logo

Hujjatlar to’plamini nashrga tayyorlash va ularni arxeografik jihatdan rasmiylashtirish

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

31.1748046875 KB
Hujjatlar to’plamini nashrga tayyorlash va ularni arxeografik jihatdan
rasmiylashtirish
REJA:
1. Hujjatlarni yig’ish va tanlash usuli
2. Arxiv hujjatlarini nashrga tayyorlash
3. Hujjatlarni arxeografik jihatdan rasmiylashtirish Hujjatlarni yig’ish va tanlash usuli Hujjatlar   to’plami   asosan   arxiv   materiallari,
statistik   ma’lumotnomalar,   davriy   matbuot   materiallari   asosida   tuziladi.
Lekin   hujjatlarni   nashrga   tayyorlashdan   oldin   tadqiqotchi   (yoki   tad-
qiqotchilar)   mazkur   mavzuga   doir   manba   va   adabiyotlarni   chuqur   o’rganib
chiqishi maqsadga muvofiqdir.
Mavzuga   oid   adabiyot   tadqiq   qilinayotan   masalaning   mohiyati   bilan
tanishtiradi,   unga   tadqiq   qilinayotan   voqyealar   sodir   bo’lgan   tarixiy   davr
shart-sharoitlari   to’g’risida   bilim   beradi.   Yaqin   vaqt   ichida   chiqqan
adabiyotdan   hozirgi   paytda   masalaning   qanday   qo’yilayotganligini   bilsa
bo’ladiki,   bu   ilgari   chiqqan   adabiyotlardan   ancha   tanqidiy   nuqtai   nazar-dan
foydalanish   imkoniyatini   beradi.   Tor   sohadagi   emas,   balki   umumiy   sohaga
bag’ishlangan   adabiyotni   o’rganish   maqsadga   muvofiqdir.   Chunki   umumiy
sohadagi masalalarni anglab yetgandan so’ng tor sohani tushunib olish oson
bo’ladi.
Ilmiy   ishni   tayyorlash   uchun   hujjatli   materiallarni   aniqlab   topish   va
tanlash mas’liyatli bosqich hisoblanadi. Manbalarni aniqlash har tomonlama
va to’la bo’lishi lozim.
Adabiyotlarni izlab topish jarayonida mavzuga doir bibliografiya, ya’ni
kitob   va   maqolalar   ro’yxati   tuziladi.   Bunday   ro’yxat   tuzishda   maxsus
bibliografik   nashrlardan   foydalanish   yaxshi   samara   beradi.   Bibliografiya
tanlangan   mavzu   bo’yicha   mavjud   barcha   adabiyotlarni   bilish   va   ularni
izchillik bilan o’rganib chiqishda yordam beradi.
Manba   va   adabiyetlarni   o’rganish   chog’ida   ularni   konspekt   qilish,
kerakli   hujjatlardan   ko’chirma   olish   foydalidir.   Hujjatlardan
ko’chirmalarning   xar   birini   alohida-alohida   varaqlarga   yozish   maqsadga
muvofiq.   Shunda   ularni   ayrim   masalalar   bo’yicha   istalgan   tartibda
joylashtirish oson bo’ladi.
Adabiyotlar, e’lon qilingan manbalar bilan birga vaqtli matbuotni ham o’rganib   borish   foydadan   holi   emas.   Gazeta   va   jurnallardan   to’plam   uchun
hujjatlar yig’iladi. Shuningdek, ular tadqiq qilinayotgan davrni, mavzuga oid
tarixiy jarayonlarni har tomonlama o’rganishda ko’maklashadi.
Yuqorida   hujjatlar   to’plamini   tayyorlashda   kitoblardan,   e’lon   qilingan
manbalardan   foydalanibgina   qolmasdan,   balki   vaqtli   matbuotdan,   ya’ni
gazeta   va   jurnallardan   ham   foydalanish   kerak   deyildi.   Vaqtli   nashrlarda
muhim   davlat   hujjatlari,   davlat   rahbarlarining   nutqlari   e’lon   kilinadi,
iqtisodiyot,   fan,   madaniyat   sohasida   erishilgan   so’nggi   yutuqlar,   jamiyat
xayotidagi muhim voqyealar yoritib boriladi.
Gazetadagi   materiallar   tematikasi,   ularning   joylashtirilishi,   maxsus
bo’limlar,   ruknlar   talabaga,   tadqiqotchiga   uni   qiziqtirayotgan   mavzu   uchun
materialni   qiynalmasdan   topish   imkonini   beradi.   Jurnallarda   esa   ulardagi
mundarijalar,   hamda   yil   bo’yi   e’lon   qilingan   maqola   va   materiallar   ro’yxati
(odatda, bunday ro’yxatlar jurnalning xar yili oxiridagi sonida e’lon qilinadi)
kerakli   maqola   va   chiqishni   topishda   yordam   beradi.   Gazeta   va   jurnal
materiallarini   o’qish   chog’ida   ulardan   zarur   ko’chirmalar   olib   borish
maqsadga   muvofiq.   Bu   ish   materialning   mazmuniga   qarab   qilinadi.
Shuningdek,   gazeta   va   jurnallardan   mavzuga   doir   hujjatlardan   ham   nusxa
olinadi.
Vaqtli   matbuotda   rasmiy   hujjatlar   (Oliy   Majlis   sessiyalari   materiallari
va   boshqa   muhim   anjumanlarning   qarorlari,   stenografik   hisobotlari   va
protokollari)   bilan   bir   qatorda   jamoat   tashkilotlari,   jamoalar,
mexnatkashlarning   alohida   vakillari   haqidagi   materiallar   ham   muntazam
berib boriladi.
Aynan mana shunday materiallarning arxivlarda kamligi vaktli matbuot
materiallarining tadqiqot uchun muhim manbaga aylanishidan dalolat beradi.
Ilmiy   asar   tayyorlashsa   arxiv   hujjatlarining   ahamiyati   benihoyat
kattadir.   O’zbekiston   tarixiga   doir   ko’plab   voqyea   va   ijtimoiy   xodisalarni faqat   arxiv   hujjatlari   orqali   bilish   mumkin.   Shuning   uchun   hujjatlar
to’plamini   tuzishda   asosan   arxiv   hujjatlaridan   foydalanish   maqsadga
muvofik.
Tajriba   shuni   ko’rsatadiki,   bunga   e’lon   qilingan   kitoblarni   o’qib,
hujjatlarni yig’ib bulgandan keyin kirishish mahkuldir. Chunki ilmiy ishlarda
foydalanilgan   hujjatlarni,   dalil   va   misollarni   arxivdan   olishning   xojati   yo’q.
Bunday   hollarda   tadqiqotchilarga   zarur  ma’lumot  va  hujjatlarni  kitoblardan,
matbuotdan olish tavsiya qilinadi. Arxivdan faqat yangi, boshqa olimlar hali
foydalanib ulgurmagan hujjatlarni olish maqsadga muvofiqdir. Shunday arxiv
hujjatlari   asosida   yangi   xulosalar   qilish,   fikrlar   aytish   va   fanga   yangilik
kiritish mumkin.
Arxivda   yuqoridagi   mavzularda   aytilganidek,   materiallar   fondmalar
bo’yicha saqlanadi. Bir tashkilot, korxona yoki ayrim shaxslarning hujjatlari
bir   arxiv   fondi   hisoblanadi.   Demak,   tad-qiqotchi   birinchi   galda   ilmiy   ish
mavzuidan   kelib   chiqib   qanday   arxiv   fondi   o’rganilishini   aniqlab   oladi.
Masalan,   madaniyat   tarixiga   doir   mavzu   bo’lsa,   madaniy   masalalar   bilan
shug’ullanadigan   tashkilotlarning   arxiv   fondlaridan   foydalanish   kerak.
Kerakli   arxiv   fondini   topishda,   tanlab   olishda   arxivlardagi   xilma-xil
ma’lumotnomalar,   ko’rsatkich   (putevoditelp)lar,   fondlar   ro’yxati,
qo’llanmalar, kataloglar, sharxlar yordam beradi.
Har   bir   arxiv   fondda   yuzlab,   kattalarida   minglab   yig’ma   jildlar Му ам м ол и савол : А рхив ҳ у ж ж атл арини йиғ ишга,
танл аб ол ишга қ ачон к иришиш к е рак ?
Му ам м ол и савол :  А йрим  м авз у  бў йича архив
ҳ у ж ж атл арини қ андай қ ил иб топиш м у м к ин?   jamlangan.   Bulardan   kerakli   jildlarni   tanlab   olishda   fond   ro’yxatlari,
yig’majild   ro’yxatlaridan   foydalanish   mumkin.   Hujjatlar   yig’ma   jiddlarning
ichida   saqlanadi.   Arxiv   yig’ma   jildi   o’rganilib,   kerakli   hujjatdan   ko’chirma
qilinayotganda quyidagi qoidalarga e’tibor berish kerak: hujjatdan ko’chirma
to’la,   so’zma-so’z   ko’chiriladi.   Ko’chirilgan   hujjatning   biror   qismi   tushirib
qoldirilsa,   uch   nuqta   qo’yiladi,   ko’chirmaga   biror   so’z   yoki   jumla
qo’shiladigan   bo’lsa,   u   kvadrat   qavs   ichida   yoziladi.   Ko’chirmadan   oldin
hujjat-tamg’adagi ma’lumotlar, hujjatning sarlavxasi, sanasi yozib qo’yiladi.
Shu   bilan   birga   hujjatdagi   rezolyusiya,   belgi,   muhr   ko’chirmadan   keyin
yoziladi. Ko’chirilgan hujjatning oxirida arxiv shifri ko’rsatiladi.
Shunday   qilib,   arxivlarda   barcha   kerakli   jamg’armalar,   yig’majildlar,
hujjatlar   sinchiklab   o’rganiladi   va   tekshirilayottan   mavzuga   oid   zarur
hujjatlar ko’chirib olinadi.
Arxiv hujjatlarini nashr etishga tayyorlash Arxiv   hujjati   e’lon   qilish   uchun   tanlab
olingandan   keyin   komppyuterda   uning   nusxasi   tayyorlanadi.   Uni   chop
etishga   tayyorlash   jarayonida   arxiv   hujjatida   mavjud   bo’lgan   imlo   xatolari
to’g’rilanadi,   qisqartirib   yozilgan   so’zlar   kvadrat   qavs   ichida   to’la   yoziladi.
Bu   ishdagi   asosiy   talab   arxiv   hujjati   mazmunining   o’zgarmasligidir.
Hujjatlarda rezolyusiya va har xil belgilar bo’lsa, ular tushirib qoldirilmaydi,
hujjatning asosiy matnidan keyin beriladi.
Hujjatning   oxirida   imzo   bo’ladi.   Imzoni   o’qib,   uning   egasi   ism-
sharifini aniqlab yozib qo’yish lozim. Mabodo uni o’qishning iloji bo’lmasa,
«imzo»   so’zi   yozilib,   imzoning   egasi   ism-sharifini   o’qib   bo’lmaganligi
haqida izox berib o’tiladi. Hujjatlarni arxeografik jihatdan rasmiylashtirish Hujjatga sarlavha yoziladi va hujjatning
arxiv shifri, manzili ko’rsatiladi. Hujjat sarlavxasida uning sanasi, turi, nomi,
muallifi,   kimga   qarata   yoki   kimga   nisbatan   yozilgani   (adresati),   mazmuni
ko’rsatiladi.
Hujjatning   oxirida   «legenda»,   ya’ni     nazorat-ma’lumotnoma   yoziladi.
Bu   kismda   arxivning   nomi,   shifri,   ya’ni   fond   nomi,   tartib   raqami,   ro’yxat
raqami,   yig’majild   tartib   raqami,   jild   varaklari,   shuningdek   hujjatning   asl
nusxa   yoki   ko’chirma   ekanligi   ko’rsatiladi.   Hujjatning   «legenda»si
quyidagicha   ko’rinishga   ega   bo’ladi:   O’zR   MDA,   837-fond,   2-ro’yxat,   24-
yig’majild, 10-12-varaqlar. Asl nusxa.
Hujjatlar   to’plam   ichida   xronologik,   mavzular   bo’yicha   yoki   boshqa
belgilar asosida joylashtiriladi.
Odatda   to’plam   mavzularga   bo’lingan   bo’ladi.   Hujjatlar   mavzular
ichida xronologik tartibda joylashtiriladi.
To’plam   ilmiy-ma’lumotnoma   apparatida   kirish,   izohlar,   har   xil
ko’rsatkichlar – ismlar, geografik, predmet va boshqalar, mundarija bo’ladi. Manbalar va adabiyotlar
Alimov I. va b. Arxivshunoslik.  Toshkent, 1997.
Tolibov R.N. Arxivshunoslik. Navoiy 2005.

Hujjatlar to’plamini nashrga tayyorlash va ularni arxeografik jihatdan rasmiylashtirish REJA: 1. Hujjatlarni yig’ish va tanlash usuli 2. Arxiv hujjatlarini nashrga tayyorlash 3. Hujjatlarni arxeografik jihatdan rasmiylashtirish

Hujjatlarni yig’ish va tanlash usuli Hujjatlar to’plami asosan arxiv materiallari, statistik ma’lumotnomalar, davriy matbuot materiallari asosida tuziladi. Lekin hujjatlarni nashrga tayyorlashdan oldin tadqiqotchi (yoki tad- qiqotchilar) mazkur mavzuga doir manba va adabiyotlarni chuqur o’rganib chiqishi maqsadga muvofiqdir. Mavzuga oid adabiyot tadqiq qilinayotan masalaning mohiyati bilan tanishtiradi, unga tadqiq qilinayotan voqyealar sodir bo’lgan tarixiy davr shart-sharoitlari to’g’risida bilim beradi. Yaqin vaqt ichida chiqqan adabiyotdan hozirgi paytda masalaning qanday qo’yilayotganligini bilsa bo’ladiki, bu ilgari chiqqan adabiyotlardan ancha tanqidiy nuqtai nazar-dan foydalanish imkoniyatini beradi. Tor sohadagi emas, balki umumiy sohaga bag’ishlangan adabiyotni o’rganish maqsadga muvofiqdir. Chunki umumiy sohadagi masalalarni anglab yetgandan so’ng tor sohani tushunib olish oson bo’ladi. Ilmiy ishni tayyorlash uchun hujjatli materiallarni aniqlab topish va tanlash mas’liyatli bosqich hisoblanadi. Manbalarni aniqlash har tomonlama va to’la bo’lishi lozim. Adabiyotlarni izlab topish jarayonida mavzuga doir bibliografiya, ya’ni kitob va maqolalar ro’yxati tuziladi. Bunday ro’yxat tuzishda maxsus bibliografik nashrlardan foydalanish yaxshi samara beradi. Bibliografiya tanlangan mavzu bo’yicha mavjud barcha adabiyotlarni bilish va ularni izchillik bilan o’rganib chiqishda yordam beradi. Manba va adabiyetlarni o’rganish chog’ida ularni konspekt qilish, kerakli hujjatlardan ko’chirma olish foydalidir. Hujjatlardan ko’chirmalarning xar birini alohida-alohida varaqlarga yozish maqsadga muvofiq. Shunda ularni ayrim masalalar bo’yicha istalgan tartibda joylashtirish oson bo’ladi. Adabiyotlar, e’lon qilingan manbalar bilan birga vaqtli matbuotni ham

o’rganib borish foydadan holi emas. Gazeta va jurnallardan to’plam uchun hujjatlar yig’iladi. Shuningdek, ular tadqiq qilinayotgan davrni, mavzuga oid tarixiy jarayonlarni har tomonlama o’rganishda ko’maklashadi. Yuqorida hujjatlar to’plamini tayyorlashda kitoblardan, e’lon qilingan manbalardan foydalanibgina qolmasdan, balki vaqtli matbuotdan, ya’ni gazeta va jurnallardan ham foydalanish kerak deyildi. Vaqtli nashrlarda muhim davlat hujjatlari, davlat rahbarlarining nutqlari e’lon kilinadi, iqtisodiyot, fan, madaniyat sohasida erishilgan so’nggi yutuqlar, jamiyat xayotidagi muhim voqyealar yoritib boriladi. Gazetadagi materiallar tematikasi, ularning joylashtirilishi, maxsus bo’limlar, ruknlar talabaga, tadqiqotchiga uni qiziqtirayotgan mavzu uchun materialni qiynalmasdan topish imkonini beradi. Jurnallarda esa ulardagi mundarijalar, hamda yil bo’yi e’lon qilingan maqola va materiallar ro’yxati (odatda, bunday ro’yxatlar jurnalning xar yili oxiridagi sonida e’lon qilinadi) kerakli maqola va chiqishni topishda yordam beradi. Gazeta va jurnal materiallarini o’qish chog’ida ulardan zarur ko’chirmalar olib borish maqsadga muvofiq. Bu ish materialning mazmuniga qarab qilinadi. Shuningdek, gazeta va jurnallardan mavzuga doir hujjatlardan ham nusxa olinadi. Vaqtli matbuotda rasmiy hujjatlar (Oliy Majlis sessiyalari materiallari va boshqa muhim anjumanlarning qarorlari, stenografik hisobotlari va protokollari) bilan bir qatorda jamoat tashkilotlari, jamoalar, mexnatkashlarning alohida vakillari haqidagi materiallar ham muntazam berib boriladi. Aynan mana shunday materiallarning arxivlarda kamligi vaktli matbuot materiallarining tadqiqot uchun muhim manbaga aylanishidan dalolat beradi. Ilmiy asar tayyorlashsa arxiv hujjatlarining ahamiyati benihoyat kattadir. O’zbekiston tarixiga doir ko’plab voqyea va ijtimoiy xodisalarni

faqat arxiv hujjatlari orqali bilish mumkin. Shuning uchun hujjatlar to’plamini tuzishda asosan arxiv hujjatlaridan foydalanish maqsadga muvofik. Tajriba shuni ko’rsatadiki, bunga e’lon qilingan kitoblarni o’qib, hujjatlarni yig’ib bulgandan keyin kirishish mahkuldir. Chunki ilmiy ishlarda foydalanilgan hujjatlarni, dalil va misollarni arxivdan olishning xojati yo’q. Bunday hollarda tadqiqotchilarga zarur ma’lumot va hujjatlarni kitoblardan, matbuotdan olish tavsiya qilinadi. Arxivdan faqat yangi, boshqa olimlar hali foydalanib ulgurmagan hujjatlarni olish maqsadga muvofiqdir. Shunday arxiv hujjatlari asosida yangi xulosalar qilish, fikrlar aytish va fanga yangilik kiritish mumkin. Arxivda yuqoridagi mavzularda aytilganidek, materiallar fondmalar bo’yicha saqlanadi. Bir tashkilot, korxona yoki ayrim shaxslarning hujjatlari bir arxiv fondi hisoblanadi. Demak, tad-qiqotchi birinchi galda ilmiy ish mavzuidan kelib chiqib qanday arxiv fondi o’rganilishini aniqlab oladi. Masalan, madaniyat tarixiga doir mavzu bo’lsa, madaniy masalalar bilan shug’ullanadigan tashkilotlarning arxiv fondlaridan foydalanish kerak. Kerakli arxiv fondini topishda, tanlab olishda arxivlardagi xilma-xil ma’lumotnomalar, ko’rsatkich (putevoditelp)lar, fondlar ro’yxati, qo’llanmalar, kataloglar, sharxlar yordam beradi. Har bir arxiv fondda yuzlab, kattalarida minglab yig’ma jildlar Му ам м ол и савол : А рхив ҳ у ж ж атл арини йиғ ишга, танл аб ол ишга қ ачон к иришиш к е рак ? Му ам м ол и савол : А йрим м авз у бў йича архив ҳ у ж ж атл арини қ андай қ ил иб топиш м у м к ин?

jamlangan. Bulardan kerakli jildlarni tanlab olishda fond ro’yxatlari, yig’majild ro’yxatlaridan foydalanish mumkin. Hujjatlar yig’ma jiddlarning ichida saqlanadi. Arxiv yig’ma jildi o’rganilib, kerakli hujjatdan ko’chirma qilinayotganda quyidagi qoidalarga e’tibor berish kerak: hujjatdan ko’chirma to’la, so’zma-so’z ko’chiriladi. Ko’chirilgan hujjatning biror qismi tushirib qoldirilsa, uch nuqta qo’yiladi, ko’chirmaga biror so’z yoki jumla qo’shiladigan bo’lsa, u kvadrat qavs ichida yoziladi. Ko’chirmadan oldin hujjat-tamg’adagi ma’lumotlar, hujjatning sarlavxasi, sanasi yozib qo’yiladi. Shu bilan birga hujjatdagi rezolyusiya, belgi, muhr ko’chirmadan keyin yoziladi. Ko’chirilgan hujjatning oxirida arxiv shifri ko’rsatiladi. Shunday qilib, arxivlarda barcha kerakli jamg’armalar, yig’majildlar, hujjatlar sinchiklab o’rganiladi va tekshirilayottan mavzuga oid zarur hujjatlar ko’chirib olinadi. Arxiv hujjatlarini nashr etishga tayyorlash Arxiv hujjati e’lon qilish uchun tanlab olingandan keyin komppyuterda uning nusxasi tayyorlanadi. Uni chop etishga tayyorlash jarayonida arxiv hujjatida mavjud bo’lgan imlo xatolari to’g’rilanadi, qisqartirib yozilgan so’zlar kvadrat qavs ichida to’la yoziladi. Bu ishdagi asosiy talab arxiv hujjati mazmunining o’zgarmasligidir. Hujjatlarda rezolyusiya va har xil belgilar bo’lsa, ular tushirib qoldirilmaydi, hujjatning asosiy matnidan keyin beriladi. Hujjatning oxirida imzo bo’ladi. Imzoni o’qib, uning egasi ism- sharifini aniqlab yozib qo’yish lozim. Mabodo uni o’qishning iloji bo’lmasa, «imzo» so’zi yozilib, imzoning egasi ism-sharifini o’qib bo’lmaganligi haqida izox berib o’tiladi.