logo

Falsafada qonun va qonuniyat tushunchasi

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

87.5 KB
Falsafada qonun va qonuniyat tushunchasi
Reja:
1.   Qonun va	 qonuniyat	 tushunchalari,	 qonunlarning	 obyektivligi.
2.   Voqelik	
 va	 o’zgarish	 jarayonida	 ayniyat	 va	 ziddiyat	 dialektikasi.	 
3.   Olamning	
 mavjudligi	 —	 miqdor	 va	 sifat	 voqeligi	 tarzida	 miqdor	 va
sifat	
 tushunchalari.
4.   Inkor	
 tushunchasi.	 Inkorni-inkor	 dialiktikasi. Olamdagi   narsa   va   hodisalarning   harakati,   o’zgarishi,   bir   holatdan   ikkinchi
holatga o’tib turishi, rivojlanishi, ular o’rtasidagi aloqadorlik va o’zaro ta’sir kabi
masalalar   qadimdan   mutafakkirlar,   olimlar,   faylasuflar   o’rtasida   turli   baxs,
munozara,  tortishuvlarga   sabab   bo’lgan.  Chunki   ular   to’g’risida   aniq   bilimga   ega
bo’lmasdan turib, olam va uning taraqqiyoti, rivojlanish manbai, harakatlantiruvchi
kuchlari   to’g’risida   hamda,   eng   asosiysi,   kelajak   haqida   ilmiy   tasavvurga   ega
bo’lish qiyin.
Atrofimizdagi jamiki narsa-hodisalar, ya’ni eng mayda zarrachalardan tortib to
Yer,   Quyosh,   Koinotgacha   barchasi,   shu   jumladan,   kishilik   jamiyati   ham,   doimo
harakat,   o’zgarish   va   rivojlanishdadir.   Ular   o’rtasida   abadiy   o’zaro   bog’liqlik,
o’zaro   ta’sir   va   aloqadorlik   mavjud.   Olamda   o’z-o’zidan,   tasodifiy   ravishda   hech
qanday harakat ham, o’zgarish ham yuz bermaydi.
Bog’lanishlarning   turlari.   Biz   narsa   va   hodisalarning   harakati,   o’zgarishi   va
rivojlanishiga   ular   o’rtasidagi   bog’lanish   va   aloqadorlik,   ta’sir   va   aks   ta’sir   asos
bo’ladi, deymiz. Albatta, olamdagi har qanday bog’lanish ham rivojlanishga sabab
bo’lavermaydi.   Chunki   bu   bog’lanishlarning   ko’lami,   mohiyati,   ta’sir   kuchi   va
doirasi   turlicha.   Bog’lanishlarning   ana   shu   hususiyatlariga   qarab,   zaruriy   va
tasodifiy,   ichki   va   tashqi,   bevosita   va   bilvosita,   muhim   va   muhim   bo’lmagan   va
hokazo bog’lanishlarga ajratish mumkin.
Shuningdek, olamda boshqa voqea yoki hodisalardan alohida, ular bilan bog’liq,
o’zaro aloqadorlikda va ta’sirda bo’lmagan birorta ham voqea yoki hodisa mavjud
emas.   Demak,   o’zaro   bog’lanish   va   ta’sir   natijasida   narsa-hodisalarda   o’zgarish
sodir   bo’ladi.   Lekin,   barcha   o’zgarishni   har   doim   ham   birdaniqa,   yaqqol   sezish
mumkin   emas.   Chunki   olamning   namoyon   bo’lishi   turli   darajada   bo’lganligi
sababli, o’zgarishlar ham turlichadir.
Masalan, yangi  tuqilgan chaqaloqning bir  hafta, bir  oy, yarim yil mobaynidagi
o’zgarishini, ya’ni ulgayishini yoki bo’lmasa, tabiatdagi qish faslidan bahor fasliga
o’tishdagi   o’zgarishlarni   oddiy   ko’z   bilan   yaqqol   sezish   mumkin.   Lekin   biron
jonsiz   predmet,   masalan,  Yer   qa’ridagi   ichki   jarayonlarni   ma’lum   davrdan   keyin sezish   mumkin.  Ana   shu   sababdan   ham   odamlar   zilzilalar,   vulqonlar   otilishi   kabi
ofatlar qarshisida lol, gohida esa gaflatda qolib kelmoqdalar. Ya’ni tashqi faktorlar
(inson   faoliyati,   yorug’lik,   issiqlik,   namlik,   atmosfera   bosimi)   natijasida   ro’y
bergan o’zgarishlarni ko’z ko’radi, quloq eshitadi. Xullas, ular oson anglab olinadi,
ochiq-oydin   namoyon   bo’ladi.   Ulardagi   o’zaro   bog’liqlikni   ham   oson   ko’rish,
ilgash mumkin. Ana shunday oson ko’rish va ilgash mumkin bo’lgan, ochiq-oydin
ro’y   beradigan   voqea,   hodisa,   natijaga   nisbatan   «zohiriylik»   tushunchasi,
mohiyatini ilgash qiyin bo’lgan va murakkab ichki sabablar natijasida kechadigan
jarayonlar   va   o’zgarishlarga   nisbatan   «botiniylik»   tushunchasi   qullaniladi.   O’rta
asrlarda, ayniqsa tasavvuf falsafasida bu ikki tushunchaga alohida e’tibor berilgan.
«Harakat»   tushunchasi   «Borliq   falsafasi»   mavzuida   yoritilganligi   sababli,   bu
yerda   uning   quyidagi   qisqa   ta’rifi   bilan   cheklanamiz:   harakat   deb   olamdagi   har
qanday   o’zgarishga   aytiladi.   Rivojlanish   tushunchasi   esa   quyidan   yuqoriga,
oddiydan   murakkabga   tomon   ilgarilab   boruvchi   harakatni   ifodalaydi.   Lekin   bu
jarayon   goh   to’g’ri   chiziqli,   goh   asta-sekin   kengayib   boradigan   spiralsimon
shakldagi harakatdan iborat bo’lishi mumkin.
Bunda   doimiy   bir   tomonga,   masalan,   vaqtning   o’tmishdan   kelajakka   tomon
o’tishi ham, lekin makonda voqea va hodisalarning takrorlanishi, zamonda orqaga
qaytishlar   ham   sodir   bo’lib   turadi.   Ba’zida   taraqqiyotning   ma’lum   bir   bosqichida
oldingi   bosib   o’tilgan   davr   takrorlangandek   bo’ladi,   ammo   bu   ilgarigidan   farq
qiladigan, boshqacharoq tarzdagi takrorlanishdir.
Hech   qachon   bir   xil   tong   otmaydi,   deb   bejiz   aytmaydilar.   Holbuki,   har   kuni
tongda   o’sha   Quyosh   chiqadi,   o’sha   tog’u   toshlarni,   bog’u   biyobonlarni,   biz
yashayotgan zaminni yoritadi. Odamlar  ham, ish va tashvishlar  ham  hamon o’sha-
o’shadek.   Kimdir   ishga   shoshadi,   kimdir   o’qishga,   kimdir   yana   ilgarigi   kundek
bekorchilikdan zerikadi... Ammo dunyo o’zgarmadimi bu bir kunning ichida? unda
minglab bolalar tuqilmadimi, son-sanoqsiz jarayonlar ro’y berib, Yer sayyorasining
turli   burchaklaridan   boshqa   joylarga   qanchadan-qancha   axborotlar   tarqatilmadimi?
Ona zamin o’z o’qi  va Quyosh atrofida aylanishini  davom  ettirmadimi? Bularning barchasi   bir   kunu-tunda   ro’y   bergan   botiniy   va   zohiriy   o’zgarishlarning   namoyon
bo’lishidir.
Qonun   tushunchasi.   Dunyoning   mavjudligi   ana   shunday   botiniy   va   zohiriy
o’zgarishlarning abadiy takrorlanib turishidan iboratdir. Bu takrorlanishlar esa o’z
mohiyati   va   xususiyatlarini   saqlab   qolganliklaridan   qonun   va   qonuniyat   tusini
olgan.
Masalan,   biz   Nyuton   tomonidan   kashf   etilgan   butun   olam   tortishish   qonunini
o’rganganimizda ana shunday holni idrok etganmiz. Bu qonunning asosiy mohiyati
butun   olamdagi   narsalarning   bir-biri   bilan   aloqadorligi   tamoyilining   doimiy
takrorlanishi,   har   soniya   va   har   daqiqada   bu   holatning   sodir   bo’lib   turishini
isbotlaydi.
Xo’sh, qonun o’zi nima? U kishi va umuman, jamiyat hayotida qanday ahamiyatga
ega? Qonunni bilmasdan, o’rganmasdan turib yashash mumkinmi? Qonun tushunchasi
kundalik hayotimizda nisbatan tez-tez ishlatib turiladigan tushunchadir. Xususan, fizika
yoki kimyo qonunlari deymiz, tabiat qonuni yoki bo’lmasa, iqtisodiy qonunlar, yuridik
qonunlar   va   x.k.   Bozor   iqtisodiyotiga   o’tish   tamoyillarining   uchinchisi   ham   qonun
to’g’risida bo’lib, unda barcha sohada qonunning ustuvorligi ta’minlanishi ta’kidlanadi.
Yuqoridagilarni   birlashtirib   turadigan,   barchasi   uchun   ham   umumiy   bo’lgan   xossa,
hususiyatlar bormi?
Eng   avvalo,   shuni   aytish   kerakki,   olamdagi   barcha   narsa   —  tabiat,   jamiyat   va
inson   taraqqiyoti   ma’lum   qonunlar   asosida   amalga   oshadi.   Fanlarning   (ijtimoiy,
gumanitar, tabiiy va x. k.) asosiy vazifasi har bir soha bo’yicha tadqiqot o’tkazib,
qonunlarni kashf qilish yoki ularning amal qilish hususiyatlarini o’rganish va ochib
berishdan iborat.
Qancha   ko’p   qonun   kashf   qilinsa,   taraqqiyot   shuncha   tez   bo’ladi.   Taraqqiyot
qonunlarini   bilmasdan   turib,   rivojlanishga   erishish   qiyin.   Yaqin   o’tmishda
iqtisodiyotning   o’ziga   xos   qonunlarini   pisand   qilmay,   turli   xil   syezd,   plenum,
konferensiya   qarorlari   asosida   eksperimentlar   o’tkazib,   barcha   uchun   farovon
hayot — kommunizm jamiyatini barpo qilmoqchi bo’lishganini va bunday siyosat
qanday oqibatlarga olib kelgani barchaga ma’lum. Hozir   mustaqil   O’zbekiston   barcha   rivojlangan   mamlakatlar   singari   ijtimoiy
yo’naltirilgan   bozor   iqtisodiyotiga   asoslangan   demokratik   davlat,   fuqarolik
jamiyati   barpo   qilish   yo’lidan   bormoqda.   Bunda   umumbashariy   qonunlar   va
mamlakatimizning o’ziga xos xususiyatlari e’tiborga olingan.
Endi   shunday   savol:   Nima   uchun   inson   qonunni   bilishi   kerak?   Bunda   oddiy
misollarga   murojaat   qilamiz:   yoz   oylarida   barcha   odamlar   issiq   kiyimlar   (etik,
palto, qo’lqop va x. k.) sotib olishadi, o’tin yoki ko’mir gamlab qo’yishadi va x.
k.   Nima   uchun?   Chunki   ular   tabiatning   bitta   qonunini,   ya’ni   fasllarning
o’zgarishi, yozdan keyin kuz, undan keyin qish kelishini juda yaxshi bilishadi.
Yoki   yana   bir,   junroq   bo’lsa-da,   misol:   sizga   birov   uyning   5-qavatidan
tashlasang,   falon   pul   beraman   desa,   rozi   bo’lmaysiz.   Nima   uchun?   Chunki   siz   I.
Nyuton   kashf   qilgan   «Butun   olam   tortishish   qonuni»ni   yaxshi   bilasiz.   Balki
bilmassiz   ham,   havoning   o’z   jismingizdan   zichligi   kamligiga   e’tibor   qilmassiz
ham,   deylik.   Ammo   siz   bu   holda   omon   qolishingiz   qiyinligini,   mayib
bo’lishingizni yaqqol tasavvur qilasiz.
Inson   qonunlarni   bilishi,   ularga   amal   qilishi   doirasida   erkindir.   Erkinlik  nima?
Erkinlik   anglab   olingan   zaruriyatdir.   Har   qanday   qonunga   xos   belgilardan   biri
zaruriylik,   ya’ni   obyektiv   tarzda   amalga   oshish,   o’z-o’zidan   namoyon   bo’lishdir.
Erkinlik   esa   ana   shu   zaruriylikni   anglab   olish   va   unga   amal   qilishdan   iborat
faoliyatni anglatadi.
Yuristlarda   shunday   ibora   bor:   «Qonunni   bilmaslik   javobgarlikdan   xolos
qilmaydi».   Ana   shu   tufayli   siz   yuridik   qonunlarni   qancha   yaxshi   bilsangiz,
o’zingizning   faoliyatingizni   shunga   moslab   olib   borasiz.   Demak,   shuncha   erkin
bo’lasiz. Bu holda siz nima qonuniy, nima esa qonuniy emasligini  yaxshi  bilasiz,
qonunga xilof qadamlar qo’ymaysiz.
Yuqoridagi   fikrlarni   xulosa   qilib,   qonunga   quyidagicha   ta’rif   berish   mumkin:
Qonun   olamdagi   narsa   va   hodisalarning   muhim,   zaruriy,   umumiy   va   takrorlanib
turuvchi   bog’lanishlari,   o’zaro   aloqalari   va   munosabatlarining   namoyon
bo’lishidir. Endi qonunning belgilariga to’htalamiz: -   Qonun   turli-tuman   aloqadorliklar,   bog’lanishlardan   faqat   muhimlarini,   ya’ni
shunday   bog’lanishlarni   ifodalaydiki,  bular   olamning   mavjudligi,  o’zgarishlari   va
undagi narsa hamda xodisalarning mohiyatidan kelib chiqgan bo’ladi;
-   qonun   zaruriy   bog’lanishlarni   ifodalaydi,   ya’ni   tasodifiy   bog’lanishlar,   goh
paydo bo’lib, goh yo’qolib ketadigan bog’lanishlarga asoslanmaydi.
-   Qonun narsa va hodisalarning umumiy bog’lanishlarini ifodalaydi.
Qonun nisbatan barqaror, takrorlanib turuvchi bog’lanishlarni (munosabatlarni)
ifodalaydi,   ya’ni   bir   safar   yuz   berib,   ikkinchi   safar   yuz   bermaydigan
bog’lanishlarni   qonun   qamrab   olmaydi.   Masalan,   2001   yili   qishdan   keyin   bahor
kelib,  2002  yilda  qishdan  keyin  birdaniga  yoz  kelishini   tasavvur  qilib  bo’lmaydi.
Chunki, bu tabiat qonuni — fasllar o’zgarishi qonuni doirasiga kirmaydi.
Tabiat   qonunlarining  yana   bir   eng   muhim   xususiyati   —   u  obyektiv   harakterga
ega,   ya’ni   u   insonga   ham,   insoniyatga   ham   bog’liq   emas.   Biror   kishi,   hatto
millatning   irodasi   bilan   ham,   tabiat   qonuniga   tub   o’zgartirish   kiritish   yoki   uni
butunlay yo’q qilish mumkin emas. Chunki bu qonunlarning asosini tashkil qilgan
bog’lanishlar, munosabatlar obyektiv hususiyatga ega.
Olamdagi har bir narsa va hodisa bir-birini taqozo qiladigan va shu bilan birga, bir-
birini istisno qiladigan qarama-qarshi tomonlar birligidan iborat. Demak, voqelik va
o’zgarish jarayonida ayniyat va ziddiyatning bo’lishi ham odatiy hol. Masalan, issiq
va   sovuq,   oq   va   qora,   kecha   va   kunduz,   elektrning   musbat   va   manfiy   zaryadlari,
yaxshilik   va   yomonlik,   adolat   va   jaholat   va   x.   k.   qarama-qarshi   tomonlar   bir-birini
inkor etadi va shu bilan birga biri ikkinchisini taqozo etadi, biri ikkinchisisiz mavjud
bo’la   olmaydi.   Faraz   qilaylik,   magnitning   manfiy   zaryadi   bo’lmasa,   u   holda   ushbu
narsa magnit bo’lolmaydi.
Borliq   narsa,   voqea-hodisalarning   turli-tumanligidan   iborat.   Lekin   narsalar
qanchalik   xilma-xil,   turli-tuman   bo’lmasin,   ular   o’rtasida   yaqinlik,   aynanlik
mavjuddir. Masalan, stol va stul sifat jihatidan turli narsalardir. Lekin baribir ular
o’rtasida   o’xshash   tomonlar,   belgilar   bor.  Aytaylik,   ularning   yo   rangi   yoki   bir   xil
materialdan yasalganligi yoki bo’lmasa, vazni o’xshash bo’lishi mumkin va   x.k. Ayniyat   tushunchasi   narsa   va   hodisalar   o’rtasidagi   o’xshash   tomonlarni
ifodalaydi.   Shu   bilan   birga   narsa-hodisalar   bir-biridan   farq   qiladigan   tomonlar,
hususiyatlar,   belgilarga   ham   egadir.   Aynan   bir   xil   bo’lgan   narsaning   o’zi   yo’q.
xatto   daraxtning   bir   shoxida   yonma-yon   turgan   2   barg   ham   bir-biridan   farq
qiluvchi ba’zi jihatlarga ega. Hech bo’lmaganda, ular bir-biridan makondagi o’rni
bilan farq qiladi.
Hayotdan misol keltiradigan bo’lsak, bir-biriga tashqi tomondan tamomila o’xshash
bo’lgan Xasan va Xusanlarda ham juda ko’p farq qiluvchi hususiyatlar bor. Masalan,
ularda   fe’l-atvor,   qiziqish   turi,   dunyoqarashlar   har   xil   bo’lishi,   ya’ni   ularning   ichki
dunyolari   farq   qilishi   mumkin.   Demak,   tafovut   narsa   —   hodisalarning   farq   qiluvchi
tomonlarini ifodalovchi tushunchadir.
Qarama-qarshilik   deb   esa,   narsa,   voqea-hodisalarning   bir-birini   taqozo   etuvchi
va   shu   bilan   birga   bir-birini   inkor   etuvchi   tomonlari,   kuchlarining   o’zaro
munosabatiga aytiladi.
Qarama-qarshiliklar   o’rtasidagi   munosabatni   ziddiyat   degan   tushuncha
ifodalaydi.   Ko’p  hollarda  ayniyat   va   tafovutning   zidligi   va   ularning   bir   maxrajga
kelishi,   me’yoriy   o’zgarishlar   tufayli   rivojlanish,   taraqqiyot,   yangilanish
jarayonlari   amalga   oshadi.   Taraqqiyot   shu   ma’noda   ayniyat,   tafovut   va
ziddiyatlarning   paydo   bo’lishi,   rivojlanishi   va   hal   qilinishidan   iborat   bo’lgan
abadiy va azaliy murakkab jarayondir.
Sobiq   Ittifoqning   mafkurasi   darajasiga   ko’tarilgan   marksizmda   asosan
ziddiyatga ko’proq e’tibor berilar edi. U mutlaqlashtirilar va jamiyatga ko’chirilib,
asosan,   antogonistik   ziddiyatlar   tug’risida   gapirilar   va   ularning   yechilishi
insoniyatni   baxtli   hayotga   olib   boradi,   deya   hayol   qilinar   edi.   Holbuki,   insoniyat
paydo   bo’libdiki,   uning   hayotida   ayniyat   va   tafovut   ham,   ziddiyat   va   qarama-
qarshiliklar   ham   mavjud   bo’lib   kelmoqda.   Odamzod   ziddiyatlar   kamroq   bo’lgan,
kishilarning   xilma-xil   intilish   va   maqsadlari,   bir-biridan   farq   qiladigan   g’oyalari
uyg’unlashgan,   barqarorlik   ustuvor   bo’lgan   jamiyatni   qurish   uchun   bosh   qotirib
kelmoqda. Anu   shunday   intilishlar   fanda   «Konfliktologiya»   (konflikt   —   ziddiyat,   lokos-
ta’limot)   deb   ataladigan   falsafiy   yo’nalish   paydo   bo’lishiga   olib   kelgan.   Bu   soha
bilan   shug’ullanadigan   olim   va   mutahassislar   konfliktologlar   deb   ataladi.   Ular
konfliktlarni  keltirib chiqarish  emas,  balki   ularning  oldini   olish  va jamiyat   uchun
foydali tarzda hal qilish yo’llari va usullari ustida bosh qotirishadi.
Har   bir   ziddiyatning   aniqlanishi,   hal   qilinishi   o’zgarishga,   yangilanishga,   bir
sifatdan ikkinchi sifatga, eskidan yangiga o’tishga sabab bo’ladi. Olam turli-tuman
bo’lganligi   uchun   ziddiyatlar   ham   xilma-xildir.   Masalan,   ichki   va   tashqi
ziddiyatlar,   asosiy   va   asosiy   bo’lmagan   ziddiyatlar   mavjud.   Ular   o’rtasida   farq
bo’lgani  bilan birga,  mutlaq chegara  ham  yo’q. Chunki  amalda, hayotda ular  bir-
biriga o’tishi, birgalashib ketishi va taraqqiyotda turli xil o’rin tutishlari mumkin.
Olamning   mavjudligi   —   miqdor   va   sifat   voqeligi   tarzida   ham   namoyon   bo’ladi.
Buning mohiyati shundan iboratki, narsa va xodisalardagi sezilarli bo’lmagan miqdoriy
o’zgarishlar asta-sekin to’plana borib, taraqqiyotning ma’lum bir bosqichida me’yorni
buzadi va sakrash yo’li bilan tub sifat o’zgarishlariga olib keladi.
Moddiy olamdagi xilma-xil narsa va hodisalar bir-biridan o’z sifati bilan ajralib
turadi. Sifat — narsalarning ichki va tashqi muayyanligi bo’lib, uning qator xossa,
belgi,   xususiyatlari   birligini   ifodalaydi.   Sifat   narsa   qanday   bo’lsa,   uni
shundayligicha   ko’rsatib   beradi,   jismning   barcha   tashqi   xossalarini   bog’liqlikda
namoyon qiladi.
Demak,   sifat   narsaning   umumiyligini,   yaxlitligini,   uning   nisbiy   barqarorligini,
bir-biriga   o’xshashligi   yoki   o’xshamasligini   ifodalaydi.   U   keng   ma’noda
narsalarning turli-tuman xossalari  yig’indisidir. Lekin sifat  va xossa aynan bir  xil
ma’nodagi   tushunchalar   emas.   Sifatning   o’zgarishi,   muqarrar   sur’atda,   xossaning
o’zgarishiga   olib   keladi.   Biroq   xossaning   o’zgarishi   har   doim   sifatning
o’zgarishiga ta’sir etavermaydi, ayrim xossalar narsalarning sifatiga ta’sir etmasdan
yo’q  bo’lib  ketishi  mumkin.  Sifat  predmetning  doimiyligini,  nisbiy   barqarorligini
ifoda etadi.
Narsalar   sifat   muayyanligidan   tashqari,   bir-biridan   miqdoriy   tomonlari   bilan
ham farq qiladi. Miqdor predmetning hajmi, o’lchovi, og’irligi, harakat  tezligi va shu   kabilar   bilan   tavsiflanadi.   Tabiat   hodisalari   kabi   ijtimoiy   xodisalar   ham
miqdoriy   tomonga   ega.   Chunonchi,   suv   o’z   solishtirma   ogirligiga,   qaynash   va
muzlash   darajasiga   ega.   Bir   ijtimoiy   tuzum   boshqasidan   xususiyati   jihatidangina
emas,   balki   ishlab   chiqaruvchi   kuchlar   taraqqiyoti,   mehnat   unumdorligi,
madaniyati va hokazolar  bilan ham  farq qiladi. Har qanday narsa miqdor  va sifat
birligiga ega. Tabiatda faqat mikdorga yoki sifatga ega bo’lgan, ya’ni sifati bo’lib
miqdori, miqdori bo’lib aksincha, sifati bo’lmagan narsaning o’zi yo’q.
Miqdor va sifatning birligi, o’zaro bog’liqligi me’yor tushunchasida ifodalanadi.
Me’yorning buzilishi predmet mavjudligi mumkin bo’lmagan holatga olib keladi.
Har   qanday   narsa   va   hodisaga   miqdor   va   sifat   o’zgarishlari   xosdir.   Miqdor
o’zgarishlari  bilan sifat  o’zgarishlari o’rtasida qat’iy qonuniyat  mavjud bo’lib, bu
qonuniyat   quyidagicha   ifodalanadi:   miqdoriy   o’zgarishlar   sifat   o’zgarishlarini
tayyorlab, har bir aniq holatda muayyan tub sifat o’zgarishlarini keltirib chiqaradi
va shu holatda miqdor o’zgarishlarining sifat o’zgarishlariga o’tishi sodir bo’ladi.
Olamdagi barcha o’zgarishlar asta-sekin sodir bo’ladigan miqdor o’zgarishlaridan
boshlanadi. Miqdor o’zgarishlari muayyan chegarada sifatning barqarorligiga ta’sir
etmaydi.   Miqdoriy   o’zgarishlar   chegaradan   chiqishi   bilan   sifatning   barqarorligi
buziladi. Natijada  sifat   yo’qolib,  yangi  sifat   yuzaga  keladi. Taraqqiyot   jarayonida
miqdor  o’zgarishlari  tub sifat  o’zgarishlariga o’tishi  bilan birga sifat o’zgarishlari
miqdor   o’zgarishlariga   ham   o’tadi.   Miqdor   o’zgarishlari   bilan   sifat   o’zgarishlari
o’zaro   chambarchas   bog’langan   bo’lishiga   qaramay,   ular   ayrim   o’ziga   xos
xusussiyatlarga ham ega. Chunonchi:
-   Birinchidan,   miqdor   o’zgarishlari   doimo   yuz   berib   turadi.   Xatto   hodisalar
sifatining   nisbiy   barqarorligi   davrida   ham   miqdoriy   o’zgarishlar   asta-sekin   yuz
beradi. Sifat o’zgarishlariga o’tish faqat ma’lum bir davrda boshlanadi;
-   Ikkinchidan,   miqdor   o’zgarishlari   ma’lum   vaqtgacha   narsalarga   muhim   ta’sir
ko’rsatmaydi.   Suv   normal   atmosfera   bosimida   100°   gacha   suyuqlik   holatini
yo’qotmaydi,   keyin   esa   bug’ga   aylanadi,   sifatini   o’zgartiradi.   Demak,   sifat
o’zgarishlari   hodisalarni   tubdan   o’zgartirib,   uning   boshqa   hodisaga   aylanishini
taqozo qiladi; -   Uchinchidan, miqdor  o’zgarishlari  asta-sekin amalga oshadi  va ko’p hollarda
sezilmasdan o’tadi. Sifat o’zgarishlari esa ancha tez, ayrim holatda tusatdan sodir
bo’ladi;
-   To’rtinchidan,   sifat   o’zgarishlari   miqdor   o’zgarishlariga   qaraganda   tub
o’zgarish bo’lib hisoblanadi.
Sakrash nima? Sakrash tabiat va jamiyatda sodir bo’ladigan sifat o’zgarishlarini
anglatadigan   falsafiy   tushuncha   bo’lib,   taraqqiyotning   o’zluksiz   ko’rinishiga
qaraganda ancha tez o’tadigan jarayondir.
Sakrash   miqdor   o’zgarishlaridan   sifat   o’zgarishlariga   o’tishda   uzluksizlikning
uzilishini   bildiradi. Sakrash  narsa  va  hodisalarning uzluksiz  rivojlanish  davomida
tayyorlanib,   shu   uzluksiz   rivojlanish   momenti   tukab,   uzilish   sodir   bo’lishi   bilan
zaruriy   ravishda   yuz   beradi.   Sakrash   birdaniga,   to’satdan   bo’ladigan   holatgina
emas, balki yangi sifat elementlari ko’payishi orqali yuz beradigan tadrijiy jarayon
hamdir.
Sakrashning   turlari   o’z   harakteriga   ko’ra   tabiat   va   jamiyatda   xilma-xil   bo’lib,
ular bir-birlaridan farq qiladilar. Jamiyat taraqqiyotidagi sakrashlarning o’ziga xos
tomoni   shuki,   bu   sakrashlar   eski   ijtimoiy   tuzumni   yo’q   qilish   va   yangi   ijtimoiy
tuzumni   o’urnatadigan   ijtimoiy   jarayonlar,   tadrijiy   rivojlanish   orqali   amalga
oshadi. Bunday sakrashlarni ikki turga bo’lish mumkin: birinchisi — portlash yo’li
bilan   bo’ladigan   sakrashlar,   ikkinchisi   sekin-asta,   tadrijiy   yo’l   bilan   bo’ladigan
sakrashlar.   Birinchi   tur   sakrashlarning   o’ziga   xos   hususiyati   shundan   iboratki,
bunda narsa va hodisalarning yangi sifatga o’tishi nihoyatda tezlik bilan yuz beradi
va   kutilmagan   natijalarni,   tasodifiy   jarayonlarni   boshlab   yuborishi,   hatto   salbiy
holatlarni keltirib chiqarishi ham mumkin.
Sakrashning   ikkinchi   turida   esa,   eski   sifat   elementlarining   asta-sekin   yo’qolib
borishi   va   yangi   sifat   elementlarining   asta-sekin   to’planishi   natijasida   yangi   sifat
paydo bo’ladi.
Shunday qilib sakrash quyidagi jihatlarga ega:
-   Birinchidan,   sakrash   taraqqiyot   natijasida   amalga   oshadigan   obyektiv   va
qonuniy jarayondir; -   Ikkinchidan,   sakrash   tadrijiylikning   o’zilib,   miqdor   o’zgarishlaridan   tub   sifat
o’zgarishlariga o’tishidir;
-   Uchinchidan,   sakrash   eskini   tugatish   va   yangi   sifatga   mos   keladigan
holatlarning vujudga kelishi tufayli paydo bo’ladigan ziddiyatlarni hal qilishdir;
-   To’rtinchidan, sakrash olamning rivojlanib, ilgarilab borishidir.
Hodisalarning   sifat   hususiyatlariga   va   ularning   rivojlanish   sharoitiga   bog’liq
ravishda   eski   sifatdan   yangi   sifatga   o’tish   turli   shakllarda   sodir   bo’ladi.   har   bir
narsa,   hodisa   o’zining   aniq   inkor   qilish   usuliga,   o’z   navbatida   aniq   sakrash
shakliga egadir.
Demak,   har   qanday   o’zgarish,   har   qanday   rivojlanish   miqdor   va   sifat
o’zgarishlarining   o’zaro   bir-biriga   o’tishi   orqali   sodir   bo’ladigan   jarayonlardan
iborat.   Borliqning   hamma   sohasida   doimo   eski,   umri   tugayotgan   narsa   va
hodisalarning barham topishi, yangi narsa va hodisalarning vujudga kelish jarayoni
sodir bo’lib turadi. Bundagi eskining yangi bilan almashinishi inkor deb ataladi.
O’zgarish   va   rivojlanish   jarayonida   o’z-o’zini   inkor   etish   tamoyili   nihoyatda
muhim.   Bunda   vorislik   –   eskining   inkori   va   yangilikning   shakllanishi   sifatida
namoyon   bo’ladi.   Ana   shu   jarayonlarning   doimiy   takrorlanishi   inkorni   inkor
qonunining mohiyatini bildiradi.
Mazkur   qonunga   muvofiq   obyektiv   voqelikdagi   narsa   va   hodisalarning
rivojlanishi jarayonida eskining yangi tomonidan inkor qilinishi ro’y beradi. Biroq,
aksariyat   hollarda,   eskilik   butunligicha   inkor   qilinmaydi,   undagi   ijobiy   tomonlar
saqlanib qoladi.
Inkor tushunchasi kundalik ongda «yo’q», so’zi bilan qo’shilib ketadi, inkor qilmoq
—   «yo’q»   demakdir,   biror   narsani   rad   etmoqdir.   Lekin   dialektikada   inkor   kundalik
ongda   ishlatiladigan   tushunchadan   farq   qiladi.   Dialektikada   inkor   qilish   to’g’ridan-
to’g’ri «yo’q» degani emas, ya’ni narsani mavjud emas, deb e’lon qilmoq yoki uni har
qanday usul bilan yo’qotib tashlamoq emas.
Inkorni   dialektik   tushunish   yangining   eski   bilan   oddiy   almashuvi   bo’lmasdan,
balki   eskining   bag’rida   vujudga   kelib,   undan   foydalanib,   qaror   topishini   tan
olishdir. Dialektik inkorning muhim ikki jihati mavjud: birinchisi, eskining urniga yangining   kelishi   tabiiy-tarixiy   jarayon   bo’lganligi   uchun   taraqqiyotning   muhim
sharti   hisoblansa;   ikkinchisi,   u   yangini   eski   bilan   vorisiy   bog’liq   ekanligini   ham
ifodalaydi.
Inkorni   inkor   qonunini   tushunish   uchun   uni   nega   shunday   deb   atalishini
izohlamoq   lozim.   Falsafaning   bu   ta’limotini   ikki   marta   takrorlanuvchi   inkorda
ifodalanishi   olamdagi   narsa   va   hodisalarning   doimiy   ravishda   o’zgarib,   bir
holatdan   ikkinchi   holatga   o’tib   borishi   va   oqibatda,   rivojlanish   uzluksiz
ekaniligidan kelib chiqadi.
Bu   qonunga   ko’ra,   har   bir   mavjud   bo’lgan   narsa   va   hodisa   o’zigacha   bo’lgan
sifat   va   miqdor   inkor   etilishining   mahsuli,   shu   bilan   birga,   ana   shu   narsa   va
hodisalarning o’zi ham sharoitning o’zgarishi, vaqtning o’tishi bilan inkor etilishga
mahkumdir. Demak, har bir narsa va hodisaning o’zgarishi va rivojlanishi hamisha
ikki   va   undan   ko’proq   inkor   etishlar   bilan   amalga   oshadi.   Insoniyat   tarixi   –
avlodlar almashinuvi tarixidir, deyilganida ham ana shunday hol nazarda tutiladi.
Inkorni   inkorning   yana   bir   muhim   belgisi   shuki,   taraqqiyotdagi   davriylikning
muayyan halqasida, ya’ni navbatdagi inkor bosqichida uning oldingi bosqichidagi
ba’zi   belgilar   takrorlanadi.   Masalan,   don   o’simlikdan   yana   donlarga   aylanadi,
keyinroq yana o’simlikka va hokazo.
Inkorni   inkorning   amal   qilishi   tufayli   taraqqiyot   tug’ri   chiziq   shaklida   emas,
doira   shaklida   bo’ladi,   uning   oxirgi   nuqtasi   boshlang’ich   nuqtaga   yaqinlashadi.
Lekin, bu yaqinlashuv uning oxirgi nuqta bilan tutashishi bo’lmasdan, balki yuqori
bosqichda   sodir   bo’lishi   sababli   taraqqiyot   spiral   shaklga   ega   bo’ladi.   Bu
spiralning   har   bir   yangi   o’rami   oldingi   o’ramiga   nisbatan   yuqoriroq   bosqichda
yuzaga keladi.
Dialektik   inkor   yangi   bilan   eski   o’rtasidagi   bog’lanishni   butkul   rad   qiladi,   deb
tushunmaslik   kerak.   Yangi   qanchalik   ilg’or   bo’lmasin,   u   yo’q   joydan   paydo
bo’lmaydi, balki eskining qobig’ida asta-sekin shakllanadi. Shuning uchun ham ko’p
hollarda   eskidan   yangiga   o’tilayotganda   eski   butunlay   tashlab   yuborilmaydi,   balki
uning ijobiy tomonlari saqlanib qoladi va rivojlanish davom ettiriladi. D

Falsafada qonun va qonuniyat tushunchasi Reja: 1.   Qonun va  qonuniyat  tushunchalari,  qonunlarning  obyektivligi. 2.   Voqelik  va  o’zgarish  jarayonida  ayniyat  va  ziddiyat  dialektikasi.   3.   Olamning  mavjudligi  —  miqdor  va  sifat  voqeligi  tarzida  miqdor  va sifat  tushunchalari. 4.   Inkor  tushunchasi.  Inkorni-inkor  dialiktikasi.

Olamdagi narsa va hodisalarning harakati, o’zgarishi, bir holatdan ikkinchi holatga o’tib turishi, rivojlanishi, ular o’rtasidagi aloqadorlik va o’zaro ta’sir kabi masalalar qadimdan mutafakkirlar, olimlar, faylasuflar o’rtasida turli baxs, munozara, tortishuvlarga sabab bo’lgan. Chunki ular to’g’risida aniq bilimga ega bo’lmasdan turib, olam va uning taraqqiyoti, rivojlanish manbai, harakatlantiruvchi kuchlari to’g’risida hamda, eng asosiysi, kelajak haqida ilmiy tasavvurga ega bo’lish qiyin. Atrofimizdagi jamiki narsa-hodisalar, ya’ni eng mayda zarrachalardan tortib to Yer, Quyosh, Koinotgacha barchasi, shu jumladan, kishilik jamiyati ham, doimo harakat, o’zgarish va rivojlanishdadir. Ular o’rtasida abadiy o’zaro bog’liqlik, o’zaro ta’sir va aloqadorlik mavjud. Olamda o’z-o’zidan, tasodifiy ravishda hech qanday harakat ham, o’zgarish ham yuz bermaydi. Bog’lanishlarning turlari. Biz narsa va hodisalarning harakati, o’zgarishi va rivojlanishiga ular o’rtasidagi bog’lanish va aloqadorlik, ta’sir va aks ta’sir asos bo’ladi, deymiz. Albatta, olamdagi har qanday bog’lanish ham rivojlanishga sabab bo’lavermaydi. Chunki bu bog’lanishlarning ko’lami, mohiyati, ta’sir kuchi va doirasi turlicha. Bog’lanishlarning ana shu hususiyatlariga qarab, zaruriy va tasodifiy, ichki va tashqi, bevosita va bilvosita, muhim va muhim bo’lmagan va hokazo bog’lanishlarga ajratish mumkin. Shuningdek, olamda boshqa voqea yoki hodisalardan alohida, ular bilan bog’liq, o’zaro aloqadorlikda va ta’sirda bo’lmagan birorta ham voqea yoki hodisa mavjud emas. Demak, o’zaro bog’lanish va ta’sir natijasida narsa-hodisalarda o’zgarish sodir bo’ladi. Lekin, barcha o’zgarishni har doim ham birdaniqa, yaqqol sezish mumkin emas. Chunki olamning namoyon bo’lishi turli darajada bo’lganligi sababli, o’zgarishlar ham turlichadir. Masalan, yangi tuqilgan chaqaloqning bir hafta, bir oy, yarim yil mobaynidagi o’zgarishini, ya’ni ulgayishini yoki bo’lmasa, tabiatdagi qish faslidan bahor fasliga o’tishdagi o’zgarishlarni oddiy ko’z bilan yaqqol sezish mumkin. Lekin biron jonsiz predmet, masalan, Yer qa’ridagi ichki jarayonlarni ma’lum davrdan keyin

sezish mumkin. Ana shu sababdan ham odamlar zilzilalar, vulqonlar otilishi kabi ofatlar qarshisida lol, gohida esa gaflatda qolib kelmoqdalar. Ya’ni tashqi faktorlar (inson faoliyati, yorug’lik, issiqlik, namlik, atmosfera bosimi) natijasida ro’y bergan o’zgarishlarni ko’z ko’radi, quloq eshitadi. Xullas, ular oson anglab olinadi, ochiq-oydin namoyon bo’ladi. Ulardagi o’zaro bog’liqlikni ham oson ko’rish, ilgash mumkin. Ana shunday oson ko’rish va ilgash mumkin bo’lgan, ochiq-oydin ro’y beradigan voqea, hodisa, natijaga nisbatan «zohiriylik» tushunchasi, mohiyatini ilgash qiyin bo’lgan va murakkab ichki sabablar natijasida kechadigan jarayonlar va o’zgarishlarga nisbatan «botiniylik» tushunchasi qullaniladi. O’rta asrlarda, ayniqsa tasavvuf falsafasida bu ikki tushunchaga alohida e’tibor berilgan. «Harakat» tushunchasi «Borliq falsafasi» mavzuida yoritilganligi sababli, bu yerda uning quyidagi qisqa ta’rifi bilan cheklanamiz: harakat deb olamdagi har qanday o’zgarishga aytiladi. Rivojlanish tushunchasi esa quyidan yuqoriga, oddiydan murakkabga tomon ilgarilab boruvchi harakatni ifodalaydi. Lekin bu jarayon goh to’g’ri chiziqli, goh asta-sekin kengayib boradigan spiralsimon shakldagi harakatdan iborat bo’lishi mumkin. Bunda doimiy bir tomonga, masalan, vaqtning o’tmishdan kelajakka tomon o’tishi ham, lekin makonda voqea va hodisalarning takrorlanishi, zamonda orqaga qaytishlar ham sodir bo’lib turadi. Ba’zida taraqqiyotning ma’lum bir bosqichida oldingi bosib o’tilgan davr takrorlangandek bo’ladi, ammo bu ilgarigidan farq qiladigan, boshqacharoq tarzdagi takrorlanishdir. Hech qachon bir xil tong otmaydi, deb bejiz aytmaydilar. Holbuki, har kuni tongda o’sha Quyosh chiqadi, o’sha tog’u toshlarni, bog’u biyobonlarni, biz yashayotgan zaminni yoritadi. Odamlar ham, ish va tashvishlar ham hamon o’sha- o’shadek. Kimdir ishga shoshadi, kimdir o’qishga, kimdir yana ilgarigi kundek bekorchilikdan zerikadi... Ammo dunyo o’zgarmadimi bu bir kunning ichida? unda minglab bolalar tuqilmadimi, son-sanoqsiz jarayonlar ro’y berib, Yer sayyorasining turli burchaklaridan boshqa joylarga qanchadan-qancha axborotlar tarqatilmadimi? Ona zamin o’z o’qi va Quyosh atrofida aylanishini davom ettirmadimi? Bularning

barchasi bir kunu-tunda ro’y bergan botiniy va zohiriy o’zgarishlarning namoyon bo’lishidir. Qonun tushunchasi. Dunyoning mavjudligi ana shunday botiniy va zohiriy o’zgarishlarning abadiy takrorlanib turishidan iboratdir. Bu takrorlanishlar esa o’z mohiyati va xususiyatlarini saqlab qolganliklaridan qonun va qonuniyat tusini olgan. Masalan, biz Nyuton tomonidan kashf etilgan butun olam tortishish qonunini o’rganganimizda ana shunday holni idrok etganmiz. Bu qonunning asosiy mohiyati butun olamdagi narsalarning bir-biri bilan aloqadorligi tamoyilining doimiy takrorlanishi, har soniya va har daqiqada bu holatning sodir bo’lib turishini isbotlaydi. Xo’sh, qonun o’zi nima? U kishi va umuman, jamiyat hayotida qanday ahamiyatga ega? Qonunni bilmasdan, o’rganmasdan turib yashash mumkinmi? Qonun tushunchasi kundalik hayotimizda nisbatan tez-tez ishlatib turiladigan tushunchadir. Xususan, fizika yoki kimyo qonunlari deymiz, tabiat qonuni yoki bo’lmasa, iqtisodiy qonunlar, yuridik qonunlar va x.k. Bozor iqtisodiyotiga o’tish tamoyillarining uchinchisi ham qonun to’g’risida bo’lib, unda barcha sohada qonunning ustuvorligi ta’minlanishi ta’kidlanadi. Yuqoridagilarni birlashtirib turadigan, barchasi uchun ham umumiy bo’lgan xossa, hususiyatlar bormi? Eng avvalo, shuni aytish kerakki, olamdagi barcha narsa — tabiat, jamiyat va inson taraqqiyoti ma’lum qonunlar asosida amalga oshadi. Fanlarning (ijtimoiy, gumanitar, tabiiy va x. k.) asosiy vazifasi har bir soha bo’yicha tadqiqot o’tkazib, qonunlarni kashf qilish yoki ularning amal qilish hususiyatlarini o’rganish va ochib berishdan iborat. Qancha ko’p qonun kashf qilinsa, taraqqiyot shuncha tez bo’ladi. Taraqqiyot qonunlarini bilmasdan turib, rivojlanishga erishish qiyin. Yaqin o’tmishda iqtisodiyotning o’ziga xos qonunlarini pisand qilmay, turli xil syezd, plenum, konferensiya qarorlari asosida eksperimentlar o’tkazib, barcha uchun farovon hayot — kommunizm jamiyatini barpo qilmoqchi bo’lishganini va bunday siyosat qanday oqibatlarga olib kelgani barchaga ma’lum.

Hozir mustaqil O’zbekiston barcha rivojlangan mamlakatlar singari ijtimoiy yo’naltirilgan bozor iqtisodiyotiga asoslangan demokratik davlat, fuqarolik jamiyati barpo qilish yo’lidan bormoqda. Bunda umumbashariy qonunlar va mamlakatimizning o’ziga xos xususiyatlari e’tiborga olingan. Endi shunday savol: Nima uchun inson qonunni bilishi kerak? Bunda oddiy misollarga murojaat qilamiz: yoz oylarida barcha odamlar issiq kiyimlar (etik, palto, qo’lqop va x. k.) sotib olishadi, o’tin yoki ko’mir gamlab qo’yishadi va x. k. Nima uchun? Chunki ular tabiatning bitta qonunini, ya’ni fasllarning o’zgarishi, yozdan keyin kuz, undan keyin qish kelishini juda yaxshi bilishadi. Yoki yana bir, junroq bo’lsa-da, misol: sizga birov uyning 5-qavatidan tashlasang, falon pul beraman desa, rozi bo’lmaysiz. Nima uchun? Chunki siz I. Nyuton kashf qilgan «Butun olam tortishish qonuni»ni yaxshi bilasiz. Balki bilmassiz ham, havoning o’z jismingizdan zichligi kamligiga e’tibor qilmassiz ham, deylik. Ammo siz bu holda omon qolishingiz qiyinligini, mayib bo’lishingizni yaqqol tasavvur qilasiz. Inson qonunlarni bilishi, ularga amal qilishi doirasida erkindir. Erkinlik nima? Erkinlik anglab olingan zaruriyatdir. Har qanday qonunga xos belgilardan biri zaruriylik, ya’ni obyektiv tarzda amalga oshish, o’z-o’zidan namoyon bo’lishdir. Erkinlik esa ana shu zaruriylikni anglab olish va unga amal qilishdan iborat faoliyatni anglatadi. Yuristlarda shunday ibora bor: «Qonunni bilmaslik javobgarlikdan xolos qilmaydi». Ana shu tufayli siz yuridik qonunlarni qancha yaxshi bilsangiz, o’zingizning faoliyatingizni shunga moslab olib borasiz. Demak, shuncha erkin bo’lasiz. Bu holda siz nima qonuniy, nima esa qonuniy emasligini yaxshi bilasiz, qonunga xilof qadamlar qo’ymaysiz. Yuqoridagi fikrlarni xulosa qilib, qonunga quyidagicha ta’rif berish mumkin: Qonun olamdagi narsa va hodisalarning muhim, zaruriy, umumiy va takrorlanib turuvchi bog’lanishlari, o’zaro aloqalari va munosabatlarining namoyon bo’lishidir. Endi qonunning belgilariga to’htalamiz: