tavoisda   shiddatli   jang   bo’lib
o’tgan. Ilk o’rta asrlarda Tavoisda jome masjidi va katta hisor (qo’g’on) bo’lgan.
Tavois   o’rtasida   Abu   Musliim   arig’i   oqib   o’tgan.   Tavois   Buxoro-Samarqand
yo’lining ustida joylashgan bo’lib, Nashaxisning yozishicha qadimgi vaqlarda har
yili   kuz   faslida   10   kun   nuqsoli   mollarning   bazori   bo’lgan.   So’ngi   o’rta   asrlarda
Tavois  2 ta qishloqqa Tavois Bolo vaTavois Payonga bo’lingan (Hozirgi Qiziltepa
tumanida). 
  Foydalaniladigan asosiy darsliklar va o’quv
qo’llanmalari ro’yxati
1. Античный и раннесредневековые древности Южного Узбекистана 
Отв.ред. академик АН Уз ССР Г.А. Пугаченков. Т. 1989 . 
2. Архитектурные памятники Туркменистана. М. 1972. Ахраров И. 
Ремпель Л. Резной штук Афрасияба Т. 1971. 
3. Беленицкий А.М., Бентович И.Б., Большаков О.Г. Средневековый 
город Средней Азии. Л., 1973
4. Булатов М. Мавзолей Саманидов – жемчужина архитектуры Средней 
Азии. Т. 1978. 
5. Буряков Ю.Ф. Генезис и этапы развития городской культуры 
Ташкентского оазиса. Т. 1982. 
6. Древний и средневековый город Восточного МавераннахраОтв.ред. 
д.и.н. Ю.Ф.Буряков. Т.1990. 
7. Древняя и средневековая культура Чача. Т. 1979. 
8. Живопись древнего Пянджикента / Отв.редакторы А.Ю. Якубовский и 
М.М. Дьяконов. М. 1954. 
9. Заднепровский Ю.А. Древнеземледельческая культура Ферганы МИА. 
М. 1962. № 118 .
10. Исамиддинов М.Х. Хасанов М.Х. История древнего и средневекового 
керамического производства Нахшеба. Т. 2000.

Buxoro vohasi antik davr arxeologiyasi Reja: 1 . Antik davrda Buxoro shahri tarixi va moddiy madaniyati. 2. Antik davrda Poykand shahri tarixi va moddiy madaniyati.

Buxoro sharqning mashxur qadimgi shaharlaridan biridir. Arxeologik ma’lumotlarga ko’ra, Buxoroga eramizdan avvalgi I ming yillik o`rtalarida asos solingan uning nomi ilk o’rta asr Xitoy manbalarida turlicha – An, Ansi, Ango, Buxo, Buku, Buxe, Buxaer, Buxala, Buxuala, Fuxo, Puxuala kabi nomlar bilan atalgan. Bu atamalardan avvalgi uchtasi Buxoroning xitoycha nomlari bo’lsa, keyingilari «Buxoro» so`zining xitoy tilidagi talaffuzidair. O’rta asr arab manbalarida esa Buxoro, Numijkat, Navmichkat, Bumichkat, (yangi Qo’rg’on) Al – Madina as – sufriya (mis shahar) Madinat at tujor (Savdogarlar shahri), Fohira (Faxr-li shahar) kabi nomlar bilan tilga olingan. Vuxoro atamasi sanksretcha «buxoro» so`zining turk mug`ulcha shakli «buxor» (ibodatxonadan) kelib chiqgan deb taxmin qilingan. Keyingi tadqiqotlarda bu atama so’g’dcha «bag’» (tangri) xamda «oro» (jamol) suzlaridan iborat bo’lib «tangri jamoli» degan ma’noni anglatadi, degan fikr ilgari surilgan. Buxoroning islomga qadar bo’lgan siyosiy tarixi xususidagi ma’lumotlar mil. av. VII – VIII asrlar bilan chegaralanadi.VI – VIII asrlar boshida Buxorxudotlar xokimligi poytaxti bo’lgan Buxoro 709 yilda arablar tomonidan bosib olinadi. Mil.av. I ming yillik o`rtalarida, mil. av. IV – III asrlarga oid madaniy qatlamlar Buxoro arki va Shahristoni xududdidagi qazishmalar va stratigrafik xududlarda aniqlangan. Shuningdek, yunon tarixchilari Arrian, Flaviy xam Buxoroni tilga olganlar. Spitamen ittifoqchilar izlash maqsadida Bagi yoki Gabi – so’g’d yerlari hamda – massagetlar o`rtasidagi chegaraga qo`shinlari bilan yetib borgan. Bu so’g’d yerlari chekkasida bo’lib, Buxoro joylashgan o`ringa muvofiq keladi. Salavkiylar davrida bu yerda nima bo’lganligi noma’lum. Biroqq, Buxoro voxasi keyinroq, ehtimol, Yeftidem davrida (m. av. 230-200) Yunon – Baqtriya davlati tarkibiga kiradi. Bunga Buxorodan topilgan tangalar guvohlik beradi. Milodning dastlabki asrlarida Buxoro voxasi Katta Ansi (Parfiya) ga vassal tarzida ikki yirik tobe o’lka: Gi va kichik Ansi bo’lganligi numizmatik ma’lumotlar asosida xulosani tasdiqlaydi. Kichik Ansi bevosita, Buxoro mulki xisoblangan.

Milodning IV asri ikkinchi yarmida Buxoro voxasining vaziyati o`zgaradi. Bu birinchi navbatda, sosoniylar ta’sirining kuchayishi bilan bog’liqki, oldingi ellinizm ramzlari yo’qoldi – taxtiravonda o’tirgan Gerakl tavsviri o`rnini sosoniylarni o’tli mexrobi – (otashdon) egallaydi. Mil. IV asr boshlarida Buxoro voxasida o`ng tomonida hukmdorning o’ngga qaragan boshi tasvirlangan, orqa tomonida esa o`tli mehrob va hukmdor nomi, unvoni yaxshi o’qiladigan so’g’d yozuvli kumush tangalari chiqarilgan. V.A. Liv sh i t sning fikricha, hukmdorning ismi eroncha bo’lib, otlik degan ma’noni anglatadi. Mil. VII asridan oldingi davrga mansub bo’lgan Shimoliy xonadonlar tarixi – Beyshi va Suyshu (VII) manbalariga ko`ra, Buxoro voxasida xududida bo’lgan eng yirik o`lka An deb atalgan. Suyshu (Suy sulolari tarixi) ma’lumotiga kura Buxoroda ikkita o`lka mavjudligini aytadi. Mazkur manbaga ko`ra, Andan (Buxoro) yuz li (taxminan 45 km) g’arbda Bi o’lkasi joylashib uning podshoxi bo’lmagan va An davlatiga bo’ysungan. Bu o’lkani Poykand bilan taqqoslash mumkin. Ma’lumot juda qisqa bo’lsada, biroq u har ikkila o`lka o`rtasida qandaydir ziddiyat mavjudligiga va Buxoroning bir o`lkasi ikkinchi o`lka ustidan o`z xukmronligini o`rnatganligi ishora qiilinadi. VII-VIII asr Buxoro xukmdorlari haqida arab – fors va xitoy manbalarida ancha ko`p ma’lumotlar keltirilgan. Xuroson noibi Ubaydulloh binni Ziyod davrida (673 – 674) boshlangan va Said binni Usmon va Salom binni Ziyod davrida (680 - 683) davom ettirilgan arablarning Buxoroga harbiy yurishlari vaqtiga kelib, Boxoro voxasida bir qancha mustaqil tumanlar joylashgan. Buxorxudotlar sulolasi tomonidan boshqariladigan Buxoroning o`zi: fors Shahzodasi Shopur avlodlari – vardanxudotlar hukmronlik qilgan. Vardana, Karmana va savdogarlar shahri Poykand. Mamlakat arablar tomonidan fath etilgandan so’ng, bularning bari Buxoroga qo’shib yuborilgandan so’ng, bu tumanlar o`z mustaqilligini yo’qotdi. Numizmatik dalillar bu davrda Buxoro vohasida o’z tangasini zabt etish xuquqiga ega bo’lgan mustaqil tumanlar bo’lganligidan guvoxlik beradi.

A. Naymarkning taxminiga ko`ra, nisbatan yaqinda topilgan va o`ng tomonida yirtqich hayvon, orqa tomonida nasroniylar xochi tasvirlangan bir qancha jez tangalar Vardona xukmdorlari tomonidan zarb etilgan. Ayni vaqtda yirtqich xayvon – xoch tasvirli tangalardan tashqari, bo’g’u – xoch, qo’y – xoch tangalarini topishga muyassar bo’lgan A. Musakayevaning fikricha, ularning bari Varaxshaga taaluqlidir. Qutayba ayrim ma’lumotlarga ko`ra, 707 yili, boshqa ma’lumotlarga qaraganda, 709 yili buxorxudotlar bilan shartnoma tuzgan. Uning shartlari bo`yicha Buxoro har yili 210 ming dirxam (kumush tanga) to`lab turishi poytaxt shahristonidagi uylarning yarmini istilochilarga bo`shatib berishi va ularni yem – hashak bilan muntazam ta’minlab turishi kerak bo’lgan. Buxoro Arkida Qutayba birinchi Jome masjidini barpo etdi. Ark yaqinida esa hayit namozi o`qiladigan masjid qurdirdi. Shunisi e’tiborga sazovorki, Qutayba ibn Muslim kofirlarning hujum xavfi borligidan musulmonlarga xayit namozlarga qurol bilan kelishni buyurdi (vaxolanki, umuman namoz o`kishga qurol bilan kelish nojoiz) Qutayba islomni qabul qilgan Tug’shodani taxtga o`tqazish bilan Buxoroda qadimiy maxalliy sulolar xokimiyatini saqlab qoldi. Uning fuqorolaridan ayrimlari faqat islomga kirishdi. Xurosonga Ashros ibn Abdullox as – Sulamiy (727 – 729) noiblik qilgan davrida bu yangi dinga kiruvchilar oqimi jadallashdi. U musulmonlardan soliq olmaslikka va’da berdi, natijada so’g’diylarning ko’pchiligi islomga kirishdi va xazinaga mablag’ tushishi deyarli to’xtadi. Shudan keyin Ashros soliq solishning ilgarigi usulini tiklash to`g’risida farmon chiqardi, bu xol 728 yil so’g’diylarning qo’zg’aloniga sabab bo’ldi. Ular ilgarigi e’tiqod qilgan dinlariga qaytishdi turklarni yordamga chaqirib, Buxoro voxasi bilan birgalikda, deyarli butun So’g’dni zabt etishdi. Faqat kelasi yilgina arablar Buxoroni qaytarib olishga muvoffaq bo’lishdi. 747 yilda Abu Muslim boshchiligida Ummaviylarga qarshi keng ko`lamda harakat boshlandi. Bu harakat 749 yili g`olibona yakunlandi, buning natijasida, xalifalikda xokimiyat tepasiga yangi – Abbosiylar sulolasi keldi. Deyarli o`sha vaqtni o`zidayoq (133/750-751) Buxoroda Alilardan (ya’ni xalifa Ali avlodlari)

Sharik ibn Shayx al – Maxri 30 mingdan ziyod murid to`plab Abbosiylarga Karshi qo`zgalon ko`tardi. Buxoroning barcha axolisi uni qqo`llab – quvvatladi. Abu Muslim unga qarshi lashkar yuborib, Buxoro bir oydan ko`p davom etgan qamaldan so`ng, Buxoro ko`lga olinib unga o`t qo`yildi, shahar uch kun yondi, asirlar shahar darvozasiga osildi. Shundan so`ng, Abu muslimning o`zi xam uzoq yashamadi. 755 yilda xalifa saroyida o`ldirtirildi. Biroq Markaziy Osiyoda uning muridlari ko’p bo’lib, ular orasida Muqanna laqabli Xoshim ibn Haqim xam bor edi. U Movarounnahrda ko`plab tarafdorlar to`plab, 776 yilda butun So’g’dni komiga olgan ommaviy harakatga boshchilik qildi. O`sha yili Buxoroning Narshah qishlog’ida va Numichkatda, ya’ni Buxoroning o`zida, Muqanna tarafdorlari qo`zgalon ko`tarishdi. 806-810 yillarda butun Movarounnaxr isyonchi amir Rafe ibn Lays qo`liga o`tdi. Uni Xuroson noibining og`ir zulmidan va poraxo’rligidan g’azablangan so’g’diylar faol qo’llab – quvvatladi. 809 yilda xalifa Xorun ar – Rashid unga qarshi katta ko`shin yubordi va Buxoro qamal qilindi. Mudofaa Rafe ibn Laysning ukasi boshchilik qildi. Nixoyat, shahar zabt etilib, Bashir asirga olinib, xalifaning buyrug`iga ko`ra qatl qilindi. Arablar fatxi, Markaziy Osiyo, jumladan, Buxoro tarixida muxim burilish davri bo’ldi. Har qanday istilo singari, ayniqsa uzoq vaqtga cho`zilgan bu fath, ham tolonchilik, yong’in vayronagarliklar, ko`plab so’g’diylar halokati yoki qullikka aylantirilishi bilan birga kechdi. Arablar So’g’dga ilgari na siyosiy va na diniy birlik nimaligini bilmagan yagona islom dinini olib keldi. Uzoq vaqt qarshilikka va noxush xolatlarga duch kelgan islom bu yerda asta – sekin chuqur ildiz ota bordi. Shu bilan birgalikda islomdan avvalgi ko’pgina an’analarga o’z ahamiyatini yo’qotmadi, ulardan ayrimlari xanuz yashab kelmoqda. Arablar kelishi bilan buxorxudot tangalari namunasida kumush tanga ishlab chiqarish davom etdi. Lekin ikkala davr tangalari o`rtasidagi farq shundaki, endigi tangalar draxma emas, dirxam deb atalgan va ularda paxlaviy va so’g’d yozuvlari barobarida, odatda qisqa arab yozuvlari bitilgan. Buxoro o’zining uzoq tarixi davomida faol qurulish va qayta qurilishni bir necha bosqichini boshidan