logo

Islomiy madaniyat va milliy falsafiy tafakkur

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

44.970703125 KB
M a v z u :   I s l o m i y   m a d a n i y a t   v a   m i l l i y   f a l s a f i y   t a f a k k u r
Reja:
  Kirish
1.  Ilk o`rta asrlar falsafasining mohiyati va o`ziga xos xususiyatlari.
2.  Islom dini va falsafasi. 
3.  Tasavvuf va uning oqimlari.
4.Xadis falsafasi
Xulosa
Foydalanilgan adabiyot
 
1 Kirish
Islom falsafasi islom jamiyatida ishlab chiqarilgan falsafani anglatadi.
Islom falsafasi - bu umumiy atama bo'lib, uni har xil yo'llar bilan aniqlash va
ishlatish   mumkin.   Keng   ma'noda   bu   olamning   yaratilishi   va   Yaratganning
irodasiga   oid   islomiy   matnlardan   kelib   chiqadigan   Islomning   dunyoqarashini
anglatadi.   Boshqa   ma'noda   bu   Islom   imperiyasi   davrida   yoki   arab-islom
madaniyati   va   islom   tsivilizatsiyasi   soyasida   rivojlangan   har   qanday   fikr
maktablarini   nazarda   tutadi.   O'zining   tor   ma'noda   tarjimasi   Falsafakabi   yunon
falsafasi   tizimlarining   ta'sirini   aks   ettiradigan   fikr   maktablarini   anglatadi
Neoplatonizm va Aristotelizm.
Bu   diniy   masalalar   bilan   bog'liq   bo'lishi   shart   emas,   yoki   faqat   tomonidan
ishlab   chiqarilgan   Musulmonlar.[3]   Shuningdek,   Islom   dinining   barcha
mazhablari   falsafiy   izlanishlarning   foydaliligini   yoki   qonuniyligini   tan
olishmaydi.   Ba'zilarning   ta'kidlashicha,   odamlarning   cheklangan   bilimlari   va
tajribalari haqiqatga olib kelishi  mumkinligiga ishora yo'q. Shuni ham  kuzatish
kerakki, "sabab" ('aql) ba'zida islom huquqining manbai sifatida tan olinadi, bu
"aql" dan butunlay boshqacha ma'noga ega bo'lishi mumkin falsafa.
Islom   falsafasi   tarixshunosligida   mavzuni   qanday   qilib   to'g'ri   talqin   qilish
kerakligi   to'g'risida   tortishuvlar   mavjud.   Ba'zi   muhim   masalalar   Ibn   Sino
(Avitsena)   va   g'arb   mutafakkirlari   kabi   Ibn   Rushd   kabi   sharq   ziyolilarining
qiyosiy   ahamiyatini   o'z   ichiga   oladi,[4]   shuningdek,   Islom   falsafasini   nominal
qiymatda o'qish mumkinmi yoki uni "sharhlash" kerakmi ezoterik moda. Oxirgi
tezisning   tarafdorlari,   masalan   Leo   Strauss,   islom   faylasuflari   saqlanish   uchun
ularning   asl   ma'nosini   yashirish   uchun   shunday   yozganligini   saqlang   diniy
ta'qiblarkabi olimlar Oliver Leaman rozi emas.[5]Entsiklopediya  
2 1.Ilk o`rta asrlar falsafasining mohiyati va o`ziga xos xususiyatlari .
Ilk   islom   F.si   davri   yunon   F.sining   arab   va   suryoniy   tillariga   tarjima
etilishi, bu tarjimalarda yahudiylik va xristianlik aqidalarining ustuvorlik qilishi
bilan   ajralib   turadi.   Bu   davrda   islomdagi   jabariylar   bilan   qadariylar,
mo taziliylar bilan mutakallimlar o rtasida falsafiy qaramaqarshiliklar bo lgan.ʻʼ ʻ ʻ
Sharqiy   islom   F.sida   dunyoviy   va   islomiy   g oyalarning   ,   turli   xalq   va	
ʻ
sivilizatsiyalarning   tafakkur   tarzi   sintezlashgan.   Shuningdek,   tabiatshunoslik
ilmlaridagi   yirik   kashfiyotlarni   (mas,   kimyo   ilmining   vujudga   kelishi)   falsafiy
asoslash, hisoblash madaniyatining tubdan uzgarishi (Xorazmiy sistemasi) bilan
bog liq   belgilar   kuzga   tashlanadi.   Sharqiy   islom   F.si   (Muso   Xorazmiy,	
ʻ
Farg oniy, Kindiy, Abu Bakr Roziy, Abu Mansur Moturidiy, Ash ariy, Forobiy,
ʻ ʼ
Beruniy,   Ibn   Sino,   Nosir   Xisrav,   Yusuf   Xos   Xojib,   Umar   Xayyom,   G azoliy,	
ʻ
Zamaxshariy, Ahmad Yassaviy, Najmiddin Kubro, Faxriddin Roziy, Bahouddin
Nakshband,   Ibn   Xaldun   va   boshqalar)   va   g arbiy   islom   F.si   (Ibn   Tufayl,   Ibn	
ʻ
Boja,   Ibn   Rushd)   faylasuflarining   musulmon   olimlari   tomonidan   qayta
ishlangan,   tarjima   qilingan   asarlarining   Yevropaga   qayta   takdim   etilishi   bu
yerda   Uyg onish   davrining   boshlanishiga   ta sir   ko rsatgan.   F.ning   keyingi	
ʻ ʼ ʻ
ravnaq   topishi   Markaziy   Osiyoda   temuriylar   davri   bilan   boshlanadi.   Amir
Temur falsafiy g oyalarning mamlakat istiqboliga xizmat qilishini  bilgan holda	
ʻ
ilmfan ravnaqiga rahnamolik qildi. Bu davrda Markaziy Osiyoda tasavvuf  F.si,
tabiatshunoslik   F.si,   mantiq   F.si   va   axloqiy   ta limotlar   rivojlandi   (Rudakiy,	
ʼ
Firdavsiy,   Nizomiy,   Sa diy,   Jaloliddin   Rumiy,   Taftazoniy,   Jurjoniy,   Ulug bek,	
ʼ ʻ
Xoja   Ahror,   Fuzuliy,   Nasimiy,   Jomiy,   Navoiy,   Muhammad   Qozi,   Maxdumi
A zam,   Bobur,   Mashrab,   Bedil   va   boshqalar).   Shuni   qayd   etish   lozimki,   islom	
ʼ
F.si   o zidan   ilgari   o tgan   barcha   dinlar   bilan   bog liq   ilmiy   an analarni   qabul	
ʻ ʻ ʻ ʼ
qilgan.   Islom   F.si   rivojiga   iudaizm,   xristianlik,   buddizm   va   boshqa   diniy
ta limotlar ta sir ko rsatgan.	
ʼ ʼ ʻ
Arab bosqini va islom dini.   Movarounnahr arablar tomonidan zabt  etilishi
arafasida Turk qog`onoti tizimiga kirar edi. U mayda amirliklardan iborat bo`lib,
3 ular   o`rtasida   tinimsiz   to`qnashuvlar   ro`y   berib   turar   edi.   Ayniqsa,   Turk
qog`onoti   bilan   sosoniylar   Eroni   o`rtasidagi   to`qnashuvlar   o`ta   shiddatli   tusda
yuz   berar   edi.   XII   asrning   oxiri   va   XIII   asrning   boshlarida   bu   xudud   arab
xalifaligi   tomonidan   bosib   olindi.   Bunga   Movarounnahr   hududida   yashovchi
xalqlar, ijtimoiy kuchlar orasida siyosiy hamjihatlikning yo`qligi, o`zaro qirg`in-
barotlarning avj olishi sabab bo`ldi.
4 2. Islom dini va falsafasi.
  Movarounnahrga   arablar   bosqini   bilan   birga   islom   dini   ham   kirib   keldi.
Islom so`zi arabcha o`zini topshirish, itoat, bo`ysunish, tinchlik kabi ma`nolarini
anglatadi.   Islom   dini   bayrog`i   ostida   keng   hududda   arab   qabilalari   birlashgan,
mavjud   tarqoqlikka   chek   qo`yilgan,   yagona   markazlashgan   arab   xalifaligi
tashkil topgan. Qur`on va hadislarda islomiy ta`limotning asosi bayon qilingan.
Qur`on   -   muqaddas   kitob.   Unda   islom   qoidalari,   iymon-e`tiqod   talablari,
huquqiy va ahloqiy me`yorlar o`z ifodasini topgan. U 114 surava ular tarkibidagi
oyatlardan tashkil topgan.
« Sunna »   esa   hadislar   majmui   bo`lib,   Qur`ondan   keyin   turadi   va   uni
to`ldiradi.   Unda   Muhammad   payg`ambarning   so`zlari,   xatti-harakatlari   naqllar
va   hadis   shaklida   jamlangan.   Qur`on   va   sunnadan   keyingi   muhim   manba   -
shariatdir.
    Shariat   (to`g`ri   yo`l,   ilohiy   yo`l   demakdir)   -   islomda   huquqiy,   ahloqiy
me`yor   va   amaliy   talablar   tizimidir.   Islomdagi   asosiy   yo`nalishlar   -   sunniylik,
shialik   va   xorijiylik.   Ular   diniy   ta`limot,   marosimchilik,   ahloqiy-huquqiy
me`yorlarga oid masalalarda o`zaro faqrlanib turadi.
Abu Mansur Moturidiy   (melodiy orr yilda vafot etgan) kalom ilmining aql
maqomiga   alohida   e`tibor   qaratgan   Samarqandda   Moturidiya   maktabini
yaratgan.   Mu`taziliylar   (ajralib   chiqqanlar)   yakka   xudolikning   adolatli   ekanini,
Quronning   tangri   tomonidan   yaratilganligini,   iroda   erkinligini   yoqlab   chiqqan.
Uning asoschisi Vosil ibn Atodir (yoo-uri     yillar). Uning oxirgi vakillaridan biri
Zamahshariydir.
Kalom   islom   ilohiyotining   o`ziga   xos   falsafiy   ta`limotidir.   U   diniy
aqidalarni asoslab  berishga uringan. U Qur`onga tayanib, jannat  va do`zaxning
azaliy   ekanligini,   insonda   iroda   erkinligining   yo`qligini,   lekin   insonning   Olloh
oldida o`z qilmishlari  uchun mas`ul  ekanligini asoslab berishga  harakat  qilgan.
5 Bunday   ma`naviy   jarayonlar   bilan   yonma-yon   islomda     mashshoiyunlar   va
tabbiiyunlarning   (Arastu   falsafasi   va   tabiatni   o`rganishga   ahd   qilganlarning)
falsafiy   qarashlari   shakllana   borgan.   Bu   islomiy   ma`naviyatning   dunyoviy   va
diniy   masalalarda,   jahon   falsafiy   tafakkurida   ro`y   berayotgan   jarayonlarga
nisbatan tashabbuskor bir kuch ekanini ko`rsatib turibdi.
6 3.Tasavvuf va uning tariqatlari .
  Tasavvuf   falsafiy   oqim   va   diniy-ma`naviy   hodisa   sifatida   islom   dini
doirasida   (ko`pgina   ichki   sabablar   va   ba`zi   tashqi   unsurlar   -   buddaviylik   va
hinduiylikning   ilk   diniy   tasavvurlari,   sharqiy   xristian   tarkidunyochiligi,
neoplatonizm kabilarning ta`siri ostida) paydo bo`ladi. Olloh va olamning porlab
turishi,   fano   bo`lish,   orif   shaxsining   tangri   taolo   bilan   ruhan   birlashib   ketishi
kabi   mushohadalar   muhim   ahamiyat   kasb   etadi.   Bu   oqim   namoyandalari   va
tarafdorlarini   sufiylar,   deb   ataganlar   va   «so`fizm»   atamasi   shundan   paydo
bo`lgan. Ilk so`fiylar aholining kambag`al toifasi  orasida shakllangan. Ularning
qarashlari   istilochilar   zulmi,   adolatsizlik,   ijtimoiy   tengsizlikka   qarshi   norozilik
belgisi   sifatida   ham   yuzaga   kelgan.   Tasavvufning   muhim   jihatlari   yirik
musulmon   ilohiyotchisi   Abu   Homid   Muhammad   ibn   Muhammad   al-
G`azzoliyning   (1059-1111)   «Diniy   ilmlarning   tiriltirilishi»   asarida   bayon
etilgan.   Ollohni   aql   bilan   anglash   mumkin   emasligini   ta`kidlaganlar.   U   faqat
qalb,   maxsus   ruhiy   harakatlar   -   iltijo-ibodatlar   ko`magida   bilib   boriladi.
Tasavvufda kubraviya, yassaviya, naqshbandiya tariqat-suluklari keng tarqalgan.
Kubraviya   tariqatining   asochisi     Najmiddin   Kubrodir   (1154-1226).   Xivada
tug`ilgan, yozgan asarlari orasida «Sharhussunna val-masolih», «Usuli ashara»,
«Favoihul-jamol» kabilar mashhurdir.
Kubraviya   tariqqatining   mohiyati   o`nta   usulda   mujassamlashgan.   Bular   -
tangriga o`z xohishi bilan yuzlashish, zuhd fi dune - har qanday lazzatdan o`zini
tiyish, tavakkul - Ollohga e`tiqodi pokligi uchun barcha narsalardan voz kechish,
qanoat, uzlat - xilvatni ixtiyor qilish, mulozamat az-zikr - uzluksiz zikr, tavajjuh
-   Haqqda   muhabbat   qo`yish,   sabr   -   nafs   balosidan   ozod   bo`lish,   muroqaba   -
tafakkurga g`arq bo`lish, rizo - tangri xushnudligini  qozonishdan iborat. Kubro
mo`g`ullar   bilan   bo`lgan   janglarda   jasorat   ko`rsatgan   va   shahid   bo`lgan.
Mug`ullar   Kubroning   nomi   ulug`ligi,   obro`si   balandligini   hisobga   olib,   unga
ozod   bo`lishi,   omon   qolishi   mumkinligini,   buning   uchun   esa   qamal   qilingan
7 qal`adan   chiqib   ketishi   kifoya   ekanini   bildirgan.   Ammo   Kubro   bunday   jon
saqlagandan ko`ra, o`z xalqi bilan birga yurt himoyasi yo`lida jon berishni afzal
ko`rgan. Rivoyat  qilishlaricha,  ul  zot  qartayib qolganiga  qaramay,  jangchilarga
faol   ko`mak   bergan.   Buni   ko`rgan   shogirdaliridan   biri   «Ustoz,   anchadan   beri
bayroq   ko`tarib   charchadingiz,   uni   menga   bering»,   deganida,   u   «Agar   kuchim
bulganida qilich eki kamon olgan bo`lar edim. Bayroqni bizga qo`yingda, siz yo
qilich   yoki   nayza   bilan   yog`iyga   qarshi   kurashing»,   degan   ekan.   U   bayroqni
shunchalik mahkam ushlagan ekanki, xalok bo`lganidan keyin qo`lidan bayroqni
olishning iloji bo`lmaganidan, bir mo`g`ul Kubroning qo`lini kesib olgan ekan.
Yassaviya   tariqatining   asoschisi   Xoja   Axmad   Yassaviydir   (1166   vafot
etgan).   U   Turkistonning   Sayram   muzofotida   tug`ilgan,   mashhur   mutasavvif
Yusuf   Hamadoniyning   (1140   yilda   vafot   etgan)   ta`lim-tarbiyasi   bilan   voyaga
etgan,   orif   maqomiga     erishgan.   Yassaviy   ustozining   vafotidan   keyin   muayyan
bir   muddat   uning   maqomiga   turgan,   so`ng   esa   bu   maqomni   Abduholiq
G`ijduvoniyga qoldirib, Yassi - Turkiston shahriga qaytadi va o`z tariqati, yo`l-
yo`riqlarini   tashviq   etish   bilan   mashg`ul   bo`ladi.   Yassaviyning   oddiy   xalq
tushunadigan   uslubda   ezilgan,   tassavvufiy   qarashlarini   aks   ettirgan   hikmatlari
devonida   o`z   aksini   topgan.   Unda   ilohiy   ishq,   Haq   vasliga   yetishish,   uning
ishqida   parvona   bo`lish,   undan   boshqa   narsaga   ko`ngil   qo`ymaslik   haqida   fikr
yuritilgan.   Yassaviy   riyozat,   chilla,   zikrga   alohida   ahamiyat   berib,   hayotining
aksariyatini   chillaxonada   o`tkazgan.   Yassaviy   tariqati   Turkiston   o`lkasi,
Ozarboyjon,   Turkiya,   Shimolda   -   Qozongacha,   G`arbda   -   Bolqongacha   keng
tarqalgan.
  Bahouddin   Naqshband     (1348-1398   yillar)   naqshbandiya   tariqatining
asoschisudir.   Bu   ta`limotning   mohiyati   «Dil   -   ba   eru   dast   -   ba   kor»   shiorida
yaqqol  ifodasini   topgan. Inson  Olloh inoyati   natijasi   bo`lib,  bu dunyoni   unutib
qo`ymasligi   lozim,   uning   qalbi   doimo   Ollohda,   qo`li   esa   mehnatda   bo`lmog`i
lozim.   U   tasavvufning   barcha   tariqatlari     singari   shariat,   tariqat,   ma`rifat   va
haqiqat maqomlarini e`tirof etadi. Naqshbandning ta`kidlashicha, shariat - ahdga
8 vafo, islomning beshta asosiy talabiga rioya qilish, dil va tilbirligi. Tariqat esa,
o`zidan   kechish,   fano   bo`lishdir.   Haqiqat   -   behuda   ishlardan   uzoqlashish,   haq
ishlarga bog`lanish. Demak, shariat - qonun, tariqat - yo`l.     Kubraviya, yassaviya
va   naqshbandiya   ta`limotlari   ma`naviyatimiz   tarixida   juda   katta   o’rin   tutgan.
Ular   ma`naviy   taraqqiyotda   muhim   ahamiyatga     molik   bo`lib,   o`z   ta`sirini
haligacha   yo`qotmagan.   Vatanimiz   sivilizatsiyasining   sharq   xalqlari,   arab
madaniyati   va   islom   falsafasi   rivojiga   ta`siri   nihoyatda   katta   bo`lgan.   Uning
hududida   arab   xalifaligidan   nisbiy   mustaqillikka   erishgan   davlatlarning   tashkil
topishi,   xalqimizning   bag`rikengligi   tufayli   yangi   marralarga   erishdi.   Diniy
bag`rikenglik va dunyoviy bilimlar takomili. Musulmon Sharqi, jumladan islom
joriy   etilganidan   keyin   Vatanimiz   xududidan   yetishib   chiqqan   buyuk
mutafakkirlar   ijodida   Olloh,   inson   va   tabiat   masalalari   ilohiyot   va   dunyoviy
falsafaning muhim muammolaridan biri bo`lib kelgan. Bironta buyuk alloma va
mutafakkir   islomiy   qadriyatlar   mavzuini   chetlab   o`tmagan.   Diniy   ilmlar
sohalarida   imom   Buxoriy,   imom   Termiziy,   imom   Abu   Hanifa,   imom
Moturudiy va imom Burhoniddin Marg`inoniylar   eshqadamlik qilganlar.
Imom   Buxoriydan   (810-870   yillar)   yirik   ilohiyotchi,   muhaddis   sifatida   60
mingga   yaqin   hadis   to`plagan,   ulardan   ishonchli   deb   topganlarini   maxsus
to`plam holiga keltirgan. Bu to`plam «Sahihi Buxoriy» nomi bilan mashhurdir.
Imom   iso   Termiziydan   (824-892)   «Payg`ambarning   alohida   fazilatlari»,
«Hadislardagi ixtilof va bahslar haqida risola», «Tarix» va boshqa asarlar meros
bo`lib qolgan. Imom Termiziy hadislarni muntazam  ravishda to`plab, muayyan
tarbiga solgan va yaxlit bir kitob shakliga keltirgan.
Abu   Hanifa   an-Nu`mon     hanafiya   mazhabiga   asos   solgan,   barcha   islom
tarqalgan xududlarda o`z mavqeiga ega bo`lgan. Bu mazhabning muhim jihatlari
kalom   va   ilohiyot   sohalarining   piri   Abu  Mansur   Moturidiy   (vafoti   orr   y.)   ning
«Tavhid» va «Ta`vilot» asarlarida va Burhoniddin al-Marg`inoniy (1123-1197)
9 ning «Hidoya» to`plamida o`zining yorqin ifodasini topgan. Ularning asarlarida
aql maqomi va mantiq ilmiga, ilm va dalilga keng o`rin berilgan.
10                      Hadis   (arab.  — xabar,  gap, yangilik)  —  Muhammad  (sav)  aytgan
so zlari,   qilgan   ishlari,   iqrorlari   to g risidagi   rivoyat.   Islom   dinida   Qur onʻ ʻ ʻ ʻ
karimdandan keyin ikkinchi manba hisoblanadi. Hadis 2 qismdan iborat bo ladi:	
ʻ
matn va isnod. Hadis 2 turga — Hadisi qudsiy (ma nosi Alloh taoloniki, aytilishi	
ʼ
rasululloh   tomonidan   bo lgan   hadislarlar)   va   Hadisi   nabaviyga   bo linadi.	
ʻ ʻ
Hadislar e tiborga olinishi jihatidan 3 qismga bo linadi: 1) sahih (ishonchli); 2)	
ʼ ʻ
hasan (yaxshi); 3) zaif.
                    Qur onda   barcha   huquqiy   va   axloqiy   masalalar   umumiy   tarzda   bayon	
ʼ
etilgan. Ularga aniqlik kiritish va izohlash uchun Muhammad (sav) o z H.larini	
ʻ
aytardi.   Bu   hadislarni   payg ambarlarning   safdoshlari   yodda   saqlashga   harakat	
ʻ
qilardi. Payg ambar vafotidan so ng Hadislarni naql qilish odat tusiga kirdi. Shu	
ʻ ʻ
munosabat bilan bir guruh musulmonlar uni yozma shaklda to play boshladilar.	
ʻ
Birinchi   hadis   kitobini   Ibn   Shihob   az-Zuhriy   yozdi.   Undan   keyin   birin-ketin
hadis   to plamlari   tasnif   etila   boshladi.   Lekin   bu   to plamlar   muayyan   tartibga	
ʻ ʻ
solinmagan,   boblarga   ajratilmagan   bo lib,   ularda   payg ambar   hadislari   bilan	
ʻ ʻ
sahobalar va tobe inlarning fatvolari chalkashtirib yuborilgan edi.	
ʼ
                 Hijriy 3-asrda hadis ta lif etish sohasida "musnad", "sahih", "sunan" deb	
ʼ
atalmish  turli   yo nalishlar   vujudga keldi.  "Musnad"   yo nalishida  tas-nif   etilgan	
ʻ ʻ
to plamlarda   turli   mavzudagi   hadislar   bir   joyda   keltirilib,   ular   hadis   rivoyat	
ʻ
qiluvchi   sahobalarning   islom   dinini   qabul   qilgan   vaqtiga   ko ra   yoki   alifbo	
ʻ
tartibida   joylashtirilgan.   Abu   Hanifa,   Ahmad   ibn   Hanbalg ging   hadis   kitoblari	
ʻ
shu   yo nalishga   mansub.   "Sahih"   yo nalishiga   tug ri,   ishonarli   hadislar	
ʻ ʻ ʻ
kiritilgan.   Bu   yo nalishga   Imom   Buxoriy   asos   solgan.   "Sunan"   yo nalishidagi	
ʻ ʻ
to plamga   esa,   to g ri,   ishonarli   hadislar   bilan   bir   qatorda   "zaif"   hadislar   ham	
ʻ ʻ ʻ
kiritilgan.   Abu   Dovud,   Abu   Iso   atTermiziy,   Nasoiy,   Ibn   Moja   to plamlari   shu	
ʻ
yo nalishta mansubdir.	
ʻ
        Movarounnahrda birinchi bo lib Imom Abdulloh ibn Muborak al-Marvaziy	
ʻ
hadis  to plamini   ta lif   etgan.  Bundan   tashqari   Ahmad  ibn  Hanbal  al-Marvaziy,	
ʻ ʼ
11 Ishoq   ibn   Rohavayh   alMarvaziy,   Haysam   ibn   Kulayb   ashShoshiy,   Abu   Bakr
Ahmad   ibn   Muhammad   al-Barakotiy,   Ibrohim   ibn   Ma qul   anNasafiy   vaʼ
boshqalar   hadis   to plamlarini   tasnif   etishgan.   Keyinchalik,   milliy-siyosiy   ixti-	
ʻ
loflar natijasida, payg ambar nomidan yolg on H.lar to qish, fiqh va kalom ilmi	
ʻ ʻ ʻ
sohasidagi   ziddiyatlar,   amir   va  hokimlarga   xushomadgo ylik  oqibatida   ko plab	
ʻ ʻ
ishonarsiz, to qima hadislar yuzaga kelgan.	
ʻ
        Davr o tishi bilan xadislar tanlanib, muhim deb hisoblanganlari bir tizimga
ʻ
solina   boshladi.   9—   10-asr   boshlarida   dindorlar   orasida   eng   ishonchli   deb
tanilgan   hadisning   6   ta   to plami   vujudga   kelgan.   Bular:   "Sahihi   Buxoriy",	
ʻ
"Sahihi   Muslim"   (qarang   Muslim   ibn   Hajjoj ),   "Sahihi   Termiziy",   "Sunani   Abi
Dovud", "Su-nani Ibn Moja", "Sunani Nasoiy". ko proq e zozlanadi. Bu 6 ta H.	
ʻ ʼ
to plamini tuzgan muhaddislardan 2 tasi movarounnahrlik, 4 tasi esa xurosonlik	
ʻ
bo lgan.   Hadislar   to plami   sunna   deb   nom   olgan.   Hadislarni   yig uvchi,
ʻ ʻ ʻ
sharhlovchi, targ ib etuvchi shaxslar muhaddis deb atalgan.	
ʻ
                        Payg ambar   hayot   vaqtlarida   hadislarni   yozib   olish   odat   bo lmagan.
ʻ ʻ
Ayrim   sahobalarning   fikricha,   Payg ambarning   o zlari   hadislarini   yozma   qayd	
ʻ ʻ
etishni man qilganlar. «Mendan Qur’ondan boshqa hech narsa yozmanglar, agar
kimki   biror   narsa   yozgan   bo lsa,   o chirib   tashlasin.   Mendan   faqat   hadis	
ʻ ʻ
aytinglar,   xolos.   Buning   hech   zarari   yo q»,   deb   uqdirganlar   avvaliga	
ʻ
Payg ambar alayhissalomning o zlari. So ngra Payg ambarning o zlari Abdulloh	
ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ
ibn   Amr   ibn   al-Ossga   izn   qilganlaridan   keyin   hadislar   zarur   hollarda   yozma
ravishda   ham   qayd   etila   boshlagan.   Payg ambar   vafot   etganlaridan   so ng	
ʻ ʻ
ma lum   darajada   tortishuv   va   munozaralardan   keyin   har   xil   mavzularga   doir	
ʼ
hadislar   kitobat   holiga   keltirila   boshlandi.Masalan,   sahobalardan   Jobir   ibn
Abdulloh   haj   ziyoratining   yo l-yo riqlari   («Manosik   al-haj»)   xususidagi	
ʻ ʻ
hadislardan bir kichik kitob bitgan bo lsa, Samara ibn Jundab esa Rasulullohdan	
ʻ
eshitgan   hadislari   asosida   o z   o g illariga   bir   vasiyatnoma   yozib   qoldiradi.	
ʻ ʻ ʻ
Tobe inlar davrida esa hadislarni kitobat etishga qarshilik qiluvchilar ozchillikni	
ʼ
tashkil   etib,   uning   kitobatini   qo llab-quvvatlagan   tobe iynlar   esa   aksariyatni	
ʻ ʼ
tashkil etardi. Ushbu davrda, ya ni sahobalar va tobe iynlar davrida ikki xil fikr	
ʼ ʼ
qaror topib, hadislarni ham yozma, ham og zaki tarzda rivoyat qilish odat tusiga	
ʻ
kirgan edi.
12 Xulosa
Xulosa qilib aytadigan bo`lsak, Bugungi madaniy dunyoda «madaniyatli»
deganda   kimni   va   nimani   tushunamiz?!   Kim   va   qaysi   holatlar,   qaysi   fazilatlar
madaniyat namunasi bo‘la oladi?!
Kiyinishidan   tortib   yurishigacha   zamonaviy,   zamonaviy   vositalarning
barchasidan unumli foydalanayotgan, uni turmush tarziga aylantirgan, uyi to‘la
zamonaviy vositalar, hayoti, faoliyati zamonning eng so‘nggi rusumdagi texnik,
axborot,   maishiy   vositalari   bilan   yaxlitlashib   ketganlarni   biz   to‘la   ma’noda,
ikkilanmay «madaniyatli» deya bilamizmi?
Umuman, zamonoviylik madaniyatni bildiradimi?
Agar   yo‘q   desangiz,   unda   madaniyatli   kim   va   biz   hozir   to‘la   ma’noda
madaniyatlimizmi?
Madaniyatni va madaniy didni himoya qilolyapmizmi?
Ko‘chada ana shunday yigitlarni ko‘p uchrataman.
           Ular kiyinishidan tortib o‘zini tutishigacha o‘ta zamonaviy.
                Qo‘llarida   naq   kompyuetrning   o‘zi   deyish   mumkin   bo‘lgan   mobil
telefonlar.   Kiyimlari   ham   allambalo   –   bejirim,   sochlari   ham   bugungi   zamonga
mos   hurpaygan.   Ko‘irshganda   boshlarini   bir-biriga   urib   ko‘rishishadi.
Mashinasidan tortib paypog‘igacha zamonoviy andazada – eng so‘nggi modada.
Eshitayotgan   qo‘shig‘i   ham   repmi,   yana   bir   balolar.   Ustiga-ustak,   ular   hech
narsadan   uyalishmaydi,   qo‘shiqlarni   baland   qo‘yib   ketaverishadi   –   go‘yo
boshqalar   ham   shu   qo‘shiqni   eshitishga   mahkum   qilinganday.   Istihola   ular
uchun eskilik sarqiti bo‘lib boryapti.
«Bu   qo‘shiqni   qanday   eshityapsan?!»   –   desangiz,   madaniyatsizga   qaraganday
qarashadi.
                      Gap-so‘zlarida   ham   o‘ziga   xos   jargonlar   paydo   bo‘lyapti.   Odam
tushunmay qoladi – qaysi tilda gaplashayapti bular?
Men   ko‘chada   qoida   buzgani   uchun   to‘xtatilgan   zamonaviylarni   ko‘rdim.
Ular   davlat   xodimi   bilan   ham   zamonaviy   gaplashishadi   –   agar   o‘jarroq   xodim
bo‘lsa,   darrov   zamonaviy   telefonlarini   ishga   solishadi   –   ayni   holatda   ular
davlatga   bo‘lgan   hurmatlarini   shu   tariqa   ifodalashadi.   Har   qalay,   yo‘l   harakati
xavsizligi xodimi o‘sha yerdagi davlat vakili. Unga bo‘lgan munosabat davlatga
bo‘lgan munosabatni  bildiradi. Ammo mazkur munosabat ham «zamonaviylar»
nazarida eskirib qolayotganga o‘xshaydi.
13 Foydalanilgan adabiyot
1.       Forobiy, Fozil odamlar shahri, T., 1993;
2.        Mo minov I. M. O zbekistondagi tabiiyilmiy va ijtimoiyfalsafiyʻ ʻ
tafakkurtarixidan lavhalar, T., 1998;
3.        O’zbekiston Respublikasining Konstituciyasi. T. «O’zbekiston», 2011 yil.
4.       Karimov I.A. Yuksak ma`naviyat engilmas kuch. T.: «Ma`naviyat» 2008 
yil 71-76 b.
5.       Karimov I.A.Mamlakatimizda demokratik islohatlarni yanada 
chuqurlashtirish va fuqarolik jamiyatini rivojlantirish konsepsiyasi. T. 2010.
6.      Karimov I.A. Jahon inqirozining oqibatlarini yengish, mamlakatimizni 
modernizasiya qilish va taraqqiy topgan davlatlar darajasiga kutarish sari 18 –
jild T.Uzbekiston 2010
7.      Karimov I.A. Vatanimizning bosqichma – bosqich va barqaror 
rivojlantirish taminlash – oily maqsadimizdir 17-jild T. «O’zbekiston» 2009 
yil.
8.      Karimov I.A. Mamlakatimiz modernizasiya qilish va iqtisodiyotmizni 
barqaror rivoj lantirish yo’lida 16-jild T. «O’zbekiston» 2008 yil
9.      Karimov I.A. Buyuk mamlakatning buyuk bayrami. O’bekiston 
mustaqilligining 19 yilligiga bag’ishlab qilingan ma’ruza.
10. Karimov I.A.Eng hayotiy mezon hayot haqiqatni aks 
ettirishdir.T.O’zbekiston, 2009 y
11. Karimov I.A. ,,O’zbekiston Respublikasining Konstituciyasi biz uchun 
demokratik taraqqiyot yulida va fuqorolik jamiyatini barpo etishda 
mustahkam poydivordir” «Xalq so’zi» gazetasi 2009 yil 6 dekabr.
12. Karimov I.A. Mamlakatni modernizasiya qilish, kuchli fuqorolik 
jamiyatini barpo etish --- ustuvor maqsadimizdir. «Xalq so’zi» gazetasi 2010 
yil 27 yanvar.
13. Karimov I.A.Tarixi boy, buguni go’zal kelajagi buyuk shahar. Xalq so’zi 
gazetasi 2.09.2009 y.
14. Karimov I.A. ,,Asosiy vazifamiz – Vatanimiz taraqqiyoti va xalqimiz 
farovonligini yanada yuksaltirishdir” «Xalq so’zi» gazetasi 2010 yil 30 
yanvar.
15. Karimov i.A. O’zbekistonning 19 yillik mustaqil taraqqiyot yo’li. Xalq 
so’zi gazetasi 2010 yil 31 avgust
16. Nazarov Q. Ma’naviyatshunoslikning dolzarb masalalari.Ma’rifat gazetasi
2009 19-22 avgust № 66-67
17. ,,Barkamol avlod – yurt kelajagi”. Do’stlik bayrog’I gazetasi 2010 yil 2 
fevral.
18. Bu muqaddas Vatanda azizdir inson T. ,,G’.G’ulom” 2010 yil
14 15

M a v z u : I s l o m i y m a d a n i y a t v a m i l l i y f a l s a f i y t a f a k k u r Reja: Kirish 1. Ilk o`rta asrlar falsafasining mohiyati va o`ziga xos xususiyatlari. 2. Islom dini va falsafasi. 3. Tasavvuf va uning oqimlari. 4.Xadis falsafasi Xulosa Foydalanilgan adabiyot 1

Kirish Islom falsafasi islom jamiyatida ishlab chiqarilgan falsafani anglatadi. Islom falsafasi - bu umumiy atama bo'lib, uni har xil yo'llar bilan aniqlash va ishlatish mumkin. Keng ma'noda bu olamning yaratilishi va Yaratganning irodasiga oid islomiy matnlardan kelib chiqadigan Islomning dunyoqarashini anglatadi. Boshqa ma'noda bu Islom imperiyasi davrida yoki arab-islom madaniyati va islom tsivilizatsiyasi soyasida rivojlangan har qanday fikr maktablarini nazarda tutadi. O'zining tor ma'noda tarjimasi Falsafakabi yunon falsafasi tizimlarining ta'sirini aks ettiradigan fikr maktablarini anglatadi Neoplatonizm va Aristotelizm. Bu diniy masalalar bilan bog'liq bo'lishi shart emas, yoki faqat tomonidan ishlab chiqarilgan Musulmonlar.[3] Shuningdek, Islom dinining barcha mazhablari falsafiy izlanishlarning foydaliligini yoki qonuniyligini tan olishmaydi. Ba'zilarning ta'kidlashicha, odamlarning cheklangan bilimlari va tajribalari haqiqatga olib kelishi mumkinligiga ishora yo'q. Shuni ham kuzatish kerakki, "sabab" ('aql) ba'zida islom huquqining manbai sifatida tan olinadi, bu "aql" dan butunlay boshqacha ma'noga ega bo'lishi mumkin falsafa. Islom falsafasi tarixshunosligida mavzuni qanday qilib to'g'ri talqin qilish kerakligi to'g'risida tortishuvlar mavjud. Ba'zi muhim masalalar Ibn Sino (Avitsena) va g'arb mutafakkirlari kabi Ibn Rushd kabi sharq ziyolilarining qiyosiy ahamiyatini o'z ichiga oladi,[4] shuningdek, Islom falsafasini nominal qiymatda o'qish mumkinmi yoki uni "sharhlash" kerakmi ezoterik moda. Oxirgi tezisning tarafdorlari, masalan Leo Strauss, islom faylasuflari saqlanish uchun ularning asl ma'nosini yashirish uchun shunday yozganligini saqlang diniy ta'qiblarkabi olimlar Oliver Leaman rozi emas.[5]Entsiklopediya 2

1.Ilk o`rta asrlar falsafasining mohiyati va o`ziga xos xususiyatlari . Ilk islom F.si davri yunon F.sining arab va suryoniy tillariga tarjima etilishi, bu tarjimalarda yahudiylik va xristianlik aqidalarining ustuvorlik qilishi bilan ajralib turadi. Bu davrda islomdagi jabariylar bilan qadariylar, mo taziliylar bilan mutakallimlar o rtasida falsafiy qaramaqarshiliklar bo lgan.ʻʼ ʻ ʻ Sharqiy islom F.sida dunyoviy va islomiy g oyalarning , turli xalq va ʻ sivilizatsiyalarning tafakkur tarzi sintezlashgan. Shuningdek, tabiatshunoslik ilmlaridagi yirik kashfiyotlarni (mas, kimyo ilmining vujudga kelishi) falsafiy asoslash, hisoblash madaniyatining tubdan uzgarishi (Xorazmiy sistemasi) bilan bog liq belgilar kuzga tashlanadi. Sharqiy islom F.si (Muso Xorazmiy, ʻ Farg oniy, Kindiy, Abu Bakr Roziy, Abu Mansur Moturidiy, Ash ariy, Forobiy, ʻ ʼ Beruniy, Ibn Sino, Nosir Xisrav, Yusuf Xos Xojib, Umar Xayyom, G azoliy, ʻ Zamaxshariy, Ahmad Yassaviy, Najmiddin Kubro, Faxriddin Roziy, Bahouddin Nakshband, Ibn Xaldun va boshqalar) va g arbiy islom F.si (Ibn Tufayl, Ibn ʻ Boja, Ibn Rushd) faylasuflarining musulmon olimlari tomonidan qayta ishlangan, tarjima qilingan asarlarining Yevropaga qayta takdim etilishi bu yerda Uyg onish davrining boshlanishiga ta sir ko rsatgan. F.ning keyingi ʻ ʼ ʻ ravnaq topishi Markaziy Osiyoda temuriylar davri bilan boshlanadi. Amir Temur falsafiy g oyalarning mamlakat istiqboliga xizmat qilishini bilgan holda ʻ ilmfan ravnaqiga rahnamolik qildi. Bu davrda Markaziy Osiyoda tasavvuf F.si, tabiatshunoslik F.si, mantiq F.si va axloqiy ta limotlar rivojlandi (Rudakiy, ʼ Firdavsiy, Nizomiy, Sa diy, Jaloliddin Rumiy, Taftazoniy, Jurjoniy, Ulug bek, ʼ ʻ Xoja Ahror, Fuzuliy, Nasimiy, Jomiy, Navoiy, Muhammad Qozi, Maxdumi A zam, Bobur, Mashrab, Bedil va boshqalar). Shuni qayd etish lozimki, islom ʼ F.si o zidan ilgari o tgan barcha dinlar bilan bog liq ilmiy an analarni qabul ʻ ʻ ʻ ʼ qilgan. Islom F.si rivojiga iudaizm, xristianlik, buddizm va boshqa diniy ta limotlar ta sir ko rsatgan. ʼ ʼ ʻ Arab bosqini va islom dini. Movarounnahr arablar tomonidan zabt etilishi arafasida Turk qog`onoti tizimiga kirar edi. U mayda amirliklardan iborat bo`lib, 3

ular o`rtasida tinimsiz to`qnashuvlar ro`y berib turar edi. Ayniqsa, Turk qog`onoti bilan sosoniylar Eroni o`rtasidagi to`qnashuvlar o`ta shiddatli tusda yuz berar edi. XII asrning oxiri va XIII asrning boshlarida bu xudud arab xalifaligi tomonidan bosib olindi. Bunga Movarounnahr hududida yashovchi xalqlar, ijtimoiy kuchlar orasida siyosiy hamjihatlikning yo`qligi, o`zaro qirg`in- barotlarning avj olishi sabab bo`ldi. 4

2. Islom dini va falsafasi. Movarounnahrga arablar bosqini bilan birga islom dini ham kirib keldi. Islom so`zi arabcha o`zini topshirish, itoat, bo`ysunish, tinchlik kabi ma`nolarini anglatadi. Islom dini bayrog`i ostida keng hududda arab qabilalari birlashgan, mavjud tarqoqlikka chek qo`yilgan, yagona markazlashgan arab xalifaligi tashkil topgan. Qur`on va hadislarda islomiy ta`limotning asosi bayon qilingan. Qur`on - muqaddas kitob. Unda islom qoidalari, iymon-e`tiqod talablari, huquqiy va ahloqiy me`yorlar o`z ifodasini topgan. U 114 surava ular tarkibidagi oyatlardan tashkil topgan. « Sunna » esa hadislar majmui bo`lib, Qur`ondan keyin turadi va uni to`ldiradi. Unda Muhammad payg`ambarning so`zlari, xatti-harakatlari naqllar va hadis shaklida jamlangan. Qur`on va sunnadan keyingi muhim manba - shariatdir. Shariat (to`g`ri yo`l, ilohiy yo`l demakdir) - islomda huquqiy, ahloqiy me`yor va amaliy talablar tizimidir. Islomdagi asosiy yo`nalishlar - sunniylik, shialik va xorijiylik. Ular diniy ta`limot, marosimchilik, ahloqiy-huquqiy me`yorlarga oid masalalarda o`zaro faqrlanib turadi. Abu Mansur Moturidiy (melodiy orr yilda vafot etgan) kalom ilmining aql maqomiga alohida e`tibor qaratgan Samarqandda Moturidiya maktabini yaratgan. Mu`taziliylar (ajralib chiqqanlar) yakka xudolikning adolatli ekanini, Quronning tangri tomonidan yaratilganligini, iroda erkinligini yoqlab chiqqan. Uning asoschisi Vosil ibn Atodir (yoo-uri yillar). Uning oxirgi vakillaridan biri Zamahshariydir. Kalom islom ilohiyotining o`ziga xos falsafiy ta`limotidir. U diniy aqidalarni asoslab berishga uringan. U Qur`onga tayanib, jannat va do`zaxning azaliy ekanligini, insonda iroda erkinligining yo`qligini, lekin insonning Olloh oldida o`z qilmishlari uchun mas`ul ekanligini asoslab berishga harakat qilgan. 5