logo

Estetik munosabat , estetik faoliyat

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

36.1533203125 KB
Estetik munosabat , estetik faoliyat
Reja: 
1.Estetik munosabat
2. estetik faoliyat
1 1.Estetik   munosabat     ( yun.   αίσθημα  - "his",	 "tuyg u")	ʻ   olamning   hissiy   qabul
qilinishini	
 tadqiq	 etuvchi   fandir .	  Estetika   san at	ʼ ,   madaniyat   va   tabiatning   subyektiv
qabul	
 	qilinishini	 	o rganadi.	 	Estetika	ʻ   falsafaning   aksiologiya   sohasiga
kiradi.   Estetika   (yun.	
 —	 his	 qiluvchi,	 hissiy	 tarbiyaga	 doir)	 —	 inson	 bilan	 dunyo
o rtasidagi	
 qadriyat	 munosabatining	 o ziga	 xos	 tomonlarini	 va	 kishilarning	 badiiy	ʻ ʻ
faoliyati	
 sohasini	 o rganuvchi	 falsafiy	 fan.	 "Estetika"	 terminini	 nemis	 faylasufi	ʻ
A.Baumgarten	
 (1714—62)	 ilmiy	 muomalaga	 kiritgan.	 Estetikaning	 sinonimi
sifatida	
 go zallik	 falsafasi,	 san at	 falsafasi,	 badiiy	 ijod	 falsafasi	 iboralari	 qo llanib	ʻ ʼ ʻ
kelingan.
 Keyingi	 paytlarda	 nafoyeatshunoslik	 yoki	 nafosat	 falsafasi	 atamalari	 ham
Estetikani	
 anglatadigan	 bo ldi.	 Estetika	 o z	 ichiga	 san at	 Estetikasi,	 tabiat	ʻ ʻ ʼ
Estetikasi,	
 texnika	 Estetikasi,	 dizayn,	 sport	 Estetikasi,	 turmush	 Estetikasi,	 atrof
muhitni	
 go zallashtirish	 va	 boshqalar	 sohalarni	 qamrab	 oladi.	ʻ
Estetika	
 nafosat,	 did,	 go zallik,	 xunuklik,	 ulug vorlik,	 tubanlik,	 fojiaviylik,	ʻ ʻ
kulgililik,	
 mo jizaviylik,	 hayolilik	 singari	 kategoriyalar	 bilan	 ish	 ko radi.	 Ular	ʻʼ ʻ
orasida	
 nafosat	 tushunchasi	 alohida	 o rin	 egallaydi.	 U	 bir	 tomondan,	 estetik	ʻ
anglashning	
 barcha	 jihatlarini	 (estetik	 hissiyot,	 estetik	 zavq,	 estetik	 did,	 estetik
muhokama	
 va	 boshqalar),	 ikkinchi	 tomondan,	 estetik	 xususiyatlarni	 —	 amaldagi
go zallik,	
 ulug vorlik,	 fojiaviylik,	 kulgililik	 va	 h.k.	 jihatlarni	 o z	 ichiga	 oladi.	 	ʻ ʻ ʻ Ana
shu
 keyingi	 jihati	 bilan	 nafosat	 ba zan	 Estetikaning	 predmeti	 sifatida	 ham	 qabul	ʼ
qilinadi.
Estetikaning	
 tadqiqot	 ob yektlari	 ichida	 san at	 alohida	 o rinni	 egallaydi,	 u	ʼ ʼ ʻ
qadimdan	
 to	 hozirgi	 kungacha	 eng	 ko p	 tadqiq	 etilgan	 estetik	 soha	 hisoblanadi.	ʻ
Estetikaning	
 bu	 borada	 san atshunoslik	 fanlaridan	 farqi	 shundaki,	 u o z	 ob yektiga	ʼ ʻ ʼ
falsafiynazariy	
 jihatdan	 yondashadi.	 Estetika	 san atni	 —	 san atkor,	 san at	 asari,	ʼ ʼ ʼ
san at	
 asarini	 idrok	 etuvchi	 shaxsdan	 iborat	 yaxlit	 tizimda	 olib	 o rganadi,	 barcha	ʼ ʻ
san at	
 turlari	 uchun	 zarur	 bo lgan	 umumiy	 qonunqoidalarni	 ishlab	 chiqadi.	 Mas,	ʼ ʻ
adabiyotshunoslikdatch	
 qofiya	 nazariyasini	 musiqaga	 yoki	 haykaltaroshlikka
nisbatan	
 qo llab	 bo lmaydi.	 Estetikadagi	 kompozitsiya	 yoki	 uslub	 nazariyasi	 esa	ʻ ʻ
me morlikdan	
 tortib	 badiiy	 suratkashlikkacha	 bo lgan	 hamma	 san at	 turlariga	ʼ ʻ ʼ
2 taalluklidir. Ayni	 paytda	 Estetika	 san atning	 tabiati,	 uning	 ijodiyligi	 va	 boshqalar	ʼ
jihatlarini	
 tadqiq	 etadi;	 badiiy	 oqimlar	 va	 yo nalishlarning	 , ijodiy	 uslublarning	ʻ
mohiyatini	
 o rganadi.ʻ
Estetika	
 falsafiy	 ilm	 sifatida	 ko plab	 ijtimoiy	 va	 tabiiy	 fanlar	 bilan	 aloqadordir.	ʻ
Uning	
 etika	 bilan	 aloqasi	 alohida	 diqqatga	 sazovor.	 Bu	 ikkala	 fanning	 o zaroʻ
yaqinligi,	
 avvalo,	 inson	 xatti-harakatining	 ko p	 hollarda	 ham	 axloqiylik,	 ham	ʻ
nafosat	
 uyg unligidan	 iborat	 ekanligida;	 2dan,	 Estetikaning	 asosiy	 tadqiqot	ʻ
ob yekti	
 bo lmish	 san at	 mohiyatan	 ezgulik	 va	 yovuzlik	 o rtasidagi	 kurashning	ʼ ʻ ʼ ʻ
badiiy	
 in ikosi	 sifatida	 doimo	 dolzarb	 axloqiy	 muammolarni	 ko tarib	 chiqadi;	ʼ ʻ
3dan,	
 Estetikaning	 ba zi	 tushunchalari	 etika	 uchun	 ham	 birdek	 xizmat	 qiladi;	 4dan,	ʼ
Estetika	
 o rganadigan	 xulqiy	 go zallik	 sohasi	 axloq	 bilan	 bevosita	 bog liq.	 Ayni	ʻ ʻ ʻ
paytda	
 ikkala	 fan	 bir-biriga	 juda	 o xshash	 ekan	 degan	 taassurot	 tug ilmasligi	 kerak.	ʻ ʻ
Estetika	
 har	 bir	 ob yektga	 aniq,	 muayyan	 yondashuvni	 talab	 qiladi,	 etika	 esa	ʼ
hamma	
 uchun	 umumiy	 bo lgan	 qonunqoidalarni,	 hikmatlarni	 ishlab	 chiqadi.	ʻ
Estetikaning	
 psixologiya	 bilan	 aloqasi	 ham	 juda	 muhim:	 har	 ikkala	 fan	 ruhiy
holatlarni	
 o rganadi.	 Har	 ikkala	 fan	 uchun	 umumiy	 bo lgan	 san at	 psixologiyasi	 va	ʻ ʻ ʼ
badiiy	
 ijod	 psixologiyasi	 degan	 maxsus	 yo nalishlar	 mavjud.	 Estetika	 va	ʻ
sotsiologiyaning	
 o zaro	 munosabatlarida	 san atni	 hamkorlikda	 o rganish	 masalalari	ʻ ʼ ʻ
muhim.	
 San at	 asari	 alohida	 inson	 shaxsiga	 e tibor	 qilgani	 holda,	 jamiyatni	ʼ ʼ
ijtimoiy	
 munosabatlar	 tizimi,	 ijtimoiy	 tuzilma	 sifatida	 badiiy	 tadqiq	 etadi,	 ayni
paytda	
 sotsiologik	 tadqiqotlar	 uchun	 o ziga	 xos	 material	 bo lib	 xizmat	 qiladi;	ʻ ʻ
sotsiologiya	
 jamiyat	 bilan	 san atning	 o zaro	 aloqalarini,	 san atning	 ijtimoiy	ʼ ʻ ʼ
vazifalarini;	
 	san atkorning	 	jamiyatdagi	 	o rni,	 	mavqei,	 	kitobxon	 	va	ʼ ʻ
tomoshabinlarning
 ijtimoiydemografik	 holatlarini;	 shaxs	 ijtimoiylashuvida
san atlar	
 va	 san at	 asarining	 ahamiyatini	 tahlil	 qiladi.	 Mazkur	 muammolarni	ʼ ʼ
o rganish	
 uchun	 Estetika	 va	 san at	 sotsiologiyasi	 sohasi	 mavjud.	 Estetikaning	ʻ ʼ
dinshunoslik	
 bilan	 aloqasi	 ham	 katta	 ahamiyatga	 ega;	 din	 va	 san at	 doimo	 bir-	ʼ
birini	
 to ldirib	 keladi,	 ko p	 hollarda	 biri	 boshqasi	 uchun	 yashash	 sharti	 bo lib	ʻ ʻ ʻ
xizmat
 qiladi.	 Asrlar	 mobaynida,	 ana	 shu	 aloqalar	 natijasi	 o laroq,	 san at	 asarining	ʻ ʼ
o ziga	
 xos	 ko rinishi	 —	 diniybadiiy	 asar	 vujudga	 keldi.	 Mas,	 Shohizinda	 me moriy	ʻ ʻ ʼ
3 majmui, Kyoln	 jomesi,	 Rembrandtning	 "Muqaddas	 oila"	 asari,	 "Abu	 Muslim
jangnomasi"	
 qissasi	 va	 boshqalar	 Estetika	 bunday	 asarlarni	 tadqiq	 etar	 ekan,
albatta,	
 dinshunoslik	 fani	 bilan	 hamkorlik	 qiladi.	 Estetikaning	 pedagogika	 bilan
bog liqligi	
 estetik	 tarbiya	 masalalariga	 borib	 taqaladi;	 ped.	 ham	 estetik	 tarbiya	ʻ
bilan
 shug ullanadi.	 Lekin	 u alohidaalohida,	 mustaqil	 qismlarga	 bo lingan	 holda,	ʻ ʻ
turli	
 yosh	 va	 sohalar	 uchunmaxsus	 belgilangan	 tarbiya	 tarzida	 olib	 boriladi.	 Mas,
maktabgacha	
 tarbiya,	 o quvchilar	 tarbiyasi,	 jismoniy	 tarbiya	 va	 h.k.	 Estetika	 esa	ʻ
nafosat	
 tarbiyasining	 umumiy	 qonunqoidalarini	 ishlab	 chiqadi	 —	 inson
tug ilganidan	
 boshlab,	 to	 o limigacha	 o tadigan	 umr	 bosqichlari	 uchun	 taalluqli	ʻ ʻ ʻ
bo lgan	
 tarbiya	 falsafasi	 sifatida	 ish	 ko radi.	 Estetikaning	 semiotika	 (belgilar	 va	ʻ ʻ
belgilar	
 tizimlari	 haqidagi	 fan)	 bilan	 aloqadorligi	 keyingi	 paytlarda	 yanada
teranroq	
 tadqiq	 etilmoqda.	 Ma lumki,	 har	 bir	 san at	 asarining	 mazmunmohiyati	ʼ ʼ
muayyan	
 belgilar	 vositasida	 namoyon	 bo ladi,	 ya ni	 bilish	 va	 baholash	 natijalari	ʻ ʼ
bo lmish	
 semiotik	 hamda	 pragmatik	 axborotni	 o zida	 mujassam	 qilgan	 san at	 asari	ʻ ʻ ʼ
o sha	
 axborotni	 yetkazib	 berishga	 ham	 mo ljallangan;	 u san at	 turiga	 qarab	 turlicha	ʻ ʻ ʼ
belgilar	
 —	 harflar,	 chiziqlar,	 notalar	 va	 h.k.	 orqali	 amalga	 oshiriladi.	 San atning	ʼ
semiotik	
 belgilar	 bilan	 bog liq	 ana	 shu	 tomonlarini	 —	 kommunikativvositachilik	ʻ
jihatlarini	
 semiotika	 o rganadi;	 bu	 borada	 alohida	 tuzilmasemiotik	 deb	 nomlangan	ʻ
nazariy	
 yondashuv	 ham	 mavjud.	 Shuningdek,	 Estetika	 barcha	 san atshunoslik	ʼ
fanlari	
 hamda	 tabiat	 Estetikasi	 nuqtai	 nazaridan	 ekologiya,	 axborot	 nazariyasi
jihatidan	
 kibernetika	 bilan	 aloqadorlikda	 ish	 ko radi.	ʻ
Estetika	
 tarixining	 ibtidosi	 Somir	 (Shumer),	 Bobil,	 qadimiy	 Misr,	 qadimiy	 Xitoy
va	
 keyinroq	 yunon	 miflariga	 borib	 taqaladi.	 Bundan	 5—6	 ming	 yil	 avval	 ilk	 yozuv
—	
 mix	 xatda	 bitilgan	 Somir	 giltaxtalaridagi	 matnlarda	 "go zallik",	 "san at",	ʻ ʼ
"musiqa"	
 singari	 so zlarda	 aks	 etgan.dastlabki	 estetik	 tushunchalarni	 uchratish	ʻ
mumkin.	
 qadimiy	 Misrda	 miloddan	 4—4,5	 ming	 yil	 avval	 san atning	 barcha	 asosiy	ʼ
turlari,	
 sal	 keyinroq	 esa	 professional	 teatr	 vujudga	 keldi.	 Zardushtiylik	 dinining
muqaddas	
 kitobi	 Avestosh	 ilgari	 surilgan	 estetik	 g oyalar	 keyinchalik	 Hindistonda,	ʻ
undan	
 so ng	 Yunonistonda	 Estetika	 rivojiga	 ta sir	 ko rsatdi.	 qadimiy	 Sharkdagi	ʻ ʼ ʻ
estetik	
 g oyalar	 dastlab	 foydalilik	 (nima	 foydali	 bo lsa	 —	 o sha	 go zal),	 keyinroq	ʻ ʻ ʻ ʻ
4 axloqiylik (nima	 ezgu	 bo lsa	 —	 o sha	 go zal)	 tamoyillari	 asosida	 shakllandi.	ʻ ʻ ʻ
Yunon	
 mumtoz	 Estetikasi	 namoyandalari,	 ayniqsa,	 Aristotel	 go zallikning	ʻ
foydalilikdan	
 va	 ezgulikdan	 alohida	 holda	 mavjud	 bo lishi	 mumkinligini	 aytib	ʻ
o tdi;	
 bu	 jihatdan	 uning	 "Poetika"	 ("She riyat	 san ati")	 asari	 e tiborga	 molik.	 O rta	ʻ ʼ ʼ ʼ ʻ
asrlarda	
 musulmon	 sharqi	 tasavvuf	 Estetikasi	 bu	 g oyalarni	 takomiliga	 yetkazib,	ʻ
yangi	
 bosqichga	 ko tardi;	 Uyg onish	 davri	 va	 Yangi	 davr	 Estetikasi	 taraqqiyoti	ʻ ʻ
uchun	
 nazariy	 asos	 bo lib	 xizmat	 qildi.	 Estetika	 Byork,	 D.Yum,	 I.Kant	 va	ʻ
boshqalar	
 merosida	 buni	 yaqqol	 ko rish	 mumkin.	 Mas,	 Kantning	 go zallik	ʻ ʻ
haqidagi	
 mashhur	 4 tamoyilidan	 3 tasi	 sharq	 faylasuflari	 nazariyalari	 asosiga
qurilgan.	
 Mazkur	 3 tamoyil	 —	 go zallikning	 beg araz	 manfaatsiz	 munosabatga	ʻ ʻ
asoslanganligi;	
 uning	 zaruratga	 aylangan	 muhabbatning	 ob yekti	 ekanligi	ʼ
(G azoliy);	
 go zallikni	 oddiy	 mantiqiy	 yondashuv	 orqali	 bilishimiz	 mumkin	ʻ ʻ
emasligi	
 (Forobiy)	 Kantni,	 go zallik	 biz	 uchun	 o zini	 maqsad	 shaklida	 emas,	ʻ ʻ
maqsadga	
 muvofiqlik	 shaklida	 namoyon	 etadi	 degan	 4tamoyilni	 yaratishga	 olib
keldi.	
 Kantdan	 so ng	 nemis	 ratsional	 Estetikasida	 Shiller,	 Shelling	 , Gegel	ʻ
nazariyalarining	
 Estetika	 taraqqiyoti	 uchun	 ahamiyati	 katta	 bo ldi.	 Shopengauer,	ʻ
Nitsshe,	
 Diltey	 singari	 noratsional	 yo nalishdagi	 faylasuflarning	 estetik	ʻ
qarashlarida	
 ham	 o ziga	 xos	 yangi	 g oyalar	 ilgari	 surildi,	 mas,	 Shopengauer	ʻ ʻ
Estetikaga	
 yangi	 —	 "qiziqarlilik"	 kategoriyasini	 kiritdi,	 Nitsshe	 esa	 san atni	 ikki	ʼ
—	
 apolloncha	 va	 dionisiycha	 turga	 ajratib	 o rganishni	 taklif	 etdi.	 Eng	 yangi	 davr	ʻ
Estetikasida,	
 Z.Freyd,	 ayniqsa,	 K.Yung	 ta limotida	 san at	 asari	 va	 san atkorning	ʼ ʼ ʼ
o zaro	
 munosabatlarini	 ruhiy	 tiplar	 asosida	 o rganilishi	 olg a	 tashlangan	 yangi	ʻ ʻ ʻ
qadam	
 bo ldi.	 Shuningdek,	 J.P.Sartr,	 A.Kamyu,	 G.Marsel,	 X.	 Ortega	 i Gaset	 va	ʻ
boshqalar
 mutafakkirlar	 industrial	 jamiyatda	 go zallik	 va	 san atning	 takdiri	ʻ ʼ
masalalari	
 bilan	 qiziqdilar.	 Hozirgi	 Estetikaning	 miqyosiylashuv	 jarayonida
texnika,	
 tabiat	 va	 turmush	 Estetikasiga	 ham	 jiddiy	 e tibor	 berilmoqda;	 xulqiy	ʼ
go zallik	
 muammosi	 yanada	 muhim	 o rin	 egallay	 boshladi.	ʻ ʻ
O zbek	
 milliy	 Estetikasi	 taraqqiyoti	 tarixan	 mintaqaviy	 tabiatga	 ega	 bo lib,	 uning	ʻ ʻ
ildizlari	
 dastlab	 Avesto,	 keyin	 moniylikning	 muqaddas	 kitobi	 Xuastuanift	 (Za.)ga
borib	
 taqaladi.	 Islom	 dini	 qabul	 qilingach,	 milliymintaqaviy	 Estetika	 Qur oni	ʼ
5 karim oyatlari	 va	 Hadisi	 sharifdagi	 "Alloh	 go zal	 va	 U	 go zallikni	 sevadi"	 degan	ʻ ʻ
tamoyil	
 asosida	 rivojlandi.	 Bunda	 mashshoiyyunlik	 (Forobiy,	 Ibn	 Sino)	 bilan
yonmayon	
 tasavvuf	 Estetikasida	 kubroviylik	 (Najmiddin	 Kubro).	 jo mardlik	ʻ
(Pahlavon	
 	Mahmud),	 	naqshbandiya	 	(Alisher	 	Navoiy)	 	singari	 	tariqat
mutafakkirlarining	
 go zallik,	 san at	 va	 san atkor	 borasidagi	 qarashlari	 muhim	ʻ ʼ ʼ
ahamiyat	
 kasb	 etdi.	 O zbek	 Estetikasi	 tarixida,	 ayniqsa,	 Temuriylar	 davri	 alohida	ʻ
o ringa	
 ega;	 Navoiyning	 "Mahbub	 ul-qulub",	 "Majolis	 unnafois",	 "Mezon	 ulavzon"	ʻ
asarlari,	
 15—16-asrlarda	 qator	 tazkiralar	 va	 musiqa	 nazariyasi	 borasidagi	 risolalar
o zbek	
 Estetikasi	 rivojiga	 ulkan	 hissa	 bo lib	 qo shildi.	 XonlikLar	 va	 chorizm	ʻ ʻ ʻ
mustamlakasi	
 davrida	 esa	 o zbek	 Estetikasi	 ko proq	 tazkiralarda	 (Fazliy)	 va	 she riy	ʻ ʻ ʼ
shakllarda	
 (Furqat)	 o z	 ifodasini	 topdi.	 O zbek	 milliy	 Estetikasidagi	 yuksalish	 19-	ʻ ʻ
asr	
 oxirlari	 —	 20-asr	 boshlariga	 to g ri	 keladi.	 Bu	 davrda	 ma rifatchijadid	ʻ ʻ ʼ
mutafakkirlar	
 yangicha	 estetik	 g oyalarni	 o rtaga	 tashladilar,	 badiiy	 adabiyotda,	ʻ ʻ
dramaturgiya	
 janriga	 va	 zamonaviy	 teatr	 san atiga	 asos	 soldilar.	 Anbar	 Otinning	ʼ
"Qarolar	
 falsafasi"	 (1910),	 Fitratning	 "Oila"	 (1914),	 keyinroq	 "Adabiyot	 qoidalari"
(1926)	
 risolalari	 yuzaga	 keldi,	 Cho lponning	 badiiy	 adabiyot,	 teatr	 san atiga	ʻ ʼ
bag ishlangan	
 turqum	 maqolalari	 e lon	 qilindi.	 Lekin	 sho rolar	 hukmronligi	ʻ ʼ ʻ
davridagi	
 totalitarizm	 barcha	 falsafiy	 fanlar	 qatori	 Estetikani	 ham	 sinfiylik	 va
partiyaviylik	
 tamoyillari	 asosida	 biryoqchamalikka,	 mahdudlikka,	 soxtalikka
mahkum	
 qildi.	 O zbekiston	 mustaqillikka	 erishganidan	 so ng	 Estetikaga	 alohida	ʻ ʻ
e tibor	
 berila	 boshlandi,	 estetik	 madaniyat	 (M.Nurmatov,	 M.Abdullayev),	 estetik	ʼ
qadriyatlar	
 (T.Mahmudov)	 borasida	 yirik	 tadqiqotlar	 e lon	 qilindi.	 Hozirgi	 vaqtda	ʼ
Estetika	
 nazariyasi	 va	 tarixiga	 doir	 jiddiy	 izlanishlar	 olib	 borilmoqda
(T.Mahmudov,	
 A.Qurbonmamadov,	 EstetikaUmarov,	 A.Sher,	 B.	 Husanov).
O zbekiston	
 milliy	 un~tida	 Estetika	 yo nalishi	 bo yicha	 magistratura	 faoliyat	ʻ ʻ ʻ
ko rsatmoqda,	
 	shu	 	yo nalishda	 	aspirantura	 	va	 	doktorantura	 	mavjud.	ʻ ʻ
Mamlakatimizda	
 fuqarolarning	 estetik	 tarbiyasiga	 taalluqti	 turli	 tadbirlar,	 ularning
estetik	
 didini	 yuksaltirishga	 qaratilgan	 ma naviyma rifiy	 ishlar	 muntazam	 olib	ʼ ʼ
boriladi.
2.Estetik faoliyat
6 Estetik anglash.     Estetik	 anglash	 iborasini	 ajratib	 ko’rsatishiizning	 sababi	 shundaki,
odatda	
 falsafiy	 fanlarga	 doir	 ilmiy	 adabiyotlarda       “anglash”	 o’rniga	 “ong”	 ostilohi
qo’llab	
 kelinadi.	 Estetik	 ong,	 ilmiy	 ong,	 huquqiy	 ong	 va	 h.k.	 Bizningcha,	 bu
unchalik	
 to’gri	 emas:	 ruschadagi-	 “soznaniyie”	 so’zining	 yuzaki	 (kalka)	 tarjimasi.
Ma’lumki,	
 “soznaniyie”	 so’zi	 ruschada	 ikki	 xil	 ma’noni:	 ong	 va	 anglash
ma’nolarini	
 bildiradi.	 Miya	 muayyan	 fiziologik	 yaxlitlik	 bo’lgani	 kabi,	 uning
asosiy	
 faoliyati	 bo’lmagan	 ong,	 shu	 jumladan	 ongsizlik	 ham,	 avvalambor
insondagi	
 	hissiy-intellektual	 	yaxlitlik,	 	uni	 	maydalab,
yuqoridagidek,   “ongcha”   larga	
 bo’lish	 mantiaqn	 o’rinsiz,	 ikkichidan,	 u narsa-
hodisalardan	
 muxtor	 tarzda	 mavjud,	 faqat	 zarur	 sharoitda	 faoliyatga
kirishgandagina     narsa-hodisaga	
 munosabatini,	 voqelikka	 aralashish	 xususiyatini
namoyon	
 qiladi.Ana	 shu	 o’ziga	 xos	 tahliliy	 faoliyatni	 biz	 anglash	 deb	 ataymiz	 va
shu	
 anglashning	 darajasiga	 qarab,	 kishilar	 ongining	 yuksakligi	 yoki	 pastligi	 haqida
fikr	
 yuritamiz. Demak ,	  ong   insonning   o ’ ziga   o ’ xshash   yakka   yaxlitlik ,	  uning
faoliyati   bo ’ lmish   anglash   esa   har   xil   va   ko ’ pqirralidir .	
 Ongning	 anglashga
munosabati	
 xuddi	 olmos	 bilan	 uning	 qirralari	 o’rtasidagi	 munosabatga	 o’xshaydi;
yaxlit	
 olmos	 bo’lagining	 har	 qirrasini	 alohida	 olmos	 deb	 ataymiz	 qanchalik
mantiqqa	
 to’g’ri	 kelmasa,	 anglashni	 uzil-kesil	 ong	 tarzida	 taqdim	 etshimiz	 ham,
bizningcha,	
 shunchalik	 noo’rin.	 Shunday	 qilib,	 inson	 o’ziga	 ato	 etilgan	 ongning
turli	
 qirralari	 bilan	 olamning	 turli	 tomonlarini,har	 xil	 jihatlarini	 nurlantiradi,	 o’zida
aks	
 ettirib,	 tahlil	 etadi,	 xulosalar	 chiqaradi.   Estetik	 anglash,	 aytib	 o’tganimizdek,
estetik	
 jarayonni	 tashkil	 etishi	 barobarida	 estetik	 munosabatni	 yuzaga
keltiradi,     ongning	
 ana	 shu	 faoliyati	 ichki	 nafosatni	 shakllntiradi.	 Shuni	 alohida
ta’kidlash	
 kerakki,	 estetik	 anglash	 faqat	 estetik	 qadriyatlar	 yoxud	 obyektlarni	 idrok
etishda	
 emas,	 balki	 yangi	 estetik	 qadriyatlar	 yaratishda	 ham	 faol	 ishtirok	 qiladi,
ya’ni	
 u estetik	 faoliyat	 jarayonida	 o’zining	 doimiy	 ulushiga	 ega:	 san’at	 asarining
dunyoga	
 kelishida,	 turmush	 sharoitini,	 ishlab	 chiqarishning	 go’zllashuvida	 va
shunga	
 o’xshash	 holatlarda	 hal	 qiluvchi	 ahamiyat	 kasb	 etadi.   Estetik	 anglash	 inson
ruhiyatida	
 o’ziga	 xos,	 chuqur	 ijobiy	 rihiy	 o’zgarishlarni	 vujudga	 keltiradigan
estetik	
 holat.	 U	 estetik	 faoliyatning	 boshlanishidan	 avval	 insonni	 unga
7 tayyorovchi     hodisa sifatida	 muhim:	 usiz	 estetik	 faoliyatning	 ro’y	 berishi	 mumkin
emas.     Estetik	
 anglashning	 murakkab	 hodisa	 ekani	 estetik	 ihtiyoj,	 turli	 hislar	 va
ma’naviy	
 andozalarning	 har	 bir	 shaxs	 uchun	 alohida	 ruhiy	 evrilish	 tarzida
namoyon	
 bo’lishi	 bilan	 bog’liq:	 bu	 evrilish	 kuchli	 va	 asosan	 his-hayajon,	 ehtirosli
kechinmalar	
 asosida	 vujudga	 keladi.Inson	 zoti	 dunyoga	 kelganidan	 boshlab	 tabiat
va	
 jamiyat	 deb	 atalgan     tashqi	 muhit	 bilan	 munosabatga	 kirishadi,	 dastlab	 bu
munosabat	
 onglanmagan,	 intuitiv,       biologik	 –genetik	 tarzda,	 keyinroq	 esa	 anglab
yetilgan,	
 yuksak	 darajadagi	 ijtimoiy	 hodisa	 sifatida	 ro’y	 beradi.Estetik
munosabat.   Gap	
 shundaki,	 estetik	 munosabatdan     boshqa	 barcha	 munosabat	 turlari
inson	
 “aqlini	 taniganidan	 so’ng”,	 ya’ni	 go’daklik	 davridan	 o’tgandan	 keyin	 voqe
bo’ladi.	
 Masalan,	 go’dak	 hali	 uyat	 hissini	 bilmaydi,	 unda     axloqiy	 munosabat
hattoki	
 ibtidoiy	 darajada	 ham	 shakllanmagan,	 xohlagan	 vaqtida,	 to’g’ri
kelgan     joyda	
 tabiiy	 ehtiyojni	 qondiradi.	 Lekin	 u beshikda	 yotar	 ekan,	 tushib	 turgan
ola-chanoq	
 quyosh	 nuridan	 quvonadi,	 uni	 kuzatadi,	 u bilan	 o’yanagisi	 keladi	 yoki
beshikka	
 osig’liq	 rangli	 o’yinchoqdan	 zavqlanadi,	 g’adir-budur,	 shaklan	 qo’pol
narsalarni	
 emas,	 mayin	 duxobani	 yoki	 shunga	 o’xshash	 yumshoq,	 silliq	 narsalarni
hush	
 	ko’radi,	 	ularni	 	siypalab	 	zavqlanadi.	 	Bularning     bari	 	estetik
munosabatning     insoniy	
 	mohiyat	 	namoyon	 	bo’luvchi	 	hodisa	 	sifatida
ibtidodan     mavjud	
 ekanini	 ko’rsatadi.	 Shuningdek,	 qarab,	 umrining	 qolganini
ko’proq	
 to’shakda	 o’tkazayotgan	 kishi	 jisman	 zaifligi	 tufayli	 tashqi	 muhit	 bilan
utilitar	
 –	 empiric	 munosabatini	 davom	 ettira	 olmasligi	 mumkin,	 lekin     u
badiiy     adabiyot     o’qib,	
 teletomosha	 ko’rib,	 musiqa	 eshitib	 zavqlanadi,	 ya’ni	 tashqi
dunyoga	
 estetik	 munosabatda	 bo’la	 biladi:	 inson	 moddiy	 boylik	 yaratishdan
mahrum     bo’lganpaytda	
 ham	 estetik	 munosabat	 tufayli,	 to	 o’lguncha	 o’z
ma’naviyatini     boyitish	
 	imkonini	 	yo’qotmaydi.
Estetik     munosabatning     qamrovligi,	
 bir	 umrli	 ma’naviy	 hodisa	 sifatidagi	 ahamiyati
ana	
 	shunda.   Barcha     munosabatlar	 	qatori	 	estetik	 	munosabat	 	ham	 	ikki
asosiy     unsurdan     tashkil	
 topadi:	 obyekt	 va	 subyekt	 .	  Lekin	 bunda	 obyekt
subyekt     tomonidan	
 belgilanadi:	 agar	 subyekat	 estetik	 jarayonga	 kirishmasa,	 uning
munosabati,obyekt     qanchalik	
 go’zal	 yoki	 ulug’vor	 bo’lmasin,	 estetik	 shakl	 kasb
8 etmaydi. 	Estetik	 	jarayon	 	esa	 	subyektning	 	botiniy     his-
tuyg’ulariga,     kayfiyatiga,     vaqtiga,	
 	kuzatishiga,     mushohadasiga,     fikrlash
imkoniyati	
 va	 fikrlash	 darajasiga,	 qobiliyatiga,	 iste’dodi,	 obyekt	 bilan	 o’rtadagi
masofa	
 tasavvuri	 kabi	 tug’ma	 hamda	 ta’lim,	 tarbiya	 va	 tajriba	 vositada	 vujudga
kelgan	
 qarashlarga	 bog’liq.	 Estetik	 munosabat	 ana	 shu	 estetik     jarayonning
pirovard	
 natijasidir.	 Masalan,	 O’rol	 Tansiqboyevning	 “ Tog’dagi	 qishloq”
asarini     sotayotgan	
 	do’kon	 	xizmatchisida	 	bu	 	rasmga	 	nisbatan	 	estetik
munosabat       tug’ilmaydi,	
 sotuvchi	 unga	 faqat	 Tovar	 sifatida	 qaraydi,	 maqsadi	 uni
iloji	
 boricha	 kattaroq	 pulga	 sotish,	 ya’ni	 sotuvchi	 estetik	 jarayonni	 boshidan
kechirmaydi,	
 o’z	 vaqti,	 kuzatishi,	 diqqat-e’tiborini	 asosan,	 oldi-     sotdi     jarayoniga
yo’naltiradi,	
 	uning	 	munosabati	 	iqtisodiy-moliyaviy	 	chegaradan	 	nariga
o’tmaydi.     Rasmni	
 sotib	 olgan     xaridor	 esa	 unda	 Vatanning	 bir	 parchasini,     tog’
qishlog’ining	
 o’ziga     xos     go’zalligini	 ko’radi,	 undagi	 ko’zga	 ko’rinmaydigan,
lekin	
 botiniy	 bir	 tuyg’u	 bilan	 ilg’ab	 olinadigan	 ruhni,	 olislarda	 qolib	 ketgan	 bolalik
deb	
 atalgan     umrning	 bir	 bo’lagini	 qalban	 his	 qiladi,	 ho’rsiniq	 aralash     quvonch
hissini	
 tuyadi.	 Chunki	 unki	 butun	 botiniy-	 ruhiy	 muruvvatlarining	 faoliyati,     ongi,
diqqat-e’tibori,	
 mushohadasi,     tasavvuri,	 qobiliyati,	 intelektual	 tajribasi	 rasmdagi
go’zallikning	
 nimasi	 bilandir	 tanish	 va	 ayni	 paytda     notanish	 ko’rinishini
ilg’ab     olishga	
 qaratilgan;	 har	 gal	 u shu	 rasmga	 tikilganida	 ana	 shu	 ichki	 faoliyatga
asoslangan     jarayonni     qayta	
 boshdan	 kechiradi.	 Uning	 rasmga	 har	 galgi
munosabati	
 estetik	 munosabatdir.	 Shunday	 qilib,	 sotuvchi	 qo’liga	 tushgan
mablag’dan	
 qoniqish	 hosil	 qilsa,	 rasm	 ixlosmandi	 tasvirlangan	 manzara
go’zalligidan,	
 qalbida	 uyg’ongan	 hissiyotdan,	 olislarda	 “	 borib	 kelgan”
xayolotidan,	
 hatto	 tasavvurida”,	 shu	 tasavvur	 “ turtkisi”     tufayli	 paydo	 bo’lgan
xayoliy	
 manzaradan	 zavqlanadi.	 Yoki	 Ko’kaldosh	 madrasasi	 yonidan	 ishga
kechikishdan	
 xavotirlanib	 shoshilinch	 o’tib     borayotgan     xizmatchini	 olaylik,
mahobatli	
 estetik	 obyektning	 ulug’vorligini	 his	 etmaydi,	 bu	 yodgorlikka	 nisbatan
unda	
 estetik     munosabat	 yuzaga	 kelmaydi,	 chunki	 vaqt	 va	 kundalik     tashvishlar
iskanjasida,	
 yuqoridagi	 sotuvchiga	 o’xshab	 estetik	 jarayonni	 boshidan     kechirishga
tayyor	
 emas.	 Shunga     o’xshash	 misollarni	 ko’plab	 keltirish     mumkin.Estetik
9 ihtiyoj.   Estetik anglash     va	 shu	 asosdagi	 faoliyat	 jarayoninig	 ibtidosi	 estetik
ehtiyojga	
 borib	 taqladi.	 Estetik	 ehtiyoj	 inson	 hayotida	 ro’y	 beradigan	 barcha	 estetik
hodisalarning	
 asosi	 sifatida	 ham	 tabiiy	 – biologik,	 ham	 ijtimoiy	 – ma’naviy,
mohiyatga	
 ega;     “go’zal	 nafs”	 , nafosatga	 tashnalik,	 insonda	 estetik	 hissiyotni
qo’zg’atish	
 xususiyatini	 saqlab	 qolgan	 holda,	 keyinchalik	 uning	 butun	 umri
moboynida	
 takomillashib	 boradi,	 estetik	 muhokama,	 estetik	 baho,	 estetik	 did	 va
estetik	
 idealning	 shakllanishiga	 xizmat	 qiladi.	 Har	 bir	 shaxsdagi	 madaniyatlilik
darajasi,	
 ma’naviy	 salohiyati	 uning	 estetik	 ehyitoji	 darajasi	 bilan	 o’lchanadi.	 U
“go’zal	
 nafs”	 sifatida	 boshqa	 ehtiyojdan	 talab	 etilayotgan	 obyektdan	 moddiy	 –
iqtisodiy,	
 ijtimoiy	 – siyosiy	 va	 boshqa	 manfaatlar	 kutmasligi,	 beg’arazligi	 bilan
ajralib	
 turadi.	 Estetik	 ehtiyoj	 estetik	 hissiyot	 bilan	 uzviy,	 dialektik	 bog’liq;	 estetik
ehtiyoj	
 ko’pincha	 estetik	 hissiyotni	 uyg’otsa,	 ba’zan	 estetik	 hissiyot	 estetik
ehtiyojni	
 vujudga	 keltiradi.	 Masalan,	 siz     “Mirzo	 Ulug’bek”	 spektaklini	 ko’rish
xohishi	
 – estetik	 ehtiyoj	 tufayli	 teatrga	 bordingiz;	 spektakl	 moboynida	 sizda	 estetik
hissiyot	
 – hayratlanish,	 zavqlanish,	 quvonish	 va	 boshqa	 tuyg’ular	 qo’zg’aldi.
Spektakldan	
 keyin	 esa	 u haqda	 mulohaza	 yuritishga,	 undagi	 ijobiy	 va	 salbiy
qiyofalarni	
 baholashga,	 qolaversa,	 yaqin	 kishilarga	 spektakl	 mazmunini	 o’z	 estetik
nuqtayi	
 nazaringizdan	 so’zlab	 berishga	 yoki	 Mirzo	 Ulug’bek	 suratini	 chizishga,
unga	
 atab	 she’r	 yozishga	 yoki	 u haqda	 insho	 yozishga	 ehtiyoj	 sezasiz.	 Demak,
estetik	
 ehtiyoj	 hissiyotni	 uyg’otsa,	 hissiyot	 yana	 estetik	 ehtiyojni,	 muayyan	 estetik
hodisani	
 o’zgacha	 badiiy	 – estetik     talqin	 qilish,	 unga	 ijodiy	 yondashish     ehtiyojini
tug’diradi.	
 Zero,	 J. Lokk	 aytganidek,     “	 nimaiki	 tushunchada	 bor	 ekan,	 u bundan
avval	
 hissiyotda	 mavjud	 edi;     agar	 hissiyotdan	 aqlga	 narsalar	 qiyofasi	 uzatilmas
ekan,	
 u holda	 tafakkur	 uchun	 hech	 qanday	 material	 berilmagan	 bo’ladi”.	  Demak,
estetik	
 anglash	 avvalo	 estetik	 hissiyot	 bo’lishini	 taqozo	 etadi.   Estetik
hissiyot.   Ko’pincha	
 adabiyotlarda	 esteik	 hissiyot	 “ estetik	 tuyg’u”	 so’zi	 birlik
shaklida	
 beriladi.	 Goh	 estetik	 kechinmaning,	 goh	 estetik	 hayajonning     sinonimi
tarzida	
 talqin	 qilinadi.	 Bizningcha	 , bu     unchalik	 tog’ri	 emas.	 Chunki	 hayajon	 ham,
kechinma	
 ham	 bitta	 tuyg’udan	 emas,	 tuyg’ular	 silsilasidan	 iborat	 bo’ladi,	 shu
sababdan     uni	
 ko’plikda	 –	 hislar	 yoki	 hissiyot	 shaklida	 qo’llash	 maqsadga
10 muvofiq.     Estetik baho.	 Qadriyat	 va	 baho,	 yuzaki	 qaraganda,	 mohiyatan	 bir	 xil
bo’lishi	
 kerakdek	 tuyuladi.	 Aslida	 ular	 orasida	 o’ziga	 xos	 farq	 mavjud.	 To’g’ri,
estetik	
 qadriyat	 obyektning	 subyektga	 munosabatini	 anglatadi,	 obyekt,	 odatda,
o’ziga	
 xos	 xususiyatlarga	 ega	 bo’ladi.	 Lekin	 bu-muayyan	 go’zallik	 yoki
ulug’vorlik	
 hamma	 uchun	 ham,	 hamma	 vaqt	 ham	 bir	 xildagi	 go’zallik	 va
ulug’vorlik	
 bo’lib	 qolaveradi,	 degani	 emas.	 Chunki	 estetik	 baho	 subyektning
obyektga	
 munosabati,	 u obyektning	 qadriyatini	 belgilaydigan	 xususiy	 mezon,	 bu
xususiylik	
 shaxsga,	 jamiyatga	 va	 zamonga	 tegishlidir.	 Shu	 jihatdan	 bir	 obyekt-
qadriyat	
 har	 xil	 baholanishi	 va	 hatto	 muayyan	 vaqt	 mobaynida	 baholanmasligi
mumkin.	
 Shunday	 qilib,	 estetik	 baho	 shunday	 ma’naviy	 hodisaki,	 garchand
qadriyat	
 yaratmasa	 ham,	 qadriyatni	 idrok	 etish	 faqat	 u orqali	 amalga	 oshadi.Estetik
bahoning	
 yana	 bir	 muhim	 xususiyati	 shundaki,	 u estetik	 anglash	 tuzilmasi	 ichidagi
eng	
 qamrovli,	 eng	 miqyosli	 ta’sirga	 ega.	 U	 ma’lum	 ma’noda	 estetik	 anglashning
deyerli	
 barcha	 unsurlari	 uchun	 mezon	 vazifasini	 o’taydi.	 Chunonchi,	 estetik
hissiyot,	
 estetik	 did	 va	 estetik	 idealda	 buni	 yaqqol	 ko’rish	 mumkin.	 Ayniqsa,	 u
estetik	
 did	 bilan	 chambarchas	 bog’liq.	  Endi	 ana	 shu	 estetik	 did	 masalasini	 ko’rib
chiqamiz.   Estetik	
 did.   Estetik	 did	 tushunchasining	 o’ziga	 xosligi	 shundaki,	 u bir
tomondan,	
 idrok,	 fahm,	 farosat	 kabi	 ildizi	 aqlga	 borib	 taqalsa,	 ikkinchidan,
o’zining	
 ehtiros,	 his-hayajon,	 subyektiv	 baholash	 xususiyati     bilan	 ulardan	 ajralib
turadi.     Shu	
 sababli	 biz     did	 haqida	 gapirganimizda	 odatda,estetik	 did	 deganda	 –
insondagi	
 go’zallik,	 ulug’vorlik,	 fojiaviylik     singari	 estetik	 xususiyatlarni,
umuman,	
 nafosatni	 idrok	 etish	 qobiliyatini     nazarda	 tutiladi.	 Masalan,	 osmonni
qora	
 bulut	 to’liq	 qoplab	 olganini     ko’ra-	 bila	 turib,	 yomg’irpushsiz	 va	 soyabonsiz
yulga	
 chiqqan	 odamni	 fahmsiz,	 chang,	 loy	 poyafzalini	 yechmay,	 gilamni	 bosib,
ichkariga	
 kirgan	 odamni	 farosatsiz	 deb	 ataymiz,	 qalampirnusxa     rangli	 ko’ylak,
jinsi	
 shim	 va	 ayni	 paytda	 kirza	 etik	 kiyib,	 salla	 o’rab	 olgan	 odamni	 ko’rsak,	 uni
didsiz	
 deymiz.     Birinchi	 hodisada	 biz       tabiiy	 sharoitga     moslashmay,	 o’ziga	 jabr
qilayotgan	
 kishini,	 ikkinchisida	 ham	 gigiyenik,	 ham	 axloqiy     qonun-qoidalariga
amal	
 qilmay	 tarbiyasizligi	 tufayli	 uy	 egasini	 ranjitgan	 odamni,	 uchinchi	 hodisada
kiyinishdagi	
 uyg’unlikni	 tushunmagan,	 go’zallik	 bilan     bachkana	 yaltiroqlikning
11 farqiga bormagan	 kimsani	 ko’ramiz.	 Yoki,	 boshqacha	 qilib	 aytganda,	 biz	 ongning,
birinchi	
 hodisada-	 haqiqatga,     keyingisida-	 ezgulikka,	 uchinchisida	 – go’zallikda
munosabatini	
 uchratamiz.	 Har	 uchala	 hodisaning	 asosida	 ham	 qobiliyat	 yotadi.
Zero,	
 fahm-aqliy,	 farosat-axloqiy,	 did-estetik	 qobiliyatni	 yuzaga	 chiqaradi.	 Uchala
qobiliyatning	
 ham	 ibtidosi,	 tabiiy-tug’malikka	 borib	 taqalsa-da,	 ular	 o’zlarini
asosan	
 tarbiya,	 ijtimoiy	 munosabatlar	 orqali	 ro’yobga	 chiqaradi.	 Ayniqsa,	 estetik
did	
 murakkab	 tarbiya	 jarayonini	 taqozo	 etadi.	 Chunki	 u ham	 aqliy,	 ham	 axloqiy,
ham	
 hissiy	 tarbiya	 uyg’unlashgan	 umumiylikdan	 iboratdir.Biz	 yuqorida	 estetik
bahoning	
 estetik	 did	 va	 ideal     bilan	 bog’liqligini	 aytib	 o’tgan	 edik.	 Xuddi	 shunday
holat	
 estetik	 did	 uchun	 ham	 xos.	 U	 estetik	 baho	 bilan	 shu	 qadar	 uzviy     bog’liqki,
ularni	
 ba’zan	 ajratib	 bo’lmay	 qoladi,	 guyo	 estetik	 baho	 estetik	 didning	 ajralmas
qismidey	
 tuyuladi.	 Lekin,	 shunday	 bo'lsa-da,     ularni	 aynanlashtirish	 yoki     bir
xodisa	
 sifatida	 qabul	 qilish	 mumkin	 emas,	 aks	 holda	 bunday	 qarash       ilmiy	 tahlil
tamoyillaridan	
 yiroq	 “ ko’cha	 gapi”	 ga	 aylanib	 qoladi.	 Zero,	 estetik	 did	 muayyan
estetik	
 baho	 yoki	 baholar	 yig’indisi	 emas,	 balki	 estetik	 bahoga	 layoqatni
anglatadigan,	
 subyekt	 uchun	 baho	 me’yorlarini	 va	 mezonlarini	 tayyorlab	 beruvchi
-     “ishlab	
 chiqaruvchi”	 jarayondir.	 Demak,	 estetik	 didsiz	 estetik	 bahoning
mavjudligi	
 mumkin	 emas.     Ayni	 paytda	 shunday	 holni	 estetik	 ideal	 bilan
bog’liqlikda	
 ham	 ko’rish	 mumkin:	 estetik	 ideal	 estetik	 didning	 yashash	 sharti
hisoblanadi;	
 did	 ma’lum	 ma’noda	 idealning	 amaliyotdan     namoyon	 bo’lishidir;
estetik	
 idealning	 o’zgarishi     albatta	 didning	 o’zgarishiga	 olib	 keladi.	  Shunday	 qilib,
did	
 estetik	 anglash	 jarayonidagi	 o’rnini	 almashtirib	 bo’lmaydigan	 muhim
halqalaridan	
 biri,	 estetik	 anglashning	 eng	 muhim	 unsuridir.	 Ana	 shu	 nuqtayi
nazrdan     estetik	
 did	 tarbiyasi	 inson	 shaxsi	 kamolotida     katta	 rol	 o’ynaydi,	 estetik
did	
 tarbiyasining     asosan	 uch	 ildizi	 mavjud.	 Ular	 go’zallik,	 san’at	 va	 badiiy
ijod.Albatta,	
 badiiy	 ijod	 deganda	 faqat	 san’at	 asarlarining	 yaratilish	 jarayonini
tushuninsh	
 kerak	 emas,	 u ayni	 paytda	 dizaynda,	 modada,	 atrof	 – muhitni	 va
mehnatni	
 go’zallashtirishda	 ham	 namoyon	 bo’ladi.	 To’g’ri,	 badiiy	 did	 estetik	 didga
nisbatan	
 xususiy,	 tor	 qamrovli,	 lekin	 u shuning	 barobarida	 estetik	 didning	 asosini
tashkil	
 etadi,     deyish	 mumkin.      	Estetik	 did	 har	 kimda     har	 xil	 bo’lishini,	 unda
12 subyektiv mushohada	 kuchli	 ekanini	 bilasiz	 Buyuk	 ingliz	 faylasufi	 Deyvid
Hyum     shundan	
 kelib	 chiqib,	 did	 haqida	 bahslashmaydilar,	 ya’ni	 har	 kimning	 didi
har	
 xil	 degan	 fikrni	 ilgari	 surdi.     Lekin	 shunday	 estetik	 qadriyatlar     borki,	 ular
muayyan	
 zamon,	 ijtimoiy	 hayot,	 umummilliy,	 umuminsoniy,	 madaniy	 daraja	 bilan
shartlanadi.	
 Ular	 idrok	 etilganida   bahslashish	 mumkin	 emas   .	 Chunki,	 bunda	 bir
ikki	
 odamning	 yoki	 guruhning	 didi	 o’zgacharoq	 bo’lsa	 xususiylikka	 nisbatan
maxsus	
 e’tiborini	 qaratish	 shart	 emas:     ularning	 fikri	 sukut	 saqlash     yo’li	 bilan
inkor	
 etiladi.	 Chunki,	 yuz	 minglab	 yoki	 millionlab	 shaxslar	 va	 qator     zamonlar	 tan
olgan	
 qadriyatni	 “bu	 menga	 yoqmaydi”,	 deyishga	 hech	 kimning	 ma’naviy	 haqqi
yo’q,	
 agar	 shunday	 deydiganlar	 topilsa,	 ularning	 didi,	 aytilganidek,	 e’tiborga
noloyiq.	
 Shuning	 uchun	 ham	 Kant	 o’zining	 o’zining	 did	 haqida	 bahslashish
mumkin	
 emas,	 degan	 mashhur	 qoidasini,	 o’ziga	 xos	 antinomiyasini	 o’rtaga
tashlaydi.	
 Kantning	 haqligini	 quyidagi	 misolda	 yaqqol	 ko’rish	 mumkin.     Deylik	 ,
Eshmat	
 chinnigulni,	 Toshmat	 esa	 atirgulni	 yaxshi	 ko’radi.	 Bu	 holatda	 ularning
birortasini	
 tanqid	 qilib	 bo’lmaydi,	 chunki	 har	 ikki	 did	 o’ziga	 xos	 subyektiv
kechinmalarga	
 asoslansa	 – da,	 ularning	 umumiy	 obyektiv	 ildizlari	 bor,	 ularga
gullardagi	
 go’zallikni	 ikki	 xil	 shaklda	 ko’radilar	 va	 bu	 holat	 tabiiy.	 Shu	 sabali	 har
ikki	
 did	 ham	 hurmatga,	 e’tiborga	 loyiq.	 Bordiyu	 Eshmat	 tovus	 va	 uning	 dumini	 ,
Toshmat	
 esa	 echkiemar	 va	 uning	 dumini	 go’zal	 desa,	 Toshmatning     fikri	 yo	 nom
chiqarish	
 uchun	 qilinayotgan     oliftagarchilik     yoki	 estetik	 didsizlik	 tarzida	 qabul
qilinadi.	
 Chunki,	 insoniyat	 zamonlar	 moboynida	 tovusni	 – jannat	 qushi	 , go’zallik
ramzi	
 sifatida	 , echkiemarni	 esa	 xunuklik	 timsoli	 sifatida	 qabul	 qilib	 keladi:	 bu
o’rinda   did	
 borasida	 bahslashish	 mumkin	 emas,	 zero,	 tovusning	 go’zalligi
umubashariy	
 “tasdiqdan	 o’tgan”.	 Shu	 sababli	 Toshmatning	 fikri	 tanqidiy     rad
etiladi	
 uning	 “o’ziga	 xos”,	 “subyektiv”	 qarashi	 hisobga	 olinmaydi.	 Shunday	 qilib,
umumbashariy	
 yoki   umuminsoniy	 estetik	 qadriyat	 sifatida	 tan	 olingan	 estetik
obyektlar	
 haqida	 bahslashmaydi,	 ular	 barcha	 rasmona	 did	 egalari     tomonidan
yuksak	
 baholanadilar.	 Estetik	 did	 murakkab	 hissiy	 – intelektual	 hodisa,	 dedik.
Uning	
 bu	 xususiyati	 doimo,	 yuqorida	 aytganimizdek,	 estetik	 ideal	 bilan	 bog’liq
estetik	
 ideal,	 bir	 tomondan,	 didni	 belgilab	 bersa,	 ikkinchi	 tomondan,	 estetik	 did
13 estetik idealning	 amaldagi	 ko’rinishidir.	 Xo’sh	 estetik	 idealning	 o’zi	 nima?	 Endi
estetik	
 anglashning	 ana	 shu	 unsuriga	 to’xtalamiz.   Estetik	 ideal   .	 Ideal	 deganda,	 biz
odatda	
 muayyan	 bir	 inson	 shaxsi	 yoki	 ijtimoiy	 – tarixiy	 hodisaning	 boshqalar
tomonidan	
 yuksak	 namuna	 , oliy	 maqsad	 hamda	 komillik	 tarzida	 qabul	 qilinishini
nazarda	
 tutamiz.	 U	 tasavvurdagi	 shaxs     yoki	 jamiyatni	 real	 shaxslar	 va	 mavjud
jamiyatdan	
 yuqori	 qo’yish,	 ya’ni	 ideallashtirish	 bilan	 bog’liq.	 Masalan,
O’zbekistonni	
 kelajagi     buyuk	 davlat	 sifatida	 tasavvur	 etishimiz	 uning	 hozirgi
reallikdan	
 baland,	 namunaviy	 bo’lishini	 anglatadi.	 Ayni	 paytda	 ana	 shu	 yuksak
namunaviylik	
 har	 bir	 o’zini	 tanigan	 odam	 uchun     oliy	 ijtimoiy	 maqsaddur.	 Yoki
Navoiy	
 shaxsini	 olib	 ko’raylik,	 u komil	 inson	 sifatida	 biz	 uchun     ideal	 hisoblanadi.
Bularni	
 biz	 ijtimoiy	 ideallar	 sirasiga	 kiritamiz.	 Shuningdek,	 har	 bir	 inson	 o’zi
intiladigan	
 subyektiv	 idealda	 ham	 mavjud	 bo’ladi,	 o’z	 idealini	 belgilab	 olmagan
inson	
 shaxs	 hisoblanmaydi.	 Zero,	 har	 biro	 dam	 ko’rib	 turganidan	 yorug’roq,
musafforoq,	
 yuksakroq	 narsaga	 intilishi	 shart,	 aks	 holda	 uning	 hayoti	 ma’nosiz
kechadi,	
 	uning	 	mavjudligi	 	faqat	 	biologik	 	jonzodligi	 	bilan
chegaralanib     qoladi.   Ideal	
 borasida	 gap	 ketganda,	 uning	 mavjudlik	 shartlari
masalasi	
 muhim.	 Ijtimoiy	 ideal	 ko’proq	 kelajak	 bilan,	 shaxsiy	 ideal	 esa	 asosan
o’tmish	
 bilan	 bog’liq.	 Masalan,	 Farobiyning	 fozil	 odamlar	 shahri	 – kelajakda
ma’lum	
 ma’noda     realikka	 aylanishi	 mumkin	 bo’lgan	 ideal	 jamiyat.	 Bir	 necha	 asr
avval	
 yashab	 o’tgan	 Jaloliddin	 Manguberdi	 esa	 o’zbek	 millati	 uchun,
ayniqsa     yoshlarimiz	
 uchun	 ideal	 qahramon.	 Lekin	 har	 ikki	 holda	 ham	 ideal	 real
hayotimizda	
 mavjud	 emas	 – biri	 kelajakdan,	 ikkinchisi	 esa	 o’tmish	 qa’ridan     turib
bizni	
 yuksak	 axloqiylik,	 baxt	 va	 qahramonlikka	 chorlaydi.	 To’g’ri	 shaxsiy	 ideal
real	
 hayotda	 ham	 mavjud	 bo’lishi	 mumkin.	 Biroq	 bunday	 ideal	 ko’pincha
ma’naviyatni	
 mafkuraga	 bo’ysundirish	 oqibatida	 vujudga	 keladi.	 Shu	 sababli	 unga
ko’proq     vaqtinchalik,	
 o’tkinchilik	 xususiyati	 xos:	 u jamiyatga	 hodisa	 sifatidagina
ruhiy	
 ta’sir	 ko’rsatadi	 va	 yangi	 bir	 mohiyat	 ochilgan	 paytda	 o’z	 ideallik
xususiyatini	
 yo’qotadi:	 “unday	 emas”.	 “bunday”	 bo’lib	 chiqadi.	 G’oyaning	 o’z
realligiga	
 mos	 emasligi	 ochilib	 qoladi	 . “Zero,	 ideal	 – deydi,	 Xegel	 – o’z	 realligi
bilan	
 aynanlashgan	 g’oyadir”	 . Masalan,	 Lenin,	 Stalin	 kabi	 shaxslar	 yolg’on
14 tashviqot, siyosiy	 fribgarliklar,	 vositasida	 jamiyatni	 totalitar	 mafkuralashtirish
natijasida	
 ma’lum	 muddat	 ideal	 sifatida	 qabul	 qilindilar	 . Lekin	 ularning	 asl
mohiyati,	
 	munofiqliklari,	 	qattolliklari,	 	qizil	 	terorga	 	asoslanib	 	siyosat
yurgizganliklari	
 fosh	 etilgach,	 ular	 aksil	 idealga	 aylandilar.Idealning	 murakkab
tomoni     shundaki,     u	
 qadriyat     bilan	 bog’liq.	 Qadriyat     idealning	 obyektdagi
in’ikosi	
 tarzida     namoyon	 bo’ladi.	 Xegel	 so’zlari	 bilan	 aytganda:	 “Ideal
mavjud     bo’lishi	
 uchun     tashqi	 shakl	 o’z-o’zicha     qalbga	 mos	 kelishi	 lozim”.     Ya’ni
ideal	
 jonli	 subyektning	 qalbida	 mos	 keladigan	 namunaviy     shakldir,	 unda	 inson	 o’z
g’oyalarining     hissiy-intellektuala	
 ko’rinishi	 ma’naviy	 qadriyat     sifatida	 idrok
etadi.	
 Bordiyu	 mazkur	 g’oyalar	 o’ta	 mafkuraviylashtirilsa	 yuqorida	 aytganimizdek,
ideal	
 o’rnida	 aksil	 ideal	 paydo	 bo’ladi.	 Ijtimoiy-axloqiy	 idealning	 o’zgaruvchanlik
xususiyati	
 ko’pincha	 ana	 shu	 bilan	 bog’liq.	 Bu	 hodisa	 tarixiy	 jarayonlar,	 zamon,
jamiyat	
 talablaridan	 kelib	 chiqib,	 qadriyatlarning	 qayta	 baholanishi	 natijasida	 ro’y
beradi.	
 Lekin	 diniy	 ideal	 o’zgarmaslik	 tabiatga	 ega.	 Masalan,	 musulmonlar	 uchun
Muhammad	
 alayhissalom,	 nasroniylar	 uchun	 Iso	 alayhhissalom,	 buddaviylik
dinidagilar	
 uchun	 Budda	 ideal	 hisoblanadi	 va	 har	 qanday	 sharoitda	 ham	 ular
idealligicha	
 qolaveradi.     Mana,	 biz	 ma’lum	 ma’noda     ijtimoiy	 ideal	 haqida
tushunchaga	
 ega	 bo’ldik.	 Endi	 estetik	 ideal	 nimada,	 uning	 ahamiyati	 nima	 degan
savollarga	
 javob	 topishga	 harakat	 qilamiz.Avvalo	 shuni	 aytish	 kerakki,	 estetik
ideal	
 inson,	 shaxs	 va	 jamiyatning	 estetik	 tajribasidan	 vujudga	 keladi.	 Inson
dunyoni	
 ana	 shu	 tajriba	 vositasida	 estetik	 estetik	 idrok	 etadi.	 Shu	 sababli	 estetik
ideal	
 go’zallik,	 ulug’vorlik	 mo’jizaviylik	 va	 boshqa	 estetik	 xususiyatlarni
belgilovchi	
 mezon	 sifatida	 yuzaga	 chiqadi.	 Inson	 ana	 shu	 idealga	 mos	 keladigan
go’zallik	
 yoki	 ulug’vorlikni	 tan	 oladi,	 mos	 kelmaydiganlarni	 va	 aksil	 estetik	 hodisa
sifatida	
 inkor	 etadi.     Estetik	 ideal	 o’ziga	 mos	 go’zallik,	 ulug’vorlikni	 yoki
mo’jizaviylikni	
 ko’proq	 san’atdan	 topadi.	 Shu	 tufayli	 u doimo	 erkinlikni	 talab
qiladi.	
 Avvalo	 san’at	 asari	 orqali	 san’atkor	 voqelikni	 o’z	 ideali	 prizmasidan
o’tkazib	
 tasvirlaydi,	 boshqacharoq	 aytganda,	 o’z	 ideallarini	 san’at	 vositasida
moddiylashtiradi:	
 binoga,	 haykalga,	 romanga,	 spektaklga,	 rasmga,	 badiiy	 asarga	 va
boshqa	
 ma’naviy	 hodisalarga	 aylantiradi:	 san’atkor	 erkin	 harakat	 qiladi.	 Biz	 esa
15 o’z ideallarimizni	 ulardagi	 obrazlar	 orqali	 tanlaymiz,	 ularni	 o’zimiz	 uchun	 ma’lum
muddatga	
 yoki	 bir	 umrga	 namuna	 qilib	 belgilaymiz,	 bu	 holatdagi	 xatti	 –
harakatimiz	
 ham	 erkinlik	 orqali	 ro’y	 beradi.	 Ya’ni,	 san’at	 har	 bir
insonni     individual	
 o’ziga	 xosligini	 hisobga	 olgan	 holda,	 uning	 o’z	 estetik     estetik
idealini	
 obrazlar	 vositasida	 shakllantiradi.	 Estetik	 idealning	 ana	 shu	 shakllanish
jarayoni	
 murakkab:	 uzoq	 muddatni	 , hissiy	 –	 intelektual	 qudratni,	 tanlov
imkoniyatni	
 beradigan	 muayyan	 shart	 – sharoitni,	 erkin	 jamiyatni	 taqozo	 etadi;	 ana
o’shanda	
 shaxs	 uchun	 to’g’ri	 ruhiy	 yo’llanma	 vujudga	 keladi.
Qisqa   qilib   aytganda ,	
  estetik   idealning   shakllanishida   go ’ zallik ,	  ulug ’ vorlik ,
hayoliylik ,	
  mo ’ jizaviylik ,	  uyg ’ unlik   singari   xususiyatlar   asos   vazifasini   o ’ taydi .
Ayni	
 paytda	 u fojiaviylik	 va	 kulgulilik	 tushunchalrida	 ham	 o’zini	 namoyon	 etadi,
Xunuklik	
 va	 tubanlik	 kabi	 hodisalarni	 baholashda	 ishtirok	 etadi   Ma’lumki,	 mehnat
insonning	
 maqsadga	 muvofiq	 tarzda	 aql	 yoki	 kuch	 vositasida	 amalga	 oshiriladigan
faoliyati.	
 Ibtidoiy	 davrlarda	 mehnat	 asosan	 majburiylik	 tabiatiga	 ega	 bo’lgan:
Qadimgi	
 odam	 qorin	 to’ydirish	 uchun	 ko’p	 va	 og’ir	 mehnat	 qilgani	 bizga	 yaxshi
ma’lum.	
 Keyinchalik	 ish	 qurollarining	 takomillashuvi,	 yangidan	 yangi	 ishlab
chiqarish	
 vositalarining	 olib	 keldi.	 Fan-texnika	 taraqqiy	 topgan	 hozirgi	 davrda
odamlar	
 asosan	 muayyan	 kasbiy	 tayyorgarlikdan	 keyin	 mehnat	 faoliyatini
boshlaydilar.     Mehnat	
 ibtidoiy	 davrlarda	 ish	 qurollari	 bezashdan	 boshlab,	 bugungi
kundagi	
 dizayngacha	 san’at	 bilan	 yonma-yon	 keladi.	 Ishlab	 chiqarish	 makoni,
vositalari	
 va	 jarayonlarining	 go’zallashib	 borishi	 mehnatni	 insondan,	 insoniylikdan
naridagi	
 faoliyat	 emas,	 balki	 ichki	 ehtiyojga,	 ma’naviy	 hodisaga	 aylanib
borayotganligini	
 bildiradi.	 Ana	 shu	 yaratish	 ehtiyoji	 mehnatni	 nafaqat	 ijtimoiy,
balki	
 estetik	 ehtiyoj	 darajasiga	 ham	 ko’taradi.   Mehnatning	 ana	 shu	 ijodiylik,
bunyodkorlik	
 xususiyatlari	 san’atda	 o’z	 aksini	 topib	 kelgan.	 Mehnat	 va
mehnatkashlik	
 ulug’langan	 badiiy	 asarlarni	 barcha	 san’at	 turlarida	 uchratishimiz
mumkin.	
 Hozir	 ham	 barcha	 san’at	 turlarida	 mehnat-baxt	 manbai,	 mehnatsevarlik-
yuksak	
 axloqiylik	 tarzida	 in’ikos	 ettiriladi.Bu	 mehnatning	 san’at	 bilan	 bilvosita
bog’liqligi,	
 ularning	 bevosita	 aloqadorligi	 ham	 mavjud.	 San’atkorning	 mehnati
16 bunga yaqqol	 misol	 bo’la	 oladi.	 M.,	 Shukur	 Burxon	 ijro	 etgan	 “Shoh	 Edip”
spektaklidagi	
 Edip	 roli	 buyuk	 aktyorning	 ulkan	 is’tedodi	 bilan	 birga	 juda	 katta
mehnatining	
 ham	 mahsulidir.   Hozirgi	 paytda	 kundalik	 hayotimizda	 “shaharsozlik”
va	
 “obodonlashtirish”	 degan	 so’zlar	 tez-tez	 tilga	 olinmoqda.	 Agar	 uning	 Sho’rolar
davridagi	
 tarixiga	 nazar	 tashlaydigan	 bo’lsak,	 me’moriy	 majmualarning	 umumiy
ko’rinishi,	
 ularning	 eksteryer	 (tashqi)	 va	 interyer	 (ichki)bezagidagi	 bir	 xillik
shaharning	
 badiiy-estetik	 qiyofasiga	 salbiy	 ta’sir	 etganligini	 sezishimiz	 mumkin.
Xususan,	
 aholi	 uchun	 qurilgan	 turar	 joylarning	 bir	 xil	 shaklda	 bo’lganligi	 shundan
dalolat	
 beradi.	 Mazkur	 binolar	 avvalo,	 xalqning	 mentalitetiga	 hurmatsizlik	 qilgan
holda	
 tartibsiz,	 noqulay	 hududda	 bunyod	 etilganligi,	 aksariyatining	 qurilishida
tabiiy	
 muhit,	 milliy	 xususiyatlarni	 hisobga	 olinmaganligi	 natijasida	 shahar
ko’rkining	
 buzib	 turar	 edi.   Endilikda,	 mustaqillik	 sharofati	 tufayli	 mamlakatimizda
shaharsozlik	
 sohasiga	 katta	 e’tibor	 qaratildi	 va	 bu	 borada	 ulkan	 bunyodkorlik
ishlari	
 amalga	 oshirildi.	 Ana	 shulardan	 xulosa	 qilgan	 holda	 shahar	 o’z	 ko’rki	 va
go’zalligi	
 quyidagi	 estetik	 xususiyatlar	 orqali	 namoyon	 etadi,	 degan	 fikrga	 kelish
mumkin:Inson	
 hayoti,	 faoliyati	 nafaqat	 tabiiy	 ehtiyojlarga,	 balki	 o’zi	 tomonidan
yaratilgan	
 narsalar	 olamiga	 ham	 bog’liq.	 Inson	 o’zini	 qurshab	 turgan	 olamning
qanday	
 bo’lishini	 ko’p	 hollarda	 o’zi	 belgilaydi.	 Ana	 shu	 jarayonning	 asosida	 esa
zamonaviy	
 amaliyotning	 muhim	 ko’rinishi	 hisoblangan	 narsalar	 olamini	 badiiy
loyihalash	
 masalasi	 yotadi.	 Fan’texnikaning	 taraqqiy	 yetib	 borishi	 natijasida	 badiiy
loyihalash	
 ham	 takomillashib	 boradi.	 Dastlabki	 yaratilgan	 texnika	 vositalarini
kishilar	
 go’zallik	 olamiga	 mutlaqo	 begona	 bo’lgan	 hodisa	 sifatida	 idrok	 etishgan
edi.	
 Keyinchalik	 loyihachilar	 tomonidan	 texnikaga	 nisbatan	 badiiy	 yondashuv
natijasida	
 u o’zining	 avvalgi	 dag’al,	 qo’pol,	 noqulay,	 insonni	 cho’chitadigan
ko’rinishini	
 yo’qotdi.	 Endilikda	 texnika	 o’zining	 bejirimligi,	 qulayligi,	 jozibasi
bilan	
 “insoniylana”boshladi.	 Mazkur	 holatning	 rivojlanib	 borishi	 bilan	 birga
texnika	
 loyihasiga	 nisbatan	 ikki	 xil	 munosabat	 ham	 shakllanib	 bordi.	 Birinchidan,
loyihaning	
 asosida	 texnikaning	 mexanik	 faoliyati,uning	 ishlash	 jarayoni	 ko’zda
tutilgan	
 bo’lsa,	 ikkinchidan,	 uning	 tashqi	 ko’rinishiga	 e’tibor	 qaratildi.	 Keyinchalik
mazkur	
 ikki	 munosabatning	 uyg’un	 faoliyati	 natijasida	 mashinalashgan	 ishlab
17 chiqarishning “insoniylashgan”	 yangi	 uchinchi	 olami-dizayn	 yuzaga	 keldi.Dizayn
g’ozallik	
 bilan	 hamkorlikda	 taraqqiy	 etib	 boradi.	 Holbuki,	 buyumni	 badiiy
loyihalashtirishda	
 uning	 shakli	 bilan	 mazmuni	 hamohang,	 mos	 bo’lishi	 kerak.
Qisqasi,	
 dizayndagi	 estetik	 talab	 shaxsning	 moddiy	 ehtiyoji	 bilan	 birga	 ma’naviy
ehtiyojini	
 	ham	 	qondira	 	olgandagina	 	o’zida	 	g’ozallikni	 	namoyon
ettiradi.   “G’o’zallik”ning	
 tugal	 ilmiy	 ta’rifi	 haqida	 biror-bir	 qat’iy	 fikr	 mavjud
emas.	
 Biroq,	 go’zallikning	 idrok	 etilishi,	 tabiatda	 namoyon	 bo’lishi,	 san’atda	 aks
etishi	
 hamda	 uning	 jamiyat	 rivojiga	 ta’siri	 haqida	 bildirilgan	 fikrlar,	 ilgari	 surilgan
g’oyalar,	
 yaratilgan	 ta’limotlar	 o’zining	 salmog’i	 bilan	 ahamiyatlidir.	 Inson	 va
uning	
 ruhiy-jismoniy,	 axloqiy-estetik	 faoliyati,	 tabiat	 va	 undagi	 hodisalar,	 jamiyat
va	
 unda	 ro’y	 beryotgan	 ijtimoiy-ma’naviy,	 siyosiy-iqtisodiy	 jarayonlar	 go’zalikka
yondoshuvning	
 tarixan	 tarkib	 topgan	 asosiy	 obyektlaridir.   Shuni	 alohida	 ta’kidlash
zarurki,	
 go’zallik	 haqidagi	 qarashlar	 va	 nazariyalar	 markaziga	 “Go’zallik	 nima?”
degan	
 savol	 qo’yiladi-yu,	 ammo	 ularning	 aksariyatida	 “Nima	 go’zal?”degan
javobini	
 ko’ramiz.	 Shuning	 uchun	 ham	 odatda,	 go’zallik	 ikki	 omil	 asosida	 yuzaga
keladi.	
 Bular:	 inson	 tafakkuri	 va	 mehnatining	 mahsuli	 natijasida	 yaratiladigan
go’zallik;	
 inson	 tafakkuridan	 tashqarida,	 insonga	 bog’liq	 bo’lmagan	 holda	 yuzaga
keladigan	
 go’zallik.	 Birinchisida	 aql,	 ruh	 va	 hissiyot	 ustuvor	 bo’lsa	 ikkinchisida
makon	
 va	 zamon	 salmoqli	 o’rinni	 egallaydi.   Nafosat	 falsafasi	 go’zallikni
bilishning	
 mahsuli	 deb	 biladi.	 Chunki,	 voqelikdagi	 har	 qanday	 narsa-hodisaning
go’zalligi	
 uning	 ishonchlilik,	 haqqoniylik	 va	 realligi	 bilan	 belgilanadi.	 Zero,	 inson
nazari	
 tushgan	 go’zallikkina	 qadriyatga	 aylanadi.	 Bundan	 tashqari,	 inson	 go’zallik
haqidagi	
 dastlabki	 ma’lumotni	 5ta	 sezgining	 eng	 rivojlangan	 turi	 bo’lmish	 ko’rish
sezgisi	
 orqali	 o’zlashtiradi,	 undan	 so’ng	 eshitish,	 ta’m	 bilish,	 hid	 bilish	 va	 tana
sezgisi	
 natijasida	 go’zallik	 anglanadi	 hamda	 his	 etiladi.	 Masalan,xarid	 qilmoqchi
bo’lgan	
 kiyimingizni,	 iste’mol	 qilmoqchi	 bo’lgan       taomni,	 turmushingiz	 uchun
zarur	
 	bo’lgan     jihozni	 	avvalo	 	ko’rasiz,	 	o’rganasiz,     tomosha	 	qilasiz,
so’ngra     sifatiga,     qulayligiga	
 ishonch	 hosil	 qilganingizdan     keyin	 ehtiyojingiz
uchun     ishlatasiz…	
 Yarashmagan     kiyimni     kiyish	 naqadar	 kulgili	 va	 hunukligini
tasavvur	
 	qilish	 	qiyin	 	emas.	 	Shunday
18 ekan,go’zallik     xususiyatlarining     namoyon     bo’lishida     sezgilarning 	alohida
ahamiyatga	
 ega	 ekanligini	 e’tibordan	 chetda	 qoldirmaslik	 zarur.	 Shuningdek,
go’zallik     haqidagi	
 qarashlar	 tahlili     shundan	 dalolat	 beradiki,	 mazkur     besh
sezgi     ham     go’zallikni	
 to’laqonli	 aks	 ettirish	 uchun     yetarli	 emas.Go’zallikning
namoyon     bo’lishi,	
 shakllanishi	 va     his	 etishida     muayyan	 unsurlar	 mezoniy
vazifasini	
 	o’taydi.	 	Bular-	 	me’yor,	 	maqsadga	 	muvofiqlik,	 	tartiblilik,
uyg’unlik,     hamohanglik,	
 moslik,	 yaxlitlik,	 birlik,	 muyanosiblik,	 tenglik	 va	 hokazo.
Mazkur     tushunchalar	
 narsa-hodisalardan     bevosita	 yoki	 bilvosita	 ishtirok	 etib,
undagi     go’zallikni     namoyon	
 	ettiradi.	 	Masalan,	 	bahor	 	faslining     go’zalligi
tabiatning     uyg’onishi,	
 ko’klamning     yuz	 ochishi     bilan,	 qish     fasli	 esa	 oppoq	 qor
bilan	
 o’ziga	 xos	 go’zallikni	 moslik	 va	 mutanosiblik	 unsuri	 muhim	 ahamiyat	 kasb
etadi.   Go’zallik	
 sifatlari     tug’yoniylik,	 maftunkorlik,     foydalilik,	 mo’jizaviylik
singari	
 tushunchalar	 orqali	 izohlanadi.	 Go’zallikning     xususiyatlari     esa	 qulaylik,
manfaatdorlik,	
 yoqimlilik,	 chiroylilik	 tushunchalari	 bilan     belgilanadi.	 Unsurlar,
sifatlat	
 	va	 	xususiyatlar	 	uyg’un	 	bo’lgan	 	narsa-hodisalargina	 	chinakam
go’zallikni     aks	
 	ettirishi	 	mumkin.	 	Zero,	 	chiroyli	 	narsaning	 	sifatli
bizning     manfaatimiz	
 uchun     hamohang     bo’lmasa	 yoki	 bizning     maqsadlarimizga
mos	
 kelmasa	 u	 har	 qancha	 maftunkor	 bo’lmasin	 go’zallik	 sifatida
baholanmaydi.     Shu	
 o’rinda	 go’zallik	 tushunchasi	 “chiroyli”,	 “ko’rkam”,“nafis”,
“jozibador”,	
 “maftunkor”,	 “latofatli”	 kabi	 tushunchalarga	 nisbatan	 kengqamrovli
va     ustuvor	
 ekanligini	 alohida	 ta’kidlash	 joiz.	 Ayniqsa,	 go’zallik	 bilan
kundalik         turmushimizda	
 tez-tez	 tilga	 olinadigan	 “chiroylilik”	 tushunchasi	 orasida
muayyan	
 tafovutlar	 mavjud.Chiroylilik-	 narsalarning	 tashqi	 ko’rinishini,	 holatini,
bajarilgan	
 	ish	 	yoki	 	qilingan	 	harakatdagi	 	o’zaro     hamohanglikni
ifodalovchi       tushuncha.     Chiroylilikni     insonlarda	
 	yoqimli     taasurot	 	qoldiradi,
ammo	
 	ayni     bir	 	paytda	 	o’sha	 	chiroyli     bo’lgan	 	narsa	 	hodisa     yoqimsiz
holatlarni     ham	
 vujudga	 keltiradi.	 Masalan,	 “ Bangidevona”	 o’simligining	 guli
oppoq,	
 chiroyli	 bo’ladi.	 Ammo,	 gulining	 hidi	 yoqimsiz,	 tanasidan	 sassiq	 hid
chiqadi.	
 Shu	 ma’noda	 aytishimiz	 mumkinki,	 chiroylilik	 narsa-hodisaning
yoki     shakl     yoki	
 	mazmunidagi	 	xususiyatni	 	aks	 	ettirishi     bilan     kishida
19 yoqimli     taasurot qoldiradi.	 Shuning	 uchun	 ham	 narsa-hodisalarning	 faqat	 shakl
(tashqi)	
 yoki	 faqat	 mazmun	 (ichki)	 mohiyatiga	 qarab	 unga	 go’zallik	 iborasini
ishlatish	
 o’rinli	 emas.	 Zero,	 go’zallik	 narsa-hodisalarning	 faqat     bir	 tomoningina
aks	
 ettirmaydi,	 aksincha	 u	 mazmun	 bilan	 shaklning	 uyg’unligi,	 mosligi,
hamohangligi,	
 maqsadga	 muvofiqligi	 asosida	 shakllanadi.	 Shu	 ma’noda	 go’zallik
ham	
 obyektiv	 ham	 subyektiv     xususiyatiga	 ega.	 Tabiat	 go’zalligi	 obyekt	 (inson)	 va
subyekt	
 (o’simlik	 va	 hayvonot	 dunyosi)ning     tartibi	 va     uyg’unligiga	 asoslanadi.
Uyg’unlik	
 va     tartibning     buzilishi	 esa     tabiat	 va	 inson	 uchun     zararli	 oqibatlarga
olib     kelishini	
 bugungi	 kundagi	 ekologik	 muammolar	 orqali     ko’rishimiz
mumkin…
  Shaxsning	
 ijtimoiy	 jarayonlar	 bilan	 bo’ladigan     munosabatlarida       go’zallik
nisbiylik	
 xususiyatiga	 ega	 bo’ladi.	 Bu	 holat	 ayniqsa,	 go’zallikning     moddiy	 va
ma’naviy	
 qadriyatlar	 tizimidagi	 o’rnida     yaqqol	 ko’zga     tashlanadi.	 Chunki,
go’zallikni	
 har	 qanday     tahlili	 shaxs     va	 jamiyat	 munosabatlari	 bilan	 muqoyasa
qilingandagina	
 uning	 ijtimoiy-ma’naviy     xususiyatlari	 yanada	 oydinlashadi.	 Shu
bois	
 go’zallikning     ma’naviy	 va	 moddiy	 qadriyatlar	 tizimidagi	 o’rniga	 e’tibor
qaratish	
 maqsadga	 muvofiq.
    Ma’naviy	
 qadriyatlar	 va	 go’zallik.	 Vatanimiz	 o’z	 mustaqilligini	 qo’lga
kiritgandan	
 so’ng	 milliy-	 ma’naviy     qadriyatlarga	 yangicha	 munosabat     bildirildi,
xalqona,	
 ilg’or	 an’analar	 shakllanadi,	 milliy	 iftixorni	 yuksaltirishga     keng
jamoatchilik     fikri	
 jalb	 qilindi.	 Ana     shularning     natijasi	 o’laroq,     mamlakatimizda
amalga     oshirilgan	
 ezgu	 ishlarning     ko’lami	 kengaydi.	 Endilikda     bunyodkorlik
g’oyasi	
 go’zallik	 tushunchasi	 bilan	 hamohang	 olib	 borilganligini,	 bilish,	 anglash	 va
tasavvur	
 qilish	 qiyin	 emas.	 Buni	 o’zbek	 san’tida	 amalga	 oshirilgan	 ishlar	 orqali
yaqqol     ko’rishimiz	
 mumkin.
    Ma’lumki,	
 	san’at     borliqni     to’g’ridan	 	to’g’ri	 ko’chib	 	olib     tasvirlamaydi,
aksincha	
 uni     badiiy     qiyofalar	 vositasida     ifodalaydi.	 Shunga	 ko’ra,	 san’at	 asari
insonni     faqat	
 	voqelikdagi     go’zalliklar	 	bilan     cheklanmaslikka,	 	ayni
paytda     mavjud	
 go’zalliklarni     ongli	 tarzda     mushohada	 qilishga,     baholashga
20 undaydi. Rassomlik	 san’ati	 go’zallikni     bizga	 shu	 tariqa	 namoyon	 etadi.	 Bu	 borada
Ro’zi	
 Choriyevning	 “ Bolalik     xotiralari”,	 “Zamondoshlarim”     portretlar     turkumi,
“	
 Farg’ona	 vodiysi”     kabi	 rangtasvir	 asarlari	 fikrimizning	 yorqin	 ifodasidir.	 Shu
bois	
 uning     kartinalarini     o’zbek	 estradasining     yulduzi	 Botir	 Zokirov”qo’shiq	 deb
atash	
 mumkin”	 degan	 edi.	 Uning	 “Beshik”     deb	 nomlangan     kartinasida     qizil
gilamda     o’tirgan	
 ona	 beshik     ustiga	 engashgan,	 gilamning     milliy     naqshlari,
qadimiy	
 o’zbek	 beshigi,	 ona     ko’ylagining     yorqin	 rangi,	 uning     orqasiga
tashlangan	
 uzun	 soch	 o’rimi-	 bularning     barchasi	 o’zbek	 xalq     qo’shig’i-	 “Qora
sochim”	
 ni	 yodga     soladi.     Rassomning	 “Anor	 pishganda”     kartinasi	 ham     hayrat,
quvonchga	
 to’la     yoshlik	 qo’shig’iday     taassurot     qoldiradi.                              
Go’zallikka	
 qarama	 – qarshi	 bo’lgan     xunuklikni	 go’zallikning	 aksi	 deb	 yurutamiz.
Biroq,	
 bunday	 yondashuvda	 qisman	 noaniqlik	 bor.	 Chunki	 uyqash	 va	 bir	 – biriga
yaqin,	
 yoki	 bir	 – birining	 aksi	 bo’lagan	 tushunchalardagi	 unsurlar	 u yoki	 bu
ko’rinishda	
 har	 ikkala	 tushunchada	 ham	 ishtirok	 etishi	 mumkin.Gohida	 shakl	 va
mazmun	
 go’zalligi	 bir	 – birini	 dialektik	 tarzda	 inkor	 etadi.	 Shunday	 bo’lsa	 – da,
buning	
 ijobiy	 tomonlari	 ham	 mavjud.	 Chunki,	 mazmun	 o’z	 vaqtida	 shaklining
kamchiligini	
 ko’rsatib,	 uning	 go’zallashuviga	 turtki	 berib	 turadi,	 yoki	 aksincha:
ko’rinishi	
 chiroyli	 bo’lgan	 insonlarning	 hammasi	 ham	 ma’naviyati	 boy
bo’lmaganidek,	
 yuksak	 fazilat	 sohiblarining	 barchasi	 ham	 husn	 va	 chiroyda
barkamol	
 emasdir.	 Xunuklik	 bir	 paytning	 o’zida	 ham	 go’zallikning,	 ham
nafosatdan	
 lazzatlanishning	 ziddidir.	 Chunki,	 xunuklik	 lazzatlanish	 tuyg’usi
bo’lgan	
 jarayonda	 uzoqroq	 bo’lgan	 joyda	 vujudga	 keladi;	 u insonga	 hayrat	 baxsh
etishdan,	
 	uning	 	vujudini	 	forig’lashdan	 	mahrum.       Ulug’vorlik-       Ingliz
nafosatshunosi	
 E.	 Byork	 go’zallikni	 ulig’vorlik	 bilan	 qiyoslaydi	 va	 ularni	 alohida
tushunchalar	
 sifatida	 tadqiq	 etadi.	 I.	 Kant	 esa	 go’zallik	 va	 ulug’vorlikni
uyg’unlikda	
 rivojlanuvchi	 tushunchalar	 deb	 hisoblaydi.	 Ulardan	 farqli	 o’laroq,
Xegel,	
 ulug’vorlikni	 go’zallikning	 bir	 ko’rinishi,	 ulug’vorlik	 –	 zihiriy
go’zallikning	
 botiniy	 go’zallikka	 aylanishi	 , deb	 tushuntiradi.Insonning	 narsa
hodisalarga	
 estetik	 va	 axloqiy	 mezonlar	 bilan	 yondashishi	 va	 ulardan	 yuksak
21 hayratlanish tuyg’usini	 hosil	 qiluvchi	 estetik	 hissiyot	 majmuidir.	 Ulug’vorlikning
ko’lami	
 go’zallik	 ko’lami	 kabi	 cheksizdir.	 Ulug’vorlik	 o’zida	 hajm,	 miqdor,
ko’lam,	
 va	 buyuklikni	 mujassam	 etadi.	 Shiller	 ulug’vorlik	 tushunchasini
dramatiklashtiradi:	
 u qayg’u	 va	 qo’rquvni	 yengish	 insonni	 qanchalik	 ulug’lashi	 va
chiroy	
 baxsh	 etishini	 ko’rsatib	 beradi.	 Bu	 yerda	 u	 “ axloqiy	 xavfsizlik”
tushunchasini	
 kiritdi.
22

Estetik munosabat , estetik faoliyat Reja: 1.Estetik munosabat 2. estetik faoliyat 1

1.Estetik munosabat   ( yun.   αίσθημα  - "his",  "tuyg u") ʻ   olamning   hissiy   qabul qilinishini  tadqiq  etuvchi   fandir .   Estetika   san at ʼ ,   madaniyat   va   tabiatning   subyektiv qabul   qilinishini   o rganadi.   Estetika ʻ   falsafaning   aksiologiya   sohasiga kiradi.   Estetika   (yun.  —  his  qiluvchi,  hissiy  tarbiyaga  doir)  —  inson  bilan  dunyo o rtasidagi  qadriyat  munosabatining  o ziga  xos  tomonlarini  va  kishilarning  badiiy ʻ ʻ faoliyati  sohasini  o rganuvchi  falsafiy  fan.  "Estetika"  terminini  nemis  faylasufi ʻ A.Baumgarten  (1714—62)  ilmiy  muomalaga  kiritgan.  Estetikaning  sinonimi sifatida  go zallik  falsafasi,  san at  falsafasi,  badiiy  ijod  falsafasi  iboralari  qo llanib ʻ ʼ ʻ kelingan.  Keyingi  paytlarda  nafoyeatshunoslik  yoki  nafosat  falsafasi  atamalari  ham Estetikani  anglatadigan  bo ldi.  Estetika  o z  ichiga  san at  Estetikasi,  tabiat ʻ ʻ ʼ Estetikasi,  texnika  Estetikasi,  dizayn,  sport  Estetikasi,  turmush  Estetikasi,  atrof muhitni  go zallashtirish  va  boshqalar  sohalarni  qamrab  oladi. ʻ Estetika  nafosat,  did,  go zallik,  xunuklik,  ulug vorlik,  tubanlik,  fojiaviylik, ʻ ʻ kulgililik,  mo jizaviylik,  hayolilik  singari  kategoriyalar  bilan  ish  ko radi.  Ular ʻʼ ʻ orasida  nafosat  tushunchasi  alohida  o rin  egallaydi.  U  bir  tomondan,  estetik ʻ anglashning  barcha  jihatlarini  (estetik  hissiyot,  estetik  zavq,  estetik  did,  estetik muhokama  va  boshqalar),  ikkinchi  tomondan,  estetik  xususiyatlarni  —  amaldagi go zallik,  ulug vorlik,  fojiaviylik,  kulgililik  va  h.k.  jihatlarni  o z  ichiga  oladi.   ʻ ʻ ʻ Ana shu  keyingi  jihati  bilan  nafosat  ba zan  Estetikaning  predmeti  sifatida  ham  qabul ʼ qilinadi. Estetikaning  tadqiqot  ob yektlari  ichida  san at  alohida  o rinni  egallaydi,  u ʼ ʼ ʻ qadimdan  to  hozirgi  kungacha  eng  ko p  tadqiq  etilgan  estetik  soha  hisoblanadi. ʻ Estetikaning  bu  borada  san atshunoslik  fanlaridan  farqi  shundaki,  u o z  ob yektiga ʼ ʻ ʼ falsafiynazariy  jihatdan  yondashadi.  Estetika  san atni  —  san atkor,  san at  asari, ʼ ʼ ʼ san at  asarini  idrok  etuvchi  shaxsdan  iborat  yaxlit  tizimda  olib  o rganadi,  barcha ʼ ʻ san at  turlari  uchun  zarur  bo lgan  umumiy  qonunqoidalarni  ishlab  chiqadi.  Mas, ʼ ʻ adabiyotshunoslikdatch  qofiya  nazariyasini  musiqaga  yoki  haykaltaroshlikka nisbatan  qo llab  bo lmaydi.  Estetikadagi  kompozitsiya  yoki  uslub  nazariyasi  esa ʻ ʻ me morlikdan  tortib  badiiy  suratkashlikkacha  bo lgan  hamma  san at  turlariga ʼ ʻ ʼ 2

taalluklidir. Ayni  paytda  Estetika  san atning  tabiati,  uning  ijodiyligi  va  boshqalar ʼ jihatlarini  tadqiq  etadi;  badiiy  oqimlar  va  yo nalishlarning  , ijodiy  uslublarning ʻ mohiyatini  o rganadi.ʻ Estetika  falsafiy  ilm  sifatida  ko plab  ijtimoiy  va  tabiiy  fanlar  bilan  aloqadordir. ʻ Uning  etika  bilan  aloqasi  alohida  diqqatga  sazovor.  Bu  ikkala  fanning  o zaroʻ yaqinligi,  avvalo,  inson  xatti-harakatining  ko p  hollarda  ham  axloqiylik,  ham ʻ nafosat  uyg unligidan  iborat  ekanligida;  2dan,  Estetikaning  asosiy  tadqiqot ʻ ob yekti  bo lmish  san at  mohiyatan  ezgulik  va  yovuzlik  o rtasidagi  kurashning ʼ ʻ ʼ ʻ badiiy  in ikosi  sifatida  doimo  dolzarb  axloqiy  muammolarni  ko tarib  chiqadi; ʼ ʻ 3dan,  Estetikaning  ba zi  tushunchalari  etika  uchun  ham  birdek  xizmat  qiladi;  4dan, ʼ Estetika  o rganadigan  xulqiy  go zallik  sohasi  axloq  bilan  bevosita  bog liq.  Ayni ʻ ʻ ʻ paytda  ikkala  fan  bir-biriga  juda  o xshash  ekan  degan  taassurot  tug ilmasligi  kerak. ʻ ʻ Estetika  har  bir  ob yektga  aniq,  muayyan  yondashuvni  talab  qiladi,  etika  esa ʼ hamma  uchun  umumiy  bo lgan  qonunqoidalarni,  hikmatlarni  ishlab  chiqadi. ʻ Estetikaning  psixologiya  bilan  aloqasi  ham  juda  muhim:  har  ikkala  fan  ruhiy holatlarni  o rganadi.  Har  ikkala  fan  uchun  umumiy  bo lgan  san at  psixologiyasi  va ʻ ʻ ʼ badiiy  ijod  psixologiyasi  degan  maxsus  yo nalishlar  mavjud.  Estetika  va ʻ sotsiologiyaning  o zaro  munosabatlarida  san atni  hamkorlikda  o rganish  masalalari ʻ ʼ ʻ muhim.  San at  asari  alohida  inson  shaxsiga  e tibor  qilgani  holda,  jamiyatni ʼ ʼ ijtimoiy  munosabatlar  tizimi,  ijtimoiy  tuzilma  sifatida  badiiy  tadqiq  etadi,  ayni paytda  sotsiologik  tadqiqotlar  uchun  o ziga  xos  material  bo lib  xizmat  qiladi; ʻ ʻ sotsiologiya  jamiyat  bilan  san atning  o zaro  aloqalarini,  san atning  ijtimoiy ʼ ʻ ʼ vazifalarini;   san atkorning   jamiyatdagi   o rni,   mavqei,   kitobxon   va ʼ ʻ tomoshabinlarning  ijtimoiydemografik  holatlarini;  shaxs  ijtimoiylashuvida san atlar  va  san at  asarining  ahamiyatini  tahlil  qiladi.  Mazkur  muammolarni ʼ ʼ o rganish  uchun  Estetika  va  san at  sotsiologiyasi  sohasi  mavjud.  Estetikaning ʻ ʼ dinshunoslik  bilan  aloqasi  ham  katta  ahamiyatga  ega;  din  va  san at  doimo  bir- ʼ birini  to ldirib  keladi,  ko p  hollarda  biri  boshqasi  uchun  yashash  sharti  bo lib ʻ ʻ ʻ xizmat  qiladi.  Asrlar  mobaynida,  ana  shu  aloqalar  natijasi  o laroq,  san at  asarining ʻ ʼ o ziga  xos  ko rinishi  —  diniybadiiy  asar  vujudga  keldi.  Mas,  Shohizinda  me moriy ʻ ʻ ʼ 3

majmui, Kyoln  jomesi,  Rembrandtning  "Muqaddas  oila"  asari,  "Abu  Muslim jangnomasi"  qissasi  va  boshqalar  Estetika  bunday  asarlarni  tadqiq  etar  ekan, albatta,  dinshunoslik  fani  bilan  hamkorlik  qiladi.  Estetikaning  pedagogika  bilan bog liqligi  estetik  tarbiya  masalalariga  borib  taqaladi;  ped.  ham  estetik  tarbiya ʻ bilan  shug ullanadi.  Lekin  u alohidaalohida,  mustaqil  qismlarga  bo lingan  holda, ʻ ʻ turli  yosh  va  sohalar  uchunmaxsus  belgilangan  tarbiya  tarzida  olib  boriladi.  Mas, maktabgacha  tarbiya,  o quvchilar  tarbiyasi,  jismoniy  tarbiya  va  h.k.  Estetika  esa ʻ nafosat  tarbiyasining  umumiy  qonunqoidalarini  ishlab  chiqadi  —  inson tug ilganidan  boshlab,  to  o limigacha  o tadigan  umr  bosqichlari  uchun  taalluqli ʻ ʻ ʻ bo lgan  tarbiya  falsafasi  sifatida  ish  ko radi.  Estetikaning  semiotika  (belgilar  va ʻ ʻ belgilar  tizimlari  haqidagi  fan)  bilan  aloqadorligi  keyingi  paytlarda  yanada teranroq  tadqiq  etilmoqda.  Ma lumki,  har  bir  san at  asarining  mazmunmohiyati ʼ ʼ muayyan  belgilar  vositasida  namoyon  bo ladi,  ya ni  bilish  va  baholash  natijalari ʻ ʼ bo lmish  semiotik  hamda  pragmatik  axborotni  o zida  mujassam  qilgan  san at  asari ʻ ʻ ʼ o sha  axborotni  yetkazib  berishga  ham  mo ljallangan;  u san at  turiga  qarab  turlicha ʻ ʻ ʼ belgilar  —  harflar,  chiziqlar,  notalar  va  h.k.  orqali  amalga  oshiriladi.  San atning ʼ semiotik  belgilar  bilan  bog liq  ana  shu  tomonlarini  —  kommunikativvositachilik ʻ jihatlarini  semiotika  o rganadi;  bu  borada  alohida  tuzilmasemiotik  deb  nomlangan ʻ nazariy  yondashuv  ham  mavjud.  Shuningdek,  Estetika  barcha  san atshunoslik ʼ fanlari  hamda  tabiat  Estetikasi  nuqtai  nazaridan  ekologiya,  axborot  nazariyasi jihatidan  kibernetika  bilan  aloqadorlikda  ish  ko radi. ʻ Estetika  tarixining  ibtidosi  Somir  (Shumer),  Bobil,  qadimiy  Misr,  qadimiy  Xitoy va  keyinroq  yunon  miflariga  borib  taqaladi.  Bundan  5—6  ming  yil  avval  ilk  yozuv —  mix  xatda  bitilgan  Somir  giltaxtalaridagi  matnlarda  "go zallik",  "san at", ʻ ʼ "musiqa"  singari  so zlarda  aks  etgan.dastlabki  estetik  tushunchalarni  uchratish ʻ mumkin.  qadimiy  Misrda  miloddan  4—4,5  ming  yil  avval  san atning  barcha  asosiy ʼ turlari,  sal  keyinroq  esa  professional  teatr  vujudga  keldi.  Zardushtiylik  dinining muqaddas  kitobi  Avestosh  ilgari  surilgan  estetik  g oyalar  keyinchalik  Hindistonda, ʻ undan  so ng  Yunonistonda  Estetika  rivojiga  ta sir  ko rsatdi.  qadimiy  Sharkdagi ʻ ʼ ʻ estetik  g oyalar  dastlab  foydalilik  (nima  foydali  bo lsa  —  o sha  go zal),  keyinroq ʻ ʻ ʻ ʻ 4

axloqiylik (nima  ezgu  bo lsa  —  o sha  go zal)  tamoyillari  asosida  shakllandi. ʻ ʻ ʻ Yunon  mumtoz  Estetikasi  namoyandalari,  ayniqsa,  Aristotel  go zallikning ʻ foydalilikdan  va  ezgulikdan  alohida  holda  mavjud  bo lishi  mumkinligini  aytib ʻ o tdi;  bu  jihatdan  uning  "Poetika"  ("She riyat  san ati")  asari  e tiborga  molik.  O rta ʻ ʼ ʼ ʼ ʻ asrlarda  musulmon  sharqi  tasavvuf  Estetikasi  bu  g oyalarni  takomiliga  yetkazib, ʻ yangi  bosqichga  ko tardi;  Uyg onish  davri  va  Yangi  davr  Estetikasi  taraqqiyoti ʻ ʻ uchun  nazariy  asos  bo lib  xizmat  qildi.  Estetika  Byork,  D.Yum,  I.Kant  va ʻ boshqalar  merosida  buni  yaqqol  ko rish  mumkin.  Mas,  Kantning  go zallik ʻ ʻ haqidagi  mashhur  4 tamoyilidan  3 tasi  sharq  faylasuflari  nazariyalari  asosiga qurilgan.  Mazkur  3 tamoyil  —  go zallikning  beg araz  manfaatsiz  munosabatga ʻ ʻ asoslanganligi;  uning  zaruratga  aylangan  muhabbatning  ob yekti  ekanligi ʼ (G azoliy);  go zallikni  oddiy  mantiqiy  yondashuv  orqali  bilishimiz  mumkin ʻ ʻ emasligi  (Forobiy)  Kantni,  go zallik  biz  uchun  o zini  maqsad  shaklida  emas, ʻ ʻ maqsadga  muvofiqlik  shaklida  namoyon  etadi  degan  4tamoyilni  yaratishga  olib keldi.  Kantdan  so ng  nemis  ratsional  Estetikasida  Shiller,  Shelling  , Gegel ʻ nazariyalarining  Estetika  taraqqiyoti  uchun  ahamiyati  katta  bo ldi.  Shopengauer, ʻ Nitsshe,  Diltey  singari  noratsional  yo nalishdagi  faylasuflarning  estetik ʻ qarashlarida  ham  o ziga  xos  yangi  g oyalar  ilgari  surildi,  mas,  Shopengauer ʻ ʻ Estetikaga  yangi  —  "qiziqarlilik"  kategoriyasini  kiritdi,  Nitsshe  esa  san atni  ikki ʼ —  apolloncha  va  dionisiycha  turga  ajratib  o rganishni  taklif  etdi.  Eng  yangi  davr ʻ Estetikasida,  Z.Freyd,  ayniqsa,  K.Yung  ta limotida  san at  asari  va  san atkorning ʼ ʼ ʼ o zaro  munosabatlarini  ruhiy  tiplar  asosida  o rganilishi  olg a  tashlangan  yangi ʻ ʻ ʻ qadam  bo ldi.  Shuningdek,  J.P.Sartr,  A.Kamyu,  G.Marsel,  X.  Ortega  i Gaset  va ʻ boshqalar  mutafakkirlar  industrial  jamiyatda  go zallik  va  san atning  takdiri ʻ ʼ masalalari  bilan  qiziqdilar.  Hozirgi  Estetikaning  miqyosiylashuv  jarayonida texnika,  tabiat  va  turmush  Estetikasiga  ham  jiddiy  e tibor  berilmoqda;  xulqiy ʼ go zallik  muammosi  yanada  muhim  o rin  egallay  boshladi. ʻ ʻ O zbek  milliy  Estetikasi  taraqqiyoti  tarixan  mintaqaviy  tabiatga  ega  bo lib,  uning ʻ ʻ ildizlari  dastlab  Avesto,  keyin  moniylikning  muqaddas  kitobi  Xuastuanift  (Za.)ga borib  taqaladi.  Islom  dini  qabul  qilingach,  milliymintaqaviy  Estetika  Qur oni ʼ 5